Δροσος Γεωργιος

«Αρχέγονο διάστημα»: Τα κρυμμένα μυστικά μετεωρίτη στην Ανταρκτική. “Καλά κρυμμένα μυστικά” της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος αναμένεται να αποκαλύψει ο μετεωρίτης AMU 17290 την σύνθεση του οποίου ερευνά το τελευταίο διάστημα επιστημονική ομάδα υπό τον ορυκτολόγο και ειδικό στους μετεωρίτες, επικ καθηγητή Ιωάννη Μπαζιώτη. Ο μετεωρίτης «AMU 17290″, ηλικίας 4,5 δισεκατομμυρίων χρόνων -μεγαλύτερος ίσως από την ηλικία της Γης- είναι ένας μετεωρίτης “από το ηλιακό νεφέλωμα και το αρχέγονο διάστημα” κι έχει παραχωρηθεί από την ΝΑΣΑ στο εργαστήριο του Έλληνα ορυκτολόγου για να μελετηθεί μαζί με άλλους της κατηγορίας των “ανθρακούχων χονδριτών”. Είναι η πρώτη φορά που Έλληνες επιστήμονες έχουν στην διάθεσή τους ένα μικρό, μοναδικό κομμάτι ιστορίας της δημιουργίας του σύμπαντος μέσα σε ένα εργαστήριο της χώρας κάνοντας εφικτό το… ταξίδι στο χρόνο αλλά και στην ιστορία του σύμπαντος, χωρίς να βγουν έξω από τα όρια της Γης. «Αυτά που μελετούμε αυτή τη στιγμή στο εργαστήριό μας είναι μετεωρίτες της κατηγορίας των ανθρακούχων χονδριτών. Ένας από αυτούς είναι και ο μετεωρίτης που ανακάλυψα πριν από τρία χρόνια στην Ανταρκτική και τον οποίο έχουμε δανειστεί για μια πενταετία από την αμερικανική NASA. Ήδη έχουμε ανακαλύψει κάποια σημαντικό ορυκτά στο εσωτερικό του, τα οποία συνδέονται με παλαιότερο χρόνο της δημιουργίας της γης», εξήγησε μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ ΜΠΕ, «Πρακτορείο 104.9FM» ο κ.Μπαζιώτης, επίκουρος καθηγητής Ορυκτολογίας- Πετρολογίας στο εργαστήριο ορυκτολογίας-γεωλογίας του τμήματος Αξιοποίησης φυσικών πόρων και γεωργικής μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο κ Μπαζιώτης είναι ο μοναδικός επιστήμονας που συμμετείχε ως μέλος στην οκταμελή αποστολή στην Ανταρκτική- Antarctic Search for Meteorites (ANSMET), το 2017, όπου και ανακαλύφθηκε ο συγκεκριμένος μετεωρίτης. Τι το ιδιαίτερο έχει ο «ανθρακούχος χονδρίτης AMU 17290»; Ο κ. Μπαζιώτης και η ομάδα του έχουν ήδη αρχίσει να δημοσιεύουν επιστημονικά δεδομένα για τον συγκεκριμένο μετεωρίτη, εστιάζοντας την έρευνά τους στα επονομαζόμενα “δύστηκτα ορυκτά” που περιέχονται σε αυτό το μοναδικό μετεωρίτη. «Τα δύστηκτα αυτά ορυκτά είναι σημαντικά καθώς αποτελούν τα πρώτα στερεά που δημιουργούνται στο ηλιακό μας σύστημα. Σχηματίζονται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, που ξεπερνούν τους 1400-1450 βαθμούς Κελσίου. Περιέχουν χημικά στοιχεία όπως το αργίλιο, το ασβέστιο, το τιτάνιο, το μαγνήσιο. Η συνένωση αυτών των χημικών στοιχείων δίνει γένεση μοναδικά ορυκτά όπως το κορούνδιο, ο μελίλιθος, ο χιμπονίτης, ο περοφσκίτης και ο σπινέλιος. Το ιδιαίτερο με αυτά τα ορυκτά είναι, ότι σχηματίζονται, όχι μόνο σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, αλλά και σε εξαιρετικά χαμηλές πιέσεις. Ο χώρος σχηματισμού τους είναι το ηλιακό νεφέλωμα» τονίζει ο Έλληνας επιστήμονας. O κ. Μπαζιώτης σπεύδει μάλιστα να προσθέσει πως μόνο οι μετεωρίτες είναι αυτοί που μπορούν να δώσουν στον άνθρωπο «τη δυνατότητα να μελετήσει τόσο πρώιμα υλικά, που μάλιστα έχουν μεγαλύτερη ηλικία από τα 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια που είναι η ηλικία της Γης». Σύμφωνα με τον κ Μπατζιώτη ο συγκεκριμένος μετεωρίτης έχει τη σύσταση, που… ονειρεύονται να δουν από κοντά οι επιστήμονες, αφού δημιουργήθηκε μέσα σε κάτι εξώκοσμο για τους ανθρώπους. Σε ένα ηλιακό νεφέλωμα. «Το αέριο που υπάρχει στο ηλιακό νεφέλωμα, αρχίζει και ψύχεται, με αποτέλεσμα να συμπυκνώνεται. Η συμπύκνωση οδηγεί στο σχηματισμό των πρώτων στερεών -αρχικά σχηματίζεται το κορούνδιο- ενώ με περαιτέρω πτώση της θερμοκρασίας συμπυκνώνονται και τα υπόλοιπα δύστηκτα ορυκτά», εξήγησε ο Έλληνας ορυκτολόγος. Γιατί στην Ανταρκτική; Η αποστολή στην οποία συμμετείχε και από την οποία προέκυψε αυτό το σημαντικό εύρημα έγινε στην Ανταρκτική, το σημείο της Γης μας που αποτελεί ένα συναρπαστικό και μοναδικό τόπο για την ανακάλυψη μετεωριτών, έναν τόπο στον οποίο μπορούν και διατηρούν οι μετεωρίτες αναλλοίωτα τα αρχέγονα χαρακτηριστικά τους «εξαιτίας της ελάχιστης υγρασίας που υπάρχει σε αυτή τη παγωμένη έρημο», αναφέρει ο κ.Μπαζιώτης. Μέχρι σήμερα στην Ανταρκτική έχουν βρεθεί «περισσότεροι από 24.000 μετεωρίτες» στο πλαίσιο της χρηματοδοτούμενης από τη NASA αποστολής ANSMET και η μελέτη τους μας δίνει πληροφορίες για τη δημιουργία και εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος, των πλανητών, των δορυφόρων, των αστεροειδών». Ο AMU 17290 καταγράφεται από τους ειδικούς επιστήμονες ως ένας ανθρακούχος χονδρίτης τύπου CM2 καθώς διακρίνεται από την παρουσία μικρών χόνδρων, δύστηκτων σχηματισμών. Έχουν μάλιστα επιβεβαιωθεί μόλις 433 καταγραφές μετεωριτών τύπου CM2 στην Ανταρκτική ωστόσο, μόλις ένας μετεωρίτης αντίστοιχου τύπου έχει ανακτηθεί από τον παγετώνα Amundsen και είναι ο «AMU 17290». Ο Έλληνας «γκουρού» των μετεωριτών Ο κ. Μπαζιώτης μελετά μετεωρίτες την τελευταία δεκαετία, ενώ ήδη χρηματοδοτείται η έρευνα της ομάδος του από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ελληνικό Κράτος, για τη μελέτη ανθρακούχων χονδριτών όπως ο AMU 17290, και τυπικών χονδριτών όπως ο SERES (ο μόνος επιβεβαιωμένος μετεωρίτης που έχει ανακτηθεί από ελληνικό έδαφος ,στις Σέρρες), ο Chelyabinsk, (έπεσε στη Ρωσία στις 15 Φεβρουαρίου 2013 και αν και αρχικός αστεροειδής ήταν μεγέθους ~20 μέτρων, εισήλθε στην ατμόσφαιρα ως μία μεγάλη βολίδα, ενώ η συνολική ενέργειά του ήταν 30 φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη που εκλύθηκε κατά την πτώση της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα το 1945), ο Ozerki (έπεσε στη Ρωσία 21 Ιουνίου 2018), και ο Viñales (έπεσε στην Κούβα τη 1η Φεβρουαρίου 2019). Τα αποτελέσματα της έρευνας της ομάδας του κ. Μπαζιώτη –εκτελείται σε συνεργασία με τα πανεπιστήμια Caltech, Utah, Saint Louis-Washington, Open University Milton Keynes, και Malcolm H.Wiener Laboratory– για τον προαναφερθέντα «AMU 17290», έχουν ήδη ανακοινωθεί στο συνέδριο της NASA (Lunar and Planetary Science Conference), ενώ θα παρουσιαστούν και στο επερχόμενο συνέδριο European Planetary Science Congress, που διοργανώνεται ετησίως από την Europlanet Society. Τα σπάνια, πολύτιμα, «δώρα του Διαστήματος» Αυτό την χρονική περίοδο ο κ. Μπαζιώτης και η ομάδα του βλέπουν ένα «χωροχρονικό ταξίδι στα πρώτα στάδια δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος», που συντελείται καθημερινά στο εργαστήριο Ορυκτολογίας-Γεωλογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ένα ταξίδι μελέτης των μετεωριτών – όπως ο συγκεκριμένος – που από τα βάθη του παγετώνα Amundsen δίνει σήμερα στους Έλληνες επιστήμονες, που τον μελετούν, μια σπάνια ευκαιρία: « να “ακουμπάς” στη κυριολεξία το αρχέγονο διάστημα, μέσω της επιστήμης της ορυκτολογίας, μελετώντας τα συγκεκριμένα “δώρα του Διαστήματος. Κι αυτό ειναι συγκλονιστικό…» καταλήγει ο κ.Μπαζιώτης. https://physicsgg.me/2020/08/24/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ad%ce%b3%ce%bf%ce%bd%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%ce%ba%cf%81%cf%85%ce%bc%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%cf%85%cf%83%cf%84/

«Δημιουργώντας» έναν λευκό νάνο στο εργαστήριο. Η πυκνότητα ενός λευκού νάνου ξεπερνά την φαντασία μας. Μια κουταλιά ύλης λευκού νάνου ζυγίζει όσο ένα αυτοκίνητο στην Γη. Τα άτομα στο εσωτερικό του άστρου συμπιέζονται τόσο πολύ που βρίσκονται στα όρια της κατάρρευσης. Συμπιέστε λίγο περισσότερο έναν λευκό νάνο και θα καταρρεύσει προς ένα άστρο νετρονίων. Οι επιστήμονες κατάφεραν να δημιουργήσουν την πυκνότητα ενός λευκού νάνου στο εργαστήριο. Η κατάσταση της ύλης που προσομοιάζει με αυτή του λευκού νάνου δημιουργείται εστιάζοντας το φως ενός ισχυρού λέιζερ σε έναν μικροσκοπικό χρυσό θάλαμο, γνωστό ως hohlraum. Στον θάλαμο αυτό τοποθετήθηκε ένα σφαιρίδιο ενός χιλιοστού από μεθυλιδίνη (ή ⫶CH). Το σφαιρίδιο συμπιέζεται σε πίεση 450 εκατομμύρια ατμόσφαιρες, θερμαίνεται έως 35 εκατομμύρια βαθμούς και «λούζεται» από ακτίνες Χ. Όταν το σφαιρίδιο ακτινοβολείται, το εξωτερικό στρώμα του θερμαίνεται και διαστέλλεται, δημιουργώντας ένα ωστικό κύμα κρούσης προς το κέντρο του σφαιριδίου με ταχύτητα 200 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο. Το υλικό του λευκού νάνου εμφανίζεται μόνο στο μικρό χρονικό διάστημα των εκρήξεων, που όμως είναι αρκετό για την μελέτη της συμπεριφορά της ύλης. Η καταστατική εξίσωση μας δείχνει την σχέση πίεσης, πυκνότητας και θερμοκρασίας ενός υλικού. Μέσα από μια τέτοια εξίσωση οι φυσικοί μπορούν να κατανοήσουν πως σχηματίζονται και εξελίσσονται οι λευκοί νάνοι. Στο πείραμα χρησιμοποιήθηκε δείγμα μεθυλιδίνης διότι οι πειραματιστές ήθελαν να κατανοήσουν έναν σπάνιο τύπο λευκών νάνων, γνωστών ως DQ. Οι λευκοί νάνοι DQ είναι εξαιρετικά θερμοί και διαθέτουν ατμόσφαιρα αερίου άνθρακα. Παλιότερες προσπάθειες αναδημιουργίας αυτού του τύπου ύλης είχαν αποτύχει. Αν και είναι η πρώτη φορά που ύλη λευκού νάνου σχηματίζεται στο ηλιακό μας σύστημα, σίγουρα δεν θα είναι και η τελευταία. Ο πιο μεγαλειώδης σχηματισμός θα συμβεί σε περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια όταν ο Ήλιος μας θα έχει εξαντλήσει το υδρογόνο καύσιμο και μετά από μια σύντομη περίοδο ως ερυθρός γίγαντας θα τελειώσει την ζωή του καταρρέοντας ως λευκός νάνος. https://physicsgg.me/2020/08/25/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%cf%8e%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%ce%bd-%ce%bb%ce%b5%cf%85%ce%ba%cf%8c-%ce%bd%ce%ac%ce%bd%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b5/

Τεχνητή νοημοσύνη επιβεβαίωσε την ύπαρξη 50 νέων εξωπλανητών. Την ύπαρξη 50 εξωπλανητών επιβεβαίωσε ένας νέος αλγόριθμος μηχανικής μάθησης (machine learning) που αναπτύχθηκε από επιστήμονες του University of Warwick. Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το πανεπιστήμιο, οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά μια διαδικασία βασιζόμενη στο machine learning- μια μορφή τεχνητής νοημοσύνης- προκειμένου να αναλύσουν ένα δείγμα πιθανών πλανητών και να καθορίσουν ποιοι είναι «πραγματικοί» και ποιοι «ψεύτικοι» (ή «false positives»), υπολογίζοντας την πιθανότητα του κάθε υποψηφίου να είναι πραγματικός πλανήτης. Τα αποτελέσματα της εν λόγω έρευνας παρουσιάζονται σε επιστημονικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, όπου επίσης πραγματοποιήθηκε η πρώτη μεγάλης κλίμακας σύγκριση τέτοιων τεχνικών επιβεβαίωσης πλανητών. Τα συμπεράσματά τους υποστηρίζουν την άποψη πολλαπλών τεχνικών επιβεβαίωσης, μεταξύ των οποίων και ο αλγόριθμός τους, κατά τη στατιστική επιβεβαίωση μελλοντικών εξωπλανητών. Οι περισσότερες έρευνες για εξωπλανήτες «χτενίζουν» τεράστιους όγκους δεδομένων από τηλεσκόπια για ίχνη πλανητών που διέρχονται ανάμεσα από το τηλεσκόπιο και το άστρο τους- γνωστό ως transiting (διέλευση) αυτό προκαλεί μια πτώση φωτεινότητας του άστρου, την οποία το τηλεσκόπιο εντοπίζει, μα θα μπορούσε να προκαλείται και από ένα δυαδικό αστρικό σύστημα, παρεμβολή από κάποιο άλλο αντικείμενο ή ακόμα και σφάλματα στην κάμερα. Τα «false positives» αυτά μπορούν να «φιλτραριστούν» μέσα από μια διαδικασία επιβεβαίωσης πλανητών. Ερευνητές από τα Τμήματα Φυσικής και Επιστημών Υπολογιστή του University of Warwick, καθώς και του Alan Turing Institute, δημιούργησαν έναν αλγόριθμο βασιζόμενο σεο machine learning που μπορεί να ξεχωρίζει τους πραγματικούς πλανήτες από τους μη πραγματικούς σε μεγάλα δείγματα χιλιάδων υποψηφίων, που προέρχονται από τη λειτουργία τηλεσκοπίων σαν το Kepler και το TESS. O αλγόριθμος εκπαιδεύτηκε να αναγνωρίζει αληθινούς πλανήτες χρησιμοποιώντας δύο μεγάλα δείγματα επιβεβαιωμένων πλανητών και «false positives» από την αποστολή Kepler. Οι επιστήμονες στη συνέχεια χρησιμοποίησαν τον αλγόριθμο σε ένα dataset ανεπιβεβαίωτων υποψηφίων από το Kepler, με αποτέλεσμα 50 νέους επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες- τους πρώτους που επιβεβαιώθηκαν μέσω machine learning. Οι 50 αυτοί εξωπλανήτες κυμαίνονται από κόσμους μεγάλους σαν τον Ποσειδώνα μέχρι πλανήτες μικρότερους από τη Γη, με τροχιές από 200 ημερών μέχρι και μίας. Επιβεβαιώνοντας πως αυτοί οι 50 πλανήτες είναι πραγματικοί, οι αστρονόμοι μπορούν να θέσουν προτεραιότητα σε αυτούς για περαιτέρω παρατήρηση με τηλεσκόπια. https://physicsgg.me/2020/08/26/%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae-%ce%bd%ce%bf%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%b5%ce%b2%ce%b1%ce%af%cf%89%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%8d%cf%80/

NASA: Το τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε την σύγκρουση δύο Γαλαξιών. Η NASA κατέγραψε το μεγαλειώδες στιγμιότυπο της αργής σύγκρουσης στο NGC 1614, που συμβαίνει σε απόσταση 200 εκατομμυρίων ετών από τον Γαλαξία μας. Για να κατανοήσει κανείς την απόσταση, αρκεί να αναλογιστεί πως ο Γαλαξίας στον οποίο βρίσκεται το ηλιακό μας σύστημα, έχει διάμετρο «μόλις» 100.000 ετών φωτός - δηλαδή το φως χρειάζεται 100 χιλιετίες για να τον διασχίσει από το ένα άκρο έως το άλλο. Ο NGC 1614 είναι αποτέλεσμα μιας γαλαξιακής συγχώνευσης στην οποία χρωστά την ιδιαίτερη εμφάνισή του με μια σπάνια παλιρροϊκή «ουρά». Καθώς τα διαστρικά αέρια από τον μικρότερο γαλαξία προσελκύονται στον πυρήνα του μεγαλύτερου, νέα αστέρια δημιουργούνται με εκρηκτικό ρυθμό σε βάθος δισεκατομμυρίων ετών. Η αστρογένεση που ξεκίνησε από το κέντρο του μεγαλύτερου Γαλαξία πλέον εξαπλώνεται ως τις εξωτερικές ζώνες του NGC 1614. Εξαιτίας των πανίσχυρων αλληλεπιδράσεων, ο νέος γαλαξίας που σταδιακά δημιουργείται είναι ο δεύτερος πιο λαμπερός στο υπέρυθρο, σε ακτίνα 250 εκατομμυρίων ετών φωτός. #HubbleFriday NGC 1614 is a peculiar galaxy. Its odd shape is the result of a galactic merger and comes complete with a tidal tail (a trail of stars and gas flowing outward). It's also the second most luminous galaxy within 250 million light-years of us: https://t.co/lpM0054PZy pic.twitter.com/BXRkQp79ft — Hubble (@NASAHubble) August 14, 2020 https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/908325_nasa-tileskopio-hubble-kategrapse-tin-sygkroysi-dyo-galaxion-foto

Διαρροή οξυγόνου λόγω… μετεωρίτη στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Στην κάψουλα Zvezda θα παραμείνει για τρεις ημέρες όλο το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού έπειτα από διαρροή οξυγόνου. Σύμφωνα με πηγή της οποία επικαλείται το ρωσικό πρακτορείο TASS, τα όργανα μετρήσεων που βρίσκονται στο ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού κατέγραψαν διαρροή οξυγόνου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σύμφωνα με την Roskosmos, την Παρασκευή τα μέλη του πληρώματος του Σταθμού θα μεταφερθούν στην κάψουλα Zvezda, ώστε να ελεγχθεί η πίεση του οξυγόνου στις κάψουλες του αμερικανικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η Roskosmos διευκρινίζει ότι η διαδικασία αυτή συνιστά κοινή απόφαση του αμερικανικού και ρωσικού πληρώματος, όπως και ότι δεν υπάρχει καμία απειλή για το πλήρωμα και τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το πλήρωμα, σύμφωνα με την ίδια πηγή, της Roskosmos προσπαθεί να εντοπίσει το σημείο διαρροής του οξυγόνου, ενώ οι εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι μια από τις πιθανές αιτίες μπορεί να είναι η πρόσκρουση μικρομετεωρίτη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. https://www.in.gr/2020/08/20/tech/diarroi-oksygonou-logo-meteoriti-sto-diethni-diastimiko-stathmo/

Έκτη πτήση για τον ίδιο πύραυλο από τη SpaceX. Η εκτόξευση, προσγείωση και επαναχρήση πυραύλων μπορεί μέχρι λίγα χρόνια πριν να αποτελούσε σχεδόν επιστημονική φαντασία, ωστόσο πλέον είναι ρουτίνα για τη SpaceX, η οποία έκανε νέο ρεκόρ, χρησιμοποιώντας τον ίδιο πύραυλο Falcon 9 για έκτη φορά. Ο συγκεκριμένος πύραυλος που εκτοξεύτηκε την Τρίτη ήταν φορτωμένος με 58 δορυφόρους Starlink, καθώς και με άλλους τρεις δορυφόρους για λογαριασμό της εταιρείας Planet Labs. Η εκτόξευση έγινε χωρίς προβλήματα, με τους δορυφόρους να τίθενται σε τροχιά και τον πρώτο όροφο του πυραύλου να προσνηώνεται με ασφάλεια σε πλατφόρμα στον ωκεανό. Όπως αναφέρει το New Atlas, η νέα αυτή αποστολή έδωσε άλλη μια γεύση από τις επιπλέον μεθόδους ανάκτησης της εταιρείας, που περιλαμβάνουν συλλογή δύο προστατευτικών τμημάτων μετά τον διαχωρισμό τους και την πτώση τους προς τη Γη. Τον προηγούμενο μήνα η εταιρεία είχε καταφέρει να τα πιάσει και τα δύο σε μια εκτόξευση, χρησιμοποιώντας σκάφη με μεγάλα δίχτυα. Αυτή τη φορά πιάστηκε το ένα μισό και το άλλο κατέληξε στον ωκεανό. Η SpaceX του δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ συγκέντρωσε νέα χρηματοδότηση ύψους 1,9 δισ. δολαρίων, όπως έγινε γνωστό την Τρίτη: Σύμφωνα με το Reuters, πρόκειται για τον μεγαλύτερο μεμονωμένο γύρω χρηματοδότησης της εταιρείας. Το Bloomberg ανέφερε, επικαλούμενο πηγές ενημερωμένες για το θέμα, ότι η εταιρεία θα έχει αξία ιδίων κεφαλαίων 46 δισ. δολαρίων μετά τη συναλλαγή. Η χρηματοδότηση αυτή έρχεται καθώς η SpaceX επιδιώκει την ενίσχυση του αστερισμού δορυφόρων Starlink, για την παροχή broadband υπηρεσιών Ίντερνετ, και λίγο καιρό μετά την ολοκλήρωση της πρώτης επανδρωμένης αποστολής της NASA με κάψουλα Crew Dragon της εταιρείας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. https://www.naftemporiki.gr/story/1629399/ekti-ptisi-gia-ton-idio-puraulo-apo-ti-spacex

60η επέτειος από την πτήση της Belka και της Strelka. Στις 19 Αυγούστου 1960, ένα όχημα εκτόξευσης τριών σταδίων Vostok ξεκίνησε από το κοσμοδρόμιο Baikonur με ένα δεύτερο δορυφορικό 1K, ένα πρωτότυπο του επανδρωμένου διαστημικού σκάφους Vostok. Το διαστημικό σκάφος έδωσε ζωντανά πλάσματα σε τροχιά που επέστρεψαν με ασφάλεια στη Γη στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος για την πρώτη επανδρωμένη διαστημική πτήση. Η δημιουργία ενός επανδρωμένου διαστημικού σκάφους ξεκίνησε στο OKB-1 (σήμερα RSC Energia) με κυβερνητικό διάταγμα της 22ας Μαΐου 1959. Ένα χρόνο αργότερα, η ομάδα σχεδιασμού του OKB-1 υπό την ηγεσία του Chief Designer Sergei Pavlovich Korolev ολοκλήρωσε την ανάπτυξη των κύριων συστημάτων και συγκροτημάτων της νέας συσκευής και η Experimental Plant No. 88 (τώρα ZAO ZEM RSC Energia) κατασκεύασε τα πρώτα δείγματα του προϊόντος σε συνεργασία με άλλες επιχειρήσεις πυραύλων. - η διαστημική βιομηχανία. Το Ινστιτούτο Ιατρικών και Βιολογικών Προβλημάτων της Μόσχας συμμετείχε επίσης άμεσα στην ανάπτυξη της πειραματικής αποστολής με βιολογικά αντικείμενα. Τα σκυλιά Belka και Strelka επιλέχθηκαν ως πειραματόζωα, τοποθετήθηκαν σε δοχείο εκτόξευσης, για πρώτη φορά εξοπλισμένο με σύστημα υποστήριξης ζωής και επιστημονικό ιατρικό εξοπλισμό. Υπήρχαν επίσης ποντίκια, έντομα, φυτά και βακτήρια στο πλοίο. Κατά τη διάρκεια της 25ωρης αυτόματης πτήσης του δορυφορικού πλοίου, δοκιμάστηκε η λειτουργικότητα του συστήματος υποστήριξης ζωής και του εξοπλισμού υπηρεσίας του διαστημικού σκάφους, αποκτήθηκαν μοναδικά επιστημονικά δεδομένα σχετικά με την επίδραση των παραγόντων διαστημικής πτήσης στις φυσιολογικές, γενετικές και κυτταρολογικές λειτουργίες των ζωντανών οργανισμών και το τηλεοπτικό σύστημα παρακολούθησης παρακολούθησε την υγεία και τη συμπεριφορά των ζώων. μετάδοση εικόνας σε σημεία λήψης γης. Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος πειραμάτων στις 20 Αυγούστου 1960, το πλοίο, κατόπιν εντολής από τη Γη, μπήκε στη λειτουργία κατάβασης και προσγειώθηκε με επιτυχία στην υπολογιζόμενη περιοχή του Καζακστάν. Ο όγκος της έρευνας που διεξήχθη και η φύση των εργασιών που επιλύθηκαν στην αποστολή Belka και Strelka επιβεβαίωσαν την πιθανότητα ασφαλούς τροχιάς ενός ατόμου. Το πρόγραμμα πειραματικών δοκιμών αυτόματων δορυφορικών πλοίων κατέστησε δυνατή την πραγματοποίηση στις 12 Απριλίου 1961, την πρώτη ανθρώπινη πτήση στο διάστημα με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Vostok. https://www.energia.ru/ru/news/news-2020/news_08-19.html

Εξερεύνηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού από τον φωτογραφικό φακό. Στις 2 Νοεμβρίου κυκλοφορεί το λεύκωμα φωτογραφιών «Interior Space: A Visual Exploration of the International Space Station», εγκαινιάζοντας τους εορτασμούς για εικοσαετή αδιάλειπτη ανθρώπινη παρουσία στον ISS. Τo 200 σελίδων λεύκωμα είναι συνεργασία ενός καλλιτέχνη επί γήινου εδάφους, του φωτογράφου Ρόλαντ Μίλερ, και ενός αστροναύτη στον ISS, του μηχανικού Πάολο Νέσπολι. Οι δυο τους τράβηξαν καταπληκτικές φωτογραφίες: έναν ωκεανό με πέπλο από σύννεφα, τους λαβυρίνθους καλωδίων που είναι «στρίφωμα» στα εσωτερικά τοιχώματα του σταθμού, στολές και κράνη των αστροναυτών αφημένα σε σημεία για να χρησιμοποιηθούν. «Αν μπορούσες να βρεθείς εκεί και ρίξεις ματιά -στον σταθμό-, ελπίζω ότι θα έβλεπες αυτό ακριβώς (που βλέπεις στο άλμπουμ)» είπε, μιλώντας στο Colossal, ο Μίλερ. Η ιδέα της απευθείας συνεργασίας με αστροναύτη στον ISS ξεκίνησε μετά από συζήτηση που είχε ο Μίλερ με την αστροναύτη και χημικό Κέιντι Κόλμαν. Η Κόλμαν, δεξιοτέχνης του φλάουτου, έπαιρνε στις αποστολές μαζί της πολλά μουσικά όργανα, και μάλιστα έπαιξε ένα ντουέτο με τον Ίαν Άντερσον των Jethro Tull όταν αυτός ήταν στη Ρωσία και εκείνη στον σταθμό, για να τιμήσουν τα 50χρονα της αποστολής του Γιούρι Γκαγκάριν, του πρώτου ανθρώπου που ταξίδεψε στο διάστημα. https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4120312009/2020/08/18/-

Επιτυχής δοκιμαστική πτήση 150 μέτρων για το «Starship» της SpaceX Ένα πρωτότυπο του διαστημοπλοίου νέας γενιάς που ετοιμάζει η SpaceX, Starship, πέταξε επιτυχώς σε ύψος 150 μέτρων και επέστρεψε πίσω με ασφάλεια. Το μη επανδρωμένο δοκιμαστικό σκάφος ανυψώθηκε στον αέρα και στη συνέχεια ανέπτυξε τα «πόδια» του προκειμένου να προσγειωθεί ελεγχόμενα. Η δοκιμαστική αυτή πτήση έγινε στον χώρο δοκιμών της SpaceX κοντά στη Μπόκα Τσίκα του νοτίου Τέξας το βράδυ της Τρίτης. Όπως αναφέρει το BBC, είναι η πρώτη δοκιμή του κινητήρα Raptor εδώ και ένα χρόνο. Ο Raptor θα είναι ο κινητήρας που θα χρησιμοποιηθεί στο «κανονικό» Starship. Εμφανισιακά το δοκιμαστικό σκάφος, υπό την ονομασία SN5, μπορεί να μην «ενθουσιάζει» ακριβώς τους παρατηρητές, καθώς πολλοί το έχουν παρομοιάσει με σιλό για σιτηρά ή δεξαμενή νερού- ωστόσο προορίζεται να ανοίξει τον δρόμο για ένα σκάφος που θα είναι σε θέση να μεταφέρει αστροναύτες στη Σελήνη και τον Άρη. Λίγο μετά τη δοκιμαστική πτήση, που κράτησε λιγότερο από ένα λεπτό, ο ιδρυτής της SpaceX, Έλον Μασκ, έγραψε στο Twitter πως η προοπτική του Άρη φαντάζει πραγματική («Mars is looking real»). Το SN5 απογειώθηκε από τη Μπόκα Τσίκα στις 18.57 τοπική ώρα, χρησιμοποιώντας έναν και μόνο κινητήρα Raptor, που λειτουργεί με υγρό μεθάνιο και υγρό οξυγόνο. Το τελικό σκάφος προορίζεται να έχει έξι Raptors, και να είναι σε θέση να μεταφέρει 100 άτομα με μία πτήση. Ωστόσο για να ξεφύγει από τη βαρύτητα της Γης θα πρέπει να εκτοξευτεί με έναν γιγαντιαίο πύραυλο Super Heavy, που θα διαθέτει 31 κινητήρες Raptor. Ένα άλλο δοκιμαστικό σκάφος, ονόματι Starhopper, πραγματοποίησε μερικές σύντομες πτήσεις το 2019, φτάνοντας επίσης σε ύψος 150 μέτρων. https://www.naftemporiki.gr/story/1626222/epituxis-dokimastiki-ptisi-150-metron-gia-to-starship-tis-spacex

Αναχώρηση ιαπωνικού φορτηγού πλοίου από το διαστημικό σταθμό. Στο πρώτο πλάνο, βρίσκεται το ρομποτικό χέρι "Dextre" με πίσω από αυτό το H-II Transfer Vehicle-9 (HTV-9) της Ιαπωνίας. Μέσα στο HTV-9, βρίσκεται η παλέτα HTV-8 που κρατά παλιές μπαταρίες νικελίου-υδρογόνου που έχουν αφαιρεθεί από το σταθμό κατά τη διάρκεια προηγούμενων διαστημικών πεζοδρομίων. Έντεκα χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου φορτηγού οχήματος μεταφοράς H-II (HTV) στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, το HTV-9 της Ιαπωνικής Αεροναυτικής Υπηρεσίας Εξερεύνησης (JAXA's) θα αναχωρήσει από το τροχιακό εργαστήριο την Τρίτη 18 Αυγούστου, με ζωντανή κάλυψη που ξεκινά στις 1:15 μ.μ. EDT στην τηλεόραση της NASA και στον ιστότοπο του πρακτορείου. Ο διοικητής της αποστολής 63 Chris Cassidy της NASA θα χρησιμοποιήσει το ρομποτικό βραχίονα Canadarm2 για να απελευθερώσει το διαστημικό σκάφος από το σταθμό στις 1:35 μ.μ., τερματίζοντας την τρίμηνη διαμονή του. Για να προετοιμαστούν για την απελευθέρωση, οι ελεγκτές πτήσεων που λειτουργούν από το Κέντρο Ελέγχου Αποστολής της NASA στο Johnson Space Center του Χιούστον της υπηρεσίας θα στείλουν εντολές για να ξεμπλοκάρουν και να αποσπάσουν το μη βυθισμένο σκάφος φορτίου από τη μονάδα Harmony του σταθμού και να λειτουργήσουν από απόσταση το Canadarm2 για να το μετακινήσουν στη θέση αναχώρησης. Αυτή θα είναι η τελική αναχώρηση του σταθμού του Kounotori της JAXA, ή "λευκό πελαργό", φορτηγού μοντέλου, εννέα από τα οποία έχουν παραδώσει περισσότερους από 40 τόνους προμηθειών στα πληρώματα του διαστημικού σταθμού. Η JAXA αναπτύσσει έναν νέο στόλο φορτηγών πλοίων HTV, το HTV-X, το οποίο στοχεύει για την πρώτη του κυκλοφορία το 2022. Το διαστημικό σκάφος, το οποίο ξεκίνησε από το Διαστημικό Κέντρο Tanegashima στην Ιαπωνία στις 20 Μαΐου, παρέδωσε περίπου τέσσερις τόνους προμηθειών και πειραμάτων στο τροχιακό συγκρότημα, συμπεριλαμβανομένων νέων μπαταριών ιόντων λιθίου που χρησιμοποιήθηκαν για την αναβάθμιση των συστημάτων ισχύος του σταθμού. Οι μπαταρίες νέας τεχνολογίας εγκαταστάθηκαν μέσω μιας σειράς διαστημικών πεζοδρομίων κατά μήκος της «ραχοκοκαλιάς» του σταθμού της μακρινής θύρας. Το HTV-9 θα δοθεί εντολή από τους ελεγκτές πτήσης JAXA στο κέντρο ελέγχου HTV στο Tsukuba της Ιαπωνίας, να απομακρυνθεί από το σταθμό και, στις 20 Αυγούστου, να πυροδοτήσει τον κινητήρα του με απολιθώματα σε ένα έγκαυμα που θα τον στείλει πίσω στην ατμόσφαιρα της Γης. Φορτωμένο με σκουπίδια από το διαστημικό σταθμό, το διαστημικό σκάφος θα καεί ακίνδυνα πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Για σχεδόν 20 χρόνια, οι αστροναύτες ζουν και εργάζονται συνεχώς στο διαστημικό σταθμό, δοκιμάζουν τεχνολογίες, εκτελούν επιστήμη και αναπτύσσουν τις δεξιότητες που απαιτούνται για να εξερευνήσουν μακρύτερα από τη Γη. Ως παγκόσμια προσπάθεια, 240 άτομα από 19 χώρες έχουν επισκεφθεί το μοναδικό εργαστήριο μικροβαρύτητας που έχει φιλοξενήσει περισσότερες από 3.000 έρευνες και εκπαιδευτικές έρευνες από ερευνητές σε 108 χώρες και περιοχές. https://www.nasa.gov/press-release/nasa-tv-to-air-departure-of-japanese-cargo-ship-from-space-station

SpaceX: Το πλήρωμα της Nasa περιγράφει την επιστροφή στη Γη. MediaBob Behnken περιγράφει κτυπήματα που έμοιαζαν να χτυπούνται στην καρέκλα με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ Οι αστροναύτες Bob Behnken και Doug Hurley έχουν περιγράψει τα θορυβώματα, τη ζέστη και τους κραδασμούς της επιστροφής από το διάστημα στο διαστημικό σκάφος του Crew Dragon την Κυριακή. Ο Behnken περιέγραψε έντονα τα σύννεφα που σπρώχνουν από το παράθυρο και τα χτυπήματα που έμοιαζαν να "χτυπήθηκαν στο πίσω μέρος της καρέκλας με ρόπαλο του μπέιζμπολ". Αλλά οι Hurley και Behnken είπαν ότι το διαστημικό σκάφος έπαιξε όπως αναμενόταν Καταστρώθηκε στον Κόλπο του Μεξικού, τερματίζοντας την πρώτη εμπορική αποστολή στον διαστημικό σταθμό. «Καθώς κατεβαίνουμε μέσα από την ατμόσφαιρα, προσωπικά με εξέπληξε το πόσο γρήγορα συνέβησαν όλα τα γεγονότα. Φαινόταν σαν μερικά λεπτά αργότερα, μετά την ολοκλήρωση των εγκαυμάτων [de-orbit], θα μπορούσαμε να κοιτάξουμε έξω από τα παράθυρα και να δούμε σύννεφα να τρέχουν, "είπε σε συνέντευξη Τύπου που μεταδόθηκε από το Διαστημικό Κέντρο Johnson της Nasa στο Χιούστον. «Μόλις κατεβηκαμε λίγο στην ατμόσφαιρα, ο Δράκος πραγματικά ζωντανεύει. Άρχισε να πυροβολεί με τους προωθητές για να μας κρατάει στραμμένους προς την κατάλληλη κατεύθυνση. Η ατμόσφαιρα αρχίζει να κάνει θόρυβο - μπορείτε να ακούσετε ότι βουίζει έξω από το όχημα. Και ως το όχημα προσπαθεί να ελέγξει, αισθάνεστε λίγο από αυτό το λαμπερό στο σώμα σας. "Θα μπορούσαμε να αισθανθούμε αυτά τα μικρά ρολά και γήπεδα και χασμουρητά - όλες αυτές οι μικρές κινήσεις ήταν πράγματα που πήραμε μέσα στο όχημα." Καθώς το διαστημικό σκάφος - που ονομάστηκε Endeavour από το πλήρωμά του - κατέβηκε μέσα από την ατμόσφαιρα, τα χτυπήματα αυξήθηκαν σε μέγεθος και οι προωθητές άρχισαν να πυροβολούν συνεχώς. "Ηχογράφησα λίγο ήχο, αλλά δεν ακούγεται σαν μηχανή, μοιάζει με ζώο", δήλωσε ο Behnken. Κατά την επιστροφή από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), η μονάδα πληρώματος πρέπει να διαχωριστεί από ένα τμήμα που ονομάζεται κορμός, το οποίο διαθέτει ηλιακούς συλλέκτες και καλοριφέρ αφαίρεσης θερμότητας. "Όλα τα γεγονότα διαχωρισμού, από τον διαχωρισμό των κορμών μέσω των πυροβολισμών με αλεξίπτωτο, ήταν σαν να χτυπήθηκα στο πίσω μέρος της καρέκλας με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ", δήλωσε ο Bob Behnken. "Αρκετά ελαφρύ για το διαχωρισμό του κορμού, αλλά με τα αλεξίπτωτα ήταν ένα πολύ σημαντικό χτύπημα." Ο Behnken περιέγραψε επίσης την αίσθηση ότι "ζεσταίνει" μέσα στην κάψουλα. Εξήρε τους μηχανικούς που δούλεψαν στο διαστημικό σκάφος Crew Dragon: "Δεν μπορώ να πω αρκετά για το πόσο καλά μας εκπαιδεύει η ομάδα SpaceX", είπε. Κατά την κατάρρευση της Κυριακής, ένας στολίσκος ιδιωτικών σκαφών πλησίασε τον Δράκο, που κατέρρευσε στη θάλασσα από την Pensacola της Φλόριντα. Τους ζητήθηκε να φύγουν εν μέσω ανησυχίας για επικίνδυνα χημικά εξαερισμού από το σύστημα προώθησης της κάψουλας. "Εκτιμούμε σίγουρα τους λαούς που θέλουν να συμμετάσχουν στην εκδήλωση, αλλά υπάρχουν ορισμένες πτυχές ασφάλειας που - όπως είπε ο διαχειριστής [αρχηγός της Nasa Jim Bridenstine] - θα πρέπει να ρίξουμε μια ματιά, γιατί δεν μπορεί να συμβεί έτσι το έκανε πριν. " Τα ιδιωτικά σκάφη εμφανίστηκαν για να δουν την κάψουλα Ο Χούρλεϊ είπε ότι δεν γνώριζαν τα σκάφη ενώ καθόταν στην κάψουλα λόγω των καμένων σημαδιών πάνω από τα παράθυρα. "Βλέπετε ότι ήταν φως της ημέρας έξω, αλλά πολύ λίγο άλλο", είπε. Όμως, αναλογιζόμενος την ιστορική φύση της αποστολής, ο Hurley είπε ότι «ήταν μια από τις πραγματικές τιμές ολόκληρης της ζωής μου, αλλά σίγουρα στην επαγγελματική μου καριέρα». Η Nasa παραδίδει τη μεταφορά αστροναυτών από και προς το ISS σε ιδιωτικές εταιρείες, δηλαδή το SpaceX και το Boeing. Από την αποχώρηση του διαστημικού λεωφορείου το 2011, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν κανένα όχημα για να εκτοξεύσουν αστροναύτες από το έδαφος τους. Κατά τη διάρκεια των μεσολαβουντων ετών, πλήρωσε στη Ρωσία δεκάδες εκατομμύρια δολάρια ανά θέση για να εκτοξεύσει τα μέλη του πληρώματος των ΗΠΑ με το όχημα Soyuz. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας αποστολής με λεωφορείο - STS-135 - το 2011, το πλήρωμα άφησε μια αμερικανική σημαία στο διαστημικό σταθμό με την πρόθεση ότι το επόμενο πλήρωμα που θα ξεκινήσει με αμερικανικό όχημα θα την επιστρέψει στη Γη. Εννέα χρόνια αργότερα, οι Hurley και Behnken επέστρεψαν το συμβολικό αντικείμενο, το οποίο επίσης πέταξε στην πρώτη αποστολή το λεωφορείο το 1981. https://www.bbc.com/news/science-environment-53658837?intlink_from_url=https://www.bbc.com/news/topics/c77jz3mdmnxt/nasa&link_location=live-reporting-story

Επιτυχής προσθαλάσσωση για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή σκάφους της SpaceX στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Επιτυχώς ολοκληρώθηκε την Κυριακή η πρώτη επανδρωμένη αποστολή σκάφους της SpaceX στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, με την κάψουλα με τους δύο αστροναύτες να προσθαλασσώνεται με ασφάλεια στον Κόλπο του Μεξικού. Πρόκειται για την πρώτη φορά που ένα σκάφος με αμερικανικό πλήρωμα, που έχει κατασκευαστεί από ιδιωτική εταιρεία, επιτυγχάνει κάτι τέτοιο, ολοκληρώνοντας μια ιστορικής σημασίας δοκιμαστική πτήση. Το Crew Dragon της SpaceX, με τους Ρόμπερτ Μπένκεν και Ντάγκλας Χάρλεϊ, προσθαλασσώθηκε χρησιμοποιώντας αλεξίπτωτα στον Κόλπο του Μεξικού στα ανοιχτά της Πενσακόλα της Φλόριντα στις 2.48 μμ (τοπική ώρα) την Κυριακή και ανακτήθηκε επιτυχώς από τη SpaceX. «Καλωσήρθατε πίσω Μπομπ και Νταγκ. Συγχαρητήρια στις ομάδες της NASA και της SpaceX για την απίστευτη δουλειά προκειμένου να καταστεί δυνατή αυτή η δοκιμαστική πτήση» δήλωσε ο επικεφαλής της NASA, Τζιμ Μπράιντενσταϊν. «Οι συνεργάτες είναι “κλειδί” για το πώς θα πάμε πιο μακριά από ποτέ άλλοτε και θα κάνουμε τα επόμενα βήματα για τολμηρές αποστολές στη Σελήνη και τον Άρη». Η επιστροφή των Μπένκεν και Χάρλεϊ ήταν η πρώτη προσθαλάσσωση Αμερικανών αστροναυτών από την επιστροφή των Τόμας Στάφορντ, Βανς Μπραντ και Ντόναλντ «Ντικ» Σλέιτον στον Ειρηνικό, στα ανοιχτά της Χαβάης, το 1975, στο τέλος του προγράμματος Απόλλων- Σογιούζ. Η δοκιμαστική αποστολή Demo-2 είχε εκτοξευτεί στις 30 Μαΐου από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα. Αφού έφτασαν σε τροχιά, οι Μπένκεν και Χάρλεϊ ονόμασαν το Crew Dragon τους «Endeavour», προς στιγμήν του πρώτου διαστημικού λεωφορείου με το οποίο είχαν πετάξει. 19 ώρες μετά, το σκάφος προσδέθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οι δύο αστροναύτες συμμετείχαν σε μια σειρά επιστημονικών πειραμάτων, διαστημικών περιπάτων και άλλων δραστηριοτήτων κατά την 62 ημερών παραμονή τους στον σταθμό. Συνολικά, πέρασαν 64 ημέρες σε τροχιά και έκαναν 1.024 περιστροφές γύρω από τη Γη. https://www.naftemporiki.gr/story/1625024/epituxis-prosthalassosi-gia-tin-proti-epandromeni-apostoli-skafous-tisspacexston-diethni-diastimiko-stathmo

Το πρώτο διαπλανητικό φορτηγό διαστημόπλοιο θα κατασκευάσει η Airbus. H Airbus θα κατασκευάσει τον μεγάλου μεγέθους δορυφόρο ο οποίος θα φέρει πίσω στη Γη τα πρώτα δείγματα βράχων από τον Άρη. Το υλικό αυτό θα συλλεχθεί στον Κόκκινο Πλανήτη από το επόμενο όχημα εδάφους της NASA, Perseverance, πριν εκτοξευτεί σε τροχιά με πύραυλο.Αποστολή του σκάφους της Airbus θα είναι να πιάσει το «πακέτο» με τα δείγματα και μετά να τα φέρει πίσω στη Γη. Το κοινό αμερικανοευρωπαϊκό πρόγραμμα αναμένεται να στοιχίσει δισεκατομμύρια και να χρειαστεί πάνω από μια δεκαετία για την υλοποίησή του, ωστόσο θεωρείται πως είναι πιθανότατα ο καλύτερος τρόπος για να επιβεβαιωθεί εάν όντως υπήρξε ποτέ ζωή στον Άρη. Σε κάθε περίπτωση, θα πρόκειται για μια πολύ δύσκολη αποστολή, ακόμα και για τα δεδομένα του Άρη. Όπως είπε στο BBC News ο Ντέιβιντ Πάρκερ, διευθυντής επανδρωμένης και ρομποτικής εξερεύνησης του ΕΟΔ, «δεν είναι απλά διπλάσιας δυσκολίας σε σχέση με μια τυπική αποστολή στον Άρη, είναι διπλάσιας δυσκολίας στο τετράγωνο, αν σκεφτεί κανείς την πολυπλοκότητα». «Και αυτός ο δορυφόρος που θα φτιάξει η Airbus- μου αρέσει να τον αποκαλώ το πρώτο διαπλανητικό φορτηγό σκάφος, εξαιτίας αυτού που θα κάνει. Είναι σχεδιασμένο να μεταφέρει φορτίο μεταξύ του Άρη και της Γης» είπε σχετικά. Ο Πάρκερ ανακοίνωσε τον ρόλο της εταιρείας στο Earth Return Orbiter (ERO) σε κοινή ενημέρωση των NASA- ΕΟΔ προς δημοσιογράφους εν όψει της εκτόξευσης του οχήματος Perseverance προς τον Άρη. Το σκάφος θα είναι ένας γίγαντας μεταξύ των διαστημοπλοίων: Το ERO θα ζυγίζει 6,5 τόνους κατά την εκτόξευσή του το 2026 και θα χρησιμοποιεί ένα μείγμα χημικής και ηλεκτρικής προώθησης για να να φτάσει στον Άρη, να τεθεί σε τροχιά και μετά να γυρίσει στη Γη με το φορτίο των βράχων του. Η Thales Alenia Space (Ιταλία) θα συμμετέχει στο πρόγραμμα. Η χρήση ενός ισχυρού κινητήρα ιόντων θα απαιτεί πολλή ενέργεια, και ως εκ τούτου θα χρησιμοποιηθούν μεγάλοι ηλιακοί συλλέκτες, που θα δώσουν στο σκάφος «άνοιγμα φτερών» 39 μέτρων. Ωστόσο η πλέον μεγάλη πρόκληση της αποστολής θα είναι το να πιάσει τα δείγματα σε τροχιά πάνω από τον Άρη. Η NASA θα εγκαταστήσει έναν πύραυλο στον πλανήτη αργότερα μέσα στη δεκαετία για να στείλει τους βράχους που θα συλλέξει το Perseverance σε τροχιά. Το σκάφος της Airbus θα πρέπει να έρθει σε θέση που θα του επιτρέψει να πιάσει αυτά τα δείγματα, τα οποία θα «πακεταριστούν» μέσα σε ένα ειδικό δοχείο μεγέθους μπάλας ποδοσφαίρου. Αφού ο δορυφόρος πιάσει το δοχείο αυτό, θα πρέπει να το ετοιμάσει για αποστολή στη Γη- αυτό δεν σημαίνει απλά να το μεταφέρει, αλλά και να το βάλει μέσα σε μια κάψουλα επανεισόδου που θα μπορεί να ριφθεί στην ατμόσφαιρα της Γης και να προσγειωθεί σε μια αμερικανική έρημο. Μένει ο ΕΟΔ και η Airbus να ορίσουν τις τελευταίες λεπτομέρειες του σχετικού συμβολαίου: Οι τελικές υπογραφές αναμένονται τον Σεπτέμβριο. https://www.naftemporiki.gr/story/1623938/to-proto-diaplanitiko-fortigo-diastimoploio-tha-kataskeuasei-i-airbus

Η NASA Ανακοινώνει τους Αστροναύτες που θα πεταξουν στο SpaceX Crew-2 Αποστολή στον Διαστημικό Σταθμό. Η NASA και οι διεθνείς συνεργάτες της έχουν αναθέσει μέλη του πληρώματος για το πλήρωμα 2, το οποίο θα είναι η δεύτερη επιχειρησιακή πτήση SpaceX Crew Dragon στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ως μέρος του Προγράμματος Εμπορικών Πρακτικών της NASA. Οι αστροναύτες της NASA Shane Kimbrough και Megan McArthur θα λειτουργήσουν ως διοικητής και πιλότος του διαστημικού σκάφους, αντίστοιχα, για την αποστολή. Ο αστροναύτης Akihiko Hoshide JAXA (Japan Aerospace Exploration Agency) και ο αστροναύτης ESA (European Agency Agency) Thomas Pesquet θα συμμετάσχουν ως ειδικοί αποστολής. Το Crew-2 στοχεύει να ξεκινήσει την άνοιξη του 2021, μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της αποστολής δοκιμής SpaceX Demo-2 της NASA, η οποία αναμένεται να επιστρέψει στη Γη στις 2 Αυγούστου, και την έναρξη της αποστολής SpaceX Crew-1 της NASA, η οποία είναι στοχεύει στα τέλη Σεπτεμβρίου. Οι αστροναύτες του πληρώματος 2 θα παραμείνουν στο διαστημικό σταθμό για περίπου έξι μήνες ως μέλη του πληρώματος της αποστολής, μαζί με τρεις συνεργάτες που θα ξεκινήσουν μέσω ενός ρωσικού διαστημικού σκάφους Soyuz. Η αύξηση του πλήρους πλήρους διαστημικού σταθμού σε επτά μέλη - σε σχέση με τα προηγούμενα έξι - θα επιτρέψει στη NASA να διπλασιάσει αποτελεσματικά την ποσότητα της επιστήμης που μπορεί να διεξαχθεί στο διάστημα. Αυτό θα είναι το τρίτο ταξίδι του Kimbrough στο διάστημα και η δεύτερη παραμονή μεγάλης διάρκειας στο διαστημικό σταθμό. Γεννημένος στο Killeen του Τέξας και μεγάλωσε στην Ατλάντα, ο Kimbrough επιλέχθηκε ως αστροναύτης το 2004. Ξεκίνησε για πρώτη φορά στο διαστημικό λεωφορείο Endeavour για μια επίσκεψη στο σταθμό της αποστολής STS-126 το 2008, και μετά με ένα ρωσικό διαστημόπλοιο Soyuz για αποστολή. 49/50 το 2016. Έχει περάσει συνολικά 189 ημέρες στο διάστημα και έχει εκτελέσει έξι διαστημικούς πεζοδρόμους. Ο Kimbrough είναι επίσης συνταξιούχος συνταγματάρχης του Στρατού των ΗΠΑ και απέκτησε πτυχίο μηχανικής αεροδιαστημικής από τη Στρατιωτική Ακαδημία των Ηνωμένων Πολιτειών στο West Point της Νέας Υόρκης και μεταπτυχιακό στην επιχειρησιακή έρευνα από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Γεωργίας στην Ατλάντα. Η McArthur θα κάνει το δεύτερο ταξίδι της στο διάστημα, αλλά η πρώτη της στο σταθμό. Γεννήθηκε στη Χονολουλού, αλλά θεωρεί την Καλιφόρνια ως την πατρίδα της. Αφού επιλέχθηκε ως αστροναύτης το 2000, ξεκίνησε στο διαστημικό λεωφορείο Atlantis ως ειδικός αποστολής στο STS-125, την τελική αποστολή εξυπηρέτησης διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, το 2009. Η McArthur χρησιμοποίησε το ρομποτικό βραχίονα του λεωφορείου κατά τη διάρκεια των 12 ημερών και 21 ώρες που πέρασε στο διάστημα, συλλαμβάνοντας το τηλεσκόπιο και μετακινώντας τα μέλη του πληρώματος κατά τη διάρκεια των πέντε διαστημικών περιπατητών που απαιτούνται για την επισκευή και την αναβάθμισή του. Είναι κάτοχος πτυχίου στην αεροδιαστημική μηχανική από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες και διδακτορικό στην ωκεανογραφία από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο. Αυτή θα είναι η τρίτη διαστημική πτήση του Hoshide. Ήταν μέρος της αποστολής STS-124 στο διαστημικό λεωφορείο Discovery το 2008 και μέλος του πληρώματος για τις αποστολές 32 και 33, ξεκινώντας με ένα ρωσικό διαστημόπλοιο Soyuz το 2012 για επίσκεψη 124 ημερών στο σταθμό. Η Pesquet είχε πετάξει στο παρελθόν ως μέρος των Αποστολών 50 και 51, ξεκινώντας με ένα ρωσικό διαστημόπλοιο Soyuz και πέρασε 196 ημέρες στο διάστημα. Το εμπορικό πρόγραμμα πληρώματος της NASA συνεργάζεται με την αμερικανική αεροδιαστημική βιομηχανία καθώς οι εταιρείες αναπτύσσουν και λειτουργούν μια νέα γενιά διαστημικών σκαφών και συστημάτων εκτόξευσης ικανά να μεταφέρουν πληρώματα σε τροχιά χαμηλής γης και στο διαστημικό σταθμό. Η εμπορική μεταφορά από και προς το σταθμό θα παρέχει εκτεταμένη χρησιμότητα, επιπλέον χρόνο έρευνας και ευρύτερες ευκαιρίες για ανακάλυψη στο τροχιακό φυλάκιο. Για σχεδόν 20 χρόνια, οι άνθρωποι ζούν και εργάζονται συνεχώς στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, προωθώντας επιστημονικές γνώσεις και επιδεικνύοντας νέες τεχνολογίες, καθιστώντας τις ερευνητικές ανακαλύψεις δεν είναι δυνατές στη Γη. Ως παγκόσμια προσπάθεια, 240 άτομα από 19 χώρες έχουν επισκεφθεί το μοναδικό εργαστήριο μικροβαρύτητας που έχει φιλοξενήσει περισσότερες από 3.000 έρευνες και εκπαιδευτικές έρευνες από ερευνητές σε 108 χώρες. Ο σταθμός είναι μια κρίσιμη βάση για τη NASA να κατανοήσει και να ξεπεράσει τις προκλήσεις του διαστημικού πτήσης μεγάλης διάρκειας. Καθώς οι εμπορικές εταιρείες επικεντρώνονται στην παροχή υπηρεσιών μεταφοράς ανθρώπων από και προς τροχιά χαμηλής γης, η NASA είναι ελεύθερη να επικεντρωθεί στην κατασκευή διαστημικών σκαφών και πυραύλων για αποστολές βαθιού διαστήματος στη Σελήνη και τον Άρη. https://www.nasa.gov/press-release/nasa-announces-astronauts-to-fly-on-spacex-crew-2-mission-to-space-station

Επίσημες συνομιλίες ΗΠΑ- Ρωσίας για τη διαστημική ασφάλεια. ΗΠΑ και Ρωσία θα πραγματοποιήσουν αυτή την εβδομάδα τις πρώτες τους επίσημες, διμερείς συνομιλίες σχετικά με τη διαστημική ασφάλεια από το 2013, στον απόηχο των αμερικανικών καταγγελιών για δοκιμή ρωσικού διαστημικού όπλου σε τροχιά, δήλωσε την Παρασκευή Αμερικανός αξιωματούχος. Όπως αναφέρει το Reuters, η Ουάσινγκτον ελπίζει να προωθήσει νόρμες υπεύθυνης συμπεριφοράς, όπως είπε ο αρμόδιος υφυπουργός του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Κρίστοφερ Φορντ, ζητώντας μεγαλύτερη σταθερότητα, προβλεψιμότητα και εργαλεία διαχείρισης κρίσεων. Εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών είπε ότι οι συνομιλίες θα λάμβαναν χώρα τη Δευτέρα στη Βιέννη. Ο Φορντ είπε σε δημοσιογράφους πως οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι η Ρωσία και η Κίνα έχουν ήδη μετατρέψει το διάστημα σε θέατρο στρατιωτικών επιχειρήσεων, σημειώνοντας πως η US Space Command έχει πει ότι διαθέτει στοιχεία πως η Ρωσία δοκίμασε αντιδορυφορικό όπλο σε τροχιά στις 15 Ιουλίου. «Αυτό που κάνουν υποδεικνύει στον κόσμο πως είναι σε θέση να καταστρέφουν δορυφόρους σε τροχιά με άλλους δορυφόρους...είναι ανησυχητικό, προκλητικό, επικίνδυνο, και δεν συστήνεται να κάνουν κάτι τέτοιο» είπε ο Φορντ, προσθέτοντας πως «ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να τους μεταδώσουμε αυτό το μήνυμα και να δουλέψουμε πάνω σε έναν καλύτερο τρόπο για να δείχνουν οι χώρες ανάλογη αυτοσυγκράτηση και υπεύθυνη συμπεριφορά σε τροχιά, επειδή κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ξεφύγει και να επιδεινωθεί γρήγορα στο μέλλον». Ο ίδιος δεν διευκρίνισε ποιος θα ήταν επικεφαλής της αμερικανικής ομάδας ή να πει εάν θα συζητηθεί πιθανή αντικατάσταση της New START (New Strategic Arms Reduction Treaty), που θέτει σε ΗΠΑ και Ρωσία όριο 1.550 πυρηνικών κεφαλών στα στρατηγικά πυρηνικά όπλα που είναι σε υπηρεσία. https://www.naftemporiki.gr/story/1622704/episimes-sunomilies-ipa-rosias-gia-ti-diastimiki-asfaleia

Το Διαστημικό σκάφος Progress MS-15 ως μέρος του ISS σε 3 ώρες και 19 λεπτά μετά την εκτόξευση στις 23 Ιουλίου 2020 Σε 3 ώρες και 19 λεπτά μετά την εκτόξευση στις 23 Ιουλίου 2020 στις 20:45 ώρα Μόσχας, το φορτηγό όχημα μεταφοράς Progress MS-15, που αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από την RSC Energia, αγκυροβόλησε στον κόλπο ελλιμενισμού Pirs του ρωσικού τμήματος του διεθνούς διαστημικού σταθμού σε κανονική λειτουργία. Οι επιχειρήσεις σύνδεσης και αγκυροβόλησης πραγματοποιήθηκαν αυτόματα υπό την επίβλεψη ειδικών από το Κέντρο Ελέγχου Αποστολών του TsNIIMash (μέρος της κρατικής εταιρείας Roscosmos) και τα μέλη του πληρώματος της Ρωσίας των κοσμοναύτων ISS-63 Roscosmos, Anatoly Ivanishin και Ivan Wagner. Νωρίτερα, στις 17:26:21 ώρα Μόσχας, από το συγκρότημα εκτόξευσης του ιστότοπου αριθ. 31 του κοσμοδρόμου Baikonur, τα πληρώματα εκκίνησης των επιχειρήσεων της κρατικής εταιρείας Roscosmos ξεκίνησαν με επιτυχία τον πύραυλο μεταφοράς Soyuz-2.1a, ο οποίος μετά από 529 δευτερόλεπτα έφερε το φορτηγό πλοίο Progress MS-15 την τροχιά ενός τεχνητού γήινου δορυφόρου. Οι εργασίες στο ραντεβού και η σύνδεση με το ISS πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με ένα σχήμα δύο στροφών. Το διαστημικό "φορτηγό" παρέδωσε φορτία με συνολική μάζα άνω των 2,5 τόνων στο σταθμό, τα οποία είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της πτήσης ISS σε επανδρωμένο τρόπο και την εφαρμογή του προγράμματος επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας επί του πλοίου. Μετά την ολοκλήρωση των απαραίτητων ελέγχων της στεγανότητας της άρθρωσης, οι κοσμοναύτες Roscosmos Anatoly Ivanishin και Ivan Wagner θα ανοίξουν τις πόρτες μεταφοράς και θα εκτελέσουν τις τελικές λειτουργίες για την αποσυναρμολόγηση του μηχανισμού σύνδεσης, τη μεταφορά του συστήματος τροφοδοσίας Progress σε συνδυασμένη τροφοδοσία και διατήρηση του διαστημικού σκάφους. https://www.energia.ru/ru/news/news-2020/news_07-23_1.html

Το όχημα μεταφοράς Progress MS-15 εκτοξευτηκε από το κοσμοδρόμιο Baikonur. Στο κοσμοδρόμιο Baikonur, το Progress MS-15 μεταφοράς φορτηγού οχήματος (TGC) κυκλοφόρησε, αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από την RSC Energia στο πλαίσιο του προγράμματος της 76ης αποστολής εφοδιασμού στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).Το TGK Progress MS-15 ξεκίνησε από τον ιστότοπο 31 στις 17:26:21 ώρα Μόσχας. Σε 8 λεπτά 49 δευτερόλεπτα μετά την επαφή του ανελκυστήρα, το διαστημικό σκάφος διαχωρίστηκε από το τρίτο στάδιο και μπήκε στην υπολογισμένη τροχιά. Τα ηλιακά πάνελ παρουσιάστηκαν σύμφωνα με το κυκλογράφημα. Στην πρώτη τροχιά γύρω από τη Γη, το Progress MS-15 ξεκίνησε ένα πρόγραμμα για ένα εξαιρετικά γρήγορο αυτόνομο ραντεβού δύο τροχιών με το ISS υπό την επίβλεψη ειδικών από την Κύρια Ομάδα Ελέγχου Πτήσης Επιχειρήσεων του Ρωσικού Τμήματος (RS) του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, που εργάζεται στο MCC. Η σύνδεση με τη μονάδα Pirs του ISS RS αναμένεται στις 20:47:52 ώρα Μόσχας. Το TGK Progress MS-15 πρόκειται να παραδώσει στο ISS 620 kg καυσίμου, 46 kg συμπιεσμένα αέρια, καθώς και 1,43 τόνους φορτίου, συμπεριλαμβανομένων 420 λίτρων νερού για το σύστημα Rodnik, αναλώσιμο εξοπλισμό των συστημάτων ISS επί του σκάφους και όργανα για τη διεξαγωγή διαστημικών πειραμάτων, αντικείμενα ρούχα και είδη υγιεινής και υγιεινής, φάρμακα και τρόφιμα για τα μέλη του πληρώματος των ενεργών αποστολών. https://www.energia.ru/ru/news/news-2020/news_07-23.html

NASA Television to Air Space Station Cargo Ship Launch, Docking Η NASA Television θα παρέχει ζωντανή κάλυψη της εκτόξευσης και αγκυροβόλησης του ρωσικού διαστημικού σκάφους φορτίου που θα παραδωσει σχεδόν τρεις τόνους τροφίμων, καυσίμων και προμηθειών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) από τις 10 π.μ. EDT Πέμπτη 23 Ιουλίου. Το Progress MS-15 έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί με έναν πύραυλο Soyuz-2.1a στις 10:26 π.μ. (7:26 μ.μ. ώρα Baikonur) από το κοσμοδρόμιο Baikonur στο Καζακστάν. Η κάλυψη ραντεβού και αγκυροβόλησης θα ξεκινήσει στις 1 μ.μ., με το διαστημικό σκάφος Progress να αναμένεται να συνδεθεί αυτόματα με το διαμέρισμα σύνδεσης Pirs στο ρωσικό τμήμα του σταθμού στις 1:47 μ.μ. Το Progress MS-15 θα παραμείνει αγκυροβολημένο στο σταθμό για περισσότερους από τέσσερις μήνες, αναχωρώντας τον Δεκέμβριο για την απομάκρυνσή του στην ατμόσφαιρα της Γης. Για σχεδόν 20 χρόνια, οι άνθρωποι ζούν και εργάζονται συνεχώς στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, προωθώντας επιστημονικές γνώσεις και επιδεικνύοντας νέες τεχνολογίες, καθιστώντας τις ερευνητικές ανακαλύψεις που δεν είναι δυνατές στη Γη. Ως παγκόσμια προσπάθεια, 240 άτομα από 19 χώρες έχουν επισκεφθεί το μοναδικό εργαστήριο μικροβαρύτητας που έχει φιλοξενήσει περισσότερες από 3.000 ερευνητικές έρευνες από ερευνητές σε 108 χώρες. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τις δραστηριότητες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού στο διαδίκτυο και ακολουθώντας @space_station και @ISS_Research στο Twitter, καθώς και τους λογαριασμούς ISS Facebook και ISS Instagram. Η φωτογραφία του ορίζοντα της Γης κοιτάζει πίσω προς την Ουρουγουάη καθώς ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός περιστρέφεται λίγο έξω από την ακτή του έθνους της Νότιας Αμερικής. Το σκάφος Progress 75 από τη Ρωσία απεικονίζεται στο αριστερό πρώτο πλάνο. https://www.nasa.gov/press-release/nasa-television-to-air-space-station-cargo-ship-launch-docking-1

Ο πύραυλος με το όχημα μεταφοράς Progress MS-15 είναι εγκατεστημένος στην αρχή εκτοξευσης. Ο διαστημικός πύραυλος Soyuz-2.1a (ILV) με το όχημα μεταφοράς Progress MS-15 (TGC) αφαιρέθηκε από το συγκρότημα οχημάτων εκτόξευσης και το κτιριο δοκιμών και εγκαταστάθηκε στην εγκατάσταση εκτόξευσης της τοποθεσίας 31 του κοσμοδρόμου Baikonur. Οι υπολογισμοί εκκίνησης άρχισαν να εκτελούν τεχνολογικές λειτουργίες για δοκιμές πριν από την πτήση συστημάτων και συγκροτημάτων ILV, ελέγχοντας την αλληλεπίδραση του επίγειου και επίγειου εξοπλισμού του πυραύλου και του διαστημικού συγκροτήματος. Η εκτοξευση του αναβαθμισμένου οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το Progress MS-15 TGC έχει προγραμματιστεί για τις 23 Ιουλίου 2020 στο πλαίσιο του προγράμματος της 76ης αποστολής εφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, https://www.energia.ru/ru/news/news-2020/news_07-20_1.html

«Μετέωρο» εμφανίστηκε στην ατμόσφαιρα της Γης και φώτισε τον νυχτερινό ουρανό της χώρας. Ένα «μετέωρο» εμφανίστηκε στην ατμόσφαιρα της Γης και εξέπεμψε αρκετή ακτινοβολία σχεδόν σε όλη την χώρα. Συγκεκριμένα, το ιδιαίτερο αστρονομικό φαινόμενο έγινε ορατό στην Αττική, στη Βοιωτία, στην Εύβοια, στη Λακωνία, στη Μαγνησία, στη Φωκίδα, στη Χίο, στην Άνδρο, στην Ευρυτανία, καθώς και σε πολλές ακόμα περιοχές. Ως «μετέωρο» ονομάζεται κάθε φωτεινό φαινόμενο που εμφανίζεται μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης ως αποτέλεσμα της εισόδου κάποιου μετεωροειδούς σε αυτήν. Ως εκ τούτου, η κίνηση του μετεωροειδούς με μεγάλη ταχύτητα και η τριβή της επιφάνειάς του με τα μόρια της ατμόσφαιρας έχει ως αποτέλεσμα τον έντονο ιονισμό των μορίων του αέρα και, συνήθως, την συνεπακόλουθη εκπομπή φωτεινής ακτινοβολίας. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/907035_meteoro-emfanistike-stin-atmosfaira-tis-gis-kai-fotise-ton-nyhterino

NASA: Απλοί πολίτες ανακάλυψαν ένα σύστημα «καφέ νάνων» Εκατοντάδες είναι οι ανακαλύψεις από απλούς πολίτες που πολλές φορές δίχως επιστημονικές γνώσεις συμβάλλουν σε τεράστιο βαθμό στη διαμόρφωση του σημερινού διαστημικού προγράμματος. Η NASA ενημέρωσε για τη συμβολή των ιδιωτών στο πρόγραμμά της και τις ανακαλύψεις που έχουν επιτύχει μέσω του Backyard Worlds: Planet 9, ενός επιστημονικού προγράμματος πολιτών που χρηματοδοτείται από τη διαστημική υπηρεσία και είναι μια συνεργασία μεταξύ εθελοντών και επαγγελματιών επιστημόνων. Το Backyard Worlds ενσωματώνει δεδομένα από τον δορυφόρο της NASA Near-Earth Object Wide-Field Infrared Survey Explorer (NEOWISE), μαζί με τις παρατηρήσεις all-sky που συλλέχθηκαν μεταξύ του 2010 και του 2011 υπό το προηγούμενο moniker, WISE. Τα δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer της NASA και τις εγκαταστάσεις του NOIRLab του Εθνικού Επιστημονικού Ιδρύματος συνέβαλαν επίσης στην ανάλυση. «Τεράστια σύγχρονα σύνολα δεδομένων μπορούν να ξεκλειδώσουν τις ανακαλύψεις ορόσημων και είναι συναρπαστικό που θα μπορούσαν να εντοπιστούν πρώτα από πολίτες επιστήμονες», δήλωσε ο Aaron Meisner, βοηθός επιστήμονας στο NOIRLab του NSF και ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που περιγράφει τους καφέ νάνους. «Αυτές οι ανακαλύψεις του Backyard Worlds δείχνουν ότι τα μέλη του κοινού μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην αναμόρφωση της επιστημονικής μας κατανόησης της ηλιακής μας γειτονιάς», πρόσθεσε. Οι καφέ νάνοι δεν είναι αρκετά τεράστιοι για να τροφοδοτηθούν σαν αστέρια, αλλά εξακολουθούν να είναι πολλές φορές βαρύτεροι από τους πλανήτες. Παρά το όνομά τους, οι καφέ νάνοι φαίνονται στην πραγματικότητα πορτοκαλί-κόκκινο στο ανθρώπινο μάτι. Ενώ οι καφέ νάνοι μπορεί να είναι εξαιρετικά ζεστοί, ακόμη και χιλιάδες βαθμοί Φαρενάιτ, πολλοί από αυτούς που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα είναι πιο κρύοι από το σημείο βρασμού του νερού! Μερικοί πλησιάζουν ακόμη και τη θερμοκρασία της Γης και είναι αρκετά δροσεροί για να φιλοξενήσουν νερά, γεγονός που όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, ανοίγει διάπλατα ένα διαφορετικό επίπεδο στην ανάλυσή τους. Ωστόσο, εκπέμπουν θερμότητα με τη μορφή υπέρυθρου φωτός, το οποίο είναι αόρατο για το ανθρώπινο μάτι, αλλά ανιχνεύεται από τηλεσκόπια όπως το NEOWISE και το Spitzer. Για κρύους καφέ νάνους όπως αυτοί σε αυτήν τη μελέτη, το υπέρυθρο σήμα είναι επίσης αχνό, οπότε είναι ευκολότερο να βρεθούν όσο πιο κοντά βρίσκονται στο ηλιακό μας σύστημα. Η ανακάλυψη και ο χαρακτηρισμός αστρονομικών αντικειμένων κοντά στον Ήλιο είναι θεμελιώδους σημασίας για την κατανόηση του τόπου μας και της ιστορίας του σύμπαντος. Με τις σχετικά κρύες θερμοκρασίες τους, αυτοί οι πρόσφατα ανακαλυφθέντες καφέ νάνοι αντιπροσωπεύουν μια μακρά αναμενόμενη σχέση που λείπει στον πληθυσμό των καφέ νάνων. «Οι νέες ανακαλύψεις μας συμβάλλουν στη σύνδεση των κουκίδων μεταξύ του 0855 και των άλλων γνωστών καφέ νάνων», δήλωσε ο αστροφυσικός Marc Kuchner, ο κύριος ερευνητής του Backyard Worlds και ο Citizen Science Officer της Διεύθυνσης Επιστημών Αποστολής της NASA. Ο Kuchner είναι επίσης αστροφυσικός στο διαστημικό κέντρο πτήσης Goddard της NASA στο Greenbelt, Maryland. Δεδομένου ότι οι ίδιες φυσικές διεργασίες μπορεί να σχηματίσουν πλανήτες και καφέ νάνους, τα νέα ευρήματα προσφέρουν προοπτικές για έρευνα σε κόσμους πέρα ​​από το ηλιακό μας σύστημα. «Αυτό το έγγραφο είναι απόδειξη ότι η ηλιακή γειτονιά εξακολουθεί να είναι αχαρτογράφητη περιοχή και οι επιστήμονες των πολιτών είναι εξαιρετικοί αστρονομικοί χαρτογράφοι», δήλωσε ο συντάκτης Jackie Faherty του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη. «Η χαρτογράφηση των πιο κρύων καφέ νάνων στις χαμηλότερες μάζες μας δίνει βασικές πληροφορίες για τη διαδικασία σχηματισμού αστεριών χαμηλής μάζας, παρέχοντας παράλληλα μια λίστα στόχων για λεπτομερείς μελέτες της ατμόσφαιρας των αναλόγων του Δία», πρόσθεσε χαρακτηριστικά. Πώς συνεργάστηκαν επαγγελματίες επιστήμονες και επιστήμονες πολιτών Για να βρούμε τους πιο κρύους, πλησιέστερους γείτονές μας, οι επαγγελματίες αστρονόμοι του έργου Backyard Worlds στράφηκαν σε ένα παγκόσμιο δίκτυο με περισσότερους από 100.000 επιστήμονες πολιτών. Αυτοί οι εθελοντές επιθεωρούν επιμελώς τρισεκατομμύρια pixel εικόνων τηλεσκοπίου για να εντοπίσουν τις λεπτές κινήσεις των καφέ νάνων. Παρά τις ικανότητες της μηχανικής μάθησης και των υπερυπολογιστών, δεν υπάρχει υποκατάστατο του ανθρώπινου ματιού όταν πρόκειται για καθαρισμό εικόνων τηλεσκοπίου για κινούμενα αντικείμενα. Για αυτήν τη νέα ομάδα καφέ νάνων, 20 επιστήμονες πολιτών σε 10 διαφορετικές χώρες αναφέρονται ως συν-συγγραφείς της μελέτης. Οι εθελοντές του Backyard Worlds έχουν ήδη ανακαλύψει περισσότερους από 1.500 ψυχρούς κόσμους κοντά στον Ήλιο. Η νέα ανακάλυψη 95 καφέ νάνων είναι το μεγαλύτερο δημοσιευμένο δείγμα αυτών των αντικειμένων που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ μέσω ενός επιστημονικού προγράμματος πολιτών. Οι νέες ανακαλύψεις του Backyard Worlds υπογραμμίζουν επίσης την πρωτοποριακή κληρονομιά του Spitzer που αποκαλύπτει τους πιο δροσερούς γείτονες του Ήλιου. Το επερχόμενο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA θα είναι επίσης ένα ισχυρό εργαλείο για την εξέταση καφέ νάνων για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτά τα μυστηριώδη αντικείμενα και τι μπορούν να αποκαλύψουν σχετικά με το σχηματισμό πλανητών και την ατμόσφαιρα τους. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/907063_nasa-aploi-polites-anakalypsan-ena-systima-kafe-nanon-vinteo

Για πρώτη φορά η ΝASA «είδε» χιονοστιβάδα στον Άρη! - O «κόκκινος πλανήτης» μπορεί να μεταμορφωθεί σε δεύτερη «Γη» Για πρώτη φορά η ΝASA μπόρεσε να εντοπίσει στον Άρη χιονοστιβάδα! Ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης σάρωσε το Μάιο του 2019 την επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη και η NASA θεωρεί ότι πρόκειται για χιονοστιβάδα. Ο δορυφόρος της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας Μars Reconnaissance Orbiter, στο σεισμικά ενεργό Κόκκινο Πλανήτη, τράβηξε φωτογραφίες, στις οποίες φαίνονται μπάζα και σκόνη να κατρακυλούν στην πλαγιά ενός λόφου ύψους 500 μέτρων. Το φαινόμενο έγινε πριν από περίπου ένα χρόνο, αλλά μόλις τώρα δόθηκε στη δημοσιότητα, με αφορμή την 15η επέτειο από την εκτόξευση του MRO κατόπιν ενδελεχούς μελέτης και έρευνας των φωτογραφιών. Σύμφωνα με τη ΝASA, η χιονοστιβάδα που κατέγραψε η κάμερα υψηλής ευκρίνειας HRISE του MRO προκλήθηκε από την άνοδο της θερμοκρασίας στον Άρη. «Καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία και εξατμίζεται πάγος τα αποσταθεροποιημένα μπλοκ πάγου χαλαρώνουν και συμπαρασύρουν στρώματα σκόνης», ανέφερε η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυπηγικής και Διαστήματος, η οποία εκτός από τη χιονοστιβάδα έχει καταγράψει κατά καιρούς κι άλλα φαινόμενα, όπως αμμοθύελλες. Όλα αυτά δείχνουν έναν πλανήτη που είναι ενεργός και είναι «ζωντανός» που σημαίνει ότι στο μέλλον μπορεί να δεχτεί αποίκους και να υπάρξει ένα μακροχρόνιο (μάλλον μακραίωνο) πρόγραμμα Γεωμηχανικής (Τerraforming) που θα μπορούσε να καταστήσει τον «Κόκκινο» πλανήτη μια δεύτερη «Γη». Today our Mars Reconnaissance Orbiter mission marks 15 years since launch. It has shown us an active Red Planet, capturing dust devils, fresh impact craters, and even avalanches in progress from orbit – all while also supporting ground operations. More: https://t.co/NZuOlwWXaj pic.twitter.com/ehiImjiufU — NASA Mars (@NASAMars) August 12, 2020 Beautiful Mars! Our Mars Reconnaissance Orbiter launched 15 years ago today to study the Red Planet’s atmosphere, weather, subsurface water, and more. But the mission might best be known for the images sent by its @HiRISE camera: https://t.co/Z7pOAes4tA pic.twitter.com/i1UdmO9FY2 — NASA (@NASA) August 12, 2020 https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/907100_pos-einai-mia-hionostivada-ston-ari-i-nasa-dinei-tin-apantisi-foto

Η προσέγγιση του Άρη. Άντε πάλι τα ίδια! Για μιαν ακόμη χρονιά «ξανά-μανά» τα ίδια με το μέγεθος του Άρη στον ουρανό της Γης! Γιατί παρ’ όλο που, όπως και κάθε δύο περίπου χρόνια, ο Άρης μας πλησιάζει όλο και πιο πολύ τους τελευταίους μερικούς μήνες, ο κόκκινος πλανήτης δεν πρόκειται ποτέ να φαίνεται στον ουρανό μας στο μέγεθος της Πανσελήνου, όπως λανθασμένα διαδίδεται στα μυθεύματα που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο! Το μέγεθός του μάλιστα δεν πρόκειται ποτέ να ξεπεράσει το 1,4% του μεγέθους που έχει η Σελήνη στον ουρανό μας. Φυσικά το γεγονός αυτό της προσέγγισης του Άρη θα συμβεί κι εφέτος, όπως κάθε δύο περίπου χρόνια, όχι όμως στις 27 Αυγούστου όπως διαδίδεται, αλλά στις 6 Οκτωβρίου. Την στιγμή εκείνη ο Άρης θα βρίσκεται σε απόσταση 62,1 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, ήτοι συνολικά πάνω από 6 εκατομμύρια χιλιόμετρα πιο μακριά απ’ ότι ήταν το 2003 όταν η προσέγγιση του Άρη ήταν η μικρότερη των τελευταίων 60.000 περίπου ετών και έγινε το 57617 π.Χ. όταν πάνω στον πλανήτη μας κυκλοφορούσαν ακόμη οι άνθρωποι του Νεάντερθαλ! Πράγματι στις 27 Αυγούστου του 2003, στις 12:51 το μεσημέρι (ώρα Ελλάδος), η απόσταση που μας χώριζε από τον Άρη (από το κέντρο του έως το κέντρο της Γης) ήταν 55.758.006 χιλιόμετρα! Όλες εκείνες τις ημέρες άλλωστε ο Άρης φαίνονταν με την ίδια φωτεινότητα, απ’ οποιοδήποτε μέρος της Γης κι αν τον βλέπαμε, γιατί στα περίπου 56 εκατομμύρια χιλιόμετρα η όποια διαφορά ήταν απειροελάχιστη και δεν είχε καμία επίδραση στην φωτεινότητα με την οποία τον αντικρίζαμε. Το ίδιο όμως συμβαίνει γενικά και σ’ όλες τις προσεγγίσεις του Άρη, γιατί οι όποιες διαφορές στις αποστάσεις αυτές είναι συνήθως σχετικά μηδαμινές και δεν σημαίνουν σχεδόν τίποτα στην εμφάνιση που έχει ο κόκκινος πλανήτης στον ουρανό της Γης. Το ρεκόρ πάντως του 2003 θα παραμείνει πράγματι «αχτύπητο» μέχρι τις 28 Αυγούστου του 2287 μ.Χ., αν και κοντινές προσεγγίσεις έχουν συμβεί και στο πιο πρόσφατο παρελθόν, όπως έγινε στις 31 Ιουλίου 2018, στις 23 Αυγούστου 1924 και στις 18 Αυγούστου 1845. Όπως βλέπετε λοιπόν ο Άρης όχι μόνο δεν πρόκειται να έχει το μέγεθος της Πανσελήνου (όπως διαδίδουν τα μυθεύματα που κυκλοφορούν) αλλά θα περιοριστεί να φαίνεται στον ουρανό σαν ένα απλό, λαμπερό, κοκκινωπό άστρο, αν και αργότερα τον Σεπτέμβριο θα είναι πολύ πιο λαμπερό ακόμη και από τον Σείριο, το λαμπρότερο άστρο στον ουρανό. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Όπως ξέρετε και ο Άρης και η Γη μας είναι πλανήτες που περιφέρονται γύρω από το άστρο μας, τον Ήλιο. Η μέση απόσταση της Γης από τον Ήλιο, η ακτίνα δηλαδή της γήινης τροχιάς, είναι περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα, και για την ακρίβεια 149.597.900 χιλιόμετρα, ενώ η μέση απόσταση του Άρη από τον Ήλιο, η ακτίνα δηλαδή της τροχιάς του, φτάνει τα 228 εκατομμύρια χιλιόμετρα, και για την ακρίβεια 227.940.000 χιλιόμετρα. Η Γη χρειάζεται ένα χρόνο (365,25 ημέρες) για να συμπληρώσει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο, ενώ ο Άρης, που βρίσκεται όπως είπαμε πιο μακριά από τον Ήλιο, χρειάζεται δύο περίπου γήινα χρόνια (687 γήινες ημέρες) για μία πλήρη περιφορά. Όλα αυτά σημαίνουν ότι κάθε δύο περίπου χρόνια η Γη και ο Άρης, καθώς περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο, βρίσκονται στην μικρότερη απόστασή τους ο ένας από τον άλλο. Στη διάρκεια δηλαδή των δύο ετών η απόσταση του Άρη από τη Γη κυμαίνεται από 56 περίπου εκατομμύρια χιλιόμετρα στο ελάχιστο έως 400 περίπου εκατομμύρια χιλιόμετρα στο μέγιστο. Αυτή η ανά διετία προσέγγιση Γης-Άρη είναι πάντως και ο λόγος που οι όποιες διαστημικές αποστολές οι οποίες προορίζονται να επισκεφτούν τον κόκκινο πλανήτη σχεδιάζονται έτσι ώστε να εκτοξεύονται κάθε δύο χρόνια στην περίοδο της μεγαλύτερης προσέγγισης των δύο πλανητών. Αυτό άλλωστε συνέβη και στις προηγούμενες προσεγγίσεις Άρη-Γης. Στις 30 Ιουλίου μάλιστα μια νέα αποστολή της NASA ξεκίνησε για τον Άρη με την ονομασία «Perseverance». Κι αυτό γιατί ο καλύτερος χρόνος για μια τέτοια εκτόξευση έχει υπολογιστεί ότι είναι από ένα έως δύο μήνες περίπου πριν από την ημερομηνία της μεγαλύτερης προσέγγισης Γης-Άρη. Στην περίπτωση του «Perseverance» το ταξίδι του θα διαρκέσει εφτά περίπου μήνες για να φτάσει στον Άρη σε μια τροχιά που ξεπερνάει τα 500 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Όλες αυτές οι διαστημοσυσκευές που έχουν ήδη σταλεί καθώς και όσες θα ακολουθήσουν στα επόμενα μερικά χρόνια, έχουν σαν κύριο σκοπό την εμπεριστατωμένη μελέτη του Άρη απ’ όλες τις απόψεις, έτσι ώστε η αποστολή επανδρωμένων διαστημοπλοίων να γίνει εφικτή σε μερικές ίσως δεκαετίες από σήμερα. https://physicsgg.me/2020/08/09/%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%ad%ce%b3%ce%b3%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ac%cf%81%ce%b7/

Mars 2020: To Perseverance της NASA στον δρόμο για τον Άρη, παρά τα αρχικά προβλήματα. Η αποστολή Mars 2020 Perseverance της NASA είναι «υγιής» και καθ'οδόν προς τον Κόκκινο Πλανήτη, προκειμένου να αναζητήσει ίχνη αρχαίας ζωής και να συλλέξει δείγματα για να τα στείλει πίσω στη Γη. Όπως ανακοινώθηκε, η ομάδα της αποστολής έλαβε τηλεμετρία από το σκάφος και ήταν σε θέση να στείλει εντολές σε αυτό, επιβεβαιώνοντας ότι το διαστημόπλοιο, μετά από κάποια αρχικά προβλήματα, είναι «υγιές» και πετά προς τον προορισμό του. Το πιο εξελιγμένο όχημα που έχει αποσταλεί ποτέ στον Άρη εκτοξεύτηκε μαζί με το Ingenuity Mars Helicopter την Πέμπτη με πύραυλο ULA Atlas V από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα. Οι μηχανικοί είχαν να αντιμετωπίσουν ένα τεχνικό πρόβλημα που είχε ως αποτέλεσμα να τεθεί το σκάφος σε προστατευτικό «safe mode» λίγο μετά την εκτόξευση. Όπως έγινε γνωστό, το σκάφος παρουσίασε μικρά προβλήματα τηλεπικοινωνιών και θερμοκρασίας μετά την εκτόξευση- ωστόσο το πρωί της Παρασκευής (ώρα Ελλάδας) το σκάφος είχε βγει από την κατάσταση ασφαλούς λειτουργίας και είχε επανέλθει σε κανονικό cruise mode. Λίγο μετά τη συνέντευξη Τύπου για την εκτόξευση- όπου ο διευθυντής της NASA, Τζιμ Μπράιντενσταϊν, έκανε λόγο για μια θαυμάσια εκτόξευση και μια μεγάλη ημέρα για τη NASA- η NASA επιβεβαίωσε πως το Perseverance πέρασε σε «safe mode» λόγω μιας απρόσμενης διαφοράς θερμοκρασίας: Όπως είπαν στελέχη της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, το σκάφος μπήκε σε κατάσταση ασφαλούς λειτουργίας επειδή ένα τμήμα του ήταν πιο κρύο από ό,τι αναμενόταν ενώ ήταν στη σκιά της Γης. Ωστόσο, όπως διευκρινίστηκε, οι θερμοκρασίες αργότερα ήταν φυσιολογικές και το σκάφος εκτός της σκιάς της Γης. Επίσης, λύθηκε ένα άλλο πρόβλημα που είχε να κάνει με τις τηλεπικοινωνίες: Εντός των πρώτων λίγων ωρών μετά την εκτόξευση, αν και το προσωπικό της NASA μπορούσε να πιάσει το σήμα που αποστελλόταν από το σκάφος, η επεξεργασία του δεν γινόταν σωστά. Πάντως αυτό το πρόβλημα δεν προκάλεσε ιδιαίτερη ανησυχία. Όπως έγινε γνωστό, προκλήθηκε από το ότι η NASA βασίζεται σε ένα σύστημα ονόματι Deep Space Network για να επικοινωνεί με το σκάφος όσο δεν είναι ακόμα πολύ μακρά στο βαθύ διάστημα. Το Deep Space Network αποτελείται από μεγάλες κεραίες με υπερευαίσθητους δέκτες και το σήμα από ένα σκάφος που είναι τόσο κοντά μπορεί να προκαλέσει προβλήματα- οπότε οι μηχανικοί χρειάστηκε να «πειράξουν» τις ρυθμίσεις του δικτύου για να επεξεργαστούν τις πληροφορίες που έρχονταν από το διαστημόπλοιο. Όταν ένα σκάφος εισέρχεται σε κατάσταση ασφαλούς λειτουργίας, όλα τα συστήματα πλην των απολύτως απαραίτητων απενεργοποιούνται μέχρι να δεχτεί νέες εντολές από το κέντρο ελέγχου. Σε περιπτώσεις πολύπλοκων διαπλανητικών αποστολών, τα διαστημόπλοια είναι σχεδιασμένα να τίθενται σε safe mode εάν οι συνθήκες που αντιλαμβάνεται ο υπολογιστής δεν είναι εντός των προκαθορισμένων παραμέτρων. Το βράδυ της Πέμπτης η αποστολή Mars 2020 πραγματοποίησε πλήρη αξιολόγηση «υγείας», προκειμένου όλα να βρεθούν στην κατάσταση που πρέπει να είναι για το ταξίδι στον Άρη. Αποστολή του Perserverance είναι η αναζήτηση ιχνών αρχαίας μικροσκοπικής ζωής στον Άρη, η εξερεύνηση των γεωλογικών χαρακτηριστικών του σημείου προσεδάφισης- του κρατήρα Τζέζερο- και η επίδειξη σημαντικών τεχνολογιών που θα βοηθήσουν στην προετοιμασία μελλοντικών επανδρωμένων και ρομποτικών εξερευνητικών αποστολών. Ένα από τα ιδιαίτερα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά της αποστολής είναι το Ingenuity Mars Helicopter- ένα ελικόπτερο για τον Άρη, που θα παραμείνει προσδεδεμένο στην κοιλιά του Perseverance κατά την πτήση προς τον πλανήτη και τις πρώτες 60 ημέρες στην επιφάνεια. Το σκάφος προορίζεται να πραγματοποιήσει μόνο δοκιμαστικές πτήσεις- δεν φέρει όργανα. Σύμφωνα με τη NASA, το Perseverance είναι το πιο προηγμένο και ικανό ρόβερ στην ιστορία- και έχει μπροστά του ακόμα επτά μήνες ταξιδιού. https://www.naftemporiki.gr/story/1624199/mars-2020-to-perseverance-tis-nasa-ston-dromo-gia-ton-ari-para-ta-arxika-problimata

Έτοιμη για την εκτόξευση ερευνητικού ρομπότ στον Άρη η NASA Έτοιμη για την εκτόξευση μιας φιλόδοξης αποστολής στον Άρη, σήμερα Πέμπτη, είναι η NASA, με το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στο όχημα επόμενης γενιάς (Perseverance rover). Πρόκειται για ένα ρομπότ έξι τροχών που έχει ως αποστολή την ανάπτυξη ενός μίνι ελικοπτέρου, την πειραματική εφαρμογή εξοπλισμού για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές, αλλά και τη διεξαγωγή έρευνας για των εντοπισμό ιχνών προηγούμενης ζωής στον Άρη. Η αποστολή, με κόστος 2,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων, έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί στις 07:50 το πρωί ώρα Ανατολικής Ακτής (14.50 ώρα Ελλάδας) από το κέντρο διαστημικών εκτοξεύσεων (Cape Canaveral) στη Φλόριντα. Είναι η 9η αποστολή της NASA στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Κίνα προχώρησαν σε διαφορετικές διαστημικές εκτοξεύσεις για τον Άρη, μέσα στον Ιούλιο, παρουσιάζοντας τις δικές τους τεχνολογικές εξελίξεις, αλλά και διαστημικές φιλοδοξίες. Η εκτόξευση θα γίνει από πύραυλο-φορέα Atlas 5 που κατασκεύασε η κοινοπραξία Boeing-Lockheed (United Launch Alliance), ενώ το όχημα εξερεύνησης που έχει το μέγεθος αυτοκινήτου, αναμένεται ότι θα φτάσει στον Άρη τον Φεβρουάριο. Η προσεδάφισή του έχει προγραμματιστεί σε ένα κρατήρα βάθους 250 μέτρων με την ονομασία «Jezero». Πρόκειται για μία τοποθεσία που ήταν λίμνη, πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια, για την οποία οι επιστήμονες πιστεύουν πως μπορεί να περιέχει ίχνη από προηγούμενη μικροβιολογική ζωή στον Άρη. https://www.kathimerini.gr/1090006/article/epikairothta/episthmh/etoimh-gia-thn-ekto3eysh-ereynhtikoy-rompot-ston-arh-h-nasa