Δροσος Γεωργιος

Ο μεταλλικός πυρήνας του Ερμή. Οι επιστήμονες γνώριζαν εδώ και καιρό ότι η Γη και ο Ερμής διαθέτουν μεταλλικούς πυρήνες. Όπως και η Γη, ο μικρότερος και κοντινότερος στον Ήλιο πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος διαθέτει ένα εξωτερικό πυρήνα από υγρό μέταλλο, ενώ υπήρχαν αμφιβολίες για το αν έχει επίσης στερεό μεταλλικό πυρήνα και πόσο μεγάλο. Τώρα, αναλύοντας τις γεωδαιτικές παρατηρήσεις του σκάφους Messenger της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο Ερμής διαθέτει πράγματι ένα στερεό εσωτερικό μεταλλικό πυρήνα και μάλιστα αυτός έχει σχεδόν το ίδιο μέγεθος με τον αντίστοιχο στερεό σιδερένιο πυρήνα της πολύ μεγαλύτερης Γης. Ο Ερμής, σύμφωνα με τους επιστήμονες, θυμίζει λιγάκι μπάλα κανονιού, αφού ο μεταλλικός πυρήνας του καταλαμβάνει σχεδόν το 85% του όγκου του πλανήτη. Ο μεγάλος πυρήνας -τεράστιος σε σχέση με άλλους βραχώδεις πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος- αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του Ερμή. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Αντόνιο Τζένοβα του Πανεπιστημίου Σαπιέντσα της Ρώμης και πρώην ερευνητή του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωφυσικής «Geophysical Research Letters» [Geodetic Evidence That Mercury Has A Solid Inner Core], https://agupubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1029/2018GL081135 εκτιμούν ότι η στερεά σιδερένια «καρδιά» του Ερμή έχει διάμετρο περίπου 2.000 χιλιομέτρων και καταλαμβάνει το ήμισυ του πυρήνα, ο οποίος -μαζί με το λιωμένο τμήμα- έχει συνολική διάμετρο 4.000 χιλιομέτρων. Συγκριτικά, η Γη εκτιμάται ότι έχει ένα στερεό μεταλλικό πυρήνα διαμέτρου 2.400 χιλιομέτρων, που αποτελεί λίγο πάνω από το ένα τρίτο του συνολικού πυρήνα της. «Το εσωτερικό του Ερμή είναι ακόμη ενεργό εξαιτίας του λιωμένου πυρήνα που τροφοδοτεί το αδύναμο -σε σχέση με το γήινο- μαγνητικό πεδίο του πλανήτη», δήλωσε ο Τζένοβα. Το σκάφος Messenger είχε τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Ερμή τον Μάρτιο του 2011 και είχε περάσει τέσσερα χρόνια μελετώντας τον από κοντά, κατεβαίνοντας σε ύψος έως 105 χιλιομέτρων, προτού αυτοκαταστραφεί στην επιφάνεια του τον Απρίλιο του 2015. https://physicsgg.me/2019/04/22/%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%cf%85%cf%81%ce%ae%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%ae/

Ξεκίνησε το επταετές ταξίδι του προς τον Ερμή το σκάφος BepiColombo. Με επιτυχία εκτοξεύτηκε η διαστημική αποστολή BepiColombo της Ευρώπης και της Ιαπωνίας, που έχει ως στόχο την εξερεύνηση του Ερμή, του κοντινότερου στον Ήλιο, μικρότερου και πλέον ανεξερεύνητου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Η νέα αποστολή θα μελετήσει την επιφάνεια, την ατμόσφαιρα και το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη. Η τρίτη στην ιστορία αποστολή στον Ερμή και η πρώτη ευρωπαϊκή είναι ένα κοινό εγχείρημα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Ιαπωνικής Διαστημικής Υπηρεσίας (JAXA). Είχε προηγηθεί το κόστους 450 εκατομμυρίων δολαρίων σκάφος Messenger της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), που είχε τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μεταξύ 2011-2015 και τελικά συνετρίβη στην επιφάνειά του, όταν ξέμεινε από καύσιμα. Παλαιότερα, το Mariner 10, επίσης της NASA, είχε κάνει τρία κοντινά περάσματα από τον Ερμή κατά τη διετία 1974-75. Το BepiColombo, κόστους 1,65 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκτοξεύτηκε στις 04:45 ώρα Ελλάδος του Σαββάτου από το ευρωπαϊκό διαστημοδρόμιο στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνα στη Νότια Αμερική, πάνω σε έναν ευρωπαϊκό πύραυλο Ariane 5. Η αποστολή φέρει το όνομα του ιταλού αστροφυσικού Τζιουζέπε «Μπέπι» Κολόμπο, ο οποίος είχε μελετήσει τον Ερμή στη διάρκεια της αποστολής του Mariner. Η αποστολή περιλαμβάνει δύο σκάφη: ένα μεγαλύτερο ευρωπαϊκό με 11 επιστημονικά όργανα και κάμερες (Mercury Planetary Orbiter-MPO ή Bepi) και ένα μικρότερο ιαπωνικό με πέντε όργανα (Mercury Magnetospheric Orbiter-MMO ή Mio), που θα τεθούν και τα δύο σε τροχιά γύρω από τον Ερμή, συμπληρώνοντας το ένα τις παρατηρήσεις του άλλου. Το ταξίδι προς τον Ερμή θα διαρκέσει επτά χρόνια και-αν όλα πάνε καλά- το σκάφος, που θα έχει αναπτύξει ταχύτητα έως 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, αναμένεται να τεθεί σε τροχιά το 2025. Μια σοβαρή πρόκληση θα είναι η τεράστια βαρυτική έλξη του Ήλιου, η οποία καθιστά πολύ δύσκολο να τεθεί μια διαστημοσυσκευή σε σταθερή τροχιά γύρω από το γειτονικό Ερμή. Χρειάστηκε επίσης να αναπτυχθούν νέες τεχνολογίες για την καλύτερη προστασία των δύο διαστημοσυσκευών από την ακτινοβολία και τη θερμότητα του μητρικού άστρου μας, που φθάνει τους 5.500 βαθμούς Κελσίου. Μεταξύ άλλων, η ευρω-ιαπωνική αποστολή θα προσφέρει νέα στοιχεία για διάφορα μυστήρια του Ερμή, όπως για το ασύμμετρο μαγνητικό πεδίο του (πολύ πιο ισχυρό στο βορρά), τον υπερμεγέθη πυρήνα του από κυρίως λιωμένο σίδηρο (που καταλαμβάνει έως το 80% της ακτίνας του πλανήτη), τις παράξενες γεωλογικές καταβυθίσεις σαν λίμνες στην επιφάνειά του (έχουν βάθος δεκάδων μέτρων και πλάτος εκατοντάδων), καθώς και την αφθονία των πτητικών χημικών στοιχείων (χλωρίου, θείου, καλίου, νατρίου κ.ά.), τα οποία θα έπρεπε να είχαν προ καιρού εξαφανιστεί υπό την επίδραση του Ήλιου, άρα μάλλον αναδημιουργούνται συνεχώς από το υπέδαφος του πλανήτη. https://www.in.gr/2018/10/20/tech/ksekinise-eptaetes-taksidi-tou-pros-ton-ermi-skafos-bepicolombo/

Μια ανάσα πριν την εξερεύνηση του Ερμή από τη BepiColombo. Πλησιάζει η στιγμή για την έναρξη μιας νέας σημαντικής και φιλόδοξης διαστημικής αποστολής, με την ονομασία BepiColombo που έχει ως στόχο την εξερεύνηση από την Ευρώπη και την Ιαπωνία του Ερμή, του κοντινότερου στον Ήλιο, μικρότερου, πυκνότερου και πιο ανεξερεύνητου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Η νέα αποστολή θα μελετήσει την επιφάνεια, την ατμόσφαιρα και το μαγνητικό πεδίο του Ερμή. Πρόκειται για ένα κοινό εγχείρημα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Ιαπωνικής Διαστημικής Υπηρεσίας (JAXA), που αποτελεί την πρώτη ουσιαστική ευρω-ιαπωνική διαστημική συνεργασία. Είναι η τρίτη στην ιστορία αποστολή στον Ερμή και η πρώτη ευρωπαϊκή. Είχε προηγηθεί το κόστους 450 εκατομμυρίων δολαρίων σκάφος Messenger της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), που είχε τεθεί σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μεταξύ 2011-2015 και τελικά συνετρίβη στην επιφάνειά του, όταν ξέμεινε από καύσιμα. Παλαιότερα, το Mariner 10, επίσης της NASA, είχε κάνει τρία κοντινά περάσματα από τον Ερμή κατά τη διετία 1974-75. H κατά πολύ ακριβότερη αποστολή BepiColombo (κόστους 1,65 δισεκατομμυρίων ευρώ) προγραμματίζεται να εκτοξευθεί στις 04:45 ώρα Ελλάδος του Σαββάτου 20 Οκτωβρίου από το ευρωπαϊκό διαστημοδρόμιο στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνα στη Νότια Αμερική, πάνω σε ένα ευρωπαϊκό πύραυλο Ariane 5. Η αποστολή φέρει το όνομα του Ιταλού αστροφυσικού Τζιουζέπε «Μπέπι» Κολόμπο, ο οποίος είχε μελετήσει τον Ερμή στη διάρκεια της αποστολής του Mariner. Η ιδιαιτερότητα της αποστολής είναι ότι θα περιλαμβάνει δύο σκάφη, ένα μεγαλύτερο ευρωπαϊκό με 11 επιστημονικά όργανα και κάμερες (Mercury Planetary Orbiter-MPO ή Bepi) και ένα μικρότερο ιαπωνικό με πέντε όργανα (Mercury Magnetospheric Orbiter-MMO ή Mio), που θα τεθούν και τα δύο σε τροχιά γύρω από τον Ερμή, συμπληρώνοντας το ένα τις παρατηρήσεις του άλλου. Το ταξίδι προς τον Ερμή θα διαρκέσει επτά χρόνια και-αν όλα πάνε καλά- το σκάφος, που θα έχει αναπτύξει ταχύτητα έως 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, αναμένεται να τεθεί σε τροχιά το 2025. Μια σοβαρή πρόκληση θα είναι η τεράστια βαρυτική έλξη του Ήλιου, η οποία καθιστά πολύ δύσκολο να τεθεί μια διαστημοσυσκευή σε σταθερή τροχιά γύρω από τον γειτονικό Ερμή. Χρειάσθηκε επίσης να αναπτυχθούν νέες τεχνολογίες για την καλύτερη προστασία των δύο διαστημοσυσκευών από την ακτινοβολία και τη θερμότητα του μητρικού άστρου μας που φθάνει τους 5.500 βαθμούς Κελσίου. Μεταξύ άλλων, η ευρω-ιαπωνική αποστολή θα προσφέρει νέα στοιχεία για διάφορα μυστήρια του Ερμή, όπως για το ασύμμετρο μαγνητικό πεδίο του (πολύ πιο ισχυρό στο βορρά), τον υπερμεγέθη πυρήνα του από κυρίως λιωμένο σίδηρο (που καταλαμβάνει έως το 80% της ακτίνας του πλανήτη), τις παράξενες γεωλογικές καταβυθίσεις σαν λίμνες στην επιφάνειά του (έχουν βάθος δεκάδων μέτρων και πλάτος εκατοντάδων), καθώς και την αφθονία των πτητικών χημικών στοιχείων (χλωρίου, θείου, καλίου, νατρίου κ.α.), τα οποία θα έπρεπε να είχαν προ καιρού εξαφανισθεί υπό την επίδραση του Ήλιου, άρα μάλλον αναδημιουργούνται συνεχώς από το υπέδαφος του πλανήτη. Η διαδικτυακή τηλεόραση της ESA θα καλύψει ζωντανά την εκτόξευση από το Κουρού στη διεύθυνση http://esa.int/live. https://www.tanea.gr/2018/10/19/science-technology/mia-anasa-prin-tin-eksereynisi-tou-ermi-apo-ti-bepicolombo/

H γέννηση μιας θυελλώδους σκοτεινής κηλίδας στον Ποσειδώνα. Για πρώτη φορά οι αστρονόμοι μπόρεσαν να γίνουν μάρτυρες της γέννησης στον πλανήτη Ποσειδώνα μιας «Μεγάλης Σκοτεινής Κηλίδας», που προκαλείται από μια τεραστίων διαστάσεων καταιγίδα, αντίστοιχη της γνωστότερης «Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας» στο Δία. Αυτό κατέστη δυνατό χάρη σε διαδοχικές εικόνες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Αρχικά, το 2015 είχε εντοπισθεί στον παγωμένο Ποσειδώνα μια σχετικά μικρή θύελλα, όταν παρατηρήθηκε ο σχηματισμός φωτεινών λευκών νεφών από παγωμένους κρυστάλλους μεθανίου πάνω από μια τοποθεσία. Έως το 2018 στο ίδιο εκείνο σημείο μαινόταν μια γιγάντια καταιγίδα με μέγεθος όσο όλη η Γη.Οι ερευνητές, με επικεφαλής την πλανητική επιστήμονα Έιμι Σάιμον του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Αμερικανικής Ένωσης Γεωφυσικής «Geophysical Research Letters». Μετά και τη νέα ανακάλυψη, φθάνουν πλέον τις έξι οι μεγάλες σκοτεινές κηλίδες λόγω καταιγίδων, που έχουν ανιχνευθεί στον Ποσειδώνα. Οι πρώτες δύο είχαν εντοπισθεί το 1989 από το σκάφος Voyager 2 της NASA, το πρώτο που είχε κάνει κοντινή διέλευση από τον μυστηριώδη μπλε πλανήτη. Οι υπόλοιπες τέσσερις έγιναν αντιληπτές χάρη στο τηλεσκόπιο Hubble μετά την εκτόξευση του το 1990, αλλά καμία από αυτές σε αρχικό στάδιο. Αντίθετα με τη Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία, που φαίνεται να μαίνεται επί αιώνες (είχε παρατηρηθεί για πρώτη φορά το 1830 και μπορεί να έχει ηλικία 350 ετών), οι μεγάλες κηλίδες-καταιγίδες του Ποσειδώνα διαρκούν πολύ λιγότερο, ενώ μετακινούνται περισσότερο πάνω στον πλανήτη, ώσπου τελικά να διαλυθούν από τους ισχυρούς ανέμους, η ταχύτητα των οποίων δεν έχει υπολογισθεί ακόμη, αν και εκτιμάται ότι φθάνει τα 359 χιλιόμετρα την ώρα, περίπου όσο και στην καταιγίδα του Δία.Οι επιστήμονες, σε μια ξεχωριστή έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό αστρονομίας «Astronomical Journal», εκτιμούν ότι τέτοιες καταιγίδες σχηματίζονται στον Ποσειδώνα κάθε τέσσερα έως έξι χρόνια, ενώ οι περισσότερες δεν ζουν για πάνω από δύο χρόνια, αν και κάποιες διαρκούν μια εξαετία. Όπως και στο Δία, οι ποσειδώνιες καταιγίδες σχηματίζονται σε περιοχές με υψηλή ατμοσφαιρική πίεση, αντίθετα με τη Γη, όπου οι καταιγίδες δημιουργούνται γύρω από περιοχές με χαμηλή πίεση (χαμηλό βαρομετρικό). https://physicsgg.me/2019/03/26/h-%ce%b3%ce%ad%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%bc%ce%b9%ce%b1%cf%82-%ce%b8%cf%85%ce%b5%ce%bb%ce%bb%cf%8e%ce%b4%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae%cf%82-%ce%ba%ce%b7/

Ιππόκαμπος, ο έβδομος εσωτερικός δορυφόρος του Ποσειδώνα. Αμερικανοί αστρονόμοι επιβεβαίωσαν ότι ανακάλυψαν τον μικρότερο δορυφόρο του Ποσειδώνα, τον οποίο ονόμασαν Ιππόκαμπο, το άλογο-ψάρι που συνοδεύει τον θεό Ποσειδώνα στην αρχαιοελληνική μυθολογία [«The seventh inner moon of Neptune«, M. R. Showalter, I. de Pater, J. J. Lissauer & R. S. French] https://www.nature.com/articles/s41586-019-0909-9 Μετά τη νέα ανακάλυψη, ανέρχονται σε 14 πλέον τα φεγγάρια του Ποσειδώνα που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, με μεγαλύτερο τον Τρίτωνα. Ο νέος δορυφόρος έχει διάμετρο περίπου 34 χιλιομέτρων και κινείται σε τροχιά πολύ κοντινή στον Πρωτέα, τον μεγαλύτερο από τους εσωτερικούς δορυφόρους του μακρινού πλανήτη. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι ο Ιππόκαμπος πιθανώς δημιουργήθηκε από μεγάλα θραύσματα του Πρωτέα, όταν κάποτε έπεσε πάνω του κάποιος κομήτης ή αστεροειδής. Το αμερικανικό διαστημικό σκάφος Voyager 2, που είχε περάσει κοντά από τον Ποσειδώνα το 1989, είχε παρατηρήσει έξι μικρούς εσωτερικούς δορυφόρους σχετικά κοντά στον μεγάλο πλανήτη, οι οποίοι φαίνονται να είναι νεότεροι από τον ίδιο τον Ποσειδώνα. Τώρα οι αστρονόμοι, με επικεφαλής τον Μαρκ Σοουγουόλτερ του Ινστιτούτου SETI της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», ανακάλυψαν -με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble- έναν έβδομο εσωτερικό δορυφόρο, ο οποίος είχε περάσει απαρατήρητος από το Voyager 2. Οι υπόλοιποι δορυφόροι του Ποσειδώνα φέρουν επίσης ελληνικά ονόματα όπως Νηρηίδα, Θάλασσα, Ναϊάδα, Λάρισσα, Δέσποινα και Γαλάτεια. https://physicsgg.me/2019/02/20/%ce%b9%cf%80%cf%80%cf%8c%ce%ba%ce%b1%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%ad%ce%b2%ce%b4%ce%bf%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%b5%cf%83%cf%89%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%b4%ce%bf%cf%81%cf%85/

Ο ανεφοδιασμός της TPK Soyuz MS-15 ολοκληρώθηκε. Στις 14 Σεπτεμβρίου, στο κοσμοδρόμιο Baikonur, οι ειδικοί της RSC Energia και οι εξειδικευμένες επιχειρήσεις της Roscosmos ολοκλήρωσαν τις λειτουργίες τους για να ανεφοδιαστούν τον μεταφορέα διαστημόπλοιο Soyuz MS-15 (TPK) με καύσιμα και συμπιεσμένα αέρια. Μετά το ανεφοδιασμό, το πλοίο παραδόθηκε στη μονάδα συναρμολόγησης και δοκιμών και εγκαταστάθηκε στη γέφυρα για περαιτέρω εργασίες προετοιμασίας. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-FG με το Soyuz MS-15 TPK στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 25 Σεπτεμβρίου από την πιστα εκτόξευσης Gagarinsky του Κοσμοδρόμου Baikonur. Το κύριο πλήρωμα του ISS-61/62 είναι ο κοσμοναυτής της Roscosmos Oleg Skripochka (διοικητής), ο αστροναύτης της NASA Jessica Meir (μηχανικός πτήσης) και ο συμμετέχων από τα ΗΑΕ Hazzaa Al Mansuri. Οι υποτιμήσεις τους είναι ο κοσμοναύτης της Roscosmos Sergey Ryzhikov, ο αστροναύτης της NASA Τόμας Μάρσμπαρν και ο συμμετέχων στη διαστημικη πτήση Σουλτάν Αλ Νεάγι (ΗΑΕ). https://www.energia.ru/ru/iss/iss61/photo_09-14.html Το Πακιστάν θα συνεργαστεί με την Κίνα για την αποστολή αστροναυτών στο διάστημα μέχρι το 2022. Ο υπουργός Επιστήμης και Τεχνολογίας του Πακιστάν Fawad Chaudhry ανακοίνωσε την Κυριακή ότι το Πακιστάν σκοπεύει να συνεργαστεί με την Κίνα για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή του στο διάστημα. αποστολή που θα στείλει τον πρώτο αστροναύτη στον χώρο. Την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου, όταν μιλήσαμε για προγραμματισμένη επανδρωμένη αποστολή του Πακιστάν που ανέφερε νωρίτερα αυτό το έτος ως "το μεγαλύτερο διαστημικό γεγονός στην ιστορία μας", ο κ. Chaundry εξήγησε ότι ο επικεφαλής ρόλος στην επιλογή των πιθανών υποψηφίων για αυτή την αποστολή θα ανήκει στην Πολεμική Αεροπορία του Πακιστάν. Η διαδικασία αναμένεται να αρχίσει το 2020. Αρχικά, στον κατάλογο των υποψηφίων θα περιληφθούν πενήντα αστροναύτες. Μέχρι το 2022, μόνο 25 από αυτούς θα είναι επιλεγμένοι, με κάποιον να επιλέγεται στη συνέχεια για να πετάξει στο διάστημα. Το Πακιστάν, του οποίου ο πρώτος δορυφόρος επικοινωνίας, Badr-1, ξεκίνησε επί του κινεζικού πυραύλου Chang Zheng 2E ως δευτερεύον ωφέλιμο φορτίο το 1990, θα συνεργαστεί με την Κίνα σε αυτή την επανδρωμένη αποστολή να πάρει τον πρώτο πακιστανικό αστροναύτη πάνω σε ένα κινεζικό διαστημόπλοιο, να είναι οι πρώτοι μη Κινέζοι στην ιστορία της διαστημικής πτήσης επί του κινεζικού σκάφους. Το Spaceflight αναπτύσσεται ολοένα και περισσότερο διεθνώς, καθώς οι χώρες διαστημικής συνεργασίας συνεργάζονται μεταξύ τους σε κοινές αποστολές. Στις 22 Σεπτεμβρίου, η Ρωσία θα πάρει τον πρώτο αστροναύτη του ΗΑΕ Χάζα Αλ Μανσόρι στο ΔΔΣ, μαζί με την αμερικανική αστροναύτα Τζέσικα Μεϊρ και τον διοικητή Ολέγκ Σκριότσα από τη Ρωσία. Στις 27 Αυγούστου, η ρωσική κρατική εταιρία, Roscosmos, προσέφερε στον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν να μεταφέρει έναν Τούρκο αστροναύτη στο διάστημα. https://asgardia.space/en/news/Pakistan-to-Collaborate-With-China-On-Sending-An-Astronaut-to-Space-by-2022 Το Soyuz MS-15 συνδέθηκε με το μεταβατικό διαμέρισμα. Στο Baikonur, συνεχίζονται οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του διαστημικού πυραύλου με ένα μετακομισμένο διαστημικό σκάφος (TPK) Soyuz MS-15 για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Στις 16 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα εκπαίδευσης, οι ειδικοί της RSC Energia ολοκλήρωσαν μια σειρά από τεχνολογικές λειτουργίες για την αποβάθρα του διαστημικού οχήματος Soyuz MS-15 με το μεταβατικό διαμέρισμα του οχήματος εκτόξευσης. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-FG με το Soyuz MS-15 TPK στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 25 Σεπτεμβρίου από την θεση Gagarinsky του Κοσμοδρόμιου Baikonur. https://www.energia.ru/ru/iss/iss61/photo_09-16.html

Η πρώτη φωτογραφία φωτονίων σε κβαντική σύμπλεξη. Για πρώτη φορά οι φυσικοί έχουν καταγράψει μια εικόνα κβαντικής σύμπλεξης. Η φωτογραφία που απεικονίζει φωτόνια των οποίων οι καταστάσεις συσχετίζονται μεταξύ τους, ανεξάρτητα από την μεταξύ τους απόσταση, δημοσιεύεται από τους Paul-Antoine Moreau et al στο άρθρο τους με τίτλο: «Imaging Bell-type nonlocal behavior» . https://advances.sciencemag.org/content/5/7/eaaw2563 Η έννοια της κβαντικής σύμπλεξης σχετίζεται με το παράδοξο EPR (Einstein, Podolsky, Rosen), με την κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης κατά την κβαντική μέτρηση και το φάντασμα της δράσης από απόστασης, την ύπαρξη θεωρίας κρυμμένων μεταβλητών πίσω από την κβαντομηχανική, την ανισότητα Bell (η οποία παραβιάζεται όπως αναμενόταν στο πείραμα των Paul-Antoine Moreau et al) και εν γένει με την κλασική ερώτηση «Παίζει ο Θεός ζάρια;» Τι είναι η κβαντική σύμπλεξη; Πρόκειται για μια σχετικά νέα και θεμελιώδη έννοια της φυσικής. Ας δούμε πως την ορίζει ο «κβαντομηχανικός» φυσικός, ο Στέφανος Τραχανάς: Λέμε ότι δυο κβαντικά σωματίδια 1 και 2 βρίσκονται σε μια κατάσταση κβαντικής σύμπλεξης ή, ισοδύναμα σε μια σύμπλεκτη κατάσταση, αν η κυματοσυνάρτησή τους δεν έχει την μορφή γινομένου: Ψ=ψ1·ψ2 αλλά είναι ένας γραμμικός συνδυασμός τέτοιων γινομένων. Δηλαδή: Ψ=c1ψ1ψ2+c2φ1φ2, όπου ψ1, ψ2 κυματοσυναρτήσεις που αφορούν το σωματίδιο 1 και φ1, φ2 οι κυματοσυναρτήσεις του σωματιδίου 2. Zεύγη σωματιδίων σε κατάσταση σύμπλεξης προκύπτουν φυσιολογικά κατά τη διάσπαση ενός αρχικού σωματιδίου σε δυο άλλα, των οποίων το ολικό σπιν οφείλει να είναι – λόγω διατήρησης της στροφορμής – ίσο με το σπιν του αρχικού. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το ακόλουθο: Επειδή ο μηδενισμός του ολικού σπιν μπορεί να πραγματοποιηθεί με δυο τρόπους – το σωματίδιο #1 να έχει «σπιν πάνω» και το #2 «σπιν κάτω» ή το #1 «σπιν κάτω» και το #2 «σπιν πάνω» – η κατάσταση |ψ> του ζεύγους θα είναι μια επαλληλία αυτών των «τρόπων» – δηλαδή μια επαλληλία των σχετικών γινομένων |↑>|↓> και |↓>|↑> – κι επομένως μια σύμπλεκτη κατάσταση. Μια αλλόκοτη συνέπεια της κβαντικής σύμπλεξηςΠριν από μια μέτρηση, το σπιν του κάθε σωματιδίου μπορεί να είναι πάνω ή κάτω με ίση πιθανότητα. Αν όμως το σπιν του ενός από τα δυο σωματίδια – π.χ. αυτού που φτάνει στη Γη – μετρηθεί και βρεθεί π.χ. «πάνω», τότε το «ταίρι» του στον γαλαξία της Ανδρομέδας θα υποχρεωθεί να πραγματώσει τον άλλον από τους δύο δυνατούς προσανατολισμούς τους, δηλαδή το «σπιν κάτω». Οι τύχες των δυο σωματιδίων είναι απολύτως αλληλένδετες όσο μακριά κι αν βρίσκονται. Και κάτι ακόμα πιο «τρελό» Δεδομένου ότι μια κατάσταση ολικού σπιν S=0 είναι σφαιρικά συμμετρική – δηλαδή δεν έχει προτιμώμενη διεύθυνση – θα είναι: |ψ>=1/√2 (|↑z> |↓z> – |↓z>|↑z>) ≡1/√2 (|↑u> |↓u> – |↓u>|↑u>) όπου u μια τυχούσα κατεύθυνση. Επομένως, σε οποιοδήποτε διεύθυνση κι αν μετρηθεί το σπιν του «γήινου σωματιδίου», το ταίρι του στην Ανδρομέδα θα υποχρεωθεί επίσης να ευθυγραμμιστεί με αυτή τη διεύθυνση, και βέβαια αντιπαράλληλα προς το πρώτο. Με άλλα λόγια, είναι η δική μας αυθαίρετη απόφαση να στρέψουμε τον άξονα μέτρησης προς τη μια ή την άλλη διεύθυνση, που υποχρέωσε το «άλλο σωματίδιο» να προσανατολιστεί ανάλογα…. https://physicsgg.me/2019/07/13/%ce%b7-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b7-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b1-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%83%ce%b5-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9/

Έκλαμψη-ρεκόρ ενός άστρου. Αστρονόμοι στις ΗΠΑ ανακάλυψαν μια αστρική έκλαμψη που ήταν δέκα δισεκατομμύρια φορές πιο ισχυρή από τις αντίστοιχες εκλάμψεις του δικού μας άστρου, του Ήλιου. Πρόκειται για ιστορικό ρεκόρ όσον αφορά την ισχύ τέτοιων εκλάμψεων σαν τις ηλιακές. Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον αστρονόμο δρα Στιβ Μέαρς, που έκαναν την ανακάλυψη με το Τηλεσκόπιο Τζέημς Κλαρκ Μάξγουελ (JCMT) της Χαβάης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής Astrophysical Journal. Η έκλαμψη, της οποίας το φως έφθασε στη Γη περίπου 1.500 χρόνια αφότου αυτή συνέβη, εκτιμάται ότι προκλήθηκε από κάποια διαταραχή στο ισχυρό μαγνητικό πεδίο ενός νεαρού άστρου. Το συμβάν, που έλαβε χώρα σε ένα από τα «μαιευτήρια» άστρων στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα, συγκεκριμένα στο διπλό αστρικό σύστημα JW 566 τύπου T Ταύρου, διήρκεσε μόνο λίγες ώρες. Οι ηλιακές -και γενικότερα οι αστρικές- εκλάμψεις είναι εκρήξεις κατά την διάρκεια των οποίων εκλύονται τεράστια ποσά ενέργειας, όταν η έντονη δραστηριότητα του Ήλιου ή άλλου άστρου, προκαλεί αιφνίδιες αναδιατάξεις των δυναμικών γραμμών του μαγνητικού πεδίου, γεγονός που εξαναγκάζει φορτισμένα σωματίδια να εκπέμπουν ακτινοβολία σύγχροτρον. https://physicsgg.me/2019/02/12/%ce%ad%ce%ba%ce%bb%ce%b1%ce%bc%cf%88%ce%b7-%cf%81%ce%b5%ce%ba%cf%8c%cf%81-%ce%b5%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%ac%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%85/

Ανακαλύφθηκε το φωτεινότερο αντικείμενο που έχει ποτέ παρατηρηθεί στο νεαρό σύμπαν. Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν το πιο φωτεινό αντικείμενο που έχει ποτέ παρατηρηθεί στο νεαρό σύμπαν, όταν αυτό είχε ηλικία μικρότερη του ενός δισεκατομμυρίου ετών. Πρόκειται για ένα κβάζαρ, δηλαδή το κέντρο ενός νεαρού γαλαξία όπου μια τεράστια μαύρη τρύπα «τρώει» αχόρταγα το υλικό που την περιβάλλει. Το κβάζαρ (J043947.08+163415.7) απέχει πάρα πολύ στον χώρο και στον χρόνο, περίπου 12,8 δισεκατομμύρια έτη φωτός, ενώ η λάμψη του ισοδυναμεί με 600 τρισεκατομμύρια ήλιους. Για την ανακάλυψη συνεργάστηκαν πολλά τηλεσκόπια της Χαβάης (Gemini, James Clerk Maxwell, UKIRT, Keck και Pan-STARRS1). Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον καθηγητή αστρονομίας Σιαοχούι Φαν του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, έκαναν σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "The Astrophysical Journal Letters" και ανακοίνωση στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Σιάτλ. Οι αστρονόμοι αναζητούν εδώ και 20 χρόνια τόσο μακρινά κβάζαρ και για πρώτη φορά πέτυχαν να βρουν ένα, χάρη σε ένα κοντινότερο γαλαξία, ο οποίος έδρασε ως φακός που μεγέθυνε κατά 50 φορές το φως του μακρινότερου κβάζαρ (το λεγόμενο φαινόμενο του βαρυτικού φακού). «Δεν περιμένουμε να βρούμε πολλά κβάζαρ φωτεινότερα από αυτό σε όλο το παρατηρήσιμο σύμπαν», δήλωσε ο Φαν. http://www.kathimerini.gr/1003932/gallery/epikairothta/episthmh/anakalyf8hke-to-fwteinotero-antikeimeno-poy-exei-pote-parathrh8ei-sto-nearo-sympan-fwtografies

Με τι μοιάζει μια ακτινογραφία του σύμπαντος; Ο Σύνδεσμος Lavochkin (Khimki, Ρωσία) μοιράστηκε την πρώτη εικόνα ακτίνων Χ από ένα εξωτερικό ουρανό 2x2 μοίρες από τις 26-27 Αυγούστου του 2019 που συλλήφθηκε από το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ erosieta στο SRG (Spectrum-Roentgen-Gamma ) τροχιακό παρατηρητήριο. Το κέντρο του 1x1 βαθμού της εικόνας, γνωστό ως UDS (Ultra Deep Survey), αντικατοπτρίζει τα αποτελέσματα που συλλέχθηκαν από όλες τις επτά μονάδες τηλεσκοπίων για χρονικό διάστημα 6.000 δευτερολέπτων. Η εικόνα δείχνει εκατοντάδες πηγές ακτινοβολίας X, οι περισσότερες από τις οποίες είναι κβάζαρ αρκετά φωτεινές να είναι ορατές μέσα από μεγάλες διαστρικές αποστάσεις. Αυτές είναι οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που ακτινοβολούν χάρη στην ύλη που δίνει την βαρυτική της ενέργεια καθώς κατακλύζεται από αυτά. Άλλα ουράνια αντικείμενα που παρατηρήθηκαν από το eROSITA αναγνωρίστηκαν ως αστέρια από τον γαλαξία μας με φωτεινά κορώνα ακτίνων Χ και ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες όχι πολύ μακριά από τη Γη. Το έντονο διάχυτο σημείο στην άνω δεξιά γωνία είναι ένα τεράστιο σύμπλεγμα γαλαξιών (ACO 329) με κόκκινη μετατόπιση z = 0.139. Αυτά είναι από τα μεγαλύτερα αντικείμενα του Σύμπαντος. Περίπου το 85% της μάζας τους είναι άγνωστη σκοτεινή ύλη και το υπόλοιπο 15% είναι τακτική βαριονική ύλη συγκεντρωμένη σε ζεστό διαγαλαξιακό σπάνιο αέριο (φτάνοντας στη θερμοκρασία δεκάδων εκατομμυρίων βαθμών) και αστέρια από χιλιάδες ομάδες γαλαξιών. Αυτό είναι ακριβώς που το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ ήταν σε θέση να συλλάβει. Η SRG αναμένει τις υπόλοιπες 6 βαθμολογήσεις και τελειοποίηση των μονάδων eROSITA να οριστικοποιηθούν για να εμβαθύνουν στην έρευνα σε δισεκατομμύρια άλλες πηγές ακτίνων Χ σε όλο τον ουρανό. Το τροχιακό παρατηρητήριο απογειώθηκε από το Baikonur στις 13 Ιουλίου 2019 και σήμερα βρίσκεται στο σημείο L2 του συστήματος Sun-Earth 1,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον πλανήτη μας. Η αποστολή προγραμματίζεται να είναι στο διάστημα για 6,5 χρόνια, τα πρώτα 4 από αυτά που έχουν κατανεμηθεί στον ουρανό, ακολουθώντας το μονοπάτι των παρατηρητηρίων ROSAT, Gaia, WMAP και Planck. Ολόκληρος ο ουρανός πρόκειται να χαρτογραφηθεί με ακτίνες Χ και στα μαλακά (0,3-8 keV) και σκληρά (4-20 keV) ζώνες. Δύο μοναδικά υπερηχητικά τηλεσκόπια με κάτοπτρα Spectrum RG - το ρωσικό ART-XC που λειτουργεί σε υψηλότερες ενεργότητες ακτίνων Χ και το γερμανικό eROSITA που εργάζεται σε χαμηλότερες ενέργειες ακτίνων Χ - υπάρχουν για να βρουν 100 000 ομάδες γαλαξιών, Δυαδικά συστήματα ακτίνων Χ και περίπου 3 εκατομμύρια συσσωρεύουν υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες. Η έρευνα σκοπεύει να είναι δραστηριότητα 24 ώρες το εικοσιτετράωρο 7 ημέρες την εβδομάδα για τα επόμενα 4 χρόνια. Η διεθνής ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής το μέλος του RAS Dr. Rashid Sunyaev, προσβλέπει στην ολοκλήρωση μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες αποστολές σάρωσης στην ιστορία. Οι πρώτες εικόνες ART-XC και eROSITA που μοιράζονται το Ρωσικό Ινστιτούτο Διαστημικής Έρευνας και η ROSCOSMOS απεικονίζουν την εντυπωσιακή διάσταση του έργου. https://asgardia.space/en/news/what-does-an-x-ray-of-the-universe-look-like

Το Spektr-RG συλλαμβάνει την καρδιά του Γαλαξία. Σύμφωνα με πρόσφατη ανακάλυψη, η φωτεινότητα μιας σούπερ βαριάς τρύπας του Τοξότης A * (γνωστός και ως Sgr A *) που βρίσκεται στην καρδιά του Γαλαξία σε απόσταση 26.000 έτη φωτός από τη Γη έχει αυξηθεί δραματικά, προκαλώντας ένα δίκαιο μερίδιο ενδιαφέροντος της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. Το παρατηρητήριο χώρου Spektr-RG παρακολούθησε το Sgr A * και μοιράστηκε εικόνες που επιβεβαιώνουν τη δραστηριότητα του Το παρατηρητήριο Spektr-RG μετέδωσε κάποιες βολές στη Γη αντικατοπτρίζοντας ένα φωτεινό σημείο, μια σούπερ βαριά μαύρη τρύπα Sgr A * που παρατηρήθηκε στη μέση του Γαλαξία. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου ART-XC στο Spektr-RG. Οι εικόνες δείχνουν τον πυρήνα του γαλαξία και μια πηγή φωτός που απεικονίζει την εκπομπή ακτίνων Χ από το κέντρο του Γαλαξία. Τα κανονικά αστέρια εκπέμπουν επίσης ακτίνες Χ, όμως η πλουσιότερη πηγή τους είναι οι περιοχές γύρω από τις μαύρες τρύπες. Το υλικό που απορροφάται από τη μαύρη τρύπα περιστρέφεται σε δίσκο, συμπιέζεται και θερμαίνεται σε πολύ υψηλή θερμοκρασία αυξάνοντας τη φωτεινότητα γύρω από τη μαύρη τρύπα. Οι διαδικασίες αυτές είναι συνήθως τυπικές για σούπερ βαριες μαύρες τρύπες που βρίσκονται στις καρδιές των γαλαξιών και είναι εκατομμύρια φορές βαρύτερες από τον Ήλιο (1,9885 × 1030 kg) .Το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών δεν είναι έτοιμο να ονομάσει το λόγο της αλλαγής της φωτεινότητας στην περιοχή της μαύρης τρύπας. «Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε, διεξάγουμε ανάλυση δεδομένων και αποφεύγουμε να σχολιάζουμε τα αποτελέσματα που έχουμε», ο Mikhail Pavlinsky, Dr. Sci. στη Φυσική και τα Μαθηματικά, εξηγεί. Το Spektr-X-Gamma (Spektr-RG) είναι ένα διεθνές ρωσικό-γερμανικό πρόγραμμα που εστιάζει στην εξερεύνηση του Σύμπαντος στο φάσμα ακτίνων Χ με στόχο τη δημιουργία ενός «χάρτη» του ορατού τμήματος το σύμπαν να αναπαριστά όλα τα μεγάλα συμπλέγματα γαλαξιών, τις ακτίνες Χ των μαύρων οπών και τα αστέρια νετρονίων που ψύχονται. Το παρατηρητήριο Spectr-RG της Έρευνας και Παραγωγής Lavochkin χρησιμοποιεί 2 τηλεσκόπια: το eROSITA του Ινστιτούτου Max Planck για την Εξωγήινη Φυσική (Γερμανία) και το ART-XC που αναπτύχθηκε από το Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και κατασκευάστηκε από το Ρωσικό Ομοσπονδιακό Κέντρο Πυρηνικών. Το Spektr-RG εγκαινιάστηκε στο διάστημα στις 13 Ιουλίου από το κοσμοδρόμιο Baikonur. Αναμένεται να είναι εκεί για 6,5 χρόνια που θα πραγματοποιήσει την ερευνητική της αποστολή: 4 χρόνια θα είναι αφιερωμένα σε οκτώ πλήρεις έρευνες για την ουράνια σφαίρα και άλλα 2,5 για να εντοπίσουν την επιτήρηση σε διάφορα αντικείμενα του Σύμπαντος. https://asgardia.space/en/news/spektr-rg-captured-the-heart-of-the-milky-way

Αριστοτέλης: ο πρώτος επιστήμονας; Με αφορμή την ελληνική έκδοση του βιβλίου του Αρμάν Λερουά «Η λιμνοθάλασσα» ο κ. Στασινός Σταυριανέας γράφει για τη σημασία της βιολογίας στην αριστοτελική φιλοσοφία Ο Αριστοτέλης έζησε 62 χρόνια, από το 384 μέχρι το 322 π.Χ. Για τα σχετικά λίγα χρόνια της ζωής του έγραψε πάρα πολλά και το έργο του απλώνεται σχεδόν σε κάθε τομέα της φιλοσοφίας και της επιστήμης. Μάλιστα είναι στο δικό του έργο που ορίζονται οι τομείς αυτοί ως ξεχωριστά πεδία έρευνας. Από το έργο αυτό στα χέρια μας σήμερα έχουμε μόνο ένα μέρος. Εχουμε μόνο κείμενα που δεν προορίζονταν για δημοσίευση αλλά μάλλον χρησίμευαν για τη διδασκαλία και την έρευνα. Το στυλ είναι κοφτό, σχεδόν τηλεγραφικό, ελλιπές, προκείμενες απουσιάζουν συχνά από τα επιχειρήματα (πρέπει να τις προσθέσουμε εμείς), η αναφορά των παραδειγμάτων δεν είναι όσο λεπτομερής θα θέλαμε κ.ο.κ. Ολα αυτά καθιστούν το έργο του ένα ανάγνωσμα πολύ απαιτητικό. Είναι επίσης βέβαιο ότι οι σημειώσεις αυτές δουλεύτηκαν ξανά και ξανά, ώστε να μην μπορούμε με βεβαιότητα να τοποθετήσουμε τα έργα του σε μια σαφή, και χωρίς αμφισβήτηση, χρονολογική σειρά. Μπορούμε όμως με σχετική ασφάλεια να αποδώσουμε στην καθεμία από τις περιόδους της ζωής του ένα μέρος της συγγραφικής του παραγωγής και έτσι να παρακολουθήσουμε την πορεία του. Εργογραφία Ετσι τα χρόνια της πρώτης αθηναϊκής περιόδου είναι τα χρόνια στα οποία ο Αριστοτέλης ασχολείται μάλλον περισσότερο με τη λογική. Θεμελιώνει ή ανακαλύπτει τη λογική, δηλαδή τους νόμους της επιχειρηματολογίας. Αλλά θεμελιώνει επίσης και τη φιλοσοφία της επιστήμης. Ασχολείται δηλαδή με τη μέθοδο που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για να εξηγήσουμε και έτσι να έχουμε επιστημονική γνώση για τον κόσμο και την ανθρώπινη δραστηριότητα εντός του. Τα χρόνια της περιπλάνησης σφραγίζονται από την εξαντλητική μελέτη των φυσικών ειδών. Στα χρόνια αυτά έρχεται η ανακάλυψη της βιολογίας. Και ο τόπος αυτής της ανακάλυψης είναι η λιμνοθάλασσα της Καλλονής στη Λέσβο. Αλλά επειδή, πρώτον, η βιολογία είναι για τον Αριστοτέλη η καρδιά της μελέτης του φυσικού κόσμου και επειδή, δεύτερον, στο πεδίο αυτό μπορούμε να παρακολουθήσουμε με αναλυτικό, εξαντλητικό τρόπο τον Αριστοτέλη να εργάζεται ως επιστήμονας (αξίζει να σημειώσουμε ότι πάνω από 20 από τα 60 συνολικά βιβλία του Αριστοτέλη που μας έχουν σωθεί είναι βιολογικά, ζωολογικά συγγράμματα), για τους δύο αυτούς λόγους η βιολογία είναι το κατεξοχήν πεδίο για να καταλάβουμε πώς δομείται η αριστοτελική επιστήμη. Και εφόσον η αριστοτελική επιστήμη καθορίζει τη φύση και την ιστορία της δυτικής επιστήμης, η επινόηση της αριστοτελικής επιστήμης μέσω της βιολογίας είναι η επινόηση της δυτικής επιστήμης. Τα χρόνια της θεμελίωσης της Αριστοτελικής σχολής του Λυκείου, της θεμελίωσης και της υλικής αλλά κυρίως της πνευματικής, θα μπορούσαμε να τα συνδέσουμε με τη μεταφυσική του και τη θεολογία του. Και εκεί πάντως τα διδάγματα, όπως και η επιρροή εν γένει της βιολογίας και της φυσικής επιστήμης, είναι διάχυτα. Γιατί η ανάλυση και η εξήγηση του φυσικού κόσμου και των φυσικών ειδών εντός του καθοδηγεί τον Αριστοτέλη και στις μεταφυσικές του έρευνες. Ο Αριστοτέλης κινείται από αυτό που είναι πλησιέστερα στην ανθρώπινη εμπειρία, τον φυσικό κόσμο και τα είδη εντός του, προς αυτό που είναι πιο δυσδιάκριτο και μακρινό, το θεϊκό στοιχείο. Η βιολογία είναι με έναν τρόπο θα λέγαμε προπαίδεια για τη μεταφυσική και τη θεολογία. Στην πορεία αυτή που μας αφηγείται το βιβλίο του Λερουά ο Αριστοτέλης κάνει αμέτρητες ανακαλύψεις, εγκαινιάζει νέες επιστήμες, εισηγείται και καλλιεργεί συστηματικά νέες μεθόδους έρευνας, εγκαινιάζει την τεχνική ορολογία που σφραγίζει την ιστορία της σκέψης τόσο για τη φιλοσοφία όσο και για την επιστήμη, μέχρι τις ημέρες μας, στον δυτικό τουλάχιστον κόσμο. Από αυτή την άποψη το έργο του συνιστά μια τομή. Ο Αριστοτέλης βρίσκεται στην αφετηρία και πρέπει να κοιτάξουμε προς το μέρος του για να δούμε την απόσταση που έχουν διανύσει η φιλοσοφία και η επιστήμη μέχρι τις μέρες μας. Ομως εάν θα έπρεπε να ξεχωρίσω ένα στοιχείο που σφραγίζει το έργο του, αυτό είναι η αξιοποίηση της παράδοσης, των προσωκρατικών φιλοσόφων, των ιατρικών συγγραμμάτων, των σοφιστών, του Πλάτωνα. Ο Αριστοτέλης χτίζει τη φιλοσοφία και την επιστήμη με υλικό των προγενεστέρων και έτσι συμπυκνώνει την αρχαία ελληνική σκέψη συνολικά. Και αυτό συμβαίνει χάρη σε μια δική του καινοτομία που δεν είναι άλλη από τη μέθοδό του να παραθέτει και να αναλύει τις απόψεις των προγενεστέρων ώστε να διακρίνει τι έχει ειπωθεί σωστά και τι εσφαλμένα, αλλά και να διαγνώσει έτσι ποια είναι τα αδιέξοδα στα οποία η δική του θεωρία πρέπει να δώσει απαντήσεις. Ο Αριστοτέλης είναι ο πρώτος ιστορικός της φιλοσοφίας και κυρίως φιλοσοφεί μέσα από την ιστορία της φιλοσοφίας. Και εδώ ο Αριστοτέλης είναι πρωτοπόρος: η μέθοδος αυτή είναι ο κυρίαρχος τρόπος τον οποίο ακολουθεί η δυτική φιλοσοφία αλλά και η επιστήμη ως τις μέρες μας. Χτίζει πάνω στα θεμέλια, ενσωματώνει τις επιτυχίες και διδάσκεται από τις αποτυχίες της προγενέστερης σκέψης. Ας διαβάσουμε δύο αποσπάσματα τα οποία εκθέτουν τους λόγους που οδηγούν στην επιλογή αυτής της μεθόδου: Αναζητώντας την αλήθεια Η αναζήτηση της αλήθειας είναι από τη μια πλευρά κάτι εύκολο και από την άλλη κάτι δύσκολο. Ενα σημάδι γι’ αυτό είναι το γεγονός ότι κανένας δεν κατορθώνει να κατακτήσει πλήρως την αλήθεια, αλλά και κανείς δεν αποτυγχάνει πλήρως. Αντίθετα, καθένας κατορθώνει να πει κάτι αληθές για τη φύση των πραγμάτων. Και παρότι ένας-ένας συνεισφέρουν ελάχιστα στην αλήθεια, παρ’ όλα αυτά από τo άθροισμα των λόγων τους δημιουργείται ένα μεγάλο μέγεθος. Επομένως εφόσον η αλήθεια φαίνεται να είναι σαν την παροιμιώδη πόρτα μπροστά στην οποία όλοι στέκονται, από αυτή την άποψη είναι κάτι απλό. Το δύσκολο όμως είναι να αποκαλύψουμε συνολικά την αλήθεια και όχι μόνο ένα μέρος της. Ενδεχομένως, εφόσον οι δυσκολίες είναι δύο λογιών, η αιτία για τη δυσκολία της αποκάλυψης της αλήθειας να μην οφείλεται στα πράγματα αλλά σε εμάς. Γιατί όπως είναι το βλέμμα της νυχτερίδας για το φως της ημέρας, έτσι είναι και ο νους της ψυχής μας για τα πράγματα που είναι σύμφωνα με τη φύση τα πιο οφθαλμοφανή. (Μετά τα φυσικά α.1 993a27-b11) Για την επιστήμη την οποία τώρα ερευνούμε πρέπει πρώτα να αναζητήσουμε τις απορίες. Αυτές περιλαμβάνουν τόσο τις απόψεις εκείνων που μίλησαν για αυτά τα θέματα όσο και όλα εκείνα τα σημεία τα οποία έχουν παραβλεφθεί. Γιατί για να μπορέσουμε να επιλύσουμε τις δυσκολίες (να ευπορήσουμε) θα πρέπει πρώτα να περάσουμε μέσα από τις απορίες. Γιατί η ευπορία είναι η επίλυση εκείνων των προβλημάτων για τα οποία βρισκόμαστε σε απορία και είναι αδύνατον να μπορέσουμε να λύσουμε έναν κόμπο εάν προηγουμένως δεν γνωρίζουμε πώς έχει δεθεί. Και εκείνος που απορεί είναι κάποιος ο οποίος είναι δέσμιος. (Μετά τα φυσικά Β.1 995a24-30) Για να ανακαλύψουμε λοιπόν την αλήθεια στην πληρότητά της, προτείνει ο Αριστοτέλης, θα πρέπει να αναλύσουμε τι έχουν υποστηρίξει οι προγενέστεροι και τι έχει παραβλεφθεί. Αυτά είναι τα υλικά που τώρα συνιστούν δεσμά για εμάς, δεσμά που μας εμποδίζουν από το να δούμε με ακρίβεια και καθαρότητα τη φυσική τάξη του κόσμου. Αρα θα πρέπει, πρώτον, να ανακαλέσουμε τι μας παραδίδουν οι προηγούμενοι και, δεύτερον, να στραφούμε σε ό,τι ενδεχομένως έχει παραβλεφθεί ή δεν έχει μελετηθεί επισταμένως, όπως π.χ. τα φυσικά είδη. Η μελέτη των απόψεων της παράδοσης, αλλά και η μελέτη του φυσικού κόσμου, είναι στον Αριστοτέλη πράγματι συστηματική και εξαντλητική. Ειδικά στα βιολογικά έργα παρατηρούμε με λεπτομέρεια την εφαρμογή αυτής της μεθόδου. Ποια είναι όμως αυτά τα βιολογικά έργα, που δεν είχαν την τύχη των πιο δημοφιλών συγγραμμάτων του Αριστοτέλη όπως τα Πολιτικά, τα Ηθικά Νικομάχεια ή η Ποιητική; https://www.tovima.gr/printed_post/aristotelis-lfo-protos-epistimonas/

Θα επιστρέψει η NASA στον Ποσειδώνα; Οι επιστήμονες από το εργαστήριο Jet Propulsion της NASA πρότειναν μια νέα αποστολή μαζί με ένα διαστημόπλοιο που θα μελέτησε το μεγαλύτερο φεγγάρι του Ποσειδώνα Triton. Ανέφεραν την ιδέα τους κατά τη διάρκεια της Συνόδου Σεληνιακού και Πλανητικού Επιστημολογίου στο Τέξας που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη. Ο Triton θεωρείται ένας παράξενος δορυφόρος παρόμοιος με τον Πλούτωνα με πολλούς τρόπους. Προέρχεται από τη ζεστή ζώνη Kuiper του ηλιακού συστήματος που συλλέχθηκε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια από τη βαρύτητα του Ποσειδώνα. Επιπλέον, πιστεύεται ότι ο Τρίτωνας φιλοξενεί έναν ωκεανό, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει πιθανότητα να φιλοξενήσει τη ζωή. Η προτεινόμενη αποστολή στο Triton προσπαθεί να είναι οικονομικά αποδοτική. Η εκτόξευση του διαστημικού σκάφους, γνωστού ως Trident, θα κοστίσει το ίδιο με μια μικρή αποστολή στο φεγγάρι, σύμφωνα με τους επιστήμονες και τους μηχανικούς της αποστολής. Η Louise Prockter, διευθυντής του Σεληνιακού και Πλανητικού Ινστιτούτου στο Χιούστον και ο επικεφαλής ερευνητής της προτεινόμενης αποστολής, δήλωσε ότι είναι τώρα η ώρα να ξεκινήσει αυτή η αποστολή με χαμηλό κόστος, επειδή είναι επιτακτική ανάγκη να καταλάβουμε εάν ο Τρίτων είναι ένας κόσμος που φιλοξενεί τη ζωή. Αν και δαπανηρά έργα, όπως η αποστολή Cassini στον Κρόνο ή το διαστημικό σκάφος Europa Clipper που έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το 2020, έχουν δημιουργήσει μερικά σημαντικά επιτεύγματα, οι μικρότερες και λιγότερο ακριβές αποστολές θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν στην πλανητική επιστήμη. Για παράδειγμα, στον Άρη, ήταν πολλαπλές αποστολές με την πάροδο του χρόνου που αποκάλυψαν το νερό του πλανήτη. Οι επιστήμονες που υποστηρίζουν την πρόταση Trident, η οποία θα παρουσιαστεί επίσημα στη NASA αργότερα τον Μάρτιο, επιδιώκουν να υποστηριχθούν από το εξαιρετικά ανταγωνιστικό πρόγραμμα Discovery του οργανισμού, το οποίο αφορά όλες τις αποστολές που κοστίζουν κάτω από 500 εκατομμύρια δολάρια. Ο στόχος της NASA είναι να αναπτύξει αυτές τις αποστολές κάθε δύο χρόνια. Πιο πρόσφατα, η αποστολή Discovery ξεκίνησε το όχημα InSight, το οποίο προσγειώθηκε στον Άρη τον περασμένο Νοέμβριο. Η επόμενη αποστολή θα πρέπει να είναι η αποστολή Lucy, η οποία στοχεύει στη μελέτη αστεροειδών που μοιράζονται την τροχιά του Δία γύρω από τον ήλιο. Το Trident πρέπει να ανταγωνιστεί με προτάσεις για πιο εκτεταμένες μελέτες σχετικά με το φεγγάρι, μια αποστολή του Δία στην Io και μια δεύτερη αποστολή στην Αφροδίτη. Ωστόσο, όσοι υποστηρίζουν την αποστολή Trident ελπίζουν ότι η εξερεύνηση του Neptune, του πιο απομακρυσμένου πλανήτη του ηλιακού συστήματος με χαμηλό κόστος, θα πείσει τη NASA να την υποστηρίξει. Το 1989 ήταν η τελευταία φορά που ο Ποσειδώνας και τα φεγγάρια του επισκέφτηκαν κατά τη διάρκεια μιας σύντομης διαδρομής από το διαστημόπλοιο Voyager 2, το οποίο συγκέντρωσε τις πρώτες και μόνο κοντινές φωτογραφίες αυτού του πλανήτη. Επιπλέον, ο Voyager 2 συνέλαβε δεδομένα που δείχνουν πιθανές μάζες νερού που έχουν καταγραφεί από το εσωτερικό του Triton, γεγονός που έχει προκαλέσει πολλούς πλανητικούς επιστήμονες να ρίξουν μια ματιά στο Triton. Πρόσφατα θεωρήθηκε ως η πρώτη προτεραιότητα για εξερεύνηση στο χάρτη πορείας της NASA για τους ωκεανούς. Η Dr. Amanda Hendrix από το Ινστιτούτο Πλανητικής Επιστήμης του Tucson, Ariz., που είναι επίσης ένας από τους ηγέτες της μελέτης του Χάρτη πορείας, εξήγησε ότι ο Triton είναι ένας στόχος τριών προς ένα, δεδομένου ότι μπορείτε να επισκεφθείτε το σύστημα Neptune, δείτε τον συναρπαστικό ωκεανό κόσμο, και επίσης να επισκεφτείτε ένα αντικείμενο ζώνης Kuiper. Είπε ότι εξετάζοντας τόπους όπως αυτό, θα μπορούσαν να αποκτήσουν φρέσκες ιδέες για το πώς διαμορφώνονται οι ωκεανοί, πώς διαφέρουν και πώς καταφέρνουν να διατηρούν υγρό νερό. Για παράδειγμα, το νερό στον ωκεανό του Triton θα μπορούσε να είναι πολύ πιο κρύο από το τυπικό σημείο κατάψυξης, αλλά η αμμωνία θα μπορούσε να τη διατηρήσει σε υγρή μορφή. Ενδείξεις όπως αυτό θα μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε τη ζωή έξω από τη Γη. Ο Ποσειδων είναι τριάντα φορές πιο μακριά από τον ήλιο από τον πλανήτη μας και παρόλο που οι ειδικοί πίστευαν ότι η κατοικήσιμη ζώνη τελείωσε στον Άρη, πιστεύεται τώρα ότι ακόμη και ένας πλανήτης μπορεί να είναι κατοικήσιμος. Αυτό είναι αποτέλεσμα ενός ωκεανού που βρέθηκε κάτω από την Ευρώπη, ένα από τα μεγάλα φεγγάρια του Δία, καθώς και κάτω από το φεγγάρι του Κρόνου Enceladus. https://asgardia.space/en/news/Will-NASA-Return-to-Neptune-question

Ένας γιγάντιος αστεροειδής για το Zoom Past Earth το 2029 Η NASA αναφέρει ότι σε λιγότερο από 10 χρόνια - στις 13 Απριλίου 2029, για να είμαστε ακριβείς - ένας γιγαντιαίος αστεροειδής θα πετάξει κοντα στην Γη. Ο διαστημικός βράχος μήκους 335 μέτρων με το όνομα 99942 Apophis (ελληνικό για τον θεό του θανάτου) θα χάσει τη Γη με περιθώριο 31.000 χιλιομέτρων, αρκετά μακριά για να μην κάνει κακό, αλλά αρκετά κοντά για να ενδιαφέρει τους αστρονόμους "Η στενή προσέγγιση του Apophis το 2029 θα είναι μια απίστευτη ευκαιρία για την επιστήμη", δήλωσε η Marina Brozović, επιστήμονας ραντάρ στο εργαστήριο Jet Propulsion της NASA. "Θα παρατηρήσουμε τον αστεροειδή τόσο με οπτικά όσο και με τηλεσκόπια ραντάρ. Με τις παρατηρήσεις με ραντάρ, θα μπορούσαμε να δούμε λεπτομέρειες επιφάνειας που έχουν μόνο λίγα μέτρα σε μέγεθος. " Σύμφωνα με τη NASA, το Apophis μπορεί να είναι ορατό με γυμνό μάτι - ένα στίγμα φωτός που διαπερνά τον ουρανό. "Καθώς ο αστεροειδής περνάει πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό, το μονοπάτι του μετατρέπεται σύντομα από κόκκινο σε γκρίζο - αυτή είναι η στιγμή της πλησιέστερης προσέγγισης", λέει η NASA. "Μετά την πλησιέστερη προσέγγιση, ο αστεροειδής θα μετακινηθεί στον ουρανό της ημέρας και δεν θα είναι πλέον ορατός". Το Apophis ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από μια ομάδα αστρονόμων στο Kitt Peak National το 2004. Λόγω τεχνικών και καιρικών προβλημάτων, οι αστρονόμοι το ανίχνευσαν μόνο για δύο ημέρες. Ευτυχώς, μια άλλη ομάδα στην Εαρινή Έρευνα Siding ξανακάλυψε αργότερα εκείνο το έτος. Η ανακάλυψη έστειλε κρουστικά κύματα μέσω της κοινότητας: οι αρχικοί υπολογισμοί των τροχιών έφεραν τον κίνδυνο σύγκρουσης με τη Γη ως 2,7%. Εντούτοις, μεταγενέστερες παρατηρήσεις απέκλεισαν αυτή την πιθανότητα, τοποθετώντας την πιθανότητα σύγκρουσης σε λιγότερο από 1 στα 100.000. Τα νέα είναι ιδιαίτερα σημαντικά εκείνη την εποχή, όταν η NASA, η FEMA και οι διεθνείς εταίροι υποβάλλονται σε προσομοίωση σύγκρουσης αστεροειδών σε αυτήν την εβδομάδα . Άλλες ερωτήσεις που θα συζητήσουν οι επιστήμονες στο συνέδριο είναι πώς η βαρύτητα της Γης θα επηρεάσει τον αστεροειδή καθώς περνάει, αν μια αποστολή διαστημικού σκάφους αποσταλεί στον Apophis και αν η flyby μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μελετήσει το εσωτερικό του αστεροειδούς. αναμένεται να παράσχει στους αστρονόμους χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με μελλοντικές συναντήσεις με αντικείμενα κοντά στη Γη ". Ο Apophis είναι εκπρόσωπος περίπου 2.000 γνωστών επί του παρόντος δυνητικά επικίνδυνων αστεροειδών", δήλωσε ο Paul Chodas, διευθυντής του Κέντρου Μελετών Αντικειμένων της Γης. "Παρατηρώντας τον Apophis κατά τη διάρκεια της πτήσης του 2029, θα αποκτήσουμε σημαντικές επιστημονικές γνώσεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν κάποια στιγμή για την πλανητική άμυνα". https://asgardia.space/en/news/Giant-Asteroid-to-Zoom-Past-Earth-in-2029

Πότε θα καταστραφεί η Γη! Σενάριο καταστροφής της Γης με επιστημονική βάση είδε το φως της δημοσιότητας. ΟΚ, πολλές φορές έχουν γίνει viral διάφορες θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με το πότε θα καταστραφεί η Γη, στηριζόμενες σε διαφορετικούς παράγοντες... Από το ημερολόγιο των Μάγια μέχρι τις προβλέψεις του Νοστράδαμου. Η τελευταία όμως που είδε το φως της δημοσιότητας, έχει μία βάση, καθώς στηρίζεται σε έρευνα Ρώσων επιστημόνων και αφορά το ενδεχόμενο να πέσει στον πλανήτη μας, ένας τεράστιος αστροειδής. Πρόκειται για τον Άποφις, ο οποίος έχει το όνομα του Θεού των δαιμόνων στην Αρχαία Αίγυπτο και ταξιδεύει με 7,3 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Οι επιστήμονες του Τμήμα Ουράνιας Μηχανικής, του Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης ανέφεραν πως υπάρχει πιθανότητα η τροχιά του να συγκλίνει με αυτή της Γης, το 2068. Κάτι που θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα που μπορεί να ξεκινήσουν από ανυπολόγιστες καταστροφές και να φτάσουν μέχρι τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, το 2044 θα περάσει σε απόσταση 16 εκατ. χιλιομέτρων από τη Γη, το 2051 η απόσταση του θα μειωθεί στα 760.000 χιλιόμετρα, το 2051 και το 2060 θα απομακρυνθεί στα πέντε εκατ. χιλιόμετρα, όμως κάπου εκεί τα δεδομένα αλλάζουν. Και αυτό γιατί η μείωση θα είναι θεαματική και η απόστασή του θα πέσει μόλις στα 100.000 χιλιόμετρα. https://www.youtube.com/watch?time_continue=4&v=taJiSJ4I6oc https://www.youtube.com/watch?time_continue=122&v=KmlqRLWrbDA https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/745807_epistimones-tote-tha-katastrafei-i-gi-vinteo

Διαστημικό αντικείμενο C/2019 Q4 Μετά τον ασυνήθιστα επιμήκη σαν πούρο «Οουμουαμούα», τον πρώτο επισκέπτη προερχόμενο έξω από το ηλιακό μας σύστημα, ο οποίος είχε γίνει αντιληπτός το 2017 (και ακόμη υπάρχει επιστημονική διαμάχη αν ήταν μικρός ανενεργός κομήτης ή αστεροειδής), ένας ερασιτέχνης βετεράνος αστρονόμος της Κριμαίας εντόπισε ένα κομήτη που πιθανώς είναι το δεύτερο -πολύ μεγαλύτερο αυτή τη φορά- ουράνιο σώμα, το οποίο διασχίζει το ηλιακό μας σύστημα, αλλά έρχεται έξω από αυτό. Είναι το διαστημικό αντικείμενο C/2019 Q4 (Borisov), που ανακαλύφθηκε αρχικά από τον Γκενάντι Μπορίσοφ με τηλεσκόπιο του Αστροφυσικού Παρατηρητηρίου της Κριμαίας στις 30 Αυγούστου. Το Κέντρο Ελασσόνων Πλανητών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με την ανακάλυψη. Ακόμη πάντως δεν έχει υπάρξει επίσημη επιβεβαίωση ότι πρόκειται για διαστρικό κομήτη, αλλά δεν αποκλείεται αυτό να συμβεί τελικά μετά από περισσότερες παρατηρήσεις του αντικειμένου. Το Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) ανακοίνωσε ότι ο κομήτης, που τώρα απέχει περίπου 420 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο, κατευθύνεται προς το άστρο μας και αναμένεται να φθάσει στις 8 Δεκεμβρίου φέτος στο κοντινότερο σημείο του από αυτό (στο περιήλιο), σε απόσταση περίπου 300 εκατ. χλμ. Ο κομήτης, ο οποίος κινείται με μεγάλη ταχύτητα 150.000 χιλιομέτρων την ώρα, δεν αναμένεται να πλησιάσει τη Γη σε απόσταση μικρότερη των 300 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, δηλαδή θα παραμείνει πέρα από την τροχιά του 'Αρη, συνεπώς δεν συνιστά τον παραμικρό κίνδυνο. Μετά την αρχική ανίχνευση από τον Μπορίσοφ, το σύστημα Scout του JPL στην Καλιφόρνια, αναλύοντας την τροχιά του, αυτόματα κατέγραψε τον κομήτη ως πιθανώς διαστρικό αντικείμενο. Η ανακάλυψη έχει προκαλέσει νέο «συναγερμό» στη διεθνή αστρονομική κοινότητα, η οποία έχει ίσως μια δεύτερη ευκαιρία να μελετήσει ένα σώμα που έχει καταγωγή εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Οι πρώτες ενδείξεις είναι ότι πρόκειται για ενεργό κομήτη με ένα κεντρικό παγωμένο πυρήνα διαμέτρου δύο έως 12 χιλιομέτρων που παράγει γύρω του νέφη σκόνης και σωματιδίων και τα οποία αυξάνονται όσο πλησιάζει την καυτή «ανάσα» του Ήλιου. Ο C/2019 Q4 θα είναι ορατός από τα επαγγελματικά τηλεσκόπια τους επόμενους μήνες. Θα φθάσει στο μέγιστο της φωτεινότητας του στα μέσα Δεκεμβρίου και θα συνεχίσει να είναι ορατός από τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια έως τον Οκτώβριο του 2020. Εκτιμάται ότι τελικά θα εγκαταλείψει το ηλιακό μας σύστημα, επιστρέφοντας στο μεσοαστρικό χώρο. Στο μεταξύ, δύο μη κυβερνητικοί οργανισμοί, το Ίδρυμα Β612 και το Ινστιτούτο Αστεροειδών που είναι αφιερωμένοι στην προστασία της Γης από πρόσκρουση αστεροειδούς, ανακοίνωσαν ότι στις 14 Σεπτεμβρίου ένας μέτριου μεγέθους αστεροειδής, ο "2000 QW7", διαμέτρου 300 έως 600 μέτρων, θα περάσει σχετικά κοντά από τον πλανήτη μας, σε απόσταση περίπου πέντε εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Ο εν λόγω αστεροειδής είχε αρχικά ανακαλυφθεί από τη NASA το 2000. Προς το παρόν δεν αποτελεί απειλή για τη Γη, αλλά η πορεία του θα παρακολουθείται, καθώς τα επόμενα χρόνια θα περάσει κατ' επανάληψη κοντά από τη Γη. Κάποια μέρα, στο μακρινό μέλλον, η τροχιά του μπορεί να αποτελέσει πραγματικό κίνδυνο. https://www.kathimerini.gr/1042394/article/epikairothta/episthmh/diasthmiko-antikeimeno-c2019-q4-anakalyf8hke-enas-deyteros-komhths---episkepths

Τα πληρώματα του Soyuz MS-15 TPK έχουν ξεκινήσει το τελικό στάδιο προετοιμασίας. Στο κοσμοδρόμιο Baikonur, ξεκίνησε το τελικό στάδιο προετοιμασίας του κύριου και εφεδρικού πληρώματος του διαστημικού οχήματος Soyuz MS-15 για πτήση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Στις 11 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα εκπαίδευσης στο τεχνικό συγκρότημα του διαστημικού οχήματος RSC Energia, τα πληρώματα ολοκλήρωσαν την πρώτη εκπαίδευση σε επανδρωμένο όχημα μεταφοράς. Οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες εξοικειώθηκαν με τις διαδικασίες λειτουργίας των πληρωμάτων, προσπάθησαν να πετάξουν στο αεροπλάνο και, μετά από μια δοκιμή διαρροών, πήραν τα μέρη τους στο πλοίο τους.Κάτω από τον έλεγχο των ειδικών, τα πληρώματα έλεγξαν το σύστημα ραδιοεπικοινωνιών, τον τηλεκατευθυνόμενο λέιζερ, εξοικειώθηκαν με την επί του σκάφους τεκμηρίωση, μελέτησαν το πρόγραμμα πτήσεων και τον κατάλογο φορτίου που έπρεπε να παραδοθεί στο ISS. Το κύριο πλήρωμα του ISS-61/62 είναι ο κοσμοναυτής της Roscosmos Oleg Skripochka (διοικητής), η αστροναύτης της NASA Jessica Meir (μηχανικός πτήσης) και ένας συμμετέχων από τα ΗΑΕ ο Hazzaa Al Mansuri. Τα αντίγραφα ασφαλείας τους είναι ο κοσμοναύτης της Roscosmos Sergey Ryzhikov, ο αστροναύτης της NASA Thomas Marshburn και ο συμμετέχων στη διαστημικη πτήση Sultan Al Neyadi (ΗΑΕ).Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-FG με το Soyuz MS-15 TPK προγραμματίζεται για τις 25 Σεπτεμβρίου από την εκτόξευση του Gagarinsky του Cosmodrome Baikonur. https://www.energia.ru/ru/iss/iss61/photo_09-11.html Στη σύνταξη ο «Φιόντορ», το πρώτο ρωσικό ανθρωποειδές ρομπότ που ταξίδεψε στο διάστημα. Αποστολή εξετελέσθη για το πρώτο ρωσικό ανθρωποειδές ρομπότ που ταξίδεψε στο διάστημα. Ο Φιόντορ «συνταξιοδοτείται» και δεν θα ξαναχρησιμοποιηθεί για τέτοιες αποστολές, όμως θα αντικατασταθεί από ένα άλλο μοντέλο, κατάλληλα προσαρμοσμένο για τα μακρινά και επικίνδυνα διαστημικά ταξίδια. «Δεν θα πετάξει ξανά. Δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει εκεί, ολοκλήρωσε την αποστολή του», δήλωσε στο πρακτορείο Ria Novosti ο Εβγκένι Ντουντόροφ, ο υπεύθυνος της ομάδας που κατασκεύασε τον Φιόντορ. «Από τεχνικής άποψης, όλα πήγαν θαυμάσια με το ρομπότ και επομένως είμαστε απολύτως ικανοποιημένοι», πρόσθεσε ο Ντουντόροφ, εξηγώντας ότι το ρομπότ δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα μέσα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Το ανθρωποειδές επέστρεψε στη Γη στις 6 Σεπτεμβρίου, αφού παρέμεινε για περίπου μία εβδομάδα στον ISS, για να «βοηθήσει» τους Ρώσους αστροναύτες Αλεξάντρ Σκβορτσόφ και Αλεξέι Οβτσίνιν. Κατά τη διάρκεια της αποστολής του έκανε μια σειρά εργασιών με όργανα που βρίσκονταν ήδη εκεί και συγκέντρωσε δεδομένα. Σύμφωνα με την ομάδα που ανέπτυξε το ρομπότ, ο Φιόντορ, που έχει ύψος 1,80 και ζυγίζει 160 κιλά, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τους κοσμοναύτες σε άλλες, δυσκολότερες αποστολές, όπως στις εξόδους τους στο διάστημα. Ο Φιόντορ (το όνομά του προέρχεται από το ακρωνύμιο της φράσης «Final Experimental Demonstration Object Research), είναι ικανός να μιμηθεί τις κινήσεις του ανθρώπου και υπάρχει η δυνατότητα τηλεχειρισμού του. Όμως δεν μπορεί να μετακινηθεί σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας και τα μακριά πόδια του αποδείχθηκαν άχρηστα μέσα στον ISS. Το ταξίδι του όμως άξιζε, καθώς ήταν μια πρώτη δοκιμή για την ανάπτυξη πιο προηγμένων μοντέλων. Σύμφωνα με τον Ντουντόροφ, οι Ρώσοι ερευνητές ήδη σχεδιάζουν τον αντικαταστάτη του ο οποίος θα πρέπει «να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των εργασιών εκτός του διαστημοπλοίου». Το μέλλον του ίδιου του Φιόντορ δεν έχει ακόμη αποφασιστεί. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roskosmos ελπίζει ότι θα χρησιμοποιεί ρομπότ για δύσκολες επιχειρήσεις, όπως για τους «διαστημικούς περιπάτους» και, εντέλει, «για να κατακτήσει το μακρινό διάστημα». Ο Φιόντορ ήταν το πρώτο ανθρωποειδές ρομπότ που εστειλε στο διάστημα η Ρωσία. Είχαν προηγηθεί, το 2011, το ρομπότ Ρόμπονοτ 2 της NASA, που επέστρεψε στη Γη το 2018 λόγω τεχνικών προβλημάτων και το μικρό ιαπωνικό ρομπότ Κιρόμπο, το 2013. https://www.in.gr/2019/09/12/tech/sti-syntaksi-o-fiontor-proto-rosiko-anthropoeides-rompot-pou-taksidepse-sto-diastima/ Ένας από τους άνδρες που έστειλαν το Gagarin στο διάστημα, ο Δρ Timur Eneev, πεθανε στην ηλικία 95 ετών. Ο Δρ Timur Eneev, ένας εξαιρετικός Ρώσος επιστήμονας, συνεργάτης της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών (RAS), συγγραφέας θεμελιωδών έργων στον τομέα της θεωρητικής και εφαρμοσμένης κοσμοναυτικής και κοσμογονίας, πέθανε στη Μόσχα στην ηλικία των 95 ετών. Ο Eneev ήταν ο πρώτος που διαπιστωσε ότι η υπερφόρτωση και η υψηλή θερμοκρασία όταν κατεβαίνουν από την τροχιά δεν απειλούν την ασφάλεια των κοσμοναυτών, γεγονός που κατέστησε εφικτή την πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν Ο ακαδημαϊκός Eneev ήταν ένας από τους πρώτους επιστήμονες που ισχυρίστηκαν ότι ένας άνθρωπος μπορούσε να αποσταλεί στο διάστημα και να επιστρέψει με ασφάλεια στη Γη. Προηγουμένως, πιστεύεται ότι οι υπερφόρτωση και οι υψηλές θερμοκρασίες στην κάθοδο από την τροχιά θα μπορούσαν να σκοτώσουν έναν κοσμοναύτη. Ο εμπειρογνώμονας έχει πραγματοποιήσει υπολογισμούς για να αλλάξει την τροχιά ενός δορυφόρου κατά τη διάρκεια της πτήσης στην ανώτερη ατμόσφαιρα και απέδειξε ότι είναι λάθος. Οι υπολογισμοί του χρησιμοποιήθηκαν κατά την εκτόξευση του πρώτου τεχνητού δορυφόρου Earth Sputnik 1 το 1957. Οι υπολογισμοί του επιστήμονα για την αλλαγή της τροχιάς του δορυφόρου κατά τη διάρκεια της άνω ατμοσφαιρικής πτήσης έδειξαν ότι η υπερφόρτωση και η υψηλή θερμοκρασία στην κάθοδο από την τροχιά δεν απειλούν την ασφάλεια του κοσμοναύτη . Τα στοιχεία που αποκτήθηκαν αποτέλεσαν τη βάση για την εκτόξευση του πρώτου ανθρώπου στο διάστημα, Γιούρι Γκαγκάριν, το 1961. Ο Timur Magometovich Eneev γεννήθηκε στην πόλη Grozny (Τσετσενική Δημοκρατία) στις 23 Σεπτεμβρίου 1924. Το 1959 έγινε Διδάκτορας Φυσικής και Μαθηματικών, το 1968 εξελέγη Ανώτατος Συνεργάτης και το 1992 έγινε ακαδημαϊκός της RAS . Είναι ο συντάκτης μιας σειράς έργων για τη θεωρία της κίνησης και του ελέγχου πτήσης των πυραύλων και των διαστημικών σκαφών. Ο μικρός πλανήτης 5711, που ανακαλύφθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1978, από τον Ρώσο αστρονόμο Lyudmila Chernykh πήρε το όνομά του από τον Eneev. Το 2006, ο ακαδημαϊκός Eneyev απονεμήθηκε το βραβείο Demidov για τη συμβολή του στην ανάπτυξη των βασικών θεωρητικών και εφαρμοσμένων κοσμοναυτικών. https://asgardia.space/en/news/One-of-the-Men-Who-Sent-Gagarin-to-Space-Dr-Timur-Eneev-Dies-at-Age-95 Οι αστροναύτες του ISS φωτίζουν μια φωτιά στο διάστημα. Η αποστολή 59 αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό διεξάγει ένα πείραμα που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τις πυρκαγιές και πώς τους επηρεάζει η βαρύτητα. Κάνουν πυρκαγιά ... με μηδενική βαρύτητα Δεν υπάρχει λόγος για φωτισμό φωτιάς στο διάστημα - εκτός από τις εκπληκτικές εικόνες που προκύπτουν - αλλά η κατανόηση του πώς λειτουργεί η καύση στα βαρυτικά περιβάλλοντα του φεγγαριού και του Άρη μπορεί να είναι κρίσιμη για μελλοντικές αποστολές. «Αν κοιτάξετε κάποιο εγχειρίδιο για την καύση, σχεδόν όλες οι θεωρίες που αναπτύσσονται αγνοούν την επίδραση της βαρύτητας», λέει ο επιστήμονας του Glenn Research Center Daniel Dietrich της NASA. Τι ανακάλυψε η ομάδα ISS είναι ότι οι φλόγες φαίνονται διαφορετικά σε μειωμένη βαρύτητα: η σχεδόν απουσία βαρύτητας στον διαστημικό σταθμό, οι φλόγες τείνουν να είναι σφαιρικές. Στη Γη, τα καυτά αέρια από την φλόγα αυξάνονται, ενώ η βαρύτητα τραβά ψυχρότερο, πυκνότερο αέρα στον πυθμένα της φλόγας. Αυτό δημιουργεί τόσο το σχήμα της φλόγας, όσο και το φλεγόμενο αποτέλεσμα. Στην μικροβαρύτητα, αυτή η ροή δεν συμβαίνει. Αυτό μειώνει τις μεταβλητές στα πειράματα καύσης, καθιστώντας τους απλούστερους και δημιουργώντας φλόγες σφαιρικής μορφής », αναφέρει η NASA. Η έρευνα αυτή έχει επιπτώσεις στα συστήματα καύσης όπως οι κινητήρες. Μπορεί επίσης να αποδειχθεί ζωτικής σημασίας για την πυρασφάλεια έξω από τον πλανήτη μας. https://asgardia.space/en/news/ISS-Astronauts-Light-a-Fire-in-Space

Η ζωή στην εξωπλανήτη μπορεί να είναι πιο άφθονη από τη ζωή στη γη. Οι επιστήμονες έχουν κάνει μια εκπληκτική διαπίστωση: ορισμένοι εξωπλανήτες έχουν καλύτερες συνθήκες ζωής για να ευδοκιμήσουν από τη Γη. Σύμφωνα με τη Stephanie Olson, κύριο συντάκτη της νέας μελέτης, οι συνθήκες σε ορισμένες εξωπλανήτες με ευνοϊκά μοντέλα κυκλοφορίας των ωκεανών «θα μπορούσαν να είναι καλύτερα προσαρμοσμένα για να υποστηρίξουν μια ζωή που είναι πιο άφθονη ή πιο ενεργή από τη ζωή στη Γη». Ο Olson παρουσίασε τα ευρήματα στο συνέδριο γεωχημείας Goldschmidt στη Βαρκελώνη. Είπε ότι το επίκεντρο της έρευνάς της είχε ως στόχο τους ωκεανούς: «Η αναζήτηση της NASA για τη ζωή στο Σύμπαν επικεντρώνεται στους πλανήτες που ονομάζονται« κατοικήσιμες ζώνες », οι οποίοι είναι κόσμοι που έχουν τη δυνατότητα για υγρούς ωκεανούς. Όμως, δεν είναι όλοι οι ωκεανοί εξίσου φιλόξενοι - και ορισμένοι ωκεανοί θα είναι καλύτεροι τόποι για να ζήσουν από άλλους λόγω των παγκόσμιων προτύπων κυκλοφορίας τους. »Για να αναπτυχθούν υπολογιστικές προσομοιώσεις του κλίματος, των ωκεάνιων ενδιαιτημάτων και άλλων πιθανών συνθηκών σε διάφορους τύπους εξωπλανήτων, από το Ινστιτούτο Δορυφορικών Διαστημικών Μελετών Goddard της NASA. "Η δουλειά μας έχει ως στόχο τον εντοπισμό των ωκεανών των εξωπλανήτων που έχουν τη μεγαλύτερη δυνατότητα να φιλοξενήσουν μια άφθονη και δραστήρια ζωή παγκοσμίως", δήλωσε ο Olson. «Η ζωή στους ωκεανούς της Γης εξαρτάται από την ανάκαμψη (ανοδική ροή) η οποία επιστρέφει θρεπτικά συστατικά από τα σκοτεινά βάθη του ωκεανού στα ηλιόλουστα τμήματα του ωκεανού όπου ζει η φωτοσυνθετική ζωή. Μεγαλύτερη ανοικοδόμηση σημαίνει περισσότερη ανανέωση της θρεπτικής ουσίας, που σημαίνει περισσότερη βιολογική δραστηριότητα ». Πρόσθεσε ότι αυτές είναι οι συνθήκες που η ομάδα της έψαχνε για εξωπλανήτες. Η ομάδα του Olson θέλησε να μοντελοποιήσει διαφορετικούς τύπους εξωπλανήτων για να καταλάβει ποιες από αυτές είχαν υψηλότερες αλλαγές στη ζωή που αναπτύσσονται και αναπτύσσονται. "Χρησιμοποιήσαμε ένα μοντέλο κυκλοφορίας ωκεανού για να προσδιορίσουμε οι πλανήτες θα έχουν την πιο αποτελεσματική ανοικοδόμηση και έτσι θα προσφέρουν ιδιαίτερα φιλόξενους ωκεανούς. Διαπιστώσαμε ότι η υψηλότερη ατμοσφαιρική πυκνότητα, οι βραδύτεροι ρυθμοί περιστροφής και η παρουσία ηπείρων οδηγούν σε υψηλότερα ποσο.Ο Olson πρόσθεσε ότι λόγω των περιορισμών της τεχνολογίας, είναι πιθανό να υπάρξει περισσότερη ζωή από ό, τι μπορεί να ανιχνευθεί. Όσο για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής, θα πρέπει να στοχεύει ένα υποσύνολο κατοικήσιμων πλανητών - εκείνων που έχουν μεγάλες, παγκοσμίως ενεργές βιοσφαίρες. Η ζωή θα είναι πιο εύκολο να εντοπιστεί εκεί, είπε. Ενώ είναι πολύ νωρίς για να δοκιμάσουμε αυτή την υπόθεση επειδή δεν έχουμε ακόμη τα τηλεσκόπια που μπορούν να εντοπίσουν τους κατάλληλους εξωπλανήτες, η Olson ελπίζει ότι η δουλειά της ομάδας της θα επηρεάσει το μελλοντικό σχεδιασμό των τηλεσκοπίων έτσι ώστε να έχουν τις σωστές δυνατότητες. «Ξέρουμε τι να αναζητήσουμε, οπότε πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε», κατέληξε. Οι εξωπλανήτες ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 1992 και έχουν επιβεβαιωθεί μέχρι στιγμής περισσότεροι από 4.000, ενώ αναμένεται να βρεθούν με την πιο πρόσφατη τεχνολογία. Οι τεράστιες αποστάσεις από τους εξωπλανήτες σημαίνουν ότι είναι αδύνατο να φθάσουν σε αυτούς με διαστημικές ανιχνευτές, έτσι οι επιστήμονες χρησιμοποιούν μοντέλα υπολογιστών για να τρέξουν προσομοιώσεις βασισμένες σε παρατηρήσεις που έγιναν με τα τηλεσκόπια. Σήμερα, οι εξωπλανήτες στην κατοικήσιμη ζώνη - δηλαδή εκείνοι που βρίσκονται σε ένα ορισμένο εύρος αποστάσεων από ένα αστέρι που θα κρατούσε τους ωκεανούς υγρούς - ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τους επιστήμονες, καθώς αυτοί οι πλανήτες είναι πιο πιθανό να φιλοξενήσουν ζωή. Λίγα είναι γνωστά για τους ωκεανούς έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Το έργο του Olson είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση της κατανόησης της εξωπλανητικής ωκεανογραφίας - και ενδεχομένως στην αναζήτηση της ζωής εκτός του ηλιακού μας συστήματος. https://asgardia.space/en/news/Exoplanet-Life-May-Be-More-Abundant-Than-Life-on-Earth

Συνθήκες έλλειψης βαρύτητας εναντίον καρκίνου. Καρκινικά κύτταρα στο διάστημα σκοπεύει να στείλει Αυστραλός ερευνητής που ειδικεύεται στον κλάδο της διαστημικής ιατρικής, ύστερα από δοκιμές στη Γη οι οποίες δείχνουν πως επηρεάζονται δραστικά σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. «Μας συναρπάζει πολύ το πού οδεύει αυτή η έρευνα και, το πιο σημαντικό, τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην κοινωνία» είπε ο Δρ. Τζόσου Τσου στο ABC. Τα κύτταρα θα τοποθετηθούν σε μια μικρή συσκευή, μεγέθους μικρότερου από κουτί με χαρτομάντηλα, και θα αποσταλούν σε τροχιά, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Δεν είναι γνωστό γιατί τα καρκινικά κύτταρα συμπεριφέρονται διαφορετικά στο διάστημα, μα ελπίζεται πως το πείραμα θα οδηγήσει σε καλύτερη κατανόηση της νόσου και των τρόπων αντιμετώπισής της. Η ιδέα προέκυψε όταν ο Τσου και ένας από τους φοιτητές του, ο Άντονι Κιρόλος, ανακάλυψαν πως ένας εξομοιωτής μικρο-βαρύτητας στο εργαστήριό τους, στο University of Technology Sydney (UTS) είχε αξιοσημείωτες επιπτώσεις στα καρκινικά κύτταρα. «Βάλαμε τέσσερα διαφορετικά είδη καρκίνου- των ωοθηκών, του μαστού, της μύτης και των πνευμόνων» σημείωσε ο Τσου. «Αυτό που διαπιστώσαμε ήταν πως, σε 24 ώρες σε συνθήκες μικροβαρύτητας, το 80%-90% των καρκινικών κυττάρων πεθαίνουν χωρίς θεραπεία με φάρμακα. Αυτό απλά σε περιβάλλον έλλειψης βαρύτητας». Ο Τσου και ο Κιρόλος θεωρούν πως η μειωμένη βαρύτητα σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα επειδή τα εμποδίζει να επικοινωνούν μεταξύ τους. «Όταν είμαστε στο διάστημα, αυτό που συμβαίνει στο σώμα είναι ότι τα κύτταρά σου αρχίζουν να βιώνουν αυτή την κατάσταση που αποκαλούμε μηχανική εκφόρτωση» είπε ο Τσου. «Σημαίνει ότι υπάρχει έλλειψη δύναμης επειδή δεν υπάρχει βαρύτητα. Αυτό πρακτικά επηρεάζει το πώς κινούνται τα κύτταρα, πώς λειτουργούν και επίσης καθορίζει την επιβιωσιμότητά τους. Η θεωρία μας είναι πως δεν μπορούν πλέον να αντιληθούν το περιβάλλον τους, και ως εκ τούτου τα κύτταρα μπαίνουν σε κατάσταση απόπτωσης, ή κυτταρικού θανάτου». «Αν έχετε ανεβεί ποτέ σε rollercoaster, έχετε αυτή την αίσθηση στο στομάχι σας πως πέφτετε…πρακτικά θέλουμε τα κύτταρα να το βιώνουν αυτό συνέχεια» είπε ο Κιρόλος στο 7.30. Τα είδη καρκίνου που αποστέλλονται στο διάστημα είναι κάποια από τα πλέον ανθεκτικά, και, σύμφωνα με τους ερευνητές, υπήρξαν κάποια «ενδιαφέροντα αποτελέσματα» με αυτά. Τα καρκινικά κύτταρα θα σταλούν στο διάστημα με εκτόξευση πυραύλου μέσα στο επόμενο έτος, και το συνολικό κόστος του πειράματος/ εγχειρήματος είναι περίπου 200.000 δολάρια. Ο Τσου ελπίζει πως θα μπορέσει να αναπαράγει τα αποτελέσματα των εργαστηριακών πειραμάτων του στο διάστημα, ανοίγοντας νέους δρόμους στην αντιμετώπιση του καρκίνου. «Όπως το σκέφτομαι, δεν προορίζεται να αποτελέσει θεραπεία, τη “σφαίρα” που θα νικήσει τον καρκίνο, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα με υπάρχουσες θεραπείες…για να αυξήσει την αποτελεσματικότητά τους» σημείωσε ο ίδιος. https://physicsgg.me/2019/09/03/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b8%ce%ae%ce%ba%ce%b5%cf%82-%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%88%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%8d%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b5%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bf/ Το ρομπότ Fedor θα επιστρέψει από το ISS με 3D τυπωμένο οστικό ιστό. Η ομάδα 3D Bioprinting Solutions (3D Bio) ανέφερε ότι οι κυψελίδες με 3D-bioprinting δείγματα κρυστάλλων οστών και πρωτεϊνών θα επιστρέψουν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στη Γη, στο ξημέρωμα του Soyuz MS-14, στις 7 Σεπτεμβρίου με το ανθρωπομορφικό ρομπότ Fedor. Σύμφωνα με το προσωπικό της 3D Bio, διεξήχθησαν στο ISS μια σειρά πειραμάτων εκτύπωσης οστού, καθώς και πειράματα με βακτήρια Ε. Coli και κρυστάλλους πρωτεΐνης λυσοζύμης (αντιβακτηριακή πρωτεΐνη). Οι εργαζόμενοι της εταιρείας σημείωσαν ότι τα πειράματα ήταν επιτυχημένα. Το 3D Bioprinting Solutions είναι ένα ρωσικό εργαστήριο βιοτεχνολογικής έρευνας που διεξάγει πειράματα σε όργανα 3D εκτύπωσης στο ISS, όπου οι επιστήμονες χρησιμοποιούν ζωντανά συσσωματώματα ζωντανών κυττάρων αντί πλαστικών και μετάλλων. Τον Δεκέμβριο του 2018, ο βιογραφικός απεσταλμένος απεστάλη στο ISS και τον ίδιο μήνα, για πρώτη φορά, εκτυπώθηκαν τόσο στο ανθρώπινο χόνδρο όσο και στον θυρεοειδή αδένα του ποντικιού. Σύμφωνα με την ομάδα 3D Bio, η μικροβαρύτητα στο διάστημα βοηθά στην επίτευξη καλύτερων αποτελεσμάτων, σε σύγκριση με τα ίδια πειράματα στη Γη. Προηγουμένως, η Asgardia Space News έχει ήδη γράψει ότι το Σεπτέμβριο προγραμματίζονται πειράματα ISS με κύτταρα αγελάδων, καθώς και με τον τόνο και τον σολομό για την εκτύπωση τεχνητού κρέατος. Κατά τη διάρκεια του πειράματος στο ISS, οι ειδικοί θα είναι σε θέση να αποκτήσουν πλήρη δομή μυών από τα κύτταρα, καθώς και να προσδιορίσουν ποια κύτταρα είναι τα καλύτερα προσαρμοσμένα για εκτύπωση σε βιογραφικό σε συνθήκες μικροβαρύτητας.3D Τα μακροπρόθεσμα σχέδια της Bio θα περιλαμβάνουν την προσπάθεια μείωσης της έλλειψη οργάνων δότη: Προς το παρόν η γραμμή αναμονής για την αντικατάσταση νεφρού είναι 3 έως 5 χρόνια και το ένα τέταρτο των ασθενών πεθαίνει πριν από τη λειτουργία. Επιπλέον, η εταιρεία σχεδιάζει να κάνει ό, τι είναι δυνατόν για να αυξήσει τις πιθανότητες της ανθρωπότητας να κυριαρχήσει στο βαθύ χώρο, παρέχοντας τη δυνατότητα σε 3D-bioprint όργανα βάζοντας "patches" σε αυτά και παράχοντας τρόφιμα πρωτεΐνης εκτός Earth.Tο Soyuz MS-14 διαστημόπλοιο, με το ρομπότ Fedor, ξεκίνησε από το Cosmodrome του Baikonur στις 22 Αυγούστου και αγκυροβόλησε επιτυχώς στον ISS στις 27 Αυγούστου, μετά την πρώτη απόπειρα, στις 24 Αυγούστου, ήταν ανεπιτυχής εξαιτίας της διακοπής του εξοπλισμού του συστήματος πλοήγησης Kurs docking στο Poisk ενότητα του τμήματος RUS. Το Soyuz MS-14, με το ρομπότ Fedor, θα προσγειωθεί στη Γη μετά τα μεσάνυχτα της 7ης Σεπτεμβρίου. https://asgardia.space/en/news/Robot-Fedor-Will-Return-From-the-ISS-With-3D-Printed-Bone-Tissue Θίοντορ: Επέστρεψε στη γη το πρώτο ρομπότ που πάτησε στο διάστημα. Επέστρεψε στη γη ο Θίοντορ, το πρώτο ρομπότ που πάτησε το πόδι του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπως ανακοίνωσε η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos. To ρωσικό ανθρωποειδές ρομπότ προσγειώθηκε με το ρωσικό διαστημόπλοιο Soyuz MS-14 στο Καζακστάν αφού παρέμεινε σχεδόν 10 ημέρες με τους αστροναύτες που βρίσκονται αυτή την περίοδο στον Διεθνή διαστημικό σταθμό, ο οποίος χρησιμεύει ως εργαστήρι πειραμάτων σε συνθήκες μικροβαρύτητας και προετοιμάζει την ανθρωπότητα για τα επόμενα της ταξίδια στο διάστημα. Το Skybot F-850 έχει ύψος 1,83 μέτρων και βάρος 105 κιλών, ενώ μπορεί να σηκώσει φορτίο περίπου 20 κιλών. Μπορεί να περπατά, να έρπει, να σηκώνεται όταν πέφτει, να οδηγεί, να χρησιμοποιεί εργαλεία, να κάνει επιδιορθώσεις, ακόμη και να… γυμνάζεται κάνοντας βαράκια. Από τη στιγμή που έφτασε στον σταθμό άρχισε η εκπαίδευσή στην εκτέλεση διάφορων εργασιών έτσι ώστε να ελεγχθούν οι ικανότητές του σε συνθήκες πολύ περιορισμένης βαρύτητας. Ανάμεσα σε αυτά που πρέπει να μάθει να κάνει είναι και η μίμηση της ανθρώπινης κινησιολογίας, ώστε να μπορεί να βοηθά τους αστροναύτες να πραγματοποιήσουν τις εργασίες τους. Η συγκεκριμένη αποστολή αποτελεί ένα κοινό σχέδιο των διαστημικών οργανισμών των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας, της Ιαπωνίας και του Καναδά ενώ μια προηγούμενη ανάλογη προσπάθεια αποστολής ανθρωποειδούς ρομπότ είχε γίνει από την NASA το 2011. https://www.in.gr/2019/09/08/in-tv/deltio/thiontor-epestrepse-sti-gi-proto-rompot-pou-patise-sto-diastima/ TPK Soyuz MS-15 Στις 10 Σεπτεμβρίου 2019, τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα του Soyuz MS-15 (TPK) έφτασαν στο κοσμοδρόμιο Baikonur για να ολοκληρώσουν τις προετοιμασίες για την πτήση. Στο αεροδρόμιο συναντήθηκαν με μέλη της τεχνικής ηγεσίας και της κρατικής επιτροπής. Το κύριο πλήρωμα του ISS-61/62 είναι ο κοσμοναυτής της Roscosmos Oleg Skripochka (διοικητής), η αστροναύτης της NASA Jessica Meir (μηχανικός πτήσης) και από τα ΗΑΕ ο Hazzaa Al Mansuri. Οι υποτιμήσεις τους είναι ο κοσμοναύτης της Roscosmos Sergey Ryzhikov, ο αστροναύτης της NASA Τόμας Μάρσμπαρν και ο συμμετέχων στη διαστημική πτήση Σουλτάν Αλ Νεάγι (ΗΑΕ). Οι κυβερνήτες πληρώματος ανέφεραν την ετοιμότητά τους για εκπαίδευση πριν από την πτήση και υποδοχή του διαστημικού οχήματος Soyuz MS-15. Μετά από μια αναφορά προς τη διοίκηση, τα πληρώματα πήγαν στο Κέντρο Εκπαιδευτικής Εκπαίδευσης του CPC. Yu.A. Gagarin, όπου πρέπει να περάσουν από προ-πτήση εκπαίδευση, μαθήματα και ενημερώσεις. Οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες θα ασχολούνται καθημερινά με σωματική άσκηση, καθώς και θα υποβάλλονται σε ιατρικές εξετάσεις. Αύριο, 11 Σεπτεμβρίου, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί η πρώτη εκπαιδευτική συνεδρία στο διαστημικό σκάφος - το "πρώτο εξάρτημα". Περιλαμβάνει την εκπόνηση του μηχανισμού δράσης στο έδαφος του σκάφους σας, την εξοικείωση με την τεκμηρίωση επί του σκάφους και την εκτέλεση σειράς συστημάτων ελέγχου επί του σκάφους. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-FG με το Soyuz MS-15 TPK προγραμματίζεται για τις 25 Σεπτεμβρίου από την εκτόξευση του Gagarinsky του Cosmodrome Baikonur. https://www.energia.ru/ru/iss/iss61/photo_09-10.html

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στο διάστημα. Ο αστροναύτης των Εμιράτων Χάζα Αλ Μανσόρι και ο δευτερος αστροναύτης Σουλτάνος ​​Αλ Νεάγι πραγματοποιούν την τελευταία διήμερη εξέταση στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών Gagarin στην Star City στην περιοχή της Μόσχας με τον πρώτο αστροναύτη του ΗΑΕ που ταξιδεύει στο ISS και απογειώνονται στις 25 Σεπτεμβρίου μαζί με τον διοικητή Oleg Skripochka (Ρωσία) και την Jessica Meir (ΗΠΑ) με το Soyuz MS-15 από το Κοσμοδρόμιο Βαϊκόναρ στο Καζακστάν. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θα γίνουν η 19η χώρα που θα έχει έναν αστροναύτη. Συνέντευξη που σχετίζεται με την Ημέρα της Γυναίκας με την WAM, Διευθυντής του Οργανισμού Διαστήματος του Εμιράτου, Δρ Μοχάμεντ Νάσερ Αλ Αχμπάπι, δήλωσε ότι ενώ στα ΗΑΕ σχεδόν τα μισά από τα άτομα που απασχολούνται στον διαστημικό τομέα ήταν γυναίκες των Εμιράτων , (που της επέτρεπε να κατέχει τα υψηλότερα ποσοστά απασχόλησης των γυναικών στον κόσμο) είχαν επίσης «ισχυρή παρουσία» στη βιομηχανία ανά τον κόσμο, παίζοντας σημαντικούς ρόλους στη μηχανική, την πορεία και την ανάπτυξη, που εργάζονται σε τομείς κρίσιμους για το μέλλον της ανθρωπότητας. Οι γυναίκες των Εμιράτων έχουν συμμετάσχει σε έργα όπως η δημιουργία του Ερευνητή Ελπίδας που σχεδιάζεται να ξεκινήσει στον Άρη μέχρι το 2020, καθιστώντας τον πρώτο Αραβικό Ρόβερ στον Κόκκινο Πλανήτη, καθώς και την κατασκευή του KhalifaSat (που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2018 από την Ιαπωνία) και άλλων δορυφόρων. Από τις γυναίκες που εργάζονται στο Hope Probe είναι ο πτυχιούχος του Πανεπιστημίου της Khalifa Fatima Saeed Al Hameli, ο οποίος έγινε μέλος του Emirates Space Agency μετά την απόκτηση πτυχίου αεροναυπηγικής και αεροναυπηγικής μηχανικής το 2016. Το «MizinSat» που θα κυκλοφορήσει αργότερα το 2019 για τη συλλογή δεδομένων για το μεθάνιο και το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι ένα άλλο αξιοσημείωτο έργο με το οποίο ασχολείται. «Η συμμετοχή μου σε διαστημικά έργα και η επίτευξη των φιλοδοξιών της χώρας μου για την επίτευξη του χώρου είναι μια πηγή υπερηφάνειας για μένα», λέει. Η Hiam Anwar Al Balooshi, επίσης πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Khalifa, έχει πτυχίο Μηχανολόγων Μηχανικών και είναι μηχανικός κατασκευής και ελέγχου ποιότητας στο Emirates Space Agency. Μετά την αποφοίτησή της συμμετείχε σε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα της NASA, το οποίο στη συνέχεια επιλέχθηκε από 3.000 υποψήφιους για τη θέση. Η AlBalooshi περιγράφει την πείρα της NASA του 2011 ότι έχει «μεγάλο αντίκτυπο στην αύξηση της προσκόλλησής μου στον διαστημικό τομέα και μου έδωσε μια καλύτερη προοπτική τη σημασία της διαστημικής εξερεύνησης και της χρήσης της για να δημιουργήσει μια καλύτερη ζωή στη γη και να αντιμετωπίσει ζητήματα όπως η λειψυδρία και η αλλαγή του κλίματος. Με τη χώρα να κάνει ενεργά βήματα για να εδραιωθεί στο διάστημα καθώς ο Al Mansoori ξεκινά τις εργασίες του στο ISS, μια σειρά πειραμάτων, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης των αντιδράσεων του ίδιου του σώματος σε μηδενική βαρύτητα, καθώς και η εφαρμογή Hope Probe και «MizinSat» που θα τεθούν σε λειτουργία και θα τεθούν σε λειτουργία σύντομα, οι νέες γυναίκες της Emirati που συμμετέχουν ήδη ενεργά στο διαστημικό πρόγραμμα των ΗΑΕ θα συνεχίσουν μια ακόμα μεγαλύτερη διαφορά στη διαστημική επιστήμη και την εξερεύνηση του διαστήματος στη χώρα τους και σε παγκόσμιο επίπεδο. https://asgardia.space/en/news/The-First-Emirati-in-Space-Is-a-Man Το πλήρωμα του ISS δοκιμάζει το ρωσικό ανθρωποειδές ρομπότ. Το πείραμα με το ρομπότ Fedor διεξάγεται από τον Alexander Skvortsov και τον Sergei Ovchinin. Ο Skvortsov είναι στη μονάδα "Star", φορώντας ένα ειδικό εξωσκελετό που δίνει το τηλεχειριστήριο του Fedor. Ο συνάδελφός του Ovchininin παρακολουθεί τη διαδικασία στην ενότητα "Αναζήτηση", όπου τώρα είναι εγκατεστημένο το ρομπότ. Το ανθρωποειδές ρομπότ «Φιόντορ», πραγματοποίησε σειρά εργασιών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό χρησιμοποιώντας διάφορα εργαλεία, μεταξύ των οποίων και ηλεκτρικό δράπανο. H δραστηριότητα του βιντεοσκοπήθηκε και αναρτήθηκε στο twitter εξ ονόματος του. «Πραγματοποιήσαμε σειρά εργασιών με διάφορα εργαλεία, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε δραστηριότητες εκτός διαστημοπλοίου. Οι εργασίες με την χρήση ηλεκτρικού δράπανου έγιναν υπό την συνεχή επίβλεψη του κοσμοναύτη Αλεξέι Οφτσίνιν» αναφέρει η σχετική ανακοίνωση. Στο βίντεο φαίνεται το ρομπότ να κρατάει το δράπανο, ενώ κάποια στιγμή το παίρνει από τα «χέρια» του ο κοσμοναύτης Οφτσίνιν. Στη συνέχεια εμφανίζεται το ρομπότ «Φιόντορ» να κρατάει μια πετσέτα προφανώς για να σκουπίσει τον... ιδρώτα του. Νωρίτερα, ο κοσμοναύτης Οφτσίνιν είχε ενημερώσει το κέντρο ελέγχου των διαστημικών πτήσεων, ότι το ρομπότ μεταφέρθηκε τη Δευτέρα στο διαστημόπλοιο Soyuz MC-14 το οποίο θα επιστρέψει στην Γη. Σύμφωνα με τον Ρώσο κοσμοναύτη, όλα έγιναν χωρίς να γίνουν παρατηρήσεις στο ρομπότ. Η επιστροφή του «Φιόντορ» στο διαστημόπλοιο είχε προγραμματισθεί για τις 7 Σεπτέμβριου. Το ρομπότ «Φιόντορ» είχε τεθεί σε διαστημική τροχιά στις 22 Αυγούστου με το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz MC-14. Τα πρώτα πειράματα με την συμμετοχή του, ξεκίνησαν στις 30 Αυγούστου και έγιναν υπό την επίβλεψη του κοσμοναύτη Αλεξέι Οφτσίνιν ο οποίος βρίσκεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), ενώ το ρομπότ διευθύνει ο Αλεξάντρ Σκβαρτσόφ ο οποίος επίσης βρίσκεται στον ISS. Το ρωσικό διαστημόπλοιο της Soyuz που μεταφερε τον Fedor αγκυροβόλησε στον ISS με επιτυχία αργά την Τρίτη το βράδυ. Αναπτύχθηκε από την εταιρεία τεχνολογίας Android, το ρομπότ ονομάστηκε F.E.D.O.R., το οποίο αντιπροσωπεύει την τελική πειραματική επίδειξη αντικειμένων έρευνας. Ο κύριος στόχος αυτής της νέας εξέλιξης είναι να αντικαταστήσει τους αστροναύτες σε καθήκοντα πολύ επικίνδυνα για να εκτελεστούν από τον άνθρωπο. Ο Fedor ήταν εξοπλισμένος με ενσωματωμένους αισθητήρες που μπορούν να μετρήσουν τις δυνάμεις G που ασκούνται στους επιβάτες, καθώς και τις μετρήσεις των κραδασμών και της θερμοκρασίας. https://asgardia.space/en/news/Video-ISS-Crew-Started-to-Test-Russian-Humanoid-Robot Σχεδόν 20.000 διαστημικά σκουπίδια πάνω από τη Γη. Ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να γεμίσει με απορρίμματα μόνο την επιφάνεια του πλανήτη μας, αλλά επίσης και το διάστημα: Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε το Γραφείο του Προγράμματος της ΝASA για τα απορρίμματα σε τροχιά, τα διαστημικά «σκουπίδια» που πλανώνται πάνω από τη γήινη ατμόσφαιρα φθάνουν πλέον τα 19.524. Στον κατάλογο του προγράμματος "U.S Space Surveillance Network" (SSN) της NASA,περιλαμβάνεται ο συνολικός αριθμός των δορυφόρων που λειτουργούν, ή βρίσκονται σε αχρηστία κι εξακολουθούν να βρίσκονται σε τροχιά αναμένοντας την επαναφορά και βύθισή τους στη θάλασσα, όπως και τμήματα από παλαιούς πυραύλους. Επίσης, συναπαριθμούνται και τα διάφορα αντικείμενα που έχουν προκληθεί από την αποκόλληση τμημάτων και εκρήξεις σε διαστημικές αποστολές. Για τα περισσότερα από τα 19.524 αυτά διαστημικά απορρίμματα που περιπλανώνται πάνω από τον πλανήτη, ευθύνονται κατά κύριο λόγο οι χώρες της Συνομοσπονδίας Ανεξαρτήτων Κρατών (πρώην Σοβιετική Ένωση), που σε αυτές ανήκουν τα 6.589 «σκουπίδια» (102 περισσότερα από την προηγούμενη έκθεση του Γραφείου την 1η Απριλίου φέτος). Σε απόσταση αναπνοής ακολουθούν οι ΗΠΑ (6.581 «σκουπίδια», 39 περισσότερα από την προηγούμενη έκθεση). Μολαταύτα, ο αριθμός των «σκουπιδιών» που παράγουν οι ΗΠΑ έχουν αυξηθεί σε εκθετικό βαθμό τα τελευταία χρόνια σε σχέση με εκείνα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, γεγονός που μαρτυρά την κάθε φορά μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των προγραμμάτων των δύο χωρών. Στην τρίτη θέση έρχεται η Κίνα, με 4.044 «σκουπίδια» σε τροχιά (4.019 την 1η Απριλίου). Ιαπωνική «ταυτότητα» έχουν 290 «σκουπίδια», ίδια ποσότητα με την προηγούμενη έκθεση της NASA. Ακολουθεί η Ινδία με 254 κομμάτια (41 περισσότερα από 3 μήνες προηγουμένως). Η διαστημική υπηρεσία με τα λιγότερα «σκουπίδια» είναι η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA), με 145 και μαζί με την Ιαπωνία είναι εκείνες που από τον Απρίλιο δεν έχουν προκαλέσει άλλη διαστημική ρύπανση. Όμως υπάρχουν χώρες που ανεξάρτητα από την ESA είναι υπεύθυνες για τη ρύπανση με τέτοιου είδους διαστημικά απορρίμματα, όπως η Γαλλία με 556 (ένα περισσότερο από τον Απρίλιο). Επίσης άλλα 1.065 τέτοια αντικείμενα (1.052 από τον Απρίλιο) οφείλονται σε αποστολές άλλων κρατών. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) ανακοίνωσε σήμερα ότι εξέτρεψε από την πορεία του έναν δορυφόρο παρατήρησης των ανέμων της ατμόσφαιρας για να αποφύγει πιθανή σύγκρουση με έναν άλλον δορυφόρο της εταιρείας SpaceX. «H ESA πραγματοποίησε για πρώτη φορά χθες μια μανούβρα αποφυγής (αύξησης του ύψους της τροχιάς) για να προστατεύσει τον δορυφόρο Aeolus από σύγκρουση με έναν από τους δορυφόρους του παγκόσμιου δικτύου Ίντερνετ Starlink» της αμερικανικής ιδιωτικής εταιρείας αεροδιαστημικής τεχνολογίας SpaceX, ανέφερε σε ανάρτηση στο Twitter. Η ευρωπαϊκή υπηρεσία θεωρεί ότι καθώς αυξάνεται ο αριθμός των δορυφόρων που βρίσκονται σε τροχιά, και ιδίως των «αστερισμών» που περιλαμβάνουν πολλές εκατοντάδες έως και χιλιάδες δορυφόρους ο καθένας «θα καταστεί αναγκαίο να εμπιστευτούμε την εκτέλεση τέτοιων χειρισμών αποφυγής σύγκρουσης στην τεχνητή νοημοσύνη». Μέχρι στιγμής ο «αστερισμός» Starlink περιλαμβάνει 60 δορυφόρους που κινούνται σε χαμηλή τροχιά, όμως ο ιδιοκτήτης της SpaceX, Ιλον Μασκ, φιλοδοξεί να στείλει στο διάστημα 12.000. «Η ESA πραγματοποίησε 28 μανούβρες αποφυγής σύγκρουσης το 2018, λόγω κάποιου ανενεργού δορυφόρου ή λόγω σκουπιδιών από προηγούμενες συγκρούσεις. Ο υπολογισμός της τροχιάς, του κινδύνου σύγκρουσης, των συνεπειών που θα έχουν οι διάφορες πιθανές ενέργειες... όλα αυτά χρειάζονται πολύ χρόνο», πρόσθεσε η υπηρεσία. https://www.kathimerini.gr/1040887/gallery/epikairothta/kosmos/sxedon-20000-diasthmika-skoypidia-panw-apo-th-gh

Αποστολή στη Σελήνη: Έξι αστροναύτες θα προετοιμαστούν σε σπήλαιο στη Σλοβενία. Έξι αστροναύτες από πέντε διαστημικές υπηρεσίες θα προετοιμαστούν για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη και στον ‘Αρη, ζώντας και εργαζόμενοι για έξι μέρες σε ένα σπήλαιο στη Σλοβενία, προσομοιώνοντας κατά κάποιο τρόπο τις συνθήκες στο διάστημα, όπου πιθανότατα θα αναγκασθούν να αναζητήσουν καταφύγιο αρχικά κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που διοργανώνει κατά καιρούς το εκπαιδευτικό πρόγραμμα CAVES, στο πλαίσιο του οποίου αστροναύτες συνηθίζουν να λύνουν από κοινού προβλήματα και να συνυπάρχουν μέσα σε ένα μεγάλο σπήλαιο. «Είναι μια προσομοίωση, αλλά η εμπειρία θα είναι ό,τι πιο κοντινό μπορεί να υπάρξει στον πλανήτη μας πάνω στους περιβαλλοντικούς, ψυχολογικούς και εφοδιαστικούς περιορισμούς μιας διαστημικής αποστολής. Η εκπαίδευση περιλαμβάνει πραγματική επιστήμη, πραγματικές επιχειρήσεις και πραγματικούς αστροναύτες, μαζί με τους καλύτερους σπηλαιολόγους πεδίου», ανέφερε η υπεύθυνη για το σχεδιασμό του προγράμματος Λορεντάνα Μπεσόνε. Οι έξι αστροναύτες-σπηλαιοναύτες είναι ο Γερμανός Αλεξάντερ Γκερστ της ESA, οι Αμερικανοί Τζόε ‘Ακαμπα και Τζινέτ Επς της NASA, ο Ρώσος Νικολάι Τσουμπ της Roscosmos, o Τζος Κίτρουκ της Καναδικής Διαστημικής Υπηρεσίας και ο Τακούγια Ονίσι της Ιαπωνικής. Θα αρχίσουν την κάθοδό τους στη σπήλαιο για να οργανώσουν τη βάση τους στις 20 Σεπτεμβρίου, εργαζόμενοι αυτόνομα και απομονωμένοι από τον κόσμο, λαμβάνοντας τις δικές τους αποφάσεις. Ένα σημαντικό αντικείμενο της εκπαίδευσης τους θα είναι να μάθουν να ανιχνεύουν την παρουσία νερού, ενός εκ των ων ουκ άνευ στοιχείου για τη διαβίωση στο διάστημα. Τα σπήλαια συχνά έχουν δημιουργηθεί από τρεχούμενο νερό και η ESA διάλεξε ένα σπήλαιο όπου κυλούν υπόγεια ποτάμια, αλλά σκοπίμως οι αστροναύτες δεν έχουν ενημερωθεί εκ των προτέρων πού ακριβώς θα βρουν νερό, ώστε να το ανακαλύψουν μόνοι τους. Οι αστροναύτες θα κάνουν διάφορα πειράματα και θα αναζητήσουν επίσης μορφές ζωής που αντέχουν σε ακραία περιβάλλοντα, πιθανώς φέρνοντας στο φως και άγνωστα έως τώρα είδη ζώων (κάτι τέτοιο είχε συμβεί στην προηγούμενη αποστολή της ESA σε σπήλαιο το 2012). Το λαβυρινθώδες σπήλαιο Lepa Jama (σημαίνει «όμορφο σπήλαιο» στα σλοβενικά) είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητο και θεωρείται ένα από τα θαύματα της φύσης στην Ευρώπη. Το κέντρο ελέγχου της αποστολής στην επιφάνεια θα είναι σε θέση να παρακολουθεί σε τρισδιάστατο χάρτη την πρόοδο των αστροναυτών μέσα στο σπήλαιο και τις κινήσεις τους, στέλνοντας σχετικά σχόλια, αλλά χωρίς να κατευθύνει τις ενέργειες τους. https://www.in.gr/2019/09/12/tech/apostoli-sti-selini-eksi-astronaytes-tha-proetoimastoun-se-spilaio-sti-slovenia/

Θ. Τάσιος: μια ξενάγηση στα άδυτα της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας. «Το ανθρώπινο γένος έχει κατά καιρούς επιδείξει τόσα πολλά επεισόδια ηλιθιότητας, ώστε ουδείς μπορεί να αποκλείσει την έκλειψή του από προσώπου της Γης… Κι αυτό το χνέρι μπορεί να το πάθει η ανθρωπότητα από ποικίλες άλλες αιτίες (κι όχι από την Τεχνητή Νοημοσύνη μόνον), όπως: Παγκόσμιος πυρηνικός όλεθρος (σκεφθείτε στα χέρια ποίων ημιφρόνων βρίσκονται τα σχετικά κλειδιά), Ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή, που ήδη καλπάζει – και οι ημίφρονες χτενίζονται. Γι’ αυτό φωνάζομε για συστηματική Ηθοπολιτική Παιδεία και για Συμμετοχική Εγρήγορση, ως θεμελιώδεις πολιτικές δράσεις!» δηλώνει απερίφραστα ο Θεοδόσης Τάσιος. Οι κυρίαρχες, κάθε ιστορική εποχή, τεχνολογικές πρακτικές και καινοτομίες δεν προκύπτουν ποτέ εκ του μηδενός, ούτε και είναι ανεξάρτητες από τις επιστημονικές δυνατότητες, τις πολιτισμικές συνθήκες και τις ανάγκες μιας κοινωνίας. Η αναγνώριση του θεμελιώδους ιστορικού και κοινωνικού υπόβαθρου κάθε τεχνολογικής πρακτικής όχι μόνο δεν υπονομεύει το κύρος και την αξιοπιστία της, αλλά, αντίθετα, την καθιστά πολύ πιο ανθρώπινη. Στη συνέντευξη που ακολουθεί ο κ. Θεοδόσης Τάσιος, διαπρεπής πανεπιστημιακός δάσκαλος και κορυφαίος ιστορικός της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας, μας παρουσιάζει την αποφασιστική σημασία και την επικαιρότητά της καθώς και τις στενές σχέσεις εξάρτησης της σύγχρονης τεχνοεπιστήμης από το παρελθόν της. Μια θεμελιώδης ιστορική και γνωσιακή θέση, που εντούτοις παραμένει συχνά αδιαφανής στους πρωταγωνιστές των μεγάλων επιστημονικών και τεχνολογικών καινοτομιών. Πού οφείλεται αυτή η ιδιότυπη ιστορική τυφλότητα και γιατί ο σύγχρονος υπερτεχνολογικός πολιτισμός μας έχει την τάση να λησμονεί ή να υποτιμά τη σημασία της αρχαιοελληνικής τεχνολογίας; Τα τελευταία χρόνια το «Κέντρο Ανοικτών Διαδικτυακών Μαθημάτων – Mathesis» των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Ερευνας προσφέρει υψηλότατου επιπέδου διαδικτυακά μαθήματα (MOOCs) για το πλατύ κοινό. Πρόκειται για μια σπουδαία παιδαγωγική αλλά και κοινωνική καινοτομία που με τη βοήθεια της νέας διαδικτυακής τεχνολογίας συμβάλλει στην αλλαγή της παραδοσιακής μορφής διδασκαλίας και μελέτης των Φυσικών και Ανθρωπιστικών Επιστημών. Στο πλαίσιο του Mathesis ξεκίνησε φέτος τον Μάιο ο πρώτος κύκλος διαδικτυακών μαθημάτων του καθηγητή Θ.Π. Τάσιου με θέμα την αρχαία ελληνική τεχνολογία. Μακριά από εξιδανικεύσεις και ανιστόρητες υπερβολές που δεν τις έχει ανάγκη ένας μεγάλος πολιτισμός -και οι οποίες μόνο κακό έχουν κάνει στη σχέση του σύγχρονου Ελληνα με την κλασική Ελλάδα-, αυτός ο κύκλος μαθημάτων σκοπεύει να καλύψει τις θεωρητικές προϋποθέσεις και τα θεμελιώδη επιτεύγματα της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας. Με τίτλο «Αρχαία Ελληνική Τεχνολογία 1: Βασικές Τεχνολογίες», τα μαθήματα αναδεικνύουν την αποφασιστική σημασία της τεχνολογίας σε κάθε πολιτισμό καθώς και την ιδιαίτερη θέση που παίρνει στη μυθολογία των λαών. Μια θέση που στην περίπτωση της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας τεκμηριώνεται επαρκώς με αναφορά στα ομηρικά έπη και στην ευρύτερη ελληνική μυθολογία. Κατόπιν αρχίζει μια λεπτομερής παρουσίαση των επιμέρους τεχνολογιών, ξεκινώντας από τις πιο αρχέγονες, όπως είναι η ξυλουργική, η κεραμουργία και η μεταλλουργία. Για κάθε μια από αυτές δίνονται στοιχεία από την αρχαία ελληνική γραμματεία και σύντομες περιγραφές των εφαρμοζόμενων αντίστοιχων τεχνικών μεθόδων. Ειδικότερα βέβαια για τη μεταλλουργία αναπτύσσεται η κύρια πηγή τεχνικοοικονομικής ανάπτυξης των Αθηνών, που ήταν το Λαύριο. Ακολουθούν οι επόμενες κατά σειρά εμφάνισης στην εξέλιξη του ανθρώπου τεχνολογίες, οι οποίες σήμερα θα ονομάζονταν τεχνολογίες του πολιτικού μηχανικού: οι οικοδομικές μέθοδοι και κατόπιν οι τύποι των γεφυρών. Και το μάθημα ολοκληρώνεται με λεπτομερή αναφορά στα λιμενικά έργα της ελληνικής αρχαιότητας καθώς και στις διώρυγες που είχαν διανοίξει οι Ελληνες για την εξυπηρέτηση του μεγάλης έκτασης εμπορίου στη Μεσόγειο, όπως και για τις πολεμικές τους ανάγκες. Διδάσκων του μαθήματος ο κατ’ εξοχήν ειδικός στο θέμα· ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ, Θεοδόσης Τάσιος, δεσπόζουσα προσωπικότητα της επιστημονικής και πνευματικής μας ζωής από τη μεταπολίτευση έως σήμερα, από τον οποίο ζητήσαμε να μας παρουσιάσει αναλυτικά αυτή την προσπάθεια. ● Η αποφασιστική συμβολή των αρχαίων Ελλήνων στη φιλοσοφία, την επιστήμη και ευρύτερα στον πολιτισμό είναι αρκετά γνωστή. Εντούτοις η συμβολή τους στην ανθρώπινη τεχνολογία θεωρείται ήσσονος σημασίας. Θα θέλατε να μας εξηγήσετε γιατί είστε πεπεισμένος ότι είναι ιστορικά ανακριβής αυτή η υποβάθμιση της αρχαιοελληνικής προσφοράς στην τεχνολογία; Και ποια ήταν τα μεγαλύτερα επιτεύγματα αυτής της (σκοπίμως λησμονημένης και ιστορικά υποτιμημένης τεχνολογίας; Μια παλαιότερη υποτίμηση της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας στην Εσπερία μπορεί να οφειλόταν και σε κάποια υπερτίμηση της ρωμαϊκής τεχνολογίας – ενώ οι Ρωμαίοι πάντοτε ανεγνώριζαν το χρέος τους στην αρχαιοελληνική τεχνολογία. Ωστόσο, εδώ κι έναν αιώνα περίπου, οι ξένοι ερευνητές μελετούν σε βάθος και εκτιμούν μεγάλως την αρχαιοελληνική τεχνολογία. Κυρίως όμως στη σύγχρονη Ελλάδα παρατηρήθηκε αυτή η υποτίμηση, μετά την Επανάσταση – αφού ο λογιοτατισμός (που θεωρήθηκε αναγκαίος για την ενίσχυση της εθνικής μας ταυτότητας) δεν αισθανόταν την ανάγκη να επαινέσει τις θετικές επιστήμες και την τεχνολογία της αρχαιότητας. Σημειώστε, πάντως, ότι μέχρι τα 1800 περίπου ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός ήταν πολύ πολύ φιλικότερος προς τις φυσικές επιστήμες και την τεχνολογία. Οσο για τα μεγαλύτερα επιτεύγματα θα έλεγα ότι η επιλογή θα έπρεπε να γίνει μάλλον σε σύγκριση με τις ανάγκες των Αρχαίων, οι οποίες ικανοποιήθηκαν με αντίστοιχες τεχνικές εφευρέσεις τους. Ωστόσο, τελείως ενδεικτικά, θα σημείωνα τα ακόλουθα ως σπουδαία επιτεύγματα: ▪ Τα αποστραγγιστικά έργα, τους θόλους και την πεντηκόντορο (το ποντοπόρο πλοίο) των Μυκηναίων. ▪ Την εμβολοφόρο αντλία, τους στρεπτικούς καταπέλτες και τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, της Ελληνιστικής Εποχής. ● Κατά την Ελληνιστική Εποχή, η αρχαία ελληνική τεχνολογία γνωρίζει εντυπωσιακή ανάπτυξη. Μεταξύ άλλων επιτευγμάτων, επινοούνται και σχεδιάζονται κάποιες πρώιμες «αυτόματες μηχανές» με απώτερο στόχο την εκμηχάνιση ή, έστω, την αναπαραγωγή μέσω μηχανών ορισμένων τυπικά ανθρώπινων σωματικών και νοητικών δεξιοτήτων. Ποια ήταν τα μεγαλύτερα εμπόδια στην υλοποίηση του άπιαστου, τότε, τεχνολογικού ονείρου της υποκατάστασης της ανθρώπινης εργασίας από τη μηχανή; «Υποκατάσταση της ανθρώπινης εργασίας από τη μηχανή» είχε ήδη γίνει πολύ νωρίτερα κι από την ελληνική περίοδο της Ιστορίας: ακόμα και το ξύλινο άροτρο «υποκαθιστούσε» εργασία πολλών σκαφτιάδων. Πολύ δε περισσότερο, η «υδροκίνητη καδοφόρος αντλία» του Φίλωνος Βυζαντίου (240 π.Χ.), η οποία αντλούσε το νερό χωρίς καμία κατανάλωση ενεργείας ανθρώπου ή ζώου. Αν, πάντως, ως «υποκατάσταση» εννοούμε και τις νοητικές δεξιότητες του ανθρώπου – αν δηλαδή αναφερόμαστε σε ρομπότ (τα οποία οραματιζόταν κι ο Αριστοτέλης: «όργανα αποτελούντα το αυτών έργον αισθανόμενα»), τότε το ερώτημα αφορά μάλλον τη σημερινή εποχή… ● Σύμφωνα με την επίσημη ιστορική ανασυγκρότηση, στον δυτικό κόσμο υπάρχει μια σαφής τομή και ασυνέχεια ανάμεσα στις προβιομηχανικές κοινωνίες και στις ευρωπαϊκές κοινωνίες που διαμορφώθηκαν από την πρώτη βιομηχανική επανάσταση. Εσείς, ωστόσο, έχετε υποστηρίξει κατ’ επανάληψη ότι μια εξίσου μεγάλη αλλά μάλλον πρώιμη τεχνολογική επανάσταση συντελέστηκε κατά τους Ελληνιστικούς Χρόνους. Γιατί, παρά την υποστήριξη αυτών των τεχνολογικών εξελίξεων από την τότε κεντρική εξουσία -των Πτολεμαίων και των Σελευκιδών-, δεν έγινε η πρώτη βιομηχανική επανάσταση στην Αλεξάνδρεια κατά τον 3ο αιώνα π.Χ.; «Τεχνολογική» επανάσταση είχε πράγματι γίνει κατά την Ελληνιστική Εποχή. Οχι μόνον λόγω του είδους και του πλήθους των τεχνικών εφευρέσεων, αλλά και λόγω της μεταβολής νοοτροπίας της άρχουσας τάξης και του πλήθους των τεχνικών συγγραφέων της περιόδου. Μια βιομηχανική όμως επανάσταση απαιτούσε και άλλες προϋποθέσεις οικονομικού χαρακτήρα: παρά το κοσμοπολίτικο περιβάλλον της εποχής, και παρά τις διευκολύνσεις που παρείχαν οι Ρόδιοι τραπεζίτες, η κεντρική βασιλική εξουσία δεν άφηνε πολλά περιθώρια για πρωτοβουλίες επιχειρήσεων. ● Από την επινόηση των πρώτων λίθινων εργαλείων μέχρι την τρίτη βιομηχανική επανάσταση η ανάπτυξη της τεχνολογίας ήταν η βασική προϋπόθεση για την ανθρώπινη κυριαρχία πάνω στη φύση και στους τεχνολογικά «καθυστερημένους» ανθρώπινους πληθυσμούς. Πόσο βάσιμη θεωρείτε την απειλή οι εφαρμογές της τρέχουσας τέταρτης τεχνολογικής επανάστασης -από την Τεχνητή Νοημοσύνη και τη Ρομποτική μέχρι τις βιοτεχνολογίες- να οδηγήσουν, στο μέλλον, στην αυτοκατάργηση ή στην αυθυπέρβαση των ανθρώπων από νοήμονες βιοκυβερνητικές μηχανές; Η απάντηση στο ερώτημα διευκολύνεται νομίζω αν θυμηθούμε ότι οι αποφάσεις των ρομπότ στηρίζονται στα εμπειρογνωμικά συστήματα που ενσωματώνονται στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Αυτά όμως τα συστήματα, ως γνωστόν, τροφοδοτούνται α) με υλικό ανθρώπινων εμπειριών και β) με εμπειρίες του ίδιου μεν του Συστήματος, οι οποίες όμως έχουν ενδιαμέσως αποθηκευτεί σε ανθρώπινα περιβάλλοντα. Θεωρητικώς λοιπόν, δεν υπάρχει περιθώριο «αυθυπέρβασης» του ανθρώπου από τη μηχανή. Ωστόσο, επειδή τα συστήματα αυτά περιλαμβάνουν και «ανάπτυξη μηχανισμών εξαγωγής συμπερασμάτων και επικοινωνίας με τον χρήστη», σκόπιμη θα είναι και η ενσωμάτωση ειδικών αλγορίθμων ακύρωσης τάσεων αυθυπέρβασης. Και δεν γνωρίζω σε ποιον βαθμό κάτι τέτοιο είναι σήμερα εφικτό και πώς μελετάται η επίτευξή του. Δεν είμαι ειδικός. Εξάλλου το ανθρώπινο γένος έχει κατά καιρούς επιδείξει τόσα πολλά επεισόδια ηλιθιότητας, ώστε ουδείς μπορεί να αποκλείσει την έκλειψή του από προσώπου της Γης από άλλα αίτια (η Εξέλιξη των Ειδών δεν τους υπόσχεται αιωνιότητες…). Κι αυτό το χνέρι μπορεί να το πάθει η ανθρωπότητα από ποικίλες άλλες αιτίες (κι όχι από την Τεχνητή Νοημοσύνη μόνον), όπως ▪ Παγκόσμιος πυρηνικός όλεθρος (σκεφθείτε στα χέρια ποίων ημιφρόνων βρίσκονται τα σχετικά κλειδιά). ▪ Ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή, που ήδη καλπάζει – και οι ημίφρονες χτενίζονται. Γι’ αυτό φωνάζουμε για συστηματική Ηθοπολιτική Παιδεία και για Συμμετοχική Εγρήγορση ως θεμελιώδεις πολιτικές δράσεις! ● Πριν κλείσουμε αυτήν τη συνέντευξη θα σας ζητήσω να μας μιλήσετε για την εμπειρία σας από τον πρώτο κύκλο των διαδικτυακών μαθημάτων σας για την αρχαία ελληνική τεχνολογία στο Mathesis. Σε ποια νέα θέματα θα εστιάσετε στον δεύτερο κύκλο μαθημάτων σας που θα ακολουθήσει; Είμαι φανατικός με τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση, οπότε ήμουν ενθουσιώδης με το επιτυχημένο, όπως αποδείχθηκε, έργο των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης και του οτρηρού Στέφανου Τραχανά. Αρα ήταν ακόμα μια ευκαιρία για να διευρύνουμε τη γνωστοποίηση των αρχαίων τεχνολογικών επιτευγμάτων στους συμπολίτες μας. Τον πρώτο κύκλο διαδικτυακών μαθημάτων τον παρακολούθησαν 4 χιλιάδες ακόλουθοι (followers). Οσο για τον δεύτερο κύκλο, θα περιλαμβάνει επίσης 4 ενότητες: 1. Ναυπηγική, στρατιωτική τεχνολογία, τηλεπικοινωνίες. 2. Υδραυλικά έργα, μηχανολογία. 3. Αυτοματοποιητική, χημεία. 4. Ελληνιστική κοσμόπολις, γιατί δεν έγινε η βιομηχανική επανάσταση στην Αλεξάνδρεια. Χαίρομαι που ο καθημερινός Τύπος προβάλλει αντικείμενα τεχνολογίας, για να αφιππεύσουμε ταχύτερα το καλάμι του λογιοτατισμού. Ο καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του πολιτικού μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d’ Etudes Supérieures ITBTB, στο Παρίσι. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του ΕΜΠ το 1958. Εξελέγη επιμελητής του ΕΜΠ (1958) και στη συνέχεια έκτακτος μόνιμος καθηγητής (1964) και τακτικός καθηγητής (1969). Ιδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του ΕΜΠ και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σανγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο College International des Sciences de Construction, Paris (1979-1989). Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα) αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης βιβλίων και επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο. Είναι ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος πολλών ελληνικών επιστημονικών ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών ενώσεων, ενώ διετέλεσε πρόεδρος της RILEM (1977-78), της CEB (1983-87), του «Model Code 90» (1987-91), σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών και εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ελαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις: είναι επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), fellow του American Concrete Institute (1986), επίτιμος πρόεδρος της CEB (1988), επίτιμο μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), επίτιμος διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004), επίτιμο μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008), επίτιμος διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2010) και επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Κύπρου (2013). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986) και τον Ιανουάριο του 2014 με το International Award of Merit in Structural Engineering. https://physicsgg.me/2019/09/02/%ce%b8-%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%be%ce%b5%ce%bd%ce%ac%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%ac%ce%b4%cf%85%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%81/

Επειδη μιλάμε για τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ. Το γαλλικό διαστημικό πρόγραμμα και η συμμετοχή της Ελλάδας. Γράφει ο I. Θ. Μάζης, Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας, ΕΚΠΑ Oλοκληρώνοντας την τριλογία μου για την ελληνογαλλική συνεργασία στον τομέα των εξοπλισμών θα αναφερθώ σήμερα για τον τομέα αυτής της συνεργασίας στο Διάστημα. Και στους τομείς του «είναι» και του «πρέπει». Ας θυμηθούμε λοιπόν ότι το ενδιαφέρον της Ελλάδας για γαλλικά οπλικά συστήματα επεκτάθηκε το 2007 στον διαστημικό χώρο με την συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα δορυφορικής αναγνώρισης Helios-II μέσω του οποίου απέκτησε πρόσβαση σε δορυφορικές εικόνες στρατιωτικού ενδιαφέροντος. Η επικύρωση της συμφωνίας συνεργασίας έγινε από την Βουλή με την ψήφιση του Ν.3546/2007. Όπως φάνηκε και σε προηγούμενα άρθρα μου η επιλογή γαλλικών οπλικών συστημάτων συντέλεσε στην επίτευξη του επιπέδου εξοπλισμών που απαιτούντο για την χώρα προκειμένου να εξισορροπηθεί η ποσοτική διαφορά με την Τουρκία και να λειτουργήσει ως αποτρεπτικός παράγοντας αναχαιτίσεως της τουρκικής επιθετικότητος. Προηγείται η Ελλάδα Η Τουρκία απέκτησε πρόσβαση σε αντίστοιχης ποιότητας δορυφορικές εικόνες πολύ υψηλής ανάλυσης μόλις το 2016 με την εκτόξευση του Göktürk 1. Με το πρόγραμμα αυτό η Ελλάς προηγείτο κατά 9 περίπου χρόνια και ηδύνατο να εξαγοράσει χρόνο ώστε να αντιδράση εις την διαφαινόμενη τάση προς απόκτηση στρατιωτικών δορυφόρων από την γείτονα, η οποία που είχε διαφανεί με την εκτόξευση του πρώτου τηλεπισκοπικού της δορυφόρου Bilsat 1 το 2003. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ιαχειριστής του συγκεκριμένου δορυφόρου ήτο το Ινστιτούτο Tübiıtak Uzay μέχρι το 2006 (οπότε και έληξε η αποστολή του εξαιτίας βλάβης) και παρείχε εικόνες χαμηλής ανάλυσης, κυρίως για τοπογραφική χρήση και για περιβαλλοντική παρακολούθηση. Το εν λόγω ίδρυμα λειτουργεί ως ο εποπτεύων φορέας για την ανάπτυξη του τουρκικού διαστημικού προγράμματος με την μορφή επιστημονικού και τεχνολογικού συμβουλίου. Ωστόσο εμπλέκεται στην κατασκευή και ανάπτυξη αρκετών υποσυστημάτων των δορυφόρων καθώς και στην αγορά τεχνογνωσίας. Το 2011 η Τουρκία τον αντικατέστησε τον Bilsat 1 με τον RASAT, έναν επίσης τηλεπισκοπικό δορυφόρο εξίσου χαμηλής ανάλυσης και βελτιωμένα χαρακτηριστικά. Όμως ένα χρόνο μετά έθεσε σε τροχιά τον Göktürk 2 ο οποίος της παρείχε δορυφορικές εικόνες με ανάλυση εδάφους της τάξεως των 2,5 m. Μετά από μερικά έτη καθυστέρησης (λόγω αντιδράσεων εκ μέρους του Ισραήλ) ηδυνήθει η Τουρκία να θέσει σε τροχιά τον Göktürk 1 ο οποίος είναι περίπου εφάμιλλος με τον αναγνωριστικό δορυφόρο Helios 2Β. Σχετικά με το πρόγραμμα Helios-II η οικονομική συμμετοχή της Ελλάδας περιορίζεται σε ένα μικρό ποσοστό της τάξεως του 2,5%. Το σύστημα αποτελείται από δύο αναγνωριστικούς δορυφόρους, τον Helios 2A που τέθηκε σε τροχιά τον Δεκέμβριο του 2004 και τον Helios 2B που εκτοξεύτηκε το Δεκέμβριο του 2009. Όπως ήδη αναφέρθηκε το σύστημα προσφέρει εικόνες με ανάλυση εδάφους GSD μέχρι 35 cm, καλύτερη από αυτή που παρέχεται στη Τουρκία από τον Göktürk 1 που έχει ανάλυση εδάφους GSD 80 cm. Σημειώνεται ότι όσο πιο χαμηλό είναι το GSD τόσο πιο καθαρή είναι η εικόνα που παρέχεται. Στις υποχρεώσεις που ανέλαβε η Ελλάς από την συμμετοχή της στο πρόγραμμα, ήτο και η κατασκευή «Σταθμού Εδάφους» ολοκληρωθείσα και λειτουργήσασα το 2010 στην 114 Π.Μ. στην Τανάγρα. Επισήμως εγνωστοποιήθη η λειτουργία του σταθμού στις 18/03/11 μετά την εκεί επίσκεψη του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργού Εθνικής Αμύνης. Τον Δεκέμβριο του 2018 η Γαλλία έθεσε σε τροχιά τον αναγνωριστικό δορυφόρο CSO 1 που είναι ο πρώτος -από τους τρεις συνολικώς- που θα αποτελείται το νέο σύστημα δορυφορικής αναγνώρισης CSO (Composante Spatiale Optique) και το οποίο είναι το διάδοχο σύστημα του Helios II. Το δορυφορικό αυτό δίκτυο θα αποτελείται αρχικά από δύο αναγνωριστικούς δορυφόρους πολύ υψηλής αναλύσεως με ηλεκτρο-οπτικούς αισθητήρες, ενώ έχει έλθει σε επαφή με την γερμανική κυβέρνηση για την χρηματοδότηση ενός τρίτου δορυφόρου για το σύστημα CSO. Σημειώνεται ότι το CSO είναι μέρος ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού αρθρωτού συστήματος δορυφορικής αναγνώρισης, του MUSIS στο οποίο ηγείται η Γαλλία και το οποίο παρέχει εικόνες που συλλέγονται από δορυφόρους που χρησιμοποιούν τις αναφερθείσες ηλεκτρο-οπτικές διατάξεις καθώς και ραντάρ μέσω των οποίων επιτυγχάνεται η πρόσκτηση εικόνας ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών και φωτισμού. Για το MUSIS έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον και η Ελλάδα, ενώ ήδη έχουν υπογραφτεί συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ της Γαλλίας και της Ιταλίας καθώς της Γαλλίας και της Γερμανίας. Αναμένεται με ενδιαφέρον η στάση που θα κρατήσει η ελληνική κυβέρνηση η οποία αφορά την συνέχιση του προγράμματος δορυφορικής αναγνώρισης, δεδομένου ότι συντόμως λήγει η επιχειρησιακή χρήση του Helios II. Δορυφόροι ηλεκτρονικών σημάτων Η Γαλλία έχει επίσης ξεκινήσει την ανάπτυξη ενός δικτύου δορυφόρων «δεσμεύσεως» ηλεκτρονικών σημάτων (SIGINT) με το όνομα CERES και αναμένεται οι τρεις δορυφόροι που το αποτελούν να τεθούν σε τροχιά το 2020. Σημειώνεται ότι το CERES θεωρείται διάδοχο πρόγραμμα του ELISA το οποίο λειτούργησε ως πιλοτικό. Μέσω του CERES, η Γαλλία εισέρχεται στον τομέα της δορυφορικής «δεσμεύσεως» σημάτων στον οποίο μέχρι σήμερα, οι μόνοι συμμετέχοντες διεθνείς δρώντες είναι η ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα. Το ελληνικό Υπουργείο Αμύνης έχει υπογράψει μνημόνιο κατανοήσεως με το γαλλικό Υπουργείο Αμύνης και την σουηδική «Fursvarets Materielverk» η οποία εξεπροσώπησε την κυβέρνηση της Σουηδίας αναφορικώς με προπαρασκευαστικές μελέτες καθορισμού και υλοποιήσεως του πολυεθνικού διαστημικού συστήματος CERES με στόχο την συλλογή στρατιωτικών πληροφοριών από το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα (SIGINT). Το μνημόνιο εκυρώθη από την ελληνική βουλή στις 6-9-2011 με τον Ν.4005/11. Δεδομένου του γεγονότος ότι η Γαλλία αναθεωρεί την διάρθρωση των δυνάμεων της όσον αφορά το Διάστημα με στόχο την δημιουργία δύο επιχειρησιακών κέντρων εμπλεκομένων με την διαστημική δραστηριότητα και την μετονομασία της Πολεμικής Αεροπορίας σε Πολεμική Δύναμη Αέρος και Διαστήματος, η πρόσδεση στο συμμαχικό όραμα της Γαλλίας κρίνεται απαραίτητη για την Ελλάδα και τις παρέχει δυνατότητες που δεν θα μπορούσε να έχει από μόνη της και ταυτόχρονα εξασφαλίζει στον ελληνικό στρατό καθώς και στις ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών την πρόσβαση σε πληροφοριακό υλικό υψηλής ποιότητας. https://www.in.gr/2019/08/30/apopsi/galliko-diastimiko-programma-kai-symmetoxi-tis-elladas/

Τούρκος αστροναύτης για να γιορτάσει την επέτειο της Δημοκρατίας της Τουρκίας Πάνω στο ISS. Ο επικεφαλής της ρωσικής κρατικής εταιρείας Roscosmos, Ντμίτρι Ρογκοσίν, καλεί τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να οργανώσει την πτήση ενός Τούρκου αστροναύτη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) το 2023. Ο Rogozin ανακοίνωσε την προσφορά του την Τρίτη 27 Αυγούστου κατά τη διάρκεια της κοινής επίσκεψης του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο μεγάλο άνοιγμα του Διεθνούς Αεροπορικού και Διαστημικού Σαλόνι MAKS-2019 στο Zhukovsky της Μόσχας. «Έχουμε μια πρόταση σε σας για να οργανώσετε μια κοινή πτήση του Τούρκου αστροναύτη στην τροχιά από την επέτειο της δημοκρατίας. Το Κέντρο Εκπαίδευσης Κοσμοναυτών είναι έτοιμο για αυτό το έργο », δήλωσε ο Τούρκος Πρόεδρος. Η 100η επέτειος της Δημοκρατίας της Τουρκίας θα γιορτάσει το 2023. Οι εθνικές εορτές θα γιορτάσουν τα γεγονότα της 29ης Οκτωβρίου 1923, όταν ο Κέμαλ Ατατούρκ, εθνικός ήρωας και πρώτος Τούρκος Πρόεδρος, κήρυξε τη Δημοκρατία της Τουρκίας. Ο σημερινός Τούρκος ηγέτης ευχαρίστησε τον Rogozin για την πρόταση και απάντησε με τη συγκατάθεσή του: «Θα συμμετάσχουμε στο ιερό έργο σας, έτσι ώστε να μιλήσουμε. Για μια ακόμη φορά θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου από ολόκληρο το έθνος. Σας ευχαριστώ πολύ για την εργασία σας. ' Η Roscosmos είναι σίγουρος για την εκπαίδευση αστροναυτών από όλο τον κόσμο. Ο επόμενος ξένος αστροναύτης που θα εκτοξευθεί από το κοσμοδρόμιο Baikonur στο Καζακστάν στο ISS θα είναι ο πρώτος αστροναύτης των Εμιράτων Hazzaa Al Mansoori. Η αποστολή του θα διαρκέσει 8 ημέρες, αρχίζοντας από τις 25 Σεπτεμβρίου 2019. https://asgardia.space/en/news/Turkish-Astronaut-To-Celebrate-Anniversary-of-the-Republic-of-Turkey-Aboard-The-ISS Σχόλιο:Η Τουρκία προσπαθει μεσα απο τις συνεργασίες της να ανεβει μεχρι τον ISS.Αρα εμεις δεν μπορουμε στην επετειο των 200 χρόνων της Ελληνικης Επαναστασης να κάνουμε το ίδιο!!! Αρα μια και μιλαμε για τον Ελληνικό Διαστημικό Οργανισμό να μια καλή ευκαιρεια να αναπτύξει τις σχεσεις της με την Roscosmos και να προσπαθησει να στειλει εναν Ελληνα Αστροναυτη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την στιγμη που κατι τετοιο κανουν μεχρι και τα Αραβικα Εμιράτα. Ετσι η νεα Διοικηση που πιστευω οτι συντομα θα διορισει η καινουργια κυβερνηση εχει μπροστα της μια σημαντική ευκαιρεια να ανεβασει και την Ελλαδα στα Αστρα!!!

Το Soyuz MS-14 αγκυροβόλησε στο ISS. Το διαστημόπλοιο Soyuz MS-14 στις 27 Αυγούστου 2019 στις 6:08 ώρα Μόσχας, με επιτυχία συνδέθηκε στον κόμβο σύνδεσης της μονάδας Zvezda του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Επί του παρόντος, το πλήρωμα ετοιμάζεται να ανοίξει διάδρομους μεταξύ του πλοίου και του σταθμού. Το διαστημικό σκάφος Soyuz MS-14 παρείχε περίπου 670 κιλά ξηρού φορτίου: επιστημονικό και ιατρικό εξοπλισμό, εξαρτήματα για το σύστημα υποστήριξης της ζωής, καθώς και δοχεία τροφίμων, φάρμακα και προϊόντα προσωπικής υγιεινής για τα μέλη του πληρώματος. Ο μεταφερόμενος εξοπλισμός για το συγκρότημα φορτίου στόχου περιλαμβάνει στοίβα για διαστημικά πειράματα: Biofilm, Mikrovir, Magnetic 3D Bioprinter, UV Atmosphere, Cascade, καθώς και Test, κατά τη διάρκεια της οποίας θα δοκιμαστεί λειτουργία του ανθρωπομορφικού ρομποτικού συστήματος Skybot F-850. Υπενθυμίζεται ότι η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Soyuz-2.1a με το διαστημόπλοιο Soyuz MS-14 πραγματοποιήθηκε στις 22 Αυγούστου 2019 06:38:32 ώρα Μόσχας από το Cosmodrome Baikonur. Έχει περάσει σε μη επανδρωμένη λειτουργία και έγινε δοκιμή για ένα όχημα εκτόξευσης με σύστημα ελέγχου για την ανάπτυξη του αυτοματισμού NPO του Yekaterinburg (μέρος της Roscosmos State Corporation). Προηγουμένως, ο πυραύλος Soyuz-2.1a ξεκίνησε σε τροχιά μόνο φορτηγά πλοία και αυτόματο διαστημικό σκάφος. https://www.energia.ru/ru/iss/iss60/soyuz_ms-14/photo_08-27.html Φιόντορ Με επιτυχία στέφθηκε η δεύτερη προσπάθεια του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-14 που μετέφερε το πρώτο ρωσικό ανθρωποειδές ρομπότ, που φέρει το όνομα Φιόντορ, να προσδεθεί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.Μετά την πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια πρόσδεσης με τον ISS, και μετά την μετακίνηση σε άλλη υπομονάδα του σκάφους Soyuz που είχε ήδη προσδεθεί, η κάψουλα Soyuz MS-14 προσδέθηκε με επιτυχία κατά τη δεύτερη απόπειρα.Μάλιστα, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, το ρομπότ Φιόντορ απολογήθηκε για την καθυστέρηση μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Twitter, γράφοντας: «Με συγχωρείτε για την καθυστέρηση. Έπεσα σε κίνηση. Είμαι έτοιμος να συνεχίσω το έργο». Σχολιαστής από τη NASA δήλωσε πως η δεύτερη προσπάθεια πρόσδεσης υπήρξε εξαιρετική. Αυτή τη στιγμή το προσωπικό στο διαστημικό σταθμό αποτελείται από επτά «άτομα», τον Φιόντορ και έξι ακόμα κοσμοναύτες. Το «βιογραφικό» του Φίοντορ Το ταξίδι του Φιόντορ ξεκίνησε την Πέμπτη από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. To ανθρωπόμορφο αυτό ρομπότ έχει ύψος 1,80 και ζυγίζει 160 κιλά. Το Φιόντορ είναι ρωσικό όνομα, αλλά η μεταγραφή του στα αγγλικά (Fedor) ανταποκρίνεται στο ακρωνυμιο του Final Experiment Demonstration Object Research. Πρόκειται να μείνει στο διαστημικό σταθμό ως τις 7 Σεπτέμβρη ώστε να προετοιμαστεί για επικίνδυνες και μακρινές αποστολές. Θα αποκτήσει ποικίλες ικανότητες όπως το χειρισμό κατσαβιδιού και κλειδιών σε συνθήκες πολύ χαμηλής βαρύτητας. Ο ρώσος διευθυντής του Roscosmos (Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος) Ντιμίτρι Ρογκόζιν τονίζει ότι το επόμενο βήμα θα είναι να βγει το ρομπότ στο Διάστημα, πιθανότατα με το επόμενο ρωσικό διαστημόπλοιο Federatsia, που έχει προγραμματιστεί να εκτοξευθεί το 2020. Σύμφωνα με τον ρώσο υπεύθυνο Βλαντιμίρ Σολοβιόβ, για την αποτυχία της πρώτης προσπάθειας πρόσδεσης στον ISS ευθύνεται ο διαστημικός σταθμός και όχι το διαστημόπλοιο. Ο ίδιος θεώρησε πως το πρόβλημα έγκειτο σε ελαττώματα του ασύρματου εξοπλισμού του σταθμού τα οποία μπορούν να διορθωθούν. Ο Φιόντορ δεν είναι το πρώτο ρομπότ στο Διάστημα. Το 2011 η ΝASA είχε στείλει ένα ανθρωποειδές ρομπότ στον ISS, το Robonaut 2, το οποίο είχε τον ίδιο στόχο με τον Φιόντορ, επέστρεψε όμως στη Γη το 2018 λόγω τεχνικών προβλημάτων. Το 2013 η Ιαπωνία είχε στείλει στον ISS το ρομπότ Kirobo, το οποίο μπορούσε και να μιλήσει, αλλά μόνο στα ιαπωνικά. Στο πλαίσιο της κατάκτησης του διαστήματος, η οποία θεωρείται από τους Ρώσους στρατηγικό ζήτημα, οι ρωσικές αρχές δεν μπορούν να κρύψουν τις φιλοδοξίες τους για τον Φιόντορ και τα μελλοντικά του «αδέρφια». Παρά τα τελευταία ατυχήματα στον τομέα της διαστημικής έρευνας, η Ρωσία παραμένει η μόνη χώρα που είναι αυτή τη στιγμή σε θέση να στείλει ανθρώπους στον ISS. https://www.in.gr/2019/08/27/tech/rosiko-anthropoeides-rompot-sto-diethni-diastimiko-stathmo/ Η Ρωσία αναπτύσσει ένα πυρηνικο ρυμουλκό για το διαστήμα. Η Κρατική Διαστημική Εταιρεία Roscosmos εισήγαγε για πρώτη φορά ένα πρωτοποριακό ρυμουλκό πυρηνικού διαστήματος στο Διεθνές Αεροπορικό και Διαστημικό Σαλόνι του 2019 στο Zhukovsky της Ρωσίας. Το λεγόμενο πυρηνικό ρυμουλκό προορίζεται για την παράδοση φορτίων σε βαθύ χώρο, το οποίο περιλαμβάνει την κατασκευή βάσεων σε άλλους πλανήτες. Σύμφωνα με το σχέδιο, ένα τεχνικό συγκρότημα για τη δημιουργία δορυφόρων με πυρηνικά ρυμουλκά θα πρέπει να ανεγερθεί στο πολεμικό πλοίο Vostochny έως το 2030 Μια Μονάδα Μεταφοράς και Ενέργειας (TEM) βασισμένη στο πυρηνικό σύστημα πρόωσης πυρηνικής ενέργειας (NPPS) κατηγορίας megawatt είναι ένα πυρηνικό ρυμουλκό με την ικανότητα να προσκολλάται με ένα ωφέλιμο φορτίο και να το μετακινεί στο διάστημα. Μία μονάδα όπως αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη λήψη δορυφόρων από χαμηλή τροχιά προς τη γεωστατική μονάδα, την παροχή βαρέων ερευνητικών σταθμών σε γιγαντιαίες πλανήτες και την εκτόξευση αποστολών πληρώματος στο διάστημα. Το NPPS αποτελείται από τρεις βασικές συσκευές: μια μονάδα αντιδραστήρα με έναν παράγοντα ελέγχου και βοηθητικές συσκευές (όπως έναν ανάκτησης θερμότητας και έναν συμπιεστή στροβιλοπαραγωγής), ένα ηλεκτρικό σύστημα πρόωσης και ένα ακτινοβόλο ψυγείο. Ο πυρηνικός πυρήνας NPPS χρησιμοποιείται μόνο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που απαιτείται για την εκκίνηση και την τροφοδοσία του ηλεκτροκίνητου αεριωθούμενου κινητήρα (EJE), ο οποίος τροφοδοτεί επίσης ηλεκτρική ισχύ στα εποχούμενα συστήματα διαστημοπλοίων. Ο αερόψυκτος αντιδραστήρας γρήγορου νετρονίου υψηλής θερμοκρασίας μπορεί να πάρει τη θερμοκρασία μέχρι 1500 K (Kelvin) και χρησιμοποιεί ουράνιο ως προωθητικό. Ο παράγοντας ελέγχου (ουράνιο) που κυκλοφορεί στον αντιδραστήρα θερμαίνει μέχρι 1500 K και τις ροπές στρέψης του στροβίλου. Από τη μεριά του, η γεννήτρια παράγει ηλεκτρική ενέργεια για το EJE. Σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές, ο χρόνος λειτουργίας του πυροσβεστήρα είναι 10 χρόνια. Μόλις ολοκληρωθεί η διάρκεια ζωής του NPPS, η ενότητα θα μεταφερθεί σε τροχιά διάθεσης. Το NPPS TEM προορίζεται να είναι φορέας σχεδιασμένο να παραδίδει φορτίο σε σεληνιακή τροχιά, γεωστατική τροχιά και πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος συμπεριλαμβανομένου και του Άρη και να διαθέτει εκτόπιστους δορυφόρους και τροχιακά συντρίμμια. Οι προγραμματιστές της πιστεύουν ότι η χρήση αυτής της μονάδας θα μειώσει στο μισό το κόστος της παράδοσης φορτίου στη Σελήνη. Όπως επισημάνθηκε στην έκθεση του 2018 Roscosmos, η κρατική εταιρεία ολοκλήρωσε το πρώτο έργο πυρηνικών ρυμουλκών. Βάσει των αποτελεσμάτων, έχουν συνταχθεί τα έγγραφα σχεδιασμού και έχουν κατασκευαστεί και εκτελέσει διάφορα τμήματα μοντέλου πρωτοτύπου NPPS TEM και έχουν περάσει από δοκιμές εξαρτημάτων. Το συνολικό κόστος του έργου, το οποίο περιλαμβάνει τα τεχνικά σύνθετα έξοδα κατασκευής, ανέρχεται σήμερα σε 17 δις ρούβλια. Η έναρξη αυτού του τεχνολογικού συγκροτήματος για τη δημιουργία δορυφόρων με πυρηνικά ρυμουλκά έχει προγραμματιστεί για το 2030. Οι ημερομηνίες της δοκιμαστικής πτήσης δοκιμής πυρηνικών δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμη. Το έργο έχει αναπτυχθεί από το 2010 από πολλές επιχειρήσεις που ανήκουν στον Roscosmos. Τόσο το κρατικό επιστημονικό κέντρο Keldysh Research Center όσο και η κρατική εταιρεία ατομικής ενέργειας Rosatom είναι οι γενικοί εργολάβοι του. Η ιδέα της πυρηνικής ρυμουλκησης εισήχθη σε βίντεο από τον Roscosmos, τον Νοέμβριο του 2018, στην τηλεοπτική σελίδα Facebook της κρατικής εταιρείας. https://asgardia.space/en/news/russia-is-developing-a-nuclear-space-tug Συναγερμός στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο συναγερμός για περίπτωση ατυχήματος ενεργοποιήθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), αλλά η ρωσική κρατική διαστημική υπηρεσία Roskosmos, με ανακοίνωση της, διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει απειλή για το πλήρωμα του και για τον ίδιο τον σταθμό. «Ο συναγερμός για περίπτωση ατυχήματος ενεργοποιήθηκε, το πλήρωμα του σταθμού ανέλυσε την κατάσταση και πήρε τα αναγκαία μέτρα. Αυτή τη στιγμή η κατάσταση στον ISS είναι κανονική, και δεν υφίσταται καμία απειλή για την ασφάλεια του πληρώματος και τον ίδιο τον σταθμό» αναφέρει σε ανακοίνωση της η Roskosmos. Αυτή την στιγμή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό βρίσκονται οι κοσμοναύτες της Roskosmos, Αλεξέι Οφτσίνον και Αλεξάντρ Σκαβαρτσόφ και οι αστροναύτες της NASA, Νικ Χέιγκ, Αντρίου Μόργκαν και Κριστίνα Κουκ, όπως επίσης και ο αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), Λούκα Παρμιτάνο. Επίσης, με τον τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει συνδεθεί το διαστημόπλοιο Soyuz MC-14, στο οποίο βρίσκεται το ανθρωποειδές ρομπότ «Φιόντορ». https://www.in.gr/2019/08/29/tech/synagermos-ston-diethni-diastimiko-stathmo-ti-apantoun-oi-rosoi/