giannis60

Καλή χρονιά και με πολλούς ξάστερους ουρανούς σε όλους.

Σ’ ευχαριστώ! Ιδέα δεν είχα.

Φίλοι vTsamis και Tolis σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Βέβαια προσωπικά βρήκα το άστρο ως εξής. Πληκτρολόγια στον ιστότοπο Simbad το άστρο ως HIP 31268 που μας έδωσε επάνω ο Tolis και από εκεί πληροφορήθηκα ότι υπάρχει και στον κατάλογο HD, ως HD 46279, όπως το είπε πιο πάνω ο vTsamis και με το τελευταίο το βρήκα στο Cartes Ciel. Στους Διδύμους, 8,36 mag. Άλλο ήθελα να πω με την ερώτηση μου. Είναι βέβαια εκτός θέματος. Μάλλον θα πρέπει να ανοίξω νέο θέμα με τίτλο τι είναι ο κάθε κατάλογος. Έχω ακούσει πχ ότι ο TYC έχει πάρει το όνομα του από τον Tycho Brahe και με βάση αυτό συμπέρανα ότι ο κατάλογος HD έχει να κάνει με τον Ίππαρχο και ξαφνικά βλέπω το HIP που τώρα αυτό όντος έχει περισσότερη σχέση με το όνομα Ίππαρχος. Όσες φορές έχω ψάξει στο internet δεν έχω βγάλει άκρη και έχω πολλές απορίες με τους διάφορους «αστρονομικού καταλόγους». Δεν είναι βέβαια υποχρεωμένος κανείς από αυτό εδώ την συζήτηση να μου τις λύσει. Μάλλον θα επανέλθω με νέα.

Σε ευχαριστούμε. Ο κατάλογος HIP που αναφέρεις είναι ο HD;

Ο τρόπος χρονομέτρησης είναι ο πιο εύκολος και ακριβείς στην εφαρμογή. Ίσος δεν χρησιμοποιείται από πολλούς διότι δεν γνωρίζουν την τιμή του αστρικού χρόνου ανά ώρα. Δηλαδή σε μία ώρα πόσες μοίρες κινήθηκε ένα άστρο; Ο ήλιος θεωρητικά κινείται 15 μοίρες ανά ώρα. (360/24 =15). Επειδή όμως οι αστρικές ημέρες είναι μία ανά έτος επί πλέον, στην μία ώρα δεν θα είναι 15 μοίρες αλλά λίγο περισσότερο. 15,041 μοίρες όπως μας έδωσε ο Θανάσης. Κατ’ επέκταση αν στην μία ώρα το άστρο διανύει 15,041 μοίρες, στον τόσο χρόνο που μετρήσαμε πόσο; Και εκτός από το α Υδροχόου, αυτήν την εποχή έχουμε πολύ κοντά του και το ζ Υδροχόου. Το α απέχει 12 λεπτά της μοίρας από το τον ισημερινό ενώ το ζ 6,5 λεπτά. Επίσης είναι ένα υπέροχο σχετικά δύσκολο διπλό, που τα μέλη του απέχουν 2,2΄΄ δευτερόλεπτα. Η δυσκολία έγκειται στην φωτεινότητα των άστρων τα οποία είναι 4,3 και 4,4 mag. Είναι πολύ φωτεινά για νευτώνεια άνω των 150 mm με αποτέλεσμα τα άστρα να εμφανίζονται στο μάτι χοντρά και δύσκολα να τα διαλύουμε. Ο τρόπος του Κώστα ενδείκνυται για φωτογραφικές μηχανές και για ερευνητές. Διότι για να μετρήσεις έστω 5 μοίρες του ερευνητή, θα χρειαστεί να χρονομέτρης πάνω από 20 λεπτά, και όσο για φωτογραφικές μηχανές… Ώρες!

Προσοχή!!! Αν είναι για παλιό (οδοντωτό) εστιαστή, έχει άλλα μέτρα από τους νεότερους!!!

Συγχαρητήρια κι από εμένα. Προσωπικά θα εκμεταλλευόμουν την εστιακή του τηλεσκοπίου που δεν είναι δυνατόν να έχουμε εμείς οι ερασιτέχνες κι έτσι θα επέλεγα πλανητικά νεφελώματα. Σου προτείνω τρία από αυτά που παρεμπίπτοντος θα κρέμονται την ώρα της φωτογράφισης πάνω από το Λιβυκό. Το πρώτο είναι το ngc 6818. Ανήκει στον Τοξότη και βρίσκεται στα σύνορα με τον Αιγόκερο με συντεταγμένες: α= 19:45:21,2 δ= -14:5:35 και μεσουρανεί στον Σκίνακα την 30/8 στις 21:27 ώρα Ελλάδος. Το δεύτερο το ngc 7009 με το παρατσούκλι Νεφέλωμα Κρόνος. Ανήκει στον Υδροχόο και βρίσκεται στα σύνορα με τον Αιγόκερο. Ο Αιγόκερος είναι κάτω. Και συντεταγμένες α= 21:5:31,3 και δ= -11:15:52. Στον Σκίνακα μεσουρανεί την 30/8 στις 22:48 Ώρα Ελλάδος. Το τρίτο είναι το ngc 246 με το παρατσούκλι Νεφέλωμα του Κρανίου. Ανήκει στον αστερισμό του Κήτους. Συντεταγμένες: α= 0:48:17,7 και δ= -11:14:16. Στον Σκίνακα μεσουρανεί την 30/8 στις 2:34 ώρα Ελλάδος. Βεβαίως υπάρχει και το διασημότερο όλων που είναι το πλανητικό Έλικας 7293 αλλά αυτό είναι τεράστιο σε διαστάσεις (0,25 της μοίρας) και φωτογραφίζεται και με μικρά τηλεσκόπια. Τα δύο πρώτα είναι πολύ φωτεινά.

Έχεις δίκιο! Τον Ιούνιο που μας πέρασε ήταν όντος περισσότερο κατά 2 και πλέον μοίρες κόψη. Τώρα είναι μεγαλύτεροι οι δακτύλιοι. Φαίνεται αυτό θα οφείλεται επειδή είναι ανάδρομος. Δεν είμαι βέβαια και απόλυτα σίγουρος γι’ αυτό το τελευταίο. Μόνο που του χρόνου τον Μάρτιο όταν θα συμβεί αυτό, και οι δακτύλιοι θα φαίνονται κόψη, ο Κρόνος θα είναι πολύ κοντά στον Ήλιο. Τον Αύγουστο που θα μπορούμε να τον βλέπουμε, θα έχουν πάλι κλήση γύρο στις 3 μοίρες.

«Εξαφανίστηκαν» στο πρώτο 10ήμερο του Ιουνίου. Πάει το έχασες. Είχαν 2 μοίρες κλίση. Τώρα αυξάνουν.

Όταν αναβοσβήνει το λαμπάκι αλλά μένει πράσινο, σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξεις μπαταρίες. Τουλάχιστον στο δικό μου μοτέρ.

Και μία κάπως επεξεργασμένη.

Ήταν πολύ δύσκολη φωτογράφιση γιατί η διαφορά φωτεινότητας ήταν τεράστια. Εν τέλει από τις 6 και 15 τον Κρόνο δεν μπορούσα να τον δω με το μάτι. Τον έβλεπα βέβαια μέσα από τον ερευνητή.

Το επιβεβαιώνω κι εγώ! Το Hello Northem Skay του Han Kleijn, που δεν κάνει ποτέ λάθος, το δίνει ολοκάθαρα. Στις 6 πολιτική (Θερινή προς το παρών) ώρα στην Ελλάδα ο Κρόνος και το φεγγάρι θα βρίσκονται στον Υδροχόο πάρα πολύ κοντά. Ο Κρόνος στην Σαρωνίδα θα έχει ύψος 25,7 μοίρες πάνω από τον Δυτικό ορίζοντα. Υπολογίζω ένα τέταρτο με 20 λεπτά αργότερα να γίνει η πρώτη επαφή. Στις 7 και 20 θα φανεί πάλι ο Κρόνος από την Δυτική πλευρά της Σελήνης. Το αργότερο στις 7:45 το φαινόμενο θα έχει ολοκληρωθεί. Το ύψος τους θα είναι (Στην Σαρωνίδα) λίγο λιγότερο από 7 μοίρες πάνω από τον ορίζοντα. Ο ήλιος στην Σαρωνίδα θα ανατέλλει στις 6:45:30 θερινή ώρα. Αλλά όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο φίλος μας ο Βασίλης επάνω: «Το φαινόμενο αυτό θα είναι 100% ορατό την ώρα που θα συμβεί ακόμα και αν ο ήλιος θα έχει ανατείλει, αρκεί βέβαια οι συνθήκες να το επιτρέψουν.» Σχεδιάζω να το φωτογραφίσω.

Μιλήσαμε όμως και για τον Κιθαιρώνα. Για εμένα κάποτε (κι όχι πολύ παλιά) το πράγμα είχε ως εξής. Αν ήθελα καλό ζενίθ έως καλό νότο, η ευρύτερη περιοχή του Σουνίου ήταν η λύση. Αν πάλι ήθελα καλό ζενίθ έως βορρά η καλύτερη επιλογή ήταν ο Κιθαιρώνας. Έτσι λοιπόν από τα τέλη Μαρτίου έως και Νοέμβριο, μία φορά κάθε φεγγάρι, πηγαίναμε με την γυναίκα μου και την σκηνή μας για δύο (τουλάχιστον) βραδιές στον Κιθαιρώνα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα εκτός των κατοίκων (Βίλια Αιγόσθενα δασοπυροσβεστών κλπ) μας έμαθε και μας περίμενε με μεγάλη χαρά μία αγέλη σκύλων και μία αλόγων. Δεν μπορείτε να φανατιστείτε την χαρά που έκαναν μόλις ένιωθαν το αυτοκίνητο μας. Κάτω στην φωτογραφεία βλέπεται μία φοράδα, η ακόμα καλύτερα Την Φοράδα της αγέλης, η οποία είχε ένα ελάττωμα. Μην έβλεπε τραπεζάκια και καρέκλες. Ήταν πολύ λαίμαργη. Σου στρογγυλοκαθόταν και δεν έφευγε μέχρι να τελειώσεις κι εσύ το φαγητό σου στο οποίο σε συντρόφευε μπουκιά την μπουκιά. Στην φωτογραφία λοιπόν διαδραματίζονται τα εξής: Η Γυναίκα μου την μαλώνει και προσπαθεί να την πείσει να απομακρυνθεί, διότι έχει εκλάβει τα προσοφθάλμια του φίλου μας στο βαλιτσάκι επάνω στο τραπέζι, ότι είναι εδέσματα και της τρέχουν τα σάλια, επειδή θέλει οπωσδήποτε να γευτεί κι αυτή ένα από αυτά. Επίσης βλέπουμε και δύο από τα 4 σκυλιά. Έ.. αυτό και κάτι σαν αυτό ήταν τα μεγαλύτερα προβλήματα που θα μπορούσε να έχει κάποιος την εποχή εκείνη. Τελευταία φορά που πήγαμε ήταν ένα ή δύο καλοκαίρια πριν τον κορωναϊό. Δεν στήσαμε στο μέρος αυτό με το άλογο, αλλά στο επάνω, δίπλα στο καταφύγιο. Η φωτογραφία κάτω από το Giannis60 εκεί είναι. Δύο βράδια δεν έκλεισα μάτι. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ από το πολύ φως του ουρανού. Ήταν σαν κάποιος να έχει στήσει την σκηνή του στην ύπαιθρο μια νύχτα με πανσέληνο και να προσπαθεί να κοιμηθεί. Τόσο ισχυρή έχει γίνει η φωταύγεια. Ήταν ένα αιώνιο δειλινό ή ξημέρωμα, κάνοντας σε αυτό το φωτεινό φόντο, να γράφονται μαύρες οι σιλουέτες των ελάτων κι απ’ όλα τ’ άστρα του ουρανού να φαίνονται μόνο τα λαμπρότερα. Ο μοναδικός λόγος για να ξαναπάμε εκεί είναι διότι μας λείπει το μέρος. Είναι χιλιάδες πια οι φωτογραφίες και οι αναμνήσεις μας από εκεί. Αλλά αν το ξανακάνουμε θα θέλαμε να είναι παράλληλα και άλλοι. Μία ακόμα μάζωξη. Επομένως αν ανακοινωθεί εγκαίρως στο άστροβοξ το πιθανότερο είναι να έρθουμε κι εμείς.

Κατ’ αρχήν η φωτογραφεία με τον Γαλαξία μας είναι από το ίδιο σημείο απέναντι από την βραχονησίδα Πάτροκλος με αυτήν του Αντώνη (Tryf_ math) επάνω. Φυσικά είναι πριν να βάλουν τα φώτα στης κλούβες των ιχθυοτροφιών. Θυμάμαι ότι ήταν καθημερινή κι όχι Σαββατόβραδο (Άλλο ένα καλό που είχε το μέρος.) Έτσι είχαμε μαζευτεί καμιά δεκαριά άτομα με δύο τρία set up. Έτσι υπήρχαν και μερικοί φακοί και όσο εγώ τράβαγα αυτήν την τρίλεπτη έκθεση, αυτοί φώτιζαν τα τελευταία τριάντα δευτερόλεπτα τον λόφο μπροστά μας. Γι’ αυτό βγήκε και αυτός φωτισμένος. Είναι μία συλλογική φωτογραφεία, από μία παλιά μας εξόρμηση στο μέρος αυτό. Κατ’ επέκταση και με αυτήν την φωτογραφεία από τα παλιά, (όχι όμως πολύ παλιά) και με την πρόσφατη του Αντώνη επάνω μπορείτε να καταλάβετε για το περί τίνος πρόκειται.

Δεν χώραγαν και οι δύο φωτογραφίες σε μία ανάρτηση αλλά αυτή είναι η φωτογραφεία που τράβηξα τότε. βλέπουμε όμως κάτω το παραλιακό δρόμο και καταλαβαίνουμε του έκανε η επάνω ταμπέλα, και του τι εστί βάζω φώτα όχι για να βλέπω τα βράδια, αλλά για να με βλέπουν. Δυστυχώς με αυτό έχουμε να κάνουμε και από την στιγμή που το πράγμα είναι έτσι, δύσκολα ακαταπολέμητε.

Για σου Τάσο (tastro). Δεν το ήξερα ότι πια μένεις στην Αθήνα και έλεγα μα τι γίνεται ο Τάσος. Υπομονή. Λοιπόν επειδή επάνω με ρώτησες την γνώμη μου αν κάνεις καλά που προτείνεις κάποια μέρη. Και βέβαια κάνεις καλά. Με τίποτα δεν θα ήθελα η δική μου απογοήτευση να γίνει κάποιου είδους ανασταλτικός παράγοντας για αστροπαρατήρηση στη ευρύτερη περιοχή. Αν αυτό βγαίνει από τα επάνω γραπτά μου, ζητώ συγγνώμη. Ούτε κατά διάνυα το φαντάστηκα. Συγκινήθηκα και στην συνέχεια παρασύρθηκα από τον μικρό μας φίλο Βασίλη (Rend) ο οποίος στα 15 χρόνια του, μπορεί και βλέπει «εκθαμβωτική την όψη του Γαλαξία» στο μέρος εκείνο, που όταν εγώ ήμουν στην ηλικία του, ο Γαλαξίας μας ήταν πράγματι τόσο εκθαμβωτικός, που μπορούσε να καθρεφτίζεται στο πέλαγος. Αυτό εμένα κάτι τι το σημαντικό μου λέει και γι’ αυτό στο ξαναγράφω. Πολύ καλά κάνεις και εσύ και ο οποιοσδήποτε ψάχνει μέρη μέσα στην φωτορύπανση για να μπορεί να δει τ’ άστρα και παράλληλα εξηγεί και το πώς έκανε αυτή την προσπάθεια. Δημήτρη. (Sevax) Η επάνω περιοχή είναι στον Άγιο Κωνσταντίνο και λέγεται Χάος. Το τι είναι το Χάος φαίνεται κάπως στην φωτογραφία. Είναι μία Δολίνη. Οι Δολίνες σχηματίζονται σε ανθρακικά ασβεστολιθικά ή δολομιτικά πετρώματα εξαιτίας της κατάρρευσης της οροφής υπογείων σπηλαίων. Αυτό βλέπουμε στην φωτογραφεία. Πράγματι είναι μία υπέροχη περιοχή που πρέπει κάποιος να την επισκεφθεί. Όμως για αστροπαρατήρηση δεν ενδείκνυται για δύο τουλάχιστον λόγους. Πρώτον είναι πολύ κοντά στο χωριό (Άγιος Κωνσταντίνος) και δεύτερον ανατολικά εκτίνεται η πόλη του Λαυρίου. Φαίνεται καθαρά στον χάρτη. Για εμένα η περιοχή αυτή, όσο αφορά την αστροπαρατήρηση, έχει την εξής ιστορία και κάποιος μεγεθύνοντας τον χάρτη που έστειλες, μπορεί να κάνει την εξής διαδρομή. Κατ’ αρχήν. Ο δρόμος ξεκινά από τον Άγιο Κωνσταντίνο και έχει ευδιάκριτη ταμπέλα. Εάν τον τελειώσει όλον, φτάνει στο Σούνιο. Και εδώ είναι το ενδιαφέρον. Διότι κάποτε (μέχρι το 2009) είχε πολλά, και από αρκετά καλά, έως πολύ καλά σημεία για αστροπαρατήρηση και φωτογράφηση. Στην διαδρομή λοιπόν αυτού του δρόμου, το πρώτο μέρος που περνάς είναι το Χάος. Μετά μέσα στα δρυμό και τα πεύκα συναντάς ένα παλιό εκκλησάκι. Την Αγία Τριάδα. Συνεχίζοντας πιο νότια συναντάς την περιοχή «Ερείπια οικισμού μεταλλωρύχων». Ένα ερειπωμένο χωριό μεταλλωρύχων το οποίο εγκαταλείφθηκε στις αρχές του προηγούμενου Αιώνα. Είχαν βγει από αρκετούς πολύ ωραίες αστροφωτογραφίες ευρέως πεδίου με τα ερείπια κάτω από τ’ άστρα με το χωριό αυτό. Περνώντας και το χωριό αυτό με κατεύθυνση πάντα προς το νότο αρχίζουν (άρχιζαν) τα καλά. Διότι ο δρόμος αρχίζει και ανηφορίζει κι άλλο και βρίσκεται στην κορυφογραμμή των χαρακτηριστικών λόφων του Σουνίου. Την ημέρα η θέα είναι υπέροχη. Το Λαύριο βρίσκεται πια βορειοανατολικά. Το κύριο μέρος του ορίζοντα που βλέπεις περιλαμβάνει το Αιγαίο με τα νησιά του, Κυκλάδες και την νότια Εύβοια, το Μυρτώο και τον Σαρωνικό κόλπο. Αν κοιτάξεις προς τον νότο ο ορίζοντας συμπεριλαμβάνει μέχρι και την Σίφνο. Αν όμως την ημέρα η θέα είναι υπέροχη φαντάσου τι ήταν τις νύχτες. Να βλέπεις δηλαδή τον Γαλαξία να πατά επάνω στην μακρινή Σίφνο και να ανεβαίνει μέχρι επάνω στο ζενίθ του τόπου. Μπορούσες να νοιώσεις το πόσο αδιανόητα μεγάλος είναι ο νυχτερινός ουρανός. Εκεί λοιπόν είχα βρει κι εγώ ένα μέρος που το σημάδευαν ένα πεύκο και κάτι αγριοελιές και έκανα τις αυτοπαρατηρήσεις μου μέχρι το 2009. Διότι το 2010 και με μία ταμπέλα στην παραλιακή Λεωφόρο Σουνίου(κάτω φωτογραφεία) ανακοινώθηκε η θανατική ποινή της νύχτας και με συνοπτικές διαδικασίες αποκεφάλισαν τ’ αστέρια. Έβαλαν φώτα από την Φώκαια έως και τα Λεγρενά. Η τελευταία αστροπαρατήρηση που έκανα ήταν μια νύχτα του Νοέμβρη του 2010, διότι εκτός από τα φώτα, το καλοκαίρι που προηγήθηκε, μία πυρκαγιά είχε αποτεφρώσει την περιοχή, και πήγα γιατί ένοιωθα ότι κάποιος φίλος πέθανε κι εγώ δεν είχα πάει καν στην κηδεία του. Πήγα το απόγευμα που έδυε ο ήλιος και έφτασα στο μέρος προσπερνώντας αμέτρητους ξαπλωμένους κι όρθιους σκελετούς καμένων πεύκων. Έμεινα όλη την νύχτα και όταν μάζεψα τον εξοπλισμό μου, είχε αρχίσει να ξημερώνει. Μα την στιγμή που έβαλα το κλειδί στην μίζα για να φύγω, κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου, συνειδητοποίησα ότι υπάρχει κάτι. Κάτι που το είδα ολοκάθαρα το απόγευμα που έφτασα και έστησα τον εξοπλισμό μου μόλις στα τέσσερα με πέντε μέτρα μακριά μου. Κάτι το οποίο υπήρχε δίπλα μου όλες αυτές τις ώρες και το οποίο εγώ δεν το έβλεπα και δεν του έδινα σημασία, μόνο και μόνο διότι ήταν πέρα για πέρα παράλογο να υπάρχει. Απ’ όλο το δάσος που η φωτιά αποτέφρωσε, η συστάδα με τα λίγα πεύκα και τις αγριοελιές που σημάδευαν το μέρος που τόσα χρόνια εγώ έκανα αστροπαρατήρηση παρέα τους, δεν είχανε καεί. Είχανε γλυτώσει!!!! Σαν τρελός πετάχτηκα έξω από το αυτοκίνητο. Τόσο τρελός που εκσφενδονίζοντας πράγματα έξω από το Πορτ παγκάζ, προκριμένου να προλάβω να βρω την φωτογραφική μου μηχανή και το τρίποδα της, δεν λογάριαζαν αν αυτό που πετώ είναι το βαλιτσάκι με τα προσοφθάλμια μου ή κάτι άλλο. Έπρεπε να προλάβω το φώς της ημέρας που έρχεται. Έπρεπε να βγάλω αυτήν τη συστάδα με τα λιγοστά δέντρα κάτω από τα άστρα. Διότι ήταν αβάσταχτη η μοναξιά αυτής της ζωντανής συστάδας μιας χούφτας δέντρων μέσα στο αποτεφρωμένο δάσος. Και τρομαχτική η αγωνία που την κατείχε. Ένοιωθε ότι κάτω, πέρα μακριά, στο παραλιακό δρόμο με την μορφή των φώτων, να έχει ανάψει κι άλλη πυρκαγιά, η οποία απειλεί να κατακάψει και τα λιγοστά πια άστρα που της απόμειναν για να την συντροφεύουν. Κάτω είναι η φωτογραφεία. Όπως με την παραξενιά της τύχης που γλύτωσαν αυτά τα λίγα δέντρα, έτσι είχε γίνει και με το μέρος απέναντι από την βραχονησίδα Πάτροκλος. Εκεί λόγο του ακατοίκητου της περιοχής δεν έχουν βάλει ακόμα φώτα στον δρόμο. Όμως τώρα βάλανε φώτα μέσα στην θάλασσα στα ιχθυοτροφία. Εδώ είμαστε.

Φίλε Βασίλη Γεια σου. Στον χάρτη κάτω που ανήρτησες, είναι το μέρος για το οποίο γίνεται λόγος παρά πάνω. Ο τίτλος της συζήτησης για το συγκεκριμένο μέρος είναι: «Λεωφόρος Σουνίου. Απέναντι από την βραχονησίδα Πάτροκλος» Στον χάρτη σου, μέσα στην θάλασσα, αν τον μεγεθύνεις φαίνονται οι κλούβες από τα ιχθυοτροφία. Σε αυτές έχουν βάλει φώτα. Πλην όμως λόγο του μικρού λόφου που υπάρχει προς τον νότο δεν φαίνονται κατ’ ευθείαν από τον δρόμο. Όμως η διάχυση κάνει μεγάλη ζημιά. Ειδικά αν έχει υγρασία και η ατμόσφαιρα δεν είναι διαυγέστατη. Αν λοιπόν η θέα του γαλαξία ήταν όπως την περιέγραψες, εκθαμβωτική, φαντάσου τι θα έλεγες αν πήγαινες ένα με δύο χρόνια πριν. Είναι ο δεύτερος χρόνος που έβαλλαν φώτα στις κλούβες των ιχθυοτροφείων. Όσο για εμένα; Αν μπορούσες να δεις τον νυχτερινό ουρανό της μνήμης μου, αυτόν που κουβαλώ από την ηλικία σου και ακόμα πιο μικρός, θα μου έλεγες «Αδύνατον. Αυτό είναι εικόνα από κάποιον άλλο πλανήτη.» Διότι στην μνήμη μου, ο Γαλαξίας μας, είναι τόσο Εκθαμβωτικά Φωτεινός, που μπορείς να βλέπεις την αντανάκλαση του επάνω στο πέλαγος που ανοίγεται τεράστιο μπροστά σου. Ναι στα μέρη που τώρα εσύ περπατάς κι ανακαλύπτεις, κάποτε εγώ στην ηλικία σου έβλεπα τις νύχτες δύο Γαλαξίες. Ένα στον ουρανό, κι άλλο ένα στο πέλαγος. Κι όλα αυτά όχι σε κάποιον άλλο πλανήτη, αλλά στο ίδιο μέρος, του ίδιου πλανήτη που κι εσύ τώρα περπατάς. Τέλος αν ξαναπάς να κατέβεις κάτω και να κάνεις αστροπαρατήρηση και να μην μείνεις επάνω στο παρκινγκ. Αν το κάνεις δεν θα σε ενοχλούν καθόλου τα αυτοκίνητα που πηγαίνουν και έρχονται προς το Σούνιο. Επίσης επειδή μένω στην Σαρωνίδα, σου στέλνω σε πμ το τηλέφωνο μου για να με ρωτήσεις ότι θέλεις σχετικά με το άθλημα και για να πάμε για αστροπαρατήρηση αν θέλεις παρέα, ή να ψάξουμε και για κάποιο άλλο μέρος. Δεν νομίζω να βρούμε βέβαια τίποτα άλλο, αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.

Για χαρά σου τυχερέ! Όχι δεν ξέρω κανένα μέρος στην Κύθνο. Κοίτα από μόνος σου να βρεις κάποιο μέρος με όσο καλύτερο γίνεται τον Νότο. Εδώ το μέρος που πηγαίναμε στον Πάτροκλο, πάει, καταστράφηκε. Έβαλλαν ισχυρά φώτα και φωτοβολταϊκά μέσα στην θάλασσα, στα ιχθυοτροφία. Ναι τώρα βάζουν φώτα και μέσα στην θάλασσα! Επομένως μην χάνεις μέρα. Τρέξε να τους προλάβεις, διότι αυτό που είναι σήμερα ξάστερο αύριο δεν είναι! Δυό νησιά παρά κάτω, στην Σίφνο ο ουρανός πια είναι ελαφρώς καλύτερος από της Σαρωνίδας. Λίγα χρόνια πριν ήταν υπέροχος. Δες και για μένα. Μου έχει λείψει τόσο πολύ η Θέα του Νυχτερινού έναστρου ουρανού που νομίζω ότι αν πάω κάπου με το τηλεσκόπιο μου για αστροπαρατήρηση και έχει καλό ουρανό, θα το παρατήσω. Θα ξαπλώσω κάτω στο χώμα και θα τον βλέπω με τα μάτια χωρίς να τον χορταίνω. Σου εύχομαι καλές παρατηρήσεις.

Καλή χρονιά με πολλές παρατηρήσεις.

Αν κατάλαβα καλά θέλεις να έχεις στο πεδίο, μόνο τα φύλλα από τον τόμο του χάρτη που αφορούν την συγκεκριμένη παρατήρηση και να μην τον κουβαλάς ολόκληρο. Αν είσαι ευχαριστημένος από την έντυπη Uranometria, που μάλλον είσαι, αυτό που μπορείς να κάνεις είναι, να βγάλεις φωτογραφεία με την μηχανή σου την σελίδα, ή τις σελίδες που αφορούν το πρόγραμμα παρατήρησης, και να πας να στις βγάλουν φωτοτυπία. Επίσης μπορείς να πειραματιστείς με κάποιο πρόγραμμα επεξεργασίας φωτογραφείων και να κάνεις αντιστροφή ώστε να βγάλεις άσπρα άστρα σε μαύρο ουρανό και να δεις πως αποδίδει το εγχείρημα στο πεδίο.

Φίλε Νίκο δυστυχώς η ενασχόληση με το άθλημα έχει χτιστεί με την προϋπόθεση ότι αυτός που θέλει να ασχοληθεί με το άθλημα, εννοείτε ότι έχει αυτοκίνητο, και αυτά που αναφέρονται ως μεταφερόμενα εννοείτε ότι χωράνε σε ένα ΙΧ. Αφού όμως μας γράφεις ότι «σκέφτεσαι να αγοράσεις ένα Dob», και δεν το έχεις αγοράσεις ακόμα, είσαι τυχερός, διότι σου δύνεται η ευκαιρία να το επανεξετάσεις. Στην περίπτωση σου και αφού θέλεις 150mm νευτώνειο, θα σου πρότεινα ένα ενιαίου σωλήνα F5. Είναι πιο ελαφρύς, πιο αξιόπιστος και πιο φτηνός από τον αντίστοιχο πτυσσόμενο. Μεταφέρεται σε μία θήκη με ιμάντα που θα μπορείς να το έχεις στην αγκαλιά σου στο κάθισμα ακόμα κι αν μετακινηθείς με το ΚΤΕΛ. Αντί η βάση να είναι από νοβοπάν που είναι τα Dob, να αγοράσεις μία ΑΖ που έχει τρίποδο. Έτσι γλυτώνεις το τραπέζι, διότι στο τρίποδο ρυθμίζει το ύψος του, διπλώνει και μπαίνει στην θήκη του και μεταφέρεται πολύ εύκολα σε σχέση με μία Dob που είναι φτιαγμένη από νοβοπάν και η οποία έχει μεγαλύτερο όγκο και μεγαλύτερο βάρος από αυτό. Επίσης είναι απείρως πιο σταθερή από ένα Dob το οποίο είναι τοποθετημένο επάνω σε ένα πτυσσόμενο τραπεζάκι. Κοίτα τι έφτιαξε ο Θανάσης για το εαυτόν του. Τέτοια «τραπεζάκια», σαν του Θανάση, έχουν τα μπαρουτοκαπνισμένα από τους χρήστες τους Dob! Δεν έχεις από το βγεις σε μία εξόρμηση και να το διαπιστώσεις. Εν ολίγοις, ξανασκέψου το πράγμα από την αρχή.

Για να είναι «αβγουλάκια» τα αστρικά είδωλα στα άκρα του πεδίου και εστιασμένα στο κέντρο, πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι θέμα εστίασης. Αν ήταν εκτός εστίασης, τότε αφεστιασμένα θα ήταν σε όλο το πεδίο. Δεν έχω χρησιμοποιήσει διορθωτή πεδίου και δεν ξέρω ακριβώς τι μπορεί να συμβαίνει, αλλά έλεγξε ξανά αν τον έχεις βάλει σωστά πριν προβείς και σε άλλη αγορά, διότι έτσι όπως περιγράφεις το αποτέλεσμα, μοιάζει το πρόβλημα να είναι σε αυτόν. Διορθωτή πεδίου βάζουμε για να μην είναι τα άστρα «αβγουλάκια» στα άκρα του πεδίου.

Όχι! Προφανώς είναι η επέκταση της εν λόγο θεωρίας και στο υπόλοιπο Ηλιακό σύστημα. Βέβαια μέχρι τώρα μας έγραψε μόνο της αντιρρήσεις του για την επιστημονική θεωρία, και καμία εξήγηση ή έστω κάποιο επιχείρημα για το πώς λειτουργεί το Ηλιακό μας σύστημα. Εγώ πάντως έκανα Like και στον Georgegram και στον dkate για τον κόπο που κάνανε και του απάντησαν τόσο εμπεριστατωμένα και που τον αντιμετώπισαν με σοβαρότητα και ευγένεια.