Δροσος Γεωργιος

Καινοτόμος ελληνική κατασκευή από βιοπλαστικά υλικά. Μια καινοτόμα κατασκευή από βιοπλαστικά υλικά προωθεί για πρώτη φορά σε παγκόσμια κλίμακα η νεοσύστατη ομάδα Panther Racing AUTh που αποτελείται από φοιτητές του Tμήματος Mηχανολόγων Mηχανικών του ΑΠΘ. Με την πρωτότυπη μοτοσικλέτα που κατασκεύασαν και όπου εφαρμόζουν τα συγκεκριμένα πρωτοποριακά υλικά από τα οποία αποτελείται το fairing, σκοπεύουν να αγωνιστούν στο διεθνή πανεπιστημιακό διαγωνισμό MotoStudent που συνδιοργανώνεται κάθε δύο έτη από την MEF (Moto Engineering Foundation) και την TechnoPark Motorland στις εγκαταστάσεις της συναρπαστικής πίστας Μotorland Aragon στην Αραγονία της Ισπανίας. Το ραντεβού των Ελλήνων φοιτητών του ΑΠΘ δόθηκε για τον Οκτώβριο του 2018, όπου θα έχουν την ευκαιρία να ανταγωνιστούν με αντίστοιχες ομάδες από διάφορα πανεπιστήμια ανά τον κόσμο. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό αγωνιστικό τετραήμερο το οποίο ολοκληρώνεται με έναν αγώνα ταχύτητας και αξιολογείται από τους διοργανωτές όχι μόνο για το αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και για καινοτομίες και την τεχνολογία. «Το fairing το σχεδιάζουμε εμείς και εφαρμόζουμε καινοτόμα κατασκευή από βιοπλαστικά υλικά. Είναι πρώτη φορά που χρησιμοποιείται κάτι τέτοιο παγκοσμίως. Το βιοπλαστικό είναι συνθετικό υλικό από οργανική ίνα λιναριού. Η διαδικασία κατασκευής του ξεκινάει από το σχεδιασμό του στον υπολογιστή και συνεχίζει με το ανάγλυφο του με πυλό, μέσω του οποίου κατασκευάζονται τα καλούπια και ολοκληρώνεται τοποθετώντας το βιοπλαστικό στα καλούπια. Σε αυτό έχουν εφαρμοστεί όλοι οι μέθοδοι της αεροδυναμικής ανάλυσης για ακόμη μεγαλύτερη απόδοση», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επικεφαλής της ομάδας, Μίλτος Γιαννιός. Ο ίδιος, αναλύοντας την καινοτόμα ιδέα του υλικού, επισήμανε πως «με αυτά τα βιοπλαστικά υλικά η μοτοσικλέτα μας γίνεται πιο οικολογική. Επίσης, αυτό το υλικό δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τα συνηθισμένα υλικά, καθώς είναι το ίδιο ανθεκτικό. Είναι επίσης ασύγκριτα φθηνότερο, καθώς στοιχίζει περίπου το 1/5 της τιμής των συνηθισμένων υλικών. Πάνω σε αυτό ωστόσο εφαρμόζεται άριστα όλη η τεχνογνωσία που έχει αποκτηθεί στο πανεπιστήμιο. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει η συγκεκριμένη τεχνογνωσία και αναγκαζόμαστε να παίρνουμε τις πρώτες ύλες από την Αγγλία από ένα εργοστάσιο που ανακαλύψαμε μετά από πολύ μεγάλη έρευνα». Ο κινητήρας της πρωτότυπης μοτοσικλέτας είναι ο KTM RC 250 μοντέλο του 2016, είναι μονοκύλινδρος, τετράχρονος και υδρόψυκτος, έχει ισχύ 37 ίππων, έχει κόπτη στροφών στις 13.000 σ.α.λ., ενώ η τελική του ταχύτητα φτάνει τα 192 χλμ./ώρα. «Για εγκέφαλο στη μηχανή χρησιμοποιούμε την πλακέτα Speeduino, που είναι μια εφαρμογή που χρησιμοποιεί επεξεργαστή arduino μέσω του οποίου έγινε η χαρτογράφηση από εμάς. Το πλαίσιο είναι από χωροδικτύωμα από χρωμομολυβδένιο, το υποπλαίσο από αλουμίνιο, το ψαλίδι επίσης από αλουμίνιο και η τιμονόπλακα από αλουμίνιο αεροπορικού τύπου. Σε όλα τα παραπάνω κατασκευαστικά μέρη έχουν εφαρμοστεί μέθοδοι πεπερασμένων στοιχείων FEA για τον έλεγχο της αντοχής τους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μίλτος Γιαννιός ο οποίος δεν ξέχασε να ευχαριστήσει τους χορηγούς που στηρίζουν την προσπάθειά τους. «Το ΑΠΘ δυστυχώς δεν έχει χρήματα για να στηρίξει μια τέτοια προσπάθεια. Ωστόσο έχει πληρώσει την εγγραφή μας στον διαγωνισμό που είναι 3.000 ευρώ. Είναι σημαντική βοήθεια αυτή. Από τους χορηγούς δεν παίρνουμε χρήματα, αλλά προϊόντα για να κάνουμε τη μοτοσικλέτα μας. Χωρίς αυτούς δεν θα καταφέρναμε τίποτε. Όμως η βοήθειά τους είναι καταλυτική για την ολοκλήρωση της ιδέας μας». Σύσσωμη η ομάδα παίρνει μέρος στην έκθεση μοτοσικλέτας που διοργανώνεται από την ΔΕΘ στις εγκαταστάσεις της. Αναλύοντας τους λόγους ο Μίλτος Γιαννιός επισημαίνει πως «το κάνουμε για να γνωρίσει ο κόσμος την μεγάλη μας προσπάθεια. Γνωρίζουμε πως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά στο πανεπιστήμιο από την ζωή. Αυτή η αναζήτηση χορηγών και η αναζήτηση λύσεων ουσιαστικά μας εντάσσει νωρίτερα μέσα στην καθημερινότητα». http://www.in.gr/2018/05/21/tech/kainotomos-elliniki-kataskeyi-apo-vioplastika-ylika/

Ανακαλύφθηκε ο πρώτος μόνιμος αστεροειδής από άλλο ηλιακό σύστημα. Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν αστεροειδή που κινείται πέριξ του Ήλιου, αλλά με ανάποδη κατεύθυνση από ό,τι οι πλανήτες, και ο οποίος είναι ο πρώτος μόνιμος «κάτοικος» που εκτιμάται ότι προέρχεται από άλλο ηλιακό σύστημα. Πιθανώς μάλιστα πρόκειται για το αρχαιότερο ουράνιο σώμα στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Ο αστεροειδής «2015 ΒΖ509» ή σκέτα ΒΖ έχει πλάτος σχεδόν τριών χιλιομέτρων και άγνωστη σύσταση. Εκτιμάται ότι γεννήθηκε σε κάποιο άλλο ηλιακό σύστημα και εγκλωβίσθηκε από τις βαρυτικές δυνάμεις του δικού μας συστήματος κάποια στιγμή πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό εξηγεί την ασυνήθιστη τροχιά του, που είναι ανάποδη από όλους τους πλανήτες και σχεδόν κάθε άλλου σώματος στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Έχουν βρεθεί μερικοί ακόμη αστεροειδείς με ανάποδη τροχιά, η οποία παραμένει ένα μυστήριο. Είχε προηγηθεί προ μηνών ο εντοπισμός ενός άλλου «εξωτικού» αστεροειδούς, που βαφτίστηκε «Ουμουαμούα», ο οποίος όμως ήταν περαστικός από την ηλιακή «γειτονιά» μας, ενώ ο ΒΖ είναι προ καιρού -θέλοντας και μη- μόνιμος κάτοικος. Η τροχιά του είναι βαρυτικά συνδεμένη με του Δία εδώ και τουλάχιστον 4,5 δισ. χρόνια. Οι αστρονόμοι, που παρατήρησαν τον ΒΖ με τηλεσκόπια της Χαβάης και της Αριζόνα, έκαναν σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο Monthly Notices της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Βρετανίας. https://academic.oup.com/mnrasl/article/477/1/L117/4996014 Ο επικεφαλής ερευνητής Δρ Φαδί Ναμουνί του Αστεροσκοπείου της Κυανής Ακτής στη Γαλλία δήλωσε ότι «αν το ηλιακό σύστημα είχε προξενική υπηρεσία και μπορούσε να εκδώσει βίζες σε «αλλοδαπούς» αστεροειδείς, ο Ουμουαμούα θα έπαιρνε απλώς μιας σύντομης διάρκειας βίζα, ενώ ο ΒΖ πράσινη κάρτα παραμονής». Οι αστρονόμοι θεωρούν πιθανό ότι στο μέλλον θα βρουν και άλλους αστεροειδείς και κομήτες, που η προέλευσή τους είναι από άλλο ηλιακό σύστημα. http://www.in.gr/2018/05/22/tech/anakalyfthike-o-protos-monimos-asteroeidis-apo-allo-iliako-systima/

O κυνηγός εξωπλανητών τράβηξε την πρώτη του φωτογραφία. Στις 19 Απριλίου εκτοξεύθηκε τo νέο αμερικανικό διαστημικό τηλεσκόπιο Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS), που θα αποτελέσει τον διάδοχο του τηλεσκοπίου Kepler στην αναζήτηση εξωπλανητών. Το τηλεσκόπιο δημιουργήθηκε από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, το περίφημο ΜΙΤ, που έχει και την επιστημονική ευθύνη της κόστους 337 εκατ. δολαρίων αποστολής, σε συνεργασία με το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA. Μετά τις κατάλληλες «μανούβρες», οι οποίες θα διαρκέσουν περίπου δύο μήνες, το TESS, που έχει μέγεθος ψυγείου, θα τεθεί σε μια άκρως ελλειπτική τροχιά γύρω από τη Γη. Πρόκειται για μια τροχιά στην οποία δεν έχει ποτέ τεθεί άλλο διαστημικό αντικείμενο. Το τηλεσκόπιο θα κάνει μία πλήρη περιστροφή γύρω από τον πλανήτη μας κάθε 13,7 ημέρες, κινούμενο σε απόσταση 108.000 χιλιομέτρων από τη Γη (στο περίγειο) και μέχρι 373.000 χιλιόμετρα (στο απόγειο). Κάθε φορά που θα πλησιάζει πολύ τη Γη, θα στέλνει στους επιστήμονες τα στοιχεία που θα έχει συλλέξει στο μεταξύ. Στο πλαίσιο της διαδικασίας εγκατάστασης και λειτουργίας του TESS και ενώ τηλεσκόπιο βρισκόταν σε απόσταση 8 χιλιάδων χλμ. από την Σελήνη οι υπεύθυνοι της αποστολής αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν μια σύντομη δοκιμή των οργάνων του. Ετσι το TESS χρησιμοποιώντας μια από τις συνολικά τέσσερις κάμερες του κατέγραψε την πρώτη του φωτογραφία η οποία δείχνει μια περιοχή του αστερισμού του Κενταύρου στην οποία συγκεντρώνονται περίπου 200 χιλιάδες άστρα. Οταν το TESS τεθεί σε πλήρη λειτουργία θα μπορεί να καταγράφει εικόνες του ουράνιου θόλου που καλύπτουν έκταση 400 φορές μεγαλύτερη από εκείνη που κατέγραψε σε αυτή την πρώτη εικόνα. Ετσι οι επιστήμονες με την βοήθεια του TESS ευελπιστούν ότι θα ανακαλύψουν χιλιάδες νέους εξωπλανήτες. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=980953

Κινεζικά σχέδια για επαναχρησιμοποιούμενους διαστημικούς πυραύλους. Σχέδια για ανάπτυξη και χρήση επαναχρησιμοποιούμενων διαστημικών πυραύλων, στα πρότυπα της SpaceX και της Blue Origin στις ΗΠΑ, έχουν κινεζικές εταιρείες, σύμφωνα με το blog Eastern Arsenal του Popular Science, που εξειδικεύεται σε θέματα κινεζικής στρατιωτικής και αεροδιαστημικής τεχνολογίας. Σύμφωνα με το Eastern Arsenal, η CASC (Chinese Aerospace Science and Technology Corporation), μια από τις σημαντικότερες εταιρείες στον τομέα της κατασκευής διαστημικών πυραύλων στην Κίνα, ανακοίνωσε πως ο πύραυλος Long March (CHang Zheng) LM-8 θα εκτοξευτεί το 2020. Όπως και στις περιπτώσεις των πυραύλων Falcon της SpaceX, το πρώτο επίπεδο του LM-8 θα είναι επαναχρησιμοποιούμενο και θα χρησιμοποιεί εναπομείναντα καύσιμα για να προσεδαφίζεται κάθετα. Το LM-8 είναι ένας μέσου μεγέθους πύραυλος, ικανός να μεταφέρει φορτίο 7,7 τόνων σε χαμηλή τροχιά. Κάποια τμήματά του είναι κοινά με τον μεγαλύτερο Long March 7, ωστόσο διαθέτει μόνο δύο πυραυλοκινητήρες K2. Όταν το δεύτερο επίπεδο αποκολλάται για να τεθεί σε τροχιά, το πρώτο επίπεδο θα επιστρέφει στη Γη χρησιμοποιώντας τα καύσιμα που έχουν απομείνει για να ακουμπήσει στην εξέδρα προσγείωσης και ειδικά πτερύγια (grid fins). Επιπλέον, η CASC σχεδιάζει να δοκιμάσει grid fins σε πύραυλο Long March 4Β το επόμενο έτος για να τις εξελίξει περισσότερο, ενώ σχεδιάζεται για το 2020 εκτόξευση ενός επαναχρησιμοποιούμενου, μικρότερου Long March 6. Εάν αυτά τα τεστ επιτύχουν, τότε θα προχωρήσουν το σχέδιο της CASC να καταστήσει όλους τους πυραύλους της επαναχρησιμοποιούμενους ως το 2035. Αυτό, όπως σημειώνει το Eastern Arsenal, θα αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για τις κινεζικές εταιρείες στον δρόμο προς μια αγορά διαστημικών εκτοξεύσεων με επαναχρησιμοποιούμενους πυραύλους: Η Linkspace έχει και αυτή σχέδια για πτήση του New Line 1, που επίσης θα μπορεί να προσγειώνεται κάθετα, για το 2020, ενώ τόσο η CASC όσο και η CASIC σχεδιάζουν να έχουν έτοιμα προς πτήση διαστημοπλάνα ως το ίδιο έτος. http://www.naftemporiki.gr/story/1350641/kinezika-sxedia-gia-epanaxrisimopoioumenous-diastimikous-puraulous Τα drones πηγαίνουν και στο Διάστημα. Πριν από λίγες ημέρες η NASA ανακοίνωσε ότι θα στείλει με την επόμενη αποστολή της στον Άρη ένα drone που θα έχει χαρακτηριστικά ελικοπτέρου. Το «Ελικόπτερο του Άρη», όπως ονομάζεται το drone, θα ταξιδέψει με την αποστολή του οχήματος rover του «Άρη 2020». Οι επιστήμονες θέλουν να δοκιμάσουν τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργούν οχήματα που είναι «βαρύτερα από τον αέρα» στον Κόκκινο Πλανήτη, δήλωσε εκπρόσωπος της NASA. «Η ιδέα ενός ελικοπτέρου που πετά στον ουρανό ενός άλλου πλανήτη είναι συναρπαστική. Το «Ελικόπτερο του Άρη» δίνει πολλές υποσχέσεις για τις μελλοντικές επιστημονικές αποστολές εξερεύνησης στον πλανήτη» δήλωσε ο διοικητής της NASA Τζιμ Μπραϊντενστάιν, που είναι επικεφαλής της ομάδας κατασκευής του. «Αφού οι αδελφοί Ράιτ απέδειξαν πριν από 117 χρόνια ότι ήταν δυνατή μια ελεγχόμενη πτήση εδώ στη Γη, μια άλλη ομάδα αμερικανών πρωτοπόρων μπορεί να αποδείξει ότι το ίδιο μπορεί να γίνει σε έναν άλλο κόσμο» δήλωσε ο Τόμας Ζοπιρμπούκεν, αναπληρωτής διευθυντής της Διεύθυνσης Επιστημών της NASA. Το αεροδυναμικό Η NASA έδωσε πριν από λίγο καιρό στη δημοσιότητα τα σχέδια και ορισμένα στοιχεία για ένα drone που θα πετά κοντά στην επιφάνεια του Άρη και θα πραγματοποιήσει σειρά ερευνών. Το Prandtl-m (Preliminary Research Aerodynamic Design to Land on Mars) θα λειτουργήσει ως προπομπός μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη. Το πρωτότυπο του drone βρίσκεται στην τελική φάση κατασκευής και αν τελικά η NASA το στείλει στον Άρη, η πρώτη του αποστολή θα είναι να ανιχνεύσει την επιφάνειά του για να εντοπίσει τα καταλληλότερα σημεία προσεδάφισης του σκάφους στο οποίο θα βρίσκονται οι πρώτοι αστροναύτες που θα πατήσουν το πόδι τους στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Οι μέλισσες H NASA αποφάσισε να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα «Marsbees», το οποίο, όπως λέει και το όνομά του, θα έχει στόχο την κατασκευή ρομποτικών μελισσών οι οποίες θα εξερευνήσουν τον Αρη. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές του προγράμματος θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν ρομποτικούς βομβίνους (οι γνωστοί μπούμπουρες), ένα είδος αγριομέλισσας που είναι μεγαλύτερο σε μέγεθος από τα υπόλοιπα είδη. Αυτά τα ρομποτικά έντομα θα είναι εφοδιασμένα με διάφορους αισθητήρες και συστήματα ασύρματης επικοινωνίας για να μεταδίδουν τα δεδομένα τους, ενώ θα μπορούν να φορτίζονται πάνω στα ρομπότ εξερεύνησης που βρίσκονται στην επιφάνεια του Αρη. Αν και τα οχήματα εξερεύνησης, πιο γνωστά ως rover, παρέχουν πλήθος σημαντικών πληροφοριών στους επιστήμονες, εν τούτοις κινούνται με αρκετά αργό ρυθμό. Τα ρομποτικά έντομα από την άλλη πλευρά θα μπορούν να μετακινούνται γρήγορα σε διάφορες περιοχές του Κόκκινου Πλανήτη και να μεταδίδουν στο rover τα δεδομένα τους, ώστε να έχουν πρόσβαση σε αυτά οι επιστήμονες στη συνέχεια. Επειδή η ατμόσφαιρα του Αρη είναι πολύ πιο αραιή από αυτή της Γης, θα πρέπει οι ρομποτικές μέλισσες να διαθέτουν μεγαλύτερα σε μέγεθος και ισχυρότερα φτερά από εκείνα των πραγματικών για να μπορούν να πετούν χωρίς προβλήματα στον πλανήτη. Οι λιβελούλες Μια πρόταση την οποία υπέβαλε το φημισμένο Τμήμα Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς στις ΗΠΑ κάνει λόγο για αποστολή στον Τιτάνα αυτόνομων ιπτάμενων οχημάτων, τα οποία πετώντας θα εξερευνούν τον δορυφόρο και βασική τους αποστολή θα είναι η αναζήτηση περιοχών που θα μπορούσε να φιλοξενήσει αρχικά κάποια βάση και αργότερα κάποια αποικία. Πρόκειται για drones που, σύμφωνα με τους σχεδιαστές τους, θα μιμούνται τον τρόπο με τον οποίο πετούν τα έντομα και πιο συγκεκριμένα οι λιβελούλες. Θα είναι πυρηνοκίνητα και θα διαθέτουν σειρά οργάνων με τα οποία, όταν πετάνε, θα κάνουν ταυτόχρονα ατμοσφαιρικές αναλύσεις. Τα drones αυτά θα πρέπει να προσεδαφίζονται ώστε να επαναφορτίζεται η θερμοηλεκτρική γεννήτρια ραδιοϊσοτόπων με την οποία θα λειτουργούν. Κατά τη διάρκεια της προσεδάφισης τα drones θα συλλέγουν δείγματα του εδάφους για αναλύσεις, όπου ανάμεσα στα άλλα θα αναζητείται η ύπαρξη κάποιων μορφών ζωής στον δορυφόρο. Το drone του ISS Εδώ και περίπου έναν χρόνο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) βρίσκεται το Internal Ball Camera, ένα drone που έχει σταλεί στον ISS με σκοπό να τραβά φωτογραφίες και βίντεο της δουλειάς που κάνουν οι αστροναύτες. Η συσκευή έχει τη δυνατότητα να αιωρείται σε περιβάλλον μηδενικής βαρύτητας, ενώ ο χειρισμός του γίνεται από τη Γη. Το drone μπορεί να κινηθεί οπουδήποτε και να τραβά φωτογραφίες ή να καταγράφει βίντεο από οποιαδήποτε οπτική γωνία, κάτι που μέχρι τώρα αναγκάζονταν να κάνουν οι ίδιοι οι αστροναύτες. Οι εικόνες αποστέλλονται πίσω στη Γη σε πραγματικό χρόνο και επιτρέπουν στο κέντρο ελέγχου στη Γη να παρατηρεί αν τηρείται το πρόγραμμα των εργασιών στον ISS και αν οι εργασίες γίνονται σωστά. http://www.in.gr/2018/05/21/tech/ta-drones-pigainoun-kai-sto-diastima/

Ελληνας κυνηγός της σκοτεινής ύλης. Έχετε σκεφθεί ποτέ πως το 99,99999% του ατόμου αποτελείται από κενό; Έχετε αναρωτηθεί τι κάνει τον Ήλιο και τα άλλα αστέρια να είναι τόσο φωτεινά; Γιατί παρά τη μεγάλη ταχύτητα με την οποία κινούνται τα ουράνια σώματα τελικά συγκροτούν ηλιακά συστήματα; Αυτά είναι ορισμένα από τα βασικά ερωτήματα για τη δημιουργία και οργάνωση της ύλης που προσπαθεί να απαντήσει η σύγχρονη φυσική. Ταυτόχρονα, τα ανοιχτά ερωτήματα γύρω από την άγνωστη φύση της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας, που αθροιστικά αποτελούν το 95% του σύμπαντος, μας καλούν να ψάξουμε βαθύτερα. Βασικά εργαλεία σε αυτή την προσπάθεια είναι οι επιταχυντές σωματιδίων, όπως ο LHC στο CERN, που λειτουργούν ως πανίσχυρα μικροσκόπια που μας επιτρέπουν να μελετήσουμε την ύλη στις πολύ μικρές κλίμακες. Παράλληλα με τους επιταχυντές, πειράματα υψηλής ακριβείας που πραγματοποιούνται σε χαμηλότερες ενέργειες, λειτουργούν συμπληρωματικά στην αναζήτηση νέας φυσικής. Ιχνος νέας φυσικής θα μπορούσε να είναι μια μικρή απόκλιση στη συμπεριφορά ενός σωματιδίου από το καθιερωμένο πρότυπο. Ένας από τους πρωτοπόρους παγκοσμίως σε αυτή την έρευνα είναι ο καθηγητής Γιάννης Σεμερτζίδης, διευθυντής του Κέντρου για την αναζήτηση Αξιονίων και Φυσικής Υψηλής Ακριβείας (Axions and Precision Physics Research) στην Daejeon της Νότιας Κορέας. Από την Κατερίνη Με καταγωγή από την Κατερίνη, πραγματοποίησε προπτυχιακές σπουδές στη Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Στην τρίτη χρονιά των προπτυχιακών σπουδών του παρακολούθησε το εργαστήριο πυρηνικής φυσικής. «Εκεί γνώρισα έναν από τους επιστημονικούς συνεργάτες του τομέα, τον Κωνσταντίνο Ζιούτα, που υπήρξε από πολλές απόψεις ο μέντοράς μου. Ξεχώρισα αμέσως την εργατικότητά του και το πόσο προσιτός ήταν με τους φοιτητές. Εκείνος με έστρεψε προς την πυρηνική φυσική και μου έδωσε και την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται κανείς για να προχωρήσει στη ζωή». Στο πλαίσιο της διπλωματικής του, μελέτησε την αλληλεπίδραση των φορτισμένων σωματιδίων της κοσμικής ακτινοβολίας με την ατμόσφαιρα, ενώ συνέχισε την έρευνά του στο πείραμα CPLEAR στο CERN. Το 1985, θα φύγει για τη Νέα Υόρκη, για να πραγματοποιήσει το διδακτορικό του στο πανεπιστήμιο του Rochester υπό την επίβλεψη του Αδριανού Μελισσινού. Τότε ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τα «αξιόνια», υποθετικό σωματίδιο από το οποίο μπορεί να είναι φτιαγμένη η λεγόμενη σκοτεινή ύλη: είδος «αόρατης» ύλης, απαραίτητη για να εξηγήσει, μεταξύ άλλων, τη μεγάλη ταχύτητα περιστροφής του γαλαξία μας. «Ηδη από την αποφοίτησή μου, το μυστήριο της σκοτεινής ύλης με γοήτευε και κάπως έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ με τα αξιόνια». Στη συνέχεια, εργάστηκε για το πείραμα Muon g-2 στο Brook-haven National Lab (BNL) στο Λονγκ Αϊλαντ της Νέας Υόρκης, όπου αναδείχθηκε σε μόνιμο μέλος του τμήματος Φυσικής και τελικά να πάρει τον τίτλο του senior scientist with tenure. «Ηταν μια εποχή που προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τα ανοιχτά ερωτήματα, τη σημασία τους στο πλαίσιο της φυσικής που γνωρίζαμε αλλά και τι θα μπορούσαμε να μετρήσουμε στα υπάρχοντα πειράματα». Το 2013, του προτάθηκε από τον Kim Jihn-Ε, «πατέρα» της ιδέας του «αόρατου» αξιονίου, να αναλάβει την καθιέρωση εκ του μηδενός ενός νέου κέντρου στο ινστιτούτο Βασικής Φυσικής της Ν. Κορέας. «Ηταν μια συναρπαστική ευκαιρία να συνεχίσω την έρευνά μου στη σκοτεινή ύλη». Βέβαια, η μετάβαση στη Ν. Κορέα δεν ήταν τόσο εύκολη. «Οσο περίεργο και αν ακουστεί, συχνά μου θυμίζει την ελληνική κοινωνία πριν από 40 χρόνια. Αρκετό πάθος και πολύ συναίσθημα, κάτι που αναγνωρίζουν και οι ίδιοι στον εαυτό τους». Ο ηγέτης και το πλάνο Ωστόσο, μας εξηγεί πώς κατάφεραν να υπερβούν τις δυσκολίες και να πετύχουν αυτή την εντυπωσιακή ανάπτυξη μέσω του κουμφουκιανισμού με τον σεβασμό προς την ιεραρχία. «Η κοινωνία τους ακολουθεί έντονα μια προσέγγιση από τα πάνω προς τα κάτω, ο ηγέτης έχει ένα πλάνο το οποίο πρέπει να ακολουθήσει η κοινωνία. Η προσέγγιση αυτή δεν δίνει την ελευθερία που χρειάζεται για να δημιουργηθεί η επόμενη μηχανή αναζήτησης μετά την Google ή μια πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook». Η Κίνα και η Νότια Κορέα επιχειρούν ένα άνοιγμα προς τη Δύση προσκαλώντας νέους επιστήμονες, ερευνητές και επιχειρηματίες. «Εχουν καταλάβει πως η οποιαδήποτε αλλαγή κουλτούρας χρειάζεται χρόνια και έτσι προσελκύουν ανθρώπινο δυναμικό από το εξωτερικό που θα βοηθήσει να συντελεστεί μια αλλαγή στην κοινωνία πιο γρήγορα. Νομίζω, μάλιστα, πως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματά μου στην Κορέα μέχρι σήμερα είναι πως οι φοιτητές μου έχουν το θάρρος να διαφωνήσουν μαζί μου και να υπερασπιστούν με επιχειρήματα την άποψή τους». Βασικός τομέας έρευνας του CAPP είναι η πειραματική ανίχνευση αξιονίων, που θα έριχναν φως στο μυστήριο της σκοτεινής ύλης. «Διαθέτουμε σήμερα την καλύτερη πειραματική διάταξη στον κόσμο για την ανίχνευση αυτού του σωματιδίου. Παράλληλα, οι ερευνητές του εργαστηρίου αναπτύσσουν συστήματα πολύ υψηλής τεχνολογίας και για τη μελέτη μιας άλλης κβαντικής, της ηλεκτρικής διπολικής ροπής του πρωτονίου (proton EDM). Η ύπαρξή της θα αποτελούσε σαφή ένδειξη για την παραβίαση δύο θεμελιωδών συμμετριών της φύσης, η οποία πιθανότατα ευθύνεται για την επικράτηση της ύλης έναντι της αντιύλης λίγα κλάσματα του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Εκρηξη. Σήμερα, το CERN στην Ελβετία μελετά το ενδεχόμενο να συμπεριλάβει αυτό το πείραμα στο ερευνητικό του πρόγραμμα». https://physicsgg.me/2018/05/20/%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%b7%ce%b3%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae%cf%82-%cf%8d%ce%bb%ce%b7%cf%82/

Μιχάλης Δαφέρμος: Διαψεύδοντας την υπόθεση της κοσμικής λογοκρισίας. Η εργασία των Μιχάλη Δαφέρμου και του Jonathan Luk (μαθηματικοί στα πανεπιστήμια Princeton και Stanford, αντίστοιχα) απαντά σε ένα από τα πιο σημαντικά ερωτήματα της γενικής σχετικότητας και αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον χωρόχρονο. Ο τίτλος και η περίληψη της εργασίας των Μιχάλη Δαφέρμου και Jonathan Luk, όπου διαψεύδουν τις εικασίες που έγιναν για να διασώσουν τις μαύρες τρύπες, αφιερωμένη στον Δημήτριο Χριστοδούλου Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε το φθινόπωρο οι Δαφέρμος και Luk απέδειξαν ότι η εικασία της ισχυρής κοσμικής λογοκρισίας, η οποία αφορά την παράξενη λειτουργία του εσωτερικού των μαύρων τρυπών, είναι ψευδής. Σύμφωνα με τον Igor Rodnianski, μαθηματικό στο Πανεπιστήμιο του Princeton, η εργασία αυτή είναι ένα ποιοτικό άλμα προς την κατανόηση της γενικής σχετικότητας. Η ισχυρή υπόθεση της κοσμικής λογοκρισίας προτάθηκε το 1979 από τον φυσικό Roger Penrose. Ήταν η διέξοδος από μια παγίδα. Για δεκαετίες, η θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν κυριαρχούσε ως η καλύτερη επιστημονική περιγραφή των μεγάλης κλίμακας φαινομένων στο σύμπαν. Όμως, οι μαθηματικές εξελίξεις στην δεκαετία του 1960 έδειξαν ότι οι εξισώσεις του Αϊνστάιν κατέληγαν σε προβληματικές ασυνέπειες όταν εφαρμόζονταν σε μαύρες τρύπες. Ο Penrose πίστευε πως αν η ισχυρή υπόθεση κοσμικής λογοκρισίας ήταν αληθής, αυτή η έλλειψη προβλεψιμότητας θα μπορούσε να αγνοηθεί ως μια μαθηματική μικρολεπτομέρεια, παρά ως μια αληθή διατύπωση σχετικά με τον φυσικό κόσμο. Σύμφωνα με τον Μιχάλη Δαφέρμο, η εικασία του Penrose στην ουσία είναι μια ευχή για να εξορκιστεί αυτή η κακή συμπεριφορά. Στην τελευταία εργασία του καταρρίπτεται το όνειρο του Penrose. Ταυτόχρονα, πραγματοποιεί την επιθυμία του Penrose με άλλο τρόπο, αποδεικνύοντας ότι η διαίσθησή του σχετικά με την φυσική στο εσωτερικό των μαύρων τρυπών ήταν σωστή, όχι μόνο για τον λόγο που υποψιαζόταν. Στην κλασική φυσική το σύμπαν είναι προβλέψιμο: Αν γνωρίζετε τους νόμους που διέπουν ένα φυσικό σύστημα και γνωρίζετε την αρχική του κατάσταση, τότε μπορείτε να παρακολουθείτε την μελλοντική του εξέλιξη. Αυτό ισχύει εάν χρησιμοποιείτε τους νόμους του Νεύτωνα για να προβλέψετε την μελλοντική θέση μιας μπάλας μπιλιάρδου, τις εξισώσεις του Maxwell για να περιγράψετε ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο ή τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν για την πρόβλεψη της εξέλιξης της μορφής του χωροχρόνου. «Αυτή είναι η βασική αρχή όλης της κλασικής φυσικής που ξεκινάει με την Νευτώνεια μηχανική», λέει ο Δημήτριος Χριστοδούλου, μαθηματικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης και ένας από τους πρωτοπόρους στην μελέτη των εξισώσεων του Αϊνστάιν. «Μπορείτε να καθορίσετε την εξέλιξη από τα αρχικά δεδομένα». Αλλά στην δεκαετία του 1960 οι μαθηματικοί βρήκαν ένα φυσικό σενάριο στο οποίο οι εξισώσεις πεδίου του Αϊνστάιν – που αποτελούν τον πυρήνα της θεωρίας της γενικής σχετικότητας – παύουν να περιγράφουν ένα προβλέψιμο σύμπαν. Οι μαθηματικοί και οι φυσικοί παρατήρησαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν μοντελοποιούσαν την εξέλιξη του χωρόχρονου στο εσωτερικό μιας περιστρεφόμενης μαύρης τρύπας. Για να καταλάβετε τι δεν πάει καλά, φανταστείτε ότι πέφτετε μέσα σε μια μαύρη τρύπα. Αρχικά διασχίζετε τον ορίζοντα των γεγονότων, το σημείο πέραν του οποίου δεν υπάρχει επιστροφή (αν και δεν θα αντιληφθείτε κάποια διαφορά από τον συνηθισμένο χωροχρόνο). Εδώ οι εξισώσεις του Αϊνστάιν εξακολουθούν να λειτουργούν όπως πρέπει, δίνοντας μια μοναδική ντετερμινιστική πρόβλεψη για το πώς θα εξελιχθεί στο χωρο-χρόνος στο μέλλον. Αλλά καθώς συνεχίζετε να ταξιδεύετε προς το εσωτερικό της μαύρης τρύπας, τελικά θα περάσετε έναν άλλο ορίζοντα, γνωστό ως ορίζοντα Cauchy. Εδώ τα πράγματα γίνονται αλλόκοτα. Οι εξισώσεις Αϊνστάιν αρχίζουν να δείχνουν ότι θα μπορούσαν να εκτυλιχθούν πολλές διαφορετικές διαμορφώσεις του χωροχρόνου. Είναι όλες διαφορετικές, όμως όλες τους ικανοποιούν τις εξισώσεις. Η θεωρία δεν μπορεί να μας πει ποια επιλογή είναι αληθινή. Για μια φυσική θεωρία αυτό είναι ένα θανάσιμο αμάρτημα. «Η απώλεια της προβλεψιμότητας που προέκυπτε στην γενική σχετικότητα ήταν πολύ ενοχλητική», λέει ο Eric Poisson, ένας φυσικός του πανεπιστημίου Guelph στον Καναδά. Ο Roger Penrose πρότεινε την εικασία της ισχυρής κοσμικής λογοκρισίας για να αποκαταστήσει την προβλεψιμότητα των εξισώσεων του Αϊνστάιν. Η εικασία λέει ότι ο ορίζοντας Cauchy είναι ένα αποκύημα της μαθηματικής σκέψης. Μπορεί να υπάρχει σε ένα ιδεατό σενάριο όπου το σύμπαν δεν περιέχει τίποτε, εκτός από μια μόνο περιστρεφόμενη μαύρη τρύπα, αλλά δεν μπορεί να υπάρξει με καμία πραγματική έννοια. Ο λόγος, σύμφωνα με τον Penrose, είναι ότι ο ορίζοντας Cauchy είναι ασταθής. Κάθε διερχόμενο βαρυτικό κύμα θα έπρεπε να καταρρεύσει στον ορίζοντα Cauchy σε μια ανωμαλία-ιδιομορφία (singularity) – μια περιοχή άπειρης πυκνόητας η οποία διαχωρίζεται από τον χωρόχρονο. Επειδή το πραγματικό σύμπαν διαταράσσεται από τέτοια κύματα, ένα ορίζοντας Cauchy δεν θα εμφανίζονταν ποτέ στη φύση Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν έχει νόημα να ρωτάμε τι συμβαίνει στον χωροχρόνο πέρα από τον ορίζοντα Cauchy, επειδή εκεί ο χωροχρόνος σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας δεν υπάρχει πια. «Αυτό δίνει μια διέξοδο στο φιλοσοφικό γρίφο», λέει ο Δαφέρμος. Ωστόσο, στη νέα εργασία του αποδεικνύει ότι το όριο του χωροχρόνου που καθορίστηκε στον ορίζοντα Cauchy είναι λιγότερο μοναδικό απ’ ότι είχε φανταστεί ο Penrose. Οι Dafermos και Luk, απέδειξαν ότι η κατάσταση στον ορίζοντα Cauchy δεν είναι τόσο απλή. Η εργασία τους είναι ευφυής – μια ανασκευή της αρχικής διατύπωσης του Penrose, της εικασίας της ισχυρής κοσμικής λογοκρισίας, όχι όμως μια πλήρης άρνηση του πνεύματός της. Με βάση τις μεθόδους που έθεσε πριν από μια δεκαετία ο Χριστοδούλου, ο επιβλέπων καθηγητής της διδακτορικής διατριβής του Δαφέρμου, απέδειξαν ότι ο ορίζοντας Cauchy μπορεί να σχηματίσει μια ιδιομορφία, αλλά όχι σαν αυτή που προβλέπει ο Penrose. Η ιδιομορφία στην εργασία των Dafermos και Luk είναι ηπιότερη από αυτή του Penrose – βρήκαν μια ασθενή «φωτοειδή» ιδιομορφία εκεί όπου περίμεναν μια «χωροειδή» ιδιομορφία. Αυτή η ασθενέστερη μορφή της ιδιομορφίας ασκεί μια έλξη στην χωροχρονική δομή, αλλά δεν την διαχωρίζει. «Το θεώρημά μας συνεπάγεται ότι οι παρατηρητές που διασχίζουν τον ορίζοντα Cauchy δεν διαλύονται από τις παλιρροιακές δυνάμεις. Μπορούν να αισθάνονται κάποια δύναμη αλλά δεν θα διαλυθούν», σύμφωνα με τον Δαφέρμο. Επειδή η ιδιομορφία που σχηματίζεται στον ορίζοντα Cauchy είναι στην πραγματικότητα πιο ήπια απ’ ότι προβλέπει η εικασία της ισχυρής κοσμικής λογοκρισίας, η θεωρία της γενικής σχετικότητας μπορεί να εξετάσει τι συμβαίνει στο εσωτερικό. «Εξακολουθεί να έχει νόημα ο καθορισμός του ορίζοντα Cauchy γιατί μπορεί κανείς, αν το επιθυμεί, να κάνει συνεχή επέκταση του χωροχρόνου πέρα απ’ αυτόν», λέει ο Harvey Reall, φυσικός στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Οι Δαφέρμος και Luk αποδεικνύουν ότι ο χωροχρόνος εκτείνεται πέρα ​​από τον ορίζοντα Cauchy. Μπορούν επίσης να αποδείξουν ότι από το ίδιο σημείο εκκίνησης η επέκταση μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους: Μετά τον ορίζοντα «υπάρχουν πολλές τέτοιες επεκτάσεις που θα μπορούσαμε να σκεφτούμε, και δεν υπάρχει κανένας καλός λόγος να προτιμούμε την μια από την άλλη», δήλωσε ο Δαφέρμος. Όμως – και εδώ βρίσκονται τα λεπτά σημεία της εργασίας τους – αυτές οι μη μοναδικές επεκτάσεις του χωροχρόνου δεν σημαίνουν ότι οι εξισώσεις του Αϊνστάιν πηγαίνουν χαοτικά πέρα ​​από τον ορίζοντα. Οι εξισώσεις του Αϊνστάιν δουλεύουν προσδιορίζοντας ποσοτικά τον τρόπο με τον οποίο μεταβάλλεται ο χωρόχρονος. Στη μαθηματική γλώσσα, υπολογίζονται οι παραγώγοι μιας αρχικής διαμόρφωσης του χωροχρόνου. Για να είναι δυνατή η παραγώγιση, ο χωρόχρονος πρέπει να είναι επαρκώς «ομαλός» – χωρίς ασυνεχή άλματα. Οι Δαφέρμος και Luk αποδεικνύουν ότι ενώ ο χωροχρόνος υπάρχει πέρα ​​από τον ορίζοντα Cauchy, αυτός ο εκτεταμένος χωροχρόνος δεν είναι αρκετά ομαλός ώστε να ικανοποιούνται οι εξισώσεις του Αϊνστάιν. Επομένως, ακόμη κι αν η ισχυρή κοσμική λογοκρισία αποδείχθηκε ψευδής, οι εξισώσεις δεν αποφεύγουν τον σκόπελο της εξαγωγής μη μοναδικής λύσης. «Έχει νόημα να μιλάμε για τον ορίζοντα Cauchy, ωστόσο, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε πέρα ​​από αυτόν διαμέσου των λύσεων των εξισώσεων του Αϊνστάιν», λέει ο Reall. «Δίνουν αρκετά πειστικές αποδείξεις ότι αυτό είναι αληθές, κατά τη γνώμη μου.» Θα μπορούσατε εκλάβετε αυτό το αποτέλεσμα ως έναν απογοητευτικό συμβιβασμό: Παρόλο που μπορείτε να επεκτείνετε τον χωροχρόνο πέρα ​​από τον ορίζοντα Cauchy, οι εξισώσεις του Αϊνστάιν δεν μπορούν να λυθούν. Αλλά το γεγονός ότι αυτή η μέση οδός φαίνεται να υπάρχει, κάνει την εργασία των Δαφέρμος και Luk συναρπαστική. «Πράγματι, ανακάλυψαν ένα νέο φαινόμενο στις εξισώσεις του Einstein», δήλωσε ο Rodnianski. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ: https://www.quantamagazine.org/mathematicians-disprove-conjecture-made-to-save-black-holes-20180517/ https://physicsgg.me/2018/05/20/%ce%bc%ce%b9%cf%87%ce%ac%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b1%cf%86%ce%ad%cf%81%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%88%ce%b5%cf%8d%ce%b4%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%85%cf%80/

Αστρονομικά ρεκόρ στο σύμπαν και στο ηλιακό σύστημα. Το σύμπαν είναι αχανές και σε αυτό υπάρχουν πολλά μεγάλα «πράγματα». Πολύ μεγάλα, αδιανόητα μεγάλα για τα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά. Αλλά ποια είναι τα πιο μεγάλα, ποια κατέχουν τα διάφορα αστρονομικά ρεκόρ; Εν μέρει η απάντηση εξαρτάται από το τι εννοεί κανείς «πράγμα» στο σύμπαν. Σύμφωνα με ένα αστροφυσικό ορισμό, είναι κάτι που συγκροτείται σε οντότητα και συγκρατείται από τη δική του βαρύτητα. Στο τέλος Απριλίου οι αστρονόμοι ανακάλυψαν τα ίχνη μια κολοσσιαίας κοσμικής σύγκρουσης και συγχώνευσης μεταξύ 14 γαλαξιών, που συνέβη πριν από 12,4 δισεκατομμύρια χρόνια, μόνο 1,4 δισεκατομμύρια χρόνια μετά το «Μπιγκ Μπανγκ» που γέννησε το σύμπαν. Πρόκειται για το γαλαξιακό πρωτοσμήνος με την ονομασία SPT2349, το οποίο, όταν παρατηρήθηκε, είχε μάζα περίπου δέκα τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο μας. Οι επιστήμονες είδαν το πρωτοσμήνος των γαλαξιών όπως αυτό ήταν στο μακρινό παρελθόν, αλλά εκτιμούν ότι σήμερα πια θα έχει μεγαλώσει κι άλλο, «καταπίνοντας» και άλλους γαλαξίες και αποκτώντας πλέον μάζα όσο 1.000 τρισεκατομμύρια Ήλιοι. Έτσι, μπορεί να είναι πια το μεγαλύτερο «πράγμα» στο σύμπαν, μόνο που οι άνθρωποι δεν μπορούν να το δουν, επειδή το φως του διευρυμένου SPT2349-56 θα αργήσει πολύ να φθάσει σε μας. Η μεγαλύτερη κοσμική δομή που αποδεδειγμένα έχει βρεθεί μέχρι σήμερα, είναι το λεγόμενο «Μεγάλο Τείχος Ηρακλή-Βόρειου Στέφανου» (Hercules-Corona Borealis Great Wall), που περιλαμβάνει δισεκατομμύρια γαλαξίες, σμήνη και υπερσμήνη γαλαξιών, καθώς επίσης μεγάλες ποσότητες αερίων, σκόνης και σκοτεινής ύλης. Ανακαλύφθηκε το 2013 και είναι τόσο μεγάλο, που το φως χρειάζεται περίπου δέκα δισεκατομμύρια χρόνια για να ταξιδέψει από τη μία άκρη του ως την άλλη (συγκριτικά το σύμπαν έχει ηλικία 13,8 δισ. ετών). Είναι όμως δύσκολο να το θεωρήσει κανείς «πράγμα», αφού είναι απροσδιόριστο πού ακριβώς αρχίζει και πού τελειώνει. Το μεγαλύτερο υπερσμήνος γαλαξιών είναι πιθανώς της Λανιακέα, γνωστό και ως Τοπικό Υπερσμήνος, που έχει μήκος 520 εκατομμυρίων ετών φωτός και περιλαμβάνει περίπου 100.000 γαλαξίες. Μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει και την Τοπική Ομάδα Γαλαξιών, όπου βρίσκεται και ο δικός μας γαλαξίας. Διεκδικητής του τίτλου είναι και το υπερσμήνος της Σαρασβάτι, που μπορεί να φθάνει έως και τα 650 εκατ. έτη φωτός σε μήκος. Αν και είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς το μέγεθος των μεμονωμένων γαλαξιών, επειδή δεν έχουν σαφή σύνορα, ο μεγαλύτερος γνωστός γαλαξίας θεωρείται ότι είναι ο IC 1101, που βρίσκεται σε απόσταση 5,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Έχει μέγεθος περίπου 50 φορές μεγαλύτερο του δικού μας γαλαξία (ο οποίος έχει διάμετρο 100.000 ετών φωτός) και μάζα 2.000 φορές πιο μεγάλη. Το μεγαλύτερο γνωστό νεφέλωμα (τεράστιο νέφος αερίων) είναι το NGC 604 στο γαλαξία του Τριγώνου, το οποίο έχει διάμετρο περίπου 1.520 ετών φωτός. Το μεγαλύτερο άστρο σε μέγεθος είναι μάλλον το YU Ασπίδος (YU Scuti), ένας φωτεινός κόκκινος υπεργίγαντας στον αστερισμό της Ασπίδος, σε απόσταση 9.500 ετών φωτός από τη Γη. Έχει μάζα μόνο 30 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου μας, αλλά από άποψη διαμέτρου το άστρο αυτό είναι κατά πολύ μεγαλύτερο, καθώς η ακτίνα του είναι 2,4 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, περίπου 1.708 μεγαλύτερη της ακτίνας του Ήλιου μας, με αποτέλεσμα να έχει όγκο πέντε δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερο του Ήλιου. Επειδή όμως, σύμφωνα με τους αστρονόμους, στους υπολογισμούς αυτούς υπάρχει ένα περιθώριο λάθους συν/πλην 192 ηλιακών ακτίνων, το ΥU Ασπίδος μπορεί να έχει ακτίνα από 1.500 έως 1.900 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου. Έτσι, υπάρχει ένας δεύτερος διεκδικητής για τον επίζηλο τίτλο του μεγαλύτερου άστρου: το NML του Κύκνου, στον ομώνυμο αστερισμό, ένας άλλος ερυθρός υπεργίγαντας σε απόσταση 5.300 ετών φωτός από τη Γη. Στην περίπτωσή του η αβεβαιότητα είναι μεγαλύτερη, καθώς εκτιμάται ότι έχει ακτίνα 1.642 έως 2.775 μεγαλύτερη του Ήλιου, συνεπώς είναι το πρώτο ή το δεύτερο άστρο σε μέγεθος. Με βάση όχι το μέγεθος αλλά τη μάζα, το πιο «βαρύ» γνωστό άστρο είναι το R136a1, στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, σε απόσταση περίπου 163.000 ετών φωτός από τη Γη, το οποίο εκτιμάται πως έχει μάζα 265 έως 315 φορές μεγαλύτερη του Ήλιου μας ή, σε κιλά, ο αριθμός 2 ακολουθούμενος από 30 μηδενικά. Εκπέμπει τόση ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, που κάθε χρόνο χάνει μια μάζα 16πλάσια της Γης. H μαύρη τρύπα με την μεγαλύτερη μάζα θεωρείται ότι είναι η ΤΟΝ 618, ένα πολύ μακρινό και φωτεινό κβάζαρ (ενεργός γαλαξιακός πυρήνας), που «ζυγίζει» έως 66 δισεκατομμύρια φορές περισσότερο από τον Ήλιο. Συγκριτικά, η μαύρη τρύπα στο κέντρο του δικού μας γαλαξία έχει μάζα μόνο τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του άστρου μας. Τα ρεκόρ στο ηλιακό σύστημα Στη «γειτονιά» μας, το ηλιακό σύστημά μας, ο μεγαλύτερος πλανήτης είναι ο Δίας με διάμετρο σχεδόν 143.000 χιλιομέτρων, περίπου 11 φορές μεγαλύτερη της Γης. Το βάρος του σε κιλά είναι ο αριθμός 1,9 ακολουθούμενος από 27 μηδενικά. Ο βαρύτερος (με τη μεγαλύτερη μάζα) εξωπλανήτης, εκτός του ηλιακού μας συστήματος, είναι ο HR2562b, που ανακαλύφθηκε το 2016 και «ζυγίζει» 30 φορές περισσότερο από το Δία. Οι επιστήμονες αμφιβάλλουν αν με τόσο βάρος πρέπει να θεωρηθεί τεράστιος πλανήτης ή μικρό άστρο (καφέ νάνος). Ο μεγαλύτερος δορυφόρος στο ηλιακό μας σύστημα είναι ο Γανυμήδης του Δία με διάμετρο σχεδόν 5.300 χιλιομέτρων, ο οποίος είναι λίγο μεγαλύτερος από τον πλανήτη Ερμή. Ο μεγαλύτερος γνωστός αστεροειδής -και ο πιο φωτεινός που φαίνεται από τη Γη- είναι η «Εστία», με διάμετρο 530 χιλιομέτρων. Πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο σώμα στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ ‘Αρη-Δία, μετά τον νάνο πλανήτη Δήμητρα. Ο μεγαλύτερος νάνος πλανήτης είναι ο Πλούτων με διάμετρο 2.370 χιλιομέτρων, ο οποίος το 2015 – μετά από νέες μετρήσεις- έκλεψε αυτό τον τίτλο από την Έριδα. Το μεγαλύτερο ηφαίστειο και ταυτόχρονα το ψηλότερο βουνό στο ηλιακό μας σύστημα είναι το Όρος Όλυμπος στον ‘Αρη, με ύψος περίπου 25 χιλιομέτρων, τριπλάσιο του Έβερεστ στη Γη. Το μεγαλύτερο φαράγγι είναι το Valles Marineris στον ‘Αρη με μήκος πάνω από 3.000 χιλιόμετρα, πλάτος 600 χιλιόμετρα και βάθος οκτώ χιλιόμετρα. Ο μεγαλύτερος κρατήρας στο ηλιακό μας σύστημα είναι η Utopia Planitia, επίσης στον ‘Αρη, με διάμετρο 3.300 χιλιομέτρων. Και το σύμπαν; Και το ίδιο το σύμπαν πόσο μεγάλο είναι; Στην πραγματικότητα οι επιστήμονες δεν μπορούν να δώσουν απάντηση με ένα και μοναδικό νούμερο. Το παρατηρήσιμο σύμπαν έχει ηλικία περίπου 13,8 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Αυτό σημαίνει ότι -λόγω της σχέσης ανάμεσα στην ταχύτητα του φωτός και στην απόσταση που αυτό διανύει- οι επιστήμονες μπορούν να παρατηρήσουν με τα τηλεσκόπιά τους το σύμπαν σε μία ακτίνα έως 13,8 δισ. ετών φωτός. Όμως αυτό που μπορούν να δουν τα ανθρώπινα μάτια, δηλαδή το παρατηρήσιμο σύμπαν σαν μια σφαίρα με διάμετρο σχεδόν 28 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, δεν είναι τόσο στην πραγματικότητα, αλλά πολύ μεγαλύτερο. Αυτό κατ’ αρχήν οφείλεται στο ότι το σύμπαν διαστέλλεται συνεχώς. Έτσι, ενώ οι επιστήμονες μπορεί να βλέπουν ένα σημείο όπως αυτό βρισκόταν σε απόσταση 13,8 δισ. ετών φωτός από τη Γη την εποχή της Μεγάλης Έκρηξης (Μπιγκ Μπανγκ), επειδή το σύμπαν δεν σταμάτησε να διαστέλλεται, αυτό το ίδιο σημείο στο μεταξύ έχει απομακρυνθεί και μπορεί πια να βρίσκεται -σύμφωνα με μια εκτίμηση- στα 46 δισ. έτη φωτός από τον πλανήτη μας. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η ακτίνα του παρατηρήσιμου σύμπαντος φθάνει σήμερα τα 46 δισεκατομμύρια έτη φωτός, άρα το εν δυνάμει ορατό σύμπαν είναι μια σφαίρα με διάμετρο περίπου 92 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Αυτό ισχύει φυσικά, εφόσον θεωρήσουμε ότι η Γη βρίσκεται στο κέντρο του σύμπαντος, πράγμα που καθόλου δεν γνωρίζουμε. Αλλά, σύμφωνα με μια εκτίμηση, το πραγματικό σύμπαν είναι τουλάχιστον 250 φορές μεγαλύτερο από το παρατηρήσιμο σύμπαν, καταλαμβάνοντας από τη μια άκρη έως την άλλη μια απόσταση πάνω από επτά τρισεκατομμύρια έτη φωτός. Αυτό ισχύει βέβαια μόνο αν το σύμπαν είναι «κλειστό», δηλαδή έχει σχήμα σφαίρας και είναι μετρήσιμο, καθώς δεν μπορεί να αποκλεισθεί ότι είναι «ανοικτό», οπότε δεν μπορεί να μετρηθεί. Τελικά, σύμφωνα με τη NASA, «το μόνο που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα, είναι ότι το σύμπαν είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που άμεσα παρατηρούμε». Στις φωτογραφίες μια ομάδα 14 συγκρουόμενων γαλαξιών, γνωστή ως SPT2349. Θεωρείται ως το μεγαλύτερο αντικείμενο στο σύμπαν. Ο γαλαξίας IC 1101. Η φωτογραφία λήφθηκε το 1995 από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το YU Ασπίδος (YU Scuti) Εντυπωσιακή φωτογραφία του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble στην οποία φαίνεται το σέλας στον έναν πόλο του Δία. Ο μεγαλύτερος δορυφόρος στο ηλιακό μας σύστημα ο Γανυμήδης του Δία. Αυτή είναι μια από τις τελευταίες εικόνες του αστεροειδούς Εστία (Vesta) από το διαστημικό σκάφος Dawn της NASA. O Πλούτωνας όπως τον είδε to διαστημικό σκάφος New Horizons και δεξιά όπως φαίνεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Chandra. https://physicsgg.me/2018/05/19/%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%81%ce%b5%ce%ba%cf%8c%cf%81-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b7/

Διακήρυξη του Τορόντο: Έκκληση για προστασία έναντι διακρίσεων από συστήματα τεχνητής νοημοσύνης. Έκκληση για προστασία έναντι πιθανών διακρίσεων από πλευράς συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης απηύθυναν η Διεθνής Αμνηστία και η Access Now, στο πλαίσιο της RightsCon 2018. H αποκαλούμενη Διακήρυξη του Τορόντο (The Toronto Declaration on protecting the rights to equality and non discrimination in machine learning systems) έχει ως θέμα της τον κίνδυνο βλάβης/ την πιθανή απειλή προς τα ανθρώπινα δικαιώματα που μπορεί να προκύψουν σε σχέση με τη συγκεκριμένη τεχνολογία, με έμφαση στο δικαίωμα στην ισότητα και την αντιμετώπιση των διακρίσεων. Το προσχέδιο της διακήρυξης συνέταξαν η Διεθνής Αμνησία και η Access Now, με τη βοήθεια μιας επιτροπής από ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ακαδημαϊκούς. Το αποτέλεσμα ήταν να συνταχθεί το τελικό κείμενο σε ένα event στις 15 Μαΐου, σε μια συνάντηση άνω των 30 ειδικών. Με την επίσημη έκδοσή της, η διακήρυξη υιοθετήθηκε από τη Ηuman Rights Watch και το Wikimedia Foundation, ενώ ελπίζεται πως στη συνέχεια θα υιοθετηθεί και από άλλους επίσημους φορείς του ιδιωτικού και του κρατικού τομέα. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, σκοπός της διακήρυξης είναι να παρουσιάσει απτούς τρόπους διατήρησης της ισότητας και αντιμετώπισης των διακρίσεων, και προσδιορίζει τις υποχρεώσεις κρατών και εταιρειών όσον αφορά στην προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ανάπτυξη και χρήση του machine learning. Επίσης, δίνεται έμφαση στο θέμα της ευθύνης (ποιος είναι υπόλογος) για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη σημασία της πρόσβασης σε αποτελεσματικά μέτρα στήριξης για αυτούς που τις υφίστανται στο ευρύτερο πλαίσιο της χρήσης συστημάτων machine learning. Όπως υπογραμμίζεται, η διακήρυξη αυτή είναι μοναδική ως προς το ζήτημα της ηθικής στην τεχνητή νοημοσύνη, από την άποψη ότι βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και παρέχει ένα ευρέως αποδεκτό πλαίσιο ηθικής, το οποίο είναι νομικά δεσμευτικό. Επίσης, υπογραμμίζει τη σημασία της εφαρμογής της διεθνούς νομοθεσίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των σχετικών στάνταρ σε νέες τεχνολογίες όπως τα συστήματα machine learning. Σύμφωνα με τη Διακήρυξη του Τορόντο, όσο αυξάνεται η χρήση και οι δυνατότητες συστημάτων machine learning, είναι υποχρέωση των κρατών και του ιδιωτικού τομέα να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους όπου τίθενται θέματα ισότητας και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. http://www.naftemporiki.gr/story/1351431/diakiruksi-tou-toronto-ekklisi-gia-prostasia-enanti-diakriseon-apo-sustimata-texnitis-noimosunis

Στο διάστημα ο πρώτος κινεζικός ιδιωτικός πύραυλος. Η Κίνα εκτόξευσε τον πρώτο πύραυλο που κατασκεύασε ιδιωτική κινεζική εταιρεία. Η εξέλιξη αυτή χαρακτηρίστηκε από τα κρατικά κινεζικά μέσα ενημέρωσης το τελευταίο ορόσημο στο φιλόδοξο διαστημικό πρόγραμμα της χώρας. Ο πρόεδρος Σι έχει θέσει ως μια από τις προτεραιότητές του να κάνει την Κίνα υπερδύναμη στο διάστημα, με αιχμή την τοποθέτηση σε τροχιά γύρω από τη Γη ενός μόνιμου επανδρωμένου διαστημικού σταθμού περίπου το 2022. Η εκτόξευση του πυραύλου «Chongqing Liangjiang Star», τον οποίο ανέπτυξε η ιδιωτική εταιρεία OneSpace Technology με έδρα το Πεκίνο, σηματοδοτεί την πρώτη φορά που ένας ιδιωτικός κινεζικός πύραυλος τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua και το Reuters. Ο πύραυλος, γνωστός και ως OS-XO, διαθέτει κινητήρα στερεών καυσίμων και μπορεί να θέσει ένα φορτίο βάρους 100 κιλών σε τροχιά απόστασης έως 800 χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας. Η εταιρεία OneSpace ιδρύθηκε το 2015 και ενθαρρύνεται από την κινεζική κυβέρνηση να συμμετάσχει στην ανάπτυξη του διαστημικού προγράμματος της χώρας, κατά το παράδειγμα των ΗΠΑ, όπου η παρουσία του ιδιωτικού τομέα είναι ολοένα πιο αισθητή, με πιο γνωστή την περίπτωση της Space X του Έλον Μασκ. Η κινεζική εταιρεία προσδοκά ότι το 2019 θα αναλάβει δέκα εκτοξεύσεις και, όπως δήλωσε ο ιδρυτής της Σου Τσανγκ, σταδιακά θα εξελιχθεί σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εκτόξευσης μικρών δορυφόρων παγκοσμίως. Το 2017, η εταιρεία υπέγραψε συμφωνία με τον κρατικό όμιλο Chongqing Liangjiang Aviation Industry Investment Group για να αναπτύξουν από κοινού ερευνητικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις στη νοτιοδυτική πόλη Τσονγκίνγκ. Η στρατηγική τοποθεσία της υπό κατασκευή βάσης, στο πλαίσιο της ευρύτερης πρωτοβουλίας «Μία Ζώνη-Ένας Δρόμος» της Κίνας, αποσκοπεί στο να δημιουργήσει μια μεγάλη εξαγωγική εξαγορά για την OneSpace. Όπως είπε ο Σου Τσανγκ, «θα αναπτύξουμε μεγαλύτερους πυραύλους στο μέλλον και θα συμμετάσχουμε στον παγκόσμιο ανταγωνισμό». Προφανώς, τελείωσε οριστικά η εποχή που η Κίνα αποτελούσε ανταγωνιστή των άλλων χωρών μόνο για φθηνά χαμηλής τεχνολογίας προϊόντα. http://www.in.gr/2018/05/18/tech/kina-ektokseyse-ton-proto-idiotiko-pyraylo/

Ρεκόρ ταχύτητας υπερθέρμανσης νερού με… ελληνική συμμετοχή. Το νερό φαίνεται πως ταιριάζει στους Έλληνες επιστήμονες. Δύο ερευνητές της διασποράς συμμετείχαν σε πρωτοποριακές έρευνες που αφορούν το πιο σημαντικό υγρό του πλανήτη μας. Ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, μεταξύ των οποίων ένας έλληνας επιστήμονας της διασποράς, πέτυχαν παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας θέρμανσης του νερού. Χρησιμοποιώντας ένα ισχυρό λέιζερ ακτίνων-Χ, κατάφεραν να ανεβάσουν τη θερμοκρασία του νερού, από τη θερμοκρασία δωματίου στους 100.000 βαθμούς Κελσίου, μέσα σε μόλις ένα πικοδευτερόλεπτο (εκατομμυριοστό του εκατομμυριοστού του δευτερολέπτου). Με τον τρόπο αυτό, παρήγαγαν μια «εξωτική» μορφή του νερού, την οποία θα μελετήσουν περισσότερο στο μέλλον, ώστε να μάθουν περισσότερα πράγματα για τις ιδιότητές του. Η απότομη θέρμανση του νερού με τις ακτίνες-Χ υψηλής ενέργειας «σπρώχνει» τα ηλεκτρόνια έξω από τα μόρια του νερού, με συνέπεια το νερό να μετατρέπεται αστραπιαία από υγρό σε πλάσμα, μια κατάσταση της ύλης όπου τα ηλεκτρόνια έχουν απομακρυνθεί από τα άτομα, οδηγώντας σε ένα είδος ηλεκτρικά φορτισμένου αερίου. Παρόλο, όμως, που το νερό μεταμορφώνεται από υγρό σε πλάσμα, διατηρεί την πυκνότητα του υγρού νερού, με αποτέλεσμα να προκύπτει μια «εξωτική» κατάσταση ύλης, που δεν συναντάται με φυσικό τρόπο στη Γη και στην οποία η θερμοκρασία είναι υψηλότερη και από τον πυρήνα της Γης. Οι ερευνητές του γερμανικού ερευνητικού κέντρου-συγχρότρου DESY και του σουηδικού Πανεπιστημίου της Ουψάλα χρησιμοποίησαν για τα πειράματά τους το λέιζερ του επιταχυντή SLAC των ΗΠΑ. Μεταξύ των επιστημόνων, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), είναι ο έλληνας Δημοσθένης Σοκαράς, ερευνητής από το 2015 του Εργαστηρίου SLAC του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, ο οποίος έχει αποφοιτήσει από το ΕΜΠ και έχει πάρει το διδακτορικό του από το «Δημόκριτο». Φως στον «χορό» του νερού Μια άλλη έρευνα, με επικεφαλής έναν έλληνα φυσικό της διασποράς, τον δρα Φοίβο Περάκη του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, για πρώτη φορά χρησιμοποίησε ένα ισχυρό λέιζερ ακτίνων-Χ για να αποκαλύψει την υπερταχεία κίνηση των μορίων του υγρού νερού. Οι ερευνητές από τη Σουηδία, τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Communications", είναι οι πρώτοι που, με τη βοήθεια του επιταχυντικού συγχρότρου SLAC, «φωτογράφησαν» τα κινούμενα μόρια του νερού σε χρονική κλίμακα κάτω των 100 femtoseconds (εκατομμυριοστών του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου). «Είναι μια τελείως νέα δυνατότητα να μπορούμε να χρησιμοποιούμε τα λέιζερ ακτίνων-Χ για να βλέπουμε την κίνηση των μορίων σε πραγματικό χρόνο. Αυτό μπορεί να ανοίξει ένα τελείως νέο πεδίο ερευνών σε αυτές τις χρονικές κλίμακες», δήλωσε ο Περάκης, ο οποίος έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης και έχει πάρει το διδακτορικό του από το Ινστιτούτο Φυσικής Χημείας του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης. http://www.kathimerini.gr/964893/article/epikairothta/episthmh/rekor-taxythtas-yper8ermanshs-neroy-me-ellhnikh-symmetoxh

Κβαντικοί υπολογιστές (quantum computers), Bitcoin και Spoofing… Οι εταιρείες τεχνολογίας εδώ και χρόνια ασχολούνται με την ανάπτυξη κβαντικών συστημάτων, υπερυπολογιστών που αξιοποιούν τη δύναμη της κβαντικής φυσικής, για να επιλύσουν σε δευτερόλεπτα ένα πρόβλημα τα οποία ένα κλασσικός υπολογιστής θα χρειαζόταν χρόνια. Η D-Wave Systems Inc. είναι η πρώτη που κατασκεύασε κβαντικό υπολογιστή για ορισμένο υποσύνολο μαθηματικών προβλημάτων, η IBM δημιούργησε επεξεργαστή με 50 κβαντικά «μπιτ» ή κβαντικά δυφία (qubits), η Microsoft ανέπτυξε την νέα γλώσσα προγραμματισμού Q Sharp για κβαντικούς υπολογιστές και η Google δημιούργησε τον κβαντικό επεξεργαστή Bristlecone. Πώς όμως σχετίζονται οι κβαντικοί υπολογιστές με την αγορά των κρυπτονομισμάτων και τις χρηματιστηριακές αγορές; Quantum Computers vs. Bitcoin Το bitcoin, όπως και τα περισσότερα κρυπτονομίσμτα είναι μία αποκεντρωμένη ηλεκτρονική μορφή χρήματος η οποία βασίζεται στην κρυπογράφηση για την ασφάλεια του δικτύου, την επαλήθευση των συναλλαγών, αλλά και την ασφάλεια των ηλεκτρονικών πορτοφολιών στα οποία φυλάσσονται. Πρόσφατα έχουν γίνει ευρέως γνωστά, λόγω των πολύ μεγάλων διακυμάνσεων των τιμών τους. Η συμπεριφορά τους αυτή αποδίδεται από κάποιους στην κερδοσκοπία των παικτών της συγκεκριμένης αγοράς είτε στο γεγονός πως στηρίζουν παράνομες δραστηριότητες και τη φοροδιαφυγή λόγω της ανωνυμίας που διασφαλίζουν και της απουσίας της κεντρικής αρχής ελέγχου. Ωστόσο, αγνοώντας τις δύο ανωτέρω απόψεις φαίνεται λογική η συνεχής άνοδος των τιμών τους, δεδομένου πως γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη αλλά και δαπανηρή η διαδικασία δημιουργίας τους (mining). Συγκεκριμένα, για τη δημιουργία τους απαιτείται η επίλυση ενός μαθηματικού αλγόριθμου, ο οποίος επιλύεται όλο και πιο δύσκολα όσο περισσότερα φτιάχνονται και όσο περισσότεροι χρήστες προσπαθούν να δημιουργήσουν. Επομένως, σύμφωνα με τις βασικές αρχές της οικονομικής θεωρίας δεν είναι παράλογη η διαχρονική αύξηση της τιμής τους. Τι θα γίνει όμως αν κάποιος αποφασίσει να δημιουργήσει bitcoin σε κβαντικό υπολογιστή. Σε αυτή την περίπτωση η επίλυση του αλγόριθμου θα είναι εύκολη υπόθεση, πολύ γρηγορότερη και η απότομη αύξηση της ποσότητάς τους (αύξηση προσφοράς) θα οδηγήσει στον εξευτελισμό της τιμής τους. Επιπλέον, τα ηλεκτρονικά πορτοφόλια των κρυπτονομισμάτων χρησιμοποιούν κρυπτογράφηση, η οποία τα προστατεύει από πιθανή κλοπή. Ωστόσο, ένα κβαντικός υπολογιστής θα ήταν δυνατό να σπάσει αυτού τους είδους την κρυπτογράφηση, γεγονός που επίσης θα είχε ολέθριες συνέπειες για την τιμή τους. Βέβαια το κόστος απόκτησης ενός κβαντικού υπολογιστή μπορεί να ανέρχεται σε πάνω από δέκα εκατομμύρια. Από την άλλη, όπως όλες οι τεχνολογικές καινοτομίες αργά ή γρήγορα περνούν σε εμπορική εκμετάλλευση και οι τιμές τους πέφτουν κατακόρυφα. Quantum Computers , Χρηματιστηριακές Αγορές και Spoofing… Σε όλες τις χρηματιστηριακές αγορές του κόσμου ένα μεγάλο μέρος των συναλλαγών πραγματοποιείται μέσω αυτόματων εντολών. Πιο συγκεκριμένα, μέσω αλγορίθμων (algo tarding) αναλύονται οι συνθήκες της αγοράς και με βάση τις επιθυμητές συνθήκες τοποθετούνται αυτόματα εντολές (automated trading) με σκοπό να πραγματοποιηθούν συναλλαγές χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση, ενώ ορισμένες φορές έχουν σκοπό να μην πραγματοποιηθούν αλλά μόνο να κοροϊδέψουν (παραπλανήσουν) τους συμμετέχοντες στην αγορά (spoofing) και να επωφεληθούν από την προκαλούμενη πτώση ή άνοδο (ανάλογα που έχουν ποντάρει). Τι θα γίνει όμως αν κάποιος με πολύ γρηγορότερο υπολογιστή πραγματοποιήσει αυτή την διαδικασία; Τι θα μπορούσε να πετύχει κάποιος συμμετέχοντας της αγοράς, αν προγραμμάτιζε τέτοιες αυτόματες εντολές μέσω κβαντικού υπολογιστή; Σίγουρα πολλά λεφτά! Ωστόσο, αυτό θα γινόταν εις βάρος των λοιπών συμμετεχόντων και παράλληλα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πρωτόγνωρη χρηματιστηριακή «φούσκα» ή «κραχ», ανάλογα με τις προθέσεις του... «Εάν η κβαντομηχανική δεν σας έχει σοκάρει σοβαρά, μάλλον δεν την έχετε ακόμα καταλάβει.» Niels Bohr (βασικός θεμελιωτής ανάπτυξης της κβαντικής φυσικής) http://www.naftemporiki.gr/story/1350643/kbantikoi-upologistes-quantum-computers-bitcoin-kai-spoofing

Τέχνη και αστρονομία: Συνάντηση δύο κόσμων. Αστερισμοί, νεφελώματα και χάρτες του ουρανού αντικρίζονται με εικαστικές δημιουργίες, κι ένα νυχτερινό αστροπάρτι θα κορυφώσει τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων την Παρασκευή 18 Μαΐου 2018, στις 19.30, στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Στην εκδήλωση «Τέχνη και αστρονομία: Συνάντηση δύο κόσμων», ο εικαστικός καλλιτέχνης Απόστολος Κιλεσσόπουλος κι ο καθηγητής Αστροφυσικής του ΑΠΘ Ιωάννης Σειραδάκης συμμετέχουν σε έναν πρωτότυπο διάλογο επί σκηνής στο Τελλόγλειο επιχειρώντας να αναδείξουν τη δημιουργική συνέργεια ανάμεσα στην επιστήμη και την τέχνη. Η εκδήλωση πλαισιώνει την έκθεση «Της γης και τ’ ουρανού. Οι κόσμοι του Απόστολου Κιλεσσόπουλου», που φιλοξενείται αυτό το διάστημα στο Τελλόγλειο. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς θα προβληθούν σε οθόνη στον εκθεσιακό χώρο του Τελλογλείου έργα του Απόστολου Κιλεσσόπουλου από τις σειρές «Κοσμικά τοπία», «Νεφελώματα», «Fractals», «Πανσπερμία», «Σπείρες». Τα έργα αυτά θα παρουσιαστούν συγχρόνως με φωτογραφίες γαλαξιών, νεφελωμάτων, αστερισμών και άλλες εκπληκτικής ομορφιάς εικόνες του ουράνιου στερεώματος που επέλεξε ο καθηγητής Αστροφυσικής Ιωάννης Σειραδάκης αντλώντας έμπνευση από την έκθεση του Απόστολου Κιλεσσόπουλου. Ο δημιουργός των έργων τέχνης θα αναφερθεί στο καθένα από αυτά και τις πηγές της έμπνευσής του, ενώ από την πλευρά του ο κ. Σειραδάκης θα ταξιδέψει το κοινό στο αχανές σύμπαν. Και αστροπάρτυ Αμέσως μετά τον διάλογο των δύο προσκεκλημένων ομιλητών θα γίνει το αστροπάρτυ: το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρατηρήσει τον ουράνιο θόλο και τους ορατούς αστερισμούς με τα τηλεσκόπια των μελών του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας, που θα έχουν τοποθετηθεί στον αύλειο χώρο του Τελλογλείου. Στο πάρτι θα συμπράξει το Ανφάν Γκατέ, που ξεκινά την καλοκαιρινή του διαδρομή ως Ανφάν Γκατέ – Guadelupe στον υπαίθριο χώρο του Τελλογλείου. Η 18η Μαΐου γιορτάζεται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο ως η Διεθνής Ημέρα Μουσείων. Για το 2018 το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) έχει επιλέξει το θέμα «Μουσεία και (δια)δίκτυα. Νέες προσεγγίσεις, νέο κοινό». Την ημέρα αυτή το Τελλόγλειο θα είναι ανοιχτό από τις 09.00 έως τις 23.00 με ελεύθερη είσοδο. Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να ξεναγηθεί δωρεάν σε όλες τις εκθέσεις που φιλοξενούνται αυτό το διάστημα στο Τελλόγλειο. Θα γίνουν δύο ξεναγήσεις, στις 12.00 – 13.00 και στις 18.00 – 19.00. Όμιλος Φίλων Αστρονομίας

Εκδήλωση με θέμα: «Laser: μια λαμπρή συμφωνία ύλης και φωτός στην καθημερινή ζωή!» Τις εφαρμογές των laser σε πληθώρα επιστημονικών κλάδων που αφορούν στην καθημερινή μας ζωή, πραγματεύεται η επόμενη ομιλία του καινοτόμου θεσμού Cafe Scientifique. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 21 Μαΐου στις 19:00 μ.μ., με ομιλητή τον Φιλήμονα Ζαχαράτο, ερευνητή στη Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στο κελάρι του Athenaeum (Αδριανού 3, Θησείο, 210 3210239). Η είσοδος είναι ελεύθερη, αλλά υπάρχει μια ελάχιστη κατανάλωση 3 ευρώ. Για να εξασφαλιστεί η βέλτιστη συμμετοχή τηρείται σειρά προτεραιότητας (χωρητικότητα: περίπου 80 άτομα). Ενσωματώνοντας πλήθος ιδεών και κατακτήσεων της σύγχρονης φυσικής, το laser είναι μία υλοποιημένη κβαντική διάταξη! Η εφεύρεσή του τη δεκαετία του 1960 επέτρεψε την ανάπτυξη πλήθους νέων εφαρμογών, οι οποίες στο παρελθόν ανήκαν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. Σε αυτή την ομιλία θα κάνουμε μία εισαγωγή στις έννοιες της σύγχρονης φυσικής που θεμελίωσαν τη βάση για την ανάπτυξη του laser: κβαντισμένες τροχιές, κβαντική απορρόφηση και εξαναγκασμένη εκπομπή, φερμιόνια και μποζόνια. Θα αναφερθούμε επίσης στις μοναδικές ιδιότητες που προσφέρει η ακτινοβολία laser: η μονοχρωματικότητα, η συμφωνία και η κατευθυντικότητα και η μεγάλη λαμπρότητα έχουν αξιοποιηθεί από πληθώρα νέων τεχνολογιών στην ιατρική (επεμβάσεις διόρθωσης οφθαλμικών εκτροπών, δερματικές παθήσεις), στις τηλεπικοινωνίες (οπτικοί δίσκοι, οπτικές ίνες), στη μεταλλουργική βιομηχανία (υψηλής ακρίβειας συγκολλήσεις και εγχαράξεις), στην επιστημονική έρευνα (χαρακτηρισμός και μικροκατεργασία υλικών, νανοφωτονική, μετρολογία, ολογραφία). Θα δώσουμε, επίσης, έμφαση σε ένα ακόμη πεδίο που έχει επωφεληθεί σημαντικά από την εξέλιξη των laser αλλά και των συστημάτων που ενσωματώνουν τέτοιες διατάξεις: την τεχνολογία της προσθετικής παρασκευής (που περιλαμβάνει και την τρισδιάστατη εκτύπωση), τεχνολογία -κλειδί για την εξέλιξη εφαρμογών όπως τα εύκαμπτα και εκτυπώσιμα ηλεκτρονικά, οι βιολογικοί αισθητήρες και η ιστοτεχνoλογία – μηχανική ιστών. Ο Φιλήμων Ζαχαράτος γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Το 2003 αποφοίτησε από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών και το 2009 αναγορεύθηκε διδάκτορας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ολοκληρώνοντας τη διατριβή του πάνω στη Νανοτεχνολογία με εφαρμογές στη Μικροηλεκτρονική. Μεταξύ του 2011 και του 2013 εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Βουργουνδίας, στο πεδίο της νανοφωτονικής και των οπτικών τηλεπικοινωνιών. Στη συνέχεια, επέστρεψε στον Τομέα Φυσικής της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ, σε ερευνητικό πρόγραμμα “Marie Curie” με αντικείμενο την ανάπτυξη εκτυπώσιμων ηλεκτρονικών και αισθητήρων με τη χρήση διεργασιών laser. Έκτοτε, έχει ασχοληθεί με πληθώρα ερευνητικών θεμάτων σχετιζόμενων με τη την αλληλεπίδραση ύλης – ακτινοβολίας, με έμφαση στην εκτύπωση λειτουργικών υλικών και τη μικροκατεργασία προηγμένων τεχνολογικών υλικών με laser. Τα αποτελέσματα της έρευνας του έχουν ανακοινωθεί σε πολυάριθμα συνέδρια και δημοσιευθεί υπό τη μορφή άρθρων σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. http://www.in.gr/2018/05/17/tech/ekdilosi-thema-laser-mia-lampri-symfonia-ylis-kai-fotos-stin-kathimerini-zoi/

Ύδρα. Ύδρα (αγγλικά: Hydra) ονομάζεται ένας από τους φυσικούς δορυφόρους του πλανήτη νάνου Πλούτωνα. Πήρε το όνομά του από τη Λερναία Ύδρα, ένα μυθικό ον που φύλαγε τα νερά του κάτω κόσμου κατά την Ελληνική μυθολογία και του δόθηκε στις 21 Ιουνίου του 2006. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Πλούτωνας III (Pluto III), δηλαδή ο τρίτος από τους δορυφόρους του Πλούτωνα που έχει ονομαστεί. Ανακάλυψη Η Ύδρα ανακαλύφθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ και την Pluto Companion Search Team, που αποτελείται από τους Hal A. Weaver, Alan Stern, Max J. Mutchler, Andrew J. Steffl, Marc W. Buie, William J. Merline, John R. Spencer, Eliot F. Young, and Leslie A. Young. Οι εικόνες ανακάλυψης ελήφθησαν στις 15 Μαΐου του 2005 και στις 18 Μαΐου του 2005. Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2005, αφού επιβεβαιώθηκε σε εικόνες από το 2002 και του δόθηκε η αρχική προσωρινή ονομασία S/2005 P 1. Τροχιακά χαρακτηριστικά Η Ύδρα περιφέρεται γύρω από το βαρύκεντρο του συστήματος στο ίδιο επίπεδο με τον Χάροντα και την Νύχτα, σε απόσταση 65.000 χιλιομέτρων. Η εκκεντρότητα της που είναι 0,0059, είναι μικρή αλλά σημαντικά διακριτή από την μηδενική και είναι η μεγαλύτερη από αυτές όλων των μικρών δορυφόρων του Πλούτωνα. Η Ύδρα βρίσκεται σε τροχιακή απήχηση 2:3 με την Νύχτα και 6:11 με την Στύγα. Ως αποτέλεσμα της παρόμοιας με Laplace αυτής απήχησης των 3 σωμάτων, συνδέεται με την Στύγα και την Νύχτα με λόγο 5:3. Η τροχιακή της περίοδος των 38,2 ημερών την κάνει να είναι κοντά σε τροχιακή απήχηση 1:6 με τον Χάροντα, με την χρονική διαφορά να είναι 0,3%. Αυτή η σχεδόν απήχηση μπορεί να εξηγηθεί, κατά μια υπόθεση, από το γεγονός ότι η Ύδρα προήλθε πριν την μετακίνση κατά έξωθεν του Χάροντα μετά τον σχηματισμό και των 5 γνωστών δορυφόρων και διατηρείται από την περιοδική τοπική ταλάντωση της τάξης του 5% στη δύναμη του μαγνητικού πεδίου του συστήματος Πλούτωνα-Χάροντα. Η περιφορά της Ύδρας είναι χαοτική. Κατά την περιφορά της ταλαντεύεται, όπως η Νύχτα και ο Υπερίωνας. Φυσικά χαρακτηριστικά Η διαστάσεις της Ύδρας είναι 55x40 χιλιόμετρα σε εγκάρσια τομή. Το φάσμα της είναι ουδέτερο, όπως αυτό του Χάροντα και της Νύχτας (ενώ του Πλούτωνα είναι κοκκινωπό) και αποτελείται κυρίως από πάγo νερού, πιθανώς από πάγο XI Εξερεύνηση Οι πιο κοντινές και λεπτομερείς φωτογραφίες της ύδρας τραβήχτηκαν από το σκάφος Νέοι Ορίζοντες κατά το ιστορικό του πέρασμα από τον Πλούτωνα στις 14 Ιουλίου του 2015, από απόσταση περίπου 231.000 χιλιομέτρων. Το σκάφος επίσης μελέτησε τη σύσταση του εδάφους της Ύδρας, την ανακλαστικότητα της καθώς και άλλες φυσικές της ιδιότητες. Ανακάλυψη Ανακαλύφθηκε από Διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ Pluto Companion Search Team Ημερομηνία Ανακάλυψης 15 Ιουνίου 2005 Προσδιορισμοί Εναλλακτική ονομασία (134340) Πλούτωνας III Προσωρινή ονομασία S/2005 P 1 Χαρακτηριστικά τροχιάς Ημιάξονας τροχιάς 64.749 Km Εκκεντρότητα 0,0051 Περίοδος περιφοράς 38,206 ± 0,001 ημέρες Κλίση 0,212° (προς τον Ισημερινό του Πλούτωνα) Είναι δορυφόρος του Πλούτωνα Φυσικά χαρακτηριστικά Διαστάσεις 55×40 Km[1] Μάζα 4,2 × 1017 kg Περίοδος Περιφοράς Χαοτική Κλίση Άξονα Ποικίλλει Μέση πυκνότητα - Λευκαύγεια 0,04 - 0,35 Επιφανειακή θερμοκρασία 33-55 K Φαινόμενο μέγεθος 22,9 - 23,3 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8E%CE%B4%CF%81%CE%B1_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Η χλωμή μπλε κουκκίδα, από έναν CubeSat Ως «χλωμή μπλε κουκκίδα» αναφέρεται η φωτογραφία της Γης που τραβήχτηκε στις 6 Ιουνίου 1990 από το Voyager 1, όταν αυτό απείχε από την Γη απόσταση 4 δισεκατομμύρια μίλια. Η φωτογραφία λήφθηκε μετά από αίτημα που υπέβαλλε στη NASA ο Carl Sagan. Έτσι, το Voyager 1 καθώς εγκατέλειπε το ηλιακό μας σύστημα, έστρεψε για μια τελευταία φορά τις κάμερες προς τη Γη, τραβώντας την φωτογραφία όπου ο πλανήτης μας φαίνεται αμυδρά μέσα στο αχανές διάστημα Μια αντίστοιχη φωτογραφία της «χλωμής μπλε κουκκίδας» κατέγραψε ένας κυβικού σχήματος μικροδορυφόρος CubeSat της ΝASA. H φωτογραφία λήφθηκε στις 9 Μαΐου, από απόσταση ενός εκατομμυρίου χιλιομέτρων και σ’ αυτή φαίνεται αμυδρά και η Σελήνη. To ζεύγος των CubeSats που ονομάζεται Mars Cube One (MarCO) εκτοξεύθηκε στις 5 Μαΐου μαζί με το InSight Lander της NASA, το διαστημικό σκάφος που θα εξερευνήσει το εσωτερικό του πλανήτη Άρη. Τα MarCO CubeSats θα ακολουθήσουν το InSight μέχρι τον Άρη. Αν καταφέρουν να φτάσουν στον Άρη θα αναμεταδώσουν δεδομένα σχετικά με την είσοδο του InSight στην ατμόσφαιρα του κόκκινου πλανήτη. Λέμε «αν θα τα καταφέρουν» γιατί πρόκειται για τα πρώτα CubeSats που ταξιδεύουν τόσο μακριά στο διάστημα. Συνήθως παραμένουν σε τροχιά γύρω από τη Γη, 800 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια πλανήτη μας. Αρχικά αναπτύχθηκαν για εκπαιδευτικούς λόγους, αλλά στη συνέχεια οι CubeSats αποτέλεσαν μια σημαντική εμπορική τεχνολογία, παρέχοντας δεδομένα για τα πάντα, από τις διαδρομές των πλοίων μέχρι τις περιβαλλοντικές αλλαγές. http://physicsgg.me/2018/05/16/%ce%b7-%cf%87%ce%bb%cf%89%ce%bc%ce%ae-%ce%bc%cf%80%ce%bb%ce%b5-%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%ba%ce%ba%ce%af%ce%b4%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%ce%bd-cubesat/ -ozon/

Τεχνητή νοημοσύνη για καλό σκοπό. Προσφυγιά, πείνα, φόβος είναι καταστάσεις που βασανίζουν τα παιδιά. Και όταν βρεθούν σε ασφαλές περιβάλλον, θα πρέπει να τους πιάσουν το μπράτσο ξένοι και να κάνουν μετρήσεις με τη μεζούρα. Για πολλά προσφυγόπουλα η πρώτη επαφή με διασώστες και βοηθούς είναι μια ακόμη τραυματική εμπειρία. Αλλά θα πρέπει να την υποστούν γιατί σε περιοχές κρίσης θα πρέπει να διαπιστωθεί πόσο υποσιτισμένο είναι ένα παιδί και τι είδους βοήθεια χρειάζεται. Καταγραφή του υποσιτισμού. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι μια πολύ καλή διέξοδος που απαλλάσσει τα παιδιά από αυτήν την επίπονη διαδικασία και παράλληλα προσφέρει τη δυνατότητα καταγραφής της κατάστασής τους γρήγορα και με ακρίβεια. Τέτοιες κι άλλες επαναστατικές ιδέες μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά το έργο της ανθρωπιστικής βοήθειας. Μάλιστα αυτές τις ημέρες στη Γενεύη μπορεί κανείς να δει κι άλλες εφευρέσεις σε διάσκεψη με τίτλο «Τεχνητή νοημοσύνη για καλό σκοπό». Η εταιρεία Kimetrica στην Κένυα εκπόνησε πρόγραμμα που με τη βοήθεια φωτογραφιών και αναγνώρισης μέσω υπολογιστή των χαρακτηριστικών του προσώπου μπορεί να διαπιστώσει το βαθμό υποσιτισμού. «Έγινε με επιτυχία δοκιμή σε ενήλικες και τώρα τροφοδοτούμε το πρόγραμμα με φωτογραφίες και μετρήσεις σώματος για να το εξασκήσουμε σωστά», λέει η διευθύντρια της εταιρείας Kimetrica στη Κένυα Ανίτα Σαχ. Το εργαστήριο πρωτοπορίας της Unicef στηρίζει το πρότζεκτ. Επίσης γίνονται δοκιμές στο Ιράκ για να εξακριβωθεί εάν και δορυφορικές φωτογραφίες μπορούν να καταγράψουν το βαθμό φτώχιας σε απομακρυσμένες περιοχές. Τα προγράμματα του υπολογιστή μπορούν επίσης να αξιολογήσουν, πόσοι άνθρωποι έχουν ηλεκτρικό ρεύμα, από τι υλικό είναι κατασκευασμένες οι στέγες των σπιτιών τους ή εάν διατηρούν ζώα στα σπίτια τους. Υπάρχει και μια άλλη προωθημένη σκέψη, εάν με τη χρήση κινητών τηλεφώνων μπορεί κανείς να βγάλει συμπεράσματα για τη φτώχεια ή τη ξηρασία. Ή πόσο συχνά φορτώνονται οι τηλεφωνικές κάρτες, εάν στέλνονται περισσότερα sms από ό,τι γίνονται συνομιλίες και πολλά άλλα. «Το καταπληκτικό στην τεχνητή νοημοσύνη είναι ότι δεν πρέπει να πει κανείς στο μηχάνημα τι ακριβώς πρέπει να αναλύσει», λέει η Ναρόα Ζουρουτούζα, ειδική σε θέματα δεδομένων του εργαστηρίου πρωτοπορίας της Unicef. «Το ίδιο το πρόγραμμα βρίσκει τα συμφραζόμενα, εάν βέβαια έχει προηγουμένως τροφοδοτηθεί με αρκετά στοιχεία». Η ειδικός τονίζει επίσης ότι τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται είναι ανώνυμα. Επανάσταση στην ιατρική περίθαλψη Καινοτομίες σε καίριους τομείς όπως η ιατρική είναι αυτό που ενδιαφέρει και τον Μαουρίτσιο Βεκιόνε, επικεφαλής του Global Goods Fund, που χρηματοδοτεί ο ιδρυτής της Microsoft Μπιλ Γκέιτς. Θέλει να βρει τεχνολογικές λύσεις για τους φτωχούς της γης, οι οποίοι δεν έχουν εύκολα πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη. «Σε χώρες υπό ανάπτυξη λείπουν γιατροί και άλλοι ειδικοί», λέει χαρακτηριστικά. «Αναρωτηθήκα λοιπόν: Μπορεί κανείς να αναπτύξει δυνατότητες βοήθειας για να αντικαταστήσει τους ειδικούς;» Η απάντησή του είναι, «ναι». Ένας υπολογιστής με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να επεξεργάζεται στοιχεία και διαγνώσεις τουλάχιστον με την ίδια ακρίβεια, όπως ένας ειδικός. Μάλιστα υπάρχουν υπέρηχοι που συνδέονται με κινητά τηλέφωνα. Καταγράφοντας στοιχεία όπως ο σφυγμός, η θερμοκρασία και με τη βοήθεια φωτογραφιών μπορούν να προσφέρουν σε έναν ελάχιστα εκπαιδευμένο νοσηλευτή σημαντική βοήθεια στον τομέα της διάγνωσης και της θεραπευτικής αγωγής. «Ακόμη και σε πλούσιες χώρες το 80% των περιπτώσεων ασθένειας αντιμετωπίζονται με σχετικά απλές επεμβάσεις» λέει ο Βεκιόνε. Το Global Fund στηρίζει τη θέση ότι αντίστοιχα προγράμματα μπορούν να φέρουν την επανάσταση στην ιατρική περίθαλψη σε φτωχές χώρες. Σε υποανάπτυκτες χώρες το Fund δίνει μάλιστα τις άδειες δωρεάν, ενώ οι πλούσιες χώρες πρέπει να πληρώσουν για να την αποκτήσουν. «Βέβαια η διαδικασία φόρτωσης άπειρων δεδομένων στο τηλέφωνο για να αναζητήσει στη συνέχεια λύσεις δεν είναι και τόσο απλή» επισημαίνει ο Βεκιόνε. «Οι βασικές πληροφορίες θα πρέπει να είναι πολύ ακριβείς, σε μερικούς τομείς δεν υπάρχουν καν τέτοιες πληροφορίες, ενώ οι λύσεις δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε ολόκληρο τον πληθυσμό», αναφέρει ο ίδιος. Ωστόσο όσο ο Μαουρίτσιο Βεκιόνε όσο και η Ναρόα Ζουρουτούζα βλέπουν μια τεράστια δυναμική στην τεχνητή νοημοσύνη, η οποία μπορεί να προσφέρει «απρόσμενες δυνατότητες για την εξολόθρευση της πείνας και της φτώχειας». http://www.in.gr/2018/05/16/world/deutsche-welle/texniti-noimosyni-gia-kalo-skopo/

Θερινά σχολεία για μαθητές από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών. Θερινά Σχολεία για μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου διοργανώνει και φέτος σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας η Ένωση Ελλήνων Φοιτητών. Μέσα από ένα ενδιαφέρον πρόγραμμα που καλύπτει πολλούς τομείς των φυσικών επιστημών- μηχανική & εφαρμογές, ηλεκτρομαγνητισμό, σχετικότητα, κβαντική Φυσική, κοσμολογία, τοπολογία & περιβάλλον, αστροφυσική, αστρονομία, νανοτεχνολογία, Cern- οι διοργανωτές στοχεύουν να βοηθήσουν τους μαθητές να εκτιμούν το φυσικό κόσμο και να συμβάλλουν στη λήψη αποφάσεων σε σχέση με τις μεταβολές που επιφέρει η ανθρώπινη δραστηριότητα σε αυτόν. Φέτος θερινά σχολεία θα πραγματοποιηθούν στο Κατάκολο, στην Κεφαλονιά, στη Θεσσαλονίκη, στην Αίγινα, στην Παλλήνη, στη Νάξο, στα Γιαννιτσά και στο Λαύριο με τη συμμετοχή πανεπιστημιακών δασκάλων ενώ την τελευταία δεκαετία έχουν «λειτουργήσει» συνολικά 65 σχολεία. Τα μαθήματα θα ξεκινήσουν στις 21 Ιουνίου στην Αίγινα και θα είναι πενθήμερα ενώ το πρόγραμμα του σχολείου, το οποίο θα περιλαμβάνει καθημερινά δύο διαλέξεις, διαμορφώνεται ως εξής: 10.00 - 11.30: Πρωινή Διάλεξη, 12.00 - 13.30: Μεσημεριανή διάλεξη, 19.30 - 21.00: Δραστηριότητα –Πειραματικές Δραστηριότητες Επισκέψεις-δρώμενα –εκδρομές-ψυχαγωγία. Στο σχολείο μπορούν να συμμετάσχουν απόφοιτοι της Β’ και της Γ’ Γυμνασίου και των Α΄ και Β’ Λυκείου που έχουν βαθμό προαγωγής μεγαλύτερο από 15 ή καλή κατάταξη στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής των ετών 2017- 2018. Το κόστος που κυμαίνεται στα 180 € ανά άτομο περιλαμβάνει διαμονή, διατροφή, έντυπο υλικό και βεβαίωση παρακολούθησης ή διαμορφώνεται στα 20 ευρώ χωρίς διαμονή και διατροφή. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=978883

Εντοπίστηκε το πιο μακρινό οξυγόνο στο σύμπαν. Αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα πολύ μακρινό γαλαξία, όπου εκτιμάται ότι άρχισαν να σχηματίζονται άστρα απρόσμενα νωρίς, μόλις 250 εκατομμύρια χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη που γέννησε το σύμπαν. Στον ίδιο γαλαξία ανακαλύφθηκε επίσης το πιο μακρινό οξυγόνο που έχει ποτέ ανιχνευθεί στο σύμπαν, σε απόσταση 13,3 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Το προηγούμενο ρεκόρ απόστασης οξυγόνου ήταν τα 13,2 δισεκατομμύρια έτη φωτός από το 2016. Η ανακάλυψη έγινε με τη βοήθεια των τηλεσκοπίων ALMA και VLT του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Η διεθνής επιστημονική ομάδα, με επικεφαλής τον Τακούγια Χασιμότο του Εθνικού Αστρονομικού Παρατηρητηρίου της Ιαπωνίας, έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature». https://www.nature.com/articles/s41586-018-0117-z Ο γαλαξίας είναι ο MACS1149-JD1, ο οποίος -όπως έδειξε η φασματοσκοπική ανάλυσή του- εκπέμπει ένα πολύ αχνό σήμα ιονισμένου οξυγόνου στο υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Το σήμα αυτό, που ανιχνεύθηκε από τα επίγεια τηλεσκόπια, εκπέμφθηκε πριν από 13,28 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή περίπου 500 εκατομμύρια έτη φωτός μετά την Μεγάλη Έκρηξη, γεγονός που το καθιστά το πιο μακρινό οξυγόνο που έχει ποτέ παρατηρηθεί από τη Γη. Η παρουσία αυτού του οξυγόνου είναι ένα σαφές σήμα ότι ήδη πολύ νωρίτερα είχαν αρχίσει να δημιουργούνται και να πεθαίνουν άστρα σε αυτό το γαλαξία. Το οξυγόνο δημιουργείται μόνο μέσα στα άστρα και στη συνέχεια, όταν τα άστρα πεθαίνουν με εκρηκτικό τρόπο ως «σούπερ-νόβα», αυτό απελευθερώνεται σε μεσοαστρικά νεφελώματα αερίων στους γαλαξίες, μαζί με άλλα στοιχεία όπως ο άνθρακας και το άζωτο. Αναλύοντας το φως το μακρινού γαλαξία, οι αστρονόμοι υπολόγισαν ότι πολλά άστρα του είχαν ήδη ηλικία 300 εκατομμυρίων ετών και εκτίμησαν ότι η αστρογένεση στον MACS-1149-JD1 είχε πιθανότατα ξεκινήσει, όταν το σύμπαν ήταν μόλις 250 εκατομμυρίων ετών. Είναι απροσδιόριστη η διάρκεια της περιόδου μετά το «Μπιγκ Μπανγκ», κατά την οποία δεν υπήρχαν καθόλου άστρα στο σύμπαν, συνεπώς δεν υπήρχε ούτε οξυγόνο. Ένα από τα σημαντικότερα ερωτήματα στην αστρονομία είναι πότε ακριβώς δημιουργήθηκαν τα πρώτα άστρα, μια εποχή που ρομαντικά αποκαλείται και «κοσμική αυγή», καθώς διαλύθηκε το έως τότε σκοτάδι των γαλαξιών με το πρώτο φως των άστρων. https://physicsgg.me/2018/05/16/%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%80%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%bd%cf%8c-%ce%bf%ce%be%cf%85%ce%b3%cf%8c%ce%bd%ce%bf-%cf%83%cf%84/

Αστρολογία: Η ανακάλυψη πλανητών φέρνει νέα ζώδια; Οι αξιοσημείωτες διεργασίες των τελευταίων ωρών στους κόλπους των αστρολόγων στο εξωτερικό, που πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις εκκινούν από σημαντικές κοσμολογικού χαρακτήρα ανακαλύψεις, αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν αλλαγές στον παγκόσμιο ζωδιακό χάρτη. Οι ανακαλύψεις αυτές που σχετίζονται τόσο με τον εντοπισμό φαινομενικά παρεμφερών με τη Γη πλανητών, (εξωπλανήτες) οι οποίοι περιφέρονται γύρω από ήλιους όπως συμβαίνει με τη Γη αλλά και ηλιακών συστημάτων σε άλλους γαλαξίες καθώς και αρχέγονων ήλιων στις εσχατιές του Σύμπαντος, δημιουργούν έντονο προβληματισμό για τους κανόνες που έχουν θεσπιστεί στην αστρολογία και ορίζουν τις γενικότερες τάσεις και τα συμπεριφορικά χαρακτηριστικά των ζωδίων, τα οποία καθορίζονται σε γενικές γραμμές από τον συσχετισμό των ουρανίων σωμάτων στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Το περίγραμμα του προβληματισμού, όπως το θέτουν τις τελευταίες ώρες ξένοι αστρολόγοι, και το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε επανεκτίμηση των σημερινών ζωδιακών δεδομένων με συνακόλουθη την ανάγκη κατάρτισης ενός νέου – συμπαντικού ζωδιακού χάρτη που να περιλαμβάνει περισσότερα ζώδια και χαρακτηριστικά, εδράζεται σε μερικές ενδεικτικές παραμέτρους. Κίνηση πλανητών Λένε οι ειδικοί πως το ζώδιο κάθε ανθρώπου, ανάλογα με την ημερομηνία γέννησης του, επικαθορίζεται από δεδομένα που έχουν σχέση με την κίνηση των πλανητών, τις αποστάσεις μεταξύ τους ή σε σχέση με άλλα ουράνια σώματα, τον Ήλιο, τους αστερισμούς. Καθένας από τους πλανήτες επηρεάζει ένα ζώδιο και όλοι μαζί επηρεάζουν την γήινη βιόσφαιρα και ειδικά στην περίπτωση που μας ενδιαφέρει, τους ανθρώπους και την εξέλιξή τους. «Το θέμα είναι ότι τον τελευταίο καιρό αρχίζουμε και έχουμε τη υποψία ότι το ηλιακό μας σύστημα που είναι η μήτρα της ζωής στη Γη αφού μέσα από τις αέναες αλληλεπιδράσεις του ζούμε και πορευόμαστε εμείς οι άνθρωποι, μπορεί εν τέλει να μην είναι ένα απομονωμένο σύστημα, αυτόνομο μέσα στο Σύμπαν αλλά να βρίσκεται σε διαρκή αλληλεξάρτηση με άλλα συστήματα, μέρη των οποίων ανακαλύπτουν καθημερινά οι αστροφυσικοί, με αποτέλεσμα αυτές οι διαγαλαξιακές σχέσεις να μας επηρεάζουν και εμάς με τρόπο που δεν είχαμε αντιληφθεί μέχρι τώρα ή δεν ήμασταν σε θέση να εξακριβώσουμε». Μυστήριο Ετσι λοιπόν για παράδειγμα, βάσει αυτού του συλλογισμού που είναι κοινός στις τάξεις αστρολόγων, τα άστρα στους αστερισμούς οι οποίοι λαμβάνονται σοβαρά υπ’όψιν στη σύνταξη των ωροσκοπίων, πέραν παλιότερων προβληματισμών για το αν η εικόνα που βλέπουμε στον ουρανό με τις θέσεις τους είναι η σωστή η όχι, μιας και το φως τους κάνει χρόνια να φθάσει στη Γη, αποκτούν αυτομάτως νέο ενδιαφέρον και μυστήριο, καθώς γίνεται κατανοητό με τις σύγχρονες παρατηρήσεις, ότι ο τρόπος που έχουν επηρεάσει τη Γη ή αναμένεται να την επηρεάσουν μέσω διαφόρων φαινομένων, δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστο το ζωδιακό χάρτη. «Ο,τι συμβαίνει στο κλειστό μας ηλιακό σύστημα, συμβαίνει και αντίστοιχα συστήματα και σε άλλα σημεία του Σύμπαντος. Οι γνώσεις που αποκτιούνται για το τι γίνεται εκεί, μας επιτρέπει να αποκτήσουμε καλύτερη εικόνα πάνω στο αντικείμενο της αστρολογίας αναδιφώντας σε λεπτομέρειες που μπορεί να μας οδηγήσουν σε ασφαλέστερες προβλέψεις». Σχολιο:Δεν ξερω αν πρεπει να γελασω ή να κλαψω αλλα αυτη η απελπιδα προσπαθεια των αστρολόγων να παρουν τα αποτελεσματα της διαστημικής ερευνας και να προσπαθησουν να τα ενταξουν στις προβλεψεις τους ειναι αν μη τι αλλο αξιοπροσεκτο και σημαινει οτι τουλαχιστον διαβαζουν τις ανακαλυψεις της παγκοσμιας αστρονομίας. Αληθεια Αντρεα δεν εχεις σκεφτεις να φτιαξεις μια σελίδα για φίλους και μελη του Astrovox Αστρονομους-Αστρολόγους. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5562497/nea-zwdia-me-nea-xarakthristika-ston-pagkosmio-zwdiako-xarth/

Το CPC. ISS-56/57 επισκέψεις στο Μουσείο και την Κοκκινη Πλατεια. Από την αρχή της διαστημικης εποχής για τους κοσμοναύτες και αστροναυτες προέκυψαν πολλές μεγάλες παραδόσεις, παρέχοντας σύνδεση με τις προηγουμενες και επομενες γενιές. Ανάμεσά τους - μια επίσκεψη πριν από την πτήση απο το Μπαϊκονούρ στο Μουσείο του Κέντρου Εκπαίδευσης Yu.A. Gagarin και την Κόκκινη Πλατεία. Στις 14 Μαη 2018 μετά από μια συνεδρίαση της Επιτροπής Διατμηματικό και πριν την πτήση και την συνέντευξη Τύπου ο κοσμοναύτης της Roscosmos Σεργκέι Prokopiev ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst και ο αστροναύτης της NASA Serina AUNON-CHENSELLOR) και τα αντιγράφα ασφαλείας ο κοσμοναύτης της Roscosmos Oleg Kononenko ο αστροναύτης της CSA David Saint-Jacques και ο αστροναύτης της NASA Anne McClain) ISS-56/57 επισκεφτηκαν αυτά τα αξιοσημείωτα μερη. «Νομίζω ότι πρέπει να διατηρηθεί η καλή παράδοση, που έχει σχεδόν μισό αιώνα - είπε ο διοικητής του πλοίου» MS-09 Συμμαχία «Σεργκέι Prokopiev, που ήρθε στο μουσείο με το γιο του τον Τιμόθεο. - Στο βιβλίο που έγραψα για λογαριασμό του πληρώματος τις καλύτερες ευχές για την επιτυχία στην περαιτέρω εκπαίδευση της νέας γενιάς των κοσμοναυτών. Μετά από όλα, αυτό το μουσείο που επισκέπτεται από πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των μαθητών και των σπουδαστών, τα οποία απορροφούν το πνεύμα της ιστορίας της ρωσικής Κοσμοναυτικής. Και ίσως κάποιος που έχει έρθει σήμερα εδώ και να εμπνεύστει απο τα κατορθώματα των πρωτοπόρων του χώρου, στο μέλλον θα συνδέσει τη ζωή τους με αυτή τη βιομηχανία. " Κοσμοναύτες και αστροναύτες κοίταξαν με ενδιαφέρον για την ιστορία, κοίταξαν μέσα από τα αρχεία πληρώματων στο βιβλίο-εκτόξευσης. «Είμαι πολύ σοβαρος για τέτοια πράγματα, - ομολόγησε ο διοικητής του πληρώματος αντιγράφων ασφαλείας Oleg Kononenko. - προετοιμαστηκα με πολλή σκέψη τι να γράψω, γιατί αυτά τα βιβλία παραθέτονται στους δημοσιογράφους, και οι οι μαθητές τα διαβάζουν. Προσπαθώ να καταστήσω το αρχείο αρκετά ευρύχωρο και συμβολικό. Για παράδειγμα, την παραμονή της τρίτης πτήσης μου, επισκεφτήκαμε το μουσείο μεταξύ των δύο πιο αγαπημένων εθνικων εορτων -Την Ημέρα της Κοσμοναυτικής και την Ημέρα της Νίκης - και, φυσικά, έδω αντανακλάται αυτό στα αρχεία του ». Στη συνέχεια οι ISS 56/57 έξω από το Κόκκινη πλατεια όπου κατέθεσαν λουλούδια και τίμησαν τη μνήμη του κύριου σχεδιαστή των διαστημικων σκάφων SP Ο Korolev, τον Yu.A. Gagarin και άλλους κοσμοναύτες που ειναι θαμμένοι στη νεκρόπολη του Κρεμλίνου Wall. Κοσμοναύτες και αστροναύτες επισκέφθηκαν επίσης τα ιστορικά μνημεία που βρίσκονται στην Κόκκινη Πλατεία. https://www.roscosmos.ru/print/25058/ Σε τροχιά ο πρώτος δορυφόρος της Κένυας. Επιτυχώς τέθηκε σε τροχιά στις 11 Μαΐου ο πρώτος δορυφόρος που αναπτύχθηκε από την Κένυα, στο πλαίσιο του προγράμματος KiboCUBE. Πρόκειται για έναν μικρό δορυφόρο κατηγορίας CubeSat, ο οποίος και εκτοξεύτηκε/ αφέθηκε επιτυχώς από το ιαπωνικό τμήμα «Kibo» του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, της ιαπωνικής διαστημικής υπηρεσίας JAXA. Ο δορυφόρος 1KUNS-PF αναπτύχθηκε από ομάδα του Πανεπιστημίου του Ναϊρόμπι, και την απελευθέρωσή του από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό παρακολούθησαν υψηλόβαθμα στελέχη της κενυατικής κυβέρνησης από το Διαστημικό Κέντρο Τσουκούμπα της Ιαπωνίας. Ο 1KUNS-PF αναπτύχθηκε ως ο πρώτος δορυφόρος της Κένυας και θα τον διαχειρίζεται το Πανεπιστήμιο του Ναϊρόμπι. Η εμπειρία και τεχνογνωσία που αποκτήθηκε από αυτόν θα αξιοποιηθούν για τους σκοπούς μελλοντικών δορυφόρων. Το KiboCUBE είναι ένα πρόγραμμα συνεργασίας μεταξύ του Γραφείου Θεμάτων Εξώτερου Διαστήματος του ΟΗΕ (UNOOSA) και της JAXA για την εκτόξευση/ απελευθέρωση δορυφόρων κατηγορίας CubeSats από το «Kibo». Το πρόγραμμα αυτό έχει σκοπό να βοηθήσει στη βελτίωση της διαστημικής τεχνολογίας των αναπτυσσόμενων χωρών- μελών του ΟΗΕ. Όσον αφορά στον ίδιο τον δορυφόρο, είναι ένα σκάφος 10 εκατοστών, που απεστάλη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με αποστολή ανεφοδιασμού τον Απρίλιο. Με τον 1KUNS-PF να βρίσκεται πλέον σε τροχιά, η Κένυα γίνεται η πρώτη χώρα της υποσαχάριας Αφρικής που στέλνει νανοδορυφόρο στο διάστημα. Σημειώνεται πως η NASA είχε εκτοξεύσει τη δεκαετία του 1970 τον δορυφόρο Uhuru από την Κένυα (την πλατφόρμα Σαν Μάρκο), ωστόσο επρόκειτο για ένα πρόγραμμα της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, που δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με την Κένυα, πέραν της συνεργασίας για την εκτόξευσή του (και λόγω της οποίας του δόθηκε το όνομα Uhuru, «ελευθερία» στα σουαχίλι). http://www.naftemporiki.gr/story/1350284/se-troxia-o-protos-doruforos-tis-kenuas Με διαστημική τεχνολογία θα προστατεύουν τα χειρόγραφα των Σαολίν. Ήταν όντως ένα παράξενο θέαμα: μια ομάδα μοναχών από το Ναό Σαολίν, το λίκνο του κινέζικου Κουνγκ Φου, διέσχιζε τους διαδρόμους της Κινεζικής Ακαδημίας Τεχνολογίας Εκτόξευσης Οχημάτων (ALVT). Ο ηγούμενος Σαολίν Σι Γιονγκσίν, φορώντας έναν καφέ μανδύα, οδηγεί την αντιπροσωπεία των μοναχών προκειμένου να διευρευνήσουν τη χρήση της τεχνολογίας πυραύλων η οποία μπορεί να αποβεί χρήσιμη για την προστασία των πανάρχαιων βιβλίων του Ναού, ο οποίος έχει μία ιστορία περίπου 1.500 χρόνων και είναι καταχωρημένος ως τόπος παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο Ναός Σαολίν, ένας από τους πιο διάσημους βουδιστικούς ναούς στον κόσμο, βρίσκεται στα βουνά της κεντρικής επαρχίας της Κίνας, Χενάν. Το κλίμα στην περιοχή είναι υγρό το καλοκαίρι και κρύο και ξηρό το χειμώνα, ενώ χιλιάδες τουρίστες την επισκέπτονται κάθε χρόνο. Οι συνθήκες αυτές είναι δυσμενείς για την προστασία των παναρχαίων βιβλίων με αποτέλεσμα αρκετά από αυτά να καταστρέφονται από την μούχλα και τα παράσιτα. Η ALVT ανέπτυξε ένα προηγμένο σύστημα προστασίας των βιβλίων που βασίζεται στην αεροδιαστημική τεχνολογία. Το κύριο μέρος του συστήματος προστασίας είναι ένα σφραγισμένο, 100% αδιάβροχο, πυρίμαχο και προστατευμένο από τα έντομα κιβώτιο. Ο Φαν Σιντσόνγκ, διευθυντής του γραφείου σχεδίασης του τμήματος τακτικών όπλων της ALVT- υπεύθυνος για το σχεδιασμό- δήλωσε ότι το κιβώτιο συνδυάζει προηγμένες τεχνολογίες αεροδιαστημικής, όπως η θερμομόνωση των πυραύλων, η κυψελωτή γεωμετρική δομή του πυραύλου που επιτρέπει την ελαχιστοποίηση της ποσότητας του χρησιμοποιημένου υλικού, και το σύνθετο υλικό που χρησιμοποιείται στη διαστημική κάψουλα. Επίσης το θερμομονωτικό υλικό του κιβωτίου μπορεί να διατηρήσει τη θερμοκρασία κάτω από τους 60 βαθμούς Κελσίου για μία ώρα μέσα μία φωτιά, ενώ η κυψελωτή γεωμετρική δομή επιτρέπει στο κιβώτιο να αντιστέκεται στα χτυπήματα και την συμπίεση, καθώς και να επιπλέει στο νερό. Με λίγο οξυγόνο τα σκουλήκια και τα έντομα δεν μπορούν να ζήσουν μέσα στο κουτί, ενώ και η υγρασία μπορεί να ελέγχεται μέσω ενός συστήματος παρακολούθησης για την πρόληψη βακτηριδίων και μούχλας. Η ALVT σχεδιάζει συστήματα και για άλλες βιβλιοθήκες, μουσεία, αρχεία και ναούς για να προστατεύσει τα πολιτιστικά κειμήλια στη Γη χρησιμοποιώντας τις τεχνολογίες που αναπτύχθηκαν για να ανακαλύψουν οι άνθρωποι τα αστέρια. http://www.tovima.gr/world/article/?aid=978265

Ξεκινά η παρατήρηση του Δία από το Αστεροσκοπείο Πεντέλης. Αρχίζει το Σάββατο η παρατήρηση του Δία μέσα από το μεγάλο τηλεσκόπιο Newall στο Αστεροσκοπείο Πεντέλης, η οποία θα συνεχισθεί και για τους επόμενους δύο μήνες περίπου. Στη βραδινή ξενάγηση-παρατήρηση του Σαββάτου, που θα αρχίσει στις 20:00 και θα ολοκληρωθεί λίγο πριν τα μεσάνυχτα, το κοινό θα παρατηρήσει τους κρατήρες της Σελήνης και τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, τον Δία. Επίσης, το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ) ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει τις εκπαιδευτικές του δραστηριότητες και το καλοκαίρι. Συγκεκριμένα, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Μετεωρολογίας «Περί Ανέμων & Υδάτων» και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Αστρονομίας και Διαστημικής Φυσικής, με την υποστήριξη του meteo.gr, θα πραγματοποιηθούν στο χώρο του Αστεροσκοπείου της Παλαιάς Πεντέλης στις 19 Μαΐου, 16 Ιουνίου και 7 Ιουλίου. Το διαδραστικό πρόγραμμα «Περί Ανέμων & Υδάτων», που απευθύνεται σε μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, είναι ανοιχτό πλέον σε όλους τους μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς και σε όσους θέλουν να μάθουν πώς δημιουργούνται τα καιρικά φαινόμενα. Εξάλλου, από τις 18 έως 22 Ιουνίου και ώρες 09:00-14:00 τα Κέντρα Επισκεπτών του ΕΑΑ στην Πεντέλη και στο Θησείο θα συνεχίσουν τις πρωινές ξεναγήσεις με εκτεταμένο πρόγραμμα, το οποίο θα περιλαμβάνει πολλές και διάφορες εκπαιδευτικές δράσεις στα τηλεσκόπιο και τους κήπους του ΕΑΑ. Το πρόγραμμα είναι διαθέσιμο για παιδιά ηλικίας οκτώ-11 ετών. Πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων στο Κέντρο Επισκεπτών Θησείου (210-3490055 – 210-3490112) και στο Κέντρο Επισκεπτών Πεντέλης (210-8109107). http://www.in.gr/2018/05/15/tech/ksekina-paratirisi-tou-dia-apo-asteroskopeio-pentelis/

Επιτυχημένη πτήση για το πρώτο ρομποτικό έντομο. Για πρώτη φορά ένα ρομποτικό έντομο πέταξε για λίγο στον αέρα μόνο του, χωρίς να είναι προσδεμένο σε καλώδιο. Πρόκειται για το Robofly, που έκανε μια μικρή πτήση, αλλά ένα γιγάντιο άλμα όσον αφορά τα ρομπότ. Τα ιπτάμενα ρομπότ μεγέθους εντόμου, που ουσιαστικά είναι μικροσκοπικά drones (microdrones), κινούνται ανεβοκατεβάζοντας τις μηχανικές φτερούγες τους, καθώς είναι πολύ μικρά για να διαθέτουν έλικες όπως τα μεγάλα drones. Μέχρι σήμερα αυτά τα ρομποτικά έντομα ήταν συνδεμένα με σύρμα με το έδαφος, για να παίρνουν ενέργεια, καθώς τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα που τους επιτρέπουν να κινούνται, ήσαν πολύ βαριά για να μπορέσουν τα «έντομα» να σηκωθούν στον αέρα μόνα τους. Τώρα, για πρώτη φορά, μηχανικοί του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον, έκοψαν τον «ομφάλιο λώρο» και πρόσθεσαν ένα «εγκέφαλο», επιτρέποντας στο RoboFly να κάνει την πρώτη ασύρματη πτήση του. Το RoboFly – το οποίο αποτελεί διάδοχο του RoboBee που είχε ένα σύρμα για «λουρί»- είναι λίγο βαρύτερο από οδοντογλυφίδα και κινείται με τη βοήθεια μιας ακτίνας λέιζερ που στέλνεται από το έδαφος. Διαθέτει ένα μικροσκοπικό ηλεκτρονικό «εγκέφαλο» και ένα εξίσου μικρό φωτοβολταϊκό, που μετατρέπει την ενέργεια του λέιζερ σε ηλεκτρισμό, ώστε να μπορεί να κινεί τις φτερούγες του. Στο μέλλον, το RoboFly θα κινείται με δικές του μικροσκοπικές μπαταρίες αντί με τη βοήθεια της ακτίνας λέιζερ ή θα αντλεί ενέργεια από τα σήματα των ραδιοσυχνοτήτων. Επίσης θα αποκτήσει πιο εξελιγμένο εγκέφαλο και αισθητήρες, ώστε να πλοηγείται αυτόνομα και να αναλαμβάνει διάφορες εργασίες. Τέτοια microdrones έχουν πολλά πλεονεκτήματα, καθώς είναι φθηνά και μπορούν εύκολα να τρυπώσουν σε στενά μέρη, όπου είναι αδύνατο να εισχωρήσει ένα μεγάλο drone. Στο μέλλον θα αναλάβουν διάφορες εργασίες, από το να παρακολουθούν γεωργικές καλλιέργειες έως να βοηθάνε σε φυσικές καταστροφές και να ανιχνεύουν διαρροές αερίων (π.χ. μεθανίου). http://www.in.gr/2018/05/16/tech/epityximeni-ptisi-gia-proto-rompotiko-entomo/

Ολοκληρωμένη εκπαίδευση εξέταση (CAT)του πληρωματος ISS-56/57 Στις 10 και 11 του Μάη του 2018 τα κύρια και εφεδρικα πληρώματα των επανδρωμένων διαστημικών σκαφών (TPC) «MS-09 Soyuz» και μακροπρόθεσμης αποστολης ISS-56/57 υποβλήθηκαν σε ολοκληρωμένη εκπαίδευση εξέταση (CAT), η οποία είχε ως αποτέλεσμα για την Επιτροπή Διατμηματικου να αποφασίσει για τη συνέχιση του προκαταρκτικού ελέγχου της κατάρτισης στα πληρώματα στο κοσμοδρόμιο της Βαϊκονουρ. Κοσμοναύτες και αστροναύτες του κύριου και εφεδρικού πλήρωματος έχουν να επιδείξουν ό, τι έχουν μάθει κατά τη διάρκεια της μακράς προετοιμασίας, και με τη σειρά τους, να αντιμετωπίσουν απρόβλεπτες καταστάσεις. Την πρώτη ημέρα των εξετάσεων, το κύριο πλήρωμα έλαβε πέντε μη τυποποιημένες καταστάσεις και το εφεδρικό πλήρωμα - έξι. Μέλη του βασικού ISS-56/57 - ο Σεργκέι Prokop, ο Αλέξανδρος Gerst και σερίνη AUNON-CHENSELLOR, εξεταζόμενοι στον προσομοιωτή του ρωσικου τμήματος του ISS, αντιμέτωποι με την έλλειψη σύνδεσης μεταξύ του αμερικανικου και της ρωσικου τμήματος με αποτυχία της ηλεκτρομαγνητικής βαλβίδας να ανοίξει ( «Electron» σύστημα), την αποσύνδεση συστήματος ισχύος της φωτιάς και την ενεργοποίηση σηματοδότησης στο υγρό σύστημα διαθέσεως υγιεινής λυμάτων. Στο τελικό στάδιο του πληρώματος CAT είχε να αντιμετωπίσει μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης - nelikvidiruemym φωτιά στο ρωσικό τμήμα του ISS. Σύμφωνα με τις παραγγελίες από το αντίγραφο ασφαλείας του πληρώματος - ο Oleg Kononenko, ο David Saint Jacques και η Anne McClain - κατά τη διάρκεια του προσομοιωτή εξετάσεων στο TPK «Σογιούζ» κατά τον υπολογισμό του πλοίου δεν διαχωρίζεται αυτόματα από τον πύραυλο φορέα, με αποτέλεσμα οι δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας του πληρώματος του ISS-56/57 έπρεπε να το κάνουν χειροκίνητα. Επίσης, είναι αντιμέτωποι με έναν αισθητήρα με ψευδή συναγερμό-απόρριψης στον θάλαμο καύσης για την βάση σύνδεσης και η αποτυχία του ανιχνευτή σύλληψης στην αποβάθρα, η οποία οδήγησε στην εφαρμογή του πλοίου με τον ISS σε σύσφιξη με το χέρι. Στις απόζευξη το πλήρωμα ανταπάντησε με έκτακτη αποπίεση σε συνδυασμό πρόωση υψηλής πίεσης στην οποία είναι απαραίτητο να εκτελέσει μια επείγουσα κάθοδο. Στο τέλος της πρώτης επρεπε να λυθούν τα προβλήματα με το πρόγραμμα διόρθωσης του κινητήρα σε 50% για την κάθοδο. Στη δευτερη μερα το κυριο πληρωμα ειχε την αποτυχία του ελέγχου ροής του ρευστού αυτοματισμού σε ένα θερμικό έλεγχο του συστήματος και η κύρια μονάδα του καθαρισμού αέρα ανεμιστήρα στα συστήματα ραδιο ατύχημα διαμέρισμα νοικοκυριού «RATE-1» και «Course 2» σε απόσταση 7 km, που οδήγησαν στην εφαρμογή ενός εγχειριδίου προσέγγισης. Επίσης το ISS-56 / 57 συγκρούστηκε με κάψουλα αποπίεσης στην πραγματική αποσύνδεση, ατύχημα και έχει ανοιχτεί αυτόματη μονάδα ρύθμισης της πίεσης. Την ίδια στιγμή σε προσομοιωτές του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού διπλασιάζει σταθερα το πρόβλημα με το δίκτυο του πλοίου υπολογιστή, η αποτυχία του δέκτη UKV1, ανωμαλίες στο σύστημα της «Ηλεκτρονικής» και υγιεινής διαθέσεις των λυμάτων και καλλιεργούσαν τη δράση με την απελευθέρωση της αμμωνίας στο τμήμα του ISS ΗΠΑ. Οι γνώσεις και οι δεξιότητες που αποκτώνται μέσα από τα πληρώματα κατά τη διάρκεια της μακράς και σκληρής προπόνησης επέτρεψε στους συμμετέχοντες KET γρήγορα και με ακρίβεια να κανουν τα βήματα για να επιλύσουν τα ενδεχόμενα και ομαλά ως ομάδα. Η εξεταστική επιτροπή αξιολόγησε σε μεγάλο βαθμό τις δραστηριότητες και των δύο μελών της ISS-56/57. Σεργκέι Prokopiev, ο διοικητής του WPK «MS-09 Συμμαχία»: «Το να είσαι ο διοικητής του διαστημικού οχήματος - μια πολύ έντιμη και υπεύθυνη της αποστολή. Αυτό απαιτεί ορισμένες γνώσεις και ιδιότητες. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί, μεταξύ μας έχουμε έναν έμπειρο μέλος του πληρώματος Αλέξανδρος Gerst να βοηθήσουν ανά πάσα στιγμή. Η αίσθηση της αγωνιας είναι πάντα παρούσα. Το πλήρωμα είναι έτοιμο, η αλληλεπίδραση είναι εξαιρετική. Απομένει να δείξουμε όλη τη γνώση που λάβαμε κατά τη διάρκεια της μακράς προετοιμασίας. " Oleg KONONENKO, διοικητής του εφεδρικού πληρώματος της TPK "Soyuz MS-09": "Η κατάρτιση βελτιώνεται συνεχώς. Ο προσομοιωτής εκσυγχρονίζεται https://www.roscosmos.ru/print/25049/ Τα μποστάνια του Διαστήματος. Μπορεί η τεχνολογία των τροφίμων να έχει εξελιχθεί πολύ αλλά παρόλα αυτά ο άνθρωπος είναι απαραίτητο να τρέφεται και με φρέσκα τρόφιμα. Οι αστροναύτες μπορούν να ζήσουν για κάποιο χρονικό διάστημα με μακράς διάρκειας ή κατεψυγμένες τροφές αλλά αυτές οι τροφές για διαφόρους λόγους δεν διαθέτουν πολύτιμες για τον οργανισμό ουσίες και βιταμίνες όπως η C και η Κ. Με δεδομένο ότι σχεδιάζονται μεγάλης χρονικής διάρκειας επανδρωμένες αποστολές με πρώτες φυσικά αυτές στον Αρη και παράλληλα η δημιουργία επανδρωμένων βάσεων και αργότερα αποικιών στην Σελήνη και τον Αρη η παρουσία φρέσκων τροφών είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητη για την ομαλή διατροφή των ανθρώπων σε αυτές. Για αυτό τον λόγο τα τελευταία χρόνια στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αλλά και σε πειράματα με προσομοιωμένο διαστημικό περιβάλλον έχουν γίνει προσπάθειες καλλιέργειας διαφόρων φυτών που αποτελούν τροφή για τον άνθρωπο όπως λαχανικά και φρούτα. Οι προσπάθειες αυτές βασίζονται σε επαναστατικές μεθόδους καλλιέργειας με τεχνητό φως και χωρίς να χρειάζεται πότισμα. Ορισμένες από αυτές τις προσπάθειες στέφθηκαν με επιτυχία αφού επετεύχθη η καλλιέργεια σε διαστημικές συνθήκες. Καλλιεργήθηκε με επιτυχία ένα είδος κόκκινού μαρουλιού στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το οποίο μάλιστα κατανάλωσε το πλήρωμα του Σταθμού. Καλλιεργήθηκε πρόσφατα με επιτυχία και ένα είδος πατάτας σε προσομοιωμένο αρειανό έδαφος. Η NASA συνεργάζεται με τον Τροπικό Βοτανικό Κήπο Fairchild στο Μαϊάμι και αρκετούς βοτανολόγους και κηπουρούς σε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα στο οποίο συμμετέχουν 15 χιλιάδες φοιτητές βοτανολογίας. Οι φοιτητές κλήθηκαν να δημιουργήσουν προσομοιωμένο διαστημικό περιβάλλον στα εργαστήρια των πανεπιστημίων και των σχολών τους και να καλλιεργήσουν εκεί διάφορα φυτά. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα τετραετούς διάρκειας που ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια. Σύμφωνα με την αμερικανική διαστημική υπηρεσία μέχρι στιγμής έχουν εντοπισθεί 106 είδη λαχανικών που μπορούν να καλλιεργηθούν σε διαστημικές συνθήκες. Ανάμεσα τους είναι διάφορα είδη μαρουλιών και λάχανων ενώ όπως έγινε γνωστό στο επόμενο στάδιο των πειραμάτων θα καλλιεργηθούν ντομάτες. http://www.in.gr/2018/05/15/tech/ta-mpostania-tou-diastimatos/

Βραβείο Αριστείας στην επίκουρη καθηγήτρια Αικατερίνη Χατζημελετίου. Βραβείο Αριστείας Κλινικο-εργαστηριακού Έργου και Εφαρμογής Καινοτόμων Μεθόδων και Τεχνικών θα απονεμηθεί στην επίκουρη καθηγήτρια Εμβρυολογίας-Γενετικής στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή του Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, Αικατερίνη Χατζημελετίου, για τη πρώτη παγκοσμίως κυτταροσκελετική ανάλυση ανθρώπινων εμβρύων, μετά από κατάψυξη, με τη μέθοδο της υαλοποίησης. Η Τελετή Απονομής των Βραβείων Αριστείας της Κοσμητείας της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 18 Μαΐου και ώρα 19:30 μ.μ., στην Αίθουσα Τελετών της παλαιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Η τιμώμενη πραγματοποίησε εφαρμογή για πρώτη φορά παγκοσμίως, κυτταροσκελετικής ανάλυσης φρέσκων ανθρωπίνων εμβρύων σε όλα τα στάδια της προεμφυτευτικής ανάπτυξης και εφαρμογή για πρώτη φορά παγκοσμίως κυτταροσκελετικής ανάλυσης ανθρωπίνων εμβρύων μετά από κατάψυξη με τη μέθοδο της υαλοποίησης. Η υαλοποίηση είναι μία ελκυστική μέθοδος κρυο-συντήρησης, η οποία χρησιμοποιώντας υψηλές συγκεντρώσεις κρυο-προστατευτικών μέσων, επιτρέπει την ταχεία μετατροπή ενός υγρού μέσου σε στερεό, χωρίς τη δημιουργία κρυστάλλων πάγου. Η έρευνα της τιμώμενης αποδεικνύει την ασφάλεια της νέας τεχνολογίας κατάψυξης και επιτρέπει να γεννιούνται υγιή παιδιά έχοντας «παγώσει τον χρόνο». Η υαλοποίηση εφαρμόζεται: σε πλεονάζοντα έμβρυα μετά την ολοκλήρωση ενός φρέσκου θεραπευτικού κύκλου εξωσωματικής γονιμοποίησης με εμβρυομεταφορά. σε όλα τα έμβρυα όταν η γυναίκα παρουσιάσει σύνδρομο υπερδιέγερσης ωοθηκών και για τη δική της ασφάλεια αποφεύγεται η εμβρυομεταφορά στον φρέσκο κύκλο. σε πλεονάζοντα έμβρυα που έχουν διαγνωστεί ως φυσιολογικά μετά από βιοψία και προεμφυτευτική γενετική διάγνωση στο στάδιο της αυλάκωσης (τρίτη ημέρα μετά τη γονιμοποίηση) και αφού έχει ολοκληρωθεί η εμβρυομεταφορά 1-2 φυσιολογικών εμβρύων στον φρέσκο κύκλο, ώστε να είναι διαθέσιμα στο ζευγάρι για μελλοντική εμβρυομεταφορά, εφόσον τα χρειαστεί. σε όλα τα έμβρυα μετά από βιοψία και προεμφυτευτική γενετική διάγνωση στο στάδιο της βλαστοκύστης (πέμπτη ημέρα μετά τη γονιμοποίηση). σε όλα τα έμβρυα όταν το ενδομήτριο δεν είναι δεκτικό. Τα έμβρυα προς υαλοποίηση, αρχικά, εκτίθενται σε μία σειρά κρυοπροστατευτικών διαλυμάτων και μετά τοποθετούνται σε ειδικές παγιέτες/φορείς, που σφραγίζονται ερμητικά και βυθίζονται κατευθείαν σε υγρό άζωτο στους -196°C όπου και αποθηκεύονται σε ειδικά δοχεία φύλαξης. Στην έρευνα της τιμώμενης διερευνήθηκε η ασφάλεια της υαλοποίησης στο στάδιο της βλαστοκύστης στην ανάπτυξη και στον κυτταροσκελετό των ανθρώπινων εμβρύων πριν την εμφύτευση. Για ερευνητικούς σκοπούς δωρήθηκαν 110 ανθρώπινες βλαστοκύστες εκ των οποίων οι 55 χρησιμοποιήθηκαν ως ομάδα ελέγχου (χωρίς να υποβληθούν σε κατάψυξη) και οι υπόλοιπες 55 κρυοσυντηρήθηκαν με τη μέθοδο της υαλοποίησης. Μετά την απόψυξη τα έμβρυα καλλιεργήθηκαν για 24 ώρες και αυτά που επιβίωσαν υποβλήθηκαν σε κυτταροσκελετική ανάλυση. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η υαλοποίηση δεν επηρεάζει την ανάπτυξη των εμβρύων όπως επιβεβαιώνεται από το υψηλό ποσοστό επιβίωσης (92%) και φυσιολογικών μιτωτικών ατράκτων (68.6%). Ωστόσο, οι υαλοποιημένες βλαστοκύστες παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα κυτταροσκελετικών ανωμαλιών σε σχέση με τις φρέσκες, κυρίως λόγω του μηχανικού στρες στο οποίο υπόκεινται τα κύτταρα τους κατά την αφυδάτωση, όταν βρίσκονται στα κρυοπροστατευτικά διαλύματα. Οι ανθρώπινες βλαστοκύστες φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές στις συνθήκες υαλοποίησης και ίσως ενεργοποιούν μηχανισμούς αυτοπροστασίας απομονώνοντας τα κύτταρα που έχουν ανώμαλες ατράκτους με αποπτωτικές διαδικασίες, αποφεύγοντας έτσι τη δημιουργία επιπρόσθετων μεταζυγωτικών χρωμοσωμικών ανωμαλίων. http://www.in.gr/2018/05/15/tech/vraveio-aristeias-stin-epikouri-kathigitria-aikaterini-xatzimeletiou/

Oταν ξυπνούν τα ηφαίστεια. Φωτιά και λάβα. Αυτό όλη την προηγούμενη εβδομάδα δεν ήταν κάποιος πρωτοσέλιδος τίτλος αθλητικής εφημερίδας, ούτε πολυφορεμένο διαφημιστικό μιας νέας σειράς. Είχαν γεμίσει με φωτιά και λάβα στην πραγματικότητα οι οθόνες σε υπολογιστές και τηλεοράσεις. Εικόνες συγκλονιστικές που μας έρχονταν από τη μακρινή Χαβάη. Στις 3 Μαΐου η ως τότε σχετικά ήπια ηφαιστειακή δραστηριότητα είχε βίαιη συνέχεια. Ηδη από την επόμενη ημέρα ένας σεισμός μεγέθους 6,9 ρίχτερ και η εκτόξευση λάβας σε 30 μέτρα ύψος προανήγγειλαν το τι θα βλέπαμε, χωρίς διάλειμμα, για πολλά ακόμα εικοσιτετράωρα. Αν καθίσεις να δεις τις φωτογραφίες ενός φυσικού φαινομένου όπως αυτό στη Χαβάη μαζί με κάποιον που είναι γνώστης του θέματος, τα μάτια σου προσαρμόζονται και θα αρχίσουν να βλέπουν στις ίδιες φωτογραφίες πολύ περισσότερα στοιχεία. Είχα ακριβώς την τύχη να δω τις εικόνες από τα όσα έγιναν ως τώρα, στο μεγαλύτερο από τα νησιά της Χαβάης, με τον καθηγητή Σεισμολογίας κ. Π. Παπαδημητρίου, τον καθηγητή Ηφαιστειολογίας κ. Κωνσταντίνο Κυριακόπουλο και τον διδάκτορα Σεισμολογίας κ. Ανδρέα Καρακωνσταντή που διδάσκουν στο Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ερευνητική ομάδα παρακολουθεί με αδιάπτωτο ενδιαφέρον την εξέλιξη του φαινομένου και τις υπόγειες διεργασίες εξέλιξής του, συλλέγοντας πληθώρα σεισμολογικών, γεωφυσικών και γεωχημικών δεδομένων. Από την ανάλυση αυτών προκύπτουν ακόμα και για τον μη εξειδικευμένο αναγνώστη πολύ ενδιαφέρουσες ενδείξεις για τη συμπεριφορά του μάγματος στο εσωτερικό της Γης, κάνοντας ορατά τα πρόδρομα σημάδια ενός επικείμενου γεγονότος. Η άγνωστη ηφαιστειακή δύναμη Ο κ. Κυριακόπουλος είπε στο ΒΗΜΑ-Science: «Η κατανόηση των ηφαιστείων και του μηχανισμού δράσης τους είναι ιδιαίτερης σημασίας όχι μόνο για την καλύτερη χαρτογράφηση της εξέλιξης του πλανήτη μας αλλά και για την επικινδυνότητα που τα χαρακτηρίζει. Τα ηφαίστεια με τη δυναμική των εκρήξεων και το είδος των υλικών που εκτινάσσονται μας δίνουν πληροφορίες για την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό της Γης. Αν και έμμεσος, είναι πάντως ένας πραγματικός τρόπος να παρατηρήσουμε τις γεωδυναμικές ανακατατάξεις που πραγματοποιούνται σε μεγάλο βάθος στη Γη ξεφεύγοντας από την άμεση παρατήρησή μας». Ο φλοιός της Γης, αν και έχει ένα πάχος που μπορεί να φθάσει και τα 80 χιλιόμετρα, δεν είναι εντελώς στεγανός. Το αντίθετο. Είναι εύθραυστος και ήδη έχει διαρραγεί σε 13 μεγάλα κομμάτια, που ονομάζονται τεκτονικές λιθοσφαιρικές πλάκες. Αυτές συνθέτουν την επιφάνεια του πλανήτη μας. Η συμπεριφορά των ηφαιστείων ελέγχεται από την παγκόσμια γεωμετρία των λιθοσφαιρικών πλακών, διότι όπως φαίνεται στους ειδικούς χάρτες τα ηφαίστεια κατανέμονται σε συγκεκριμένες περιοχές, όπου συναντάει η μία την άλλη. Η πρώτη ίσως ερώτηση που έρχεται στο μυαλό είναι για το πώς προήλθαν τα ηφαίστεια στην περιοχή του Κεντρικού Ειρηνικού, σε μια περιοχή σαν αυτή του νησιωτικού συμπλέγματος της Χαβάης. Η γένεση των ηφαιστείων λοιπόν στον Κεντρικό Ειρηνικό, εκεί που σήμερα βρίσκεται το Kilauea, όπως μου δείχνει ο κ. Παπαδημητρίου σε σχετικό γράφημα, οφείλεται στην ύπαρξη ενός μανδυακού μανιταριού, μιας θερμής κηλίδας (hot spot) που προέρχεται από τα βαθύτερα τμήματα του εσωτερικού της Γης, στο όριο μανδύα - πυρήνα. Αυτό το θερμό σημείο οδήγησε στην παραμόρφωση του ανώτερου φλοιού και στην έξοδο μάγματος. Κυρίως όμως προσπαθεί να μου μεταδώσει το πώς με την πάροδο του χρόνου, σε διαστήματα ορισμένων εκατομμυρίων έως και χιλιάδων ετών, καθώς η λιθοσφαιρική πλάκα μετακινείται προς μια κατεύθυνση σαν να ήταν μια κινούμενη ταινία παραγωγής, οι αντίστοιχες εκρήξεις με την εκτίναξη του μάγματος δημιουργούν και από ένα νέο ηφαίστειο στην περιοχή. Το Kilauea κατατάσσεται στα ασπιδωτά ή ασπιδόμορφα ηφαίστεια (shield volcanos) λόγω της εμφάνισής του. Βρίσκεται στην ανατολική πλαγιά του κεντρικού ηφαιστείου Mauna Loa της Μεγάλης Νήσου, του μεγαλύτερου νησιού της Πολιτείας της Χαβάης, και θεωρείται πως βρίσκεται στο στάδιο ανάπτυξης της ασπιδωτής μορφής του. Ο κλοιός γύρω από το φαινόμενο «Κατ' αρχάς» λέει ο κ. Παπαδημητρίου « θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ως Πολιτεία η Χαβάη φαίνεται πως διέθετε άρτιο εξοπλισμό, ο οποίος μεταξύ άλλων περιλαμβάνει πυκνό δίκτυο σεισμολογικών σταθμών με δυνατότητα καταγραφής έως και πάρα πολύ μικρών σεισμών, μη αντιληπτών από τον άνθρωπο. Επίσης πρότυπο δίκτυο GPS για τη μελέτη της παραμόρφωσης του εδάφους μέσω μικρών μετακινήσεων, καθώς και την παρακολούθηση των αλλαγών στη χημική σύσταση και στη θερμοκρασία των αερίων που εκλύονται γύρω από κάθε ηφαιστειακό κέντρο της Χαβάης (Mauna Loa, Mauna Kea, Hualalai, Kohala, Kilauea). Πιο συγκεκριμένα, γύρω από το ηφαίστειο Kilauea, σε μια περιοχή έκτασης 50x50 τετραγωνικών χιλιομέτρων, έχουν εγκατασταθεί 44 σεισμολογικοί σταθμοί. Η παρουσία τόσο πολλών σταθμών είναι άκρως απαραίτητη για ένα τέτοιο εγχείρημα, καθώς γίνεται ακριβής προσδιορισμός της θέσης των υποκέντρων των σεισμών πολύ μικρού μεγέθους (ακόμα και μικρότερων από 1 ρίχτερ!), όπου στην περίπτωση ενός ηφαιστείου καταδεικνύει την πορεία που θα ακολουθήσει το μάγμα μέχρι την επιφάνεια». Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα ηφαίστεια δεν εκρήγνυνται από την ίδια θέση κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Και εδώ έχει μεγάλη συνεισφορά η Σεισμολογία, χαρτογραφώντας τις μικροαλλαγές και μικροκινήσεις της ροής του μάγματος μέσα στον φλοιό. Στη Νότια Χαβάη, γύρω από το ηφαιστειακό κέντρο του Kilauea, λόγω του πυκνού σεισμολογικού δικτύου έγινε δυνατή η καταγραφή της απότομης αύξησης της ημερήσιας μικροσεισμικής δραστηριότητας μεταξύ της 30ής Απριλίου και της 1ης Μαΐου. Ηταν και ο κυριότερος παράγοντας ώστε να χτυπήσει συναγερμός σε αυτό το στάδιο. Επιπλέον καταγράφηκε μετανάστευση των σεισμικών υποκέντρων από τον κρατήρα του Pu'u 'O'o, μετά την υποχώρηση της λάβας που τον γέμιζε. Η κατακρήμνιση μέρους των τοιχωμάτων του κρατήρα κατά τις 10 π.μ. (τοπική ώρα) τη Δευτέρα 30 Απριλίου, σε συνδυασμό με τη μετανάστευση των υποκέντρων, υπέδειξε τη διαδρομή που θα ακολουθούσε το μάγμα και ποιες περιοχές ήταν σε μεγαλύτερο κίνδυνο. Αυτό, κατά τον συνομιλητή μου, είναι μια επιστημονική επιτυχία. Να καταφέρεις δηλαδή να ανιχνεύσεις την κατεύθυνση της υπόγειας και επομένως αόρατης ροής του μάγματος και να μπορέσεις έτσι να ειδοποιήσεις εγκαίρως τους κατοίκους που ζουν στην επιφάνεια της συγκεκριμένης περιοχής. Τα άσχημα σημάδια πυκνώνουν Μετά την υποχώρηση του μάγματος και της κατακρήμνισης ενός τμήματος του κρατήρα Pu'u 'O'o, μια σχισμή μήκους 1 χλμ. εντοπίστηκε στα δυτικά του. Η ατμιδική δραστηριότητα κατά μήκος αυτής της σχισμής οφείλεται στην αλληλεπίδραση μεταξύ της υποχωρούσας ποσότητας μάγματος (λάβα) και του υδροφόρου ορίζοντα στο κομμάτι αυτό της Χαβάης. Μάλιστα, τις αμέσως επόμενες ώρες (2.5.2018) παρατηρήθηκαν επιφανειακές ρωγμές στην περιοχή Leilani Estates, μια περιοχή κατοικήσιμη και κοντά σε τουριστικά θέρετρα. Και έρχεται ο ισχυρός σεισμός των 6,9 ρίχτερ στις 4.5.2018 και το ερώτημα είναι πόσο μπορεί να έχει επιδράσει στην ήδη επιβαρυμένη κατάσταση. Η απάντηση είναι βέβαια: Αρκετά. Αυτός ο σεισμός δεν ήταν ένας τεκτονικός σεισμός, όπως η συντριπτική πλειονότητα των σεισμών που λαμβάνουν χώρα κατά μήκος μεγάλων ρηγμάτων του Ειρηνικού Ωκεανού. Αυτός ήταν ηφαιστειακής προέλευσης, όπως προέκυψε από την ανάλυση των δεδομένων του τοπικού σεισμολογικού δικτύου της Χαβάης που η επεξεργασία τους έγινε στο Εργαστήριο Σεισμολογίας του Πανεπιστημίου των Αθηνών. Αυτός ο σεισμός προκάλεσε κατολισθήσεις και κατακρήμνιση ενός ακόμα τμήματος του κρατήρα Pu'u 'O'o. Μια στήλη ατμού παρήχθη από το κατακρημνισμένο ηφαιστειακό υλικό στα ενδότερα του κρατήρα και μεταφέρθηκε με τη βοήθεια του ανέμου προς τα νοτιοδυτικά. Για μικρό χρονικό διάστημα εκδόθηκε προειδοποίηση για τα διερχόμενα αεροπλάνα και ελικόπτερα από το τοπικό Ινστιτούτο και την Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας της Χαβάης, όμως τίποτε το ανησυχητικό δεν ακολούθησε για τη διατάραξη των σχεδίων πτήσεων στην περιοχή. Και οι δύο σεισμοί ήταν ηφαιστειακής προέλευσης. Και έχουμε τους λεγόμενους ηφαιστειακούς σεισμούς όταν το μάγμα ανεβαίνει και «ψάχνει» διεξόδους. Οπως μου εξηγεί ο κ. Καρακωνσταντής: «Ο ηφαιστειακός σεισμός ξεχωρίζει από τον αντίστοιχο τεκτονικό που δημιουργείται όταν έχουμε ολίσθηση μεταξύ των δύο επιφανειών σε ένα ρήγμα παράγοντας σεισμικά κύματα με υψηλές συχνότητες. Σε έναν ηφαιστειακό σεισμό το μάγμα ανοίγει δρόμο, μέσω μικρορωγμών, διοχετεύει μαγματικά ρευστά, με αποτέλεσμα η τριβή να είναι μικρότερη, άρα και οι συχνότητες σε αυτή την περίπτωση είναι πιο χαμηλές». Εδώ η άνοδος του μάγματος στα επιφανειακά τμήματα του φλοιού οδήγησε στη μείωση του συντελεστή τριβής κατά μήκος της επιφάνειας αποκόλλησης ενός τμήματος της Χαβάης, οδηγώντας σε μια κίνηση προς Νότο, όπως άλλωστε δείχνουν και οι κινήσεις από τα GPS, κατά 2,5 μέτρα προς τα νότια-νοτιοανατολικά. Με πιο απλά λόγια, είναι σαν αυτά τα ρευστά, μαγματικής προέλευσης, να «λείαναν» αυτή την επιφάνεια, με αποτέλεσμα ένα τμήμα της Νότιας-Νοτιοανατολικής Χαβάης να ολισθήσει απότομα προς τη θάλασσα, παράγοντας έτσι σεισμούς ανάλογων μεγεθών. Εκτός από τις εκτεταμένες ζημιές και επιφανειακές ρωγμές στο έδαφος, το μάγμα συμπεριφέρεται όπως ένα υγρό υπό πίεση, σε έναν χώρο. Βρίσκει πάντα δίοδο για να φθάσει στην επιφάνεια. Εδώ το αποτέλεσμα ήταν να έχει κοπεί η παροχή νερού σε πολλές περιοχές στα νοτιοανατολικά του νησιού της Χαβάης. Η περιοχή έχει εκκενωθεί, γιατί εκτός από τη λάβα αναβλύζουν δηλητηριώδη αέρια, όπως το διοξείδιο του θείου, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εισπνέονται. Παρατηρήθηκαν 12 ρωγμές κατά μήκος της μεγάλης ρηξιγενούς ζώνης της Ανατολικής Τάφρου (9.5.2018), από όπου αναβλύζει λάβα, ενώ το κύριο μέρος της επαρχιακής οδού προς τις περιοχές στα νότια-νοτιοανατολικά του νησιού έκλεισαν λόγω της εκροής μεγάλης ποσότητας λάβας. Υπάρχει θετική πλευρά; Καλή ερώτηση. Οπως λέει λοιπόν ο κ. Κυριακόπουλος: «Τα εδάφη γύρω από τα ηφαίστεια είναι πλούσια σε ορυκτά υλικά και πετρώματα ωφέλιμα για τα καλλιεργούμενα φυτά, ενώ ο περλίτης, ένα κρυσταλλικό υλικό, είναι ένα χρήσιμο και οικολογικό οικοδομικό υλικό. Επίσης έχει αποδειχθεί ότι η κίσσηρη (ελαφρόπετρα), επειδή είναι ένα τόσο πορώδες υλικό, βοηθάει πολύ στην καλή διοχέτευση της υγρασίας στις ρίζες του φυτού. Επίσης ο άνθρωπος έχει εκμεταλλευθεί τη θερμότητα των ηφαιστείων σε πολλά μέρη της Γης για να παράγει ηλεκτρική ενέργεια και τις θερμομεταλλικές πηγές για την ίαση δερματικών παθήσεων». Ας μην ξεχνάμε και ότι τα ηφαίστεια είναι ένα φυσικό φαινόμενο που δημιουργεί έδαφος, όπως ορισμένα νησιά, και το έδαφος αυτό είναι εύφορο και μπορεί να καλλιεργηθεί από τους ντόπιους πληθυσμούς. Γενικά, τα ηφαίστεια είναι ένα σπουδαίο και στην Ελλάδα υποτιμημένο υπαίθριο εργαστήριο εκπαίδευσης και έρευνας για το καλό του ανθρώπου. Πίσω στα δικά μας Και πάντοτε η συζήτηση, μετά την όποια περιπλάνηση στα μήκη και πλάτη της Γης, επιστρέφει στη δική μας γη. Μην ξεχνάμε ότι στο δικό μας ηφαιστειακό τόξο έχουμε ηφαίστεια σε Σουσάκι, Μέθανα, Μήλο, Σαντορίνη, Κω και Νίσυρο. Ωστόσο οι ειδικοί επιστήμονες, όταν είναι σοβαροί, δεν σου λένε έτσι, με ελαφρότητα, ότι «ναι, κάτι περιμένουμε αλλά το κρατάμε για τον εαυτό μας». Ούτε on ούτε off the record. Αυτό που τους λείπει για να μπορούν να μιλήσουν είναι οι μετρήσεις σε κοντινό πεδίο. Στην ερώτηση τι εφόδια χρειάζεται η επιστημονική κοινότητα για την εξαγωγή των κατάλληλων συμπερασμάτων ώστε η Πολιτεία να καταρτίσει στη συνέχεια αποτελεσματικά σχέδια εκτάκτου ανάγκης ο κ. Παπαδημητρίου είναι πολύ προσεκτικός στην απάντησή του: «Σε γενικά πλαίσια θα πρέπει να στοχεύσουμε στη σχεδίαση και εγκατάσταση πυκνών πολυπαραμετρικών τοπικών δικτύων. Αυτό σημαίνει ότι έτσι θα λαμβάνονται υπόψη οι σεισμολογικές, γεωχημικές, γεωλογικές και γεωφυσικές παράμετροι που συνδέονται με τη δράση ενός ηφαιστείου. Οι κινήσεις του μάγματος κάτω από ένα ηφαίστειο είναι τόσο μικρές και απότομες που η παραμικρή αλλαγή στις γεωφυσικές και γεωχημικές παραμέτρους έχει τεράστια σημασία. Η εγκατάσταση και λειτουργία ενός πυκνού τοπικού σεισμολογικού δικτύου, όπως αυτό της Χαβάης, είναι ζωτικής σημασίας για την παρακολούθηση τέτοιων αλλαγών και την εξαγωγή συμπερασμάτων που θα συμβάλουν στην έγκαιρη και έγκυρη πληροφόρηση της Πολιτείας». Για να μην τρέχουμε πανικόβλητοι αφού πια το κακό θα έχει γίνει. Γνωριμία με τον χώρο του δράματος Το όνομα Χαβάη έχει δοθεί στο νησιωτικό σύμπλεγμα που βρίσκεται στο κέντρο του Ειρηνικού Ωκεανού, στο βορειότερο άκρο ενός άλλου, πολύ μεγαλύτερου συνόλου νησιών που είναι γνωστά ως Πολυνησία. Το αποτελούν πολλά μικρά νησιά, ενώ οκτώ ξεχωρίζουν για το μέγεθός τους. Από αυτά το μεγαλύτερο ονομάζεται Νησί της Χαβάης ή και Μεγάλο Νησί. Σε αυτό ακριβώς, στην τοποθεσία Kilauea (σημαίνοντας στην τοπική διάλεκτο «αυτός που ξερνάει» ή «ο μεγάλος διασκορπισμός») είχαμε τις μεγάλες εκρήξεις από την 3η Μαΐου έως τώρα. Μικρά «ηφαιστειακά» μυστικά Κάθε ημέρα περίπου 50 ενεργά ηφαίστεια εκρήγνυνται σε διάφορες περιοχές του πλανήτη μας. Η ποσότητα της λάβας που εκχύνεται στην επιφάνεια της Γης υπολογίζεται ότι ισοδυναμεί σε όγκο με ένα παραλληλεπίπεδο που η βάση του είναι 70 χλμ. Χ 70 χλμ. και το ύψος του 100 μ. Οι εκρήξεις αυτές δεν γίνονται τυχαία αλλά ακολουθούν ορισμένους φυσικούς κανόνες που σχετίζονται άμεσα με το γεωδυναμικό καθεστώς και τα ηφαιστειολογικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής. Σήμερα είναι γνωστά με κάθε λεπτομέρεια, σε παγκόσμια κλίμακα, περισσότερα από 700 ενεργά ηφαίστεια ή που έχουν υπάρξει ενεργά κατά τους ιστορικούς χρόνους. Μάγμα είναι το μείγμα από στερεά, από ρευστά υλικά και διάφορες διαλυμένες αέριες φάσεις, όπως υδρατμοί, διοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, προτού αυτά φθάσουν στην επιφάνεια της Γης. Το μαγματικό υλικό όταν στερεοποιείται σε συμπαγές πέτρωμα ονομάζεται λάβα. Τα ηφαίστεια σχηματίζονται όταν το μάγμα εκχύνεται από το εσωτερικό της Γης στην επιφάνεια, διά μέσου μιας φυσικής διόδου, είτε σε ηπειρωτικό είτε σε θαλάσσιο περιβάλλον. Οι κύριοι επακόλουθοι κίνδυνοι από μια έκρηξη σαν αυτή της Χαβάης είναι: ροή λάβας, φωτιά στις δασικές εκτάσεις που συνορεύουν με τα ηφαιστειακά κέντρα και τις σχισμές από όπου αναβλύζει το υλικό (λάβα, θερμά αέρια), ροές πυρακτωμένης λάβας, οι οποίες είναι αρκετά συνηθισμένες και παράγουν υδροχλωρικό οξύ καθώς έρχονται σε επαφή με το θαλάσσιο αλμυρό νερό (αφού περιέχει χλωριούχο νάτριο), αναθυμιάσεις με διοξείδιο του θείου, εκρήξεις μεθανίου, σεισμοί, ρύπανση της ατμόσφαιρας από δηλητηριώδη αέρια, όπως το διοξείδιο του θείου (και κάποια είναι και άοσμα, άρα πολύ πιο επικίνδυνα), που εκλύονται κατά την έκρηξη. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=976512 Φωτογραφίες από το ηφαιστειο στο μεγάλο νησί της Χαβάης από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Τα μέλη της αποστολής ISS-55 ο κοσμοναύτης Όλεγκ Artemyev κατάφερε να πάρει φωτογραφίες από το μεγάλο νησί της Χαβάης και το ηφαίστειο από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και μοιρασε τις φωτογραφίες με τους χρήστες κοινωνικής δικτύωσης. Oleg ARTEMIEV: "Το σήμα κλήσης μας είναι" Χαβάη ", γι 'αυτό φωτογράφουμε συνεχώς αυτά τα νησιά με όλο το πλήρωμα.