Δροσος Γεωργιος

Η NASA αποκαλύπτει 5 νέα πρωτότυπα για τη σεληνιακή πύλη. Η NASA αποκάλυψε πέντε νέα πρωτότυπα για το διαστημικό σταθμό Lunar Gateway που ο διαστημικός οργανισμός σκοπεύει να δοκιμάσει στο έδαφος. Ωστόσο, αυτά τα νέα σχέδια δεν είναι ενδιαιτήματα που θα χρησιμοποιηθούν πραγματικά στη Σελήνη και είναι περισσότερο για τη NASA να μάθει για τις διεπαφές, τις απαιτήσεις και τα πρότυπα σχεδιασμού που μια μελλοντική ενότητα οικοτόπων θα χρειαστεί για τους αστροναύτες των Η.Π.Α. Η πύλη θα χρησίμευε ως τροχιακή σεληνιακή βάση από την οποία οι αστροναύτες θα μπορούσαν να προσγειωθούν στην επιφάνεια της Σελήνης ή να την χρησιμοποιήσουν ως ένα σημείο πηδώντας για να προχωρήσουν βαθύτερα στο διάστημα. Σε μια δήλωση, ο Μάρσαλ Σμιθ, ο οποίος είναι υπεύθυνος για προγράμματα ανθρώπινης σεληνιακής εξερεύνησης στο κεντρικό γραφείο της NASA στην Ουάσιγκτον, εξήγησε ότι σχημάτισαν αυτές τις δοκιμές για να πραγματοποιήσουν μια παράλληλη σύγκριση πολύ διαφορετικών και ασυνήθιστων εννοιών από την βιομηχανία των ΗΠΑ. Ο Smith πρόσθεσε ότι παρόλο που η NASA δεν ζητάει συγκεκριμένο σχεδιασμό όταν προμηθεύεται το βιότοπο των ΗΠΑ, θα εισέλθει στη φάση προμηθειών με πολύ μικρότερο κίνδυνο λόγω των γνώσεων που έχουν αποκτήσει από αυτές τις δοκιμές. Πρόσφατα, η NASA ανακοίνωσε επίσης ότι, λόγω μιας οδηγίας από την κυβέρνηση του αμερικανικού προέδρου Trump, ο διαστημικός οργανισμός θα επιδιώξει να προσγειωσεί αστροναύτες στη Σελήνη μέχρι το 2024. Ως εκ τούτου, η NASA σχεδιάζει να έχει την πύλη έτοιμη να κατοικηθεί από ανθρώπους το 2020. https://asgardia.space/en/news/NASA-Reveals-5-New-Prototypes-for-the-Lunar-Gateway-Space-Station

Ανακαλύφθηκε «πτώμα» εξωπλανήτη σε αποσύνθεση γύρω από ένα νεκρό άστρο. Το μεγάλο απομεινάρι ενός νεκρού εξωπλανήτη, που επιβίωσε μετά τον κατακλυσμικό θάνατο του άστρου του σε απόσταση 410 ετών φωτός, ανακάλυψε μια διεθνής ομάδα αστρονόμων. Ό,τι έχει απομείνει από τον εξωπλανήτη, συνεχίζει να περιφέρεται γύρω από το άστρο του μαζί με τα μικρότερα απομεινάρια άλλων κατεστραμμένων πλανητών, που έχουν σχηματίσει ένα μακάβριο δίσκο θραυσμάτων. Το πλανητικό «πτώμα», τμήμα ενός μεγαλύτερου πλανήτη κάποτε, δεν έχει καταστραφεί μέχρι σήμερα, επειδή περιέχει μεγάλες ποσότητες βαρέων μετάλλων (σιδήρου και νικελίου). Οι αστρονόμοι δεν αποκλείουν ότι η ανακάλυψη αποτελεί ένα «παράθυρο στο μέλλον» του δικού μας ηλιακού συστήματος και της Γης μετά από περίπου έξι δισεκατομμύρια χρόνια. Οι ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον δρα Κρίστοφερ Μάνσερ του Τμήματος Φυσικής του βρετανικού Πανεπιστημίου του Γουόρικ, που έκαναν την ανακάλυψη με τη βοήθεια του μεγάλου τηλεσκοπίου των ισπανικών Καναρίων Νήσων στη Λα Πάλμα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science». Το μητρικό άστρο είναι ένας λευκός νάνος, δηλαδή ένα άστρο που έχει εξαντλήσει όλα τα καύσιμα του και έχει αποβάλει όλα τα εξωτερικά περιβλήματα της ατμόσφαιρας του με μια έκρηξη τύπου σούπερ-νόβα, κρατώντας μόνο ένα πυκνό πυρήνα, ο οποίος ψύχεται αργά. Το πλανητικό απομεινάρι μπορεί να έχει διάμετρο έως μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα, δηλαδή το μέγεθος των μεγαλύτερων αστεροειδών του δικού μας ηλιακού συστήματος. Είναι η δεύτερη φορά που αστρονόμοι ανακαλύπτουν ένα τμήμα εξωπλανήτη γύρω από ένα λευκό νάνο και εκτιμούν ότι στο μέλλον θα βρουν και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις. «Το άστρο αρχικά θα είχε περίπου διπλάσια μάζα από τον Ήλιο μας, αλλά τώρα πια ο λευκός νάνος έχει μόνο το 70% της ηλιακής μάζας. Είναι επίσης πολύ μικρός σε μέγεθος, περίπου όσο η Γη, πράγμα που σημαίνει ότι το άστρο είναι πολύ πυκνό. Η βαρύτητα του είναι τόσο ισχυρή, περίπου 100.000 μεγαλύτερη από αυτή της Γης, που ένας τυπικός αστεροειδής θα κομματιαζόταν από τις βαρυτικές δυνάμεις, αν περνούσε πολύ κοντά από το λευκό νάνο», δήλωσε ο Μάνσερ. «Το πλανητικό απομεινάρι που ανακαλύψαμε, βρίσκεται βαθιά μέσα στη βαρυτική επίδραση του λευκού νάνου, πολύ πιο κοντά του από ό,τι θα περιμέναμε να βρούμε οτιδήποτε ακόμη ‘ζωντανό’. Αυτό πιθανώς είναι δυνατό μόνο επειδή ό,τι απέμεινε από τον πλανήτη, είναι πολύ πυκνό και έχει μια μεγάλη εσωτερική δύναμη που το συγκρατεί εκ των έσω. Γι’ αυτό προτείνουμε ότι η σύνθεση του αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο», δήλωσε ο καθηγητής Μπόρις Γκέσινκε. Όπως είπε ο Μάνσερ, η ανακάλυψη επιτρέπει ίσως να πάρουμε μια ιδέα για το δικό μας απώτερο μέλλον. «Στο δικό μας ηλιακό σύστημα ο Ήλιος θα γίνει κάποτε ερυθρός γίγαντας και θα διογκωθεί σαν μπαλόνι, φθάνοντας έως εκεί που σήμερα βρίσκεται η τροχιά της Γης, εξαφανίζοντας έτσι τη Γη, τον Ερμή και την Αφροδίτη. Ο ‘Αρης και οι πλανήτες πέρα από αυτόν θα επιβιώσουν και οι τροχιές τους θα μετατοπισθούν ακόμη πιο πέρα», όπως είπε. «Υπάρχει ευρεία επιστημονική συναίνεση ότι σε πέντε έως έξι δισεκατομμύρια χρόνια στο ηλιακό μας σύστημα θα υπάρχει ένας λευκός νάνος στη θέση του Ήλιου και γύρω από αυτόν θα κινούνται μόνο ο ‘Αρης, ο Δίας, ο Κρόνος και οι πιο μακρινοί πλανήτες, καθώς επίσης οι αστεροειδείς και οι κομήτες», πρόσθεσε. Οπότε οι εξωγήινοι αστρονόμοι του μέλλοντος που θα μελετούν το «νεκροταφείο» του ηλιακού μας συστήματος, μπορεί να βλέπουν και το μεταλλικό απομεινάρι του πυρήνα της Γης. https://www.in.gr/2019/04/05/tech/anakalyfthike-ptoma-eksoplaniti-se-aposynthesi-gyro-apo-ena-nekro-astro/

Μεγάλος αστεροειδής θα «ξύσει» τον ουρανό της Γης στις 25 Μαΐου. Ένας μεγάλος και αρκετά φωτεινός αστεροειδής θα περάσει σε απόσταση σχετικά κοντινή από τη Γη στις 25 Μαΐου, δημιουργώντας ένα μοναδικό θέαμα στον ουρανό, σύμφωνα με τις προβλέψεις των επιστημόνων. Το συγκεκριμένο ουράνιο σώμα κάνει την πρώτη του εμφάνιση κοντά στον πλανήτη μας τα τελευταία 20 χρόνια, γεγονός που προσδίδει ακόμη μεγαλύτερη σημασία στην παρουσία του, καθώς θα προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες στους ερευνητές. Ο 1999 KW4 θα παρουσιάσει το φωτεινό μεγαλείο του στις 25 Μαΐου, καθώς στον ουρανό θα φαίνεται ως ένα εξαιρετικά φωτεινό αντικείμενο. Δυστυχώς, σύμφωνα με το sky.org δεν θα είναι ορατός στην Ελλάδα. https://in-the-sky.org/data/object.php?id=89622&town=264371 Όσο για την ασφάλεια, οι επιστήμονες καθησυχάζουν, καθώς θα περάσει σε απόσταση μεγαλύτερη των τριών εκατ. μιλίων από τη Γη, ή -για να αποτιμήσουμε πιο σωστά την απόσταση- 13,5 φορές την απόσταση που χωρίζει τη Γη από τη Σελήνη. Στην ουσία, ο αστεροειδής δεν είναι… ένας, αλλά δύο, καθώς αποτελείται από ένα κεντρικό κομμάτι με έκταση 1,3 χιλιόμετρα και ένα μικρότερο κομμάτι που τον συνοδεύει. Οι επιστήμονες έχουν ήδη στρέψει προς το μέρος του τα τηλεσκόπιά τους, καθώς θέλουν να συγκεντρώσουν πολύτιμες πληροφορίες αναφορικά με την πορεία του, την προέλευσή του και τη σύνθεσή του. Ο 1999 KW4 ανακαλύφθηκε στις 20 Μαΐου 1999 και φαίνεται να είναι εγκλωβισμένος στο βαρυτικό πεδίο του Ήλιου, πραγματοποιώντας έναν γύρο με ελλειπτική τροχιά κάθε 186 γήινες ημέρες. https://www.in.gr/2019/05/23/tech/megalos-asteroeidis-tha-ksysei-ton-ourano-tis-gis-stis-25-maiou/

Soyuz-2.1a-Progress MS-11 Σήμερα, 1 Απριλίου, ο προωθητικός πυραύλος Progress MS-11 με to φορτηγό πλοίο (TGK) αφαιρέθηκε από το κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών και εγκαταστάθηκε στο σημείο εκτόξευσης της θέσης αριθ. 31 του κοσμοδρόμου Baikonur. Έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας εκτόξευσης. Οι υπολογισμοί εκκίνησης των ειδικών της RSC Energia και άλλων επιχειρήσεων της Roscosmos εκτελούν τεχνολογικές λειτουργίες πριν την εκτόξευση στο συγκρότημα εκτόξευσης. Εκτελούνται δοκιμές πριν από την εκκίνηση συστημάτων και μονάδων του συγκροτήματος πυραύλων, ελέγχεται η αλληλεπίδραση του εξοπλισμού επί του σκάφους και του εξοπλισμού εδάφους. Η εκτόξευση του οχήματος μεταφοράς φορτίων Progress MS-11 από το κοσμοδρόμιο Baikonur έχει προγραμματιστεί για τις 4 Απριλίου 2019. Σκοπός της πτήσης είναι να παραδώσει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καύσιμο, νερό και άλλα φορτία που είναι απαραίτητα για την περαιτέρω λειτουργία του σταθμού σε επανδρωμένη κατάσταση. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_03-30.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_03-31.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_04-01.html NASA: Άνθρωποι στη Σελήνη το 2024 και στον Άρη το 2033. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ξεκαθάρισε τους νέους πιο «επιθετικούς» στόχους της για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές: να στείλει αστροναύτες στη Σελήνη το 2024 και, στη συνέχεια, να κάνει το ίδιο στον ‘Αρη το 2033. Ο διοικητής της NASA Τζιμ Μπριντεστάιν δήλωσε ότι το διαστημικό πρόγραμμα της για επάνοδο στο φεγγάρι επιταχύνεται και θα είναι ζωτικό για το επόμενο βήμα, που θα είναι ο «κόκκινος» πλανήτης. «Θέλουμε να πετύχουμε μια προσεδάφιση στον ‘Αρη το 2033. Μπορούμε να επιταχύνουμε την προσεδάφιση στον ‘Αρη, αν επιταχύνουμε την προσελήνωση», δήλωσε σε ακρόαση της επιτροπής επιστήμης-διαστήματος-τεχνολογίας του Κογκρέσου o Ρεπουμπλικανός που επελέγη από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ για να ηγηθεί του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος. Ο πρόεδρος της επιτροπής επιστήμης-διαστήματος-τεχνολογίας του Κογκρέσου Δημοκρατικός Έντι Μπέρνι Τζόνσον ζήτησε από τον Μπριντενστάιν να προσδιορίσει το κόστος του νέου διπλού στόχου, κάτι που ο επικεφαλής της NASA είπε ότι θα γίνει έως τις 15 Απριλίου, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο. Η επιτάχυνση της επιστροφής στη Σελήνη το 2024 (αντί για το 2028 όπως ήταν ο αρχικός στόχος) πιθανώς υποκρύπτει και πολιτικές σκοπιμότητες, καθώς τότε θα είναι το τελευταίο έτος της δεύτερης θητείας του Τραμπ, αν επανεκλεγεί πρόεδρος. Όμως αρκετοί ειδικοί και μέλη του Κογκρέσου είναι επιφυλακτικοί κατά πόσο όντως η NASA είναι σε θέση να στείλει ξανά ανθρώπους στο φεγγάρι σε πέντε χρόνια, δεδομένης -μεταξύ άλλων- της καθυστέρησης στην ανάπτυξη του νέου πυραύλου «βαρέων βαρών» Space Launch System (SLS). Ενώ ένα ταξίδι στη Σελήνη θα διαρκέσει μόνο τρεις μέρες, στον ‘Αρη θα πάρει τουλάχιστον έξι μήνες. Για να είναι εφικτό ένα ταξίδι μετ’ επιστροφής, που μπορεί να συνολικά να διαρκέσει έως δύο χρόνια, η αναχώρηση πρέπει να γίνει όταν οι τροχιές του ‘Αρη και της Γης θα έχουν φέρει πιο κοντά τους δύο πλανήτες, κάτι που συμβαίνει κάθε περίπου 26 μήνες (αυτό θα συμβεί το 2031, το 2033 κ.ο.κ.). https://physicsgg.me/2019/04/03/nasa-%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%cf%84%ce%bf-2024-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7-%cf%84/ «Ανακύκλωση» πυραύλων: Πιάνοντας πυραύλους στον αέρα, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ξανά. Ο τομέας των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων για εκτοξεύσεις στο διάστημα είναι μία από τις σημαντικότερες «αρένες» της αεροδιαστημικής βιομηχανίας αυτή τη στιγμή, και απόδειξη για αυτό είναι τα προγράμματα εταιρειών όπως η SpaceX, η Blue Origin και άλλες, με πυραύλους που επιστρέφουν μόνοι τους στη Γη. Ωστόσο, ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλες προσεγγίσεις, όπως η πρόταση του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστημικής (Deutsches Zentrum für Luft- und Raumfahrt; DLR). Αναλυτικότερα, αυτό που προτείνει το DLR είναι η ανάκτηση ενός πυραύλου στον αέρα μετά την εκτόξευσή του: Η διαδικασία που προτείνει το γερμανικό κέντρο θα αναπτυχθεί και δοκιμαστεί μαζί με άλλους έξι διεθνείς εταίρους, στο πλαίσιο του προγράμματος FALCon (Formation flight for in-Air Launcher 1st stage Capturing demonstration) της ΕΕ, το οποίο θα διαρκέσει για τρία χρόνια, έχοντας αρχίσει τον Μάρτιο. Σκοπός είναι η ανάπτυξη ενός τεχνικού concept – όσο το δυνατόν πιο λεπτομερές- για έναν «συλλέκτη πυραύλων», και η διεξαγωγή δοκιμών για αυτόνομη περισυλλογή και μεταφορά πυραύλων. «Στην κατοχυρωμένη διαδικασία περισυλλογής στον αέρα, ένα επίπεδο του πυραύλου το οποίο διαθέτει πτέρυγες συλλέγεται αυτόματα από ένα μεταγωγικό αεροσκάφος ενώ είναι ακόμα εν πτήσει πάνω από τη θάλασσα, και μετά ρυμουλκείται στην περιοχή προσγείωσής του» εξηγεί ο Μάρτιν Σίπελ, project leader για το FALCon στο DLR στη Βρέμη. «Το επίπεδο εκεί απελευθερώνεται και προσγειώνεται ανεξάρτητα, σαν ανεμόπτερο». Αυτό θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διαστάσεων και του βάρους των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων, με αποτέλεσμα τη δραστική μείωση του κόστους. Ήδη γίνονται έρευνες πάνω στη συγκεκριμένη τεχνολογία, τόσο σε επίπεδο προσομοιώσεων όσο και αρχικών πειραμάτων πτήσης με μη επανδρωμένα ελαφρά αεροσκάφη. https://www.naftemporiki.gr/story/1460155/anakuklosi-puraulon-pianontas-puraulous-ston-aera-prokeimenou-na-xrisimopoiithoun-ksana Η Ρωσία κατασκευάζει πλυντήριο ρούχων για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η ρωσική διαστημική εταιρεία RKK Energia, ανακοίνωσε σήμερα ότι άρχισε να κατασκευάζει ένα πλυντήριο ρούχων για τις ανάγκες των πληρωμάτων του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στις μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη αλλά και στις διαπλανητικές αποστολές. «Για τις μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη και άλλες διαπλανητικές αποστολές η RKK Energia άρχισε να κατασκευάζει ένα ειδικό πλυντήριο ρούχων για το διάστημα» αναφέρει το βίντεο που ανάρτησε η εταιρεία στο κανάλι της στο YouTube . Η κατασκευή ενός τέτοιου διαστημικού πλυντηρίου θα λύσει το μεγάλο πρόβλημα του πλυσίματος των ρούχων των πληρωμάτων των διαστημικών αποστολών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, καθώς μέχρι σήμερα οι αστροναύτες αναγκάζονται να συσσωρεύουν τα ρούχα που αλλάζουν κάθε φορά, εν συνεχεία να τα στέλνουν στη γη και να παραλαμβάνουν από τη Γη καθαρά ρούχα που στέλνονται με διαστημόπλοια. Ωστόσο, στην αναφορά της εταιρείας δεν υπάρχει καμία αναφορά για το πώς θα λειτουργεί το πλυντήριο αυτό στο διάστημα. Πρόσφατα, το ερευνητικό Ινστιτούτο NIIchimmash που είναι η κύρια ρωσική διαστημική επιχείρηση που ασχολείται με συστήματα τροφοδοσίας στο Διάστημα είχε ανακοινώσει ότι έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για την κατασκευή πλυντηρίου ρούχων που θα λειτουργεί στο Διάστημα. Το 2017, οι μηχανικοί της εταιρείας RKK Energia σε άρθρο τους στο περιοδικό «Διαστημική τεχνική και τεχνολογία» είχαν προτείνει την κατασκευή ενός πλυντηρίου που θα λειτουργεί στο διάστημα, αναφέρει το Ria Novosti. Πρότειναν μάλιστα, το διαστημικό πλυντήριο να λειτουργεί με την χρήση μιας συσκευής που θα συσσωρεύει το διοξείδιο του άνθρακα, που υπάρχει στην αναπνοή των αστροναυτών. Κατά την άποψη τους, το διοξείδιο του άνθρακα σε θερμοκρασία 31 βαθμών Κελσίου και υπό πίεση 74 ατμοσφαιρών, υγροποιείται και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σ' αυτήν την κατάσταση για τον καθαρισμό των ρούχων. Σήμερα οι αστροναύτες φορούν τα ρούχα τους για 3-4 μέρες και μετά τα αλλάζουν, φορώντας καθαρά. Έτσι τα ρούχα αποθηκεύονται στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, με αποτέλεσμα να πραγματοποιούνται ετησίως αποστολές ρούχων που το βάρος τους φθάνει τα 600 κιλά. Μάλιστα οι ερευνητές της εταιρείας έχουν υπολογίσει ότι σε περίπτωση που πραγματοποιούνταν σε μια αποστολή στον πλανήτη Άρη με έξι αστροναύτες για διάστημα πτήσης διάρκεια δύο ετών, θα χρειαζόντουσαν 3 τόνοι ρούχων. Η NASA έχει επίσης ασχοληθεί με το πρόβλημα και είχε χρηματοδοτήσει έρευνες για να βρεθεί μια μέθοδος ώστε να καθαρίζονται τα ρούχα χωρίς νερό ή να παραχθούν αντιμικροβιακά υφάσματα, που θα μπορούν να τα φορούν οι αστροναύτες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. http://www.kathimerini.gr/1016903/article/epikairothta/episthmh/h-rwsia-kataskeyazei-plynthrio-royxwn-gia-ton-die8nh-diasthmiko-sta8mo Δύο εκτοξεύσεις πυραύλων και μια άφιξη στην τροχιά της Σελήνης σε μια ασυνήθιστα γεμάτη μέρα στο Διάστημα. Μια ασυνήθιστα γεμάτη μέρα (και νύχτα) στο διάστημα είναι η σημερινή, καθώς έχουν προγραμματισθεί δύο εκτοξεύσεις μεγάλων πυραύλων, η άφιξη του ισραηλινού σκάφους Beresheet σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, η δεύτερη κοντινή διέλευση από τον Ήλιο του αμερικανικού σκάφους Parker Solar Probe, καθώς και ο «βομβαρδισμός» του αστεροειδούς Ριούγκου από το ιαπωνικό σκάφος Hayabusa 2. Η διαστημική μέρα ξεκινά με την εκτόξευση (στις 14:00 ώρα Ελλάδας) από τη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos του μη επανδρωμένου μεταγωγικού Progress 72(Progress MS-11)από το διαστημοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Το σκάφος θα μεταφέρει τρεις τόνους εφοδίων (τρόφιμα, καύσιμα, εξοπλισμό κ.α.) στην αποστολή 59 που σήμερα βρίσκεται στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Μετά από μόνο τρεις ώρες ταξίδι, το Progress 72 αναμένεται να «δέσει» στο ρωσικό τμήμα του ISS γύρω στις 17:25 ώρα Ελλάδας. Λίγο πριν (στις 17:15 ώρα Ελλάδας) και αν όλα έχουν πάει καλά, το μικρό ρομποτικό ισραηλινό σκάφος Beresheet (Γένεσις), που είχε εκτοξευθεί στις 21 Φεβρουαρίου, θα κάνει με τις μηχανές του τον κατάλληλο ελιγμό διάρκειας έξι λεπτών, ώστε να μειώσει την ταχύτητα του από 8.500 σε 7.500 χιλιόμετρα την ώρα και θα εισέλθει σε ελλειπτική τροχιά γύρω από τη Σελήνη, που θα το φέρει για λίγες μέρες να κινείται σε απόσταση 500 έως 10.000 χιλιομέτρων από το φεγγάρι. Είναι το πρώτο κρίσιμο βήμα, προκειμένου στις 11 Απριλίου το σκάφος ύψους ενάμισι μέτρου να επιχειρήσει αυτόνομη προσελήνωση, την πρώτη από μη αμιγώς κρατικό διαστημικό φορέα (τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό SpaceIL και τη δημόσια αεροδιαστημική εταιρεία Israel Aerospace Industries). Αυτό θα καταστήσει το Ισραήλ την τέταρτη χώρα που θα έχει «πατήσει» στο φεγγάρι, μετά τις ΗΠΑ, την ΕΣΣΔ-Ρωσία και την Κίνα. Λίγες ώρες αργότερα, στις 19:30 ώρα Ελλάδας, θα εκτοξευθεί από την ευρωπαϊκή Arianspace ένας πύραυλος Σογιούζ, που θα θέσει σε τροχιά τέσσερις τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους της εταιρείας SES. Κάποια στιγμή εξάλλου μέσα στην Πέμπτη το σκάφος Parker Solar Probe της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) θα «αγγίξει» ξανά τον Ήλιο, φθάνοντας στο περιήλιο της τροχιάς του και κάνοντας τη δεύτερη κοντινή διέλευσή του από το άστρο μας. Το σκάφος επιβίωσε από την πρώτη του τολμηρή απόπειρα να περάσει μέσα από τις εξωτερικές περιοχές της ηλιακής ατμόσφαιρας πέρυσι το Νοέμβριο. Συνολικά έχει προγραμματισθεί να κάνει 24 τέτοιες κοντινές διελεύσεις τα επόμενα χρόνια, μελετώντας για πρώτη φορά τον Ήλιο από τόσο κοντά. Τέλος, το βράδυ της Πέμπτης (στις 04:00 ώρα Ελλάδας της Παρασκευής), σύμφωνα με το Space.com, το σκάφος Hayabusa 2 της Ιαπωνικής Διαστημικής Υπηρεσίας (JAXA), που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον αστεροειδή Ριούγκου, θα εκτοξεύσει από απόσταση 500 μέτρων ένα βλήμα στην επιφάνεια του. Στόχος του «βομβαρδισμού» είναι να δημιουργήσει ένα μικρό κρατήρα, όπου στη συνέχεια το σκάφος θα προσεδαφιστεί για να μελετήσει την περιοχή και να συλλέξει δείγμα για ανάλυση στη Γη. Το κόστους 150 εκατομμυρίων δολαρίων σκάφος, που εκτοξεύθηκε το Δεκέμβριο του 2014, έχει ήδη στείλει τρία μικρά ρόβερ παρατήρησης πάνω στον αστεροειδή, ενώ τον έχει ήδη αγγίξει μια φορά για να πάρει ένα πρώτο δείγμα. https://www.in.gr/2019/04/04/tech/dyo-ektokseyseis-pyraylon-kai-mia-afiksi-stin-troxia-tis-selinis-se-mia-asynithista-gemati-mera-sto-diastima/ Από τη Γη... στο Διάστημα - Πώς θα κάνετε το όνειρο πραγματικότητα. Να παρατηρήσουν την Γη… από το Διάστημα καλεί εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο φέτος το καλοκαίρι. Όσοι ενδιαφέρονται θα μπορέσουν να το κάνουν πραγματικότητα στο «Θερινό Εργαστήριο Τεχνολογιών Παρατήρησης της Γης από το Διάστημα στην Εκπαίδευση» που θα διεξαχθεί στις Λεύκες Πάρου από την 1η έως τις 6 Ιουλίου 2019. Το συνέδριο, το οποίο διοργανώνεται από το Τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου και το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας και Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης καθώς και σε διδάκτορες και μεταπτυχιακούς φοιτητές με σκοπό την εξάσκηση στην αξιοποίηση των δορυφορικών δεδομένων στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η προθεσμία για την υποβολή των αιτήσεων λήγει στις 10 Μαΐου 2019 και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητήσουν περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του θερινού εργαστηρίου. https://earthobsedu.wixsite.com/paros19 https://www.tanea.gr/2019/04/04/science-technology/apo-ti-gi-sto-diastima-pos-tha-kanete-to-oneiro-pragmatikotita/ Soyuz-2.1a-Progress MS-11 Στις 4 Απριλίου, στις 14:01 ώρα Μόσχας, το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το όχημα μεταφοράς Progress MS-11 που αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από την RSC Energia ξεκίνησε με επιτυχία από την πλατφόρμα No. 31 του κοσμοδρόμιου Baikonur. Στις 4 Απριλίου, στις 17:22 ώρα Μόσχας, το φορτηγό πλοίο Progress MS-11 (TGC) συνδέθηκε επιτυχώς με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Οι Ρώσοι κοσμοναύτες ελέγχουν τη διαδικασία σύνδεσης από τον σταθμό - ο διοικητής του πληρώματος του ISS Όλεγκ Κόνενενκο και ο μηχανικός πτήσης Αλεξέι Οβτσίνιν.Εφτασαν ετσι 420 kg νερού στις δεξαμενές του συστήματος Rodnik, καθώς και 47 kg πεπιεσμένου αέρα και οξυγόνο σε κυλίνδρους. Στη συσκευασία του διαμερίσματος φορτίου - επιστημονικό εξοπλισμό, εξαρτήματα για συστήματα υποστήριξης ζωής, καθώς και δοχεία με τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα και προϊόντα προσωπικής φροντίδας για τα μέλη πληρώματος. Ως μέρος ενός συνόλου φορτίων στόχων που παραδίδονται στο σταθμό, τοποθετούνται για διαστημικά πειράματα CE) στον τομέα της βιοτεχνολογίας: "Biofilm", "Constanta-2", "Παραγωγός", "Microvir", "Probiovit", "Δομή", "Βιοαποικοδόμηση", "Crystallizer". α, κατά τη διάρκεια της οποίας υποτίθεται ότι θα αποδείξει τα χαρακτηριστικά της ανάπτυξης ανώτερων φυτών σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας, οι αστροναύτες έλαβαν ένα σύστημα τοπικού φωτισμού με LED και μια συσκευή Phase με δοχεία για την καλλιέργεια υδρόβιων φυτών. Η προσέγγιση με το ISS πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με ένα σύστημα δύο στροφών που αναπτύχθηκε στην RSC Energia. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά για να ξεκινήσει ένα μεταφορικό φορτίο πλοίου στον τροχιακό σταθμό τον περασμένο Ιούλιο, όταν ξεκίνησε το Progress MS-09 TGC. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_04-04.html Υπάρχουν μικρόβια στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ένα ολοκληρωμένο κατάλογο με όλα τα μικρόβια και τους μύκητες που βρέθηκαν στις εσωτερικές επιφάνειες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), όπου σήμερα ζούν έξι αστροναύτες, παρουσίασαν για πρώτη φορά επιστήμονες της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA). Ο «χάρτης» του μικροβιώματος θα βοηθήσει να ληφθούν καλύτερα μέτρα ασφαλείας για τις μελλοντικές επανδρωμένες διαστημικές αποστολές και τη ζωή στο διάστημα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Κασθούρι Βενκατεσγουαράν του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό μικροβιολογίας Microbiome, πήραν δείγματα από διάφορα σημεία του ISS (τουαλέτα, παράθυρα, γυμναστήριο, τραπέζι φαγητού, καταλύματα ύπνου κ.α.) στη διάρκεια 14 μηνών. Οι επιστήμονες βρήκαν ότι τα μικρόβια του ISS σε μεγάλο βαθμό σχετίζονται με τους ανθρώπους. Τα πιο κοινά είναι τα βακτήρια του σταφυλόκοκκου (26% του συνόλου) και ακολουθούν τα Pantoea (23%) και οι βάκιλοι (11%). Μεταξύ άλλων, βρέθηκε ο παθογόνος χρυσίζων σταφυλόκκοκος (10%), ένας κοινός μικροοργανισμός που ζει στο ανθρώπινο δέρμα και μέσα στη μύτη, καθώς και εντεροβακτήρια, που ζουν στο ανθρώπινο γαστρεντερικό σύστημα. Τέτοια βακτήρια αφθονούν σε γυμναστήρια, γραφεία και νοσοκομεία στη Γη, συνεπώς ο ISS μοιάζει αρκετά με άλλα κλειστά περιβάλλοντα, όπου περνάνε αρκετό χρόνο οι άνθρωποι. Οι ερευνητές επεσήμαναν όμως ότι δύο βασικές διαφορές είναι πως στο διάστημα οι αστροναύτες έχουν διαφορετική λειτουργία ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ δεν έχουν και πρόσβαση σε εξελιγμένη ιατρική φροντίδα όπως στη Γη, αν χρειαστεί. «Είναι άγνωστο κατά πόσο αυτά τα οπορτουνιστικά βακτήρια μπορούν να προκαλέσουν αρρώστιες στους αστροναύτες. Αυτό θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες, όπως η υγεία κάθε αστροναύτη και το πώς οι ίδιοι οι μικροοργανισμοί λειτουργούν στο διαστημικό περιβάλλον», δήλωσε η ερευνήτρια δρ Τσενσίνσκα Σίλαφ. Υπό διερεύνηση είναι επίσης κατά πόσο ορισμένα βακτήρια θα μπορούσαν να διαβρώσουν τον ISS. Μερικοί μικροοργανισμοί, από αυτούς που βρέθηκαν στον ISS, στη Γη λειτουργούν διαβρωτικά. Ακόμη, διαπιστώθηκε ότι οι κοινότητες των μυκήτων εμφανίζουν σταθερότητα διαχρονικά, ενώ τα βακτηρίων αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Ζωή και στο εξωτερικό του ISS Από την άλλη, επιστήμονες του Γερμανικού Αεροδιαστημικού Κέντρου (DLR), που έκαναν το πείραμα BIOMEX, διαπίστωσαν ότι γήινοι οργανισμοί κολλημένοι στο εξωτερικό του ISS κατάφεραν να επιβιώσουν 533 ολόκληρες μέρες, παρά τις σκληρές συνθήκες κενού του διαστήματος, της ισχυρής υπεριώδους ακτινοβολίας και των ακραίων μεταβολών της θερμοκρασίας. Η ανθεκτικότητα αυτή αυξάνει τις πιθανότητες να βρεθούν μικροοργανισμοί σε εχθρικά περιβάλλοντα όπως ο ‘Αρης ή άλλα σώματα. Το πείραμα ΒΙΟΜΕΧ (BIOlogy and Mars EXperiment) σκοπίμως εξέθεσε από το 2014 έως το 2016 διάφορους οργανισμούς (βακτήρια, μύκητες, φύκη, λειχήνες) σε «αρειανές» συνθήκες στο εξωτερικό του Διαστημικού Σταθμού, ο οποίος κινείται σε απόσταση περίπου 400 χιλιομέτρων από τη Γη. Στη συνέχεια οι οργανισμοί αυτοί επιστράφηκαν στη Γη για να αναλυθούν οι επιπτώσεις του διαστήματος πάνω τους. Στην ανάλυση των δειγμάτων συμμετείχαν 30 ερευνητικά κέντρα σε 12 χώρες και τα τελικά αποτελέσματα παρουσιάσθηκαν προ ημερών στο Βερολίνο, καθώς και σε επιστημονικά περιοδικά όπως το «Astrobiology» (Αστροβιολογία). «Μερικοί οργανισμοί και βιομόρια επέδειξαν τρομερή ανθεκτικότητα στην ακτινοβολία του εξώτερου διαστήματος και πραγματικά επανήλθαν σώοι στη Γη», δήλωσε ο επικεφαλής του πειράματος, αστροβιολόγος Ζαν-Πιερ Πολ ντε Βερά του Ινστιτούτου Πλανητικής Έρευνας του DLR. Ιδιαίτερα ανθεκτικά αποδείχθηκαν τα αρχαιοβακτήρια, μονοκύτταροι μικροοργανισμοί με μακρά εξελικτική ιστορία τουλάχιστον τρεισήμισι δισεκατομμυρίων ετών στη Γη. Πολύ καλά τα πήγαν επίσης στο διάστημα σκληροτράχηλοι ακραιόφιλοι οργανισμοί που προέρχονταν από την Αρκτική, την Ανταρκτική, τις ‘Αλπεις και τις στέπες. Τέτοιου είδους οργανισμοί θεωρούνται από τους επιστήμονες οι πιθανότεροι υποψήφιοι να βρεθούν σε κάποιον άλλο κόσμο, π.χ. στους δορυφόρους Ευρώπη και Εγκέλαδο και -γιατί όχι- στον πιο κοντινό μας ‘Αρη. https://www.in.gr/2019/04/08/tech/yparxoun-mikrovia-ston-diethni-diastimiko-stathmo-tis-nasa/ Ασφαλέστερα και καθαρότερα καύσιμα για πυραύλους. Έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Science Advances δείχνει πως ίσως να είναι δυνατή η δημιουργία καυσίμων για πυραύλους που είναι πολύ καθαρότερα και πιο ασφαλή από τα υπεργολικά καύσιμα που χρησιμοποιούνται σήμερα- και το ίδιο αποτελεσματικα. Τα νέα καύσιμα χρησιμοποιούν απλούς χημικούς «διακόπτες» για να «ξεκλειδώνουν» την ενέργεια ενός από τα θερμότερα νέα υλικά- μιας κατηγορίας από πορώδη στερεά που είναι γνωστά ως MOF (metal-organic frameworks). Tα MOF αποτελούνται από συμπλέγματα ιόντων μετάλλων και ένα οργανικό μόριο (σύνδεσμος- linker). Δορυφόροι και διαστημικοί σταθμοί που παραμένουν σε τροχιά για πολύ καιρό βασίζεται σε υπεργολικά καύσιμα, τα οποία είναι τόσο εύφλεκτα που αναφλέγονται αμέσως όταν υπάρχει παρουσία οξειδωτή (από τη στιγμή που δεν υπάρχει οξυγόνο το οποίο να υποστηρίζει την καύση πέρα από την ατμόσφαιρα της Γης). Τα υπεργολικά καύσιμα που χρησιμοποιούνται τώρα, ως επί το πλείστον βασίζονται στην υδραζίνη, μια πολύ τοξική και επικίνδυνα ασταθή χημική ένωση, που αποτελείται από έναν συνδυασμό ατόμων αζώτου και υδρογόνου. Τα καύσιμα που βασίζονται στην υδραζίνη είναι τόσο καρκινογόνο, που αυτοί που δουλεύουν με αυτά πρέπει να φοράνε προστατευτικό εξοπλισμό σαν να ετοιμάζονται για ταξίδι στο διάστημα οι ίδιοι- ωστόσο, παρά τα μέτρα ασφαλείας, περίπου 12.000 τόνοι καυσίμων υδραζίνης απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο από την αεριοδιαστημική βιομηχανία. Σύμφωνα με τον Τόμισλαβ Φρίσκιτς, καθηγητή Χημείας στο McGill University και co-senior author εν λόγω έρευνας, υπάρχει μια νέα, καθαρότερη προσέγγιση ως προς την παραγωγή εξαιρετικά εύφλεκτων καυσίμων, που δεν είναι απλά ασφαλέστερα από αυτά που χρησιμοποιούνται τώρα, αλλά επίσης αντιδρούν ή αναφλέγονται πάρα πολύ γρήγορα- απαραίτητη προϋπόθεση για τα καύσιμα πυραύλων. «Αν και είμαστε ακόμα στα πρώτα στάδια δουλειάς με αυτά τα υλικά στο εργαστήριο, τα αποτελέσματα μας ανοίγουν δυνατότητες ανάπτυξης μιας κατηγορίας νέων και καθαρών υπεργολικών καυσίμων για την αεροδιαστημική βιομηχανία» είπε ο Χατέμ Τιτί, πρώτος συντάκτης της έρευνας και μεταδιδακτορικός που εργάζεται στο εργαστήριο του Φρίσκιτς. https://www.naftemporiki.gr/story/1462522/asfalestera-kai-katharotera-kausima-gia-puraulous Project Kuiper: Το φιλόδοξο σχέδιο εκτόξευσης 3.236 δορυφόρων παροχής Ίντερνετ της Amazon. Έναν τεράστιο «αστερισμό» 3.236 δορυφόρων, που θα παρέχουν γρήγορη πρόσβαση στο Ίντερνετ σε όλο τον κόσμο, σχεδιάζει η Amazon, σύμφωνα με έγγραφα τα οποία υποβλήθηκαν στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ την προηγούμενη εβδομάδα. Το αποκαλούμενο Project Kuiper φαίνεται να αποτελεί την πιο πρόσφατη «διαστημική φιλοδοξία» του ιδρυτή και επικεφαλής της Amazon, Τζεφ Μπέζος. Η Amazon είχε στο παρελθόν ανακοινώσει τη δημιουργία ενός δικτύου δορυφορικών εγκαταστάσεων στη Γη, ενώ παράλληλα η διαστημική εταιρεία του Μπέζος, Blue Origin, συνεχίζει να κάνει βήματα προς την κατεύθυνση της υλοποίησης ενός από τους στόχους της, που δεν είναι άλλος από την αποστολή τουριστών στο διάστημα. «Το Project Kuiper είναι μια νέα πρωτοβουλία για την εκτόξευση ενός αστερισμού δορυφόρων σε χαμηλή τροχιά που θα παρέχει low-latency, υψηλών ταχυτήτων broadband συνδεσιμότητα σε κοινότητες που δεν εξυπηρετούνται ή υποεξυπηρετούνται ανά τον κόσμο» δήλωσε εκπρόσωπος της Amazon στο CNBC. «Πρόκειται για ένα μακροπρόθεσμο project που οραματίζεται να εξυπηρετεί δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους, που στερούνται βασικής πρόσβασης στο ευρυζωνικό Ίντερνετ. Ανυπομονούμε να συνεργαστούμε σε αυτή την πρωτοβουλία με εταιρείες που μοιράζονται αυτό το κοινό όραμα». Την πρώτη αναφορά στα εν λόγω έγγραφα είχε κάνει το GeekWire την Πέμπτη. Η πρόταση της Amazon έχει να κάνει με ένα δίκτυο 3.236 δορυφόρων. Η κατασκευή, η εκτόξευση και η λειτουργία τους θα απαιτήσει προφανώς τεράστια κεφάλαια, ωστόσο, όπως υπογραμμίζει το CNBC, ο Μπέζος ήδη χρηματοδοτεί την Blue Origin με πάνω από ένα δισ. δολάρια ετησίως, και η Amazon παραμένει μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο. Σε εξέλιξη φαίνεται να είναι μια «κούρσα» μεταξύ μεγάλων παικτών του χώρου στον συγκεκριμένο κλάδο: Η SpaceX του Έλον Μασκ εκτόξευσε δύο δοκιμαστικούς δορυφόρους για το δίκτυό της Starlink πέρυσι, με μακροπρόθεσμο στόχο έναν αστερισμό 4.425 δορυφόρων, ενώ τον προηγούμενο μήνα η OneWeb εκτόξευσε τους πρώτους έξι δορυφόρους του δικτύου της, το οποίο σχεδιάζεται να έχει αρχικά 650 δορυφόρους. Παρόμοια σχέδια έχουν και οι Boeing και Telesat. Σημειώνεται πάντως πως παρόμοια σχέδια έχουν παρουσιαστεί και στο παρελθόν, ωστόσο δεν έχουν υλοποιηθε, όπως για παράδειγμα το εγχείρημα της Teledesic, με τη στήριξη του Μπιλ Γκέιτς, που έκλεισε το 2002. Ως προς τα σχέδια της Amazon, ειδικοί της βιομηχανίας εκτιμούν πως θα χρειάζονται περίπου δέκα χρόνια για να «απογειωθούν»- με την εταιρεία πάντως να φαίνεται να κάνει σοβαρές κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση: Όπως ανέφεραν πηγές στο CNBC, έχουν προσηλφθεί από την Amazon για αυτό το εγχείρημα στελέχη που στο παρελθόν εργάζονταν για τη SpaceX του Έλον Μασκ, όπως ο Ρατζίβ Μπαντιάλ, πρώην αντιπρόεδρος δορυφόρων της SpaceX, που δούλευε στο Starlink, και άλλα μέλη της ομάδας του. Τα στελέχη αυτά, σύμφωνα με τις πηγές του CNBC, φέρονται να ηγούνται του Project Kuiper. H απάντηση της Amazon: «Δεν κάνουμε σχόλια σχετικά με το προσωπικό. Δημιουργήσαμε μια απίστευτα ικανή ομάδα ειδικών από όλο το φάσμα της βιομηχανίας για να ηγηθεί του Project Kuiper». https://www.naftemporiki.gr/story/1462557/project-kuiper-to-filodokso-sxedio-ektokseusis-3236-doruforon-paroxis-internet-tis-amazon Μαθητές και μαθήτριες της χώρας μας σχεδιάζουν και προγραμματίζουν για τον ISS. Η συμμετοχή σε ένα διαγωνισμό ευρωπαϊκού βεληνεκούς είναι από μόνη της σπουδαία υπόθεση. Όταν, μάλιστα, οι ομάδες ενός σχολείου επιλέγονται για την τελική φάση του διαγωνισμού, μαζί με άλλες 130, η ικανοποίηση είναι πολύ μεγάλη. Και γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, εάν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι οι δύο αυτές ομάδες που επιλέχθηκαν είναι ανάμεσα στις μόλις εφτά συνολικά που εκπροσωπούν την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, μαθητές και μαθήτριες της Ε’ τάξης του Δημοτικού των εκπαιδευτηρίων «Παλλάδιο», με τη βοήθεια των καθηγητών τους, διέπρεψαν στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό Astro Pi της ESA (European Space Agency). Το μεγάλο ενδιαφέρον των παιδιών οδήγησε στο σχηματισμό τεσσάρων ομάδων, οι οποίες κλήθηκαν στην αρχή της σχολικής χρονιάς, συνδυάζοντας γνώσεις Φυσικής και Προγραμματισμού, να σχεδιάσουν πειράματα που έχουν σχέση με τη ζωή στη Γη και τη ζωή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Τελικός σκοπός του όλου εγχειρήματος ήταν να εκτελεστούν τα πειράματα αυτά μέσα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από τον υπεύθυνο αστροναύτη του προγράμματος, David Saint-Jacques. Αφού πέρασαν στη δεύτερη φάση και οι τέσσερις ομάδες, έκαναν το εργαστήριο SatLab του σχολείου τους δεύτερο σπίτι τους. Εκεί ξεκίνησαν να προγραμματίζουν τα πειράματά τους στον μίνι υπολογιστή που έλαβε κάθε ομάδα από την ESA, τον Raspberry Pi. Με πολλή φαντασία και σκληρή δουλειά οι μαθητές και οι μαθήτριες παρέδωσαν αξιόλογους κώδικες, οι οποίοι έμελλε να στείλουν στην τελική φάση δύο από τις ομάδες του σχολείου. Μέσα στις επόμενες μέρες, και αφού εκτελεστούν τα πειράματα, θα αποσταλούν από την ESA τα δεδομένα που θα συλλεγούν, ώστε να καταστεί δυνατή η σύνταξη των σχετικών αναφορών από το σχολείο. https://www.in.gr/2019/04/10/tech/mathites-kai-mathitries-tis-xoras-mas-sxediazoun-kai-programmatizoun-gia-ton-iss/

Soyuz-2.1a-Progress MS-11 Στο κοσμοδρόμιο Baikonur, συνεχίζονται οι προπαρασκευαστικές εργασίες για την εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το φορτηγό μεταφοράς Progress MS-11. Οι εργασίες ανεφοδιασμού του οχήματος φορτίου Progress MS-11 με καύσιμα και συμπιεσμένα αέρια πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία από τους ειδικούς της RSC Energia στις 20 και 21 Μαρτίου. Μετά το ανεφοδιασμό, το πλοίο παραδόθηκε στη μονάδα συναρμολόγησης και δοκιμάστηκε το συγκρότημα και τοποθετήθηκε στη λεκάνη για τις τελικές εργασίες προετοιμασίας. Η εκκίνηση του μεταφορικού οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-11 με το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a από τον σταθμό εκτόξευσης του Baikonur έχει προγραμματιστεί για τις 4 Απριλίου 2019. Σκοπός της πτήσης είναι να παραδώσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καύσιμο, νερό και άλλα φορτία που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του σταθμού σε επανδρωμένη κατάσταση. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_03-22.html Δίκτυο μικροδορυφόρων αποκτά η Ελλάδα για επείγουσες εθνικές ανάγκες. Ενα νέο διαστημικό «όπλο» που θα χρησιμεύσει σε κρίσιμους τομείς της ασφάλειας, της άμυνας και των τηλεπικοινωνιών, αποκτά η ΕΛλάδα μέσω του προγράμματος GEMS και σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA). Στόχος η κάλυχη επειγουσών εθνικών αναγκών που μπορούν να καλυφθούν μέσω ενός ευρέως δικτύου μικροδορυφόρων. Προς τον σκοπό αυτό είχε επιτυχή κατάληξη η πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων για τη δημιουργία εθνικού διαστημικού προγράμματος κατασκευής μικροδορυφόρων GEMS (Greek Earth observation Micro Satellites) σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA – European Space Agency). Στόχοι του εθνικού διαστημικού προγράμματος GEMS είναι: α) η απόκτηση από την Ελλάδα διαστημικών υποδομών για την υποστήριξη ζωτικών κρατικών λειτουργιών (άμυνα, υπηρεσίες εκτάκτου ανάγκης, επιτήρηση συνόρων κ.α.), αλλά και τομέων της οικονομίας της χώρας (ευφυών πόλεων, περιβαλλοντολογική προστασία κ.α.) β) ο έλεγχος των δορυφόρων και η αποκλειστική χρήση των δεδομένων παρατήρησης Γης που αυτοί παράγουν χωρίς την παρέμβαση τρίτων χωρών, γ) η ανάπτυξη τεχνολογιών και προϊόντων στην Ελλάδα που θα κάνουν πιο ανταγωνιστική την οικονομία τις (εξαγωγές) και θα μειώσουν την εξάρτηση της χώρας από εταιρείες του εξωτερικού, δ) η είσοδος της Ελλάδας στις χώρες που παράγουν και αξιοποιούν διαστημικές υποδομές και προϊόντα σε αντιστοιχία με τις γειτονικές της. Η υλοποίηση του προγράμματος GEMS γίνεται σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA – European Space Agency) κάνοντας χρήση της τεχνογνωσίας της ESA και των δυνατοτήτων που παρέχει η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτήν, ώστε α) Να επιτευχθούν αποτελέσματα σε σύντομο χρόνο, δεδομένου ότι η ESA είναι εξειδικευμένη στις διαστημικές αποστολές μεγάλων αλλά και μικρών δορυφόρων. Η Ελλάδα θα ακολουθήσει το παράδειγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία έχει αναθέσει στην ESA την σχεδίαση, ανάπτυξη και κατασκευή των ενωσιακών διαστημικών προγραμμάτων Galileo και Copernicus. β) Τα αποτελέσματα να βρίσκονται στην αιχμή της τεχνολογίας για το ύψος της ελληνικής επένδυσης. γ) Η κατασκευή των δορυφόρων και των επίγειων υποδομών να γίνει στο μέγιστο δυνατό βαθμό από ελληνικούς φορείς. δ) Να τονωθεί η επιχειρηματικότητα και η οικονομία της χώρας. Η εθνική επένδυση στο πρόγραμμα GEMS, δεδομένου ότι θα επιστρέψει στην Ελλάδα με την μορφή βιομηχανικών συμβολαίων της ESA προς ελληνικούς φορείς, θα δώσει ώθηση στην επιχειρηματικότητα της χώρας μέσω της ανάπτυξης προϊόντων που παράγονται στην Ελλάδα, καθώς και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας, ενώ αναμένεται να προσελκύσει επενδύσεις από το εξωτερικό από εταιρείες υψηλής τεχνολογίας. Επενδύσεις εκατομμυρίων Τα γειτονικά κράτη τις τελευταίες δεκαετίες επενδύουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε δορυφορικά συστήματα και ανέπτυξαν τις εθνικές τους δυνατότητες. Σήμερα η Ελλάδα αποφάσισε να προχωρήσει σε αυτή την επένδυση στο διαστημικό τομέα ισχυροποιώντας και ενισχύοντας την εθνική της κυριαρχία. Ο Γενικός Γραμματέας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων Βασίλης Μαγκλάρας δήλωσε γι’ αυτήν την σημαντική επιτυχία: «Η Ελλάδα έχει στην διάθεσή της έναν πολύ σημαντικό θεσμό, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος. Για πρώτη φορά η χώρα μας χρησιμοποιεί την συμμετοχή της στην ESA προκειμένου να αναπτύξει καινοτόμα δορυφορικά συστήματα που θα αξιοποιηθούν από όλους τους τομείς της Ελληνικής οικονομίας, αλλά και για την εθνική μας άμυνα και ασφάλεια. Όντας σε μια πολύ δύσκολη και ασταθή γειτονιά οφείλουμε να μοχλεύουμε με τον πλέον αποδοτικό τρόπο όλα τα διαθέσιμα θεσμικά μέσα, και κυρίως την συμμετοχή μας στους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, προκειμένου να ενισχύουμε τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας αλλά και την αποτελεσματικότητα της εθνικής μας άμυνας». https://www.in.gr/2019/03/21/tech/diktyo-mikrodoryforon-apokta-ellada-gia-epeigouses-ethnikes-anagkes/ NASA: Ακυρώθηκε ο πρώτος αποκλειστικά γυναίκειος διαστημικός περίπατος. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) τελικά δεν πρόκειται να πραγματοποιήσει στις 29 Μαρτίου τον ιστορικό διαστημικό περίπατο από μια αποκλειστικά γυναικεία ομάδα, τον οποίο είχε προαναγγείλει προ εβδομάδων, καθώς ανακοίνωσε ότι τον ματαιώνει. Ως έναν βασικό λόγο, σχεδόν την τελευταία στιγμή, η NASA προέβαλε την έλλειψη αρκετών κατάλληλων διαστημικών στολών για τις γυναίκες αστροναύτες. Μια αιτία γι’ αυτό φαίνεται πως είναι ότι λόγω της μικροβαρύτητας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, το ανθρώπινο σώμα ψηλώνει απότομα. Η αστροναύτης Αν ΜακΚλέιν έκανε γνωστό μέσω Twitter, νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ότι έχει ήδη ψηλώσει κατά σχεδόν πέντε εκατοστά από τότε που έφθασε στον ΔΣΣ πέρυσι το Δεκέμβριο. Δεν είναι πάντως σαφές γιατί το μέγεθος της διαστημικής στολής προέκυψε ξαφνικά τώρα ως πρόβλημα. Η πρώτη γυναίκα που είχε «περπατήσει» στο διάστημα, ήταν η σοβιετική κοσμοναύτης Σβετλάνα Σαβίτσκαγια πριν περίπου 35 χρόνια, στις 25 Ιουλίου 1984. Δύο Αμερικανίδες αστροναύτες, η Αν ΜακΚλέιν και η Κριστίνα Κοχ, επρόκειτο να κάνουν κάτι ανάλογο στη διάρκεια της αποστολής 59 στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΣΣ) για να εγκαταστήσουν νέες ισχυρές μπαταρίες λιθίου-ιόντων στα ηλιακά πάνελ του Σταθμού. Συνολικά, έχουν πραγματοποιηθεί 213 διαστημικοί περίπατοι έξω από τον ΔΣΣ από το 1998, με στόχο τη συντήρηση του, επισκευές στο εξωτερικό του, δοκιμές νέου εξοπλισμού ή επιστημονικά πειράματα. Περισσότεροι από 500 αστροναύτες έχουν «περπατήσει» στο διάστημα και περίπου μία στους δέκα (το 11%) ήταν γυναίκα. Όμως μέχρι σήμερα οι ομάδες αστροναυτών που αναλαμβάνουν κάτι τέτοιο είναι είτε αποκλειστικά ανδρικές, είτε μικτές και από τα δύο φύλα. Για πρώτη φορά θα γινόταν ένας αποκλειστικά γυναικείος διαστημικός περίπατος, αλλά δεν τελικά δεν θα γίνει. Όταν η ΜακΚλέιν, η οποία βρίσκεται στον ΔΣΣ, συμμετείχε σε ένα διαστημικό περίπατο στις 22 Μαρτίου, μαζί με τον επίσης Αμερικανό Νικ Χέιγκ, έγινε η 13η γυναίκα στη διαστημική ιστορία που έκανε κάτι τέτοιο. Η Κοχ θα γίνει η 14η, καθώς πλέον προγραμματίζεται να κάνει διαστημικό περίπατο, μαζί με τον Χέιγκ, στις 29 Μαρτίου, ενώ η ΜακΚλέιν θα κάνει ένα νέο διαστημικό περίπατο στις 8 Απριλίου μαζί με τον Καναδό αστροναύτη Νταβίντ Σεν-Ζακ. Οι δύο αυτοί περίπατοι θα είναι ο 215ος και ο 216ος στην ιστορία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. https://www.in.gr/2019/03/26/tech/nasa-akyrothike-o-protos-apokleistika-gynaikeios-diastimikos-peripatos/ Έτοιμο για δοκιμές το νέο διαστημόπλοιο του Έλον Μασκ. Η εταιρεία SpaceX του Έλον Μασκ ετοιμάζεται για τις πρώτες δοκιμές του πρωτότυπου μοντέλου της σειράς Starship στις εγκαταστάσεις της στο Τέξας. Οι δοκιμές του απαστράπτοντος διαστημόπλοιου αναμένεται να γίνουν στις αρχές αυτής της εβδομάδας, καθώς έχει παρατηρηθεί έντονη κινητικότητα στις εγκαταστάσεις εν μέσω της έρημου τις τελευταίες μέρες. Αρχικά, οι δοκιμές ήταν προγραμματισμένες για την προηγούμενη εβδομάδα αλλά ακυρώθηκαν λόγω κακοκαιρίας. Oύτε η SpaceX ούτε ο διευθύνων σύμβουλός της Έλον Μασκ έχουν προβεί σε κάποια ανακοίνωση. Πάντως, η Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας έχει αποκλείσει τις πτήσεις στην περιοχή για μεταξύ τις 25 και 27 Μαρτίου, οπότε η πρώτη δοκιμή θα γίνει σύντομα, μιας και το διαστημόπλοιο έχει ήδη μεταφερθεί στο σημείο εκτόξευσης. Βέβαια, το «Starhopper», όπως ονομάζεται ο διαστημόπλοιο, δεν θα πάει πολύ μακριά. «Η SpaceX θα διεξάγει ελέγχους στο σύστημα προσγείωσης και θα ενεργοποιήσουμε τις μηχανές στην πλήρη λειτουργία τους» ανέφερε εκπρόσωπος της εταιρείας την προηγούμενη εβδομάδα.» Και συνεχίζει: «Παρόλο που το πρωτότυπο Starhopper έχει κατασκευαστεί για να κάνει υποτροχιακές πτήσεις, το διαστημόπλοιο θα παραμείνει στο έδαφος κατά τις αρχικές δοκιμές». Το Starhopper φέρει τη νέα τύπου μηχανή Raptor, η οποία είναι δύο φορές πιο δυνατή από τις προηγούμενες μηχανές Merlin της SpaceX. Τελικός στόχος είναι να χρησιμοποιηθεί σε επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη και τον Άρη. https://www.in.gr/2019/03/25/tech/__trashed-1445/ SmartSat: «Έξυπνοι» δορυφόροι που επαναπρογραμματίζονται και αλλάζουν αποστολή. Μία νέα γενιά διαστημικής τεχνολογίας, που επιτρέπει την αλλαγή της αποστολής δορυφόρων σε τροχιά, ανακοίνωσε η Lockheed Martin. Μέχρι τώρα, οι δορυφόροι εκτοξεύονταν με μια συγκεκριμένη αποστολή και δυνατότητες. Αυτό, σύμφωνα με την εταιρεία, αλλάζει με τη νέα αρχιτεκτονική SmartSat, η οποία επιτρέπει την εισαγωγή νέων δυνατοτήτων και νέων αποστολών μέσω λογισμικού, «σαν να προσθέτετε μια εφαρμογή σε ένα smartphone». Όπως σημειώνει η Lockheed Martin, πρόκειται για μια καθοριζόμενη από software (software defined) αρχιτεκτονική δορυφόρων η οποία θα «αυξάνει τις δυνατότητες για φορτία (payloads) σε διάφορους καινοτόμους νανοδορυφόρους που είναι έτοιμοι για εκτόξευση φέτος». «Φανταστείτε έναν νέο τύπο δορυφόρου που λειτουργεί περισσότερο σαν smartphone. Προσθέστε μια εφαρμογή SmartSat στον δορυφόρο σας σε τροχιά, και αλλάξατε την αποστολή» λέει ο Ρικ Άμπροουζ, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Lockheed Martin Space. «Είμαστε οι πρώτοι που αναπτύσσουμε αυτή την καινοτόμα τεχνολογία σε πολλαπλές αποστολές. Το SmartSat θα δώσει στους πελάτες μας άνευ προηγουμένου αντοχή και ευελιξία ως προς τις μεταβαλλόμενες ανάγκες αποστολών και τεχνολογίας, και ξεκλειδώνει ακόμα μεγαλύτερη επεξεργαστική ισχύ στο διάστημα». Η Lockheed Martin ενσωματώνει φέτος τεχνολογία SmartSat σε 10 προγράμματα και άνω, περιλαμβανομένων των νανοδορυφόρων Linus και Pony Express, που θα είναι οι πρώτοι που θα εκτοξευτούν. Πρόκειται για πρωτότυπους δορυφόρους δοκιμών. Δηλαδή, το πρόγραμμα Linus περιλαμβάνει δύο cubesats για δοκιμές τεχνολογίας SmartSat και 3D-printed εξαρτημάτων διαστημοπλοίων, ενώ το Pony Express περιλαμβάνει την κατασκευή πολλαπλών μικρών δορυφόρων που προορίζονται για χαμηλή τροχιά, με σκοπό τη δοκιμή νέων προηγμένων networking τεχνολογιών. Επίσης, στο πλαίσιο του SmartSat δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα της κυβερνοασφάλειας, με τους δορυφόρους να έχουν τη δυνατότητα για ταχύτερα reset, καλύτερες διαγνώσεις προβλημάτων και αλληλοϋποστήριξη όταν χρειάζεται κάτι τέτοιο. Ακόμη, σύμφωνα με τη Lockheed Martin, οι δορυφόροι αυτοί μπορούν να εντοπίζουν καλύτερα κυβερνοαπειλές και να αμύνονται αυτόνομα, με τα αμυντικά τους συστήματα να αναβαθμίζονται τακτικά για την αντιμετώπιση νέων απειλών. Παράλληλα, το SmartSat περιλαμβάνει μια νέα τεχνολογία που επιτρέπει σε έναν υπολογιστή να λειτουργεί σε πολλαπλούς servers εικονικά, για τη μεγιστοποίηση της μνήμης, της onboard επεξεργασίας και του bandwidth δικτύου, αξιοποιώντας multi-core processing, «κάτι νέο στο διάστημα», πάντα σύμφωνα με την εταιρεία. Αυτό επιτρέπει στους δορυφόρους να επεξεργάζονται περισσότερα δεδομένα σε τροχιά, έτσι ώστε να μπορούν να μεταδίδουν στη Γη τις πιο σημαντικές πληροφορίες, εξοικονομώντας κόστη bandwidth και μειώνοντας τον φόρτο στους αναλυτές των επίγειων σταθμών- και μακροπρόθεσμα ανοίγοντας τον δρόμο για data centers στο Διάστημα. Σημειώνεται πως παρεμφερούς φιλοσοφίας πρόγραμμα είναι και ο Eutelsat Quantum. Ένας τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος- «χαμαιλέων» που μπορεί να επαναπρογραμματίζεται μετά την εκτόξευσή του, έτσι ώστε να προσαρμόζεται σε νέα δεδομένα και απαιτήσεις όσον αφορά στην αποστολή του.O δορυφόρος κατασκευάστηκε για τη Eutelsat στη Βρετανία από την Airbus και τη Surrey Satellite Technology (SSTL) στο Πόρτσμαουθ και το Γκίλντφορντ. Η πρωτοτυπία έγκειται στη software-driven φιλοσοφία του, που επιτρέπει αλλαγές στην αποστολή του ενώ βρίσκεται στο διάστημα, όπως τροποποιήσεις στην κάλυψή του, στη συχνότητα που λειτουργεί, στην ισχύ του και στη θέση του σε τροχιά. Όπως υπογραμμίζει ο ΕΟΔ, πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη και πρωτιά, δεδομένης της καθιερωμένης φιλοσοφίας των «παραδοσιακών» τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων με τα φορτία εξοπλισμού για μία και μόνη, συγκεκριμένη χρήση. Ο εν λόγω τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος αναπτύσσεται στο πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ του ΕΟΔ και της Eutelsat. https://www.naftemporiki.gr/story/1456768/smartsat-eksupnoi-doruforoi-pou-epanaprogrammatizontai-kai-allazoun-apostoli ADIFO: Ένας αληθινός «ιπτάμενος δίσκος» Η σύγκριση με τους διάσημους «ιπτάμενους δίσκους» που κυριαρχούν στις αναφορές περί ΑΤΙΑ (τα γνωστά σε όλους UFO) είναι αναπόφευκτη: Το ADIFO (All-DIrectional Flying Object) είναι μια ιπτάμενη μηχανή σχεδιασμένη να «φέρει επανάσταση στην πτήση», σύμφωνα με τον μηχανικό και εφευρέτη Ραζβάν Σαμπιέ, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Ιωσήφ Ταπόσου, ειδικό σε θέματα αεροδυναμικής και επιστήμονα του Εθνικού Ινστιτούρου Αεροδιαστημικής Έρευνας της Ρουμανίας, για την ανάπτυξη του συγκεκριμένου concept. Ένα λειτουργικό πρωτότυπο διαμέτρου 1,2 μέτρων έχει κατασκευαστεί ήδη για σκοπούς δοκιμών. Με πολύ απλά λόγια, το ADIFO είναι ένα δισκοειδές αεροσκάφος, η άτρακτος του οποίου- το σύνολο της επιφάνειάς του- είναι ταυτόχρονα και το φτερό του. Σύμφωνα με το New Atlas, είναι σχεδιασμένο με πρότυπο το πίσω μέρος ενός πτερυγίου δελφινιού, και για την κίνησή του σε χαμηλές ταχύτητες και τους ελιγμούς του βασίζεται σε τέσσερα κεκλεισμένα στροφεία, που του επιτρέπουν να κινείται ως ένα συμβατικό, κατά τα άλλα, quadcopter. Στο πίσω μέρος υπάρχουν δύο τζετ κινητήρες (δύο επιπλέον ηλεκτρικά στροφεία στο πρωτότυπο) που παρέχουν τη δυνατότητα για ταχεία οριζόντια κίνηση, και μπορούν να αλλάζουν κατεύθυνση μεμονωμένα για την επίτευξη μεγαλύτερης ευελιξίας κατά την οριζόντια πτήση. Η τελική «πινελιά» είναι δύο πλευρικά ακροφύσια ώσης, που λειτουργούν σαν τα αντίστοιχα συστήματα που συναντώνται σε διαστημόπλοια. Στην περίπτωση του ADIFO, αυτά επιτρέπουν στο σκάφος να κινείται απότομα πλάγια ενώ πετά οριζοντίως ή να περιστρέφεται με μεγάλη ταχύτητα. Σύμφωνα με τον Σαμπιέ, αυτό του παρέχει δυνατότητες ελιγμών πέρα από οτιδήποτε υπάρχει σήμερα, χωρίς να χρειάζονται φτερά κλπ. Πέραν αυτών, το αεροσκάφος μπορεί να πετά ανάποδα, είτε σε quadcopter mode είτε σε οριζόντια πτήση, ενώ εάν εξοπλιστεί με τους κατάλληλους τζετ κινητήρες θα μπορεί να πετά τόσο σε υποηχητικές όσο και σε υπερηχητικές ταχύτητες. Παράλληλα, ο Σαμπιέ υποστηρίζει ότι ο σχεδιασμός του διασφαλίζει πως δεν θα υπάρχει «sonic boom» όταν το αεροσκάφος πετά γρηγορότερα από τον ήχο. Το πρωτότυπο είναι προφανώς μη επανδρωμένο και τηλεκατευθυνόμενο, ωστόσο οι δημιουργοί του υποστηρίζουν πως θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στις πτήσεις εάν εξελιχθεί σε ένα μονοθέσιο ή πολυθέσιο επανδρωμένο αεροσκάφος με υβριδικό ηλεκτρικό/ αεριωθούμενο σύστημα προώθησης. Προς το παρόν, υπάρχει το πρωτότυπο drone, ενώ στη σχετική ιστοσελίδα – όπου παρουσιάζεται και βίντεο με το πρωτότυπο- αναφέρεται πως εκκρεμεί η ευρεσιτεχνία. https://www.naftemporiki.gr/story/1457900/adifo-enas-alithinos-iptamenos-diskos Soyuz-2.1a-Progress MS-11 Σήμερα, 28 Μαρτίου οι ειδικοί της «Ενέργεια» στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ ολοκλήρωσαν με επιτυχία τις τεχνολογικές λειτουργίες του οχήματος υποδοχής φορτίου (THC) «Πρόοδος MC-11" με το χώρο μεταφοράς. Η προετοιμασία του διαστημικού σκάφους για εκτόξευση στο πλαίσιο του προγράμματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού πραγματοποιείται στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών του κοσμοδρόμιου Baikonur. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των προπαρασκευαστικών εργασιών πριν από το τέλος αυτής της εβδομάδας θα πραγματοποιηθεί η επιθεώρηση του οχήματος, ρολό φέρινγκ, το κεφάλι του χώρου μεταφοράς με TGK «Progress MC-11» στο κτίριο Διαδικασιών και Ελέγχου του εκτοξευτή για τη γενική συνέλευση του πυραύλου «Σογιούζ-2.1α» , τη γενική συνέλευση, τη συνεδρίαση της τεχνικής διοίκησης και την κρατική επιτροπή σχετικά με την ετοιμότητα του διαστημικού πυραύλου και την εγκατάσταση εκτόξευσης για την εκτόξευση. Η εκκίνηση του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-11 με το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a από το κοσμοδρόμιο Baikonur έχει προγραμματιστεί για τις 4 Απριλίου 2019. Σκοπός της πτήσης είναι να παραδώσει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καύσιμο, νερό και άλλα φορτία που είναι απαραίτητα για την περαιτέρω λειτουργία του σταθμού σε επανδρωμένη κατάσταση. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_03-28.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_03-29.html

Κέρκυρα: Το Φορητό Ψηφιακό Πλανητάριο επισκέψιμο για τους κατοίκους του νησιού. Ένα συναρπαστικό ταξίδι στο αχανές διάστημα μέσα από την προβολή ψηφιακών παραστάσεων ημισφαιρικής οθόνης πλήρους θόλου (360ο), θα προσφέρει από 18/3 σε μικρούς και μεγάλους το Φορητό Ψηφιακό Πλανητάριο, που ήρθε στην Κέρκυρα με πρωτοβουλία του δήμου, στο πλαίσιο του των εκδηλώσεων Αστρονομίας. Το Φορητό Ψηφιακό Πλανητάριο, μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα, είναι μία ημιμόνιμη φορητή κατασκευή σταθερού θόλου, με καρέκλες για τους θεατές. Μέσα στο πλανητάριο θα γίνονται ειδικές προβολές, ενώ παράλληλα με το τηλεσκόπιο θα γίνεται η παρατήρηση του Ηλίου κατά τη διάρκεια της ημέρας και του έναστρου ουρανού το βράδυ, εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Το Φορητό Ψηφιακό Πλανητάριο θα εγκαθίσταται κάθε μέρα σε διαφορετικό μέρος στο νησί της Κέρκυρας, για την ευκολότερη πρόσβαση των μαθητών και του κοινού, ολόκληρου του νησιού. Σήμερα 18/3 θα βρίσκεται στο Γυμνάσιο Αχαράβης, στην Βόρεια Κέρκυρα, αύριο θα εγκατασταθεί στον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας στην Τοπική Κοινότητα Αγίου Μάρκου, την Τετάρτη θα εγκατασταθεί στον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας στην Τοπική Κοινότητα Αργυράδων και την Πέμπτη θα εγκατασταθεί στην Πάνω Πλατεία Σπιανάδα της Κέρκυρας. Οι προβολές του θα έχουν θέματα, το «Διεθνή Διαστημικός Σταθμός: Το σκαλοπάτι για τον πλανήτη ‘Αρη», το «Μαγεμένο Ύφαλο – Kaluoka ‘Hina», την «κατάκτηση» των άλλων πλανητών, τον Ήλιο ως «ζωντανό» άστρο, τη γη στο σύμπαν, την αναζήτηση της «σκοτεινής ύλης» και το κλίμα της γης. Οι προβολές θα είναι δωρεάν για όλο το κοινό. https://www.tovima.gr/2019/03/18/science/kerkyra-to-forito-psifiako-planitario-episkepsimo-gia-tous-katoikous-tou-nisiou/

Το διαστημόπλοιο Soyuz MS-12 αγκυροβόλησε στον ISS. Σήμερα, στις 15 Μαρτίου, στις 04:02 ώρα Μόσχας, το μεταφερόμενο όχημα Soyuz MS-12 μεταφέρθηκε με επιτυχία στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το πλήρωμα του πλοίου: ο διοικητής - κοσμοναύτης της Roscosmos Alexei Ovchinin και οι μηχανικοί πτήσης - οι αστροναύτες της NASA Nick Haig και Christina Cook. Το πλήρωμα του διαστημοπλοίου Soyuz MS-12 συναντήθηκε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τον διοικητή της αποστολής ISS-59 - κοσμοναύτη της Roscosmos Oleg Kononenko και τους μηχανικούς πτήσης - ο αστροναύτης KKA David Saint-Jacques και ο αστροναύτης NASA Ann McClain. Σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων, η προσέγγιση του διαστημικού οχήματος προς το ISS προχώρησε σύμφωνα με ένα σύντομο σχέδιο τεσσάρων στροφών. Η επαναπροσαρμογή και η πρόσδεση πραγματοποιήθηκαν σε αυτόματο τρόπο υπό τον έλεγχο ειδικών της GOGU RS ISS στα MCC και στα ρωσικά μέλη του πληρώματος της TPK και του σταθμού. Η εκτόξευση του διαστημικού οχήματος εκτόξευσης Soyuz-FG με το Soyuz MS-12 TPK πραγματοποιήθηκε στις 14 Μαρτίου στις 10:14 μ.μ. από τη θέση 1 της Μόσχας (εκτόξευση Gagarinsky) του κοσμοδρόμου Baikonur. Μετά το διαχωρισμό του διαστημικού οχήματος από το τρίτο στάδιο του οχήματος εκτόξευσης, οι ειδικοί της κύριας επιχειρησιακής ομάδας διαχείρισης του ρωσικού τμήματος του ISS (GOG RS ISS) άρχισαν να ελέγχουν την πτήση του στο κέντρο ελέγχου αποστολής (MCC). Σύμφωνα με τις τηλεμετρικές πληροφορίες, η εκτόξευση του διαστημικού οχήματος στην τροχιά της γης και ο διαχωρισμός από το τρίτο στάδιο του οχήματος εκτόξευσης πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα. Μετά το διαχωρισμό, καταγράφηκε το άνοιγμα όλων των κεραιών και των ηλιακών συλλεκτών. Τα συστήματα και οι μονάδες TPK εργάστηκαν κανονικά. Το Soyuz MS-12 παρέδωσε 126,9 kg διαφόρων φορτίων για τους ρώσους κοσμοναύτες και τους συνεργάτες μας στο ISS. Πρόκειται για τον εξοπλισμό παρακολούθησης ενδιαιτημάτων, τον εξοπλισμό για τη διεξαγωγή πειραμάτων, τον εξοπλισμό υποστήριξης της ζωής και τα προσωπικά αντικείμενα αστροναυτών. Τα καθήκοντα της αποστολής περιλαμβάνουν: διεξαγωγή ερευνητικού προγράμματος, συνεργασία με ρωσικά και αμερικανικά φορτία και επανδρωμένα πλοία, διατήρηση της λειτουργικότητας του σταθμού, εξωπλοϊκές δραστηριότητες στο πλαίσιο προγραμμάτων των ρωσικών και αμερικανικών τμημάτων, διεξαγωγή φωτοβολταϊκών εγγραφών στο πρόγραμμα πτήσεων ISS RS. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αποστολής του ISS-59/60, προγραμματίζονται περισσότερα από 60 πειράματα, συμπεριλαμβανομένων δύο νέων κοινών πειραμάτων: "Adamant" και "s-FLAME" για τη μελέτη των διεργασιών καύσης σε συνθήκες μικροβαρύτητας. Τον Μάιο του τρέχοντος έτους έχει προγραμματιστεί έξοδος στο διάστημα από το ISS RS. Oleg Kononenko και Aleksey Ovchinin υποτίθεται ότι θα καθαρίσει τα παράθυρα των μονάδων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, καθώς και να πραγματοποιήσει μια σειρά από πράξεις στο πρόγραμμα της επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειράματα. Οι κοσμοναύτες μας, ειδικότερα, θα πρέπει να αποσυναρμολογήσουν τους πίνακες "Αντοχής" με δείγματα κατασκευαστικών υλικών, για να αντικαταστήσουν τα εκθέματα. Θα πρέπει επίσης να λάβουν δείγματα ως μέρος του πειράματος "Test" για να μελετήσουν τη δυνατότητα ανάπτυξης μικροδομών των στοιχείων των μονάδων του τμήματος ρωσικού σταθμού υπό την επίδραση των συστατικών της δικής τους εξωτερικής ατμόσφαιρας (CBA) και την παρουσία συνθηκών για τη ζωή της μικροχλωρίδας υπό μόνωση κενού. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-15.html Οι σταθμοί ηλιακής ενέργειας που βασίζονται στο διάστημα θα γίνουν πραγματικότητα; Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οι τεράστιες, διαστημικές ηλιακές εκμεταλλεύσεις θα μπορούσαν να προσφέρουν μια βιώσιμη απάντηση στην παγκόσμια ενεργειακή κρίση. Και τώρα η Κίνα προτίθεται να κατασκευάσει τον πρώτο ηλιακό σταθμό στον κόσμο που θα τοποθετηθεί στην τροχιά της Γης. Δεδομένου ότι ο ήλιος φωτίζεται πάντα στο διάστημα, ένας τροχιακός σταθμός ηλιακής ενέργειας θα μπορούσε να προσφέρει μια ανανεώσιμη πηγή καθαρής ενέργειας που ποτέ δεν θα τρέξει. Ο γνωστός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ισαάκ Ασίμομ ήταν ο πρώτος που συζήτησε τη συλλογή της ηλιακής ενέργειας στο διάστημα και την ασύρματη μετάδοσή της στη γη. Περιέγραψε το σχέδιο αυτό το 1941 στη σύντομη ιστορία του με τίτλο Λόγος. Στη συνέχεια, το 1968, ο Peter Glaser, αμερικανικός μηχανικός αεροδιαστημικής, δημοσίευσε το πρώτο τεχνικό άρθρο σχετικά με την ηλιακή ενέργεια στο διάστημα που ονομάζεται Power From The Sun: Το μέλλον του στο περιοδικό Science. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, υπήρξαν επίσης πολλές συζητήσεις σχετικά με την ηλιακή ενέργεια στο διάστημα από τότε που εφευρέθηκαν τα απαιτούμενα τεχνικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των φωτοβολταϊκών κυψελών, της δορυφορικής τεχνολογίας και της ασύρματης μετάδοσης ισχύος. Ωστόσο, η ιδέα θεωρήθηκε οικονομικά μη ρεαλιστική και η έρευνα τελικά επιβραδύνθηκε. Ο Ali Hajimiri, καθηγητής ηλεκτρολογίας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας και συν-διευθυντής του προγράμματος Space Solar Power του Πανεπιστημίου δήλωσε ότι οι παγκόσμιες ενεργειακές απαιτήσεις πρόκειται μόνο να αυξηθούν ειδικά δεδομένου ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να φτάσει στα 9,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2050, σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών. Έτσι, απαιτούνται μέθοδοι για την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων καθαρής ενέργειας. Ένα σύστημα ηλιακής ενέργειας που θα βασίζεται στο διάστημα θα μπορούσε να προσφέρει αρκετή ενέργεια για όλους, ακόμη και σε μέρη που δεν δέχονται πολύ ηλιακό φως όπως η Βόρεια Ευρώπη και η Ρωσία. Τον Απρίλιο του 2015, μια συμφωνία έρευνας μεταξύ της Northrop Grumman και της Caltech χορήγησε έως και 17,5 εκατομμύρια δολάρια για να προχωρήσει σε καινοτομίες που απαιτούνται για να καταστήσει πραγματική την ηλιακή ενέργεια με βάση το διάστημα. Τρεις καθηγητές της Caltech είναι επικεφαλής του έργου: Hajimiri, Harry Atwater και Sergio Pellegrino. Η Caltech δεν είναι ο μόνος οργανισμός που εργάζεται για την ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας. Οι επιστήμονες από το ερευνητικό ινστιτούτο έρευνας για την πολιτική και στρατιωτική ενσωμάτωση στην Κίνα εργάζονται επίσης για την οικοδόμηση μιας εγκατάστασης που μπορεί να ελέγξει την τεχνική βιωσιμότητα της διαστημικής ηλιακής ενέργειας και σκοπεύουν να εφεύρουν μια τροχιακή φωτοβολταϊκή συστοιχία. Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει το έργο είναι να βρούμε έναν τρόπο να αποκτήσουμε μια σειρά ηλιακών συλλεκτών που είναι αρκετά μεγάλες ώστε να καταστήσουν το έργο λειτουργικό σε τροχιά. Στη δεκαετία του '70 το κόστος αναμενόταν να ανέρχεται σε τρισεκατομμύρια δολάρια, αλλά τώρα εταιρείες όπως η SpaceX και η Blue Origin εργάζονται για να μειώσουν αυτά τα κόστη. Ο John Mankins, πρώην επιστήμονας της NASA, ο οποίος βρισκόταν στην πρώτη γραμμή αυτού του πεδίου τη δεκαετία του 1990, πριν εγκαταλειφθεί, εξήγησε ότι η χρήση δομοστοιχείων για τη μαζική παραγωγή είναι η απάντηση για τον τρόπο μείωσης του κόστους των δορυφόρων ηλιακής ενέργειας. Προς το παρόν, οι λεπτομέρειες των προτεινόμενων σχεδίων της Κίνας δεν είναι ακόμη δημόσιες, αλλά τα περισσότερα σχέδια που περιβάλλουν αυτή την έννοια προέρχονται από την ιδέα ότι η φωτοβολταϊκή συστοιχία αποτελείται από μια ελαφριά, αναπτυσσόμενη δομή που αποτελείται από πολλούς μικρότερους «ηλιακούς δορυφόρους», μαζί εύκολα στο διάστημα και να σχηματίσουν μια πολύ μεγαλύτερη διάταξη, η οποία θα χρησιμοποιηθεί για τη "συγκομιδή του ηλιακού φωτός". Αυτή η μέθοδος θα έκανε πολύ πιο εύκολη τη συναρμολόγηση, τη συντήρηση και την επισκευή. Ο τελικός πίνακας θα τερμάτιζε περίπου 22.000 μίλια πάνω από τη Γη και θα "δέσμευε" την ενέργεια πίσω στην επιφάνεια. Η φωτοβολταϊκή συστοιχία μετατρέπει το ηλιακό φως σε ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο στη συνέχεια μετατρέπεται σε ηλεκτρική ισχύ RF (μικροκύματα) που εκπέμπονται ασύρματα στους δέκτες στο έδαφος. Αυτά θα έρχονταν με τη μορφή μαζικών συρματόσχοινων με μέγεθος μέχρι και τεσσάρων μιλίων που θα μπορούσαν να τοποθετηθούν σε ερήμους ή σε αγροτικές περιοχές ή ακόμα και πάνω από το νερό. Αυτός ο τύπος ηλιακής εγκατάστασης θα μπορούσε να παράγει μια σταθερή ροή 2.000 γιγαβάτ , σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Mankins. Σε σύγκριση, το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό αγρόκτημα στη Γη με έδρα το Ασουάν της νότιας Αιγύπτου παράγει μόνο 1,8 γιγαβάτ ισχύος. Ωστόσο, ο Hajimiri τονίζει ότι οι πυκνότητες ενέργειας δεν θα υπερβαίνουν αυτό που γενικά θα περίμενε κανείς. Δεν θα ξεπεράσει σίγουρα αυτό που παίρνετε από τον ήλιο, δήλωσε. Η ομάδα Caltech έχει δοκιμάσει επιτυχώς την απόδειξη της αντίληψής τους στο έδαφος και τα φωτοβολταϊκά πρωτότυπα τους απέδειξαν ότι θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν και να μεταδώσουν ασύρματα δέκα gigahertz ισχύος, έτσι τώρα θα προχωρήστε στην εκτέλεση κλιμακωτών πειραμάτων στο διάστημα. Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι να μειωθεί η μάζα όσο το δυνατόν περισσότερο χωρίς να διαταραχθεί η αποτελεσματικότητα. Αυτό θα συμβάλει επίσης στη μείωση του κόστους, το οποίο είναι πιθανότατα η σημαντικότερη πρόκληση σε αυτό το σημείο. Ο Mankins κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διαστημική ηλιακή ενέργεια θα μετασχηματίσει το μέλλον της ανθρωπότητας στο διάστημα και θα μπορούσε να προσφέρει νέες πηγές απεριόριστης και βιώσιμης ενέργειας για ολόκληρο τον κόσμο. Ενώ ο Hajimiri δήλωσε ότι ελπίζουμε, θα ξεκινήσουν τις δοκιμές τους στο διάστημα στο επόμενο ετος. https://asgardia.space/en/news/Will-Space-Based-Solar-Power-Become-a-Reality Η Αθήνα διοργανώτρια της Ολυμπιάδας του Διαστήματος το 2022. Το Συμβούλιο της Επιτροπής Διαστημικής Έρευνας (Committee on Space Research-COSPAR) επέλεξε την Αθήνα ως τη διοργανώτρια πόλη του 44ου Παγκόσμιου Επιστημονικού Διαστημικού Συνεδρίου της COSPAR, που θα πραγματοποιηθεί από τις 16 έως τις 24 Ιουλίου 2022. Το διεθνές συνέδριο της COSPAR έχει χαρακτηριστεί άτυπα ως Ολυμπιάδα του Διαστήματος και διοργανώνεται σε διαφορετική ήπειρο κάθε δύο χρόνια. Στο συνέδριο της Αθήνας αναμένεται να συμμετάσχουν 3.000-4.000 καταξιωμένοι διαστημικοί επιστήμονες από πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα όλου του κόσμου, εκπρόσωποι των μεγαλύτερων διεθνών διαστημικών οργανισμών, καθώς και οι μεγαλύτερες εταιρείες προϊόντων διαστημικής τεχνολογίας με τα εκθεσιακά τους περίπτερα. Η ελληνική υποψηφιότητα επικράτησε ανάμεσα στους φακέλους διεκδίκησης της Βαρσοβίας, της Λωζάνης και της Πράγας. Η επιλογή της Αθήνας έγινε από την πρώτη κιόλας ψηφοφορία κατά τη διάρκεια του 42ου Συνεδρίου της COSPAR, στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια των ΗΠΑ, όπου συμμετείχαν περισσότεροι από 3.300 διαστημικοί επιστήμονες από όλον τον κόσμο. Η πρώτη συμμετοχή της Τοπικής Οργανωτικής Επιτροπής Αθήνα-COSPAR 2022, στο Συμβούλιο της COSPAR, ως διοργανώτριας πλέον, θα πραγματοποιηθεί από 18 έως 21 Μαρτίου 2019 στα κεντρικά γραφεία της COSPAR στο Παρίσι. Εκεί θα παρουσιαστούν διεξοδικά όλες οι απαραίτητες προετοιμασίες, ώστε να φιλοξενήσει η Αθήνα το COSPAR 2022, καθώς και το σχέδιο προώθησης της διοργάνωσης στο 43ο Επιστημονικό Συνέδριο της COSPAR στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας τον Αύγουστο του 2020. Η υποψηφιότητα της χώρας μας για το 2022 προετοιμάστηκε από το Γραφείο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας της Ακαδημίας Αθηνών και υποστηρίχθηκε από πολλούς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, το Δήμο Αθηναίων, υπουργεία, σχεδόν το σύνολο των πανεπιστημίων και ερευνητικών ιδρυμάτων της χώρας, καθώς και από έλληνες επιστήμονες της διασποράς, με τη συμμετοχή αρκετών στην Τοπική Οργανωτική Επιτροπή. Η ανάληψη του COSPAR 2022 αποτελεί ευκαιρία να καταδειχθεί διεθνώς ότι η Ελλάδα έχει την υποδομή και το έμψυχο επιστημονικό δυναμικό, ώστε να πρωταγωνιστήσει στη Διαστημική Έρευνα και Τεχνολογία. Η διεθνής Επιτροπή Διαστημικής Έρευνας (COSPAR) ιδρύθηκε το 1958, λίγο μετά την έναρξη της διαστημικής εποχής. Σκοποί της είναι η προαγωγή της διεθνούς διαστημικής έρευνας και τεχνολογίας και η ειρηνική εξερεύνηση του διαστήματος. Αποτελεί βήμα διαλόγου και συνεργασίας παγκοσμίως μακριά από πολιτικές επιδιώξεις, συνεργαζόμενη στενά με τα Ηνωμένα Έθνη και άλλους παγκόσμιους οργανισμούς. Η Ελλάδα είναι κράτος-μέλος της COSPAR σχεδόν από την ίδρυσή της, μέσω της Εθνικής Επιτροπής Διαστημικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών. Πρόεδρος της Τοπικής Οργανωτικής Επιτροπής είναι ο ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής, αντιπρόεδρος ο ακαδημαϊκός Χρήστος Ζερεφός και εκτελεστικός διευθυντής ο Μανώλης Γεωργούλης, ερευνητής στο Κέντρο Ερευνών Αστρονομίας και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών (ΚΕΑΕΜ) της Ακαδημίας Αθηνών. Η Τοπική Οργανωτική Επιτροπή του COSPAR 2022 δημοσιοποίησε και το βίντεο που αποτέλεσε την «αιχμή του δόρατος» της επιτυχημένης ελληνικής υποψηφιότητας και το οποίο συνόδευσε το λεπτομερή φάκελο που συνέταξε η Τοπική Οργανωτική Επιτροπή, σε συνεργασία με την εταιρεία AFEA Travel and Congress Services. Το βίντεο, παραγωγή της εταιρείας White Room, σε συνεργασία με την ΕΡΤ και το Ευγενίδειο Πλανητάριο, είναι διαθέσιμο σε υψηλή ευκρίνεια σε δύο εκδόσεις (πλήρη και σύντομη) στους παρακάτω συνδέσμους: https://www.in.gr/2019/03/16/tech/athina-diorganotria-tis-olympiadas-tou-diastimatos-2022/ «Το Μέλλον στο Διάστημα» στο Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου. Την Τρίτη 19 Μαρτίου 2019, και με αφορμή την εαρινή ισημερία (η οποία πραγματοποιείται μερικές μέρες μετά), το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου προσκαλεί το κοινό στην προβολή της παράστασης «Το Μέλλον στο Διάστημα». Την ημέρα αυτή θα πραγματοποιηθούν δύο παραστάσεις (ώρες 18:30 και 20:00) με ελεύθερη είσοδο. Απαραίτητα είναι τα δελτία εισόδου, η διανομή των οποίων θα πραγματοποιείται από το Ταμείο του Πλανηταρίου από τις 18:00 της ίδιας ημέρας. Κάθε άτομο θα μπορεί να προμηθευτεί έως 2 δελτία εισόδου. Θα διατεθούν 240 δελτία εισόδου για κάθε παράσταση. Η παράσταση προτείνεται για κοινό ηλικίας 10 ετών και άνω. Τις παραστάσεις θα προλογίσει ο Δρ. Μάνος Κιτσώνας, Διευθυντής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου, ο οποίος θα μας ενημερώσει για τις τρέχουσες αποστολές στο Διάστημα. Η παράσταση «Το Μέλλον στο Διάστημα», η οποία αποτελεί παραγωγή του Ιδρύματος Ευγενίδου, μετά από μία ιστορική αναδρομή της προσπάθειας για την «κατάκτηση» της Σελήνης, επιχειρεί να απαντήσει σε ορισμένα συναρπαστικά ερωτήματα, που σχετίζονται με το μέλλον της διαστημικής εξερεύνησης. Θα κατασκευάσουμε ποτέ διαστημικές βάσεις στην Σελήνη και στον Άρη; Πότε θα υλοποιηθεί η πρώτη επανδρωμένη αποστολή προς τον κόκκινο πλανήτη και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει; Θα καταφέρουμε ποτέ να ξεφύγουμε από τα στενά όρια του Ηλιακού μας συστήματος ή μήπως τα διαστρικά ταξίδια θα παραμείνουν σενάριο επιστημονικής φαντασίας για πάντα; Υπενθυμίζουμε ότι οι χώροι του Ιδρύματος Ευγενίδου είναι προσβάσιμοι και φιλικοί σε ανθρώπους με κινητική αναπηρία, οι σκύλοι-οδηγοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι και έχει προβλεφθεί διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα ή/και χειλεανάγνωση. Λίγα λόγια για την παράσταση Το πνεύμα της εξερεύνησης που οδήγησε τους πρώτους μεγάλους εξερευνητές και θαλασσοπόρους στα βάθη της Αφρικής και στους Πόλους του πλανήτη μας, αλλά και τις διαστημοσυσκευές μας στα πέρατα του Ηλιακού συστήματος, παραμένει άσβεστο και αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στην πασίγνωστη «ατάκα» της σειράς επιστημονικής φαντασίας Star Trek: «να εξερευνήσουμε παράξενους νέους κόσμους, να αναζητήσουμε νέα ζωή και νέους πολιτισμούς και με τόλμη να πάμε εκεί που κανείς ως τώρα δεν έχει πάει». Oι διαστημοσυσκευές που στείλαμε στα πέρατα του Ηλιακού μας συστήματος εμπλούτισαν κατά πολύ τις γνώσεις μας για τα ουράνια σώματα που το απαρτίζουν. Προφανώς, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μη επανδρωμένων αποστολών για την εξερεύνηση του Ηλιακού μας συστήματος θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Παράλληλα, όμως, μεγάλες διαστημικές υπηρεσίες, όπως η NASA και ο ESA, αλλά και ο ιδιωτικός τομέας, επεξεργάζονται σχέδια για την επιστροφή του ανθρώπου στην Σελήνη, διερευνώντας παράλληλα και τις δυνατότητες υλοποίησης της πρώτης επανδρωμένης αποστολής προς τον Άρη. Παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το σπουδαίο αυτό εγχείρημα, η πρώτη επανδρωμένη αποστολή της NASA προς τον κόκκινο πλανήτη θα μπορούσε να υλοποιηθεί ακόμη και κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 2030. Ενδεχομένως, μάλιστα, να υλοποιήσουμε στο απώτερο μέλλον επανδρωμένες αποστολές και προς άλλα ουράνια σώματα του Ηλιακού μας συστήματος. Μπορούμε άραγε να ισχυριστούμε το ίδιο και για ανάλογες αποστολές προς άλλα αστρικά συστήματα; Ο Proxima-b, ο πλησιέστερος στην Γη εξωπλανήτης, βρίσκεται σε απόσταση που μόλις υπερβαίνει τα 4 έτη φωτός. Με την υπάρχουσα τεχνολογία, ωστόσο, η επίσκεψή μας σ’ αυτόν είναι απαγορευτική. Πραγματικά, είναι τόσο μικρές οι ταχύτητες των διαστημοσυσκευών μας και τόσο μεγάλες οι διαστημικές αποστάσεις, που ακόμη και μία αποστολή προς το πλησιέστερο σε μας αστρικό σύστημα, θα απαιτούσε δεκάδες χιλιάδες χρόνια, προκειμένου να υλοποιηθεί. Ωστόσο, κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα πού θα μας οδηγήσει αυτή η συναρπαστική περιπέτεια του Διαστήματος στο απώτερο μέλλον, αφού όσο διευρύνονται οι επιστημονικές μας γνώσεις και όσο αναπτύσσεται η τεχνολογία μας, θα ανοίγονται νέοι δρόμοι προς εξερεύνηση. Μπορούμε, λοιπόν, να ονειρευόμαστε ότι μία μέρα θα τα καταφέρουμε, αν και το πιθανότερο είναι ότι τα ευφάνταστα «σενάρια» που έχουν κατά καιρούς προταθεί για την υλοποίηση επανδρωμένων διαστρικών αποστολών θα παραμένουν στο πεδίο της επιστημονικής φαντασίας για αρκετές ακόμη χιλιετίες. Ποιος, ωστόσο, μπορεί να πει με βεβαιότητα τι είδους προκλήσεις θα υπερνικήσει στο μέλλον η ανθρώπινη ευφυΐα και εφευρετικότητα; Το σαγηνευτικό τραγούδι των Σειρήνων του Διαστήματος που μας καλεί «να εξερευνήσουμε παράξενους νέους κόσμους και να πάμε εκεί που κανείς ως τώρα δεν έχει πάει» θα ηχεί στ’ αυτιά μας για πάντα. https://www.in.gr/2019/03/18/tech/mellon-sto-diastima-sto-planitario-tou-idrymatos-eygenidou/

Τα πληρώματα TPK "Soyuz MS-12" διενήργησαν έλεγχο του πλοίου. Μετά την εισαγωγική ενημέρωση, τα μέλη του κύριου και του εφεδρικού πληρώματος πήραν τις θέσεις τους στο πλοίο, εξοικειώθηκαν με την τοποθέτηση του ωφέλιμου φορτίου και του εξοπλισμού στο όχημα οδήγησης και στο εσωτερικό τμήμα, δοκιμάζοντας την απόδοση διαφόρων συστημάτων, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος επικοινωνίας, σε δοκιμαστικό τρόπο.Μετά τον έλεγχο του πλοίου, τα πληρώματα πήγαν στο κατάστημα συναρμολόγησης του καταστήματος Progress RCC για να επιθεωρήσουν το όχημα εκτόξευσης Soyuz-FG, το οποίο στις 14 Μαρτίου 2019 θα εκτοξεύσει το πλοίο μεταφοράς Soyuz MS-12 στο διάστημα. Στη συνέχεια, σύμφωνα με την προπαρασκευαστική παράδοση, τα πληρώματα επισκέφτηκαν το μουσείο του κοσμοδρόμου Baikonur, άφησαν τα αυτογραφικά τους εκεί, και στη συνέχεια επισκέφθηκαν τα σπίτια όπου ο Yu.A. Gagarin and S.P. Korolev. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-11.html Soyuz-FG-Soyuz MS-12 (TPC) Το όχημα εκτόξευσης Soyuz-FG με το μεταφορικό όχημα Soyuz MS-12 (TPC) μεσαίας κατηγορίας εγκαθίσταται στη δομή εκτόξευσης της θέσης αριθ. 1 (Gagarinsky Start) της θέσης εκτόξευσης του Baikonur.Η εκτόξευση του Soyuz MS-12 TPK με το πλήρωμα της επόμενης μεγάλης αποστολής στο ISS προγραμματίζεται για τις 14 Μαρτίου 2019. Το κύριο πλήρωμα του ISS-59/60 περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη της Roskosmos Alexei Ovchinin και τους αστροναύτες της NASA Nick Haig και Christina Cook. Το υπόθεμά τους είναι ο κοσμοναυτής της Roskosmos Alexander Skvortsov, ο αστροναύτης ESA Luka Parmitano και ο αστροναύτης της NASA Andrew Morgan. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-11_1.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-12.html ΕΟΔ: Πρωτοβουλία για πυραύλους και υπηρεσίες «μικροεκτοξεύσεων» στο διάστημα. Καθώς η αγορά εκτοξεύσεων μικρών δορυφόρων σε τροχιά σημειώνει ταχεία ανάπτυξη, αυξάνοντας τη ζήτηση για νέους τρόπους πρόσβασης στο διάστημα, μελέτες με τη στήριξη του ΕΟΔ (Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος-ESA) σχετικά με νέες υπηρεσίες μικροεκτοξεύσεων (microlauncher) υποδεικνύουν την ανάδυση νέων επιχειρηματικών ευκαιριών. Ως εκ τούτου, ο ΕΟΔ επιδιώκει την ενίσχυση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας μέσω της ανάπτυξης ενός ανταγωνιστικού ευρωπαϊκού αεροδιαστημικού τομέα με αυξημένη συμμετοχή της βιομηχανίας στην ανάπτυξη μέσων εκτόξευσης. Σε αυτό το πλαίσιο, το πρόγραμμα FLPP (Future Launchers Preparatory Programme) χρηματοδότησε πέντε προτάσεις του βιομηχανικού τομέα για έναν «οικονομικά βιώσιμο, εμπορικά αυτάρκη μικροεκτοξευτή, χωρίς δημόσια χρηματοδότηση». Ένας τέτοιος πύραυλος-microlauncher θα μπορεί να θέτει σε τροχιά μικρούς δορυφόρους μέχρι και 350 κιλών, εκτοξευόμενος από το έδαφος ή από εναέριες πλατφόρμες. Οι εταιρείες παρουσίασαν τα αποτελέσματά τους σε διοργάνωση του ΕΟΔ στο Παρίσι. Αναλυτικότερα, η PLD Space παρουσίασε μια πρόταση βασισμένη στον πύραυλο Miura, οι Deimos και Orbex παρουσίασαν το AζμL, μια υπηρεσία από τις Αζόρες που χρησιμοποιεί τον Orbex Prime, και η Avio πρότεινε μια υπηρεσία με τους Vega και Vega-C. Η MT Aerospace παρουσίασε τα αποτελέσματα μιας ανάλυσης με διαφορετικά concepts και σημεία εκτόξευσης, ενώ η πρόταση της Ariane Group ήταν το οικοσύστημα Q@TS (Quick @ccess To Space), που περιλαμβάνει ένα όχημα εκτόξευσης βασισμένο στο σύστημα υβριδικής προώθησης της Nammo. Στο πλαίσιο της Space19+ τον Νοέμβριο, ο ΕΟΔ θα προτείνει ένα πρόγραμμα για τη στήριξη εμπορικά βιώσιμων ιδεών της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, για τη δραστηριοποίηση στον κλάδο των μεταφορών στο διάστημα. Το πρόγραμμα αυτό θα υποστηρίζει προτάσεις για ιδιωτικές υπηρεσίες εκτοξεύσεων, με αρχική έμφαση σε αυτές που έχουν να κάνουν με microlaunchers. Εάν οι πρωτοβουλίες αυτές πάνε καλά, αναμένεται να ακολουθήσουν και πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση ανάπτυξης και δημιουργίας διαστημικών διαστημοδρομίων. https://www.naftemporiki.gr/story/1452944/eod-protoboulia-gia-puraulous-kai-upiresies-mikroektokseuseon-sto-diastima Η NASA επιστρέφει στο μέλλον με πυρηνικούς πυραύλους. Οι ΗΠΑ ανέπτυξαν και δοκιμασαν δύο τύπους πυρηνικών πυραύλων στη δεκαετία του 1960, Σήμερα, ένας από τους δύο πυρηνικούς πυραύλους έτρεξε σε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα με υδρογόνο ή ακόμα και νερό για τη μάζα αντίδρασης που θερμαίνεται και στη συνέχεια εκτοξεύεται από θάλαμο ωθήσεως ως ταχέως κινούμενο αέριο. Σε σύγκριση, οι σημερινές χημικές ρουκέτες χρησιμοποιούν μια ελεγχόμενη χημική έκρηξη για την παραγωγή θερμού αερίου. Πίσω στη δεκαετία του '60, αυτό το είδος πυρηνικών πυραύλων, γνωστό και ως "πυρηνικοί θερμικοί πυραύλοι", δοκιμάστηκε στα πλαίσια των έργων Rover και NERVA. Το πρόβλημα με τους περισσότερους πυραυλοκινητήρες είναι ότι μπορούν είτε να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές αλλά και να μην έχουν μεγάλη ώθηση, όπως ιόντα, ή να έχουν ισχυρή ώθηση αλλά μικρή απόδοση, όπως στις χημικές ρουκέτες. Ωστόσο, ένας πυρηνικός πυραύλος θα επέτρεπε την υψηλή απόδοση και την υψηλή ώθηση. Στην πραγματικότητα, οι πυρηνικές θερμικές ρουκέτες είναι περίπου διπλάσιες από τις καλύτερες χημικές ρουκέτες στην αγορά σήμερα. Αν κάποιος χρησιμοποίησε πυρηνικό πυραύλων NERVA για να ταξιδέψει στον Άρη, θα έφτανε εκεί μέσα σε μόλις τέσσερις μήνες. Αυτό θα σήμαινε επίσης ότι οι αστροναύτες στο πλοίο θα εκτίθενται σε λιγότερη ακτινοβολία λόγω της μειωσης του ταξιδιού. Εκτός αυτού, οι υψηλές ωθήσεις και οι ρουκέτες υψηλής απόδοσης θα επέτρεπαν την πολύ βαθύτερη εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος. Θα μπορούσαν να έχουν τη δυνατότητα να παίρνουν αλμυρό πάγο για χρήση ως καύσιμο για να ταξιδέψουν πίσω στο σπίτι. Αργότερα, η NASA εξέφρασε το ενδιαφέρον της για τη χρήση πυρηνικών πυραύλων και πάλι, έχοντας συνάψει σύμβαση ανάπτυξης ύψους 19 εκατομμυρίων δολαρίων το 2017. Ο προϋπολογισμός του 2019 αφιέρωσε 100 εκατομμύρια δολάρια για την πυρηνική θερμική έρευνα, η οποία θα καταλήξει σε μια εκτόξευση το 2024. Όπως εξήγησε ο Mark Whittington στο The Hill, η τεχνολογία πυρηνικής πρόωσης θα επεκτείνει τον ανθρώπινο πολιτισμό σε όλο το ηλιακό σύστημα. Το άλλο έργο της δεκαετίας του 1960, που αναπτύχθηκε με τη συμμετοχή του φυσικού Freeman Dyson και του σχεδιαστή πυρηνικών όπλων Ted Taylor, δεν θα μπορούσε να φτάσει σε ένα κλάσμα της ταχύτητας του φωτός, περισσότερο από αρκετά γρήγορο για να πάει οπουδήποτε, το Orion (όχι το space capsule του Lockheed) στο ηλιακό σύστημα σε εύλογο χρονικό διάστημα. Το Ωρίωνα ήταν ένα διαστημικό σκάφος που τροφοδοτείται από μικρές πυρηνικές εκρήξεις. Τα εξειδικευμένα βομβίδες θα έπεφταν κάτω από μια μεγάλη πλάκα ώθησης, πιέζοντας το διαστημόπλοιο (σκληρά!) Προς την αντίθετη κατεύθυνση. Παρόλο που ο Ορίον δεν πέταξε ποτέ, τώρα μπορεί να είναι η ώρα να το δοκιμάσουμε τελικά. Ωστόσο, ορισμένοι ισχυρίζονται ότι τα πυρηνικά εκρηκτικά έρχονται σε αντίθεση με τη διάταξη της Συνθήκης για το Διάστημα, η οποία απαγορεύει τα πυρηνικά όπλα ή άλλα είδη μαζικής καταστροφής όπλων από την τροχιά. Ωστόσο, τα πυρηνικά εκρηκτικά δεν είναι ακριβώς ατομικά όπλα. Η Συνθήκη Απαγόρευσης Απαγόρευσης των Δοκιμών απαγορεύει πυρηνικές εκρήξεις στο διάστημα, αλλά όταν πρόκειται για τις μεγάλες δυνάμεις στο διάστημα, μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία αποτελούν μέρος της. Η Γαλλία και η Κίνα δεν είναι. Επιπλέον, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η συνθήκη αυτή δεν απαγορεύει αποτελεσματικά τις πυρηνικές εκρήξεις που χρησιμοποιούνται για την πρόωση του χώρου. Επιπλέον, ο ιδρυτής του Αμαζονίου και του Blue OriginJeff Bezos έγραψε ότι όσοι ονειρεύονται να επισκεφτούν το διάστημα, βλέποντας τους δακτυλίους του Κρόνου κοντά και προσωπικά χωρίς τη χρήση τηλεσκοπιων, πρέπει να διαβάσει το «Project Orion» για να συμβεί αυτό. https://asgardia.space/en/news/Will-NASA-Use-Nuclear-Rockets-for-Deep-Space-Exploration

Το Διαστημόπλοιο Soyuz MS-12 γεμάτο με εξαρτήματα καυσίμου και συμπιεσμένα αέρια. Στο κοσμοδρόμιο της Baikonur, οι ειδικοί της RSC Energia ολοκλήρωσαν τις εργασίες για να ανεφοδιαστούν με καύσιμα το μεταφερόμενο διαστημόπλοιο μεταφοράς Soyuz MS-12 με εξαρτήματα καυσίμου και συμπιεσμένα αέρια. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα προετοιμασίας για την εκτόξευση το πλοίο θα αγκυροβοληθεί με το οχήμα εκτόξευσης. Οι ειδικοί της εταιρείας Energia ολοκλήρωσαν μια σειρά από τεχνολογικές λειτουργίες για την σύνδεση του διαστημικού οχήματος Soyuz MS-12 με το διαμέρισμα μεταφοράς του οχήματος εκτόξευσης. Επιπρόσθετα, πραγματοποιήθηκαν τεχνολογικές λειτουργίες για την πτύχωση της κεφαλής εκτόξευσης του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-FG. Η εκτόξευση του Soyuz MS-12 TPK με το πλήρωμα της επόμενης μακράς αποστολής στο ISS προγραμματίζεται για τις 14 Μαρτίου 2019 από την τοποθεσία Νο. 1 (Gagarinsky Start) του κοσμοδρόμου Baikonur. Το κύριο πλήρωμα του ISS-59/60 περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη Roskosmos Alexei Ovchinin και τους αστροναύτες της NASA Nick Haig και Christina Cook. Το υπόθεμά τους είναι ο κοσμοναυτής Roskosmos Alexander Skvortsov, ο αστροναύτης ESA Luka Parmitano και ο αστροναύτης της NASA Andrew Morgan. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-02.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-04.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-06.html Έφθασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό η κάψουλα Dragon της αμερικανικής διαστημικής εταιρείας SpaceX Ένας πύραυλος Falcon 9 έστειλε στο διάστημα το σκάφος Crew Dragon της εταιρείας Space X, στη θεωρούμενη -τουλάχιστον από τους Αμερικανούς- ιστορική πρώτη του δοκιμαστική πτήση. Το Crew Dragon, που προορίζεται να μεταφέρει αμερικανούς αστροναύτες, ήταν αυτήν τη φορά «επανδρωμένο» με μια μεγάλου μεγέθους κούκλα με διαστημική στολή, τη «Ρίπλεϊ». Η «Ρίπλεϊ» -παραπομπή στην πρωταγωνίστρια Έλεν Ρίπλεϊ των διάσημων ταινιών «Alien», την οποία είχε υποδυθεί η ηθοποιός Σιγκούρνεϊ Γουίβερ- έρχεται να προστεθεί στον «Αστράνθρωπο», ο οποίος το 2018 στάλθηκε στο διάστημα με τον πύραυλο Falcon Heavy μαζί ένα σπορ αυτοκίνητο της Tesla, της άλλης εταιρείας του δισεκατομμυριούχου Ίλον Μασκ. Η «Ρίπλεϊ» θα είναι ζωσμένη με αισθητήρες, για να καταγραφούν οι δυνάμεις που θα ασκηθούν πάνω στο μελλοντικό ανθρώπινο πλήρωμα. Η εκτόξευση τής ύψους σχεδόν πέντε μέτρων διαστημικής κάψουλας Crew Dragon έγινε από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα το πρωί του Σαββάτου (λίγο πριν από τις 10:00 π.μ. ώρα Ελλάδας), μεταφέροντας εφόδια και εξοπλισμό βάρους 180 κιλών με προορισμό το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΣΣ), όπου θα φθάσει το μεσημέρι της Κυριακής και θα παραμείνει εκεί επί πέντε μέρες. Μετά θα επιστρέψει στη Γη και θα πέσει με αλεξίπτωτο στον Ατλαντικό ωκεανό, στα ανοιχτά της Φλόριντα. Αν κάτι δεν πάει καλά και το Crew Dragon συγκρουστεί με τον ΔΣΣ, οι τρεις αστροναύτες που σήμερα ζουν σε αυτόν θα πρέπει να διαφύγουν με μια ρωσική κάψουλα Σογιούζ, που βρίσκεται «παρκαρισμένη» στο διαστημικό σταθμό. Με τη βοήθεια του Crew Dragon, η NASA φιλοδοξεί να ξεκινήσει ξανά μέσα στο 2019 το πρόγραμμα των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων με δικά της μέσα, χωρίς να εξαρτάται πια από τους ρωσικούς πυραύλους Σογιούζ, κάτι που κατέστη αναγκαίο όταν -ύστερα από ένα πρόγραμμα 30 ετών- αποσύρθηκε και το τελευταίο αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο «Ατλαντίς», το 2011. Από τότε δεν έχει εκτοξευτεί ξανά Αμερικανός από το έδαφος των ΗΠΑ. Για κάθε μεταφορά αστροναύτη της στο ΔΣΣ, η NASA καταβάλλει στη Ρωσία περίπου 82 εκατ. δολάρια για ένα ταξίδι μετ’ επιστροφής. Η NASA έχει συνάψει από το 2014 συμφωνίες ύψους 6,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τη Space X και την Boeing, για να αναπτύξουν δύο ανταγωνιστικές διαστημικές επανδρωμένες κάψουλες, το Crew Dragon η πρώτη και το Starliner η δεύτερη. Το Starliner θα δοκιμαστεί πρώτη φορά μάλλον τον Απρίλιο σε μια αποστολή στο ΔΣΣ παρόμοια με αυτήν του σκάφους της Space X (θα χρησιμοποιηθεί ο πύραυλος Atlas V της Boeing). Οι πύραυλοι Falcon 9 της Space X έχουν μέχρι σήμερα εφοδιάσει 15 φορές το ΔΣΣ μέσα στην τελευταία επταετία, αλλά όλα τα ταξίδια ήταν μη επανδρωμένα ως τώρα. Το επανδρωμένο Crew Dragon βασίζεται στο μη επανδρωμένο σκάφος Dragon της Space X, με τις κατάλληλες μετατροπές για να υποστηρίξουν τους αστροναύτες. Παραμένει πάντως αμφίβολο κατά πόσον όντως θα καταστεί εφικτό αμερικανοί αστροναύτες να πετάξουν φέτος με σκάφος της Space X ή της Boeing. Με βάση τον προγραμματισμό πάντως, αν η πρώτη πτήση του Crew Dragon εκτελεστεί άψογα, τότε δύο αμερικανοί αστροναύτες θα ταξιδέψουν με αυτήν έως το τέλος του έτους. https://www.in.gr/2019/03/03/tech/ektokseytike-skafos-crew-dragon-tis-space-x-mazi-tin-koukla-riplei/ Το πλήρωμα του ISS εισέρχεται στο SpaceX Crew Dragon Η αστροναύτης της NASA Anne McClain, ο David Saint-Jacques του διαστημικού οργανισμού του Καναδά και ο διοικητής της Expedition 58, ο Oleg Kononenko της Roscosmos, άνοιξαν την καταπακτή μεταξύ του πληρώματος Dragon και του ISS και μπήκαν στο καψάκιο Crew Dragon, το οποίο καταγράφηκε στο βίντεο "Welcome to the Dragon Crew , Δήλωσε ο McClain, ο οποίος κρατούσε τον Ripley, το δοκιμαστικό ομοίωμα που στάλθηκε επί του σκάφους της αποτυχημένης δοκιμαστικής αποστολής Demo-1. "Καλωσόρισες στη νέα εποχή στην διαστημική πτήση." Το πλήρωμα της αποστολής 58 εισήλθε στο πλήρωμα Dragon μετά τη διενέργεια των ελέγχων διαρροής και συμπίεσης, φορώντας προστατευτικό εργαλείο για να αποφευχθεί η αναπνοή σωματιδίων που μπορεί να έχουν δημιουργηθει κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης. - το νέο διαστημικό σκάφος στον διαστημικό σταθμό, μια νέα νέα προσθήκη στο εργαλείο των εργαλείων, όπως οι άνθρωποι πρέπει να εξερευνήσουμε περισσότερο το διάστημα ", δήλωσε ο Saint-Jacques. Το πλήρωμα Dragon αγκυροβολήθηκε στις 5.51 π.μ. στις 3 Μαρτίου στην ενότητα Harmony το ISS σε αυτό που αποτελούσε την πρώτη αυτόνομη αποβίβαση ενός αμερικανικού διαστημικού οχήματος. Η διαδικασία προσάρτησης του πληρώματος Dragon είναι διαφορετική από τον φορέα φορτίου Dragon, ο οποίος χρησιμοποιεί το ρομποτικό βραχίονα της ISS για να τραβηχτεί στη θέση του. Το Crew Dragon βασίζεται σε αυτόματο λογισμικό ελέγχου για να συνδεθεί με την κατάλληλη μονάδα στο εξωτερικό του σταθμού τροχιάς. Για να δοκιμάσει τη νέα λειτουργία σύνδεσης, ο έλεγχος της αποστολής έφτασε στα 150 μέτρα μακριά και έπειτα αποχώρησε στα 180 μέτρα και έπειτα έστειλε την τελική εντολή στην αποβάθρα. Μετά την αναβίβαση πάνω στο πυραύλο Falcon 9 και την είσοδο στην τροχιά, το διαστημικό σκάφος ανέβασε την πορεία προς το ISS, ολοκληρώνοντας κάθε τμήμα των δοκιμών μέχρι τώρα και ανοίγοντας το δρόμο για τις ΗΠΑ να στείλουν αστροναύτες στο διάστημα από αμερικανικό έδαφος. Εκτός από τον Ripley, το Crew Dragon μετέφερε επίσης 181 χιλιόγραμμα αποστολής και εξοπλισμού. Για τις επόμενες πέντε ημέρες, η κάψουλα θα παραμείνει στη θέση της και στις 8 Μαρτίου θα επιστρέψει στη Γη, αναπτύσσοντας τέσσερα αλεξίπτωτα για προσγείωση στον Ατλαντικό Ωκεανό . Μέσα σε μια ώρα από την εκτόξευση, το SpaceX θα βγάλει το διαστημικό σκάφος από το νερό χρησιμοποιώντας ένα νέο σκάφος ανάκτησης. https://asgardia.space/en/news/ISS-Crew-Enters-SpaceX-Crew-Dragon Το Dragon θα εγκαταλείψει το ISS την Παρασκευή. Τα πράγματα επανέρχονται στο φυσιολογικό για την Expedition 58 σήμερα, καθώς ο SpaceX Crew Dragon, ο οποίος έχει αγκυροβοληθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από το περασμένο Σαββατοκύριακο, προετοιμάζεται να αναχωρήσει την Παρασκευή Ο αστροναύτης της NASA Anne McClain και ο David Saint-Jacques του Οργανισμού Διαστήματος του Καναδά συζήτησαν τις ενέργειες του Crew Dragon και τις εντυπώσεις τους με τον έλεγχο αποστολής. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο McClain συζήτησε επίσης την αλλαγή μεγέθους των κοστουμιών των ΗΠΑ για τις επερχόμενες διαστημικές οδοιπορικές διαδρομές και την εργασία τους σε συστήματα υποστήριξης της ζωής, ενώ ο Saint-Jacques μίλησε για τη συλλογή δειγμάτων για μικροβιακή ανάλυση. Ο διοικητής ISS, Oleg Kononenko του Roscosmos, εργάστηκε στα πειράματα ολοκληρωμένης καύσης καύσης, καθώς και στο πείραμα Plasma Krystall-4. Στις 2:31 π.μ. την Παρασκευή, το πλήρωμα Dragon θα αποκολληθεί. Η εκτόξευση στον Ατλαντικό Ωκεανό είναι προγραμματισμένη για περίπου τις 8:45 π.μ. EST. Όλες οι δραστηριότητες θα μεταδοθούν ζωντανά από το NASA TV. Το πλήρωμα εξάσκησης 59 - ο διοικητής Alexey Ovchinin και τα μέλη του πληρώματος Nick Hague και Christina Koch τελούν υπό τελική εκπαίδευση, εν αναμονή της εκτόξευσης τους στις 14 Μαρτίου στο διαστημικό σταθμό. https://asgardia.space/en/news/Crew-Dragon-to-Leave-ISS-on-Friday Ιστορικό: Η NASA στέλνει γυναικεία αποστολή στο Διάστημα μετά από 35 χρόνια. Η κοσμοναύτισσα Βαλεντίνα Τερέσκοβα ήταν η πρώτη γυναίκα που πήγε στο διάστημα, πριν από 55 χρόνια. Την ακολούθησε, σχεδόν είκοσι χρόνια αργότερα, η Σβετλάνα Σαβίτσκαγια, η πρώτη γυναίκα που έκανε διαστημικό περίπατο, σε άλλη αποστολή, δυο χρόνια μετά. Σχεδόν 35 χρόνια έπειτα από τη δεύτερη αποστολή της Σαβίτσκαγια, ο πρώτος περίπατος στο διάστημα που θα κάνουν μόνο γυναίκες προγραμματίζεται να γίνει την 29η Μαρτίου, ανακοίνωσε χθες Τετάρτη η NASA, η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος. Η υπηρεσία διαβεβαίωσε πως είναι απλώς σύμπτωση το γεγονός ότι η ημερομηνία συμπίπτει με την τελευταία εβδομάδα του Μήνα Ιστορίας των Γυναικών, μιας σειράς εκδηλώσεων κάθε χρόνο στις ΗΠΑ για να εορτάζεται η συμβολή των γυναικών σε ιστορικά γεγονότα και στην κοινωνία. Οι αστροναύτισσες Κριστίνα Κόουκ και Αν Μακλέιν θα βγουν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), στο πλαίσιο της Αποστολής 59. Θα αντικαταστήσουν μπαταρίες που είχαν τοποθετηθεί το περασμένο καλοκαίρι. Θα έχουν υποστήριξη, στο κέντρο ελέγχου αποστολής στο Τέξας, από τη διευθύντρια πτήσεων Μέρι Λόρενς και την Κρίστεν Φάτσιολ, της καναδικής διαστημικής υπηρεσίας. «Δεν μπορώ να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου!», ανέφερε μέσω Twitter η Φάτσιολ. Η Αν Μακλέιν βρίσκεται ήδη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κι αναρτά συχνά στον λογαριασμό της στο Twitter φωτογραφίες. Στον ΔΔΣ έχουν γίνει 213 διαστημικοί περίπατοι από το 1998, κυρίως για συντήρηση, επισκευές, δοκιμές νέου εξοπλισμού ή επιστημονικά πειράματα, κατά τη NASA. Το ποσοστό των γυναικών μεταξύ των 500 προσώπων που έχουν πάει στο διάστημα δεν ξεπερνά το 11%. Οι ομάδες που έκαναν διαστημικούς περιπάτους ως τώρα αποτελούνταν μόνο από άνδρες, ή από άνδρες και γυναίκες. Τα σχεδόν 60 χρόνια των διαστημικών αποστολών του ανθρώπου, μόλις τέσσερις φορές οι ομάδες συμπεριλάμβαναν δύο γυναίκες εκπαιδευμένες για εξόδους στο διάστημα. Τόσο η Μακλέιν όσο και η Κόουκ είναι μέλη της τάξης του 2013 στη NASA, το 50% των μελών της οποίας ήταν γυναίκες. Η Μακλέιν βρίσκεται ήδη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κι αναρτά συχνά στον λογαριασμό της στο Twitter φωτογραφίες με μια λούτρινη Γη, που αναπαράγονται συχνά από χιλιάδες χρήστες του ιστότοπου κοινωνικής δικτύωσης αυτού. Η Κόουκ αναμένεται να αναχωρήσει τη 14η Μαρτίου, για την πρώτη της πτήση στο διάστημα Η NASA υπολογίζει ότι ο διαστημικός περίπατος που θα κάνουν οι δύο αστροναύτισσες θα διαρκέσει περίπου επτά ώρες. Θα πρόκειται για τον δεύτερο από τους τρεις προγραμματισμένους διαστημικούς περιπάτους της Αποστολής 59. Για τη Στέφανι Σίρχολτς, στέλεχος της διεύθυνσης δημοσίων σχέσεων της NASA, αν και ο πρώτος διαστημικός περίπατος που θα κάνουν μόνο γυναίκες θεωρείται ορόσημο για τις περισσότερες γυναίκες που υπηρετούν σ' αυτήν, το κύριο είναι να μην είναι ο τελευταίος. Υπενθύμισε ότι ο πρώτος μαύρος επικεφαλής της NASA, ο Τσαρλς Μπόλντεν, είχε πει το 2016 πως «το να είναι ο πρώτος αφροαμερικανός διευθυντής είναι ωραίο και καλό, αλλά αυτό που θέλει να εξασφαλίσει είναι πως δεν θα είναι ο τελευταίος». https://www.iefimerida.gr/news/483609/istoriko-i-nasa-stelnei-gynaikeia-apostoli-sto-diastima-meta-apo-35-hronia-eikones Space Fence-Σύστημα με τον οποίο η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εντοπίζει και παρακολουθεί αντικείμενα στο διάστημα. Στις κατασκευές των Νήσων Μάρσαλ βρίσκεται το Space Fence, ένα σύστημα που έχει σχεδιαστεί για να βελτιώνει τον τρόπο με τον οποίο η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εντοπίζει και παρακολουθεί αντικείμενα στο διάστημα. Με κόστος 1,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το νέο σύστημα ραντάρ θα κάνει 1 εκατομμύριο παρατηρήσεις ανά ημέρα. Η κρίσιμη μελέτη σχεδίασης έχει ολοκληρωθεί και η Πολεμική Αεροπορία μαζί με τον Lockheed Martin εργάζονται επί του παρόντος στην τεχνολογία που θα φέρει το σύστημα σε απευθείας σύνδεση. Σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν ραντάρ με γειωμένο S-band νιτρίδιο του Gallium (GaN) για να ανιχνεύσουν, να εντοπίσουν και να μετρήσουν με ακρίβεια τα διαστημικά αντικείμενα με έναν άκαμπτο τρόπο, κυρίως σε τροχιά χαμηλής γης. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σήμερα, καθώς πάνω από 20.000 αντικείμενα σήμερα περιστρέφονται γύρω από τη Γη - περίπου 1.500 δορυφόροι εργασίας και συντρίμμια που περιλαμβάνει τμήματα αχρηστευμένων διαστημικών σκαφών, χρησιμοποιούμενες ενισχυτές και πολλά άλλα. Ο φράκτης χώρου αναμένεται να βρει μέχρι και 10 φορές περισσότερα αντικείμενα. Τα ραντάρ φράχτη χώρου θα επιτρέψουν την ανίχνευση πολύ μικρότερων δορυφόρων και συντριμμιών από τα τρέχοντα συστήματα. Η επικαιρότητα με την οποία ανιχνεύονται τα διαστημικά συντρίμματα αναμένεται επίσης να βελτιωθεί, ενδεχομένως αποτρέποντας απειλές για τους δορυφόρους GPS και τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η ανάγκη παρακολούθησης κατέστη εμφανής μετά τη σύγκρουση του Φεβρουαρίου 2009 ενός αμερικανικού δορυφόρου επικοινωνίας Iridium 33 με ενα ρωσικο δορυφόρο επικοινωνία Cosmos 2251 . Το προηγούμενο σύστημα Space Fence, το Σύστημα Επιτήρησης Αεροπορικής Δύναμης, διακόπηκε το 2013 λόγω ομοσπονδιακών περικοπών του προϋπολογισμού. Το 2014, η Lockheed Martin ανέθεσε στη General Dynamics σύμβαση για τις δομές εδάφους και η Πολεμική Αεροπορία δημιούργησε το πρωτεύον σύστημα φράχτη Space. Το Space Fence έχει προγραμματιστεί να τεθεί σε λειτουργία αργότερα αυτό το έτος. https://asgardia.space/en/news/Can-the-Space-Fence-Protect-Us-from-Space-Collisions Εξορύξεις στο Διάστημα σχεδιάζουν από κοινού Ρωσία και Λουξεμβούργο. Συνεργασία με στόχο τις εξορύξεις μεταλλευμάτων στο διάστημα σχεδιάζουν από κοινού Ρωσία και Λουξεμβούργο. Η Ρωσία, μεγάλος παραγωγός φυσικών πρώτων υλών, πρότεινε στο Λουξεμβούργο να συνεργασθούν για μελλοντικές διαστημικές επιχειρήσεις εξόρυξης σε αστεροειδείς και άλλα ουράνια σώματα. Το μικρό Λουξεμβούργο στην καρδιά της Ευρώπης είναι η πρώτη χώρα που έχει ανακοινώσει ένα θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει τις διαστημικές εξορυκτικές-μεταλλευτικές δραστηριότητες. Με τον τρόπο αυτό, μια δραστηριότητα που έως τώρα ανήκε στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας, έρχεται πιο κοντά στην υλοποίηση της, καθώς ορισμένες κυβερνήσεις και εταιρείες αρχίζουν να παίρνουν σοβαρά την ιδέα. Η αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας Τατιάνα Γκολίκοβα δήλωσε -στο πλαίσιο ρωσικής αποστολής στο Λουξεμβούργο με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Ντμίτρι Μεντβέντεφ- το ρωσικό ενδιαφέρον για διμερή συνεργασία. «Τον Ιανουάριο προσφέραμε στο Λουξεμβούργο μια συμφωνία πλαίσιο για συνεργασία που αφορά την (εξορυκτική) εξερεύνηση του διαστήματος. Περιμένουμε μια απάντηση από το Λουξεμβούργο», δήλωσε η Γκολίκοβα, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς. Το στήσιμο διαστημικών ορυχείων δεν θα είναι εύκολη υπόθεση και σίγουρα θα πάρει χρόνο. Μεταξύ άλλων τεχνικών δυσκολιών, είναι πώς θα γίνεται η μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων μεταλλευμάτων στη Γη ή η επιτόπια αξιοποίηση τους για την υποστήριξη διαστημικών αποικιών. Μέταλλα όπως ο σίδηρος, το κοβάλτιο και το νικέλιο υπάρχουν σε αφθονία σε διαστημικά σώματα όπως οι αστεροειδείς, καθώς επίσης σπανιότερα μέταλλα πολύτιμα για τις βιομηχανίες ηλεκτρονικών. Με βάση τη διεθνή συμφωνία του 1967 για το διάστημα, όπως αναφέρει το ΑΠΕ, απαγορεύεται σε οποιαδήποτε χώρα μόνη της να εκμεταλλευθεί οποιοδήποτε ουράνιο σώμα όπως η Σελήνη ή ένας πλανήτης, με το σκεπτικό ότι αποτελούν «κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας». Το Λουξεμβούργο έχει δηλώσει ότι είναι πρόθυμο να συνεργασθεί με άλλες χώρες στη βάση μιας πολυμερούς συμφωνίας για την απόκτηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης σε αστεροειδείς. Η Γκολίκοβα επεσήμανε ότι είναι πολύ πρόωρο να μιλά κανείς για άμεση συνεργασία σε αυτό το πεδίο, καθώς δεν υπάρχει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο. https://www.in.gr/2019/03/07/tech/eksorykseis-sto-diastima-sxediazoun-apo-koinou-rosia-kai-louksemvourgo/ Φωτογραφίες αεροπλάνων που «σπάνε» το φράγμα του ήχου. «Ποτέ δεν πιστεύαμε ότι (οι φωτογραφίες) θα ήταν τόσο καθαρές, τόσο όμορφες», δηλώνει ο Τζέι Τι Χάινεκ, φυσικός της NASA. Οι επιστήμονες της NASA για πρώτη φορά κατάφεραν να αποτυπώσουν τη στιγμή που υπερηχητικά μαχητικά T-38 «σπάνε» το φράγμα του ήχου. Η συγκεκριμένη φωτογραφική τεχνική αναπτυσσόταν για πάνω από 10 χρόνια από τους επιστήμονες της NASA. Ένα αεροσκάφος B-200 King Air φωτογράφιζε τα μαχητικά από απόσταση 2.000 ποδιών και σε ύψος 30.000 ποδιών. Οι κάμερες φωτογράφιζαν το ταξίδι τους με 1.200 καρέ το δευτερόλεπτο. «Είμαι εκστασιασμένος με το πόσο καλά βγήκαν οι φωτογραφίες», τονίζει ο Χάινεκ. https://physicsgg.me/2019/03/07/%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%b1%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%bb%ce%ac%ce%bd%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%80%ce%ac%ce%bd%ce%b5-%cf%84/ Επέστρεψε στη Γη το διαστημόπλοιο Crew Dragon. Επέστρεψε πίσω στη Γη το αμερικανικό διαστημόπλοιο «Crew Dragon», της εταιρείας του Έλον Μασκ Space X. Με την αποστολή αυτή ολοκληρώθηκε η πρώτη του μη επανδρωμένη αποστολή στο διάστημα. Η αποστολή ανοίγει τον δρόμο για επανδρωμένες αποστολές μελλοντικά, με την πλησιέστερη τον Ιούλιο όπως έχει προγραμματισθεί. Το διαστημόπλοιο του Έλον Μασκ επέστρεψε σήμερα έπειτα από το ταξίδι του διάρκειας πέντε ημερών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Συγκεκριμένα, το διαστημόπλοιο αποκολλήθηκε περίπου στις 09:30 π.μ (ώρα Ελλάδας) από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Στις 15.45 (ώρα Ελλάδας) εισήλθε στην ατμόσφαιρα αναπτύσσοντας υπερηχητική ταχύτητα και προσθαλασσώθηκε στον Ατλαντικό, σε απόσταση 360 χιλιομέτρων από τις ακτές της Φλόριντα. Στο τελευταίο τμήμα της πτήσης του, πριν την προσθαλάσσωση του, το Crew Dragon συνόδευε αεροσκάφος της NASA, ενώ το περίμενε ένα σκάφος διάσωσης. Ο πύραυλος SpaceX, ο οποίος μετέφερε το διαστημόπλοιο Crew Dragon, είχε εκτοξευθεί από το ακρωτήριο Κένεντι στην Φλόριντα το περασμένο Σάββατο. Η πρώτη αποστολή αυτού του είδους, πριν από την δοκιμαστική επανδρωμένη πτήση της SpaceX που έχει προγραμματισθεί για τον Ιούνιο, μετέφερε φορτίο βάρους 180 κιλών στον Διεθνή Διαστημικό σταθμό, το οποίο αποτελούσαν διάφορα όργανα επιστημονικών μετρήσεων και μια κούκλα με το όνομα Riplay. Η κούκλα έφερε αισθητήρες στο κεφάλι της, στον λαιμό της και στην σπονδυλική της στήλη, οι οποίοι κατέγραφαν πώς θα μπορούσε να αισθάνεται κατά την διάρκεια της πτήσης ένας άνθρωπος. Τα τρία μέλη της αποστολής που βρίσκονται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, υποδέχθηκαν το διαστημόπλοιο Crew Dragon, ενώ στον θάλαμο του εισήλθαν ή Αμερικανίδα αστροναύτης Ανν Μακλέϊν και ο Καναδός αστροναύτης Ντέιβιντ Σεν Ζακ για να πάρουν δείγματα ώστε να ελέγξουν την ποιότητα του οξυγόνου και να επιθεωρήσουν γενικά τον θάλαμο. https://www.in.gr/2019/03/08/tech/epestrepse-sti-gi-diastimoploio-crew-dragon/

Το InSight της NASA ξεκίνησε την εξερεύνηση του εδάφους στον Άρη. Το γεωλογικό ρομποτικό εργαστήριο InSight της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) άρχισε να εξερευνά το υπέδαφος του ‘Αρη. Το γερμανικής κατασκευής αυτόματο όργανο HP3 (γνωστό και ως «Mole», δηλαδή «τυφλοπόντικας») του InSight άνοιξε κιόλας μια τρύπα σε βάθος έως 50 εκατοστών, μετά από 4.000 «σφυριές» σε διάστημα τεσσάρων ωρών. «Καθώς άνοιγε δρόμο προς το βάθος, το Mole φαίνεται πως χτύπησε κάποια πέτρα, πήρε μια κλίση περίπου 15 μοιρών και την έσπρωξε πέρα ή την προσπέρασε. Στη συνέχεια έκανε το ίδιο με άλλη μια πέτρα σε μεγαλύτερο βάθος», δήλωσε ο υπεύθυνος για το τρυπάνι Τίλμαν Σπον του Γερμανικού Αεροδιαστημικού κέντρου (DLR), που συνεργάζεται με τη NASA γι’ αυτή την αποστολή. Αφού περιμένουν για να κρυώσει το όργανο, καθώς από την τριβή αναπτύσσει μεγάλη θερμοκρασία, οι επιστήμονες θα του δώσουν εντολή να αρχίσει μια νέα αυτόματη τετράωρη γεώτρηση. Ανάμεσα σε κάθε γεώτρηση θα μεσολαβούν τρεις αρειανές μέρες (λέγονται «σολ»). Στόχος είναι μέσα στις επόμενες εβδομάδες το όργανο να έχει σκάψει σε βάθος τριών έως πέντε μέτρων. Μέσα από την τρύπα που θα ανοιχτεί, ο «τυφλοπόντικας» θα περάσει ένα καλώδιο μήκους πέντε μέτρων εφοδιασμένο με 14 αισθητήρες θερμοκρασίας, ώστε να αρχίσει η καταγραφή των μεταβολών της θερμότητας στο εσωτερικό του γειτονικού πλανήτη. Στην επιφάνεια του ‘Αρη η θερμοκρασία κυμαίνεται από λίγους βαθμούς Κελσίου πάνω από το μηδέν ως σχεδόν μείον 100. Αρχαίες υπόγειες λίμνες Εξάλλου ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε ότι ο ευρωπαϊκός επιστημονικός δορυφόρος Mars Express που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον ‘Αρη από το 2003, ανακάλυψε τις πρώτες γεωλογικές ενδείξεις για ένα σύστημα αρχαίων διασυνδεμένων λιμνών, που κάποτε βρίσκονταν βαθιά κάτω από την επιφάνεια του «κόκκινου πλανήτη». Σε πέντε από αυτές βρέθηκαν ενδείξεις για ορυκτά ζωτικά για την ανάπτυξη ζωής, κάτι που ενισχύει την πεποίθηση ότι κάποτε ο πλανήτης διέθετε συνθήκες φιλικές για τη φιλοξενία οργανισμών. Η επόμενη ευρω-ρωσική αποστολή ExoMars, που θα στείλει στην επιφάνεια το ρόβερ «Ρόζαλιντ Φράνκλιν», θα επιχειρήσει να βρει ίχνη ζωής στον ‘Αρη. Αν και σήμερα ο ‘Αρης φαίνεται ένας άνυδρος κόσμος, καποτε μεγάλες ποσότητες νερού υπήρχαν στην επιφάνεια του και κάτω από αυτήν. Πριν τρία έως τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια εκτιμάται ότι υπήρχε ένας μεγάλος αρειανός ωκεανός. Η νέα έρευνα, με επικεφαλής τον Φρανσέσκο Σαλέζε της Σχολής Γεωεπιστημών του ολλανδικού Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικo γεωφυσικής «Journal of Geophysical Research», αποκαλύπτει ένα μεγάλο δίκτυο υπόγειων συγκοινωνούντων δοχείων. «Πιστεύουμε ότι ο ωκεανός συνδεόταν με ένα σύστημα υπόγειων λιμνών που εξαπλώνονταν σε όλο τον πλανήτη. Αυτές οι λίμνες θα υπήρχαν περίπου πριν τρεισήμισι δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή την ίδια εποχή με τον ωκεανό», δήλωσε ο ερευνητής Τζιάν Γκαμπριέλε Όρι του ιταλικού Πανεπιστημίου Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούντσιο της Πεσκάρα. Οι ερευνητές μελέτησαν δορυφορικές εικόνες 24 βαθιών κρατήρων που τράβηξε το Mars Express στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη και οι οποίοι έφθαναν σε βάθος περίπου τεσσάρων χιλιομέτρων κάτω από το εκτιμώμενο επίπεδο της «θάλασσας» στον ‘Αρη. Οι επιστήμονες βρήκαν γεωλογικούς σχηματισμούς στο βάθος αρκετών κρατήρων, που μπορεί να σχηματίσθηκαν μόνο αν κάποτε υπήρχε νερό μέσα σε αυτούς. Οι κρατήρες αυτοί κάποτε φιλοξενούσαν στα βάθη τους λίμνες και τρεχούμενα νερά. https://www.in.gr/2019/03/03/tech/insight-tis-nasa-ksekinise-tin-eksereynisi-tou-edafous-ston-ari/

ESA για την ανάπτυξη ενός νέου σεληνιακού σωσίβιου εντός δύο ετών. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) θα εντοπίσει νέα έξυπνα υλικά και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα για ένα σωσίβιο που θα προστατεύει τους αστροναύτες από όλα τα πιθανά προβλήματα που συνδέονται με μια μακροχρόνια παραμονή στη Σελήνη. Τα πρώτα σχέδια του νέου σχεδιασμού, που εξακολουθεί να χρειάζεται ανάπτυξη και δοκιμή, θα ανακοινωθούν τον Μάιο Οι παγκόσμιες υπηρεσίες διαστήματος προετοιμάζονται επιμελώς για την αποστολή αστροναυτών στη Σελήνη στο εγγύς μέλλον. Σήμερα, εκπρόσωποι των διαστημικών εθνών μιλούν όλο και περισσότερο για την κατασκευή ενός μελλοντικού διαστημικού σταθμού ως "μόνιμου" οικισμού στη σεληνιακή τροχιά. Για την υλοποίηση αυτών των σχεδίων και ειδικότερα για μια μακρά ανθρώπινη παραμονή στο διάστημα, πρωταρχικός στόχος είναι να προστατευθούν οι αστροναύτες από την κοσμική ακτινοβολία, τη μικρομετεωριστική βροχή, τα σωματίδια υψηλής ενέργειας και τη σκόνη σεληνιακού. Οι μηχανικοί του ΕΟΔ μαζί με το Comex ο γερμανικός οργανισμός κλωστοϋφαντουργικών τεχνολογιών και διαδικασιών και το αυστριακό διαστημικό φόρουμ ξεκίνησαν ένα ειδικό διετές πρόγραμμα με τίτλο Pexrex για την επίλυση αυτού του προβλήματος. Η ομάδα σκοπεύει να δημιουργήσει ένα σωσίβιο που θα απωθεί τη σκόνη της Σελήνης και θα προστατεύσει τους αστροναύτες από την ακτινοβολία και την υπερθέρμανση. Το έργο στοχεύει στον εντοπισμό νέων έξυπνων υλικών και υφασμάτων που συμπληρώνουν τα υπάρχοντα υλικά. Το νέο υλικό για ένα κοστούμι θα πρέπει να είναι ισχυρό και να έχει λειτουργίες όπως αυτο-θεραπευτικές δυνατότητες, απωθητική σκόνη και ολοκληρωμένα κυκλώματα. Μόνο τότε θα είναι δυνατή η μόνιμη παρουσία στη Σελήνη. Τα επόμενα δύο χρόνια, οι προγραμματιστές σχεδιάζουν να δημιουργήσουν ένα υλικό ικανό να αντέξει τυπικές σεληνιακές θερμοκρασίες από 170 έως 120 βαθμούς Κελσίου και να παραμείνει αεροστεγές για 2.500 ώρες λειτουργίας. Επιπλέον, πρέπει να προστατεύει τους αστροναύτες από μεγάλες δόσεις ακτινοβολίας - από 110 έως 380 millisievert ετησίως, αλλά και να απωθούν τη σκόνη σεληνείας, να εξαλείφουν τυχόν ηλεκτροστατικές εκκενώσεις και να παρέχουν ηλεκτρομαγνητική προστασία για οκτώ ή περισσότερες ώρες. Το υλικό πρέπει να είναι μη τοξικό και ανθεκτικό στη φωτιά, αδιαπέραστο σε οποιαδήποτε υγρά και ικανό να μετασχηματίζει 180 μοίρες. Σύμφωνα με τον ρώσο κοσμοναύτη και σύμβουλο του γενικού διευθυντή και αρχιτέκτονα της επιστημονικής-παραγωγικής επιχείρησης "Zvezda" Αλέξανδρος Lazutkin, εάν οι μηχανικοί επιτυχία στην ανάπτυξη ενός κοστουμιού από τα νέα υλικά που θα έχουν τουλάχιστον τις μισές από τις αναφερόμενες λειτουργίες, θα είναι εξαιρετική. Ο Λάζουτκιν σημείωσε ότι το υλικό για το σκούφο είναι σαν ένα σώμα για ένα αυτοκίνητο - δεν είναι όλα. Για να κάνετε το αυτοκίνητο να προχωρήσει γρήγορα, δεν αρκεί να επιλέξετε τα σωστά υλικά για το σώμα. Τα μηχανικά εξαρτήματα είναι επίσης απαραίτητα. "Τα διαστημόπλοια μοιάζουν με διογκωμένες μπάλες, επειδή οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες βρίσκονται υπό ισχυρή πίεση σε ένα κοστούμι. Για να ξεπεραστεί αυτή η αντίσταση, την οποία προσφέρει το κοστούμι, οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες πρέπει να καταναλώσουν πολλή ενέργεια. Δεν είναι μόνο στα υλικά, αλλά και στο σχεδιασμό του κοστουμιού. Το καθήκον είναι να κάνουμε το σκούπισμα πιο άνετο για δουλειά, έτσι ώστε οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες να δαπανούν λιγότερες προσπάθειες στις κινήσεις, είτε κάμπτουν προς τα κάτω είτε τεντώνουν τα δάχτυλά τους. Είναι επίσης απαραίτητο να εφαρμοστούν καινοτομίες μηχανικής ", δήλωσε ο Λάζουτκιν στο Asgardia Space News.Η καθιέρωση μόνιμης ανθρώπινης παρουσίας στην σεληνιακή επιφάνεια είναι ο στόχος των μελλοντικών αποστολών. Το πρώτο στάδιο συνίσταται στην τοποθέτηση τηης σεληνιακης πλατφόρμας-πύλης στην τροχιά της Σελήνης, και από εκεί, τα πληρώματα θα προσγειώνονται στην επιφάνεια του σεληνιακού και θα οικοδομήσουν μια βάση για μόνιμη διαμονή. https://asgardia.space/en/news/ESA-to-Develop-a-New-Lunar-Spacesuit-Within-Two-Years

Τα πληρώματα της TPK Soyuz MS-12 έχουν ξεκινήσει το τελικό στάδιο προετοιμασίας. Το τελικό στάδιο της προετοιμασίας του διαστημικού οχήματος (TLC) για την πτήση προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) Soyuz MS-12 ξεκίνησε στο κοσμοδρόμιο Baikonur. Σύμφωνα με το πρόγραμμα εκπαίδευσης, οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες προσπάθησαν να πετάξουν στο αεροσκάφος, τα έλεγξαν για την στεγανότητα και πήραν θέσεις στο πλοίο τους. Τα πληρώματα εξέτασαν τον εξοπλισμό με τον οποίο εργάζονταν στο διάστημα, εξοικειώθηκαν με την τεκμηρίωση του πλοίου, μελέτησαν το πρόγραμμα πτήσεων και τον κατάλογο των φορτίων που εχουν προγραμματιστεί να παραδοθούν στο ISS. , εκπονώντας τις επερχόμενες βαλλιστικές επιχειρήσεις και άλλες προπαρασκευαστικές διαδικασίες. Το κύριο πλήρωμα του ISS-59/60 περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη Roskosmos Alexei Ovchinin και τους αστροναύτες της NASA Nick Haig και Christina Cook. Το υπόθεμά τους είναι ο κοσμοναυτής Roskosmos Alexander Skvortsov, ο αστροναύτης ESA Luka Parmitano και ο αστροναύτης της NASA Andrew Morgan. Σήμερα πραγματοποιήθηκε συνάντηση τεχνικής διαχείρισης, κατά την οποία αποφασίστηκε η τροφοδοσία του διαστημικού οχήματος Soyuz MS-12 με προωθητικά συστατικά και συμπιεσμένα αέρια. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-FG με το Soyuz MS-12 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 14 Μαρτίου 2019 από το κοσμοδρόμιο Baikonur. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_02-27.html Η Κίνα εργάζεται για τα ηλιακά ιστία για να βοηθήσει στην περαιτέρω εξερευνηση του διαστημικου χώρου. Η Κίνα εργάζεται για να εξασφαλίσει τη θέση της ως επόμενος ηγέτης στην εξερεύνηση του διαστήματος. Έχουν σήμερα μηχανικούς που εργάζονται για την κατασκευή ισχυρών ηλιακών πανιών που μπορούν να ταξιδεύουν σε τεράστιες αποστάσεις.Ακόμα κι αν έχουν περάσει σχεδόν πέντε δεκαετίες από τότε που οι άνθρωποι προσγειώθηκαν για πρώτη φορά στο φεγγάρι, η τεχνολογία για να πάρουν αστροναύτες να εγκαταλείψουν τη γήινη ατμόσφαιρα παραμένει ως επί το πλείστον αμετάβλητη. Εξαρτάται ακόμα από την πυραυλική ισχύ. Έχουν υπάρξει πολυάριθμες εναλλακτικές λύσεις με την πάροδο των ετών, αλλά προς το παρόν η πλειοψηφία είναι μόνο θεωρίες ή περιορίζεται σε εργαστηριακά πειράματα. Παρ 'όλα αυτά, ο ίδιος ο χώρος φιλοξενεί πολλές εναλλακτικές λύσεις που θα εξαλείψουν την ανάγκη για μια πεπερασμένη χημική πηγή καυσίμων. Αντ 'αυτού, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ελαφρύ κινητήρα με τη χρήση των λεγόμενων «ηλιακών πανιών». Όπως ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων Xinhua, οι μηχανικοί της Ακαδημίας Κινηματογράφου Launch Technology Technology δήλωσαν ότι εργάζονται για τη χρήση graphene για την παραγωγή εξαιρετικά αποτελεσματικών ηλιακών πανιών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε διεξοδική εξερεύνηση του διαστήματος στο μέλλον. Ο Shengju, ερευνητής της ομάδας τεχνολογίας Launch Vehicle Technology της Ακαδημίας Κίνας, εξήγησε ότι πάνω από το 80% του βάρους ενός διαστημικού οχήματος αποτελείται από χημικά καύσιμα. Αν αυτό μπορούσε να εξαλειφθεί, θα ανοίξουν νέοι τομείς διερεύνησης του διαστήματος. Ως εκ τούτου, η ομάδα εργάζεται για την κατασκευή πανιών graphene που θα μπορούσαν να αντέξουν θερμοκρασίες πάνω από 800 βαθμούς Κελσίου. Η έρευνα που διεξήγαγε ο καθηγητής Chen Yongsheng του Πανεπιστημίου Nankai κατέδειξε ότι το graphene είναι φανταστικό όταν οδηγείται από διάφορες πηγές φωτός - ειδικά από το φως του ήλιου - φορές υψηλότερη από την μεμβράνη πολυϊμιδίου σε συνθήκες κενού. Επί του παρόντος, η έρευνα για το ηλιακό πλέγμα επικεντρώνεται στο Polyimide.Ο Song δήλωσε ότι αυτή η έρευνα είναι μόνο η αρχή. Πρέπει να διεξάγουν περισσότερες έρευνες σχετικά με τους μηχανισμούς και τις ιδιότητες του διαδρόμου και του ελαφρού διαστημικού οχήματος. Αν κάνουν καινοτομίες με την τεχνολογία αυτή, θα βοηθήσουν στην περαιτέρω διερεύνηση του βαθύτερου διαστήματος. Επιπλέον, ο Pang Zhihao από την Ακαδημία Διαστήματος της Κίνας, δήλωσε ότι ο ίδιος και η ομάδα του εργάζονται σε έναν ηλιακό σταθμό παραγωγής ισχύος 1MW που θα κυκλοφορήσει στο διάστημα . Η ιδέα είναι ότι η τροχιά ηλεκτροπαραγωγής θα μετατρέψει την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρική ενέργεια που θα αποσταλεί στη Γη μέσω προηγμένης φωτονικής ή με τη χρήση μικροκυμάτων. https://asgardia.space/en/news/China-is-Working-on-Solar-Sails-to-Help-Further-Deep-Space-Exploration Ανεξέλεγκτο σοβιετικό διαστημικό σκάφος της δεκαετίας του '70 σε τροχιά... πτώσης στη Γη. 'Αλλη μια ανεξέλεγκτη διαστημοσυσκευή, η οποία εδώ και δεκαετίες περιφέρεται γύρω από τον πλανήτη μας, μπορεί να πέσει στη Γη μέσα στο 2019. Πρόκειται για το σοβιετικό Kosmos 482 της δεκαετίας του 1970, το οποίο προοριζόταν για την Αφροδίτη, αλλά λόγω τεχνικού προβλήματος παγιδεύτηκε στην τροχιά της Γης. Το σκάφος είχε εκτοξευθεί στις 31 Μαρτίου 1972, αλλά κάτι πήγε στραβά και ποτέ δεν κατάφερε να δραπετεύσει από τη γήινη βαρύτητα. Ένα μεγάλο τμήμα του συνεχίζει να γυρίζει μέχρι σαν μεγάλο διαστημικό σκουπίδι γύρω από τον πλανήτη μας, διαγράφοντας μια πλήρη περιφορά κάθε 112 λεπτά. Η ελλειπτική τροχιά του το φέρνει σε απόσταση από τη Γη 2.735 χιλιομέτρων (στο απόγειο) έως μόνο 200 χιλιομέτρων (στο περίγειο). Παραμένει μυστήριο ποια ακριβώς είναι η κατάσταση του Kosmos 482 και πόσο ακριβώς τμήμα του παραμένει άθικτο μέχρι σήμερα (το 40% ως 50% σύμφωνα με μια εκτίμηση). Οι ειδικοί θεωρούν πιθανό, σύμφωνα με το Space.com, ότι κάποια στιγμή φέτος θα «βουτήξει» μέσα στην ατμόσφαιρα με κατεύθυνση την επιφάνεια της Γης. Επειδή το σκάφος φέρει ισχυρή θερμική «ασπίδα», που είχε φτιαχτεί για να αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες της Αφροδίτης, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα καεί από την τριβή του στην ατμόσφαιρα, συνεπώς θα φθάσει ως τη Γη. Σύμφωνα πάντως με μια άλλη εκτίμηση, το Kosmos 482 δεν θα πέσει στη Γη φέτος, αλλά θα συνεχίσει να περιφέρεται για άλλα δυόμισι χρόνια. Επειδή μερικοί φοβούνται ότι ο δορυφόρος θα πέσει πάνω στα κεφάλια τους, υπενθυμίζεται πως σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Heiner Klinkrad, επικεφαλής του τμήματος της ESA που ασχολείται με τα διαστημικά συντρίμμια, είναι 250000 φορές πιο πιθανό να κερδίσει κάποιος το Λόττο παρά να χτυπηθεί από ένα κομμάτι του δορυφόρου Cosmos 482! Το Kosmos 482 ήταν «αδελφάκι» του σκάφους Venera 8, το οποίο τον Ιούλιο του 1972 έγινε η δεύτερη διαστημοσυσκευή στην ιστορία που προσεδαφίστηκε με επιτυχία στη γειτονική καυτή Αφροδίτη. Από εκεί μετέδωσε στοιχεία για 50 λεπτά και 11 δευτερόλεπτα, ώσπου σιώπησε. Είχε προηγηθεί το σοβιετικό Venera 7, το οποίο εκτοξεύθηκε τον Αύγουστο του 1970 και υπήρξε το πρώτο που έφθασε με επιτυχία στην επιφάνεια της Αφροδίτης το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, από όπου για λίγα λεπτά πρόλαβε να στείλει πολύτιμα στοιχεία για τον μυστηριώδη και τυλιγμένο στα νέφη πλανήτη. Το πρόγραμμα Venera αποτελούνταν από σειρά μη επανδρωμένων διαστημοσυσκευών που αναπτύχθηκαν στην ΕΣΣΔ από το 1961 έως το 1984 με στόχο την μελέτη του πλανήτη Αφροδίτη, από όπου προήλθε και το όνομά του προγράμματος (Βενέρα στα ρωσικά σημαίνει Αφροδίτη). Συνολικά δέκα από τα σκάφη που εστάλησαν μπόρεσαν να αναμεταδώσουν δεδομένα από την επιφάνεια της Αφροδίτης και ακόμη δεκατρία μπόρεσαν να μεταδώσουν δεδομένα από την ατμόσφαιρα της. Τα σκάφη Βενέρα συνέβαλαν στην καλύτερη κατανόηση της Αφροδίτης, όσον αφορά, μεταξύ άλλων, τις συνθήκες που επικρατούν στην επιφάνεια της, την ατμοσφαιρική της σύνθεση και την γεωμορφολογία της. Το πρόγραμμα πέτυχε και την πρώτη προσεδάφιση ανθρώπινης συσκευής σε άλλο πλανήτη. Mπορείτε να παρακολουθείτε την την θέση του δορυφόρου Cosmos 482 – όσο θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη https://www.n2yo.com/satellite/?s=6073 http://www.kathimerini.gr/1012262/gallery/epikairothta/kosmos/ane3elegkto-sovietiko-diasthmiko-skafos-ths-dekaetias-toy-70-se-troxia-ptwshs-sth-gh Ένα νέο νομοσχέδιο από τη Γερουσία σκοπεύει να επεκτείνει τις λειτουργίες του ISS μέχρι το 2030. Δύο γερουσιαστές εισήγαγαν ένα νομοσχέδιο που θα επέτρεπε την επέκταση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού στο 2030, καθώς θα καθιστούσε μια μόνιμη ανθρώπινη παρουσία στο διάστημα ένα εθνικό στόχο Ο John Cornyn (R-Τέξας) και ο Gary Peters (D-Mich.) κατέθεσαν το νόμο Advancing Human Spaceflight Act, επικεντρώνοντας στην έγκριση εκτεταμένων λειτουργιών του ISS από το 2024 έως το 2030. Άλλα μέλη του Κογκρέσου ζήτησαν την επέκταση αυτή το 2018 ως απάντηση σε μια πρόταση στον προϋπολογισμό της NASA για το οικονομικό έτος 2019 για τον τερματισμό της άμεσης ομοσπονδιακής χρηματοδότησης του σταθμού το 2025, η οποία έρχεται ως μέρος μιας προσπάθειας να εμπορευματοποιηθούν επιχειρήσεις που λαμβάνουν χώρα σε χαμηλή τροχιά της Γης. Ο νόμος Space Frontier, που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2018 από τους Sens, Ted Cruz (R-Τέξας) και Bill Nelson (D-Fla.), περιελάμβανε παρόμοια επέκταση των επιχειρήσεων ISS στο 2030. Τον Δεκέμβριο, ο νόμος Space Frontier πέρασε στη Γερουσία ομόφωνα, αλλά πέθανε στο Σώμα αφού δεν κατάφερε να κερδίσει την πλειοψηφία των δύο τρίτων που χρειάστηκε υπό αναστολή των κανόνων, μια διαδικασία στο Σώμα για την ταχεία μετάβαση των λογαριασμών που θεωρούνταν ως μη αμφισβητούμενες. Ωστόσο, η αντιπολίτευση στη Βουλή βασίστηκε σε άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου που εξέτασαν τη μεταρρύθμιση του εμπορικού χώρου και όχι την επέκταση του ISS. Σε μια ομιλία που έγινε τον Ιανουάριο, ο Κρουζ δήλωσε ότι θα προσπαθήσει να επαναφέρει το νόμο Space Frontier. Είπε ότι θα περιλάμβανε ενδεχομένως τη γλώσσα επέκτασης ISS είτε σε αυτό το νομοσχέδιο είτε σε ξεχωριστή πράξη εξουσιοδότησης της NASA που σχεδιάζει. Ο 12-σελίδος νόμος για την προώθηση του ανθρώπινου διαστήματος περιλαμβάνει και άλλες σελίδες που δηλώνουν απαιτήσεις για αναφορές σχετικά με μια στρατηγική όπως η μετάβαση από το ISS, η ανάπτυξη άλλων ανθρώπινων εγκαταστάσεων διαστήματος στην τροχιά της Γης ή και πέραν αυτών, καθώς και συστήματα υποστήριξης της ζωής. Επιπλέον, διευθύνει τη NASA για να δημιουργήσει ένα προηγμένο πρόγραμμα κοστουμιών στο Johnson Space Center. Ενδεχομένως το πιο εξελιγμένο τμήμα του νομοσχεδίου θα τροποποιήσει τον εθνικό νόμο περί αεροναυτικής και διαστήματος για να καταστήσει τον ανθρώπινο διακανονισμό χωροθέτη έναν εθνικό στόχο, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα που δηλώνει ότι ο διακανονισμός του ανθρώπινου διαστήματος και μια βιώσιμη διαστημική οικονομία θα βελτιώσουν τη γενική ευημερία των ΗΠΑ. Στο νομοσχέδιο ορίζουν τον «χωροταξικό του ανθρώπου» ως μια κοινότητα στο διάστημα ή σε έναν άλλο κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι ζουν σε μόνιμη βάση και συμμετέχουν σε προσωπική και εμπορική δραστηριότητα που επιτρέπει την ανάπτυξη με την πάροδο του χρόνου, με στόχο να γίνει οικονομικά και βιολογικά αυτοσυντηρούμενη ως μέρος μιας μεγαλύτερης ομάδας ανθρώπινων διαστημικών οικισμών. Αυτό το νομοσχέδιο δεν σηματοδοτεί την πρώτη φορά που η Cornyn εισήγαγε ένα εκτεταμένο νομοσχέδιο. Το 2017 ξεκίνησε τη χαρτογράφηση μιας νέας και καινοτόμου εστίασης στη στρατηγική εξερεύνησης (MANIFEST) για τον ανθρώπινο νόμο Spaceflight. Αυτό το νομοσχέδιο και η άλλη νομοθεσία που εισήχθη στο Σώμα από τότε-Rep. Ο John Culberson (R-Τέξας), ζήτησε την ανάπτυξη ενός στρατηγικού σχεδίου αποστολών που προετοιμάζεται για μια ανθρώπινη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη. Ωστόσο, το νομοσχέδιο αυτό δεν προχώρησε στο Σώμα ή τη Γερουσία μετά την εισαγωγή του το 2017, και ο νέος νόμος για την προώθηση του ανθρώπινου διαστημικού πτήσης δεν ανέφερε ποτέ τον Άρη. https://asgardia.space/en/news/A-New-Bill-By-the-Senate-Aims-to-Extend-ISS-Operations-Until-2030

Υπό το φως της υπερ-Σελήνης. Στο κοντινότερο σημείο της τροχιάς του από τη Γη -στο περίγειο- βρισκόταν την Τρίτη το φεγγάρι κατά τη διάρκεια της πανσελήνου, με τον δορυφόρο της Γης να φαίνεται πιο λαμπερός, χαρίζοντας όμορφες εικόνες σε όσους έστρεψαν το βλέμμα τους προς τον ουρανό. Η Σελήνη ακολουθεί ελλειπτική τροχιά και η απόστασή της από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή. Η μέση απόσταση Γης - Σελήνης είναι περίπου 384.400 χιλιόμετρα, αλλά αυξάνεται κατά 5% περίπου στο απόγειο και μειώνεται κατά 5% στο περίγειο.Χάρη στην ιδιαίτερη λάμψη της όταν απέχει λιγότερα από 360.000 χιλιόμετρα από το κέντρο της Γης, η πανσέληνος που συμπίπτει με το περίγειο χαρακτηρίζεται «υπερ-Σελήνη» ή «supermoon», μη επιστημονικός όρος που καθιέρωσε το 1979 ο αστρολόγος Ρίτσαρντ Νόλε. Η πρώτη υπερ-πανσέληνος για το 2019 είχε συμβεί στις 21 Ιανουαρίου, ενώ φέτος θα υπάρξει μόνο άλλη μία, στις 21 Μαρτίου. https://www.naftemporiki.gr/story/1446249/ypo-to-fos-tis-uper-selinis

Αστέρια, κβάντα και πύραυλοι για μικρούς επιστήμονες. ΚΡΙΣ ΦΕΡΙ, ΤΖΟΥΛΙΑ ΚΡΕΓΚΕΝΑΟΥ «Αστροφυσική» «Η επιστήμη των πυραύλων» «Κβαντική φυσική για μικρά παιδιά» μτφρ. Τίνα Νάντσου εκδ. Παπαδόπουλος Δεν είναι δύσκολο για τα μικρά παιδιά να ανακαλύψουν βασικές αρχές της φυσικής, της χημείας και των μαθηματικών. Μιλώντας από προσωπική εμπειρία, η δύναμη της βαρύτητας (κάτι έσπασε), οι χημικές ενώσεις (κάποιος έριξε τη σόδα στο ξίδι και αφρίζει), η θεωρία των πιθανοτήτων (θα βάφω μέσα στις γραμμές ή θα βάφω το τραπέζι γίνονται μέρος της καθημερινότητας χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Μια βόλτα κάτω από τον έναστρο ουρανό σε μια ανέφελη νύχτα στην εξοχή, χωρίς τη φωτορρύπανση, πυροδοτεί ηλιακές καταιγίδες ερωτήσεων και προβληματισμών από μικρούς και πολύ μικρούς. Ετσι η σειρά των τριών βιβλίων «Αστροφυσική», «Η επιστήμη των πυραύλων» και «Κβαντική φυσική για μικρά παιδιά» των εκδόσεων Παπαδόπουλος θα φανούν χρήσιμα σε όσους θέλουν να εισαγάγουν τους μικρούς ερευνητές στον κόσμο της επιστήμης με πολλές εικόνες και λίγα λόγια. Τη σειρά υπογράφει ο φυσικός Κρις Φέρι (στην «Αστροφυσική» συμμετείχε η αστρονόμος Τζούλια Κρεγκενάου) και τη μετάφραση έχει κάνει η φυσικός και εκπαιδευτικός Τίνα Νάντσου. Στην «Επιστήμη των πυραύλων», ο συγγραφέας εξηγεί τα φαινόμενα της άντωσης και της προώθησης και πώς αυτά εφαρμόζονται σε μια σφαίρα, στο φτερό ενός αεροπλάνου και στον πύραυλο που πάει στο φεγγάρι. Κάθε σελίδα έχει μια μεγάλη καθαρή εικόνα και κείμενο που περιορίζεται σε μία ή δύο σειρές, για να είναι εύπεπτο και ξεκούραστο για τους μικρούς αναγνώστες. Στην «Κβαντική φυσική», με χρώματα και απλά σχήματα ο Φέρι εξηγεί τη δομή του ατόμου και την ενέργεια που χρειάζεται ένα ηλεκτρόνιο για να «πηδήξει» μια θέση πιο ψηλά ή πιο χαμηλά για να καταλήξει σε έναν απλό ορισμό για το «κβάντο ενέργειας». Στην «Αστροφυσική», τα πράγματα γίνονται λίγο πιο σύνθετα και εισάγονται οι έννοιες της ενέργειας των αστεριών και των ατομικών στοιχείων. Υπάρχει και ο περιοδικός πίνακας –αλλά μην τον φοβηθείτε όπως ο υπογράφων στο σχολείο– για να δείξει το πλήθος των στοιχείων που υπάρχουν στη φύση. Το ιδιαίτερο στοιχείο του βιβλίου είναι πως καταλήγει στη γνωστή πια «συγγενική» σχέση του ανθρώπου με τα αστέρια μέσα από τα ίδια άτομα (π.χ. άνθρακας) που υπάρχουν στον οργανισμό μας και στο σύμπαν. Αν μη τι άλλο, το «μπαμπά, θα γίνω αστροναύτης» αποκτά άλλη βαρύτητα. http://www.kathimerini.gr/1010768/article/epikairothta/politikh/asteria-kvanta-kai-pyrayloi-gia-mikroys-episthmones

Τοκετός στο διάστημα - Πώς, πότε και γιατί Καθώς η ανθρωπότητα φαντάζει το μέλλον της στο διάστημα, πολλοί πιστεύουν ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις και οι επιστημονικές ανακαλύψεις θα ανοίξουν το δρόμο για τους μελλοντικούς οικισμούς. Το ερώτημα είναι, θα μπορούν οι άνθρωποι να αναπαράχθουν έξω από τη Γη; Ας το ανακαλύψουμε. Η αντίστροφη μέτρηση είναι: πιθανό το πρώτο παιδί να γεννηθεί έξω από τον πλανήτη Γη μέσα σε μόλις πέντε χρόνια. Το 2024, η τεχνολογική εταιρεία SpaceLife Origin σχεδιάζει να στείλει μια έγκυο γυναίκα 250 μίλια πάνω από τη Γη όπου θα γεννήσει το πρώτο μωρό του χώρου κατά τη διάρκεια μιας αποστολής 24 έως 36 ωρών υπό την επίβλεψη μιας ομάδας ιατρικών εμπειρογνωμόνων. Πριν ξεκινήσει ένα τέτοιο πρωτοποριακό έργο, η ολλανδική εταιρεία έχει θέσει ως στόχο να κατασκευάσει την κιβωτό, ένα φυτώριο για «ανθρώπινα γεννητικά κύτταρα που θα προστατεύει τους σπόρους της ζωής από την ακτινοβολία, τη θερμότητα και άλλα εφέ του χώρου. Είναι προγραμματισμένη να τεθεί σε τροχιά το 2020. Το 2021, η εταιρεία θα ξεκινήσει την αποστολή Lotus, στην οποία θα λάβει χώρα μια τροχιακή εξωσωματική γονιμοποίηση και μετά από τέσσερις ημέρες το έμβρυο θα επιστραφεί στη Γη και θα εμφυτευτεί σε μια γυναίκα που θα φέρει το "διαστημικό"παιδί ". Η ανθρώπινη γέννηση στο διάστημα είναι το επόμενο λογικό βήμα στην επιστήμη, το οποίο κατέστη εφικτό από πολυάριθμα πειράματα που έχουν διεξαχθεί όχι μόνο σε πρωτόζωα, άλγη, έντομα, σαλαμάνδρα και πουλιά, αλλά και σε θηλαστικά. Πριν από την αποστολή ενός ανθρώπου στο διάστημα, οι γενετικοί επιστήμονες αναρωτήθηκαν πώς οι συνθήκες χώρου θα επηρέαζαν τα κύτταρα του κοσμοναύτη. Επομένως, οι μικροοργανισμοί, οι σπόροι των φυτών, οι μύγες των φρούτων, οι ποντικοί και τα σκυλιά αρχικά έρχονταν σε τροχιά για να ελέγξουν τις επιπτώσεις της έλλειψης βαρύτητας, της ακτινοβολίας, των κραδασμών και της επιτάχυνσης στην κληρονομικότητα. Δεν σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές στη γενετική πληροφορία του DNA κατά τη διάρκεια σύντομων πτήσεων. Το επόμενο λογικό βήμα, που φαινόταν ασφαλές, ήταν να στείλει έναν άνθρωπο. Εάν τα γονίδια δεν είχαν καταστραφεί από την ακτινοβολία και δεν άλλαξαν απο την έλλειψη βαρύτητας, τότε είναι δυνατή η διαδικασία αναπαραγωγής υπό τις συνθήκες στο διάστημα; Για να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση, οι επιστήμονες άρχισαν να διεξάγουν πειράματα με μονοκύτταρα φύκια και στη συνέχεια άλλαξαν σε φυτά. Το 1978, οι "διαστημικές άλγες" Chlorella παραδόθηκαν στο επιστημονικό τροχιακό σύμπλεγμα Salyut-6 για να μελετήσουν την επίδραση της έλλειψης βαρύτητας στην ανάπτυξη του πληθυσμού των φυκιών. Ο μονοκύτταρος οργανισμός έλαβε το όνομά του λόγω ιδιοτήτων χρήσιμων για τους αστροναύτες: το chlorella απορροφά διοξείδιο του άνθρακα και παράγει οξυγόνο, περιέχει πολλή πρωτεΐνη, καθιστώντας το ένα θρεπτικό προϊόν και επίσης πολλαπλασιάζεται γρήγορα. Το πείραμα ξεκίνησε με τέσσερα δοχεία με φύκια σε κατάσταση "αδρανοποίησης" σφραγισμένα σε φιαλίδια που παραδόθηκαν στο Salyut-6. Σε κάθε ένα από τα τρία δοχεία, ένας σωλήνας με chlorella θρυμματίστηκε, ρίχνοντας έτσι το σε ένα θρεπτικό μέσο. Τα υπόλοιπα φιαλίδια επιστράφηκαν στη Γη σε αδρανή κατάσταση για να μελετήσουν πώς μια μικρή πτήση είχε επηρεάσει τους οργανισμούς. Στη Γη, σε εργαστηριακές συνθήκες χωρίς έλλειψη βαρύτητας, η χλόρελα σπάρθηκε ως ομάδα ελέγχου ταυτόχρονα με την τροχιακή σπορά. Το τέταρτο δοχείο περιείχε φιαλίδια με διαφορετικούς τύπους φυκών, τα οποία φυτεύτηκαν επίσης σε θρεπτικό μέσο για να μελετήσουν την εκδήλωση ανταγωνισμού μεταξύ τους υπό την επήρεια διαφόρων κοσμικών θεμάτων. Η σημασία του πειράματος ήταν ότι η δομή του ευκαρυωτικού κυττάρου του chlorella είναι παρόμοια με τα κύτταρα των ανώτερων φυτών και όλων των ζώων. Επομένως, περαιτέρω πειράματα με την αναπαραγωγή των "κοσμικών" οργανισμών εξαρτώνται από το αποτέλεσμα αυτής της αποστολής. Το πείραμα δεν βρήκε βασικές διαφορές μεταξύ των πληθυσμών των τροχιακών φυκιών και των φυκών που καλλιεργούνται στη Γη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η μικροβαρύτητα δεν έχει καμία επίδραση στον ρυθμό ανάπτυξης των φυκιών: ο πληθυσμός της χλωρελίνας αναπτύχθηκε τόσο γρήγορα όσο αυτός στη Γη. Το αποτέλεσμα της αποστολής της Chlorella επέτρεψε στους γενετιστές να προχωρήσουν σε πειράματα σε ανώτερα φυτά. Στο αεροσκάφος Soyuz-19, οι κοσμοναύτες άρχισαν να μελετούν την επίδραση των κοσμικών παραγόντων στην ανάπτυξη των ανθοφόρων φυτών της Crepeza και του Arabidopsis, παρατηρώντας την εμφάνιση των σπόρων τους και την επακόλουθη βλάστησή τους. Όταν τα νέα φυτά έφτασαν στο μέγεθος "ενήλικας", σταθεροποιήθηκαν έτσι ώστε να αποφευχθούν ζημίες κατά την πτήση και επέστρεψαν στη Γη. Στο εργαστήριο, οι επιστήμονες συνέκριναν την πορεία ανάπτυξης "κοσμικών" οργανισμών με τις παραλλαγές της Γης ελέγχου για τις "βλάβες" της κληρονομικής συσκευής του κυττάρου. Μελέτες έδειξαν ότι οι κοσμικοί παράγοντες, ιδιαίτερα η ακτινοβολία, συνέβαλαν στη στατιστικά σημαντική αύξηση των χρωμοσωματικών ανωμαλιών, καθώς και στη διάσπαση της φυσιολογικής κυτταρικής διαίρεσης. Το πείραμα του Peter Klimuk με τη βλάστηση των σπόρων μπιζελιών έδειξε επίσης ότι η κυτταρική διαίρεση στο διάστημα είναι διαφορετική από την ίδια στη Γη. Μετά το πρήξιμο, οι σπόροι απελευθερώθηκαν όχι στο έδαφος, αλλά στον αέρα. Ωστόσο, η ανάγκη λήψης θρεπτικών ουσιών ανάγκασε τις ρίζες να τεινούν στο έδαφος. Έτσι, μελέτες σχετικά με την αναπαραγωγή και την ανάπτυξη των φυτών κατέδειξαν ότι η μικροβαρύτητα και η ακτινοβολία μπορεί να αλλάξουν τη συνήθη πορεία της ανάπτυξής τους. Ωστόσο, η αναπαραγωγή δεν σταμάτησε. Τι σημαίνει αυτό για πιο σύνθετους οργανισμούς; Πώς οι κοσμικές μύγες έγιναν τα αγαπημένα αντικείμενα των επιστημόνων και τα ψάρια χάθηκαν στο διάστημα Μικρές μύγες φρούτων, οι οποίες στους βιοχημικούς τους μηχανισμούς είναι παρόμοιες με πολλά ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, επίσης αποστέλλονται στο διάστημα. -, όπως αποδεικνύεται από έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό προχωρημένων προνυμφών. Οι μύγες υποβλήθηκαν επίσης σε γενετικές αλλαγές: τροποποιήθηκε το γονίδιο που ήταν υπεύθυνο για την χιτινώδη μεμβράνη. Αλλά μετά την επιστροφή στη Γη σε 12 ώρες, το σώμα τους ανακτήθηκε πλήρως, πράγμα που δείχνει την προσαρμοστικότητα των χερσαίων οργανισμών σε διαφορετικές συνθήκες. Τέσσερις γενιές του Drosophila melanogaster εμφανίστηκαν σε τροχιά, και οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι οι μύγες πολλαπλασιάστηκαν πολύ πιο ενεργά από ό, τι στη Γη. Αλλαγές συνέβησαν επίσης με το νεογέννητο ψάρι Zebra rerio, το οποίο στάλθηκε στο Soyuz-16. Οι επιστήμονες διερεύνησαν τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η διαίρεση των κυττάρων, καθώς και την εξέλιξη του τηγανίσματος και διαπίστωσαν ότι η μικροβαρύτητα επηρέασε την αιθουσαία συσκευή τους: ο στίβος στο διάστημα δεν διακρίνει μεταξύ κορυφής και πυθμένα, ενώ στη Γη τα κριτήρια αυτά αποτελούν τη βάση του προσανατολισμού τους στο διάστημα . Πώς το αυγό κτύπησε το κοτόπουλο. Στη συνέχεια, τα αμφίβια - δηλαδή τα αυγά σαλαμάνδρας - έστειλαν σε τροχιά. Δύο πειράματα διεξήχθησαν στον θαλάσσιο σταθμό Mir με τα αυγά αυτών των ψυχρόαιμων σπονδυλωτών, τα οποία γονιμοποιήθηκαν και αναπτύχθηκαν υπό αβλαβείς συνθήκες μέχρι την εκκόλαψη. Τα αποδεικτικά στοιχεία επιβεβαίωσαν ότι οι συνθήκες μικροβαρύτητας επηρέασαν την εμβρυϊκή περίοδο, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της διάσπασης και της νεογένεσης, προκαλώντας ανώμαλο κατακερματισμό και μη φυσιολογικό κλείσιμο νευρικού σωλήνα. Αλλά όλες αυτές οι αλλαγές ήταν προσωρινές και στη συνέχεια οι νεαρές προνύμφες που εκκολάφθηκαν κατά τη διάρκεια της πτήσης είχαν φυσιολογική μορφολογία και ήταν ικανές να κολυμπήσουν μετά την προσγείωση αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την ικανότητα των οργανισμών να προσαρμοστούν στις περιβαλλοντικές αλλαγές. Τα συμπαγή αυγά ορτυκιών - πιο συγκεκριμένα, η εμβρυογένεση των ορτυκιών - έχουν επίσης αποτελέσει αντικείμενο έρευνας από επιστήμονες. Τα ορτύκια επιλέχτηκαν για την υψηλή θρεπτική τους αξία, ώστε να συμπεριληφθούν στη σύνθεση των συστημάτων βιοτεχνολογικής υποστήριξης ζωής για τους αστροναύτες, καθώς και επειδή είναι μικρά και ανεπιτήδευτα, εύκολα παραδοτέα σε τροχιά.Είναι επίσης εύκολο να παρατηρήσετε την εμβρυϊκή ανάπτυξή τους, επειδή αναπτύσσονται στα αυγά, όχι στη μήτρα της μητέρας. Οι αστροναύτες "εκτοξεύουν" μερικά ορτύκια, τα οποία δεν διέφεραν από τους επίγειους ομολόγους τους. Ωστόσο, όταν οι νεοσσοί έπρεπε να βρουν υποστήριξη και να σηκωθούν για να κινηθούν, άρχισαν να πέφτουν. Μετά από δέκα ώρες τέτοιου είδους ασυνήθιστη κίνηση, πλήρης ατροφία των ενστίκτων συνέβη στα νεογέννητα πουλιά: δεν αντιδρούν στο φως και τον ήχο. Ένα άλλο μέρος των νεοσσών απλά δεν μπορούσε να βρει την έξοδο από τα αυγά, αδυνατώντας να διαπεράσει το κέλυφος. Πώς οι "διαστημικοί" αρουραίοι άνοιξαν το δρόμο για την πιθανή μελλοντική εμφάνιση ενός νεογέννητου ανθρώπινου "χώρου" Η αναπαραγωγή των θηλαστικών είναι πολύ πιο περίπλοκη από αυτή των φυτών, των εντόμων, των ψαριών, των αμφιβίων και των πτηνών. Το γεγονός είναι ότι τα ωοκύτταρα δεν έχουν επαρκείς πόρους για να στηρίξουν την πλήρη ανάπτυξή τους και, συνεπώς, μετά τη γονιμοποίηση, το έμβρυο πρέπει να εμφυτευτεί στη μήτρα για να λάβει θρεπτικά συστατικά από τη μητέρα μέσω του πλακούντα. Έτσι, προκειμένου να προχωρήσουμε στη μελέτη της επίδρασης διαφόρων κοσμικών παραγόντων στην εμβρυογένεση των θηλαστικών, οι επιστήμονες αποφάσισαν πρώτα να ελέγξουν πώς η ακτινοβολία και η έλλειψη βαρύτητας μπορούν να επηρεάσουν τα γεννητικά κύτταρα των ζώων. Δείγματα σπέρματος ποντικών στάλθηκαν στο διάστημα. Τα πειραματικά δεδομένα έδειξαν ότι η μηδενική βαρύτητα επηρέασε τα σπερματοζωάρια έτσι ώστε να αυξηθούν όλοι οι δείκτες. Οι Ρώσοι επιστήμονες αποκάλυψαν επίσης ορισμένες ανωμαλίες σπερματογένεσης των σκύλων Veterok και Ugolok, όταν δείγματα των βιοϋλικών τους επέστρεψαν από την τροχιά στη Γη. Το πείραμα με τα σπερματοζωάρια των ταύρων που εστάλησαν στο διάστημα επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι η μικροβαρύτητα έχει μια επίδραση: τα γεννητικά κύτταρα στο διάστημα κινήθηκαν δύο φορές πιο γρήγορα και άλλαξαν την καμπύλη της κίνησης τους. Η μελέτη της εμβρυογένεσης των θηλαστικών άρχισε με το σπέρμα ποντικιού να αποστέλλεται στο διάστημα για εννέα μήνες, το οποίο στη συνέχεια επέστρεψε στη Γη και χρησιμοποιήθηκε για να γονιμοποιήσει τα θηλυκά. Ως αποτέλεσμα, γεννήθηκαν υγιή ποντίκια. Η έλλειψη βαρύτητας δεν έπαιξε μεγάλο ρόλο, κατέληξαν οι επιστήμονες. Αλλά τι είναι γνωστό για τις επιδράσεις της κοσμικής ακτινοβολίας στα γεννητικά κύτταρα και τα έμβρυα των θηλαστικών; Πραγματοποιήθηκε εργαστηριακό πείραμα στη Γη για τον προσδιορισμό της επίδρασης της ακτινοβολίας στην ανάπτυξη εμβρύων πρωτευόντων θηλαστικών. Έδειξε ότι ακόμη και σχετικά χαμηλές δόσεις ιονίζουσας ακτινοβολίας είναι αρκετές για να σκοτώσουν τα περισσότερα ανώριμα ωοκύτταρα σε ένα θηλυκό έμβρυο κατά το δεύτερο μισό της εγκυμοσύνης. Οι επιστήμονες πρότειναν ότι είναι πιθανό ότι μια γυναίκα που έχει συλληφθεί στο διάστημα μπορεί να γεννηθεί στείρα λόγω βλάβης στα γεννητικά της κύτταρα. Έτσι έγινε φανερό ότι η ακτινοβολία είναι ένας παράγοντας που μπορεί να σταματήσει την διαδικασία της κοσμικής αναπαραγωγής ακόμα περισσότερο από την έλλειψη βαρύτητας. Διεξήχθη εργαστηριακό πείραμα στη Γη για να προσδιοριστεί η επίδραση της ακτινοβολίας στην ανάπτυξη εμβρύων πρωτευόντων.Αφού δοκιμάστηκε η επίδραση των κοσμικών συνθηκών στα γεννητικά κύτταρα των ζώων, οι επιστήμονες αποφάσισαν ότι ήταν αναγκαία η διεξαγωγή «κοσμικής» γονιμοποίησης. Ιάπωνες ερευνητές διεξήγαγαν ένα πείραμα με γονιμοποίηση in vitro χρησιμοποιώντας ένα τρισδιάστατο κλινοστάτη για να αποδυναμώσει την επίδραση της μικροβαρύτητας. Η διαδικασία ήταν επιτυχής, αλλά όταν οι ζυγώτες μεταφέρθηκαν σε ποντικούς, ο αριθμός των νεογνών που παρήχθησαν ήταν χαμηλότερος από ό, τι στην ομάδα ελέγχου στη Γη. Ως εκ τούτου, οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η γονιμοποίηση μπορεί να λάβει χώρα υπό συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, αλλά η κανονική προ-εμφύτευση του εμβρύου μπορεί να απαιτεί χερσαίες συνθήκες. Στη συνέχεια, αποφασίστηκε να ελεγχθεί πώς οι συνθήκες χώρου θα επηρεάσουν τα αναδυόμενα έμβρυα, τα οποία, μετά την προσγείωση, θα μεταφερθούν σε ποντίκια. Μέσα στο διαστημικό λεωφορείο Columbia STS-80, εμβρυϊκά ποντίκια δύο και οκτώ κυττάρων στάλθηκαν σε τροχιά, τα οποία καλλιεργήθηκαν σε μια κουλτούρα για τέσσερις ημέρες. Σε αντίθεση με το πείραμα αυγών σαλαμάνδρας, στο οποίο οι αλλαγές της νευρικής νόσου ήταν προσωρινές και αναστρέψιμες, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι κατά την επιστροφή στη Γη τα έμβρυα που επιβίωσαν από την πτήση σταμάτησαν να αναπτύσσονται στο στάδιο ανάπτυξης του νευρικού σωλήνα, σε αντίθεση με τα έμβρυα ελέγχου, προχώρησε χωρίς αποκλίσεις. Ένα πιο αξιόπιστο πείραμα διεξήχθη στην αποστολή Cosmos 1129, όταν ώριμοι αρουραίοι, τόσο αρσενικοί όσο και θηλυκοί, στάλθηκαν σε τροχιά και αφέθηκαν να μοιραστούν σε ένα κοινό θάλαμο. Ωστόσο, κανένα από τα θηλυκά δεν γεννήθηκε στη συνέχεια, αν και οι μελέτες μετά την πτήση έδειξαν ότι η ωορρηξία είχε συμβεί. Οι επιστήμονες ανέφεραν την εγκυμοσύνη δύο θηλυκών, αλλά τα έμβρυα φαίνεται να έχουν απορροφηθεί. Το επόμενο πείραμα έστειλε τον πρώτο έγκυο αρουραίο στο διάστημα. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα διαστημικά ταξίδια είχαν μεγαλύτερο αντίκτυπο στη μητέρα απ 'ό, τι στους νέους: χάθηκε το ένα τέταρτο του βάρους της και τα ορμονικά και ενδοκρινικά συστήματα της είχαν υποστεί αισθητές αλλαγές. Όταν ο αρουραίος επέστρεψε στη Γη και γέννησε, τα νεογνά ήταν πιο αδύναμα, μικρότερα και υστερούσαν πίσω από τους Γήιους ομολόγους τους στην ψυχική ανάπτυξη. Ένα πείραμα μεγάλης κλίμακας διεξήχθη από τους Αμερικανούς επιστήμονες Jeff Alberts και τον Απρίλιο Ronca, που έστειλαν 20 έγκυες αρουραίους χώρος για τον ίδιο σκοπό - να ανιχνεύσει τα αποτελέσματα της μικροβαρύτητας στα νεογνά. Οι αρουραίοι βρισκόταν στη μέση της εγκυμοσύνης, όταν άρχισε να σχηματίζεται η αιθουσαία συσκευή στο έμβρυο. Οι μητέρες γέννησαν αρουραίους κανονικού μεγέθους και μπόρεσαν να ταΐσουν και να φροντίσουν για αυτούς. Ωστόσο, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι κατά τη γέννηση, οι αρουραίοι διαστημικής διατροφής χρειάστηκαν διπλάσιες συστολικές κινήσεις. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια τέτοια απόκλιση ήταν πιθανό λόγω της εξασθένησης των μυών σε έλλειψη βαρύτητας. Η αιθουσαία συσκευή των αρουραίων διαστημικών αρσενικών επηρεάστηκε επίσης - όπως συνέβαινε και στο τηγάνι των ψαριών ενυδρείου Danio rerio. Τα κουτάβια των ομάδων ελέγχου κατάφεραν να κυλήσουν γρήγορα από την πλάτη τους στο στομάχι τους στο νερό, ενώ τα μικρά κορίτσια είχαν δυσκολίες με αυτό: χρειάστηκαν κάποιες από αυτές αρκετές προσπάθειες και άλλοι δεν ήταν σε θέση να το κάνουν καθόλου. Αλλά μετά από πέντε ημέρες της ίδιας δοκιμής, όλα τα κουτάβια ήταν σε θέση να κυλήσουν, η οποία για άλλη μια φορά αποδεικνύει την υψηλή προσαρμοστικότητα των οργανισμών σε οποιεσδήποτε συνθήκες, όπως συνέβη με τις μύγες των φρούτων, τα σαλαμάνδρα και τα ορτύκια.Τα πειράματα σε δροσόφιλα, ψάρια, αμφίβια και ποντίκια απέδειξαν ότι είναι δυνατή η γονιμοποίηση in vitro στο διάστημα, αλλά έχει πολλές συνέπειες λόγω της μικροβαρύτητας και της ακτινοβολίας: είτε τα γεννητικά κύτταρα έχουν υποστεί βλάβη είτε τα ζυγώτα επαναρροφούνται μετά την εμφύτευση. Επομένως, τίθεται το ερώτημα: πώς μπορούν τα κύτταρα να προστατευθούν από την κοσμική ακτινοβολία και την έλλειψη βαρύτητας; Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η SpaceLife Origin έχει σχεδιαστεί για την ανάπτυξη του θερμοκηπίου. Εν τω μεταξύ, η εταιρεία δημιουργεί ένα διαστημικό μεταφορέα για τους "σπόρους της ζωής" και η NASA έχει ήδη προωθήσει το ανθρώπινο σπέρμα στο διάστημα για να μελετήσει λεπτομερέστερα τις επιδράσεις των φαινομένων του χώρου στη κινητικότητα του σπέρματος. Τα αποτελέσματα εκκρεμούν. Ενώ παραμένουν πολλά ερωτήματα όσον αφορά τόσο την υλικοτεχνική υποστήριξη όσο και την ηθική της ανθρώπινης αναπαραγωγής στο διάστημα, είναι σαφές ότι είναι αναμφισβήτητα η κατεύθυνση της μελλοντικής έρευνας. https://asgardia.space/en/news/Childbirth-in-Space%E2%80%93The-How-When-and-Why

Ο νέος εκτυπωτής 3D και ο ανακυκλωτής εγκατεστημένος στο ISS. Τον Νοέμβριο του 2018, ξεκίνησε στο διάστημα το σύστημα ανασχηματιστών που αναπτύχθηκε από την εταιρεία Tethers Unlimited Inc. (TUI), μια αμερικανική εταιρεία αεροδιαστημικής. Τώρα, αυτός ο ολοκληρωμένος εκτυπωτής 3D και ο πλαστικός ανακυκλωτής έχουν εγκατασταθεί τελικά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Ο Rob Hoyt, Διευθύνων Σύμβουλος της TUI, δήλωσε ότι είναι εξαιρετικά περήφανος για την ομάδα του, τους αστροναύτες και τη NASA για όλη τη σκληρή δουλειά τους που κατέστησε δυνατή την ανάπτυξη και εγκατάσταση του Ανασυσκευαστή. Το Tether Unlimited είναι μια εταιρεία τεχνολογίας αεροδιαστημικής που ιδρύθηκε το 1994. Έχουν ανατεθεί πολλές συμβάσεις από τη NASA, συμπεριλαμβανομένου του AstroPorter, ενός έργου διαστημικού ρομπότ. Από τώρα και στο εξής, η TUI κατασκευάζει το σύστημα SpiderFab, ένα ρομποτικό σύστημα κατασκευής που θα επιτρέψει την παραγωγή κεραίας, ηλιακών συλλεκτών και άλλων κατασκευών σε τροχιά. Το σύστημα ανασχηματιστή είναι ένας εκτυπωτής 3D FDM / FFF που μπορεί να ανακυκλώνει τα τρισδιάστατα τυπωμένα μέρη σε μορφή νημάτων σε μικροβαρύτητα. Αυτή η μέθοδος ανακύκλωσης είναι δυνατή μέσω της διαδικασίας δημιουργίας θέσεων που σχεδιάστηκε από την Tether Unlimited. Το έργο αυτό κατασκευάστηκε με τη βοήθεια του προγράμματος NASA Small Business Innovation Research Program ύψους 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο ανασχηματιστής εστάλη στο ISS τον περασμένο Νοέμβριο με το πλοίο Cygnus, το διαστημικό σκάφος φορτίου που κατασκευάστηκε από την Northrop Grumman, την παγκόσμια εταιρεία αεροδιαστημικής και άμυνας. Ο ανασχηματιστής θα δώσει στους μελλοντικούς αστροναύτες τη δυνατότητα να συναρμολογούν εργαλεία, ανταλλακτικά, σκεύη και ιατρικές συσκευές όπως απαιτείται. Αυτό θα μειώσει δραστικά τα έξοδα της εφοδιαστικής για αποστολές με πλήρωμα διαστημικής, διότι μπορούν πλέον να επαναχρησιμοποιήσουν απόβλητα υλικά και να μειώσουν τον αριθμό των ανταλλακτικών που πρέπει να αποσταλούν από τη Γη, σύμφωνα με τον Hoyt. Σύμφωνα με την έκθεση της NASA για την κατασκευή στο χώρο (ISM), ένας τομέας όπου η NASA ξοδεύει τα περισσότερα χρήματα είναι η παροχή εφεδρικών μέσων για τη διατήρηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Επί του παρόντος, τα «ανταλλακτικά μάζας που αποθηκεύονται επί του εδάφους» για το ISS είναι περίπου 17,990 kg. Επιπλέον, περίπου το 95% των ανταλλακτικών δεν θα χρησιμοποιηθεί ποτέ στην πραγματικότητα. Παρ 'όλα αυτά, είναι αδύνατο να προβλεφθεί ποια μέρη θα αποτύχουν σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, επομένως είναι απαραίτητο να αποθηκεύσετε αυτό το τεράστιο ποσό απογραφής στη Γη. Έτσι, ένας τρόπος με τον οποίο η NASA προσπαθεί να μειώσει το κόστος των ανταλλακτικών είναι μέσω της δυνατότητας τρισδιάστατης εκτύπωσης στο διάστημα, γεγονός που θα επέτρεπε την επιτόπια παραγωγή πόρων. Το έργο ISM που δημιουργήθηκε από τα εξελιγμένα εξερευνητικά συστήματα της NASA λειτουργεί ως πόρος πρακτόρευσης για την ανίχνευση, τη μηχανική και την εφαρμογή βιώσιμων λύσεων κατασκευής για την κατασκευή, τη συντήρηση και την επισκευή, στη διάρκεια των αποστολών εξερεύνησης. Η Niki Werkheiser, διευθυντής του έργου ISM στο Marshall Space Flight Centre, εξήγησε ότι ο ανασυσκευαστής είναι ζωτικής σημασίας για την εμφάνιση ενός βιώσιμου μοντέλου για την κατασκευή, ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση εξαρτημάτων και αποβλήτων κατά τη διάρκεια αποστολών μεγάλης διάρκειας. https://asgardia.space/en/news/An-Integrated-3D-Printer-and-Plastic-Recycler-Has-Officially-Been-Installed Ρώσοι κοσμοναύτες στέλνουν… διαστημικές καρδούλες. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roskosmos με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ανάρτησε στο twitter της φωτογραφίες με διαστημικές ‘καρδούλες’ τις οποίες τράβηξαν οι Ρώσοι κοσμοναύτες από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). «Για εκείνους που εορτάζουν την ημέρα των ερωτευμένων, είναι οι πιο πραγματικές διαστημικές καρδούλες, τις οποίες δημιούργησε η φύση σε όλη την επικράτεια του πλανήτη» αναφέρει στην ανακοίνωση της η Roskosmos. Αυτή τη στιγμή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό βρίσκονται ο Ρώσος κοσμοναύτης Όλεγκ Κονονένκο και οι Αμερικανοί αστροναύτες Ντέιβιντ Σαν Ζακ και Εν Μακλέιν. РОСКОСМОС ✔ @roscosmos Photos of «cosmic valentines» on the surface of our planet 💖. Pictures were taken by Roscosmos cosmonauts from the International @Space_Station. #ValentineDay #ValentinesDay 205 4:23 PM - Feb 14, 2019 https://www.in.gr/2019/02/14/tech/rosoi-kosmonaytes-stelnoun-diastimikes-kardoules/ Οι επιστήμονες συζητούν τα ευρήματα από τη διπλή μελέτη της NASA. Την περασμένη Παρασκευή ερευνητές ανακοίνωσαν ότι σχεδόν ένα χρόνο στο διάστημα άλλαξε το ανοσοποιητικό σύστημα του αστροναύτη Scott Kelly καθώς και τη δραστηριότητα ορισμένων γονιδίων του σε σύγκριση με τον ίδιο δίδυμο που παρέμεινε στη Γη.Αν και οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να πούνε εάν οι αλλαγές ήταν καλές ή κακές τα αποτελέσματα από αυτή τη μοναδική δίδυμη μελέτη της NASA θέτουν νέες ερωτήσεις για τους γιατρούς καθώς η NASA σχεδιάζει να πετάξει ανθρώπους στον Άρη. Με τη δοκιμή αυτών των γενετικών διπλασιασμάτων, οι επιστήμονες είχαν μια μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσουν τις λεπτομέρειες της ανθρώπινης βιολογίας, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο τα γονίδια του αστροναύτη ενεργοποιούνται και απενεργοποιούνται στο διάστημα διαφορετικά από ό, τι όταν είναι πίσω στη Γη. Μια μυστήρια αλλαγή που οι επιστήμονες συζήτησαν την περασμένη Παρασκευή σε μια επιστημονική διάσκεψη ήταν το πώς το ανοσοποιητικό σύστημα του Kelly έγινε υπερδραστηριωμένο. Ο Christopher Mason, γενετιστής της Weill Cornell Medicine στη Νέα Υόρκη, εξήγησε ότι το σώμα του αντιδρούσε στο περιβάλλον του εξωγήινου σχεδόν όπως θα κάναμε με έναν παράξενο οργανισμό που ζούσε μέσα σου. Ο Mason, ο οποίος βοήθησε να ηγηθεί της μελέτης, δήλωσε ότι οι γιατροί αναζητούν επί του παρόντος σημάδια από αυτό σε άλλους αστροναύτες. Η NASA έχει εξετάσει τις επιπτώσεις της εξερεύνησης του διαστήματος στο σώμα ενός αστροναύτη από την αρχή. Ωστόσο, οι περισσότεροι αστροναύτες βρίσκονται στο χώρο για περίπου έξι μήνες, ενώ η Kelly έζησε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για 340 ημέρες, θέτοντας ένα αμερικανικό ρεκόρ. Η Κέλι, που τώρα είναι συνταξιούχος, είπε σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα στο The Associated Press ότι ποτέ δεν ένιωσε εντελώς φυσιολογικό όταν ήταν στο διάστημα. Σημείωσε τα τυπικά συμπτώματα όπως η συμφόρηση από το κινούμενο υγρό, τους πονοκεφάλους και τη δυσκολία συγκέντρωσης εξαιτίας του επιπλέον διοξειδίου του άνθρακα, καθώς και τα πεπτικά προβλήματα λόγω έλλειψης βαρύτητας. Ωστόσο, η δίδυμη μελέτη ήταν μια ιδιαίτερη κατάδυση στο μοριακό επίπεδο που είχε τον πρώην αστροναύτη Mark Kelly, τον δίδυμο του Scott, κάτω από τη Γη για σύγκριση. Δεν έχουν ακόμη δημοσιεύσει τα πλήρη αποτελέσματα, αλλά οι ερευνητές συζήτησαν μερικά από τα ευρήματα την Παρασκευή σε μια συνάντηση της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης. Ορισμένα γονίδια που συνδέονται με το ανοσοποιητικό σύστημα έγιναν υπερκινητικά, σύμφωνα με τον Mason. Δεν ήταν μια αλλαγή στο DNA, αλλά μια αλλαγή σε αυτό που είναι γνωστό ως έκφραση γονιδίων, το οποίο είναι πώς ενεργοποιούνται και αποσυνδέονται τα γονίδια και αυξάνεται ή μειώνεται ο αριθμός των πρωτεϊνών που παράγουν. Ο Mason εντόπισε επίσης μια αιχμή στην κυκλοφορία του αίματος ενός άλλου δείκτη που βοηθά στην προετοιμασία του ανοσοποιητικού συστήματος. Παρ 'όλα αυτά, το αίμα του Kelly έδειξε λιγότερο από έναν άλλο τύπο κυττάρου, ο οποίος είναι γνωστό ότι αποτελεί πρώιμη υπεράσπιση έναντι των ιών. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η δραστηριότητα του γονιδίου αλλάζει στο διάστημα επειδή αλλάζει ως απάντηση σε πολλούς διαφορετικούς τύπους στρες. Τα καλά νέα είναι ότι σχεδόν όλα επανήλθαν στο φυσιολογικό λίγο μετά την επιστροφή της Kelly στη Γη τον Μάρτιο του 2016. Ωστόσο, τα γονίδια που σχετίζονται με τον ανοσοποιητικό -σύστημα φαίνεται να έχει αυτή τη μνήμη ή αυτή η ανάγκη να είναι σχεδόν σε υψηλό συναγερμό ακόμη και έξι μήνες μετά, σύμφωνα με τον Mason.Ο Craig Kundrot, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη ζωή στο διάστημα και την επιστημονική έρευνα για τη NASA, δήλωσε ότι εν γένει είναι ενθαρρυντικό επειδή δεν υπάρχουν σημαντικα νέα προειδοποιητικά σήματα. Βλέπουν αλλαγές που δεν περίμενα αναγκαστικά, αλλά δεν είναι σίγουροι αν αυτές οι αλλαγές έχουν σημασία. Η δίδυμη μελέτη έδωσε στη NASA διάφορα πράγματα για να κοιτάξει έξω για μελλοντικές αποστολές για να ανακαλύψει εάν άλλοι αστροναύτες αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο. Σε μελλοντικές αποστολές, οι αστροναύτες μπορούν να εκτελέσουν μερικές από αυτές τις δοκιμές στο διάστημα και όχι να καταψύξουν δείγματα για να στείλουν πίσω στους επιστήμονες στη Γη, δήλωσε ο Mason. Μια αποστολή στο Mars, η οποία η NASA ελπίζει να αναπτύξει στη δεκαετία του 2030, θα χρειαζόταν σχεδόν τρία χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου στην επιφάνεια, σύμφωνα με τον Kundrot. Μία από τις κύριες ανησυχίες σχετικά με αυτή την αποστολή είναι η ακτινοβολία. Η αποστολή θα εκθέσει τους αστροναύτες σε επίπεδα κοσμικής ακτινοβολίας υψηλότερα από τα πρότυπα ασφάλειας της NASA, αλλά όχι πολύ πάνω από το πρότυπο. Στον πλανήτη μας και ακόμη και στο ISS, το μαγνητικό πεδίο της Γης προστατεύει τους αστροναύτες από την πλειονότητα της ακτινοβολίας. Ωστόσο, δεν θα υπήρχε τέτοια προστασία καθ 'οδόν προς τον Άρη και πίσω, αλλά ο Kundrot είπε ότι μια φορά στον Άρη οι σήραγγες ή οι βρωμιές που καλύπτονται από οικοτόπους θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Ο Kelly, η οποία θα είναι 55 ετων την επόμενη εβδομάδα, δήλωσε ότι αν είχε κάνει το ταξίδι στον Άρη δεν θα ήταν χειρότερο από αυτό που έχει ήδη περάσει. Ίσως καλύτερα. https://asgardia.space/en/news/Scientists-Discuss-Findings-from-NASAs-Twin-Study Η ιδιωτική βιομηχανία διαστημικού τουρισμού της Ρωσίας θα μπορούσε να απογειωθεί σε πέντε χρόνια. Η Ρωσία έχει σχέδια να επεκταθεί στον τομέα του ιδιωτικού τουριστικού διαστήματος. Ο επικεφαλής σχεδιαστής της NPO Aviation and Space Technologies, Aleksandr Begak, εξήγησε ότι η Ρωσία σκοπεύει να πετάξει τουρίστες σε τροχιά πλησίον της Γης με ένα διαστημόπλοιο που μπορεί να απογειωθεί από τα κανονικά αεροδρόμια. Ο Βεγκάκ είπε στο πρακτορείο ειδήσεων Sputnik ότι οι πρώτες πτήσεις θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μόλις το 2024 με τιμή περίπου $ 200.000 έως $ 300.000 ανα άτομο.Όπως η per Begak, πολλές ιδιωτικές εταιρείες εργάζονται επί του παρόντος στο uncrewed διαστημόπλοιο γνωστό ως Selena Space Yacht. Οι εργασίες εκτελούνται με τη βοήθεια των ομάδων εργασίας της Εθνικής Τεχνολογικής Πρωτοβουλίας (NTI) AeroNet και SpaceNet. Ο Begak πρόσθεσε ότι το σκάφος προσγειώνεται σαν ένα κανονικό αεροπλάνο που του δίνει την ευκαιρία να προσγειωθεί σε οποιοδήποτε αεροδρόμιο. Έτσι τώρα υπολογίζουν τον καλύτερο χρόνο για διαστημικά ταξίδια και ποια διαδρομές πτήσης θα ήταν πιο άνετα αφού είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να είναι σε κατάσταση μηδενικής βαρύτητας για περισσότερο από 10 λεπτά. Άρχισαν να εργάζονται στο Selena Space Yacht το 2017. Επιπλέον, εργάζονται για την ανάπτυξη τριών διαστημικών σκαφών που μπορούν να χωρέσουν έξι επιβάτες και έναν πιλότο. Ακόμα κι αν ένας άνθρωπος δεν θα πειραματιστεί το διαστημόπλοιο, ένας πιλότος θα επιβιβαστεί στην πτήση για την ευκολία των επιβατών, δήλωσε ο Begak. Το όχημα θα πετάξει στο διάστημα με μέγιστη ταχύτητα 2.685 μίλια ανά ώρα και θα φτάσει σε υψόμετρο 75 έως 87 μίλια (120-140 χιλιόμετρα). Ο Σεργκέι Ζούκοφ, συνιδρυτής της ομάδας εργασίας της Εθνικής Τεχνολογικής Πρωτοβουλίας AeroNet, εξήγησε ότι ο ιδιωτικός διαστημικός τουρισμός θα μπορούσε να ξεκινήσει στη Ρωσία σε περίπου πέντε χρόνια.Οι διαστημικοί τουρίστες θα πετούν για αρκετά λεπτά σε ύψος 100 χιλιομέτρων πριν επιστρέψουν με τα αλεξίπτωτα ή με τα αεροσκάφη σε αεροδρόμια. https://asgardia.space/en/news/Russias-Private-Space-Tourism-Industry-Could-Take-Off-in-Five-Years RemoveDEBRIS: Δορυφόρος «καμάκωσε» διαστημικό σκουπίδι. Ο δορυφόρος RemoveDEBRIS, μία από τις πρώτες προσπάθειες στον κόσμο για αντιμετώπιση του προβλήματος των επικίνδυνων σκουπιδιών σε τροχιά, χρησιμοποίησε επιτυχώς το καμάκι με το οποίο ήταν εξοπλισμένος για να «αιχμαλωτίσει» αντικείμενο σε τροχιά. Σύμφωνα με το University of Surrey, η δοκιμή περιελάμβανε την εκτόξευση του καμακιού εναντίον ενός κομματιού δορυφόρου που είχε στηθεί σε μικρή απόσταση, σε ταχύτητα 20 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. Το καμάκι διέτρησε επιτυχώς τον στόχο, «αιχμαλωτίζοντάς» τον και αποδεικνύοντας τη βιωσιμότητα της ιδέας. Πρόκειται για το τρίτο επιτυχημένο πείραμα του project RemoveDEBRIS. Προηγουμένως είχε χρησιμοποιήσει ένα δίχτυ για να πιάσει ένα κομμάτι απορριμμάτων, ενώ επίσης έχει δοκιμαστεί το οπτικό σύστημα πλοήγησής του (βασιζόμενο σε LiDAR και κάμερα) για να ταυτοποιεί διαστημικά σκουπίδια. Η ομάδα τώρα ετοιμάζεται για το τελικό πείραμα, που θα λάβει χώρα τον Μάρτιο. Στο πλαίσιό του, το RemoveDEBRIS θα φουσκώσει ένα πανί το οποίο θα επιβραδύνει τον δορυφόρο επαρκώς, για να πέσει στην ατμόσφαιρα της Γης, όπου και θα καταστραφεί. «Αυτό είναι το πιο απαιτητικό πείραμα του RemoveDEBRIS και το γεγονός πως ήταν επιτυχές είναι δικαίωση για όλους όσους συμμετείχαν. Το πρόγραμμα RemoveDEBRIS αποδεικνύει περίτρανα τι μπορεί να επιτευχθεί με τη δύναμη της συνεργασίας, τη συγκέντρωση της εμπειρίας ανά τη βιομηχανία και τον ερευνητικό τομέα, για να επιτευχθεί κάτι πραγματικά αξιοσημείωτο» δήλωσε ο καθηγητής Γκουγκλιέλμο Αγκλιέτι, διευθυντής του Surrey Space Centre στο University of Surrey. Από πλευράς του, ο Κρις Μπέρτζες, Harpoon Lead Engineer στην Airbus Defence and Space, είπε πως η επιτυχής δοκιμή του καμακιού «αποτελεί σημαντικό βήμα προς την επίλυση του εντεινόμενου ζητήματος των διαστημικών απορριμμάτων». Το RemoveDEBRIS είναι μια αποστολή δορυφόρου για την πραγματοποίηση τεσσάρων πειραμάτων «Ενεργητικής Απομάκρυνσης Σκουπιδιών» (Active Debris Removal). Ο δορυφόρος έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί από μια κοινοπραξία εταιρειών του χώρου της αεροδιαστημικής και ερευνητικών ιδρυμάτων, υπό το University of Surrey. Το σκάφος ελέγχεται από μηχανικούς στη Surrey Satellite Technology Ltd στο Γκίλντφορντ της Μ. Βρετανίας. Το όλο πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από την ΕΕ. https://www.naftemporiki.gr/story/1445726/removedebris-doruforos-kamakose-diastimiko-skoupidi Η NASA αποκαλύπτει λεπτομέρειες σχετικά με τη μελλοντική δοκιμή μεταφοράς αστροναυτών στον ISS. Οι πυραύλοι και τα διαστημόπλοια του SpaceX αποτελούν το πρώτο εμπορικά κατασκευασμένο σύστημα που αναλαμβάνει το καθήκον να φέρει αστροναύτες από και προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η NASA θα καλύψει την κάλυψη των δραστηριοτήτων προετοιμασίας και τη δρομολόγηση της δοκιμαστικής πτήσης Demo-1 του SpaceX στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 2 Μαρτίου. Η Demo-1 χτίστηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Commercial Crew, το οποίο στοχεύει στην ανάπτυξη ασφαλούς και αξιόπιστου πυραύλου και διαστημικού σκάφους για τη μεταφορά των αστροναυτών στο ISS, αντί να στηριχθεί στο διαστημόπλοιο της Ρωσίας Soyuz. Προγραμματισμένη για το Σάββατο 2 Μαρτίου στις 2:48 π.μ., η πτήση θα σηματοδοτήσει την πρώτη εκτόξευση ενός εμπορικά κατασκευασμένου και λειτουργούντος διαστημικού οχήματος. Το πλήρωμα Dragon πρόκειται να ξεκινήσει σε πυραύλους Falcon 9 από το διαστημικό κέντρο Kennedy της Φλώριδας της NASA και θα πρέπει να αποβιβαστεί στο ISS στις 5:55 π.μ. την Κυριακή 3 Μαρτίου. Εάν είναι επιτυχής, θα είναι η πρώτη φορά από το 2011 η NASA είναι σε θέση να βασιστεί στην αμερικανική τεχνολογία για να φέρει αστροναύτες από και προς το ISS. Η δοκιμαστική έκδοση Demo-1 είναι μια απελευθερωμένη πτήση που θα παρέχει δεδομένα τόσο για τις επιδόσεις του πυραύλου όσο και για τα διαστημόπλοια, καθώς και για δοκιμές σύνδεσης και προσγείωσης. Στην ιδανική περίπτωση, θα παράσχει επαρκή στοιχεία για να πιστοποιήσει η NASA το σύστημα μεταφοράς του πληρώματος SpaceX ως ασφαλές για τη μεταφορά των αστροναυτών στο ISS. Το επόμενο βήμα θα είναι η αποστολή με το πλήρωμα Demo-2, η οποία προγραμματίζεται να ξεκινήσει τον Ιούλιο. Η NASA δημοσίευσε ένα πλήρες πρόγραμμα κάλυψης Demo-1, ξεκινώντας από την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου στην ιστοσελίδα της. https://asgardia.space/en/news/NASA-Reveals-Details-of-Future-ISS-Shuttle-Test Εκτόξευση του δορυφόρου Egyptsat-A Στις 21 Φεβρουαρίου 2019, από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στις 19:47 ώρα Μόσχας, ξεκίνησε το όχημα εκτόξευσης διαστημικού οχήματος Soyuz-2 με το δορυφόρο Egyptsat-A, που δημιουργήθηκε προς το συμφέρον της κυβέρνησης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου. Ο δορυφόρος ξεκίνησε επιτυχώς σε μια τροχιά εργασίας και διοικείται από Ρώσους ειδικούς στο Αιγυπτιακό Κέντρο Ελέγχου Αποστολών. Όλες οι παράμετροι των ενσωματωμένων συστημάτων του διαστημικού σκάφους είναι φυσιολογικές. Το διαστημόπλοιο Egyptsat-A σχεδιάστηκε για να καταγράψει την επιφάνεια της γης με υψηλή χωρική ανάλυση. Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος δοκιμών πτήσης, ο δορυφόρος θα μεταφερθεί στην αιγυπτιακή πλευρά. Το δορυφορικό Egyptsat-A δημιουργήθηκε προς το συμφέρον της κυβέρνησης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου. Το διαστημικό σκάφος έχει σχεδιαστεί για να καταγράψει την επιφάνεια της γης με υψηλή χωρική ανάλυση. https://www.energia.ru/ru/news/news-2019/news_02-22.html Τεχνολογία τηλεπικοινωνιών ακτίνων Χ για χρήση στο διάστημα. Έναν νέο, πειραματικό τύπο τεχνολογίας τηλεπικοινωνιών για χρήση στο βαθύ διάστημα πρόκειται να δοκιμάσει η NASA την άνοιξη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αυτή τη στιγμή η αμερικανική διαστημική υπηρεσία βασίζεται σε ραδιοκύματα για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ διαστημοπλοίων και Γης. Η ανερχόμενη τεχνολογία επικοινωνιών με λέιζερ προσφέρει υψηλότερα data rates, που επιτρέπουν στα διαστημόπλοια να μεταδίδουν περισσότερα δεδομένα. Η συγκεκριμένη δοκιμή αφορά σε επικοινωνία με ακτίνες Χ (XCOM- X-ray communications), που παρέχει ακόμα περισσότερα πλεονεκτήματα. Οι ακτίνες Χ έχουν πολύ μικρότερα μήκη κύματος, τόσο σε σχέση με τις υπέρυθρες, όσο και με τα ραδιοκύματα. Αυτό σημαίνει πως, θεωρητικά, είναι δυνατή η αποστολή περισσότερων δεδομένων για την ίδια ποσότητα ισχύος μετάδοσης. Οι ακτίνες Χ μπορούν να εκπέμψουν επίσης σε πιο «στενές» ακτίνες, χρησιμοποιώντας λιγότερη ενέργεια όταν πρόκειται για επικοινωνία σε μεγάλες αποστάσεις. Εάν είναι επιτυχές, το πείραμα θα μπορούσε να αυξήσει το ενδιαφέρον σχετικά με τη συγκεκριμένη τεχνολογία τηλεπικοινωνιών, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για πιο αποδοτικά data rates (gigabits per second) σε αποστολές στο βαθύ διάστημα. Το gigabits per second είναι ένα data transfer rate που αντιστοιχεί σε ένα δισεκατομμύριο bits ανά δευτερόλεπτο. Αυτές οι ταχύτητες δεν είναι κοινές ή συνηθισμένες αυτή τη στιγμή, ωστόσο νέες έρευνες έχουν βελτιώσει σημαντικά την κατάσταση προς αυτή την κατεύθυνση. «Για κάποιες αποστολές, η XCOM θα είναι μια τεχνολογία που ανοίγει τον δρόμο, εξαιτίας των τεράστιων αποστάσεων στις οποίες πρέπει να επιχειρούν» σημείωσε ο Τζέισον Μίτσελ, μηχανικός στο Goddard Spaceflight Center της NASA στο Γκρίνμπελτ του Μέριλαντ, που βοήθησε στην ανάπτυξη του πειράματος, το οποίο βασίζεται σε μια συσκευή ονόματι MXS (Modulated X-ray Source). Ιδιαίτερα σημαντικό στην όλη υπόθεση είναι πως οι ακτίνες Χ μπορούν να διαπερνούν το «περίβλημα» θερμού πλάσματος που δημιουργείται καθώς διαστημόπλοια περνούν μέσα από την ατμόσφαιρα της Γης σε ταχύτητες πολλαπλάσιες αυτής του ήχου. Το πλάσμα λειτουργεί ως ασπίδα, εμποδίζοντας τις επικοινωνίες με ραδιοκύματα για πολλά δευτερόλεπτα, χρονικό διάστημα που χαρακτηρίζεται από αγωνία για τους συντελεστές των διαστημικών αποστολών. Όπως τόνισε ο Μίτσελ, κανείς δεν έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν ακτίνες Χ σε σύστημα επικοινωνίας, οπότε θα μπορούσαν να προκύψουν και άλλες εφαρμογές, που δεν έχει σκεφτεί ακόμα κανείς. Η πρώτη δοκιμή XCOM θα αφορά στη μετάδοση σημάτων τύπου GPS. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Μίτσελ, ίσως να επιχειρηθεί και η αποστολή πιο πολύπλοκων σημάτων μετά την αρχική προσπάθεια. https://www.naftemporiki.gr/story/1446890/texnologia-tilepikoinonion-aktinon-x-gia-xrisi-sto-diastima Το δρομολόγιο του Γκαγκάριν θα ακολουθούν οι τουρίστες στο Διάστημα. Ο επικεφαλής της ρωσικής κρατικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos, Ντμίτρι Ρογκόζιν, ανακοίνωσε ότι οι αποστολές στο διάστημα τουριστών θα ακολουθούν το δρομολόγιο του Γιούρι Γκαγκάριν, με τη διαφορά ότι κάθε τέτοιο τουριστικό ταξίδι θα διαρκεί μία ημέρα και όχι 108 λεπτά, που διήρκεσε η πτήση του Γκαγκάριν γύρω από τη Γη. «Προτείνουμε μια ακόμη πιο απλή πτήση και ως προς την προετοιμασία της και ως προς την πραγματοποίηση της, μια πτήση που δεν θα περιλαμβάνει επίσκεψη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αλλά μια ημερήσια περιφορά γύρω από τη Γη με διαστημόπλοια Soyuz» δήλωσε ο Ρογκόζιν. Πρόσφατα, η Roscosmos είχε ανακοινώσει ένα πρόγραμμα βάσει του οποίου οι μελλοντικοί τουρίστες του Διαστήματος θα μπορούν να επαναλάβουν την πτήση του Γκαγκάριν κάνοντας μια περιστροφή γύρω από τη Γη. Ο Γκαγκάριν υπήρξε ο πρώτος άνθρωπός στον κόσμο που πραγματοποίησε πτήση στο διάστημα. Στις 12 Απριλίου του 1961, με το διαστημόπλοιο Vostok-1 έκανε μια περιστροφή γύρω από τη Γη, η οποία διήρκεσε 108 λεπτά. Η Roscosmos είχε υπογράψει πρόσφατα ένα νέο συμβόλαιο με την αμερικανική εταιρεία Space Adventures, βάσει του οποίου δύο τουρίστες του Διαστήματος θα πραγματοποιούσαν ταξίδι έως τα τέλη του 2012 με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, με ένα διαστημόπλοιο. http://www.kathimerini.gr/1011429/article/epikairothta/episthmh/to-dromologio-toy-gkagkarin-8a-akoloy8oyn-oi-toyristes-sto-diasthma Η επερχόμενη αποστολή της NASA θα μελετήσει τα συστήματα διαστημικών καιρικών συνθηκών γύρω από τη Γη. Η νεότερη αποστολή της NASA στοχεύει να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν και, τελικά, να προβλέψουν το διαφορετικό διαστημικό καιρικό σύστημα γύρω από τη Γη. Ο καιρός στο διάστημα μπορεί να έχει ευρείες επιπτώσεις στον πλανήτη μας που επηρεάζουν την τεχνολογία και τους αστροναύτες. Μερικές φορές μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στις ραδιοεπικοινωνίες και όταν είναι πιο σοβαρή, μπορεί ακόμη και να χτυπήσει ολόκληρα ηλεκτρικά δίκτυα Για πρώτη φορά, η νέα αποστολή της NASA θα συγκεντρώσει τις παγκόσμιες παρατηρήσεις μιας ουσιαστικής αιτίας του διαστημικού καιρού σε μια ενεργή περιοχή της ανώτερης ατμόσφαιρας της Γης που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα παρεμβολές στις επικοινωνίες ραδιοφώνου και GPS. Η αποστολή του πειράματος ατμοσφαιρικών κυμάτων (AWE) έρχεται στην τιμή των 42 εκατομμυρίων δολαρίων και πρόκειται να αναπτυχθεί τον Αύγουστο του 2022, στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού που περιβάλλει τη Γη. Από αυτή την θεση, η AWE θα εξετάσει πολύχρωμες δέσμες φωτός στην ατμόσφαιρα της Γης, γνωστή ως airglow, για να καταλάβει τι μίγμα δυνάμεων παρακινεί τον διαστημικό καιρό στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Αρχικά, οι ερευνητές πίστευαν ότι μόνο η συνεχής εκροή του Ήλιου από υπεριώδη ακτινοβολία και σωματίδια, γνωστά ως ηλιακός άνεμος, θα μπορούσαν να επηρεάσουν την περιοχή. Αλλά, τώρα οι εμπειρογνώμονες έχουν μάθει ότι η ηλιακή μεταβλητότητα δεν είναι αρκετή για να προκαλέσει τις αλλαγές που βλέπουμε. Επιπλέον, ο καιρός της Γης πρέπει να έχει επίσης αποτέλεσμα. Έτσι, για να βοηθήσει στην επίλυση αυτού του μυστηρίου, η AWE θα εξετάσει πώς τα κύματα στην χαμηλότερη ατμόσφαιρα, λόγω των μεταβολών στις πυκνότητες διαφορετικών πακέτων αέρα, επηρεάζουν την ανώτερη ατμόσφαιρα. Το AWE είναι μια αποστολή της ευκαιρίας που δουλεύει στο πλαίσιο του Προγράμματος Εξερευνητών Ελληνοφυσικής της NASA, το οποίο εκτελεί επικεντρωμένη επιστημονική έρευνα και εργάζεται σε νέα όργανα για την επίλυση των επιστημονικών κενών μεταξύ των μεγαλύτερων αποστολών της NASA. Από τότε που η NASA ξεκίνησε τον πρώτο δορυφορικό εξερευνητή 1, το 1958, ο οποίος ανακάλυψε τις ζώνες ακτινοβολίας της Γης, το πρόγραμμα εξερευνητών υποστήριξε πάνω από 90 αποστολές. Οι αποστολές Uhuru και Cosmic Background Explorer (COBE) κέρδισαν βραβεία Νόμπελ για το έργο τους. Ο Paul Hertz, Διευθυντής Αστροφυσικής της NASA, εξήγησε ότι το Πρόγραμμα Εξερευνητών αναζητά καινοτόμες ιδέες για μικρές αποστολές που δεν έχουν μεγάλους προϋπολογισμούς αλλά μπορούν ακόμα να βοηθήσουν στην επίλυση διαφορετικών γρίφων του σύμπαντος και να διερευνήσουν τη θέση της ανθρωπότητας σε αυτό. Ο Hertz πρόσθεσε ότι η αποστολή AWE ανταποκρίνεται σε αυτό το πρότυπο χρησιμοποιώντας έναν δημιουργικό και οικονομικό τρόπο για να αναζητήσει απαντήσεις σχετικά με την ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης. Η AWE επιλέχθηκε ως αποστολή με βάση την πιθανή αξία της στην επιστήμη και την ευκολία των σχεδίων ανάπτυξής της. Ο Michael Taylor από το Πανεπιστήμιο της Γιούτα στο Logan είναι υπεύθυνος για την αποστολή και το Γραφείο του Προγράμματος Εξερευνητών το διαχειρίζεται στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA στο Greenbelt, Maryland. Επιπλέον, η NASA επέλεξε επίσης το SunRISE επτάμηνη εκτεταμένη έρευνα διαμόρφωσης που θα κοστίσει $ 100.000. Το SunRISE θα είναι μια σειρά από έξι CubeSats που λειτουργούν παρόμοια με ένα γιγαντιαίο ραδιοτηλεσκόπιο. Αυτή η προτεινόμενη αποστολή θα εξετάσει το πώς επιταχύνονται οι μαζικές μετεωρολογικές καταιγίδες από τον Ήλιο, γνωστές ως καταιγίδες ηλιακών σωματιδίων, και απελευθερώνονται στο ηλιακό σύστημα. Ωστόσο, η SunRISE δεν είναι ακόμα έτοιμη για το επόμενο βήμα ανάπτυξης της αποστολής, αλλά η προτεινόμενη ιδέα αποτελεί μια ενδιαφέρουσα χρήση της νέας τεχνολογίας που αναπτύχθηκε από την NASA. Ο Justin Kasper από το Πανεπιστήμιο του Michigan στο Ann Arbor είναι υπεύθυνος για την SunRISE και το εργαστήριο Jet Propulsion της NASA διαχειρίζεται αυτή την αποστολή στο Pasadena της Καλιφόρνια. https://asgardia.space/en/news/NASAs-Upcoming-Mission-Will-Study-Space-Weather-Systems-Around-Earth Τα πληρώματα της TPK Soyuz MS-12 έφτασαν στο Baikonur. Στις 26 Φεβρουαρίου 2019, τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα του διαστημικού οχήματος μεταφοράς Soyuz MS-12 έφτασαν στο κοσμοδρόμιο Baikonur για να ολοκληρώσουν τις προετοιμασίες για την πτήση. Τα μέλη της Τεχνικής Διεύθυνσης και της Κρατικής Επιτροπής συναντήθηκαν στο αεροδρόμιο. Το κύριο πλήρωμα του ISS-59/60 ειναι ο κοσμοναυτής της Roskosmos Alexei Ovchinin και οι αστροναύτες της NASA Νίκος Χάιγκ και η Χριστίνα Κουκ. Η εφεδρική ομάδα είναι ο κοσμοναυτής Roskosmos Alexander Skvortsov, ο αστροναύτης ESA Luka Parmitano και ο αστροναύτης NASA Andrew Morgan, οι διοικητές του πληρώματος ανέφεραν την ετοιμότητά τους για εκπαίδευση πριν από την πτήση και τη λήψη του διαστημικού οχήματος Soyuz MS-12. Μετά την αναφορά στην ηγεσία, τα πληρώματα πήγαν στο συγκρότημα κατάρτισης δοκιμών του CPC. Yu.A. Gagarin, όπου πρέπει να προχωρήσουν σε προ-πτήση εκπαίδευση, μαθήματα και ενημερώσεις. Επίσης καθημερινά,κοσμοναύτες και αστροναύτες θα ασχοληθούν με τη σωματική άσκηση και θα υποβληθούν σε ιατρικές εξετάσεις. Αύριο, 27 Φεβρουαρίου, οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες θα πραγματοποιήσουν την πρώτη προπόνηση σε ένα διαστημόπλοιο - το "πρώτο εξάρτημα". Η εκκίνηση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-FG με το TPK Soyuz MS-12 προγραμματίζεται για τις 14 Μαρτίου 2019 από το κοσμοδρόμιο Baikonur. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_02-26.html Επτά αποστολές από τη Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία το 2019 Η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία Roscosmos ανακοίνωσε σήμερα ότι θα στείλει εντός του 2019 επτά διαστημόπλοια στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, εκ των οποίων τα τέσσερα θα είναι επανδρωμένα και τα τρία όχι, καθώς θα μεταφέρουν φορτία για το διαστημικό σταθμό. Στις 14 Μαρτίου θα εκτοξευτεί με προορισμό το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το διαστημόπλοιο Soyuz MC-12, με πλήρωμα τον κοσμοναύτη της Roscosmos Αλεξέι Οφτσίνιν και τους αστροναύτες της NASA Κριστίνα Κοχ και Νικ Χέιγκ. Το επόμενο διαστημόπλοιο έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί στις 6 Ιουλίου, με πλήρωμα τον κοσμοναύτη της Roscosmos Αλεξάντρ Σκβαρτσόφ, τον αστροναύτη της ESA (Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία) Λούκα Παρμαντάνο και τον αστροναύτη της NASA Άντριου Μόργκαν. Μια ακόμη επανδρωμένη αποστολή έχει προγραμματιστεί για τις 25 Σεπτεμβρίου, στην οποία θα συμμετάσχει πρώτη φορά αστροναύτης από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Τα μη επανδρωμένα διαστημόπλοια Progress θα εκτοξευτούν στις 4 Απριλίου, στις 31 Ιουλίου και στις 20 Δεκεμβρίου. https://www.in.gr/2019/02/26/tech/epta-apostoles-apo-ti-rosiki-diastimiki-ypiresia-2019/

Νέα «φιλοσοφία» για προσεδάφιση βαρέων φορτίων στον Άρη. Το βαρύτερο όχημα που έχει προσεδαφιστεί επιτυχώς στον Άρη είναι το Curiosity του ενός τόνου. Ωστόσο, για να υλοποιηθούν πιο φιλόδοξες ρομποτικές αποστολές, και εν τέλει επανδρωμένη αποστολή, χρειάζεται να κατεβούν στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη βαρύτερα σκάφη, 5-20 τόνων. Για να καταστεί εφικτό αυτό, πρέπει να διαπιστωθεί πώς θα γίνει δυνατή η προσεδάφιση μεγαλύτερης μάζας, κι αυτός ήταν ακριβώς ο στόχος πρόσφατης μελέτης στο University of Illinois at Urbana-Champaign στις ΗΠΑ. Κανονικά, όταν ένα σκάφος εισέρχεται στην ατμόσφαιρα του Άρη, σε τεράστιες ταχύτητες (περίπου 30 φορές αυτής του ήχου-στην κλίμακα των hypersonic ταχυτήτων, δηλαδή από 5 Μαχ και άνω) επιβραδύνει γρήγορα, ανοίγει αλεξίπτωτο και μετά ολοκληρώνει την προσεδάφιση, ενεργοποιώντας πυραυλοκινητήρες ή αερόσακους. «Δυστυχώς, στα συστήματα αλεξιπτώτων δεν αυξάνεται καλά η κλίμακα με τα σκάφη μεγαλύτερης μάζας. Η νέα ιδέα είναι να εξαφανίσουμε το αλεξίπτωτο και να χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερους πυραυλοκινητήρες για την κάθοδο» λέει ο Ζαχ Πάτναμ, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Αεροδιαστημικής Μηχανικής του πανεπιστημίου. Σύμφωνα με τον Πάτναμ, όταν το σκάφος έχει επιβραδύνει στα 3 Μαχ (τρεις φορές η ταχύτητα του ήχου), οι κινητήρες retropropulsion ενεργοποιούνται, ωθώντας προς την αντίθετη πλευρά για να επιβραδύνουν το σκάφος επαρκώς, ώστε να προσεδαφιστεί με ασφάλεια. Το πρόβλημα είναι η μεγάλη κατανάλωση καυσίμου, οπότε απαιτείται περισσότερο καύσιμο, κάτι που σημαίνει μεγαλύτερη μάζα κ.ο.κ. «Όταν ένα όχημα πετά σε hypersonic ταχύτητες, πριν ενεργοποιηθούν οι πυραυλοκινητήρες, παράγεται κάποια ανύψωση, και μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε για πηδαλιούχηση» λέει ο Πάτναμ. «Αν μετακινήσουμε το κέντρο βάρους έστι ώστε να είναι μην είναι ίσα κατανεμημένο, μα βαρύτερο στη μία πλευρά, θα πετά σε διαφορετική γωνία» περιγράφει. Όπως εξηγεί ο Πάτναμ, η ροή γύρω από το σκάφος είναι διαφορετική στο πάνω σημείο και διαφορετική στο κάτω, δημιουργώντας ανισορροπία (διαφορικό πίεσης). Εφόσον η ανύψωση είναι προς τη μία κατεύθυνση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κατεύθυνση του οχήματος, καθώς επιβραδύνει στην ατμόσφαιρα. «Έχουμε έναν βαθμό ελέγχου κατά τη διάρκεια της εισόδου, της καθόδου και της προσεδάφισης, τη δυνατότητα πηδαλιούχησης» προσθέτει ο Πάτναμ. «Σε hypersonic ταχύτητες, το όχημα μπορεί να χρησιμοποιήσει την ανύψωση για να πηδαλιουχηθεί. Όταν ενεργοποιηθούν οι κινητήρες καθόδου, έχουν μια συγκεκριμένη ποσότητα καυσίμου. Μπορείς να ενεργοποιήσεις τους κινητήρες έτσι ώστε να προσγειωθείς με μεγάλη ακρίβεια. Μπορείς να ξεχάσεις την ακρίβεια και να το χρησιμοποιήσεις όλο για να προσεδαφίσεις το μεγαλύτερο διαστημόπλοιο που μπορείς ή μπορείς να βρεις μια ισορροπία κάπου ενδιάμεσα» αναφέρει. «Το ερώτημα είναι αν ξέρουμε πώς θα ενεργοποιήσουμε τους κινητήρες καθόδου πχ στα 3 Μαχ, πώς θα έπρεπε να κατευθύνουμε αεροδυναμικά το όχημα σε hypersonic ταχύτητες έτσι ώστε να χρησιμοποιήσουμε την ελάχιστη ποσότητα καυσίμου και να μεγιστοποιήσουμε τη μάζα του φορτίου που μπορούμε να προσεδαφίσουμε; Για να μεγιστοποιήσουμε την ποσότητα της μάζας που μπορούμε να προσεδαφίσουμε στην επιφάνεια, το ύψος στο οποίο ενεργοποιείς τις μηχανές καθόδου είναι σημαντικό, αλλά επίσης και η γωνία που σχηματίζει το διάνυσμα ταχύτητάς σου με τον ορίζοντα - σε πόσο απότομη γωνία κατεβαίνεις» συμπληρώνει ο Πάτναμ. Στο πλαίσιο της μελέτης, διερευνήθηκε πώς γίνεται η καλύτερη δυνατή χρήση του διανύσματος ανύψωσης, χρησιμοποιώντας τις βέλτιστες δυνατές τεχνικές ελέγχου για τη διαμόρφωση στρατηγικών ελέγχου, που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε hypersonic ταχύτητες, υπό διαφορετικές συνθήκες σε άλλους πλανήτες, χαρακτηριστικών διαστημικών σκαφών κ.α., με απώτερο στόχο την προσεδάφιση της μέγιστης δυνατής μάζας. «Όπως προκύπτει, το βέλτιστο από άποψης καυσίμου είναι να μπαίνεις στην ατμόσφαιρα με το διάνυσμα ανύψωσης στραμμένο προς τα κάτω, έτσι ώστε το σκάφος να πραγματοποιεί βύθιση. Τότε, την κατάλληλη στιγμή, με βάση τον χρόνο ή την ταχύτητα, το στρέφεις προς τα επάνω, οπότε το αεροσκάφος γυρνά προς τα πάνω και πετά σε χαμηλό ύψος. Αυτό επιτρέπει στο σκάφος να περνά περισσότερο χρόνο πετώντας χαμηλά, όπου η πυκνότητα της ατμόσφαιρας είναι μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα τη μείωση της ενέργειας που πρέπει να "διώξουν" οι κινητήρες καθόδου» τονίζει ο Πάτναμ. https://www.naftemporiki.gr/story/1444075/nea-filosofia-gia-prosedafisi-bareon-fortion-ston-ari

Αποκλειστική συνέντευξη του Ελληνα σχεδιαστή του «Κένταυρου» - Ενα ανθρωποειδές ρομπότ έρευνας και διάσωσης. Το Μέγαρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς άνοιξε χθες τις πόρτες του στην ρομποτική και στην ψηφιοποίηση στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Ο δρ. Νικόλαος Τσαγκαράκης, είναι ο Ελληνας επικεφαλής ερευνητής του τμήματος Προωθημένης Ρομποτικής του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ιταλίας (ΙΙΤ). Για πρώτη φορά στην Ελλάδα παρουσιάστηκε το ανθρωποειδές ρομπότ Centauro, το αποτέλεσμα ενός προγράμματος δημιουργίας ενός ρομπότ για αυτόνομη έρευνα και διάσωση στα ερείπια πληγεισών από σεισμούς περιοχών. Την διοργάνωση του συμποσίου ανέλαβε με επιτυχία η Level Communications, η γνωστή εταιρεία διοργάνωσης επιστημονικών και λοιπών διοργανώσεων με επικεφαλής την Ειρήνη Κάτρη και το παρόν έδωσαν ο Υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης κ.Ν.Παππάς, ο Τομεάρχης Οικονομίας και Ανάπτυξης, βουλευτής Κορινθίας, κ. Χρίστος Δήμας, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιώς, κ. Άγγελος Κότιος, η Εκπρόσωπος του προέδρου της Βουλής κ. Νίκου Βούτση και η Βουλευτής Β’ Πειραιώς, κ. Εύη Καρακώστα. Αξίζει να σημειωθεί πως κατά το παρελθόν ο δρ. Τσαγκαράκης ανέπτυξε το ανθρωποειδές ρομπότ WALK-MAN που χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και συντονίστηκε από το Πανεπιστήμιο της Βόννης στη Γερμανία. Ο δρ. Τσαγκαράκης σε αποκλειστική συνέντευξη στο pronews.gr περιέγραψε το νέο του επίτευγμα, τι καλύτερο μπορεί να προσφέρει σε σχέση με το ανθρώπινο δυναμικό σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, για τους Ελληνες ερευνητές που φεύγουν στο εξωτερικό όπως επίσης για την ομάδα του που αποτελέιται από 24 άτομα ανάμεσα στα οποία ακόμα τρεις Ελληνες. Ιδιαίτερα ελπιδοφόρο αποτελεί το γεγονός πως στο εργαστήριο του καθηγητή αναπτύσσουν ένα ρομπότ κάθε δύο χρόνια. Λίγα λόγια για τον «Κένταυρο» Το «Κένταυρος» (Centauro the robot), έχει τέσσερα πόδια, ένα μικροσκοπικό κορμό και δύο βραχίονες με κινήσεις που θυμίζουν Tai Chi. Ο σκελετός του αποτελείται από ελαφρά κράματα μετάλλων και το σώμα του καλύπτεται από 3D-printed πλαστικό. Βασικός σκοπός του η έρευνα και διάσωση, με τα τέσσερα πόδια του να του χαρίζουν ευκινησία σε δύσβατες περιοχές, ενώ τα χέρια του το βοηθούν να απομακρύνει εμπόδια. Όπως και το μυθικό πλάσμα, το πάνω τμήμα μοιάζει με ανθρωποειδές, με δύο βραχίονες που μπορούν να χειριστούν και να μετακινήσουν αντικείμενα, ενώ το τετράπλευρο κάτω μισό είναι ικανό για ισχυρή μετακίνηση σε ανώμαλο έδαφος. Με ύψος περίπου τα 2 μέτρα και με βάρος τα 205 κιλά, το ανθρωπομορφικό Centauro έχει σχεδιαστεί για να χειρίζεται ανθρώπινα εργαλεία με πολύ μεγαλύτερη άνεση και δύναμη. Το υβριδικό σύστημα συνδυάζει κινητικότητα σε πόδια και τροχούς, επιτρέποντάς του να πλοηγηθεί σε μια σειρά από περιβάλλοντα. Ακολουθεί η συνέντευξη του καθηγητή Ν.Τσαγκαράκη: Από πόσα άτομα αποτελείται η ομάδα σας; -Είμαστε 24 άτομα, είμαστε η πιο διεθνής ομάδα Ινστιτούτο. Είμαστε από 10 χώρες. Εγώ είμαι ο επικεφαλής Έλληνας αλλά έχω στην ομάδα μου άλλα τρία άτομα από την Ελλάδα. Οι υπόλοιποι είναι από Κίνα, Βιετνάμ, Ιράν, Πολωνία, Κολομβία από 10 χώρες συνολικά. Είναι ο «Κένταυρος» η εξέλιξη του «WALKMAΝ», του ρομπότ που εσείς επίσης αναπτύξατε; - Ο «Κένταυρός» στηρίζεται στην τεχνολογία του «WALKMAΝ», είναι το επόμενό μας ρομπότ, έχει διαφορές, δεν είναι δίποδο ανθρωπόμορφο ρομπότ, είναι τετράποδο και αυτό του δίνει καλύτερη ισορροπία στις επιχειρήσεις που θα κάνει και ταυτόχρονα έχουμε εξελίξει σημαντικά τη μετάδοση στην κίνηση και το ρομπότ έχει μειωθεί αρκετά σε όγκο, σε διαστάσεις και σε κιλά. Εξακολουθεί να χρειάζεται ειδικό χειριστή- πιλότο; - Ναι, η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι ακόμα σε ικανοποιητικό επίπεδο και θα παραμείνει έτσι για αρκετά χρόνια, για να μπορούν αυτά τα ρομπότ να έχουν αυτονομία, να μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις κτλ. Οπότε οι ενδιάμεσος μηχανισμός για να φέρεις τη ρομποτική σε άλλες εφαρμογές και να μπορείς πραγματικά να τη χρησιμοποιήσεις είναι ουσιαστικά σαν εργαλεία- συνεργάτες του ανθρώπου, πάντα θα υπάρχει ο άνθρωπος που είναι ο πιλότος του ρομπότ και το κατευθύνει με ένα αριθμό εργαλείων που παρέχονται. Ο άνθρωπος θα είναι ο υπεύθυνος και θα λαμβάνει τιε αποφάσεις για τις κινήσεις του ρομπότ. Η εκπαίδευση των ατόμων είναι εύκολη για το χειρισμό ενός ρομπότ; - Σίγουρα τα εργαλεία έχουν μια πολυπλοκότητα χρήσης, από εκεί και πέρα γίνονται εκπαιδεύσεις. Εάν μιλήσουμε καθαρά για τον «Κένταυρο», θα απαιτείται παραπάνω από ένας χρήστης για το χειρισμό του. Ο ένας πιλότος θα ασχολείται με την κίνησή του, ο άλλος με τον χειρισμό αντικειμένων, ένας άλλος ίσως να βλέπει τις αισθήσεις του ρομπότ. Να τονίσουμε πως έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει το ρομπότ με άτομα που δεν συμμετείχαν στην ανάπτυξή του αλλά μετά από μερικές ώρες μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν πλήρως. Όσον αφορά το κομμάτι της διάσωσης, τι διαφορετικό μπορεί να κάνει από τον άνθρωπο; - Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως στις διασώσεις υπάρχει πάντα το ρίσκο του τραυματισμού του διασώστη ή το περιβάλλον να μην είναι φιλικό προς τον άνθρωπο, είτε να έχει ραδιενέργεια είτε χημικές ουσίες. Εδώ το ρομπότ μπορεί να επέμβει, με το χειριστή- διασώστη ακόμα κι από απόσταση από την επικίνδυνη περιοχή και με τον τηλεχειρισμό να εκτελέσει την εργασία χωρίς να υπάρχει το ρίσκο που πρέπει να πάρει αν επέμβει ο ίδιος. Το ρομπότ για την ώρα έχει χρησιμοποιηθεί σε εξέταση κτιρίων από σεισμό. Το πρόβλημα για την ώρα ώστε να επέμβει σε διάσωση, είναι ότι είναι πολύ αργό σε σχέση με το τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος- διασώστης. Επομένως για παρεμβάσεις που είναι κρίσιμες στον χρόνο, για να σώσεις μια ζωή, η ρομποτική δεν είναι ακόμα έτοιμη να το κάνει. Υπάρχουν όμως δευτερεύουσες εργασίες, σε ένα σεισμό για παράδειγμα, που κάποιος πρέπει να μπει μέσα στο κτίριο το οποίο είναι μισογκρεμισμένο και να ελέγξει τη σταθερότητά του ή η συλλογή πολύτιμων αντικειμένων που ανήκουν στους κατόχους των σπιτιών, εκεί το ρομπότ δεν έχει την πίεση του χρόνου και μπορεί να επέμβει. Έχει προγραμματιστεί η «επόμενη γενιά» του «Κένταυρου» - Η εξέλιξη έχει προγραμματιστεί. Ήδη δουλεύουμε στο επόμενο ρομπότ το οποίο σε ένα με ενάμιση χρόνο θα είναι μια εξέλιξή του «Κενταύρου». Θα παραμείνει τετράποδο απλά θα είναι πιο σταθερό σε όλες τις επιφάνειες. Τα δίποδα έχουν ακόμα πρόβλημα στην εφαρμογή. Η μεγαλύτερη δουλειά είναι στο να αναπτύξουμε την αυτονομία τους όσον αφορά την τεχνητή νοημοσύνη και επίσης τη βιομηχανοποίηση του συστήματος και να μπορεί να παραχθεί σε μεγάλο αριθμό και σε χαμηλό κόστος. Στο εργαστήριο μας αναπτύσσουμε σχεδόν ένα ρομπότ κάθε δύο χρόνια. Θεωρείται ικανοποιητικό το ανθρώπινο ελληνικό δυναμικό για τέτοιου είδους προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης δεδομένης της ανθρωπορροής που προκάλεσαν τα μνημόνια; - Σίγουρα έχει φύγει αρκετός κόσμος έξω, σίγουρα υπάρχουν ικανά άτομα στην Ελλάδα, δεν έχουν φύγει όλα. Το σημαντικό είναι πως για να πετύχεις τέτοια επιτεύγματα υψηλής τεχνολογίας περιλαμβάνουν την ανάπτυξη μηχανικού hardware και σώματος, απαιτούνται συγκεκριμένες χρηματοδοτήσεις οι οποίες είναι σχετικά υψηλές. Αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει από καμία χώρα, δεν είναι ότι η Ελλάδα δε μπορεί να δώσει τη χρηματοδότηση. Το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να υπάρχει στενός δεσμός μεταξύ έρευνας και της μεταφοράς της τεχνολογίας. Μπορεί να κάνεις έρευνα για πολλά χρόνια και τελικά να μην καταλήξεις πουθενά. Αυτό μπορεί να σημαίνει και το χάσιμο της χρηματοδότησης. Για να φτάσει κάτι να σου επιφέρει πίσω αυτά που ουσιαστικά χρηματοδότησες και επένδυσες θα πρέπει πάντα να έχεις στόχο μεσοπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο να υπάρχει κάποια εφαρμογή τελική. Κι αυτό πιστεύω είναι κάτι που υποφέρουν όχι μόνο στην Ελλάδα. Αυτό που βλέπω εγώ από έξω είναι ότι δεν γίνεται αρκετή προσπάθεια απορρόφησης μεγάλων πόρων ακόμα και εξωτερικών, δεν πρέπει να περιμένεις μόνο από την κυβέρνηση. Βασικός στόχος πρέπει να όχι απλά η παραγωγή ερευνητικού έργου ακόμα κι αν είναι υψηλής ποιότητας, αλλά πως αυτό το έργο τελικά το παράγεις και μπορείς να το οδηγήσεις σε κάτι το οποίο μπορεί να σου αποφέρει οικονομικά οφέλη. Εκεί υστερούμε. Αλλά προβλήματα μπορεί να έχουν να κάνουν με το τι μηχανισμούς προσφέρεις εσύ στους ερευνητές ώστε να αναπτύξουν την τεχνολογία . Δεν είναι τόσο εύκολο για έναν ερευνητή από τη στιγμή που παράγει κατι το οποίο είναι καινοτομία να προσελκύσει επενδυτές και να προχωρήσει στην επόμενη φάση για να μεγαλώσεις αυτό που έφτιαξες. Αυτό πιστεύω χρειάζεται μηχανισμούς που έχουν την εμπειρία να τη μεταδώσουν και να βοηθήσουν τους ερευνητές . Επίσης υποστήριξη σε νεοσύστατες εταιρείες είναι πολύ σημαντικό. Κανένας δεν ξεκινάει να κάνει κάτι αν δεν υπάρχει τρελό ρίσκο. Οπότε είναι ένα σύνολο παραμέτρων και μηχανισμών που λείπουν. Στο pronews.gr μίλησε και ο πρόεδρος του ΣΒΑΠ κ. Δημήτρης Μαθιός εξηγώντας πως εμπνευστηκε το θέμα της Ρομποτικής στο συγκεκριμένο Συμπόσιο. Δ.Μαθιός: «Μου ανέθεσαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την ευκαιρία της ευρωπαϊκής βιομηχανικής εβδομάδας να κάνω κάποιο event. Εμπνευσμένοι από την ρομποτική, γιατί η 4η βιομηχανική επανάσταση εννοείται ότι διαθέτεις υψηλή τεχνολογία. Υψηλή τεχνολογία σημαίνει ρομποτική, οπότε ψάξαμε και σε αυτό βοήθησε η κα Κάτρη, και βρήκαμε τον κο Τσαγκαράκη που είναι ο καλύτερος στον κόσμο, τον καλέσαμε, δέχτηκε με χαρά. Είναι ο καλύτερος στο είδος του στον κόσμο κι αυτό είναι το πιο εξελιγμένο ρομπότ στον κόσμο για βιομηχανική κρίση. Έχει ήδη πουληθεί ένα ρομπότ στην Σιγκαπούρη και τώρα θα πάνε στην Αμερική για να κάνουν παρουσίαση στην Amazon. Ήρθε να μας πληροφορήσει πως το εμπνεύστηκε, πως λειτουργεί και τι μπορεί να κάνει». Στην φωτογραφία ο καθηγητής Ν. Τσαγκαράκης με μέλη της ομάδας του. https://www.pronews.gr/epistimes/tehnologia/748986_apokleistiki-synenteyxi-toy-ellina-shediasti-toy-kentayroy-toy

Hellas Sat 4 Στην προγραμματισμένη ώρα του, στις 23:01, εκτοξεύτηκε με απόλυτη επιτυχία στο διάστημα, από τον ευρωπαϊκό σταθμό της Ariannespace στο Ακρωτήριο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας, ο νέος επικοινωνιακός δορυφόρος Hellas Sat 4, που φέρει τις σημαίες Ελλάδας και Κύπρου. O νέος δορυφόρος θα τοποθετηθεί στην τροχιακή θέση της Ελλάδος και της Κύπρου στις 39 μοίρες ανατολικά, όπου θα «συναντήσει» τον Hellas Sat 3 που είναι ήδη σε τροχιά από το 2017. Ο δορυφόρος Hellas Sat 4 θα παρέχει καινοτόμες δορυφορικές υπηρεσίες, διευρύνοντας τις εργασίες της Hellas Sat στην Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Νότια Αφρική και είναι ένας από πιο σύγχρονους στον κόσμο.Η εκτόξευση του Hellas Sat 4, ήταν η 103η αποστολή με πύραυλο τύπου Ariane 5. Πρόκειται επίσης για τον υπ’ αριθμό 274 γεωστατικό δορυφόρο που εκτοξεύτηκε από την ίδια διαστημική βάση. Υπενθυμίζεται ότι ο πύραυλος Arianne 5, μετέφερε τον δορυφόρο Hellas Sat 4, βάρους 6.495 κιλών, όπως και έναν δεύτερο δορυφόρο της Ινδίας, βάρους 2.500 κιλών. Ο δορυφόρος που φέρει τα χρώματα της Ελλάδας και της Κύπρου έχει ύψος 9,3 μέτρων και πλάτος 3,3 μέτρων. Απο τις 4/2/2019 τοποθετημένος μέσα στη «μύτη» του εκτοξευτήρα Ariane 5, του πλέον ισχυρού εκτοξευτήρα του πλανήτη, ο δορυφόρος Hellas Sat 4 φόρτιζε τις ειδικές του μπαταρίες στο ευρωπαϊκό διαστημοδρόμιο που βρίσκεται στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας. Εδώ, μέσα στη ζούγκλα της προνομιακής για διαστημικές εκτοξεύσεις γωνιάς της Νοτίου Αμερικής, υπερπόντιας περιοχής της Γαλλίας, που από τη δεκαετία του ’60 μοιάζει να ζει και να αναπνέει στους ρυθμούς του Διαστήματος, μια ανάσα από τον Ισημερινό, όλα είναι έτοιμα. Ήδη, εδώ και μερικά 24ωρα, έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία όλες οι διευθετήσεις κι η τελευταία τεχνική συνάντηση πριν την εκτόξευση (σ.σ διαδικασία που από τους υπεύθυνους του προγράμματος ονομάζεται Launch Readiness Review) και έτσι όλα είταν έτοιμα για την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου. Τη συγκεκριμένη ημέρα, στις 23:01′ ώρα Ελλάδος/Κύπρου, είναι το καμάρι της ευρωπαϊκής βιομηχανίας της αεροδιαστημικής τεχνολογίας, ο εκτοξευτήρας Ariane 5 με τις σημαίες της Ελλάδας και της Κύπρου στη κορυφή του, που θα εκτοξεύσει από το Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας, το νέο δορυφόρο Hellas Sat 4 της Hellas Sat, «στο ειδικό payload fairing μέσα στο οποίο έχει τοποθετηθεί και σφραγιστεί ήδη», όπως είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ o διευθύνων σύμβουλος της Hellas Sat και πρόεδρος του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού (ΕΛΔΟ) Χριστόδουλος Πρωτοπαππάς. Ο νέος δορυφόρος θα τοποθετηθεί στην τροχιακή θέση της Ελλάδος και της Κύπρου στις 39 μοίρες ανατολικά, όπου θα ‘συναντήσει’ τον Hellas Sat 3 που είναι ήδη σε τροχιά από το 2017. Ο δορυφόρος Hellas Sat 4 θα παρέχει καινοτόμες δορυφορικές υπηρεσίες, διευρύνοντας τις εργασίες της Hellas Sat στην Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Νότια Αφρική και είναι ένας από πιο σύγχρονους στον κόσμο. Πρόκειται για έναν εκσυγχρονισμένο, βελτιστοποιημένο με νέες τεχνολογικές λύσεις δορυφόρο, που βασίζεται μεν στη σειρά των δορυφόρων τύπου LM 2100 με την πετυχημένη παρουσία στην συγκεκριμένη αγορά, διαθέτει όμως «μια εκσυγχρονισμένη τεχνολογική μορφή αφού χρησιμοποιεί δομές που βασίζονται στα ηλιακά ιστία μεταξύ άλλων καινοτόμων συστημάτων» όπως εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κεντέας Καραντώνης, Hellas Sat 4 Program Manager, επικεφαλής της ομάδας που βρίσκεται πίσω από τον σχεδιασμό την κατασκευή και την εκτόξευση του δορυφόρου, ο επιστήμονας που βρίσκεται ήδη από τις 3 Ιανουαρίου 2019 στη Γαλλική Γουιάνα παρακολουθώντας βήμα, βήμα τις διαδικασίες πριν την εκτόξευση. Χάρη στις τεχνολογικές λύσεις που έχουν επιλεγεί από το 2014 όταν παρουσιάστηκε στους τεχνικούς της Hellas Sat ο νέος τύπος δορυφόρου και αποφασίστηκε πως θα επιλεγούν προς χρήση, ο Hellas Sat 4 θα μπορεί να παραμείνει για μεγαλύτερο διάστημα σε τροχιά. Ο πρώτος του είδους του στον κόσμο με τεχνολογικές καινοτομίες αιχμής Έτσι ο νέος δορυφόρος δεν θα διαθέτει τους καθιερωμένους κρυσταλλικούς ηλιοσυλλέκτες που είχαν παλαιότεροι δορυφόροι αλλά θα διαθέτει ηλιοσυλλέκτες υψηλότατης, «νέας τεχνολογίας που μοιάζει με πανί και θα ανοίγουν (σ.σ τεχνολογία multi-mission modular solar array)», όπως εξήγησε ο κ. Πρωτοπαπάς. Ο Hellas Sat 4 θα είναι επιπλέον και ένας υβριδικός δορυφόρος. «Πρόκειται για έναν δορυφόρο που θα είναι χημικός μέχρι να τοποθετηθεί σε τροχιά και μετά θα βασίζεται σε ηλεκτρική πρόωση. Αυτές οι νέες εξελιγμένες τεχνολογίες είναι που θα επιτρέψουν στο δορυφόρο περισσότερα στο διάστημα» τόνισε ο διευθύνων σύμβουλος της Hellas Sat και «για τον λόγο αυτό το σκάφος που θα εκτοξευτεί έχει κωδικό LM2100ΤR» συμπλήρωσε ο κ. Καραντώνης. Η εκτόξευση αποτελεί μια εξέλιξη-σταθμό ώστε η Hellas Sat να παρέχει τις πλέον σύγχρονες τεχνολογικές δυνατότητες στην αγορά σήμερα και για τα επόμενα χρόνια και φέρνει τις υπηρεσίες της Hellas Sat σε μια νέα εποχή «μετά και το 2017 όταν διατέθηκαν στην αγορά και οι υπηρεσίες του νέου Hellas-Sat 3 με την εκτόξευση του δορυφόρου επίσης από τη Γαλλική Γουιάνα και την επιτυχή τοποθέτηση του στην ελληνική τροχιακή θέση στις 39 μοίρες» όπως εξήγησε ο κ.Πρωτοπαππάς. Εκεί ακριβώς, στις 39 μοίρες, αναμένεται να βρεθεί και ο νέος Hellas Sat 4. Στην εκτόξευση θα παρευρεθούν, εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης ο γενικός γραμματέας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, Δρ Βασίλης Μαγκλάρας, την Κυπριακή Δημοκρατία θα εκπροσωπήσει η υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων, Βασιλική Αναστασιάδου, ενώ το γεγονός θα μεταδίδεται με ειδικές ζωντανές εκπομπές στην Ελλάδα από την ΕΡΤ και στην Κύπρο από το CAPITAL TV, αλλά θα όμως ταυτόχρονα διαθέσιμο για κάθε ενδιαφερόμενο στους δορυφόρους της EΒU, ABS και από το δορυφόρο της εταιρείας HELLAS SAT 3. Όπως ανακοίνωσε η Hellas Sat θα πραγματοποιείται παράλληλα και διαδικτυακή μετάδοση (webcast) από την ιστοσελίδα της Hellas Sat κάτι που θα γίνεται και από ειδική ιστοσελίδα όπου θα μπορεί να ενσωματωθεί ηλεκτρονικά σε οποιαδήποτε portal ή ιστοσελίδα ενδιαφέρεται να μεταδώσει ζωντανά την εκτόξευση. Η εταιρία έκανε δε γνωστό πως η τηλεοπτική μετάδοση από το Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας θα ξεκινήσει στις 22.15 ώρα Ελλάδος για δοκιμές εκπομπής και η κανονική τηλεοπτική ροή θα ξεκινήσει στις 22.30. Ειδικό δε εταιρικό βίντεο, το οποίο είναι διαθέσιμο για κάθε χρήση, τηλεοπτική ή διαδικτυακή με και χωρίς Ελληνικούς υποτίτλους. https://www.youtube.com/watch?v=nqHD7CqQzEc&feature=player_embedded_uturn https://www.in.gr/2019/02/06/tech/paraskinio-tis-ektokseysis-tou-doryforou-hellas-sat-4-oi-protagonistes-miloun-sto-gr-apo-ti-galliki-gouiana/ Με επιτυχία η 10η δοκιμαστική πτήση του επαναχρησιμοποιούμενου πυραύλου της Blue Origin του Μπέζος. Η αμερικανική αεροδιαστημική εταιρεία Blue Origin του δισεκατομμυριούχου Τζεφ Μπέζος της Amazon, ανταγωνίστρια της Space X του Ίλον Μασκ και της Virgin Galactic του Ρίτσαρντ Μπράνσον, εκτόξευσε την Τετάρτη για δέκατη φορά τον επαναχρησιμοποιούμενο πύραυλό της New Shepard από το δυτικό Τέξας. Έπειτα από συμφωνία με την NASA, ο πύραυλος -που βρίσκεται στο στάδιο των προχωρημένων δοκιμών- προορίζεται να εκτελέσει διάφορες υποτροχιακές επιστημονικές αποστολές για λογαριασμό της NASA, καθώς επίσης επανδρωμένες πτήσεις διαστημικών τουριστών. Η δέκατη πτήση διήρκεσε μόνο δέκα περίπου λεπτά και ο πύραυλος με το επιστημονικό φορτίο του (πειράματα της NASA), αφού έφθασε σε ύψος 107 χιλιομέτρων, επέστρεψε με επιτυχία κάθετα στην εξέδρα εκτόξευσης στη Γη, κάνοντας κάτι ανάλογο με τον επαναχρησιμοποιούμενο πύραυλο Falcon 9 της Space X. Ήταν η τέταρτη εκτόξευση, στην οποία έγινε χρήση του ίδιου πυραύλου New Shepard. Η Blue Origin σχεδιάζει την πρώτη επανδρωμένη πτήση του New Shepard έως το τέλος του 2019, πιθανότατα για διαστημικούς τουρίστες, αν και δεν έχει ακόμη αρχίσει να «κόβει» εισιτήρια, ούτε έχει αποκαλύψει το κόστος τους. Παράλληλα, ετοιμάζει ένα μεγαλύτερο πύραυλο, τον New Glenn, που προγραμματίζεται να κάνει το ντεμπούτο του το 2021. Ο πύραυλος New Shepard φέρει το όνομα του ‘Αλαν Σέπαρντ, του πρώτου Αμερικανού αστροναύτη που έφθασε στο διάστημα το Μάιο του 1961, ενώ ο πύραυλος New Glenn έχει το όνομα του Τζον Γκλεν, του Αμερικανού αστροναύτη που συμμετείχε στην πρώτη επανδρωμένη τροχιακή πτήση των ΗΠΑ το Φεβρουάριο του 1962. https://www.in.gr/2019/01/24/tech/epityxia-10i-dokimastiki-ptisi-tou-epanaxrisimopoioumenou-pyraylou-tis-blue-origin-tou-mpezos/ Πάνω από 10 λίτρα νερού διέρρευσαν από τουαλέτα στο αμερικανικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Πάνω από 10 λίτρα νερού χύθηκαν από την τουαλέτα στο αμερικανικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού την Παρασκευή και έπρεπε να μαζευτούν από το πλήρωμα με πετσέτες, σύμφωνα με πηγή στη ρωσική διαστημική βιομηχανία. Ένα κωμικοτραγικό περιστατικό συνέβη στο Διεθνή Διαστημικό σταθμό την Παρασκευή. «Οι αστροναύτες διαχώρισαν τη γραμμή ύδρευσης και το υγρό χύθηκε, ενώ πριν από την επίλυση του προβλήματος πάνω από 10 λίτρα νερού διέρρευσαν», σύμφωνα με πηγή στον ISS. Το περιστατικό συνέβη στο κομμάτι των ΗΠΑ. Στη συνέχεια το πλήρωμα του σταθμού έπρεπε να μαζέψει τα νερά με πετσέτες, κάτι που πήρε αρκετό χρόνο. Αυτή η νέα διαρροή έρχεται αρκετούς μήνες αφότου το πλήρωμα του ISS διαπίστωσε μια μικρή διαρροή αέρα που προκλήθηκε σε έναν τοίχο της τροχιακής μονάδας του Soyuz MS-09. Η τρύπα σφραγίστηκε από το πλήρωμα την ίδια ημέρα και η κρατική διαστημική εταιρεία Roscosmos της Ρωσίας δημιούργησε μια ειδική επιτροπή για να διερευνήσει το περιστατικό. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/748917_pano-apo-10-litra-neroy-dierreysan-apo-toyaleta-amerikaniko-tmima-toy Η Τουρκία δημιουργεί τη δική της διαστημική υπηρεσία. Η Τουρκία προχωρά στη δημιουργία διαστημικής υπηρεσίας, μετά την πρόσφατη υπογραφή σχετικού εκτελεστικού διατάγματος από τον πρόεδρο της χώρας, Ταγίπ Ερντογάν. Η υπηρεσία αναμένεται να προωθήσει την ανάπτυξη τεχνολογιών για εκτοξεύσεις πυραύλων και την εξερεύνηση του διαστήματος, καθώς και να συντονίσει τις σχετικές με το διάστημα δραστηριότητες των ερευνητικών κέντρων και άλλων φορέων της χώρας. Οι τούρκοι επιστήμονες χαιρέτισαν την πρωτοβουλία και εξέφρασαν την αισιοδοξία τους ότι η νέα υπηρεσία θα βοηθήσει στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στη μείωση της «διαρροής εγκεφάλων» (brain drain), μολονότι εξέφρασαν παράλληλα κάποιες αμφιβολίες για τη δυνατότητα υλοποίησης των φιλόδοξων στόχων της, σύμφωνα με το «Nature». Δεν είναι ακόμη σαφές ποιος θα είναι ο προϋπολογισμός της διαστημικής υπηρεσίας, ούτε πότε ακριβώς θα ξεκινήσει η λειτουργία της, η οποία αναμένεται να χρηματοδοτηθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό, δωρεές τρίτων και δικά της έσοδα, π.χ. από την παροχή συμβουλών και από πατέντες. Οι λεπτομέρειες ακόμη βρίσκονται υπό συζήτηση, σύμφωνα με τον υπουργό Βιομηχανίας και Τεχνολογίας, Μουσταφά Βαράνκ, ο οποίος πρόσθεσε ότι η δημιουργία μιας διαστημικής υπηρεσίας αποτελεί ιστορική στιγμή για μια χώρα στη σημαία της οποίας υπάρχουν η Σελήνη και ένα άστρο. Τόνισε ακόμη ότι οι αεροδιαστημικές τεχνολογίες αλληλεπιδρούν με πολλούς άλλους τομείς της οικονομίας, συνεπώς θα έχουν πολλαπλή θετική επίδραση στη συνολική κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας. Άλλες χώρες της περιοχής με πιο ανεπτυγμένα διαστημικά προγράμματα και δυνατότητες εκτόξευσης είναι το Ισραήλ (που ετοιμάζεται να στείλει την πρώτη του αποστολή στη Σελήνη) και το Ιράν. Και οι δύο χώρες χρησιμοποιούν τις διαστημικές δυνατότητές τους και για στρατιωτικούς σκοπούς. Ο Βαράνκ, κάνοντας αναφορά στην αμυντική διάσταση των διαστημικών τεχνολογιών, είπε ότι «η Τουρκία έχει αποδείξει τις τεχνολογικές ικανότητές της στην αμυντική βιομηχανία. Οι διαστημικές τεχνολογίες θα μας επιτρέψουν να επεκταθούμε σε μια τελείως νέα και μοναδική διάσταση». Οι συζητήσεις στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν για τη δημιουργία διαστημικής υπηρεσίας είχαν ξεκινήσει από τότε που ήλθε στην εξουσία το 2003. Επρόκειτο για μια ασαφή και συνήθως προεκλογική υπόσχεση έως το 2016, όταν πρώτη φορά συμπεριλήφθηκε επίσημα στα σχέδια της κυβέρνησης. Τώρα το εκτελεστικό διάταγμα του Ερντογάν έρχεται να επισημοποιήσει τη δημιουργία της νέας υπηρεσίας. Η τουρκική κυβέρνηση ήδη χρηματοδοτεί διάφορους φορείς που έχουν διαστημικά ενδιαφέροντα, όπως το Ινστιτούτο Ερευνών Διαστημικών Τεχνολογιών της Τουρκίας και τη Γενική Διεύθυνση Πολιτικής Αεροπορίας, ο ετήσιος προϋπολογισμός των οποίων θα περικοπεί κατά 20%, ώστε τα ποσά αυτά να δοθούν πλέον στη νέα διαστημική υπηρεσία. Με βάση τους προϋπολογισμούς του 2019, το ποσό αυτό εκτιμάται σε περίπου 30 εκατομμύρια τουρκικές λίρες (5,7 εκατ. δολάρια). Η νέα υπηρεσία θα συντονίζει επίσης τις διαστημικές δραστηριότητες των Τουρκικών Αεροδιαστημικών Βιομηχανιών, της Roketsan (παραγωγού τουρκικών πυραύλων) και της Turksat (ημι-ιδιωτικού οργανισμού δορυφόρων). Ο Ζαφέρ Εμεκάν, διευθυντής του δημοφιλούς διαδικτυακού τόπου αστρονομίας Kozmik Anafor, δήλωσε αισιόδοξος ότι η εγγύτητα της Τουρκίας στον Ισημερινό και οι πολλές πεδινές εκτάσεις της μπορεί να τη βοηθήσουν, ώστε να αποτελέσει μια οικονομική εναλλακτική λύση σε σχέση με τις σημερινές τοποθεσίες εκτόξευσης άλλων χωρών. Όπως είπε, οι εκτοξεύσεις από την Τουρκία θα προσφέρουν μια πρόσθετη πηγή εισοδήματος στη νέα διαστημική υπηρεσία. «Υπάρχει σημαντικός αριθμός φοιτητών που ασχολούνται ιδιαίτερα με το διάστημα και την επιστήμη στην Τουρκία. Ένα καλά οργανωμένο διαστημικό πρόγραμμα μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η νέα γενιά για να αποκτήσει ελπίδα για το μέλλον» δήλωσε ο αστροφυσικός Ουμούτ Γιλντίζ του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια. «Ο αριθμός των Τούρκων που έχουν μια επαγγελματική καριέρα στη διαστημική επιστήμη είναι σήμερα πολύ χαμηλός. Αλλά η νέα γενιά, που ήδη ενδιαφέρεται για το διάστημα, μπορεί εύκολα να προσελκυστεί με τις κατάλληλες πρωτοβουλίες» πρόσθεσε. Η Τουρκία προσπαθεί να προσελκύσει ξανά τα επιστημονικά «μυαλά» που έχουν φύγει στο εξωτερικό. Για το σκοπό αυτόν ανακοίνωσε το Νοέμβριο του 2018 ότι θα δίνει, για μια περίοδο δύο έως τριών ετών, έως 4.500 δολάρια το μήνα σε κάθε τούρκο επιστήμονα που επιστρέφει στη χώρα και ξεκινά ένα νέο ερευνητικό εργαστήριο. https://www.in.gr/2019/02/05/tech/tourkia-dimiourgei-ti-diki-tis-diastimiki-ypiresia/ Βελτιωμένη προώθηση για μικρούς δορυφόρους. Μία τεχνολογία που αναμένεται να βελτιώσει σημαντικά τα δεδομένα στον χώρο των μικρών δορυφόρων της κατηγορίας CubeSats ανέπτυξαν ερευνητές του Purdue University. Οι CubeSats γίνονται όλο και πιο σημαντικοί «παίκτες» στην εξερεύνηση του διαστήματος, καθώς το μικρό τους μέγεθος και το σχετικά χαμηλό κόστος τούς καθιστούν ιδανικούς για εμπορική χρήση. Ωστόσο, η προώθησή τους αποτελεί πρόβλημα, καθώς δεν υπάρχουν αξιόπιστα συστήματα εκκίνησης των συστημάτων προώθησής τους, με αποτέλεσμα να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ζημιάς. «Δημιουργήσαμε μια τεχνολογία εκκίνησης χαμηλότερης ενέργειας, που χρησιμοποιεί παλμούς νανοδευτερολέπτων, επιτρέποντας την εκκίνηση των συστημάτων προώθησης να λειτουργεί αξιόπιστα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα» είπε ο Αλεξέι Σασούριν, επίκουρος καθηγητής αεροναυτικής και αστροναυτικής στο College of Engineering του Purdue. «Συγκεκριμένα, δοκιμάσαμε επιτυχώς το σύστημα εκκίνησης για περισσότερους από 1,5 εκατ. παλμούς και παρέμεινε λειτουργικό και σχεδόν άθικτο μετά τη δοκιμή. Αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα για την επέκταση της διάρκειας ζωής των συστημάτων ηλεκτρικής προώθησης για CubeSats». Οι CubeSats γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς εξαιτίας της σημαντικής προόδου που σημειώνεται ως προς τη συρρίκνωση των ηλεκτρονικών εξαρτημάτων και αισθητήρων που ανοίγουν τον δρόμο για νέα είδη διαστημικών αποστολών και μετρήσεων για τη συγκεκριμένη κατηγορία δουρφόρων. «Είναι συναρπαστικό να αντιμετωπίζουμε αυτές τις νέες προκλήσεις που εμφανίζονται με διαστημόπλοια πολύ μικρότερης κλίμακας από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια» είπε ο Σασούριν. «Το επόμενο βήμα για τους CubeSats είναι να έχουν ένα αξιόπιστο σύστημα προώθησης για τους απαραίτητους ελιγμούς και τα καθήκοντα συντήρησης σταθμών». Η δουλειά των ερευνητών δημοσιεύστηκε στο Plasma Research Express και παρουσιάστηκε κατά το SciTech Forum του American Institute of Aeronautics and Astronautics τον προηγούμενο μήνα στο Σαν Ντιέγκο. https://www.naftemporiki.gr/story/1442254/beltiomeni-proothisi-gia-mikrous-doruforous Ρωσία: Ετοιμάζει επαναχρησιμοποιούμενο τροχιακό όχημα. Μια απεικόνιση του νέου ρωσικού μονοκινητήριου μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου το οποίο θα εξαπολύεται από αεροσκάφος σε μεγάλο ύψος δημοσίευσε το πρακτορείο ειδήσεων Sputnik. Το διαστημόπλοιο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί πολλαπλές φορές αναπτύσσεται από το International Scientific Optical Network (ISON) για την ρωσική κρατική διαστημική υπηρεσία Roscosmos. Το διαστημόπλοιο θα έχει το δικό του κινητήρα ο οποίος βασίζεται στον δοκιμασμένο κινητήρα Breeze M 14D30 που αναπτύχθηκε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας και έχει χρησιμοποιηθεί σε 97 εκτοξεύσεις με αξιοπιστία 90%. Σύμφωνα με τον διευθυντή του ISON Yury Bakhvalov το πρωτότυπο θα δοκιμαστεί το 2023 και η τεχνική εξαπόλυσης που θα χρησιμοποιηθεί είναι η μεταφορά του από το αεροσκάφος M-55. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/750392_rosia-etoimazei-epanahrisimopoioymeno-trohiako-ohima Το Vomit Comet της ESA έχει προγραμματιστεί για το Μάιο. Η βαρύτητα μπορεί να είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα καθημερινά χαρακτηριστικά της ζωής στη Γη, όμως ο αντίκτυπός της δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητός. Τον Μάιο του 2019, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) θα ξεκινήσει μια παραβολική εκστρατεία πτήσης πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό για τη διεξαγωγή πειραμάτων στον άνθρωπο και τον εξοπλισμό σε περιβάλλον μηδενικής και μειωμένης βαρύτητας. Καθώς οι πιλότοι πετούν σε παραβολές, οι επιβάτες θα βιώσουν στιγμές μικροβαρύτητας. Τέτοιες δοκιμές έχουν διεξαχθεί για δεκαετίες, δίνοντας στους ερευνητές την ευκαιρία να δοκιμάσουν τον εξοπλισμό με μηδενική βαρύτητα, καθώς και να μελετήσουν τις επιπτώσεις στον άνθρωπο. "Η Novespace, η εταιρεία που εκτελεί τις πτήσεις, προετοίμασε το αεροπλάνο, αφαιρώντας τα μισά καθίσματα, προσθέτοντας προστατευτικό κάλυμμα και εγκαθιστώντας μηχανικές και ηλεκτρικές συνδέσεις για τα πειράματα", δήλωσε ο συντονιστής έργου του ESA Neil Melville. "Δεν διαφέρει πραγματικά από ένα κανονικό αεροπλάνο, εκτός από τον ειδικό τρόπο που πετάει, χρειάζεται ένα καλά εκπαιδευμένο πλήρωμα ασφαλείας και τρεις πιλότους ταυτόχρονα για να πετάξει παραβολές. Προσφέρουμε πάντα μια ενδιαφέρουσα ποικιλομορφία επιστήμης και η εκστρατεία αυτή υπόσχεται να μην διαφέρει από πειράματα στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι σπονδυλικές στήλες μας και πώς κρίνουμε τις αποστάσεις στην έλλειψη βαρύτητας καθώς και τα πειράματα δοκιμών που θα πετάξουν και στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οι συνθήκες μικροβαρύτητας ή έλλειψης βαρύτητας είναι μοναδικές για την έρευνα που κυμαίνεται από τη θεμελιώδη φυσική, δοκιμάζοντας την αρχή της ασθενούς ισοδυναμίας του Αϊνστάιν, την ψυχολογία, τη νευροεπιστήμη και την ανάπτυξη ενός μπαλονιού που μπορεί κάποτε να κάνει μετρήσεις ενώ πέφτει μέσα από την ατμόσφαιρα του Άρη. Μία από τις μετρήσεις σε αυτό το πείραμα θα είναι η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης σε υποκείμενα που θα δοκιμάσουν τόσο την έλλειψη βαρύτητας όσο και την υπερβαρότητα κατά τη διάρκεια ορισμένων φάσεων. Ο πόνος στην πλάτη και η δυσκαμψία της σπονδυλικής στήλης είναι κοινά για τους αστροναύτες, πιθανώς επειδή οι μύες συστέλλονται για να διατηρήσουν τη σπονδυλική στήλη στη θέση τους απουσία βαρύτητας. Η έρευνα μπορεί να προσφέρει πληροφορίες για τον πόνο στην πλάτη τόσο στη Γη όσο και στο διάστημα. Άλλα πειράματα θα περιλαμβάνουν τη δημιουργία υπολογιστικών μοντέλων κοκκώδους φυσικής, τη δοκιμή σωλήνων θερμότητας για πιθανή χρήση αεροσκαφών και άλλα. Το ανανεωμένο αεροσκάφος Airbus A310 μπορεί να γωνιαστεί προς τα πάνω σε 50 μοίρες για να δημιουργήσει σύντομες περιόδους έλλειψης βαρύτητας. Πετώντας για τρεις ώρες σε παραβολές 20 δευτερολέπτων, οι επιβάτες βιώνουν την έλλειψη βαρύτητας στην κορυφή κάθε καμπύλης. Άλλες υπηρεσίες σε όλο τον κόσμο έχουν διεξαγάγει παρόμοιες δοκιμές. Το αεροσκάφος KC-135A της NASA, που ονομάστηκε το Vomit Comet από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πέταξε πολλές μειωμένες αποστολές βαρύτητας μεταξύ 1994 και 2004. Το KC-135A ήταν το όγδοο αεροπλάνο σε μια σειρά αεροσκαφών που χρησιμοποιούσαν το πρόγραμμα μειωμένης βαρύτητας της NASA, το οποίο άρχισε το 1973 από 140.000 παραβολές. Ο Roscosmos έχει επίσης χρησιμοποιήσει παραβολικές πτήσεις για ερευνητικούς σκοπούς και τώρα η Ρωσία προσφέρει εμπορικές παραβολικές πτήσεις στο Ilyushin IL-76. https://asgardia.space/en/news/ESAs-Vomit-Comet-Scheduled-for-May

Εξανεμίζονται οι ελπίδες της NASA να παραμένει «ζωντανό» το ρόβερ Opportunity Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά σιγά-σιγά εξανεμίζονται οι πιθανότητες ότι είναι ακόμη «ζωντανό» το ρόβερ Opportunity, το οποίο έχει να δώσει σημεία ζωής στον Άρη από τις 10 Ιουνίου 2018, όταν είχε υπάρξει η τελευταία επικοινωνία του με τη Γη. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) έχει κάνει έως τώρα περισσότερες από 600 προσπάθειες επικοινωνίας, αλλά ούτε φωνή ούτε ακρόαση εκ μέρους του ρόβερ, που βρίσκεται εδώ και 15 χρόνια στον «κόκκινο» πλανήτη. Η NASA ανακοίνωσε ότι οι μηχανικοί του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια ξεκίνησαν να μεταδίδουν μια τελείως νέα σειρά εντολών στο ρόβερ, ελπίζοντας ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρουν να το «ξυπνήσουν». Οι νέες ισχυρότερες εντολές, που θα διαρκέσουν αρκετές εβδομάδες, αφορούν χαμηλής πιθανότητας προβλήματα που μπορεί να έχουν συμβεί στο ρόβερ και να το εμποδίζουν να επικοινωνήσει από τότε που μια τεράστια αμμοθύελλα σκέπασε όλο τον πλανήτη και μαζί το Opportunity, το οποίο χρειάζεται να τροφοδοτηθεί με ηλιακή ενέργεια από τα πάνελ του. Μια πιθανότητα είναι ότι δυσλειτουργεί το σύστημα ραδιοεπικοινωνίας του ρόβερ ή το εσωτερικό ρολόι του υπολογιστή του. Οι εντολές θα επιχειρήσουν να ενεργοποιήσουν το εφεδρικό σύστημα ραδιοεπικοινωνίας και να διορθώσουν το πρόβλημα του ρολογιού. «Κατά τους προηγούμενους επτά μήνες έχουμε προσπαθήσει να έλθουμε σε επαφή με το Opportunity πάνω από 600 φορές. Μολονότι δεν έχουμε νέα του και η πιθανότητα ότι αυτό θα συμβεί, μειώνεται μέρα με τη μέρα, θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε κάθε λογική λύση που θα μπορούσε να μας ξαναφέρει σε επαφή μαζί του», δήλωσε ο Τζον Κάλας, επικεφαλής της αποστολής του ρόβερ στο JPL. Η NASA κάνει αγώνα δρόμου με το χρόνο, καθώς πλησιάζει να τελειώσει η περίοδος των ανέμων στον Άρη, μια εποχή που βοηθά να καθαρίσει η ατμόσφαιρα αλλά και η όποια σκόνη έχει καθίσει πάνω από το ρόβερ, η οποία μπορεί να το εμποδίζει να φορτίσει τις μπαταρίες του. Μέχρι τώρα πάντως οι άνεμοι δεν φαίνεται να «αναγέννησαν» το ρόβερ. Ο πλανήτης ετοιμάζεται να ξαναμπεί στο χειμώνα του με τις ακραία χαμηλές θερμοκρασίες, οι οποίες πιθανώς θα προκαλέσουν μη αναστρέψιμη ζημιά στις αφόρτιστες μπαταρίες ή στα υπολογιστικά συστήματα του ρόβερ. Αν ούτε αυτή τη φορά το Opportunity ανταποκριθεί, τότε οι μηχανικοί της NASA θα βρεθούν πλέον πιο κοντά στο να κηρύξουν νεκρό το ρόβερ, το οποίο είχε προσεδαφισθεί στον Άρη στις 24 Ιανουαρίου 2004. Το 2011 ο αρειανός χειμώνας είχε δώσει τη χαριστική βολή στο δίδυμο ρόβερ «Spirit». Σε κάθε περίπτωση, το Opportunity, που σήμερα βρίσκεται στην άκρη του κρατήρα Endeavor, προοριζόταν αρχικά για μια αποστολή διάρκειας μόνο 90 ημερών και κατέληξε να αντέξει τουλάχιστον 5.000 μέρες, οπότε κάθε άλλο παρά αποτυχημένο μπορεί να θεωρηθεί. Μεταξύ άλλων, διέσχισε μια απόσταση μήκους 45 χιλιομέτρων, εξερεύνησε κρατήρες πρόσκρουσης και έκανε σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις. https://www.in.gr/2019/01/26/tech/eksanemizontai-oi-elpides-tis-nasa-na-paramenei-zontano-rover-opportunity/

Στους -190 βαθμούς Κελσίου οι θερμοκρασίες στην σκοτεινή πλευρά της Σελήνης. Οι θερμοκρασίες στη αόρατη -γνωστή και ως σκοτεινή- πλευρά του φεγγαριού είναι χαμηλότερες από ό,τι νόμιζαν έως τώρα οι επιστήμονες και οι νύχτες εκεί είναι πιο κρύες από ό,τι στην ορατή πλευρά της Σελήνης. Τις νέες μετρήσεις έκανε το κινεζικό ρόβερ Yutu-2 της αποστολής Chang’e-4. Αφού το ρόβερ «ξύπνησε» την Τετάρτη μετά από μια σχεδόν δεκαπενθήμερη χειμερία νάρκη, στην οποία σκοπίμως είχε περιπέσει για να αποφύγει το δριμύ ψύχος, την πρώτη του κιόλας νύχτα ανακάλυψε ότι η ‘σκοτεινή’ πλευρά της Σελήνης «ήταν πιο κρύα από ό,τι ανέμεναν οι επιστήμονες», φθάνοντας τους μείον 190 βαθμούς Κελσίου, όπως ανακοίνωσε η Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος της Κίνας (CNSA), σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο. Οι παλαιότερες αποστολές των ΗΠΑ στην ορατή πλευρά του φεγγαριού δεν είχαν μετρήσει τόσο χαμηλές θερμοκρασίες. «Αυτό πιθανώς οφείλεται στη διαφορά της σύνθεσης του σεληνιακού εδάφους ανάμεσα στις δύο πλευρές της Σελήνης», δήλωσε ο Ζανγκ Χε, εκτελεστικός διευθυντής της αποστολής Chang’e-4, σύμφωνα με το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Σινχουά. Η κινεζική άκατος Chang’e-4 μαζί με το μικρό ρόβερ της έκαναν την πρώτη ιστορική προσελήνωση στην αόρατη πλευρά του φεγγαριού στις 3 Ιανουαρίου, ένα σημαντικό βήμα που επιβεβαίωσε τις μεγάλες διαστημικές φιλοδοξίες -και ικανότητες- της Κίνας. Το ρόβερ θα αρχίσει εξερευνήσεις στον μεγάλο κρατήρα Φον Κάρμαν, όπου έγινε η προσελήνωση, ενώ η άκατος θα κάνει επιστημονικές παρατηρήσεις με τα πολλά επιστημονικά όργανά της (τα περισσότερα ευρωπαϊκής κατασκευής). https://www.in.gr/2019/02/01/tech/stous-190-vathmous-kelsiou-oi-thermokrasies-stin-skoteini-pleyra-tis-selinis/

Ετσι για την εικονα!!!

Η Ώρα Ελλάδος από το Αστεροσκοπείο Αθηνών Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών αποτελεί το πρώτο ερευνητικό Ίδρυμα στη χώρα μας. Ιδρύθηκε το 1842, με χορηγία του Γεωργίου Σίνα. Το 1846 ολοκληρώνεται η κατασκευή του πρώτου του κτιρίου, στον λόφο των Νυμφών στο Θησείο, σχεδιασμένο από τον Δανό αρχιτέκτονα Theophil Hansen. Έναν από τους βασικούς σκοπούς της λειτουργίας του Αστεροσκοπείου αποτέλεσε ο υπολογισμός και η ανακοίνωση της ώρας των Αθηνών, και κατ’ επέκταση της επίσημης ώρας Ελλάδος. Μια υπηρεσία πολύ σημαντική για τις εμπορικές, οικονομικές, κοινωνικές και επιστημονικές δραστηριότητες της χώρας μας. Ο υπολογισμός του χρόνου βασίζονταν σε αστρονομικές μεθόδους. Με ένα τηλεσκόπιο το οποίο κινούνταν πάνω στο μεσημβρινό επίπεδο, προσδιορίζονταν η ώρα της μεσουράνησης συγκεκριμένων αστέρων από τον τοπικό μεσημβρινό. Η παρατήρηση αυτή οδηγούσε στον προσδιορισμό της ώρας του συγκεκριμένου τόπου. Το πρώτο μεσημβρινό τηλεσκόπιο του Αστεροσκοπείου (Starke) κατασκευάστηκε στη Βιέννη το 1844, τοποθετήθηκε στο κτήριο Σίνα και χρησιμοποιήθηκε για τον πρώτο προσδιορισμό των γεωγραφικών συντεταγμένων του αστεροσκοπείου και για τον προσδιορισμό της ώρας των Αθηνών. Η στέγη πάνω από το τηλεσκόπιο άνοιγε με τέτοιο τρόπο, ώστε να παρατηρούνται οι αστέρες κατά την διάβασή τους από τον μεσημβρινό. Ο παρατηρητής, που βρίσκονταν στον χώρο κάθε βράδυ, παρατηρούσε συγκεκριμένους αστέρες και με βάση την ώρα της μεσουράνησής τους, έλεγχε την ένδειξη ενός εκκρεμούς ακριβείας που υπήρχε δίπλα από το τηλεσκόπιο. Όταν υπήρχαν αποκλίσεις από τον χρόνο που τα αστέρια με την κίνησή τους υποδείκνυαν, διόρθωνε το ρολόι. Έτσι το εκκρεμές έδινε το σωστό χρόνο. Κάθε μεσημέρι στις 12:00 μεταλλική σφαίρα που στηρίζονταν σε ιστό, πάνω από το ύψος του θόλου του αστεροσκοπείου, έπεφτε, γινόταν ορατή από τη Μητρόπολη των Αθηνών και χτυπούσαν οι καμπάνες. Η πτώση της σφαίρας σηματοδοτούσε την ώρα στη πρωτεύουσα. Το τηλεσκόπιο Starke χρησιμοποιήθηκε για τον προσδιορισμό της ώρας έως το 1900. Η μέτρηση του χρόνου συνεχίστηκε από ένα μεταγενέστερο όργανο, τον μεσημβρινό κύκλο «Ανδρέα Συγγρού» Το τηλεσκόπιο αυτό υπήρξε δωρεά του Α. Συγγρού, κατασκευασμένο το 1896 από τον Γάλλο κατασκευαστή τηλεσκοπίων P. Gautier. Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται μέχρι σήμερα, ανατολικά του λόφου των Νυμφών, αποτελεί έργο του αρχιτέκτονα Έρνστ Τσίλλερ. Το μεσημβρινό τηλεσκόπιο Ανδρέα Συγγρού χρησιμοποιήθηκε για τη μέτρηση του χρόνου από το Αστεροσκοπείο από το 1900 έως το 1964. Διευθυντής του Αστεροσκοπείου κατά την περίοδο εκείνη διατελούσε ο καθηγητής Δημήτριος Αιγινήτης. Υπήρξε ο μακροβιότερος διευθυντής του Αστεροσκοπείου (1890 – 1934) και έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στη πολιτική και ακαδημαϊκή ζωή της Ελλάδας εκείνη την περίοδο. Διετέλεσε δύο φορές Υπουργός Παιδείας και υπήρξε ο ιδρυτής της Ακαδημίας Αθηνών. Η ένταξη της χώρας μας στο παγκόσμιο χρονομετρικό σύστημα των ωριαίων ατράκτων είναι αποτέλεσμα δικής του επιμονής. Μέχρι τότε στην Ελλάδα ίσχυε ως επίσημος χρόνος, ο μέσος χρόνος της Αθήνας. Με τη σιδηροδρομική όμως ένωση της χώρας μας με την υπόλοιπη Ευρώπη προέκυπτε άμεση ανάγκη ενοποίησης του συστήματος χρόνου της χώρας με εκείνο της υπόλοιπης Ευρώπης. Με τις έντονες προσπάθειες του Δ. Αιγινήτη η ελληνική κυβέρνηση πείστηκε να εφαρμόσει το νέο σύστημα από τον Ιούλιο του 1916. Ο ίδιος εισήγαγε επίσης την χρήση του Γρηγοριανού ημερολογίου στην χώρα μας το 1923, το οποίο και αντικατέστησε το Ιουλιανό. Οργάνωσε στο Αστεροσκοπείο την υπηρεσία ρύθμισης των χρονομέτρων, που έδινε τον ακριβή χρόνο στον πολεμικό και τον εμπορικό στόλο της Ελλάδας, απαραίτητη πληροφορία για την εύρεση του στίγματος των πλοίων. Η ώρα υπολογίζονταν λοιπόν στο Αστεροσκοπείο, ανακοινώνονταν με την πτώση της σφαίρας και τον χτύπο από τις καμπάνες της μητρόπολης, μεταδίδονταν δε τηλεγραφικά προς άλλα κρατικά ιδρύματα. Η υπηρεσία του προσδιορισμού της ώρας Ελλάδος με την αστρονομική μέθοδο σταμάτησε το 1964. Σήμερα ο χρόνος καθορίζεται παγκοσμίως από τα ατομικά ρολόγια. Τα ιστορικά τηλεσκόπια και τα εκκρεμή που χρησιμοποιήθηκαν για την Υπηρεσία Χρόνου από το Αστεροσκοπείο εκτίθενται σήμερα στους χώρους του Κέντρου Επισκεπτών του Αστεροσκοπείου στο Θησείο. Είναι επισκέψιμα για το ευρύ κοινό κατά την διάρκεια των ανοιχτών βραδιών, που πραγματοποιούνται όλο το χρόνο, κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο. Τις φωτογραφίες παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Φιόρη Αναστασία Μεταλληνού https://physicsgg.me/2018/12/29/%ce%b7-%cf%8e%cf%81%ce%b1-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%b1%ce%b8%ce%b7/[/b]

Κλιματικά μοντέλα για τους επτά μακρινούς πλανήτες του άστρου TRAPPIST-1 Κλιματικά μοντέλα για τους επτά πλανήτες οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το άστρο TRAPPIST-1 δημιούργησαν αστρονόμοι του University of Washington. Η συγκεκριμένη δουλειά μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη μελέτη πλανητών (εξωπλανητών) που βρίσκονται σε άστρα διαφορετικά από τον ήλιο, καθώς και στην καλύτερη αξιοποίηση των δεδομένων που θα προκύπτουν από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, που αναμένεται να εκτοξευτεί το 2021. «Δημιουργούμε μοντέλα για άγνωστες ατμόσφαιρες, όχι απλά θεωρώντας ότι αυτά που βλέπουμε στο ηλιακό σύστημα θα μοιάζουν όπως μοιάζουν γύρω από ένα άλλο άστρο» είπε ο Άντριου Λινκόβσκι, διδακτορικός του UW και lead author επισημονικού άρθρου που δημοσιεύτηκε την 1η Νοεμβρίου στο Astrophysical Journal. «Κάναμε αυτή την έρευνα για να δείξουμε πώς θα μπορούσαν να μοιάζουν αυτοί οι διαφορετικοί τύποι ατμοσφαιρών» ανέφερε. Η ομάδα των ερευνητών διαπίστωσε πως, εξαιτίας μιας εξαιρετικά θερμής και φωτεινής πρώιμης αστρικής φάσης, και οι επτά κόσμοι του άστρου ενδεχομένως να εξελίχθηκαν όπως η Αφροδίτη - με πιθανούς αρχαίους ωκεανούς να εξατμίζονται, αφήνοντας πίσω πυκνές, αφιλόξενες ατμόσφαιρες. Ωστόσο, ένας πλανήτης, ο TRAPPIST-1 e, θα μπορούσε να είναι ένας κόσμος με ωκεανούς σαν τη Γη, ο οποίος αξίζει περαιτέρω μελέτη, όπως έχουν δείξει προηγούμενες έρευνες. Ο TRAPPIST-1, 39 έτη φωτός ή περίπου 235 τρισεκατομμύρια μίλια μακριά, είναι ένα πολύ μικρό άστρο, ένας σχετικά ψυχρός «νάνος Μ», το πιο κοινό είδος στο σύμπαν, με περίπου το 9% της μάζας του ήλιου μας και γύρω στο 12% της ακτίνας του. Και οι επτά πλανήτες έχουν περίπου το μέγεθος της Γης, και τρεις από αυτούς - οι e,f και g - θεωρείται πως βρίσκονται στην κατοικήσιμη ζώνη: Την περιοχή του διαστήματος γύρω από ένα άστρο όπου ένας βραχώδης πλανήτης θα μπορούσε να έχει νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά του, δημιουργώντας πιθανότητες για την ύπαρξη ζωής. Ο d βρίσκεται στην εσωτερική άκρη της ζώνης, ενώ o h είναι αμέσως έξω από την εξωτερική. Προηγούμενες έρευνες έχουν δημιουργήσει μοντέλα για τους κόσμους του TRAPPIST-1, σημείωσε ο Λινκόβσκι. Ωστόσο, ο ίδιος και η ομάδα του «προσπάθησαν να κάνουν την πιο εκτενή δημιουργία φυσικών μοντέλων που ήταν δυνατή από άποψης ακτινοβολίας και χημείας, προσπαθώντας να επιτύχουν τη φυσική και τη χημεία τους όσο το δυνατόν σωστότερα». Τα μοντέλα ακτινοβολίας και χημείας δημιουργούν φασματικές (μήκους κύματος) «υπογραφές» για κάθε δυνατό ατμοσφαιρικό αέριο, επιτρέποντας σε παρατηρητές να προβλέπουν καλύτερα πού πρέπει να αναζητούν τέτοια αέρια σε ατμόσφαιρες εξωπλανητών. Ο Λινκόβσκι είπε πως, όταν ανιχνεύονται ίχνη αερίων από το James Webb ή άλλα, κάποια στιγμή «οι αστρονόμοι θα χρησιμοποιούν τις διακυμάνσεις που παρατηρούν στο φάσμα για να διαπιστώνουν ποια αέρια είναι παρόντα. Κατόπιν, θα συγκρίνουν αυτά τα δεδομένα με δουλειές σαν τις δικές μας, για να βγάζουν συμπεράσματα για τη σύνθεση, το περιβάλλον και ίσως την εξελικτική ιστορία του πλανήτη». Ο συνδυασμός γήινων κλιματικών μοντέλων με μοντέλα φωτοχημείας έδειξε πως ο b, ο κοντινότερος στο άστρο πλανήτης, είναι ένας φλεγόμενος κόσμος, πολύ θερμός για τη δημιουργία ακόμα και νεφών θειϊκού οξέος. Οι c και d λαμβάνουν λίγο περισσότερη ενέργεια από το άστρο από ό,τι η Αφροδίτη και η Γη από τον ήλιο μας, και θα μπορούσαν να μοιάζουν με την Αφροδίτη, έχοντας πυκνή, αφιλόξενη ατμόσφαιρα. Ο e είναι ο πιο πιθανός υποψήφιος για να έχει νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνεια, και θα ήταν πολύ καλή επιλογή για περαιτέρω μελέτες ως προς την κατοικησιμότητά του. Οι f, g και h θα μπορούσαν να μοιάζουν με την Αφροδίτη ή θα μπορούσαν να είναι παγωμένοι - ανάλογα με το πόσο νερό σχηματίστηκε στον κάθε πλανήτη κατά την εξέλιξή του. Ο Λινκόβσκι σημείωσε πως στην πραγματικότητα όλοι οι πλανήτες του TRAPPIST-1 θα μπορούσαν να μοιάζουν με την Αφροδίτη, με αρχαία νερά ή ωκεανούς να έχουν εξαφανιστεί στο μακρινό παρελθόν. Όπως εξήγησε, όταν το νερό εξατμίζεται από την επιφάνεια ενός πλανήτη, υπεριώδες φως από το άστρο διασπά τα μόρια νερού απελευθερώνοντας υδρογόνο, που είναι το ελαφρύτερο στοιχείο και μπορεί να διαφύγει από τη βαρύτητα ενός πλανήτη. Αυτό θα άφηνε πίσω πολύ οξυγόνο, που θα μπορούσε να παραμείνει στην ατμόσφαιρα και θα απομάκρυνε νερό από τον πλανήτη χωρίς δυνατότητα επιστροφής. Ένας τέτοιος πλανήτης θα είχε πυκνή ατμόσφαιρα οξυγόνου, η οποία όμως θα ήταν διαφορετική από ό,τι έχουμε δεν μέχρι σήμερα. «Αυτό θα μπορούσε να είναι δυνατό εάν οι πλανήτες αυτοί είχαν αρχικά περισσότερο νερό από τη Γη, την Αφροδίτη ή τον Άρη. Αν ο TRAPPIST-1 e δεν έχασε όλο το νερό του κατά αυτή τη φάση, σήμερα θα μπορούσε να αποτελεί έναν υδάτινο κόσμο, εντελώς καλυμμένο από ωκεανό. Σε αυτή την περίπτωση, θα μπορούσε να έχει κλίμα παρόμοιο με της Γης» είπε ο Λινκόβσκι. https://www.naftemporiki.gr/story/1417846/klimatika-montela-gia-tous-epta-makrinous-planites-tou-astrou-trappist-1

Ένα διαστρικό ταξίδι διάρκειας 6300 ετών προς τον Εγγύτατο του Κενταύρου. Στο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας «Αιχμάλωτο Σύμπαν» του Harry Harrison, https://en.wikipedia.org/wiki/Captive_Universe ο αστεροειδής «Έρως» έχει μετατραπεί σε τεράστιο διαστημικό σκάφος – αποικία που ταξιδεύει προς το πλησιέστερο άστρο στον ήλιο μας, τον Εγγύτατο του Κενταύρου. Κι όταν λέμε «πλησιέστερο άστρο» εννοούμε μια απόσταση 4,3 έτη φωτός! https://physicsgg.me/2012/10/17/%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CE%BB%CF%86%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF/ Oι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας πάντα υπέθεταν την περιφορά κατοικίσιμων εξωπλανητών γύρω από το άστρο αυτό – κάτι που επιβεβαιώθηκε πρόσφατα. https://physicsgg.me/2016/09/09/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9/ Έτσι και στο μυθιστόρημα «Αιχμάλωτο Σύμπαν» ο στόχος του τεράστιου διαστημικού σκάφους είναι εποίκηση ενός τέτοιου εξωπλανήτη. Επειδή ένα τέτοιο ταξίδι διαρκεί χιλιάδες χρόνια, οι επιβάτες του διαστημικού σκάφους στο μυθιστόρημα του Harrison, χωρίστηκαν σε δυο ξεχωριστές ομάδες που ζούσαν η μια χωριστά από την άλλη. Για να διατηρείται η τάξη στο διαστημόπλοιο η ζωή εξελισσόταν κάτω από αυστηρότατους κανόνες και οι επιβάτες του είχαν τροποποιηθεί γενετικά ώστε να διαθέτουν χαμηλή ευφυΐα – γεγονός που εξασφάλιζε την τυφλή υπακοή στους κανόνες. Οι δυο ομάδες θα μπορούσαν να αναμειχθούν μόλις θα έφταναν στον Εγγύ του Κενταύρου, ενεργοποιώντας ένα γονίδιο ευφυΐας που μέχρι τότε βρίσκονταν σε λανθάνουσα κατάσταση… Και σε άλλα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας περιγράφεται η ιδέα ενός τέτοιου διαστρικού ταξιδιού χωρίς επιστροφή, με διαστημόπλοια-κιβωτούς, όπου γενιές ανθρώπων γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν μέχρι να ολοκληρωθεί το ταξίδι. Παράλληλα με τους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, υπάρχουν και πολλοί επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί σοβαρά με την μεταφορά ανθρώπινων αποικιών πέραν του ηλιακού μας συστήματος. Για παράδειγμα, ένα ερώτημα που τέθηκε από τους ερευνητές F. Marin και C. Beluffi είναι «πόσοι άνθρωποι πρέπει να ξεκινήσουν ένα ταξίδι για τον Εγγύτατο του Κενταύρου b, ώστε να είναι βέβαιο πως κάποιοι απόγονοί τους θα επιβιώσουν μέχρι το τέλος του ταξιδιού;» Η απάντηση δίνεται στην πρόσφατη εργασία τους με τίτλο «Computing the minimal crew for a multi-generational space travel towards Proxima Centauri b» Το Apollo 11 έφτασε στη Σελήνη με μια μέση ταχύτητα περίπου 40.000 χιλιόμετρα την ώρα. Αν είχε ως στόχο τον Εγγύτατο του Κενταύρου θα έφτανε μετά από 100.000 χρόνια και πάνω. Όμως τα διαστημόπλοια γίνονται ταχύτερα. Το διαστημικό σκάφος Parker Solar Probe, https://en.wikipedia.org/wiki/Parker_Solar_Probe που θα εκτοξευθεί αυτό το καλοκαίρι με σκοπό την εξερεύνηση του ήλιου θα κινηθεί με ταχύτητα μεγαλύτερη από 700.000 χιλιόμετρα την ώρα, περίπου το 0,067% της ταχύτητας του φωτός. Οι Marin και Beluffi υποθέτουν ότι αν το διαστημόπλοιο με στόχο τον Εγγύ του Κενταύρου έχει αυτή την ταχύτητα, τότε το ταξίδι θα διαρκούσε περίπου 6300 χρόνια. Ποιος είναι ο ελάχιστος αριθμός ανδρών και γυναικών που θα κατάφερνε να δημιουργήσει τις πολλές διαδοχικές υγιείς γενιές σε ένα τέτοιο ταξίδι διάρκειας 63 αιώνων; Ποιο είναι το ελάχιστο πλήρωμα που θα μπορούσε να διατηρήσει έναν γενετικά υγιή πληθυσμό στο χρονικό πλαίσιο ενός διαστρικού ταξιδιού με στόχο τον Εγγύτατο του Κενταύρου Η μελέτη τους προβλέπει πως ένα αρχικό πλήρωμα 14 ζευγαριών έχει μηδενική πιθανότητα να φτάσει στον Εγγύ του Κενταύρου. Μια τέτοια μικρή ομάδα δεν έχει αρκετή γενετική ποικιλομορφία ώστε να επιβιώσει. Αν το αρχικό πλήρωμα συνίσταται από 25 άνδρες και 25 γυναίκες, η πιθανότητα ολοκλήρωσης του ταξιδιού φτάνει στο 50%, και αν το ταξίδι ξεκινήσει με 49 ζευγάρια και πάνω τότε οι πιθανότητες επιτυχίας φτάνουν στο 100%. Οι λεπτομέρειες των υπολογισμών και των παραμέτρων που λαμβάνουν υπόψιν τους οι συγγραφείς περιέχονται εδώ: https://arxiv.org/ftp/arxiv/papers/1806/1806.03856.pdf. Υπάρχουν πολλοί που αναρωτιούνται αν τα πληρώματα τέτοιων διαστημικών σκαφών έχουν το δικαίωμα να φέρνουν στον κόσμο παιδιά, καταδικασμένα να περάσουν ολόκληρη τη ζωή τους σε έναν κλειστό χώρο, μακριά από το όμορφο και ασφαλές γήινο περιβάλλον. Υπάρχει ισχυρός αντίλογος σ’ αυτόν τον ηθικό προβληματισμό. Πόσα παιδιά που γεννιούνται στον πλανήτη μας απολαμβάνουν μια όμορφη και ήρεμη ζωή; Πόσα παιδιά σκοτώνονται εξαιτίας των πολέμων, πεθαίνουν σε μια εποχή αφθονίας από πείνα είτε από αρρώστιες που θα μπορούσαν εύκολα να θεραπευθούν; Ή πεθαίνουν, καθώς οι γονείς τους υποχρεώνονται να διανύσουν τις απάνθρωπες διαδρομές της προσφυγιάς . κι αν επιβιώσουν, στην καλύτερη περίπτωση να γίνουν μαζί με τους γονείς τους οι σύγχρονοι σκλάβοι του δυτικού πολιτισμού μακριά από την πατρίδα τους. Μερικές φορές ο πλανήτης μας φαίνεται να λειτουργεί σαν το διαστημικό σκάφος του μυθιστορήματος «Αιχμάλωτο Σύμπαν» του Harry Harrison. Οι επιβάτες του διαστημοπλοίου-Γη υπέστησαν τέτοια πλύση εγκεφάλου, ώστε να εμφανίζουν μειωμένη ευφυΐα και να υπακούουν άκριτα τους αυστηρούς κανόνες που δημιουργήθηκαν για να εξασφαλίσουν το «καλό» τους. https://physicsgg.me/2018/06/24/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b4%ce%b9-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%81%ce%ba%ce%b5%ce%b9%ce%b1%cf%82-6300-%ce%b5%cf%84%cf%8e%ce%bd/ Σχόλιο:Αν υποθέταμε ότι ο μικρός διαστημικός εξερευνητής της NASA-Voyager 1 που ταξιδεύει στα άστρα από το 1977– κατευθυνόταν προς τον νέο εξωπλανήτη θα χρειαζόταν περισσότερο από 73.000 χρόνια για να τον φτάσει.Τωρα μιλαμε για 6300 χιλιαδες χρόνια.Αν θεωρησουμε οτι τα 25 χρονια ειναι το οριο καθε γενιας αρα θα χρειαστουμε 252 γενιες να γεννηθουν και να επιβιωσουν μεσα στα ορια ενος μικρου απο καθε αποψη διαστημοπλοιου μεχρι να φτασουμε στον Proxima b.Οι βιολογικες,πνευματικες και ψυχολογικες συνέπειες ενος τετοιου ταξιδιου νομιζω οτι δεν μπορουν να προβλεφτουν και να αντιμετωπισθουν.Αρα μαλλον πρεπει να βρουμε ταχυτερους δρόμους. Σχετικο: Υπερφωτεινή κίνηση Alcubierre λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου. Δευτέρα 13/11/2017 και ώρα 13:21 /forum/viewtopic.php?t=25114