Δροσος Γεωργιος

Τι θα συμβεί όταν σβήσει ο Ήλιος; Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Ηλιος σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια έτη θα έχει «ξοδέψει» όλα του τα καύσιμα. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι το μητρικό μας άστρο αρχικά θα διογκωθεί και θα μετατραπεί σε αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν «κόκκινο γίγαντα» και στην συνέχεια θα συρρικνωθεί και γίνει ένας «λευκός νάνος» που είναι ο όρος για τα αστρικά πτώματα. Διεθνής ομάδα επιστημόνων παρουσιάζει ένα νέο σενάριο σύμφωνα με το οποίο ο Ήλιος αφού περάσει το στάδιο του κόκκινου γίγαντα δεν θα γίνει λευκός νάνος αλλά θα μετατραπεί σε ένα τεράστιο λαμπρό νεφέλωμα αερίων και σκόνης που θα είναι ορατό ακόμη και σε γειτονικούς γαλαξίες. Οι ερευνητές στηρίζουν το σενάριο αυτό σε προσομοιώσεις που έκαναν οι οποίες δείχνουν ότι το νεφέλωμα αυτό θα λάμπει για περίπου δέκα χιλιάδες έτη. Η προσομοίωση δείχνει επίσης ότι η Γη μπορεί να καταφέρει να επιβιώσει από την διαδικασία αυτοκαταστροφής του Ήλιου αλλά θα έχει πάψει προ πολλού να είναι ένας τόπος φιλόξενος στην ζωή. Σύμφωνα με την προσομοίωση που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» περίπου δύο δισ. έτη πριν ξεκινήσει η διαδικασία αυτοκαταστροφής του Ήλιου το άστρο θα γίνεται ολοένα και πιο λαμπρό θερμαίνοντας ολοένα και περισσότερο τον πλανήτη μας με αποτέλεσμα κάποια στιγμή οι ωκεανοί κυριολεκτικά να βράζουν. Σχόλιο:Αρα εχουμε τρια δισεκατομμυρια χρονια για να την κάνουμε για αλλου! http://www.in.gr/2018/05/09/tech/ti-tha-symvei-otan-svisei-o-ilios/

Ο Παναγιώτης Δελούκας εξελέγη μέλος της βρετανικής Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών. Ένας διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας της διασποράς, ο καθηγητής καρδιαγγειακής γονιδιωματικής Παναγιώτης Δελούκας του Ινστιτούτου Ερευνών William Harvey και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου, εξελέγη εταίρος της Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Δρ Δελούκας είναι ανάμεσα στους 48 κορυφαίους επιστήμονες (οι 16 γυναίκες), οι περισσότεροι Βρετανοί, που επελέγησαν ως νέα μέλη της Ιατρικής Ακαδημίας ανάμεσα σε 410 υποψήφιους. Μετά την εκλογή τους, ο συνολικός αριθμός των μελών της Ακαδημίας φθάνει πλέον τα 1.262. Η τελετή υποδοχής των νέων μελών θα γίνει στην Ακαδημία στις 27 Ιουνίου. Ο κ. Δελούκας αποφοίτησε από το Τμήμα Χημείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1986, έκανε μεταπτυχιακά στην μικροβιολογία στο Πανεπιστήμιο 7 του Παρισιού και πήρε το διδακτορικό του από το ελβετικό Πανεπιστήμιο Biozentrum της Βασιλείας το 1991. Έπειτα από διετή μεταδιδακτορική έρευνα στην ελβετική φαρμακευτική εταιρεία Hoffmann-La Roche, εργάσθηκε από το 1994 έως το 2013 ως βασικός ερευνητής στο βρετανικό Ινστιτούτο Γενετικής Wellcome Trust Sanger, με έμφαση στη γενετική προδιάθεση των καρδιαγγειακών παθήσεων. Από το 2013 διδάσκει και διεξάγει έρευνα στο Ινστιτούτο Ερευνών William Harvey και στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου, όπου από το 2017 είναι κοσμήτορας του Τομέα Επιστημών της Ζωής. Μεταξύ άλλων, υπήρξε ενεργό μέλος της ερευνητικής κοινοπραξίας του Προγράμματος Ανθρωπίνου Γονιδιώματος, συντονίζοντας την «ανάγνωση» (αλληλούχιση) και ανάλυση των χρωμοσωμάτων 10 και 20. Όλα αυτά τα χρόνια, έχει πραγματοποιήσει σημαντικές ανακαλύψεις για το γενετικό υπόβαθρο διαφόρων παθήσεων, όπως της στεφανιαίας νόσου. Έχει κάνει περισσότερες από 400 επιστημονικές δημοσιεύσεις και κάθε χρόνο μετά το 2012, σύμφωνα με τον οργανισμό Thomson Reuters, περιλαμβάνεται στο κορυφαίο 1% των επιστημόνων του τομέα μοριακής βιολογίας και γενετικής διεθνώς, με βάση τις ετεροαναφορές άλλων επιστημόνων στο έργο του. Στην Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών του Ηνωμένου Βασιλείου υπάρχει ήδη ελληνική παρουσία. Μέλη της είναι δύο Έλληνες, από το 2000 ο μοριακός νευροβιολόγος Δρ Βασίλης Πάχνης του Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ (συνεργάτης επίσης του ΙΤΕ στην Κρήτη) και από το 2002 ο μοριακός ανοσολόγος Δρ Δημήτρης Κιούσης του Εργαστηρίου Μιλ Χιλ του Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ. Ακόμη, μέλη είναι οι ελληνο-κυπριακής καταγωγής καθηγητές Τόνι Κουζαρίδης, Χαράλαμπος Κυριάκου, Τζον Νεοπτόλεμος και Κρίστοφερ Τουμάζου, καθώς επίσης ο ελληνο-βρετανός νευροεπιστήμων Μενέλαος Πάγκαλος (αντιπρόεδρος της φαρμακευτικής εταιρείας Astra Zeneca). http://www.in.gr/2018/05/10/health/health-news/o-panagiotis-deloukas-ekselegi-melos-tis-vretanikis-akadimias-iatrikon-epistimon/

Ανακαλύφθηκε ο πρώτος «εξόριστος» αστεροειδής από άνθρακα. Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε έναν μεγάλο αστεροειδή, διαμέτρου 300 χιλιομέτρων, ο οποίος είναι πλούσιος σε άνθρακα και κινείται στην μακρινή Ζώνη Κάιπερ στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, σε απόσταση περίπου τεσσάρων δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται σε εκείνη την παγωμένη περιοχή ένας τέτοιος ανθρακώδης αστεροειδής, απομεινάρι του αρχέγονου ηλιακού συστήματος. Ο αστεροειδής, με την ονομασία «2004 EW95″, πιθανότατα σχηματίσθηκε στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία και κάποια στιγμή «εξορίσθηκε» σε απόσταση δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων μακριά από την «πατρίδα» του. Η πρώτη ανίχνευση είχε γίνει το 2004 από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ», ενώ οι περαιτέρω παρατηρήσεις και η ανακάλυψη ότι πρόκειται για αστεροειδή από άνθρακα, έγιναν από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τομ Σέκουλ του Πανεπιστημίου Κουίν’ς του Μπέλφαστ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο Astrophysical Journal Letters, http://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/aab3dc εκτιμούν ότι, λόγω της μεγάλης απόστασης από τον Ήλιο, η θερμοκρασία του αστεροειδούς είναι μείον 235 βαθμοί Κελσίου. Καθώς ο αστεροειδής είναι πολύ μακριά και ταυτόχρονα πολύ σκοτεινός λόγω του άφθονου άνθρακα που περιέχει, η παρατήρησή του ήταν πολύ δύσκολη. Όπως είπε ο αστρονόμος Τόμας Πούτσια του Καθολικού Πανεπιστημίου της Χιλής, «είναι σαν να παρατηρείς ένα γιγάντιο βουνό άνθρακα με φόντο ένα κατάμαυρο νυχτερινό ουρανό». http://www.in.gr/2018/05/10/tech/anakalyfthike-o-protos-eksoristos-asteroeidis-apo-anthraka/

Η τεχνητή νοημοσύνη της Google έμαθε να μιμείται τον εγκέφαλο. Η Deep Mind, η θυγατρική εταιρεία της Google στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης, παρουσίασε ένα νέο πρόγραμμα που μπορεί να βρει το δρόμο του με επιτυχία σε ένα εικονικό λαβύρινθο. Η πρωτοτυπία έγκειται στο ότι ο αλγόριθμος βαθιάς μάθησης του νέου συστήματος τεχνητής νοημοσύνης μπορεί «αυθόρμητα» να μιμηθεί τη δραστηριότητα των νευρώνων του ανθρωπίνου εγκεφάλου (των λεγόμενων «κυττάρων πλέγματος»), που επιτρέπουν σε ένα άνθρωπο να ξέρει τη θέση του στο χώρο, κάτι ζωτικό για να πλοηγηθεί σε ένα λαβύρινθο. Η μεγάλη έκπληξη ήταν ότι το νέο πρόγραμμα -ένα βαθύ νευρωνικό δίκτυο που χρησιμοποιεί πολλαπλά στρώματα τεχνητών νευρώνων για να επεξεργασθεί τις πληροφορίες- αναπαρήγαγε τους πολύπλοκους νευρικούς κώδικες που, όπως έχει αποδειχθεί από το 2005 σε εργαστηριακά πειράματα με ζώα και ανθρώπους, ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί για να προσανατολισθεί. Με άλλα λόγια, η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποίησε μόνη της την ίδια στρατηγική νοητικής πλοήγησης στο χώρο, την οποία χρησιμοποιεί και η βιολογική νοημοσύνη. Το επίτευγμα αυτό αναμένεται να βοηθήσει τους νευροεπιστήμονες στις έρευνές τους για τη λειτουργία του εγκεφάλου. Οι ερευνητές της Deep Mind και του University College του Λονδίνου (UCL), με επικεφαλής τον Ντάρσαν Κουμαράν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", χρησιμοποίησαν το νέο σύστημα για να εκπαιδεύσουν ένα ψηφιακό αρουραίο να βρίσκει την έξοδο σε ένα επίσης ψηφιακό λαβύρινθο πιο γρήγορα και από ένα άνθρωπο έμπειρο σε αυτό το παιγνίδι. Οι ειδικοί έκαναν λόγο για επίτευγμα-ορόσημο στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης. Μέχρι σήμερα προγράμματα αυτού του είδους είχαν πετύχει εντυπωσιακά πράγματα και είχαν νικήσει τους ανθρώπους σε διάφορα επιτραπέζια παιγνίδια (σκάκι, πόκερ, Go κ.α.), αλλά η πλοήγηση σε ένα λαβύρινθο αποτελεί ξεχωριστή πρόκληση. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5559174/h-texnhth-nohmosynh-ths-google-emathe-na-mimeitai-ton-egkefalo/

«Θησέας», Spica και EnVision: Τρεις νέες υποψήφιες διαστημικές αποστολές από τον ΕΟΔ. Μία έρευνα υψηλής ενέργειας πάνω στο πρώιμο σύμπαν, ένα τηλεσκόπιο υπερύθρων για τη μελέτη της δημιουργίας των άστρων, των πλανητών και των γαλαξιών και ένα σκάφος που προορίζεται να τεθεί σε τροχιά γύρω από την Αφροδίτη είναι τρεις νέες διαστημικές αποστολές που εξετάζει ο ΕΟΔ (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος- ESA) για την πέμπτη μεσαίας κλίμακας αποστολή του, στο πλαίσιο του επιστημονικού προγράμματος Cosmic Vision, με εκτιμώμενη εκτόξευση το 2032. Αναλυτικότερα, οι τρεις υποψήφιοι είναι o «Θησέας» (Transient High Energy Sky and Early Universe Surveyor- Theseus), το Spica (SPace Infrared telescope for Cosmology and Astrophysics) και το EnVision, με στόχο την Αφροδίτη. Επιλέχθηκαν από ένα σύνολο 25 προτάσεων που υποβλήθηκαν από την επιστημονική κοινότητα, και θα εξεταστούν παράλληλα, με την τελική απόφαση να αναμένεται το 2021. Ο «Θησέας» θα έχει ως αποστολή την παρακολούθηση και μελέτη παροδικών φαινομένων στο σύμπαν υψηλής ενέργειας, σε όλο τον ουρανό και στο σύνολο της κοσμικής ιστορίας. Ειδικότερα, «υπόσχεται» να πραγματοποιήσει μια καταγραφή όλων των εκλάμψεων ακτίνων γάμμα από το πρώτο δισεκατομμύριο έτη του σύμπαντος, με σκοπό την απόκτηση περισσότερων πληροφοριών για τον κύκλο ζωής των πρώτων άστρων. Επίσης, θα βοηθήσει στην περαιτέρω μελέτη των βαρυτικών κυμάτων. Το Spica είναι ένα κοινό πρόγραμμα Ευρώπης- Ιαπωνίας που θα βοηθήσει στην κατανόηση της προέλευσης και του σχηματισμού των γαλαξιών, των πλανητών και της ζωής, μέσω μιας εκτενούς έρευνας στο υπέρυθρο φάσμα. Το τηλεσκόπιο αυτό θα έχει μεγαλύτερες δυνατότητες στον τομέα του από Spitzer της NASA και το Herschel του ΕΟΔ, ενώ θα ενισχύσει τις δυνατότητες και άλλων μεγάλων, επίγειων τηλεσκοπίων. Όσον αφορά στο EnVision, αποτελεί μια φιλόδοξη αποστολή στην Αφροδίτη- έναν πλανήτη που θεωρείται αρκετά «συγγενικός» της Γης, και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον ακριβώς επειδή, παρά τα κοινά χαρακτηριστικά τους, εξελίχθηκε πολύ διαφορετικά- στα ίχνη του επιτυχημένου Venus Express. Το EnVision, με τη συνεργασία της NASA, θα μελετήσει τη φύση και την κατάσταση της γεωλογικής δραστηριότητας στην Αφροδίτη, προκειμένου να κατανοηθούν καλύτερα οι διαφορετικές εξελικτικές πορείες των δύο πλανητών. Το σκάφος θα χαρτογραφήσει την επιφάνεια και θα παρέχει λεπτομερείς εικόνες μέσω ραντάρ, δίνοντας πολύτιμες πληροφορίες. http://www.naftemporiki.gr/story/1348070/thiseasspicakaienvisiontreis-nees-upopsifies-diastimikes-apostoles-apo-ton-eod

Robotex: Στην Αθήνα για πρώτη φορά το μεγαλύτερο φεστιβάλ ρομποτικής. Στην Αθήνα έρχεται για πρώτη φορά το μεγαλύτερο φεστιβάλ ρομποτικής στην Ευρώπη και ένα από τα μεγαλύτερα διεθνώς, το Robotex που ξεκίνησε το 2001 από μια ομάδα καθηγητών στο Ταλίν της Εσθονίας και σήμερα έχει παρουσία σε περισσότερες από δέκα χώρες του κόσμου και δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Όπως επισημαίνει ο Σταύρος Μεσσήνης, ιδρυτής του "The Cube", ενός χώρου συνεργατικής φιλοξενίας ομάδων που θέλουν να αναπτύξουν τα σχέδια τους, ο οποίος έχει αναλάβει την διοργάνωση του Φεστιβάλ στην Αθήνα, το πρώτο Σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου με την συνεργασία του Οργανισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών (ΕΕΛΛΑΚ), οι εκδηλώσεις θα περιλαμβάνουν διαγωνισμό ρομποτικής, έκθεση κατασκευών, τεχνολογίας, συνέδριο, και εκπαιδευτικά εργαστήρια ρομποτικής Στόχος της διοργάνωσης του Robotex στην Ελλάδα είναι να συμβάλει στην ενίσχυση του ενδιαφέροντος της νεολαίας στις επιστήμες των νέων τεχνολογιών, μαθηματικών, μηχανικών καθώς και να εξοικειώσει την κοινωνία με τα ρομπότ και τις εφαρμογές τους. Επίσης να προωθήσει την, σχετική με την ρομποτική και τεχνητή νοημοσύνη, καινοτομία που παράγεται στην Ελλάδα. και να συνδέσει μηχανικούς και επιστήμονες με επιστημονικά ιδρύματα και εταιρίες που πρωτοστατούν στον τομέα της ρομποτικής. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συνεργασία με τον ΕΕΛΛΑΚ, στο πλαίσιο της Robotex αλλά και ευρύτερα, για την ανάπτυξη προσβάσιμου παιδαγωγικού περιεχομένου, πόρων και εργαλείων για τη εκπαιδευτική ρομποτική, την ενίσχυση της δικτύωσης μεταξύ επιστημόνων και αγοράς κλπ, και για την ανάπτυξη της κοινότητας ρομποτικής και STEAM γενικά. Το σημαντικότερο είναι ότι μοιραζόμαστε κοινές αξίες για ζητήματα πρόσβασης στη γνώση, για τις ανοικτές τεχνολογίες και για το ρόλο των κοινοτήτων στην πρόοδο της κοινωνίας Στην ενημερωτική συνάντηση παραβρέθηκε ο πρέσβης της Δημοκρατίας της Εσθονίας στην Αθήνα, κ. Priit Pallum, ο οποίος αναφέρθηκε στη γενικότερη εκπαιδευτική σημασία του Φεστιβάλ για την ενημέρωση του ευρύτερου κοινού και ειδικά του νεανικού στις νέες εξελίξεις που έρχονται. Αναφέρθηκε στο στόχο να δημιουργηθούν 50.000 νέες startup μέχρι το 2020 στο τομέα της ρομποτικής διεθνώς, επισημαίνοντας ότι ο μεγάλος αυτός αριθμός είναι απαραίτητος καθώς εκτιμάται ότι ένας ποσοστό μόλις 2%-4% από αυτές θα επιβιώσει μετά από 12 με 18 μήνες που θα ιδρυθεί και ένα αντίστοιχο ποσοστό θα δημιουργήσει προϊόντα και υπηρεσίες με διεθνή εμβέλεια. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=975538

Ψάχνοντας για δυνάμεις πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων. Η ερευνητική ομάδα ATLAS συνεχίζει να ψάχνει στον τεράστιο όγκο των δεδομένων που παράγει ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) για ενδείξεις φυσικής πέρα από τα σωματίδια και τις αλληλεπιδράσεις που περιγράφει το Καθιερωμένο Πρότυπο. Μια προσέγγιση είναι να αναζητηθούν νέες δυνάμεις, επιπλέον των ηλεκτρασθενών και ισχυρών αλληλεπιδράσεων. Φορείς αυτών των δυνάμεων θα μπορούσαν να είναι κάποια άγνωστα μέχρι σήμερα μποζόνια (με μάζα), σαν τα μποζόνια W και Ζ που μεταφέρουν τις ηλεκτρασθενείς δυνάμεις. Σε πρόσφατη έρευνα της ομάδας ATLAS αναζητήθηκαν νέα μποζόνια με μάζες έως περίπου 70 φορές την μάζα του μποζονίου Ζ. https://arxiv.org/abs/1805.01908 Η αναζήτηση εξετάζει γεγονότα όπου το υποθετικό μποζόνιο (Χ) διασπάται σε ένα φωτόνιο και ένα W ή Ζ μποζόνιο. Ο ανιχνευτής ΑΤLAS είναι κατάλληλος για την ανίχνευση τέτοιων γεγονότων. Αρχικά εντοπίζεται ένα ενεργητικό φωτόνιο και στη συνέχεια ταυτοποιούνται τα μποζόνια W/Ζ από την διάσπασή τους σε ζεύγη κουάρκ – αντικουάρκ. Η μάζα του μποζονίου Χ μπορεί να προκύψει απευθείας από τα προϊόντα διάσπασης και η απόδειξη ύπαρξης του μποζονίου Χ θα εμφανιστεί ως περίσσεια γεγονότων πάνω από το υπόβαθρο. Δυστυχώς δεν έχει παρατηρηθεί κάτι τέτοιο, όμως είναι δυνατός ο προσδιορισμός των ορίων για την παραγωγή του Χ στην περιοχή των μαζών από 2 έω 6,7 TeV. Επειδή κάθε τι που σχετίζεται με το Higgs έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αυτές τις μέρες στον LHC, οι μετρήσεις του ATLAS αναζητούν επίσης (για πρώτη φορά) ένα νέο μποζόνιο με μάζα που διασπάται σε ένα μποζόνιο Higgs και ένα φωτόνιο. Αυτό το σήμα ταυτοποιείται χρησιμοποιώντας την διάσπαση των μποζονίων Higgs προς ένα ζεύγος b(πυθμένων) κουάρκ-αντικουάρκ. Όπως φαίνεται στο σχήμα, η παρατηρούμενη κατανομή αναλλοίωτης μάζας των γεγονότων που συλλέχθηκαν ως μποζόνια Higgs συν ένα φωτόνιο είναι ένα ομαλά μειούμενο φάσμα που δεν δείχνει νέα μποζόνια. Στο διάγραμμα βλέπουμε και την προσομοίωση σε υπολογιστή για το πως θα ήταν το σήμα του Χ, αν είχε μάζα 1 ή 2 TeV … εφόσον ανιχνευόταν. Αυτή είναι η πρώτη αναζήτηση που διεξήχθη στον LHC για ένα μποζόνιο Χ μεγάλης μάζας (έως και 25 φορές η μάζα του Higgs) που διασπάται σε ένα μποζόνιο Higgs και ένα φωτόνιο. Παρά το γεγονός ότι η εν λόγω μελέτη του ATLAS δεν βρήκε αποδεικτικά στοιχεία νέων δυνάμεων, το εύρος και η ευαισθησία της αναζήτησης θα βελτιωθούν σημαντικά όταν συμπεριληφθούν τα δεδομένα που θα συλλεχθούν μέχρι το τέλος του 2018. Συνεπώς, θα περιμένουμε την ανάλυση του συνόλου των δεδομένων του LHC από το Run2. https://physicsgg.me/2018/05/08/%cf%88%ce%ac%cf%87%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%ac%ce%bc%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%80%ce%ad%cf%81%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%b9/

Κριμιζής: Κέλυφος για «βολέματα» ο Ελληνικός Διαστημικός Οργανισμός. Νέες βολές για περιβάλλον αδιαφάνειας και αναξιοκρατικών επιλογών εξαπέλυσε ο επιφανής αστροφυσικός Σταμάτης Κριμιζής περιγράφοντας την κατάσταση που επικρατεί στον Ελληνικό Διαστημικό Οργανισμό, από τον οποίο παραιτήθηκε πριν από δύο εβδομάδες. Μιλώντας στον ΣΚΑΙ και αναφερόμενος στην αποχώρησή του, ο κ. Κριμιζής σημείωσε ότι δεν επιθυμούσε να μείνει σε έναν Οργανισμό που θα είναι «κέλυφος για να παρκάρουν κάποιοι φίλους και γνωστούς», προσθέτοντας με νόημα πως ο ΕΛΔΟ θα έχει πραγματικό μέλλον μόνον εάν αλλάξει η νοοτροπία της πολιτικής διοίκησης. Διαφορετικά, επισήμανε, με δεδομένο ότι η παραίτησή του έχει γίνει γνωστή στο εξωτερικό, θα είναι δύσκολο για τον ΕΛΔΟ να κερδίσει την εμπιστοσύνη ανάλογων φορέων και επιστημόνων. Άφησε δε αιχμές για την διάδοχη κατάσταση, λέγοντας πως «φυσικά και υπάρχουν άριστοι και πολυγραφότατοι επιστήμονες στον Δημόσιο τομέα, όμως δεν τυχαίνει να βρίσκονται στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο». Ο κ. Κριμιζής εξήγησε ότι εξαπατήθηκε από τον υπουργό ψηφιακής πολιτικής Νίκο Παππά, ο οποίος αρχικά του υποσχέθηκε ότι θα υπάρχουν «αξιοκρατία, αξιολόγηση και αριστεία» στον Οργανισμό αλλά στη συνέχεια έδωσε υπερεξουσίες στον γενικό γραμματέα του υπουργείου του Βασίλη Μαγκλάρα και στον κύκλο του. Στην πράξη, είπε, οι επιλογές Παππά οδήγησαν σε μια κατάσταση όπου στα διεθνή φόρα η Ελλάδα εκπροσωπούνταν από υπαλλήλους του υπουργείου «που δεν έχουν σχέση με το διάστημα». Αντίθετα, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες εκπροσωπούνταν από τους προέδρους των διαστημικών οργανισμών τους ή από ανώτερους τεχνικούς υπαλλήλους. Τόνισε πως η αδιαφάνεια που επικρατούσε στον ΕΛΔΟ φάνηκε κατά την συζήτηση για πρόγραμμα που αφορούσε μικροδορυφόρους, όπου προέκυψε ότι τέσσερα από τα επτά μέλη του τότε Διοικητικού Συμβουλίου είχαν σχετική σύγκρουση συμφερόντων, καθώς ήταν ήδη αναμεμειγμένα σε άλλες πτυχές του προγράμματος. Η διεθνής πρακτική όταν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων είναι, στο ελάχιστο, το εμπλεκόμενο πρόσωπο να αποχωρεί από την συζήτηση, είπε ο κ. Κριμιζής. Όμως στην προκειμένη περίπτωση δεν ήταν δυνατό να ληφθούν αποφάσεις όταν το μεγαλύτερο μέρος του ΔΣ θα έπρεπε να απουσιάσει. http://www.kathimerini.gr/963081/article/epikairothta/ellada/krimizhs-kelyfos-gia-volemata-o-ellhnikos-diasthmikos-organismos

Το CPC. ISS-56/57 περάσε τις εξετάσεις για χειροκίνητη ρύθμιση dynamic. Σε ένα ειδικό προσομοιωτή «Δον Ένωση» εγινε ένα από τα βασικά στοιχεία της πρακτικής άσκησης για το πλήρωμα πτήσης. Ο προσομοιωτής έχει σχεδιαστεί για να χτίσουν και να διατηρήσουν οι κοσμοναύτες και αστροναύτες το εγχειρίδιο δεξιοτήτων των μεταφορών με επανδρωμένο πλοίο (WPK) και των συστημάτων του κατά την εκτέλεση των ραντεβού, flyby, αγκυροβόλιο, σύνδεσης και αποσύνδεσης με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Στο πλαίσιο της «prelaunch συνόδου» τα μέλη του ΣΠΚ από τα κύρια και εφεδρικα πληρώματα της 56/57- αποστολής μακράς διάρκειας στον ISS -ο Σεργκέι Prokopiev ο Αλέξανδρος Gerst και ο Oleg Kononenko και ο David Saint Jacques πέρασαν στον προσομοιωτή «Δον-Ένωση» εξετάσεις για τη χειροκινητη επαναπροσέγγιση. Κατά τη διάρκεια της κατάρτισης η εξέταση των πληρωμάτων πραγματοποιείται στις τέσσερεις λειτουργίες που πληρούν το εγχειρίδιο σύγκλισης με τον ISS, ολοκληρώνοντας στις καθορισμένες παραμέτρους στον άξονα γ στον κόμβο σύνδεσης. Στην περίπτωση αυτή, έχουν εκπονηθεί τέσσερις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, δύο εκ των οποίων σχετίζονται με την άρνηση του εποχούμενου συστήματος ηλεκτρονικών υπολογιστών και δύο - με την άρνηση των δύο συνόλων του συστήματος «Kurs-NA.» Το πλήρωμα αντιμετωπίζει το έργο ως «εξαιρετικό». Μετά από αυτό κοσμοναύτες και αστροναύτες περιμένουν για τον προσομοιωτή κατάρτισης «Don-Ένωση» εξετάσεις για τη χειροκινητη σύνδεσης και redock. Σε κάθε εισιτήριο εξέτασης υπαρχουν οι τέσσερεις τρόποι. Στην πρώτη λειτουργία - redock - απρόβλεπτα δεν εισήχθησαν, γι 'αυτό είναι το μόνο πλήρες ωράριο στη χειροκίνητη λειτουργία. Σε άλλους τρόπους ήταν οι αποτυχίες απο το εποχούμενο σύστημα υπολογιστή και το σύστημα «Kurs-NA,» συμπεριλαμβανομένου ενός καθεστώτος που παρέχουν ελλιμενισμο και βάση σύνδεσης στη σκιά. «Στη σκιά ειναι πιο δύσκολο να εκτελέσεις με την αφή, δεδομένου ότι μία περιοχή πάνω από 80 μέτρα σκιας το πληρωμα δύσκολευεται να προσανατολίστει στα στοιχεία της δομής ISS, τα οποία είναι απαραίτητα για τον προσδιορισμό των παραμέτρων της κίνησης και συγκράτησης του πλοίου προς τον άξονα θύρα σύνδεσης - είπε στον εκπαιδευτή Igor Karyukin. - Για να δείτε το σταθμό σύνδεσης, θα πρέπει να έρθει στο σταθμό σε απόσταση μικρότερη των 80 μέτρων. Για το σκοπό αυτό, το πλήρωμα πρέπει να γνωρίζει σε ποια χρονική στιγμή το πλοίο θα εισέλθει στην σκιά, έτσι ώστε - να υπολογίζονται και εχουν μια ορισμένη ταχύτητα. Για παράδειγμα, σε μικρή απόσταση - περίπου 20-30 μέτρα - ο φωτισμός του στόχου και του σταθμού σύνδεσης είναι πολύ καλή, όπως την ημέρα, αλλά σε αυτή την απόσταση, είναι αναγκαίο να ελέγχει με ακρίβεια το πλοίο, για να ανταποκριθούν γρήγορα σε οποιεσδήποτε αποκλίσεις ». Τη δοκιμή αυτή, οι κοσμοναύτες και αστροναύτες την αντιμετώπισαν επίσης καλά. Εκτός από τις πρακτικές εξετάσεις ελέγχονται και οι θεωρητικές γνώσεις των μελών του πληρώματος. Έτσι, σήμερα τα κύρια και εφεδρικα πληρώματα του ΔΔΣ-56/57 στο σύνολό τους, δηλαδή ο κοσμοναύτης της Roscosmos Σεργκέι Prokopiev ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst η αστροναύτης της NASA Serina AUNON-CHENSELLOR και ο κοσμοναύτης της Roscosmos Oleg Kononenko ο αστροναύτης της CSA David Saint-Jacques και ο αστροναύτης της NASA Anne McClain, αντίστοιχα, έχουν περάσει με επιτυχία τον ανταγωνισμό για το πρόγραμμα πτήσεων TPK «MS Ένωση» και τα ISS RS. Στις 10 - 11 Μάιου 2018 περιμένοντας το σύνθετο και σημαντικό στάδιο, η τελική κατάρτιση του πληρώματος σε CTC - πλήρη εκπαίδευση εξετάσεις. https://www.roscosmos.ru/25031/ Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει 100 δισ. ευρώ για την Έρευνα. Η αρχική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα χρήματα που η Ευρώπη θα δαπανήσει σε προγράμματα Έρευνας, μέσω του επόμενου επταετούς προγράμματος «Ορίζων» για την περίοδο 2021-2027, φθάνει το ύψος των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ. Καλό, αλλά όχι αρκετό, είναι η πρώτη αντίδραση των ερευνητών και των ευρωβουλευτών. Αν και το ποσό αυτό -που περιλαμβάνει 2,4 δισ. ευρώ για το πυρηνικό ερευνητικό πρόγραμμα της Euratom- είναι σαφώς μεγαλύτερο από τα 77 δισ. ευρώ που διατίθενται μέσω του τωρινού προγράμματος πλαισίου «Horizon 2014-2020″, καθώς και κάθε άλλου διάφορες πλευρές ακούγεται η απογοήτευση και η γκρίνια όσων ήλπιζαν σε πολύ μεγαλύτερη ενίσχυση, έως και σε 60% περισσότερα κονδύλια χρηματοδότησης. Ο νέος ερευνητικός προϋπολογισμός δεν προβλέπει συνεισφορά της Βρετανίας λόγω του αναμενόμενου Brexit και, αναπόφευκτα, αυτό αναμένεται να οδηγήσει σε διαφορετική κατανομή του συνολικού ποσού ανάμεσα στις χώρες, τόσο όσον αφορά τους «δότες» όσο και τους «λήπτες» των ερευνητικών κονδυλίων. Το επόμενο Πρόγραμμα Πλαίσιο για την Έρευνα, που θα είναι το ένατο κατά σειρά και ήδη ονομάσθηκε «Horizon Europe», αναμένεται να αποτελέσει αντικείμενο δύσκολων διαπραγματεύσεων ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ, σύμφωνα με το Science και το Nature. «Τα 100 δισ. ευρώ είναι μια καλή αύξηση, αλλά όχι στο επίπεδο που θα θεωρούσαμε σωστό» δήλωσε εκπρόσωπος της Ένωσης Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων, η οποία αντιπροσωπεύει πάνω από 800 ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και θα ήθελε ένα προϋπολογισμό της τάξης των 160 δισ. ευρώ. Η επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Έρευνα έχει ζητήσει προϋπολογισμό 120 δισ. ευρώ και σκοπεύει να πιέσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, να βάλουν δηλαδή πιο βαθιά το χέρι…στην τσέπη. «Αυτό είναι το επίπεδο που χρειαζόμαστε για να διασφαλίσουμε την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα και τεχνολογική ηγεσία της Ευρώπης» δήλωσε ο γερμανικός συντηρητικός ευρωβουλευτής Κρίστιαν Έλερ (του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος), μέλος της επιτροπής. Η συζήτηση αναμένεται να ανάψει μέσα στο καλοκαίρι. Συνήθως οι κυβερνήσεις θέλουν να μειώσουν το ποσό του προϋπολογισμού που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να το αυξήσει. Κατά τις προηγούμενες διαπραγματεύσεις για τον προϋπολογισμό του «Ορίζοντα 2020», η Κομισιόν είχε προτείνει 80 δισ. ευρώ, το ευρωκοινοβούλιο 100 δισ. ευρώ και τελικά το 2013 -μετά από πιέσεις των κυβερνήσεων- το ποσό «έκατσε» στα 77 δισ. ευρώ. Τώρα που φεύγει και η Βρετανία από την ΕΕ, ασφαλώς θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να βρεθεί το ποσό για ενίσχυση της Έρευνας που θα ήθελαν το Ευρωκοινοβούλιο, τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και οι ερευνητικοί φορείς. Είναι πάντως πιθανό ότι η Βρετανία θα επιλέξει -όπως κάνουν ήδη η Νορβηγία και η Ελβετία που συμμετέχουν στο «Horizon 2020» τόσο ως δότες όσο και ως λήπτες- να αποκτήσει και αυτή το καθεστώς συνεργαζόμενης χώρας, οπότε θα πληρώνει τον οβολό της. Οι τρεις βασικοί πυλώνες του επόμενου προγράμματος «Horizon Europe» θα είναι ουσιαστικά ίδιοι με τους σημερινούς: οι επιχορηγήσεις αριστείας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC) για βασική έρευνα (13 δισ. ευρώ), οι χρηματοδοτήσεις για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών εταιρειών (13,5 δισ. ευρώ) και η αντιμετώπιση των κοινωνικών προκλήσεων μέσω της έρευνας (7,5 δισ. ευρώ). Ενεργότερος θα είναι πλέον ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Καινοτομίας, που θα παίξει το ρόλο του ERC αλλά για τους καινοτόμους επιχειρηματίες και όχι τους βασικούς ερευνητές. Καλοδεχούμενο νέο για τους ερευνητές είναι ο προβλεπόμενος σχεδόν διπλασιασμός του προϋπολογισμού για το πρόγραμμα ακαδημαϊκών ανταλλαγών Erasmus+, που προτείνεται να αυξηθεί από 16,5 σε 30 δισ. ευρώ. Θετική εξέλιξη χαρακτηρίσθηκε επίσης ότι ένα ποσό 10 δισ. ευρώ που στο παρελθόν δινόταν για αγροτικές επιδοτήσεις, προτείνεται τώρα να δοθεί για έρευνα πάνω στα τρόφιμα, στη γεωργία και στην ανάπτυξη της υπαίθρου. Οι ολοκληρωμένες προτάσεις για την κατανομή των κονδυλίων του «Horizon Europe» αναμένονται τον Ιούνιο. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβερνήσεων (Συμβουλίου Υπουργών) και Ευρωκοινοβουλίου μπορεί να διαρκέσουν όλη την επόμενη διετία. http://www.in.gr/2018/05/04/tech/eyropaiki-epitropi-proteinei-100-dis-eyro-gia-tin-ereyna/

Δίας και Αφροδίτη επηρεάζουν την τροχιά της Γης. Η επίδραση της βαρύτητας του Δία και της Αφροδίτης επιμηκύνει κατά περίπου 5% την τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο κάθε 405.000 χρόνια, κάτι που συμβαίνει εδώ και τουλάχιστον 215 εκατομμύρια χρόνια. Αυτό επηρεάζει περιοδικά το κλίμα και τις μορφές της ζωής στον πλανήτη μας, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη. Στο παρελθόν οι αστροφυσικοί είχαν θεωρητικά υποθέσει ότι μπορεί να υπάρχει ένας τέτοιος κύκλος, αλλά είναι η πρώτη φορά που βρίσκονται ενδείξεις στη Γη ότι όντως κάτι τέτοιο συμβαίνει ήδη πριν από την εμφάνιση των δεινοσαύρων. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ειδικό στον παλαιομαγνητισμό καθηγητή Ντένις Κεντ του Τμήματος Γεωεπιστημών και Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ράτγκερς του Νιού Τζέρσι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), μελέτησαν σε βάθος χρόνου τις ανατροπές του γήινου μαγνητικού πεδίου, δηλαδή την αντιμετάθεση του βόρειου και του νότιου μαγνητικού πόλου. Τα ευρήματα έδειξαν ότι ο κύκλος των 405.000 ετών είναι το πιο συστηματικό αστρονομικό μοτίβο που συνδέεται με την περιφορά της Γης γύρω από τον Ήλιο. Η συνδυασμένη βαρυτική επίδραση του Δία (του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος) και της Αφροδίτης (του κοντινότερου πλανήτη στη Γη) επιμηκύνει ελαφρώς την τροχιά του πλανήτη μας κάθε 405.000 χρόνια από σχεδόν κυκλική σε περίπου 5% ελλειπτική. Αυτό επηρεάζει το γήινο κλίμα, άρα και τη ζωή πάνω στη Γη, καθώς τα καλοκαίρια γίνονται πιο ζεστά και οι χειμώνες πιο κρύοι, ενώ εντείνονται αντίστοιχα οι περίοδοι ξηρασίας και υγρασίας. Το αντίθετο συμβαίνει, όταν η τροχιά της Γης παίρνει το σχεδόν κυκλικό σχήμα της. «Είναι ένα εντυπωσιακό εύρημα, επειδή αυτός ο μακρός κύκλος έχει πλέον επιβεβαιωθεί ότι συμβαίνει εδώ και τουλάχιστον 215 εκατομμύρια χρόνια. Οι επιστήμονες μπορούν πια να συσχετίσουν με μεγάλη ακρίβεια τις αλλαγές στο κλίμα, στο περιβάλλον, στους δεινόσαυρους, στα θηλαστικά και στα απολιθώματα σε όλο τον κόσμο, με αυτόν τον κύκλο των 405.000 ετών» δήλωσε ο Κεντ. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι αλλαγές στο κλίμα της Γης σχετίζονται άμεσα με τον τρόπο που ο πλανήτης μας κινείται πέριξ του άστρου μας. Και οι παραμικρές μεταβολές στο φως του Ήλιου που φθάνει στη Γη, ως συνέπεια των μεταβολών της τροχιάς της Γης, οδηγούν σε σημαντικές κλιματικές και οικολογικές-βιολογικές μεταβολές. Αυτή την περίοδο του τρέχοντος κύκλου των 405.000 ετών, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η Γη βρίσκεται στο σχεδόν κυκλικό σημείο της τροχιάς της γύρω από τον Ήλιο. Από την άλλη, εκτός από αυτό τον μακρό κύκλο, υπάρχουν τρεις άλλες περιοδικότητες στην κίνηση του πλανήτη μας, που επηρεάζουν το γήινο κλίμα, οι λεγόμενοι «κύκλοι Μιλάνκοβιτς», από το όνομα του σέρβου μαθηματικού που τους πρότεινε στη δεκαετία του 1920. Οι κύκλοι αυτοί, που έχουν διάρκειες κατά προσέγγιση 100.000, 41.000 και 21.000 ετών, εξαρτώνται από άλλους παράγοντες, όπως η μεταβολή στην κλίση του άξονα της Γης. http://www.in.gr/2018/05/08/tech/dias-kai-afroditi-epireazoun-tin-troxia-tis-gis/

Η διαστημική αποστολή Cassini-Huygens … στον Κρόνο και Τιτάνα (1997-2017) Η ομιλία του Ακαδημαϊκού Σταμάτη Κριμιζή στο 17ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών στη Θεσσαλονίκη:

Νέος εξωπλανήτης ανακαλύφθηκε με ατμόσφαιρα χωρίς νέφη! Μια πολύ σημαντική ανακάλυψη πραγματοποίησαν Ευρωπαίοι και Αμερικανοί επιστήμονες, εντοπίζοντας για πρώτη φορά έναν εξωπλανήτη, του οποίου η ατμόσφαιρα δεν περιέχει καθόλου νέφη. Πρόκειται για τον WASP-96b, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση 980 ετών φωτός από τη Γη. Είναι ένας καυτός αέριος γίγαντας, παρόμοιος με τον Κρόνο σε μάζα και 20% μεγαλύτερος από τον Δία. Κινείται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο σαν τον Ήλιο μας στον νότιο αστερισμό του Φοίνικα. Η μελέτη της ατμόσφαιράς του έγινε με το διαμέτρου 8,2 μέτρων Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Νικολάι Νικόλοφ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Έξετερ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature». «Ο WASP-96b είναι ο μόνος εξωπλανήτης, μέχρι σήμερα, που φαίνεται να μην έχει καθόλου νέφη», δήλωσε ο κ. Νικόλοφ. Νέφη έχουν ανιχνευθεί σε αρκετούς από τους πιο καυτούς αλλά και τους πιο ψυχρούς πλανήτες του ηλιακού συστήματός και και σε εξωπλανήτες πέρα από αυτό. Προς το παρόν, είναι δύσκολο για τους επιστήμονες να προβλέψουν πού θα βρούν τα πιο πυκνά νέφη. Όταν η ατμόσφαιρα ενός πλανήτη είναι καθαρή από νέφη, τότε το κυριότερο χαρακτηριστικό στη φασματική ανάλυσή του είναι η έντονη παρουσία νατρίου, κάτι που είναι πολύ αισθητό στον WASP-96b. Το νάτριο είναι το έβδομο συχνότερο χημικό στοιχείο στο σύμπαν. http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/684922_neos-exoplanitis-anakalyfthike-me-atmosfaira-horis-nefi-apo-eyropaioys-kai

Άστρα δραπέτες από άλλους γαλαξίες μπήκαν μέσα στον δικό μας. Τα δυαδικά συστήματα αποτελούνται από δύο άστρα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από το άλλο. Εχει διαπιστωθεί πώς όταν ένα δυαδικό σύστημα βρίσκεται κοντά σε μια μελανή οπή και το ένα άστρο του συστήματος πέσει στα βαρυτικά δίχτυα της μαύρης τρύπας τότε αυτό το άστρο μετατρέπεται σε ένα είδος κοσμικής σφεντόνας η οποία εκτοξεύει το άλλο άστρο από την θέση του και το υποχρεώνει να ταξιδεύει αέναα στην συνέχεια μέσα στο Σύμπαν με υψηλές ταχύτητες. Το ίδιο συμβαίνει σύμφωνα με τους ειδικούς και σε κάποιες περιπτώσεις που το ένα από τα δύο άστρα ενός δυαδικού συστήματος αυτοκαταστραφεί με μια έκρηξη σουπερνόβα. Ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Leiden στην Ολλανδία μελετώντας δεδομένα της ευρωπαϊκής αποστολής χαρτογράφησης των άστρων του γαλαξία μας Gaia ανακοίνωσε ότι εντόπισε περίπου 30 άστρα που έχουν δραπετεύσει από τους γαλαξίες τους και έχουν φτάσει στον δικό μας. Τα περισσότερα από αυτά τα άστρα κινούνται στις παρυφές του γαλαξία μας αλλά δύο έχουν εισέλθει σε αυτόν και τον διασχίζουν με ταχύτητες που υπολογίζεται ότι αγγίζουν τα 2,5 εκ. χλμ/ώρα. Οπως είναι ευνόητο η ανακάλυψη θα φωτίσει άγνωστες πτυχές της λειτουργίας και συμπεριφοράς των άστρων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το φαινόμενο αυτό έχει εντοπισθεί και στον δικό μας γαλαξία. Περίπου 40 άστρα που βρίσκονταν κοντά στην μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία έχουν μετατραπεί σε δραπέτες. Τα άστρα αυτά έχουν φύγει την περιοχή στην οποία βρίσκονταν διασχίζοντας με ταχύτητα τον γαλαξία τον οποίο πιθανότατα θα εγκαταλείψουν κάποια στιγμή. http://www.in.gr/2018/05/07/tech/astra-drapetes-apo-allous-galaksies-mpikan-mesa-ston-diko-mas/

ΟΠΑ: Η τεχνητή νοημοσύνη στην υπηρεσία γλωσσολογικών πόρων για την Ελληνική. Μία πρωτοπόρα προσπάθεια για τη δημιουργία καινοτόμων γλωσσολογικών πόρων για την Ελληνική προωθούν το ΟΠΑ και η Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος. Η Ελληνική γλώσσα διαδίδεται στην εποχή του Ιντερνέτ και των ψηφιακών μέσων κατά κύριο λόγο μέσω online υπηρεσιών και ιστοσελίδων του Παγκόσμιου Ιστού (ΠΙ) ο οποίος είναι η κύρια πηγή αναζήτησης πληροφορίας και γνώσης. Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Τεχνητή Νοημοσύνη έχουν παράξει τα τελευταία χρόνια πρωτοφανούς εκφραστικότητας διανυσματικές παραστάσεις λέξεων (word embeddings) και έχουν καθιερωθεί ως αναπόσπαστο μέρος των πόρων και μοντέλων για Επεξεργασία Φυσικής Γλώσσας. Όπως επισημαίνεται στη σχετική ανακοίνωση, είναι χαρακτηριστική η έλλειψη τέτοιων γλωσσολογικών πόρων για την Ελληνική γλώσσα που να στηρίζεται σε μεγάλες ποσότητες κειμένου. Υπό τις συνθήκες αυτές η ερευνητική ομάδα «Εξόρυξης Γνώσης από Βάσεις Δεδομένων και τον Παγκόσμιο Ιστό» του Τμήματος Πληροφορικής του ΟΠΑ, υπό την επιστημονική επίβλεψη και καθοδήγηση του Δρ. Μιχάλη Βαζιργιάννη (Καθηγητής στο ΟΠΑ και την Ecole Polytechnique στη Γαλλία) έχει επιτύχει ένα σημαντικό επίτευγμα στο χώρο αυτό: την παραγωγή του πληρέστερου ως τώρα συνόλου γλωσσολογικών πόρων για την Ελληνική γλώσσα που παράχθηκε με τεχνικές Τεχνητής Νοημοσύνης από την μεγαλύτερη συλλογή κειμένων που υπήρξε ποτέ στην Ελληνική. Συγκεκριμένα το έργο 1.Αρχικά συνέλεξε το προσβάσιμο περιεχόμενο του Ελληνικού ΠΙ, περίπου 170 εκατομμύρια ιστοσελίδες, συνολικού μεγέθους περίπου 10 τρισεκατομμύρια χαρακτήρες, αξιοποιώντας διαδεδομένες τεχνολογίες και λογισμικά ανοικτού κώδικα. 2.Με τις κατάλληλες τεχνικές μετα-επεξεργασίας, στην αιχμή της επιστήμης, δημιούργησε ένα ενιαίο ασυμπίεστο κείμενο, και από αυτό εξήγαγε τις μοναδικές λέξεις (περίπου 7 εκατομμύρια) που είναι ουσιαστικά το τρέχον και πλήρως ενημερωμένο λεξιλόγιο της Ελληνικής γλώσσας. 3.Ανέπτυξε ένα πακέτο αυτόματης διόρθωσης του λεξιλογίου, που δίνει τη δυνατότητα για την εύρεση και καταχώρηση των νεοφυών λέξεων του υπό δημιουργία λεξικού. 4.Αξιοποίησε σύγχρονες τεχνικές βαθέων νευρωνικών δικτύων για να παράγει διανυσματικές παραστάσεις λέξεων (word embeddings) για την Ελληνική γλώσσα - δίνοντας τη δυνατότητα για πολύπλοκες γλωσσολογικές αναζητήσεις (αναλογίες, ομοιότητες, κλπ). Το σύνολο των παραπάνω πόρων θα είναι διαθέσιμο σαν ανοιχτό λογισμικό και δεδομένα για χρήση από την ερευνητική, ακαδημαϊκή και βιομηχανική κοινότητα της χώρας αλλά και διεθνώς. Δείγμα των γλωσσολογικών αυτών πόρων είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα: http://archive.aueb.gr:7000/ Η προσπάθεια αυτή χρηματοδοτήθηκε μερικά από το Ίδρυμα Νιάρχου για λογαριασμό της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος. http://www.naftemporiki.gr/story/1347787/protopora-prospatheia-glossologikon-poron-gia-tin-elliniki

Το CPC. ISS-56/57 περασε τις εξετάσεις για χειροκίνητη ελεγχόμενη κάθοδο. Οι συμμετέχοντες από τα κύρια και εφεδρικα πληρώματα της 56/57- αποστολή μακράς διάρκειας στον ISS -ο Σεργκέι Prokopiev ο Αλέξανδρος Gerst ο Oleg Kononenko και ο David Saint-Jacques, αντίστοιχα - έχουν περάσει εκπαίδευση εξετάσεις για χειροκίνητη κάθοδο στον TC-7 προσομοιωτή, που βρίσκεται στη βάση της φυγοκέντρησης TSF- 7. Ο προσομοιωτής προσομοιώνει την κυκλοφοριακή συμφόρηση που κοσμοναύτες και αστροναύτες εχουν την εμπειρία κατά την επιστροφή στη γη σε μια συσκευή καθόδου (ΑΕ) όταν εισέρχεται στην ατμόσφαιρα. «Σε περίπτωση άρνησης της αυτοματοποίησης κατά την κάθοδο προς τον κυβερνήτη του πλοίου όσο το δυνατόν το έργο θα τεθεί στο όχημα προσεδάφισης στο σημείο του σχεδιασμού της επιβίβασης και της εμπειρίας με την ελάχιστη υπερφόρτωση» ειπε για να τεκμηριώσει τη σημασία και την πολυπλοκότητα της εξέτασης RUS ο Oleg Kononenko, ο διοικητής της δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας του πληρώματος του ISS-56/57. Εισιτήριο για κάθε μέλος του πληρώματος αποτελείται από 4 λειτουργίες που ελέγχονται με το χέρι στην κατάβαση με διαφορετικές αρχικές συνθήκες, που ο εξεταζόμενος βρίσκεται ήδη στη διαδικασία της εκπαίδευσης. Κατά την εξέταση, ο χειριστής, χρησιμοποιώντας το κουμπί ελέγχου δίνει στην κάθοδο τις ενέργειες ελέγχου σχετικά με την διαστημοσυσκευή, ελέγχοντας έτσι τη συμφόρηση και το εύρος του σημείου εκφόρτωσης - τα κριτήρια βάσει των οποίων θα αξιολογήσει ο αστροναύτης τις ενέργειες κατά τη διάρκεια της κατάρτισης. Οι διοικητές και οι μηχανικοί πτήσης και των δύο πληρωμάτων ολοκλήρωσαν με επιτυχία τις εργασίες που αντιμετώπισαν και πέρασαν την εξέταση "τέλεια". https://www.roscosmos.ru/print/25025/ Πετυχημένες δοκιμές διαστημικού πυρηνικού αντιδραστήρα. H NASA ανακοίνωσε ότι ολοκληρώθηκαν με επιτυχία δοκιμές σε πυρηνικό αντιδραστήρα που προορίζεται για χρήση σε διαστημικές εφαρμογές και πιο συγκεκριμένα στον πολύ κρίσιμο τομέα της παραγωγής ενέργειας σε κόσμους (πλανήτες, δορυφόρους) μακριά από την Γη. Μάλιστα η NASA αναφέρει ότι τα αποτελέσματα των δοκιμών ήταν πολύ καλύτερα από όσα ανέμεναν και αυτό προκαλεί βάσιμη αισιοδοξία ότι ένας τέτοιος αντιδραστήρας θα διευκολύνει σημαντικά την προσπάθεια του ανθρώπου να κατοικήσει την Σελήνη και τον Αρη. Οπως αναφέρουν οι κατασκευαστές του ο συγκεκριμένος αντιδραστήρας είναι απόλυτα ασφαλής και δεν εκπέμπει ραδιενέργεια όταν δεν είναι ενεργοποιημένος ενώ όταν ενεργοποιείται τα επίπεδα ραδιενέργειας είναι σχετικά χαμηλά. «Όταν πάμε ξανά στην Σελήνη και όταν καταφέρουμε να φτάσουμε στον Αρη το πιθανότερο είναι ότι για να υπάρξουν σταθερές και βιώσιμες εγκαταστάσεις διαμονής θα χρειαστούμε μεγάλες πηγές ενέργειας οι οποίες δεν θα μπορούν να είναι ηλιακές» αναφέρει ο Τζέημς Ρόιτερ, επικεφαλής της Διεύθυνσης Διαστημικής Τεχνολογίας της NASA. Οι τεχνικοί της NASA αναφέρουν ότι ένας τέτοιος αντιδραστήρας θα παρέχει ενέργεια για εκατοντάδες χρόνια και όταν πλέον θα τεθεί εκτός λειτουργίας δεν θα περιέχει ραδιενεργά κατάλοιπα και άρα αν δεν υπάρχει τρόπος να καταστραφεί δεν θα μολύνει το περιβάλλον στο οποίο θα βρίσκεται. http://www.in.gr/2018/05/03/tech/petyximenes-dokimes-diastimikou-pyrinikou-antidrastira/

H «δύση» της Σελήνης όπως φαίνεται από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο Ρώσος κοσμοναύτης Oleg Artemyev τράβηξε ένα μοναδικό βίντεο από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στο οποίο φαίνεται η Σελήνη να «χάνεται». Το φαινόμενο αυτό μπορεί να το παρατηρήσει μόνο κάποιος που βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό: #Луна заходит за горизонт… Попробовал первый раз видео снять. So I tried to make video of #moonset for the first time. https://mobile.twitter.com/hashtag/moonset?src=hash&ref_src=twsrc%5Etfw pic.twitter.com/LrJY6N4Dag https://mobile.twitter.com/OlegMKS/status/992393427986931713/video/1 — Oleg Artemyev (@OlegMKS) May 4, 2018

Εκτοξεύτηκε ο ρομποτικός σεισμολόγος InSight. Το πρώτο εξειδικευμένο ρομποτικό εργαστήριο σεισμολογικών ερευνών, με την ονομασία InSight, στέλνει η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) στον Άρη, με στόχο να μελετήσει το εσωτερικό του πλανήτη σε μεγάλο βάθος με τη βοήθεια των σεισμικών κυμάτων. Η αποστολή InSight (Interior Exploration using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport) εκτοξεύτηκε με ένα πύραυλο «Άτλας 5» ύψους 57 μέτρων της United Launch Alliance (ULA) σήμερα στις 14:00 ώρα Ελλάδας από την αεροπορική βάση Βάντενμπεργκ της Καλιφόρνια. Αυτή ήταν η πρώτη διαπλανητική αποστολή στην αμερικανική ιστορία που ξεκίνησε από τη δυτική και όχι από την ανατολική ακτή των ΗΠΑ, σπάζοντας έτσι το μονοπώλιο της Φλόριντα στις διαστημικές εκτοξεύσεις. Επιπλέον, αυτή είναι η πρώτη φορά, μετά τις αποστολές «Απόλλων» στη Σελήνη, που η NASA θα τοποθετήσει ένα σεισμογράφο σε άλλο πλανήτη. Το InSight δεν είναι ένα κινούμενο ρόβερ, αλλά ένα στατικό αυτόματο επιστημονικό εργαστήριο. Ύστερα από ένα ταξίδι 485 εκατομμυρίων χιλιομέτρων και την προσεδάφισή του στην περιοχή Elysium Planitia του βορείου ημισφαιρίου (η οποία προβλέπεται να συμβεί στις 26 Νοεμβρίου 2018), για πρώτη φορά θα ‘δει’ με τα όργανά του βαθιά κάτω από την αρειανή επιφάνεια, προκειμένου να μελετήσει το υπέδαφος του «κόκκινου» πλανήτη, μεταξύ άλλων ανιχνεύοντας τους σεισμούς του Άρη. http://www.in.gr/2018/05/05/tech/ektokseytike-o-rompotikos-seismologos-insight/

Η επιστήμη του σήμερα είναι η λύση του αύριο. Όσα σήµερα µελετώνται και παρουσιάζονται ως εξελίξεις, στο µέλλον θα αποτελούν κοινό τόπο και απαντήσεις σε µεγάλα ερωτήµατα. Tο όνοµα του ακαδηµαϊκού Σταµάτη Κριµιζή είναι άρρηκτα συνδεδεµένο µε τα πιο σηµαντικά διαστηµικά προγράµµατα της NASA αφού επί πέντε σχεδόν δεκαετίες, ως διευθυντής του Εργαστηρίου Εφαρµοσµένης Φυσικής στο Πανεπιστήµιο Johns Hopkins, διηύθυνε τις δραστηριότητες 600 επιστηµόνων, µηχανικών και υποστηρικτικού προσωπικού για τον σχεδιασµό, την κατασκευή, τις δοκιµές, την εκτόξευση και την παρακολούθηση 63 διαστηµικών αποστολών και 175 επιστηµονικών οργάνων που έκαναν µετρήσεις διαπλανητικών αποστολών της NASA. Πρόκειται για τον µοναδικό επιστήµονα στον κόσµο που επισκέφθηκε όλους τους πλανήτες του ηλιακού µας συστήµατος. Γι’ αυτό δεν είναι καθόλου παράξενο που επελέγη ως ο πρώτος πρόεδρος του νεοσύστατου Ελληνικού Διαστηµικού Οργανισµού (σ.σ. ωστόσο ο κ. Κριμιζής έχει υποβάλλει παραίτηση από τη θέση), µε απόφαση να καταστήσει την υπηρεσία αυτή πρότυπο οργανισµού, που θα βασίζεται στις αρχές της «αξιοκρατίας, της διαφάνειας, της αξιολόγησης, της αποτελεσµατικότητας και του ήθους». Εκτός, όµως, των επιστηµονικών του δραστηριοτήτων, σηµαντική είναι επίσης και η προσπάθεια του κ. Κριµιζή να διαδώσει στο ευρύτερο κοινό της χώρας µας την ανάγκη κατανόησης των τρόπων µε τους οποίους η σύγχρονη επιστήµη εξερευνά τη φύση. Κι αυτό γιατί στην εποχή µας, που οι πολίτες αντιµετωπίζουν κρίσιµες επιλογές σε θέµατα που έχουν επιστηµονική και τεχνολογική βάση, είναι απαραίτητο η επιστηµονική µεθοδολογία να γίνει κατανοητή ευρύτερα. Η εξάρτηση, άλλωστε, της ανθρωπότητας από την υπεύθυνη χρήση της επιστήµης και της τεχνολογίας αυξάνεται καθηµερινά, ενώ η ανάγκη για µια πλατύτερη διάχυση της γνώσης θα αυξηθεί ακόµη περισσότερο στο άµεσο µέλλον. Ως άτοµα και ως συνειδητοποιηµένοι πολίτες είναι απαραίτητο να εξοικειωθούµε µε την επιστήµη και την τεχνολογία και τις συνέπειές τους στην καθηµερινή µας ζωή. Άλλωστε, από την εποχή που ανακαλύφθηκε η φωτιά και η χρήση εργαλείων, ο άνθρωπος έγινε µάρτυρας µιας συνεχώς αυξανόµενης τεχνολογικής ανάπτυξης. Η µεταµόρφωση της επιστηµονικής γνώσης σε πρακτικά εργαλεία και µεθόδους υπολογίζεται ότι θα τριπλασιαστεί µέσα στα επόµενα δέκα χρόνια και µαζί µ’ αυτά θα επηρεαστεί αναµφίβολα και ο ίδιος ο άνθρωπος. Πάρτε για παράδειγµα τους περίπου 3.000 δορυφόρους που βρίσκονται σήµερα σε τροχιά γύρω από τη Γη. Όλες ανεξαιρέτως οι ανθρώπινες δραστηριότητες στις τηλεπικοινωνίες, στη γεωργία, στην αρχαιολογία, στη µετεωρολογία, στην κλιµατολογία, ακόµα και στην αρχιτεκτονική και στην ιατρική, έχουν ωφεληθεί τα µέγιστα από τη διαστηµική έρευνα και την τεχνολογία, ενώ και όλα όσα δηµιουργήθηκαν για το διαστηµικό πρόγραµµα έχουν πρόσθετες εφαρµογές στην καθηµερινή µας ζωή. Ήδη καθένας από εµάς χρησιµοποιεί καθηµερινά 50-60 διαφορετικά αντικείµενα που δηµιουργήθηκαν χάρη στις διαστηµικές µας δραστηριότητες. Κι όµως, οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω µας δεν διαθέτουν την απαιτούµενη βάση για µια ευρύτερη κατανόηση των αλλαγών αυτών, αφού ο τρόπος της εκπαίδευσής τους είναι συνήθως πολύ αόριστος για να τους επιτρέψει να τις παρακολουθήσουν, µε αποτέλεσµα πολλοί απ’ αυτούς να παραιτούνται από οποιαδήποτε περαιτέρω προσπάθεια κατανόησης, αφού θεωρούν ότι πολλά πράγµατα στον κόσµο είναι πλέον πάνω και πέρα από τις ικανότητές τους. Είναι φανερό ότι µια τέτοια κατάσταση δεν βοηθά στη δηµιουργία ενός πολίτη µε αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασµό, ούτε και στη δηµιουργική και υπεύθυνη συµπεριφορά του στο πλαίσιο µιας δηµοκρατικής κοινωνίας. Και να σκεφτεί κανείς ότι στο άµεσο µέλλον θα αντιµετωπίσουµε εκρηκτική αύξηση του αριθµού των νέων γνώσεων, γεγονός που συνεπάγεται και ανάλογη αύξηση της επίδρασής τους στην καθηµερινή µας ζωή. Σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, λοιπόν, θεωρώ ότι κάθε επιστήµονας έχει την υποχρέωση να µεταδώσει αυτά που ξέρει στο ευρύ κοινό, µε απλό και κατανοητό τρόπο και σε καθηµερινή βάση, αφού, έτσι κι αλλιώς, τα περισσότερα άτοµα κάθε ηλικίας γοητεύονται από τη φύση και θα ήθελαν πράγµατι να την κατανοήσουν καλύτερα. Είναι, άλλωστε, στη φύση του ανθρώπου να θέλει να µάθει ή, όπως έγραφε ο Αριστοτέλης, «Φύσει του ειδέναι ορέγεται ο άνθρωπος». Απ’ όλα τα όντα πάνω στη Γη, µόνο εµείς διερωτόµαστε τι κάνει τον Ήλιο να λάµπει, γιατί το ουράνιο τόξο ακολουθεί την καταιγίδα, µε ποιον τρόπο τα πουλιά πετάνε. Μόνο εµείς διερωτόµαστε τι κρύβεται πίσω από τον επόµενο λόφο ή πέρα από την απέραντη θάλασσα. Κι έχουµε πάντα αναρριχηθεί στον λόφο, κι έχουµε πάντα διασχίσει τον ωκεανό. Ίσως κάτι βαθιά χαραγµένο στη γενετική µας δοµή να είναι αυτό που µας ωθεί να µάθουµε τι είµαστε και από πού προήλθαµε. Που µας ωθεί στην περιπέτεια της εξερεύνησης. Είναι αυτό που µας ωθεί να θέτουµε τις ερωτήσεις, που µας κάνει κυνηγούς της γνώσης, πειραµατιστές και εξερευνητές. Γιατί είµαστε προικισµένοι µε την ικανότητα να σκεφτόµαστε, να αισθανόµαστε και να διερωτόµαστε. Είναι η µοίρα µας, και ίσως ο σκοπός µας, να αναπτυσσόµαστε και να προοδεύουµε καθώς επιδιώκουµε να µάθουµε και να δώσουµε έννοια και σηµασία στο Σύµπαν στο οποίο ανήκουµε, σε µια ατέρµονη ίσως προσπάθεια ερευνών. Αυτό το συναίσθηµα της περιέργειας και της τάσης για εξερεύνηση είναι στην πραγµατικότητα και η βάση της επιστήµης. Κι όµως, πολλοί από εµάς, απασχοληµένοι από τις δραστηριότητες της καθηµερινότητάς µας, δεν είµαστε σε θέση να προβλέψουµε το µέλλον των σύγχρονων ανακαλύψεων. Αυτό, άλλωστε, συνέβαινε ανέκαθεν. Γι’ αυτό θεωρώ ότι σ’ ένα µεγάλο ποσοστό η δουλειά των επιστηµόνων θα ‘πρεπε να περιλαµβάνει και την εξοικείωση του κοινού µε την πραγµατική φύση της επιστήµης και τη συνειδητοποίηση ότι αυτά που κάνουν οι «επαγγελµατίες» επιστήµονες δεν είναι παρά µια πιο σύνθετη πλευρά αυτού που κάθε άνθρωπος έχει τη φυσική τάση να κάνει: να διερευνά το άγνωστο. Γι’ αυτό δεν πρέπει να ξεχνάµε ποτέ όσα µας δίδαξε η ιστορία της επιστήµης. Γιατί δεν είµαστε σε θέση να προβλέψουµε τις συνέπειες µιας επιστηµονικής ανακάλυψης, αφού κάθε πρόσθετο κοµµάτι γνώσης, οσοδήποτε περίεργο, άσχετο ή αφηρηµένο κι αν φαίνεται στην αρχή, καταλήγει άµεσα ή έµµεσα, αργά ή γρήγορα, σε κάποια πρακτική εφαρµογή. Αν δεν συνεχίσουµε την ανάπτυξη της επιστήµης και τον εµπλουτισµό των γνώσεών µας, άσχετα µε την άµεση χρησιµότητά τους, γρήγορα θα ταφούµε κάτω από το βάρος των προβληµάτων µας, γιατί η επιστήµη του σήµερα είναι η λύση του αύριο. Στην φωτογραφία η Γη περιβάλλεται από µια γιγαντιαία µαγνητική φούσκα, που ονοµάζεται µαγνητόσφαιρα. Πέντε διαστηµικά σκάφη από την αποστολή Themis χρειάστηκαν περισσότερα από έξι χρόνια για να χαρτογραφήσουν αυτήν την περιοχή και να βελτιωθεί η ικανότητά µας να προβλέπουµε δυναµικά διαστηµικά καιρικά φαινόµενα, τα οποία στη χειρότερη περίπτωση µπορούν να επηρεάσουν τους δορυφόρους στο διάστηµα. (NASA) https://physicsgg.me/2018/05/06/%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%ce%bc%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%bb%cf%8d%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1/

Εκδήλωση προς τιμήν του Δρ. Δημοσθένη Καζάνα. Ο σύλλογος αποφοίτων του 5ου Γυμνασίου-Λυκείου Θεσσαλονίκης και ο σύλλογος αποφοίτων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) σας προσκαλούν στην εκδήλωση προς τιμήν του Δημοσθένη Καζάνα. Ο Δρ. Δημοσθένης Καζάνας, αστροφυσικός της NASA/Goddard, αντεπιστέλλων μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πατέρας της θεωρίας του πληθωριστικού σύμπαντος, η οποία εξηγεί την διαστολή της ύλης μετά την μεγάλη έκρηξη, θα παρουσιάσει την θεωρία του στην αίθουσα τελετών του ΑΠΘ, την Δευτέρα 14 Μαΐου, στις 8:00 μμ. Θα αποδοθεί τιμή στον επιστήμονα από τους δύο συλλόγους, που αντιπροσωπεύουν την εκπαίδευση, που έλαβε στην πόλη μας. Ο Δρ. Δημοσθένης Καζάνας είναι από τα μεγαλύτερα ονόματα επιστημόνων, σε παγκόσμια κλίμακα, καθώς η θεωρία του είναι μία από αυτές, που εξηγούν την δημιουργία του σύμπαντος. Η Ακαδημία Αθηνών τίμησε τον συμμαθητή και συμφοιτητή μας, αναγνωρίζοντας την πατρότητα της θεωρίας του πληθωριστικού σύμπαντος στο πρόσωπό του. Ήλθε η ώρα να τον τιμήσει το σχολείο και το πανεπιστήμιό του. Την εκδήλωση θα πλαισιώσει μουσικά η χορωδία ‘’Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος’’ σε διεύθυνση του συμμαθητή μας Χρυσόστομου Σταμούλη ’82, με επιλεγμένο μουσικό πρόγραμμα. Η είσοδος είναι ελεύθερη. Για το ΔΣ του συλλόγου αποφοίτων του 5ου Γυμνασίου Λυκείου Θεσσαλονίκης, Χατζόπουλος Γιάννης. Για το ΔΣ του συλλόγου αποφοίτων του ΑΠΘ, Σαββίδης Παντελής. https://physicsgg.me/2018/05/05/%ce%b5%ce%ba%ce%b4%ce%ae%ce%bb%cf%89%cf%83%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%ae%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%cf%81-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%ce%b8%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%ce%ba/

Ανιχνεύθηκε αέριο ήλιο στην ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη για πρώτη φορά. Μια διεθνής αστρονομική ομάδα ανίχνευσε για πρώτη φορά το αδρανές αέριο ήλιο στην ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη. Η ατμόσφαιρα σχηματίζει ένα είδος ουράς σαν κομήτη και μέσα σε αυτήν εντοπίστηκαν άφθονα άτομα του χημικού στοιχείου ηλίου. Η ανίχνευση – που ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη μελέτη των εξωπλανητικών ατμοσφαιρών – έγινε με τη βοήθεια του αμερικανικού διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ» στον εξωπλανήτη WASP-107b σε απόσταση 200 ετών φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού της Παρθένου. Ο εξωπλανήτης αυτός είχε ανακαλυφθεί το 2017 και τώρα ανιχνεύθηκαν μεγάλες ποσότητες ηλίου στο ανώτερο τμήμα της ατμόσφαιράς του. Μάλιστα, είναι τόσο ισχυρό το σήμα του ηλίου, που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ανώτερη ατμόσφαιρα του πλανήτη εκτείνεται δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα στο διάστημα. Το ήλιο είναι το δεύτερο πιο κοινό χημικό στοιχείο στο σύμπαν μετά το υδρογόνο. Μεγάλες ποσότητες ηλίου δημιουργήθηκαν κατά την «Μεγάλη Εκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ), ενώ σχεδόν κάθε άστρο αρχίζει τη ζωή του παράγοντας ήλιο στον πυρήνα του μέσω πυρηνικής σύντηξης με υδρογόνο. Από παλιότερα είχε προβλεφθεί θεωρητικά ότι θα είναι ένα από τα συχνότερα ανιχνεύσιμα αέρια γύρω από γιγάντιους εξωπλανήτες. Τώρα ήλθε η στιγμή να γίνει η πρώτη παρατήρησή του, που επιβεβαιώνει τη θεωρητική πρόβλεψη. Οι ερευνητές από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Ελβετία, με επικεφαλής την Τζέσικα Σπέικ του Τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας του βρετανικού Πανεπιστημίου του Έξετερ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature» [Helium in the eroding atmosphere of an exoplanet]. https://www.nature.com/articles/s41586-018-0067-5 Ο εξωπλανήτης WASP-107b έχει περίπου το μέγεθος του Δία, αλλά είναι πολύ λιγότερο πυκνός, έχοντας μόνο το ένα όγδοο της μάζας του τελευταίου. Ακριβώς έχει μικρή μάζα, αδυνατεί να συγκρατήσει την ατμόσφαιρά του, η οποία σταδιακά χάνεται στο διάστημα με τη μορφή ουράς κομήτη. Ο πλανήτης ολοκληρώνει κάθε έξι γήινες μέρες μια περιφορά γύρω από το άστρο του και έχει μια από τις ψυχρότερες ατμόσφαιρες που έχουν ανακαλυφθεί σε εξωπλανήτη μέχρι σήμερα (500 βαθμοί Κελσίου, που όμως είναι πολύ υψηλότερη θερμοκρασία από ό,τι στη Γη). Το ήλιο ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1868 και πήρε το όνομα του Ηλιου. Έκτοτε έχει διαπιστωθεί ότι αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά των πλανητών Δία και Κρόνου στο ηλιακό σύστημά μας. https://physicsgg.me/2018/05/03/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%8d%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%b1%ce%ad%cf%81%ce%b9%ce%bf-%ce%ae%ce%bb%ce%b9%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%84%ce%bc%cf%8c%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b9/

Baikonur. Στις 5 Μαΐου 1955 τοποθετήθηκε το πρώτο (ξύλινο) κτίριο μιας οικιστικής πόλης στην στροφή της Συρ Δαρίας, κοντά στον δρόμο Τούρ-Τάμ. Ο κύριος σκοπός του είναι να παρέχει την υποδομή για την "Επιστημονική και Έρευνητικη Δοκιμαστική Περιοχή Αρ. 5" (NIIP-5). Το μερος προοριζόταν για τη δοκιμή τεχνολογίας πυραύλων, ικανό τόσο για την παροχή πυρηνικών φορτίων σε τεράστιες αποστάσεις όσο και για εξερεύνηση του εξωτερικού χώρου. Είναι ενδιαφέρον ότι, για να εξασφαλιστεί η μυστικότητα της εγκατάστασης, άρχισε εκ των προτέρων η κατασκευή ενός «φανταστικού» κοσμοδρόμιου. Στις βόρειες όχθες της κορυφογραμμής Alatau στο Καζακστάν υπάρχει ένα χωριό που ονομάζεται Boikonur ή, στα ρωσικά, το Baikonur. Στις αρχές της δεκαετίας του '50 έφεραν ξύλο και έχτισαν ένα mock-up από αυτές τις συσκευές εκτόξευσης (όπως ήταν κατά τη διάρκεια του πολέμου, όταν για να εκτρέψουν τα εχθρικά αεροσκάφη χτίστηκαν ψευτικα αεροδρόμια με κόντρα πλακέ και αεροσκάφη εικονικα). Δεν υπήρχαν όμως δρόμοι, ούτε πηγές νερού και ηλεκτρικής ενέργειας. Το πολύγωνο και η πόλη έλαβαν το ανεπίσημο όνομα "Dawn" (αργότερα - Leninsky και Leninsk). Το 1955 μια κοινή απόφαση του Υπουργείου Συγκοινωνιών και του Υπουργείου Άμυνας της ΕΣΣΔ ιδρύθηκε υπό όρους μια ταχυδρομική διεύθυνση για τις στρατιωτικές μονάδες της χωματερής - «Μόσχα-400 / h ...». Κατά το δεύτερο εξάμηνο του 1955 συνέχισε την κατασκευή των ξύλινων διοικητικών και οικιστικων κτίριων (κυρίως στρατώνες) στους δρόμους Quay και Pioneer, στη συνέχεια, για την περιοχή αυτή (νότιο τμήμα της πόλης) πήρε το όνομα «Ξύλινη Πόλη». Το καλοκαίρι του 1956 στρατώνες με τούβλα και η πανεπιστημιούπολη που η κατασκευή άρχισε το πρώτο τρίμηνο, η οποία ονομαζόταν «Η δέκατη παιδική χαρά» (τώρα st. Gagarin). Αργότερα, ο όρος αυτός στην ομιλία αποκαλείται συχνά ολόκληρη η πόλη. «Κιζίλ-Orda-50» (αργότερα ο ίδιος είχε αντικατασταθεί από «Τασκένδη-90», η οποία ήταν σε ισχύ μέχρι το τέλος του 1960) - Στο τέλος του 1956 μια νέα διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου έχει οριστεί για το στρατιωτικό πολύγωνο. Στις αρχές του 1957, ο αριθμός των εργαζομένων στον χώρο υγειονομικής ταφής υπερέβαινε τα 4.000 άτομα. Αρχικά το σχέδιο προέβλεπε ότι η πόλη βρίσκοταν και στις δύο όχθες του ποταμού, αλλά οι ισχυρες πλημμύρες της άνοιξης εκαναν μετά από μερικά χρόνια να εγκαταλείψουν αυτή την ιδέα, δεδομένου μάλιστα ότι η κατασκευή της γέφυρας κατά μήκος του ποταμού θα απαιτήσει σημαντική οικονομική επιβαρυνση. Η κατασκευή που ξεδιπλώθηκε στη δεξιά όχθη του ποταμού, για να προστατεύσει από τα νερά των πλημμυρών το νότιο τμήμα του χωριού χτίστηκε ένα ειδικό φράγμα δύο μέτρων. Στις 29η Ιανουαρίου 1958 απόφαση του Προεδρείου του Ανωτάτου Σοβιέτ του Καζακστάν SSR, το χωριό στη θέση 10, το οποίος δεν είχε όνομα, και ανεπίσημα ονομάζοταν «Αυγή», τιμήθηκε με τον τίτλο του Λένιν. Σύμφωνα με το έργο, ο οικισμός σχεδιάστηκε για μόνιμη κατοικία περίπου 5.000 κατοίκων. Ωστόσο, λόγω της εντατικής επέκτασης το έργο στην πιλοτική περιοχή, στο τέλος του 1959 στο χωριό του Λένιν ζούσαν 8.000 άτομα μέχρι το τέλος του 1960 - πάνω από 10.000 άτομα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 - αρχές του 1960 διεξήχθη μαζική εγκατάσταση τριώροφων κτίριων- κτίριο τούβλο ( «σταλινικές» τύπου με ψηλά ταβάνια) που βρίσκεται μέσα στους δρόμους Ostasheva - Λόγοι - εμπρός - Λένιν Νόσοβα - Λόγοι - Shubnikova - River? Κατασκευάστηκαν τετραώροφα κτίρια - η έδρα του χώρου δοκιμών και ένα πολυκατάστημα - στην πλατεία Λένιν. Έτσι, η πόλη έλαβε το επίσημο όνομα της «Λένιν» και ήδη πολύ αργότερα, στο τέλος της δεκαετίας του '90 του δόθηκε το σημερινό της όνομα - Μπαϊκονούρ (και ως εκ τούτου στο χάρτη του Καζακστάν ήρθε δεύτερη ομώνυμου χωριού). Και στο 5ο NIIP δόθηκε το ανοιχτό όνομα "Cosmodrome Baikonur" (για δημοσιεύσεις στον Τύπο κ.λπ.). https://www.roscosmos.ru/25010/

Φωτογραφία από τον Άρη δείχνει κεφάλι πολεμιστή σκαλισμένο σε πέτρα. Υπάρχει ζωή στον Άρη; Ή μήπως υπήρχε κάποτε; Οι αστρονόμοι είναι μάλλον σκεπτικοί σχετικά με αυτό, καθώς δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν σαφείς ενδείξεις μέχρι στιγμής. Αλλά για τους θεωρητικούς της συνωμοσιολογίας το θέμα φαίνεται να έχει ξεκαθαριστεί πολύ καιρό. Ένα βίντεο που πρόσφατα κυκλοφόρησε στο Youtube δείχνει ένα θεαματικό εύρημα από τον Κόκκινο πλανήτη: το κεφάλι ενός αγάλματος στην άμμο, γράφει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. «Μπορείτε να δείτε πολύ καθαρά: το πηγούνι, το στόμα, τη μύτη, τα μάτια, τα αυτιά», Θα μπορούσε να είναι ένας πολεμιστής που φοράει κράνος. Η πέτρα αυτή, που έχει διάσταση μόνο μερικά εκατοστά, βρίσκεται σε μια φωτογραφία που έστειλε το διαστημικό όχημα «Curiosity» της NASA το οποίο προσεδαφίστηκε στον Άρη τον Αύγουστο του 2012. Είναι εξαιρετικά απίθανο η πέτρα αυτή να είναι πραγματικά ένα γλυπτό. Μάλλον, η μορφή είναι πιθανό να είναι το τυχαίο αποτέλεσμα της φυσικής διάβρωσης. Όμως, δεν είναι το πρώτο περίεργο αντικείμενο στον Κόκκινο Πλανήτη που έχει αποτυπωθεί σε φωτογραφίες. Το διαστημόπλοιο «Viking» είχε στείλει πριν από δεκαετίες εικόνες από το «άγαλμα μιας γυναίκας» που – επίσης – εντοπίστηκε στον Άρη… http://www.in.gr/2018/04/30/tech/fotografia-apo-ton-ari-deixnei-kefali-polemisti-skalismeno-se-petra/

Διάκριση για δύο Έλληνες επιστήμονες στις ΗΠΑ για το έργο τους. Δύο διακεκριμένοι Έλληνες επιστήμονες της διασποράς, ο καθηγητής της Επιστήμης των Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης Μιχάλης Γιαννακάκης και η καθηγήτρια Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Νορθγουέστερν του Ιλινόις Βίκυ Καλογερά εξελέγησαν νέα μέλη της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σε αναγνώριση του σημαντικού επιστημονικού έργου τους. Η αμερικανική Ακαδημία εξέλεξε, επίσης, άλλους δύο Έλληνες ως ξένους εταίρους της. Πρόκειται για τον Παναγιώτη Καρκάνα, διευθυντή του Εργαστηρίου Αρχαιολογικών Επιστημών της Αμερικανικής Σχολής Κλασσικών Σπουδών στην Αθήνα, και τον Αναστάσιο Ξεπαπαδέα, καθηγητή της οικονομικής θεωρίας και πολιτικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ ιδρύθηκε από τον Αβραάμ Λίνκολν το 1863 και, μαζί με την Εθνική Ακαδημία Μηχανικής και την Εθνική Ακαδημία Ιατρικής, συμβουλεύει την αμερικανική κυβέρνηση και άλλους οργανισμούς των ΗΠΑ πάνω σε επιστημονικά, τεχνολογικά και ιατρικά θέματα. Ο Μ. Γιαννακάκης είναι απόφοιτος της Βαρβακείου Σχολής Αθηνών, της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ (1975) και του Πανεπιστημίου Πρίνστον από όπου πήρε το διδακτορικό του (1979). Εργάσθηκε στα εργαστήρια ερευνών Bell Labs μεταξύ 1978 - 2001, υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ (2002 - 03) και από το 2004 διδάσκει στο Τμήμα Επιστήμης των Υπολογιστών του Κολούμπια. Η έρευνά του εστιάζεται στη σχεδίαση και ανάλυση αλγορίθμων, στη θεωρία της πολυπλοκότητας, στη θεωρία των παιγνίων, στις βάσεις δεδομένων κ.α. Είναι επίσης μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Μηχανικής των ΗΠΑ από το 2011 και της Academia Europaea από το 2013, καθώς και κάτοχος του Βραβείου Knuth (2005). Η Β.Καλογερά είναι απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1992) και του Πανεπιστημίου του Ιλινόις από όπου πήρε το διδακτορικό της στην αστρονομία (1997). Έπειτα από μεταδιδακτορική έρευνα στο Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ - Σμιθσόνιαν, διδάσκει από το 2001 στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Northwestern. Είναι η επικεφαλής αστροφυσικός στην επιστημονική κοινοπραξία LIGO που ανακάλυψε τα βαρυτικά κύματα, στα οποία και συνεχίζει να εστιάζει την έρευνά της, σε συνδυασμό με το σχηματισμό ζευγών μαύρων οπών στο διάστημα. Δήλωση της Β. Καλογερά στο ΑΠΕ - ΜΠΕ Η Β.Καλογερά δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων σχετικά με τη βράβευσή της: «Νιώθω βαθιά τιμή, καθώς αυτή είναι μια διάκριση πέρα από κάθε προσδοκία. Χρειάστηκα πραγματικά κάποιο χρόνο για να συνειδητοποιήσω την πραγματικότητα. Δέχθηκα το πρώτο τηλεφώνημα για την εκλογή μου στην Ακαδημία, ενώ ήμουν στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον για συσκέψεις με συναδέλφους, περίπου μια ώρα προτού δώσω μια ομιλία. Ήταν μια μέρα...πανικού. Τόσα χρόνια δουλειάς με τους φοιτητές μου και τους μεταδιδακτορικούς μου συνεργάτες οδήγησαν σε αυτό, που αποτελεί μια αναγνώριση για τη συλλογική μας δουλειά». Σχετικά με τους μελλοντικούς στόχους της έρευνάς της, η κα Καλογερά ανέφερε: «Βρισκόμαστε στην αυγή της αστρονομίας βαρυτικών κυμάτων, μόλις στο ξεκίνημα...Η εξερεύνηση του σύμπαντος μέσα από αυτό το νέο παράθυρο θα αλλάξει τον τρόπο που κατανοούμε πώς πεθαίνουν τα άστρα, πώς γεννιούνται οι μαύρες τρύπες και τα άστρα νετρονίων σε ζεύγη και πώς τελειώνουν τις ζωές τους σε σπιράλ θανάτου. Αυτός είναι ο πρωταρχικός στόχος της έρευνας για τα επόμενα χρόνια, καθώς ανακαλύπτουμε ολοένα περισσότερες από τις συγκρούσεις αυτών των συμπαγών αντικειμένων». Πρόσθεσε ότι «παράλληλα, την επόμενη δεκαετία η αστρονομία θα γνωρίσει την επανάσταση των μεγάλων δεδομένων μέσω μιας μεγάλης κλίμακας παρατηρήσεων του ουρανού, παράγοντας την πιο μεγάλη και πλήρη "ταινία" του σύμπαντος και ανακαλύπτοντας έτσι το δυναμικό σύμπαν, αστρονομικές πηγές, οι οποίες αλλάζουν σε φωτεινότητα μέσα στο χρόνο, άστρα που συγχωνεύονται ή εκρήγνυνται. Αυτό το πεδίο της διαχρονικής αστρονομίας υπόσχεται απρόσμενες ανακαλύψεις. Τα επόμενα χρόνια θα επιδιώξω να κάνω θεωρητικές μελέτες που θα προβλέπουν τι μπορεί να ανακαλύψουν αυτές οι αστρονομικές παρατηρήσεις, έτσι ώστε όταν υπάρξουν οι παρατηρήσεις, να είμαστε σε θέση να τις ερμηνεύσουμε και να κατανοήσουμε πώς ζουν και πεθαίνουν τα άστρα». Οι άλλοι Έλληνες της Ακαδημίας των ΗΠΑ Η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ περιλαμβάνει και άλλους Έλληνες της διασποράς, καθώς και Ελληνο - αμερικανούς στις τάξεις της. Είναι οι εξής (σε παρένθεση το έτος εκλογής τους στην Ακαδημία): · Γιώργος Παπανικολάου (2000) - καθηγητής Μαθηματικών Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια · Χρήστος Παπαδημητρίου (2009) - καθηγητής Επιστήμης των Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης · Ανδρέας Ακριβός (1991) - ομότιμος καθηγητής μηχανικής (ρευστοδυναμικής) του City College της Νέας Υόρκης · Κώστας Δαφέρμος (2016) - καθηγητής εφαρμοσμένων μαθηματικών του Πανεπιστημίου Μπράουν του Ρόουντ 'Αϊλαντ · Τομ Μανιάτης (1985) - καθηγητής μοριακής και κυτταρικής βιολογίας του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης · Δώρα Αγγελάκη (2014) - καθηγήτρια του Τμήματος Νευροεπιστήμης του Κολλεγίου Ιατρικής Baylor του Χιούστον του Τέξας · Νίκος Λογοθέτης (2009) - διευθυντής του γερμανικού Ινστιτούτου Βιολογικής Κυβερνητικής Μαξ Πλανκ στο Τίμπινγκεν. · Τζον Τζοανόπουλος (2009) - καθηγητής φυσικής του Πανεπιστημίου ΜΙΤ · Πολ Αλιβιζάτος (2004) - καθηγητής χημείας, νανοεπιστήμης και νανοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Μπέρκλεϊ. · Τζορτζ Γιανκόπουλος (2004) - επικεφαλής βιοϊατρικός επιστήμων της φαρμακευτικής εταιρείας Regeneron Pharmaceuticals. · Πίνδαρος Ρόι Βάγγελος - πρόεδρος της εταιρείας Regeneron. Μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας από το 1982 έως το θάνατό του το 2017 ήταν και ο Έλληνας βιολόγος Φώτης Καφάτος, ο πρώτος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC). Παύλος Δρακόπουλος http://www.tovima.gr/science/article/?aid=972960

Επιμηθέας. Ο Επιμηθέας (αγγλικά: Epimetheus) είναι ένας δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου, ευρισκόμενος μεταξύ των Δακτυλίων F και G του πλανήτη αυτού. Πήρε το όνομά του από τον τιτάνα αδερφό του Προμηθέα, Επιμηθέα , της ελληνικής μυθολογίας. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Κρόνος XI (Saturn XI). Ενώ η αρχική προσωρινή ονομασία που του είχε δοθεί ήταν S/1980 S 3. Ο Ωντουέν Ντολφύς παρατήρησε έναν δορυφόρο στις 15 Δεκεμβρίου του 1966, τον οποίο πρότεινε να ονομαστεί «Ιανός». Στις 18 Δεκεμβρίου [3], ο Richard Walker έκανε μια παρόμοια παρατήρηση η οποία πιστώνεται τώρα ως η ανακάλυψη του Επιμηθέα. Ωστόσο, εκείνη την εποχή, υπήρχε η λανθασμένη πεποίθηση ότι υπήρχε μόνο ένας δορυφόρος, ανεπίσημα γνωστός ως «Ιανός», στη δεδομένη τροχιά. Ο Ιανός και ο μικρότερος δορυφόρος Επιμηθεύς είναι συντροχιακοί, περιφέρονται δηλαδή γύρω από τον Κρόνο σχεδόν πάνω στην ίδια τροχιά. Αυτό προκάλεσε σύγχυση στους αστρονόμους, που υπέθεταν ότι μόνο ένα σώμα θα μπορούσε να καταλαμβάνει μία τροχιά. Μόλις τον Οκτώβριο 1978 οι Stephen M. Larson and John W. Fountain αντιλήφθηκαν ότι οι παρατηρήσεις αφορούσαν δύο ξεχωριστά ουράνια σώματα. Η τρέχουσα μέση ακτίνα της τροχιάς του Ιανού (μεγάλος ημιάξονας της τροχιάς του ή μέση απόσταση του κέντρου του Ιανού από το κέντρο του Κρόνου) είναι μόνο 50 χιλιόμετρα μικρότερη από αυτή του Επιμηθέως. Αυτό σημαίνει ότι η ταχύτητά του είναι λίγο μεγαλύτερη και επομένως οι δύο δορυφόροι θα έπρεπε να πλησιάζουν κάποτε και να συγκρούονται (αφού η απόσταση 50 χλμ. είναι μικρότερη του αθροίσματος των ακτίνων τους). Αλλά καθώς το εσωτερικό σώμα «προλαβαίνει» το άλλο στην τροχιά του, η αμοιβαία βαρυτική τους έλξη το επιταχύνει περισσότερο, αυξάνει τη στροφορμή του και το ωθεί σε υψηλότερη τροχιά, οπότε επιβραδύνεται. Ο εξωτερικός δορυφόρος χάνει ίσο ποσό στροφορμής και άρα μεταπίπτει σε χαμηλότερη τροχιά, οπότε επιταχύνει. Με αυτό τον τρόπο οι δορυφόροι ανταλλάσσουν τις τροχιές τους μία φορά κάθε 4 γήινα χρόνια. Μοιράζονται δηλαδή ουσιαστικά την ίδια μέση τροχιά χωρίς ποτέ να συγκρούονται, ούτε και πλησιάζουν ποτέ μεταξύ τους λιγότερο από περίπου 10.000 χλμ). Η πιο πρόσφατη προσέγγισή τους έγινε στις 21 Ιανουαρίου 2006. Σε κάθε ανταλλαγή, η τροχιακή ακτίνα του Ιανού αυξάνεται ή μειώνεται κατά περίπου 20 χλμ., ενώ του Επιμηθέως μειώνεται ή αυξάνεται αντιστοίχως κατά 80 χλμ. (επειδή έχει 4 φορές μικρότερη μάζα από ό,τι ο Ιανός). Ανακάλυψη Ανακαλύφθηκε από Richard Walker Ημερομηνία Ανακάλυψης 18 Δεκεμβρίου 1966 Χαρακτηριστικά τροχιάς Ημιάξονας τροχιάς 151.410 Km Εκκεντρότητα 0,0098 Περίοδος περιφοράς 0,694333517 ημέρες Κλίση 0,351 ± 0,004° (προς τον Ισημερινό του Κρόνου) Είναι δορυφόρος του Κρόνου Φυσικά χαρακτηριστικά Διαστάσεις 129,8 × 114 × 106,2 Km Μέση Ακτίνα 58,1 ± 1,8 Km Όγκος ~780.000 Km³ Μάζα 5,266 ± 0,006 × 1017 kg Μέση πυκνότητα 0,640 ± 0,062 g/cm3 Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας ~0,0064 – 0,011 m/s² Ταχύτητα διαφυγής ~0,035 km/s Περίοδος περιστροφής Σύγχρονη Κλίση άξονα μηδέν Λευκαύγεια 0,73 ± 0,03 Επιφανειακή θερμοκρασία ~78 K Φαινόμενο μέγεθος - https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B9%CE%BC%CE%B7%CE%B8%CE%AD%CE%B1%CF%82_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

«Νέο» παραμύθι των αδελφών Γκριμ με «λογοτεχνική κλωνοποίηση» μέσω τεχνητής νοημοσύνης. Ένα «νέο» παραμύθι των αδελφών Γκριμ δημοσίευσε πρόσφατα η εφαρμογή διαλογισμού Calm - με το πρωτότυπο όλης υπόθεσης να έγκειται στο ότι το «Η πριγκίπισσα και η αλεπού» (The princess and the fox) δεν γράφτηκε προφανώς από τους αδελφούς, που πέθαναν πριν από 150 χρόνια, αλλά από ανθρώπους που χρησιμοποιούσαν ένα εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης. Σύμφωνα με ανάρτηση στο επίσημο blog της Calm, η διαδικασία ήταν στην ουσία μια μορφή «λογοτεχνικής κλωνοποίησης», ως αποτέλεσμα συνεργασίας με τη Botnik: Μια ομάδα συγγραφέων, καλλιτεχνών και προγραμματιστών που χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για να δημιουργούν νέες μορφές συγγραφής. Η Botnik χρησιμοποίησε ένα πρόγραμμα πρόγνωσης κειμένου (predictive text), ονόματι Voicebox, το οποίο τροφοδοτήθηκε με τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ για να προτείνει λέξεις και φράσεις με βάση αυτά με τα οποία τροφοδοτήθηκε. Σύμφωνα με τον Τζέιμι Μπρου, διευθύνοντα σύμβουλο της Botnik και έναν από τους τρεις συγγραφείς που βοήθησαν στη δημιουργία του παραμυθιού, «μετά, οι άνθρωποι συγγραφείς πήραν τις φράσεις και τις προτάσεις που είχε προτείνει το πρόγραμμα πρόγνωσης κειμένου και άρχισαν να τις συνθέτουν σε μια ιστορία». Τα κενά καλύφθηκαν μέσω φαντασίας, επιπλέον προτάσεων από τον αλγόριθμο και ιδέες από τους story editors της Calm. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα παραμύθι στο στιλ και ύφος των αδελφών Γκριμ, αλλά σαφώς πιο «ήμερο» σε σχέση με αρκετές από τις πλέον «σκοτεινές» τους ιστορίες. Το πρόγραμμα/ πληκτρολόγιο πρόγνωσης κειμένου της Botnik είναι διαθέσιμο online για όποιους χρήστες επιθυμούν να πειραματιστούν Σημειώνεται πάντως ότι η τεχνική αυτή -η χρήση υπολογιστών για την παραγωγή περιεχομένου και μετά η χρήση ανθρώπων για την επεξεργασία του- είναι κάτι αρκετά διαδεδομένο, ενώ παρόμοια προγράμματα που προσπαθούν να εξελιχθούν σε «συγγραφείς τεχνητής νοημοσύνης» αναπτύσσονται από αρκετούς ερευνητές. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του Shelley AI (από τη Μαίρη Σέλεϊ του «Φρανκενστάιν») από το ΜΙΤ. Όπως σημειώνει το BBC, το «Η πριγκίπισσα και η αλεπού» είναι η δεύτερη ιστορία τέτοιου τύπου της Botnik που γίνεται viral, καθώς πέρυσι είχε κυκλοφορήσει ένα κεφάλαιο fan fiction του Χάρι Πότερ, με όνομα «Harry Potter and the Portrait of What Looked Like a Large Pile of Ash». http://www.naftemporiki.gr/story/1346087/neo-paramuthi-ton-adelfon-gkrim-me-logotexniki-klonopoiisi-meso-texnitis-noimosunis