Jump to content

Δροσος Γεωργιος

Μέλη
  • Αναρτήσεις

    14323
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    15

Όλα αναρτήθηκαν από Δροσος Γεωργιος

  1. Το Mars Express ανακάλυψε νερό σε υγρή μορφή στον νότιο πόλο του Άρη. Δεδομένα ραντάρ από το Mars Express του ΕΟΔ (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος – ESA) υποδεικνύουν την ύπαρξη ενός όγκου νερού σε υγρή μορφή, θαμμένου κάτω από στρώματα πάγου και σκόνης στον νότιο πόλο του Άρη. Τα στοιχεία περί ύπαρξης νερού σε υγρή μορφή στον Κόκκινο Πλανήτη είναι πολλά και εμφανή στην επιφάνειά του, υπό τη μορφή μεγάλων καναλιών και δικτύων ποταμών που έχουν εντοπιστεί και φωτογραφηθεί από διαστημόπλοια σε τροχιά. Ωστόσο, πέρα από αυτά, έχουν ανακαλυφθεί και ορυκτά που μπορούν να σχηματιστούν μόνο παρουσία νερού σε υγρή μορφή. Παρόλα αυτά, το κλίμα έχει αλλάξει σημαντικά μέσα στα 4,6 δισ. χρόνια της ιστορίας του πλανήτη, και η ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνεια είναι αδύνατη σήμερα, οπότε και οι επιστήμονες αναζητούν κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Έρευνες του Mars Express έχουν δείξει πως πάγος υπάρχει όντως στους πόλους του πλανήτη, και ότι βρίσκεται θαμμένος σε στρώματα αναμεμειγμένος με σκόνη. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν εδώ και καιρό πως νερό σε υγρή μορφή μπορεί να υπήρχε στη βάση των πολικών παγετώνων- ωστόσο μέχρι τώρα τα δεδομένα από το MARSIS (Mars Advanced Radar for Subsurface and Ionosphere Sounding) δεν επαρκούσαν για να αποδείξουν κάτι τέτοιο. Εν τέλει, χρειάστηκε η ανάπτυξη νέων τεχνικών για να συλλεγούν όσο πιο πολλά δεδομένα υψηλής ανάλυσης ήταν δυνατόν, προκειμένου να επιβεβαιωθεί το ιδιαίτερα σημαντικό τελικό συμπέρασμα. Το ραντάρ διείσδυσης εδάφους στέλνει παλμούς ραντάρ προς την επιφάνεια και μετρά πόσος χρόνος απαιτείται για να ανακλαστούν πίσω στο σκάφος, και με τι ισχύ. Οι ιδιότητες των υλικών που βρίσκονται ενδιάμεσα επηρεάζουν το επιστρεφόμενο σήμα, και αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη χαρτογράφηση της υπόγειας τοπογραφίας. Οι έρευνες με το ραντάρ έδειξαν πως ο νότιος πόλος του Άρη αποτελείται από πολλά στρώματα πάγου και σκόνης, σε βάθος περίπου 1,5 χλμ, σε μια περιοχή πλάτους 200 χλμ που αναλύθηκε στο πλαίσιο της συγκεκριμένης μελέτης- και μάλιστα διαπιστώθηκε μια ιδιαίτερα έντονη αντανάκλαση ραντάρ κάτω από τα στρώματα αυτά. Αναλύοντας τα χαρακτηριστικά των ανακλώμενων σημάτων ραντάρ, και λαμβάνοντας υπόψιν τη σύνθεση των στρωμάτων και τις εκτιμώμενες θερμοκρασίες κάτω από την επιφάνεια, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το εν λόγω φαινόμενο οφείλεται στην ύπαρξη ενός σταθερού όγκου νερού σε υγρή μορφή. Μάλιστα, για να μπορέσει το MARSIS να εντοπίσει έναν τέτοιο όγκο, θα πρέπει να είναι πάχους αρκετών δεκάδων εκατοστών. «Αυτή η υπόγεια ανωμαλία στον Άρη έχει ιδιότητες ραντάρ που αντιστοιχούν σε νερό ή σε πλούσια σε νερό ιζήματα» είπε ο Ρομπέρο Οροσέι, επικεφαλής ερευνητής του MARSIS και επικεφαλής συντάκτης του σχετικού paper, που δημοσιεύτηκε στο Science. «Αυτή είναι μόνο μια μικρή περιοχή έρευνας- είναι συναρπαστική προοπτική να σκέφτεται κανείς που θα μπορούσαν να υπάρχουν περισσότεροι τέτοιοι υπόγειοι θύλακες νερού αλλού, που περιμένουν να ανακαλυφθούν». Σημειώνεται ότι η ανακάλυψη αυτή θυμίζει κάπως την περίπτωση της Λίμνης Βοστόκ, 4 χλμ κάτω από τον πάγο στην Ανταρκτική. Κάποια είδη μικροβιακής ζωής καταφέρνουν να επιβιώνουν σε περιβάλλοντα κάτω από παγετώνες, οπότε και τίθεται το ερώτημα εάν θα μπορούσε κάτι τέτοιο να συμβαίνει και στην περίπτωση αυτών των αρειανών θυλάκων νερού, τώρα ή στο μακρινό παρελθόν. https://www.naftemporiki.gr/story/1376252/tomars-expressanakalupse-nero-se-ugri-morfi-ston-notio-polo-tou-ari
  2. Σχέδια ρομποτικής αποστολής για την επιστροφή δειγμάτων από τον Άρη πίσω στη Γη. Η συλλογή δειγμάτων από τον «Κόκκινο Πλανήτη» και η αποστολή τους πίσω στη Γη θα είναι το αντικείμενο μιας φιλόδοξης αποστολής του ΕΟΔ (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος- ESA), τα οχήματα της οποίας ανέλαβε να σχεδιάσει η Airbus. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Airbus, η εταιρεία ανέλαβε δύο μελέτες του ΕΟΔ για τον σχεδιασμό ενός Sample Fetch Rover και ενός Earth Return Orbiter, που θα αποτελέσουν βασικούς πυλώνες της αποστολής, με σκοπό την επιστροφή δειγμάτων από τον Άρη στη Γη πριν το τέλος της επόμενης δεκαετίας. Η NASA και ο ΕΟΔ υπέγραψαν «letter of intent» τον Απρίλιο του 2018 για μια τέτοια αποστολή. Μετά την εκτόξευσή του και αποστολή στον Άρη το 2026, το Mars Sample Fetch Rover θα ανακτήσει δείγματα που θα έχει αφήσει το όχημα Mars2020 της NASA: Ειδικότερα, το αμερικανικό όχημα θα αφήσει 36 φιαλίδια δειγμάτων μεγέθους στυλού στην επιφάνεια του πλανήτη, τα οποία και το Sample Fetch Rover θα συλλέξει, θα μεταφέρει και θα φορτώσει σε ένα ειδικό κοντέινερ στο Mars Ascent Vehicle, το οποίο θα αναμένει. Όταν γίνει αυτό, το Mars Ascent Vehicle θα εκτοξευτεί, θέτοντας το κοντέινερ σε τροχιά γύρω από τον Άρη. Στο τρίτο σκέλος της αποστολής, το Earth Return Orbiter του ΕΟΔ θα «πιάσει» το κοντέινερ, μεγέθους μπάλας του μπάσκετ, θα το κλείσει μέσα σε ένα ειδικό σύστημα απομόνωσης και θα μεταφέρει τα δείγματα πίσω στη Γη. Τα δείγματα αυτά θα εισέλθουν στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας και θα προσγειωθούν στις ΗΠΑ πριν το τέλος της επόμενης δεκαετίας, σύμφωνα με την Airbus, προκειμένου να μελετηθούν από επιστήμονες. Τόσο το Sample Fetch Rover όσο και το Earth Return Orbiter εντάσσονται στο πλαίσιο της προταθείας αποστολής Mars Sample Return Mission της NASA και του ΕΟΔ, που επιδιώκεται να εγκριθεί στο συμβούλιο υπουργικού επιπέδου του ΕΟΔ το 2019. Όπως είπε στο BBC ο Μπέν Μπόιες, επικεφαλής της αρμόδιας ομάδας στην Airbus, το όχημα θα είναι σχετικά μικρό- περίπου 130 κιλών- αλλά οι απαιτήσεις για αυτό θα είναι μεγάλες, καθώς θα πρέπει να καλύψει μεγάλες αποστάσεις κινούμενο αυτόνομα. Εάν η αποστολή πραγματοποιηθεί, θα πρόκειται για μια σημαντική πρωτιά, καθώς θα είναι τα πρώτα δείγματα από τον Άρη που φτάνουν στη Γη. Η Airbus επελέγη για τη συγκεκριμένη μελέτη βιωσιμότητας επειδή ήδη κατασκευάζει το ExoMars του ΕΟΔ, το οποίο θα αποσταλεί επίσης στον Άρη για επιστημονικές έρευνες το 2021. Παρόλα αυτά, αντίθετα με το 220 κιλών ExoMars, το Sample Fetch Rover δεν θα φέρει όργανα επιστημονικών ερευνών, καθώς η μόνη του δουλειά θα είναι να μαζέψει τα δοχεία που θα αφήσει το όχημα της NASA. https://www.naftemporiki.gr/story/1369547/sxedia-rompotikis-apostolis-gia-tin-epistrofi-deigmaton-apo-ton-ari-piso-sti-gi
  3. Ο Αρης από Κόκκινος Πλανήτης έγινε τιρκουάζ. Ο Άρης λόγω της ερυθρής απόχρωσης του (απόρροια των υψηλών επιπέδων οξειδίου του σιδήρου στον πλανήτη) έχει λάβει τον χαρακτηρισμό Κόκκινος Πλανήτης. Ο Αρης είναι ένας άγονος κόσμος όπου κυριαρχούν απέραντες έρημοι με μικρότερους και μεγαλύτερους αμμόλοφους. Η κάμερα HiRiSE του δορυφόρου Mars Reconnaissance Orbiter κατέγραψε ένα πολύ εντυπωσιακό γεωατμοσφαιρικό φαινόμενο το οποίο προσδίδει στους αμμόλοφους του βόρειου ημισφαιρίου του Αρη ένα έντονο τιρκουάζ χρώμα. Το χιόνι και ο πάγος στον Αρη αποτελείται από διοξείδιο του άνθρακα, τον λεγόμενο ξηρό πάγο. Κατά την διάρκεια του χειμώνα ο ξηρός πάγος κάθεται πάνω στους αμμόλοφους. Οταν με την εμφάνιση της άνοιξης κάνει πιο έντονη την παρουσία του ο Ηλιος ο ξηρός πάγος στους αμμόλοφους αρχίζει να «σπάει» και απελευθερώνονται αέρια τα οποία σε συνδυασμό με τα διαφόρων ειδών υλικά που υπάρχουν γύρω από τα σημεία που υπάρχει ο ξηρός πάγος κάνουν τους αμμόλοφους να παίρνουν διάφορα σχήματα αλλά και να αποκτούν τιρκουάζ αποχρώσεις. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=993712
  4. Το ρόβερ Opportunity της NASA απειλείται από τεράστια αμμοθύελλα. Το επιστημονικό ρομποτικό ρόβερ Opportunity της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) έχει βρεθεί στο μέσο μιας τρομερής αμμοθύελλας στον Άρη, που το έχει αναγκάσει να σωπάσει και να μην επικοινωνεί πια με τη Γη, ενώ υπάρχουν φόβοι για την ίδια την επιβίωσή του. Οι τεράστιες ποσότητες σκόνης στην ατμόσφαιρα έχουν βυθίσει μεγάλο μέρος του πλανήτη σε σκοτάδι, πράγμα που αποτελεί ζωτικό πλήγμα για το ρόβερ, το οποίο κινείται με ηλιακή ενέργεια και έτσι αδυνατεί να επαναφορτίσει τις μπαταρίες του. Οι χειριστές του στη Γη αισιοδοξούν πάντως ότι θα τα καταφέρει και αυτή τη φορά παρά τις αντίξοες συνθήκες. Όπως δήλωσε ο Τζον Κάλας του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια, «ανησυχούμε, αλλά ελπίζουμε ότι η θύελλα θα κοπάσει και το ρόβερ θα επικοινωνήσει ξανά μαζί μας». Το Opportunity έφθασε στον Άρη τον Ιανουάριο 2004, λίγες εβδομάδες μετά το δίδυμο ρόβερ Spirit και σε διαφορετικό σημείο του «κόκκινου» πλανήτη. Κι ενώ το Spirit «παρέδωσε το πνεύμα» το 2011, το Opportunity συνέχιζε έως τώρα ακάθεκτο, εξερευνώντας τον διαμέτρου 22 χιλιομέτρων κρατήρα Endeavour. Σήμερα βρίσκεται στη λεγόμενη «Κοιλάδα της Επιμονής», όπου η σκόνη από τη θύελλα είναι τόσο πυκνή, ώστε υπάρχει σκοτάδι καθ’ όλη τη διάρκεια της αρειανής μέρας. To 2007 μια άλλη ισχυρή αρειανή θύελλα είχε ‘ζορίσει’ το Opportunity και το είχε αναγκάσει να σωπάσει για τέσσερις μέρες. Η τωρινή αμμοθύελλα έγινε για πρώτη φορά αντιληπτή από το δορυφόρο MRO πέριξ του Άρη στις 30 Μαΐου και έκτοτε γίνεται όλο και πιο δυνατή. Η θύελλα έχει ήδη σκεπάσει σχεδόν το ένα τέταρτο του Άρη και σε δύο-τρεις μέρες αναμένεται να έχει καλύψει όλο τον πλανήτη. Πάντως η σκόνη δεν αναμένεται να θάψει τελείως το ρόβερ. Το άλλο αμερικανικό ρόβερ, το Curiosity, που βρίσκεται σε άλλη περιοχή, κινείται με πυρηνική ενέργεια και όχι με ηλιακή, συνεπώς δεν αντιμετωπίζει τόσο σοβαρά προβλήματα. Είναι προς το παρόν άγνωστο πόσο θα διαρκέσει η τωρινή θύελλα, καθώς οι επιστήμονες δεν έχουν κατανοήσει καλά το φαινόμενο που λαμβάνει χώρα κατά περιόδους στον Άρη. Τη θύελλα μελετούν ήδη από ψηλά, εκτός από το MRO, οι άλλες δύο δορυφορικές διαστημοσυσκευές Mars Odyssey και MAVEN. Οι χειριστές του Opportunity στη Γη έχουν δεθεί συναισθηματικά μαζί του. Όπως είπε ο Κάλας, «είναι σαν να έχεις ένα αγαπημένο σου σε κώμα στο νοσοκομείο. Οι γιατροί σού λένε να κάνεις υπομονή και θα ξυπνήσει. Όλες οι ζωτικές ενδείξεις είναι καλές, συνεπώς είναι θέμα αναμονής. Όμως πρόκειται για τη 97χρονη γιαγιά σου, έτσι είσαι πολύ ανήσυχος. Αυτό νιώθουμε κι εμείς». https://physicsgg.me/2018/06/14/%cf%84%ce%bf-%cf%81%cf%8c%ce%b2%ce%b5%cf%81-opportunity-%cf%84%ce%b7%cf%82-nasa-%ce%b1%cf%80%ce%b5%ce%b9%ce%bb%ce%b5%ce%af%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%83%cf%84/
  5. ExoMars: Ευρω-ρωσική αποστολή τον Ιούλιο του 2020 για τη μελέτη του Άρη. Για τον Ιούλιο του 2020 έχει προγραμματιστεί η εκτόξευση της κοινής ευρω-ρωσικής αποστολής για την μελέτη του πλανήτη Άρη, στο πλαίσιο του προγράμματος ExoMars-2020, σύμφωνα με την ερευνητική ένωση (Lavochkin Research and Production Association). Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσιεύονται στην ηλεκτρονική σελίδα της αναφερόμενης ένωσης Lavochkin, η εκτόξευση προγραμματίζεται για την 25η Ιουλίου του 2020. Η ExoMars είναι μία κοινή διαστημική αποστολή μεταξύ της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) και της ρωσικής Roscosmos. H ExoMars-2020 αποτελεί το δεύτερο στάδιο εξέλιξης του κοινού διαστημικού προγράμματος. Το πρώτο στάδιο του αναφερόμενου προγράμματος περιελάμβανε το ευρωπαϊκό διαστημόπλοιο τροχιάς (European Trace Gas Orbiter -TGO) και τον πειραματικό διαστημικό θαλαμίσκο Schiaparelli, που απέτυχε να προσεδαφιστεί επιτυχώς στην επιφάνεια του Άρη και καταστράφηκε τον Οκτώβριο του 2016. http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/686051_exomars-eyro-rosiki-apostoli-ton-ioylio-toy-2020-gia-ti-meleti-toy-ari
  6. Πρώτες εικόνες του Κόκκινου Πλανήτη απο τον «ExoMars» Η τροχιακή ενότητα TGO της ρωσικο-ευρωπαϊκής αποστολής «ExoMars» μεταβίβασε τις πρώτες εικόνες του Κόκκινου Πλανήτη, που έγιναν από μια τροχιά εργασίας. Ο ευρωπαϊκός επιστημονικός εξοπλισμός CaSSIS (Σύστημα απεικόνισης χρωμάτων και στερεοφωνικών επιφανειών) κατά τη διάρκεια της περιόδου βαθμονόμησης στις 20 Απριλίου έκανε μια εκπληκτική φωτογραφία που δείχνει ένα μέρος του κρατήρα του Korolev. Η εικόνα δείχνει ένα τμήμα ενός κρατήρα με κάλυμμα πάγου σε μια βραχώδη κορυφογραμμή. Η βασική έρευνα που χρησιμοποιεί τον εξοπλισμό CaSSIS θα ξεκινήσει στις 28 Απριλίου. Το διαστημόπλοιο TGO κατείχε μια κυκλική τροχιά εργασίας με ύψος 400 χλμ στα μέσα Απριλίου. Τις επόμενες δύο εβδομάδες μετά την είσοδο στην τροχιά εργασίας, οι διεθνείς ειδικοί της αποστολής βαθμολόγησαν τον επιστημονικό εξοπλισμό για επιστημονικά πειράματα. Η κύρια αποστολή της αποστολής ExoMars-2016 είναι να διεξαγάγει μια λεπτομερή μελέτη των ατμοσφαιρικών αερίων, τα οποία αποτελούν ασήμαντο μερίδιο της ατμόσφαιρας του Άρη. Τα ρωσικά και ευρωπαϊκά επιστημονικά όργανα θα αναζητήσουν το μεθάνιο και το μονοξείδιο του άνθρακα, που μπορεί να είναι οι κύριοι δείκτες γεωλογικής ή βιολογικής δραστηριότητας στην επιφάνεια του πλανήτη. Εκτός από την εύρεση των ιχνών ο TGO στον πλανήτη Άρη θα δημιουργήσει κάρτα με καταθέσεις πάγου μέσα τα οποία μπορούν να περικλείονται μεθάνιο και οργανικά μικρόβια Mars. Το έργο ExoMars είναι ένα κοινό έργο μεταξύ της Roscosmos και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος για την εξερεύνηση του Άρη, της επιφάνειας, της ατμόσφαιρας και του κλίματος από την τροχιά και στην επιφάνεια του πλανήτη. Θα ανοίξει ένα νέο στάδιο διαστημικής εξερεύνησης για την Ευρώπη και τη Ρωσία. https://www.roscosmos.ru/25009/
  7. Mars Express V2.0: Αναβάθμιση από απόσταση 150 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Σε σημαντική αναβάθμιση στο Mars Express προβαίνει ο ΕΟΔ (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος), από απόσταση 150 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Το διαστημόπλοιο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη εδώ και 15 χρόνια, έχοντας φτάσει εκεί τον Δεκέμβριο του 2003, και πρόκειται να συλλέγει επιστημονικά δεδομένα για πολλά χρόνια ακόμα, χάρη σε μια εγκατάσταση νέου λογισμικού που αναπτύχθηκε από τις ομάδες της αποστολής στον ΕΟΔ. Το νέο αυτό λογισμικό έχει σκοπό να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της φθοράς κάποιων εξαρτημάτων που έχουν αρχίσει να φθείρονται μετά από τόσα χρόνια λειτουργίας. Οι αρχικός σχεδιασμός για το Mars Express ήταν να πραγματοποιήσει μια διετή αποστολή, αλλά συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι σήμερα, τραβώντας φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης της επιφάνειας, εντοπίζοντας ορυκτά που σχηματίζονται μόνο με παρουσία νερού και ίχνη μεθανίου και πραγματοποιώντας περάσματα από τον Φόβο, φεγγάρι του Άρη. Το διαστημόπλοιο είναι σε καλή κατάσταση γενικά, αλλά τα γυροσκόπιά του, τα οποία μετρούν πόσο περιστρέφεται στους τρεις άξονές του, έχουν πρόβλημα. Μαζί με τα δύο startrackers του σκάφους, καθορίζουν τον προσανατολισμό του σκάφους στο διάστημα- οπότε και πρόβλημα στα έξι γυροσκόπια θα δημιουργούσε δυσκολίες στην αποστολή. Ο προσανατολισμός του σκάφους είναι ιδιαίτερα σημαντικός ως προς τη στόχευση της κεραίας του προς την Γη, αλλά και των άλλων οργάνων του (όπως η κάμερα) προς τον Άρη. Τα startrackers είναι απλές κάμερες οι οποίες φωτογραφίζουν εικόνες των άστρων στο φόντο, και, με λίγη «έξυπνη» επεξεργασία, χρησιμοποιούνται για την εξακρίβωση του προσανατολισμού του σκάφους στο διάστημα κάθε λίγα δευτερόλεπτα. Οι πληροφορίες από τα γυροσκόπια για την περιστροφή συμπληρώνουν τα δεδομένα από τις εικόνες, ενώ παίζουν σημαντικό ρόλο και όταν τα startrackers δεν βλέπουν τα άστρα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του προσωπικού του ΕΟΔ, τέσσερα από τα έξι γυροσκόπια οδεύουν προς δυσλειτουργία, και το Mars Express δεν προοριζόταν ποτέ να πετά χωρίς αυτά, οπότε και προβλεπόταν ότι η αποστολή θα λάμβανε τέλος κάπου μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουνίου 2019. Ωστόσο, οι μηχανικοί ήξεραν από άλλες αποστολές (όπως η Rosetta και η ERS-2) πως ίσως ήταν δυνατή η συνέχισή της κυρίως με τα startrackers, με περιοδική μόνο χρήση των γυροσκοπίων. Αυτό που έκαναν οι ομάδες του ΕΟΔ ήταν να ανοίξουν ξανά τον παλαιό (15ετίας) κώδικα του Mars Express, να ξαναγράψουν το λογισμικό, να το δοκιμάσουν και να το μεταδώσουν στο σκάφος. Ο κώδικας «ανέβηκε» σε μια περιοχή διαθέσιμης μνήμης την Κυριακή, ωστόσο, όπως και σε αναβαθμίσεις καθημερινών συσκευών, θα χρειαστεί επανεκκίνηση του σκάφους, η οποία είναι προγραμματισμένη για τις 16 Απριλίου. Αν όλα πάνε καλά, θα ακολουθήσουν δύο εβδομάδες δοκιμών για να διαπιστωθεί πως το διαστημόπλοιο λειτουργεί όπως πρέπει να λειτουργεί πριν συνεχίσει την αποστολή του. http://www.naftemporiki.gr/story/1340039/mars-express-v20-anabathmisi-apo-apostasi-150-ekatommurion-xiliometron
  8. O επόμενος πύραυλος Falcon Heavy θα μεταφέρει ένα πανίσχυρο ατομικό ρολόι. Στην επόμενη εκτόξευση πυραύλου Falcon Heavy θα υπάρχει ένα διαφορετικό φορτίο από το πρώτο όχημα του Elon Musk… Ο Falcon Heavy της SpaceX που αναμένεται να εκτοξευθεί τον προσεχή Ιούνιο, θα έχει ως φορτίο του το πιο ακριβές ατομικό ρολόι που έχει κατασκευαστεί ποτέ, το οποίο και θα έχει το όνομα Deep Space Atomic Clock (DSAC). To συγκεκριμένο ατομικό ρολόι θα είναι κατασκευασμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να αντέχει στις αντίξοες συνθήκες του διαστήματος, χωρίς όμως να χάνει σε ακρίβεια. Η NASA υπολογίζει ότι το ατομικό ρολόι που θα εκτοξευθεί με τον Falcon Heavy δεν θα χάνει περισσότερο από 2 νανοδευτερόλεπτα την ημέρα, επιδεικνύοντας εξαιρετική ακρίβεια στην μέτρηση του χρόνου. Ο σκοπός των ερευνητών είναι να καταφέρουν να επιτύχουν τη σωστή μέτρηση της περιόδου που χρειάζονται τα σήματα που ταξιδεύουν από το διάστημα στη Γη, στοιχείο που μπορεί να γίνει με ιδανικό τρόπο μόνο με τη χρήση ατομικών ρολογιών, όπως αυτό που θα ταξιδέψει στο διάστημα πάνω στον Falcon Heavy. Τις μετρήσεις του ατομικού ρολογιού μπορεί κανείς να τις χρησιμοποιήσει για τα συστήματα γεωγραφικού εντοπισμού, προκειμένου να μπορούν να γίνουν με ορθό τρόπο οι διορθώσεις όπου απαιτείται. Το ίδιο απαιτείται και από διάφορα επιστημονικά εργαλεία, επομένως η δοκιμή ενός ατομικού ρολογιού στις ακραίες συνθήκες του διαστήματος θεωρείται πολύ σημαντική. http://www.pestaola.gr/o-epomenos-pyraylos-falcon-heavy-tha-metaferei-ena-panisxyro-atomiko-roloi/
  9. Λάνσντορπ: Ο αποικισμός του Άρη θα είναι μόνο η αρχή. Ο Μπας Λάνσντορπ, ο «πατέρας» του προγράμματος εποικισμού του Άρη «Mars One» ελπίζει ότι κάποια ημέρα οι άνθρωποι θα κατοικούν σε «ιπτάμενα μπαλόνια» γύρω από την πυκνή ατμόσφαιρα της Αφροδίτης ή σε διαστημικούς σταθμούς σε κάποιο από τα 69 φεγγάρια του Δία. Δηλώνει επίσης αισιόδοξος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Independent, ότι η δική του αποστολή ανθρώπων στον Άρη –χωρίς επιστροφή– θα γίνει το 2031. Η ημερομηνία εκτόξευσης του διαστημοπλοίου που θα μεταφέρει ανθρώπους στον Κόκκινο Πλανήτη μετατέθηκε κατά πέντε χρόνια, λόγω προβλημάτων χρηματοδότησης. Φέτος όμως θα ξεκινήσει η εξουθενωτική διαδικασία επιλογής των 100 επιτυχόντων υποψηφίων αποίκων. Μεταξύ άλλων, θα παραμένουν κλειδωμένοι για μεγάλες περιόδους σε έναν θάλαμο 200 τετραγωνικών μέτρων μαζί με άγνωστους σε αυτούς ανθρώπους, προκειμένου να διαπιστωθούν οι ψυχικές αντοχές τους. Στόχος της αποστολής «Mars One» είναι να ιδρύσει μια μόνιμη αποικία ανθρώπων στον Άρη. Η διάρκεια και η περιπλοκότητα του ταξιδιού σημαίνουν ότι οι υποψήφιοι θα πρέπει να αποδεχτούν τη γυμνή πραγματικότητα: ότι δεν θα υπάρχει καμία προοπτική να επιστρέψουν κάποτε στη Γη. Αυτό πάντως δεν φαίνεται να τρόμαξε τους 200.000 ανθρώπους που ζήτησαν να συμμετάσχουν στο πείραμα. Ο Λάνσντορπ έχει επικριθεί από μέλη της επιστημονικής κοινότητας που αμφισβητούν το κατά πόσο είναι εφικτό το σχέδιό του. Κάποιοι μάλιστα εκφράζουν αμφιβολίες για το αν η ομάδα του έχει την εμπειρία για να φέρει εις πέρας έναν τέτοιον παράτολμο άθλο. Ο ίδιος πάντως σχεδιάζει να προσλάβει ειδικούς από τη NASA και τη Lockheed Martin για να τον βοηθήσουν στην ολοκλήρωση του προγράμματός του. Εάν προχωρήσει το σχέδιο, το τετραμελές πλήρωμα (άνδρες και γυναίκες) θα ταξιδέψει για τουλάχιστον έξι μήνες στο διάστημα, μέχρι τον Άρη. Φτάνοντας στον Κόκκινο Πλανήτη θα πρέπει να επιβιώσουν έχοντας στη διάθεσή τους μόνο βασικά εφόδια και να αντιμετωπίσουν τις απίστευτα αντίξοες συνθήκες, όπως τις γιγαντιαίες αμμοθύελλες, στην επιφάνειά του. Θα πρέπει να περιορίσουν την κατανάλωση νερού και μάλιστα, όπως λέει ο Λάνσντορπ, μπορεί να μην κάνουν μπάνιο για τα δύο πρώτα χρόνια τουλάχιστον. Επίσης, θα αναλάβουν να καλλιεργήσουν τρόφιμα για να τρώνε και δεν θα μπορούν να φεύγουν μόνοι από τον σταθμό τους. «Πραγματικά, δεν υπάρχει διαφυγή. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Το πρώτο πλήρωμα που θα κάνει το ταξίδι θα βιώσει τις σκληρότερες συνθήκες. Θα είναι μόνοι τους, με ελάχιστες ανέσεις», εξήγησε. «Αλλά η έλλειψη νερού δεν είναι τίποτα μπροστά στις ψυχολογικές επιπτώσεις», πρόσθεσε. Και, αν θέλουν να «τηλεφωνήσουν» στο σπίτι τους, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να περιμένουν: το σήμα θα χρειαστεί από 3 έως 20 λεπτά για να φτάσει στη Γη, καθιστώντας ανέφικτη την άμεση επικοινωνία με συγγενείς και φίλους. Όταν ρωτήθηκε αν ο ίδιος θα δήλωνε εθελοντής, ο 40χρονος Λάνσντορπ δήλωσε ότι θα το έκανε όμως πρόσθεσε ότι είναι «εντελώς ακατάλληλος» για ένα τέτοιο εγχείρημα: «Είμαι πολύ ξεροκέφαλος και ανυπόμονος», παραδέχτηκε. «Και τώρα έχω παιδιά, θέλω να τα δω μια μεγαλώνουν αλλά ίσως μια μέρα να θέλουν να έρθουν μαζί μου. Πριν αποκτήσω παιδιά δεν είχα καμία αμφιβολία ότι ήθελα να πάω», είπε. Η διαδικασία επιλογής των κατάλληλων υποψηφίων έχει ως στόχο να βρεθούν οι καλύτεροι «ομαδικοί παίκτες» που στη συνέχεια θα εκπαιδευτούν στις δεξιότητες που θα πρέπει να έχουν: μηχανική, βασικές ιατρικές και χειρουργικές γνώσεις, καλλιέργεια τροφίμων καθώς, όπως εξηγεί ο Λάνσντορπ, «ότι συμβεί, θα πρέπει να το διορθώσουν». Κάθε χρόνο, από φέτος μέχρι το 2031, θα κλειδώνονται σε ένα αντίγραφο της βάσης για να εξακριβωθεί πώς ανταποκρίνονται στις συνέπειες του εγκλεισμού. Ουσιαστικά, δεν θα γνωρίζουν για πόσο χρονικό διάστημα θα μένουν σε αυτό το αντίγραφο: μπορεί να περάσουν μέρες, εβδομάδες ή και μήνες μέχρι να τους επιτραπεί να ξαναβγούν έξω και να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους. Η Κλερ Γουίντον, 30 ετών, μία από τους πέντε Βρετανούς που περιλαμβάνονται στον κατάλογο των 100 υποψηφίων, είπε ότι το σχέδιο αυτό είναι «το μεγαλύτερο επίτευγμα που θα μπορούσα να ζητήσω», λέγοντας ότι αισθάνεται «τρομοκρατημένη» αλλά και ενθουσιασμένη ταυτόχρονα. «Όλοι θα ήθελαν να κάνουν κάτι σημαντικό, κάτι καταπληκτικό στη ζωή τους. Αυτό ταιριάζει σε μένα. Δεν είμαι το είδος της γυναίκας που θέλει να τακτοποιηθεί σε μια μέση ζωή. Δεν επιθυμώ να παντρευτώ και να αποκτήσω παιδιά», είπε. Πριν αναχωρήσει η πρώτη ομάδα (δύο άνδρες, δύο γυναίκες διαφόρων ηλικιών και εθνικοτήτων) θα σταλούν στον Άρη πολλές μη επανδρωμένες αποστολές σε διάστημα 13 ετών. Ο Λάνσντορπ υποστηρίζει ότι το σχέδιό του σήμερα είναι «σε καλύτερη κατάσταση από ποτέ», παρά το πισωγύρισμα του 2014, όταν του τελείωσαν τα χρήματα και αναγκάστηκε να αναβάλει την αναχώρηση από το 2026 για το 2031. Αν και ο αποικισμός του Άρη μοιάζει με επιστημονική φαντασία, ο Λάνσντορπ αισιοδοξεί ότι θα είναι απλώς η αρχή των μελλοντικών αποστολών στο ηλιακό μας σύστημα. «Ο Άρης δεν θα είναι ο τελικός προορισμός για τους ανθρώπους που επιδιώκουν να ιδρύσουν μόνιμους οικισμούς μακριά από τη Γη. Μετά από αυτό, οι εξερευνητές του Διαστήματος θα σκεφτούν να φτιάξουν πλωτές πόλεις στην ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, σε ένα μπαλόνι τεραστίων διαστάσεων ή να εγκατασταθούν σε ένα από τα φεγγάρια του Δία ή σε κάποιον αστεροειδή», προέβλεψε. Επέμεινε επίσης ότι η ιδέα της μετακόμισης στον Άρη σταδιακά θα ακούγεται πιο φυσιολογική. Ο αποικισμός της Αφροδίτης διχάζει τους επιστήμονες εδώ και χρόνια. Αν και η επιφάνεια της «αδελφής» της Γης είναι καυτή, ένα πλωτό μπαλόνι στην ατμόσφαιρά της θα μπορούσε να έχει θερμοκρασία κατάλληλη για την επιβίωση των ανθρώπων. Όσο για τους δορυφόρους του Δία, επιστήμονες της NASA πιστεύουν ότι η Ευρώπη είναι πιθανόν να προσφέρεται περισσότερο από τον Άρη για εποικισμό. Προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το σχέδιό του, ύψους 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ο Λάνσντορπ ίδρυσε μια νέα εταιρεία που θα πουλάει τα αποκλειστικά δικαιώματα μετάδοσης εικόνων από την αποστολή. Ισχυρίζεται ότι το «θέαμα» θα έχει μεγαλύτερο κοινό παγκοσμίως απ' ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες και τα έσοδα μπορεί να αυξηθούν χάρη στους σπόνσορες. «Σε 500 χρόνια κανείς δεν θα ξέρει ποιος είναι ο Γιουσέιν Μπολτ αλλά όλοι θα γνωρίζουν τους πρώτους ανθρώπους που κατοίκησαν στον Άρη», είπε. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500192203
  10. Εξερεύνηση άλλων πλανητών με λέιζερ. Τη χρήση λέιζερ σε μελλοντικές αποστολές στο διάστημα για εξερεύνηση άλλων πλανητών διερευνά επιστήμονας που συνεργάζεται με τον ΕΟΔ (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος). «Χτυπάμε με λέιζερ ένα υλικό ενδιαφέροντος» εξηγεί η Μελίσα ΜακΧιού του Leicester University στη Μ. Βρετανία, «και μετράμε πόσο αλλάζει το χρώμα του καθώς διασκορπίζεται στην επιφάνεια, για να διαπιστώσουμε ποια μόρια είναι υπεύθυνα. Πρόκειται για μια τεχνική η χρήση της οποίας έχει καθιερωθεί στη Γη- χρησιμοποιείται σε όλους τους τομείς, από την ασφάλεια μέχρι τη φαρμακολογία και την ιστορία της τέχνης, είτε σε εργαστήρια είτε σε φορητές συσκευές». Το όχημα ExoMars του ΕΟΔ θα μεταφέρει την πρώτη συσκευή τέτοιου είδους στο διάστημα το 2020 για να βοηθήσει στον εντοπισμό πιθανών ενδείξεων ζωής (παλαιάς ή σύγχρονης) στον Άρη και ορυκτά απομεινάρια από το θερμό, υγρό παρελθόν του Κόκκινου Πλανήτη. «Η έρευνά μου έχει να κάνει με το πόσο μακριά μπορούμε να επεκτείνουμε αυτή την τεχνική στο μέλλον» συμπληρώνει η ΜακΧιού. «Το όχημα του EOΔ θα ρίξει το λέιζερ του σε δείγματα τα οποία έχουν συνθλιβεί και συλλεχθεί, αλλά μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε την τεχνική αυτή σε μεγαλύτερες αποστάσεις- έχει ήδη γίνει, σε αποστάσεις εκατοντάδων μέτρων». To 2020 Mars Rover της NASA θα διαθέτει ένα παρόμοιο όργανο σε εξωτερικό «κατάρτι»/ κεραία για εξ αποστάσεως διερεύνηση ενδιαφερόντων όγκων βράχων. «Έχει γίνει πολλή δουλειά στη Γη για την επέκταση αυτής της τεχνικής, για παράδειγμα για τον εντοπισμό εκρηκτικών ή πυρηνικών υλικών» λέει η ΜακΧιού. «Απαιτείται ένα ισχυρό παλμικό λέιζερ, συν μια ευαίσθητη συγχρονισμένη κάμερα για τον εντοπισμό του φωτός που ανακλάται» συμπληρώνει. Με την τεχνολογία αυτή να αναμένεται να αποδείξει την αξία της σύντομα, οι σχεδιαστές αποστολών εξετάζουν άλλες, επιπλέον εφαρμογές για το διάστημα. «Υπάρχει πολύ ενδιαφέρον σχετικά με το να πάρουμε αυτή την δυνατή τεχνική και να τη χρησιμοποιήσουμε σε άλλους πλανήτες» σχολιάζει η ΜακΧιού, προσθέτοντας ωστόσο ότι «υπάρχουν διάφοροι περιορισμοί μάζας, μεγέθους και μετάδοσης δεδομένων. Μέρος της δουλειάς μου περιλαμβάνει την παροχή μιας αξιόπιστης εκτίμησης ως προς το πόσο καλά μια συσκευή θα λειτουργεί σε διαφορετικές διαρρυθμίσεις: Τι είδους λέιζερ, τι είδους δείγματα, τι είδους συνθήκες φυσικού φωτός; Για παράδειγμα υπάρχουν ενδείξεις πως, αντί να χρησιμοποιούμε εξελιγμένα εργαλεία για remote sensing, υπάρχουν τρόποι να βελτιώσουμε τις υπάρχουσες, κατάλληλες για χρήση στο διάστημα, κάμερες CCD, έτσι ώστε να τις κάνουμε κατάλληλες για αυτή τη δουλειά», καταλήγει η Μελίσα ΜακΧιού. http://www.naftemporiki.gr/story/1311404/eksereunisi-allon-planiton-me-leizer
  11. Ρωσία και Κίνα επιστρέφουν μαζί στην Σελήνη! Ρωσία και Κίνα έχουν κατανοήσει πως δεν μπορούν από μόνες τους να αντιμετωπίσουν τις ΗΠΑ λόγω κυρίως των Συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ και επέλεξαν να δημιουργήσουν την δική τους συμμαχία σε όλα τα πεδία όπως και στον διαστημικό τομέα. Η πρώτη χώρα που προσελήνωσε (μη επανδρωμένο) σκάφος στο φεγγάρι, η Ρωσία-ΕΣΣΔ, και η πρώτη χώρα που το πέτυχε ξανά μετά τη δεκαετία του 1970, η Κίνα, ανακοίνωσαν ότι θα συνεργασθούν για την εξερεύνηση της Σελήνης. Από την άλλη, οι ΗΠΑ φαίνεται να δυσκολεύονται να ικανοποιήσουν τον φιλόδοξο στόχο που έχουν θέσει για νέα αποστολή αστροναυτών στη Σελήνη έως το 2024. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos και η Εθνική Διαστημική Υπηρεσία της Κίνας υπέγραψαν στην Αγία Πετρούπολη δύο συμφωνίες συνεργασίας για έρευνα στη Σελήνη. Η μία συμφωνία προβλέπει τη δημιουργία και λειτουργία ενός κοινού κέντρου Δεδομένων Έρευνας Σελήνης και Βαθέος Διαστήματος, ενός συστήματος πληροφοριών που θα αποτελείται από δύο συνεργαζόμενα μεταξύ τους κέντρα, ένα στην Κίνα και ένα στη Ρωσία. Η δεύτερη συμφωνία προωθεί το συντονισμό δύο μελλοντικών σεληνιακών αποστολών, του ρωσικού διαστημικού σκάφους Luna Resurs-1 και του κινεζικού Chang'e 7. Το ρωσικό σκάφος Luna σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι θα βοηθήσει τους Κινέζους να αναζητήσουν κατάλληλες περιοχές για την ασφαλή προσελήνωση του δικού τους σκάφους. Ακόμη θα εξετασθεί η δυνατότητα κοινών διαστημικών πειραμάτων και ανταλλαγής επιστημονικών οργάνων για τα δύο σκάφη. Το 1966 η ΕΣΣΔ είχε κάνει την πρώτη επιτυχή προσελήνωση με το σκάφος Luna 9, που έστειλε στη Γη τις πρώτες εικόνες από την επιφάνεια του φεγγαριού. Η Σοβιετική Ένωση εξερεύνησε για περίπου μια δεκαετία τη Σελήνη, αλλά δεν έχει επιστρέψει εκεί από το 1976. Φέτος τον Ιανουάριο η Κίνα έγινε η τρίτη χώρα που έκανε επιτυχή προσελήνωση και η πρώτη που το πέτυχε στη «σκοτεινή» πλευρά του φεγγαριού, με το σκάφος Chang'e 4 και το μικρό ρόβερ Yutu 2. Η Κίνα έχει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα, καθώς το 2020 θα στείλει το σκάφος Chang'e 5 με αποστολή να φέρει πίσω στη Γη τα πρώτα κινεζικά δείγματα σεληνιακού εδάφους. Θα ακολουθήσει το 2023 η αποστολή Chang'e 6 με στόχο να φέρει δείγματα από το νότιο πόλο της Σελήνης και στη συνέχεια η αποστολή Chang'e 7 θα εξερευνήσει ενδελεχώς αυτή την πολική περιοχή, με απώτερο στόχο τη δημιουργία μιας κινεζικής επιστημονικής βάσης στο φεγγάρι. Από την άλλη, όπως ανακοίνωσε ο επικεφαλής της Roscosmos Νμίτρι Ρογκόζιν, η Ρωσία σχεδιάζει ένα σκάφος σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη το 2024, μια αποστολή επιστροφής σεληνιακών δειγμάτων το 2028 και επανδρωμένες με αστροναύτες πτήσεις μεταξύ 2029-2030. Η πιο φιλόδοξη Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA), μετά από πιέσεις του προέδρου Τραμπ, έχει θέσει ως στόχο την αποστολή αστροναυτών στο φεγγάρι το 2024, αλλά πολλοί -ακόμη και μέσα στην ίδια τη NASA- αμφιβάλλουν κατά πόσο αυτό είναι εφικτό. Μετά το ιστορικό πρόγραμμα «Απόλλων», το νέο διαστημικό αμερικανικό πρόγραμμα έχει ένα άλλο αρχαιοελληνικό όνομα, «Άρτεμις», το οποίο θέλει να χρησιμοποιήσει τη Σελήνη ως ενδιάμεσο στάδιο, με τελικό προορισμό την αποστολή ανθρώπων στον Άρη. Αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα, η NASA θα έχει δημιουργήσει ένα μικρό διαστημικό σταθμό (Gateway) σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Από αυτό το σταθμό θα ξεκινούν πλέον οι αποστολές προσελήνωσης, επανδρωμένες και μη, και σε αυτόν θα επιστρέφουν μετά την ολοκλήρωση του έργου τους στη σεληνιακή επιφάνεια. Στόχος της NASA είναι να στείλει το 2024 δύο αστροναύτες (οπωσδήποτε την πρώτη γυναίκα, μαζί με έναν άνδρα) κοντά στο νότιο πόλο του φεγγαριού και να έχει έως το 2028 εγκαθιδρύσει μια μόνιμη ανθρώπινη παρουσία γύρω και πάνω στη Σελήνη. Για να υλοποιηθούν αυτοί οι στόχοι του προγράμματος «Άρτεμις», η NASA θα χρησιμοποιήσει τη διαστημική κάψουλα Orion (έχει ήδη κάνει μια μη επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση), την οποία θα μεταφέρει ο υπό κατασκευή τεράστιος πύραυλος Space Launch System (SLS). Στο τέλος του 2020 προγραμματίζεται η πρώτη πιλοτική πτήση του SLS με την ονομασία «Άρτεμις 1», που θα στείλει γύρω από τη Σελήνη το μη επανδρωμένο Orion. Θα ακολουθήσει η αποστολή «Άρτεμις 2» το 2022, που θα στείλει τέσσερις Αμερικανούς αστροναύτες γύρω από τη Σελήνη. Το 2024 η αποστολή «Άρτεμις 3» θα μεταφέρει τέσσερις αστροναύτες στο σεληνιακό διαστημικό σταθμό Gateway, που στο μεταξύ θα έχει τεθεί σε τροχιά. Στη συνέχεια, την ίδια χρονιά, οι δύο από αυτούς τους τέσσερις αστροναύτες θα επιχειρήσουν την επιστροφή στη Σελήνη μέσα σε μια άκατο που θα έχει κατασκευασθεί από ιδιωτική εταιρεία. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/806849_rosia-kai-kina-epistrefoyn-mazi-stin-selini
  12. Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων και η Σελήνη. Μετά την αθρόα προσέλευση του κοινού την ημέρα της Αυγουστιάτικης Πανσελήνου και το μεγάλο ενδιαφέρον για τα τέσσερα θραύσματα από λίθους της Σελήνης που ανήκουν στις Συλλογές του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και εκτέθηκαν σε ειδική προθήκη, ο Καθηγητής Φυσικής Διαστήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών Ξενοφών Μουσάς, θα υποδεχθεί εκ νέου όσους θέλουν να ταξιδέψουν νοερά στη Σελήνη για να αποκαλύψει τα μυστικά της και τους τρόπους που οι αρχαίοι Έλληνες κατανοούσαν τις κινήσεις της με τη χρήση ενός μοναδικού τεχνολογικού επιτεύγματος, του Μηχανισμού των Αντικυθήρων. Τα θραύσματα της Σελήνης, που θα εκτίθενται δίπλα στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων μέχρι τις αρχές Δεκεμβρίου, προέρχονται από τα περίφημα Goodwill moon rocks, τα θραύσματα λίθων από την επιφάνεια της Σελήνης, που συνέλεξε το πλήρωμα του Apollo 11. Το 1970 δωρήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στην Ελλάδα και σε 100 ακόμη χώρες. Η συμβολική τους τοποθέτηση δίπλα στον Μηχανισμό υπενθυμίζει τη σημασία της Σελήνης στην αρχαιότητα για πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως η αλιεία και το κυνήγι, που εξαρτώνται από τις φάσεις της. Η ανάπτυξη ημερολογίων με βάση τον σεληνιακό μήνα και η μελέτη της κίνησης του πιο γνωστού ουράνιου σώματος με αστρονομικά μοντέλα αποτυπώνεται στον Μηχανισμό. Οι ευφυείς τεχνολογικές λύσεις που ενσωματώνει αποδίδουν με εξαιρετικά ακριβείς μηχανικές κινήσεις ένα εντυπωσιακό σύνολο επιστημονικών γνώσεων που είχε αναπτυχθεί στην αρχαιότητα για τη Σελήνη, τις οποίες θα αναλύσει διεξοδικά ο Καθηγητής Μουσάς κατά τη διάρκεια της αφήγησής του. Την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου, ημέρα της φθινοπωρινής ισημερίας, θα γίνουν δύο παρουσιάσεις στις 12:00 και στις 13:00. Οι παρουσιάσεις θα επαναληφθούν την Κυριακή 6 Οκτωβρίου στις 12:00 και στις 13:00 αντίστοιχα. Με αφορμή την Πανσέληνο του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου θα διοργανωθούν επίσης δύο ακόμη παρουσιάσεις στις ακόλουθες ημερομηνίες: Δευτέρα 14 Οκτωβρίου, ώρα 16:00 Τρίτη 19 Νοεμβρίου, ώρα 16:00 Για την παρακολούθηση της κάθε παρουσίασης είναι απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής κατά την προσέλευση. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας για 25 άτομα σε κάθε ομάδα. Η συμμετοχή στη δράση είναι δωρεάν. Στοιχεία επικοινωνίας Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη-Κυριακή 08:00-20:00, Τρίτη 12:30-20:00 Διεύθυνση: Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, 28ης Οκτωβρίου 44, Αθήνα 106 82 Τηλ: 213214 4800, -4856, -4889 Fax: 210 8213573 https://www.naftemporiki.gr/story/1516641/o-mixanismos-ton-antikuthiron-kai-i-selini
  13. 60 χρόνια πριν σαν Σήμερα: Η πρώτη επιτυχημένη αποστολή στο φεγγαρι. Στις 2 Ιανουαρίου 1959, ο σοβιετικός διαπλανητικός σταθμός Luna 1 απέτυχε να φτάσει στη Σελήνη λόγω σφάλματος ελέγχου αποστολής - αλλά πραγματοποίησε πειράματα επί του σκάφους που οδήγησαν σε μερικές σημαντικές ανακαλύψεις. Υπήρχαν αρκετές άλλες προσπάθειες για την έναρξη διαπλανητικών σταθμών καθ 'όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1959 - και τέλος, στις 12 Σεπτεμβρίου, στις 09:39:42 ώρα Μόσχας (UTC +3), το διαστημόπλοιο Luna-2, το οποίο μεταγλωττίστηκε ως «δεύτερο σοβιετικό space rocket "που ξεκίνησε από το Baikonur πραγματοποίησε την πρωτοποριακή προσγείωση της Σελήνης τα μεσάνυχτα της 14ης Σεπτεμβρίου 1959 και προσγειώνεται στην περιοχή Mare Imbrium (θάλασσα της βροχής) και κοντά σε τρεις κρατήρες: τον Autolycus, τον Archimedes και τον Aristillus. https://asgardia.space/en/news/60-Years-Ago-Today-The-First-Ever-Successful-Moon-Mission
  14. Αποτυχημένη η προσπάθεια προσεδάφισης της ινδικής ακάτου Vikram στη Σελήνη. Άδοξα φαίνεται πως κατέληξε η προσπάθεια της Ινδίας να γίνει η τέταρτη χώρα που θα έκανε επιτυχή προσσελήνωση, μετά τις ΗΠΑ, την ΕΣΣΔ-Ρωσία και την Κίνα. Ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής Έρευνας (ISRO) ανακοίνωσε ότι έχασε την επικοινωνία του με την άκατο Vikram του σκάφους Chandrayaan-2, κατά τη φάση καθόδου της στο φεγγάρι και λίγο προτού αυτή φθάσει στην επιφάνεια του νότιου πόλου της Σελήνης. Αν και ακόμη δεν υπάρχουν ασφαλείς πληροφορίες για την τύχη του Vikram, θεωρείται πολύ πιθανό ότι η άκατος κατέβηκε με μεγαλύτερη ταχύτητα απ’ ό,τι έπρεπε και τελικά συνετρίβη στη Σελήνη. Ο ινδός πρωθυπουργός, Ναρέντρα Μόντι, πάντως έσπευσε να συγχαρεί τους διαστημικούς επιστήμονες της χώρας του, τόνισε ότι «στη ζωή υπάρχουν τα πάνω και τα κάτω», δήλωσε υπερήφανος και τους προέτρεψε να επαναλάβουν το εγχείρημα στο μέλλον. Φάνηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το Vikram -που μετέφερε κι ένα μικρό ρόβερ, το Pragyan- περίπου 2,1 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια. Τελικά, λίγα δευτερόλεπτα πριν από την προγραμματισμένη επαφή με το σεληνιακό έδαφος, η επαφή με το σκάφος χάθηκε, σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς. Ο επικεφαλής του ISRO, Κ.Σιβάν, δήλωσε ότι αναλύονται τα δεδομένα για να διαπιστωθεί τι ακριβώς πήγε στραβά, εν μέσω μεγάλης κατήφειας των ινδών επιστημόνων και μηχανικών στο κέντρο ελέγχου στη Μπενγκαλούρου. Το Chandrayaan-2 είχε τεθεί σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι στις 20 Αυγούστου και τελικά το βράδυ της Παρασκευής (ώρα Ελλάδας) από ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων απελευθέρωσε το Vikram, το οποίο άρχισε την ελεγχόμενη -αλλά όπως φαίνεται αποτυχημένη- κάθοδό του στη Σελήνη. Αν τα είχε καταφέρει, η Ινδία θα γινόταν η τέταρτη χώρα στον κόσμο που θα έκανε επιτυχή προσσελήνωση και η πρώτη που θα το είχε κάνει στον ανεξερεύνητο έως τώρα νότιο πόλο του δορυφόρου μας, όπου υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες για ανακάλυψη νερού και ορυκτών (γι’ αυτό, άλλωστε, επελέγη αυτό το σημείο από τους ινδούς επιστήμονες). Οι προηγούμενες αποστολές των άλλων χωρών είχαν προσσεληνωθεί πιο κοντά στον ισημερινό της Σελήνης. Η NASA σκοπεύει να στείλει το δικό της σκάφος στο νότιο πόλο της Σελήνης έως το 2024. https://www.in.gr/2019/09/07/tech/apotyximeni-kata-ta-fainomena-prospatheia-prosselinosis-tis-indikis-akatou-vikram/
  15. Το Chandrayaan-2 προσγείωση στο σεληνιακό νότιο πόλο αυτή την Παρασκευή. Αυτή την Παρασκευή, ο επιθεωρητής της Ινδίας το Chandrayaan-2 Vikram που φέρει τον πύργο Pragyan και μια σειρά επιστημονικών οργάνων θα προσγειωθούν στην επιφάνεια της Σελήνης. Αν όλα πάνε όπως είχε προγραμματιστεί, η Ινδία θα πάρει τη σωστή θέση της δίπλα στην Κίνα, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ και πρωτοπορεί στην προσγείωση στο νότιο πόλο της Σελήνης. Ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής Έρευνας σχεδιάζει την προσγείωση στις 6 Σεπτεμβρίου στις 1:30 με 2:30 π.μ. Το ινστιτούτο πληροφόρησης τύπου της ινδικής κυβέρνησης το κανάλι YouTube και ο Ινδός τηλεοπτικός φορέας Doordarshan National θα μεταδίδουν τη ζωντανή προσγείωση. Ο Vikram θα προσπαθήσει να προσγειωθεί σε μια μάλλον επίπεδη περιοχή ανάμεσα σε δύο κρατήρες. Αυτό θα απαιτήσει μια πολύπλοκη σειρά πυροβολισμών πυραύλων. Ο πρόεδρος του ISRO, Κ. Σίβαν, δήλωσε πρόσφατα ότι αυτές είναι οι «πιο τρομακτικές στιγμές». Κατά την προσγείωση, οι Vikram και Praygyan θα πραγματοποιήσουν πειράματα για τη μελέτη σεληνιακής σεισμικής δραστηριότητας και θα χαρτογραφήσουν τον νότιο πόλο. Οι επιστήμονες σχεδιάζουν να μάθουν εάν το νερό από τις αποθέσεις πάγου που βρίσκονται στους κρατήρες του μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. https://asgardia.space/en/news/Chandrayaan-2-Set-To-Land-on-Lunar-South-Pole-Tomorrow
  16. Το Vikram Lander της Chandrayaan-2 προετοιμάζεται για προσγειωση αυτή την εβδομάδα Αυτή την εβδομάδα, 1 Σεπτεμβρίου, η Chandrayaan-2 της Ινδίας πραγματοποίησε τον τελικό της ελιγμό στην τροχιά της Σελήνης, τοποθετώντας την στο μονοπάτι με μια σειρά 74-79 μιλίων πάνω από την επιφάνεια. Το επόμενο βήμα, που σχεδιάστηκε για τις 12:45 μ.μ. ώρα Ινδίας στις 2 Σεπτεμβρίου, ήταν η απελευθέρωση του οχήματος Vikram, το οποίο, αφού διαχωρίστηκε, θα εκτοξεύτηκε, κάνοντας δύο ελιγμούς, για να βρεθεί στο προσγειωμένο νότιο πόλο. Σήμερα, η επιχείρηση ολοκληρώθηκε σύμφωνα με το σχέδιο Το σεντάρι Vikram του Chandrayaan-2, το οποίο μεταφέρει τον πύργο Pragyan, χωρίζεται από την κορυφή του ορχήστρας και βρίσκεται περίπου 100 χιλιόμετρα από την επιφάνεια, που προσγειώνεται σε ένα σχεδόν ή λιγότερο επίπεδο σημείο κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης αυτή την εβδομάδα. Αύριο, 3 Σεπτεμβριου, ο επιθεωρητής του Vikram θα απολύσει για να κάνει την κάθοδο και το touchdown στις 7 Σεπτέμβριου για να θέσει τον Pragyan rover στη σεληνιακή επιφάνεια. Ο Lander πήρε το όνομά του από τον άνθρωπο που είναι σεβαστός ως ο πατέρας του Ινδικού διαστημικού προγράμματος Vikram A. Sarabhai.Το Lander και το rover έχουν σχεδιαστεί για να εργάζονται για μια σεληνιακή ημέρα, η οποία ισούται με δύο εβδομάδες στη Γη. Μόλις στην επιφάνεια, ο Vikram σχεδιάζεται να φτάσει στην εργασία μελετώντας τις καταθέσεις του νερού που επιβεβαιώθηκαν το 2008 από τον Chandrayaan-1. Σε λίγες μέρες, η δεύτερη σεληνιακή αποστολή του Ινδικού Διαστημικού Ερευνητικού Οργανισμού έχει όλες τις πιθανότητες να καταστήσει την Ινδία το τέταρτο εθνος του κόσμου με ένα rover στη Σελήνη. Ο επικεφαλής του ISRO, Δρ Κ. Σίβαν, προειδοποίησε ότι η προσγείωση της έρευνας της Ινδίας θα συνεπάγεται μια σειρά τεχνικών περιπλοκών. Παρ 'όλα αυτά, τώρα η Ινδία είναι πιο κοντά από ποτέ να κάνει την ιστορία, καθιστώντατην το τέταρτο των λαών του κόσμου να έχει ένα rover που εργάζεται στη Σελήνη - και ποιος ξέρει τι ανακαλύψεις μπορεί να ακολουθήσει! https://asgardia.space/en/news/Chandrayaan-2s-Vikram-Lander-Released-Prepares-to-Deorbit-This-Week
  17. Ο Rover της Κίνας ανακάλυψε άγνωστη ουσία στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης. Ο σεληνιακός δρομολογητής Yutu-2, που δρομολογήθηκε ως μέρος της αποστολής Chang'e 4 που διεξήγαγε έρευνα στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης, βρήκε μια ουσία διαφορετική από άλλα υλικά που παρατηρήθηκαν στην επιφάνεια του φυσικού δορυφόρου της Γης. Η Εθνική Διαστημική Διοίκηση της Κίνας (CNSA) χαρακτήρισε το υλικό ως «μυστήριο λαμπερό τζελ». Μια αναπάντεχη διαπίστωση έγινε κατά την εξερεύνηση στην 8η σεληνιακή ημέρα, η οποία ξεκίνησε στις 25 Ιουλίου. Κάθε σεληνιακή ημέρα διαρκεί δύο εβδομάδες Γης και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο δρομέας διεξάγει έρευνες, μετρά την ακτινοβολία και συλλέγει στοιχεία για τη γεωλογική δομή της Σελήνης και τη σύνθεση του σεληνιακού εδάφους. Στις 28 Ιουλίου οι επιστήμονες μελέτησαν τις εικόνες που έλαβαν η κάμερα σεληνιακή και ανακάλυψαν μια άγνωστη ουσία σε έναν από τους κρατήρες. Αποφάσισαν να αναβάλουν όλες τις λειτουργίες που έπρεπε να εκτελέσει ο δρομολογητής πριν να μπει στον τρόπο λειτουργίας ύπνου και του είπε να αναλύσει όχι μόνο την άγνωστη ουσία αλλά και την περιοχή κοντά στον κρατήρα. Για το σκοπό αυτό, τοποθετήθηκε ένα ορατό και κοντινό υπέρυθρο φασματόμετρο (VNIS) στο σώμα του rover. Ένα VNIS επιτρέπει τον προσδιορισμό της σύνθεσης του υλικού με την ανάλυση του φωτός που αντανακλάται από αυτό. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της CNSA, η ουσία αυτή έχει ασυνήθιστο χρώμα και μοιάζει με πηκτή. Αλλά για τώρα η προέλευσή της παραμένει ανεξήγητη. Μια από τις πιθανές εξηγήσεις είναι ότι η ουσία που μοιάζει με πηκτή είναι το τετηγμένο γυαλί που σχηματίζεται μετά από ένα μετεωρίτη που έπληξε μια σεληνιακή επιφάνεια. Η κινεζική ανακάλυψη θύμισε την έκπληξη και την έξαψη που είχε προκαλέσει το 1972 η ανακάλυψη -από τον γεωλόγο αστροναύτη Χάρισον Σμιτ της αποστολής «Απόλλων 17» της NASA- ενός τμήματος του σεληνιακού εδάφους έντονα πορτοκαλί χρώματος, το οποίο τελικά εκτιμήθηκε πως δημιουργήθηκε στη διάρκεια μίας έκρηξης σεληνιακού ηφαιστείου πριν 3,64 δισεκατομμύρια χρόνια. Ο κινεζικός μεταλλικός καθετήρας Chang'e 4 προσγειώθηκε στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης τον Ιανουάριο 3 στον κρατήρα Κων Κάρμα. Πρόκειται για ένα από τα πιο ανεξερεύνητα μέρη της σεληνιακής επιφάνειας μήκους περίπου 2 χιλιομέτρων και βάθους 10 χιλιομέτρων. Λίγο μετά τη σεληνιακή προσγείωση, ο καθετήρας έστειλε φωτογραφίες της απόστασης της Σελήνης στη Γη. Πρόκειται για τις πρώτες φωτογραφίες της σκοτεινής πλευράς της Σελήνης, οι οποίες λαμβάνονται σε κοντινή απόσταση. https://asgardia.space/en/news/China-Rover-Has-Discovered-An-Unknown-Substance-on-the-Dark-Side-of-the-Moon
  18. Βρετανοί επιστήμονες θα βοηθήσουν τη Ρωσία να εντοπίσει το νερό στη Σελήνη στον Νότιο Πόλο. Μια ομάδα βρετανών επιστημόνων, με επικεφαλής τον Δρ Simeon Berber, του Open University (OU), αναπτύσσει το ProSPA, ένα μικροσκοπικό χημικό εργαστήριο για την εξαγωγή και ανάλυση νερού και πάγου στο Νότιο Πόλο της Σελήνης. Το χημικό εργαστήριο θα αποτελέσει μέρος της εξέδρας γεώτρησης PROSPECT, η οποία αναπτύσσεται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) στο πλαίσιο της κοινής αποστολής Luna-27 με την Roscosmos Το PROSPECT είναι μια σύνθετη μονάδα για τη γεωλογική έρευνα και την επιτόπια έρευνα των δειγμάτων, αποτελούμενη από δύο βασικά συστατικά - μια εξέδρα γεώτρησης (ProSEED) και ένα χημικό εργαστήριο (ProSPA). Το ProSEED θα γυρίσει το regolith σε βάθος 2 μέτρων και θα εκχυλίσει δείγματα που αναμένεται να περιέχουν πάγο και άλλα χημικά. Τα δείγματα μπορούν να ταυτοποιηθούν σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες τυπικές για το Νότιο Πόλο Σελήνη: από -150 ° C κάτω από την επιφάνεια και κάτω σε -200 ° C σε ορισμένες τοποθεσίες. Τα επιλεγμένα δείγματα θα μεταφερθούν στο χημικό εργαστήριο ProSPA, όπου θα θερμαίνονται σε θερμοκρασία 1000 ° C για την εκχύλιση των πτητικών ουσιών που περιέχονται στα πτητικά που έχουν παγιδευτεί εν ψυχρώ. Οι ακριβείς και διεξοδικές ισοτοπικές μετρήσεις των βασικών στοιχειωδών χημικών ουσιών, όπως ο άνθρακας, το οξυγόνο, το άζωτο και το υδρογόνο, θα επιτρέψουν την κατανόηση των διαδικασιών προέλευσης, εξέλιξης και υποκατάστασης αυτών των χημικών ουσιών. Τα στοιχεία θα υποδεικνύουν τη βιωσιμότητα των πτητικών ουσιών ως πόρων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον για την προμήθεια σεληνιακών βάσεων, όπως το φορητό νερό ή το νερό για καύσιμα πυραύλων. Επίσης, τα δεδομένα που θα ληφθούν θα δώσουν μια ιδέα για την προέλευση πτητικών ουσιών που εισέρχονται στο σύστημα Γη-Σελήνη. Σύμφωνα με τον Δρ. Simeon Baber, οι Βρετανοί επιστήμονες συνεργάζονται κυρίως με το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών (IKI) για να εξασφαλίσουν αποτελεσματική συνεργασία. "Για παράδειγμα, έχουμε ένα σωλήνα που συνδέει το εργαλείο μας ProSPA με το ρωσικό όργανο Gas Analytical Complex. Αυτό μας επιτρέπει να ανταλλάξουμε αέρια που έχουν εξελιχθεί από το ίδιο δείγμα σεληνιακού εδάφους, έτσι ώστε να μπορούμε να κάνουμε μετρήσεις και να συγκρίνουμε τα αποτελέσματα για να ενισχύσουμε την επιστήμη ", δήλωσε ο Δρ. Baber στην επιστολή του προς το Asgardia Space News.Η υπηρεσία Τύπου της Ένωσης Lavochkin (ο βασικός υπεύθυνος ανάπτυξης της αποστολής Luna-27, μέλος της Roscosmos State Corporation) δεν μπορούσε να δώσει άμεσα σχόλια σε αυτό το θέμα . Ωστόσο, η εταιρεία δεν έχει ποτέ προηγουμένως εκδηλώσει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την επιστημονική συνιστώσα της αποστολής Luna-27. Το ProPa αναπτύσσεται από την OU και υποστηρίζεται από την Airbus Defense and Space (Ηνωμένο Βασίλειο), το RAL Space (Ηνωμένο Βασίλειο), το Dynamic Imaging Analytics ), Μηχανική Μεγάλης Βαρύτητας (UK), Ινστιτούτο Max Planck για Ηλιακά Συστήματα Έρευνας (Γερμανία), Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (Γερμανία), Media Lario Technologies (Ιταλία). Το πρόγραμμα PROSPECT διευθύνεται από το Leonardo S.p.A. στο πλαίσιο προγράμματος και χρηματοδοτείται από την ESA. Το Luna-27 είναι ένα κοινό έργο των Roscosmos και ESA για την ανάπτυξη του φυσικού δορυφόρου της Γης. Ο κύριος στόχος της αποστολής είναι να μελετήσει δείγματα ρεγκολιθίου και παγωμένου νερού στην περιοχή του Νότου Πυλώνα της Σελήνης. Η εκκίνηση του βαρέως σταθμού προσγείωσης είναι προγραμματισμένη για το 2025. https://asgardia.space/en/news/British_Scientists_to-Help-Russia-Locate-Water-On-the-Moon-South-Pole
  19. Η NASA επιλέγει 15 μελέτες διαστημικής βιολογίας για την υποστήριξη της εξερεύνησης του φεγγαριού. Ο Αμερικανικός Οργανισμός Διαστήματος χορήγησε 15 επιχορηγήσεις για τη νέα έρευνα βιολογίας στο διάστημα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι οργανισμοί προσαρμόζονται και αλλάζουν κατά τη διάρκεια πτήσεων στο διάστημα Η NASA θα απονείμει στους ερευνητές από 10 διαφορετικά κράτη περίπου 9 εκατομμύρια δολάρια τα επόμενα τρία χρόνια. Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών μπορεί να είναι κρίσιμα για τη μακρόχρονη διαστημική πτήση προς τη Σελήνη και πέραν αυτής, δήλωσε ο οργανισμός. 7 Αυγούστου Έχουν επιλεγεί μικροβιολογικές έρευνες για τη διερεύνηση αλλαγών σε βακτήρια, μύκητες και ιούς σε συνθήκες χαμηλής βαρύτητας. Οι ερευνητές θα μάθουν για την ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά στα βακτήρια και τους μύκητες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), τις γενετικές και επιγενετικές μεταβολές στους οργανισμούς που προκαλούνται από το περιβάλλον διαστημικών πτήσεων, καθώς και τους μικροοργανισμούς μελέτης που βοηθούν στην αποσύνθεση της οργανικής ύλης στο ISS. Οι μελέτες φυτών είναι αφιερωμένες στην ανάπτυξη νέων μεθόδων διαστημικής καλλιέργειας για μακρινές πτήσεις, οι επιστήμονες θα μελετήσουν τρόφιμα που καλλιεργούνται σε διαφορετικά εδάφη και υποστρώματα. Επτά επιλεγμένες μελέτες φυτών θα διερευνήσουν επίσης τις αλλαγές στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ μικροβίων και μυκήτων στο έδαφος και στα φυτά κατά τη διαστημική πτήση, καθώς και αλλαγές στους αμυντικούς μηχανισμούς των φυτικών ασθενειών, την ανταπόκριση στο στρες και τη φωτοσύνθεση σε συνθήκες χαμηλής βαρύτητας. Πειράματα φυσιολογίας ζώων που αφιερώνονται στην εκμάθηση των καρδιαγγειακών μεταβολών στο διάστημα, των αποτελεσμάτων της ακτινοβολίας του χώρου και των επιδράσεων που προκαλούνται από την μυϊκή ατροφία. Δεν θα πραγματοποιηθούν όλες οι μελέτες στο ISS, μερικές από αυτές θα πραγματοποιηθούν στη Γη και θα χρησιμοποιηθούν προσομοιωτές μικροβαρύτητας. Αυτές οι έρευνες διαστημικής βιολογίας θα βοηθήσουν τον οργανισμό να επιτύχει τους στόχους του στο πλαίσιο του προγράμματος Artemis και θα δημιουργήσει μια σταθερή ανθρώπινη παρουσία στο φεγγάρι, εξαντλώντας την κατανόησή μας για τον εγκλιματισμό των οργανισμών στο διάστημα. https://asgardia.space/en/news/NASA-Chooses-15-Space-Biology-Studies-to-Support-Moon-Exploration
  20. Επιβίωσαν τα μικροσκοπικά βραδύπορα στη Σελήνη; Tο ιδιωτικό ρομποτικό ισραηλινό σκάφος Beresheet (Γένεση), που συνετρίβη στη Σελήνη φέτος τον Απρίλιο, μετέφερε, μεταξύ άλλων, μια αποικία από τα πιο σκληροτράχηλα ζωάκια του πλανήτη μας, τα μικροσκοπικά βραδύπορα. Όταν οι αστροναύτες επιστρέψουν στη Σελήνη, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βρουν ζωή εκεί. Μόνο που θα έχει μεταφερθεί από τη Γη, και ο «ένοχος» είναι το ιδιωτικό ρομποτικό ισραηλινό σκάφος Beresheet (Γένεση), που συνετρίβη στο φεγγάρι φέτος τον Απρίλιο, μεταφέροντας, μεταξύ άλλων, μια αποικία από τα πιο σκληροτράχηλα ζωάκια του πλανήτη μας, τα μικροσκοπικά βραδύπορα. Είναι πολύ πιθανό χιλιάδες τέτοιοι οργανισμοί να έχουν ήδη διασκορπιστεί στη Σελήνη. Το αμερικανικό Ίδρυμα Arch Mission, που έχει ως στόχο να δημιουργήσει «μπακ-απ» για την απειλούμενη στη Γη ζωή και το οποίο είχε φροντίσει τα βραδύπορα να συμπεριληφθούν στο Beresheet (μαζί με δείγματα ανθρώπινου DNA), ανακοίνωσε ότι είναι πιθανώς αυτά να είναι τα μόνα που έχουν επιβιώσει από την καταστροφική πρόσκρουση του σκάφους στη σεληνιακή επιφάνεια. «Το φορτίο μας πιθανώς είναι το μόνο πράγμα που επιβίωσε από εκείνη την αποστολή» δήλωσε ο ιδρυτής του Ιδρύματος, Νόβα Σπάιβακ, στο Wired. Τα οκτάποδα βραδύπορα (γνωστά και ως «αρκούδες του νερού»), που έχουν μήκος από 0,05 έως 1,2 χιλιοστά, ανακαλύφθηκαν το 18ο αιώνα και έκτοτε έχουν βρεθεί σχεδόν παντού στη Γη, από τις κορυφές των βουνών και τις ερήμους μέχρι μέσα σε λίμνες της Ανταρκτικής. Έχουν εντυπωσιάσει τους επιστήμονες με την αντοχή τους στις πιο ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας (από μείον 200 έως 150 βαθμούς Κελσίου) και πίεσης, ακόμη και στο κενό και στην ακτινοβολία του διαστήματος, όπως έχουν δείξει πειράματα έξω από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σε μεγάλο βαθμό η ανθεκτικότητά τους οφείλεται στην ικανότητά τους να συρρικνώνονται σαν μια μικρή αδρανής μπαλίτσα, μεταβάλλοντας το μεταβολισμό τους και αποβάλλοντας σχεδόν όλο το νερό τους. Όταν ενυδατωθούν ξανά, ακόμη και έπειτα από δέκα χρόνια ύπνωσης, «ανασταίνονται» και αναπαράγονται κανονικά. Αν όντως τα βραδύπορα άντεξαν την πρόσκρουση του Beresheet στη Σελήνη, μπορούν πιθανότατα να επιβιώσουν εκεί για πολλά χρόνια, αρκετά για να τα βρουν ίσως οι μελλοντικοί αστροναύτες. Όμως, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, θα είναι δύσκολο έως αδύνατο να επεκταθούν στο φεγγάρι λόγω της έλλειψης ατμόσφαιρας και υγρού νερού. Η πιθανότητα επιβίωσης στη Σελήνη εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν τη στιγμή της πρόσκρουσης τα βραδύπορα βρίσκονταν σε αδρανή ή όχι κατάσταση. Υπό κανονικές συνθήκες, θα ήταν εύκολο να σκοτωθούν και αυτά. Αν, όμως, βρίσκονταν σε κατάσταση αδράνειας και αφυδάτωσης, κάλλιστα μπορεί να επιβίωσαν. Πάντως, επειδή η Σελήνη θεωρείται ότι δεν έχει ζωή, η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) δεν πολυσκοτίζεται -αντίθετα με την περίπτωση του Άρη, όπου μπορεί να υπάρχει ζωή- αν οι άνθρωποι μεταφέρουν μικροοργανισμούς στο φεγγάρι. Άλλωστε, οι αστροναύτες των αποστολών «Απόλλων» είχαν αφήσει εκεί 96 σακούλες με απόβλητα, άρα και μικρόβια, που περιμένουν κάποιον… σκουπιδιάρη για να τις μαζέψει στο μέλλον. Συνεπώς, μερικές χιλιάδες βραδύπορα ακόμη δε θεωρούνται τρομερό πράγμα… https://physicsgg.me/2019/08/07/%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%af%cf%89%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%b2%cf%81%ce%b1%ce%b4%cf%8d%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b1/
  21. Η Roscosmos ανακοινώνει σχέδια για καταφύγια 3D-Print στη Σελήνη. Αυτή τη βδομάδα, η ρωσική διαστημική εταιρεία Roscosmos εξέδωσε δήλωση σχετικά με τις σεληνιακές αποστολές και τα σχέδιά της για τη χρήση δομών 3D εκτύπωσης που κατασκευάζονται από υλικά που βρέθηκαν στην Σεληνη. NASA και η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία έχουν παρόμοια σχέδια για τη χρήση τόσο του σεληνικού όσο και του αρειανού regolith ως υλικού για την εκτύπωση 3D. Η NASA έχει σήμερα στόχο την προσγείωση σε φεγγάρι το 2024 και ο Roscosmos σχεδιάζει να ακολουθήσει το 2030. Και οι δύο σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν την 3D εκτύπωση για να βοηθήσουν με τους στόχους τους, και ιδιαίτερα με το επόμενο βήμα: ταξίδια στο Mars και δυνητικούς οικισμούς στον κόκκινο πλανήτη .3D εκτύπωσης έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει με περιορισμένη πρώτη ύλη, υλικά που προέρχονται από τοπικά υλικά και ακόμη και απόβλητα. Μέχρι στιγμής, η εταιρεία Made in Space, μια διαστημική εταιρία κατασκευής, κατάφερε να κατασκευάσει μικρά εργαλεία χρησιμοποιώντας πλαστικό που ήταν μέρος του ωφέλιμου φορτίου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και συνεχίζεται η περαιτέρω ανάπτυξη χρησιμοποιώντας υλικά όπως τα θερμοπλαστικά, τα κεραμικά και τα μέταλλα. Η Roscosmos ανακοίνωσε ότι θα χρησιμοποιήσει 3D εκτύπωση και τοπικούς πόρους για τη δημιουργία σεληνιακής βάσης. Σχεδιάζει επίσης να ξεκινήσει την κατασκευή δομών μεγάλης κλίμακας, σύμφωνα με την ενημέρωση που έδωσε η υπηρεσία Τύπου της κρατικής εταιρείας και αναφέρθηκε από το πρακτορείο ειδήσεων TASS. Η επιστημονική και παραγωγική ένωση Lavochkin, κύριος εργολάβος στον τομέα του διαστήματος, έχει επίσης προτείνει ότι η κατασκευή στο φεγγάρι θα πραγματοποιηθεί από έναν 3D εκτυπωτή. Η υπηρεσία Τύπου περιέγραψε ότι η εκτύπωση 3D είναι μέρος της τρίτης φάσης της σεληνιακής εξερεύνησης, η οποία περιλαμβάνει την κατασκευή μιας πλήρους σεληνιακής βάσης μετά το έτος 2035. Οι πρώτες δύο φάσεις περιλαμβάνουν την κατασκευή ενός σταθμού που θα περιστρέφεται γύρω από το φεγγάρι, , στέλνοντας αποστολές πληρώματος με πρόθεση να τροχιάσουν το φεγγάρι και να προσγειωθούν στην επιφάνεια του σεληνιακού, και πολλά άλλα. https://asgardia.space/en/news/Roscosmos-Announces-Plans-to-3D-Print-Shelters-on-the-Moon
  22. MoonRanger: Νέο σεληνιακό ρομπότ για τη NASA. Η NASA επέλεξε το Carnegie Mellon University και την Astrobotic για να κατασκευάσουν ένα ρομποτικό όχημα (ρόβερ) για να αποσταλεί στη Σελήνη από το 2021 και μετά. Το ρόβερ, υπό την ονομασία MoonRanger, θα έχει περίπου μέγεθος βαλίτσας και θα ζυγίζει περίπου 11 κιλά στη Γη. Θα είναι ταχύ και αυτόνομο, προκειμένου να ολοκληρώνει μακράς εμβέλειας εξερευνητικές αποστολές μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας: Αυτό είναι το χρονικό διάστημα που ένα ρομπότ μπορεί να επιχειρεί στη Σελήνη πριν την άφιξη της σεληνιακής νύχτας και των εξαιρετικά χαμηλών θερμοκρασιών που τη συνοδεύουν, απειλώντας τα ηλεκτρονικά του συστήματα. «Η δυνατότητα αυτή θα αλλάξει τα εξερευνητικά επιτεύγματα που είναι δυνατά μέσω βραχυπρόθεσμων “αποστολών εβδομάδας”» είπε ο Γουΐλιαμ «Ρεντ» Γουΐτακερ, διευθυντής του Field Robotics Center, που θα ηγηθεί της ανάπτυξης και κατασκευής του MoonRanger. Το όχημα είναι σχεδιασμένο να παράγει λεπτομερείς τρισδιάστατους χάρτες του εδάφους και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εξερεύνηση των πολικών περιοχών για ίχνη πάγου ή για εισόδους σπηλαίων. To ΜoonRanger είναι πολύ μικρό για να μπορεί να μεταφέρει έναν ασύρματο αρκετά ισχυρό ώστε να μπορεί να επικοινωνεί απευθείας με τη Γη. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να είναι αυτόνομο για να μπορεί να πλοηγείται, να λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με τη συλλογή δεδομένων και να επιστρέφει στη σεληνάκατό του. Τα δεδομένα από τις εξερευνήσεις του θα στέλνονται στη Γη όποτε επιστρέφει εντός εμβέλειας επικοινωνίας με τη σεληνάκατο. Το πρόγραμμα Lunar Surface and Instrumentation and Technology Payload (LSITP) της NASA έκλεισε συμβόλαιο ύψους 5,6 εκατ. δολαρίων με την Astrobotic και το Carnegie Mellon για την ανάπτυξη του ρομπότ, που θα αποσταλεί στη Σελήνη σε μελλοντική αποστολή. https://physicsgg.me/2019/07/08/moonranger-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%b1%ce%ba%cf%8c-%cf%81%ce%bf%ce%bc%cf%80%cf%8c%cf%84-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7-nasa/
  23. Ένα ρομπότ που χτυπά μπορεί να είναι το μέλλον της εξερεύνησης της Σελήνης και του Άρη. Ενα νέο ρομπότ που σχεδιάστηκε από την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, το SpaceBok, είναι το πρώτο τετράπλευρο που αναμένεται να ασχοληθεί με τη φεγγάρι και την εξερεύνηση του Άρη. Το SpaceBok, που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας του ESA, τις δυνατότητες του λεγόμενου «δυναμικού περπατήματος» ως ενός τρόπου προσέγγισης σε περιβάλλοντα χαμηλής βαρύτητας. Ο Χέντρικ Κολβενμπαχ, ένας διδακτορικός φοιτητής που κατευθύνει το πρόγραμμα, εξήγησε ότι το δυναμικό περπάτημα περιλαμβάνει φάσεις κατά τις οποίες όλα τα πόδια είναι εκτός εδάφους - παρόμοια για το πώς κάποια ζώα κινούνται. Μέχρι πρόσφατα, δήλωσε ο Kolvenbach, αυτό ήταν ένα τεχνολογικά αδύνατο έργο για να ολοκληρωθεί με ρομπότ. Ταυτόχρονα, το άλμα από το έδαφος είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να περάσετε σε περιβάλλοντα με μικρότερη βαρύτητα όπως αυτά του φεγγαριού, του Άρη και των αστεροειδών. Ένα άλλο μέλος της ομάδας, Alexander Dietsche, πρόσθεσε ότι η ομάδα του Apollo υιοθέτησε το άλμα στη χαμηλή βαρύτητα σεληνιακή ατμόσφαιρα ενστικτωδώς. Το SpaceBok μπορεί να πηδήσει μέχρι δύο μέτρα ύψος, γεγονός που δημιουργεί νέα ζητήματα: πρέπει να σταθεροποιηθεί για να αποβιβαστεί με ασφάλεια. Κατά μία έννοια, συμπεριφέρεται ως μίνι διαστημικό σκάφος. Η ομάδα επιστημόνων πρόσθεσε έναν τροχό αντίδρασης - μια μέθοδο παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιούν οι δορυφόροι για τον έλεγχο του προσανατολισμού τους. Επίσης, τα πόδια του SpaceBok μειώνουν την ενέργεια που απαιτείται για άλματα με την αποθήκευση ενέργειας κατά την προσγείωση και την απελευθέρωσή της κατά την απογείωση. Περισσότερες δοκιμές πρόκειται να έρθουν - συμπεριλαμβανομένων αυτών που βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους - για να δούμε πώς η SpaceBok εκτελεί με εμπόδια και ρεαλιστικό έδαφος. https://asgardia.space/en/news/A-Hopping-Robot-May-Be-the-Future-of-Moon-and-Mars-Exploration[/b]
  24. Πρόταση στη NASA για συμμετοχή σε αποστολή στη Σελήνη υπέβαλε η Ελλάδα. Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ), σε συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ), υπέβαλε μια ερευνητική πρόταση στο πλαίσιο της πρόσκλησης του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού (ΕΛΔΟ) για την κατάθεση προτάσεων που μπορεί να υλοποιηθούν σε μελλοντική αποστολή της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διαστήματος (NASA) στη Σελήνη. Η πρόταση με τίτλο «NORMAN - First Lunar Spectral Library using NEMESIS (New Enhanced Mineral Spectral Information System) and iChem-A (integrated Chemistry Analyzer) integrated system», αφορά τη διεθνή δράση «NASA Exploration Campaign - Ηuman and Robotic Exploration activities on and around the Μoon». Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών & Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) και του ΕΜΠ προτείνουν την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος δύο πολύ ελαφρών υπερσύγχρονων μετρητικών διατάξεων που θα αποτελέσουν μέρος των επιστημονικών οργάνων της επόμενης ρομποτικής αποστολής της NASA στη Σελήνη. Στόχος είναι η ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος πλοηγούμενης υπερφασματικής και χημικής διερεύνησης της ορυκτολογίας και της χημείας του εδάφους της Σελήνης και τη δημιουργία της πρώτης φασματικής βιβλιοθήκης των υλικών της επιφάνειας της Σελήνης, με ανοιχτή πρόσβαση σε όλη την επιστημονική κοινότητα. Σκοπός του προτεινόμενου συστήματος είναι οι επιτόπιες μετρήσεις που θα συλλεχθούν, να συμβάλουν στην αναλυτική μελέτη των πραγματικών ορυκτολογικών και φυσικοχημικών φάσεων της Σελήνης, στη σύγκρισή τους με γήινα ανάλογα και μετεωρίτες σεληνιακής προέλευσης, στη διαφοροποίηση της σύστασης μετεωρικής σκόνης και μητρικού πετρώματος και στη διερεύνηση των φυσικοχημικών διαφορών Γης - Σελήνης, με σημαντικές προεκτάσεις στη μελέτη της γεωλογικής εξέλιξης της Σελήνης σε σύγκριση με αυτήν της Γης. Τέλος, το προτεινόμενο σύστημα θα μπορεί να παρέχει σημαντικές πληροφορίες για την αναζήτηση θέσεων ενδιαφέροντος ενδεχόμενης εκμετάλλευσης των ορυκτών πόρων της Σελήνης. Την κύρια ομάδα της πρότασης αποτελούν οι: Δρ. Ολγα Συκιώτη (ΙΑΑΔΕΤ/ΕΑΑ και επιστημονικώς υπεύθυνη της πρότασης), καθηγητής Ηλίας Χατζηθεοδωρίδης (ΕΜΠ και επιστημονικώς συν-υπεύθυνος της πρότασης), καθηγητής Ι.Α. Δαγκλής (ΕΚΠΑ, ΙΑΑΔΕΤ/ΕΑΑ), δρ Τζον Αντωνιάδης (Panopses LLC/Vlepsis Inc., ΗΠΑ), Δρ. Α. Ροντογιάννης (ΙΑΑΔΕΤ/ΕΑΑ), Δρ. Κ. Κουτρούμπας (ΙΑΑΔΕΤ/ΕΑΑ) και Δρ. Π. Γιαμπουράς (ΙΑΑΔΕΤ/ΕΑΑ, Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, ΗΠΑ). https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/785160_protasi-sti-nasa-gia-symmetohi-se-apostoli-sti-selini-ypevale-i-ellada
  25. Chandrayaan-2: Το νέο σκάφος της Ινδίας για την επόμενη αποστολή στη Σελήνη. Η Ινδία παρουσίασε το διαστημικό σκάφος Chandrayaan-2 που προγραμματίζει να εκτοξεύσει στα μέσα Ιουλίου και το οποίο προορίζεται να προσεληνωθεί στις αρχές Σεπτεμβρίου. Αν η αποστολή είναι επιτυχής, η Ινδία θα γίνει η τέταρτη χώρα του κόσμου που θα έχει πετύχει μια ελεγχόμενη «μαλακή» προσελήνωση, μετά τις ΗΠΑ, την ΕΣΣΔ-Ρωσία και την Κίνα. Είναι η δεύτερη σεληνιακή αποστολή της Ινδίας, μετά την εκτόξευση του Chandrayaan-1 το 2008, το οποίο είχε απλώς τεθεί σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι και δεν είχε επιχειρήσει προσελήνωση, αλλά είχε από ψηλά βοηθήσει να επιβεβαιωθεί η παρουσία νερού στο δορυφόρο της Γης. Το Chandrayann-2 (σημαίνει «σεληνιακό όχημα» στα σανσκριτικά), αν τα καταφέρει να «πατήσει» στη Σελήνη, θα συλλέξει στοιχεία από την επιφάνεια (για νερό, ορυκτά κ.α.). Η κόστους 144 εκατομμυρίων δολαρίων μη επανδρωμένη αποστολή θα περιλαμβάνει μια άκατο προσελήνωσης, ένα μικρό σεληνιακό δορυφόρο και ένα μικρό ρόβερ. Η κατασκευή τους έγινε από τον Ινδικό Οργανισμό Διαστήματος και Ερευνών (ISRO), σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς. Αρχικά το Chandrayaan-2 σχεδιαζόταν, σε συνεργασία με τη Roscosmos, ως μια κοινή ινδο-ρωσική αποστολή, αλλά το 2013 η Ινδία -λόγω τεχνικών διαφορών- αποφάσισε να προχωρήσει μόνη της. Η άκατος με το ρόβερ σχεδιάζεται να κατέβουν κοντά στο νότιο πόλο της Σελήνης, μια περιοχή που δεν έχει «πατηθεί» ξανά. Το ρόβερ αναμένεται να λειτουργήσει για δύο εβδομάδες, αναλύοντας δεδομένα από τη σεληνιακή επιφάνεια και στέλνοντας τα, μαζί με εικόνες, πίσω στη Γη. Τον Ιανουάριο η Κίνα είχε καταφέρει να προσεληνώσει το σκάφος Chang’e-4 στη ‘σκοτεινή’ πλευρά της Σελήνης, ενώ τον Απρίλιο το ισραηλινό σκάφος Beresheet δεν τα κατάφερε και συνετρίβη στην επιφάνεια του φεγγαριού. https://www.in.gr/2019/06/13/tech/chandrayaan-2-neo-skafos-tis-indias-gia-tin-epomeni-apostoli-sti-selini/
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης