Δροσος Γεωργιος

Ανακαλύφθηκε ο πρώτος γαλαξίας χωρίς σκοτεινή ύλη. Οι γαλαξίες και η σκοτεινή ύλη πάνε χέρι-χέρι, καθώς δεν μπορείς να βρεις τον έναν, χωρίς να υπάρχει και η άλλη - έως τώρα τουλάχιστον. Όμως, για πρώτη φορά, οι αστρονόμοι βρήκαν ένα γαλαξία που φαίνεται να μην έχει σχεδόν καθόλου σκοτεινή ύλη, πράγμα που οι ίδιοι χαρακτήρισαν «σοκαριστικό», καθότι τελείως απρόσμενο. Με δεδομένο αφενός ότι το σύμπαν κυριαρχείται από τη σκοτεινή ύλη, που είναι πολύ περισσότερη (έως το 85% του συνόλου της ύλης στο σύμπαν) από ό,τι η ορατή βαρυονική ύλη, και αφετέρου ότι η σκοτεινή ύλη αποτελεί το θεμέλιο που συγκρατεί τους γαλαξίες, η ανακάλυψη θεωρείται πραγματικά σημαντική. Ο ασυνήθιστος γαλαξίας είναι ο NGC1052-DF2, σε απόσταση 65 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Έχει περίπου το μέγεθος του δικού μας γαλαξία, αλλά μόνο το ένα διακοσιοστό των άστρων του, ενώ -αντίθετα με τον δικό μας- δεν διαθέτει μαύρη τρύπα στο κέντρο του. Ο γαλαξίας μελετήθηκε από πολλά τηλεσκόπια (Τζέμινι και Κεκ Χαβάης, διαστημικό Χαμπλ κ.α.) για να υπάρξει διασταύρωση των αποτελεσμάτων. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Πίτερ βαν Ντόκουμ του Πανεπιστημίου Γέιλ των ΗΠΑ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο Nature. «H εύρεση ενός γαλαξία χωρίς σκοτεινή ύλη είναι αναπάντεχη, επειδή αυτή η αόρατη μυστηριώδης ουσία αποτελεί την πιο κυρίαρχη όψη ενός γαλαξία» δήλωσε ο Ντόκουμ. «Επί δεκαετίες νομίζαμε ότι οι γαλαξίες ξεκινούν πάντα τη ζωή τους ως συσσωματώσεις της σκοτεινής ύλης. Στη συνέχεια συμβαίνουν όλα τα άλλα: αέριο πέφτει μέσα στη άλω της σκοτεινής ύλης, το αέριο μετατρέπεται σε άστρα, αυτά αργά μεγαλώνουν, ώσπου στο τέλος εμφανίζονται γαλαξίες όπως ο δικός μας. Όμως ο NGC1052-DF2 θέτει σε αμφισβήτηση τις κυρίαρχες ιδέες για το σχηματισμό των γαλαξιών». «Αν υπάρχει καθόλου σκοτεινή ύλη σε αυτόν τον γαλαξία, θα είναι ελάχιστη. Τα άστρα του αρκούν για να εξηγήσουν όλη τη μάζα του και δεν φαίνεται να υπάρχει καθόλου έξτρα χώρος για τη σκοτεινή ύλη», πρόσθεσε. Από την άλλη, όπως είπε, «αυτό δείχνει ότι η σκοτεινή ύλη είναι ξεχωριστή από τους γαλαξίες. Είναι πραγματική, αλλά έχει τη δική της ξεχωριστή ύπαρξη από τα άλλα συστατικά των γαλαξιών». Με άλλα λόγια, προκύπτει το ερώτημα: αν ένας γαλαξίας δεν ξεκίνησε με αφετηρία τη σκοτεινή ύλη, η οποία στη συνέχεια προσέλκυσε βαρυτικά την κοινή ύλη, τότε πώς σχηματίσθηκε; Οι επιστήμονες έκαναν λόγο για «ένα γαλαξία απόλυτο μυστήριο, που δεν προβλέπεται από καμία θεωρία, τα πάντα πάνω του είναι παράξενα. Είναι τελείως άγνωστο πώς είναι δυνατό να σχηματισθεί ένας τέτοιος γαλαξίας». Δεν αποκλείουν πλέον ότι πιθανώς υπάρχουν περισσότεροι τρόποι για να δημιουργηθεί ένας γαλαξίας και όχι μόνο ξεκινώντας από ένα πυρήνα σκοτεινής ύλης. Οι αστρονόμοι θα ψάξουν μήπως βρουν και άλλους τέτοιους γαλαξίες στο σύμπαν. Ήδη έχουν υποψίες για τρεις, τους οποίους θα παρατηρήσουν καλύτερα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500210309

Έλληνας ανακάλυψε νέα συνθετικά αντιβιοτικά κατά του MRSA. Μια νέα κατηγορία συνθετικών αντιβιοτικών που είναι ικανά να καταστρέψουν τον ανθεκτικό στα αντιβιοτικά χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο (MRSA), ανακάλυψε ο καθηγητή Ιατρικής, Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας, Ελευθέριος Μυλωνάκης του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ Αϊλαντ. Σύμφωνα με άρθρο του Nature, ο Δρ Μυλωνάκης, επικεφαλής ομάδας ειδικών, βρήκε δύο νέες συνθετικές ουσίες που, όπως έδειξαν τα πειράματα σε σκώληκες και ποντίκια, μπορούν να σκοτώσουν τα κύτταρα του MRSA. Ο MRSA είναι ένα δυνητικά θανατηφόρο μικρόβιο που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί, επειδή πολλά στελέχη του έχουν πια αναπτύξει ανθεκτικότητα στα υπάρχοντα αντιβιοτικά. Η ανακάλυψη δίνει ελπίδες ότι στο μέλλον οι επιστήμονες θα έχουν στα χέρια τους νέα απολύτως αναγκαία όπλα στον πόλεμο εναντίον αυτών των υπερανθεκτικών μικροβίων. Οι δύο ουσίες (CD437 και CD1530), οι οποίες ανήκουν στα ρετινοειδή, μικρά μόρια που είναι παράγωγα της βιταμίνης Α, είναι ικανές να εξαλείψουν ακόμη και τα παθογόνα κύτταρα που «κρύβονται», επειδή έχουν εισέλθει σε μια μια μεταβολικά αδρανή ή υπνώττουσα κατάσταση. Τα κύτταρα αυτά (persister cells) αναπτύσσονται ελάχιστα ή καθόλου και δεν τα «πιάνουν» τα υφιστάμενα αντιβιοτικά. Αυτό έχει ως συνέπεια την επανεμφάνιση των λοιμώξεων μετά από κάποιο διάστημα, π.χ. στην περίπτωση ενδοκαρδίτιδας λόγω λοίμωξης από εμφυτευμένη ιατρική συσκευή ή στις συχνές πνευμονικές λοιμώξεις λόγω κυστικής ίνωσης. Η κατάσταση είναι πιο επικίνδυνη, όταν η υποτροπιάζουσα λοίμωξη οφείλεται στον MRSA. Οι δύο νέες ουσίες -οι οποίες ανακαλύφθηκαν ανάμεσα σε περίπου 82.000 μόρια που δοκιμάστηκαν- είναι οι πρώτες που έχουν άμεσο και ουσιαστικό αποτέλεσμα ενάντια σε αυτά τα κρυφά και επίμονα κύτταρα του MRSA. Μία από τις δύο ουσίες μάλιστα κατάφερε να θεραπεύσει και μια χρόνια λοίμωξη από MRSA στα πειραματόζωα. Επίσης, πλην του MRSA, τα νέα αντιβιοτικά έχουν αποτέλεσμα ενάντια σε ένα βακτήριο (εντερόκοκκο) που προκαλεί ενδοκαρδίτιδα. Επιπλέον, σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, οι ουσίες έχουν χαμηλά επίπεδα τοξικότητας για το ήπαρ και τους νεφρούς, ενώ, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι μάλλον απίθανο οι παθογόνοι μικροοργανισμοί να αναπτύξουν ανθεκτικότητα και στις δύο νέες ουσίες. Οι ερευνητές εξέφρασαν την αισιοδοξία τους ότι η μελέτη τους θα βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων αποτελεσματικών και κλινικά χρήσιμων αντιβιοτικών φαρμάκων. Θα ακολουθήσουν περαιτέρω μελέτες για να εξασφαλισθεί η ασφάλεια των ουσιών, ώστε να αρχίσουν σε λίγα χρόνια οι κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους. Δυστυχώς, πάντως, οι νέες ουσίες δεν φαίνεται να δρουν αποτελεσματικά ενάντια στα Gramm-αρνητικά βακτήρια (Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Neisseria gonorrhoeae, Klebsiella pneumoniae and Yersinia pestis κ.α.). http://www.tovima.gr/science/article/?aid=955912

TGK Progress MG-07 Σύμφωνα με το πρόγραμμα αποστολών για το ρωσικό τμήμα του ISS, η αποδέσμευση του Progress MG-07 TGK απο τον σταθμό προγραμματίζεται για τις 28 Μαρτίου στις 16:50 ώρα Μόσχας. Μετά την αποδέσμευση το Progress MS-07 θα συνεχίσει την τροχιακή πτήση με αυτόνομο τρόπο, κατά τη διάρκεια της οποίας θα διεξαχθούν προγραμματισμένα επιστημονικά και εφαρμοσμένα πειράματα. Η πτωση του πλοίου μεταφοράς από την τροχιά και η πτωση των μη εύφλεκτων τεμαχίων στην περιοχή του Ειρηνικού που δεν είναι πλωτή αναμένεται στις 26 Απριλίου 2018. https://www.roscosmos.ru/24854/

Νέα αναβολή της εκτόξευσης του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA), ανακοίνωσε ότι το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, ο οποίο θα αποτελέσει το διάδοχο του Hubble και θα είναι το μεγαλύτερο που θα έχει ποτέ εκτοξευθεί στο διάστημα, θα καθυστερήσει κι άλλο και, σύμφωνα με το νέο χρονοδιάγραμμα, και προγραμματίζεται να εκτοξευθεί περίπου στα μέσα του 2020. Αρχικά, το τηλεσκόπιο επρόκειτο να εκτοξευθεί τον Οκτώβριο του 2018, μετά η ημερομηνία αυτή αναβλήθηκε για τα μέσα του 2019 και τώρα μετατίθεται άλλο ένα έτος προς τα πίσω. Η νέα πιθανή ημερομηνία εκτόξευσης είναι ο Μάιος 2020 από το ευρωπαϊκό διαστημοδρόμιο Κουρού στη Γαλλική Γουιάνα. Ο πρόσθετος χρόνος, όπως έγινε γνωστό, χρειάζεται για τη σωστή συναρμολόγηση και δοκιμή των επιμέρους τμημάτων του τηλεσκοπίου. Επιπλέον, το κόστος του τηλεσκοπίου συνεχώς αναθεωρείται προς τα πάνω, σε σχέση με τον αρχικό προϋπολογισμό του 2011, όταν το Κογκρέσο είχε θέσει ως όριο τα οκτώ δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή του και τα 800 εκατομμύρια για τη λειτουργία του επί πέντε χρόνια. Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, έχουν ήδη δαπανηθεί 7,3 δισ. δολάρια και τελικά θα υπάρξουν υπερβάσεις αυτού του κόστους, πράγμα που θα υποχρεώσει τη NASA να ζητήσει νέα έγκριση από το Κογκρέσο. Το νέο τηλεσκόπιο βάρους 6,1 τόνων - το οποίο αναπτύσσεται με τη βοήθεια του ευρωπαϊκού και του καναδικού Οργανισμού Διαστήματος- θα δώσει νέες δυνατότητες στους αστρονόμους χάρη στο κάτοπτρό του με διάμετρο 6,5 μέτρα, χάρη στο οποίο διαθέτει μια επιφάνεια παρατήρησης περίπου επταπλάσια από ό,τι το Hubble, που έχει κάτοπτρο διαμέτρου 2,4 μέτρων. Επιπλέον, το James Webb θα διαθέτει μια ηλιακή ασπίδα μεγάλη όσο ένα γήπεδο τένις. Βλέποντας τόσο στο ορατό όσο και στο υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, το James Webb θα μπορεί να ανιχνεύσει το φως από τα πρώτα άστρα και τους γαλαξίες που έλαμψαν λίγο μετά την αυγή του σύμπαντος πριν από 13,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Επίσης θα είναι σε θέση να παρατηρήσει εξωπλανήτες γύρω από άστρα. Το νέο τηλεσκόπιο -το οποίο φέρει το όνομα του στελέχους της NASA που ήταν υπεύθυνος για τα διαστημικά προγράμματα Mercury, Gemini και Apollo- θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο σε μεγάλη απόσταση περίπου 1,6 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, τέσσερις περίπου φορές πιο μακριά από ό,τι η Σελήνη. Θα είναι έτσι αδύνατο να επισκευασθεί αν παρουσιάσει τεχνική βλάβη (κάτι που ήταν εφικτό με το Hubble χάρη στις αποστολές των αμερικανικών διαστημικών λεωφορείων), συνεπώς οι επιστήμονες θέλουν να είναι σίγουροι ότι θα λειτουργήσει σωστά. Όταν το Hubble εκτοξεύθηκε το 1990, διαπιστώθηκε ένα σφάλμα στο κάτοπτρό του, το οποίο θόλωνε την όρασή του. Οι αστροναύτες ενός διαστημικού λεωφορείου κατάφεραν να διορθώσουν το πρόβλημα το 1993, όμως το ίδιο πράγμα δεν θα είναι δυνατό να συμβεί με το νέο τηλεσκόπιο, το οποίο αυτή τη στιγμή βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Northrop Grumman στην Καλιφόρνια για την τελική συναρμολόγησή του. «Το έχετε ξανακούσει, αλλά πραγματικά η αποτυχία δεν αποτελεί επιλογή. Με απλά λόγια, έχουμε μόνο μια ευκαιρία για να γίνουν όλα σωστά, προτού το στείλουμε στο διάστημα» τόνισε ο επιστημονικός επικεφαλής της NASA Τόμας Ζερμπούχεν. Στο μεταξύ, στις 16 Απριλίου φέτος, η NASA θα εκτοξεύσει έναν μικρότερο «κυνηγό» εξωπλανητών, το διαστημικό τηλεσκόπιο TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) από το ακρωτήριο Κανάβεραλ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500209936

Ο θάνατος του Y. Gagarin και VS Seregin Στις 27 Μάρ. 1968 ο Γιούρι Γκαγκάριν Alekseevich, ο πρώτος άνθρωπος στη γη που πηγε στο διάστημα, πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα, εκτελώντας μια εκπαιδευτική πτήση με το MiG-15UTI με τον εκπαιδευτή πτήσεων Vladimirom Sergeevichem Seroginym, κοντά στο χωριό της περιοχής Novoselova Kirzhach Βλαντιμίρ. Ήταν μια εκπαιδευτική πτήση.Το Mig-15UTI με το οποίο πέταξε ο GAGARIN (ονομάζονταν «Σπίθα»), έγινε στην Τσεχοσλοβακία. Εκείνη την ημέρα το πρωί σε ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο κοντά στη Μόσχα Chkalovsky άρχιζε ως συνήθως. Ο πρώτος πήγε για να αναζητήσει τις καιρικές συνθήκες στον ουρανό. Ο Γιούρι Γκαγκάριν πήρε τη θέση του μπροστά από το πιλοτήριο της «Σπίθα» με αριθμό ουράς «18». Εκπαιδευτής, ο συνταγματάρχης Βλαντίμιρ Sergeevich Serogin - στο πίσω μέρος. Χαρακτηριστικό κλήσης - "625". Οι Ραδιοεπικοινωνίες με τον επικεφαλής της πτήσης, σύμφωνα με τα στοιχεία, ήταν σαφής και περιεκτική. Η Απογείωση έγινε στις 10:19.Στις 10:22 ο Γιούρι Γκαγκάριν συμφωνα με τις εντολές του επικεφαλής των αποστολών πήγε στο τρίτο κανάλι επικοινωνίας. Το έργο για την πτήση ήταν απλο - άσκηση κατάρτισης №2 μαθήματος των μαχητικών αεροσκαφών (KBP IA-67), που είναι μία από τις αρχικές μικρης διάρκειας ασκήσεων: ακροβατικά στη ζώνη με την απόδοση των στροφων, γυρίζει σε ένα μικρό καταδύσεων σπιράλ, την καταπολέμηση των spreads, την πτήση βαρέλια με ταχύτητα ελέγχου (ελάχιστη ταχύτητα οριζόντια πτήση). Σύντομα ακολούθησε μια έκθεση του Gagarin «625-ου θέσεων εργασίας στη ζώνη των είκοσι-τελικού, ζητώ την άδεια να γυρίσω σε γραμμή 320». «625 λεπτά, επιτρέπουν», - δήλωσε ο επικεφαλής. «Εντάξει, να το κάνει» - ειπε Gagarin. Μετά από αυτά τα λόγια, σταμάτησε στις 10:30 το ραδιόφωνο, σε τυχόν ερωτήσεις στα 625 χιλ δεν απαντουσε. Όταν έγινε σαφές ότι το καύσιμο στο αεροπλάνο του Gagarin και Seregin ηταν λιγότερο και η επιστροφη θα είναι προβληματική, άγχος έπιασε όλους. Υπήρχε μια ομάδα επειγόντως να προετοιμάσει και να απογειωθει στον αέρα με δύο Il-14 μεταφοράς. Στη συνέχεια και τέσσερα Mi-4. Και στις 14:50 ο διοικητής ενός από τα ελικόπτερα, ανέφερε: «Νότια της Novoselovo χωριό, δάσος ορατός μεγάλος κρατήρας με καπνό και φωτιά.» Ο Kamanina με τους συγκεντρωμένους στρατηγούς στο αεροδρόμιο πέταξε αμέσως στον τόπο της συντριβής. Στα χωράφια και στο δάσος ήταν ακόμα ανέγγιχτη βαθιά τήξη χιονιού, μόνο εδώ και εκεί μπορούμε να δούμε κάποια σημεια - προϋποθέσεις για την εξεύρεση στον λευκό θόλο που ήταν πολύ δύσκολο. Η Αναζήτηση με το ελικόπτερο κάθισε στην άκρη του δάσους 800 μέτρα από το σημείο της συντριβής. Το Χιόνι ήταν πάνω από ένα μέτρο και για να πάει στον τόπο της συντριβής καποιος ήταν πολύ δύσκολο. Το αεροπλάνο συνετρίβη σε ένα πυκνό δάσος, με ταχύτητα κατά τη στιγμή της πρόσκρουσης με το έδαφος, όπως αργότερα αποδείχθηκε, ήταν 700-800 χιλιόμετρα την ώρα. Ο κινητήρας και το μπροστινό μέρος της καμπίνας άφησε στο έδαφος συρσιμο 6-7 μέτρα.Τα Wings, ουρά, δεξαμενές και το cockpit ειχε σπάσει σε μικροσκοπικά κομμάτια που ήταν διάσπαρτα στη ζώνη των 200 έως 100 μέτρων. Η εξέταση του τόπο της συντριβής οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο κοσμοναύτης σκοτώθηκε μαζί με τον εκπαιδευτή του. Τα μέρη του σώματος και τα ρούχα των πιλότων ελήφθησαν στη Μόσχα, όπου αποτεφρώθηκαν το βράδυ - οι δύο τεφροδόχοι που περιέχουν την τέφρα τέθηκαν μέχρι να τον αποχαιρετήσουν στην αίθουσα του σοβιετικού στρατού. Την ίδια ημέρα για να διευκρινίσει τις συνθήκες της συντριβής δημιουργήθηκε κυβερνητική επιτροπή με επικεφαλής τον Dmitriy Fedorovich Ουστίνοφ, ο οποίος υπηρέτησε ως Γραμματέας του ΚΚΣΕ. Πρώτα απ 'όλες τις περιστάσεις της καταστροφής έχουν εντοπιστεί. Η πρώτη - το αεροσκάφος πριν χτυπήσει το έδαφος ήταν άθικτο. Το δεύτερο - ο κινητήρας του αεροσκάφους ήταν σε λειτουργία κατά τη στιγμή της πτωσης με ταχύτητα αρκετή για να εχει οριζόντια πτήση. Το τρίτο - οι πιλότοι δεν προσπάθησε να βγουν. Τέταρτη - οι πιλότοι ήταν σε κατάσταση λειτουργίας. Πέμπτον - αν κρίνουμε από τις δύο καμπίνες ρολόγια και ρολόγια χειρός των πιλότων, το δυστύχημα συνέβη στις 10:31, ήτοι 50 δευτερόλεπτα μετά το τελευταίο ραδιόφωνο. Επιπλέον, επιβεβαιώθηκε ότι Γιούρι Γκαγκάριν και ο Βλαντιμίρ Seregin ήταν στο αεροπλάνο απόλυτα νηφάλιοι. Αποδείχθηκε πολύ πιο δύσκολο να εξακριβωθεί η κατάσταση του κινητήρα και του εξοπλισμου κατά τη διάρκεια της ίδιας της πτήσης. Ωστόσο, οι επιστημονικές μέθοδοι έρευνας στον τομέα των αερομεταφορών είχε ήδη φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο, και αποδείχθηκε ότι όλα τα συστήματα λειτουργούσαν εντός των φυσιολογικών ορίων με τις καταστροφικές επιπτώσεις στο έδαφος. Δεν είναι λιγότερο να μελετηθεί το ενδεχόμενο σύγκρουσης με τα πουλιά η με άλλα αεροσκάφη, η με τον καθετήρα μπαλόνι που εκτελούσε πτηση προκειμένου να αποκτήσει δεδομένα σχετικά με την κατάσταση της ατμόσφαιρας. Η περιπτωση της σύγκρουσης απορρίφθηκε. Τον Μάρτιο του 1987 ο καθηγητής Σεργκέι Mihaylovich Belotserkovsky και ο κοσμοναύτης Αλεξέι Arhipovich Leonov, οι οποίοι συμμετείχαν στην έρευνα, ειχαν την δική τους εκδοχή του αεροπορικού δυστυχήματος που στοίχισε τη ζωή στον Yuriya Alekseevicha Gagarina. Ανέφεραν ότι μια ομάδα εμπειρογνωμόνων σχετικά με τη δυναμική της πτήσης της Πολεμικής Αεροπορίας των Μηχανικών Ακαδημίας έκαναν μια σειρά από υπολογισμούς. Με τη βοήθεια της προσομοίωσης ήταν σε θέση να αποκαταστήσουν την πιο πιθανή πορεία των γεγονότων. Αφού έλαβε την άδεια από τον επικεφαλή της πτήσης επιστροφής ο Gagarin έπρεπε να κάνει μια στροφή με ένα ρυθμό 70 έως 320 με ένα ποσοστό μείωσης. Σε αυτή την πτήση έλαβε χώρα μεταξύ των δύο στρωμάτων απουσία νέφωσης που φαίνεται στον φυσικό ορίζοντα. Στη συνέχεια, κάτι αναπάντεχο συνέβη και το αεροπλάνο ήταν στο υπερκρίσιμο καθεστώτος σε θέση κατακόρυφης βουτιάς. Όπως αποδείχθηκε, υπάρχουν τρεις πιθανές αιτίες. Ο πρώτος λόγος - όταν πλησιάζει το ανώτατο όριο του κάτω στρώματος νεφών, το οποίο ήταν αρκετά «σχισμένο» από τη «γλώσσα» των νεφών, οι πιλότοι θα μπορούσαν να πάρουν μια «γλώσσα» του εμποδίου. Είναι πιθανό ότι πραγματικά εκεί υπήρξαν κάποια εμπόδια - για παράδειγμα, ένα σμήνος πουλιών. Η δραματική σύγκρουση θα μπορούσε να οδηγήσει σε στασιμότητα ελιγμων και μηχανής. Ο δεύτερος λόγος - να μπει στην πίστα πριν πετάξει το αεροσκάφος. Από το τέλος του φτερού κάθε αεροσκάφους ξεφευγουν τα λεγόμενα «τερματικα» δίνες. Οι Αεροπόροι γνωρίζουν πολύ καλά ότι κατά τη διάρκεια των συστημάτων πτήσης ή ανεφοδιασμού στον αέρα, δεν μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της δράσης τους - αλλιώς υπάρχει μια τέτοια ισχυρή ροή στροβιλισμού επίδραση που είναι δύσκολο να την αντιμετωπίσει: το αεροπλάνο πηγαίνει σε μια απότομη στροφή και πτωση. Ο τρίτος λόγος - μια ανοδική κατακόρυφη ροή του αέρα, η οποία θα μπορούσε να μεταβάλει το χαρακτήρα της ροής κατά τη διάρκεια της οριζόντιας πτήσης. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένας συνδυασμός των δύο ή και οι τρεις από αυτούς τους παράγοντες. Οι ειδικοί έχουν προσπαθήσει να αναδημιουργήσουν την εικόνα που παίζεται την τελευταία στιγμή της πτήσης του MiG-15UTI. Μετά την αναφορά στον επικεφάλης των ασκήσεων στην περιοχή έλαβε την άδεια να επιστρέψουν. Από το τέλος του φτερού κάθε αεροσκάφους ξεφευγουν από τα λεγόμενα «τερματικα» δίνες.Οι Αεροπόροι γνωρίζουν πολύ καλά ότι κατά τη διάρκεια των συστημάτων πτήσης ή ανεφοδιασμού στον αέρα, δεν μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της δράσης τους οταν ανακύπτει ένα τέτοιο ισχυρό αντίκτυπο στροβιλίζοντας ροής που είναι δύσκολο να την αντιμετωπίσει: το αεροπλάνο πηγαίνει σε μια απότομη στροφή και πτωση. Ο τρίτος λόγος η κατακόρυφη ροή του αέρα, η οποία θα μπορούσε να μεταβάλει το χαρακτήρα της MIG ροής για οριζόντια πτήση. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένας συνδυασμός των δύο ή και οι τρεις από αυτούς τους παράγοντες. Οι ειδικοί έχουν προσπαθήσει να αναδημιουργήσουν την εικόνα που παίζεται την τελευταία στιγμή της πτήσης του MiG-15UTI. Μετά την αναφορά στο επικεφάλης των ασκήσεων στην περιοχή έλαβε την άδεια να επιστρέψουν.Ο Γιούρι Γκαγκάριν, μετά την καθοδική πορεία που ξεκίνησε αμέσως για να εκτελέσει μια στροφή. Κοντά στο άνω όριο των κάτω σύννεφων το αεροπλάνο έζησε μία από τις παραπάνω επιδράσεις, που οδηγεί σε στασιμότητα της πτέρυγας. Μόλις ηταν σε μια δύσκολη κατάσταση ο πιλότος έκανε ό, τι είναι δυνατόν για να το σώσει. Μέσα σε δευτερόλεπτα, ο Γιούρι Γκαγκάριν και ο Βλαντιμίρ Seregin πολέμησαν για τη ζωή, φέρνοντας το αεροπλάνο από μια βουτιά και υπό σημαντικα φορτία. Δεν είχαν παρα διακόσια μέτρα ύψος - δηλαδή, δυο δευτερόλεπτα πτήσης. https://www.roscosmos.ru/ Την Πρωταπριλιά ίσως πέσει στη Γη ο «Τιανγκόνγκ-1» Είναι αρκετά πιθανό ο πρώτος -και εκτός ελέγχου πλέον- κινεζικός διαστημικός σταθμός «Τιανγκόνγκ-1» (Ουράνιο Παλάτι-1) να πέσει στη Γη την Πρωταπριλιά. Σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), ο σταθμός θα πέσει στη Γη μεταξύ της Παρασκευής 30 Μαρτίου και της Δευτέρας 2 Απριλίου. Αλλά και η εταιρεία Aerospace Corporation, που πραγματοποιεί αναλύσεις για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», θεωρεί ως πιθανότερη ημερομηνία πτώσης την Πρωταπριλιά συν/πλην μια-δυό μέρες. Ακριβής πρόβλεψη είναι αδύνατο να γίνει για το πότε και πού ακριβώς θα πέσει ο μήκους 10,4 μέτρων και βάρους 8,5 τόνων σταθμός, ο οποίος σήμερα κάνει 16 περιφορές γύρω από τη Γη κάθε μέρα. Ο σταθμός, που βρίσκεται τώρα σε ύψος περίπου 200 χιλιομέτρων από τη Γη και κινείται με ταχύτητα 27.000 χιλιομέτρων την ώρα, χάνει σταδιακά ύψος, με ρυθμό περίπου δύο χιλιομέτρων καθημερινά. Η ζώνη της πτώσης εκτείνεται σε μια τεράστια έκταση, που περιλαμβάνει και την Ελλάδα, σύμφωνα με το Γραφείο Διαστημικών Θραυσμάτων (Space Debris Office) του Ευρωπαϊκού Κέντρου Διαστημικών Επιχειρήσεων (ESOC) της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας. Μόνο λίγες ώρες πριν την πτώση θα υπάρξει πιο σαφής εικόνα. Η επανείσοδος του σταθμού στην ατμόσφαιρα θα λάβει χώρα οπουδήποτε σε γεωγραφικό πλάτος ανάμεσα στις 43 μοίρες βόρεια και 43 μοίρες νότια, μια περιοχή που περιλαμβάνει και τη χώρα μας, όπως προαναφέραμε. Ένα μέρος του σταθμού θα καεί, καθώς θα διασχίζει τη γήινη ατμόσφαιρα, αν και μερικά κομμάτια του (από το 10% έως το 40%) αναμένεται να πέσουν στην επιφάνεια της Γης σε αποστάσεις έως 100 χιλιομέτρων μεταξύ τους. Όμως η πιθανότητα κάποιο κομμάτι να πέσει στο κεφάλι κάποιου ανθρώπου δεν είναι ούτε μία στο τρισεκατομμύριο. Σύμφωνα με την ESA, είναι δέκα εκατομμύρια φορές μικρότερη από την πιθανότητα να χτυπηθεί κανείς από κεραυνό μέσα σε ένα έτος ή μικρότερη από την πιθανότητα να χτυπηθεί από κεραυνό δύο φορές μέσα στο ίδιο έτος. Άλλωστε, το 70% της Γης καλύπτεται από νερό και το υπόλοιπο είναι σε μεγάλο βαθμό αραιοκατοικημένο Ο «Τιανγκόνγκ-1» υπήρξε το πρώτο διαστημικό εργαστήριο της Κίνας, το οποίο εκτοξεύθηκε το 2011 για να βοηθήσει τη χώρα να αποκτήσει τεχνογνωσία, έτσι ώστε να κατασκευάσει και να θέσει σε τροχιά ένα μεγαλύτερο επανδρωμένο σταθμό, κάτι που προγραμματίζεται να γίνει μέσα στη δεκαετία του 2020. Παρότι ο κινεζικός σταθμός δεν είναι μικρός, στη διαστημική ιστορία έχουν υπάρξει και άλλες ανεξέλεγκτες πτώσεις, με πιο χαρακτηριστική -και ανησυχητική- εκείνη, το 1979, του αμερικανικού διαστημικού σταθμού Skylab, βάρους 74 τόνων (περίπου δεκαπλάσιο βάρος από τον κινεζικό σταθμό) του οποίου ορισμένα κομμάτια έπεσαν στην έρημη Δυτική Αυστραλία. Από άποψη μεγέθους, σύμφωνα με τη «Γκάρντιαν», ο κινεζικός σταθμός είναι το 50ό μεγαλύτερο διαστημικό σκάφος που πέφτει στη Γη. Στην ιστορία των διαστημικών πτήσεων ίσως το μόνο επιβεβαιωμένο περιστατικό διαστημικού «σκουπιδιού» που έπεσε πάνω σε άνθρωπο, είναι το 1997 ένα κομμάτι μετάλλου περίπου 15 εκατοστών από ένα αμερικανικό πύραυλο Delta 2, το οποίο έπεσε στον ώμο μιας γυναίκας στην Οκλαχόμα, χωρίς να την τραυματίσει. Αν κάποιο αντικείμενο από το διάστημα προξενήσει βλάβη ή θάνατο σε άνθρωπο, την ευθύνη φέρει η χώρα που κατασκεύασε τη διαστημοσυσκευή, εν προκειμένω η Κίνα. Υπάρχει ένα μόνο προηγούμενο το 1978, όταν ο πυρηνοκίνητος σοβιετικός δορυφόρος Cosmos 954 έπεσε στον Καναδά, ο οποίος έβαλε την ΕΣΣΔ να πληρώσει αποζημίωση έξι εκατομμυρίων καναδικών δολαρίων (τελικά η ΕΣΣΔ κατέβαλε τα μισά). http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500209606

2000 ημέρες στον πλανήτη Άρη. Ένα νέο, σημαντικό ορόσημο πέτυχε την προηγούμενη εβδομάδα το Curiosity της NASA στον Άρη: Το ρομποτικό όχημα έκλεισε 2.000 αρειανές ημέρες (sol) στον Κόκκινο Πλανήτη, και ένα μωσαϊκό εικόνων που τράβηξε τον Ιανουάριο παρέχει μια αρκετά καλή εικόνα όσον αφορά στο τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα για το προσεχές μέλλον. Στο πάνω μέρος της παραπάνω εικόνας δεσπόζει το Όρος Σαρπ, στο οποίο το όχημα ανεβαίνει από τον Σεπτέμβριο του 2014, ενώ στο κέντρο του βρίσκεται ο επόμενος μεγάλος επιστημονικός του στόχος- μια περιοχή την οποία επιστήμονες έχουν μελετήσει από τροχιά και θεωρούν πως περιλαμβάνει αργιλώδη ορυκτά. Ο σχηματισμός των ορυκτών αυτών απαιτεί νερό και οι επιστήμονες έχουν ήδη διαπιστώσει πως τα κατώτερα στρώματα του βουνού σχηματίστηκαν μέσα σε λίμνες οι οποίες κάποτε βρίσκονταν στον πυθμένα του κρατήρα Γκέιλ. Η περιοχή αυτή θα μπορούσε να παρέχει επιπλέον σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την παρουσία νερού, το για πόσο υπήρξε εκεί και το αν το αρχαίο εκείνο περιβάλλον μπορούσε να υποστηρίξει ζωή. Η επιστημονική ομάδα του Curiosity σκοπεύει να αναλύσει δείγματα από τους βράχους που βρίσκονται στο κέντρο της εικόνας. Σημειώνεται πως το όχημα άρχισε πρόσφατα να δοκιμάζει το τρυπάνι του στον Άρη για πρώτη φορά από τον Δεκέμβριο του 2016. Μία νέα διαδικασία σχετικά με τη λήψη δειγμάτων και την ανάλυσή τους στα εργαστήρια που διαθέτει ο όχημα είναι σε στάδιο βελτίωσης, εν όψει επιστημονικών στόχων όπως η περιοχή με τα αργιλώδη ορυκτά. Στην φωτογραφία δυο τρύπες από το τρυπάνι του Curiosity – η δεξιά έχει 16 χιλιοστά πλάτος και 20 χιλιοστά βάθος, η αριστερή έχει βάθος 64 χιλιοστά Το Curiosity προσεδαφίστηκε τον Αύγουστο του 2012 και από τότε έχει διανύσει 18,7 χλμ. Το 2013, η αποστολή εντόπισε στοιχεία περί ύπαρξης ενός περιβάλλοντος λίμνης με γλυκό νερό, που παρείχε όλα τα βασικά χημικά συστατικά για μικροβιακή ζωή. Από τότε που έφτασε στο Όρος Σαρπ το 2014, το όχημα έχει εξετάσει περιβάλλοντα όπου τόσο το νερό όσο και οι άνεμοι έχουν αφήσει τα ίχνη τους. Έχοντας μελετήσει αυτά τα στοιχεία, οι επιστήμονες της ομάδας του Curiosity έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως η περίοδος κατά την οποία ο πλανήτης είχε «κατοικήσιμες» συνθήκες διήρκεσε εκατομμύρια χρόνια. https://physicsgg.me/2018/03/26/2000-%ce%b7%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7-%ce%ac%cf%81%ce%b7/

Απότομα και γρήγορα εμφανίστηκε το οξυγόνο στην ατμόσφαιρα. Η Γη υπολογίζεται ότι δημιουργήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισ. έτη και το οξυγόνο που σήμερα αποτελεί περίπου το 21% της ατμόσφαιρας για περίπου δύο δισ. έτη είχε ελάχιστη παρουσία στον πλανήτη. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία το οξυγόνο άρχισε να συσσωρεύεται αισθητά στη γήινη ατμόσφαιρα πριν από περίπου 2,3 δισεκατομμύρια χρόνια, στη διάρκεια μιας περιόδου που έχει ονομαστεί «Το Γεγονός της Μεγάλης Οξείδωσης». Το φαινόμενο αυτό αποτέλεσε τον καταλύτη για την εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη μας. Οι πρωτόγονες μικροβιακές μορφές ζωής που είχαν κάνει την εμφάνισή τους στον πλανήτη μας στήριζαν την ύπαρξή τους σε «αναερόβιες» χημικές διεργασίες. Οταν το οξυγόνο άρχισε να κάνει δυναμικά αισθητή την παρουσία του στη Γη οι αναερόβιοι οργανισμοί εξωθήθηκαν σε εξαφάνιση και τη θέση τους κατέλαβαν μεγαλύτερες, πιο πολύπλοκες (και εν καιρώ πιο έξυπνες) αερόβιες μορφές ζωής, οι οποίες μπορούσαν να εκμεταλλευθούν το οξυγόνο. Η επιστημονική κοινότητα δεν έχει καταλήξει στο αν το γεγονός της οξείδωσης ήταν μια σχετικά αργή διαδικασία ή αν συνέβη με ταχύ ρυθμό. Μια δημοφιλής θεωρία αναφέρει ότι το γεγονός της μεγάλης οξείδωσης ήταν μια διαδικασία που διήρκεσε μερικά εκ. έτη. Ερευνητές του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου Πρίνστον με μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science» υποστηρίζουν ότι η αύξηση των επιπέδων του οξυγόνου στην ατμόσφαιρα έγινε απότομα και γρήγορα. Οι ερευνητές μελέτησαν κρυστάλλους αλατιού που ανέσυραν από ένα άνοιγμα βάθους περίπου δύο χλμ. το οποίο δημιουργήθηκε με γεώτρηση στις ακτές της λίμνης Ονέγκα της Ρωσίας. «Ηταν σαν να έριχνε κάποιος στην ατμόσφαιρα οξυγόνο με μια μάνικα. Δεν γνωρίζουμε ακόμη πώς συνέβη αυτό. Αν άλλαξε δραματικά ο κύκλος της παραγωγής και απελευθέρωσης οξυγόνου στην στεριά και τους ωκεανούς ή αν τα μικρόβια που υπήρχαν στην Γη αύξησαν σημαντικά τις ποσότητες του οξυγόνου που παρήγαγαν» δηλώνει η Κλάρα Μπλάτερ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500209393

Επίτιμος διδάκτορας του Ιονίου Πανεπιστημίου ο Ιωσήφ Σηφάκης. Σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Πληροφορικής της Σχολής Επιστήμης της Πληροφορίας και Πληροφορικής του Ιονίου Πανεπιστημίου πρόκειται να αναγορευτεί την Τετάρτη 18 Απριλίου ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους της Επιστήμης της Πληροφορικής, ο παγκοσμίου κύρους έλληνας καθηγητής του Πανεπιστημίου της Γκρενόμπλ Ιωσήφ Σηφάκης. Τον ανώτατο ακαδημαϊκό τίτλο για το σύνολο του επιστημονικού του έργου και ειδικότερα για την προσφορά του στην Επιστήμη της Πληροφορικής θα απονείμει στον Καθ. Σηφάκη ο Πρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου Καθ. Βασίλειος Χρυσικόπουλος, ενώ την προσωπικότητα του τιμώμενου και τον έπαινο θα παρουσιάσει ο Καθηγητής του Τμήματος Πληροφορικής και Διευθυντής του Εργαστηρίου Βιοπληροφορικής & Ανθρώπινης Ηλεκτροφυσιολογίας (BiHELab) Παναγιώτης Βλάμος. Ο καθηγητής Σηφάκης κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θα δώσει διάλεξη με τίτλο: ”Κατανοώντας και αλλάζοντας τον κόσμο”. Η τελετή αναγόρευσης του μοναδικού έλληνα βραβευμένου με το βραβείο Turing, που αποτελεί το αντίστοιχο του βραβείου Νόμπελ στην Πληροφορική, θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Τελετών της Ιονίου Ακαδημίας στην Κέρκυρα στις 20:00 μ.μ. Η Ιόνιος Ακαδημία υπήρξε το πρώτο νεώτερο ελληνικό πανεπιστήμιο που κόσμησε την Κέρκυρα επί 40 χρόνια (1824-1864), δηλαδή μέχρι την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. Το σύγχρονο Ιόνιο Πανεπιστήμιο αποτελεί τη συνέχεια αυτού του πρώτου ελληνικού πανεπιστημίου. Ποιος είναι ο Ιωσήφ Σηφάκης Ο καθηγητής Ιωσήφ Σηφάκης είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός απόφοιτος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και Διδάκτωρ Πληροφορικής του Πανεπιστήμιου της Grenoble. Έχει διατελέσει καθηγητής στο Πολυτεχνείο της Λωζάνης (EPFL) και είναι ο ιδρυτής του εργαστηρίου Verimag στην Grenoble, που είναι διεθνώς αναγνωρισμένο στον τομέα της σχεδίασης κρίσιμων συστημάτων. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 ανέπτυξε σε συνεργασία με την βιομηχανία και ιδιαίτερα την Airbus, την τεχνολογία fly-by-wire που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε επιβατικά αεροπλάνα (Airbus320) για τον αυτόματο έλεγχο πτήσεων. Ο Έλληνας ερευνητής είναι διεθνώς αναγνωρισμένος για τις πρωτοποριακές εργασίες του στον τομέα της σχεδίασης και επαλήθευσης συστημάτων και θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές του Model-Checking που είναι η κύρια βιομηχανική μέθοδος επαλήθευσης πληροφορικών συστημάτων σήμερα χρησιμοποιούμενη από εταιρείες όπως Intel, Microsoft και Google. Για την συμβολή του στην θεωρία και την εφαρμογή μεθόδων επαλήθευσης, το 2007 τού απονεμήθηκε το βραβείο Turing. Σήμερα, τα ενδιαφέροντα του επικεντρώνονται στην μελέτη μεθόδων κατασκευής ενσωματωμένων συστημάτων υψηλής ασφάλειας και πιστότητας. Ο διαπρεπής επιστήμονας είναι μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστήμων, της Γαλλικής Ακαδημίας Τεχνολογιών, της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας, της American Academy of Arts and Sciences και της National Academy of Engineering. Το 2009 το γαλλικό κράτος του απένειμε τον τίτλο του Μεγάλου Αξιωματούχου Εθνικής Αξίας (Grand Officier de l’Ordre du Mérite) και το 2011 του διοικητού της Λεγεώνας της Τιμής (Commandant de la Légion d’Honneur). To 2009, του απονεμήθηκε το Βραβείο του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και την Δημοκρατία και το 2013 το μετάλλιο της τάξης του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος. Είχε προηγηθεί το Leonardo Da Vinci Medal το 2012. Ο καθηγητής έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Πανεπιστημίου Πατρών, του Διεθνούς Πανεπιστήμιου και της Ecole Polytechnique Fédérale de Lausanne. Έχει επίσης διατελέσει Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας τη διετία 2014-2016. Ο Ιωσήφ Σηφάκης έχει συγγράψει δύο συλλογές κειμένων έμμετρων και πεζών (εκδόσεις Αρμός). http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500209482

(TPC) «Soyuz MS-08" Το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) «Soyuz MS-08« στις 23 Μαρτίου, 2018 συνδεθηκε με επιτυχία στο σταθμό σύνδεσης Μονάδα Mini Ερευνών (MRM2) του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Το πρόγραμμα πτήσης προέβλεπε διήμερο πρόγραμμα για την προσέγγιση του πλοίου προς το σταθμό. Η προσέγγιση πραγματοποιήθηκε σε αυτόματη λειτουργία υπό τον έλεγχο των Επικεφαλής Επιχειρησιακού εμπειρογνώμονων Ρωσικό τμήμα της ομάδας διαχείρισης ISS στο Κέντρο Ελέγχου Αποστολής (MCC) και με τα Ρωσικά μέλη του πληρώματος από τους σταθμούς των πλοίων και των μεταφορών. Η φόρτωση πραγματοποιήθηκε στις 22:40 ώρα Μόσχας. Ο πυραύλος μεταφοράς Soyuz-FG με το Soyuz MS-08 TPK ξεκίνησε στις 21 Μαρτίου 2018 στις 20:44 ώρα Μόσχας. Τα μέλη του πληρώματος του επανδρωμένου διαστημικου σκάφος μεταφοράς «Soyuz MS-08»ο Ρώσος κοσμοναύτης Όλεγκ Artemyev (Roscosmos) oi Αμερικανοί αστροναύτες Andrew FOYSTELA (NASA) και Richard ARNOLD (NASA) στις 24 του Μάρτη, 2018 στις 00:49 MSK πήγαν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Τα μέλη του ISS Expedition-55 οι Anton SHKAPLEROVA (Roscosmos) Oleg Artemyev (Roscosmos), Scott Tingley ( NASA), Andrew FOYSTELA ( NASA), Richard ARNOLD (NASA) και το Kanal Norishige (JAXA) άρχισan να εργάzontai επί του σταθμού. https://www.youtube.com/watch?v=cxztZZlQX2s https://www.roscosmos.ru/24853/ ISS-56/57 Στο Κέντρο Εκπαίδευσης για τα πληρώματα των μεγάλων αποστολών στο ISS είναι η εκπαίδευση στο Κέντρο Εκπαίδευσης Cosmonaut. Έτσι ο κοσμοναύτης Όλεγκ Kononenko(Roscosmos) ο αστροναύτης του Οργανισμού Διαστήματος του Καναδά (CSA) ο David Saint-Jacques και η αστροναύτης της NASA Anne McClain περασαν "εκπαίδευση έκτακτης ανάγκης." Κάθε εκπαίδευση περιελάμβανε διάφορα σενάρια. Για παράδειγμα, εάν η μονάδα στην οποία έχει συνδεθεί το σκάφος διάσωσης είναι αποσυμπιεσμένη, το πλήρωμα θα πρέπει να εγκαταλείψει τον σταθμό. Εάν η αποσυμπίεση λαμβάνει χώρα σε μια μονάδα που απέχει πολύ από το πλοίο, μπορεί να απομονωθεί και να συνεχίσει τη λειτουργία του σταθμού. Η πυρκαγιά που έχει προκληθεί στο ΔΔΣ μπορεί να εκκαθαριστεί και να παραλειφθεί. Στην πρώτη περίπτωση, μετά την εξάλειψη της πυρκαγιάς, το πλήρωμα αναλαμβάνει την αποκατάσταση της ατμόσφαιρας στο σταθμό. Στη δεύτερη περίπτωση, όταν η φωτιά δεν μπορεί να εξαλειφθεί, η περαιτέρω τοποθέτηση είναι αδύνατη, οπότε ο κοσμοναύτης και οι αστροναύτες μεταφέρονται αμέσως στο Soyuz TPK για επιστροφή στη Γη. "Η πιο τοξική ουσία στον σταθμό είναι η αμμωνία", δήλωσε ο δάσκαλος Alexei Darkin. - Ερεθίζει το αναπνευστικό σύστημα, το βλεννογόνο, το δέρμα και σε υψηλές συγκεντρώσεις είναι επικίνδυνο για τη ζωή. Δεν υπάρχει αμμωνία στο ρωσικό τμήμα του ISS. Και στο αμερικανικό τμήμα, υπάρχει στα εξωτερικά κυκλώματα θερμορύθμισης. Και δεδομένου ότι υπάρχει πιθανότητα εκπομπής αμμωνίας στην ατμόσφαιρα του σταθμού, ασκούμε αυτή την κατάσταση. " https://www.roscosmos.ru/print/24850/

Ξεκινώντας από τον πυθμένα του Καθιερωμένου Προτύπου… των Στοιχειωδών Σωματιδίων. Το Καθιερωμένο Πρότυπο της Σωματιδιακής Φυσικής διατυπώθηκε πριν από αρκετές δεκαετίες για να περιγράψει τις ιδιότητες και τις αλληλεπιδράσεις των στοιχειωδών σωματιδίων. Η θεωρία του επεκτάθηκε και τροποποιήθηκε πολλές φορές στο πέρασμα του χρόνου και τα πειράματα έχουν ενισχύσει την εμπιστοσύνη των φυσικών σ’ αυτό. Κι όμως, οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι ελλιπές. Δεν μπορεί να προβλέψει τις μάζες συγκεκριμένων σωματιδίων, ούτε μπορεί να εξηγήσει τι είναι η σκοτεινή ενέργεια και η σκοτεινή ύλη, περίπου το 95% του περιεχομένου του σύμπαντος. Για να ανακαλύψουν τι κρύβεται πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο οι φυσικοί ψάχνουν για τις ατέλειές του – αβάσιμες υποθέσεις και φαινόμενα τα οποία δεν προβλέπονται από το Καθιερωμένο Πρότυπο. Ένα αυξανόμενο σύνολο δεδομένων από την μελέτη των bottom κουάρκ (αλλιώς κουάρκ πυθμένων ή χαμηλών κουάρκ) θα μπορούσε να προσφέρει στους φυσικούς μια τέτοια καλοδεχούμενη ευκαιρία. Σύμφωνα με τον ιταλό θεωρητικό φυσικό Marco Nardecchia, «ο καλύτερος τρόπος για να κλονιστεί το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι να ελέγξουμε με ακρίβεια τις προβλέψεις του» Το Καθιερωμένο Πρότυπο κάνει πολλές και ακριβείς προβλέψεις για το πως τα σωματίδια αλληλεπιδρούν και διασπώνται. Kάποιες υποατομικές διαδικασίες είναι τόσο περίπλοκες που ακόμα και οι θεωρητικοί φυσικοί δεν είναι απολύτως βέβαιοι για το πως ακριβώς πρέπει να τις χειριστούν. Για παράδειγμα, τα κουάρκ θα έπρεπε με τον ίδιο τρόπο που αλληλεπιδρούν με το ηλεκτρόνιο, να αλληλεπιδρούν και με τα βαρύτερα ξαδερφάκια του, το μιόνιο και το ταυ. Υπάρχουν έξι τύποι κουάρκ. Τα πιο κοινά και πιο ελαφρά είναι το πάνω και κάτω κουάρκ , τα συστατικά των πρωτονίων και των νετρονίων. Tα σωματίδια, όπως τα μεσόνια Β, που περιέχουν ένα κουάρκ πυθμένα – το οποίο είναι πολύ βαρύτερο – είναι βραχύβια. Κατά την διάσπασή τους το κουάρκ πυθμένας μεταπίπτει σε ένα ελαφρύτερο κουάρκ, κατά προτίμηση προς ένα γοητευτικό κουάρκ και σπανίως προς ένα πάνω κουάρκ, σχηματίζοντας ένα άλλο γνωστό σωματίδιο. Η υπόλοιπη ενέργεια μεταφέρεται από ένα φορτισμένο λεπτόνιο: ένα ηλεκτρόνιο, ένα μιόνιο ή ένα ταυ, που το καθένα συνοδεύεται από το σχετικό νετρίνο. Το Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων προβλέπει την πιθανότητα των διαφόρων τρόπων διάσπασης. Η θεωρητική πρόβλεψη είναι ότι, εκτός από μια μικρή και υπολογίσιμη διαφορά λόγω διαφοράς μαζών μιονίων-ηλεκτρονίων- ταυ (για παράδειγμα, η μάζα του ταυ υπερβαίνει την μάζα του ηλεκτρονίου κατά έναν παράγοντα 3500) , αυτά τα λεπτόνια θα πρέπει να παράγονται με την ίδια πιθανότητα. Αυτή η ιδιότητα είναι γνωστή ως lepton universality. «Οι προβλέψεις αυτές είναι απλές και ακριβείς», λέει η Vera Lüth, μια φυσικός από το πείραμα Babar. «και γι αυτό αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε αυτές τις μετρήσεις». Οι φυσικοί που εργάζονται σε τρία διαφορετικά πειράματα – BaBar, Belle και LHCb – ερευνούν τις διασπάσεις των μεσονίων Β που περιέχουν το κουάρκ πυθμένα, και σύγκριναν τους ρυθμούς των διασπάσεων που δίνουν αντίστοιχα, ηλεκτρόνιο, μιόνιο ή το βαρύτερο λεπτόνιο ταυ. Και τα τρία πειράματα παρατηρούν υψηλότερους ρυθμούς διάσπασης από το αναμενόμενο όσον αφορά την διάσπαση προς το ταυ. Η πρώτη απροσδόκητη ένδειξη όσον αφορά την διάσπαση προς το λεπτόνιο ταυ, παρατηρήθηκε το 2012 στο πείραμα BaBar στον επιταχυντή SLAC, όπου διερευνήθηκαν 500 εκατομμύρια γεγονότα που προέκυψαν από συγκρούσεις ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων, καταγράφοντας λιγότερες από 2000 διασπάσεις προς σωματίδια ταυ. Το 2015, το πείραμα Belle στην Ιαπωνία ανέφερε την παρατήρηση υψηλότερου του αναμενομένου ρυθμού διάσπασης προς ταυ, στα δεδομένα που συλλέχθηκαν από τις συγκρούσεις ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων στο ίδιο ενεργειακό εύρος. «Ένας φίλος που εργαζόταν σε άλλο πείραμα ήταν σίγουρος πως κάναμε κάτι λάθος», λέει η Lüth. «Τότε και εκείνοι παρατήρησαν το ίδιο αποτέλεσμα.» Το 2015 οι φυσικοί που εργάζονται στο πείραμα LHCb που πραγματοποιείται στο CERN παρατήρησαν ενδείξεις του ίδιου φαινομένου σε πολύ μεγάλα δείγματα συγκρούσεων πρωτονίων-πρωτονίων σε πολύ μεγαλύτερες ενέργειες και ρυθμούς συγκρούσεων. «Όλα αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν προς την ίδια κατεύθυνση», λέει ο Hassan Jawahery, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Maryland που εργάζεται στο LHCb. «Και αυτό προβληματίζει τον καθένα μας.» Από μόνα τους, αυτά τα μεμονωμένα αποτελέσματα έχουν μικρή σημασία. Όμως, ο συνδυασμός των αποτελεσμάτων είναι που κεντρίζει το ενδιαφέρον, σύμφωνα με τον Tom Browder εκπρόσωπο του πειράματος Belle και του διαδόχου πειράματος Belle II. «Είμαστε σίγουροι πως κάτι νέο είναι έξω εκεί. Αποδεικνύοντας ακόμα και μια μικρή απόκλιση από το Καθιερωμένο Πρότυπο, αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια επανάσταση στην φυσική. Τα αποτελέσματα που έχουν συλλεχθεί μέχρι στιγμής έχουν ήδη εμπνεύσει τους θεωρητικούς να κάνουν υποθέσεις σχετικά με τη νέα φυσική που θα μπορούσε να εξηγήσει αυτές τις αποκλίσεις. Μερικές θεωρίες υποδεικνύουν ότι ίσως υπάρχει ένα ακόμα άγνωστο μποζόνιο Higgs με ηλεκτρικό φορτίο το οποίο ευνοεί το βαρύ λεπτόνιο ταυ περισσότερο από τα πολύ ελαφρύτερα, μιόνιο και ηλεκτρόνιο. Άλλες θεωρίες προβλέπουν την ύπαρξη τουλάχιστον ενός νέου σωματιδίου πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου. «Μπορεί να χρειαζόμαστε κάτι που αλληλεπιδρά ταυτόχρονα με κουάρκ και λεπτόνια», λέει ο Ιταλός θεωρητικός Marco Nardecchia. Οι επιστήμονες δεν θα μάθουν τι ακριβώς συμβαίνει χωρίς περαιτέρω μελέτη και συλλογή επιπλέον δεδομένων, τα οποία θα επιτρέψουν ακόμα πιο λεπτομερείς και ακριβείς υπολογισμούς, ώστε να αρθεί το αδιέξοδο και να αποκαλυφθεί η νέα φυσική . Οι επιστήμονες στο πείραμα του LHCb βρίσκονται στην αρχή αυτής της έρευνας. Σχεδιάζουν την ανάλυση τετραπλάσιων δεδομένων στα επόμενα χρόνια. Ελπίζουν να ολοκληρώσουν τις νέες και πιο βελτιωμένες μετρήσεις μέχρι το καλοκαίρι. Παράλληλα το πείραμα Belle II προγραμμάτισε την έναρξη των πειραμάτων το 2019 και αναμένεται να καταγράψει αρκετά δεδομένα ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα στα επόμενα χρόνια. Και οι θεωρητικοί φυσικοί σε όλο τον κόσμο περιμένουν με ανυπομονησία τα πειραματικά αποτελέσματα για να τα συγκρίνουν με τις σημειώσεις τους. http://physicsgg.me/2018/03/25/%ce%be%ce%b5%ce%ba%ce%b9%ce%bd%cf%8e%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%cf%85%ce%b8%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%b9%ce%b5%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%ad/

Οι επιταχυντές σωματιδίων στο Fermilab και το CERN Πως δημιουργούνται οι δέσμες σωματιδίων στο Fermilab; Το βίντεο διάρκειας δυο λεπτών που ακολουθεί, μας εξηγεί πως όλα ξεκινούν από την πηγή και την δέσμη πρωτονίων. Στη συνέχεια παράγονται οι δέσμες: νετρονίων, μιονίων, πιονίων και νετρίνων για τα διάφορα πειράματα στα οποία συμμετέχουν πάνω από 4000 επιστήμονες από 50 και πλέον χώρες. Ο Linac4 στο CERN Το επόμενο βίντεο επικεντρώνεται στον νέο γραμμικό επιταχυντή Linac4 στο CERN. Eγκαινιάστηκε τον Μάιο του 2017 και από το 2021 θα τροφοδοτεί με πρωτόνια τα πειράματα στο CERN: https://physicsgg.me/2018/03/23/%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CF%87%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B4%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-fermilab-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF/

Mir Στις 23 Μαρτίου 2001 εγινε η ελεγχομενη πτωση του Mir στον Ειρηνικο ωκεανο.Κατά τη στιγμή της πτωσης ο σταθμος αποτελείται από επτά ενότητες: βασικά μπλοκ, «Quantum-1», «Quantum-2», «Crystal», «Spectrum», «φύση» και της μονάδας σύνδεσης. Η πτωση του σταθμού πραγματοποιήθηκε σε τρία στάδια. Το πρώτο στάδιο ήταν η μείωση της τροχιάς στα 220 χλμ. Υπό την επίδραση του φρένου του φορτηγού Progress M1-5. Το δεύτερο στάδιο ήταν η μεταφορά του σταθμού σε ύψος 165 χιλιομέτρων. Το τρίτο στάδιο συνίστατο στην τελευταία πέδηση των κινητήρων Progress, η οποία διήρκεσε 22 λεπτά. Στο τελικό στάδιο, ο σταθμός μπήκε στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας, πέφτοντας σε ύψος μικρότερο από 100 χλμ. Οι πτωση συνέβη στις 9:01 ώρα Μόσχας στον Νότιο Ειρηνικό σε μια κλειστή ναυτιλιακή περιοχή. Το επανδρωμένο διαστημικό σταθμό «Mir» - ένα πολλαπλών χρήσεων διεθνές κέντρο, το οποίο ηταν περισσότερο από 15 χρόνια το μόνο διαστημικό εργαστήριο του κόσμου για τη δοκιμή και τον έλεγχο από τους κύριους τομείς για στοχευμένη χρήση των μελλοντικών επανδρωμένων σταθμών και συστημάτων, παρέχοντας πρόσβαση στη μελέτη του κόσμου για την ανθρωπότητα. Ήταν ο Mir που έγινε ο πρώτος τροχιακός σταθμός που χτίστηκε σε μια αρθρωτή βάση, όταν άλλα στοιχεία απαραίτητα για την εκτέλεση ορισμένων λειτουργιών μπορούν να συνδεθούν με τη μονάδα βάσης. Αυτή η αρχή χρησιμοποιείται επίσης στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Έχουν οριστεί πολλές πρωτιες στο σταθμό Mir. Αλλά είναι από μόνη της ένας κάτοχος ρεκόρ. Αρχικά είχε προγραμματιστεί ότι θα διαρκέσει μόλις πέντε χρόνια και θα αντικατασταθεί από τον Mir-2. Αλλά η περικοπή της χρηματοδότησης οδήγησε στο γεγονός ότι η διάρκεια ζωής της επεκτάθηκε κατά δεκαπέντε χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πραγματοποιήθηκαν πάνω από 23 χιλιάδες επιστημονικά πειράματα στο "Κόσμο". Ο Κοσμοναύτης Valery Polyakov, ηταν επί του σκάφους σε τροχιά συνεχώς 438 ημέρες (8 Ιανουαρίου, 1994 έως τις 22 Μαρτίου, 1995), η οποία εξακολουθεί να αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία. Και υπήρχε ένα παρόμοιο ρεκόρ για τις γυναίκες - η Αμερικανιδα Shannon LUSID το 1996 εμεινε στο διάστημα 188 ημέρες. https://www.roscosmos.ru/23347/ Πάνω από 3.500 συμμετοχές στον Διαγωνισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής. Με τη συμμετοχή περισσότερων από 3.500 μαθητών και πάνω από 800 ομάδων και εκπαιδευτικών-προπονητών από όλη την Ελλάδα, την υψηλότερη από ποτέ, ολοκληρώθηκε ο φετινός Πανελλήνιος Διαγωνισμός Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, που διοργάνωσε ο Οργανισμός Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, Επιστήμης και Τεχνολογίας WRO Hellas με στρατηγικό συνεργάτη την COSMOTE. Στον φετινό τελικό του διαγωνισμού συμμετείχαν 1.230 μαθητές σε 265 ομάδες δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου, οι οποίοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, για τη νίκη. Στην κατηγορία Δημοτικού, με θέμα «Εποικισμός στον Άρη», νικητές αναδείχτηκαν: Οι Space Team από το Δημοτικό Θυμιανών Χίου: ειδική διαστημική πλατφόρμα που βοηθά τους ανθρώπους να μεταφερθούν από το διαστημόπλοιο στην αποικία τους και δημιουργεί για τους αποίκους συνθήκες διαβίωσης παρόμοιες με αυτές της Γης. Οι Crazy Builders από το 3ο Δημοτικό Hρακλείου Αττικής, με ένα ρομπότ που εξειδικεύεται στην παραγωγή δομικών υλικών για την κατασκευή κατοικιών για τους αποίκους του Άρη. Οι OXYGENATORS από τα Εκπαιδευτήρια Γείτονα, με ρομποτικό μηχανισμό ονόματι MOXIE, ο οποίος παράγει οξυγόνο από το διοξείδιο του άνθρακα που βρίσκεται στην ατμόσφαιρα του κόκκινου πλανήτη. Στην κατηγορία του Δημοτικού «WeDo 2.0 Ποδόσφαιρο», τις πρώτες θέσεις κατέκτησαν οι: Iron Maiden από τα Robotakia, Christiano Ronaldo από το Γ΄Αρσάκειο Τοσίτσειο Δημοτικό Εκάλης και οι LEGO F.C.από το 10ο Δημοτικό Καλλιθέας. Στο Γυμνάσιο, με θέμα «Βυζαντινή Αυτοκρατορία και Επικοινωνίες (Φρυκτωρίες)», οι τρεις πρώτες ομάδες ήταν οι: Smart Moves, ΤΑΛΩΣ από το 2ο Γυμνάσιο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Ιωαννίνων και Robots FC από το 13ο Γυμνάσιο Λάρισας. Στο Λύκειο, για την θεματική «Αειφόρος Ανάπτυξη και Επιχειρηματικότητα», νικητές αναδείχθηκαν: οι Ρομποτικές Αλχημείες από το 12ο ΓΕΛ Πατρών, η ομάδα ΘΕΤΙΚΟ από την Ερμιόνη και οι RoboΤree από το Γυμνάσιο-Λύκειο Σίφνου. Ο τελικός του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής φιλοξενήθηκε στο Κλειστό Ολυμπιακό Γήπεδο Γαλατσίου, με την ευγενική παραχώρηση του Δήμου Γαλατσίου και της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε (ΕΤΑΔ). «Για άλλη μια χρονιά οι συμμετοχές στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Αυτό δείχνει ότι ευοδώνονται οι προσπάθειές μας ώστε να αποκτήσει η εκπαιδευτική κοινότητα της χώρας πρόσβαση στην εκπαιδευτική ρομποτική. Με την εθελοντική συνδρομή ανθρώπων που έχουν διεθνή εμπειρία στην εκπαιδευτική ρομποτική και το STEM, ο WRO Hellas εργάζεται σκληρά για την ανάπτυξη ποιοτικών διαγωνισμών που λειτουργούν ως πλατφόρμα για την κατάρτιση των εκπαιδευτικών και την υποστήριξη των σχολείων με εκπαιδευτικό υλικό. Στόχος μας είναι όλοι οι μαθητές της Ελλάδας να κατανοήσουν σε βάθος την φιλοσοφία του STEM», δήλωσε ο Γιάννης Σομαλακίδης, πρόεδρος του WRΟ Hellas. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500208272

Πείραμα για τη μετατροπή φωτός σε ύλη. Επιστήμονες του Imperial College London πραγματοποιούν πειράματα σε εγκαταστάσεις με λέιζερ με σκοπό την επαλήθευση μιας θεωρίας 84 ετών η οποία φέρνει κατά νου αλχημιστές ή όνειρα της επιστημονικής φαντασίας: Τη μετατροπή φωτός σε ύλη. Η θεωρία της διαδικασίας Breit- Wheel λέει πως θα έπρεπε να είναι δυνατή η μετατροπή φωτός σε ύλη μέσω της σύγκρουσης δύο σωματιδίων φωτός (φωτονίων), ώστε να δημιουργήσουν ένα ηλεκτρόνιο και ένα ποζιτρόνιο. Ωστόσο, παλαιότερες προσπάθειες πάνω σε αυτό απαιτούσαν τη χρήση και άλλων σωματιδίων υψηλής ενέργειας. Φυσικοί του Imperial College London, με επικεφαλής τον καθηγητή Στίβεν Ρόουζ, βρήκαν έναν τρόπο να δοκιμάσουν τη θεωρία ο οποίος δεν βασίζεται σε επιπρόσθετα σωματίδια το 2014, και πλέον είναι σε εξέλιξη ένα πείραμα, σκοπός του οποίου είναι η απευθείας μετατροπή φωτός σε ύλη, για πρώτη φορά. Όπως είπε ο καθηγητής Ρόουζ, «θα ήταν μια καθαρή επίδειξη της διάσημης εξίσωσης του Αϊνστάιν, που σχετίζει την ενέργεια με τη μάζα: Ε=mc2, που μας λέει πόση ενέργεια παράγεται όταν η ύλη μετατρέπεται σε ενέργεια. Αυτό που κάνουμε είναι το ίδιο, αλλά αντίστροφα: Μετατρέπουμε την ενέργεια των φωτονίων σε μάζα, δηλαδή m=E/c2». Το εν λόγω σύστημα περιλαμβάνει δύο ακτίνες λέιζερ υψηλής ισχύος, που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία των φωτονίων προς σύγκρουση. Ένα από τα φωτόνια έχει περίπου 1.000 φορές την ενέργεια των φωτονίων που παράγουν ορατό φως, και το άλλο έχει 1.000.000.000 φορές αυτή την ενέργεια. Οι ακτίνες λέιζερ επικεντρώνονται σε δύο ξεχωριστούς μικροσκοπικούς στόχους εντός ειδικού θαλάμου, που περιέχει πολύπλοκα οπτικά που χρησιμοποιούνται για να εστιάζουν οι ακτίνες και μαγνήτες που χρησιμοποιούνται για την εκτροπή των φορτισμένων σωματιδίων. Είναι τα φορτισμένα ποζιτρόνια που προκύπτουν από τη σύγκρουση τα οποία οι ερευνητές θα αναζητήσουν, προκειμένου να επιβεβαιώσουν εάν η διαδικασία ήταν επιτυχής. Η ομάδα, της οποίας ηγούνται ο Ρόουζ και ο Στούαρτ Μαγνκλς, αναζήτησε ένα κατάλληλο σύστημα λέιζερ για αυτό το πείραμα και κατέληξε στο λέιζερ Gemini στο STFC Rutherford Appleton Laboratory. Εάν οι ερευνητές επιτύχουν, θα εντοπίσουν ποζιτρόνια, αλλά θα πρέπει να πραγματοποιήσουν προσεκτική ανάλυση των δεδομένων πριν επιβεβαιωθεί πως αυτά τα ποζιτρόνια προήλθαν από τη διαδικασία Breit-Wheeiler και όχι από άλλες διαδικασίες, αποδεικνύοντας την επιτυχία της μετατροπής φωτός σε ύλη. «Αν μπορέσουμε να το επιδείξουμε τώρα, θα αναδημιουργούσαμε μια διαδικασία που ήταν σημαντική τα πρώτα 100 δευτερόλεπτα του σύμπαντος, και που επίσης παρατηρείται στις εκλύσεις ακτίνων γάμμα, που είναι οι μεγαλύτερες εκρήξεις στο σύμπαν και ένα από τα μεγαλύτερα άλυτα μυστήρια της Φυσικής» λέει σχετικά ο Μανγκλς. http://www.naftemporiki.gr/story/1332997/peirama-gia-ti-metatropi-fotos-se-uli

Ανατροπή με τον «εξωγήινο» της χιλιανής ερήμου. Ήταν μία πραγματικά ασυνήθιστη ανακάλυψη ο ανθρωποειδής σκελετός με μήκος μόλις 15 εκατοστών, με μόνο δέκα ζεύγη πλευρών αντί για τα συνήθη 12 και κυρίως με ένα «εξωγήινο» κωνικό κεφάλι, που είχε ανακαλυφθεί το 2003 στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, μέσα σε ένα δερμάτινο σάκο πίσω από μια ερειπωμένη εκκλησία. Πήρε το παρατσούκλι «Άτα» και μέσω της μαύρης αγοράς αρχαιολογικών ευρημάτων κατέληξε στα χέρια ενός Ισπανού συλλέκτη, ο οποίος πίστεψε ότι απέκτησε τον πρώτο σκελετό εξωγήινου. Ουκ ολίγοι άνθρωποι είχαν την ίδια άποψη. Τώρα, με αρκετή καθυστέρηση, επιστήμονες στις ΗΠΑ πραγματοποίησαν μια πλήρη γενετική ανάλυση του σκελετού και αποφάνθηκαν ότι αναμφίβολα το DNA του είναι ανθρώπινο. Ο «Άτα» είναι θηλυκού γένους και αποτελεί ένα μίγμα ευρωπαϊκών και νοτιοαμερικανικών ινδιάνικων γονιδίων, όπως θα περίμενε κανείς από μία κάτοικο της Χιλής. Η ασυνήθιστη εμφάνισή της αποδίδεται κατά πάσα πιθανότητα σε μια σειρά από σπάνιες γενετικές μεταλλάξεις, μερικές από τις οποίες ανακαλύπτονται για πρώτη φορά. Οι μεταλλάξεις αυτές συνδέονται με νανισμό, σκολίωση και άλλες αναπτυξιακές και μυοσκελετικές διαταραχές. Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Σαν Φρανσίσκο και του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια, με επικεφαλής την ειδικό στη βιοπληροφορική Σαντσίτα Μπατατσάρια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γενετικής «Genome Research» δήλωσαν ότι ο μύθος περί εξωγήινης καταγωγής καταρρίπτεται οριστικά. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο σκελετός προέρχεται από ένα κορίτσι έξι έως οκτώ ετών από την περιοχή των Άνδεων, που πέθανε πριν περίπου 40 χρόνια. Όπως είπαν, ήλθε η ώρα να επιστραφεί στη γεννέτειρά της και να ταφεί κανονικά. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500208646

SoFi: το πιο ρεαλιστικό ρομποψάρι. Δεν είναι το πρώτο ρομποτικό ψάρι, αλλά είναι το πιο ρεαλιστικό και ικανό που έχει ποτέ δημιουργηθεί. Λέγεται SoFi (Σόφι) και αποτελεί δημιούργημα ερευνητών του Εργαστηρίου Επιστήμης των Υπολογιστών και Τεχνητής Νοημοσύνης (CSAIL) του Πανεπιστημίου ΜΙΤ των ΗΠΑ. Τα μέχρι σήμερα ρομποτικά ψάρια -γνωστά ως «Αυτόνομα Υποβρύχια Οχήματα» (Autonomous Underwater Vehicles – AUVs)- είναι συνήθως ογκώδεις και κακοί κολυμβητές, ενώ επιπλέον τρομάζουν τα κανονικά ψάρια με την εμφάνισή τους. Αλλά η SoFi (Soft Fish) όχι μόνο κολυμπάει σαν ψάρι κουνώντας πέρα-δώθε την ουρά της, αλλά αρέσει τόσο πολύ στα ψάρια που την…παίρνουν από πίσω. Το εξελιγμένο ρομποψάρι έχει βάρος 1,6 κιλών, μήκος σχεδόν μισού μέτρου και κολυμπά με ταχύτητα περίπου 25 εκατοστών (το μισό μήκος του σώματός της) ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή είναι αρκετά πιο αργή από τα κανονικά ψάρια που μπορούν να κολυμπήσουν με ταχύτητα δύο έως δέκα φορές το μήκος τους μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Η SoFi είναι πάντως ικανή να κολυμπήσει για 40 λεπτά χωρίς διακοπή και να φθάσει σε βάθος έως 18 μέτρων, ελεγχόμενη από μακριά -χωρίς καλώδιο- από ένα υδατοστεγές Super Nintendo controller που κρατά ένας δύτης, ο οποίος ακολουθεί σε απόσταση έως 20 μέτρων. Στη θέση του στόματός της έχει ενσωματωθεί μια κάμερα υψηλής ανάλυσης που καταγράφει σε φωτογραφίες και βίντεο τη ζωή στο βυθό με μεγάλη λεπτομέρεια. Οι κινήσεις του ρομπότ στο νερό είναι πολύ φυσικές (ευθεία, πάνω-κάτω, αριστερά-δεξιά, στροφές, αλλαγές ταχύτητας) χάρη στα δύο πλευρικά πτερύγια και στους μαλακούς και ευπροσάρμοστους τεχνητούς μυς του. Το κεφάλι με τα ηλεκτρονικά είναι βγαλμένο από τρισδιάστατο εκτυπωτή, για το σώμα έχει χρησιμοποιηθεί εύπλαστο πλαστικό και σιλικόνη, ενώ ο κινητήρας είναι σχεδόν αθόρυβος μέσα στο νερό. Οι μελλοντικές βελτιώσεις θα αφορούν την αύξηση της ταχύτητας και τη βελτίωση του σχεδιασμού. Η SoFi -που παίρνει ηλεκτρική ενέργεια από μια μπαταρία λιθίου παρόμοια με αυτή στα κινητά τηλέφωνα- αναμένεται να αξιοποιηθεί για έρευνες θαλάσσιας βιολογίας, θαλάσσιας ρύπανσης, θαλάσσιας χαρτογράφησης, θαλάσσιας επιτήρησης κ.α. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Κάτζμαν, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ρομποτικής «Science Robotics». Ο Κάτζμαν μάλιστα αποκάλυψε ότι ονόμασε το ρομπότ SoFi για να του θυμίζει ένα γυμνασιακό έρωτά του, μια συμμαθήτριά του με το όνομα Σόφι! https://physicsgg.me/2018/03/22/sofi-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%cf%81%ce%b5%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%81%ce%bf%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%88%ce%ac%cf%81%ce%b9/

Μηνυμα του Ρώσου κοσμοναύτη Αντόν Σκάπλεροφ για την Ελλαδα απο τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό! Την Ελλάδα εξυμνεί σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του από το Διάστημα όπου βρίσκεται, ο κοσμοναύτης της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας και διοικητής της 55ης αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), Αντόν Σκάπλεροφ. Το μήνυμα του κορυφαίου Ρώσου κοσμοναύτη, που έχει λάβει τον ανώτατο τίτλο τιμής του Ήρωα της Ρωσίας, συνιστά τεράστια προβολή και διαφήμιση της χώρας μας στη Ρωσία. Το βιντεοσκοπημένο μήνυμα του Αντόν Σκάπλεροφ έρχεται λίγες ημέρες μετά την επίσημη έναρξη στη Μόσχα του Έτους Τουρισμού Ελλάδας - Ρωσίας 2017-2018, με μία φαντασμαγορική συναυλία του Γιώργου Νταλάρα, στο πλαίσιο της Διεθνούς Τουριστικής Έκθεσης ΜΙΤΤ. Το Έτος Τουρισμού αποτέλεσε πρωτοβουλία της Υπουργού Τουρισμού, κας Έλενας Κουντουρά που συνυπέγραψε με την Ρωσίδα υφυπουργό Πολιτισμού, αρμόδια για τον τουρισμό κα Άλα Μανίλοβα, και περιλαμβάνει μία σειρά δυναμικών δράσεων και προγραμμάτων με στόχο την ενίσχυση των διμερών τουριστικών σχέσεων και τη δυναμική ανάπτυξη του τουριστικού ρεύματος τα επόμενα χρόνια. Κρατώντας το σήμα του ΕΟΤ που συμπεριέλαβε στην λίστα των προσωπικών αντικειμένων που πήρε μαζί του στην αποστολή, ο κ. Σκάπλεροφ χαιρέτισε θερμά την έναρξη του Έτους Τουρισμού Ελλάδας- Ρωσίας και αναφέρθηκε στη στενή σύνδεση πολλών Ρώσων κοσμοναυτών με την χώρα μας. «Είναι αδύνατον να ξεχαστούν οι μέρες που περνάμε στην Ελλάδα» τόνισε στο μήνυμά του δεδομένου ότι η χώρα μας τα τελευταία χρόνια αποτελεί κορυφαία επιλογή των Ρώσων κοσμοναυτών για τα προγράμματα φυσικής αποκατάστασής τους μετά από την πολύμηνη παραμονή τους στο διάστημα. Ο κ. Σκάπλεροφ αναφέρθηκε ακόμη στο μήνυμά του στον ελληνικής καταγωγής Ρώσο κοσμοναύτη Θεόδωρο Γιουρτσίχιν, αλλά και σε μία εκ των δράσεων που εντάσσονται στο πλαίσιο του εορτασμού του Έτους Τουρισμού, και αφορά στο 1ο Φεστιβάλ Αρχαίας Κληρονομιάς της Ρωσίας που διοργανώνεται σε περιοχές της Ρωσίας όπου υπήρχαν αποικίες ελληνικών πόλεων από τους αρχαίους χρόνους. Ακολουθεί το μήνυμα του κ. Σκάπλεροφ στα ελληνικά: «Αγαπητοί Φίλοι, έχω τη χαρά να σας χαιρετώ από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κατά το Έτος Τουρισμού δύο μεγάλων, ιστορικά συνδεδεμένων χωρών της Ρωσίας και της Ελλάδας. Πολλοί Ρώσοι κοσμοναύτες συνδέθηκαν στενά με την Ελλάδα. Ένας από τους σεβαστούς συναδέλφους μας, ο Θεόδωρος Γιουρτσίχιν, έχει ελληνικές ρίζες ενώ τα τελευταία χρόνια αρκετοί κοσμοναύτες μετά τις πτήσεις κάνουν την αποκατάστασή τους σε ελληνικά θέρετρα. Είναι αδύνατον να ξεχαστούν οι μέρες που περνάμε στην Ελλάδα. Για αυτό πήρα μαζί μου στο Διάστημα το σηματάκι του ΕΟΤ και τα τραγούδια του "Έλληνα Ορφέα", του Γιώργου Νταλάρα. Γνώρισα το έργο του Γ. Νταλάρα από τον καλό μου φίλο Θανάση Αυγερινό. Από τότε παίρνω πάντα μαζί μου ελληνική μουσική και τα τραγούδια του Γιώργου Νταλάρα. Είμαι επίσης πολύ χαρούμενος που τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται δραστήρια τα θέρετρα στη Ν. Ρωσία όπου χωρίς δισταγμό μπορούμε να προσκαλούμε τους ξένους συναδέλφους και φίλους μας. Χαίρομαι διπλά που αφορμή για αυτόν τον διαστημικό χαιρετισμό είναι το πρώτο στο είδος του Φεστιβάλ Αρχαίας Κληρονομιάς της Ρωσίας που διοργανώνεται στο Γκελεντζίκ, την Ανάπα, το Νοβοροσίσκ και το Ταμάν όπου στην αρχαιότητα αναπτύσσονταν αρχαιοελληνικές πόλεις. Ζήτω η Φιλία της Ρωσίας και της Ελλάδας. Διαστημικούς χαιρετισμούς σε όλους! Είμαι ο κοσμοναύτης της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας και διοικητής της 55ης αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, Αντόν Σκάπλεροφ».

(TPC) «Soyuz MS-08"-“Soyuz-FG” Στις 21 του Μάρτη 2018 στις 20:44 MSK από μια πλατφόρμα εκτόξευσης №1, την περίφημη «αρχή του Gagarin»στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ ξεκίνησε με επιτυχία ο διαστημικός πύραυλος (LV) «Soyuz-FG» με το διαστημικό σκάφος επανδρωμένης μεταφοράς (TPC) «Σογιούζ MS-08 ". Επί του σκάφους TPK "Σογιούζ MS-08" τα μέλη της μακροπρόθεσμης ISS-55/56 - ο διοικητής του πλοίου, κοσμοναύτης Oleg Artemyev(Roscosmos) και οι μηχανικοί πτήσης οι αστροναύτες της NASA Andrew FOYSTEL (διοικητής του ISS-56) και Richard Arnold. Όλα τα στάδια του πυραύλου φορέα «Soyuz-FG» πέρασαν καθαρά και σε 8 λεπτά και 48 δευτερόλεπτα μετά την έναρξη, σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων TPK «Soyuz MS-08» διαχωρίζεται από το τρίτο στάδιο και άρχισε την τροχιά γύρω από τη Γη. Οι ειδικοί η κύρια επιχειρησιακή ρωσική ομάδα ελέγχου τμήματος (LOCT ISS) στο Κέντρο Ελέγχου Αποστολής (MCC) ξεκίνησε την διαχείριση της πτήσης. Το πρόγραμμα πτήσεων προβλέπει ένα διήμερο σχέδιο προσέγγισης του TPK με τον ISS. Η φόρτωση του πλοίου με τον σταθμό προγραμματίζεται για τις 23 Μαρτίου 2018 στις 22:41 ώρα Μόσχας. Η προσέγγιση του «Soyuz MS-08» με το σταθμό και η σύνδεση με την ερευνητική μονάδα «Αναζήτηση» (MIM 2) προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί στην αυτόματη λειτουργία, υπό τον έλεγχο των ειδικών ISS RS LOCT σε MCC και τα ρωσικά μέλη του πληρώματος από τους σταθμούς των πλοίων και των μεταφορών.Τώρα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό προετοιμάζονται για την συνάντηση των συναδέλφων τους το διεθνες πλήρωμα του ISS-55 ο Ρώσος κοσμοναύτης Anton Shkaplerov και οι μηχανικοί πτήσης οι αστροναύτες Σκοτ ​​Tingle (ΗΠΑ-NASA) και Norishige Kanai (Ιαπωνία-JAXA). Το TPK «MS-08 Soyuz» παίρνει 161 κιλά διαφόρων φορτίων για τους ρωσους κοσμοναύτες και τους εταίρους στον ISS. Αυτός ο εξοπλισμός για πειράματα, εξοπλισμός για ιατρική και βιολογική και γεωφυσική έρευνα, μέσα παρακολούθησης του περιβάλλοντος, μέσα υποστήριξης της ζωής και προσωπικά αντικείμενα αστροναυτών. Τα καθήκοντα της αποστολής είναι: εργασία με τη ρωσική και αμερικανική απόδοση του σταθμού συντήρησης του φορτηγου πλοίου, που εκτελεί extravehicular,το πρόγραμμα δραστηριοτήτων των ρωσικών και αμερικανικών τμήματων που φέρουν επί του σκάφους φωτογραφιες και βίντεο γυρίσματα ISS χρονικά πτήσης, τις εργασίες σχετικά με το πρόγραμμα της συμβολικής δραστηριότητας. Σύμφωνα με το ρωσικό πρόγραμμα της επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας, συμπεριλαμβανομένων των κοινών με NASA και ESA πειράματων κατά τη διάρκεια του ISS-55/56 έχει προγραμματιστεί η διεξαγωγή 60 επιστημονικών και εφαρμοσμενων πειραματων για να μελετήσουν τη Γη και το διάστημα. Η έξοδος στο εξωτερικό χώρο στο πλαίσιο του προγράμματος RS από το CO1 προγραμματίζεται τον Αύγουστο του 2018. Κατά τη διάρκεια του επόμενου διαστημικου περίπατου το πλήρωμα της αποστολής ISS-55/56 πρέπει να τοποθετησεί στην εξωτερική επιφάνεια της μονάδας παροχής υπηρεσιών «Zvezda» του ρωσικού τμήματος την μονάδα της κεραίας ISS από τον κοινο ρωσο-γερμανικό επιστημονικό εξοπλισμό «Ίκαρος». Προβλέπεται επίσης η διενέργεια ενός πειράματος "Test" και η δρομολόγηση δύο μικρών δορυφόρων στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού πειράματος "Radioscaff". Η προγραμματισμένη διάρκεια της πτήσης είναι 161 ημέρες. Το Πλοίο της νέας τροποποίησης της «MS-Soyuz» δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα του εκσυγχρονισμού του «Soyuz TMA». Έχει σχεδιαστεί για να παραδιδει ένα πλήρωμα μέχρι τρία άτομα και τα συνοδευτικά του φορτίου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, καθώς και για την επιστροφή τους στη Γη. Ενώ βρίσκεται στο ISS, λειτουργεί επίσης ως πλοίο διάσωσης και διατηρείται σε συνεχή ετοιμότητα για την άμεση κάθοδο του πληρώματος στη Γη. https://www.roscosmos.ru/print/24845/ Μηνυμα του Ρώσου κοσμοναύτη Αντόν Σκάπλεροφ για την Ελλαδα απο τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό! Την Ελλάδα εξυμνεί σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του από το Διάστημα όπου βρίσκεται, ο κοσμοναύτης της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας και διοικητής της 55ης αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), Αντόν Σκάπλεροφ. Το μήνυμα του κορυφαίου Ρώσου κοσμοναύτη, που έχει λάβει τον ανώτατο τίτλο τιμής του Ήρωα της Ρωσίας, συνιστά τεράστια προβολή και διαφήμιση της χώρας μας στη Ρωσία. Το βιντεοσκοπημένο μήνυμα του Αντόν Σκάπλεροφ έρχεται λίγες ημέρες μετά την επίσημη έναρξη στη Μόσχα του Έτους Τουρισμού Ελλάδας - Ρωσίας 2017-2018, με μία φαντασμαγορική συναυλία του Γιώργου Νταλάρα, στο πλαίσιο της Διεθνούς Τουριστικής Έκθεσης ΜΙΤΤ. Το Έτος Τουρισμού αποτέλεσε πρωτοβουλία της Υπουργού Τουρισμού, κας Έλενας Κουντουρά που συνυπέγραψε με την Ρωσίδα υφυπουργό Πολιτισμού, αρμόδια για τον τουρισμό κα Άλα Μανίλοβα, και περιλαμβάνει μία σειρά δυναμικών δράσεων και προγραμμάτων με στόχο την ενίσχυση των διμερών τουριστικών σχέσεων και τη δυναμική ανάπτυξη του τουριστικού ρεύματος τα επόμενα χρόνια. Κρατώντας το σήμα του ΕΟΤ που συμπεριέλαβε στην λίστα των προσωπικών αντικειμένων που πήρε μαζί του στην αποστολή, ο κ. Σκάπλεροφ χαιρέτισε θερμά την έναρξη του Έτους Τουρισμού Ελλάδας- Ρωσίας και αναφέρθηκε στη στενή σύνδεση πολλών Ρώσων κοσμοναυτών με την χώρα μας. «Είναι αδύνατον να ξεχαστούν οι μέρες που περνάμε στην Ελλάδα» τόνισε στο μήνυμά του δεδομένου ότι η χώρα μας τα τελευταία χρόνια αποτελεί κορυφαία επιλογή των Ρώσων κοσμοναυτών για τα προγράμματα φυσικής αποκατάστασής τους μετά από την πολύμηνη παραμονή τους στο διάστημα. Ο κ. Σκάπλεροφ αναφέρθηκε ακόμη στο μήνυμά του στον ελληνικής καταγωγής Ρώσο κοσμοναύτη Θεόδωρο Γιουρτσίχιν, αλλά και σε μία εκ των δράσεων που εντάσσονται στο πλαίσιο του εορτασμού του Έτους Τουρισμού, και αφορά στο 1ο Φεστιβάλ Αρχαίας Κληρονομιάς της Ρωσίας που διοργανώνεται σε περιοχές της Ρωσίας όπου υπήρχαν αποικίες ελληνικών πόλεων από τους αρχαίους χρόνους. Ακολουθεί το μήνυμα του κ. Σκάπλεροφ στα ελληνικά: «Αγαπητοί Φίλοι, έχω τη χαρά να σας χαιρετώ από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κατά το Έτος Τουρισμού δύο μεγάλων, ιστορικά συνδεδεμένων χωρών της Ρωσίας και της Ελλάδας. Πολλοί Ρώσοι κοσμοναύτες συνδέθηκαν στενά με την Ελλάδα. Ένας από τους σεβαστούς συναδέλφους μας, ο Θεόδωρος Γιουρτσίχιν, έχει ελληνικές ρίζες ενώ τα τελευταία χρόνια αρκετοί κοσμοναύτες μετά τις πτήσεις κάνουν την αποκατάστασή τους σε ελληνικά θέρετρα. Είναι αδύνατον να ξεχαστούν οι μέρες που περνάμε στην Ελλάδα. Για αυτό πήρα μαζί μου στο Διάστημα το σηματάκι του ΕΟΤ και τα τραγούδια του "Έλληνα Ορφέα", του Γιώργου Νταλάρα. Γνώρισα το έργο του Γ. Νταλάρα από τον καλό μου φίλο Θανάση Αυγερινό. Από τότε παίρνω πάντα μαζί μου ελληνική μουσική και τα τραγούδια του Γιώργου Νταλάρα. Είμαι επίσης πολύ χαρούμενος που τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται δραστήρια τα θέρετρα στη Ν. Ρωσία όπου χωρίς δισταγμό μπορούμε να προσκαλούμε τους ξένους συναδέλφους και φίλους μας. Χαίρομαι διπλά που αφορμή για αυτόν τον διαστημικό χαιρετισμό είναι το πρώτο στο είδος του Φεστιβάλ Αρχαίας Κληρονομιάς της Ρωσίας που διοργανώνεται στο Γκελεντζίκ, την Ανάπα, το Νοβοροσίσκ και το Ταμάν όπου στην αρχαιότητα αναπτύσσονταν αρχαιοελληνικές πόλεις. Ζήτω η Φιλία της Ρωσίας και της Ελλάδας. Διαστημικούς χαιρετισμούς σε όλους! Είμαι ο κοσμοναύτης της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας και διοικητής της 55ης αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, Αντόν Σκάπλεροφ». http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/675681_o-rosos-kosmonaytis-anton-skaplerof-akoyei-giorgo-ntalara-sto-diastima

Eλληνας ογκολόγος «αναβάθμισε» το τεστ Παπ για την έγκαιρη διάγνωση καρκίνου των ωοθηκών και του ενδομητρίου. Ένας Έλληνας γιατρός της διασποράς, ο Γιώργος Παπανικολάου, δημιούργησε το διάσημο πια τεστ που φέρει το όνομά του και ένας άλλος Ελληνας γιατρός της διασποράς, ο καθηγητής ογκολογίας και παθολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς Νικόλας Παπαδόπουλος, έρχεται σήμερα να «αναβαθμίσει» το τεστ Παπ, μαζί με συναδέλφους του στις ΗΠΑ, έτσι ώστε να επιτυγχάνει σε πρώιμο στάδιο τη γενετική ανίχνευση των καρκίνων των ωοθηκών και του ενδομητρίου στις γυναίκες. Εδώ και χρόνια το τεστ Παπ έχει βοηθήσει σημαντικά σε όλο τον κόσμο να μειωθούν τα περιστατικά καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Τώρα φαίνεται πως, στην αναβαθμισμένη του μορφή, με την ονομασία PapSEEK, το νέο τεστ μπορεί να αποτελέσει μελλοντικά μια ασφαλή και ελάχιστα επεμβατική τεχνική για την πιο έγκαιρη διάγνωση δύο άλλων συχνών μορφών καρκίνου, του ενδομητρίου και των ωοθηκών. Πρόκειται για διαδεδομένους γυναικολογικούς καρκίνους, που συχνά είναι δύσκολο να θεραπευθούν, επειδή μπορεί να εξαπλωθούν σε άλλα σημεία του σώματος, προτού εκδηλωθούν τα πρώτα συμπτώματα. Τα υπάρχοντα τεστ είναι επεμβατικά και παρέχουν πολλά ψευδώς θετικά αποτελέσματα, δηλαδή «βρίσκουν» καρκίνους που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Το νέο τεστ αφήνει υποσχέσεις ότι θα μπορεί να τους «πιάνει» σε ένα πιο πρώιμο και άρα θεραπεύσιμο στάδιο, πιθανώς ήδη από το προκαρκινικό στάδιο. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Νικόλα Παπαδόπουλο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «Science Translational Medicine», εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός ότι τα καρκινικά κύτταρα από τους δύο αυτούς καρκίνους συχνά μεταφέρονται στο κολπικό κανάλι, όπου είναι δυνατό να συλλεχθούν από το τεστ Παπ. Στη συνέχεια, το τεστ PapSEEK αναλύει το DNA των δειγμάτων που έχουν συλλεχθεί από το αρχικό τεστ Παπ και μπορεί να ανιχνεύσει τις πιο κοινές γενετικές μεταλλάξεις (συνολικά 18 γονίδια), που έχουν βρεθεί ότι σχετίζονται με τους δύο γυναικολογικούς καρκίνους. Οι επιστήμονες δοκίμασαν την αποτελεσματικότητα του νέου τεστ σε δείγματα Παπ από 382 ασθενείς με καρκίνο του ενδομητρίου, 245 με καρκίνο των ωοθηκών και 714 υγιείς. Το PapSEEK ανίχνευσε το 81% των καρκίνων του ενδομητρίου και το 33% των καρκίνων των ωοθηκών. Τα ποσοστά αυξήθηκαν σε 93% και 45% αντίστοιχα, όταν τα δείγματα του τεστ Παπ συλλέχθηκαν με ένα διαφορετικό εργαλείο (Tao), που επιτρέπει να γίνεται λήψη ιστού πιο κοντά στην περιοχή των όγκων. Στη συνέχεια, η μέθοδος βελτιώθηκε περαιτέρω και το ποσοστό διάγνωσης των καρκίνων των ωοθηκών αυξήθηκε στο 63%, όταν το PapSEEK συνδυάσθηκε με την ανίχνευση του DNA του όγκου στο αίμα της ασθενούς. Ήδη, οι ερευνητές έχουν ξεκινήσει να κάνουν μια μεγαλύτερη κλινική δοκιμή. Ελπίζουν ότι σε δύο έως τρία χρόνια το νέο τεστ θα μπορεί να αξιοποιηθεί κλινικά, αν και δεν αποκλείουν να χρειασθεί ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Στις αρχές του έτους, ο Νικόλας Παπαδόπουλος είχε δημιουργήσει διεθνή θόρυβο, όταν ως επικεφαλής μιας αμερικανικής επιστημονικής ομάδας είχε ανακοινώσει στο περιοδικό "Science" ένα σημαντικό βήμα για την ανάπτυξη ενός καθολικού τεστ αίματος που θα μπορεί να διαγνώσει ταυτόχρονα οκτώ διαφορετικά είδη καρκίνου. Πρόκειται για το μη επεμβατικό τεστ υγρής βιοψίας με την ονομασία CancerSEEK, το οποίο αναλύει το DNA που κυκλοφορεί στο αίμα και ελέγχει την παρουσία μεταλλάξεων σε 16 γονίδια και οκτώ πρωτεΐνες, που συνδέονται με τον καρκίνο. Το τεστ δεν είναι ακόμη έτοιμο για κλινική χρήση και ήδη δοκιμάζεται σε περισσότερους ασθενείς. Ο δρ. Νικόλας Παπαδόπουλος αποφοίτησε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1985), το 1992 πήρε το διδακτορικό του από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Χιούστον και ολοκλήρωσε την ιατρική εκπαίδευση του στο πεδίο της ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς της Βαλτιμόρης. http://www.kathimerini.gr/955118/article/ygeia/ygeia-epikairothta/o-ellhnas-ogkologos-poy-anava8mise-to-test-pap-gia-thn-egkairh-diagnwsh-karkinoy-twn-wo8hkwn-kai-toy-endomhtrioy

Μια γκάφα αστρονομικών διαστάσεων. O Peter Dunsby είναι καθηγητής κοσμολογίας στο τμήμα μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Cape Town, αλλά είναι γνωστός και από τις εντυπωσιακές φωτογραφίες του νυχτερινού ουρανού που δημοσιεύει. :www.instagram.com/explore/tags/astrocapetown/. Έτσι, ξημερώματα της περασμένης Τρίτης παρατηρώντας τον νυχτερινό ουρανό εντόπισε ένα φωτεινό αντικείμενο που δεν είχε ξαναδεί και αποφάσισε να το αναφέρει στο «Astronomer’s Telegram» (μια υπηρεσία που χρησιμοποιείται για την αναφορά αστρονομικών ανακαλύψεων): Όμως ο καθηγητής Dunsby δεν είχε ανακαλύψει κάτι καινούργιο … Το λαμπρό αστρονομικό αντικείμενο που παρατήρησε, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ο πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος που ονομάζεται Άρης. Έτσι οι υπεύθυνοι του «Astronomer’s Telegram», αφού «αποκατέστησαν» την γκάφα: … του ετοίμασαν και ένα ειδικό βραβείο που ανέβασαν του Twitter: For Discovery of Mars. Congratulations, Prof. Peter Dunsby! cc @peterdunsby Re: https://t.co/BXhOMQeSxN pic.twitter.com/JCnJyDJqBi — ATel (@astronomerstel) March 20, 2018 Συνεπώς, το δίδαγμα της ημέρας από τον Dunsby: Lesson for today. Check, Check, Triple Check and then Check some more. — peterdunsby (@peterdunsby) March 20, 2018 πηγή: http://www.702.co.za/articles/296675/ct-cosmologist-spots-bright-object-in-outer-space-you-won-t-believe-what-it-was http://physicsgg.me/2018/03/21/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%b1-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%b5%cf%89%ce%bd/

O Μεξικανός αστρονόμος Γκιγιέρμο Άρο…. στο λογότυπο της Google. Στον Μεξικανό αστρονόμο Γκιγιέρμο Άρο (Guillermo Haro) ο οποίος έγινε γνωστός κυρίως για την ανακάλυψη της κατηγορίας νεφελωμάτων που πλέον αποκαλούνται αντικείμενα Χέρμπιγκ – Άρο, αλλά και για την ανίχνευση αστεριών «φωτοβολίδων» -κόκκινων και μπλε άστρων- στην περιοχή του αστερισμού του Ωρίωνα, αφιερώνει η Google το σημερινό της Doodle, καθώς συμπληρώνονται 105 χρόνια από τη γέννησή του. Ο Άρο γεννήθηκε στην Πόλη του Μεξικού, όπου και μεγάλωσε κατά την περίοδο της Μεξικανικής Επανάστασης. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού (UNAM). Ενδιαφέρθηκε για την αστρονομία και εξαιτίας του ενθουσιασμού του προσλήφθηκε το 1943 ως βοηθός στο νεοϊδρυμένο Αστροφυσικό Αστεροσκοπείο της Τοναντζίντλα (Observatorio Astrofísico de Tonantzintla). Επιδιώκοντας παραπέρα εκπαίδευση στην αστρονομία, επισκέφθηκε τις ΗΠΑ και εργάσθηκε το 1943 και το 1944 στο Αστεροσκοπείο του Χάρβαρντ (Harvard College Observatory). Επιστρέφοντας στο Μεξικό το 1945, όπως αναφέρει η wikipedia, συνέχισε να εργάζεται στο Αστεροσκοπείο της Τοναντζίντλα, όπου ήταν υπεύθυνος για την έναρξη λειτουργίας του νέου φωτογραφικού τηλεσκοπίου Σμιντ των 61-79 cm. Μετά άρχισε να μελετά τους ακραία ερυθρούς και ακραία κυανούς αστέρες. Το 1947 διορίσθηκε στο Αστεροσκοπείο Τακουμπάγια (Observatorio de Tacubaya) του UNAM. Ο Άρο συνέβαλε στην έρευνα πολλών θεμάτων της Παρατηρησιακής Αστρονομίας, ιδιαίτερα με το τηλεσκόπιο Σμιντ της Τοναντζίντλα. Ανίχνευσε πολλά πλανητικά νεφελώματα προς την κατεύθυνση του κέντρου του Γαλαξία και ανακάλυψε, ανεξάρτητα από τον Τζορτζ Χέρμπιγκ, τις συμπυκνώσεις σε μοριακά νέφη μεγάλης πυκνότητας κοντά σε περιοχές πρόσφατης δημιουργίας νέων αστέρων, που ονομάζονται σήμερα προς τιμή τους Αντικείμενα Χέρμπιγκ-Άρο. Ο Άρο και συνεργάτες του ανεκάλυψαν αστέρες εκλάμψεων στην περιοχή του Νεφελώματος του Ωρίωνα, και αργότερα σε αστρικές ομάδες διαφορετικών ηλικιών. Η έντονη δραστηριότητά του ως προς την ανίχνευση αστέρων εκλάμψεων συνεχίσθηκε μέχρι το τέλος της ζωής του. Δικό του ερευνητικό πρόγραμμα ήταν ο κατάλογος των 8.746 κυανών αστέρων προς την κατεύθυνση του Βόρειου Γαλαξιακού Πόλου, που δημοσιεύθηκε από κοινού με τον W.J. Luyten το 1961, εργασία που διεκπεραίωσε το τηλεσκόπιο Σμιντ των 122 cm του Πάλομαρ με χρήση της απεικονιστικής τεχνικής τριών χρωμάτων που είχε αναπτυχθεί στην Τοναντζίντλα. Τουλάχιστον 50 από αυτά τα σώματα αποδείχθηκε ότι ήταν κβάζαρ (που δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί το 1961). Ο κατάλογος 44 κυανών γαλαξιών του Άρο, που συντάχθηκε το 1956, υπήρξε πρόδρομος της δουλειάς του Μαρκαριάν και άλλων στην αναζήτηση τέτοιων γαλαξιών. Ο Άρο ανακάλυψε επίσης μερικούς αστέρες του τύπου T Ταύρου, ένα υπερκαινοφανή, πάνω από 10 καινοφανείς και ένα κομήτη. Ο Γκιγιέρμο Άρο άσκησε σημαντική επίδραση στην ανάπτυξη της αστρονομίας στο Μεξικό, όχι μόνο μέσα από τις δικές του αστρονομικές έρευνες, αλλά και προάγοντας την ανάπτυξη νέων ιδρυμάτων, και καθόρισε την πορεία της σύγχρονης αστροφυσικής έρευνας στη χώρα του. http://physicsgg.me/2018/03/21/o-%ce%bc%ce%b5%ce%be%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%b3%ce%ba%ce%b9%ce%b3%ce%b9%ce%ad%cf%81%ce%bc%ce%bf-%ce%ac%cf%81%ce%bf/

Αναζητώντας την κοσμική πηγή του νερού. Το νερό αποτελεί ως γνωστόν τον πιο καθοριστικό παράγοντα για την ύπαρξη της ζωής, όπως τουλάχιστον εμείς τη γνωρίζουμε. Πώς μπορούμε να φτιάξουμε νερό; Η δημιουργία νερού απαιτεί περισσότερα πράγματα από το να αναμείξουμε απλά υδρογόνο με οξυγόνο. Απαιτεί σύμφωνα με τους επιστήμονες τις ειδικές συνθήκες που υπάρχουν στο εσωτερικό ψυχρών μοριακών νεφών στο Διάστημα τα οποία περιβάλλονται από κοσμική σκόνη, η οποία εμποδίζει την είσοδο στο νέφος του υπεριώδους φωτός, γεγονός που επιτρέπει να γίνονται απρόσκοπτα διάφορες χημικές διεργασίες. Σύμφωνα με το Βήμα τα μοριακά νέφη αποτελούν τα κοσμικά μαιευτήρια μέσα στα οποία γεννιούνται και αναπτύσσονται τα άστρα. Επίσης τα μοριακά νέφη θεωρούνται οι μεγαλύτερες «δεξαμενές» νερού στο Σύμπαν. Οπως ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες η NASA, το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που κατασκευάζει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία θα προσπαθήσει να διεισδύσει στο εσωτερικό των μοριακών νεφών και να συλλέξει στοιχεία για τις διεργασίες δημιουργίας του νερού. Το James Webb θεωρείται ως ο διάδοχος του πατριάρχη των διαστημικών τηλεσκοπίων, του Hubble, το οποίο επί τρεις δεκαετίες συνεχίζει να διευρύνει τις γνώσεις και τους ορίζοντές μας στο Σύμπαν. Σε αντίθεση με το Hubble, το οποίο ήταν σχεδιασμένο να βλέπει κυρίως στο ορατό μέρος του φάσματος, το James Webb σχεδιάστηκε για παρατηρήσεις στο υπέρυθρο φάσμα. Το υπέρυθρο φως διαπερνά τα σύννεφα σκόνης και αερίου που κρύβουν πολλά σώματα στον ουρανό. Το James Webb θα μπορέσει έτσι να δει το φως των πρώτων άστρων που άναψαν στο Σύμπαν, μόλις 600 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Εκρηξη. Θα παρατηρήσει επίσης άστρα να γεννιούνται μέσα σε σύννεφα υδρογόνου, θα μελετήσει τους πρώτους γαλαξίες και την εξέλιξή τους, και θα αναζητήσει πλανήτες με ατμόσφαιρες που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τη ζωή. To πιο «μαύρο» νερό Πρόσφατα διαπιστώθηκε ότι δεν είναι μόνο τα μοριακά νέφη πηγές δημιουργίας του νερού. Δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες, επικεφαλής των οποίων ήταν επιστήμονες του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) και της NASA, έκαναν μια εκπληκτική όσο και σχεδόν ασύλληπτη για τα δικά μας δεδομένα ανακάλυψη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500208359

Τεχνητή νοημοσύνη ξεχωρίζει άνδρες από γυναίκες χάρη στο χαμόγελο. Σημαντικές είναι οι διαφορές ανάμεσα στον τρόπο που χαμογελούν άνδρες και γυναίκες, σύμφωνα με νέα έρευνα- και αυτό επιτρέπει σε μια τεχνητή νοημοσύνη να αναγνωρίζει αυτόματα το φύλο, βάσει απλά και μόνο του χαμόγελου. Αν και η αυτόματη αναγνώριση φύλου είναι ήδη διαθέσιμη ως τεχνολογία, οι υπάρχουσες μέθοδοι χρησιμοποιοπούν στατικές εικόνες και συγκρίνουν σταθερά χαρακτηριστικά προσώπου. Η νέα έρευνα, από το University of Bradford, είναι η πρώτη που χρησιμοποιεί τη δυναμική κίνηση του χαμόγελου για να διακρίνει αυτόματα τους άνδρες από τις γυναίκες. Με επικεφαλής τον καθηγητή Χασάν Ουγκάιλ, οι ερευνητές κατέγραψαν 49 σημεία στο πρόσωπο, κυρίως γύρω από τα μάτια, το στόμα και κάτω από τη μύτη. Στη συνέχεια τα χρησιμοποίησαν για να αξιολογήσουν πώς το πρόσωπο αλλάζει όταν χαμογελάμε, εξαιτίας των κινήσεων των μυών που βρίσκονται από κάτω, περιλαμβανομένων αλλαγών αποστάσεων μεταξύ των σημείων αυτών και της «ροής» του χαμόγελου- πόσο, πόσο μακριά και πόσο γρήγορα κινούνται τα διαφορετικά σημεία στο πρόσωπο όταν σχηματίζεται το χαμόγελο. Στη συνέχεια εξέτασαν εάν υπήρχαν αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών, και διαπίστωσαν πως υπήρχαν, με τα χαμόγελα των γυναικών να «ανοίγουν» πιο πολύ. Όπως είπε ο καθηγητής Ουγκάιλ, οι γυναίκες γενικότερα θεωρείται πως είναι πιο εκφραστικές ως προς το πώς χαμογελούν, και η έρευνα το έδειξε αυτό. «Οι γυναίκες σίγουρα έχουν πιο πλατιά χαμόγελα, διαστέλλοντας τις περιοχές του στόματος και των χειλιών πολύ περισσότερο από τους άνδρες». Στη συνέχεια οι ερευνητές έφτιαξαν έναν αλγόριθμο χρησιμοποιώντας την ανάλυσή τους και τον δοκίμασαν πάνω σε βίντεο 109 ανθρώπων που χαμογελούσαν, Ο υπολογιστής ήταν σε θέση να αναγνωρίσει το φύλο επιτυχώς στο 86% των περιπτώσεων- και οι ερευνητές εκτιμούν ότι το ποσοστό επιτυχίας μπορεί εύκολα να βελτιωθεί. Στόχος αυτής της έρευνας είναι περισσότερο να βελτιώσει τις δυνατότητες machine learning, σύμφωνα με τους συντελεστές της, ωστόσο έχει θέσει μια σειρά από ενδιαφέροντα ερωτήματα, που ελπίζουν να διερευνήσουν σε μελλοντικά εγχειρήματα- όπως πχ η επίδραση της πλαστικής χειρουργικής ως προς τα επίπεδα αναγνώρισης κ.α. http://www.naftemporiki.gr/story/1332560/texniti-noimosuni-ksexorizei-andres-apo-gunaikes-xari-sto-xamogelo

Συνέντευξη τύπου απο τα κύρια και εφεδρικα πληρώματα του επανδρωμένου διαστημικου σκαφους (TPC) «Soyuz MS-08.» Κοσμοναύτες και αστροναύτες απάντησαν σε ερωτήσεις δημοσιογράφων και μίλησαν για τα σχέδια για την επικείμενη αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Νωρίτερα, η Κρατική Επιτροπή ενέκρινε το πλήρωμα του πλοίου. Η σύνθεση του κύριου πληρωματος του WPK «Soyuz MS-08» περιλαμβάνονται οι κοσμοναύτης Όλεγκ Artemyev(Roscosmos)-Διοικητης και οι μηχανικοί πτήσης TPK αστροναύτες της NASA Andrew FOYSTEL και Richard Arnold. Δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας του πληρώματος - ο διοικητής κοσμοναύτης Alexei Ovchinin(Roscosmos) και ο μηχανικός πτήσης αστροναύτης Νικ Haig( NASA). Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, ο Oleg ARTEMIEV δήλωσε ότι οι κοσμοναύτες της ROSKOSMOS θα κάνουν ένα περιπατο τον Αύγουστο. Παράλληλα, σημείωσε ότι το μεγαλύτερο μέρος του έργου της αποστολής σε τροχιά θα είναι αφιερωμένο στην επιστήμη, το 85% των εργασιών θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του πειράματος «Ίκαρος»: έχει προγραμματιστεί να δημιουργήθει μια μεγάλη κεραία στο εξωτερικό του ISS για να μελετήσει την κύρια διαδρομή μετανάστευσης πουλιών. "Θα μελετήσουμε τους τρόπους των πτήσεων τους. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την αλλαγή στις διαδρομές πτήσης, για παράδειγμα των αεροσκάφων. Επιπλέον, τα πτηνά είναι φορείς ασθενειών, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς γίνεται η μετανάστευσή τους ", δήλωσε ο Ολέγκ ΑΡΤΕΜΙΕΥ. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της εργασίας των ρωσων κοσμοναυτών στον εξωτερικό χώρο, σχεδιάζεται να πραγματοποιηθεί η συντήρηση του σταθμού και η εκτόξευση πολλών φοιτητικων νανοδορυφορων, ειδικότερα των Tanyusha και Sirius. Με τη σειρά τους οι αστροναύτες της NASA επίσης ότι κατά τη διάρκεια του επόμενου διαστημικου περίπατου, που έχει προγραμματιστεί για τον Μάρτιο, θα εγκαταστήσουν ένα σύγχρονο εξοπλισμό μεταφοράς στο εξωτερικό του σταθμού. Ο Andrew FOIESTEL μίλησε για τη σχεδιαζόμενη πράξη μεταφοράς εξωτερικών φωτογραφικών μηχανών. "Θα έχω πολύ ενδιαφέροντα καθήκοντα για να συνεργαστώ με τον χειριστή. Θα μετακινήσουμε τις ίδιες κάμερες, με τις οποίες θα έχουμε μια όμορφη εικόνα της Γης ", δήλωσε ο Andrew FOIESTEL. Επιπλέον, ο Oleg ARTEMIEV είπε ότι σε προσωπικά πράγματα θα πάρει μαζί του στο σταθμό μια μπαλα, η οποίο, ελπίζει οτι μπορεί να χρησιμοποιηθεί στον πρώτο αγώνα του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Ρωσία το 2018. Oleg ARTEMIEV: "Παίρνουμε την μπάλα μαζί μας. Αυτη μπορεί να τοποθετηθεί στο πεδίο στον πρώτο αγώνα. Δηλαδή, θα τον πάμε στο ISS, θα κάνουμε μια εκδήλωση μαζί τους και ο Αντώνης Shkaplerov θα την φέρει πίσω στη Γη. Νομίζω ότι αυτό θα είναι ένα από τα πράγματα που θα είναι στον πρώτο αγώνα. Επιπλέον, το σύμβολο του πρωταθλήματος "Wolf Zabivaka" θα γίνει ένας από τους δείκτες μας για την έλλειψη βαρύτητας. " Σύμφωνα με το προγραμμα η εκτόξευση του TPK «Soyuz MS-08» έχει προγραμματιστεί στις 21 του Μάρτη 2018 απο την πλατφόρμα №1 ( «Start Γκαγκάριν») στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Η Σύγκλιση του WPK «Soyuz MS-08» με το σταθμό και η σύνδεση με την ερευνητική μονάδα «Αναζήτηση» (MRM2) έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στην αυτόματη λειτουργία, το πλοίο έχει προγραμματιστεί να ελλιμενιστει με το σταθμό στις 23 Μάρτη 2018 στις 22:41 MSK. Κατά τη διάρκεια των μεγάλων αποστολών 55/56 το πλήρωμα ISS θα πρέπει να εκτελέσει 54 επιστημονικά πειράματα. Κατά τη διάρκεια της αποστολής προγραμματίζεται η εκτέλεση εργασιών σε δραστηριότητες εκτός του πλοίου ("Έξοδος" προς τον εξωτερικό χώρο). Επιπλέον, το πλήρωμα θα συνεργαστεί με τα φορτηγά πλοία που εξυπηρετούν τα συστήματα επί του σκάφους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, την εκτέλεση εναέριας φωτογραφίας και βίντεο. Η προβλεπόμενη διάρκεια ειναι 161 ημερες. https://www.roscosmos.ru/print/24840/ Εντοπισμός πλαστικών αποβλήτων στη θάλασσα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος. Τα εκατομμύρια τόνοι πλαστικών αποβλήτων που καταλήγουν στους ωκεανούς κάθε χρόνο αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα για το περιβάλλον- και ο ΕΟΔ (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος- ESA) ασχολείται με αυτό, εξετάζοντας τρόπους εντοπισμού πλαστικών αποβλήτων στις θάλασσες, καταγράφοντας τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις του και βοηθώντας στην καλύτερη κατανόηση της έκτασης του προβλήματος. Υπολογίζεται πως ετησίως καταλήγουν στη θάλασσα 10 εκατομμύρια τόνοι πλαστικού. Αν και γίνονται αντιληπτοί κυρίως στις ακτές, συναντώνται σε μεγάλες ποσότητες και στα ανοιχτά, από τον ισημερινό μέχρι τους πόλους- ενώ σε κάποιες περιπτώσεις εντοπίζεται πλαστικό ακόμα και στους παγετώνες τους. Καθώς το πλαστικό διασπάται σε πολύ μικρά κομμάτια, αποτελεί κίνδυνο για τους ζωντανούς οργανισμούς, αφού εισέρχεται στην τροφική αλυσίδα με άγνωστες επιπτώσεις. «Έμμεσες μετρήσεις από το διάστημα χρησιμοποιούνται ήδη για την αντιμετώπιση του προβλήματος του πλαστικού στη θάλασσα» λέει ο Πάολο Κοράντι του ΕΟΔ, που επιβλέπει το συγκεκριμένο πρόγραμμα. «Για παράδειγμα, δορυφορικοί χάρτες των ρευμάτων των ωκεανών μας επιτρέπουν να προσομοιώσουμε τη συσσώρευση αποβλήτων σε γιγαντιαίες “δίνες” στο Ειρηνικό, τον Ατλαντικό και τον Ινδικό». «Αυτό που προσπαθούμε τώρα, σε αυτό το νέο πρόγραμμα είναι να αξιολογήσουμε τη βιωσιμότητα της χρήσης απευθείας οπτικών μετρήσεων πλαστικών αποβλήτων στη θάλασσα από δορυφόρους. Αυτό μπορεί να ακούγεται αδύνατον, αλλά έχουμε λόγους να πιστεύουμε πως ίσως να είναι εφικτό, τουλάχιστον για κάποιες συγκεντρώσεις. Δεν μιλάμε για τον εντοπισμό μεμονωμένων αντικειμένων που επιπλέον, αλλά για την ταυτοποίηση μιας ξεχωριστής φασματικής “υπογραφής” πλαστικού που εντοπίζεται από το διάστημα, με τον ίδιο τρόπο που ειδικό λογισμικό επεξεργασίας μπορεί σήμερα να εντοπίζει συγκεντρώσεις από φυτοπλαγκτόν, ιζήματα και θαλάσσια μόλυνση. Ειδικότερα, το πλαστικό έχει συγκεκριμένα υπέρυθρα “αποτυπώματα” που κάποιες φορές χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία ανακύκλωσης για να ξεχωρίζουν τα πλαστικά αντικείμενα από άλλα σε ιμάντες μεταφορών». Μία ομάδα από το Argans Limited στη Γαλλία και μια από το Plymouth Marine Laboratory στη Βρετανία δουλεύουν στο εγχείρημα αυτό από τον Σεπτέμβριο, για τους σκοπούς του οποίου χρησιμοποιούνται δορυφορικές εικόνες από αποστολές όπως αυτή του Sentinel-3, που εξετάζονται σε σύγκριση με εικόνες από αέρος και στοιχεία από έρευνες στο έδαφος, όπου απόβλητα συλλέγονται από τη θάλασσα και εξετάζονται από κοντά. Απώτερος στόχος ενδεχομένως να είναι η δημιουργία ενός παγκοσμίου χάρτη όπου θα φαίνονται οι συγκεντρώσεις αποβλήτων, καταλήγει ο Πάολο Κοράντι. http://www.naftemporiki.gr/story/1332103/entopismos-plastikon-apobliton-sti-thalassa-apo-ton-europaiko-organismo-diastimatos

Ο παράξενος αστεροειδής που «εξορίστηκε» από την πατρίδα του. Πριν από τέσσερις μήνες εντοπίσθηκε ένας πραγματικά παράξενος σε σχήμα αλλά και χαρακτηριστικά αστεροειδής ο οποίος διαπιστώθηκε ότι ήταν… επισκέπτης στο ηλιακό μας σύστημα και μάλιστα ο πρώτος επισκέπτης που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Ο αστεροειδής που βαφτίστηκε «Ουμουαμούα» (στη χαβανέζικη διάλεκτο σημαίνει «αγγελιαφόρος από μακριά που φθάνει πρώτος») είναι ένα από τα πιο επιμήκη αντικείμενα που έχουν ποτέ παρατηρηθεί στο διάστημα. Το μήκος του αστεροειδή εκτιμάται ότι είναι τουλάχιστον δεκαπλάσιο του πλάτους του. Κανείς αστεροειδής ή κομήτης έως τώρα δεν έχει βρεθεί να έχει τέτοιες διαστάσεις. Έχει μήκος περίπου 400 μέτρων, σκούρα κοκκινωπή απόχρωση, περιστρέφεται πολύ γρήγορα γύρω από τον εαυτό του και υφίσταται δραματικές μεταβολές στη φωτεινότητά του, ενώ δεν εκλύει καθόλου σκόνη γύρω του. Πιθανώς έχει μεγάλη πυκνότητα και μάλλον αποτελείται από πετρώματα και μέταλλα, χωρίς καθόλου νερό ή πάγο. Αν και δεν γνωρίζουν την… καταγωγή του οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο αστεροειδής δεν είναι βαρυτικά προσκολλημένος σε κανένα σύστημα άστρου και περιπλανιέται μέσα στον γαλαξία μας και κάπως έτσι, πέρασε από τη γειτονιά μας. Από την στιγμή που ο παράξενος αυτός αστεροειδής έκανε την εμφάνιση του οι επιστήμονες άρχισαν να τον μελετούν και αναπτύχθηκαν διάφορες θεωρίες για αυτόν ακόμη και ότι πρόκειται για ένα διαστημόπλοιο εξωγήινων που για κάποιον λόγο κινείται πλέον ανεξέλεγκτα στο Διάστημα. Ομάδα ερευνητών του Κέντρου Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Τορόντο ρίχνουν στο τραπέζι μια νέα θεωρία. Σε άρθρο τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of The Royal Astronomical Society» υποστηρίζουν ότι ο Ουμουαμούα βρισκόταν σε κάποιο δυαδικό σύστημα του γαλαξία μας, σε ένα σύστημα δηλαδή που αποτελείται από δύο άστρα. Μάλιστα οι συγγραφείς του άρθρου εκτιμούν ότι το ένα από τα δύο άστρα ήταν πολύ μεγαλύτερο και πολύ πιο θερμό από τον Ηλιο. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι σε δυαδικά συστήματα και ειδικότερα σε συστήματα που το ένα από τα δύο άστρα είναι πολύ μεγάλο και πολύ καυτό, υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση διαστημικών βράχων και μάλιστα σε κοντινή απόσταση από τα δύο άστρα. Είναι επίσης γνωστό ότι η αλληλεπίδραση δύο άστρων ανάμεσα στα διάφορα φαινόμενα που παράγει είναι και αυτό της βίαιης απομάκρυνσης από αυτά διαστημικών αντικειμένων όπως ένας αστεροειδής ή ακόμη και ολόκληρων πλανητών. Οι ερευνητές εικάζουν ότι αυτό συνέβη και στην περίπτωση του Ουμουαμούα. Η αλληλεπίδραση των άστρων του συστήματος στο οποίο βρισκόταν όχι απλά τον απομάκρυνε αλλά κυριολεκτικά τον εκτόξευσε έξω από αυτό υποχρεώνοντας τον να ταξιδεύει χωρίς κανένα σκοπό και προορισμό μέσα στον Γαλαξία. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=953180

Ελληνίδα ανακάλυψε γονίδια που συνδέονται με την οστεοαρθρίτιδα. Νέα άγνωστα έως τώρα γονίδια που συνδέονται με την οστεοαρθρίτιδα, ανακάλυψε μια διεθνής επιστημονική ομάδα με επικεφαλής μία Ελληνίδα και με τη συμμετοχή τριών ακόμη ελλήνων ερευνητών της διασποράς. Η μελέτη, η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα πάνω στο γενετικό υπόβαθρο της οστεοαρθρίτιδας, μιας βασικής αιτίας των κινητικών προβλημάτων παγκοσμίως, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για νέες πιο στοχευμένες και άρα πιο αποτελεσματικές θεραπείες. Η πάθηση είναι κληρονομική σε ποσοστό περίπου 50%, ενώ μέχρι σήμερα είχαν ανακαλυφθεί 21 γενετικοί παράγοντες κινδύνου, στους οποίους τώρα έρχονται να προστεθούν άλλοι εννέα. Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική πάθηση που καταστρέφει τις αρθρώσεις, εμποδίζει τις ελεύθερες κινήσεις του ασθενούς και μπορεί να γίνει επώδυνη. Είναι η πιο συχνή μυοσκελετική πάθηση (πάσχουν περίπου το 40% των ατόμων άνω των 70 ετών) και η κυριότερη μορφή αρθρίτιδας, για την οποία μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί θεραπεία. Τα φάρμακα ανακουφίζουν από τους πόνους, ενώ μια επιλογή είναι η χειρουργική επέμβαση για αντικατάσταση των αρθρώσεων, μια διαδικασία με ανάμικτα αποτελέσματα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ελευθερία Ζεγκίνη του βρετανικού Iνστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γενετικής "Nature Genetics", ανέλυσαν γενετικά στοιχεία για 30.727 ανθρώπους με οστεοαρθρίτιδα και -για λόγους σύγκρισης- για σχεδόν 300.000 άτομα χωρίς τέτοιο πρόβλημα. Με τον τρόπο αυτό, ανακαλύφθηκαν εννέα νέα εμπλεκόμενα στην πάθηση γονίδια, γεγονός που συνιστά μεγάλη πρόοδο. Από τα εννέα γονίδια, ιδίως τα πέντε εμφανίζουν μεγάλες διαφορές μεταξύ ασθενών και υγιών, πράγμα που τα καθιστά στόχους προτεραιότητας για μελλοντική έρευνα. Πλην της Ελευθερίας Ζεγκίνη, στην έρευνα συμμετείχαν η Ελένη Ζεγκίνη (πρώτη συγγραφέας της μελέτης, από το Πανεπιστήμιο Σέφιλντ και το Δρομοκαΐτιο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθηνών), ο Κωνσταντίνος Χατζηκωτούλας (Wellcome Trust Sanger) και η Ιωάννα Ταχματζίδου (επίσης από το Ινστιτούτο Wellcome Trust Sanger). Όπως δήλωσε η δρ Ελένη Ζεγκίνη, «τα ευρήματά μας αποτελούν ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση των γενετικών αιτιών της οστεοαρθρίτιδας και μας φέρνουν πιο κοντά στο να ανακαλύψουμε τους μηχανισμούς πίσω από τη νόσο. Μόλις τους μάθουμε, ανοίγει ο δρόμος για να αναπτύξουμε νέες θεραπείες». Οι ερευνητές διερεύνησαν επίσης τις γενετικές σχέσεις ανάμεσα στην οστεοαρθρίτιδα και άλλες διαταραχές (παχυσαρκία, διαβήτη τύπου 2, αυξημένα λιπίδια αίματος κ.α.). Όπως δήλωσε ο δρ Κ.Χατζηκωτούλας, επιβεβαιώθηκε ότι η παχυσαρκία μπορεί να προκαλέσει οστεροαρθρίτιδα, αλλά όχι ο διαβήτης ή τα επίπεδα των λιπιδίων (τριγλυκερίδια). http://www.kathimerini.gr/954911/article/ygeia/ygeia-epikairothta/ellhnida-anakalyye-gonidia-poy-syndeontai-me-thn-osteoar8ritida