Δροσος Γεωργιος

Άστρο με «σύνδρομο Στοκχόλμης» δραπέτευσε από μαύρη τρύπα και επέστρεψε σε αυτή μετά από δύο χρόνια. Πρόκειται για κοσμικό φαινόμενο που καταγράφεται για πρώτη φορά. Όταν οποιοδήποτε διαστημικό αντικείμενο ή κοσμική ύλη πέσει στα πανίσχυρα βαρυτικά δίχτυα μιας μαύρης τρύπας η τύχη του είναι προδιαγεγραμμένη και το τέλος της ύπαρξης του βέβαιο. Σε μια μοναδική μέχρι σήμερα ανακάλυψη ένα άστρο που είχε παγιδευτεί σε μια μαύρη τρύπα η οποία το… καταβρόχθιζε κατάφερε να ξεφύγει αλλά όπως φαίνεται γύρισε πίσω και η μαύρη τρύπα συνέχισε το γεύμα της από εκεί που το είχε αφήσει.Η ερευνητική ομάδα που παρακολουθούσε τη μαύρη τρύπα εντόπισε πριν από τέσσερα χρόνια δραστηριότητα που παρέπεμπε στην απορρόφηση ενός άστρου από αυτή. Πιο συγκεκριμένα εντόπισε μια έκλαμψη που επιβεβαίωσε ότι πρόκειται από ένα άστρο που είχε πέσει θύμα της μαύρης τρύπας. Επτακόσιες μέρες αργότερα η ερευνητική ομάδα εντόπισε μια ακόμη έκλαμψη στη μαύρη τρύπα και τα μέλη της ομάδας έμειναν έκπληκτα όταν διαπίστωσαν ότι η έκλαμψη αυτή δεν προερχόταν από κάποιο άλλο άστρο που είχε «συλλάβει» η μαύρη τρύπα αλλά από το άστρο που είχαν παρατηρήσει πριν δύο χρόνια το οποίο κανονικά δεν έπρεπε πλέον να υπάρχει.Η ερευνητική ομάδα έδωσε στο φαινόμενο που εντόπισε την κωδική ονομασία AT 2022dbl και υποστηρίζει ότι αυτό που συνέβη είναι ότι το άστρο που είδαν να καταστρέφεται στη μαύρη τρύπα κατάφερε με κάποιο τρόπο να ξεφύγει από αυτή αλλά για άγνωστη αιτία επέστρεψε και άφησε τη μαύρη τρύπα να το… δαγκώσει ξανά.Είναι η πρώτη φορά που η επιστημονική κοινότητα έχει στη διάθεση της απτές αποδείξεις του συγκεκριμένου φαινομένου ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στις έρευνες για τις μαύρες τρύπες. Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι αν το άστρο κατάφερε να επιβιώσει και από τη δεύτερη επαφή του με τη μαύρη τρύπα ή αν η επιστροφή του ήταν τελικά μοιραία για αυτό. Μια πρώτη ένδειξη για το τι συνέβη θα είναι αν οι αστρονόμοι εντοπίσουν σε περίπου 700 μέρες μετά τη δεύτερη έκλαμψη μια ακόμη που να προέρχεται φυσικά από το ίδιο άστρο.Η ερευνητική ομάδα με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters» περιγράφει την ανακάλυψη της και αναφέρει ότι υπολογίζει ότι η μια τρίτη έκλαμψη αν το άστρο είναι ζωντανό θα κάνει την εμφάνιση της κάποια στιγμή στις αρχές του 2026 οπότε έχει ήδη στρέψει και πάλι το ενδιαφέρον της στη περιοχή της μαύρης τρύπας για νέες παρατηρήσεις. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1987230/astro-me-syndromo-stokcholmis-drapeteyse-apo-mayri-trypa-kai-epestrepse-se-ayti-meta-apo-dyo-chronia/

Η NASA θέλει να στείλει σμήνος ελικοπτέρων στον Άρη (βίντεο) Το «ακούραστο» drone που πέταξε στον Κόκκινο Πλανήτη θα ακολουθήσουν όπως φαίνεται νέα πιο εξελιγμένα ιπτάμενα αεροσκάφη. Ένα νέο φιλόδοξο σχέδιο εξερεύνησης του Άρη προτείνει να στείλουμε ένα σμήνος αυτόνομων ελικοπτέρων στον Κόκκινο Πλανήτη.Η ιδέα, που βασίζεται σε τεχνολογίες μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (UAV) στη Γη, προέρχεται από την εταιρεία AeroVironment της Βιρτζίνια, σε συνεργασία με το Εργαστήριο Αεριώθησης της NASA, το περίφημο JPL. Το νέο πρόγραμμα ονομάζεται Skyfall και στοχεύει στην αυτόνομη εξερεύνηση του Άρη από αέρος ως προπομπό για τις σχεδιαζόμενες επανδρωμένες αποστολές στον Κόκκινο Πλανήτη.Το Skyfall προβλέπει την απελευθέρωση έξι μικρών ελικοπτέρων κατά τη διάρκεια της ατμοσφαιρικής καθόδου ενός διαστημικού σκάφους στον Άρη χωρίς να απαιτείται κάποια σύνθετη και υψηλού κόστους πλατφόρμα προσεδάφισης. «Το Skyfall σχεδιάστηκε για να αναπτύξει έξι ελικόπτερα εξερεύνησης στον Άρη, τα οποία θα εξετάσουν περιοχές που έχουν επιλεγεί ως κορυφαίοι υποψήφιοι για την πρώτη προσγείωση ανθρώπων στον πλανήτη» αναφέρει η AeroVironment. Τι θα κάνουν τα ελικόπτερα; Κάθε ελικόπτερο θα λειτουργεί αυτόνομα, με τις εξής βασικές αποστολές: * Λήψη υψηλής ανάλυσης εικόνων της επιφάνειας * Συλλογή ραδιοεντοπιστικών δεδομένων για το υπέδαφος * Εντοπισμός υδάτινων ή παγωμένων αποθεμάτων και άλλων πολύτιμων πόρων Αυτές οι πληροφορίες είναι κρίσιμες για την επιλογή ασφαλών και πλούσιων σε πόρους σημείων προσεδάφισης των επανδρωμένων αποστολών. Το Skyfall βασίζεται στην εμπειρία από το drone Ingenuity, το οποίο πέταξε 72 φορές στον Άρη μεταξύ 2021 και 2024, πραγματοποιώντας την πρώτη μηχανοκίνητη πτήση σε άλλον πλανήτη στις 19 Απριλίου 2021.«Με έξι ελικόπτερα, το Skyfall προσφέρει μια οικονομική λύση που πολλαπλασιάζει την εμβέλεια, τα δεδομένα και την επιστημονική έρευνα που μπορούμε να διεξάγουμε» δηλώνει ο Ουίλιαμ Πόμεραντζ, επικεφαλής του διαστημικού τομέα της AeroVironment. Πλεονεκτήματα του Skyfall: Χαμηλότερο κόστος: Χωρίς βαρύ σύστημα προσεδάφισης Αυξημένη ευελιξία: Τα ελικόπτερα λειτουργούν ανεξάρτητα Γρήγορη εξερεύνηση: Μεγαλύτερη κάλυψη σε μικρότερο χρόνο Βελτιωμένη ασφάλεια αποστολών: Καλύτερη κατανόηση του εδάφους και υπεδάφους Η AeroVironment έχει ήδη ξεκινήσει εσωτερικές επενδύσεις και συνεργασία με τη NASA, με στόχο την εκτόξευση του Skyfall το 2028. Μια μακέτα του ελικόπτερου που σχεδιάζεται να σταλεί στον Άρη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1986900/i-nasa-thelei-na-steilei-sminos-elikopteron-ston-ari-vinteo/

Απρόσμενα ευρήματα υποδεικνύουν το Γκραντ Κάνυον ως το λίκνο της ζωής στη Γη. Η ανακάλυψη ανατρέπει την κρατούσα θεωρία για την παρουσία και εξέλιξη της ζωής. Επιστήμονες ανακάλυψαν ένα παράξενο και αρχαίο πλάσμα στο Γκραντ Κάνυον, το οποίο ενδέχεται να αλλάξει όσα γνωρίζουμε για την προέλευση της ζωής στη Γη.Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ εντόπισαν εκατοντάδες μικροσκοπικά απολιθώματα ενός πλάσματος που αποκαλούν «σκουλήκι-πέος» μέσα σε πετρώματα ηλικίας 500 εκατομμυρίων ετών στα τοιχώματα του φαραγγιού στην Αριζόνα. Η ανακάλυψη αποκαλύπτει ότι η περιοχή κάποτε προσέφερε ιδανικές συνθήκες για ταχεία εξέλιξη της ζωής. Το απολιθωμένο πλάσμα έφερε τριχωτά δόντια και είχε τη μοναδική ικανότητα να γυρίζει το στόμα του μέσα έξω για να πιάσει τροφή.Η μελέτη αυτή αντικρούει την κυρίαρχη θεωρία ότι η πρώιμη πολύπλοκη ζωή εξελίχθηκε κυρίως σε σκληρά, φτωχά σε οξυγόνο περιβάλλοντα. Αντίθετα τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι τέτοιες μορφές ζωής αναπτύχθηκαν σε ήρεμες, πλούσιες σε οξυγόνο θάλασσες, περιβάλλον όπου τα μαλακά σώματα σπάνια διατηρούνται λόγω της ταχείας αποσύνθεσης.Οι ερευνητές περιέγραψαν την τοποθεσία στο Γκραντ Κάνυον ως «ζώνη Goldilocks» δηλαδή μια περιοχή παρόμοια με τις ζώνες κατοικησιμότητας στα πλανητικά συστήματα όπου δεν επικρατούν ακραίες συνθήκες αλλά συνθήκες κατάλληλες για να ευνοήσουν την ανάπτυξη και εξέλιξη της ζωής.«Ήταν το καλύτερο κομμάτι γης στον πλανήτη εκείνη την εποχή. Είχες αρκετή τροφή, αρκετό φως και το ιδανικό βάθος. Εκεί η εξέλιξη πραγματικά απογειώθηκε» αναφέρει ο Τζιοβάνι Μουσίνι διδακτορικός φοιτητής Γεωεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science Advances». Η εξελικτική κλιμάκωση Τα ευρήματα ενισχύουν τη θεωρία της εξελικτικής κλιμάκωσης, που υποστηρίζει ότι τα είδη εξελίσσονται όχι μόνο για να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους, αλλά και για να αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι άλλων ειδών.Τα απολιθώματα ανακαλύφθηκαν μέσα σε ένα στρώμα ιλύος (πηχτό ίζημα) που ονομάζεται Bright Angel Formation, γνωστό για τα απολιθώματα της Κάμβριας περιόδου στην περιοχή. Εκτιμάται ότι χρονολογούνται από μια εποχή όπου τα πρώτα κύρια ζωικά φύλα μόλις άρχιζαν να εμφανίζονται στη Γη.Τότε, η περιοχή του Γκραντ Κάνυον βρισκόταν κοντά στον ισημερινό και καλυπτόταν από μια ρηχή, πλούσια σε οξυγόνο θάλασσα, βάθους περίπου 40 έως 50 μέτρων, γεμάτη με θρεπτικά συστατικά. Οι μικροοργανισμοί που έκαναν φωτοσύνθεση ενίσχυαν ακόμα περισσότερο τα επίπεδα οξυγόνου, ευνοώντας την εμφάνιση μεγαλύτερων και πιο σύνθετων μορφών ζωής. Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε πάνω από 1.500 παράξενα μικροσκοπικά απολιθώματα, όπως: Γαρίδες με άκρα κατάλληλα για φιλτράρισμα τροφής. Μαλάκια με αλυσίδες από μικρά δόντια. Σκουλήκια με πολύκλαδες στοματικές δομές Η μελέτη εστιάζει σε μια κατηγορία απολιθωμάτων γνωστών ως “μικροσκοπικά απολιθώματα από άνθρακα” (small carbonaceous fossils – SCFs). Πρόκειται για κατάλοιπα ζώων χωρίς οστά ή κελύφη, που σπάνια διατηρούνται, καθώς συνήθως αποσυντίθενται προτού απολιθωθούν. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, ο λασπώδης θαλάσσιος βυθός τα σκέπασε και τα προστάτευσε, επιτρέποντας εξαιρετική διατήρηση. Οι επιστήμονες μπόρεσαν να δουν μικροσκοπικά δόντια σε γαριδοειδή και λεπτές σειρές δοντιών σε μαλάκια.«Αυτός είναι ένας εντελώς νέος τρόπος να εξετάζουμε τη ζωή της Κάμβριας περιόδου. Βλέπουμε μέρη ζώων που σχεδόν ποτέ δεν διατηρούνται» λέει ο Μουσίνι. Η ανακάλυψη αυτή επαναπροσδιορίζει το πού και πώς ξεκίνησε η πολύπλοκη ζωή, φέρνοντάς μας ένα βήμα πιο κοντά στην κατανόηση της εξέλιξης στον αρχέγονο πλανήτη μας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1986898/aprosmena-eyrimata-ypodeiknyoyn-to-gkran-kanyon-os-to-likno-tis-zois-sti-gi/

Η Κίνα προτείνει νέο παγκόσμιο οργανισμό συνεργασίας για την τεχνητή νοημοσύνη. Η Κίνα θέλει η Τεχνητή Νοημοσύνη να είναι ανοιχτά διαμοιραζόμενη και όλες οι χώρες και οι εταιρείες να έχουν ίσα δικαιώματα χρήσης της, δήλωσε ο Λι Η Κίνα δήλωσε το Σάββατο ότι επιθυμεί να δημιουργήσει έναν οργανισμό για την ενίσχυση της παγκόσμιας συνεργασίας στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης, τοποθετώντας τον εαυτό της ως εναλλακτική λύση στις ΗΠΑ, καθώς οι δύο χώρες ανταγωνίζονται για επιρροή στην τεχνολογία μετασχηματισμού.Η Κίνα θέλει να βοηθήσει στον συντονισμό των παγκόσμιων προσπαθειών για τη ρύθμιση της ταχέως εξελισσόμενης τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης και να μοιραστεί τις προόδους της χώρας, δήλωσε ο πρωθυπουργός Λι Τσιάνγκ στο ετήσιο Παγκόσμιο Συνέδριο Τεχνητής Νοημοσύνης στη Σαγκάη.Η κυβέρνηση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ δημοσίευσε την Τετάρτη ένα σχέδιο τεχνητής νοημοσύνης που στοχεύει στην εκτεταμένη επέκταση των εξαγωγών τεχνητής νοημοσύνης των ΗΠΑ σε συμμάχους, σε μια προσπάθεια να διατηρήσει το αμερικανικό πλεονέκτημα έναντι της Κίνας στην κρίσιμη τεχνολογία.Ο Λι δεν κατονόμασε τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά φάνηκε να αναφέρεται στις προσπάθειες της Ουάσινγκτον να εμποδίσει τις προόδους της Κίνας στην τεχνητή νοημοσύνη, προειδοποιώντας ότι η τεχνολογία κινδυνεύει να γίνει το «αποκλειστικό παιχνίδι» μερικών χωρών και εταιρειών.Η Κίνα θέλει η Τεχνητή Νοημοσύνη να είναι ανοιχτά διαμοιραζόμενη και όλες οι χώρες και οι εταιρείες να έχουν ίσα δικαιώματα χρήσης της, δήλωσε ο Λι, προσθέτοντας ότι το Πεκίνο είναι πρόθυμο να μοιραστεί την εμπειρία και τα προϊόντα ανάπτυξης με άλλες χώρες, ιδίως με τον «Παγκόσμιο Νότο». Ο «Παγκόσμιος Νότος» αναφέρεται σε αναπτυσσόμενες, αναδυόμενες ή χώρες με χαμηλότερο εισόδημα, κυρίως στο νότιο ημισφαίριο.Ο τρόπος ρύθμισης των αυξανόμενων κινδύνων της Τεχνητής Νοημοσύνης ήταν μια άλλη ανησυχία, δήλωσε ο Λι, προσθέτοντας ότι τα σημεία συμφόρησης περιλαμβάνουν την ανεπαρκή προσφορά τσιπ Τεχνητής Νοημοσύνης και τους περιορισμούς στην ανταλλαγή ταλέντων.«Συνολικά, η παγκόσμια διακυβέρνηση της Τεχνητής Νοημοσύνης εξακολουθεί να είναι κατακερματισμένη. Οι χώρες έχουν μεγάλες διαφορές, ιδίως σε τομείς όπως οι κανονιστικές έννοιες, οι θεσμικοί κανόνες», είπε. «Θα πρέπει να ενισχύσουμε τον συντονισμό για να διαμορφώσουμε ένα παγκόσμιο πλαίσιο διακυβέρνησης της Τεχνητής Νοημοσύνης που θα έχει ευρεία συναίνεση το συντομότερο δυνατό». Πεδίο διαμάχης η τεχνητή νοημοσύνη Το τριήμερο συνέδριο της Σαγκάης φέρνει κοντά ηγέτες της βιομηχανίας και υπεύθυνους χάραξης πολιτικής σε μια εποχή κλιμακούμενου τεχνολογικού ανταγωνισμού μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών – των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου – με την Τεχνητή Νοημοσύνη να αναδεικνύεται σε βασικό πεδίο μάχης.Η Ουάσινγκτον έχει επιβάλει περιορισμούς στις εξαγωγές προηγμένης τεχνολογίας προς την Κίνα, συμπεριλαμβανομένων των πιο υψηλών τσιπ Τεχνητής Νοημοσύνης που κατασκευάζονται από εταιρείες όπως η Nvidia και εξοπλισμού κατασκευής τσιπ, επικαλούμενη ανησυχίες ότι η τεχνολογία θα μπορούσε να ενισχύσει τις στρατιωτικές δυνατότητες της Κίνας.Παρά τους περιορισμούς αυτούς, η Κίνα συνέχισε να κάνει καινοτομίες στην Τεχνητή Νοημοσύνη, οι οποίες έχουν τύχει στενού ελέγχου από Αμερικανούς αξιωματούχους.Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Κίνας, Μα Ζαοξού, δήλωσε σε στρογγυλή τράπεζα εκπροσώπων από περισσότερες από 30 χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Ρωσίας, της Νότιας Αφρικής, του Κατάρ, της Νότιας Κορέας και της Γερμανίας, ότι η Κίνα επιθυμεί ο οργανισμός να προωθήσει την πρακτική συνεργασία στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης και εξετάζει το ενδεχόμενο να εγκαταστήσει την έδρα του στη Σαγκάη.Το υπουργείο Εξωτερικών δημοσίευσε στο διαδίκτυο ένα σχέδιο δράσης για την παγκόσμια διακυβέρνηση της Τεχνητής Νοημοσύνης, καλώντας κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς, επιχειρήσεις και ερευνητικά ιδρύματα να συνεργαστούν και να προωθήσουν τις διεθνείς ανταλλαγές, μεταξύ άλλων μέσω μιας διασυνοριακής κοινότητας ανοιχτού κώδικα. Παγκόσμιο Συνέδριο για την τεχνητή νοημοσύνη Το συνέδριο Τεχνητής Νοημοσύνης, που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση, συνήθως προσελκύει σημαντικούς παράγοντες του κλάδου, κυβερνητικούς αξιωματούχους, ερευνητές και επενδυτές.Στους ομιλητές του Σαββάτου περιλαμβάνονταν η Αν Μπουβερό, η ειδική απεσταλμένη του Γάλλου προέδρου για την Τεχνητή Νοημοσύνη, ο επιστήμονας υπολογιστών Τζέφρι Χίντον, γνωστός ως «ο Νονός της Τεχνητής Νοημοσύνης», και ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της Google, Έρικ Σμιτ.Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Tesla, Έλον Μασκ, ο οποίος τα τελευταία χρόνια εμφανιζόταν τακτικά στην τελετή έναρξης αυτοπροσώπως ή μέσω βίντεο, δεν μίλησε φέτος.Εκτός από τα φόρουμ, το συνέδριο περιλαμβάνει εκθέσεις όπου οι εταιρείες παρουσιάζουν τις τελευταίες καινοτομίες τους.Φέτος, συμμετέχουν περισσότερες από 800 εταιρείες, παρουσιάζοντας περισσότερα από 3.000 προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, 40 μεγάλα γλωσσικά μοντέλα, 50 συσκευές με τεχνητή νοημοσύνη και 60 έξυπνα ρομπότ, σύμφωνα με τους διοργανωτές.Η έκθεση περιλαμβάνει κυρίως κινεζικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογικών γιγάντων Huawei και Alibaba, καθώς και νεοσύστατες επιχειρήσεις όπως η κατασκευάστρια ανθρωποειδών ρομπότ Unitree. Στους δυτικούς συμμετέχοντες περιλαμβάνονται οι Tesla, Alphabet και Amazon. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1986710/i-kina-proteinei-neo-pagkosmio-organismo-synergasias-gia-tin-techniti-noimosyni/

Ερευνητές μετατρέπουν καρχαρίες σε… μετεωρολόγους. Ένας απροσδόκητος σύμμαχος που θα βοηθήσει στη βελτίωση των προβλέψεων για τυφώνες. Τρεις καρχαρίες εξοπλισμένοι με ειδικούς αισθητήρες κολυμπούν στα θερμά νερά του Ατλαντικού συλλέγοντας κρίσιμα δεδομένα για τη συλλογή πληροφοριών που μπορούν σύμφωνα με τους εμπνευστές αυτού του ερευνητικού προγράμματος να βοηθήσουν την καλύτερη πρόβλεψη ακραίων καιρικών φαινόμενων όπως οι τυφώνες.«Ο ωκεανός είναι τόσο τεράστιος, τόσο απέραντος, που στην ουσία είναι απρόσιτος. Όμως, τοποθετώντας αισθητήρες στα ίδια τα ζώα που ζουν εκεί, μπορούμε ουσιαστικά να τα μετατρέψουμε σε κινητούς ωκεάνιους αισθητήρες που συλλέγουν δεδομένα συνεχώς» δήλωσε στην Ουάσιγκτον Ποστ ο Άαρον Κάρλισλ θαλάσσιος οικολογικός ερευνητής του Πανεπιστημίου του Ντέλαγουερ και επικεφαλής της προσπάθειας.Οι καρχαρίες παρακολουθούν τη θερμοκρασία και την αγωγιμότητα του νερού. Οι θερμοκρασίες-ρεκόρ στην επιφάνεια της θάλασσας έχουν συνδεθεί με μεγαλύτερους και ισχυρότερους τυφώνες τα τελευταία χρόνια, αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο. Δεν είναι σαφές αν οι καρχαρίες θα πλησιάσουν ποτέ απευθείας έναν τυφώνα. Όμως καταγράφοντας τις θερμοκρασίες, οι επιστήμονες μπορούν να προβλέψουν την ένταση και την πορεία των καταιγίδων που συνδέονται με τους τυφώνες ή τροπικούς κυκλώνες. Τα πλεονεκτήματα Οι καρχαρίες είναι γρηγορότεροι από τα ρομποτικά υποβρύχια, μπορούν να παραμείνουν στο πεδίο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, και κινούνται σε περιοχές δύσκολες στην πρόσβαση. «Οι καρχαρίες είναι πιο γρήγοροι και μπορούν να μείνουν στο νερό για καιρό. Η ελπίδα είναι να συνεργαστούν με τα υπάρχοντα συστήματα παρακολούθησης» εξηγεί η Κάρολαιν Βιερνίκι οικολογική ερευνήτρια και υποψήφια διδάκτορας.Δύο καρχαρίες μάκο (mako) έχουν εξοπλιστεί με αισθητήρες θερμοκρασίας, βάθους και αγωγιμότητας. Οι καρχαρίες μάκο επιλέχθηκαν επειδή ανεβαίνουν συχνά στην επιφάνεια, δίνοντας τη δυνατότητα στους αισθητήρες να στείλουν δεδομένα μέσω δορυφόρου. Είναι επίσης οι γρηγορότεροι καρχαρίες στον ωκεανό, φτάνοντας ταχύτητες άνω των 64 χλμ./ώρα ενώ μπορούν να εκτελέσουν άλματα ύψους 7 μέτρων στον αέρα. Επίσης ένας λευκός καρχαρίας φέρει δορυφορικό αισθητήρα για να εξεταστεί η πιθανή χρήση του είδους σε μελλοντικές μελέτες. Στο μέλλον θα εξεταστούν είδη όπως οι σφυροκέφαλοι και οι φαλαινοκαρχαρίες. Το πρόγραμμα Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ, σε συνεργασία με την Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA) και το πρόγραμμα παρακολούθησης των ακτών Mid-Atlantic, σχεδιάζουν να εξοπλίζουν δεκάδες καρχαρίες ετησίως και να ενσωματώνουν τα δεδομένα στα υπολογιστικά μοντέλα πρόβλεψης τυφώνων. Μέχρι σήμερα η NOAA χρησιμοποιούσε εναέρια μέσα (Hurricane Hunters) για έρευνες σχετικά με ισχυρές καταιγίδες.Σύμφωνα με το Διεθνές Ταμείο για την Ευημερία των Ζώων (IFAW), 1 στα 3 είδη καρχαριών και σαλαχιών κινδυνεύει με εξαφάνιση. Η υπεραλίευση έχει μειώσει τους πληθυσμούς τους κατά 70% από τη δεκαετία του 1970, με περίπου 100 εκατομμύρια καρχαρίες να σκοτώνονται κάθε χρόνο. Οι ερευνητές τονίζουν ότι οι αισθητήρες δεν έχουν σημαντικές επιπτώσεις στους καρχαρίες και ότι ακολουθούνται αυστηρές διαδικασίες έγκρισης.«Αγαπάμε αυτά τα ζώα και δεν θέλουμε να τα βλάψουμε. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ελαχιστοποιήσουμε την επίδραση από την τοποθέτηση αισθητήρων στα πτερύγιά τους» αναφέρει ο Κάρλισλ. Στιγμιότυπο από την τοποθέτηση των αισθητήρων σε ένα καρχαρία. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1986549/ereynites-metatrepoyn-karcharies-se-meteorologoys/

Με ιταλικό ντιζάιν η πρώτη επανδρωμένη βάση στη Σελήνη. Πρόκειται για μια βασική πτυχή του προγράμματος Artemis της NASA. Η αεροδιαστημική εταιρεία Thales Alenia Space (TAS) και η Ιταλική Διαστημική Υπηρεσία ανακοίνωσαν την συνεργασία τους για τη δημιουργία της πρώτης επανδρωμένης βάσης στη Σελήνη που θα αποτελέσει μέρος του προγράμματος Artemis της NASA για την επιστροφή του ανθρώπου στο φεγγάρι.Το πρόγραμμα Artemis εκτός από την κατάκτηση της Σελήνης αντιμετωπίζει τη σεληνιακή επιφάνεια ως πεδίο δοκιμών για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στον Άρη και έχει εξελιχθεί σε μια πολυεθνική συνεργασία με τη συμμετοχή δεκάδων ιδιωτικών εταιρειών στο πλαίσιο μιας νέας παγκόσμιας διαστημικής κούρσας.Η TAS, κοινοπραξία των εταιρειών Thales (Γαλλία) και Leonardo (Ιταλία), ανέφερε ότι η λεγόμενη Πολυλειτουργική Κατοικήσιμη Μονάδα (Multi-Purpose Habitation module), θα αποτελέσει βασικό στοιχείο για μια μόνιμη ανθρώπινη παρουσία στη Σελήνη και προβλέπεται να εκτοξευθεί από το διαστημικό κέντρο Kennedy της NASA το 2033.«Η μελλοντική σεληνιακή μονάδα εντάσσεται σε ένα μακροπρόθεσμο επενδυτικό όραμα της Ιταλίας, το οποίο της επιτρέπει να διαδραματίζει ολοένα και πιο ηγετικό ρόλο στη νέα διαστημική κούρσα», δήλωσε ο πρόεδρος της ASI, Teodoro Valente.Η μονάδα θα προσφέρει ένα ασφαλές, άνετο και πολυλειτουργικό περιβάλλον για τους αστροναύτες και θα είναι πλήρως συμβατή με άλλα συστήματα του προγράμματος Artemis. Ακόμη και όταν δεν θα φιλοξενεί πληρώματα η μονάδα θα μπορεί να διεξάγει επιστημονικά πειράματα και να διαθέτει δυνατότητα μετακίνησης στην επιφάνεια της Σελήνης.Θα σχεδιαστεί για να έχει ελάχιστη διάρκεια ζωής 10 ετών, με την πρώτη φάση ανάπτυξης να εστιάζει σε τεχνολογίες που θα πρέπει να αντέχουν σε σκληρές περιβαλλοντικές συνθήκες, όπως υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας, μειωμένη βαρύτητα και την παρουσία λεπτής σεληνιακής σκόνης. Μια μακέτα της επανδρωμένης βάσης που θα δημιουργηθεί για τη NASA στη Σελήνη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1986543/me-italiko-ntizain-i-proti-epandromeni-vasi-sti-selini/

Η Ελλάδα με 15 ομάδες στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής 2025 (WRO) – «The future of Robots» Συνεργασία COSMOTE TELEKOM με WRO Hellas για τη διάδοση του STEM και την ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων των νέων Το εισιτήριο για την Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής 2025 (World Robot Olympiad™) με θέμα «The future of Robots» που θα γίνει στη Σιγκαπούρη έλαβαν 15 ομάδες μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μετά τον προκριματικό διαγωνισμό της Αθήνας.Ο προκριματικός διοργανώθηκε από τον WRO Hellas, τον Οργανισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής και Επιστήμης με στρατηγικό συνεργάτη την COSMOTE TELEKOM. Oι ομάδες της ελληνικής αποστολής αξιοποίησαν τεχνητή νοημοσύνη και το Διαδίκτυο των πραγμάτων.Στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής 2025, οι ομάδες εξερευνούν τον τρόπο με τον οποίο η ρομποτική μπορεί να συμβάλλει στην επίλυση παγκόσμιων προκλήσεων και να βελτιώσει τη ζωή μας. Ανάμεσα στα έργα που ξεχώρισαν στον προκριματικό διαγωνισμό είναι τα: Project A.R.E.S., ρομποτικό όχημα με AI για εξερεύνηση και χαρτογράφηση υπόγειων δομών στον Άρη, το ρομπότ υποστήριξης ηλικιωμένων με χρήση AI, το MarsAquaponics, το ROBO-CLIMA, το DAMATIR, έργο καλλιέργειας φυτών με αισθητήρες και αυτοματισμούς για διαβίωση σε εξωγήινες συνθήκες, καθώς και το Minders Cooker, ένα αυτόνομο ρομπότ-σεφ. Η πορεία των ομάδων προς την Ολυμπιάδα υποστηρίζεται από Ψηφιακή Εκπαιδευτική Πλατφόρμα STEM (Aποθετήριο γνώσης) σε 2 γλώσσες με μαθήματα και εκπαιδευτικό υλικό.H COSMOTE TELEKOM στα έντεκα χρόνια της στρατηγικής συνεργασίας με τον WRO Hellas έχει συμβάλλει σε 60.000 συμμετοχές μαθητών σε 11 Πανελλήνιους Διαγωνισμούς Εκπαιδευτικής Ρομποτικής & STEM, 18.300 συμμετοχές καθηγητών σε δωρεάν οnline σεμινάρια εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων και 1.250 δωρεάν πακέτα εκπαιδευτικού εξοπλισμού σε σχολεία. Οι επωφελούμενοι από τις δράσεις και πρωτοβουλίες για την εκπαιδευτική ρομποτική και το STEM υπολογίζονται συνολικά σε 360.000. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1986533/i-ellada-me-15-omades-stin-pagkosmia-olympiada-rompotikis-2025-wro-the-future-of-robots/

Αστρονόμοι δίνουν ελπίδες ζωής σε εξωπλανήτη που βρίσκεται σε σπιράλ θανάτου με το μητρικό του άστρο (βίντεο) Ο πλανήτης ίσως δεν είναι καταδικασμένος να καταστραφεί αλλά να επιβιώσει με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ένας τεράστιος πλανήτης παγιδευμένος σε μια «σπείρα θανάτου» γύρω από το άστρο του θα μπορούσε να αποκαλύψει σημαντικά μυστικά για τα πλανητικά συστήματα. Ωστόσο η μοίρα αυτού του κόσμου δεν είναι ακόμη οριστική αφού μια νέα μελέτη παρουσιάζει τρία πιθανά σενάρια δύο που κάνουν λόγο για ένα καταστροφικό τέλος και ένα για μία πιθανή «αναγέννηση» του εξωπλανήτη.Ο εξωπλανήτης με την ονομασία TOI-2109b, έχει μάζα πέντε φορές μεγαλύτερη από αυτή του Δία και απέχει περίπου 870 έτη φωτός από το ηλιακό μας σύστημα. Περιστρέφεται τόσο κοντά στο μητρικό του άστρο, TOI-2109, ώστε η διάρκεια του έτους του είναι μόλις 16 ώρες.Αυτά τα χαρακτηριστικά τον κατατάσσουν στην κατηγορία των υπερθερμών Διών (ultrahot Jupiters), μια σπάνια κατηγορία πλανητών που αποτελεί περίπου 1 στους 500 εξωπλανήτες από τους περίπου 5,5 χιλιάδες που γνωρίζουμε. Παρ’ όλα αυτά ο TOI-2109b ξεχωρίζει ακόμη και ανάμεσά τους λόγω της ακραίας εγγύτητας με το άστρο του.«Πρόκειται για έναν υπερθερμό Δία, που βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο άστρο του από οποιονδήποτε άλλον γνωστό θερμό Δία. Για να καταλάβετε ο Ερμής έχει σχεδόν έξι χιλιάδες φορές μικρότερη μάζα από τον Δία και όμως χρειάζεται 88 μέρες για να κάνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Ο TOI-2109b το καταφέρνει σε 16 ώρες» λέει ο Τζέιμι Αλβαράντο Μόντες του Πανεπιστημίου Macquarie στην Αυστραλία. Η «σπείρα θανάτου» Οι ερευνητές μελέτησαν τον πλανήτη χρησιμοποιώντας δεδομένα από διαστημικά τηλεσκόπια, όπως το TESS της NASA και το CHEOPS του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος καταγράφοντας τις διελεύσεις του TOI-2109b μπροστά από το άστρο του από το 2010 έως το 2024. Τα δεδομένα δείχνουν ότι η τροχιά του πλανήτη «φθείρεται», μειώνεται κατά περίπου 10 δευτερόλεπτα μέσα σε τρία χρόνια. Αυτό δείχνει ότι ο πλανήτης πλησιάζει σταδιακά το άστρο του. Τα τρία πιθανά σενάρια για το τέλος του TOI-2109b 1. Καταβρόχθιση από το άστρο Αν η φθορά της τροχιάς του επιταχυνθεί, ο TOI-2109b θα πέσει μέσα στο άστρο του και θα εξαϋλωθεί προκαλώντας ένα έντονο φως, όπως το φαινόμενο ZTF SLRN-2020, όταν ένας αέριος γίγαντας καταστράφηκε από τον ερυθρό γίγαντα αστέρα του. 2. Καταστροφή από παλιρροϊκές δυνάμεις Η βαρυτική αλληλεπίδραση μπορεί να γίνει τόσο ισχυρή που ο πλανήτης θα αρχίσει να παραμορφώνεται, αποκτώντας σχήμα «ντόνατ» μέχρι να διαμελιστεί εντελώς. 3. Αναγέννηση σε έναν νέο πλανήτη Η ακτινοβολία του άστρου ίσως εξατμίσει τα εξωτερικά αέρια στρώματα του πλανήτη μέσω φωτοεξάτμισης, αποκαλύπτοντας έναν βραχώδη πυρήνα. Αν η μάζα του μειωθεί αρκετά μπορεί να γλιτώσει από το όριο Roche και να επιβιώσει ως βραχώδης υπερ-Γη περίπου στο μέγεθος του Ουρανού ή του Ποσειδώνα. Η ομάδα θα συνεχίσει να παρακολουθεί τον TOI-2109b τα επόμενα 3–5 χρόνια για να διαπιστώσει ποιο από τα σενάρια θα επικρατήσει. «Αυτός ο πλανήτης μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε μυστηριώδη αστρονομικά φαινόμενα για τα οποία μέχρι σήμερα δεν έχουμε αρκετά στοιχεία. Θα μπορούσε να μας αφηγηθεί την ιστορία πολλών άλλων ηλιακών συστημάτων» αναφέρει ο Μόντες. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1986122/astronomoi-dinoyn-elpides-zois-se-exoplaniti-poy-vrisketai-se-spiral-thanatoy-me-to-mitriko-toy-astro-vinteo/

Οι αράχνες ήταν κάποτε κάτοικοι των ωκεανών. Νέα μελέτη αποκαλύπτει την υδάτινη καταγωγή των αραχνών. Μια νέα μελέτη ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου της Αριζόνα αναφέρει ότι οι αράχνες ενδέχεται να προήλθαν από τον ωκεανό πριν αποφασίσουν να φύγουν από εκεί και να προσαρμοστούν στη ζωή της ξηράς.Οι ερευνητές ανέλυσαν ένα εξαιρετικά καλά διατηρημένο απολίθωμα του Mollisonia symmetrica, ενός εξαφανισμένου είδους της Καμβρίου περιόδου που μέχρι πρότινος θεωρούνταν πρόγονος των πεταλόποδων καβουριών. Ωστόσο τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι η νευρική του δομή μοιάζει περισσότερο με αυτή των σύγχρονων αραχνιδίων, της τάξης ζώων στην οποία ανήκουν οι αράχνες και οι σκορπιοί.Το πρόσθιο τμήμα του σώματος του Mollisonia, γνωστό ως πρόσωμα, διαθέτει ακτινωτά τοποθετημένα συσσωματώματα νεύρων που ελέγχουν πέντε ζεύγη άκρων. Επιπλέον ο μη τμηματοποιημένος εγκέφαλός του στέλνει κοντά νεύρα σε ένα ζεύγος «δαγκάνων» που μοιάζουν με τους κυνόδοντες των σημερινών αραχνών.Το χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί αποφασιστικά το Mollisonia ως πρώιμο αραχνίδιο είναι η μοναδική οργάνωση του εγκεφάλου του, η οποία είναι αντεστραμμένη σε σχέση με τα αρθρόποδα όπως οι καρκινοειδείς και τα έντομα. Αντί για πρόσθια-οπίσθια διάταξη, ο εγκέφαλος έχει οπίσθιο-πρόσθιο προσανατολισμό, όπως στις σύγχρονες αράχνες, γεγονός που ενδέχεται να προσφέρει νευρικές «παρακάμψεις» για αποτελεσματικότερο έλεγχο της κίνησης.Αυτό αμφισβητεί την κυρίαρχη θεωρία ότι τα αραχνίδια διαφοροποιήθηκαν αποκλειστικά αφού οι πρόγονοί τους εγκατέλειψαν το νερό. Τα ευρήματα υποστηρίζουν ότι τα πρώτα αραχνίδια μπορεί να εξελίχθηκαν ενώ ζούσαν ακόμα στη θάλασσα.Καθώς προσαρμόζονταν στη ζωή στη στεριά, είδη παρόμοια με το Mollisonia πιθανώς έτρωγαν πρώιμα έντομα και μυριόποδα και ενδεχομένως επηρέασαν την εξέλιξη των εντόμων, συμπεριλαμβανομένων των φτερών τους ως μέσο άμυνας. Η εξελικτική γραμμή του Mollisonia ενδέχεται να οδήγησε στα σύγχρονα αραχνίδια, όπως οι αράχνες, οι σκορπιοί, οι σολιφουγοί (sun spiders) και οι ουροπηγοί (vinegaroons, whip scorpions). https://www.naftemporiki.gr/techscience/1986103/oi-arachnes-itan-kapote-katoikoi-ton-okeanon/

Το James Webb αποκαλύπτει γεωλογικό χάος στο δορυφόρο του Δία που ίσως υπάρχει ζωή. Τα γεωλογικά φαινόμενα της Ευρώπης παρατήρησε το James Webb. Εντυπωσιακά ευρήματα για τις χημικές και γεωλογικές διεργασίες στο εσωτερικό της Ευρώπης. Η Ευρώπη, ο παγωμένος δορυφόρος του Δία, αποτέλεσε τον πρώτο εξωγήινο κόσμο που υποδείχθηκε η παρουσία υπόγειου ωκεανού θέτοντας υποψηφιότητα για παρουσία της ζωής εκεί. Νέες παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αποκαλύπτουν την «κρυφή χημεία» του εσωτερικού της με τους ειδικούς να κάνουν λόγο για ένα γεωλογικό… χάος.Για δεκαετίες, οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι η παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης ήταν ένα αμετάβλητο, ήσυχο κέλυφος. Όμως, οι νέες παρατηρήσεις αποκαλύπτουν ότι πρόκειται για έναν δυναμικό κόσμο, που απέχει πολύ από το να είναι «παγωμένος στον χρόνο».«Πιστεύουμε ότι η επιφάνεια είναι αρκετά πορώδης και αρκετά ζεστή σε ορισμένες περιοχές, ώστε να επιτρέπει στον πάγο να ανακρυσταλλώνεται γρήγορα» λέει ο Ρίτσαρντ Καρτράιτ, ειδικός στη φασματοσκοπία στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς Johns Hopkins University, κύριος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Planetary Science Journal»Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι το τι αποκαλύπτει αυτή η επιφανειακή δραστηριότητα για τον υπόγειο ωκεανό της Ευρώπης. Η παρουσία γεωλογικής δραστηριότητας και η συνεχής κυκλοφορία υλικών μεταξύ επιφάνειας και υπεδάφους καθιστούν τις λεγόμενες «χαοτικές περιοχές» (chaos terrains) όπου τεράστια κομμάτια πάγου φαίνεται να έχουν σπάσει, μετακινηθεί και ξαναπαγώσει προς το εσωτερικό της Ευρώπης. Παρατηρήσεις και πειράματα Η μελέτη επικεντρώθηκε σε δύο περιοχές στο νότιο ημισφαίριο της Ευρώπης: Tara Regio και Powys Regio. Η Tara Regio ξεχωρίζει ως μία από τις πιο ενδιαφέρουσες περιοχές του φεγγαριού. Οι παρατηρήσεις του James Webb εντόπισαν κρυσταλλικό πάγο τόσο στην επιφάνεια όσο και βαθύτερα αμφισβητώντας προηγούμενες υποθέσεις σχετικά με την κατανομή του πάγου στην Ευρώπη.Μετρώντας τα φασματικά χαρακτηριστικά αυτών των «χαοτικών» περιοχών, οι επιστήμονες απέκτησαν πολύτιμες πληροφορίες για τη χημεία της Ευρώπης, καθώς και για τη δυνητική της κατοικησιμότητα.«Τα δεδομένα μας δείχνουν ξεκάθαρα ενδείξεις ότι όσα βλέπουμε προέρχονται από το εσωτερικό — ίσως από έναν υπόγειο ωκεανό που βρίσκεται περίπου 30 χιλιόμετρα κάτω από το παχύ παγοκάλυμμα της Ευρώπης» αναφέρει ο Ουτζουάλ Ραούτ, ερευνητής στο Southwest Research Institute, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Ο Ραούτ και η ομάδα του διεξήγαγαν εργαστηριακά πειράματα για να μελετήσουν πώς παγώνει το νερό στην Ευρώπη, όπου η επιφάνεια βομβαρδίζεται συνεχώς από φορτισμένα σωματίδια από το Διάστημα. Σε αντίθεση με τη Γη, όπου ο πάγος σχηματίζει εξάγωνη κρυσταλλική δομή, η έντονη ακτινοβολία στην Ευρώπη διαταράσσει τη δομή του πάγου, οδηγώντας σε μια άμορφη, μη κρυσταλλική μορφή πάγου γνωστή ως άμορφος πάγος.Τα πειράματα έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην κατανόηση του πώς αλλάζει ο πάγος με τον χρόνο. Μελετώντας αυτές τις μετατροπές μεταξύ διαφορετικών καταστάσεων, οι επιστήμονες μπορούν να μάθουν περισσότερα για τη δυναμική της επιφάνειας. Σε συνδυασμό με τα νέα δεδομένα του JWST, αυτά τα ευρήματα ενισχύουν τις αποδείξεις ότι ένας τεράστιος, υγρός ωκεανός βρίσκεται κρυμμένος κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης.«Στην ίδια περιοχή βλέπουμε και άλλα ασυνήθιστα στοιχεία, όπως τις καλύτερες ενδείξεις για χλωριούχο νάτριο (αλάτι) που πιθανότατα προέρχεται από τον υπόγειο ωκεανό της Ευρώπης. Επίσης εντοπίζουμε ισχυρές ενδείξεις για διοξείδιο του άνθρακα (CO₂) και υπεροξείδιο του υδρογόνου (H₂O₂). Η χημεία σε αυτή την περιοχή είναι πραγματικά παράξενη και συναρπαστική» αναφέρει ο Καρτράιτ.Αυτές οι περιοχές, με τις ρηγματωμένες επιφάνειες, ενδέχεται να αποτελούν σημεία όπου γεωλογική δραστηριότητα ωθεί υλικό από τα έγκατα προς την επιφάνεια της Ευρώπης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1985668/to-james-webb-apokalyptei-geologiko-chaos-ston-doryforo-toy-dia-poy-isos-yparchei-zoi/

Η Γη μεταμορφώθηκε κάποτε σε… παγάκι και μάλλον βρήκαμε τον ένοχο. Εντοπίστηκαν τα γεωλογικά ίχνη της μετατροπής του πλανήτη μας σε ένα απόλυτα παγωμένο κόσμο Τα τελευταία χρόνια σειρά μελετών έχει υποδείξει την εμφάνιση μιας κρυογονικής περιόδου στη Γη που πάγωσε κυριολεκτικά ολόκληρο τον πλανήτη. Μια νέα μελέτη προσφέρει μια εξήγηση για αυτή την δραματική για τον πλανήτη μας περίοδο της ύπαρξης της.Η Γη έχει ηλικία περίπου 4,5 δισ. ετών και σε αυτή την μακρά περίοδο της ζωής της βιώνει συνεχείς μεταβολές των γεωατμοσφαρικών της συνθηκών. Η στεριά μετακινείται και μετασχηματίζεται ανά μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες εκατ. έτη ενώ συνεχείς είναι και οι κλιματικές μεταβολές. Από τη στιγμή που έκανε την εμφάνιση της η ζωή στη Γη αποδείχθηκε «πολύ σκληρή για να πεθάνει» αφού κατάφερε να επιβιώσει και να προσαρμοστεί σε κάθε περιβάλλον που δημιουργήθηκε στον πλανήτη όσο αντίξοο και μη φιλικό στη ζωή μπορεί να ήταν.Η Γη βίωσε περιόδους πολύ έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας, αυξημένων θερμοκρασιών αλλά και εποχές παγετώνων και σε κάθε περίπτωση η ζωή κατάφερνε κάθε φορά να βρει τρόπους να επιζήσει και όταν οι συνθήκες άλλαζαν και γίνονταν πιο φιλικές σε αυτή προκαλούνταν κάθε φορά μια έκρηξη εμφάνισης νέων ειδών με νέα οικοσυστήματα να κάνουν την εμφάνιση τους σε θάλασσα και στεριά.Πριν από περίπου 720 εκατ. έτη έκανε την εμφάνιση της στη Γη η αποκαλούμενη από τους επιστήμονες «Κρυογονική Περίοδος» κατά την οποία ο πλανήτης πάγωσε σε ποσοστό σχεδόν 100%. Η Γη μετατράπηκε σε μια «χιονόμπαλα» όπως την έχουν χαρακτηρίσει οι ειδικοί. Είναι ενδεικτικό ότι εκείνη την περίοδο οι περιοχές του ισημερινού της Γης είχαν θερμοκρασίες μείον 20 βαθμών Κελσίου.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Journal of Geophysical Research: Planets» ερευνητική ομάδα αποτελούμενη από επιστήμονες των Πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Μπέρκλι περιγράφει τις γεωλογικές διεργασίες που έκαναν τη Γη ένα πλανητικό παγάκι. Η ψυχρή συγκυρία Οι ερευνητές υποδεικνύουν ηφαιστειακές εκρήξεις που συνέβησαν περίπου πριν από 720 εκατομμύρια χρόνια και έχουν λάβει την ονομασία εκρήξεις Franklin. Οι εκρήξεις αυτές απελευθέρωσαν τεράστιες ποσότητες φρέσκου ηφαιστειακού πετρώματος, σε μια έκταση που καλύπτει από τη σημερινή Αλάσκα, μέσω του βόρειου Καναδά έως και τη Γροιλανδία.Αντίστοιχης κλίμακας ηφαιστειακές εκρήξεις έχουν συμβεί και σε άλλες περιόδους της ιστορίας της Γης, αλλά αυτή η συγκεκριμένη συνέπεσε με μια ήδη ψυχρή κλιματική περίοδο. Σε συνδυασμό με την απουσία φυτών (δεν είχαν εξελιχθεί ακόμη), οι εκρήξεις αυτές άφησαν εκτεθειμένο ένα τεράστιο στρώμα φρέσκου πετρώματος σε έντονη χημική αποσάθρωση (καιρική διάβρωση).Οι χημικές αντιδράσεις που σχετίζονται με τη διάβρωση αφαιρούν διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Σύμφωνα με κλιματικά μοντέλα, η ταχεία διάβρωση σε τόσο μεγάλη επιφάνεια θα μπορούσε να είχε μειώσει δραστικά τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα οδηγώντας τον πλανήτη σε μια κατάσταση χιονόμπαλας, μια περίοδο κατά την οποία σχεδόν ολόκληρη η Γη καλύπτεται από πάγο.Τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν επίσης ότι παρόμοιες ηφαιστειακές εκρήξεις σε άλλες χρονικές περιόδους δεν κατάφεραν να προκαλέσουν παρόμοιες συνθήκες, είτε επειδή το υπόβαθρο του κλίματος ήταν θερμότερο, είτε επειδή η βλάστηση που υπήρχε τότε επιβράδυνε τον ρυθμό διάβρωσης του πετρώματος. Η Γη ήταν κάποτε μια χιονόμπαλα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1985622/i-gi-metamorfothike-kapote-se-pagaki-kai-mallon-vrikame-ton-enocho/

Οι άνθρωποι ενδέχεται να διαθέτουν ανεκμετάλλευτες «υπερδυνάμεις» από γονίδια που σχετίζονται με τη χειμερία νάρκη. Απρόσμενη ανακάλυψη που ίσως ανοίξει νέους δρόμους αρχικά στην αντιμετώπιση κάποιων ασθενειών. Επιστήμονες εντόπισαν γονίδια που σχετίζονται με τη χειμερία νάρκη στα θηλαστικά και τα οποία υπάρχουν και στους ανθρώπους. Οι ερευνητές αναφέρουν στη μελέτη τους ότι αυτά τα γονίδια μπορούν να αξιοποιηθούν για ιατρικές θεραπείες, όπως η αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2 ή η νευροπροστασία μετά από εγκεφαλικά επεισόδια. «Η χειμερία νάρκη προσφέρει μια σειρά από βιολογικά σημαντικές υπερδυνάμεις» λέει ο Κρίστοφερ Γκρεγκ καθηγητής γενετικής από το Πανεπιστήμιο της Γιούτα. Για παράδειγμα, οι σκίουροι μπορούν να αναπτύξουν αναστρέψιμη αντίσταση στην ινσουλίνη, που τους βοηθά να παίρνουν γρήγορα βάρος πριν μπουν σε χειμερία νάρκη, αλλά η αντίσταση αυτή μειώνεται όσο προχωρά η νάρκη. Η καλύτερη κατανόηση αυτού του διακόπτη θα μπορούσε σύμφωνα με τον Γκρεγκ να φανεί χρήσιμη στην αντιμετώπιση της αντίστασης στην ινσουλίνη που χαρακτηρίζει τον διαβήτη τύπου 2.Τα ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη προστατεύουν επίσης το νευρικό τους σύστημα από τη ζημιά που θα μπορούσαν να προκαλέσουν απότομες αλλαγές στη ροή αίματος. «Όταν ξυπνούν από τη νάρκη, ο εγκέφαλός τους επαναιματώνεται, κάτι που συνήθως θα προκαλούσε μεγάλη ζημιά, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, αλλά αυτά έχουν αναπτύξει τρόπους για να αποτρέπουν αυτήν τη ζημιά» εξηγεί ο Γκρεγκ που με τους συνεργάτες του πιστεύουν ότι η ενεργοποίηση των σχετικών γονιδίων στους ανθρώπους θα μπορούσε να αποφέρει παρόμοια οφέλη. Οι μοχλοί Σε δύο μελέτες που δημοσιεύτηκαν στις 31 Ιουλίου στο περιοδικό Science, η ερευνητική ομάδα εντόπισε βασικούς «μοχλούς» που ελέγχουν γονίδια που σχετίζονται με τη χειμερία νάρκη, και έδειξαν πώς διαφέρουν ανάμεσα σε ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη και σε εκείνα που δεν το κάνουν. Στη συνέχεια, πραγματοποίησαν εργαστηριακά πειράματα σε ποντίκια, στα οποία διέγραψαν αυτούς τους μοχλούς.Παρόλο που τα ποντίκια δεν πέφτουν σε χειμερία νάρκη, μπορούν να εισέλθουν σε μια κατάσταση που ονομάζεται torpor — μια ληθαργική κατάσταση με μειωμένο μεταβολισμό, κίνηση και θερμοκρασία σώματος, που διαρκεί λιγότερο από μια μέρα, μετά από νηστεία τουλάχιστον έξι ωρών. Αυτό τα καθιστά κατάλληλο γενετικό μοντέλο για τη μελέτη των εν λόγω φαινομένων.Χρησιμοποιώντας την τεχνική γονιδιακής επεξεργασίας CRISPR, οι επιστήμονες απενεργοποίησαν πέντε συντηρημένα μη κωδικοποιητικά στοιχεία (CREs) — περιοχές DNA που ρυθμίζουν γονίδια, χωρίς να κωδικοποιούν οι ίδιες για πρωτεΐνες.Τα συγκεκριμένα CREs βρίσκονται κοντά σε μια ομάδα γονιδίων που ονομάζεται FTO locus (fat mass and obesity-related locus), η οποία υπάρχει και στους ανθρώπους. Μεταλλάξεις σε αυτή την περιοχή έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας και συναφών παθήσεων. Το FTO locus είναι γνωστό ότι επηρεάζει τον μεταβολισμό, την ενεργειακή δαπάνη και τη μάζα σώματος.Απενεργοποιώντας αυτά τα CREs, οι ερευνητές μπόρεσαν να μεταβάλουν το βάρος, τον μεταβολικό ρυθμό και τη συμπεριφορά αναζήτησης τροφής των ποντικιών. Ορισμένες διαγραφές επιτάχυναν ή επιβράδυναν την αύξηση βάρους, άλλες επηρέασαν τον μεταβολικό ρυθμό ή την ταχύτητα με την οποία επανήλθε η θερμοκρασία σώματος μετά το torpor.Η ανακάλυψη αυτή είναι «πολύ ενθαρρυντική», ειδικά επειδή το FTO locus παίζει γνωστό ρόλο στην ανθρώπινη παχυσαρκία, σχολίασε η Κέλι Ντριου, ειδικός στη βιολογία της χειμερίας νάρκης στο Πανεπιστήμιο της Αλάσκας στο Fairbanks.Για παράδειγμα, η διαγραφή του στοιχείου E1 σε θηλυκά ποντίκια τα έκανε να πάρουν περισσότερο βάρος με δίαιτα υψηλή σε λιπαρά. Η διαγραφή του στοιχείου E3 άλλαξε τη συμπεριφορά αναζήτησης τροφής και στα δύο φύλα — δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο έψαχναν για τροφή σε ένα πειραματικό περιβάλλον.«Αυτό δείχνει ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στη λήψη αποφάσεων και στην αναζήτηση τροφής ανάμεσα σε ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη και σε εκείνα που δεν το κάνουν, και ότι τα στοιχεία που εντοπίσαμε μπορεί να σχετίζονται με αυτές τις διαφορές» λέει ο Γκρεγκ. Πολλά ακόμη άγνωστα Οι συγγραφείς των μελετών σημειώνουν ότι τα ευρήματά τους μπορεί να είναι σχετικά και με τους ανθρώπους, καθώς τα γονίδια αυτά δεν διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των θηλαστικών. Η βασική διαφορά βρίσκεται στον τρόπο και το χρονισμό της ενεργοποίησης/απενεργοποίησης αυτών των γονιδίων. Ωστόσο, «δεν είναι τόσο απλό όσο να εισάγεις τις ίδιες αλλαγές στο ανθρώπινο DNA» ανέφερε η Τζοάνα Κέλει, ειδικός στη λειτουργική γονιδιωματική από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Τόνισε ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να εισέλθουν σε torpor, γι’ αυτό και χρησιμοποιούνται τα ποντίκια ως μοντέλο.Η Κέλει πρότεινε ότι μελλοντική έρευνα θα πρέπει να συμπεριλάβει ζώα που δεν μπορούν καν να μπουν σε torpor, και να εξετάσει σε βάθος όλες τις επιπτώσεις από τη διαγραφή των CREs. Η Ντριου σημείωσε επίσης ότι το torpor στα ποντίκια προκαλείται από νηστεία, ενώ η πραγματική χειμερία νάρκη βασίζεται σε ορμονικές και εποχικές αλλαγές και στους βιολογικούς ρυθμούς. Έτσι, ενώ τα CREs και τα γονίδια που εντοπίστηκαν πιθανώς αποτελούν μέρος του “μεταβολικού εργαλείου” για την προσαρμογή στη νηστεία, δεν είναι απαραίτητα “ο βασικός διακόπτης” της χειμερίας νάρκης.«Ωστόσο, η αποκάλυψη αυτών των βασικών μηχανισμών σε ένα προσβάσιμο μοντέλο όπως το ποντίκι αποτελεί ανεκτίμητο σκαλοπάτι για την έρευνα του μέλλοντος», είπε η Ντριου. Ο Γκρεγκ υπογράμμισε ότι υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν γνωρίζουμε όπως γιατί κάποιες επιπτώσεις ήταν διαφορετικές ανάμεσα σε αρσενικά και θηλυκά ποντίκια ή πώς θα μπορούσε να εκδηλωθεί η αλλαγή στη συμπεριφορά αναζήτησης τροφής στους ανθρώπους. Η ομάδα του σχεδιάζει επίσης να μελετήσει τι θα συμβεί αν διαγράψουν περισσότερα από ένα CREs ταυτόχρονα.Στο μέλλον, ο Γκρεγκ πιστεύει ότι θα μπορούσε να είναι εφικτό να τροποποιήσουμε τη δραστηριότητα των ανθρώπινων «γονιδίων χειμερίας νάρκης» με φάρμακα. Ο στόχος θα ήταν να απολαμβάνουμε τα οφέλη των γονιδίων αυτών όπως η νευροπροστασία χωρίς να χρειάζεται να μπούμε οι ίδιοι σε χειμερία νάρκη. Η χειμερία νάρκη μέσα σε διαστημόπλοια μπορεί να αποδειχθεί το μεγάλο όπλο του ανθρώπου για μακρινά διαστημικά ταξίδια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1989850/oi-anthropoi-endechetai-na-diathetoyn-anekmetalleytes-yperdynameis-apo-gonidia-poy-schetizontai-me-ti-cheimeria-narki/

Ο διασημότερος διαστημικός κρατήρας έγινε «μοντέλο» αναζήτησης εξωγήινης ζωής. Είναι αυτός που εμφανίζεται στην εμβληματική φωτογραφία Earthrise. Η φωτογραφία «Earthrise» (Ανατολή της Γης) είναι μια από τις πιο εμβληματικές φωτογραφίες που τραβήχτηκαν ποτέ και απεικονίζει τη Γη να ανατέλλει πάνω από την επιφάνεια της Σελήνης, όπως φαίνεται από το διαστημόπλοιο Απόλλων 8. Το σκάφος της αποστολής JUICE που θα εξερευνήσει το σύστημα του Δία χρησιμοποίησε τον κρατήρα ως «εργαστήριο δοκιμών» αναζήτησης εξωγήινης ζωής.Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον αστροναύτη Γουίλιαμ Άντερς στις 24 Δεκεμβρίου 1968 και φωτογραφία πιστώνεται ευρέως με την ώθηση του παγκόσμιου περιβαλλοντικού κινήματος, οδηγώντας στην καθιέρωση της Ημέρας της Γης το 1970.Ο κρατήρας, γνωστός πλέον ως «Anders’ Earthrise», διαμέτρου περίπου 40 χιλιομέτρων βρίσκεται στην αθέατη πλευρά της Σελήνης.Περίπου 60 χρόνια μετά, το ευρωπαϊκό διαστημόπλοιο JUICE (Jupiter Icy Moons Explorer), που προορίζεται να μελετήσει τους παγωμένους δορυφόρους του Δία, χρησιμοποίησε το πέρασμά του από τη Σελήνη για να δοκιμάσει τα επιστημονικά του όργανα, και συγκεκριμένα το ραντάρ RIME, το οποίο προορίζεται να χαρτογραφήσει το υπέδαφος των φεγγαριών του Δία.Καθώς το JUICE περνούσε από τον κρατήρα οι επιστήμονες της ESA απενεργοποίησαν όλα τα άλλα όργανα για να επιτρέψουν στο RIME να συλλέξει δεδομένα χωρίς ηλεκτρονικό «θόρυβο» για 8 λεπτά. Τα δεδομένα από το ραντάρ συγκρίθηκαν με παλαιότερες μετρήσεις της NASA και βοήθησαν στην ανακάλυψη ενός προβλήματος ηλεκτρονικού θορύβου στο ίδιο το διαστημόπλοιο, το οποίο τελικά διορθώθηκε με νέο αλγόριθμο.Η επιτυχής αυτή δοκιμή επιβεβαιώνει ότι το RIME είναι έτοιμο για την κύρια αποστολή του: τη χαρτογράφηση του υπεδάφους των δορυφόρων Ευρώπη, Γανυμήδη και Καλλιστώ, συμβάλλοντας στην αναζήτηση συνθηκών κατάλληλων για ζωή.Το JUICE συνεχίζει την πορεία του, με επόμενο σταθμό την Αφροδίτη, από την οποία θα αντλήσει βαρυτική ώθηση για να φτάσει τελικά στον Δία το 2031. Σκοπός του είναι να πραγματοποιήσει 35 διελεύσεις από τους μεγάλους δορυφόρους του Δία και να τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Γανυμήδη από το 2034 έως το 2035. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1989862/o-diasimoteros-exogiinos-kratiras-egine-montelo-anazitisis-exogiinis-zois/

Rocket and Space Corporation Energia Νυχτερινά σύννεφα - σύννεφα στην άκρη του διαστήματος Πρόσφατα, είχα την ευκαιρία να παρατηρήσω ένα από τα πιο συναρπαστικά ατμοσφαιρικά φαινόμενα - τα νυχτερινά σύννεφα. Δεν πρόκειται για συνηθισμένα σύννεφα που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στον ουρανό. Σχηματίζονται σε υψόμετρο περίπου 80 χλμ., πρακτικά στην άκρη του διαστήματος - στη μεσόσφαιρα.Η καλύτερη στιγμή για να τα παρατηρήσετε είναι το λυκόφως, όταν ο σταθμός εγκαταλείπει τη σκιά της Γης. Στη συνέχεια, λεπτές ασημένιες ρίγες φαίνεται να αστράφτουν πάνω από τον ορίζοντα, αντανακλώντας το ηλιακό φως, αν και είναι ήδη νύχτα στη Γη.Είναι ιδιαίτερα έντονα ορατά πάνω από το βόρειο ημισφαίριο, κατάφερα να τα απαθανατίσω στην περιοχή της Καμτσάτκα και της Σιβηρίας. Ενδιαφέρον γεγονός: τα νυχτερινά σύννεφα είναι τα υψηλότερα σύννεφα που μπορούν να φανούν από τη Γη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο σχηματισμός τους απαιτεί τα μικρότερα σωματίδια (για παράδειγμα, από μετεωρίτες) και εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες - έως -120 ° C! https://vk.com/rsc_energia?w=wall-230276525_98

Αστρονόμοι βλέπουν live τη γέννηση ενός εξωπλανήτη (βίντεο) Πρόκειται για παρατηρήσεις που επιτυγχάνονται για πρώτη φορά. Μοναδικές εικόνες από το σχηματισμό ενός νέου πλανήτη μελετά ομάδα αστρονόμων γεγονός που φωτίζει και τη δημιουργία του ηλιακού μας συστήματος.Ο πλανήτης αυτός περιστρέφεται γύρω από το άστρο HD 135344B, το οποίο βρίσκεται περίπου 440 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Οι εντυπωσιακές λήψεις δείχνουν τον πλανήτη να αρχίζει να διαμορφώνει σπείρες από σκόνη και αέριο γύρω από το μητρικό του άστρο. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο πλανήτης είναι περίπου διπλάσιος σε μέγεθος από το Δία και βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από το άστρο του αντίστοιχη με εκείνη του Ποσειδώνα από τον Ήλιο.Οι πλανήτες σχηματίζονται από περιστρεφόμενους δίσκους θερμού υλικού που είναι γνωστοί ως πρωτοπλανητικοί δίσκοι και περιβάλλουν πολύ νεαρά άστρα. Καθώς αρχίζουν να σχηματίζονται οι πλανήτες «σαρώνουν» τις τροχιές τους δημιουργώντας περίπλοκα μοτίβα από δακτυλίους, κενά και σπείρες μέσα στη σκόνη.Αν και οι αστρονόμοι είχαν εντοπίσει τέτοια μοτίβα στο παρελθόν, αυτή είναι η πρώτη φορά που κάποιος καταγράφει αυτή την κοσμική διαδικασία εν εξελίξει. «Δεν θα δούμε ποτέ τον σχηματισμό της Γης, αλλά εδώ, γύρω από ένα νεαρό άστρο 440 έτη φωτός μακριά, ίσως βλέπουμε έναν πλανήτη να γεννιέται σε πραγματικό χρόνο» αναφέρει ο Φραντσέσκο Μάιο υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η ανακάλυψη Το Very Large Telescope (VLT) του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO) είχε εντοπίσει τα σπειροειδή μοτίβα γύρω από το HD 135344B ήδη από το 2016. Όμως, τότε ο εξοπλισμός δεν ήταν αρκετά ευαίσθητος για να επιβεβαιώσει την παρουσία κάποιου πρωτοπλανήτη μέσα στον δίσκο.Στη νέα μελέτη οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το νέο όργανο υψηλής ανάλυσης ERIS του VLT, το οποίο εντόπισε τον πιθανό πλανήτη στη βάση ενός από τους σπειροειδείς βραχίονες του δίσκου ακριβώς εκεί όπου θα αναμενόταν να βρίσκεται αν όντως προκαλεί τη διαταραχή.Το εντυπωσιακό είναι ότι οι αστρονόμοι κατάφεραν να καταγράψουν φως απευθείας από τον πλανήτη, κάτι που αποτελεί ισχυρή απόδειξη πως οι σπείρες, τα κενά και οι δακτύλιοι που βλέπουμε σε άλλους πρωτοπλανητικούς δίσκους κρύβουν πραγματικούς πρωτοπλανήτες. «Αυτό που κάνει αυτή την ανίχνευση ενδεχομένως σημείο καμπής είναι ότι, σε αντίθεση με πολλές προηγούμενες παρατηρήσεις, μπορούμε να ανιχνεύσουμε άμεσα το σήμα του πρωτοπλανήτη, ο οποίος εξακολουθεί να είναι βαθιά ενσωματωμένος στον δίσκο» λέει ο Μάιο. Αυτές οι παρατηρήσεις είναι πολύτιμες και για την κατανόηση του τρόπου σχηματισμού του δικού μας ηλιακού συστήματος πριν από περισσότερα από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια. Στην εικόνα ο κεντρικός μαύρος κύκλος αντιστοιχεί σε έναν κορωνογράφο, μια συσκευή που μπλοκάρει το φως του άστρου για να αποκαλύψει αμυδρές λεπτομέρειες γύρω του. Ο λευκός κύκλος υποδεικνύει τη θέση του νέου εξωπλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1984598/astronomoi-vlepoyn-live-ti-gennisi-enos-exoplaniti-vinteo/

Χρυσά μετάλλια στη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα κέρδισαν μοντέλα AI της Google και της OpenAI Μία ακόμη απόδειξη της αλματώδους προόδου της τεχνητής νοημοσύνης. Η Alphabet (μητρική εταιρεία της Google) και η OpenAI (ChatGPT) ανακοίνωσαν ότι μοντέλα τους τεχνητής νοημοσύνης κέρδισαν χρυσά μετάλλια στη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα γεγονός που σηματοδοτεί μια σημαντική πρόοδο στις ικανότητες των συστημάτων ΑΙ στα μαθηματικά και γενικότερα στην προσπάθεια για τη δημιουργία συστημάτων που μπορούν να ανταγωνιστούν την ανθρώπινη νοημοσύνη.Πρόκειται για την πρώτη φορά που συστήματα τεχνητής νοημοσύνης ξεπέρασαν το όριο για χρυσό μετάλλιο στη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα, έναν από τους δυσκολότερους διαγωνισμούς για μαθητές λυκείου παγκοσμίως. Τα μοντέλα και των δύο εταιρειών κατάφεραν να λύσουν πέντε από τα έξι προβλήματα, χρησιμοποιώντας γενικού σκοπού λογιστικά μοντέλα, τα οποία επεξεργάζονται μαθηματικές έννοιες μέσω φυσικής γλώσσας κάτι που διαφέρει από τις παραδοσιακές προσεγγίσεις που χρησιμοποιούσαν μέχρι τώρα τα συστήματα AI.Το επίτευγμα αυτό υποδηλώνει ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε λιγότερο από έναν χρόνο από μαθηματικούς για την επίλυση άλυτων ερευνητικών προβλημάτων, σύμφωνα με τον καθηγητή μαθηματικών Τζουνχάιγιουκ Τζουνγκ του αμερικανικού Πανεπιστημίου Brown και ερευνητή στο τμήμα ανάπτυξης τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης DeepMind της Google.«Πιστεύω ότι η στιγμή που θα μπορούμε να λύνουμε σύνθετα προβλήματα λογικής με φυσική γλώσσα, θα ανοίξει τον δρόμο για συνεργασία μεταξύ ΑΙ και μαθηματικών» δήλωσε ο Τζουνγκ στο πρακτορείο Reuters. Ο ίδιος ανέφερε ότι αυτή η δυνατότητα θα μπορούσε να επεκταθεί και σε άλλες επιστήμες, όπως η Φυσική, για να βοηθήσει στην επίλυση σύνθετων θεωρητικών ζητημάτων. Αξίζει να σημειωθεί πως ο ίδιος ο Τζουνγκ ήταν χρυσός ολυμπιονίκης στην Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα το 2003 ως μαθητής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1984571/chrysa-metallia-sti-diethni-mathimatiki-olympiada-kerdisan-montela-ai-tis-google-kai-tis-openai/

Η Γη θα σπάσει ρεκόρ ταχύτητας περιστροφής την Τρίτη «συρρικνώνοντας» το 24ωρο. Σήμερα θα είναι μία από τις συντομότερες ημέρες που έχουν ποτέ καταγραφεί. Η Γη θα ολοκληρώσει μια πλήρη περιστροφή σε ελαφρώς λιγότερο χρόνο από το συνηθισμένο την Τρίτη, 22 Ιουλίου, καθιστώντας την μία από τις συντομότερες ημέρες που έχουν ποτέ καταγραφεί.Η διαφορά θα είναι μόλις 1,34 χιλιοστά του δευτερολέπτου μικρότερη από τις κανονικές 24 ώρες — κάτι που δεν είναι αντιληπτό από τον άνθρωπο — αλλά αποτελεί μέρος μιας περίεργης τάσης στην περιστροφική συμπεριφορά της Γης που έχει αναδυθεί τα τελευταία χρόνια. Αν η τάση συνεχιστεί, ίσως χρειαστεί να αφαιρεθεί ένα δευτερόλεπτο από τα ατομικά ρολόγια περίπου το 2029 — κάτι που ονομάζεται αρνητικό εμβόλιμο δευτερόλεπτο (negative leap second) και δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ.Στο παρελθόν, η διάρκεια μιας ημέρας στη Γη ήταν πολύ μικρότερη από τις 24 ώρες (ή 86.400 δευτερόλεπτα) που θεωρούμε φυσιολογικές σήμερα. Σύμφωνα με μελέτη του 2023, η διάρκεια μιας ημέρας ήταν περίπου 19 ώρες για μεγάλο μέρος της πρώιμης ιστορίας της Γης. Αυτό οφειλόταν σε μια ισορροπία μεταξύ των ατμοσφαιρικών παλιρροιών που προκαλούνται από τον Ήλιο και των ωκεάνιων παλιρροιών που προκαλούνται από τη Σελήνη.Ωστόσο, με την πάροδο του γεωλογικού χρόνου, οι ημέρες στη Γη έχουν γίνει πιο μακρές. Ο κύριος υπαίτιος είναι η παλιρροϊκή τριβή από τη Σελήνη, η οποία προκαλεί τη σταδιακή απομάκρυνσή της από τη Γη. Καθώς απομακρύνεται, η Σελήνη απορροφά ενέργεια περιστροφής της Γης, επιβραδύνοντας τη γήινη περιστροφή και επιμηκύνοντας τη διάρκεια της ημέρας.Αν συνεχιστεί η τρέχουσα επιτάχυνση της περιστροφής, μπορεί να βρεθούμε μπροστά στην πρωτοφανή ανάγκη αφαίρεσης ενός δευτερολέπτου από τα ρολόγια μας, αντί να προσθέτουμε (όπως έχει γίνει μέχρι σήμερα). Αυτό θα σήμαινε μια αρνητική διόρθωση χρόνου για συγχρονισμό με την αληθινή περιστροφή της Γης. Τα ρεκόρ Από τότε που ξεκίνησαν οι καταγραφές με την εφεύρεση του ατομικού ρολογιού το 1973 έως το 2020, η συντομότερη ημέρα που είχε ποτέ καταγραφεί ήταν 1,05 χιλιοστά του δευτερολέπτου μικρότερη από τις 24 ώρες, σύμφωνα με το Timeanddate.com. Όμως, από το 2020 και μετά, η Γη συνεχώς «σπάει» τα δικά της ρεκόρ ταχύτητας.Η συντομότερη ημέρα που έχει μετρηθεί ποτέ σημειώθηκε στις 5 Ιουλίου 2024, όταν η Γη ολοκλήρωσε την περιστροφή της 1,66 χιλιοστά του δευτερολέπτου πιο γρήγορα από το συνηθισμένο. Κοιτάζοντας προς το 2025, οι επιστήμονες προέβλεπαν ότι οι 9 Ιουλίου, 22 Ιουλίου και 5 Αυγούστου θα ήταν οι συντομότερες ημέρες του έτους. Ωστόσο, νέα δεδομένα δείχνουν ότι η 10η Ιουλίου 2025 πήρε την πρωτιά, με διάρκεια 1,36 χιλιοστά του δευτερολέπτου μικρότερη από τις κανονικές 24 ώρες.Στις 22 Ιουλίου, η Γη αναμένεται να ολοκληρώσει την περιστροφή της 1,34 χιλιοστά του δευτερολέπτου πιο γρήγορα, γεγονός που την καθιστά τη δεύτερη συντομότερη ημέρα του 2025. Στις 5 Αυγούστου, προβλέπεται ότι η ημέρα θα είναι περίπου 1,25 χιλιοστά του δευτερολέπτου συντομότερη, τοποθετώντας την στην τρίτη θέση. Αυτές οι ανεπαίσθητες διαφορές δεν γίνονται αντιληπτές από τον άνθρωπο, αλλά είναι εξαιρετικά σημαντικές για την ακριβή μέτρηση του χρόνου και τον συγχρονισμό τεχνολογικών συστημάτων όπως τα GPS, οι δορυφόροι, και τα παγκόσμια δίκτυα υπολογιστών. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1984537/i-gi-tha-spasei-rekor-tachytitas-peristrofis-tin-triti-syrriknonontas-to-24oro/

Τι είναι το «Διαδίκτυο των Ζώων» και γιατί είναι απαραίτητο; Αντίθετα, είναι ένα τεράστιο δίκτυο που βοηθά στην παρακολούθηση των ζώων και θα έπρεπε να τα βοηθά συγκεκριμένα. Όλα βρίσκονται στα χέρια των οικολόγων, στα φτερά των πτηνών και... στην τροχιά της Γης. Για αρκετά χρόνια, ο εξοπλισμός Ikarus του πειράματος Uragan παρακολουθούσε εκατοντάδες πουλιά (και μάλιστα μερικά γοφάρια) από ύψος 400 χλμ. Το 2018, οι κοσμοναύτες Oleg Artemyev και Sergey Prokopyev τοποθέτησαν μια μονάδα κεραίας στη μονάδα Zvezda. Ο εξοπλισμός βοήθησε στη λήψη και μετάδοση δεδομένων σχετικά με την κίνηση των ζώων, κυρίως των αποδημητικών πτηνών. Αλλά πώς; Είναι απίθανο ένα γεράκι πετρίτη (όχι τρένο) να μπορεί να επαναφέρει τη γεωγραφική του θέση. Μικροσκοπικοί πομποδέκτες εγκαταστάθηκαν στα πουλιά. Το όριο βάρους ήταν αυστηρό - όχι περισσότερο από 3% της μάζας. Άλλωστε, πετούσαν προς την Αφρική ή την Αυστραλία. Ως αποτέλεσμα, ο πομπός ζύγιζε λιγότερο από 5 γραμμάρια. Ρώσοι επιστήμονες μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τις ακριβείς διαδρομές των πτηνών. Στην πραγματικότητα, γιατί; Είχαν διάφορους στόχους: ▪ να μελετήσουν τις μεταναστευτικές οδούς και τις περιοχές διαχείμασης σπάνιων ειδών· ▪ να αναζητήσουν φορείς της γρίπης των πτηνών και άλλων ασθενειών· ▪ να ανακαλύψουν πώς η κλιματική αλλαγή και οι ανθρωπογενείς παράγοντες επηρεάζουν τη μετανάστευση και τα ενδιαιτήματα. Δείτε τι κατάφεραν να ανακαλύψουν Τις ακριβείς διαδρομές και τον χρόνο μετανάστευσης του πετρίτη, της μεγάλης τουρλίδας, της κουνάβισσας και της μπεκάτσας. Για μερικούς, είναι απλώς μια δέσμη λέξεων, αλλά όλα αυτά τα πουλιά αναφέρονται στο Κόκκινο Βιβλίο της Ρωσίας και των περιοχών της. Οι διαδρομές είναι σημαντικές για την προστασία των ειδών. Το ξεφτέρι, η μπεκάτσα, η μπεκάτσα και το τρυγόνι πιθανότατα δεν μεταφέρουν επικίνδυνα στελέχη γρίπης από τη Νοτιοανατολική Ασία στη Σιβηρία: η οξεία φάση είναι ασυμβίβαστη με τις πτήσεις τους (~800 χλμ.). Πριν πετάξει νότια, το αρκτικό γλαρόνι μεταναστεύει όλο και πιο κοντά στην άκρη του πάγου αναζητώντας τροφή. Με τι συνδέεται αυτό; Σωστά, με την υπερθέρμανση του πλανήτη. Και μπορεί να μειώσει τον πληθυσμό. Γιατί το δοκίμασαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό; Χρειάζεστε μια μεγάλη κεραία, υψηλή ισχύ, ρύθμιση ανάλογα με τις ανάγκες. Και χαμηλό υψόμετρο. Η μέγιστη εμβέλεια για τις ετικέτες είναι 600 μέτρα. Με δορυφόρους χαμηλής τροχιάς, όλα αυτά είναι πολύ πιο δύσκολο να γίνουν. Ίσως, αν δεν είστε αρκτικός γλαρόνας, τότε αυτή η ιστορία δεν σας ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Ωστόσο, στο μέλλον, η τεχνολογία μπορεί να προβλέπει σεισμούς και επιδημίες, να παρακολουθεί καταρρεύσεις παγετώνων και κατολισθήσεις. Παρεμπιπτόντως, στο Νταγκεστάν, το Ινστιτούτο κατά της Πανώλης διεξήγαγε ακόμη και δοκιμές παρακολούθησης γοφηρών. Ναι, αυτών ακριβώς που μεταφέρουν την πανώλη. Τώρα σίγουρα ακούγεται επίκαιρο. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_23131

Ιδού ο πλανήτης με το μεγαλύτερο καύσωνα στο Σύμπαν (βίντεο) Πρόκειται για ένα εξωπλανήτη με θερμοκρασία περίπου 4,5 χιλιάδων βαθμών Κελσίου. Μπορεί να βρισκόμαστε εν μέσω αλλεπάλληλων κυμάτων καύσωνα και όλοι να προσπαθούμε να προφυλαχθούμε από την υπερβολική ζέστη αλλά υπάρχουν κόσμοι έξω από τη Γη που οι θερμοκρασίες που βιώνουμε αυτές τις μέρες μοιάζουν με… βαρυχειμωνιά. Στην κορυφή της λίστας είναι ο εξωπλανήτης KELT-9b που αναπτύσσει θερμοκρασίες επιφανείας άνω των τεσσάρων χιλιάδων βαθμών Κελσίου.Εχουν ανακαλυφθεί περίπου 6,5 χιλιάδες εξωπλανήτες στο γαλαξία μας ενώ έχει υποδειχθεί η παρουσία άλλων τόσων και αναμένεται η επιβεβαίωση της ύπαρξης τους. Ο KELT-9b είναι ένας εξωπλανήτης που βρίσκεται σε απόσταση 670 ετών φωτός από τη Γη και ανήκει στην κατηγορία του «υπερ-καυτού Δία». Εντοπίστηκε από τους αστρονόμους με το τηλεσκόπιο Kilodegree Extremely Little Telescope και η ανακάλυψή του ανακοινώθηκε το 2016. Από τον Ιούνιο του 2017 είναι ο πιο καυτός γνωστός εξωπλανήτης.Το μητρικό άστρο του KELT-9b είναι 2 έως 3 φορές μεγαλύτερο και 2 έως 3 φορές πιο ογκώδες από τον Ήλιο. Η θερμοκρασία της επιφάνειάς του άστρου είναι περίπου δέκα χιλιάδες βαθμούς Κελσίου ασυνήθιστα υψηλή για άστρο που φιλοξενεί πλανητικό σύστημα. Μάλιστα σε κανένα άστρο με τύπο όπως αυτός του συγκεκριμένου άστρου (B9.5-A0) δεν έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα κάποιος πλανήτης.Ο KELT-9b κινείται σε κυκλική αλλά έντονα κεκλιμένη τροχιά σε εξαιρετικά μικρή απόσταση από το άστρο του ολοκληρώνοντας μια περιστροφή σε μόλις 36 ώρες. Ο KELT-9b έχει μάζα περίπου 2,8 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Δία. Ωστόσο, καθώς η ακτίνα του είναι σχεδόν διπλάσια από αυτή του Δία, η πυκνότητά του είναι λιγότερη από τη μισή. Όπως πολλοί υπερθερμοί Δίες, ο KELT-9b είναι βαρυτικά κλειδωμένος με το άστρο του. Οι παρατηρήσεις στον εξωπλανήτη δείχνουν ότι υφίσταται ταχεία διαρροή ατμόσφαιρας του εξαιτίας της ακραίας ακτινοβολίας που δέχεται από το άστρο του. Το 2020, ο ρυθμός απώλειας ατμόσφαιρας υπολογίστηκε σε 18 έως 68 γήινες μάζες ανά δισεκατομμύριο χρόνια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1984136/idoy-o-planitis-me-to-megalytero-kaysona-sto-sympan-vinteo/

Δορυφόροι της NASA θα παρακολουθούν τις διαστημικές καιρικές συνθήκες για να μείνουμε ασφαλείς από τις μαγνητικές καταιγίδες. Το φαινόμενο επηρεάζει τόσο τους δορυφόρους όσο και την ατμόσφαιρα της Γης. Μια νέα αποστολή που πρόκειται να εκτοξευθεί σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη η οποία θα μελετήσει τις μαγνητικές καταιγίδες και θα ερευνήσει πώς επηρεάζουν την ατμόσφαιρα και τους δορυφόρους της ανθρωπότητας.Η αποστολή της NASA με την ονομασία TRACERS (Tandem Reconnection and Cusp Electrodynamics Reconnaissance Satellites) περιλαμβάνει ένα ζεύγος δορυφόρων που θα τεθεί σε ηλιοσύγχρονη τροχιά δηλαδή θα βρίσκονται πάντοτε στην πλευρά της Γης που «βλέπει» τον Ήλιο και θα διασχίζουν τις αποκαλούμενες πολικές χοάνες. Πρόκειται για δύο «τρύπες» στη μαγνητόσφαιρα της Γης, όπου οι μαγνητικές γραμμές βυθίζονται προς τους μαγνητικούς πόλους.Όταν ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων από τον ηλιακό άνεμο συγκρούεται με τη μαγνητόσφαιρα, μπορεί να υπερφορτώσει τις μαγνητικές γραμμές, οι οποίες σπάνε, αποσυνδέονται και στη συνέχεια επανασυνδέονται. Αυτή η διαδικασία, που ονομάζεται μαγνητική επανασύνδεση, απελευθερώνει ενέργεια που επιταχύνει τα φορτισμένα σωματίδια προς τις χοάνες και στη συνέχεια στην ατμόσφαιρα, όπου συγκρούονται με μόρια του αέρα και, αν η ηλιακή καταιγίδα είναι αρκετά ισχυρή, παράγουν σέλας. Η αποστολή Η εκτόξευση αναμένεται το νωρίτερο στα τέλη Ιουλίου, και στόχος της είναι να μελετήσει βαθύτερα τη μαγνητική επανασύνδεση και το πώς ο διαστημικός καιρός επηρεάζει τον πλανήτη μας.«Αυτό που θα μάθουμε από την αποστολή TRACERS είναι κρίσιμο για να κατανοήσουμε και τελικά να προβλέπουμε πώς η ενέργεια του Ήλιου επηρεάζει όχι μόνο τη Γη, αλλά και τα συστήματά μας στο Διάστημα και στο έδαφος, όπως το GPS, σήματα επικοινωνίας, δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας ή τους αστροναύτες μας στο Διάστημα» ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου ο Τζο Γουεστλέικ διευθυντής του τμήματος Ηλιοφυσικής της NASA Το πρόβλημα της παρατήρησης Παραδοσιακά, το μεγάλο πρόβλημα στη μελέτη της μαγνητικής επανασύνδεσης είναι ότι οι δορυφόροι, όταν περνούν από την επίμαχη περιοχή καταγράφουν μόνο ένα στιγμιότυπο. Περίπου 90 λεπτά αργότερα, στην επόμενη τροχιά τους, καταγράφουν άλλο ένα. Μέχρι τότε, η περιοχή μπορεί να έχει αλλάξει, αλλά είναι αδύνατο να γνωρίζουμε τι προκάλεσε την αλλαγή: ήταν το φυσικό σύστημα που άλλαξε ή η επανασύνδεση που μετακινήθηκε ή ενεργοποιήθηκε ξανά;«Αυτά είναι θεμελιώδη ερωτήματα που πρέπει να κατανοήσουμε», είπε ο Ντέιβιντ Μάιλς, κύριος ερευνητής της αποστολής TRACERS από το Πανεπιστήμιο της Άϊοβα.Η αποστολή TRACERS, χρησιμοποιώντας δύο δορυφόρους σε συνδυασμό, θα παρακολουθεί τα φαινόμενα σε πραγματικό χρόνο και από διαφορετικά σημεία, ώστε να μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα πότε, πού και γιατί η μαγνητική επανασύνδεση συμβαίνει, και πώς μεταφέρει ενέργεια προς τη Γη επηρεάζοντας την τεχνολογία και την καθημερινή μας ζωή. Καλλιτεχνική απεικόνιση των δορυφόρων της αποστολής TRACERS. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1984061/doryforoi-tis-nasa-tha-parakoloythoyn-tis-diastimikes-kairikes-synthikes-gia-na-meinoyme-asfaleis-apo-tis-magnitikes-kataigides/

Το James Webb αποκαλύπτει τις «Ωραίες Κοιμωμένες» του Σύμπαντος. Πρόκειται για γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν με ανεξήγητη διακοπή γέννησης νέων άστρων. Με τη βοήθεια του πανίσχυρου διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε πάνω από δώδεκα αρχέγονους γαλαξίες που σταμάτησαν να δημιουργούν άστρα πολύ νωρίς μετά τον σχηματισμό τους μέσα στο πρώτο ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο γεννήθηκε το Σύμπαν.Η ανακάλυψη ρίχνει φως σε μια συναρπαστική φάση στη ζωή των πρώτων γαλαξιών και μπορεί να προσφέρει περισσότερα στοιχεία για το πώς εξελίσσονται οι γαλαξίες.Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους οι γαλαξίες ενδέχεται να σταματήσουν να σχηματίζουν νέα άστρα. Ένας από αυτούς είναι η παρουσία γιγάντιων μαύρων τρυπών στο κέντρο τους. Αυτά τα κοσμικά τέρατα εκπέμπουν έντονη ακτινοβολία που θερμαίνει και εξαντλεί το ψυχρό αέριο που αποτελεί το κύριο συστατικό για τη δημιουργία άστρων.Επιπλέον μεγάλοι γαλαξίες μπορούν είτε να απογυμνώσουν μικρότερους γειτονικούς τους γαλαξίες από το ψυχρό αέριό τους είτε να το θερμάνουν σταματώντας έτσι τη διαδικασία δημιουργίας άστρων. Ως αποτέλεσμα, οι γαλαξίες αυτοί ενδέχεται να παραμείνουν ανενεργοί επ’ αόριστον ή να γίνουν αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν «quenched» γαλαξίες δηλαδή «σβησμένοι».Ένας άλλος λόγος αδρανοποίησης είναι η ανατροφοδότηση από τα ίδια τα άστρα. Αυτό συμβαίνει όταν το αέριο στον γαλαξία θερμαίνεται και εκτοπίζεται λόγω αστρικών διεργασιών όπως εκρήξεις σουπερνόβα, ισχυροί αστρικοί άνεμοι ή η πίεση από το φως των άστρων. Ο γαλαξίας έτσι περνά μια προσωρινή περίοδο «ησυχίας».«Αυτή είναι συνήθως μια προσωρινή φάση, που διαρκεί περίπου 25 εκατομμύρια χρόνια» δήλωσε στο Live Science η Άλμπα Κοβέλο Παζ, διδακτορική φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η ανακάλυψη Με την πάροδο των εκατομμυρίων ετών, το αέριο που είχε εκτοπιστεί μπορεί να επιστρέψει, να κρυώσει και να επιτρέψει ξανά τον σχηματισμό νέων άστρων.Ενώ τέτοιες φάσεις αδρανοποίησης παρατηρούνται συχνά σε κοντινούς γαλαξίες, μέχρι πρόσφατα οι αστρονόμοι είχαν εντοπίσει μόνο τέσσερις «σβησμένους» γαλαξίες μέσα στο πρώτο δισεκατομμύριο χρόνια του Σύμπαντος. Από αυτούς, οι τρεις είχαν μάζα μικρότερη από ένα δισεκατομμύριο ηλιακές μάζες, και ένας είχε μάζα πάνω από 10 δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες.Οι λίγες αυτές παρατηρήσεις και οι διαφοροποιημένες ιδιότητες αυτών των γαλαξιών δεν ήταν αρκετές για να κατανοήσουν οι επιστήμονες πλήρως την εξέλιξη του πρώιμου σχηματισμού άστρων. Η νέα μελέτη ανοίγει τον δρόμο για βαθύτερη κατανόηση αυτών των διεργασιών. Χάρη στα ευαίσθητα φασματοσκοπικά δεδομένα του James Webb η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε 14 «σβησμένους» γαλαξίες με ευρύ φάσμα μαζών στο πρώιμο Σύμπαν δείχνοντας ότι οι γαλαξίες αυτοί δεν περιορίζονται μόνο σε πολύ μικρές ή πολύ μεγάλες μάζες. Παίρνοντας μια «ανάσα» Οι επιστήμονες δεν περίμεναν να δουν σβησμένους γαλαξίες στο πρώιμο Σύμπαν. Επειδή αυτοί οι γαλαξίες είναι νεαροί, πίστευαν ότι θα έπρεπε να σχηματίζουν έντονα νέα άστρα. Σε μια μελέτη του 2024 οι ερευνητές περιέγραψαν την πρώτη ανακάλυψη ενός «σβησμένου» γαλαξία στο πρώιμο Σύμπαν.«Η πρώτη ανακάλυψη ενός ανενεργού γαλαξία στο πρώιμο σύμπαν ήταν σοκαριστική, γιατί είχε ήδη παρατηρηθεί με το Hubble, αλλά δεν μπορούσαμε να ξέρουμε ότι ήταν ανενεργός πριν από τη μελέτη των δεδομένων του James Webb» λέει η Παζ. Σε αντίθεση με το Hubble, το JWST διαθέτει το όργανο NIRSpec, το οποίο μπορεί να δει φως που έχει μετατοπιστεί προς το υπέρυθρο (λόγω της διαστολής του Σύμπαντος) και να παρέχει φασματοσκοπικά δεδομένα για την ανάλυσή του.Οι αστρονόμοι ήθελαν να κατανοήσουν γιατί μερικοί νεαροί γαλαξίες σταματούν να δημιουργούν άστρα, και αν αυτό το φαινόμενο είναι συνηθισμένο για διάφορες μάζες γαλαξιών. Μια θεωρία λέει ότι αυτοί οι γαλαξίες δημιουργούν άστρα σε αλλεπάλληλα κύματα μαζικής αστρογένεσης με ενδιάμεσες ήσυχες περιόδους. Η ερευνητική ομάδα αναζήτησε γαλαξίες που βρίσκονταν σε τέτοια «παύση».Χρησιμοποίησαν δημόσια δεδομένα από το αρχείο του James Webb και εξέτασαν το φως από περίπου 1,600 γαλαξίες, ψάχνοντας για ενδείξεις ότι δεν δημιουργούνται νέα άστρα. Εστίασαν επίσης σε «υπογραφές» μεσήλικων ή παλαιότερων άστρων.Η ομάδα ανακάλυψε 14 γαλαξίες με μάζες από 40 εκατομμύρια έως 30 δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες οι οποίοι είχαν διακόψει τον σχηματισμό άστρων. «Βρήκαμε 14 αντικείμενα που υποστηρίζουν αυτήν τη “σπασμωδική” διαδικασία σχηματισμού άστρων, και είδαμε ότι όλοι είχαν σταματήσει τη δημιουργία άστρων 10 έως 25 εκατομμύρια χρόνια πριν τους παρατηρήσουμε» εξήγησε η Παζ.Αυτό σημαίνει ότι οι γαλαξίες αυτοί λειτουργούν με τρόπο “σταμάτα-ξεκίνα” όσον αφορά τη δημιουργία άστρων και παραμένουν ανενεργοί για τουλάχιστον 10–25 εκατομμύρια χρόνια. Η σύντομη αυτή παύση υποδηλώνει ότι πιθανή αιτία είναι η ανατροφοδότηση από άστρα, όπως εκρήξεις σουπερνόβα ή αστρικοί άνεμοι, και ότι οι γαλαξίες αυτοί ίσως ξαναρχίσουν στο μέλλον τη δημιουργία άστρων.Ωστόσο, υπάρχει ακόμα αβεβαιότητα. «Δεν μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε με βεβαιότητα, γιατί δεν ξέρουμε πόσο θα παραμείνουν ανενεργοί. Αν παραμείνουν σε παύση για άλλα 50 εκατομμύρια χρόνια, τότε πιθανόν να ευθύνεται άλλος μηχανισμός για το ‘σβήσιμο” τους» λέει η Παζ. Αυτό το ενδεχόμενο θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι γαλαξίες αυτοί είναι πραγματικά νεκροί. Ωστόσο, οι τωρινές τους ιδιότητες δείχνουν έναν κυκλικό μηχανισμό, με φάσεις έντονης και αδύναμης δραστηριότητας. Τι ακολουθεί; Δεδομένου ότι οι ανενεργοί γαλαξίες είναι σπάνιοι, πολλά παραμένουν άγνωστα για αυτούς. Όμως, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι μελλοντικές παρατηρήσεις θα φωτίσουν αυτούς τους «κοιμώμενους εργοστασιακούς σχηματισμούς άστρων».Η Παζ ανέφερε ότι προσεχώς θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα του James Webb που ονομάζεται “Sleeping Beauties” («Ωραίες Κοιμωμένες»), το οποίο θα αφιερωθεί στην ανακάλυψη ανενεργών γαλαξιών στο πρώιμο σύμπαν. Αυτό το πρόγραμμα θα βοηθήσει να εκτιμηθεί πόσο διαρκεί η ήσυχη φάση ενός γαλαξία και να κατανοηθεί καλύτερα ο σπασμωδικός ρυθμός δημιουργίας άστρων.«Υπάρχουν ακόμα πολλά που δεν γνωρίζουμε, αλλά είμαστε ένα βήμα πιο κοντά στο να ξετυλίξουμε αυτή τη διαδικασία» αναφέρει η Παζ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1984057/to-james-webb-apokalyptei-tis-oraies-koimomenes-toy-sympantos/

To Hubble παρουσιάζει μια κοσμική χρονοκάψουλα. Εντυπωσιακό σφαιρωτό σμήνος σε γειτονικό γαλαξία. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από το NGC 1786, ένα σφαιρωτό σμήνος που βρίσκεται στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, έναν μικρό δορυφόρο γαλαξία του δικού μας γαλαξία.Τα δεδομένα για αυτή την εικόνα προέρχονται από ένα πρόγραμμα παρατήρησης που συγκρίνει αρχαία σφαιρωτά σμήνη σε κοντινούς μικρούς γαλαξίες όπως το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, το Μικρό Μαγγελανικό Νέφος και τον νάνο σφαιροειδή γαλαξία Φορνάξ με σφαιρωτά σμήνη του γαλαξία μας. Το σφαιρωτό σμήνος NGC 1786 Σφαιρωτό σμήνος ή σφαιρωτό αστρικό σμήνος ονομάζεται στην αστρονομία μία πυκνή συγκέντρωση άστρων με σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, που περιφέρεται γύρω από το κέντρο ενός γαλαξία ως δορυφόρος του. Έχουν εντοπιστεί περίπου 160 σφαιρωτά σμήνη στο γαλαξία μας και πιστεύεται ότι υπάρχουν μερικές δεκάδες ακόμη που περιμένουν τους αστρονόμους να τα εντοπίσουν. Κατά μέσο όρο ένα σφαιρωτό σμήνος περιέχει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ως περίπου ένα εκατ. άστρα. Οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν τον δικό μας διαθέτουν συνήθως μερικές εκατοντάδες σφαιρωτά σμήνη ενώ οι ελλειπτικοί γαλαξίες μερικές χιλιάδες.Οι αστρονόμοι προσπαθούν να μελετήσουν σε βάθος αυτά τα αστρικά σμήνη ιδιαίτερα με εικόνες από το Hubble, όπως αυτή, που αποκαλύπτουν λεπτομέρειες που παλαιότερα ήταν αδύνατο να παρατηρηθούν. Επειδή είναι ιδιαίτερα σταθερά και μακρόβια, τα σφαιρωτά σμήνη λειτουργούν ως «χρονοκάψουλες» διατηρώντας άστρα από τα πρώτα στάδια της δημιουργίας ενός γαλαξία.Οι αστρονόμοι πίστευαν παλαιότερα ότι τα άστρα σε ένα σφαιρωτό σμήνος σχηματίζονταν όλα περίπου την ίδια εποχή, αλλά η μελέτη αρχαίων σφαιρωτών σμηνών στον γαλαξία μας αποκάλυψε πολλαπλούς πληθυσμούς άστρων διαφορετικών ηλικιών. Για να χρησιμοποιήσουμε τα σμήνη αυτά ως ιστορικούς δείκτες πρέπει να κατανοήσουμε πώς σχηματίζονται και από πού προέρχονται αυτά τα άστρα με τις διαφορετικές ηλικίες. Το πρόγραμμα παρατήρησης εξέτασε παλαιά σμήνη όπως το NGC 1786 σε άλλους γαλαξίες για να διαπιστωθεί αν περιέχουν κι αυτά πολλαπλούς πληθυσμούς άστρων. Αυτή η έρευνα μπορεί να μας δώσει πληροφορίες όχι μόνο για το πώς σχηματίστηκε αρχικά το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος αλλά και ο δικός μας γαλαξίας. Το σφαιρωτό σμήνος NGC 1786 που λειτουργεί ως χρονοκάψουλα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1983733/to-hubble-paroysiazei-mia-kosmiki-chronokapsoyla/

Σκοτώθηκε σε ατύχημα με αλεξίπτωτο πλαγιάς ο κασκαντέρ που έκανε ελεύθερη πτώση από το Διάστημα. Ο Φέλιξ Μπαουμγκάρτνερ είχει γίνει διάσημος για τα εκπληκτικά του ρεκόρ σε εξαιρετικά επικίνδυνα εγχειρήματα. Ο Αυστριακός αλεξιπτωτιστής και κασκαντέρ Φέλιξ Μπαουμγκάρτνερ τον Οκτώβριο του 2012 έγινε διεθνώς γνωστός επειδή κατέρριψε ταυτόχρονα τρία παγκόσμια ρεκόρ πηδώντας από ένα αερόστατο 38 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη στα σύνορα της Γης με το Διάστημα. Ο Μπαουμγκάρτνερ έχασε τη ζωή του σε ηλικία 56 σε ατύχημα με αλεξίπτωτο πλαγιάς στην κεντρική Ιταλία.Ο «ατρόμητος Φέλιξ« όπως ήταν το παρατσούκλι του εξαιτίας των πολλών εξαιρετικά επικίνδυνων εγχειρημάτων που πραγματοποιούσε έχασε την Πέμπτη τον έλεγχο του αλεξίπτωτου πάνω από το Πόρτο Σαντ’ Ελπίντιο στην κεντρική περιοχή Marche της Ιταλίας και έπεσε στο έδαφος κοντά στην πισίνα ενός ξενοδοχείου. Δεν έχει γίνει ακόμη νεκροψία στον άτυχο αλεξιπτωτιστή και οι πρώτες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι πιθανώς αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα υγείας κατά τη διάρκεια της πτήση και είτε έχασε τις αισθήσεις του είτε το πρόβλημα αυτό δεν του επέτρεψε να διατηρήσει τον έλεγχο αλεξίπτωτου. Στην ιστορική του πτώση από την στρατόσφαιρα ο Μπαουμγκάρτνερ έσπασε το φράγμα του ήχου χωρίς να βρίσκεται στο εσωτερικό σκάφους, πέφτοντας σε ελεύθερη πτώση με ταχύτητα έως 1,342 χιλιόμετρα την ώρα. Οι άλλες δύο επιδόσεις του στο ίδιο εγχείρημα ήταν το παγκόσμιο ρεκόρ ύψους για επανδρωμένη πτήση αεροστάτου και της πτώσεως με αλεξίπτωτο από το μεγαλύτερο ύψος.Το 1999 ο Μπάουμγκάρτνερ πέτυχε το πρώτο του παγκόσμιο ρεκόρ, αυτό για την υψηλότερη πτώση με αλεξίπτωτο από κάποιο κτήριο ή άλλη σταθερή δομή (BASE jump), πέφτοντας από έναν από τους Πύργους Πετρόνας στην Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας. Τον Ιούλιο του 2003 εξασφάλισε μία ακόμη πρωτιά διασχίζοντας με πλάγια πτώση τη Μάγχη, χρησιμοποιώντας μία ειδικής κατασκευής πτέρυγα (SKYRAY) από ανθρακονήματα.Ο Μπαουμγκάρτνερ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έπεσε από την ολοκληρωμένη γέφυρα του Μιγιό στη Γαλλία, στις 27 Ιουνίου 2004. Στις 12 Δεκεμβρίου 2007 έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έπεσε από το παρατηρητήριο του 91ου ορόφου του τότε υψηλότερου ολοκληρωμένου ουρανοξύστη στον κόσμο, του Ταϊπέι 101 στην Ταϊβάν. Στιγμιότυπο από την ελεύθερη πτώση του Μπαουμγκάρτνερ από την στρατόσφαιρα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1983232/skotothike-se-atychima-me-alexiptoto-plagias-o-kaskanter-poy-ekane-eleytheri-ptosi-apo-to-diastima/

Ανακαλύφθηκε νεογέννητος εξωπλανήτης που τον «ξεφλουδίζει» το μητρικό του άστρο (βίντεο) Εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο εντόπισε διαστημικό τηλεσκόπιο. Ένας εξωπλανήτης που βρίσκεται ακόμη σε βρεφική ηλικία χάνει την ατμόσφαιρά του με ραγδαίο ρυθμό, μετατρεπόμενος από ένα γίγαντα παρόμοιο με τον Δία με πυκνή ατμόσφαιρα σε έναν μικρό, άγονο κόσμο, σύμφωνα με νέα μελέτη που βασίζεται σε δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου ακτίνων Chandra της NASA.Ο εξωπλανήτης με την ονομασία TOI 1227 b βρίσκεται σε τροχιά γύρω από έναν ερυθρό νάνο περίπου 330 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Περιστρέφεται πολύ κοντά στο άστρο του σε απόσταση μικρότερη του 1/5 από αυτή που απέχει ο Ερμής από τον Ήλιο. Ο πλανήτης είναι μόλις 8 εκατομμυρίων ετών — σχεδόν χίλιες φορές νεότερος από τη Γη. Είναι ο δεύτερος νεότερος εξωπλανήτης που έχουμε εντοπίσει ποτέ με τη μέθοδο της διάσχισης μπροστά από το άστρο του (transit).Όμως, το άστρο του παρά το ότι είναι πιο μικρό και πιο ψυχρό από τον Ήλιο μας εκπέμπει ισχυρές ακτίνες Χ, τις οποίες ο πλανήτης δέχεται απευθείας λόγω της εγγύτητας. Το αποτέλεσμα είναι η ταχεία διάβρωση της ατμόσφαιρας του πλανήτη. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι σε περίπου 1 δισεκατομμύριο χρόνια, ο TOI 1227 b θα έχει χάσει όλη του την ατμόσφαιρα, δηλαδή μάζα ίση με δύο φορές της Γης, καταλήγοντας σε έναν… γυμνό πλανήτη. «Είναι σχεδόν αδιανόητο να φανταστεί κανείς τι περνά αυτός ο πλανήτης. Η ατμόσφαιρά του απλώς δεν μπορεί να αντέξει τη δόση ακτινοβολίας Χ που λαμβάνει από το άστρο του» δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Ατίλα Βάργκα από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ρότσεστερ (RIT). Ο πλανήτης που έτσι και αλλιώς λόγω της εγγύτητας του με το άστρο του ήταν σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα μπορούσε να αναπτύξει συνθήκες ευνοϊκές στη ζωή τώρα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να υποστηρίξει τη ζωή.Παρότι έχει πιθανώς μάζα παρόμοια με αυτή του Ποσειδώνα, η διάμετρός του είναι τριπλάσια, πλησιάζοντας αυτή του Δία. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι αυτό το «φούσκωμα» οφείλεται στην έντονη ακτινοβολία, η οποία θερμαίνει και διαστέλλει την ατμόσφαιρα. Σύμφωνα με υπολογιστικά μοντέλα, ο πλανήτης χάνει μάζα ίση με ολόκληρη την ατμόσφαιρα της Γης κάθε 200 χρόνια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1983094/anakalyfthike-neogennitos-exoplanitis-poy-ton-xefloydizei-to-mitriko-toy-astro-vinteo/

Ανακαλύφθηκε ένας «κοσμικός μονόκερος» στο γαλαξία μας. Πρόκειται για ένα άγνωστο τύπο διαστημικού σώματος που πονοκεφαλιάζει με τις ιδιότητες του τους επιστήμονες. Χρησιμοποιώντας τα προηγμένα ραδιοτηλεσκόπια αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα περιστρεφόμενο νεκρό άστρο τόσο σπάνιο, παράξενο και μοναδικό, που το αποκάλεσαν «κοσμικό μονόκερο». Οι μοναδικές ιδιότητες αυτού του αντικειμένου, που ονομάζεται CHIME J1634+44, αμφισβητούν την υπάρχουσα κατανόηση που έχουμε για τα περιστρεφόμενα νεκρά άστρα και τα περιβάλλοντά τους.Το CHIME J1634+44, επίσης γνωστό ως ILT J163430+445010 (J1634+44), ανήκει σε μια κατηγορία αντικειμένων που ονομάζονται άστρα Αστέρια με Περιοδικές Ραδιομεταβατικές Εκπομπές Μεγάλης Περιόδου (Long Period Radio Transients – LPTs). Οι LPTs είναι ένας νέος και μυστηριώδης τύπος ουράνιου σώματος, που εκπέμπει ραδιοκύματα με εκρήξεις που επαναλαμβάνονται σε χρονικές κλίμακες από λεπτά έως και ώρες κάτι που είναι σημαντικά πιο αργό από τις εκπομπές των κλασικών πάλσαρ που είναι τα ταχύτατα περιστρεφόμενα υπολείμματα άστρων τα οποία σαρώνουν το Σύμπαν με δέσμες ακτινοβολίας καθώς περιστρέφονται.Αλλά όσο παράξενα κι αν είναι όλα τα LPTs, το CHIME J1634+44 ξεχωρίζει ακόμα περισσότερο. Όχι μόνο είναι το λαμπρότερο LPT που έχει παρατηρηθεί ποτέ, αλλά είναι και το πιο πολωμένο. Επιπλέον, οι παλμοί της ακτινοβολίας του φαίνεται να είναι ιδιαίτερα συγχρονισμένοι και «χορογραφημένοι».Και αυτό που πραγματικά κάνει το CHIME J1634+44 μοναδικό, είναι το εξής: είναι το μόνο LPT που έχουν παρατηρήσει ποτέ οι αστρονόμοι του οποίου η περιστροφή επιταχύνεται.«Θα μπορούσατε να αποκαλέσετε το CHIME J1634+44 “μονόκερο” ακόμη και ανάμεσα σε άλλα LPTs. Οι εκρήξεις φαίνεται να επαναλαμβάνονται είτε κάθε 14 λεπτά είτε κάθε 841 δευτερόλεπτα — αλλά υπάρχει και μια δεύτερη, ξεχωριστή περίοδος των 4206 δευτερολέπτων (δηλαδή 70 λεπτών), που είναι ακριβώς πέντε φορές μεγαλύτερη. Πιστεύουμε πως και οι δύο περίοδοι είναι πραγματικές και ότι πιθανότατα πρόκειται για ένα σύστημα όπου κάτι περιστρέφεται γύρω από ένα αστέρι νετρονίων» αναφέρει ο Φενγκκιου Άνταμ Ντονγκ του Αστεροσκοπείου Green Bank, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η ομάδα ανακάλυψε τα ασυνήθιστα χαρακτηριστικά του CHIME J1634+44 χρησιμοποιώντας: το ραδιοτηλεσκόπιο Green Bank, το Very Large Array (VLA), το καναδικό πείραμα CHIME (Canadian Hydrogen Intensity Mapping Experiment) ειδικό στο εντοπισμό ταχέων ραδιοεκρήξεων και πάλσαρ, το διαστημικό τηλεσκόπιο Swift και άλλο εξοπλισμό της NASA Το αντικείμενο ανακαλύφθηκε ταυτόχρονα και από μια άλλη ομάδα αστρονόμων του ASTRON, του Ολλανδικού Ινστιτούτου Ραδιοαστρονομίας, χρησιμοποιώντας το ραδιοτηλεσκόπιο LOFAR (Low Frequency Array).Ενώ η ομάδα του Ντόνγκ πιστεύει πως στο κέντρο του CHIME J1634+44 υπάρχει ένα αστέρι νετρονίων, η ομάδα του ASTRON με επικεφαλής την αστρονόμο Σανέ Μπλουτ το αποκαλεί J1634+44 και θεωρεί πως είναι λευκός νάνος. Ωστόσο, και οι δύο ομάδες συμφωνούν απόλυτα στο πόσο παράξενο και μοναδικό είναι αυτό το LPT. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1983537/anakalyfthike-enas-kosmikos-monokeros-sto-galaxia-mas/