Δροσος Γεωργιος

Η αυγή των γαλαξιακών δίσκων. Η χαοτική κίνηση στο εσωτερικό των πρώτων γαλαξιών του νεαρού σύμπαντος Αστρονόμοι διαπίστωσαν ότι το αέριο στους αρχέγονους γαλαξίες είχε μεγάλη διασπορά ταχυτήτων, κινούνταν δηλαδή χαοτικά με έντονες τυρβώδεις κινήσεις. Αυτό δείχνει ότι οι γαλαξίες του νεαρού σύμπαντος δεν διέθεταν καλά σχηματισμένους δίσκους.Χαοτικοί, ακατάστατοι και ταραγμένοι. Οι γαλαξίες που σχηματίστηκαν μόλις μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη δεν έμοιαζαν καθόλου με τους γαλαξίες που βλέπουμε σήμερα.Αυτό διαπίστωσαν αστρονόμοι, με επικεφαλής ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, κατά τη μελέτη δεδομένων από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb (JWST). Η ομάδα ανέλυσε περισσότερους από 250 νεαρούς γαλαξίες που υπήρχαν όταν το Σύμπαν είχε ηλικία μεταξύ 800 εκατομμυρίων και 1,5 δισεκατομμυρίων ετών. Μελετώντας την κίνηση του αερίου μέσα σε αυτούς τους γαλαξίες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι περισσότεροι ήταν ταραγμένοι σωροί συστημάτων και δεν είχαν εξελιχθεί ακόμα σε ομαλούς περιστρεφόμενους δίσκους, όπως ο δικός μας γαλαξίας.Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society», υποδηλώνουν ότι οι γαλαξίες έγιναν σταδιακά πιο ήρεμοι και οργανωμένοι, καθώς εξελισσόταν το Σύμπαν. Όμως, στο πρώιμο Σύμπαν, ο σχηματισμός των αστεριών και οι βαρυτικές αστάθειες προκαλούσαν τόσο έντονη αναταραχή, ώστε πολλοί γαλαξίες δυσκολεύονταν να σταθεροποιηθούν.«Δεν παρατηρούμε απλώς μερικές εντυπωσιακές εξαιρέσεις. Αυτή είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να δούμε ολόκληρο πληθυσμό γαλαξιών ταυτόχρονα», σημειώνει η πρώτη συγγραφέας της μελέτης, Λόλα Ντάνχαϊβ, από το Ινστιτούτο Κοσμολογίας Kavli του Κέμπριτζ. «Βρήκαμε τεράστια ποικιλομορφία: κάποιοι γαλαξίες αρχίζουν να αποκτούν μια ομαλή περιστροφή, αλλά οι περισσότεροι παραμένουν χαοτικοί, με αέριο που διαστέλλεται και κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις», προσθέτει.Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το όργανο NIRCam του JWST σε μια σπάνια λειτουργία που μπορεί να καταγράψει το ασθενές φως από ιονισμένο αέριο υδρογόνου σε μακρινούς γαλαξίες. Η Ντάνχαϊβ ανέπτυξε νέο λογισμικό για την ανάλυση αυτών των δεδομένων, τα οποία συνδυάστηκαν με εικόνες από άλλες παρατηρήσεις του JWST για να μετρήσει πώς κινούνταν το αέριο μέσα σε κάθε γαλαξία. πηγές: https://www.amna.gr/home/article/942713/Chaotikoi-kai-akatastatoi-oi-galaxies-sto-nearo-Sumpan – https://www.cam.ac.uk/research/news/messy-galaxies-in-the-early-universe-struggled-to-settle

Εταιρεία Πυραύλων και Διαστήματος Energia Ο διαστημικός περίπατος ήταν επιτυχημένος! Οι κοσμοναύτες της Roscosmos πέρασαν πάνω από έξι ώρες έξω από τον ISS... και άξιζε τον κόπο! Ο Sergey Ryzhikov και ο Alexey Zubritsky ολοκλήρωσαν με επιτυχία ΟΛΕΣ τις προγραμματισμένες εργασίες τους. Το κύριο αποτέλεσμα είναι ότι η πρώτη εγκατάσταση της Ρωσίας για την καλλιέργεια ημιαγωγών αρσενικού γαλλίου στο διάστημα λειτουργεί πλέον στην επιφάνεια της μονάδας Nauka. Γράψαμε περισσότερα για την τεχνολογία του νέου πειράματος Ekran-M ΕΔΩ, και γιατί χρειάζονται τέτοιοι ημιαγωγοί ΕΔΩ. Αλλά εν ολίγοις: 5G για τα smartphone σας. Οι Sergey Ryzhikov και Alexey Zubritsky εξασφάλισαν τον εξοπλισμό και συνέδεσαν την τροφοδοσία ρεύματος και τις γραμμές τηλεμετρίας. Η εγκατάσταση επιταξίας μοριακής δέσμης έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει τη λειτουργία της στις 17 Οκτωβρίου. Θα χρειαστούν τρεις ημέρες για να επιτευχθούν κατάλληλες συνθήκες, το "ιδανικό" κενό του διαστήματος, μετά το οποίο θα ξεκινήσει το ίδιο το πείραμα. Ο ρομποτικός βραχίονας του ERA συμμετείχε ενεργά κατά τη διάρκεια αυτής της EVA. Ο ρομποτικός βραχίονας μετέφερε έναν από τους κοσμοναύτες στην επιθυμητή τοποθεσία αρκετές φορές, μεταξύ άλλων και με μεγάλο εξοπλισμό—η ίδια διάταξη για το πείραμα Ekran-M δεν χρειαζόταν να μεταφερθεί «με τα πόδια». ⬇️ Εκτός από το νέο πείραμα, οι Sergey Ryzhikov και Alexey Zubritsky: ☑️ απέρριψαν το χρησιμοποιημένο μονομπλόκ του τηλεσκοπίου HRC, ελευθερώνοντας χώρο για το επόμενο πείραμα (θυμηθείτε: σε επιδέξια χέρια, η «εκτίναξη» του ISS είναι μια ασφαλής διαδικασία· η συσκευή θα καεί στην ανώτερη ατμόσφαιρα)· ☑️ αποσυναρμολόγησαν και πήραν μαζί τους το δοχείο κασέτας που περιείχε δείγματα δομικών υλικών που δοκιμάστηκαν στο διάστημα· ☑️ κατάφεραν ακόμη και να σκουπίσουν το παράθυρο της μονάδας Zvezda. https://vk.com/rsc_energia?z=video-167742670_456239573%2F0133efe95699a2b520%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/rsc_energia?w=wall-167742670_23477Roscosmos Το κύριο γεγονός αυτής της εβδομάδας είναι ο τελευταίος διαστημικός περίπατος των κοσμοναυτών μας. Κατά τη διάρκεια της μετάδοσης του ISS, μπορεί να έχετε ακούσει φράσεις όπως "Οι κοσμοναύτες έχουν βγει από τη μονάδα Poisk" ή "Μετάβαση στη μονάδα Nauka". Για να σας βοηθήσουμε να οπτικοποιήσετε τις κινήσεις στην επιφάνεια του ISS, δείχνουμε τις θέσεις των μονάδων του ρωσικού τμήματος του ISS σε κάρτες. Σύρετε το καρουζέλ και παρακολουθήστε! Ποια τμήματα και μονάδες βρίσκονται στον ISS; Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) αποτελείται από δύο τμήματα: 🔵 Ρωσικό — ενότητες Zarya, Zvezda, Poisk, Rassvet, Nauka και Prichal 🔵 Αμερικανικό — ενότητες Unity, Destiny, Quest, Harmony, Tranquility, Cupola, Leonardo, BEAM, Bishop, το Ευρωπαϊκό Columbus και το Ιαπωνικό Kibo (δύο διαμερίσματα) https://vk.com/rsc_energia?w=wall-30315369_594341

Η NASA αναζητά νέους συνεργάτες για την επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη εξαιτίας καθυστερήσεων της SpaceX Η NASA θέλει να επιταχύνει το πρόγραμμα Artemis Η αμερικανική κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει νέο διαγωνισμό για υποβολή προσφορών σε συμβόλαιο που είχε εξασφαλίσει η διαστημική εταιρεία του Ελον Μασκ. Μια από τις αιτίες της καθυστέρησης πραγματοποίησης μια επανδρωμένης αποστολής στη Σελήνη από τις ΗΠΑ είναι σύμφωνα με την αμερικανική κυβέρνηση η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των δοκιμών του σκάφους που θα μεταφέρει τους αμερικανικούς αστροναύτες στο φεγγάρι από την SpaceX, τη διαστημική εταιρεία του Ελον Μασκ, η οποία είχε συνάψει τη σχετική συμφωνία με την αμερικανική διαστημική υπηρεσία με την NASA να ανακοινώνει ότι ξεκινά εκ εκ νέου τη διαδικασία υποβολής προσφορών για τις αποστολές της στη Σελήνη.«Θα δούμε μια διαστημική κούρσα, υπό την έννοια του ανταγωνισμού μεταξύ των αμερικανικών επιχειρήσεων για το ποια θα μπορέσει να μας επαναφέρει πρώτη στη Σελήνη» είπε στο τηλεοπτικό δίκτυο Fox News ο Υπουργός Μεταφορών των ΗΠΑ Σον Ντάφι που εκτελεί χρέη προσωρινού διοικητή της NASA. «Πιστεύω ότι στον διαγωνισμό θα συμμετάσχουν εταιρείες όπως η Blue Origin και ενδεχομένως και άλλες.«Λατρεύω τη SpaceX. Είναι μια απίστευτη εταιρεία. Το πρόβλημα είναι ότι έχουν καθυστερήσει και ανταγωνιζόμαστε την Κίνα», πρόσθεσε ο υπουργός.Η Blue Origin είναι η διαστημική εταιρεία του ιδρυτή της Amazon, του Τζεφ Μπέζος που ανταγωνίζεται την SpaceX σε πολλά πεδία. Προς το παρόν έχει αναλάβει την πέμπτη αποστολή του φιλόδοξου προγράμματος Artemis. Η Space X έχει αναλάβει την τρίτη αποστολή του προγράμματος που είναι και αυτή που θα οδηγήσει αστροναύτες στην επιφάνεια της Σελήνης μετά από μισό αιώνα. Το πρόγραμμα αυτό ξεκίνησε κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ, ο οποίος φιλοδοξεί να επιστρέψει η NASA το συντομότερο δυνατόν στη Σελήνη και να πάει επίσης και στον Άρη.Λίγη ώρα μετά τις δηλώσεις του Ντάφι η εταιρεία Lockheed Martin ανακοίνωσε ότι αναπτύσσει σχέδια για μια σεληνάκατο που θα μπορούσε να καλύψει την ανάγκη της NASA για μια εναλλακτική λύση απέναντι στο Starship της SpaceX.«Ο πρόεδρος και εγώ θέλουμε να επιστρέψουμε στη Σελήνη κατά τη διάρκεια της θητείας του» που λήγει τον Ιανουάριο του 2029», εξήγησε ο Ντάφι. Και, σε κάθε περίπτωση, πριν από την Κίνα που εκτιμά ότι το αργότερο μέχρι το 2030 θα μπορέσει να στείλει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή της.Οι πιέσεις στη NASA εντάθηκαν τους τελευταίους μήνες, αφού επέστρεψε ο Τραμπ στον Λευκό Οίκο. «Χρειαζόμαστε οι καλύτερες εταιρείες να προχωρήσουν με ρυθμό που θα μας φέρει πρώτους στη Σελήνη. Ο ανταγωνισμός και η καινοτομία είναι τα κλειδιά της διαστημικής κυριαρχίας μας» σχολίασε στην πλατφόρμα Χ ο Σον Ντάφι.Πολλές αναποδιές καθυστέρησαν την επανδρωμένη αποστολή Artemis 2, με την οποία θα πάνε αστροναύτες στη Σελήνη, αλλά δεν θα προσσεληνωθούν. Αφού αναβλήθηκε κατ’ επανάληψη, τώρα η εκτόξευση προβλέπεται να γίνει στις αρχές του 2026, το αργότερο μέχρι τον Απρίλιο, σύμφωνα με τη NASA. Το πλήρωμα, τρεις Αμερικανοί και ένας Καναδός αστροναύτες, θα είναι οι πρώτοι άνθρωποι μετά από μισό αιώνα που θα κάνουν μια περιστροφή γύρω από τον φυσικό δορυφόρο της Γης.Η αποστολή Artemis 3 που προβλέπει την επιστροφή των Αμερικανών στην επιφάνεια της Σελήνης είναι προς το παρόν προγραμματισμένη για τα μέσα του 2027. Η SpaceX πραγματοποιεί συνεχείς δοκιμαστικές εκτοξεύσεις του διαστημικού σκάφους Starship το οποίο θα χρησιμοποιήσει για τις επανδρωμένες αποστολές σε Σελήνη και Άρη αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει επιτευχθεί μια σειρά απόλυτα πετυχημένων δοκιμαστικών πτήσεων ώστε στο σκάφος να πάρει το πράσινο φως για να υποδεχτεί πλήρωμα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2022643/o-tramp-skizei-to-symvolaio-me-ton-elon-mask-gia-epistrofi-ton-ipa-sti-selini-kai-strefetai-ston-tzef-mpezos/

Ανίχνευσαν οινόπνευμα και ξύδι σε γειτονικό γαλαξία. Μια ματιά του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb στη χημεία του αρχέγονου σύμπαντος. Ολόκληρος ο γαλαξίας φαίνεται δεξιά στο πάνω ένθετο. Η κύρια εικόνα είναι η μεγέθυνση της περιοχής σχηματισμού άστρων στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, που φιλοξενεί το πρωτοάστρο ST6. Εκεί ανιχνεύθηκαν πολύπλοκα οργανικά μόρια.Οι αστρονόμοι μελετώντας τον πρωτοαστέρα ST6 στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου με τα ειδικά όργανα του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, ανίχνευσαν την ύπαρξη πολύπλοκων οργανικών μορίων όπως: μεθανόλη (CH3OH), ακεταλδεύδη (CH3CHO), οινόπνευμα ή αιθανόλη (CH3CH2OH), μυρμηκικός μεθυλεστέρας (HCOOCH3), και ξύδι ή οξικό οξύ (CH3COOH). Εκτός από την μεθανόλη, για τις υπόλοιπες οργανικές ενώσεις είναι η πρώτη αναμφισβήτητη ανίχνευσή τους σε μορφή πάγου εκτός του Γαλαξία μας και σε περιβάλλον χαμηλής μεταλλικότητας. Το φάσμα του ST6 είναι επίσης πλούσιο σε απλές χημικές ενώσεις σε μορφή πάγου: νερό (H2O), διοξείδιο του άνθρακα (CO2), μεθάνιο (CH4), διοξείδιο του θείου (SO2), μυρμηκικό οξύ (HCOOH), αμμωνία (NH3) και ιόντα αμμωνίου NH4+.Η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει την κατανόησή μας για το πώς τα χημικά συστατικά που σχετίζονται με τη ζωή εξαπλώθηκαν σε όλο το σύμπαν. Παρουσιάζεται αναλυτικά στην εργασία που δημοσιεύτηκε στο Astrophysical Journal Letters με τίτλο: Protostars at Subsolar Metallicity: First Detection of Large Solid-state Complex Organic Molecules in the Large Magellanic Cloud.Το να βρεθούν αυτές οι πολύπλοκες οργανικές ενώσεις στο πιο παρθένο περιβάλλον του γαλαξία του Μεγάλου Νέφους του Μαγγελάνου μας δείχνει ότι η ζωή μπορεί να ξεκίνησε σε άλλους γαλαξίες πολύ νωρίτερα από ό,τι στη Γη. πηγή: https://www.keele.ac.uk/about/news/2025/october/nasa-research/keele-universe-galaxy.php

H Space X εκτόξευσε το δορυφόρο αριθμός δέκα χιλιάδες του σμήνους Starlink. Στόχος της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ είναι το Starlink να διαθέτει 40 χιλιάδες δορυφόρους. Η Space X εκτόξευσε την Κυριακή έναν πύραυλο που μετέφερε στο Διάστημα μερικούς ακόμη δορυφόρους που θα προστεθούν στο σμήνος Starlink. Με την προσθήκη αυτών των νέων δορυφόρων ο αριθμός τους στο σμήνος έφτασε τις δέκα χιλιάδες. Η διαστημική εταιρεία του Ελον Μασκ στοχεύει σε ένα στόλο που θα αποτελείται από 40 χιλιάδες δορυφόρους οι οποίοι σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα έχουν πολλές αρνητικές παρενέργειες.Η ιδέα της δημιουργίας δορυφορικών τηλεπικοινωνιακών στόλων χαιρετίστηκε αρχικά ως μια εξέλιξη που θα προσφέρει γρήγορες, ποιοτικές συνδέσεις με το Διαδίκτυο ξεπερνώντας τα εμπόδια και αδυναμίες των επίγειων συνδέσεων. Ο πρώτος που είδε μέλλον σε αυτή την ιδέα ήταν ο Έλον Μασκ και μέσω της Space X δημιούργησε το στόλο Starlink με τους δύο πρώτους δορυφόρους που ονομάστηκαν TitTin A και TitTin B να εκτοξεύονται το 2018.Ο στόλος παρέχει ποιοτική σύνδεση με το Διαδίκτυο είτε σε γεωγραφικές περιοχές είτε σε χώρους (π.χ. αυτοκίνητα) που δεν διαθέτουν τηλεπικοινωνιακές υποδομές. Ο Μασκ διέθεσε το Starlink και στον ουκρανικό στρατό για να ξεπεράσει τα τηλεπικοινωνιακά σαμποτάζ του ρωσικού στρατού αλλά κατηγορήθηκε από τους Ουκρανούς ότι ο Μασκ τους έδινε επιλεκτικά τη δορυφορική βοήθεια που χρειάζονταν με αποτέλεσμα μην μπορούν να οργανώσουν σωστά τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις και στην ουσία να προσφέρει χείρα βοηθείας έτσι στη Ρωσία.Παράλληλα καθώς ο στόλος μεγάλωνε η επιστημονική κοινότητα άρχισε να διατυπώνει τις ενστάσεις της. Αρχικά αντέδρασαν οι αστρονόμοι αναφέροντας ότι ο στόλος «τυφλώνει» τα επίγεια τηλεσκόπια και γενικότερα εμποδίζει την παρατήρηση του Διαστήματος.Στη συνέχεια επιστήμονες διατύπωσαν την άποψη ότι δορυφορικοί στόλοι όπως το Starlink θα μπορούσαν να διαταράξουν τη μαγνητόσφαιρα της Γης αφήνοντας εκτεθειμένη τον πλανήτη και τη ζωή πάνω σε αυτόν στη βλαβερή ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία.Πριν από λίγες μέρες διακεκριμένος αστροφυσικός της NASA εξέφρασε φόβους σχετικά με τους δορυφόρους Starlink που επαναεισέρχονται στην ατμόσφαιρα με ρυθμό ενός ή δύο την ημέρα καθώς και για τον κίνδυνο που αναπτύσσεται όσο ο αριθμός τους αυξάνεται συνεχώς ενώ παράλληλα και άλλες εταιρείες δημιουργούν παρόμοιους δορυφορικούς στόλους. Αν η στρατόσφαιρα και ειδικά το στρώμα του όζοντος υποστεί ζημιά τότε περισσότερη υπεριώδης ακτινοβολία θα φτάνει στην επιφάνεια της Γης οδηγώντας σε αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου του δέρματος, καταρράκτη και βλαβών στα μάτια των ανθρώπων.Να σημειωθεί ότι υπάρχουν δύο ακόμη πρότζεκτ μεγάλων δορυφορικών στόλων εν εξελίξει το ένα εκ των οποίων ανήκει στην Amazon και το άλλο στην εταιρεία OneWeb ενώ και η κινεζική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι θα αναπτύξει ένα τέτοιο στόλο.Εκτός των άλλων η μεγάλη αύξηση του αριθμού των δορυφόρων συνεπάγεται αυτόματα και την αύξηση του αριθμού των διαστημικών σκουπιδιών που περιβάλλουν τη Γη και αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα απειλώντας την ανθρωπότητα ακόμη και με εγκλωβισμό της στον πλανήτη αφού θα δημιουργηθεί σύντομα μια αδιαπέραστη επικίνδυνη χωματερή γύρω από τον πλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2022142/h-space-x-ektoxeyse-to-doryforo-arithmos-deka-chiliades-toy-sminoys-starlink/

Το πρώτο ιδιωτικό διαστημικό τηλεσκόπιο θα αναζητήσει μια νέα Γη στο Σύμπαν (βίντεο) Στόχος είναι οι παρατηρήσεις σε άστρα που μπορούν να φιλοξενούν κατοικήσιμους πλανήτες. Το πρώτο ιδιωτικό διαστημικό τηλεσκόπιο παρατήρησης του βαθέως Διαστήματος πρόκειται να αναζητήσουν άστρων που θα μπορούσαν να φιλοξενούν κατοικήσιμους εξωπλανήτες.Το τηλεσκόπιο Mauve που αναπτύχθηκε από τη νεοφυή εταιρεία Blue Skies Space με έδρα το Λονδίνο έχει μέγεθος μικρής βαλίτσας και φέρει έναν τροποποιημένο υπεριώδη φασματογράφο εμπορικής παραγωγής για την παρακολούθηση άστρων. Αποτελεί ένα από τα φορτία που θα εκτοξευτούν στην επερχόμενη αποστολή Transporter-15 της SpaceX με αρχικό προγραμματισμό εκτόξευσης το Νοέμβριο.Όπως ο Ήλιος και άλλα άστρα στο Σύμπαν παράγουν ξαφνικές εκπομπές ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας από σκοτεινές, μαγνητικά πυκνές περιοχές που ονομάζονται ηλιακές κηλίδες. Κάθε ξέσπασμα στέλνει κύματα ενεργειακών σωματιδίων στο περιβάλλον του άστρου. Όταν ένα τέτοιο κύμα φτάσει στη Γη η ακτινοβολία που αποτελείται από ακτίνες Χ και υπεριώδες φως υψηλής ενέργειας επηρεάζει τις ραδιοεπικοινωνίες και προκαλεί διακοπές ενώ διαταράσσει την ιονόσφαιρα την ηλεκτρικά φορτισμένη στιβάδα της ατμόσφαιρας πάνω από τα 30 χλμ.. Αυτό επηρεάζει την ακρίβεια σημάτων πλοήγησης από δορυφόρους όπως το GPS.Ωστόσο ο Ήλιος δεν είναι πολύ δραστήριο άστρο. Έρευνες δείχνουν ότι πολλά άστρα της ίδιας ηλικίας είναι πολύ πιο ασταθή με εκρήξεις ακτινοβολίας τόσο ισχυρές και συχνές που καίνε κυριολεκτικά οποιοδήποτε σώμα στην περιοχή τους εμποδίζοντας την εμφάνιση ζωής. Παρακολουθώντας εκατοντάδες άστρα το Mauve θα βοηθήσει τους αστρονόμους να εντοπίσουν εκείνα που είναι πιο πιθανό να φιλοξενούν κατοικήσιμους πλανήτες. «Το Mauve θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά των άστρων όταν εκπέμπουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας. Θα μας βοηθήσει επίσης να καταλάβουμε τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν αυτά τα άστρα στους γειτονικούς πλανήτες και να ξεχωρίσουμε ποια άστρα είναι επιβλαβή για τη ζωή και ποια είναι πιο φιλικά» αναφέρει ο Μαρσέλ Τεσενγί ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Blue Skies Space.Η τελευταία αποστολή για την παρατήρηση υπεριώδους φωτός από άστρα (International Ultraviolet Explorer) ολοκληρώθηκε το 1996. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble μπορεί να κάνει παρόμοιες μετρήσεις αλλά ο διαθέσιμος χρόνος παρατήρησης είναι περιορισμένος ενώ εκατοντάδες επιστημονικές ομάδες παγκοσμίως ανταγωνίζονται για να τον αποκτήσουν.Με τον Mauve η Blue Skies Space καλύπτει την αυξανόμενη ζήτηση για παρατηρήσεις ασταθών άστρων με έναν μικρό, χαμηλού κόστους τηλεσκόπιο και θα πουλά τα δεδομένα σε επιστήμονες μέσω ετήσιας συνδρομής. Το Mauve θα περιστρέφεται γύρω από τη Γη σε ύψος 500 χιλιομέτρων για τουλάχιστον τρία χρόνια. Εάν η αποστολή είναι επιτυχής, η εταιρεία σκοπεύει να προσθέσει περισσότερους δορυφόρους στο μέλλον, με την ιδέα ενός ισχυρότερου παρατηρητή υπεριώδους ακτινοβολίας, του Mauve+.Ο Τεσενγί εξηγεί το επιχειρηματικό μοντέλο: «Χρηματοδοτούμε τους δορυφόρους εκ των προτέρων, τους στέλνουμε στο διάστημα, και μόλις ξεκινήσει η λειτουργία τους, παρέχουμε δεδομένα στους χρήστες. Με την επιτυχία της αποστολής, αν υπάρχει πλεόνασμα, το επανεπενδύουμε στους επόμενους δορυφόρους». https://www.naftemporiki.gr/techscience/2022189/to-proto-idiotiko-diastimiko-tileskopio-tha-anazitisei-mia-nea-gi-sto-sympan-vinteo/

Για πρώτη φορά εντοπίζεται βαρύ ύδωρ σε κοσμικό δίσκο δημιουργίας πλανητών. Το νερό φαίνεται ότι προϋπήρχε του αστρου του συστήματος. Εντοπίστηκε για πρώτη φορά βαρύ ύδωρ σε δίσκο σχηματισμού πλανητών γύρω από ένα νεαρό άστρο γεγονός που προσφέρει ισχυρές αποδείξεις ότι το νερό αυτό προϋπήρχε του ίδιου του άστρου και φαίνεται πως η ουσία αυτή προήλθε από το ψυχρό, σκοτεινό μοριακό νέφος μέσα από το οποίο γεννήθηκε το άστρο.Το βαρύ ύδωρ είναι μια ισοτοπική μορφή νερού όπου τα άτομα υδρογόνου έχουν αντικατασταθεί από το βαρύτερο ισότοπό του, το δευτέριο. Ενώ οι χημικές και φυσικές ιδιότητες είναι σχεδόν ίδιες με το συνηθισμένο νερό, η διαφορά στη μάζα των ισοτόπων του υδρογόνου το καθιστά περίπου 10% πυκνότερο. Χρησιμοποιείται κυρίως σε πυρηνικούς αντιδραστήρες ως επιβραδυντής νετρονίων λόγω της ικανότητάς του να μειώνει την ενέργειά τουςΟι επιστήμονες εντόπισαν το βαρύ ύδωρ στον πρωτοπλανητικό δίσκο αερίου και σκόνης γύρω από το νεαρό άστρο V883 Orionis, χρησιμοποιώντας τη συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων 66 τηλεσκοπίων ALMA στη Χιλή. Το V883 Ori βρίσκεται 1,350 έτη φωτός μακριά και είναι μέλος ενός σμήνους άστρων που σχηματίστηκαν μέσα από το διάσημο Νέφος του Ωρίωνα.Στο ηλιακό μας σύστημα βαρύ ύδωρ υπάρχει στους κομήτες και η αναλογία βαρέος προς κανονικό νερό σε έναν κομήτη μπορεί να αποκαλύψει την ιστορία σχηματισμού του. «Μέχρι τώρα δεν ήμασταν βέβαιοι αν το περισσότερο νερό σε κομήτες και πλανήτες σχηματίστηκε εξ αρχής σε νεαρούς δίσκους όπως ο V883 Ori ή αν είναι αρχέγονο προερχόμενο από αρχαία διαστρικά νέφη» δήλωσε ο Τζον Τόμπιν από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Ραδιοαστρονομίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο κοσμικός μηχανισμός Οι παρατηρήσεις του ALMA έδωσαν την απάντηση. Οι βίαιες εκρήξεις και κρουστικά κύματα από νεαρά άστρα καταστρέφουν το βαρύ ύδωρ στους πλανητικούς δίσκους επιτρέποντας του να ανασχηματιστεί ως κανονικό νερό. Αν αυτό είχε συμβεί γύρω από το V883 Ori, η αναλογία βαρέος προς κανονικό νερό θα ήταν χαμηλή όπως αυτή που παρατηρούμε και στο ηλιακό μας σύστημα.«Η ανίχνευση που κάναμε αποδεικνύει αδιαμφισβήτητα ότι το νερό που βλέπουμε σε αυτόν τον δίσκο σχηματισμού πλανητών είναι παλαιότερο από το κεντρικό άστρο και σχηματίστηκε στα πρώιμα στάδια του σχηματισμού άστρων και πλανητών. Αυτό αποτελεί μια σημαντική ανακάλυψη στην κατανόηση του ταξιδιού του νερού μέσα από τη διαδικασία σχηματισμού πλανητών καθώς και του τρόπου με τον οποίο αυτό το νερό έφτασε στο ηλιακό μας σύστημα και ενδεχομένως στη Γη μέσα από παρόμοιες διεργασίες» δήλωσε η Μάργκοτ Λίμκερ από το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Astronomy».Αυτό σημαίνει ότι το νερό είναι παλαιότερο από το ίδιο το άστρο και θα μπορούσε μάλιστα να είναι δισεκατομμύρια χρόνια παλαιότερο έχοντας παραμείνει στο μοριακό νέφος που γέννησε το Νέφος του Ωρίωνα με τη μορφή πάγου που κάλυπτε μικροσκοπικούς κόκκους σκόνης.Το V883 Ori είναι μόλις 500 χιλιάδων ετών και το νερό εντοπίστηκε για πρώτη φορά στον περιφερειακό δίσκο σχηματισμού πλανητών του το 2023. Αν και κανένας πλανήτης δεν έχει ακόμα ανιχνευθεί σε αυτόν τον δίσκο τυχόν κομήτες που ίσως έχουν ήδη σχηματιστεί θα φέρουν την ίδια υψηλή αναλογία βαρέος νερού.Η νεαρή ηλικία του άστρου σημαίνει ότι δεν έχει περάσει ακόμη αρκετός χρόνος ώστε το αρχαίο νερό του να ανασχηματιστεί μέσω θέρμανσης στο δίσκο αλλά αυτή η στιγμή θα έρθει σύντομα καθώς έχουν ήδη παρατηρηθεί εκρήξεις από το νεαρό άστρο. Για παράδειγμα, το 2016 το ALMA μελέτησε την επίδραση μιας τέτοιας έκρηξης στη «γραμμή του χιονιού» δηλαδή στο σημείο όπου το νερό μετατρέπεται από ατμό σε πάγο μέσα στον δίσκο του V883 Ori.«Η ανίχνευση βαρέος νερού αποδεικνύει την αρχαία προέλευση του νερού και παρέχει τον χαμένο κρίκο ανάμεσα στα διαστρικά νέφη τους δίσκους τους κομήτες και τελικά τους πλανήτες. Το εύρημα αυτό αποτελεί την πρώτη άμεση απόδειξη του διαστρικού ταξιδιού του νερού από τα νέφη στα υλικά που σχηματίζουν πλανητικά συστήματα αναλλοίωτο και ακέραιο» εξηγεί ο Τόμπιν. Καλλιτεχνική απεικόνιση που δείχνει πώς το νερό, τόσο το κανονικό όσο και το βαρύ, προέρχεται από γιγάντια μοριακά νέφη και ενσωματώνεται στους δίσκους σχηματισμού πλανητών γύρω από νεαρά άστρα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2021900/gia-proti-fora-entopizetai-vary-ydor-se-kosmiko-disko-dimioyrgias-planiton/

Ανακαλύφθηκαν εντυπωσιακοί δακτύλιοι σε υβρίδιο αστεροειδή και κομήτη του ηλιακού μας συστήματος. Πρόκειται για το Χείρωνα που ανήκει στα διαστημικά σώματα που ονομάζονται Κένταυροι. Οι δακτύλιοι του Κρόνου συγκαταλέγονται στα θαύματα του ηλιακού μας συστήματος, με διάμετρο περίπου 280,000 χιλιόμετρα καθώς περιβάλλουν το γιγάντιο πλανήτη. Ωστόσο και μικρότερα ουράνια σώματα διαθέτουν εντυπωσιακά συστήματα δακτυλίων. Ερευνητική ομάδα ανακοίνωσε ότι παρατήρησε για πρώτη φορά ένα σύστημα δακτυλίων που βρίσκεται στη διαδικασία σχηματισμού και εξέλιξης το οποίο αποτελείται από τέσσερις δακτυλίους και διάχυτο υλικό γύρω από ένα μικρό παγωμένο σώμα που ονομάζεται Χείρων το οποίο κινείται γύρω από τον Ήλιο στην περιοχή ανάμεσα στον Κρόνο και τον Ουρανό.Ο Χείρων ανήκει σε μια κατηγορία αντικειμένων που ονομάζονται Κένταυροι τα οποία βρίσκονται σε μια περιοχή μεταξύ του Δία και του Ποσειδώνα. Τα αντικείμενα αυτά παρουσιάζουν χαρακτηριστικά τόσο αστεροειδών όσο και κομητών. Το σώμα επίσημα γνωστό ως (2060) Chiron έχει διάμετρο περίπου 200 χιλιομέτρων και χρειάζεται περίπου 50 χρόνια για να ολοκληρώσει μια πλήρη τροχιά γύρω από τον Ήλιο.Οι Κένταυροι αποτελούνται κυρίως από βράχο, πάγο νερού και πολύπλοκες οργανικές ενώσεις. Από την ανακάλυψή του το 1977 οι αστρονόμοι παρακολουθούν τον Χείρωνα κατά διαστήματα και γνώριζαν ήδη ότι περιβάλλεται από κάποιο είδος υλικού. Στη νέα έρευνα οι επιστήμονες συγκέντρωσαν τα καλύτερα δεδομένα για τον Χείρωνα το 2023 χρησιμοποιώντας ένα τηλεσκόπιο στο Αστεροσκοπείο Pico dos Dias στη Βραζιλία σε συνδυασμό με παρατηρήσεις από τα έτη 2011, 2018 και 2022.Οι παρατηρήσεις αποκάλυψαν ξεκάθαρα ότι ο Χείρων περιβάλλεται από σαφώς καθορισμένους δακτυλίους. Τρεις πυκνούς σε αποστάσεις 273 χλμ., 325 χλμ. και 438 χλμ. από το κέντρο του, και έναν τέταρτο, περίπου 1,400 χλμ. από το κέντρο του. Αυτός ο εξωτερικός δακτύλιος που ανιχνεύθηκε για πρώτη φορά βρίσκεται σε ασυνήθιστα μεγάλη απόσταση και απαιτεί περαιτέρω παρατηρήσεις για να επιβεβαιωθεί η σταθερότητά του. Οι τρεις εσωτερικοί δακτύλιοι είναι ενσωματωμένοι σε έναν δίσκο σκόνης που περιστρέφεται γύρω του. Τα ευρήματα Συγκρίνοντας τα δεδομένα από τις διάφορες παρατηρήσεις, οι ερευνητές εντόπισαν σημαντικές αλλαγές στο σύστημα των δακτυλίων σαφείς αποδείξεις ότι οι δακτύλιοι εξελίσσονται σε πραγματικό χρόνο, σύμφωνα με τον Κρίστιαν Λουτσιάνο Περέιρα μεταδιδακτορικό ερευνητή στο Εθνικό Αστεροσκοπείο της Βραζιλίας και κύριο συγγραφέα της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters».«Αυτό μας προσφέρει μια σπάνια ματιά στο πώς τέτοιες δομές σχηματίζονται και αλλάζουν» δήλωσε ο Περέιρα. Οι δακτύλιοι του Χείρωνα πρόσθεσε πιθανότατα αποτελούνται κυρίως από πάγο νερού αναμεμειγμένο με μικρές ποσότητες βραχώδους υλικού όπως και οι δακτύλιοι του Κρόνου. Ο πάγος νερού μπορεί να παίζει καθοριστικό ρόλο στη σταθερότητα τέτοιων συστημάτων, καθώς οι φυσικές του ιδιότητες εμποδίζουν τα σωματίδια να συγχωνευθούν σε φεγγάρια.Ο Χείρων εμφανίζει περιστασιακά κομητοειδή δραστηριότητα, εκτοξεύοντας αέρια και σκόνη στο Διάστημα ενώ το 1993 παρουσίασε μικρή ουρά όπως ένας κομήτης. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι δακτύλιοί του ίσως προέρχονται από υλικό που απέμεινε από μια σύγκρουση που κατέστρεψε ένα μικρό φεγγάρι του Χείρωνα ή από συντρίμμια άλλων συγκρούσεων ή ακόμη και από εκτοξεύσεις υλικού του ίδιου του Χείρωνα ή συνδυασμό αυτών των παραγόντων.«Πρόκειται για ένα εξελισσόμενο σύστημα που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς δημιουργίας δακτυλίων και δορυφόρων γύρω από μικρά σώματα, με πιθανές επιπτώσεις για τη δυναμική των δίσκων σε ολόκληρο το σύμπαν» δήλωσε ο αστρονόμος Μπράγκα Ρίμπας συν–συγγραφέας της μελέτης και ερευνητής στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας της Παρανά και στο Διαϊδρυματικό Εργαστήριο e–Αστρονομίας στη Βραζιλία.Ο Χείρων γίνεται έτσι το τέταρτο γνωστό σώμα, εκτός από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, με δακτυλίους. «Αυτή η ποικιλία μάς θυμίζει ότι ο σχηματισμός δακτυλίων δεν είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό των μεγάλων πλανητών. Είναι μια παγκόσμια διαδικασία, που μπορεί να συμβεί οπουδήποτε υπάρχουν οι κατάλληλες φυσικές συνθήκες» λέει ο Περέιρα. Για την παρατήρηση των δακτυλίων χρησιμοποιήθηκε μια μέθοδος που ονομάζεται αστρική απόκρυψη (stellar occultation), από ομάδα Βραζιλιάνων, Γάλλων και Ισπανών ερευνητών.Παρακολούθησαν τον Χείρωνα καθώς περνούσε μπροστά από ένα μακρινό άστρο αποκρύπτοντας προσωρινά το φως του.Μετρώντας το πώς εξασθενούσε το αστρικό φως από διαφορετικές τοποθεσίες στη Γη, μπόρεσαν να ανασυνθέσουν με ακρίβεια το περιβάλλον γύρω από το σώμα. «Μπορούμε να ανακατασκευάσουμε το σχήμα και το περιβάλλον γύρω από το αντικείμενο με ακρίβεια μερικών χιλιομέτρων» εξήγησε ο Περέι https://www.naftemporiki.gr/techscience/2021703/anakalyfthikan-entyposiakoi-daktylioi-se-yvridio-asteroeidi-kai-komiti-toy-iliakoy-mas-systimatos/

Ο Τσεν Νινγκ Γιανγκ (Chen-Ning Yang), https://www.nobelprize.org/prizes/physics/1957/yang/biographical/ ένας από τους πιο αναγνωρισμένους φυσικούς στον κόσμο πέθανε σε ηλικία 103 ετών στις 18 Οκτωβρίου, σύμφωνα με κινεζικά ειδησεογραφικά μέσα. Είχε βραβευθεί με Νόμπελ Φυσικής το 1957. https://www.nobelprize.org/prizes/physics/1957/summary/ Ο Yang εργάστηκε πάνω σε διάφορα θέματα φυσικής, αλλά το κύριο ενδιαφέρον του επικεντρώθηκε σε δύο τομείς: τη στατιστική μηχανική και τις αρχές συμμετρίας. Η δημοφιλέστερη συνεισφορά του στη Φυσική(*) είναι η δημοσίευση του 1956 με τίτλο: «Question of Parity Conservation in Weak Interactions» https://journals.aps.org/pr/pdf/10.1103/PhysRev.104.254 , σε συνεργασία με τον Tsung Dao Lee. Εκεί προτείνουν την παραβίαση της αρχής διατήρησης της ομοτιμίας (parity), ή πιο απλά, της συμμετρίας αριστερού-δεξιού. Διαβάστε σχετικά: Η πειραματική απόρριψη μιας αρχής διατήρησης https://physicsgg.me/2014/12/27/η-πειραματική-απόρριψη-μιας-αρχής-δια/ και Το σπάσιμο του καθρέφτη της ομοτιμίας. https://physicsgg.me/2022/10/03/το-σπάσιμο-του-καθρέφτη-της-ομοτιμίας/?utm_source=chatgpt.com Στη συνέχεια παρατίθεται ένα απόσπασμα σχετικά με την παραβίαση της κατοπτρικής συμμετρίας (ή της ομοτιμίας), από το βιβλίο του Richard Feynman: «Ο χαρακτήρας του φυσικού κόσμου», Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2004.«Για να διερευνήσουμε καλύτερα το θέμα αν οι νόμοι της Φυσικής είναι οι ίδιοι μετά από κατοπτρισμό δεξιά – αριστερά, μπορούμε να θέσουμε το πρόβλημά μας ως εξής. Ας υποθέσουμε ότι συνομιλούμε τηλεφωνικά μ’ έναν κάτοικο του Άρη ή της Άρκτου και θέλουμε να του περιγράψουμε τι γίνεται στη Γη. Κατ’ αρχήν, πώς θα καταλάβει τη γλώσσα μας; Το θέμα το ερεύνησε σε βάθος ο καθηγητής Morrison(1) στο Cornell και απέδειξε ότι ένας τρόπος θα ήταν να ξεκινήσουμε χρησιμοποιώντας κτύπους: τικ: ένα, τικ: τικ, τικ: τικ, τικ: τρία, κ.λπ. Πολύ σύντομα ο φίλος μας θα είχε συσχετίσει τους αριθμούς. Από τη στιγμή που θα κατανοούσε το αριθμητικό μας σύστημα, θα μπορούσαμε να γράψουμε μια ολόκληρη ακολουθία αριθμών που αντιπροσωπεύουν τα βάρη, τα ατομικά βάρη των διαφόρων ατόμων, και έπειτα να πούμε «υδρογόνο, 1.008», δευτέριο, ήλιο κ.ο.κ. Αφού μελετούσε για λίγο αυτούς τους αριθμούς, έπειτα ανακάλυπτε ότι οι εν λόγω μαθηματικοί λόγοι είναι οι ίδιοι με τους λόγους των βαρών των στοιχείων και ότι, κατά συνέπεια, αυτά τα ονόματα θα’ πρεπε να είναι τα ονόματα των στοιχείων. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε κανείς βαθμιαία να οικοδομήσει μια κοινή γλώσσα. Παρουσιάζεται όμως το εξής πρόβλημα: Ας υποθέσουμε ότι αφού έχουμε εξοικειωθεί ήδη μαζί του, μας λέει: «Φίλοι, είσαστε θαυμάσιοι. Θά ’θελα να δω πώς είσαστε». Αρχίζετε λοιπόν: «Είμαστε περίπου έξι πόδια στο ύψος», κι αυτός ρωτάει: «Έξι πόδια – πόσο είναι ένα πόδι;» Αυτό είναι πολύ εύκολο: «Έξι πόδια είναι 17.000 εκατομμύρια άτομα υδρογόνου». Μερικά είναι αστεία, είναι ένας τρόπος να πεις σε κάποιον που δεν έχει καμία εμπειρία τι σημαίνει έξι πόδια – υποθέτοντας ότι δεν υπάρχουν κάποια δείγματα ούτε μπορούμε να δούμε τα ίδια πράγματα. Αν θέλουμε να του πούμε πόσο μεγάλοι είμαστε μπορούμε να το κάνουμε, γιατί οι νόμοι της φυσικής δεν παραμένουν αμετάβλητοι όταν αλλάζει η κλίμακα’ έχουμε, λοιπόν, τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε αυτό το γεγονός για να ορίσουμε την κλίμακα. Μπορούμε να συνεχίσουμε την περιγραφή του εαυτού μας – είμαστε έξι πόδια ψηλοί, έχουμε δύο συμμετρικές όψεις εξωτερικά, μοιάζουμε έτσι κι έτσι, υπάρχουν χέρια με προεκτάσεις κ.τ.λ. Ύστερα μας ρωτάει: «Είναι πολύ ενδιαφέρον, αλλά πώς είστε εσωτερικά;» Έτσι, περιγράφουμε την καρδιά κ.λπ. και του λέμε: «Τώρα βάλε την καρδιά μέσα, στην αριστερή πλευρά». Πώς όμως μπορούμε να του πούμε ποιά πλευρά είναι η αριστερή; «Ε!», λέτε, «παίρνουμε ζάχαρη από ζαχαρότευτλα, τη διαλύουμε στο νερό διαβιβάζουμε πολωμένο φως και στρέφει το επίπεδο του πολωμένου φωτός …». Το πρόβλημα όμως βρίσκεται στο ότι δεν υπάρχουν τεύτλα εκεί πάνω. Εξ άλλου, δεν είναι γνωστό αν η κατεύθυνση της εξέλιξης στον Άρη, ακόμη κι αν έχουν παραχθεί αντίστοιχες πρωτεΐνες με όσες έχουμε εδώ, ξεκίνησαν με ελίκωση αντίθετης φοράς. Δεν μπορούμε να πούμε τίποτε. Αφού το σκεφτόύμε καλά, διαπιστώνουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.Πριν πέντε χρόνια, όμως, από ορισμένα πειράματα προέκυψαν διάφοροι γρίφοι. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά βρεθήκαμε μπροστά σε συνεχώς αυξανόμενες δυσκολίες, σε όλο και πιο παράδοξες καταστάσεις, ώσπου τελικά οι Lee και Yang διατύπωσαν την άποψη ότι πιθανόν η αρχή της δεξιάς-αριστερής συμμετρίας — ότι δηλαδή η φύση αντιδρά με τον ίδιο τρόπο από δεξιά και από αριστερά — δεν είναι σωστή και ότι αυτό θα βοηθούσε να ερμηνευτούν αρκετά μυστήρια. Οι Lee και Yang πρότειναν μερικά πειράματα για να αποδειχτεί άμεσα η άποψή τους. Εδώ, θα αναφέρω μόνο το χαρακτηριστικότερο.Παίρνουμε μια ραδιενεργό διάσπαση κατά την οποία εκπέμπονται ένα ηλεκτρόνιο και ένα νετρίνο· τέτοιο παράδειγμα, που ήδη εξετάσαμε προηγουμένως, είναι η διάσπαση ενός νετρονίου σ’ ένα πρωτόνιο, ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντίνετρίνο· υπάρχουν πολλά είδη ραδιενέργειας στα οποία το φορτίο ενός πυρήνα αυξάνεται κατά ένα και προκύπτει ένα ηλεκτρόνιο. Το ενδιαφέρον είναι ότι, αν μετρήσεις το σπιν των ηλεκτρονίων – τα ηλεκτρόνια περιστρέφονται(2) σαν σβούρες καθώς απομακρύνονται – βρίσκεις ότι περιστρέφονται προς τ’ αριστερά, καθώς τα βλέπεις από πίσω (για παράδειγμα, αν κινούνται προς το νότο, περιστρέφονται όπως η Γη). Και βέβαια έχει ιδιαίτερη σημασία το ότι το ηλεκτρόνιο που προκύπτει από τη διάσπαση περιστρέφεται πάντοτε με ορισμένο τρόπο, έχει αριστερόστροφη ελίκωση. Είναι σαν κατά την ακτινοβολία βήτα το όπλο που εκτοξεύει το ηλεκτρόνιο να έχει ελικοειδές αυλάκι στο εσωτερικό της κάννης του. Κατ’ αρχήν, είναι δυνατόν το βλήμα να εξέλθει με δύο τρόπους· είτε περιστρεφόμενο δεξιά, είτε περιστρεφόμενο αριστερά καθώς απομακρύνεται. Το πείραμα δείχνει ότι το ηλεκτρόνιο «βγαίνει από την καραμπίνα» περιστρεφόμενο προς τ’ αριστερά. Χρησιμοποιώντας, επομένως, αυτό το γεγονός θα μπορούσαμε να τηλεφωνήσουμε στον Αρειανό μας και να του πούμε: «Άκου, πάρε ένα ραδιενεργό υλικό, νετρόνια, και κοίταξε το ηλεκτρόνιο που βγαίνει από τη διάσπαση βήτα. Αν το ηλεκτρόνιο κινείται προς τα πάνω καθώς βγαίνει έξω, η διεύθυνση της περιστροφής του αποτελεί την αριστερή πλευρά του ανθρωπίνου σώματος, κοιταγμένου από πίσω. Έτσι ορίζεται η αριστερή πλευρά. Εκεί είναι η καρδιά». Επομένως, είναι εφικτό να διακρίνεις το δεξί από το αριστερό, και έτσι καταρρέει ο νόμος σύμφωνα με τον οποίο ο κόσμος είναι συμμετρικός ως προς την αριστερή και δεξιά πλευρά.» απόσπασμα από το βιβλίο του Richard Feynman: «Ο χαρακτήρας του φυσικού κόσμου», Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. https://cup.gr/book/o-charaktiras-tou-fisikou-nomou/ Ο φυσικός Τσεν Νινγκ Γιανγκ το 1963. Η αίσθηση της μαθηματικής ομορφιάς του Γιανγκ, σύμφωνα με τον Φρίμαν Ντάισον, «μετατρέπει τους λιγότερο σημαντικούς υπολογισμούς του σε μικροσκοπικά έργα τέχνης» Οι φυσικοί Chen-Ning Yang (αριστερά) και Tsung-Dao Lee, βραβεύθηκαν το 1957 Νόμπελ Φυσικής, για την δημοσίευσή τους σχετικά με την παραβίαση της ομοτιμίας. παραπομπές: (1) Philip Morrison: Αμερικανός καθηγητής της φυσικής, συνεργάτης της τηλεοπτικής σειράς «Η δομή του ατόμου», 1964, BBC-1. (2) Εδώ ο Feynman δεν ακριβολογεί. Τα ηλεκτρόνια δεν περιστρέφονται: συμπεριφέρονται σαν να περιστρέφονται. Γι’ αυτό τους αποδίδουμε κάποια «εσωτερική» στροφορμή, το σπιν. (*) Εξίσου δημοφιλής μεταξύ των φυσικών που ασχολούνται με τα στοιχειώδη σωματίδια είναι η δημοσίευση του 1954 των Chen-Ning Yang και Robert Mills, «Conservation of Isotopic Spin and Isotopic Gauge Invariance» . Εκεί εισάγοντας την μη-Αβελιανή θεωρία βαθμίδας γενίκευσαν την κβαντική ηλεκτροδυναμική (QED). Η θεωρία των Yang-Mills έγινε η βάση της ενοποιημένης ηλεκτρασθενούς θεωρίας, η επέκταση της οποίας οδήγησε στο Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων.

Ο καιρός των δολοφόνων. Arthur Rimbaud Πρωτάκουσα να γίνεται λόγος για τον Ρεμπώ, το 1927, στο υπόγειο ενός βρώμικου σπιτιού στο Μπρούκλιν. Στα τριανταέξι μου χρόνια, βρισκόμουν ακόμα φυλακισμένος στη δικιά μου ατέλειωτη Εποχή στην Κόλαση. Ένα συναρπαστικό βιβλίο για τον Ρεμπώ κυκλοφορούσε στο σπίτι, αλλά δεν είχα καταδεχτεί να του ρίξω ούτε μια ματιά. Κι αυτό γιατί σιχαινόμουν τη γυναίκα που ζούσε τότε μαζί μας και που ήταν δικό της. Στην αλήθεια (πράγμα που το κατάλαβα πολύ αργότερα), η εμφάνισή της, ο χαρακτήρας της και η συμπεριφορά της την έκαναν να μοιάζει με το Ρεμπώ, όσο είναι δυνατό να φανταστεί κανένας κάτι τέτοιο. Αν και ο Ρεμπώ ήταν το θέμα που συζητούσαν διαρκώς η Θέλμα και η γυναίκα μου, δεν έκανα —το ξαναλέω— την παραμικρή προσπάθεια να τον γνωρίσω. Αντίθετα, αγωνιζόμουν με όλες μου τις δυνάμεις να τον διώξω από το μυαλό μου· μου φαινόταν ως ενσάρκωση του κακού πνεύματος που είχε προκαλέσει, δίχως να το ξέρει, τα βασανιστήρια και την εξαθλίωσή μου. Παρατηρούσα πως η Θέλμα, που την αποστρεφόμουν, είχε ταυτιστεί μαζί του, τον μιμούνταν όσο μπορούσε, όχι μόνο στην καθημερινή ζωή, αλλά και στα ποιήματα που έγραφε. Όλα συνωμοτούσαν για να διαγράψω τ’ όνομά του, την επίδρασή του, ακόμα και την ύπαρξή του την ίδια. Βρισκόμουν τότε στο πιο χαμηλό σκαλί της σταδιοδρομίας μου και το ηθικό μου ήταν καταρακωμένο. Ξανάβλεπα τον εαυτό μου μέσα στο υγρό και παγωμένο υπόγειο, να προσπαθεί να γράψει μ’ ένα μολύβι στο τρεμουλιαστό φως ενός κεριού: προσπαθούσα να συνθέσω ένα ποίημα που να περιγράφει την ίδια μου την τραγωδία, χωρίς να κατορθώνω να προχωρήσω πέρα απ’ την πρώτη πράξη. Σ’ αυτή την κατάσταση της απελπισίας και της στειρότητας, αμφέβαλλα, βέβαια, έντονα για την ιδιοφυΐα αυτού του δεκαεπτάχρονου ποιητή. Ό,τι άκουγα να λέγεται γι’ αυτόν μου φαινόταν σαν επινόηση αυτής της θεότρελης της Θέλμας. Πίστευα πως είχε τη δύναμη να δημιουργεί λεπτεπίλεπτα βασανιστήρια για να με κάνει να υποφέρω, επειδή με μισούσε όσο τη μισούσα κι εγώ. Η ζωή που περνούσαμε οι τρεις μας, και που την αφηγούμαι στο The Rosy Crucifixion, φαίνεται να βγαίνει από κανένα διήγημα του Ντοστογιέφσκι. Σήμερα, αυτή η ζωή μου φαίνεται φανταστική κι απίστευτη. Το γεγονός, όμως, είναι πως το όνομα του Ρεμπώ είχε βρει το στόχο του. Για έξι ή εφτά χρόνια ακόμη, ως τη μέρα που συνάντησα την Αναΐς Νιν, στη Λουβενσιέν, δεν είχα δει ούτε ένα βλέμμα στο έργο του, αλλά με στοίχειωνε πάντα. Μια ενοχλητική παρουσία. «Κάποια μέρα θα χρειαστεί να λογαριαστείς μαζί μου», μου ψιθύριζε αδιάκοπα στ’ αυτί. Τη μέρα που διάβασα τον πρώτο στίχο του Ρεμπώ, αναγνώρισα αμέσως πως ήταν από το Μεθυσμένο Καράβι που έκανε τη Θέλμα να παραληρεί. ΤΟ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΚΑΡΑΒΙ! Πόσο εκφραστικός μου φαίνεται τώρα αυτός ο τίτλος, στο φως των μεταγενέστερων εμπειριών μου! Η Θέλμα, στο μεταξύ, είχε πεθάνει σ’ ένα άσυλο τρελών. Κι αν δεν είχα πάει στο Παρίσι, αν δεν είχα αρχίσει να δουλεύω εκεί σοβαρά, μου φαίνεται πως κι η δική μου μοίρα θα ήταν παρόμοια. Σ’ αυτό το υπόγειο των ακραίων συνοικιών του Μπρούκλιν, είχε ναυαγήσει το καράβι μου. Όταν τέλος ανοίχτηκα στο πέλαγος, είδα πια πως ήμουν ελεύθερος, πως ο θάνατος που είχα διασχίσει μ’ είχε ελευθερώσει. Αν η περίοδος του Μπρούκλιν κατορθώνει ν’ αντιπροσωπεύει την Εποχή μου στην Κόλαση, η περίοδος του Παρισιού, ιδιαίτερα από το 1932 ως το 1934, υπήρξε προθάλαμος των Εκλάμψεών μου. (…) Χένρι Μίλερ, Ο καιρός των δολοφόνων, μετάφραση: Αντώνης Φωστιέρης, Θανάσης Θ, Νιάρχος, εκδόσεις Εγναντία, 1980 Πρωινό Μέθης Ω Αγαθό μου! Ω το Ωραίο μου! Φανφάρα βάναυση όπου δε σκοντάφτω καθόλου! Στρεβλή μαγική! Ουρά για το ανήκουστο έργο και για το θαυμαστό σώμα, για πρώτη φορά. Αυτό άρχισε κάτω από τα γέλια των παιδιών, θα τελειώσει από αυτά. Το δηλητήριο τούτο θα μείνει σε όλες τις φλέβες μας, ακόμα και όταν, καθώς η φανφάρα στραφεί, θα παραδοθούμε στην παλιά δυσαρμονία. Ω τώρα, εμείς τόσο άξιοι για αυτά τα μαρτύρια. Ας μαζέψουμε με θέρμη αυτή την υπεράνθρωπη υπόσχεση καμωμένη στο πλασμένο σώμα μας και στην ψυχή μας, αυτή την υπόσχεση, αυτή την παραφροσύνη. Η κομψότητα, η γνώση, η βιαιότητα! Μας υποσχέθηκαν να θάψουν στη σκιά το δέντρο του καλού και του κακού, να εξοστρακίσουν τις τυραννικές εντιμότητες, για να οδηγήσουμε τον πολύ αγνό μας έρωτα. Αυτό αρχίνησε με μερικές αηδίες και αυτό τελείωσε, μην μπορώντας να μας αρπάξει αμέσως από αυτή την αιωνιότητα, αυτό τελείωσε με ένα σκόρπισμα αρωμάτων. Γέλιο των παιδιών, διακριτικότητα των σκλάβων, αυστηρότητα των παρθένων, φρίκη των μορφών και των εδώ αντικειμένων, να είστε καθηγιασμένοι με την ανάμνηση αυτής της αγρυπνίας. Να που τελειώνει με αγγέλους φλόγας και πάγου. Μικρό ξενύχτι μεθυσιού, άγιο! όταν αυτό δε θα ήταν παρά για τη μάσκα που μας χάρισες. Σε βεβαιώνουμε, μέθοδε! Δεν ξεχνούμε ότι δόξασες χθες την καθεμιά από τις ηλικίες μας. Έχουμε πίστη στο δηλητήριο. Ξέρουμε να δίνουμε τη ζωή μας ολάκερη κάθε μέρα. Νάτη η εποχή των Δολοφόνων. (Arthur Rimbaud, Εκλάμψεις – μετάφραση: Αλέξης Ασλάνογλου, εκδόσεις Ηριδανός, 1981)

Εταιρεία Πυραύλων και Διαστήματος Energia Σύμφωνα με το σχέδιο, οι κοσμοναύτες της Roscosmos θα βρίσκονται ΕΞΩ από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σήμερα στις 8:00 μ.μ. ώρα Μόσχας! Παρακολουθήστε την μετάδοση του διαστημικού περιπάτου. Ο κύριος στόχος είναι η εγκατάσταση επιστημονικού εξοπλισμού για την καλλιέργεια ημιαγωγών στο διάστημα. Το πείραμα Ekran-M ανοίγει νέες προοπτικές για την ανάπτυξη της ρωσικής μικροηλεκτρονικής. ℹ Μάθετε περισσότερα για το πείραμα ΕΔΩ https://vk.com/rsc_energia Εταιρεία Πυραύλων και Διαστήματος Energia Η πρώτη εγκατάσταση της Ρωσίας για την καλλιέργεια ημιαγωγών στο διάστημα έχει σταλεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο εξοπλισμός για το νέο διαστημικό πείραμα, Ekran-M, βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο εσωτερικό του διαστημοπλοίου μεταφοράς Progress MS-32. Οι κοσμοναύτες της Roscosmos θα εγκαταστήσουν τον εξοπλισμό στην εξωτερική επιφάνεια του σταθμού. Επιστήμονες από το Ινστιτούτο Φυσικής Ημιαγωγών Lebedev (ISIS) διεξήγαγαν το πείραμα. Η A. V. Rzhanova σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει το κενό του διαστήματος ως μοναδικό παράγοντα στην τεχνολογία επιταξίας μοριακής δέσμης. Τι είναι; Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε. Οι ημιαγωγοί υψηλότερης ποιότητας αναπτύσσονται σε εξαιρετικά υψηλό κενό. Μία μέθοδος είναι η εναπόθεση κρυσταλλικών μεμβρανών σε στρώσεις. Οι πηγές θερμαίνονται, το υλικό εξατμίζεται και τα προκύπτοντα ρεύματα ατόμων εναποτίθενται σε ένα υπόστρωμα, δημιουργώντας μια νέα δομή με εξαιρετική ακρίβεια. Στην περίπτωσή μας, αυτό θα είναι αρσενικούχο γάλλιο. Η διαδικασία είναι τόσο λεπτή που οι "δέσμες" των ατόμων δεν αλληλεπιδρούν μέχρι να φτάσουν στο υπόστρωμα. Τα στρώματα είναι διατεταγμένα με τέτοιο τρόπο ώστε ο κρύσταλλος ημιαγωγού να έχει τις επιθυμητές ιδιότητες: για παράδειγμα, μπορεί να συλλάβει ή να εκπέμψει φως σε ένα συγκεκριμένο εύρος ή να αντέξει υψηλή ηλεκτρική τάση. Πώς μπορεί να βοηθήσει το διάστημα; Στο διάστημα, είναι πολύ πιο εύκολο να επιτευχθούν οι απαιτούμενες παράμετροι κενού και ένας μόνο θάλαμος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εναπόθεση όλων των στοιχείων. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι στο διάστημα, πέρα από τη Γη, είναι πολύ πιο εύκολο να απορριφθούν οι τοξικές ενώσεις που είναι εγγενείς στην κατασκευή ημιαγωγών. Ποιος είναι ο σκοπός μιας τέτοιας τεχνολογίας; Στο μέλλον, τα πειραματικά δεδομένα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την εγκατάσταση εγκαταστάσεων παραγωγής απευθείας σε τροχιά. Τέτοια υλικά έχουν μεγάλη ζήτηση: το αρσενικούχο γάλλιο, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται σε ηλεκτρονικά ισχύος, λέιζερ, φωτοδιόδους και ηλιακά κύτταρα. Φυσικά, δεν μιλάμε μόνο για πιθανά εμπορικά έργα, αλλά και για θεμελιώδη επιστήμη, συμπεριλαμβανομένης της προμήθειας διαστημικών αποστολών. 🚀 Μάθετε περισσότερα για το πείραμα εδώ: www.energia.ru/ru/news/pe... Roscosmos Πεντέμισι ώρες στο διάστημα: θα δείξουμε ζωντανά Ρώσους κοσμοναύτες να εργάζονται στην επιφάνεια του ISS Συμμετέχοντες στο EVA 👨‍🚀 Sergey Ryzhikov 👨‍🚀 Alexey Zubritsky Το κύριο έργο είναι η εγκατάσταση εξοπλισμού για το επιστημονικό πείραμα Ekran-M. 📎 Το πρόγραμμα εξωοχηματικών δραστηριοτήτων περιλαμβάνει: - Έξοδο από την καταπακτή της μικρής ερευνητικής μονάδας Poisk - Πλοήγηση με χειριστή - Εγκατάσταση του εξοπλισμού Ekran-M στην πολυχρηστική εργαστηριακή μονάδα Nauka - Μεταφορά στην βοηθητική μονάδα Zvezda - Καθαρισμός παραθύρων Νο. 1 της μονάδας Zvezda - Αφαίρεση του αφαιρούμενου δοχείου κασέτας με δείγματα υλικών SSC Νο. 3-M2 από την μονάδα Poisk Όλες οι εργασίες θα διαρκέσουν από τους κοσμοναύτες περισσότερες από πέντε ώρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο ISS θα ολοκληρώσει σχεδόν τέσσερις τροχιές γύρω από τη Γη. Ο ειδικός Mikhail Kotov και ο ειδικός εξωοχηματικών δραστηριοτήτων Maxim Zaitsev θα σχολιάσουν τις ενέργειες των κοσμοναυτών. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456244541%2F745d69598f3b84d86e%2Fpl_wall_-30315369 Όλες οι εργασίες ολοκληρώθηκαν: ο διαστημικός περίπατος ολοκληρώθηκε. Οι κοσμοναύτες της Roscosmos, Σεργκέι Ριζίκοφ και Αλεξέι Ζουμπρίτσκι, εργάστηκαν στην εξωτερική επιφάνεια του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού για 6 ώρες και 11 λεπτά. Ο επόμενος διαστημικός περίπατος στον ISS έχει προγραμματιστεί σε δύο εβδομάδες. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_594263

Ανακαλύφθηκαν μοναδικά κοσμικά δαχτυλίδια που εντυπωσιάζουν τους επιστήμονες. Πρόκειται για δομές που ίσως κρύβουν στοιχεία για την ύπαρξη γαλαξιών και μαύρων τρυπών. Με τη βοήθεια της κοινότητας των αποκαλούμενων πολιτών-επιστημόνων αστρονόμοι εντόπισαν τον πιο ισχυρό «περίεργο ραδιοκύκλο» (Odd Radio Circle – ORC) που έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα. Η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα πώς σχηματίζονται αυτά τα ασυνήθιστα κοσμικά αντικείμενα καθώς και οι γαλαξίες που περικλείουν.«Οι ORC είναι από τις πιο παράξενες και όμορφες κοσμικές δομές που έχουμε δει ποτέ και ενδέχεται να κρύβουν ζωτικά στοιχεία για το πώς οι γαλαξίες και οι μαύρες τρύπες συν-εξελίσσονται», δήλωσε ο Ανάντα Χότα ιδρυτής του RAD@home Astronomy Collaboratory και συν-συγγραφέας της νέας μελέτης που περιγράφει τα ευρήματα.Οι ORC περιγράφηκαν για πρώτη φορά το 2019 από μια ομάδα που χρησιμοποίησε τη συστοιχία τηελσκοπίων Australian Square Kilometer Array Pathfinder. Ουσιαστικά πρόκειται για γιγάντιους, αμυδρούς δακτυλίους πλάσματος που φαίνεται να περιβάλλουν ορισμένους γαλαξίες και να εκπέμπουν ραδιοκύματα. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί μόλις περίπου δώδεκα τέτοια τεράστια αντικείμενα τα περισσότερα από τα οποία είναι 10 έως 20 φορές μεγαλύτερα από το γαλαξία μας. Οι ερευνητές όμως πιστεύουν ότι ο νεοανακαλυφθείς ORC ίσως προσφέρει σημαντικά στοιχεία για τον τρόπο σχηματισμού αυτών των κοσμικών γιγάντων.Αυτός ο ORC είναι μοναδικός για δύο λόγους. Πρώτον, αποτελείται όχι από έναν αλλά από δύο δακτυλίους, αλληλοσυνδεόμενους σαν διάγραμμα Venn κάτι που έχει παρατηρηθεί μόλις μία ακόμη φορά. Δεύτερον είναι ο πιο μακρινός και ισχυρός ORC που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Οι ερευνητές περιέγραψαν τα ευρήματα σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society».Οι νέοι δακτύλιοι εντοπίστηκαν αρχικά από πολίτες–επιστήμονες που συμμετείχαν στο RAD@home Astronomy Collaboratory, μια διεθνή ερευνητική πλατφόρμα πολιτών με έδρα την Ινδία. Η ύπαρξή τους επιβεβαιώθηκε αργότερα από ομάδα αστρονόμων που χρησιμοποίησε το Low-Frequency Array (LOFAR) — ένα δίκτυο ραδιοτηλεσκοπίων στην Ευρώπη — και το αντικείμενο ονομάστηκε RAD J131346.9+500320.«Το γεγονός ότι οι πολίτες–επιστήμονες τους ανακάλυψαν υπογραμμίζει τη συνεχιζόμενη σημασία της ανθρώπινης ικανότητας αναγνώρισης προτύπων, ακόμη και στην εποχή της μηχανικής μάθησης» δήλωσε ο Πράτικ Νταμπχάντεμπ αστρονόμος στο Εθνικό Κέντρο Πυρηνικής έρευνας της Πολωνίας και συν-συγγραφέας της νέας μελέτης.Προηγούμενες έρευνες είχαν υποθέσει ότι οι ORC μπορεί να σχηματίζονται όταν υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες συγκρούονται, στέλνοντας κοσμικά κύματα κρούσης στο διάστημα. Ωστόσο, οι δίδυμοι δακτύλιοι του RAD J131346.9+500320 φαίνεται να περιβάλλουν ένα ρεύμα αερίου που μοιάζει με πίδακα. Με βάση αυτή τη δομή ο Νταμπχάντε και η ομάδα του προτείνουν ότι ενδέχεται να έχει σχηματιστεί από «υπερ-ανέμους» που ρέουν από τους σπειροειδείς γαλαξίες που περιέχει. Αυτό το σενάριο μπορεί να ισχύει και για άλλους ORC — αν και απαιτείται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί. Εκτός από το RAD J131346.9+500320, η μελέτη περιγράφει και δύο ακόμη αντικείμενα που εντοπίστηκαν σε συνεργασία με το RAD@home Astronomy Collaboratory: — ένα γαλαξία με διάμετρο 3 εκατομμύρια έτη φωτός, ο οποίος περιβάλλεται από έναν ραδιοφωνικό δακτύλιο, και — ένα άλλο γαλαξία που διαθέτει δακτύλιο γύρω από έναν από τους τεράστιους πίδακές του. Η μελλοντική έρευνα με το LOFAR και άλλα τηλεσκόπια, όπως το Παρατηρητήριο Vera C. Rubin στη Χιλή, ενδέχεται να βοηθήσει τους επιστήμονες να αποκαλύψουν περισσότερα για τη φύση και τον σχηματισμό αυτών των εντυπωσιακών δομών. Καλλιτεχνική απεικόνιση των δύο κοσμικών δακτυλίων https://www.naftemporiki.gr/techscience/2020950/anakalyfthikan-monadika-kosmika-dachtylidia-poy-entyposiazoyn-toys-epistimones/

Είναι αυτή η πρώτη φωτογραφία της σκοτεινής ύλης του Σύμπαντος; Ερευνητές υποστηρίζουν ότι κατέγραψαν οπτικά το μυστηριώδες δομικό κοσμικό υλικό. Παρά το γεγονός ότι αποτελεί περισσότερο από το ένα τέταρτο του Σύμπαντος, η σκοτεινή ύλη έχει παραμείνει πεισματικά αόρατη στα τηλεσκόπια των επιστημόνων για δεκαετίες. Όμως διεθνής ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι εντόπισε τα ίχνη της.Αν και αυτή η … άπιαστη ύλη δεν εκπέμπει καμία δική της ενέργεια η κρατούσα θεωρία αναφέρει πώς όταν τα σωματίδια της συγκρούονται παράγουν εκλάμψεις ακτινοβολίας γάμμα. Για αυτόν τον λόγο οι επιστήμονες θεωρούν ότι η μυστηριώδης λάμψη ακτίνων γάμμα που προέρχεται από το εσωτερικό του δικού μας γαλαξία θα μπορούσε να αποκαλύψει πού κρύβεται η σκοτεινή ύλη.Αν έχουν δίκιο αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει την πρώτη απτή απόδειξη ότι η σκοτεινή ύλη πράγματι υπάρχει. «Η σκοτεινή ύλη κυριαρχεί στο σύμπαν και συγκρατεί τους γαλαξίες. Είναι εξαιρετικά σημαντική και σκεφτόμαστε συνεχώς τρόπους για να την ανιχνεύσουμε. Οι ακτίνες γάμμα και ειδικά το περίσσιο φως που παρατηρούμε στο κέντρο του γαλαξία μας θα μπορούσαν να είναι το πρώτο μας στοιχείο» λέει ο καθηγητής Τζόσεφ Σιλκ συν–συγγραφέας της μελέτης. Η εικόνα Η σκοτεινή ύλη είναι ένας αόρατος τύπος σωματιδίου που αποτελεί μεγάλο μέρος της επιπλέον μάζας που «λείπει» από τους περισσότερους γαλαξίες. Αν και οι επιστήμονες μπορούν να δουν τα βαρυτικά αποτελέσματα που προκαλεί αυτή η κρυμμένη μάζα, η σκοτεινή ύλη δεν εκπέμπει ενέργεια που να μπορεί να ανιχνευθεί από τα τηλεσκόπια.Από το 2008 ο δορυφόρος Fermi της NASA κατασκευάζει σταδιακά μια εικόνα του γαλαξία μας μέσω ακτίνων γάμμα. Όταν οι επιστήμονες παρατήρησαν αυτήν την εικόνα, διέκριναν κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο: το κέντρο του γαλαξία μας φαινόταν να είναι γεμάτο με μια διάχυτη λάμψη ακτίνων γάμμα η οποία δεν προερχόταν από κάποια συγκεκριμένη πηγή.Για να εξηγήσουν αυτό το φαινόμενο, οι επιστήμονες πρότειναν δύο ανταγωνιστικές θεωρίες. Είτε η λάμψη προέρχεται από τους περιστρεφόμενους πυρήνες ετοιμοθάνατων άστρων είτε από συγκρουόμενη σκοτεινή ύλη. Ωστόσο το να διαπιστωθεί ποια από τις δύο εξηγήσεις είναι η σωστή αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολο. Η σκοτεινή ύλη Η σκοτεινή ύλη υπερτερεί σε μάζα της ορατής ύλης περίπου έξι προς ένα αποτελώντας περίπου το 27% του Σύμπαντος. Σε αντίθεση με την κανονική ύλη, δεν αλληλεπιδρά με την ηλεκτρομαγνητική δύναμη και έτσι δεν απορροφά, δεν ανακλά και δεν εκπέμπει φως κάτι που την καθιστά εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστεί. Οι ερευνητές έχουν καταφέρει να συμπεράνουν την ύπαρξή της μόνο από τα βαρυτικά αποτελέσματα που φαίνεται να ασκεί στην ορατή ύλη. Η ανακάλυψη Στη νέα τους μελέτη που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Physical Review Letters» οι ερευνητές χρησιμοποίησαν υπερυπολογιστές για να δημιουργήσουν έναν χάρτη της σκοτεινής ύλης μέσα στο γαλαξία μας. Αυτό που διαφοροποίησε την προσέγγισή τους ήταν ότι συνυπολόγισαν τον τρόπο με τον οποίο σχηματίστηκε ο γαλαξίας μας.«Ο γαλαξίας μας σχηματίστηκε από ένα τεράστιο νέφος σκοτεινής ύλης. Η κανονική ύλη ψύχθηκε και έπεσε προς τα κεντρικά τμήματα, παρασύροντας μαζί της και μέρος της σκοτεινής ύλης» εξηγεί ο Σιλκ. Με το πέρασμα δισεκατομμυρίων ετών, η σκοτεινή ύλη από αυτά τα συστήματα συσσωρεύτηκε στον πυκνό γαλαξιακό πυρήνα, αυξάνοντας τον αριθμό των συγκρούσεων.Όταν οι ερευνητές συνέκριναν τις προσομοιώσεις τους με πραγματικές εικόνες του γαλαξία από το Fermi διαπίστωσαν ότι τα αποτελέσματα ταίριαζαν. Αν και αυτό δεν αποτελεί ακόμη αδιάσειστη απόδειξη της ύπαρξης σκοτεινής ύλης ενισχύει την ελκυστική πιθανότητα ότι η λάμψη ακτίνων γάμμα όντως προέρχεται από αυτήν.«Το βασικό μας νέο εύρημα είναι ότι η σκοτεινή ύλη ταιριάζει με τα δεδομένα ακτίνων γάμμα τουλάχιστον εξίσου καλά με την εναλλακτική υπόθεση των νετρονικών άστρων» «Έχουμε αυξήσει τις πιθανότητες ότι η σκοτεινή ύλη έχει ανιχνευθεί έμμεσα» λέει ο Σιλκ. Παραμένει, ωστόσο, πιθανό η λάμψη ακτίνων γάμμα να παράγεται από περιστρεφόμενα άστρα νετρονίων.Ο καθηγητής Silk αναφέρει ότι η «μεγάλη του ελπίδα» είναι πως το παρατηρητήριο Cerenkov Telescope Array, το οποίο πρόκειται να κατασκευαστεί στη Χιλή, θα μπορέσει να επιλύσει οριστικά τη διαμάχη. Το Cerenkov Telescope Array θα είναι το ισχυρότερο τηλεσκόπιο ακτίνων γάμμα στον κόσμο και θα διαθέτει την ευαισθησία να ανιχνεύει τις ελάχιστες διαφορές ανάμεσα στις ακτίνες γάμμα που παράγονται από τη σκοτεινή ύλη και στην ακτινοβολία που προέρχεται από περιστρεφόμενα άστρα νετρονίων.Εναλλακτικά, το τηλεσκόπιο θα μπορούσε να σαρώσει κοντινούς νάνους γαλαξίες, οι οποίοι θεωρείται ότι αποτελούνται κυρίως από σκοτεινή ύλη. «Η ανίχνευση του ίδιου σήματος που εντόπισε το Fermi στο κέντρο του γαλαξία θα επιβεβαίωνε την υπόθεση της σκοτεινής ύλης» λέει ο Σιλκ. Η εικόνα της έκλαμψης ακτίνων γάμμα που η ερευνητική ομάδα εκτιμά ότι είναι προϊόν της σκοτεινής ύλης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2021209/einai-ayti-i-proti-fotografia-tis-skoteinis-ylis-toy-sympantos/

Ανακαλύφθηκαν πανάρχαιοι δεινόσαυροι που φωτίζουν την εμφάνιση και εξέλιξη τους στη Γη. Πρόκειται για άγνωστα είδη που ζούσαν πριν από περίπου 230 εκατ. έτη. Δύο εντυπωσιακές ανακαλύψεις άγνωστων ειδών δεινοσαύρων έγιναν στην Αργεντινή που θεωρείται ένας από τους παλαιοντολογικούς παραδείσους του πλανήτη αφού ζούσαν εκεί δεκάδες είδη δεινοσαύρων ορισμένοι εκ των οποίων ήταν οι μεγαλύτεροι σε μέγεθος που γνωρίζουμε και τώρα εντοπίζονται δύο από τους αρχαιότερους επιβεβαιώνοντας έτσι τον κεντρικό ρόλο που έπαιζε η Αργεντινή στο παγκόσμιο οικοσύστημα την επίμαχη γεωλογική περίοδο στη Γη.Η πρώτη ανακάλυψη έγινε στην οροσειρά των Άνδεων όπου εντοπίστηκε ένας σχεδόν πλήρης σκελετός ενός νέου είδους δεινοσαύρου που έζησε πριν από περίπου 230 εκατομμύρια χρόνια ενώ ανάλογης ηλικίας είναι και ο δεύτερος δεινόσαυρος που ανακαλύφθηκε.Οι παλαιοντολόγοι με τα διαθέσιμα στοιχεία έχουν οριοθετήσει την εμφάνιση των δεινοσαύρων στη Γη πριν από περίπου 230 εκατ. έτη άρα τα δύο είδη είναι από τα πρώτα που γνωρίζουμε και η μελέτη τους θα ρίξει φως στην ύπαρξη και εξέλιξη των δεινοσαύρων που έγιναν γρήγορα κυρίαρχοι της Γης για περίπου 170 εκατ. έτη και η βασιλεία του έληξε όταν πριν από 66 εκατ. έτη έπεσε στον πλανήτη ένας τεράστιος αστεροειδής προκαλώντας παγκόσμια καταστροφή που οδήγησε σε εξαφάνιση του 80% της ζωής.Ο σκελετός που βρέθηκε σε υψόμετρο τριών χιλιάδων μέτρων διέθετε μακρύ λαιμό και έλαβε την ονομασία «Huayracursor jaguensis». Εντοπίστηκε από ομάδα παλαιοντολόγων του Conicet, του δημόσιου ερευνητικού ινστιτούτου της Αργεντινής και η ανακάλυψη δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Nature».Το είδος αυτό έζησε στο τέλος της Τριασικής, γεωλογικής περιόδου κατά την οποία εμφανίστηκαν οι πρώτοι δεινόσαυροι και οι πρόγονοι των θηλαστικών, διευκρίνισαν οι ερευνητές στην ανακοίνωσή τους. «Υπολογίζουμε ότι ο Huayracursor πρέπει να είναι μεταξύ 230 και 225 εκατομμυρίων ετών, γεγονός που τον καθιστά έναν από τους παλαιότερους δεινόσαυρους στον κόσμο», εξήγησε ο Αγκουστίν Μαρτινέλι ένας από τους ερευνητές.Αν το είδος αυτό που ανακαλύφθηκε ανήκει σε σειρά φυτοφάγων δεινοσαύρων που περιλαμβάνει τους γιγάντιους δεινόσαυρους με τον μακρύ λαιμό, οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι ένας ενήλικας θα πρέπει να είχε ύψος περίπου δύο μέτρα και βάρος περίπου 18 κιλά. Ο σκελετός που βρέθηκε αποτελείται από τμήμα του κρανίου, πλήρη σπονδυλική στήλη ως την ουρά και σχεδόν ολόκληρα μπροστινά και πίσω άκρα. Οι συντάκτες του άρθρου εκτιμούν ότι το απολίθωμα αυτό θα γίνει σημείο αναφοράς για τη μελέτη της εξέλιξης των δεινοσαύρων χάρη στο γεγονός ότι είναι σχεδόν ολόκληρο. Ο θηρευτής Ο δεύτερος δεινόσαυρος που εντοπίστηκε στην Αργεντινή ζούσε πριν από 231 έως 226 εκατομμύρια χρόνια, είχε μήκος περίπου 1,2 μέτρα και βάρος γύρω στα 8-9 κιλά. Έλαβε την ονομασία «Anteavis crurilongus» και ήταν ένα πρώιμο είδος θηρόποδων, που ανήκε εκτός της ομάδας Neotheropoda, αλλά παρουσίαζε εξελιγμένα χαρακτηριστικά τα οποία μέχρι πρότινος θεωρούνταν αποκλειστικά αυτής της ομάδας. Στα θηρόποδα ανήκαν πολλοί σαρκοφάγοι δεινόσαυροι συμπεριλαμβανομένου του Τυραννόσαυρου ρεξ.«Είναι ένας από τους αρχαιότερους και πιο πρωτόγονους δεινόσαυρους που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Η πρώιμη διαφοροποίηση των δεινοσαύρων προκάλεσε μια μεγάλη οικολογική αλλαγή στα χερσαία οικοσυστήματα, που κορυφώθηκε με τις συναθροίσεις τετράποδων όπου οι δεινόσαυροι κυριαρχούσαν σε αφθονία στα τέλη της Τριαδικής περιόδου, πριν από 201 εκατομμύρια χρόνια. Επομένως η μελέτη της αρχικής διαφοροποίησης των δεινοσαύρων είναι κρίσιμη για να κατανοήσουμε την εγκαθίδρυση των μεσοζωικών οικοσυστημάτων. Ωστόσο η έλλειψη συνεχών στρωματογραφικών δεδομένων από τις λίγες γεωλογικές ενότητες που διατηρούν τους αρχαιότερους γνωστούς δεινόσαυρους (233–227 εκατ. χρόνια πριν) περιορίζει την κατανόησή μας αυτής της αρχικής εξελικτικής φάσης» δήλωσε ο Δρ. Ρικάρντο Μαρτίνες από το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Σαν Χουάν και οι συνεργάτες του που δημοσιεύουν την ανακάλυψη στην επιθεώρηση «Nature Ecology & Evolution». Καλλιτεχνική απεικόνιση του αρχαίου θηρόποδου δεινοσαύρου που ανακαλύφθηκε στην Αργεντινή. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2020852/anakalyfthikan-panarchaioi-deinosayroi-poy-fotizoyn-tin-emfanisi-kai-exelixi-toys-sti-gi/

Η έκτη αίσθηση υπάρχει και είναι ζωτική για την ανθρώπινη υγεία λένε ερευνητές. Έλαβαν χρηματοδότηση Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ για να την μελετήσουν. Είναι ένα ερώτημα που φαίνεται να πρέπει να έχει μια απλή απάντηση: πόσες αισθήσεις έχει ο άνθρωπος; Μεγαλώνοντας, οι περισσότεροι από εμάς μάθαμε ότι υπάρχουν πέντε βασικές αισθήσεις – η όραση, η όσφρηση, η ακοή, η γεύση και η αφή. Ωστόσο, μπορεί να ήρθε η ώρα να ξαναγραφτούν τα σχολικά βιβλία. Επιστήμονες από το Ινστιτούτο Scripps Research υποστηρίζουν ότι το ανθρώπινο σώμα διαθέτει μια «κρυφή έκτη αίσθηση» που ονομάζεται εσωτερική αίσθηση (interoception).Η interoception είναι μια «υπομελετημένη διαδικασία», μέσω της οποίας το νευρικό σύστημα λαμβάνει και ερμηνεύει συνεχώς φυσιολογικά σήματα του σώματος, ώστε να διατηρείται η ομαλή λειτουργία των ζωτικών οργάνων. Βοηθά τον εγκέφαλο να καταλαβαίνει πότε πρέπει να αναπνεύσει, πότε πέφτει η αρτηριακή πίεση ή πότε το σώμα πολεμά μια λοίμωξη, σύμφωνα με τους ερευνητές.Η ερευνητική ομάδα έλαβε επιχορήγηση 14,2 εκατομμυρίων δολαρίων από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (NIH), για να ερευνήσει πλήρως αυτή τη μυστηριώδη αίσθηση. «Η εσωτερική αίσθηση είναι θεμελιώδης για σχεδόν κάθε πτυχή της υγείας, αλλά παραμένει μια σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητη περιοχή της νευροεπιστήμης», δήλωσε ο καθηγητής Ξιν Τζιν, ο οποίος θα ηγηθεί μέρους της μελέτης. Τι είναι η έκτη αίσθηση Η interoception προτάθηκε για πρώτη φορά στις αρχές του 20ού αιώνα από τον Βρετανό νευροεπιστήμονα Τσαρλς Σέρινγκτον αλλά αγνοήθηκε από την επιστημονική κοινότητα μέχρι περίπου πριν από δέκα χρόνια. Οι πέντε κλασικές αισθήσεις – όραση, όσφρηση, ακοή, γεύση και αφή – είναι εξωτερικές και βασίζονται σε ειδικά αισθητήρια όργανα (π.χ. τα μάτια για την όραση, η μύτη για την όσφρηση).Αντίθετα η interoception λειτουργεί μέσω ενός δικτύου νευρικών οδών που βρίσκονται βαθιά μέσα στο σώμα. Για αυτό οι ερευνητές την αποκαλούν «την κρυφή έκτη αίσθηση». Ενώ είναι ζωτικής σημασίας για την αντίληψη του πώς νιώθουμε κάθε στιγμή, παραμένει σχετικά ανεξερεύνητη. «Τα σήματα από τα εσωτερικά όργανα εξαπλώνονται ευρέως, συχνά αλληλεπικαλύπτονται και είναι δύσκολο να απομονωθούν και να μετρηθούν» εξηγούν οι ερευνητές. Πώς λειτουργεί Η interoception μας βοηθά να αισθανόμαστε και να ερμηνεύουμε τα εσωτερικά σήματα που ρυθμίζουν τις ζωτικές λειτουργίες του σώματος, όπως: * η πείνα και η δίψα * η θερμοκρασία του σώματος, * ο καρδιακός ρυθμός. Προβλήματα σε αυτήν τη λειτουργία έχουν συνδεθεί με πλήθος παθήσεων: αυτοάνοσα νοσήματα χρόνιο πόνο υπέρταση καθώς και ψυχικές διαταραχές όπως κατάθλιψη, άγχος και διατροφικές διαταραχές οι νευρώνες που μεταφέρουν αυτά τα μηνύματα διαπερνούν ιστούς από την καρδιά και τους πνεύμονες μέχρι το στομάχι και τα νεφρά, χωρίς σαφή ανατομικά όρια Ο στόχος των ερευνητών Με τη νέα χρηματοδότηση, η ομάδα του Scripps Research σκοπεύει να χαρτογραφήσει το πώς συνδέονται οι αισθητικοί νευρώνες με τα εσωτερικά όργανα (όπως η καρδιά και το γαστρεντερικό σύστημα), δημιουργώντας τον πρώτο “Άτλαντα” του εσωτερικού αισθητικού συστήματος. Πέρα από τη βιολογική γνώση, η αποκωδικοποίηση της interoception θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για πλήθος ασθενειών και ψυχικών διαταραχών.«Με τη δημιουργία του πρώτου άτλαντα αυτού του συστήματος, στοχεύουμε να θέσουμε τα θεμέλια για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς ο εγκέφαλος κρατά το σώμα σε ισορροπία, πώς αυτή η ισορροπία μπορεί να διαταραχθεί στην ασθένεια και πώς θα μπορούσαμε να την αποκαταστήσουμε», δήλωσε ο καθηγητής Τζιν. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2020711/i-ekti-aisthisi-yparchei-kai-einai-zotiki-gia-tin-anthropini-ygeia-lene-ereynites/

Roscosmos Από σήμερα: ένας διαστημικός περίπατος ή δραστηριότητα εκτός οχήματος (EVA) 16 Οκτωβρίου στις 7:50 μ.μ. ώρα Μόσχας Οι κοσμοναύτες Sergei Ryzhikov και Alexei Zubritsky θα βγουν από τον σταθμό και θα εγκαταστήσουν εξοπλισμό για το επιστημονικό πείραμα Ekran-M ▶️ Ο μεγαλύτερος διαστημικός περίπατος από Ρώσους κοσμοναύτες εκτός του ISS διήρκεσε 8 ώρες και 12 λεπτά ▶️ Ο κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ για τους περισσότερους διαστημικούς περιπάτους είναι ο Anatoly Solovyov, με τον 16ο διαστημικό του περίπατο https://vk.com/roscosmos?z=photo-30315369_457372915%2F39971956007275040f https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_594227

Στα πρόθυρα της εξαφάνισης το πιο… viral λουλούδι στον κόσμο. Πρόκειται για μια οικογένεια ορχιδέας που είναι εξαιρετικά δημοφιλής στους χρήστες του Internet. Μοιάζουν με μικροσκοπικές μαϊμούδες που κοιτάζουν μέσα από την ομίχλη. Γνωστά στους επιστήμονες ως Dracula, οι αποκαλούμενες «ορχιδέες με πρόσωπο πιθήκου» έχουν γίνει διαδικτυακές διασημότητες. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μοιραστεί φωτογραφίες τους, θαυμάζοντας λουλούδια που φαίνεται να χαμογελούν, κατσουφιάζουν ή είναι θλιμμένα. Πίσω όμως από αυτή τη viral γοητεία κρύβεται μια πολύ διαφορετική πραγματικότητα: οι περισσότερες από αυτές τις ορχιδέες βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαφάνισης.Μια νέα παγκόσμια έρευνα αποκάλυψε την κατάσταση διατήρησης όλων των γνωστών ειδών Dracula. Τα ευρήματα είναι δυσοίωνα: σχεδόν επτά στα δέκα είδη από τα 133 που μελετήθηκαν απειλούνται με εξαφάνιση. Πολλά υπάρχουν μόνο σε μικροσκοπικά τμήματα δασών, κάποια σε μία ή δύο γνωστές τοποθεσίες, ενώ ορισμένα γνωρίζουμε μόνο από φυτά που καλλιεργούνται σε θερμοκήπια και οι άγριοι πληθυσμοί τους ίσως έχουν ήδη χαθεί.Αυτές οι ορχιδέες αναπτύσσονται κυρίως στα νεφοδάση των Άνδεων σε Κολομβία και Ισημερινό, οικοσυστήματα με τεράστιο πλούτο βιοποικιλότητας, αλλά και από τα πιο απειλούμενα στον πλανήτη. Η επιβίωσή τους εξαρτάται από δροσερές, υγρές συνθήκες σε μεσαία και υψηλά υψόμετρα, όπου η ομίχλη περιβάλλει συνεχώς τα δέντρα. Παράνομη συλλογή και «ορχιδέο-μανία» Δυστυχώς, οι ίδιες αυτές πλαγιές αποψιλώνονται ταχύτατα για κτηνοτροφία, καλλιέργειες (όπως αβοκάντο), οδοποιία και εξορύξεις — δραστηριότητες που απειλούν άμεσα πολλά είδη Dracula, όπως το Dracula terborchii. Καθώς τα δάση συρρικνώνονται και κατακερματίζονται, οι ορχιδέες χάνουν τα μικροκλίματα (τις ιδιαίτερες συνθήκες θερμοκρασίας, φωτός και υγρασίας) που χρειάζονται για να επιβιώσουν.Ένας άλλος κίνδυνος προέρχεται από τη γοητεία που ασκούν στους ανθρώπους. Οι ορχιδέες είναι πολύτιμες εδώ και αιώνες. Το ευρωπαϊκό εμπόριο άρχισε τον 19ο αιώνα, όταν η «ορχιδεομανία» κατέκλυσε τους πλούσιους συλλέκτες, προκαλώντας μαζική συλλογή άγριων φυτών στις τροπικές περιοχές.Σήμερα το ενδιαφέρον αυτό αναζωπυρώνεται μέσω του Διαδικτύου. Αν και πολλοί καλλιεργητές εμπορεύονται φυτά από υπεύθυνες καλλιέργειες, άλλοι εξακολουθούν να αναζητούν άγρια δείγματα, και τα είδη Dracula δεν αποτελούν εξαίρεση. Για ένα φυτό που μπορεί να έχει μόνο μερικές δεκάδες άτομα στη φύση, μια μόνο αποστολή συλλογής μπορεί να είναι καταστροφική. Από τη δημοτικότητα στην προστασία Σε βορειοδυτικές περιοχές του Ισημερινού η Reserva Drácula προστατεύει μία από τις πλουσιότερες συγκεντρώσεις αυτών των ορχιδέων στον κόσμο, τουλάχιστον δέκα είδη Dracula πέντε από τα οποία δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στη Γη. Όμως οι απειλές πλησιάζουν: αποψίλωση, παράνομη εξόρυξη και η παρουσία ένοπλων ομάδων απειλούν το προσωπικό του καταφυγίου και τις τοπικές κοινότητες.Οι περιβαλλοντολόγοι του οργανισμού Fundación EcoMinga, που διαχειρίζεται την περιοχή, περιγράφουν την κατάσταση ως «επείγουσα». Προτείνουν ενίσχυση της τοπικής παρακολούθησης στήριξη βιώσιμης γεωργίας και ανάπτυξη οικοτουρισμού ώστε να προκύπτει εισόδημα από την προστασία και όχι από την καταστροφή του δάσους. Ένα λουλούδι γεμάτο μυστήριο Από κοντά, οι ορχιδέες αυτές κόβουν την ανάσα. Το όνομα Dracula δεν προέρχεται από τους βρικόλακες, αλλά από τη λατινική λέξη για τον «μικρό δράκο» αναφορά στα μακριά, κυνόμορφα σέπαλά τους, τα πέταλα που προστατεύουν το αναπτυσσόμενο άνθος.Οι παράξενες μορφές τους κατέπληξαν τους βοτανολόγους του 19ου αιώνα, που αρχικά νόμιζαν ότι πρόκειται για φάρσα. Καθώς όμως ανακαλύπτονταν περισσότερα είδη, πολλοί παρατήρησαν ότι μοιάζουν με μικροσκοπικούς πιθήκους εξ ου και το προσωνύμιο «ορχιδέες με πρόσωπο πιθήκου». Τις αποκαλούν τα πάντα του κόσμου των ορχιδεών: χαρισματικές, αναγνωρίσιμες, αλλά και βαθιά απειλούμενες όπως οι σπάνιες ασιατικές αρκούδες. Η νέα αξιολόγηση Μέχρι πρόσφατα, μόνο λίγα είδη Dracula είχαν επίσημα αξιολογηθεί για την κατάσταση διατήρησής τους. Τώρα, μια διεθνής ομάδα βοτανολόγων από Κολομβία και Ισημερινό, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και την Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) , κάλυψε αυτό το κενό. Χρησιμοποιώντας δείγματα από φυτολόγια, δεδομένα πεδίου και τοπική γνώση, χαρτογράφησαν πού απαντάται κάθε είδος και πόσο δάσος απομένει. Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν τους φόβους: τα είδη Dracula βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο.Παρά το δυσοίωνο τοπίο, υπάρχουν λόγοι αισιοδοξίας. Η Reserva Drácula και άλλες προστατευόμενες περιοχές λειτουργούν ως καταφύγια όχι μόνο για τις ορχιδέες, αλλά και για βατράχους, πιθήκους και αμέτρητα άλλα είδη. Τοπικοί οργανισμοί συνεργάζονται με τις κοινότητες για να προωθήσουν βιώσιμη γεωργία, να αναπτύξουν οικοτουρισμό και να ανταμείψουν την προστασία της φύσης μέσω προγραμμάτων πληρωμών για υπηρεσίες οικοσυστήματος. Από τα social media στη δράση Υπάρχει επίσης η ευκαιρία να μετατραπεί η δημοτικότητα σε προστασία. Η ίδια διαδικτυακή φήμη που αυξάνει τη ζήτηση μπορεί να χρηματοδοτήσει τη διατήρησή τους. Αν οι viral αναρτήσεις με τα «χαμογελαστά λουλούδια» συνοδεύονταν από πληροφορίες για την προέλευσή τους και τον κίνδυνο που διατρέχουν, θα μπορούσαν να αλλάξουν τη στάση του κοινού απέναντι στη συλλογή άγριων φυτών.Όπως το πάντα έγινε σύμβολο της προστασίας της άγριας ζωής, έτσι και οι ορχιδέες με πρόσωπο μαϊμούς θα μπορούσαν να γίνουν σύμβολα προστασίας της φυτικής ζωής — μια υπενθύμιση ότι η βιοποικιλότητα δεν αφορά μόνο τα ζώα. Το αν οι μελλοντικές γενιές θα βλέπουν αυτά τα πρόσωπα στα δάση ή μόνο στις οθόνες τους, θα εξαρτηθεί από το πώς θα δράσουμε τώρα. Οι ορχιδέες με πρόσωπο πιθήκου κινδυνεύουν με εξαφάνιση. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2020656/sta-prothyra-tis-exafanisis-to-pio-viral-loyloydi-sto-kosmo/

Επιστήμονας της NASA υποστηρίζει ότι οι εξωγήινοι μας έψαχναν αλλά δεν μας βρήκαν και σταμάτησαν την αναζήτηση επειδή βαρέθηκαν. Μια νέα ανατρεπτική μελέτη για τη νοήμων ζωή στο Σύμπαν. Ένα από τα ερωτήματα που τίθενται για το αν υπάρχουν και άλλοι εξελιγμένοι πολιτισμοί στο Σύμπαν είναι γιατί δεδομένης της ύπαρξης εκατοντάδων δισεκατομμυρίων πλανητών στον γαλαξία μας και αμέτρητων στον υπόλοιπο Κόσμο δεν έχουμε δει κανένα πειστικό σημάδι νοήμονος ζωής πέρα από τη Γη.Ο Δρ. Ρόμπιν Κόρμπετ, ανώτερος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ στη Βαλτιμόρη, ο οποίος εργάζεται στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA παρουσιάζει σε μελέτη του μια ενδιαφέρουσα πιθανότητα: αν υπάρχουν εξωγήινοι ίσως η τεχνολογία τους να είναι μόνο ελαφρώς ανώτερη από τη δική μας και αφού εξερεύνησαν για λίγο τη δική τους διαστημική τους γειτονιά και δεν βρήκαν κάτι απλώς βαρέθηκαν και σταμάτησαν να ασχολούνται καθιστώντας έτσι δύσκολο τον εντοπισμό τους πλέον από εμάς.Το σενάριο αυτό στηρίζεται στην αρχή της «ριζικής κοινοτοπίας» (radical mundanity), η οποία απορρίπτει την ιδέα εξωγήινων που κινούνται αστραπιαία στο Σύμπαν έχοντας κατακτήσει φυσικούς νόμους πέρα από τη δική μας κατανόηση. Αντίθετα προτείνει ένα γαλαξία που φιλοξενεί έναν περιορισμένο αριθμό πολιτισμών με τεχνολογία όχι πολύ πιο εντυπωσιακή από τη δική μας.«Η ιδέα είναι ότι είναι πιο εξελιγμένοι αλλά όχι πολύ πιο εξελιγμένοι. Είναι σαν να έχεις ένα iPhone 42 αντί για ένα iPhone 17. Αυτό φαίνεται πιο πιθανό, πιο φυσικό, γιατί δεν προτείνει κάτι εξωπραγματικό» λέει ο Κόρμπετ που ανέπτυξε αυτή τη θεωρία εξετάζοντας τις εξηγήσεις των ερευνητών για την αποκαλούμενη «μεγάλη σιωπή» γνωστή και ως παράδοξο του Φέρμι δηλαδή τη διαφορά ανάμεσα στην έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων για εξωγήινους πολιτισμούς και στην πιθανότητα ύπαρξής τους σε ένα αχανές σε έκταση Σύμπαν που έχει ηλικία πολλών δισ. ετών.Οι περισσότερες θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί για να απαντήσουν σε αυτό το παράδοξο φάνηκαν στον Κόρμπετ υπερβολικά εξωτικές: Μια θεωρία είναι ότι ίσως οι εξωγήινοι να είναι τόσο προηγμένοι που να μην μπορούμε να τους ανιχνεύσουμε. Μία άλλη αναφέρει ότι ίσως η Γη να είναι ένας κοσμικός ζωολογικός κήπος για προηγμένους εξωγήινους δηλαδή μας επισκέπτονται και μας παρατηρούν όπως εμείς τα ζώα στους ζωολογικούς κήπους αποφεύγοντας να κάνουν ορατή την παρουσία τους χωρίς να διατυπώνεται όμως εξήγηση γιατί το κάνουν αυτό. Άλλη θεωρία αναφέρει ότι ίσως η Γη να είναι το μοναδικό σπίτι νοήμων ζωής στον γαλαξία μας. Οι τεχνοϋπογραφές Η αναζήτηση για εξωγήινη νοημοσύνη (SETI) επικεντρώνεται στην ανίχνευση «τεχνοϋπογραφών», ενδείξεων προηγμένης τεχνολογίας. Ένας ανεπτυγμένος πολιτισμός θα μπορούσε να κάνει γνωστή την ύπαρξή του με ισχυρά λέιζερ-φάρους, να στείλει ρομποτικούς ανιχνευτές σε όλο το γαλαξία ή να χτίσει τεράστιες δομές στο Διάστημα για διαφόρους σκοπούς όπως το να αξιοποιήσει την ενέργεια του μητρικού του άστρου του. Ένας προηγμένος εξωγήινος πολιτισμός θα μπορούσε ακόμη να επισκεφθεί άλλους πλανήτες ή να διασκορπίσει τεχνητά αντικείμενα στο Διάστημα, όλα αυτά θα μπορούσαν να κάνουν γνωστή την ύπαρξη του. Η νέα θεωρία Η αρχή της ριζικής κοινοτοπίας, ωστόσο, λέει όχι. Εξηγεί τη μεγάλη σιωπή προτείνοντας ότι οι εξωγήινες κοινωνίες έφτασαν σε ένα τεχνολογικό «ταβάνι» το οποίο βρίσκεται λίγο πάνω από το τεχνολογικό επίπεδο που βρίσκεται σήμερα η ανθρωπότητα. «Δεν μπορούν να κάνουν διαστρικά ταξίδια, δεν διαθέτουν μηχανές βασισμένες στη σκοτεινή ενέργεια ή τη σκοτεινή ύλη ή στις μαύρες τρύπες. Δεν αξιοποιούν νέους φυσικούς νόμους», υποστηρίζει ο Κόρμπετ.Αν συμβαίνει αυτό, τότε οι εξωγήινοι πολιτισμοί θα δυσκολεύονταν να διατηρήσουν για εκατομμύρια χρόνια ισχυρά σήματα λέιζερ, δεν θα μπορούσαν να πετούν εύκολα μεταξύ πλανητών, και αφού εξερεύνησαν το γαλαξία με ρομποτικά σκάφη, ίσως απλώς κουράστηκαν με τις ίδιες πληροφορίες και τα παράτησαν.Ο κορυφαίος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Άρθουρ Κλαρκ είχε πει κάποτε: «Υπάρχουν δύο πιθανότητες. Είτε είμαστε μόνοι στο Σύμπαν είτε όχι. Και οι δύο είναι εξίσου τρομακτικές». Ο Κόρμπετ υποψιάζεται ότι η αλήθεια ίσως βρίσκεται κάπου στη μέση. «Σε ένα πιο κοινότοπο και λιγότερο τρομακτικό Σύμπαν η επαφή με εξωγήινους μπορεί να μας αφήσει κάπως απογοητευμένους».Ο καθηγητής Μάικλ Γκάρετ, διευθυντής του Κέντρου Αστροφυσικής Jodrell Bank αναφέρει τη νέα θεωρία ως «μια φρέσκια οπτική» αλλά εκφράζει επιφυλάξεις. «Προβάλλει μια πολύ ανθρώπινη αίσθηση απάθειας πάνω στο υπόλοιπο Σύμπαν. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι κάθε νοήμων ζωή θα ήταν τόσο ομοιόμορφα βαρετή. Οποιοδήποτε τεχνολογικό όριο μπορεί να βρίσκεται πολύ πάνω από το δικό μας επίπεδο».Σε δική του μελέτη που θα δημοσιευθεί στην επιθεώρηση «Acta Astronautica» ο Γκάρετ υποστηρίζει μια διαφορετική θεωρία. «Τείνω σε μια πιο τολμηρή εξήγηση του παραδόξου του Φέρμι: ότι άλλοι, μετα-βιολογικοί πολιτισμοί εξελίσσονται τόσο γρήγορα που ξεφεύγουν από την ικανότητά μας να τους αντιληφθούμε. Ελπίζω να έχω δίκιο αλλά μπορεί να κάνω και λάθος. Η φύση πάντα μας επιφυλάσσει κάποια έκπληξη στη γωνία»Ο καθηγητής Μάικλ Μπόλαντερ, ειδικός στην πολιτική και το δίκαιο του SETI στο Πανεπιστήμιο του Ντάραμ, δήλωσε ότι ενδείξεις μπορεί ήδη να έχουν φτάσει σε εμάς με τη μορφή ανεξήγητων εναέριων φαινομένων (UAPs). «Αν έστω ένα μικρό ποσοστό από αυτά τα αντικείμενα αποδεικνυόταν ότι δεν είναι ανθρώπινης κατασκευής — και οι δυνατότητες που επιδεικνύουν σε πολλές περιπτώσεις υποδηλώνουν τεχνολογία πολύ πιο προηγμένη από τη γνωστή ανθρώπινη τότε το ερώτημα του Φέρμι, “Πού είναι όλοι;”, θα μπορούσε να απαντηθεί εμπειρικά», είπε. Η επαφή μαζί τους μάλλον δεν θα μας εντυπωσίαζε όσο την Jodie Foster (ως Ellie Arroway) στην εξαιρετική ταινία «Contact»: https://www.naftemporiki.gr/techscience/2020686/epistimonas-tis-nasa-ypostirizei-oti-oi-exogiinoi-mas-epsachnan-alla-den-mas-vrikan-kai-stamatisan-tin-anazitisi-epeidi-varethikan/

Ο ξένος «… Αυτό που θα διαβάσει ο αναγνώστης στον Ξένο είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που, δίχως τίποτα το ηρωικό στη συμπεριφορά του, δέχεται να πεθάνει για την αλήθεια. Ένιωσα εξάλλου την ανάγκη να πω, κι ας μοιάζει παράδοξο, πως προσπάθησα ν’ αποδώσω με τον ήρωά μου το μόνο Χριστό που μας αξίζει. Είναι φανερό λοιπόν, μετά τις εξηγήσεις μου, ότι το είπα χωρίς πρόθεση βλασφημίας, απλώς και μόνο με την κάπως ειρωνική τρυφερότητα που δικαιούται να νιώθει ένας καλλιτέχνης για τα πρόσωπα που δημιουργεί». ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ, 1954 «Εξαιτίας του ήλιου …» Με τον Ξένο, το πρώτο μυθιστόρημα του Αλμπέρ Καμύ, έχουμε το μανιφέστο ολόκληρου του έργου του. Όλα όσα θα αναπτύξει στο μέλλον διεξοδικότερα εμπεριέχονται σ’ αυτό το κείμενό του: ο θάνατος, το παράλογο, η δικαιοσύνη, η εξέγερση, η απομόνωση, ο ήλιος, η μητέρα, ο χαμένος πατέρας…Η γραφή του εγκαταλείπει τις μυθιστορηματικές συμβάσεις. Ο Μερσώ, όνομα ποικιλίας κρασιού της Βουργουνδίας που ο συγγραφέας πρωτοδοκίμασε σ’ ένα γεύμα, παραπέμπει στη γενικότητα του ανθρώπου, «κλουβί γεμάτο ζέστη και αίμα», σύμφωνα με μεταγενέστερη έκφραση του Καμύ. Ο Μερσώ κρύβει μέσα του ένα πραγματικό αγρίμι που εκφράζεται με την απουσία αντίδρασης στις κοινές συγκινήσεις. Είναι ένας ξένος για τον εαυτό του ή για τον κόσμο όλο;Κινείται βιώνοντας την αντίφαση πόθου και συνείδησης. Ένας υπαλληλίσκος που, αφήνοντας πίσω του τα όνειρα και τις φιλοδοξίες της νιότης του, πιστεύει ότι ο πόθος δεν κλείνει μέσα του καμιά υπόσχεση ευτυχίας. Αντίθετα, μόνο πόνο γεννά. Ενότητα υπάρχει μόνο στο Σύμπαν· ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να βιώνει το διχασμό. Κι ο θάνατος δεν είναι παρά η οικουμενική απόδειξη αυτής της αλήθειας.Σε αντίθεση με τον άνθρωπο, η γη εγγράφεται στο ενιαίο γίγνεσθαι. Στο Καλοκαίρι, ο Καμύ ονειρεύεται να ταυτιστεί με τις πέτρες«να γίνει ένα με τούτο το καυτό κι όλο απάθεια Σύμπαν που πετά το γάντι στην ιστορία και στις αναταραχές της».Ο Μερσώ έχει τρωθεί ανεπανόρθωτα. Αρνείται την ανθρώπινη υπόστασή του κι επιδιώκει την ένωσή του με τη φύση. Η αδιαφορία είναι η μοναδική δική του απάντηση στην ανυπαρξία μέλλοντος. Όμως φαίνεται εξίσου αδύνατο να φτάσει κανείς στο Μηδέν όσο και ν’ αγγίξει το Απόλυτο.Ο Μερσώ διατηρεί μια αισθησιακή έλξη για το Σύμπαν, ένα ενδιαφέρον για τη λεπτομέρεια, με αποκορύφωμα τη μαγεία που ασκεί πάνω του ο ήλιος — ο ήλιος με το άπληστο, πύρινο φως του που καταβροχθίζει τα πάντα και εξωθεί τον ήρωα του Καμύ στη δολοφονία του Άραβα. «Είπα στα γρήγορα, μπερδεύοντας λιγάκι τα λόγια μου κι έχοντας πλήρη συναίσθηση του γελοίου, πως το έκανα εξαιτίας του ήλιου».Υπάρχει μέσα στον Ξένο η επιστροφή στη γη, στη μήτρα της ζωής. Η ταύτιση γης και μητέρας γίνεται εμφανής στον ενταφιασμό της μητέρας κι αργότερα στο θάνατο του Μερσώ, που θα σμίξει έτσι με τη μητέρα και τη γη.Εάν η ζωή είναι καταδίκη, τότε οι άνθρωποι ή δεν έχουν σκοπό ή, μοιραία, ο σκοπός τους είναι αυτή η ίδια η καταδίκη. Βλέπουμε λοιπόν ήδη μέσα από τον Ξένο ν’ αναδύεται ο μύθος του Σισύφου, που άλλωστε ο Καμύ πραγματευόταν την ίδια εκείνη χρονική περίοδο. Υπάρχει παράλληλα κι ο Οιδίποδας: η δίκη για την αλήθεια, η κατάσταση της αθωότητας και της ενοχής, η δημόσια καταδίκη και η αποδοχή της.Η αδιαφορία που θα δείξει ο Μερσώ για το θάνατο της μητέρας του, καθώς και η αρχή του ερωτικού δεσμού του με τη Μαρί την επομένη κιόλας της κηδείας, τον αναγκάζουν να αποδεχτεί μοιραία την καταδίκη του και το θάνατο. Δεν είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι ο Καμύ αναφέρεται στον Μερσώ (στον πρόλογο της αμερικανικής έκδοσης του Ξένου) αποκαλώντας τον «το μόνο Χριστό που μας αξίζει» και ότι δίνει στην ερωμένη του ήρωά του το όνομα της Μητέρας του Θεού;Η ηθική αναισθησία για το φόνο του Άραβα, που υπογραμμίζει την απάθεια του Μερσώ μπροστά στο θάνατο των άλλων, υφαίνει τις προϋποθέσεις μιας δημόσιας αυτοκτονίας μέσω μιας δίκης και της απόφασης που ακολουθεί.Σίσυφος, Οιδίποδας, Χριστός, «αθώος όπως ο πρίγκιπας Μύσκιν… ένας «Ηλίθιος» επίσης», όπως θα τον χαρακτηρίσει ο Σαρτρ. Ο Μερσώ εντούτοις δεν είναι παρά «ένας άνθρωπος φαινομενικά δίχως συνείδηση», θα πει ο Καμύ σε μια συνέντευξη Τύπου. Θα αποδεχτεί όμως τον εαυτό του κι έτσι τελικά αποκτά συνείδηση.Ο Μερσώ, πρόσωπο ενός Χριστού δίχως Θεό, με το βλέμμα στραμμένο στη γη, με το πύρινο στιλέτο του ήλιου καρφωμένο πάνω του· ένας Χριστός χωρίς διδασκαλία. Η εικόνα του Χριστού στον Μερσώ διαχέεται όσο περισσότερο την αναλύουμε. Ο ήρωας του Καμύ είναι ένας άνθρωπος μοναχικός, χωρίς προοπτική. Ένας σιωπηλός άνθρωπος που αποστρέφεται τα διανοητικά ταξίδια και τείνει να ενωθεί με τη φύση.Προνομιούχο θέση κατέχει στον Ξένο και η κατάσταση του ύπνου, ο συνδετικός κρίκος της γης με τη σιωπή, μια κατάσταση αρχέγονης λήθης και αθωότητας.Στο γράμμα του προς τον Φρανσίς Πονζ (1943), ένα χρόνο μετά την έκδοση του Ξένου, ο Καμύ παραδέχεται ότι «ένα από τα απώτατα όρια της παράλογης σκέψης είναι η αδιαφορία και η ολοκληρωτική παραίτηση, όμοια μ’ εκείνη της πέτρας».Μέσα σε τούτη την εξέγερση που, παρά τα εμπόδια, σιγοκαίει σε βαθιά μικρή φλόγα, δεν πρέπει ν’ αγνοήσουμε την ιδιαίτερη σημασία που αποκτούν τα βλέμματα, οι μυρωδιές, ο «διαμελισμός» του χρόνου.Πέρα από το παράλογο, ο Μερσώ κι ο Καμύ, ήρωες μιας ιστορίας σε πρώτο πρόσωπο, αρχικά «σκοτώνουν την ώρα τους» πριν δεχτούν απλά «να αισθανθούν την παρουσία» στο τελείωμα της ζωής, στο βράδυ της μέρας, στη «μελαγχολική ανακωχή».Μέσα, τρόποι και προθέσεις, μυθιστόρημα και μυθιστοριογράφος συγχέονται. Το μη συγκεκριμένο του μυθιστορήματος επιστρατεύεται για να πλήξει το «αφηρημένο της διανόησης». Ο συγγραφέας αποφεύγει ν’ ασχοληθεί με το ψυχολογικό πορτρέτο των προσώπων. Δεν τον απασχολεί ιδιαίτερα η δομή της διήγησης ούτε η αναζήτηση ύφους. Παραθέτει απλώς τα γεγονότα ή τις χρονικές εναλλαγές, καταργώντας τις μεταξύ τους συνδέσεις. Ο Ξένος αφήνει να αναφανεί, κάτω από τη μονοτονία της δυστυχίας, μια υπομονή δίχως μέλλον.Πρέπει να πιστέψουμε τον Καμύ όταν γράφει στους Γάμους ότι «εκτός από τον ήλιο, τα φιλιά και τ’ άγρια αρώματα, όλα μου φαίνονται επιπόλαια». Θα μπορούσε να πει «τραγικά». Όμως δεν το λέει, για να επιτρέψει τελικά στην «ελπίδα» και ίσως ακόμα και στην «ευτυχία» να παραμείνουν σε τούτον τον κόσμο. Απόσπασμα από τον πρόλογο της ελληνικής μετάφρασης του μυθιστορήματος του Αλμπέρ Καμύ «Ο ξένος» , των Νίκη Καρακίτσου-Ντούζε και Μαρία Κασαμπάλογλου-Ρομπλέν – Εκδόσεις Καστανιώτη (1η έκδοση 1998) – η εικόνα από το εξώφυλλο του media.groupe.gallimard.fr

Roscosmos Για πρώτη φορά στην ιστορία, Ρώσοι κοσμοναύτες έφεραν το διάστημα πιο κοντά στους τυφλούς και τους ανθρώπους με προβλήματα όρασης.Στις 15 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού, οι Sergei Ryzhikov, Alexey Zubritsky και Oleg Platonov διεξήγαγαν ένα μοναδικό πείραμα—παρείχαν ηχητικές περιγραφές από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Η ηχητική περιγραφή είναι μια τεχνική που καθιστά τις οπτικές πληροφορίες προσβάσιμες σε τυφλούς.Πρόκειται για μια μέθοδο περιγραφής του τι συμβαίνει, αντικαθιστώντας τις οπτικές εικόνες με λέξεις. Οι κοσμοναύτες υποβλήθηκαν σε ειδική εκπαίδευση σε δεξιότητες ηχητικής περιγραφής για να μεταφέρουν τις εντυπώσεις τους όσο το δυνατόν ακριβέστερα και συνοπτικά. Περιέγραψαν τις οροσειρές, τις ερήμους και την ατμόσφαιρα του πλανήτη, λαμβάνοντας υπόψη την υψηλή ταχύτητα του ISS των 8 χλμ./δευτ. Μια σειρά βίντεο με ηχητικές περιγραφές της εκτόξευσης πυραύλου από το Μπαϊκονούρ και της μονάδας του ISS έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος του 2025. Το έργο υλοποιήθηκε από την Roscosmos σε συνεργασία με το πρόγραμμα "Special View" του Ιδρύματος Τέχνης, Επιστήμης και Αθλητισμού. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456244540%2Fe6e8d717370fb3a7f3%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_594201

Διευρύνεται ανησυχητικά το αδύναμο σημείο του μαγνητικού πεδίου της Γης. Απειλούνται σε πρώτη φάση οι δορυφόροι που περνούν πάνω από αυτή την περιοχή. Ένα αδύναμο σημείο του μαγνητικού πεδίου της Γης πάνω από τον Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό έχει διευρυνθεί σημαντικά από το 2014 σύμφωνα με δορυφορικά δεδομένα. Η περιοχή αυτή, γνωστή ως «Ανωμαλία του Νοτίου Ατλαντικού» (South Atlantic Anomaly) έχει μεγαλώσει κατά έκταση σχεδόν όσο η μισή ηπειρωτική Ευρώπη ενώ έχει αναπτύξει έναν νέο λοβό προς την κατεύθυνση της Αφρικής όπου το πεδίο εξασθενεί πιο γρήγορα.Η ανωμαλία αυτή η οποία συνδέεται με μυστηριώδεις διακυμάνσεις κοντά στον εξωτερικό πυρήνα της Γης μπορεί να απειλήσει δορυφόρους που διέρχονται από την περιοχή σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Physics of the Earth and Planetary Interiors».«Η Ανωμαλία του Νοτίου Ατλαντικού δεν είναι ένα ενιαίο τμήμα. Μεταβάλλεται διαφορετικά προς την πλευρά της Αφρικής απ’ ό,τι κοντά στη Νότια Αμερική. Κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει σε αυτή την περιοχή που προκαλεί το πεδίο να εξασθενεί πιο έντονα» λέει ο Κρις Φίνλει καθηγητής γεωμαγνητισμού στο Τεχνικό Πανεπιστημίου της Δανίας, επικεφαλής της μελέτης. Το πρόβλημα Οι ερευνητές ανίχνευσαν για πρώτη φορά την Ανωμαλία του Νοτίου Ατλαντικού τον 19ο αιώνα. Μέσα στα όριά της το μαγνητικό πεδίο που εκπέμπεται από το εσωτερικό της Γης βυθίζεται σε υψόμετρο περίπου 200 χιλιομέτρων από την επιφάνεια πολύ χαμηλότερα από το μέσο ύψος των 650 χιλιομέτρων του μαγνητικού πεδίου αλλού στον πλανήτη.Αυτό απειλεί τους δορυφόρους και άλλα διαστημικά σκάφη. Το μαγνητικό πεδίο της Γης προστατεύει τον πλανήτη και τα αντικείμενα σε χαμηλή τροχιά από φορτισμένα σωματίδια του Ήλιου, καθώς και από ακτίνες Χ και υπεριώδη ακτινοβολία.Όταν όμως οι δορυφόροι περνούν πάνω από την Ανωμαλία του Νοτίου Ατλαντικού εκτίθενται σε υψηλότερα επίπεδα ακτινοβολίας κάτι που μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργίες βλάβες ή ακόμα και προσωρινές διακοπές λειτουργίας σύμφωνα με τη μελέτη. Η εξάπλωση Ο Φίνλεϊ και οι συνεργάτες του πιστεύουν ότι η Ανωμαλία μεγαλώνει και εξαπλώνεται ανατολικά λόγω παράξενων ροών στα όρια ανάμεσα στον μανδύα και τον εξωτερικό πυρήνα της Γης, τα στρώματα που βρίσκονται ανάμεσα στον φλοιό και τον εσωτερικό πυρήνα. Το μαγνητικό πεδίο της Γης παράγεται κυρίως από τον εξωτερικό πυρήνα έναν ωκεανό από λιωμένο σίδηρο που στροβιλίζεται περίπου 3,000 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια.Αυτό το υγρό «δυναμό» παράγει ηλεκτρικά ρεύματα τα οποία δημιουργούν μαγνητικά πεδία που εξαπλώνονται προς τον μανδύα και την ατμόσφαιρα σχηματίζοντας δύο τεράστιους δακτυλίους που ενώνονται στους πόλους. Οι επιστήμονες είχαν ήδη διαπιστώσει ότι σε ορισμένες περιοχές κάτω από την Ανωμαλία του Νοτίου Ατλαντικού, το μαγνητικό πεδίο που παράγεται από τον εξωτερικό πυρήνα επιστρέφει προς τα μέσα αντί να κατευθύνεται προς τα έξω.«Αυτά τα μοτίβα, γνωστά ως αντίστροφες μαγνητικές ροές μπορούν να μετακινούνται και να επεκτείνονται, γεγονός που εξηγεί την εξάπλωση της ανωμαλίας τα τελευταία 11 χρόνια. Βλέπουμε μία από αυτές τις περιοχές να κινείται δυτικά προς την Αφρική, κάτι που συμβάλλει στην περαιτέρω εξασθένηση του μαγνητικού πεδίου στην περιοχή» εξηγεί ο Φίνλεϊ. Η ανακάλυψη Οι επιστήμονες εντόπισαν αυτές τις ασυνήθιστες μεταβολές στα δεδομένα της αποστολής Swarm του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος η οποία χρησιμοποιεί τρεις πανομοιότυπους δορυφόρους για να μετρήσει τα μαγνητικά σήματα που προέρχονται από το εσωτερικό της Γης και τους ωκεανούς.Τα δεδομένα αποκάλυψαν επίσης αλλαγές στη μαγνητική δυναμική πάνω από τον Καναδά και τη Σιβηρία, όπου η ένταση του μαγνητικού πεδίου έχει αυξηθεί πέρα από τον μέσο όρο από τότε που ξεκίνησε η αποστολή το 2013.Από το 2014, το μαγνητικό πεδίο πάνω από τον Καναδά έχει εξασθενήσει ελαφρά, ενώ πάνω από τη Σιβηρία έχει ενισχυθεί, σύμφωνα με τη νέα μελέτη. Η «ισχυρή περιοχή» πάνω από τον Καναδά μειώθηκε κατά έκταση σχεδόν όσο η Ινδία, ενώ η αντίστοιχη πάνω από τη Σιβηρία μεγάλωσε κατά έκταση όσο η Γροιλανδία. Οι ερευνητές αποδίδουν αυτές τις μεταβολές στη μετατόπιση του βόρειου μαγνητικού πόλου προς τη Σιβηρία τα τελευταία χρόνια ωστόσο απαιτείται περαιτέρω παρακολούθηση για να διαπιστωθεί πώς εξελίσσονται αυτές οι δυναμικές.«Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα της δυναμικής Γης μας. «Οι δορυφόροι είναι σε άριστη κατάσταση και παρέχουν εξαιρετικά δεδομένα, οπότε ελπίζουμε να μπορέσουμε να επεκτείνουμε αυτή την αποστολή πέρα από το 2030» δήλωσε η Άνια Στρόμε, υπεύθυνη της αποστολής Swarm. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2020088/dieyrynetai-anisychitika-to-adynamo-simeio-toy-magnitikoy-pedioy-tis-gis/

Οι δορυφόροι Starlink του Έλον Μασκ απειλούν το στρώμα του όζοντος. Μια νέα πιθανή παρενέργεια της συνεχώς αυξανόμενης δορυφορικής δραστηριότητας. Οι δορυφόροι του τηλεπικοινωνιακού δορυφορικού σμήνους Starlink της Space X, της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ, κατηγορούνται από την αστρονομική κοινότητα ότι μπλοκάρει την παρατήρηση του Διαστήματος με επίγεια τηλεσκόπια. Διακεκριμένος αστροφυσικός υποστηρίζει ότι οι δορυφόροι του σμήνους απειλούν με καταστροφικές ζημιές τη στρατόσφαιρα της Γης.Το Starlink αριθμεί αυτή τη στιγμή περίπου 8,5 χιλιάδες δορυφόρους και το πλάνο είναι ο αριθμός τους να φτάσει τις 40 χιλιάδες. Ο Τζόναθαν ΜακΝτάουελ που εργάστηκε 37 χρόνια στο Κέντρο Αστροφυσικής Harvard–Smithsonian εξέφρασε φόβους σχετικά με τους δορυφόρους Starlink που επαναεισέρχονται στην ατμόσφαιρα με ρυθμό ενός ή δύο την ημέρα καθώς και για τον κίνδυνο που αναπτύσσεται όσο ο αριθμός τους αυξάνεται συνεχώς ενώ παράλληλα και άλλες εταιρείες δημιουργούν παρόμοιους δορυφορικούς στόλους.Αν η στρατόσφαιρα και ειδικά το στρώμα του όζοντος υποστεί ζημιά, τότε περισσότερη υπεριώδης ακτινοβολία θα φτάνει στην επιφάνεια της Γης οδηγώντας σε αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου του δέρματος, καταρράκτη και βλαβών στα μάτια των ανθρώπων.Ο ΜακΝτάουελ αναφέρει ότι πάνω από 25,000 κομμάτια διαστημικών συντριμμιών περιφέρονται σήμερα γύρω από τον πλανήτη. Αυτά τα συντρίμμια, γνωστά και ως «διαστημικά σκουπίδια», αποτελούνται από νεκρούς δορυφόρους, καμένα τμήματα πυραύλων ή θραύσματα από συγκρούσεις.Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Αεροπορίας των ΗΠΑ (FAA) είχε προειδοποιήσει ήδη από το 2023 ότι οι δορυφόροι του Μασκ ενδέχεται να τραυματίσουν ή να σκοτώσουν ανθρώπους έως το 2035. Μία έκθεση της FAA προέβλεπε ότι περίπου 28,000 επικίνδυνα θραύσματα από δορυφόρους που επιστρέφουν στην ατμόσφαιρα θα μπορούσαν να επιβιώσουν κατά την επανείσοδο τα επόμενα χρόνια. Ο Μασκ χαρακτήρισε την ανάλυση «παράλογη, αδικαιολόγητη και ανακριβή», σε επιστολή του προς τη FAA και το Κογκρέσο. Ο τότε επικεφαλής μηχανικός της SpaceX Ντέιβιντ Γκολντστέιν αποκάλεσε την έκθεση «βαθιά εσφαλμένη».«Για να είμαστε σαφείς, οι δορυφόροι της SpaceX έχουν σχεδιαστεί ώστε να καταστρέφονται πλήρως κατά την είσοδό τους στην ατμόσφαιρα στο τέλος της ζωής τους και αυτό πράγματι συμβαίνει», ανέφερε η επιστολή. Ωστόσο τον Φεβρουάριο η SpaceX παραδέχτηκε ότι δεν διαλύονται όλοι οι δορυφόροι της πλήρως κατά την επανείσοδο καθώς η εταιρεία άρχισε να αντικαθιστά παλαιότερους δορυφόρους που είχαν σχεδιαστεί να λειτουργούν για πέντε χρόνια.«Αν και αυτή η προληπτική προσέγγιση έχει το τίμημά της, την απώλεια δορυφόρων που λειτουργούν ακόμα, πιστεύουμε ότι είναι το σωστό για να διατηρηθεί το Διάστημα ασφαλές και βιώσιμο. Η SpaceX ενθαρρύνει όλους τους ιδιοκτήτες και φορείς δορυφόρων να πραγματοποιούν ασφαλή αποσυμφόρηση πριν οι δορυφόροι τους γίνουν μη ελεγχόμενοι» ανέφερε η εταιρεία.Καθώς ο αριθμός των δορυφόρων αναμένεται να εκτοξευθεί στα ύψη, ο ΜακΝτάουελ εξήγησε ότι, με τον μέσο χρόνο ζωής των δορυφόρων σε χαμηλή τροχιά να είναι 5–7 χρόνια, οι επανεισόδοι θα μπορούσαν να φτάσουν τις πέντε ανά ημέρα μέσα στα επόμενα χρόνια.«Με όλους τους αστερισμούς σε πλήρη ανάπτυξη, αναμένουμε περίπου 30,000 δορυφόρους σε χαμηλή τροχιά και ίσως άλλους 20,000 στα 1,000 χλμ. κυρίως κινεζικούς. Για τους δορυφόρους χαμηλής τροχιάς, αυτό σημαίνει έναν κύκλο αντικατάστασης κάθε πέντε χρόνια, κάτι που μεταφράζεται σε πέντε επανεισόδους ημερησίως» λέει ο ΜακΝτάουελ. Το σύνδρομο Αλλά οι υπολογισμοί του συνοδεύονται από μια σοβαρή προειδοποίηση: με τόσο μεγάλο αριθμό αντικειμένων, η Γη μπορεί να πέσει θύμα του «Συνδρόμου Κέσλερ». Το Σύνδρομο Κέσλερ είναι ένα θεωρητικό σενάριο στο οποίο όταν πολλά αντικείμενα κινούνται σε χαμηλή τροχιά συγκρούονται μεταξύ τους προκαλώντας αλυσιδωτές αντιδράσεις και δημιουργώντας τεράστιες ποσότητες διαστημικών συντριμμιών.Ο ΜακΝτάουελ προειδοποίησε ότι, αν ακόμη και το 1% των δορυφόρων Starlink (δηλαδή περίπου 300 δορυφόροι) παύσει να λειτουργεί κανονικά τότε η χαμηλή τροχιά της Γης θα μπορούσε να περάσει το όριο του Κέσλερ. «Αν συμβεί αυτό, θα μπορούσαμε να δούμε μια αλυσιδωτή αντίδραση συγκρούσεων, με κάθε πρόσκρουση να δημιουργεί περισσότερα θραύσματα», εξήγησε.Η περιοχή του διαστήματος μεταξύ 600 και 1.000 χιλιομέτρων ύψους είναι η πιο επικίνδυνη γεμάτη με παλιά τμήματα σοβιετικών πυραύλων και άλλα υπολείμματα. «Όσο περισσότερα προσθέτουμε εκεί, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα να συμβεί το σύνδρομο Κέσλερ», προειδοποίησε ο αστροφυσικός.Παρότι πολλοί νέοι δορυφόροι στοχεύουν σε χαμηλότερες τροχιές, όπως το Starlink, ο ΜακΝτάουελ σημείωσε ότι οι κινεζικοί δορυφόροι φτάνουν πάνω από τα 1,000 χιλιόμετρα. «Αν κάτι πάει στραβά πάνω από τα 1,000 χλμ., τότε μάλλον την έχουμε πατήσει, γιατί σε εκείνο το ύψος η ατμόσφαιρα δεν μπορεί να τους τραβήξει κάτω για αιώνες και δεν έχω δει καμία απόδειξη ότι η Κίνα έχει σχέδιο αποχώρησης αυτών των δορυφόρων» αναφέρει ο ΜακΝτάουελ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2020117/oi-doryforoi-starlink-toy-elon-mask-apeiloyn-to-stroma-toy-ozontos/

Το ChatGPT θα είναι σύντομα διαθέσιμο και με «ερωτική λειτουργία. Η νέα λειτουργία του chatbot της AI, πιθανότατα θα ενεργοποιηθεί τον Δεκέμβριο Το ChatGPT θα μπορεί σύντομα να προσφέρει στους ενήλικες χρήστες και «ερωτική λειτουργία», όπως δήλωσε ο επικεφαλής της OpenAI, Σαμ Άλτμαν, χωρίς να αναφέρει πάντως περισσότερες λεπτομέρειες.Η νέα λειτουργία του chatbot της AI, πιθανότατα θα ενεργοποιηθεί τον Δεκέμβριο. Οι χρήστες θα πρέπει να επαληθεύσουν την ηλικία τους και η λειτουργία θα είναι διαθέσιμη μόνο κατόπιν αιτήματος, τόνισε ο Αλτμαν σε ανάρτησή του στο X.Ο τεχνολογικός αντίπαλος του Αλτμαν, Ελον Μασκ προσφέρει σεξουαλικό περιεχόμενο, στο chatbot του, Grok εδώ και αρκετό καιρό, συμπεριλαμβανομένου ενός κινούμενου avatar. Ερωτικά chatbots είναι επίσης διαθέσιμα από μικρότερους παρόχους.Το OpenAI περιλαμβάνει πάντως το λογισμικό Sora, το οποίο μπορεί να δημιουργήσει βίντεο από προδιαγραφές κειμένου.Το ChatGPT πυροδότησε την τρέχουσα διαφημιστική εκστρατεία AI πριν από περίπου τρία χρόνια και θεωρείται το πιο δημοφιλές chatbot με περίπου 800 εκατομμύρια χρήστες την εβδομάδα. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν ερωτηματικά γύρω από το επιχειρηματικό μοντέλο για την τεχνητή νοημοσύνη.Η OpenAI αλλά και το Facebook της Meta, βρίσκονται στη διαδικασία επένδυσης εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων σε κέντρα δεδομένων- αλλά δεν είναι σίγουρο ότι αυτό θα αποδώσει. Ως εκ τούτου, οι πάροχοι αναζητούν τρόπους για να κερδίσουν χρήματα με τις λειτουργίες AI.Η OpenAI θα δώσει επίσης στους χρήστες τη δυνατότητα να επηρεάσουν πιο έντονα τον χαρακτήρα του chatbot. Τις επόμενες εβδομάδες, η εταιρεία θα κυκλοφορήσει μια έκδοση του ChatGPT που θα επιτρέπει στους χρήστες να προσδιορίζουν καλύτερα τον τόνο και την προσωπικότητα της τεχνητής νοημοσύνης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2020170/to-chatgpt-tha-einai-syntoma-diathesimo-kai-me-erotiki-leitoyrgia/

Πλανήτης που μοιάζει με τη Γη κρύβεται μέσα στο ηλιακό μας σύστημα λένε αστρονόμοι (βίντεο) Νέα θεωρία για ύπαρξη άγνωστων πλανητών στη διαστημική μας γειτονιά. Ανεξήγητα κοσμικά δεδομένα σε μια απομακρυσμένη περιοχή του ηλιακού μας συστήματος οδήγησαν πριν από μια δεκαετία αστρονόμους στην εκτίμηση ότι υπεύθυνος είναι ένας άγνωστος μη ορατός στα τηλεσκόπια πλανήτης. Η αναζήτηση του δεν έχει φέρει αποτελέσματα και μια νέα μελέτη υποδεικνύει τώρα την ύπαρξη ενός ακόμη άγνωστου πλανήτη στο ηλιακό μας σύστημα που έχει χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά της Γης.Το 2016 οι αστρονόμοι του Ινστιτούτου Τεχνολογία της Καλιφόρνια (Caltech) Μάικ Μπράουν και Κονσταντίν Μπατίγκιν υποστήριξαν ότι οι παράξενες τροχιές περίπου δώδεκα μεγάλων αντικειμένων πέρα από τον Ποσειδώνα οφείλονται στην βαρυτική έλξη ενός αόρατου τεράστιου διαστημικού σώματος που δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο από έναν πλανήτη.Παρά τις πολλές προσπάθειες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια αυτός ο υποθετικός πλανήτης γνωστός και ως Πλανήτης Χ δεν έχει ακόμη εντοπιστεί αλλά πιστεύεται ότι βρίσκεται στη ζώνη Κάιπερ, έναν τεράστιο δίσκο από αστεροειδείς, κομήτες και νάνους πλανήτες (όπως ο Πλούτωνας) που περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος για αυτό και όλα αυτά τα διαστημικά σώματα είναι παγωμένα.Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» μια ομάδα ερευνητών ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε ενδείξεις ύπαρξης ενός νέου υποψήφιου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος τον οποίο ονόμασαν Πλανήτη Υ (Planet Y). Αυτός ο κόσμος εκτιμάται ότι έχει παρόμοιο μέγεθος με τη Γη και βρίσκεται και αυτός στη ζώνη Κάιπερ. Οι ερευνητές αναφέρουν μάλιστα ότι η πιθανή ύπαρξή του Πλανήτη Υ δεν αναιρεί την υπόθεση του Πλανήτη Χ και μπορεί να συνυπάρχουν.Η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό αναλύοντας τις τροχιές 50 αντικειμένων της Ζώνης του Κάιπερ (KBOs) και διαπιστώνοντας ότι είναι κεκλιμένες κατά περίπου 15 μοίρες σε σχέση με το επίπεδο των υπόλοιπων πλανητών. Η μόνη λογική εξήγηση για αυτή την κλίση υποστηρίζουν είναι η ύπαρξη ενός αόρατου ακόμη σε εμάς πλανήτη.«Προσπαθήσαμε να βρούμε άλλες εξηγήσεις για την κλίση, πέρα από την ύπαρξη πλανήτη, αλλά τελικά διαπιστώσαμε ότι χρειάζεται πράγματι να υπάρχει ένας εκεί πλανήτης. Η έρευνα αυτή δεν είναι η ανακάλυψη ενός πλανήτη» αλλά σίγουρα η ανακάλυψη ενός αινίγματος, για το οποίο ένας πλανήτης αποτελεί την πιο πιθανή λύση» δήλωσε στο CNN ο Αμίρ Σιράζ αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Τα χαρακτηριστικά Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, ο Πλανήτης Υ είναι πιθανό να είναι βραχώδης, με μάζα ανάμεσα σε εκείνη του Ερμή και της Γης, δηλαδή πολύ μικρότερη από αυτή που αποδίδεται στον Πλανήτη Χ, ο οποίος θεωρείται αέριος γίγαντας έως και 10 φορές πιο βαρύς από τη Γη.Οι ερευνητές υποστηρίζουν επίσης ότι ο Πλανήτης Υ βρίσκεται 100–200 φορές μακρύτερα από τον Ήλιο απ’ ό,τι η Γη — όχι πολύ πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα (που βρίσκεται 30 φορές πιο μακριά από τη Γη) και πολύ πιο κοντά από τον Πλανήτη Χ, ο οποίος υπολογίζεται σε 400 φορές την απόσταση Ήλιου–Γης. Σε αυτές τις αποστάσεις, και οι δύο πλανήτες αντανακλούν ελάχιστο φως κάτι που τους καθιστά εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστούν.Αν υπάρχει, ο Πλανήτης Υ θα έχει και αυτός κλίση έως 10 μοίρες σε σχέση με το επίπεδο των άλλων πλανητών γεγονός που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τον εντοπισμό του. Ωστόσο η επιστημονική κοινότητα στέκεται επιφυλακτικά ακόμη σε αυτά τα συμπεράσματα.Η αστρονόμος Σαμάνθα Λόουλερ από το Πανεπιστήμιο της Ρετζίνα στον Καναδά αναφέρει ότι τα ευρήματα «δεν είναι οριστικά», λόγω του μικρού δείγματος αντικειμένων που χρησιμοποιήθηκε. Ο Πάτρικ Λικάουκα αστρονόμος του Πανεπιστημίου Kindai στην Ιαπωνία λέει ότι ο Πλανήτης Υ είναι «πιθανός», αλλά απαιτούνται περισσότερες παρατηρήσεις. Για να αποδειχθεί η ύπαρξη του Πλανήτη Υ ή του Πλανήτη Χ οι ερευνητές πρέπει είτε να σταθούν τυχεροί και να τον παρατηρήσουν άμεσα είτε να εντοπίσουν πολύ περισσότερα αντικείμενα της Ζώνης του Κάιπερ που να ταιριάζουν στα αποδεκτά από την επιστημονική κοινότητα πλανητικά μοντέλα.Αυτό ίσως συμβεί σύντομα χάρη στο νέο Αστεροσκοπείο Vera C. Rubin στη Χιλή το οποίο άρχισε να σαρώνει τον ουρανό με την μεγαλύτερη ψηφιακή κάμερα στον κόσμο. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό το τηλεσκόπιο θα εντοπίσει χιλιάδες νέα αντικείμενα της Ζώνης του Κάιπερ μέσα στα επόμενα χρόνια παρέχοντας τα δεδομένα που χρειάζονται για να επιβεβαιωθούν ή να απορριφθούν αυτές οι θεωρίες.«Πιστεύω ότι μέσα στα πρώτα δύο με τρία χρόνια της αποστολής θα έχουμε οριστική απάντηση. Αν ο Πλανήτης Υ βρίσκεται στο πεδίο παρατήρησης του τηλεσκοπίου, θα μπορέσει να τον εντοπίσει απευθείας» λέειε ο Σιράζ. Αν όμως δεν βρεθεί τίποτα στο ίδιο χρονικό διάστημα, και οι δύο θεωρίες ίσως καταρριφθούν οριστικά. Προς το παρόν το μόνο βέβαιο είναι ότι έχουμε ακόμα πολλά να μάθουμε για το τι υπάρχει και τι συμβαίνει στη διαστημική μας γειτονιά. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2020054/planitis-poy-moiazei-me-ti-gi-kryvetai-mesa-sto-iliako-mas-systima-lene-astronomoi-vinteo/

Μπαταρία υδρογόνου υπόσχεται επανάσταση στην ηλεκτροκίνηση. Η τεχνολογία μπορεί να ωθήσει την «πράσινη» ενεργειακή μετάβαση. Τα μελλοντικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα ίσως μπορέσουν να εγκαταλείψουν τις μπαταρίες λιθίου-ιόντων χάρη σε μια νέα επαναστατική ανακάλυψη στην αποθήκευση ενέργειας υδρογόνου σε πολύ χαμηλότερες θερμοκρασίες από ό,τι ήταν μέχρι σήμερα εφικτό.Ερευνητές από το Ινστιτούτο Επιστημών του Τόκιο δημιούργησαν μια μπαταρία υδρογόνου που χρησιμοποιεί υδρίδιο μαγνησίου ως άνοδο και αέριο υδρογόνο ως κάθοδο, καθώς και έναν στερεό ηλεκτρολύτη με κρυσταλλική δομή. Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Science» οι ερευνητές αναφέρουν ότι αυτή η μπαταρία μπορεί να λειτουργήσει στους 90 βαθμούς Κελσίου αντί για τους 300–400 βαθμούς Κελσίου που απαιτούν οι τρέχουσες μέθοδοι αποθήκευσης υδρογόνου σε στερεά μορφή.«Αυτές οι ιδιότητες της μπαταρίας αποθήκευσης υδρογόνου δεν ήταν προηγουμένως εφικτές μέσω των συμβατικών θερμικών μεθόδων ή των υγρών ηλεκτρολυτών, προσφέροντας ένα θεμέλιο για αποδοτικά συστήματα αποθήκευσης υδρογόνου κατάλληλα για χρήση ως ενεργειακοί φορείς» δήλωσε ο καθηγητής Τακάσι Χιρόσε από το Ινστιτούτο Χημικής Έρευνας του Πανεπιστημίου του Κιότο, επικεφαλής της μελέτης.Οι μπαταρίες υδρογόνου στερεάς κατάστασης υπάρχουν ήδη όπως και οι κυψέλες καυσίμου υδρογόνου ωστόσο οι πρώτες απαιτούν πολύ υψηλές θερμοκρασίες λειτουργίας ενώ οι δεύτερες έχουν χαμηλότερη απόδοση και δυσκολίες αποθήκευσης υδρογόνου υπό υψηλή πίεση. Με τη νέα αυτή μπαταρία, οι επιστήμονες πέτυχαν πλήρη θεωρητική χωρητικότητα του ανόδου MgH₂ και υψηλή ιοντική αγωγιμότητα σε θερμοκρασία δωματίου. Στερεό θεμέλιο Ο πυρήνας της νέας μπαταρίας βρίσκεται στον στερεό ηλεκτρολύτη της. Αποτελούμενος από υδρίδια βαρίου, ασβεστίου και νατρίου, έχει κρυσταλλική δομή που προσφέρει υψηλή ηλεκτροχημική σταθερότητα και υψηλή αγωγιμότητα ιόντων υδρογόνου σε σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες. Η μπαταρία λειτουργεί παρόμοια με μια μπαταρία λιθίου-ιόντων, με τη διαφορά ότι αντί για θετικά ιόντα, κινούνται αρνητικά ιόντα υδριδίου (H⁻) μέσα από τον ηλεκτρολύτη.Κατά την εκφόρτιση, το αέριο υδρογόνο στην κάθοδο αντιδρά χημικά για να παραχθούν ιόντα υδριδίου που μετακινούνται προς την άνοδο μαγνησίου, σχηματίζοντας MgH₂ και απελευθερώνοντας ηλεκτρόνια που ρέουν στο εξωτερικό κύκλωμα — παράγοντας έτσι ρεύμα. Κατά την φόρτιση, η διαδικασία αντιστρέφεται: τα ιόντα υδριδίου κινούνται προς την κάθοδο, επανασχηματίζοντας αέριο υδρογόνο, ενώ η άνοδος αναγεννάται.Με αυτόν τον σχεδιασμό, το αέριο υδρογόνο μπορεί να αποθηκεύεται και να απελευθερώνεται κατ’ απαίτηση σε ένα στερεό κύτταρο, με χωρητικότητα 2.030 mAh ανά γραμμάριο. Συγκριτικά οι μπαταρίες λιθίου-ιόντων έχουν χωρητικότητα περίπου 150–200 mAh/g, ενώ οι καλύτερες μπαταρίες κινητών τηλεφώνων φτάνουν τα 5.000 mAh για ολόκληρη τη μονάδα.Αν και η θερμοκρασία λειτουργίας είναι κοντά στο σημείο βρασμού του νερού γεγονός που την καθιστά μη κατάλληλη ακόμα για συσκευές καθημερινής χρήσης όπως κινητά ή φορητούς υπολογιστές, η ανακάλυψη αυτή ανοίγει τον δρόμο για πιο αποδοτική και απλή αποθήκευση υδρογόνου.Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να επιτρέψει στα ηλεκτρικά οχήματα να χρησιμοποιούν μπαταρίες υδρογόνου αντί για λιθίου-ιόντων οι οποίες είναι βαριές και χάνουν σταδιακά την απόδοσή τους. Η αποθήκευση υδρογόνου χωρίς ανάγκη υψηλής πίεσης, ακραίας ψύξης ή υψηλών θερμοκρασιών θα μπορούσε να διευρύνει τη χρήση του υδρογόνου ως πράσινης πηγής ενέργειας με χαμηλότερο αποτύπωμα άνθρακα σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα και τα υπάρχοντα συστήματα.Το υδρογόνο θεωρείται εδώ και χρόνια ως καύσιμο του μέλλοντος, αλλά η παραγωγή, αποθήκευση και αξιοποίησή του παραμένουν περιορισμένες. Αν αυτή η τεχνολογία αναπτυχθεί σε βιομηχανική κλίμακα θα μπορούσε να ωθήσει σημαντικά την ενεργειακή μετάβαση προς μια καθαρότερη εποχή. https://www.naftemporiki.gr/techscience/2020052/mpataria-ydrogonoy-yposchetai-epanastasi-stin-ilektrokinisi/