Δροσος Γεωργιος

Νέα επιστημονική ανάλυση βρίσκει τον πιο αρχαίο πάγο στο Μετεωρίτη Acfer 094 Πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη στον μετεωρίτη Acfer 094, που βρέθηκε στην έρημο της Αλγερίας το 1990, έφερε νέες ιδέες για το πώς θα μπορούσε να σχηματιστεί το ηλιακό μας σύστημα: οι απολιθωμένοι πόροι που βρέθηκαν σε όλο το αντικείμενο που χρησιμοποιούσε αρχαίους κρυστάλλους πάγου. Η ηλικία του μετεωρίτη που εκτιμάται ότι είναι περίπου το ίδιο με εκείνο του ίδιου του Ηλιακού Συστήματος, το οποίο είναι τουλάχιστον 4.6 δισεκατομμύρια ετών.Ο πλανητικός επιστήμονας Megumi Matsumoto στο Πανεπιστήμιο του Κιότο, μαζί με τους συναδέλφους του, αποφάσισε να δοκιμάσει μια εντελώς νέα προσέγγιση για τη μελέτη αυτού του επισκέπτη. Η ομάδα χρησιμοποίησε μια σειρά από μεθόδους που περιελάμβαναν τη δειγματοληψία, τη μικροσκοπία και τη φασματοσκοπία. Πιστεύουν ότι ο διαστημικός βράχος τον καθιστά πολύτιμο φορέα δεδομένων για την κατάσταση του Ηλιακού Συστήματος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σχηματισμου. Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης μελέτης, τα μέσα υψηλής ανάλυσης ανακάλυψαν ότι ο βράχος είχε μια σπογγώδη πορώδη δομή σε όλο το βραχώδες σώμα του Acfer 094. Ο βράχος περιέχει υπολείμματα ορυκτών, που σημαίνει ότι υπήρχε νερό στο περιβάλλον της πέτρας. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχε πάγος στους πόρους. Ωστόσο, η ποσότητα των ανιχνευθέντων ορυκτών ήταν πολύ μεγαλύτερη από ότι θα έπρεπε να είναι σε μια τέτοια περίπτωση, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να έχουν διαφορετική προέλευση. Η σημασία αυτής της έρευνας είναι ότι έχουμε δει σημάδια παρουσίας νερού σε μετεωρίτες, καμία ιδέα πώς θα μπορούσε να φτάσει εκεί. Τώρα μπορούμε να ελπίζουμε για μια απάντηση. Για να καταλάβουν τι θα μπορούσε να συμβεί, μιμούνται μια απομίμηση ενός φυτοθεραπευτικού ή ενός «σπόρου» ενός πλανήτη, που υποτίθεται ότι ήταν ο γονιός βράχος του μετεωρίτη. Στη συνέχεια προσπάθησαν να ανοικοδομήσουν το ταξίδι τους. Το παρόν σενάριο είναι ένα πρακτικό μοντέλο που δίνει νέα εικόνα για το σχηματισμό αστεροειδών, συνδυάζοντας τόσο τα αναλυτικά αποτελέσματα των εξωγήινων υλικών όσο και τα θεωρητικά μοντέλα σχηματισμού των πλανητών », γράφουν. είναι ότι το γονικό του planettesimal γεννήθηκε στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα από μαλακή σκόνη, με πυρήνα πυριτικών σπόρων καλυμμένων με πάγο νερού. Στη συνέχεια, μεγαλώνοντας, το αντικείμενο άρχισε να παίρνει παγωμένη σκόνη, σχηματίζοντας ένα μανδύα που περιείχε πολύ λίγο πάγο. Μέχρι τη στιγμή που μπήκε στην παγωμένη γραμμή του Ηλιακού Συστήματος, όπου η θερμότητα του Ήλιου προκαλεί την εξάχνωση του πάγου, οι κόκκοι του διοξειδίου του πυριτίου εξουδετερώθηκαν και αργότερα συμπυκνώθηκαν σε σκληρούς βράχους σκόνης στον πάγο. Με τη γραμμή του χιονιού, ο πάγος θα είχε πάει, τη δομή του μετεωρίτη. Αυτό θα ήταν όταν έμεινε με ιχνοστοιχεία στους άδειους πόρους, λίγο πριν κατευθυνθεί προς την έρημο της Αλγερίας. https://asgardia.space/en/news/New-Scientific-Analysis-Finds-Most-Ancient-Ice-in-Acfer094

Χιλιάδες πλανήτες σε τροχιά γύρω από μαύρη τρύπα; Ιάπωνες επιστήμονες για πρώτη φορά υποστηρίζουν ότι είναι πιθανό πως ένας πλανήτης μπορεί να βρίσκεται σε τροχιά όχι μόνο γύρω από ένα άστρο, αλλά και από μια μαύρη τρύπα. Δεν αποκλείουν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, ότι χιλιάδες πλανήτες περιφέρονται γύρω από τεράστιες μαύρες τρύπες. «Με τις κατάλληλες συνθήκες, οι πλανήτες μπορεί να σχηματισθούν ακόμη και σε ακραία περιβάλλοντα, όπως γύρω από μια μαύρη τρύπα», δήλωσε ο καθηγητής Κεΐτσι Γουάντα του Πανεπιστημίου Καγκοσίμα. Σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία, οι πλανήτες σχηματίζονται από σκόνη και άλλα υλικά σε ένα πρωτοπλανητικό δίσκο πέριξ κάποιου νεαρού άστρου. Όμως τα νεαρά άστρα δεν είναι τα μόνα σώματα στο σύμπαν που διαθέτουν τέτοιους δίσκους γύρω τους. Οι Ιάπωνες ερευνητές εστίασαν σε τέτοιους δίσκους γύρω από μαύρες τρύπες στο κέντρο ενεργών γαλαξιακών πυρήνων (κβάζαρ). Μερικές υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες έχουν μεγάλες ποσότητες υλικών που περιφέρονται γύρω τους με τη μορφή ενός δίσκου με μεγάλη πυκνότητα και βάρος, ο οποίος μπορεί να έχει μάζα εκατοντάδες χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και ένα δισεκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από τη μάζα ενός πρωτοπλανητικού δίσκου γύρω από άστρο. «Οι υπολογισμοί μας δείχνουν ότι δεκάδες χιλιάδες πλανήτες με μάζα δεκαπλάσια της Γης είναι δυνατό να σχηματισθούν σε απόσταση περίπου δέκα ετών φωτός από μια μαύρη τρύπα. Συνεπώς γύρω από τις μαύρες τρύπες είναι πιθανό να υπάρχουν πλανητικά συστήματα σε εκπληκτική κλίμακα», ανέφερε ο καθηγητής Εϊχίρο Κοκούμπο του Εθνικού Αστρονομικού Παρατηρητηρίου της Ιαπωνίας. Προς το παρόν πάντως δεν υπάρχουν επιστημονικές τεχνικές που να επιτρέπουν την ανίχνευση πλανητών γύρω από μαύρες τρύπες, εφόσον όντως υπάρχουν. Οι Ιάπωνες ερευνητές όμως περιμένουν ότι, με τη μελέτη τους [Planet Formation around Super Massive Black Holes in the Active Galactic Nuclei] https://arxiv.org/abs/1909.06748 ανοίγει ο δρόμος για ένα νέο πεδίο αστρονομίας. https://physicsgg.me/2019/11/26/%cf%87%ce%b9%ce%bb%ce%b9%ce%ac%ce%b4%ce%b5%cf%82-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b5%cf%82-%cf%83%ce%b5-%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%87%ce%b9%ce%ac-%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%bc/

Είναι το Σύμπαν σφαιρικό; Είναι το Σύμπαν σφαιρικό ή επίπεδο; Η επιστημονική αυτή διαμάχη έρχεται στο προσκήνιο έπειτα από έρευνα τριών κοσμολόγων που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Nature Astronomy», τα αποτελέσματα της οποίας υποδεικνύουν ότι το Σύμπαν είναι πιθανό να είναι σφαιρικό και όχι επίπεδο όπως υπέθεταν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Ας δούμε με περισσότερες λεπτομέρειες για ποιον λόγο η Κοσμολογία, δηλαδή ο κλάδος της Φυσικής ο οποίος μελετάει τη γέννηση του Σύμπαντος, ενδέχεται να περνάει… υπαρξιακή κρίση. Η πολύτιμη ακτινοβολία Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας, η οποία πραγματοποιήθηκε από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, το Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα της Ρώμης και το Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Παρισιού, βασίστηκαν στις μετρήσεις της ακτινοβολίας κοσμικού υποβάθρου οι οποίες συλλέχθηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Πλανκ. Το τηλεσκόπιο αυτό λειτούργησε από το 2009 μέχρι το 2013, συλλέγοντας δεδομένα για την κατανομή της ακτινοβολίας κοσμικού υποβάθρου στο Σύμπαν. Τι είναι όμως η ακτινοβολία αυτή και με ποιον τρόπο βοηθάει τους ερευνητές να εξάγουν συμπεράσματα για τα χαρακτηριστικά και τη δομή του Σύμπαντος; Πρόκειται για την ακτινοβολία η οποία απελευθερώθηκε κατά τα πρώτα στάδια σχηματισμού του Σύμπαντος, όταν αυτό βρισκόταν σε κατάσταση εξαιρετικά μεγάλων θερμοκρασιών και πιέσεων. Η ακτινοβολία αυτή είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη στο Σύμπαν, ωστόσο η θερμοκρασία της δεν είναι ίδια σε όλα τα σημεία του, αντίθετα εμφανίζει πολύ ελαφριές διακυμάνσεις, τις οποίες οι επιστήμονες αποκαλούν ανισοτροπίες. Οι ανισοτροπίες είναι πολύτιμες στους ερευνητές για να εξάγουν συμπεράσματα σχετικά με την ιστορία του Σύμπαντος, την ηλικία του, την πυκνότητά του σε ύλη αλλά και για το πώς αυτό θα εξελιχθεί στο μέλλον. Ενας τρόπος ο οποίος χρησιμοποιείται από τους επιστήμονες για να μελετήσουν την κατανομή της ακτινοβολίας στον χώρο έγκειται στη μέτρηση της διαφοράς θερμοκρασίας της ακτινοβολίας σε διάφορα σημεία του Διαστήματος. Με αυτόν τον σκοπό, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος απέστειλε στο Διάστημα το τηλεσκόπιο Πλανκ το 2009. Τα νέα δεδομένα Μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τις εργασίες οι οποίες είχαν δημοσιευτεί επί του θέματος, οι αναλύσεις των δεδομένων τα οποία είχε συλλέξει το διαστημικό τηλεσκόπιο Πλανκ συνέπλεαν με την υπόθεση ότι το Σύμπαν είναι επίπεδο. Ωστόσο, οι επιστήμονες οι οποίοι πραγματοποίησαν την πρόσφατη δημοσίευση υποστηρίζουν ότι τα εν λόγω δεδομένα υποδεικνύουν ότι το φαινόμενο της βαρυτικής εστίασης παρατηρείται πιο έντονα απ’ ό,τι θα ανέμεναν οι ερευνητές – και κάτι τέτοιο μπορεί να εξηγηθεί αποτελεσματικά μέσω της υπόθεσης ότι το Σύμπαν είναι σφαιρικό. Το φαινόμενο της βαρυτικής εστίασης, το οποίο προβλέπεται από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας την οποία διατύπωσε ο Αλμπερτ Αϊνστάιν, αναφέρεται στην κάμψη του φωτός η οποία παρατηρείται ανάμεσα σε μία μακρινή πηγή φωτός και στον παρατηρητή. Το γεγονός ότι τα δεδομένα τα οποία συνέλεξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Πλανκ υποδεικνύουν ότι το φαινόμενο της κάμψης του φωτός παρατηρείται σε μεγαλύτερο βαθμό από τον αναμενόμενο, θα μπορούσε να εξηγηθεί από την ύπαρξη περισσότερης σκοτεινής ύλης από αυτή που προβλέπουν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες. Και ένα σφαιρικό Σύμπαν μπορεί να εξηγήσει αποτελεσματικά τα ευρήματα αυτά, αφού μπορεί να «χωρέσει» μεγαλύτερη ποσότητα σκοτεινής ύλης από ένα επίπεδο Σύμπαν. Μια διαμάχη με μέλλον Σε άρθρο της στην ιστοσελίδα «The Conversation», η ερευνήτρια και μία εκ των τριών συγγραφέων της επιστημονικής δημοσίευσης Ελεονώρα Ντι Βαλεντίνο από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, επιχειρηματολογώντας υπέρ της δημοσίευσης, αναφέρει ότι ένα μοντέλο σφαιρικού Σύμπαντος δεν μπορεί να γίνει εύκολα αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα, κι αυτό οφείλεται σε δύο λόγους: Αφενός, επειδή για να επιβεβαιωθεί η υπόθεση η οποία διατυπώνεται στην εν λόγω επιστημονική δημοσίευση χρειάζεται να αναπτυχθεί πιο εκλεπτυσμένη τεχνολογία, κατάλληλη για πιο ακριβείς μετρήσεις της ακτινοβολίας κοσμικού υποβάθρου. Αφετέρου, επειδή η αποδοχή της υπόθεσης ότι το Σύμπαν ενδέχεται να είναι σφαιρικό φέρνει… τα πάνω κάτω σε μία σειρά από σημαντικές θεωρίες οι οποίες προβλέπουν ότι το Σύμπαν είναι επίπεδο, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τη θεωρία του Κοσμικού Πληθωρισμού, η οποία περιγράφει τα πρώτα κλάσματα δευτερολέπτου που ακολούθησαν τη Μεγάλη Εκρηξη. Οπως άλλωστε η ίδια σημειώνει στο εν λόγω άρθρο, «το πιο ενδιαφέρον αποτέλεσμα το οποίο παρουσιάζεται στη δημοσίευσή μας δεν είναι ότι το Σύμπαν φαίνεται να είναι κυρτό και όχι επίπεδο, αλλά το γεγονός ότι ίσως χρειαστεί να τοποθετήσουμε τα κομμάτια του κοσμικού παζλ σε τελείως διαφορετική σειρά». Οικοδόμηση ενός νέου μοντέλου Οπως υποστηρίζει η κοσμολόγος Ελεονώρα Ντι Βαλεντίνο (φωτογραφία), η επιστημονική κοινότητα δεν θα πρέπει να απορρίψει εύκολα τα αποτελέσματα της έρευνας (ακόμη κι αν αυτά δεν μπορούν τυπικά να θεωρηθούν στατιστικά αποδεκτά) επειδή ενδέχεται να είναι τα σπέρματα για την οικοδόμηση ενός νέου μοντέλου του Σύμπαντος. Η Θεωρία του Κοσμικού Πληθωρισμού Ενας από τους σημαντικότερους… μπελάδες που προκύπτουν από τα αποτελέσματα τα οποία υποδεικνύουν ότι το Σύμπαν ενδέχεται να είναι σφαιρικό είναι η Θεωρία του Κοσμικού Πληθωρισμού. Η θεωρία αυτή, η οποία περιγράφηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1970, περιγράφει τον τρόπο με τον οποίον το Σύμπαν διαστάλθηκε τα πρώτα κλάσματα δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Εκρηξη. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η Μεγάλη Εκρηξη πραγματοποιήθηκε σε έναν απειροελάχιστο χώρο και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου το Σύμπαν διαστάλθηκε εκθετικά, με τη διαστολή αυτή να περιορίζεται έπειτα σε σημαντικά χαμηλότερους ρυθμούς. Βασισμένοι σε αυτή τη θεωρία, οι επιστήμονες είναι σε θέση να εξηγήσουν μία σειρά παρατηρήσεων, όπως παραδείγματος χάριν το γεγονός ότι η κατανομή της ύλης στο Σύμπαν εμφανίζεται να είναι ομοιόμορφη. Ωστόσο, από τη θεωρία αυτή απορρέει επίσης και η πρόβλεψη ότι το Σύμπαν είναι επίπεδο. Εάν λοιπόν επιβεβαιωθεί η θεωρία των επιστημόνων για τη σφαιρικότητα του Σύμπαντος, η επιστημονική κοινότητα θα χρειαστεί να αναθεωρήσει, μεταξύ άλλων, τη θεωρία του Κοσμικού Πληθωρισμού, η οποία παρέχει πολύτιμες εξηγήσεις για τη δομή του Σύμπαντος. https://www.tovima.gr/2019/11/27/science/einai-to-sympan-sfairiko/

Τα 20ά γενέθλια του διαστημικού τηλεσκοπίου Chandra. Στις 3-6 Δεκεμβρίου 2019, με το συμπόσιο για τα 20 χρόνια λειτουργίας του διαστημικού τηλεσκοπίου Chandra, η διεθνής επιστημονική κοινότητα ολοκληρώνει τα συνέδρια, τις διαλέξεις και τις ομιλίες που είχαν προγραμματιστεί καθόλη την διάρκεια της χρονιάς για την 20η επέτειο από την εκτόξευση ενός από τα σπουδαιότερα τηλεσκόπια ακτίνων Χ. Το Διαστημικό Αστεροσκοπείο Ακτίνων Χ Chandra τέθηκε σε τροχιά γύρω από την Γη στις 23 Ιουλίου 1999, με την βοήθεια του διαστημικού λεωφορείου Columbia. Όπως υποδηλώνει και το όνομά του, το Chandra ανιχνεύει τις ακτίνες Χ που εκλύονται κατά την διάρκεια ορισμένων από τα πιο παράξενα και βίαια φαινόμενα του Σύμπαντος. Η κατασκευή αυτού του διαστημικού τηλεσκοπίου με διαφορετική όμως επωνυμία (Advanced X-ray Astrophysics Facility), είχε προταθεί από την NASA ήδη από το 1976. Λίγο πριν την εκτόξευσή του, όμως, μετονομάστηκε σε Chandra, προς τιμήν του κορυφαίου Ινδού αστροφυσικού και κατόχου του Νόμπελ Φυσικής Subrahmanyan Chandrasekhar (1910–1995), γνωστότερου στους συναδέλφους του ως «Chandra». Με την απαράμιλλη ευαισθησία και διακριτική του ικανότητα, το Chandra συνέλεξε δεδομένα από μία ευρεία ποικιλία ουράνιων σωμάτων: από γειτονικούς μας πλανήτες και κομήτες, μέχρι τα πλέον απομακρυσμένα κβάζαρ. Απεικόνισε, μεταξύ άλλων, τα «λείψανα» εκρήξεων σουπερνόβα, κατέγραψε την διασπορά των βαρέων στοιχείων που οι εκρήξεις αυτές εκλύουν στο Διάστημα, ανακάλυψε και συνέλεξε δεδομένα για γαλαξιακές μαύρες τρύπες παντού στο Σύμπαν και πραγματοποίησε λεπτομερείς παρατηρήσεις στην περιοχή γύρω από την γιγάντια μαύρη τρύπα, που βρίσκεται στον πυρήνα του Γαλαξία μας. Το Chandra, ακόμη, συνέβαλε σημαντικά στην μελέτη της σκοτεινής ύλης, απεικονίζοντας μεταξύ άλλων τον διαχωρισμό της από την συνηθισμένη (βαρυονική) ύλη, που προκαλείται κατά τις συγκρούσεις μεταξύ γαλαξιακών σμηνών, ενώ με τα δεδομένα που συλλέγει, συμβάλλει αποφασιστικά και στην έρευνα για την αποκρυπτογράφηση της φύσης της σκοτεινής ενέργειας. Το Chandra, τέλος, ήταν ένα μόνο από τα διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια που συνέλεξαν δεδομένα, σε ολόκληρο το εύρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, για την φωτεινή αναλαμπή που προκλήθηκε κατά την σύγκρουση δύο αστέρων νετρονίων. Αυτό το βίαιο κοσμικό φαινόμενο παρατηρήθηκε στις 17 Αυγούστου 2017, όταν οι ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων LIGO και VIRGO κατέγραψαν την διέλευση βαρυτικών κυμάτων από τους βραχίονες των συμβολομέτρων τους. Όπως, εξάλλου, είχε δηλώσει παλαιότερα και ο Martin Weisskopf, ερευνητής στο Διαστημικό κέντρο Πτήσεων Marshall στην Αλαμπάμα, «με όποια κριτήρια και να αξιολογηθεί το Chandra –κόστος, χρονοδιάγραμμα, τεχνολογικό επίτευγμα και πάνω απ’ όλα επιστημονικές ανακαλύψεις– αυτό το διαστημικό τηλεσκόπιο συνεχίζει να είναι μια από τις πιο επιτυχείς αποστολές που σχεδίασε ποτέ η NASA». Το Chandra είναι το τρίτο από τα Μεγάλα Τροχιακά Αστεροσκοπεία της NASA, καθένα απ’ τα οποία πραγματοποιεί μελέτες σε διαφορετικά μήκη κύματος. Το πρώτο και αναμφίβολα το γνωστότερο απ’ αυτά είναι το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο συλλέγει δεδομένα κυρίως στο ορατό και στο κοντινό υπεριώδες. Το Compton (1991-2000) συνέλεξε δεδομένα για ορισμένα από τα πλέον ενεργητικά φαινόμενα που μπορούμε να παρατηρήσουμε στο Σύμπαν και τα οποία συνοδεύονται από την εκπομπή ακτίνων γ, ενώ το Spitzer παρατηρεί στο υπέρυθρο φάσμα των συχνοτήτων. Περισσότερες πληροφορίες για το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra και για την συνεισφορά του στην αστρονομική έρευνα μπορείτε να αντλήσετε από την ιστοσελίδα που είναι αφιερωμένη στην 20ή επέτειο της εκτόξευσής του: https://chandra.harvard.edu/20th/. https://physicsgg.me/2019/11/26/%cf%84%ce%b1-20%ce%ac-%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%ad%ce%b8%ce%bb%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%cf%83%ce%ba%ce%bf/

Πόσο επικίνδυνο είναι το Wi-Fi για την υγεία. Γνωρίζετε ποιες επιπτώσεις μπορεί αν έχουν στην υγεία σας τα ασύρματα δίκτυα WiFi; Ξέρετε ότι στο σπίτι και στη δουλειά, δεκάδες ασύρματα δίκτυα μεταδίδουν αόρατα ραδιοκύματα μέσα από το χώρο και το σώμα σας. Το ίδιο κάνουν και τα κινητά τηλέφωνα, οι υπολογιστές, οι συσκευές με ενεργό Bluetooth και άλλες συσκευές που συνδέονται με αυτές. Η έρευνα σχετικά με τα ραδιοκύματα και την ανθρώπινη υγεία ξεκίνησε περίπου τη δεκαετία του 1950. Αφορμή ήταν οι τότε ανησυχίες ότι οι στρατιωτικοί του Ναυτικού εκτίθεντο σε ισχυρή ακτινοβολία από τα ραντάρ στα πλοία. «Έχουμε 50 ή 60 χρόνια έρευνας για το είδος της ακτινοβολίας που σχετίζεται με το Wi-Fi», λέει ο John Moulder επίτιμος καθηγητής ογκολογίας και ακτινοβολίας στο Medical College του Wisconsin. Όλη αυτή η έρευνα μας έχει διδάξει, ότι, στις υψηλές συχνότητες, η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη όγκων και καρκίνου. Οι υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου και οι σύνδεσμοι τους με τον καρκίνο του δέρματος είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Ακόμη και σε χαμηλότερες συχνότητες, τα πολύ υψηλά επίπεδα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας μπορεί να σας βλάψουν. «Αλλά μιλάμε για εγκαύματα στο δέρμα, όχι για καρκίνο ή όγκους», λέει ο Kenneth Foster, καθηγητής βιοϊατρικής στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας. Ο Foster ήταν συνεργάτης συγγραφέας του Moulder στην επιστημονική αναθεώρηση που έκανε ο τελευταίος επάνω στις επιπτώσεις του WiFi στην υγεία του ανθρώπου το 2013. Λέει ότι με βάση την τρέχουσα κατανόηση των δυνατοτήτων και των κινδύνων των ραδιοκυμάτων, οι παγκόσμιες υγειονομικές αρχές έχουν ορίσει πρότυπα ασφαλείας για όλες τις συσκευές και τις συσκευές που εκπέμπουν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Αυτές ισχύουν από τα τηλέφωνα και τον φούρνο μικροκυμάτων μέχρι το ασύρματο κλειδί του αυτοκινήτου σας. «Η έκθεση που λαμβάνετε από το Wi-Fi router είναι πολύ-πολύ μικρότερου μεγέθους ακόμα και από αυτά τα όρια ασφαλείας», εξηγεί. Ερωτηθείς για τις λεπτομέρειες, ο Foster λέει ότι είναι χρήσιμο να καταλάβουμε πώς λειτουργεί το WiFi. Οι περισσότεροι άνθρωποι υποθέτουν ότι το ασύρματο router στέλνει και λαμβάνει συνεχώς πληροφορίες. Ο Foster λέει ότι αυτές οι συσκευές μεταδίδουν δεδομένα μόνο το 0,1% του χρόνου. «Ίσως να ανεβαίνει αυτό κάπως αν κάνετε streaming σε κάποιο βίντεο, αλλά τις περισσότερες φορές ο δρομολογητής σας (router) απλώς κάθεται αδρανώς περιμένοντας κάτι να συμβεί». Επίσης, με το κάθε εκατοστό απόστασης μεταξύ του εαυτού σας και του WiFi router μειώνετε σημαντικά τη δύναμη της ακτινοβολίας που συναντά το σώμα σας. «Σκεφτείτε το κάπως έτσι… κατά τη διάρκεια μιας κλήσης, το κινητό σας τηλέφωνο μεταδίδει σταθερά σε ισχύ ίσως 100 φορές πιο μεγάλη από το WiFi και εσείς κρατάτε το κινητό σας τηλέφωνο ακριβώς δίπλα στο κεφάλι σας και εξακολουθούμε να μην βρίσκουμε προβλήματα υγείας με αυτό το επίπεδο έκθεσης». Οι επιπτώσεις στην υγεία Αυτό μπορεί να ισχύει σήμερα. Ωστόσο, ορισμένοι ειδικοί έχουν σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τους τύπους ακτινοβολίας χαμηλής έντασης που παράγουν οι ασύρματες συσκευές μας. «Έχουμε μελέτες σε ζώα που υποδηλώνουν ότι ακόμη και οι χαμηλού επιπέδου εκθέσεις στο είδος ακτινοβολίας ραδιοκυμάτων που σχετίζονται με το WiFi θα μπορούσαν να έχουν διάφορες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία». Αυτό λέει ο Joel Moskowitz, διευθυντής του Κέντρου Οικογενειακής και Κοινοτικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο Berkley της Καλιφόρνια. Αναφέρει προβλήματα νευροαναπτυξιακής φύσης, καρκίνο και αναπαραγωγική βλάβη -τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες- ως μερικές από αυτές τις πιθανές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου, ειδικά για τις εγκύους και τα μικρά παιδιά. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο έχουν κατηγοριοποιήσει τα κινητά τηλέφωνα ως «πιθανώς καρκινογόνα». Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει επί του παρόντος αρκετή έρευνα για να πει κανείς με βεβαιότητα αν προκαλούν καρκίνο ή όχι. Έρευνα του 2016 επάνω σε ποντίκια έδειξε ότι η μεγάλη έκθεση στην ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων αυξάνει τον κίνδυνο για ορισμένους όγκους του εγκεφάλου και της καρδιάς. Άλλη έρευνα έχει συνδέσει τα υψηλά επίπεδα έκθεσης σε ακτινοβολία WiFi και κινητών τηλεφώνων με ορμονικές ανισορροπίες και οξειδωτικό στρες. Αυτές οι παθήσεις θα μπορούσαν δυνητικά να συμβάλλουν στην ανάπτυξη καρκίνου, ή εγκεφαλικών προβλημάτων. Αλλά πολλές από αυτές τις μελέτες σε ζώα δεν είναι επιστημονικά «ακλόνητες» από την άποψη της ποιότητας του σχεδιασμού τους, λέει ο Foster. Η έρευνα σε ζώα συχνά δεν ισχύει στον άνθρωπο. Επίσης, πολλά από τα πιο ανησυχητικά πειράματα αφορούσαν τρωκτικά που είχαν εκτεθεί σε επίπεδα ακτινοβολίας πολύ μεγαλύτερα από αυτά που συναντούν οι χρήστες όταν χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα ή ασύρματα δίκτυα WiFi. Ο Moskowitz δεν διαφωνεί με τον Moulder. Αλλά λέει ότι η ποσότητα της ακτινοβολίας στην οποία εκτίθενται σήμερα οι άνθρωποι -και ιδιαίτερα τα παιδιά- είναι διαφορετική και αυτό εγείρει νέες ανησυχίες. Όταν αναλογιζόμαστε την μακροπρόθεσμη, αθροιστική μας έκθεση σε όλα τα ασύρματα δίκτυα και τα gadget μας, «επί της ουσίας βαδίζουμε σε αχαρτογράφητα νερά», με την ερευνητική έννοια. Φυσικά, η προσπάθεια αποφυγής της έκθεσης σε ραδιοκύματα είναι λίγο-πολύ αδύνατη αν ζείτε στη σύγχρονη κοινωνία. Ο Moskowitz συμβουλεύει τη διατήρηση ασύρματων συσκευών μακριά από το σώμα σας και την απενεργοποίηση των ασύρματων δικτύων, όταν αυτά δεν χρησιμοποιούνται. Αν και οι κίνδυνοι για την υγεία από το WiFi και τα άλλα ασύρματα δίκτυα εξακολουθούν να είναι θεωρητικοί, «πιστεύω ότι η προσπάθεια να ελαχιστοποιηθεί η έκθεση είναι η καλύτερη συμβουλή σε αυτό το σημείο», κατέληξε ο Moskowitz. https://www.in.gr/2019/11/25/tech/poso-epikindyno-einai-wi-fi-gia-tin-ygeia/

Τι γίνεται για την οικοδόμηση ενός χώρου ασανσέρ; Νωρίτερα φέτος, οι ερευνητές Zephyr Penoyre και Emily Sandford παρουσίασαν μια μελέτη με τίτλο «Η διαστημική γραμμή: μια πρακτική εναλλακτική λύση ασανσέρ που μπορεί να επιτευχθεί με την τρέχουσα τεχνολογία». Θεωρητικά, το έργο είναι εφικτό. Τι μας σταματά; Γιατί να ταξιδεύετε στο διάστημα ή ακόμα και να στέλνετε ωφέλιμα φορτία και να εξακολουθεί να ειναι μια τόσο ακριβή πολυτέλεια; Υπάρχουν πυραύλοι επαναχρησιμοποίησης και ο ανταγωνισμός στην αγορά αυξάνεται κάθε χρόνο, μειώνοντας έτσι τις τιμές. Ωστόσο, η αποστολή ενός κιλού ωφέλιμου φορτίου με τον πυροκροτητή SpaceX Falcon 9 θα κοστίσει ακόμα στον πελάτη περίπου 2,7 χιλ. Δολαρίων. Η τιμή εξαρτάται από το κόστος καυσίμου που απαιτείται για να αποφύγουμε τη βαρυτική έλξη της Γης. Για να ξεπεραστεί η βαρύτητα, ένα όχημα χρειάζεται τεράστια ποσότητα ενέργειας. Υπάρχει εναλλακτική λύση; Λοιπόν, ο ανελκυστήρας χώρων θα μας βοηθούσε πραγματικά. Ωστόσο, πιθανότατα θα φαινόταν διαφορετικό από τον δρόμο Τσάρλι με τον κ. Wonka. Πρώτα απ 'όλα, ένας διαστημικός ανελκυστήρας πρέπει να ξεκινά από τον ισημερινό, έτσι ώστε να φτάσει σε μια γεωσύγχρονη τροχιά, έτσι ο «πρώτος όροφος» και ο «τελευταίος όροφος» θα περιστρέφονται συγχρόνως. Επομένως, καλύτερα να θεωρήσουμε τη Βραζιλία, την Ινδονησία ή την Κένυα για να τον φιλοξενήσουν. Ο κ. Wonka σίγουρα θα αρνηθεί να μετακινήσει το εργοστάσιό του εκεί, είναι πολύ ζεστό - η σοκολάτα θα λειώσει και θα χρεοκοπήσει. Επίσης, ένας διαστημικός ανελκυστήρας πρέπει να υποστηρίζεται από φυγόκεντρες δυνάμεις και έτσι απαιτεί ένα μεγάλο αντίβαρο πέρα από την γεωστατική τροχιά για να εξουδετερώσει τη βαρυτική έλξη της Γης. Το πιο σημαντικό, υπάρχει ένα βασικό όριο που καθιστά αδύνατη την κατασκευή του ανελκυστήρα: την έλλειψη των υλικών. Δεν υπάρχει τέτοιο υλικό που να μπορεί να χειριστεί το δικό του βάρος στο αναγκαίο μήκος: η κυκλική γεωσυνδρομική τροχιά είναι 35.786 χλμ. Πάνω από την επιφάνεια της Γης. Ένα καλώδιο απλά θα σπάσει. Φέτος, δύο ερευνητές, ο Zephyr Penoyre από το Πανεπιστήμιο του Cambridge στο Ηνωμένο Βασίλειο και η Emily Sandford από το Πανεπιστήμιο της Κολούμπια στη Νέα Υόρκη, πρότειναν εναλλακτική λύση στον «παραδοσιακό» ανελκυστήρα χώρων. Έχουν προτείνει να κατασκευαστεί μια «διαστημική γραμμή» κάτω από τη Σελήνη παρά κατασκευάζοντας έναν ανελκυστήρα χώρου πάνω από τη Γη. Θεωρητικά, είναι δυνατόν. Η «διαστημική γραμμή» θα αγκιστρωθεί στο φεγγάρι στο ένα άκρο και το βάρος του ίδιου του καλωδίου θα το κρατήσει τεντωμένο, στραμμένο προς τη Γη, από τη βαρύτητα του πλανήτη.Πρακτικά υπάρχουν μερικές μεγάλες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσαμε σε περίπτωση που θα πάμε με την ιδέα της διαστημικής γραμμής. Πρώτον, ποτέ δεν προσπαθήσαμε να οικοδομήσουμε τίποτα στην επιφάνεια της Σελήνης, πώς να κατασκευάσουμε μια τέτοια θεμελιώδη «άγκυρα» με τη βαρύτητα περίπου του 16,6% της γης; Στη συνέχεια, πόση εκτόξευση από τη Γη θα έπρεπε να κάνουμε για να χτίσουμε μια «διαστημική γραμμή»; Ένα τέτοιο έργο απαιτεί όχι μόνο εξαιρετικά περίπλοκο μηχανικό αλλά και γιγαντιαίο προϋπολογισμό. Τέλος, ας υποθέσουμε ότι κατασκευάσαμε μια διαστημική γραμμή ή ένα ασανσέρ. Τι συμβαίνει εάν ένα κομμάτι χώρου σκουπίδια συγκρούεται με αυτό; "Ένας ανελκυστήρας χώρου, είτε είναι αγκυρωμένος στη Γη είτε στη Σελήνη, είναι στατικός και ακίνητος. Είναι στο έλεος του οποιουδήποτε αντικειμένου που βρίσκεται στο δρόμο του. Ίσως το αντικείμενο είναι ένας δορυφόρος που μπορεί να μετακινηθεί. Αλλά ίσως είναι σπασμένο ή ανενεργό. Ή ίσως είναι ένα κομμάτι σκουπίσματος που δεν παρακολουθούμε ακόμη », έγραψε ένας διαστημικός δημοσιογράφος για το MIT Technology Review, Neil V. Patel. Περισσότεροι από 23.000 τροχιακά θραύσματα μεγαλύτερα από 10 εκατοστά είναι γνωστό ότι υπάρχουν και ο εκτιμώμενος πληθυσμός σωματιδίων μεταξύ 1 και 10 εκατοστά σε διάμετρο είναι περίπου 500.000. Οποιοδήποτε από αυτά τα αντικείμενα μπορεί να συγκρουστεί με το καλώδιο με ταχύτητα 10 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο και να καταστρέψει ολόκληρη τη δομή. Επομένως, ακόμη και αν βρούμε αρκετά χρήματα για ένα τόσο φιλόδοξο εγχείρημα, η οικοδόμηση μιας διαστημικής γραμμής θα ήταν απερίσκεπτη, λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε μικρό κομμάτι διαστημικών derby μπορεί να καταστρέψει ολόκληρο το πράγμα. «Ίσως αν βρεθούμε ποτέ πώς να φτιάξουμε ένα ασανσέρ, θα έχουμε επίσης καταλάβει πώς να καθαρίσουμε ενεργά την τροχιά της Γης από όλα τα σκουπίδια», έγραψε ο Patel. Λοιπόν, θα πρέπει να αρχίσουμε να καθαρίζουμε την τροχιά! https://asgardia.space/en/news/What-Is-Stopping-Us-From-Building-a-Space-Elevator Progress MS-13 Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας πριν από την πτήση του φορτηγού πλοίου Progress MS-13 στο κοσμοδρόμιο της Baikonur, οι ειδικοί της RSC Energia αποκάλυψαν μια παρατήρηση σχετικά με το καλώδιο του πλοίου. Η αναντιστοιχία λύθηκε μετά την αντικατάσταση του καλωδίου. Λόγω της ανάγκης για πρόσθετους ελέγχους, η εκτόξευση του πλοίου MS-13 Progress αναβλήθηκε για τις 6 Δεκεμβρίου 2019 στις 12:34 ώρα Μόσχας. https://www.energia.ru/ru/iss/iss61/progress_ms-13/photo_11-25_1.html 30ή επέτειος από την εκτόξευση της μονάδας Quantum-2 Στις 26 Νοεμβρίου 1989, το βαρύ όχημα εκτόξευσης Proton-K ξεκίνησε από το Cosmodrome Baikonur, το οποίο ανεβασε σε τροχια το Quantum-2. Στις 6 Δεκεμβρίου, η μηχανή 19,5 τόνων συνδέθηκε αυτόματα με τη μονάδα βάσης και έγινε η τρίτη μονάδα στην κατασκευή του θρυλικού συγκροτήματος Mir orbital. Στη συνέχεια, το "Quantum-2" επανεκκινήθηκε από το πλήρωμα της πέμπτης κύριας αποστολής με τους κοσμοναυτες A.S. Viktorenko και Α.Α. Serebrov στην τυπική πλευρική μονάδα σύνδεσης του διαμερίσματος μετάβασης χρησιμοποιώντας ένα χειριστή τηλεχειρισμού. Η μονάδα αναβάθμισης "Quant-2" με την επωνυμία 77KSD (ή, σύμφωνα με την ορολογία του MCC - η μονάδα "Dmitry") αναπτύχθηκε με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της NPO Energia με βάση το λειτουργικό διαμέρισμα φορτίου του οχήματος τροφοδοσίας. Οι τεχνικές δυνατότητες της νέας μονάδας επέτρεψαν όχι μόνο να επεκτείνουν το πρόγραμμα επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειραμάτων αλλά επίσης να αυξήσουν σημαντικά την άνεση του προσωπικού του πληρώματος χάρη στην ανάθεση πρόσθετων μέσων στο ενσωματωμένο σύστημα υποστήριξης ζωής. https://www.energia.ru/ru/news/news-2019/news_11-26.html

Επιστήμονες άκουσαν για πρώτη φορά την καρδιά μιας γαλάζιας φάλαινας. Οι γαλάζιες φάλαινες θεωρούνται τα μεγαλύτερα ζώα που έχουν ζήσει στη Γη -μεγαλύτερες και από τους δεινόσαυρους- φθάνοντας σε μήκος τα 30 μέτρα και βάρος τους 200 τόνους. Τώρα, για πρώτη φορά, Αμερικανοί επιστήμονες - ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια και του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps - κατάφεραν να ακούσουν τον χτύπο της καρδιάς τους. Η βασική διαπίστωση είναι ότι η τεράστια καρδιά του θαλάσσιου θηλαστικού δουλεύει απρόσμενα αργά - σχεδόν στο όριο των φυσικών δυνατοτήτων της - όταν η φάλαινα βουτάει μέσα στο νερό και τρώει. Πριν από μια δεκαετία οι ίδιοι ερευνητές είχαν καταγράψει για πρώτη φορά τους παλμούς της καρδιάς αυτοκρατορικών πιγκουίνων της Ανταρκτικής. Αργότερα κάτι ανάλογο έγινε σε μικρότερες φάλαινες (όχι γαλάζιες) σε ενυδρεία. Στο νέο κατόρθωμα με την ελεύθερη γαλάζια φάλαινα συμμετείχαν και δύο ελληνικής καταγωγής ερευνητές, ο φυσιολόγος Πολ Πογκάνης (Ινστιτούτο Scripps) και o θαλάσσιος βιολόγος Τζον Καλαμποκίδης (ερευνητικός οργανισμός Cascadia Research). Το πείραμα Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), κατάφεραν για πρώτη φορά να προσαρτήσουν μια συσκευή παρακολούθησης της καρδιάς πάνω σε μια ελεύθερη αρσενική γαλάζια φάλαινα μήκους 22 μέτρων, όταν αυτή βρισκόταν στον Κόλπο του Μοντερέι, στα ανοιχτά της ακτής της Καλιφόρνια. Ο ηλεκτρονικός αισθητήρας -ουσιαστικά ένα μηχάνημα ηλεκτροκαρδιογραφήματος- προσαρμόστηκε στο αριστερό πτερύγιο της φάλαινας, σε ένα σημείο κοντά στην καρδιά της, με τη βοήθεια τεσσάρων βεντουζών που περιείχαν ηλεκτρόδια, καθώς και ενός κονταριού από ανθρακονήματα, το οποίο κρατούσαν οι ερευνητές από ένα φουσκωτό σκάφος σε απόσταση έξι μέτρων (πέτυχαν μάλιστα να το κολλήσουν με την πρώτη προσπάθεια!). Η φάλαινα έκανε στη συνέχεια βουτιές σε βάθη έως 184 μέτρων, ενώ έμενε στην επιφάνεια για διαστήματα ενός έως τεσσάρων λεπτών. Η συνολική παρακολούθηση της καρδιάς της διήρκεσε εννιά ώρες. Έτσι, οι επιστήμονες μπόρεσαν να παρακολουθήσουν πώς μεταβάλλεται διαχρονικά ο χτύπος της καρδιάς, όταν η φάλαινα βρίσκεται μέσα στο νερό για να φάει και όταν αναδύεται στην επιφάνεια. Διαπιστώθηκε ότι όταν βουτά στα βάθη, οι χτύποι επιβραδύνονται στους οκτώ έως δύο ανά λεπτό, ενώ στην επιφάνεια επιταχύνονται στους 25 έως 37 ανά λεπτό. Ο πολύ αργός ρυθμός των μόλις δύο παλμών το λεπτό μέσα στο νερό είναι πολύ χαμηλότερος του αναμενομένου (15 παλμοί ανά λεπτό), σύμφωνα με τους επιστήμονες. Γενικά, όσο μεγαλύτερο είναι ένα ζώο, τόσο πιο αργός είναι ο ρυθμός της καρδιάς του. Στον άνθρωπο σε φάση ηρεμίας οι παλμοί είναι από 60 έως 100, ενώ μπορούν να φθάσουν τους 200 σε στιγμές σωματικής άσκησης. Τα πιο μικρά ζώα έχουν καρδιές που μπορεί να χτυπούν έως χίλιες φορές το λεπτό. https://www.kathimerini.gr/1053477/gallery/epikairothta/perivallon/episthmones-akoysan-gia-prwth-fora-thn-kardia-mias-galazias-falainas-vinteo Σχολιο:Βρίσκουμε Ελληνες επιστημονες σε ολα τα μηκη και τα πλατη της Γης γεγονος αξειωσημειωτο.Βεβαιο αφου πανω απο 450.000 επιστημονες εχουν φυγει απο την Ελλαδα ευτυχως ομως διαπρεπουν διεθνως και δεν ειναι οπως τις δεκαετιες 50-60 οπου χιλιαδες Ελληνες πηγαιναν στα ανθρακωρυχια της Γερμανιας και του Βελγιου και στα εστιατορια των ΗΠΑ και Αυστραλιας να πλενουν πιατα!!!

Παγκόσμιο συμβόλαιο για την σωτηρία του Ίντερνετ. Τριάντα περίπου χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Βρετανός Τιμ Μπέρνερς-Λι έβαλε τα θεμέλια του Παγκόσμιου Ιστού (World Wide Web) και από τότε δεν έχει σταματήσει να αγωνίζεται για ένα καλύτερο διαδίκτυο. Τώρα, το Ίδρυμα που ο ίδιος δημιούργησε γι’ αυτό το σκοπό το 2009, το World Wide Web Foundation, έδωσε στη δημοσιότητα το παγκόσμιο «Συμβόλαιο για τον Ιστό» (Contract for the Web), το οποίο συνιστά ένα παγκόσμιο σχέδιο δράσης για τη σωτηρία του Ίντερνετ από τις ουκ ολίγες απειλές εναντίον του. Ο ίδιος το ονόμασε «οδικό χάρτη για τη δημιουργία ενός καλύτερου Ιστού» και αφορά τις κάθε είδους καταχρήσεις του διαδικτύου από κυβερνήσεις, εταιρείες και άτομα, όπως η πολιτική χειραγώγηση και προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση και οι ψευδείς ειδήσεις, η λογοκρισία, η παραβίαση των προσωπικών δεδομένων, η ακραία εμπορευματοποίηση, η διεύρυνση των ανισοτήτων κ.α. Το «Συμβόλαιο», που ετοιμαζόταν εδώ κι ένα χρόνο και το οποίο συντάχθηκε σε συνεργασία με εκπροσώπους από το δημόσιο τομέα, τον ιδιωτικό τομέα και την κοινωνία των πολιτών, θέτει ως βασικό στόχο να κυκλοφορούν ελεύθερα οι γνώσεις στο διαδίκτυο, ενώ δεσμεύει τις εταιρείες ότι «η επιδίωξη των κερδών δεν θα γίνεται σε βάρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας». Ήδη πάνω από 150 οργανισμοί, μεταξύ των οποίων η Google, η Microsoft και το Facebook (όχι όμως η Amazon ή το Twitter), οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας, καθώς επίσης οι οργανώσεις Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα και Electronic Frontier Foundation, εξέφρασαν επίσημα την υποστήριξη τους στο σχέδιο. Αν και το «συμβόλαιο» δεν είναι νομικά δεσμευτικό, προτείνει νέα πλαίσια για τις εθνικές και διεθνείς νομοθεσίες, που κυρίως θα προστατεύουν τα online προσωπικά δεδομένα και την ιδιωτικότητα. Οι κυβερνήσεις καλούνται να μην αποκόβουν τους πολίτες τους από το διαδίκτυο, να διασφαλίζουν το δικαίωμα στη συνεχή πρόσβαση και τις ελευθερίες των χρηστών. Οι τεχνολογικές εταιρείες καλούνται να παρέχουν φθηνή πρόσβαση στο διαδίκτυο και να αναπτύξουν διαδικτυακές υπηρεσίες για άτομα με αναπηρίες, όσους μιλούν μειονοτικές γλώσσες κ.α. Επίσης να συμβουλεύονται την κοινωνία προτού εμφανίσουν νέα προϊόντα και να αξιολογούν εκ των προτέρων τους πιθανούς κινδύνους (π.χ. από τους νέους αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης). «Ο Ιστός χρειάζεται ριζική παρέμβαση από όλους όσους έχουν δύναμη να διαμορφώσουν το μέλλον του. Είμαστε σε ένα κομβικό σημείο. Το πώς θα ανταποκριθούμε, θα καθορίσει αν ο Ιστός θα υπάρξει ως μια δυνητική δύναμη για το καλό ή θα μας οδηγήσει σε μια ψηφιακή δυστοπία», δήλωσε ο Λι στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Υπερασπίσθηκε, επίσης, τις επικρίσεις -πρόσφατα και από τη Διεθνή Αμνηστία για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων- για τη συνυπογραφή του «συμβολαίου» από γίγαντες όπως η Google και το Facebook. «Το να τους έχουμε στο δωμάτιο είναι πραγματικά σημαντικό. Αισθανόμαστε ότι οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις αξίζουν μια ισότιμη θέση στο τραπέζι. Οι πολίτες πρέπει να καταστήσουν υπεύθυνους όσους έχουν εξουσία, να απαιτήσουν σεβασμό των ψηφιακών δικαιωμάτων τους και να βοηθήσουν να υπάρξει ένας υγιής online διάλογος», πρόσθεσε ο Σερ Τιμ. «Δικαιολογημένα φαίνεται ολοένα μεγαλύτερος ο φόβος των ανθρώπων για τα άσχημα πράγματα που συμβαίνουν στο διαδίκτυο. Αν αφήσουμε τα πράγματα όπως έχουν, ένας πολύ μεγάλος αριθμός πραγμάτων θα πάνε στραβά. Μπορεί να καταλήξουμε με μια δυστοπία, αν δεν κάνουμε αλλαγή πλεύσης», ανέφερε ο εφευρέτης του Ιστού στη «Γκάρντιαν». Σύνδεσμος για το Συμβόλαιο: www.contractfortheweb.org https://physicsgg.me/2019/11/25/%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%bf-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%cf%8c%ce%bb%ce%b1%ce%b9%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%83%cf%89%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%84/

RSC Energia: Ο ανεφοδιασμός και φόρτωση του πλοίου μεταφοράς Progress MS-13 ολοκληρώθηκε. Στο Cosmodrome του Baikonur, οι ειδικοί της RSC Energia συνεχίζουν την προγραμματισμένη προετοιμασία του μεταφορικού οχήματος Progress MS-13 (TGC) για την εκτόξευση στο πλαίσιο του προγράμματος της 74ης αποστολής της προμήθειας του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών ανεφοδιασμού, το πλοίο έφτασε στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών και εγκαταστάθηκε σε δυναμικό περίπτερο για να πραγματοποιήσει τα τελικά στάδια προετοιμασίας πριν από την πτήση και πρόσθετη τοποθέτησης νωπών προϊόντων και εγγράφων στο θάλαμο φορτίου. Ως εκ τούτου, η Progress MS-13 πρέπει να παραδώσει στα αποθέματα καυσίμων και αερίων ISS με συνολική μάζα 700 κιλών, καθώς και 1.350 κιλά διαφόρων ειδών εξοπλισμού και φορτίων, συμπεριλαμβανομένου εξοπλισμού για συστήματα ελέγχου επί του σκάφους και συστημάτων υποστήριξης ζωής, μέσων διεξαγωγής πειραμάτων επιστημονικής έρευνας και υγιεινής τα υγιεινά υλικά και τους ιατρικούς ελέγχους, τα 420 λίτρα νερού στις δεξαμενές Rodnik και τα πρότυπα σιτηρέσια. Επιπλέον, οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες του ISS θα λάβουν έναν νέο καμβά ενός τρέχοντος προσομοιωτή σχεδιασμένου να διατηρεί τη φυσική μορφή του πληρώματος σε μηδενική βαρύτητα. Η εκτοξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το Progress MS-13 TGC έχει προγραμματιστεί για την 1η Δεκεμβρίου 2019. https://www.energia.ru/ru/iss/iss61/progress_ms-13/photo_11-22.html Η Ρωσία δημιουργεί τον συνδυασμό κινητήρα για τα υπερηχητικά αεροσκάφη. Η κρατική εταιρία Roscosmos λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για σχήματα κινητήρα για ένα αεροπλάνο ικανό να πετάει σύντομα με υπερυψωμένη ταχύτητα για να εκτοξεύσει πυραύλους στο διάστημα, σύμφωνα με την περιγραφή της εφεύρεσης στην ιστοσελίδα Rospatent. Οι ειδικοί της Roscosmos ανέπτυξαν ένα συνδυασμό κινητήρων, ενσωματώνοντας τις δυνατότητες ενός κινητήρα αεριωθουμένων και ενός κινητήρα πυραύλων υγρού. Η εφεύρεση, όπως αναφέρεται στην περιγραφή της, «μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ενός αεροδιαστημικού συστήματος οριζόντιας εκτόξευσης ή για τη δημιουργία ενός αεροσκάφους που θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσει βραχυπρόθεσμη πτήση με υπερηχητική ταχύτητα». Αυτός ο κινητήρας προτείνεται να χρησιμοποιηθεί κυρίως σε αεροσκάφος, το οποίο θα απογειωθεί από ένα αεροδρόμιο για να επιταχύνει μέχρι έξι Mach και να ενεργήσει ως πρώτο στάδιο, για να εκτοξεύσει πυραύλους από τον εαυτό του στο διάστημα. Η σημασία της ανάπτυξης στην Roscosmos επιβεβαιώνεται από παρόμοια δουλειά που γίνεται στις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία για τη δημιουργία ενός συνδυασμένου κινητήρα στο πλαίσιο του προγράμματος SABER (Synergetic Air Breathing Rocket Engine). Η ρωσική εφεύρεση είναι απλούστερη από τις εξωστρεφείς εξελίξεις με υπερβολικά σύνθετα σχήματα, σύμφωνα με την περιγραφή της. Αυτό δεν είναι το πρώτο έργο που εξετάζει τη δυνατότητα να ξεκινήσει το φορτίο στο διάστημα χρησιμοποιώντας την τεχνολογία «εκτόξευσης αέρα». Είναι κάτι που οι επιστήμονες κουβαλούσαν από τα μέσα του 20ου αιώνα, αλλά σε σχεδόν 70 χρόνια, υπήρξαν μόνο λίγα επιτυχημένα έργα από πάνω από εκατό συνολικά.Για παράδειγμα, το τμήμα εκτόξευσης δορυφόρων Virgin της Virgin Orbit , τροποποίησε ένα αεροσκάφος Boeing 747 για να λειτουργήσει ως κινητό δορυφόρο εκτόξευσης δορυφόρων. Ένα μικρό όχημα εκτόξευσης, το οποίο ονομάζεται LauncherOne, μπαίνει κάτω από την πτέρυγα ενός αεροσκάφους και πέφτει από υψηλό υψόμετρο, αναφλέγοντας τον κινητήρα του και φέρνοντας τον δορυφόρο στην τροχια. Η κύρια ιδέα πίσω από αυτή την ιδέα είναι η δυνατότητα αντικατάστασης των δορυφόρων μέσα σε 24 ώρες. https://asgardia.space/en/news/Russia-Creates-Super-Engine-for-Hypersonic-Aircraft

Η ISRO αποκαλύπτει τελικά τους λόγους της σκληρής προσγείωσης του Vikram. Ολόκληρος ο κόσμος ενθουσιάστηκε στην Ινδία, καθώς το Vikram Lander της ISRO - μέρος της αποστολής Chandrayaan-2 - ήταν έτοιμος να αγγίξει το φεγγάρι. Ο Sivan και η ομάδα ISRO ειχαν την ελπιδα για να αποκαταστήσουν την ξαφνικά χαμένη σύνδεση με τη συσκευή. Η μοίρα του Βίκραμ παρέμεινε άγνωστη μέχρι σήμερα, Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου 2019, όταν η ISRO δημοσίευσε τη δήλωση της. Αυτό που γνωρίζουμε τώρα, χάρη σε μια ανακοίνωση ενός εκπρόσωπου σε μια συνεδρίαση του κοινοβουλίου που έγινε σήμερα, δυόμισι μήνες αργότερα, είναι ότι, αυστηρά μιλώντας, η προσγείωση συνέβη - αλλά, όπως υποψιάζονταν, ήταν δύσκολη. ο Jitendra Singh, υπουργός Εξωτερικών της Ινδίας ειπε ότι η μοίρα του Vikram αποφασίστηκε όταν η ταχύτητά του στην προσγείωση μειώθηκε, προκαλώντας το να πληγεί σε σεληνιακό έδαφος «μέσα σε 500 μέτρα από τον καθορισμένο χώρο προσγείωσης». Αυτό που το ISRO δεν μιλά ακόμα είναι το πώς η σκληρή προσγείωση εφερε τη συντριβή, αφού έχασε την επικοινωνία με τον έλεγχο πτήσης περίπου 350 μέτρα μακριά από την σεληνιακή επιφάνεια. Η ομάδα, ωστόσο, μοιράστηκε τα στιγμιότυπα του Chandrayaan 2 Orbiter, δηλώνοντας ότι λειτουργεί όπως είχε προγραμματιστεί, πετώντας γύρω από το φεγγάρι, διατηρώντας έτσι την αποστολή ενεργή στην επίτευξη των επιστημονικών και τεχνολογικών στόχων της. «Τώρα έχουν ολοκληρωθεί οι επιστημονικοί στόχοι, οι οποίοι περιλαμβάνουν τη χαρτογράφηση της επιφάνειας του φεγγαριού, τις τοπογραφικές μελέτες, τις μελέτες με ραντάρ και άλλες,» εξήγησε ο υπουργός. Στη διεύθυνσή του, υπενθύμισε επίσης στον κόσμο ότι ο Chandrayaan 2 ήταν σε κάθε περίπτωση ένα επίτευγμα για την Ινδία που υπερηφανεύεται και ότι καμία από τις χώρες που ήταν στο φεγγάρι δεν είχε επιτυχημένη πρώτη προσγείωση. το διάστημα που είχαμε μπροστά μας πολλά χρόνια μπροστά μας, όταν τραγουδούσαμε τα παιδικά ποιήματα «Chanda Mama Door Ke», θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε την soft landing μόνο στην όγδοη προσπάθεια », δήλωσε ο Singh προσθέτοντας ότι η Ινδία είχε μάθει τα διδάγματα της άλλοι και εξέφρασαν τη διαβεβαίωση επιτυχίας στο προβλέψιμο μέλλον. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Orbiter είναι καλός και ζωντανός και μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί για την αποστολή Chandrayaan-3 της Ινδίας, η οποία θα περιλαμβάνει την επόμενη απόπειρα προσγείωσης. https://asgardia.space/en/news/ISRO-Finally-Reveals-Reasons-of-Vikrams-Hard-Landing

NASA και ESA σχεδιάζουν την πιο φιλόδοξη και πολύπλοκη αποστολή στον Άρη. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) συνεργάζονται σε μια κοινή αποστολή, την πιο πολύπλοκη στη διαστημική ιστορία, με στόχο να φέρουν στη Γη τα πρώτα δείγματα πετρωμάτων από τον 'Αρη έως το 2031 και με την ελπίδα να βρουν ίχνη ζωής σε αυτά. Το φιλόδοξο σχέδιο κόστους επτά δισεκατομμυρίων δολαρίων (το ενάμισι δισεκατομμύριο θα καταβάλει η Ευρώπη μέσα στην επόμενη δεκαετία) θα συνδυαστεί με την υπό ανάπτυξη αμερικανική αποστολή «Mars 2020» που θα εκτοξευθεί του χρόνου τον Ιούλιο. Στόχος των δύο διαστημικών υπηρεσιών είναι να στείλουν ένα ρόβερ στον γειτονικό πλανήτη, να συλλέξει δείγματα βάρους περίπου μισού κιλού και μετά αυτά, με τη βοήθεια ενός δεύτερου ρόβερ, να σταλούν στη Γη. Το σχέδιο εγκρίθηκε ήδη από τη NASA και αυτή την εβδομάδα αναμένεται να πάρει το πράσινο φως και από τα 22 ευρωπαϊκά κράτη μέλη της ESA που συναντώνται στη Σεβίλλη. Το σχέδιο, γνωστό ως «Mars Sample Return-MSR» (Επιστροφή Δειγμάτων 'Αρη), θα απαιτήσει, εκτός από τα δύο ρομποτικά ρόβερ, τρεις εκτοξεύσεις μεγάλων πυραύλων από τον δικό μας πλανήτη και κυρίως την πρώτη στην ιστορία εκτόξευση από άλλο πλανήτη, προκειμένου να γίνει το ταξίδι επιστροφής των δειγμάτων στη Γη. «Είναι τόσο πολύπλοκο όσο η αποστολή των ανθρώπων στη Σελήνη», δήλωσε στο περιοδικό "Science" ο επικεφαλής του προγράμματος MSR Μπράιαν Μιούερχεντ του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA. Το εξάτροχο ρόβερ με μέγεθος αυτοκινήτου της αποστολής Mars 2020 θα προσεδαφιστεί το 2021 στον αρχαίο κρατήρα Τζέζερο του βορείου ημισφαιρίου, ο οποίος έχει ηλικία σχεδόν τεσσάρων δισεκατομμυρίων ετών. Το ρομποτικό όχημα θα τρυπήσει στα πετρώματα, θα συλλέξει δείγματα και θα τα αποθηκεύσει σε ειδικά μεταλλικά καλά σφραγισμένα δοχεία, τα οποία θα εναποτεθούν σε συγκεκριμένα σημεία της επιφάνειας του 'Αρη. Το 2028 ένα δεύτερο ρόβερ (Sample Fetch Rover), που θα κατασκευάσει η ESA και θα κινείται με ηλιακή ενέργεια, θα εκτοξευθεί από τη Γη, θα κατέβει στον 'Αρη, θα βρει τα 30 διασκορπισμένα δείγματα, θα τα βάλει όλα μαζί σε ένα κάνιστρο μεγέθους μπάλας και θα τα φορτώσει στον αμερικανικό πύραυλο επιστροφής (Mars Ascent Vehicle). Αυτός θα εκτοξευθεί από τον «κόκκινο πλανήτη» και θα φθάσει σε μια μη ευρωπαϊκή επανδρωμένη διαστημοσυσκευή (Earth Return Orbiter) σε τροχιά γύρω από τον 'Αρη σε ύψος 300 χιλιομέτρων, η οποία τελικά θα επιστρέψει στη Γη μαζί με το πολύτιμο φορτίο της. Αν όλα πάνε καλά (και πολλά μπορούν να πάνε στραβά), η κάψουλα με τα δείγματα θα πέσει με αλεξίπτωτο κάπου στην πολιτεία Γιούτα των ΗΠΑ το 2031. Τα δείγματα θα καταλήξουν σε εργαστήρια ύψιστης ασφαλείας, είτε για τον κίνδυνο μόλυνσης της Γης με αρειανά μικρόβια, είτε αντίστροφα για τον κίνδυνο μόλυνσης των αρειανών δειγμάτων με γήινα μικρόβια. Έως σήμερα οι επιστήμονες είχαν μόνο δύο τρόπους να μελετήσουν αρειανά πετρώματα. Είτε αναλύοντας μετεωρίτες πιθανής αλλά όχι βέβαιης αρειανής προέλευσης που βρέθηκαν στη Γη και δυστυχώς έχουν «μολυνθεί» στο μεταξύ από το γήινο περιβάλλον, είτε αναλύοντας τα δείγματα επί τόπου στον 'Αρη με τα περιορισμένα μέσα των ρόβερ. Ασφαλώς η αποστολή στη Γη φρέσκων δειγμάτων από τον 'Αρη και η ενδελεχής ανάλυση τους στα επιστημονικά εργαστήρια είναι κάτι που όλοι προτιμούν. Αν και θεωρείται μάλλον απίθανο να βρεθούν ίχνη ζωής σε ένα τόσο μικρό δείγμα του 'Αρη, η προσπάθεια θεωρείται ότι αξίζει με το παραπάνω. Τα αρειανά δείγματα θα είναι εξίσου πολύτιμα- αν όχι περισσότερο- από τα σεληνιακά δείγματα που έφεραν οι αποστολές «Απόλλων». https://www.kathimerini.gr/1053347/article/epikairothta/episthmh/nasa-kai-esa-sxediazoyn-thn-pio-filodo3h-kai-polyplokh-apostolh-ston-arh

Εντυπωσιακή «συνάντηση» Αφροδίτης - Δία στον νυχτερινό ουρανό. Η Αφροδίτη και ο Δίας - δύο από τα φωτεινότερα άστρα στον νυχτερινό ουρανό – είχαν μία «στενή» επαφή τη νύχτα της Κυριακής. Τα δύο λαμπερά ουράνια σώματα ευθυγραμμίστηκαν και προσέφεραν ένα εντυπωσιακό θέαμα, σε όσους είχαν στρέψει το βλέμμα τους χαμηλά στον ορίζοντα. Το φαινόμενο, που ονομάζεται σύζευξη, συμβαίνει όταν δύο ουράνια αντικείμενα έρχονται σχετικά κοντά στον ουρανό. Ωστόσο , αν και από τη Γη φαίνεται ότι οι δύο πλανήτες είναι πολύ κοντά, εν τούτοις Αφροδίτη και Δίας βρίσκονται πολύ μακριά, σε απόσταση 670 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Η προηγούμενη «συνάντηση» Δία - Αφροδίτης πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο ενώ η επόμενη σύνοδός τους αναμένεται στις 11 Φεβρουαρίου 2021. https://www.kathimerini.gr/1053341/article/epikairothta/episthmh/entypwsiakh-synanthsh-afrodiths---dia-ston-nyxterino-oyrano-vinteo

Ανατινάχθηκε κατά τις δοκιμές το διαστημόπλοιο Starship. Καταστροφική αποδείχθηκε η δοκιμή του γιγαντιαίου διαστημοπλοίου «Starship» της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ, SpaceX. Βίντεο που κατέγραψε την στιγμή της απόπειρας εκτόξευσης δείχνει την κεφαλή του πρωτότυπου πυραύλου να εκρήγνυται και τα συντρίμμια να διασκορπίζονται σε όλο το πεδίο της δοκιμής, στο Τέξας των ΗΠΑ, σηκώνοντας ένα τεράστιο σύννεφο. Η αμερικανική εταιρεία έχει χαρακτηρίσει το Starship ως σύστημα μεταφοράς του μέλλοντος για όλες τις χρήσεις. Στόχος είναι να χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά ατόμων και φορτίων από τη Γη προς το Διάστημα και σε προορισμούς σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με το BBC, το πρωτότυπο Mk-1 επρόκειτο να ξεκινήσει δοκιμαστικές πτήσεις σε υψόμετρο 20 χλμ. τις προσεχείς εβδομάδες. Οι εργασίες ανάπτυξης ήδη στρέφονται σε ένα άλλο πρωτότυπο, με την ονομασία Mk-3. Τι ανακοίνωσε η εταιρεία Η SpaceX δήλωσε μετά την αποτυχημένη δοκιμή ανακοίνωσε πως «σκοπός της σημερινής δοκιμής ήταν να πιέσει τα συστήματα στο μέγιστο, οπότε το αποτέλεσμα δεν ήταν εντελώς αναμενόμενο». Όπως τουίταρε και ο Έλον Μασκ, το Mk1 λειτούργησε ως πολύτιμος κατασκευαστικός οδηγός, αλλά το σχέδιο που θα πετάξει θα είναι αρκετά διαφορετικό. Η απόφαση είχε ήδη παρθεί το συγκεκριμένο δοκιμαστικό πρωτότυπο να μην πετάξει και η ομάδα είναι προσανατολισμένη στην ανάπτυξη των Mk3, που έχουν σχεδιαστεί για να μπουν σε διαστημική τροχιά. Το SpaceX έχει αντιμετωπίσει πρόσφατα πολλές αστοχίες υλικού. Τον Απρίλιο, για παράδειγμα, η διαστημική κάψουλα Dragon καταστράφηκε ολοσχερώς μετά από έκρηξη. Αλλά η εταιρεία δεν φοβάται αυτές τις αποτυχίες. Πιστεύει σε μια ταχεία διαδικασία «κατασκευής, δοκιμής και επανάληψης». https://www.in.gr/2019/11/21/tech/elon-mask-anatinaxthike-kata-tis-dokimes-diastimoploio-starship/

Ανακαλύφθηκε ο πρώτος γαλαξίας με τρεις μαύρες τρύπες στο κέντρο του Συνήθως οι μεγάλοι γαλαξίες, όπως ο δικός μας, έχουν μια τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο τους, όμως μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε τον πρώτο γαλαξία, στην κεντρική περιοχή του οποίου υπάρχουν τρεις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες σχετικά κοντά η μία στην άλλη. Πρόκειται για τον γαλαξία NGC 6240 σε απόσταση περίπου 300 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Έως τώρα οι επιστήμονες νόμιζαν ότι αυτός έχει δύο κεντρικές μαύρες τρύπες, αλλά τελικά βρήκαν και μια τρίτη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Βόλφραμ Κολάτσνι του γερμανικού Πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν, που μελέτησαν τον γαλαξία με το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής «Astronomy & Astrophysics», υπολόγισαν ότι κάθε μία από τις τρεις κεντρικές μαύρες τρύπες έχει μάζα πάνω από 90 εκατομμύρια ήλιους. Οι τρεις μαύρες τρύπες βρίσκονται σε μια περιοχή του διαστήματος διαμέτρου μικρότερης των 3.000 ετών φωτός. Γαλαξίες με πάνω από μία κεντρική μαύρη τρύπα προέρχονται από τη συγχώνευση παλαιότερων μικρότερων γαλαξιών που είχαν τη δική τους κεντρική μαύρη τρύπα. «Έως τώρα τέτοια συγκέντρωση τριών τεράστιων μαύρων οπών δεν είχε ποτέ ανακαλυφθεί στο σύμπαν. Αποτελεί ένδειξη για μια διαδικασία ταυτόχρονης συγχώνευσης τριών γαλαξιών μαζί με τις κεντρικές μαύρες τρύπες τους», δήλωσε ο Κολάτσνι. https://www.kathimerini.gr/1052936/article/epikairothta/episthmh/anakalyf8hke-o-prwtos-gala3ias-me-treis-mayres-trypes-sto-kentro-toy

Η επανεμφάνιση του μυστηριώδους σωματιδίου Χ17 Μια νέα δημοσίευση με τίτλο «New evidence supporting the existence of the hypothetic X17 particle» https://arxiv.org/abs/1910.10459 επαναφέρει στο προσκήνιο το μποζόνιο Χ17 που παρατηρήθηκε στο παρελθόν, κατά την μετάβαση του βηρυλλίου-8 από μια διεγερμένη κατάστασή στην θεμελιώδη. Το Χ17 πιθανώς να συνδέεται με την σκοτεινή ύλη και την ύπαρξη μιας πέμπτης δύναμης στο σύμπαν – πέραν των τεσσάρων γνωστών (βαρυτική, ηλεκτρομαγνητική, ισχυρή πυρηνική και ασθενή πυρηνική δύναμη). Σύμφωνα με την πρόσφατη μελέτη το σωματίδιο Χ17 έχει μάζα 16,84 MeV (33 φορές περίπου την μάζα του ηλεκτρονίου) και χρόνο ζωής περίπου 10-14 δευτερόλεπτα. Το μποζόνιο X17 στο προηγούμενο πείραμα παρατηρήθηκε κατά την αποδιέγερση μιας διεγερμένης κατάστασης του βηρυλλίου προς την θεμελιώδη του κατάσταση: 8Be∗→8Be + X17, και στη συνέχεια το X17 διασπάται σε ζεύγος ηλεκτρονίου – ποζιτρονίου: X17→ e−+e+. Στο νέο πείραμα διερευνήθηκε η δημιουργία του μποζονίου Χ17 κατά την αποδιέγερση μιας διεγερμένης κατάστασης του 4Ηe. Μελετώντας τα παραγόμενα ζεύγη ηλεκτρονίων – ποζιτρονίων σε διάφορες μεταξύ των γωνίες, μπορεί κανείς να συμπεράνει τον σχηματισμό του Χ17 και να προσδιορίσει την μάζα και τον χρόνο ζωής του. Οι διεγερμένοι πυρήνες ηλίου-4 δημιουργούνταν από τον βομβαρδισμό τριτίου (3Η) με πρωτόνια. Το ‘καρούμπαλο’ στο παραπάνω γράφημα υποδεικνύει την δημιουργία του μποζονίου Χ17 με μάζα περίπου 17MeV Και το νέο πείραμα έδειξε την ύπαρξη ενός σωματιδίου με μάζα 16,84 MeV, πάρα πολύ κοντά στην τιμή 17,01MeV που δίνει το πείραμα της αποδιέγερσης του βηρυλλίου-8. Κι αυτό ενισχύει τα επιχειρήματα ότι πρόκειται για την ανίχνευση του ίδιου μυστηριώδους σωματιδίου. Του μποζονίου Χ17. Άραγε θα προκύψει νέα φυσική μέσα από τα ταπεινά ισότοπα του ηλίου και του βηρυλλίου;; https://physicsgg.me/2019/11/21/%ce%b7-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%bc%cf%86%ce%ac%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%b9%cf%8e%ce%b4%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1/

Λεπτομερή ηλεκτρονική πύλη για τη ρωσική βιομηχανία διαστήματος παρουσιάστηκε σήμερα. Η γενική διευθύντρια του Glavkosmos Dmitry Loskutov δήλωσε ότι η εταιρεία χρειάζεται «να αρχίσει να είναι πιο φιλική προς τον πελάτη, με λεπτομερείς τεχνικές και άλλες περιγραφές που είναι ήδη διαθέσιμες στα αγγλικά και στα ρωσικά και με περισσότερες γλώσσες που θα προστεθούν σύντομα, η νέα πύλη trade.glavkosmos.com διαθέτει 480 προϊόντα που έχουν παραχθεί από περισσότερες από 75 εταιρείες μέχρι σήμερα. portal "έχει σχεδιαστεί για να σας εξοικονομήσει χρόνο και να βοηθήσετε τους πελάτες να δουν τι μπορεί να προσφέρει η ρωσική διαστημική βιομηχανία. Η δικτυακή πύλη παρέχει στους επισκέπτες επιλογές όπως η εγγραφή προσωπικών λογαριασμών, η κουβέντα με τους διαχειριστές σε απευθείας σύνδεση για να συζητήσουν το προϊόν που βρίσκουν ενδιαφέρον και να αναζητήσουν πληροφορίες για τους κατασκευαστές , αντί να στέλνουν μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλεομοιοτυπίες ή τηλεφωνικές κλήσεις που χρειάστηκαν περισσότερη επεξεργασία. Μια πύλη ειδήσεων περιέγραψε τη νέα πύλη, επιτρέποντας στους πελάτες να «συγκρίνουν, να οργανώσουν, να συνδυάσουν και να ενώσουν προϊόντα χρησιμοποιώντας μόνο έναν μοναδικό δικτυακό πόρο με ένα πολύ απλό και διαισθητικό περιβάλλον». Όπως λέει ο Loskutov, «Ελπίζουμε αυτό να είναι ένα πρώτο βήμα για να διευκολυνθεί η μετάβαση στη ρωσική αγορά. Αυτός είναι ένας μακρύς δρόμος. " https://asgardia.space/en/news/Detailed-Online-Portal-for-Russian-Space-Industry-Unveiled-Today Το ΝΑΤΟ ανακήρυξε πεδίο μάχης και το Διάστημα. Παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του Μαρκ Τουέιν, ο Λιθουανός υπουργός Εξωτερικών Λίνας Λινκεβίτσιους δήλωσε, προσερχόμενος στη χθεσινή σύνοδο των ομολόγων του από τα 29 κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, ότι «οι φήμες περί θανάτου της Συμμαχίας είναι εξόχως υπερβολικές». Η ειρωνική αναφορά του προφανώς παρέπεμπε στην πολύκροτη, πρόσφατη δήλωση του Γάλλου πρόεδρου Εμανουέλ Μακρόν περί «εγκεφαλικού θανάτου» της Συμμαχίας. Σε συνδυασμό με το κενό ηγεσίας επί προεδρίας Τραμπ και τη μονομερή εισβολή της Τουρκίας εναντίον των Κούρδων στη βόρεια Συρία, η δήλωση Μακρόν δημιούργησε ατμόσφαιρα περισυλλογής στη χθεσινή συνάντηση των Βρυξελλών, αποστολή της οποίας ήταν η προετοιμασία της πανηγυρικής συνόδου κορυφής για τα 70 χρόνια της Συμμαχίας, στις αρχές Δεκεμβρίου, στο Λονδίνο. Αν και η Αγκελα Μέρκελ έλαβε αποστάσεις από την έντονη κριτική του Μακρόν, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας εκτίμησε ότι χρειάζεται ένας ανασχεδιασμός του ΝΑΤΟ, ενώ ο Γάλλος ομόλογός του Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν προσπάθησε να ηρεμήσει τα πνεύματα. Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ προειδοποίησε ότι η Βορειοατλαντική Συμμαχία δεν μπορεί να υποκατασταθεί από την ευρωπαϊκή άμυνα, όπως οραματίζεται το Παρίσι. Σε μια εμφανή προσπάθεια να αποδείξει ότι το ΝΑΤΟ δεν αποτελεί απλώς κατάλοιπο μιας άλλης εποχής, η χθεσινή σύνοδος επρόκειτο να υιοθετήσει δύο αποφάσεις που διευρύνουν κατά πολύ, τουλάχιστον θεωρητικά, τον ρόλο της. Η πρώτη αφορά την ανακήρυξη του Διαστήματος σε πέμπτο «πεδίο μάχης», πλάι στη γη, τη θάλασσα, τον αέρα και τον κυβερνοχώρο. Η δεύτερη προβλέπει τη στενή παρακολούθηση του στρατιωτικού δυναμικού της Κίνας, μιας ανερχόμενης δύναμης, πολύ μακριά από τον παραδοσιακό χώρο επιχειρήσεων της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Πάντως, και στις δύο περιπτώσεις δεν προβλέπεται η ανάπτυξη οπλικών συστημάτων, παρά μόνο η παρακολούθηση των δυνητικών αντιπάλων. https://www.kathimerini.gr/1052736/article/epikairothta/kosmos/to-nato-anakhry3e-pedio-maxhs-kai-to-diasthma NanoRacks Outposts για την επανάσταση της ανθρώπινης παρουσίας στο διάστημα. Όταν η εταιρεία NanoRacks με έδρα το Τέξας ιδρύθηκε λίγο πριν από μια δεκαετία, η δραστηριότητά της ήταν αφιερωμένη κυρίως στην παροχή εμπορικών ωφέλιμων φορτίων στο ISS στα ράφια εξοπλισμού (εξ ου και το όνομα NanoRacks.) Τα τελευταία δύο χρόνια, τα έργα thw NanoRacks αυξήθηκαν περισσότερο διαφορετικα, καθώς και πιο φιλόδοξα. Το 2018, υπέγραψε συμβάσεις με τη NASA και τη Boeing για να κατασκευάσει το πρώτο εμπορικό airlock για το ISS. Σήμερα ξεκινάει να εφαρμόζει το τροχιακό πρόγραμμα του Outpost Στο σχεδιασμό των ιδεών του, ο CEO της NanoRacks, Jeffrey Manber, ανακαλύπτει ότι ο αρχιτέκτονας R. Buckminster Fuller είναι γνωστός ότι εφευρέθηκαν γεωδαισιακοί θόλοι, καθώς και ότι είπε ότι όλοι οι άνθρωποι ήταν «αστροναύτες σε ένα μικρό διαστημόπλοιο που ονομάζεται Γη». Ο Manber βλέπει την επιχείρησή του να ανυψώνει το όραμα του Buckminster Fuller από τη Γη σε «μικρά διαστημόπλοια», τα φυλάκια που θα διευρύνουν την παρουσία της ανθρωπότητας σε όλο το Σύμπαν - δηλαδή την Ανεξαρτησία-1. Ο Manber σκοπεύει να ξεκινήσει με την επαναχρησιμοποίηση των ενισχυτών πυραύλων Centaur (ανώτερα στάδια) των πρώτων σταδίων των πυραύλων Atlas 5 της United Launch Alliance. Μόλις μια τέτοια ανώτερη βαθμίδα έχει εκπληρώσει την αποστολή της να πάει ένα ωφέλιμο φορτίο σε τροχιά, θα μεταβληθεί είτε από το πλήρωμα ISS είτε από ρομποτικα (όπως προτείνεται από την MDA US Systems της Maxar Technologies) για να ταιριάξει με τον νέο ρόλο του. Για τον Manber, η ιδέα συμβαδίζει με την πρόθεση της διοίκησης του Trump να εμπορευματοποιήσει επιχειρήσεις σε τροχιά χαμηλής γης γύρω στο 2025, βοηθώντας έτσι το έθνος να κινηθεί «στο επόμενο κεφάλαιο με εμπορικά φυλάκια». Ο Διευθύνων Σύμβουλος της NanoRacks δήλωσε ρητά ότι το νέο έργο δεν πρέπει να βασίζεται σε καμία από τις επιχειρήσεις του κλάδου, όπως η Axiom, η Bigelow, η Boeing, η Lockheed ή η NanoRacks, αλλά ελπίζουν να εμφανιστούν νέοι παίκτες με νέες μοναδικές ικανότητες. Η ιδέα της μετατροπής μιας ανώτερης βαθμίδας σε τροχιακή φυλακή ακολουθεί τη δεκαετία του 1960, όταν μια τότε νεαρή NASA σχεδίαζε την επαναχρησιμοποίηση των ανώτερων σταδίων του Κρόνου V για το σκοπό αυτό, αλλά έπρεπε να εγκαταλείψει την ιδέα που φαινόταν υπερβολικά δαπανηρή και τεχνικά δύσκολη. Ωστόσο, η NASA έκανε το ίδιο με την Skylab, ανοικοδομώντας μια ανώτερη βαθμίδα σε έναν διαστημικό σταθμό πριν ξεκινήσει. Σήμερα, η NanoRacks συνεργάζεται με την United Launch Alliance, Space Adventures και Maxar για να συνδυάσει την υπάρχουσα ιδέα μετατροπής ανώτερης βαθμίδας και την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Είναι ένα από τα έξι έργα που υποστηρίζονται από την πρωτοβουλία NASA για τα οικότοπα βαθιάς διαστήματος, NextSTEP. Προς το παρόν, η NanoRacks και η NASA εξετάζουν το ενδεχόμενο να δημιουργήσουν ένα πρωτότυπο επί τόπου από ένα ανώτερο στάδιο Centaur που δεν κατάφερε να λάβει τεχνική έγκριση για την κύρια χρήση του στο Space Flight Centre στην Αλαμπάμα, για να αποδείξει ότι η εταιρεία και οι συνεργάτες της τι χρειάζεται για την επίλυση όλων των τεχνικών εργασιών που προβλέπει το έργο. Ο Manber γνωρίζει πολύ καλά ότι θα έρθει μια μέρα όταν τα ανώτερα στάδια του Centaur δεν θα κατασκευάζονται πια. Ο πύραυλος Vulcan που βρίσκεται σε εξέλιξη από την ULA, θα χρησιμοποιήσει το Centaur εδώ και αρκετό καιρό, για να αλλάξει στη συνέχεια σε αναμορφώσιμες Advanced Cryogenic Evolved Stages (ACES). «Το ACES μπορεί να είναι λίγο καλύτερο ως φυλάκιο από τον Κένταυρο», είπε. Τα φυλάκια θεωρούνται ότι λειτουργούν είτε ανεξάρτητα, είτε ως δομοστοιχεία του ISS - τα οποία πιθανόν να ισχύουν για την Independence-1, τα διαστημικά ξενοδοχεία, τα εργαστήρια τροχιακών ερευνών και τους χώρους παραγωγής. Ανυπομονούμε να συνεργαστούμε με τους εμπορικούς φορτωτές, να πηγαίνουμε σε διαφορετικές τροχιές, διαφορετικές κλίσεις, με τις μετοχές της Manber, ελπίζοντας ότι το πρόγραμμα NextSTEP της NASA θα περιλαμβάνει επίσης ευκαιρίες μεγάλου διαστήματος με τα NanoRacks που προμηθεύουν εργοστάσια, αποθήκες καυσίμων, αποθήκες και διαστημικά συγκροτήματα . https://asgardia.space/en/news/NanoRacks-Outposts-to-Revolutionize-Human-Presence-in-Space

Από την πλατεία Κλαυθμώνος στη... Σελήνη. Τον Ιούλιο του 1969, ένας νεαρός φοιτητής Φυσικής, είχε κολλήσει το πρόσωπό του στο τζάμι του ΡΑΔΙΟ ΑΘΗΝΑΙ (κατάστημα ηλεκτρικών ειδών στην οδό Δραγατσανίου, στην πλατεία Κλαυθμώνος). Γιατί; Μα για να δει στις τηλεοράσεις της βιτρίνας την προσσελήνωση του «Apollo 11» από τον Neil Armstrong και Buzz Aldrin. Η καρδιά του φτερούγισε δυνατά και η φαντασία του οργίαζε βλέποντας μπροστά του ότι ο «θαυμαστός καινούργιος κόσμος» είναι εδώ! Πού να ήξερε ο τότε νεαρός, και τώρα «λίγο» μεγαλύτερος, ότι μετά 50 χρόνια θα του ζητούσαν να γράψει κάτι για το γεγονός αυτό, για μια εξαιρετική έκθεση ζωγραφικής με τον τίτλο «Από τη Σελάνα στο Moon Hoax» στον εκθεσιακό χώρο και πνευματικό εντευκτήριο «Φωκίωνος Νέγρη, 16». Εκεί, έξι σημαντικοί, γνωστοί, εικαστικοί καλλιτέχνες: η Ηώ Αγγελή, ο Νίκος Αγγελής, η Καλλιόπη Ασαργιωτάκη, η Μαριλίτσα Βλαχάκη, ο Αλέκος Λεβίδης και ο Κώστας Παπανικολάου παρατηρούν, εμπνέονται και ζωγραφίζουν το φεγγάρι. Είναι πολύ ενδιαφέρον να δει κανείς την ποικιλία όχι μόνο των ιδεών αλλά και του τρόπου που αποτυπώνονται στον καμβά για να αναγνωρίσει πώς το ίδιο αντικείμενο, δηλαδή το φεγγάρι εν προκειμένω, προκαλεί διαφορετικά ερεθίσματα στον καθένα από τους εξαιρετικούς καλλιτέχνες. Μη όντας κριτικός τέχνης, θα σταματήσω εδώ για τα έργα των καλλιτεχνών, τα οποία θα θαυμάσετε «ιδίοις όμμασι». Αν ήταν κινηματογραφικές ταινίες, θα έπαιρνα το ρίσκο να προχωρήσω βαθύτερα, μια που ο κινηματογράφος είναι η μεγάλη μου αγάπη… Το φεγγάρι, λοιπόν, που είναι το πιο κοντινό μας σώμα, ως δορυφόρος της Γης, ασκούσε πάνω μας μια μαγική γοητεία και το συνδέαμε με όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας: κακές, όπως ο σεληνιασμός (όρα επιληψία, που σήμερα γνωρίζουμε ότι είναι «βραχυκύκλωμα» των νευρωνικών κυκλωμάτων), ρομαντικές: πόσα ζευγαράκια δεν έχουν ερωτευθεί πιασμένοι χέρι χέρι κοιτάζοντάς το, για χιλιάδες χρόνια τώρα, και κάνοντας όνειρα; Πόσα παραμύθια και ιστορίες δεν έχουν γραφτεί, μέχρι το προφητικό «Από τη Γη στη Σελήνη» του Ιουλίου Βερν. Ακόμα και ο «Πατριάρχης» της Φυσικής, Ισαάκ Νεύτων, τεκμηρίωσε τη Θεωρία της Βαρύτητας που ανακάλυψε, εξηγώντας την άμπωτη και την παλίρροια ως αποτέλεσμα της δύναμης της Βαρύτητας που ασκεί η Σελήνη στη Γη, δηλαδή την ίδια δύναμη που την κρατάει στην τροχιά της γύρω από τη Γη. Σιγά σιγά δηλαδή το φεγγάρι έχασε τον ρομαντισμό του για τους «επαΐοντες», και δεν είναι παρά ένας βράχος, που λόγω της βαρύτητας, εγκλωβίστηκε στο να γυρίζει αέναα γύρω από τη Γη, σαν μια σισύφεια πραγματικότητα. Μην ξεχνάμε επίσης ότι ο πλανήτης Γη είναι άλλος ένας βράχος. Ο τρίτος βράχος από τον Hλιο… Ακόμη και για τους λιγότερο ρομαντικούς, το φεγγάρι ασκεί μια έντονη γοητεία, λόγω της «κοντινής» απόστασής του από τη Γη, που το κάνει ευάλωτο στις προσπάθειες των γήινων να «φύγουν» από τη Γη. Ετσι, λοιπόν, φτάσαμε τον Ιούλιο του 1969 σε μια παγκόσμια πρώτη, την «κατάκτηση» του φεγγαριού. Αυτό βέβαια δεν ήταν παρά η αρχή της εξόδου των γήινων όντων από τη Γη, που τότε έγινε για λόγους επιστημονικούς, τεχνολογικούς, ίσως και ανταγωνιστικούς, μεταξύ ΗΠΑ και της τότε Σοβιετικής Ενωσης, τώρα όμως πια σχεδιάζεται να γίνει για λόγους επιβίωσης του είδους μας. Ηδη, βρισκόμαστε μέσα στην Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, ίσως τη μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη μέχρι τώρα, όπου η Τεχνητή Νοημοσύνη (Artificial Intelligence), η ρομποτική και όλες οι κβαντικές εφαρμογές δημιουργούν τον «μετάνθρωπο», δηλαδή την εξέλιξη του Homo Sapiens. Πολύ σύντομα η Γη δεν θα μας αρκεί πια, καθώς δεν θα μπορεί να αντέξει τα δισεκατομμύρια ανθρώπων που υπολογίζεται να υπάρχουν έως το 2050, άρα η εποίκιση θα είναι αναγκαστική. Εκτιμάται ότι μέχρι το 2030 θα έχουν δημιουργηθεί μικρές αποικίες στο φεγγάρι, δηλαδή θα έχουμε τα πρώτα «φεγγαρόπαιδα». Αρκετά όμως σας κούρασα… Απολαύστε την ωραία αυτή έκθεση και αφήστε τη φαντασία σας να πετάξει μέχρι το φεγγάρι, φέροντας στον νου σας, το υπέροχο τραγούδι του τρομερού διδύμου Μ. Χατζιδάκι - Ν. Γκάτσου: …Χάρτινο το φεγγαράκι, ψεύτικη η ακρογιαλιά… Διάρκεια έκθεσης έως 21 Δεκεμβρίου, Φωκίωνος Νέγρη 16, κυψέλη. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ • Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, καθηγητής Φυσικής, Texas A&M University. Στην φωτογραφία Eργα των Καλλιόπης Ασαργιωτάκη (επάνω), Ηώς Αγγελή (επάνω κέντρο), Κώστα Παπανικολάου (επάνω δεξιά), Αλέκου Λεβίδη και Μαριλίτσας Βλαχάκη (κέντρο και δεξιά). https://www.kathimerini.gr/1052658/article/politismos/eikastika/apo-thn-plateia-klay8mwnos-sth-selhnh

Σαντορίνη : Ξεκίνησε αποστολή της NASA στο υποθαλάσσιο ηφαίστειο του Κολούμπου. Ξεκίνησε, το βράδυ της Τετάρτης από το λιμάνι του Λαυρίου και θα διαρκέσει έως τις 27 Νοεμβρίου, διεθνής ωκεανογραφική έρευνα του βυθού στο υποθαλάσσιο ηφαίστειο Κολούμπος, περίπου επτά χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Σαντορίνης, η οποία χρηματοδοτείται και στηρίζεται από την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA). Η διεθνής αποστολή που αποτελείται από 30 επιστήμονες από τις ΗΠΑ, την Ελλάδα, την Αυστραλία και τη Γερμανία, υποστηρίζεται επιχειρησιακά από το ελληνικών συμφερόντων πλοίο DP-2 CLV Ocean Link της εταιρείας Maritech International. Σκοπός της NASA είναι να δοκιμάσει στις θάλασσες της Γης νέες και «έξυπνες» τεχνολογίες με αυτόνομα υποβρύχια οχήματα (Autonomous Underwater Vehicles – AUVs), που τις επόμενες δεκαετίες προορίζονται να αξιοποιηθούν για την εξερεύνηση εξωγήινων ωκεανών σε μακρινούς δορυφόρους του Δία και του Κρόνου, όπως ο Εγκέλαδος και η Ευρώπη, όπου θα αναζητηθούν υποθαλάσσια ίχνη ζωής σε ακραία, αχαρτογράφητα και πιθανώς επικίνδυνα περιβάλλοντα. Στο πρόγραμμα, που στοχεύει στη βελτιστοποίηση της τεχνολογίας των ρομποτικών ανιχνευτικών μέσων, συμμετέχουν το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole της Μασαχουσέτης (με επικεφαλής τον Δρ. Ρίτσαρντ Καμίλι, ο οποίος είναι και ο αρχηγός της αποστολής), το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, το Τμήμα Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας, Βιοτεχνολογίας και Υδατοκαλλιεργειών (Ι.ΘΑ.Β.Β.ΥΚ.) του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ). Η υπεύθυνη για την ελληνική συμμετοχή, επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Παρασκευή Νομικού, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πραγματοποίηση της έρευνας της NASΑ στην Ελλάδα και όχι σε άλλη χώρα, δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Το ηφαίστειο του Κολούμπου μας φέρνει αντιμέτωπους με προκλήσεις ανάλογες με εκείνες της πλανητικής εξερεύνησης. Αν και τηλεχειριζόμενα υποβρύχια σκάφη έχουν στο παρελθόν κατέβει μέσα στον κρατήρα του Κολούμπου, σε αυτή την αποστολή θα χρησιμοποιηθούν αυτόνομα υποβρύχια οχήματα (AUV και gliders) για τη συλλογή ωκεανογραφικών δεδομένων λόγω του πολύπλοκου και δυνητικά επικίνδυνου περιβάλλοντος». Όπως εξήγησε, ο ηφαιστειακός κώνος του Κολούμπου έχει διάμετρο βάσης τριών χιλιομέτρων και σχηματίζει ένα κρατήρα διαμέτρου 170 μέτρων, ο οποίος υψώνεται από βάθος 504 μέτρων έως βάθος 18 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η υποθαλάσσια αυτή καλδέρα βρίσκεται σε ένα άκρως γεωδυναμικό περιβάλλον, πολύ κοντά στην καλδέρα του ηφαιστείου της Σαντορίνης, ενώ διαθέτει ένα σημαντικό υδροθερμικό σύστημα, από όπου εκλύεται σχεδόν καθαρό αέριο διοξείδιο του άνθρακα. «Τα αυτόνομα υποβρύχια οχήματα θα κινηθούν μέσα στον κρατήρα του Κολούμπου και θα μελετήσουν τις υδροθερμικές πηγές του και άλλες περιοχές βιογεωχημικού ενδιαφέροντος. Τα ρομπότ, τα οποία διαθέτουν χημικούς αισθητήρες, μεταξύ άλλων, θα αναζητήσουν συνθήκες μέσα στην καλδέρα, που θα μπορούσαν να ευνοούν την ανάπτυξη μορφών ζωής, όπως θα συνέβαινε αν βρίσκονταν σε ένα εξωγήινο ωκεανό», ανέφερε η κα Νομικού. Ο Δρ. Καμίλι δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «το ερευνητικό πρόγραμμα μας είναι εστιασμένο στη δοκιμή τεχνολογιών, ειδικότερα αυτόνομων ρομπότ, και όχι στη μελέτη του ηφαιστείου». Όπως είπε, «αν και οι δοκιμές που κάνουμε στον Κολούμπο, εστιάζονται στην ανάπτυξη νέων ρομποτικών συστημάτων για την εξερεύνηση των φεγγαριών του Δία και του Κρόνου, όπως ο Τιτάνας, ο Εγκέλαδος και η Ευρώπη, και διαλέξαμε τον Κολούμπο ως αντιπροσωπευτικό υποκατάστατο αυτών των ωκεάνιων κόσμων, η εστίαση της NASA δεν είναι να μελετήσουμε ειδικά το εν λόγω ηφαίστειο. Παρόλα αυτά, η ελληνική επιστημονική κοινότητα και γενικότερα η κοινωνία θα ωφεληθούν από την αυξημένη κατανόηση του ηφαιστείου». «Μεταξύ άλλων», όπως ανέφερε, «η έρευνα μπορεί να βοηθήσει στην έγκαιρη προετοιμασία για μια ηφαιστειακή έκρηξη και στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος». Τόνισε ότι «όλο το πρόγραμμα πραγματοποιείται χωρίς καθόλου ελληνική ή ευρωπαϊκή οικονομική συμμετοχή», αλλά με χρηματοδότηση από τη NASA. Επεσήμανε, επίσης, ότι «έχοντας ως ερευνητής διεξάγει έρευνα στην Ελλάδα και αλλού στην ΕΕ για περισσότερα από 15 χρόνια, έχω δει τις επιπτώσεις της οικονομικής λιτότητας πάνω στην επιστημονική κοινότητα. Έχει δημιουργήσει μια χαμένη γενιά επιστημόνων και μηχανικών, πολλοί από τους οποίους έπρεπε να φύγουν από την Ελλάδα για να βρουν αλλού επαγγελματικές ευκαιρίες. Ελπίζω ότι αυτή η διασπορά δεν θα συνεχιστεί στις επόμενες γενιές. Ίσως το έργο των συναδέλφων μου εδώ σε κάποιο μικρό τουλάχιστον βαθμό θα βοηθήσει, ώστε να ενισχυθεί η επιστημονική έρευνα στην Ελλάδα». Πλην της δρος Παρασκευής Νομικού, στην έρευνα συμμετέχει η δρ. Παρασκευή Πολυμενάκου του Ι.ΘΑ.Β.Β.ΥΚ. του ΕΛΚΕΘΕ, καθώς επίσης δύο Έλληνες ερευνητές του εξωτερικού, ο δρ. ‘Αγγελος Μάλλιος και η Δρ. Μαρία Παχιαδάκη του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole της Μασαχουσέτης. https://www.in.gr/2019/11/21/tech/santorini-ksekinise-apostoli-tis-nasa-sto-ypothalassio-ifaisteio-tou-koloumpou/

Αμερικανός επιστήμονας βρίσκει έντομα στον Άρη. Τι σημαίνει αυτό? Οι Ρόβερς στον Άρη φαίνεται να χρησιμοποιούν τον χρόνο τους καλά, βοηθώντας μας να απαντήσουμε στην ερώτηση που έχει ενδιαφέρει όλους για τις τελευταίες δεκαετίες, από τον 20ό αιώνα μέχρι τον 21ο: Υπάρχει ζωή στον Άρη; Σύμφωνα με μερικά από τα στιγμιότυπα των δρομέων της επιφάνειας του Κόκκινου Πλανήτη, η απάντηση θα ήταν απλά και τελικά - ναι. Ακόμη αμφιβολίες; Συζητήστε με τον Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου του Οχάιο Ο William Romoser. Ο πρόσφατα ανακαλυμμένος Άρης δεν είναι ο φιλικός του είδους που βλέπεις στα Star Wars, το 5ο Element και τα παρόμοια, αλλά ένα έντομο 20 ιντσών φωτογραφήθηκε από έναν από τους ορίζοντες που κοιτούν προς την κάμερα. Έντομα στον Άρη; Μπορεί αυτό να είναι σωστό; Ο Dr. Romoser, καθηγητής της ανθρωπολογίας του πανεπιστημίου του Οχάιου, 45 ετών και συνιδρυτής του Ινστιτούτου Τροπικής Νόσου, μοιράστηκε τις ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις του την Τρίτη 19 Νοεμβρίου στην εθνική συνάντηση της Ενδομολογικής Εταιρείας της Αμερικής στο Σεντ Λούις του Μιζούρι. Έχει περάσει πολλά χρόνια μελετώντας σχολαστικά τις εικόνες του Άρη. Έχει ανιχνεύσει σχήματα που μοιάζουν με έντομα σε περισσότερες από μία φωτογραφίες και έχει πολύ λίγους, αν υπάρχουν, λόγοι αμφιβολίας. Επιπλέον, έχει εντοπίσει κάτι που θα μπορούσε να είναι ερπετά, τόσο ζωντανά όσο και απολιθωμένα υπολείμματα. «Έχει υπάρξει και εξακολουθεί να υπάρχει ζωή στον Άρη. Υπάρχει προφανής ποικιλομορφία ανάμεσα στην πανίδα του Άρη που παρουσιάζει πολλά χαρακτηριστικά παρόμοια με τα έντομα Terran που ερμηνεύονται ως προχωρημένες ομάδες - για παράδειγμα, η παρουσία φτερών, κάμψη πτερύγων, ευκίνητη ολίσθηση / πτήση και διάφορα δομημένα στοιχεία ποδιών, ο δρ. Romoser ήταν αμερόληπτος και ακριβής, χρησιμοποιώντας όλες τις διαθέσιμες εικόνες, ιδιαίτερα αυτές που έλαβε η Curiosity. Έχει επικεντρωθεί στην εμφάνιση συμπεριφοράς, την απόδειξη κίνησης, τη σαφήνεια και τη συμμετρία του σχήματος, της θέσης, της στάσης του σώματος και έτσι Ο ίδιος συνέχισε να λέει ότι για να εντοπίσει ένα έντομο στη Γη, «ένας εξωσκληρωτός και συνδεδεμένα εξαρτήματα αρκούν για να καθιερωθεί η ταυτοποίηση ως αρθροπόδιο. Τρεις περιοχές σώματος, ένα μόνο ζεύγος κεραιών και έξι πόδια είναι παραδοσιακά επαρκείς », εξηγώντας ότι τα ίδια χαρακτηριστικά πρέπει να λειτουργούν για να επιβεβαιώσουν ότι ένα φερόμενο πλάσμα που βρέθηκε στον Άρη είναι έντομο. Πολλές από τις φωτογραφίες απεικόνιζαν ευδιάκριτα τα έντομα που έμοιαζαν με μελισσοκόμους. Τα σπίτια τους (φωλιά ή σπηλιές) καταλήφθηκαν επίσης. Ο Ρομέσερ εξήγησε επίσης ότι τα ευρήματά του δεν είναι τελικά, καθώς θα υπάρξουν περισσότερες πληροφορίες για τον Άρη που θα συλλέγονται από τους δρομείς στο εγγύς μέλλον, αλλά είναι σίγουρος ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο με τα συναρπαστικά στοιχεία που έχει συγκεντρώσει ήδη. «Τα αποδεικτικά στοιχεία της ζωής στον Άρη που παρουσιάζονται εδώ αποτελούν μια ισχυρή βάση για πολλά πρόσθετα σημαντικά βιολογικά αλλά και κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Αποτελεί επίσης μια ισχυρή αιτιολόγηση για περαιτέρω μελέτη ", λέει. https://asgardia.space/en/news/US-Scientist-Finds-Insects-on-Mars-What-Does-This-Mean

Πρώτο τεστ «πλανητικής άμυνας» από τη NASA: Θα χτυπήσει μικρό αστεροειδή. Η καταστροφική πρόσκρουση ενός τεράστιου διαστημικού βράχου με τη Γη, αν και αποτελεί απομακρυσμένο σενάριο προς το παρόν, αντιμετωπίζεται διεθνώς ως μια υπαρκτή απειλή για την ανθρωπότητα, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι μεγάλοι αστεροειδείς έχουν πέσει στη Γη πολλές φορές στο παρελθόν σκορπίζοντας την καταστροφή, αφανίζοντας τους δεινόσαυρους, ή αλλάζοντας το κλίμα. Η επιστημονική κοινότητα θεωρεί πάντως σχεδόν σίγουρο ότι ένας μεγάλος αστεροειδής θα πέσει ξανά στη Γη, ωστόσο δεν είναι ακόμη σίγουρο πότε θα κτυπήσει και σε ποιες περιοχές. Καθώς κάποιοι επιστήμονες προειδοποιούν ότι είναι θέμα χρόνου, το θέμα αυτό απασχολεί ιδιαίτερα τις κυβερνήσεις και τις εθνικές υπηρεσίες, κυρίως στις ΗΠΑ, την ΕΕ και τη Ρωσία, οι οποίες επεξεργάζονται διάφορους τρόπους πλανητικής άμυνας. Προς τον σκοπό αυτό, η ΝΑΣΑ ετοιμάζει την πρώτη αποστολή DART (Double Asteroid Redirection Test), η οποία μοιάζει να έχει εμπνευστεί από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Το 2022 ένα διαστημόπλοιο της ΝΑΣΑ θα χτυπήσει έναν μικρό αστεροειδή, 11 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά, προκαλώντας αλλαγή στην τροχιά του, σε μια προσπάθεια να δοκιμαστεί η τεχνική αυτή προκειμένου η ανθρωπότητα να είναι προετοιμασμένη στην περίπτωση που σημάνει κόκκινος συναγερμός. Το τεστ αυτό θα αποτελεί την πρώτη επίδειξη της τεχνικής που ονομάζεται κινητική πρόσκρουση για να αλλάξει η κίνηση ενός αστεροειδή στο διάστημα. Ο στόχος Δίδυμος Ο στόχος που επιλέχθηκε είναι ένα δυαδικό σύστημα αστεροειδών που ονομάζεται Δίδυμοι. Πρόκειται για έναν κύριο αστεροειδή μήκους 800 μέτρων (Δίδυμος), γύρω από τον οποίο περιστρέφεται ένας άλλος μικρότερος αστεροειδής μεγέθους 150 μέτρων, (το φεγγάρι του Δίδυμου ή Didymoon). Η ΝΑΣΑ στοχεύει να κτυπήσει τον μικρότερο αστεροειδή. Το διαστημικό σκάφος DART θα πετύχει την κινητική πρόσκρουση με μια σκόπιμη συντριβή του στον μικρό αστεροειδή με μια ταχύτητα που φθάνει τα έξι χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο και με τη βοήθεια μιας ενσωματωμένης κάμερας και ενός εξελιγμένου αυτόνομου λογισμικού πλοήγησης. Η πρόσκρουση αναμένεται να αλλάξει την ταχύτητα του αστεροειδούς γύρω από τον Δίδυμο κατά 1%, αρκετό για να μετρηθεί χρησιμοποιώντας τηλεσκόπια στη Γη. Το δυαδικό αυτό σύστημα αστεροειδών δεν αποτελεί απειλή για τη Γη και θεωρείται ως ένας ιδανικός στόχος για τη δοκιμή. Το συνολικό κόστος της αποστολής ανέρχεται στα $69 εκατ. δολάρια. Η αποστολή DART θα ξεκινήσει τον Ιούνιο του 2021 φθάνοντας στον στόχο της τον Οκτώβριο του 2022, όταν ο αστεροειδής θα βρίσκεται σε απόσταση 11 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. https://www.kathimerini.gr/1022940/gallery/epikairothta/kosmos/prwto-test-planhtikhs-amynas-apo-th-nasa-8a-xtyphsei-mikro-asteroeidh

Η έκρηξη ακτίνων-γ GRB 190114C Μια σύντομη αλλά κατακλυσμική -άγνωστης προέλευσης- έκρηξη ακτίνων-γ σε ένα μακρινό γαλαξία, σε απόσταση 4,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, είχε την πιο υψηλή ενέργεια που έχει ποτέ γίνει αντιληπτή από τους αστρονόμους (, περίπου 100 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του ορατού φωτός. Η κοσμική αυτή έκρηξη έσπασε το ρεκόρ της πηγής φωτός με την υψηλότερη ενέργεια στο σύμπαν. Οι περισσότεροι από 300 επιστήμονες από όλο τον κόσμο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature, ανίχνευσαν την έκρηξη (GRB 190114C) αρχικά στις 14 Ιανουαρίου φέτος με τα διαστημικά τηλεσκόπια Neil Gehrels Swift Observatory και Fermi Gamma-ray Space Telescope, ενώ στη συνέχεια και πολλά άλλα επίγεια τηλεσκόπια στράφηκαν πάνω της. Οι μυστηριώδεις εκρήξεις ακτίνων-γ (Gamma-ray Bursts ή GRBs) είναι οι πιο ισχυρές στο σύμπαν μετά την αρχική «Μεγάλη Έκρηξη» (Big Bang). Πιθανώς παράγονται από τεράστια άστρα που εκρήγνυνται με τη μορφή σούπερ-νόβα αφήνοντας πίσω τους μια μαύρη τρύπα ή από τη συγχώνευση άστρων νετρονίων ή μαύρων οπών. Μια τέτοια έκρηξη απελευθερώνει σε λίγα δευτερόλεπτα τόση ενέργεια όση ο Ήλιος μας σε όλη τη διάρκειας δέκα δισεκατομμυρίων ετών ζωή του. Οι εκρήξεις αυτού του είδους διαρκούν από κλάσματα δευτερολέπτου έως μερικές εκατοντάδες δευτερόλεπτα, αλλά αφήνουν πίσω τους μια λιγότερη φωτεινή εκπομπή ακτινοβολίας σε ένα ευρύ φάσμα ενεργειών (ραδιοκύματα, οπτική, υπέρυθρη, υπεριώδης, ακτίνες-Χ), που μπορεί να παρατηρηθεί από μερικά τηλεσκόπια για λίγα λεπτά ή από τα ραδιοτηλεσκόπια για μήνες ή και χρόνια. Κατά την έκρηξη-ρεκόρ ανιχνεύθηκαν φωτόνια των 0,2 έως 1 TeV (τεραηλεκτρονιοβόλτ), ισοδύναμα με την ενέργεια που απελευθερώνουν οι συγκρούσεις πρωτονίων στον μεγάλο επιταχυντή του CERN (συγκριτικά το ορατό φως έχει ενέργεια ενός τριών ηλεκτρονιοβόλτ). https://physicsgg.me/2019/11/20/%ce%ad%ce%ba%cf%81%ce%b7%ce%be%ce%b7-%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%af%ce%bd%cf%89%ce%bd-%ce%b3-%cf%83%cf%80%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%81%ce%b5%ce%ba%cf%8c%cf%81-%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%bf/

Δεκατέσσερις Ελληνες στη λίστα των επιστημόνων με τη μεγαλύτερη ερευνητική επιρροή. Δεκατέσσερις Έλληνες πανεπιστημιακοί περιλαμβάνονται στη λίστα των 6.200 επιστημόνων με τη μεγαλύτερη επιρροή, παγκοσμίως, που προκύπτει από την απήχηση του έργου τους για την τελευταία 11ετία, σύμφωνα με τον κατάλογο «The Highly Cited Researchers». Από τους 14 επιστήμονες, τρεις εργάζονται στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, τέσσερις στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και από μία συμμετοχή καταγράφουν το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Πατρών, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το Πανεπιστήμιο Πειραιά και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Πρόκειται για μία σημαντική διάκριση, που αναδεικνύει το υψηλό επίπεδο του έμψυχου δυναμικών των ελληνικών πανεπιστημίων. Αναλυτικά, οι πανεπιστημιακοί που διακρίθηκαν είναι (αλφαβητικά) οι εξής: - Νίκος Απέργης, King Abdulaziz University & Πανεπιστήμιο Πειραιά, Economics & Business - Χάρης Γαλανάκης, ― King Saud University & Εργαστήρια Γαλανάκης, ― Agricultural Sciences - Ευάγγελος Γιακουμής , ― Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ― Engineering - Μελέτιος - Αθανάσιος Δημόπουλος ― Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ― Clinical Medicine - Γιώργος Καραγιαννίδης ― Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ― Computer Science - Δημήτριος Ρακόπουλος ―Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης & Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ― Engineering - Κωνσταντίνος Ρακόπουλος ― Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ― engineering - Γεωργία Σαλάντη ― Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων & University of Bern―Cross-Field - Ματθαίος Σανταμούρης, University of New South Wales Sydney & Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Εngineering - Ματθαίος Φαλάγγας, - Tufts University & Νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν, Cross-Field - Κωνσταντίνος Φαρσαλίνος ― King Abdulaziz University & Πανεπιστήμιο Πατρών―Cross Field - Γεράσιμος Φιλιππάτος ― Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών & Πανεπιστήμιο Κύπρου ― Clinical Medicine - Νίκος Χατζηαργυρίου, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο & Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας - Engineering - Άρτεμις Χατζηγεωργίου ― Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας & Ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ ― Biology & Biochemistry Από τους συνολικά 6.200 επιστήμονες που περιλαμβάνονται στον κατάλογο, οι 3.700 κατατάσσονται σε 21 συγκεκριμένα επιστημονικά πεδία και τομείς και οι 2.500 στην κατηγορία των διεπιστημονικών πεδίων και τομέων. Τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση και την επιλογή των ερευνητών με υψηλή διάκριση προέρχονται από τους δείκτες βασικών επιστημών (ESI), 2008-2018, οι οποίοι προκύπτουν από περίπου 150.000 άρθρα και ερευνητικές εργασίες υψηλής απήχησης και επίδρασης. Κάθε μία από αυτές τις ερευνητικές εργασίες κατατάσσεται στο κορυφαίο 1% των άρθρων με το μεγαλύτερο αριθμό ετεροαναφορών για κάθε συγκεκριμένο έτος. Ένα δεύτερο κριτήριο επιλογής ενός ερευνητή στον εν λόγω πίνακα είναι το κατά πόσο το σύνολο των ετεροαναφορών του σε ένα συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο, τον κατατάσσει στο 1% των ερευνητών με το μεγαλύτερο αριθμό ετεροαναφορών στο συγκεκριμένο πεδίο. Σύμφωνα με τα στοιχεία, από τα περίπου 9.000.000 ερευνητών, που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως, συντάσσεται ο πίνακας με τους καλύτερους 6.200 ερευνητές, το έργο των οποίων είναι σημαντικό, σύμφωνα με συγκεκριμένους δείκτες, και αποτελεί συγχρόνως πηγή για τις εργασίες άλλων ερευνητών. Ο κατάλογος, ο οποίος συντάσσεται από τον διεθνώς αναγνωρισμένο οργανισμό Thomson Reuters στο πλαίσιο του project Clarivate Analytics και στηρίζεται στα δεδομένα της ερευνητικής βάσης δεδομένων Web of Science, βρίσκεται στον σύνδεσμο: https://recognition.webofsciencegroup.com/awards/highly-cited/2019/ https://www.kathimerini.gr/1052685/article/epikairothta/ellada/dekatesseris-ellhnes-sth-lista-twn-episthmonwn-me-th-megalyterh-ereynhtikh-epirroh

Παγκόσμια διάκριση για την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής 2019 Με τέσσερα μετάλλια -τρία αργυρά, ένα χάλκινο- και τρεις διακρίσεις (τέταρτη, έβδομη και ένατη θέση) επέστρεψε η ελληνική αποστολή από τον παγκόσμιο τελικό της Ολυμπιάδας Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO 2019, που πραγματοποιήθηκε στο Γκιόρ της Ουγγαρίας, με θέμα την ανοικοδόμηση των πόλεων του μέλλοντος. Οι ελληνικές ομάδες σημείωσαν την καλύτερη επίδοση της φετινής διοργάνωσης, συγκεντρώνοντας τα περισσότερα μετάλλια -μαζί με την Ρωσία- ανάμεσα σε 423 ομάδες από 73 χώρες, μία παγκόσμια διάκριση εξαιρετικής σημασίας για την Ελλάδα. Οι Έλληνες μαθητές, που ταξίδεψαν στο Γκιόρ, συναγωνίστηκαν στη δημιουργία και τον προγραμματισμό ρομποτικών κατασκευών στους τομείς των αστικών μεταφορών, της ύδρευσης και της διαχείρισης αποβλήτων, του φωτισμού και της θέρμανσης κτιρίων, έχοντας ως θέμα τις «Έξυπνες Πόλεις». Οι διακρίσεις της ελληνικής αποστολής στην Ολυμπιάδας Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO 2019 Στην κατηγορία Open, ασημένια μετάλλια έλαβαν: η ομάδα Infinite Code στο Δημοτικό (Αρσάκειο Αθήνας) που παρουσίασε το project «Alex Bear» -ένα έξυπνο χνουδωτό αρκουδάκι που προορίζεται για να υποστηρίζει παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομείο- και στο Γυμνάσιο η ομάδα SMARTBIRDS (Πειραματικό Λάγγουρα & 2ο Γυμνάσιο Πάτρας) με το project «Θαλής» - ένα ρομπότ που πλοηγείται στους δρόμους της πόλης, παρέχοντας σημαντικές μετρήσεις σε πραγματικό χρόνο και εξασφαλίζοντας τη βοήθεια που χρειάζονται τα πρόσωπα που συναντά, αφότου αναπτύξει διάλογο μαζί τους. Στο Λύκειο, την τέταρτη θέση παγκοσμίως έλαβε η ομάδα Minders (Εκπαιδευτική Αναγέννηση) που παρουσίασε το project «SKEye» - ένα πρωτοποριακό σύστημα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης που βελτιώνει τη ζωή των κατοίκων μιας πόλης, επιλύοντας θέματα όπως τη διαχείριση αποβλήτων, την άμεση αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, τη διαχείριση κρίσεων καθώς και τον περιορισμό του ανθρώπινου παράγοντα σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Στην κατηγορία ποδοσφαίρου με ρομπότ, η καλαματιανή ομάδα bitbot με μαθητές Λυκείου κατέλαβε τη 2η θέση και το ασημένιο μετάλλιο, επικρατώντας ανάμεσα σε 56 ομάδες από περισσότερες από 30 χώρες. Στην απαιτητική κατηγορία Regular η ομάδα Jobi κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στο Δημοτικό. Επίσης, 7η θέση στο Λύκειο κατέκτησε η ομάδα Teamwork Optimum (Πειραματικό Λύκειο Πατρών). Τις επιτυχίες ολοκλήρωσε η φοιτητική ομάδα ESDA Lab (Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου) η οποία κατετάγη στην 9η στην κατηγορία της. «Οι διακρίσεις της ελληνικής αποστολής στην 16η Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, που είναι το επιστέγασμα σκληρής προσπάθειας των μαθητών, εκπαιδευτικών, όπως επίσης και των γονέων, μας γεμίζουν περηφάνια και ελπίδα για το μέλλον. Οι ομάδες μας κατέκτησαν σημαντικές θέσεις, έτσι ώστε στην τελετή λήξης, κάθε δεύτερη αναγγελία, η ελληνική σημαία να κυματίζει στα υψηλότερα σημεία. Οι προσπάθειες που κάνουμε εδώ και χρόνια, με σύμμαχό μας την COSMOTE, αποδίδουν καρπούς. Συνεχίζουμε δυναμικά την προσπάθεια για τη διάδοση του STEM και της εκπαιδευτικής ρομποτικής στη χώρας μας», είπε ο Πρόεδρος του Οργανισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής WRO Hellas, εθνικού διοργανωτή στην Ελλάδα, κ. Ιωάννης Σομαλακίδης. «Συγχαρητήρια σε όλες τις ομάδες της ελληνικής αποστολής. Μέσα από τη συμμετοχή τους, αλλά και τις σημαντικές διακρίσεις που κατέκτησαν απέναντι στις παραδοσιακές «μεγάλες δυνάμεις» της εκπαιδευτικής ρομποτικής, τα παιδιά αποδεικνύουν τις δυνατότητες της χώρας μας στον τομέα του STEM και την εξέλιξη που σημειώνεται τα τελευταία χρόνια. Νιώθουμε περήφανοι που είμαστε από τους πρώτους ιδιωτικούς φορείς που επένδυσαν στο STEM και την ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων των νέων, συμπράττοντας με τον εκπαιδευτικό φορέα WRO Hellas. Τα τελευταία έξι χρόνια μέσα από τις δράσεις μας έχουμε βοηθήσει χιλιάδες παιδιά να ασχοληθούν με την εκπαιδευτική ρομποτική, καλλιεργώντας την ομαδικότητα και δημιουργικότητά τους.», δήλωσε ο Παναγιώτης Γαβριηλίδης, Chief Marketing Officer Οικιακών Πελατών του Ομίλου ΟΤΕ. Η Cosmote έχει καταγράψει την πορεία των ελληνικών ομάδων προς την Ολυμπιάδα της Ουγγαρίας και τις προσπάθειές τους εκεί, σε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο, «The Real Robokids», που θα προβληθεί το επόμενο χρονικό διάστημα. Ο WRO Hellas με στρατηγικό συνεργάτη την Cosmote τα τελευταία έξι χρόνια προωθεί τη διάδοση της εκπαιδευτικής ρομποτικής και του STEM στα ελληνικά σχολεία για την ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων των παιδιών. Μέσα από δράσεις όπως οι Πανελλήνιοι Διαγωνισμοί Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, έχουν σημειωθεί μέχρι σήμερα σημαντικά αποτελέσματα: • Περισσότερες από 18.000 συμμετοχές μαθητών από όλη την Ελλάδα - πάνω από το 20% των ελληνικών σχολείων- στους διαγωνισμούς εκπαιδευτικής ρομποτικής. • Περισσότεροι από 1.500 εκπαιδευτικοί παρακολουθούν κάθε χρόνο τα δωρεάν εκπαιδευτικά σεμινάρια κατάρτισης στην εκπαιδευτική ρομποτική. • Online βιβλία κατάρτισης για εκπαιδευτικούς σχετικά με την εκπαιδευτική ρομποτική. • Δωρεάν διάθεση περίπου 500 εκπαιδευτικών kits ρομποτικής σε σχολεία της χώρας μας από την Cosmote. Αναλυτικά τα αποτελέσματα της Ολυμπιάδας Ρομποτικής εμφανίζονται στην επίσημη σελίδα του Οργανισμού: https://scoring.wro-association.org/en/event/scoring/4/wro-international-final-2019-gyor-hungary. https://www.naftemporiki.gr/story/1534810/pagkosmia-diakrisi-gia-tin-ellada-stin-olumpiada-ekpaideutikis-rompotikis-2019

Νάζκα : Νέο ανθρωπόμορφο γεωγλυφικό εντόπισε τεχνητή νοημοσύνη. Νέα γεωγλυφικά στη διάσημη περιοχή Νάζκα του Περού ανακάλυψε η τεχνητή νοημοσύνη και το σύστημα Watson της αμερικανικής εταιρείας ΙΒΜ. Ο «Γουάτσον» ανέλυσε δορυφορικές και άλλες εναέριες φωτογραφίες, εντοπίζοντας ένα ανθρωπόμορφο γεωγλυφικό, το οποίο είχε περάσει απαρατήρητο έως τώρα. Οι λεγόμενες «Γραμμές της Νάζκα» είναι μία μυστηριώδης σειρά αρχαίων γεωγλυφικών του πολιτισμού των Νάζκα στην ομώνυμη επαρχία του νοτίου Περού, που καλύπτουν μία έκταση άνω των 450 τετραγωνικών χιλιομέτρων και εκτιμάται ότι δημιουργήθηκαν μεταξύ 200 π.Χ. και 500 μ.Χ. Κατά καιρούς νέα γεωγλυφικά ανακαλύπτονται από τους αρχαιολόγους. Τα εκατοντάδες γεωγλυφικά ζώων, φυτών, γεωμετρικών σχημάτων και σπάνια ανθρωπόμορφων οντοτήτων έχουν από μικρό μέγεθος (κάτω των πέντε μέτρων) έως τεράστιο (εκατοντάδων μέτρων). Συχνά είναι ορατά μόνο από τον ουρανό, γι’ αυτό και προέκυψαν οι εικασίες ορισμένων, με πρώτο τον ερασιτέχνη αρχαιολόγο Έριχ φον Ντένικεν, ότι σχετίζονταν με τους εξωγήινους. Όλα τα γεωγλυφικά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είχαν δημιουργηθεί με την αφαίρεση των μαύρων πετρών της επιφάνειας, ώστε να αποκαλυφθεί η λευκή άμμος από κάτω. Όμως με το πέρασμα του χρόνου η διάβρωση του εδάφους κατέστησε δύσκολο τον εντοπισμό τους ακόμη και από τον αέρα. Ο λόγος της δημιουργίας τους αποτελεί ακόμη αντικείμενο συζήτησης, με τη μία επιστημονική πλευρά να θεωρεί ότι ήταν μηνύματα προς τις ουράνιες θεότητες, μια άλλη ότι ήταν τοποθεσίες διεξαγωγής τελετουργιών και μια τρίτη ότι βοηθούσαν στην κυκλοφορία του νερού και στην άρδευση. Οι ερευνητές του ιαπωνικού Πανεπιστημίου Γιαμαγκάτα, με επικεφαλής τον καθηγητή ανθρωπολογίας και αρχαιολογίας Μασάτο Σακάι, κατέφυγαν από το 2018 στο σύστημα μηχανικής μάθησης της ΙΒΜ, το οποίο τροφοδότησαν αρχικά με εικόνες από ήδη γνωστά γεωγλυφικά, ώστε να το «εκπαιδεύσουν», και στη συνέχεια με νέες φωτογραφίες. Το σύστημα εντόπισε νέες περιοχές ενδιαφέροντος και έτσι οι ερευνητές βρήκαν μια άγνωστη έως τώρα ανθρωπόμορφη γεωγλυφική φιγούρα με τετράγωνο κεφάλι, η οποία στέκεται στα δύο πόδια της και κρατά κάτι σαν μπαστούνι. Έχει μήκος περίπου τεσσάρων μέτρων και πλάτος δύο μέτρων, ενώ εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε μεταξύ του 100 π.Χ. και του 100 μ.Χ. «Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς το λόγο δημιουργίας του γεωγλυφικού και τον κοινωνικό ρόλο της ανθρωποειδούς φιγούρας», δήλωσε ο Σακάι. Συνολικά οι Ιάπωνες ερευνητές, που μελετούν τη Νάζκα από το 2006, έχουν βρει 143 γεωγλυφικά μέχρι σήμερα. Τα αρχαιότερα (100 π.Χ. έως 100 μ.Χ.) έχουν μήκος κάτω των 50 μέτρων, ενώ τα κάπως νεότερα (100 μ.Χ. έως 300 μ.Χ.) ξεπερνούν και τα 100 μέτρα. https://www.tanea.gr/2019/11/20/science-technology/nazka-neo-anthropomorfo-geoglyfiko-entopise-texniti-noimosyni/

Βραδιές Αστρονομίας του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών . Οι τακτικές βραδινές παραστάσεις του Κέντρου Επισκεπτών Πεντέλης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών συνεχίζονται τα Σάββατα και τις Κυριακές και τη χειμερινή περίοδο από τον Δεκέμβριο και έως τις διακοπές του Πάσχα, προσφέροντας στο κοινό 15 βραδιές Αστρονομίας, αλλά και νυχτερινής παρατήρησης με το ιστορικό τηλεσκόπιο Newall που φέτος συμπληρώνει 150 χρόνια λειτουργίας από το έτος κατασκευής του το 1869. Οι παρουσιάσεις ξεκινούν στις 20:00 και αφορούν σε θέματα Αστροφυσικής, Κοσμολογίας, ιστορικής Αστρονομίας και συναφών επιστημών, τονίζοντας «τη διεπιστημονικότητα, τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη του επιστημονικού τρόπου σκέψης», όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αστρονόμος του αστεροσκοπείου δρ. Βαγγέλης Κολοκοτρώνης. «Στόχος των διαδραστικών ομιλιών είναι η καλλιέργεια μίας ευρύτερης ερευνητικής κουλτούρας, καθώς και η ενημέρωση του κοινού σε τομείς επιστημονικής αιχμής» προσθέτει ο ίδιος. Οι συζητήσεις πραγματοποιούνται σχεδόν πάντα με την ενεργή συμμετοχή των επισκεπτών και ιδιαίτερα των παιδιών. Ακολουθεί ταινία αστρονομικού ενδιαφέροντος και το πρόγραμμα, που είναι κατάλληλο για άτομα από 10 ετών και άνω, συνεχίζεται στον χώρο λειτουργίας του μεγάλου τηλεσκοπίου Newall, όπου οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν τα θαύματα του αττικού ουρανού. https://www.amna.gr/home/article/409078/Bradies-Astronomias-tou-Ethnikou-Asteroskopeiou-Athinon