Δροσος Γεωργιος

Η διάλεξη του Κιπ Θορν – Εξερευνώντας το Σύμπαν με τα Βαρυτικά Κύματα… στο Ίδρυμα Ευγενίδου. … και στο ΑΠΘ Αναγόρευση του καθηγητή Kip Thorne, κατόχου Nobel Φυσικής 2017, σε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Φυσικής: https://www.auth.gr/video/26760 Ομιλία του Kip Thorne, κατόχου Νόμπελ Φυσικής 2017, στο ΑΠΘ: «Εξερευνώντας το Σύμπαν με τα βαρυτικά κύματα. Από τη Μεγάλη Έκρηξη στις Μαύρες Τρύπες» https://www.auth.gr/video/26759 Kip Thorne: Ένα ταξίδι μέσα σε μια σκουληκότρυπα θα ήταν θανατηφόρο. Την άποψη ότι ένα πιθανό ταξίδι μέσα σε μια σκουληκότρυπα (wormhole), μια σήραγγα που συνδέει δύο απομακρυσμένα σημεία του χωροχρόνου, θα ήταν όχι απλά επικίνδυνο αλλά θανατηφόρο, εκφράζει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Νομπελίστας της Φυσικής, Kip Thorne. Με αφορμή το σχετικό σενάριο της κινηματογραφικής ταινίας «Interstellar» στην οποία ήταν ο ίδιος επιστημονικός σύμβουλος, επισημαίνει πως «μπορεί πολλοί να ήθελαν να επιχειρήσουν ένα τέτοιο ταξίδι, ωστόσο αν συμβεί κάτι τέτοιο, μπορεί να αποδειχτεί ότι δεν είναι απλά επικίνδυνο αλλά θανατηφόρο» καθώς, όπως είπε, «αν έχεις μία σκουληκότρυπα θα καταρρεύσει τόσο γρήγορα που δεν μπορείς να ταξιδέψεις μέσα σε αυτή». Σε κάθε περίπτωση για ένα τέτοιο ταξίδι δηλώνει :»Είμαι απαισιόδοξος αλλά δεν ξέρω. Και πάλι δεν ξέρουμε με απόλυτη σιγουριά». Στο ερώτημα τι περιμένει να αποκαλύψουν οι επιστημονικές παρατηρήσεις τα επόμενα χρόνια απαντά: «τα χρόνια που έρχονται περιμένω να εξερευνήσουμε και να μελετήσουμε τους πληθυσμούς των μαύρων τρυπών στο σύμπαν, τον τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκαν και την ιστορία τους μέσα από αυτές τις παρατηρήσεις». «Έχω την προσδοκία ότι θα μελετήσουμε πώς συμπεριφέρονται οι μαύρες τρύπες, όταν διαταράσσονται, καθώς όταν συγκρούονται δεν συμπεριφέρονται όπως οι μαύρες τρύπες που έχουμε δει ποτέ στο παρελθόν. Συμπεριφέρονται με πολύ διαφορετικό τρόπο» σημειώνει και φέρνει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα «τη διαφορά ανάμεσα στην επιφάνεια του νερού στον ωκεανό μια υπέροχη μέρα και σε μια τεράστια καταιγίδα». «Μαθαίνουμε για τις διαστημικές καταιγίδες, το σχήμα του διαστήματος και τη ροή του χρόνου, πράγματα που δεν γνωρίζαμε νωρίτερα. Έχουμε την προσδοκία να διερευνήσουμε τις πρώτες στιγμές του σύμπαντος, πώς το σύμπαν γεννήθηκε, ποια ήταν η αρχή του και πώς η ύλη έγινε ζωή και πώς δημιουργήθηκαν οι νόμοι που κυβερνούν το σύμπαν. Όλα αυτά τα θέματα θα διερευνηθούν στο μέλλον» επισημαίνει με νόημα. Για τα βαρυτικά κύματα με τα οποία ασχολείται επί πολλές δεκαετίες διευκρινίζει ότι «δημιουργήθηκαν στις πρώτες στιγμές του σύμπαντος, κάποια από αυτά, και φέρνουν πληροφορίες για το τι συνέβη». Σχολίασε, μάλιστα, ότι η έρευνα έχει προχωρήσει σε τέτοιο επίπεδο που «κάθε λίγες μέρες καταγράφεται η παρουσία κυμάτων που έχουν δημιουργηθεί από την σύγκρουση μαύρων τρυπών». «Δεν μελετούμε ακόμη την γέννηση του σύμπαντος. Μελετούμε μόνο τις συγκρούσεις των μαύρων τρυπών και των αστέρων νετρονίων. Τα άλλα θα τα δούμε στο μέλλον» προσθέτει. Στο ερώτημα, πως η γνώση αλλάζει την άποψή μας και την προοπτική μας για τη ζωή και το σύμπαν, απαντά: «αλλάζει τον βαθμό της κατανόησής μας για τον τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκε το σύμπαν, θα αλλάξει την κατανόησή μας για τη συμπεριφορά του σύμπαντος και πιστεύω ότι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι είμαστε περίεργοι για το σύμπαν». Όσο για τη θέση της ανθρώπινης ύπαρξης σε αυτό, επισημαίνει: «Πιστεύω ότι η θέση που εγώ θεωρώ πιο ενδιαφέρουσα είναι το γεγονός ότι έχουμε την ικανότητα να τα μελετήσουμε όλα αυτά. Έχουμε την νοημοσύνη να μάθουμε πώς συμπεριφέρεται το σύμπαν, και από αυτά που βλέπουμε να ανακαλύψουμε τους νόμους της φύσης που ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται το σύμπαν». Ο Kip Thorne επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ο Kip Thorne ανακηρύχθηκε σήμερα επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Φυσικής της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια της τελετής μίλησε στο κοινό με θέμα :» Ένα όραμα για μια επιστήμη βαρυτικών κυμάτων».Αναφέρθηκε στην πόλη της Θεσσαλονίκης και την ιστορία της αλλά και την Ελλάδα στην οποία, όπως είπε, γεννήθηκε η επιστήμη. Όπως είπε, η ιστορία του αντικειμένου που μελέτησε και μελετά αρχίζει με τον Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1916 και τη θεωρία του για τον χωροχρόνο και τη σχετικότητα. Ο νομπελίστας αστροφυσικός αναφέρθηκε στον τρόπο με τον οποίο ο χώρος τεντώνεται και σφίγγει και στη συνεισφορά του στην ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων με το πείραμα Ligo. Σημείωσε ότι αυτή τη στιγμή βρίσκονται δύο ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και ένας στην Ευρώπη, (την Ιταλία) ενώ αναμένεται να δημιουργηθούν και άλλοι στην Ιαπωνία το 2020 και την Ινδία το 2022, με στόχο τη μελέτη των βαρυτικών κυμάτων από διαφορετικούς προσανατολισμούς. Παρουσίασε αναπαραστάσεις των συγκρούσεων μεταξύ «μαύρων τρυπών» και τον τρόπο με τον οποίο οι «μαύρες τρύπες» ενώνονται σε μία και υπογράμμισε με έμφαση ότι το μέλλον αυτής της έρευνας είναι πολύ λαμπρό καθώς οι ανιχνευτές πλέον είναι ιδιαίτερα βελτιωμένοι και έχουν αυξημένες δυνατότητες. Την έναρξη της επίσημης συνεδρίασης, κατά την οποία έγινε η τελετή αναγόρευσης του Kip Thorne σε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Φυσικής, παρουσία του αντιπροέδρου της Βουλής Τάσου Κουράκη, κήρυξε ο πρόεδρος του Τμήματος Αλικιβιάδης Μπάης. Ο πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Περικλής Μήτκας αναφέρθηκε στο έργο και την προσωπικότητα του διακεκριμένου αστροφυσικού αλλά και στον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος ενθαρρύνει τους νέους να μπουν στον κόσμο της επιστήμης και εξηγεί σε μη επιστήμονες πώς λειτουργεί η επιστήμη. Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να αναφέρει την έμφαση που έδινε πάντα ο Kip Thorne στο να κάνει κάποιος λάθος, να απολαμβάνει τη χαρά της διαδικασίας παρά την επιτυχία και στο να τονίζει τον σεβασμό και τον αυτοσεβασμό. Από την πλευρά του, ο Κοσμήτορας της Σχολής Θετικών Επιστημών, Χαρίτων Σαρλ Χιντήρογλου, χαρακτήρισε τον Kip Thorne ως τον σημαντικότερο θεωρητικό φυσικό στη μελέτη των βαρυτικών κυμάτων και των μελανών οπών, τόνισε ότι ο ίδιος συνεχίζει και σήμερα την ερευνητική του δραστηριότητα σε αυτόν τον τομέα και υπογράμμισε ότι είχε καθοριστική συμβολή στην ιστορική πρώτη ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων, «επιτρέποντάς μας όχι μόνο να βλέπουμε τι υπάρχει στο σύμπαν αλλά να το αντιλαμβανόμαστε και μέσω των διακυμάνσεων του χωροχρόνου». Τον έπαινο για τον Kip Thorne εκφώνησε ο καθηγητής του Τμήματος Φυσικής Νικόλαος Στεργιούλας. Π. Γιούλτση – https://www.amna.gr/home/article/363564/Kip-Thorne–o-Nompelistas-tis-Fusikis-sto-APE-MPE-Ena-taxidi-mesa-se-mia-skoulikotrupa-tha-itan-thanatiforo Ας παρακολουθήσουμε την ομιλία που έδωσε στην Πράγα στις 19 Μαΐου 2019 με τίτλο «Geometrodynamics: The Nonlinear Dynamics of Curved Spacetime»

Ο Astrobee ολοκληρώνει τις δοκιμές υλικού στο διάστημα. Ο Astrobee, βοηθός αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, είχε τον πρώτο έλεγχο υλικού του. Το ελεύθερο σύστημα ρομπότ αποτελείται από τρία ρομπότ - Μέλι, Βασίλισσα και Bumble - όλα προωθούνται από ηλεκτρικούς ανεμιστήρες. Ακριβώς όπως το δημοφιλές ρομπότ Roomba, το τρίο μπορεί να επιστρέψει στο σταθμό σύνδεσης για να επαναφορτίσει. Οι Astrobees θα αναλάβουν πολλές δουλειές, όπως τον εξοπλισμό παρακολούθησης και την απογραφή, επιτρέποντας στους αστροναύτες να δουλέψουν σε αυτό που είναι πιο σημαντικό. Το Bumble and Honey ξεκίνησε στο διαστημικό σταθμό μόλις πριν από ένα μήνα. Ο αστροναύτης της NASA, Anne McClain, πραγματοποίησε την πρώτη σειρά δοκιμών στο Bumble, ελέγχοντας τα αεροηλεκτρονικά, τις κάμερες, την πρόωση, την αυτόματη επαναφόρτιση και τη μεταφορά δεδομένων. Το Astrobee είναι μια δοκιμή για να δούμε πώς τα ρομπότ μπορούν να βοηθήσουν τους αστροναύτες να επικεντρωθούν στο σημαντικό έργο, . Αν είναι σε θέση να πετάξουν ανεξάρτητα ή να ελέγχονται, τα ρομπότ διαθέτουν κάμερες, μικρόφωνα και άλλους αισθητήρες για να βοηθήσουν τους χειριστές στο έδαφος να αξιολογήσουν τις συνθήκες. "Τα ρομπότ ... θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στη στήριξη της καινοτόμου και βιώσιμης εξερεύνησης της Σελήνης, του Άρη και πέραν αυτής", σύμφωνα με την αρχική δήλωση της NASA. Τα ρομπότ μπορούν επίσης να κάνουν πολλαπλούς σκοπούς: με ένα χέρι που κλειδώνει στον κορυφαίο κόλπο, ένα ρομπότ μπορεί να βυθιστεί στην κορυφή της χειρολαβής ISS για να εξοικονομήσει ενέργεια κατά την εκτέλεση μιας άλλης ενέργειας, όπως η λήψη βίντεο. Είναι επίσης αρθρωτά, με δυνατότητα προσθήκης περισσότερων χαρακτηριστικών στο μέλλον. Κάθε ρομπότ διαθέτει τρεις κόμβους ωφέλιμου φορτίου, σημεία προσάρτησης για τα οποία μπορούν να εγκατασταθούν νέες μονάδες υλικού. Επιπλέον, το λογισμικό της Astrobee είναι ανοικτού κώδικα, το οποίο κυκλοφορεί από τη NASA για την προώθηση της ανάπτυξης και της δοκιμής νέων αλγορίθμων και χαρακτηριστικών. Θα αποτελέσουν επίσης μια ερευνητική πλατφόρμα. Ο κύριος σκοπός της πλατφόρμας Astrobee είναι να προσφέρει μια δοκιμαστική θέση μηδενικής βαρύτητας για φιλοξενούμενους επιστήμονες για να δοκιμάσουν νέες ρομποτικές τεχνολογίες στο διάστημα », δήλωσε η Maria Bualat, διευθυντής έργου Astrobee στο ερευνητικό κέντρο Ames της NASA στην Καλιφόρνια Silicon Valley. "Ο Astrobee θα αποδείξει ρομποτικές δυνατότητες που θα επιτρέψουν και θα ενισχύσουν την ανθρώπινη εξερεύνηση. Η διεξαγωγή τέτοιων πειραμάτων με μηδενική βαρύτητα θα συμβάλει τελικά στην ανάπτυξη νέων υλισμικού και λογισμικού για μελλοντικές διαστημικές αποστολές. "Έχουν περάσει ακόμα περισσότερες δοκιμές φέτος και οι ερευνητές προγραμματίζουν πιο περίπλοκα πειράματα το 2020, καθώς και μεταφορά ωφέλιμων φορτίων. https://asgardia.space/en/news/Astrobee-Completes-Hardware-Tests-in-Space Διεθνής Διαστημικός Σταθμός: Ξεκίνησαν τα πειράματα για το «ελιξήριο της νιότης» Το 2024, η NASA σε συνεργασία με ιδιωτικές εταιρείες, θα στείλει άντρες και γυναίκες στη Σελήνη, φιλοδοξώντας να εγκαινιάσει την πρώτη διαστημική αποικία. Με το βλέμμα στραμμένο στον Άρη, όπου το σχέδιο περιλαμβάνει τη δημιουργία μίας μικρής «πόλης», στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ξεκίνησε το μεγάλο πείραμα για το «ελιξήριο της νιότης», το εμβόλιο που θα επιβραδύνει τη διαδικασία γήρανσης στους αστροναύτες, η οποία αυξάνεται στο Διάστημα. Ένα εμβόλιο που θα έχει ευεργετικές συνέπειες και στους... γήινους, τους κατοίκους του πλανήτη, καθώς θα είναι ικανό να αντιμετωπίσει τη βάση της «ασθένειας» που προκαλεί γήρανση στον άνθρωπο. Το 6μελές πλήρωμα της Αποστολής 59 βρίσκεται ήδη στον Διαστημικό Σταθμό, μαζί με εκατοντάδες ποντίκια, πάνω στα οποία θα γίνουν πειράματα, με δεδομένο ότι το ανοσοποιητικό σύστημα των τρωκτικών μοιάζει πολύ με του ανθρώπου. Η NASA σκοπεύει να στείλει άνδρες και γυναίκες στη Σελήνη το 2024 και τα πειράματα στον σταθμό θα βοηθήσους το διαστημικό ιατρικό τιμ να κρατήσουν τους αστροναύτες υγιείς. Η έρευνα θα παράσχει επίσης κρίσιμες πληροφορίες για τους μηχανικούς που σχεδιάζουν μελλοντικά διαστημικά οχήματα και ενδιαιτήματα για αποστολές εξερεύνησης. Οι αστροναύτες της NASA Christina Koch και Nick Hague διερεύνησαν επίσης μια ποικιλία διαστημικών βιολογικών φαινομένων. Ο Koch ολοκλήρωσε σήμερα μια μελέτη για τους παθογόνους οργανισμούς, προσπαθώντας να καταλάβει γιατί αυξάνει η μολυσματικότητά τους στο Διάστημα. Η Hague μελετά μικρές καλλιέργειες φυτών. Ο David Saint-Jacques του Καναδικού Οργανισμού Διαστήματος κατέγραψε βίντεο που καταδεικνύει τον Δεύτερο και Τρίτο Νόμο του Νεύτωνα. Το βίντεο θα βοηθήσει τους νέους μαθητές να καταλάβουν πώς η δύναμη και η επιτάχυνση επηρεάζουν τις αεροπορικές και διαστημικές αποστολές. Μεταβίβασε επίσης δεδομένα που συλλέχθηκαν από μικροσκοπικούς εσωτερικούς δορυφόρους που διερευνούν την τεχνολογία καθαρισμού διαστημικών απορριμμάτων. Ο κυβερνήτης Oleg Kononenko και ο μηχανικός πτήσεων Alexey Ovchinin ετοιμάζονται για μία «βόλτα» στο Διάστημα που προγραμματίζεται για τις 29 Μαΐου. Οι κοσμοναύτες θα επιθεωρήσουν τα εξαρτήματα και θα ελέγξουν για τυχόν διαρροές. Το δίδυμο θα αποσπάσουν τα πειράματα, τις επιφάνειες των σταθμών δειγματοληψίας και το παρωχημένο υλικό κατά τη διάρκεια της εξάωρης εκδρομής τους. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/774097_diethnis-diastimikos-stathmos-xekinisan-ta-peiramata-gia-elixirio-tis Η JAXA ενώνει τις δυνάμεις της με τον Rakuten για τη δημιουργία γευμάτων με τη χρήση τροφών αστροναυτών. Η ιαπωνική υπηρεσία διαστήματος έχει ενώσει τις δυνάμεις της με το ηλεκτρονικό tailer Rakuten για να αναπτύξει συνταγές που αναμιγνύουν τυπικά τρόφιμα αστροναύτη με τακτικά συστατικά Επί του παρόντος, ο ιστότοπος Rakuten διαθέτει τρεις συνταγές γευμάτων αστροναύτη, μαζί με βίντεο για το πώς θα κυκλοφορήσουν αυτό το καλοκαίρι, τόσο στην ιστοσελίδα όσο και στο YouTube. Ο στόχος του έργου είναι να αυξήσει το ενδιαφέρον για το διαστημικό πρόγραμμα της Ιαπωνίας, το οποίο αυξάνεται σταθερά από τη στιγμή που ο εξερευνητής του αστεροειδούς Hayabusa 2 της JAXA βοήθησε με επιτυχία στην αποτύπωση της πρώτης φωτογραφίας μιας μαύρης τρύπας.Οι χρήστες κλήθηκαν να βοηθήσουν τον Rakuten να εφεύρει τα πιάτα που περιείχαν JAXA-certified foods.H JAXA πιστοποιεί τα Ιαπωνικά Διαστημικά Τρόφιμα εάν πληρούν συγκεκριμένες απαιτήσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας ζωής στο ράφι τουλάχιστον 18 μηνών και με μειωμένο κίνδυνο δηλητηρίασης από τροφή. Στις 12 Απριλίου 2019, η Διεθνής Ημέρα της Πτήσης Ανθρώπινου Διαστήματος των Ηνωμένων Εθνών JAXA και Rakuten εξέδωσε τρεις συνταγές για να επισημάνει τη περίσταση. Το πρώτο πιάτο είναι οι ψητές πιπεριές γεμιστές με κάρυ βοδινού, ρύζι και κονσερβοποιημένα σκουμπρί μαγειρεμένα σε miso. Το δεύτερο είναι το daifuku, ένα ιαπωνικό σκεύασμα που γίνεται με πάστα γλυκού φασολιού και πορτοκάλι ή σταφύλια τυλιγμένα σε ένα φύλλο μοχί ή στρογγυλεμένο ρύζι. Το τρίτο είναι το άσπρο ρύζι σε συνδυασμό με κονσερβοποιημένα ψάρια σάλτσας σόγιας και πικάντικη ρυζιού. Όλες οι συνταγές περιλαμβάνουν τουλάχιστον ένα ιαπωνικό διατροφικό φαγητό, εκτός από άλλα συστατικά που χρησιμοποιούνται στην τακτική κουζίνα. Μέχρι στιγμής, 33 είδη τροφίμων έχουν πιστοποιηθεί από την JAXA, όπως curry, μπάλες ρυζιού και στιγμιαία noodles, και καρυκεύματα, συμπεριλαμβανομένης της σάλτσας σόγιας και της μαγιονέζας. Τα Ιαπωνικά Space Foods μπορούν να αγοραστούν στο Spacegoods.net και στην ηλεκτρονική έκδοση του Uniho Space Shop Museum Museum. https://asgardia.space/en/news/JAXA-Joins-Forces-With-Rakuten-to-Create-Meals-Using-Astronaut-Food RSC Energia. Το TPK "Union MS-13" μεταφέρεται σε λειτουργία αποθήκευσης. Στο κοσμοδρόμιο Baikonur, ολοκληρώθηκε το αρχικό στάδιο προετοιμασίας για την εκτόξευση του μεταφορικού οχήματος Soyuz MS-13 (TLC). Μετά την ολοκλήρωση της δοκιμής των συστημάτων και των διαμερισμάτων του πλοίου για στεγανότητα, ο εκσυγχρονισμένος θάλαμος κενού Soyuz MS-13 μεταφέρθηκε και εγκαταστάθηκε σε πάγκο δοκιμών όπου πραγματοποιήθηκαν τελικοί έλεγχοι των συστημάτων του πλοίου. Μετά από αυτό, το πλοίο μεταφέρθηκε σε κατάσταση αποθήκευσης μέχρι την έναρξη της τελικής προετοιμασίας για εκτόξευση. Η εκτόξευση του μεταφερόμενου οχήματος μεταφοράς του Soyuz MS-13 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 20 Ιουλίου 2019 από τον σταθμό εκτόξευσης του Baikonur. Το πλοίο πρέπει να παραδώσει στο πλήρωμα ISS που αποτελείται από τον Αλέξανδρο Skvortsova (διοικητής, Roscosmos), Luke Parmitano (μηχανικός πτήσης, ESA) και Andrew Morgan (μηχανικός πτήσης, NASA). https://www.energia.ru/ru/news/news-2019/news_05-21.html Space X: Εκτοξεύτηκε ο πύραυλος «Falcon9» Η Space X ξεκίνησε -εκτοξεύοντας τους πρώτους 60 μικρούς δορυφόρους χαμηλής τροχιάς- να «στήνει» στο διάστημα ένα τεράστιο δίκτυο δορυφόρων, το Starlink, που θα παρέχει παγκόσμια και χαμηλού κόστους πρόσβαση στο διαδίκτυο. Η εκτόξευση, που σηματοδοτεί την έναρξη του νέου φιλόδοξου σχεδίου του Ίλον Μασκ, έγινε με πύραυλο Falcon 9 της εταιρείας από το ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα στις 05:30 της Παρασκευής ώρα Ελλάδας. Ήταν το βαρύτερο φορτίο (13,6 τόνοι) που έχει ποτέ μεταφέρει στο διάστημα ένας πύραυλος Falcon 9, ο οποίος για μια ακόμη φορά (την 40ή) επέστρεψε στη Γη και προσνηώθηκε σε ένα αυτόματο πλοίο στον Ατλαντικό, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ξανά. Οι δορυφόροι, βάρους 227 κιλών ο καθένας, που θα γυρνούν γύρω από τη Γη σε ύψος περίπου 550 χιλιομέτρων, προορίζονται να δημιουργήσουν ένα δίκτυο δορυφορικού Ίντερνετ υψηλής ταχύτητας, το οποίο επίσης θα βοηθήσει τις απομακρυσμένες και απομονωμένες αγροτικές περιοχές να αποκτήσουν πρόσβαση στο διαδίκτυο. Το δίκτυο της Starlink μπορεί τελικά να φθάσει τους 12.000 μικροδορυφόρους, αλλά για να λειτουργήσει, θα χρειαστούν ακόμη αρκετές εκτοξεύσεις δορυφόρων (60 κάθε φορά ή συνολικά 1.000 έως 2.000 ετησίως). Αλλες εταιρείες έχουν παρόμοια σχέδια, όπως η βρετανική OneWeb (εκτόξευσε τους πρώτους έξι δορυφόρους της φέτος το Φεβρουάριο), η αμερικανική Amazon (σχέδιο Kuiper για 3.200 δορυφόρους) και η καναδική Telesat. Οι δορυφόροι χαμηλής τροχιάς μπορούν να παρέχουν ταχύτερη σύνδεση στο διαδίκτυο, καθώς το σήμα δεν θα χρειάζεται να ταξιδεύει μεγάλες αποστάσεις ως τη Γη, αντίθετα με τους γεωστατικούς δορυφόρους που βρίσκονται σε ύψος έως 42.000 χιλιομέτρων. Το «αντίτιμο» για την ταχύτερη κάλυψη είναι ότι ένα δίκτυο χαμηλής τροχιάς, για να καλύψει πλήρως τον πλανήτη, πρέπει να περιλαμβάνει ένα τεράστιο αριθμό δορυφόρων. Οι αναλυτές ήδη εκφράζουν ανησυχίες για τον αναμενόμενο συνωστισμό δορυφόρων στο διάστημα και τα πιθανά ατυχήματα. http://www.kathimerini.gr/1025523/article/epikairothta/episthmh/h-space-x-e8ese-se-troxia-toys-prwtoys-60-doryforoys-toy-diktyoy-diasthmikoy-internet-ths-starlink 56 SpaceX Satellites ταξιδεύουν μέσω του ουρανού της νύχτας Στις 23 Μαΐου 2019, ο SpaceX ξεκίνησε 60 δορυφόρους Starlink σε χαμηλή τροχιά της Γης. Αυτή ήταν η πρώτη εκτόξευση πολλών, με στόχο τη δημιουργία ενός συνόλου δορυφόρων που παρέχουν παγκόσμια πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Εκείνη την ημέρα, έβρεχε με αναφορές UFO από όλο τον κόσμο, αλλά δεν ήταν μια εξωγήινη επίθεση. Σε λίγες ώρες μετά την εκτόξευση οι άνθρωποι μπορούσαν να δουν τους δορυφόρους να κινούνται στον ουρανό. Ο Marco Langbroek, ένας δορυφορικός ιχνηλάτης από την Ολλανδία, υπολόγισε μια τροχιά αναζήτησης βασισμένη σε τροχιακές πληροφορίες και περίμενε με την κάμερά του στη σωστή θέση τη σωστή στιγμή. προσεκτικοί υπολογισμοί καταρτίστηκαν και δημοσίευσε ένα βίντεο που σπρώχνει πάνω από 55 δορυφόρους που περνούν στον νυχτερινό ουρανό! Τα αντικείμενα SpaceX Starlink τρέχουν στις 24 Μαΐου 2019 από τον Marco Langbroek στο Vimeo.Αυτό είναι το βίντεο που πυροβόληκα, - έλαμψε, έγραψε ο Langbroek στην ιστοσελίδα του. Οι δορυφόροι ξεκίνησαν στην αρχική τροχιά στα 440 χλμ. Ένα φωτεινό τρενάκι φώτων φτάνει σε μια τελική τροχιά, σε απόσταση 550 χλμ. Πάνω από τη Γη. "Μέσα στις επόμενες μέρες το" τρένο "των αντικειμένων θα κάνει 2-3 περάσματα κάθε βράδυ. Καθώς ενεργούν με τα ιόντα τους, θα είναι πιο απλωμένα με κάθε πέρασμα, οπότε το "τρένο" πιθανότατα θα διαλυθεί γρήγορα ", - γράφει ο Langbroek. Επομένως, βλέποντας αυτό το όμορφο ίχνος φωτός στον ουρανό δεν θα γίνει νυχτερινή ρομαντική ρουτίνα. Αλλά χάρη στον κ. Langbroek και την κάμερά του έχουμε ένα θεαματικό βίντεο! https://asgardia.space/en/news/56-SpaceX-Satellites-Travel-Through-Night-Sky-Video Οι επιστήμονες παίζουν με τη φωτιά στο ISS, μαθαίνοντας να παράγουν φλόγα χωρίς αιθάλη. Η επιστημονική συζήτηση για τις πυρκαγιές που δεν δημιουργούν αιθάλη μπορεί να σταματήσει σύντομα χάρη σε πειράματα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η αιθάλη είναι ένας ρύπος που αποτελείται από σωματίδια άνθρακα που σχηματίζονται όταν το καύσιμο αποτύχει να καεί εξ ολοκλήρου. Δυστυχώς, η αιθάλη συνδέεται με προβλήματα υγείας όπως ο καρκίνος και συμβάλλει στην αλλαγή του κλίματος. Ένας τρόπος για να αποφευχθεί ο σχηματισμός σωματιδίων αιθάλης θα ήταν να αλλάξει η σύνθεση του καυσίμου, καθώς και ο αέρας που περιβάλλει τη φωτιά. Για να συμβεί καύση, απαιτείται οξυγόνο στον αέρα. Ωστόσο, ο αέρας αποτελείται επίσης από άζωτο, το οποίο είναι αδρανές. Οι επιστήμονες μπορούν να εξαλείψουν αυτό το άζωτο και να δημιουργήσουν φλόγες που καίγονται χωρίς αιθάλη. Εντούτοις, δεν υπάρχει καμία απλή σκέψη μεταξύ αυτών ως προς το τι εμποδίζει τη δημιουργία αιθάλης. Μια ιδέα λέει ότι μια φλόγα απαλλαγμένη από αιθάλη είναι αποτέλεσμα μιας τροποποιημένης ροής αερίων στη φωτιά, ενώ η άλλη δηλώνει ότι είναι αποτέλεσμα διαφόρων θερμοκρασιών και σύνθεσης της φωτιάς κατά μήκος της φλόγας. Για να καθορίσουμε ποια υπόθεση είναι σωστή, οι επιστήμονες πρέπει να είναι σε θέση να ελέγχουν τη ροή των αερίων σε μια φλόγα. Ωστόσο, αυτό είναι δύσκολο να γίνει στη Γη, επειδή τα καυτά αέρια πάνε πάντα προς τα πάνω. Στην πραγματικότητα, γι 'αυτό οι φλόγες των κεριών έχουν το επίμηκες σχήμα τους. Ευτυχώς, η μικροβαρύτητα στο ISS εμποδίζει την ανοδική ροή και τα αέρια δεν αυξάνονται. Αυτό παράγει μια πυρκαγιά που μπορεί να τροποποιηθεί για να ελέγξει τη ροή. Ο Richard Axelbaum, μηχανικός στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον των ΗΠΑ, εξήγησε ότι "η ωραία σφαιρική φλόγα δεν είναι απλά δυνατή στη Γη. Ο διαστημικός σταθμός μας επιτρέπει να μελετήσουμε προσεκτικά το πρόβλημα και να το καταλάβουμε καλύτερα ». Ο Axelbaum είναι ένας από τους ερευνητές που εργάζονται στα πειράματα που ελέγχονται εξ αποστάσεως από τη Γη. Τα αποτελέσματα των δοκιμών θα δημοσιευθούν σύντομα. https://asgardia.space/en/news/ISS-Learning-To-Produce-Soot-Free-Flame Kεραυνός χτύπησε πύραυλο Soyuz κατά την εκτόξευση. Κεραυνός έπληξε τον πύραυλο φορέα Soyuz -2.1b που μετέφερε την διαστημική συσκευή Glonass-M κατά την εκτόξευσή του από το κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ, δήλωσε στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής του κοσμοδρομίου αντιστράτηγος Νικολάι Νικολάι Νεστετσούκ. Ωστόσο παρά το πλήγμα του κεραυνού, όλα τα όργανα συνέχισαν να λειτουργούν κανονικά και ο πύραυλος τέθηκε σε τροχιά την προγραμματισμένη ώρα. «Η εκτόξευση έγινε κανονικά. Ο καιρός δεν αποτελεί εμπόδιο για εμάς, τα στρατεύματα μας είναι παντός καιρού. Αυτό αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι ένας κεραυνός δεν μπορεί να βλάψει το δικό μας πυραυλικό-διαστημικό όπλο», δήλωσε ο Νεστετσούκ. Η εκτόξευση του Soyuz -2.1b πραγματοποιήθηκε σήμερα στις 09:33 ώρα Μόσχας από το κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ. Στον καθορισμένο χρόνο το σύστημα εντοπισμού θέσης Glonass-M τέθηκε επιτυχώς σε τροχιά και οι ειδικοί του Διαστημικού Κέντρου Τιτόφ των Διαστημικών Στρατευμάτων ανέλαβαν τον χειρισμό του δορυφόρου. https://www.youtube.com/watch?v=fC6tsd6veNk https://www.tanea.gr/2019/05/27/world/rosia-keraynos-xtypise-pyraylo-soyuz-kata-tin-ektokseysi/ Alexei Leonov,ο πρώτος άνθρωπος στον εξωτερικό χώρο, γιορτάζει τα 85α γενέθλια! Ο Alexei Leonov θα ειναι πάντα ο πρώτος άνθρωπος που βγηκε στο διαστημα. Και είναι αρκετά μια ιστορία! Στις 18 Μαρτίου 1965, ο Leonov διέκοψε την κάψουλα κατά τη διάρκεια της αποστολής Vostok 2 και πέρασε 12 ολόκληρα λεπτά και 9 δευτερόλεπτα στο διάστημα Ο σοβιετικός κοσμοναύτης δέθηκε με δέστρες στο διαστημόπλοιο και κατά την επιστροφή του το κοστουμιού είχε διογκωθεί εξαιτίας λανθασμένων πιέσεων, οπότε δεν μπορούσε να επανέλθει στο airlock. Ο Λεονόφ κατάφερε να ανοίξει μια βαλβίδα στο κοστουμι του και να το ξεφουσκώσει λίγο, ώστε να μπορέσει να επιστρέψει με ασφάλεια στο εσωτερικό της κάψουλας. Το περπάτημα στο διάστημα για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία δεν είναι γνωστό για όλους. Το δεύτερο ταξίδι του στο διάστημα δεν ήταν λιγότερο σημαντικό: διέταξε το σοβιετικό μισό της αποστολής Apollo-Soyuz, την πρώτη κοινή αποστολή μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετά από δύο επιτυχημένες διαστημικές αποστολές, ο Leonov εργάστηκε ως αναπληρωτής διευθυντής του Εκπαιδευτικού Κέντρου Cosmonaut Gagarin για 6 χρόνια, όπου διηύθυνε εκπαίδευση για πληρώματα. Σκεφτείτε τις αποστολές του χώρου και την εκπαίδευση είναι όλα τα επιτεύγματα του Leonov; Ξανασκέψου το! Είναι επίσης καλλιτέχνης και συγγραφέας. Πάθος για την τέχνη ολόκληρη τη ζωή του, φημίζεται ακόμη και χρωματιστά μολύβια στην αποστολή του να σκιαγραφήσει τη Γη από το διάστημα και να κάνει πορτρέτα άλλων μελών του πληρώματος. Happy birthday, Alexei Leonov! https://asgardia.space/en/news/first-human-ever-to-walk-in-outer-space Το ρωσικό πλήρωμα του ISS ολοκλήρωσε επιτυχώς την VKD-46 Στις 29 Μαΐου, πραγματοποιήθηκε νεα εξοδος στο ρωσικό πρόγραμμα. Το VKD-46 ολοκληρώθηκε επιτυχώς από τους κοσμοναύτες του Roscosmos Oleg Kononenko και Alexey Ovchinin. Όλα τα κύρια καθήκοντα του ρωσικού πληρώματος εκπληρώθηκαν με επιτυχία: ως μέρος του πειράματος δοκιμής, οι συσκευές έκθεσης αποσυναρμολογήθηκαν και ελήφθησαν δείγματα για την αξιολόγηση πιθανών μικροδομάτων του κελύφους του σταθμού, ο προσανατολισμός της μονάδας ελέγχου πίεσης και εναπόθεσης αλλάχτηκε και τα αχρησιμοποίητα καλώδια και μονάδες μέτρησης αποσυναρμολογήθηκαν. Επίσης Oleg Kononenko και Alexey Ovchinin συγχαίρουν τον συνάδελφό τους Αλεξέι Λεονόφ, ο οποίος ήταν ο πρώτος στον κόσμο που βγήκε στο διάστημα, για την επερχόμενη 85η επέτειο. Το ρωσικό πλήρωμα έφερε φωτογραφία του θρυλικού κοσμοναύτη στο διάστημα, η οποία, όταν επέστρεψε στη Γη, θα παρουσιαστεί στον ήρωα της επέτειου. Η διάρκεια παραμονής του πληρώματος του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού εκτός των συνόρων του ήταν 6 ώρες και 1 λεπτό. Για τον Oleg Kononenko, αυτό ήταν ήδη ο πέμπτος διαστημικός διάδρομος και ο Alexei Ovchinin εργάστηκε για πρώτη φορά στην εξωτερική επιφάνεια του σταθμού. Το έργο των αστροναυτών έξω από το ISS μεταδόθηκε ζωντανά στον επίσημο ιστότοπο του Roskosmos. https://www.energia.ru/ru/news/news-2019/news_05-30.html Soyuz-5: Ο νέος πύραυλος με τον οποίο η Ρωσία σκοπεύει να «κατακτήσει» τη διαστημική αγορά. Τον νέο πύραυλο Soyuz-5, με τον οποίο σκοπεύει να «κατακτήσει» την αγορά των εκτοξεύσεων στο διάστημα για εμπορικούς σκοπούς αναπτύσσει η Ρωσία- με τον επικεφαλής της διαστημικής υπηρεσίας της χώρας (Roscosmos), Ντμίτρι Ρογκόζιν, να λέει πως θα είναι ανταγωνιστικός, από άποψης κόστους/ τιμής, στους αμερικανικούς πυραύλους. «Έχουμε και εμείς δυνατότητες, και είμαστε έτοιμοι να τους ανταγωνιστούμε» δήλωσε ο Ρογκόζιν την Παρασκευή, σύμφωνα με το πρακτορείo TASS. «Ο πύραυλος Soyuz-5 σκοπεύει να κατακτήσει την αγορά, και όχι μόνο για κρατικούς σκοπούς. Πρέπει να είναι ανταγωνιστικός, από άποψης τιμής, έτσι ώστε, παρά όλα τα κόλπα των αντιπάλων μας στην οικονομική πολιτική, να μην είναι σε θέση να μπορούν να κατεβάσουν την τιμή σε σημείο όπου θα μπορούν να μας ανταγωνιστούν» πρόσθεσε. Υπενθυμίζεται πως το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας έχει συμπεριλάβει τη Ρωσία στη λίστα των χωρών οι πύραυλοι των οποίων δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν για διαστημικές εκτοξεύσεις από τις 31 Δεκεμβρίου 2022 και μετά. Ως εκ τούτου, όπως αναφέρει το RT, η Μόσχα αναζητεί νέους πελάτες για τη διαστημική της τεχνολογία, καταγγέλλοντας τη συγκεκριμένη κίνηση της Ουάσινγκτον ως αθέμιτο ανταγωνισμό. Ο πύραυλος Soyuz-5 (Irtysh) αναπτύσσεται από την Energia Space Rocket Corporation και είναι ένας μεσαίος πύραλος, σχεδιασμένος για εκτοξεύσεις από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ, στο πλαίσιο του κοινού προγράμματος Baiterek με το Καζακστάν. Μεταξύ άλλων, προορίζεται να αποστέλλει σε τροχιά και το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Federatsiya. Βάσει των υπαρχόντων προγραμματισμών, η ανάπτυξή του αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί ως το 2021, με τέσσερις εκτοξεύσεις να προγραμματίζονται για το 2022-2025. Ο πύραυλος εντάσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος Feniks, για την αντικατάσταση της σειράς πυραύλων Zenit-2, και προορίζεται να μπορεί να μεταφέρει στο διάστημα φορτίο 17 τόνων. https://www.naftemporiki.gr/story/1483505/soyuz-5-o-neos-puraulos-me-ton-opoio-i-rosia-skopeuei-na-kataktisei-ti-diastimiki-agora Το εντυπωσιακό βίντεο αστροναύτη της NASA από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Την εντυπωσιακή θέα της Γης από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, που «κόβει την ανάσα», κατέγραψε σε ένα ξεχωριστό time-lapse βίντεο ο αστροναύτης του ISS Νικ Χαγκ. Στο βίντεο καταγράφεται, μέσα σε 60 δευτερόλεπτα, μία πτήση 30 λεπτών του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, πάνω από τη συννεφιασμένη Γη, από τον Ειρηνικό μέχρι τον Ατλαντικό Ωκεανό. http://www.kathimerini.gr/1027622/gallery/epikairothta/episthmh/to-entypwsiako-vinteo-astronayth-ths-nasa-apo-ton-die8nh-diasthmiko-sta8mo Για πρώτη φορά η Κίνα εκτόξευσε πύραυλο από πλωτή εξέδρα. Η Κίνα έστειλε με επιτυχία στο διάστημα ένα πύραυλο που για πρώτη εκτοξεύθηκε, όχι από τη στεριά, αλλά από μια πλωτή εξέδρα στην Κίτρινη Θάλασσα, ανοιχτά της ακτής της Σαντόνγκ, ένα ακόμη βήμα στο φιλόδοξο διαστημικό πρόγραμμα της. Γίνεται έτσι η τρίτη χώρα, μετά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, που διαθέτει την τεχνολογική δυνατότητα να θέτει σε τροχιά δορυφόρους από εξέδρες εκτόξευσης στη θάλασσα. Η εκτόξευση από τη θάλασσα προσφέρει ορισμένα πλεονεκτήματα έναντι της στεριάς, καθώς π.χ. ο πύραυλος μπορεί να εκτοξευθεί από σημείο πλησιέστερα στον Ισημερινό, κάτι που επιτρέπει την εξοικονόμηση καυσίμων και αυξάνει την ταχύτητα του. Η Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος (CNSA) της χώρας ανακοίνωσε ότι εκτόξευσε τον πύραυλο τεσσάρων τμημάτων Changzheng 11 (γνωστότερο ως Long March 11), ο οποίος μετέφερε σε τροχιά επτά εμπορικούς και μετεωρολογικούς δορυφόρους. Φέτος τον Ιανουάριο, ο ίδιος μικρομεσαίος πύραυλος, ύψους 21 μέτρων, ο οποίος για πρώτη φορά «πέταξε» το 2015, είχε εκτοξευθεί με τέσσερις δορυφόρους από τη στεριά. Τώρα είναι η πρώτη φορά που η Κίνα χρησιμοποίησε για την εκτόξευση του μια πλατφόρμα-εξέδρα στη θάλασσα με διαστάσεις 110 επί 80 μέτρων. «Με την επιτυχία σε αυτή την εκτόξευση πυραύλου, η Κίνα κάλυψε ένα τεχνολογικό κενό», δήλωσε η CNSA. Η Κίνα έχει καταστήσει ύψιστη εθνική προτεραιότητα της το διαστημικό πρόγραμμα, σε μια εμφανή προσπάθεια να φθάσει στο επίπεδο των ΗΠΑ, ενώ διαβεβαιώνει ότι έχει ειρηνικούς σκοπούς. Μεταξύ άλλων, σχεδιάζει να αρχίσει την κατασκευή ενός δικού της επανδρωμένου διαστημικού σταθμού το 2020. http://www.kathimerini.gr/1027806/gallery/epikairothta/episthmh/gia-prwth-fora-h-kina-ekto3eyse-pyraylo-apo-plwth-e3edra-fwtografies---vinteo Δορυφόροι μεγέθους κράκερ: 105 σε τροχιά με μία εκτόξευση. Επιδεικνύοντας ένα νέο είδος διαστημικής τεχνολογίας, 105 από τους μικρότερους δορυφόρους που υπάρχουν στον κόσμο τέθηκαν σε τροχιά γύρω από τη Γη, στέλνοντας σύντομα σήματα τηλεμετρίας σε σταθμό στο Cornell University. Ομάδα μηχανικών από το Stanford University και το NASA Ames Research Center είχαν την πρώτη επαφή με τους μικρούς δορυφόρους- ονόματι Sprite ChipSats, τη νύχτα της 19ης Μαρτίου, μία ημέρα αφού απελευθερώθηκαν από το διαστημόπλοιο- φορέα τους, KickSat-2: Ένα μικρό δορυφόρο κλάσης CubeSat, μεγέθους κουτιού παπουτσιών. Έκτοτε, η ομάδα εργάζεται για την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης της ανάλυσης των δεδομένων της αποστολής – ένα σημαντικό επίτευγμα για τους μηχανικούς που άρχισαν να δουλεύουν πάνω στο εν λόγω project το 2011 στο Cornell. «Αυτή η επιτυχής επίδειξη επιβεβαιώνει πως απίστευτα μικρά, φθηνά διαστημόπλοια είναι κάτι παραπάνω από απλά δυνατά: Είναι πραγματικά. Ο KickSat σήμανε την έναρξη τη δημοκρατική διαστημική εποχή» είπε ο Μέισον Πεκ, αναπληρωτής καθηγητής μηχανολογίας και αεροδιαστημικής στο Cornell και διευθυντής του Space Systems Design Studio. Ο Πεκ ηγήθηκε της αρχικής ανάπτυξης των Sprites με τους πρώην φοιτητές Ζάκαρι Μάντσεστερ και Τζάστιν Άτσισον. Ο Μάντσεστερ, που είναι πλέον επίκουρος καθηγητής αεροναυτικής και αστροναυτικής στο Στάνφορντ, σχεδίασε και κατασκεύασε το KickSat-2 με συνεργάτες στο NASA Ames και ηγείται της αποστολής. Ένας δορυφόρος Sprite έχει μέγεθος κράκερ και ζυγίζει μόλις 4 γραμμάρια, ωστόσο έχει τη δική του πηγή ενέργειας, μια σειρά αισθητήρων και ένα σύστημα επικοινωνιών σε μια πολύ μικρή πλακέτα. Χρησιμοποιώντας ηλιακή ενέργεια, οι δορυφόροι έστειλαν σήματα σε συχνότητες στο εύρος των 400 megaherz, χρησιμοποιώντας μόλις milliwatts ενέργειας και επιδεικνύοντας τη βιωσιμότητα των διαστημικών σκαφών που δημιουργούν σμήνη τα οποία παραπέμπουν σε έντομα. «Σκοπός των Sprites στο KickSat-2 ήταν να επιδείξουν βασικές δυνατότητες, μια εκ των οποίων είναι επικοινωνίες που δεν παρεμβάλλονται σε αυτές άλλων δορυφόρων. Σε μερικά χρόνια, αναμένουμε game-changing επιστημονικές και εμπορικές εφαρμογές. Η επόμενη γενιά έχει δυνατότητες πλοήγησης GPS και μπορεί να πραγματοποιήσει μετρήσεις σχετικά με την ατμόσφαιρα, με μαγνητικά πεδία και πολλά άλλα» λέει ο Πεκ, που εργαζόταν στη NASA από το 2011 ως το 2014. Οι δορυφόροι απεστάλησαν σε τροχιά με τον πύραυλο του διαστημοπλοίου Cygnus NG-10, που είχε προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τον Νοέμβριο του 2018- αλλά ο KickSat-2 απελευθέρωσε τα Sprites στις 18 Μαρτίου. Παρέμειναν σε τροχιά μόνο για μερικές ημέρες, πριν την επανείσοδό τους στην ατμόσφαιρα- κάτι που αποτελεί βασικό μέρος του σχεδιασμού τους, προκειμένου να διασφαλίζεται πως δεν θα εξελίσσονται σε κίνδυνο ως διαστημικά σκουπίδια. Αξίζει να σημειωθεί πως το όλο πρόγραμμα είχε λάβει και τη στήριξη 300 απλών φίλων του διαστήματος, μέσω καμπάνιας στη γνωστή πλατφόρμα crowdfunding, Kickstarter: Μάλιστα, σε κάποιους από τους υποστηρικτές του εγχειρήματος είχε δοθεί και «ιδιοκτησία» δορυφόρων, με τη δυνατότητα τροποποίησης του σήματος που θα έστελναν. Σύμφωνα με τον Πεκ, κάποιοι ήταν σε θέση να παρακολουθούν την πορεία των δορυφόρων τους από τα σπίτια τους μέσω φθηνού εξοπλισμού. «Ο KickSat-2 αντιπροσωπεύει τον μεγαλύτερο αριθμό δορυφόρων ελεύθερης πτήσης που αφέθηκαν ποτέ στο διάστημα ταυτόχρονα. Με κόστος κάτω των 100 δολαρίων, το Sprite είναι ένα διαστημόπλοιο για όλους μας» λέει ο Πεκ, ο οποίος ανέφερε πως στο πρόγραμμα βρίσκονται και άλλες τέτοιες αποστολές. https://www.naftemporiki.gr/story/1484958/doruforoi-megethous-kraker-105-se-troxia-me-mia-ektokseusi Space Rider: Ευρωπαϊκό επαναχρησιμοποιούμενο διαστημόπλοιο. Η αποστολή φορτίων επιστημονικών πειραμάτων σε τροχιά, η διεξαγωγή τους και η επιστροφή στη Γη είναι ο σκοπός του Space Rider του ΕΟΔ- ενός διαστημικού σκάφους με δυνατότητες επανεισόδου, που προορίζεται να ενισχύσει και συμπληρώσει τις «οικογένειες» των πυραύλων Ariane και Vega. Το Space Rider είχε προταθεί αρχικά το 2016, και πρόσφατα ολοκλήρωσε σειρά προκαταρκτικών ελέγχων/ εξετάσεων ως προς τον σχεδιασμό συστημάτων και υποσυστημάτων. Πλέον οδεύει προς το στάδιο του critical design review, στο τέλος του 2019. Το Space Rider θα εκτοξεύεται με πύραυλο Vega-C και θα λειτουργεί ως ένα μη επανδρωμένο διαστημικό εργαστήριο υψηλής τεχνολογίας, που θα επιχειρεί σε χαμηλή τροχιά για χρονικά διαστήματα άνω των δύο μηνών. Στη συνέχεια θα εισέρχεται ξανά στην ατμόσφαιρα της Γης και θα προσγειώνεται, φέρνοντας το φορτίο του πίσω, για να εξεταστεί από μηχανικούς και επιστήμονες. Μετά από σύντομες διαδικασίες συντήρησης και επισκευών θα είναι ξανά έτοιμο για επόμενη εκτόξευση, με νέο φορτίο και νέα αποστολή. Σύμφωνα με τον ΕΟΔ, το Space Rider συνδυάζει δυνατότητες όπως η επαναχρησιμοποίηση, η δυνατότητα επιχειρήσεων σε τροχιά και η κάθοδος υψηλής ακριβείας, που επιτρέπει την προσγείωσή του κοντά σε κατοικημένες περιοχές. Το σκάφος μπορεί να μεταφέρει φορτίο μέχρι και 800 κιλών σε έναν χώρο φόρτωσης ελεγχόμενου περιβάλλοντος, ο οποίος επίσης παρέχει σειρά υπηρεσιών υποστήριξης, όπως παροχή ηλεκτροδότησης 600 watts, θερμικός έλεγχος, διαχείριση δεδομένων και δυνατότητες τηλεμετρίας. Σύμφωνα με τον ΕΟΔ, το Space Rider θα ανοίξει τον δρόμο για ένα μεγάλο εύρος πειραμάτων σε χαμηλή βαρύτητα και θα δημιουργήσει νέες δυνατότητες για εκπαιδευτικές αποστολές, καθώς και για δοκιμές νέων τεχνολογιών. Όσον αφορά στους πιθανούς πελάτες, ελπίζεται πως θα φανεί ελκυστικό σε εταιρείες οι οποίες δεν έχουν μέχρι τώρα ιδιαίτερη σχέση με τον χώρο του διαστήματος. Το σκάφος είναι εξέλιξη του επιπέδου AVUM+ του Vega-C και του IXV (Intermediate eXperimental Vehicle) του ΕΟΔ, που πραγματοποίησε επιτυχή αποστολή το 2015. Ο σχεδιασμός του προορίζεται να επιτρέπει «εγγυημένη» επαναχρησιμοποίηση για τουλάχιστον πέντε επιπλέον πτήσεις, ενώ για την ελαχιστοποίηση του κόστους χρησιμοποιούνται όποτε είναι δυνατόν εξαρτήματα που είναι ευρέως διαθέσιμα στο εμπόριο (ο ακριβότερος εξοπλισμός χρησιμοποιείται ξανά). Μετά από κάθε αποστολή, το σκάφος θα χρειάζεται ελάχιστη συντήρηση, κάτι που ελπίζεται ότι θα το καταστήσει ανταγωνιστικό στη αναδυόμενη διαστημική αγορά. «Το Space Rider είναι το πρώτο επαναχρησιμοποιούμενο όχημα διαστημικών μεταφορών της Ευρώπης. Η συναρπαστική αυτή πρόκληση βελτιώνει τις δεξιότητές μας σε ένα εύρος προηγμένων τεχνολογιών, και αυτό θα ενισχύσει τη θέση μας σε αυτή την ανταγωνιστική αγορά» σχολίασε ο Χοσέ Λόνγκο, υπεύθυνος ανάπτυξης προγράμματος του ΕΟΔ για το Space Rider. To Space Rider θα εκτοξευτεί από το Κουρού στη Γαλλική Γουϊάνα το 2022. https://www.naftemporiki.gr/story/1484915/space-ridereuropaiko-epanaxrisimopoioumeno-diastimoploio NASA: Τουρίστες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με 35.000 δολάρια τη βραδιά. Η NASA πρόκειται να επιτρέψει την επίσκεψη τουριστών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) από το 2020, χρεώνοντας 35.000 δολάρια το βράδυ. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ανακοίνωσε ότι θα υπάρχουν δύο ιδιωτικές αποστολές προς τον διαστημικό σταθμό, απευθυνόμενες σε ιδιώτες τουρίστες ή σε εμπορικές επιχειρήσεις. Θα υπάρχουν μέχρι δύο σύντομες ιδιωτικές αποστολές αστροναυτών ετησίως, δήλωσε ο Robyn Gatens, αναπληρωτής διευθυντής του Σταθμού. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της NASA θα επιτρέπεται στους ιδιώτες αστροναύτες να παραμένουν στον σταθμό για διάστημα έως και 30 ημερών, ταξιδεύοντας σε αμερικανικά διαστημόπλοια. Η NASA ανοίγει τις πόρτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού για εμπορικές ευκαιρίες, δήλωσε ο επικεφαλής οικονομικών υπηρεσιών Jeff DeWit στη Νέα Υόρκη. Η πρωτοβουλία που ανακοινώθηκε σήμερα κινείται προς την κατεύθυνση της πλήρους ιδιωτικοποίησης του Σταθμού. Υπενθυμίζεται ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε ανακοινώσει ότι τα δημόσια κεφάλαια για το σταθμό θα σταματήσουν σταδιακά έως το 2025. http://www.kathimerini.gr/1028156/article/epikairothta/episthmh/nasa-toyristes-ston-die8nh-diasthmiko-sta8mo-me-35000-dolaria-th-vradia Δορυφορικό καύσιμο. Το AFM-315, ένα νέο είδος καυσίμου που αναπτύχθηκε από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, θα πάρει τελικά την ημέρα του: αργότερα αυτό το μήνα, ένας μικρός δορυφόρος θα ταξιδέψει στον πυραύλο SpaceX Falcon Heavy για την πρώτη επίδειξη του «πράσινου» δορυφορικού προωθητικού στο διάστημα. Σε αντίθεση με την παραδοσιακή υδραζίνη, το AFM-315 είναι ασφαλές για τους ανθρώπους και πιο αποδοτικό για δορυφόρους. Εάν οι δοκιμές είναι επιτυχείς, το νέο καύσιμο θα μπορούσε επίσης να μειώσει τον χρόνο ανάπτυξης του δορυφόρου και να απλοποιήσει τις απαιτήσεις ασφάλειας, εκτός από το ότι δεν είναι επιβλαβές για τον πλανήτη. Σημαντική περίπτωση: για να χειριστεί το υδραζίνη, το κοστούμι SCAPE (Self-Contained Atmospheric Protective Ensemble) είναι απαραίτητο. Για το AFM-315, το οποίο είναι λιγότερο τοξικό από την καφεΐνη, το μόνο που χρειάζεται είναι μια αντλία - και ίσως ένα εργαστηριακό παλτό. "Εμεις κυριολεκτικά καθισαμε σε ένα δωμάτιο δίπλα σε μια πλαστική κανάτα του, όταν είχαμε τροφοδοτήσει το δορυφόρο", λέει ο μηχανικός Chris McLean, το έργο που οδηγεί στην Πράσινη Πίεση έγχυσης της NASA Mission. Ενώ η υδραζίνη έχει τη συνοχή του νερού, το AFM-315 είναι ιξώδες, με πυκνότητα καυσίμου που θα αυξήσει τα μίλια ανά γαλόνι που παραδίδονται στον δορυφόρο κατά 50 τοις εκατό. Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα του AFM-315 είναι ότι δεν παγώνει, λέει ο McLean. Επειδή είναι ένα υγρό αλάτι, υφίσταται μια υαλώδη μετάβαση σε χαμηλές θερμοκρασίες, μετατρέποντας το καύσιμο σε ένα γυάλινο στερεό, αλλά δεν επεκτείνεται όπως παγωμένο νερό ή υδραζίνη. Ως αποτέλεσμα, οι γραμμές καυσίμων και τα δοχεία δεν σπάζουν υπό τάση. Επιπλέον, το σημείο μετάβασης είναι εξαιρετικά χαμηλό, επομένως το καύσιμο δεν χρειάζεται να θερμαίνεται στον δορυφόρο - μια διαδικασία που γενικά απαιτεί πολλή ισχύ. Ο McLean λέει ότι θα διατεθεί περισσότερη δύναμη στα όργανα των δορυφόρων, καθιστώντας δυνατότητες αποστολές σε άλλους πλανήτες. Το ταξίδι του πράσινου καυσίμου από την ιδέα στην εκτόξευση έχει διαρκέσει πάνω από 20 χρόνια. Το AFM-315 αναπτύχθηκε αρχικά το 1998 ως εναλλακτικό δορυφορικό καύσιμο από το Ερευνητικό Εργαστήριο Πολεμικής Αεροπορίας. Ανακαλύφθηκε, ωστόσο, ότι το καύσιμο έχει υψηλή θερμοκρασία καύσης - διπλάσια από την υδραζίνη, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζονται σπάνια και δαπανηρά υλικά για την αποφυγή βλάβης του δορυφόρου. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2000, το κόστος παραγωγής συστημάτων πρόωσης θα μπορούσε να χειριστεί τη θερμότητα από το AFM-315, αλλά κανείς δεν ήθελε να διακινδυνεύσει τη χρήση ενός πειραματικού προωθητικού. Αντίθετα, εάν επρόκειτο να υιοθετηθεί ευρέως από τη δορυφορική βιομηχανία, θα έπρεπε πρώτα να αποδειχθεί σε τροχιά. Έτσι ήρθε η ύπαρξη της προωθητικής αποστολής Green Infusion της NASA. Η εκτόξευση προγραμματίστηκε στη συνέχεια για το 2015 αλλά επηρεάστηκε από τις καθυστερήσεις του SpaceX στην ανάπτυξη του πυραύλου Falcon Heavy. Τώρα είναι προγραμματισμένη να ξεκινήσει στις 24 Ιουνίου. Κατά τη διάρκεια της αποστολής των 13 μηνών, ο δορυφόρος θα χρησιμοποιήσει τους προωθητήρες για να πραγματοποιήσει τροχιακούς ελιγμούς και να ελέγξει την απόδοση του προωθητικού. Σύμφωνα με την McLean, οι πελάτες που ενδιαφέρονται για το πράσινο καύσιμο είναι ευθυγραμμισμένοι - υποθέτοντας ότι η δοκιμαστική πτήση πηγαίνει καλά. Αυτό σημαίνει ότι οι δορυφόροι θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν πράσινο καύσιμο σε μόλις 18 μήνες. Το AFM-315 μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για την εξερεύνηση ψυχρών περιοχών του ηλιακού συστήματος, όπως οι πόλοι του Άρη, λέει ο McLean καθώς κοιτάζει προς το μέλλον. https://asgardia.space/en/news/Satellite-Fuel-to-Go-Green Δικό της διαστημικό σταθμό σχεδιάζει να θέσει σε τροχιά η Ινδία. Η Ινδία σχεδιάζει να δημιουργήσει τον δικό της διαστημικό σταθμό μετά την πραγματοποίηση της πρώτης επανδρωμένης αποστολής της το 2022, δήλωσε την Πέμπτη ο επικεφαλής της διαστημικής της υπηρεσίας. Ο διαστημικός σταθμός, στον οποίο θα μπορούν να παραμένουν αστροναύτες για 15-20 ημέρες, θα τεθεί σε τροχιά σε ύψος περίπου 400 χλμ πάνω από τη Γη, είπε ο Κ. Σιβάν, πρόεδρος της ISRO, σε συνέντευξη Τύπου- προσθέτοντας πως το βάρος του θα είναι 20 τόνοι. Σύμφωνα με το Reuters ο Σιβάν ανέφερε πως η ISRO θα χρειαστεί πέντε με επτά χρόνια για να θέσει σε τροχιά τον σταθμό αυτόν, μετά την πραγματοποίηση της πρώτης της επανδρωμένης πτήσης το 2022. Η εν λόγω αποστολή (Gaganyaan), που ανακοινώθηκε πέρυσι, θα περιλαμβάνει την αποστολή δύο ή τριών αστροναυτών στο διάστημα για πέντε με επτά ημέρες, σε ένα σκάφος που θα κινηθεί σε χαμηλή τροχιά. Την Τετάρτη η Ινδία ανακοίνωσε επίσης τη δεύτερη αποστολή της στη Σελήνη, που, εάν πραγματοποιηθεί επιτυχώς, θα την καταστήσει την τέταρτη χώρα που πραγματοποιεί «μαλακή» προσγείωση στον φυσικό δορυφόρο του πλανήτη μας, προκειμένου να φέρει ένα όχημα (ρόβερ) στην επιφάνειά του. Όπως αναφέρει το NDTV, η ISRO ξεκαθάρισε πως δεν θα υπάρξει συνεργασία με κάποια άλλη χώρα στο εγχείρημα του ινδικού διαστημικού σταθμού. Υπενθυμίζεται πως μέχρι τώρα διαστημικούς σταθμούς είχαν οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα και οι χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. https://www.naftemporiki.gr/story/1487967/diko-tis-diastimiko-stathmo-sxediazei-na-thesei-se-troxia-i-india Μεταλλαγμένες μύγες: Μελέτη εντόμων σε διαστημικό πείραμα από Ρώσους! Σε μία προσπάθεια να δούν πώς αντιδρούν οι οργανισμοί της Γης σε συνθήκες διαστήματος Ρώσοι επιστήμονες, διαξήγαγαν πείραμα χρησιμοποιώντας έντομα. Η Ρωσία στέλνει εδώ και δεκαετίες σε τροχιά γύρω από τη Γη τεχνητούς δορυφόρους που μεταφέρουν ζώα ή φυτά, σε μια προσπάθεια να μάθει περισσότερα για τις επιπτώσεις των συνθηκών που επικρατούν στο Διάστημα σε οργανισμούς που κ

Η NASA κυκλοφορεί νέο βίντεο που δείχνει τι είναι σαν να πετάξει κανεις πάνω από το βουνό Sharp στον Άρη. Εάν είστε λάτρης του Άρη, θα αγαπήσετε το νέο κινούμενο βίντεο που δείχνει πώς είναι να πετάξει κανεις πάνω από το Όρος Sharp, το οποίο ο εξερευνητής περιπέτειας της NASA έχει εξερευνήσει για τα τελευταία πέντε χρόνια Το βίντεο ρίχνει φως σε διάφορες περιοχές του βουνού που οι επιστήμονες του Curiosity ενδιαφέρονται. Για παράδειγμα, μια κρίσιμη περιοχή είναι γνωστή ως η "μονάδα που φέρει άργιλο" και η περιέργεια μόλις άρχισε να αναλύει δείγματα πετρωμάτων από εκεί. Το βίντεο δείχνει επίσης το προτεινόμενο μονοπάτι του εργαστηρίου επιστήμης, καθώς συνεχίζει να διερευνά. Άλλοι κρίσιμοι στόχοι περιλαμβάνουν τους βραχώδεις βράχους της «μονάδας που φέρει θειικό άλας», όπου τα θειικά άλατα μπορεί να είναι ο λόγος για τον οποίο η περιοχή αυτή αποξηραίνει ή γίνεται πιο όξινος στην αρχαιότητα. Τέλος, υπάρχει ο Gediz Vallis, όπου ένας ποταμός μπορεί να έχει χαράξει ένα μονοπάτι μέσα από τη θειική μονάδα. Κάθε περιοχή σηματοδοτεί μια διαφορετική περίοδο στην ιστορία του Mount Sharp, η οποία μετρά περίπου 3 μίλια (5 χιλιόμετρα) από τον πυθμένα του κρατήρα Gale. Οι επιστήμονες της περιέργειας θέλουν να διερευνήσουν αυτές τις περιοχές με περισσότερες λεπτομέρειες για να κατανοήσουν καλύτερα την ιστορία του ύδατος στο βουνό που σταμάτησε σταδιακά καθώς το κλίμα μετασχηματίστηκε. Ανακαλύπτοντας περισσότερα για το πώς συνέβησαν αυτές οι αλλαγές στο Όρος Sharp, θα μπορούσε να προσφέρει νέες ιδέες για το γιατί το νερό - ένας ζωτικής σημασίας πόρος ζωής - εξαφανίστηκε από τον Άρη δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Η NASA σκοπεύει να στείλει τους ανθρώπους πίσω στη Σελήνη μέχρι το 2024 ως ένα βήμα προς την ανθρώπινη εξερεύνηση του Κόκκινου Πλανήτη. Οι τεχνολογίες που αναπτύσσονται για τη Σελήνη θα συμβάλουν στην πραγματοποίηση μελλοντικών ρομποτικών και ανθρώπινων αποστολών στον Άρη. https://asgardia.space/en/news/NASA-Releases-New-Video-Showing-What-its-Like-to-Fly-Over-Mount-Sharp-on-Mars

Το Κογκρέσο θα έχει αρκετούς πόρους για την αποστολή 2024 Moon της NASA; Η NASA σκοπεύει να στείλει τους ανθρώπους πίσω στη Σελήνη μέχρι το 2024, με την πρώτη γυναίκα αστροναύτη να αγγίξει την επιφάνεια της. Αυτή την εβδομάδα η NASA ανακοίνωσε τον αρχικό προϋπολογισμό και το βασικό περίγραμμα της αποστολής της Άρτεμις. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν μερικά εμπόδια για να ξεπεραστούν πριν γίνει πραγματικότητα. Το κύριο εμπόδιο που αντιμετωπίζει η αποστολή της NASA για τη Σελήνη της Άρτεμις είναι η χρηματοδότηση. Τη δεκαετία του 1960, το Κογκρέσο είχε αρκετά κεφάλαια για να καταστήσει εφικτή την προσγείωση των ανθρώπων στη Σελήνη, αλλά στο σημερινό πολιτικό κλίμα είναι απίθανο να αυξηθεί σημαντικά ο προϋπολογισμός της NASA. Αφού ο αντιπρόεδρος Mike Pence ζήτησε από τη NASA να επιταχύνει την αποστολή της Σελήνης τον Μάρτιο, χρειάστηκαν περίπου δύο μήνες για να βρουν έναν προϋπολογισμό από τους αξιωματούχους της NASA και τον Λευκό Οίκο. Οι νομοθέτες στο Κογκρέσο απογοητεύτηκαν από την έλλειψη λεπτομερειών και την καθυστέρηση. Μέχρι τώρα, η NASA ζητά απλώς από το Κογκρέσο πρόσθετα 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση της αποστολής της για το φετινό οικονομικό έτος 2020, πέρα ​​από τα 21 δισεκατομμύρια δολάρια τον Πρόεδρο έχει ήδη ζητήσει για την NASA. Ο Charles Miller, πρόεδρος της NexGen Space LLC και πρώην μέλος της μεταβατικής ομάδας της NASA της διοίκησης Trump, δήλωσε στο The Verge, "Δεν είναι τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια για πέντε χρόνια, τα οποία νομίζω ότι θα ήταν νεκρά κατά την άφιξη, αυτό είναι το σωστό επίπεδο που μπορείτε να κάνετε εάν αξιοποιείτε εμπορικές συνεργασίες. "Ωστόσο, τα 1,6 δισ. δολάρια δεν θα καλύψουν τα πάντα. Όπως δήλωσε ο Διευθυντής της NASA Jim Bridenstine κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου τη Δευτέρα, "αυτό είναι το πρώτο βήμα για να το βγάλουμε από την πύλη με πολύ ισχυρό τρόπο. Αλλά τα επόμενα χρόνια, θα χρειαστούμε περισσότερα χρήματα. Πρόκειται για προκαταβολή. "Η Bridenstine δεν έκανε λεπτομέρειες σχετικά με το πόσα χρήματα θα χρειαστούν. Η Laura Forczyk, διαστημικός σύμβουλος και ιδιοκτήτης της διαστημικής έρευνας και συμβουλευτικής εταιρείας Astralytical δήλωσε: "Αυτού του είδους η βαθμιαία προσέγγιση βοηθά στην αποφυγή του σοκ αυτοκόλλητου". Ωστόσο, οι νομοθέτες θα ήθελαν να μάθουν αν τα 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια είναι ένα ρεαλιστικό ποσό για τη χρηματοδότηση της αποστολής. "Είμαστε επίσης αναμειγμένοι με μια σειρά ερωτήσεων σχετικά με το συνολικό κόστος", δήλωσε ο κ. Kendra Horn (D-OK), πρόεδρος της Υποεπιτροπής του Κοινοβουλίου για το διάστημα και την αεροναυπηγική "επειδή δεν έχουμε ακόμα τον συνολικό αριθμό μια επιστροφή στη Σελήνη μέχρι το 2024, και περιμένουμε ακόμα ένα λεπτομερές σχέδιο. Αυτό θα μας βοηθήσει να αξιολογήσουμε αυτόν τον αριθμό. "Από την θετική πλευρά, τα επιπλέον κεφάλαια δεν λαμβάνονται από άλλα προγράμματα της NASA. Έτσι, τα πράγματα όπως το ISS ή οι ρομποτικές αποστολές σε άλλους κόσμους θα παραμείνουν χρηματοδοτημένα στα σημερινά επίπεδα. Αλλά από την αρνητική πλευρά, η διοίκηση Trump αποφάσισε να πάρει τα απαιτούμενα 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια από το Ταμείο Pell Grant, το οποίο παρέχει χρήματα σε φοιτητές χαμηλού εισοδήματος που χρειάζονται οικονομική βοήθεια. Αν και ο Λευκός Οίκος σκοπεύει να πάρει τα χρήματα από ένα πλεόνασμα ύψους 9 δισ. Δολαρίων στο πρόγραμμα Pell Grant, πολλοί το θεωρούν λάθος. Το Χορν είπε στο The Verge, "Χρειαζόμαστε πολύ περισσότερους ανθρώπους να πηγαίνουν σε STEM πεδία? χρειαζόμαστε πολύ περισσότερους επιστήμονες πυραύλων, όχι λιγότεροι και τα προγράμματα Pell Grant είναι πραγματικά κρίσιμα για τις οικογένειες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα για να το καταστήσουν δυνατό ». Ανεξάρτητα από το αν η NASA καταφέρει να πάρει το συνέδριο επί του σκάφους, το επόμενο εμπόδιο που πρέπει να ξεπεραστούν είναι την τεχνική πρόκληση της αποστολής ανθρώπων στη Σελήνη. Η NASA πρέπει να ολοκληρώσει το SLS, το οποίο δεν έχει πετάξει ποτέ πριν. Πρέπει να κατασκευάσουν έναν νέο διαστημικό σταθμό γύρω από τη Σελήνη και πρέπει να αναπτύξουν νέα αποβάθρα που θα μπορούν να μεταφέρουν αστροναύτες προς και από την επιφάνεια τους με ασφάλεια και όλα αυτά τα έργα θα ολοκληρωθούν μέχρι το 2024. https://asgardia.space/en/news/Will-Congress-Have-Enough-Funds-for-NASAs-2024-Moon-Mission

Roscosmos: Ξεκίνησαν οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του επανδρωμένου οχήματος Soyuz MS-15. Οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημικού οχήματος Soyuz MS-15 ξεκίνησαν στο κοσμοδρόμιο Baikonur. Στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμής του χώρου αριθ. 112, πραγματοποιήθηκε η εκφόρτωση των βημάτων εκτόξευσης του οχήματος Soyuz-FG από τα βαγόνια. Η εκτόξευση του διαστημικού οχήματος Soyuz MS-15 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό προγραμματίζεται για τον Σεπτέμβριο του 2019. Το πλήρωμα περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη της Roscosmos Oleg Skripochka, τον αστροναύτη της NASA Mier Jessica και τον ΗΑΕ αστροναύτη Hazza Al Mansuri. https://www.energia.ru/ru/news/news-2019/news_05-07.html Η NASA θα χρηματοδοτήσει τα διαστημικά σκάφη που προωθούνται με ηλιακά ιστία. Μπορούν τα ηλιακά πανιά να αντικαταστήσουν το παραδοσιακό καύσιμο πυραύλων; Μια ομάδα ερευνητών στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Rochester θα ανακαλύψει σύντομα εάν τα ηλιακά πανιά που βασίζονται στο φως του ήλιου μπορούν να προωθούν το διαστημικό σκάφος. Ένα ιστιοφόρο διαστημικό σκάφος ενσωματώνει μεμβράνες που χρησιμοποιούν την πίεση της ηλιακής ακτινοβολίας για να κινηθεί προς τα εμπρός. Ένα διάσπαρτο ηλιακό πανί - ο τύπος πανιών επόμενης γενιάς - είναι κατασκευασμένο από μετα-υλικά κατασκευασμένα για να είναι πιο ισχυρά και να παγιδεύουν περισσότερη ενέργεια. Η NASA ανακοίνωσε τη χρηματοδότηση της έρευνας για τα ηλιακά ιστία για τα επόμενα δύο χρόνια στα τέλη Απριλίου μέσω του προγράμματος NASA Innovative Advanced Concepts (NIAC). "Ξεκινάμε μια νέα εποχή του διαστημικού ταξιδιού που χρησιμοποιεί την πίεση της ηλιακής ακτινοβολίας σε μεγάλες, λεπτές μεμβράνες πανιών", δήλωσε ο καθηγητής Groff Swartzlander. "Η συμβατική ιδέα για τα τελευταία 100 χρόνια ήταν να χρησιμοποιήσετε ένα ανακλαστικό πανί, όπως μια μεταλλική επίστρωση σε ένα λεπτό πολυμερές και να το ξεδιπλώσετε στο διάστημα, αλλά μπορείτε να πάρετε μια δύναμη που βασίζεται και στον νόμο της περίθλασης. Σε σύγκριση με ένα ανακλαστικό πανί, πιστεύουμε ότι ένα περιθώριο ιστίων θα μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματικό και θα μπορούσε να αντέξει καλύτερα τη θερμότητα του ήλιου. Τα πανιά αυτά είναι διαφανή, ώστε να μην απορροφούν πολύ θερμότητα από τον ήλιο και δεν θα έχουμε το πρόβλημα διαχείρισης θερμότητας όπως κάνετε με μια μεταλλική επιφάνεια ». Η ιδεα πρώτα περιγράφεται από τον Ιταλό επιστήμονα Francesco Maria Grimaldi το 1660, η περίθλαση είναι φαινόμενο στη φυσική που ορίζεται ως κάμψη κυμάτων γύρω από τις γωνίες ενός εμποδίου ή μέσω ενός ανοίγματος που γίνεται δευτερεύουσα πηγή του κύματος. Ένα παράδειγμα είναι ένα ολόγραμμα πάνω σε μια πιστωτική κάρτα, η οποία σχηματίζει ένα φαινόμενο ουράνιου τόξου. Το ηλιακό πανί του Σουρτλαντέρ θα επιτύγχανε ένα παρόμοιο αποτέλεσμα: τα πανιά του διαστημικού σκάφους θα κατασκευάζονται από μεταλλικά ή έξυπνα υλικά οπτικών ταινιών. Η χρήση μεταμεταλλικών θα μειώσει τόσο τη μάζα των πανιών και θα τους επιτρέψει να χρησιμοποιήσουν το ηλεκτρο-οπτικό σύστημα διεύθυνσης δέσμης λέιζερ, αντί να βασίζονται στο μηχανικό σύστημα διεύθυνσης. Θα ήταν επίσης πιο ανθεκτικό και αποτελεσματικό, συλλαμβάνοντας περισσότερη ενέργεια με τις δομές περιθλάσεως. Δεν είναι σαφές πόσο ένα διαστημόπλοιο θα μπορούσε να ταξιδέψει χρησιμοποιώντας ηλιακά πανιά - και το Swartzlander έχει ένα σχέδιο γι 'αυτό. Θα ήθελε να ξεκινήσει ένα στόλο διαστημικού σκάφους τοποθετημένο γύρω από τον ήλιο, για να επιτύχει μια άνευ προηγουμένου άποψη 360 μοιρών του αστέρα. Επειδή τα ηλιακά πανιά μπορούν να χειριστούν τη θερμότητα του ήλιου, θα μπορούσαν να τοποθετηθούν πολύ πιο κοντά στον ήλιο ». Η Εθνική Ακαδημία Επιστημών ζητά συνεχώς περισσότερες αποστολές που θα βοηθήσουν στην κατανόηση της φυσικής του ήλιου και αυτό θα μπορούσε να είναι ένα σημαντικό μέρος της ότι ", δήλωσε ο Swartzlander. Εξέφρασε την ελπίδα για μια αποστολή επίδειξης κατά τα επόμενα πέντε χρόνια. Ο Parker Solar Probe της NASA τρέχει σε τροχιά γύρω από τον ήλιο, αλλά είναι περιορισμένος στο πόσο κοντά μπορεί να πάει. Το νέο είδος ηλιακού πανιού θα μπορούσε να προσεγγίσει τον ήλιο πιο στενά και να παραμείνει περισσότερο. Η χρηματοδότηση της NASA καλύπτει 18 νέες "δυνητικά επαναστατικές διαστημικές τεχνολογίες" - τα ηλιακά πανιά είναι ένα από αυτά. Άλλες ιδέες περιλαμβάνουν το SmartSuit, ένα μελλοντικό σαλιγκάρι με αυτο-θεραπευτικές δερματικές ιδιότητες και έξυπνο σχεδιασμό με ενσωματωμένες ρομποτικές λειτουργίες. Τηλεσκόπιο εξωπλανήτης διπλής χρήσης (DUET), ένα νέο είδος τηλεσκοπίου σχεδιασμένο για να εντοπίσει και να χαρακτηρίσει τα πλανητικά συστήματα εκτός του ηλιακού συστήματος. και το Power for Interstellar Fly-by, ένας νέος τύπος συλλογής ενέργειας από υπερ-μικροσκοπικούς ανιχνευτές για να επιτρέψει τις διαστρικές αποστολές. "Το πρόγραμμα NIAC προωθεί οραματικές ιδέες που θα μπορούσαν να μεταμορφώσουν τις μελλοντικές αποστολές της NASA επενδύοντας σε επαναστατικές τεχνολογίες", δήλωσε ο Jim Reuter διαχειριστής της Διεύθυνσης αποστολής διαστημικών τεχνολογιών της NASA. «Αναζητούμε τους πρωτοπόρους της Αμερικής να μας βοηθήσουν να προωθήσουμε τα όρια της εξερεύνησης του διαστήματος με τη νέα τεχνολογία». «Η NIAC πρόκειται να φτάσει στην άκρη της επιστημονικής φαντασίας, αλλά όχι πάνω», πρόσθεσε ο διευθυντής του προγράμματος NIAC Jason Derleth. "Υποστηρίζουμε έντονες τεχνολογικές έννοιες που θα μπορούσαν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο διερευνούμε μέσα στο ηλιακό σύστημα και πέρα ​​από αυτό." Θα υπάρξει επανάσταση σε οποιοδήποτε από τα 18 νέα έργα NIAC στην εξερεύνηση του διαστήματος; Είναι δυνατόν τα διαθλαστικά ηλιακά ιστία να βελτιώσουν τα διαστημικά σκάφη καθιστώντας τα ισχυρότερα και αποτελεσματικότερα; Λόγω της χρηματοδότησης της NASA, σύντομα θα μάθουμε περισσότερα. https://asgardia.space/en/news/NASA-Fund-Spacecraft-Propelling-Solar-Sails Η Blue Origin sthn 11η δοκιμαστική πτήση σε προετοιμασία για την προσέλκυση τουριστών στο διάστημα. Η Blue Origin, μια εταιρία διαστημικού τουρισμού που ιδρύθηκε από τον CEO της Amazon, Jeff Bezos, ετοιμάζεται να ξεκινήσει να φέρει τους ανθρώπους στο διάστημα αργότερα αυτό το έτος. Μέρος αυτών των προετοιμασιών, η Blue Origin πέταξε μια δοκιμαστική πτήση που ξεκίνησε από μια εγκατάσταση στο δυτικό Τέξας την Πέμπτη, 2 Μαιου. Η πτήση αυτή σηματοδότησε την 11η δοκιμαστική πτήση και για πέμπτη φορά ο συγκεκριμένος επαναχρησιμοποιούμενος πυραύλος πετάχτηκε στο διάστημα και πίσω. Κατέχει 38 ωφέλιμα φορτία όπως πειράματα επιστήμης για σχολεία, πανεπιστήμια και κρατικές υπηρεσίες. Το τελικό σχέδιο της Blue Origin είναι να φέρει τελικά τους τουρίστες στο διάστημα. Το ταξίδι θα έχει στους τουρίστες να πετάξουν 62 χιλιόμετρα (100 χιλιόμετρα), ώστε να μπορούν να βιώσουν λίγα λεπτά από τη μηδενική βαρύτητα προτού επιστρεψουν στη Γη. Επειδή η Blue Origin θέλει να αρχίσει να φέρνει τους ανθρώπους στο διάστημα μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, είναι πιθανό ότι οι πρώτοι άνθρωποι που θα δοκιμάσουν την υπηρεσία θα είναι υπάλληλοι της Blue Origin. Αν όλα πάνε καλά, η εταιρεία ελπίζει να πληρώσει τους πελάτες να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους. Αν και η τιμή ενός εισιτηρίου δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί, σύμφωνα με αναφορές, θα είναι περίπου 200.000 δολάρια ΗΠΑ. https://asgardia.space/en/news/Preparation-for-Bringing-Tour-into-Space-this-Year Η ESA θα διεξάγει πειράματα κατά της γήρανσης στον ISS Δημιουργοντας τεχνητά αντιοξειδωτικά το κλειδί για την καταπολέμηση των σημείων γήρανσης - η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο μυϊκός πόνος, οι ρυτίδες; Ένα πείραμα που σχεδιάστηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) θα εξετάσει τα μικροσκοπικά, κομψά σχεδιασμένα σωματίδια με πολλές δυνατότητες ως μέρος του πειράματος Nano Antioxidants, το οποίο θα διερευνήσει τρόπους διέγερσης των κυττάρων για την καταπολέμηση της απώλειας μυών, της καρδιακής ανεπάρκειας, του διαβήτη και του Parkinson's. Οι ερευνητές ελπίζουν να βρουν μια λύση στα προβλήματα της γήρανσης. Αυτό το Σαββατοκύριακο, ο Δράκος SpaceX ξεκίνησε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που μεταφέρει ζωντανά κύτταρα και κεραμικά σωματίδια σε μια θερμοκοιτίδα μεταξύ του φορτίου. Οι επιστήμονες που επιστρέφουν στη Γη θα διερευνήσουν τις επιδράσεις της τεχνητής βαρύτητας, της ακτινοβολίας και της έλλειψης βαρύτητας στις καλλιέργειες. Τα νανοκεραιά - τα μικροσκοπικά κεραμικά σωματίδια - μιμούνται τη βιολογική συμπεριφορά των ενζύμων ζωντανών οργανισμών. "Αυτά τα νανοϋλικά που σχεδιάστηκαν χημικά στο εργαστήριό μας είναι πολλά υποσχόμενα για την αντιοξειδωτική τους δράση. Τα σωματίδια μπορούν να προστατεύσουν τους οργανισμούς από τις βλάβες που προκαλούνται από το οξειδωτικό στρες », εξήγησε ο επικεφαλής επιστήμονας Gianni Ciofani του Ιταλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας. "Η νανοτεχνολογία έχει εξερευνηθεί στην ιατρική στη Γη, αλλά η εφαρμογή της στο διάστημα είναι ακόμη στα σπάργανα της." Τα τεχνητά σωματίδια απορροφώνται από τα κύτταρα και μπορούν να λειτουργήσουν ως αντιοξειδωτικά χωρίς επαναλαμβανόμενη χορήγηση. Αυτό σημαίνει ότι τα αποτελέσματα θα διαρκέσουν περισσότερο από μερικές εβδομάδες - περισσότερο από οποιοδήποτε συμπλήρωμα που υπάρχει στο χάπι ή ένεση. "Τα σωματίδια θα μπορούσαν να αναγεννηθούν για διαδοχικές ημέρες", προσθέτει ο Gianni. Η Nanoceria θα περάσει έξι ημέρες σε ένα μίνι εργαστήριο, που βρίσκεται στο εσωτερικό του δομοστοιχείου Columbus της ESA, διπλασιάζοντας το μήκος έκθεσης σε συνθήκες χώρου. Ο επωαστήρας Kubik περιλαμβάνει μια συμπαγή φυγόκεντρο που προσομοιώνει τη βαρύτητα. τα μισά δείγματα θα διατηρηθούν κοντά στο μηδέν, ενώ τα υπόλοιπα θα βιώσουν την ίδια βαρύτητα με τη γη. Οι επιστήμονες θα συγκρίνουν έπειτα τα αποτελέσματα στο διάστημα με τις κουλτούρες στη Γη για να καταλάβουν αν ο κύριος παράγοντας είναι η έλλειψη βαρύτητας ή άλλος περιβαλλοντικός παράγοντας, όπως η διαστημική ακτινοβολία. Ο χώρος παρέχει την ευκαιρία να δούμε τα αποτελέσματα της γήρανσης και να μελετήσουμε την οξειδωτική επίδραση στο ανθρώπινο σώμα. Τα ευρήματα αυτού του πειράματος θα μπορούσαν ενδεχομένως να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων συμπληρωμάτων, τα οποία με τη σειρά τους θα επιτρέψουν μεγαλύτερες διαμονές στο διάστημα και αποστολές στο φεγγάρι και πέραν αυτού. Επιπλέον, οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες του Nanoceria θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν τους ηλικιωμένους και εκείνους με μυϊκές διαταραχές στη γη. https://asgardia.space/en/news/ESA-to-Conduct-Anti-Aging-Experiment-on-the-ISS Περιήγηση στο εσωτερικό του κοσμοδρομίου Μπαϊκονούρ από την Roskosmos. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roskosmos παρουσίασε μια νέα ιστοσελίδα, στην οποία κάποιος μπορεί να δει πανοραμικά το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ, αλλά και την εκτόξευση του διαστημοπλοίου που μετέφερε στον διάστημα τον πρώτο κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν, άλλους κοσμοναύτες και προσωπικότητες που επισκέφθηκαν το κοσμοδρόμιο, όπως και τις μεταφορές και εκτοξεύσεις πυραύλων Soyuz-FG. Η ανακοίνωση της Roskosmos η οποία αναρτήθηκε στην σελίδα της κρατικής αυτής εταιρείας στο Τwitter, λέει : «Ονειρεύεστε να επισκεφθείτε το Μπαϊκονούρ και να παρακολουθήσετε μια εκτόξευση πυραύλου; Σας προτείνουμε έναν πανοραμικό ‘περίπατο’ στο κοσμοδρόμιο με το πρόγραμμα ‘Το ρωσικό διάστημα 360’». Στη σχετική ιστοσελίδα υπάρχουν 25 πανοραμικές παρουσιάσεις με μουσική υπόκρουση η κάθε μία. https://www.360pano.eu/space/baikonur/pad1/ Το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ βρίσκεται στο Καζαχστάν. Καταλαμβάνει μια έκταση 6.717 τ.χ. Ο 1994 η Ρωσική Ομοσπονδία και το Καζακστάν σύναψαν συμφωνία για την μίσθωση του κοσμοδρομίου, διάρκειας 20 ετών. Το 2004 η μίσθωση του αεροδρομίου παρατάθηκε έως το 2050. http://www.kathimerini.gr/1022829/article/epikairothta/episthmh/perihghsh-sto-eswteriko-toy-kosmodromioy-mpaikonoyr-apo-thn-roskosmos OSCaR: Ένας μικρός, ημιαυτόνομος διαστημικός «σκουπιδιάρης» Ερευνητές του Rensselar Polytechnic Institute αναπτύσσουν ένα ημιαυτόνομο όχημα περισυλλογής απορριμμάτων στο διάστημα, υπό την ονομασία OSCaR (Obsolete Spacecraft Capture and Removal)- η πρότασή τους για την επίλυση ενός όλο και πιο επικίνδυνου και δαπανηρού προβλήματος το οποίο παρατηρείται σε τροχιά. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΕΟΔ (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος) υπάρχουν περίπου 129 εκατομμύρια αντικείμενα- απορρίμματα στο διάστημα, όπου κινούνται με ταχύτητες που τους επιτρέπουν να προκαλέσουν μεγάλες ζημιές, ακόμα και αν το μέγεθός τους είναι μικρό. «Πρόκειται για πραγματικό πρόβλημα» λέει ο Κερτ Άντερσον, καθηγητής μηχανικής, αεροδιαστημικής και πυρηνικής μηχανολογίας στο Rensselaer. «Η ποσότητα των απορριμμάτων που παρατηρούνται αυξάνεται ταχύτερα από ό,τι ο ρυθμός με τον οποίο στέλνουμε αντικείμενα σε τροχιά. Πρόκειται για ένδειξη πως τα πρώιμα στάδια του Συνδρόμου Κέσλερ ίσως να βρίσκονται εδώ». Το Σύνδρομο Κέσλερ είναι μια θεωρία που παρουσιάστηκε από τον Ντόναλντ Κέσλερ, επιστήμονα της NASA, το 1978, βάσει της οποίας εάν υπάρχει αρκετά μεγάλη συγκέντρωση αντικειμένων σε τροχιά στο διάστημα, μπορεί να προκύψει ένας «χείμαρρος» συγκρούσεων, με αποτέλεσμα την ταχύτατη αύξηση των απορριμμάτων, πρακτικά καθιστώντας κάποιες περιοχές σε τροχιά αδύνατον να χρησιμοποιηθούν. Για την αντιμετώπιση αυτού του σεναρίου, ο Άντερσον και οι φοιτητές του αναπτύσσουν το OSCaR, ένα μικρό σκάφος που θα μπορεί να αποστέλλεται με χαμηλό κόστος στο διάστημα, μαζί με μεγαλύτερα σκάφη, και στη συνέχεια να απελευθερώνεται για να αναζητεί αυτόνομα σκουπίδια, να τα αιχμαλωτίζει και μετά να τα ρίχνει στην ατμόσφαιρα. Το OSCaR, που αποτελείται από τρεις μονάδες, ανήκει στην κατηγορία των μικρών δορυφόρων CubeSats, με την κάθε μονάδα να είναι ένας μικρός και ελαφρύς κύβος 10x10x10 εκατοστών. Η μία από αυτές θα στεγάζει τον «εγκέφαλο» του OSCaR (GPS, αποθήκευση data, τηλεπικοινωνίες, συστήματα ενέργειας και διαχείρισης θερμότητας). Η δεύτερη θα περιέχει καύσιμο και το σύστημα προώθησης, και η τρίτη θα έχει τέσσερα «κανόνια», δίχτυα και καλώδια για να πιάνει τους στόχους του. Το τμήμα αυτό θα περιλαμβάνει επίσης οπτικούς και θερμικούς αισθητήρες και ραντάρ, για να εντοπίζει τα σκουπίδια στο διάστημα. Όταν το σκάφος ολοκληρώνει την αποστολή του, συλλέγοντας όσα σκουπίδια μπορεί να συλλέξει, θα πέφτει μόνο του στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μέσα σε πέντε χρόνια, καταστρέφοντας τον εαυτό του και τα απορρίμματα που έχει πιάσει. Το σκάφος σχεδιάζεται έτσι ώστε να είναι σε μεγάλο βαθμό ικανό να πραγματοποιεί την αποστολή του μόνο του. Από τα εκατομμύρια απορρίμματα σε τροχιά γύρω από τη Γη αυτή τη στιγμή, περίπου 22.300 έχουν καταγραφεί και παρακολουθούνται. Ο Άντερσον και οι συνεργάτες του θέλουν το σκάφος να μπορεί να τα εντοπίζει αρχικά χρησιμοποιώντας πληροφορίες από τον κατάλογο των καταγεγραμμένων κομματιών και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας τους αισθητήρες του, έτσι ώστε να χρειάζεται λίγη μόνο καθοδήγηση από το έδαφος. «Λέμε στον OSCaR τι να κάνει και μετά πρέπει να τον εμπιστευτούμε» λέει ο Άντερσον, ο οποίος προβλέπει ένα μέλλον όπου τέτοια σκάφη, που αποτελούν «εύκολο» φορτίο, θα φορτώνονται σε διαστημόπλοια στο πλαίσιο μιας συνεχιζόμενης προσπάθειας καθαρισμού. Ήδη οι ερευνητές τελειοποιούν τους αλγορίθμους και ελπίζουν να προβούν σε δοκιμές στο έδαφος εντός έτους, που θα ανοίξουν τον δρόμο για περαιτέρω δοκιμές στο διάστημα. https://www.naftemporiki.gr/story/1470941/oscar-enas-mikros-imiautonomos-diastimikos-skoupidiaris Η SpaceX παραδέχτηκε την καταστροφή κάψουλας Crew Dragon σε δοκιμή τον Απρίλιο. Υψηλόβαθμο στέλεχος της SpaceX επιβεβαίωσε την Πέμπτη αναφορές πως μία από τις κάψουλες Crew Dragon της εταιρείας καταστράφηκε πλήρως κατά τη διάρκεια ανεπιτυχούς δοκιμής στο Κέιπ Κανάβεραλ, στη Φλόριντα, τον Απρίλιο. «Αυτό που μπορούμε να επιβεβαιώσουμε είναι το εξής...ακριβώς πριν τη στιγμή που θέλαμε να βάλουμε μπροστά τους (κινητήρες) SuperDraco, υπήρξε μια ανωμαλία και το όχημα καταστράφηκε» είπε ο Χανς Κένινγκσμαν, αντιπρόεδρος mission assurance της εταιρείας, σε συνέντευξη Τύπου, σύμφωνα με το CNBC. Το σκάφος που καταστράφηκε είχε στο παρελθόν εκτοξευτεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, στο πλαίσιο της αποστολής Demo-1 της SpaceX τον Μάρτιο. Χωρίς να μεταφέρει αστροναύτες κατά την εκτόξευση, η κάψουλα πέρασε πέντε ημέρες προσδεδεμένη στον διαστημικό σταθμό πριν επιστρέψει και προσθαλασσωθεί στον Ατλαντικό Ωκεανό. Αξιωματούχοι της NASA δήλωσαν μετά την αποτυχημένη δοκιμή της 20ής Απριλίου πως η υπηρεσία συνεργάζεται με τη SpaceX για τη διερεύνηση του περιστατικού. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, και μόλις πριν την καταστροφή της κάψουλας, ο Κένινγκσμαν είπε πως η SpaceX είχε ολοκληρώσει δοκιμές στους προωθητήρες της, πυροδοτώντας τους σε δύο σετ, το καθένα για πέντε δευτερόλεπτα. «Αν και είναι πολύ νωρίς για να επιβεβαιώσουμε οποιοδήποτε αίτιο...τα αρχικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η ανωμαλία έλαβε χώρα κατά την ενεργοποίηση του συστήματος SuperDraco» τόνισε ο ίδιος. Οι δηλώσεις αυτές λαμβάνουν χώρα εν όψει της επόμενης αποστολής μεταφοράς φορτίου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, κατά την οποία θα χρησιμοποιηθούν πύραυλος Falcon 9 και κάψουλα Cargo Dragon. Υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ του τύπου Crew Dragon (που προορίζεται για επανδρωμένες αποστολές) και του Cargo Dragon, μα και διαφορές, όπως το ότι το Crew Dragon είναι υψηλότερο και βαρύτερο από την έκδοση για μεταφορά φορτίων. https://www.naftemporiki.gr/story/1471337/i-spacex-paradextike-tin-katastrofi-kapsoulas-crew-dragon-se-dokimi-ton-aprilio Κατασκευάστρια μετάλλων εξαπάτησε τη NASA, της στοίχισε 700 εκατ. και πολλά χρόνια δουλειάς. Κατασκευάστρια μετάλλων παραποίησε αποτελέσματα σε δοκιμές και τροφοδότησε τη NASA με προβληματικά υλικά, που προκάλεσαν ζημίες 700 εκατ. δολαρίων και δύο αποτυχημένες αποστολές δορυφόρων. Αυτό προκύπτει από έρευνα της αμερικανικής υπηρεσίας Διαστήματος. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην απάτη έχει η Sapa Profiles, εταιρεία του Oregon, η οποία φέρεται να παραποίησε χιλιάδες πιστοποιητικά για την ποιότητα προϊόντων αλουμινίου, με τα οποία τροφοδοτούσε επί 19 έτη εκατοντάδες πελάτες, μεταξύ των οποίων και τη NASA. Tα υλικά χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του Taurus ΧL, πυραύλου, που επρόκειτο να μεταφέρει δορυφόρους για την μελέτη της κλιματικής αλλαγής. Οι σχετικές αποστολές που διεξήχθησαν το 2009 και το 2011 ήταν αποτυχημένες. Όπως επισημαίνει η NASA στην ανακοίνωσή της οι παραποιήσεις στα αποτελέσματα των τεστ για τα υλικά αλουμινίου είχαν ως αποτέλεσμα να χαθούν όχι μόνο χρήματα, αλλά και πολλά χρόνια σκληρής επιστημονικής δουλειάς. https://www.naftemporiki.gr/story/1470560/kataskeuastria-metallon-eksapatise-ti-nasa-tis-stoixise-700-ekat-kai-polla-xronia-douleias Phoenix: Αυτάρκες υβριδικό αεροσκάφος μακράς παραμονής στον αέρα. Την πρώτη πτήση του πραγματοποίησε επιτυχώς στο Ηνωμένο Βασίλειο το πρώτο μεγάλης κλίμακας αεροσκάφος που κινείται μέσω μεταβλητής πλευστότητας και αναπτύχθηκε από Βρετανούς ειδικούς. Το Phoenix είναι σχεδιασμένο να μεταβαίνει συνεχόμενα από μια κατάσταση όπου είναι ελαφρύτερο από τον αέρα, σε μια όπου είναι βαρύτερο από αυτόν, έτσι ώστε να παράγεται ώση και να κινείται προς τα εμπρός. Στην ομάδα που ανέπτυξε το αεροσκάφος, που προορίζεται για πολύ μεγάλες παραμονές στον αέρα, πετώντας αυτόνομα, συμμετείχαν ειδικοί από τον ακαδημαϊκό τομέα και τη βιομηχανία, με επικεφαλής τον Άντριου Ρέι, καθηγητή Μηχανολογίας στο University of the Highlands and Islands Perth College UHI Campus. «Το Phoenix περνά τον μισό του χρόνο ως αεροπλάνο, βαρύτερο από τον αέρα, και τον υπόλοιπο ως αερόστατο, ελαφρύτερο από τον αέρα. Η συνεχόμενη εναλλαγή μεταξύ αυτών των καταστάσεων παρέχει τη μόνη πηγή ώσης. Η άτρακτος του οχήματος περιέχει ήλιο, για να μπορεί να ανυψώνεται, και επίσης έναν σάκο αέρα που απορροφά και συμπιέζει τον αέρα για να επιτρέπει στο σκάφος να κατεβαίνει. Αυτή η κίνηση προωθεί το αεροσκάφος προς τα εμπρός, και βοηθάται από την απελευθέρωση συμπιεσμένου αέρα από πίσω. Το σύστημα αυτό επιτρέπει στο Phoenix ναι είναι εντελώς αυτάρκες. Η ενέργεια που χρειάζεται για τις αντλίες και βαλβίδες του παρέχεται από μια μπαταρία η οποία φορτίζεται χάρη σε ελαφρές, εύκαμπτες ηλιακές κυψέλες στα φτερά και στην ουρά του» σημειώνει ο Ρέι, προσθέτοντας ότι οχήματα που βασίζονται σε αυτή την τεχνολογία θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται ως «ψευδο-δορυφόροι» και να παρέχουν πολύ φθηνότερες επιλογές ως προς τις τηλεπικοινωνίες. Πλεονέκτημα του Phoenix, όπως σημειώνει ο Ρέι, έναντι των αντίστοιχων αεροσκαφών που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, είναι πως οι «ανταγωνιστές» του είναι πολύ πολύπλοκοι και πολύ δαπανηροί. Αντίθετα το Phoenix είναι «σχεδόν αναλώσιμο». Το πρωτότυπο αεροσκάφος έχει μήκος 15 μέτρα και άνοιγμα φτερών 10,5. Πραγματοποίησε επιτυχείς επανειλημμένες πτήσεις σε απόσταση 120 μέτρων, σε δοκιμές σε εσωτερικό χώρο στις εγκαταστάσεις Drystack στο Πόρτσμαουθ τον Μάρτιο. Οι δοκιμές αυτές αποτέλεσαν το αποκορύφωμα ενός τριετούς προγράμματος με σκοπό την απόδειξη της βιωσιμότητας των αεροσκαφών μεταβλητής πλευστότητας. https://www.naftemporiki.gr/story/1470316/phoenixautarkesubridiko-aeroskafos-makras-paramonis-ston-aera Ηλιακή τεχνολογία για αεροσκάφη- ιπτάμενες κεραίες κινητής τηλεφωνίας που θα πετούν για χρόνια. Ηλιακούς συλλέκτες που θα επιτρέπουν σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη- ιπτάμενες κεραίες κινητής τηλεφωνίας, να παραμένουν σε πτήση σε μεγάλα ύψη για χρόνια, υπόσχεται η Alta Devices. Σύμφωνα με την εταιρεία, η νέα της τεχνολογία/ λύση είναι ειδικά σχεδιασμένη για να καλύπτει τις ανάγκες μη επανδρωμένων αεροσκαφών που θα λειτουργούν ως πλατφόρμες για κεραίες κινητής τηλεφωνίας. «Συνδυάζοντας την πρωτοποριακή τεχνολογία ηλιακών κυψελών με σειρά νέων εφευρέσεων, η λύση αυτή παρέχει κορυφαία χαρακτηριστικά για τη μεγιστοποίηση της ισχύος, την ελαχιστοποίηση του βάρους, και την παροχή επαρκούς προστασίας από το αφιλόξενο περιβάλλον που συναντάται κατά κανόνα στη στρατόσφαιρα της Γης» υποστηρίζει η Alta Devices, σύμφωνα με την οποία τα αεροσκάφη αυτά θα μπορούν να πετούν σε ύψος 60.000 ποδών (20 χλμ) για χρόνια κάθε φορά. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μεγάλων υψομέτρων και μακράς αντοχής (HALE- high altitude long endurance) που πετούν στη στρατόσφαιρα θεωρούνται μια ιδιαίτερα σημαντική νέα κατηγορία αεροσκαφών (κάποιες φορές χαρακτηρίζονται ως «ψευδοδορυφόροι»- high altitude pseudo satellites) και μπορεί να περιλαμβάνουν αεροπλάνα, αερόπλοια κ.α., ικανά να πετούν σε πολύ μεγάλα ύψη (20 χλμ και άνω) για μεγάλα διαστήματα. Πέραν της χρήσης τους για τηλεπικοινωνίες, θα μπορούν να χρησιμοποιούνται και για σκοπούς παρακολούθησης, έρευνας και διάσωσης, φύλαξης συνόρων, χαρτογράφησης κ.α. Ως εκ τούτου, η ηλιακή ενέργεια είναι κρίσιμης σημασίας για αυτά τα αεροσκάφη, ειδικά από τη στιγμή που ο στόχος είναι να πετούν για χρόνια χωρίς ανεφοδιασμό. Οι πτήσεις σε τέτοια ύψη απαιτούν ηλιακή τεχνολογία διαφορετική από αυτήν που χρησιμοποιείται σε εγκαταστάσεις στο έδαφος ή στο διάστημα. Για παράδειγμα, στα 60.000 πόδια, η υπεριώδης ακτινοβολία από τον ήλιο είναι πολύ πιο έντονη από ό,τι στην επιφάνεια της Γης, ενώ στο διάστημα οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας διαφοροποιούν τις συνθήκες σε σχέση με αυτές που αντιμετωπίζει ένα αεροσκάφος που πετά στο στρατόσφαιρα. Για να μπορεί ένα αεροσκάφος να πετά φέροντας χρήσιμο φορτίο και μπαταρίες που επαρκούν για νυχτερινή πτήση, η ηλιακή τεχνολογία που χρησιμοποιείται θα πρέπει να είναι πολύ ελαφριά, αλλά και ανθεκτική και συνάμα εύκαμπτη για να αντέχει στις συνθήκες των 60.000 ποδών. Η νέα ηλιακή τεχνολογία της Alta Devices για αεροσκάφη HALE χρησιμοποιεί «single junction» ηλιακές κυψέλες αρσενιδίου του γαλλίου, παρέχοντας υψηλές επιδόσεις σε μεγάλα υψόμετρα. Όπως τονίζει η εταιρεία, συνεργάστηκε στενά με πελάτες του χώρου των HALE αεροσκαφών για την επίλυση ζητημάτων που προκύπτουν σε τέτοιες χρήσεις, και το τελικό αποτέλεσμα ήταν μια λύση μικρού βάρους που μπορεί να χρησιμοποιείται για την επικάλυψη/ προστασία των ηλιακών συλλεκτών από σκληρή υπεριώδη ακτινοβολία, όζον και τις συνθήκες θερμότητας της στρατόσφαιρας, διατηρώντας παράλληλα αεροδυναμικά χαρακτηριστικά. Το εν λόγω προϊόν της εταιρείας, ονόματι Alta Devices Anylight Solar for HALE, είναι ήδη διαθέσιμο και παρέχει επιδόσεις άνω των 300 W/m2 σε συνθήκες μεγάλου υψομέτρου. Η εταιρεία, όπως αναφέρει, αυξάνει τις δυνατότητες παραγωγής της, για να είναι σε θέση να καλύψει τις απαιτήσεις πελατών της, που σχεδιάζουν την παραγωγή μεγάλων αριθμών HALE αεροσκαφών στο προσεχές μέλλον. https://www.naftemporiki.gr/story/1470311/iliaki-texnologia-gia-aeroskafi-iptamenes-keraies-kinitis-tilefonias-pou-tha-petoun-gia-xronia «Φωτοβιοαντιδραστήρας» για παροχή αέρα και τροφής σε αστροναύτες στο διάστημα. Ένα φιλόδοξο πείραμα, που ενδεχομένως να αλλάξει δραστικά τα δεδομένα όσον αφορά στις αποστολές μακράς διαρκείας στο διάστημα λαμβάνει χώρα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό: Στο επίκεντρό του βρίσκεται ένας γερμανικής κατασκευής «φωτοβιοαντιδραστήρας» (Photobioreactor), που χρησιμοποιεί άλγη τόσο για να μετατρέπει το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο, όσο και για να παρέχει τροφή στους αστροναύτες. Ο Photobioreactor έχει αποσταλεί ήδη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και έχει διττή λειτουργία: Στο πλαίσιο του πειράματος η άλγη μετατρέπει το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέουν οι αστροναύτες σε οξυγόνο, ενώ παρέχει και βρώσιμη βιομάζα μέσω φωτοσύνθεσης. Το πείραμα είναι μια πρωτοβουλία του Ινστιτούτου Διαστημικών Συστημάτων στο Universität Stuttgart και του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστημικής (DLR- Deutsches Zentrum für Luft- und Raumfahrt), με την Airbus Defence and Space να κατασκευάζει τη συσκευή. Όπως υπογραμμίζει το DLR, πρόκειται για την πρώτη φορά που επιδεικνύεται ο συνδυασμός ενός βιολογικού συστήματος επεξεργασίας αέρα με άλγη και ενός φυσικοχημικού συστήματος- κάτι που είναι σημαντικό για μελλοντικά εγχειρήματα όπως η δημιουργία διαστημικών σταθμών στο μέλλον και βάσεων στη Σελήνη ή στον Άρη. Η άλγη που ζει μέσα στον «Φωτοβιοαντιδραστήρα» ανήκει στο είδος Chlorella vulgaris, που παρουσιάζει ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα ανθεκτικότητας και έχει αποτελέσει αντικείμενο εκτενών ερευνών στη Γη. Οι μικροί υδρόβιοι οργανισμοί στον αντιδραστήρα παράγουν οξυγόνο μέσω φωτοσύνθεσης, χρησιμοποιώντας μόνο φως και κάποιο θρεπτικό διάλυμα. Επίσης, η άλγη αυτή μπορεί να καταναλώνεται και ως τροφή: Αν και η επεξεργασία της βιομάζας δεν εξετάζεται στο πλαίσιο του εν λόγω πειράματος, ωστόσο θεωρείται πως πρόκειται για κάτι που επί της αρχής είναι εφικτό. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να χρειάζεται πολύ λιγότερος χώρος για τρόφιμα σε διαστημικές αποστολές ανεφοδιασμού: Εκτιμάται πως το 30% της τροφής ενός αστροναύτη θα μπορούσε να αντικατασταθεί από βιομάζα άλγης, πλούσια σε πρωτεΐνες. «Με την πρώτη επίδειξη αυτής της υβριδικής προσέγγισης, είμαστε πολύ μπροστά όσον αφορά στο μέλλον των συστημάτων υποστήριξης ζωής. Φυσικά, η χρήση αυτών των συστημάτων παρουσιάζει ενδιαφέρον κυρίως για πλανητικές βάσεις ή για πολύ μακροχρόνιες αποστολές. Αλλά οι τεχνολογίες αυτές δεν θα είναι διαθέσιμες όταν τις χρειαστούμε εάν δεν τεθούν σήμερα τα θεμέλια» λέει ο Όλιβερ Άντζερερ, επικεφαλής προγράμματος για το συγκεκριμένο πείραμα στο DLR. O αντιδραστήρας αναμένεται να βοηθήσει στην παραγωγή αέρα στον σταθμό για διάστημα έξι μηνών. Στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας θα υποστηρίζεται από το Advanced Closed-Loop System (ACLS). Το φυσικοχημικό αυτό σύστημα ανακύκλωσης αέρα, που κατασκευάστηκε από την Airbus, βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από τον Σεπτέμβριο του 2018, και έχει εγκατασταθεί στο εργαστήριο US Destiny του σταθμού. Είχε κατασκευαστεί για σκοπούς επίδειξης/ δοκιμής τεχνολογίας, ωστόσο εξακολουθεί να αποτελεί τμήμα του συστήματος υποστήριξης ζωής του σταθμού, παράγοντας οξυγόνο για τους αστροναύτες. Το ACLS χρησιμοποιεί μέρος του διοξειδίου του άνθρακα από τον αέρα της καμπίνας για να εξάγει μεθάνιο και νερό. Το νερό, που σχηματίζεται στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας, τροφοδοτείται πίσω στη διαδικασία ηλεκτρόλυσης για την παραγωγή οξυγόνου. Ωστόσο το ACLS δεν μπορεί να χρησιμοποιεί όλο το διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα για παραγωγή νερού. Η άλγη στον Photobioreactor επεξεργάζεται κάποιο από το διοξείδιο του άνθρακα που απομένει για την παραγωγή οξυγόνου, υποστηρίζοντας έτσι το ACLS. Με αυτόν τον τρόπο, προκύπτει ένα υβριδικό σύστημα, το PBR@ACLS- το οποίο δοκιμάζεται για πρώτη φορά υπό πραγματικές συνθήκες διαστήματος. Προς το παρόν, η συμβολή του αντιδραστήρα στην παραγωγή οξυγόνου δεν είναι επαρκής για να καλύψει τις ημερήσιες ανάγκες ενός ανθρώπου, οπότε επί της παρούσης δοκιμάζεται στο πλαίσιο του υβριδκού συστήματος. Στο μέλλον οι αντιδραστήρες τέτοιου τύπου θα είναι πολύ μεγαλύτεροι, και θα κατασκευάζονται έτσι ώστε να καλύπτουν μέρος των εσωτερικών τοιχωμάτων ενός διαστημικού σταθμού ή πχ βάσης στη Σελήνη ή τον Άρη. https://physicsgg.me/2019/05/10/%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b2%ce%b9%ce%bf%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%b4%cf%81%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b1%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%87%ce%ae-%ce%b1/ RSC Energia: ξεκίνησε η δοκιμή του Soyuz MS-13 σε θάλαμο κενού. Στις 14 Μαΐου, η RSC Energia και η Yuzhny CC διεξήγαγαν τη μεταφορά του επανδρωμένου διαστημικού οχήματος Soyuz MS-13 σε θάλαμο κενού στο κοσμοδρόμιο Baikonur για περαιτέρω δοκιμές διαρροών. Ο κύκλος δοκιμής της διαστημικής τεχνολογίας σε θάλαμο κενού που χρησιμοποιεί μέσο ηλίου-αέρα σε δοκιμασμένους όγκους σήμερα παραμένει η πιο αντικειμενική μέθοδος για την παρακολούθηση της στεγανότητας υπό συνθήκες εδάφους, διασφαλίζοντας την επαλήθευση των προδιαγραφόμενων αυστηρών απαιτήσεων στεγανότητας. Η εκτόξευση του μεταφερόμενου οχήματος μεταφοράς του Soyuz MS-13 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 20 Ιουλίου 2019 από τον σταθμό εκτόξευσης του Baikonur. Το πλοίο πρέπει να παραδώσει στο πλήρωμα του ISS που αποτελείται από τον Αλέξανδρο Skvortsova (διοικητής, Roscosmos), Luke Parmitano (μηχανικός πτήσης, ESA) και Andrew Morgan (μηχανικός πτήσης, NASA). https://www.energia.ru/ru/news/news-2019/news_05-14.html Η ESA υπογράφει νέα συμφωνία για την κατασκευή μερών του πυραύλου Ariane από σύνθετο άνθρακα. Ένα νέο έργο που υπογράφηκε στην έδρα του ESA στο Παρίσι επικεντρώνεται στη μετάβαση από σύνθετα υλικά αλουμινίου σε άνθρακα για την κατασκευή των ανώτερων σταδίων του πυραύλου Ariane. Η συμφωνία υπογράφηκε από τον Ulrich Scheib, Διευθυντή Στρατηγικής, Ανάπτυξης Επιχειρήσεων και Διαστημικών Προγραμμάτων στη MT Aerospace Daniel Neuenschwander , Διευθυντής Διαστημικών Μεταφορών της ESA και Jean-Christophe Henoux, Αντιπρόεδρος Μελλοντικά Προγράμματα στο ArianeGroup. Η μετάβαση από σύνθετα υλικά από αλουμίνιο σε άνθρακα θα μείωνε το κόστος, με τη δυνατότητα να επιτρέπονται επιπλέον δύο μετρικοί τόνοι ωφέλιμου φορτίου. Το έργο λειτουργεί με τις νέες τεχνολογίες στην ανώτερη βαθμίδα της πατρίδας και τις αναδυόμενες σύνθετες κρυογονικές ικανότητες. Τα σύνθετα υλικά άνθρακα εισάγονται μέσω του χαμηλού κόστους ελαφρού διαμαρτυρήματος Phoebus που χρησιμοποιείται κυρίως για τις μεταλλικές δεξαμενές που συγκρατούν τα κρυογονικά προωθητικά όπως υγρό υδρογόνο και οξυγόνο. Ωστόσο, θα χρησιμοποιηθεί και για άλλες πρωτογενείς και δευτερεύουσες δομές. Τα σύνθετα στοιχεία επιτρέπουν νέους τρόπους κατασκευής, επιτρέποντας επίσης διάφορες λειτουργίες που δεν θα ήταν δυνατές σε καθαρά μεταλλικές κατασκευές. Ως εκ τούτου, το νέο αυτό έργο θα βελτιστοποιήσει ολόκληρη την αρχιτεκτονική του ανώτερου σταδίου, θα βελτιώσει τον τρόπο φόρτωσης του προωθητικού και θα μειώσει την ποσότητα του πλεονάζοντος καυσίμου. Ο διευθυντής έργου του ESA, Josef Wiedemann, εξήγησε ότι "τα μελλοντικά σύνθετα ανώτερα στάδια θα φαίνονται πολύ διαφορετικά από αυτά του σήμερα. Τα σύνθετα άνθρακα θα αντικαταστήσουν ένα μεγάλο μέρος του μετάλλου, μειώνοντας έτσι τη μάζα και προσφέροντας νέες ευκαιρίες για τον επαναπροσδιορισμό της αρχιτεκτονικής της ανώτερης βαθμίδας ανάλογα με τις απαιτήσεις της αποστολής. " Ο κύριος στόχος είναι να επιτευχθεί η βέλτιστη εξοικονόμηση μάζας με ταυτόχρονη εγγύηση της συμβατότητας των προωστικών με τα νέα υλικά με χαμηλότερο κόστος παραγωγής. Στόχος του έργου είναι να εξασφαλίσει η Phoebus τις σχετικές τεχνολογίες αιχμής και την τεχνική ετοιμότητα να παραδώσει ένα ολοκληρωμένο πυραυλο για κρυογονικές δοκιμές εδάφους έως το 2022. Αυτό θα βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι οι τεχνολογίες θα λειτουργήσουν στο κατάλληλο περιβάλλον και θα θέσουν τις βάσεις για να αρχίσουν να εργάζονται μελλοντικά ελαφριά, λιγότερο δαπανηρά ανώτερα στάδια, με εφαρμογές για Ariane 6 που θα χρησιμοποιηθούν μέχρι το 2025. Το έργο εμπίπτει στο προπαρασκευαστικό πρόγραμμα ESA's Future Launchers. https://asgardia.space/en/news/ESA-Signs-New-Deal-to-Build-Parts-of-the-Ariane-Rocket-Out-of-Carbon-Composites

Το Mathesis μετράει τ’ άστρα! Το μάθημα του Mathesis Ταξίδι στο Σύμπαν. Σταθμός πρώτος – Το ηλιακό μας σύστημα εγκαινιάζει τον νέο κύκλο μαθημάτων Εύρηκα-Εύρηκα, με τον οποίο επιχειρείται μια μικρή παρέμβαση στη μέση εκπαίδευση, αυτή την τόσο κρίσιμη βαθμίδα του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Στόχος του είναι να …«μολύνει» λίγο τον στείρο εγκυκλοπαιδισμό του συστήματος –την παθητική κατανάλωση έτοιμων γνώσεων– με μια μικρή δόση από τη χαρά της ανακάλυψης. Τη χαρά της πραγματικής μάθησης: Την έκπληξη από το απροσδόκητο αποτέλεσμα ενός απλού πειράματος, τον αιφνιδιασμό από ένα «αυθάδες» ερώτημα, την αίσθηση ομορφιάς από την κομψή λύση ενός μαθηματικού προβλήματος ή τη δημιουργική δραστηριότητα από τους ίδιους τους μαθητές. Το νέο, λοιπόν, ταξίδι του Mathesis είναι ένα ταξίδι στο σύμπαν. Ένα ταξίδι για όλους, μιας και δεν απαιτείται καμία πρότερη γνώση Φυσικής και οι μαθηματικές έννοιες που θα χρησιμοποιηθούν θα είναι οικείες σε κάθε ταξιδιώτη που έχει τελειώσει την πρώτη γυμνασίου. Θα είναι ένα ταξίδι αναζήτησης μιας και αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο δεν είναι οι ίδιες οι απαντήσεις, αλλά το πώς φτάνουμε σε αυτές. Πώς ξέρουμε ό,τι ξέρουμε για το σύμπαν; Και πώς θα ανακαλύψουμε ό,τι δεν ξέρουμε ακόμη; Η πρώτη στάση θα είναι η κοσμική μας γειτονιά, το Ηλιακό σύστημα. Σκοπός είναι να γνωρίσουμε το σπίτι μας, τη Γη, ως μέρος της δικής μας γωνιάς του σύμπαντος. Θα μιλήσουμε για τον ουρανό όπως τον βλέπουμε από τον πλανήτη Γη. Για τα πιο λαμπρά σώματα στον ουρανό, τον Ήλιο και τη Σελήνη. Για τη συναρπαστική ιστορία της ανακάλυψης των νόμων της φύσης που διέπουν τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, που είναι ταυτόχρονα και η ιστορία της αρχής της επιστήμης της Φυσικής. Για το φιλικό αστέρι της γειτονιάς μας, τον Ήλιο, που παρέχει όλη την ενέργεια που συντηρεί τη ζωή στη Γη και τον πολιτισμό μας, καίγοντας τον εαυτό του με θερμοπυρηνικές αντιδράσεις. Για τους πλανήτες, άλλους κόσμους τόσο διαφορετικούς από τη Γη, και τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους. Για τη μεγάλη εξερεύνηση, το ταξίδι των μηχανών που έφτιαξε η ανθρωπότητα ως τα πέρατα του Ηλιακού συστήματος, και πέρα από αυτό. Σκηνοθετημένο υπό μορφήν σωκρατικών διαλόγων, το μάθημα απευθύνεται σε ένα ευρύ φάσμα ηλικιών –από μαθητές γυμνασίου μέχρι ηλικιωμένους… νέους– και επιδιώκει να κάνει τους «φοιτητές» του συμμέτοχους σε μια διαδικασία ανακάλυψης κι όχι παθητικούς «καταναλωτές» ετοιμοπαράδοτων γνώσεων. Με διδάσκοντες δύο ξεχωριστούς νέους αστροφυσικούς –την κ. Βάσω Παυλίδου και τον κ. Κώστα Τάσση– φιλοδοξεί να ταράξει λίγο τα νερά στον τρόπο που διδάσκουμε και μαθαίνουμε την επιστήμη στη χώρα μας. Η «επιβίβαση» για το πρώτο διαστημικό ταξίδι του Mathesis που ξεκινά την Δευτέρα 6 Μαΐου 2019 έχει ήδη αρχίσει και φυσικά συνεχίζεται στοmathesis.cup.gr! Σύντομο βιογραφικό των διδασκόντων Ο Κώστας Τάσσης και η Βάσω Παυλίδου είναι Αστροφυσικοί στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας. Συζητούν μεταξύ τους για θέματα Αστρονομίας και Αστροφυσικής από το 1995. Σπούδασαν Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, και πήραν διδακτορικό στην Αστρονομία από το Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εργάστηκαν ως μεταδιδακτορικοί υπότροφοι στις ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο και στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια (ο Κώστας στο Εργαστήριο Αεριώθησης της ΝΑΣΑ και η Βάσω στο Καλτέκ), και ως επισκέπτες ερευνητές στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για τη Ραδιοαστρονομία στη Βόννη της Γερμανίας. Από το 2012 βρίσκονται στην Κρήτη, όπου αυτή τη στιγμή υπηρετούν ως Αναπληρωτές Καθηγητές στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ηράκλειο. Ο Κώστας είναι επικεφαλής του διεθνούς πειράματος PASIPHAE που χαρτογραφεί το μαγνητικό πεδίο του Γαλαξία μας, αναζητώντας το αποτύπωμα των πρώτων στιγμών του σύμπαντος. Η Βάσω συντονίζει από το 2013 το διεθνές πείραμα RoboPol που μελετά πίδακες αερίου που εκτοξεύονται από υπερ-μαζικές μαύρες τρύπες στα κέντρα των γαλαξιών, και είναι επικεφαλής του διεθνούς πειράματος PHAESTOS που αναζητά την προέλευση των πιο ενεργητικών σωματιδίων στο σύμπαν. https://mathesis.cup.gr/courses/course-v1:Astronomy+Eur1.1+19B/about Το Mathesis στα άδυτα της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας Το μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας εγκαινιάζει τον νέο κύκλο μαθημάτων με τίτλο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός: Η Ελλάδα του Κόσμου. Μακριά από εξιδανικεύσεις και ανιστόρητες υπερβολές, που δεν τις έχει ανάγκη ένας μεγάλος πολιτισμός –και οι οποίες μόνο κακό έχουν κάνει στη σχέση του σύγχρονου Έλληνα με την κλασική Ελλάδα– αυτός ο κύκλος μαθημάτων σκοπεύει να καλύψει όλα τα θεμελιώδη επιτεύγματα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, που τον έκαναν πραγματικά παγκόσμιο: Από την Αθηναϊκή δημοκρατία και το αρχαίο θέατρο έως τα αρχαία μαθηματικά και τη φιλοσοφία. Με διδάσκοντες που θα επιδιωχθεί να είναι οι κορυφαίοι στο πεδίο τους, το όνειρο και ο στόχος μας είναι να γίνουν τα μαθήματα αυτά ένα «εθνικό σχολείο» στο οποίο κάθε μορφωμένος Έλληνας πολίτης θα αισθανθεί κάποια στιγμή την ανάγκη να «φοιτήσει». Το πρώτο μέρος του μαθήματος, με τίτλο «Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία 1: Βασικές Τεχνολογίες» υπογραμμίζει κατ’ αρχήν τη βασική σημασία της τεχνολογίας σε κάθε πολιτισμό, καθώς και την ιδιαίτερη θέση που παίρνει στη μυθολογία των λαών. Αυτή η εναρκτική θέση τεκμηριώνεται στην περίπτωση της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας με αναφορά στα Ομηρικά έπη και στην ευρύτερη ελληνική μυθολογία. Κατόπιν αρχίζει μια λεπτομερής παρουσίαση των επιμέρους τεχνολογιών, ξεκινώντας από τις πιο αρχέγονες, όπως είναι η ξυλουργική, η κεραμουργία και η μεταλλουργία. Για κάθε μια από αυτές δίνονται στοιχεία από την αρχαία ελληνική γραμματεία και σύντομες περιγραφές των εφαρμοζόμενων αντίστοιχων τεχνικών μεθόδων. Ειδικότερα βέβαια για τη μεταλλουργία αναπτύσσεται η κύρια πηγή τεχνικοοικονομικής ανάπτυξης των Αθηνών, που ήταν το Λαύριο. Ακολουθούν οι επόμενες κατά σειρά εμφάνισης στην εξέλιξη του ανθρώπου τεχνολογίες, οι οποίες σήμερα θα ονομάζονταν τεχνολογίες του πολιτικού μηχανικού: οι οικοδομικές μέθοδοι και κατόπιν οι τύποι των γεφυρών. Ακολουθεί μία περιγραφή γεωτεχνολογιών, όπως θεμελιώσεις, πάσσαλοι, τοίχοι αντιστήριξης, βελτιώσεις εδαφών και το μάθημα ολοκληρώνεται με λεπτομερή αναφορά στα λιμενικά έργα της ελληνικής αρχαιότητας καθώς και στις διώρυγες που είχαν διανοίξει οι Έλληνες, για την εξυπηρέτηση του μεγάλης εκτάσεως εμπορίου στη Μεσόγειο, όπως και για τις πολεμικές τους ανάγκες. Διδάσκων του μαθήματος ο κατ’ εξοχήν ειδικός στο θέμα· ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ κ. Θεοδόσης Τάσιος: Μια δεσπόζουσα προσωπικότητα της επιστημονικής και πνευματικής μας ζωής από τη μεταπολίτευση έως σήμερα. Το μάθημα θα έχει δύο μέρη και στο δεύτερο θα είναι επίσης διδάσκων —μαζί με τον κ. Τάσιο— ο καθηγητής του ΑΠΘ κ. Γιάννης Σειραδάκης, ο οποίος θα εστιάσει στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων: Το πιο εμβληματικό αντικείμενο της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας. Η ξενάγηση στα άδυτα της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας ξεκινά την Δευτέρα 6 Μαΐου 2019. Κρατήστε θέσεις στο mathesis.cup.gr! Σύντομο βιογραφικό του διδάσκοντα Ο Θεοδόσιος Π. ΤΑΣΙΟΣ, Καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τουρίνου (Ιταλία), είναι επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης, του Πανεπιστημίου του Νανκίν, του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, του Πανεπιστημίου Κύπρου, της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, και του Παντείου Πανεπιστημίου. Εχρημάτισε πρόεδρος διεθνών επιστημονικών ενώσεων, εμπειρογνώμων του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και είναι επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρίας, καθώς και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 440 επιστημονικές εργασίες και 50 βιβλία σε διάφορες γλώσσες. Τον Σεπτέμβριο 2013 τού απενεμήθη το International Award of Merit in Structural Engineering από την Διεθνή Ένωση Γεφυρών και Κατασκευών (IABSE) Ζυρίχη. https://mathesis.cup.gr/courses/course-v1:GreekCivilization+GC+19A/about https://physicsgg.me/2019/04/15/%cf%84%ce%bf-mathesis-%ce%bc%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%cf%84-%ce%ac%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1/

12 Απριλίου: Ημέρα της Κοσμοναυτικής. «Παγιέχαλι»-«Φύγαμε» Ηταν 12 Απρίλη 1961- 9h,6m,59,7sec ωρα Μοσχας οταν το Vostok No.1,απογειωνεται απο το Κοσμοδρομιο του Μπαικονουρ ανοιγωντας μια νεα εποχή για την ανθρωποτητα, την εποχή της ανθρωπινης παρουσίας στο Διάστημα. Παράλληλα, η Διεθνής Ημέρα Πτήσης του Ανθρώπου στο Διάστημα (International Day of Human Space Flight) καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 7 Απριλίου 2011, για να τιμήσει τα επιτεύγματα του ανθρώπου στο διάστημα. Γιορτάζεται κάθε χρόνο την 12 Απριλίου. «Ο ορίζοντας άρχισε να παίρνει ένα έντονο πορτοκαλί χρώμα, παίρνοντας όλες τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου: ανοικτό γαλάζιο, σκούρο μπλε, μωβ και τελικά μαύρο. Μία χρωματική παλέτα που δεν αποδίδεται με λόγια!» Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν (9/3/1934 –27/3/1968) Μία ώρα και 48 λεπτά. Τόσο διήρκεσε το πρώτο ταξίδι του ανθρώπου στο Διάστημα τον Απρίλιο του 1961. Πενήντα οκτω χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις ημέρες από εκείνο το ιστορικό ταξίδι του 27χρονου Γιούρι Γκαγκάριν. Ηρωας της Σοβιετικής Ενωσης, πρωτοπόρος στην εξερεύνηση του Διαστήματος και σημείο αναφοράς για πολλές γενιές, ο Γκαγκάριν και η πτήση του. Πενήντα οκτω χρόνια από την αποστολή του Γκαγκάριν. Με τη λέξη Poyekhai (φύγαμε) που είπε ο κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν (Yuri Gagarin) κατά την εκτόξευση του διαστημοπλοίου του Βοστόκ 1 (Vostok 1), στις 12 Απριλίου του 1961, 58 χρόνια πριν εγκαινιάσθηκε η αποστολή του ανθρώπου στο Διάστημα. Το σκάφος διέγραψε μια πλήρη, όχι ακριβώς κυκλική, περιφορά γύρω από τη Γη σε υψόμετρο 327 χιλιόμετρα με ταχύτητα 27.400 χιλιόμετρα την ώρα. Όμως η πτήση έγινε με πλήρη έλεγχο των συστημάτων του από το διαστημικό κέντρο της Υπηρεσίας Διαστήματος της Ρωσίας (Roscosmos) και τον Γκαγκάριν σε ρόλο «επιβάτη-παρατηρητή». Αν και αρχικά μέσω της δημοσιότητας δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι το σκάφος προσεδαφίστηκε στο Καζακστάν με τον Γκαγκάριν να παραμένει στον θαλαμίσκο, αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Σύμφωνα με όσα δημοσιοποιήθηκαν ο Γκαγκάριν χρησιμοποίησε το εκτινασσόμενο κάθισμά του και έπεσε από ύψος 7 χιλιομέτρων με το αλεξίπτωτό του. Για την σύγκριση αξίζει να θυμηθούμε ότι οι Αμερικάνοι είχαν επιλέξει την ευκολότερη και ασφαλέστερη μέθοδο της προσθαλάσσωσης των θαλαμίσκων με πλήρωμα και την περισυλλογή τους από ελικόπτερα. Αν και με τα σημερινά δεδομένα η αποστολή ανθρώπων στο Διάστημα είναι μια καθημερινή πραγματικότητα, οι απαιτήσεις της εποχής σε μελέτη, πειράματα, παραγωγή τεχνογνωσίας, ανάπτυξη συστημάτων, υπολογιστών, συστημάτων ελέγχου εξ αποστάσεως και προ πάντων εκπαίδευσης ήταν σχεδόν άγνωστο έδαφος για το σύνολο του προσωπικού που δεν διέθετε πολυετή εμπειρία αλλά -όπως αποδείχθηκε- άφθονη γνώση, ικανότητες και αφοσίωση. Κι αυτό διότι όταν δεν έχεις ηλεκτρονικούς υπολογιστές, επιστρατεύεις τους καλύτερους από το δυναμικό σου μαθηματικούς, φυσικούς, μηχανικούς, γιατρούς, αστρονόμους, πιλότους κλπ., για να προσφέρει ο καθένας στον τομέα του και συνολικώς ως ομάδα, το μέγιστο δυνατό, χτίζοντας περίπου από το μηδέν στο χαρτί ένα τόσο περίπλοκο εγχείρημα. Αν και η αναφορά στις διαστημικές εφαρμογές μέσα από παρανοήσεις θεωρείται ότι αναφέρεται σε κάτι απλοϊκά καθημερινό, στην πραγματικότητα αποτελεί σύμμειξη κορυφαίων κυβερνητικών επιλογών, επενδύσεων, έρευνας πανεπιστημίων και ινστιτούτων, βιομηχανικής παραγωγής και θέσεων εργασίας. Ουσιαστικά αποτελεί ένα πανίσχυρο διαπραγματευτικό χαρτί όπως και αν χρησιμοποιείται. Αξίζει να σκεφτούμε ότι χρονικά η εποχή αρχών του 60 συνδύαζε την τεχνολογία των ραδιοφώνων με λυχνίες με το γνωστό μας, άγνωστο τότε, ηλεκτρονικό εξάρτημα τρανζίστορ που αποτέλεσε τη βάση για τη σημερινή εκρηκτική εξέλιξη της τεχνολογίας. Ανακαλύφθηκε το 1948 από τρεις κορυφαίους Αμερικανούς επιστήμονες (John Bardeen, William Shockley και Walter Brattain) που εργάζονταν στα κορυφαία Bell Laboratories των ΗΠΑ. Ανταγωνισμός υπερδυνάμεων Εν μέσω Ψυχρού Πολέμου με τους δυο πανίσχυρους αντιπάλους (τις ΗΠΑ και την πρώην Σοβιετική Ένωση) να αντιπαρατίθενται σκληρά σε όλα τα επίπεδα (γεωπολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, στρατιωτικό), η πρωτοπορία τη ΕΣΣΔ να στείλει πρώτη άνθρωπο στο Διάστημα προκάλεσε παγκόσμιο σοκ. Ένα σοκ το οποίο αναμφίβολα συντάραξε και την κυβέρνηση των ΗΠΑ καθώς είχε επιστρατεύσει όλες τις δυνάμεις της προκειμένου να προηγηθεί στο Διάστημα και με τη ρητή διαβεβαίωση του πρόεδρου Τζον Κένεντι ότι εντός της δεκαετίας του 60 Αμερικανός αστροναύτης θα πατούσε το πόδι του στη Σελήνη. Οι ΗΠΑ ηττήθηκαν όταν το πρώτο διαστημικό σκάφος, ο δορυφόρος Σπούτνικ 1 (Sputnik 1), εκτοξεύθηκε στις 4 Οκτωβρίου του 1957 από τους Σοβιετικούς αφήνοντας κατάπληκτο το δυτικό κόσμο για τις επιστημονικές και τεχνικές της δυνατότητες για τις οποίες, παρά τη συστηματική λειτουργία των υπηρεσιών κατασκοπίας, μάλλον δεν υπήρχε απόλυτα σαφής εικόνα. Άλλωστε τα Σοβιετικά ερευνητικά κέντρα ήταν διεσπαρμένα ανά την επικράτεια της αχανούς Ρωσίας, λειτουργούσαν σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας, ενώ έχει αναφερθεί ότι κάποια ήταν υπό την επιφάνεια της γης. Πολλά ειπώθηκαν τότε για τις τεχνολογικές δυνατότητες της ΕΣΣΔ που ως περίκλειστο σύστημα δεν άφηνε να διαρρεύσει το παραμικρό και οι ανακοινώσεις της ήταν εξαιρετικά φειδωλές. Η δυτική κοινή γνώμη παρέμεινε σε κατάσταση μεγίστης έκπληξης όταν ένα μήνα αργότερα, τον Νοέμβριο του 1959 εκτοξεύτηκε διαστημόπλοιο με τον πρώτο έμβιο οργανισμό, τη σκυλίτσα Λάικα που -ως πειραματόζωο- χρησίμευσε για να καταγραφούν οι αντιδράσεις της στoν άγνωστο τότε χώρο του Διαστήματος. Και βέβαια στις 12 Απριλίου του 1961 με την αποστολή του Γκαγκάριν υπέστη ξανά σοκ – και ειδικά οι Αμερικάνοι που έχασαν ένα πολύ σοβαρό στοίχημα. Το πρόγραμμα Μέρκιουρυ (Mercury) είχε αποτύχει να στείλει τον πρώτο άνθρωπο στο Διάστημα – το πέτυχε λίγο αργότερα, στις 5 Μαΐου του 1961: επιβαίνοντας του διαστημοπλοίου Ελευθερία 7 (Freedom 7), ο Αλαν Σέπαρντ (Αlan B Shepard Jr.) διέγραψε επί 15 λεπτά και 28 δεύτερα υποτροχιακή τροχιά και επέστρεψε με ασφάλεια εγκαινιάζοντας την εισδοχή των ΗΠΑ σε αυτόν τον τομέα. Αναμφίβολα για το πρώτο και όσα σχετικά εγχειρήματα της ακολούθησαν, η ΕΣΣΔ φαίνεται να στηρίχθηκε σε ισχυρούς πυραύλους που ανέπτυξε και συνέχισε να βελτιώνει για στρατιωτική χρήση. Επομένως είχε διασφαλίσει ότι το βαρύ φορτίο των διαστημοπλοίων θα μεταφερόταν στην προκαθορισμένη τροχιά. Σε αυτό συνέτεινε και το σχήμα του διαστημοπλοίου Βοστόκ που παρέπεμπε σε σφαίρα. Η δυτική άποψη της εποχής θεωρούσε (ή υποστήριζε για προφανείς λόγους) τους σοβιετικούς πυραύλους ικανούς για μεταφορά σημαντικών φορτίων στο διάστημα, τομέας στον οποίο μάλλον υστερούσαν οι Αμερικάνοι, γεγονός που έγινε αιτία για μεγάλες πιέσεις προκείμενου να βελτιωθούν το ταχύτερο δυνατό. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι είχαν επι χρόνια στην διάθεση τους τον πατέρα του γερμανικού πυραυλικού προγράμματος, των ισχυρών πυραύλων V2 και αργότερα του αμερικανικού πυραύλου φορέα Κρόνος V (Saturn V) Γερμανού επιστήμονα Βέρνερ φον Μπράουν (Wernher von Brain). Η επιλογή του Γκαγκάριν Όταν ο Γκαγκάριν επελέγη για τη θέση του πρώτου ανθρώπου που θα αποστελλόταν στο διάστημα ήταν μόλις 27 ετών, διαθέτοντας πολύ μεγάλη εμπειρία ως πιλότος μαχητικών αεροπλάνων. Είχε ταπεινή καταγωγή προερχόμενος από φτωχή οικογένεια. Τελείωσε τεχνική σχολή και αμέσως εντάχθηκε στη Σοβιετική πολεμική αεροπορία. Η διαδικασία της επιλογής ήταν αυστηρή καθώς αρχικά συγκεντρώθηκαν 200 υποψήφιοι που ήδη ήταν εξαιρετικά έμπειροι πιλότοι μαχητικών. Κατόπιν οι επικεφαλής τους προγράμματος κατέληξαν σε 20 και τέλος στον Γιούρι Γκαγκάριν που πέρασε από εξαντλητική εκπαίδευση και τελικώς επελέγη. Σε αυτό συνέβαλε η στάση του καθώς και ο σωματότυπός του-είχε ύψος 1,57 μέτρα και ήταν αδύνατος, επομένως μπορούσε να χωρέσει στον θαλαμίσκο του Βοστόκ 1 (Vostok 1). Η εκτόξευση έγινε στις 06.07 UTC από τις γιγαντιαίες εγκαταστάσεις του κοσμοδρομίου Μπαϊκονούρ (Baikonur) που ανήκε στο Καζακστάν και ήταν ενταγμένο στο σοβιετικό μπλοκ και προσεδαφίστηκε μετά από συνολικώς 118 λεπτά πτήσης, στις 08.05 UTC, ανοίγοντας ενα μικρό κρατήρα. Η τεχνολογία του Vostok 1 Για την ιστορία το διαστημόπλοιο Βοστόκ 1 (Vostok 1) ήταν απλό στην σχεδίαση (όπως είναι η συνήθης παράδοση των Σοβιετικών στις κατασκευές της). Το κέλυφος αλλά και η καμπίνα του είχε περίπου σφαιρικό σχήμα, διέθετε τρία μικρά φινιστρίνια, συστήματα συντήρησης της ζωής, τρεις κεραίες ραδιοφωνικής επικοινωνίας και κάθισμα που εκτινασσόταν θυμίζοντας τα αντίστοιχα των μαχητικών. Ακολουθώντας τη σχεδιαστική φιλοσοφία θαλαμίσκος και σκάφος υποστήριξης συνδεδεμένα μεταξύ τους, συγκρότησαν ενα ενιαίο σύστημα. Το σκάφος παροχής υπηρεσιών (service module) μεταξύ άλλων διέθετε τις χημικές μπαταρίες, κινητήρες για την τροποποίηση του προσανατολισμού θέσης αλλά όχι κινητήρα επιβράδυνσης κατα την εισόδο στην ατμόσφαιρια. Όμως όλα τα συστήματα στον θαλαμίσκο ήταν σφραγισμένα καθώς ο έλεγχος γινόταν πλήρως από τη Γη. Βέβαια σε περίπτωση σοβαρού προβλήματος ο Γκαγκάριν είχε στη διάθεσή του κωδικούς προκειμένου να τα ενεργοποιήσει και να πάρει την διακυβέρνηση του στα χέρια του. Μέριμνα είχε λήφθεί και για το ενδεχόμενο σοβαρού προβλήματος κατά την επανείσοδό του στη γήινη ατμόσφαιρα – γι’ αυτό το σκάφος διέθετε εφόδια διάρκειας έως και 10 ημέρες. Επίσης διέθετε ένα πρωτοποριακό μηχανικό σύστημα προσδιορισμού θέσης κατά την πτήση που για τα σημερινά δεδομένα θεωρείται αρχαίο καθώς ήταν ένας μηχανικός υπολογιστής. Στη θέση των ηλεκτρονικών εξαρτημάτων και της οθόνης υπήρχε μια σφαίρα και ένας περίπλοκος συνδυασμός από γρανάζια, άξονες, τροχίσκους κλπ., που αποδείχθηκε ακριβής και σε μελλοντικές αποστολές. Θυμίζει αυτή η επιλογή τους Αμερικανούς για τις σημειώσεις να χρησιμοποιούν στις αποστολές… στυλό και τους Ρώσους μολύβι. Αναφέρεται ότι κατά την επάνοδο του ο θαλαμίσκος Βοστόκ 1 δεν αποκολλήθηκε από το σκάφος υποστήριξης (service module) με αποτέλεσμα ο Γκαγκάριν ενω πλησίαζε στη Γη να υποστεί στο σώμα του εξαιρετικά επώδυνη επιτάχυνση της τάξεως των 8g. Tελικώς η πολύ υψηλή θερμοκρασία, λόγω της τριβής στην ατμόσφαιρα, προκάλεσε την απόρριψη του σκάφους υποστήριξης καθώς έσπασαν οι σύνδεσμοι σύνδεσης. Ο σχεδιαστής του Σοβιετικού διαστημικού προγράμματος Η επιτυχία του Σοβιετικού διαστημικού προγράμματος πιστώνεται στον επικεφαλής κορυφαίο σχεδιαστή του Σεργκέι Πάβλοβιτς Κορολιόφ ή Καραλιόφ (Sergei Korolev) ο οποίος πέθανε το 1966 όπως έχει αναφερθεί και λόγω των κακουχιών που είχε υποστεί κατά την εξαετή εξορία του. Παρότι ήταν ο ανθρωπος που οδήγησε την ΕΣΣΔ στην κορυφή της επιτυχίας, είχε βρεθεί στο επίκεντρο του καθιερωμένου ανταγωνισμού από ζηλωτές της θέσης του. Λέγεται ότι άφησε το πηδάλιο του διαστημικού προγράμματος σε ανθρώπους μάλλον διαφορετικής νοοτροπίας. Ήταν ο άνθρωπος που κατόπιν εντολής επέστρεψε από την εξορία για να μελετήσει την πυραυλική τεχνολογία των Γερμανών που ανέπτυξαν τους γνωστούς πυραύλους V2 που έπληξαν μακρινούς στόχους, όπως το Λονδίνο προκαλώντας πολλά θύματα και εκτεταμένες καταστροφές. Ουσιαστικά δηλαδή ήταν ο άμεσος αντίπαλος του Βέρνερ φον Μπράουν. Με μια σημαντική διαφορά. Ο Κορολιόφ έπρεπε να «αποκρυπτογραφήσει» τα μυστικά της σχεδίασης των V2 και ο Μπράουν να μετεξελίξει την υπάρχουσα τεχνολογία. Η πανίσχυρη αφανής γραφειοκρατεία του Σοβιετικού συστήματος ήταν και ο μηχανισμός μέσα στον οποίο επί πολλά χρονιά προκαλούνταν σε όλα τα επίπεδα συγκρούσεις ασφαλώς και για ζητήματα που αφορούσαν και την πολιτική για την ανάπτυξη τεχνολογιών αιχμής με συχνά με αντικρουόμενες απόψεις μεταξύ ειδικών αλλά και ινστιτούτων έρευνας. Προφανώς σε βάρος της τεχνολογικής εξέλιξης και υπέρ της απώλειας χρόνου και πόρων… Falcon Heavy: Πρώτη εμπορική εκτόξευση για τον ισχυρότερο πύραυλο του κόσμου. Ο πύραυλος Falcon Heavy (Βαρύ Γεράκι) της αμερικανικής εταιρείας Space X, ο οποίος είναι σήμερα ο πιο ισχυρός στον κόσμο, έκανε την πρώτη εμπορική εκτόξευσή του, θέτοντας σε τροχιά τον σαουδαραβικό τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Arabsat 6A. Η εκτόξευση, που έγινε το βράδυ της Πέμπτης -μετά από τρεις διαδοχικές καθυστερήσεις λόγω των αντίξοων καιρικών συνθηκών- από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα, ήταν η δεύτερη πτήση του επαναχρησιμοποιούμενου γιγάντιου πυραύλου, ο οποίος είχε κάνει το «ντεμπούτο» του το Φεβρουάριο του 2018, μεταφέροντας στο διάστημα το κόκκινο σπορ ηλεκτρικό αυτοκίνητο Tesla του Ίλον Μασκ, με τον «Αστράνθρωπο» στο τιμόνι. Ο ύψους 23 ορόφων πύραυλος, με τις 27 μηχανές, είναι ο υψηλότερος και ισχυρότερος σήμερα εν λειτουργία στον κόσμο. Η νέα επιτυχής εκτόξευση του Falcon Heavy ανοίγει το δρόμο για να κερδίσει η Space X νέα συμβόλαια από επιχειρήσεις και από το στρατό των ΗΠΑ. Η Space X έχει επενδύσει περίπου 500 εκατ. δολάρια για την ανάπτυξη του πυραύλου, ενώ κάθε εκτόξευση κοστίζει περίπου 90 εκατ. δολάρια. Είναι εντυπωσιακό ότι, για πρώτη φορά, τρία λεπτά μετά την εκτόξευση, δύο μεγάλα τμήματα του πυραύλου επέστρεψαν στη Γη και προσεδαφίστηκαν συγχρονισμένα σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, εν μέσω θορυβωδών εκδηλώσεων ενθουσιασμού από τους μηχανικούς και το λοιπό προσωπικό της Space X. Ένα τρίτο τμήμα του πυραύλου επέστρεψε δέκα λεπτά αργότερα και προσνηώθηκε σε ένα μη επανδρωμένο πλοίο σε απόσταση 645 χιλιομέτρων από την ακτή της Φλόριντα. Στην πρώτη δοκιμαστική αποστολή του 2018 αυτό το μεσαίο τμήμα του πυραύλου είχε χάσει το πλοίο και είχε συντριβεί στον Ατλαντικό Ωκεανό. «Τα γεράκια προσεδαφίστηκαν», έγραψε περιχαρής ο Ίλον Μασκ στο Twitter, καθώς για πρώτη φορά και τα τρία μέρη του πυραύλου γύρισαν μόνα τους πίσω, ώστε να χρησιμοποιηθούν ξανά σε επόμενη εκτόξευση του Falcon Heavy τον Ιούνιο, οπότε θα στείλει στο διάστημα δορυφόρους της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Η Space X -που ιδρύθηκε το 2012 από τον Μασκ, ο οποίος επίσης είναι ιδιοκτήτης της Tesla- ανταγωνίζεται με την United Launch Alliance (κοινοπραξία της Boeing και της Lockheed που αναπτύσσει τον πύραυλο Delta IV Heavy) και την Blue Origin του Τζεφ Μπέζος της Amazon. http://www.kathimerini.gr/1019104/article/epikairothta/kosmos/falcon-heavy-prwth-emporikh-ekto3eysh-gia-ton-isxyrotero-pyraylo-toy-kosmoy-vinteo---fwtografies Πώς το Διάστημα άλλαξε το σώμα ενός αστροναύτη της NASA -Τι έπαθε όταν γύρισε. Ο αστροναύτης Σκοτ Κέλι της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας NASA πέρασε σχεδόν ένα χρόνο στο διάστημα και, όταν επέστρεψε, ήταν ένας ελαφρώς διαφορετικός -και ίσως πιο γερασμένος- άνθρωπος, σε σύγκριση με τον δίδυμο αδελφό του Μαρκ, επίσης αστροναύτη της NASA, ο οποίος το ίδιο διάστημα είχε μείνει στη Γη. Όμως το βασικό συμπέρασμα είναι ότι αλλαγές που επιφέρει το διάστημα στο ανθρώπινο σώμα και οι οποίες μοιάζουν με αυτές που προκαλούν άλλες καταστάσεις στρες, δεν φαίνονται πολύ σοβαρές ή μόνιμες. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι οι όποιες αλλαγές στο σώμα του «διαστημικού» Σκοτ Κέλι δεν ήταν μεγάλες σε σχέση με τον «γήινο» Μαρκ και το σώμα του πρώτου σε μεγάλο βαθμό επανήλθε στην αρχική κατάστασή του περίπου ένα έτος μετά την επιστροφή του από το ταξίδι με την NASA. Ο αστροναύτης Σκοτ Κέλι πέρασε σχεδόν ένα χρόνο στο διάστημα και, όταν επέστρεψε, ήταν ένας ελαφρώς διαφορετικός -και ίσως πιο γερασμένος- άνθρωπος, σε σύγκριση με τον δίδυμο αδελφό του Μαρκ. Αυτό αποκάλυψαν οι εξονυχιστικές εξετάσεις που έκαναν οι γιατροί και άλλοι επιστήμονες της NASA, καθώς ήταν η πρώτη φορά που είχαν τη μοναδική ευκαιρία να μελετήσουν συγκριτικά σε διδύμους (που έχουν κοινό DNA) τις βιολογικές επιπτώσεις του διαστήματος στο ανθρώπινο σώμα. Οι δέκα μελέτες, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Science», οι πιο ολοκληρωμένες μέχρι σήμερα στο πεδίο της διαστημικής βιοϊατρικής, καλύπτουν πολλούς διαφορετικούς τομείς, από την κατάσταση του εγκεφάλου και του νου έως τις αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου των αστροναυτών της NASA. Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι αλλαγές που επιφέρει το διάστημα στο ανθρώπινο σώμα και οι οποίες μοιάζουν με αυτές που προκαλούν άλλες καταστάσεις στρες, δεν φαίνονται πολύ σοβαρές ή μόνιμες. Τα ευρήματα θα βοηθήσουν στο σχεδιασμό των μελλοντικών πιο μακρινών αποστολών της NASA στη Σελήνη και ιδίως στον Άρη όπου το ταξίδι θα διαρκεί περίπου εννέα μήνες. Μεταξύ άλλων, ο αστροναύτης κατά την παραμονή του στο διάστημα εμφάνισε διόγκωση του πάχους της καρωτίδας, του νεύρου του αμφιβληστροειδούς και του δέρματος του μετώπου, απώλεια σωματικού βάρους, αλλαγές στα βακτήρια του εντέρου του, μικρή εξασθένηση μερικών γνωστικών δεξιοτήτων, επιμήκυνση των τελομερών των χρωμοσωμάτων του και μεταβολές στην έκφραση αρκετών γονιδίων. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι οι όποιες αλλαγές στο σώμα του «διαστημικού» Σκοτ δεν ήταν μεγάλες σε σχέση με τον «γήινο» Μαρκ. Τα περισσότερα (αλλά όχι όλα) τα γονίδια του επανήλθαν στην κανονική λειτουργία τους έξι μήνες μετά την επιστροφή του, κάτι που ίσως δείχνει μια μονιμότερη γενετική βλάβη. Ο αστροναύτης που είχε μείνει στο διάστημα από τον Μάρτιο του 2015 έως τον Μάρτιο του 2016 (340 συνεχόμενες μέρες) φαίνεται να γέρασε λίγο πιο γρήγορα σε σχέση με τον Μαρκ που είχε μείνει στον πλανήτη μας, καθώς είχε πάρει σύνταξη από το 2011 και είναι σήμερα υποψήφιος γερουσιαστής στην Αριζόνα για τις εκλογές του 2020. Το πιο παράξενο είναι ότι όσο βρισκόταν στο διάστημα, ο αστροναύτης της NASA έδειξε βιολογικές ενδείξεις αντίστροφης γήρανσης (επιμήκυνση των τελομερών του), μόλις όμως επέστρεψε στη Γη, συνέβη το αντίστροφο (σμίκρυνση τελομερών), σαν το σώμα του να είχε ξαφνικά γεράσει πιο γρήγορα, κάτι που πιθανώς αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακές παθήσεις και καρκίνο σε βάθος χρόνου. Μάλιστα το σώμα του Σκοτ σε μεγάλο βαθμό επανήλθε στην αρχική κατάστασή του περίπου ένα έτος μετά την επιστροφή του. Επίσης, τουλάχιστον για ένα έτος μετά την επιστροφή του ο Σκοτ -ο οποίος και αυτός πήρε πια σύνταξη- είχε αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα του και στον μηχανισμό επιδιόρθωσης των βλαβών του DNA του, χωρίς οι επιστήμονες της NASA να έχουν κατασταλάξει κατά πόσο αυτό είναι καλό ή κακό. Προς το παρόν, επίσης, είναι άγνωστο αν ο αστροναύτης της NASA κινδυνεύει περισσότερο από καρκίνο μακροπρόθεσμα λόγω της μακρόχρονης έκθεσης του σε κοσμική και ηλιακή ακτινοβολία. Πάντως το ανοσοποιητικό σύστημα του δούλεψε κανονικά στο διάστημα και ένα αντιγριπικό εμβόλιο που έκανε στον ISS, είχε αποτέλεσμα ίδιο με ό,τι θα περίμενε κανείς στη Γη. Ένα γερό ανοσοποιητικό σύστημα είναι παράγων-κλειδί για μια πετυχημένη μελλοντική διαστημική αποστολή, ώστε να προφυλάξει τους αστροναύτες από μικρόβια μέσα στο διαστημόπλοιο. Τα ευρήματα θα βοηθήσουν στο σχεδιασμό των μελλοντικών πιο μακρινών αποστολών στη Σελήνη και ιδίως στον Άρη όπου το ταξίδι θα διαρκεί περίπου εννέα μήνες. Η μελέτη των διδύμων Κέλι είναι το πρώτο ουσιαστικό βήμα για να εξαχθούν βάσιμα συμπεράσματα κατά πόσο τα μακρινά διαστημικά ταξίδια της NASA ενέχουν κινδύνους για την υγεία των ανθρώπων, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι ένα ταξίδι στον 'Αρη θα επιβαρύνει τους αστροναύτες με πενταπλάσια ακτινοβολία σε σχέση με μια παραμονή στον ISS https://www.iefimerida.gr/tehnologia/diastima-allaxe-soma-enos-astronayti-tis-nasa ΗΠΑ: Πρώτη δοκιμαστική πτήση του Stratolaunch, του μεγαλύτερου αεροπλάνου στον κόσμο. Η αμερικανική εταιρεία Stratolaunch ανακοίνωσε ότι πραγματοποίησε σε έρημο της Καλιφόρνιας στις ΗΠΑ την πρώτη δοκιμαστική πτήση του μεγαλύτερου αεροπλάνου στον κόσμο, του οποίου το εκπέτασμα (άνοιγμα πτερύγων) είναι μεγαλύτερο από αυτό ενός Airbus A380. Το αεροπλάνο αυτό, το οποίο κατασκευάστηκε από τη σημαντική εταιρεία αεροναυπηγικής μηχανικής Scaled Composites στην έρημο Μοχάβι, έχει δύο ατράκτους και έξι κινητήρες Boeing 747. Οι κατασκευαστές του το προορίζουν για να μεταφέρει και να αφήνει σε ύψος ένα μικρό πύραυλο, η μηχανή του οποίου θα τίθεται τότε σε λειτουργία για να το οδηγήσει στο διάστημα, όπου θα θέτει σε τροχιά δορυφόρους. Πρόκειται για μια πιο ομαλή μέθοδο εκτόξευσης διαστημικών οχημάτων από τις κλασικές εκτοξεύσεις πυραύλων, καθώς για να επιτευχθεί επαρκεί ένας μεγάλος διάδρομος απογείωσης. Το αεροπλάνο Stratolaunch απογειώθηκε από το αεροδρόμιο και «διαστημοδρόμιο» της ερήμου Μοχάβι, στην Καλιφόρνια, στις 06:58 τοπική ώρα (16:58 ώρα Ελλάδος) χθες Σάββατο, και παρέμεινε στον αέρα δυόμισι ώρες, ανακοίνωσε σήμερα η εταιρεία. Μέχρι στιγμής το αεροπλάνο αυτό είχε κάνει μόνο δοκιμές τροχοδρόμησης. Η μέγιστη ταχύτητά του κατά την ώρα πτήσης ανήλθε στα 304 χλμ/ώρα, σύμφωνα με τη Stratolaunch, και το αεροπλάνο ανήλθε ως τις 5.182 μέτρα. «Τι φανταστική πρώτη πτήση» δήλωσε με ικανοποίηση ο γενικός διευθυντής της Stratolaunch, Τζιν Φλόιντ. «Η σημερινή πτήση προωθεί την αποστολή μας να προτείνουμε μια εναλλακτική ευέλικτη λύση στα συστήματα εκτόξευσης από το έδαφος». Το εκπέτασμα (άνοιγμα πτερύγων) του αεροπλάνου φθάνει τα 117 μέτρα, δηλαδή είναι πολύ μεγαλύτερο από ένα γήπεδο ποδοσφαίρου. Το άνοιγμα πτερύγων ενός Airbus A380 ανέρχεται σε 79,75 μέτρα. Η Stratolaunch χρηματοδοτούνταν από το συνιδρυτή της Microsoft, Πολ Άλεν, με στόχο να γίνει ένας νέος παράγοντας στην αγορά μικρών δορυφόρων που τίθενται σε τροχιά στο διάστημα. Ωστόσο, ο θάνατος του Άλεν, τον Οκτώβριο του 2018, καθιστά αβέβαιο το μέλλον της Stratolaunch. https://www.in.gr/2019/04/14/tech/ipa-proti-dokimastiki-ptisi-tou-stratolaunch-tou-megalyterou-aeroplanou-ston-kosmo/ Κρήτη: Κορυφαίοι κοσμοναύτες στα εγκαίνια του πάρκου «Γκαγκάριν» στο Ηράκλειο. Το πάρκο «Γιούρι Γκαγκάριν» στο Ηράκλειο της Κρήτης, ένα έργο διεθνούς εμβέλειας σύμβολο ειρήνης και συνεργασίας, εγκαινίασε η υπουργός Τουρισμού Έλενα Κουντουρά. Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν με αφορμή τον παγκόσμιο εορτασμό της 85ης επετείου από τη γέννηση του πρώτου ανθρώπου που πέταξε στο διάστημα, του Γιούρι Γκαγκάριν, παρουσία τεσσάρων εν ενεργεία κοσμοναυτών, του κ. Θεόδωρου Γιουρτσίχιν (Γραμματικόπουλου), του κ. Αντόν Σκάπλεροφ, του κ. Ολέγκ Αρτέμιεφ και του κ. Σεργκέι Προκόπιεφ. Η Υπουργός ευχαρίστησε τους τέσσερις κοσμοναύτες για την επιλογή τους να πραγματοποιούν στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Κρήτη το πρόγραμμα αποκατάστασής τους μετά από διαστημικές αποστολές. Και επισήμανε ότι το υπουργείο Τουρισμού υποστήριξε από την πρώτη στιγμή το πρόγραμμα αποκατάστασης Ρώσων κοσμοναυτών στην Ελλάδα, που ξεκίνησε το 2015 και έχει μέχρι σήμερα υλοποιηθεί σε ξενοδοχεία και μονάδες υγείας και ευεξίας στην Κρήτη, τη Χαλκιδική, την Εύβοια και την Αττική. Ενώ, αναφέρθηκε στη δυναμική προβολή και προώθηση της Ελλάδας στη Ρωσία και διεθνώς, από τους Ρώσους κοσμοναύτες, οι οποίοι αποτελούν τους καλύτερους πρεσβευτές του ελληνικού τουρισμού. Η Υπουργός τόνισε ότι πετύχαμε η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα που διαφημίστηκε τουριστικά από το διάστημα στο πλαίσιο του Έτους Τουρισμού Ελλάδα-Ρωσία, μία τεράστια επιτυχία που έγινε viral παγκοσμίως μέσω του βίντεο από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό του κοσμοναύτη Αντόν Σκάπλεροφ. Η κ. Κουντουρά σε συνέχεια της παράδοσης, που ξεκίνησε ο Γιούρι Γκαγκάριν και συνεχίζουν όλοι οι αστροναύτες και κοσμοναύτες την παραμονή της εκτόξευσής τους από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζαχστάν, φύτεψε συμβολικά μαζί με τον ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτη Θεόδωρο Γιουρτσίχιν (Γραμματικόπουλο) το πρώτο δέντρο του πάρκου, μία ελιά, αναγνωρισμένο σύμβολο της Ελλάδας, της ειρήνης και της ευγενούς άμιλλας. Στόχος είναι όταν επισκέπτονται την Κρήτη για την αποκατάστασή τους Ρώσοι κοσμοναύτες και αστροναύτες από την Ευρώπη ή τις ΗΠΑ, να φυτεύουν ένα δέντρο ελιάς, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα διεθνές αξιοθέατο και μια παράδοση παγκόσμιας εμβέλειας, καθώς κάθε ελαιόδεντρο θα συνοδεύεται από ειδική αναμνηστική πινακίδα με τα στοιχεία του αστροναύτη ή κοσμοναύτη, που το φύτεψε. Ήδη εκπρόσωποι της Διεθνούς Ένωσης Αστροναυτών και Κοσμοναυτών πρότειναν να καθιερωθεί στην Κρήτη ο εορτασμός της επετείου της εκτόξευσης του Γιούρι Γκαγκάριν κάθε χρόνο, ενώ τουλάχιστον δύο Αμερικανοί και ένας Ιταλός αστροναύτης εξέφρασαν την επιθυμία να συμπεριληφθούν στην επόμενη ομάδα, που σχεδιάζεται να επισκεφθεί το Πάρκο το ερχόμενο φθινόπωρο. Επιπλέον, εθελοντές που υποστηρίζουν τη δημιουργία πάρκων και πλατειών προς τιμήν του Γιούρι Γκαγκάριν ανά τον κόσμο, με επικεφαλής τον κ. Γιούριv Σοκολόφ, μετέφεραν ειδικά για την τελετή των εγκαινίων και αποθέσαν στο Πάρκο «Γιούρι Γκαγκάριν» του Ηρακλείου χώμα από τη γενέτειρά του, το ρωσικό χωριό Κλούσινο της περιφέρειας Σμολένσκ. Η επίσκεψη των κοσμοναυτών πραγματοποιείται με την στήριξη του ΕΟΤ Ρωσίας και της Ρωσικής Γεωγραφικής Εταιρείας, που συμμετείχαν ενεργά στην προετοιμασία του ταξιδιού, σε συνεργασία με το Δήμο Ηρακλείου και την TEZTOUR Hellas. Δείτε το βίντεο του Ρώσου Κοσμοναύτη Aντόν Σκάπλεροφ από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το Μάρτιο του 2018 για την τουριστική προώθηση και προβολή της Ελλάδας, με το οποίο η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που διαφημίστηκε από το Διάστημα. https://www.iefimerida.gr/ellada/kriti-kosmonaytes-sta-egkainia-parkoy-gkagkarin Τμήμα του πυραύλου Falcon Heavy της Space X γύρισε από το διάστημα αλλά χάθηκε στα κύματα. Οι άνθρωποι της Space X, στις 11 Απριλίου είδαν για πρώτη φορά και τα τρία επαναχρησιμοποιούμενα τμήματα του μεγάλου πυραύλου Falcon Heavy να επιστρέφουν -τα δύο στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της Φλόριντα και το τρίτο πάνω σε ένα πλοίο στον Ατλαντικό- μετά την πρώτη εμπορική εκτόξευση του μεγαλύτερου σήμερα στον κόσμο πυραύλου εν λειτουργία. Όμως δεν έμελε να χαρούν για πολύ. Καθώς το πλοίο, με το κεντρικό τμήμα του πυραύλου στο κατάστρωμα του, επέστρεφε στο λιμάνι Κανάβεραλ στη Φλόριντα, λόγω των κυμάτων, το πολύτιμο φορτίο έπεσε στη θάλασσα. Όπως ανέφερε ανακοίνωση της εταιρείας, «καθώς επιδεινώθηκαν οι συνθήκες στη θάλασσα, το τμήμα του πυραύλου άρχισε να μετακινείται και τελικά ήταν αδύνατο να παραμείνει όρθιο. Ενώ είχαμε ελπίσει να το φέρουμε πίσω ανέπαφο, η ασφάλεια της ομάδας μας πάντα έχει προτεραιότητα. Δεν περιμένουμε πάντως ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις στις μελλοντικές αποστολές μας». Η Space X έχει στο ενεργητικό της περίπου 20 επιτυχημένες προσνηώσεις τμημάτων πυραύλων σε μη επανδρωμένα πλοία. Είναι η πρώτη φορά που η εταιρεία του Ίλον Μασκ λόγω θαλασσοταραχής χάνει πύραυλο που έχει προσνηωθεί. Στο μέλλον, οι μηχανικοί της εταιρείας θα αναπτύξουν καλύτερο μηχανισμό πρόσδεσης του πυραύλου πάνω στο κατάστρωμα. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/765756_tmima-toy-pyrayloy-falcon-heavy-tis-space-x-gyrise-apo-diastima-alla Νέα διαστημική στολή δημιουργεί η Ρωσία. Η ρωσική εταιρεία Zvezda σχεδιάζει να δημιουργήσει μια νέα διαστημική στολή για τους κοσμοναύτες εντός του τρέχοντος έτους ανακοίνωσε ο πρόεδρος της εταιρείας Σεργκέι Ποζντνιακόφ. «Διαμορφώνουμε την πρόταση μας για την δημιουργία μιας νέας διαστημικής στολής. Μέσα σ’ αυτή τη χρονιά θα την παρουσιάσουμε και θα ξεκινήσουμε το έργο μας» δήλωσε ο Ποζντνιακόφ, προσθέτοντας ότι το πιθανότερο για την δημιουργία της νέας διαστημικής στολής είναι να υπογράψει η εταιρεία Zvezda συμβόλαιο με την εταιρεία Energia. Η νέα διαστημική στολή, είπε ο Ποζντνιακόφ, θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και κατά τους ‘περιπάτους’ στο Διάστημα εκτός του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και κατά την προσσελήνωση, παρότι σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις στον εξοπλισμό της. Ωστόσο ο πρόεδρος της εταιρείας Zvezda επεσήμανε ότι για την δημιουργία της νέας διαστημικής στολής θα απαιτηθούν κάποια χρόνια αν ληφθεί υπ όψιν η επεξεργασία των υλικών και οι σχετικές δοκιμές που πρέπει να γίνουν. Από το 2018 οι Ρώσοι κοσμοναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού πραγματοποιούν εξόδους στο Διάστημα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, φορώντας την στολή τύπου Orlan-MKC, που είναι ένα πιο εξελιγμένο μοντέλο διαστημικής στολής, με νέο ερμητικό περίβλημα που έχει κατασκευασθεί από ύφασμα με προδιαγραφές υψηλής τεχνολογίας, είναι πιο άνετη και διαθέτει ένα αυτόματο σύστημα ψύξης που δημιουργεί την κατάλληλη θερμοκρασία για τον κοσμοναύτη. https://www.tanea.gr/2019/04/17/science-technology/nea-diastimiki-stoli-dimiourgei-i-rosia/ Η αστροναύτης της NASA Christina Koch θα σπάσει το ρεκόρ για τη μεγαλύτερη διαστημική πτήση από μια γυναίκα. Η αστροναύτης της NASA, Christina Koch, έχει προγραμματιστεί να παραμείνει στην ISS μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου του 2020, δαπανώντας έτσι 328 ημέρες σε τροχιά. Αυτό θα της επιτρέψει να σπάσει το ρεκόρ που είχε προηγουμένως η Peggy Whitson ο οποίος πέρασε 288 συνεχόμενες ημέρες στο διάστημα Η Christina Koch ξεκίνησε για το ISS στις 14 Μαρτίου μαζί με τον αστροναύτη Νίκας Χάγη και τον Ρώσο κοσμοναύτη Αλεξέι Οβτσίνιν. Οι περισσότεροι αστροναύτες παραμένουν στο ISS για έξι μήνες, αλλά η Koch προγραμματίζεται να παραμείνει εκεί μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου του 2020. Αυτό σημαίνει ότι θα έχει περάσει 328 ημέρες σε τροχιά, μία από τις μεγαλύτερες διαδοχικές παραμονές στο διάστημα από οποιονδήποτε γυναικα αστροναύτη της NASA. Η παραμονή της θα μπορούσε να βοηθήσει την NASA να μάθει περισσότερα για το πώς η παρατεταμένη διαστημική πτήση επηρεάζει το ανθρώπινο σώμα. Ο Scott Kelly κατέχει το ρεκόρ όλων των εποχών για κάθε αστροναύτη της NASA, έχοντας περάσει 340 ημέρες σε τροχιά. Η NASA πραγματοποίησε μελέτη σχετικά με την Kelly και τον δίδυμο αδελφό του που παρέμεινε στη Γη. Το πείραμα βρήκε κάποια μάλλον εκπληκτικά αποτελέσματα, όπως βλάβη στο DNA και επιδράσεις στη γνωστική λειτουργία. Η NASA σημείωσε ότι η μακρόχρονη πτήση της κ. Koch θα προστεθεί σε αυτό το αυξανόμενο σώμα εργασίας. Εκτός από την ανακοίνωση της μακροχρόνιας αποστολής του Koch, η NASA αποκάλυψε επίσης ότι 3 μέλη του πληρώματος έπρεπε να αναχωρήσουν τον Ιούνιο, ενώ τρεις άλλοι προγραμματίστηκαν να ξεκινήσουν στο ISS τον Ιούλιο, ακολουθούμενοι από ένα τρίτο σετ το Σεπτέμβριο. Αυτό θα κάνει τον ISS να εχει εννέα άτομα πριν από τρεις από αυτούς να φύγουν στις αρχές Οκτωβρίου. Ο αστροναύτης της NASA, Jessica Meir, πρόκειται να φτάσει στο ΔΣΚ το Σεπτέμβριο. Έχει την πρόθεση να παραμείνει για μια εκτεταμένη αποστολή, παρόμοια με αυτή των Koch και θα φύγει μόνο την άνοιξη του 2020. Το νέο πρόγραμμα ISS σημαίνει ότι δύο γυναίκες - Koch και Meir - θα επιβιβαστούν ταυτόχρονα στον σταθμό μετά την αναχώρηση του σημερινού μέλους του πληρώματος ISS Anne McClain τον Ιούνιο. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια πιθανότητα να πραγματοποιηθεί μια γυναικεία διαστημική περιπλάνηση. Η NASA σχεδίαζε να διεξάγει τον πρώτο συνολικό γυναικείο περιπατο τον περασμένο μήνα με τους Koch και McClain, αλλά ο McClain δεν συμμετείχε ως αποτέλεσμα προβλημάτων με το μέγεθος της στολής. Ωστόσο, χρειάζονται περαιτέρω εργασίες στο εξωτερικό του ISS, οπότε είναι πιθανό ότι οι Koch και Meir θα μπορούσαν να ανατεθούν για να πραγματοποιήσουν ένα περιπατο μαζί. Η NASA, ωστόσο, δεν επιβεβαίωσε ότι θα πραγματοποιηθεί σίγουρα ένας θηλυκός διαστημικός περιπατος. https://asgardia.space/en/news/NASA-Astronaut-Christina-Koch-to-Break-Record-for-Longest-Spaceflight-by-a-Woman Φτερό για αεροσκάφη που μπορεί να μεταμορφώνεται, από το MIT και τη NASA. Μηχανικοί του ΜΙΤ και της NASA ανέπτυξαν και δοκίμασαν ένα επαναστατικό νέο είδος φτερού αεροσκάφους, το οποίο αποτελείται από εκατοντάδες μικρά και όμοια κομμάτια: Το φτερό αυτό μπορεί να αλλάζει σχήμα και θα μπορούσε να αλλάξει σημαντικά τα δεδομένα στον τομέα της αεροδιαστημικής, σύμφωνα με τους ερευνητές. Σύμφωνα με το MIT News, η νέα αυτή προσέγγιση στην κατασκευή φτερών μπορεί να δώσει σημαντικά μεγαλύτερη ευελιξία στον σχεδιασμό και την κατασκευή μελλοντικών αεροσκαφών. Το εν λόγω σχέδιο δοκιμάστηκε σε αεροδυναμική σήραγγα της NASA και παρουσιάστηκε σε επιστημονικό άρθρο στο Smart Materials and Structures, το οποίο συνέταξαν οι Νίκολας Κρέιμερ (NASA Ames), Κένεθ Τσέουνγκ (ΜΙΤ, NASA Ames), Μπέντζαμιν Τζένετ (ΜΙΤ) και οκτώ άλλοι. Αντί να απαιτεί ξεχωριστές κινητές επιφάνειες για τον έλεγχο του αεροσκάφους, όπως στα συμβατικά φτερά, το νέο αυτό σύστημα καθιστά δυνατή τη μεταμόρφωση/ παραμόρφωση ολόκληρης της πτέρυγας, ή τμημάτων της, μέσω της χρήσης ενός συνδυασμού άκαμπτων και εύκαμπτων στοιχείων στη δομή. Τα μικροσκοπικά αυτά στοιχεία, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα ελαφρύ πλαίσιο- πλέγμα, στη συνέχεια καλύπτονται με ένα λεπτό στρώμα πολυμερούς, παρόμοιου με αυτό του πλαισίου. Το αποτέλεσμα είναι ένα φτερό πολύ πιο ελαφρύ, και ως εκ τούτου πολύ πιο αποδοτικό και οικονομικό από ενεργειακής άποψης, σε σχέση με τα συμβατικού σχεδιασμού φτερά, είτε αυτά είναι μεταλλικά είτε από συνθετικά υλικά. Καθώς η δομή, η οποία αποτελείται από πολλά μικροσκοπικά τρίγωνα, διαθέτει πολύ κενό χώρο, σχηματίζει ένα μηχανικό «μεταϋλικό», που συνδυάζει τη δομική ακαμψία ενός ελαστικού πολυμερούς και την ελαφρότητα και τη χαμηλή πυκνότητα ενός αεροτζέλ. Όπως σημειώνει ο Τζένετ, η καθεμιά από τις φάσεις μιας πτήσης- προσγείωση, απογείωση, ελιγμοί κλπ- έχει τις δικές της βέλτιστες δυνατές παραμέτρους φτερών, οπότε και τα συμβατικά φτερά είναι στην ουσία ένας συμβιβασμός, καθώς δεν είναι ιδανικά για κανένα, «θυσιάζοντας» έτσι αποδοτικότητα. Ένα φτερό που θα μπορεί συνέχεια να αλλάζει θα παρείχε πολύ καλύτερες επιδόσεις. Επίσης, αν και θα ήταν δυνατή η χρήση μοτέρ και καλωδίων για την παραγωγή των δυνάμεων που απαιτούνται για τις μεταβολές στα φτερά, οι ερευνητές πήγαν ένα βήμα παραπέρα και σχεδίασαν ένα σύστημα το οποίο ανταποκρίνεται αυτόματα στις αλλαγές στις αεροδυναμικές συνθήκες, αλλάζοντας το σχήμα του: Ένα είδους αυτορυθμιζόμενης, παθητικής διαδικασίας μετατροπής του φτερού. https://www.naftemporiki.gr/story/1468022/ftero-gia-aeroskafi-pou-mporei-na-metamorfonetai-apo-to-mit-kai-ti-nasa «Στραβοπάτημα» για το διαστημόπλοιο Crew Dragon της SpaceX. Σημαντικό πρόβλημα- «ανωμαλία», όπως χαρακτηρίζεται σε σχετικά δημοσιεύματα- αντιμετώπισε το Σάββατο μια δοκιμαστική έκδοση του διαστημοπλοίου Crew Dragon της SpaceX, που προορίζεται για επανδρωμένες πτήσεις, κατά τη διάρκεια δοκιμών στις εγκαταστάσεις της εταιρείας στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ. Σύμφωνα με τη Florida Today, καπνοί φάνηκαν να υψώνονται από την περιοχή, υποδεικνύοντας πως είχε υπάρξει κάποιο πρόβλημα. Δεν υπήρξαν τραυματισμοί από το περιστατικό, το οποίο τέθηκε υπό έλεγχο, σύμφωνα με αξιωματούχους της βάσης της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας όπου γίνονταν οι δοκιμές. «Νωρίτερα σήμερα, η SpaceX πραγματοποίησε μια σειρά δοκιμών κινητήρα σε δοκιμαστικό σκάφος Crew Dragon στις εγκαταστάσεις δοκιμών μας στη Ζώνη Προσγείωσης 1 στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα» δήλωσε εκπρόσωπος της εταιρείας στο Space.com. «Οι αρχικές δοκιμές ολοκληρώθηκαν επιτυχώς, αλλά η τελική δοκιμή κατέληξε σε μια ανωμαλία». Η SpaceX σχεδιάζει να χρησιμοποιεί την εν λόγω κάψουλα για αποστολές αστροναυτών της NASA από και προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Πέταξε επιτυχώς για πρώτη φορά τον Μάρτιο, σε μια μη επανδρωμένη πτήση κατά την οποία το σκάφος προσδέθηκε μόνο του στον διαστημικό σταθμό και μετά επέστρεψε στη Γη. Όπως σημειώνει το Space.com, από την πτήση εκείνη και μετά, η εταιρεία ετοιμάζει το σκάφος για την επόμενη δοκιμή του, που έχει να κάνει με την ικανότητα του Crew Dragon να κρατά ασφαλείς τους αστροναύτες του εάν κάτι δεν πάει καλά κατά την εκτόξευση (το σχετικό σύστημα είναι παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται στα ρωσικά Σογιούζ, χάρη στο οποίο σώθηκαν δύο κοσμοναύτες σε ατύχημα τον Οκτώβριο). Η SpaceX σχεδίαζε να κάνει μια τέτοια δοκιμή κατά τον Ιούνιο. Σύμφωνα με το Spaceflight Now, η δοκιμή έστειλε ένα κοκκινωπό- πορτοκαλί νέφος στον ουρανό, ορατό από χιλιόμετρα, υποδεικνύοντας πως πιθανότατα επρόκειτο για σοβαρό πρόβλημα. Επίσης, την Κυριακή κυκλοφόρησε ένα βίντεο στο Twitter που υποτίθεται πως έδειχνε τα αποτελέσματα της δοκιμής. Στο βίντεο η κάψουλα φαινόταν να εκρήγνυται. Από πλευράς του, ο επικεφαλής της NASA, Τζιμ Μπράιντενσταϊν, δήλωσε πως η NASA έχει ενημερωθεί για το αποτέλεσμα του τεστ και την ανωμαλία που σημειώθηκε, τονίζοντας πως «θα συνεργαστούμε στενά για να διασφαλίσουμε πως θα προχωρήσουμε με ασφάλεια προς τα εμπρός». Όπως πρόσθεσε, οι ομάδες της NASA και της SpaceX αξιολογούν το περιστατικό, τονίζοντας πως «για αυτό κάνουμε δοκιμές». https://www.naftemporiki.gr/story/1467951/strabopatima-gia-to-diastimoploio-crew-dragon-tis-spacex [b:df92

Αυτή είναι η πρώτη φωτογραφία μιας μαύρης τρύπας. Για πρώτη φορά στην ιστορία της αστρονομίας έχουμε τη δυνατότητα να δούμε την πρώτη φωτογραφία μιας μαύρης τρύπας ή μάλλον το τι υπάρχει γύρω από μια μαύρη τρύπα, αφού οι μαύρες τρύπες είναι στην πραγματικότητα αόρατες, καθώς απορροφούν οτιδήποτε εντός τους, ακόμη και το φως. Πρόκειται για την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που βρίσκεται στον γαλαξία που ονομάζεται Messier 87 ή Α της Παρθένου, έχει μάζα 6,5 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την μάζα του Ήλιου(!) και διάμετρο 40 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα (τρία εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη Γη). O γαλαξίας Μ87 απέχει 52 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη. Τις εικόνες παρουσίασε η συνεργασία Event Horizon Telescope που αποτελείται από ένα δίκτυο τηλεσκοπίων σε διάφορα μέρη του κόσμου. Η διασύνδεση των τηλεσκοπίων ισοδυναμεί με ένα τεράστιο εικονικό τηλεσκόπιο με μέγεθος σχεδόν όσο η Γη. Με αυτό τον τρόπο, δημιουργείται αρκετή δυνατότητα μεγέθυνσης, ώστε να απεικονισθεί η περιοχή γύρω από μια μαύρη τρύπα, ιδίως του λεγόμενου «ορίζοντα γεγονότων», δηλαδή της «περιμέτρου» πέρα από την οποία τίποτε δεν μπορεί να δραπετεύσει, ούτε το φως (γι’ αυτό, άλλωστε, μια μαύρη τρύπα λέγεται…μαύρη). Αυτό που ανιχνεύει το υπερ-τηλεσκόπιο Event Horizon είναι η ακτινοβολία που εκπέμπει η μαύρη τρύπα, καθώς οι διεργασίες που εξελίσσονται εντός της προϋποθέτουν θερμοκρασίες που μετρώνται σε δισεκατομμύρια βαθμούς Κελσίου. Τα επιμέρους τηλεσκόπια συγκεντρώνουν δεδομένα από την παρατήρηση, τα οποία κατόπιν τροφοδοτούνται σε πανίσχυρους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Η Τεχνητή Νοημοσύνη αναλαμβάνει να επεξεργαστεί τάχιστα ωκεανούς πληροφοριών και να συνθέσει εικόνες. Αυτές είναι και οι «φωτογραφίες» από την μαύρη τρύπα Μ87* που αποκαλύπτονται σήμερα. https://physicsgg.me/2019/04/10/%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%ae-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b7-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%8d/ Δημήτρης Ψάλτης: επιβεβαιώθηκε ξανά η θεωρία του Αϊνστάιν. Ένας Έλληνας επιστήμονας της διασποράς, ο Δημήτρης Ψάλτης, καθηγητής Αστρονομίας και Φυσικής του Πανεπιστημίου της Αριζόνας, διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στο νέο μεγάλο Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων (Event Horizon Telescope-EHT), που πήρε την πρώτη εικόνα από μια μαύρη τρύπα. Η τερατώδης μαύρη τρύπα, στον γαλαξία Μessier 87, έχει διάμετρο περίπου 40 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων (τρία εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη Γη) και βρίσκεται σε απόσταση 500 εκατομμυρίων τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων. Ο Δ. Ψάλτης και οι συνεργάτες του ανέλαβαν -για πρώτη φορά σε τέτοια αστροφυσική κλίμακα- να εξετάσουν κατά πόσο η εικόνα της μαύρης τρύπας επαληθεύει τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Γι’ αυτό το σκοπό αυτό ανέπτυξαν τα σχετικά «τεστ» και κατέληξαν στη σημαντική διαπίστωση ότι ο Αϊνστάιν για μια ακόμη φορά δικαιώθηκε, καθώς η εικόνα της μαύρης τρύπας τελικά ταιριάζει πολύ καλά στις προσομοιώσεις που είχαν προηγηθεί με βάση τη θεωρία. Αμέσως μετά τη σημερινή ανακοίνωση, ο ελληνικής καταγωγής αστροφυσικός, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, δήλωσε: «Το Τηλεσκόπιο ΕΗΤ για πρώτη φορά μας επέτρεψε να ελέγξουμε τις προβλέψεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν γύρω από υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στα κέντρα γαλαξιών. Το μέγεθος και η σκιά (σ.σ. της μαύρης τρύπας του γαλαξία Μ87 που φωτογραφήθηκε) επιβεβαιώνει τις ακριβείς προβλέψεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν, αυξάνοντας έτσι την εμπιστοσύνη μας σε αυτή τη θεωρία που έχει κλείσει ένα αιώνα. Η απεικόνιση μιας μαύρης τρύπας είναι μόνο η αρχή της προσπάθειας μας να αναπτύξουμε νέα εργαλεία που θα μας επιτρέψουν να ερμηνεύσουμε τα άκρως πολύπλοκα δεδομένα της φύσης». Ο Δημήτρης Ψάλτης γεννήθηκε στις Σέρρες το 1970 και πήρε το πτυχίο Φυσικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 1992. Έκανε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις (1997) και υπήρξε μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, στο Πανεπιστήμιο ΜΙΤ και στο Ινστιτούτο Προωθημένων Μελετών του Πανεπιστημίου Πρίνστον, ενώ -μεταξύ άλλων διακρίσεων- έχει βραβευθεί από το Ίδρυμα Μποδοσάκη (2005). Από το 2003 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, όπου σήμερα είναι καθηγητής Αστρονομίας και Φυσικής. Οι έρευνές του εστιάζονται στον έλεγχο της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν σε κοσμική κλίμακα, μελετώντας κυρίως τις μαύρες τρύπες και τους αστέρες νετρονίων. Ο κ. Ψάλτης ασχολείται με το Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων από τα πρώτα στάδιά του. Με την ερευνητική ομάδα του στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνας ανέπτυξε τα τεστ της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, που το τηλεσκόπιο ΕΗΤ πραγματοποιεί. Επίσης έχει αναπτύξει αλγόριθμους προσομοίωσης σε υπολογιστές, που προέβλεψαν εκ των προτέρων πώς θα μοιάζουν οι πρώτες εικόνες από τις μαύρες τρύπες. Εκτός από το ΕΗΤ, είναι μέλος στις επιστημονικές ομάδες των αποστολών LOFT του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και NICER της NASA, καθώς του επιστημονικού συμβουλευτικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ στη Βόννη. https://physicsgg.me/2019/04/10/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%cf%88%ce%ac%ce%bb%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%b5%ce%b2%ce%b1%ce%b9%cf%8e%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%ac-%ce%b7/ H 29χρονη επιστήμονας πίσω από τη φωτογραφία της μαύρης τρύπας. Διεθνή αναγνώριση μέσα σε λίγες ώρες απέκτησε η 29χρόνη προγαμματίστρια, Κέιτι Μπούμαν, για τη συμμετοχή της στην ανάπτυξη του αλγορίθμου που «συνέθεσε» τη πρώτη φωτογραφία μαύρης τρύπας. Η Μπούμαν, η οποία ξεκίνησε να γράφει τον αλγόριθμο πριν από τρία χρόνια, ενώ ακόμα φοιτούσε στο MIT, ηγήθηκε του τμήματος που είχε αναλάβει την ανάπτυξη του προγράμματος για τη «σύνθεση» της φωτογραφίας εφικτή. Η φωτογραφία, που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη, δείχνει ένα «στεφάνι» από σκόνη και αέρια, 500 εκατομμύρια τρισεκατομμύρια μακριά από τη Γη. Για την Μπούμαν, η φωτογραφία ήταν η πραγμάτωση μίας προσπάθειας που μέχρι τώρα θεωρείτο αδύνατη.O αλγόριθμος που δημιούργησε η 29χρονη χρειάστηκε 5 petabytes δεδομένων, δηλαδή περίπου 5,2 εκατομμύρια gigabytes! Ξεκίνησε να δημιουργεί τον αλγόριθμο πριν τρία χρόνια, όταν ήταν μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT). Εκεί ήταν επικεφαλής του εγχειρήματος, βοηθούμενη από μια ομάδα που αποτελούνταν από επιστήμονες του Εργαστηρίου Πληροφορικής και Τεχνητής Νοημοσύνης του MIΤ, του Χάρβαρντ – Σμισθόνιαν Κέντρου για την Αστροφυσική και του αστρονομικού Παρατηρητηρίου Haystack του MIT. Η εικόνα, την οποία κατέγραψε το μεγάλο Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων (Event Horizon Telescope-EHT), μεταδόθηκε μέσα από τον αλγόριθμο της Μπούμαν. Με εμφανή ενθουσιασμό η 29χρόνη φωτογραφήθηκε τη στιγμή που «φόρτωνε» τη φωτογραφία στον υπολογιστή της. «Βλέπω τον υπολογιστή μου με δέος, καθώς η πρώτη φωτογραφία μαύρης τρύπας που δημιούργησα είναι στη διαδικασία της επανακατασκευής», έγραψε στην ανάρτηση της η Μπούμαν. Katie Bouman 19 ώρες πριν Watching in disbelief as the first image I ever made of a black hole was in the process of being reconstructed. Η ίδια η Μπούμαν, πλέον επίκουρη καθηγήτρια πληροφορικής και μαθηματικών στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας, επιμένει πως όλη η ομάδα που την βοήθησε αξίζει παρόμοιο έπαινο Στην ομάδα συμμετείχαν πάνω από 200 επιστήμονες, τα τηλεσκόπια που χρησιμοποιήθηκαν για την καταγραφή της εικόνας βρίσκονταν σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη, όπως η Ανταρκτική και η Χιλή. «Κανένας από εμάς δε θα μπορούσε να το κάνει αυτό μόνος του», είπε στο CNN. «Έγινε πραγματικότητα επειδή συνεργάστηκαν πολλοί άνθρωποι από πολλά διαφορετικά επιστημονικά υπόβαθρα» Προφανώς ως απάντηση στα διαδοχικά δημοσιεύματα που την αποθεώνουν λίγες ώρες αργότερα έγραψε στον λογαριασμό της στο Facebook. «Κανένας αλγόριθμος και κανένας άνθρωπος δεν έφτιαξε αυτή την εικόνα. Χρειάστηκε το εκπληκτικό ταλέντο μιας ομάδας επιστημόνων από όλον τον πλανήτη και πολλά χρόνια σκληρής δουλειάς προκειμένου να εξελιχθούν τα όργανα, να υπάρξει επεξεργασία των δεδομένων, να προοδεύσουν οι μέθοδοι οπτικοίησης και οι τεχνικές ανάλυσης, όλα αυτά που ήταν απαραίτητα για να καταφέρουμε αυτό το φαινομενικά αδύνατο βήμα. Ήταν μεγάλη μου τιμή και αισθάνομαι τόσο τυχερή που μου δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψω μαζί σας», γράφει η Μπούμαν. Την ίδια και το επίτευγμά της χαιρέτισαν επίσης το ΜΙΤ και το Smithsonian στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης- ωστόσο η ίδια, επίκουρη καθηγήτρια computing και μαθηματικών επιστημών στο California Institute of Technology, επέμεινε πως συγχαρητήρια αξίζει εξίσου και η ομάδα που τη βοήθησε, καθώς στην προσπάθεια συμμετείχαν πάνω από 200 επιστήμονες, σε τηλεσκόπια από την Ανταρκτική ως τη Χιλή. «Κανείς από εμάς δεν θα μπορούσε να το κάνει μόνος του» είπε στο CNN. «Υλοποιήθηκε χάρη σε πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, με πολλά διαφορετικά υπόβαθρα». Αυτό που έκαναν η Μπούμαν και οι συνεργάτες της ήταν να αναπτύξουν μια σειρά αλγορίθμων οι οποίο μετέτρεψαν τα τηλεσκοπικά δεδομένα στην ιστορική φωτογραφία. Κανένα τηλεσκόπιο στον κόσμο δεν είναι αρκετά ισχυρό για να πιάσει την εικόνα της μαύρης τρύπας, οπότε ένα δίκτυο οκτώ τηλεσκοπίων στήθηκε για αυτό, μέσω ιντερφερομετρίας. Τα δεδομένα που συνελέγησαν αποθηκεύτηκαν σε εκατοντάδες σκληρούς δίσκους, που μεταφέρθηκαν σε κέντρα επεξεργασίας στη Βοστώνη των ΗΠΑ και τη Βόννη της Γερμανίας. Η μέθοδος της Μπούμαν για την επεξεργασία των δεδομένων ήταν κεφαλαιώδους σημασίας για τη δημιουργία της εικόνας. Η ίδια ηγήθηκε μιας διαδικασίας δοκιμών, κατά την οποία πολλαπλοί αλγόριθμοι με «διαφορετικές υποθέσεις ενσωματωμένες σε αυτούς» επιχείρησαν να ανακτήσουν μια εικόνα από τα δεδομένα. Εν τέλει, τα αποτελέσματα των αλγορίθμων αναλύθηκαν από τέσσερις διαφορετικές ομάδες για σκοπούς επαλήθευσης. «Είμαστε ένα χωνευτήρι αστρονόμων, φυσικών, μαθηματικών και μηχανικών, και αυτό χρειάστηκε για να επιτύχουμε κάτι που κάποτε θεωρούσαν αδύνατον» είπε η ίδια.Ο αλγόριθμος της Μπούμαν και άλλοι χρησιμοποιήθηκαν για την απομάκρυνση του «θορύβου» από τα δεδομένα ώστε να προκύψει η εικόνα. Τα τελευταία χρόνια η Μπούμαν διηύθυνε τη διαδικασία επικύρωσης εικόνων και την επιλογή των παραμέτρων imaging. «Αναπτύξαμε τρόπους να δημιουργούμε συνθετικά δεδομένα και χρησιμοποιήσαμε διαφορετικούς αλγορίθμους, δοκιμάζοντας στα τυφλά για να δούμε αν μπορούσαμε να ανακτήσουμε μια εικόνα» είπε στο CNN. «Δεν θέλαμε απλά να αναπτύξουμε έναν αλγόριθμο. Θέλαμε να αναπτύξουμε πολλούς διαφορετικούς, με διαφορετικές υποθέσεις ενσωματωμένες σε αυτούς.. Αν όλοι ανακτούν την ίδια γενική δομή, αυτό αυξάνει την αυτοπεποίθησή σου» https://physicsgg.me/2019/04/13/%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%80%ce%b7%ce%b3%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%ad%ce%bd%ce%b1%ce%b7%cf%82-%ce%b4/ Στολισμένη σκοτεινή πηγή της αέναης δημιουργίας ; «Παουέχι» (Pōwehi:), που στα χαβανέζικα σημαίνει «στολισμένη σκοτεινή πηγή της αέναης δημιουργίας» (ή «στολισμένη απύθμενη σκοτεινή δημιουργία»), είναι το όνομα που προτείνει ο καθηγητής γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Χαβάης Λάρι Κιμούρα για την πρώτη μαύρη τρύπα που φωτογραφήθηκε από το Event Horizon Telescope (ΕΗΤ), όπως ανακοινώθηκε στις 10 Απριλίου. Μερικοί από τους αστρονόμους που συμμετείχαν στη φωτογράφηση, συμφώνησαν με την προτεινόμενη ονομασία, αλλά τον τελικό λόγο θα έχει η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU), που βαφτίζει τα ουράνια σώματα και άλλα διαστημικά φαινόμενα. Η πρόταση για χαβανέζικο όνομα έγινε με το σκεπτικό ότι δύο από τα συνολικά οκτώ διασυνδεμένα τηλεσκόπια του ΕΗΤ, τα James Clerk Maxwell Telescope (JCMT) και Submillimeter Array (SMA), βρίσκονται στη Χαβάη, στο όρος Μαουνακέα. Δεν είναι σαφές κατά πόσο οι περισσότεροι από 200 επιστήμονες του ΕΗΤ συμφωνούν με τη χαβανέζικη ονομασία, η οποία παραπέμπει στην αρχαία μυθολογική παράδοση για τη δημιουργία του (χαβανέζικου) σύμπαντος. Η συγκεκριμένη μαύρη τρύπα που βρίσκεται στο γαλαξία Messier 87 και φωτογραφήθηκε, ονομάζεται μέχρι σήμερα Μ87* (το όνομα του γαλαξία της), ενώ έχει και άλλες… «βαρετές» ονομασίες, όπως NGC 4486, UGC 7654, Arp 152 και 3C 274, ανάλογα με τον κατάλογο που ανήκει και που μόνο οι αστρονόμοι καταλαβαίνουν. Ο ίδιος γαλαξίας -και η ίδια μαύρη τρύπα του – μπορεί να έχει πολλά διαφορετικά ονόματα. Η Διεθνής αστρονομική Ένωση, που ιδρύθηκε το 1919, ακολουθεί αυστηρούς κανόνες για την ονοματοδοσία γαλαξιών, άστρων, πλανητών, δορυφόρων και αστεροειδών, αλλά δεν υπάρχουν ανάλογα πρωτόκολλα για τις μαύρες τρύπες μέχρι σήμερα, εν μέρει επειδή ποτέ έως τώρα δεν είχε γίνει άμεση παρατήρηση τους. Συχνά πέρα από τις αλφαριθμητικές ονομασίες, ένα αντικείμενο του διαστήματος διαθέτει κι ένα πιο εύηχο και «πιασάρικο» εγκεκριμένο όνομα. Για παράδειγμα, ο γαλαξίας Μ104 λέγεται και «Γαλαξίας Σομπρέρο», επειδή θυμίζει το ομώνυμο καπέλο, ενώ το νεφέλωμα Barnard 3 ονομάζεται και «Αλογοκεφαλή», επειδή μοιάζει με κεφάλι αλόγου. Οπότε το ερώτημα είναι κατά πόσο άλλοι επιστήμονες θα συναινέσουν να χρησιμοποιούν το προτεινόμενο χαβανέζικο όνομα για τη μαύρη τρύπα Μ87 και επίσης αν η Διεθνής Αστρονομική Ένωση θα συμφωνήσει. https://physicsgg.me/2019/04/13/%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%80%ce%b7%ce%b3%ce%ae-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%ad%ce%bd%ce%b1%ce%b7%cf%82-%ce%b4/

Πρώτη φωτογραφία μιας μαύρης τρύπας που θα αποκαλυφθεί την Τετάρτη. Αυτή την εβδομάδα, οι επιστήμονες θα επιδείξουν τα αποτελέσματα ενός άλλου ορόσημου στην αστρονομία, αποκαλύπτοντας τις πρώτες εικόνες μιας μαύρης τρύπας. Το αμερικανικό Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών στην Ουάσινγκτον θα κυκλοφορήσει τα αποτελέσματα του έργου Telescope Horizon Telescope (EHT) στις 9 Απριλίου στις 9:00 π.μ. ώρα EDT (14:00 GMT), διοργανώνοντας ταυτόχρονα ειδησεογραφικά συνέδρια στις Βρυξέλλες, Σαντιάγκο, Σαγκάη, Ταϊπέι και Τόκιο Το EHT είναι μια διεθνής συνεργασία που περιλαμβάνει ένα παγκόσμιο δίκτυο ραδιοτηλεσκοπίων και συνδυάζει δεδομένα από διάφορους σταθμούς πολύ μεγάλης γραμμής βάσης (VLBI) γύρω από τη Γη. Το έργο ξεκίνησε το 2012 για να παρατηρήσει το άμεσο περιβάλλον της υπερβολικής μαύρης τρύπας Τοξότης Α στον γαλαξία του Γαλαξία και μια ακόμη μεγαλύτερη υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο γαλαξία Messier 87, το M87. Ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη του σύμπαντος είναι ο ορίζοντας συμβάντος μιας μαύρης τρύπας. Πέρα από αυτό το σημείο, τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει, καθώς τα αστέρια, οι πλανήτες, το φυσικό αέριο, η σκόνη και το φως τραβιούνται από την ισχυρή βαρυτική δύναμη της μαύρης τρύπας. Οι επιστήμονες δεν αποκάλυψαν πλήρως λεπτομέρειες για τη συνέντευξη Τύπου, αλλά οι στόχοι του έργου είναι σαφείς. "Είναι ένα οραματικό σχέδιο να πάρει την πρώτη φωτογραφία μιας μαύρης τρύπας. Είμαστε μια συνεργασία περισσότερων από 200 ανθρώπων διεθνώς », δήλωσε ο αστροφυσικός Sheperd Doeleman, διευθυντής του Τηλεσκοπίου Event Horizon. Οι ερευνητές στοχεύουν σε δύο μαύρες τρύπες - Τοξότης Α, ο οποίος είναι 4 εκατομμύρια φορές η μάζα του ήλιου μας και βρίσκεται 26.000 έτη φωτός από τη Γη και M87, η οποία έχει μάζα 3,5 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτήν του ήλιου και είναι τοποθετημένη 54 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Και οι δύο είναι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες, οι οποίες κυμαίνονται από εκατομμύρια έως δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες και εμφανίζονται να υπάρχουν στο κέντρο σχεδόν όλων των γαλαξιών. Στη σύγχρονη φυσική, το σημαντικό ερώτημα είναι το σχηματισμό υπερμεγέθων μαύρων οπών - είτε αρχικά σχηματίστηκαν με τόσο μεγάλες μάζες είτε χτίστηκαν με το χρόνο. Σύμφωνα με τον αστροφυσικό του Πανεπιστημίου της Αριζόνα Δημήτριο Ψάλτη, η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν θα δοκιμαστεί με το EHT. Ο Ψαλτής χαρακτήρισε μια μαύρη τρύπα ως «ακραία στρέβλωση στο χωροχρόνο» - που αναφέρεται στις τρεις διαστάσεις του χώρου και τη διάσταση του χρόνου που συνδυάζεται σε ένα τετραδιάστατο συνεχές. Επιπλέον, για πρώτη φορά, οι αστρονόμοι θα προσπαθήσουν επίσης να ανιχνεύσουν δυναμική κοντά σε μια μαύρη τρύπα καθώς η ύλη περιστρέφεται γύρω με την ταχύτητα του φωτός, πριν την καταπιεί από την τρύπα. Οι μαύρες τρύπες δεν επιτρέπουν τη διαφυγή του φωτός, γεγονός που δυσχεραίνει την προβολή τους. Αυτός είναι ο λόγος που οι επιστήμονες πρέπει να επικεντρωθούν σε ένα δαχτυλίδι φωτός γύρω από την περιοχή που αντιπροσωπεύει την πραγματική μαύρη τρύπα, γνωστή ως σιλουέτα της μαύρης τρύπας. Η αποκάλυψη θα δείξει εάν η θεωρία του Αϊνστάιν, που προσφέρει ακριβείς προβλέψεις για το μέγεθος και το σχήμα μιας μαύρης τρύπας , είναι σωστό. "Η μορφή της σκιάς θα είναι σχεδόν ένας τέλειος κύκλος στη θεωρία του Αϊνστάιν", δήλωσε ο Ψάλτης. "Αν βρούμε ότι είναι διαφορετικό από ό, τι προβλέπει η θεωρία, τότε επιστρέφουμε στην πλατεία και λέμε," Είναι σαφές ότι κάτι δεν είναι ακριβώς σωστό "." https://asgardia.space/en/news/First-Ever-Photo-of-a-Black-Hole-to-Be-Revealed-Wednesday

Η NASA αποκαλύπτει 5 νέα πρωτότυπα για τη σεληνιακή πύλη. Η NASA αποκάλυψε πέντε νέα πρωτότυπα για το διαστημικό σταθμό Lunar Gateway που ο διαστημικός οργανισμός σκοπεύει να δοκιμάσει στο έδαφος. Ωστόσο, αυτά τα νέα σχέδια δεν είναι ενδιαιτήματα που θα χρησιμοποιηθούν πραγματικά στη Σελήνη και είναι περισσότερο για τη NASA να μάθει για τις διεπαφές, τις απαιτήσεις και τα πρότυπα σχεδιασμού που μια μελλοντική ενότητα οικοτόπων θα χρειαστεί για τους αστροναύτες των Η.Π.Α. Η πύλη θα χρησίμευε ως τροχιακή σεληνιακή βάση από την οποία οι αστροναύτες θα μπορούσαν να προσγειωθούν στην επιφάνεια της Σελήνης ή να την χρησιμοποιήσουν ως ένα σημείο πηδώντας για να προχωρήσουν βαθύτερα στο διάστημα. Σε μια δήλωση, ο Μάρσαλ Σμιθ, ο οποίος είναι υπεύθυνος για προγράμματα ανθρώπινης σεληνιακής εξερεύνησης στο κεντρικό γραφείο της NASA στην Ουάσιγκτον, εξήγησε ότι σχημάτισαν αυτές τις δοκιμές για να πραγματοποιήσουν μια παράλληλη σύγκριση πολύ διαφορετικών και ασυνήθιστων εννοιών από την βιομηχανία των ΗΠΑ. Ο Smith πρόσθεσε ότι παρόλο που η NASA δεν ζητάει συγκεκριμένο σχεδιασμό όταν προμηθεύεται το βιότοπο των ΗΠΑ, θα εισέλθει στη φάση προμηθειών με πολύ μικρότερο κίνδυνο λόγω των γνώσεων που έχουν αποκτήσει από αυτές τις δοκιμές. Πρόσφατα, η NASA ανακοίνωσε επίσης ότι, λόγω μιας οδηγίας από την κυβέρνηση του αμερικανικού προέδρου Trump, ο διαστημικός οργανισμός θα επιδιώξει να προσγειωσεί αστροναύτες στη Σελήνη μέχρι το 2024. Ως εκ τούτου, η NASA σχεδιάζει να έχει την πύλη έτοιμη να κατοικηθεί από ανθρώπους το 2020. https://asgardia.space/en/news/NASA-Reveals-5-New-Prototypes-for-the-Lunar-Gateway-Space-Station

Ανακαλύφθηκε «πτώμα» εξωπλανήτη σε αποσύνθεση γύρω από ένα νεκρό άστρο. Το μεγάλο απομεινάρι ενός νεκρού εξωπλανήτη, που επιβίωσε μετά τον κατακλυσμικό θάνατο του άστρου του σε απόσταση 410 ετών φωτός, ανακάλυψε μια διεθνής ομάδα αστρονόμων. Ό,τι έχει απομείνει από τον εξωπλανήτη, συνεχίζει να περιφέρεται γύρω από το άστρο του μαζί με τα μικρότερα απομεινάρια άλλων κατεστραμμένων πλανητών, που έχουν σχηματίσει ένα μακάβριο δίσκο θραυσμάτων. Το πλανητικό «πτώμα», τμήμα ενός μεγαλύτερου πλανήτη κάποτε, δεν έχει καταστραφεί μέχρι σήμερα, επειδή περιέχει μεγάλες ποσότητες βαρέων μετάλλων (σιδήρου και νικελίου). Οι αστρονόμοι δεν αποκλείουν ότι η ανακάλυψη αποτελεί ένα «παράθυρο στο μέλλον» του δικού μας ηλιακού συστήματος και της Γης μετά από περίπου έξι δισεκατομμύρια χρόνια. Οι ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον δρα Κρίστοφερ Μάνσερ του Τμήματος Φυσικής του βρετανικού Πανεπιστημίου του Γουόρικ, που έκαναν την ανακάλυψη με τη βοήθεια του μεγάλου τηλεσκοπίου των ισπανικών Καναρίων Νήσων στη Λα Πάλμα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science». Το μητρικό άστρο είναι ένας λευκός νάνος, δηλαδή ένα άστρο που έχει εξαντλήσει όλα τα καύσιμα του και έχει αποβάλει όλα τα εξωτερικά περιβλήματα της ατμόσφαιρας του με μια έκρηξη τύπου σούπερ-νόβα, κρατώντας μόνο ένα πυκνό πυρήνα, ο οποίος ψύχεται αργά. Το πλανητικό απομεινάρι μπορεί να έχει διάμετρο έως μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα, δηλαδή το μέγεθος των μεγαλύτερων αστεροειδών του δικού μας ηλιακού συστήματος. Είναι η δεύτερη φορά που αστρονόμοι ανακαλύπτουν ένα τμήμα εξωπλανήτη γύρω από ένα λευκό νάνο και εκτιμούν ότι στο μέλλον θα βρουν και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις. «Το άστρο αρχικά θα είχε περίπου διπλάσια μάζα από τον Ήλιο μας, αλλά τώρα πια ο λευκός νάνος έχει μόνο το 70% της ηλιακής μάζας. Είναι επίσης πολύ μικρός σε μέγεθος, περίπου όσο η Γη, πράγμα που σημαίνει ότι το άστρο είναι πολύ πυκνό. Η βαρύτητα του είναι τόσο ισχυρή, περίπου 100.000 μεγαλύτερη από αυτή της Γης, που ένας τυπικός αστεροειδής θα κομματιαζόταν από τις βαρυτικές δυνάμεις, αν περνούσε πολύ κοντά από το λευκό νάνο», δήλωσε ο Μάνσερ. «Το πλανητικό απομεινάρι που ανακαλύψαμε, βρίσκεται βαθιά μέσα στη βαρυτική επίδραση του λευκού νάνου, πολύ πιο κοντά του από ό,τι θα περιμέναμε να βρούμε οτιδήποτε ακόμη ‘ζωντανό’. Αυτό πιθανώς είναι δυνατό μόνο επειδή ό,τι απέμεινε από τον πλανήτη, είναι πολύ πυκνό και έχει μια μεγάλη εσωτερική δύναμη που το συγκρατεί εκ των έσω. Γι’ αυτό προτείνουμε ότι η σύνθεση του αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο», δήλωσε ο καθηγητής Μπόρις Γκέσινκε. Όπως είπε ο Μάνσερ, η ανακάλυψη επιτρέπει ίσως να πάρουμε μια ιδέα για το δικό μας απώτερο μέλλον. «Στο δικό μας ηλιακό σύστημα ο Ήλιος θα γίνει κάποτε ερυθρός γίγαντας και θα διογκωθεί σαν μπαλόνι, φθάνοντας έως εκεί που σήμερα βρίσκεται η τροχιά της Γης, εξαφανίζοντας έτσι τη Γη, τον Ερμή και την Αφροδίτη. Ο ‘Αρης και οι πλανήτες πέρα από αυτόν θα επιβιώσουν και οι τροχιές τους θα μετατοπισθούν ακόμη πιο πέρα», όπως είπε. «Υπάρχει ευρεία επιστημονική συναίνεση ότι σε πέντε έως έξι δισεκατομμύρια χρόνια στο ηλιακό μας σύστημα θα υπάρχει ένας λευκός νάνος στη θέση του Ήλιου και γύρω από αυτόν θα κινούνται μόνο ο ‘Αρης, ο Δίας, ο Κρόνος και οι πιο μακρινοί πλανήτες, καθώς επίσης οι αστεροειδείς και οι κομήτες», πρόσθεσε. Οπότε οι εξωγήινοι αστρονόμοι του μέλλοντος που θα μελετούν το «νεκροταφείο» του ηλιακού μας συστήματος, μπορεί να βλέπουν και το μεταλλικό απομεινάρι του πυρήνα της Γης. https://www.in.gr/2019/04/05/tech/anakalyfthike-ptoma-eksoplaniti-se-aposynthesi-gyro-apo-ena-nekro-astro/

Μεγάλος αστεροειδής θα «ξύσει» τον ουρανό της Γης στις 25 Μαΐου. Ένας μεγάλος και αρκετά φωτεινός αστεροειδής θα περάσει σε απόσταση σχετικά κοντινή από τη Γη στις 25 Μαΐου, δημιουργώντας ένα μοναδικό θέαμα στον ουρανό, σύμφωνα με τις προβλέψεις των επιστημόνων. Το συγκεκριμένο ουράνιο σώμα κάνει την πρώτη του εμφάνιση κοντά στον πλανήτη μας τα τελευταία 20 χρόνια, γεγονός που προσδίδει ακόμη μεγαλύτερη σημασία στην παρουσία του, καθώς θα προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες στους ερευνητές. Ο 1999 KW4 θα παρουσιάσει το φωτεινό μεγαλείο του στις 25 Μαΐου, καθώς στον ουρανό θα φαίνεται ως ένα εξαιρετικά φωτεινό αντικείμενο. Δυστυχώς, σύμφωνα με το sky.org δεν θα είναι ορατός στην Ελλάδα. https://in-the-sky.org/data/object.php?id=89622&town=264371 Όσο για την ασφάλεια, οι επιστήμονες καθησυχάζουν, καθώς θα περάσει σε απόσταση μεγαλύτερη των τριών εκατ. μιλίων από τη Γη, ή -για να αποτιμήσουμε πιο σωστά την απόσταση- 13,5 φορές την απόσταση που χωρίζει τη Γη από τη Σελήνη. Στην ουσία, ο αστεροειδής δεν είναι… ένας, αλλά δύο, καθώς αποτελείται από ένα κεντρικό κομμάτι με έκταση 1,3 χιλιόμετρα και ένα μικρότερο κομμάτι που τον συνοδεύει. Οι επιστήμονες έχουν ήδη στρέψει προς το μέρος του τα τηλεσκόπιά τους, καθώς θέλουν να συγκεντρώσουν πολύτιμες πληροφορίες αναφορικά με την πορεία του, την προέλευσή του και τη σύνθεσή του. Ο 1999 KW4 ανακαλύφθηκε στις 20 Μαΐου 1999 και φαίνεται να είναι εγκλωβισμένος στο βαρυτικό πεδίο του Ήλιου, πραγματοποιώντας έναν γύρο με ελλειπτική τροχιά κάθε 186 γήινες ημέρες. https://www.in.gr/2019/05/23/tech/megalos-asteroeidis-tha-ksysei-ton-ourano-tis-gis-stis-25-maiou/

Soyuz-2.1a-Progress MS-11 Σήμερα, 1 Απριλίου, ο προωθητικός πυραύλος Progress MS-11 με to φορτηγό πλοίο (TGK) αφαιρέθηκε από το κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών και εγκαταστάθηκε στο σημείο εκτόξευσης της θέσης αριθ. 31 του κοσμοδρόμου Baikonur. Έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας εκτόξευσης. Οι υπολογισμοί εκκίνησης των ειδικών της RSC Energia και άλλων επιχειρήσεων της Roscosmos εκτελούν τεχνολογικές λειτουργίες πριν την εκτόξευση στο συγκρότημα εκτόξευσης. Εκτελούνται δοκιμές πριν από την εκκίνηση συστημάτων και μονάδων του συγκροτήματος πυραύλων, ελέγχεται η αλληλεπίδραση του εξοπλισμού επί του σκάφους και του εξοπλισμού εδάφους. Η εκτόξευση του οχήματος μεταφοράς φορτίων Progress MS-11 από το κοσμοδρόμιο Baikonur έχει προγραμματιστεί για τις 4 Απριλίου 2019. Σκοπός της πτήσης είναι να παραδώσει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καύσιμο, νερό και άλλα φορτία που είναι απαραίτητα για την περαιτέρω λειτουργία του σταθμού σε επανδρωμένη κατάσταση. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_03-30.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_03-31.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_04-01.html NASA: Άνθρωποι στη Σελήνη το 2024 και στον Άρη το 2033. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ξεκαθάρισε τους νέους πιο «επιθετικούς» στόχους της για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές: να στείλει αστροναύτες στη Σελήνη το 2024 και, στη συνέχεια, να κάνει το ίδιο στον ‘Αρη το 2033. Ο διοικητής της NASA Τζιμ Μπριντεστάιν δήλωσε ότι το διαστημικό πρόγραμμα της για επάνοδο στο φεγγάρι επιταχύνεται και θα είναι ζωτικό για το επόμενο βήμα, που θα είναι ο «κόκκινος» πλανήτης. «Θέλουμε να πετύχουμε μια προσεδάφιση στον ‘Αρη το 2033. Μπορούμε να επιταχύνουμε την προσεδάφιση στον ‘Αρη, αν επιταχύνουμε την προσελήνωση», δήλωσε σε ακρόαση της επιτροπής επιστήμης-διαστήματος-τεχνολογίας του Κογκρέσου o Ρεπουμπλικανός που επελέγη από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ για να ηγηθεί του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος. Ο πρόεδρος της επιτροπής επιστήμης-διαστήματος-τεχνολογίας του Κογκρέσου Δημοκρατικός Έντι Μπέρνι Τζόνσον ζήτησε από τον Μπριντενστάιν να προσδιορίσει το κόστος του νέου διπλού στόχου, κάτι που ο επικεφαλής της NASA είπε ότι θα γίνει έως τις 15 Απριλίου, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο. Η επιτάχυνση της επιστροφής στη Σελήνη το 2024 (αντί για το 2028 όπως ήταν ο αρχικός στόχος) πιθανώς υποκρύπτει και πολιτικές σκοπιμότητες, καθώς τότε θα είναι το τελευταίο έτος της δεύτερης θητείας του Τραμπ, αν επανεκλεγεί πρόεδρος. Όμως αρκετοί ειδικοί και μέλη του Κογκρέσου είναι επιφυλακτικοί κατά πόσο όντως η NASA είναι σε θέση να στείλει ξανά ανθρώπους στο φεγγάρι σε πέντε χρόνια, δεδομένης -μεταξύ άλλων- της καθυστέρησης στην ανάπτυξη του νέου πυραύλου «βαρέων βαρών» Space Launch System (SLS). Ενώ ένα ταξίδι στη Σελήνη θα διαρκέσει μόνο τρεις μέρες, στον ‘Αρη θα πάρει τουλάχιστον έξι μήνες. Για να είναι εφικτό ένα ταξίδι μετ’ επιστροφής, που μπορεί να συνολικά να διαρκέσει έως δύο χρόνια, η αναχώρηση πρέπει να γίνει όταν οι τροχιές του ‘Αρη και της Γης θα έχουν φέρει πιο κοντά τους δύο πλανήτες, κάτι που συμβαίνει κάθε περίπου 26 μήνες (αυτό θα συμβεί το 2031, το 2033 κ.ο.κ.). https://physicsgg.me/2019/04/03/nasa-%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%cf%84%ce%bf-2024-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7-%cf%84/ «Ανακύκλωση» πυραύλων: Πιάνοντας πυραύλους στον αέρα, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ξανά. Ο τομέας των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων για εκτοξεύσεις στο διάστημα είναι μία από τις σημαντικότερες «αρένες» της αεροδιαστημικής βιομηχανίας αυτή τη στιγμή, και απόδειξη για αυτό είναι τα προγράμματα εταιρειών όπως η SpaceX, η Blue Origin και άλλες, με πυραύλους που επιστρέφουν μόνοι τους στη Γη. Ωστόσο, ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλες προσεγγίσεις, όπως η πρόταση του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστημικής (Deutsches Zentrum für Luft- und Raumfahrt; DLR). Αναλυτικότερα, αυτό που προτείνει το DLR είναι η ανάκτηση ενός πυραύλου στον αέρα μετά την εκτόξευσή του: Η διαδικασία που προτείνει το γερμανικό κέντρο θα αναπτυχθεί και δοκιμαστεί μαζί με άλλους έξι διεθνείς εταίρους, στο πλαίσιο του προγράμματος FALCon (Formation flight for in-Air Launcher 1st stage Capturing demonstration) της ΕΕ, το οποίο θα διαρκέσει για τρία χρόνια, έχοντας αρχίσει τον Μάρτιο. Σκοπός είναι η ανάπτυξη ενός τεχνικού concept – όσο το δυνατόν πιο λεπτομερές- για έναν «συλλέκτη πυραύλων», και η διεξαγωγή δοκιμών για αυτόνομη περισυλλογή και μεταφορά πυραύλων. «Στην κατοχυρωμένη διαδικασία περισυλλογής στον αέρα, ένα επίπεδο του πυραύλου το οποίο διαθέτει πτέρυγες συλλέγεται αυτόματα από ένα μεταγωγικό αεροσκάφος ενώ είναι ακόμα εν πτήσει πάνω από τη θάλασσα, και μετά ρυμουλκείται στην περιοχή προσγείωσής του» εξηγεί ο Μάρτιν Σίπελ, project leader για το FALCon στο DLR στη Βρέμη. «Το επίπεδο εκεί απελευθερώνεται και προσγειώνεται ανεξάρτητα, σαν ανεμόπτερο». Αυτό θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διαστάσεων και του βάρους των επαναχρησιμοποιούμενων πυραύλων, με αποτέλεσμα τη δραστική μείωση του κόστους. Ήδη γίνονται έρευνες πάνω στη συγκεκριμένη τεχνολογία, τόσο σε επίπεδο προσομοιώσεων όσο και αρχικών πειραμάτων πτήσης με μη επανδρωμένα ελαφρά αεροσκάφη. https://www.naftemporiki.gr/story/1460155/anakuklosi-puraulon-pianontas-puraulous-ston-aera-prokeimenou-na-xrisimopoiithoun-ksana Η Ρωσία κατασκευάζει πλυντήριο ρούχων για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η ρωσική διαστημική εταιρεία RKK Energia, ανακοίνωσε σήμερα ότι άρχισε να κατασκευάζει ένα πλυντήριο ρούχων για τις ανάγκες των πληρωμάτων του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στις μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη αλλά και στις διαπλανητικές αποστολές. «Για τις μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη και άλλες διαπλανητικές αποστολές η RKK Energia άρχισε να κατασκευάζει ένα ειδικό πλυντήριο ρούχων για το διάστημα» αναφέρει το βίντεο που ανάρτησε η εταιρεία στο κανάλι της στο YouTube . Η κατασκευή ενός τέτοιου διαστημικού πλυντηρίου θα λύσει το μεγάλο πρόβλημα του πλυσίματος των ρούχων των πληρωμάτων των διαστημικών αποστολών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, καθώς μέχρι σήμερα οι αστροναύτες αναγκάζονται να συσσωρεύουν τα ρούχα που αλλάζουν κάθε φορά, εν συνεχεία να τα στέλνουν στη γη και να παραλαμβάνουν από τη Γη καθαρά ρούχα που στέλνονται με διαστημόπλοια. Ωστόσο, στην αναφορά της εταιρείας δεν υπάρχει καμία αναφορά για το πώς θα λειτουργεί το πλυντήριο αυτό στο διάστημα. Πρόσφατα, το ερευνητικό Ινστιτούτο NIIchimmash που είναι η κύρια ρωσική διαστημική επιχείρηση που ασχολείται με συστήματα τροφοδοσίας στο Διάστημα είχε ανακοινώσει ότι έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για την κατασκευή πλυντηρίου ρούχων που θα λειτουργεί στο Διάστημα. Το 2017, οι μηχανικοί της εταιρείας RKK Energia σε άρθρο τους στο περιοδικό «Διαστημική τεχνική και τεχνολογία» είχαν προτείνει την κατασκευή ενός πλυντηρίου που θα λειτουργεί στο διάστημα, αναφέρει το Ria Novosti. Πρότειναν μάλιστα, το διαστημικό πλυντήριο να λειτουργεί με την χρήση μιας συσκευής που θα συσσωρεύει το διοξείδιο του άνθρακα, που υπάρχει στην αναπνοή των αστροναυτών. Κατά την άποψη τους, το διοξείδιο του άνθρακα σε θερμοκρασία 31 βαθμών Κελσίου και υπό πίεση 74 ατμοσφαιρών, υγροποιείται και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σ' αυτήν την κατάσταση για τον καθαρισμό των ρούχων. Σήμερα οι αστροναύτες φορούν τα ρούχα τους για 3-4 μέρες και μετά τα αλλάζουν, φορώντας καθαρά. Έτσι τα ρούχα αποθηκεύονται στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, με αποτέλεσμα να πραγματοποιούνται ετησίως αποστολές ρούχων που το βάρος τους φθάνει τα 600 κιλά. Μάλιστα οι ερευνητές της εταιρείας έχουν υπολογίσει ότι σε περίπτωση που πραγματοποιούνταν σε μια αποστολή στον πλανήτη Άρη με έξι αστροναύτες για διάστημα πτήσης διάρκεια δύο ετών, θα χρειαζόντουσαν 3 τόνοι ρούχων. Η NASA έχει επίσης ασχοληθεί με το πρόβλημα και είχε χρηματοδοτήσει έρευνες για να βρεθεί μια μέθοδος ώστε να καθαρίζονται τα ρούχα χωρίς νερό ή να παραχθούν αντιμικροβιακά υφάσματα, που θα μπορούν να τα φορούν οι αστροναύτες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. http://www.kathimerini.gr/1016903/article/epikairothta/episthmh/h-rwsia-kataskeyazei-plynthrio-royxwn-gia-ton-die8nh-diasthmiko-sta8mo Δύο εκτοξεύσεις πυραύλων και μια άφιξη στην τροχιά της Σελήνης σε μια ασυνήθιστα γεμάτη μέρα στο Διάστημα. Μια ασυνήθιστα γεμάτη μέρα (και νύχτα) στο διάστημα είναι η σημερινή, καθώς έχουν προγραμματισθεί δύο εκτοξεύσεις μεγάλων πυραύλων, η άφιξη του ισραηλινού σκάφους Beresheet σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, η δεύτερη κοντινή διέλευση από τον Ήλιο του αμερικανικού σκάφους Parker Solar Probe, καθώς και ο «βομβαρδισμός» του αστεροειδούς Ριούγκου από το ιαπωνικό σκάφος Hayabusa 2. Η διαστημική μέρα ξεκινά με την εκτόξευση (στις 14:00 ώρα Ελλάδας) από τη ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos του μη επανδρωμένου μεταγωγικού Progress 72(Progress MS-11)από το διαστημοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Το σκάφος θα μεταφέρει τρεις τόνους εφοδίων (τρόφιμα, καύσιμα, εξοπλισμό κ.α.) στην αποστολή 59 που σήμερα βρίσκεται στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Μετά από μόνο τρεις ώρες ταξίδι, το Progress 72 αναμένεται να «δέσει» στο ρωσικό τμήμα του ISS γύρω στις 17:25 ώρα Ελλάδας. Λίγο πριν (στις 17:15 ώρα Ελλάδας) και αν όλα έχουν πάει καλά, το μικρό ρομποτικό ισραηλινό σκάφος Beresheet (Γένεσις), που είχε εκτοξευθεί στις 21 Φεβρουαρίου, θα κάνει με τις μηχανές του τον κατάλληλο ελιγμό διάρκειας έξι λεπτών, ώστε να μειώσει την ταχύτητα του από 8.500 σε 7.500 χιλιόμετρα την ώρα και θα εισέλθει σε ελλειπτική τροχιά γύρω από τη Σελήνη, που θα το φέρει για λίγες μέρες να κινείται σε απόσταση 500 έως 10.000 χιλιομέτρων από το φεγγάρι. Είναι το πρώτο κρίσιμο βήμα, προκειμένου στις 11 Απριλίου το σκάφος ύψους ενάμισι μέτρου να επιχειρήσει αυτόνομη προσελήνωση, την πρώτη από μη αμιγώς κρατικό διαστημικό φορέα (τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό SpaceIL και τη δημόσια αεροδιαστημική εταιρεία Israel Aerospace Industries). Αυτό θα καταστήσει το Ισραήλ την τέταρτη χώρα που θα έχει «πατήσει» στο φεγγάρι, μετά τις ΗΠΑ, την ΕΣΣΔ-Ρωσία και την Κίνα. Λίγες ώρες αργότερα, στις 19:30 ώρα Ελλάδας, θα εκτοξευθεί από την ευρωπαϊκή Arianspace ένας πύραυλος Σογιούζ, που θα θέσει σε τροχιά τέσσερις τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους της εταιρείας SES. Κάποια στιγμή εξάλλου μέσα στην Πέμπτη το σκάφος Parker Solar Probe της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) θα «αγγίξει» ξανά τον Ήλιο, φθάνοντας στο περιήλιο της τροχιάς του και κάνοντας τη δεύτερη κοντινή διέλευσή του από το άστρο μας. Το σκάφος επιβίωσε από την πρώτη του τολμηρή απόπειρα να περάσει μέσα από τις εξωτερικές περιοχές της ηλιακής ατμόσφαιρας πέρυσι το Νοέμβριο. Συνολικά έχει προγραμματισθεί να κάνει 24 τέτοιες κοντινές διελεύσεις τα επόμενα χρόνια, μελετώντας για πρώτη φορά τον Ήλιο από τόσο κοντά. Τέλος, το βράδυ της Πέμπτης (στις 04:00 ώρα Ελλάδας της Παρασκευής), σύμφωνα με το Space.com, το σκάφος Hayabusa 2 της Ιαπωνικής Διαστημικής Υπηρεσίας (JAXA), που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον αστεροειδή Ριούγκου, θα εκτοξεύσει από απόσταση 500 μέτρων ένα βλήμα στην επιφάνεια του. Στόχος του «βομβαρδισμού» είναι να δημιουργήσει ένα μικρό κρατήρα, όπου στη συνέχεια το σκάφος θα προσεδαφιστεί για να μελετήσει την περιοχή και να συλλέξει δείγμα για ανάλυση στη Γη. Το κόστους 150 εκατομμυρίων δολαρίων σκάφος, που εκτοξεύθηκε το Δεκέμβριο του 2014, έχει ήδη στείλει τρία μικρά ρόβερ παρατήρησης πάνω στον αστεροειδή, ενώ τον έχει ήδη αγγίξει μια φορά για να πάρει ένα πρώτο δείγμα. https://www.in.gr/2019/04/04/tech/dyo-ektokseyseis-pyraylon-kai-mia-afiksi-stin-troxia-tis-selinis-se-mia-asynithista-gemati-mera-sto-diastima/ Από τη Γη... στο Διάστημα - Πώς θα κάνετε το όνειρο πραγματικότητα. Να παρατηρήσουν την Γη… από το Διάστημα καλεί εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο φέτος το καλοκαίρι. Όσοι ενδιαφέρονται θα μπορέσουν να το κάνουν πραγματικότητα στο «Θερινό Εργαστήριο Τεχνολογιών Παρατήρησης της Γης από το Διάστημα στην Εκπαίδευση» που θα διεξαχθεί στις Λεύκες Πάρου από την 1η έως τις 6 Ιουλίου 2019. Το συνέδριο, το οποίο διοργανώνεται από το Τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου και το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς της Δευτεροβάθμιας και Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης καθώς και σε διδάκτορες και μεταπτυχιακούς φοιτητές με σκοπό την εξάσκηση στην αξιοποίηση των δορυφορικών δεδομένων στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η προθεσμία για την υποβολή των αιτήσεων λήγει στις 10 Μαΐου 2019 και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητήσουν περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του θερινού εργαστηρίου. https://earthobsedu.wixsite.com/paros19 https://www.tanea.gr/2019/04/04/science-technology/apo-ti-gi-sto-diastima-pos-tha-kanete-to-oneiro-pragmatikotita/ Soyuz-2.1a-Progress MS-11 Στις 4 Απριλίου, στις 14:01 ώρα Μόσχας, το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το όχημα μεταφοράς Progress MS-11 που αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από την RSC Energia ξεκίνησε με επιτυχία από την πλατφόρμα No. 31 του κοσμοδρόμιου Baikonur. Στις 4 Απριλίου, στις 17:22 ώρα Μόσχας, το φορτηγό πλοίο Progress MS-11 (TGC) συνδέθηκε επιτυχώς με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Οι Ρώσοι κοσμοναύτες ελέγχουν τη διαδικασία σύνδεσης από τον σταθμό - ο διοικητής του πληρώματος του ISS Όλεγκ Κόνενενκο και ο μηχανικός πτήσης Αλεξέι Οβτσίνιν.Εφτασαν ετσι 420 kg νερού στις δεξαμενές του συστήματος Rodnik, καθώς και 47 kg πεπιεσμένου αέρα και οξυγόνο σε κυλίνδρους. Στη συσκευασία του διαμερίσματος φορτίου - επιστημονικό εξοπλισμό, εξαρτήματα για συστήματα υποστήριξης ζωής, καθώς και δοχεία με τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα και προϊόντα προσωπικής φροντίδας για τα μέλη πληρώματος. Ως μέρος ενός συνόλου φορτίων στόχων που παραδίδονται στο σταθμό, τοποθετούνται για διαστημικά πειράματα CE) στον τομέα της βιοτεχνολογίας: "Biofilm", "Constanta-2", "Παραγωγός", "Microvir", "Probiovit", "Δομή", "Βιοαποικοδόμηση", "Crystallizer". α, κατά τη διάρκεια της οποίας υποτίθεται ότι θα αποδείξει τα χαρακτηριστικά της ανάπτυξης ανώτερων φυτών σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας, οι αστροναύτες έλαβαν ένα σύστημα τοπικού φωτισμού με LED και μια συσκευή Phase με δοχεία για την καλλιέργεια υδρόβιων φυτών. Η προσέγγιση με το ISS πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με ένα σύστημα δύο στροφών που αναπτύχθηκε στην RSC Energia. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά για να ξεκινήσει ένα μεταφορικό φορτίο πλοίου στον τροχιακό σταθμό τον περασμένο Ιούλιο, όταν ξεκίνησε το Progress MS-09 TGC. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_04-04.html Υπάρχουν μικρόβια στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ένα ολοκληρωμένο κατάλογο με όλα τα μικρόβια και τους μύκητες που βρέθηκαν στις εσωτερικές επιφάνειες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), όπου σήμερα ζούν έξι αστροναύτες, παρουσίασαν για πρώτη φορά επιστήμονες της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA). Ο «χάρτης» του μικροβιώματος θα βοηθήσει να ληφθούν καλύτερα μέτρα ασφαλείας για τις μελλοντικές επανδρωμένες διαστημικές αποστολές και τη ζωή στο διάστημα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Κασθούρι Βενκατεσγουαράν του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό μικροβιολογίας Microbiome, πήραν δείγματα από διάφορα σημεία του ISS (τουαλέτα, παράθυρα, γυμναστήριο, τραπέζι φαγητού, καταλύματα ύπνου κ.α.) στη διάρκεια 14 μηνών. Οι επιστήμονες βρήκαν ότι τα μικρόβια του ISS σε μεγάλο βαθμό σχετίζονται με τους ανθρώπους. Τα πιο κοινά είναι τα βακτήρια του σταφυλόκοκκου (26% του συνόλου) και ακολουθούν τα Pantoea (23%) και οι βάκιλοι (11%). Μεταξύ άλλων, βρέθηκε ο παθογόνος χρυσίζων σταφυλόκκοκος (10%), ένας κοινός μικροοργανισμός που ζει στο ανθρώπινο δέρμα και μέσα στη μύτη, καθώς και εντεροβακτήρια, που ζουν στο ανθρώπινο γαστρεντερικό σύστημα. Τέτοια βακτήρια αφθονούν σε γυμναστήρια, γραφεία και νοσοκομεία στη Γη, συνεπώς ο ISS μοιάζει αρκετά με άλλα κλειστά περιβάλλοντα, όπου περνάνε αρκετό χρόνο οι άνθρωποι. Οι ερευνητές επεσήμαναν όμως ότι δύο βασικές διαφορές είναι πως στο διάστημα οι αστροναύτες έχουν διαφορετική λειτουργία ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ δεν έχουν και πρόσβαση σε εξελιγμένη ιατρική φροντίδα όπως στη Γη, αν χρειαστεί. «Είναι άγνωστο κατά πόσο αυτά τα οπορτουνιστικά βακτήρια μπορούν να προκαλέσουν αρρώστιες στους αστροναύτες. Αυτό θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες, όπως η υγεία κάθε αστροναύτη και το πώς οι ίδιοι οι μικροοργανισμοί λειτουργούν στο διαστημικό περιβάλλον», δήλωσε η ερευνήτρια δρ Τσενσίνσκα Σίλαφ. Υπό διερεύνηση είναι επίσης κατά πόσο ορισμένα βακτήρια θα μπορούσαν να διαβρώσουν τον ISS. Μερικοί μικροοργανισμοί, από αυτούς που βρέθηκαν στον ISS, στη Γη λειτουργούν διαβρωτικά. Ακόμη, διαπιστώθηκε ότι οι κοινότητες των μυκήτων εμφανίζουν σταθερότητα διαχρονικά, ενώ τα βακτηρίων αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Ζωή και στο εξωτερικό του ISS Από την άλλη, επιστήμονες του Γερμανικού Αεροδιαστημικού Κέντρου (DLR), που έκαναν το πείραμα BIOMEX, διαπίστωσαν ότι γήινοι οργανισμοί κολλημένοι στο εξωτερικό του ISS κατάφεραν να επιβιώσουν 533 ολόκληρες μέρες, παρά τις σκληρές συνθήκες κενού του διαστήματος, της ισχυρής υπεριώδους ακτινοβολίας και των ακραίων μεταβολών της θερμοκρασίας. Η ανθεκτικότητα αυτή αυξάνει τις πιθανότητες να βρεθούν μικροοργανισμοί σε εχθρικά περιβάλλοντα όπως ο ‘Αρης ή άλλα σώματα. Το πείραμα ΒΙΟΜΕΧ (BIOlogy and Mars EXperiment) σκοπίμως εξέθεσε από το 2014 έως το 2016 διάφορους οργανισμούς (βακτήρια, μύκητες, φύκη, λειχήνες) σε «αρειανές» συνθήκες στο εξωτερικό του Διαστημικού Σταθμού, ο οποίος κινείται σε απόσταση περίπου 400 χιλιομέτρων από τη Γη. Στη συνέχεια οι οργανισμοί αυτοί επιστράφηκαν στη Γη για να αναλυθούν οι επιπτώσεις του διαστήματος πάνω τους. Στην ανάλυση των δειγμάτων συμμετείχαν 30 ερευνητικά κέντρα σε 12 χώρες και τα τελικά αποτελέσματα παρουσιάσθηκαν προ ημερών στο Βερολίνο, καθώς και σε επιστημονικά περιοδικά όπως το «Astrobiology» (Αστροβιολογία). «Μερικοί οργανισμοί και βιομόρια επέδειξαν τρομερή ανθεκτικότητα στην ακτινοβολία του εξώτερου διαστήματος και πραγματικά επανήλθαν σώοι στη Γη», δήλωσε ο επικεφαλής του πειράματος, αστροβιολόγος Ζαν-Πιερ Πολ ντε Βερά του Ινστιτούτου Πλανητικής Έρευνας του DLR. Ιδιαίτερα ανθεκτικά αποδείχθηκαν τα αρχαιοβακτήρια, μονοκύτταροι μικροοργανισμοί με μακρά εξελικτική ιστορία τουλάχιστον τρεισήμισι δισεκατομμυρίων ετών στη Γη. Πολύ καλά τα πήγαν επίσης στο διάστημα σκληροτράχηλοι ακραιόφιλοι οργανισμοί που προέρχονταν από την Αρκτική, την Ανταρκτική, τις ‘Αλπεις και τις στέπες. Τέτοιου είδους οργανισμοί θεωρούνται από τους επιστήμονες οι πιθανότεροι υποψήφιοι να βρεθούν σε κάποιον άλλο κόσμο, π.χ. στους δορυφόρους Ευρώπη και Εγκέλαδο και -γιατί όχι- στον πιο κοντινό μας ‘Αρη. https://www.in.gr/2019/04/08/tech/yparxoun-mikrovia-ston-diethni-diastimiko-stathmo-tis-nasa/ Ασφαλέστερα και καθαρότερα καύσιμα για πυραύλους. Έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Science Advances δείχνει πως ίσως να είναι δυνατή η δημιουργία καυσίμων για πυραύλους που είναι πολύ καθαρότερα και πιο ασφαλή από τα υπεργολικά καύσιμα που χρησιμοποιούνται σήμερα- και το ίδιο αποτελεσματικα. Τα νέα καύσιμα χρησιμοποιούν απλούς χημικούς «διακόπτες» για να «ξεκλειδώνουν» την ενέργεια ενός από τα θερμότερα νέα υλικά- μιας κατηγορίας από πορώδη στερεά που είναι γνωστά ως MOF (metal-organic frameworks). Tα MOF αποτελούνται από συμπλέγματα ιόντων μετάλλων και ένα οργανικό μόριο (σύνδεσμος- linker). Δορυφόροι και διαστημικοί σταθμοί που παραμένουν σε τροχιά για πολύ καιρό βασίζεται σε υπεργολικά καύσιμα, τα οποία είναι τόσο εύφλεκτα που αναφλέγονται αμέσως όταν υπάρχει παρουσία οξειδωτή (από τη στιγμή που δεν υπάρχει οξυγόνο το οποίο να υποστηρίζει την καύση πέρα από την ατμόσφαιρα της Γης). Τα υπεργολικά καύσιμα που χρησιμοποιούνται τώρα, ως επί το πλείστον βασίζονται στην υδραζίνη, μια πολύ τοξική και επικίνδυνα ασταθή χημική ένωση, που αποτελείται από έναν συνδυασμό ατόμων αζώτου και υδρογόνου. Τα καύσιμα που βασίζονται στην υδραζίνη είναι τόσο καρκινογόνο, που αυτοί που δουλεύουν με αυτά πρέπει να φοράνε προστατευτικό εξοπλισμό σαν να ετοιμάζονται για ταξίδι στο διάστημα οι ίδιοι- ωστόσο, παρά τα μέτρα ασφαλείας, περίπου 12.000 τόνοι καυσίμων υδραζίνης απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο από την αεριοδιαστημική βιομηχανία. Σύμφωνα με τον Τόμισλαβ Φρίσκιτς, καθηγητή Χημείας στο McGill University και co-senior author εν λόγω έρευνας, υπάρχει μια νέα, καθαρότερη προσέγγιση ως προς την παραγωγή εξαιρετικά εύφλεκτων καυσίμων, που δεν είναι απλά ασφαλέστερα από αυτά που χρησιμοποιούνται τώρα, αλλά επίσης αντιδρούν ή αναφλέγονται πάρα πολύ γρήγορα- απαραίτητη προϋπόθεση για τα καύσιμα πυραύλων. «Αν και είμαστε ακόμα στα πρώτα στάδια δουλειάς με αυτά τα υλικά στο εργαστήριο, τα αποτελέσματα μας ανοίγουν δυνατότητες ανάπτυξης μιας κατηγορίας νέων και καθαρών υπεργολικών καυσίμων για την αεροδιαστημική βιομηχανία» είπε ο Χατέμ Τιτί, πρώτος συντάκτης της έρευνας και μεταδιδακτορικός που εργάζεται στο εργαστήριο του Φρίσκιτς. https://www.naftemporiki.gr/story/1462522/asfalestera-kai-katharotera-kausima-gia-puraulous Project Kuiper: Το φιλόδοξο σχέδιο εκτόξευσης 3.236 δορυφόρων παροχής Ίντερνετ της Amazon. Έναν τεράστιο «αστερισμό» 3.236 δορυφόρων, που θα παρέχουν γρήγορη πρόσβαση στο Ίντερνετ σε όλο τον κόσμο, σχεδιάζει η Amazon, σύμφωνα με έγγραφα τα οποία υποβλήθηκαν στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ την προηγούμενη εβδομάδα. Το αποκαλούμενο Project Kuiper φαίνεται να αποτελεί την πιο πρόσφατη «διαστημική φιλοδοξία» του ιδρυτή και επικεφαλής της Amazon, Τζεφ Μπέζος. Η Amazon είχε στο παρελθόν ανακοινώσει τη δημιουργία ενός δικτύου δορυφορικών εγκαταστάσεων στη Γη, ενώ παράλληλα η διαστημική εταιρεία του Μπέζος, Blue Origin, συνεχίζει να κάνει βήματα προς την κατεύθυνση της υλοποίησης ενός από τους στόχους της, που δεν είναι άλλος από την αποστολή τουριστών στο διάστημα. «Το Project Kuiper είναι μια νέα πρωτοβουλία για την εκτόξευση ενός αστερισμού δορυφόρων σε χαμηλή τροχιά που θα παρέχει low-latency, υψηλών ταχυτήτων broadband συνδεσιμότητα σε κοινότητες που δεν εξυπηρετούνται ή υποεξυπηρετούνται ανά τον κόσμο» δήλωσε εκπρόσωπος της Amazon στο CNBC. «Πρόκειται για ένα μακροπρόθεσμο project που οραματίζεται να εξυπηρετεί δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους, που στερούνται βασικής πρόσβασης στο ευρυζωνικό Ίντερνετ. Ανυπομονούμε να συνεργαστούμε σε αυτή την πρωτοβουλία με εταιρείες που μοιράζονται αυτό το κοινό όραμα». Την πρώτη αναφορά στα εν λόγω έγγραφα είχε κάνει το GeekWire την Πέμπτη. Η πρόταση της Amazon έχει να κάνει με ένα δίκτυο 3.236 δορυφόρων. Η κατασκευή, η εκτόξευση και η λειτουργία τους θα απαιτήσει προφανώς τεράστια κεφάλαια, ωστόσο, όπως υπογραμμίζει το CNBC, ο Μπέζος ήδη χρηματοδοτεί την Blue Origin με πάνω από ένα δισ. δολάρια ετησίως, και η Amazon παραμένει μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο. Σε εξέλιξη φαίνεται να είναι μια «κούρσα» μεταξύ μεγάλων παικτών του χώρου στον συγκεκριμένο κλάδο: Η SpaceX του Έλον Μασκ εκτόξευσε δύο δοκιμαστικούς δορυφόρους για το δίκτυό της Starlink πέρυσι, με μακροπρόθεσμο στόχο έναν αστερισμό 4.425 δορυφόρων, ενώ τον προηγούμενο μήνα η OneWeb εκτόξευσε τους πρώτους έξι δορυφόρους του δικτύου της, το οποίο σχεδιάζεται να έχει αρχικά 650 δορυφόρους. Παρόμοια σχέδια έχουν και οι Boeing και Telesat. Σημειώνεται πάντως πως παρόμοια σχέδια έχουν παρουσιαστεί και στο παρελθόν, ωστόσο δεν έχουν υλοποιηθε, όπως για παράδειγμα το εγχείρημα της Teledesic, με τη στήριξη του Μπιλ Γκέιτς, που έκλεισε το 2002. Ως προς τα σχέδια της Amazon, ειδικοί της βιομηχανίας εκτιμούν πως θα χρειάζονται περίπου δέκα χρόνια για να «απογειωθούν»- με την εταιρεία πάντως να φαίνεται να κάνει σοβαρές κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση: Όπως ανέφεραν πηγές στο CNBC, έχουν προσηλφθεί από την Amazon για αυτό το εγχείρημα στελέχη που στο παρελθόν εργάζονταν για τη SpaceX του Έλον Μασκ, όπως ο Ρατζίβ Μπαντιάλ, πρώην αντιπρόεδρος δορυφόρων της SpaceX, που δούλευε στο Starlink, και άλλα μέλη της ομάδας του. Τα στελέχη αυτά, σύμφωνα με τις πηγές του CNBC, φέρονται να ηγούνται του Project Kuiper. H απάντηση της Amazon: «Δεν κάνουμε σχόλια σχετικά με το προσωπικό. Δημιουργήσαμε μια απίστευτα ικανή ομάδα ειδικών από όλο το φάσμα της βιομηχανίας για να ηγηθεί του Project Kuiper». https://www.naftemporiki.gr/story/1462557/project-kuiper-to-filodokso-sxedio-ektokseusis-3236-doruforon-paroxis-internet-tis-amazon Μαθητές και μαθήτριες της χώρας μας σχεδιάζουν και προγραμματίζουν για τον ISS. Η συμμετοχή σε ένα διαγωνισμό ευρωπαϊκού βεληνεκούς είναι από μόνη της σπουδαία υπόθεση. Όταν, μάλιστα, οι ομάδες ενός σχολείου επιλέγονται για την τελική φάση του διαγωνισμού, μαζί με άλλες 130, η ικανοποίηση είναι πολύ μεγάλη. Και γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, εάν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι οι δύο αυτές ομάδες που επιλέχθηκαν είναι ανάμεσα στις μόλις εφτά συνολικά που εκπροσωπούν την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, μαθητές και μαθήτριες της Ε’ τάξης του Δημοτικού των εκπαιδευτηρίων «Παλλάδιο», με τη βοήθεια των καθηγητών τους, διέπρεψαν στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό Astro Pi της ESA (European Space Agency). Το μεγάλο ενδιαφέρον των παιδιών οδήγησε στο σχηματισμό τεσσάρων ομάδων, οι οποίες κλήθηκαν στην αρχή της σχολικής χρονιάς, συνδυάζοντας γνώσεις Φυσικής και Προγραμματισμού, να σχεδιάσουν πειράματα που έχουν σχέση με τη ζωή στη Γη και τη ζωή στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Τελικός σκοπός του όλου εγχειρήματος ήταν να εκτελεστούν τα πειράματα αυτά μέσα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από τον υπεύθυνο αστροναύτη του προγράμματος, David Saint-Jacques. Αφού πέρασαν στη δεύτερη φάση και οι τέσσερις ομάδες, έκαναν το εργαστήριο SatLab του σχολείου τους δεύτερο σπίτι τους. Εκεί ξεκίνησαν να προγραμματίζουν τα πειράματά τους στον μίνι υπολογιστή που έλαβε κάθε ομάδα από την ESA, τον Raspberry Pi. Με πολλή φαντασία και σκληρή δουλειά οι μαθητές και οι μαθήτριες παρέδωσαν αξιόλογους κώδικες, οι οποίοι έμελλε να στείλουν στην τελική φάση δύο από τις ομάδες του σχολείου. Μέσα στις επόμενες μέρες, και αφού εκτελεστούν τα πειράματα, θα αποσταλούν από την ESA τα δεδομένα που θα συλλεγούν, ώστε να καταστεί δυνατή η σύνταξη των σχετικών αναφορών από το σχολείο. https://www.in.gr/2019/04/10/tech/mathites-kai-mathitries-tis-xoras-mas-sxediazoun-kai-programmatizoun-gia-ton-iss/

Soyuz-2.1a-Progress MS-11 Στο κοσμοδρόμιο Baikonur, συνεχίζονται οι προπαρασκευαστικές εργασίες για την εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το φορτηγό μεταφοράς Progress MS-11. Οι εργασίες ανεφοδιασμού του οχήματος φορτίου Progress MS-11 με καύσιμα και συμπιεσμένα αέρια πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία από τους ειδικούς της RSC Energia στις 20 και 21 Μαρτίου. Μετά το ανεφοδιασμό, το πλοίο παραδόθηκε στη μονάδα συναρμολόγησης και δοκιμάστηκε το συγκρότημα και τοποθετήθηκε στη λεκάνη για τις τελικές εργασίες προετοιμασίας. Η εκκίνηση του μεταφορικού οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-11 με το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a από τον σταθμό εκτόξευσης του Baikonur έχει προγραμματιστεί για τις 4 Απριλίου 2019. Σκοπός της πτήσης είναι να παραδώσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καύσιμο, νερό και άλλα φορτία που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία του σταθμού σε επανδρωμένη κατάσταση. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_03-22.html Δίκτυο μικροδορυφόρων αποκτά η Ελλάδα για επείγουσες εθνικές ανάγκες. Ενα νέο διαστημικό «όπλο» που θα χρησιμεύσει σε κρίσιμους τομείς της ασφάλειας, της άμυνας και των τηλεπικοινωνιών, αποκτά η ΕΛλάδα μέσω του προγράμματος GEMS και σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA). Στόχος η κάλυχη επειγουσών εθνικών αναγκών που μπορούν να καλυφθούν μέσω ενός ευρέως δικτύου μικροδορυφόρων. Προς τον σκοπό αυτό είχε επιτυχή κατάληξη η πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων για τη δημιουργία εθνικού διαστημικού προγράμματος κατασκευής μικροδορυφόρων GEMS (Greek Earth observation Micro Satellites) σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA – European Space Agency). Στόχοι του εθνικού διαστημικού προγράμματος GEMS είναι: α) η απόκτηση από την Ελλάδα διαστημικών υποδομών για την υποστήριξη ζωτικών κρατικών λειτουργιών (άμυνα, υπηρεσίες εκτάκτου ανάγκης, επιτήρηση συνόρων κ.α.), αλλά και τομέων της οικονομίας της χώρας (ευφυών πόλεων, περιβαλλοντολογική προστασία κ.α.) β) ο έλεγχος των δορυφόρων και η αποκλειστική χρήση των δεδομένων παρατήρησης Γης που αυτοί παράγουν χωρίς την παρέμβαση τρίτων χωρών, γ) η ανάπτυξη τεχνολογιών και προϊόντων στην Ελλάδα που θα κάνουν πιο ανταγωνιστική την οικονομία τις (εξαγωγές) και θα μειώσουν την εξάρτηση της χώρας από εταιρείες του εξωτερικού, δ) η είσοδος της Ελλάδας στις χώρες που παράγουν και αξιοποιούν διαστημικές υποδομές και προϊόντα σε αντιστοιχία με τις γειτονικές της. Η υλοποίηση του προγράμματος GEMS γίνεται σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA – European Space Agency) κάνοντας χρήση της τεχνογνωσίας της ESA και των δυνατοτήτων που παρέχει η συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτήν, ώστε α) Να επιτευχθούν αποτελέσματα σε σύντομο χρόνο, δεδομένου ότι η ESA είναι εξειδικευμένη στις διαστημικές αποστολές μεγάλων αλλά και μικρών δορυφόρων. Η Ελλάδα θα ακολουθήσει το παράδειγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία έχει αναθέσει στην ESA την σχεδίαση, ανάπτυξη και κατασκευή των ενωσιακών διαστημικών προγραμμάτων Galileo και Copernicus. β) Τα αποτελέσματα να βρίσκονται στην αιχμή της τεχνολογίας για το ύψος της ελληνικής επένδυσης. γ) Η κατασκευή των δορυφόρων και των επίγειων υποδομών να γίνει στο μέγιστο δυνατό βαθμό από ελληνικούς φορείς. δ) Να τονωθεί η επιχειρηματικότητα και η οικονομία της χώρας. Η εθνική επένδυση στο πρόγραμμα GEMS, δεδομένου ότι θα επιστρέψει στην Ελλάδα με την μορφή βιομηχανικών συμβολαίων της ESA προς ελληνικούς φορείς, θα δώσει ώθηση στην επιχειρηματικότητα της χώρας μέσω της ανάπτυξης προϊόντων που παράγονται στην Ελλάδα, καθώς και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας, ενώ αναμένεται να προσελκύσει επενδύσεις από το εξωτερικό από εταιρείες υψηλής τεχνολογίας. Επενδύσεις εκατομμυρίων Τα γειτονικά κράτη τις τελευταίες δεκαετίες επενδύουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε δορυφορικά συστήματα και ανέπτυξαν τις εθνικές τους δυνατότητες. Σήμερα η Ελλάδα αποφάσισε να προχωρήσει σε αυτή την επένδυση στο διαστημικό τομέα ισχυροποιώντας και ενισχύοντας την εθνική της κυριαρχία. Ο Γενικός Γραμματέας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων Βασίλης Μαγκλάρας δήλωσε γι’ αυτήν την σημαντική επιτυχία: «Η Ελλάδα έχει στην διάθεσή της έναν πολύ σημαντικό θεσμό, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος. Για πρώτη φορά η χώρα μας χρησιμοποιεί την συμμετοχή της στην ESA προκειμένου να αναπτύξει καινοτόμα δορυφορικά συστήματα που θα αξιοποιηθούν από όλους τους τομείς της Ελληνικής οικονομίας, αλλά και για την εθνική μας άμυνα και ασφάλεια. Όντας σε μια πολύ δύσκολη και ασταθή γειτονιά οφείλουμε να μοχλεύουμε με τον πλέον αποδοτικό τρόπο όλα τα διαθέσιμα θεσμικά μέσα, και κυρίως την συμμετοχή μας στους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, προκειμένου να ενισχύουμε τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας αλλά και την αποτελεσματικότητα της εθνικής μας άμυνας». https://www.in.gr/2019/03/21/tech/diktyo-mikrodoryforon-apokta-ellada-gia-epeigouses-ethnikes-anagkes/ NASA: Ακυρώθηκε ο πρώτος αποκλειστικά γυναίκειος διαστημικός περίπατος. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) τελικά δεν πρόκειται να πραγματοποιήσει στις 29 Μαρτίου τον ιστορικό διαστημικό περίπατο από μια αποκλειστικά γυναικεία ομάδα, τον οποίο είχε προαναγγείλει προ εβδομάδων, καθώς ανακοίνωσε ότι τον ματαιώνει. Ως έναν βασικό λόγο, σχεδόν την τελευταία στιγμή, η NASA προέβαλε την έλλειψη αρκετών κατάλληλων διαστημικών στολών για τις γυναίκες αστροναύτες. Μια αιτία γι’ αυτό φαίνεται πως είναι ότι λόγω της μικροβαρύτητας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, το ανθρώπινο σώμα ψηλώνει απότομα. Η αστροναύτης Αν ΜακΚλέιν έκανε γνωστό μέσω Twitter, νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ότι έχει ήδη ψηλώσει κατά σχεδόν πέντε εκατοστά από τότε που έφθασε στον ΔΣΣ πέρυσι το Δεκέμβριο. Δεν είναι πάντως σαφές γιατί το μέγεθος της διαστημικής στολής προέκυψε ξαφνικά τώρα ως πρόβλημα. Η πρώτη γυναίκα που είχε «περπατήσει» στο διάστημα, ήταν η σοβιετική κοσμοναύτης Σβετλάνα Σαβίτσκαγια πριν περίπου 35 χρόνια, στις 25 Ιουλίου 1984. Δύο Αμερικανίδες αστροναύτες, η Αν ΜακΚλέιν και η Κριστίνα Κοχ, επρόκειτο να κάνουν κάτι ανάλογο στη διάρκεια της αποστολής 59 στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΣΣ) για να εγκαταστήσουν νέες ισχυρές μπαταρίες λιθίου-ιόντων στα ηλιακά πάνελ του Σταθμού. Συνολικά, έχουν πραγματοποιηθεί 213 διαστημικοί περίπατοι έξω από τον ΔΣΣ από το 1998, με στόχο τη συντήρηση του, επισκευές στο εξωτερικό του, δοκιμές νέου εξοπλισμού ή επιστημονικά πειράματα. Περισσότεροι από 500 αστροναύτες έχουν «περπατήσει» στο διάστημα και περίπου μία στους δέκα (το 11%) ήταν γυναίκα. Όμως μέχρι σήμερα οι ομάδες αστροναυτών που αναλαμβάνουν κάτι τέτοιο είναι είτε αποκλειστικά ανδρικές, είτε μικτές και από τα δύο φύλα. Για πρώτη φορά θα γινόταν ένας αποκλειστικά γυναικείος διαστημικός περίπατος, αλλά δεν τελικά δεν θα γίνει. Όταν η ΜακΚλέιν, η οποία βρίσκεται στον ΔΣΣ, συμμετείχε σε ένα διαστημικό περίπατο στις 22 Μαρτίου, μαζί με τον επίσης Αμερικανό Νικ Χέιγκ, έγινε η 13η γυναίκα στη διαστημική ιστορία που έκανε κάτι τέτοιο. Η Κοχ θα γίνει η 14η, καθώς πλέον προγραμματίζεται να κάνει διαστημικό περίπατο, μαζί με τον Χέιγκ, στις 29 Μαρτίου, ενώ η ΜακΚλέιν θα κάνει ένα νέο διαστημικό περίπατο στις 8 Απριλίου μαζί με τον Καναδό αστροναύτη Νταβίντ Σεν-Ζακ. Οι δύο αυτοί περίπατοι θα είναι ο 215ος και ο 216ος στην ιστορία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. https://www.in.gr/2019/03/26/tech/nasa-akyrothike-o-protos-apokleistika-gynaikeios-diastimikos-peripatos/ Έτοιμο για δοκιμές το νέο διαστημόπλοιο του Έλον Μασκ. Η εταιρεία SpaceX του Έλον Μασκ ετοιμάζεται για τις πρώτες δοκιμές του πρωτότυπου μοντέλου της σειράς Starship στις εγκαταστάσεις της στο Τέξας. Οι δοκιμές του απαστράπτοντος διαστημόπλοιου αναμένεται να γίνουν στις αρχές αυτής της εβδομάδας, καθώς έχει παρατηρηθεί έντονη κινητικότητα στις εγκαταστάσεις εν μέσω της έρημου τις τελευταίες μέρες. Αρχικά, οι δοκιμές ήταν προγραμματισμένες για την προηγούμενη εβδομάδα αλλά ακυρώθηκαν λόγω κακοκαιρίας. Oύτε η SpaceX ούτε ο διευθύνων σύμβουλός της Έλον Μασκ έχουν προβεί σε κάποια ανακοίνωση. Πάντως, η Ομοσπονδιακή Διοίκηση Αεροπορίας έχει αποκλείσει τις πτήσεις στην περιοχή για μεταξύ τις 25 και 27 Μαρτίου, οπότε η πρώτη δοκιμή θα γίνει σύντομα, μιας και το διαστημόπλοιο έχει ήδη μεταφερθεί στο σημείο εκτόξευσης. Βέβαια, το «Starhopper», όπως ονομάζεται ο διαστημόπλοιο, δεν θα πάει πολύ μακριά. «Η SpaceX θα διεξάγει ελέγχους στο σύστημα προσγείωσης και θα ενεργοποιήσουμε τις μηχανές στην πλήρη λειτουργία τους» ανέφερε εκπρόσωπος της εταιρείας την προηγούμενη εβδομάδα.» Και συνεχίζει: «Παρόλο που το πρωτότυπο Starhopper έχει κατασκευαστεί για να κάνει υποτροχιακές πτήσεις, το διαστημόπλοιο θα παραμείνει στο έδαφος κατά τις αρχικές δοκιμές». Το Starhopper φέρει τη νέα τύπου μηχανή Raptor, η οποία είναι δύο φορές πιο δυνατή από τις προηγούμενες μηχανές Merlin της SpaceX. Τελικός στόχος είναι να χρησιμοποιηθεί σε επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη και τον Άρη. https://www.in.gr/2019/03/25/tech/__trashed-1445/ SmartSat: «Έξυπνοι» δορυφόροι που επαναπρογραμματίζονται και αλλάζουν αποστολή. Μία νέα γενιά διαστημικής τεχνολογίας, που επιτρέπει την αλλαγή της αποστολής δορυφόρων σε τροχιά, ανακοίνωσε η Lockheed Martin. Μέχρι τώρα, οι δορυφόροι εκτοξεύονταν με μια συγκεκριμένη αποστολή και δυνατότητες. Αυτό, σύμφωνα με την εταιρεία, αλλάζει με τη νέα αρχιτεκτονική SmartSat, η οποία επιτρέπει την εισαγωγή νέων δυνατοτήτων και νέων αποστολών μέσω λογισμικού, «σαν να προσθέτετε μια εφαρμογή σε ένα smartphone». Όπως σημειώνει η Lockheed Martin, πρόκειται για μια καθοριζόμενη από software (software defined) αρχιτεκτονική δορυφόρων η οποία θα «αυξάνει τις δυνατότητες για φορτία (payloads) σε διάφορους καινοτόμους νανοδορυφόρους που είναι έτοιμοι για εκτόξευση φέτος». «Φανταστείτε έναν νέο τύπο δορυφόρου που λειτουργεί περισσότερο σαν smartphone. Προσθέστε μια εφαρμογή SmartSat στον δορυφόρο σας σε τροχιά, και αλλάξατε την αποστολή» λέει ο Ρικ Άμπροουζ, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Lockheed Martin Space. «Είμαστε οι πρώτοι που αναπτύσσουμε αυτή την καινοτόμα τεχνολογία σε πολλαπλές αποστολές. Το SmartSat θα δώσει στους πελάτες μας άνευ προηγουμένου αντοχή και ευελιξία ως προς τις μεταβαλλόμενες ανάγκες αποστολών και τεχνολογίας, και ξεκλειδώνει ακόμα μεγαλύτερη επεξεργαστική ισχύ στο διάστημα». Η Lockheed Martin ενσωματώνει φέτος τεχνολογία SmartSat σε 10 προγράμματα και άνω, περιλαμβανομένων των νανοδορυφόρων Linus και Pony Express, που θα είναι οι πρώτοι που θα εκτοξευτούν. Πρόκειται για πρωτότυπους δορυφόρους δοκιμών. Δηλαδή, το πρόγραμμα Linus περιλαμβάνει δύο cubesats για δοκιμές τεχνολογίας SmartSat και 3D-printed εξαρτημάτων διαστημοπλοίων, ενώ το Pony Express περιλαμβάνει την κατασκευή πολλαπλών μικρών δορυφόρων που προορίζονται για χαμηλή τροχιά, με σκοπό τη δοκιμή νέων προηγμένων networking τεχνολογιών. Επίσης, στο πλαίσιο του SmartSat δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα της κυβερνοασφάλειας, με τους δορυφόρους να έχουν τη δυνατότητα για ταχύτερα reset, καλύτερες διαγνώσεις προβλημάτων και αλληλοϋποστήριξη όταν χρειάζεται κάτι τέτοιο. Ακόμη, σύμφωνα με τη Lockheed Martin, οι δορυφόροι αυτοί μπορούν να εντοπίζουν καλύτερα κυβερνοαπειλές και να αμύνονται αυτόνομα, με τα αμυντικά τους συστήματα να αναβαθμίζονται τακτικά για την αντιμετώπιση νέων απειλών. Παράλληλα, το SmartSat περιλαμβάνει μια νέα τεχνολογία που επιτρέπει σε έναν υπολογιστή να λειτουργεί σε πολλαπλούς servers εικονικά, για τη μεγιστοποίηση της μνήμης, της onboard επεξεργασίας και του bandwidth δικτύου, αξιοποιώντας multi-core processing, «κάτι νέο στο διάστημα», πάντα σύμφωνα με την εταιρεία. Αυτό επιτρέπει στους δορυφόρους να επεξεργάζονται περισσότερα δεδομένα σε τροχιά, έτσι ώστε να μπορούν να μεταδίδουν στη Γη τις πιο σημαντικές πληροφορίες, εξοικονομώντας κόστη bandwidth και μειώνοντας τον φόρτο στους αναλυτές των επίγειων σταθμών- και μακροπρόθεσμα ανοίγοντας τον δρόμο για data centers στο Διάστημα. Σημειώνεται πως παρεμφερούς φιλοσοφίας πρόγραμμα είναι και ο Eutelsat Quantum. Ένας τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος- «χαμαιλέων» που μπορεί να επαναπρογραμματίζεται μετά την εκτόξευσή του, έτσι ώστε να προσαρμόζεται σε νέα δεδομένα και απαιτήσεις όσον αφορά στην αποστολή του.O δορυφόρος κατασκευάστηκε για τη Eutelsat στη Βρετανία από την Airbus και τη Surrey Satellite Technology (SSTL) στο Πόρτσμαουθ και το Γκίλντφορντ. Η πρωτοτυπία έγκειται στη software-driven φιλοσοφία του, που επιτρέπει αλλαγές στην αποστολή του ενώ βρίσκεται στο διάστημα, όπως τροποποιήσεις στην κάλυψή του, στη συχνότητα που λειτουργεί, στην ισχύ του και στη θέση του σε τροχιά. Όπως υπογραμμίζει ο ΕΟΔ, πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη και πρωτιά, δεδομένης της καθιερωμένης φιλοσοφίας των «παραδοσιακών» τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων με τα φορτία εξοπλισμού για μία και μόνη, συγκεκριμένη χρήση. Ο εν λόγω τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος αναπτύσσεται στο πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ του ΕΟΔ και της Eutelsat. https://www.naftemporiki.gr/story/1456768/smartsat-eksupnoi-doruforoi-pou-epanaprogrammatizontai-kai-allazoun-apostoli ADIFO: Ένας αληθινός «ιπτάμενος δίσκος» Η σύγκριση με τους διάσημους «ιπτάμενους δίσκους» που κυριαρχούν στις αναφορές περί ΑΤΙΑ (τα γνωστά σε όλους UFO) είναι αναπόφευκτη: Το ADIFO (All-DIrectional Flying Object) είναι μια ιπτάμενη μηχανή σχεδιασμένη να «φέρει επανάσταση στην πτήση», σύμφωνα με τον μηχανικό και εφευρέτη Ραζβάν Σαμπιέ, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Ιωσήφ Ταπόσου, ειδικό σε θέματα αεροδυναμικής και επιστήμονα του Εθνικού Ινστιτούρου Αεροδιαστημικής Έρευνας της Ρουμανίας, για την ανάπτυξη του συγκεκριμένου concept. Ένα λειτουργικό πρωτότυπο διαμέτρου 1,2 μέτρων έχει κατασκευαστεί ήδη για σκοπούς δοκιμών. Με πολύ απλά λόγια, το ADIFO είναι ένα δισκοειδές αεροσκάφος, η άτρακτος του οποίου- το σύνολο της επιφάνειάς του- είναι ταυτόχρονα και το φτερό του. Σύμφωνα με το New Atlas, είναι σχεδιασμένο με πρότυπο το πίσω μέρος ενός πτερυγίου δελφινιού, και για την κίνησή του σε χαμηλές ταχύτητες και τους ελιγμούς του βασίζεται σε τέσσερα κεκλεισμένα στροφεία, που του επιτρέπουν να κινείται ως ένα συμβατικό, κατά τα άλλα, quadcopter. Στο πίσω μέρος υπάρχουν δύο τζετ κινητήρες (δύο επιπλέον ηλεκτρικά στροφεία στο πρωτότυπο) που παρέχουν τη δυνατότητα για ταχεία οριζόντια κίνηση, και μπορούν να αλλάζουν κατεύθυνση μεμονωμένα για την επίτευξη μεγαλύτερης ευελιξίας κατά την οριζόντια πτήση. Η τελική «πινελιά» είναι δύο πλευρικά ακροφύσια ώσης, που λειτουργούν σαν τα αντίστοιχα συστήματα που συναντώνται σε διαστημόπλοια. Στην περίπτωση του ADIFO, αυτά επιτρέπουν στο σκάφος να κινείται απότομα πλάγια ενώ πετά οριζοντίως ή να περιστρέφεται με μεγάλη ταχύτητα. Σύμφωνα με τον Σαμπιέ, αυτό του παρέχει δυνατότητες ελιγμών πέρα από οτιδήποτε υπάρχει σήμερα, χωρίς να χρειάζονται φτερά κλπ. Πέραν αυτών, το αεροσκάφος μπορεί να πετά ανάποδα, είτε σε quadcopter mode είτε σε οριζόντια πτήση, ενώ εάν εξοπλιστεί με τους κατάλληλους τζετ κινητήρες θα μπορεί να πετά τόσο σε υποηχητικές όσο και σε υπερηχητικές ταχύτητες. Παράλληλα, ο Σαμπιέ υποστηρίζει ότι ο σχεδιασμός του διασφαλίζει πως δεν θα υπάρχει «sonic boom» όταν το αεροσκάφος πετά γρηγορότερα από τον ήχο. Το πρωτότυπο είναι προφανώς μη επανδρωμένο και τηλεκατευθυνόμενο, ωστόσο οι δημιουργοί του υποστηρίζουν πως θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στις πτήσεις εάν εξελιχθεί σε ένα μονοθέσιο ή πολυθέσιο επανδρωμένο αεροσκάφος με υβριδικό ηλεκτρικό/ αεριωθούμενο σύστημα προώθησης. Προς το παρόν, υπάρχει το πρωτότυπο drone, ενώ στη σχετική ιστοσελίδα – όπου παρουσιάζεται και βίντεο με το πρωτότυπο- αναφέρεται πως εκκρεμεί η ευρεσιτεχνία. https://www.naftemporiki.gr/story/1457900/adifo-enas-alithinos-iptamenos-diskos Soyuz-2.1a-Progress MS-11 Σήμερα, 28 Μαρτίου οι ειδικοί της «Ενέργεια» στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ ολοκλήρωσαν με επιτυχία τις τεχνολογικές λειτουργίες του οχήματος υποδοχής φορτίου (THC) «Πρόοδος MC-11" με το χώρο μεταφοράς. Η προετοιμασία του διαστημικού σκάφους για εκτόξευση στο πλαίσιο του προγράμματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού πραγματοποιείται στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών του κοσμοδρόμιου Baikonur. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των προπαρασκευαστικών εργασιών πριν από το τέλος αυτής της εβδομάδας θα πραγματοποιηθεί η επιθεώρηση του οχήματος, ρολό φέρινγκ, το κεφάλι του χώρου μεταφοράς με TGK «Progress MC-11» στο κτίριο Διαδικασιών και Ελέγχου του εκτοξευτή για τη γενική συνέλευση του πυραύλου «Σογιούζ-2.1α» , τη γενική συνέλευση, τη συνεδρίαση της τεχνικής διοίκησης και την κρατική επιτροπή σχετικά με την ετοιμότητα του διαστημικού πυραύλου και την εγκατάσταση εκτόξευσης για την εκτόξευση. Η εκκίνηση του οχήματος μεταφοράς φορτίου Progress MS-11 με το όχημα εκτόξευσης Soyuz-2.1a από το κοσμοδρόμιο Baikonur έχει προγραμματιστεί για τις 4 Απριλίου 2019. Σκοπός της πτήσης είναι να παραδώσει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καύσιμο, νερό και άλλα φορτία που είναι απαραίτητα για την περαιτέρω λειτουργία του σταθμού σε επανδρωμένη κατάσταση. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_03-28.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/progress_ms-11/photo_03-29.html

Κέρκυρα: Το Φορητό Ψηφιακό Πλανητάριο επισκέψιμο για τους κατοίκους του νησιού. Ένα συναρπαστικό ταξίδι στο αχανές διάστημα μέσα από την προβολή ψηφιακών παραστάσεων ημισφαιρικής οθόνης πλήρους θόλου (360ο), θα προσφέρει από 18/3 σε μικρούς και μεγάλους το Φορητό Ψηφιακό Πλανητάριο, που ήρθε στην Κέρκυρα με πρωτοβουλία του δήμου, στο πλαίσιο του των εκδηλώσεων Αστρονομίας. Το Φορητό Ψηφιακό Πλανητάριο, μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα, είναι μία ημιμόνιμη φορητή κατασκευή σταθερού θόλου, με καρέκλες για τους θεατές. Μέσα στο πλανητάριο θα γίνονται ειδικές προβολές, ενώ παράλληλα με το τηλεσκόπιο θα γίνεται η παρατήρηση του Ηλίου κατά τη διάρκεια της ημέρας και του έναστρου ουρανού το βράδυ, εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Το Φορητό Ψηφιακό Πλανητάριο θα εγκαθίσταται κάθε μέρα σε διαφορετικό μέρος στο νησί της Κέρκυρας, για την ευκολότερη πρόσβαση των μαθητών και του κοινού, ολόκληρου του νησιού. Σήμερα 18/3 θα βρίσκεται στο Γυμνάσιο Αχαράβης, στην Βόρεια Κέρκυρα, αύριο θα εγκατασταθεί στον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας στην Τοπική Κοινότητα Αγίου Μάρκου, την Τετάρτη θα εγκατασταθεί στον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας στην Τοπική Κοινότητα Αργυράδων και την Πέμπτη θα εγκατασταθεί στην Πάνω Πλατεία Σπιανάδα της Κέρκυρας. Οι προβολές του θα έχουν θέματα, το «Διεθνή Διαστημικός Σταθμός: Το σκαλοπάτι για τον πλανήτη ‘Αρη», το «Μαγεμένο Ύφαλο – Kaluoka ‘Hina», την «κατάκτηση» των άλλων πλανητών, τον Ήλιο ως «ζωντανό» άστρο, τη γη στο σύμπαν, την αναζήτηση της «σκοτεινής ύλης» και το κλίμα της γης. Οι προβολές θα είναι δωρεάν για όλο το κοινό. https://www.tovima.gr/2019/03/18/science/kerkyra-to-forito-psifiako-planitario-episkepsimo-gia-tous-katoikous-tou-nisiou/

Το διαστημόπλοιο Soyuz MS-12 αγκυροβόλησε στον ISS. Σήμερα, στις 15 Μαρτίου, στις 04:02 ώρα Μόσχας, το μεταφερόμενο όχημα Soyuz MS-12 μεταφέρθηκε με επιτυχία στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το πλήρωμα του πλοίου: ο διοικητής - κοσμοναύτης της Roscosmos Alexei Ovchinin και οι μηχανικοί πτήσης - οι αστροναύτες της NASA Nick Haig και Christina Cook. Το πλήρωμα του διαστημοπλοίου Soyuz MS-12 συναντήθηκε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τον διοικητή της αποστολής ISS-59 - κοσμοναύτη της Roscosmos Oleg Kononenko και τους μηχανικούς πτήσης - ο αστροναύτης KKA David Saint-Jacques και ο αστροναύτης NASA Ann McClain. Σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων, η προσέγγιση του διαστημικού οχήματος προς το ISS προχώρησε σύμφωνα με ένα σύντομο σχέδιο τεσσάρων στροφών. Η επαναπροσαρμογή και η πρόσδεση πραγματοποιήθηκαν σε αυτόματο τρόπο υπό τον έλεγχο ειδικών της GOGU RS ISS στα MCC και στα ρωσικά μέλη του πληρώματος της TPK και του σταθμού. Η εκτόξευση του διαστημικού οχήματος εκτόξευσης Soyuz-FG με το Soyuz MS-12 TPK πραγματοποιήθηκε στις 14 Μαρτίου στις 10:14 μ.μ. από τη θέση 1 της Μόσχας (εκτόξευση Gagarinsky) του κοσμοδρόμου Baikonur. Μετά το διαχωρισμό του διαστημικού οχήματος από το τρίτο στάδιο του οχήματος εκτόξευσης, οι ειδικοί της κύριας επιχειρησιακής ομάδας διαχείρισης του ρωσικού τμήματος του ISS (GOG RS ISS) άρχισαν να ελέγχουν την πτήση του στο κέντρο ελέγχου αποστολής (MCC). Σύμφωνα με τις τηλεμετρικές πληροφορίες, η εκτόξευση του διαστημικού οχήματος στην τροχιά της γης και ο διαχωρισμός από το τρίτο στάδιο του οχήματος εκτόξευσης πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα. Μετά το διαχωρισμό, καταγράφηκε το άνοιγμα όλων των κεραιών και των ηλιακών συλλεκτών. Τα συστήματα και οι μονάδες TPK εργάστηκαν κανονικά. Το Soyuz MS-12 παρέδωσε 126,9 kg διαφόρων φορτίων για τους ρώσους κοσμοναύτες και τους συνεργάτες μας στο ISS. Πρόκειται για τον εξοπλισμό παρακολούθησης ενδιαιτημάτων, τον εξοπλισμό για τη διεξαγωγή πειραμάτων, τον εξοπλισμό υποστήριξης της ζωής και τα προσωπικά αντικείμενα αστροναυτών. Τα καθήκοντα της αποστολής περιλαμβάνουν: διεξαγωγή ερευνητικού προγράμματος, συνεργασία με ρωσικά και αμερικανικά φορτία και επανδρωμένα πλοία, διατήρηση της λειτουργικότητας του σταθμού, εξωπλοϊκές δραστηριότητες στο πλαίσιο προγραμμάτων των ρωσικών και αμερικανικών τμημάτων, διεξαγωγή φωτοβολταϊκών εγγραφών στο πρόγραμμα πτήσεων ISS RS. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αποστολής του ISS-59/60, προγραμματίζονται περισσότερα από 60 πειράματα, συμπεριλαμβανομένων δύο νέων κοινών πειραμάτων: "Adamant" και "s-FLAME" για τη μελέτη των διεργασιών καύσης σε συνθήκες μικροβαρύτητας. Τον Μάιο του τρέχοντος έτους έχει προγραμματιστεί έξοδος στο διάστημα από το ISS RS. Oleg Kononenko και Aleksey Ovchinin υποτίθεται ότι θα καθαρίσει τα παράθυρα των μονάδων του ρωσικού τμήματος του σταθμού, καθώς και να πραγματοποιήσει μια σειρά από πράξεις στο πρόγραμμα της επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειράματα. Οι κοσμοναύτες μας, ειδικότερα, θα πρέπει να αποσυναρμολογήσουν τους πίνακες "Αντοχής" με δείγματα κατασκευαστικών υλικών, για να αντικαταστήσουν τα εκθέματα. Θα πρέπει επίσης να λάβουν δείγματα ως μέρος του πειράματος "Test" για να μελετήσουν τη δυνατότητα ανάπτυξης μικροδομών των στοιχείων των μονάδων του τμήματος ρωσικού σταθμού υπό την επίδραση των συστατικών της δικής τους εξωτερικής ατμόσφαιρας (CBA) και την παρουσία συνθηκών για τη ζωή της μικροχλωρίδας υπό μόνωση κενού. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-15.html Οι σταθμοί ηλιακής ενέργειας που βασίζονται στο διάστημα θα γίνουν πραγματικότητα; Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οι τεράστιες, διαστημικές ηλιακές εκμεταλλεύσεις θα μπορούσαν να προσφέρουν μια βιώσιμη απάντηση στην παγκόσμια ενεργειακή κρίση. Και τώρα η Κίνα προτίθεται να κατασκευάσει τον πρώτο ηλιακό σταθμό στον κόσμο που θα τοποθετηθεί στην τροχιά της Γης. Δεδομένου ότι ο ήλιος φωτίζεται πάντα στο διάστημα, ένας τροχιακός σταθμός ηλιακής ενέργειας θα μπορούσε να προσφέρει μια ανανεώσιμη πηγή καθαρής ενέργειας που ποτέ δεν θα τρέξει. Ο γνωστός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Ισαάκ Ασίμομ ήταν ο πρώτος που συζήτησε τη συλλογή της ηλιακής ενέργειας στο διάστημα και την ασύρματη μετάδοσή της στη γη. Περιέγραψε το σχέδιο αυτό το 1941 στη σύντομη ιστορία του με τίτλο Λόγος. Στη συνέχεια, το 1968, ο Peter Glaser, αμερικανικός μηχανικός αεροδιαστημικής, δημοσίευσε το πρώτο τεχνικό άρθρο σχετικά με την ηλιακή ενέργεια στο διάστημα που ονομάζεται Power From The Sun: Το μέλλον του στο περιοδικό Science. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, υπήρξαν επίσης πολλές συζητήσεις σχετικά με την ηλιακή ενέργεια στο διάστημα από τότε που εφευρέθηκαν τα απαιτούμενα τεχνικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των φωτοβολταϊκών κυψελών, της δορυφορικής τεχνολογίας και της ασύρματης μετάδοσης ισχύος. Ωστόσο, η ιδέα θεωρήθηκε οικονομικά μη ρεαλιστική και η έρευνα τελικά επιβραδύνθηκε. Ο Ali Hajimiri, καθηγητής ηλεκτρολογίας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας και συν-διευθυντής του προγράμματος Space Solar Power του Πανεπιστημίου δήλωσε ότι οι παγκόσμιες ενεργειακές απαιτήσεις πρόκειται μόνο να αυξηθούν ειδικά δεδομένου ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός αναμένεται να φτάσει στα 9,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2050, σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών. Έτσι, απαιτούνται μέθοδοι για την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων καθαρής ενέργειας. Ένα σύστημα ηλιακής ενέργειας που θα βασίζεται στο διάστημα θα μπορούσε να προσφέρει αρκετή ενέργεια για όλους, ακόμη και σε μέρη που δεν δέχονται πολύ ηλιακό φως όπως η Βόρεια Ευρώπη και η Ρωσία. Τον Απρίλιο του 2015, μια συμφωνία έρευνας μεταξύ της Northrop Grumman και της Caltech χορήγησε έως και 17,5 εκατομμύρια δολάρια για να προχωρήσει σε καινοτομίες που απαιτούνται για να καταστήσει πραγματική την ηλιακή ενέργεια με βάση το διάστημα. Τρεις καθηγητές της Caltech είναι επικεφαλής του έργου: Hajimiri, Harry Atwater και Sergio Pellegrino. Η Caltech δεν είναι ο μόνος οργανισμός που εργάζεται για την ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας. Οι επιστήμονες από το ερευνητικό ινστιτούτο έρευνας για την πολιτική και στρατιωτική ενσωμάτωση στην Κίνα εργάζονται επίσης για την οικοδόμηση μιας εγκατάστασης που μπορεί να ελέγξει την τεχνική βιωσιμότητα της διαστημικής ηλιακής ενέργειας και σκοπεύουν να εφεύρουν μια τροχιακή φωτοβολταϊκή συστοιχία. Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει το έργο είναι να βρούμε έναν τρόπο να αποκτήσουμε μια σειρά ηλιακών συλλεκτών που είναι αρκετά μεγάλες ώστε να καταστήσουν το έργο λειτουργικό σε τροχιά. Στη δεκαετία του '70 το κόστος αναμενόταν να ανέρχεται σε τρισεκατομμύρια δολάρια, αλλά τώρα εταιρείες όπως η SpaceX και η Blue Origin εργάζονται για να μειώσουν αυτά τα κόστη. Ο John Mankins, πρώην επιστήμονας της NASA, ο οποίος βρισκόταν στην πρώτη γραμμή αυτού του πεδίου τη δεκαετία του 1990, πριν εγκαταλειφθεί, εξήγησε ότι η χρήση δομοστοιχείων για τη μαζική παραγωγή είναι η απάντηση για τον τρόπο μείωσης του κόστους των δορυφόρων ηλιακής ενέργειας. Προς το παρόν, οι λεπτομέρειες των προτεινόμενων σχεδίων της Κίνας δεν είναι ακόμη δημόσιες, αλλά τα περισσότερα σχέδια που περιβάλλουν αυτή την έννοια προέρχονται από την ιδέα ότι η φωτοβολταϊκή συστοιχία αποτελείται από μια ελαφριά, αναπτυσσόμενη δομή που αποτελείται από πολλούς μικρότερους «ηλιακούς δορυφόρους», μαζί εύκολα στο διάστημα και να σχηματίσουν μια πολύ μεγαλύτερη διάταξη, η οποία θα χρησιμοποιηθεί για τη "συγκομιδή του ηλιακού φωτός". Αυτή η μέθοδος θα έκανε πολύ πιο εύκολη τη συναρμολόγηση, τη συντήρηση και την επισκευή. Ο τελικός πίνακας θα τερμάτιζε περίπου 22.000 μίλια πάνω από τη Γη και θα "δέσμευε" την ενέργεια πίσω στην επιφάνεια. Η φωτοβολταϊκή συστοιχία μετατρέπει το ηλιακό φως σε ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο στη συνέχεια μετατρέπεται σε ηλεκτρική ισχύ RF (μικροκύματα) που εκπέμπονται ασύρματα στους δέκτες στο έδαφος. Αυτά θα έρχονταν με τη μορφή μαζικών συρματόσχοινων με μέγεθος μέχρι και τεσσάρων μιλίων που θα μπορούσαν να τοποθετηθούν σε ερήμους ή σε αγροτικές περιοχές ή ακόμα και πάνω από το νερό. Αυτός ο τύπος ηλιακής εγκατάστασης θα μπορούσε να παράγει μια σταθερή ροή 2.000 γιγαβάτ , σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Mankins. Σε σύγκριση, το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό αγρόκτημα στη Γη με έδρα το Ασουάν της νότιας Αιγύπτου παράγει μόνο 1,8 γιγαβάτ ισχύος. Ωστόσο, ο Hajimiri τονίζει ότι οι πυκνότητες ενέργειας δεν θα υπερβαίνουν αυτό που γενικά θα περίμενε κανείς. Δεν θα ξεπεράσει σίγουρα αυτό που παίρνετε από τον ήλιο, δήλωσε. Η ομάδα Caltech έχει δοκιμάσει επιτυχώς την απόδειξη της αντίληψής τους στο έδαφος και τα φωτοβολταϊκά πρωτότυπα τους απέδειξαν ότι θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν και να μεταδώσουν ασύρματα δέκα gigahertz ισχύος, έτσι τώρα θα προχωρήστε στην εκτέλεση κλιμακωτών πειραμάτων στο διάστημα. Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι να μειωθεί η μάζα όσο το δυνατόν περισσότερο χωρίς να διαταραχθεί η αποτελεσματικότητα. Αυτό θα συμβάλει επίσης στη μείωση του κόστους, το οποίο είναι πιθανότατα η σημαντικότερη πρόκληση σε αυτό το σημείο. Ο Mankins κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διαστημική ηλιακή ενέργεια θα μετασχηματίσει το μέλλον της ανθρωπότητας στο διάστημα και θα μπορούσε να προσφέρει νέες πηγές απεριόριστης και βιώσιμης ενέργειας για ολόκληρο τον κόσμο. Ενώ ο Hajimiri δήλωσε ότι ελπίζουμε, θα ξεκινήσουν τις δοκιμές τους στο διάστημα στο επόμενο ετος. https://asgardia.space/en/news/Will-Space-Based-Solar-Power-Become-a-Reality Η Αθήνα διοργανώτρια της Ολυμπιάδας του Διαστήματος το 2022. Το Συμβούλιο της Επιτροπής Διαστημικής Έρευνας (Committee on Space Research-COSPAR) επέλεξε την Αθήνα ως τη διοργανώτρια πόλη του 44ου Παγκόσμιου Επιστημονικού Διαστημικού Συνεδρίου της COSPAR, που θα πραγματοποιηθεί από τις 16 έως τις 24 Ιουλίου 2022. Το διεθνές συνέδριο της COSPAR έχει χαρακτηριστεί άτυπα ως Ολυμπιάδα του Διαστήματος και διοργανώνεται σε διαφορετική ήπειρο κάθε δύο χρόνια. Στο συνέδριο της Αθήνας αναμένεται να συμμετάσχουν 3.000-4.000 καταξιωμένοι διαστημικοί επιστήμονες από πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα όλου του κόσμου, εκπρόσωποι των μεγαλύτερων διεθνών διαστημικών οργανισμών, καθώς και οι μεγαλύτερες εταιρείες προϊόντων διαστημικής τεχνολογίας με τα εκθεσιακά τους περίπτερα. Η ελληνική υποψηφιότητα επικράτησε ανάμεσα στους φακέλους διεκδίκησης της Βαρσοβίας, της Λωζάνης και της Πράγας. Η επιλογή της Αθήνας έγινε από την πρώτη κιόλας ψηφοφορία κατά τη διάρκεια του 42ου Συνεδρίου της COSPAR, στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια των ΗΠΑ, όπου συμμετείχαν περισσότεροι από 3.300 διαστημικοί επιστήμονες από όλον τον κόσμο. Η πρώτη συμμετοχή της Τοπικής Οργανωτικής Επιτροπής Αθήνα-COSPAR 2022, στο Συμβούλιο της COSPAR, ως διοργανώτριας πλέον, θα πραγματοποιηθεί από 18 έως 21 Μαρτίου 2019 στα κεντρικά γραφεία της COSPAR στο Παρίσι. Εκεί θα παρουσιαστούν διεξοδικά όλες οι απαραίτητες προετοιμασίες, ώστε να φιλοξενήσει η Αθήνα το COSPAR 2022, καθώς και το σχέδιο προώθησης της διοργάνωσης στο 43ο Επιστημονικό Συνέδριο της COSPAR στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας τον Αύγουστο του 2020. Η υποψηφιότητα της χώρας μας για το 2022 προετοιμάστηκε από το Γραφείο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας της Ακαδημίας Αθηνών και υποστηρίχθηκε από πολλούς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, το Δήμο Αθηναίων, υπουργεία, σχεδόν το σύνολο των πανεπιστημίων και ερευνητικών ιδρυμάτων της χώρας, καθώς και από έλληνες επιστήμονες της διασποράς, με τη συμμετοχή αρκετών στην Τοπική Οργανωτική Επιτροπή. Η ανάληψη του COSPAR 2022 αποτελεί ευκαιρία να καταδειχθεί διεθνώς ότι η Ελλάδα έχει την υποδομή και το έμψυχο επιστημονικό δυναμικό, ώστε να πρωταγωνιστήσει στη Διαστημική Έρευνα και Τεχνολογία. Η διεθνής Επιτροπή Διαστημικής Έρευνας (COSPAR) ιδρύθηκε το 1958, λίγο μετά την έναρξη της διαστημικής εποχής. Σκοποί της είναι η προαγωγή της διεθνούς διαστημικής έρευνας και τεχνολογίας και η ειρηνική εξερεύνηση του διαστήματος. Αποτελεί βήμα διαλόγου και συνεργασίας παγκοσμίως μακριά από πολιτικές επιδιώξεις, συνεργαζόμενη στενά με τα Ηνωμένα Έθνη και άλλους παγκόσμιους οργανισμούς. Η Ελλάδα είναι κράτος-μέλος της COSPAR σχεδόν από την ίδρυσή της, μέσω της Εθνικής Επιτροπής Διαστημικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών. Πρόεδρος της Τοπικής Οργανωτικής Επιτροπής είναι ο ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής, αντιπρόεδρος ο ακαδημαϊκός Χρήστος Ζερεφός και εκτελεστικός διευθυντής ο Μανώλης Γεωργούλης, ερευνητής στο Κέντρο Ερευνών Αστρονομίας και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών (ΚΕΑΕΜ) της Ακαδημίας Αθηνών. Η Τοπική Οργανωτική Επιτροπή του COSPAR 2022 δημοσιοποίησε και το βίντεο που αποτέλεσε την «αιχμή του δόρατος» της επιτυχημένης ελληνικής υποψηφιότητας και το οποίο συνόδευσε το λεπτομερή φάκελο που συνέταξε η Τοπική Οργανωτική Επιτροπή, σε συνεργασία με την εταιρεία AFEA Travel and Congress Services. Το βίντεο, παραγωγή της εταιρείας White Room, σε συνεργασία με την ΕΡΤ και το Ευγενίδειο Πλανητάριο, είναι διαθέσιμο σε υψηλή ευκρίνεια σε δύο εκδόσεις (πλήρη και σύντομη) στους παρακάτω συνδέσμους: https://www.in.gr/2019/03/16/tech/athina-diorganotria-tis-olympiadas-tou-diastimatos-2022/ «Το Μέλλον στο Διάστημα» στο Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου. Την Τρίτη 19 Μαρτίου 2019, και με αφορμή την εαρινή ισημερία (η οποία πραγματοποιείται μερικές μέρες μετά), το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου προσκαλεί το κοινό στην προβολή της παράστασης «Το Μέλλον στο Διάστημα». Την ημέρα αυτή θα πραγματοποιηθούν δύο παραστάσεις (ώρες 18:30 και 20:00) με ελεύθερη είσοδο. Απαραίτητα είναι τα δελτία εισόδου, η διανομή των οποίων θα πραγματοποιείται από το Ταμείο του Πλανηταρίου από τις 18:00 της ίδιας ημέρας. Κάθε άτομο θα μπορεί να προμηθευτεί έως 2 δελτία εισόδου. Θα διατεθούν 240 δελτία εισόδου για κάθε παράσταση. Η παράσταση προτείνεται για κοινό ηλικίας 10 ετών και άνω. Τις παραστάσεις θα προλογίσει ο Δρ. Μάνος Κιτσώνας, Διευθυντής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου, ο οποίος θα μας ενημερώσει για τις τρέχουσες αποστολές στο Διάστημα. Η παράσταση «Το Μέλλον στο Διάστημα», η οποία αποτελεί παραγωγή του Ιδρύματος Ευγενίδου, μετά από μία ιστορική αναδρομή της προσπάθειας για την «κατάκτηση» της Σελήνης, επιχειρεί να απαντήσει σε ορισμένα συναρπαστικά ερωτήματα, που σχετίζονται με το μέλλον της διαστημικής εξερεύνησης. Θα κατασκευάσουμε ποτέ διαστημικές βάσεις στην Σελήνη και στον Άρη; Πότε θα υλοποιηθεί η πρώτη επανδρωμένη αποστολή προς τον κόκκινο πλανήτη και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει; Θα καταφέρουμε ποτέ να ξεφύγουμε από τα στενά όρια του Ηλιακού μας συστήματος ή μήπως τα διαστρικά ταξίδια θα παραμείνουν σενάριο επιστημονικής φαντασίας για πάντα; Υπενθυμίζουμε ότι οι χώροι του Ιδρύματος Ευγενίδου είναι προσβάσιμοι και φιλικοί σε ανθρώπους με κινητική αναπηρία, οι σκύλοι-οδηγοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι και έχει προβλεφθεί διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα ή/και χειλεανάγνωση. Λίγα λόγια για την παράσταση Το πνεύμα της εξερεύνησης που οδήγησε τους πρώτους μεγάλους εξερευνητές και θαλασσοπόρους στα βάθη της Αφρικής και στους Πόλους του πλανήτη μας, αλλά και τις διαστημοσυσκευές μας στα πέρατα του Ηλιακού συστήματος, παραμένει άσβεστο και αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στην πασίγνωστη «ατάκα» της σειράς επιστημονικής φαντασίας Star Trek: «να εξερευνήσουμε παράξενους νέους κόσμους, να αναζητήσουμε νέα ζωή και νέους πολιτισμούς και με τόλμη να πάμε εκεί που κανείς ως τώρα δεν έχει πάει». Oι διαστημοσυσκευές που στείλαμε στα πέρατα του Ηλιακού μας συστήματος εμπλούτισαν κατά πολύ τις γνώσεις μας για τα ουράνια σώματα που το απαρτίζουν. Προφανώς, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μη επανδρωμένων αποστολών για την εξερεύνηση του Ηλιακού μας συστήματος θα συνεχιστεί και στο μέλλον. Παράλληλα, όμως, μεγάλες διαστημικές υπηρεσίες, όπως η NASA και ο ESA, αλλά και ο ιδιωτικός τομέας, επεξεργάζονται σχέδια για την επιστροφή του ανθρώπου στην Σελήνη, διερευνώντας παράλληλα και τις δυνατότητες υλοποίησης της πρώτης επανδρωμένης αποστολής προς τον Άρη. Παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το σπουδαίο αυτό εγχείρημα, η πρώτη επανδρωμένη αποστολή της NASA προς τον κόκκινο πλανήτη θα μπορούσε να υλοποιηθεί ακόμη και κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 2030. Ενδεχομένως, μάλιστα, να υλοποιήσουμε στο απώτερο μέλλον επανδρωμένες αποστολές και προς άλλα ουράνια σώματα του Ηλιακού μας συστήματος. Μπορούμε άραγε να ισχυριστούμε το ίδιο και για ανάλογες αποστολές προς άλλα αστρικά συστήματα; Ο Proxima-b, ο πλησιέστερος στην Γη εξωπλανήτης, βρίσκεται σε απόσταση που μόλις υπερβαίνει τα 4 έτη φωτός. Με την υπάρχουσα τεχνολογία, ωστόσο, η επίσκεψή μας σ’ αυτόν είναι απαγορευτική. Πραγματικά, είναι τόσο μικρές οι ταχύτητες των διαστημοσυσκευών μας και τόσο μεγάλες οι διαστημικές αποστάσεις, που ακόμη και μία αποστολή προς το πλησιέστερο σε μας αστρικό σύστημα, θα απαιτούσε δεκάδες χιλιάδες χρόνια, προκειμένου να υλοποιηθεί. Ωστόσο, κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα πού θα μας οδηγήσει αυτή η συναρπαστική περιπέτεια του Διαστήματος στο απώτερο μέλλον, αφού όσο διευρύνονται οι επιστημονικές μας γνώσεις και όσο αναπτύσσεται η τεχνολογία μας, θα ανοίγονται νέοι δρόμοι προς εξερεύνηση. Μπορούμε, λοιπόν, να ονειρευόμαστε ότι μία μέρα θα τα καταφέρουμε, αν και το πιθανότερο είναι ότι τα ευφάνταστα «σενάρια» που έχουν κατά καιρούς προταθεί για την υλοποίηση επανδρωμένων διαστρικών αποστολών θα παραμένουν στο πεδίο της επιστημονικής φαντασίας για αρκετές ακόμη χιλιετίες. Ποιος, ωστόσο, μπορεί να πει με βεβαιότητα τι είδους προκλήσεις θα υπερνικήσει στο μέλλον η ανθρώπινη ευφυΐα και εφευρετικότητα; Το σαγηνευτικό τραγούδι των Σειρήνων του Διαστήματος που μας καλεί «να εξερευνήσουμε παράξενους νέους κόσμους και να πάμε εκεί που κανείς ως τώρα δεν έχει πάει» θα ηχεί στ’ αυτιά μας για πάντα. https://www.in.gr/2019/03/18/tech/mellon-sto-diastima-sto-planitario-tou-idrymatos-eygenidou/

Τα πληρώματα TPK "Soyuz MS-12" διενήργησαν έλεγχο του πλοίου. Μετά την εισαγωγική ενημέρωση, τα μέλη του κύριου και του εφεδρικού πληρώματος πήραν τις θέσεις τους στο πλοίο, εξοικειώθηκαν με την τοποθέτηση του ωφέλιμου φορτίου και του εξοπλισμού στο όχημα οδήγησης και στο εσωτερικό τμήμα, δοκιμάζοντας την απόδοση διαφόρων συστημάτων, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος επικοινωνίας, σε δοκιμαστικό τρόπο.Μετά τον έλεγχο του πλοίου, τα πληρώματα πήγαν στο κατάστημα συναρμολόγησης του καταστήματος Progress RCC για να επιθεωρήσουν το όχημα εκτόξευσης Soyuz-FG, το οποίο στις 14 Μαρτίου 2019 θα εκτοξεύσει το πλοίο μεταφοράς Soyuz MS-12 στο διάστημα. Στη συνέχεια, σύμφωνα με την προπαρασκευαστική παράδοση, τα πληρώματα επισκέφτηκαν το μουσείο του κοσμοδρόμου Baikonur, άφησαν τα αυτογραφικά τους εκεί, και στη συνέχεια επισκέφθηκαν τα σπίτια όπου ο Yu.A. Gagarin and S.P. Korolev. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-11.html Soyuz-FG-Soyuz MS-12 (TPC) Το όχημα εκτόξευσης Soyuz-FG με το μεταφορικό όχημα Soyuz MS-12 (TPC) μεσαίας κατηγορίας εγκαθίσταται στη δομή εκτόξευσης της θέσης αριθ. 1 (Gagarinsky Start) της θέσης εκτόξευσης του Baikonur.Η εκτόξευση του Soyuz MS-12 TPK με το πλήρωμα της επόμενης μεγάλης αποστολής στο ISS προγραμματίζεται για τις 14 Μαρτίου 2019. Το κύριο πλήρωμα του ISS-59/60 περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη της Roskosmos Alexei Ovchinin και τους αστροναύτες της NASA Nick Haig και Christina Cook. Το υπόθεμά τους είναι ο κοσμοναυτής της Roskosmos Alexander Skvortsov, ο αστροναύτης ESA Luka Parmitano και ο αστροναύτης της NASA Andrew Morgan. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-11_1.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-12.html ΕΟΔ: Πρωτοβουλία για πυραύλους και υπηρεσίες «μικροεκτοξεύσεων» στο διάστημα. Καθώς η αγορά εκτοξεύσεων μικρών δορυφόρων σε τροχιά σημειώνει ταχεία ανάπτυξη, αυξάνοντας τη ζήτηση για νέους τρόπους πρόσβασης στο διάστημα, μελέτες με τη στήριξη του ΕΟΔ (Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος-ESA) σχετικά με νέες υπηρεσίες μικροεκτοξεύσεων (microlauncher) υποδεικνύουν την ανάδυση νέων επιχειρηματικών ευκαιριών. Ως εκ τούτου, ο ΕΟΔ επιδιώκει την ενίσχυση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας μέσω της ανάπτυξης ενός ανταγωνιστικού ευρωπαϊκού αεροδιαστημικού τομέα με αυξημένη συμμετοχή της βιομηχανίας στην ανάπτυξη μέσων εκτόξευσης. Σε αυτό το πλαίσιο, το πρόγραμμα FLPP (Future Launchers Preparatory Programme) χρηματοδότησε πέντε προτάσεις του βιομηχανικού τομέα για έναν «οικονομικά βιώσιμο, εμπορικά αυτάρκη μικροεκτοξευτή, χωρίς δημόσια χρηματοδότηση». Ένας τέτοιος πύραυλος-microlauncher θα μπορεί να θέτει σε τροχιά μικρούς δορυφόρους μέχρι και 350 κιλών, εκτοξευόμενος από το έδαφος ή από εναέριες πλατφόρμες. Οι εταιρείες παρουσίασαν τα αποτελέσματά τους σε διοργάνωση του ΕΟΔ στο Παρίσι. Αναλυτικότερα, η PLD Space παρουσίασε μια πρόταση βασισμένη στον πύραυλο Miura, οι Deimos και Orbex παρουσίασαν το AζμL, μια υπηρεσία από τις Αζόρες που χρησιμοποιεί τον Orbex Prime, και η Avio πρότεινε μια υπηρεσία με τους Vega και Vega-C. Η MT Aerospace παρουσίασε τα αποτελέσματα μιας ανάλυσης με διαφορετικά concepts και σημεία εκτόξευσης, ενώ η πρόταση της Ariane Group ήταν το οικοσύστημα Q@TS (Quick @ccess To Space), που περιλαμβάνει ένα όχημα εκτόξευσης βασισμένο στο σύστημα υβριδικής προώθησης της Nammo. Στο πλαίσιο της Space19+ τον Νοέμβριο, ο ΕΟΔ θα προτείνει ένα πρόγραμμα για τη στήριξη εμπορικά βιώσιμων ιδεών της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, για τη δραστηριοποίηση στον κλάδο των μεταφορών στο διάστημα. Το πρόγραμμα αυτό θα υποστηρίζει προτάσεις για ιδιωτικές υπηρεσίες εκτοξεύσεων, με αρχική έμφαση σε αυτές που έχουν να κάνουν με microlaunchers. Εάν οι πρωτοβουλίες αυτές πάνε καλά, αναμένεται να ακολουθήσουν και πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση ανάπτυξης και δημιουργίας διαστημικών διαστημοδρομίων. https://www.naftemporiki.gr/story/1452944/eod-protoboulia-gia-puraulous-kai-upiresies-mikroektokseuseon-sto-diastima Η NASA επιστρέφει στο μέλλον με πυρηνικούς πυραύλους. Οι ΗΠΑ ανέπτυξαν και δοκιμασαν δύο τύπους πυρηνικών πυραύλων στη δεκαετία του 1960, Σήμερα, ένας από τους δύο πυρηνικούς πυραύλους έτρεξε σε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα με υδρογόνο ή ακόμα και νερό για τη μάζα αντίδρασης που θερμαίνεται και στη συνέχεια εκτοξεύεται από θάλαμο ωθήσεως ως ταχέως κινούμενο αέριο. Σε σύγκριση, οι σημερινές χημικές ρουκέτες χρησιμοποιούν μια ελεγχόμενη χημική έκρηξη για την παραγωγή θερμού αερίου. Πίσω στη δεκαετία του '60, αυτό το είδος πυρηνικών πυραύλων, γνωστό και ως "πυρηνικοί θερμικοί πυραύλοι", δοκιμάστηκε στα πλαίσια των έργων Rover και NERVA. Το πρόβλημα με τους περισσότερους πυραυλοκινητήρες είναι ότι μπορούν είτε να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές αλλά και να μην έχουν μεγάλη ώθηση, όπως ιόντα, ή να έχουν ισχυρή ώθηση αλλά μικρή απόδοση, όπως στις χημικές ρουκέτες. Ωστόσο, ένας πυρηνικός πυραύλος θα επέτρεπε την υψηλή απόδοση και την υψηλή ώθηση. Στην πραγματικότητα, οι πυρηνικές θερμικές ρουκέτες είναι περίπου διπλάσιες από τις καλύτερες χημικές ρουκέτες στην αγορά σήμερα. Αν κάποιος χρησιμοποίησε πυρηνικό πυραύλων NERVA για να ταξιδέψει στον Άρη, θα έφτανε εκεί μέσα σε μόλις τέσσερις μήνες. Αυτό θα σήμαινε επίσης ότι οι αστροναύτες στο πλοίο θα εκτίθενται σε λιγότερη ακτινοβολία λόγω της μειωσης του ταξιδιού. Εκτός αυτού, οι υψηλές ωθήσεις και οι ρουκέτες υψηλής απόδοσης θα επέτρεπαν την πολύ βαθύτερη εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος. Θα μπορούσαν να έχουν τη δυνατότητα να παίρνουν αλμυρό πάγο για χρήση ως καύσιμο για να ταξιδέψουν πίσω στο σπίτι. Αργότερα, η NASA εξέφρασε το ενδιαφέρον της για τη χρήση πυρηνικών πυραύλων και πάλι, έχοντας συνάψει σύμβαση ανάπτυξης ύψους 19 εκατομμυρίων δολαρίων το 2017. Ο προϋπολογισμός του 2019 αφιέρωσε 100 εκατομμύρια δολάρια για την πυρηνική θερμική έρευνα, η οποία θα καταλήξει σε μια εκτόξευση το 2024. Όπως εξήγησε ο Mark Whittington στο The Hill, η τεχνολογία πυρηνικής πρόωσης θα επεκτείνει τον ανθρώπινο πολιτισμό σε όλο το ηλιακό σύστημα. Το άλλο έργο της δεκαετίας του 1960, που αναπτύχθηκε με τη συμμετοχή του φυσικού Freeman Dyson και του σχεδιαστή πυρηνικών όπλων Ted Taylor, δεν θα μπορούσε να φτάσει σε ένα κλάσμα της ταχύτητας του φωτός, περισσότερο από αρκετά γρήγορο για να πάει οπουδήποτε, το Orion (όχι το space capsule του Lockheed) στο ηλιακό σύστημα σε εύλογο χρονικό διάστημα. Το Ωρίωνα ήταν ένα διαστημικό σκάφος που τροφοδοτείται από μικρές πυρηνικές εκρήξεις. Τα εξειδικευμένα βομβίδες θα έπεφταν κάτω από μια μεγάλη πλάκα ώθησης, πιέζοντας το διαστημόπλοιο (σκληρά!) Προς την αντίθετη κατεύθυνση. Παρόλο που ο Ορίον δεν πέταξε ποτέ, τώρα μπορεί να είναι η ώρα να το δοκιμάσουμε τελικά. Ωστόσο, ορισμένοι ισχυρίζονται ότι τα πυρηνικά εκρηκτικά έρχονται σε αντίθεση με τη διάταξη της Συνθήκης για το Διάστημα, η οποία απαγορεύει τα πυρηνικά όπλα ή άλλα είδη μαζικής καταστροφής όπλων από την τροχιά. Ωστόσο, τα πυρηνικά εκρηκτικά δεν είναι ακριβώς ατομικά όπλα. Η Συνθήκη Απαγόρευσης Απαγόρευσης των Δοκιμών απαγορεύει πυρηνικές εκρήξεις στο διάστημα, αλλά όταν πρόκειται για τις μεγάλες δυνάμεις στο διάστημα, μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία αποτελούν μέρος της. Η Γαλλία και η Κίνα δεν είναι. Επιπλέον, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η συνθήκη αυτή δεν απαγορεύει αποτελεσματικά τις πυρηνικές εκρήξεις που χρησιμοποιούνται για την πρόωση του χώρου. Επιπλέον, ο ιδρυτής του Αμαζονίου και του Blue OriginJeff Bezos έγραψε ότι όσοι ονειρεύονται να επισκεφτούν το διάστημα, βλέποντας τους δακτυλίους του Κρόνου κοντά και προσωπικά χωρίς τη χρήση τηλεσκοπιων, πρέπει να διαβάσει το «Project Orion» για να συμβεί αυτό. https://asgardia.space/en/news/Will-NASA-Use-Nuclear-Rockets-for-Deep-Space-Exploration

Το Διαστημόπλοιο Soyuz MS-12 γεμάτο με εξαρτήματα καυσίμου και συμπιεσμένα αέρια. Στο κοσμοδρόμιο της Baikonur, οι ειδικοί της RSC Energia ολοκλήρωσαν τις εργασίες για να ανεφοδιαστούν με καύσιμα το μεταφερόμενο διαστημόπλοιο μεταφοράς Soyuz MS-12 με εξαρτήματα καυσίμου και συμπιεσμένα αέρια. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα προετοιμασίας για την εκτόξευση το πλοίο θα αγκυροβοληθεί με το οχήμα εκτόξευσης. Οι ειδικοί της εταιρείας Energia ολοκλήρωσαν μια σειρά από τεχνολογικές λειτουργίες για την σύνδεση του διαστημικού οχήματος Soyuz MS-12 με το διαμέρισμα μεταφοράς του οχήματος εκτόξευσης. Επιπρόσθετα, πραγματοποιήθηκαν τεχνολογικές λειτουργίες για την πτύχωση της κεφαλής εκτόξευσης του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-FG. Η εκτόξευση του Soyuz MS-12 TPK με το πλήρωμα της επόμενης μακράς αποστολής στο ISS προγραμματίζεται για τις 14 Μαρτίου 2019 από την τοποθεσία Νο. 1 (Gagarinsky Start) του κοσμοδρόμου Baikonur. Το κύριο πλήρωμα του ISS-59/60 περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη Roskosmos Alexei Ovchinin και τους αστροναύτες της NASA Nick Haig και Christina Cook. Το υπόθεμά τους είναι ο κοσμοναυτής Roskosmos Alexander Skvortsov, ο αστροναύτης ESA Luka Parmitano και ο αστροναύτης της NASA Andrew Morgan. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-02.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-04.html https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_03-06.html Έφθασε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό η κάψουλα Dragon της αμερικανικής διαστημικής εταιρείας SpaceX Ένας πύραυλος Falcon 9 έστειλε στο διάστημα το σκάφος Crew Dragon της εταιρείας Space X, στη θεωρούμενη -τουλάχιστον από τους Αμερικανούς- ιστορική πρώτη του δοκιμαστική πτήση. Το Crew Dragon, που προορίζεται να μεταφέρει αμερικανούς αστροναύτες, ήταν αυτήν τη φορά «επανδρωμένο» με μια μεγάλου μεγέθους κούκλα με διαστημική στολή, τη «Ρίπλεϊ». Η «Ρίπλεϊ» -παραπομπή στην πρωταγωνίστρια Έλεν Ρίπλεϊ των διάσημων ταινιών «Alien», την οποία είχε υποδυθεί η ηθοποιός Σιγκούρνεϊ Γουίβερ- έρχεται να προστεθεί στον «Αστράνθρωπο», ο οποίος το 2018 στάλθηκε στο διάστημα με τον πύραυλο Falcon Heavy μαζί ένα σπορ αυτοκίνητο της Tesla, της άλλης εταιρείας του δισεκατομμυριούχου Ίλον Μασκ. Η «Ρίπλεϊ» θα είναι ζωσμένη με αισθητήρες, για να καταγραφούν οι δυνάμεις που θα ασκηθούν πάνω στο μελλοντικό ανθρώπινο πλήρωμα. Η εκτόξευση τής ύψους σχεδόν πέντε μέτρων διαστημικής κάψουλας Crew Dragon έγινε από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα το πρωί του Σαββάτου (λίγο πριν από τις 10:00 π.μ. ώρα Ελλάδας), μεταφέροντας εφόδια και εξοπλισμό βάρους 180 κιλών με προορισμό το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΣΣ), όπου θα φθάσει το μεσημέρι της Κυριακής και θα παραμείνει εκεί επί πέντε μέρες. Μετά θα επιστρέψει στη Γη και θα πέσει με αλεξίπτωτο στον Ατλαντικό ωκεανό, στα ανοιχτά της Φλόριντα. Αν κάτι δεν πάει καλά και το Crew Dragon συγκρουστεί με τον ΔΣΣ, οι τρεις αστροναύτες που σήμερα ζουν σε αυτόν θα πρέπει να διαφύγουν με μια ρωσική κάψουλα Σογιούζ, που βρίσκεται «παρκαρισμένη» στο διαστημικό σταθμό. Με τη βοήθεια του Crew Dragon, η NASA φιλοδοξεί να ξεκινήσει ξανά μέσα στο 2019 το πρόγραμμα των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων με δικά της μέσα, χωρίς να εξαρτάται πια από τους ρωσικούς πυραύλους Σογιούζ, κάτι που κατέστη αναγκαίο όταν -ύστερα από ένα πρόγραμμα 30 ετών- αποσύρθηκε και το τελευταίο αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο «Ατλαντίς», το 2011. Από τότε δεν έχει εκτοξευτεί ξανά Αμερικανός από το έδαφος των ΗΠΑ. Για κάθε μεταφορά αστροναύτη της στο ΔΣΣ, η NASA καταβάλλει στη Ρωσία περίπου 82 εκατ. δολάρια για ένα ταξίδι μετ’ επιστροφής. Η NASA έχει συνάψει από το 2014 συμφωνίες ύψους 6,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τη Space X και την Boeing, για να αναπτύξουν δύο ανταγωνιστικές διαστημικές επανδρωμένες κάψουλες, το Crew Dragon η πρώτη και το Starliner η δεύτερη. Το Starliner θα δοκιμαστεί πρώτη φορά μάλλον τον Απρίλιο σε μια αποστολή στο ΔΣΣ παρόμοια με αυτήν του σκάφους της Space X (θα χρησιμοποιηθεί ο πύραυλος Atlas V της Boeing). Οι πύραυλοι Falcon 9 της Space X έχουν μέχρι σήμερα εφοδιάσει 15 φορές το ΔΣΣ μέσα στην τελευταία επταετία, αλλά όλα τα ταξίδια ήταν μη επανδρωμένα ως τώρα. Το επανδρωμένο Crew Dragon βασίζεται στο μη επανδρωμένο σκάφος Dragon της Space X, με τις κατάλληλες μετατροπές για να υποστηρίξουν τους αστροναύτες. Παραμένει πάντως αμφίβολο κατά πόσον όντως θα καταστεί εφικτό αμερικανοί αστροναύτες να πετάξουν φέτος με σκάφος της Space X ή της Boeing. Με βάση τον προγραμματισμό πάντως, αν η πρώτη πτήση του Crew Dragon εκτελεστεί άψογα, τότε δύο αμερικανοί αστροναύτες θα ταξιδέψουν με αυτήν έως το τέλος του έτους. https://www.in.gr/2019/03/03/tech/ektokseytike-skafos-crew-dragon-tis-space-x-mazi-tin-koukla-riplei/ Το πλήρωμα του ISS εισέρχεται στο SpaceX Crew Dragon Η αστροναύτης της NASA Anne McClain, ο David Saint-Jacques του διαστημικού οργανισμού του Καναδά και ο διοικητής της Expedition 58, ο Oleg Kononenko της Roscosmos, άνοιξαν την καταπακτή μεταξύ του πληρώματος Dragon και του ISS και μπήκαν στο καψάκιο Crew Dragon, το οποίο καταγράφηκε στο βίντεο "Welcome to the Dragon Crew , Δήλωσε ο McClain, ο οποίος κρατούσε τον Ripley, το δοκιμαστικό ομοίωμα που στάλθηκε επί του σκάφους της αποτυχημένης δοκιμαστικής αποστολής Demo-1. "Καλωσόρισες στη νέα εποχή στην διαστημική πτήση." Το πλήρωμα της αποστολής 58 εισήλθε στο πλήρωμα Dragon μετά τη διενέργεια των ελέγχων διαρροής και συμπίεσης, φορώντας προστατευτικό εργαλείο για να αποφευχθεί η αναπνοή σωματιδίων που μπορεί να έχουν δημιουργηθει κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης. - το νέο διαστημικό σκάφος στον διαστημικό σταθμό, μια νέα νέα προσθήκη στο εργαλείο των εργαλείων, όπως οι άνθρωποι πρέπει να εξερευνήσουμε περισσότερο το διάστημα ", δήλωσε ο Saint-Jacques. Το πλήρωμα Dragon αγκυροβολήθηκε στις 5.51 π.μ. στις 3 Μαρτίου στην ενότητα Harmony το ISS σε αυτό που αποτελούσε την πρώτη αυτόνομη αποβίβαση ενός αμερικανικού διαστημικού οχήματος. Η διαδικασία προσάρτησης του πληρώματος Dragon είναι διαφορετική από τον φορέα φορτίου Dragon, ο οποίος χρησιμοποιεί το ρομποτικό βραχίονα της ISS για να τραβηχτεί στη θέση του. Το Crew Dragon βασίζεται σε αυτόματο λογισμικό ελέγχου για να συνδεθεί με την κατάλληλη μονάδα στο εξωτερικό του σταθμού τροχιάς. Για να δοκιμάσει τη νέα λειτουργία σύνδεσης, ο έλεγχος της αποστολής έφτασε στα 150 μέτρα μακριά και έπειτα αποχώρησε στα 180 μέτρα και έπειτα έστειλε την τελική εντολή στην αποβάθρα. Μετά την αναβίβαση πάνω στο πυραύλο Falcon 9 και την είσοδο στην τροχιά, το διαστημικό σκάφος ανέβασε την πορεία προς το ISS, ολοκληρώνοντας κάθε τμήμα των δοκιμών μέχρι τώρα και ανοίγοντας το δρόμο για τις ΗΠΑ να στείλουν αστροναύτες στο διάστημα από αμερικανικό έδαφος. Εκτός από τον Ripley, το Crew Dragon μετέφερε επίσης 181 χιλιόγραμμα αποστολής και εξοπλισμού. Για τις επόμενες πέντε ημέρες, η κάψουλα θα παραμείνει στη θέση της και στις 8 Μαρτίου θα επιστρέψει στη Γη, αναπτύσσοντας τέσσερα αλεξίπτωτα για προσγείωση στον Ατλαντικό Ωκεανό . Μέσα σε μια ώρα από την εκτόξευση, το SpaceX θα βγάλει το διαστημικό σκάφος από το νερό χρησιμοποιώντας ένα νέο σκάφος ανάκτησης. https://asgardia.space/en/news/ISS-Crew-Enters-SpaceX-Crew-Dragon Το Dragon θα εγκαταλείψει το ISS την Παρασκευή. Τα πράγματα επανέρχονται στο φυσιολογικό για την Expedition 58 σήμερα, καθώς ο SpaceX Crew Dragon, ο οποίος έχει αγκυροβοληθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από το περασμένο Σαββατοκύριακο, προετοιμάζεται να αναχωρήσει την Παρασκευή Ο αστροναύτης της NASA Anne McClain και ο David Saint-Jacques του Οργανισμού Διαστήματος του Καναδά συζήτησαν τις ενέργειες του Crew Dragon και τις εντυπώσεις τους με τον έλεγχο αποστολής. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο McClain συζήτησε επίσης την αλλαγή μεγέθους των κοστουμιών των ΗΠΑ για τις επερχόμενες διαστημικές οδοιπορικές διαδρομές και την εργασία τους σε συστήματα υποστήριξης της ζωής, ενώ ο Saint-Jacques μίλησε για τη συλλογή δειγμάτων για μικροβιακή ανάλυση. Ο διοικητής ISS, Oleg Kononenko του Roscosmos, εργάστηκε στα πειράματα ολοκληρωμένης καύσης καύσης, καθώς και στο πείραμα Plasma Krystall-4. Στις 2:31 π.μ. την Παρασκευή, το πλήρωμα Dragon θα αποκολληθεί. Η εκτόξευση στον Ατλαντικό Ωκεανό είναι προγραμματισμένη για περίπου τις 8:45 π.μ. EST. Όλες οι δραστηριότητες θα μεταδοθούν ζωντανά από το NASA TV. Το πλήρωμα εξάσκησης 59 - ο διοικητής Alexey Ovchinin και τα μέλη του πληρώματος Nick Hague και Christina Koch τελούν υπό τελική εκπαίδευση, εν αναμονή της εκτόξευσης τους στις 14 Μαρτίου στο διαστημικό σταθμό. https://asgardia.space/en/news/Crew-Dragon-to-Leave-ISS-on-Friday Ιστορικό: Η NASA στέλνει γυναικεία αποστολή στο Διάστημα μετά από 35 χρόνια. Η κοσμοναύτισσα Βαλεντίνα Τερέσκοβα ήταν η πρώτη γυναίκα που πήγε στο διάστημα, πριν από 55 χρόνια. Την ακολούθησε, σχεδόν είκοσι χρόνια αργότερα, η Σβετλάνα Σαβίτσκαγια, η πρώτη γυναίκα που έκανε διαστημικό περίπατο, σε άλλη αποστολή, δυο χρόνια μετά. Σχεδόν 35 χρόνια έπειτα από τη δεύτερη αποστολή της Σαβίτσκαγια, ο πρώτος περίπατος στο διάστημα που θα κάνουν μόνο γυναίκες προγραμματίζεται να γίνει την 29η Μαρτίου, ανακοίνωσε χθες Τετάρτη η NASA, η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος. Η υπηρεσία διαβεβαίωσε πως είναι απλώς σύμπτωση το γεγονός ότι η ημερομηνία συμπίπτει με την τελευταία εβδομάδα του Μήνα Ιστορίας των Γυναικών, μιας σειράς εκδηλώσεων κάθε χρόνο στις ΗΠΑ για να εορτάζεται η συμβολή των γυναικών σε ιστορικά γεγονότα και στην κοινωνία. Οι αστροναύτισσες Κριστίνα Κόουκ και Αν Μακλέιν θα βγουν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), στο πλαίσιο της Αποστολής 59. Θα αντικαταστήσουν μπαταρίες που είχαν τοποθετηθεί το περασμένο καλοκαίρι. Θα έχουν υποστήριξη, στο κέντρο ελέγχου αποστολής στο Τέξας, από τη διευθύντρια πτήσεων Μέρι Λόρενς και την Κρίστεν Φάτσιολ, της καναδικής διαστημικής υπηρεσίας. «Δεν μπορώ να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου!», ανέφερε μέσω Twitter η Φάτσιολ. Η Αν Μακλέιν βρίσκεται ήδη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κι αναρτά συχνά στον λογαριασμό της στο Twitter φωτογραφίες. Στον ΔΔΣ έχουν γίνει 213 διαστημικοί περίπατοι από το 1998, κυρίως για συντήρηση, επισκευές, δοκιμές νέου εξοπλισμού ή επιστημονικά πειράματα, κατά τη NASA. Το ποσοστό των γυναικών μεταξύ των 500 προσώπων που έχουν πάει στο διάστημα δεν ξεπερνά το 11%. Οι ομάδες που έκαναν διαστημικούς περιπάτους ως τώρα αποτελούνταν μόνο από άνδρες, ή από άνδρες και γυναίκες. Τα σχεδόν 60 χρόνια των διαστημικών αποστολών του ανθρώπου, μόλις τέσσερις φορές οι ομάδες συμπεριλάμβαναν δύο γυναίκες εκπαιδευμένες για εξόδους στο διάστημα. Τόσο η Μακλέιν όσο και η Κόουκ είναι μέλη της τάξης του 2013 στη NASA, το 50% των μελών της οποίας ήταν γυναίκες. Η Μακλέιν βρίσκεται ήδη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό κι αναρτά συχνά στον λογαριασμό της στο Twitter φωτογραφίες με μια λούτρινη Γη, που αναπαράγονται συχνά από χιλιάδες χρήστες του ιστότοπου κοινωνικής δικτύωσης αυτού. Η Κόουκ αναμένεται να αναχωρήσει τη 14η Μαρτίου, για την πρώτη της πτήση στο διάστημα Η NASA υπολογίζει ότι ο διαστημικός περίπατος που θα κάνουν οι δύο αστροναύτισσες θα διαρκέσει περίπου επτά ώρες. Θα πρόκειται για τον δεύτερο από τους τρεις προγραμματισμένους διαστημικούς περιπάτους της Αποστολής 59. Για τη Στέφανι Σίρχολτς, στέλεχος της διεύθυνσης δημοσίων σχέσεων της NASA, αν και ο πρώτος διαστημικός περίπατος που θα κάνουν μόνο γυναίκες θεωρείται ορόσημο για τις περισσότερες γυναίκες που υπηρετούν σ' αυτήν, το κύριο είναι να μην είναι ο τελευταίος. Υπενθύμισε ότι ο πρώτος μαύρος επικεφαλής της NASA, ο Τσαρλς Μπόλντεν, είχε πει το 2016 πως «το να είναι ο πρώτος αφροαμερικανός διευθυντής είναι ωραίο και καλό, αλλά αυτό που θέλει να εξασφαλίσει είναι πως δεν θα είναι ο τελευταίος». https://www.iefimerida.gr/news/483609/istoriko-i-nasa-stelnei-gynaikeia-apostoli-sto-diastima-meta-apo-35-hronia-eikones Space Fence-Σύστημα με τον οποίο η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εντοπίζει και παρακολουθεί αντικείμενα στο διάστημα. Στις κατασκευές των Νήσων Μάρσαλ βρίσκεται το Space Fence, ένα σύστημα που έχει σχεδιαστεί για να βελτιώνει τον τρόπο με τον οποίο η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εντοπίζει και παρακολουθεί αντικείμενα στο διάστημα. Με κόστος 1,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, το νέο σύστημα ραντάρ θα κάνει 1 εκατομμύριο παρατηρήσεις ανά ημέρα. Η κρίσιμη μελέτη σχεδίασης έχει ολοκληρωθεί και η Πολεμική Αεροπορία μαζί με τον Lockheed Martin εργάζονται επί του παρόντος στην τεχνολογία που θα φέρει το σύστημα σε απευθείας σύνδεση. Σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν ραντάρ με γειωμένο S-band νιτρίδιο του Gallium (GaN) για να ανιχνεύσουν, να εντοπίσουν και να μετρήσουν με ακρίβεια τα διαστημικά αντικείμενα με έναν άκαμπτο τρόπο, κυρίως σε τροχιά χαμηλής γης. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σήμερα, καθώς πάνω από 20.000 αντικείμενα σήμερα περιστρέφονται γύρω από τη Γη - περίπου 1.500 δορυφόροι εργασίας και συντρίμμια που περιλαμβάνει τμήματα αχρηστευμένων διαστημικών σκαφών, χρησιμοποιούμενες ενισχυτές και πολλά άλλα. Ο φράκτης χώρου αναμένεται να βρει μέχρι και 10 φορές περισσότερα αντικείμενα. Τα ραντάρ φράχτη χώρου θα επιτρέψουν την ανίχνευση πολύ μικρότερων δορυφόρων και συντριμμιών από τα τρέχοντα συστήματα. Η επικαιρότητα με την οποία ανιχνεύονται τα διαστημικά συντρίμματα αναμένεται επίσης να βελτιωθεί, ενδεχομένως αποτρέποντας απειλές για τους δορυφόρους GPS και τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η ανάγκη παρακολούθησης κατέστη εμφανής μετά τη σύγκρουση του Φεβρουαρίου 2009 ενός αμερικανικού δορυφόρου επικοινωνίας Iridium 33 με ενα ρωσικο δορυφόρο επικοινωνία Cosmos 2251 . Το προηγούμενο σύστημα Space Fence, το Σύστημα Επιτήρησης Αεροπορικής Δύναμης, διακόπηκε το 2013 λόγω ομοσπονδιακών περικοπών του προϋπολογισμού. Το 2014, η Lockheed Martin ανέθεσε στη General Dynamics σύμβαση για τις δομές εδάφους και η Πολεμική Αεροπορία δημιούργησε το πρωτεύον σύστημα φράχτη Space. Το Space Fence έχει προγραμματιστεί να τεθεί σε λειτουργία αργότερα αυτό το έτος. https://asgardia.space/en/news/Can-the-Space-Fence-Protect-Us-from-Space-Collisions Εξορύξεις στο Διάστημα σχεδιάζουν από κοινού Ρωσία και Λουξεμβούργο. Συνεργασία με στόχο τις εξορύξεις μεταλλευμάτων στο διάστημα σχεδιάζουν από κοινού Ρωσία και Λουξεμβούργο. Η Ρωσία, μεγάλος παραγωγός φυσικών πρώτων υλών, πρότεινε στο Λουξεμβούργο να συνεργασθούν για μελλοντικές διαστημικές επιχειρήσεις εξόρυξης σε αστεροειδείς και άλλα ουράνια σώματα. Το μικρό Λουξεμβούργο στην καρδιά της Ευρώπης είναι η πρώτη χώρα που έχει ανακοινώσει ένα θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει τις διαστημικές εξορυκτικές-μεταλλευτικές δραστηριότητες. Με τον τρόπο αυτό, μια δραστηριότητα που έως τώρα ανήκε στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας, έρχεται πιο κοντά στην υλοποίηση της, καθώς ορισμένες κυβερνήσεις και εταιρείες αρχίζουν να παίρνουν σοβαρά την ιδέα. Η αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας Τατιάνα Γκολίκοβα δήλωσε -στο πλαίσιο ρωσικής αποστολής στο Λουξεμβούργο με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Ντμίτρι Μεντβέντεφ- το ρωσικό ενδιαφέρον για διμερή συνεργασία. «Τον Ιανουάριο προσφέραμε στο Λουξεμβούργο μια συμφωνία πλαίσιο για συνεργασία που αφορά την (εξορυκτική) εξερεύνηση του διαστήματος. Περιμένουμε μια απάντηση από το Λουξεμβούργο», δήλωσε η Γκολίκοβα, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς. Το στήσιμο διαστημικών ορυχείων δεν θα είναι εύκολη υπόθεση και σίγουρα θα πάρει χρόνο. Μεταξύ άλλων τεχνικών δυσκολιών, είναι πώς θα γίνεται η μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων μεταλλευμάτων στη Γη ή η επιτόπια αξιοποίηση τους για την υποστήριξη διαστημικών αποικιών. Μέταλλα όπως ο σίδηρος, το κοβάλτιο και το νικέλιο υπάρχουν σε αφθονία σε διαστημικά σώματα όπως οι αστεροειδείς, καθώς επίσης σπανιότερα μέταλλα πολύτιμα για τις βιομηχανίες ηλεκτρονικών. Με βάση τη διεθνή συμφωνία του 1967 για το διάστημα, όπως αναφέρει το ΑΠΕ, απαγορεύεται σε οποιαδήποτε χώρα μόνη της να εκμεταλλευθεί οποιοδήποτε ουράνιο σώμα όπως η Σελήνη ή ένας πλανήτης, με το σκεπτικό ότι αποτελούν «κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας». Το Λουξεμβούργο έχει δηλώσει ότι είναι πρόθυμο να συνεργασθεί με άλλες χώρες στη βάση μιας πολυμερούς συμφωνίας για την απόκτηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης σε αστεροειδείς. Η Γκολίκοβα επεσήμανε ότι είναι πολύ πρόωρο να μιλά κανείς για άμεση συνεργασία σε αυτό το πεδίο, καθώς δεν υπάρχει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο. https://www.in.gr/2019/03/07/tech/eksorykseis-sto-diastima-sxediazoun-apo-koinou-rosia-kai-louksemvourgo/ Φωτογραφίες αεροπλάνων που «σπάνε» το φράγμα του ήχου. «Ποτέ δεν πιστεύαμε ότι (οι φωτογραφίες) θα ήταν τόσο καθαρές, τόσο όμορφες», δηλώνει ο Τζέι Τι Χάινεκ, φυσικός της NASA. Οι επιστήμονες της NASA για πρώτη φορά κατάφεραν να αποτυπώσουν τη στιγμή που υπερηχητικά μαχητικά T-38 «σπάνε» το φράγμα του ήχου. Η συγκεκριμένη φωτογραφική τεχνική αναπτυσσόταν για πάνω από 10 χρόνια από τους επιστήμονες της NASA. Ένα αεροσκάφος B-200 King Air φωτογράφιζε τα μαχητικά από απόσταση 2.000 ποδιών και σε ύψος 30.000 ποδιών. Οι κάμερες φωτογράφιζαν το ταξίδι τους με 1.200 καρέ το δευτερόλεπτο. «Είμαι εκστασιασμένος με το πόσο καλά βγήκαν οι φωτογραφίες», τονίζει ο Χάινεκ. https://physicsgg.me/2019/03/07/%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b5%cf%82-%ce%b1%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%80%ce%bb%ce%ac%ce%bd%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%80%ce%ac%ce%bd%ce%b5-%cf%84/ Επέστρεψε στη Γη το διαστημόπλοιο Crew Dragon. Επέστρεψε πίσω στη Γη το αμερικανικό διαστημόπλοιο «Crew Dragon», της εταιρείας του Έλον Μασκ Space X. Με την αποστολή αυτή ολοκληρώθηκε η πρώτη του μη επανδρωμένη αποστολή στο διάστημα. Η αποστολή ανοίγει τον δρόμο για επανδρωμένες αποστολές μελλοντικά, με την πλησιέστερη τον Ιούλιο όπως έχει προγραμματισθεί. Το διαστημόπλοιο του Έλον Μασκ επέστρεψε σήμερα έπειτα από το ταξίδι του διάρκειας πέντε ημερών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Συγκεκριμένα, το διαστημόπλοιο αποκολλήθηκε περίπου στις 09:30 π.μ (ώρα Ελλάδας) από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Στις 15.45 (ώρα Ελλάδας) εισήλθε στην ατμόσφαιρα αναπτύσσοντας υπερηχητική ταχύτητα και προσθαλασσώθηκε στον Ατλαντικό, σε απόσταση 360 χιλιομέτρων από τις ακτές της Φλόριντα. Στο τελευταίο τμήμα της πτήσης του, πριν την προσθαλάσσωση του, το Crew Dragon συνόδευε αεροσκάφος της NASA, ενώ το περίμενε ένα σκάφος διάσωσης. Ο πύραυλος SpaceX, ο οποίος μετέφερε το διαστημόπλοιο Crew Dragon, είχε εκτοξευθεί από το ακρωτήριο Κένεντι στην Φλόριντα το περασμένο Σάββατο. Η πρώτη αποστολή αυτού του είδους, πριν από την δοκιμαστική επανδρωμένη πτήση της SpaceX που έχει προγραμματισθεί για τον Ιούνιο, μετέφερε φορτίο βάρους 180 κιλών στον Διεθνή Διαστημικό σταθμό, το οποίο αποτελούσαν διάφορα όργανα επιστημονικών μετρήσεων και μια κούκλα με το όνομα Riplay. Η κούκλα έφερε αισθητήρες στο κεφάλι της, στον λαιμό της και στην σπονδυλική της στήλη, οι οποίοι κατέγραφαν πώς θα μπορούσε να αισθάνεται κατά την διάρκεια της πτήσης ένας άνθρωπος. Τα τρία μέλη της αποστολής που βρίσκονται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, υποδέχθηκαν το διαστημόπλοιο Crew Dragon, ενώ στον θάλαμο του εισήλθαν ή Αμερικανίδα αστροναύτης Ανν Μακλέϊν και ο Καναδός αστροναύτης Ντέιβιντ Σεν Ζακ για να πάρουν δείγματα ώστε να ελέγξουν την ποιότητα του οξυγόνου και να επιθεωρήσουν γενικά τον θάλαμο. https://www.in.gr/2019/03/08/tech/epestrepse-sti-gi-diastimoploio-crew-dragon/

Το InSight της NASA ξεκίνησε την εξερεύνηση του εδάφους στον Άρη. Το γεωλογικό ρομποτικό εργαστήριο InSight της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) άρχισε να εξερευνά το υπέδαφος του ‘Αρη. Το γερμανικής κατασκευής αυτόματο όργανο HP3 (γνωστό και ως «Mole», δηλαδή «τυφλοπόντικας») του InSight άνοιξε κιόλας μια τρύπα σε βάθος έως 50 εκατοστών, μετά από 4.000 «σφυριές» σε διάστημα τεσσάρων ωρών. «Καθώς άνοιγε δρόμο προς το βάθος, το Mole φαίνεται πως χτύπησε κάποια πέτρα, πήρε μια κλίση περίπου 15 μοιρών και την έσπρωξε πέρα ή την προσπέρασε. Στη συνέχεια έκανε το ίδιο με άλλη μια πέτρα σε μεγαλύτερο βάθος», δήλωσε ο υπεύθυνος για το τρυπάνι Τίλμαν Σπον του Γερμανικού Αεροδιαστημικού κέντρου (DLR), που συνεργάζεται με τη NASA γι’ αυτή την αποστολή. Αφού περιμένουν για να κρυώσει το όργανο, καθώς από την τριβή αναπτύσσει μεγάλη θερμοκρασία, οι επιστήμονες θα του δώσουν εντολή να αρχίσει μια νέα αυτόματη τετράωρη γεώτρηση. Ανάμεσα σε κάθε γεώτρηση θα μεσολαβούν τρεις αρειανές μέρες (λέγονται «σολ»). Στόχος είναι μέσα στις επόμενες εβδομάδες το όργανο να έχει σκάψει σε βάθος τριών έως πέντε μέτρων. Μέσα από την τρύπα που θα ανοιχτεί, ο «τυφλοπόντικας» θα περάσει ένα καλώδιο μήκους πέντε μέτρων εφοδιασμένο με 14 αισθητήρες θερμοκρασίας, ώστε να αρχίσει η καταγραφή των μεταβολών της θερμότητας στο εσωτερικό του γειτονικού πλανήτη. Στην επιφάνεια του ‘Αρη η θερμοκρασία κυμαίνεται από λίγους βαθμούς Κελσίου πάνω από το μηδέν ως σχεδόν μείον 100. Αρχαίες υπόγειες λίμνες Εξάλλου ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσε ότι ο ευρωπαϊκός επιστημονικός δορυφόρος Mars Express που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον ‘Αρη από το 2003, ανακάλυψε τις πρώτες γεωλογικές ενδείξεις για ένα σύστημα αρχαίων διασυνδεμένων λιμνών, που κάποτε βρίσκονταν βαθιά κάτω από την επιφάνεια του «κόκκινου πλανήτη». Σε πέντε από αυτές βρέθηκαν ενδείξεις για ορυκτά ζωτικά για την ανάπτυξη ζωής, κάτι που ενισχύει την πεποίθηση ότι κάποτε ο πλανήτης διέθετε συνθήκες φιλικές για τη φιλοξενία οργανισμών. Η επόμενη ευρω-ρωσική αποστολή ExoMars, που θα στείλει στην επιφάνεια το ρόβερ «Ρόζαλιντ Φράνκλιν», θα επιχειρήσει να βρει ίχνη ζωής στον ‘Αρη. Αν και σήμερα ο ‘Αρης φαίνεται ένας άνυδρος κόσμος, καποτε μεγάλες ποσότητες νερού υπήρχαν στην επιφάνεια του και κάτω από αυτήν. Πριν τρία έως τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια εκτιμάται ότι υπήρχε ένας μεγάλος αρειανός ωκεανός. Η νέα έρευνα, με επικεφαλής τον Φρανσέσκο Σαλέζε της Σχολής Γεωεπιστημών του ολλανδικού Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικo γεωφυσικής «Journal of Geophysical Research», αποκαλύπτει ένα μεγάλο δίκτυο υπόγειων συγκοινωνούντων δοχείων. «Πιστεύουμε ότι ο ωκεανός συνδεόταν με ένα σύστημα υπόγειων λιμνών που εξαπλώνονταν σε όλο τον πλανήτη. Αυτές οι λίμνες θα υπήρχαν περίπου πριν τρεισήμισι δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή την ίδια εποχή με τον ωκεανό», δήλωσε ο ερευνητής Τζιάν Γκαμπριέλε Όρι του ιταλικού Πανεπιστημίου Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούντσιο της Πεσκάρα. Οι ερευνητές μελέτησαν δορυφορικές εικόνες 24 βαθιών κρατήρων που τράβηξε το Mars Express στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη και οι οποίοι έφθαναν σε βάθος περίπου τεσσάρων χιλιομέτρων κάτω από το εκτιμώμενο επίπεδο της «θάλασσας» στον ‘Αρη. Οι επιστήμονες βρήκαν γεωλογικούς σχηματισμούς στο βάθος αρκετών κρατήρων, που μπορεί να σχηματίσθηκαν μόνο αν κάποτε υπήρχε νερό μέσα σε αυτούς. Οι κρατήρες αυτοί κάποτε φιλοξενούσαν στα βάθη τους λίμνες και τρεχούμενα νερά. https://www.in.gr/2019/03/03/tech/insight-tis-nasa-ksekinise-tin-eksereynisi-tou-edafous-ston-ari/

ESA για την ανάπτυξη ενός νέου σεληνιακού σωσίβιου εντός δύο ετών. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) θα εντοπίσει νέα έξυπνα υλικά και κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα για ένα σωσίβιο που θα προστατεύει τους αστροναύτες από όλα τα πιθανά προβλήματα που συνδέονται με μια μακροχρόνια παραμονή στη Σελήνη. Τα πρώτα σχέδια του νέου σχεδιασμού, που εξακολουθεί να χρειάζεται ανάπτυξη και δοκιμή, θα ανακοινωθούν τον Μάιο Οι παγκόσμιες υπηρεσίες διαστήματος προετοιμάζονται επιμελώς για την αποστολή αστροναυτών στη Σελήνη στο εγγύς μέλλον. Σήμερα, εκπρόσωποι των διαστημικών εθνών μιλούν όλο και περισσότερο για την κατασκευή ενός μελλοντικού διαστημικού σταθμού ως "μόνιμου" οικισμού στη σεληνιακή τροχιά. Για την υλοποίηση αυτών των σχεδίων και ειδικότερα για μια μακρά ανθρώπινη παραμονή στο διάστημα, πρωταρχικός στόχος είναι να προστατευθούν οι αστροναύτες από την κοσμική ακτινοβολία, τη μικρομετεωριστική βροχή, τα σωματίδια υψηλής ενέργειας και τη σκόνη σεληνιακού. Οι μηχανικοί του ΕΟΔ μαζί με το Comex ο γερμανικός οργανισμός κλωστοϋφαντουργικών τεχνολογιών και διαδικασιών και το αυστριακό διαστημικό φόρουμ ξεκίνησαν ένα ειδικό διετές πρόγραμμα με τίτλο Pexrex για την επίλυση αυτού του προβλήματος. Η ομάδα σκοπεύει να δημιουργήσει ένα σωσίβιο που θα απωθεί τη σκόνη της Σελήνης και θα προστατεύσει τους αστροναύτες από την ακτινοβολία και την υπερθέρμανση. Το έργο στοχεύει στον εντοπισμό νέων έξυπνων υλικών και υφασμάτων που συμπληρώνουν τα υπάρχοντα υλικά. Το νέο υλικό για ένα κοστούμι θα πρέπει να είναι ισχυρό και να έχει λειτουργίες όπως αυτο-θεραπευτικές δυνατότητες, απωθητική σκόνη και ολοκληρωμένα κυκλώματα. Μόνο τότε θα είναι δυνατή η μόνιμη παρουσία στη Σελήνη. Τα επόμενα δύο χρόνια, οι προγραμματιστές σχεδιάζουν να δημιουργήσουν ένα υλικό ικανό να αντέξει τυπικές σεληνιακές θερμοκρασίες από 170 έως 120 βαθμούς Κελσίου και να παραμείνει αεροστεγές για 2.500 ώρες λειτουργίας. Επιπλέον, πρέπει να προστατεύει τους αστροναύτες από μεγάλες δόσεις ακτινοβολίας - από 110 έως 380 millisievert ετησίως, αλλά και να απωθούν τη σκόνη σεληνείας, να εξαλείφουν τυχόν ηλεκτροστατικές εκκενώσεις και να παρέχουν ηλεκτρομαγνητική προστασία για οκτώ ή περισσότερες ώρες. Το υλικό πρέπει να είναι μη τοξικό και ανθεκτικό στη φωτιά, αδιαπέραστο σε οποιαδήποτε υγρά και ικανό να μετασχηματίζει 180 μοίρες. Σύμφωνα με τον ρώσο κοσμοναύτη και σύμβουλο του γενικού διευθυντή και αρχιτέκτονα της επιστημονικής-παραγωγικής επιχείρησης "Zvezda" Αλέξανδρος Lazutkin, εάν οι μηχανικοί επιτυχία στην ανάπτυξη ενός κοστουμιού από τα νέα υλικά που θα έχουν τουλάχιστον τις μισές από τις αναφερόμενες λειτουργίες, θα είναι εξαιρετική. Ο Λάζουτκιν σημείωσε ότι το υλικό για το σκούφο είναι σαν ένα σώμα για ένα αυτοκίνητο - δεν είναι όλα. Για να κάνετε το αυτοκίνητο να προχωρήσει γρήγορα, δεν αρκεί να επιλέξετε τα σωστά υλικά για το σώμα. Τα μηχανικά εξαρτήματα είναι επίσης απαραίτητα. "Τα διαστημόπλοια μοιάζουν με διογκωμένες μπάλες, επειδή οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες βρίσκονται υπό ισχυρή πίεση σε ένα κοστούμι. Για να ξεπεραστεί αυτή η αντίσταση, την οποία προσφέρει το κοστούμι, οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες πρέπει να καταναλώσουν πολλή ενέργεια. Δεν είναι μόνο στα υλικά, αλλά και στο σχεδιασμό του κοστουμιού. Το καθήκον είναι να κάνουμε το σκούπισμα πιο άνετο για δουλειά, έτσι ώστε οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες να δαπανούν λιγότερες προσπάθειες στις κινήσεις, είτε κάμπτουν προς τα κάτω είτε τεντώνουν τα δάχτυλά τους. Είναι επίσης απαραίτητο να εφαρμοστούν καινοτομίες μηχανικής ", δήλωσε ο Λάζουτκιν στο Asgardia Space News.Η καθιέρωση μόνιμης ανθρώπινης παρουσίας στην σεληνιακή επιφάνεια είναι ο στόχος των μελλοντικών αποστολών. Το πρώτο στάδιο συνίσταται στην τοποθέτηση τηης σεληνιακης πλατφόρμας-πύλης στην τροχιά της Σελήνης, και από εκεί, τα πληρώματα θα προσγειώνονται στην επιφάνεια του σεληνιακού και θα οικοδομήσουν μια βάση για μόνιμη διαμονή. https://asgardia.space/en/news/ESA-to-Develop-a-New-Lunar-Spacesuit-Within-Two-Years

Τα πληρώματα της TPK Soyuz MS-12 έχουν ξεκινήσει το τελικό στάδιο προετοιμασίας. Το τελικό στάδιο της προετοιμασίας του διαστημικού οχήματος (TLC) για την πτήση προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) Soyuz MS-12 ξεκίνησε στο κοσμοδρόμιο Baikonur. Σύμφωνα με το πρόγραμμα εκπαίδευσης, οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες προσπάθησαν να πετάξουν στο αεροσκάφος, τα έλεγξαν για την στεγανότητα και πήραν θέσεις στο πλοίο τους. Τα πληρώματα εξέτασαν τον εξοπλισμό με τον οποίο εργάζονταν στο διάστημα, εξοικειώθηκαν με την τεκμηρίωση του πλοίου, μελέτησαν το πρόγραμμα πτήσεων και τον κατάλογο των φορτίων που εχουν προγραμματιστεί να παραδοθούν στο ISS. , εκπονώντας τις επερχόμενες βαλλιστικές επιχειρήσεις και άλλες προπαρασκευαστικές διαδικασίες. Το κύριο πλήρωμα του ISS-59/60 περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη Roskosmos Alexei Ovchinin και τους αστροναύτες της NASA Nick Haig και Christina Cook. Το υπόθεμά τους είναι ο κοσμοναυτής Roskosmos Alexander Skvortsov, ο αστροναύτης ESA Luka Parmitano και ο αστροναύτης της NASA Andrew Morgan. Σήμερα πραγματοποιήθηκε συνάντηση τεχνικής διαχείρισης, κατά την οποία αποφασίστηκε η τροφοδοσία του διαστημικού οχήματος Soyuz MS-12 με προωθητικά συστατικά και συμπιεσμένα αέρια. Η εκτόξευση του πυραύλου φορέα Soyuz-FG με το Soyuz MS-12 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 14 Μαρτίου 2019 από το κοσμοδρόμιο Baikonur. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_02-27.html Η Κίνα εργάζεται για τα ηλιακά ιστία για να βοηθήσει στην περαιτέρω εξερευνηση του διαστημικου χώρου. Η Κίνα εργάζεται για να εξασφαλίσει τη θέση της ως επόμενος ηγέτης στην εξερεύνηση του διαστήματος. Έχουν σήμερα μηχανικούς που εργάζονται για την κατασκευή ισχυρών ηλιακών πανιών που μπορούν να ταξιδεύουν σε τεράστιες αποστάσεις.Ακόμα κι αν έχουν περάσει σχεδόν πέντε δεκαετίες από τότε που οι άνθρωποι προσγειώθηκαν για πρώτη φορά στο φεγγάρι, η τεχνολογία για να πάρουν αστροναύτες να εγκαταλείψουν τη γήινη ατμόσφαιρα παραμένει ως επί το πλείστον αμετάβλητη. Εξαρτάται ακόμα από την πυραυλική ισχύ. Έχουν υπάρξει πολυάριθμες εναλλακτικές λύσεις με την πάροδο των ετών, αλλά προς το παρόν η πλειοψηφία είναι μόνο θεωρίες ή περιορίζεται σε εργαστηριακά πειράματα. Παρ 'όλα αυτά, ο ίδιος ο χώρος φιλοξενεί πολλές εναλλακτικές λύσεις που θα εξαλείψουν την ανάγκη για μια πεπερασμένη χημική πηγή καυσίμων. Αντ 'αυτού, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ελαφρύ κινητήρα με τη χρήση των λεγόμενων «ηλιακών πανιών». Όπως ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων Xinhua, οι μηχανικοί της Ακαδημίας Κινηματογράφου Launch Technology Technology δήλωσαν ότι εργάζονται για τη χρήση graphene για την παραγωγή εξαιρετικά αποτελεσματικών ηλιακών πανιών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε διεξοδική εξερεύνηση του διαστήματος στο μέλλον. Ο Shengju, ερευνητής της ομάδας τεχνολογίας Launch Vehicle Technology της Ακαδημίας Κίνας, εξήγησε ότι πάνω από το 80% του βάρους ενός διαστημικού οχήματος αποτελείται από χημικά καύσιμα. Αν αυτό μπορούσε να εξαλειφθεί, θα ανοίξουν νέοι τομείς διερεύνησης του διαστήματος. Ως εκ τούτου, η ομάδα εργάζεται για την κατασκευή πανιών graphene που θα μπορούσαν να αντέξουν θερμοκρασίες πάνω από 800 βαθμούς Κελσίου. Η έρευνα που διεξήγαγε ο καθηγητής Chen Yongsheng του Πανεπιστημίου Nankai κατέδειξε ότι το graphene είναι φανταστικό όταν οδηγείται από διάφορες πηγές φωτός - ειδικά από το φως του ήλιου - φορές υψηλότερη από την μεμβράνη πολυϊμιδίου σε συνθήκες κενού. Επί του παρόντος, η έρευνα για το ηλιακό πλέγμα επικεντρώνεται στο Polyimide.Ο Song δήλωσε ότι αυτή η έρευνα είναι μόνο η αρχή. Πρέπει να διεξάγουν περισσότερες έρευνες σχετικά με τους μηχανισμούς και τις ιδιότητες του διαδρόμου και του ελαφρού διαστημικού οχήματος. Αν κάνουν καινοτομίες με την τεχνολογία αυτή, θα βοηθήσουν στην περαιτέρω διερεύνηση του βαθύτερου διαστήματος. Επιπλέον, ο Pang Zhihao από την Ακαδημία Διαστήματος της Κίνας, δήλωσε ότι ο ίδιος και η ομάδα του εργάζονται σε έναν ηλιακό σταθμό παραγωγής ισχύος 1MW που θα κυκλοφορήσει στο διάστημα . Η ιδέα είναι ότι η τροχιά ηλεκτροπαραγωγής θα μετατρέψει την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρική ενέργεια που θα αποσταλεί στη Γη μέσω προηγμένης φωτονικής ή με τη χρήση μικροκυμάτων. https://asgardia.space/en/news/China-is-Working-on-Solar-Sails-to-Help-Further-Deep-Space-Exploration Ανεξέλεγκτο σοβιετικό διαστημικό σκάφος της δεκαετίας του '70 σε τροχιά... πτώσης στη Γη. 'Αλλη μια ανεξέλεγκτη διαστημοσυσκευή, η οποία εδώ και δεκαετίες περιφέρεται γύρω από τον πλανήτη μας, μπορεί να πέσει στη Γη μέσα στο 2019. Πρόκειται για το σοβιετικό Kosmos 482 της δεκαετίας του 1970, το οποίο προοριζόταν για την Αφροδίτη, αλλά λόγω τεχνικού προβλήματος παγιδεύτηκε στην τροχιά της Γης. Το σκάφος είχε εκτοξευθεί στις 31 Μαρτίου 1972, αλλά κάτι πήγε στραβά και ποτέ δεν κατάφερε να δραπετεύσει από τη γήινη βαρύτητα. Ένα μεγάλο τμήμα του συνεχίζει να γυρίζει μέχρι σαν μεγάλο διαστημικό σκουπίδι γύρω από τον πλανήτη μας, διαγράφοντας μια πλήρη περιφορά κάθε 112 λεπτά. Η ελλειπτική τροχιά του το φέρνει σε απόσταση από τη Γη 2.735 χιλιομέτρων (στο απόγειο) έως μόνο 200 χιλιομέτρων (στο περίγειο). Παραμένει μυστήριο ποια ακριβώς είναι η κατάσταση του Kosmos 482 και πόσο ακριβώς τμήμα του παραμένει άθικτο μέχρι σήμερα (το 40% ως 50% σύμφωνα με μια εκτίμηση). Οι ειδικοί θεωρούν πιθανό, σύμφωνα με το Space.com, ότι κάποια στιγμή φέτος θα «βουτήξει» μέσα στην ατμόσφαιρα με κατεύθυνση την επιφάνεια της Γης. Επειδή το σκάφος φέρει ισχυρή θερμική «ασπίδα», που είχε φτιαχτεί για να αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες της Αφροδίτης, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα καεί από την τριβή του στην ατμόσφαιρα, συνεπώς θα φθάσει ως τη Γη. Σύμφωνα πάντως με μια άλλη εκτίμηση, το Kosmos 482 δεν θα πέσει στη Γη φέτος, αλλά θα συνεχίσει να περιφέρεται για άλλα δυόμισι χρόνια. Επειδή μερικοί φοβούνται ότι ο δορυφόρος θα πέσει πάνω στα κεφάλια τους, υπενθυμίζεται πως σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Heiner Klinkrad, επικεφαλής του τμήματος της ESA που ασχολείται με τα διαστημικά συντρίμμια, είναι 250000 φορές πιο πιθανό να κερδίσει κάποιος το Λόττο παρά να χτυπηθεί από ένα κομμάτι του δορυφόρου Cosmos 482! Το Kosmos 482 ήταν «αδελφάκι» του σκάφους Venera 8, το οποίο τον Ιούλιο του 1972 έγινε η δεύτερη διαστημοσυσκευή στην ιστορία που προσεδαφίστηκε με επιτυχία στη γειτονική καυτή Αφροδίτη. Από εκεί μετέδωσε στοιχεία για 50 λεπτά και 11 δευτερόλεπτα, ώσπου σιώπησε. Είχε προηγηθεί το σοβιετικό Venera 7, το οποίο εκτοξεύθηκε τον Αύγουστο του 1970 και υπήρξε το πρώτο που έφθασε με επιτυχία στην επιφάνεια της Αφροδίτης το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, από όπου για λίγα λεπτά πρόλαβε να στείλει πολύτιμα στοιχεία για τον μυστηριώδη και τυλιγμένο στα νέφη πλανήτη. Το πρόγραμμα Venera αποτελούνταν από σειρά μη επανδρωμένων διαστημοσυσκευών που αναπτύχθηκαν στην ΕΣΣΔ από το 1961 έως το 1984 με στόχο την μελέτη του πλανήτη Αφροδίτη, από όπου προήλθε και το όνομά του προγράμματος (Βενέρα στα ρωσικά σημαίνει Αφροδίτη). Συνολικά δέκα από τα σκάφη που εστάλησαν μπόρεσαν να αναμεταδώσουν δεδομένα από την επιφάνεια της Αφροδίτης και ακόμη δεκατρία μπόρεσαν να μεταδώσουν δεδομένα από την ατμόσφαιρα της. Τα σκάφη Βενέρα συνέβαλαν στην καλύτερη κατανόηση της Αφροδίτης, όσον αφορά, μεταξύ άλλων, τις συνθήκες που επικρατούν στην επιφάνεια της, την ατμοσφαιρική της σύνθεση και την γεωμορφολογία της. Το πρόγραμμα πέτυχε και την πρώτη προσεδάφιση ανθρώπινης συσκευής σε άλλο πλανήτη. Mπορείτε να παρακολουθείτε την την θέση του δορυφόρου Cosmos 482 – όσο θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη https://www.n2yo.com/satellite/?s=6073 http://www.kathimerini.gr/1012262/gallery/epikairothta/kosmos/ane3elegkto-sovietiko-diasthmiko-skafos-ths-dekaetias-toy-70-se-troxia-ptwshs-sth-gh Ένα νέο νομοσχέδιο από τη Γερουσία σκοπεύει να επεκτείνει τις λειτουργίες του ISS μέχρι το 2030. Δύο γερουσιαστές εισήγαγαν ένα νομοσχέδιο που θα επέτρεπε την επέκταση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού στο 2030, καθώς θα καθιστούσε μια μόνιμη ανθρώπινη παρουσία στο διάστημα ένα εθνικό στόχο Ο John Cornyn (R-Τέξας) και ο Gary Peters (D-Mich.) κατέθεσαν το νόμο Advancing Human Spaceflight Act, επικεντρώνοντας στην έγκριση εκτεταμένων λειτουργιών του ISS από το 2024 έως το 2030. Άλλα μέλη του Κογκρέσου ζήτησαν την επέκταση αυτή το 2018 ως απάντηση σε μια πρόταση στον προϋπολογισμό της NASA για το οικονομικό έτος 2019 για τον τερματισμό της άμεσης ομοσπονδιακής χρηματοδότησης του σταθμού το 2025, η οποία έρχεται ως μέρος μιας προσπάθειας να εμπορευματοποιηθούν επιχειρήσεις που λαμβάνουν χώρα σε χαμηλή τροχιά της Γης. Ο νόμος Space Frontier, που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2018 από τους Sens, Ted Cruz (R-Τέξας) και Bill Nelson (D-Fla.), περιελάμβανε παρόμοια επέκταση των επιχειρήσεων ISS στο 2030. Τον Δεκέμβριο, ο νόμος Space Frontier πέρασε στη Γερουσία ομόφωνα, αλλά πέθανε στο Σώμα αφού δεν κατάφερε να κερδίσει την πλειοψηφία των δύο τρίτων που χρειάστηκε υπό αναστολή των κανόνων, μια διαδικασία στο Σώμα για την ταχεία μετάβαση των λογαριασμών που θεωρούνταν ως μη αμφισβητούμενες. Ωστόσο, η αντιπολίτευση στη Βουλή βασίστηκε σε άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου που εξέτασαν τη μεταρρύθμιση του εμπορικού χώρου και όχι την επέκταση του ISS. Σε μια ομιλία που έγινε τον Ιανουάριο, ο Κρουζ δήλωσε ότι θα προσπαθήσει να επαναφέρει το νόμο Space Frontier. Είπε ότι θα περιλάμβανε ενδεχομένως τη γλώσσα επέκτασης ISS είτε σε αυτό το νομοσχέδιο είτε σε ξεχωριστή πράξη εξουσιοδότησης της NASA που σχεδιάζει. Ο 12-σελίδος νόμος για την προώθηση του ανθρώπινου διαστήματος περιλαμβάνει και άλλες σελίδες που δηλώνουν απαιτήσεις για αναφορές σχετικά με μια στρατηγική όπως η μετάβαση από το ISS, η ανάπτυξη άλλων ανθρώπινων εγκαταστάσεων διαστήματος στην τροχιά της Γης ή και πέραν αυτών, καθώς και συστήματα υποστήριξης της ζωής. Επιπλέον, διευθύνει τη NASA για να δημιουργήσει ένα προηγμένο πρόγραμμα κοστουμιών στο Johnson Space Center. Ενδεχομένως το πιο εξελιγμένο τμήμα του νομοσχεδίου θα τροποποιήσει τον εθνικό νόμο περί αεροναυτικής και διαστήματος για να καταστήσει τον ανθρώπινο διακανονισμό χωροθέτη έναν εθνικό στόχο, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα που δηλώνει ότι ο διακανονισμός του ανθρώπινου διαστήματος και μια βιώσιμη διαστημική οικονομία θα βελτιώσουν τη γενική ευημερία των ΗΠΑ. Στο νομοσχέδιο ορίζουν τον «χωροταξικό του ανθρώπου» ως μια κοινότητα στο διάστημα ή σε έναν άλλο κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι ζουν σε μόνιμη βάση και συμμετέχουν σε προσωπική και εμπορική δραστηριότητα που επιτρέπει την ανάπτυξη με την πάροδο του χρόνου, με στόχο να γίνει οικονομικά και βιολογικά αυτοσυντηρούμενη ως μέρος μιας μεγαλύτερης ομάδας ανθρώπινων διαστημικών οικισμών. Αυτό το νομοσχέδιο δεν σηματοδοτεί την πρώτη φορά που η Cornyn εισήγαγε ένα εκτεταμένο νομοσχέδιο. Το 2017 ξεκίνησε τη χαρτογράφηση μιας νέας και καινοτόμου εστίασης στη στρατηγική εξερεύνησης (MANIFEST) για τον ανθρώπινο νόμο Spaceflight. Αυτό το νομοσχέδιο και η άλλη νομοθεσία που εισήχθη στο Σώμα από τότε-Rep. Ο John Culberson (R-Τέξας), ζήτησε την ανάπτυξη ενός στρατηγικού σχεδίου αποστολών που προετοιμάζεται για μια ανθρώπινη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη. Ωστόσο, το νομοσχέδιο αυτό δεν προχώρησε στο Σώμα ή τη Γερουσία μετά την εισαγωγή του το 2017, και ο νέος νόμος για την προώθηση του ανθρώπινου διαστημικού πτήσης δεν ανέφερε ποτέ τον Άρη. https://asgardia.space/en/news/A-New-Bill-By-the-Senate-Aims-to-Extend-ISS-Operations-Until-2030

Υπό το φως της υπερ-Σελήνης. Στο κοντινότερο σημείο της τροχιάς του από τη Γη -στο περίγειο- βρισκόταν την Τρίτη το φεγγάρι κατά τη διάρκεια της πανσελήνου, με τον δορυφόρο της Γης να φαίνεται πιο λαμπερός, χαρίζοντας όμορφες εικόνες σε όσους έστρεψαν το βλέμμα τους προς τον ουρανό. Η Σελήνη ακολουθεί ελλειπτική τροχιά και η απόστασή της από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή. Η μέση απόσταση Γης - Σελήνης είναι περίπου 384.400 χιλιόμετρα, αλλά αυξάνεται κατά 5% περίπου στο απόγειο και μειώνεται κατά 5% στο περίγειο.Χάρη στην ιδιαίτερη λάμψη της όταν απέχει λιγότερα από 360.000 χιλιόμετρα από το κέντρο της Γης, η πανσέληνος που συμπίπτει με το περίγειο χαρακτηρίζεται «υπερ-Σελήνη» ή «supermoon», μη επιστημονικός όρος που καθιέρωσε το 1979 ο αστρολόγος Ρίτσαρντ Νόλε. Η πρώτη υπερ-πανσέληνος για το 2019 είχε συμβεί στις 21 Ιανουαρίου, ενώ φέτος θα υπάρξει μόνο άλλη μία, στις 21 Μαρτίου. https://www.naftemporiki.gr/story/1446249/ypo-to-fos-tis-uper-selinis

Αστέρια, κβάντα και πύραυλοι για μικρούς επιστήμονες. ΚΡΙΣ ΦΕΡΙ, ΤΖΟΥΛΙΑ ΚΡΕΓΚΕΝΑΟΥ «Αστροφυσική» «Η επιστήμη των πυραύλων» «Κβαντική φυσική για μικρά παιδιά» μτφρ. Τίνα Νάντσου εκδ. Παπαδόπουλος Δεν είναι δύσκολο για τα μικρά παιδιά να ανακαλύψουν βασικές αρχές της φυσικής, της χημείας και των μαθηματικών. Μιλώντας από προσωπική εμπειρία, η δύναμη της βαρύτητας (κάτι έσπασε), οι χημικές ενώσεις (κάποιος έριξε τη σόδα στο ξίδι και αφρίζει), η θεωρία των πιθανοτήτων (θα βάφω μέσα στις γραμμές ή θα βάφω το τραπέζι γίνονται μέρος της καθημερινότητας χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Μια βόλτα κάτω από τον έναστρο ουρανό σε μια ανέφελη νύχτα στην εξοχή, χωρίς τη φωτορρύπανση, πυροδοτεί ηλιακές καταιγίδες ερωτήσεων και προβληματισμών από μικρούς και πολύ μικρούς. Ετσι η σειρά των τριών βιβλίων «Αστροφυσική», «Η επιστήμη των πυραύλων» και «Κβαντική φυσική για μικρά παιδιά» των εκδόσεων Παπαδόπουλος θα φανούν χρήσιμα σε όσους θέλουν να εισαγάγουν τους μικρούς ερευνητές στον κόσμο της επιστήμης με πολλές εικόνες και λίγα λόγια. Τη σειρά υπογράφει ο φυσικός Κρις Φέρι (στην «Αστροφυσική» συμμετείχε η αστρονόμος Τζούλια Κρεγκενάου) και τη μετάφραση έχει κάνει η φυσικός και εκπαιδευτικός Τίνα Νάντσου. Στην «Επιστήμη των πυραύλων», ο συγγραφέας εξηγεί τα φαινόμενα της άντωσης και της προώθησης και πώς αυτά εφαρμόζονται σε μια σφαίρα, στο φτερό ενός αεροπλάνου και στον πύραυλο που πάει στο φεγγάρι. Κάθε σελίδα έχει μια μεγάλη καθαρή εικόνα και κείμενο που περιορίζεται σε μία ή δύο σειρές, για να είναι εύπεπτο και ξεκούραστο για τους μικρούς αναγνώστες. Στην «Κβαντική φυσική», με χρώματα και απλά σχήματα ο Φέρι εξηγεί τη δομή του ατόμου και την ενέργεια που χρειάζεται ένα ηλεκτρόνιο για να «πηδήξει» μια θέση πιο ψηλά ή πιο χαμηλά για να καταλήξει σε έναν απλό ορισμό για το «κβάντο ενέργειας». Στην «Αστροφυσική», τα πράγματα γίνονται λίγο πιο σύνθετα και εισάγονται οι έννοιες της ενέργειας των αστεριών και των ατομικών στοιχείων. Υπάρχει και ο περιοδικός πίνακας –αλλά μην τον φοβηθείτε όπως ο υπογράφων στο σχολείο– για να δείξει το πλήθος των στοιχείων που υπάρχουν στη φύση. Το ιδιαίτερο στοιχείο του βιβλίου είναι πως καταλήγει στη γνωστή πια «συγγενική» σχέση του ανθρώπου με τα αστέρια μέσα από τα ίδια άτομα (π.χ. άνθρακας) που υπάρχουν στον οργανισμό μας και στο σύμπαν. Αν μη τι άλλο, το «μπαμπά, θα γίνω αστροναύτης» αποκτά άλλη βαρύτητα. http://www.kathimerini.gr/1010768/article/epikairothta/politikh/asteria-kvanta-kai-pyrayloi-gia-mikroys-episthmones

Τοκετός στο διάστημα - Πώς, πότε και γιατί Καθώς η ανθρωπότητα φαντάζει το μέλλον της στο διάστημα, πολλοί πιστεύουν ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις και οι επιστημονικές ανακαλύψεις θα ανοίξουν το δρόμο για τους μελλοντικούς οικισμούς. Το ερώτημα είναι, θα μπορούν οι άνθρωποι να αναπαράχθουν έξω από τη Γη; Ας το ανακαλύψουμε. Η αντίστροφη μέτρηση είναι: πιθανό το πρώτο παιδί να γεννηθεί έξω από τον πλανήτη Γη μέσα σε μόλις πέντε χρόνια. Το 2024, η τεχνολογική εταιρεία SpaceLife Origin σχεδιάζει να στείλει μια έγκυο γυναίκα 250 μίλια πάνω από τη Γη όπου θα γεννήσει το πρώτο μωρό του χώρου κατά τη διάρκεια μιας αποστολής 24 έως 36 ωρών υπό την επίβλεψη μιας ομάδας ιατρικών εμπειρογνωμόνων. Πριν ξεκινήσει ένα τέτοιο πρωτοποριακό έργο, η ολλανδική εταιρεία έχει θέσει ως στόχο να κατασκευάσει την κιβωτό, ένα φυτώριο για «ανθρώπινα γεννητικά κύτταρα που θα προστατεύει τους σπόρους της ζωής από την ακτινοβολία, τη θερμότητα και άλλα εφέ του χώρου. Είναι προγραμματισμένη να τεθεί σε τροχιά το 2020. Το 2021, η εταιρεία θα ξεκινήσει την αποστολή Lotus, στην οποία θα λάβει χώρα μια τροχιακή εξωσωματική γονιμοποίηση και μετά από τέσσερις ημέρες το έμβρυο θα επιστραφεί στη Γη και θα εμφυτευτεί σε μια γυναίκα που θα φέρει το "διαστημικό"παιδί ". Η ανθρώπινη γέννηση στο διάστημα είναι το επόμενο λογικό βήμα στην επιστήμη, το οποίο κατέστη εφικτό από πολυάριθμα πειράματα που έχουν διεξαχθεί όχι μόνο σε πρωτόζωα, άλγη, έντομα, σαλαμάνδρα και πουλιά, αλλά και σε θηλαστικά. Πριν από την αποστολή ενός ανθρώπου στο διάστημα, οι γενετικοί επιστήμονες αναρωτήθηκαν πώς οι συνθήκες χώρου θα επηρέαζαν τα κύτταρα του κοσμοναύτη. Επομένως, οι μικροοργανισμοί, οι σπόροι των φυτών, οι μύγες των φρούτων, οι ποντικοί και τα σκυλιά αρχικά έρχονταν σε τροχιά για να ελέγξουν τις επιπτώσεις της έλλειψης βαρύτητας, της ακτινοβολίας, των κραδασμών και της επιτάχυνσης στην κληρονομικότητα. Δεν σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές στη γενετική πληροφορία του DNA κατά τη διάρκεια σύντομων πτήσεων. Το επόμενο λογικό βήμα, που φαινόταν ασφαλές, ήταν να στείλει έναν άνθρωπο. Εάν τα γονίδια δεν είχαν καταστραφεί από την ακτινοβολία και δεν άλλαξαν απο την έλλειψη βαρύτητας, τότε είναι δυνατή η διαδικασία αναπαραγωγής υπό τις συνθήκες στο διάστημα; Για να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση, οι επιστήμονες άρχισαν να διεξάγουν πειράματα με μονοκύτταρα φύκια και στη συνέχεια άλλαξαν σε φυτά. Το 1978, οι "διαστημικές άλγες" Chlorella παραδόθηκαν στο επιστημονικό τροχιακό σύμπλεγμα Salyut-6 για να μελετήσουν την επίδραση της έλλειψης βαρύτητας στην ανάπτυξη του πληθυσμού των φυκιών. Ο μονοκύτταρος οργανισμός έλαβε το όνομά του λόγω ιδιοτήτων χρήσιμων για τους αστροναύτες: το chlorella απορροφά διοξείδιο του άνθρακα και παράγει οξυγόνο, περιέχει πολλή πρωτεΐνη, καθιστώντας το ένα θρεπτικό προϊόν και επίσης πολλαπλασιάζεται γρήγορα. Το πείραμα ξεκίνησε με τέσσερα δοχεία με φύκια σε κατάσταση "αδρανοποίησης" σφραγισμένα σε φιαλίδια που παραδόθηκαν στο Salyut-6. Σε κάθε ένα από τα τρία δοχεία, ένας σωλήνας με chlorella θρυμματίστηκε, ρίχνοντας έτσι το σε ένα θρεπτικό μέσο. Τα υπόλοιπα φιαλίδια επιστράφηκαν στη Γη σε αδρανή κατάσταση για να μελετήσουν πώς μια μικρή πτήση είχε επηρεάσει τους οργανισμούς. Στη Γη, σε εργαστηριακές συνθήκες χωρίς έλλειψη βαρύτητας, η χλόρελα σπάρθηκε ως ομάδα ελέγχου ταυτόχρονα με την τροχιακή σπορά. Το τέταρτο δοχείο περιείχε φιαλίδια με διαφορετικούς τύπους φυκών, τα οποία φυτεύτηκαν επίσης σε θρεπτικό μέσο για να μελετήσουν την εκδήλωση ανταγωνισμού μεταξύ τους υπό την επήρεια διαφόρων κοσμικών θεμάτων. Η σημασία του πειράματος ήταν ότι η δομή του ευκαρυωτικού κυττάρου του chlorella είναι παρόμοια με τα κύτταρα των ανώτερων φυτών και όλων των ζώων. Επομένως, περαιτέρω πειράματα με την αναπαραγωγή των "κοσμικών" οργανισμών εξαρτώνται από το αποτέλεσμα αυτής της αποστολής. Το πείραμα δεν βρήκε βασικές διαφορές μεταξύ των πληθυσμών των τροχιακών φυκιών και των φυκών που καλλιεργούνται στη Γη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η μικροβαρύτητα δεν έχει καμία επίδραση στον ρυθμό ανάπτυξης των φυκιών: ο πληθυσμός της χλωρελίνας αναπτύχθηκε τόσο γρήγορα όσο αυτός στη Γη. Το αποτέλεσμα της αποστολής της Chlorella επέτρεψε στους γενετιστές να προχωρήσουν σε πειράματα σε ανώτερα φυτά. Στο αεροσκάφος Soyuz-19, οι κοσμοναύτες άρχισαν να μελετούν την επίδραση των κοσμικών παραγόντων στην ανάπτυξη των ανθοφόρων φυτών της Crepeza και του Arabidopsis, παρατηρώντας την εμφάνιση των σπόρων τους και την επακόλουθη βλάστησή τους. Όταν τα νέα φυτά έφτασαν στο μέγεθος "ενήλικας", σταθεροποιήθηκαν έτσι ώστε να αποφευχθούν ζημίες κατά την πτήση και επέστρεψαν στη Γη. Στο εργαστήριο, οι επιστήμονες συνέκριναν την πορεία ανάπτυξης "κοσμικών" οργανισμών με τις παραλλαγές της Γης ελέγχου για τις "βλάβες" της κληρονομικής συσκευής του κυττάρου. Μελέτες έδειξαν ότι οι κοσμικοί παράγοντες, ιδιαίτερα η ακτινοβολία, συνέβαλαν στη στατιστικά σημαντική αύξηση των χρωμοσωματικών ανωμαλιών, καθώς και στη διάσπαση της φυσιολογικής κυτταρικής διαίρεσης. Το πείραμα του Peter Klimuk με τη βλάστηση των σπόρων μπιζελιών έδειξε επίσης ότι η κυτταρική διαίρεση στο διάστημα είναι διαφορετική από την ίδια στη Γη. Μετά το πρήξιμο, οι σπόροι απελευθερώθηκαν όχι στο έδαφος, αλλά στον αέρα. Ωστόσο, η ανάγκη λήψης θρεπτικών ουσιών ανάγκασε τις ρίζες να τεινούν στο έδαφος. Έτσι, μελέτες σχετικά με την αναπαραγωγή και την ανάπτυξη των φυτών κατέδειξαν ότι η μικροβαρύτητα και η ακτινοβολία μπορεί να αλλάξουν τη συνήθη πορεία της ανάπτυξής τους. Ωστόσο, η αναπαραγωγή δεν σταμάτησε. Τι σημαίνει αυτό για πιο σύνθετους οργανισμούς; Πώς οι κοσμικές μύγες έγιναν τα αγαπημένα αντικείμενα των επιστημόνων και τα ψάρια χάθηκαν στο διάστημα Μικρές μύγες φρούτων, οι οποίες στους βιοχημικούς τους μηχανισμούς είναι παρόμοιες με πολλά ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, επίσης αποστέλλονται στο διάστημα. -, όπως αποδεικνύεται από έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό προχωρημένων προνυμφών. Οι μύγες υποβλήθηκαν επίσης σε γενετικές αλλαγές: τροποποιήθηκε το γονίδιο που ήταν υπεύθυνο για την χιτινώδη μεμβράνη. Αλλά μετά την επιστροφή στη Γη σε 12 ώρες, το σώμα τους ανακτήθηκε πλήρως, πράγμα που δείχνει την προσαρμοστικότητα των χερσαίων οργανισμών σε διαφορετικές συνθήκες. Τέσσερις γενιές του Drosophila melanogaster εμφανίστηκαν σε τροχιά, και οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι οι μύγες πολλαπλασιάστηκαν πολύ πιο ενεργά από ό, τι στη Γη. Αλλαγές συνέβησαν επίσης με το νεογέννητο ψάρι Zebra rerio, το οποίο στάλθηκε στο Soyuz-16. Οι επιστήμονες διερεύνησαν τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η διαίρεση των κυττάρων, καθώς και την εξέλιξη του τηγανίσματος και διαπίστωσαν ότι η μικροβαρύτητα επηρέασε την αιθουσαία συσκευή τους: ο στίβος στο διάστημα δεν διακρίνει μεταξύ κορυφής και πυθμένα, ενώ στη Γη τα κριτήρια αυτά αποτελούν τη βάση του προσανατολισμού τους στο διάστημα . Πώς το αυγό κτύπησε το κοτόπουλο. Στη συνέχεια, τα αμφίβια - δηλαδή τα αυγά σαλαμάνδρας - έστειλαν σε τροχιά. Δύο πειράματα διεξήχθησαν στον θαλάσσιο σταθμό Mir με τα αυγά αυτών των ψυχρόαιμων σπονδυλωτών, τα οποία γονιμοποιήθηκαν και αναπτύχθηκαν υπό αβλαβείς συνθήκες μέχρι την εκκόλαψη. Τα αποδεικτικά στοιχεία επιβεβαίωσαν ότι οι συνθήκες μικροβαρύτητας επηρέασαν την εμβρυϊκή περίοδο, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της διάσπασης και της νεογένεσης, προκαλώντας ανώμαλο κατακερματισμό και μη φυσιολογικό κλείσιμο νευρικού σωλήνα. Αλλά όλες αυτές οι αλλαγές ήταν προσωρινές και στη συνέχεια οι νεαρές προνύμφες που εκκολάφθηκαν κατά τη διάρκεια της πτήσης είχαν φυσιολογική μορφολογία και ήταν ικανές να κολυμπήσουν μετά την προσγείωση αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την ικανότητα των οργανισμών να προσαρμοστούν στις περιβαλλοντικές αλλαγές. Τα συμπαγή αυγά ορτυκιών - πιο συγκεκριμένα, η εμβρυογένεση των ορτυκιών - έχουν επίσης αποτελέσει αντικείμενο έρευνας από επιστήμονες. Τα ορτύκια επιλέχτηκαν για την υψηλή θρεπτική τους αξία, ώστε να συμπεριληφθούν στη σύνθεση των συστημάτων βιοτεχνολογικής υποστήριξης ζωής για τους αστροναύτες, καθώς και επειδή είναι μικρά και ανεπιτήδευτα, εύκολα παραδοτέα σε τροχιά.Είναι επίσης εύκολο να παρατηρήσετε την εμβρυϊκή ανάπτυξή τους, επειδή αναπτύσσονται στα αυγά, όχι στη μήτρα της μητέρας. Οι αστροναύτες "εκτοξεύουν" μερικά ορτύκια, τα οποία δεν διέφεραν από τους επίγειους ομολόγους τους. Ωστόσο, όταν οι νεοσσοί έπρεπε να βρουν υποστήριξη και να σηκωθούν για να κινηθούν, άρχισαν να πέφτουν. Μετά από δέκα ώρες τέτοιου είδους ασυνήθιστη κίνηση, πλήρης ατροφία των ενστίκτων συνέβη στα νεογέννητα πουλιά: δεν αντιδρούν στο φως και τον ήχο. Ένα άλλο μέρος των νεοσσών απλά δεν μπορούσε να βρει την έξοδο από τα αυγά, αδυνατώντας να διαπεράσει το κέλυφος. Πώς οι "διαστημικοί" αρουραίοι άνοιξαν το δρόμο για την πιθανή μελλοντική εμφάνιση ενός νεογέννητου ανθρώπινου "χώρου" Η αναπαραγωγή των θηλαστικών είναι πολύ πιο περίπλοκη από αυτή των φυτών, των εντόμων, των ψαριών, των αμφιβίων και των πτηνών. Το γεγονός είναι ότι τα ωοκύτταρα δεν έχουν επαρκείς πόρους για να στηρίξουν την πλήρη ανάπτυξή τους και, συνεπώς, μετά τη γονιμοποίηση, το έμβρυο πρέπει να εμφυτευτεί στη μήτρα για να λάβει θρεπτικά συστατικά από τη μητέρα μέσω του πλακούντα. Έτσι, προκειμένου να προχωρήσουμε στη μελέτη της επίδρασης διαφόρων κοσμικών παραγόντων στην εμβρυογένεση των θηλαστικών, οι επιστήμονες αποφάσισαν πρώτα να ελέγξουν πώς η ακτινοβολία και η έλλειψη βαρύτητας μπορούν να επηρεάσουν τα γεννητικά κύτταρα των ζώων. Δείγματα σπέρματος ποντικών στάλθηκαν στο διάστημα. Τα πειραματικά δεδομένα έδειξαν ότι η μηδενική βαρύτητα επηρέασε τα σπερματοζωάρια έτσι ώστε να αυξηθούν όλοι οι δείκτες. Οι Ρώσοι επιστήμονες αποκάλυψαν επίσης ορισμένες ανωμαλίες σπερματογένεσης των σκύλων Veterok και Ugolok, όταν δείγματα των βιοϋλικών τους επέστρεψαν από την τροχιά στη Γη. Το πείραμα με τα σπερματοζωάρια των ταύρων που εστάλησαν στο διάστημα επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι η μικροβαρύτητα έχει μια επίδραση: τα γεννητικά κύτταρα στο διάστημα κινήθηκαν δύο φορές πιο γρήγορα και άλλαξαν την καμπύλη της κίνησης τους. Η μελέτη της εμβρυογένεσης των θηλαστικών άρχισε με το σπέρμα ποντικιού να αποστέλλεται στο διάστημα για εννέα μήνες, το οποίο στη συνέχεια επέστρεψε στη Γη και χρησιμοποιήθηκε για να γονιμοποιήσει τα θηλυκά. Ως αποτέλεσμα, γεννήθηκαν υγιή ποντίκια. Η έλλειψη βαρύτητας δεν έπαιξε μεγάλο ρόλο, κατέληξαν οι επιστήμονες. Αλλά τι είναι γνωστό για τις επιδράσεις της κοσμικής ακτινοβολίας στα γεννητικά κύτταρα και τα έμβρυα των θηλαστικών; Πραγματοποιήθηκε εργαστηριακό πείραμα στη Γη για τον προσδιορισμό της επίδρασης της ακτινοβολίας στην ανάπτυξη εμβρύων πρωτευόντων θηλαστικών. Έδειξε ότι ακόμη και σχετικά χαμηλές δόσεις ιονίζουσας ακτινοβολίας είναι αρκετές για να σκοτώσουν τα περισσότερα ανώριμα ωοκύτταρα σε ένα θηλυκό έμβρυο κατά το δεύτερο μισό της εγκυμοσύνης. Οι επιστήμονες πρότειναν ότι είναι πιθανό ότι μια γυναίκα που έχει συλληφθεί στο διάστημα μπορεί να γεννηθεί στείρα λόγω βλάβης στα γεννητικά της κύτταρα. Έτσι έγινε φανερό ότι η ακτινοβολία είναι ένας παράγοντας που μπορεί να σταματήσει την διαδικασία της κοσμικής αναπαραγωγής ακόμα περισσότερο από την έλλειψη βαρύτητας. Διεξήχθη εργαστηριακό πείραμα στη Γη για να προσδιοριστεί η επίδραση της ακτινοβολίας στην ανάπτυξη εμβρύων πρωτευόντων.Αφού δοκιμάστηκε η επίδραση των κοσμικών συνθηκών στα γεννητικά κύτταρα των ζώων, οι επιστήμονες αποφάσισαν ότι ήταν αναγκαία η διεξαγωγή «κοσμικής» γονιμοποίησης. Ιάπωνες ερευνητές διεξήγαγαν ένα πείραμα με γονιμοποίηση in vitro χρησιμοποιώντας ένα τρισδιάστατο κλινοστάτη για να αποδυναμώσει την επίδραση της μικροβαρύτητας. Η διαδικασία ήταν επιτυχής, αλλά όταν οι ζυγώτες μεταφέρθηκαν σε ποντικούς, ο αριθμός των νεογνών που παρήχθησαν ήταν χαμηλότερος από ό, τι στην ομάδα ελέγχου στη Γη. Ως εκ τούτου, οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η γονιμοποίηση μπορεί να λάβει χώρα υπό συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, αλλά η κανονική προ-εμφύτευση του εμβρύου μπορεί να απαιτεί χερσαίες συνθήκες. Στη συνέχεια, αποφασίστηκε να ελεγχθεί πώς οι συνθήκες χώρου θα επηρεάσουν τα αναδυόμενα έμβρυα, τα οποία, μετά την προσγείωση, θα μεταφερθούν σε ποντίκια. Μέσα στο διαστημικό λεωφορείο Columbia STS-80, εμβρυϊκά ποντίκια δύο και οκτώ κυττάρων στάλθηκαν σε τροχιά, τα οποία καλλιεργήθηκαν σε μια κουλτούρα για τέσσερις ημέρες. Σε αντίθεση με το πείραμα αυγών σαλαμάνδρας, στο οποίο οι αλλαγές της νευρικής νόσου ήταν προσωρινές και αναστρέψιμες, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι κατά την επιστροφή στη Γη τα έμβρυα που επιβίωσαν από την πτήση σταμάτησαν να αναπτύσσονται στο στάδιο ανάπτυξης του νευρικού σωλήνα, σε αντίθεση με τα έμβρυα ελέγχου, προχώρησε χωρίς αποκλίσεις. Ένα πιο αξιόπιστο πείραμα διεξήχθη στην αποστολή Cosmos 1129, όταν ώριμοι αρουραίοι, τόσο αρσενικοί όσο και θηλυκοί, στάλθηκαν σε τροχιά και αφέθηκαν να μοιραστούν σε ένα κοινό θάλαμο. Ωστόσο, κανένα από τα θηλυκά δεν γεννήθηκε στη συνέχεια, αν και οι μελέτες μετά την πτήση έδειξαν ότι η ωορρηξία είχε συμβεί. Οι επιστήμονες ανέφεραν την εγκυμοσύνη δύο θηλυκών, αλλά τα έμβρυα φαίνεται να έχουν απορροφηθεί. Το επόμενο πείραμα έστειλε τον πρώτο έγκυο αρουραίο στο διάστημα. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα διαστημικά ταξίδια είχαν μεγαλύτερο αντίκτυπο στη μητέρα απ 'ό, τι στους νέους: χάθηκε το ένα τέταρτο του βάρους της και τα ορμονικά και ενδοκρινικά συστήματα της είχαν υποστεί αισθητές αλλαγές. Όταν ο αρουραίος επέστρεψε στη Γη και γέννησε, τα νεογνά ήταν πιο αδύναμα, μικρότερα και υστερούσαν πίσω από τους Γήιους ομολόγους τους στην ψυχική ανάπτυξη. Ένα πείραμα μεγάλης κλίμακας διεξήχθη από τους Αμερικανούς επιστήμονες Jeff Alberts και τον Απρίλιο Ronca, που έστειλαν 20 έγκυες αρουραίους χώρος για τον ίδιο σκοπό - να ανιχνεύσει τα αποτελέσματα της μικροβαρύτητας στα νεογνά. Οι αρουραίοι βρισκόταν στη μέση της εγκυμοσύνης, όταν άρχισε να σχηματίζεται η αιθουσαία συσκευή στο έμβρυο. Οι μητέρες γέννησαν αρουραίους κανονικού μεγέθους και μπόρεσαν να ταΐσουν και να φροντίσουν για αυτούς. Ωστόσο, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι κατά τη γέννηση, οι αρουραίοι διαστημικής διατροφής χρειάστηκαν διπλάσιες συστολικές κινήσεις. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια τέτοια απόκλιση ήταν πιθανό λόγω της εξασθένησης των μυών σε έλλειψη βαρύτητας. Η αιθουσαία συσκευή των αρουραίων διαστημικών αρσενικών επηρεάστηκε επίσης - όπως συνέβαινε και στο τηγάνι των ψαριών ενυδρείου Danio rerio. Τα κουτάβια των ομάδων ελέγχου κατάφεραν να κυλήσουν γρήγορα από την πλάτη τους στο στομάχι τους στο νερό, ενώ τα μικρά κορίτσια είχαν δυσκολίες με αυτό: χρειάστηκαν κάποιες από αυτές αρκετές προσπάθειες και άλλοι δεν ήταν σε θέση να το κάνουν καθόλου. Αλλά μετά από πέντε ημέρες της ίδιας δοκιμής, όλα τα κουτάβια ήταν σε θέση να κυλήσουν, η οποία για άλλη μια φορά αποδεικνύει την υψηλή προσαρμοστικότητα των οργανισμών σε οποιεσδήποτε συνθήκες, όπως συνέβη με τις μύγες των φρούτων, τα σαλαμάνδρα και τα ορτύκια.Τα πειράματα σε δροσόφιλα, ψάρια, αμφίβια και ποντίκια απέδειξαν ότι είναι δυνατή η γονιμοποίηση in vitro στο διάστημα, αλλά έχει πολλές συνέπειες λόγω της μικροβαρύτητας και της ακτινοβολίας: είτε τα γεννητικά κύτταρα έχουν υποστεί βλάβη είτε τα ζυγώτα επαναρροφούνται μετά την εμφύτευση. Επομένως, τίθεται το ερώτημα: πώς μπορούν τα κύτταρα να προστατευθούν από την κοσμική ακτινοβολία και την έλλειψη βαρύτητας; Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η SpaceLife Origin έχει σχεδιαστεί για την ανάπτυξη του θερμοκηπίου. Εν τω μεταξύ, η εταιρεία δημιουργεί ένα διαστημικό μεταφορέα για τους "σπόρους της ζωής" και η NASA έχει ήδη προωθήσει το ανθρώπινο σπέρμα στο διάστημα για να μελετήσει λεπτομερέστερα τις επιδράσεις των φαινομένων του χώρου στη κινητικότητα του σπέρματος. Τα αποτελέσματα εκκρεμούν. Ενώ παραμένουν πολλά ερωτήματα όσον αφορά τόσο την υλικοτεχνική υποστήριξη όσο και την ηθική της ανθρώπινης αναπαραγωγής στο διάστημα, είναι σαφές ότι είναι αναμφισβήτητα η κατεύθυνση της μελλοντικής έρευνας. https://asgardia.space/en/news/Childbirth-in-Space%E2%80%93The-How-When-and-Why

Ο νέος εκτυπωτής 3D και ο ανακυκλωτής εγκατεστημένος στο ISS. Τον Νοέμβριο του 2018, ξεκίνησε στο διάστημα το σύστημα ανασχηματιστών που αναπτύχθηκε από την εταιρεία Tethers Unlimited Inc. (TUI), μια αμερικανική εταιρεία αεροδιαστημικής. Τώρα, αυτός ο ολοκληρωμένος εκτυπωτής 3D και ο πλαστικός ανακυκλωτής έχουν εγκατασταθεί τελικά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Ο Rob Hoyt, Διευθύνων Σύμβουλος της TUI, δήλωσε ότι είναι εξαιρετικά περήφανος για την ομάδα του, τους αστροναύτες και τη NASA για όλη τη σκληρή δουλειά τους που κατέστησε δυνατή την ανάπτυξη και εγκατάσταση του Ανασυσκευαστή. Το Tether Unlimited είναι μια εταιρεία τεχνολογίας αεροδιαστημικής που ιδρύθηκε το 1994. Έχουν ανατεθεί πολλές συμβάσεις από τη NASA, συμπεριλαμβανομένου του AstroPorter, ενός έργου διαστημικού ρομπότ. Από τώρα και στο εξής, η TUI κατασκευάζει το σύστημα SpiderFab, ένα ρομποτικό σύστημα κατασκευής που θα επιτρέψει την παραγωγή κεραίας, ηλιακών συλλεκτών και άλλων κατασκευών σε τροχιά. Το σύστημα ανασχηματιστή είναι ένας εκτυπωτής 3D FDM / FFF που μπορεί να ανακυκλώνει τα τρισδιάστατα τυπωμένα μέρη σε μορφή νημάτων σε μικροβαρύτητα. Αυτή η μέθοδος ανακύκλωσης είναι δυνατή μέσω της διαδικασίας δημιουργίας θέσεων που σχεδιάστηκε από την Tether Unlimited. Το έργο αυτό κατασκευάστηκε με τη βοήθεια του προγράμματος NASA Small Business Innovation Research Program ύψους 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο ανασχηματιστής εστάλη στο ISS τον περασμένο Νοέμβριο με το πλοίο Cygnus, το διαστημικό σκάφος φορτίου που κατασκευάστηκε από την Northrop Grumman, την παγκόσμια εταιρεία αεροδιαστημικής και άμυνας. Ο ανασχηματιστής θα δώσει στους μελλοντικούς αστροναύτες τη δυνατότητα να συναρμολογούν εργαλεία, ανταλλακτικά, σκεύη και ιατρικές συσκευές όπως απαιτείται. Αυτό θα μειώσει δραστικά τα έξοδα της εφοδιαστικής για αποστολές με πλήρωμα διαστημικής, διότι μπορούν πλέον να επαναχρησιμοποιήσουν απόβλητα υλικά και να μειώσουν τον αριθμό των ανταλλακτικών που πρέπει να αποσταλούν από τη Γη, σύμφωνα με τον Hoyt. Σύμφωνα με την έκθεση της NASA για την κατασκευή στο χώρο (ISM), ένας τομέας όπου η NASA ξοδεύει τα περισσότερα χρήματα είναι η παροχή εφεδρικών μέσων για τη διατήρηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Επί του παρόντος, τα «ανταλλακτικά μάζας που αποθηκεύονται επί του εδάφους» για το ISS είναι περίπου 17,990 kg. Επιπλέον, περίπου το 95% των ανταλλακτικών δεν θα χρησιμοποιηθεί ποτέ στην πραγματικότητα. Παρ 'όλα αυτά, είναι αδύνατο να προβλεφθεί ποια μέρη θα αποτύχουν σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, επομένως είναι απαραίτητο να αποθηκεύσετε αυτό το τεράστιο ποσό απογραφής στη Γη. Έτσι, ένας τρόπος με τον οποίο η NASA προσπαθεί να μειώσει το κόστος των ανταλλακτικών είναι μέσω της δυνατότητας τρισδιάστατης εκτύπωσης στο διάστημα, γεγονός που θα επέτρεπε την επιτόπια παραγωγή πόρων. Το έργο ISM που δημιουργήθηκε από τα εξελιγμένα εξερευνητικά συστήματα της NASA λειτουργεί ως πόρος πρακτόρευσης για την ανίχνευση, τη μηχανική και την εφαρμογή βιώσιμων λύσεων κατασκευής για την κατασκευή, τη συντήρηση και την επισκευή, στη διάρκεια των αποστολών εξερεύνησης. Η Niki Werkheiser, διευθυντής του έργου ISM στο Marshall Space Flight Centre, εξήγησε ότι ο ανασυσκευαστής είναι ζωτικής σημασίας για την εμφάνιση ενός βιώσιμου μοντέλου για την κατασκευή, ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση εξαρτημάτων και αποβλήτων κατά τη διάρκεια αποστολών μεγάλης διάρκειας. https://asgardia.space/en/news/An-Integrated-3D-Printer-and-Plastic-Recycler-Has-Officially-Been-Installed Ρώσοι κοσμοναύτες στέλνουν… διαστημικές καρδούλες. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roskosmos με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ανάρτησε στο twitter της φωτογραφίες με διαστημικές ‘καρδούλες’ τις οποίες τράβηξαν οι Ρώσοι κοσμοναύτες από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). «Για εκείνους που εορτάζουν την ημέρα των ερωτευμένων, είναι οι πιο πραγματικές διαστημικές καρδούλες, τις οποίες δημιούργησε η φύση σε όλη την επικράτεια του πλανήτη» αναφέρει στην ανακοίνωση της η Roskosmos. Αυτή τη στιγμή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό βρίσκονται ο Ρώσος κοσμοναύτης Όλεγκ Κονονένκο και οι Αμερικανοί αστροναύτες Ντέιβιντ Σαν Ζακ και Εν Μακλέιν. РОСКОСМОС ✔ @roscosmos Photos of «cosmic valentines» on the surface of our planet 💖. Pictures were taken by Roscosmos cosmonauts from the International @Space_Station. #ValentineDay #ValentinesDay 205 4:23 PM - Feb 14, 2019 https://www.in.gr/2019/02/14/tech/rosoi-kosmonaytes-stelnoun-diastimikes-kardoules/ Οι επιστήμονες συζητούν τα ευρήματα από τη διπλή μελέτη της NASA. Την περασμένη Παρασκευή ερευνητές ανακοίνωσαν ότι σχεδόν ένα χρόνο στο διάστημα άλλαξε το ανοσοποιητικό σύστημα του αστροναύτη Scott Kelly καθώς και τη δραστηριότητα ορισμένων γονιδίων του σε σύγκριση με τον ίδιο δίδυμο που παρέμεινε στη Γη.Αν και οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να πούνε εάν οι αλλαγές ήταν καλές ή κακές τα αποτελέσματα από αυτή τη μοναδική δίδυμη μελέτη της NASA θέτουν νέες ερωτήσεις για τους γιατρούς καθώς η NASA σχεδιάζει να πετάξει ανθρώπους στον Άρη. Με τη δοκιμή αυτών των γενετικών διπλασιασμάτων, οι επιστήμονες είχαν μια μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσουν τις λεπτομέρειες της ανθρώπινης βιολογίας, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο τα γονίδια του αστροναύτη ενεργοποιούνται και απενεργοποιούνται στο διάστημα διαφορετικά από ό, τι όταν είναι πίσω στη Γη. Μια μυστήρια αλλαγή που οι επιστήμονες συζήτησαν την περασμένη Παρασκευή σε μια επιστημονική διάσκεψη ήταν το πώς το ανοσοποιητικό σύστημα του Kelly έγινε υπερδραστηριωμένο. Ο Christopher Mason, γενετιστής της Weill Cornell Medicine στη Νέα Υόρκη, εξήγησε ότι το σώμα του αντιδρούσε στο περιβάλλον του εξωγήινου σχεδόν όπως θα κάναμε με έναν παράξενο οργανισμό που ζούσε μέσα σου. Ο Mason, ο οποίος βοήθησε να ηγηθεί της μελέτης, δήλωσε ότι οι γιατροί αναζητούν επί του παρόντος σημάδια από αυτό σε άλλους αστροναύτες. Η NASA έχει εξετάσει τις επιπτώσεις της εξερεύνησης του διαστήματος στο σώμα ενός αστροναύτη από την αρχή. Ωστόσο, οι περισσότεροι αστροναύτες βρίσκονται στο χώρο για περίπου έξι μήνες, ενώ η Kelly έζησε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για 340 ημέρες, θέτοντας ένα αμερικανικό ρεκόρ. Η Κέλι, που τώρα είναι συνταξιούχος, είπε σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα στο The Associated Press ότι ποτέ δεν ένιωσε εντελώς φυσιολογικό όταν ήταν στο διάστημα. Σημείωσε τα τυπικά συμπτώματα όπως η συμφόρηση από το κινούμενο υγρό, τους πονοκεφάλους και τη δυσκολία συγκέντρωσης εξαιτίας του επιπλέον διοξειδίου του άνθρακα, καθώς και τα πεπτικά προβλήματα λόγω έλλειψης βαρύτητας. Ωστόσο, η δίδυμη μελέτη ήταν μια ιδιαίτερη κατάδυση στο μοριακό επίπεδο που είχε τον πρώην αστροναύτη Mark Kelly, τον δίδυμο του Scott, κάτω από τη Γη για σύγκριση. Δεν έχουν ακόμη δημοσιεύσει τα πλήρη αποτελέσματα, αλλά οι ερευνητές συζήτησαν μερικά από τα ευρήματα την Παρασκευή σε μια συνάντηση της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης. Ορισμένα γονίδια που συνδέονται με το ανοσοποιητικό σύστημα έγιναν υπερκινητικά, σύμφωνα με τον Mason. Δεν ήταν μια αλλαγή στο DNA, αλλά μια αλλαγή σε αυτό που είναι γνωστό ως έκφραση γονιδίων, το οποίο είναι πώς ενεργοποιούνται και αποσυνδέονται τα γονίδια και αυξάνεται ή μειώνεται ο αριθμός των πρωτεϊνών που παράγουν. Ο Mason εντόπισε επίσης μια αιχμή στην κυκλοφορία του αίματος ενός άλλου δείκτη που βοηθά στην προετοιμασία του ανοσοποιητικού συστήματος. Παρ 'όλα αυτά, το αίμα του Kelly έδειξε λιγότερο από έναν άλλο τύπο κυττάρου, ο οποίος είναι γνωστό ότι αποτελεί πρώιμη υπεράσπιση έναντι των ιών. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η δραστηριότητα του γονιδίου αλλάζει στο διάστημα επειδή αλλάζει ως απάντηση σε πολλούς διαφορετικούς τύπους στρες. Τα καλά νέα είναι ότι σχεδόν όλα επανήλθαν στο φυσιολογικό λίγο μετά την επιστροφή της Kelly στη Γη τον Μάρτιο του 2016. Ωστόσο, τα γονίδια που σχετίζονται με τον ανοσοποιητικό -σύστημα φαίνεται να έχει αυτή τη μνήμη ή αυτή η ανάγκη να είναι σχεδόν σε υψηλό συναγερμό ακόμη και έξι μήνες μετά, σύμφωνα με τον Mason.Ο Craig Kundrot, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη ζωή στο διάστημα και την επιστημονική έρευνα για τη NASA, δήλωσε ότι εν γένει είναι ενθαρρυντικό επειδή δεν υπάρχουν σημαντικα νέα προειδοποιητικά σήματα. Βλέπουν αλλαγές που δεν περίμενα αναγκαστικά, αλλά δεν είναι σίγουροι αν αυτές οι αλλαγές έχουν σημασία. Η δίδυμη μελέτη έδωσε στη NASA διάφορα πράγματα για να κοιτάξει έξω για μελλοντικές αποστολές για να ανακαλύψει εάν άλλοι αστροναύτες αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο. Σε μελλοντικές αποστολές, οι αστροναύτες μπορούν να εκτελέσουν μερικές από αυτές τις δοκιμές στο διάστημα και όχι να καταψύξουν δείγματα για να στείλουν πίσω στους επιστήμονες στη Γη, δήλωσε ο Mason. Μια αποστολή στο Mars, η οποία η NASA ελπίζει να αναπτύξει στη δεκαετία του 2030, θα χρειαζόταν σχεδόν τρία χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου στην επιφάνεια, σύμφωνα με τον Kundrot. Μία από τις κύριες ανησυχίες σχετικά με αυτή την αποστολή είναι η ακτινοβολία. Η αποστολή θα εκθέσει τους αστροναύτες σε επίπεδα κοσμικής ακτινοβολίας υψηλότερα από τα πρότυπα ασφάλειας της NASA, αλλά όχι πολύ πάνω από το πρότυπο. Στον πλανήτη μας και ακόμη και στο ISS, το μαγνητικό πεδίο της Γης προστατεύει τους αστροναύτες από την πλειονότητα της ακτινοβολίας. Ωστόσο, δεν θα υπήρχε τέτοια προστασία καθ 'οδόν προς τον Άρη και πίσω, αλλά ο Kundrot είπε ότι μια φορά στον Άρη οι σήραγγες ή οι βρωμιές που καλύπτονται από οικοτόπους θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Ο Kelly, η οποία θα είναι 55 ετων την επόμενη εβδομάδα, δήλωσε ότι αν είχε κάνει το ταξίδι στον Άρη δεν θα ήταν χειρότερο από αυτό που έχει ήδη περάσει. Ίσως καλύτερα. https://asgardia.space/en/news/Scientists-Discuss-Findings-from-NASAs-Twin-Study Η ιδιωτική βιομηχανία διαστημικού τουρισμού της Ρωσίας θα μπορούσε να απογειωθεί σε πέντε χρόνια. Η Ρωσία έχει σχέδια να επεκταθεί στον τομέα του ιδιωτικού τουριστικού διαστήματος. Ο επικεφαλής σχεδιαστής της NPO Aviation and Space Technologies, Aleksandr Begak, εξήγησε ότι η Ρωσία σκοπεύει να πετάξει τουρίστες σε τροχιά πλησίον της Γης με ένα διαστημόπλοιο που μπορεί να απογειωθεί από τα κανονικά αεροδρόμια. Ο Βεγκάκ είπε στο πρακτορείο ειδήσεων Sputnik ότι οι πρώτες πτήσεις θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μόλις το 2024 με τιμή περίπου $ 200.000 έως $ 300.000 ανα άτομο.Όπως η per Begak, πολλές ιδιωτικές εταιρείες εργάζονται επί του παρόντος στο uncrewed διαστημόπλοιο γνωστό ως Selena Space Yacht. Οι εργασίες εκτελούνται με τη βοήθεια των ομάδων εργασίας της Εθνικής Τεχνολογικής Πρωτοβουλίας (NTI) AeroNet και SpaceNet. Ο Begak πρόσθεσε ότι το σκάφος προσγειώνεται σαν ένα κανονικό αεροπλάνο που του δίνει την ευκαιρία να προσγειωθεί σε οποιοδήποτε αεροδρόμιο. Έτσι τώρα υπολογίζουν τον καλύτερο χρόνο για διαστημικά ταξίδια και ποια διαδρομές πτήσης θα ήταν πιο άνετα αφού είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να είναι σε κατάσταση μηδενικής βαρύτητας για περισσότερο από 10 λεπτά. Άρχισαν να εργάζονται στο Selena Space Yacht το 2017. Επιπλέον, εργάζονται για την ανάπτυξη τριών διαστημικών σκαφών που μπορούν να χωρέσουν έξι επιβάτες και έναν πιλότο. Ακόμα κι αν ένας άνθρωπος δεν θα πειραματιστεί το διαστημόπλοιο, ένας πιλότος θα επιβιβαστεί στην πτήση για την ευκολία των επιβατών, δήλωσε ο Begak. Το όχημα θα πετάξει στο διάστημα με μέγιστη ταχύτητα 2.685 μίλια ανά ώρα και θα φτάσει σε υψόμετρο 75 έως 87 μίλια (120-140 χιλιόμετρα). Ο Σεργκέι Ζούκοφ, συνιδρυτής της ομάδας εργασίας της Εθνικής Τεχνολογικής Πρωτοβουλίας AeroNet, εξήγησε ότι ο ιδιωτικός διαστημικός τουρισμός θα μπορούσε να ξεκινήσει στη Ρωσία σε περίπου πέντε χρόνια.Οι διαστημικοί τουρίστες θα πετούν για αρκετά λεπτά σε ύψος 100 χιλιομέτρων πριν επιστρέψουν με τα αλεξίπτωτα ή με τα αεροσκάφη σε αεροδρόμια. https://asgardia.space/en/news/Russias-Private-Space-Tourism-Industry-Could-Take-Off-in-Five-Years RemoveDEBRIS: Δορυφόρος «καμάκωσε» διαστημικό σκουπίδι. Ο δορυφόρος RemoveDEBRIS, μία από τις πρώτες προσπάθειες στον κόσμο για αντιμετώπιση του προβλήματος των επικίνδυνων σκουπιδιών σε τροχιά, χρησιμοποίησε επιτυχώς το καμάκι με το οποίο ήταν εξοπλισμένος για να «αιχμαλωτίσει» αντικείμενο σε τροχιά. Σύμφωνα με το University of Surrey, η δοκιμή περιελάμβανε την εκτόξευση του καμακιού εναντίον ενός κομματιού δορυφόρου που είχε στηθεί σε μικρή απόσταση, σε ταχύτητα 20 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. Το καμάκι διέτρησε επιτυχώς τον στόχο, «αιχμαλωτίζοντάς» τον και αποδεικνύοντας τη βιωσιμότητα της ιδέας. Πρόκειται για το τρίτο επιτυχημένο πείραμα του project RemoveDEBRIS. Προηγουμένως είχε χρησιμοποιήσει ένα δίχτυ για να πιάσει ένα κομμάτι απορριμμάτων, ενώ επίσης έχει δοκιμαστεί το οπτικό σύστημα πλοήγησής του (βασιζόμενο σε LiDAR και κάμερα) για να ταυτοποιεί διαστημικά σκουπίδια. Η ομάδα τώρα ετοιμάζεται για το τελικό πείραμα, που θα λάβει χώρα τον Μάρτιο. Στο πλαίσιό του, το RemoveDEBRIS θα φουσκώσει ένα πανί το οποίο θα επιβραδύνει τον δορυφόρο επαρκώς, για να πέσει στην ατμόσφαιρα της Γης, όπου και θα καταστραφεί. «Αυτό είναι το πιο απαιτητικό πείραμα του RemoveDEBRIS και το γεγονός πως ήταν επιτυχές είναι δικαίωση για όλους όσους συμμετείχαν. Το πρόγραμμα RemoveDEBRIS αποδεικνύει περίτρανα τι μπορεί να επιτευχθεί με τη δύναμη της συνεργασίας, τη συγκέντρωση της εμπειρίας ανά τη βιομηχανία και τον ερευνητικό τομέα, για να επιτευχθεί κάτι πραγματικά αξιοσημείωτο» δήλωσε ο καθηγητής Γκουγκλιέλμο Αγκλιέτι, διευθυντής του Surrey Space Centre στο University of Surrey. Από πλευράς του, ο Κρις Μπέρτζες, Harpoon Lead Engineer στην Airbus Defence and Space, είπε πως η επιτυχής δοκιμή του καμακιού «αποτελεί σημαντικό βήμα προς την επίλυση του εντεινόμενου ζητήματος των διαστημικών απορριμμάτων». Το RemoveDEBRIS είναι μια αποστολή δορυφόρου για την πραγματοποίηση τεσσάρων πειραμάτων «Ενεργητικής Απομάκρυνσης Σκουπιδιών» (Active Debris Removal). Ο δορυφόρος έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί από μια κοινοπραξία εταιρειών του χώρου της αεροδιαστημικής και ερευνητικών ιδρυμάτων, υπό το University of Surrey. Το σκάφος ελέγχεται από μηχανικούς στη Surrey Satellite Technology Ltd στο Γκίλντφορντ της Μ. Βρετανίας. Το όλο πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από την ΕΕ. https://www.naftemporiki.gr/story/1445726/removedebris-doruforos-kamakose-diastimiko-skoupidi Η NASA αποκαλύπτει λεπτομέρειες σχετικά με τη μελλοντική δοκιμή μεταφοράς αστροναυτών στον ISS. Οι πυραύλοι και τα διαστημόπλοια του SpaceX αποτελούν το πρώτο εμπορικά κατασκευασμένο σύστημα που αναλαμβάνει το καθήκον να φέρει αστροναύτες από και προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η NASA θα καλύψει την κάλυψη των δραστηριοτήτων προετοιμασίας και τη δρομολόγηση της δοκιμαστικής πτήσης Demo-1 του SpaceX στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 2 Μαρτίου. Η Demo-1 χτίστηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Commercial Crew, το οποίο στοχεύει στην ανάπτυξη ασφαλούς και αξιόπιστου πυραύλου και διαστημικού σκάφους για τη μεταφορά των αστροναυτών στο ISS, αντί να στηριχθεί στο διαστημόπλοιο της Ρωσίας Soyuz. Προγραμματισμένη για το Σάββατο 2 Μαρτίου στις 2:48 π.μ., η πτήση θα σηματοδοτήσει την πρώτη εκτόξευση ενός εμπορικά κατασκευασμένου και λειτουργούντος διαστημικού οχήματος. Το πλήρωμα Dragon πρόκειται να ξεκινήσει σε πυραύλους Falcon 9 από το διαστημικό κέντρο Kennedy της Φλώριδας της NASA και θα πρέπει να αποβιβαστεί στο ISS στις 5:55 π.μ. την Κυριακή 3 Μαρτίου. Εάν είναι επιτυχής, θα είναι η πρώτη φορά από το 2011 η NASA είναι σε θέση να βασιστεί στην αμερικανική τεχνολογία για να φέρει αστροναύτες από και προς το ISS. Η δοκιμαστική έκδοση Demo-1 είναι μια απελευθερωμένη πτήση που θα παρέχει δεδομένα τόσο για τις επιδόσεις του πυραύλου όσο και για τα διαστημόπλοια, καθώς και για δοκιμές σύνδεσης και προσγείωσης. Στην ιδανική περίπτωση, θα παράσχει επαρκή στοιχεία για να πιστοποιήσει η NASA το σύστημα μεταφοράς του πληρώματος SpaceX ως ασφαλές για τη μεταφορά των αστροναυτών στο ISS. Το επόμενο βήμα θα είναι η αποστολή με το πλήρωμα Demo-2, η οποία προγραμματίζεται να ξεκινήσει τον Ιούλιο. Η NASA δημοσίευσε ένα πλήρες πρόγραμμα κάλυψης Demo-1, ξεκινώντας από την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου στην ιστοσελίδα της. https://asgardia.space/en/news/NASA-Reveals-Details-of-Future-ISS-Shuttle-Test Εκτόξευση του δορυφόρου Egyptsat-A Στις 21 Φεβρουαρίου 2019, από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στις 19:47 ώρα Μόσχας, ξεκίνησε το όχημα εκτόξευσης διαστημικού οχήματος Soyuz-2 με το δορυφόρο Egyptsat-A, που δημιουργήθηκε προς το συμφέρον της κυβέρνησης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου. Ο δορυφόρος ξεκίνησε επιτυχώς σε μια τροχιά εργασίας και διοικείται από Ρώσους ειδικούς στο Αιγυπτιακό Κέντρο Ελέγχου Αποστολών. Όλες οι παράμετροι των ενσωματωμένων συστημάτων του διαστημικού σκάφους είναι φυσιολογικές. Το διαστημόπλοιο Egyptsat-A σχεδιάστηκε για να καταγράψει την επιφάνεια της γης με υψηλή χωρική ανάλυση. Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος δοκιμών πτήσης, ο δορυφόρος θα μεταφερθεί στην αιγυπτιακή πλευρά. Το δορυφορικό Egyptsat-A δημιουργήθηκε προς το συμφέρον της κυβέρνησης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου. Το διαστημικό σκάφος έχει σχεδιαστεί για να καταγράψει την επιφάνεια της γης με υψηλή χωρική ανάλυση. https://www.energia.ru/ru/news/news-2019/news_02-22.html Τεχνολογία τηλεπικοινωνιών ακτίνων Χ για χρήση στο διάστημα. Έναν νέο, πειραματικό τύπο τεχνολογίας τηλεπικοινωνιών για χρήση στο βαθύ διάστημα πρόκειται να δοκιμάσει η NASA την άνοιξη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αυτή τη στιγμή η αμερικανική διαστημική υπηρεσία βασίζεται σε ραδιοκύματα για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ διαστημοπλοίων και Γης. Η ανερχόμενη τεχνολογία επικοινωνιών με λέιζερ προσφέρει υψηλότερα data rates, που επιτρέπουν στα διαστημόπλοια να μεταδίδουν περισσότερα δεδομένα. Η συγκεκριμένη δοκιμή αφορά σε επικοινωνία με ακτίνες Χ (XCOM- X-ray communications), που παρέχει ακόμα περισσότερα πλεονεκτήματα. Οι ακτίνες Χ έχουν πολύ μικρότερα μήκη κύματος, τόσο σε σχέση με τις υπέρυθρες, όσο και με τα ραδιοκύματα. Αυτό σημαίνει πως, θεωρητικά, είναι δυνατή η αποστολή περισσότερων δεδομένων για την ίδια ποσότητα ισχύος μετάδοσης. Οι ακτίνες Χ μπορούν να εκπέμψουν επίσης σε πιο «στενές» ακτίνες, χρησιμοποιώντας λιγότερη ενέργεια όταν πρόκειται για επικοινωνία σε μεγάλες αποστάσεις. Εάν είναι επιτυχές, το πείραμα θα μπορούσε να αυξήσει το ενδιαφέρον σχετικά με τη συγκεκριμένη τεχνολογία τηλεπικοινωνιών, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για πιο αποδοτικά data rates (gigabits per second) σε αποστολές στο βαθύ διάστημα. Το gigabits per second είναι ένα data transfer rate που αντιστοιχεί σε ένα δισεκατομμύριο bits ανά δευτερόλεπτο. Αυτές οι ταχύτητες δεν είναι κοινές ή συνηθισμένες αυτή τη στιγμή, ωστόσο νέες έρευνες έχουν βελτιώσει σημαντικά την κατάσταση προς αυτή την κατεύθυνση. «Για κάποιες αποστολές, η XCOM θα είναι μια τεχνολογία που ανοίγει τον δρόμο, εξαιτίας των τεράστιων αποστάσεων στις οποίες πρέπει να επιχειρούν» σημείωσε ο Τζέισον Μίτσελ, μηχανικός στο Goddard Spaceflight Center της NASA στο Γκρίνμπελτ του Μέριλαντ, που βοήθησε στην ανάπτυξη του πειράματος, το οποίο βασίζεται σε μια συσκευή ονόματι MXS (Modulated X-ray Source). Ιδιαίτερα σημαντικό στην όλη υπόθεση είναι πως οι ακτίνες Χ μπορούν να διαπερνούν το «περίβλημα» θερμού πλάσματος που δημιουργείται καθώς διαστημόπλοια περνούν μέσα από την ατμόσφαιρα της Γης σε ταχύτητες πολλαπλάσιες αυτής του ήχου. Το πλάσμα λειτουργεί ως ασπίδα, εμποδίζοντας τις επικοινωνίες με ραδιοκύματα για πολλά δευτερόλεπτα, χρονικό διάστημα που χαρακτηρίζεται από αγωνία για τους συντελεστές των διαστημικών αποστολών. Όπως τόνισε ο Μίτσελ, κανείς δεν έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν ακτίνες Χ σε σύστημα επικοινωνίας, οπότε θα μπορούσαν να προκύψουν και άλλες εφαρμογές, που δεν έχει σκεφτεί ακόμα κανείς. Η πρώτη δοκιμή XCOM θα αφορά στη μετάδοση σημάτων τύπου GPS. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Μίτσελ, ίσως να επιχειρηθεί και η αποστολή πιο πολύπλοκων σημάτων μετά την αρχική προσπάθεια. https://www.naftemporiki.gr/story/1446890/texnologia-tilepikoinonion-aktinon-x-gia-xrisi-sto-diastima Το δρομολόγιο του Γκαγκάριν θα ακολουθούν οι τουρίστες στο Διάστημα. Ο επικεφαλής της ρωσικής κρατικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos, Ντμίτρι Ρογκόζιν, ανακοίνωσε ότι οι αποστολές στο διάστημα τουριστών θα ακολουθούν το δρομολόγιο του Γιούρι Γκαγκάριν, με τη διαφορά ότι κάθε τέτοιο τουριστικό ταξίδι θα διαρκεί μία ημέρα και όχι 108 λεπτά, που διήρκεσε η πτήση του Γκαγκάριν γύρω από τη Γη. «Προτείνουμε μια ακόμη πιο απλή πτήση και ως προς την προετοιμασία της και ως προς την πραγματοποίηση της, μια πτήση που δεν θα περιλαμβάνει επίσκεψη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αλλά μια ημερήσια περιφορά γύρω από τη Γη με διαστημόπλοια Soyuz» δήλωσε ο Ρογκόζιν. Πρόσφατα, η Roscosmos είχε ανακοινώσει ένα πρόγραμμα βάσει του οποίου οι μελλοντικοί τουρίστες του Διαστήματος θα μπορούν να επαναλάβουν την πτήση του Γκαγκάριν κάνοντας μια περιστροφή γύρω από τη Γη. Ο Γκαγκάριν υπήρξε ο πρώτος άνθρωπός στον κόσμο που πραγματοποίησε πτήση στο διάστημα. Στις 12 Απριλίου του 1961, με το διαστημόπλοιο Vostok-1 έκανε μια περιστροφή γύρω από τη Γη, η οποία διήρκεσε 108 λεπτά. Η Roscosmos είχε υπογράψει πρόσφατα ένα νέο συμβόλαιο με την αμερικανική εταιρεία Space Adventures, βάσει του οποίου δύο τουρίστες του Διαστήματος θα πραγματοποιούσαν ταξίδι έως τα τέλη του 2012 με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, με ένα διαστημόπλοιο. http://www.kathimerini.gr/1011429/article/epikairothta/episthmh/to-dromologio-toy-gkagkarin-8a-akoloy8oyn-oi-toyristes-sto-diasthma Η επερχόμενη αποστολή της NASA θα μελετήσει τα συστήματα διαστημικών καιρικών συνθηκών γύρω από τη Γη. Η νεότερη αποστολή της NASA στοχεύει να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν και, τελικά, να προβλέψουν το διαφορετικό διαστημικό καιρικό σύστημα γύρω από τη Γη. Ο καιρός στο διάστημα μπορεί να έχει ευρείες επιπτώσεις στον πλανήτη μας που επηρεάζουν την τεχνολογία και τους αστροναύτες. Μερικές φορές μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στις ραδιοεπικοινωνίες και όταν είναι πιο σοβαρή, μπορεί ακόμη και να χτυπήσει ολόκληρα ηλεκτρικά δίκτυα Για πρώτη φορά, η νέα αποστολή της NASA θα συγκεντρώσει τις παγκόσμιες παρατηρήσεις μιας ουσιαστικής αιτίας του διαστημικού καιρού σε μια ενεργή περιοχή της ανώτερης ατμόσφαιρας της Γης που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα παρεμβολές στις επικοινωνίες ραδιοφώνου και GPS. Η αποστολή του πειράματος ατμοσφαιρικών κυμάτων (AWE) έρχεται στην τιμή των 42 εκατομμυρίων δολαρίων και πρόκειται να αναπτυχθεί τον Αύγουστο του 2022, στο εξωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού που περιβάλλει τη Γη. Από αυτή την θεση, η AWE θα εξετάσει πολύχρωμες δέσμες φωτός στην ατμόσφαιρα της Γης, γνωστή ως airglow, για να καταλάβει τι μίγμα δυνάμεων παρακινεί τον διαστημικό καιρό στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Αρχικά, οι ερευνητές πίστευαν ότι μόνο η συνεχής εκροή του Ήλιου από υπεριώδη ακτινοβολία και σωματίδια, γνωστά ως ηλιακός άνεμος, θα μπορούσαν να επηρεάσουν την περιοχή. Αλλά, τώρα οι εμπειρογνώμονες έχουν μάθει ότι η ηλιακή μεταβλητότητα δεν είναι αρκετή για να προκαλέσει τις αλλαγές που βλέπουμε. Επιπλέον, ο καιρός της Γης πρέπει να έχει επίσης αποτέλεσμα. Έτσι, για να βοηθήσει στην επίλυση αυτού του μυστηρίου, η AWE θα εξετάσει πώς τα κύματα στην χαμηλότερη ατμόσφαιρα, λόγω των μεταβολών στις πυκνότητες διαφορετικών πακέτων αέρα, επηρεάζουν την ανώτερη ατμόσφαιρα. Το AWE είναι μια αποστολή της ευκαιρίας που δουλεύει στο πλαίσιο του Προγράμματος Εξερευνητών Ελληνοφυσικής της NASA, το οποίο εκτελεί επικεντρωμένη επιστημονική έρευνα και εργάζεται σε νέα όργανα για την επίλυση των επιστημονικών κενών μεταξύ των μεγαλύτερων αποστολών της NASA. Από τότε που η NASA ξεκίνησε τον πρώτο δορυφορικό εξερευνητή 1, το 1958, ο οποίος ανακάλυψε τις ζώνες ακτινοβολίας της Γης, το πρόγραμμα εξερευνητών υποστήριξε πάνω από 90 αποστολές. Οι αποστολές Uhuru και Cosmic Background Explorer (COBE) κέρδισαν βραβεία Νόμπελ για το έργο τους. Ο Paul Hertz, Διευθυντής Αστροφυσικής της NASA, εξήγησε ότι το Πρόγραμμα Εξερευνητών αναζητά καινοτόμες ιδέες για μικρές αποστολές που δεν έχουν μεγάλους προϋπολογισμούς αλλά μπορούν ακόμα να βοηθήσουν στην επίλυση διαφορετικών γρίφων του σύμπαντος και να διερευνήσουν τη θέση της ανθρωπότητας σε αυτό. Ο Hertz πρόσθεσε ότι η αποστολή AWE ανταποκρίνεται σε αυτό το πρότυπο χρησιμοποιώντας έναν δημιουργικό και οικονομικό τρόπο για να αναζητήσει απαντήσεις σχετικά με την ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης. Η AWE επιλέχθηκε ως αποστολή με βάση την πιθανή αξία της στην επιστήμη και την ευκολία των σχεδίων ανάπτυξής της. Ο Michael Taylor από το Πανεπιστήμιο της Γιούτα στο Logan είναι υπεύθυνος για την αποστολή και το Γραφείο του Προγράμματος Εξερευνητών το διαχειρίζεται στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA στο Greenbelt, Maryland. Επιπλέον, η NASA επέλεξε επίσης το SunRISE επτάμηνη εκτεταμένη έρευνα διαμόρφωσης που θα κοστίσει $ 100.000. Το SunRISE θα είναι μια σειρά από έξι CubeSats που λειτουργούν παρόμοια με ένα γιγαντιαίο ραδιοτηλεσκόπιο. Αυτή η προτεινόμενη αποστολή θα εξετάσει το πώς επιταχύνονται οι μαζικές μετεωρολογικές καταιγίδες από τον Ήλιο, γνωστές ως καταιγίδες ηλιακών σωματιδίων, και απελευθερώνονται στο ηλιακό σύστημα. Ωστόσο, η SunRISE δεν είναι ακόμα έτοιμη για το επόμενο βήμα ανάπτυξης της αποστολής, αλλά η προτεινόμενη ιδέα αποτελεί μια ενδιαφέρουσα χρήση της νέας τεχνολογίας που αναπτύχθηκε από την NASA. Ο Justin Kasper από το Πανεπιστήμιο του Michigan στο Ann Arbor είναι υπεύθυνος για την SunRISE και το εργαστήριο Jet Propulsion της NASA διαχειρίζεται αυτή την αποστολή στο Pasadena της Καλιφόρνια. https://asgardia.space/en/news/NASAs-Upcoming-Mission-Will-Study-Space-Weather-Systems-Around-Earth Τα πληρώματα της TPK Soyuz MS-12 έφτασαν στο Baikonur. Στις 26 Φεβρουαρίου 2019, τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα του διαστημικού οχήματος μεταφοράς Soyuz MS-12 έφτασαν στο κοσμοδρόμιο Baikonur για να ολοκληρώσουν τις προετοιμασίες για την πτήση. Τα μέλη της Τεχνικής Διεύθυνσης και της Κρατικής Επιτροπής συναντήθηκαν στο αεροδρόμιο. Το κύριο πλήρωμα του ISS-59/60 ειναι ο κοσμοναυτής της Roskosmos Alexei Ovchinin και οι αστροναύτες της NASA Νίκος Χάιγκ και η Χριστίνα Κουκ. Η εφεδρική ομάδα είναι ο κοσμοναυτής Roskosmos Alexander Skvortsov, ο αστροναύτης ESA Luka Parmitano και ο αστροναύτης NASA Andrew Morgan, οι διοικητές του πληρώματος ανέφεραν την ετοιμότητά τους για εκπαίδευση πριν από την πτήση και τη λήψη του διαστημικού οχήματος Soyuz MS-12. Μετά την αναφορά στην ηγεσία, τα πληρώματα πήγαν στο συγκρότημα κατάρτισης δοκιμών του CPC. Yu.A. Gagarin, όπου πρέπει να προχωρήσουν σε προ-πτήση εκπαίδευση, μαθήματα και ενημερώσεις. Επίσης καθημερινά,κοσμοναύτες και αστροναύτες θα ασχοληθούν με τη σωματική άσκηση και θα υποβληθούν σε ιατρικές εξετάσεις. Αύριο, 27 Φεβρουαρίου, οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες θα πραγματοποιήσουν την πρώτη προπόνηση σε ένα διαστημόπλοιο - το "πρώτο εξάρτημα". Η εκκίνηση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-FG με το TPK Soyuz MS-12 προγραμματίζεται για τις 14 Μαρτίου 2019 από το κοσμοδρόμιο Baikonur. https://www.energia.ru/ru/iss/iss59/photo_02-26.html Επτά αποστολές από τη Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία το 2019 Η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία Roscosmos ανακοίνωσε σήμερα ότι θα στείλει εντός του 2019 επτά διαστημόπλοια στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, εκ των οποίων τα τέσσερα θα είναι επανδρωμένα και τα τρία όχι, καθώς θα μεταφέρουν φορτία για το διαστημικό σταθμό. Στις 14 Μαρτίου θα εκτοξευτεί με προορισμό το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το διαστημόπλοιο Soyuz MC-12, με πλήρωμα τον κοσμοναύτη της Roscosmos Αλεξέι Οφτσίνιν και τους αστροναύτες της NASA Κριστίνα Κοχ και Νικ Χέιγκ. Το επόμενο διαστημόπλοιο έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί στις 6 Ιουλίου, με πλήρωμα τον κοσμοναύτη της Roscosmos Αλεξάντρ Σκβαρτσόφ, τον αστροναύτη της ESA (Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία) Λούκα Παρμαντάνο και τον αστροναύτη της NASA Άντριου Μόργκαν. Μια ακόμη επανδρωμένη αποστολή έχει προγραμματιστεί για τις 25 Σεπτεμβρίου, στην οποία θα συμμετάσχει πρώτη φορά αστροναύτης από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Τα μη επανδρωμένα διαστημόπλοια Progress θα εκτοξευτούν στις 4 Απριλίου, στις 31 Ιουλίου και στις 20 Δεκεμβρίου. https://www.in.gr/2019/02/26/tech/epta-apostoles-apo-ti-rosiki-diastimiki-ypiresia-2019/