Δροσος Γεωργιος

(LV) «Soyuz-FG»=(TPC) «MS-09 Soyuz» Στις 4 Ιουνίου το «Soyuz-FG» με το επανδρωμένο πλοίο (TPK) «Soyuz MC-09» εχουν εγκατασταθεί σε κατακόρυφη θέση στην εξέδρα εκτόξευσης № 1 «Gagarinskiy στην τοποθεσία εκτόξευσης Baikonur. Η εκτόξευση του «Soyuz-FG» από TPK «Soyuz MS-09» θα πραγματοποιηθεί στις 6 του Ιούνη του 2018 στις 14:12:41 MSK από τον αριθμό πλατφόρμας 1 ( «Start Γκαγκάριν») στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Στο κύριο πλήρωμα - ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev (Roscosmos), ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst και η αστροναύτης της NASA Serina Auñón. Αντίγραφα ασφαλείας τους -ο κοσμοναύτης Όλεγκ Kononenko(Roscosmos) οαστροναύτης της CSA David Saint-Jacques και η αστροναύτης της NASA Anne McClain. https://www.roscosmos.ru/print/25138/ Η Κίνα «ανοίγει» τον διαστημικό της σταθμό σε όλες τις χώρες - μέλη του ΟΗΕ. Η Κίνα ανακοίνωσε τη Δευτέρα πως όλες οι χώρες - μέλη του ΟΗΕ είναι ευπρόσδεκτες να συνεργαστούν μαζί της προκειμένου να αξιοποιήσουν από κοινού τον μελλοντικό διαστημικό σταθμό της, CSS (China Space Station). «Ο CSS δεν ανήκει μόνο στην Κίνα, αλλά επίσης και στον κόσμο» είπε ο Σι Ζονγκτσούν, πρεσβευτής της Κίνας στον ΟΗΕ και άλλους διεθνείς οργανισμούς στη Βιέννη, όπως αναφέρει το κινεζικό πρακτορείο Xinhua. «Όλες οι χώρες, ανεξαρτήτως του μεγέθους και του επιπέδου ανάπτυξής τους, μπορούν να συμμετέχουν στη συνεργασία επί ίσοις όροις» δήλωσε χαρακτηριστικά. Όπως σημειώνει το κινεζικό πρακτορείο, ενδιαφερόμενοι φορείς και οργανισμοί, κρατικοί και ιδιωτικοί, περιλαμβανομένων ινστιτούτων, ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, πανεπιστημίων και επιχειρήσεων με επιστημονικό προσανατολισμό, μπορούν να υποδείξουν τα μοντέλα συνεργασίας για τα οποία ενδιαφέρονται στον CSS - από καλλιέργεια φυτών στο διάστημα μέχρι και τη φιλοξενία αστροναύτη, όπως σημείωσε ο Κινέζος πρεσβευτής. Ο CSS αναμένεται να έχει εκτοξευτεί ως το 2019, και να έχει τεθεί σε πλήρη λειτουργία ως το 2022. Θα αποτελείται από ένα βασικό - κεντρικό τμήμα και δύο τμήματα για πειράματα, και θα μπορεί να φιλοξενεί ταυτόχρονα μέχρι και τρεις αστροναύτες. Όπως υπογραμμίζει το ArsTechnica, η συγκεκριμένη ανακοίνωση λαμβάνει χώρα καθώς η NASA και οι συνεργάτες της προσπαθούν να καταλήξουν σε απόφαση σχετικά με το πόσο θα διατηρηθεί ακόμα σε λειτουργία ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός - και αποτελεί έμμεση «βολή» εναντίον της αμερικανικής κυβέρνησης και του προγράμματος του ISS, καθώς, βάσει νόμου, απαγορεύεται οποιαδήποτε ευθεία εμπλοκή μεταξύ της NASA και του κινεζικού διαστημικού προγράμματος, για να αποφευχθεί μεταφορά τεχνολογίας. Δεδομένου του ότι υπάρχει πιθανότητα ο ISS να τεθεί εκτός λειτουργίας ακόμα και το 2025, η Κίνα βλέπει μια ευκαιρία να καθιερωθεί ως εναλλακτική πρόταση στις χώρες που έχουν διαστημικά προγράμματα, αλλά δεν είναι σε θέση να αποστέλλουν μόνες τους αστροναύτες στο διάστημα και να πραγματοποιούν πειράματα σε τροχιά. https://www.naftemporiki.gr/story/1355314/i-kina-anoigei-ton-diastimiko-tis-stathmo-se-oles-tis-xores-meli-tou-oie «Αυτοφάγος» πύραυλος για πιο οικονομικές εκτοξεύσεις στο διάστημα. Έναν πύραυλο ο οποίος «τρώει τον εαυτό του» και θα μπορούσε να καταστήσει πιο εύκολες και οικονομικές τις εκτοξεύσεις μικρών δορυφόρων αναπτύσσουν ερευνητές σε πανεπιστήμια της Σκωτίας και της Ουκρανίας. Σε paper που δημοσιεύτηκε στο Journal of Spacecraft and Rockets, μηχανικοί από το Univresity of Glasgow και το Εθνικό Πανεπιστήμιο Oles Honchar Dnipro στην Ουκρανία παρουσιάζουν πώς κατασκεύασαν και εκτόξευσαν έναν «αυτοφάγο» πυραυλοκινητήρα που θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αποστέλλονται μικροί δορυφόροι στο διάστημα. Οι περισσότεροι πύραυλοι χρησιμοποιούν δεξαμενές για την αποθήκευση των καυσίμων τους καθώς ανυψώνονται, και το βάρος των δεξαμενών συνήθως είναι πολύ μεγαλύτερο από το βάρος του ωφέλιμου φορτίου. Αυτό μειώνει την αποδοτικότητα του οχήματος εκτόξευσης και συμβάλλει στην κλιμάκωση του προβλήματος των διαστημικών σκουπιδιών. Ωστόσο, ένα όχημα εκτόξευσης με έναν αυτοφάγο πυραυλοκινητήρα θα κατανάλωνε την ίδια του τη δομή κατά την άνοδο, βελτιώνοντας κατά πολύ τα πράγματα από κάθε άποψη. Ο αυτοφάγος πυραυλοκινητήρας καταναλώνει μία ράβδο προωθητικού καυσίμου η οποία έχει στέρεο καύσιμο έξω και οξειδωτικό στο εσωτερικό. Το στέρεο καύσιμο είναι ένα ισχυρό πλαστικό όπως το πολυαιθυλένιο, οπότε και η ράβδος είναι στην ουσία ένας σωλήνας γεμάτος οξειδωτικό σε σκόνη. Βάζοντας τη ράβδο μέσα σε έναν θερμό κινητήρα, το καύσιμο και το οξειδωτικό εξατμίζονται σε αέρια που ρέουν στον θάλαμο καύσης. Αυτό παράγει ώθηση, όπως και τη θερμότητα που απαιτείται για την εξάτμιση του επόμενου σταδίου του καυσίμου. Απλά και μόνο μεταβάλλοντας την ταχύτητα με την οποία η ράβδος εισάγεται στον κινητήρα, οι ερευνητές έδειξαν ότι ο κινητήρας μπορεί να επιταχύνεται- μια σπάνια δυνατότητα σε έναν τέτοιου είδους κινητήρα. «Τα οχήματα εκτόξευσης τείνουν να είναι μεγάλα επειδή χρειάζεσαι μεγάλη ποσότητα προωθητικού καυσίμου για να φτάσεις στο διάστημα. Αν προσπαθήσεις να το μειώσεις, η ένταση του προωθητικού μειώνεται πιο γρήγορα από τη μάζα της δομής, οπότε υπάρχει ένα όριο στο πόσο μπορείς να το μικρύνεις. Θα καταλήξεις σε ένα όχημα που είναι μικρότερο, αλλά αναλογικά πολύ βαρύ...ένας πύραυλος με αυτοφάγο κινητήρα θα ήταν διαφορετικός. Η ίδια η ράβδος καυσίμου θα αποτελούσε το σώμα του πυραύλου, και καθώς το όχημα ανυψωνόταν, ο κινητήρας θα πήγαινε προς τα επάνω, θα κατανάλωνε το σώμα, καταναλώνοτνας το σώμα από τη βάση ως την άκρη. Αυτό θα σήμαινε πως η δομή του πυραύλου θα καταναλωνόταν ως καύσιμο, οπότε δεν θα αντιμετωπίζαμε τα ίδια προβλήματα υπερβολικής δομικής μάζας. Θα διαμορφώναμε τα οχήματα εκτόξευσής μας για να αντιστοιχούν σε μικρούς δορυφόρους, και θα παρείχαμε πιο γρήγορη και πιο στοχευμένη πρόσβαση στο διάστημα» λέει ο Dr. Πάτρικ Χάρνες του University of Glasgow, ο οποίος ηγείται της συμμετοχής του πανεπιστημίου στο σχετικό πρόγραμμα. https://www.naftemporiki.gr/story/1356639/autofagos-puraulos-gia-pio-oikonomikes-ektokseuseis-sto-diastima

Πόσο θα διαρκεί μια ημέρα στο μέλλον; Η διάρκεια της μέρας στη Γη μεγαλώνει συνεχώς και πριν 1,4 δισεκατομμύρια χρόνια το 24ωρο διαρκούσε περίπου 18 ώρες, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη. Εκτιμάται ότι σε περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια, καθώς η μέρα θα μεγαλώνει συνεχώς, το 24ωρο θα έχει γίνει πια 25ωρο. Έτσι, αν κανείς έχει ευχηθεί η μέρα να διαρκούσε περισσότερο, η ευχή του θα πραγματοποιηθεί στο μακρινό μέλλον – αν και ο ίδιος δεν θα ζει για να τη χαρεί. Η αλλαγή στη διάρκεια της μέρας οφείλεται κυρίως στο ότι, όσο περνάνε τα χρόνια, η Σελήνη απομακρύνεται από τον πλανήτη μας. Κατά τα τελευταία 1,4 δισεκατομμύρια χρόνια έχει απομακρυνθεί γύρω στα 44.000 χιλιόμετρα. Αυτό κάνει τη Γη να περιστρέφεται ολοένα πιο αργά γύρω από τον άξονά της, πράγμα που επιμηκύνει τη διάρκεια της μέρας (καθώς η μέρα δεν είναι παρά η διάρκεια μιας πλήρους περιστροφής της Γης). Σήμερα, το φεγγάρι απομακρύνεται από τη Γη με ρυθμό 3,82 εκατοστών ετησίως, με συνέπεια η μέρα να γίνεται κάθε χρόνο σχεδόν κατά 1/75.000 χιλιοστά του δευτερολέπτου μεγαλύτερη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Γεωεπιστημών Στέφεν Μέγιερς του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS). http://www.pnas.org/content/early/2018/05/30/1717689115 Η νέα μελέτη δημιουργεί ένα μοντέλο για τη χαμένη στα βάθη του χρόνου σχέση Γης-Σελήνης, αναπτύσσοντας μια στατιστική μέθοδο που συνδέει την αστρονομική με τη γεωλογική ιστορία. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η απομάκρυνση του φεγγαριού από τη Γη θα σταματήσει κάποια στιγμή στο πολύ μακρινό μέλλον, πότε η Σελήνη θα σταθεροποιηθεί σε μια συγκεκριμένη απόσταση από τον πλανήτη μας. http://www.in.gr/2018/06/05/tech/poso-tha-diarkei-mia-imera-sto-mellon/

Γαλάζιο το πρώτο χρώμα της κοσμικής αυγής; Μία σημαντική επιστημονική ανακάλυψη που πρόκειται να ανατρέψει τις καθιερωμένες απόψεις των αστροφυσικών για τον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται οι ήλιοι στους γαλαξίες, δημοσιεύθηκε χθες, Δευτέρα 4 Ιουνίου 2018, στο Nature, με τίτλο «Stellar populations dominated by massive stars in dusty starburst galaxies across cosmic time«. https://www.nature.com/articles/s41586-018-0196-x Τα νέα επιστημονικά δεδομένα έφερε στο φως διεθνής ερευνητική ομάδα, στην οποία συμμετείχε ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Παντελής Παπαδόπουλος, έπειτα από τρία χρόνια επίμονης προσπάθειας και θεωρητικής έρευνας. Η συμβολή του κ. Παπαδόπουλου υπήρξε καθοριστική, καθώς συνδιαμόρφωσε τη βασική ιδέα της δημοσίευσης και είχε την ειδική ευθύνη για τη σωστή ερμηνεία των πολύτιμων δεδομένων της ALMA (Atacama Large Millimeter Array), τα οποία αποδείχθηκαν κρίσιμα για τη σημαντική αυτή επιστημονική ανακάλυψη. Η ALMA (Atacama Large Millimeter/ /submillimeter Array Array) αποτελεί την πιο εξελιγμένη διάταξη ραδιοτηλεσκοπίων στον πλανήτη και έχει κατασκευασθεί από ερευνητές 16 χωρών, στην έρημο Atacama της Βόρειας Χιλής, σε υψόμετρο 5000 μέτρων. Σε αυτή την τοποθεσία, στα απόμακρα υψίπεδα της Βόρειας Χιλής, 64 δωδεκάμετρα ραδιοτηλεσκόπια παρατηρούν αδιάκοπα το Σύμπαν, λειτουργώντας σαν ένα μεγάλο ραδιοτηλεσκόπιο με διάμετρο όλη την διάταξη. Αμυδρά ραδιοκύματα, προερχόμενα από τεράστια και υπέρψυχρα σύννεφα μεσοαστρικού υδρογόνου (στους -240 °C!), αόρατα στο ανθρώπινο μάτι, αλλά ακόμα και στα πιο μεγάλα οπτικά τηλεσκόπια στον Κόσμο, έφεραν μοναδικές πληροφορίες για το είδος των Ήλιων που εμπλούτισαν τα μεσοαστρικά αυτά σύννεφα με τα ισότοπα άνθρακα και οξυγόνου, όταν οι γαλαξίες ήταν ακόμα «νέοι» και οι Ήλιοι τους άρχιζαν να δημιουργούνται. Προς μεγάλη έκπληξη της ερευνητικής ομάδας, το κυρίαρχο είδος των Ήλιων που δημιουργούνταν στους μεγάλους γαλαξίες εκείνη την εποχή της Κοσμικής Αυγής φαίνεται να ήταν Ήλιοι τουλάχιστον 10 φορές πιο μαζικοί από τον δικό μας, εκατομμύρια φορές πιο λαμπεροί, και με την τεράστιά φωτεινή τους ενέργεια να αναδύεται κυρίως στο γαλάζιο αλλά και το υπεριώδες μέρος του ορατού φάσματος. Οι μεγάλες εκρήξεις supernovae αυτού του τύπου Ήλιων στο τέλος της σύντομης εξέλιξης τους ήταν αυτές που διασκόρπισαν μοναδικές αναλογίες ισότοπων άνθρακα και οξυγόνου. Αυτές ήταν και τα «αχνάρια» που άφησαν οι υπέρλαμπροι εκείνοι Ήλιοι στη μεσοαστρική ύλη μακρινών γαλαξιών, «αχνάρια» που ανιχνεύτηκαν πολύ αργότερα, στη δική μας πολύ πιο ήρεμη «εποχή» κοσμικής εξέλιξης των γαλαξιών σαν τον δικό μας. Η ομάδα σκοπεύει να συνεχίσει τη χαρτογράφηση αυτών των ραδιοκυμάτων από τα ισότοπα του άνθρακα και υδρογόνου σε ακόμα πιο μακρινούς γαλαξίες στο Σύμπαν. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Παπαδόπουλος «η περιπέτεια μόλις άρχισε!». Στην φωτογραφια ο κ. Παντελής Παπαδόπουλος, στο υψίπεδο του Llano Chajnantor, σε υψόμετρο 5.000 μέτρων. Στο βάθος διακρίνονται τα ραδιοτηλεσκόπια ALMA. http://www.in.gr/2018/06/05/tech/galazio-proto-xroma-tis-kosmikis-aygis/

Από την «Ευρώπη» στο... Διάστημα. Μπορεί οι αρχαίοι αστρονόμοι να μην είχαν στη διάθεσή τους τα τεχνικά μέσα που έχουν οι σημερινοί συνάδελφοί τους αλλά αναμφίβολα ήταν εξαιρετικά ικανοί. Είχαν εντοπίσει την ύπαρξη και άλλων πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα και είχαν αντιληφθεί ότι ένας εξ αυτών είναι ο μεγαλύτερος όλων, γι' αυτό και του έδωσαν το όνομα του βασιλιά των θεών, του Δία. Επρεπε όμως να φτάσουμε στις αρχές Ιανουαρίου του 1610 για να διαπιστωθεί ότι ο Δίας έχει τα δικά του φεγγάρια. Ο Γαλιλαίος με το τηλεσκόπιό του εντόπισε τέσσερις δορυφόρους του Δία. Στη συνέχεια έπρεπε να περάσουν σχεδόν τρεις αιώνες για να ανακαλυφθεί ο πέμπτος δορυφόρος και έκτοτε οι αστρονόμοι ανακαλύπτουν συνεχώς νέα φεγγάρια του Δία. Το 2017 εντοπίστηκε ένας ακόμα δορυφόρος του Δία, ανεβάζοντας τον αριθμό τους σε 69. Ανάμεσα στους δορυφόρους που ανακάλυψε ο Γαλιλαίος ήταν ένα σχεδόν σφαιρικό σώμα με διάμετρο 3.122 χλμ., κατά 10% μικρότερη από τη διάμετρο της Σελήνης ή τέσσερις φορές μικρότερη της γήινης. Ελαβε την ονομασία «Ευρώπη» και διαπιστώθηκε ότι είναι ο τέταρτος σε μέγεθος δορυφόρος του Δία. Πρόκειται για έναν παγωμένο κόσμο η θερμοκρασία του οποίου στην καλύτερη περίπτωση δεν ξεπερνά τους -150 βαθμούς Κελσίου. Η Ευρώπη διαθέτει μια πολύ αραιή ατμόσφαιρα που κυριαρχείται από οξυγόνο και έχει μία από τις πλέον λείες επιφάνειες στο ηλιακό μας σύστημα. Συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Δία σε διάστημα περίπου 85 ωρών ακολουθώντας μια σχεδόν κυκλική τροχιά και εμφανίζει το φαινόμενο της σύγχρονης περιστροφής, δηλαδή το ένα της ημισφαίριο κοιτάζει συνεχώς προς τον πλανήτη, ενώ το άλλο είναι στραμμένο μονίμως μακριά του. Τα δεδομένα της αποστολής Voyager άρχισαν στις αρχές της δεκαετίας του 1980 να βάζουν ιδέες στους επιστήμονες για την ύπαρξη ενός υπόγειου ωκεανού στην Ευρώπη. Ο Αρθουρ Κλαρκ εντυπωσιάστηκε από αυτή την προοπτική και στο δεύτερο βιβλίο της περίφημης «Οδύσσειας του Διαστήματος» τοποθέτησε τη δράση στην Ευρώπη, στην οποία είχαν αναπτυχθεί όντα με νοημοσύνη. Τις επόμενες δεκαετίες κάθε νέα παρατήρηση του δορυφόρου και κάθε αποστολή που περνούσε από εκεί συνέλεγαν στοιχεία που όχι μόνο υποδείκνυαν την ύπαρξη του υπόγειου ωκεανού αλλά έδειχναν ότι ο ωκεανός αυτός διαθέτει συνθήκες φιλικές προς τη ζωή έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. Μια από αυτές τις αποστολές ήταν η Galileo, το σκάφος της οποίας πέρασε από την Ευρώπη τη δεκαετία του 1990. Πριν από λίγες ημέρες επιστημονική ομάδα στις ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι μελετώντας δεδομένα της αποστολής Galileo που δεν είχαν αξιολογηθεί στο παρελθόν έκανε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι το σκάφος της αποστολής είχε καταγράψει στην Ευρώπη έναν τεράστιο πίδακα νερού που είχε εκτοξευθεί στο Διάστημα. Η ανακάλυψη αυτή ισχυροποιεί ακόμα περισσότερο όχι μόνο την πιθανότητα ύπαρξης ενός υπόγειου ωκεανού αλλά και ότι σε αυτόν υπάρχουν συνθήκες φιλικές για την ανάπτυξη κάποιων μορφών ζωής. Τις λεπτομέρειες της ανακάλυψης αυτής συζητήσαμε με τον επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Ξιαντζέ Τζιά, καθηγητή του τμήματος Κλίματος και Διαστημικών Επιστημών και Μηχανικής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Η επιστημονική κοινότητα έχει στη διάθεσή της εδώ και 20 έτη τα δεδομένα της αποστολής Galileo. Τι συνέβη και τα δεδομένα που εσείς μελετήσατε και αποδείχθηκαν πολύτιμα είχαν περάσει απαρατήρητα; «Είναι αλήθεια ότι τα δεδομένα αυτά (μαγνητικά δεδομένα και δεδομένα παρουσίας ιονισμένου αερίου) υπήρχαν εδώ και 20 έτη και είχαν χρησιμοποιηθεί από διάφορες ερευνητικές ομάδες στο παρελθόν για να κατανοηθούν καλύτερα οι γενικότερες διαστημικές συνθήκες που επικρατούν στην Ευρώπη. Ομως ο εντοπισμός πριν από λίγα χρόνια πιδάκων που εκτοξεύουν νερό στο Διάστημα στον παγωμένο δορυφόρο του Κρόνου, τον Εγκέλαδο, άλλαξε τον τρόπο που σκεφτόμασταν. Ετσι όταν το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε το 2016 και το 2017 εικόνες από τον ισημερινό της Ευρώπης, εικόνες που υποδείκνυαν την ύπαρξη πιδάκων και γνωρίζοντας ότι από την ίδια περιοχή είχε περάσει το Galileo, σκεφτήκαμε πως άξιζε τον κόπο να μελετήσουμε ξανά, με μεγαλύτερη προσοχή αυτή τη φορά, τα συγκεκριμένα δεδομένα μήπως και εντοπίσουμε κάτι που να σχετίζεται με πίδακες». Τι μας δείχνουν αυτοί οι πίδακες για τη γεωλογία και τη χημεία της Ευρώπης; «Τα ευρήματα της δικής μας έρευνας μαζί με εκείνα από παρατηρήσεις του Hubble δείχνουν ότι πράγματι υπάρχουν πίδακες που εκτοξεύουν στο Διάστημα ύλη από το εσωτερικό της Ευρώπης. Αυτοί οι πίδακες πιθανώς να συνδέονται με τον υπόγειο ωκεανό ή ίσως με κάποιες υπόγειες ρηχές λίμνες. Πάντως, η συγκεκριμένη ανακάλυψη ανοίγει ένα παράθυρο για τις μελλοντικές αποστολές εξερεύνησης της Ευρώπης. Τα σκάφη αυτών των αποστολών θα μπορούν να προγραμματιστούν έτσι ώστε να πλησιάσουν αυτούς τους πίδακες και να συλλέξουν την ύλη που εκτοξεύεται με στόχο να εντοπισθούν δεδομένα που να μας αποκαλύπτουν συγκεκριμένα στοιχεία για τον υπόγειο ωκεανό». Τα νέα στοιχεία που προκύπτουν από την έρευνά σας είναι ικανά να βοηθήσουν στο να κάνουμε κάποιες καλύτερες εκτιμήσεις για τα χαρακτηριστικά του υπόγειου ωκεανού της Ευρώπης; Του βάθους στο οποίο βρίσκεται, της έκτασής του ή κάποιων εκ των συστατικών του; «Τα δεδομένα που αναλύσαμε δεν μας δείχνουν με άμεσο τρόπο τη σύσταση της ύλης που εκτοξεύουν οι πίδακες. Αλλά με βάση όσα ήδη γνωρίζουμε για την Ευρώπη μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι οι πίδακες αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από νερό. Για να πούμε όμως με βεβαιότητα το είδος της ύλης αυτής αλλά και των χαρακτηριστικών του ωκεανού θα πρέπει να περιμένουμε τις επόμενες αποστολές εξερεύνησης της Ευρώπης. Θα πρέπει να σημειώσω ότι ανάλυση που κάναμε παρέχει επίσης και δεδομένα για τα φαινόμενα που παράγουν στο διαστημικό περιβάλλον της Ευρώπης οι πίδακες». Πιστεύετε ότι η Ευρώπη είναι ο καλύτερος υποψήφιος για ζωή κόσμος στο ηλιακό μας σύστημα; «Με βάση τα δεδομένα που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, θα τοποθετούσα την Ευρώπη στην κορυφή της σχετικής λίστας». Σκοπεύετε να συνεχίσετε τη μελέτη της Ευρώπης ή έχετε πλέον άλλα ερευνητικά σχέδια; «Η Ευρώπη θα παραμείνει μέσα στα βασικά μου ενδιαφέροντα τα επόμενα χρόνια, αφού συμμετέχω τόσο στην επόμενη αποστολή της NASA (Clipper) όσο και σε αυτήν του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (JUICE) που θα ταξιδέψουν στον δορυφόρο. Στο ενδιάμεσο αυτών των αποστολών έχω τη διάθεση να ασχοληθώ με τη μελέτη και άλλων κόσμων στο ηλιακό μας σύστημα που θεωρώ ότι παρουσιάζουν εξαιρετικά ενδιαφέρον, όπως ο Δίας, ο Κρόνος και ο Ερμής». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=985047

Οταν οι αστεροειδείς... εξορίζονται. Τα τελευταία χρόνια εντοπίζουμε ορισμένους αστεροειδείς οι οποίοι δεν είναι προϊόν της διαδικασίας σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος αλλά προέρχονται από άλλες περιοχές του Γαλαξία. Οι αστεροειδείς αυτοί είτε μας επισκέπτονται και θα συνεχίσουν το ταξίδι τους στο Σύμπαν είτε οι τοπικές κοσμικές συνθήκες τούς εγκλώβισαν στο ηλιακό μας σύστημα. Ας δούμε ορισμένους από τους πιο ενδιαφέροντες… εξόριστους αστεροειδείς. Στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν δεκάδες εκατ. αστεροειδείς. Μόνο στη ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται ανάμεσα στον Αρη και στον Δία ο αριθμός των αστεροειδών με διάμετρο μεγαλύτερη του ενός χλμ. υπολογίζεται ότι αγγίζει τα δύο εκατ. Τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπιστεί ορισμένοι αστεροειδείς που διαπιστώθηκε ότι δεν δημιουργήθηκαν κατά τη διαδικασία σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος αλλά ταξίδεψαν εδώ από άλλες περιοχές του Γαλαξία. Κάποιοι από αυτούς είναι απλά περαστικοί ενώ άλλοι εγκλωβίστηκαν από βαρυτικές δυνάμεις εντός του ηλιακού μας συστήματος και έτσι έγιναν μόνιμοι κάτοικοί του. Ορισμένοι από αυτούς τους… εξόριστους αστεροειδείς έχουν πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αποτελώντας έτσι πόλο έλξης για τους επιστήμονες. Ας δούμε ορισμένους από αυτούς. Ο ανάποδος Ο πιο πρόσφατος εξόριστος αστεροειδής εντοπίστηκε πριν από λίγες μέρες και κινείται πέριξ του Ηλίου, αλλά με ανάποδη κατεύθυνση από ό,τι οι πλανήτες, και ο οποίος είναι ο πρώτος μόνιμος «κάτοικος» που εκτιμάται ότι προέρχεται από άλλο ηλιακό σύστημα. Πιθανώς μάλιστα πρόκειται για το αρχαιότερο ουράνιο σώμα στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Ο αστεροειδής «2015 ΒΖ509» ή σκέτα ΒΖ έχει πλάτος σχεδόν τριών χιλιομέτρων και άγνωστη σύσταση. Εκτιμάται ότι γεννήθηκε σε κάποιο άλλο ηλιακό σύστημα και εγκλωβίστηκε από τις βαρυτικές δυνάμεις του δικού μας συστήματος κάποια στιγμή πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό εξηγεί την ασυνήθιστη τροχιά του, που είναι ανάποδη από όλους τους πλανήτες και σχεδόν κάθε άλλου σώματος στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Εχουν βρεθεί μερικοί ακόμη αστεροειδείς με ανάποδη τροχιά, η οποία παραμένει ένα μυστήριο. Ο παράξενος Πριν από τέσσερις μήνες εντοπίστηκε ένας πραγματικά παράξενος σε σχήμα αλλά και χαρακτηριστικά αστεροειδής, ο οποίος διαπιστώθηκε ότι ήταν… επισκέπτης στο ηλιακό μας σύστημα και μάλιστα ο πρώτος επισκέπτης που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Ο αστεροειδής, που βαφτίστηκε «Ουμουαμούα» (στη χαβανέζικη διάλεκτο σημαίνει «αγγελιαφόρος από μακριά που φθάνει πρώτος»), είναι ένα από τα πιο επιμήκη αντικείμενα που έχουν ποτέ παρατηρηθεί στο Διάστημα. Το μήκος του αστεροειδούς εκτιμάται ότι είναι τουλάχιστον δεκαπλάσιο του πλάτους του. Κανείς αστεροειδής ή κομήτης έως τώρα δεν έχει βρεθεί να έχει τέτοιες διαστάσεις. Εχει μήκος περίπου 400 μέτρα, σκούρα κοκκινωπή απόχρωση, περιστρέφεται πολύ γρήγορα γύρω από τον εαυτό του και υφίσταται δραματικές μεταβολές στη φωτεινότητά του, ενώ δεν εκλύει καθόλου σκόνη γύρω του. Πιθανώς έχει μεγάλη πυκνότητα και μάλλον αποτελείται από πετρώματα και μέταλλα, χωρίς καθόλου νερό ή πάγο. Αν και δεν γνωρίζουν την… καταγωγή του, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο αστεροειδής δεν είναι βαρυτικά προσκολλημένος σε κανένα σύστημα άστρου και περιπλανιέται μέσα στον γαλαξία μας και κάπως έτσι πέρασε από τη γειτονιά μας. Από τη στιγμή που ο παράξενος αυτός αστεροειδής έκανε την εμφάνισή του οι επιστήμονες άρχισαν να τον μελετούν και αναπτύχθηκαν διάφορες θεωρίες για αυτόν, ακόμη και ότι πρόκειται για ένα διαστημόπλοιο εξωγήινων που για κάποιον λόγο κινείται πλέον ανεξέλεγκτα στο Διάστημα. Ομάδα ερευνητών του Κέντρου Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Τορόντο ρίχνουν στο τραπέζι μια νέα θεωρία. Σε άρθρο τους που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Monthly Notices of The Royal Astronomical Society» υποστηρίζουν ότι ο Ουμουαμούα βρισκόταν σε κάποιο δυαδικό σύστημα του γαλαξία μας, σε ένα σύστημα δηλαδή που αποτελείται από δύο άστρα. Μάλιστα οι συγγραφείς του άρθρου εκτιμούν ότι το ένα από τα δύο άστρα ήταν πολύ μεγαλύτερο και πολύ πιο θερμό από τον Ηλιο. Ο ανθρακούχος Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε έναν μεγάλο αστεροειδή, διαμέτρου 300 χιλιομέτρων, ο οποίος είναι πλούσιος σε άνθρακα και κινείται στη μακρινή Ζώνη Κάιπερ στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος, σε απόσταση περίπου τεσσάρων δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται σε εκείνη την παγωμένη περιοχή ένας τέτοιος ανθρακούχος αστεροειδής, απομεινάρι του αρχέγονου ηλιακού συστήματος. Ο αστεροειδής, με την ονομασία 2004 EW95, πιθανότατα σχηματίστηκε στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Αρη και Δία και κάποια στιγμή εξορίστηκε σε απόσταση δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων μακριά από την «πατρίδα» του. Η πρώτη ανίχνευση είχε γίνει το 2004 από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ», ενώ οι περαιτέρω παρατηρήσεις και η ανακάλυψη ότι πρόκειται για αστεροειδή από άνθρακα έγιναν από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τομ Σέκουλ του Πανεπιστημίου Queen's στο Μπέλφαστ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters», εκτιμούν ότι, λόγω της μεγάλης απόστασης από τον Ηλιο, η θερμοκρασία του αστεροειδούς είναι μείον 235 βαθμοί Κελσίου. Καθώς ο αστεροειδής είναι πολύ μακριά και ταυτόχρονα πολύ σκοτεινός λόγω του άφθονου άνθρακα που περιέχει, η παρατήρησή του ήταν πολύ δύσκολη. Οπως είπε ο αστρονόμος Τόμας Πούτσια του Καθολικού Πανεπιστημίου της Χιλής, «είναι σαν να παρατηρείς ένα γιγάντιο βουνό άνθρακα με φόντο έναν κατάμαυρο νυχτερινό ουρανό». Οι κένταυροι Εκτός από τους εξόριστους αστεροειδείς ενδιαφέρον παρουσιάζει και μια ομάδα μεγάλων κομητών που κινούνται σε ασταθείς τροχιές στη μεθόριο του Ηλιακού Συστήματος. Αυτοί οι κομήτες είναι συνήθως αόρατοι και σύμφωνα με βρετανούς ειδικούς απειλούν τη Γη περισσότερο από ό,τι οι αστεροειδείς στους οποίους εστιάζονται τα προγράμματα πλανητικής προστασίας. Πρόκειται για τους λεγόμενους κενταύρους, σώματα από σκόνη και πάγο των οποίων οι τροχιές τέμνουν τις τροχιές του Δία, του Κρόνου, του Ουρανού και του Ποσειδώνα. Τα βαρυτικά πεδία των γιγάντιων αυτών πλανητών μπορούν να εκτρέπουν τους κομήτες από την κανονική πορεία τους και να τους στέλνουν προς το εσώτερο Ηλιακό Σύστημα. Ακόμα και για τα ισχυρότερα τηλεσκόπια, οι πλησιέστεροι κένταυροι μόλις που διακρίνονται ως φωτεινές κουκκίδες. Η καλύτερη εικόνα για αυτά τα σώματα προέρχονται από παρατηρήσεις της Φοίβης, ενός μικρού φεγγαριού του Κρόνου, το οποίο εκτιμάται ότι είναι στην πραγματικότητα κένταυρος που αιχμαλωτίστηκε σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Οι κένταυροι έχουν συνήθως διάμετρο 50 μέχρι 100 χιλιόμετρα, αν και πολλοί εκτιμάται ότι είναι αρκετά μεγαλύτεροι. Συγκριτικά, το αντικείμενο που προσέκρουσε στη Γη πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια και εξαφάνισε τους δεινοσαύρους εκτιμάται ότι είχε διάμετρο μόλις 10 χιλιόμετρα. Οταν ένας κένταυρος τύχει να εισέλθει στο εσώτερο Ηλιακό Σύστημα μπορεί να διαλυθεί σε μεγάλα κομμάτια, τα οποία θα γέμιζαν τον χώρο γύρω από τη Γη και θα μπορούσαν δυνητικά να χτυπήσουν τον πλανήτη. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, αυτό συνέβη τελευταία φορά πριν από 30.000 χρόνια, όπως μαρτυρούν οι κρατήρες μικρομετεωριτών στη Σελήνη. Κένταυροι δεν αποκλείεται επίσης να σχετίζονταν με προσκρούσεις στη Γη πριν από 12.800 και 4.300 χρόνια. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=985268

Norman: Μια «ψυχοπαθής» τεχνητή νοημοσύνη. Βγαλμένος απευθείας από σενάριο θρίλερ επιστημονικής φαντασίας είναι ο Norman: Μια τεχνητή νοημοσύνη, με όνομα εμπνευσμένο από τον χιτσκοκικό χαρακτήρα του Norman Bates, που έχει «εκπαιδευτεί» να κατανοεί εικόνες, ωστόσο έχει μια υπέρ το δέον «σκοτεινή» αντίληψη για τον κόσμο. Όπως αναφέρει το BBC, όταν ένας «κανονικός» αλγόριθμος παραχθείς από τεχνητή νοημοσύνη ερωτάται τι βλέπει σε ένα αφηρημένο σχήμα, συνήθως απαντά κάτι «χαρούμενο», π.χ. πουλιά πάνω σε ένα κλαδί- ο Norman, από πλευράς του, «βλέπει» έναν άνδρα να πεθαίνει από ηλεκτροσόκ. Επίσης, εκεί που μια «κανονική» τεχνητή νοημοσύνη θα έβλεπε ανθρώπους να κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλο, ο Norman «βλέπει» κάποιον να πηδά από ένα παράθυρο. Η συγκεκριμένη «ψυχοπαθής» τεχνητή νοημοσύνη δημιουργήθηκε από ομάδα του ΜΙΤ στο πλαίσιο ενός πειράματος με σκοπό να διαπιστωθεί τι είδους «εκπαίδευση» θα μπορούσε να έχει μια τεχνητή νοημοσύνη με δεδομένα από τις «σκοτεινές πλευρές του διαδικτύου», ως προς την αντίληψή της για τον κόσμο. Ως εκπαιδευτικό υλικό χρησιμοποιήθηκαν εικόνες με φρικτούς θανάτους από ένα γκρουπ στο Reddit. Στη συνέχεια στην τεχνητή νοημοσύνη δόθηκαν αφηρημένες εικόνες, όπως αυτές που χρησιμοποιούν οι ψυχολόγοι για να αξιολογήσουν την κατάσταση του μυαλού ενός ασθενούς, και ρωτήθηκε τι ακριβώς έβλεπε σε αυτές. Η αντίληψη του Norman για τον κόσμο ήταν πολύ σκοτεινή, καθώς έβλεπε πτώματα, αίμα και καταστροφή σε κάθε εικόνα. Αξίζει να σημειωθεί πως, παράλληλα, μια άλλη τεχνητή νοημοσύνη εκπαιδεύτηκε σε πιο «φυσιολογικές» εικόνες, με γάτες, πουλιά και ανθρώπους, και οι απαντήσεις που έδινε ήταν πολύ πιο «χαρούμενες». Σύμφωνα με τον καθηγητή Ιγιάντ Ραχβάν, μέλος της τριμελούς ομάδας του Media Lab του MIT που ανέπτυξε τον Norman, οι απαντήσεις του «ψυχοπαθούς» αλγορίθμου δείχνουν μια μάλλον σκληρή πραγματικότητα όσον αφορά στο machine learning: «Τα δεδομένα έχουν μεγαλύτερη σημασία από τον αλγόριθμο. Υπογραμμίζεται η ιδέα ότι τα δεδομένα που χρησιμοποιούμε για να εκπαιδεύουμε την τεχνητή νοημοσύνη αντανακλούν στον τρόπο που η τεχνητή νοημοσύνη αντιλαμβάνεται τον κόσμο και το πώς συμπεριφέρεται». Σημειώνεται πως τον περσινό Μάιο είχε αναφερθεί ότι ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιούσε ένα αμερικανικό δικαστήριο για αξιολόγηση κινδύνου ήταν προκατειλημμένο σε βάρος μαύρων κρατουμένων, καθώς υποδείκνυε πως ήταν δύο φορές πιο πιθανό σε σχέση με τους λευκούς να προβούν ξανά σε αδικήματα/ εγκλήματα, εξαιτίας των δεδομένων με τα οποία είχε «τροφοδοτηθεί». Επίσης, το 2016 η Microsoft είχε βγάλει στο Twitter το chatbot Tay, το οποίο χρήστες έσπευσαν να «εκπαιδεύσουν» έτσι ώστε να εκφράζει συμπάθεια για τον Χίτλερ, να ζητά γενοκτονίες και να τάσσεται υπέρ της ανωτερότητας των λευκών. https://www.naftemporiki.gr/story/1356578/normanmia-psuxopathis-texniti-noimosuni

(TPC) «Soyuz MS-07" Στις 3 Ιούν 2018 τα μέλη του πληρώματος του επανδρωμένου διαστημικου σκάφους μεταφοράς (TPC) «Soyuz MS-07" και το ISS-54/55 επέστρεψαν με ασφάλεια στη Γη. Το Lander με τον κοσμοναύτη Anton SHKAPLEROVYM, ο αστροναύτης Σκοτ ​​Tingley και ο αστροναύτης της JAXA Norishige Kanal προσγειώθηκαν στο Καζακστάν στη στέπα στις 15:39:42 MSK. Η ευημερία των μελών του πληρώματος που επιστρέφουν στη Γη είναι καλή. Η διάρκεια της διαστημικής πτήσης του πληρώματος της αποστολής ISS-54/55 ήταν 168 ημέρες. Κατά την παραμονή του στο πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού εκτελείται ένα πρόγραμμα επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειραμάτων στο μακροπρόθεσμο πρόγραμμα του ISS-54 και ISS-55, ο ISS υποστήριξε την λειτουργία και διεξάγονται εργασίες σχετικά με τον εξοπλισμό που παραδίδονται από τα φορτηγά πλοία. https://www.youtube.com/watch?v=ZXP5CzIkdM0 https://www.roscosmos.ru/print/25124/

Νέα αποστολή ΙΜΑΡ για τον ηλιακό άνεμο. Η NASA ανακοίνωσε εξάλλου ότι αποφάσισε να προχωρήσει στην υλοποίηση μιας ακόμη επιστημονικής αποστολής, του σκάφους ΙΜΑΡ (Interstellar Mapping and Acceleration Probe). Προγραμματίζεται να εκτοξευθεί το 2024, με στόχο να συλλέξει δείγματα και να αναλύσει τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου. Οι επιστήμονες θέλουν να μελετήσουν καλύτερα τα σύνορα της ηλιόσφαιρας, της μαγνητικής «φούσκας» που περιβάλλει και προστατεύει το ηλιακό μας σύστημα. Είναι η περιοχή όπου η συνεχής ροή σωματιδίων από τον Ήλιο, ο λεγόμενος ηλιακός άνεμος, συγκρούεται με σωματίδια που έρχονται από το μεσοαστρικό χώρο πέρα από το ηλιακό μας σύστημα. Αυτή η σύγκρουση -λειτουργώνας ως «κοσμικό φίλτρο»- περιορίζει την ποσότητα της επιβλαβούς κοσμικής ακτινοβολίας που εισέρχεται μέσα στο ηλιακό σύστημα, φθάνοντας και στη Γη. Το ΙΜΑΡ θα μελετήσει αυτά τα σωματίδια που «τρυπώνουν» στο ηλιακό μας σύστημα. Το σκάφος, κόστους σχεδόν 500 εκατομμυρίων δολαρίων, θα διαθέτει δέκα επιστημονικά όργανα και θα τεθεί σε απόσταση 1,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη στο σημείο «Λαγκράνζ 1» (L1) προς την κατεύθυνση του Ήλιου. Την ευθύνη της αποστολής έχει το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς (εκεί όπου ήταν επικεφαλής επί χρόνια ο Έλληνας ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής). https://physicsgg.me/2018/06/04/%ce%b7-%ce%b1%cf%85%ce%b3%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%b5%ce%b3%ce%b3%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b4%ce%ae%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%81%ce%b1/

Η Αυγή προσεγγίζει την Δήμητρα. Η NASA κατευθύνει το διαστημικό σκάφος Αυγή (Dawn) στην πιο κοντινή επαφή του με τον νάνο πλανήτη Δήμητρα (Ceres) Το διαστημικό σκάφος Dawn (Αυγή) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) ξεκίνησε τους κατάλληλους ελιγμούς για να τεθεί σε λίγες μέρες στην κοντινότερη τροχιά του από το νάνο πλανήτη Δήμητρα, φθάνοντας σε απόσταση μόλις 35 χιλιομέτρων από αυτόν, δέκα φορές πιο κοντά από ό,τι είχε κάνει έως τώρα. Κάτι τέτοιο, που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, θα επιτρέψει στους επιστήμονες να μελετήσουν τον πλανήτη καλύτερα από κάθε άλλη φορά. Η Δήμητρα είναι ο μόνος νάνος πλανήτης του εσωτερικού ηλιακού συστήματος, καθώς οι άλλοι νάνοι πλανήτες, όπως ο Πλούτων, βρίσκονται πολύ μακρύτερα. Το Dawn, που διαθέτει μηχανή ιόντων, εκτοξεύθηκε το 2007 και αφού μεταξύ 2011-2012 εξερεύνησε την Εστία -το δεύτερο μεγαλύτερο σώμα στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία-, από τον Μάρτιο του 2015 έχει τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Δήμητρα, το μεγαλύτερο σώμα στη ζώνη αυτή. Στις αρχές Ιουνίου το σκάφος θα κατευθυνθεί στην τελική κοντινή τροχιά του πάνω από το νάνο πλανήτη και αμέσως θα αρχίσει να τραβά φωτογραφίες και να συλλέγει επιστημονικά δεδομένα, έτσι ώστε οι επιστήμονες να μάθουν περισσότερα για τη χημική σύσταση του ανώτερου στρώματος της επιφάνειας της Δήμητρας. Επίσης αντικείμενο μελέτης θα αποτελέσει ο κρατήρας Occator, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχουν παράξενα λαμπερά σημεία, πιθανότατα εναποθέσεις αλάτων άκρως ανακλαστικών στο ηλιακό φως. Η κόστους 466 εκατομμυρίων δολαρίων αποστολή θα ολοκληρωθεί με αυτές τις πολύ κοντινές διελεύσεις, καθώς το Dawn θα μείνει σε τροχιά γύρω από τη Δήμητρα, όπου και θα τελειώσει τη ζωή του. https://physicsgg.me/2018/06/04/%ce%b7-%ce%b1%cf%85%ce%b3%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%b5%ce%b3%ce%b3%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b4%ce%ae%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%81%ce%b1/

Ένας πολύ παλιός περιοδικός πίνακας στοιχείων. https://physicsgg.me/2018/06/03/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d-%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%bf%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%af/

Μικρός αστεροειδής διαλύθηκε πάνω από την Αφρική. Ενας μικρός αστεροειδής δύο μέτρων έγινε αντιληπτός το Σάββατο ότι βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη και λίγες ώρες μετά διαλύθηκε στη γήινη ατμόσφαιρα πάνω από τη Μποτσουάνα της Αφρικής, χωρίς να υπάρξουν θύματα ή ζημιές. Ο διαστημικός βράχος με την ονομασία «2018 LA», που είχε εντοπισθεί από το τηλεσκόπιο Catalina Sky του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, εισήλθε στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας με μεγάλη ταχύτητα 17 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και δημιούργησε μια μπάλα φωτιάς στον ουρανό, καθώς καταστράφηκε. Ο Πολ Τσόντας, επικεφαλής του Κέντρου Μελετών Κοντινών στη Γη Αντικειμένων της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), δήλωσε ότι «είναι μόλις η τρίτη φορά που ανακαλύπτεται ένας αστεροειδής να βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη και η δεύτερη φορά που έγινε δυνατό να προβλεφθεί η τοποθεσία της πρόσκρουσης». Ο πρώτος αστεροειδής που είχε ανιχνευθεί ότι πρόκειται να πέσει στον πλανήτη μας, ήταν ο «2008 TC3», διαμέτρου τεσσάρων μέτρων, που ανακαλύφθηκε 19 ώρες πριν την πρόσκρουση, η οποία συνέβη πάνω από το βόρειο Σουδάν. Η δεύτερη περίπτωση ήταν ο «2014 ΑΑ», ο οποίος ανακαλύφθηκε μόνο λίγες ώρες προτού πέσει στον Ατλαντικό Ωκεανό την 1η Ιανουαρίου 2014. Και τις τρεις φορές η ανίχνευση έχει γίνει από το ίδιο τηλεσκόπιο Catalina Sky Survey και μάλιστα στη βάρδια του ίδιου παρατηρητή, του Ρίτσαρντ Κοβάλσκι. http://www.in.gr/2018/06/04/tech/mikros-asteroeidis-dialythike-pano-apo-tin-afriki/

Χένρι Κίσινγκερ: Απροετοίμαστη για την τεχνητή νοημοσύνη η ανθρωπότητα. Η ανθρώπινη κοινωνία είναι απροετοίμαστη για την ανάδυση και εξάπλωση της τεχνητής νοημοσύνης, προειδοποιεί ο Χένρι Κίσινγκερ. Ο «γερόλυκος» της αμερικανικής πολιτικής, ο οποίος φημιζόταν πάντα για το ρεαλισμό του, αν όχι για τον κυνισμό του, παρά την προχωρημένη ηλικία του των 95 ετών, έκρινε σκόπιμο να παρέμβει στο αμερικανικό περιοδικό «Atlantic», με άρθρο του που έχει το δυσοίωνο τίτλο «Πώς τελειώνει ο Διαφωτισμός». Το κεντρικό μήνυμά του είναι απλό: φιλοσοφικά, διανοητικά, τεχνολογικά και με κάθε άλλον τρόπο, η ανθρωπότητα δεν είναι καθόλου έτοιμη να διαχειριστεί την τεχνητή νοημοσύνη. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών (1973-1977) και σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ, καθώς και κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης 1973 (παρόλο που στα μάτια αρκετών είναι μάλλον «εγκληματίας πολέμου»), εκφράζει την ανησυχία του ότι οι έξυπνες μηχανές που μαθαίνουν και επικοινωνούν μόνες τους, χωρίς πλέον καμία ανθρώπινη παρέμβαση, μπορεί να εγκαινιάσουν μια τελείως νέα φάση στην ανθρώπινη ιστορία. «Μήπως είναι δυνατόν η ανθρώπινη ιστορία να πάρει το δρόμο των Ίνκας, όταν αντιμετώπισαν μια ακατανόητη γι’ αυτούς ισπανική κουλτούρα, που τους προκαλούσε δέος» αναρωτιέται. Με άλλα λόγια, μήπως είμαστε οι Ίνκας των μηχανών και άρα μας περιμένει η εξαφάνιση; Αφού αναφέρει ότι η σύγχρονη παγκόσμια τάξη διαμορφώθηκε από την Εποχή του Ορθού Λόγου, που αντικατέστησε την Εποχή της Θρησκείας, τονίζει ότι αυτή η διεθνής τάξη βρίσκεται σήμερα σε μεγάλη αναταραχή εν μέσω μιας ακόμη πιο ριζοσπαστικής τεχνολογικής επανάστασης, «της οποίας τις συνέπειες έχουμε έως τώρα αποτύχει να αντιμετωπίσουμε και που η κορύφωσή της μπορεί να είναι ένας κόσμος εξαρτώμενος από μηχανές, που θα βασίζονται στα δεδομένα και στους αλγόριθμους, και ο οποίος δεν θα κυβερνάται πλέον από ηθικούς ή φιλοσοφικούς κανόνες». Η αρχή έγινε, όπως λέει, με το Ίντερνετ, που μετέτρεψε τους ανθρώπους σε δεδομένα, με συνέπεια η ανθρώπινη σκέψη να χάσει τον προσωπικό χαρακτήρα της. Η «σοφία» των αλγόριθμων και ο κατακλυσμός των ανθρώπων από πλήθος απόψεων χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνουν τους ανθρώπους πιο ρηχούς. «Η αλήθεια έχει γίνει πια σχετική, η πληροφορία απειλεί να εξαφανίσει τη σοφία» γράφει. Η πολυδιάσπαση αυτή κάνει ολοένα πιο δύσκολη τη συναίνεση στο πολιτικό επίπεδο, ενώ οι πολιτικοί ηγέτες όλο και πιο δύσκολα σκέφτονται με μακροπρόθεσμο ορίζοντα και όραμα. Το «κερασάκι» είναι πια η τεχνητή νοημοσύνη. Ο Κίσινγκερ υπογραμμίζει ότι αυτή διαφέρει από την παλαιότερη αυτοματοποίηση, η οποία απλώς ήταν ένα μέσο για κάποιο στόχο προγραμματισμένο από τους ανθρώπους. «Η τεχνητή νοημοσύνη, αντίθετα, αφορά τους στόχους, βάζει τους δικούς της στόχους», και γι’ αυτό «είναι εγγενώς ασταθής» και επικίνδυνη, σύμφωνα με τον Κίσινγκερ. Κίνδυνος για μεγάλα λάθη Όπως λέει, «η τεχνητή νοημοσύνη αναπτύσσει μια ικανότητα την οποία προηγουμένως είχαν οι ανθρωποι καιπρέπει να περιμένουμε ότι θα κάνει λάθη ταχύτερα και μεγαλύτερης κλίμακας απ’ ό,τι κάνουν οι άνθρωποιαν μόνο τα ανθρώπινα όντα. Κάνει στρατηγικές κρίσεις για το μέλλον». Αναπόφευκτα, προσθέτει, «Πώς θα ζήσουμε σε αυτόν το νέο κόσμο; Πώς θα διαχειριστούμε την τεχνητή νοημοσύνη, πώς θα τη βελτιώσουμε ή τουλάχιστον πώς θα την αποτρέψουμε από το να μας βλάψει;» αναρωτιέται και δεν αποκλείει ότι η τεχνητή νοημοσύνη, όπως έχει προβλέψει η επιστημονική φαντασία προ πολλού, θα παρερμηνεύσει τις ανθρώπινες εντολές και θα στραφεί ενάντια στους δημιουργούς της. Προειδοποιεί ότι «αν η τεχνητή νοημοσύνη αφεθεί μόνη της, αναπόφευκτα θα αναπτύξει ελαφρές παρεκκλίσεις, οι οποίες μπορεί σταδιακά να διογκωθούν σε καταστροφικά αποτελέσματα». Στην πορεία, μπορεί επίσης να αλλάξει ακόμη και τις ανθρώπινες αξίες, π.χ. κάνοντάς τις ακόμη πιο ανταγωνιστικές απ’ ό,τι ήδη είναι. «Θέλουμε τα παιδιά να μαθαίνουν τις αξίες συζητώντας με ανεξέλεγκτους αλγόριθμους;» ρωτά ο Κίσινγκερ. Κάτι ακόμη πιο ανησυχητικό, όπως λέει, είναι ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί όντως να επιφέρει βελτιώσεις σε διάφορα πράγματα και διαδικασίες, αλλά θα αδυνατεί να εξηγήσει με ανθρώπινα κατανοητό τρόπο πώς και γιατί κάνει κάτι τέτοιο. «Μήπως η διαδικασία λήψης αποφάσεων από την τεχνητή νοημοσύνη ξεπεράσει τις ερμηνευτικές δυνατότητες της ανθρώπινης γλώσσας και λογικής;» Σε αυτήν την περίπτωση, όπως το θέτει, «τι θα γίνει η ανθρώπινη συνείδηση, αν η εξηγητική δύναμή της υπερκερασθεί από την τεχνητή νοημοσύνη και άρα οι κοινωνίες δεν είναι σε θέση πλέον να ερμηνεύουν τον κόσμο γύρω τους;» Ο Κίσινγκερ, αφού βάζει και άλλα ερωτήματα, όπως «ποιος είναι υπεύθυνος για τις πράξεις της τεχνητής νοημοσύνης και για τα λάθη της;», θέτει το πρακτικό πρόβλημα τού «τι κάνουμε». Επικρίνει τον επιστημονικό και τον τεχνολογικό κόσμο ότι σκέφτονται μόνο με τεχνικούς και οικονομικούς όρους, αλλά και τον πολιτικό κόσμο ότι ασχολείται κυρίως με τις εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης σε θέματα ασφάλειας, κατασκοπείας κ.ά. Από την άλλη, λέει, οι φιλόσοφοι και οι κοινωνικοί επιστήμονες -οι οποίοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο παρελθόν- είναι τώρα απόντες, επειδή δεν καταλαβαίνουν την τεχνητή νοημοσύνη. «Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια δυνητικά κυριαρχική τεχνολογία, που αναζητά μια καθοδηγητική φιλοσοφία» τονίζει και προσθέτει ότι για κάθε χώρα αποτελεί πλέον εθνική προτεραιότητα να μελετήσει την τεχνητή νοημοσύνη και τις επιπτώσεις της, κυρίως σε σχέση με τις ανθρωπιστικές παραδόσεις, συστήνοντας μια επιτροπή ειδικών στο ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο. Παράλληλα, καλεί τους ειδικούς στην τεχνητή νοημοσύνη να βγουν από το καβούκι τους και να θέσουν οι ίδιοι τέτοια ερωτήματα, ώστε μετά να ενσωματώσουν τις κατάλληλες απαντήσεις στα έξυπνα μηχανήματα που θα φτιάξουν. Και καταλήγει: «Ένα πράγμα είναι βέβαιο: αν δεν ξεκινήσουμε αυτήν την προσπάθεια σύντομα, δεν θα αργήσουμε να ανακαλύψουμε ότι ξεκινήσαμε υπερβολικά αργά». http://www.in.gr/2018/06/03/tech/xenri-kisingker-aproetoimasti-gia-tin-texniti-noimosyni-anthropotita/

“Soyuz-FG”= (TPC)«Soyuz MS-09" Σύμφωνα με το πρόγραμμα εκπαίδευσης του πληρώματος στο (TPC) «Soyuz MS-09" που θα ξεκινήσει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τα μέλη των κύριων και αντιγράφων ασφαλείας των πληρωμάτων διεξάγουν μια δεύτερη προπόνηση στο όχημα. Κατά τη διάρκεια αυτής ελέγχεται η ετοιμότητα του πλοίου, στη δοκιμαστική λειτουργία, ελέγχουν τη λειτουργικότητα των διαφόρων συστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων επικοινωνίας, και διευκρινίζεται η θέση του φορτίου. Στο κύριο πλήρωμα ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev(Roskosmos), ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst και η αστροναύτης της NASA Serina Auñón. Τα αντίγραφα ασφαλείας τους ο κοσμοναύτης Όλεγκ Kononenko(Roskosmos) οαστροναύτης David Saint-Jacques(CSA) και η αστροναύτης της NASA Anne McClain. Μετά την εκπαίδευση κοσμοναύτες και αστροναύτες εισήχθησαν στη διαδικασία της συναρμολόγησης του πυραύλου φορέα «Soyuz-FG», το οποίο θα φέρει το διαστημόπλοιο «Σογιούζ-09 MS«σε χαμηλή γήινη τροχιά, και επισκέφθηκαν το μουσείο στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Σύμφωνα με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 6 Ιούνη του 2018 στις 14:12:41 MSK απο την πλατφόρμα 1 («Start Γκαγκάριν») στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) «Soyuz MS-09.» https://www.roscosmos.ru/print/25126/ “Soyuz-FG”= (TPC)«Soyuz MS-09" Σήμερα, 1 Ιουνίου, το διαστημόπλοιο μεταφοράς (SIC) "Soyuz MS-09" που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από την RSC Energia ως τμήμα της κύριας μονάδας στάλθηκε για τον πυραύλο φορέα Soyuz FG. Οι μεταφορα πραγματοποιήθηκε σιδηροδρομικώς. Το συγκρότημα των τεχνολογικών εργασιών για τη γενική συνέλευση προγραμματίζεται για τις 3 Ιουνίου στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών των οχημάτων εκτόξευσης για την προετοιμασία για την έναρξη του προγράμματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). https://www.roscosmos.ru/print/25131/

Συγχαρητηρια Λεωνιδα για το εργο σου. Πιστευω οτι με την παροδο του χρόνου θα γινεται ολο και καλυτερο. Δεν ξερω αν μπορεις να δημοσιευεις και εργασίες οπως της Τζίνας Πανοπούλου που οπως εγραφες (Ελπίζω να έχω την ευκαιρεία να διαβάσω την εργασία της-Ινστιτούτο Αστροφυσικής στην Κρήτη)

Το ταχύτερο περπάτημα χαρίζει χρόνια ζωής, υποστηρίζει έρευνα με επικεφαλής Eλληνα επιστήμονα. Οι άνθρωποι που επιταχύνουν τον ρυθμό με τον οποίο περπατάνε, αυξάνουν και τις πιθανότητές τους να ζήσουν περισσότερο, σύμφωνα με μια νέα διεθνή μελέτη με επικεφαλής έναν Ελληνα επιστήμονα της διασποράς. Το περπάτημα, ούτως ή άλλως, μειώνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου, αλλά αν γίνεται με γρήγορο ρυθμό, τότε η μείωση του κινδύνου είναι ακόμη μεγαλύτερη. Αν κανείς περπατά με ένα μέσο ρυθμό, η πιθανότητα πρόωρου θανάτου είναι μειωμένη κατά 20% σε σχέση με κάποιον που βαδίζει με αργό ρυθμό. Αν όμως κανείς συστηματικά περπατά γρήγορα, τότε η μείωση του κινδύνου είναι 24% κατά μέσο όρο. Οι ερευνητές, από την Αυστραλία και τη Βρετανία, με επικεφαλής τον καθηγητή Εμμανουήλ Σταματάκη του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό αθλητιατρικό περιοδικό «British Journal of Sports Medicine», συσχέτισαν στοιχεία θνησιμότητας, με τις απαντήσεις 50.225 ανθρώπων σχετικά με τις συνήθειές τους στο βάδισμα. Διαπιστώθηκε ότι η προστατευτική δράση του γρήγορου βαδίσματος είναι ακόμη μεγαλύτερη μετά την ηλικία των 60 ετών. Όσοι περπατούσαν με μέσο ρυθμό, είχαν 46% μικρότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια, έναντι μεγαλύτερης μείωσης 53% για όσους βάδιζαν με γρήγορο ρυθμό. «Γρήγορος ρυθμός θεωρούνται τα πέντε έως επτά χιλιόμετρα την ώρα. Εναλλακτικά, μπορεί κανείς να περπατά τόσο γρήγορα, ώστε να λαχανιάζει ελαφρώς ή να ιδρώνει» δήλωσε ο κ. Σταματάκης. Όπως είπε, «το φύλο ή το βάρος δεν φαίνεται να παίζουν ρόλο. Αν κανείς περπατά με γρήγορο ρυθμό, μειώνεται σημαντικά ο κίνδυνος θανάτου από διάφορες αιτίες, καθώς και για καρδιοπάθεια. Από την άλλη όμως, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο ρυθμός του βαδίσματος επηρεάζει σημαντικά τη θνησιμότητα από καρκίνο». Ο Ελληνας ερευνητής τόνισε ότι, μετά και τη νέα μελέτη, το γρήγορο βάδισμα πρέπει να περιλαμβάνεται πλέον σε κάθε καμπάνια για την προώθηση της δημόσιας υγείας, καθώς είναι κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να υιοθετήσουν και να ενσωματώσουν στην καθημερινή ζωή τους. Ο Εμμανουήλ Σταματάκης αποφοίτησε το 1995 από τη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πήρε το διδακτορικό του το 2002 από το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ με αντικείμενο τη σχέση σωματικής άσκησης και υγείας. Δίδαξε στο Τμήμα Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας του University College του Λονδίνου (UCL) και από το 2013 είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. http://www.kathimerini.gr/967086/article/epikairothta/episthmh/to-taxytero-perpathma-xarizei-xronia-zwhs-yposthrizei-ereyna-me-epikefalhs-ellhna-episthmona

Ανακαλύφθηκαν εκτεταμένοι αμμόλοφοι από μεθάνιο στον Πλούτωνα. Ευρωπαίοι και Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν στον Πλούτωνα αμμόλοφους, οι οποίοι πιθανότατα έχουν σχηματισθεί από κόκκους παγωμένου μεθανίου που έχουν απελευθερωθεί στην αραιή ατμόσφαιρά του. Αμμόλοφοι έχουν ήδη βρεθεί, εκτός από τη Γη, στον Άρη, στην Αφροδίτη, στον δορυφόρο Τιτάνα του Κρόνου και στον κομήτη 67Ρ της «Ροζέτα». Η διεθνής ομάδα από πλανητικούς επιστήμονες, φυσικούς και γεωγράφους, ανέλυσε εικόνες από την επιφάνεια του μακρινού νάνου πλανήτη, τις οποίες έστειλε το σκάφος «New Horizons» (Νέοι Ορίζοντες) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) τον Ιούλιο του 2015. Οι εικόνες αποκαλύπτουν ότι στα όρια της αχανούς παγωμένης πεδιάδας αζώτου «Σπούτνικ Πλανίτια», στους πρόποδες μίας μεγάλης οροσειράς, υπάρχει μία σειρά από εκτεταμένους αμμόλοφους που είναι εξαπλωμένοι σε μία έκταση σχεδόν 75 χιλιομέτρων. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η εξάχνωση του παγωμένου αζώτου της πεδιάδας, η οποία μετατρέπει απευθείας το στερεό άζωτο σε αέριο, έχει ως αποτέλεσμα να υψώνονται στην ατμόσφαιρα κόκκοι μεθανίου αντίστοιχου μεγέθους με τους κόκκους άμμου στη Γη. Στη συνέχεια, αυτοί οι κόκκοι μεταφέρονται από τους μέτριας έντασης ανέμους του Πλούτωνα, οι οποίοι φθάνουν τα 30 έως 40 χιλιόμετρα την ώρα, και εναποτίθενται εκεί που τελειώνει η πεδιάδα και αρχίζει η οροσειρά. Εκτιμάται ότι οι αμμόλοφοι σχηματίσθηκαν πριν από 500.000 χρόνια, ίσως και πολύ πιο πρόσφατα. Οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Πλίμουθ, της Κολωνίας και του Μπρίγκαμ Γιανγκ (Γιούτα), με επικεφαλής τον Βρετανό λέκτορα Φυσικής Γεωγραφίας δρα Ματ Τέλφερ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science». Η ατμοσφαιρική πίεση στην επιφάνεια του Πλούτωνα είναι 100.000 μικρότερη από ό,τι στη Γη. «Γνωρίζαμε ότι σχεδόν κάθε σώμα του ηλιακού συστήματός μας με ατμόσφαιρα και στερεά βραχώδη επιφάνεια έχει αμμόλοφους πάνω του, αλλά δεν περιμέναμε να βρούμε κάτι τέτοιο και στον Πλούτωνα. Αποδεικνύεται ότι παρόλο που έχει τόσο αραιή ατμόσφαιρα και η επιφανειακή θερμοκρασία του είναι περίπου μείον 230 βαθμοί Κελσίου, έχει και αυτός αμμόλοφους» δήλωσε ο Τέλφερ. Ερωτηματικό προς διερεύνηση αποτελεί το ύψος των αμμόλοφων και εάν μεταβάλλονται με το πέρασμα του χρόνου. Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: http://science.sciencemag.org/content/360/6392/992 http://physicsgg.me/2018/05/31/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%86%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b1%ce%bd-%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%bc%ce%bc%cf%8c%ce%bb%ce%bf%cf%86%ce%bf%ce%b9/

Ενδείξεις για την ύπαρξη του στείρου νετρίνου. Τα πειράματα των ανιχνευτών Super-Kamiokande και Sudbury Neutrino Observatory μας αποκάλυψαν το πρώτο εμφανές ρήγμα στο Καθιερωμένο Πρότυπο των στοιχειωδών σωματιδίων. Απέδειξαν ότι τα νετρίνα διαθέτουν μάζα, κάτι που δεν προέβλεπε η θεωρία. Eκτός όμως από την ανακάλυψη ότι τα νετρίνα τελικά διαθέτουν μάζα, υπάρχουν υποψίες και για άλλες «ανωμαλίες» σχετικά με τα νετρίνα. Τα δεδομένα του πειράματος LSND (Liquid Scintillator Neutrino Detector), που διεξήχθη στο Los Alamos την δεκαετία του 1990 για να ελέγξει την ευμετάβλητη φύση των νετρίνων, τις επονομαζόμενες ταλαντώσεις των νετρίνων, έφεραν στο φως ενδείξεις ότι τα νετρίνα μπορεί να υπάρχουν σε τέσσερις γεύσεις αντί για τις καθιερωμένες τρεις. Αν υπάρχουν, τα νετρίνα τέταρτης γεύσης θα είναι ακόμα πιο φευγαλέα απ’ αυτά των άλλων τριών. Θα είναι βαρύτερα από τους άλλους τύπους και επιπλέον δεν θα αλληλεπιδρούν σχεδόν καθόλου με την ύλη, παρά μόνον βαρυτικά. Αυτός είναι ο λόγος που ο τέταρτος τύπος νετρίνου ονομάσθηκε «στείρο» νετρίνο. Το στείρο νετρίνο θεωρείται ως πιθανό σωματίδιο της μυστηριώδους σκοτεινής ύλης. Οι υπεύθυνοι του πειράματος MiniBooNE (Mini Booster Neutrino Experiment), που σχεδιάστηκε για να ελέγξει τα αποτελέσματα του LSND, είχαν αναφέρει ότι παρατήρησαν ίχνη ενός τέταρτου τύπου νετρίνου. Σήμερα δημοσίευσαν την εργασία με τίτλο «Observation of a Significant Excess of Electron-Like Events in the MiniBooNE Short-Baseline Neutrino Experiment», σύμφωνα με την οποία επιβεβαιώνεται η «ανωμαλία» που παρατήρησε το πείραμα LSND. https://arxiv.org/pdf/1805.12028.pdf Η ανάλυση των δεδομένων δείχνει είτε την αναγκαιότητα ύπαρξης νέου τύπου νετρίνων (στείρα νετρίνα) είτε την ύπαρξη κάποιου είδους παραβίασης κάποιας συμμετρίας. Τα αποτελέσματα αυτά θα έχουν μεγάλη επίπτωση και στα διάφορα κοσμολογικά μοντέλα. Οι κοσμολόγοι δεν μπορούν να μετρήσουν απευθείας πόσοι τύποι νετρίνων υπάρχουν. Εκτιμούν τον αριθμό από ένα μοντέλο με πολλές παραμέτρους. Αν κάνουν αλλαγές σε μια απ’ αυτές τις παραμέτρους, π.χ. αν αυξήσουν ελαφρά τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος, τότε το μοντέλο θα μπορούσε να προβλέπει τέσσερις τύπους νετρίνων. Συνεπώς η επιβεβαίωση της ύπαρξης του στείρου νετρίνου απαιτεί νέα φυσική πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων και νέες προσαρμογές στα διάφορα κοσμολογικά μοντέλα που περιγράφουν την εξέλιξη του σύμπαντος. διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ: http://backreaction.blogspot.com/2018/05/new-results-confirm-old-anomaly-in.html?spref=tw http://physicsgg.me/2018/06/01/%ce%b5%ce%bd%ce%b4%ce%b5%ce%af%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%be%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%bf%cf%85-%ce%bd/

TPK "Soyuz MS-09" Σήμερα, 31 Μαΐου, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το επανδρωμένο διαστημικό σκάφος μεταφοράς «ανάπτυξη και την παραγωγή της RSC MS-09 της Ένωσης» Ενέργεια (TPC) “για την έναρξη των μελών του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού από τα κύρια και εφεδρική πληρώματα πραγματοποίησαν την λεγόμενη” δεύτερη τοποθέτηση "- οπτική επιθεώρηση του πλοίου στην αρχική διαμόρφωση. Κοσμοναύτες και αστροναύτες πήραν τις θέσεις τους στο όχημα, σε δοκιμαστική λειτουργία, ελεγξαν τη λειτουργικότητα των διαφόρων συστημάτων, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος επικοινωνιών και συγκεκριμένα τη θέση του φορτίου. Στο κύριο πλήρωμα ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev(Roskosmos), ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst και η αστροναύτης της NASA Serina Auñón. Τα αντίγραφα ασφαλείας τους ο κοσμοναύτης Όλεγκ Kononenko(Roskosmos) οαστροναύτης David Saint-Jacques(CSA) και η αστροναύτης της NASA Anne McClain. Αύριο, την 1η Ιουνίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα έχει προγραμματιστεί η συναρμολόγηση του (ΚΟ) «Ένωση-FG» με το διαστημόπλοιο «Soyuz MC-09» της συναρμολόγησης και των δοκιμών (MIC) του διαστημικού οχήματος στο MIC και των οχημάτων εκτόξευσης για το σύνολο συναρμολόγησης . https://www.energia.ru/ru/iss/iss56/photo_05-31.html

Σχετικά με τα άστρα νετρονίων που συγχωνεύθηκαν… παράγοντας το βαρυτικό κύμα GW170817 Στις 17 Αυγούστου 2017 οι ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων LIGO και Virgo εντόπισαν για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας βαρυτικά κύματα που παράχθηκαν από την σύγκρουση άστρων νετρονίων. To νέο βαρυτικό κύμα που ανιχνεύθηκε πήρε την κωδική ονομασία GW170817. Η επίσημη ανακοίνωση της ανίχνευσης που έγινε δυο μήνες μετά περιείχε κάποιες αρχικές εκτιμήσεις των ιδιοτήτων του δυαδικού συστήματος που συγχωνεύθηκε. Χτες δημοσιεύθηκαν σε δυο ξεχωριστές εργασίες οι βελτιωμένοι υπολογισμοί ιδιοτήτων και χαρακτηριστικών των άστρων νετρονίων, η συγχώνευση των οποίων προκάλεσε το βαρυτικό κύμα GW170817. Στην πρώτη εργασία, επαναπροσδιορίστηκε η θέση της πηγής του βαρυτικού κύματος, η οποία περιορίστηκε σε μια περιοχή 16 deg2 με ακρίβεια 90%. Το εύρος των συχνοτήτων του βαρυτικού κύματος υπολογίστηκε έως και 23 Hz, σε σύγκριση με τα 30 Hz που είχε υπολογιστεί αρχικά. Επίσης, οι μάζες των άστρων νετρονίων βρίσκονται μεταξύ 1 και 1,89 M⊙ (M⊙=μία ηλιακή μάζα) στην περίπτωση γρήγορης ιδιοπεριστροφής των συνιστωσών και μεταξύ 1,16 και 1,60 M⊙ στην περίπτωση αργής ιδιοπεριστροφής. Στην δεύτερη εργασία που δημοσιεύθηκε χθες περιέχεται ο υπολογισμός των ακτίνων των άστρων νετρονίων που συγχωνεύθηκαν: R1=10,8+2,0−1,7 km για το άστρο με την μεγαλύτερη μάζα και R2=10,7+2,1−1,5 km για το άστρο με την μικρότερη μάζα. Ούτε καν 11 χιλιόμετρα! Υπολογίστηκε επίσης και η πίεση στο εσωτερικό των εν λόγω άστρων νετρονίων (όπου οι πυκνότητες ξεπερνούν την πυκνότητα των ατομικών πυρήνων) σε 3,5·1034 dyn/cm2 ή 3,5·1033 Pa! O πίνακας με τις νέες εκτιμήσεις των ιδιοτήτων του GW170817. http://physicsgg.me/2018/05/30/%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b1-%ce%ac%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1-%ce%bd%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%85%ce%b3%cf%87/

“Soyuz-FG”=(TPC) «Soyuz MS-09" Στις 29 May 2018 στο πλαίσιο της prelaunch τα πληρώματα του επανδρωμένου διαστημικου σκαφους (TPC) «Soyuz MS-09" διοργάνωσε ανοιχτή προπόνηση, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι των μέσων ενημέρωσης. Κοσμοναύτες και αστροναύτες τα κύρια και εφεδρικά πληρώματα ο Σεργκέι Prokopiev, Oleg Kononenko, ο Αλέξανδρος Gerst, η Serina AUNON-CHENSELLOR η Anne McClain και ο David Saint-Jacques πέρασαν απο κατάρτιση στο πολλαπλών χρήσεων για φορητές πλοίο σύγκλισης «MS Ένωση» με μαθήματα on-board τεκμηρίωση TPK, εκπαιδευμένοι σαν παράγοντες της διαστημικής πτήσης σε ειδικά προσομοιωτές και προπόνηση. Μετά την ολοκλήρωση της κατάρτισης ο Σεργκέι Prokopiev και η Serina AUNON-CHENSELLOR φύτεψαν ένα δέντρο στο Alley με τους κοσμοναύτες.Ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev και η αστροναύτης της NASA Σερίνη AUNON-CHENSELLOR θα κάνουν την πρώτη διαστημική πτήση τους. Ο συμπαίκτη τους ο Αλέξανδρος Gerst ήδη εργάσθηκε ως μέλος του πληρώματος του ISS-40/41 από 28 Μάιου - 10 Νοέμβριος, 2014. Κατά τη διάρκεια της πτήσης ο Alexander εκτέλεσε ένα spacewalk διαρκειας 6 ώρων και 13 λεπτων.Ο Αλέξανδρος Gerst και Oleg Kononenko που έχει ήδη πετάξει στο διάστημα, ποτίζουν τα δέντρα που φυτεύτηκαν νωρίτερα. Την Πέμπτη στις 31 Μαΐου τα πληρώματα θα πραγματοποιήσουν τη δεύτερη προπόνηση στο όχημα. Επίσης, θα συνεχίσουν τις προετοιμασίες για την διαστημική πτήση, συμβουλές σχετικά με το πρόγραμμα πτήσεων, σωματική άσκηση και ιατρικές εξετάσεις. Στις 5 Ιουν η προγραμματισμένη συνάντηση της Κρατικής Επιτροπής για την έγκριση της σύνθεσης των κύριων και αντιγράφων ασφαλείας των πληρωμάτων. Μετά από την Επιτροπή οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες τα πληρώματα του TPK «Soyuz MS-09» θα λάβουν μέρος σε μια συνέντευξη Τύπου. https://www.roscosmos.ru/print/25115/

Διάκριση της ομάδας Event-or του ΠΑΜΑΚ Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η ομάδα Event-or από το τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στον Φοιτητικό Διαγωνισμό Ψηφιακής Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας "JA Start Up 2018" του Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων/Junior Achievement Greece. Η ιδέα που διακρίθηκε αφορά ένα εργαλείο για τη διαχείριση εταιρικών εκδηλώσεων και την εύρεση επαγγελματιών του χώρου και αναπτύχθηκε στο μάθημα Επιχειρηματικότητα και Νεοφυείς Επιχειρήσεις που διδάσκει ο επίκουρος καθηγητής Ψηφιακής Επιχειρηματικότητας και Τεχνολογικής Καινοτομίας, Κωνσταντίνος Φούσκας. Την ομάδα Event-or αποτελούν οι Γιάννης Χαρχαντής, Χρυσάνθη Μπόντη, Δέσποινα Παναγιωτίδου και Ευαγγελία Τσακούμη, τεταρτοετείς φοιτητές της κατεύθυνσης Διοίκησης Τεχνολογίας του Τμήματος Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Η φετινή διάκριση αποτελεί τη δεύτερη συνεχόμενη, καθώς φοιτητές από το ίδιο μάθημα διακρίθηκαν στον διαγωνισμό και πριν από δύο χρόνια. Μετά από επιλογή των επιχειρηματικών ιδεών που κατατέθηκαν, διαγωνίστηκαν στον τελικό οι 11 πιο πρωτότυπες επιχειρηματικές ιδέες για start-up εταιρείες, που ανήκαν σε ομάδες φοιτητών από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καθώς και φοιτητές του Συλλόγου Αποφοίτων (Alumni) του ΣΕΝ / JA Greece. Στον διαγωνισμό συμμετείχαν και άλλες ομάδες από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας παρουσιάζοντας πρωτότυπες επιχειρηματικές ιδέες : Η Ride Along αποτελούμενη από τους φοιτητές Κωνσταντίνο Τάχα, Ζωή Κεσίδου, Άρη Κώττια και Βασίλη Αθανασιάδη που αφορά τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης πύλης που συνδέει τους ταξιδιώτες που κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, φέρνει σε επαφή ανθρώπους που σχεδιάζουν να κάνουν το ίδιο ταξίδι και θέλουν να μοιραστούν τα έξοδά τους. Η Work Out αποτελούμενη από τις Καραβασίλη Σοφία, Μαυριδάκη Φρατζέσκα, Μπαρούνη Κατερίνα και Αναγνωστοπούλου Χριστίνα που αφορά τη διοργάνωση και πραγματοποίηση αθλητικών εκδηλώσεων σε εξωτερικό χώρο μέσα από τη χρήση εφαρμογής που θα προάγει και κοινωνικούς σκοπούς. Η X-Live it αποτελούμενη από τους Πιτσαλίδη Γρηγόριο, Παπαρίσβα Ευστράτιο και Κύρου Γεώργιο που δημιούργησαν μια Πλατφόρμα ενοικίασης αθλητικού εξοπλισμού και προπονητών βασισμένη στο μοντέλο του Sharing Economy. https://www.naftemporiki.gr/story/1354912/diakrisi-tis-omadas-event-or-tou-pamak

Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης αναγνωρίζει ανθρώπους από το περπάτημά τους. Ερευνητές του University of Manchester, σε συνεργασία με επιστήμονες του Universidad Autonoma de Madrid, ανέπτυξαν ένα βιομετρικό σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που μπορεί να αναγνωρίζει ένα άτομο από τα βήματα και τον τρόπο περπατήματός του: Ειδικότερα, μπορεί να αναγνωρίσει το άτομο απλά από τη στιγμή που αυτός πατά ένα ειδικό «πλακάκι» πίεσης στο πάτωμα, αναλύοντας 3D και χρονικά δεδομένα. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο IEEE Transactions on Pattern Analysis and Machine Intelligence (TΡAMI) νωρίτερα μέσα στο έτος και υποδεικνύουν πως, κατά μέσο όρο, το συγκεκριμένο σύστημα ήταν σε θέση να ταυτοποιεί επιτυχώς σχεδόν στο 100% των περιπτώσεων, με ποσοστό λάθους μόλις 0,7%. Επί της παρούσης στον χώρο των βιομετρικών συστημάτων ασφαλείας κυριαρχούν τα δακτυλικά αποτυπώματα, η αναγνώριση προσώπου και η σάρωση ματιού. Ωστόσο, τα αποκαλούμενα «συμπεριφορικά» βιομετρικά, όπως η αναγνώριση βαδίσματος, είναι και αυτά σε θέση να εντοπίζουν μοναδικές «υπογραφές», όπως αυτές προκύπτουν από τη συμπεριφορά και την κίνηση ενός ατόμου. Η ομάδα των ερευνητών δοκίμασε τα δεδομένα αυτά χρησιμοποιώντας έναν μεγάλο αριθμό από αποκαλούμενους «εξαπατητές», και έναν μικρό αριθμό χρηστών σε τρία διαφορετικά σενάρια πραγματικού κόσμου, σε σημεία ελέγχου αεροδρομίων, σε χώρους εργασίας και σε οικιακό περιβάλλον. «Ο κάθε άνθρωπος έχει περίπου 24 διαφορετικούς παράγοντες και κινήσεις ενώ περπατά, με αποτέλεσμα κάθε άτομο να έχει έναν μοναδικό τρόπο βαδίσματος. Οπότε η παρακολούθηση αυτών των κινήσεων μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν δακτυλικό αποτύπωμα ή σάρωση αμφιβληστροειδούς, για την αναγνώριση και την ταυτοποίηση ενός ατόμου» λέει ο Ομάρ Κοστίγια Ρέγιες, της Σχολής Ηλεκτρολόγων/ Ηλεκτρονικών Μηχανικών του University of Manchester, που ηγήθηκε της έρευνας. Για τους σκοπούς του συγκεκριμένου συστήματος τεχνητής νοημοσύνης, οι ερευνητές δημιούργησαν τη μεγαλύτερη βάση δεδομένων με βαδίσματα στην ιστορία, με περίπου 20.000 «σήματα» βαδίσματος από 127 άτομα. Για τη συγκέντρωση αυτών των δεδομένων, η ομάδα χρησιμοποίησε αισθητήρες πατώματος και κάμερες υψηλής ανάλυσης. Ήταν αυτό το dataset (SfootBD), που χρησιμοποιήθηκε από τον Κοστίγια Ρέγιες για την ανάπτυξη των προηγμένων υπολογιστών μοντέλων που χρειάζονταν για την αυτόματη βιομετρική ταυτοποίηση βαδίσματος που παρουσιάστηκε στο ΤΡΑΜΙ. Όπως υπογραμμίζουν οι ερευνητές, τα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας αυτής είναι ότι δεν είναι παρεμβατική (δεν χρειάζεται καν ο περαστικός να βγάλει τα παπούτσια του), ενώ θα μπορούσε να προσαρμοστεί για να εντοπίζει άτομα με νευρολογικά προβλήματα, έτσι ώστε να είναι κατάλληλο και για χρήση στον τομέα της υγείας. https://www.naftemporiki.gr/story/1354843/sustima-texnitis-noimosunis-anagnorizei-anthropous-apo-to-perpatima-tous

Νεες τεχνολογιες θα επιτρέψουν να ελέγχουν τις δράσεις και την ετοιμότητα των κοσμοναυτών για την εκτέλεση των καθηκόντων της πτήσης. Ειδικοί της RSC πτήσης και το Διαστημικό Κέντρο «Ενέργεια» έλαβαν ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την εφεύρεση, η οποία θα επιτρέψει να ελέγχουν τις δράσεις και την ετοιμότητα των κοσμοναυτών για την εκτέλεση των καθηκόντων της πτήσης. Στο στάδιο της πειραματικής επαλήθευσης του συστήματος μακροπρόθεσμα θα καταστήσει δυνατό να προσδιοριστεί με ακρίβεια η θέση του κοσμοναύτη στο εσωτερικό του σταθμού, τον προσανατολισμό του σώματος του, η θέση του κεφαλιού, ακόμη και η κατεύθυνση του βλέμματος. Ο σκοπός της ανάπτυξης είναι να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα του ελέγχου και της διαχείρισης των ενεργειών του κοσμοναύτη. Η συσκευή είναι βασισμένη στην αρχή της χωρικής τριγωνισμού, η οποία στηρίζεται στο σύστημα GLONASS και GPS. Οι ακριβείς συντεταγμένες του αντικειμένου καθορίζονται από την πηγή ακτινοβολίας που βρίσκεται στο σώμα του κοσμοναύτη και τους δέκτες σημάτων που τοποθετούνται στο διαστημικό σκάφος. - Αυτή είναι η συνέχεια του έργου που έχει πραγματοποιήσει το κέντρο μας για περίπου δέκα χρόνια. Τώρα διεξάγεται ένα πείραμα στο ρωσικό τμήμα του ISS για τον προσδιορισμό της θέσης του κοσμοναύτη ή κάποιου εξοπλισμού στο σταθμό. Το καθήκον μας είναι να μάθουμε πώς να το κάνουμε αυτό με απόλυτη ακρίβεια. Το επόμενο βήμα είναι να καθορίσουμε σε ποια θέση βρίσκεται ο κοσμοναύτης σε σχέση με τα συστήματα και τα στοιχεία του σταθμού. Στο τέλος, θα είμαστε σε θέση να προσδιορίσουμε ακόμα και την κατεύθυνση του οπτικού άξονα του ματιού. Το σύστημά μας θα δώσει ακριβείς πληροφορίες, οι οποίες εξέτασαν κοσμναύτη πριν από τη δέσμευση σε μια συγκεκριμένη ενέργεια, - δήλωσε ο επικεφαλής του Κέντρου, καθηγητή-test κοσμοναύτη της 1ης κατηγορίας, ο ήρωας της Ρωσίας Αλεξάντερ Kaleri. Το εύρος εφαρμογής των πειραματικών αποτελεσμάτων είναι αρκετά ευρύ. Πρώτον, είναι η εφαρμογή των αυστηρών αλγόριθμων ελέγχου των πτητικών λειτουργιών, οι σκηνές δράσης οπου μια παραβίαση μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες συνέπειες. Εάν ένας κοσμναύτης δεν κοίταξε τον κώδωνα του κινδύνου πριν από την έκδοση της επόμενης εντολής, το σύστημα μπορεί είτε να του δώσει ένα προειδοποιητικό ήχο, ή ακόμα και να εμποδίζουν τη διέλευση της ομάδας. Η ανάπτυξη μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στην εκπαίδευση ενός κοσμοναύτη, προκειμένου να διορθώσει τις ενέργειές του στο χρόνο, όταν η συσκευή προσομοιωτή δεν επιτρέπει τον οπτικό έλεγχο. Η εφαρμογή αυτής της τεχνολογίας θα μας επιτρέψει επίσης να υπολογίσουμε καλύτερα την εργονομία του εσωτερικού χώρου του σταθμού: να προσδιορίσουμε τις προβληματικές περιοχές, είναι πιο βολικό να έχουμε χώρους εργασίας και εξοπλισμό. Κατά τη διάρκεια του πειράματος μελετώνται οι δυνατότητες χρήσης υπερηχητικής και υπέρυθρης ακτινοβολίας. Οι ειδικοί της Εταιρείας κατάφεραν να λύσουν με επιτυχία το πρόβλημα της φωτογράφησης ενός συγκεκριμένου σημείου στην επιφάνεια της Γης. Το πρόβλημα λύνεται αντίστροφα: την κατεύθυνση της «προβολή» - φακό της κάμερας οπτικού άξονα - να λαμβάνουν τις ακριβείς γεωγραφικές συντεταγμένες του κεντρικού σημείου του πλαισίου. Το σύστημα βαλλιστικού-πλοήγησης υπολογίζει το πεδίο του αντικειμένου και λέει στον κοσμοναύτη πού να επιδιώξει την κάμερα και να το τοποθετήσει στο πλαίσιο. Έτσι, ως μέρος ενός πειράματος που πραγματοποιήθηκε από τον κοσμοναύτη ήταν σε θέση με τη βοήθεια των μεγάλων φακών, το πλάνο προβλέπει να μην υπερβαίνει τα δέκα τετραγωνικά χιλιόμετρα, για να «πιάσει» ένα μικρό νησί στον ωκεανό. https://www.roscosmos.ru/25102/ (TPC) «Soyuz MS-09" Ειδικοί της Roskosmos στην συναρμολόγηση και δοκιμή του διαστημικού σκάφους στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ για το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) «Soyuz MS-09" διεξάγουν τις τεχνολογικές δραστηριότητες της οδοντωτής επικεφαλής του φέρινγκ της εκτόξευσης του οχήματος“Soyuz-FG”. Η εκτόξευση του φορέα πύραυλου «Soyuz-FG» με το TPK «Soyuz MS-09» έχει προγραμματιστεί για τις 6 του Ιούνη, 2018 στις 14:12:41 MSK από τον αριθμό πλατφόρμας 1 ( «Start Γκαγκάριν») το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Στο κύριο πλήρωμα ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev(Roskosmos), ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst και η αστροναύτης της NASA Serina Auñón.Στα αντίγραφα ασφαλείας τους - ο κοσμοναύτης Όλεγκ Kononenko(Roscosmos), ο αστροναύτης της Υπηρεσίας Διαστήματος του Καναδα David Saint-Jacques και η αστροναύτης της NASA Anne McClain. https://www.roscosmos.ru/print/25117/

Δημιουργία αποικίας στη Σελήνη προτείνει ο Τζεφ Μπέζος. Το μεγαλύτερο μέρος της βαριάς βιομηχανίας θα μεταφερθεί στο διάστημα, σε άλλους πλανήτες, σε αστεροειδείς και στη Σελήνη, όπου θα δημιουργηθεί μια μεγάλη αποικία, ενώ η Γη θα παραμείνει μόνο ως τόπος κατοικίας και δραστηριοτήτων της ελαφριάς βιομηχανίας. Αυτό είναι το όραμα του δισεκατομμυριούχου Τζεφ Μπέζος, ιδιοκτήτη της Amazon και της διαστημικής εταιρείας Blue Origin. «Η Γη δεν είναι πολύ καλό μέρος για να κάνει κάποιος βαριά βιομηχανία. Είναι αυτή τη στιγμή βολική για μας, αλλά στο όχι τόσο μακρινό μέλλον -μιλάω για μερικές δεκαετίες, το πολύ 100 χρόνια- θα αρχίσει να είναι πιο εύκολο να κάνουμε στο διάστημα πολλά πράγματα που σήμερα κάνουμε στη Γη, επειδή θα έχουμε πια διαθέσιμη πολλή ενέργεια», δήλωσε σε συνέδριο για το διάστημα, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Independent. «Θα πρέπει να αφήσουμε αυτό τον πλανήτη. Πρόκειται να τον αφήσουμε και αυτό θα κάνει τον πλανήτη μας καλύτερο. Θα πηγαίνουμε και θα ερχόμαστε και όσοι θέλουν να μείνουν εδώ, θα μείνουν», πρόσθεσε. Η Blue Origin, ανταγωνιστική της εταιρείας Space X του Έλον Μασκ, είναι πρόθυμη, όπως είπε, να συνεργασθεί με την αμερικανική διαστημική υπηρεσία (NASA) και με την ευρωπαϊκή (ESA) για να δημιουργηθεί αποικία στο φεγγάρι μας. Κάτι τέτοιο, ανέφερε, θα είναι σχετικά εύκολο, επειδή η Σελήνη δεν είναι μακριά, ενώ έχει και αποθέματα νερού, τα οποία, μεταξύ άλλων, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία καυσίμων. Σε πιο βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, τόνισε ότι η διαστημική εταιρεία του έχει ως βασικό στόχο να μειώσει το κόστος των διαστημικών ταξιδιών και, μεταξύ άλλων, θα χρησιμοποιήσει πλοία ως εξέδρες εκτόξευσης πυραύλων. Αντίθετα με τον Μασκ και τη Space X, η Blue Origin, όπως είπε, δεν έχει καθόλου σχέδια για αποστολή στον ‘Αρη, αλλά επικεντρώνεται σε πιο κοντινούς προορισμούς. Στρατηγική προτεραιότητα, διαβεβαίωσε, είναι οι πύραυλοί του μια μέρα να βοηθήσουν, ώστε εκατομμύρια άνθρωποι να ζουν πια και να εργάζονται εκτός της Γης. Παράλληλα, είπε, όλη σχεδόν η βαριά βιομηχανία θα πρέπει να «εξοβελιστεί» έξω από τον πλανήτη μας και, αντί για ορυκτά καύσιμα, να δουλεύει πλέον με ηλιακή κυρίως ενέργεια. Για όλα αυτά, υπογράμμισε, το πρώτο αποφασιστικό βήμα και η «γέφυρα» για την περαιτέρω επέκταση στο διάστημα θα είναι η δημιουργία μιας αποικίας στη Σελήνη, κάτι για το οποίο πρέπει να συνεργασθεί ο δημόσιος με τον ιδιωτικό τομέα. http://www.in.gr/2018/05/29/tech/dimiourgia-apoikias-sti-selini-proteinei-o-tzef-mpezos/

Όταν η Γη έγινε «φούρνος» και εξόντωσε τα πτηνά. Αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στην ιστορία της Γης και σύμφωνα με τους ειδικούς εκείνο στο οποίο ο άνθρωπος οφείλει εν πολλοίς την ύπαρξη του. Πριν από περίπου 65 εκ. έτη ένας τεράστιος αστεροειδής με διάμετρο 10-15 χλμ. έπεσε στην Γη σε μια περιοχή του σημερινού δυτικού Μεξικού. Η τρομακτική σύγκρουση προκάλεσε αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις στον πλανήτη που είχαν ως αποτέλεσμα να εξαφανιστεί μεγάλο μέρος της χλωρίδας και της πανίδας. Διακόπηκε έτσι απότομα η επί περίπου 200 εκ. έτη κυριαρχία των δεινοσαύρων στην Γη και άνοιξε ο δρόμος για την κυριαρχία των θηλαστικών. Εχουν διατυπωθεί εκατοντάδες θεωρίες για το τι συνέβη στον πλανήτη μετά την πτώση του αστεροειδή. Ποια γεωατμοσφαιρικά γεγονότα έλαβαν χώρα αλλά και τι συνέβη με διάφορα είδη ζωής. Παράλληλα ένα από τα μεγάλα εξελικτικά μυστήρια που προσπαθούν να λύσουν οι επιστήμονες είναι η εμφάνιση και εξέλιξη των πτηνών. Εχουν διατυπωθεί και σε αυτή την περίπτωση πολλές θεωρίες με εκείνη που έχει κερδίσει έδαφος να αναφέρει ότι τα πτηνά προέρχονται από δεινοσαύρους που στο δυσμενές περιβάλλον που είχε διαμορφωθεί για αυτούς μίκρυναν σε μέγεθος, έβγαλαν φτερά και έμαθαν να πετούν για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Δύο νέες μελέτες έρχονται να ρίξουν στο τραπέζι νέα στοιχεία για το τι πιθανώς συνέβη στον πλανήτη μετά την πτώση του αστεροειδούς αλλά και τι συνέβη με τα πτηνά. Οι μελέτες Την πρώτη μελέτη υπογράφουν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μισούρι και σε αυτή αναφέρουν ότι η πτώση του αστεροειδή προκάλεσε κλιματικές αλλαγές παρόμοιες με αυτές που βιώνουμε και σήμερα αλλά σε πολύ πιο έντονο επίπεδο. Σύμφωνα με την μελέτη μετά την πτώση του αστεροειδούς η θερμοκρασία σε όλον τον πλανήτη αυξήθηκε τουλάχιστον πέντε βαθμούς Κελσίου και παρέμεινε σε αυτά τα επίπεδα για περίπου 100 χιλιάδες έτη. Αυτό φυσικά οδήγησε σε εξαφάνιση πολλά είδη φυτών και ζώων. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι αμέσως μετά την πτώση του αστεροειδή ξέσπασαν τεράστιες πυρκαγιές που διήρκεσαν πολλούς μήνες. Σε αυτό το γεγονός εστίασε την δική της μελέτη ερευνητική ομάδα με επικεφαλής την Ρέγκαν Νταν, παλαιοντολόγο του Μουσείου Φυσικής Ιστορία Field στο Σικάγο. Σύμφωνα με την μελέτη αυτή οι πυρκαγιές που ξέσπασαν στον πλανήτη μετά την πτώση του αστεροειδούς εξόντωσαν όλα τα είδη πτηνών που πετούσαν τα οποία είχαν βρει καταφύγιο πάνω στα δέντρα. Κατάφεραν να επιβιώσουν μόνο κάποια είδη πτηνών που ζούσαν στο έδαφος έμοιαζαν με τα σημερινά εμού και δεν είχαν πτητικές ικανότητες. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι όλα τα σημερινά πτηνά κατάγονται από αυτά τα πτηνά και ότι τα πτηνά έπρεπε να μάθουν από την αρχή πώς να πετούν γεγονός που παρουσιάζει ιδιαίτερο ιστορικό αλλά και εξελικτικό ενδιαφέρον. http://www.in.gr/2018/05/29/tech/otan-gi-egine-fournos-kai-eksontose-ta-ptina/