Δροσος Γεωργιος

Ο κυνηγός αστεροειδών. Στις 11 Σεπτεμβρίου 1999, η ανθρωπότητα έκανε μια σημαντική ανακάλυψη στην απεραντοσύνη του διαστήματος. Ανακάλυψε έναν αστεροειδή τεράστιας επιστημονικής σημασίας. Η διάμετρός του ήταν όσο το ύψος του Empire State Building και η μάζα του ίση με την μάζα ενός αεροπλανοφόρου. Ανακλώντας μόνο ένα μικρό κλάσμα του ηλιακού φωτός που πέφτει στην επιφάνειά του, είναι επίσης ένα από τα πιο σκοτεινά αντικείμενα στο ηλιακό μας σύστημα, καθώς οι περισσότεροι αστεροειδείς ανακλούν πέντε φορές περισσότερο φως. Ο αστεροειδής που ονομάστηκε Bennu, ανήκε σε μια σπάνια φυλή αστεροειδών που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν την ουσία της ίδιας της ζωής. Ταυτόχρονα όμως οι αστρονόμοι εντόπισαν και έναν σοβαρό κίνδυνο: Πιθανόν να συγκρουστεί με τον πλανήτη μας στις 24 Σεπτεμβρίου 2182. Αν η ανθρωπότητα δεν λάβει μέτρα ο αστεροειδής Bennu θα μπορούσε να χτυπήσει την επιφάνεια της Γης με ταχύτητα 36 Mach, ή 43.452 χιλιόμετρα την ώρα.Σε αυτό το ενδεχόμενο, η ανθρωπότητα θα βρεθεί μπροστά σε ένα τρομακτικό δίλημμα: να ξεκινήσει τον σχεδιασμό για την εκκένωση μιας τεράστιας περιοχής του πλανήτη ή να στείλει αποστολή για να εκτρέψει τον αστεροειδή από την πορεία του. Όπως και να έχει, θα πρέπει να μάθουμε ό,τι μπορούμε για τον Bennu μέχρι τότε.Η ιστορική αποστολή OSIRIS-REx της NASA είχε ως στόχο την λήψη δείγματος από τον αστεροειδή Bennu και την επιστροφή του στη Γη. Επικεφαλής της αποστολής, ήταν ο Δρ. Dante Lauretta, ο οποίος έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «The Asteroid Hunter: A Scientist’s Journey to the Dawn of our Solar System», στο οποίο αφηγείται λεπτομερώς όσα συνέβησαν στην αποστολή OSIRIS-REx. Γράφει ο Dante Lauretta στο ‘The Asteroid Hunter’: «Το 2011, η NASA μου ανέθεσε την αποστολή με ένα δισεκατομμύριο δολάρια, για να πετύχουμε ακριβώς αυτό. Η αποστολή δεν θα περιλάμβανε μόνο την αποστολή ενός διαστημικού σκάφους στον αστεροειδή, αλλά και τη μεταφορά ενός κομματιού του πίσω στη Γη».«Ο Bennu ανακαλύφθηκε το 1999 από επιστήμονες στο Εργαστήριο Lincoln του MIT, έναν οργανισμό που έχει ως στόχο να παρακολουθεί τον ουρανό, αναζητώντας πιθανές απειλές τόσο από ξένα έθνη όσο και από το διαστρικό κενό.Κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον των επιστημόνων επειδή η σκούρα επιφάνειά του υποδείκνυε μια πλούσια σε άνθρακα σύσταση, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ένας σπάνιος τύπος αστεροειδή που θα μπορούσε να παρέχει πληθώρα πληροφοριών σχετικά με τα βασικά συστατικά της ζωής και τις προϋποθέσεις για έναν κατοικήσιμο κόσμο.Δισεκατομμύρια χρόνια πριν, αστεροειδείς σαν τον Bennu μπορεί να μετέφεραν τα χημικά στοιχεία που συνθέτουν τα βιομόρια στα κύτταρα μας, το νερό που πίνουμε και τον αέρα που αναπνέουμε.Σήμερα, οι επιστήμονες ενδιαφέρονται για τον Bennu και για τον μεγάλο κίνδυνο που ενέχει.Αν χτυπήσει τη Γη, η τροχιά του θα “ανάψει” την ατμόσφαιρα πολύ πιο έντονα από τον μεσημεριανό ήλιο. Η πρόσκρουση θα απελευθερώσει μια έκρηξη ενέργειας ισοδύναμη με 1.450 μεγατόνους ΤΝΤ. Ενδεικτικά, η συνολική ενέργεια που δαπανήθηκε κατά τη διάρκεια όλων των πυρηνικών δοκιμών στην ιστορία εκτιμάται σε 510 μεγατόνους.Η συντριβή του Bennu θα τριπλασίαζε αυτό τον αριθμό σε μια στιγμή. Με βάση κάποιες απόψεις, η Γη δεν θα επηρεαζόταν σχεδόν καθόλου από αυτό το γεγονός: η τροχιά και ο άξονας της θα παρέμεναν ανεπηρέαστα. Από άλλες απόψεις – ίσως πιο σημαντικές – οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές.Η πρόσκρουση του Bennu θα δημιουργούσε έναν κρατήρα πλάτους 6,4 χιλιομέτρων και βάθους 800 μέτρων. Θα πυροδοτούσε σεισμό μεγέθους 6,7 βαθμών.Περίπου 15 δευτερόλεπτα μετά την πρόσκρουση, περιοχές εντός δεκάδων χιλιομέτρων από τον κρατήρα θα βίωναν ένα πλήγμα αέρα που θα προκαλούνταν από την υπερηχητική πορεία του Bennu μέσα στην ατμόσφαιρα και την τεράστια απελευθέρωση ενέργειας στην επιφάνεια. Οι άνεμοι θα ήταν 20 φορές πιο ισχυροί από έναν τυφώνα κατηγορίας 5.Το ηχητικό κύμα θα ήταν πιο δυνατό από μια ορχήστρα σειρηνών αεροπορικής επιδρομής που θα ακούγονταν όλες μαζί από κάθε κατεύθυνση.Οι περίεργοι θεατές που θα έσπευδαν στα παράθυρά τους για να δουν την μπάλα φωτιάς, ενώ θα δεχόντουσαν καταιγισμό θραυσμάτων καθώς τα τζάμια θα έσπαγαν προς τα μέσα.Οι κατοικίες θα ισοπεδώνονταν, με τους λίγους επιζώντες να καθορίζονται από την τοποθεσία τους και την τύχη. Κτίρια γραφείων και γέφυρες αυτοκινητοδρόμων θα παραμορφώνονταν και τελικά θα κατέρρεαν. Τα δέντρα θα ξεριζώνονταν, ενώ εκείνα που με κάποιο τρόπο θα κατάφερναν να παραμείνουν όρθια θα έχαναν τα κλαδιά και τα φύλλα τους.Ύστερα από άλλα 15 δευτερόλεπτα – ακόμα λιγότερο από ένα λεπτό μετά την αρχική πρόσκρουση του Bennu – θραύσματα γης και πετρωμάτων θα έπεφταν σαν βροχή σε αυτή την κατεστραμμένη περιοχή. Οι μεγαλύτεροι βράχοι που θα εξέπεμπε ο Bennu θα είχαν το μέγεθος 16όροφων κτιρίων.Μετά την πρόσκρουση, οι διακοπές ρεύματος, οι ελλείψεις σε τρόφιμα και νερό και οι διακοπές επικοινωνίας θα διαρκούσαν μήνες, καθώς η περιοχή θα παρέμενε απροσπέλαστη.Συνολικά, μια πρόσκρουση του Bennu θα ήταν μια σημαντική φυσική και ανθρωπιστική καταστροφή. Οι περισσότερες ζημιές θα συγκεντρωνόντουσαν σε ακτίνα δεκάδων χιλιομέτρων από το σημείο της πρόσκρουσης, αλλά θα υπήρχαν καταστροφικές συνέπειες για εκατοντάδες χιλιόμετρα.Αν ο αστεροειδής χτυπούσε ένα μεγάλο αστικό κέντρο, οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές θα ήταν τεράστιες.Η τροχιά του Bennu τον φέρνει εξαιρετικά κοντά στον πλανήτη μας. Αυτή η εγγύτητα είναι που μας δίνει την ευκαιρία να διαπιστώσουμε αν πρέπει να προετοιμαστούμε για καταστροφή.21 χρόνια μετά την ανακάλυψή του, τον Οκτώβριο του 2020, ήμασταν έτοιμοι να το μάθουμε.Η μικρή μου ομάδα είχε συγκεντρωθεί στο κέντρο ελέγχου αποστολών της Lockheed Martin στο Κολοράντο, όλοι μας φορούσαμε τα μπλε polo της NASA, έτοιμοι να παρακολουθήσουμε είτε την επιτυχία είτε την αποτυχία του OSIRIS-REx – της πρώτης αποστολής των ΗΠΑ για τη λήψη δείγματος από αστεροειδή.Η αίθουσα ήταν χωρισμένη σε δύο τμήματα – το ένα όπου οι μηχανικοί κάθονταν μπροστά από οθόνες παρακολουθώντας τη συνεχή ροή πληροφοριών που έφτανε από το διάστημα, και το άλλο στημένο σαν τηλεοπτικό πλατό, με φόντο τον Bennu και έναν παρουσιαστή να παίρνει συνέντευξη από μέλη της αποστολής.Η μετάδοση ξεκίνησε στις 3 το μεσημέρι τοπική ώρα, και σύντομα, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι συντονίστηκαν για να μας δουν να γράφουμε ιστορία.Ήμουν μέσα στα νεύρα, προσπαθώντας να παρακολουθήσω το ρολόι στον τοίχο ενώ άκουγα τον ελεγκτή της αποστολής να διαβάζει τα κρίσιμα ορόσημα.Στο διάστημα, το OSIRIS-REx ξεκίνησε την τελική του κατάβαση, πλησιάζοντας την επιφάνεια με σταθερό ρυθμό δέκα εκατοστών το δευτερόλεπτο. Επιδέξια στόχευσε την καρδιά του Nightingale – την περιοχή που είχε επιλεγεί για τη λήψη δείγματος λόγω της ποσότητας μη εμποδισμένου λεπτόκοκκου υλικού που περιέχει.Με την μικρότερη κεραία του στραμμένη προς τη Γη, έστελνε με σταγονόμετρο πληροφορίες πίσω στο κέντρο ελέγχου. Το χρονικό κενό των 18 λεπτών που διαρκεί η επικοινωνία μέσα από το ηλιακό σύστημα σήμαινε πως κάθε λίγα λεπτά, ένα νέο σημείο δεδομένων θα έφτανε από το OSIRIS-REx μεταδίδοντας τα γεγονότα του παρελθόντος.Εγώ απορροφούσα λαίμαργα κάθε πληροφορία. Μετά από μια ώρα, λάβαμε την κρίσιμη ανακοίνωση: “Η καύση MatchPoint ολοκληρώθηκε”.Αυτό το ορόσημο σήμαινε πως το διαστημόπλοιο είχε ενεργοποιήσει τους πυραύλους του για να επιβραδύνει την κάθοδό του και να συγχρονιστεί με την περιστροφή του αστεροειδούς. Συνέχισε τότε μια επικίνδυνη πορεία 11 λεπτών πάνω από το Όρος του Χαμού (ένα ψευδώνυμο που δώσαμε σε αυτόν τον επικίνδυνο βράχο μεγέθους διώροφου κτιρίου) στοχεύοντας ένα καθαρό σημείο στο μέγεθος ενός μικρού χώρου στάθμευσης μέσα σε έναν κρατήρα, πάνω σε ένα σωρό από μπάζα που ταξίδευε μέσα στο ηλιακό σύστημα για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.Έχει ήδη συμβεί, σκέφτηκα. Πήγε για αυτό το OSIRIS-REx;Από την άλλη πλευρά του Ήλιου, το OSIRIS-REx αιωρούνταν πάνω από τον στόχο του. Ο υπολογιστής του συνέχισε να επεξεργάζεται δεδομένα NavCam, αναλύοντας κάθε pixel καθώς τα χαρακτηριστικά της επιφάνειας γίνονταν πιο ευδιάκριτα. Με κάθε στιγμιότυπο, έκανε υπολογισμούς, ζυγίζοντας τις πιθανότητες να φτάσει σε μια πράσινη ζώνη ή να έρθει σε επαφή με μια κόκκινη περιοχή. Η μοίρα του και η κρίσιμη απόφαση να προχωρήσει ή να υποχωρήσει ήταν στα δικά του χέρια.Καθώς πλησίαζε την επιφάνεια, η στιγμή της αλήθειας πλησίαζε. Σε απόσταση μόλις 5 μέτρων, το OSIRIS-REx ανέλυσε τις τελικές εικόνες, εξετάζοντας όλες τις επιλογές του πριν πάρει την απόφασή του. Στη συνέχεια μετέδωσε την επιλογή του πίσω στη Γη, όπου περιμέναμε να μάθουμε τι είχε συμβεί 18 λεπτά πριν.Για πρώτη φορά στη ζωή μου, συνειδητοποίησα το αληθινό τεράστιο μέγεθος του ηλιακού συστήματος, ήταν απέραντο πέρα από κάθε κατάληψη. Τώρα τα νεύρα μου ήταν εμφανή. Ήξερα ότι μιλούσα γρήγορα και ανέπνεα βαριά. Ένιωθα σαν όλος ο κόσμος να με παρακολουθεί να τρελαίνομαι σε πραγματικό χρόνο.Τρία λεπτά αργότερα ακούσαμε την ανακοίνωση: “Το σύστημα ελέγχου κατεύθυνσης έχει μεταβεί σε λειτουργία αφής και φυγής”.Οι γνώσεις μας για την τελική κρίσιμη απόφαση απείχαν μόνο λίγα λεπτά.“Το ORex κατεβαίνει κάτω από τα 25 μέτρα”.Στις τελευταίες στιγμές πριν από την επαφή, υπενθύμισα στην παρουσιάστρια μας ότι η διέλευση των πέντε μέτρων είναι η κρίσιμη στιγμή που το OSIRIS-REx παίρνει την απόφαση να προχωρήσει ή να σταματήσει.«Όλες οι αισθήσεις μου είναι στραμμένες σε αυτή την ανακοίνωση τώρα», της είπα. Η επόμενη ανακοίνωση ακούστηκε από το ηχείο.«Το ORex επεξεργάστηκε την επόμενη εικόνα του, η αβεβαιότητα θέσης είναι 0,5 μέτρα».Μπορούσα να ακούσω την ομάδα να ζητωκραυγάζει . «Η πιθανότητα κινδύνου είναι μηδέν τοις εκατό».Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει δυνατά. Ήξερα εκείνη τη στιγμή ότι το OSIRIS-REx είχε προχωρήσει. Το μόνο που έμενε ήταν τα δεδομένα να διασχίσουν το ηλιακό σύστημα.Η ροή του βίντεο άλλαξε και πήγε στο κέντρο ελέγχου. Κοίταξα την οθόνη, διατηρώντας την προσοχή μου στην ομάδα, περιμένοντας με αγωνία την επόμενη ανακοίνωση.Το βλέμμα μου στράφηκε στην Estelle, η οποία παρακολουθούσε την τηλεμετρία από τον Bennu. Αυτή θα ήταν η πρώτη που θα μάθαινε ότι το OSIRIS-REx είχε αγγίξει την επιφάνεια. Τα μάτια όλων των άλλων ήταν στραμμένα και σε εκείνη. Η σπονδυλική της στήλη ήταν τεντωμένη, κατά διαστήματα κούναγε τα χέρια της, σαν να τα τινάζει για να φύγει το νερό, το μόνο σημάδι που μαρτυρούσε ότι ίσως να ήταν τόσο νευρική όσο και οι υπόλοιποι.Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. 16 χρόνια δουλειάς κατέληξαν σε αυτά τα λίγα, επικίνδυνα δευτερόλεπτα. Μετά από μια αιωνιότητα, η ανακοίνωση τελικά ήρθε.«Το ORex έχει κατέβει κάτω από το όριο των πέντε μέτρων. Η επαφή αναμένεται σε 50 δευτερόλεπτα».Είχα τελειώσει με τη μετάδοση. Έκανα μια τελευταία παρατήρηση στην παρουσιάστρια – «Πάμε!» – και μετά έφυγα από εκεί. Χωρίς άλλη λέξη, τρύπωσα ανάμεσα από το σκηνικό με τον Bennu και έτρεξα να συναντήσω την ομάδα μου. Καθώς πήγαινα προς το κέντρο ελέγχου, άκουσα την κρίσιμη ανακοίνωση. «Άγγιγμα εδάφους επιβεβαιωμένο». Το σκάφος OSIRIS-REx κατάφερε να αγγίξει τον αστεροειδή Bennu για να συλλέξει δείγμα από την επιφάνειά του. Προσεδαφίστηκε για λίγο σ‘ αυτόν (η επαφή κράτησε μόνο μερικά δευτερόλεπτα), μέσα σε ένα μικρό κρατήρα στο βόρειο ημισφαίριο του Bennu. Αμέσως εξέτεινε ένα ρομποτικό απορροφητικό βραχίονα μήκους 3,5 μέτρων για τη συλλογή του δείγματος από σκόνη και πέτρες. Σκεφτόμουν τη μακρόχρονη, ανηφορική πορεία που οδήγησε σε αυτή τη στιγμή, ξεκινώντας από τη μοναχική μου παιδική ηλικία όπου περνούσα τις ώρες κοιτάζοντας τον σκοτεινό ουρανό της ερήμου, τους χιλιάδες ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη που είχαν εργαστεί για να γίνει πραγματικότητα αυτή η αποστολή.Σκεφτόμουν την οικογένειά μου πίσω στο Τούσον, που με έβλεπαν στην τηλεόραση κατά τη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας μου. Και φυσικά, σκεφτόμουν το OSIRIS-REx, εντελώς μόνο στον Bennu.Ξαφνικά, η Estelle σηκώθηκε απότομα από την καρέκλα της, σήκωσε τους- γεμάτους χρυσά βραχιόλια- καρπούς της στον αέρα με τρόπο που θα έκανε περήφανο έναν διαιτητή του NFL, και φώναξε τις λέξεις που περίμενα τόσο καιρό να ακούσω: «Έχουμε προσγείωση!»Περιορισμένοι από τους κανονισμούς υγείας, απλώσαμε ο ένας στον άλλον τα χέρια μας και κάναμε εικονικά «high fives». Ο πόνος του αποχωρισμού μαλάκωνε μόνο από το μέγεθος του επιτεύγματός μας.Ένα κομμάτι πρωταρχικού πετρώματος που είχε γίνει μάρτυρας της μακρόχρονης ιστορίας του ηλιακού μας συστήματος μπορεί τώρα να είναι έτοιμο να επιστρέψει για γενιές επιστημονικών ανακαλύψεων, και ανυπομονούσα να δω τι θα επακολουθήσει». Μετά από ένα ταξίδι επτά ετών και έξι δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, το διαστημικό σκάφος OSIRIS-REx πλησίασε τη Γη και απελευθέρωσε μια κωνική κάψουλα που προσγειώθηκε στην έρημο Γιούτα των ΗΠΑ. Η κάψουλα περιέχει περίπου 250 γραμμάρια από πέτρες και χώμα του αστεροειδούς Bennu. πηγή: https://www.in.gr/2024/03/17/in-science/space/nasa-plirose-1-dis-gia-na-stamatiso-enan-asteroeidi-kai-na-min-pesei-sti-gi-sygklonistiki-istoria/ – https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-13110595/NASA-paid-1bn-stop-asteroid-bennu-crashing-Earth.html

Ελπίδες ότι θα αποκατασταθεί η επικοινωνία με το Voyager 1 Το Voyager 1 της NASA έστειλε «κατανοητό» σήμα στη Γη μετά από 4 μήνες Το Voyager 1 απέχει περισσότερα 24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Χρειάζονται 22,5 ώρες για να φτάσει ένα ραδιοφωνικό σήμα από τη Γη στο διαστημόπλοιο και άλλες 22,5 ώρες για να φτάσει η απάντησή του στη Γη. Το Voyager 1 είναι αυτή τη στιγμή το πιο απομακρυσμένο διαστημόπλοιο από τη Γη (Το δίδυμο σκάφος Voyager 2 βρίσκεται σε απόσταση 20,3 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα). Από τον Νοέμβριο του 2023, το Voyager 1 μετέδιδε ένα συνεχές σήμα στη Γη, αλλά δυστυχώς αυτό δεν περιείχε χρήσιμα επιστημονικά δεδομένα, προκαλώντας έντονη ανησυχία στην ομάδα της αποστολής. Οι μηχανικοί εργάζονταν για να διορθώσουν το σφάλμα στο υπολογιστικό σύστημα του γηραιού διαστημοπλοίου που εμπόδιζε την ορθή μεταφορά δεδομένων στη Γη. Το αρχαίο λογισμικό του Voyager 1 και η τεράστια απόσταση από τον πλανήτη μας έκαναν την επιδιόρθωση πολύ πιο δύσκολη. Όλα έδειχναν πως ήρθε το τέλος της αποστολής του Voyager 1.Όμως, την 1η Μαρτίου έστειλαν μια εντολή, που ονομάζεται «poke», ώστε το υπολογιστικό σύστημα του διαστημικού σκάφους να εκτελέσει διαφορετικές ακολουθίες του λογισμικού του, για να αποκαλυφθεί το σφάλμα που προκαλεί το πρόβλημα. Στις 3 Μαρτίου, οι μηχανικοί της NASA παρατήρησαν ότι η δραστηριότητα από ένα μέρος του συστήματος δεδομένων ξεχώριζε από τα υπόλοιπα αλλοιωμένα δεδομένα. Αν και το σήμα δεν ήταν στη μορφή που έχει συνηθίσει η ομάδα του Voyager όταν το σύστημα λειτουργούσε κανονικά, μετά από μερικές ημέρες ένας μηχανικός της NASA μπόρεσε να το αποκωδικοποιήσει.Αυτό δημιουργεί βάσιμες ελπίδες ότι θα βρεθεί η πηγή του προβλήματος που θα οδηγήσει σε μια πιθανή διόρθωση. Όταν βρεθεί η λύση, θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να εφαρμοστεί, αλλά η NASA είναι βέβαιη ότι μπορεί να επιλύσει το πρόβλημα. πηγή: https://edition.cnn.com/2024/03/14/world/voyager-1-communication-issue-poke-scn/index.html διαβάστε επίσης: Voyager 1’s Immortal Interstellar Requiem

Η χειρότερη πρόβλεψη της Φυσικής. Μια καλή επιστημονική θεωρία είναι αυτή που κάνει ακριβείς προβλέψεις. Ωστόσο, υπάρχει μια πρόβλεψη στη σύγχρονη φυσική που είναι πραγματικά πολύ κακή – ίσως η χειρότερη σε όλες τις επιστήμες. Η ενέργεια του κενού χώρου της κβαντικής θεωρίας θα μπορούσε να εκφραστεί με την κοσμολογική σταθερά Λ στις εξισώσεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας. Και η κοσμολογική σταθερά Λ με τη σειρά της, μπορεί να εξηγήσει την σκοτεινή ενέργεια, στην οποία αποδίδεται η παρατηρούμενη επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος (και όχι την στατικότητά του όπως λανθασμένα θεώρησε αρχικά ο Αϊνστάιν). Όμως η τιμή της σταθεράς Λ φαίνεται να είναι πάρα, μα πάρα πολύ μικρότερη σε σχέση με την τιμή που προβλέπουν οι θεωρίες. Διαβάστε σχετικά: ‘Το πιο ενοχλητικό πρόβλημα στη Φυσική‘ Η σύγχρονη φυσική μπορεί να προβλέψει αρκετά περίπλοκα πράγματα, π.χ την αεροδυναμική που εμπλέκεται στην πτήση ενός υπερηχητικού αεροπλάνου ή το πώς ένα άστρο εκρήγνυται. Όμως δεν μπορεί να κάνει πρόβλεψη γι αυτό που φαίνεται ως η απλούστερη μέτρηση φυσικής: Την ενεργειακή πυκνότητα του κενού χώρου.Σήμερα γνωρίζουμε ότι το σύμπαν όχι μόνο διαστέλλεται, αλλά διαστέλλεται με επιταχυνόμενο ρυθμό. Η αιτία αυτής της επιταχυνόμενης διαστολής αποδίδεται στην μυστηριώδη έννοια της σκοτεινής ενέργειας που εκφράζει την ενέργεια του κενού χώρου. Σε γνωστές μονάδες η ενεργειακή της πυκνότητα είναι ελάχιστη, αντιστοιχεί σε 4 μεμονωμένα άτομα υδρογόνου ανά κυβικό μέτρο. Από την άλλη πλευρά, η κβαντική θεωρία μας λέει ότι ο κενός χώρος – εντελώς απαλλαγμένος από κάθε ύλη, ηλεκτρικά πεδία, βαρύτητα και οτιδήποτε άλλο – εξακολουθεί να περιέχει πεδία, τα οποία όταν δονούνται με τον κατάλληλο τρόπο παράγουν σωματίδια. Η ενέργεια του κενού χώρου σύμφωνα με το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων είναι 10120 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με αυτή που παίρνουμε θεωρώντας την σκοτεινή ενέργεια του σύμπαντος!!Οι μακροσκοπικές και οι μικροσκοπικές θεωρίες δίνουν τραγικά διαφορετικές προβλέψεις για την ενεργειακή πυκνότητα του κενού χώρου. Δεδομένου ότι η διαφορά είναι ιλλιγγιώδης, προφανώς κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Τι προκαλεί τη διαφωνία; Η απάντηση είναι ότι δεν ξέρουμε ακόμα. Ίσως να μην κατανοούμε σωστά τη βαρύτητα. Ίσως να μην κατανοούμε σωστά τον κβαντικό κόσμο, ή μπορεί να υπάρχει κάποιο είδος φυσικού φαινομένου που δεν έχουμε ανακαλύψει. Έχουν προταθεί πολλές ερμηνείες, αλλά καμία από αυτές δεν είναι προς το παρόν αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα. Στο βίντεο που ακολουθεί ο Don Lincoln μας περιγράφει την χειρότερη επιστημονική πρόβλεψη σχετικά με την ενεργειακή πυκνότητα του κενού χώρου – αυτό το ένοχο μυστικό της σύγχρονης φυσικής: https://physicsgg.me/2024/03/17/η-χειρότερη-πρόβλεψη-της-φυσικής/

Europa Clipper: Αυτό είναι το «μήνυμα σε μπουκάλι» που θα σταλεί σε εξωγήινο ωκεανό. Συμβολική πλάκα στο σκάφος που αναχωρεί για την Ευρώπη του Δία μεταφέρει μηνύματα της ανθρωπότητας. Μια μεταλλική πλάκα στην οποία έχουν χαραχθεί μηνύματα από την ανθρωπότητα θα ταξιδέψει με την αποστολή Europa Clipper που εκτοξεύει φέτος η NASA με προορισμό την Ευρώπη, ένα από τα μεγάλα φεγγάρια του Δία που κρύβει κάτω από την παγωμένη επιφάνειά του έναν απέραντο ωκεανό.Από την εποχή των αποστολών Pioneer και Voyager, πολλές ρομποτικές αποστολές της NASA έχουν μεταφέρει συμβολικά «μηνύματα σε μπουκάλι» που θα μπορούσαν να διαβαστούν στο μέλλον από κάποιον εξωγήινο πολιτισμό. Σειρά έχει τώρα το Europa Clipper, το οποίο σχεδιάστηκε να εξετάσει αν ο ωκεανός που κρύβεται κάτω από το επιφανειακό στρώμα πάγου της Ευρώπης προσφέρει κατάλληλες συνθήκες για την εξέλιξη μικροβιακής ζωής.Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο υπόγειος ωκεανός της Ευρώπης περιέχει διπλάσια ποσότητα νερού από τους ωκεανούς της Γης και πιθανώς διαθέτει τους χημικούς δομικούς λίθους της ζωής.Η χαραγμένη πλάκα που θα μεταφέρει το Europa Clipper, κατασκευασμένη από το σπάνιο μέταλλο ταντάλιο, αποκαλύφθηκε την περασμένη εβδομάδα στο συνέδριο South by Southwest (SXSW) που πραγματοποιήθηκε στο Όστιν Του Τέξας.Χαραγμένη με σχέδια και στις δύο πλευρές της, η πλάκα θα σφραγίζει το θωρακισμένο κέλυφος που θα προστατεύει τα όργανα του σκάφους από την ισχυρή ακτινοβολία του Δία.Στην εσωτερική πλευρά βρίσκεται κολλημένο ένα τσιπ πυριτίου πάνω στο οποίο έχουν χαραχθεί με μια δέσμη ιόντων τα ονόματα 2,6 εκατομμυρίων ανθρώπων που δήλωσαν συμμετοχή.Το μικροτσίπ βρίσκεται στο κέντρο ενός σχεδίου που δείχνει ένα μπουκάλι να αιωρείται στην τροχιά του Δία, ο συμβολισμός ενός «μηνύματος σε μπουκάλι».Κάτω από το μπουκάλι είναι χαραγμένο το ποίημα In Praise of Mystery: A Poem for Europa («Προς Έπαινο του Μυστηρίου: Ένα Ποίημα για την Ευρώπη») της βραβευμένης αμερικανίδας ποιήτριας Άντα Λιόν, γραμμένο με τον γραφικό χαρακτήρα της, καθώς και το πορτρέτο του πρωτοπόρου πλανητικού επιστήμονα Ρον Γκρίλι, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στον αρχικό σχεδιασμό της αποστολής.Η εσωτερική πλευρά της πλάκας περιλαμβάνει επίσης την Εξίσωση Ντρέικ, την οποία ανέπτυξε το 1961 ο αστρονόμος Φρανκ Ντρέικ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στη Σάντα Κρουζ προκειμένου να εκτιμήσει πόσοι εξωγήινοι πολιτισμοί μπορεί να κρύβονται στον Γαλαξία.Στην δε εξωτερική πλευρά της πλάκας έχουν χαραχθεί οι κυματομορφές, δηλαδή οι αναπαραστάσεις ηχητικών κυμάτων, της λέξης «νερό» όπως ηχογραφήθηκε σε 103 γλώσσες. Οι κυματομορφές απλώνονται ακτινωτά από ένα κεντρικό σύμβολο που αναπαριστά τη λέξη «νερό» στην αμερικανική νοηματική γλώσσα. «Η πλάκα συνδυάζει ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η ανθρωπότητα στο Σύμπαν –επιστήμη, τεχνολογία, εκπαίδευση, τέχνη και μαθηματικά» δήλωσε η Λόρι Γκλέιζ, διευθύντρια του τμήματος Πλανητικής Επιστήμης στη NASA.«Το μήνυμα της σύνδεσης μέσω του νερού, το οποίο είναι αναγκαίο για όλες τις μορφές της ζωής όπως την γνωρίζουμε, αναδεικνύει τέλεια τη σύνδεση της Γης με αυτόν τον μυστηριώδη ωκεάνιο κόσμο που θα εξερευνήσουμε».Το Europa Clipper, το οποίο βρίσκεται υπό συναρμολόγηση στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια, προγραμματίζεται να εκτοξευτεί στη διάρκεια χρονικού παραθύρου που ανοίγει στις 10 Οκτωβρίου.Θα περάσει πρώτα από τον Άρη και μετά από τη Γη για να αυξήσει ταχύτητα εκμεταλλευόμενο τη βαρυτική έλξη των πλανητών και θα φτάσει στο σύστημα του Δία το 2030.Στη συνέχεια θα πραγματοποιήσει περίπου 50 κοντινά περάσματα από την Ευρώπη, την οποία θα πλησιάσει σε ελάχιστη απόσταση μόλις 26 χιλιομέτρων.Θα χρησιμοποιήσει κάμερες, φασματόμετρα, θερμικά όργανα και γεωραντάρ για να μελετήσει την προέλευση του δορυφόρου και να εξετάσει αν υπάρχουν οι συνθήκες για την εξέλιξη μικροβιακής ζωής.Το σκάφος θα επιχειρήσει επίσης να αναλύσει σταγονίδια νερού που εκτοξεύονται από ρωγμές στους επιφανειακούς πάγους στις Ευρώπης. – https://www.in.gr/2024/03/15/in-science/space/europa-clipper-ayto-einai-minyma-se-mpoukali-pou-anaxorei-gia-enan-eksogiino-okeano/ – https://europa.nasa.gov/resources/455/vault-plate

Προσεγγίζοντας το ένα εξάκις εκατομμυριοστό του μέτρου. Το 1977, το ζεύγος Ray και Charles Eames κυκλοφόρησε μια ξεχωριστή ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Powers of Ten», η οποία μέσα σε χρονικό διάστημα μόλις εννέα λεπτών, παρουσίαζε τα όρια της ανθρώπινης γνώσης. Οι «Δυνάμεις του Δέκα» ξεκινούν με την εικόνα ενός άνδρα ξαπλωμένου πάνω σε κουβέρτα πικνίκ μέσα σε στο πλαίσιο του ενός (=100) τετραγωνικού μέτρου. Η κάμερα απομακρύνεται διαδοχικά στα 10(=101) μέτρα, στα 100(=102) μέτρα, 1000(=103) μέτρα … για να φτάσει τελικά στα μέχρι τότε γνωστά όρια του παρατηρήσιμου σύμπαντος, τα 1024 μέτρα. Εκεί, από το πιο μακρινό σημείο του σύμπαντος, η ταινία αντιστρέφεται και η κάμερα επιστρέφει σταδιακά στην πρώτη εικόνα του πικ-νικ, όπου εστιάζει στο δέρμα του χεριού του ξαπλωμένου άνδρα, διεισδύοντας διαδοχικά σε μικρότερες κλίμακες: στους ιστούς, τα κύτταρα, το DNA, τα μόρια, τα άτομα και τελικά τους ατομικούς πυρήνες, μέχρι τα 10-14μέτρα. Η ήρεμη φωνή του αφηγητή ολοκληρώνει το ταξίδι λέγοντας: «… και καθώς ένα μόνο πρωτόνιο γεμίζει το σκηνικό μας, φτάνουμε στα όρια της σημερινής μας γνώσης». Καθώς οι Eames ολοκλήρωναν το Powers of Ten, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 οι φυσικοί των στοιχειωδών σωματιδίων έβαζαν σε τάξη τον «ζωολογικό κήπο» σωματιδίων που είχαν ανακαλυφθεί τις προηγούμενες δεκαετίες. Ολοκλήρωναν την θεωρία που περιέγραφε με πολύ μεγάλη ακρίβεια τα στοιχειώδη σωματίδια και την δυναμική τους. Την βάφτισαν με το άχαρο όνομα ‘Καθιερωμένο Πρότυπο’.Σε γενικές γραμμές, το Καθιερωμένο Πρότυπο κατατάσσει τα στοιχειώδη σωματίδια σε δύο κατηγορίες: τα φερμιόνια και τα μποζόνια. Τα φερμιόνια, που είναι τα σωματίδια της ύλης και τα μποζόνια που μεταφέρουν τις θεμελιώδεις δυνάμεις (ηλεκτρομαγνητική, ασθενή και ισχυρή πυρηνική) μεταξύ των φερμιονίων. Περιλαμβάνει μόλις 17 στοιχειώδη σωματίδια: Τα κουάρκ (u, c, t, d, s και b) συνδέονται μεταξύ τους με γλοιόνια (g), σχηματίζοντας σύνθετα σωματίδια που ονομάζονται αδρόνια, εκ των οποίων τα πιο σταθερά είναι τα συστατικά των ατομικών πυρήνων, τα πρωτόνια και τα νετρόνια. Τα λεπτόνια μπορούν να είναι ηλεκτρικά φορτισμένα ή ουδέτερα. Τα φορτισμένα λεπτόνια είναι το ηλεκτρόνιο (e), το μιόνιο (μ) και το σωματίδιο ταυ (τ). Σε καθένα από αυτά αντιστοιχεί ένα ουδέτερο νετρίνο (νe, νμ, ντ). Τα μποζόνια βαθμίδας μεταφέρουν δυνάμεις. Τα γλοιόνια (g) μεταφέρουν την ισχυρή πυρηνική δύναμη. Τα φωτόνια μεταφέρουν την ηλεκτρομαγνητική και τα μποζόνια W και Z μεταφέρουν την ασθενή πυρηνική δύναμη. Το μποζόνιο Higgs είναι το στοιχειώδες σωματίδιο που σχετίζεται με το πεδίο Higgs, ένα πεδίο που διαπερνά ολόκληρο το σύμπαν και δίνει μάζα σε άλλα στοιχειώδη σωματίδια. Κατά τη διάρκεια του μισού αιώνα που μεσολάβησε αφότου κυκλοφόρησε το «Powers of Ten», οι φυσικοί των σωματιδίων συνέχισαν να διεισδύουν στον μικρόκοσμο. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της παγκόσμιας προσπάθειας επικεντρώθηκε στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του CERN. Πλέον, οι φυσικοί των στοιχειωδών σωματιδίων έχουν πάει πολύ πιο πέρα από το σημείο που σταμάτησε η ταινία Powers of Ten, έφτασαν στην κλίμακα των 10-20 μέτρων, περίπου στο 1/10.000 του μεγέθους ενός πρωτονίου (υπενθυμίζεται ότι 1 zm=10-21μέτρα=1 εξάκις εκατομμυριοστό του μέτρου). Όμως παρά την διεισδυτικότητά τους, οι θεωρητικοί φυσικοί των στοιχειωδών σωματιδίων αδυνατούν να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως: ‘τι είναι σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια’, ‘γιατί η ύλη κυριαρχεί έναντι της αντιύλης’ και ‘πώς θα μπορούσε μια θεωρία όπως το Καθιερωμένο Πρότυπο να περιγράψει την βαρύτητα’. Από την άλλη, ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων δεν έχει βρει ούτε ένα (αριθμός 1) νέο σωματίδιο μετά την ανακάλυψη του μποζονίου Higgs το 2012.Τι επιφυλλάσει το μέλλον; Διαβάστε το άρθρο του Dan Garisto στο ΜΙΤ Τechnology Review με τίτλο ‘Inside the hunt for new physics at the world’s largest particle collider‘, σχετικά με την παρούσα κατάσταση της πειραματικής σωματιδιακής φυσικής, την φαινομενολογία υψηλών ενεργειών, την είσοδο της τεχνητής νοημοσύνης στην ανάλυση πειραματικών δεδομένων, τις νέες ιδέες και τα προτεινόμενα σχέδια για το μέλλον, όπως ο γιγαντιαίος επιταχυντής FCC. https://physicsgg.me/2024/03/15/προσεγγίζοντας-το-ένα-εξάκις-εκατομμ/

Υπολογίστηκαν 105 τρισεκατομμύρια ψηφία του αριθμού π … σπάζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ. Μια αμερικανική εταιρεία αποθήκευσης δεδομένων υπολόγισε 105 τρισεκατομμύρια ψηφία του αριθμού π, σπάζοντας το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ των 100 τρισεκατομμυρίων ψηφίων. Οι υπολογισμοί χρειάστηκαν 75 ημέρες για να ολοκληρωθούν και χρησιμοποιήθηκαν 1 εκατομμύριο γιγαμπάιτ δεδομένων. Το επίτευγμα που απαιτούσε υπολογιστική ισχύ ισοδύναμη με την υπολογιστική ισχύ εκατοντάδων χιλιάδων smartphones ανακοινώθηκε προχθές 14 Μαρτίου, ημέρα του αριθμού π. Αν πληκτρολογούσαμε αυτόν τον αριθμό σε χαρτί χρησιμοποιώντας μια γραμματοσειρά 10 στιγμών σε μια συνεχή γραμμή, ο αριθμός θα είχε μήκος 3,7 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, που σημαίνει ότι θα μπορούσε να εκτείνεται από τη Γη μέχρι κάπου μεταξύ Ουρανού και Ποσειδώνα. Ας σημειωθεί ότι το τελευταίο από τα 105 τρισεκατομμύρια ψηφία του Pi είναι το 6!Ο υπολογισμός όλο και περισσότερων ψηφίων του αριθμού π χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς για τη δοκιμή νέων προγραμμάτων υπολογιστών και συστημάτων αποθήκευσης δεδομένων. πηγή: https://www.livescience.com/physics-mathematics/mathematics/pi-calculated-to-105-trillion-digits-smashing-world-record

Η εντυπωσιακή εκτόξευση του Starship. … και η καταστροφική (επαν)είσοδός του στην ατμόσφαιρα της Γης Ο πύραυλος Starship της SpaceX, «χάθηκε» κατά την είσοδό του του στην ατμόσφαιρα, ενώ επέστρεφε στη Γη, στο τέλος της τρίτης δοκιμαστικής πτήσης του, ανακοίνωσε η εταιρεία. «Το σκάφος χάθηκε» ανέφερε ο σχολιαστής κατά την απευθείας μετάδοση της πτήσης. «Επομένως, δεν θα έχουμε προσθαλάσσωση σήμερα», πρόσθεσε. Με βάση το αρχικό πλάνο, ο πύραυλος θα έπρεπε να ολοκληρώσει την πτήση του πέφτοντας στον Ινδικό Ωκεανό. Ο Starship, που είναι σχεδιασμένος για να μεταφέρει αστροναύτες στη Σελήνη και πέραν αυτής, ολοκλήρωσε σχεδόν την τρίτη δοκιμαστική πτήση του, φτάνοντας μακρύτερα από οποιαδήποτε προηγούμενη δοκιμή. Ο πύραυλος δεν μετέφερε δορυφόρους, ούτε είχε πλήρωμα. πηγή: https://www.amna.gr/home/article/804395/O-puraulos-Starship-katastrafike-kata-tin-eisodo-tou-sti-giini-atmosfaira Roscosmos Ο ISS προετοιμάζεται για την άφιξη νέου πληρώματος - το τροχιακό υψόμετρο προσαρμόστηκε σήμερα Στις 14 Μαρτίου στις 16:11 ώρα Μόσχας, οι κινητήρες Progress MS-26 άναψαν, λειτούργησαν για 1096,7 δευτερόλεπτα και παρήγαγαν ώθηση 1,59 m/s. Μετά τον ελιγμό, το μέσο υψόμετρο της τροχιάς του ISS αυξήθηκε κατά 2,8 km και ανήλθε σε 419,53 km πάνω από την επιφάνεια της Γης. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569299

Το James Webb εντόπισε τα δομικά υλικά δημιουργίας πλανητών φιλικών στη ζωή. πηγή φωτό (NASA, ESA, CSA, Leah Hustak (STScI)) Εικόνα που κατέγραψε το James Webb από τον πρωτοαστέρα IRAS 23385 Το διαστημικό τηλεσκόπιο ρίχνει φως σε ένα μεγάλο κοσμικό μυστήριο.Δεν σταματά να εντυπωσιάζει με τις δυνατότητες και τις συνεχείς ανακαλύψεις του το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb τόσο στο συμπαντικό μεγάκοσμο όσο και τον κοσμικό μικρόκοσμο. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τον εντοπισμό με τη χρήση του James Webb πολύπλοκων οργανικών μορίων τα οποία στροβιλίζονται γύρω από δύο υπό σχηματισμό άστρα, μόρια που αποτελούν τα δομικά υλικά δημιουργίας πλανητών με δυνητικά φιλικές στη ζωή συνθήκες.Τα πολύπλοκα οργανικά μόρια έχουν κρίσιμο ρόλο στην παρουσία της ζωής όπως τουλάχιστον εμείς την γνωρίζουμε και κατανοούμε αλλά η προέλευσή τους στο Διάστημα αποτελεί ένα κοσμολογικό μυστήριο που η επιστημονική κοινότητα προσπαθεί να λύσει. Τα νέα ευρήματα υποδεικνύουν ότι αυτά τα πολύπλοκα μόρια προκύπτουν κατά την εξάχνωση του πάγου από τα στερεά σε αέριο.«Αυτό το εύρημα συμβάλλει στην απάντηση σε ένα από τα μακροχρόνια ερωτήματα στην αστροχημεία. Ποια είναι η προέλευση των πολύπλοκων οργανικών μορίων, ή COM, στο Διάστημα; Κατασκευάζονται στην αέρια φάση ή σε πάγους; Η ανίχνευση COM σε πάγους υποδηλώνει ότι οι χημικές αντιδράσεις στερεάς φάσης στις επιφάνειες των κόκκων ψυχρής σκόνης μπορούν να δημιουργήσουν πολύπλοκα είδη μορίων» αναφέρει ο Γουίλ Ρόκα αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο του Leiden στην Ολλανδία, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το James Webb για να κοιτάξουν την ύλη που περιβάλλουν δύο πρωτοαστέρες: τον IRAS 2A και τον IRAS 23385. Το IRAS 2A ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον για την ομάδα επειδή έχει χαρακτηριστικά παρόμοια με άστρα σαν τον Ήλιο. Στην ψυχρή σκόνη γύρω από αυτούς τους δύο πρωτοαστέρες εντοπίστηκαν παγωμένες ενώσεις που περιέχουν αιθανόλη, οξικό οξύ, μυρμηκικό οξύ, μεθάνιο, φορμαλδεΰδη και διοξείδιο του θείου.Μερικές από τις πολύπλοκες οργανικές ουσίες που βρέθηκαν στον πάγο έχουν βρεθεί προηγουμένως σε θερμά αέρια γύρω από σχηματιζόμενα άστρα. Σύμφωνα με τους αυτό το εύρημα υποδηλώνει ότι οι ενώσεις είναι το αποτέλεσμα μιας στερεής μετάβασης απευθείας σε ένα αέριο χωρίς να περάσει από μια υγρή φάση, μια διαδικασία που ονομάζεται εξάχνωση.Η εύρεση των πολύπλοκων οργανικών μορίων στους πάγους υποδηλώνει επίσης ότι αυτά τα μόρια μπορεί να ταξιδεύουν γύρω από τους γαλαξίες ευκολότερα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Ένα παγωμένο μόριο μπορεί εύκολα να «κολλήσει» πάνω σε ένα σχηματιζόμενο κομήτη ή αστεροειδή, να ταξιδέψει μεγάλες αποστάσεις και στη συνέχεια να συγκρουστεί με σχηματιζόμενους πλανήτες και πιθανώς να παραδώσει τα δομικά στοιχεία για τη ζωή σε ένα μέρος όπου μπορούν να ριζώσουν.«Όλα αυτά τα μόρια μπορούν να γίνουν μέρος κομητών και αστεροειδών και τελικά νέων πλανητικών συστημάτων όταν το παγωμένο υλικό μεταφέρεται προς τα μέσα στον δίσκο σχηματισμού πλανητών καθώς εξελίσσεται το πρωτοαστρικό σύστημα. Ανυπομονούμε να ακολουθήσουμε αυτό το αστρονομικό μονοπάτι βήμα-βήμα με περισσότερα δεδομένα από το James Webb τα επόμενα χρόνια» λέει Έγουιν βαν Ντίσοκ από το Πανεπιστήμιο του Leiden, μέλος της ερευνητικής ομάδας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1616374/to-james-webb-entopise-ta-domika-ylika-dimioyrgias-planiton-filikon-sti-zoi/

Δείτε ζωντανά την εκτόξευση του σούπερ πυραύλου του Ελον Μασκ. Η Space X πραγματοποιεί την τρίτη προσπάθεια μετά τις δύο αποτυχημένες.Για τις 13.30 ώρα Ελλάδος είναι προγραμματισμένη η εκτόξευση του σούπερ πυραύλου της Space X, της εταιρείας του Ελον Μασκ, με το οποίο φιλοδοξεί εκτός των άλλων να στείλει μαζικά ανθρώπους στον Άρη. Πρόκειται για την τρίτη δοκιμαστική εκτόξευση του πυραύλου. Η πρώτη δοκιμή που είχε γίνει τον περασμένο Απρίλιο είχε στεφθεί από αποτυχία αφού ο πύραυλος εξερράγη λίγο μετά την απογείωση του. Παρόλα αυτά ο Μασκ είχε δηλώσει ικανοποιημένος αναφέροντας ότι έστω και έτσι θα συγκεντρωθούν χρήσιμα δεδομένα ώστε η επόμενη δοκιμή να είναι πετυχημένη αφού αυτές οι διαδικασίες χρειάζονται χρόνο και γίνονται βήμα βήμα. Βέβαια η δημοσιότητα και οι προσδοκίες που υπήρχαν πριν την δοκιμή εκείνη ήταν τόσο υψηλές που άπαντες καταχώρησαν την δοκιμή ως πλήρως αποτυχημένη.Αφού έγιναν όσες διορθώσεις και επεμβάσεις απαιτούνταν στον πύραυλο και την όλη διαδικασία δόθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας των ΗΠΑ (FAA) το πράσινο φως για μια νέα δοκιμή τον περασμένο Νοέμβριο. Ο πύραυλος αυτή την φορά εκτοξεύτηκε χωρίς προβλήματα και στον προγραμματισμένο χρόνο απελευθέρωσε το διαστημόπλοιο της εταιρίας Starship με το οποίο θα μεταφέρονται άνθρωποι στο Διάστημα. Όμως στη συνέχεια ο πύραυλος αντί να επιστρέψει στο έδαφος εξερράγη και πάλι ενώ μετά την αποσύνδεση χάθηκε η επαφή με το διαστημόπλοιο το οποίο επίσης καταστράφηκε στη συνέχεια.Αν και οι περισσότεροι μίλησαν πάλι για αποτυχία τόσο ο Μασκ όσο και τα στελέχη της SpaceX δήλωσαν ικανοποιημένοι αφού αυτή τη φορά η εκτόξευση τουλάχιστον πήγε καλά και το πρόβλημα παρουσιάστηκε στο δεύτερο στάδιο της δοκιμής άρα έγινε ένα βήμα μπροστά και αφού πήραν την απαραίτητη άδεια από την FAA πραγματοποιούν σήμερα τη νέα εκτόξευση. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1615477/deite-zontana-tin-ektoxeysi-toy-soyper-pyrayloy-toy-elon-mask/

Γιγάντιο άγνωστο ηφαίστειο ανακαλύφθηκε στον Άρη. πηγή φωτό NASA Έχει ύψος 9 χλμ. και πλάτος 450 χλμ.Ερευνητική ομάδα ανακοίνωσε στο Συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης που διεξάγεται στο Τέξας την ανακάλυψη ενός γιγάντιου ανενεργού ηφαιστείου στον Άρη που είναι πλέον «σφραγισμένο» και έτσι δεν είχε επιτευχθεί μέχρι σήμερα ο εντοπισμός τους από τους δορυφόρους που χαρτογραφούν τον Κόκκινο Πλανήτη.Το ηφαίστειο εντοπίστηκε στην περιοχή Noctis Labyrinthus (Λαβύρινθος της Νύχτας) που βρίσκεται στο δυτικότερο άκρο του Valles Marineris (το μεγαλύτερο φαράγγι του Άρη και του ηλιακού μας συστήματος) και αποτελεί ένα τεράστιο δίκτυο με οροπέδια επίπεδων κορυφών και τάφρους. Το Noctis Labyrinthus έχει έκταση περίπου 1,200 χλμ.Το ηφαίστειο έλαβε την ονομασία Noctis Mons και σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών έχει ύψος 9 χλμ. και πλάτος 450 χλμ. Το γιγαντιαίο του μέγεθος και το σύνθετο ιστορικό γεωλογικών μεταβολών στην περιοχή δείχνουν ότι ήταν ενεργό για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Στο νοτιοανατολικό τμήμα του εντοπίζεται ηφαιστειακό υλικό όπου εκεί είναι πιθανό να έχει σχηματιστεί κάποιος παγετώνας.Ο συνδυασμός της παρουσίας ενός ηφαιστείου και ενός παγετώνα στο ίδιο σημείο είναι πολύ σημαντική καθώς υποδεικνύει μια συναρπαστική νέα τοποθεσία για τη μελέτη της γεωλογικής εξέλιξης του Άρη στο χρόνο την αναζήτηση ζωής και την εξερεύνηση του από ρομπότ ή ακόμη και από επανδρωμένες αποστολές στο μέλλον. Δόθηκε στη δημοσιότητα αυτό το γράφημα που σημειώνεται το σημείο που βρίσκεται το τεράστιο ηφαίστειο στον Άρη. πηγή φωτό (NASA / USGS / Lee et al.) «Εξετάζαμε τη γεωλογία μιας περιοχής όπου είχαμε βρει τα υπολείμματα ενός παγετώνα πέρυσι, όταν συνειδητοποιήσαμε ότι βρισκόμασταν μέσα σε ένα τεράστιο και βαθιά διαβρωμένο ηφαίστειο» αναφέρει ο Δρ. Πασκάλ Λι, πλανητολόγος του Ινστιτούτου SETI με έδρα το Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA. Αρκετές ενδείξεις, συλλεγμένες μαζί, δίνουν την ηφαιστειακή φύση του συνόλου των πολυεπίπεδων mesas και φαραγγιών σε αυτό το ανατολικό τμήμα του Noctis Labyrinthus.Στο κέντρο της δομής υπάρχει ένα απομεινάρι καλντέρας, τα υπολείμματα δηλαδή ενός ηφαιστειακού κρατήρα που έχει καταρρεύσει και κάποτε φιλοξενούσε μια λίμνη λάβας. Ροές λάβας, πυροκλαστικά κοιτάσματα (από ηφαιστειακά σωματιδιακά υλικά όπως τέφρα, τέφρα, ελαφρόπετρα και τέφρα) και ενυδατωμένα κοιτάσματα ορυκτών εμφανίζονται σε αρκετές περιοχές εντός της περιμέτρου της δομής.Προηγούμενες παρατηρήσεις στην περιοχή υποδείκνυαν ένα έντονο ηφαιστειακό παρελθόν εκεί και η παρουσία του τεράστιου ηφαιστείου επιβεβαιώνει τις υποψίες των ειδικών. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1615164/gigantio-agnosto-ifaisteio-anakalyfthike-ston-ari/

Δείτε το εκρηκτικό τέλος του πρώτου ιδιωτικού ιαπωνικού διαστημικού πυραύλου (βίντεο) πηγή φωτό (YouTube) Εξερράγη μόλις πέντε δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση.H νεοφυής ιαπωνική εταιρεία Space One φιλοδοξεί να γίνει η πρώτη ιδιωτική εταιρεία της Ιαπωνίας που θα θέσει σε τροχιά ένα δορυφόρο. Αρχικός στόχος της ήταν αυτό να συμβεί το 2021 αλλά όπως υποστηρίζει μια σειρά από απρόβλεπτα εμπόδια όπως η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία προκάλεσαν προβλήματα στην παραλαβή απαραίτητων για την κατασκευή των δορυφόρων εξαρτημάτων και έτσι η απόπειρα εκτόξευσης αναβλήθηκε.Η εταιρεία οργάνωσε την πρώτη της εκτόξευση σε μια νέα διαστημική εγκατάσταση στην περιοχή Wakayama της Ιαπωνίας και ο πύραυλος της που ονομάζεται Kairos άναψε τις μηχανές του την Τετάρτη το πρωί έχοντας προσαρμοσμένο πάνω του ένα αντίγραφο κατασκοπευτικού δορυφόρου. Όμως μόλις πέντε δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση ο πύρααυλος εξερράγη. Τα στελέχη της Space One ακολούθησαν το παράδειγμα του Έλον Μασκ που σε πρόσφατο παρόμοιο περιστατικό με πύραυλο της δικής του διαστημικής εταιρείας, της Space X, είχε δηλώσει ικανοποιημένος αφού ακόμη και από την αποτυχία θα εξαχθούν πολύτιμα συμπεράσματα για να αναπτυχθεί ακόμη πιο σωστά και με μεγαλύτερη ασφάλεια το πυραυλικό σύστημα.Η εταιρεία κάνει λόγο για «ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός» αναφέροντας ότι παρά τον ελάχιστο χρόνο που υπήρξε ανάμεσα στην έναρξη της εκτόξευσης και την έκρηξη το σύστημα ματαίωσης της πτήσης λειτούργησε αυτόνομα και σωστά ενώ επίσης τα στελέχη της Space One υποστηρίζουν ότι ακόμη και σε αυτά τα πέντε δευτερόλεπτα συλλέχθηκαν δεδομένα που θα είναι πολύτιμα για την οργάνωση της επόμενης προσπάθειας που θα γίνει. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1614101/deite-to-ekriktiko-telos-toy-protoy-idiotikoy-iaponikoy-pyrayloy/

Ο Άρης μπορεί να επηρεάζει το κλίμα της Γης. Shutterstock Απρόσμενα ευρήματα νέας μελέτης για τις αλληλεπιδράσεις των δύο πλανητών.Είναι γνωστό ότι τα διαστημικά σώματα που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους αλληλεπιδρούν βαρυτικά με αποτέλεσμα να παράγονται διαφόρων ειδών φαινόμενα είτε κοσμικά είτε τοπικά σε κάθε ένα από τα εμπλεκόμενα σώματα.Η βαρυτική αλληλεπίδραση της Γης με τη Σελήνη δημιουργεί για παράδειγμα, παλιρροϊκά φαινόμενα. Όμως κανείς δεν ανέμενε ότι ο Άρης που βρίσκεται σε μέση απόσταση (ανάλογα με την τροχιακή του κίνηση) 225 εκατομμυρίων χλμ. από τη Γη θα μπορούσε να έχει τέτοιου είδους βαρυτικές «σχέσεις» με τον πλανήτη μας.Με δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Communications» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι η βαρυτική έλξη του Άρη στη Γη μπορεί να επηρεάζει το κλίμα στον πλανήτη μας. Γεωλογικά στοιχεία σε βάθος χρόνου 65 εκατομμυρίων ετών που έχουν ληφθεί από εκατοντάδες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο υποδηλώνουν ότι τα ρεύματα βαθέων υδάτων έχουν επανειλημμένα περάσει από περιόδους που άλλοτε είναι ισχυρότερα και άλλοτε ασθενέστερα. Τα ισχυρότερα ρεύματα, γνωστά ως «γιγάντιες δίνες» ή στρόβιλοι, μπορεί να φτάσουν στον πυθμένα της θάλασσας στα βαθύτερα μέρη του ωκεανού, στις αβύσσους. Αυτά τα ισχυρά ρεύματα στη συνέχεια διαβρώνονται από ιζήματα που συσσωρεύονται σε πιο ήρεμες περιόδους του κύκλου.Αυτό συμβαίνει κάθε 2,4 εκατομμύρια χρόνια και είναι γνωστό ως «αστρονομικός μεγάλος κύκλος». Αυτοί οι κύκλοι συμπίπτουν σύμφωνα με την έρευνα με το χρονοδιάγραμμα των βαρυτικών αλληλεπιδράσεων που έχει διαπιστωθεί ότι δημιουργούνται μεταξύ της Γης και του Άρη καθώς οι δύο πλανήτες περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο.«Τα πεδία βαρύτητας των πλανητών στο ηλιακό σύστημα παρεμβαίνουν μεταξύ τους και αυτή η αλληλεπίδραση, που ονομάζεται συντονισμός, αλλάζει την πλανητική εκκεντρικότητα, ένα μέτρο του πόσο κοντά σε κυκλικές τροχιές είναι οι τροχιές τους» λέει ο Ντίτμαρ Μίλερ καθηγητής γεωφυσικής. στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, εκ των επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Λόγω αυτού του συντονισμού η Γη έλκεται ελαφρώς πιο κοντά στον Ήλιο από τη βαρυτική έλξη του Άρη που σημαίνει ότι ο πλανήτης μας εκτίθεται σε περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία και ως εκ τούτου έχει θερμότερο κλίμα, προτού παρασυρθεί ξανά προς τα πίσω σε μια περίοδο 2,4 εκατομμυρίων ετών.Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δορυφορικά δεδομένα για να χαρτογραφήσουν τη συσσώρευση ιζημάτων στον πυθμένα του ωκεανού για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια. Ανακάλυψαν ότι υπήρχαν κενά στα γεωλογικά αρχεία όπου το ίζημα σταμάτησε να συσσωρεύεται μέσα σε αυτούς τους αστρονομικούς κύκλους. Πιστεύουν ότι αυτό θα μπορούσε να συνδεθεί με ισχυρότερα ωκεάνια ρεύματα ως αποτέλεσμα του θερμότερου καιρού που προκαλείται από τη βαρυτική επίδραση του Άρη στη Γη.Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν την ιδέα ότι ο Κόκκινος Πλανήτης επηρεάζει το κλίμα στη Γη. Οι ερευνητές έσπευσαν ωστόσο να τονίσουν ότι η παρατηρούμενη επίδραση του Άρη στην αύξηση της θερμοκρασίας στη Γη δεν συνδέεται με την υπερθέρμανση που προκαλείται από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την ανθρώπινη δραστηριότητα και γενικότερα με την κλιματική αλλαγή που βιώνουμε τώρα.Ωστόσο αν και σε αυτό το στάδιο τα ευρήματα της μελέτης είναι σε επίπεδο εκτιμήσεων και πιθανολογήσεων υποδηλώνουν ότι αυτός ο αστρονομικός κύκλος μπορεί να βοηθήσει να μην εξαφανιστούν ορισμένα από τα βαθιά ρεύματα του ωκεανού από την υπερθέρμανση της Γης. Ειδικοί έχουν εκφράσει έντονες ανησυχίες ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί σοβαρές διαταραχές σε ωκεάνια ρεύμα τα οποία παίζουν κομβικό ρόλο στη ρύθμιση του κλίματος όπως για παράδειγμα, το Ρεύμα του Κόλπου που ρυθμίζει το κλίμα στην Βόρειο Αμερική και την Ευρώπη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1614396/o-aris-mporei-na-epireazei-to-klima-tis-gis/

Τα τηλεσκόπια Webb και Hubble επιβεβαιώνουν τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος. Οι μετρήσεις του James Webb συμφωνούν με τις μετρήσεις του Hubble Ο ρυθμός με τον οποίο διαστέλλεται το Σύμπαν, γνωστός και ως σταθερά Hubble (Η0), είναι μία από τις θεμελιώδεις παραμέτρους στην κατανόηση της εξέλιξης και της τελικής μοίρας του σύμπαντος. Ωστόσο, μια επίμονη διαφορά, που ονομάζεται Hubble Tension, παρατηρείται μεταξύ της τιμής της σταθεράς όταν αυτή μετράται με διαφορετικές μεθόδους. Ένα από τα επιστημονικά επιχειρήματα για την κατασκευή του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble της NASA/ESA ήταν να χρησιμοποιήσει την παρατηρητική ισχύ του για να δώσει μια ακριβή τιμή για τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος. Πριν από την εκτόξευση του Hubble το 1990, οι παρατηρήσεις από επίγεια τηλεσκόπια είχαν τεράστιες αβεβαιότητες. Δεδομένου ότι η ηλικία του σύμπαντος, εξαρτάται άμεσα με το αντίστροφο της σταθεράς του Hubble, ανάλογα με τις τιμές που προκύπτουν για τον ρυθμό διαστολής το σύμπαν θα μπορούσε να είχε ηλικία από 10 έως και 20 δισεκατομμύρια έτη. Τα τελευταία 34 χρόνια το Hubble έχει συρρικνώσει αυτό το εύρος τιμών προσδιορίζοντας την ηλικία του σύμπαντος στα 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια με ακρίβεια μικρότερη από 1%. Αυτό επιτεύχθηκε παρατηρώντας αστρονομικά αντικείμενα, όπως οι μεταβλητοί αστέρες Κηφείδες (άστρα με μεταβαλλόμενη λαμπρότητα) και σουπερνόβα. Αρχικά, υπολογίζεται η απόσταση αυτών των αστρονομικών αντικειμένων από τη Γη. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας τη μετατόπιση Doppler εξαιτίας της απομάκρυνσης αυτών των αντικειμένων, προκύπτει η σταθερά του Hubble. Πώς «βλέπουν» έναν μεταβλητό Κηφείδα, τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Webb Ωστόσο, η τιμή του Hubble δεν συμφωνεί με άλλους υπολογισμούς που δείχνουν ότι το σύμπαν διαστελλόταν ταχύτερα μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Αυτοί οι υπολογισμοί χρησιμοποιούν τις μετρήσεις κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου από τον δορυφόρο Planck της ESA. Οι αστρονόμοι από τις μετρήσεις αυτές βρίσκουν πόσο γρήγορα διαστελλόταν το σύμπαν 380.000 χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας αυτά τα δεδομένα αυτά υπολογίζουν πόσο γρήγορα το σύμπαν διαστέλλεται το σύμπαν σήμερα.Η απλή λύση στο δίλημμα θα ήταν να πούμε ότι ίσως οι παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου Hubble να είναι λανθασμένες, ως αποτέλεσμα κάποιας ανακρίβειας που υπεισέρχεται στις μετρήσεις του. Στη συνέχεια όμως ήρθε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA/ESA/CSA, επιτρέποντας στους αστρονόμους να διασταυρώσουν τα αποτελέσματα του Hubble. Οι υπέρυθρες εικόνες του Webb για τους Κηφείδες συμφωνούσαν με τα δεδομένα οπτικού φωτός του Hubble, επιβεβαιώνοντα το οξυδερκές μάτι του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, διαγράφοντας κάθε αμφιβολία σχετικά με τις μετρήσεις του [JWST Observations Reject Unrecognized Crowding of Cepheid Photometry as an Explanation for the Hubble Tension at 8σ Confidence].Το συμπέρασμα είναι ότι η διαφορά στη σταθερά Hubble ανάμεσα σε αυτό που συμβαίνει στο κοντινό σύμπαν σε σύγκριση με την διαστολή του αρχέγονου σύμπαντος παραμένει ένα ενοχλητικό πρόβλημα για τους κοσμολόγους. Ίσως να υπάρχει κάτι στην δομή του χωροχρόνου που δεν καταλαβαίνουμε ακόμη. Απαιτεί νέα φυσική η επίλυση αυτής της ασυμφωνίας; Ή μήπως τελικά είναι αποτέλεσμα συστηματικών σφαλμάτων που δεν έχουν εντοπιστεί ακόμα;Η συμφωνία των μετρήσεων των διαστημικών τηλεσκοπίων Hubble και Webb δείχνουν ότι η μεγάλη διαφορά μεταξύ των δυο μεθόδων μάλλον δεν οφείλεται στα σφάλματα των δικών τους μετρήσεων. «Εφόσον τα σφάλματα των μετρήσεων εξαλείφονται, αυτό που μένει είναι η συναρπαστική πιθανότητα να έχουμε κατανοήσει λάθος το σύμπαν μας», δήλωσε ο Adam Riess, που βραβεύθηκε με το Νόμπελ Φυσικής 2011, για την ανακάλυψη της επιταχυνόμενης διαστολής του σύμπαντος. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στον ιστότοπο της ESA: ‘Webb & Hubble confirm Universe’s expansion rate‘

Η εμφάνιση του συμβόλου π. Πότε ο λόγος της περιφέρειας προς τη διάμετρο ενός κύκλου συμβολίστηκε για πρώτη φορά με το γράμμα π; Yπενθυμίζεται ότι σήμερα 14 Μαρτίου (3/14) είναι ημέρα του αριθμού π. Το π χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για να δηλώσει το πηλίκο της περιφέρειας ενός κύκλου προς τη διάμετρό του από τον Ουαλό μαθηματικό William Jones στο βιβλίο του 1706 Synopsis palmariorum matheseos. Στη σελίδα 243 βρίσκουμε το π καταγεγραμμένο (ως περιφέρεια/διάμετρος) για πρώτη φορά στην ιστορία: Το ελληνικό γράμμα πρωτοεμφανίζεται στην πρώτη σειρά «=1/2 περιφέρειας (π)» , σχετικά με έναν κύκλο με ακτίνα ένα Στο ίδιο βιβλίο, το σύμβολο π εμφανίζεται πιο ξεκάθαρα και στην σελίδα 263: Ο Jones μπορεί να επέλεξε το π επειδή ήταν το πρώτο γράμμα στην ελληνική ορθογραφία της λέξης περιφέρεια. Ωστόσο, γράφει ότι οι εξισώσεις του π είναι από την «έτοιμη πένα του πραγματικά έξυπνου κ. John Machin», οδηγώντας σε εικασίες ότι ο Machin ίσως να χρησιμοποίησε το ελληνικό γράμμα πριν τον Jones. διαβάστε σχετικά με τον αριθμό π: https://mathsedideas.blogspot.com/2018/02/on-pi-day.html

Rocket and Space Corporation "Energia" Απομένει πολύ λίγος χρόνος... 😱 ...πριν την εκτόξευση του Soyuz MS-25! Ευτυχώς όλα είναι εντός προγράμματος. Το διαστημόπλοιο είναι ήδη αγκυροβολημένο με το διαμέρισμα μετάβασης. Αυτό είναι ένα σημαντικό μέρος του μπλοκ τρίτου σταδίου. Το "Ring" συνδέει το Soyuz MS με το σύστημα ελέγχου μύτης και το σύστημα ελέγχου του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a. Το διαμέρισμα μετάβασης είναι μέρος της διαστημικής κεφαλής και παρέχει μηχανική σύνδεση μεταξύ του πλοίου και του φέρινγκ κεφαλής, καθώς και ενσωμάτωση της διεπαφής εντολών του πλοίου στο εποχούμενο σύστημα ελέγχου πυραύλων. Πριν από τον ελλιμενισμό, το πλοίο ζυγίστηκε και το φορτίο προετοιμάστηκε για στοιβασία. Το πλοίο έχει μια σημαντική αποστολή - να παραδώσει σε τροχιά: 🧑‍🚀 κοσμοναύτης Oleg Novitsky (Roscosmos); 👩‍🚀 συμμετέχων της πτήσης από τη Δημοκρατία της Λευκορωσίας Marina Vasilevskaya. 👩‍🚀 αστροναύτης Tracy Dyson (NASA). Εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το Soyuz MS-25 - 21 Μαρτίου. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_3485 Roscosmos 12:51 χθες Ο δράκος του πληρώματος με τον κοσμοναύτη μας Κονσταντίν Μπορίσοφ πέταξε στα ανοικτά των ακτών της Φλόριντα! Μετά από μια αποστολή 199 ημερών σε τροχιά, οι αστροναύτες Jasmine Moghbeli, Andreas Mogensen και Satoshi Furukawa επέστρεψαν στη Γη μαζί με τον Konstantin Borisov. Οι κοσμοναύτες Oleg Kononenko, Nikolai Chub και Alexander Grebenkin, οι αστροναύτες Loral O'Hara, Matthew Dominic, Michael Barratt και Jeanette Epps συνέχισαν την πτήση τους στον σταθμό. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569294

H τεχνητή νοημοσύνη «ξέρει από Βέσπα»… Η εταιρεία της διάσημης μοτοσυκλέτας βάζει ρομπότ ΑΙ στα εργοστάσια παραγωγής της.Η θρυλική ατάκα του Θανάση Βέγγου «Ξέρεις από Βέσπα;» καθώς οδηγούσε μια μοτοσυκλέτα (που δεν ήταν μάλιστα Vespa) παίρνει νέες διαστάσεις καθώς η ιταλική εταιρεία που κατασκευάζει το διάσημο δίκυκλο ανακοίνωσε ότι στο εργοστάσιο της στην Ιταλία ξεκίνησε να δουλεύει ένας ρομποτικός εργάτης τεχνητής νοημοσύνης που μπορεί να κινείται αυτόνομα και να εκτελεί περισσότερες από 100 εργασίες στη γραμμή παραγωγής.Η Piaggio, μητρική εταιρεία της Moto Guzzi που κατασκευάζει τη Vespa, είπε ότι το «kilo» όπως ονομάζεται το ρομπότ θα αναλάβει υπηρεσία και στα υπόλοιπα εργοστάσια της Moto Guzzi σε όλο τον κόσμο σε Ινδία, Βιετνάμ και Ινδονησία. Τα ρομπότ Kilo μπορούν «να κινούνται με ασφάλεια μεμονωμένα αλλά και γύρω από τους εργαζόμενους σε πολύπλοκα περιβάλλοντα και θα είναι κατάλληλα για χρήση από οποιονδήποτε τομέα που βασίζεται στην μαζική παραγωγή αγαθών» δήλωσε ο Γκρεγκ Λιν, διευθύνων σύμβουλος του τομέα ανάπτυξης ρομποτικών τεχνολογιών της Piaggio (PFF). https://www.naftemporiki.gr/techscience/1614056/h-techniti-noimosyni-xerei-apo-vespa/

Το James Webb έκανε αυτοψία σε εργοστάσιο παραγωγής άστρων (βίντεο) πηγή φωτό. (NASA, ESA, CSA, STScI) Μια από τις εικόνες της περιοχής γέννησης άστρων που παρατήρησε το διαστημικό τηλεσκόπιο Αποκαλύπτονται εντυπωσιακά κοσμικά φαινόμενα.Θεαματικές εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST) αποκαλύπτουν τις εκπληκτικές και περίπλοκες λεπτομέρειες των φαινομένων που εξελίσσονται σε μια περιοχή γέννησης άστρων στον Τριγωνικό Γαλαξία. Το James Webb διείσδυσε σε μια περιοχή σχηματισμού άστρων που έχει την κωδική ονομασία NGC 604 και βρίσκεται περίπου 2,7 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Ο Τριγωνικός Γαλαξίας, μέσα στον οποίο βρίσκεται η περιοχή NGC 604 είναι επίσης γνωστός ως Μεσιέ 33 (M33).Τα νέφη αερίου που γεμίζουν αυτή την περιοχή αστρογένεσης υπολογίζεται ότι έχουν διάμετρο περίπου 1,300 έτη φωτός. Το NGC 604 εκτιμάται ότι είναι σχετικά νέο σε ηλικία μόλις 3,5 εκατομμυρίων ετών, ένα… βρέφος σε σύγκριση με το ηλικίας 4,6 δισεκατομμυρίων ετών ηλιακό μας σύστημα. Οι εικόνες του James Webb δείχνουν δομές κοσμικής ύλης που περικλείουν πάνω από 200 άστρα στα αρχικά στάδια της ζωής τους. Αυτά τα αστέρια τύπου Β και Ο, μερικά από τα οποία έχουν μάζα περίπου 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου είναι σπάνιο φαινόμενο να βρεθούν σε τόσο μεγάλες συγκεντρώσεις όπως αυτή σε σχετικά κοντινές αποστάσεις από εμάς στο Σύμπαν.Αυτά τα βρέφη αστέρια εκπέμπουν έντονη ακτινοβολία, ειδικά σε υπεριώδη μήκη κύματος, και εκτοξεύουν ισχυρούς αστρικούς ανέμους που δημιουργούν δομές που μοιάζουν με «σπήλαια» μέσα στις περιοχές αερίου. Ελικοειδείς δομές αερίου διακρίνονται ως φωτεινά κόκκινα νήματα που εκτείνονται από αυτά τα κενά. Μια απόκοσμη μπλε και άσπρη λάμψη γύρω από αυτές τις έλικες είναι το αποτέλεσμα του υπεριώδους φωτός που ιονίζει το αέριο υδρογόνο.Οι έντονες πορτοκαλί ραβδώσεις υποδεικνύουν την παρουσία μορίων με βάση τον άνθρακα που ονομάζονται «πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες» (PAHs). Αυτό είναι σημαντικό επειδή οι PAH διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό τόσο των άστρων όσο και των πλανητών και θεωρούνται σημαντικά δομικά στοιχεία για τη ζωή εδώ στη Γη. Ωστόσο, η προέλευση των PAH παραμένει ένα μυστηριο. Πέρα από τα σκοτεινά κενά υπάρχουν κόκκινα νέφη που υποδηλώνουν την παρουσία μη ιονισμένου μοριακού υδρογόνου. Σε αυτό το ψυχρότερο αέριο είναι πιο πιθανό να σχηματιστούν αστέρια. Στην εικόνα του διακρίνονται πολύ φωτεινά μπλε άστρα ενώ εξελίσσεται η διαδικασία σχηματισμού των τοπικών σπηλαίων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1613347/to-james-webb-ekane-aytopsia-se-ergostasio-paragogis-astron-vinteo/

Κοιτάξτε ψηλά στις 21 Απριλίου, τον ουρανό θα διασχίσει ένα… Έβερεστ (βίντεο) πηγή φωτο. (Brian Ottum) Εικόνα του κομήτη 12P/Pons-Brooks όπως τον κατέγραψε στις 3 Μαρτίου ο ερασιτέχνης αστρονόμος Μπράιαν Ότουμ Τεράστιος κομήτης θα πλησιάσει τον Ήλιο σε 40 μέρες.Ονομάζεται 12P/Pons-Brooks και είναι ένας κομήτης που όπως συνηθίζεται πήρε το όνομα του από τους αστρονόμους που τον εντόπισαν. Τον Γάλλο Ζαν Λουί Πονς που τον ανακάλυψε το 1812 και τον Αμερικανό βρετανικής καταγωγής Ουίλιαμ Ρόμπερτ Μπρουκς που μελέτησε την τροχιά του το 1883.Πρόκειται για ένα κομήτη με μέγεθος μεγαλύτερο από αυτό του Έβερεστ που οι επιστήμονες τον κατατάσσουν στους κομήτες που χαρακτηρίζουν «τύπου Χάλει» που είναι κομήτες που η τροχιακή τους κίνηση τους φέρνει στη διαστημική μας γειτονιά και πλησιάζουν τη Γη κάθε περίπου 70 έτη άρα κατά βάση ένας άνθρωπος έχει την ευκαιρία να δει μια φορά στη ζωή του ένα τέτοιο κομήτη.Ο 12P/Pons-Brooks έρχεται στην περιοχή μας κάθε 71,3 έτη και βρίσκεται σε πορεία που θα τον φέρει στις 21 Απριλίου στο πλησιέστερο σημείο της τροχιακής του κίνησης στον Ήλιο. Ένας κομήτης που είναι μεγαλύτερος από το Έβερεστ θα μπορούσε να γίνει ορατός με γυμνό μάτι τις επόμενες εβδομάδες καθώς συνεχίζει την πρώτη του επίσκεψη στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα εδώ και περισσότερα από 70 χρόνια, λένε αστρονόμοι.Οι αστρονόμοι αναφέρουν ότι οι διαδικτυακές εφαρμογές και υπηρεσίες χαρτογράφησης διαστημικών σωμάτων δείχνουν την πορεία του κομήτη και όποιος το επιθυμεί μπορεί με ένα κοινό ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο ή ακόμη και με ένα ζευγάρι κιάλια να δει το πέρασμα του κομήτη από τον Ήλιο σε σαράντα μέρες. Όμως ο κομήτης θα συνεχίσει την πορεία του και θα κάνει το πιο κοντινό του πέρασμα από τη Γη στις 2 Ιουνίου οπότε πιθανότατα θα είναι ακόμη πιο εύκολη η παρατήρηση του τότε. Ο κομήτης 12P/Pons-Brooks είναι ένας κρυοηφαιστειακός κομήτης. Όπως όλοι οι άλλοι κομήτες, το παγωμένο αντικείμενο αποτελείται από έναν στερεό πυρήνα, γεμάτο με ένα μείγμα πάγου, σκόνης και αερίου ενώ περιβάλλεται από ένα νέφος αερίου που ονομάζεται κώμα, το οποίο πηγάζει από το εσωτερικό του κομήτη. Σε αντίθεση με τους περισσότερους άλλους κομήτες, το αέριο και ο πάγος μέσα στον πυρήνα του 12P συσσωρεύονται τόσο πολύ που το ουράνιο αντικείμενο μπορεί να εκραγεί βίαια, εκτοξεύοντας το παγωμένο του εσωτερικό υλικό, γνωστό ως κρυόμαγμα, μέσα από μεγάλες ρωγμές στο κέλυφος του πυρήνα.Στις 20 Ιουλίου του 2023 πολλοί αστρονόμοι εντόπισαν μια έκρηξη στον κομήτη, ο οποίος έγινε ξαφνικά περίπου 100 φορές φωτεινότερος από ό,τι συνήθως φαίνεται. Αυτή η αύξηση της φωτεινότητας συνέβη όταν το κώμα (το νεφελώδες περίβλημα) του κομήτη διογκώθηκε ξαφνικά με αέρια και κρυστάλλους πάγου που απελευθερώθηκαν από το εσωτερικό του κομήτη, επιτρέποντάς του να αντανακλά περισσότερο ηλιακό φως πίσω στη Γη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1612967/koitaxte-psila-stis-21-aprilioy-ton-oyrano-tha-diaschisei-ena-everest-vinteo/

Tim Berners-Lee: Τι «βλέπει» για το μέλλον ο εφευρέτης του World Wide Web. Ο Παγκόσμιος Ιστός γίνεται επίσημα 35 ετών σήμερα, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό ορόσημο στην ανάπτυξη της σύγχρονης τεχνολογίας Ο Tim Berners-Lee, ο εφευρέτης του World Wide Web Προσωπικοί βοηθοί τεχνητής νοημοσύνης που γνωρίζουν την κατάσταση της υγείας μας και το νομικό ιστορικό μας από μέσα προς τα έξω. Η δυνατότητα να μεταφέρετε τα δεδομένα σας από το ένα μέρος στο άλλο απρόσκοπτα χωρίς εμπόδια. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις προβλέψεις για το μέλλον του διαδικτύου από τον εφευρέτη του World Wide Web, Tim Berners-Lee, στην 35η επέτειο της εφεύρεσής του, σύμφωνα με το CNBC. Η πινακίδα αυτή βρίσκεται στο CERN, εκεί όπου δημιουργήθηκε το World Wide Web Ο Berners-Lee πιστώνεται με την εφεύρεση της τεχνολογίας που αλλάζει τον κόσμο το 1989, ενώ εργαζόταν στο CERN, το ελβετικό ερευνητικό κέντρο σωματιδιακής φυσικής.Ο γεννημένος στο Λονδίνο επιστήμονας υπολογιστών υπέβαλε πρόταση για ένα σύστημα διαχείρισης πληροφοριών για να βοηθήσει τους συναδέλφους του να μοιράζονται πληροφορίες μεταξύ τους.Ο Berners-Lee συνέχισε να εργάζεται πάνω στην ιδέα του για αυτό το σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών και μέχρι το 1991, ο Παγκόσμιος Ιστός ήταν σε λειτουργία. Η πρώτη ιστοσελίδα: http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html Στις δεκαετίες που έχουν περάσει από τη δημιουργία του διαδικτύου, ο Berners-Lee βλέπει μερικά από τα μειονεκτήματα που έχουν προκύψει. Πρώτον, οι ροές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης προσαρμοσμένες από αλγόριθμους AI σημαίνουν ότι οι άνθρωποι «αισθάνονται θυμωμένοι και αναστατωμένοι ή μισητοί», λέει.Εν τω μεταξύ, η ευκολία παραγωγής περιεχομένου σε πλατφόρμες κοινωνικών μέσων και η δημιουργία νέων ιστότοπων και ιστολογίων έχει οδηγήσει σε «αποδυνάμωση» για τους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις – και απώλεια ιδιοκτησίας στα δεδομένα μας, προσθέτει.Αλλά ο Berners-Lee εξακολουθεί να έχει κάποια αισιοδοξία για το μέλλον. Εδώ είναι μερικές από τις κορ Πρόβλεψη 1: Όλοι θα έχουν έναν προσωπικό βοηθό AI Μία από τις μεγάλες προβλέψεις του Berners-Lee είναι ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μεταμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με το διαδίκτυο.Με την άφιξη των εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης, όπως το ChatGPT της OpenAI που υποστηρίζεται από τη Microsoft, οι εταιρείες τεχνολογίας στοιχηματίζουν ότι οι καταναλωτές θα ασχοληθούν πολύ περισσότερο με τα ψηφιακά chatbots για να λάβουν πληροφορίες που χρειάζονται και να τους βοηθήσουν να παράγουν γραπτό υλικό, ακόμη και κώδικα.Υπάρχουν ήδη εταιρείες που προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν πώς θα μοιάζει η αλληλεπίδρασή μας με το διαδίκτυο χρησιμοποιώντας συσκευές που λειτουργούν με AI, συμπεριλαμβανομένης της Samsung με το smartphone Galaxy S24 και της αμερικανικής startup Humane AI με τη φορητή συσκευή pin. Πρόβλεψη 2: Θα αναλάβουμε την πραγματική κυριότητα των δεδομένων μας σε όλες τις πλατφόρμες — συμπεριλαμβανομένης της εικονικής πραγματικότητας Ένα άλλο πράγμα που προβλέπει ο Berners-Lee είναι ένας ιστός στον οποίο όλοι θα έχουμε τον πλήρη έλεγχο των δεδομένων μας.Έτσι, αντί να παραδώσουμε την ιδιοκτησία των δεδομένων μας στην Google, τη Meta, την Amazon, την Apple, τη Microsoft και άλλους τεχνολογικούς γίγαντες, θα είμαστε σε θέση να κατέχουμε τα δεδομένα μας μέσω ενός καταστήματος δεδομένων ή “pod”.“Θα σκεφτείτε το pod δεδομένων σας ως τον ψηφιακό σας χώρο, θα το σκεφτείτε ως ένα πράγμα με το οποίο αισθάνεστε πολύ άνετα”, εξηγεί ο Berners-Lee. Πρόβλεψη 3: Μια εταιρεία Big Tech θα μπορούσε να διαλυθεί Ένα άλλο πράγμα που ο Berners-Lee λέει ότι μπορεί να συμβεί στο μέλλον είναι μια μεγάλη εταιρεία τεχνολογίας που αναγκάζεται να διαλυθεί…. διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ: From AI assistants to Big Tech breakup: World Wide Web inventor’s top predictions as it turns 35 πηγή: https://www.ot.gr/2024/03/12/texnologia/tim-berners-lee-ti-vlepei-gia-to-mellon-o-efeyretis-tou-world-wide-web/

Roscosmos Το Soyuz MS-25 είναι γεμάτο με καύσιμο και συμπιεσμένα αέρια. Μετά τον ανεφοδιασμό, το πλοίο παραδόθηκε στο MIC της τοποθεσίας 254 και εγκαταστάθηκε στο χώρο εργασίας για περαιτέρω εργασίες - αποθήκευση φορτίου, έλεγχος στεγανότητας των καταπακτών και έλεγχος φωτογράφησης του προϊόντος, τοποθέτηση θερμομόνωσης οθόνης-κενού στην επιφάνεια του διαμερίσματα, ζύγιση ελέγχου του πλοίου και ελλιμενισμός του με το μεταβατικό διαμέρισμα του οχήματος εκτόξευσης. Έναρξη: 21 Μαρτίου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569289 Roscosmos Σήμερα στις 18:20 ώρα Μόσχας, το διαστημικό σκάφος Crew Dragon με έναν κοσμοναύτη Roscosmos αποσυνδέθηκε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Splashdown - 12 Μαρτίου στα ανοικτά των ακτών της Φλόριντα στις 12:50 ώρα Μόσχας. Το πλήρωμα της αποστολής Crew-7 περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη μας Konstantin Borisov, τους αστροναύτες Jasmine Moghbeli, Andreas Mogensen και Satoshi Furukawa, οι οποίοι εργάζονται στον ISS από τον Αύγουστο του 2023. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_569290

To βασίλειο των αμόλλοφων του Αρη (βίντεο) πηγή φωτό. (NASA/JPL-Caltech/University of Arizona) Η νέα εικόνα αμμόλοφων του Κόκκινου Πλανήτη Νέα στοιχεία για τις συνθήκες που επικρατούν στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη.Αυτή η νέα εικόνα που έδωσε στη δημοσιότητα η NASA από τον Άρη δείχνουν μια σειρά από αμμόλοφους στην επιφάνεια του πλανήτη. Οι αμμόλoφοι που μοιάζουν με λακούβες ονομάζονται barchan και από το σχήμα τους οι επιστήμονες εικάζουν ότι έχουν αντίθετη φορά στον άνεμο.Ο άλλος τύπος αμμόλοφων που είναι μακριές και γραμμικές ονομάζονται αμμοθίνες. Αυτοί οι δύο τύποι αμμόλοφων δείχνουν ο καθένας την κατεύθυνση του ανέμου με διαφορετικούς τρόπους: οι barchan έχουν απότομη κλίση και τελικό σχήμα που μοιάζει με μισοφέγγαρο ενώ οι γραμμικοί αμμόλοφοι εκτείνονται κατά μήκος της κύριας κατεύθυνσης του ανέμου.Οι γραμμικοί αμμόλοφοι, ωστόσο, συνήθως υποδεικνύουν ένα καθεστώς ανέμου με τουλάχιστον δύο διαφορετικούς επικρατούντες ανέμους, οι οποίοι απλώνουν την άμμο κατά μήκος της μέσης κατεύθυνσής τους. Σε πολλά σημεία αυτής της εικόνας διακρίνονται αμμόλοφοι barchan να μετατρέπονται σε γραμμικούς αμμόλοφους. Γίνεται συνεχής καταγραφή των αμμόλοφων που δημιουργούνται στον Άρη και έχει διαπιστωθεί ότι εκτός από τους barchan και τις αμμοθίνες υπάρχουν και άλλοι τύποι αμμόλοφων που δημιουργούνται στον Άρη και στο σχήμα και τη δυναμική τους παίζουν ρόλο οι τοπικοί παράγοντες.Έχουν εντοπιστεί για παράδειγμα, μικροί σε μέγεθος αμμόλοφοι που σχηματίζονται πολλοί μαζί σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους και έχουν σχεδόν τέλειο κυκλικό σχήμα. Οι εικόνες των δορυφόρων που χαρτογραφούν και μελετούν τον Άρη δείχνουν αυτούς τους αμμόλοφους με σκουρόχρωμη απόχρωση κάνοντας τους να μοιάζουν με… μίνι μαύρες τρύπες που μετακόμισαν από το Διάστημα στην επιφάνεια του πλανήτη. Η καλύτερη κατανόηση των συνθηκών που επικρατούν στην επιφάνεια του Άρη θα βοηθήσει στην πιο αποτελεσματική οργάνωση των επανδρωμένων αποστολών που σχεδιάζονται να πραγματοποιηθούν από κρατικές διαστημικές υπηρεσίες και ιδιωτικές εταιρείες στον Κόκκινο Πλανήτη εντός της προσεχούς δεκαετίας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1612020/to-vasileio-ton-amollofon-toy-ari-vinteo/

Roscosmos Ο κοσμοναύτης Nikolai Chub κατέγραψε πώς ο ISS εισήλθε στη σκιώδη πλευρά της Γης. Κοίτα, ο πλανήτης φαίνεται να λάμπει από μέσα! Φορέστε τα ακουστικά σας και βυθιστείτε στην ατμόσφαιρα του διαστήματος Πόσες φορές καταφέρατε να πιάσετε τη λάμψη του ήλιου στο τέλος του βίντεο; https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243953%2F31c91cea8816dacd13%2Fpl_wall_-30315369

Ο «πόλεμος» για τα ταλέντα της τεχνητής νοημοσύνης παίρνει φωτιά στην Ευρώπη. Τα μεγάλα μυαλά της AI είναι περιζήτητα - Και οι εταιρείες καλούνται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.Και ξαφνικά η Ευρώπη γέμισε με startups τεχνητής νοημοσύνης, που είτε παρουσιάζουν νέες εφαρμογές είτε θέλουν να τα «βάλουν» με το δημοφιλές chatbot, ChatGPT της OpenAΙ στο πεδίο της generative AI. Η μάχη κινείται σε δύο επίπεδα: προσέλκυση κεφαλαίων και προσέλκυση ταλέντων. Και το δεύτερο πολλές φορές αποδεικνύεται ακόμη πιο δύσκολο, αλλά και καθοριστικό από το πρώτο.Με επενδυτές και startuppers να ζουν στον πυρετό των νέων project, οι παραδοσιακοί παίχτες, όπως η DeepMind της Google, καλούνται να αποφασίσουν αν θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για τις αμοιβές των ταλέντων ή θα μείνουν εκτός της ευρωπαϊκής κούρσας.Η καναδική Cohere και οι αμερικανικές Anthropic και OpenAΙ έχον ανοίξει από πέρυσι γραφεία στην Ευρώπη, ενισχύοντας έτι περαιτέρω τον ανταγωνισμό. Η DeepMind, που ιδρύθηκε το 2010 και πέρασε στον έλεγχο της Google το 2014, απέκτησε έτσι νέους ανταγωνιστές. Πρόκειται για μία εταιρεία της οποίας τα εργαλεία AI χρησιμοποιούνται σε μία ευρεία γκάμα πεδίων, από παιχνίδια έως τη βιολογία. Η εταιρεία ήδη έρχεται αντιμέτωπη με «εκροές» ταλέντων, καθώς στελέχη της παραιτούνται για να μεταπηδήσουν σε άλλες startups που προσφέρουν υψηλότερες αποδοχές ή και να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση.Μεταξύ αυτών που εγκατέλειψαν την εταιρεία είναι και ο συνιδρυτής Μουσταφά Σουλεϊμάν, ο οποίος «έστησε» την Infection AI μαζί με τον δισεκατομμυριούχο του LinkedIn, Ράιντ Χόφμαν και τον ερευνητή Άρθουρ Μενς, CEO της Mistral ΑΙ. Και οι δύο εταιρείες έχουν εξασφαλίσει χρηματοδότηση εκατοντάδων εκατομμυρίων, όπως και σημαντικές προσθήκες ταλέντων στο δυναμικό τους, τους λίγους μήνες που δραστηριοποιούνται.Σε μία εμφανή προσπάθεια να φρενάρει το κύμα φυγής, η DeepMind έδωσε σε ερευνητές της πρόσβαση σε μετοχές αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με το Reuters, που επικαλείται καλά πληροφορημένες πηγές. «Είναι ένας άκρως ανταγωνιστικός χώρος. Συνεχίζουμε να προσελκύουμε και να “αναθρέφουμε” ταλέντα» δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο εκπρόσωπος της Deep Mind. Κλείνοντας την ψαλίδα Σύμφωνα με την εταιρεία στελέχωσης προσωπικού Avery Fairbank, καταγράφεται το τελευταίο διάστημα «αισθητή αύξηση» στους μισθούς των υψηλόβαθμων στελεχών, εκείνων δηλαδή της κατηγορίας που είναι γνωστή στον χώρο του επιχειρείν ως C-suite – CEO (διευθύνων σύμβουλος), CFO (οικονομικός διευθυντής), COO (γενικός διευθυντής επιχειρήσεων) κτλ.Η είσοδος ξένων γιγάντων της AI, όπως είναι οι Anthropic και Cohere στην αγορά του Λονδίνου, θα έρθει να οξύνει ακόμη περισσότερο τον ανταγωνισμό για ταλαντούχα στελέχη του τομέα, εκτιμά ο Τσάρλι Φέαρμπανκ, γενικός διευθυντής της Fairbank. Στελέχη που ελάμβαναν ετήσιο μισθό 350.000 λιρών έχουν δει τα πακέτα των απολαβών τους να αυξάνονται κατά 50.000 έως 100.000 λίρες, τους τελευταίους μήνες. Η Cohere, η οποία σχεδιάζει in-house chatbots και άλλα εργαλεία για τους πελάτες της, προσέλαβε τον Φιλ Μπλάνσομ, εκ των κορυφαίων ερευνητών της DeepMind επί επτά χρόνια, ως επικεφαλής της επιστημονικής της ομάδας το 2022. Ο Σεμπάστιαν Ρούντερ επίσης έφυγε από την DeepMind για να ενταχθεί στην καναδική εταιρεία τον Ιανουάριο. «Είναι σπάνιο να βρίσκεις μία εταιρεία που χτίζει κάτι τεράστιο από την αρχή, συγκεντρώνοντας τα καλύτερα μυαλά της επιστημονικής κοινότητας. Όταν το βρίσκεις, δεν χάνεις την ευκαιρία» δήλωσε ο ίδιος στο Reuters. Ο νέος παίχτης εκ Γαλλίας με στήριξη εξ Αμερικής Δυναμικά στον χώρο μπαίνει και η γαλλική startup Mistral AI, με την οποία ανακοίνωσε πρόσφατα στρατηγική συνεργασία η Microsoft. Mία νέα στρατηγική συνεργασία με τη γαλλική Mistral AI ανακοίνωσε η Microsoft. Πρόκειται για μία startup που θεωρείται η ευρωπαϊκή απάντηση στην OpenAI, τη δημιουργό του ChatGPT. Και η κίνηση αυτή αποκαλύπτει ότι ο αμερικανικός κολοσσός λογισμού θέλει να επεκταθεί πέρα από το δημοφιλές chatbot, αφήνοντας ισχυρό αποτύπωμα στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης και την Ευρώπη.Σε ανακοίνωσή της η Microsoft αναφέρει ότι επενδύει στην μόλις 10 μηνών εταιρεία για να τη βοηθήσει να «ξεκλειδώσει» νέες εμπορικές ευκαιρίες και να επεκταθεί στις διεθνείς αγορές, χωρίς να δώσει περισσότερες πληροφορίες για την οικονομική συναλλαγή. Υπενθυμίζεται ότι η εταιρεία είναι ήδη ο μεγαλύτερος μέτοχος της αμερικανικής OpenAI. Πρόκειται όπως σχολιάζουν διεθνείς αναλυτές για μία ξεκάθαρη ψήφο εμπιστοσύνης στην ευρωπαϊκή τεχνολογία και τα ταλέντα της ηπείρου.Βάσει της συμφωνίας τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα (LLM) της Mistral – η τεχνολογία πίσω από τα προϊόντα της generative ΑΙ – θα είναι διαθέσιμα στην πλατφόρμα υπολογιστικού νέφους (cloud computing), Azure, της Microsoft. Μέχρι στιγμής μόνο τα LLM της OpenAI φιλοξενούνται στην πλατφόρμα. Δείτε όλο το αφιέρωμα Digital Transformation

Το Σύμπαν (σε μία σελίδα). Πριν περίπου 13,8 δισ. χρόνια, μέσω μιας «Μεγάλης Έκρηξης», το παρατηρήσιμο Σύμπαν έβγαινε από την εποχή Planck, έχοντας μέγεθος γύρω στα 10-35μέτρα και θερμοκρασία περίπου 1032Κ. Το τι έγινε πριν, δηλαδή αν τα πάντα ξεκίνησαν τη χρονική στιγμή μηδέν από μια κβαντική χωροχρονική ανωμαλία ή αν το Σύμπαν είχε μια τελείως διαφορετική και πολύπλοκη Ιστορία προηγουμένως, αν αυτό ήταν όλο το Σύμπαν ή ένα μόνο τμήμα του, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Δεν έχουμε τα επιστημονικά εργαλεία να το κάνουμε, δεν γνωρίζουμε τους φυσικούς νόμους που διέπουν την ύλη σε τέτοιες κλίμακες. Ακολούθησε η φάση του Πληθωρισμού, μια ραγδαία και εκθετική διαστολή του Σύμπαντος, που οδήγησε στο ότι το παρατηρήσιμο Σύμπαν είναι μόλις ένα απειροελάχιστο τμήμα της αρχικής περιοχής. Μέσα στα πρώτα τρία λεπτά είχαν ήδη συντελεστεί μια σειρά από μεταβάσεις φάσης που ξεχώρισαν τις τέσσερις αλληλεπιδράσεις (βαρυτική, ηλεκτρομαγνητική, ισχυρή πυρηνική και ασθενή πυρηνική) και έδωσαν στην ύλη τη μορφή που ξέρουμε, με τα στοιχειώδη σωμάτια (κουάρκ, λεπτόνια, μποζόνια, σωματίδιο Higgs), και στη συνέχεια πυρήνες υδρογόνου και ηλίου.Για 380.000 χρόνια το παρατηρήσιμο Σύμπαν απλώς διαστελλόταν και ψυχόταν, ώσπου μέσα σε αυτή την αρχέγονη σούπα πλάσματος σχηματίστηκαν τα πρώτα άτομα υδρογόνου. Τα φωτόνια μπορούσαν να διαδίδονται πλέον ελεύθερα και το Σύμπαν μας έγινε διαφανές. Η διαστολή και η ψύξη συνέχιζαν για αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, στη διάρκεια των οποίων αμελητέες διακυμάνσεις στην κατανομή της ύλης αρχίζουν και οδηγούν σε συσσώρευση και στη δημιουργία δομών. Από τα 150 εκατομμύρια χρόνια ως το ένα δισεκατομμύριο χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, οι παραπάνω συσσωρεύσεις ύλης, ως αποτέλεσμα της βαρυτικής κατάρρευσης μεγάλων μοριακών νεφελωμάτων αερίου και σκόνης, αρχίζουν και δημιουργούν τα πρώτα αστέρια τα οποία εκκινούν τις πυρηνικές τους αντιδράσεις και παράγουν φως, και τους πρώτους γαλαξίες, οι οποίοι περιβάλλονται από μια άλω «σκοτεινής ύλης». Είναι η εποχή της «Κοσμικής Αυγής».Κατά τη διάρκεια των επόμενων δισεκατομμυρίων ετών, η ύλη συνεχίζει να σμηνοποιείται και να σχηματίζει μεγαλύτερες δομές, όπως ομάδες και σμήνη γαλαξιών. Οι πάνω από 400 δισ. γαλαξίες, καθένας από τους οποίους έχει δεκάδες εκατομμύρια αστέρια, συνεχίζουν να εξελίσσονται. Καθώς καίνε τα πυρηνικά τους καύσιμα, τα αστέρια πεθαίνουν δίνοντας λευκούς νάνους και μαύρες τρύπες, διοχετεύοντας στο διάστημα βαρύτερα στοιχεία και δημιουργώντας νεφελώματα τα οποία οδηγούν σε νέα αστέρια, γύρω από τα οποία σχηματίζονται πλανήτες, είτε βαρχώδεις, είτε αέριοι. Την ίδια στιγμή, περίπου 5 με 6 δισ. χρόνια πριν, η μυστηριώδης ‘σκοτεινή’ ενέργεια γίνεται κυρίαρχη και η διαστολή του Σύμπαντος αρχίζει να επιταχύνεται.Έτσι, πριν από περίπου 4,6 δισ. χρόνια, δημιουργήθηκε ο Ήλιος και το ηλιακό μας σύστημα. Ένας από τους πλανήτες του, η Γη, είχε όλες τις κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας, πίεσης, ατμοσφαιρικής σύστασης, παρουσία νερού σε υγρή μορφή και ηλεκτρικών εκκενώσεων, ώστε οι ανόργανες ενώσεις να δώσουν οργανικά μεγαλομόρια και τελικά μονοκύτταρους οργανισμούς, περίπου 4 με 4,5 δισ. χρόνια πριν. Για πολύ καιρό η ζωή είχε αυτή την πρωτόγονη μορφή, ώσπου γύρω στα 1 δισ. με 600 εκατ. χρόνια πριν δημιουργήθηκαν οι πολυκύτταροι οργανισμοί, τα φυτά, τα ζώα, τα θηλαστικά, οι ανθρωπίδες και τελικά ο σύγχρονος άνθρωπος, ο Άνθρωπος ο Σοφός (Homo Sapiens), το είδος μας. Στη συνέχεια αναπτύξαμε λόγο, οργανωθήκαμε σε κοινωνίες και φτάσαμε σε ένα σημείο διανοητικής ανάπτυξης όπου θέσαμε στον εαυτό μας το ερώτημα «Από πού προερχόμαστε;», που αποτελεί ένας από τους ορισμούς της «νοήμονος ζωής». Και όχι μόνο το θέσαμε, αλλά όπως θα δούμε, μπορούμε πλέον να δίνουμε αρκετά λεπτομερείς απαντήσεις. Καθόλου άσχημα!» απόσπασμα από το βιβλίο του Μάνου Σαριδάκη –ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, εκδόσεις Παπαδόπουλος-2024 Τι έγινε πριν τη Μεγάλη Έκρηξη; Πόσο μεγάλο και πόσο «παλιό» είναι το Σύμπαν; Διαστέλλεται; Και τι υπάρχει πέρα από αυτό; Πώς γεννιέται ένα αστέρι και τι είναι οι μαύρες τρύπες; Πότε θα γίνει ο Ήλιος Κόκκινος Γίγαντας; Η Επιστήμη είναι σε καλό δρόμο για τη μελέτη της Ιστορίας του παρατηρήσιμου Σύμπαντος: από τη Μεγάλη Έκρηξη μέχρι τον σχηματισμό της Γης και όλων των Ειδών της. Ο Μάνος Σαριδάκης, κύριος ερευνητής στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, φέρνει κοντά μας με συνοπτικό και εύληπτο τρόπο τις εντυπωσιακές γνώσεις της Επιστήμης. Ο Μάνος Σαριδάκης είναι Κύριος Ερευνητής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, με ερευνητικά αντικείμενα την Αστροσωματιδιακή Κοσμολογία και τις Θεωρίες Βαρύτητας. Είναι Διδάκτωρ Πυρηνικής Φυσικής του ΕΚΠΑ, και έχει εργαστεί ως μεταδιδακτορικός ερευνητής, Επίκουρος Καθηγητής και Επισκέπτης Καθηγητής στο ΕΜΠ, στη Γαλλία (Saclay και IAP), στις ΗΠΑ (Baylor U.), στη Χιλή (PUCV), και στη Λ.Δ. Κίνας (Tsing Hua και USTC). Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 280 ερευνητικές εργασίες σε διεθνή περιοδικά με κριτές, και έχει συγγράψει 5 βιβλία. Το ερευνητικό του έργο έχει εξαιρετική διεθνή αναγνώριση, ενώ βρίσκεται στις ανώτατες θέσεις της διεθνούς κατάταξης του Πανεπιστημίου του Stanford με το 1% των πιο επιδραστικών επιστημόνων παγκοσμίως. https://physicsgg.me/2024/03/12/το-σύμπαν-σε-μία-σελίδα/

Η σκοτεινή επιστημονική γνώση. Η επίγνωση της άγνοιας ως προϋπόθεση της νέας επιστημονικής περιπέτειας ● Η σημερινή επιστημονική άγνοια για τη φύση και τη λειτουργία της σκοτεινής ύλης και ενέργειας είναι πολύ διαφορετική από την άγνοια του παρελθόντος. Διότι, παραδόξως, είναι μια «συνειδητή άγνοια», αφού αναγνωρίζει ρητά τόσο τα ερευνητικά-μεθοδολογικά της αδιέξοδα όσο και τα ιστορικά-γνωστικά όριά της Αν κατά τον εικοστό αιώνα οι κοσμολογικές και αστροφυσικές έρευνες αποκάλυψαν τη διαστολή του Σύμπαντος, την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου, δύο σαφείς ενδείξεις υπέρ της θεωρίας της Μεγάλης Εκρηξης (Big Bang), που πριν από σχεδόν δεκατέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια δημιούργησε όλη τη μάζα και την ενέργεια του Σύμπαντος, τότε ο εικοστός πρώτος αιώνας αναμένεται να είναι ο αιώνας των ακριβέστερων μετρήσεων και της διερεύνησης του ρόλου της σκοτεινής ύλης και ενέργειας στη διαμόρφωση του φυσικού Κόσμου.Τόσο η επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος όσο και η διαμόρφωση της δυναμικής όλων των ουράνιων σωμάτων, εξαρτώνται από τη συνέργεια δύο εντελώς αόρατων, μέχρι χθες, φυσικών παραγόντων: της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας. Δύο αόρατοι κοσμολογικοί παράγοντες που, απ’ ό,τι φαίνεται, έπαιξαν και εξακολουθούν να παίζουν αποφασιστικό ρόλο στα ορατά μακροφυσικά και τα μικροφυσικά φαινόμενα.Πάντως, όλες οι θεωρητικές «λύσεις», δηλαδή οι επιστημονικές υποθέσεις που έχουν προταθεί μέχρι σήμερα για να εξηγήσουν την παρουσία αυτών των αινιγματικών φυσικών οντοτήτων, αποδείχτηκαν εμπειρικά ατεκμηρίωτες και θεωρητικά ανεπαρκείς, γεγονός που δημιουργεί μια σοβαρή επιστημονική, μεθοδολογική και γνωσιολογική κρίση στη σύγχρονη Φυσική.Ετσι, σήμερα, ολοένα και περισσότεροι φυσικοί διερωτώνται: Αν η αναμφισβήτητη αύξηση των επιστημονικών τους γνώσεων για τη Φύση, εκτός από τις ασύλληπτες τεχνολογικές εφαρμογές που αυτή η γνώση συνεπάγεται, οδηγεί εντέλει στη συνειδητοποίηση της βαθύτερης επιστημονικής τους άγνοιας; Κι αν η αναγνώριση της μεγάλης επιστημονικής άγνοιας είναι το υψηλό τίμημα που πρέπει να καταβάλει η σύγχρονη Φυσική για τη μελλοντική πρόοδο των γνώσεών της.Ωστόσο, όπως θα δούμε, η σημερινή επιστημονική άγνοια είναι πολύ διαφορετική από την άγνοια του παρελθόντος, γιατί δεν πρόκειται για απουσία γνώσης λόγω της εσκεμμένης παράλειψης κάποιων ορατών δεδομένων, αντίθετα, η σημερινή άγνοιά μας προκύπτει από την πρόοδο των επιστημονικών γνώσεων και των συστηματικών ερευνών. Πρόκειται, παραδόξως, για μία «συνειδητή άγνοια», που αναγνωρίζει ρητά αφενός τα ερευνητικά-μεθοδολογικά της αδιέξοδα και αφετέρου τα γνωστικά της όρια. Από τα σκότη της Φύσης στην επίγνωση του σκότους Αν η επιταχυνόμενη απομάκρυνση των γαλαξιών και η ταχύτερη κίνηση των πιο μακρινών αστέρων διαψεύδουν τη νευτώνεια αρχή της βαρύτητας ή την ανανεωμένη εκδοχή της στη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, τότε η επιστήμη της Φυσικής οφείλει να αναθεωρήσει τις, μέχρι σήμερα, αποδεκτές κοσμολογικές της προκαταλήψεις και βεβαιότητες. Και για να εξηγηθούν αυτά τα νέα και απρόσμενα κοσμολογικά δεδομένα, οι φυσικοί επινόησαν τις πρόσφατες θεωρίες της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας.Ομως, δεν συμφωνούν όλοι οι φυσικοί για την ανάγκη μιας τόσο ριζικής επιστημονικής επανάστασης, κάποιοι, μάλιστα, επιμένουν ότι οι νέες «σκοτεινές» θεωρίες επινοήθηκαν όχι για να αλλάξει το καθιερωμένο κοσμολογικό μοντέλο, αλλά για να διασωθεί και να παραμείνει αλώβητο παρά τις πολυάριθμες εμπειρικές διαψεύσεις! Παρόλα αυτά, τόσο η σκοτεινή ύλη όσο και η σκοτεινή ενέργεια αποτελούν πλέον δύο βασικά ερευνητικά προγράμματα, επειδή μόνο η αποδοχή τους εξηγεί μια σειρά από θεμελιώδη φυσικά φαινόμενα, που διαφορετικά θα ήταν επιστημονικά ανεξήγητα και, επειδή δεν μπορούν να εξηγηθούν, θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ως «υπερφυσικές» οντότητες.Η αποδοχή, λοιπόν, τέτοιων σκοτεινών φυσικών οντοτήτων δεν αποτελεί μια παράλογη ή αυθαίρετη θεωρητική εξέλιξη και γι’ αυτό η εξήγησή τους αποτελεί επείγουσα επιστημονική αναγκαιότητα. Ωστόσο, οι εναλλακτικές επιστημονικές λύσεις στις υπερφυσικές «εξηγήσεις» δεν είναι πολλές: ή αλλάζουμε ριζικά τις καθιερωμένες θεωρίες μας περί βαρύτητας ή αλλάζουμε την προσέγγισή μας σχετικά με τη σύσταση και τη δράση της σκοτεινής ύλης-ενέργειας στο Σύμπαν.Πάντως, η κυρίαρχη μέχρι τώρα θεωρητική τακτική για την εξήγηση της σκοτεινής ύλης είναι η αναζήτηση νέων, άγνωστων σωματιδίων, όπως π.χ. τα «Wimp», δηλαδή μεγάλης μάζας σωματίδια που αλληλεπιδρούν ελάχιστα με τα ήδη γνωστά σωματίδια που συγκροτούν την ορατή ύλη. Κάτι ανάλογο επιχειρείται και με τη μικροφυσική εξήγηση της σκοτεινής ενέργειας, η οποία θεωρείται ένα επιφαινόμενο, υποπροϊόν π.χ. των κβαντικών υποατομικών διακυμάνσεων. Ομως, όλες αυτές οι έρευνες δεν τα έχουν καταφέρει, μέχρι στιγμής, να εντοπίσουν τα πολυπόθητα σκοτεινά σωματίδια.Εντούτοις, τόσο στον επιστημονικό τύπο όσο και στα ΜΜΕ, κάποιοι διάσημοι φυσικοί καλλιεργούν την εντύπωση ότι έχουν ήδη λυθεί ή, έστω, ότι επίκειται να λυθούν όλα τα θεμελιώδη προβλήματα της Φυσικής. Πρόκειται προφανώς για μια εντελώς παραπλανητική εικόνα, δεδομένου ότι αγνοούμε το 26,8% της σκοτεινής ύλης και το 68,3% της σκοτεινής ενέργειας, που ενώ υπάρχουν στο Σύμπαν δεν γνωρίζουμε τίποτα για την προέλευση και τη δράση τους.Πώς προέκυψαν, όμως, αυτά τα τόσο ακριβή ποσοστά σκοτεινής ύλης και ενέργειας; Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μεγέθη που υπολογίστηκαν βάσει των καθιερωμένων φυσικών νόμων και των ευρύτατα αποδεκτών φυσικών θεωριών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτά τα ακριβή μεγέθη, ενώ στηρίζονται σε πολλά παρατηρησιακά δεδομένα, μπορεί να λειτουργούν ως τα αναγκαία εμπειρικά «μπαλώματα» για τη διάσωση και τη δικαίωση των αποδεκτών φυσικών νόμων, οι οποίοι, μέχρι πρόσφατα, «εξηγούσαν» σχεδόν τα πάντα.Και δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Φυσικής, όπου μια σοβαρή επιστημονική κρίση από τη συσσώρευση νέων δεδομένων αντιμετωπίζεται ανάγοντας το άγνωστο στο γνωστό. Μία εύλογη αλλά πολύ συντηρητική αντίδραση, που καθόλου δεν αποκλείει τη δυνατότητα οι γνωστοί φυσικοί νόμοι και οι αποδεκτές θεωρίες να μην είναι σε θέση να εξηγήσουν τα νέα και πολύ ανατρεπτικά δεδομένα, για την εξήγηση των οποίων απαιτείται μια πολύ πιο ριζική εννοιολογική και μεθοδολογική μεταστροφή. Διαφωτιστική άγνοια ή σκοταδιστική «γνώση»; Ποια θα πρέπει να είναι, λοιπόν, η νέα επιστημονική και επιστημολογική διαχείριση του φυσικού σκότους που, απ’ ό,τι φαίνεται, κυριαρχεί στο Σύμπαν; Από τον 17ο αιώνα μέχρι σήμερα, η επιτυχία κάθε νέας επιστημονικής θεωρίας στη Φυσική ταυτιζόταν με και εξαρτιόταν από την ικανότητά της να προβλέπει, στη βάση ορισμένων φυσικών νόμων, τη μελλοντική συμπεριφορά και την εξέλιξη των φαινομένων που μελετούσε.Οι μεγάλες επιτυχίες αυτής της αναγωγιστικής και ντετερμινιστικής μεθοδολογικής προσέγγισης στη Φυσική δημιούργησαν την απλοϊκή και άκρως παραπλανητική ψευδαίσθηση ότι η τεράστια ποικιλία όλων των φυσικών, των βιολογικών και των ανθρωπολογικών φαινομένων θα μπορούσε, κατ’ αρχήν, να αναχθεί και να εξηγηθεί πλήρως από λίγους, θεμελιώδεις και καθολικούς φυσικούς νόμους. Καθόλου περίεργο λοιπόν που η σημερινή κατάσταση του Σύμπαντος (και ό,τι αυτό περιέχει) θεωρείται ως το προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα της επίδρασης των αρχικών συνθηκών και των λίγων πραγματικά θεμελιωδών δυνάμεων της Φυσικής. Πρόκειται για το άπιαστο όνειρο της ενιαίας φυσικής επιστήμης των πάντων, μιας «Πανεπιστήμης» που, κάποτε, θα οδηγήσει στην περιβόητη «Θεωρία των Πάντων».Προϋπόθεση βέβαια για να ισχύει κάτι τέτοιο, ήταν -και εξακολουθεί να είναι!- η συστηματική υποβάθμιση ή και εξάλειψη από τον σκληρό πυρήνα των επιστημονικών εξηγήσεων κάθε τυχαίου, συμπτωματικού ή «αυθαίρετου» ιστορικού παράγοντα. Δυστυχώς, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές των φυσικών τους τρεις τελευταίου αιώνες, η φύση των περισσότερων μικροφυσικών και κοσμολογικών φαινομένων παραμένει γνωστικά σκοτεινή και μη προβλέψιμη.Συνεπώς, η πλήρης και γνωστικά ακριβής πρόβλεψη των μελλοντικών εξελίξεων στη Φυσική είναι -τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά- ανέφικτη. Δεδομένου ότι οι δύο θεμελιώδεις αλλά ασύμβατοι πυλώνες της σύγχρονης Φυσικής, δηλαδή οι θεωρίες της Σχετικότητας και της Κβαντομηχανικής, αλλά και οι νέες κατακτήσεις της θεωρίας του Χάους, ή η πιο πρόσφατη ανακάλυψη της γνωστικής αδιαφάνειας της σκοτεινής ύλης και ενέργειας, έχουν αλλάξει ριζικά την εικόνα και τις γνωστικές μας προσδοκίες για μια επιστημονικά ενιαία περιγραφή της φυσικής πραγματικότητας. Η «αντικειμενική» αλήθεια της οποίας δεν πρέπει να θεωρείται πλέον καθόλου προφανής ή αυτονόητη, αφού εξαρτάται, αφενός, από το πώς την παρατηρούμε και την ερμηνεύουμε και, αφετέρου, από το πώς αλλάζουν, συν τω χρόνω, τα επιστημονικά μας κριτήρια για το τι τελικά είναι η «πραγματικότητα».Ομως, το νεωτερικό όνειρο της αναζήτησης μιας διαχρονικά αληθούς και αδιάψευστης επιστημονικής γνώσης, μέσω της ανακάλυψης των αιώνιων νόμων της Φύσης και της υπεριστορικής μαθηματικής περιγραφής της βαθύτερης φυσικής πραγματικότητας υπήρξε, από τον 17ο αιώνα μέχρι σήμερα, μια ιδιαίτερα γόνιμη αυταπάτη, που συνέβαλε στην εκπληκτική ανάπτυξη της λεγόμενης «κλασικής» επιστήμης (πρωτίστως της Φυσικής, αλλά όχι μόνο). Τι άραγε θα αντικαταστήσει, κατά τον 21ο αιώνα, αυτά τα άλλοτε τόσο δημιουργικά επιστημονικά μυθεύματα;Για τη σύγχρονη Αστροφυσική και Κοσμολογία, οι ρυθμοί διαστολής του Σύμπαντος καθορίζονται αφενός από τη δύναμη της βαρύτητας, που ενεργεί επιβραδυντικά, και αφετέρου από τη μυστηριώδη σκοτεινή ενέργεια που ευθύνεται για την επιταχυνόμενη διαστολή του. Ομως, όπως επιβεβαιώνουν οι αστροφυσικές έρευνες και παρατηρήσεις, τα τελευταία 7 δισεκατομμύρια χρόνια, η σκοτεινή ενέργεια φαίνεται να υπερνικά τη βαρυτική έλξη που αναπτύσσεται από τη συνολική μάζα, δηλαδή από την ορατή και σκοτεινή ύλη, που δρα ως τροχοπέδη στην επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος. Η μελλοντική λύση στο αίνιγμα της σκοτεινής ύλης και ενέργειας ίσως δοθεί από μια εντελώς νέα, μεγάλη επιστημονική σύνθεση, η οποία όχι απλώς θα συνδυάζει δημιουργικά τις κατακτήσεις της μακροφυσικής και της μικροφυσικής, αλλά και θα καταφέρει να υπερβεί τα σημερινά τους γνωστικά αδιέξοδα και εμμονές. https://physicsgg.me/2024/03/11/η-σκοτεινή-επιστημονική-γνώση/