Δροσος Γεωργιος

Ο αστεροειδής δεν ήταν ο μόνος λόγος της εξαφάνισης των δεινοσαύρων. Η πτώση ενός αστεροειδούς ή κομήτη στη Γη θεωρείται ως το βασικό αίτιο που οδήγησε στην εξαφάνιση των περισσότερων δεινοσαύρων και περίπου τα 3/4 των ειδών ζώων και φυτών του πλανήτη μας, πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια. Ωστόσο, πιθανότατα να έπαιξαν σημαντικό ρόλο και μεγάλης κλίμακας εκρήξεις ηφαιστείων στην Ινδία: Επιστήμονες εξετάζουν εδώ και πολύ καιρό τη σημασία των εκρήξεων των ηφαιστείων στο Ντεκάν, που άρχισαν πριν την πρόσκρουση του αστεροειδούς και συνεχίστηκαν με διακοπές για περίπου ένα εκατομμύριο χρόνια. Γεωχημική ανάλυση απολιθωμάτων οστρακόδερμων από όλο τον πλανήτη της οποίας ηγήθηκαν ερευνητές του University of Michigan παρέχει νέα στοιχεία σχετικά με την ανταπόκριση του κλίματος και τη μόλυνση του περιβάλλοντος με υδράργυρο κατά τη διάρκεια της ηφαιστειακής δραστηριότητας στο Ντεκάν. Από τα ίδια αυτά δείγματα οι επιστήμονες ανακάλυψαν κάτι που εκλαμβάνεται ως παγκόσμιο ίχνος/ σημάδι απότομης αύξησης της θερμοκρασίας του ωκεανού και αξιοσημείωτα αυξημένων συγκεντρώσεων υδραργύρου. Τα ηφαίστεια είναι η μεγαλύτερη φυσική πηγή υδραργύρου που βγαίνει στην ατμόσφαιρα. Τα διπλά αυτά χημικά ίχνη αρχίζουν από πριν την πτώση του αστεροειδούς και συμπίπτουν με την έναρξη των εκρήξεων των ηφαιστείων του Ντεκάν. Όταν οι επιστήμονες σύγκριναν τα επίπεδα υδραργύρου από τα αρχαία κελύφη με τις συγκεντρώσεις σε σύγχρονα κελύφη που είχαν συλλεγεί από περιοχές μολυσμένες με βιομηχανικό υδράργυρο, διαπίστωσαν πως τα επίπεδα ήταν παρεμφερή. Στοιχεία από τη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications, υποστηρίζουν την ιδέα πως η ηφαιστειακή δραστηριότητα του Ντεκάν είχε κλιματικές και οικολογικές επιπτώσεις που ήταν έντονες, μακροχρόνιες και παγκόσμιας κλίμακας, εκτιμούν οι επιστήμονες. «Για πρώτη φορά μπορούμε να παρέχουμε πληροφορίες για τις κλιματικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις των ηφαιστείων του Ντεκάν αναλύοντας ένα μεμονωμένο υλικό» είπε ο Κάιλ Μέγιερ, lead author της νέας μελέτης. «Ήταν απίστευτα εκπληκτικό να δούμε ότι τα ίδια δείγματα όπου οι θερμοκρασίες της θάλασσας έδειξαν ένα απότομο σημάδι θέρμανσης επεδείκνυαν επίσης τις υψηλότερες συγκεντρώσεις υδραργύρου- και ότι αυτές οι συγκεντρώσεις ήταν παρόμοιας έκτασης με έναν χώρο με σημαντική σύγχρονη μόλυνση βιομηχανικού υδραργύρου». Οι εκρήξεις των ηφαιστείων του Ντεκάν διαμόρφωσαν μεγάλο μέρος της δυτικής Ινδίας και επικεντρώνονταν στην περίοδο της μεγάλης εξαφάνισης ειδών της Κρητιδικής- Παλαιογενούς, πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια. https://www.naftemporiki.gr/story/1544105/ereuna-o-asteroeidis-den-itan-o-monos-logos-tis-eksafanisis-ton-deinosauron

Ελληνίδα φοιτήτρια δημιουργεί ένα καινοτόμο project για τον διαβήτη. Για το καινοτόμο project που η ίδια θα υλοποιήσει και εγκρίθηκε από τον Διεθνή Οργανισμό IDF (International Diabetes Federation), ενημέρωσε τον κοσμήτορα της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, καθηγητή Θεόδωρο Ι. Δαρδαβέση, η φοιτήτρια και μέλος της φοιτητικής ομάδας ATP (Aristotle Team of Pharmacy) του Τμήματος Φαρμακευτικής, Αθηνά Τζαμουράνου. Η κ. Τζαμουράνου και ο καθηγητής του Τμήματος Φαρμακευτικής, Ιωάννης Βιζιριαννάκης συναντήθηκαν με τον κοσμήτορα και ενημέρωσαν ότι το project εγκρίθηκε στο Παγκόσμιο Συνέδριο του Οργανισμού IDF (IDF Congress 2019), που πραγματοποιήθηκε 2-6 Δεκεμβρίου 2019, στην πόλη Μπούσαν, στη Νότια Κορέα, ενώ η υλοποίησή του θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο του 2020. Πρόκειται για μία πρωτοπόρα δράση που έχει στόχο τη βελτίωση του τρόπου ζωής των ατόμων που ζουν με διαβήτη στην Ελλάδα, μέσω της ανάπτυξης μιας εφαρμογής, η οποία θα βοηθήσει στη διαχείριση της νόσου αλλά και στην εκπαίδευση των ατόμων με διαβήτη και ειδικότερα όσων βρίσκονται σε απομακρυσμένες και δύσβατες περιοχές της χώρας. Σκοπός είναι οι ασθενείς να έχουν τα επιθυμητά επίπεδα γλυκόζης, καθώς ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάποιος που πάσχει από τη νόσο είναι ο έλεγχος του σακχάρου του. Η ανάπτυξη του project θα γίνει με τη στήριξη της Πανηπειρωτικής Ένωσης για το Νεανικό Διαβήτη. Να σημειωθεί ότι μαζί με την κ. Τζαμουράνου συμμετέχουν, με δικά τους project, άλλα 60 άτομα από 50 διαφορετικές χώρες, με κοινό στόχο να βελτιώσουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο διαβήτης, σε κάθε χώρα ξεχωριστά, να γίνει η κατάλληλη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση για το συγκεκριμένο θέμα και να δοθεί βοήθεια σε όσους περισσότερους ανθρώπους είναι δυνατό. https://www.naftemporiki.gr/story/1543782/ellinida-foititria-dimiourgei-ena-kainotomo-project-gia-to-diabiti

Πείραμα μικροβαρύτητας : Έλληνες μαθητές έστειλαν ούζο και πετιμέζι στο διάστημα. Μαθητές τριών σχολείων της Ελλάδας είχαν την ευκαιρία να δουν τα πειράματα τους να «πετάνε» στο διάστημα πριν λίγες μέρες, στις 11 Δεκεμβρίου, με τον πύραυλο New Shepard της αμερικανικής αεροδιαστημικής εταιρείας Blue Origin, που ανήκει στον δισεκατομμυριούχο Τζεφ Μπέζος, το «αντίπαλο δέος» του Ίλον Μασκ της Space Χ. Ήταν η έκτη φορά που επαναχρησιμοποιήθηκε ο ίδιος πύραυλος, αριθμός ρεκόρ για την εταιρεία, στο πλαίσιο μιας υποτροχιακής αποστολής που έφθασε σε ύψος περίπου 104 χιλιομέτρων από τη Γη, διασχίζοντας τη «γραμμή Κάρμαν», σε ύψος 100 χλμ., το σύνορο μεταξύ γήινης ατμόσφαιρας και διαστήματος. Η κάψουλα «RSS H.G.Wells» του πυραύλου (και οι δύο επέστρεψαν στο Τέξας μετά το ταξίδι) μετέφερε το πείραμα «Μέτρηση της μάζας σε συνθήκες μικροβαρύτητας» του Ομίλου Διαστημικής S.P.A.C.E. του Ζαννείου Πειραματικού Λυκείου. Μετά από ένα χρόνο σκληρής δουλειάς, πολλές ώρες σχεδιασμού, κατασκευής και δοκιμών, οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να δουν το πείραμά τους να εκτοξεύεται στο διάστημα. Το πείραμα προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα «πώς μπορεί κάποιος να ζυγίσει αντικείμενα, όταν υπάρχουν συνθήκες μικροβαρύτητας;». Προφανώς οι ζυγαριές δεν λειτουργούν και η απάντηση που έδωσαν οι μαθητές για τον υπολογισμό της μάζας, δεν χρησιμοποιεί το βάρος, αλλά την περίοδο ταλάντωσης των αντικειμένων, η οποία είναι ανεξάρτητη από τη βαρύτητα. Για το λόγο αυτό, κατασκεύασαν μια μηχανική διάταξη με ένα ειδικό ελατήριο πολύ μικρής σταθεράς, συνδεδεμένο με μικροεπεξεργαστές και αισθητήρες, αλλά και με τα συστήματα του πυραύλου New Shepard. Έτσι, όταν δόθηκε από τον πύραυλο η ένδειξη κατάστασης μηδενικής βαρύτητας, το ελατήριο απελευθερώθηκε και η περίοδος του καταγράφηκε από ένα λέιζερ χαμηλής ισχύος. Τώρα, οι μαθητές περιμένουν να πάρουν στα χέρια τους τις μετρήσεις για να αναλύσουν τα δεδομένα που έχουν καταγραφεί. Ο υπεύθυνος καθηγητής του ομίλου Δρ. Σωτήρης Τσαντίλας, μαθηματικός – αστροφυσικός, δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων: «Η όλη διαδικασία σχεδιασμού, κατασκευής και ενσωμάτωσης στον πύραυλο χρειάστηκε 11 μήνες για να ολοκληρωθεί. Το πείραμά μας έπρεπε να πληροί τις πιο αυστηρές προδιαγραφές, αφού επρόκειτο για μια κανονική διαστημική αποστολή. Υποβλήθηκε σε πολλές δοκιμές και ελέγχους, παραδώσαμε πολλές αναφορές προόδου, ενώ γίνονταν και δύο έως τρεις τηλεδιασκέψεις το μήνα, προκειμένου να ενημερώνουμε για την κατάστασή του. Η εμπειρία που αποκομίσαμε, ήταν ανεκτίμητη». Όπως ανέφερε ο κ.Τσαντίλας, «η ενασχόληση με τη Διαστημική ανοίγει νέους και πολύ σημαντικούς δρόμους για τους μαθητές μας σε δύο κυρίως επίπεδα: Ως εργαλείο για τη διδασκαλία και την καλύτερη κατανόηση των θετικών μαθημάτων μέσα από διαστημικές εφαρμογές, αλλά και ως επαγγελματικός προσανατολισμός, αφού προσφέρει τεράστιες δυνατότητες σε νέους και αλματωδώς αναπτυσσόμενους τομείς εργασίας. Κοιτάμε πλέον ακόμα πιο ψηλά. Κάτι έχουμε ακούσει για την επόμενη αποστολή της NASA στη Σελήνη…». Ούζο και πετιμέζι στο διάστημα Μαζί με το πείραμα του Ζάννειου «πέταξαν» και πειράματα από άλλα δύο σχολεία, της Αμερικανικής Παροικίας στην Αθήνα (ACS Athens) και το 1ο ΓΕΛ Ρόδου. Ούζο και πετιμέζι έστειλαν στο διάστημα οι μαθητές Λυκείου του American Community Schools of Athens. Το πείραμα «Μελέτη φυσικών ιδιοτήτων με γαλακτώματα σε μηδενική βαρύτητα» της πολυεθνικής διαστημικής ομάδας «spACS» πραγματοποιήθηκε με σκοπό να καταγράψει το πώς επηρεάζει η μικροβαρύτητα την ανάμιξη ούζου και νερού, καθώς και τις φυσαλίδες στην επιφάνεια μικρού δοχείου με πετιμέζι, στέλνοντας για πρώτη φορά τα συγκεκριμένα ελληνικά παραδοσιακά προϊόντα στο διάστημα. Είναι η δεύτερη φορά φέτος που μαθητές του ACS Αthens πραγματοποίησαν διαστημικό πείραμα στον πύραυλο New Shepard, καθώς στις 2 Μαΐου είχαν στείλει στο διάστημα ελληνικό μέλι. Οι μαθητές, οι επιβλέποντες καθηγητές, με επικεφαλής τον Δρα Αντώνιο Καράμπελα και τον Δρα Ιωάννη Κερκινέ, καθώς επίσης οι εξωτερικοί συνεργάτες της ομάδας, παρακολούθησαν την απογείωση, πτήση και προσγείωση του πυραύλου σε πραγματικό χρόνο διαδικτυακά. Αναμένουν πλέον την επιστροφή της πειραματικής διάταξης τους από τις εγκαταστάσεις της Blue Origin στο Τέξας, ώστε να προχωρήσουν σε ανάκτηση και περαιτέρω ανάλυση των πειραματικών δεδομένων τους. Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ.Καράμπελας, «οι μαθητές της διαστημικής ομάδας spACS πραγματοποίησαν επιστημονική έρευνα στις έννοιες που ήταν σχετικές με το πείραμά τους -γαλακτώματα, επιφανειακή τάση, μικροβαρύτητα- και συνεισέφεραν στην κατασκευή της διάταξης που περιέχει μικρο-υπολογιστή, ηλεκτρονικά εξαρτήματα και πειραματικές συσκευές στο εσωτερικό δοχείου εκτυπωμένου σε εκτυπωτή 3D, επιδεικνύοντας δημιουργική και κριτική σκέψη και εργαζόμενοι σκληρά και συνεργατικά». Ενδεικτικό του βαθμού δυσκολίας του πειράματος είναι ότι η διάταξη έπρεπε να ικανοποιεί πολύ αυστηρά κριτήρια ασφάλειας, λειτουργικότητας, αυτονομίας, μεγέθους (διαστάσεων 10 επί 10 επί 20 εκατοστά), και μάζας (λιγότερο από 500 γραμμάρια), καθώς επίσης να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί μέσα σε πολύ περιορισμένο χρονικό διάστημα, εξοικειώνοντας τους μαθητές Λυκείου του spΑCS με τις απαιτήσεις της σύγχρονης αεροδιαστημικής. Οι μαθητές της ομάδας spACS προετοιμάζουν ήδη σχετικά άρθρα προς δημοσίευση σε επιστημονικά περιοδικά σχετικά με τη συμπεριφορά του ούζου και του πετιμεζιού σε συνθήκες μικροβαρύτητας, υπό την επίβλεψη των εκπαιδευτικών τους. https://www.in.gr/2019/12/16/tech/peirama-mikrovarytitas-ellines-mathites-esteilan-ouzo-kai-petimezi-sto-diastima/

Η Ιαπωνία θα κατασκευάσει τον μεγαλύτερο ανιχνευτή νετρονίων στον κόσμο. Η ιαπωνική κυβέρνηση δεν έχει ακόμη κάνει επίσημη ανακοίνωση ότι θα προχωρήσει στην υλοποίηση του ανιχνευτή Hyper-Kamiokande, αλλά πολλοί επιστήμονες δήλωσαν στο «Nature» ότι το ιαπωνικό υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε στις 13 Δεκεμβρίου την πρώτη δόση ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων γεν (32 εκατ. δολαρίων). Η Ιαπωνία θα κατασκευάσει τον μεγαλύτερο ανιχνευτή νετρονίων στον κόσμο, μετά από σχετική έγκριση του υπουργικού συμβουλίου. Η χρηματοδότηση του φιλόδοξου σχεδίου θα κοστίσει σχεδόν 65 δισεκατομμύρια γεν (περίπου 600 εκατομμύρια δολάρια). Ο ανιχνευτής Hyper-Kamiokande θα δημιουργηθεί μέσα σε ένα γιγάντιο υπόγειο σπήλαιο, που θα ανοιχτεί δίπλα στο ορυχείο Καμιόκα της πόλης Χίντα και θα περιλαμβάνει 260.000 τόνους απολύτως καθαρού νερού, έχοντας πενταπλάσιο όγκο σε σχέση με τον ήδη τεράστιο ανιχνευτή νετρονίων Super-Kamiokande. Οι Ιάπωνες φυσικοί έχουν βάλει τα δυνατά τους να κάνουν πρώτοι στον κόσμο επαναστατικές ανακαλύψεις σε σχέση με τα φευγαλέα νετρινα, τα οποία προέρχονται από διάφορες πηγές, όπως η κοσμική ακτινοβολία, ο Ήλιος, οι εκρήξεις υπερκαινοφανών αστέρων (σούπερ-νόβα) και οι επιταχυντές σωματιδίων. Εκτός από τη «σύλληψη» των ίδιων των νετρονίων, που αποτελούν σωματίδια-φαντάσματα, οι επιστήμονες της Ιαπωνίας φιλοδοξούν να δουν αυθόρμητη διάσπαση των πρωτονίων σε ατομικούς πυρήνες, κάτι που, αν παρατηρηθεί, θα ήταν επαναστατικό, καθώς ποτέ έως τώρα δεν το έχουν δει οι φυσικοί. Ελπίζουν, επίσης, να μελετήσουν τις διαφορές στη συμπεριφορά των νετρίνων και των αντινετρίνων (σωματιδίων αντι-ύλης), μία ασυμμετρία που ίσως βοηθήσει στην κατανόηση του γιατί το σύμπαν περιέχει κυρίως ύλη, αλλά λίγη αντι-ύλη. Η ιαπωνική κυβέρνηση δεν έχει ακόμη κάνει επίσημη ανακοίνωση ότι θα προχωρήσει στην υλοποίηση του ανιχνευτή Hyper-Kamiokande, αλλά πολλοί επιστήμονες δήλωσαν στο «Nature» ότι το ιαπωνικό υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε στις 13 Δεκεμβρίου την πρώτη δόση ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων γεν (32 εκατ. δολαρίων). Θα πρέπει να ακολουθήσει η έγκριση του προϋπολογισμού του σχεδίου και από το ιαπωνικό Κοινοβούλιο, κάτι που αναμένεται να γίνει τον Ιανουάριο. Η Ιαπωνία θα καλύψει τα τρία τέταρτα (75%) του συνολικού κόστους των 64,9 δισ. γεν, ενώ το υπόλοιπο 25% θα καλυφθεί από τους διεθνείς συνεργάτες του σχεδίου, καθώς αρκετές ακόμη χώρες θα εμπλακούν στον νέο υπερ-ανιχνευτή, αν και η συνεισφορά τής κάθε μίας δεν έχει καθοριστεί μέχρι στιγμής. Ο ανιχνευτής Hyper-Kamiokande θα αποτελείται από μία δεξαμενή νερού με βάθος 75 και πλάτος 68 μέτρα. Ο υπόγειος χώρος που θα φιλοξενηθεί θα δημιουργηθεί με εκρηκτικά, σε απόσταση οκτώ χιλιομέτρων από τις εγκαταστάσεις του ορυχείου Καμιόκα. Η δεξαμενή θα εφοδιαστεί με ευαίσθητους φωτο-ανιχνευτές που θα μπορούν να «πιάσουν» τις αμυδρές λάμψεις που εκπέμπονται, όταν ένα νετρίνο, αφού διαπεράσει τους βράχους, συγκρουστεί με ένα άτομο μέσα στο νερό, με αποτέλεσμα να εκτοξευθεί ένα φορτισμένο σωματίδιο με μεγάλη ταχύτητα. Ο νέος ανιχνευτής, γνωστός και ως Hyper-K, θα είναι το ένα από τα τρία μεγάλα πειράματα επόμενης γενιάς για την ανίχνευση νετρίνων, που θα τεθούν σε λειτουργία μέσα στη δεκαετία του 2020. Τα άλλα δύο είναι το πείραμα DUNE (Deep Underground Neutrino Experiment) που αναμένεται να ξεκινήσει στις ΗΠΑ το 2025 και το JUNO (Jiangmen Underground Neutrino Observatory) που θα αρχίσει στην Κίνα το 2021. https://www.skai.gr/news/technology/i-iaponia-tha-kataskeyasei-ton-megalytero-anixneyti-netronion-ston-kosmo

Ο Γαλαξίας μας φιλοξενεί δύο μαύρες τρύπες. Οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που έρχονται σε ζεύγη είναι συχνές εμφανίσεις στο σύμπαν. Αυτό που οι αστροφυσικοί μόλις ανακάλυψαν - και αυτό που δεν περιμέναμε - είναι ότι η υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία μπορεί επίσης να έχει σύντροφο. Τα ευρήματα των ερευνητών δημοσιεύονται στον διακομιστή προεκτυπώσεων Arxiv.org Ο Τοξότης A * ή η SgrA *, η μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία, περιβάλλεται από πυκνά συγκεντρωμένα αστέρια, οι τροχιές των οποίων οι επιστήμονες έχουν μετρήσει για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξή τους και να εκτιμήσουν τη μάζα τους. Νέες μετρήσεις από την ομάδα της UCLA αποδεικνύουν ότι μπορεί να υπάρχει μια δεύτερη μαύρη τρύπα κοντά στην Sgr A *. Οι καρδιές του σκότους Γιατί οι περισσότεροι γαλαξίες έχουν αυτή την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο; Αυτή η ερώτηση εδώ και καιρό έχει προκαλέσει σύγχυση στους αστρονόμους. Όταν το σύμπαν ήταν νεαρό - περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια περίπου - οι πρώτοι γαλαξίες μόλις σχηματίστηκαν. Αυτοί οι νέοι γαλαξίες ήταν μικρότεροι και τα πρώτα αστέρια που πέθαναν δημιούργησαν μαύρες τρύπες. Επειδή οι γαλαξίες έχουν τάση να συγχωνευθούν, οι μεγαλύτεροι γαλαξίες και οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες - με μάζα τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου ηλιακών μαζών - είχαν ως αποτέλεσμα. Ο Smadar Naoz, αναπληρωτής καθηγητής Φυσικής και Αστρονομίας στην UCLA και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, έγραψε σε μια συνέντευξη στο The Conversation ότι αν ο Sgr A * έχει σύντροφο, οι δύο είναι κλειδωμένοι σε μια αλληλεπίδραση από τις βαρυτικές τους δυνάμεις. Εξήγησε ότι η βαρυτική έλξη του ζεύγους μαύρης τρύπας επηρεάζει τις τροχιές των άστρων γύρω τους, προκαλώντας τους να αλλάξουν την τροχιά τους αφού περιστρέψουν το δίδυμο. Συγκρίνοντας τις προβλέψεις τους με αυτά που πραγματικά παρατηρούν, οι αστρονόμοι ελπίζουν να προσδιορίσουν εάν το Sgr A * είναι πράγματι ένα ζευγάρι. Η ομάδα χρησιμοποίησε μετρήσεις του SO-2, το οποίο περιστρέφεται γύρω από το Sgr A * κάθε 16 χρόνια, για να αποκλείσει την πιθανή παρουσία μια άλλη υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. Ο Ναόζ παρατήρησε ότι εάν υπήρχε ένας τέτοιος σύντροφος, θα επηρέαζε την τροχιά του SO-2. Επομένως, καθώς δεν έχει εντοπιστεί τέτοια αλλαγή στην τροχιά, ο σύντροφος, αν υπάρχει, είναι μικρότερος. Είσαι εκεί, σύντροφος; Τι σημαίνει η παρουσία μιας δεύτερης μαύρης τρύπας; Πιθανότατα, μια σύγκρουση που έλαβε χώρα στο παρελθόν, μεταξύ του Γαλαξία και ενός άλλου, μικρότερου γαλαξία. Εάν υπάρχει, όπως έχει υποδείξει η ομάδα είναι δυνατή, η δεύτερη μαύρη τρύπα θα εκπέμπει επίσης κύματα βαρύτητας, υψηλής ενέργειας θόρυβο που διαταράσσει το διάστημα-time.Gravitational ανίχνευση κύματος ήταν δυνατή από το 2015 με τη χρήση δεδομένων από τους ανιχνευτές LIGO στις ΗΠΑ και Ανιχνευτές Παρθένου στην Ιταλία. Οι ανιχνευτές μετρά την ακτινοβολία βαρυτικού κύματος που αναδύεται από τις συγχωνευμένες μαύρες τρύπες και τα αστέρια νετρονίων. Ο Νάοζ δήλωσε ότι οι ανιχνεύσεις που πραγματοποίησαν αυτά τα παρατηρητήρια είναι «πρωτοποριακές», επιτρέποντας στους επιστήμονες να αποκτούν καλύτερες γνώσεις για το σύμπαν και τη διαμόρφωσή του. Όσο για τα κύματα από τη συνοδεία μαύρη τρύπα στον γαλαξία μας, οι ανιχνευτές LIGO-Virgo είναι απίθανο να πάρουν τα κύματα σε χαμηλές συχνότητες. Αλλά υπάρχει ελπίδα στο μέλλον - ο διαστημικός ανιχνευτής με την καθοδήγηση ESA που ονομάζεται LISA (Laser Interferometer Space Antenna) θα είναι πιθανόν να ανιχνεύσει τη μαύρη τρύπα. Και θα ανακαλύψουμε αν στην περίπτωση του κέντρου του Γαλαξία διαρκεί δύο φορές τα τάνγκο. https://asgardia.space/en/news/Our-Galaxy-is-Host-to-Two-Not-One-Black-Holes

Φθηνή ενέργεια από υδρογόνο χάρη σε νέα μέθοδο διάσπασης του νερού. Ερευνητές του UNSW Sydney (University of New South Wales), του Griffith University και του Swinburne University of Technology ανέπτυξαν έναν ιδιαίτερα φθηνό και βιώσιμο τρόπο παραγωγής υδρογόνου για χρήση ως καύσιμο, ανοίγοντας πιθανώς έναν νέο δρόμο για οχήματα που κινούνται με φθηνή ενέργεια. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications παρουσιάζεται πώς είνια δυνατή η εξαγωγή υδρογόνου μέσω διάσπασης του νερού χρησιμοποιώντας μέταλλα χαμηλού κόστους, όπως ο σίδηρος και το νικέλιο ως καταλύτες που επιταχύνουν τη διαδικασία, ενώ παράλληλα απαιτείται λιγότερη ενέργεια. Ο σίδηρος και το νικέλιο, που υπάρχουν αφθονία στη Γη, θα μπορούσαν, ως εκ τούτου, να αντικαταστήσουν πολύτιμα μέταλλα όπως το ρουθήνιο, η πλατίνα και το ιρίδιο, που μέχρι τώρα θεωρούνταν ως οι βασικοί καταλύτες στη διαδικασία διάσπασης του νερού. Ο Τσουάν Ζάο, καθηγητής της Σχολής Χημείας του UNSW, αναφέρει πως στη διάσπαση του νερού δύο ηλεκτρόδια διοχετεύουν ηλεκτρισμό στο νερό, κάτι που επιτρέπει τον διαχωρισμό του υδρογόνου από το οξυγόνο και τη χρήση του για σκοπούς ενέργειας σε μια κυψέλη καυσίμου. «Αυτό που κάνουμε είναι να επικαλύπτουμε τα ηλεκτρόδια με τον καταλύτη μας για να μειώνουμε την κατανάλωση ενέργειας» λέει σχετικά. «Σε αυτόν τον καταλύτη υπάρχει ένα μικροσκοπικό interface νανοκλίμακας, όπου ο σίδηρος και το νικέλιο συναντιούνται σε ατομικό επίπεδο- κάτι που εξελίσσεται σε έναν χώρο διάσπασης νερού. Εκεί είναι που το υδρογόνο μπορεί να διαχωριστεί από το οξυγόνο και να εξαχθεί ως καύσιμο, και το οξυγόνο να απελευθερωθεί ως φιλικό προς το περιβάλλον απόβλητο». Το 2015 η ομάδα του καθηγητή Ζάο είχε ανακαλύψει ένα ηλεκτρόδιο νικελίου- σιδήρου για παραγωγή οξυγόνου, με απόδοση-ρεκόρ. Ωστόσο ο καθηγητής Ζάο λέει πως, από μόνα τους, το σίδηρο και το νικέλιο δεν είναι καλοί καταλύτες για παραγωγή υδρογόνου, αλλά όταν ενώνονται σε μικροκλίμακα, «έχουμε μαγεία». Η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα όσον αφορά στην χρήση του υδρογόνου ως καυσίμου, δεδομένων των τιμών των μετάλλων (σίδηρος και νικέλιο έναντι ρουθηνίου, πλατίνας και ιριδίου). «Αυτή τη στιγμή, στην οικονομία ορυκτών καυσίμων μας, έχουμε αυτό το τεράστιο κίνητρο για να πάμε προς την κατεύθυνση μιας οικονομίας υδρογόνου, έτσι ώστε να μπορούμε να χρησιμοποιούμε υδρογόνο ως μια πηγή καθαρής ενέργειας» λέει ο καθηγητής Ζάο. «Μιλάμε για την οικονομία υδρογόνου εδώ και χρόνια, αλλά αυτή τη φορά φάινεται πως έρχεται στα αλήθεια». https://www.naftemporiki.gr/story/1543629/fthini-energeia-apo-udrogono-xari-se-nea-methodo-diaspasis-tou-nerou

«Μίνι» αντιδραστήρες φέρνουν νέα εποχή στην πυρηνική ενέργεια. Μία νέα εποχή στην πυρηνική ενέργεια υπόσχονται να φέρουν «μίνι» αντιδραστήρες που αναπτύσσονται από τη NuScale Power στο Oregon State University. Όπως αναφέρει το Wired, το πρωτότυπο του πυρηνικού αντιδραστήρα της NuScale Power φαίνεται απόλυτα ικανό να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην πυρηνική ενέργεια, καθώς δεν χρειάζεται μεγάλες εγκαταστάσεις ψύξης (και μεγάλες εγκαταστάσεις γενικότερα). Ο αντιδραστήρας αυτός μπορεί να κατασκευαστεί σε ένα εργοστάσιο και να αποσταλεί στον προορισμό του, ενώ, βάσει προσομοιώσεων, είναι δυνατή η αντιμετώπιση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης χωρίς να σημειωθεί κατάρρευση (meltdown). Ένας λόγος για αυτό είναι πως χρησιμοποιεί πολύ λίγο πυρηνικό καύσιμο (τουλάχιστον σε σχέση με υπάρχοντες αντιδραστήρες) ενώ επίσης είναι πολύ μικρός. Ο συγκεκριμένος αντιδραστήρας έχει αρθρωτό σχεδιασμό, κάτι που επιτρέπει να συνδυάζονται πολλαπλοί αντιδραστήρες σε μια μονάδα- ανάλογα με τις ανάγκες (πχ μια εγκατάσταση ή μια ολόκληρη πόλη). Ακόμη, λόγω του μικρού μεγέθους είναι δυνατή η μαζική παραγωγή και η αποστολή σε τμήματα, ενώ, από άποψης ασφαλείας, είναι διαθέσιμοι διάφοροι μηχανισμοί ασφαλείας και ψύξης που δεν υπάρχουν σε μεγάλους, κανονικούς αντιδραστήρες- διασφαλίζοντας σε μεγάλο βαθμό πως θα αποφευχθούν καταστροφικά πυρηνικά ατυχήματα. Η NuScale χρησιμοποιεί έναν αντιδραστήρα ελαφρού ύδατος, που είναι ο τύπος που βρίσκει κανείς συχνότερα σε πυρηνικές εγκαταστάσεις για πολιτική χρήση, ωστόσο εκεί τελειώνουν οι ομοιότητες. Ο αντιδραστήρας της έχει ύψος λίγο πάνω από 20 μέτρα και διάμετρο περίπου τριών, και η θήκη του είναι ελάχιστα μεγαλύτερη. Παρόλα αυτά, μπορεί να παράξει 60 megawatts ενέργειας, που είναι το 1/10 του μικρότερου αντιδραστήρα που χρησιμοποιείται σήμερα στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τον Χοσέ Ρέγιες, συνιδρυτή και chief technical officer της NuScale, το μικρό μέγεθος έχει μεγάλα πλεονεκτήματα: Για αρχή οι αντιδραστήρες αυτοί είναι ασφαλέστεροι, καθώς είναι αρκετά μικροί για να βρίσκονται σε υπόγειες δεξαμενές νερού. Εάν υπάρξει διαρροή, η θερμότητα εκτονώνεται αργά στο νερό- και αυτό επίσης σημαίνει πως είναι δυνατή η κατασκευή των εγκαταστάσεων πιο κοντά στα μέρη που εξυπηρετούν. Η Nuclear Regulatory Commission εξετάζει το σχέδιο της NuScale από το 2016, και, εάν δώσει την έγκρισή της, η εταιρεία θα αρχίσει να κατασκευάζει τον πρώτο της αντιδραστήρα για εμπορική χρήση. Ωστόσο, η NuScale έχει ήδη λάβει άδεια για να φτιάξει την πρώτη της εγκατάσταση, 12 αντιδραστήρων, στο Idaho National Laboratory. Πέραν των μικρών αυτών αρθρωτών αντιδραστήρων, το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ ενδιαφέρεται και για μικροαντιδραστήρες που παράγουν κάτω από 50 megawatts ενέργειας- δεν φτάνουν για πόλεις, αλλά μπορούν να εξυπηρετήσουν πχ στρατιωτικές βάσεις ή μικρούς απομακρυσμένους οικισμούς. Σε παρόμοιο πλαίσιο, νωρίτερα μέσα στον μήνα η εταιρεία Oklo παρουσίασε τον μικροαντιδραστήρα Aurora, των 1,5 megawatt, για τον οποίο ανακοίνωσε πως έχει λάβει άδεια κατασκευής στο Idaho National Lab. https://www.naftemporiki.gr/story/1543369/mini-antidrastires-fernoun-nea-epoxi-stin-puriniki-energeia

Iόλαος και Λέρνα τα ονόματα για τον «ελληνικό» εξωπλανήτη και το άστρο του. Ιόλαος και Λέρνα είναι τα ονόματα που επέλεξαν οι Έλληνες δια ψηφοφορίας για τον «ελληνικό» εξωπλανήτη και το άστρο του. ΤΑ επιλεχθέντα ονόματα επικυρώθηκαν επίσημα πλέον από την Διεθνή Αστρονομική Ένωση (IAU), μαζί με τα ονόματα 111 άλλων «ζευγαριών» πλανητών και άστρων, που βαφτίστηκαν από συνολικά 112 χώρες και θα χρησιμοποιούνται πλέον παράλληλα με τα υφιστάμενα επιστημονικά. Η ονοματοδοσία έγινε στο πλαίσιο της διεθνούς καμπάνιας «NameExoWorlds» (Ονομάστε τους Εξω-Κόσμους) της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης, με αφορμή τον εορτασμό των 100 ετών από την ίδρυση της IAU το 1919 (η Ελλάδα ήταν ένα από τα πέντε πρώτα ιδρυτικά μέλη της). Η χώρα μας – όπως και άλλες περίπου 100 χώρες -οργάνωσε μια εθνική ψηφοφορία για το όνομα του εξω-πλανήτη HAT-P-42b και του μητρικού του αστέρα (HAT-P-42), που είχαν ανατεθεί από την IAU στη χώρα μας. Πληροφορίες για τον πλανήτη – «παιδί» της Ελλάδας Το εν λόγω σύστημα βρίσκεται στον αστερισμό της Ύδρας, σε απόσταση 1.458 ετών φωτός από τη Γη (ένα έτος φωτός ισούται με περίπου 10 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα) και είναι ορατό από το ημισφαίριό μας στον αστερισμό της Ύδρας. Ο εξωπλανήτης ΗΑΤ-Ρ-42b ανακαλύφθηκε το 2012 με τη μέθοδο των διαβάσεων από την ερευνήτρια Isabelle Boisse του Πανεπιστημίου του Πόρτο της Πορτογαλίας και άλλους επιστήμονες από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Είναι ένας αέριος γίγαντας με μάζα παρόμοια με αυτή του Δία και περίοδο περιφοράς 4,64 ημερών γύρω από το μητρικό άστρο του, που είναι ένας κιτρινωπός νάνος αστέρας της Κύριας Ακολουθίας (ΚΑ). Σύμφωνα με τον Κανάρη Τσίγκανο, συντονιστή των εκδηλώσεων της εκατονταετηρίδας της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης στην Ελλάδα, το άστρο ΗΑΤ-Ρ-42 έχει την ίδια θερμοκρασία με τον Ήλιο μας και έχει μάζα, ακτίνα και ηλικία λίγο μεγαλύτερες από αυτές του Ήλιου, συγκεκριμένα 1,18 φορές τη μάζα και 1,53 φορές την ακτίνα του Ήλιου αντίστοιχα. Η ηλικία του είναι 5,1 δισεκατομμύρια έτη(έναντι 4,5 δισ. ετών έτη της ηλικίας του Ήλιου). Γύρω από το άστρο ΗΑΤ-Ρ-42, σε απόσταση 0,057 αστρονομικών μονάδων, δηλαδή περίπου 5,2 φορές την ακτίνα του μητρικού άστρου του, περιφέρεται ο εξωπλανήτης ΑΤ-Ρ-42 b, που «ψήνεται» με θερμοκρασίες περίπου 1.000 βαθμών. Ο εξωπλανήτης αυτός έχει μάζα λίγο μικρότερη (0,975) και ακτίνα λίγο μεγαλύτερη (1,277) σε σχέση με αυτές του Δία. Ο αέριος αυτός γίγαντας περιστρέφεται ταχύτατα εντός 4,64 ημερών(τόση είναι η διάρκεια του έτους του) σε μια πλήρη περίπου κυκλική τροχιά γύρω από το μητρικό άστρο του, με ταχύτητα 500.000 χιλιομέτρων την ώρα, δηλαδή περίπου πέντε φορές την ταχύτητα με την οποία η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο. Πώς καταλήξαμε στο όνομα «Ιόλαος» Μετά από διαδικτυακή ψηφοφορία όπου κατατέθηκαν περισσότερες από 2.200 προτάσεις, μια εθνική επιτροπή -με πρόεδρο τον ομότιμο καθηγητή αστροφυσικής Κανάρη Τσίγκανο του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών- προέκρινε οκτώ από αυτές για την τελική ψηφοφορία, η οποία διήρκεσε μέχρι τις 11 Νοεμβρίου. Το τελικό αποτέλεσμα της, που εστάλη στην IAU ως επίσημη πρόταση της Ελλάδας, κρατήθηκε μυστικό, εωσότου η Διεθνής Αστρονομική Ένωση κάνει την ανακοίνωση, δίνοντας και σχετική συνέντευξη Τύπου στο Παρίσι. Τα οκτώ επικρατέστερα ζευγάρια ονομάτων (το πρώτο για τον πλανήτη και το δεύτερο για το μητρικό αστέρα) που είχαν επιλεγεί από την επιτροπή, ήταν: Ιolaus (Ιόλαος) και Lerna (Λέρνα), Metrodorus (Μητρόδωρος) και Avdira (Άβδηρα), Amphion (Αμφίων) και Aethon (Αίθων), Aeolus (Αίολος) και Aethon (Αίθων), Phanes (Φάνης) και Aeon (Αιών), Pontinos (Ποντίνος) και Amimone (Αμυμώνη), Argo (Αργώ) και Orseis (Ορσηίς), Orthrus (Όρθρος) και Echidna (Έχιδνα). Ποιοι ήταν ο Ιόλαος και η Λέρνα στην αρχαία μυθολογία Όσον αφορά το «ζευγάρι» που τελικά επιλέχθηκε, ο Ιόλαος ήταν ανιψιός, βοηθός και ηνίοχος του Ηρακλή, ο οποίος συνέβαλε στην επιτυχία των άθλων του, ιδιαίτερα της εξόντωσης της Λερναίας Ύδρας, ενός αθάνατου μυθικού όντος με εννέα κεφάλια που ζούσε στη λίμνη Λέρνα. Από τα νερά της Λέρνας σχηματίζονταν κατά την αρχαιότητα πολλά τέλματα, από τα οποία γεννήθηκε ο μύθος της Λερναίας Ύδρας, αλληγορικά ως πρώτη προσπάθεια αποξήρανσης ελών στον ελλαδικό χώρο από τους μυθικούς κατοίκους, προσωποποιούμενους στη μορφή του Ηρακλή. Όταν ο Ηρακλής έκοβε ένα κεφάλι, έβγαιναν δύο και μόνο καίγοντας την πληγή με φωτιά κατάφερε να σταματήσει τον πολλαπλασιασμό. Αυτό το κατάφερε με τη βοήθεια του Ιολάου. Ο Ιόλαος κινείτο γύρω από τη Λέρνα βοηθώντας τον Ηρακλή να εξοντώσει τη Λερναία Ύδρα. Παρόμοια και ο εξωπλανήτης Ιόλαος που ευρίσκεται στον αστερισμό της Ύδρας, κινείται γύρω από το μητρικό άστρο Λέρνα. Η διαδικασία ονοματοδοσίας των εξωπλανητών Οι αστρονόμοι – 25 περίπου χρόνια μετά την ανακάλυψη του πρώτου εξωπλανήτη (για τον οποίο δόθηκε και το φετινό Νόμπελ Φυσικής) – έχουν πλέον ανακαλύψει περίπου 4.000 επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες γύρω από κοντινά και πιο μακρινά άστρα. Μερικοί πλανήτες είναι μικροί και βραχώδεις σαν τη Γη, ενώ άλλοι είναι αέριοι γίγαντες σαν το Δία. Οι επιστήμονες εκτιμούν πλέον ότι τα περισσότερα άστρα στο σύμπαν έχουν πλανήτες γύρω τους. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός πλανητών, κάτι που καθιστά πιθανή την ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση είναι ο αρμόδιος διεθνής φορέας για την επίσημη ονοματοδοσία των ουρανίων σωμάτων. Η πρώτη καμπάνια NameExoWorlds, που είχε πραγματοποιηθεί το 2015, είχε «βαφτίσει» 31 εξωπλανήτες σε 19 πλανητικά συστήματα. Τώρα, για δεύτερη φορά, η Ένωση έδωσε σε κάθε ενδιαφερόμενη χώρα την ευκαιρία να ονομάσει το «δικό της» πλανητικό σύστημα, που αποτελείται από ένα άστρο και ένα συνοδό εξωπλανήτη. Η αρμόδια επιτροπή της IAU μοίρασε ένα σύστημα άστρου-εξωπλανήτη σε κάθε ενδιαφερόμενη χώρα, φροντίζοντας το άστρο κάθε χώρας να είναι ορατό από τη συγκεκριμένη χώρα και επαρκώς φωτεινό για να μπορεί να παρατηρηθεί με μικρά τηλεσκόπια. Επιλέχθηκαν για ονοματοδοσία επιβεβαιωμένοι εξωπλανήτες, οι περισσότεροι των οποίων ανακαλύφθηκαν από επίγεια τηλεσκόπια έως το 2012, έτσι ώστε να έχουν μεσολαβήσει αρκετά χρόνια για τη μελέτη τους. Είναι πιθανό ότι πολλά από αυτά τα πλανητικά συστήματα έχουν και άλλους εξωπλανήτες, που θα ανακαλυφθούν στο μέλλον. Στις φωτογραφίες ο Ηρακλής (δεξιά) και ο Ιόλαος (αριστερά). Ψηφιδωτό του 1ου αιώνα μ.Χ. από το Νυμφαίο του Άντζιο στη Ρώμη και ο Ηρακλής και ο Ιόλαος ενάντια στη Λερναία Ύδρα – Από μεσαιωνικό χειρόγραφο. https://www.in.gr/2019/12/17/tech/iolaos-kai-lerna-ta-onomata-gia-ton-elliniko-eksoplaniti-kai-astro-tou/

Ελληνική καινοτομία για θαλάσσια αιολικά. Μια σημαντική διεθνής καινοτομία έχει υλοποιηθεί από ελληνικές εταιρείες και μάλιστα στον δυναμικό χώρο της αιολικής ενέργειας και ειδικά στη θάλασσα, στον τομέα της Γαλάζιας Ενέργειας. Πρόκειται για το Floatmast, έναν υπεράκτιο πλωτό μετεωρολογικό ιστό για μετρήσεις αιολικού δυναμικού στη θάλασσα, που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Η καινοτομία έχει βραβευθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και επιλέχθηκε για χρηματοδότηση ύψους 2 εκατ. ευρώ. Τα τελευταία χρόνια αυξάνεται διεθνώς η τοποθέτηση ανεμογεννητριών μέσα στη θάλασσα, σε υπεράκτιες αιολικές εγκαταστάσεις. Για να επιλεγεί, όμως, η κατάλληλη τοποθεσία αυτής της ακριβής επένδυσης, απαιτούνται αξιόπιστες μετρήσεις του αιολικού πεδίου. Στη θάλασσα, όμως, αυτές οι μετρήσεις δεν είναι εύκολες ούτε πυκνές στον χώρο και στον χρόνο. Δύο ήταν οι βασικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνταν. Πρώτον, η τοποθέτηση ιστού μέτρησης πακτωμένου στον βυθό, μια λύση αξιόπιστη μεν αλλά πολύ ακριβή, ειδικά αν μιλάμε για μεγάλα βάθη. Δεύτερον, η χρήση πλωτών σημαδούρων με συσκευές Lidar (με χρήση ακτίνων λέιζερ), η οποία είναι φθηνότερη, αλλά όχι τόσο αξιόπιστη. «Στην περίπτωση χωροθέτησης ενός θαλάσσιου αιολικού πάρκου, η σωστή εκτίμηση του αιολικού πεδίου παίζει πολύ κρίσιμο ρόλο, καθώς πρόκειται για μεγάλη επένδυση. Μια λανθασμένη εκτίμηση κατά 2-3% μπορεί να κοστίσει πολλά εκατομμύρια, άρα επιζητούμε τη μέγιστη ακρίβεια», λέει ο κ. Αντώνης Πέππας, επικεφαλής της εταιρείας ΕΤΜΕ - Πέππας & Συνεργάτες, που μαζί με τη Streamlined Σύμβουλοι Μηχανικοί, προχώρησαν στο έργο. «Το ζητούμενο για εμάς ήταν να βρεθεί μια λύση που θα συνδυάζει την αξιοπιστία του ιστού με το κόστος και τη λογική του πλωτού μέσου. Σε αυτό συνίσταται η καινοτομία αλλά και η πατέντα μας. Το Floatmast είναι ένας πλωτός ιστός μέσα στη θάλασσα, με βάση τα πιο αυστηρά κριτήρια παγκοσμίως για τη μέτρηση του αέρα. Ετσι, πετυχαίνουμε για τους επενδυτές χαμηλότερο κόστος κατά 60-70%, αλλά με την ίδια ποιότητα αποτελεσμάτων», σημειώνει ο κ. Πέππας. Για να επιτευχθεί ο συνδυασμός, αξιοποιήθηκε η τεχνογνωσία που χρησιμοποιείται στις υπεράκτιες πλατφόρμες άντλησης υδρογονανθράκων, με τη μέθοδο ΤLP (Tension Leg Platform). Δηλαδή, τοποθετούνται τέσσερις βάσεις από ειδικό σκυρόδεμα στον βυθό και από εκεί τέσσερις τένοντες συγκρατούν στην επιφάνεια την πλατφόρμα όπου είναι τοποθετημένος ο ιστός. Το Floatmast χρησιμοποιεί για την καταγραφή των αιολικών δεδομένων έναν μετεωρολογικό ιστό 40 μέτρων, όσο και συσκευές lidar, που σαρώνουν σε ύψος 200 μέτρων. Επίσης, ενεργειακώς είναι πλήρως αυτόνομο, καθώς διαθέτει φωτοβολταϊκά κάτοπτρα, τα οποία εξασφαλίζουν την τροφοδοσία όχι μόνο του μετρητή ανέμων, αλλά και πλήθους περιβαλλοντικών και μετεωρολογικών αισθητήρων, που αναδεικνύουν το Floatmast σε έναν πολύπλευρο σταθμό. «Η χρηστική αξία της καινοτομίας μας είναι ότι μετρά με τη μεγαλύτερη δυνατή αξιοπιστία τον άνεμο που πνέει σε μια περιοχή, έτσι ώστε ο επενδυτής να γνωρίζει αν συμφέρει οικονομικά η δημιουργία του πάρκου. Ταυτόχρονα, όμως, η πλωτή αυτή διάταξη αποτελεί ολοκληρωμένο σταθμό περιβαλλοντικής παρακολούθησης στον θαλάσσιο χώρο, καθώς διαθέτει μια πληθώρα αισθητήρων (“μπλε” και “πράσινων”), που στοχεύουν στην περιβαλλοντική παρατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Η διάταξη αυτή μπορεί να τοποθετηθεί πριν από την κατασκευή του υπεράκτιου αιολικού πάρκου και να παραμείνει κατά τη διάρκεια κατασκευής του αλλά και λειτουργίας, παρακολουθώντας μονίμως τις περιβαλλοντικές παραμέτρους με ολιστικό τρόπο», σημειώνει ο κ. Πέππας. Μεταξύ των δεδομένων που καταγράφει το Floatmast είναι η ταχύτητα ανέμου (από 20 έως 210 μ. ύψος), η διεύθυνση ανέμου, η θερμοκρασία αέρα, η σχετική υγρασία, η ατμοσφαιρική πίεση, όπως επίσης το ύψος και η περίοδος κύματος, η αλατότητα και η θερμοκρασία του νερού και η χλωροφύλλη της θάλασσας. Συνολικά, η πλατφόρμα καταγράφει 452 διαφορετικές παραμέτρους επί 120 διαφορετικών καναλιών πληροφορίας. Οπως συμπληρώνει ο κ. Πέππας, μπορεί να τοποθετηθεί και ραντάρ πτηνών, καθώς και άλλα ραντάρ παρακολούθησης της θαλάσσιας κίνησης. Το Floatmast έχει τοποθετηθεί και δοκιμάζεται εδώ και περίπου πέντε μήνες στη θαλάσσια περιοχή του Κάβο Ντόρο, μεταξύ Μακρονήσου και Ανδρου, σε μια περιοχή με υψηλό αιολικό πεδίο και κυματισμό και έχει επιδείξει άριστη συμπεριφορά, ακόμα και σε πολύ ισχυρούς ανέμους και σε μεγάλη θαλασσοταραχή. «Ακόμα και με ριπές ανέμου μέχρι 11 μποφόρ, αποδείχθηκε ό,τι πιο σταθερό, αφού η κλίση του ήταν μικρότερη από μία μοίρα», λέει ο κ. Πέππας. Στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, θα παραμείνει συνολικά για 12 μήνες, έτσι ώστε να γίνει μια πλήρης καταγραφή των δεδομένων Το Floatmast έχει προξενήσει ήδη το ενδιαφέρον εταιρειών, τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό, λόγω της πρωτοποριακής του προσέγγισης. Η διάταξη μπορεί να τοποθετηθεί πριν από την κατασκευή του υπεράκτιου αιολικού πάρκου και να παραμείνει κατά τη διάρκεια κατασκευής του αλλά και λειτουργίας του, παρακολουθώντας διαρκώς τις περιβαλλοντικές παραμέτρους. Σε κάθε περίπτωση, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να πρωτοπορούν εγχώριες εταιρείες σε τεχνολογίες αιχμής, όπως η «γαλάζια ενέργεια», δηλαδή οι ΑΠΕ στον θαλάσσιο χώρο, σε μια εποχή κατά την οποία το ζήτημα της κλιματικής κρίσης βρίσκεται στο προσκήνιο. https://www.kathimerini.gr/1056561/gallery/epikairothta/ellada/ellhnikh-kainotomia-gia-8alassia-aiolika

Δέκα πρόσωπα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο για την επιστήμη το 2019. Δέκα επιστήμονες και άλλες προσωπικότητες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο για την επιστήμη το 2019, επέλεξε το κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό "Nature", καθώς πλησιάζει το τέλος της χρονιάς. Ο κατάλογος του ιδιότυπου Top 10 έχει ως εξής: • Ο Βραζιλιάνος φυσικός Ρικάρδο Γκαλβάο που τράβηξε πάνω του την παγκόσμια προσοχή, όταν κατηγόρησε τον πρόεδρο της Βραζιλίας Μπολσονάρο ότι υποβοηθεί την αποψίλωση των δασών του Αμαζονίου, με συνέπεια να χάσει τη θέση του ως επικεφαλής του Εθνικού Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας της χώρας του. • Η Αργεντινή καθηγήτρια οικολογίας Σάντρα Ντίαζ που προήδρευσε μιας επιτροπής 145 ειδικών και παρήγαγε την πιο έγκυρη μέχρι σήμερα έκθεση αξιολόγησης της βιοποικιλότητας στη Γη, μεταξύ άλλων βρίσκοντας ότι περίπου ένα εκατομμύριο είδη οδεύουν προς εξαφάνιση. • Η Σουηδή έφηβη Γκρέτα Τούνμπεργκ που βοήθησε να στραφεί η προσοχή μικρών και μεγάλων σε όλο τον κόσμο στο πόσο ανεπαρκείς είναι μέχρι στιγμής οι προσπάθειες των κρατών για τη συγκράτηση της ανόδου της θερμοκρασίας και της κλιματικής αλλαγής. • Η Αμερικανο-καναδή αστροφυσικός Βικτόρια Κάσπι που βοήθησε ένα καναδικό τηλεσκόπιο να συλλέξει τα καλύτερα δεδομένα μέχρι σήμερα σχετικά με τις μυστηριώδεις γρήγορες ραδιο-εκρήξεις (FRB) στο σύμπαν. • Ο Αμερικανός καθηγητής νευροεπιστήμης Νέναντ Σέσταν, ο οποίος αμφισβήτησε το καθαρό σύνορο ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, αναβιώνοντας τους εγκεφάλους χοίρων που είχαν πεθάνει πριν μερικές ώρες. • Ο μικροβιολόγος Ζαν-Ζακ Μουγιέμπε Ταμφούμ του Κογκό, ο οποίος ηγείται των προσπαθειών της χώρας του να καταπολεμήσει τον ιό Έμπολα που έχει σκοτώσει πάνω από 2.200 ανθρώπους. • Ο Κινέζος βιολόγος Χονγκούι Ντενγκ που έγινε ο πρώτος επιστήμονας, ο οποίος δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας κλινικής δοκιμής για τη χρήση της ισχυρής γενετικής τεχνολογίας CRISPR για την τροποποίηση κυττάρων σε ενήλικο άνθρωπο. • Ο Αιθίοπας παλαιοανθρωπολόγος Γιοχάνες Χαϊλέ-Σελασιέ που ταρακούνησε το οικογενειακό δέντρο της ανθρωπότητας με την ανακάλυψη ενός καλοδιατηρημένου κρανίου ηλικίας 3,8 εκατομμυρίων ετών του Αυστραλοπίθηκου anamensis. • Ο Αμερικανός καθηγητής Φυσικής και ερευνητής της Google Τζον Μαρτίνις, ο οποίος ανακοίνωσε τον πρώτο κβαντικό υπολογιστή με υπεροχή στους υπολογισμούς έναντι ακόμη και του ισχυρότερου συμβατικού υπερ-υπολογιστή. • H Αυστραλή καθηγήτρια κλινικής ηθικής Γουέντι Ρότζερς που αποκάλυψε ότι ορισμένες μεταμοσχεύσεις οργάνων στην Κίνα προχώρησαν χωρίς τη συγκατάθεση των δωρητών. https://www.kathimerini.gr/1056619/article/epikairothta/episthmh/deka-proswpa-poy-epai3an-shmantiko-rolo-gia-thn-episthmh-to-2019

40ή επέτειος της πτήσης του Soyuz T Στις 16 Δεκεμβρίου 1979, το όχημα εκτόξευσης Soyuz-U με το διαστημόπλοιο Soyuz T ξεκίνησε από το Cosmodrome Baikonur στο πλαίσιο του προγράμματος για το τελικό στάδιο των δοκιμών σχεδιασμού πτήσης μιας νέας τριπλής τροποποίησης του επανδρωμένου οχήματος μεταφοράς. Το εξειδικευμένο Soyuz T αναπτύχθηκε από την NPO Energia από το 1976 για να παραδώσει τα πληρώματα σε μακροχρόνιους τροχιακούς σταθμούς Salyut χρησιμοποιώντας αναβαθμισμένη προσέγγιση και αγκυροβόλιο ραδιόφωνο, βελτιωμένους υπολογιστές επί του σκάφους, ανακατασκευασμένο εξοπλισμό υποστήριξης ζωής και άλλα συστήματα πλοίων. Στις 19 Δεκεμβρίου, το πλοίο αυτόματη αποβάθρα με τον σταθμό Salyut-6, που ήταν προσωρινά ακατοίκητο εκείνη την εποχή, πραγματοποίησε μια κοινή πτήση ως μέρος του τροχιακού συγκροτήματος, μετά τον διαχωρισμό, επεξεργάστηκε μια σειρά από ελιγμούς επιδόσεων για την έναρξη ελέγχου και επέστρεψε στη Γη στις 26 Μαρτίου 1980. Τα επιτυχημένα αποτελέσματα των αυτόνομων δοκιμών των συστημάτων και του εξοπλισμού Soyuz T επέτρεψαν την οργάνωση της επόμενης αποστολής Soyuz T-2 σε επανδρωμένη έκδοση με τους κοσμοναυτές Yu.V. Malyshev and V.V. Aksenov στο πλοίο. Συνολικά, 14 διαστημοπλοϊκά πλοία Soyuz T ξεκίνησαν στα πλαίσια των προγραμμάτων των σταθμών Salyut-6, Salyut-7 και Mir. Έθεσαν τα θεμέλια για την ανάπτυξη μιας σειράς ολοένα και πιο προηγμένων τροποποιήσεων των τροποποιήσεων Soyuz TM, Soyuz TMA και Soyuz TMA-M, που προορίζονται για πτήσεις προς το τροχιακό συγκρότημα Mir και στη συνέχεια προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. https://www.energia.ru/ru/news/news-2019/news_12-16.html Το Orion είναι έτοιμο να υποστει την ακραία θερμική και ψυχρή δοκιμή. Καθώς το έργο Artemis προχωράει, η επόμενη φάση των δοκιμών είναι το διαστημικό σκάφος Orion, το οποίο έχει παραδοθεί στον σταθμό Plum Brook της NASA στο Οχάιο. Δεν ήταν εύκολο να το πάρετε εκεί, δεδομένου του μεγέθους του διαστημικού οχήματος Πρώτον, το Super Guppy - ένα αεροσκάφος της NASA για υπερμεγέθη φορτίο που έχει χώρο φορτίου μήκους 33,8 μέτρων και μέγιστο βάρος απογείωσης 77,000 κιλών - μετέφερε το Orion διαστημόπλοιο στο Οχάιο. Περισσότεροι από 1.500 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν την άφιξη του Guppy στο αεροδρόμιο Mansfield Lahm. Στη συνέχεια, η κάψουλα τέθηκε σε ένα φορτηγό 38 τροχών για να μεταφερθεί από το αεροπλάνο στην πειραματική μονάδα, το μεγαλύτερο φορτίο που οδηγούσε ποτέ από την πολιτεία του Οχάιο. Κατά μήκος της διαδρομής, αυξήθηκαν ή μετακινήθηκαν 700 γραμμές κοινής ωφέλειας για να εξυπηρετήσουν τη μεταφορά. Ένας γιγαντιαίος γερανός έβαλε τότε το Orion 27.000 κιλών και τον έβαλε σε κάθετη θέση, ελιγμώντας το στο σύστημα ροής θερμότητας, όπου θα δοκιμαστει. Για να αποφευχθεί η μόλυνση - τόσο σωματιδιακό (ορατό στο ανθρώπινο μάτι) όσο και μοριακό (αόρατο για το ανθρώπινο μάτι), η εγκατάσταση έπρεπε να κενωθεί, καθώς ακόμη και η παραμικρή σκόνη μπορεί να διαταράξει αισθητήρες στην επιφάνεια του διαστημικού οχήματος ή να επηρεάσει σύστημα πλοήγησης. Όλοι οι εργαζόμενοι κοντά στο διαστημικό σκάφος έπρεπε να φορούν ειδικά εσώρουχα, γάντια, καλύμματα κεφαλής και γενειάδας και καλύμματα παπουτσιών. Το Orion θα δοκιμαστεί στο μεγαλύτερο θάλαμο κενού στον κόσμο, που ονομάζεται Space Power Facility, το οποίο έχει διάμετρο 30,5 μέτρα και ύψος 37 μέτρα και διεγείρει το κενό του χώρου. Το Space Power Facility θα αποδείξει ότι το όχημα μπορεί να αντέξει τις σκληρές πραγματικότητες του space.The Space Power Facility θα είναι η μόνη εγκατάσταση στις ΗΠΑ, αν όχι στον κόσμο, που μπορεί να εκτελέσει πλήρεις περιβαλλοντικές δοκιμές σε ένα πλήρως συναρμολογημένο διαστημόπλοιο », λέει ο Plum Brook Διευθυντής του σταθμού David Stringer νωρίτερα αυτό το έτος. Στον θάλαμο κενού, ο Orion θα υποβληθεί σε υπέρυθρους λαμπτήρες για την προσομοίωση της υπερβολικής θερμότητας και οι τοίχοι θα πλημμυριστούν με υγρό άζωτο για να προσομοιωθεί το ακραίο κρύο. Η δοκιμή θέρμανσης και ψύξης 63 ημερών αρχίζει τώρα και τα θετικά αποτελέσματα θα σημαίνουν ότι είναι έτοιμο να κάνει το ταξίδι στο φεγγάρι και πίσω. Στο μεταξύ, στη μονάδα συναρμολόγησης Michoud στη Νέα Ορλεάνη, η NASA ολοκλήρωσε την πρώτη βασική σκηνή SLS - τι θεωρεί το πρακτορείο ως «Χριστουγεννιάτικο δώρο». Ο πύραυλος θα φτάσει με ταχύτητα τουλάχιστον 39.500 χιλιομέτρων την ώρα, ώστε ο Ωρίωνας να βγει από τη χαμηλή γήινη τροχιά, ώστε να μπορεί να ταξιδέψει στο φεγγάρι. https://asgardia.space/en/news/Orion-Ready-to-Undergo-Extreme-Heat-and-Cold-Testing

Ο μαγνητικός βόρειος πόλος της Γης μετακινείται πια με μεγάλη ταχύτητα. Ο μαγνητικός βόρειος πόλος της Γης, στον οποίο βασίζονται οι πλοηγοί εδώ και αιώνες για τον προσανατολισμό τους και πιο πρόσφατα χρησιμοποιείται από τα αεροπλάνα έως τις εφαρμογές των «έξυπνων» κινητών τηλεφώνων, μετακινείται πλέον με ρυθμό άνευ προηγουμένου στην καταγεγραμμένη ιστορία, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Διασχίζει πια την περιοχή της Αρκτικής με ταχύτητα περίπου 50 χιλιομέτρων το χρόνο και δεν δείχνει σημεία επιβράδυνσης στο «βηματισμό» του. «Η κίνηση από τη δεκαετία του 1990 έχει γίνει πια ταχύτερη από κάθε άλλη φορά εδώ και τουλάχιστον τέσσερις αιώνες, χωρίς πραγματικά να ξέρουμε πολλά πράγματα για τις αλλαγές στον πυρήνα της Γης, που προκαλούν αυτή την κίνηση», δήλωσε στους «Financian Times» ο γεωφυσικός και ειδικός στο γεωμαγνητισμό δρ. Σιάραν Μπέγκαν της Βρετανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας. Η γρήγορη αυτή κίνηση του μαγνητικού πόλου, ο οποίος διαφέρει από τον αντίστοιχο γεωγραφικό πόλο, αντανακλάται στην αναθεωρημένη έκδοση του Παγκόσμιου Μαγνητικού Μοντέλου που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν λίγες ημέρες από τη Βρετανική Γεωλογική Υπηρεσία και τα Εθνικά Κέντρα Περιβαλλοντικής Πληροφόρησης των ΗΠΑ. Σε συνδυασμό με τα δορυφορικά δεδομένα όπως του GPS, το εν λόγω μοντέλο αποτελεί το θεμέλιο της σύγχρονης πλοήγησης, ενώ οι συχνές αναθεωρήσεις του είναι αναγκαίες. Από τον 16ο αιώνα που καταγράφηκαν τα πρώτα μαγνητικά στοιχεία, έως το τέλος της δεκαετίας του 1990, ο μαγνητικός βόρειος πόλος είχε μια σχετικά σταθερή πορεία, καθώς περιπλανιόταν αργά γύρω από την περιοχή του αρκτικού Καναδά. Όμως στη συνέχεια επιτάχυνε την κίνηση του και άρχισε μια νέα πορεία προς το βόρειο γεωγραφικό πόλο. Η ταχύτητα του αυξήθηκε κι άλλο τα τελευταία χρόνια, καθώς κατευθύνεται γρήγορα προς τη Σιβηρία. Το 2019 ο βόρειος μαγνητικός πόλος πέρασε σε απόσταση 390 χιλιομέτρων ή περίπου τριών μοιρών από τον βόρειο γεωγραφικό πόλο και για πρώτη φορά διέσχισε τον μεσημβρινό του Γκρίνουιτς. Το μαγνητικό πεδίο της Γης γεννιέται όπως στην περίπτωση ενός δυναμό, καθώς ο λιωμένος σίδηρος κινείται μέσα στα έγκατα του πλανήτη μας και δημιουργεί ηλεκτρικά ρεύματα. Δεν είναι όμως σαφές στους επιστήμονες για ποιο λόγο τον τελευταίο καιρό το μαγνητικό πεδίο εμφανίζει μεγαλύτερη κινητικότητα και λιγότερη προβλεψιμότητα. Το γεγονός ότι ο λιωμένος σίδηρος βρίσκεται περίπου 3.000 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης, προφανώς δυσκολεύει τη μελέτη του φαινομένου. Το νέο παγκόσμιο Μαγνητικό Μοντέλο επίσης επιβεβαιώνει ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο εξασθενεί κατά περίπου 5% κάθε αιώνα. Αν αυτό συνεχιστεί, μπορεί να προκύψει αναστροφή του πεδίου, με το βόρειο μαγνητικό πόλο να έρχεται στη θέση του νότιου και αντίστροφα, κάτι που έχει ξαναγίνει αρκετές φορές στο παρελθόν. Την τελευταία φορά ήταν πριν περίπου 780.000 χρόνια, σύμφωνα με το γεωλογικό «αρχείο» της Γης. Με βάση την εκτίμηση ότι αναστροφές συμβαίνουν κατά μέσο όρο κάθε περίπου 500.000 χρόνια, μια νέα αναστροφή φαίνεται να έχει καθυστερήσει. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιες ακριβώς επιπτώσεις θα υπάρξουν στη φάση της αναστροφής. Με δεδομένο πάντως ότι το μαγνητικό πεδίο προστατεύει τη Γη από την ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία, είναι πιθανό να υπάρξουν ανησυχητικές επιπτώσεις για τον ανθρώπινο πολιτισμό. Εως ότου κατασταλάξει το μαγνητικό χάος της μεταβατικής φάσης της αναστροφής των πόλων, τα έμβια όντα και διάφορες κρίσιμες τεχνολογικές υποδομές (δορυφόροι, αεροπλάνα, ηλεκτρικά δίκτυα κ.α.) μπορεί να εκτεθούν σε επιβλαβή ακτινοβολία. Πάντως λίγοι γεωφυσικοί θεωρούν πιθανή μια τέτοια αναστροφή μέσα στους επόμενους λίγους αιώνες. Όσον αφορά το πιο άμεσο μέλλον, οι επιστήμονες δεν έχουν ιδέα για πόσο ακόμη ο βόρειος μαγνητικός πόλος θα συνεχίσει την ίδια ή άλλη «τρελή» πορεία του και με ποια ταχύτητα. Περιέργως, στην άλλη πλευρά της Γης, ο νότιος μαγνητικός πόλος έχει παραμείνει σχεδόν σταθερός εδώ και δεκαετίες. https://www.kathimerini.gr/1056344/article/epikairothta/episthmh/o-magnhtikos-voreios-polos-ths-ghs-metakineitai-pia-me-megalh-taxythta

Η ESA θα εκτοξεύσει το 1ο ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο για τη μελέτη εξωπλανητών. Ήρθε η ώρα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) να αποκτήσει το πρώτο του διαστημικό «μάτι», που θα είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στη μελέτη των εξωπλανητών γύρω από κοντινά φωτεινά άστρα, τα οποία είναι ήδη γνωστό ότι διαθέτουν πλανητικά συστήματα. Πρόκειται για το δορυφορικό τηλεσκόπιο CHEOPS (Characterising Exoplanet Satellite), που έχει προγραμματιστεί να εκτοξευτεί με έναν ρωσικό πύραυλο «Soyuz-Fregat» την Τρίτη 17 Δεκεμβρίου, από το διαστημοδρόμιο της Ευρώπης στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας στη Νότια Αμερική. Τα πρώτα επιστημονικά στοιχεία του αναμένονται στην αρχή του 2020.Η αποστολή του Cheops αποτελεί μία συνεργασία της ESA με την Ελβετία και στην άνω των 100 επιστημόνων και μηχανικών ομάδα του συμμετέχουν δέκα ευρωπαϊκά κράτη, με επικεφαλής ερευνητές των πανεπιστημίων της Βέρνης και της Γενεύης (το τελευταίο θα έχει και την ευθύνη λειτουργίας του τηλεσκοπίου από το έδαφος). Η κατασκευή του Cheops, μήκους ενάμισι μέτρου και βάρους 280 κιλών, έγινε στην Ισπανία από κοινοπραξία με επικεφαλής την εταιρεία Airbus Defense and Space. Το Cheops θα βάλει στο στόχαστρο του άστρα που έχουν γύρω τους πλανήτες με μέγεθος από αυτό της Γης μέχρι εκείνο του Ποσειδώνα.Το παρατηρητήριο θα χρησιμοποιήσει τη μέθοδο διαμετακόμισης που χρησιμοποιείται ήδη από το TESS και Kepler της NASA καθώς και από την αποστολή CoRoT της Γαλλίας για να κάνει τις ανακαλύψεις τους καταγράφοντας τις μικρότερες αλλαγές στην ένταση φωτός των αστεριών όταν το φως τους δεν μπορεί να φτάσει απευθείας στο τηλεσκόπιο. Οι κύριοι ερευνητές του CHEOPS Willy Benz από το Ελβετικό Πανεπιστήμιο της Βέρνης εξήγησαν ότι η κύρια διαφορά του παρατηρητηρίου από τους άλλους ομολόγους του είναι ότι είναι μια αποστολή παρακολούθησης και όχι μια ανακάλυψη. «Θα εξετάσουμε ένα σύστημα κάθε φορά και δεν θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε χιλιάδες άλλους», δήλωσε ο Benz. Με χιλιάδες εξωπλανήτες που είναι σήμερα γνωστά σε αυτό που οι επιστήμονες ενδιαφέρονται περισσότερο είναι «από τι είναι φτιαγμένες και η θερμοκρασία τους και έτσι και ούτω καθεξής. Η μέθοδος ακτινικής ταχύτητας χρησιμοποιείται για να ανακαλύψει τι είναι η μάζα του εξωπλανήτη. Η μέθοδος βασίζεται στην εξέταση του εύρους μιας ταλάντωσης που παράγει ένα αστέρι λόγω της έλξης βαρύτητας που προέρχεται από τον μικρότερο γείτονά της. Ο Benz εξήγησε ότι ένας συνδυασμός μετρήσεων μεγέθους από τους CHEOPS και μαζικές πληροφορίες από άλλα τηλεσκόπια μπορεί να ζωγραφίσει μια ενδιαφέρουσα και σημαντική εικόνα των εξωπλανητών. https://www.amna.gr/home/article/415922/I-ESA-tha-ektoxeusei-to-1o-europaiko-tileskopio-gia-ti-meleti-exoplaniton https://asgardia.space/en/news/Whats-ESAs-Follow-Up-Exoplanet-Mission-Launching

Η Boeing παίρνει πράσινο φως για την ISS Flight του Starliner Η NASA ολοκλήρωσε μια ανασκόπηση της ετοιμότητας του Boeing's Starliner για το επόμενο βήμα, μια αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το Starliner θα ξεκινήσει πάνω από τον πυραύλο Atlas 5 των Ηνωμένων Εθνών που ξεκίνησε στις 20 Δεκεμβρίου, ύψους 52,4 μέτρων. Ο κεντρικός κινητήρας Atlas 5 και δύο ενισχυτές θα τροφοδοτήσουν τον εκτοξευτή και το ανώτερο στρώμα Centaur θα πάρει το Starliner στο διάστημα, όπου οι δικοί του προωθητές θα τον προωθήσουν σε τροχιά. Εάν η δοκιμή είναι επιτυχημένη, η πτήση του πληρώματος θα πραγματοποιηθεί το 2020. Θα πετάξει τέσσερις αστροναύτες και η πέμπτη έδρα μπορεί να πουληθεί σε διαστημικούς τουρίστες. «Ενώ επίσημα η εξουσιοδότηση για να ξεκινήσει η εκτόξευση, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η εκκίνηση του Starliner είναι μόνο η αρχή ", δήλωσε ο John Mulholland, αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής του εμπορικού πληρώματος του Boeing, στο Spaceflightnow. Το Starliner θα φθάσει στο ISS στις 21 Δεκεμβρίου. Το πλήρωμα ISS θα ανοίξει τις καταπακτές και θα εισέλθει στο διαστημικό σκάφος επιθεωρήσεις και ανάκτηση φορτίου. Στις 28 Δεκεμβρίου, το Starliner θα αποκολληθεί, θα απομακρυνθεί από το ISS και θα πυρπολήσει τους κινητήρες των δομοστοιχείων εξυπηρέτησης, προκειμένου να αποδώσει και να επιστρέψει στην ατμόσφαιρα. Στη συνέχεια, η μονάδα πληρώματος θα επαναπροσανατολιστεί, επανατοποθετώντας την θωράκιση της θερμότητας και θα ανοίξει τα τρία αλεξίπτωτά της ώστε να επιβραδυνθεί για την προσγείωση. Η μονάδα συντήρησης θα καεί στην ατμόσφαιρα. Εν τω μεταξύ, ο άλλος εργολάβος της NASA για το πρόγραμμα εμπορικού πληρώματος, SpaceX, πραγματοποίησε ήδη τη μη επανδρωμένη αποστολή Crew Dragon στο ISS τον Μάρτιο, αλλά το χρονοδιάγραμμα της εταιρείας απορρίφθηκε όταν η ίδια κάψουλα Crew Dragon εξερράγη τον Απρίλιο. Όπως και το Starliner, το πλήρωμα Dragon αναμένεται να ξεκινήσει μια αποστολή με τους αστροναύτες το 2020. https://asgardia.space/en/news/Boeing-Gets-Green-Light-for-Starliners-ISS-Flight Η ESA θα εχει για το Deep Space νέα κεραία. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος επιβεβαίωσε ότι θα κατασκευάσει την τέταρτη κεραία βαθιού χώρου. Η Deep Space Antenna 4 θα κοιτάξει σε βαθιά χώρο από το σταθμό εδάφους New Norcia στην Αυστραλία. Θα λάβει πληροφορίες από βασικές αποστολές του ESA, όπως η Hera, η οποία θα επιχειρήσει την εκτροπή του αστεροειδούς, και το JUICE, το οποίο θα εξερευνήσει τον Δία και τρία από τα φεγγάρια του Το δίκτυο ESTRACK του διαστημικού οργανισμού αποτελείται σήμερα από τρεις κεραίες, καθώς και από μικρότερα πιάτα και επίγειους σταθμούς σε όλο τον κόσμο. Το ESA βασίζεται σε αυτή την τεχνολογία για να επικοινωνεί με τα διαστημόπλοια και τις τρέχουσες αποστολές. Επί του παρόντος, ο σταθμός εδάφους New Norcia φιλοξενεί μια κεραία βαθιάς διαμέτρου 35 μέτρων, η οποία επικοινωνεί με την BepiColombo, την πρώτη αποστολή στον Mercury που ξεκίνησε το 2018. Η νέα κεραία θα διαθέτει μια κρυογονικά δροσισμένη τροφοδοσία κεραίας - διατηρημένη στους 10 βαθμούς Kelvin, ή -263 βαθμούς Κελσίου. Αυτό αναμένεται να αυξήσει την ποσότητα των δεδομένων που συλλέχθηκαν κατά 40%. Παρόμοια τεχνολογία θα χρησιμοποιηθεί στο σταθμό Cebreros που βρίσκεται κοντά στη Μαδρίτη της Ισπανίας και στο σταθμό Malargüe κοντά στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Η νέα κεραία θα πρέπει να τεθεί σε λειτουργία έως τα τέλη του 2023, ακριβώς εγκαίρως για την JUICE και την Hera. Προς το παρόν, μπορείτε να μάθετε ποιο διαστημικό σκάφος επικοινωνεί με την οποία κεραία εδάφους εδώ http://estracknow.esa.int/#/2019-11 https://asgardia.space/en/news/ESA-to-Peer-into-Deep-Space-with-New-Antenna

NASA : Καταγράφονται καθημερινά σεισμοί στην επιφάνεια του Άρη. Το ρομποτικό γεωλογικό εργαστήριο InSight της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), που βρίσκεται στον Άρη για πάνω από ένα χρόνο και διαθέτει τον πρώτο σεισμογράφο σε άλλο πλανήτη, έχει ανιχνεύσει 322 αρειανούς σεισμούς έως τώρα. Είναι οι πρώτοι σεισμοί που έχουν καταγραφεί σε άλλο ουράνιο σώμα πέρα από τη Γη και τη Σελήνη. Το στατικό InSight που έχει προσεδαφιστεί κοντά στον αρειανό ισημερινό, ανιχνεύει πλέον περίπου δύο σεισμούς τη μέρα και ο αριθμός αυτός τείνει να αυξάνεται με το πέρασμα του χρόνου, χωρίς να είναι ακόμη σαφές γιατί αυτό συμβαίνει, όπως ανακοίνωσε ο γεωφυσικός Μπρους Μπάνερντ του Εργαστηρίου Αεριώθησης(JPL)της NASA στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης στο Σαν Φρανσίσκο, σύμφωνα με το «Nature». Οι περισσότεροι αρειανοί σεισμοί είναι πολύ μικροί, ανεπαίσθητοι για τα γήινα δεδομένα, μερικοί όμως φθάνουν σχεδόν τα τέσσερα ρίχτερ. Δύο από τους μεγαλύτερους προήλθαν από μια γεωλογικά ενεργή περιοχή (Cerberus Fossae) που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1.600 χιλιομέτρων ανατολικά του InSight. Πιθανώς προκλήθηκαν από τη συσσώρευση «στρες» κατά μήκος των ρηγμάτων στον αρειανό φλοιό. Οι αρειανοί σεισμοί είναι δύο ειδών: οι πιο συχνοί είναι σε υψηλές συχνότητες και οι πιο αραιοί σε χαμηλές. Οι πρώτοι πιθανώς αφορούν επιφανειακά ρήγματα, ενώ οι δεύτεροι ταξιδεύουν από μεγαλύτερα βάθη του πλανήτη. Ένα άλλο εύρημα από ένα άλλο όργανο, το μαγνητόμετρο, όπως ανακοινώθηκε, είναι περιοδικοί μυστηριώδεις μαγνητικοί παλμοί που εμφανίζονται γύρω στα μεσάνυχτα κάθε βράδυ γύρω από το InSight. Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι προκαλούνται από τα φορτισμένα σωματίδια του ηλιακού «ανέμου» που πέφτουν πάνω στο ρομποτικό εργαστήριο. Από την άλλη, ένας από τους βασικούς στόχους του InSight, να ανοίξει μια τρύπα βάθους έως πέντε μέτρων στο έδαφος του Άρη, έχει «σκοντάψει», καθώς το γερμανικής κατασκευής τρυπάνι του έχει κολλήσει από τον Οκτώβριο, έχοντας βρει σε έδαφος πιο σκληρό του αναμενομένου. https://www.in.gr/2019/12/16/tech/o-seismografos-tou-insight-tis-nasa-exei-anixneysei-322-seismous-ston-ari-eos-tora/

Το διαστημικό σκάφος Juno διαφεύγει από το θάνατο και κάνει μια μοναδική ανακάλυψη. Στις 3 Νοεμβρίου του 2019, το διαστημόπλοιο Juno της NASA παρατήρησε τυχαία έναν ολοκαίνουργιο κυκλώνα στο Νότιο Πόλο του Δία, ενώ διεξήγαγε ένα μοναδικό ελιγμό που έσωσε το διαστημόπλοιο από το θάνατο. Πολλές επιστημονικές ανακαλύψεις συνέβησαν κατά λάθος: η πενικιλίνη, τα μικροκύματα, οι ακτινογραφίες - όλα αυτά τα βασικά ευρήματα ήταν ακούσια. Οι αστρονομικές ανακαλύψεις απαιτούν μερικές φορές και κάποια τύχη: ο William Herschel ανακάλυψε τον Ουρανό, ενώ μελετάει τα φωτεινά αστέρια και τα κοντινά αδύνατα αστέρια. Ομοίως, ο Giuseppe Piazzi βρήκε τον πρώτο αστεροειδή, Ceres, ενώ κατάρτισε έναν κατάλογο με τις θέσεις των αστεριών. Φέτος, η NASA ήταν αρκετά τυχερή, καθώς κατά λάθος είδαν έναν ολοκαίνουριο γιγάντιο κυκλώνα στον Δία. Και υπάρχει μια ιστορία πίσω από αυτές τις εκπληκτικές εικόνες. Το διαστημόπλοιο Juno της NASA πραγματοποίησε τη 22η συγκέντρωση δεδομένων από τον γίγαντα του φυσικού αερίου. Καθώς το διαστημικό σκάφος ανέβηκε 3.500 χιλιόμετρα πάνω από τα υπέροχα σύννεφα, οι ειδικοί της NASA διαπίστωσαν ότι ολόκληρη η αποστολή βρίσκεται σε κίνδυνο. Το ηλιακό διαστημόπλοιο κατευθύνεται προς τη σκιά του Δία. Η έκλειψη θα μπορούσε να είναι θανατηφόρα για τον Juno: το διαστημικό σκάφος πιθανώς θα παγώσει μέχρι θανάτου. «Ενώ η ομάδα προσπαθούσε να καταλάβει πώς να εξοικονομήσει ενέργεια και να κρατήσει τον πυρήνα θερμαινόμενο, οι μηχανικοί ήρθαν με μια εντελώς νέα διέξοδο από το πρόβλημα: Μετακινήστε τη σκιά του Δία. Δεν ήταν τίποτα λιγότερο από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ιδιοφυΐας ", λέει ο Scott Bolton, κύριος ερευνητής του Juno από το Νοτιοδυτικό Ινστιτούτο Ερευνών στο Σαν Αντόνιο. Η ομάδα υπολόγισε ότι η τροχιά του σκάφους θα χάσει την έκλειψη αν ο Juno προκάλεσε καύση πυραύλων πριν από τις 3 Νοεμβρίου. Ένας τέτοιος ελιγμός θα χρησιμοποιούσε το σύστημα ελέγχου αντίδρασης του σκάφους, το οποίο αρχικά δεν προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Στις 30 Σεπτεμβρίου, περισσότερο από 4 εβδομάδες πριν από τον εκτιμώμενο χρόνο θανάτου, το σύστημα ελέγχου αντίδρασης καίγεται άρχισε και διήρκεσε περισσότερο από 10 ώρες. Ένας τέτοιος ελιγμός ήταν 5 φορές μεγαλύτερος από οποιαδήποτε προηγούμενη χρήση του συστήματος, αλλά άλλαξε την τροχιακή ταχύτητα του Juno κατά 203 χιλιόμετρα την ώρα, καταναλώνοντας 73 κιλά καυσίμου. 34 ημέρες αργότερα, οι ηλιακοί συστοιχίες του διαστημικού σκάφους συνέχισαν να μετατρέπουν το ηλιακό φως σε ηλεκτρόνια αμείωτα, καθώς ο Juno προετοιμαζόταν να φωνάξει και πάλι πάνω από τα σύννεφα του Δία. «Χάρη στους πλοηγούς και τους μηχανικούς μας, έχουμε ακόμα μια αποστολή» λέει ο Μπόλτον. Το έργο των ναυτικών επιβραβεύθηκε πολύ καιρό με τη νέα, μόνιμη ανακάλυψη του 7ου κυκλώνα που ενώνει το μέρος των τεράστιων καταιγίδων στο Νότιο Πόλο του Δία. Αυτή η σύνθετη εικόνα ορατού φωτός που τραβήχτηκε από τον απεικονιστή JunoCam στο διαστημόπλοιο Juno της NASA στις 3 Νοεμβρίου 2019, δείχνει ένα νέο κυκλώνα στο νότιο πόλο του Δία έχει ενώσει πέντε άλλους κυκλώνες για να δημιουργήσει ένα εξαγωνικό σχήμα γύρω από ένα μεγάλο ενιαίο κυκλώνα. «Αυτοί οι κυκλώνες είναι νέα φαινολογικά φαινόμενα που δεν έχουν δει ή προβλεφθεί πριν», λέει ο Cheng Li, επιστήμονας της Juno από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Μπέρκλεϊ. «Η φύση αποκαλύπτει τη νέα φυσική όσον αφορά τις κινήσεις υγρών και τη λειτουργία των τεράστιων πλανητικών ατμοσφαιρών. Αρχίζουμε να το κατανοούμε μέσω παρατηρήσεων και προσομοιώσεων από υπολογιστή. Οι μελλοντικές Juno flybys θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε περαιτέρω την κατανόησή μας αποκαλύπτοντας τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται οι κυκλώνες με την πάροδο του χρόνου ». Ο νότιος πόλος του γίγαντα αερίου χαρακτήρισε 5 μαζικούς κυκλώνες που χορεύουν γύρω από τον έκτο κεντρικό, οι καταιγίδες παρέμειναν στο πενταγωνικό σχήμα και παρατηρήθηκαν από τον Juno από την άφιξή του στον Δία το 2016. 6 κυκλώνες ήταν οι «δροσεροί τύποι του νότιου ημισφαιρίου», που ποτέ δεν κάλεσε άλλους να παίξουν. Τώρα έκαναν μια εξαίρεση για αυτό το μικρό παιδί, το οποίο είναι περίπου το μέγεθος του Τέξας. Τον Νοέμβριο 3 ο Juno συνέλαβε έναν νέο κυκλώνα που ενώνει το ιδιωτικό πάρκο. Τα παλιά μέλη έπρεπε να κινηθούν για να κάνουν χώρο στο πίστα για τον νέο τύπο, από τότε, 7 κυκλώνες στροβιλίζονται σε εξαγωνικό σχήμα. Ένα περίγραμμα των ηπειρωτικών Ηνωμένων Πολιτειών που υπερκαλύπτονται πάνω στον κεντρικό κυκλώνα στην υπέρυθρη εικόνα και ένα περίγραμμα του Τέξας υπερτίθεται πάνω από τον νεότερο κυκλώνα στο νότιο πόλο του Δία δίνει μια αίσθηση της τεράστιας κλίμακας τους. «Ο συνδυασμός της δημιουργικότητας και της αναλυτικής σκέψης απέδωσε για άλλη μια φορά μεγάλο χρόνο στη NASA», καταλήγει ο Bolton. https://asgardia.space/en/news/Juno-Spacecraft-Escapes-Death-And-Makes-a-Unique-Discovery

H ΝΑSA ξαναγράφει την ιστορία των pulsars Ένα βήμα πιο κοντά στην αποκωδικοποίηση των μυστηρίων που καλύπτουν τα pulsars, τα υπέρπυκνα στροβλιλιζόμενα απομεινάρια αστέρων που έχουν εκραγεί, βρίσκονται οι αστροφυσικοί. Χάρη στο νέο τηλεσκόπιο NICER, που σαρώνει τον ουράνιο θόλο στο φάσμα των ακτίνων Χ, οι επιστήμονες έλαβαν τις πρώτες ακριβείς και αξιόπιστες μετρήσεις του μεγέθους και της μάζας ενός pulsar, καθώς και τον πρώτο χάρτη των θερμών σημείων στην επιφάνεια του. Το ΝISER (Neutron star Interior Composition Explorer) είναι ένα τηλεσκόπιο της ΝΑSA και έχει «φορτωθεί» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με ένα και μόνο στόχο: να ρίξει φως στα μυστήρια που περιβάλλουν τα pulsars. Όταν ένα τεράστιο αστέρι εξαντλεί τα πυρηνικά του καύσιμα, δηλαδή το ήλιο, καταρρέει κάτω από το βάρος του και εκρήγνυται σαν σουπερνόβα. Αυτοί οι αστρικοί θάνατοι αφήνουν πίσω τους μαύρες τρύπες ή άστρα νετρονίων, ανάλογα με το μέγεθος του αστεριού που εξερράγη. Ένα άστρο νετρονίων έχει μάζα μεγαλύτερη από του Ήλιου μας, συμπυκνωμένη σε μια έκταση περίπου όσο το νησί της Ύδρας. Αν θεωρητικά μπορούσαμε να πάρουμε μια κουταλιά από το «έδαφος» ενός άστρου νετρονίων, θα ζύγιζε περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο τόνους, περίπου το βάρος του όρους Έβερεστ. Τα Pulsars, είναι μια κατηγορία αστέρων νετρονίων, στροβιλίζονται γύρω από τον άξονά τους εκατοντάδες φορές κάθε δευτερόλεπτο και εκπέμποντας στο διάστημα κατακλυσμιαίες δέσμες με κάθε περιστροφή. Το τηλεσκόπιο NICER εστίασε στο J0030 + 0451 (J0030 εν συντομία), ένα Pulsar που βρίσκεται σε μια απομονωμένη περιοχή διαστήματος 1.100 έτη φωτός μακριά στον αστερισμό των Ιχθύων και περιστρέφεται 205 φορές ανά δευτερόλεπτο. Κατά τη μέτρηση του J0030 το NICER αποκάλυψε ότι τα σχήματα και οι θέσεις των «θερμών σημείων» στην επιφάνεια του pulsar δεν συνάδουν με τα θεωρητικά μοντέλα που είχαμε αναπτύξει έως τώρα. Και όταν μιλάμε για θερμά σημεία, έχουμε να κάνουμε με περιοχές που έχουν θερμοκρασία εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Για δεκαετίες, οι επιστήμονες προσπαθούσαν να εξηγήσουν πώς λειτουργούν τα pulsars. To υφιστάμενο θεωρητικό μοντέλο, προβλέπει ότι pulsars διαθέτουν πανίσχυρο ισχυρό μαγνητικό πεδίο με σχήμα παρόμοιο με ενός απλού μαγνήτη. Το πεδίο είναι τόσο ισχυρό που «κόβει» σωματίδια από την επιφάνεια του puslar και τα επιταχύνει σχεδόν στην ταχύτητα του φωτός. Μερικά σωματίδια ακολουθούν το μαγνητικό πεδίο και προσκρούουν την αντίθετη πλευρά, θερμαίνοντας την επιφάνεια και δημιουργώντας θερμά σημεία στους μαγνητικούς πόλους. Ολόκληρο το pulsar λάμπει ελαφρά στο φάσμα των ακτίνων X, αλλά τα θερμά σημεία είναι φωτεινότερα. Καθώς το pulsar περιστρέφεται, αυτές οι κηλίδες σαρώνουν τον ουράνιο θόλο, όπως οι φωτεινές δέσμες ενός φάρου, δημιουργώντας διακυμάνσεις στη φωτεινότητα των ακτίνων Χ του αντικειμένου. Αλλά οι νέες παρατηρήσεις του NICER δείχνουν ότι το θεωρητικό μοντέλο έχει ατέλειες, σύμφωνα με τους ερευνητές της NASA, καθώς τα «θερμά σημεία» εμφανίστηκαν σε περιοχές που δεν θα έπρεπε κανονικά. Πόσο θεμελιώδεις είναι αυτές οι ατέλειες; Αυτό μένει να αποδειχθεί αφού ο όγκος των στοιχείων που συγκεντρώθηκαν από τις παρατηρήσεις του NICER απαιτεί επεξεργασία και προσομοιώσεις ετών, για να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα. Σε κάθε περίπτωση, η αλήθεια είναι κάπου εκεί έξω. Και μάλλον είναι πιο περίπλοκη απ’ όσο πιστεύαμε. https://physicsgg.me/2019/12/14/h-%ce%bd%ce%b1sa-%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-pulsars/

Το Hubble παρακολουθεί τον πρώτο διαστρικό κομήτη. Πριν από πάρα πολλά χρόνια, σ’ ένα πλανητικό σύστημα, πολλά έτη φωτός μακριά από την Γη, ένας παγωμένος βράχος μετά από κάποια σύγκρουση ξέφυγε στον μεσοσαστρικό χώρο, για να καταλήξει μετά από περιπλάνηση εκατομμυρίων ετών στο δικό μας πλανητικό σύστημα. Πρόκειται για τον κομήτη 2I/Borisov που ανακαλύφθηκε στις 30 Αυγούστου 2019 από τον ερασιτέχνη αστρονόμο Gennady Borisov. Είναι το δεύτερο διαστρικό αντικείμενο που παρατηρήσαμε να διασχίζει το ηλιακό μας σύστημα. (Ο πρώτος διαστρικός επισκέπτης παρατηρήθηκε το 2017 – το αντικείμενο που ονομάστηκε Οουμουαμούα). Στις 7 Δεκεμβρίου 2019 ο κομήτης Borisov πέρασε από την πλησιέστερη στον ήλιο απόσταση, περίπου δυο φορές την απόσταση Γης – ήλιου (υπενθυμίζεται ότι η μέση απόσταση Γης-Ήλιου είναι 150 εκτομμύρια χιλιόμετρα=1 αστρονομική μονάδα). Η βαρυτική έλξη του Ήλιου δεν θα καταφέρει να «συλλάβει» τον διαστρικό επισκέπτη εξαιτίας της μεγάλης ταχύτητάς του 160.000 χιλιόμετρα ανά ώρα και του σχήματος της τροχιάς του. Από τον Οκτώβριο το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, παρακολουθεί τον κομήτη Borisov. Έτσι, προέκυψαν δυο οι παρακάτω εντυπωσιακές φωτογραφίες: Στην πρώτη φωτογραφία (αριστερά) ο κομήτης εμφανίζεται μπροστά από έναν μακρινό σπειροειδή γαλαξία (τον 2MASX J10500165-0152029). Όταν λήφθηκε η φωτογραφία ο διαστρικός κομήτης απείχε 326 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Η δεύτερη φωτογραφία (δεξιά) λήφθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2019, λίγο μετά την πλησιέστερη διέλευσή του από τον Ήλιο, όταν απείχε 296 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Ο κομήτης θα κάνει τη πλησιέστερη προσέγγισή του στη Γη στα τέλη Δεκεμβρίου σε απόσταση 289 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble μας δίνει το καλύτερο ανώτατο όριο για το μέγεθος του πυρήνα του κομήτη Borisov, που είναι και το σημαντικότερο τμήμα του. Οι φωτογραφίες του Hubble μας δείχνουν ότι ο πυρήνας του είναι 15 φορές μικρότερος από ότι έδειχναν οι προηγούμενες έρευνες – η ακτίνα του είναι μικρότερη από μισό χιλιόμετρο. Οι παρατηρήσεις και άλλων τηλεσκοπίων δείχνουν ότι η χημική σύνθεση του είναι παρόμοια με τους κομήτες του ηλιακού μας συστήματος, κάτι που υποδεικνύει ότι κομήτες σχηματίζονται με παρόμοιο τρόπο και σε άλλα πλανητικά συστήματα. Έως τα μέσα του 2020 ο κομήτης θα έχει αφήσει πίσω του τον πλανήτη Δία και θα συνεχίσει την πορεία προς την παγωμένη άβυσσο του διαστρικου χώρου. https://physicsgg.me/2019/12/15/%cf%84%ce%bf-hubble-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%b8%ce%b5%ce%af-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8c/

Το SpaceX θα παραδώσει κάνναβη στον ISS Την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου, η αμερικανική βιοτεχνολογική εταιρεία Front Range Biosciences ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να στείλει κάνναβη με το αεροσκάφος SpaceX CRS-20 στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) που έχει προγραμματιστεί για το Μάρτιο του 2020. Είναι περισσότερο από ένα χρόνο από τότε που ο SpaceX CEO Elon Musk καπνίζει μπροστα στην κάμερα. Είναι ένα ακόμη βήμα για τη διάδοση της κάνναβης στους ενθουσιώδες του χώρου; Το SpaceX τώρα παραδίδει φάρμακα στο ISS; Οι αστροναύτες μπορούν τώρα να καπνίζουν ; Θα πετάξει η NASA αστροναύτες; Συγγνώμη για να σας απογοητεύσω, αλλά οι αστροναύτες δεν φτάνουν ψηλά στον Διαστημικό Σταθμό. Ο Μουσκ δεν εισέρχεται στο εμπόριο ναρκωτικών, εξ όσων γνωρίζουμε. Αντ 'αυτού, η βιοτεχνολογική εταιρεία θα στείλει καλλιέργειες φυτών στο διάστημα, προκειμένου να ελέγξει πώς η μικροβαρύτητα επηρεάζει τις μεταβολικές οδούς τους. Για να διεξαγάγει ένα τόσο ενδιαφέρον πείραμα, η εταιρεία συνεργάστηκε με τις εταιρείες SpaceCells USA Inc. και BioServe Space Technologies στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, Boulder. Το Front Range παρέχει τις καλλιέργειες των φυτών, η SpaceCells παρέχει διαχείριση και χρηματοδότηση για το έργο, ενώ η BioServe παρέχει υλικό με εξειδίκευση στην πτήση για τη στέγαση των φυτών. Η κάνναβη θα παραμείνει στο ISS σε ειδική θερμοκοιτίδα με ελεγχόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες για ένα μήνα, ενώ παρακολουθείται απομακρυσμένα από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. Έτσι δεν υπάρχει κανένας τρόπος που οι αστροναύτες θα μπορούσαν να καπνίσουν τα δείγματα και να μην πιαστούν ακόμα κι αν ήθελαν. Στην πραγματικότητα, ακόμα κι αν θα μπορούσαν, δεν θα αντιμετώπιζαν κανένα από τα ψυχαγωγικά αποτελέσματα: η εταιρεία στέλνει κάνναβη στο διάστημα, τα στελέχη που περιέχουν πολύ χαμηλά επίπεδα ψυχοδραστικών ενώσεων γνωστών ως τετραϋδροκανναβινόλη ή ΤΗC. Μαζί με την κάνναβη, η εταιρία στέλνει σταθμούς καφέ στο σταθμό. Συνολικά, έως και 480 φυτικές κυτταροκαλλιέργειες θα διαμείνουν πάνω στο ISS. Μετά από 30 ημέρες στο διάστημα, τα δείγματα θα μεταφερθούν στη Γη, έτσι ώστε οι ερευνητές στο Front Range να μπορούν να εξετάσουν τα φυτά και να καθορίσουν τον τρόπο με τον οποίο επιδρα η μικροβαρύτητα . Αυτή είναι μια από τις πρώτες στιγμές που κάποιος ερευνά τις επιπτώσεις της μικροβαρύτητας και της διαστημικής πτήσης στις καλλιέργειες κυψελίδων κάνναβης και καφέ », λέει ο κ. Jonathan Vaught, συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Front Range Biosciences. «Υπάρχει επιστήμη για να υποστηρίξει τη θεωρία ότι οι φυτικές μεταλλάξεις μεταφέρουν χώρο. Αυτή είναι μια ευκαιρία να δούμε αν αυτές οι μεταλλάξεις παραμένουν ξανά στη γη και αν υπάρχουν νέες εμπορικές εφαρμογές. Με την εκμάθηση του τρόπου με τον οποίο τα φυτά ανταποκρίνονται σε ένα τέτοιο ασυνήθιστο περιβάλλον, η εταιρεία ελπίζει να βρει νέους τρόπους καλλιέργειας φυτών, ώστε να μπορούν να ευδοκιμούν σε τοποθεσίες όπου δεν έχουν ευδοκιμησει επιτυχώς στο παρελθόν. https://asgardia.space/en/news/SpaceX-Will-Deliver-Cannabis-to-ISS

Το Mars Express καταγράφει τον Φόβο κατά τη διάρκεια μιας μοναδικής διαδρομής. Το ESA Mars Express συλλαμβάνει λεπτομερείς εικόνες του μεγαλύτερου φεγγαριού Φόβο από διαφορετικές γωνίες κατά τη διάρκεια μιας μοναδικής διαδρομής που πραγματοποιήθηκε στις 17 Νοεμβρίου. Η πρώτη πλανητική αποστολή που επιχείρησε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), η Mars Express, μας έχει δώσει ήδη το φετινό πακέτο διακοπών. Το διαστημόπλοιο συνέλαβε μια σειρά από λεπτομερείς εικόνες του ογκώδους φεγγαριού του Άρη, του Φόβου, με ακανόνιστο σχήμα. Ο Κόκκινος Πλανήτης διαθέτει δύο φεγγάρια: Φόβο και Δειμο. Ο Φόβος, ο μεγαλύτερος, είναι περίπου 27 με 22 με 18 χιλιόμετρα σε διάμετρο. Στην ελληνική μυθολογία ο Φόβος ήταν ένας από τους γιους του θεού του πολέμου Ares (Άρης στους Ρωμαίους) και μια προσωποποίηση του ίδιου του φόβου (όπως στη φοβία). Ο δίδυμος αδελφός του, ο Δειμος, δεν είναι λιγότερο δυσάρεστος - το όνομα σημαίνει κυριολεκτικά τρόμο. Τα εχθρικά ονόματα που δίνονται στους σκοτεινούς γκρίζους διαστημικούς βράχους τα ταιριάζουν εντελώς. Ο Φώβος είναι στην πραγματικότητα σε μια πορεία σύγκρουσης με τον Άρη, πλησιάζοντας τον πλανήτη σε ρυθμό 1,8 μέτρων κάθε αιώνα. Σε περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια το φεγγάρι είτε θα συντριβεί στον Άρη είτε θα διασπαστεί σε ένα δαχτυλίδι. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στις 17 Νοεμβρίου, όταν ο Φοβός πέρασε τον Άρη Express, σε απόσταση 2400 χιλιομέτρων. Το Mars Express κατέλαβε τη σελήνη σε όλη του τη δόξα υπό διαφορετικές γωνίες: ένας αριθμός κραδασμών παρατηρείται στη βραχώδη επιφάνεια μαζί με το μεγαλύτερο και πιο διάσημο Το χαρακτηριστικό στοιχείο του Φόβου είναι ο κρατήρας Stickney, μήκους 9 χιλιομέτρων. Στο βίντεο, η περιστροφη σιγά σιγά φωτίζει πριν σκουρύνει ξανά. Η αλλαγή της φωτεινότητας συμβαίνει λόγω της αλλαγής της γωνίας μεταξύ του διαστημικού σκάφους και του Ήλιου. Όταν ο Ήλιος βρίσκεται ακριβώς πίσω από την κάμερα, ο Φοίβος φωτίζεται περισσότερο. Αυτή η στιγμή μπορεί να ληφθεί μόνο 3 φορές το χρόνο. Η ακολουθία είναι πραγματικά εξαιρετικά χρήσιμη για τους επιστήμονες, καθώς τους επιτρέπει να υπολογίζουν την ανακούφιση της επιφάνειας του Phobos με βάση τις μεταβαλλόμενες σκιές. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Mars Express μοιράζεται μια συναρπαστική ακολουθία το φεγγάρι: το 2016, η ESA δημοσίευσε ένα βίντεο με τον Φόβο στο προσκήνιο και τον Κρόνο με τα δαχτυλίδια του στο παρασκήνιο. https://asgardia.space/en/news/Mars-Express-Captures-Phobos-During-a-Unique-Flyby

Ο νέος χάρτης Marks Shallow Water Locations στον Άρη. Οι επιστήμονες δημιούργησαν έναν χάρτη βάθους πάγου νερού στον Άρη, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τον Αναγνώστη του Άρη (Mars Reconnaissance Orbiter, MRO). Ο χάρτης, ο οποίος πιθανώς θα είναι χρήσιμος για τον προσδιορισμό του μελλοντικού τόπου προσγείωσης, έχει δημοσιευθεί σε Geophysical Research Letters.Επειδή υπάρχει μικρή πίεση του αέρα στον Άρη, το νερό στον κόκκινο πλανήτη εξατμίζεται γρήγορα από στερεό σε αέριο. Ο πάγος νερού που υπάρχει είναι υπόγεια, που βρίσκεται στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη του Άρη. Ο νέος χάρτης περιλαμβάνει περιοχές βέλτιστες για προσγείωση, όπου οι αστροναύτες θα μπορούσαν να σκάψουν το νερό χρησιμοποιώντας μόνο ένα φτυάρι. Συνεχίζουμε να συλλέγουμε δεδομένα σχετικά με τον θαμμένο πάγο στον Άρη, μηδενίζοντας τα καλύτερα σημεία για να προσγειωθούν οι αστροναύτες », λέει ο Δρ. Sylvain Piqueux από το Εργαστήριο Jet Propulsion της NASA στο Sci-News. Η μηχανή απεικόνισης θερμικής εκπομπής MRO και Mars Odyssey ήταν απαραίτητες για τον εντοπισμό πάγου. Η ερευνητική ομάδα διέθεσε διασταυρούμενες θερμοκρασίες που ήταν «υποδηλωτικές του πάγου» με άλλα δεδομένα, όπως οι δεξαμενές πάγου που ανιχνεύθηκαν με ραντάρ ή παρατηρήθηκαν μετά από επιπτώσεις από το μετεωρίτη, δήλωσαν. «Τα δεδομένα από το Spectrometer Spectrometer Gamma Ray της Odyssey, χαρτογράφηση των αποθέσεων πάγου νερού, ήταν επίσης χρήσιμες. Όπως αναμενόταν, όλα αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ένα πλήθος πάγου νερού σε όλους τους αρειανικούς πόλους και στα μέσα γεωγραφικά πλάτη. Αλλά ο χάρτης αποκαλύπτει ιδιαίτερα ρηχικές καταθέσεις που οι μελλοντικοί σχεδιαστές αποστολών ενδέχεται να θέλουν να μελετήσουν περαιτέρω. Εκτός από το νέο χάρτη, η ερευνητική ομάδα σχεδιάζει να μελετήσει διεξοδικά τους πάγους του Άρη σε διαφορετικές εποχές, για να καταλάβει πώς αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. «Όσο περισσότερο αναζητούμε πάγο κοντά στην επιφάνεια, τόσο περισσότερο θα βρούμε», δήλωσε ο Dr. Leslie Tamppari στο Sci-News. «Η παρατήρηση του Άρη με πολλαπλά διαστημόπλοια κατά τη διάρκεια των ετών συνεχίζει να μας παρέχει νέους τρόπους για να ανακαλύψουμε αυτόν τον πάγο». Καθώς η NASA σχεδιάζει να στείλει μια αποστολή με πλήρωμα στον Άρη τη δεκαετία του 2030, είναι σημαντικό να εντοπίσουμε πάγο που θα μπορούσε να είναι ένα " situ πηγή πόσιμου νερού, αναπνεύσιμο οξυγόνο και πολλά άλλα. https://asgardia.space/en/news/New-Map-Marks-Shallow-Water-Locations-on-Mars

1-21 Δεκεμβρίου 2019, Έκθεση δειγμάτων σεληνιακού πετρώματος από την ιστορική αποστολή Apollo – 11. Με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων από την προσσελήνωση του Apollo- 11 και του πρώτου βήματος του ανθρώπου στη Σελήνη, το Κέντρο Επισκεπτών Θησείου κλείνει το έτος με νέες δράσεις προς το κοινό. Έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε, για πρώτη φορά, θραύσματα σεληνιακού πετρώματος τα οποία έ φτασαν στον πλανήτη μας από τη ιστορική αποστολή Apollo – 11. Τα δείγματα αυτά δωρήθηκαν στην χώρα μας το 1970, από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και σε 134 ακόμη χώρες, ως διπλωματικό δώρο από τον πρόεδρο Richard Nixon και φυλάσσονται έκτοτε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Μαζί τους, μια ελληνική σημαία η οποία ταξίδεψε στη Σελήνη με την ίδια αποστολή και επέστρεψε στη Γη. Τα σπάνια εκθέματα θα φιλοξενούνται στο Μουσείο Γεωαστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών στον λόφο των Νυμφών στο Θησείο, για το διάστημα 1-21 Δεκεμβρίου 2019 και έχουν παραχωρηθεί από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, με τη φροντίδα της Διεύθυνσης Αρχαιολογικών Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Θα είναι επισκέψιμα στο Κέντρο Επισκεπτών Θησείου: -Από τα σχολεία που έχουν προγραμματισμένες πρωινές ξεναγήσεις, κατά την διάρκεια των οποίων οι μαθητές θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά τα θραύσματα σεληνιακού πετρώματος, μαζί με τα υπόλοιπα εκθέματα του μουσείου. -Σε ξεναγήσεις που θα πραγματοποιούνται από Δευτέρα έως Παρασκευή στις 13:30 για το παραπάνω διάστημα. -Στη διάρκεια των τακτικών βραδινών επισκέψεων που πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο από τις 19:00 έως τις 20:30 και κάθε μισή ώρα. Οι βραδινές ξεναγήσεις ολοκληρώνονται με παρατήρηση του νυχτερινού ουρανού από το τηλεσκόπιο Δωρίδη στο λόφο της Πνύκας. Ιστορική βιβλιοθήκη του ΕΑΑ Ειδικά για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και στην διάρκεια των βραδινών τακτικών ξεναγήσεων, θα είναι επισκέψιμη η ιστορική βιβλιοθήκη του Αστεροσκοπείου στο κτήριο Σίνα, η οποία θα φιλοξενεί σπάνια βιβλία και εκδόσεις των 19ου και 20ου αιώνα που αφορούν την μελέτη της Σελήνης, από την ιδιωτική συλλογή του μαθηματικού και ερασιτέχνη αστρονόμου κ. Δημήτρη Μπαρούνη. Θεματικές ομιλίες: Ομιλίες αναφερόμενες στην γεωλογία της Σελήνης, τις διαστημικές αποστολές και την εξερεύνηση του διαστήματος έχουν προγραμματιστεί ως ακολούθως: Πέμπτη, 12 Δεκεμβρίου | ώρα 18:00 “Από την εκτόξευση στην προσελήνωση της ιστορικής αποστολής Apollo – 11” Διονύσης Σιμόπουλος, επίτιμος Δ/ντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου Κώστας Καββαθάς, δημοσιογράφος και εκδότης Ο κ. Σιμόπουλος θα μας καταθέσει την προσωπική του εμπειρία, καθώς βρέθηκε στο ακρωτήριο Canaveral και παρακολούθησε την εκτόξευση του Apollo 11 προς τη Σελήνη. Μαζί του ο κ. Καββαθάς, που ως δημοσιογράφος στην ελληνική τηλεόραση, κάλυψε ζωντανά την σύνδεση της προσσελήνωσης του Apollo – 11. Και οι δυο θα μας μεταφέρουν τον ενθουσιασμό της πρώτης προσεδάφισης επανδρωμένης αποστολής στον φυσικό μας δορυφόρο, 50 χρόνια πριν. Παρασκευή, 13 Δεκεμβρίου | ώρα 18:00 “Εισαγωγή στη Γεωλογία της Σελήνης” Όλγα Συκιώτη, κύρια ερευνήτρια Ινστιτούτου Αστρονομίας Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπισης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Η Δρ. Συκιώτη θα μας παρουσιάσει τι γνωρίζουμε μέχρι σήμερα για τη γεωλογία της Σελήνης από τις πληροφορίες που έδωσαν οι διαστημικές αποστολές στον μοναδικό φυσικό δορυφόρο της Γης, επανδρωμένες και μη επανδρωμένες. Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου |ώρα 18:00 “Οι κίνδυνοι από τις κοσμικές ακτινοβολίες κατά τις διαστημικές αποστολές.” Θανάσης Ευαγγελόπουλος, ιατρός - ενδοκρινολόγος και ερασιτέχνης αστρονόμος της Αστρονομικής Ένωσης «Διόσκουροι». Ο κ. Ευαγγελόπουλος θα μας αναπτύξει από την πλευρά της ιατρικής, τους βιολογικούς κινδύνους που παρουσιάζονται κατά τις διαστημικές πτήσεις, λόγω της κοσμικής ακτινοβολίας. Γενική είσοδος για τις ξεναγήσεις: 5 ευρώ (μειωμένο: 3 ευρώ). Για τις θεματικές βραδιές απαιτείται προκράτηση θέσης στα τηλέφωνα 210 3490160 και 2103490036 από Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00 – 15:00 (γενική είσοδος 5 ευρώ). Διαβάστε το πρόγραμμα σε μορφή pdf εδώ. http://www.noa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1894&catid=86&Itemid=547&lang=el

Μνήμη από… κρύσταλλο αποθηκεύει τεράστιο όγκο δεδομένων. Τη δυνατότητα εγγραφής, αποθήκευσης αλλά και αναπαραγωγής τεράστιου όγκου δεδομένων σε ένα κομμάτι γυαλί που θα αντέξει για περισσότερα από 1000 χρόνια πέτυχε η Microsoft με την Warner Bros, κάνοντας πραγματικότητα σκηνές από ταινίες του Σούπερμαν όπου οι υπολογιστές αποτελούνταν από κρυστάλλους και ολόκληρη η ιστορία ενός πλανήτη «χωρούσε» σε κομμάτι μιας κρυσταλλικής δομής. Πρόσφατα, οι ειδικοί των εργαστηρίων έρευνας της Microsoft έκαναν μια ανακοίνωση που αλλάζει τα δεδομένα: στο πλαίσιο του προγράμματος «Project Silica», μια ερευνητική προσπάθεια της Microsoft που βασίζεται σε πρόσφατες ανακαλύψεις στο χώρο των οπτικών μέσων υπερταχέων λέιζερ σε συνδυασμό με τεχνητή νοημοσύνη, κατάφεραν να αποθηκεύσουν δεδομένα σε ένα κομμάτι κρυσταλλικού γυαλιού. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, χρησιμοποιώντας τα προαναφερθέντα λέιζερ οι επιστήμονες του «Project Silica» κατάφεραν να κωδικοποιήσουν τα δεδομένα σε γυαλί, δημιουργώντας τρισδιάστατες εγχαράξεις και παραμορφώσεις, σε διάφορά βάθη και υπό διαφορετικές γωνίες στο εσωτερικό ενός κομματιού γυαλιού, διαστάσεων 75Χ75 χιλιοστών και πάχους μόλις 2 χιλιοστών! Ειδικοί αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης «διαβάζουν» τα αποθηκευμένα δεδομένα, αποκωδικοποιώντας εικόνες και σχέδια/σχήματα που δημιουργούνται καθώς μια ακτίνα πολωμένου φωτός διαπερνά το κομμάτι γυαλιού που δεν ξεπερνάει σε μέγεθος ένα σουβέρ. Οι ερευνητές της Microsoft επέλεξαν να αποθηκεύσουν σε αυτό το πολύτιμο, πρωτοεμφανιζόμενο νέο μέσο αποθήκευσης την πρώτη blockbuster ταινία του Hollywood που έκανε αναφορές σε παρόμοια τεχνολογία και ενδεχομένως αποτέλεσε την έμπνευση: την κλασσική ταινία Superman, του 1978. Το σκληρό γυαλί με βάση το πυρίτιο είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στη βύθιση σε νερό, έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες, παραμόρφωση από έκθεση σε μικροκύματα και μαγνητική ακτινοβολία, αλλά και την χάραξη! Γενικά, φαίνεται ότι μπορεί να αντιμετωπίσει ιδανικά περιβαλλοντικούς κινδύνους, γεγονός που σύμφωνα με τους επιστήμονες της Microsoft το κάνει ιδανικό για την διατήρηση πολύτιμων ιστορικών αρχείων και πολιτιστικών θησαυρών που συνήθως επηρεάζονται από τέτοιους παράγοντες. Η επιτυχής εγγραφή αλλά και αναπαραγωγή δεδομένων από αυτό το κομμάτι γυαλί λειτούργησε ως «απόδειξη έννοιας» για το σύνολο του Project Silica. Όπως δηλώνει ο Marc Russinovich, Chief Technology Officer του Azure, η εφαρμογή της Microsoft που θα κερδίσει τα μέγιστα από αυτή την ανακάλυψη. «Το να αποθηκεύσουμε την ταινία Superman σε γυαλί και να καταφέρουμε να την αναπαράγουμε επιτυχώς ήταν ένα σημαντικό ορόσημο για εμάς. Δεν ισχυρίζομαι ότι έχουμε απαντήσεις για κάθε ερώτημα, αλλά πλέον φαίνεται ότι είμαστε στην φάση του πειραματισμού και της βελτίωσης, αντί απλά να αναρωτιόμαστε «μπορούμε να το κάνουμε;»», ανέφερε. Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να σημάνει το τέλος των ακριβών αλλά και όχι 100% εγγυημένων μέσων αποθήκευσης πληροφοριών Η σημαντική αυτή ανακάλυψη έγινε σε συνεργασία με τα στούντιο της Warner Bros, που ανέκαθεν αναζητούσαν νέες τεχνολογίες για να αποθηκεύσουν με ασφάλεια την εκτενή και ιστορική τους «βιβλιοθήκη» ταινιών, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται η «Casablanka» αλλά και χιλιάδες άλλων αρχείων από ραδιόφωνο, κινηματογράφο, θέατρο, τηλεόραση και δεκάδες μέσα. Για χρόνια αναζητούσαν μια νέα τεχνολογία η οποία θα αντιστεκόταν στο πέρασμα του χρόνου αλλά και τις αντίξοες περιβαλλοντικές, όπως και πιθανούς απρόβλεπτους παράγοντες όπως ηλιακές καταιγίδες, χωρίς να απαιτεί συγκεκριμένες συνθήκες αποθήκευσης. Εξ ου και μόλις έμαθαν ότι η Microsoft ανέπτυσσε μια τέτοια τεχνολογία, όπως είπε και η Chief Technology Officer της Warner Bros, Vicky Colf: «Ήταν σαν φάρος στο σκοτάδι για εμάς, μόλις πληροφορηθήκαμε ότι η Microsoft είχε αναπτύξει τέτοια τεχνολογία, θέλαμε να βοηθήσουμε να αποδειχθεί!». Η ανακάλυψη αυτή είναι μιας στρατηγικής σημασίας εξέλιξης καθώς μπορεί να σημάνει το τέλος των ακριβών, αλλά και όχι 100% εγγυημένων, μέσων αποθήκευσης πληροφοριών. Οι ποσότητες πληροφοριών που καλείται να αποθηκεύσει η ανθρωπότητα είναι αστρονομικές, ενώ οι μέχρι τώρα διαθέσιμες τεχνολογίες είναι περιοριστικές καθώς έχουν ορισμένη διάρκεια ζωής και μπορεί να υποστούν βλάβες από εξωτερικούς παράγοντες. Οι σκληροί δίσκοι συνήθως απαιτούν αντικατάσταση σε βάθος χρόνου πενταετίας, οι μαγνητικές ταινίες σε 7 χρόνια και η συνεχής εξέλιξη των μέσων κάνει την αναβάθμιση τους μια μόνιμη, καθώς και ακριβή, υπόθεση. Μειώνεται το κόστος -«Αντέχει» για αιώνες Με την αποθήκευση σε γυαλί το κόστος αποθήκευσης δεδομένων μπορεί να μειωθεί δραστικά, καθώς τα λέιζερ που εγγράφουν την πληροφορία δεν την αποτυπώνουν απλά σε μια επιφάνεια, αλλά την εγγράφουν απευθείας στη δομή του γυαλιού, αλλάζοντάς την και επιτρέποντας έτσι στο γυαλί αυτό να τη διατηρήσει για αιώνες αναλλοίωτη. Επιπλέον, η αποθήκευση σε γυαλί θα μειώσει το περιβαλλοντικό κόστος του data storage καθώς το γυαλί δεν απαιτεί συγκεκριμένες θερμοκρασίες για την αποθήκευσή του, όπως συμβαίνει επί του παρόντος με τις μαζικές εγκαταστάσεις αποθήκευσης δεδομένων, ούτε χρειάζεται να απορροφά την υγρασία από την ατμόσφαιρα ώστε να τις διατηρεί αναλλοίωτες. Το συγκεκριμένο project της Microsoft δεν απευθύνεται ακόμα στο ευρύ κοινό. «Δεν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε αντικείμενα για το σπίτι ή κάτι για να αναπαράγουμε ταινίες. Δημιουργούμε αποθηκευτικές λύσεις που θα λειτουργούν σε επίπεδο cloud, ώστε να εξαλείψουμε τον ακριβό κύκλο της μετακόμισης και επανεγγραφής των δεδομένων σε κάθε νέα γενιά. Θέλουμε κάτι το οποίο θα μπορούμε να αφήσουμε στο ράφι για 50, 100 ή και 1000 χρόνια και να το ξεχάσουμε μέχρι να το ξαναχρειαστούμε.» δήλωσε ο Ant Rowstron, συνεργάτης και αναπληρωτής διευθυντής του Microsoft Research Cambridge στην Αγγλία, που συνεργάστηκε με το Πανεπιστήμιο του Southampton για την ανάπτυξη του Project Silica. https://www.in.gr/2019/12/13/tech/mnimi-apo-krystallo-apothikeyei-terastio-ogko-dedomenon/

Έκτη εκτόξευση στο διάστημα για τον ίδιο πύραυλο της Blue Origin Επιτυχώς εκτοξεύτηκε στο διάστημα την Τετάρτη ο πύραυλος New Shepard της Blue Origin του Τζεφ Μπέζος- με τον ίδιο πύραυλο να πραγματοποιεί την έκτη του πτήση. «Η αποστολή αυτή ήταν άλλο ένα βήμα προς την κατεύθυνση της επιβεβαίωσης (της καταλληλότητας) του New Shepard για επανδρωμένες πτήσεις, καθώς συνεχίζουμε να ωριμάζουμε την ασφάλεια και αξιοπιστία του οχήματος» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η εταιρεία. Όπως τόνισε η Blue Origin, ο συγκεκριμένος επαναχρησιμοποιούμενος πύραυλος πραγματοποίησε την έκτη του πτήση. Μέχρι τώρα, η εταιρεία είχε χρησιμοποιήσει δύο πυραύλους από πέντε φορές, οπότε η νέα αυτή εκτόξευση αποτελεί ρεκόρ, με τον πύραυλο να εκτοξεύεται επιτυχώς και να επιστρέφει πίσω. Όπως υπογραμμίζεται, ο πύραυλος αυτός έχει αποτελέσει όχημα επιχειρησιακής χρήσης για πολλαπλές πτήσεις, «κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλες αναβαθμίσεις στο σύστημα». Επίσης, πρόκειται για την 9η αποστολή (NS-12) με φορτίο εμπορικού χαρακτήρα, με την οποία η Blue Origin έστειλε στο διάστημα τον 100ό της πελάτη. Το φορτίο περιλαμβάνει χιλιάδες καρτποστάλ από μαθητές ανά τον κόσμο, στο πλαίσιο του μη κερδοσκοπικού προγράμματος «Club for the Future», που έχει σκοπό να εμπνεύσει μελλοντικές γενιές για καριέρες στις επιστήμες και να βοηθήσει στη δημιουργία οραμάτων για τη ζωή στο διάστημα. Το φορτίο περιλαμβάνει πειράματα από μαθητές στο πλαίσιο ενός διαγωνισμού ονόματι Art in Space, σε συνεργασία με το ροκ συγκρότημα OK Go, ένα επιστημονικό φορτίο από το Columbia University για τη μελέτη των επιπτώσεων του περιβάλλοντος χαμηλής βαρύτητας στη βιολογία των κυττάρων και το OSCAR, ένα φορτίο τεχνολογίας ανακύκλωσης από το Kennedy Space Center της NASA, με σκοπό τη δημιουργία μείγματος αερίων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για προώθηση ή υποστήριξη ζωής από ανθρώπινα απόβλητα σε αποστολές στο βαθύ διάστημα. https://www.naftemporiki.gr/story/1542130/ekti-ektokseusi-sto-diastima-gia-ton-idio-puraulo-tis-blue-origin Εκκληση αστροναύτη, από το διάστημα, για την κλιματική αλλαγή: Μόνο τη Γη έχουμε, κάντε κάτι. Κατά τη διάρκεια της Συνόδου του ΟΗΕ για το κλίμα, στη Μαδρίτη, έγινε ζωντανή σύνδεση με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Από εκεί, ο Παρμιτάνο ζήτησε από τους ηγέτες να βάλουν τέλος στον στρουθοκαμηλισμό στο θέμα της κλιματικής αλλαγής. «Πρέπει να δούμε το πρόβλημα, να συνεργαστούμε», είπε ο Ιταλός αστροναύτης. «Εμείς έχουμε το προνόμιο να βλέπουμε τον πλανήτη μας από το διάστημα. Είναι εκπληκτικά όμορφος, οι λέξεις δεν αρκούν να το περιγράψω. Βλέπουμε όμως και την τρομερή ευθραυστότητα του πλανήτη. Κάθε χρόνο είμαστε μάρτυρες των τρομακτικών και λυπηρών αλλαγών. Εχω δει με τα μάτια μου τις τρομακτικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όταν βλέπω τις συνέπειες που έχουν οι τυφώνες, οι πλημμύρες, όταν βλέπω την καταστροφική ισχύ των δυνάμεων της φύσης, που κάθε χρόνο γίνονται πιο ισχυρές», συνέχισε ο αστροναύτης. «Ο πλανήτης μας είναι μοναδικός, Δεν έχουμε άλλη επιλογή αυτή τη στιγμή. Η Γη είναι το μόνο μέρος που μπορεί να μας δώσει ζωή. Πρέπει να κάνουμε κάτι», υπογράμμισε ακόμη ο Ιταλός αστροναύτης. Πηγή: iefimerida.gr - https://www.iefimerida.gr/green/ekklisi-astronayti-gia-tin-klimatiki-allagi Η επιστήμη στη σκηνή στο Μουσείο Ηρακλειδών. Οι Science Reactors επιστρέφουν και φέτος στο Μουσείο Ηρακλειδών, την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου, στις 20.00, με μια διαφορετική παράσταση Stand up Science (είσοδος ελεύθερη). Με τον γνώριμο ανατρεπτικό τους τρόπο, μέσα από διασκεδαστικούς μονολόγους, πάντα σε διάλογο όμως με το κοινό και υιοθετώντας ένα περισσότερο théâtral ύφος, θα προσπαθήσουν να ανατρέψουν διάφορες επιστημονικές δοξασίες και εμμονές από «fake news» που μας κατακλύζουν. Ιδού πώς παρουσιάζει το σχετικό δελτίο Τύπου το πρόγραμμά τους: «Διαθέτουν οι επιστήμονες χιούμορ; Μπορούμε να απενοχοποιήσουμε τη σοβαροφάνεια της επιστήμης; Πώς θα συμβάλλουμε στην εξωστρέφεια της επιστήμης ώστε να γίνει απλή και απολαυστική; Οι Science Reactors με κέφι και σαφήνεια απαντούν στα παραπάνω ερωτήματα. Η φρέσκια ομάδα νέων επιστημόνων δοκιμάζει έναν διαφορετικό τρόπο διάχυσης της επιστήμης προς το ευρύ κοινό: το Stand up Science κατά το πρότυπο του Stand up Comedy και το Science on Stage (επιστημονικό θέατρο). Μέσα από τις δικές τους επικοινωνιακές ικανότητες, κυρίως όμως μέσα από την αγάπη και το πάθος τους για την ίδια την επιστήμη, αναδεικνύουν έναν άλλο τρόπο προσέγγισής της»! Πρόκειται για μια ιδέα την οποία συνέλαβε και υλοποιεί η Ελένη Γραμματικοπούλου εδώ και πέντε χρόνια. Κάθε επιστήμονας καλείται μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να παρουσιάσει με χιουμοριστικό και εύληπτο τρόπο ένα θέμα της επιστημονικής επικαιρότητας. Στην παράσταση της 13/12 θα συμμετάσχουν (με αλφαβητική σειρά): ο φιλόλογος-εκπαιδευτής ρητορικής Κωνσταντίνος Αντωναρόπουλος, ο ηλεκτρολόγος μηχανικός (PhD) Γιώργος Γαλανόπουλος, ο βιολόγος Στέφανος Γιαγτζόγλου, ο γιατρός Κωνσταντίνος Περιστέρης, ο βιοχημικός Μάκης Ζωιδάκης και ο χωροτάκτης-πολεοδόμος Αλέξανδρος Σουρτζής. https://www.efsyn.gr/epistimi/epistimonika-nea/222394_i-epistimi-sti-skini-sto-moyseio-irakleidon

Η ζωή ευδοκιμεί σε «αρειανό θάλαμο» Μπορεί ο Άρης να διατηρήσει τη ζωή; Δεδομένου ότι οι ιδιωτικοί επιχειρηματίες του χώρου, όπως ο Elon Musk, κοιτάζουν τον κόκκινο πλανήτη για τη φιλοξενία των ανθρώπινων οικισμών και η NASA σχεδιάζει να στείλει αστροναύτες στο ταξίδι του Άρη μέχρι το 2035. Ένας επιστήμονας από το Γερμανικό Κέντρο Χωροταξικής Έρευνας, Δρ Jean-Pierre Paul De Vera, έχει πολλά ελπιδοφόρα νέα: έχει αντιγράψει τις συνθήκες του Άρη σε αυτό που ονομάζει «Μαρτινικό θάλαμο» και έλεγξε πώς ζουν οι οργανισμοί εκεί. Η έρευνά του και τα ευρήματά του έχουν καταγραφεί στο Tomorrow's World Today του Amazon Prime. Προς μεγάλη έκπληξή του, ο De Vera διαπίστωσε ότι οι οργανισμοί όχι μόνο επιβίωσαν, αλλά αναπτύχθηκαν. Ο θάλαμος μίλησε για τη θερμοκρασία, τη χημική σύνθεση, την ατμοσφαιρική πίεση, τις υπεριώδεις ακτίνες και άλλες συνθήκες του Άρη. Το 2012, η ​​De Vera εξέτασε τα κυανοβακτήρια και διαπίστωσε ότι μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες χωρίς επιπλοκές. Έπειτα, έλεγξε μικροοργανισμούς από την Ανταρκτική - και αναπτύχθηκαν επίσης. Από αυτά που έχουμε δει, τα αποτελέσματα που είχαμε, θα μπορούσαμε να βρούμε τη ζωή εκεί, ή την επίγεια ζωή, οι μικροοργανισμοί θα μπορούσαν να επιβιώσουν στον Άρη, «De Vera είπε στην εκπομπή. Αν είναι δυνατόν για τους οργανισμούς να επιβιώσουν στον Άρη, ίσως μια ανθρώπινη διευθέτηση δεν είναι τόσο μακρινή όσο φαίνεται. «Είναι εντυπωσιακό, ποτέ δεν φανταζόμασταν αυτά τα αποτελέσματα, ειδικά με πιο πολύπλοκους οργανισμούς. Δεν είναι βακτήρια, είναι οργανισμοί που χρησιμοποιούν φωτοσύνθεση. Η ζωή είναι εφικτή στον Άρη και ο Άρης μπορεί να είναι οικότοπος για οργανισμούς που ζουν στη Γη ", πρόσθεσε. https://asgardia.space/en/news/Life-Thrives-in-Martian-Chamber-Says-Scientist