Efstathios

Ενδιαφέροντα όλα αυτά και χρήσιμα. Αλλά σε πολλές περιπτώσεις θα υπάρχει κάτι "κάτω απο το τραπέζι", που κοιτώντας την ιστοσελίδα της NASA ή της CIA (καλά το να κοιτάξεις την ιστοσελίδα της CIA για να δείς την αλήθεια είναι σαν να ακούς τον Geoffrey να λέει λεφτά υπάρχουν), δεν θα τα δείς γιατί δεν θέλουν να τα δείς. Αλίμονο κιόλας αν μυστικές υπηρεσίες δεν κρατούσαν κρυφά πολλά πράγματα, γι'αυτό λέγονται και μυστικές. Βέβαια η NASA δεν είναι τέτοια υπηρεσία. Αλλά γενικά όπου υπάρχει υποψία οτι κάτι κρύβεται αρχίζει και η συνομωσιολογία και οι εικασίες κλπ. Δεν είναι κακό, είναι στην ανθρώπινη φύση το να ψάχνει και όπως λές και εσύ να μήν δέχεται κάτι αμασητί, απο οποιαδήποτε πλευρά. Και φυσικά θα πρέπει να ψάχνουμε πηγές όταν βλέπουμε κάτι. Πολλοί δεν το κάνουν, είτε γιατί ενθουσιάζονται είτε γιατί τους βολεύει. Υπάρχουν πράγματα τα οποία λέγονται απο σοβαρά άτομα και φυσικά δεν θα τα πάρουμε σαν ευαγγέλιο, θα τα ψάξουμε κιόλας, ο καθένας έχει τη γνώμη του και τα πιστεύω του, αλλά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις κάποιοι άνθρωποι ξέρουνε ίσως πράγματα και καλό είναι να τους ακούμε και μετά να κρίνουμε αναλόγως. Και φυσικά να δούμε γιατί τα λένε. Για παράδειγμα δείτε τι έχει πεί ο κ. Γούδης για την ομάδα Ε. Αυτά όσον αφορά τη συνομωσιολογία. Τώρα μιλάω πάντα για ανθρώπους που ήμαστε πιό "ψαγμένοι" και μορφωμένοι σε κάποια συγκεκριμένα θέματα, πολλά άλλα που λές απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν ξέρουν και περιμένουν ίσως να δούν τον Άρη τον Αύγουστο όσο η μισή Πανσέληνος.

Το συγκεκριμένο τηηλεσκόπιο το πήρες για φωτογράφιση ή παρατήρηση? Διότι είναι καθαρά φωτογραφικό λόγω του μεγάλου δευτερεύοντως που έχει. Από κει και πέρα ισχύουν αυτά που σου είπα και σε pm, η αράχνη είναι στρεβλωμένη με αποτέλεσμα να κάνει την ευθυγράμμιση δυσκολότερη. Γίνεται όμως να την φέρεις σε ένα αρκετά καλό επίπεδο απλά θέλει υπομονή. Τάσο και Ηλία το συγκεκριμένο τηλεσκόπιο επειδή το έχω και εγώ, η ευθυγράμμισή του δεν είναι τόσο εύκολη όπως σε ένα άλλο νευτώνειο. Αράχνη στρεβλωμένη και δυσκολία γενικά στο να κλειδώσει η ευθυγράμμιση εκεί που την θές, αλλά επίσης δεν ευθυγραμμίζει ακριβώς, το λέει και το manual του, ίσως λόγω μεγαλύτερου δευτερεύοντα υπάρχει πάντα μία απόκλιση. Όταν το πρωτοπήρα το είχα κάνει με laser και ίσως έτυχε αλλά είχε βγεί καλή, μία φωτογραφία που το δείχνει εδώ http://www.astrovox.gr/forum/album_pic.php?pic_id=13380 Μετά κάτι έγινε και έφυγε λιγάκι η ευθυγράμμιση και δεν μπόρεσα να το ξαναφέρω έτσι, με τον Άγγελο μας βγήκε το λάδι να το ευθυγραμμίσουμε στο βουνό και πάλι δεν το φέραμε καλά. Και αυτό με chesire. Στο συγκεκριμένο τηλεσκόπιο είναι λίγο παραπλανητικό το chesire, θέλει να δείς την εικόνα που έχει στο manual με chesire και να το φέρεις έτσι αλλά ίσως ξεσφίγγωντας πρώτα κάμποσο τον δευτερεύωντα ώστε να μήν στρεβλώνει τόσο.

Ιφικράτη συμφωνώ με όσα λές και είναι σωστά, αλλά κανείς δεν είπε οτι η αστροφωτογραφία είναι μόνο τέχνη. Άν διάβασες κάποια απο τα αρχικά σχόλια και τα δικά μου επίσης θα δείς οτι η συζήτηση γίνεται επι τεχνικού ας πούμε επιπέδου για τα χρώματα. Σαφέστατα και η αστροφωτογραφία ξεκίνησε και ακόμη φυσικά είναι και θα είναι για την επιστημονική μελέτη και φυσικά αποτύπωση όλων αυτών των πραγμάτων για να τα βλέπουμε, είτε είναι μια φωτομετρική καμπύλη είτε μία απλή rgb φωτογραφία. Και φυσικά όπως είπες κατά το μεγαλύτερο μέρος η αστροφωτογραφία και η επεξεργασία της είναι τεχνική. Απλά μπορεί πλέον να ορισθεί και ώς τέχνη σε ένα βαθμό. Βεβαίως υπάρχουν συγκεκριμένα πλαίσια που κινείσαι, αλλά κάποια πράγματα ανήκουν και στην καλλιτεχνική άδεια, π.χ σε μία φωτογραφία που δείχνει τοπίο με έναστρο ουρανό μπορείς να βάλεις star spikes σε κάποια, πιθανώς σε αστερισμό για να τονίσεις ακριβώς αυτόν. Εκεί βέβαια δεν είναι στην κατηγορία της πιό επιστημονικής φωτογράφησης, αλλά πιό πολύ στην συμβατική φωτογράφηση. Εσύ αναφέρεσαι στην φωτογράφηση μέσα απο τηλεσκόπιο, όπου ισχύουν αυτά που είπες και είπαμε.

'Ως προς αυτά που είπε ο Δμήτρης Μ. με / μας κάλυψε απολύτως ο Ανδρέας. Αλλά εμένα μου άρεσε κάτι που έγραψε ο Ανδρέας και δεν μπορώ να μήν το κάνω quote και να σχολιάσω. Κάθεσαι στο βουνό στο σπίτι ή οπουδήποτε αλλού (αλλά κυρίως στο βουνό) και κοιτάς το λάπτοπ όσο βγάζει την έκθεση και το κοιτάς και με οίκτο και σκέφτεσαι ή ακόμη και το το φωνάζεις, "αν μου βγάλεις trail θα σου $#@!$@! οτι έχεις και δεν έχεις!". Και φυσικά στην περίπτωση που βγάλει trail ή έχεις ξεχάσει καμιά bhatinov επάνω στο τηλεσκόπιο ακολουθούν οι Σπαρτιατικοί αλαλλαγμοί πολέμου στην ησυχία του Πάρνωνα ξυπνώντας και όλα τα ζωάκια της περιοχής.

Κώστα ας μην επεκτεινόμαστε σε γενικότερες μορφές τέχνης, διότι η αστροφωτογραφία είναι σχεδόν ξεχωριστός τομέας. Το παράδειγμα του Τσαρούχη έχει να κάνει πιό πολύ με τη κλασσική φωτογραφία όπου υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα. Δεν μιλάμε για την φωτογραφία που περιέχει και έναστρο ουρανό και τοπία κλπ, μιλάμε για την καθεαυτό αστροφωτογραφία μέσα απο το τηλεσκόπιο ή κάποιο φακό αντικειμένων στο διάστημα χωρίς να υπάρχει στο κάδρο κάποιο τοπίο. Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν ίσως είναι πιο κοντά στην αρχαια Ελληνική και Ρωμαική γλυπτική που σκοπό είχε να αποτυπώσει ρεαλιστικά και με όσο περισσότερη λεπτομέρεια κάποιον. Έτσι γίνεται και στην αστροφωτογραφία, εκτός άν κάποιος πάρει μια φωτογραφία και βάλει μέσα φίλτρα ή κάνει oversharpen κλπ και γίνει γκραβούρα. Αυτό θα ήταν βασικά όχι καλή αποτύπωση του στόχου, μιάς και αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η λεπτομέρεια. Εκτός και άν πάρει κάποιος το Μ42 που είναι χιλιοτραβηγμένο και το κάνει κάπως διαφορετικό με φίλτρα για να είναι πρωτότυπο. Από και πέρα η τέχνη στην αστροφωτογραφία ανάγεται στις λεπτομέρειες όπως το πως θα φτιάξει κάποιος τα άστρα κλπ. Αλλά ακόμη και εκεί υπάρχουν guidelines, όλες οι καλές και "αντικειμενικά καλές" φωτογραφίες έχουνε π.χ τα μεγάλα άστρα πιό μικρά. Αυτή είναι η μόδα και ίσως να είναι έτσι διότι έτσι φαίνεται καλύτερο στο μάτι.

Ο ήλιος μας είναι άσπρος 3200k. Γι'αυτό οι φωτογράφοι κάποιες φορές κάνουν white balance την ημέρα. Πάντως και το color balance του pix είναι όντως πολύ καλό κι εγώ αυτό κάνω και δεν ασχολούμαι με g2v γιατί βγαίνει σχεδόν το ίδιο. Καμιά φορά οι διαφορές που βλέπουμε με άλλες φωτογραφίες είναι λόγω περισσότερων χρωματικών εκθέσεων, ουρανού κλπ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γαλάζιο και πολύ ανοιχτό γαλάζιο των σπειρών του M51, που απλά στις πολύ καλές φωτογραφίες βγαίνει πιό έντονο και εμφανές και είναι κυρίως θέμα λήψεων και τηλεσκοπίου. Στο ha συμφωνώ με roryt καλό είναι να διατηρείται και το χρώμα του rgb έστω και αν το κοκκινίζουμε λίγο παραπάνω.

Καλορίζικη! Για το image scale θα συμφωνήσω με τους προλαλλήσαντες, υπάρχει και το deconvolution που "φτιάχνει" λίγο και το seeing, αλλά γενικά και με 2" θα είσαι οκ εφόσον το μέρος που φωτογραφίζεις δεν έχει συχνά κάτω απο 2-3".

Λοιπόν, τα χρώματα στους γαλαξίες τα νεφελώματα κλπ υπάρχουν. Πως το ξέρουμε? Μα βεβαίως στρέφοντας την κάμερα προς τα εκεί. Το ανθώπινο μάτι δεν μπορεί να τα δεί εκτός εξαιρέσεων, η φωτογραφική μηχανή όμως μπορεί. Τί γίνεται τώρα... Όσο μεγαλύτερη έκθεση παίρνουμε τόσο πιό πολύ αποκαλύπτονται τα χρώματα και ιδίως σε πιό αμυδρες περιοχές. Τί σημαίνει αυτό, οτι αν παίρναμε μια φωτογραφία 1 δευτερόλεπτο και δεν βλέπαμε σχεδόν καθόλου χρώμα πάει να πεί οτι δεν υπάρχει πολύ εκεί? Αυτό θα ήταν λάθος να το πούμε. Εφόσον η μεγαλύτερη έκθεση αποκαλύπτει περισσότερο χρώμα, άρα υπάρχει εκεί. Τώρα το πόσο θα βάλουμε στην τελική μας φωτογραφία αυτό είναι που εν μέρει μπαίνει στην εικαστική πλευρά. Δεν νομίζω οτι είναι λάθος να υπερτονίζουμε τα χρώματα όπως και να τα παρουσιάζουμε πιό αμυδρά. Αυτό είναι στο γούστο του καθενός και εξαρτάται τί θέλει να δείξει. Είναι όμως λάθος να μειώσουμε τα χρώματα λέγοντας οτι έτσι είναι πιό κοντά στην πραγματικότητα, διότι έτσι θα τα βλέπαμε μέσα απο ένα μεγάλο τηλεσκόπιο. Άλλο το να θέλεις να προσομοιώσεις κάτι και άλλο να λές οτι έτσι είναι πιό σωστά. Δεν υπάρχει λοιπόν σωστός και λάθος τρόπος όσον αφορά το πόσο χρώμα θα δώσουμε. Για τον σωστό καθορισμό των χρωμάτων ουσιαστικά ακολουθούμε την g2v τεχνική αλλά γενικά και με ένα color balance όπως αυτό που προσφέρουν κάποια προγράμματα επεξεργασίας φτάνουμε σε ένα σχεδόν ίδιο αποτέλεσμα. Γιατί όμως τόσος ντόρος για τα χρώματα στα μακρυνά αυτά αντικέιμενα? Διότι ακριβώς είναι τόσο μακρυνά που το χρώμα τους δεν φαίνεται με γυμνό μάτι ή μέσα από ένα κανονικό τηλεσκόπιο σε αντίθεση με τα χρώματα στην Γη, όπου τα βλέπουμε κανονικά. Ένα λουλούδι είναι π.χ ρόζ. Και η φωτογραφία ρόζ το βγάζει. Μιλάμε πάντα για το φάσμα που βλέπει ο άνθρωπος. Αντίστοιχα και τα χρώματα των γαλαξιών και νεφελωμάτων είναι όπως τα αποτυπώνει η φωτογραφική μηχανή. Όπως όμως τα βλέπουμε εμείς απο εδώ στην απόσταση που τα βλέπουμε. Με αυτό θέλω να σταθώ στο σχόλιο του Άγγελου για το να πάμε εκεί να δούμε πώς φαίνονται. Όσο τα πλησιάζουμε τόσο διευρύνονται, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή, π.χ στα νεφελώματα να μήν βλέπεις κάν γύρω σου την σκόνη, ή να την βλέπεις αμυδρά και αυτό αναλόγως απο πού θα φωτίζεται. Εκεί μία φωτογραφία θα αποκάλυπτε πιθανώς λίγα πράγματα, αλλά στην ουσία το χρώμα της σκόνης θα είναι ίδιο. Αντιστοίχως στους γαλαξίες, φανταστείτε να φτάναμε μέσα στον οποιοδήποτε γαλαξία, θα τον βλέπαμε όπως τις σπέιρες που βλέπουμε του δικού μας απο εδώ. Και σε αυτή την περίπτωση το χρώμα θα ήτανε σχεδόν ίδιο με μία φωτογραφική μηχανή, αναλόγως βέβαια που θα κοιτούσαμε διότι απο εδώ βλέπουμε έναν γαλαξία από μία όψη. Και ο δικός μας απο μακρυά άν τον βλέπαμε θα βλέπαμε και άλλους χρωματισμούς, π.χ το γαλάζιο των άστρων όπως βλέπουμε σχεδόν σε όλους τους γαλαξίες αλλά στον δικό μας όχι γιατί ουσιαστικά ήμαστε μέαα του και τα άστρα τα βλέπουμε εδώ και εκεί. Επίσης, οι χρωματισμοί που κάνουμε στην narrowband φωτογράφιση και εικαστικοί, αλλά όχι λάθος, μιάς και θέλουμε να δείξουμε συγκεκριμένα πράγματα, δηλαδή τα στοιχεία, το Ha OIII HII και άλλα δηλαδή παίζουμε με τα φάσματα. Βέβαια απο όσο ξερω το μόνο που πιάνει η απλή φωτογραφίκή μηχανή είναι το υδρογόνο κοκκινωπό, οπότε το ορίζουμε σαν red. Για τα άλλα δεν ξέρω, αλλά όπως και να έχει είπαμε, εξαρτάται τί θέλουμε να δείξουμε. Όσο για τη μίξη Hargb εκεί πάλι είναι εικαστικό το πόσο κόκκινο θα τονίσουμε στο Ha, διότι το Ha είναι ένα φάσμα αλλά γενικά κατά βάση στα νεφελώματα τα οποία πιάνουμε με μία απλή φωτογραφική μηχανή που περιέχουνε ha, π.χ στο M16, το χρώμα του είναι κοκκινωπό με ρόζ αποχρώσεις σε σημεία. Άν θέλουμε κρατάμε το ha να είναι όπως στο rgb αλλά και πάλι δεν υπάρχει λάθος και σωστό, εφόσον μέσα στο συμβατικό rgb βάζουμε ένα φάσμα. Απλώς ίσως είναι καλύτερο εικαστικά να μήν είναι όλο το M16 κόκκινο. Έτσι συνοψίζοντας, ουσιαστικά δεν υπάρχει σωστό και λάθος όταν κάποιος θέλει να δείξει κάτι συγκεκριμένο, αλλά γενικά υπάρχει και το στάνταρ χρώμα που πιάνει η φωτογραφική μηχανή ή μία ccd με g2v callibration το οποίο είναι το πιό σωστό σε απλές rgb φωτογραφίες. Δηλαδή όπως εδώ θα φωτογραφίζαμε ένα ροζ λουλούδι ρόζ και δεν θα το κάναμε μώβ, έτσι και στους γαλαξίες και τα νεφελώματα καλό είναι να ήμαστε όσο πιο πιστοί γίνεται στον original χρωματισμό τους, έστω και με αποκλίσεις ανάλογα την κάμερα. Αυτά όλα πάντα μιλώντας για χρώματα.

Ενδιαφέρον θέμα. Δεν υπάρχει ουσιαστικά κάποιο στάνταρ για τα χρώματα στο σύμπαν αλλά επειδή είναι μεγάλη συζήτηση θα επεκταθώ αργότερα που θα έχω χρόνο. Stay tuned.

Ανέβηκε και ο δικός μου οδηγός για το pix σε 2 μέρη, περιλαμβάνει επεξεργασία Luminance και LRGB σύνθεση.

Ωραία αυτά που είπαν τα παιδιά, αλλά εγώ θα προτείνω πρωτίστως όπως και ο Αριστοτέλης ένα chat. Θα είναι πολύ χρήσιμο και για τους νέους που έχουν ερωτήσεις. Μπορεί να μην μπεί στην αρχική σελίδα για να μην την βαρύνει, αλλά να υπάρχει κάποιο link και να είναι μεγάλο, εμφανές.

Κάποια απο αυτά στην λίστα είναι εμμονες, φοβίες και άλλα ψυχαναγκασμοί. Και γενικά όλα αυτά συνδέονται. Προέρχονται κυρίως απο άγχος, συνδειδητό ή μή. Όλοι οι άνθρωποι τα έχουμε αυτά άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο. Είναι αξιοσημείωτο οτι πολλοί μεγάλοι επιστήμονες και πνεύματα στην ιστορία είχαν ψυχαναγκασμούς και φοβίες, π.χ Αινστάιν, Ντα Βίντσι μέχρι και τον Φρόιντ, που γι'αυτό αποφάσισε και να τα μελετήσει. Γενικώς οι ιδιοφυείς άνθρωποι έχουνε τέτοια, αλλά δεν χρειάζεται να είσαι iq 200, όταν το μυαλό πέρνει στροφές ίσως πιό πολλές από άλλους εμφανίζονται και τέτοια, ιδίως άν κάποιος είναι και πιό ευάισθητος. Πάντως η εξόρμηση στο βουνό και η παρατήρηση κλπ, έχει χαλαρωτικό χαρακτήρα και όταν ο άνθρωπος είναι πιό κοντά στη φύση, μαζεύοντας κάστανα σε κάποιο δάσος του Πάρνωνα, συζητώντας με τα φιλαράκια κλπ, είναι πιό χαρούμενος και γεμίζουν που λέμε οι μπαταρίες. Η ουσία είναι να κάνει ο καθένας αυτό που τον γεμίζει και χαροποιεί, είτε να δεί και να θαυμάσει απο το προσοφθάλμιο έναν γαλαξία, είτε να φωτογραφίσει έναν στόχο.

Το σωστό είναι πάντα, να μήν προσπαθείς να προσυλητήσεις ας πούμε τον άλλον. Επομένως υπάρχει ένα όριο στο οποίο ο ένας δεν πρέπει να τσιγκλάει ή να προσπαθεί να πείσει τον άλλον για αυτό που πιστεύει, είτε είναι κάποια Θρησκεία, ή ο αθεισμός. Φυσικά συζήτηση μπορεί να γίνεται και είναι πάντα χρήσιμη διότι κάποιος μπορεί ίσως να λύσει κάποιες απορίες σχετικά με αυτά τα ζητήματα, διότι κανείς δεν ξέρει τα πάντα και γενικά να υπάρχει μία ωφέλιμη συζήτηση. Για παράδειγμα πολλοί στέκονται στα κλασσικά στερεότυπα μίας Θρησκέιας, π.χ ο κόσμος είναι 6.000 ετών, πως γίνεται αυτό κλπ και να χάνουν την ουσία, διότι τουλάχιστον η Χριστιανική Θρησκεία είναι γεμάτη παραβολές, αλλά χρήζει και μελέτης. Δεν μπορούμε να περιμένουμε ο Θεός να είχε πεί στον άνθρωπο πρίν 3.000 χρόνια οτι Δημιούργησε το σύμπαν μέσω της τάδε διαδικασίας που δεν μπορεί ίσως να καταλάβει και μετά Έφτιαξε τα σύμπαντα να είναι παράλληλα σύμφωνα με τους τάδε κανόνες της κβαντικής φυσικής που κάποια μέρα θα ανακαλύψετε και κλπ κλπ. Ο κυριότερος λόγος όμως που υπάρχουν οι παραβολές δεν είναι τόσο τα τεχνικά ζητήματα, όσο οτι δεν μπορεί ο άνθρωπος να καταλάβει κάποια πράγματα. Τώρα θα πει κάποιος, οτι μπορεί κάποια στιγμή η επιστήμη να τα εξηγήσει όλα και να τα καταλάβουμε. Όπως είπα και σε προηγούμενο πόστ το μυαλό του ανθρώπου είναι πεπερατό. Κάποια πράγματα δεν μπορεί να τα καταλάβει. Και τα πράγματα αυτά αφορούν τον κόσμο που ζούμε, πόσο μάλλον κάποιον άλλον που δεν γνωρίζουμε. Ο Κωνσταντίνος είπε πολύ σωστά οτι βασικά ο άνθρωπος έχει τα φόντα να καταλάβει αρκετά πράγματα, κυρίως διαισθητικά και συναισθηματικά. Μία απλή βόλτα στα δάση ενός βουνού και η παρατήρηση της φύσης γύρω μας, μας κάνει να θαυμάζουμε και να κάνουμε πολλές φορές σαν μικρά παιδιά. Που τα παιδιά ακριβώς βλέπουν πιό απλά κάποια πράγματα και τα αισθάνονται πιό πολύ απο όσο οι μεγάλοι. Παρατηρούν και το λουλούδι και την ομορφιά του και βρίσκουν τη χαρά σε απλά πραγματάκια. Θα ήθελα να σας πώ ένα παράδειγμα που είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο και το οποίο ταιρίαζει πιστέυω σε αυτή τη συζήτηση. Είναι ενα φλάουτο. Μέσα στο φλάουτο ζούνε κάτι μικροοργανισμοί και το μόνο που γνωριζουν, ο κόσμος τους δηλαδή είναι το εσωτερικό του φλάουτου. Κάποιος μικροοργανισμός κάποια στιγμή φτάνει στην άκρη του ξύλου και βλέπει λίγο έξω απο το φλάουτο. Και βλέπει και ακούει μία συμφωνική ορχήστρα που παίζει ας πούμε την 9η του Μπετόβεν. Φανταστείτε το τεράστιο δέος του μικροοργανισμού αυτού που το μόνο που γνώριζε σαν κόσμο του ήταν το εσωτερικό του φλάουτου. Και υπάρχει και το πιό πέρα, έξω απο το Μέγαρο μουσικής που δεν βλέπει. Κάπως έτσι λοιπόν μπορεί να ήμαστε και εμείς οι άνθρωποι. Βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας, το σύμπαν, τα παρατηρούμε, νομίζουμε πολλές φορές οτι ξέρουμε τα πάντα, αλλά φανταστείτε μία αντίστοιχη περίπτωση που κάποιος θα έβλεπε αυτό που υπήρχε πιό πέρα (όχι σαν απόσταση) που θα ήταν τόσο μεγαλειώδες και ακατανόητο όσο η συμφωνική και η 9η του Μπετόβεν για τον μικροοργανισμό που ήταν στο φλάουτο. Αυτό εννοώ οτι οι κεραίες μας ίσως να θέλουν αναβάθμιση για να αντιληφθούμε η και να δούμε το κάτι παραπάνω.

Αυτό έγινε στο Los Angeles, μία απο τις πιό φωτορυπασμένες πόλεις. Εάν σβήσουνε όλα τα φώτα μίας πόλης αυτόματα ο ουρανός γίνεται σκοτεινός και είναι θέμα προσαρμογής στο σκοτάδι για να δείς. Δεν υπάρχει δηλαδή κάτι να καθαρίσει, η φωτορύπανση φωτόνια είναι, με το που σβήσουν τα φώτα φεύγουν αμέσως. Βέβαια άν υπάρχει άλλη πόλη κοντά με ανοιχτά τα φώτα τότε σίγουρα θα επηρεάσει και δεν θα είναι τόσο σκοτεινός ο ουρανός.

Γιατι οι τεράστιες χελώνες είναι ζώα, οι χελώνες δηλαδή γενικά , ενώ υποτίθεται οτι ήμαστε καθ'εικόνα και ομοίωση ότι και άν σημαίνει αυτό και ήμαστε το μοναδικό είδος στον πλανήτη με νοημοσύνη ανώτερη απο τα ζώα για να φτιάξουμε πολιτισμό. Αλλά αυτή σου η ερώτηση καθορίζεται και πάλι απο τα δόγματα που δεν παρουσιάζουν τον Θεό σαν κάτι τέτοιο. Ο Θεός μπορεί βέβαια να είναι και σουρεαλιστικός αλλά μόνο στα δικά μας μάτια που δεν μπορούμε να Τον καταλάβουμε, όπως κάποιος δεν καταλαβαίνει όταν βλέπει έναν πίνακα του Πικάσο τί θέλει να πεί. Όμως επιμένω οτι είναι θέματα δογμάτων, οτι δηλαδή μας έχουν δοθεί guidelines ακριβώς για να μην σκεπτόμαστε μία τεράστια χελώνα. Το άν πιστεύεις ή όχι αυτά τα guidelines, είναι άλλο θέμα.

Μη μπερδεύετε την Πίστη με την λογική. Την λογική την φτιάχνουμε εμείς ανάλογα με τα όσα ξέρουμε. Ειπώθηκε όμως πολύ σωστά πως βλέπουμε τον κόσμο ατελώς, όχι αναγκαστικά οτι αυτό είναι κακό, αλλά υπάρχουν πολλά που δεν μπορούμε να δούμε. Με λίγα λόγια ο άνθρωπος έχει ας πούμε κεραίες, οι κεραίες του φτάνουν μέχρι ένα σημείο. Έ, το ερώτημα αυτό είναι σαν να προέρχεται απο παιδί που μαθαίνει τον κόσμο, χωρίς παρεξήγηση προς αυτόν που το διατύπωσε. Κατατάσεται και στην ίδια κατηγορία ερωτημάτων του στύλ, γιατί δεν μας παρουσιάζεται ο Θεός να μας λυθούν όλες οι απορίες. Καταρχάς ο Θεός σύμφωνα με τις γραφές μίλησε και όχι μόνο μία φορά. Επειδή δεν ήταν εκεί κάποιος να τα ακούσει προσωπικά το αμφισβητεί οκ. Δικαίωμα του καθενός, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται και οτι δεν έγινε. Στον Χριστιανισμό ας πούμε μίλησε πολλές φορές από την απαρχή της Παλαίς Διαθήκης, μέχρι και στην Καινή Διαθήκη. Δηλαδή πρέπει να βγαίνει κάθε μέρα να κάνει διάγγελμα στους καινούργιους που δεν άκουσαν οι ίδιοι τον λόγο Του? Και έπειτα ίσως αυτό είναι και το θέμα, να πιστέψεις, έτσι απλά. Ο λόγος του Θεού δεν χάνεται, υπάρχει για να τον ακούσεις. Ο Χριστιανισμός ας πούμε που τον ξέρουμε και καλύτερα, για 2.000 χρόνια υπάρχει και μάλιστα με δισεκατομύρια πιστούς. Και όταν λέμε πιστούς, κάποιοι το συνδέουν άμεσα με την εικόνα ενός άβουλου ανθρώπου που πρεσβέυει την οπισθοδρομικότητα, δεν είναι έτσι όμως. Έχουμε και το σημαντικό ζητημα, του τί μπορεί να καταλάβει ο άνθρωπος. Μπορεί να συλλάβει την έννοια του απείρου ή της αιωνιότητας? Εάν κάτσει κάποιος και τα σκέφτεται αυτά θα τρελαθεί. Νομίζω λίγο πολύ οι περισσότεροι τα έχουμε σκεφτεί κάποια στιγμή και ακριβώς επειδή δεν μπορούμε να τα κατανοήσουμε, τα αφήνουμε και τα δεχόμαστε ώς όρους. Ο άνθρωπος μέχρι εκεί πάει. Τουλάχιστον μέχρι τώρα. Άν κάποια στιγμή οι κεραίες μας αναβαθμιστούν μπορεί να καταλάβουμε περισσότερα πράγματα. Αλλά γι'αυτό, απλά επιλέγεις τελικά και πιστεύεις σε κάτι και δεν κάθεσαι να το αναλύεις συνέχεια γιατί δεν μπορείς να το καταλάβεις. Δεν νομίζω οτι τα άρρητα ρήματα, το άκτιστο φώς και όλα αυτά είναι εφευρέσεις ανθρώπων απλά για εντυπωσιασμό. Αυτή είναι όμως η δική μου γνώμη, με όσα εγώ έχω σαν βιώματα και στην τελική με όσους επιλέγω να πιστέψω οτι αυτό που λένε είναι αλήθεια. Εξάλλου μήπως επιστήμη και Θεός δεν συναντιούνται κάπου στο σύμπαν εκεί στο άπειρο, που εμείς δεν κατανοούμε και σε όλα αυτά που πρεσβέυει η μοντέρνα φυσική και κοσμολογία? Που και πάλι αυτά είναι ένα κομματάκι απο αυτό που υπάρχει και δεν μπορούμε να δούμε. Επομένως δεν πρέπει να βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα και να κουνάμε το δάχτυλο με το εγωκεντρικό ύφος του ανθρώπου που θεωρεί οτι τα ξέρει όλα κάθε φορά που κάνει και κάποια ανακάλυψη. Και αυτό βέβαια δεν αφορά μόνο την επιστήμη αλλά και τις θρησκείες που πολύ έυκολα παρεκτρέπονται και αποκτούν αλάθητα. Αλάθητο δεν έχει κανείς άνθρωπος. Υ.Γ Έκθεση πάλι έγραψα.

Το Θεολογικό ζήτημα εχει συζητηθεί γενικά τόσες πολλές φορές που κάποια απάντηση δεν βγαίνει. Και αυτό γιατί υπάρχει μία αρχή. Άλλο επιστήμη άλλο Πίστη. Το "Πίστη" το έγραψα με κεφαλαίο π, διότι μιλάμε πάντα για την Πίστη σε θρησκείες και σε αυτά που πρεσβέυουν και όχι σε οποιαδήποτε άλλα πράγματα που μπορεί κάποιοι να πιστεύουν. Μιλάμε δηλαδή για τον Λόγο του Θεού όπως έχει δοθεί, όχι για το άν κάποιος πιστεύει οτι η αγελάδα μπορεί κάποια στιγμή να βγάλει ουίσκυ. Φυσικά η Πίστη έχει μέσα πράγματα υπερφυσικά που αυτά κοντράρονται με την επιστήμη. Εκεί είναι λοιπόν το θέμα. Οι πιό πολλοί καταπιάνονται με αυτά και όχι με την ουσία του πράγματος, που κατά τη γνώμη μου είναι αυτά που πρεσβέυει η εκάστοτε Πίστη και όχι πως το Θείο παρουσιάζεται σε εμάς. Και για να δώσω ένα παράδειγμα, η επιστήμη μπορεί κάποια στιγμή να εξηγήσει πως γίνεται ένα θάυμα. Μα ακόμη και σε αυτή την περίπτωση θα εξηγήσει την διαδικασία μέσα απο την φυσική του πράγματος, που είναι έτσι και αλλιώς προφανές οτι οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο που ζούμε υπόκειται σε νόμους τησ φυσικής κλπ. Εϊναι δηλαδή σαν να έχω φτιάξει ένα πρόγραμμα, να θέλω να αλλάξω κάτι και να τροποποιώ τον κώδικα πάνω στην συγκεκριμένη γλώσσα προγραμματισμού. Αυτή είναι η μία πλευρά του πράγματος, που δείχνει οτι η Θεική παρέμβαση δεν αντίκεται αναγκαστικά στους νόμους του σύμπαντος, ιδίως όταν υπάρχουν και τόσα πολλά που δεν γνωρίζουμε. Απο την άλλη μπορεί κάποιος να πεί οτι γίνεται και άμεση επέμβαση στο υλικό σύμπαν παρακάμπτοντας τους νόμους της φυσικής. Οκ, εδώ είναι λοιπόν που εφόσον η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει εξήγηση, απλά το πιστέυεις ή δεν το πιστεύεις. Στα θέματα Πίστης είναι σημαντικό να ξέρουμε οτι η λέξη Πίστη σημαίνει εμπιστοσύνη σε αυτό που πρεσβεύει η εκάστοτε θρησκεία, με λίγα λόγια εφόσον δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε ή να το δούμε, επιλέγουμε να εμπιστευτούμε ή όχι, αυτό που λέει. Όσον αφορά το παράδειγμα με το σύμπαν ηλικίας 6.000 ετών όπως λέει η Βίβλος, εδώ μπαίνουμε σε λεπτομέρειες το κατα πόσον είναι παραβολικά τα συγκεκριμένα εδάφια ή όχι. Χρειάζεται έρευνα απο ανθρώπους που να έχουν ασχοληθεί με αυτά για να δούν γιατί υπάρχουν αντιφάσεις και τί είναι παραβολικό ή όχι. Όπως είναι γνωστό η Παλαιά Διαθήκη έχει παραλλαχθεί μέσα στους αιώνες και ειδικά στα πρώτα κεφάλαια της Γένεσης ερευνητές έχουν πεί οτι ίσως και να έχουν αφαιρεθεί κάποια ή γενικά να τα έχουν αλλάξει. Αλλά σε πράγματα όπως στη Δημιουργία του κόσμου σε 7 ημέρες είναι σχεδόν προφανές οτι είναι παραβολικά. Επομένως θέλει και λίγη έρευνα πρίν τα απορρίψουμε έτσι απλά.

Ο καθένας δικαιούται την άποψή του. Η πρώτη ερώτηση όμως είναι μάλλον ατυχής, καθώς ρωτάει εάν μπορούμε να εξηγήσουμε τον Θεό με την φυσική. Κάτι τέτοιο είναι άτοπο. Όμως η απάντηση του κ. Νανόπουλου είναι προσεγμένη θα έλεγα, άν εννοεί αυτό που καταλαβαίνω, οτι δηλαδή άλλο πίστη και άλλο φυσική λέγοντας οτι μπορεί να πιστεύει σε οτι θέλει, αλλά όσον αφορά την πέτρα αυτή υπάγεται στους νόμους της φυσικής. Όπως και να έχει το πράγμα δεν μπορείς να ρωτάς τον οποιονδήποτε επιστήμονα για τον Θεό διότι απλά δεν ξέρει για να σου απαντήσει, πιθανώς θα σου πεί τη δική του γνώμη ή τις δικές του πεποιθήσεις. Η πιό σωστή απάντηση όμως είναι οτι άλλο επιστήμη και άλλο το Θείο. Η επιστήμη δεν έχει φτάσει στο σημείο να μπορεί να δώσει μία τέτοια απάντηση και δεν ξέρουμε αν ποτέ μπορεί να φτάσει. Και πιθανώς για κάτι τέτοιο να μην είναι αρκετή μόνο η επιστήμη αλλά και το πνεύμα, το οποίο στην εποχή μας έχει ελαφρώς παραγκωνιστεί. Αυτά τα δύο πρέπει να συνυπάρχουν και όχι να ανταγωνίζονται. Χρειαζόμαστε και τον Αρχιμήδη, δηλαδή το πρακτικό σκέλος, αλλά και τον Σωκράτη.

Ο επαγγελματίας αστρονόμος ξέρει φυσική, μαθηματικά και αστροφυσική. Αυτές ειναι οι προυποθέσεις για να γίνει αστρονόμος. Ο ερασιτέχνης όχι. Για να λέγεται ερασιτέχνης δεν υπάρχει τέτοια προυπόθεση. Γιατί ασχολείται και με διαφορετικά πράγματα απο αυτά του επαγγελματία αστρονόμου, όπως την οπτική παρατήρηση και άλλα. Φυσικά κάπου τα 2 συγκλίνουν, όταν μιλάμε για αστροφωτογραφία, φωτομετρία, ανακάλυψη κομητών και γενικά σεινισφορά στον κλάδο της αστρονομίας. Αλλά δεν είναι ούτε αυτό προυπόθεση για να λέγεσαι ερασιτέχνης αστρονόμος. Ούτε το πόσες ώρες ασχολείσαι. Αρκεί να ασχολείσαι και να ξέρεις 5-10 πράγματα και να έχεις αγάπη για αυτό που κάνεις. Απο κει και πέρα υπάρχουν υποκατηγορίες, παρατηρητές, αστροφωτογράφοι κλπ. Ούτε είναι προυπόθεση να είσαι με μία κουβέρτα όλο το βράδυ στο βουνό να φωτογραφίζεις για να λέγεσαι ερασιτέχνης αστροφωτογράφος. Αυτός που έχει δικό του χώρο ή αστεροσκοπείο και φωτογραφίζει τί είναι δηλαδή? Φυσικά οι περισσότεροι περάσανε και απο το βουνό και τις κρύες νύχτες και ακόμη περνούν προς χάρη της παρέας, σκοτεινού ουρανού κλπ. Αυτός που δεν είναι ερασιτέχνης αστρονόμος είναι αυτός που παίρνει ένα τηλεσκόπιο βλέπει 1-2 φορές και μετά δεν ασχολείται. Απλά τα πράγματα. Εφόσον κάποιος ασχολείται γενικά όσο μπορεί και αγαπάς αυτό που κάνει είναι ερασιτέχνης αστρονόμος. Το είπαν πιό πάνω και το είπαν και άλλοι εδώ. Απλά πράματα, μήν τα κάνετε πολυπλοκα. Όσοι έχουνε γράψει σε αυτό το νήμα, είναι ερασιτέχνες αστρονόμοι, διαφωνείτε? Δεν νομίζω.

Εδώ και δεκαετίες κυκλοφορούν ένα σωρό βιβλία για την αρχαία Ελλάδα που όμως επικεντρώνονται σε μυστική γνώση, αρχαίες τεχνολογίες κλπ. Στάγειρα Ε, ομάδα Ε, καταγωγή Ελλήνων απο τον Σείριο κλπ. Στην πλειοψηφία τους αυτά τα βιβλία δεν στηρίζονται σε βάσιμες πηγές και κάποια φαντάζουν απλά σαν ενδιαφέροντα μυθιστορήματα. Υπάρχουν όμως και κάποια που είναι σημαντικά και χάνονται σε όλο αυτό τον χαμό της παραφιλολογίας και συνομωσιολογίας όπως πολύ σωστά είπε ο Στέλιος. Επειδή ένας Νταίνικεν έκανε κάποιες εικασίες και μετά τράβηξε το θέμα απο τα μαλλιά δεν μπορούμε να απορρίψουμε τα πάντα με τα οποία ασχολήθηκε. Κάποια πράγματα είναι όντως πολύ ενδιαφέροντα και χρήζουν διερεύνησης που όμως δεν γίνεται γιατί υπάρχει η ρετσινιά. Στην εποχή μας είναι πολύ σηνιθισμένο να παίρνουμε πράγματα απο παντού και να τα βάζουμε όλα μαζί φτιάχνοντας καινούργιες θεωρίες και γενικά ένα μπάχαλο. Αυτό γίνεται και απο ξένους και απο Έλληνες. Αυτό είναι που κολλάει τη ρετσινιά της συνωμοσιολογίας σε πολλά πράγματα τα οποία όμως μπορεί να είναι σημαντικά και άντε να πείς κάτι χωρίς να κατηγοριοποιηθείς ώς συνομωσιολόγος. Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν ξέρουμε και η επιστήμη προσπαθεί να εξηγήσει κάποια απο αυτά. Όπως έλεγα σε προσωπική μας συζήτηση με τον Γιώργο, αποδείξεις κάποιου πανάρχαιου πολιτισμού είναι δύσκολο να βρεθούν διότι παίζουμε σε βάθη στα οποία η αρχαιολογική σκαπάνη δεν φτάνει εύκολα και μόνο κατά τύχη μπορεί να γίνει κάποια αποκάλυψη εάν έχει διασωθεί κάτι απο έναν τέτοιο πολιτισμό. Έτσι οι προκατακλυσμιαίοι πολιτισμοί του Πλάτωνα και άλλων παραμένουν στα βιβλία και την φαντασία μας. Όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να απορρίπτουμε πράγματα επειδή δεν έχουν αννακαλυφτεί ή διαπιστωθεί. Αυτό ισχύει σε όλους τους επιστημονικούς τομείς. Όσον αφορά τους προσέληνους και όχι προσέλληνες, υπάρχει διαφορά Κώστα, το γιατί ονομάστηκαν έτσι δεν το ξέρουμε, αλλά τα σύγχρονα ευρήματα σεληνιακών μετεωριτών δείχνουν οτι η Σελήνη ήταν εκεί. Επίσης, σοφοί οι αρχαίοι μας πρόγονοι αλλά δεν πρέπει να παίρνουμε κατα γράμμα όλα τα λεγόμενα τους σαν να ήταν αλάνθαστοι. Ειδικά ο Πλούταρχος που αναφέρθηκε πιό πάνω είναι και γνωστος ώς απολογητικός για τον Αλέξανδρο στους βίους παράλληλους, Αλέξανδρος και Ιούλιος Καίσαρας. Είναι δηλαδή ταγμένος σε μία πλευρά κυρίως, αυτή που δικαιολογεί πολλά απο τα στραβά που έκανε ο Αλέξανδρος. Επομένως κανείς υπεράνω κριτικής. Πρέπει όμως ακόμη και σε αυτή την περίπτωση να δίνουμε βάση στους αρχαίους συγγραφείς και επιστήμονες διότι αυτά που είπανε πολλές φορές φαντάζουν αδιανόητα για την εποχή τους και φυσικά αποτέλεσαν τον κορμό και την βάση του σύγχρονου πολιτισμού.

Και για του λόγου το αληθές: http://meteorites.wustl.edu/lunar/stones/dhofar0025.htm Εάν φυσικά δεχτούμε οτι όντως είναι απο τη Σελήνη, που δεν έχουμε λόγο να μην το δεχτούμε.

Όπως είπα και στον Γιώργο εχθές καλό είναι να λέιπουν οι αναφορές σε θρσηκευτικό περιεχόμενο και θέματα Πίστεως. Από κεί και πέρα, η απόδειξη για την ύπαρξη Σελήνης ταυτόχρονα ή και πρίν τους Αρκάδες είναι κάποιος μετεωρίτης που να έχει πέσει στη Γη απο την Σελήνη πρίν 10.000 χρόνια ας πούμε και πιό παλιά. Εάν έχει βρεθεί τέτοιος τότε αυτομάτως δείχνει οτι η Σελήνη ήταν εκεί. Το γιατί ονομάζονταν προσέληνες, αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να ξέρουμε. Σίγουρα πρέπει να έχουμε και ανοιχτό μυαλό σε κάποια πράγματα στα οποία δεν υπάρχουν αποδείξεις, αλλά άν υπάρχουν τότε αλλάζει.

Διαφωνώ σε αρκετά πράγματα που ειπώθηκαν, άς τα πάρουμε απο την αρχή. Αμφισβητήσεις για το άν ο παρατηρητής είδε το τάδε αντικείμενο ή νομίζει οτι το είδε υπήρχαν και θα υπάρχουν. Η όραση όμως δεν είναι ίδια σε όλους, με μικροδιαφορές ανάλογα με τον καθένα αλλά και την ηλικία. Εδώ σε διάφορα "τέστ" που γίνονται σε αστροπάρτυ στις πλειάδες βλέπουνε από 6 μέχρι και 9 άστρα ή και παραπάνω. Επομένως βλέπετε οτι υπάρχουν και μεγάλες διαφορές σε αυτό που βλέπει ο καθένας. 6 άστρα στις πλειάδες και 9 είναι σημαντική διαφορά. Αυτός που βλέπει 9 σίγουρα θα μπορεί να διακρίνει και αμυδρότερα πράγματα στο τηλεσκόπιο από αυτόν που βλέπει 6. Όσον αναφορά το άν φαντάζεται τελικά κάποιος οτι είδε τον στόχο, αυτό είναι άλλο θέμα και εκεί θέλει επιβεβαίωση και από άλλον παρατηρητή κατά προτίμηση με "καλό" μάτι. Για παράδειγμα, όταν ο Δημήτρης στον Πάρνωνα ζήτησε επιβεβαίωση απο τον Άγγελο Κεχαγιά για κάποιους αμυδρούς γαλαξίες λέγοντας του απλά να του πεί τί βλέπει και χωρίς άλλη περιγραφή, ο Άγγελος τους είδε και είπε και που είναι, έτσι έγινε η επιβεβαίωση. Άν κάνω κάπου λάθος να με διορθώσει ο Δημήτρης, ο Άγγελος μου το είχε πεί. Αυτό για κάποιους που ίσως νομίζουν οτι ο Δημήτρης μπορεί και να φαντάζεται οτι βλέπει έναν δύσκολο στόχο. Φυσικά σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορεί να αποκλειστεί οτι μπορεί να τον έχει φανταστεί, είναι κάτι που είναι ανθρώπινο, αλλά ο Δημήτρης είναι καλός και έμπειρος παρατηρητής. Έπειτα υπάρχει και η διαφορά στις συνθήκες, υψόμετρο κλπ που πάιζουν καθοριστικό ρόλο σε τέτοιου είδους παρατηρήσεις. Από όσο μεγαλύτερο υψόμετρο έχεις πλεονέκτημα σε σχέση με έναν παρόμοιο σκοτεινό ουρανό αλλά που βρίσκεται χαμηλά ή και κοντά σε θάλασσα. Τώρα όσον αφορά την αστρονομία και ερασιτεχνική αστρονομία. Αυτά τα 2 δουλεύουν καλά μαζί και αλληλοσυμπληρώνονται. Έχουν γίνει ανακαλύψεις εξοπλανητών απο ερασιτέχνες και με όχι κάποιον πολύ ακριβό εξοπλισμό. Εκεί ποιά η διαφορά με τον επαγγελματία αστρονόμο, ασχέτως με τί εξοπλισμό, που κάνει επίσης ανακάλυψη εξοπλανητών? Επίσης η συνεισφορά των ερασιτεχνών στην ανακάλυψη κομητών αλλά ακόμη και νεφελωμάτων και διαφόρων άλλων είναι μεγάλη. Απλώς όπως ειπώθηκε η δουλειά του επαγγελματία αστρονόμου είναι λίγο διαφορετική. Και φυσικά εξαρτάται και πόσο ασχολείται ο καθένας με κάτι. Διότι μπορεί να υπάρχουν αστρονόμοι που να μην ξέρουν ιδιαίτερα τον νυχτερινό ουρανό και άλλοι που να έχουν ασχοληθεί εκτός απο αυτά που ορίζει η δουλειά τους και να τον έχουν μάθει. Έτσι σε κάποιες πειπτώσεις, όπου ο ερασιτέχνης αστρονόμος έχει ασχοληθεί πολύ με τον τομέα, οι διαφορές με τον επαγγελματία είναι μικρές και ίσως σε κάποιες περιπτώσεις έχουν να κάνουν με το οτι ο επαγγελματίας αμοίβεται για αυτό που κάνει. Φυσικά οι περισσότεροι αστρονόμοι ξέρουνε και αστροφυσική, κάτι που ο ερασιτέχνης μόνο άν ασχοληθεί ο ίδιος την μαθαίνει και οι περισσότεροι δεν ξέρουν. Και φυσικά η αστροφυσική χρησιμεύει σε συγκεκριμένα πράγματα που είναι πιό εξειδικευμένα. Πάντως όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, κάποιος ερασιτέχνης δύναται να είναι και καλύτερος απο επαγγελματίες, άν αγαπάει αυτό που κάνει και του αρέσει να ασχολείται. Πόσες φορές κάποιοι απο εμάς όταν βλέπουμε τα αστεροσκοπεία στην Ελλάδα, που κάποια απο αυτά είναι και σχετικά παρατημένα δεν έχουμε πεί άν ήμασταν εκεί μέσα τί πράματα θα κάναμε. Και δεν μιλάω μόνο για αστροφωτογράφηση καλλιτεχνικών εικόνων, αλλά υπάρχουν κάποιοι και εδώ που ασχολούνται ανελλιπώς με τη φωτομετρία, φασματομετρία και άλλα πράματα που άν τους δώσεις ένα τέτοιο εξοπλισμό θα κάνουνε θαύματα. Ερασιτέχνες αστρονόμοι όμως είναι από τους σχετικά αρχάριους μέχρι τους πολύ έμπειρους και ψαγμένους. Για αυτό γίνεται και η διάκριση μεταξύ ερασιτέχνη αστρονόμου και αστρονόμου, όπως γίνεται και σε πολλά άλλα πράγματα εκτός απο την αστρονομία.