Δροσος Γεωργιος

NASA : Καταγράφονται καθημερινά σεισμοί στην επιφάνεια του Άρη. Το ρομποτικό γεωλογικό εργαστήριο InSight της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), που βρίσκεται στον Άρη για πάνω από ένα χρόνο και διαθέτει τον πρώτο σεισμογράφο σε άλλο πλανήτη, έχει ανιχνεύσει 322 αρειανούς σεισμούς έως τώρα. Είναι οι πρώτοι σεισμοί που έχουν καταγραφεί σε άλλο ουράνιο σώμα πέρα από τη Γη και τη Σελήνη. Το στατικό InSight που έχει προσεδαφιστεί κοντά στον αρειανό ισημερινό, ανιχνεύει πλέον περίπου δύο σεισμούς τη μέρα και ο αριθμός αυτός τείνει να αυξάνεται με το πέρασμα του χρόνου, χωρίς να είναι ακόμη σαφές γιατί αυτό συμβαίνει, όπως ανακοίνωσε ο γεωφυσικός Μπρους Μπάνερντ του Εργαστηρίου Αεριώθησης(JPL)της NASA στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης στο Σαν Φρανσίσκο, σύμφωνα με το «Nature». Οι περισσότεροι αρειανοί σεισμοί είναι πολύ μικροί, ανεπαίσθητοι για τα γήινα δεδομένα, μερικοί όμως φθάνουν σχεδόν τα τέσσερα ρίχτερ. Δύο από τους μεγαλύτερους προήλθαν από μια γεωλογικά ενεργή περιοχή (Cerberus Fossae) που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1.600 χιλιομέτρων ανατολικά του InSight. Πιθανώς προκλήθηκαν από τη συσσώρευση «στρες» κατά μήκος των ρηγμάτων στον αρειανό φλοιό. Οι αρειανοί σεισμοί είναι δύο ειδών: οι πιο συχνοί είναι σε υψηλές συχνότητες και οι πιο αραιοί σε χαμηλές. Οι πρώτοι πιθανώς αφορούν επιφανειακά ρήγματα, ενώ οι δεύτεροι ταξιδεύουν από μεγαλύτερα βάθη του πλανήτη. Ένα άλλο εύρημα από ένα άλλο όργανο, το μαγνητόμετρο, όπως ανακοινώθηκε, είναι περιοδικοί μυστηριώδεις μαγνητικοί παλμοί που εμφανίζονται γύρω στα μεσάνυχτα κάθε βράδυ γύρω από το InSight. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι προκαλούνται από τα φορτισμένα σωματίδια του ηλιακού «ανέμου» που πέφτουν πάνω στο ρομποτικό εργαστήριο. Από την άλλη, ένας από τους βασικούς στόχους του InSight, να ανοίξει μια τρύπα βάθους έως πέντε μέτρων στο έδαφος του Άρη, έχει «σκοντάψει», καθώς το γερμανικής κατασκευής τρυπάνι του έχει κολλήσει από τον Οκτώβριο, έχοντας βρει σε έδαφος πιο σκληρό του αναμενομένου. https://www.in.gr/2019/12/16/tech/o-seismografos-tou-insight-tis-nasa-exei-anixneysei-322-seismous-ston-ari-eos-tora/

Το διαστημικό σκάφος Juno διαφεύγει από το θάνατο και κάνει μια μοναδική ανακάλυψη. Στις 3 Νοεμβρίου του 2019, το διαστημόπλοιο Juno της NASA παρατήρησε τυχαία έναν ολοκαίνουργιο κυκλώνα στο Νότιο Πόλο του Δία, ενώ διεξήγαγε ένα μοναδικό ελιγμό που έσωσε το διαστημόπλοιο από το θάνατο. Πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις συνέβησαν κατά λάθος: η πενικιλίνη, τα μικροκύματα, οι ακτινογραφίες - όλα αυτά τα βασικά ευρήματα ήταν ακούσια. Οι αστρονομικές ανακαλύψεις απαιτούν μερικές φορές και κάποια τύχη: ο William Herschel ανακάλυψε τον Ουρανό, ενώ μελετάει τα φωτεινά αστέρια και τα κοντινά αδύνατα αστέρια. Ομοίως, ο Giuseppe Piazzi βρήκε τον πρώτο αστεροειδή, Ceres, ενώ κατάρτισε έναν κατάλογο με τις θέσεις των αστεριών. Φέτος, η NASA ήταν αρκετά τυχερή, καθώς κατά λάθος είδαν έναν ολοκαίνουριο γιγάντιο κυκλώνα στον Δία. Και υπάρχει μια ιστορία πίσω από αυτές τις εκπληκτικές εικόνες. Το διαστημόπλοιο Juno της NASA πραγματοποίησε τη 22η συγκέντρωση δεδομένων από τον γίγαντα του φυσικού αερίου. Καθώς το διαστημικό σκάφος ανέβηκε 3.500 χιλιόμετρα πάνω από τα υπέροχα σύννεφα, οι ειδικοί της NASA διαπίστωσαν ότι ολόκληρη η αποστολή βρίσκεται σε κίνδυνο. Το ηλιακό διαστημόπλοιο κατευθύνεται προς τη σκιά του Δία. Η έκλειψη θα μπορούσε να είναι θανατηφόρα για τον Juno: το διαστημικό σκάφος πιθανώς θα παγώσει μέχρι θανάτου. «Ενώ η ομάδα προσπαθούσε να καταλάβει πώς να εξοικονομήσει ενέργεια και να κρατήσει τον πυρήνα θερμαινόμενο, οι μηχανικοί ήρθαν με μια εντελώς νέα διέξοδο από το πρόβλημα: Μετακινήστε τη σκιά του Δία. Δεν ήταν τίποτα λιγότερο από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ιδιοφυΐας ", λέει ο Scott Bolton, κύριος ερευνητής του Juno από το Νοτιοδυτικό Ινστιτούτο Ερευνών στο Σαν Αντόνιο. Η ομάδα υπολόγισε ότι η τροχιά του σκάφους θα χάσει την έκλειψη αν ο Juno προκάλεσε καύση πυραύλων πριν από τις 3 Νοεμβρίου. Ένας τέτοιος ελιγμός θα χρησιμοποιούσε το σύστημα ελέγχου αντίδρασης του σκάφους, το οποίο αρχικά δεν προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Στις 30 Σεπτεμβρίου, περισσότερο από 4 εβδομάδες πριν από τον εκτιμώμενο χρόνο θανάτου, το σύστημα ελέγχου αντίδρασης καίγεται άρχισε και διήρκεσε περισσότερο από 10 ώρες. Ένας τέτοιος ελιγμός ήταν 5 φορές μεγαλύτερος από οποιαδήποτε προηγούμενη χρήση του συστήματος, αλλά άλλαξε την τροχιακή ταχύτητα του Juno κατά 203 χιλιόμετρα την ώρα, καταναλώνοντας 73 κιλά καυσίμου. 34 ημέρες αργότερα, οι ηλιακοί συστοιχίες του διαστημικού σκάφους συνέχισαν να μετατρέπουν το ηλιακό φως σε ηλεκτρόνια αμείωτα, καθώς ο Juno προετοιμαζόταν να φωνάξει και πάλι πάνω από τα σύννεφα του Δία. «Χάρη στους πλοηγούς και τους μηχανικούς μας, έχουμε ακόμα μια αποστολή» λέει ο Μπόλτον. Το έργο των ναυτικών επιβραβεύθηκε πολύ καιρό με τη νέα, μόνιμη ανακάλυψη του 7ου κυκλώνα που ενώνει το μέρος των τεράστιων καταιγίδων στο Νότιο Πόλο του Δία. Αυτή η σύνθετη εικόνα ορατού φωτός που τραβήχτηκε από τον απεικονιστή JunoCam στο διαστημόπλοιο Juno της NASA στις 3 Νοεμβρίου 2019, δείχνει ένα νέο κυκλώνα στο νότιο πόλο του Δία έχει ενώσει πέντε άλλους κυκλώνες για να δημιουργήσει ένα εξαγωνικό σχήμα γύρω από ένα μεγάλο ενιαίο κυκλώνα. «Αυτοί οι κυκλώνες είναι νέα φαινολογικά φαινόμενα που δεν έχουν δει ή προβλεφθεί πριν», λέει ο Cheng Li, επιστήμονας της Juno από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Μπέρκλεϊ. «Η φύση αποκαλύπτει τη νέα φυσική όσον αφορά τις κινήσεις υγρών και τη λειτουργία των τεράστιων πλανητικών ατμοσφαιρών. Αρχίζουμε να το κατανοούμε μέσω παρατηρήσεων και προσομοιώσεων από υπολογιστή. Οι μελλοντικές Juno flybys θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε περαιτέρω την κατανόησή μας αποκαλύπτοντας τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται οι κυκλώνες με την πάροδο του χρόνου ». Ο νότιος πόλος του γίγαντα αερίου χαρακτήρισε 5 μαζικούς κυκλώνες που χορεύουν γύρω από τον έκτο κεντρικό, οι καταιγίδες παρέμειναν στο πενταγωνικό σχήμα και παρατηρήθηκαν από τον Juno από την άφιξή του στον Δία το 2016. 6 κυκλώνες ήταν οι «δροσεροί τύποι του νότιου ημισφαιρίου», που ποτέ δεν κάλεσε άλλους να παίξουν. Τώρα έκαναν μια εξαίρεση για αυτό το μικρό παιδί, το οποίο είναι περίπου το μέγεθος του Τέξας. Τον Νοέμβριο 3 ο Juno συνέλαβε έναν νέο κυκλώνα που ενώνει το ιδιωτικό πάρκο. Τα παλιά μέλη έπρεπε να κινηθούν για να κάνουν χώρο στο πίστα για τον νέο τύπο, από τότε, 7 κυκλώνες στροβιλίζονται σε εξαγωνικό σχήμα. Ένα περίγραμμα των ηπειρωτικών Ηνωμένων Πολιτειών που υπερκαλύπτονται πάνω στον κεντρικό κυκλώνα στην υπέρυθρη εικόνα και ένα περίγραμμα του Τέξας υπερτίθεται πάνω από τον νεότερο κυκλώνα στο νότιο πόλο του Δία δίνει μια αίσθηση της τεράστιας κλίμακας τους. «Ο συνδυασμός της δημιουργικότητας και της αναλυτικής σκέψης απέδωσε για άλλη μια φορά μεγάλο χρόνο στη NASA», καταλήγει ο Bolton. https://asgardia.space/en/news/Juno-Spacecraft-Escapes-Death-And-Makes-a-Unique-Discovery

H ΝΑSA ξαναγράφει την ιστορία των pulsars Ένα βήμα πιο κοντά στην αποκωδικοποίηση των μυστηρίων που καλύπτουν τα pulsars, τα υπέρπυκνα στροβλιλιζόμενα απομεινάρια αστέρων που έχουν εκραγεί, βρίσκονται οι αστροφυσικοί. Χάρη στο νέο τηλεσκόπιο NICER, που σαρώνει τον ουράνιο θόλο στο φάσμα των ακτίνων Χ, οι επιστήμονες έλαβαν τις πρώτες ακριβείς και αξιόπιστες μετρήσεις του μεγέθους και της μάζας ενός pulsar, καθώς και τον πρώτο χάρτη των θερμών σημείων στην επιφάνεια του. Το ΝISER (Neutron star Interior Composition Explorer) είναι ένα τηλεσκόπιο της ΝΑSA και έχει «φορτωθεί» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με ένα και μόνο στόχο: να ρίξει φως στα μυστήρια που περιβάλλουν τα pulsars. Όταν ένα τεράστιο αστέρι εξαντλεί τα πυρηνικά του καύσιμα, δηλαδή το ήλιο, καταρρέει κάτω από το βάρος του και εκρήγνυται σαν σουπερνόβα. Αυτοί οι αστρικοί θάνατοι αφήνουν πίσω τους μαύρες τρύπες ή άστρα νετρονίων, ανάλογα με το μέγεθος του αστεριού που εξερράγη. Ένα άστρο νετρονίων έχει μάζα μεγαλύτερη από του Ήλιου μας, συμπυκνωμένη σε μια έκταση περίπου όσο το νησί της Ύδρας. Αν θεωρητικά μπορούσαμε να πάρουμε μια κουταλιά από το «έδαφος» ενός άστρου νετρονίων, θα ζύγιζε περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο τόνους, περίπου το βάρος του όρους Έβερεστ. Τα Pulsars, είναι μια κατηγορία αστέρων νετρονίων, στροβιλίζονται γύρω από τον άξονά τους εκατοντάδες φορές κάθε δευτερόλεπτο και εκπέμποντας στο διάστημα κατακλυσμιαίες δέσμες με κάθε περιστροφή. Το τηλεσκόπιο NICER εστίασε στο J0030 + 0451 (J0030 εν συντομία), ένα Pulsar που βρίσκεται σε μια απομονωμένη περιοχή διαστήματος 1.100 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό των Ιχθύων και περιστρέφεται 205 φορές ανά δευτερόλεπτο. Κατά τη μέτρηση του J0030 το NICER αποκάλυψε ότι τα σχήματα και οι θέσεις των «θερμών σημείων» στην επιφάνεια του pulsar δεν συνάδουν με τα θεωρητικά μοντέλα που είχαμε αναπτύξει έως τώρα. Και όταν μιλάμε για θερμά σημεία, έχουμε να κάνουμε με περιοχές που έχουν θερμοκρασία εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Για δεκαετίες, οι επιστήμονες προσπαθούσαν να εξηγήσουν πώς λειτουργούν τα pulsars. To υφιστάμενο θεωρητικό μοντέλο, προβλέπει ότι pulsars διαθέτουν πανίσχυρο ισχυρό μαγνητικό πεδίο με σχήμα παρόμοιο με ενός απλού μαγνήτη. Το πεδίο είναι τόσο ισχυρό που «κόβει» σωματίδια από την επιφάνεια του puslar και τα επιταχύνει σχεδόν στην ταχύτητα του φωτός. Μερικά σωματίδια ακολουθούν το μαγνητικό πεδίο και προσκρούουν την αντίθετη πλευρά, θερμαίνοντας την επιφάνεια και δημιουργώντας θερμά σημεία στους μαγνητικούς πόλους. Ολόκληρο το pulsar λάμπει ελαφρά στο φάσμα των ακτίνων X, αλλά τα θερμά σημεία είναι φωτεινότερα. Καθώς το pulsar περιστρέφεται, αυτές οι κηλίδες σαρώνουν τον ουράνιο θόλο, όπως οι φωτεινές δέσμες ενός φάρου, δημιουργώντας διακυμάνσεις στη φωτεινότητα των ακτίνων Χ του αντικειμένου. Αλλά οι νέες παρατηρήσεις του NICER δείχνουν ότι το θεωρητικό μοντέλο έχει ατέλειες, σύμφωνα με τους ερευνητές της NASA, καθώς τα «θερμά σημεία» εμφανίστηκαν σε περιοχές που δεν θα έπρεπε κανονικά. Πόσο θεμελιώδεις είναι αυτές οι ατέλειες; Αυτό μένει να αποδειχθεί αφού ο όγκος των στοιχείων που συγκεντρώθηκαν από τις παρατηρήσεις του NICER απαιτεί επεξεργασία και προσομοιώσεις ετών, για να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα. Σε κάθε περίπτωση, η αλήθεια είναι κάπου εκεί έξω. Και μάλλον είναι πιο περίπλοκη απ’ όσο πιστεύαμε. https://physicsgg.me/2019/12/14/h-%ce%bd%ce%b1sa-%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-pulsars/

Το Hubble παρακολουθεί τον πρώτο διαστρικό κομήτη. Πριν από πάρα πολλά χρόνια, σ’ ένα πλανητικό σύστημα, πολλά έτη φωτός μακριά από την Γη, ένας παγωμένος βράχος μετά από κάποια σύγκρουση ξέφυγε στον μεσοσαστρικό χώρο, για να καταλήξει μετά από περιπλάνηση εκατομμυρίων ετών στο δικό μας πλανητικό σύστημα. Πρόκειται για τον κομήτη 2I/Borisov που ανακαλύφθηκε στις 30 Αυγούστου 2019 από τον ερασιτέχνη αστρονόμο Gennady Borisov. Είναι το δεύτερο διαστρικό αντικείμενο που παρατηρήσαμε να διασχίζει το ηλιακό μας σύστημα. (Ο πρώτος διαστρικός επισκέπτης παρατηρήθηκε το 2017 – το αντικείμενο που ονομάστηκε Οουμουαμούα). Στις 7 Δεκεμβρίου 2019 ο κομήτης Borisov πέρασε από την πλησιέστερη στον ήλιο απόσταση, περίπου δυο φορές την απόσταση Γης – ήλιου (υπενθυμίζεται ότι η μέση απόσταση Γης-Ήλιου είναι 150 εκτομμύρια χιλιόμετρα=1 αστρονομική μονάδα). Η βαρυτική έλξη του Ήλιου δεν θα καταφέρει να «συλλάβει» τον διαστρικό επισκέπτη εξαιτίας της μεγάλης ταχύτητάς του 160.000 χιλιόμετρα ανά ώρα και του σχήματος της τροχιάς του. Από τον Οκτώβριο το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, παρακολουθεί τον κομήτη Borisov. Έτσι, προέκυψαν δυο οι παρακάτω εντυπωσιακές φωτογραφίες: Στην πρώτη φωτογραφία (αριστερά) ο κομήτης εμφανίζεται μπροστά από έναν μακρινό σπειροειδή γαλαξία (τον 2MASX J10500165-0152029). Όταν λήφθηκε η φωτογραφία ο διαστρικός κομήτης απείχε 326 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Η δεύτερη φωτογραφία (δεξιά) λήφθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019, λίγο μετά την πλησιέστερη διέλευσή του από τον Ήλιο, όταν απείχε 296 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Ο κομήτης θα κάνει τη πλησιέστερη προσέγγισή του στη Γη στα τέλη Δεκεμβρίου σε απόσταση 289 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble μας δίνει το καλύτερο ανώτατο όριο για το μέγεθος του πυρήνα του κομήτη Borisov, που είναι και το σημαντικότερο τμήμα του. Οι φωτογραφίες του Hubble μας δείχνουν ότι ο πυρήνας του είναι 15 φορές μικρότερος από ότι έδειχναν οι προηγούμενες έρευνες – η ακτίνα του είναι μικρότερη από μισό χιλιόμετρο. Οι παρατηρήσεις και άλλων τηλεσκοπίων δείχνουν ότι η χημική σύνθεση του είναι παρόμοια με τους κομήτες του ηλιακού μας συστήματος, κάτι που υποδεικνύει ότι κομήτες σχηματίζονται με παρόμοιο τρόπο και σε άλλα πλανητικά συστήματα. Έως τα μέσα του 2020 ο κομήτης θα έχει αφήσει πίσω του τον πλανήτη Δία και θα συνεχίσει την πορεία προς την παγωμένη άβυσσο του διαστρικου χώρου. https://physicsgg.me/2019/12/15/%cf%84%ce%bf-hubble-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%b8%ce%b5%ce%af-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8c/

Το SpaceX θα παραδώσει κάνναβη στον ISS Την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου, η αμερικανική βιοτεχνολογική εταιρεία Front Range Biosciences ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να στείλει κάνναβη με το αεροσκάφος SpaceX CRS-20 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) που έχει προγραμματιστεί για το Μάρτιο του 2020. Είναι περισσότερο από ένα χρόνο από τότε που ο SpaceX CEO Elon Musk καπνίζει μπροστα στην κάμερα. Είναι ένα ακόμη βήμα για τη διάδοση της κάνναβης στους ενθουσιώδες του χώρου; Το SpaceX τώρα παραδίδει φάρμακα στο ISS; Οι αστροναύτες μπορούν τώρα να καπνίζουν ; Θα πετάξει η NASA αστροναύτες; Συγγνώμη για να σας απογοητεύσω, αλλά οι αστροναύτες δεν φτάνουν ψηλά στον Διαστημικό Σταθμό. Ο Μουσκ δεν εισέρχεται στο εμπόριο ναρκωτικών, εξ όσων γνωρίζουμε. Αντ 'αυτού, η βιοτεχνολογική εταιρεία θα στείλει καλλιέργειες φυτών στο διάστημα, προκειμένου να ελέγξει πώς η μικροβαρύτητα επηρεάζει τις μεταβολικές οδούς τους. Για να διεξαγάγει ένα τόσο ενδιαφέρον πείραμα, η εταιρεία συνεργάστηκε με τις εταιρείες SpaceCells USA Inc. και BioServe Space Technologies στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, Boulder. Το Front Range παρέχει τις καλλιέργειες των φυτών, η SpaceCells παρέχει διαχείριση και χρηματοδότηση για το έργο, ενώ η BioServe παρέχει υλικό με εξειδίκευση στην πτήση για τη στέγαση των φυτών. Η κάνναβη θα παραμείνει στο ISS σε ειδική θερμοκοιτίδα με ελεγχόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες για ένα μήνα, ενώ παρακολουθείται απομακρυσμένα από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. Έτσι δεν υπάρχει κανένας τρόπος που οι αστροναύτες θα μπορούσαν να καπνίσουν τα δείγματα και να μην πιαστούν ακόμα κι αν ήθελαν. Στην πραγματικότητα, ακόμα κι αν θα μπορούσαν, δεν θα αντιμετώπιζαν κανένα από τα ψυχαγωγικά αποτελέσματα: η εταιρεία στέλνει κάνναβη στο διάστημα, τα στελέχη που περιέχουν πολύ χαμηλά επίπεδα ψυχοδραστικών ενώσεων γνωστών ως τετραϋδροκανναβινόλη ή ΤΗC. Μαζί με την κάνναβη, η εταιρία στέλνει σταθμούς καφέ στο σταθμό. Συνολικά, έως και 480 φυτικές κυτταροκαλλιέργειες θα διαμείνουν πάνω στο ISS. Μετά από 30 ημέρες στο διάστημα, τα δείγματα θα μεταφερθούν στη Γη, έτσι ώστε οι ερευνητές στο Front Range να μπορούν να εξετάσουν τα φυτά και να καθορίσουν τον τρόπο με τον οποίο επιδρα η μικροβαρύτητα . Αυτή είναι μια από τις πρώτες στιγμές που κάποιος ερευνά τις επιπτώσεις της μικροβαρύτητας και της διαστημικής πτήσης στις καλλιέργειες κυψελίδων κάνναβης και καφέ », λέει ο κ. Jonathan Vaught, συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Front Range Biosciences. «Υπάρχει επιστήμη για να υποστηρίξει τη θεωρία ότι οι φυτικές μεταλλάξεις μεταφέρουν χώρο. Αυτή είναι μια ευκαιρία να δούμε αν αυτές οι μεταλλάξεις παραμένουν ξανά στη γη και αν υπάρχουν νέες εμπορικές εφαρμογές. Με την εκμάθηση του τρόπου με τον οποίο τα φυτά ανταποκρίνονται σε ένα τέτοιο ασυνήθιστο περιβάλλον, η εταιρεία ελπίζει να βρει νέους τρόπους καλλιέργειας φυτών, ώστε να μπορούν να ευδοκιμούν σε τοποθεσίες όπου δεν έχουν ευδοκιμησει επιτυχώς στο παρελθόν. https://asgardia.space/en/news/SpaceX-Will-Deliver-Cannabis-to-ISS

Το Mars Express καταγράφει τον Φόβο κατά τη διάρκεια μιας μοναδικής διαδρομής. Το ESA Mars Express συλλαμβάνει λεπτομερείς εικόνες του μεγαλύτερου φεγγαριού Φόβο από διαφορετικές γωνίες κατά τη διάρκεια μιας μοναδικής διαδρομής που πραγματοποιήθηκε στις 17 Νοεμβρίου. Η πρώτη πλανητική αποστολή που επιχείρησε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), η Mars Express, μας έχει δώσει ήδη το φετινό πακέτο διακοπών. Το διαστημόπλοιο συνέλαβε μια σειρά από λεπτομερείς εικόνες του ογκώδους φεγγαριού του Άρη, του Φόβου, με ακανόνιστο σχήμα. Ο Κόκκινος Πλανήτης διαθέτει δύο φεγγάρια: Φόβο και Δειμο. Ο Φόβος, ο μεγαλύτερος, είναι περίπου 27 με 22 με 18 χιλιόμετρα σε διάμετρο. Στην ελληνική μυθολογία ο Φόβος ήταν ένας από τους γιους του θεού του πολέμου Ares (Άρης στους Ρωμαίους) και μια προσωποποίηση του ίδιου του φόβου (όπως στη φοβία). Ο δίδυμος αδελφός του, ο Δειμος, δεν είναι λιγότερο δυσάρεστος - το όνομα σημαίνει κυριολεκτικά τρόμο. Τα εχθρικά ονόματα που δίνονται στους σκοτεινούς γκρίζους διαστημικούς βράχους τα ταιριάζουν εντελώς. Ο Φώβος είναι στην πραγματικότητα σε μια πορεία σύγκρουσης με τον Άρη, πλησιάζοντας τον πλανήτη σε ρυθμό 1,8 μέτρων κάθε αιώνα. Σε περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια το φεγγάρι είτε θα συντριβεί στον Άρη είτε θα διασπαστεί σε ένα δαχτυλίδι. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στις 17 Νοεμβρίου, όταν ο Φοβός πέρασε τον Άρη Express, σε απόσταση 2400 χιλιομέτρων. Το Mars Express κατέλαβε τη σελήνη σε όλη του τη δόξα υπό διαφορετικές γωνίες: ένας αριθμός κραδασμών παρατηρείται στη βραχώδη επιφάνεια μαζί με το μεγαλύτερο και πιο διάσημο Το χαρακτηριστικό στοιχείο του Φόβου είναι ο κρατήρας Stickney, μήκους 9 χιλιομέτρων. Στο βίντεο, η περιστροφη σιγά σιγά φωτίζει πριν σκουρύνει ξανά. Η αλλαγή της φωτεινότητας συμβαίνει λόγω της αλλαγής της γωνίας μεταξύ του διαστημικού σκάφους και του Ήλιου. Όταν ο Ήλιος βρίσκεται ακριβώς πίσω από την κάμερα, ο Φοίβος φωτίζεται περισσότερο. Αυτή η στιγμή μπορεί να ληφθεί μόνο 3 φορές το χρόνο. Η ακολουθία είναι πραγματικά εξαιρετικά χρήσιμη για τους επιστήμονες, καθώς τους επιτρέπει να υπολογίζουν την ανακούφιση της επιφάνειας του Phobos με βάση τις μεταβαλλόμενες σκιές. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Mars Express μοιράζεται μια συναρπαστική ακολουθία το φεγγάρι: το 2016, η ESA δημοσίευσε ένα βίντεο με τον Φόβο στο προσκήνιο και τον Κρόνο με τα δαχτυλίδια του στο παρασκήνιο. https://asgardia.space/en/news/Mars-Express-Captures-Phobos-During-a-Unique-Flyby

Ο νέος χάρτης Marks Shallow Water Locations στον Άρη. Οι επιστήμονες δημιούργησαν έναν χάρτη βάθους πάγου νερού στον Άρη, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τον Αναγνώστη του Άρη (Mars Reconnaissance Orbiter, MRO). Ο χάρτης, ο οποίος πιθανώς θα είναι χρήσιμος για τον προσδιορισμό του μελλοντικού τόπου προσγείωσης, έχει δημοσιευθεί σε Geophysical Research Letters.Επειδή υπάρχει μικρή πίεση του αέρα στον Άρη, το νερό στον κόκκινο πλανήτη εξατμίζεται γρήγορα από στερεό σε αέριο. Ο πάγος νερού που υπάρχει είναι υπόγεια, που βρίσκεται στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη του Άρη. Ο νέος χάρτης περιλαμβάνει περιοχές βέλτιστες για προσγείωση, όπου οι αστροναύτες θα μπορούσαν να σκάψουν το νερό χρησιμοποιώντας μόνο ένα φτυάρι. Συνεχίζουμε να συλλέγουμε δεδομένα σχετικά με τον θαμμένο πάγο στον Άρη, μηδενίζοντας τα καλύτερα σημεία για να προσγειωθούν οι αστροναύτες », λέει ο Δρ. Sylvain Piqueux από το Εργαστήριο Jet Propulsion της NASA στο Sci-News. Η μηχανή απεικόνισης θερμικής εκπομπής MRO και Mars Odyssey ήταν απαραίτητες για τον εντοπισμό πάγου. Η ερευνητική ομάδα διέθεσε διασταυρούμενες θερμοκρασίες που ήταν «υποδηλωτικές του πάγου» με άλλα δεδομένα, όπως οι δεξαμενές πάγου που ανιχνεύθηκαν με ραντάρ ή παρατηρήθηκαν μετά από επιπτώσεις από το μετεωρίτη, δήλωσαν. «Τα δεδομένα από το Spectrometer Spectrometer Gamma Ray της Odyssey, χαρτογράφηση των αποθέσεων πάγου νερού, ήταν επίσης χρήσιμες. Όπως αναμενόταν, όλα αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ένα πλήθος πάγου νερού σε όλους τους αρειανικούς πόλους και στα μέσα γεωγραφικά πλάτη. Αλλά ο χάρτης αποκαλύπτει ιδιαίτερα ρηχικές καταθέσεις που οι μελλοντικοί σχεδιαστές αποστολών ενδέχεται να θέλουν να μελετήσουν περαιτέρω. Εκτός από το νέο χάρτη, η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να μελετήσει διεξοδικά τους πάγους του Άρη σε διαφορετικές εποχές, για να καταλάβει πώς αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. «Όσο περισσότερο αναζητούμε πάγο κοντά στην επιφάνεια, τόσο περισσότερο θα βρούμε», δήλωσε ο Dr. Leslie Tamppari στο Sci-News. «Η παρατήρηση του Άρη με πολλαπλά διαστημόπλοια κατά τη διάρκεια των ετών συνεχίζει να μας παρέχει νέους τρόπους για να ανακαλύψουμε αυτόν τον πάγο». Καθώς η NASA σχεδιάζει να στείλει μια αποστολή με πλήρωμα στον Άρη τη δεκαετία του 2030, είναι σημαντικό να εντοπίσουμε πάγο που θα μπορούσε να είναι ένα " situ πηγή πόσιμου νερού, αναπνεύσιμο οξυγόνο και πολλά άλλα. https://asgardia.space/en/news/New-Map-Marks-Shallow-Water-Locations-on-Mars

1-21 Δεκεμβρίου 2019, Έκθεση δειγμάτων σεληνιακού πετρώματος από την ιστορική αποστολή Apollo – 11. Με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων από την προσσελήνωση του Apollo- 11 και του πρώτου βήματος του ανθρώπου στη Σελήνη, το Κέντρο Επισκεπτών Θησείου κλείνει το έτος με νέες δράσεις προς το κοινό. Έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε, για πρώτη φορά, θραύσματα σεληνιακού πετρώματος τα οποία έ φτασαν στον πλανήτη μας από τη ιστορική αποστολή Apollo – 11. Τα δείγματα αυτά δωρήθηκαν στην χώρα μας το 1970, από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και σε 134 ακόμη χώρες, ως διπλωματικό δώρο από τον πρόεδρο Richard Nixon και φυλάσσονται έκτοτε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Μαζί τους, μια ελληνική σημαία η οποία ταξίδεψε στη Σελήνη με την ίδια αποστολή και επέστρεψε στη Γη. Τα σπάνια εκθέματα θα φιλοξενούνται στο Μουσείο Γεωαστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών στον λόφο των Νυμφών στο Θησείο, για το διάστημα 1-21 Δεκεμβρίου 2019 και έχουν παραχωρηθεί από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, με τη φροντίδα της Διεύθυνσης Αρχαιολογικών Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Θα είναι επισκέψιμα στο Κέντρο Επισκεπτών Θησείου: -Από τα σχολεία που έχουν προγραμματισμένες πρωινές ξεναγήσεις, κατά την διάρκεια των οποίων οι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά τα θραύσματα σεληνιακού πετρώματος, μαζί με τα υπόλοιπα εκθέματα του μουσείου. -Σε ξεναγήσεις που θα πραγματοποιούνται από Δευτέρα έως Παρασκευή στις 13:30 για το παραπάνω διάστημα. -Στη διάρκεια των τακτικών βραδινών επισκέψεων που πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο από τις 19:00 έως τις 20:30 και κάθε μισή ώρα. Οι βραδινές ξεναγήσεις ολοκληρώνονται με παρατήρηση του νυχτερινού ουρανού από το τηλεσκόπιο Δωρίδη στο λόφο της Πνύκας. Ιστορική βιβλιοθήκη του ΕΑΑ Ειδικά για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και στην διάρκεια των βραδινών τακτικών ξεναγήσεων, θα είναι επισκέψιμη η ιστορική βιβλιοθήκη του Αστεροσκοπείου στο κτήριο Σίνα, η οποία θα φιλοξενεί σπάνια βιβλία και εκδόσεις των 19ου και 20ου αιώνα που αφορούν την μελέτη της Σελήνης, από την ιδιωτική συλλογή του μαθηματικού και ερασιτέχνη αστρονόμου κ. Δημήτρη Μπαρούνη. Θεματικές ομιλίες: Ομιλίες αναφερόμενες στην γεωλογία της Σελήνης, τις διαστημικές αποστολές και την εξερεύνηση του διαστήματος έχουν προγραμματιστεί ως ακολούθως: Πέμπτη, 12 Δεκεμβρίου | ώρα 18:00 “Από την εκτόξευση στην προσελήνωση της ιστορικής αποστολής Apollo – 11” Διονύσης Σιμόπουλος, επίτιμος Δ/ντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου Κώστας Καββαθάς, δημοσιογράφος και εκδότης Ο κ. Σιμόπουλος θα μας καταθέσει την προσωπική του εμπειρία, καθώς βρέθηκε στο ακρωτήριο Canaveral και παρακολούθησε την εκτόξευση του Apollo 11 προς τη Σελήνη. Μαζί του ο κ. Καββαθάς, που ως δημοσιογράφος στην ελληνική τηλεόραση, κάλυψε ζωντανά την σύνδεση της προσσελήνωσης του Apollo – 11. Και οι δυο θα μας μεταφέρουν τον ενθουσιασμό της πρώτης προσεδάφισης επανδρωμένης αποστολής στον φυσικό μας δορυφόρο, 50 χρόνια πριν. Παρασκευή, 13 Δεκεμβρίου | ώρα 18:00 “Εισαγωγή στη Γεωλογία της Σελήνης” Όλγα Συκιώτη, κύρια ερευνήτρια Ινστιτούτου Αστρονομίας Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπισης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Η Δρ. Συκιώτη θα μας παρουσιάσει τι γνωρίζουμε μέχρι σήμερα για τη γεωλογία της Σελήνης από τις πληροφορίες που έδωσαν οι διαστημικές αποστολές στον μοναδικό φυσικό δορυφόρο της Γης, επανδρωμένες και μη επανδρωμένες. Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου |ώρα 18:00 “Οι κίνδυνοι από τις κοσμικές ακτινοβολίες κατά τις διαστημικές αποστολές.” Θανάσης Ευαγγελόπουλος, ιατρός - ενδοκρινολόγος και ερασιτέχνης αστρονόμος της Αστρονομικής Ένωσης «Διόσκουροι». Ο κ. Ευαγγελόπουλος θα μας αναπτύξει από την πλευρά της ιατρικής, τους βιολογικούς κινδύνους που παρουσιάζονται κατά τις διαστημικές πτήσεις, λόγω της κοσμικής ακτινοβολίας. Γενική είσοδος για τις ξεναγήσεις: 5 ευρώ (μειωμένο: 3 ευρώ). Για τις θεματικές βραδιές απαιτείται προκράτηση θέσης στα τηλέφωνα 210 3490160 και 2103490036 από Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00 – 15:00 (γενική είσοδος 5 ευρώ). Διαβάστε το πρόγραμμα σε μορφή pdf εδώ. http://www.noa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1894&catid=86&Itemid=547&lang=el

Μνήμη από… κρύσταλλο αποθηκεύει τεράστιο όγκο δεδομένων. Τη δυνατότητα εγγραφής, αποθήκευσης αλλά και αναπαραγωγής τεράστιου όγκου δεδομένων σε ένα κομμάτι γυαλί που θα αντέξει για περισσότερα από 1000 χρόνια πέτυχε η Microsoft με την Warner Bros, κάνοντας πραγματικότητα σκηνές από ταινίες του Σούπερμαν όπου οι υπολογιστές αποτελούνταν από κρυστάλλους και ολόκληρη η ιστορία ενός πλανήτη «χωρούσε» σε κομμάτι μιας κρυσταλλικής δομής. Πρόσφατα, οι ειδικοί των εργαστηρίων έρευνας της Microsoft έκαναν μια ανακοίνωση που αλλάζει τα δεδομένα: στο πλαίσιο του προγράμματος «Project Silica», μια ερευνητική προσπάθεια της Microsoft που βασίζεται σε πρόσφατες ανακαλύψεις στο χώρο των οπτικών μέσων υπερταχέων λέιζερ σε συνδυασμό με τεχνητή νοημοσύνη, κατάφεραν να αποθηκεύσουν δεδομένα σε ένα κομμάτι κρυσταλλικού γυαλιού. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, χρησιμοποιώντας τα προαναφερθέντα λέιζερ οι επιστήμονες του «Project Silica» κατάφεραν να κωδικοποιήσουν τα δεδομένα σε γυαλί, δημιουργώντας τρισδιάστατες εγχαράξεις και παραμορφώσεις, σε διάφορά βάθη και υπό διαφορετικές γωνίες στο εσωτερικό ενός κομματιού γυαλιού, διαστάσεων 75Χ75 χιλιοστών και πάχους μόλις 2 χιλιοστών! Ειδικοί αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης «διαβάζουν» τα αποθηκευμένα δεδομένα, αποκωδικοποιώντας εικόνες και σχέδια/σχήματα που δημιουργούνται καθώς μια ακτίνα πολωμένου φωτός διαπερνά το κομμάτι γυαλιού που δεν ξεπερνάει σε μέγεθος ένα σουβέρ. Οι ερευνητές της Microsoft επέλεξαν να αποθηκεύσουν σε αυτό το πολύτιμο, πρωτοεμφανιζόμενο νέο μέσο αποθήκευσης την πρώτη blockbuster ταινία του Hollywood που έκανε αναφορές σε παρόμοια τεχνολογία και ενδεχομένως αποτέλεσε την έμπνευση: την κλασσική ταινία Superman, του 1978. Το σκληρό γυαλί με βάση το πυρίτιο είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στη βύθιση σε νερό, έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες, παραμόρφωση από έκθεση σε μικροκύματα και μαγνητική ακτινοβολία, αλλά και την χάραξη! Γενικά, φαίνεται ότι μπορεί να αντιμετωπίσει ιδανικά περιβαλλοντικούς κινδύνους, γεγονός που σύμφωνα με τους επιστήμονες της Microsoft το κάνει ιδανικό για την διατήρηση πολύτιμων ιστορικών αρχείων και πολιτιστικών θησαυρών που συνήθως επηρεάζονται από τέτοιους παράγοντες. Η επιτυχής εγγραφή αλλά και αναπαραγωγή δεδομένων από αυτό το κομμάτι γυαλί λειτούργησε ως «απόδειξη έννοιας» για το σύνολο του Project Silica. Όπως δηλώνει ο Marc Russinovich, Chief Technology Officer του Azure, η εφαρμογή της Microsoft που θα κερδίσει τα μέγιστα από αυτή την ανακάλυψη. «Το να αποθηκεύσουμε την ταινία Superman σε γυαλί και να καταφέρουμε να την αναπαράγουμε επιτυχώς ήταν ένα σημαντικό ορόσημο για εμάς. Δεν ισχυρίζομαι ότι έχουμε απαντήσεις για κάθε ερώτημα, αλλά πλέον φαίνεται ότι είμαστε στην φάση του πειραματισμού και της βελτίωσης, αντί απλά να αναρωτιόμαστε «μπορούμε να το κάνουμε;»», ανέφερε. Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να σημάνει το τέλος των ακριβών αλλά και όχι 100% εγγυημένων μέσων αποθήκευσης πληροφοριών Η σημαντική αυτή ανακάλυψη έγινε σε συνεργασία με τα στούντιο της Warner Bros, που ανέκαθεν αναζητούσαν νέες τεχνολογίες για να αποθηκεύσουν με ασφάλεια την εκτενή και ιστορική τους «βιβλιοθήκη» ταινιών, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται η «Casablanka» αλλά και χιλιάδες άλλων αρχείων από ραδιόφωνο, κινηματογράφο, θέατρο, τηλεόραση και δεκάδες μέσα. Για χρόνια αναζητούσαν μια νέα τεχνολογία η οποία θα αντιστεκόταν στο πέρασμα του χρόνου αλλά και τις αντίξοες περιβαλλοντικές, όπως και πιθανούς απρόβλεπτους παράγοντες όπως ηλιακές καταιγίδες, χωρίς να απαιτεί συγκεκριμένες συνθήκες αποθήκευσης. Εξ ου και μόλις έμαθαν ότι η Microsoft ανέπτυσσε μια τέτοια τεχνολογία, όπως είπε και η Chief Technology Officer της Warner Bros, Vicky Colf: «Ήταν σαν φάρος στο σκοτάδι για εμάς, μόλις πληροφορηθήκαμε ότι η Microsoft είχε αναπτύξει τέτοια τεχνολογία, θέλαμε να βοηθήσουμε να αποδειχθεί!». Η ανακάλυψη αυτή είναι μιας στρατηγικής σημασίας εξέλιξης καθώς μπορεί να σημάνει το τέλος των ακριβών, αλλά και όχι 100% εγγυημένων, μέσων αποθήκευσης πληροφοριών. Οι ποσότητες πληροφοριών που καλείται να αποθηκεύσει η ανθρωπότητα είναι αστρονομικές, ενώ οι μέχρι τώρα διαθέσιμες τεχνολογίες είναι περιοριστικές καθώς έχουν ορισμένη διάρκεια ζωής και μπορεί να υποστούν βλάβες από εξωτερικούς παράγοντες. Οι σκληροί δίσκοι συνήθως απαιτούν αντικατάσταση σε βάθος χρόνου πενταετίας, οι μαγνητικές ταινίες σε 7 χρόνια και η συνεχής εξέλιξη των μέσων κάνει την αναβάθμιση τους μια μόνιμη, καθώς και ακριβή, υπόθεση. Μειώνεται το κόστος -«Αντέχει» για αιώνες Με την αποθήκευση σε γυαλί το κόστος αποθήκευσης δεδομένων μπορεί να μειωθεί δραστικά, καθώς τα λέιζερ που εγγράφουν την πληροφορία δεν την αποτυπώνουν απλά σε μια επιφάνεια, αλλά την εγγράφουν απευθείας στη δομή του γυαλιού, αλλάζοντάς την και επιτρέποντας έτσι στο γυαλί αυτό να τη διατηρήσει για αιώνες αναλλοίωτη. Επιπλέον, η αποθήκευση σε γυαλί θα μειώσει το περιβαλλοντικό κόστος του data storage καθώς το γυαλί δεν απαιτεί συγκεκριμένες θερμοκρασίες για την αποθήκευσή του, όπως συμβαίνει επί του παρόντος με τις μαζικές εγκαταστάσεις αποθήκευσης δεδομένων, ούτε χρειάζεται να απορροφά την υγρασία από την ατμόσφαιρα ώστε να τις διατηρεί αναλλοίωτες. Το συγκεκριμένο project της Microsoft δεν απευθύνεται ακόμα στο ευρύ κοινό. «Δεν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε αντικείμενα για το σπίτι ή κάτι για να αναπαράγουμε ταινίες. Δημιουργούμε αποθηκευτικές λύσεις που θα λειτουργούν σε επίπεδο cloud, ώστε να εξαλείψουμε τον ακριβό κύκλο της μετακόμισης και επανεγγραφής των δεδομένων σε κάθε νέα γενιά. Θέλουμε κάτι το οποίο θα μπορούμε να αφήσουμε στο ράφι για 50, 100 ή και 1000 χρόνια και να το ξεχάσουμε μέχρι να το ξαναχρειαστούμε.» δήλωσε ο Ant Rowstron, συνεργάτης και αναπληρωτής διευθυντής του Microsoft Research Cambridge στην Αγγλία, που συνεργάστηκε με το Πανεπιστήμιο του Southampton για την ανάπτυξη του Project Silica. https://www.in.gr/2019/12/13/tech/mnimi-apo-krystallo-apothikeyei-terastio-ogko-dedomenon/

Έκτη εκτόξευση στο διάστημα για τον ίδιο πύραυλο της Blue Origin Επιτυχώς εκτοξεύτηκε στο διάστημα την Τετάρτη ο πύραυλος New Shepard της Blue Origin του Τζεφ Μπέζος- με τον ίδιο πύραυλο να πραγματοποιεί την έκτη του πτήση. «Η αποστολή αυτή ήταν άλλο ένα βήμα προς την κατεύθυνση της επιβεβαίωσης (της καταλληλότητας) του New Shepard για επανδρωμένες πτήσεις, καθώς συνεχίζουμε να ωριμάζουμε την ασφάλεια και αξιοπιστία του οχήματος» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η εταιρεία. Όπως τόνισε η Blue Origin, ο συγκεκριμένος επαναχρησιμοποιούμενος πύραυλος πραγματοποίησε την έκτη του πτήση. Μέχρι τώρα, η εταιρεία είχε χρησιμοποιήσει δύο πυραύλους από πέντε φορές, οπότε η νέα αυτή εκτόξευση αποτελεί ρεκόρ, με τον πύραυλο να εκτοξεύεται επιτυχώς και να επιστρέφει πίσω. Όπως υπογραμμίζεται, ο πύραυλος αυτός έχει αποτελέσει όχημα επιχειρησιακής χρήσης για πολλαπλές πτήσεις, «κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλες αναβαθμίσεις στο σύστημα». Επίσης, πρόκειται για την 9η αποστολή (NS-12) με φορτίο εμπορικού χαρακτήρα, με την οποία η Blue Origin έστειλε στο διάστημα τον 100ό της πελάτη. Το φορτίο περιλαμβάνει χιλιάδες καρτποστάλ από μαθητές ανά τον κόσμο, στο πλαίσιο του μη κερδοσκοπικού προγράμματος «Club for the Future», που έχει σκοπό να εμπνεύσει μελλοντικές γενιές για καριέρες στις επιστήμες και να βοηθήσει στη δημιουργία οραμάτων για τη ζωή στο διάστημα. Το φορτίο περιλαμβάνει πειράματα από μαθητές στο πλαίσιο ενός διαγωνισμού ονόματι Art in Space, σε συνεργασία με το ροκ συγκρότημα OK Go, ένα επιστημονικό φορτίο από το Columbia University για τη μελέτη των επιπτώσεων του περιβάλλοντος χαμηλής βαρύτητας στη βιολογία των κυττάρων και το OSCAR, ένα φορτίο τεχνολογίας ανακύκλωσης από το Kennedy Space Center της NASA, με σκοπό τη δημιουργία μείγματος αερίων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για προώθηση ή υποστήριξη ζωής από ανθρώπινα απόβλητα σε αποστολές στο βαθύ διάστημα. https://www.naftemporiki.gr/story/1542130/ekti-ektokseusi-sto-diastima-gia-ton-idio-puraulo-tis-blue-origin Εκκληση αστροναύτη, από το διάστημα, για την κλιματική αλλαγή: Μόνο τη Γη έχουμε, κάντε κάτι. Κατά τη διάρκεια της Συνόδου του ΟΗΕ για το κλίμα, στη Μαδρίτη, έγινε ζωντανή σύνδεση με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Από εκεί, ο Παρμιτάνο ζήτησε από τους ηγέτες να βάλουν τέλος στον στρουθοκαμηλισμό στο θέμα της κλιματικής αλλαγής. «Πρέπει να δούμε το πρόβλημα, να συνεργαστούμε», είπε ο Ιταλός αστροναύτης. «Εμείς έχουμε το προνόμιο να βλέπουμε τον πλανήτη μας από το διάστημα. Είναι εκπληκτικά όμορφος, οι λέξεις δεν αρκούν να το περιγράψω. Βλέπουμε όμως και την τρομερή ευθραυστότητα του πλανήτη. Κάθε χρόνο είμαστε μάρτυρες των τρομακτικών και λυπηρών αλλαγών. Εχω δει με τα μάτια μου τις τρομακτικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όταν βλέπω τις συνέπειες που έχουν οι τυφώνες, οι πλημμύρες, όταν βλέπω την καταστροφική ισχύ των δυνάμεων της φύσης, που κάθε χρόνο γίνονται πιο ισχυρές», συνέχισε ο αστροναύτης. «Ο πλανήτης μας είναι μοναδικός, Δεν έχουμε άλλη επιλογή αυτή τη στιγμή. Η Γη είναι το μόνο μέρος που μπορεί να μας δώσει ζωή. Πρέπει να κάνουμε κάτι», υπογράμμισε ακόμη ο Ιταλός αστροναύτης. Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/green/ekklisi-astronayti-gia-tin-klimatiki-allagi Η επιστήμη στη σκηνή στο Μουσείο Ηρακλειδών. Οι Science Reactors επιστρέφουν και φέτος στο Μουσείο Ηρακλειδών, την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου, στις 20.00, με μια διαφορετική παράσταση Stand up Science (είσοδος ελεύθερη). Με τον γνώριμο ανατρεπτικό τους τρόπο, μέσα από διασκεδαστικούς μονολόγους, πάντα σε διάλογο όμως με το κοινό και υιοθετώντας ένα περισσότερο théâtral ύφος, θα προσπαθήσουν να ανατρέψουν διάφορες επιστημονικές δοξασίες και εμμονές από «fake news» που μας κατακλύζουν. Ιδού πώς παρουσιάζει το σχετικό δελτίο Τύπου το πρόγραμμά τους: «Διαθέτουν οι επιστήμονες χιούμορ; Μπορούμε να απενοχοποιήσουμε τη σοβαροφάνεια της επιστήμης; Πώς θα συμβάλλουμε στην εξωστρέφεια της επιστήμης ώστε να γίνει απλή και απολαυστική; Οι Science Reactors με κέφι και σαφήνεια απαντούν στα παραπάνω ερωτήματα. Η φρέσκια ομάδα νέων επιστημόνων δοκιμάζει έναν διαφορετικό τρόπο διάχυσης της επιστήμης προς το ευρύ κοινό: το Stand up Science κατά το πρότυπο του Stand up Comedy και το Science on Stage (επιστημονικό θέατρο). Μέσα από τις δικές τους επικοινωνιακές ικανότητες, κυρίως όμως μέσα από την αγάπη και το πάθος τους για την ίδια την επιστήμη, αναδεικνύουν έναν άλλο τρόπο προσέγγισής της»! Πρόκειται για μια ιδέα την οποία συνέλαβε και υλοποιεί η Ελένη Γραμματικοπούλου εδώ και πέντε χρόνια. Κάθε επιστήμονας καλείται μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να παρουσιάσει με χιουμοριστικό και εύληπτο τρόπο ένα θέμα της επιστημονικής επικαιρότητας. Στην παράσταση της 13/12 θα συμμετάσχουν (με αλφαβητική σειρά): ο φιλόλογος-εκπαιδευτής ρητορικής Κωνσταντίνος Αντωναρόπουλος, ο ηλεκτρολόγος μηχανικός (PhD) Γιώργος Γαλανόπουλος, ο βιολόγος Στέφανος Γιαγτζόγλου, ο γιατρός Κωνσταντίνος Περιστέρης, ο βιοχημικός Μάκης Ζωιδάκης και ο χωροτάκτης-πολεοδόμος Αλέξανδρος Σουρτζής. https://www.efsyn.gr/epistimi/epistimonika-nea/222394_i-epistimi-sti-skini-sto-moyseio-irakleidon

Η ζωή ευδοκιμεί σε «αρειανό θάλαμο» Μπορεί ο Άρης να διατηρήσει τη ζωή; Δεδομένου ότι οι ιδιωτικοί επιχειρηματίες του χώρου, όπως ο Elon Musk, κοιτάζουν τον κόκκινο πλανήτη για τη φιλοξενία των ανθρώπινων οικισμών και η NASA σχεδιάζει να στείλει αστροναύτες στο ταξίδι του Άρη μέχρι το 2035. Ένας επιστήμονας από το Γερμανικό Κέντρο Χωροταξικής Έρευνας, Δρ Jean-Pierre Paul De Vera, έχει πολλά ελπιδοφόρα νέα: έχει αντιγράψει τις συνθήκες του Άρη σε αυτό που ονομάζει «Μαρτινικό θάλαμο» και έλεγξε πώς ζουν οι οργανισμοί εκεί. Η έρευνά του και τα ευρήματά του έχουν καταγραφεί στο Tomorrow's World Today του Amazon Prime. Προς μεγάλη έκπληξή του, ο De Vera διαπίστωσε ότι οι οργανισμοί όχι μόνο επιβίωσαν, αλλά αναπτύχθηκαν. Ο θάλαμος μίλησε για τη θερμοκρασία, τη χημική σύνθεση, την ατμοσφαιρική πίεση, τις υπεριώδεις ακτίνες και άλλες συνθήκες του Άρη. Το 2012, η ​​De Vera εξέτασε τα κυανοβακτήρια και διαπίστωσε ότι μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες χωρίς επιπλοκές. Έπειτα, έλεγξε μικροοργανισμούς από την Ανταρκτική - και αναπτύχθηκαν επίσης. Από αυτά που έχουμε δει, τα αποτελέσματα που είχαμε, θα μπορούσαμε να βρούμε τη ζωή εκεί, ή την επίγεια ζωή, οι μικροοργανισμοί θα μπορούσαν να επιβιώσουν στον Άρη, «De Vera είπε στην εκπομπή. Αν είναι δυνατόν για τους οργανισμούς να επιβιώσουν στον Άρη, ίσως μια ανθρώπινη διευθέτηση δεν είναι τόσο μακρινή όσο φαίνεται. «Είναι εντυπωσιακό, ποτέ δεν φανταζόμασταν αυτά τα αποτελέσματα, ειδικά με πιο πολύπλοκους οργανισμούς. Δεν είναι βακτήρια, είναι οργανισμοί που χρησιμοποιούν φωτοσύνθεση. Η ζωή είναι εφικτή στον Άρη και ο Άρης μπορεί να είναι οικότοπος για οργανισμούς που ζουν στη Γη ", πρόσθεσε. https://asgardia.space/en/news/Life-Thrives-in-Martian-Chamber-Says-Scientist

Πόσο παλιός είναι ο γαλαξια μας. Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στις Μηνιαίες ανακοινώσεις της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας, μια ομάδα από 38 ερευνητές, με επικεφαλής τους επιστήμονες από το Κέντρο Αριστείας ARC της Αυστραλίας για όλες τις Αστικές Αστροφυσικές σε Τρεις Διαστάσεις (ASTRO-3D) χρησιμοποιούν δεδομένα από το τώρα απομακρυσμένο διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler. 2009 από τη NASA για την εκτίμηση της ηλικίας του γαλαξία μας. Πριν από την κατάδυση στην αρχαιολογία του χώρου, ας κάνουμε την ανατομία του γαλαξία μας καθαρή. Ο Γαλαξίας είναι ένας τυπικός σπειροειδής γαλαξίας και παρουσιάζει δίσκους που αποτελούνται από δύο κινηματικά και χημικά διαφορετικούς πληθυσμούς. Ο στενότερος από τους δύο δίσκους (ο λεπτός δίσκος) περιέχει σκόνη και φυσικό αέριο καθώς και αστέρια, ενώ ο ευρύτερος «παχύς δίσκος» είναι απολύτως αστρικός. Ο παχύ δίσκος διαθέτει περίπου το 20% του συνολικού αριθμού των αστεριών στον γαλαξία μας και πιστεύεται ότι είναι παλαιότερος από τον λεπτό. Για να μάθετε την ηλικία του παλαιότερου δίσκου, η ομάδα χρησιμοποίησε ένα εργαλείο που ονομάζεται αστεροσεστολογία. Η μέθοδος επιτρέπει τον εντοπισμό των εσωτερικών δομών των αστεριών, μετρώντας τις ταλαντώσεις τους από τα αστραπή. Τέτοιες καταστροφές δημιουργούν ηχητικά κύματα μέσα στα αστέρια. Οι ερευνητές δεν μπορούσαν, φυσικά, να ακούσουν τα τραγούδια των αστεριών, αλλά θα μπορούσαν να τα δουν! Οι δονήσεις μέσα στα κοσμικά αντικείμενα προκαλούν μικροσκοπικές αλλαγές φωτεινότητας. Η μείωση του φωτισμού μπορεί να ληφθεί από ένα τέτοιο ευαίσθητο τηλεσκόπιο όπως ο Kepler. Με βάση τα δεδομένα του οργάνου, οι επιστήμονες ήταν σε θέση να εκτιμήσουν την ηλικία των αστεριών. Ο κύριος συγγραφέας της μελέτης Dr Sanjib Sharma από το ASTRO 3D και το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ της Αυστραλίας χρησιμοποιεί μια κομψή αναλογία για να εξηγήσει το εξελιγμένο εργαλείο που η ομάδα του χρησιμοποίησε για να μελετήσει τη δομή και την εξέλιξη της Γαλαξίας: «Οι συχνότητες που παράγονται [ εσωτερικές ιδιότητες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας τους. Είναι λίγο σαν να αναγνωρίζουμε ένα βιολί ως Stradivarius ακούγοντας τον ήχο που κάνει. "Όπως είναι το κομψό εργαλείο, οι επιστήμονες έχουν αντιμετωπίσει ένα σημαντικό πρόβλημα αφού υπολογίσουν την ηλικία των αστεριών για πρώτη φορά το 2016. Η ηλικία του παχύ δίσκου που ελήφθη χρησιμοποιώντας τις παρατηρήσεις του Kepler ήταν διαφορετική από την ηλικία που πρότειναν τα μοντέλα του Galactic. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Kepler, ο παχύ δίσκος διαθέτει νεότερα αστέρια από τα μοντέλα που υποδεικνύουν. Το 2013, το τηλεσκόπιο Kepler παρουσίασε «κλινικό θάνατο» εξαιτίας μιας σοβαρής δυσλειτουργίας που δεν θα άφηνε το τηλεσκόπιο να παραμείνει στο σημείο αυτό χωρίς να παρασύρεται από την πορεία. Αλλά το όργανο επανήλθε στη ζωή από τους μηχανικούς της NASA, οι οποίοι κατάφεραν να σταθεροποιήσουν το διαστημικό σκάφος ώστε να συνεχίσει να κάνει την επιστήμη με μειωμένη χωρητικότητα. Ο Κέπλερ έλαβε τότε μια νέα αποστολή, γνωστή ως K2. Τα δεδομένα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της αποστολής Κ2 ήταν κρίσιμα για τη νέα αυτή μελέτη. Αποδεικνύεται ότι τα προηγούμενα γαλαξιακά μοντέλα υποθέτουν ότι ο παχύς δίσκος είχε πληθυσμό από πάρα πολλά άστρα χαμηλής μάζας και χαμηλής μεταλλότητας σε σύγκριση με την παρατηρούμενη μάζα Ωστόσο, τα δεδομένα K2 αποκάλυψαν ότι η χημική σύνθεση που ενσωματώθηκε στα μοντέλα ήταν λανθασμένη, γεγονός που επηρέασε την πρόβλεψη των ηλικιών των αστεριών. Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, οι επιστήμονες μπόρεσαν να φέρουν τα στοιχεία του Kepler σε πλήρη ευθυγράμμιση με αυτά που προέβλεπαν τα γαλαξιακά μοντέλα: «Με τις αναθεωρημένες μεταλλικές ιδιότητες των δίσκων, για πρώτη φορά, η θεωρητικά προβλεπόμενη κατανομή των σεισμικών μαζών δείχνει άριστη συμφωνία με την παρατηρούμενη κατανομή μάζες », διαβάζει το χαρτί.Και εδώ πηγαίνει η απάντηση: ο δίσκος είναι περίπου 10 δισεκατομμύρια ετών! https://asgardia.space/en/news/How-Old-Is-Milky-Way-We-Finally-Have-Our-Answer

Οι επιστήμονες βρήκαν μόνο σκοτεινή ύλη στο Κέντρο του Γαλαξία; Βρίσκεται στο κέντρο του Γαλαξία, μια φωτεινή εκπομπή ακτίνων γάμμα - τα πιο υψηλής ενέργειας κύματα στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα που παράγεται συνήθως από σουπερνόβα και είναι από καιρό ένα μυστήριο για τους φυσικούς. Οι επιστήμονες είχαν προηγουμένως αρνηθεί ότι η σκοτεινή ύλη ήταν πίσω από το ενεργειακό πλεόνασμα, αλλά τώρα βρήκαν στοιχεία ότι είναι τελικά το μυστήριο. Τα νέα ευρήματα εμφανίζονται στο Physical Review Letters Στις περισσότερες άλλες θέσεις του Γαλαξία, οι επιστήμονες κατανοούν την πηγή των ακτίνων γάμμα. Αλλά στο κέντρο του Γαλαξία, μια λάμψη των ακτίνων γάμμα - επίσης γνωστή ως GCE, έχει καταστεί ανεξήγητη. Οι εν λόγω εξηγήσεις Δύο εξηγήσεις πήραν το προβάδισμα. Κάποιος ήταν ότι οι πάλσαρ, τα υψηλής ενέργειας, τα περιστρεφόμενα αστέρια νετρονίων, παράγουν το πλεόνασμα. Το 2015, μια ομάδα MIT-Princeton υποστήριξε αυτή τη θεωρία, αναλύοντας τις παρατηρήσεις που έλαβε το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi Gamma-ray. Χρησιμοποιούσαν ένα μοντέλο φόντου που αναπτύχθηκε για την παρακολούθηση των αλληλεπιδράσεων γαλαξιακών σωματιδίων στις οποίες θα μπορούσαν να παράγονται ακτίνες γάμμα. Στη νέα μελέτη, ωστόσο, η δεύτερη εξήγηση επανέρχεται στο φως (ή μάλλον σκοτεινό): ότι ένα συγκεντρωμένο σύννεφο σκοτεινής ύλης βρίσκεται πίσω την υπερβολική παραγωγή. Η μεταδιδακτορική MIT Rebecca Leane, η οποία ήταν επικεφαλής της νέας έρευνας, και ο αναπληρωτής καθηγητής TracySlatyer του MIT, ο οποίος διενήργησε τη μελέτη του 2015, επανεξέτασε την αναλυτική μέθοδο, διαπιστώνοντας ότι το μοντέλο θα μπορούσε να έχει οδηγήσει σε λάθος αποτέλεσμα. Για να το δοκιμάσουν, πρόσθεσαν ένα ψεύτικο σήμα σκοτεινής ύλης και είδαν ότι το μοντέλο απέτυχε να το πάρει. «Είναι συναρπαστικό το γεγονός ότι θεωρούσαμε ότι εξαλείψαμε την πιθανότητα ότι πρόκειται για σκοτεινή ύλη», ανέφερε ο Slatyer στο MIT News. "Αλλά τώρα υπάρχει ένα κενό, ένα συστηματικό λάθος στην αξίωση που κάναμε. Ανοίγει ξανά την πόρτα για να έρχεται το σήμα από τη σκοτεινή ύλη. " Είναι όλα σχετικά με τις εμφανίσεις Στην ανάλυση του 2015, η Slatyer και η ομάδα της ήθελαν να καθορίσουν εάν η σφαιρική περιοχή που καταλαμβάνουν οι υπέρμετρες ακτίνες γάμμα - η οποία εκτείνεται 5.000 έτη φωτός σε κάθε κατεύθυνση, είναι ομαλή ή κοκκώδης. Ο συλλογισμός τους ήταν ότι αν οι παλμοί ήταν η αιτία, η περιοχή θα πρέπει να είναι κοκκώδης, με φωτεινά σημεία πάλσαρ και σκοτεινά σημεία στο μεταξύ. Ωστόσο, αν η σκοτεινή ύλη ήταν η πηγή, η περιοχή θα φαινόταν ομαλή. "Κάθε όψη προς το γαλαξιακό κέντρο πιθανότατα έχει σωματίδια σκοτεινής ύλης, οπότε δεν πρέπει να βλέπω κενά ή κρύα σημεία στο σήμα", εξηγεί ο Slatyer στο MIT Νέα. Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα δημιούργησε ένα μοντέλο για να προσδιορίσει εάν οι παρατηρήσεις σφαιρικής περιοχής ταιριάζουν με το κοκκώδες ή ομαλό προφίλ. «Είδαμε ότι ήταν 100 τοις εκατό κοκκώδες, και έτσι είπαμε,« οχι, η σκοτεινή ύλη δεν μπορεί να το κάνει αυτό, οπότε πρέπει να είναι κάτι άλλο », λέει ο Slatyer. «Η ελπίδα μου ήταν ότι αυτή θα είναι μόνο η πρώτη από πολλές μελέτες της περιοχής του γαλαξιακού κέντρου που χρησιμοποιεί παρόμοιες τεχνικές. Αλλά μέχρι το 2018, οι κύριοι διασταυρωμένοι έλεγχοι της μεθόδου ήταν εκείνοι που είχαμε κάνει το 2015, πράγμα που με έκανε πολύ νευρικός για να χάσουμε κάτι. Τα κενά αποκαλύφθηκαν Το 2017, οι Leane και Slatyer ξεκίνησαν ένα δύσκολο έργο: να μάθουν ποιες είναι οι περιστάσεις που θα άφηναν τη μεθοδολογία του 2015. Τότε δημιούργησαν έναν ψεύτικο χάρτη του ουρανού που περιλάμβανε ένα σήμα σκοτεινής ύλης. Το μοντέλο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η περιοχή ήταν κοκκώδης, και έτσι ήταν υπεύθυνοι οι παλμικά. Στη συνέχεια, η ομάδα πήρε ένα βήμα παραπέρα, προσθέτοντας το ψεύτικο σήμα της σκοτεινής ύλης σε πραγματικό παρατηρητή. https://asgardia.space/en/news/Did-Scientists-Just-Find-Dark-Matter-at-the-Center-of-the-Milky-Way

Συχνό, αλλά λιγοστό το νερό στις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών… που έχουν ανακαλυφθεί έως τώρα. Οι υδρατμοί είναι συχνοί στις ατμόσφαιρες πολλών εξωπλανητών, όμως σε ποσότητες πολύ χαμηλότερες του αναμενομένου. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα της μεγαλύτερης μέχρι σήμερα ανάλυσης της χημικής σύστασης των ατμοσφαιρών των πλανητών πέρα από το ηλιακό σύστημα μας. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Νίκου Μαντουσουντάν του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal Letters», μελέτησαν ατμοσφαιρικά δεδομένα από διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια, που αφορούσαν 19 εξωπλανήτες διαφόρων διαστάσεων και θερμοκρασιών, από «μίνι-Ποσειδώνες» (με μάζες σχεδόν δεκαπλάσιες της Γης) μέχρι «υπερ-Δίες» (με μάζα τουλάχιστον 600 φορές μεγαλύτερη της Γης), καθώς επίσης με θερμοκρασίες από 20 έως πάνω από 2.000 βαθμούς Κελσίου. Διαπιστώθηκε ότι, όπως στους γιγάντιους πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος, οι ατμόσφαιρες των εξωπλανητών είναι πλούσιες σε υδρογόνο. ‘Αλλα χημικά στοιχεία, όπως το οξυγόνο (το τρίτο σε αφθονία στοιχείο στο σύμπαν μετά το υδρογόνο και το ήλιο) βρίσκονται επίσης σε αναμενόμενες ποσότητες στους εξωπλανήτες. Όμως το νερό, που περιέχει οξυγόνο, δεν φαίνεται να υπάρχει σε παρόμοια αναλογία, με βάση τις μικρές ποσότητες των υδρατμών που έχουν ανιχνευθεί έως τώρα. Η νέα μελέτη βρήκε υδρατμούς στις ατμόσφαιρες των 14 από τους 19 εξωπλανήτες που εξέτασε. «Είναι όμως απίστευτο πόσο χαμηλές είναι οι συγκεντρώσεις νερού στις ατμόσφαιρες πολύ διαφορετικών εξωπλανητών. Δεδομένου ότι το νερό αποτελεί συστατικό-κλειδί για τη ζωή στη Γη, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πόσο νερό μπορεί να βρεθεί στα πλανητικά συστήματα πέρα από το δικό μας», δήλωσε ο Μαντουσουντάν. https://physicsgg.me/2019/12/11/%cf%83%cf%85%cf%87%ce%bd%cf%8c-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%ac-%ce%bb%ce%b9%ce%b3%ce%bf%cf%83%cf%84%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%b5%cf%81%cf%8c-%cf%83%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b1%cf%84%ce%bc%cf%8c%cf%83%cf%86/

Κβαντική «αναβάθμιση» συμβατικών ηλεκτρονικών συσκευών. Δυνατότητα κβαντικής «αναβάθμισης» συμβατικών, κατά τα άλλα, ηλεκτρονικών συσκευών, υπόσχεται η δουλειά επιστημόνων του University of Chicago, που επιτρέπει την ενσωμάτωση και τον έλεγχο κβαντικών καταστάσεων (quantum states) σε ευρέως χρησιμοποιούμενες ηλεκτρονικές συσκευές φτιαγμένες από καρβίδιο του πυριτίου. Μετά από δεκαετίες σμίκρυνσης, τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα στα οποία βασιζόμαστε για τους υπολογιστές και τις σύγχρονες τεχνολογίες μας αρχίζουν να φτάνουν στα όριά τους (ο αποκαλούμενος νόμος του Μουρ). Ως εκ τούτου, μηχανικοί και επιστήμονες στρέφονται προς τις τεχνολογίες κβαντικών υπολογιστών, αντικείμενο των οποίων είναι η αξιοποίηση των κανόνων που διέπουν τα σωματίδια σε ατομικό επίπεδο- οι οποίοι όμως, ως τώρα θεωρούνταν πολύ «ευαίσθητοι» για να μπορούν να αξιοποιηθούν στο πλαίσιο της λειτουργίας των σημερινών ηλεκτρονικών συσκευών, όπως τα τηλέφωνα, τα laptops κ.α. «Η δυνατότητα δημιουργίας και ελέγχου κβαντικών bits υψηλών επιδόσεων σε διαθέσιμα στο εμπόριο ηλεκτρονικά ήταν μια έκπληξη» είπε ο επικεφαλής ερευνητής, Ντέιβιντ Όσαλομ, καθηγητής μοριακής μηχανικής στο Uchicago. «Αυτές οι ανακαλύψεις έχουν αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε ως προς την ανάπτυξη κβαντικών τεχνολογιών- ίσως να μπορούμε να βρούμε έναν τρόπο να χρησιμοποιήσουμε τα σημερινά ηλεκτρονικά για να φτιάξουμε κβαντικές συσκευές». Σε δύο επιστημονικά άρθρα που δημοσιεύτηκαν στο Science και στο Science Advances, η ομάδα του Όσαλομ έδειξε πως ήταν σε θέση να ελέγξει ηλεκτρικά κβαντικές καταστάσεις ενσωματωμένες σε καρβίδιο του πυριτίου. Το επίτευγμα αυτό θα μπορούσε να παρέχει έναν τρόπο ευκολότερου σχεδιασμού και κατασκευής κβαντικών ηλεκτρονικών- αντίθετα με τη χρήση των «εξωτικών» υλικών που χρειάζονται συνήθως οι επιστήμονες για τα κβαντικά πειράματα (διαμάντια, υπεραγώγιμα μέταλλα κ.α.). Αυτές οι κβαντικές καταστάσεις στο καρβίδιο του πυριτίου έχουν το επιπρόσθετο πλεονέκτημα της εκπομπής μεμονωμένων σωματιδίων φωτός με μήκος κύματος κοντά στη μπάντα των τηλεπικοινωνιών. «Αυτό τις καθιστά κατάλληλες για μετάδοση μεγάλης απόστασης μέσω του ίδιου δικτύου οπτικής ίνας που ήδη μεταφέρει το 90% όλων των διεθνών δεδομένων παγκοσμίως» είπε ο Όσαλομ. Επιπροσθέτως, αυτά τα σωματίδια μπορούν να αποκτήσουν νέες ιδιότητες όταν συνδυάζονται με υπάρχοντα ηλεκτρονικά. Για παράδειγμα, στο paper του Science Advances, η ομάδα ήταν σε θέση να δημιουργήσει κάτι που ο Όσαλομ χαρακτήρισε «quantum FM radio»- με τον ίδιο τρόπο που η μουσική μεταδίδεται στο ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο, έτσι και η κβαντική πληροφορία μπορεί να αποσταλεί σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. «Όλη η θεωρία υποδεικνύει πως, για να επιτευχθεί καλός κβαντικός έλεγχος σε ένα υλικό, θα έπρεπε να είναι καθαρό και ελεύθερο από πεδία που παρουσιάζουν διακυμάνσεις» είπε ο Κέβιν Μιάο, τελειόφοιτος και ένας εκ των συντακτών του επιστημονικού άρθρου. «Τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν πως, με σωστό σχεδιασμό, μια συσκευή δεν μπορεί απλά να αντισταθμίσει αυτές τις ατέλειες, αλλά επίσης να δημιουργήσιε επιπρόσθετες μορφές ελέγχου που προηγουμένως δεν ήταν δυνατές». Στο σχετικό άρθρο στο Science, περιγράφεται ένα δεύτερο επίτευγμα, που έχει να κάνει με τον «θόρυβο» στην κβαντική τεχνολογία. «Οι ατέλειες είναι κοινές σε όλες τις συσκευές- ημιαγωγούς, και σε κβαντικό επίπεδο αυτές οι ατέλειες μπορούν να προκαλέσουν πρόβλημα στην κβαντική πληροφορία δημιουργώντας ένα θορυβώδες ηλεκτρικό περιβάλλον» είπε ο Κρις Άντερσον, τελειόφοιτος και έτερος συντάκτης του άρθρου. Ωστόσο, μέσω της χρήσης ενός εκ των βασικών στοιχείων των ηλεκτρονικών- της διόδου, ενός μονής οδού διακόπτη για ηλεκτρόνια- η ομάδα ανακάλυψε κάτι ακόμα: Το κβαντικό σήμα ξαφνικά κατέστη ελεύθερο θορύβου, και ήταν επίσης απόλυτα σταθερό. «Στα πειράματά μας πρέπει να χρησιμοποιούμε λέιζερ, που δυστυχώς αναστατώνουν τα ηλεκτρόνια. Είναι σαν ένα παιχνίδι μουσικών καρεκλών με ηλεκτρόνια- όταν σβήνει το φως, όλα σταματούν, αλλά σε διαφορετική διαρρύθμιση, είπε άλλος ένας από τους συντάκτες του άρθρου, ο Αλεξάντρ Μπουράσα. «Το πρόβλημα είναι πως αυτή η τυχαία διαρρύθμιση ηλεκτρονίων επηρεάζει την κβαντική μας κατάσταση. Αλλά διαπιστώσαμε πως η εφαρμογή ηλεκτρικών πεδίων απομακρύνει τα ηλεκτρόνια από το σύστημα και το καθιστά πολύ πιο σταθερό». Ενσωματώνοντας τα παράξενα χαρακτηριστικά και ιδιότητες της κβαντομηχανικής στις συμβατικές τεχνολογίες ημιαγωγών, ο Όσαλομ και η ομάδα του ανοίγουν τον δρόμο για την επερχόμενη κβαντική επανάσταση. «Αυτή η δουλειά μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην υλοποίηση συστημάτων ικανών για την αποθήκευση και διανομή κβαντικής πληροφορίας ανά τα δίκτυα οπτικής ίνας του κόσμου» είπε σχετικά. «Τέτοια κβαντικά δίκτυα θα μπορούσαν να φέρουν μια νέα κατηγορία τεχνολογιών, επιτρέποντας τη δημιουργία καναλιών επικοινωνίας που θα είναι αδύνατον να χακαριστούν, την τηλεμεταφορά καταστάσεων ηλεκτρονίων και την υλοποίηση ενός κβαντικού Ίντερνετ». https://www.naftemporiki.gr/story/1541407/kbantiki-anabathmisi-sumbatikon-ilektronikon-suskeuon

Η βασική φάση της SLS έχει ολοκληρωθεί. Στις 9 Δεκεμβρίου, η ολοκληρωμένη βασική φάση του πυραύλου της NASA Space Launch System παρουσιάστηκε στο μηχανισμό συναρμολόγησης του Michoud στη Νέα Ορλεάνη. Το «Χριστουγεννιάτικο δώρο» του διαστημικού οργανισμού που σχεδιάστηκε για αποστολές στο βαθύ διάστημα είναι 65 μέτρα ψηλό, διαθέτει τέσσερις κινητήρες και δύο δεξαμενές υγρών προωθητών. Για να ελέγξουν τα όρια των δεξαμενών καυσίμων, οι μηχανικοί έσπασαν σκοπίμως τη δοκιμαστική έκδοση του πυραύλου στις 5 Δεκεμβρίου. Υπάρχουν τελικά κάποιες καλές ειδήσεις για το πρόγραμμα Artemis. Η NASA ολοκλήρωσε το γιγάντιο Σύστημα Εκτόξευσης Χώρου (SLS) παρά τις πολυάριθμες καθυστερήσεις και υπερβάσεις κόστους. Αρχικά, η πρώτη πτήση του πυραύλου είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί τον Νοέμβριο του 2018, αλλά αντί του πυραύλου που έφτασε στον ουρανό, ήταν η τιμή του που έφθασε σε πρωτοφανή ύψη - 8 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με έκθεση ελέγχου του Ιουνίου. Η ρουκέτα ειναι τόσο ψηλη όσο 20 κτίρια θα παράσχει τη δύναμη να βοηθήσει το κύριο όχημα πληρώματος του προγράμματος Artemis, Orion, να φτάσει ταχύτητα τουλάχιστον 39.500 χιλιομέτρων την ώρα για να ξεσπάσει από τη χαμηλή τροχιά της Γης και να ταξιδέψει στη Σελήνη. Ιούλιος 2020. Η Artemis 2 είναι η πρώτη προγραμματισμένη αποστολή του Orion της NASA που θα προωθηθεί από την SLS το τέταρτο τρίμηνο του 2022. Στην τρίτη αποστολή, η Artemis 3, η οποία προγραμματίζεται για το 2024, οι αστροναύτες θα πάνε θα προσγειωθούν στη Σελήνη. Οι Αμερικανοί μαζί με τους διεθνείς και εμπορικούς εταίρους θέλουν να χρησιμοποιήσουν τη Σελήνη ως αποδεικτικό έδαφος για να δοκιμάσουν τις τεχνολογίες και να προετοιμαστούν για μελλοντικές αποστολές στον Άρη. «Κάνουμε σημαντική πρόοδο προς την κατεύθυνση της αποστολής της Άρτεμις 3 και για να πάρουμε την πρώτη γυναίκα μας, στο Νότιο Πόλο της Σελήνης το 2024 », λέει ο διαχειριστής της NASA Jim Bridenstine 9 Δεκεμβρίου. Φαίνεται ότι η NASA σπεύδει να ολοκληρώσει όλα τα διαγράμματα πριν από το τέλος του έτους. 4 μέρες πριν ο οργανισμός έδειξε τον ολοκληρωμένο πυρήνα SLS στον κόσμο, διεξήχθη μια άλλη κρίσιμη δοκιμασία: οι μηχανικοί του Marshall Space Flight Center της NASA στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα έσπρευσαν σκόπιμα τη δεξαμενή καυσίμου SLS πέραν των ορίων σχεδιασμού της, . Η δοκιμαστική έκδοση της δεξαμενής υγρού υδρογόνου SLS αντέδρασε πάνω από το 260% των αναμενόμενων φορτίων πτήσης σε διάστημα πέντε ωρών πριν οι μηχανικοί ανιχνεύσουν ένα σημείο λυγισμού το οποίο έσπασε έπειτα. "Εμείς σκοπίμως πήραμε αυτή τη δεξαμενή στα ακραία της όρια και την έσπασε επειδή ώθησε τα συστήματα στο σημείο της αποτυχίας μας δίνει πρόσθετα στοιχεία που θα μας βοηθήσουν να κατασκευάσουμε πυραύλους με έξυπνο τρόπο », εξηγεί ο Ντεϊλ Οτό, επικεφαλής μηχανικός του γραφείου SLS Stages στο Marshall. «Θα πετάξουμε το σύστημα Space Launch για τις επόμενες δεκαετίες και η διάσπαση της δεξαμενής προωθητών σήμερα θα μας βοηθήσει να εξελίξουμε με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα τον πυραύλο SLS καθώς εξελίσσονται οι επιθυμητές αποστολές μας». https://asgardia.space/en/news/NASAs-Christmas-Present-SLS-Core-Stage-Is-Completed Ποικιλία Φαγητου.Το Spice of Life στο ISS: Το Yakitori θα πάει στο διάστημα. Δεν θα έρθει σε ξύλινο σκεύος ούτε θα σερβιριστεί με σακέ ή μπύρα σε ένα τοπικό εστιατόριο, αλλά το δημοφιλές πιάτο κοτόπουλου της Ιαπωνίας, yakitori, σύντομα θα μεταφερθεί από τη Hotei Foods Corporation και θα αποσταλεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αυτή τη στιγμή αναμένει πιστοποίηση από την JAXA, την Ιαπωνική υπηρεσία διαστήματος Για να είναι επιλέξιμες για πιστοποίηση JAXA, τα τρόφιμα πρέπει να πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις. Πρέπει να έχουν διάρκεια ζωής άνω των 1,5 ετών σε θερμοκρασία δωματίου και δεν πρέπει να καταστρέφονται ή να διασπώνται σε έλλειψη βαρύτητας. Οι τρομερές τροφές είναι επικίνδυνες τόσο για τους αστροναύτες όσο και για τα περίπλοκα μηχανήματα του ΔΔΣ. Για το λόγο αυτό, οι αστροναύτες δεν μπορούν να έχουν ψωμί στο διάστημα, ακόμη και μπιφτέκια έρχονται σε τορτίγια. Η εταιρία Hotei Foods με έδρα το Shizuoka, η οποία κατασκευάζει κονσερβοποιημένα προϊόντα από το 1933 και εισήγαγε το κοτόπουλο στη σχάρα το 1970, λέει ότι το κονσερβοποιημένο yakitori ανταποκρίνεται στις δύο αυτές απαιτήσεις. Ελπίζουν ότι θα παράσχουν μια γεύση από το σπίτι στους ιαπωνικούς αστροναύτες και θα προσθέσουν κάποια γεύση στους γενικά ήπιους διαστημικούς τροφικούς αστροναύτες που καταναλώνουν. Και σε περίπτωση που αναρωτιέστε, άλλα είδη που είναι πιστοποιημένα από την JAXA περιλαμβάνουν σκουμπρί με σάλτσα σόγιας, ροδάκινο ζελέ και καραμέλα noodles ramen. Οι συνηθισμένες επιλογές στο ISS περιλαμβάνουν φρούτα, καρύδια, κοτόπουλο, βόειο κρέας, θαλασσινά και γλυκά όπως καραμέλα brownies. Τα ποτά περιλαμβάνουν τσάι, καφέ, χυμό πορτοκαλιού, γροθιά φρούτων και λεμονάδα. Τα πάντα έρχονται σε πακέτα μίας χρήσης. Για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς λειτουργεί το φαγητό στο διάστημα, η NASA συγκρίνει τη διαμονή των αστροναυτών στο κάμπινγκ για περισσότερο από μία εβδομάδα: «Ορισμένες τροφές μπορούν να καταναλωθούν στις φυσικές τους μορφές, όπως τα brownies και τα φρούτα. Άλλα τρόφιμα απαιτούν την προσθήκη νερού, όπως μακαρόνια και τυρί ή σπαγγέτι. Φυσικά, ένας φούρνος παρέχεται στον διαστημικό σταθμό για να θερμάνει τα τρόφιμα στη σωστή θερμοκρασία. Δεν υπάρχουν ψυγεία στο διάστημα, οπότε τα τρόφιμα διαστήματος πρέπει να αποθηκεύονται και να προετοιμάζονται κατάλληλα για να αποφευχθεί η αλλοίωση, ειδικά σε μακρύτερες αποστολές. Η σοκολάτα και η πιπεριά έρχονται σε υγρή μορφή, διότι ο ψεκασμός θα έμενε για να απομακρυνθεί στις συνθήκες της μικροβαρύτητας. Και οι αστροναύτες ίσως χρειαστούν λίγο επιπλέον, καθώς η αίσθηση της γεύσης αλλάζει στην έλλειψη βαρύτητας. Οι αστροναύτες αναφέρουν συναίσθημα παρόμοιο με το ότι έχουν συμφόρηση ή έχουν κρύο στο κεφάλι, γεγονός που κάνει τα τρόφιμα πιο ήπια. Η αποστολή του yakitori στο διάστημα μπορεί να είναι μόνο ένα μικρό βήμα για τη βιομηχανία μαγειρικής, αλλά σίγουρα θα είναι ένα τεράστιο άλμα για τους γευστικούς πόρους των αστροναυτών. https://asgardia.space/en/news/Variety-the-Spice-of-Life-on-the-ISS-Yakitori-Will-Go-to-Space

«Γηραιότερο» των μέχρι τώρα εκτιμήσεων το μαγνητικό πεδίο της Γης. Το μαγνητικό πεδίο της Γης εμφανίστηκε πριν τουλάχιστον 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια, 200 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από τις έως τώρα εκτιμήσεις, σύμφωνα με νέα επιστημονικά στοιχεία. Η νέα εκτίμηση προκύπτει από τη μελέτη μαγνητικών ορυκτών της αρχαίας Γροιλανδίας. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την ειδική στον παλαιομαγνητισμό Κλερ Νίκολς του Πανεπιστημίου του ΜΙΤ, έκαναν σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης (AGU) στο Σαν Φρανσίσκο, σύμφωνα με το «Nature». Οι μέχρι σήμερα επιβεβαιωμένες παλαιότερες ενδείξεις μαγνητικού πεδίου στον πλανήτη μας είχαν βρεθεί σε πετρώματα της Νότιας Αφρικής ηλικίας περίπου 3,5 δισεκατομμυρίων ετών. Το 2015 άλλοι επιστήμονες είχαν ανακοινώσει ότι ανακάλυψαν στην Αυστραλία μέσα σε κρυστάλλους ζιρκονίου ενδείξεις μαγνητικού πεδίου ηλικίας τουλάχιστον τεσσάρων δισεκατομμυρίων ετών. Όμως η επιστημονική κοινότητα εμφανίζεται επιφυλακτική για την ανακάλυψη, επειδή δεν μπορεί να γίνει ακριβής χρονολόγηση των μαγνητικών υλικών μέσα σε ζιρκόνια. Το μαγνητικό πεδίο -που δημιουργείται από τον λιωμένο σίδηρο στον πυρήνα του πλανήτη μας- έπαιξε και συνεχίζει να παίζει ζωτικό ρόλο στην μετατροπή της Γης σε μέρος φιλόξενο για ζωή, καθώς προστατεύει τους έμβιους οργανισμούς από τη δυνητικά επικίνδυνη ηλιακή ακτινοβολία, βοηθώντας επίσης να υπάρχει ατμόσφαιρα και υγρό νερό. Το πότε ακριβώς εμφανίστηκε, αποτελεί πεδίο επιστημονικής αναζήτησης. Ελάχιστα πετρώματα μπορούν σήμερα να βρεθούν στη Γη, που να προέρχονται από την «παιδική» ηλικία της και να διατηρούν τα πρώτα μαγνητικά ίχνη. Η Νίκολς υπήρξε επικεφαλής σε δύο αποστολές στη δυτική Γροιλανδία το 2018 και το 2019, εστιάζοντας σε αρχαία πετρώματα της περιοχής Ισούα, τα οποία έχουν πυροδοτήσει έντονες επιστημονικές αντιπαραθέσεις, μεταξύ άλλων κατά πόσο όντως περιέχουν απολιθώματα πολύπλοκων μικροοργανισμών ηλικίας 3,7 δις. ετών. Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι βρήκαν σαφείς ενδείξεις μαγνητισμού σε αυτά τα πετρώματα ηλικίας 3,7 δισ. ετών. Τα ευρήματα όμως πρέπει να επιβεβαιωθούν και από άλλους επιστήμονες. https://www.kathimerini.gr/1055642/article/epikairothta/episthmh/ereyna-ghraiotero-twn-mexri-twra-ektimhsewn-to-magnhtiko-pedio-ths-ghs

Επανάσταση στην πρόγνωση καιρού, με προβλέψεις σε βάθος 3-4 εβδομάδων. Επιστήμονες που δουλεύουν πάνω στην «επόμενη γενιά» της πρόγνωσης καιρού ευελπιστούν πως σύντομα θα είναι δυνατές προγνώσεις σε βάθος 3-4 εβδομάδων, όπως σήμερα είναι δυνατή η διεξαγωγή προβλέψεων σε βάθος μίας εβδομάδας. Η δυνατότητα τέτοιων προβλέψεων μπορεί να αλλάξει σημαντικά τα δεδομένα στον κλάδο, καθώς θα είναι δυνατή η πολύ πιο έγκαιρη και ταχεία ενημέρωση του κοινού, προκειμένου να λάβουν χώρα προετοιμασίες για καύσωνες, κύματα ψύχους κ.α. Του προγράμματος SubX ηγούνται επιστήμονες όπως ο καθηγητής Μπεν Κίρτμαν του University of Miami *(UM) και η επίκουρος καθηγήτρια Καθλίν Πέτζιον του George Mason University. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα (Subseasonal Experiment) έχει ως σκοπό την καλύτερη παροχή προγνώσεων τέτοιου τύπου (subseasonal) στην εθνική μετεωρολογική υπηρεσία των ΗΠΑ. Οι προβλέψεις αυτού του είδους είναι δύσκολες επειδή είναι δύσκολη η συγκέντρωση του συνόλου των παρατηρήσεων και η εισαγωγή τους στο μοντέλο. Το SubX καλύπτει το κενό ανάμεσα στην πρόγνωση καιρού και την πρόγνωση των εποχικών συνθηκών, που καθοδηγείται από αργά εξελισσόμενες ωκεανικές συνθήκες, όπως οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια της θάλασσας, η υγρασία του εδάφους και η μεταβλητότητα του κλιματικού συστήματος, που εκφράζεται σε χρονικές κλίμακες εβδομάδων. Για να περάσουν στην υποεποχική κλίμακα (subseasonal) οι επιστήμονες χρειάζονται στοιχεία για συνθήκες και παράγοντες που επηρεάζουν τον καιρό παγκοσμίως, προκειμένου να τα συμπεριλάβουν στα μοντέλα τους. «Η δημόσια βάση δεδομένων του SubX καθιστά άμεσα διαθέσιμες προγνώσεις 3-4 εβδομάδων και παρέχει σε ερευνητές την υποδομή δεδομένων για να διερευνούν πώς να τις κάνουν ακόμα καλύτερες στο μέλλον» σημειώνει η Πέτζιον. Το SubX έχει ήδη δώσει πολύ καλά δείγματα, καθώς προέβλεψε με ακρίβεια τον όγκο των βροχοπτώσεων από τον τυφώνα Μάικλ, τον καύσωνα του Ιουλίου στην Αλάσκα και το κύμα ψύχους στις μεσοδυτικές ΗΠΑ και τον ανατολικό Καναδά στα τέλη του Ιανουαρίου, που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 22 ανθρώπων. Η δυνατότητα να γίνουν τέτοιες προβλέψεις απαιτεί δυνατότητα διεξαγωγής υπολογισμών μεγάλης έκτασης και αποθήκευσης μεγάλου όγκου δεδομένων- και για τον σκοπό αυτό το SubX βασίζεται στις υπολογιστικές δυνατότητες του CCS (Center for Computational Science) του UM. https://www.naftemporiki.gr/story/1541023/epanastasi-stin-prognosi-kairou-me-problepseis-se-bathos-3-4-ebdomadon

Αναζητώντας το «Απόλυτο μηδέν» Στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου την Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019 Αθήνα. Την Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019, λίγες μόνο ημέρες πριν από το χειμερινό ηλιοστάσιο, το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο προσκαλεί τους φίλους και τις φίλες της Επιστήμης και της Τεχνολογίας (10 ετών και άνω) σε μία εκδήλωση γεμάτη απρόοπτα και ανατροπές. Στην καρδιά του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου μάς υποδέχονται οι δύο Φυσικοί της ομάδας «Απόλυτο μηδέν» και η επιστήμη «πιάνει» τους -273,15 ⁰C. Ο Doppler συναντά τον Hubble σε μία παράσταση με πειράματα και κρύα αστεία που θα έπρεπε οπωσδήποτε να αποφύγετε. Η ομάδα «Απόλυτο Μηδέν» απαρτίζεται από τον Tάκη Λάζο, Φυσικό, Εκπαιδευτικό, Υπεύθυνο ΕΚΦΕ Ηλιούπολης, και τον Τζίμη Τσιμπίδα, Αστρονόμο-Φυσικό Διαστήματος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Στόχος της είναι η επικοινωνία της επιστήμης με εύληπτο και ευχάριστο τρόπο. Και μόλις ο πρώτος πάγος ανάμεσά μας λειώσει και γνωριστούμε καλύτερα, τότε στον τεράστιο θόλο του Πλανηταρίου θα παρακολουθήσουμε την ψηφιακή προβολή «Το Περιβάλλον κι εγώ», η οποία αντιμετωπίζει με επιστημονική ακρίβεια και σαφήνεια όλα τα πολύπλοκα και καυτά θέματα σχετικά με την αλόγιστη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον που έχει κυριολεκτικά «βραχυκυκλώσει» τις φυσικές διαδικασίες ανακύκλησης. Το «φαινόμενο του θερμοκηπίου», η κλιματολογική αλλαγή αλλά και το λιώσιμο των πάγων σε μία εντυπωσιακή ψηφιακή προβολή. (Παραγωγή: Ίδρυμα Ευγενίδου, The Animonautes, 2014). Την ημέρα αυτή θα πραγματοποιηθούν δύο παραστάσεις (ώρες 18:30 και 20:00) με ελεύθερη είσοδο. Απαραίτητα είναι τα δελτία εισόδου, η διανομή των οποίων θα πραγματοποιείται από το Ταμείο του Πλανηταρίου από τις 18:00 της ίδιας ημέρας. Κάθε άτομο θα μπορεί να προμηθευτεί έως 2 δελτία εισόδου. Θα διατεθούν 240 δελτία εισόδου για κάθε παράσταση. Η παράσταση προτείνεται για κοινό ηλικίας 10 ετών και άνω. Υπενθυμίζουμε ότι οι χώροι του Ιδρύματος Ευγενίδου είναι προσβάσιμοι και φιλικοί σε ανθρώπους με κινητική αναπηρία, οι σκύλοι-οδηγοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι και έχει προβλεφθεί διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα ή/και χειλεανάγνωση. https://www.scoop.it/topic/physicists-and-physics/p/4113451994/2019/12/10/-

Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας: Έξι Έλληνες ερευνητές θα επιχορηγηθούν αδρά. Έξι Έλληνες επιστήμονες, ο ένας του Ιδρύματος Τεχνολογίας & Έρευνας (ΙΤΕ) και του Πανεπιστημίου Κρήτης και οι υπόλοιποι πέντε της διασποράς, επιλέχθηκαν για να επιχορηγηθούν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC), στο πλαίσιο των επιχορηγήσεων εδραίωσης (ERC Consolidator Grant). Η νέα «φουρνιά» των άκρως ανταγωνιστικών επιχορηγήσεων του ERC θα δοθεί σε 301 ερευνητές από όλη την Ευρώπη. Η χρηματοδότηση θα φθάσει τα 600 εκατομμύρια ευρώ (περίπου δύο εκατομμύρια ανά ερευνητή για διάστημα έως πέντε ετών) και θα δοθεί στο πλαίσιο του προγράμματος «Ορίζων 2020» της ΕΕ. Τις περισσότερες επιχορηγήσεις πήραν επιστήμονες που θα κάνουν έρευνα στη Γερμανία (52), στη Βρετανία (50) και στη Γαλλία (43). Σχεδόν μία στους τρεις ερευνητές (31%) είναι γυναίκα, ενώ η επιλογή έγινε ανάμεσα σε συνολικά 2.453 προτάσεις ερευνητών. Η Ελλάδα έχει παρουσία με έναν ερευνητή, τον Γιώργο Χαμηλό, αναπληρωτή καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και συνεργαζόμενο ερευνητή στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του ΙΤΕ. Θα λάβει χρηματοδότηση 2 εκατ. ευρώ για πέντε έτη, προκειμένου να μελετήσει τους φυσιολογικούς μηχανισμούς ρύθμισης του σιδήρου στα φαγοκύτταρα των ιστών (μακροφάγα) και τoν ρόλο τους στην προστασία έναντι λοιμώξεων από μύκητες. Οι μελέτες της ερευνητικής ομάδας του Γ. Χαμηλού θα πραγματοποιηθούν αρχικά σε πειραματικά μοντέλα λοιμώξεων στη δροσόφιλα (μύγα του ξυδιού), με επιβεβαίωση στη συνέχεια των ευρημάτων σε γενετικά τροποποιημένα ποντίκια και ανθρώπους με μυκητικές λοιμώξεις. Η ανακάλυψη νέων μηχανισμών ρύθμισης της ισορροπίας του σιδήρου σε κυτταρικό και συστημικό επίπεδο αναμένεται να έχει καθοριστική επίδραση στην κατανόηση της βιολογίας των μακροφάγων και άμεσες εφαρμογές στη διάγνωση, στην πρόληψη και στη θεραπεία των διηθητικών μυκητιάσεων. Επιχορήγηση επίσης θα λάβουν ο Δημήτρης Ζευγώλης, απόφοιτος του ΤΕΙ Ηπείρου και λέκτορας βιοϊατρικής μηχανικής του Εθνικού Πανεπιστημίου της Ιρλανδίας στο Γκάλγουει (έργο ACHIEVE), ο Δημήτρης Παυλόπουλος, απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΟΠΑ) και επίκουρος καθηγητής σήμερα στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ (έργο DYNANSE), o Δήμος Δημαρόγκωνας, απόφοιτος του ΕΜΠ και καθηγητής στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Υπολογιστών στο Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (ΚΤΗ) της Στοκχόλμης (έργο LEAFHOUND), o Ανδρέας Βλάχος, απόφοιτος του ΟΠΑ και λέκτορας του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ (έργο AveriTeC) και ο Ιωάννης Σεχόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής ακτινολογίας του Πανεπιστημίου Ράντμπουντ Ολλανδίας (έργο BREAST4D). Ο επόμενος γύρος χρηματοδοτήσεων ERC Consolidator Grant θα δέχεται αιτήσεις έως τις 4 Φεβρουαρίου 2020. Αίτηση μπορούν να υποβάλουν όσοι ερευνητές έχουν ερευνητική εμπειρία επτά έως 12 ετών μετά τη λήψη του διδακτορικού τους. Η χρηματοδότηση θα τους βοηθήσει να δημιουργήσουν τις δικές τους ερευνητικές ομάδες και να διεξάγουν πρωτοποριακή έρευνα στους τομείς των Φυσικών Επιστημών, της Μηχανικής, των Επιστημών Υγείας, των Κοινωνικών και των Ανθρωπιστικών Επιστημών. Η έρευνα μπορεί να γίνεται σε δημόσιο ή ιδιωτικό ερευνητικό φορέα. Μέχρι σήμερα το ERC έχει χρηματοδοτήσει περισσότερους από 9.000 ερευνητές σε διάφορα στάδια της καριέρας τους. Το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας κατέχει τον μεγαλύτερο αριθμό χρηματοδοτούμενων έργων ERC στην Ελλάδα, με εισροή άνω των 36 εκατ. ευρώ. https://www.naftemporiki.gr/story/1541355/europaiko-sumboulio-ereunas-eksi-ellines-ereunites-tha-epixorigithoun-adra

Από το «Διαδίκτυο των Πραγμάτων» στο «DNA των Πραγμάτων» Ερευνητές από την Ελβετία και το Ισραήλ βρήκαν μια πρωτοποριακή μέθοδο να αποθηκεύουν πληροφορίες σχεδόν σε κάθε αντικείμενο, έτσι ώστε αυτό να μπορεί να αναπαραχθεί πολλές φορές με βάση τις οδηγίες που φέρει το ίδιο στο εσωτερικό του. Ο τρόπος αποθήκευσης της πληροφορίας είναι ίδιος όπως στα έμβια όντα: στα μόρια του DNA. Δημιουργούνται έτσι πράγματα που έχουν τη δική τους μνήμη συνθετικού DNA. Μέχρι σήμερα είχε καταστεί εφικτό να αποθηκεύονται τεράστιοι όγκοι δεδομένων όχι σε σκληρούς δίσκους ή σε άλλα μαγνητικά μέσα που έχουν ημερομηνία λήξης, αλλά στο βιολογικό μόριο του DNA, το οποίο έχει προταθεί ως η λύση για την μακρόχρονη αποθήκευση πολύτιμων δεδομένων. Η νέα τεχνική αποθήκευσης σε συνθετικό DNA ανοίγει νέες δυνατότητες, που μπορούν μελλοντικά να επεκτείνουν το Διαδίκτυο των Πραγμάτων στο DNA των Πραγμάτων. Τα ζωντανά όντα περιέχουν στο DNA τους τις πληροφορίες για τη δημιουργία και τη λειτουργία τους. Αυτό δεν συμβαίνει στα υλικά αντικείμενα, συνεπώς οποιοσδήποτε θέλει π.χ. να εκτυπώσει τρισδιάστατα ένα πράγμα, πρέπει επίσης να διαθέτει ξεχωριστά σε ψηφιακή μορφή και τις κατάλληλες οδηγίες. Αν κανείς χρειαστεί να τυπώσει το ίδιο αντικείμενο μετά από χρόνια, θα πρέπει να έχει πρόσβαση στις αρχικές ψηφιακές πληροφορίες, καθώς το ίδιο το αντικείμενο δεν αποθηκεύει τις οδηγίες για την εκτύπωση του. Τώρα, για πρώτη φορά στον κόσμο, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόμπερτ Γκρας του Τμήματος Χημείας και Εφαρμοσμένων Βιοεπιστημών του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ) της Ζυρίχης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιοτεχνολογίας «Nature Biotechnology», κατάφεραν να αποθηκεύουν τις πληροφορίες μέσα στο ίδιο το αντικείμενο. «Με αυτή τη μέθοδο, μπορούμε να ενσωματώσουμε οδηγίες τρισδιάστατης εκτύπωσης μέσα σε ένα αντικείμενο, έτσι ώστε μετά από δεκαετίες ή ακόμη και αιώνες να είναι δυνατό να ανακτηθούν αυτές οι πληροφορίες άμεσα από το ίδιο το αντικείμενο», δήλωσε ο Γκρας. Ενδεικτικά, οι ερευνητές παρήγαν από τρισδιάστατο εκτυπωτή ένα πλαστικό κουνέλι, το οποίο περιέχει μέσα του τις οδηγίες για την εκτύπωση του (περίπου 100 kilobytes δεδομένων). Το πέτυχαν αυτό, προσθέτοντας στο πλαστικό μικροσκοπικά γυάλινα σφαιρίδια που περιείχαν συνθετικό DNA. «Έτσι, όπως τα πραγματικά κουνέλια, το δικό μας πλαστικό κουνέλι περιέχει επίσης τις δικές του οδηγίες για την αναπαραγωγή του», δήλωσε ο Γκρας. Και όπως στα έμβια όντα, η νέα τεχνολογία διατηρεί αυτές τις πληροφορίες για αρκετές γενιές, οπότε αρκεί να ανακτηθούν οι πληροφορίες από το πλαστικό κουνέλι, ώστε να παραχθεί ένα καινούριο. Οι ερευνητές επανέλαβαν τη διαδικασία για πέντε διαδοχικές γενιές πλαστικών κουνελιών, χωρίς την παραμικρή απώλεια ή σφάλμα των δεδομένων, ακόμη και όταν είχαν περάσει εννέα μήνες από την προηγούμενη «αναπαραγωγή». «Το DNA είναι σήμερα το μόνο αποθηκευτικό μέσο που μπορεί να υπάρξει και σε υγρή μορφή, πράγμα που μας επιτρέπει να το εισάγουμε σε αντικείμενα οποιουδήποτε σχήματος», ανέφερε ο Ισραηλινός επιστήμονας της πληροφορικής Γιανίβ Έρλιχ. Μια πρόσθετη εφαρμογή της νέας τεχνολογίας είναι όχι η αποθήκευση, αλλά η απόκρυψη πληροφοριών μέσα σε αντικείμενα (στεγανογραφία). Οι ερευνητές έδειξαν ότι είναι δυνατή, εφαρμόζοντας την σε ένα μυστικό αρχείο που είχε διασώσει από το γκέτο της Βαρσοβίας ένας Εβραίος ιστορικός για μην πέσει στα χέρια των Ναζί. Το κείμενο ψηφιοποιήθηκε και αποθηκεύτηκε (1,4 megabytes) σε γυάλινα σφαιρίδια, τα οποία μετά ενσωματώθηκαν στους φακούς κοινών γυαλιών μυωπίας. Στη συνέχεια ήταν δυνατή η ανάκτηση αυτών των κρυμμένων πληροφοριών. «Δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα να περάσεις ένα τέτοιο ζευγάρι γυαλιά από τους ελέγχους ασφαλείας των αεροδρομίων και έτσι να μεταφέρεις πληροφορίες από το μέρος στο άλλο χωρίς να γίνεις αντιληπτός», ανέφερε ο Έρλιχ, που έχει δημιουργήσει την εταιρεία Yaniv Erlich Lab LLC. Οι πληροφορίες μπορούν να κρυφτούν θεωρητικά σε οποιοδήποτε πλαστικό αντικείμενο. Ακόμη, με τη νέα τεχνολογία είναι δυνατό να ενσωματωθούν πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα τους μέσα σε κατασκευαστικά υλικά, χρώματα και άλλα προϊόντα, έτσι ώστε να ανακτώνται άμεσα από τις αρμόδιες αρχές ή κάθε άλλο ενδιαφερόμενο κατά τον έλεγχο του αντικειμένου. Προς το παρόν, η μέθοδος είναι σχετικά ακριβή, καθώς η «μετάφραση» ενός ψηφιακού αρχείου (π.χ. οδηγιών για 3D-εκτύπωση) και η αποθήκευση του σε συνθετικά μόρια DNA μέσα στο αντικείμενο κοστίζει περίπου 2.000 ελβετικά φράγκα. https://physicsgg.me/2019/12/10/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%ce%af%ce%ba%cf%84%cf%85%ce%bf-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf-dn/

Συνωστισμός στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σε υπαίθριο «πάρκινγκ» διαστημικών σκαφών έχει μετατραπεί ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ΔΣΣ), καθώς μετά και την άφιξη του ρωσικού ρομποτικού μεταγωγικού Progress 74 τη Δευτέρα, έχει φθάσει πλέον σε πέντε ο αριθμός των σκαφών που έχουν «δέσει» ταυτόχρονα σε διάφορα σημεία στο εξωτερικό μέρος του ΔΣΣ. Είχε προηγηθεί η άφιξη την Κυριακή του αμερικανικού ρομποτικού μεταγωγικού Dragon της Space X του Ίλον Μασκ. Στον ΔΣΣ ήσαν ήδη «παρκαρισμένα» το μεταγωγικό Cygnus της αμερικανικής εταιρείας Northropp Grumman που είχε φθάσει στις αρχές Νοεμβρίου, καθώς και δύο ρωσικές κάψουλες Soyuz, που περιμένουν για να μεταφέρουν αστροναύτες πίσω στη Γη. Το ρωσικό Progress, που «έδεσε» αυτόνομα στο ρωσικό τμήμα του ΔΣΣ, υπό το άγρυπνο μάτι των Ρώσων κοσμοναυτών Αλεξάντερ Σκβόρτσκοφ και Όλεγκ Σκριπότσκα που όμως δεν χρειάστηκε να επέμβουν, μετέφερε σχεδόν τρεις τόνους τροφίμων, καυσίμων και άλλων εφοδίων για την τωρινή εξαμελή αποστολή 61 των αστροναυτών στον ΔΣΣ. Το σκάφος θα παραμείνει στο Σταθμό έως τον Ιούλιο του 2020, προκειμένου να φορτωθεί με σκουπίδια και άλλα άχρηστα είδη και τελικά θα καεί σκοπίμως κατά την επιστροφή του στη Γη. Οι αστροναύτες του ΔΣΣ έχουν πολύ ξεφόρτωμα να κάνουν, καθώς το αμερικανικό Dragon μόλις είχε μεταφέρει άλλους δυόμισι τόνους εφοδίων και επιστημονικών υλικών για πειράματα στο διάστημα. Ήταν η 19η αποστολή της Space X στον ΔΣΣ και το σκάφος δεν «έδεσε» αυτόνομα, αλλά με τη βοήθεια του ρομποτικού βραχίονα του ΔΣΣ, τον οποίο χειρίζονταν οι αστροναύτες Λούκα Παρμιτάνο (ESA) και ‘Αντριου Μόργκαν (NASA). Μεταξύ άλλων, το Dragon μετέφερε το χαριτωμένο ευρωπαϊκό σφαιρικό ρομπότ CIMON που διαθέτει τεχνητή συναισθηματική νοημοσύνη, ποντίκια για πειραματόζωα (θα μελετηθεί η επίπτωση της έλλειψης βαρύτητας στους μυς και στα οστά), καθώς και 36.000 σκουλήκια (θα αναπαράγουν και θα επιστραφούν στη Γη σε κατάσταση κατάψυξης). Ακόμη μεταφέρθηκε στον ΔΣΣ ένα νέο ιαπωνικό σύστημα υπερφασματικής παρατήρησης της Γης, το οποίο, μεταξύ άλλων, θα βοηθήσει στην αναζήτηση πετρελαίου από το διάστημα. Το Dragon θα επιστρέψει στη Γη τον Ιανουάριο και θα πέσει στα ανοιχτά της Καλιφόρνιας. https://www.in.gr/2019/12/10/tech/synostismos-ston-diethni-diastimiko-stathmo/

Περιήγηση στον έναστρο ουρανό. Εχετε παίξει ποτέ «ενώστε τις κουκκίδες» στον μαγικό καμβά του έναστρου ουρανού; Εχετε προσπαθήσει να εντοπίσετε τη Μικρή και τη Μεγάλη Αρκτο, τον Ωρίωνα, την Ανδρομέδα, την Κασσιόπη, τον Ηρακλή, τον Περσέα; Γνωρίζετε τις ευφάνταστες και συναρπαστικές ιστορίες των ηρώων και ηρωίδων που χάρισαν το όνομά τους στους αστερισμούς κάνοντάς τους τους λαμπρότερους, διαχρονικότερους και πιο εύγλωττους αφηγητές των περιπετειών τους στο πέρασμα των αιώνων; Ογδόντα οκτώ είναι οι επίσημοι, διεθνώς αναγνωρισμένοι αστερισμοί, οι ομάδες δηλαδή των πιο λαμπρών αστεριών μιας περιοχής του ουρανού που σχηματίζουν εικόνες, καθώς ενώνονται μεταξύ τους με νοητές γραμμές. Η βραβευμένη γραφίστρια και art director Σάρα Γκίλινχαμ συγκέντρωσε στο εξαιρετικό βιβλίο «Κοιτάζοντας τα αστέρια» στοιχεία για κάθε έναν από αυτούς τους αστερισμούς, τις ιστορίες που τους συνοδεύουν, αλλά και οδηγίες για τον εντοπισμό τους στον ουράνιο θόλο. «Ο στόχος μου ήταν να επιλέξω τους πιο γνωστούς και τους πιο συναρπαστικούς μύθoυς και θρύλους που σχετίζονται με κάθε έναν από τους αστερισμούς, υπάρχουν όμως περισσότερες ιστορίες για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν», σημειώνει η συγγραφέας. Η Γκίλινχαμ παραθέτει τους αστερισμούς με βάση την κατηγοριοποίησή τους σε αρχαίους –αυτούς που ανακαλύφθηκαν και ονοματίστηκαν πριν από χιλιάδες χρόνια από τον Ελληνα μαθηματικό, γεωγράφο και αστρονόμο Κλαύδιο Πτολεμαίο και τον Πέρση αστρονόμο Αλ Σούφι– και σε σύγχρονους – όσους επινοήθηκαν κατά τη διάρκεια της εποχής των ανακαλύψεων, το 1500 και το 1700. Οι αρχαίοι αστερισμοί παρατίθενται χωρισμένοι σε δύο ενότητες, αυτούς που απαρτίζουν τον ζωδιακό κύκλο ή μικρό κύκλο των ζώων, γιατί παραπέμπουν κυρίως σε ζώα, και σε όσους παραπέμπουν σε πρόσωπα, ζώα και ιερά αντικείμενα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας (όπως ο Ηνίοχος, ο Κένταυρος, η Κόμη της Βερενίκης, ο Πήγασος). Οι δε σύγχρονοι αστερισμοί χωρίζονται σε όσους απεικονίζουν ζώα και ανθρώπους (ο Χαμαιλέων, η Δοράς, ο Μονόκερος, ο Φοίνικας) και σε αυτούς που θυμίζουν αντικείμενα και σύμβολα (ο Σταυρός του Νότου, ο Οκτάντας, το Τηλεσκόπιον, η Ασπίς). Για κάθε αστερισμό παρατίθεται η αντίστοιχη εικόνα του, φιλοτεχνημένη από τη Γκίλινχαμ με φροντίδα, καλαισθησία και μια δόση αστρόσκονης. Τον πρόλογο του βιβλίου υπογράφει ο επίτιμος διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανηταρίου κ. Διονύσης Π. Σιμόπουλος, ο οποίος κάνει μια αναδρομή στην προέλευση των αστερισμών, επισημαίνοντας ότι «αν και λέγεται ότι ήταν η φαντασία που διέγραψε μόνη της τα διάφορα καταπληκτικά συνταιριάσματα στον ουράνιο θόλο, δίνοντας έτσι ονομασίες στους διάφορους αστερισμούς, εντούτοις δεν πρέπει να ήταν μόνο η φαντασία αλλά και οι καθημερινές ανάγκες της επίγειας ζωής. Γιατί η μοίρα των αρχαίων λαών ήταν στενά συνδεδεμένη με τη φύση». Και εξηγεί: «Οι ναυτικοί έπρεπε να εμπιστευθούν τον ουρανό για να ταξιδέψουν. Οι γεωργοί έπρεπε να συμβουλευθούν τους αστερισμούς για κάθε δουλειά του κάμπου και οι βοσκοί έπρεπε να παρακολουθούν την πορεία των άστρων για να διαφεντεύουν τα κοπάδια τους. Φαίνεται δηλαδή ότι ο πρώτος και κύριος σκοπός της δημιουργίας των αστερισμών ήταν ως βοηθητικό μέσο προσανατολισμού και οδηγού της καθημερινής ζωής των αρχαίων». Εκτός της χρηστικής και της επιστημονικής τους αξίας, ωστόσο, η συγγραφέας επισημαίνει και αναδεικνύει το γεγονός ότι οι αστερισμοί αποτελούν ταυτόχρονα φορείς συλλογικής μνήμης και οι ιστορίες που τους συνοδεύουν αποκαλύπτουν στοιχεία για την κουλτούρα, τις πεποιθήσεις και την καθημερινότητα αρχαίων και νεότερων πολιτισμών. Ταξίδι γνώσης Οι ερασιτέχνες επίδοξοι αστρονόμοι θα βρουν στις σελίδες του βιβλίου ουράνιους χάρτες και οδηγίες για τη χρήση τους, που θα τους βοηθήσουν να εντοπίσουν τη θέση των αστερισμών, μεμονωμένων άστρων καθώς και ολόκληρες ουράνιες «γειτονιές». Θα βρουν, επίσης, πληροφορίες σχετικά με τα υπάρχοντα εργαλεία αστροπαρατήρησης, προτεινόμενες εφαρμογές, βιβλία και σχετικές ιστοσελίδες, ενδεικτική και προσεκτικά επιλεγμένη βιβλιογραφία, αλλά και ένα πολύ χρήσιμο γλωσσάρι. Με πλοηγό το βιβλίο της Γκίλινχαμ θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι γνώσης στις γειτονιές του έναστρου ουρανού, μαθαίνοντας ταυτόχρονα τις ιστορίες που λέγονται για τις παρέες των άστρων και δεν θα κοιτάξουν ποτέ ξανά τον νυχτερινό ουρανό με τον ίδιο τρόπο. ΣΑΡΑ ΓΚΙΛΙΝΧΑΜ Κοιτάζοντας τα αστέρια μτφρ. Ηλίας Μαγκλίνης προλ. Διονύσης Σιμόπουλος εκδ. Καπόν, σελ. 224 Στην φωτογραφία ο Κάνωπος που είναι αστέρας πρώτου μεγέθους, το δεύτερο πιο φωτεινό άστρο στον ουρανό και το πιο φωτεινό στον αστερισμό της Τρόπιδος, της Πρύμνας και των Ιστίων. Πήρε την ονομασία του από έναν αρχαίο Ελληνα πλοηγό και χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στις διαστημικές αποστολές λόγω της φωτεινότητάς του (εικονογράφηση από το βιβλίο). https://www.kathimerini.gr/1055220/gallery/politismos/vivlio/perihghsh-ston-enastro-oyrano

Η κοσμολογία, το Νόμπελ 2019, και μια ελληνική εταιρεία που δουλεύει γι’αυτήν. Το φετινό Νόμπελ Φυσικής, που απονεμήθηκε επισήμως την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου σε τρεις επιστήμονες για την συμβολή τους στην κατανόηση της δομής και της ιστορίας του σύμπαντος, ανέδειξε πόσο λίγα γνωρίζαμε μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες για την προέλευση του κόσμου. Άλλη μια λεπτομέρεια που πιθανόν να αγνοούμε είναι ότι υπάρχει μια ελληνική εταιρεία που συμβάλλει στην συγκεκριμένη έρευνα με ένα σύστημα μελέτης δεδομένων της κοσμικής ακτινοβολίας, που δημιούργησε για τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA). Η Planetek Hellas (www.planetek.gr), δραστηριοποιείται στον τομέα της δορυφορικής παρατήρησης Γης, των πληροφορικών υποδομών γεω-χωρικών δεδομένων και της ανάπτυξης λογισμικού για εφαρμογές διαστήματος. Το 2018 παρέδωσε στην ESA το διαδικτυακό σύστημα PLAAVI (Planck Legacy Archive Value-Added Interface). Το PLAAVI αποτελείται από ένα σύνολο διαδικτυακών εργαλείων προστιθέμενης αξίας που επιτρέπουν στους αστρονόμους να πραγματοποιούν απομακρυσμένη επεξεργασία στα δεδομένα του δορυφόρου Planck. Η αποστολή του Planck & τα δεδομένα από το διάστημα Ο δορυφόρος Planck, λειτούργησε την περίοδο 2009 – 2013, που περιστρεφόταν γύρω από τη Γη κοντά στο σημείο Lagrange 2, 1,5 εκατομμύρια χλμ. μακριά από τον πλανήτη μας. Ο κύριος στόχος της αποστολής του, για λογαριασμό της ESA, ήταν να μετρήσει τις διακυμάνσεις της Κοσμικής Ακτινοβολίας Υποβάθρου (το αρχαιότερο φως που έχει καταγραφεί στην ιστορία του Σύμπαντος) με ακρίβεια που καθορίζεται από θεμελιώδη αστροφυσικά όρια, καταγράφοντας τους πιο ακριβείς χάρτες μέχρι σήμερα. Τα δεδομένα που συνέλεξε ο δορυφόρος Planck επιτρέπουν στους επιστήμονες να μελετήσουν τι συνέβαινε πριν από 14 χιλιάδες εκατομμύρια χρόνια. Είναι αποθηκευμένα στο ηλεκτρονικό αρχείο της ESA που φιλοξενείται στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικής Αστρονομίας (ESAC), στη Μαδρίτη https://www.esa.int/Our_Activities/Space_Science/Planck και επιτρέπουν την εξαγωγή συμπερασμάτων για τα χαρακτηριστικά του σύμπαντος την δεδομένη χρονική στιγμή, λίγο μετά την Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang). Όπως επισημαίνεται και στο σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας για την απονομή του Νόμπελ Φυσικής 2019, γνωρίζουμε πλέον, εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, πως το σύμπαν δεν είναι στατικό αλλά αναπτύσσεται. Στο παρελθόν ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό που είναι σήμερα, και στο μέλλον θα είναι ακόμη πιο διαφορετικό https://www.nobelprize.org/prizes/physics/2019/popular-information/ Οι χάρτες του σύμπαντος Planck χρησιμοποιούνται σήμερα από επιστήμονες και θα χρησιμοποιηθούν και από τις μελλοντικές γενιές επιστημόνων για να αναλύσουν και να συγκρίνουν τις θεωρίες της γέννησης του σύμπαντος φέρνοντάς μας πιο κοντά στην απάντηση του θεμελιώδους ερωτήματος «Πώς ξεκίνησαν όλα;». Για την μελέτη του παρελθόντος του σύμπαντος, τα δεδομένα του δορυφόρου Planck είναι πολύτιμα. Και το σύστημα PLAAVI της Planetek Hellas, συμβάλλει ακριβώς σε αυτή την κατανόηση, δίνοντας απομακρυσμένη πρόσβαση σε όσους θέλουν να μελετήσουν τεράστιους όγκους δεδομένων χωρίς να τα κατεβάζουν στον υπολογιστή τους. Για την παράδοσή του στην ESA, η Planetek Hellas συνεργάστηκε με επιστήμονες του Planck από το Ινστιτούτο Θεωρητικής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Όσλο της Νορβηγίας. Το PLAAVI είναι προσβάσιμο μέσω της κύριας ιστοσελίδας του Αρχείου Planck PLA – https://pla.esac.esa.int/pla/#home «Αναμένω ότι το PLAAVI θα χρησιμοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό τα επόμενα 10-20 χρόνια», επισημαίνει ο Jan Tauber, επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής Planck για την ESA. Από την πλευρά του ο διευθυντής και συνιδρυτής της Planetek Hellas, Στέλιος Μπολλάνος, τονίζει πως η εταιρεία του ήταν η πρώτη ιδιωτική εταιρεία στην Ευρώπη που άρχισε να δουλεύει με τα αρχεία του Κέντρο Αστρονομίας της ESA το 2013, ενώ το PLAAVI «είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα της δυνατότητάς μας να κατανοούμε καλά τις ανάγκες της επιστημονικής κοινότητας του διαστήματος και να παρέχουμε αξιόπιστες υπηρεσίες ανάπτυξης λογισμικού σε υποστήριξη των δραστηριοτήτων της ESA». Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος, πριν από λίγες μέρες ενέκρινε μια αύξηση-ρεκόρ του προϋπολογισμού του, συνολικά 12,5 δισ. ευρώ για την τριετία 2020-2022. Η στρατηγική της προβλέπει την σημαντική συμβολή της Ευρώπης σε διεθνείς διαστημικές συνεργασίες αλλά και μια αυτόνομη διαστημική παρουσία, ακόμα και με αποστολή των πρώτων ευρωπαίων αστροναυτών στη Σελήνη. https://physicsgg.me/2019/12/09/%ce%b7-%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%cf%8c%ce%bc%cf%80%ce%b5%ce%bb-2019-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9/

H ΦΥΣΙΚΗ ΜΑΓΕΥΕΙ... 2019 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 13-14-15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019 ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019,17:00-21:00 Χώρος Διεξαγωγής ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΜΦΙΘΕΤΑΤΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (Είσοδος πριν την πεζογέφυρα Πέτρου Ράλλη και Θηβών 250) ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΕΛΕΤΩΝ 17:00-17:30 Προσέλευση Μαθητών-Εγγραφές 17:30-17:45 Χαιρετισμοί Εκπροσώπων Φορέων Φιλντίσης Παναγιώτης, Α΄ Αντιπρόεδρος ΕΕΦ ,Συντονιστής Εκδήλωσης Θεοδοσίου Ευστράτιος, Πρόεδρος ΕΕΦ, Αστροφυσικός, μέλος του Σώματος Ομ. Καθηγητών ΕΚΠΑ Καλδής Παναγιώτης, Πρύτανης Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής Εκπρόσωπος του Υπουργείου Παιδείας Γκίκας Ιωάννης, Δήμαρχος Αιγάλεω Kαραδήμα Παναγιώτα, Γενική Γραμματέας ΑΑΔΕ Φούτσης Ιωάννης, Πρόεδρος Νwe York College Δρούτσας Παναγιώτης , Γεν. Γραμματέας Μαθηματικής Εταιρίας ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Φιλντίσης Παναγιώτης, Θεοδοσίου Ευστράτιος , Σκούφη Βασιλική 18:15-18:45 Σιμόπουλος Διονύσιος, Eπιτ. Διευθυντής Ευγενιδείου Πλανηταρίου Θέμα: «Τα ρεκόρ του Σύμπαντος » 18:45-19:15 Ευσταθόπολος Ευστάθιος , Καθηγητής Ιατρικής Φυσικής- Ακτινοφυσικής στην Ιατρική Σχολή Παν/μίου Αθηνών Διευθυντής και Πρόεδρος της Ειδικής Διατμηματικής Επιτροπής στο Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών “Νανοϊατρική”, Ιατρική Σχολή και Τμήμα Φαρμακευτικής του ΕΚΠΑ Θέμα: «Τεχνητή Νοημοσύνη στην Ιατρική Απεικόνιση» 19:15-19:45 Λέκκας Ευθύμιος ,Καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας &Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, Πρόεδρος Τμ. Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος Ε.Κ.Π.Α, Πρόεδρος Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού & Προστασίας. Θέμα: «Νέα Επιστημονικά και Τεχνικά Δεδομένα από Πρόσφατες Καταστροφές σε Εθνικό και Παγκόσμιο Επίπεδο ως Παράμετροι Μετριασμού των Επιπτώσεων» 19:45-20:15 Σακκαλής Ευάγγελος, Κύριος Ερευνητής Βιοϊατρικής Τεχνολογίας, Ινστιτούτο Πληροφορικής Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ITE) Κρήτης Θέμα: « Βλέποντας και Προβλέποντας: Φυσικές επιστήμες, εφαρμοσμένη έρευνα και καινοτομία στην υπηρεσία της Ιατρικής Ακριβείας» 20:15-20:45 Αντωνίου Αντώνιος , Δρ. Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών Θέμα: «Η «μελωδία» του Σύμπαντος» 21:00 Λήξη 1ης Ημέρας Δείπνο προς τιμήν των προσκεκλημένων ομιλητών Η ΦΥΣΙΚΗ ΜΑΓΕΥΕΙ ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019 Χώρος Διεξαγωγής ΚΤΙΡΙΟ A Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής(Πέτρου Ράλλη και Θηβών 250) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ https://eef.gr/articles/H-fusiki-mageuei-2019 Η ΦΥΣΙΚΗ ΜΑΓΕΥΕΙ KYΡΙΑΚΗ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019 Χώρος Διεξαγωγής ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Κεντρικό Αμφιθέατρο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (Πέτρου Ράλλη και Θηβών 250) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ https://eef.gr/articles/H-fusiki-mageuei-2019