Δροσος Γεωργιος

Μετά τις ΗΠΑ και η Ευρώπη έφτιαξε σύστημα GPS για τη Σελήνη (βίντεο) Για την κατάκτηση του φεγγαριού είναι απαραίτητη τεχνολογία πλοήγησης και εντοπισμού θέσεων στην επιφάνεια του. Τα διαφόρων ειδών δορυφορικά αλλά και με άλλα μέσα συστήματα εντοπισμού στίγματος που έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε με τον όρο GPS, αν και δεν είναι αυτό το όνομα όλων αυτών των συστημάτων, έφεραν επανάσταση στις μετακινήσεις και άλλους τομείς του σύγχρονου ανθρώπινου πολιτισμού και ενόψει της επιστροφής της ανθρώπου στη Σελήνη οι διαστημικές υπηρεσίες αλλά και ο ιδιωτικός τομέας αναπτύσσει παρόμοια συστήματα για χρήση στο φυσικό μας δορυφόρο.Πρόσφατα η NASA εγκατέστησε ένα τέτοιο σύστημα στη Σελήνη και όπως αναφέρει το πρακτορείο Reuters είναι έτοιμο ένα νέο σύστημα GPS που σχεδιάστηκε για χρήση στη Σελήνη για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Το σύστημα αυτό ανέπτυξε η ισπανική εταιρεία GMV η οποία υποστηρίζει ότι το σύστημα της που ονομάζεται LUPIN είναι καινοτόμο και προηγμένο αλλά παράλληλα θα λειτουργεί με τρόπο τόσο απλό και εύχρηστο όπως οι αντίστοιχες εφαρμογές χαρτών τύπου Google Maps στη Γη.Η εταιρεία αναφέρει ότι το σύστημα της θα βοηθήσει την ανθρωπότητα στο να αναπτύξει μόνιμη παρουσία στη Σελήνη και παράλληλα αν το σύστημα λειτουργήσει με επιτυχία η εταιρεία εκτιμά ότι θα μπορέσει να λειτουργήσει το ίδιο πετυχημένα και στον Άρη διευκολύνοντας την ανθρώπινη παρουσία και εκεί. Οι δοκιμές του LUPIN πραγματοποιήθηκαν σε ηφαιστειακή περιοχή στα Κανάρια Νησιά που προσομοιάζει γεωλογικά το έδαφος της Σελήνης. Το σύστημα εκτός από υπηρεσίες εντοπισμού της θέσης οχημάτων, αντικειμένων κλπ. θα προσφέρει και πληροφορίες για μεταβολές που έχουν συμβεί στην επιφάνεια της Σελήνης όπως δημιουργία νέων κρατήρων, μετατοπίσεις εδάφους κ.α. ώστε να κάνει πιο ασφαλείς τις μετακινήσεις και την οργάνωση διαδρομών αρχικά από αστροναύτες και αργότερα από τους μόνιμους κατοίκους του φεγγαριού. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1954775/meta-tis-ipa-kai-i-eyropi-eftiaxe-systima-gps-gia-ti-selini-vinteo/

Ποιές είναι οι πιθανότητες για μια υπερ-έκλαμψη του Ήλιου; Άστρα όπως ο Ήλιος σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα προκαλούν τρομακτικές υπερ-εκλάμψεις περίπου μία φορά ανά αιώνα!Κάθε μέρα που ξυπνάμε για να ασχοληθούμε με ένα σωρό προβλήματα σπάνια μας ενδιαφέρει ο Ήλιος που φαίνεται να λάμπει ήσυχα και με σταθερό ρυθμό. Η σιγουριά που αποπνέει η ήρεμη εμφάνισή του είναι απατηλή: το άστρο μας προκαλεί ισχυρές ηλιακές καταιγίδες, τεράστιες εκρήξεις ενέργειας και υποατομικών σωματιδίων. Αν όλα αυτά κατευθυνθούν προς το μέρος μας, μπορούν εκτός από εντυπωσιακά σέλαα, να προκαλέσουν διαταραχές στα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας ή να προκαλέσουν χάος στους δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη.Αυτές οι ηλιακές καταιγίδες έχουν μαγνητική φύση. Είναι γνωστό ότι τα φορτισμένα σωματίδια καθώς κινούνται δημιουργούν γύρω τους μαγνητικά πεδία. Και ο ήλιος ξεχειλίζει από φορτισμένα σωματίδια διότι το εσωτερικό του είναι τόσο θερμό που τα άτομα είναι απογυμνωμένα από τα ηλεκτρόνιά τους, σχηματίζοντας αυτό που ονομάζουμε πλάσμα. Οι κινήσεις του υπέρθερμου πλάσματος στο εσωτερικό και στην επιφάνεια του Ήλιου δημιουργούν μαγνητικά πεδία, εξαιτίας των οποίων απελευθερώνονται τεράστιες ποσότητες ενέργειας σε μια μόνο έντονη έκρηξη και σε ένα μικρό σημείο στον Ήλιο. Η ξαφνικές λάμψεις φωτός που συνοδεύονται από κολοσσιαίες εκρήξεις υποατομικών σωματιδίων ονομάζονται ηλιακές εκλάμψεις και εμφανίζονται ως απότομες λάμψεις στην περιοχή των κηλίδων.Η λαμπρότητα των εκλάμψεων φθάνει στο μέγιστό της σχετικά γρήγορα (συνήθως σε μερικά λεπτά), ενώ εξασθενεί με αργότερο ρυθμό (εξαφανίζονται σε διάστημα συνήθως μικρότερο από μια ώρα). Μια τυπική έκλαμψη διαρκεί περίπου 20 λεπτά και κατά τη διάρκειά της η θερμοκρασία στην περιοχή αυτή της χρωμόσφαιρας φθάνει σε μερικά εκατομμύρια βαθμούς. Ταυτόχρονα με την οπτική εκπομπή (που σε πολύ μεγάλες εκλάμψεις γίνεται αισθητή ακόμα και στο λευκό φως) παρατηρούνται επίσης: ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία από την περιοχή των ακτίνων Χ μέχρι τα ραδιοκύματα, αλλά και σωματιδιακή ακτινοβολία – ιόντα και ηλεκτρόνια με ενέργειες πολλών MeV.Η συνολική ενέργεια που εκλύεται από μια μεγάλη έκλαμψη μπορεί να φτάσει τα 1025 Joules, ποσό πραγματικά τεράστιο για το σύντομο χρονικό διάστημα και την περιορισμένη έκταση που εκλύεται (ισοδυναμεί με την ενέργεια που εκλύεται κατά την έκρηξη δισεκατομμυρίων βομβών του ενός μεγατόνου). Η ενέργεια αυτή προέρχεται από την ανασύνδεση των δυναμικών γραμμών του μαγνητικού πεδίου, που συνεπάγεται αλλαγή της τοπολογίας του και εξαφάνιση μερικών από αυτές. Η ενέργεια του μαγνητικού πεδίου που αντιστοιχούσε στις γραμμές που εξαφανίστηκαν (και άρα η πυκνότητα ενέργειας u~B2), είναι αυτή που εμφανίζεται με τη μορφή της ηλεκτρομαγνητικής και σωματιδιακής ακτινοβολίας και με την αύξηση της τυχαίας κινητικής ενέργειας (δηλ. της θερμοκρασίας) του πλάσματος.Μια στεμματική εκτόξευση μάζας (CME) από τον Ήλιο στις 31 Αυγούστου 2012. Αυτή η σύνθετη εικόνα περιλαμβάνει επίσης μια αναπαράσταση της Γης για να δείξει το μέγεθος της CME σε σύγκριση με τον πλανήτη μας.Η πιο ισχυρή έκλαμψη που έχουμε ποτέ μετρήσει άμεσα συνέβη το 2003 και εξέπεμψε περίπου 7×1025 Joules ενέργειας σε διάστημα λίγων ωρών. Αυτή είναι περίπου η ποσότητα ενέργειας που εκπέμπει ολόκληρος ο ήλιος σε ένα πέμπτο του δευτερολέπτου, κάτι που μπορεί να μην ακούγεται πολύ εντυπωσιακό – μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι προέρχεται από μια μικροσκοπική, απομονωμένη περιοχή στην επιφάνεια του ήλιου!Γνωρίζουμε επίσης ότι, ιστορικά, το άστρο μας έχει εκπέμψει πολύ μεγαλύτερες εκλάμψεις. Όμως, πώς είναι δυνατόν να ξέρουμε κάτι τέτοιο;Υποατομικά σωματίδια υψηλής ταχύτητας που πέφτουν από ηλιακές καταιγίδες προσκρούουν στο άζωτο στην ατμόσφαιρά μας δημιουργώντας ένα ισότοπο που ονομάζεται βηρύλλιο-10 ή 10Be, με χρονο ημιζωής t1/2=1,5×106 έτη, το οποίο πέφτοντας στην επιφάνεια της Γης παγιδεύεται στους πάγους των πόλων. Εξετάζοντας αρχαίους πυρήνες πάγου, οι επιστήμονες είναι σε θέση να λάβουν ακριβείς ημερομηνίες για τις αιχμές βηρυλλίου-10 (και άλλων σχετικών ισοτόπων), βγάζοντας συμπεράσματα για την ιστορία της ηλιακής δραστηριότητας.Τέτοιες ισοτοπικές αιχμές έχουν αποκαλύψει και την πιο ισχυρή ηλιακή έκρηξη στη σχετικά πρόσφατη ιστορία, ένα γεγονός που συνέβη το 7176 π.Χ. Οι επιστήμονες αρχικά διαφωνούσαν για την αιτία αυτών των κορυφώσεων. Και τούτο διότι η δραστηριότητα του ήλιου δεν φαινόταν αρκετά ισχυρή για να δημιουργήσει τις ποσότητες ισοτόπων που παρατηρήθηκαν. Τα σουπερνόβα ή οι εκρήξεις ακτίνων γάμμα θα μπορούσαν επίσης να εξηγήσουν τις αιχμές – αλλά μόνο αν συμβούν αρκετά κοντά στον πλανήτη μας κι αυτό θα έπρεπε να έχει αφήσει πίσω του άλλες μορφές αποδεικτικών στοιχείων που, μέχρι στιγμής, οι επιστήμονες δεν έχουν βρει. Επομένως, η επικρατούσα άποψη είναι ότι ο ήλιος είναι πράγματι υπεύθυνος για αυτές τις τεράστιες αυξήσεις στα σχετικά ισότοπα. Οι επιστήμονες ονομάζουν τώρα αυτές τις αιχμές «γεγονότα Miyake», προς τιμήν του Ιάπωνα φυσικού κοσμικών ακτίνων Fusa Miyake, που πρωτοστάτησε στην ανακάλυψη και την ερμηνεία τους.Ενώ αυτές οι εκλάμψεις ήταν τεράστιες, υπάρχουν λόγοι να υποψιαζόμαστε ότι ο ήλιος είναι ικανός να εξαπολύσει ακόμη μεγαλύτερες. Μερικά άστρα υφίστανται αυτό που ονομάζονται υπερ-εκλάμψεις, οι οποίες είναι εξωφρενικά ισχυρές, φτάνοντας σε συνολική ενέργεια 1029 Joules ή το ισοδύναμο αυτής που εκπέμπει ο ήλιος στο χρονικό διάστημα των 20 λεπτών. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια της τρέχουσας ετήσιας κατανάλωσης ενέργειας του παγκόσμιου πολιτισμού μας – όλα στριγμωμένα σε μια σύντομη έκρηξη αστρικής δραστηριότητας. Οι υπερεκλάμψεις είναι σχετικά σπάνιες. Η παρατήρησή τους σε οποιοδήποτε δεδομένο άστρο θα απαιτούσε λίγη τύχη. Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler παρακολούθησε περίπου μισό εκατομμύριο άστρα επί μια δεκαετία, αναζητώντας εξωπλανήτες. Αλλά όλα αυτά τα δεδομένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για άλλα πράγματα. Οι αστρονόμοι αναζήτησαν υπερεκλάμψεις σε περισσότερα από 56.000 άστρα σαν τον Ήλιο στις παρατηρήσεις του Kepler – οι οποίες ισοδυναμούν με ένα αξιοσημείωτο σύνολο 220.000 ετών παρατήρησης αστρικής δραστηριότητας. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο Science στα τέλη του 2024 .Εξετάζοντας το τεράστιο σύνολο δεδομένων του Κέπλερ, οι αστρονόμοι βρήκαν 2889 πιθανές υπερεκλάμψεις σε 2527 άστρα σαν τον Ήλιο. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου μία υπερέκλαμψη ανά άστρο σαν τον Ήλιο ανά αιώνα, κάτι που φαίνεται αρκετά τρομακτικό, επειδή πιθανώς θα σήμαινε ότι ο Ήλιος στέλνει μια εκρηκτική υπερέκλαμψη κάθε εκατό χρόνια περίπου.Αλλά ας μην είμαστε τόσο βιαστικοί. Καταρχάς, η περιστροφή ενός άστρου μπορεί να επηρεάσει δυναμικά την ανάπτυξη μαγνητικών πεδίων που εκπέμπουν εκλάμψεις, και η περίοδος περιστροφής ήταν άγνωστη για 40.000 από τα εξεταζόμενα άστρα της μελέτης – επομένως είναι πιθανό αυτό το μέρος του δείγματος να μην είναι αντιπροσωπευτικό του δικού μας Ήλιου. Και το 30% των άστρων που παράγουν υπερεκλάμψεις βρίσκονταν σε δυαδικά συστήματα, διέθεταν έναν αστρικό σύντροφο, κάτι που θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει τα αποτελέσματα. Η λίστα των πιθανών διαφοροποιητικών μεταβλητών δεν σταματά εδώ. Υπάρχουν διάφοροι άλλοι παράγοντες που θα μπορούσαν να κάνουν ένα φαινομενικά σαν τον Ήλιο άστρο πιο επιρρεπές στην παραγωγή υπερεκλάμψεων σε σχέση με τον δικό μας Ήλιο.Από την άλλη πλευρά, όπως προαναφέρθηκε, το 10Be και άλλα ενδεικτικά ισότοπα μπορούν να παραχθούν με άλλους τρόπους που δεν περιλαμβάνουν αστρικές εκλάμψεις. Δεν είναι καθόλου σαφές το κατά πόσον οι υπερεκλάμψεις θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τους συγκεκριμένους πυρήνες. Έτσι, παρόλο που έχουμε μετρήσει πέντε αιχμές 10Be που αποδίδονται στον Ήλιο τα τελευταία 10.000 χρόνια, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ήλιος παρήγαγε μόνο τόσες ισχυρές εκλάμψεις σε αυτό το διάστημα. Ίσως υπήρχαν και άλλες που άφησαν πιο ανεπαίσθητα, μέχρι στιγμής άγνωστα ίχνη στον πάγο – ή που δεν κατευθύνθηκαν προς τη Γη και επομένως δεν παρήγαγαν επίγεια σημάδια. Αν σήμερα ο Ήλιος εκπέμψει μια υπερέκλαμψη, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της στη Γη; Οι επιπτώσεις στους ζωντανούς οργανισμούς της Γης πιθανότατα θα είναι ελάχιστες. Το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας λειτουργεί ως ασπίδα ενάντια στα εισερχόμενα υποατομικά σωματίδια και η ατμόσφαιρά μας απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της σχετικής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας (όπως οι ακτίνες Χ και ακτίνες γ). Όμως, ο τεχνολογικός μας πολιτισμός είναι ένα άλλο ζήτημα. Μια τεράστια έκλαμψη θα μπορούσε να «κάψει» τα ηλεκτρονικά σε όλους τους δορυφόρους εκτός από τους πιο προστατευμένους και να διαταράξει τα ηλεκτρικά δίκτυα, προκαλώντας εκτεταμένες και μακροχρόνιες διακοπές ρεύματος. Οι μηχανικοί έχουν επινοήσει μέτρα ασφαλείας για την αποτροπή καταστροφικών ηλεκτρικών υπερτάσεων από τις περισσότερες περιπτώσεις ακραίων διαστημικών καιρικών φαινομένων, αλλά αν μια έκλαμψη είναι αρκετά ισχυρή, μπορεί να μην υπάρχουν πολλά που θα μπορούσαμε να κάνουμε για να αποφύγουμε σοβαρές ζημιές. Πρέπει να ανησυχούμε; Το συμπέρασμα από τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science είναι πως είναι πιθανό ο Ήλιος να παράγει υπερεκλάμψεις πιο συχνά από ό,τι πιστεύαμε παλαιότερα, αλλά αυτό το συμπέρασμα δεν είναι οριστικό. Οπότε, μην πανικοβάλλεστε ακόμα! περισσότερες λεπτομέρειες στο άρθρο του Phil Plait με τίτλο «Could the Sun Fry Earth with a Superflare?» – https://www.scientificamerican.com/article/could-the-sun-unleash-dangerous-superflares/

Άλλη μία πηγή χρυσού στο σύμπαν. Οι αστρονόμοι προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να προσδιορίσουν την κοσμική προέλευση των βαρύτερων στοιχείων, όπως ο χρυσός. Μια πρόσφατη έρευνα που βασίζεται σε ένα σήμα που ανακαλύφθηκε σε παλαιότερα δεδομένα διαστημικών αποστολών δείχνει μια νέα πιθανή πηγή χρυσού: τα μάγναστρα Οι δυναμικές γραμμές του μαγνητικού πεδίου, που εμφανίζονται με πράσινο χρώμα, επηρεάζουν την κίνηση του φορτισμένου υλικού γύρω από το μάγναστρο. Στο σύμπαν μας υπάρχουν πάνω 100 γνωστά στοιχεία που ταξινομούνται στον γνωστό μας περιοδικό πίνακα. Στο ερώτημα, ‘πώς σχηματίστηκαν όλα αυτά τα στοιχεία;’ υπάρχει μία και μοναδική απάντηση: ‘διαμέσου πυρηνικών αντιδράσεων’. Διαφοροποιήσεις υπάρχουν μόνο στο πότε και πού. Στην αρχέγονη θερμή και πυκνή κατάσταση του σύμπαντος λίγο μετά την Μεγάλη Έκρηξη, πρώτα άρχισε η σύντηξη νετρονίων και πρωτονίων προς δευτέριο και στη συνέχεια σχηματίστηκε κυρίως το ήλιο και ελάχιστες ποσότητες άλλων ελαφρών πυρήνων. Τα υπόλοιπα στοιχεία δημιουργήθηκαν (και δημιουργούνται) στο εσωτερικό των άστρων, με τα πιο βαρύτερα από τον σιδηρο να σχηματίζονται στην σύντομη διάρκεια του εκρηκτικού θανάτου τους – το γνωστό φαινόμενο που ονομάζεται σουπερνόβα. Τα βαρύτερα στοιχεία στη συνέχεια ενσωματώνονται σε νεογέννητα άστρα και πλανήτες.Αλλά η δημιουργία και η κατανομή του χρυσού σε όλο το σύμπαν προβληματίζει ακόμα τους αστροφυσικούς. Σύμφωνα με τον Anirudh Patel, επικεφαλής συγγραφέα της εργασίας που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Astrophysical Journal Letters είναι ένας διασκεδαστικός γρίφος που δεν έχει λυθεί ακόμα.Παλαιότερα οι αστρονόμοι θεωρούσαν ότι ο χρυσός και τα άλλα βαριά στοιχεία του περιοδικού μας συστήματος μπορούν να σχηματιστούν είτε κατά τη διάρκεια της έκρηξης των σουπερνόβα ή κατά την συγχώνευση δυο άστρων νετρονίων, διαμέσου της πυρηνικής διαδικασίας r.Οι αστρονόμοι παρατήρησαν μια σύγκρουση μεταξύ δύο αστέρων νετρονίων το 2017. Η κατακλυσμική σύγκρουση δημιούργησε βαρυτικά κύματα, αλλά και φως από μια έκρηξη ακτίνων γάμμα. Kατά την εκδήλωση αυτού του φαινομένου που είναι γνωστό ως κιλονόβα, δημιουργούνται κι άλλα βαρέα στοιχεία εκτός από χρυσό, όπως ο λευκόχρυσος και ο μόλυβδος. Τα κιλονόβα έχουν παρομοιαστεί με «εργοστάσια» χρυσού στο σύμπαν.Πιστεύεται ότι οι περισσότερες συγχωνεύσεις αστέρων νετρονίων συνέβησαν μόνο στα τελευταία δισεκατομμύρια χρόνια. Όμως, δεδομένα 20 ετών από τηλεσκόπια της NASA και της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, τα οποία παλαιότερα ήταν ανεξιχνίαστα, δείχνουν ότι οι εκλάμψεις από μάγναστρα που σχηματίστηκαν πολύ νωρίτερα, στην βρεφική ηλικία του σύμπαντος, ενδέχεται να αποτελούν έναν εναλλακτικό μηχανισμό δημιουργίας χρυσού. Σεισμοί στα άστρα νετρονίων Τα άστρα νετρονίων είναι τα υπολείμματα των πυρήνων σουπερνόβα και είναι τόσο πυκνά που 1 κουταλάκι του γλυκού από το υλικό του άστρου θα ζύγιζε 1 δισεκατομμύριο τόνους στη Γη. Τα μάγναστρα είναι ένας ιδιαίτερος τύπος άστρων νετρονίων που δημιουργούν ισχυρότατα μαγνητικά πεδία. Οι αστρονόμοι προσπαθούν ακόμη να καταλάβουν πώς ακριβώς σχηματίζονται τα μάγναστρα. Υποθέτουν ότι τα πρώτα μάγναστρα πιθανότατα εμφανίστηκαν αμέσως μετά την δημιουργία των πρώτων άστρων, περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια από την αρχή του σύμπαντος ή πριν από περίπου 13,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Περιστασιακά τα μάγναστρα απελευθερώνουν τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας εξαιτίας φαινομένων που αποκαλούνται αστρικοί σεισμοί.Τα άστρα νετρονίων έχουν φλοιό και υπέρρευστο πυρήνα. Η κίνηση κάτω από την επιφάνεια συσσωρεύει τάση στην επιφάνεια, η οποία μπορεί τελικά να προκαλέσει έναν αστρικό σεισμό. Στα μάγναστρα, αυτοί οι αστρικοί σεισμοί παράγουν πολύ σύντομες εκρήξεις ακτίνων Χ. Ένα τέτοιο άστρο είναι ιδιαίτερα ενεργό, παράγοντας εκατοντάδες ή χιλιάδες εκλάμψεις σε λίγες εβδομάδες.Οι ερευνητές βρήκαν στοιχεία που δείχνουν ότι ένα μάγναστρο απελευθερώνει υλικό κατά τη διάρκεια μιας γιγαντιαίας έκλαμψης, αλλά δεν είχαν μια φυσική εξήγηση για την εκτόξευση της μάζας από το άστρο.Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, είναι πιθανό οι εκλάμψεις να θερμαίνουν και να εκτοξεύουν το υλικό του φλοιού με υψηλές ταχύτητες. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι οι φυσικές συνθήκες αυτής της εκρηκτικής εκτόξευσης ύλης ήταν ευνοϊκές για την παραγωγή βαρέων στοιχείων. Ιχνηλατώντας ένα αστρικό σήμα Η ερευνητική ομάδα ήταν περίεργη να δει αν υπήρχε κάποια σύνδεση μεταξύ της ακτινοβολίας από τις μαγνητικές εκλάμψεις και του σχηματισμού βαρέων στοιχείων. Αναζήτησαν στοιχεία σε μήκη κύματος ορατού και υπεριώδους φωτός. Αναρωτήθηκαν αν η έκλαμψη θα μπορούσε να δημιουργήσει και ανιχνεύσιμη ακτινοβολία γάμμα.Εξέτασαν δεδομένα ακτίνων γάμμα από την τελευταία γιγάντια μαγνητική έκλαμψη τον Δεκέμβριο του 2004 που καταγράφηκε από την αποστολή INTEGRAL (INTERnational Gamma-Ray Astrophysics Laboratory). Οι αστρονόμοι που είχαν ανιχνεύσει το σήμα, δεν ήξεραν πώς να το ερμηνεύσουν εκείνη την εποχή.Η πρόβλεψη του προτεινόμενου θεωρητικού μοντέλου συμφωνούσε πολύ με τα πειραματικά δεδομένα του 2004. Οι ακτίνες γάμμα έμοιαζαν με αυτό που πρότεινε η ερευνητική ομάδα, ότι η δημιουργία και η κατανομή των βαρέων στοιχείων θα αντιστοιχούσε σε μια γιγάντια μαγνητική έκλαμψη. Δεδομένα από την αποστολή RHESSI (Reuven Ramaty High Energy Solar Spectroscopic Imager) της NASA και τον δορυφόρο Wind υποστήριζαν επίσης τα ευρήματα της ομάδας. Η παραγωγή χρυσού από αυτό το μάγναστρο θα μπορούσε να είναι μια πιθανή εξήγηση για την εκπομπή ακτίνων γάμμα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι γιγάντιες εκλάμψεις μάγναστρων θα μπορούσαν να ευθύνονται για έως και το 10% των βαρύτερων στοιχείων μετά τον σίδηρο στον Γαλαξία μας.Η αποστολή της NASA COSI (Compton Spectrometer and Imager mission) που αναμένεται να εκτοξευθεί το 2027, θα μπορούσε να δώσει συνέχεια στα ευρήματα της εν λόγω έρευνας. Καλλιτεχνική απεικόνιση μάγναστρου που απελευθερώνει ύλη στο διάστημα. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στο άρθρο: Scientists say they’ve found another source of gold in the cosmos – https://edition.cnn.com/2025/05/03/science/magnetar-flare-cosmic-gold

Πώς οι νευροεπιστήμες διαφωτίζουν το αίνιγμα του ύπνου και της ονειρικής ζωής; Όταν κοιμάται ο εγκέφαλος Η σύγχρονη νευροεπιστήμη, κάθε άλλο παρά κοινωνικά ουδέτερη ή γνωστικά αφελής, αρχίζει να μας αποκαλύπτει τους εγκεφαλικούς μηχανισμούς του ύπνου και των ονείρων που, κάθε νύχτα, μας επιτρέπουν να στήνουμε αυτό το μαγικό αλλά εξαιρετικά ωφέλιμο εγκεφαλικό θέατρο σκιών. Ανατρεπτικές ανακαλύψεις που επιβεβαιώνουν την επιτακτική ανάγκη να αντισταθούμε σε ό,τι επιχειρεί να σκοτώσει τα όνειρά μας ● Πώς αντιδρά ο εγκέφαλός μας και, μέσω αυτού, ο οργανισμός μας συνολικά όταν για μεγάλο χρονικό διάστημα στερείται τις άκρως ευεργετικές και αναπλαστικές λειτουργίες του ύπνου; Και γιατί όποτε ο εγκέφαλός μας αντιμετωπίζει ιδιαίτερα αγχογόνες ή απειλητικές καταστάσεις, αντιδρά κατά κανόνα με την απορρύθμιση των φάσεων του ημερήσιου κύκλου ύπνου-εγρήγορσης;Οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν το ένα τρίτο της ζωής τους κοιμώμενοι, ενώ περίπου το ένα τέταρτο του ύπνου συνοδεύεται από όνειρα. Αφού κοιμόμαστε, κατά μέσον όρο τις 122 από τις 360 ημέρες ενός έτους, είναι προφανές ότι τόσο ο ύπνος όσο και τα όνειρα που κατά κανόνα τον συνοδεύουν, δεν αποτελούν απλώς μια επουσιώδη και παθητική παύση των δραστηριοτήτων μας. Αντίθετα, όπως προκύπτει και από όλες τις σχετικές έρευνες, πρέπει να θεωρείται επιστημονικά επιβεβαιωμένο ότι «Είμαστε πλασμένοι από την ύλη των ονείρων και ύπνος κυκλώνει τη σύντομη ύπαρξή μας», όπως πολύ εύστοχα διέβλεψε ο Σέξπιρ στο όψιμο θεατρικό του έργο «Η τρικυμία» (IV.1).Παρ’ όλα αυτά, στις σύγχρονες κοινωνίες της αδιάλειπτης «παραγωγικότητας» και της επιδίωξης του κέρδους πάση θυσία, τόσο ο ύπνος όσο και τα όνειρα θεωρούνται κάτι σαν ένα βιολογικά «αναγκαίο κακό», μια «μη αποδοτική πολυτέλεια» και τελικά «χάσιμο χρόνου», που επιτρέπεται να το παραχωρούμε στον εαυτό μας μόνο στο τέλος μιας εξαντλητικής ημέρας. Εντούτοις, τις πολύ καταστροφικές συνέπειες από τη στέρηση της αναζωογονητικής λειτουργίας του ύπνου (και των ονείρων) για την καλή ψυχοσωματική μας υγεία τη συνειδητοποιήσουμε όλοι λίγο έως πολύ επώδυνα μόλις εμφανιστούν οι πρώτες απορρυθμίσεις της μηχανής του ύπνου (αϋπνίες).Χάρη στις πρωτοποριακές έρευνες της νευροεπιστήμης του ύπνου και των ονείρων γνωρίζουμε, ήδη από τα μέσα του εικοστού αιώνα, ότι ο καθημερινός κύκλος ύπνου-εγρήγορσης δεν αποτελείται μόνο από δύο σαφώς διαχωρισμένες εγκεφαλικές καταστάσεις (κάποιος μπορεί να είναι είτε ξύπνιος είτε κοιμισμένος), αλλά από τουλάχιστον τρεις: ξύπνιος, βαθιά κοιμισμένος και ονειρευόμενος. Κάτι που επιβεβαιώνεται από τις ηλεκτροεγκεφαλογραφικές και, πιο πρόσφατα, από τις νευροαπεικονιστικές έρευνες, που διαπίστωσαν ότι ο καθημερινός κύκλος εγρήγορσης και ύπνου ρυθμίζεται από ένα εσωτερικό εγκεφαλικό ρολόι. Πρόκειται για ένα κιρκάδιο «εκκρεμές», δηλαδή για έναν βιοχημικό ταλαντωτή που βρίσκεται κρυμμένος στα βάθη του εγκεφάλου μας και συγκεκριμένα στον υποθάλαμο.Πράγματι, αυτό το βιολογικό ρολόι, που σαν εκκρεμές καθορίζει τις ημερήσιες εναλλαγές της εγρήγορσης και ύπνου, εντοπίσθηκε και χαρτογραφήθηκε λεπτομερώς στον «υπερχιασματικό πυρήνα» του υποθαλάμου, μια δομή του μέσου εγκεφάλου που βρίσκεται πάνω από το οπτικό χίασμα (βλ. σχετική φωτ.). Και οι ρυθμοί ταλάντωσής του αποδείχτηκε ότι διαρκούν περίπου 24 ώρες, είναι δηλαδή ένας κιρκάδιος ταλαντωτής: «κιρκάδιος», από τις λατινικές λέξεις circa+diem, που σημαίνει ένας επαναλαμβανόμενος κύκλος διεργασιών διαρκεί «περίπου μία ημέρα».Χάρη στη θέση και τις διασυνδέσεις του με τον «υπερχιασματικό πυρήνα», αυτό το εγκεφαλικό «ρολόι» μπορεί να συγχρονίζεται με τις εξωγενείς ακτίνες του φωτός, και ανάλογα με την έντασή τους να υποδεικνύει -μέσω ειδικών χημικών σημάτων- στον οργανισμό πότε πρέπει να κοιμηθεί και πότε να ξυπνήσει. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται υπερβολικά μηχανικά ή και απλοϊκά, στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για έναν εξαιρετικά περίπλοκο εγκεφαλικό μηχανισμό που, εκτός από το φως, επηρεάζεται σημαντικά και από άλλους παράγοντες: ψυχολογική διάθεση, άγχος, κούραση, κατανάλωση διεγερτικών ουσιών (όπως π.χ. καφές ή άλλα διεγερτικά), κοινωνικές ή οικογενειακές πιέσεις κ.ά. Ανακαλύπτοντας τις φάσεις του ύπνου Πριν από μόλις έναν αιώνα, ο ύπνος καθώς και τα όνειρα που τον συνοδεύουν θεωρούνταν θέματα ήσσονος επιστημονικού ενδιαφέροντος. Μολονότι ήταν ολοφάνερο πως έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη φυσιολογική ζωή των ανθρώπων, δεν είχαν καμία ιδιαίτερη σημασία ή αξία για την επιστήμη της εποχής. Η κυρίαρχη, τότε, επιστημονική άποψη θεωρούσε τον ύπνο ως μια προσωρινή, ομοιόμορφη «παύση» ή «επιβράδυνση» των λειτουργιών του οργανισμού που κοιμάται, ενώ τα όνειρα ήταν ένα ασαφές επιφαινόμενο της λειτουργίας της ανθρώπινης… ψυχής.Αυτή η παραπλανητική εικόνα άρχισε να αμφισβητείται και να ανατρέπεται πειραματικά, μετά την είσοδο και τη συστηματική χρήση των ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων στην έρευνα της φυσιολογίας και της νευροβιολογίας του ύπνου. Ηταν μια ακόμη επιβεβαίωση του γεγονότος ότι η υιοθέτηση νέων πειραματικών προσεγγίσεων και των κατάλληλων τεχνολογικών μέσων συμβάλλει αποφασιστικά στην αλλαγή της επιστημονικής γνώσης.Πάντως, από τα μέσα του εικοστού αιώνα έγινε σαφές ότι ο ύπνος όχι μόνο δεν είναι μια παθητική σωματική κατάσταση ή μια προσωρινή παύση των λειτουργιών του κοιμώμενου εγκεφάλου αλλά, αντιθέτως, αποτελεί μια δυναμική σωματική κατάσταση, όπου ο εγκέφαλος όσων κοιμούνται περνά από διάφορα στάδια ή «φάσεις» ύπνου, με χαρακτηριστικές σε κάθε φάση αυξομειώσεις της ενέργειας και της δραστηριότητας της εγκεφαλικής μηχανής.Ας δούμε, πολύ συνοπτικά, πώς περιγράφει η σύγχρονη νευροεπιστήμη, με τη βοήθεια της κλασικής εγκεφαλογραφίας και της νέας λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας τα όσα συμβαίνουν στον εγκέφαλο και στο σώμα μας όταν ξαπλώνουμε να κοιμηθούμε. Οταν το σώμα μας αρχίζει να χαλαρώνει, ο εγκέφαλός μας εισέρχεται σταδιακά στο πρώτο στάδιο του ορθόδοξου ύπνου ή, όπως αποκαλείται στη φάση του ύπνου μη REM (non REM). Πρόκειται για μια μεταβατική κατάσταση κατά την οποία τα εγκεφαλικά μας κύματα αποκτούν μεγαλύτερο εύρος και γίνονται πιο αργοκίνητα (φάση 1).Ακολουθεί ένα δεύτερο στάδιο, που διαρκεί περισσότερο. Σε αυτό, παράλληλα με τη μυϊκή χαλάρωση, την πτώση της θερμοκρασίας και τη μείωση του καρδιακού ρυθμού, η συχνότητα των εγκεφαλικών κυμάτων μειώνεται ενώ σε αυτά παρεμβάλλονται σύντομα και παράξενα εγκεφαλικά κύματα υψηλότερης συχνότητας (φάση 2). Τότε κάνουν την εμφάνισή τους ακόμη πιο αργοκίνητα κύματα μεγαλύτερου εύρους: ο βαθύς ύπνος έχει μόλις αρχίσει (φάση 3). Η φάση 4 που ακολουθεί αποτελεί συνέχεια της φάσης 3. Καταγράφονται μόνο πολύ αργά εγκεφαλικά κύματα, όλες οι αναζωογονητικές και αναπλαστικές διεργασίες του ύπνου βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη (φάση 4).Και τα όνειρα πότε τα βλέπουμε; Τα όνειρα κάνουν την εμφάνισή τους αποκλειστικά στη φάση του «παράδοξου ύπνου» ή φάση REM. Ο ύπνος σε αυτή τη φάση ονομάζεται παράδοξος επειδή ο εγκέφαλός μας βρίσκεται σε σχεδόν πλήρη εγρήγορση, ενώ το σώμα μας παραμένει σε βαθιά χαλάρωση (φάση 5). Εκτός από τα όνειρα και την έντονη εγκεφαλική δραστηριότητα, ένα άλλο τυπικό χαρακτηριστικό της φάσης REM είναι οι γρήγορες κινήσεις των ματιών, εξ ου και το ακρωνύμιο REM (Rapid Eye Movements).Πώς αντιδρά ο εγκέφαλός μας και, μέσω αυτού, ο οργανισμός μας συνολικά όταν για μεγάλο χρονικό διάστημα στερείται τις άκρως ευεργετικές και αναπλαστικές λειτουργίες του ύπνου; Και γιατί όποτε ο εγκέφαλός μας αντιμετωπίζει ιδιαίτερα αγχογόνες ή απειλητικές καταστάσεις, αντιδρά κατά κανόνα με την απορρύθμιση των φάσεων του φυσιολογικού κύκλου ύπνου-εγρήγορσης; Και μέσω ποιων εγκεφαλικών μηχανισμών αυτή η απορρύθμιση ανατροφοδοτεί τις λιγότερο ή περισσότερο σοβαρές διαταραχές του ύπνου;Θεωρείται πλέον βέβαιο ότι τόσο η πρόσκαιρη όσο και η διαρκής στέρηση του ύπνου δεν μας προκαλεί απλώς «νύστα», αλλά μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε πολύ πιο σοβαρές ψυχοσωματικές παθήσεις. Το καθημερινό «κούρεμα» των ωρών ύπνου και χαλάρωσης όχι μόνο δεν αναπληρώνεται, αλλά, επιπρόσθετα, μπορεί να οδηγήσει σε δραματική «υποτίμηση» όλων σχεδόν των φυσιολογικών λειτουργιών μας. Με τη σειρά της αυτή η όχι πάντα συνειδητή υποτίμηση της ποσότητας και της ποιότητας του ύπνου, οδηγεί σε υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και, στις πιο ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να αποβεί μοιραία για τα «υπνολογικά υποτιμημένα» άτομα. Οταν απορρυθμίζεται το εγκεφαλικό ρολόι Το «εγκεφαλικό ρολόι» βρίσκεται στον υπερχιασματικό πυρήνα του υποθαλάμου (βλ. φωτ. δεξιά). Είναι ένα κύκλωμα από νευρώνες που λειτουργούν συνολικά ως ένα κιρκάδιο εκκρεμές, το οποίο αφενός καταγράφει την εναλλαγή ημέρας-νύχτας και αφετέρου υποδεικνύει -μέσω ειδικών χημικών σημάτων- στον οργανισμό πότε πρέπει να κοιμηθεί και πότε να ξυπνήσειΗ «ποσότητα» ύπνου που χρειάζονται καθημερινά οι άνθρωποι διαφέρει από άτομο σε άτομο και εξαρτάται από έναν μεγάλο αριθμό ενδογενών και εξωγενών παραγόντων. Ωστόσο, θεωρείται πλέον επαρκώς επιβεβαιωμένο ότι τόσο η ποσότητα όσο και η ποιότητα του ύπνου του καθενός από εμάς επηρεάζεται αποφασιστικά από την ηλικία, τη γενετική προδιάθεσή μας, τη φυσιολογική σωματική μας κατάσταση, αλλά και από τις καθημερινές συνθήκες ζωής και τις θετικές ή αρνητικές εμπειρίες μας. Πάντως, η κοινότοπη συνταγή ότι χρειαζόμαστε τουλάχιστον οκτώ ώρες συνεχούς ύπνου τη νύχτα για να μπορούμε να λειτουργούμε καλά την υπόλοιπη ημέρα, δεν ισχύει για όλους. Ενας εμπειρικός κανόνας είναι ότι αν όταν ξυπνάτε αισθάνεστε ανανεωμένοι και δεν νιώθετε κούραση ή νύστα κατά τη διάρκεια της ημέρας, τότε μπορείτε να είσαστε βέβαιοι ότι έχετε κοιμηθεί επαρκώς.Από καιρό είναι γνωστές οι δραματικές επιπτώσεις της αϋπνίας και άλλων μόνιμων διαταραχών του ύπνου στην ψυχοσωματική υγεία μας: τα άτομα που υποφέρουν από χρόνια αϋπνία έχουν αρκετά υψηλή πιθανότητα να εκδηλώσουν πρόωρα παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος, ενώ παρουσιάζουν και αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, καθώς και αρκετά σοβαρών ανοσολογικών παθήσεων. Τέλος, οι πιο πρόσφατες ιατρικές και νευροαπεικονιστικές μελέτες συσχετίζουν σαφώς τις διαταραχές του ύπνου με εμφανή πτώση των σωματικών και των νοητικών επιδόσεων και συνεπώς με τη χαμηλή παραγωγικότητα και τη μεγαλύτερη προδιάθεση για σοβαρά λάθη και ατυχήματα στην εργασία.Από τις μέχρι σήμερα έρευνες επιβεβαιώνεται ότι ο ύπνος δεν είναι μία παθητική διαδικασία αλλά μία ενεργητική εγκεφαλική λειτουργία, που παίζει αποφασιστικό ρόλο τόσο στην αναζωογόνηση και την αυτοθεραπεία τόσο του οργανισμού συνολικά όσο και των ανώτερων λειτουργιών του εγκεφάλου. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι επηρεάζει αποφασιστικά όλες τις διαδικασίες της μνήμης και της μάθησης.Πάντως, ο ύπνος δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο μόνο των ανθρώπων ή έστω των πρωτευόντων θηλαστικών. Η παρουσία και οι εναλλαγές των φάσεων του ύπνου έχουν παρατηρηθεί όχι μόνο στα θηλαστικά και τα πτηνά, αλλά και πολύ πιο απλά είδη ζώων -όπως τα ερπετά και οι μέδουσες- που δεν έχουν εγκέφαλο!Γεγονός που υποδεικνύει ότι η στοιχειώδης λειτουργία του ύπνου επινοήθηκε εξελικτικά, ίσως πριν από 700 εκατομμύρια χρόνια, από «ανεγκέφαλους» οργανισμούς, δηλαδή από είδη οργανισμών που δεν διέθεταν ένα αρκετά ανεπτυγμένο κεντρικό νευρικό σύστημα, επειδή προφανώς ο ύπνος ήταν απαραίτητος για την επιβίωσή τους. Στο επόμενο άρθρο θα εξετάσουμε αναλυτικά αυτό το παράδοξο της παρουσίας και της ζωτικής λειτουργίας του ύπνου σε όλους τους γνωστούς έμβιους οργανισμούς. https://www.efsyn.gr/epistimi/mihanes-toy-noy/471950_otan-koimatai-o-egkefalos

Η Google θα φτιάξει τρία πυρηνικά εργοστάσια και δίνει αποζημίωση 1,4 δισ. δολάρια στη πολιτεία του Τέξας. Εξωδικαστικός συμβιβασμός και ενεργειακές κινήσεις του τεχνολογικού γίγαντα. Δύο ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις που αφορούν την Google έγιναν ταυτόχρονα. Η μια αφορά την απόφαση του κολοσσού ιντερνετικών υπηρεσιών να κατασκευάσει τρία εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας και η άλλη την συμφωνία με έκανε με την πολιτεία του Τέξας μετά από μήνυση για παραβίαση προσωπικών δεδομένων των κατοίκων της πολιτείας.Ο γενικός εισαγγελέας του Τέξας Κέν Πάξτον είχε υποβάλει την μήνυση το 2022 εναντίον της Google κατηγορώντας την εταιρεία ότι κατέγραφε μυστικά χωρίς την συναίνεση τους μια σειρά από προσωπικά δεδομένα των χρηστών των υπηρεσιών της, από το τι έβλεπαν στο Διαδίκτυο μέχρι και τα βιομετρικά τους χαρακτηριστικά.Ο Πάξτον είχε υποβάλει παρόμοια μήνυση εναντίον της Metα (της μητρικής εταιρείας των Facebook, Instagram, Threads, WhatsApp) και πριν από δέκα μήνες η εταιρεία ήρθε σε εξωδικαστικό συμβιβασμό ύψους 1,4 δισ. δολαρίων. Την ίδια συμφωνία έκανε ο γενικός εισαγγελέας και με την Google η οποία συμφώνησε σε καταβολή ενός ποσού 1,375 δισ. δολαρίων όπως ανέφερε ο Πάξτον που ανέφερε ότι «οι τεχνολογικοί γίγαντες δεν είναι υπεράνω του νόμου στο Τέξας».Παράλληλα με τη γνωστοποίηση του συμβιβασμού με το Τέξας η Google ανακοίνωσε τη συμφωνία της με την εταιρεία Elementl Power για την κατασκευή τριών «αναβαθμισμένων» όπως αναφέρονται πυρηνικών εργοστασίων στις ΗΠΑ. Η απόφαση αυτή δείχνει την κατανόηση από πλευράς των τεχνολογικών κολοσσών των πολύ υψηλών ενεργειακών αναγκών που απαιτεί η επανάσταση του τομέα της τεχνητής νοημοσύνης η οποία αποδεικνύεται εξαιρετικά ενεργοβόρος.Η λειτουργία των κέντρων δεδομένων για τη λειτουργία των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης απαιτεί τεράστιες ποσότητες ενέργειας και τα πυρηνικά εργοστάσια αποτελούν όπως φαίνεται μια αξιόπιστη λύση για τις εταιρείες ώστε να υποστηρίξουν την ύπαρξη τους στην εποχή του ΑΙ που έχει ήδη ξεκινήσει και εξελίσσεται με ασυγκράτητο ρυθμό.«Η προηγμένη πυρηνική τεχνολογία παρέχει αξιόπιστη, βασική ενέργεια, 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα για να υποστηρίζει την τεχνητή νοημοσύνη και την αμερικανική καινοτομία» αναφέρει σε δήλωση της η Αμάντα Πίτερσον Κόριο Παγκόσμια Επικεφαλής του Τομέα Ενέργειας Κέντρων Δεδομένων της Google που είπε επίσης ότι το σχέδιο συμβάλλει στην εκπλήρωση της δέσμευσης της εταιρείας για ενίσχυση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1955056/i-google-tha-ftiaxei-tria-pyrinika-ergostasia-kai-dinei-apozimiosi-14-dis-dolaria-sti-politeia-toy-texas/

Επίγειο τηλεσκόπιο εντόπισε ένα άστρο-δραπέτη (βίντεο) Εντυπωσιακές εικόνες από ένα σπάνιο κοσμικό φαινόμενο. Μια εκθαμβωτική νέα εικόνα από το τηλεσκόπιο VLT του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου στη Χιλή αποκάλυψε μια ασυνήθιστη κοσμική ιστορία που εκτυλίσσεται 6.000 έτη φωτός μακριά από τη Γη στον αστερισμό του Όφεος.Το στιγμιότυπο παρουσιάζει το ερυθρής απόχρωσης νεφέλωμα Sh2-46 — επίσης γνωστό ως Gum 80 — φωτισμένο σε μια φλογερή απόχρωση λόγω της έντονης ακτινοβολίας που προέρχεται από ένα λαμπρό γαλανόλευκο αστέρι που είναι «φωλιασμένο» στην καρδιά του. Πρόκειται για ένα γιγάντιο άστρο που είναι σύμφωνα με τους ειδικούς από τα πιο σπάνια και φωτεινά αστέρια στο Σύμπαν ασκώντας σημαντική επιρροή στο περιβάλλον του. Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι είναι πρόκειται ένα άστρο που δραπέτευσε από μια κοντινή στο νεφέλωμα περιοχή γέννησης νέων άστρων.«Αυτό το άστρο δεν πρέπει να είναι εδώ. Στο Διάστημα, δεν είναι όλα όπως φαίνονται» αναφέρεται σε ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου. Η ένδειξη για το νομαδικό παρελθόν του άστρου έρχεται με τη μορφή μιας ευδιάκριτης τοξοειδούς κοσμικής δομής που παρατηρείται δίπλα στο αστέρι. Πρόκειται για ένα ενδεικτικό σημάδι ότι το άστρο… οργώνει το νεφέλωμα, συμπιέζοντας αέριο και σκόνη.Οι αστρονόμοι υποψιάζονται ότι το άστρο που ονομάζεται HD 165319, ήταν κάποτε μέρος ενός νεαρού αστρικού σμήνους στο κοντινό Νεφέλωμα του Αετού, μια από τις διασημότερες περιοχές σχηματισμού άστρων στο γαλαξία μας που είναι πιο γνωστή για τους εμβληματικούς «Στύλους της Δημιουργίας», γιγάντιες στήλες μοριακού υδρογόνου και σκόνης που έχουν καταγράψει σε εμβληματικές στην ιστορία της αστρονομίας εικόνες τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και James Webb. Οι αστρονόμοι έχουν παρατηρήσει δεκάδες παρόμοιες τοξοειδείς κοσμικές δομές στο γαλαξία μας οι οποίες συχνά συνδέονται με τα αποκαλούμενα άστρα δραπέτες. Αυτές οι παρατηρήσεις έχουν προτείνει ότι σε πυκνά, νεαρά αστρικά σμήνη, πολύπλοκες βαρυτικές αλληλεπιδράσεις συχνότερα μεταξύ τριών ή περισσότερων άστρων προσδίδουν μεγάλη ταχύτητα σε κάποιο άστρο και τα εξωθούν σε απομάκρυνση από το σμήνος αφήνοντας τα να ταξιδεύουν στο Διάστημα.Αυτοί οι αστρικοί εξόριστοι μπορούν να ταξιδεύουν στο διαστρικό κενό για αιώνες πριν καταλήξουν μέσα σε κάποιο νεφέλωμα όπως στην περίπτωση μας στο Sh2-46. Στο κέντρο του ερυθρού νεφελώματος διακρίνεται το άστρο που… εισέβαλε εκεί. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1954571/epigeio-tileskopio-entopise-ena-astro-drapeti-vinteo/

Εντοπίστηκε η πρώτη περιπλανώμενη μαύρη τρύπα του Σύμπαντος που γευματίζει με… σπαγγέτι. Σπάνιο κοσμικό φαινόμενο που προσφέρει νέες γνώσεις στην αστρονομία. Ομάδα ερευνητών παρουσιάζει μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Μια μοναχική τεράστια μαύρη τρύπα έχει συλλάβει στα πανίσχυρα βαρυτικά της δίχτυα ένα άστρο την ύλη του οποίου απορροφά παραμορφώνοντας το με τρόπο τέτοιο ώστε να μοιάζει με ένα κοσμικό μακαρόνι.Σε απόσταση 600 εκατ. ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται μια μαύρη τρύπα που διαθέτει μάζα που υπολογίζεται ότι είναι ένα εκατ. φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου ο οποίος αποτελεί τη συγκριτική μονάδα μέτρησης του μεγέθους των μαύρων τρυπών.Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι αυτού του μεγέθους μαύρες τρύπες (και φυσικά οι ακόμη μεγαλύτερες) βρίσκονται μόνο στα κέντρα των γαλαξιών αφού εκεί υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες είτε για να δημιουργηθούν είτε για να εγκατασταθούν σε περίπτωση που πρόκειται για μαύρες τρύπες που αποτελούν προϊόν συγκρούσεων/συγχωνεύσεων ανάμεσα σε γαλαξίες.Πολύ μικρές ή μικρομεσαίου μεγέθους μαύρες τρύπες βρίσκονται διάσπαρτες σε ένα γαλαξία αλλά η ανακάλυψη τεράστιων μαύρων τρυπών οι οποίες μάλιστα να έχουν ένα μοναχικό βίο περιπλανώμενες στο Διάστημα είναι από μόνη της ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Όταν η ανακάλυψη μιας τεράστιας περιπλανώμενης μαύρης τρύπας συνοδεύεται και από έντονη κοσμική δραστηριότητα το γεγονός αυτό αποκτά ακόμη πιο ξεχωριστή σημασία και αξία.Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι η μαύρη τρύπα προσφέρει στοιχεία για την αποκαλούμενη «παλιρροϊκή διατάραξη». Η βαρυτική έλξη της μαύρης τρύπας παραμορφώνει το κοσμικό σώμα ή την ύλη που έχει «συλλάβει». Το αντικείμενο παίρνει ένα σχήμα νήματος για αυτό και η επιστημονική κοινότητα ονόμασε το φαινόμενο «σπαγγετοποίηση» αφού η όλη διαδικασία μοιάζει σαν μεταμορφώνει το αντικείμενο σε μακαρόνι πριν τελικά το απορροφήσει ή το καταστρέψει. Έχουν γίνει κάποιες έμμεσες παρατηρήσεις του φαινομένου και δεν υπάρχουν ακόμη πολλά στοιχεία αυτό.Η μαύρη τρύπα που εντόπισαν οι ερευνητές έχει συλλάβει ένα άστρο και εξελίσσεται ένα φαινόμενο παλιρροϊκής διατάραξης το οποίο έλαβε την κωδική ονομασία AT2024tvd.Οι ερευνητές λένε ότι το εύρημα ανοίγει την πόρτα για τον εντοπισμό άλλων και άλλων παλιρροϊκών διατάξεων σε περιπλανώμενες μαύρες τρύπες. «Πιστεύω ότι αυτή η ανακάλυψη θα παρακινήσει τους επιστήμονες να αναζητήσουν περισσότερα παραδείγματα αυτού του τύπου γεγονότων» αναφέρει ο Γουχάν Για μεταδιδακτορικός συνεργάτης του τμήματος αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλι, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Το σπάνιο φαινόμενο καταγράφηκε από το Zwicky Transient Facility, μια οπτική κάμερα τοποθετημένη σε ένα τηλεσκόπιο στο Αστεροσκοπείο Palomar κοντά στο Σαν Ντιέγκο στις ΗΠΑ. Επακόλουθες παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αποκάλυψαν ότι αυτή η μαύρη τρύπα βρίσκεται σε απόσταση 2,600 ετών φωτός από το κέντρου του γαλαξία του όπου βρίσκεται μια πολύ μεγαλύτερη μαύρη τρύπα, ένα μεγαθήριο με μάζα 100 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ηλιου. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv και έχει γίνει δεκτή για δημοσίευση στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal Letters». https://www.naftemporiki.gr/techscience/1955100/entopistike-i-proti-periplanomeni-mayri-trypa-toy-sympantos-poy-geymatizei-me-spaggeti/

To CERN μετατράπηκε σε αλχημιστή, πείραμα μετατρέπει το μόλυβδο σε χρυσό. Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων υλοποίησε το άπιαστο όνειρο αιώνων. Εκπληρώνοντας το όνειρο των μεσαιωνικών αλχημιστών φυσικοί στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικής Έρευνας (CERN) παρατήρησαν τη μεταστοιχείωση του μολύβδου σε χρυσό μέσω της πυρηνικής φυσικής στον πιο ισχυρό επιταχυντή σωματιδίων στον κόσμο.Για αιώνες η ιδέα να μετατραπεί ο μόλυβδος σε ήταν απρόσιτη παρά τις συνεχείς προσπάθειες. Τα δύο μέταλλα μοιράζονται παρόμοια πυκνότητα αλλά η σύγχρονη επιστήμη απέδειξε αργότερα ότι είναι ξεχωριστά στοιχεία και χημικά μη εναλλάξιμα. Ωστόσο όπως φαίνεται ο χρυσός μπορεί να παραχθεί, αν και σε μικροσκοπικές ποσότητες, στην καρδιά του ALICE (A Large Ion Collider Experiment) που αποτελεί ένα από τα τέσσερα κύρια όργανα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο CERN.Το πείραμα ALICE είναι αφιερωμένο στη φυσική των βαρέων ιόντων και ερευνά την ύλη υπό ακραίες ενεργειακές πυκνότητες. Κατά τη διάρκεια των υψηλής ενέργειας συγκρούσεις πυρήνων μολύβδου στον LHC οι επιστήμονες μπορούν να αναδημιουργήσουν στιγμιαία πλάσμα κουάρκ-γλουονίων, μια κατάσταση ύλης που υπήρχε εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες κοσμικό φαινόμενο από το οποίο σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία προέκυψε το Σύμπαν.Ωστόσο, ο χρυσός δεν γεννιέται από αυτές τις άμεσες συντριβές. Αντίθετα σχηματίζεται όταν οι πυρήνες μολύβδου φτάνουν σε συνθήκη σύγκρουσης αλλά τελικά αυτό την τελευταία στιγμή δεν συμβαίνει ή πιο σωστά η σύγκρουση δεν είναι… μετωπική. «Είναι εντυπωσιακό να βλέπουμε ότι οι ανιχνευτές μας μπορούν να χειριστούν μετωπικές συγκρούσεις που παράγουν χιλιάδες σωματίδια, ενώ είναι επίσης ευαίσθητοι σε συγκρούσεις όπου παράγονται μόνο λίγα σωματίδια τη φορά, επιτρέποντας τη μελέτη των διαδικασιών ηλεκτρομαγνητικής ‘πυρηνικής μεταστοιχείωσης»’, δήλωσε ο εκπρόσωπος του πειράματος ALICE, Μάρκο Βαν Λιούβεν. Η γέννηση του χρυσού Τα έντονα ηλεκτρομαγνητικά πεδία που περιβάλλουν τους ταχέως κινούμενους πυρήνες μολύβδου που βρίσκονται σε διαδικασία συγκρούσεων δημιουργούν σύντομους παλμούς φωτονίων. Όταν αυτά τα φωτόνια αλληλεπιδρούν με πυρήνες, προκαλούν ένα φαινόμενο γνωστό ως ηλεκτρομαγνητική διάσταση, κατά την οποία πρωτόνια και νετρόνια εκτοξεύονται από έναν πυρήνα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, τρία πρωτόνια εκτινάσσονται από έναν πυρήνα μολύβδου, αφήνοντας πίσω χρυσό στη θέση του.Η ομάδα ALICE χρησιμοποίησε εξειδικευμένα όργανα γνωστά ως Zero Degree Calorimeters (ZDC) για να μετρήσει αυτά τα σπάνια συμβάντα. Ανιχνεύοντας τον αριθμό των πρωτονίων και των νετρονίων που εκτοξεύονται στις συγκρούσεις, οι ερευνητές μπόρεσαν να διακρίνουν μεταξύ της δημιουργίας άλλων βαρέων στοιχείων όπως το θάλλιο και ο υδράργυρος και το χρυσό.Δυστυχώς, οι πυρήνες χρυσού που προκύπτουν δεν ζουν για πολύ. Ταξιδεύοντας με σχεδόν την ταχύτητα του φωτός, συντρίβονται στα τοιχώματα του επιταχυντή ή στα εξαρτήματά του και διασπώνται σχεδόν αμέσως σε μικρότερα σωματίδια. Ωστόσο, οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί: κατά τη διάρκεια του 2ου κύκλου του LHC (2015–2018), παρήχθησαν περίπου 86 δισεκατομμύρια πυρήνες χρυσού. Ο κύκλος 3 έχει ήδη σχεδόν διπλασιάσει αυτόν τον αριθμό.Ωστόσο, παρά το γεγονός αυτό, η συνολική μάζα του χρυσού που δημιουργείται είναι εξαιρετικά μικρή – τρισεκατομμύρια φορές μικρότερη από ό,τι θα χρειαζόταν για να κατασκευαστεί, ας πούμε, μια βέρα. Αν και αυτό μπορεί να διαλύσει τις ελπίδες ορισμένων, το πείραμα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Physical Review C» ανοίγει ένα νέο παράθυρο στο πώς σχηματίζονται τα στοιχεία και πώς τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία μπορούν να χειριστούν τους ατομικούς πυρήνες. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1955512/to-cern-metatrapike-se-alchimisti-peirama-metatrepei-to-molyvdo-se-chryso/

Αγαπητο Astronio.Φιλε Παυλο. Σε προηγουμενο site ανεφερες οτι η χρονικη περιοδος που μπορουμε να κατοικουμε ακομη στην Γη ειναι περιπου 1 δις ετη.Ο ηλιος συνεχως αυξανει το επιπεδο ακτινοβολιας του με αποτελεσμα μετα απο 1 δις ετη θα αρχισει ουσιαστικα να κατακαιει τον πλανητη μας.Τι κανουμε λοιπον μεχρι τοτε? Ξερουμε οτι το 2026 θα γινει η πρωτη διευλευση αστροναυτων γυρω απο την Σεληνη.Μετα το 2026 το 2027 θα γινει η πρωτη προσελληνωση.Ξερουμε επισης οτι η Κινα μαζι με την Ρωσια επιδιωκουν προσελληνωση το 2030.Αρα βλεπουμε οτι η επανοδος μας στην σεληνη ειναι δεδομενη με προοπτικη μονιμης εγκαταστασης αστροναυτων,κοσμοναυτων και ταικοναυτων στο Φεγγαρι. Μετα ερχεται ο Αρης.Πιστευω οτι μετα το 2035(αφηνω τα μεγαλεια Μασκ για αποικηση)θα ξεκινησει μια πραγματικη προσπαθεια να παμε εκει.Πιστευω οτι το 2040 πιθανον να το εχουμε καταφερει.Εκει βεβαια παμε για να μεινουμε πραγματικα.Με καταλληλη γεωπλασια(εν αρχη CO2 που θα φερει αυξηση θερμοκρασιας-θερμοκηπιο και βροχες) θα μπορεσουμε πραγματικα να φτιαξουμε γηινο περιβαλλον. Σημειωτεον η προσεγγιση του Αρη θα γινει με τα νεα πυρηνικα διαστημοπλοια που ηδη προσπαθουν να φτιαξουν και η Αμερικη και η Ρωσια μαζι με την Κινα.Η ταχυτητα αυτων των νεων διαστημοπλοιων θα φερει επακολουθα και την προσπαθεια μετα ισως απο το 2050 να παμε και στον Ερμη και στην Αφροδιτη καθως και στους Εξωτερικους Πλανητες Δια,Κρονο,Ουρανο,Ποσειδωνα και στους εκατονταδες δορυφορους τους και στους χιλιαδες αστεροειδεις.Ετσι το 2080 τα τρισεγγονα μας θα ταξιδευουν σε ολο το ηλιακο μας συστημα. Και μετα.Τοτε τα τετρασεγγονα μας μπορουν να παρουν την αποφαση για το μεγαλο αλμα. Ο Εγγύτατος Κενταύρου b βρίσκεται σε απόσταση 4,2 ετών φωτός από τη Γη. Ετσι Παυλο η ανθρωπινη παρουσια θα γινει διαπλανητικη και τιποτε δεν προκειται να μας αφανισει. Η προοπτικη του ανθρωπου ειναι να κατακτησει το Συμπαν και μονο αν η στενοκεφαλια μας μας βαλει να αυτοκαταστραφουμε στον Πλανητη μας δεν θα τα καταφερουμε. Κατι ακομα https://www.naftemporiki.gr/techscience/1955638/yperypologistes-vrikan-tin-akrivi-imerominia-poy-i-zoi-tha-exafanistei-sti-gi/ Ευχαριστω.Περιμενω γνωμες και σχολια απο ολους τους φιλους του Astronio.

Ροσκόσμος Ένα ρομποτικό συγκρότημα προετοιμάζεται για εκτόξευση σε μια επιχείρηση Roscosmos Η θέση σε λειτουργία του ρομποτικού συγκροτήματος που παράγεται από την AtomIntelMash (μέρος της Rosatom Service) έχει ξεκινήσει στο Proton-PM. Ο εξοπλισμός θα καταστήσει δυνατή τη δημιουργία κεραμικών καλουπιών για χυτά τεμάχια εξαρτημάτων πυραύλων, διαστημικού και αεροπορικού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων των κινητήρων RD-191 για την οικογένεια πυραύλων Angara. Ο εξοπλισμός αυτοματοποιεί τη διαδικασία, παρέχει υψηλότερη παραγωγικότητα και δυνατότητα ελέγχου, καθώς και σταθερότητα των παραμέτρων της διαδικασίας. Το νέο συγκρότημα τίθεται σε λειτουργία στο πλαίσιο ενός μεγάλης κλίμακας προγράμματος εκσυγχρονισμού για το κέντρο ικανοτήτων χυτηρίου Proton-PM. https://vk.com/roscosmos?reactions_opened=wall-30315369_569248&w=wall-30315369_586574

Ροσκόσμος Η Roscosmos και η Εθνική Διαστημική Υπηρεσία της Κίνας υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας για τη δημιουργία σεληνιακού σταθμού παραγωγής ενέργειας Το μνημόνιο περιλαμβάνεται στον κατάλογο των εγγράφων που υπογράφηκαν μετά τη σημερινή συνάντηση μεταξύ του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και του Προέδρου της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας Σι Τζινπίνγκ. Ο ρωσικός σταθμός παραγωγής ενέργειας θα αποτελέσει σημαντική συμβολή στο έργο του Διεθνούς Επιστημονικού Σεληνιακού Σταθμού, το οποίο έχει προγραμματιστεί να κατασκευαστεί έως το 2036. Ο σταθμός θα διεξάγει βασική διαστημική έρευνα και θα δοκιμάσει τεχνολογίες για μακροπρόθεσμη μη επανδρωμένη λειτουργία του MNS με την προοπτική ανθρώπινης παρουσίας στη Σελήνη. 13 χώρες έχουν ήδη συμμετάσχει στο ρωσο-κινεζικό έργο για τη δημιουργία ενός σεληνιακού σταθμού. https://vk.com/roscosmos?reactions_opened=wall-30315369_569248&w=wall-30315369_586616

Δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτε για το 99,999% του παγκόσμιου βυθού. Ο υποθαλάσσιος κόσμος παραμένει σε μεγάλο βαθμό αθέατος για τον άνθρωπο. Τον ισχυρισμό πολλών επιστημόνων ότι γνωρίζουμε περισσότερα για τον Άρη από ότι για τους ωκεανούς της Γης και ειδικά ότι κρύβεται στα βάθη τους ενισχύει μια νέα μελέτη στην επιθεώρηση «Science Advances» η οποία αναφέρει ότι η ανθρωπότητα έχει καταφέρει να παρατηρήσει οπτικά λιγότερο από το 0,001% του παγκόσμιου θαλάσσιου πυθμένα τα τελευταία 70 χρόνια.Ο ωκεανός υφίσταται τις κύριες επιπτώσεις της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής και ενώ είναι πολλά γνωστά για τον αντίκτυπο της υπερθέρμανσης του πλανήτη στην επιφάνεια της θάλασσας και τα ρηχότερα νερά, λιγότερα είναι κατανοητά για την επιρροή της στον βαθύ ωκεανό, δηλαδή σε βάθος μεγαλύτερο των 200 μέτρων.Οι ερευνητές συνέκριναν 43.681 καταγραφές από αποστολές υποβρυχίων από το 1958 και μετά σε 14 χώρες, 120 Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) και την ανοιχτή θάλασσα. Στην καλύτερη περίπτωση, τα δεδομένα κατέγραψαν το 0,001% του θαλάσσιου πυθμένα.Η έρευνα εντοπίζει ότι υπάρχουν γεωγραφικές ανισότητες στα συλλεχθέντα δεδομένα, καθώς οι περισσότερες παρατηρήσεις έχουν γίνει εντός 200 ναυτικών μιλίων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία και τη Νέα Ζηλανδία. Οι ίδιες τρεις χώρες, καθώς και η Γαλλία και η Γερμανία, είχαν πραγματοποιήσει μαζί το 97,2% όλων των καταδύσεων. «Αυτό το μικρό και μεροληπτικό δείγμα είναι προβληματικό όταν επιχειρείται ο χαρακτηρισμός, η κατανόηση και η διαχείριση ενός παγκόσμιου ωκεανού», σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης.Οι υπολογισμοί τους δείχνουν ότι θα χρειαστούν περισσότερα από 100.000 χρόνια για να απεικονιστεί ο θαλάσσιος πυθμένας in situ. «Αυτές οι εκτιμήσεις καταδεικνύουν ότι χρειαζόμαστε μια θεμελιώδη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο εξερευνούμε και μελετούμε τον παγκόσμιο βαθύ ωκεανό», καταλήγουν. https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1953892/den-gnorizoyme-apolytos-tipote-gia-to-99999-toy-pagkosmioy-vythoy/

Η Ανταρκτική «ξαναπαγώνει ταχέως» αποκαλύπτει νέα μελέτη. Απρόσμενα ευρήματα που δείχνουν ανάκτηση των πάγων στην ήπειρο που... λιώνει τις τελευταίες δεκαετίες. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Tongji στη Σαγκάη ανακάλυψαν ότι η Ανταρκτική ανέτρεψε ξαφνικά την επί δεκαετίες τάση καταστροφικής τήξης της και τα τελευταία χρόνια ανακτά πάγους και μάλιστα σε ποσότητες ρεκόρ.Αν και το μόνιμο στρώμα πάγου της Ανταρκτικής έχανε πάγο με ανησυχητικό ρυθμό για σχεδόν δύο δεκαετίες, μεταξύ 2002 και 2020, αυτή η τάση άλλαξε απότομα το 2021. Από το 2021 έως το 2023, η μελέτη διαπίστωσε ότι η ασυνήθιστα «έντονη χιονόπτωση» στην Ανταρκτική βοήθησε στη δημιουργία στρωμάτων φρέσκου πάγου, ένα γεγονός που προκάλεσε επίσης επιβράδυνση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.Η στάθμη της θάλασσας σε παγκόσμιο επίπεδο αυξάνεται σε ύψος καθώς οι θερμοκρασίες των ωκεανών αυξάνονται και περισσότεροι παγετώνες λιώνουν λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, απειλώντας να πλημμυρίσουν μεγάλες παράκτιες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτή η τριετής αντιστροφή του κλίματος μείωσε την ετήσια άνοδο της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας κατά σχεδόν 15%, μια αξιοσημείωτη διαφορά.Πριν από αυτήν την πρόσφατη αλλαγή στην Ανταρκτική, η μελέτη υπολόγισε ότι το στρώμα πάγου έχανε περίπου 120 δισεκατομμύρια τόνους πάγου ετησίως τις δύο προηγούμενες δεκαετίες. Μεταξύ 2021 και 2023 η Ανταρκτική κέρδιζε περίπου 108 δισεκατομμύρια τόνους πάγου κάθε χρόνο. Ενώ οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα εκπληκτικά αποτελέσματα αντικατοπτρίζουν μόνο μια προσωρινή αλλαγή στα καιρικά μοτίβα της Ανταρκτικής που θα μπορούσαν τελικά να αλλάξουν ξανά οι σκεπτικιστές της κλιματικής αλλαγής βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να κάνουν λόγο για δικαίωση των θέσεων τους. Το εικονιζόμενο οροπέδιο της Ανατολικής Ανταρκτικής είναι το πιο κρύο σημείο της Γης. https://www.naftemporiki.gr/green/climate/1953763/i-antarktiki-xanapagonei-tacheos-apokalyptei-nea-meleti/ Ξεκινούν δοκιμές μιας μεθόδου παρεμπόδισης του λιώσιμου των θαλάσσιων των πάγων της Αρκτικής. Η παρουσία τους είναι ζωτικής σημασίας για τα τοπικά οικοσυστήματα και σημαντική για το κλίμα της Γης. Λίγα 24ωρα μετά τη δημοσιοποίηση μελέτης που αναφέρει ότι υπάρχει αντιστροφή κλιματικών συνθηκών στην Ανταρκτική και επιστρέφουν εκεί μαζικά οι πάγοι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ προτείνουν ένα τρόπο για να συμβεί κάτι ανάλογο και στην Αρκτική.Η ομάδα των ειδικών έχει σκεφτεί και δοκιμάζει μια μέθοδο για την αύξηση των πολύτιμων για τα τοπικά οικοσυστήματα αλλά και το περιβάλλον του πλανήτη θαλάσσιων πάγων της Αρκτικής οι οποίοι λιώνουν με ταχείς ρυθμούς και τους καλοκαιρινούς μήνες σχεδόν εξαφανίζονται χωρίς να ανακάμπτουν πλέον στη διάρκεια του χειμώνα.Εάν η μέθοδος αποδειχθεί πετυχημένη θα μπορούσε να περιοριστεί το λιώσιμο των θαλάσσιων τους καλοκαιρινούς μήνες και να επιβραδύνει την περιφερειακή θέρμανση λένε οι ερευνητές. Η εκτίμηση των επιστημόνων είναι ότι η Αρκτική θα είναι απαλλαγμένη από θαλάσσιους πάγους το καλοκαίρι στη δεκαετία του 2030 ακόμη κι αν γίνουν άμεσα απότομες περικοπές στις εκπομπές βλαβερών αερίων.Ορισμένοι ερευνητές λένε ότι ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί αυτό είναι να πυκνώσει τεχνητά ο πάγος από τον οποίο εξαρτώνται τόσο η πολική άγρια ζωή όσο και οι κοινότητες των ιθαγενών Ινουίτ. Ο θαλάσσιος πάγος σχηματίζεται από το πάγωμα του νερού στον πυθμένα του υπάρχοντος πάγου που επιπλέει στην επιφάνεια του ωκεανού.Καθώς ο πάγος μεγαλώνει γίνεται ένα παχύτερο μονωτικό στρώμα μεταξύ του ψυχρού αέρα της Αρκτικής πάνω από τον πάγο και του νερού από κάτω και έτσι ο ρυθμός ψύξης επιβραδύνεται. Οποιοδήποτε χιόνι στην επιφάνεια του πάγου λειτουργεί επίσης ως μονωτικό, επιβραδύνοντας περαιτέρω τον ρυθμό ανάπτυξης νέου πάγου.Επιστήμονες του Κέντρου Επιδιόρθωσης Κλίματος του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ θα τεστάρουν μια τεχνική που ονομάζεται πάχυνση επιφάνειας. Αυτή στοχεύει να αυξήσει το πάχος του θαλάσσιου πάγου άμεσα όταν δεν υπάρχει χιόνι αντλώντας θαλασσινό νερό στην επιφάνεια, έτσι ώστε να εκτίθεται άμεσα στη δροσερή ατμόσφαιρα και να πυκνώνει τον πάγο από πάνω.Οι δοκιμές πεδίου πρόκειται να ξεκινήσουν φέτος στον Καναδά σε συνεργασία με τη βρετανική οικολογική οργάνωση Real Ice (η οποία έχει πάρει την μορφή εταιρείας) με αποστολή να «διατηρήσει και να αποκαταστήσει τον πάγο της Αρκτικής Θάλασσας». Η Real Ice πραγματοποίησε ήδη κάποιες δοκιμές της μεθόδου οι οποίες είχαν θετικά αποτελέσματα και τώρα θα ξεκινήσουν δοκιμές σε μεγαλύτερη κλίμακα και πραγματικές συνθήκες για να διαπιστωθεί η αποτελεσματικότητα της. https://www.naftemporiki.gr/green/wildlife/1954222/xekinoyn-dokimes-mias-methodoy-parempodisis-toy-liosimoy-ton-thalassion-ton-pagon-tis-arktikis/

Εταιρεία Πυραύλων και Διαστήματος "Ενέργεια" Τι πρόβλημα υπάρχει με αυτή την «Πρόοδο»; Αυτό είναι αλήθεια. Απλώς δεν έχει σημείο πρόσδεσης. Αντ' αυτού, υπάρχει ένας μικροδορυφόρος. Το Progress M13-M έφτασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στα τέλη του 2011 και πέρασε εκεί λίγο λιγότερο από τρεις μήνες. Πριν από την αποδέσμευση, όπως συνήθως, το φορτίο τοποθετήθηκε στο πλοίο για απόρριψη. Αλλά αυτή τη φορά η αποστολή του «αποχαιρετισμού» του φορτηγού ήταν πιο σημαντική. Αντί για τη μονάδα πρόσδεσης, οι κοσμοναύτες τοποθέτησαν ένα δοχείο εκτόξευσης με τον μικροδορυφόρο Chibis-M. Μετά την αποδέσμευση, το φορτηγό πλοίο ανέβηκε πάνω από την τροχιά του σταθμού (σε ύψος 510 χλμ.) Εκεί, τα μονοπάτια του Progress και του Chibis αποκλίνουν: χρησιμοποιώντας ένα ελατήριο, ο μικροδορυφόρος ξεκίνησε ένα ελεύθερο ταξίδι. Η συσκευή, βάρους περίπου 40 κιλών, προοριζόταν για την παρατήρηση κεραυνών στην ατμόσφαιρα της Γης για δυόμισι χρόνια – για να μελετήσει τις εκρήξεις ακτίνων γάμμα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια καταιγίδων. Αυτοί οι τύποι υπερ-ισχυρών ραδιοπαλμών μπορούν να αποτελέσουν φυσική πηγή παρεμβολών για τα συστήματα GPS. Θεωρητικά, τέτοιες παρορμήσεις θα μπορούσαν επίσης να αποτελέσουν απειλή για τα αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων των πληρωμάτων. Αλλά είναι σπάνιο ένα αεροπλάνο να πετάει πάνω σε ένα «σύννεφο καταιγίδας», δεν συμφωνείτε; Κυρίως λόγω αναταράξεων. https://vk.com/rsc_energia?z=video-167742670_456239508%2F716faa6bc5381524ed%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_22835 Εταιρεία Πυραύλων και Διαστήματος "Ενέργεια" Χρόνια Πολλά σε όλους για την Πρωτομαγιά! Στη Γη, μερικές εβδομάδες πριν από την 1η Μαΐου, παραδοσιακά βάζουμε τα πράγματα σε τάξη. Καθαρισμοί, καθάρισμα... Και ειδικά τα παράθυρα. Θα πρέπει να λάμπουν στον ήλιο. Είναι δυνατόν να πλύνετε τα "παράθυρα" από το εξωτερικό του ISS; Δεν είναι δυνατόν, είναι απαραίτητο! Αλήθεια, όχι πλύσιμο, αλλά καθάρισμα, και όχι παράθυρα, αλλά φινιστρίνια... και θα ήταν καλύτερο να τα διατηρούμε καθαρά όλο το χρόνο, γιατί από αυτό εξαρτάται η ποιότητα της επιστημονικής έρευνας. Όχι μόνο όμορφες φωτογραφίες που όλοι αγαπάμε τόσο πολύ, αλλά και, για παράδειγμα, λήψη της επιφάνειας του πλανήτη με ένα υπερφασματόμετρο σε διάφορες περιοχές φωτεινών κυμάτων. Τι λεκιάζει τα φινιστρίνια στο διάστημα; Βασικά, τα υπολείμματα εκπομπών από τη λειτουργία κινητήρων προσανατολισμού διαστημοπλοίων σύνδεσης. Επίσης, κοσμική σκόνη. Πώς τα καθαρίζουν; Χρησιμοποιώντας μια ειδική ξύστρα με ρυθμιζόμενη γωνία της επιφάνειας εργασίας και μια μαλακή, μη λειαντική επίστρωση. Ποιο φινιστρίνι στο ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να «πλυθεί»; Ίσως το φινιστρίνι αρ. 9 της μονάδας σέρβις Zvezda. Είναι μεγάλο - με διάμετρο πάνω από 40 εκατοστά - και σημαντικό επειδή βλέπει προς το ναδίρ (τη Γη) και είναι κατασκευασμένο από χαλαζιακό γυαλί για να επιτρέπει τη διέλευση του υπεριώδους φωτός. Έχετε ολοκληρώσει τον ανοιξιάτικο καθαρισμό σας; https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_22840

Εταιρεία Πυραύλων και Διαστήματος "Ενέργεια" Κοσμοναύτης Ιβάν Βάγκνερ. Ο καιρός εκπλήσσει με τις αλλαγές του. Την εβδομάδα που ακολούθησε την επιστροφή μας, η Σταρ Σίτι κατάφερε να μας υποδεχτεί με ζεστό ήλιο και να μας υπενθυμίσει τι είναι το χιόνι. Σε τέτοιο καιρό, ο μόνος τρόπος να θαυμάσεις τον έναστρο ουρανό είναι με φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από το φινιστρίνι της πρόσφατης καλύβας μου. Η μεγάλη ταχύτητα κλείστρου και η ευαισθησία του αισθητήρα της κάμερας με βοήθησαν να δω περισσότερα και να κοιτάξω πιο μακριά. Η φωτογραφία δείχνει αστρικά σμήνη και νεφελώματα στον αστερισμό του Τοξότη. Στην πρώτη εικόνα, κάτω αριστερά, μπορείτε να δείτε το Τρισχιδές Νεφέλωμα εκπομπής M20 και το ανοιχτό σμήνος M25 στον αστερισμό του Τοξότη, και στα δεξιά, τα αστρικά σμήνη Butterfly M6 και Ptolemy M7 στον Σκορπιό. Η δεύτερη εικόνα είναι η ίδια, αλλά το σύμπλεγμα M25 δεν είναι πλέον ορατό. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-193482660_11498

Amazon: Πετύχαμε «θεμελιώδες άλμα στη ρομποτική» (βίντεο) Ρομποτικός βραχίονας με εξαιρετική αίσθηση αφής και χειρισμού αντικειμένων. Η Amazon αναφέρει ότι πραγματοποίησε ένα «θεμελιώδες άλμα στη ρομποτική» με τη δημιουργίας ενός ρομποτικού μηχανισμού, ενός βραχίονα που μπορεί να χειριστεί, να πιάσει και να μετακινήσει όπου πρέπει με ασφάλεια το 70% των προϊόντων στις τεράστιες αποθήκες του εμπορικού κολοσσού.Ο βραχίονας που ονομάζεται Vulcan παρουσιάστηκε στην έκθεση «Delivering the Future» στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας την Τετάρτη και έχει σχεδιαστεί για να βοηθά τους ανθρώπους να ταξινομούν αντικείμενα για αποθήκευση και στη συνέχεια να τα προετοιμάζουν για παράδοση. «Δεν είναι απλώς να βλέπεις τον κόσμο, αλλά να τον αισθάνεσαι, επιτρέποντας δυνατότητες που ήταν αδύνατες για τα ρομπότ της Amazon μέχρι τώρα» αναφέρει ο Άαρον Πάρνες διευθυντής ρομποτικής της Amazon.Ο βραχίονας είναι σε θέση να αναγνωρίζει αντικείμενα αγγίζοντας τα χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη για να προσδιορίσει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να χειριστεί και να διαπιστώσει πώς να τα σηκώσει και να τα μετακινήσει καλύτερα. Ο βραχίονας θα λειτουργεί παράλληλα με τους εργάτες των αποθηκών οι οποίοι είτε παίρνουν από τα ράφια προϊόντα και τα τοποθετούν σε ρομποτικά τροχοφόρα οχήματα για να τα προωθήσουν στην υπηρεσία παράδοσης είτε παραλαμβάνουν από τα οχήματα αυτά προϊόντα για να τα τοποθετήσουν στα ράφια των αποθηκών. Η Amazon διαθέτει περισσότερα από 750 χιλιάδες ρομποτικά οχήματα. Όπως είναι ευνόητο η ύπαρξη του Vulcan δημιουργεί βάσιμες ανησυχίες για περικοπές θέσεων εργασίας στην εταιρεία. Τις ανησυχίες αυτές έσπευσε να καθησυχάσει ο Τάι Μπρέιντι, επικεφαλής τεχνολόγος ρομποτικής στην Amazon που υποστηρίζει ότι τα ρομπότ δεν θα αντικαταστήσουν, τουλάχιστον όχι εξ ολοκλήρου, το ανθρώπινο δυναμικό στις αποθήκες αλλά θα λειτουργήσουν βοηθητικά αυξάνοντας παράλληλα το επίπεδο ασφαλείας για το προσωπικό. Ο ρομποτικός βραχίονας Vulcan https://www.naftemporiki.gr/techscience/1953724/amazon-petychame-themeliodes-alma-sti-rompotiki-vinteo/

Σταμάτης Κριμιζής: Από την Χίο στη NASA Ένας Χιώτης που έγραψε ιστορία στο διάστημα Ο Σταμάτης Κριμιζής είναι ίσως ο σημαντικότερος εν ζωή Έλληνας επιστήμονας στον τομέα της διαστημικής έρευνας. Γεννημένος στη Χίο το 1938, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου και διέγραψε μια εντυπωσιακή πορεία στη NASA, φτάνοντας να συμμετέχει – και να ηγείται – σε μερικές από τις πιο εμβληματικές διαστημικές αποστολές της ανθρωπότητας.Ο Κριμιζής υπήρξε επικεφαλής του Τμήματος Διαστήματος του Applied Physics Laboratory του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, ενώ έχει τιμηθεί με πληθώρα διεθνών διακρίσεων για το έργο του.Το 2019, παραιτήθηκε από πρόεδρος του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού, εκφράζοντας ανησυχίες για την ανεξαρτησία και τη λειτουργία του φορέα, μια κίνηση που προκάλεσε έντονο δημόσιο διάλογο.Συνεχίζει ακούραστα να εμπνέει νέες γενιές επιστημόνων, διατηρώντας ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα και στηρίζοντας προσπάθειες ενίσχυσης της έρευνας και της τεχνολογίας στη χώρα μας.Από τις αυλές του Βροντάδου στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, ο Δρ. Σταμάτης Κριμιζής δεν σταμάτησε ποτέ να κοιτάζει ψηλά. Με καταγωγή από τη Χίο, ο πολυβραβευμένος Ακαδημαϊκός και Διαστημικός Επιστήμονας, που συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις αποστολές της NASA προς τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, επιστρέφει στα αγαπημένα του μέρη, ανακαλώντας μνήμες από τα παιδικά του χρόνια και αφηγούμενος τις πιο συναρπαστικές στιγμές της επιστημονικής του πορείας.Ο Δρ. Κριμιζής μας ξεναγεί μέσα από την εκπομπή «Όπου Υπάρχει Ελλάδα» με γνήσια συγκίνηση στα στενά του Βροντάδου, εκεί όπου γεννήθηκε το πάθος του για τη γνώση. Θυμάται τα καλοκαίρια της ξεγνοιασιάς, το σχολείο, τους δασκάλους που τον ενέπνευσαν, και τη στιγμή που αποφάσισε ότι ήθελε να φτάσει πιο πέρα από τον ορίζοντα – κυριολεκτικά.Σήμερα, με μια καριέρα γεμάτη από ιστορικές επιτυχίες, όπως η αποστολή Voyager που κατέγραψε για πρώτη φορά την έξοδο ενός ανθρώπινου κατασκευάσματος από το ηλιακό μας σύστημα, ο Χιώτης επιστήμονας δεν χάνει ευκαιρία να μιλήσει για την πατρίδα του. Για τον Βροντάδο που κουβαλά πάντα μαζί του. Και για το σύμπαν που – όπως λέει – «είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε, όταν πιστεύουμε στον εαυτό μας». πηγή: https://www.skai.gr/news/technology/stamatis-krimizis-apo-tin-xio-sti-nasa-enas-xiotis-pou-egrapse-istoria-sto-diastima

Εγκρίθηκαν οι προεκλογικές επιθυμίες του Μασκ για τις εκτοξεύσεις της SpaceX και την αποίκηση του Άρη. Αυξάνεται ο αριθμός δοκιμών του σούπερ πυραύλου και του διαστημοπλοίου της διαστημικής εταιρείας. Ο Ελον Μασκ είχε δηλώσει ότι ένας από βασικούς λόγους που υποστήριξε σθεναρά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ ήταν η αλλαγή του πλαισίου αδειοδότησης διαστημικών εκτοξεύσεων από τις αρμόδιες υπηρεσίες και Αρχές. Εκατό ημέρες μετά τις εκλογές η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας των ΗΠΑ (FAA) ενέκρινε την αύξηση του αριθμού ετήσιων εκτοξεύσεων που είχε ζητήσει η SpaceX για τον σούπερ πύραυλο της και επίσης ενέκρινε το αίτημα της διαστημικής εταιρείας του Μασκ για τις τοποθεσίες προσθαλάσσωσης των πυραύλων της.Η διαδικασία αδειοδότησης εκτοξεύσεων διαστημικών αποστολών στις ΗΠΑ δεν είναι μια απλή διαδικασία ενώ σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά σε μια εκτόξευση το πρωτόκολλο για επανάληψη του εγχειρήματος είναι ιδιαίτερα αυστηρό αφού απαιτούνται πολλοί έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες και Αρχές που να επιβεβαιώνουν ότι ο ιδιωτικός ή δημόσιος φορέας που πραγματοποιεί την εκτόξευση έχει υλοποιήσει τις υποδείξεις που του έχουν υποδειχθεί διαδικασία που είναι χρονοβόρος.Ο Ελον Μασκ διαμαρτυρόταν συχνά για αυτή την διαδικασία υποστηρίζοντας ότι ο σωστός τρόπος για να προχωρά η επιστήμη και η τεχνολογία στο διαστημικό τομέα είναι να γίνονται συνεχείς δοκιμές έστω και αν είναι αποτυχημένες αφού από κάθε αποτυχία συλλέγονται τα απαραίτητα δεδομένα και γνώσεις που οδηγούν στον εντοπισμό των προβλημάτων και την επίλυση τους και κερδίζεται έτσι πολύτιμος χρόνος.Επίκεντρο των διαμαρτυριών του Μασκ ήταν οι δοκιμές του ισχυρότερου πυραύλου στον κόσμο, του Super Heavy, που έχει κατασκευάσει η SpaceX για να μεταφέρει μεγάλα φορτία και το διαστημόπλοιο Starship της εταιρείας. Με το σκάφος αυτό ο Μασκ οραματίζεται μεταφορά δεκάδων επιβατών στον Άρη για τη δημιουργία μιας μεγάλης αποικίας ενώ παράλληλα η SpaceX μελετά τη χρήση του Starship ως επιβατηγού αεροσκάφους που θα πραγματοποιεί υποτροχιακές πτήσεις εντός της Γης εκμηδενίζοντας τις αποστάσεις και πραγματοποιώντας ταξίδια από τη μια πλευρά της Γης στην άλλη σε ελάχιστο χρόνο.Μέχρι σήμερα η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας των ΗΠΑ (FAA) είχε εγκρίνει μάξιμουμ πέντε εκτοξεύσεις του Super Heavy και επίσης σε περίπτωση προσθαλάσσωσης κατά την επιστροφή του η οδηγία ήταν ότι αυτή έπρεπε να συμβεί σε κάποιο σημείο του Κόλπου του Μεξικού εντός των χωρικών υδάτων των ΗΠΑ. Όπως αναφέρει το πρακτορείο Reuters η FAA ενέκρινε το αίτημα της SpaceX για αύξηση των εκτοξεύσεων του Super Heavy από πέντε σε 25 αναφέροντας ότι η αύξηση αυτή δεν θα αποτελέσει πρόβλημα για το τοπικό περιβάλλον ενώ επίσης επιτρέπει την προσπάθεια προσθαλάσσωσης του πυραύλου και σε διεθνή ύδατα. Η αποίκηση και τα παιδιά Την απόφαση της FAA ακολούθησε η εμφάνιση του Ελον Μασκ στο τηλεοπτικό δίκτυο FOX ο οποίος αναφέρθηκε στο όραμα του για δημιουργία μιας αποικίας ανθρώπων στον Άρη.«Δεν πρόκειται να πάμε στον Άρη για να τον επισκεφτούμε μία φορά και να επιστρέψουμε πίσω αλλά να κάνουμε τη ζωή πολυπλανητική, ώστε να μπορούμε να επεκτείνουμε το εύρος και την κλίμακα της ανθρώπινης συνείδησης, για να κατανοήσουμε καλύτερα τη φύση του Σύμπαντος και να διασφαλίσουμε τη μακροπρόθεσμη επιβίωση του πολιτισμού στην περίπτωση που συμβεί κάτι τρομερό στη Γη. Η μετάβαση στον Άρη χρησιμεύει ως ασφαλιστικό σχέδιο για τους ανθρώπους αφού ο Ήλιος θα καταστρέψει έτσι και αλλιώς κάποτε τη Γη. Αυτό είναι ένα από τα οφέλη του Άρη, είναι ασφάλιση ζωής συλλογικά. Κάποια στιγμή πρέπει να γίνουμε πολιτισμός πολλών πλανητών γιατί η Γη θα αποτεφρωθεί» είπε ο Μασκ που έχει δηλώσει ότι στοχεύει σε μια μη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη το 2026 ξεκινώντας μια σειρά προπαρασκευαστικών αποστολών στον Κόκκινο Πλανήτη με στόχο τη δημιουργία των πρώτων βάσεων όπου θα διαμένουν οι πρώτοι άποικοι του πλανήτη.Ο Μασκ έχει δηλώσει ότι αν όλα πάνε σύμφωνα με τον σχεδιασμό της SpaceX στα μέσα του αιώνα η εταιρεία θα έχει στείλει στον Άρη δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους για μόνιμη εγκατάσταση εκεί και αυτό όπως λέει μπορεί να επιτευχθεί αν επιταχυνθούν οι διαδικασίες εκτοξεύσεων. Να σημειωθεί ότι ο Ντόναλντ Τραμπ παρουσίασε πριν από λίγα 24ωρα ένα πρόγραμμα περικοπών του ετήσιου προϋπολογισμού της NASA στοχεύοντας το πρόγραμμα επανδρωμένων αποστολών στη Σελήνη ενώ παράλληλα υπάρχει αύξηση ενός δισ. δολαρίων στο πρόγραμμα επανδρωμένων αποστολών στον Άρη κάτι που επίσης είχε ζητήσει δημόσια ο Μασκ υποστηρίζοντας ότι πρέπει να εγκαταλειφθούν τα σχέδια επιστροφής του ανθρώπου στο φεγγάρι και να υπάρξει προσήλωση στην παρουσία ανθρώπων στον Κόκκινο Πλανήτη.Μέχρι να συμβούν όλα αυτά ο Μασκ φέρεται να έχει επίσης ένα σχέδιο «επανακατοίκησης» της Γης με περισσότερα μωρά τα οποία όπως λέει θα είναι υψηλής νοημοσύνης. Ο ίδιος είναι πατέρας τουλάχιστον 14 παιδιών με τέσσερις γυναίκες. «Νομίζω ότι για τις περισσότερες χώρες, θα πρέπει να βλέπουν τον ρυθμό γεννήσεων ως το μοναδικό μεγαλύτερο πρόβλημα που πρέπει να λύσουν. Εάν δεν κάνετε νέους ανθρώπους, δεν υπάρχει ανθρωπότητα και όλες οι πολιτικές στον κόσμο δεν έχουν σημασία» είχε δηλώσει παλαιότερα σε ένα συνέδριο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1953199/egkrithikan-oi-proeklogikes-epithymies-toy-mask-gia-tis-ektoxeyseis-tis-spacex-kai-tin-apoikisi-toy-ari/

Σκοτεινή ύλη στον Ήλιο; Tο Parker Solar Probe της NASA ως ανιχνευτής σκοτεινής ύλης. Οι ερευνητές της NASA εκμεταλλευόμενοι τις στενές επαφές του διαστημικού σκάφους με τον Ήλιο αναζήτησαν μεταξύ άλλων και σήματα σκοτεινών φωτονίων στο στέμμα του Ήλιου.Η σκοτεινή ύλη παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε ιδέα περί τίνος πρόκειται, αντιπροσωπεύει το 27% του συνολικού ενεργειακού περιεχομένου του σύμπαντος και παίζει κρίσιμο ρόλο στο σχηματισμό των κοσμικών δομών, αποτελώντας τον σκελετό του «κοσμικού ιστού» των γαλαξιών. Όμως, οι μη βαρυτικές αλληλεπιδράσεις της με γνωστά σωματίδια παραμένουν ένα μυστήριο. Μεταξύ των πολλών τύπων σωματιδίων σκοτεινής ύλης που έχουν προταθεί, ένας πιθανός υποψήφιος είναι το υπερελαφρύ σκοτεινό φωτόνιο.Το σκοτεινό φωτόνιο είναι ένα υποθετικό σωματίδιο του σκοτεινού τομέα, ένα νέο είδος μποζονίων βαθμίδας, που μεσολαβούν στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης. Προτείνεται ως φορέας δύναμης δυνητικά συνδεδεμένης με την σκοτεινή ύλη παρόμοιας με την ηλεκτρομαγνητική – φορέας της οποίας είναι το φωτόνιο του ηλεκτρομαγνητισμού. Οι ερευνητές αναζήτησαν και στο παρελθόν σκοτεινά φωτόνια χρησιμοποιώντας εργαστηριακούς ανιχνευτές σωματιδίων και επίγεια τηλεσκόπια. Οι φυσικοί Haipeng An et al χρησιμοποίησαν ένα μοναδικό σημείο θέασης κοντά στον Ήλιο για να ανιχνεύσουν σήματα σκοτεινών φωτονίων. Αναλύοντας τα δεδομένα ραδιοσυχνοτήτων από το Parker Solar Probe, δεν βρήκαν φασματικές παραμορφώσεις που θα ήταν σημάδια σκοτεινών φωτονίων. Έτσι, οι ερευνητές έθεσαν τα ισχυρότερα μέχρι σήμερα όρια όσον αφορά τα σκοτεινά φωτόνια με μάζες γύρω στα 10−9 eV/c2.Το σκοτεινό φωτόνιο είναι ένας ελκυστικός υποψήφιος για τη σκοτεινή ύλη, επειδή αναδύεται με φυσικό τρόπο από ορισμένες θεωρίες σχετικές με τη θεωρία των χορδών. Όμως, αυτά τα μοντέλα δεν καθορίζουν την μάζα του σκοτεινού φωτονίου. Έτσι οι αναζητήσεις εκτείνονται σε πολλές τάξεις μεγέθους μάζας, από 10−18 έως 106 eV/c2. Το υπερελαφρύ σκοτεινό φωτόνιο (<1 eV/c2) ξεχωρίζει, καθώς προσφέρει χαρακτηριστικά κοσμολογικά αποτελέσματα και ιδιαίτερες πειραματικές υπογραφές.Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι το σκοτεινό φωτόνιο θα μπορούσε να αλληλεπιδράσει με κανονικά σωματίδια διαμέσου ενός φαινομένου γνωστού ως κινητική ανάμειξη. Αυτή η ασθενής σύζευξη επιτρέπει στα σκοτεινά φωτόνια να «ταλαντώνονται» προς συνηθισμένα φωτόνια και αντιστρόφως, όπως ακριβώς τα νετρίνα ταλαντώνονται μεταξύ διαφορετικών γεύσεων. Αυτή η ταλάντωση μπορεί να ενισχυθεί σε ορισμένα περιβάλλοντα, όπως το ηλιακό στέμμα – ένα υπέρθερμο, ιονισμένο αέριο που εκτείνεται εκατομμύρια χιλιόμετρα στο διάστημα γύρω από τον Ήλιο. Τα ηλεκτρόνια σε αυτό το πλάσμα αλληλεπιδρούν με κανονικά φωτόνια, κάνοντάς τα να συμπεριφέρονται σαν να είχαν μάζα. Η τιμή αυτής της ενεργού μάζας εξαρτάται από την πυκνότητα ηλεκτρονίων του στέμματος, η οποία μειώνεται με την απόσταση από τον Ήλιο. Αν ένα σκοτεινό φωτόνιο περάσει μέσα από το ηλιακό στέμμα και η μάζα του είναι ίση με την ενεργό μάζα σε μια συγκεκριμένη περιοχή του πλάσματος, τότε η μετατροπή από το σκοτεινό σε κανονικό ενισχύεται δραματικά διαμέσου ενός συντονισμού. Το προκύπτον φωτόνιο είναι εξαιρετικά μονοχρωματικό, με ενέργεια ίση με τη μάζα του σκοτεινού φωτονίου.Μερικά από αυτά τα τροποποιημένα φωτόνια θα απορροφηθούν ή θα σκεδαστούν στο πλάσμα, αλλά ένα μέρος από αυτά θα διαφύγει, οδηγώντας σε ένα παρατηρήσιμο «εξόγκωμα» στο φάσμα του στέμματος. Παλαιότερες αναζητήσεις τέτοιων υπογραφών σκοτεινών φωτονίων πραγματοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας επίγεια ραδιοτηλεσκόπια. Αυτές οι παρατηρήσεις έχουν περιοριστεί σε συχνότητες φωτονίων άνω των 10 MHz, που αντιστοιχούν σε μάζες σκοτεινων φωτονίων πάνω από 10−6 eV/c2. Ο λόγος για αυτό το περιορισμένο εύρος είναι ότι οι ραδιοσυχνότητες κάτω από περίπου 10 MHz ανακλώνται πίσω στο διάστημα από την ιονόσφαιρα της Γης. Επίσης, τα επίγεια ραδιοτηλεσκόπια μειονεκτούν λαμβάνοντας εξασθενημένο σήμα λόγω της τεράστιας απόστασης Γης-Ήλιου.Έτσι, το Parker Solar Probe (PSP) χρησιμοποιήθηκε ως ανιχνευτής σκοτεινής ύλης in situ. Το PSP είναι μια αποστολή της NASA που σχεδιάστηκε για να μελετήσει το ηλιακό στέμμα κινούμενο πιο κοντά στον Ήλιο από οποιοδήποτε άλλο διαστημόπλοιο. Εκτοξεύθηκε το 2018, και έφτασε στην πλησιέστερη απόσταση περιηλίου περίπου 10 ηλιακών ακτίνων τον Ιούλιο του 2022, αλλά η εξαιρετικά ελλειπτική τροχιά του του επέτρεψε να μελετήσει από κοντά το πλάσμα του στέμματος σε ένα ευρύ φάσμα ακτίνων – και επομένως σε ένα ευρύ φάσμα πυκνοτήτων ηλεκτρονίων. Οι δύο ραδιοφωνικοί δέκτες του PSP είναι ικανοί να μετρούν συχνότητες που κυμαίνονται από περίπου 20 kHz έως 20 MHz. Χρησιμοποιώντας αυτά τα ραδιοφωνικά δεδομένα και την τροχιακή διαδρομή του ανιχνευτή, οι Haipeng An et al μπόρεσαν να αναζητήσουν φασματικά «καρούμπαλα» που αντιστοιχούν σε μάζες σκοτεινών φωτονίων μεταξύ 3×10−10 και 8×10−8 eV/c2. Για μικρότερες μάζες σκοτεινών φωτονίων (ισοδύναμα μικρότερες συχνότητες), το PSP έχει μικρότερη ευαισθησία. Έτσι, στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων, οι ερευνητές έλαβαν επίσης υπόψη δεδομένα του Solar Terrestrial Relations Observatory (STEREO), το οποίο διατηρεί μια σταθερή τροχιακή απόσταση μιάς αστρονομικής μονάδας από τον Ήλιο.Οι ερευνητές μπόρεσαν επίσης να καθορίσουν τα όρια της κινητικής παραμέτρου, την αδιάστατη παράμετρο που περιγράφει την ισχύ ανάμειξης μεταξύ σκοτεινών και κανονικών φωτονίων. Στο προαναφερθέν εύρος μάζας, βρήκαν ανώτερα όρια περίπου 10−13 έως 10−14. Αυτά τα όρια ξεπερνούν τους περιορισμούς από τις παρατηρήσεις κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου, στις οποίες το υποτιθέμενο σήμα είναι μια φασματική παραμόρφωση που προκαλείται από μετατροπές σκοτεινών φωτονίων στο αρχέγονο σύμπαν. Υπερβαίνουν επίσης την περιοχή χαμηλής μάζας που ανιχνεύεται από εργαστηριακά αλωσκόπια, κοιλότητες μικροκυμάτων συντονισμένες για να μετατρέπουν σκοτεινή ύλη φωτονίων ή αξιονίων σε συνηθισμένα φωτόνια. Το Parker Solar Probe έχει πλησιάσει τον Ήλιο πιο κοντά από οποιοδήποτε άλλο διαστημικό σκάφος. Αυτή η προσέγγιση προσέφερε μια μοναδική ευκαιρία για να μελετηθούν τα σκοτεινά φωτόνια. Αυτά τα υποθετικά σωματίδια (που εμφανίζονται ως κυματιστά βέλη στην εικόνα) μπορούν να μετατραπούν σε κανονικά φωτόνια μέσα στο θερμό πλάσμα του στέμματος του Ήλιου. Οι ερευνητές αναζήτησαν σήματα σκοτεινών φωτονίων στα δεδομένα που συνέλλεξαν οι δέκτες ραδιοκυμάτων του διαστημικού σκάφους. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες: «Combing Through the Sun’s Corona for Dark Matter» – https://physics.aps.org/articles/v18/91

Ο προϋπολογισμός του Προέδρου Τραμπ για το οικονομικό έτος 2026 αναζωογονεί την ανθρώπινη εξερεύνηση του διαστήματος. Η κυβέρνηση Τραμπ-Βανς δημοσίευσε τα βασικά στοιχεία του προϋπολογισμού του Προέδρου για το οικονομικό έτος 2026 την Παρασκευή. Ο προϋπολογισμός επιταχύνει την ανθρώπινη εξερεύνηση της Σελήνης και του Άρη με ένα οικονομικά υπεύθυνο χαρτοφυλάκιο αποστολών. «Αυτή η πρόταση περιλαμβάνει επενδύσεις για την ταυτόχρονη εξερεύνηση της Σελήνης και του Άρη, δίνοντας παράλληλα προτεραιότητα στην κρίσιμη επιστημονική και τεχνολογική έρευνα», δήλωσε η αναπληρώτρια διευθύντρια της NASA, Τζάνετ Πέτρο. «Εκτιμώ τη συνεχή υποστήριξη του Προέδρου για την αποστολή της NASA και ανυπομονώ να συνεργαστώ στενά με την κυβέρνηση και το Κογκρέσο για να διασφαλίσω ότι θα συνεχίσουμε να σημειώνουμε πρόοδο προς την επίτευξη του ακατόρθωτου». Αυξημένη δέσμευση για την ανθρώπινη εξερεύνηση του διαστήματος με στόχο την εξερεύνηση τόσο της Σελήνης όσο και του Άρη. Διαθέτοντας περισσότερα από 7 δισεκατομμύρια δολάρια για σεληνιακή εξερεύνηση και εισάγοντας 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε νέες επενδύσεις για προγράμματα που επικεντρώνονται στον Άρη, ο προϋπολογισμός διασφαλίζει ότι οι προσπάθειες ανθρώπινης εξερεύνησης του διαστήματος της Αμερικής παραμένουν απαράμιλλες, καινοτόμες και αποτελεσματικές. Επαναπροσδιορίστε τους επιστημονικούς και διαστημικούς τεχνολογικούς πόρους για την αποτελεσματική εκτέλεση έρευνας υψηλής προτεραιότητας. Σύμφωνα με την προτεραιότητα της κυβέρνησης να επιστρέψει στη Σελήνη πριν από την Κίνα και να στείλει έναν Αμερικανό στον Άρη, ο προϋπολογισμός θα προωθήσει επιστημονικές και ερευνητικές αποστολές και έργα προτεραιότητας, τερματίζοντας οικονομικά μη βιώσιμα προγράμματα, συμπεριλαμβανομένου του Mars Sample Return. Δίνει έμφαση σε επενδύσεις σε μετασχηματιστικές διαστημικές τεχνολογίες, ενώ παράλληλα μετατοπίζει υπεύθυνα έργα που είναι πιο κατάλληλα για την ηγεσία του ιδιωτικού τομέα.Μετάβαση της εκστρατείας Artemis σε μια πιο βιώσιμη και οικονομικά αποδοτική προσέγγιση στην εξερεύνηση της σελήνης. Ο πύραυλος SLS (Space Launch System) και η κάψουλα Orion θα αποσυρθούν μετά το Artemis III, ανοίγοντας το δρόμο για πιο οικονομικά αποδοτικά εμπορικά συστήματα επόμενης γενιάς που θα υποστηρίξουν τις επόμενες σεληνιακές αποστολές της NASA. Ο προϋπολογισμός τερματίζει επίσης το Πρόγραμμα Gateway, με την ευκαιρία να επαναχρησιμοποιηθούν ήδη παραγόμενα εξαρτήματα για χρήση σε άλλες αποστολές. Οι διεθνείς εταίροι θα κληθούν να συμμετάσχουν σε αυτές τις ανανεωμένες προσπάθειες, διευρύνοντας τις ευκαιρίες για ουσιαστική συνεργασία στη Σελήνη και τον Άρη. Συνέχιση της διαδικασίας μετάβασης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού σε εμπορικές αντικαταστάσεις το 2030, εστιάζοντας στην έρευνα επί του σκάφους σε προσπάθειες κρίσιμες για την εξερεύνηση της Σελήνης και του Άρη. Ο προϋπολογισμός αντικατοπτρίζει την επερχόμενη μετάβαση σε μια πιο οικονομικά αποδοτική, ανοιχτή εμπορική προσέγγιση στις ανθρώπινες δραστηριότητες σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη, μειώνοντας το μέγεθος του πληρώματος του διαστημικού σταθμού και την έρευνα επί του σκάφους, προετοιμάζοντας τον ασφαλή παροπλισμό του σταθμού και την αντικατάστασή του από εμπορικούς διαστημικούς σταθμούς.Εργασία για την ελαχιστοποίηση των επικαλύψεων προσπαθειών και την αποτελεσματικότερη διαχείριση της κατανομής των χρημάτων των Αμερικανών φορολογουμένων. Αυτός ο προϋπολογισμός διασφαλίζει ότι τα συνολικά έσοδα της NASA επιτρέπουν μια οικονομικά βιώσιμη πορεία για την ολοκλήρωση της πρωτοποριακής έρευνας και την εκτέλεση της τολμηρής αποστολής του οργανισμού. Εστίαση των πόρων της NASA στην βασική της αποστολή, την εξερεύνηση του διαστήματος. Αυτός ο προϋπολογισμός τερματίζει τις δαπάνες για την «πράσινη αεροπορία» που επικεντρώνονται στο κλίμα, προστατεύοντας παράλληλα την ανάπτυξη τεχνολογιών με τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας και άλλες εφαρμογές της κυβέρνησης και των εμπορικών εφαρμογών των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα την εξοικονόμηση χρημάτων. Αυτός ο προϋπολογισμός θα διασφαλίσει επίσης τη συνεχή εξάλειψη οποιασδήποτε χρηματοδότησης προς μη ευθυγραμμισμένες πρωτοβουλίες DEIA, διαθέτοντας αντ' αυτού αυτά τα χρήματα σε αποστολές ικανές να προωθήσουν την βασική αποστολή της NASA. Η NASA θα συνεχίσει να εμπνέει την επόμενη γενιά εξερευνητών μέσω συναρπαστικών, φιλόδοξων διαστημικών αποστολών που καταδεικνύουν την αμερικανική ηγεσία στο διάστημα.Η NASA θα συντονιστεί στενά με τους εταίρους της για την εκτέλεση αυτών των προτεραιοτήτων και επενδύσεων όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά και αποδοτικά. Βασιζόμενος στην υπόσχεση του Προέδρου για αύξηση της αποτελεσματικότητας, αυτός ο προϋπολογισμός πρωτοπορεί σε μια στοχευμένη, καινοτόμο και οικονομικά υπεύθυνη πορεία προς την επόμενη μεγάλη εποχή της Αμερικής στην εξερεύνηση του διαστήματος από τον άνθρωπο. Μάθετε περισσότερα για το αίτημα του Προέδρου για τον προϋπολογισμό της NASA: https://www.nasa.gov/budget Η καθοδική τροχιά του σοβιετικού διαστημοπλοίου Kosmos 482 Το Kosmos 482 εκτοξεύτηκε το 1972 από την Σοβιετική Ένωση με σκοπό την εξερεύνηση της Αφροδίτης. Όμως δεν κατάφερε να πάει πολύ μακριά. Εκτός από δυο τμήματα που έπεσαν στην Γη, η κυρίως κάψουλα 500 κιλών και διαμέτρου ενός μέτρου παραμένει επί 53 χρόνια σε τροχιά γύρω από τη Γη. Το υπόλειμμα του διαστημικού σκάφους χάνει συνεχώς ύψος και σύμφωνα με υπολογισμούς η επανείσοδός του στην ατμόσφαιρα της Γης αναμένεται στις 10 Μαΐου ± 2,2 ημέρες.Το Kosmos 482 δεδομένου ότι σχεδιάστηκε για να αντέξει την κάθοδο στην κολασμένη ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, είναι πιθανό να μην καταστραφεί καθώς θα διασχίζει την ατμόσφαιρα της Γης. Αν δεν καεί κατά την πτώση τότε εκτιμάται πως θα συντριβεί με ταχύτητα 242 χιλιόμετρα/ώρα.Το διαστημόπλοιο θα μπορούσε να επανεισέλθει στην ατμόσφαιρα οπουδήποτε μεταξύ 51,7ο βόρειου και νότιου γεωγραφικού πλάτους. Όμως επειδή το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη καλύπτεται από νερό το πιο πιθανό είναι να καταλήξει σε κάποιον ωκεανό. Mπορείτε να παρακολουθείτε την καθοδική τροχιά του Kosmos 482 ΕΔΩ:n2yo.com (Αριστερά) Μακέτα του σοβιετικού διαστημοπλοίου Venera 7, που ήταν παρόμοιο με το Cosmos 482. (Δεξιά) Εικόνες του σοβιετικού διαστημοπλοίου στην τροχιά της Γης. Τραβήχτηκαν από τον Ολλανδό αστρονόμο-φωτογράφο Ralf Vandebergh πηγή: https://www.space.com/space-exploration/launches-spacecraft/new-images-of-soviet-venus-lander-falling-to-earth-suggest-its-parachute-may-be-out – https://www.theguardian.com/science/2025/may/02/soviet-era-spacecraft-kosmos-482-uncontrolled-return-earth-next-week

Καταφθάνει στο νυχτερινό ουρανό το «ποτάμι» που ρέει από τον κομήτη Χάλεi. Μια εντυπωσιακή βροχή από πεφταστέρια που προέρχονται από σωματίδια του διασημότερου κομήτη. Οι Ήτα Υδροχοΐδες, διάττοντες αστέρες που προέρχονται από την ουρά του κομήτη του Χάλεϊ, κορυφώνονται και στην Ελλάδα το βράδυ της Πέμπτης 5 Μαϊου προς τα ξημερώματα της Παρασκευής 6 Μαϊου. Είναι η δεύτερη ανοιξιάτικη βροχή διαττόντων μετά τις Λυρίδες του Απριλίου.Επειδή η Σελήνη βρίσκεται σε φάση μιας λεπτής ημισελήνου ο νυχτερινός ουρανός θα είναι αρκετά σκοτεινός πράγμα που θα διευκολύνει τις παρατηρήσεις εφόσον δεν υπάρχουν σύννεφα και μακριά από την αστική φωτορύπανση.Στο βόρειο ημισφαίριο, όπου βρίσκεται και η χώρα μας, αναμένονται έως 30 διάττοντες ανά ώρα στον ουρανό, κυρίως λίγο πριν την αυγή, ενώ στο νότιο ημισφαίριο ο αριθμός τους φθάνει έως τα 60 μετέωρα την ώρα, με ταχύτητα 67 χλμ. το δευτερόλεπτο. Η ονομασία της «βροχής» οφείλεται στο ότι οι διάττοντες φαίνεται να προέρχονται από το άστρο Ήτα του αστερισμού του Υδροχόου.Αυτά τα «πεφταστέρια» παρατηρούνται δύο φορές κάθε χρόνο στον ουρανό, όταν η τροχιά της Γης διασταυρώνεται με τα σωματίδια σκόνης που έχει αφήσει πίσω του ο κομήτης του Χάλεϊ. Σε πρώτη φάση η «βροχή» (γνωστή ως Ήτα Υδροχοΐδες) διαρκεί από τις 19 Απριλίου έως τις 28 Μαϊου και η βροχή κορυφώνεται τρεις ώρες μετά τα μεσάνυχτα της 5ης Μαΐου και διαρκεί για περίπου δύο ώρες μέχρι τις πέντε τα ξημερώματα της 6ης Μαΐου. Τη δεύτερη φορά η «βροχή» (με την ονομασία Ωριωνίδες) διαρκεί από τις 4 Οκτωβρίου έως τις 14 Νοεμβρίου, με αποκορύφωμα στις 22 Οκτωβρίου.Έχουν περάσει περίπου 25 χρόνια από τότε που για τελευταία φορά ο κομήτης «Χάλεϊ», γνωστός από πολύ παλιά, πλησίασε στη Γη. Είχε βρεθεί, στις 9 Φεβρουαρίου 1986, στο κοντινότερο σημείο του από την Ήλιο, περνώντας ανάμεσα στον Ερμή και στην Αφροδίτη. Ο κομήτης ακολουθεί μία ελλειπτική τροχιά διάρκειας 75 ετών και απομακρύνεται πια διαρκώς από τον πλανήτη μας, παρ’ όλα αυτά έχει αφήσει πίσω του ένα «ποτάμι» σωματιδίων που περιοδικά συναντιέται με τη Γη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1952191/kataftanei-sto-nychterino-oyrano-to-potami-poy-reei-apo-ton-komiti-chalei/

Το Hubble φωτογραφίζει ένα… λοξό γαλαξία (βίντεο) Πρόκειται για ένα σπάνιο είδος γαλαξιών του Σύμπαντος με μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον. Το Hubble κατέγραψε εντυπωσιακές εικόνες από ένα ασυνήθιστο σε όψη σπειροειδή γαλαξίας που έχει λάβει τις κωδικές ονομασίες Arp 184 και NGC 1961. Ο γαλαξίας βρίσκεται σε απόσταση περίπου 190 εκατομμυρίων ετών φωτός μακριά από τη Γη στον αστερισμό της Καμηλοπάρδαλης και ανήκει σε μια μικρή ομάδα γαλαξιών με περίεργο σχήμα.Το όνομα Arp 184 προέρχεται από τον «Άτλαντα ιδιόρρυθμων γαλαξιών» που συντάχθηκε από τον αστρονόμο Χάλτον Αρπ το 1966. Περιέχει 338 γαλαξίες που έχουν περίεργο σχήμα και τείνουν να μην είναι ούτε εντελώς ελλειπτικοί ούτε εξ ολοκλήρου σπειροειδείς. Πολλοί από τους γαλαξίες βρίσκονται σε διαδικασία αλληλεπίδρασης με άλλους γαλαξίες, ενώ άλλοι είναι νάνοι γαλαξίες χωρίς καλά καθορισμένες δομές. Ο Arp 184 κέρδισε τη θέση του στον κατάλογο χάρη στον ενιαίο φαρδύ σπειροειδή βραχίονα γεμάτος άστρα που φαίνεται να εκτείνεται προς την πλευρά του παρατηρητή. Η μακρινή πλευρά του γαλαξία έχει μερικές φυσαλίδες αερίου και αστέρια, αλλά δεν έχει έναν παρόμοιο εντυπωσιακό σπειροειδή βραχίονα.Αυτή η εικόνα του Hubble συνδυάζει δεδομένα από το πρόγραμμα παρατήρησης Snapshot που αποτελείται από τρία διαφορετικά μοντέλα καταγραφής εικόνων και δεδομένων. Ένα από τα τρία προγράμματα στόχευσε το Arp 184 για την περίεργη εμφάνισή του. Αυτό το πρόγραμμα εξέτασε γαλαξίες που περιλαμβάνονται στον Άτλαντα των ιδιόρρυθμων γαλαξιών καθώς και στον κατάλογο των νότιων ιδιόμορφων γαλαξιών και ενώσεων, έναν παρόμοιο κατάλογο που συντάχθηκε από τους Χάλτον Άρπ και Μπάρι Μάντορ.Τα υπόλοιπα δύο προγράμματα εξέτασαν τον απόηχο των φευγαλέων αστρονομικών γεγονότων όπως οι σουπερνόβα και τα γεγονότα παλιρροϊκής διαταραχής όπως όταν μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα διασπά ένα αστέρι αφού περιπλανηθεί πολύ κοντά. Δεδομένου ότι ο Arp 184 φιλοξένησε τέσσερα γνωστές εκρήξεις σουπερνόβα τις τελευταίες τρεις δεκαετίες έχει αναδειχθεί σε ένα σταθερό στόχο των κυνηγών σουπερνόβα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble γιόρτασε πριν από λίγες μέρες τα 35α γενέθλια του και συνεχίζει να μας προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του. Ο γαλαξίας Arp184. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1951758/to-hubble-fotografizei-ena-loxo-galaxia-vinteo/

Η κλιματική αλλαγή διασπείρει στην Ευρώπη έναν επικίνδυνο για τον άνθρωπο μύκητα. Σύμμαχος του Ασπέργιλλου οι συνθήκες που διαμορφώνονται στο περιβάλλον. Ασπεργίλλωση ονομάζεται η ομάδα των παθήσεων που προκαλεί ο κοινός μύκητας Ασπέργιλλος. Μια νέα μελέτη αναφέρει ότι ο μύκητας εξαπλώνεται στην ευρωπαϊκή ήπειρο με σύμμαχο την κλιματική αλλαγή.Η μούχλα που σχηματίζεται από το μύκητα απελευθερώνει μικροσκοπικά σωματίδια, τα λεγόμενα σπόρια, τα οποία είναι εξαιρετικά ελαφριά και μεταφέρονται εύκολα με τον αέρα, μολύνοντας εσωτερικούς χώρους. Όταν τα σπόρια αναπτύσσονται, δημιουργείται σε διάφορα σημεία μούχλα και ενδέχεται να προκύψει λοίμωξη των πνευμόνων εάν ο μικροοργανισμός εισβάλλει στο σώμα με την εισπνοή.Τα σπόρια του Ασπέργιλλου βρίσκονται παντού γύρω μας, τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους. Το συγκεκριμένο είδος βρίσκεται συχνά στα φύλλα των δέντρων που σαπίζουν, σε κομπόστ (φυσικό λίπασμα), σε εγκαταστάσεις ψύξης-θέρμανσης, σε υλικά θερμομόνωσης κ.α.Όπως κάθε τύπος μύκητα, έτσι και ο Ασπέργιλλος αναπτύσσεται ευκολότερα σε ζεστό και υγρό περιβάλλον. Η νέα μελέτη δείχνει ότι ο μήκυτας θα μπορούσε να εξαπλωθεί σε ένα επιπλέον 77 τοις εκατό της Ευρώπης μέχρι το έτος 2100 ως αποτέλεσμα της μεγάλης χρήσης ορυκτών καυσίμων στον κόσμο, εκθέτοντας δυνητικά εννέα εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρώπη σε μόλυνση. Εικόνα του Ασπέργιλλου. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1952214/i-klimatiki-allagi-diaspeirei-stin-eyropi-enan-epikindyno-gia-ton-anthropo-mykita/

Ερευνητές αναζητούν την πηγή της ανθρώπινης συνείδησης. Νέα μελέτη αναζητά τη... φωλιά της συνείδησης στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Η συνείδηση βρίσκεται στο κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης, η ικανότητα να βλέπει, να ακούει, να ονειρεύεται, να φανταστεί, να αισθάνεται πόνο ή ευχαρίστηση, τρόμο, αγάπη και πολλά άλλα. Αλλά πού ακριβώς βρίσκεται στον ανθρώπινο εγκέφαλο; Αυτό είναι ένα ερώτημα που… πονοκεφαλιάζει επί δεκαετίες την επιστημονική κοινότητα. Μια νέα μελέτη προσπαθεί να ρίξει φως σε αυτό το μυστήριο.Σε μια αναζήτηση για τον εντοπισμό των τμημάτων του εγκεφάλου που στηρίζουν τη συνείδηση νευροεπιστήμονες μέτρησαν την ηλεκτρική και μαγνητική δραστηριότητα καθώς και τη ροή αίματος στους εγκεφάλους 256 ατόμων σε 12 εργαστήρια στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και την Κίνα, ενώ οι συμμετέχοντες είδαν διάφορες εικόνες. Οι μετρήσεις παρακολούθησαν την ενεργοποίηση σε διάφορα μέρη του εγκεφάλου.Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η συνείδηση μπορεί να μην εμφανίζεται στο «έξυπνο» μέρος του εγκεφάλου τις μετωπικές περιοχές όπου στεγάζεται η σκέψη, που προοδευτικά αναπτύχθηκε στη διαδικασία της ανθρώπινης εξέλιξης αλλά στις αισθητήριες ζώνες στο πίσω μέρος του εγκεφάλου που επεξεργάζονται την όραση και τον ήχο.«Γιατί είναι κάτι από όλα αυτά σημαντικό;» Αναρωτιέται ο νευροεπιστήμονας Κριστόφ Κοχ του Ινστιτούτου Άλεν στο Σιάτλ, εκ των επικεφαλής της μελέτης. «Αν θέλουμε να κατανοήσουμε το υπόστρωμα της συνείδησης, ποιος το έχει – ενήλικες, προγλωσσικά παιδιά, έμβρυο δεύτερου τριμήνου, σκύλος, ποντίκι, καλαμάρι, κοράκι, μύγα – πρέπει να εντοπίσουμε τους υποκείμενους μηχανισμούς στον εγκέφαλο, τόσο για εννοιολογικούς όσο και για κλινικούς λόγους» λέει ο Κοχ.Στα άτομα που συμμετείχαν στη μελέτη οι ερευνητές έδειξαν εικόνες από πρόσωπα ανθρώπων και διάφορα αντικείμενα. «Η συνείδηση είναι ο τρόπος με τον οποίο αισθάνεσαι όταν βλέπεις ένα σχέδιο μιας τοστιέρας ή του προσώπου της ενός αγαπημένου προσώπου. Η συνείδηση δεν είναι ίδια με τη συμπεριφορά που σχετίζεται με αυτό το συναίσθημα, για παράδειγμα το πάτημα ενός κουμπιού ή το να πεις «βλέπω την σύντροφο μου» αναφέρει ο Κοχ. Η μελέτη Οι ερευνητές εξέτασαν δύο κορυφαίες επιστημονικές θεωρίες για τη συνείδηση. Σύμφωνα με τη Θεωρία του Παγκόσμιου Νευρωνικού Χώρου Εργασίας, η συνείδηση υλοποιείται στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου, με σημαντικά κομμάτια πληροφοριών στη συνέχεια να μεταδίδονται ευρέως σε όλο τον εγκέφαλο. Σύμφωνα με τη Θεωρία της Ολοκληρωμένης Πληροφορίας, η συνείδηση προέρχεται από την αλληλεπίδραση και τη συνεργασία διαφόρων τμημάτων του εγκεφάλου καθώς εργάζονται συλλογικά για να ενσωματώσουν πληροφορίες που βιώνονται συνειδητά. Τα ευρήματα δεν ταιριάζουν με καμία από τις δύο θεωρίες.«Πού είναι τα νευρωνικά ίχνη της συνείδησης στον εγκέφαλο; Πολύ χοντροκομμένα, είναι στο μπροστινό μέρος του φλοιού που είναι το πιο εξωτερικό στρώμα του εγκεφάλου όπως ο προμετωπιαίος φλοιός όπως προβλέπεται από τη Θεωρία του Παγκόσμιου Νευρωνικού Χώρου Εργασίας;» ρωτάει ο Κοχ. Αυτός ο προμετωπιαίος φλοιός είναι που κάνει το είδος μας μοναδικά ανθρώπινο, οδηγώντας σε υψηλότερης τάξης γνωστικές διαδικασίες όπως ο σχεδιασμός, η λήψη αποφάσεων, η συλλογιστική, η έκφραση της προσωπικότητας και ο μετριασμός της κοινωνικής συμπεριφοράς.«Ή είναι τα ίχνη στις πίσω περιοχές του φλοιού, στον οπίσθιο φλοιό;» συνεχίζει ο Κοχ. Ο οπίσθιος φλοιός στεγάζει τις περιοχές όπου λαμβάνει χώρα η επεξεργασία της ακοής και της όρασης. «Εδώ, τα στοιχεία είναι αναμφισβήτητα υπέρ του οπίσθιου φλοιού. Είτε πληροφορίες που σχετίζονται με τη συνειδητή εμπειρία δεν βρέθηκαν στο μπροστινό μέρος είτε ήταν πολύ πιο αδύναμες από ό,τι στο πίσω μέρος. Αυτό υποστηρίζει την ιδέα ότι ενώ οι μετωπιαίοι λοβοί είναι κρίσιμοι για τη νοημοσύνη, την κρίση, τη λογική κ.λπ., δεν εμπλέκονται κριτικά στην όραση» λέει ο Κοχ.Ωστόσο, η μελέτη δεν εντόπισε αρκετές συνδέσεις που διαρκούν για όσο διάστημα η συνειδητή εμπειρία στο πίσω μέρος του εγκεφάλου για να υποστηρίξει την Ολοκληρωμένη Θεωρία Πληροφοριών. Υπάρχουν πρακτικές εφαρμογές για την απόκτηση βαθύτερης κατανόησης της μηχανικής της συνείδησης στον εγκέφαλο.Ο Κοχ λέει ότι θα ήταν σημαντικό για το πώς αντιμετωπίζουν οι γιατροί ασθενείς σε κώμα ή ασθενείς σε βλαστική κατάσταση ή με σύνδρομο εγρήγορσης που δεν ανταποκρίνονται όταν είναι ξύπνιοι αλλά δεν παρουσιάζουν σημάδια επίγνωσης λόγω τραυματικού εγκεφαλικού τραυματισμού, εγκεφαλικού, καρδιακής ανακοπής, υπερβολικής δόσης φαρμάκων ή άλλων αιτιών.«Εάν ο ασθενής παραμείνει σε αυτή την κατάσταση που δεν ανταποκρίνεται για περισσότερο από μερικές ημέρες χωρίς σημάδια ανάκαμψης, η κλινική ομάδα ξεκινάει συζήτηση με την οικογένεια γύρω του: «Αυτό θα ήθελαν;» αναφέρει ο Κοχ. Από αυτούς τους ασθενείς, το 70% έως το 90% πεθαίνουν επειδή έχει ληφθεί απόφαση για απόσυρση της θεραπείας διατήρησης της ζωής.«Ωστόσο, γνωρίζουμε τώρα ότι περίπου το ένα τέταρτο των ασθενών είτε σε κώμα είτε σε σύνδρομο βλαστικής κατάστασης/συνδρόμου εγρήγορσης που δεν ανταποκρίνεται έχουν τις αισθήσεις τους – κρυφή συνείδηση – αλλά δεν είναι σε θέση να το σηματοδοτήσουν στο κρεβάτι» εξηγεί ο Κοχ, αναφερόμενος σε έρευνα που δημοσιεύτηκε πέρυσι στην επιθεώρηση «New England Journal of Medicine».«Γνωρίζοντας τα ίχνη της συνείδησης στον εγκέφαλο θα μας επιτρέψει να ανιχνεύσουμε καλύτερα αυτήν την κρυφή μορφή του ‘είναι εκεί’ χωρίς να μπορούμε να σηματοδοτήσουμε» καταλήγει ο Κοχ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1952307/ereynites-anazitoyn-tin-pigi-tis-anthropinis-syneidisis/

Iπτάμενη μοτοσυκλέτα βγαλμένη από τον Πόλεμο των Άστρων (βίντεο) Η μοτοσυκλέτα του Luke Skywalker Τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιαστεί διαφόρων ειδών ιπτάμενα οχήματα που επιχειρούν να λειτουργήσουν ως αερο-μοτοσικλέτες. Μια πολωνική νεοφυής εταιρεία δημιούργησε (;) μια ιπτάμενη μοτοσικλέτα που μοιάζει με αντίγραφο εκείνης στο κινηματογραφικό διαστημικό έπος Star Wars.Ονομάζεται Volonaut Airbike και το βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα δείχνει το μονοθέσιο όχημα να ταξιδεύει πάνω από μια έρημο και να αιωρείται στη θέση του πριν αρχίσει να κινείται ξανά. O σχεδιαστής του οχήματος Τομάστζ Πατάν έχει σχεδιάσει και ένα μονοθέσιο ηλεκτροκίνητο όχημα κάθετης απογείωσης/προσγείωσης eVTOL. «Το βίντεο είναι όσο πιο αληθινό γίνεται, χωρίς τεχνάσματα, χωρίς τεχνητή νοημοσύνη»,υποστηρίζει ο εφευρέτης Πατάν στο Robb Report Η εταιρεία προς το παρόν δεν δίνει πολλά στοιχεία για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Airbike. Αναφέρει ότι δουλεύει με μηχανή τζετ αντί ελίκων για την ώθηση του αεροσκάφους και αναπτύσσει ταχύτητες που αγγίζουν τα 200 χλμ./ώρα. «Θέλω να διατηρήσω κάποια μυστικότητα και να το κάνω λίγο πιο μαγικό και συναρπαστικό για κάποιο χρονικό διάστημα» δήλωσε ο Πατάν λέγοντας ότι περισσότερες λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν αργότερα.«Το σύστημα σταθεροποίησης του Airbike ελέγχεται από έναν υπολογιστή πτήσης και παρέχει αυτόματη αιώρηση και ευκολία ελέγχου στον αναβάτη του. Η μοναδική θέση οδήγησης με μια ανεμπόδιστη θέα 360 μοιρών βοηθά τον αναβάτη να γίνει γρήγορα ένα με την ιπτάμενη μηχανή και παρέχει την αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας» αναφέρεται σε ανακοίνωση της εταιρείας. Αν και δεν δίνει το ακριβές βάρος, η εταιρεία λέει ότι το Airbike είναι επτά φορές ελαφρύτερο από μια τυπική μοτοσικλέτα, «χάρη στη χρήση προηγμένων υλικών από ανθρακονήματα, της τρισδιάστατης εκτύπωσης και της μινιμαλιστικής προσέγγισης». πηγή: https://www.naftemporiki.gr/techscience/1951504/entyposiaki-iptameni-motosykleta-sta-protypa-ekeinis-toy-star-wars-vinteo/ – https://volonaut.com/