Αν και δεν είμαι ειδικός ας τολμήσω μία γενική ανασκόπηση του γεωλογικού παρελθόντος της Σελήνης, σύμφωνα με όσα γνωρίζω. Προνεκταριανή περίοδος 4,6-3,8 δισ. χρόνια. 1η φάση βομβρδισμού, σημαδεύεται από 2 μεγάλες λεκάνες πρόσκρουσης ( Procellarum και Aitken Ν.Πόλου) και 3 άλλες μικρότερες λεκάνες πρόσκρουσης (Tranquillitais, Focunditatis, Nubium). Νεκταριανη περίοδος στα 3,9 δισ. χρόνια Σχηματισμός των λεκανών Crisium, Serenitatis, Humorum, Humboldtianum. Ομβριακή περίοδος στα 3,8 δισ. χρόνια Σχηματισμός λεκανών πρόσκρουσης Imbrium, Orientale που γεμίζουν με βασαλτικές λάβες.Στην πρώτη καλύπτονται όλες οι προϋπάρχουσες δομές από την ροή λάβας στην 2η η ροή λάβας περιορίζεται κεντρικά και σε λίγες περιοχές εξωτερικά. εν συνεχεία ροές λεπτόρευστης και ταχυκίνητης βασαλτικής λάβας γεμίζουν τις λεκάνες εξ'αιτίας της βαρυτικής έλξης της Γης. (βλ.3 το επόμενο link) http://sparky.rice.edu/~hartigan/nsci111/moonhist.html Κοπερνίκεια περίοδοςπριν από 900 εκατ. χρόνια οπότε σχηματίζεται από πτώση ουράνιου σώματος ο κρατήρας Κοπέρνικος. Παύει η ηφαιστειακή δράση ,καθότι η Σελήνη απομακρύνθηκε αρκετά και από τη Γη αλλά και στερεοποιείται ο φλοιός της, η συχνότητα των προσκρούσεων είναι όλο και μικρότερη μέχρι να φθάσει παρόν. http://wapi.isu.edu/geo_pgt/Mod06_Moon_a_b/Mod6Part2.htm Για κάποιο λόγο που δεν θυμάμαι, οι φυσικοί και αστροφυσικοί μας έχουν τον πρώτο λόγο, όταν κλείδωσε η σύγχρονη περιστροφή της Σελήνης δεν έστρεψε τυχαία τις περισσότερες θάλασσες στην θεατή πλευρά (αν και στο 3 του 1ου link δίνει μία εξήγηση).