Δροσος Γεωργιος

Πρωταθλητής ο Κρόνος με 274 δορυφόρους. Το 2023, όταν ανακοινώθηκε η ανακάλυψη 62 νέων δορυφόρων του Κρόνου, ο πλανήτης με τους εντυπωσιακούς δακτυλίους πήρε την πρωτιά από τον Δία με μεγάλη διαφορά. Τώρα σύμφωνα με μια πρόσφατη ανακοίνωση αστρονόμων ανακαλύφθηκαν κι άλλοι 128 (!) δορυφόροι γύρω από τον Κρόνο, ο οποίος έφτασε να διαθέτει μέχρι σήμερα τον ιλλιγγιώδη αριθμό των 274 δορυφόρων.Έτσι το πρωτάθλημα των πλανητών, όσον αφορά τους δορυφόρους έχασε το ενδιαφέρον του, αφού η διαφορά με τον δεύτερο Δία αυξήθηκε στους 179 δορυφόρους – ο Δίας διαθέτει μέχρι σήμερα μόνον 95 δορυφόρους. Σύμφωνα με τις προβλέψεις των αστρονόμων ο Δίας αποκλείεται στα «πλέι οφ» να φτάσει τον Κρόνο, κάτι που μας θυμίζει την θλιβερή εξέλιξη στην ελληνική σούπερ λιγκ.Οι 128 νέοι δορυφόροι έχουν πατατοειδή σχήματα και εύρος μερικών χιλιομέτρων. Είναι πιθανότατα θραύσματα ενός μικρότερου αριθμού δορυφόρων που διασπάστηκαν από βίαιες συγκρούσεις, είτε με άλλους δορυφόρους του Κρόνου είτε με διερχόμενους κομήτες. Προς το παρόν, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU) έχει αποδόσει μια σειρά αριθμών και γραμμάτων σε κάθε δορυφόρο μέχρι να καθοριστούν τα επίσημα ονόματά τους. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ: https://www.universetoday.com/articles/whoa-astronomers-found-128-new-moons-orbiting-saturn

Κβαντομηχανική Λυκείου: Μπορούμε να την διδάξουμε λίγο καλύτερα; Ένα περίγραμμα όσων αναπτύσσει ο Στέφανος Τραχανάς στο βίντεο που ακολουθεί: 1. Ο Χάιζενμπεργκ στην Ελιγολάνδη: Από τα «καταραμένα κβαντικά άλματα» στη μηχανική των μητρών 2. Το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο σε 5 λεπτά 3. Κβαντομηχανική με Joule δεν γίνεται 4. Φυσική του μικρόκοσμου στο τοπικό νόμισμα: Ένας πρακτικός τύπος 5. Ασκήσεις: Η κβαντομηχανική είναι απλή αν εμείς δεν την κάνουμε δύσκολη 6. Μιά φορά κι έναν καιρό στην Ανδρομέδα: Μια φυσικός ανακαλύπτει το φωτεινό κβάντο χωρίς την ακτινοβολία του μέλανος σώματος και χωρίς τον Πλάνκ! Μετά το «Ο ΒΟΜΒΙΣΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ, Ιστορώντας την κβαντική επανάσταση, 1900-2025», αναμένεται η έκδοση ενός ακόμα βιβλίου του Στέφανου Τραχανά με τίτλο «Κβαντομηχανική Λυκείου – Για τη χαρά της ανακάλυψης : Ένα βιβλίο για ανήσυχους μαθητές και δασκάλους», από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Σύμφωνα με τον ίδιο: «παρ’ ότι το βιβλίο απευθύνεται κυρίως σε καθηγητές μέσης εκπαίδευσης και σε μια μικρή μειοψηφία μαθητών τους, πιστεύουμε ότι θα ανταποκριθεί και στην ανάγκη όσων έχουν κάνει σπουδές θετικών επιστημών ή μηχανικού και αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν ένα μικρό βήμα για να δούν μια ποσοτική διατύπωση των κβαντικών νόμων – σε επίπεδο μαθηματικών λυκείου βεβαίως -, αλλά και μια πιο λεπτολόγα ανάλυση του περιεχομένου τους. Κατά κάποιον τρόπο, τούτο εδώ είναι μάλλον το πιο αγαπημένο βιβλίο του συγγραφέα. Είναι σαν όλα να οδηγούσαν εκεί. Ένας κύκλος ολοκληρώνεται.» https ://physicsgg.me/2025/03/12/κβαντομηχανική-λυκείου-μπορούμε-να-τ/

Roscosmos ISS: 150 χιλιάδες τροχιές γύρω από τη Γη Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός ολοκλήρωσε την 150.000η τροχιά του γύρω από τη Γη. Η «ιωβηλαία» τροχιά του σταθμού γύρω από τον πλανήτη μας διήρκεσε από τις 13:32 ώρα Μόσχας έως τις 15:05 ώρα Μόσχας – ήταν μια πτήση από το νησί Σουμάτρα (Ινδονησία) προς τον Ινδικό Ωκεανό. Συνολικά, καθ' όλη τη διάρκεια της ύπαρξής του (το σημείο εκκίνησης ήταν η εκτόξευση σε τροχιά στις 20 Νοεμβρίου 1998 της πρώτης μονάδας ISS, του λειτουργικού μπλοκ φορτίου Zarya, που δημιουργήθηκε στη Ρωσία), ο σταθμός έχει πετάξει 6,4 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Αυτή είναι 30 φορές η μέση απόσταση από τη Γη στον Άρη, τέσσερις φορές η απόσταση από τη Γη στον Κρόνο και σχεδόν όσο η τροχιά του Πλούτωνα. Και κάθε μέρα ο ISS, που πετά σε τροχιά σε υψόμετρο άνω των 400 km, κάνει κατά μέσο όρο 16 περιστροφές γύρω από τον πλανήτη μας. https://vk.com/rsc_energia?w=wall-30315369_582853 Roscosmos Ας μάθουμε πώς προχωρά η εργασία σε τροχιά Χθες, οι κοσμοναύτες ετοιμάστηκαν να δοκιμάσουν τη νέα διαστημική στολή Orlan-MKS No. 6: τη μετέφεραν στη μονάδα Poisk και φόρτισαν την μπαταρία. Αντικατέστησαν επίσης την τεκμηρίωση επί του σκάφους με αυτή που παραδόθηκε από το Progress MS-30 και αντλούσαν πόσιμο νερό από τη δεξαμενή Progress MS-29. Η αλλαγή βάρδιας της άνοιξης πλησιάζει. Ο Alexey Ovchinin δοκίμασε την τοποθέτηση στο ατομικό κάθισμα "Kazbek-UM" του διαστημικού σκάφους "Soyuz MS-26". Ο Αλεξάντερ Γκορμπούνοφ συνέχισε τις προετοιμασίες για το splashdown, που είχε προγραμματιστεί για τα μέσα Μαρτίου. Επιπλέον, το πλήρωμα διεξήγαγε επιστημονικά πειράματα και μέτρησε τη μάζα σώματος. Διαβάστε για την καθημερινότητα στο σταθμό στην καθημερινή αναφορά: www.roscosmos.ru/41296/ https://vk.com/roscosmos?menu_opened=&offset=10&own=1&w=wall-30315369_582849

Χαρτογραφήθηκε το πελώριο τσουνάμι που προκάλεσε ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους. Εντυπωσιακά στοιχεία για ένα απόλυτα τρομακτικό φαινόμενο. Η κρατούσα θεωρία για την μυστηριώδη εξαφάνιση των δεινοσαύρων αναφέρει ότι υπεύθυνος είναι ένας αστεροειδής με διάμετρο περίπου δέκα χλμ. που έπεσε πριν από 66 εκατ. έτη στην περιοχή της χερσονήσου Γιουκατάν στο Κόλπο του Μεξικού.Οι επιπτώσεις αυτής της τρομερής σύγκρουσης ήταν πλανητικές με εκτόξευση στην ατμόσφαιρα κολοσσιαίων ποσοτήτων σκόνης και τέφρας, εκδήλωση τρομερής έντασης και έκτασης πυρκαγιών και δημιουργίας τελικά του αποκαλούμενου πυρηνικού χειμώνα ο οποίος εξόντωσε όχι μόνο τους δεινοσαύρους αλλά το 80% της ζωής στην Γη. Βέβαια η καταστροφή επέτρεψε στα θηλαστικά να ακμάσουν και να ανοίξει ο δρόμος για την εμφάνιση του ανθρώπου.Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχώς μελέτες για να συνδεθεί το παζλ του τι ακριβώς συνέβη αμέσως μετά τη σύγκρουση. Κάθε φορά αποκαλύπτονται νέα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα. Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι η σύγκρουση προκάλεσε ανάμεσα στα άλλα και κάποια τσουνάμι. Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Λουϊζιάνα με παλαιότερη δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Earth & Planetary Science Letters» είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σύγκρουση προκάλεσε ένα κολοσσιαίο τσουνάμι ύψους 1.6 χλμ. που χτύπησε την περιοχή της σύγκρουσης.Σύμφωνα με τους ερευνητές όταν το τσουνάμι αυτό έσκασε στην στεριά προκάλεσε σεισμό μεγέθους 11 Ρίχτερ ο οποίος θα συγκλόνισε ολόκληρη την περιοχή προκαλώντας ανυπολόγιστες γεωλογικές καταστροφές και μεταβολές. Ταυτόχρονα το τρομερό τσουνάμι εξόντωσε εκατομμύρια όντα τόσο θαλάσσια τα οποία πέταξε με απίστευτη ορμή στην στεριά όσο και στεριανά τα οποία είτε τα έπνιξε σε πρώτο χρόνο είτε τα τράβηξε μαζί του βίαια μέσα στην θάλασσα κατά την διαδικασία της επιστροφής του σε αυτή.Μάλιστα οι ερευνητές πιστεύουν ότι το τσουνάμι μετά το πρώτο χτύπημα γύρισε στην βάση του και επέστρεψε ξανά στην απέναντι όχθη χτυπώντας εκ νέου την περιοχή σε μια διαδικασία που επαναλήφθηκε αρκετές φορές μέχρις ότου το τσουνάμι να χάσει την δυναμική του και να πάψει να υφίσταται. Ο χάρτης Μια νέα μελέτη με επικεφαλής επιστήμονες που είχαν συμμετάσχει και στην προηγούμενη κάνει μια χαρτογράφηση του τερατώδους τσουνάμι. Σύμφωνα με την νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Marine Geology» η πρόσκρουση του αστεροειδή προκάλεσε «μεγα κυματισμούς» στον πυθμένα της θάλασσας. Αυτοί οι υποθαλάσσιοι κυματισμοί είχαν όπως εκτιμούν οι ερευνητές ύψος περίπου 20 μέτρων και κάλυψαν μια πολύ μεγαλύτερη περιοχή από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.Οι ερευνητές βρήκαν επίσης συναρπαστικά στοιχεία μοναδικών γεωγραφικών σχηματισμών σε βάθη έως και 1.500 μέτρα στη περιοχή της Λουιζιάνα που δημιουργήθηκαν από αυτά τα τεράστια κύματα τα οποία κινήθηκαν σε μια περιοχή 2.4 χιλιάδων τετραγωνικών χλμ.. Τα νέα ευρήματα μπορεί να οδηγήσουν σε καλύτερη κατανόηση των επιπτώσεων και των κινδύνων των τσουνάμι και τέτοιων γιγάντων κυμάτων που προκαλούνται από κρούσεις διαστημικών βράχων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1931810/chartografithike-to-pelorio-tsoynami-poy-prokalese-o-asteroeidis-poy-exafanise-toys-deinosayroys/

Εντοπίστηκε μια υπερ-Γη που το μισό έτος είναι κατοικήσιμη και το άλλο μισό αφιλόξενη. Η τροχιά του φέρνει τον εξωπλανήτη είτε πολύ κοντά είτε πολύ μακριά από το μητρικό του άστρο. Ένας εξωπλανήτης που ανήκει στην κατηγορία της «υπερ-Γης» περιφέρεται γύρω από ένα γειτονικό στο ηλιακό μας σύστημα άστρο αστέρι που μοιάζει με τον Ήλιο ακολουθεί μια τροχιά η οποία προκαλεί ακραίες μεταβολές στις συνθήκες που επικρατούν σε αυτόν και τον καθιστά κάποιες στιγμές κατοικήσιμο και κάποιες στιγμές αφιλόξενο στη ζωή.Το άστρο HD 20794 βρίσκεται σε απόσταση 20 ετών φωτός από τη Γη και είναι το δεύτερο κοντινότερο μετά το τριπλό σύστημα του Άλφα Κενταύρου. Είχαν εντοπιστεί δύο πλανήτες να κινούνται γύρω από το HD 20794 και πρόσφατα εντοπίστηκε άλλος ένας ο οποίος σύμφωνα με ανακοίνωση της NASA.Ο εξωπλανήτης HD 20794 d ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από το άστρο σε 647 μέρες χρονικό διάστημα συγκρίσιμο με αυτό του Άρη που χρειάζεται 687 μέρες για να κινηθεί γύρω από τον Ήλιο. Αλλά η τροχιά αυτού του πλανήτη τον φέρνει κάποια στιγμή αρκετά κοντά στο άστρο ώστε να βιώνει αδιάκοπη θερμότητα για ένα μέρος του έτους του, και στη συνέχεια τον μεταφέρει αρκετά μακριά ώστε οι θερμοκρασίες να είναι τόσο χαμηλές ώστε τα πάνω ακόμη και το νερό που υπάρχει σε υγρή μορφή να παγώνουν. Ο πλανήτης αυτός αναπηδά για δισεκατομμύρια έτη ανάμεσα σε αυτά τα κλιματικά άκρα περίπου κάθε 300 ημέρες.Στην πιο κοντινή του απόσταση, η απόσταση του HD 20794 d από το μητρικό του άστρο είναι συγκρίσιμη με την απόσταση της Αφροδίτης από τον Ήλιο ενώ στο πιο απομακρυσμένο σημείο του, είναι σχεδόν διπλάσια από την απόσταση της Γης από τον Ήλιο. Ο HD 20794 d είναι πιθανώς βραχώδης, όπως η Γη αλλά τα δεδομένα δείχνουν ότι μπορεί να είναι έξι φορές πιο ογκώδης από τον πλανήτη μας.Οι πλανήτες της κατηγορίας της «υπερ-Γης» αποτελούν βασικό στόχο των αστρονόμων στην προσπάθεια να εντοπιστεί η παρουσία ζωής σε άλλους κόσμους μακριά από τον πλανήτη μας και κάθε ανακάλυψη σε αυτούς τους πλανήτες είναι πολύ σημαντικές. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1931781/entopistike-mia-yper-gi-poy-to-miso-etos-einai-katoikisimi-kai-to-allo-miso-afiloxeni/

Έρχεται το «Ματωμένο Φεγγάρι» Η πανσέληνος του Μαρτίου συνδυάζεται με μια έκλειψη Σελήνης. Τη νύχτα της 13ης προς 14η Μαρτίου, οι παρατηρητές του ουρανού στη βόρεια και νότια Αμερική, καθώς και σε περιοχές της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ωκεανίας, θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την πανσέληνο που είναι ταυτόχρονα μια ολική έκλειψη Σελήνης, γνωστή και ως «Ματωμένο Φεγγάρι», λόγω της κόκκινης απόχρωσης που θα έχει ο φυσικός μας δορυφόρος.Η σεληνιακή έκλειψη πραγματοποιείται όταν η Σελήνη, η Γη και ο Ήλιος ευθυγραμμίζονται, με τη Γη να βρίσκεται μεταξύ των δύο άλλων ουράνιων σωμάτων και να ρίχνει τη σκιά της πάνω στον φυσικό της δορυφόρο. Ωστόσο, ακόμα και όταν το φεγγάρι βρίσκεται εντελώς στη σκιά της Γης, ο πλανήτης μας δεν εμποδίζει τελείως το φως του Ηλίου.Η Σελήνη παίρνει ένα κοκκινωπό χρώμα, καθώς το ηλιακό φως φιλτράρεται μέσα από τη γήινη ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα το μπλε φως να σκεδάζεται, ενώ το κόκκινο φως να συνεχίζει την πορεία του μέχρι να φτάσει στην επιφάνεια της Σελήνης. Το πόσο κόκκινο εμφανίζεται το φεγγάρι μπορεί να εξαρτηθεί από το πόση ρύπανση ή σύννεφα υπάρχουν στην ατμόσφαιρα.Πρόκειται για την πρώτη ολική έκλειψη Σελήνης από το 2022. Στην Ελλάδα, η ολική φάση της έκλειψης δεν θα είναι ορατή, παρά μόνο η έκλειψη όταν η Σελήνη θα μπει στην παρασκιά της Γης. Η μέγιστη φάση της θα συμβεί στις 6.33 το πρωί της 14ης Μαρτίου και συνίσταται η παρατήρηση από υψηλά σημεία. Σημειώνεται ότι ενώ για τις ηλιακές εκλείψεις απαιτούνται ειδικά γυαλιά, οι σεληνιακές εκλείψεις είναι ασφαλείς για παρατήρηση με γυμνό μάτι. Η συγκεκριμένη έκλειψη Σελήνης είναι η πρώτη μιας τετράδας σεληνιακών εκλείψεων, με τις άλλες να πραγματοποιούνται στις 8 Σεπτεμβρίου 2025 (ολική), στις 3 Μαρτίου 2026 (ολική) και στις 28 Αυγούστου 2026 (μερική).Η «Ματωμένη Σελήνη» ονομάζεται επίσης «Φεγγάρι του Σκουληκιού» ονομασία που πιθανώς σχετίζεται με τους γαιοσκώληκες που εμφανίζονται καθώς πλησιάζει η άνοιξη και γενικότερα με σκουλήκια ή προνύμφες που βγαίνουν καθώς τα δέντρα ξεπαγώνουν. Υπάρχουν επίσης και άλλα ονόματα για την πανσέληνο του Μαρτίου που σχετίζονται με την μετάβαση από τον χειμώνα στην άνοιξη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1931663/erchetai-to-matomeno-feggari/

Η NASA εκτοξεύει αποστολές για τη μελέτη του Ήλιου, την αρχή του Σύμπαντος. Το νεότερο παρατηρητήριο αστροφυσικής της NASA, το SPHEREx, είναι καθ' οδόν για να μελετήσει την προέλευση του σύμπαντός μας και την ιστορία των γαλαξιών και να αναζητήσει τα συστατικά της ζωής στον γαλαξία μας. Σύντομο για το Spectro-Photometer for the History of the Universe, Epoch of Reionization and Ices Explorer, το SPHEREx απογειώθηκε στις 8:10 μ.μ. PDT στις 11 Μαρτίου σε έναν πύραυλο SpaceX Falcon 9 από το Space Launch Complex 4 East στη Διαστημική Βάση Δυνάμεων Vandenberg στην Καλιφόρνια. Με το SPHEREx στο Falcon 9 βρίσκονταν τέσσερις μικροί δορυφόροι που απαρτίζουν την αποστολή PUNCH (Polarimeter to Unify the Corona and Heliosphere) της υπηρεσίας, η οποία θα μελετήσει πώς η εξωτερική ατμόσφαιρα του Ήλιου γίνεται ηλιακός άνεμος. «Τα πάντα στην επιστήμη της NASA είναι αλληλένδετα και η αποστολή τόσο του SPHEREx όσο και του PUNCH σε έναν μόνο πύραυλο διπλασιάζει τις ευκαιρίες για απίστευτη επιστήμη στο διάστημα», δήλωσε ο Nicky Fox, συνεργάτης διαχειριστής, Διεύθυνση Επιστημονικής Αποστολής στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον. «Συγχαρητήρια και στις δύο ομάδες αποστολής καθώς εξερευνούν τον κόσμο από μακρινούς γαλαξίες μέχρι το αστέρι της γειτονιάς μας. Είμαι ενθουσιασμένος που βλέπω τα δεδομένα να επιστρέφονται τα επόμενα χρόνια». Οι ελεγκτές εδάφους στο Εργαστήριο Jet Propulsion της NASA στη Νότια Καλιφόρνια, το οποίο διαχειρίζεται το SPHEREx, πραγματοποίησαν επικοινωνία με το διαστημικό παρατηρητήριο στις 9:31 μ.μ. PDT. Το αστεροσκοπείο θα ξεκινήσει τη διετή πρωταρχική του αποστολή μετά από μια περίοδο ελέγχου περίπου ενός μήνα, κατά την οποία μηχανικοί και επιστήμονες θα βεβαιωθούν ότι το διαστημόπλοιο λειτουργεί σωστά. «Το γεγονός ότι η εκπληκτική ομάδα μας SPHEREx κράτησε αυτή την αποστολή σε καλό δρόμο, ακόμη και όταν οι πυρκαγιές της Νότιας Καλιφόρνια σάρωσαν την κοινότητά μας, αποτελεί απόδειξη της αξιοσημείωτης δέσμευσής τους να εμβαθύνουν την κατανόηση της ανθρωπότητας για το σύμπαν μας», δήλωσε η Laurie Leshin, διευθύντρια της NASA JPL. «Πλέον περιμένουμε με ανυπομονησία τις επιστημονικές ανακαλύψεις από την παντοθενική έρευνα του SPHEREx — συμπεριλαμβανομένων των γνώσεων για το πώς ξεκίνησε το σύμπαν και πού βρίσκονται τα συστατικά της ζωής». https://www.jpl.nasa.gov/news/construction-on-nasa-mission-to-map-450-million-galaxies-is-under-way/ Οι δορυφόροι PUNCH διαχωρίστηκαν με επιτυχία περίπου 53 λεπτά μετά την εκτόξευση και οι ελεγκτές εδάφους έχουν δημιουργήσει επικοινωνία και με τα τέσσερα διαστημόπλοια PUNCH. Τώρα, το PUNCH ξεκινά μια περίοδο έναρξης λειτουργίας 90 ημερών όπου οι τέσσερις δορυφόροι θα εισέλθουν στον σωστό τροχιακό σχηματισμό και τα όργανα θα βαθμονομηθούν ως ένα ενιαίο «εικονικό όργανο» προτού οι επιστήμονες αρχίσουν να αναλύουν τις εικόνες του ηλιακού ανέμου. Οι δύο αποστολές έχουν σχεδιαστεί για να λειτουργούν σε μια χαμηλή τροχιά Γης, σύγχρονη-Ήλιος πάνω από τη γραμμή ημέρας-νύχτας (επίσης γνωστή ως τερματιστής), έτσι ώστε ο Ήλιος να παραμένει πάντα στην ίδια θέση σε σχέση με το διαστημόπλοιο. Αυτό είναι απαραίτητο για το SPHEREx να διατηρεί το τηλεσκόπιό του προστατευμένο από το φως και τη θερμότητα του Ήλιου (και τα δύο θα εμπόδιζαν τις παρατηρήσεις του) και για το PUNCH να έχει καθαρή θέα προς όλες τις κατευθύνσεις γύρω από τον Ήλιο. Για να επιτύχει τους ευρύτερους επιστημονικούς στόχους του, το SPHEREx θα δημιουργεί έναν τρισδιάστατο χάρτη ολόκληρου του ουράνιου ουρανού κάθε έξι μήνες, παρέχοντας μια ευρεία προοπτική για να συμπληρώσει το έργο των διαστημικών τηλεσκοπίων που παρατηρούν μικρότερα τμήματα του ουρανού με περισσότερες λεπτομέρειες, όπως το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA και το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Η αποστολή θα χρησιμοποιήσει μια τεχνική που ονομάζεται φασματοσκοπία για να μετρήσει την απόσταση από 450 εκατομμύρια γαλαξίες στο κοντινό σύμπαν. Η μεγάλης κλίμακας κατανομή τους επηρεάστηκε διακριτικά από ένα γεγονός που έλαβε χώρα σχεδόν πριν από 14 δισεκατομμύρια χρόνια, γνωστό ως πληθωρισμός, το οποίο προκάλεσε το σύμπαν να διαστέλλεται σε μέγεθος ένα τρισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια φορές σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Η αποστολή θα μετρήσει επίσης τη συνολική συλλογική λάμψη όλων των γαλαξιών στο σύμπαν, παρέχοντας νέες γνώσεις σχετικά με το πώς οι γαλαξίες έχουν σχηματιστεί και εξελιχθεί κατά τη διάρκεια του κοσμικού χρόνου. Η φασματοσκοπία μπορεί επίσης να αποκαλύψει τη σύνθεση των κοσμικών αντικειμένων και το SPHEREx θα ερευνήσει τον γαλαξία μας για κρυφές δεξαμενές παγωμένου πάγου νερού και άλλων μορίων, όπως το διοξείδιο του άνθρακα, που είναι απαραίτητα για τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε. «Ερωτήσεις όπως «Πώς φτάσαμε εδώ;» και «Είμαστε μόνοι;» έχουν τεθεί από τους ανθρώπους σε όλη την ιστορία», δήλωσε ο James Fanson, διευθυντής έργου SPHEREx στην JPL. «Νομίζω ότι είναι απίστευτο που ζούμε σε μια εποχή που έχουμε τα επιστημονικά εργαλεία για να αρχίσουμε να τα απαντάμε». Το PUNCH της NASA θα κάνει παγκόσμιες, τρισδιάστατες παρατηρήσεις του εσωτερικού ηλιακού συστήματος και της εξωτερικής ατμόσφαιρας του Ήλιου, το στέμμα, για να μάθει πώς η μάζα και η ενέργειά του γίνονται ο ηλιακός άνεμος, ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που φυσούν προς τα έξω από τον Ήλιο προς όλες τις κατευθύνσεις. Η αποστολή θα διερευνήσει τον σχηματισμό και την εξέλιξη διαστημικών καιρικών γεγονότων, όπως εκτινάξεις μάζας στεμμάτων, οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν καταιγίδες ακτινοβολίας ενεργητικών σωματιδίων που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο διαστημόπλοια και αστροναύτες. «Ο χώρος μεταξύ των πλανητών δεν είναι ένα κενό κενό. Είναι γεμάτο από ταραχώδη ηλιακό άνεμο που ξεβράζει τη Γη», δήλωσε ο Κρεγκ ΝτεΦόρεστ, ο κύριος ερευνητής της αποστολής, στο Southwest Research Institute. «Η αποστολή PUNCH έχει σχεδιαστεί για να απαντά σε βασικές ερωτήσεις σχετικά με το πώς αστέρια όπως ο Ήλιος μας παράγουν αστρικούς ανέμους και πώς προκαλούν επικίνδυνα διαστημικά καιρικά φαινόμενα εδώ στη Γη». Περισσότερα για το SPHEREx, PUNCH https://www.jpl.nasa.gov/missions/spherex/ Η αποστολή SPHEREx διαχειρίζεται η NASA JPL για το Τμήμα Αστροφυσικής του οργανισμού εντός της Διεύθυνσης Επιστημονικής Αποστολής στα κεντρικά γραφεία της NASA. Η BAE Systems (πρώην Ball Aerospace) κατασκεύασε το τηλεσκόπιο και το διαστημικό λεωφορείο. Η επιστημονική ανάλυση των δεδομένων SPHEREx θα διεξαχθεί από μια ομάδα επιστημόνων που βρίσκονται σε 10 ιδρύματα στις ΗΠΑ, δύο στη Νότια Κορέα και ένα στην Ταϊβάν. Τα δεδομένα θα υποστούν επεξεργασία και θα αρχειοθετηθούν στο IPAC στο Caltech, το οποίο διαχειρίζεται το JPL για τη NASA. Ο κύριος ερευνητής της αποστολής εδρεύει στο Caltech με κοινό ραντεβού JPL. Το σύνολο δεδομένων SPHEREx θα είναι δημόσια διαθέσιμο στο Επιστημονικό Αρχείο Υπέρυθρων της NASA-IPAC. Το Southwest Research Institute (SwRI) ηγείται της αποστολής PUNCH και κατασκεύασε τα τέσσερα διαστημόπλοια και τα όργανα απεικόνισης ευρέος πεδίου στα κεντρικά του γραφεία στο Σαν Αντόνιο του Τέξας. Το όργανο Narrow Field Imager κατασκευάστηκε από το Ναυτικό Ερευνητικό Εργαστήριο στην Ουάσιγκτον. Η αποστολή εκτελείται από τα γραφεία του SwRI στο Boulder του Κολοράντο και διευθύνεται από το Γραφείο Προγράμματος Explorers στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA στο Greenbelt του Μέριλαντ, για τη Διεύθυνση Επιστημονικής Αποστολής της NASA στην Ουάσιγκτον. Το Πρόγραμμα Υπηρεσιών Εκτόξευσης της NASA, που βασίζεται στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της υπηρεσίας στη Φλόριντα, παρείχε την υπηρεσία εκτόξευσης για το SPHEREx και το PUNCH. Για περισσότερα σχετικά με τις επιστημονικές αποστολές της NASA, επισκεφθείτε: http://science.nasa.gov Το παρατηρητήριο SPHEREx της NASA (Φασματοφωτόμετρο για την Ιστορία του Σύμπαντος, Εποχή Επανιονισμού και Εξερεύνηση πάγων) και οι δορυφόροι PUNCH (Πολικόμετρο για την ενοποίηση της Κορώνας και της Ηλιόσφαιρας) απογειώνονται με έναν πύραυλο SpaceX Falcon 9 από τη Διαστημική Βάση Vandenberg 1, Καλιφόρνια στις 11 Μαρτίου 2025.

Διαστημικό τηλεσκόπιο που θα «δει» τη γέννηση του Σύμπαντος και νέο ηλιακό παρατηρητήριο εκτόξευσε η NASA (βίντεο) Δύο καινούργια προηγμένα εργαλεία στη διάθεση των επιστημόνων. Νέες αποστολές μελέτης του ηλιακού μας συστήματος και του Σύμπαντος εκτοξεύτηκαν από τη διαστημική βάση Vandenberg στη Καλιφόρνια. Η NASA στέλνει στο Διάστημα ένα ακόμη τηλεσκόπιο αλλά και τέσσερις δορυφόρους παρατήρησης του Ήλιου. Η αποστολή SPHEREx (Spectro-Photometer for the History of the Universe, Epoch of Reionization and Ices Explorer) έχει σχεδιαστεί για να χαρτογραφήσει ολόκληρο τον ουράνιο θόλο μελετώντας εκατοντάδες εκατομμύρια γαλαξίες και συλλέγοντας δεδομένα που θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να αποκαλύψουν τι συνέβη στα πρώτα κλάσματα του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν. Τα στοιχεία που θα προκύψουν θα ρίξουν νέο φως στην εξέλιξη του Σύμπαντος. Η εκτόξευση είχε αναβληθεί αρκετές φορές από τα τέλη Φεβρουαρίου για περαιτέρω ελέγχους του πυραύλου που θα μετέφερε το τηλεσκόπιο και τους δορυφόρους στο Διάστημα αλλά και εξαιτίας της κακοκαιρίας στην τοποθεσία εκτόξευσης.Το παρατηρητήριο SPHEREx κόστους 488 εκατομμυρίων δολαρίων θα ερευνήσει ολόκληρο τον ουράνιο θόλο τέσσερις φορές κατά τη διάρκεια της διετούς αποστολής του. Τα όργανά του θα παρατηρούν το Σύμπαν σε 102 διαφορετικά χρώματα και διάφορα μήκη κύματος τα οποία η NASA αναφέρει ότι είναι περισσότερα από οποιαδήποτε προηγούμενη αποστολή. Οι δορυφόροι της αποστολής PUNCH από την πλευρά τους θα μελετήσουν το πώς τα φαινόμενα στην εξωτερική ατμόσφαιρα του Ήλιου μετατρέπονται στον αποκαλούμενο ηλιακό άνεμο. Με τον όρο ηλιακός άνεμος οι επιστήμονες περιγράφουν τις κολοσσιαίες ποσότητες ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων που δημιουργούν πολλά φαινόμενα στο ηλιακό σύστημα όπως την ηλιόσφαιρα, μια τεράστια περιοχή στο διαστρικό ενδιάμεσο που περιβάλλει το ηλιακό σύστημα, αλλά και το σέλας στους πλανήτες. Προκαλούν επίσης τις αποκαλούμενες γεωμαγνητικές καταιγίδες που όσον αφορά τη Γη δημιουργούν προβλήματα λειτουργίας στους δορυφόρους και τα επίγεια ηλεκτρικά δίκτυα. Στιγμιότυπο από την εκτόξευση του πυραύλου που μετέφερε το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο και τους δορυφόρους παρατήρησης του Ήλιου. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1931709/diastimiko-tileskopio-poy-tha-dei-ti-gennisi-toy-sympantos-kai-neo-iliako-paratiritirio-ektoxeyse-i-nasa-vinteo/

Το βράδυ της 9ης Μαρτίου, τα γενέθλια του Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν, ο ουρανός πάνω από τη Ρωσία φωτίστηκε από τα λαμπερά πολικά φώτα. Ένα υπέροχο δώρο για τον πρώτο κοσμοναύτη από τη Γη και τον Ήλιο. https://vk.com/rsc_energia?z=video-193482660_456239122%2F5abe4072628773fce4%2Fpl_wall_-167742670 https://vk.com/rsc_energia?offset=10&own=1&w=wall-193482660_10738

To Hubble φωτογράφισε γαλαξιακή… χοροεσπερίδα που προκαλεί μαζική γέννηση νέων άστρων. Το διαστημικό τηλεσκόπιο κατέγραψε μια εντυπωσιακή συγχώνευση γαλαξιών. Σε απόσταση περίπου 400 εκατ. ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου βρίσκεται ο ελλειπτικός γαλαξίας NGC 3561B και ο σπειροειδής γαλαξίας NGC 3561A που είναι σε διαδικασία σύγκρουσης/συγχώνευσης παράγοντας εντυπωσιακά κοσμικά φαινόμενα τα οποία κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.Το γαλαξιακό ζευγάρι έχει λάβει την κωδική ονομασία Arp 105 και είναι ένα από τα φωτεινότερα αντικείμενα στο γαλαξιακό σμήνος Abell 1185. «Το Abell 1185 είναι ένα χαοτικό σμήνος τουλάχιστον 82 γαλαξιών πολλοί από τους οποίους αλληλεπιδρούν, καθώς και μια σειρά από περιπλανώμενα σφαιρικά αστρικά σμήνη που δεν είναι βαρυτικά συνδεδεμένα με κανέναν συγκεκριμένο γαλαξία» αναφέρουν οι επιστήμονες που ελέγχουν τη λειτουργία του Hubble.Ο βαρυτικός χορός μεταξύ του NGC 3561B και του NGC 3561A δημιουργεί ένα πλήθος συναρπαστικών φαινομένων με κυριότερο μια κολοσσιαία «βαρυτική ουρά» όπως την χαρακτηρίζουν οι επιστήμονες. Αυτή η ουρά που περιέχει άστρα και αέρια έχει έκταση 362 χιλιάδων ετών φωτός αλληλεπιδρώντας με τα αστρικά σμήνη και άλλους γαλαξίες. Στη βάση της ουράς έχει δημιουργηθεί μια περιοχή γέννησης νέων άστρων που έχει ονομαστεί «Κόμπος Ambartsumian».Αυτός ο κοσμικός κόμπος είναι στην πραγματικότητα ένας νάνος γαλαξίας που παράγει άστρα και σχηματίστηκε από τις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις διαφόρων γαλαξιών. Στην εικόνα του Hubble οι φωτεινές μπλε περιοχές στον σπειροειδή γαλαξία είναι περιοχές αστρογένεσης. Η εικόνα του γαλαξιακού ζεύγους Arp 105 https://www.naftemporiki.gr/techscience/1931668/to-hubble-fotografise-galaxiaki-choroesperida-poy-prokalei-maziki-gennisi-neon-astron/

Βαρύτητα από εντροπία. Μια προκλητική προσέγγιση για την ενοποίηση της κβαντικής μηχανικής και της γενικής σχετικότητας δημοσίευσε στο Physical Review D, η Ginestra Bianconi, καθηγήτρια εφαρμοσμένων μαθηματικών στο πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου. Στην εργασία της με τίτλο «Gravity from entropy» https://journals.aps.org/prd/abstract/10.1103/PhysRevD.111.066001 προτείνει μια νέα προσέγγιση που εξηγεί την βαρύτητα διαμέσου της κβαντικής σχετικής εντροπία, https://en.wikipedia.org/wiki/Quantum_relative_entropy γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ των δύο πιο θεμελιωδών αλλά φαινομενικά ασύμβατων θεωριών της φυσικής.Εδώ και δεκαετίες, οι φυσικοί παλεύουν να συμβιβάσουν τις αρχές της κβαντικής μηχανικής με αυτές της γενικής σχετικότητας. Ενώ η κβαντομηχανική εξηγεί την συμπεριφορά των σωματιδίων στις μικρότερες κλίμακες, η γενική σχετικότητα περιγράφει τη δύναμη της βαρύτητας στις κοσμικές κλίμακες. Η ενοποίηση αυτών των δύο πλαισίων ήταν ένας από τους πιο μεγαλύτερους στόχους στη σύγχρονη επιστήμη. Στη νέα δημοσίευση η μετρική του χωροχρόνου αντιμετωπίζεται ως κβαντικός τελεστής. Αυτή η προσέγγιση χρησιμοποιεί την κβαντική σχετική εντροπία, μια έννοια από την κβαντική θεωρία πληροφορίας, για να περιγράψει την αλληλεπίδραση μεταξύ της γεωμετρίας του χωροχρόνου και της ύλης. Καταλήγει σε τροποποιημένες εξισώσεις Einstein οι οποίες σε χαμηλές ενέργειες και μικρή καμπυλότητα, ανάγονται στις κλασικές εξισώσεις της γενικής σχετικότητας. Όμως, η νέα θεωρία προχωρά παραπέρα, προβλέποντας την εμφάνιση μιας μικρής, θετικής κοσμολογικής σταθεράς – μια τιμή που ευθυγραμμίζεται με τις πειραματικές παρατηρήσεις της επιταχυνόμενης διαστολής του σύμπαντος πολύ καλύτερα σε σχέση με άλλες προϋπάρχουσες θεωρίες. Βασικό χαρακτηριστικό της θεωρίας είναι η εισαγωγή του πεδίου G, ενός βοηθητικού πεδίου που λειτουργεί ως Λαγκανζιανός πολλαπλασιαστής. Το πεδίο G όχι μόνο παίζει κρίσιμο ρόλο στις τροποποιημένες εξισώσεις της βαρύτητας, αλλά επίσης ανοίγει την πόρτα σε νέες ερμηνείες της σκοτεινής ύλης – την μυστηριώδη ουσία που ναι μεν αποτελεί το 27% του σύμπαντος, αλλά δεν έχουμε ιδέα περί τίνος πρόκειται.Υπενθυμίζεται ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η εντροπία συνδέεται με την βαρύτητα. Ο Erik Verlinde, καθηγητής θεωρητικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, είχε δημοσιεύσει πριν από 15 χρόνια μια «αιρετική» εργασία με τίτλο «On the Origin of Gravity and the Laws of Newton» https://arxiv.org/pdf/1001.0785v1 στην οποία υποστήριζε ότι η βαρυτική δύναμη που περιγράφει ο νόμος της παγκόσμιας έλξης του Νεύτωνα είναι μια εντροπική δύναμη. Και λίγα χρόνια μετά δημοσίευσε μια άλλη εργασία (Emergent Gravity and the Dark Universe) https://arxiv.org/pdf/1611.02269v1 στην οποία έδειχνε το πώς αυτή η εναλλακτική περιγραφή μπορεί να εξηγήσει τις ανωμαλίες στην κίνηση των εξωτερικών περιοχών των γαλαξιών, καταργώντας την ανάγκη ύπαρξης της σκοτεινής ύλης (διαβάστε σχετικά: «Μια νέα θεωρία για την βαρύτητα εξηγεί την σκοτεινή ύλη» ) https://physicsgg.me/2016/11/09/μια-νέα-θεωρία-για-την-βαρύτητα-εξηγεί/ Η εργασία της Bianconi βαδίζει στον δρόμο που άνοιξε ο Verlinde. Αμφισβητεί τις συμβατικές θεωρίες και στοχεύει σε μια νέα ερμηνεία της βαρύτητας, της κβαντικής μηχανικής και του ίδιου του σύμπαντος. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες: «Gravity from entropy: A radical new approach to unifying quantum mechanics and general relativity» – https://www.qmul.ac.uk/media/news/2025/science-and-engineering/se/gravity-from-entropy-a-radical-new-approach-to-unifying-quantum-mechanics-and-general-relativity.html

Roscosmos Εκπαίδευση του πρώτου πληρώματος ISS-73: οι κοσμοναύτες εξασκήθηκαν στην εξάλειψη της διαρροής αμμωνίας Ο Sergey Ryzhikov, ο Alexey Zubritsky και ο Johnny Kim πέρασαν μια τυπική ημέρα πτήσης στους προσομοιωτές του ρωσικού τμήματος του ISS. Το TPS είναι μια οκτάωρη προπόνηση, ανάλογη με μια εργάσιμη ημέρα στο διάστημα. Το πρωί ξεκίνησε με μια επιθεώρηση και επανεκκίνηση του ενσωματωμένου υπολογιστικού συστήματος του σταθμού, στη συνέχεια οι κοσμοναύτες συμμετείχαν σε μια διάσκεψη σχεδιασμού, συντήρησαν τα συστήματα ρωσικών τμημάτων και πραγματοποίησαν πειράματα. Κατά τη διάρκεια μιας τυπικής ημέρας πτήσης, όλοι οι κοσμοναύτες πρέπει να λάβουν μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτή τη φορά, υπήρξε απελευθέρωση αμμωνίας στο τέλος της προπόνησης. Το πλήρωμα επέδειξε εξαιρετικό επίπεδο αλληλεπίδρασης και άξιζε υψηλούς βαθμούς! https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_582789 Roscosmos Το «Space House» θα υποδεχτεί ένα νέο πλήρωμα: πώς προετοιμάζονται για την αλλαγή βάρδιας; Την Παρασκευή, ο Alexey Ovchinin ανέλαβε τη διοίκηση του ISS από την αστροναύτη Sunita Williams. Ο Alexander Gorbunov προετοιμάζεται για την επιστροφή του: ο κοσμοναύτης εκπαιδεύτηκε με τη στολή Chibis-M και δοκίμασε επίσης τη στολή πρόληψης ορθοστατικής αστάθειας (OIG). Επιπλέον, πραγματοποιήθηκαν τα ακόλουθα πειράματα σε τροχιά: ▪️ «Photobioreactor» – τα μικροφύκη αναπτύχθηκαν σε συνθήκες μικροβαρύτητας. ▪️ «Ενδοθήλιο» - μελέτησε την επίδραση της γεωμαγνητόσφαιρας του πλανήτη. ▪️ «Pilot-T» — μελέτησε την αξιοπιστία της επαγγελματικής δραστηριότητας. ▪️ "UV ατμόσφαιρα" - χαρτογράφησε τη νυχτερινή ατμόσφαιρα. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εργασία στο διάστημα παρέχονται στην αναφορά: www.roscosmos.ru/41280/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_582804

Νέα «συνταγή» για την βαρύτητα μπορεί να ενώσει τη γενική σχετικότητα με την κβαντική μηχανική. Νέα θεωρία προσπαθεί να βρει λύση στο μεγαλύτερο πρόβλημα της Φυσικής. Μια νέα «συνταγή» για τη βαρύτητα θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση μερικών από τα μεγαλύτερα μυστήρια του Σύμπαντος. Υποδηλώνει ότι η έννοια της «κβαντικής βαρύτητας» θα μπορούσε να προκύψει από την εντροπία, λύνοντας πιθανώς γρίφους που θέτει το άπιαστο σκοτεινό Σύμπαν και αν ισχύει αυτή η νέα θεωρία θα μπορούσε επίσης να ενώσει τελικά τη γενική σχετικότητα του Άλμπερτ Αϊνστάιν με το κβαντικό βασίλειο.Από τις αρχές του 20ου αιώνα, η θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν ήταν η καλύτερη περιγραφή που έχουμε για το πώς λειτουργεί η βαρύτητα. Ωστόσο, ακριβώς όταν ο Αϊνστάιν βρήκε τη γενική σχετικότητα, οι επιστήμονες ανέπτυξαν επίσης τα θεμέλια της κβαντικής μηχανικής.Έκτοτε, και οι δύο θεωρίες έχουν δοκιμαστεί, αναθεωρηθεί και βελτιωθεί, αντέχοντας στη δοκιμασία του χρόνου και κερδίζοντας τους σκεπτικιστές στην επιστημονική κοινότητα. Ωστόσο, υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα, οι δύο θεωρίες δεν μπορούν να συνεργαστούν. Καθώς και οι δύο θεωρίες έχουν τελειοποιηθεί συνεχίζουν να αψηφούν τις προσπάθειες ενοποίησής τους. Μια «θεωρία των πάντων» που περιλαμβάνει τόσο τη γενική σχετικότητα όσο και την κβαντική φυσική έχει ανατρέψει τις προσπάθειες τόσο μεγάλων μυαλών όσο ο Στίβεν Χόκινγκ, ακόμη και ο ίδιος ο Αϊνστάιν. Η λύση Ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια εδώ αφορά το γεγονός ότι δεν υπάρχει θεωρία της «κβαντικής βαρύτητας». Το παράδοξο της μαύρης τρύπας που παραβίασε τον Στίβεν Χόκινγκ μπορεί να έχει μια λύση ισχυρίζεται η νέα θεωρία. Οι επιστήμονες βρίσκουν «απόκοσμη» κβαντική εμπλοκή σε απίστευτα μικροσκοπικές κλίμακες μέσα σε μεμονωμένα πρωτόνια.Αλλά εδώ έρχεται η Τζινέστρα Μπιανκόνι καθηγήτρια Εφαρμοσμένων Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου που με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Physical Review D» προτείνει ένα πλαίσιο που θα έβλεπε την κβαντική βαρύτητα να προκύπτει από τη λεγόμενη «κβαντική σχετική εντροπία», μια έννοια που μετρά πόσο ανόμοιες είναι οι δύο κβαντικές καταστάσεις.Η γενική σχετικότητα υποδηλώνει ότι η βαρύτητα προκύπτει επειδή τα σώματα με μάζα προκαλούν τη στρέβλωση του ιστού του χωροχρόνου (η τετραδιάστατη ενοποίηση του χώρου και του χρόνου). Όσο μεγαλύτερη είναι η μάζα ενός αντικειμένου, τόσο πιο ακραία είναι η παραμόρφωση του χωροχρόνου και, επομένως, τόσο πιο ισχυρή είναι η βαρυτική επίδραση του αντικειμένου.Αυτό έχει επαληθευτεί ξανά και ξανά, επιτρέποντας έτσι στη γενική σχετικότητα να αντικαταστήσει τη θεωρία της βαρύτητας του Νεύτωνα ως την καλύτερη περιγραφή του σύμπαντος σε κοσμικές κλίμακες. Ωστόσο, η γενική σχετικότητα δεν μπορεί να εξηγήσει τα πάντα. Η σκοτεινή ύλη, η μυστηριώδης ουσία που υπερτερεί της συνηθισμένης ύλης κατά πέντε φορές, και η σκοτεινή ενέργεια, το άγνωστο συστατικό του σύμπαντος που οδηγεί την επιταχυνόμενη διαστολή του, για παράδειγμα, δεν υπολογίζονται από τη γενική σχετικότητα.Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα γιατί η σκοτεινή ενέργεια αντιπροσωπεύει το 68% της συνολικής ύλης και ενέργειας στο σύμπαν, και η σκοτεινή ύλη αντιπροσωπεύει ένα άλλο 27% περίπου. Αυτό σημαίνει ότι το «σκοτεινό Σύμπαν» αντιπροσωπεύει περίπου το 95% του προϋπολογισμού ύλης-ενέργειας του Σύμπαντος, επομένως το «πράγμα» που μπορούμε άνετα να περιγράψουμε με τη γενική σχετικότητα αντιπροσωπεύει μόλις το 5% της ενέργειας και της ύλης στο σύμπαν. Έπειτα, υπάρχει το γεγονός ότι η θεωρία της βαρύτητας του Αϊνστάιν δεν θα «παίζει ωραία» με την κβαντική φυσική. Το νέο πεδίο Το νέο πλαίσιο ή «συνταγή» για τη βαρύτητα, αν προτιμάτε, παίρνει τη μέτρηση του χωροχρόνου από τη γενική σχετικότητα που περιγράφει τη γεωμετρία του χώρου και του χρόνου με βάση τις αποστάσεις και τα διαστήματα μεταξύ των γεγονότων και το αντιμετωπίζει σαν μια μαθηματική οντότητα που ονομάζεται τελεστής.Οι τελεστές χρησιμοποιούνται στην κβαντική φυσική για να εκτελούν μετασχηματισμούς σε κβαντικές καταστάσεις που προκύπτουν από αλλαγές σε φυσικούς παράγοντες. Αυτός ο τελεστής που βασίζεται στη γενική σχετικότητα οδηγεί σε μια νέα «εντροπική δράση» και σε τροποποιημένες εξισώσεις Αϊνστάιν.Σε χαμηλές ενέργειες και σε περιοχές του Διαστήματος όπου υπάρχει μικρή καμπυλότητα, και επομένως μικρή βαρύτητα αυτές οι εξισώσεις αντιγράφουν εκείνες της γενικής σχετικότητας. Ωστόσο, αυτή η νέα έρευνα προχωρά παραπέρα. Προβλέπει την εμφάνιση μιας μικρής θετικής κοσμολογικής σταθεράς. Αυτό είναι σημαντικό επειδή η τιμή του ευθυγραμμίζεται καλύτερα με τις παρατηρήσεις της επιταχυνόμενης διαστολής του Σύμπαντος υπό την επίδραση της σκοτεινής ενέργειας σε σχέση με τις προβλέψεις άλλων σύγχρονων θεωριών.Εκτός από αυτό, κάτι που ονομάζεται «πεδίο G» προκύπτει από αυτή τη θεωρία που θα μπορούσε να εξηγήσει τη βαρυτική επίδραση της σκοτεινής ύλης. «Αυτή η εργασία προτείνει ότι η κβαντική βαρύτητα έχει εντροπική προέλευση και υποδηλώνει ότι το πεδίο G μπορεί να είναι υποψήφιο για τη σκοτεινή ύλη. Επιπλέον, η αναδυόμενη κοσμολογική σταθερά που προβλέπεται από το μοντέλο μας θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση της ασυμφωνίας μεταξύ των θεωρητικών προβλέψεων και των πειραματικών παρατηρήσεων της διαστολής του Σύμπαντος» λέει η Μπιανκόνι.Φυσικά, είναι ακόμη πολύ νωρίς για αυτή τη θεωρία, αλλά δεδομένου του πόσο βαθιές θα μπορούσαν να είναι οι επιπτώσεις της για τη θεμελιώδη κατανόησή μας για τον κόσμο, πιθανότατα αξίζει να την εξερευνήσουμε. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1931541/nea-syntagi-gia-tin-varytita-mporei-na-enosei-ti-geniki-schetikotita-me-tin-kvantiki-michaniki/

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου απειλεί τώρα τους δορυφόρους και τους διαστημικούς σταθμούς. Απρόσμενη παρενέργεια των βλαβερών αερίων που παράγει ο ανθρώπινος πολιτισμός. Όπως φαίνεται τα βλαβερά για την ατμόσφαιρα αέρια που προκαλεί η ανθρώπινη δραστηριότητα δεν δημιουργούν προβλήματα μόνο εντός της Γης αλλά επηρεάζουν αρνητικά και το διαστημικό περιβάλλον γύρω από τον πλανήτη μας.Μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση ««Nature Sustainability» αναφέρει ότι τα βλαβερά αέρια ενδέχεται να μειώσουν μέχρι το τέλος του αιώνα τον συνολικό αριθμό των δορυφόρων που μπορούν να βρίσκονται σε ασφαλή τροχιά γύρω από τη Γη έως και κατά 66% της σημερινής φέρουσας ικανότητας.Προηγούμενες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η αυξανόμενη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα μπορεί να προκαλέσει συρρίκνωση της ανώτερης ατμόσφαιρας της Γης, που αποτελείται από τη μεσόσφαιρα και τη θερμόσφαιρα. Η θερμόσφαιρα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς εκεί βρίσκονται σε τροχιά ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός και οι περισσότεροι δορυφόροι.Όταν η θερμόσφαιρα συρρικνώνεται, η μειωμένη πυκνότητα μειώνει την ατμοσφαιρική αντίσταση, που τραβάει τους παλιούς δορυφόρους και άλλα συντρίμμια προς τα κάτω, σε ύψη που θα καούν. Επομένως, λιγότερη αντίσταση σημαίνει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής για τα διαστημικά σκουπίδια και άρα αύξηση της πιθανότητας συγκρούσεων σε τροχιά.Οι ερευνητές, με επικεφαλής Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (το περίφημο MIT) επιχείρησαν να εκτιμήσουν μέσα από προσομοιώσεις τον αριθμό των δορυφόρων που μπορούν να διατηρηθούν βιώσιμα σε γήινη τροχιά μέχρι το 2100 υπό διαφορετικά σενάρια εκπομπών. Η ομάδα συνέκρινε διαφορετικά σενάρια: ένα στο οποίο οι συγκεντρώσεις των αερίων του θερμοκηπίου παραμένουν στα επίπεδα του 2000 και άλλα στα οποία οι εκπομπές μεταβάλλονται σύμφωνα με τα σενάρια της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή. Στο σενάριο με τις υψηλότερες εκπομπές διαπίστωσαν ότι ο μέγιστος αριθμός δορυφόρων που μπορούν να είναι υπό διαχείριση με βιώσιμο τρόπο σε χαμηλή γήινη τροχιά θα είναι κατά 50-66% μικρότερος ως το 2100, ανάλογα και με την ηλιακή δραστηριότητα.Οι ερευνητές σημειώνουν ότι ο μετριασμός των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου δεν είναι σημαντικός μόνο για το κλίμα της Γης, αλλά και για τη διατήρηση της πρόσβασης μας στο Διάστημα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1931533/to-fainomeno-toy-thermokipioy-apeilei-tora-toys-doryforoys-kai-toys-diastimikoys-stathmoys/

Ξεκινά το μεγάλο φεστιβάλ των ουράνιων φαινομένων του Μαρτίου (βίντεο) Εκλείψεις, βροχές διαττόντων αστέρων και «εξαφανίσεις» δακτυλίων πλανητών θα συμβούν τις προσεχείς εβδομάδες. Οι φίλοι των ουράνιων και κοσμικών φαινομένων ανέμεναν με ανυπομονησία τον φετινό Μάρτιο αφού ξεκινά σε λίγες μέρες ξεκινά ένα μπαράζ συναρπαστικών γεγονότων που ξεκινούν από τη «ματωμένη» Σελήνη συνεχίζεται με μερική έκλειψη Ηλίου και καταλήγει στο να γίνουν αόρατοι οι εντυπωσιακοί δακτύλιοι του Κρόνου.Τη νύχτα της 13ης προς 14η Μαρτίου, οι παρατηρητές του ουρανού στη βόρεια και νότια Αμερική, καθώς και σε περιοχές της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ωκεανίας, θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια ολική έκλειψη Σελήνης, γνωστή και ως «Ματωμένο Φεγγάρι», λόγω της κόκκινης απόχρωσης που θα έχει η Σελήνη.Η σεληνιακή έκλειψη πραγματοποιείται όταν η Σελήνη, η Γη και ο Ήλιος ευθυγραμμίζονται, με τη Γη να βρίσκεται μεταξύ των δύο άλλων ουράνιων σωμάτων και να ρίχνει τη σκιά της πάνω στον φυσικό της δορυφόρο. Ωστόσο, ακόμα και όταν το φεγγάρι βρίσκεται εντελώς στη σκιά της Γης, ο πλανήτης μας δεν εμποδίζει τελείως το φως του Ηλίου. Η Σελήνη παίρνει ένα κοκκινωπό χρώμα, καθώς το ηλιακό φως φιλτράρεται μέσα από τη γήινη ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα το μπλε φως να σκεδάζεται, ενώ το κόκκινο φως να συνεχίζει την πορεία του μέχρι να φτάσει στην επιφάνεια της Σελήνης. Το πόσο κόκκινο εμφανίζεται το φεγγάρι μπορεί να εξαρτηθεί από το πόση ρύπανση ή σύννεφα υπάρχουν στην ατμόσφαιρα.Πρόκειται για την πρώτη ολική έκλειψη Σελήνης από το 2022. Στην Ελλάδα, η ολική φάση της έκλειψης δεν θα είναι ορατή, παρά μόνο η έκλειψη όταν η Σελήνη θα μπει στην παρασκιά της Γης. Η μέγιστη φάση της θα συμβεί στις 6.33 το πρωί της 14ης Μαρτίου και συνίσταται η παρατήρηση από υψηλά σημεία. Σημειώνεται ότι ενώ για τις ηλιακές εκλείψεις απαιτούνται ειδικά γυαλιά, οι σεληνιακές εκλείψεις είναι ασφαλείς για παρατήρηση με γυμνό μάτι. Η συγκεκριμένη έκλειψη Σελήνης είναι η πρώτη μιας τετράδας σεληνιακών εκλείψεων, με τις άλλες να πραγματοποιούνται στις 8 Σεπτεμβρίου 2025 (ολική), στις 3 Μαρτίου 2026 (ολική) και στις 28 Αυγούστου 2026 (μερική). Οι δακτύλιοι του Κρόνου εξαφανίζονται Ένα από τα πιο εμβληματικά χαρακτηριστικά του Ηλιακού μας συστήματος, οι δακτύλιοι του Κρόνου, θα… εξαφανιστούν στις 23 Μαρτίου. Δεν πρόκειται για μια μόνιμη εξαφάνιση, κάτι που, όπως είχε υπολογίσει σε μελέτη της η NASA, θα συμβεί σε περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια, καθώς οι δακτύλιοι έλκονται από τη βαρύτητα προς τον Κρόνο ως μια σκονισμένη βροχή σωματιδίων πάγου. Αυτή τη στιγμή, όμως, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Απλά οι δακτύλιοι θα γίνουν αόρατοι από τη Γη για ένα μικρό χρονικό διάστημα, λόγω της γωνίας θέασης από τη Γη. Καθώς η Γη και ο Κρόνος θα αλλάζουν θέση, οι δακτύλιοι θα αρχίσουν να φαίνονται και πάλι από τον Νοέμβριο του 2025, με την ευρύτερη ορατότητά τους να υπολογίζεται το 2032. Μερική έκλειψη Ηλίου Το Σάββατο 29 Μαρτίου 2025 θα συμβεί μια μερική έκλειψη Ηλίου, που θα είναι ορατή από περιοχές της βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της βορειοδυτικής Αφρικής. Κατά τη διάρκεια αυτής της έκλειψης, η Σελήνη θα καλύψει ένα μέρος του Ήλιου. Στην Ευρώπη, η έκλειψη θα είναι σημαντικά ορατή, με μεγαλύτερη κάλυψη στα βορειοδυτικά. Συγκεκριμένα, στη δυτική Γροιλανδία η κάλυψη θα φτάσει έως και το 86%, ενώ στο Εδιμβούργο θα είναι 40%, στο Δουβλίνο 41%, στο Λονδίνο 30% και στο Παρίσι 23%. Αντίθετα, στην Ελλάδα η έκλειψη δεν θα είναι ορατή. Μπορεί η έκλειψη να είναι μερική, ωστόσο οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι για να δούμε οποιαδήποτε έκλειψη Ηλίου χρειαζόμαστε ειδικά γυαλιά. Βροχές διαττόντων αστέρων Από τις 25 Φεβρουαρίου είναι σε εξέλιξη μια μικρή βροχή διαττόντων αστέρων γ-Νορμίδες, που θα κορυφωθεί στις 14 και 15 Μαρτίου, οπότε και αναμένονται έως έξι μετέωρα ανά ώρα, που θα είναι ορατά στο νότιο Ημισφαίριο αλλά και σε περιοχές της Μεσογείου. Η πηγή τους είναι ο κομήτης C/1913 R1 (Crommelin). Αν και η βροχή αυτή δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, τον επόμενο μήνα, από τις 15 έως τις 30 Απριλίου, με αποκορύφωμα στις 21 και 22 Απριλίου, αναμένεται μια άλλη βροχή, οι Λυρίδες, οπότε υπολογίζονται 15-20 μετέωρα ανά ώρα. Το ακτινοβόλο σημείο τους βρίσκεται στον αστερισμό Λύρα, κοντά στον φωτεινότερο αστέρα αυτού του αστερισμού, τον α-Λύρας ή Βέγας. Η πηγή της βροχής διαττόντων είναι τα απομεινάρια που προέρχονται από τον μεγάλης περιόδου κομήτη C/1861 G1. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1930866/xekina-to-megalo-festival-ton-oyranion-fainomenon-toy-martioy-vinteo/

Η εξίσωση Σρέντιγκερ στα σχολικά βιβλία. Ο Έρβιν Σρέντινγκερ σε νεαρή ηλικία (διαβάστε ΕΔΩ) https://physicsgg.me/2021/09/26/ερωτευμένος-σρέντινγκερ/ Mια φορά κι έναν καιρό, όταν ο δείκτης του χρηματιστηρίου εξέφραζε την οικονομική ευημερία της χώρας και ο κουρέας στην Απολλωνία της Σίφνου συγχρονιζόταν με τη βαριά ελληνική βιομηχανία, ξεκίνησε μια ολοκληρωτική μεταρρύθμιση στην Παιδεία. Μια μεταρρύθμιση που μεταξύ άλλων θα άλλαζε τα πάντα: τα βιβλία, τον τρόπο διδασκαλίας, τις εξετάσεις, τους καθηγητές και θα τερμάτιζε τα φροντιστήρια και την παπα-γα-λία. Έτσι λοιπόν – είμαστε ακόμα στον προηγούμενο αιώνα-, άρχισαν να γράφονται τα νέα για εκείνη την εποχή σχολικά βιβλία. Στο βιβλίο Φυσικής περιλαμβάνονταν και το κεφάλαιο της Κβαντικής Μηχανικής, όπου οι συγγραφείς ανέφεραν την κυματοσυνάρτηση ψ και την εξίσωση του Σρέντιγκερ ως εξής:Η χρονοανεξάρτητη εξίσωση του Σρέντιγκερ όπως περιγραφόταν και συνεχίζει να περιγράφεται στην παράγραφο με τίτλο «Κυματοσυνάρτηση και Εξίσωση Schrödinger (Σρέντινγκερ)» (δείτε περισσότερα ΕΔΩ) http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2728/Fysiki-G-Lykeiou-ThSp_html-apli/index7_7.html Όμως, όταν η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση τέθηκε σε εφαρμογή το κεφάλαιο αυτό ήταν εκτός διδακτέας ύλης και κανείς δεν έδωσε σημασία. Τα χρόνια πέρασαν, για την ακρίβεια ένα τέταρτο του αιώνα, και ξαφνικά πριν από δυο χρόνια, σε μια νέα ριζική αλλαγή των αναλυτικών προγραμμάτων εκπαίδευσης, για πρώτη φορά η Κβαντική Φυσική, περιλαμβάνεται όχι μόνο στην διδακτέα, αλλά και στην πανελλαδικώς εξεταζόμενη ύλη της Φυσικής Προσανατολισμού, στην Γ΄ τάξη Γενικού Λυκείου. Ένα βήμα πολύ σωστό και επιβεβλημένο κατ’ αρχήν. Όμως … από ποιό βιβλίο θα διδάσκονταν οι μαθητές Κβαντική Φυσική; Η απάντηση ήταν εύκολη. Από το ήδη χρησιμοποιούμενο βιβλίο στα σχολεία, που γράφτηκε τον προηγούμενο αιώνα στο πλαίσιο της τότε εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.Σύμφωνα με τις αρχικές οδηγίες του υπουργείου παιδείας οι μαθητές έπρεπε (χωρίς κανένα έλεος) να μάθουν να: «Διακρίνουν ότι στην κβαντομηχανική η κατάσταση ενός σωματιδίου περιγράφεται από τη συνάρτηση Schrodinger και όχι από το ζεύγος θέση ταχύτητα της κλασικής μηχανικής. Να διατυπώνουν με λόγια και με τύπους την μονοδιάστατη εξίσωση Schrodinger». Την εξ. (7.6) που βλέπουμε στο παραπάνω απόσπασμα από το βιβλίο.Τώρα τίθεται το ρητορικό ερώτημα: γιατί θάπρεπε οι μαθητές να ξέρουν την εξίσωση του Σρέντιγκερ, ενώ ουδέποτε τους ζητήθηκε να μάθουν την κλασική κυματική εξίσωση , της οποίας οι μαθητές (πολύ σωστά) διδάσκονται μόνο την λύση της; Ούτε οι συγγραφείς του βιβλίου ούτε οι κριτές του όταν επιλέχθηκε το βιβλίο προβληματίστηκαν, ούτε και οι συντάκτες των αρχικών οδηγιών του υπουργίου παιδείας 25 χρόνια μετά. Πιθανολογώ ότι αυτός ήταν ο κυριώτερος λόγος για τον οποίο πολλοί εναντιώθηκαν στην εισαγωγή της «εισαγωγής στην κβαντική φυσική» στο Λύκειο.Αν και αργότερα οι οδηγίες διορθώθηκαν θέτοντας «εκτός (ύλης) την εξίσωση του Schrödinger και το πως βρίσκουμε μια κυματοσυνάρτηση», οι αρνητές της «σχολικής» κβαντικής φυσικής όταν βλέπουν την παραπάνω σελίδα του σχολικού βιβλίου με την ξεκάρφωτη χρονοανεξάρτητη εξίσωση του Σρέντιγκερ, ενδυναμώνουν τα επιχειρήματά τους εναντίον της διδασκαλίας της κβαντικής στο Λύκειο. Δυστυχώς, διαπιστώνω πως ακόμα και σήμερα, εν έτει 2025 – 100 χρόνια αφότου η κβαντική θεωρία έκανε τα πρώτα βήματά της, – υπάρχουν φανατικοί που εξακολουθούν να απαιτούν εδώ και τώρα τον εξοβελισμό της κβαντικής από την διδακτέα ύλη του Λυκείου. Υπάρχουν όμως κι αυτοί που προσπαθούν – κάποιοι με αφορμή την εισαγωγή της κβαντικής φυσικής στο Λύκειο – να περιγράψουν τους κβαντικούς νόμους μ’ έναν ελκυστικότερο και πιο κατανοητό τρόπο. Δηλαδή προσπαθούν να μας δειξουν με όσο το δυνατόν απλό τρόπο γιατί ο κόσμος μας είναι αυτός που είναι. https://physicsgg.me/2025/03/10/η-εξίσωση-σρέντιγκερ-στα-σχολικά-βιβλ/

Ο πρώτος φωτονικός κβαντικός υπολογιστής που δικτυώνεται και δεν… ιδρώνει (βίντεο) Κρυπτογράφηση και δημιουργία νέων φαρμάκων ορισμένες από τις εφαρμογές του. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει έναν κβαντικό υπολογιστή που χρησιμοποιεί το φως για την επεξεργασία δεδομένων ανοίγοντας το δρόμο για κβαντικούς υπολογιστές που μπορούν να λειτουργήσουν σε δικτυακό περιβάλλον σε θερμοκρασία δωματίου.Το νέο σύστημα, που ονομάζεται Aurora, είναι ο πρώτος φωτονικός κβαντικός υπολογιστής στον κόσμο που μπορεί να λειτουργήσει σε κλίμακα χρησιμοποιώντας πολλές μονάδες που διασυνδέονται μέσω καλωδίων οπτικών ινών. Το σύστημα παρουσιάζει μια λύση σε μερικά από τα μεγαλύτερa προβλήματα του κβαντικού υπολογισμού – συγκεκριμένα τη λειτουργία σε κλίμακα, την ανοχή σφαλμάτων και τη διόρθωση σφαλμάτων λένε οι επιστήμονες της εταιρείας Xanadu στην οποία ανήκει το νέο κβαντικό σύστημα.Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία βιώσιμων κβαντικών κέντρων δεδομένων με υψηλότερη ανοχή σφαλμάτων και χαμηλότερα ποσοστά σφάλματος από ό,τι μπορούμε να επιτύχουμε διαφορετικά σήμερα λένε οι ερευνητές. Η ψύξη Τα παραδοσιακά qubits, ή τα υπεραγώγιμα qubits, είναι τα δομικά στοιχεία του κβαντικού υπολογισμού και κρατούν το κλειδί για την γρήγορη επεξεργασία τεράστιων ποσοτήτων δεδομένων. Αλλά αυτά τα qubits χρησιμοποιούν σήματα μικροκυμάτων για να βοηθήσουν στην επεξεργασία δεδομένων, η οποία δημιουργεί θερμότητα που μπορεί να βλάψει το υλικό.Περαιτέρω, οι τρέχουσες μέθοδοι ψύξης, οι οποίες χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία ενός υπολογιστικού περιβάλλοντος σχεδόν απόλυτο μηδέν, βλάπτουν επίσης το υλικό και καθιστούν δύσκολη την πρόσβαση στις μηχανές. Χρησιμοποιώντας qubits βασισμένα στο φως αντί για μικροκυματικά ή υπεραγώγιμα qubit, η ερευνητική ομάδα δημιούργησε ένα σύστημα βασισμένο στο φως που χρησιμοποιεί δικτυωμένα φωτονικά τσιπ. Αυτό προσφέρει στο Aurora εγγενώς συνδεσιμότητα καθώς οι οπτικές ίνες αποτελούν τη βάση του παγκόσμιου συστήματος δικτύωσης. Η τεχνολογία Το πλαίσιο βασίζεται στην τεχνολογία που χρησιμοποιείται στο X8 (υλικό κβαντικού υπολογισμού) και στο Borealis (κβαντικό υπολογιστή ενός συστήματος) της εταιρείας. Το σύστημα χρησιμοποιεί 35 φωτονικά τσιπ συνδεδεμένα μέσω καλωδίων οπτικών ινών συνολικού μήκους 13 χλμ. «Η φωτονική είναι πραγματικά ο καλύτερος και πιο φυσικός τρόπος τόσο για υπολογισμό όσο και για δικτύωση. Τώρα θα μπορούσαμε, καταρχήν, να κλιμακώσουμε έως και χιλιάδες rack server και εκατομμύρια qubits» λένε οι ερευνητές.Οι πιθανές εφαρμογές του πλαισίου φωτονικού κβαντικού υπολογιστή Aurora περιλαμβάνουν την προσομοίωση μορίων και τον υπολογισμό πιθανών αποτελεσμάτων φαρμακευτικών δοκιμών, εξαλείφοντας ενδεχομένως την ανάγκη για μακροχρόνιες δοκιμές φαρμάκων. Οι φωτονικοί κβαντικοί υπολογιστές ενδέχεται επίσης να εγκαινιάσουν την εποχή των εξαιρετικά ασφαλών, κρυπτογραφημένων επικοινωνιών γνωστών ως κβαντική κρυπτογραφία. Ο εικονιζόμενος κβαντικός υπολογιστής Aurora είναι επαναστατικός. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1930870/o-protos-fotonikos-kvantikos-ypologistis-poy-diktyonetai-kai-den-idronei-vinteo/

Εντοπίστηκε η πηγή δημιουργίας του νερού στο Σύμπαν. Ο θάνατος ενός άστρου γέννησε σύμφωνα με νέα μελέτη το δομικό υλικό της ζωής. Αν και αποτελεί το 70 τοις εκατό της επιφάνειας της Γης οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην συμφωνούν για την προέλευση του νερού στον πλανήτη μας. Η κρατούσα θεωρία κάνει λόγο για εξωγήινη προέλευση και υπάρχουν θεωρίες για γήινο προϊόν. Μια νέα μελέτη υποδεικνύει πάντως το πότε, το πώς γεννήθηκε το νερό στο Σύμπαν.Σύμφωνα με επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ το νερό σχηματίστηκε για πρώτη φορά ως αποτέλεσμα εκρήξεων σουπερνόβα μόλις 100 έως 200 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες κοσμικό φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν πριν από περίπου 14 δισ. έτη. Τα ευρήματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι το υλικό που θεωρείται ως θεμελιώδες για την παρουσία της ζωής, έτσι τουλάχιστον όπως εμείς την γνωρίζουμε, είχε κάνει την εμφάνιση του δισεκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια η κρατούσα κοσμολογική θεωρία ανέφερε ότι τη γέννηση του Σύμπαντος ακολούθησε ο αποκαλούμενος «Κοσμικός Μεσαίωνας», μια εποχή όπου κυριαρχούσε το απόλυτο σκότος και χρειάστηκαν πάνω από 500 εκατ. έτη για να κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα άστρα και στη συνέχεια οι πρώτοι γαλαξίες.Όμως τα νεότερης γενιάς και πολύ προηγμένα επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια σε συνδυασμό με νέες μεθόδους παρατηρήσεων και επεξεργασίας δεδομένων απέδειξαν ότι άστρα και γαλαξίες δημιουργήθηκαν πολύ νωρίτερα από όσο πιστεύαμε και γίνονται συνεχώς νέες ανακαλύψεις που πάνε ολοένα και πιο πίσω τη γέννηση των πρώτων άστρων και γαλαξιών.Σύμφωνα με τη νέα μελέτη όταν το Σύμπαν ήταν μόλις 100-200 εκατ. ετών όχι μόνο είχαν γεννηθεί άστρα αλλά ορισμένα από αυτά είχαν ολοκληρώσει την σύντομη διαδρομή της ζωής τους και πέθαιναν σε εκρήξεις σουπερνόβα.Οι ερευνητές πραγματοποίησαν προσομοιώσεις για το τι συνέβη όταν ένα άστρο με μάζα 13 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και ένα κολοσσιαίο άστρο με μάζα 200 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου εξερράγησαν. Διαπίστωσαν πώς και στις δύο περιπτώσεις δημιουργήθηκαν οι συνθήκες εμφάνισης του νερού το οποίο πιθανώς να ήταν βασικό συστατικό στο σχηματισμό των πρώτων γαλαξιών του Σύμπαντος και κατ’ επέκταση ενισχύεται το σενάριο της μεταφοράς του στη Γη από το Διάστημα. Μια έκρηξη σουπερνόβα μπορεί να έφερε το νερό στο Σύμπαν. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1931154/entopistike-i-pigi-dimioyrgias-toy-neroy-sto-sympan/

Roscosmos Το πλήρωμα-10 με τον Kirill Peskov έφτασε στο κοσμοδρόμιο στη Φλόριντα Συνάδελφοι του κοσμοναύτη μας - Οι αστροναύτες της NASA Anne McClain και Nicole Ayers, ο αστροναύτης της JAXA Takuya Onishi. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Falcon 9 με το διαστημόπλοιο Crew Dragon έχει προγραμματιστεί για τις 13 Μαρτίου στις 02:49 ώρα Μόσχας. https://vk.com/roscosmos?offset=10&own=1&w=wall-30315369_582549

Rocket and Space Corporation "Energia" Βλέπετε τα ρεύματα νετρονίων; Και υπάρχουν. Τόσο έξω όσο και εντός του ISS. Το μεγαλύτερο μέρος της ακτινοβολίας στη χαμηλή τροχιά της Γης είναι «δευτερεύουσα» ακτινοβολία. Και η πηγή του είναι επίσης... ο ίδιος ο σταθμός. Γαλαξιακές και ηλιακές κοσμικές ακτίνες «χτυπούν» τους πυρήνες των μορίων διαφόρων υλικών. Σχηματίζονται «γρήγορα» νετρόνια. Καθώς συνεχίζουν τον δρόμο τους, χάνουν ενέργεια και γίνονται «θερμικοί». Ωστόσο, και οι δύο αποτελούν έναν συγκεκριμένο κίνδυνο για την υγεία των αστροναυτών. Το δεύτερο στάδιο του πειράματος BTN-Neutron βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη στον ISS (όπου το BTN σημαίνει γρήγορα και θερμικά νετρόνια, κάτι που είναι λογικό). Ο εξοπλισμός BTN-M2 στη μονάδα Science δοκιμάζει διαφορετικούς τύπους ακτινοπροστασίας. Το κόλπο εδώ είναι ότι τα υλικά πρέπει να επιλέγονται με τέτοιο τρόπο ώστε υπό την επίδραση των κοσμικών ακτίνων να μην προκύπτει μεγάλος όγκος δευτερογενών νετρονίων στην ουσία της ίδιας της προστασίας (έπρεπε να πολεμήσεις το κακό... Τα αποτελέσματα των πρώτων δοκιμών της IKI RAS έδειξαν ότι η θωράκιση μειώνει το επίπεδο ακτινοβολίας κατά 3-5 φορές, ανάλογα με τον τύπο των νετρονίων. Η έρευνα θα συνεχιστεί στο ISS για διαφορετικές συνθήκες ηλιακής δραστηριότητας, η οποία τώρα διανύει την κορύφωση του 11ετούς κύκλου της. https://vk.com/rsc_energia?offset=10&own=1&w=wall-167742670_22497

Η NASA λαμβάνει ορισμένα δεδομένα προτού οι Intuitive Machines ολοκληρώσουν τη σεληνιακή αποστολή. Λίγο μετά την προσέγγισή του μέσα σε έναν κρατήρα στη Σελήνη, που μετέφερε την τεχνολογία και την επιστήμη της NASA στην αποστολή IM-2, η Intuitive Machines συνέλεξε ορισμένα δεδομένα για τον οργανισμό προτού καλέσει το πρόωρο τέλος της αποστολής στις 12:15 π.μ. CST της Παρασκευής. Ως μέρος της δεύτερης παράδοσης της εταιρείας στη Σελήνη για τη NASA στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας CLPS (Commercial Lunar Payload Services) και της εκστρατείας Artemis, η αποστολή IM-2 περιελάμβανε ένα τρυπάνι για να φέρει το σεληνιακό έδαφος στην επιφάνεια και ένα φασματόμετρο μάζας για να αναζητήσει την παρουσία πτητικών ή αερίων που θα μπορούσαν μια μέρα να βοηθήσουν στην εξερεύνηση καυσίμων ή μελλοντικών οξυγόνων Artemis. Σχεδιασμένο να προσγειωθεί στο Mons Mouton, το IM-2 προσγειώθηκε περίπου στις 11:30 π.μ. στις 6 Μαρτίου, περισσότερο από 1.300 πόδια (400 μέτρα) από την προβλεπόμενη τοποθεσία προσγείωσης. Η Intuitive Machines είπε ότι οι εικόνες που συλλέχθηκαν αργότερα επιβεβαίωσαν ότι το σκάφος ήταν στο πλάι του, εμποδίζοντάς το να λειτουργήσει πλήρως το τρυπάνι και άλλα όργανα πριν εξαντληθούν οι μπαταρίες του. Η αποστολή IM-2 προσγειώθηκε πιο κοντά στον σεληνιακό Νότιο Πόλο από οποιοδήποτε προηγούμενο σκάφος. «Η στοχευμένη τοποθεσία προσεδάφισής μας κοντά στον σεληνιακό Νότιο Πόλο είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες επιστημονικά και γεωγραφικά προκλητικές τοποθεσίες στη Σελήνη», δήλωσε ο Nicky Fox, αναπληρωτής διαχειριστής για την επιστήμη στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον. «Κάθε επιτυχία και οπισθοδρόμηση είναι ευκαιρίες για μάθηση και ανάπτυξη, και θα χρησιμοποιήσουμε αυτό το μάθημα για να προωθήσουμε τις προσπάθειές μας να προωθήσουμε την επιστήμη, την εξερεύνηση και την εμπορική ανάπτυξη καθώς ετοιμαζόμαστε για την ανθρώπινη εξερεύνηση του Άρη». Το αεροσκάφος N va-C, με το όνομα Athena, κατέγραψε και μετέδωσε εικόνες από το σημείο προσγείωσης πριν ενεργοποιήσει τα όργανα τεχνολογίας και επιστήμης. Μεταξύ των δεδομένων που συλλέχθηκαν, η σουίτα PRIME-1 (Polar Resources Ice Mining Experiment 1) της NASA, η οποία περιλαμβάνει το σεληνιακό τρυπάνι γνωστό ως TRIDENT (The Regolith and Ice Drill for Exploring New Terrain), έδειξε με επιτυχία το πλήρες εύρος κίνησης του υλικού στο σκληρό περιβάλλον του διαστήματος. Το Mass Spectrometer Observing Lunar Operations (MSOLO) ως μέρος της σειράς οργάνων PRIME-1, ανίχνευσε στοιχεία που πιθανόν να οφείλονται στα αέρια που εκπέμπονται από το σύστημα πρόωσης του προσεδαφιστή. «Αν και αυτή η αποστολή δεν πέτυχε όλους τους στόχους της για τη NASA, η εργασία που έγινε στην ανάπτυξη ωφέλιμου φορτίου ενημερώνει ήδη άλλες υπηρεσίες και εμπορικές προσπάθειες», δήλωσε ο Clayton Turner, συνεργάτης διαχειριστής για τη διαστημική τεχνολογία, στα κεντρικά γραφεία της NASA. «Καθώς συνεχίζουμε να αναπτύσσουμε νέες τεχνολογίες για την υποστήριξη της εξερεύνησης της Σελήνης και του Άρη, η επιτόπια δοκιμή τεχνολογιών είναι ζωτικής σημασίας για την ενημέρωση μελλοντικών αποστολών. Η πρωτοβουλία CLPS παραμένει μια βασική μέθοδος για την επίτευξη αυτού του στόχου». Παρά τη διαμόρφωση του αεροσκάφους, η Intuitive Machines, η οποία ήταν υπεύθυνη για την εκτόξευση, την παράδοση και τις επιφανειακές λειτουργίες στο πλαίσιο του συμβολαίου της CLPS, μπόρεσε να ολοκληρώσει ορισμένους ελέγχους οργάνων και να συλλέξει 250 megabyte δεδομένων για τη NASA. «Η ενδυνάμωση των αμερικανικών εταιρειών να παραδίδουν επιστήμη και τεχνολογία στη Σελήνη για λογαριασμό της NASA παράγει επιστημονικά αποτελέσματα και συνεχίζει την ανάπτυξη μιας σεληνιακής οικονομίας», δήλωσε ο Joel Kearns, αναπληρωτής αναπληρωτής διαχειριστής για την Εξερεύνηση στη Διεύθυνση Επιστημονικής Αποστολής στα κεντρικά γραφεία της NASA. «Αν και είμαστε απογοητευμένοι από το αποτέλεσμα της αποστολής IM-2, παραμένουμε αφοσιωμένοι στην υποστήριξη των εμπορικών μας πωλητών καθώς πλοηγούνται στο πολύ δύσκολο έργο της προσγείωσης και της λειτουργίας στη Σελήνη». Το Laser Retroreflector Array της NASA, ένα παθητικό όργανο που προορίζεται να παρέχει ένα σημείο αναφοράς στη σεληνιακή επιφάνεια και δεν ενεργοποιείται, θα παραμείνει στερεωμένο στο επάνω κατάστρωμα του προσεδάφισης. Παρόλο που οι τεχνολογίες Nova-C Hopper των Intuitive Machines και 4G/LTE Tipping Point της Nokia, που χρηματοδοτήθηκαν εν μέρει από τη NASA, μπόρεσαν να ολοκληρώσουν μόνο ορισμένους στόχους, παρείχαν πληροφορίες για ωρίμανση τεχνολογιών έτοιμες για έγχυση σε μια εμπορική διαστημική εφαρμογή, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων ταμείων κατά την πτήση και στην επιφάνεια. Η αποστολή IM-2 της Intuitive Machines εκτοξεύτηκε στις 6:16 μ.μ., 26 Φεβρουαρίου, με έναν πύραυλο SpaceX Falcon 9 από το Launch Complex 39A στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της υπηρεσίας στη Φλόριντα. Η Intuitive Machines έχει δύο ακόμη παραδόσεις στα βιβλία για τη NASA στο μέλλον, με την αποστολή IM-3 να προγραμματίζεται για το 2026 και την αποστολή IM-4 το 2027. Μέχρι σήμερα, πέντε προμηθευτές έχουν λάβει συνολικά 11 σεληνιακές παραδόσεις στο πλαίσιο του CLPS και στέλνουν περισσότερα από 50 όργανα σε διάφορες τοποθεσίες στη Σελήνη, συμπεριλαμβανομένης της μακρινής πλευράς της Σελήνης και της περιοχής του Νότιου Πόλου. Τα συμβόλαια CLPS είναι συμβόλαια αορίστου παράδοσης/αορίστου όγκου με συνολική μέγιστη αξία συμβολαίου 2,6 δισεκατομμύρια $ έως το 2028. Μάθετε περισσότερα για την πρωτοβουλία CLPS της NASA στη διεύθυνση: https://www.nasa.gov/clps Το IM-2 της Intuitive Machines κατέγραψε μια εικόνα στις 6 Μαρτίου 2025, μετά την προσγείωση σε κρατήρα από τον Νότιο Πόλο της Σελήνης. Το σεληνιακό προσεδάφιο βρίσκεται στο πλάι του περίπου 820 πόδια από την προβλεπόμενη τοποθεσία προσγείωσης, το Mons Mouton. Στο κέντρο της εικόνας μεταξύ των δύο σκελών προσεδάφισης βρίσκεται η σουίτα Polar Resources Ice Mining Experiment 1, η οποία δείχνει το τρυπάνι που έχει αναπτυχθεί. Άδοξο τέλος για την αποστολή «Αθηνά» στη Σελήνη, η σεληνάκατος προσεδαφίστηκε ανώμαλα και ξέμεινε από ενέργεια. Προσσεληνώθηκε σε θέση που μπλοκάρει τη φόρτιση του φωτοβολταϊκού της συστήματος. Προσεδαφίστηκε στη Σελήνη την Παρασκευή η σεληνάκατος της αποστολής «Athena» την οποία οργανώνει η αμερικανική εταιρεία Intuitive Machines σε συνεργασία με την NASA. Η σεληνάκατος δυστυχώς προσεδαφίστηκε όχι σε όρθια θέση αλλά στο πλάι με αποτέλεσμα το φωτοβολταϊκό της σύστημα να μην υποδέχεται το ηλιακό φως και έτσι να μην έχει ενέργεια παρά για εκτέλεση ενός μικρού μόλις μέρους των προγραμματισμένων ερευνών.Η Intuitive Machines συνεργάστηκε με την αμερικανική διαστημική υπηρεσία Nasa για να διερευνήσει εάν οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν στη Σελήνη. «Με την κατεύθυνση του Ήλιου, τον προσανατολισμό των ηλιακών συλλεκτών και τις ακραίες χαμηλές θερμοκρασίες στο σημείο στο οποίο βρίσκεται, η Intuitive Machines δεν περιμένει από την Athena να επαναφορτιστεί», ανέφερε η εταιρεία σε δήλωση σχετικά με την αποστολή που ονομάζεται IM-2.Πέρυσι, το πρώτο διαστημικό σκάφος της Intuitive Machines προσγειώθηκε επίσης στο πλάι έχοντας πάθει ζημιά στο ένα της «πόδι». Είναι απίθανο να μπορούν τώρα να χρησιμοποιηθούν τα όργανα επί του σκάφους, όπως ένα τρυπάνι για να διεισδύσει στο σεληνιακό έδαφος, ένα ρομπότ που κινείται χοροπηδώντας και κάνει άλματα ύψους δεκάδων μέτρων και θα εξερευνούσε έναν σκιασμένο κρατήρα καθώς και τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό. Αναμένεται τώρα να διαπιστωθεί ποιες έρευνες θα μπορέσει η σεληνάκατος να ολοκληρώσει. Η εικονιζόμενη σεληνάκατος της αποστολής Athena δεν κατάφερε να προσσεληνωθεί σε σωστή θέση. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1930704/adoxo-telos-gia-tin-apostoli-athina-sti-selini-i-selinakatos-prosedafistike-anomala-kai-xemeine-apo-energeia/

Υπηρεσία εκτόξευσης των βραβείων της NASA για την αποστολή μελέτης του σχηματισμού καταιγίδων. Η NASA επέλεξε την Firefly Aerospace Inc. του Cedar Park του Τέξας, για να παρέχει την υπηρεσία εκτόξευσης για την αποστολή Investigation of Convective Updrafts (INCUS), η οποία στοχεύει να κατανοήσει γιατί, πότε και πού σχηματίζονται τροπικές καταιγίδες και γιατί ορισμένες καταιγίδες προκαλούν ακραίες καιρικές συνθήκες. Η αποστολή θα εκτοξευθεί με τον πύραυλο Alpha της εταιρείας από τις εγκαταστάσεις πτήσης Wallops της NASA στη Βιρτζίνια. Η επιλογή αποτελεί μέρος της σύμβασης παροχής υπηρεσιών εκκίνησης της NASA Venture-Class Acquisition of Dedicated and Rideshare (VADR). Αυτή η σύμβαση επιτρέπει στο πρακτορείο να πραγματοποιεί απονομές σταθερής τιμής αόριστης παράδοσης/αόριστης ποσότητας κατά τη διάρκεια της πενταετούς περιόδου παραγγελιών της VADR, με μέγιστη συνολική αξία 300 εκατομμυρίων $ σε όλα τα συμβόλαια. Η αποστολή INCUS, που αποτελείται από τρία SmallSats που πετούν σε στενό συντονισμό, θα διερευνήσει την εξέλιξη της κατακόρυφης μεταφοράς αέρα και νερού από συναγωγικές καταιγίδες. Αυτές οι καταιγίδες σχηματίζονται όταν οι υδρατμοί και ο αέρας που ανεβαίνουν γρήγορα δημιουργούν πανύψηλα σύννεφα ικανά να παράγουν βροχή, χαλάζι και κεραυνούς. Όσο περισσότερος αέρας και νερό ανεβαίνει, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος ακραίων καιρικών φαινομένων. Οι συναγωγικές καταιγίδες είναι η κύρια πηγή βροχοπτώσεων και η αιτία των πιο έντονων καιρικών συνθηκών στη Γη. Κάθε δορυφόρος θα έχει ένα ραντάρ βροχοπτώσεων υψηλής συχνότητας που παρατηρεί γρήγορες αλλαγές στο βάθος και τις εντάσεις του συναγωγικού νέφους. Ένας από τους τρεις δορυφόρους θα φέρει επίσης ένα ραδιόμετρο μικροκυμάτων για να παρέχει το χωρικό περιεχόμενο του καιρού μεγαλύτερης κλίμακας που παρατηρείται από τα ραντάρ. Πετώντας τόσο κοντά μεταξύ τους, οι δορυφόροι θα χρησιμοποιήσουν τις μικρές διαφορές στο πότε κάνουν παρατηρήσεις για να εφαρμόσουν μια νέα προσέγγιση χρονικής διαφοράς για την εκτίμηση της κατακόρυφης μεταφοράς της συναγωγής μάζας. Η NASA επέλεξε την αποστολή INCUS μέσω του προγράμματος Earth Venture Mission-3 και του προγράμματος Earth System Science Pathfinder. Η κύρια ερευνήτρια για το INCUS είναι η Susan van den Heever στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Φορτ Κόλινς. Πολλά κέντρα της NASA υποστηρίζουν την αποστολή, όπως το Ερευνητικό Κέντρο Langley στο Hampton της Βιρτζίνια, το Jet Propulsion Laboratory στη Νότια Καλιφόρνια, το Goddard Space Flight Center στο Greenbelt του Maryland και το Marshall Space Flight Center στο Huntsville της Αλαμπάμα. Τα βασικά στοιχεία του δορυφορικού συστήματος θα παρέχονται από την Blue Canyon Technologies και την Tendeg LLC, αμφότερες στο Κολοράντο. Το Πρόγραμμα Υπηρεσιών Εκτόξευσης της NASA, που βασίζεται στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της υπηρεσίας στη Φλόριντα, διαχειρίζεται τη σύμβαση VADR. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την αποστολή INCUS της NASA, επισκεφθείτε: https://science.nasa.gov/mission/incus

Ένα εκατομμύριο «επισκέπτες» από το Άλφα του Κενταύρου στο ηλιακό μας σύστημα. Το γειτονικό αστρικό σύστημα μας στέλνει τα υλικά του. Ένα εκατομμύριο εξωγήινοι επισκέπτες από ένα άλλο αστρικό σύστημα μπορεί να βρίσκονται στο ηλιακό μας σύστημα. Δεν μιλάμε για «μικρά πράσινα ανθρωπάκια» αλλά «γκρίζους βράχους» αστεροειδείς από το σύστημα του Άλφα Κενταύρου.Το Alpha Centauri είναι το πλησιέστερο αστρικό σύστημα στο δικό μας και βρίσκεται περίπου 4,3 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Ο Άλφα Κενταύρου (α Κενταύρου / a Cen ή Ρίγκιλ) είναι ο λαμπρότερος αστέρας στον αστερισμό του Κενταύρου, στο νότιο ημισφαίριο και είναι διπλός αστέρας που αναφέρεται επίσης ως: άλφα Κενταύρου Α και Β. Στο γυμνό μάτι εμφανίζεται ως απλός αστέρας και αποτελεί το τρίτο λαμπρότερο άστρο στον νυχτερινό ουρανό. Ο Άλφα Κενταύρου είναι το εγγύτερο αστρικό σύστημα στον Ήλιο, απέχοντας 4.367 έτη φωτός.Εκτός από τους αστέρες αυτούς, εμφανίζεται σε σχετικά απομακρυσμένη απόσταση και ένας τρίτος, ο λεγόμενος «Εγγύτατος Κενταύρου» (ή Άλφα Κενταύρου C), ο όποιος λόγω του μικρού μεγέθους του δεν είναι εμφανής με γυμνό μάτι. Ονομάστηκε έτσι επειδή από τα τρία άστρα αυτό βρίσκεται πιο κοντά στην Γη. Στον Εγγύτατο του Κενταύρου έχουν ανακαλυφθεί πλανήτες να κινούνται σε τροχιά γύρω του και γίνεται προσπάθεια να διαπιστωθεί αν είναι κατοικήσιμοι. Οι συνολικά τρεις αστέρες αποτελούν το αστρικό σύστημα του άλφα Κενταύρου, αν και δεν έχει αποδειχτεί με βεβαιότητα ότι υφίσταται κάποιο είδος ελλειπτικής τροχιάς μεταξύ του Εγγύτατου Κενταύρου με τους άλλους δύο κύριους αστέρες.Μια νέα μελέτη αναφέρει το σύστημα του Άλφα Κενταύρου μπορεί να εκτοξεύει κολοσσιαίες ποσότητες υλικών με αποτέλεσμα περίπου ένα εκατομμύριο διαστημικοί βράχοι διαμέτρου μεγαλύτερης από 100 μέτρα θα μπορούσαν να κρύβονται στο νέφος Oort, μια ζώνη παγωμένων υλικών στην άκρη του ηλιακού μας συστήματος. Μερικοί από αυτούς τους εξωγήινους επισκέπτες θα μπορούσαν ακόμη και να εισέλθουν στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα.Οι επιστήμονες πίσω από τη νέα μελέτη προτείνουν ότι η ποσότητα του υλικού που εισέρχεται στο ηλιακό σύστημα από τον Άλφα Κενταύρου θα αυξηθεί τα επόμενα 28.000 χρόνια καθώς το γειτονικό αστρικό σύστημα κάνει την πιο κοντινή του προσέγγιση στο δικό μας.«Ήμασταν λίγο έκπληκτοι όταν διαπιστώσαμε ότι η ποσότητα του υλικού από το Alpha Centauri δεν ήταν εντελώς αμελητέα. Το Διάστημα είναι μεγάλο και έτσι θα ήταν αναμενόμενο ότι κανένα υλικό από τον Άλφα Κενταύρου δεν θα έφτανε στο ηλιακό μας σύστημα. Το γεγονός ότι θα μπορούσε υλικό από το Άλφα του Κενταύρου να είναι παρόν σε επίπεδα που μπορούσαμε να εντοπίσουμε είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Αυτά τα αντικείμενα θα μπορούσαν πραγματικά να βρίσκονται οπουδήποτε στο ηλιακό σύστημα ανά πάσα στιγμή» λέει ο Πολ Γουιέτζερτ ερευνητής του Πανεπιστημίου του Δυτικού Οντάριο, μέλος της ερευνητικής ομάδας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1931091/ena-ekatommyrio-episkeptes-apo-to-alfa-toy-kentayroy-sto-iliako-mas-systima/

Roscosmos Σήμερα συμπληρώνονται 91 χρόνια από τη γέννηση του πρώτου κοσμοναύτη του πλανήτη, Γιούρι Γκαγκάριν Ο Γιούρι Αλεξέεβιτς άνοιξε το δρόμο προς το διάστημα στις 12 Απριλίου 1961, με το δορυφορικό πλοίο Βοστόκ. Η πρώτη ανθρώπινη διαστημική πτήση στον κόσμο διήρκεσε 108 λεπτά. Χωρίς τα επιτεύγματα της εγχώριας επιστήμης και τεχνολογίας, χωρίς την κοινή δουλειά επιστημόνων και σχεδιαστών, μηχανικών και ειδικών, ένα ιστορικό γεγονός παγκόσμιας σημασίας θα ήταν αδύνατο. Στη φωτογραφία: ένας κοσμοναύτης στην καμπίνα του πλοίου πριν από την εκτόξευση (1), εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης (2), ο Γιούρι Γκαγκάριν με τις κόρες του (3). Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε το Ρωσικό Κρατικό Αρχείο Επιστημονικής και Τεχνικής Τεκμηρίωσης για το υλικό που παρασχέθηκε. https://vk.com/roscosmos?offset=10&own=1&z=photo-30315369_457371184%2Fwall-30315369_582692 https://vk.com/roscosmos?offset=10&own=1&w=wall-30315369_582692 Roscosmos Ο Ντμίτρι Μπακάνοφ τίμησε τη μνήμη του Γιούρι Γκαγκάριν Σήμερα συμπληρώνονται 91 χρόνια από τη γέννηση του πρώτου κοσμοναύτη του πλανήτη, Γιούρι Γκαγκάριν. Αντιπροσωπεία της Roscosmos, με επικεφαλής τον Γενικό Διευθυντή Ντμίτρι Μπακάνοφ, τίμησε τη μνήμη του κοσμοναύτη καταθέτοντας στεφάνια και λουλούδια στον χώρο ταφής του κοντά στο τείχος του Κρεμλίνου. Η αντιπροσωπεία περιλάμβανε επίσης τους κοσμοναύτες της Roscosmos Sergei Ryzhikov, Alexei Zubritsky, Sergei Kud-Sverchkov και Sergei Mikayev, οι οποίοι αποτελούν μέρος των βασικών και εφεδρικών πληρωμάτων της 73ης μακροχρόνιας αποστολής στο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η έναρξη της αποστολής έχει προγραμματιστεί για τις 8 Απριλίου. Πριν από την τελετή, ο Ντμίτρι Μπακάνοφ μίλησε με βετεράνους του κλάδου, νεαρά μέλη του στρατού, δόκιμους και νέους επιστήμονες, που ήρθαν επίσης σήμερα για να τιμήσουν τη μνήμη του μεγάλου κοσμοναύτη. Ένα αγόρι από ένα μικρό χωριό του Σμολένσκ, που επέζησε του πολέμου, έγινε θρύλος στη ζωή, έχοντας κάνει αυτό που φαινόταν αδύνατο εκείνη την εποχή, - σημείωσε ο Ντμίτρι Μπακάνοφ, - ο δρόμος προς το διάστημα ξεκίνησε με ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, χάρη στην επιμονή και τη δουλειά. Ο επικεφαλής της Roscosmos πρόσθεσε ότι είναι πολύ σημαντικό οι νέες γενιές να θυμούνται αυτά τα επιτεύγματα, να είναι περήφανα για αυτά και να μαθαίνουν για αυτά από τους μεγαλύτερους. Η αντιπροσωπεία της Roscosmos κατέθεσε επίσης στεφάνι μνήμης στον τόπο ταφής του ιδρυτή της πρακτικής κοσμοναυτικής, σχεδιαστή Σεργκέι Κορόλεφ. https://vk.com/roscosmos?offset=10&own=1&w=wall-30315369_582705

Βρέθηκε ο αρχαιότερος κρατήρας που δημιούργησε μετεωρίτης στη Γη (βίντεο) Βρίσκεται στην Αυστραλία και έχει ηλικία περίπου 3,5 δισ. έτη. Η Γη από τη γέννηση της αποτελεί μόνιμο στόχο διαστημικών βράχων που πέφτουν στην επιφάνεια της τις περισσότερες φορές χωρίς σημαντικές επιπτώσεις αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις προκαλώντας πλανητικού επιπέδου καταστροφές και μαζική εξόντωση της ζωής. Ανακαλύφθηκε ο παλαιότερος γνωστός κρατήρας πρόσκρουσης μετεωρίτη στη Γη, που χρονολογείται πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια.Η ανακάλυψη έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Curtin, στην Αυστραλία και τα ευρήματα παρουσιάζονται στην επιθεώρηση «Nature Communications».Η ερευνητική ομάδα διερεύνησε στρώματα πετρωμάτων στην τοποθεσία «North Pole Dome», μια περιοχή μεγάλου γεωλογικού ενδιαφέροντος στη δυτική Αυστραλία. Εντόπισε στοιχεία μιας μεγάλης πρόσκρουσης μετεωρίτη πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Πριν από την ανακάλυψη αυτή, ο αρχαιότερος κρατήρας πρόσκρουσης που είχε εντοπιστεί ήταν ηλικίας 2,2 δισεκατομμυρίων ετών. Ο συνεπικεφαλής της μελέτης, καθηγητής Τιμ Τζόνσον, από το Πανεπιστήμιο Curtin, σημειώνει ότι η ανακάλυψη αμφισβητεί σημαντικά τις προηγούμενες υποθέσεις για την αρχαία ιστορία του πλανήτη μας.Οι ερευνητές ανακάλυψαν τον κρατήρα χάρη στους χαρακτηριστικούς σχηματισμούς πετρωμάτων που δημιουργούνται μόνο υπό την έντονη πίεση μιας πρόσκρουσης μετεωρίτη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπολογίζεται ότι ο μετεωρίτης έπεσε στην περιοχή με ταχύτητα άνω των 36.000 χιλιομέτρων την ώρα. Ο κρατήρας που δημιουργήθηκε είχε πλάτος άνω των 100 χιλιομέτρων. Ο καθηγητής του ίδιου Πανεπιστημίου, Κρις Κίρκλαντ, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, δηλώνει ότι η ανακάλυψη ρίχνει νέο φως στο πώς οι μετεωρίτες διαμόρφωσαν το πρώιμο περιβάλλον της Γης. «Η αποκάλυψη αυτής της πρόσκρουσης και η εύρεση περισσότερων από την ίδια χρονική περίοδο θα μπορούσαν να εξηγήσουν πολλά για το πώς μπορεί να ξεκίνησε η ζωή, καθώς οι κρατήρες πρόσκρουσης δημιούργησαν περιβάλλοντα φιλικά προς τη μικροβιακή ζωή, όπως οι θερμές πηγές», εξηγεί. Επίσης, συνεχίζει, «αναθεωρεί ριζικά την κατανόησή μας για τον σχηματισμό του φλοιού: η τεράστια ποσότητα ενέργειας από αυτή την πρόσκρουση θα μπορούσε να έχει παίξει ρόλο στη διαμόρφωση του πρώιμου φλοιού της Γης, ωθώντας ένα τμήμα του φλοιού της Γης κάτω από ένα άλλο ή αναγκάζοντας το μάγμα να ανέβει από τα βάθη του μανδύα της Γης προς την επιφάνεια». Εικόνα από τον πανάρχαιο κρατήρα στην Αυστραλία. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1930712/vrethike-o-archaioteros-kratiras-poy-dimioyrgise-meteoritis-sti-gi-vinteo/