Δροσος Γεωργιος

Η NASA αποκαλύπτει : Είμαστε κοντά στον εντοπισμό εξωγήινης ζωής. Σε μια αποκάλυψη που σίγουρα θα συζητηθεί προχώρησε ο επικεφαλής ερευνητής της NASA, Δρ. Τζιμ Γκριν. Σύμφωνα με όσα είπε μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Telegraph, υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να ανακαλυφθεί εξωγήινη ζωή ακόμη και μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Ωστόσο, όπως ο ίδιος συμπληρώνει ο κόσμος, δεν είναι έτοιμος να αποδεχθεί την ύπαρξη ζωής σε κάποιον άλλο πλανήτη. Όπως εξήγησε ο ίδιος το επόμενο καλοκαίρι, δυο ρόβερ της NASA και της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), θα σταλούν στον Άρη για να κάνουν γεωτρήσεις βαθιά μέσα στο έδαφος του «Κόκκινου Πλανήτη», με την ελπίδα ότι θα βρουν στοιχεία ζώντων οργανισμών. Σύμφωνα με τον κ. Γκριν, οι αποστολές αυτές είναι οι καλύτερες έως τώρα ευκαιρίες που είχε ποτέ η ανθρωπότητα για να πάρει απαντήσεις ερώτημα αν είμαστε ή όχι μόνοι μας στο διάστημα. «Η απόλυτη επανάσταση» «Θα είναι όπως όταν ο Κοπέρνικος δήλωσε πως “η γη γυρίζει”. Η απόλυτη επανάσταση. Θα ξεκινήσει νέο τρόπο σκέψης. Δεν νομίζω πως είμαστε έτοιμοι για τα ευρήματα. Δεν είμαστε. Ανησυχούσα για αυτό, γιατί πιστεύω πως είμαστε κοντά στην ανακάλυψη και την ανακοίνωση αυτής» ανέφερε ο Δρ. Τζιμ Γκριν. Οι επιστήμονες, αναζητούν μεταλλικά στοιχεία, 300 τον αριθμό, τα οποία μπορούν να παραχθούν μόνο όπου υπάρχει ζωή. Οι έρευνες θα πραγματοποιηθούν σε σημείο όπου εικάζεται πως υπήρχε ένας μεγάλος ωκεανός πριν από εκατομμύρια χρόνια, τότε που ο Άρης ήταν μπλε όπως και η γη. «Όταν ξεκινήσαμε στον τομέα της αστροβιολογίας το ‘90 αναζητούσαμε ενδείξεις ζωής σε ακραίες συνθήκες. Κατεβαίναμε σε ορυχεία 2 μίλια κάτω από την επιφάνεια της γης και όπου υπήρχε νερό, εκεί ήταν γεμάτο ζωή» εξηγεί ο δρ. Γκριν για τον τρόπο που ξεκίνησαν να ερευνούν την πιθανότητα ζωής σε άλλο πλανήτη. Πού μπορεί να υπάρχει ζωή Ο Δρ. Γκριν που εργάστηκε επί 38 χρόνια στη NASA πιστεύει πως μικροοργανισμοί μπορούν να βρεθούν και σε άλλους πλανήτες εκτός από τον Άρη, όπως στον Τιτάνα, τον δορυφόρο του Κρόνου. Κάποιοι πιστεύουν πως ενδεχομένως να έρθουμε αντιμέτωποι με ολόκληρους πολιτισμούς σε όχι και τόσο απομακρυσμένους πλανήτες του γαλαξία μας. https://www.in.gr/2019/09/30/tech/nasa-apokalyptei-eimaste-konta-ston-entopismo-eksogiinis-zois/

Η φθορίζουσα λάμψη μπορεί να βοηθήσει τους αστρονόμους να βρουν εξωγήινη ζωή. Οι επιστήμονες μπορεί να έχουν ανακαλύψει έναν νέο τρόπο αναζήτησης εξωγήινης ζωής. Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε χθες στις Μηνιαίες ανακοινώσεις της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας, προτείνουν ότι μια προστατευτική λάμψη που ονομάζεται βιοφθορισμός μπορεί να είναι ενδεικτική της ζωής σε εξωπλανήτες. Ο βιοφθορισμός είναι η αμυντική απόκριση σε σκληρές υπεριώδεις ακτινοβολίες από κόκκινους νάνους. "Αυτός είναι ένας εντελώς νέος τρόπος αναζήτησης της ζωής στο σύμπαν. Φανταστείτε ένα ξένο κόσμο που λάμπει απαλά σε ένα ισχυρό τηλεσκόπιο », δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Jack O'Malley-James. Σε μια Γη, υπάρχουν κάποια υποθαλάσσια κοράλλια που χρησιμοποιούν βιοφθορισμό για να καταστήσουν την επιβλαβή υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου σε αβλαβή ορατά μήκη κύματος, δημιουργώντας μια όμορφη ακτινοβολία. Ίσως τέτοιες μορφές ζωής να υπάρχουν και σε άλλους κόσμους, αφήνοντάς μας ένα προειδοποιητικό σημάδι για να τα εντοπίσουμε », δήλωσε ο συν-συγγραφέας Lisa Kaltenegger. Ορισμένοι εξωπλανήτες είναι γνωστό ότι διαμένουν στην κατοικήσιμη ζώνη των άφθονων αστέρων τύπου Μ, γνωστών ως κόκκινων νάνων . Φαίνονται συχνά και όταν οι φωτοβολίδες φτάνουν σε άλλους πλανήτες, προκύπτει βιοφωσφορισμός. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η επόμενη γενιά των τηλεσκοπίων, βασισμένη στη Γη ή στο διάστημα, μπορεί να ανιχνεύσει εξωπλανήτες που εκπέμπουν τέτοιες λάμπες: μπορούν να αναζητήσουν μια συγκεκριμένη υπογραφή που απομένει από τον φωτοπροστατευτικό βιοφθορισμό, τη διαδικασία με την οποία οι υπεριώδεις ακτίνες μετατρέπονται σε ασφαλέστερα μήκη κύματος. «Αυτός ο βιοφθορισμός θα μπορούσε να αποκαλύψει κρυμμένα βιοσφαίρια σε νέους κόσμους μέσω της προσωρινής τους λάμψης, όταν μια αστραπή από ένα αστέρι πλήττει τον πλανήτη», δήλωσε ο Kaltenegger. Για να δοκιμάσουν τη θεωρία τους στη Γη, οι αστρονόμοι μίλησαν με επιτυχία το σήμα χρησιμοποιώντας φθορίζουσες χρωστικές κοινών κοραλλιών. Πίσω το 2016, βρήκαν επίσης μια δυνητικά κατοικήσιμη εξωπλανήτη με το όνομα Proxima b. Αυτά τα βιοτικά είδη εξωπλανήτων είναι πολύ καλοί στόχοι στην αναζήτηση εξωπλανητών μας και αυτά τα θαυμάσια θαύματα είναι τα καλύτερά μας στοιχήματα για την εξεύρεση ζωής σε εξωπλανήτες ", δήλωσε ο O'Malley-James. Τα τηλεσκόπια που βρίσκονται σε εξέλιξη μπορεί να είναι σε θέση να εντοπίσουν αυτή τη λάμψη σε μια δεκαετία ή δύο. «Είναι ένας μεγάλος στόχος για την επόμενη γενιά μεγάλων τηλεσκοπίων, τα οποία μπορούν να πάρουν αρκετό φως από μικρούς πλανήτες για να το αναλύσουν για σημάδια ζωής, όπως το Εξαιρετικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο στη Χιλή», δήλωσε ο Kaltenegger. https://asgardia.space/en/news/Fluorescent-Glow-May-Help-Astronomers-Find-Extraterrestrial-Life

Μειώθηκαν οι πιθανότητες ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών. Τρία χρόνια και περισσότερα από 1300 αστέρια μετά, η μεγαλύτερη διαστημική έρευνα προς αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης έφτασε στο τέλος της – και πρόσθεσε έναν ακόμη λόγο να αισθανόμαστε μοναξιά. Η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Astrophysical Journal, εξέτασε 1327 αστέρια που βρίσκονται κοντά στη γη και δεν ανακάλυψε καμία ένδειξη ανεπτυγμένης εξωγήινης ζωής. Η ιδέα για τη συγκεκριμένη έρευνα γεννήθηκε το 2007, όταν ο Ισραηλινός αστροφυσικός Avi Loeb έγραψε ένα θεωρητικό άρθρο στο οποίο υποστήριζε ότι τα ραδιοτηλεσκόπια που είχαν κατασκευαστεί για να εντοπίζουν συγκεκριμένες εκπομπές υδρογόνου στο σύμπαν, θα μπορούσαν να ανακαλύψουν και τυχόν ραδιοσυχνότητες εξωγήινων πολιτισμών έως και 50 έτη φωτός μακριά από τη γη. Σε επόμενο άρθρο του μίλησε για τη δυνατότητα αναζήτησης τεχνητού φωτός στο ηλιακό σύστημα, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα το γεγονός ότι το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble έχει τη δυνατότητα να εντοπίσει το Τόκιο ή οποιαδήποτε άλλη πόλη με τόσο έντονο φωτισμό, ακόμη και αν βρισκόταν στην άκρη του ηλιακού συστήματος. Στις ενδείξεις που θα μπορούσαμε να αναζητήσουμε πρόσθεσε και τη βιομηχανική μόλυνση στις ατμόσφαιρες των πλανητών. Το 2014, ο Loeb ήρθε σε επαφή με τον Ρώσο μεγιστάνα Yuri Milner, έναν δισεκατομμυριούχο επιχειρηματία με επενδύσεις σε τεράστιες επιχειρήσεις όπως το Facebook και έντονο ενδιαφέρον για την αστρονομία. Ο Milner ανέκαθεν γοητευόταν από το ενδεχόμενο ύπαρξης νοήμονος ζωής σε άλλους πλανήτες και έτσι οι δύο άνδρες ξεκίνησαν να σχεδιάζουν ένα εξαιρετικά φιλόδοξο επιστημονικό πρόγραμμα παρατήρησης του διαστήματος. Ο Ρώσος κροίσος επένδυσε 100 εκατομμύρια δολάρια για αυτό το σκοπό. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη χρήση ραδιοτηλεοσκοπίων σε ολόκληρο των κόσμο, τα οποία έψαχναν για οποιοδήποτε σήμα εξωγήινων πολιτισμών. Παρά τον ενθουσιασμό των απανταχού πιστών των ΑΤΙΑ, και παρά το ένα petabyte δεδομένων που συλλέχθηκαν από τα πανίσχυρα τηλεσκόπια, φαίνεται πως το κοντινό μας σύμπαν δεν μας κρύβει μεγάλες εκπλήξεις. Φυσικά αυτό δεν συνεπάγεται την πλήρη απουσία εξωγήινης ζωής, απλώς οι πιθανότητες ύπαρξης κοντινών πολιτισμών με τεχνολογική ανάπτυξη μειώθηκαν σημαντικά. Άλλωστε, οι επιστήμονες σημειώνουν πως τα – απογοητευτικά για κάποιους – αποτελέσματα, ενδέχεται να οφείλονται σε λάθος υπολογισμό των συχνοτήτων τις οποίες αναζητούσαν τα τηλεσκόπια ή και σε παρεμβολές των εκπομπών της γήινης τεχνολογίας. Ταυτόχρονα, λίγες μέρες πριν την δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της συγκεκριμένης έρευνας, τα αποτελέσματα μίας ξεχωριστής μελέτης υποστήριξαν ότι η ζωή εκτός του πλανήτη γη ενδέχεται να είναι πολύ πιο σπάνια από ό,τι πιστεύαμε. Αιτία για αυτό αποτελεί το γεγονός ότι η «κατοικήσιμη ζώνη», δηλαδή η απόσταση μεταξύ ενός πλανήτη και του αστεριού του που επιτρέπει την ανάπτυξη ακόμη και μικροβιακής ζωής είναι πιο περιορισμένη από ό,τι νομίζαμε, ενώ τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα στην περίπτωση πιο πολύπλοκων οργανισμών. https://www.in.gr/2019/07/05/tech/meiothikan-oi-pithanotites-yparksis-eksogiinon-politismon/

Αν οι εξωγήινοι επικοινωνήσουν μαζί μας, τι πρέπει να απαντήσουμε; Πώς πρέπει να αντιδράσει η ανθρωπότητα, αν μια ωραία μέρα ένας εξωγήινος πολιτισμός επιδιώξει για πρώτη φορά επαφή μαζί μας; Η απάντηση δεν είναι καθόλου προφανής και ασφαλώς υπάρχουν πολλές προτάσεις για τη δέουσα αντίδραση. Οι επιστήμονες που εδώ και χρόνια αναζητούν κάποιο εξωγήινο μήνυμα στο σύμπαν, αποφάσισαν να ζητήσουν τη γνώμη του κοινού, ώστε με δημοκρατικό τρόπο να εκφρασθεί ο… λαός και να μην πάρουν αυθαίρετες αποφάσεις οι ελίτ (επιστημονικές, κυβερνητικές και άλλες). Το βρετανικό Δίκτυο Έρευνας για Εξωγήινη Νοημοσύνη (UKSRN) θα πραγματοποιήσει τη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα στον κόσμο έρευνα κοινής γνώμης πάνω στο ερώτημα της απάντησης στους εξωγήινους, αν ποτέ οι άνθρωποι βρεθούν αντιμέτωποι με αυτό το δίλημμα – πράγμα καθόλου βέβαιο. Οι απαντήσεις του κοινού θα χρησιμοποιηθούν για να σχεδιασθεί ένα διεθνές πρωτόκολλο, που θα θέτει πλέον κανόνες για διάφορα πράγματα, από το πώς θα γνωστοποιηθεί στην ανθρωπότητα η πρώτη ανίχνευση εξωγήινου σήματος (υπάρχει πάντα ο φόβος ενός γενικευμένου πανικού) και πώς αυτό θα αποκωδικοποιηθεί (αν αυτό καταστεί εφικτό) έως ποιά θα πρέπει να είναι απάντηση, τόσο όσον αφορά τη μορφή όσο και το περιεχόμενο της. «Δεν υπάρχει σήμερα απολύτως καμία διαδικασία κατοχυρωμένη στη διεθνή νομοθεσία, όσον αφορά το πώς να απαντήσουμε στο σήμα ενός εξωγήινου πολιτισμού. Θέλουμε να ακούσουμε τις απόψεις των ανθρώπων. Οι επιπτώσεις αφορούν περισσότερους ανθρώπους από ό,τι μόνο επιστήμονες», δήλωσε στη «Guardian» ο αστρονόμος Μάρτιν Ντόμινικ του Πανεπιστημίου Σεντ Άντριους της Σκωτίας. Οι επιστήμονες ανησυχούν ότι, στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των διάχυτων συνωμοσιολογικών θεωριών, η είδηση για την ανίχνευση εξωγήινου σήματος μπορεί να πυροδοτήσει μια πλημμυρίδα ψευδών ειδήσεων που θα ενσπείρουν τη σύγχυση και τον πανικό. Πολύ περισσότερο που πιθανότατα θα μεσολαβήσει μεγάλο χρονικό διάστημα, εωσότου «διαβαστεί» το μήνυμα. Η αναζήτηση εξωγήινων μέχρι τώρα έχει γίνει κυρίως μέσω ραδιοτηλεσκοπίων που αναζητούν ραδιοσήματα, δηλαδή «ψύλλους στ’ άχυρα», μια προσπάθεια δεκαετιών που έχει αποβεί άκαρπη. Οι αισιόδοξοι αντιτείνουν ότι υπάρχουν περίπου 30 δισεκατομμύρια άστρα στο γαλαξία μας, από τα οποία ένα μικρό μόνο μέρος έχουν διερευνηθεί, οπότε υπάρχει ακόμη ελπίδα κάτι να βρεθεί. Οι απαισιόδοξοι, όπως ο μακαρίτης Στίβεν Χόκινγκ, πάντα έλεγαν ότι ίσως δεν είναι καθόλου καλή ιδέα να προδώσουμε την ύπαρξη μας, καθώς δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσο καλές προθέσεις θα έχουν οι εξωγήινοι… Το μυστηριώδες «πούρο» δεν ήταν διαστημόπλοιο Στο μεταξύ, οι επιστήμονες έδωσαν στη δημοσιότητα το καταληκτικό πόρισμα τους για το περίεργο επίμηκες σαν πούρο διαστρικό σώμα «Ομουαμούα» (σημαίνει «αγγελιοφόρος από μακριά» στη γλώσσα της Χαβάης), που εισέβαλε στο ηλιακό μας σύστημα και έγινε αντιληπτό τον Οκτώβριο του 2017, ενώ αυτή τη στιγμή απομακρύνεται από τη Γη και βρίσκεται πέρα από τον Κρόνο. Αντίθετα με τις εικασίες ορισμένων περί διαστημοπλοίου, οι επιστήμονες, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας «Nature Astronomy», αποφάνθηκαν ότι δεν υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις για κάτι τέτοιο. Μπορεί ακόμη να μην έχουν καταλήξει τι ακριβώς είναι (πιθανώς ένα πλανητικό θραύσμα που εκτοξεύθηκε από άλλο ηλιακό σύστημα), αλλά είναι σίγουροι ότι δεν είναι εξωγήινο σκάφος. Οι αστρονόμοι μελέτησαν όλα τα διαθέσιμα στοιχεία που συνέλεξαν μεταξύ 14 Οκτωβρίου 2017 και 2 Ιανουαρίου 2018 (μετά ήταν πια πολύ μακριά για παρατηρήσεις) αναφορικά με την κίνηση και τη συμπεριφορά του σώματος και συμπέραναν ότι αυτές εξηγούνται από φυσικές διαδικασίες. Η ιδιομορφία του έγκειται αφενός στο μακρουλό σχήμα του (το μήκος του περίπου 800 μέτρα είναι τουλάχιστον εξαπλάσιο από το πλάτος του) και αφετέρου στο γεγονός ότι στριφογυρίζει γύρω από τον εαυτό του πολύ γρήγορα (κάθε οκτώ ώρες μια πλήρης περιστροφή). Ακόμη όμως πιο παράξενη είναι η επιτάχυνσή του, καθώς μόλις προσπέρασε τον Ήλιο, ανέβασε ταχύτητα περισσότερο από ό,τι θα δικαιολογούσαν οι βαρυτικές δυνάμεις. Η απλούστερη εξήγηση είναι ότι, όπως οι κομήτες, λόγω της προσέγγισης στην καυτή ατμόσφαιρα του Ήλιου απελευθερώνει σκόνη και αέρια, τα οποία τον σπρώχνουν προς τα εμπρός. Το πρόβλημα είναι ότι οι παρατηρήσεις δεν έδειξαν να περιβάλλεται ούτε από αέρια ούτε από σωματίδια σκόνης. Το πόρισμα εκτιμά πάντως ότι το περίεργο αντικείμενο απελευθερώνει υδρατμούς που απλώς δεν έχουν γίνει αντιληπτοί. «Το βασικό εύρημά μας είναι ότι οι ιδιότητες του Ομουαμούα παραπέμπουν σε φυσική προέλευση και δεν δικαιολογούν μια εξωγήινη εξήγηση. Βέβαια, αν έκανε μια ξαφνική ανεξήγητη στροφή, τότε ασφαλώς θα έπρεπε να ψάξουμε το ζήτημα κι άλλο», δήλωσε ο αστρονόμος Μάθιου Νάιτ του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ. https://physicsgg.me/2019/07/02/%ce%b1%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%ce%be%cf%89%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%cf%89%ce%bd%ce%ae%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%bc%ce%b1%ce%b6%ce%af-%ce%bc/

Breakthrough Listen: Οι στενές επαφές τρίτου τύπου μπορούν να περιμένουν. Ησυχία συνεχίζει να επικρατεί «εκεί έξω», καθώς το πρόγραμμα αναζήτησης εξωγήινης νοημοσύνης Breakthrough Listen ανακοίνωσε ότι, παρόλο που έστρεψε τα συνεργαζόμενα μεγάλα επίγεια ραδιοτηλεσκόπιά του στη γειτονιά 1.327 άστρων σε απόσταση έως 160 ετών φωτός από τη Γη, δεν κατάφερε τελικά να βρει κανένα ηλεκτρομαγνητικό ίχνος ή «τεχνο-υπογραφή», που να παραπέμπει σε κάποιο μηχάνημα ή τεχνολογία εξωγήινου τεχνολογικού πολιτισμού. Οπότε οι στενές επαφές τρίτου τύπου μπορούν να περιμένουν. Επρόκειτο για την πιο εκτεταμένη και φιλόδοξη αναζήτηση εξωγήινων μέχρι σήμερα, αλλά αποδείχθηκε ακόμη μια φορά ότι δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα να αναζητάς βελόνα στα άχυρα, αν φυσικά υποθέσουμε ότι όντως υπάρχει βελόνα (δηλαδή εξωγήινοι). Τρία χρόνια παρατηρήσεων από το πρόγραμμα Breakthrough και δεκαετίες αναζητήσεων από το παλαιότερο πρόγραμμα SETI, που συνεχίζεται ακόμη, έχουν καταλήξει με άδεια χέρια.Η τελευταία αναζήτηση με τη βοήθεια των μεγάλων ραδιοτηλεσκοπίων «Γκριν Μπανκ» στη Δυτική Βιρτζίνια των ΗΠΑ και «Παρκς» στην Αυστραλία έφερε στο φως κάποια ύποπτα σήματα, που τελικά αποδείχθηκε ακόμη μια φορά ότι ήταν γήινης προέλευσης (κινητά τηλέφωνα, δορυφόροι κ.ά.).«Δεν βρήκαμε καθόλου ενδείξεις για τεχνητά σήματα εξωγήινης προέλευσης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει νοήμων ζωή εκεί έξω. Μπορεί απλώς να μην έχουμε ακόμη ψάξει στο σωστό μέρος ή όχι αρκετά σε βάθος για να πιάσουμε αχνά σήματα» δήλωσε ο αστρονόμος Ντάνι Πράις του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ.Οι επιστήμονες του προγράμματος «ακρόασης» Breakthrough Listen έκαναν δύο ανοιχτές δημοσιεύσεις με τα αποτελέσματα της αναζήτησής τους στο περιοδικό αστροφυσικής The Astrophysical Journal και προσκαλούν κάθε ενδιαφερόμενο να ψάξει και μόνος του τα στοιχεία, μήπως βρει κάτι που έχει διαφύγει την προσοχή.Η πρωτοβουλία Breakthrough δημιουργήθηκε από τον ρωσικής καταγωγής δισεκατομμυριούχο Γιούρι Μίλνερ και έχει θέσει ως στόχο να ψάξει για σημάδια εξωγήινων πολιτισμών σε ένα εκατομμύριο κοντινά άστρα στον δικό μας και σε άλλους γαλαξίες, τόσο με ραδιοτηλεσκόπια όσο και με οπτικά τηλεσκόπια.

Μα πού είναι οι εξωγήινοι; Οι περισσότεροι από τους αρχαίους στοχαστές (ο Θαλής και ο Ηράκλειτος, οι πυθαγόρειοι, οι ατομιστές Δημόκριτος και Λεύκιππος, οι στωικοί όπως ο Επίκουρος, ο Λουκρήτιος και πολλοί άλλοι) πίστευαν στην «Πολλαπλότητα των κόσμων». Η έκφραση αυτή σήμαινε την ύπαρξη άλλων συμπάντων σαν το δικό μας, που τα φαντάζονταν να έχουν μια «κατοικημένη» Γη στο κέντρο του καθενός και πλανήτες και αστέρια να κινούνται γύρω της. Τα επιχειρήματά τους στηρίζονταν στην ιδέα ότι το Σύμπαν είναι ουσιαστικά άπειρο και εκφράζονται καθαρά στην περίφημη φράση του Μητρόδωρου, μαθητή του Επίκουρου: «Το να φανταζόμαστε ότι μέσα στο αχανές Σύμπαν υπάρχει μόνο ένας κόσμος είναι σαν να πιστεύουμε ότι σε ένα χωράφι με σιτάρι υπάρχει μόνο ένα στάχυ». Το ίδιο επιχείρημα, με διάφορες παραλλαγές, χρησιμοποιήθηκε από τους υποστηρικτές της ύπαρξης εξωγήινης ζωής σε όλη τη διάρκεια της Ιστορίας. Η επιστημονική μελέτη του θέματος «εξωγήινοι πολιτισμοί» ξεκίνησε μόλις πριν από 60 χρόνια. Το 1959 οι φυσικοί Giuseppe Cocconi και Phil Morisson υποστήριξαν ότι τα μικροκύματα (ραδιοκύματα υψηλών συχνοτήτων) αποτελούν το καλύτερο μέσο διαστρικής επικοινωνίας. Αυτά τα κύματα διαπερνούν όχι μόνο τη γήινη ατμόσφαιρα αλλά και τα νέφη αερίων και σκόνης του Γαλαξία μας, ενώ τα ορατά φωτόνια που αποτελούν το παραδοσιακό μας «παράθυρο» στο Σύμπαν απορροφώνται από τα νέφη αυτά. Συνεπώς, τα ραδιοτηλεσκόπια μπορούν να δουν πολύ πιο μακριά μέσα στον γαλαξιακό δίσκο από τα οπτικά τηλεσκόπια. Τα μικροκύματα παρουσιάζουν ακόμα το πλεονέκτημα ότι μεταφέρουν λίγη ενέργεια, πράγμα που σημαίνει πως η αποστολή ενός μηνύματος με αυτό το μέσο είναι πιο συμφέρουσα από ενεργειακή άποψη. «Κυνήγι» UFO Αυτές οι ιδέες εγκαινίασαν μια νέα εποχή στη συζήτηση για την πολλαπλότητα των κόσμων, ανοίγοντας την προοπτική μιας επιστημονικής μελέτης του προβλήματος. Ο πρώτος που ασχολήθηκε πρακτικά με το θέμα ήταν ο Frank Drake, ερευνητής τότε του Εθνικού Ραδιοαστρονομικού Αστεροσκοπείου του Green Bank στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Ο Drake εκπόνησε το πρώτο σχέδιο συστηματικής αναζήτησης εξωγήινων σημάτων. Το 1960 το ραδιοτηλεσκόπιο του Green Bank αναζήτησε για αρκετούς μήνες ραδιοσήματα προς την κατεύθυνση δύο κοντινών άστρων, του ε του Ηριδανού και του τ του Κήτους, που βρίσκονται περίπου 12 έτη φωτός μακριά μας. Το αρνητικό αποτέλεσμα αυτής της πρώτης απόπειρας δεν αποθάρρυνε τους ερευνητές και πολυάριθμα προγράμματα είδαν το φως στην Αμερική, στην πρώην Σοβιετική Ενωση, στον Καναδά, στην Αυστραλία, στη Γαλλία και στην Ολλανδία. Χιλιάδες ώρες ακρόασης του ουρανού δεν έδωσαν κανένα αποτέλεσμα. Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των ερευνών μέσω ραδιοκυμάτων, υπάρχει ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός που η σημασία του είναι δύσκολο να εκτιμηθεί: η απουσία του παραμικρού ίχνους εξωγήινης τεχνολογίας στον πλανήτη μας ή στο ηλιακό σύστημα. Ο προβληματισμός γύρω από τη διαπίστωση αυτή, που διατυπώθηκε στα 1683 από τον Γάλλο Bernard de Fontenelle στο έργο του «Συζητήσεις για την πολλαπλότητα των κόσμων», επανεμφανίστηκε στη μοντέρνα εκδοχή του στα μέσα του 20ού αιώνα. Σε μια επίσκεψη στο στρατιωτικό εργαστήριο του Los Alamos το 1950, ο ιταλός φυσικός Enrico Fermi ξεκίνησε μια συζήτηση πάνω στο θέμα των εξωγήινων πολιτισμών και των διαστρικών ταξιδιών μαζί με κάποιους συναδέλφους του, και ιδιαίτερα με τον Edward Teller, τον μετέπειτα «πατέρα» της αμερικανικής υδρογονοβόμβας. Ξαφνικά ο Fermi ρώτησε τους συνομιλητές του «Μα πού είναι;» και έκανε κάποιους υπολογισμούς για να εκτιμήσει τον πιθανό αριθμό των πολιτισμών στον Γαλαξία μας, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι, αν υπάρχουν και είναι πολλοί, θα έπρεπε να μας έχουν ήδη επισκεφθεί πολλές φορές στο παρελθόν. Η συζήτηση ανάμεσα στον Fermi και στον Τeller παρέμεινε άγνωστη για πολύ καιρό. Η ερώτηση «Πού είναι;» εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1966 στο βιβλίο των Sagan και Shklofskii «Νοήμων ζωή στο Σύμπαν», αποδιδόμενη στον Fermi αλλά χωρίς κανένα σχόλιο. Το 1975 ο αμερικανός αστρονόμος Michael Hart πρόβαλε εκ νέου τα επιχειρήματα του Fermi, χωρίς να γνωρίζει τη συζήτηση με τον Teller. Το άρθρο του κατέληγε με το συμπέρασμα ότι η απουσία εξωγήινων στη Γη σημαίνει πως είμαστε ο μόνος τεχνολογικός πολιτισμός στον Γαλαξία και κατά συνέπεια η αναζήτηση ραδιοσημάτων είναι χάσιμο χρόνου και χρήματος. Μετά τη δημοσίευση αυτού του προκλητικού άρθρου ο Carl Sagan ονόμασε την όλη προβληματική «το παράδοξο του Fermi». Το παράδοξο του Fermi Κάθε παράδοξο έγκειται στο ότι μία τουλάχιστον από τις βασικές του υποθέσεις δεν ισχύει. Το παράδοξο του Fermi μπορεί να αναλυθεί στις εξής υποθέσεις: 1. Ο πολιτισμός μας δεν είναι ο μόνος τεχνολογικός πολιτισμός στον Γαλαξία. 2. Ο πολιτισμός μας είναι από κάθε άποψη ένας «μέσος» πολιτισμός· πιο συγκεκριμένα, δεν είναι ούτε ο πρώτος που εμφανίστηκε στον Γαλαξία ούτε ο πιο προχωρημένος από τεχνολογική άποψη ούτε ο μόνος που θέλει να εξερευνήσει το Διάστημα και να επικοινωνήσει με άλλους πολιτισμούς. 3. Τα διαστρικά ταξίδια δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολα για πολιτισμούς λίγο πιο εξελιγμένους από τον δικό μας· μερικοί μάλιστα έχουν ήδη πραγματοποιήσει τέτοια ταξίδια και έχουν επιχειρήσει ένα πρόγραμμα γαλαξιακού αποικισμού. 4. Ο γαλαξιακός αποικισμός είναι μια σχετικά γρήγορη επιχείρηση· μπορεί να πραγματοποιηθεί σε πολύ λιγότερο από 1 δισεκατομμύριο χρόνια, σε ένα μικρό κλάσμα δηλαδή της ηλικίας του Γαλαξία μας. Αν ισχύουν και οι τέσσερις υποθέσεις, τότε καταλήγουμε αβίαστα στο συμπέρασμα ότι «θα έπρεπε να είναι εδώ», και το παράδοξο του Fermi προκύπτει φυσιολογικά. Οι οπαδοί της ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης αμφισβητούν τουλάχιστον τη μία από τις υποθέσεις 3 και 4, ενώ μερικοί αρνούνται ακόμη και την υπόθεση 2. Οι αντίπαλοί τους, από την άλλη, υποστηρίζουν ότι οι υποθέσεις 3 και 4 είναι απόλυτα λογικές και ότι θα έπρεπε οπωσδήποτε να απορρίψουμε την υπόθεση 2· τέλος, οι πιο εξτρεμιστές απορρίπτουν ακόμα και την υπόθεση 1. Δεν είναι εύκολο να παρουσιάσουμε εδώ όλα τα επιχειρήματα των οπαδών και των αρνητών της ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης σχετικά με το παράδοξο του Fermi. Η πιο «οικονομική» ερμηνεία του παραδόξου του Fermi είναι να απορρίψουμε την υπόθεση 1 και να δεχθούμε ότι ο πολιτισμός μας είναι ο μόνος τεχνολογικός πολιτισμός στον Γαλαξία. Εξελικτική υποστήριξη Η λύση αυτή ταιριάζει και με τη σύγχρονη αντίληψη της θεωρίας της εξέλιξης, που τονίζει ότι η πιθανότητα να καταλήξει η εξελικτική διαδικασία στη νοημοσύνη είναι απειροελάχιστη. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι την ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης υποστηρίζουν κυρίως οι αστρονόμοι, ενώ κορυφαίοι βιολόγοι (όπως ο George Gaylord Simpson ή ο Ernst Mayer, βραβείο Νομπέλ Ιατρικής) είναι σαφώς εχθρικοί σε αυτή την ιδέα. Ο λόγος είναι ότι η ιστορία της εξέλιξης της ζωής στη Γη μάς δείχνει ξεκάθαρα τον σημαντικό ρόλο που έπαιξε η τύχη: αν εκείνος ο αστεροειδής μεγέθους Εβερεστ είχε καθυστερήσει μισή ώρα στην πορεία του πριν απο 65 εκατομμύρια χρόνια, η σύγκρουσή του με τη Γη θα είχε αποφευχθεί. Οι δεινόσαυροι πιθανότατα θα εξακολουθούσαν να κυριαρχούν όπως είχαν κάνει επί 150 εκατομμύρια χρόνια πριν και τα θηλαστικά θα παρέμεναν ακόμη στη σκιά των τεράστιων ερπετών. Τουλάχιστον άλλες τέσσερις μεγάλες καταστροφές σημάδεψαν τα 530 εκατομμύρια χρόνια της ιστορίας της πολυκύτταρης ζωής στον πλανήτη μας. Στο φως αυτών των στοιχείων, είναι λογικό να αναρωτηθούμε μήπως η εμφάνιση του ανθρώπου και της νοημοσύνης κατά τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια οφείλεται απλώς και μόνο στην τύχη. Μόνοι και στον χρόνο; Θα πρέπει να τονιστεί εδώ ότι «μόνοι στον χώρο» του Γαλαξία δεν σημαίνει αναγκαστικά «μόνοι και στον χρόνο», ούτε «μοναδικοί». Στα 10 δισεκατομμύρια χρόνια της ύπαρξης του Γαλαξία μας, χιλιάδες πολιτισμοί μπορεί να αναπτύχθηκαν, ακμάζοντας για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ο καθένας και εξερευνώντας ή αποικίζοντας τη διαστημική τους γειτονιά. Στο διάστημα αυτό μπορεί να ήταν εντελώς μόνοι και να εξαφανίστηκαν στη συνέχεια, χωρίς να έχουν μπορέσει να επικοινωνήσουν με άλλους και αγνοώντας αν άλλοι εμφανίστηκαν πιο πριν ή θα εμφανίζονταν αργότερα, εκατομμύρια χρόνια μετά την εξαφάνιση των προηγούμενων... Η πολλαπλότητα των κόσμων αποτέλεσε ανέκαθεν ένα εξαιρετικά διαφιλονικούμενο θέμα. Τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών («Είναι αδύνατο να είμαστε μόνοι μας μέσα στο αχανές Σύμπαν» και «Πού είναι;») έχουν στατιστικό χαρακτήρα και συνεπώς ελάχιστη αξία, αφού δεν μπορεί κανείς να κάνει στατιστική βασισμένος σε μία μόνο περίπτωση, τη ζωή στη Γη. Η ανακάλυψη ενός κατοικημένου πλανήτη, και ακόμα περισσότερο ενός εξωγήινου πολιτισμού, θα αποτελούσε κορυφαίο γεγονός στην ιστορία του ανθρώπινου είδους. Αντίθετα, η μη ανίχνευση σημάτων εξωγήινης νοημοσύνης ακόμα και ύστερα από πολλούς αιώνες έρευνας δεν θα σήμαινε αναγκαστικά ότι δεν υπάρχουν ή ότι δεν υπήρξαν εξωγήινοι πολιτισμοί. Ισως όμως θα έπρεπε να μας προετοιμάζει να αποδεχθούμε το ενδεχόμενο της κοσμικής μας μοναξιάς, σε ένα περιβάλλον που στο πολύ μακρινό μέλλον αναμένεται να γίνει εχθρικό στην επιβίωση των απογόνων μας και γενικότερα οποιασδήποτε μορφής ζωής. Καύσιμα από άλλον πλανήτη Το 1964 ο αμερικανός μηχανικός Ντάντριτζ Κόουλ ξαναπιάνει μια παλιά ιδέα του Τσιολκόφσκι και προτείνει την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου των αστεροειδών, αυτών των γιγάντιων βράχων που περιφέρονται στο ηλιακό μας σύστημα. Τα πτητικά υλικά τους (υδρογόνο, άζωτο, οξυγόνο) θα χρησίμευαν σαν χημικά καύσιμα στους πυραύλους μας και στις τεχνητές βιόσφαιρες των διαστημικών αποικιών μας, ενώ τα μέταλλα (σίδηρος, νικέλιο, κοβάλτιο, αλουμίνιο, τιτάνιο κ.λπ.) θα χρησίμευαν για τη βιομηχανία της Γης και για τις διάφορες διαστημικές κατασκευές. Η εμπορική αξία ενός μέσου μεγέθους αστεροειδούς, διαμέτρου ενός χιλιομέτρου, εκτιμάται σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια. Ακόμα περισσότερο και από τον ορυκτό πλούτο, η ενέργεια αποτελεί το σημαντικότερο αγαθό της κοσμικής γειτονιάς μας. Ενα σπάνιο ελαφρό στοιχείο, το ήλιο-3, ανύπαρκτο στη Γη, υπάρχει σε μεγάλη ποσότητα στην επιφάνεια της Σελήνης και θα μπορούσε να χρησιμεύσει σαν καύσιμο στους αντιδραστήρες θερμοπυρηνικής σύντηξης (που αναμένεται ότι θα κατασκευαστούν στις επόμενες δεκαετίες), προμηθεύοντάς μας «καθαρή» ενέργεια για πολλούς αιώνες. Ωστόσο η σημαντικότερη πηγή ενέργειας στο ηλιακό μας σύστημα είναι το ίδιο το άστρο της ζωής, ο Ηλιος μας. Μόλις το ένα δισεκατομμυριοστό της κολοσσιαίας ενέργειας που εκλύει προσπίπτει στην επιφάνεια της Γης και των άλλων πλανητών, ενώ το υπόλοιπο χάνεται στα βάθη του Διαστήματος. Για να αντιμετωπιστεί αυτή η τρομακτική «σπατάλη», ο Βρετανός Φρίμαν Ντάισον του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, ένας από τους κορυφαίους φυσικούς του 20ού αιώνα, προτείνει το 1960 την κατασκευή ενός γιγάντιου συστήματος από ηλιακά πανό γύρω από τον Ηλιο, έτσι ώστε να ανακτάται το σύνολο της εκπεμπόμενης ενέργειας. Η σφαίρα του Ντάισον, όπως είναι γνωστή, θα επέτρεπε σε έναν πολιτισμό εκατομμύρια φορές πιο σπάταλο ενεργειακά από τον δικό μας να επιζήσει ως τον θάνατο του Ηλιου, 5 δισεκατομμύρια χρόνια στο μέλλον. Πρόκειται αναμφισβήτητα για το μεγαλύτερο «έργο υποδομής» που θα μπορούσαμε να φανταστούμε μέσα στο ηλιακό μας σύστημα, αλλά η κατασκευή του με τα μέσα που μπορούμε σήμερα να φανταστούμε θα απαιτούσε δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Πολύ πέρα απο τα όρια του ηλιακού μας συστήματος απλώνεται ο αχανής αστρικός ωκεανός. Οσο και αν τα διαστρικά ταξίδια εξάπτουν τη φαντασία πολλών εφήβων και συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας, η σύγχρονη επιστήμη προτιμά να τα αναβάλλει για ένα αόριστο μέλλον. Τα αστέρια εξακολουθούν να βρίσκονται πέρα από τις δυνατότητές μας, παραμένουν το ίδιο απρόσιτα όσο και στην αρχή της διαστημικής εποχής. Η τεχνολογική έκρηξη της δεκαετίας του 1960 φούντωσε τις ελπίδες για διαστρικά ταξίδια και παρακίνησε μηχανικούς και φυσικούς να στραφούν με ενθουσιασμό στις σχετικές έρευνες, αναζητώντας τρόπους να ρίξουν μια γέφυρα προς τα αστέρια. Παρά την αξιοθαύμαστη επινοητικότητά τους, όλες τους οι προσπάθειες όχι μόνο δεν είχαν αποτέλεσμα, αλλά κατέδειξαν ακόμα περισσότερο τη δυσκολία του εγχειρήματος. Τα ταχύτερα μακροσκοπικά αντικείμενα που κατασκεύασε ο άνθρωπος είναι τα διαστημόπλοια Βόγιατζερ που εκτοξεύθηκαν στη δεκαετία του 1970 για να εξερευνήσουν τους εξωτερικούς πλανήτες του ηλιακού συστήματος και τώρα έχουν φτάσει στα όριά του, σε απόσταση 15 δισ. χιλιομέτρων από τη Γη, τρέχοντας με 72.000 χλμ./ώρα ή 20 χλμ./δευτερόλεπτο. Με την ταχύτητα αυτή θα χρειάζονταν 65.000 χρόνια για να φτάσουν στο κοντινότερο άστρο, τον Εγγύς του Κενταύρου. Είναι προφανές ότι η ενέργεια των χημικών καυσίμων που χρησιμοποιούνται στους σημερινούς πυραύλους είναι εντελώς ανεπαρκής για να μας ταξιδέψει στα αστέρια. Υπάρχουν μορφές ενέργειας με πολύ μεγαλύτερη απόδοση, εκατομμύρια φορές περισσότερο από τις χημικές αντιδράσεις. Η θερμοπυρηνική σύντηξη ελαφρών πυρήνων και η εξουδετέρωση ύλης - αντιύλης έχουν προταθεί για τους κινητήρες των μελλοντικών αστροπλοίων μας. Ωστόσο δεν ξέρουμε προς το παρόν πώς να κατασκευάσουμε τέτοιους κινητήρες, αλλά και αν το κατορθώναμε, οι ποσότητες των απαιτούμενων καυσίμων – δεκάδες χιλιάδες τόνοι δευτερίου και ηλίου-3 στην πρώτη περίπτωση, μερικοί τόνοι αντιύλης στη δεύτερη – είναι πολύ πέρα απο τις δυνατότητές μας στο ορατό μέλλον. Σε κάθε περίπτωση όμως, η συνολική ενέργεια που χρειάζεται για να στείλουμε ανθρώπους στα αστέρια, με διαστημόπλοια γρήγορα ή αργά, ξεπερνά κατά πολύ τις τωρινές μας δυνατότητες. Ξέρουμε καλά σήμερα ότι χωρίς κάποιο τεχνολογικό «θαύμα » ο δρόμος για τα άστρα θα είναι πολύ μακρύς και δεν θα μας ανοιχτεί πριν από αρκετούς αιώνες. Τα όνειρα πολλών για συνάντηση με κάποια «αδελφή ψυχή» μέσα στο Σύμπαν αναβάλλονται έτσι για το πολύ μακρινό μέλλον. Εκτός κι αν «εκείνοι» μας βρουν πιο πριν... http://www.tovima.gr/science/article/?aid=1019655

Μα που είναι επιτέλους οι εξωγήινοι; Εάν υπάρχουν εξωγήινοι πολιτισμοί στο σύμπαν -και αυτό είναι ένα μεγάλο «εάν»- γιατί δεν έχουμε κάνει ακόμη επαφή μαζί τους, με δεδομένο ότι μερικοί τουλάχιστον από αυτούς θα είναι εύλογα πολύ πιο εξελιγμένοι από την ανθρωπότητα; Στο ερώτημα αυτό επιχείρησαν να δώσουν απάντηση κορυφαίοι επιστήμονες από διάφορα πεδία -αστροφυσικοί, αστρονόμοι, κοινωνιολόγοι, βιολόγοι, ψυχολόγοι, ιστορικοί και άλλοι- που συναντήθηκαν τη Δευτέρα στο Παρίσι, στο μουσείο επιστημών Cite des Sciences et de l’Industrie. Μεταξύ τους βρέθηκε κι ένας Έλληνας επιστήμονας, ο Νικόλας Πράντζος, διευθυντής ερευνών του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας και του Ινστιτούτου Αστροφυσικής του Παρισιού. Η διεπιστημονική συνάντηση διοργανώθηκε από τον διεθνή μη κερδοσκοπικό επιστημονικό οργανισμό METI International (Messaging Extraterrestrial Intelligence), που είναι αφιερωμένος στην προσπάθεια επικοινωνίας με μια εξωγήινη νοημοσύνη μέσω μετάδοσης ραδιοσημάτων σε άλλα άστρα, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα έλθει απάντηση. Το ΜΕΤΙ, που εδρεύει στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ και το ευρωπαϊκό κέντρο του βρίσκεται στη γαλλική πρωτεύουσα, υποστηρίζει επίσης την ανάπτυξη ενός παγκόσμιου δικτύου αστεροσκοπείων για την οπτική αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης (Search for Extraterrestrial Intelligence-SETI). «Φαίνεται πως μολονότι οι ραδιοεπικοινωνίες παρέχουν ένα φυσικό μέσο για την αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών με ηλικία μικρότερη από λίγες χιλιετίες, οι αρχαιότεροι πολιτισμοί θα έχουν μάλλον αναπτύξει εκτεταμένα προγράμματα διαστρικού αποικισμού, επειδή αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αποκτήσουν αδιάψευστα στοιχεία, είτε υπέρ είτε κατά της ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης, στη διάρκεια της ζωής τους», όπως εκτιμά ο Ν.Πράντζος, σύμφωνα με ανακοίνωση του ΜΕΤΙ. Κάθε δύο χρόνια το METI International, που δημιουργήθηκε το 2015 από τον Αμερικανό αστροβιολόγο Ντάγκλας Βάκοχ, διοργανώνει μια επιστημονική συνάντηση στο Παρίσι στο πλαίσιο των εργαστηρίων του με τίτλο «Τι είναι ζωή; Μια εξωγήινη προοπτική». Πολλές διαφορετικές απαντήσεις έχουν δοθεί στο λεγόμενο «Παράδοξο του Φέρμι», στο γιατί δηλαδή οι εξωγήινοι είναι…άφαντοι. Μια πιθανότητα είναι ότι παραμένουν σιωπηλοί φοβούμενοι μήπως η επαφή μαζί τους επηρεάσει αρνητικά την ανθρωπότητα. Μια άλλη ότι η νοημοσύνη τους είναι πολύ διαφορετική από τη δική μας, οπότε είναι αδύνατη η επαφή λόγω ασυμβατότητας. Υπάρχει και η λεγόμενη «υπόθεση του ζωολογικού κήπου», που επίσης εξετάσθηκε στο Παρίσι. «Ίσως οι εξωγήινοι παρακολουθούν τους ανθρώπους στη Γη, όπως εμείς κάνουμε με τα ζώα στο ζωολογικό κήπο. Το θέμα είναι πώς μπορούμε να κάνουμε τους γαλαξιακούς φύλακες να αποκαλύψουν τον εαυτό τους», όπως είπε ο Βάκοχ, ο οποίος είναι και πρόεδρος του ΜΕΡΙ. Ο ίδιος πρότεινε μια πιο ενεργητική πρωτοβουλία, πέρα από την παθητική αναζήτηση και αναμονή τύπου SETI, που έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια χωρίς αποτέλεσμα. Όπως ανέφερε, «αν πηγαίναμε στο ζωολογικό κήπο και ξαφνικά μια ζέβρα γυρνούσε προς το μέρος μας, μας κοιτούσε στα μάτια και άρχιζε να σχηματίζει μια σειρά από πρώτους αριθμούς με την οπλή της, αυτό θα εγκαθίδρυε μια ριζικά διαφορετική σχέση ανάμεσα σε μας και στη ζέβρα, οπότε θα νιώθαμε υποχρεωμένοι να ανταποκριθούμε. Μπορούμε να κάνουμε το ίδιο με τους εξωγήινους, μεταδίδοντας στα γειτονικά άστρα μια σειρά από ισχυρά, εσκεμμένα και πλούσια από πληροφορίες ραδιοσήματα». Όμως η Ντανιέλ Μπριό, αστροφυσικός του Αστεροσκοπείου του Παρισιού, αντέτεινε ως «η εμπειρία του παρελθόντος δείχνει ότι οποιαδήποτε συνάντηση ανάμεσα σε δύο πολιτισμούς είναι επικίνδυνη και για τους δύο. Γνωρίζοντας κάτι τέτοιο, οι πολιτισμένοι εξωγήινοι δεν θα προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν μαζί μας». «Φαίνεται πιθανό πως οι εξωγήινοι έχουν επιβάλει μια «γαλαξιακή καραντίνα», επειδή συνειδητοποιούν ότι θα ήταν πολιτισμικά καταστροφικό για μας το να μάθουμε για την ύπαρξη τους», εκτίμησε ο Ζαν-Πιέρ Ροσπάρ, επίτιμος διευθυντής ερευνών του Εθνικού Ινστιτούτου Αγρονομικών Ερευνών της Γαλλίας. «Δεν υπάρχει λόγος να νομίζουμε ότι οι άνθρωποι έχουν φθάσει το υψηλότερο δυνατό γνωσιακό επίπεδο. Ακόμη υψηλότερα επίπεδα μπορεί να εξελιχθούν στη Γη στο μέλλον και ήδη μπορεί να είναι πραγματικότητα αλλού στο σύμπαν», πρόσθεσε. Ο αστροφυσικός Ρολάν Λεούκ της γαλλικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας και ο παλαιοντολόγος Ζαν-Σεμπαστιάν Στεγέρ του γαλλικού Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας εξέφρασαν τον σκεπτικισμό τους κατά πόσο οι άνθρωποι θα έχουν πολλά κοινά με τις εξωγήινες μορφές ζωής. Όπως είπε ο πρώτος, «το περιβάλλον ενός εξωπλανήτη θα επιβάλει τους δικούς του κανόνες, συνεπώς υπάρχει μια τεράστια γκάμα πιθανών μορφολογιών», που θα μπορούσαν να έχουν οι εξωγήινοι. Όπως τόνισε, «έχουμε ένα μόνιμο ανθρωποκεντρισμό στην κατανόηση και περιγραφή της εξωγήινης ζωής». https://www.in.gr/2019/03/19/tech/ma-pou-einai-epitelous-oi-eksogiinoi/

Η NASA είναι επισήμως στο κυνήγι της αλλοδαπής ζωής. Μια νέα ερευνητική ομάδα της NASA θα είναι αφιερωμένη στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής πέρα ​​από τον πλανήτη μας. Η ομάδα ξεκίνησε αυτή την εβδομάδα στη Silicon Valley και θα προσπαθήσει να ανακαλύψει συγκεκριμένες απαντήσεις για το πώς άρχισε η ζωή στον κόσμο μας και όπου η ζωή μπορεί να υπάρχει πέρα ​​από τη Γη. Η νέα ομάδα ονομάζεται Κέντρο για την Ανίχνευση Ζωής (CLDS), αποτελεί μέρος του Ερευνητικού Κέντρου Ames της NASA στο Mountain View της Καλιφόρνιας και θα ενώσει μαζί μια νέα ομάδα ερευνητών τόσο εντός όσο και εκτός της NASA που έχουν εμπειρία στη φυσική επιστήμη , τη βιολογία, την αστροφυσική και άλλα, σύμφωνα με το δελτίο τύπου. Ο Tori Hoehler, ο κύριος ερευνητής του CLDS και ένας ερευνητής στην Ames, εξήγησε ότι η αναζήτηση της ζωής πέρα ​​από τη Γη δεν μπορεί να είναι μια μέθοδος ενός μεγέθους. Για να έχουν τις καλύτερες πιθανότητες επιτυχίας, πρέπει να εργαστούν για εργαλεία και στρατηγικές που είναι προσαρμοσμένες στην εξεύρεση ζωής στις ιδιαίτερες συνθήκες άλλων κόσμων, οι οποίες είναι πολύ διαφορετικές από τη Γη, αλλά και μεταξύ τους. Ο Hoehler πρόσθεσε ότι έχουν επί του παρόντος τις επιστημονικές και τεχνικές δεξιότητες που απαιτούνται για να εξετάσουν το βαθύ ερώτημα που είμαστε μόνοι μας; Και έχουν μια μεγάλη ομάδα επιστημόνων έτοιμη για αυτό το μεγάλο κατόρθωμα. Ομάδες από το Πανεπιστήμιο της Τζορτζτάουν και το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Γεωργίας θα ενταχθούν επίσης στην ομάδα CLDS. Οι ερευνητές του εργαστηρίου Georgetown για τις Agnostic Biosignatures θα μελετήσουν τα σχέδια της ζωής και θα προσπαθήσουν να αναγνωρίσουν τη ζωή με τρόπο που δεν γνωρίζουμε ακόμα από απομακρυσμένους κόσμους όπου η ζωή μπορεί να είναι τόσο διαφορετική από τη Γη. Ενώ η ομάδα της Georgia Tech Oceans Across Space και Time θα διερευνήσει την πιθανότητα ζωής του παρελθόντος ή του τρέχοντος χρόνου στα παγωμένα, εξωτερικά φεγγάρια του ηλιακού συστήματος ή στον Κόκκινο Πλανήτη. Καθώς συνεχίζεται το έτος, πολλές άλλες ομάδες θα γίνουν μέρος του έργου, το οποίο βασίζεται στο NASA 2015 Nexus για την Εξωπλανήτη Επιστήμη Συστήματος, το οποίο είχε ως στόχο να εξετάσει την κατοίκηση των απομακρυσμένων πλανητών. https://asgardia.space/en/news/NASA-is-Officially-on-the-Hunt-for-Alien-Life

SETI: Πρωτοποριακό νέο εργαλείο στην αναζήτηση σημάτων εξωγήινων πολιτισμών. Επιστήμονες ανέπτυξαν για πρώτη φορά ένα εργαλείο για την κοινότητα του SETI (Search for Extraterrestrial Intelligence- Αναζήτηση Εξωγήινης Νοημοσύνης), που θα επιτρέπει την καλύτερη παρακολούθηση και επικαιροποίηση όλων των αναζητήσεων SETI που έχουν γίνει, καθώς και των αποτελεσμάτων τους. Η Τζιλ Τάρτερ, πρωτοπόρος στον τομέα της αναζήτησης εξωγήινης νοημοσύνης και μία εκ των ιδρυτών του Ινστιτούτου SETI, δημιούργησε το Technosearch, ένα web-based εργαλείο που περιλαμβάνει όλες τις δημοσιευμένες έρευνες και αναζητήσεις SETI από το 1960 μέχρι σήμερα. Το εργαλείο αυτό επιτρέπει επίσης στους χρήστες να υποβάλουν τις δικές τους έρευνες και αναζητήσεις, διατηρώντας τη βάση δεδομένων επικαιροποιημένη. «Άρχισα να διατηρώ αυτό το αρχείο αναζητήσεων όταν ήμουν τελειόφοιτη. Κάποια από τα αρχικά άρθρα παρουσιάζονταν σε συνδιασκέψεις ή εμφανίζονταν σε αφανή περιοδικά που ήταν δύσκολο να βρεθούν από τους νεοεισερχόμενους στον χώρο του SETI. Είμαι ενθουσιασμένη που έχουμε τώρα ένα εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από ολόκληρη την κοινότητα και μια μεθοδολογία για να το κρατάμε επικαιροποιημένο» είπε η Τάρτερ, που ανέπτυξε το Technosearch σε συνεργασία με πρώην ασκούμενους του REU (Research Experience for Undergraduates), τελειόφοιτους που συνεργάζονταν με τον καθηγητή Τζέισον Ράιτ του Penn State University και τον Άντριου Γκαρσία, φοιτητή REU του Ινστιτούτου SETI το 2018. «Είμαι πεπεισμένος πως το Technosearch θα γίνει ένα σημαντικό εργαλείο για αστρονόμους και ερασιτέχνες που ενδιαφέρονται για την εξερεύνηση του σύμπαντος για ίχνη άλλων τεχνολογικά εξελιγμένων πολιτισμών. Δεν μπορούμε να ξέρουμε πού να ψάξουμε αύριο για στοιχεία, αν δεν ξέρουμε πού έχουμε ψάξει ήδη. Το Technosearch θα μας βοηθήσει να καταγράψουμε/χρονολογήσουμε πού και πώς έχουμε ψάξει στον ουρανό» είπε ο Γκαρσία. Το Technosearch περιλαμβάνει μεγάλο όγκο πληροφοριών, μεταξύ των οποίων τίτλους άρθρων, ονόματα ερευνητών, ημερομηνίες, αντικείμενα που παρατηρήθηκαν, χαρακτηριστικά των τηλεσκοπίων που χρησιμοποιήθηκαν, links προς τα αρχικά papers, σημειώσεις των ερευνητών κ.α. Επίσης, έχει κατηγορίες τόσο για οπτικές έρευνες, όσο και για έρευνες με ραδιοτηλεσκόπια, και ελπίζεται πως η κοινότητα του SETI θα συνεργαστεί για να το διατηρήσει επικαιροποιημένο και χρήσιμο. To Technosearch θα λειτουργεί και θα διαχειρίζεται το Ινστιτούτο SETI, στη διεύθυνση. https://technosearch.seti.org/. https://www.naftemporiki.gr/story/1434276/setiprotoporiako-neo-ergaleio-stin-anazitisi-simaton-eksogiinon-politismon

ΜΙΤ: Λέιζερ για δημιουργία «φάρου» για επικοινωνία με πιθανούς εξωγήινους πολιτισμούς. Υπάρχουσες τεχνολογίες λέιζερ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία ενός «φάρου» που θα προσέλκυε τους αστρονόμους πιθανών εξωγήινων πολιτισμών στον γαλαξία μας, σύμφωνα με μελέτη του ΜΙΤ. Ο «φάρος» αυτός, τον οποίο προτείνει ο Τζέιμς Κλαρκ στη μελέτη του, που δημοσιεύτηκε στο The Astrophysical Journal, θα ήταν αρκετά ισχυρός για να προσελκύσει ενδιαφέρον πιθανών παρατηρητών σε απόσταση μέχρι και 20.000 ετών φωτός. Όπως αναφέρει το MIT News, στη μελέτη προτείνεται η χρήση ενός λέιζερ 1-2 megawatt, εστιαζόμενου μέσω ενός τεράστιου τηλεσκοπίου 30-45 μέτρων, που θα είναι στραμμένο προς το διάστημα, παράγοντας μια ακτίνα υπέρυθρης ακτινοβολίας, αρκετά ισχυρή για να μπορεί να ξεχωρίζει από την ενέργεια του ήλιου. Ένα τέτοιο σήμα θα μπορούσε να ανιχνευθεί από εξωγήινους αστρονόμους που ίσως παρατηρούν την κοσμική μας «γειτονιά», ειδικά εάν ζουν σε κοντινά (σχετικά) συστήματα, όπως πχ κοντά στον Εγγύτατο Κενταύρου (Proxima Κενταύρου) - το κοντινότερο στη Γη άστρο - ή το TRAPPIST-1, ένα άστρο σε απόσταση περίπου 40 ετών φωτός που «φιλοξενεί» επτά εξωπλανήτες, τρεις εκ των οποίων θεωρούνται κατοικήσιμοι. Σύμφωνα με τη μελέτη, εάν το σήμα αυτό εντοπιζόταν από πολιτισμούς σε κάποια από αυτά τα συστήματα, το ίδιο αυτό λέιζερ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αποστολή ενός σύντομου μηνύματος υπό τη μορφή παλμών, όπως στα σήματα Μορς. «Αν καταφέρναμε να πραγματοποιήσουμε επιτυχώς μια "χειραψία" κι αρχίζαμε να επικοινωνούμε, θα μπορούσαμε να στείλουμε ένα μήνυμα σε data rate μερικών εκατοντάδων bits/δευτερόλεπτο, που θα έφτανε εκεί σε μερικά χρόνια» λέει ο Κλαρκ, τελειόφοιτος του Τμήματος Αεροναυτικής και Αστροναυτικής του ΜΙΤ. Αν και ως σχέδιο φαντάζει εκ πρώτης όψεως ιδιαίτερα μεγαλόπνοο, ο ερευνητής υποστηρίζει πως είναι δυνατή η υλοποίησή του με έναν συνδυασμό τεχνολογιών που υπάρχουν σήμερα και που θα μπορούσαν να γίνουν πραγματικότητα στο όχι πολύ μακρινό μέλλον. «Θα ήταν ένα εγχείρημα-πρόκληση, αλλά όχι αδύνατο. Τα είδη λέιζερ και τηλεσκοπίων που κατασκευάζονται σήμερα μπορούν να παράγουν ένα ανιχνεύσιμο σήμα, ώστε ένας αστρονόμος να μπορεί να ρίξει μια ματιά στο άστρο μας και αμέσως να δει κάτι ασυνήθιστο... Δεν ξέρω αν το πρώτο που θα σκέφτονταν θα ήταν νοήμονα όντα γύρω από τον ήλιο μας, αλλά σίγουρα θα προσέλκυε μεγαλύτερο ενδιαφέρον» υποστήριξε. Ο Κλαρκ εξέτασε συνδυασμούς λέιζερ και τηλεσκοπίων διαφορετικής ισχύος και μεγεθών και κατέληξε στο συμπέρασμα πως ένα λέιζερ των 2 megawatt, που θα στοχευόταν μέσω ενός τηλεσκοπίου 30 μέτρων, θα μπορούσε να παράγει ένα σήμα αρκετά ισχυρό για να εντοπίζεται από αστρονόμους στον Εγγύτατο Κενταύρου β, έναν πλανήτη σε τροχιά γύρω από το κοντινότερο σε εμάς άστρο, σε απόσταση τεσσάρων ετών φωτός. Αντίστοιχα, ένα λέιζερ του ενός megawatt, μέσα από τηλεσκόπιο 45 μέτρων, θα μπορούσε να παράγει ένα καθαρό σήμα για οποιαδήποτε έρευνα αστρονόμων στο TRAPPIST-1, σε απόσταση περίπου 40 ετών φωτός. Και στις δύο περιπτώσεις, το σήμα θα ήταν εντοπίσιμο σε απόσταση μέχρι και 20.000 ετών φωτός. Και στα δύο σενάρια η τεχνολογία λέιζερ και τηλεσκοπίων που απαιτείται υπάρχει ήδη ή είναι (πρακτικά) πολύ κοντά, υπογραμμίζει ο Κλαρκ. Για παράδειγμα, ο ερευνητής υπολόγισε πως η απαιτούμενη ισχύς του 1 ή των 2 megawatts είναι αντίστοιχη αυτής του Airborne Laser της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας - ενός συστήματος το οποίο προοριζόταν να τοποθετείται σε στρατιωτικά αεροσκάφη και να καταρρίπτει βαλλιστικούς πυραύλους. Όσον αφορά στα τηλεσκόπια, αν και ένα 30 μέτρων τηλεσκόπιο θα ήταν μεγαλύτερο από ό,τι υπάρχει σήμερα, υπάρχουν ήδη σχέδια για τέτοια όργανα στο κοντινό μέλλον, όπως το 24 μέτρων Giant Magellan Telescope και το 39 μέτρων European Extremely Large Telescope, που κατασκευάζονται ήδη στη Χιλή. Ο Κλαρκ οραματίζεται κατασκευή ενός τέτοιου «φάρου» πάνω σε ένα βουνό, για την ελαχιστοποίηση της παρεμβολής από την ατμόσφαιρα. Για την ασφάλεια του εγχειρήματος, πάντως, αναγνωρίζει πως θα ετίθετο ζήτημα, καθώς θα μπορούσε να προκαλέσει βλάβες σε τεχνικό εξοπλισμό σκαφών που θα περνούσαν από την περιοχή ή στην όραση ανθρώπων που θα το κοιτούσαν ευθέως, οπότε και μια άλλη πρότασή του θα ήταν η κατασκευή του στην άλλη πλευρά της Σελήνης. https://www.naftemporiki.gr/story/1410159/mit-leizer-gia-dimiourgia-farou-gia-epikoinonia-me-pithanous-eksogiinous-politismous

Νέα μελέτη δείχνει πως μάλλον οι... εξωγήινοι είναι μωβ! Νέες πτυχές στην εξερεύνηση του Διαστήματος και στην αναζήτηση εξωγήινης ζωής ξεδιπλώνει μία νέα επιστημονική μελέτη από το πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι εξωγήινα όντα θα μπορούσαν να φέρουν ένα ιώδες (μωβ) χρώμα. Σύμφωνα με το καθηγητή μικροβιολογίας Σιλαντίγια Ντασάρμα και τον μεταπτυχιακό ερευνητή Έντουαρντ Σβίτερμαν, οι οποίοι υπογράφουν την μελέτη, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι στις απαρχές της εξελικτικής διαδικασίας των φυτών στην Γη, αρκετοί μικροργανισμοί και βακτήρια είχαν μωβ χρώμα. Με βάση αυτό το δεδομένο, η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κι άλλοι μικροοργανισμοί σε άλλους πλανήτες θα μπορούσαν να έχουν ακολουθήσει αυτό το «ιώδες» εξελικτικό μονοπάτι κι οι οποίοι σήμερα είναι αδύνατο να παρατηρηθούν από τα διάφορα τηλεσκόπια που ψάχνουν αποκλειστικά για «πράσινα στίγματα», λόγω της πεποίθησής μας ότι η ανάπτυξη ζωής βασίζεται στην παραγωγή χλωροφύλλης από την διαδικασία της φωτοσύνθεσης των φυτών, η οποία τους χαρίζει το χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα. Οι ερευνητές πιστεύουν πως λόγω της μονομερούς αναζήτησης του «πράσινου στίγματος» στους εκατοντάδες εξωπλανήτες που ανακαλύπτονται, είναι αδύνατον να εντοπιστούν τυχόν μικροοργανισμοί με διαφορετικό χρωματικό αποτύπωμα όπως το μωβ, γεγονός που δημιουργεί το ενδεχόμενο να έχουμε συναντηθεί ίσως με πτυχές εξωγήινης ζωής, χωρίς όμως να έχει γίνει αντιληπτή από τα εργαλεία επεξεργασίας, έρευνας και μελέτης που έχουμε στην διάθεσή μας. Στη συνέχεια, η επιστημονική ομάδα αναφέρθηκε στην διαδικασία της φωτοσύνθεσης των φυτών, τα οποία χρησιμοποιούν την χλωροφύλλη για να απορροφήσουν ηλιακή ενέργεια για την φωτοσύνθεσή τους, χωρίς όμως να απορροφούν και το «πράσινο φως», το οποίο θεωρείται εξαιρετικά πλούσιο σε ενέργεια. Σύμφωνα με τους μελετητές αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει διότι ήδη κάτι άλλο (βακτήρια και μονοκύτταροι οργανισμοί) χρησιμοποιούσε ήδη αυτό το «εργαλείο» για την εξελικτική τους διαδρομή, σε μία διαδικασία που είναι μεν σπανιότερη από την φωτοσύνθεση αλλά εξαιρετικά απλούστερη. Συμπερασματικά, οι μελετητές ανέφεραν ότι το ενδεχόμενο ύπαρξης μωβ μικροοργανισμών σε άλλους πλανήτες είναι υπαρκτό, σημειώνοντας πως και στον δικό μας πλανήτη υπάρχουν αντίστοιχοι μικροοργανισμοί και βακτήρια, με την παρουσία τους στην Γη να τοποθετείται σχεδόν από τις πρώτες στιγμές που αναπτύχθηκε ζωή σε αυτή τη γωνιά του αχανούς Σύμπαντος. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/722142_nea-meleti-deihnei-pos-mallon-oi-exogiinoi-einai-mov

Σε έρευνες για εξωγήινη ζωή μέσω αναζήτησης ιχνών τεχνολογίας στρέφεται η NASA. Το ερώτημα εάν είμαστε μόνοι στο σύμπαν είναι ένα από τα σημαντικότερα της επιστήμης και της ανθρώπινης ιστορίας εν γένει- και, όπως είναι εύκολα αντιληπτό, η απάντηση σε αυτό αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους στόχους της NASA. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία έχει αναζητήσει και αναζητά ίχνη αρχαίας, αλλά και σύγχρονης ζωής στον Άρη και σύντομα θα το κάνει και αλλού, όπως στον δορυφόρο του Δία, Ευρώπη- ενώ παράλληλα αποστολές όπως το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler και το TESS κοιτούν πέρα από τα όρια του ηλιακού μας συστήματος. Η «έκρηξη» στις γνώσεις που υπάρχουν για εξωπλανήτες (πλανήτες σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα) και τα αποτελέσματα δεκαετιών έρευνας για ίχνη ζωής- «βιοϋπογραφών» (biosignatures)- έχουν εντείνει το ενδιαφέρον στον τομέα και πλέον η NASA διερευνά τρόπους αναζήτησης εξελιγμένης ζωής, πέραν του επιπέδου της μικροβιακής ζωής- εννοώντας μορφές ζωής αρκετά εξελιγμένες ώστε να είναι σε θέση να δημιουργούν τεχνολογία. Οι «τεχνοϋπογραφές» (technosignatures) είναι ίχνη ή σήματα που, αν εντοπιστούν, θα αποτελέσουν απόδειξη ύπαρξης τεχνολογικά εξελιγμένων πολιτισμών αλλού στο σύμπαν. Το πιο γνωστό είδος «τεχνοϋπογραφής» είναι τα ραδιοσήματα, ωστόσο υπάρχουν και άλλα, που δεν έχουν διερευνηθεί σε βάθος. Τον Απρίλιο του 2018 εντάθηκε στο Κογκρέσο το ενδιαφέρον για επιστημονικές έρευνες για τεχνοϋπογραφές από τη NASA, η οποία διοργανώνει το NASA Technosignatures Workshop στο Χιούστον στις 26-28 Σεπτεμβρίου, με στόχο την αξιολόγηση του επιπέδου που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον κλάδο και τον εντοπισμό των πλέον υποσχόμενων τομέων έρευνας πάνω στις τεχνοϋπογραφές, προκειμένου να γίνουν επενδύσεις για να προοδεύσει η επιστήμη. Ο όρος «τεχνοϋπογραφές» πάει πέρα από το γνωστό SETI (Search for Extraterrestrial Intelligence), που περιορίζεται σε αναζήτηση ραδιοσημάτων. Τεχνοϋπογραφές όπως ραδιοσήματα, εκπομπές λέιζερ, ίχνη μεγάλων κατασκευών ή ατμόσφαιρες με ρύπανση θα μπορούσαν να υποδεικνύουν ύπαρξη νοημόνων μορφών ζωής. Τις τελευταίες δεκαετίες δόθηκε έμφαση στον τομέα αυτό, με χρηματοδότηση από τον ιδιωτικό τομέα, από φιλανθρωπίες κ.α. - δεδομένου και του ότι η ανθρωπότητα έχει εκπέμπψει τα δικά της σήματα εδώ και πολλά χρόνια (σημειώνεται ωστόσο πως το πρόγραμμα SETI της NASA έλαβε τέλος το 1993, όταν το Κογκρέσο τερμάτισε τη χρηματοδότηση). Το ανανεωμένο ενδιαφέρον για την αναζήτηση τεχνοϋπογραφών προκύπτει από την ανακάλυψη πως ο γαλαξίας μας είναι γεμάτος πλανήτες- οπότε και οι πιθανότητες φαίνονται να αυξάνονται. Επίσης, δεν έχουν λείψει περιστατικά όπως η ανακάλυψη των διακυμάνσεων στη φωτεινότητα ενός άστρου (που έγινε γνωστό ως Tabby's Star) από το Kepler, πυροδοτώντας υποθέσεις πως ίσως να προκαλούνται από κάποια κολοσσιαία δομή εξωγήινης κατασκευής. Επιστήμονες κατέληξαν τελικά στο συμπέρασμα πως μάλλον πρόκειται για κάποιο νέφος σκόνης, ωστόσο η περίπτωση του Tabby's Star απέδειξε τη χρησιμότητα των ερευνών για ανωμαλίες σε δεδομένα που έχουν συλλεγεί από το διάστημα, καθώς τα ίχνη τεχνολογικά εξελιγμένης εξωγήινης ζωής ίσως να εμφανίζονταν ακριβώς έτσι- ως εκτροπές/ παρεκκλίσεις από το «κανονικό». Όπως και να έχει, επιστήμονες προειδοποιούν πως χρειάζονται πολλά περισσότερα από ένα ανεξήγητο σήμα για να αποδειχθεί κάτι τέτοιο- ειδικά από τη στιγμή που υπάρχουν πολλές παρεμβολές από γήινες πηγές- ωστόσο σε κάθε περίπτωση η αμερικανική διαστημική υπηρεσία διαβεβαιώνει πως συνεχίζει την αξιολόγηση των πλέον πολλά υποσχόμενων προσπαθειών στον τομέα της αναζήτησης τεχνοϋπογραφών, προκειμένου να διαπιστωθεί πού πρέπει να δοθεί η μεγαλύτερη έμφαση- και να γίνουν οι ανάλογες επενδύσεις. https://www.naftemporiki.gr/story/1395745/se-ereunes-gia-eksogiini-zoi-meso-anazitisis-ixnon-texnologias-strefetai-inasa

Αμερικανικό Αστεροσκοπείο-Κλειστό λόγω παιδικής πορνογραφίας και οχι εξωγήινων!!! Το μυστηριώδες 11ήμερο κλείσιμο από το FBI του ηλιακού αστεροσκοπείου Sunspot Solar Observatory στο Νέο Μεξικό των ΗΠΑ σχετιζόταν με την έρευνα που έκαναν οι Αρχές για έναν καθαριστή, ο οποίος ήταν ύποπτος πως χρησιμοποιούσε το ασύρματο δίκτυο Ίντερνετ του αστεροσκοπείου για να στέλνει και να λαμβάνει υλικό παιδικής πορνογραφίας. Αυτό αποκαλύπτουν έγγραφα του FBI, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, ρίχνοντας έτσι φως στο μυστήριο και διαψεύδοντας τους συνωμοσιολόγους που είχαν σπεύσει να συσχετίσουν την υπόθεση με κουκούλωμα ανακάλυψης εξωγήινων, με δεδομένο ότι η διάσημη για τους «ουφολόγους» πόλη Ρόσγουελ (όπου υποτίθεται είχαν βρεθεί το 1947 τα συντρίμμια UFO και πτώματα εξωγήινων), καθώς και δύο αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις βρίσκονται σε σχετικά κοντινή απόσταση. Το FBI αποφάσισε να κλείσει και να εκκενώσει το αστεροσκοπείο φοβούμενο μήπως ο ύποπτος αποτελέσει απειλή για το υπόλοιπο προσωπικό. Αν και το αστεροσκοπείο άνοιξε ξανά τη Δευτέρα, προς το παρόν τουλάχιστον ο ύποπτος ούτε έχει συλληφθεί, ούτε του έχει απαγγελθεί επίσημη κατηγορία, καθώς η υπόθεση βρίσκεται ακόμη υπό διερεύνηση. https://www.pentapostagma.gr/2018/09/%cf%84%ce%b9-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%80%cf%84%ce%bf%cf%85%ce%bd-%ce%ad%ce%b3%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-fbi-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%bb.html

Εκκένωση αστεροσκοπείου φουντώνει τα σενάρια για εξωγήινους. Το FBI έσπευσε να εκκενώσει και να αποκλείσει το αστεροσκοπείο Sunspot Solar Observatory στο Νέο Μεξικό, χωρίς να δώσει εξηγήσεις γιατί το κάνει. Αμέσως, άρχισαν να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο συνωμοσιολογικές θεωρίες ότι κάτι συνέβη ή ανακαλύφθηκε σχετικά με εξωγήινους και το FBI προσπαθεί να το κουκουλώσει. Στην ιστοσελίδα του Ηλιακού Παρατηρητηρίου -το οποίο λειτουργεί από το 1947- αναφέρεται ότι θα παραμείνει κλειστό «προσωρινά» λόγω «ενός θέματος ασφαλείας» που έχει προκύψει. Η τοπική αστυνομία ανέφερε ότι πράκτορες του FBI κατέφθασαν ξαφνικά με ελικόπτερο Blackhawk και απέκλεισαν τις εγκαταστάσεις του αστεροσκοπείου, χωρίς καν να δώσουν κάποια εξήγηση στις τοπικές αρχές. Το μυστήριο έχει τροφοδοτήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διάφορες θεωρίες, όπως ότι η «επιδρομή» του FBI συνέβη μόλις οι αστρονόμοι του αστεροσκοπείου ανακάλυψαν στον ουρανό κάτι που δεν θα έπρεπε να είχαν δει, π.χ. ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο. Κάποιοι, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Independent, επεσήμαναν ότι το Sunspot Solar Observatory απέχει μόνο 200 χιλιόμετρα από το διάσημο Rockwell, όπου το 1947 υποτίθεται ότι ένα UFO είχε συντριβεί και ότι πτώματα εξωγήινων είχαν ανακαλυφθεί και τάχιστα εξαφανισθεί από την αμερικανική πολεμική αεροπορία (κάτι που έχει διαψευσθεί κατηγορηματικά). Φυσικά, το πιθανότερο είναι να υπάρχουν πολύ πιο πεζές εξηγήσεις για την επέμβαση του FBI, κάτι που πιθανώς θα αποκαλυφθεί σύντομα. http://www.in.gr/2018/09/14/tech/ekkenosi-asteroskopeiou-fountonei-ta-senaria-gia-eksogiinous/

Εντοπίστηκαν μυστηριώδη ραδιοσήματα από μακρινό γαλαξία. Ερευνητές του προγράμματος αναζήτησης εξωγήινης νοημοσύνης Breakthrough Listen στις ΗΠΑ ανίχνευσαν -με τη βοήθεια ενός συστήματος τεχνητής νοημοσύνης- άλλα 72 ραδιοσήματα (Fast Radio Bursts-FRB) από την ίδια μυστηριώδη πηγή, η οποία βρίσκεται σε ένα μακρινό γαλαξία σε απόσταση περίπου τριών δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Τα σήματα FRB είναι γρήγοροι φωτεινοί παλμοί ραδιοακτινοβολίας με διάρκεια μόλις μερικών χιλιοστών του δευτερολέπτου. Η πηγή τους είναι ακόμη ασαφής. Διάφορες θεωρίες έχουν προταθεί, από το να είναι άστρα νετρονίων με μεγάλο μαγνητισμό έως να πρόκειται για τις τεχνολογικές «υπογραφές» εξωγήινων εξελιγμένων πολιτισμών. Οι περισσότεροι ραδιοπαλμοί FRB είναι μεμονωμένοι και προέρχονται από πηγές μη επαναλαμβανόμενες. Όμως, η συγκεκριμένη πηγή FRB 121102 είναι πραγματικά ξεχωριστή, επειδή είναι η μόνη που έχει στείλει διαδοχικά ραδιοσήματα, μια συμπεριφορά η οποία εύλογα έχει τραβήξει το ενδιαφέρον των αστρονόμων. Το 2017 είχαν ανιχνευθεί 21 FRB από την εν λόγω πηγή, αλλά οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, που συνεργάζονται με το Πρόγραμμα Breakthrough Listen χρησιμοποιώντας το Τηλεσκόπιο Green Bank της Δυτικής Βιρτζίνια, ανέλυσαν ξανά τις περυσινές παρατηρήσεις τους με τη βοήθεια ενός αλγόριθμου μηχανικής μάθησης. Τελικά ανακάλυψαν άλλα 72 σήματα FRB «κρυμμένα» μέσα στον τεράστιο όγκο των δεδομένων από τις παρατηρήσεις, τα οποία δεν είχαν γίνει αντιληπτά εξ αρχής. Μετά τη νέα ανακάλυψη, η οποία δημοσιεύεται στο Astrophysical Journal, ανέρχεται πλέον σε περίπου 300 ο συνολικός αριθμός των σημάτων FRB που έχουν ανιχνευθεί από τη συγκεκριμένη ραδιοπηγή 121102 από το 2012, όταν ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τους αστρονόμους. http://www.in.gr/2018/09/11/tech/entopistikan-mystiriodi-radiosimata-apo-makrino-galaksia/

Μέχρι και 99,6% οι πιθανότητες να είμαστε μόνοι στον γαλαξία μας ; Σύμφωνα με την πρόσφατη εργασία των Anders Sandberg, Eric Drexler και Toby Ord με τίτλο «Dissolving the Fermi Paradox», οι πιθανότητες να είμαστε μόνοι στον γαλαξία μας κυμαίνονται από 53% έως 99,6%. Και οι αντίστοιχες πιθανότητες να είμαστε μόνοι μας σε ολόκληρο το σύμπαν είναι 39% έως 85%. Έτσι η απάντηση που δίνουν στην ερώτηση «Πού είναι οι εξωγήινοι; » – το αποκαλούμενο παράδοξο Fermi -, είναι πως βρίσκονται πάρα πολύ μακριά, και πολύ πιθανόν πέρα ​​από τον κοσμολογικό ορίζοντα, απρόσιτοι για πάντα. Όμως σύμφωνα με τον αστροφυσικό Ethan Siegel τα συμπεράσματά της εν λόγω δημοσίευσης δεν είναι καθόλου αξιόπιστα. Το παράδοξο Fermi Αν η ζωή στο σύμπαν είναι πανταχού παρούσα τότε τα σημάδια της δεν θάπρεπε να βρίσκονται παντού; Τα τελευταία 60 χρόνια έχουν προταθεί πολλές ερμηνείες γι αυτόν τον γρίφο, που σήμερα είναι γνωστός ως παράδοξο Fermi. Εκ πρώτης όψεως η ερώτηση είναι πολύ εύλογη. Υπάρχουν δισεκατομμύρια άστρα στον γαλαξία μας, πολλά από αυτά διαθέτουν πλανήτες που μοιάζουν με την Γη και θα ήταν αρκετά πιθανό σε κάποιους εξωπλανήτες να έχει αναπτυχθεί ευφυής ζωή. Αν η ζωή είναι σύνηθες φαινόμενο, τότε «που βρίσκονται εξωγήινοι;» Προφανώς, αν υπάρχουν εξωγήινοι, δεν έχουν εμφανιστεί, ούτε άφησαν ίχνη που να αποδεικνύουν την ύπαρξή τους. Η αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών από το SETI προς το παρόν δεν έχει να παρουσιάσει κάτι άξιο λόγου. Οι έρευνες εξωπλανητών από την αποστολή Κέπλερ της NASA αποκάλυψαν χιλιάδες πλανήτες σε άλλα ηλιακά συστήματα, δείχνοντας ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια πιθανές εστίες ζωής σαν τη Γη στον γαλαξία μας. Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν βρέθηκε ζωή ή σημάδια ζωής πέρα από τη Γη. Πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι το φαινόμενο της ζωής θα μπορούσε να υπακούει σ’ έναν εν δυναμει 4ο νόμο της θερμοδυναμικής, που λέει πως όποτε υπάρχουν ο απαιτούμενος χρόνος, τα απαραίτητα ατομικά δομικά στοιχεία – άνθρακας © , Οξυγόνο (Ο), άζωτο (Ν) κ.λ.π. -, η κατάλληλη θερμοκρασία και μια σταθερή παροχή ελεύθερης ενέργειας, παρουσιάζεται αναγκαστικά κάποιος «οργανισμός» με πολυπλοκότητα που συνεχώς αυξάνεται. Ο οργανισμός αυτός θα έχει την ιδιότητα να ελαττώνει την εντροπία του, ξοδεύοντας τα μεγάλα ποσά ελεύθερης ενέργειας που παρέχει ο ήλιος. Η πληθώρα των ηλιακών συστημάτων που περιέχονται στους γαλαξίες του σύμπαντος, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι θα υπάρχουν πλανήτες σαν την Γη μας που θα μπορούσαν να φιλοξενούν ζωή. Ίσως λοιπόν να μην είμαστε μόνοι σ΄ αυτό το σύμπαν και η καταγωγή της ζωής δεν είναι μια «μεγάλη σύμπτωση», αλλά ένας φυσικός νόμος. Παρ’ όλα αυτά προς το παρόν δεν υπάρχει κανένα ίχνος εξωγήινων. Αν δεν υπάρχει ζωή πουθενά αλλού εκτός από την Γη, τότε όπως το έθεσε ο Carl Sagan, πρόκειται για «μια τρομερή σπατάλη χώρου». Ο Frank Tripler έλεγε ότι το μεγαλύτερο κίνητρο των οπαδών της εξωγήινης νοημοσύνης είναι μεταφυσικό και στηρίζεται στην ελπίδα ότι μια εξωγήινη παρέμβαση θα μας έσωζε από τους ίδιους τους εαυτούς μας. Άλλοι ισχυρίζονται πως ίσως το βασικό χαρακτηριστικό των τεχνολογικών πολιτισμών είναι ο μικρός χρόνος ζωής τους και η (αυτο)καταστροφή τους πριν προλάβουν να εξαπλωθούν στο διάστημα – κάτι που αναμένεται να συμβεί και στον ανθρώπινο πολιτισμό. Και κάποιοi άλλοι πιστεύουν πως οι εξωγήινοι επισκέφθηκαν ήδη το ηλιακό μας σύστημα στο πρόσφατο ή μακρινό παρελθόν, αλλά μας θεώρησαν πολύ «πρωτόγονους» ή δεν θέλησαν να παρέμβουν στην ανάπτυξη ανάπτυξη του πολιτισμού μας ή μπορεί να φοβήθηκαν τους πολιτικούς μας! Η αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης Η επιστημονική μελέτη του ερωτήματος «υπάρχουν εξωγήινοι πολιτισμοί;» ξεκίνησε το 1959 με το άρθρο που δημοσίευσαν οι φυσικοί Giuseppe Cocconi και Phil Morrison το 1959 στο περιοδικό Nature με τίτλο «Searching for Interstellar Communications» . Εκεί εξηγούσαν ότι τα μικροκύματα αποτελούν το καλύτερο μέσο διαστρικής επικοινωνίας. Αυτά τα κύματα διαπερνούν όχι μόνο την γήινη ατμόσφαιρα αλλά και τα νέφη αερίων και σκόνης του Γαλαξία μας, ενώ το ορατό φως που αποτελεί το παραδοσιακό μας «παράθυρο» στο σύμπαν, απορροφάται από τα νέφη αυτά. Έτσι, τα ραδιοτηλεσκόπια μπορούν να δουν πιο μακριά μέσα στον γαλαξιακό δίσκο σε σχέση με τα οπτικά τηλεσκόπια. Επιπλέον, τα ραδιοτηλεσκόπια μπορούν να εξερευνούν τον ουρανό 24 ώρες το 24ωρο, αφού δεν εμποδίζονται ούτε από την ακτινοβολία του ήλιου ούτε από τα νέφη της γήινης ατμόσφαιρας. Τα μικροκύματα παρουσιάζουν επίσης το πλεονέκτημα ότι μεταφέρουν λίγη ενέργεια οπότε η αποστολή μηνυμάτων διαμέσου μικροκυμάτων είναι συμφέρουσα από ενεργειακή άποψη. Οι Cocconi και Morrison υπογράμμισαν και ένα τρίτο σημαντικό πλεονέκτημα των μικροκυμάτων: Ο Γαλαξίας μας ακτινοβολεί σχετικά λίγο στην περιοχή αυτή των συχνοτήτων, σε σχέση με άλλες ραδιοσυχνότητες, έτσι ώστε ο παρασιτικός του θόρυβος θα ενοχλούσε ελάχιστα την επικοινωνία. Αυτές οι ιδέες εγκαινίασαν μια νέα εποχή στη συζήτηση περί ύπαρξης εξωγήινης νοήμονος ζωής. Την εποχή αυτή γεννιέται και το ακρωνύμιο ΕΤΙ (=Extra Terrestrial Intelligence). O πρώτος που ασχολήθηκε πρακτικά με το ζήτημα ήταν ο Frank Drake, ερευνητής τότε του Εθνικού Ραδιοαστρονομικού Αστεροσκοπείου του Green Bank στην Βιρτζίνια των ΗΠΑ. O Drake εκπόνησε το πρώτο σχέδιο συστηματικής αναζήτησης αναζήτησης εξωγήινων σημάτων, που ονομάστηκε Όζμα, από το όνομα της βασίλισσας της φανταστικής χώρας του Οζ (χώρας μακρινής και κατοικούμενης από εξωτικά πλάσματα, στο γνωστό παραμύθι Frank Baum). Το 1960, το ραδιοτηλεσκόπιο Green Bank αναζήτησε επί αρκετούς μήνες ραδιοσήματα προς την κατεύθυνση δυο κοντινών άστρων, του ε του Ηριδανού και του τα του Κήτους, που βρίσκονται περίπου 12 έτη φωτός μακριά μας. Για πρώτη φορά οι άνθρωποι αναζήτησαν μέσω ραδιοσημάτων την ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών. Το αρνητικό αποτέλεσμα αυτής της πρώτης απόπειρας δεν αποθάρρυνε τους ερευνητές και αναπτύχθηκαν πάρα πολλά παρόμοια προγράμματα. Χιλιάδες ώρες «ακρόασης» του διαστήματος δεν έδωσαν κανένα αποτέλεσμα. Η αρχική αισιοδοξία των ερευνητών, που ήταν εμφανής από το αρχικό όνομα αυτών των σχεδίων «Επικοινωνία με Εξωγήινη Νοημοσύνη» (CETI: Communication with Extra-Terrestrial Intelligence) παραχώρησε τη θέση της σε μετριοπαθέστερες βλέψεις και το σχέδιο μετατράπηκε σύντομα σε απλή «Αναζήτηση Εξωγήινης Νοημοσύνης» (SETI: Search for Extra-Terrestrial Intellinge). Μέχρι σήμερα, η έρευνα για εξωγήινη ζωή έχει δώσει ένα (μάλλον) οριστικό και ένα προσωρινό αποτέλεσμα. Το οριστικό είναι ότι οι διαστημοσυσκευές που στάλθηκαν στα διάφορα ουράνια σώματα του ηλιακού μας συστήματος δεν εντόπισαν καμία μορφή στο κοντινό μας διάστημα. Το προσωρινό αφορά την «ακρόαση» του ουρανού στις ραδιοσυχνότητες, που μέχρι στιγμής υπήρξε άκαρπη. Λαμβάνοντας υπόψη το εύρος του εγχειρήματος, το αρνητικό αποτέλεσμα, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Όμως, ακόμα κι αν κατορθώναμε να αφουγκραστούμε τα εκατό δισεκατομμύρια άστρα του γαλαξία μας σε δέκα δισεκατομμύρια ραδιοσυχνότητες επί έναν ή δυο αιώνες, ποιο συμπέρασμα θα μπορούσαμε να βγάλουμε από την απουσία ενός τεχνητού σήματος; Απλώς και μόνον ότι κανένας από αυτούς τους υποθετικούς πολιτισμούς δεν εκπέμπει σήμερα ραδιοσήματα στις συγκεκριμένες συχνότητες προς την κατεύθυνσή μας. Ένα τέτοιο συμπέρασμα δεν θα πρόσθετε τίποτε το ιδιαίτερο στην έρευνά μας για εξωγήινους πολιτισμούς. Παίζοντας με την εξίσωση Drake Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Frank Drake πρότεινε μια εξίσωση που μας επιτρέπει να εκτιμήσουμε τον αριθμό των ευφυών εξωγήινων πολιτισμών – είτε στον γαλαξία μας είτε σε ολόκληρο το παρατηρούμενο Σύμπαν – ανά πάσα στιγμή. Παρόλο που γνωρίζουμε ελάχιστα για τις διάφορες παραμέτρους, η εξίσωση Drake εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για να εκτιμηθεί ο αριθμός των πιθανών πολιτισμών με τους οποίους θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε. Η εξίσωση Drake χρησιμοποιείται για την εκτίμηση των εξωγήινων πολιτισμών στον γαλαξία μας ή σε ολόκληρο το σύμπαν Σήμερα μπορούμε να κάνουμε καλύτερες εκτιμήσεις για ποσότητες όπως: ο αριθμός των άστρων σε κάθε γαλαξία, ο αριθμός των γαλαξιών στο σύμπαν, το κλάσμα των άστρων που είναι σαν τον ήλιο μας, και το κλάσμα των δυνητικά κατοικήσιμων πλανητών με το μέγεθος της Γης. Όμως, υπάρχουν μερικά βήματα που δεν γνωρίζουμε πόσο συχνά συμβαίνουν. Τα βήματα αυτά πραγματοποιήθηκαν σίγουρα εδώ στη Γη. Αυτά είναι τα βήματα που οδηγούν από τα ανόργανα μόρια σε πιο πολύπλοκα οργανικά μακρομόρια, στην δημιουργία ζωντανών οργανισμών και στην εξέλιξή τους σε ανώτερο είδος με νοημοσύνη. Αυτό ισοδυναμεί με δύο αγνώστους (στην εξίσωση Drake) που είναι απολύτως απαραίτητοι για την επίτευξη του τελικού στόχου, της ανάπτυξης εξωγήινης ευφυούς ζωής: 1. την πιθανότητα να δημιουργηθεί ζωή από μη ζώσα ύλη σε έναν πλανήτη παρόμοιο με την Γη, και 2. την πιθανότητα η ζωή να εξελιχθεί σε ένα έξυπνο, επικοινωνιακό και ενδεχομένως διαστρικό είδος. Δεν έχουμε ιδέα ποια είναι η πιθανότητα να συμβούν αυτά τα γεγονότα. Βέβαια, υπάρχουν πολλά λογικά πράγματα που μπορούμε να πούμε σχετικά μ’ αυτά. Μπορούμε να πούμε για τα πειράματα που κάναμε για τη δημιουργία οργανικών μορίων από ανόργανα συστατικά. Μπορούμε να πούμε για τα σύνθετα οργανικά μόρια που βρίσκουμε στον διαστρικό χώρο ή σε μετεωρίτες. Μπορούμε να αναφερθούμε στις πιθανότητες ύπαρξης μικροβιακής ζωής σε υπόγειους υδάτινους ωκεανούς σε δορυφόρους πλανητών του ηλιακού μας συστήματος ή απολιθωμένων μικροβίων σε πλανήτες όπως Άρης, που διέθετε στο παρελθόν τεράστιες ποσότητες νερού. Και μπορούμε να δούμε το γεγονός ότι, αν προεκτείνουμε την γενετική πληροφορία που κωδικοποιείται στους υπάρχοντες οργανισμούς στο παρελθόν, όταν σχηματιζόταν η Γη, προκύπτει ότι αυτό που θεωρούμε «ζωή» μπορεί να είχε προκύψει δισεκατομμύρια χρόνια πριν δημιουργηθεί ο πλανήτης μας. Οι πιθανότητες εμφάνισης ζωής θα μπορούσαν να είναι εξαιρετικά υψηλές, π.χ. 1 έως 10% ή εξαιρετικά μικρές, π.χ. 1/1.000.000 ή και λιγότερο. Δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα αφού γνωρίζουμε μόνο μια περίπτωση εμφάνισης ζωής – την γήινη. Και τα πράγματα χειροτερεύουν, αν προσπαθήσουμε να εκτιμήσουμε την πιθανότητα ένα είδος κατώτερης μορφής ζωής να εξελιχθεί σε ευφυή ζωή, ικανή να αναπτύξει διαστημικές ικανότητες επικοινωνίας και εξάπλωσης στο διάστημα. Κι εδώ το δείγμα μας έχει μοναδιαίο μέγεθος. Μεσολάβησαν πολλά στάδια για να φτάσει η ζωή στη Γη στο σημερινό σημείο, συμπεριλαμβανομένων των μαζικών εξαφανίσεων, των περιβαλλοντολογικών μεταβολών, πτώσεις μετεωριτών κλπ. Για περισσότερο από 4 δισεκατομμύρια χρόνια στη Γη δεν υπήρχε τίποτε που να θεωρείται «ευφυές» σύμφωνα με τα ανθρώπινα πρότυπα. Για πάνω από μισό δισεκατομμύρια χρόνια από την έκρηξη της Κάμβριας περιόδου, μόνο για τα τελευταία 200.000 χρόνια περίπου υπήρχε ένα τέτοιο είδος στη Γη: λιγότερο από το 0,05% του χρόνου. Είμαστε το αποτέλεσμα μιας μεγάλη κοσμικής σύμπτωσης; Η πρόσφατη δημοσίευση των Anders Sandberg, Eric Drexler και Toby Ord υποστηρίζει πως επιλύει το παράδοξο του Fermi «αποδεικνύοντας» ότι δεν είναι καθόλου απίθανο να είμαστε μόνοι στον Γαλαξία ή και σε ολόκληρο το παρατηρούμενο σύμπαν. Οι Sandberg at al υπολόγισαν ότι πιθανότητες να είμαστε μόνοι στον γαλαξία μας κυμαίνονται από 53% έως 99,6%. Και οι αντίστοιχες πιθανότητες να είμαστε μόνοι μας σε ολόκληρο το σύμπαν είναι 39% έως 85%. Έτσι η απάντηση που δίνουν στην ερώτηση «Πού είναι οι εξωγήινοι; » – το αποκαλούμενο παράδοξο Fermi -, είναι πως βρίσκονται πάρα πολύ μακριά, και πολύ πιθανόν πέρα ​​από τον κοσμολογικό ορίζοντα, απρόσιτοι για πάντα. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη αν λάβουμε υπόψη μας τις συνέπειες της διατύπωσης γενικευμένων συμπερασμάτων που στηρίζονται σε ένα μείγμα άγνοιας και ανεπαρκών αποδεικτικών στοιχείων. Δεν μπορείτε απλά να δηλώσετε, «αυτές είναι οι εκτιμήσεις μου για αυτές τις ποσότητες που περιέχει η εξίσωση Drake» και στη συνέχεια να υπολογίσετε πόσους εξωγήινους πολιτισμούς δίνει η εξίσωση. Αυτό δεν είναι αξιόπιστο επιστημονικό συμπέρασμα. Παρά την χρήση κατανομών πιθανoτήτων για τις παραμέτρους της εξίσωσης Drake που χρησιμοποιούν οι συγγραφείς της εν λόγω εργασίας, δεν υπάρχει προς το παρόν καμία ένδειξη ότι μπορούμε να πούμε κάτι λογικό σχετικά με τις πιθανότητες αυτές. Κι όταν απουσιάζουν οι αποδείξεις, οι θεωρητικοί αναγκάζονται να κάνουν εικασίες παίζοντας με τους αριθμούς. Οι κατανομές πιθανοτήτων για τις παραμέτρους της εξίσωσης Drake, βασίζονται στην διακύμανση των εκτιμήσεων σε προηγούμενες εργασίες, και στην προσωπική εκτίμηση των αβεβαιοτήτων για κάθε παράμετρο από τους συγγραφείς. Σύμφωνα με τον Ethan Siegel, αυτό εμπίπτει στον λεγόμενο πρώτο νόμο της επιστήμης των υπολογιστών: σκουπίδια στην είσοδο, σκουπίδια στην έξοδο. Οι ιστορικές εκτιμήσεις και η κρίσεις των συγγραφέων δεν υποκαθιστούν τα δεδομένα που χρειαζόμαστε. Και τα δεδομένα προς το παρόν δεν υπάρχουν. Καμιά εξεζητημένη-πολύπλοκη ανάλυση πιθανοτήτων δεν μπορεί να δικαιολογήσει τις εικασίες και τις αυθαιρεσίες που υπεισέρχονται στους υπολογισμούς ως κάτι που έχει οποιοδήποτε επιστημονικό βάρος. Η εφαρμογή επιστημονικών τεχνικών σε μια εγγενώς μη επιστημονική προσπάθεια, όπως η εφεύρεση εκτιμήσεων αγνώστων παραμέτρων σχετικά με το σύμπαν, δεν την καθιστά επιστημονικότερη. Το αντίθετο της γνώσης δεν είναι η άγνοια. Είναι η ψευδαίσθηση της γνώσης. Είναι πιθανό η ζωή, ακόμα και η ευφυής ζωή, να είναι πανταχού παρούσα στον γαλαξία μας, αλλά και σε ολόκληρο σύμπαν. Προς το παρόν δεν μπορούμε να το αποδείξουμε. Μέχρι να αποκτήσουμε περισσότερα στοιχεία, μην ξεγελιέστε από τους τίτλους: δεν προκύπτουν από επιστημονικές εκτιμήσεις ή πρωτοποριακές εργασίες. Είναι εικασίες χωρίς καμιά απόδειξη και ουδεμία σχέση έχουν με την επιστήμη. https://physicsgg.me/2018/07/04/%ce%bc%ce%ad%cf%87%cf%81%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-996-%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%b9%ce%b8%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%bd%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bc%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5-%ce%bc/

Είναι λάθος ο χρυσός δίσκος που στείλαμε στους εξωγήινους; Μάλλον είναι πολύ λάθος ο χρυσός δίσκος που στείλαμε για να βρουν οι εξωγήινοι. Ξεκίνησε το ταξίδι του στα αστέρια με σκοπό να βρεθεί από εξωγήινους και να αποτελέσει ένα όσο πιο πλήρες γίνεται πορτρέτο της ανθρωπότητας. Ο χρυσός δίσκος της NASA εκτοξεύτηκε στο διάστημα το 1977 και είναι γεμάτος πληροφορίες για την κουλτούρα και τη ζωή του κυρίαρχου είδους στον πλανήτη. Ωστόσο κάποιοι ερευνητές έρχονται τώρα να αμφισβητήσουν το πόσο σωστά σχεδιάστηκε το πρότζεκτ αυτό και ισχυρίζονται ότι το μήνυμα που στέλνει είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που εμείς θα θέλαμε. Αντί για τα ειρηνικά, νοήμονα όντα, που η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ήλπιζε να απεικονίσει, οι άνθρωποι μπορεί να εμφανιστούν ως ένα είδος που αγαπά να τσακώνεται, μιλάει ακατανόητα και βλέπει την ομορφιά σε περίεργα αντικείμενα. Ο περίφημος Golden Record, τα αντίγραφα του οποίου είναι στα Voyager 1 και 2 της NASA αναμένεται να αναλυθεί από ερευνητές στη συνάντηση της Εθνικής Διαστημικής Εταιρείας στο Λος Άντζελες το Σάββατο. Η Rebecca Orchard και η Sheri Wells-Jensen από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Bowling Green στο Οχάιο λένε ότι οι 117 φωτογραφίες, οι ήχοι φαλαινών, οι χαιρετισμοί σε 54 γλώσσες, το 20ο λεπτό «ηχητικό δοκίμιο» της ζωής στη Γη και το 90λεπτό αρχείο της μουσικής που περιλαμβάνονται στο δίσκο είναι σαφώς ένα ανθρωποκεντρικό σύνολο. «Είναι ένα όμορφο τεχνούργημα και αντιπροσωπεύει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι θέλουν να βλέπουν τον εαυτό τους, αλλά αυτό μόνο αν πρόκειται να ληφθεί και να ερμηνευτεί από κάτι που έχει τις αισθητικές ικανότητες του μέσου ανθρώπου», δήλωσε η Orchard. Ωστόσο σημειώνουν πως αν κάποια από τις ανθρώπινες αισθήσεις απουσιάζει ή προστεθεί μια εντελώς διαφορετική αίσθηση, τότε όλα γίνονται συγκεχυμένα. Οι Orchard και ο Wells-Jensen εξέτασαν το υλικό στο αρχείο και τι μπορεί να συμπεράνει από αυτό ένας εξωγήινος πολιτισμός με διαφορετική γκάμα αισθήσεων. Το φράγμα των χαιρετισμών συσσωρεύεται με τρόπο που θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως λογομαχία, δήλωσε η Orchard κάνοντας λόγο για γλώσσα που δεν έχει «γραμματική συμμόρφωση». Αυτό βέβαια ισχύει αν οι εξωγήινοι μπορούν να ακούσουν. Ο επιχρυσωμένος χρυσός δίσκος 12 ιντσών έχει αρχεία με ήχο από τη μία πλευρά και εικόνες από την άλλη και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω παρανοήσεις, πιστεύουν οι ερευνητές. Αν ένας εξωγήινος πολιτισμός προσπάθησε να ταιριάξει τους ήχους στα αντικείμενα, η ζωή στη Γη μπορεί να φανεί πολύ περίεργη. Ίσως το πιο αινιγματικό από όλα θα είναι η μουσική που περιλαμβάνει από Μπαχ και Στραβίνσκι μέχρι βουλγαρική παραδοσιακή μουσική. «Προφανώς δεν μπορούμε να πούμε πώς αυτές οι διαφορές και οι μεταβάσεις θα ερμηνευτούν, αλλά αυτό που μάλλον είναι σίγουρο είναι ότι δημιουργούν σίγουρα ένα γρίφο για έναν ακροατή ο οποίος θα αγνοούσε εντελώς τι θορύβους παράγουν και δημιουργούν οι άνθρωποι», λένε οι ερευνητές. Αυτό που θέλει να δείξει η νέα μελέτη είναι πως στην πραγματικότητα η ανθρωπότητα αδυνατεί να ελέγξει την εικόνα που θα δώσει. Παράλληλα η Οrchad σημειώνει πως ίσως τελικά οι εξωγήινοι δείξουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον δορυφόρο που μεταφέρει τον δίσκο. Τα καλά νέα; Οποιαδήποτε σύγχυση μπορεί να προκαλέσει ο δίσκος, αυτή είναι απίθανο να συμβεί σύντομα. Ενώ το Voyager 1 απέχει 12 δις χιλιόμετρα και το πιο μακρινό ανθρώπινο αντικείμενο από τη Γη, χρειάζεται 40.000 χρόνια πριν πλησιάσει ένα άλλο σύστημα αστέρων. https://physicsgg.me/2018/05/26/%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%bb%ce%ac%ce%b8%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%cf%87%cf%81%cf%85%cf%83%cf%8c%cf%82-%ce%b4%ce%af%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b5%ce%af%ce%bb%ce%b1/

Αστρονόμοι εντόπισαν παράξενα «εξωγήινα» σήματα. Στις 12 Μαΐου, το ραδιοτηλεσκόπιο Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο ανίχνευσε κάποια πολύ περίεργα σήματα προερχόμενα από το άστρο Ross 128, έναν ερυθρό νάνο που απέχει μόλις 11 έτη φωτός από την Γη. Σύμφωνα με τον Abel Mendez, διευθυντή του Εργαστηρίου Πλανητικής στο Πανεπιστήμιο του Πουέρτο Ρίκο «τα σήματα αποτελούνταν από ευρωζωνικούς σχεδόν-περιοδικούς, μη πολωμένους παλμούς με πολύ έντονα χαρακτηριστικά διασποράς». Τρεις είναι οι προτεινόμενες ερμηνείες των σημάτων σύμφωνα με τον Mendez. Είτε είναι «ηλιακές» εκλάμψεις από το άστρο Ross 128, είτε εκπομπές από κάποιο άλλο αντικείμενο που βρίσκεται στο ίδιο οπτικό πεδίο ή εκπομπές από κάποιον δορυφόρο που περιφέρεται γύρω από τη Γη. Όμως κάθε μία από αυτές τις υποθέσεις εμφανίζει προβλήματα. Για παράδειγμα το πρόβλημα των πιθανών εκλάμψεων του άστρου είναι ότι γενικά πραγματοποιούνται σε πολύ χαμηλότερες συχνότητες. Επιπλέον, δεν υπάρχουν πολλά άλλα αντικείμενα στο οπτικό πεδίο του Ross 128, ενώ δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ τέτοιου είδους σήματα από δορυφόρους. Τότε μήπως τα σήματα προέρχονται όντως από εξωγήινους; Η υποθετική αυτή περίπτωση βρίσκεται πολύ πιο κάτω από πολλές άλλες καλύτερες ερμηνείες. Αλλά οι ερμηνείες αυτές απαιτούν επιπλέον έρευνες. Ο ακριβής εντοπισμός της πηγής του σήματος θα απαιτήσει περισσότερα δεδομένα, κάτι που επιχειρούν ήδη ο Mendez με τους συνεργάτες του. Στις 16 Ιουλίου πραγματοποίησαν μια επιτυχημένη παρατήρηση του Ross 128, καθώς και του άστρου του Barnard, ενός ερυθρού νάνου που βρίσκεται μόλις έξι έτη φωτός από τη Γη, χρησιμοποιώντας το «πιάτο» του Arecibo. Observations of Barnard’s star and Ross 128 on 4 to 5 GHz. @ProfAbelMendez https://t.co/uDMDkxDvq7 pic.twitter.com/Tz5iDRq9FO — Mikko Tuomi (@mustapipa) July 16, 2017 Aυτές οι παρατηρήσεις του ραδιοτηλεσκοπίου Arecibo αποτελούν τμήμα ενός ευρύτερου ερευνητικού προγράμματος που έχει ως στόχο την καλύτερη κατανόηση της ακτινοβολίας και του μαγνητικού περιβάλλοντος των ερυθρών νάνων, αλλά και την αναζήτηση στοιχείων που να αποδεικνύουν την ύπαρξη πλανητών σε τροχιά γύρω από αυτούς. Κι άλλες ερευνητικές ομάδες παρατηρούν τον Ross 128, όπως για παράδειγμα η συστοιχία των 42 ραδιοτηλεσκοπίων στην βόρεια Καλιφόρνια. Οι αστρονόμοι που ασχολούνται με το ζήτημα, θεωρούν πως είναι απίθανο τα σήματα να σχετίζονται με εξωγήινο πολιτισμό. Τα σήματα αυτά δεν μοιάζουν με αυτά που αναζητεί το πρόγραμμα SETI (Search for Extraterrestrial Intelligence), δεν περιέχουν τα χαρακτηριστικά που θα τα διαφοροποιούσαν από τα ραδιοσήματα που δημιουργεί η φύση. Και επιπλέον δεν επαναλαμβάνονται – μια θεμελιώδης απαίτηση για ένα θεωρηθεί αξιόπιστο μήνυμα από έναν πιθανό εξωγήινο πολιτισμό. Άλλωστε, ο Ross 128 έχει μελετηθεί επανειλημμένα από αστρονόμους του SETI, χωρίς καμία ένδειξη σημάτων από εξωγήινους. Αν υπάρχει εξωγήινος πολιτισμός γύρω από αυτόν τον ερυθρό νάνο, τότε μάλλον παραμένει σιωπηλός. Πάντως οι αστρονόμοι αφήνουν ένα πολύ μικρό παράθυρο ανοιχτό, λέγοντας πως όταν εμφανίζονται τέτοιου είδους σήματα πρέπει να τα παρακολουθούμε εξαντλητικά, γιατί κανείς δεν ξέρει την εξέλιξή τους. Για την απόρριψη της υπόθεσης των εξωγήινων με βεβαιότητα 100% η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική. http://physicsgg.me/2017/07/19/%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%ce%bd%cf%84%cf%8c%cf%80%ce%b9%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%be%ce%b5%ce%bd%ce%b1-%ce%b5%ce%be%cf%89%ce%b3%ce%ae/

Κρύβει η ΝΑSA επαφές με «εξωγήινους»; - Τι δείχνει βίντεο αστροναύτη του Διαστημικού Σταθμού. Σάλος έχει ξεσπάσει μεταξύ όσων αναζητούν εξωγήινη ζωή από ένα νέο βίντεο που ήρθε στο φως της δημοσιότητας και σχολιάστηκε από την ερευνητική ομάδα Secure 10. Η ομάδα αυτή υποστηρίζει ότι η NASA όχι μόνο γνωρίζει την ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών, αλλά και ότι κρύβει επιμελώς τα στοιχεία που το αποδεικνύουν. Η αφορμή για την επαναφορά της θεωρίας αυτής ήρθε από ένα βίντεο που ανέβασε στο Διαδίκτυο η ομάδα. Στο υλικό, όπου υποτίθεται πως ένας αστροναύτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού τραβά την θέα της Γης από το διάστημα, εμφανίζεται ξαφνικά στο πλάνο ένα «μυστηριώδες» φως. Τότε ο αστροναύτης φαίνεται να βάζει μπροστά στην κάμερα το χέρι του και να το καλύπτει, γεγονός που κάνει την ομάδα Secure 10 να πιστεύει ότι επιχειρεί να το κρύψει! Αμέσως το χέρι του αστροναύτη μπαίνει μπροστά στην κάμερα, σαν να προσπαθεί να το κρύψει: Είναι γεγονός πως οι διάφορες «λάμψεις» που παρουσιάζονται σε τέτοια βίντεο δεν είναι πάντα δυνατόν να «αναγνωρισθούν» ως προς την σύσταση ή την προέλευσή τους. Η NASA ωστόσο εξηγεί πως πιθανότατα πρόκειται για αντανακλάσεις από τα παράθυρα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Στο συγκεκριμένο βίντεο το «αντικείμενο» υπό εξέταση φαίνεται μόλις για μια στιγμή και εξαφανίζεται στο μαύρο διάστημα αμέσως. Αντε τελικά να ερθουν γιατι μεχρι τότε θα μας πεθάνουν οι κυνηγοι τους!!! http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-4123784/Is-Nasa-hiding-aliens-Astronaut-covers-evidence-mystery-flashing-lights-moving-past-space-station-UFO-hunters-claim.html?ito=embedded http://www.pronews.gr/portal/20170117/genika/diastima/49/kryvei-i-nasa-epafes-me-exogiinoys-ti-deihnei-vinteo-astronayti-toy

ΜΕΤΙ: Επιστήμονες θέλουν να στείλουν μηνύματα προς εξωγήινους. ΜΕΤΙ (Messaging Extra Terrestrial Intelligence) είναι το όνομα ενός νέου οργανισμού, με έδρα το Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος- μετά από δεκαετίες άκαρπης αναζήτησης για εξωγήινα σήματα από το SETI- σκοπεύει να στείλει «στοχευμένα» σήματα σε μακρινούς πλανήτες, αντί να περιμένει να λάβει τέτοια η Γη. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του PhysOrg, κατά τα τέλη του 2018, το εν λόγω πρόγραμμα σκοπεύει να έχει στείλει κάποια μηνύματα με σκοπό την επαφή- «έναρξη συζήτησης» μέσω ραδιοσημάτων ή σημάτων λέιζερ σε έναν βραχώδη πλανήτη που περιστρέφεται γύρω από το Πρόξιμα Κενταύρου (στο άστρο που είναι πιο κοντά στον Ήλιο, σε απόσταση 4,25 ετών φωτός) , και στη συνέχεια σε ακόμα πιο μακρινούς προορισμούς, εκατοντάδες ή χιλιάδες έτη φωτός μακριά. Θα πρόκειται για την πρώτη απόπειρα αν αποσταλούν ισχυρά, επαναλαμβανόμενα και εσκεμμένα μηνύματα στο Διάστημα, με στόχο τα ίδια άστρα, μέσα σε διάστημα μηνών ή και ετών. «Αν θέλουμε να αρχίσουμε μια ανταλλαγή μηνυμάτων μέσα σε διάστημα πολλών γενεών, θέλουμε να μάθουμε και να μοιραστούμε πληροφορίες» λέει ο Ντάγκλας Βάκοχ, πρόεδρος του ΜΕΤΙ και πρώην διευθυντής του τμήματος Σύνθεσης Διαστρικών Μηνυμάτων (Interstellar Message Composition) στο ινστιτούτο SETI (Search of Extraterrestrial Institute) στην Καλιφόρνια. Το ΜΕΤΙ ιδρύθηκε πέρυσι και θα διοργανώνει δύο workshops κάθε χρονιά, ένα στο Παρίσι και ένα στο Σεντ Λούις. Επίσης σχεδιάζει να αρχίσει να συγκεντρώνει το ένα εκατομμύριο που απαιτείται ετησίως για την επάνδρωση και την κατασκευή ή την ενοικίαση ενός ισχυρού πομπού σε απομακρυσμένη τοποθεσία. Μέρος του εγχειρήματος θα είναι να βρεθεί ο καλύτερος τρόπος να ειπωθεί…«γεια». Βεβαίως, υπάρχουν αρκετές αμφιβολίες και προβληματισμοί, που έχουν εκφραστεί και από σημαίνουσες φυσιογνωμίες σαν τον Στίβεν Χόκινγκ: Αν υπάρχουν εξωγήινοι και δεν είναι φιλικοί, θέλουμε στα αλήθεια να τους πούμε πού βρισκόμαστε; Κατά τον Χόκινγκ και τον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Σεργκέι Μπριν, δεν είναι καλή ιδέα να προσελκύσουμε την προσοχή. «Δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για το αν οι εξωγήινοι θα ήταν επικίνδυνοι ή όχι» έγραψε στο Nature Physics ο φυσικός Μαρκ Μπιουκάναν- ενώ άλλοι ειδικοί επισημαίνουν πως ίσως να ήταν καλύτερα να περιμένουμε μέχρι να γίνουμε καλύτεροι στην επικοινωνία και μετά, αν είναι να γίνει κάτι τέτοιο, να γίνει από εδραιωμένους φορείς υπό διεθνή επίβλεψη. Άλλοι ωστόσο υποστηρίζουν το εγχείρημα αυτό. «Θα χαιρόμουν να το δω να συμβαίνει» λέει ο Σεθ Σόστακ, αστρονόμος του SETI. «Νομίζω ότι έχουμε κάτι να μάθουμε και τίποτα να φοβηθούμε, και τουλάχιστον την πιθανότητα να ανακαλύψουμε κάτι πραγματικά συνταρακτικό: Ότι έχουμε παρέα κοντά μας». Πέρα από τα σήματα που έχουν εκπεμφθεί στο Διάστημα από τη «συμβατική» ανθρώπινη δραστηριότητα, έχουν υπάρξει στο παρελθόν και άλλες προσπάθειες τέτοιου είδους, αλλά δεν ήταν συστηματικές. Στις αρχές του 1970, τα Pioneer 10 και 11 της NASΑ είχαν μηνύματα υπό τη μορφή χρυσής πλακέτας, καθώς και έναν δίσκο φωνογράφου. Επίσης, ο Φρανκ Ντρέικ του SETI απέστειλε ένα μήνυμα- ραδιοσήμα που θα μπορούσε να «συντεθεί» σε εικονόγραμμα. Πιο πρόσφατα απεστάλησαν αριθμητικά μηνύματα, κονσέρτα του Βιβάλντι και του Γκέρσουϊν και το τραγούδι των Beatles, «Across the Universe». http://www.pronews.gr/portal/20161229/genika/diastima/49/meti-epistimones-theloyn-na-steiloyn-minymata-pros-exogiinoys

Έλον Μάσκ : Έτοιμο για διαστημικά ταξίδια το «Αστρόπλοιο» Ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της Space X Έλον Μασκ παρουσίασε στις εγκαταστάσεις της εταιρείας στο νότιο Τέξας, κοντά στα αμερικανο-μεξικανικά σύνορα, το σχεδόν έτοιμο πρωτότυπο ΜΚ1 του «Αστρόπλοιου» (Starship), το οποίο προορίζεται για επανδρωμένα ταξίδια γύρω από τη Γη, καθώς επίσης στη Σελήνη και τελικά στον ‘Αρη σε μερικά χρόνια. Μετά τα ταξίδια του το σκάφος θα επιστρέφει και θα προσγειώνεται κάθετα για να ξαναχρησιμοποιηθεί. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έδωσε ο Μασκ, το Starship προβλέπεται να απογειωθεί για πρώτη φορά σε ένα έως δύο μήνες φθάνοντας σε ύψος έως 19.800 μέτρων, προτού επιστρέψει στη Γη. Σε περίπου έξι μήνες θα ακολουθήσει το πρώτο ταξίδι του σε τροχιά γύρω από τη Γη. Θα ακολουθήσουν το 2020 οι αποστολές με ανθρώπους στο διάστημα, αρχικά αστροναυτών και μετά ιδιωτών, με πρώτο «τουρίστα» τον Ιάπωνα δισεκατομμυριούχο Γιουσάκου Μαεζάβα που θα ταξιδέψει γύρω από τη Σελήνη, μάλλον το 2023. Το ύψους 50 μέτρων γυαλιστερό «Αστρόπλοιο» από ανοξείδωτο χάλυβα, μαζί με τον τεράστιο πυραυλικό φορέα του Super Heavy, θα έχει συνολικό ύψος 118 μέτρων. Θα μπορεί να μεταφέρει έως 100 ανθρώπους και φορτίο ανάλογο εκείνου που μετέφερε ο πύραυλος «Κρόνος 5», o οποίος έστειλε τους αστροναύτες της NASA στο φεγγάρι, αλλά με το πρόσθετο μεγάλο πλεονέκτημα ότι δεν είναι μιας χρήσης, καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά, όπως ένα αεροπλάνο. «Αυτό είναι κατά βάση το ιερό δισκοπότηρο του διαστήματος, η κρίσιμη τομή που μας χρειάζεται για να γίνουμε ένας διαστημικός πολιτισμός, το να κάνουμε το διαστημικό ταξίδι σαν τα αεροπορικά», δήλωσε ο Μασκ, ο οποίος παράλληλα γιόρτασε την 11η επέτειο από την πρώτη πτήση σε τροχιά του πυραύλου Falcon 1 της Space X, η οποία είχε ιδρυθεί το 2002. Οι θορυβώδεις δοκιμές του Starship έχουν όμως σμπαραλιάσει τα νεύρα των λιγοστών κατοίκων του γειτονικού απομονωμένου χωριού Μπόκα Τσίκα, οι οποίοι επιπλέον φοβούνται μήπως πέσει ο πύραυλος στο κεφάλι τους. Ο Μασκ παραδέχτηκε, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ότι από τις δοκιμές του σκάφους «ο πραγματικός κίνδυνος για το χωριό είναι μικρός, αλλά όχι αμελητέος. Έτσι ίσως στο μέλλον θα ήταν καλύτερα να αγοράσουμε τα γύρω χωριά και ήδη κάναμε σχετική πρόταση». Όμως μερικοί κάτοικοι έχουν κιόλας αρνηθεί να δεχθούν τη (μη διαπραγματεύσιμη) τιμή εξαγοράς των σπιτιών τους σε αξία τριπλάσια από εκείνη της αγοράς ακινήτων. Εκτός από μακρινά διαστημικά ταξίδια, το Starship θα χρησιμοποιηθεί για πιο πεζά πράγματα, όπως την ανάπτυξη από τη Space X του δικτύου παροχής διαδικτύου Starlink που σχεδιάζει πάνω από τη Γη και το οποίο θα αποτελείται από χιλιάδες δορυφόρους. Με μια μόνο εκτόξευση θα μπορούν να τεθούν σε τροχιά έως 400 δορυφόροι ταυτόχρονα. Επίσης, το «Αστρόπλοιο» προγραμματίζεται να κάνει διηπειρωτικά ταξίδια-εξπρές, π.χ. Νέα Υόρκη-Τόκιο σε μόνο μισή ώρα, ανταγωνιζόμενο το αεροπλάνο (βέβαια στην αρχή το εισιτήριο του Starship θα είναι πανάκριβο). «Βασικά πρόκειται για ένα διηπειρωτικό πύραυλο χωρίς πυρηνική βόμβα, ο οποίος προσγειώνεται και τίποτε δεν ταξιδεύει ταχύτερα από ένα τέτοιο πύραυλο», δήλωσε ο Μασκ. Η Space X έχει αποδειχθεί η πιο πετυχημένη ιδιωτική διαστημική εταιρεία, έχοντας πρώτη αναπτύξει επαναχρησιμοποιούμενους πυραύλους (Falcon 9 και Falcon Heavy), καθώς και τις επαναχρησιμοποιούμενες διαστημικές κάψουλες Dragon (μη επανδρωμένη) και Crew Dragon (για αστροναύτες). Διαθέτει εγκαταστάσεις εκτόξευσης στη Φλόριντα, στην Καλιφόρνια και στο Τέξας. https://www.in.gr/2019/09/30/tech/elon-mask-etoimo-gia-diastimika-taksidia-astroploio/

«Νίκολα Τέσλα - Ο άνθρωπος από το μέλλον» Έκθεση στο Μουσείο Κοτσανά στο Κολωνάκι. Το όραμα, το έργο και την προσωπικότητα του Νίκολα Τέσλα επιχειρεί να παρουσιάσει η έκθεση από το Μουσείο «Νίκολα Τέσλα» του Βελιγραδίου που φιλοξενείται στο «Μουσείο Κοτσανά Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας» (Πινδάρου 6 & Ακαδημίας), δίνοντας έμφαση στα στοιχεία του οραματισμού και της ιδιοφυΐας αυτής της σημαντικής προσωπικότητας της Ιστορίας. Η έκθεση, που θα διεξαχθεί από την 1η Οκτωβρίου 2019 έως τις 31 Ιανουαρίου 2020, περιλαμβάνει συνδυασμό εκθεμάτων από μοντέλα σε κλίμακα, όπως το εργαστήριο του Νίκολα Τέσλα στο Colorado Springs, το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στους καταρράκτες του Νιαγάρα, το αεροπλάνο κάθετης απογείωσης, καθώς και λειτουργικά μοντέλα των εφευρέσεών του, όπως ο επαγωγικός κινητήρας και το πηνίο Τέσλα, μέχρι οπτικά και ηχητικά στοιχεία σε πληροφοριακά πάνελ και σε video room. Η έκθεση είναι διαδραστική και εκπαιδευτική και απευθύνεται σε επισκέπτες όλων των ηλικιών, καθώς και σε όσους ενδιαφέρονται για τις επιστήμες και την τεχνολογία. Ο Τέσλα, η πολυσύνθετη προσωπικότητα, αξιοπρόσεκτη τόσο για το επιστημονικό και τεχνολογικό της έργο, όσο και για τις ανθρώπινες αξίες που πρέσβευε, επινόησε το εναλλασσόμενο ρεύμα και αγωνίσθηκε για τη διάδοσή του, χωρίς να αποσκοπεί σε κανένα οικονομικό όφελος. «Το παρόν είναι δικό τους. Το μέλλον, για το οποίο πραγματικά έχω εργασθεί, είναι δικό μου», ανέφερε ο ίδιος χαρακτηριστικά, φανερώνοντας μέρος του χαρακτήρα του. Αδιαφορούσε για επαίνους και φήμη και πέθανε φτωχός και μόνος, αφήνοντας πίσω του, ως κληρονομιά, τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται σήμερα περισσότερο από ποτέ. https://www.naftemporiki.gr/story/1517912/nikola-tesla-o-anthropos-apo-to-mellon

Εντοπίστηκε στην έρημο Atacama της Χιλής ο αρχαιότερος μετεωρίτης. Μετεωρίτες ή πεφταστέρια ή διάττοντες αστέρες... Βράχοι του διαστήματος, που είτε εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης και «καίγονται», είτε η Γη περνάει από... μέσα τους, διανύοντας τη ζώνη των μετεωριτών, κατά την ελλειπτική τροχιά της γύρω από τον Ήλιο. Υπάρχουν, όμως και αρκετές περιπτώσεις, που οι μετεωρίτες αντέχουν, διαπερνούν τη γήινη ατμόσφαιρα, και πέφτουν στην επιφάνεια του πλανήτη. Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει μια πληθώρα καλά διατηρημένων μετεωριτών. «Σκοπός μας στο έργο αυτό ήταν να δούμε πώς η ροή μετεωριτών στη Γη άλλαξε σε μεγάλες χρονικές κλίμακες», λέει ο Alexis Drouard. Ένα κομμάτι από μετεωρίτη εντοπίστηκε στην έρημο Atacama. Αυτό το κομμάτι διαστημικού βράχου, αποδείχθηκε ότι το αρχαιότερο που έχει βρεθεί μέχρι τώρα στη Γη. Ενώ η Ανταρκτική και οι καυτές έρημοι φιλοξενούν ένα μεγάλο ποσοστό μετεωριτών στη Γη (περίπου 64% και 30%, αντίστοιχα), ο Drouard λέει: «Οι μετεωρίτες που βρίσκονται σε καυτά σημεία ή στην Ανταρκτική είναι σπάνια παλαιότεροι από μισό εκατομμύριο χρόνια». «Η έρημος Atacama στη Χιλή είναι πολύ παλιά πάνω από 10 εκατομμύρια χρόνια, λέει ο Drouard. «Επίσης φιλοξενεί την πιο πυκνή συλλογή μετεωριτών στον κόσμο», προσθέτει. Η ομάδα συνέλεξε 388 μετεωρίτες και επικεντρώθηκε σε 54 πετρώματα δείγματα από την περιοχή El Médano στην έρημο Atacama. Χρησιμοποιώντας ειδική μέθοδο χρονολόγησης, διαπίστωσαν ότι η μέση ηλικία ήταν 710.000 ετών. Επιπλέον, το 30% των δειγμάτων ήταν μεγαλύτερα από ένα εκατομμύριο έτη και δύο δείγματα ήταν μεγαλύτερα από δύο εκατομμύρια. Και οι 54 μετεωρίτες ήταν συνηθισμένοι χονδρίτες, ή πετρώδεις μετεωρίτες που περιείχαν κοκκώδη ορυκτά. «Περιμέναμε περισσότερους νέους μετεωρίτες από τους παλιούς», λέει ο Drouard. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι αυτή είναι η παλαιότερη συλλογή μετεωριτών στην επιφάνεια της Γης. https://www.pronews.gr/epistimes/diastima/774816_entopistike-stin-erimo-atacama-tis-hilis-o-arhaioteros-meteoritis-foto

«Παρείσακτος», μετεωρίτης, πιθανώς από άλλο αστρικό σύστημα, επισκέφθηκε τη Γη το 2014. Στις 9 Ιανουαρίου 2014, μια πύρινη σφαίρα διέσχισε τον ουρανό στα ανοιχτά της βορειοανατολικής ακτής της Παπούα Νέας Γουϊνέας, κατά τις 3 τα ξημερώματα. Η πρώτη εντύπωση ήταν πως επρόκειτο για έναν συνηθισμένο μετεωρίτη που κάηκε στην ατμόσφαιρα, ωστόσο νέα έρευνα δείχνει πως ίσως να επρόκειτο για έναν «παρείσακτο», που ήρθε στον πλανήτη μας από το εξωτερικό του ηλιακού μας συστήματος- από κάποιο άλλο αστρικό σύστημα. Όπως υπογραμμίζει το National Geographic, εάν αυτό επιβεβαιωθεί, θα είναι μόλις ο δεύτερος μετεωρίτης τέτοιας προέλευσης που εντοπίζεται από ανθρώπους. Ο πρώτος ήταν ένας διαστημικός βράχος ασυνήθιστου σχήματος, που ανακαλύφθηκε το 2017, έλαβε το όνομα «Ουμουαμούα» και συνεχίζει το ταξίδι του στο σύμπαν, κατευθυνόμενος προς το εξωτερικό του ηλιακού μας συστήματος. Ωστόσο, ο μετεωρίτης του 2014 τελείωσε το ταξίδι του στον πλανήτη μας. «Εξεπλάγην. Δεν το περίμενα αυτό. Νόμιζα πως δεν θα βλέπαμε τίποτα» είπε ο Άβι Λόεμπ, του Harvard- Smithsonian Center for Astrophysics, ο οποίος περιγράφει την ανακάλυψή του σε άρθρο στο Astrophysical Journal Letters. Ο Λόεμπ και ο Αμίρ Σιράζ, προπτυχιακός του Χάρβαρντ, εντόπισαν τον μετεωρίτη σε κατάλογο του Center for Near Earth Object Studies: Μελετώντας τη λίστα, ο Σιράζ βρήκε έναν με ασυνήθιστα υψηλή ταχύτητα. Ταξιδεύοντας με ταχύτητα περίπου 60 χλμ το δευτερόλεπτο, σε σχέση με τις κινήσεις του ήλιου και της Γης, η κίνησή του ήταν πολύ γρήγορη για να είναι δεσμευμένος βαρυτικά στο άστρο μας. Θεωρώντας πως επρόκειτο πιθανώς για άλλο ένα διαστρικό αντικείμενο, οι δύο ερευνητές μελέτησαν περαιτέρω τον μετεωρίτη. Εν τέλει, διαπίστωσαν πως δεν είχε επιταχυνθεί μέσω περιστροφής γύρω από άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος (slingshot- το κάνει και η NASA για να στείλει διαστημόπλοια σε μακρινές αποστολές). Επίσης η ανάλυση της τροχιάς του υποδεικνύει ότι δεν προήλθε από κάποιο σημείο εντός του ηλιακού συστήματος- αντ'αυτού, θεωρούν ότι ενδεχομένως να έχει έρθει από τα ενδότερα κάποιου άλλου αστρικού συστήματος. Πάντως, αντίθετα με τον «Ουμουαμούα», που πυροδότησε έντονες συζητήσεις και θεωρίες περί πιθανής τεχνητής προέλευσης (εξωγήινου διαστημοπλοίου), ο εν λόγω μετεωρίτης δεν παρουσιάζει το ίδιο ενδιαφέρον, καθώς ήταν πολύ πιο μικρός, πλάτους ενός μέτρου, και βάρους γύρω στα 500 κιλά- ενώ είναι αδύνατον να εξακριβωθεί η σύνθεσή του, καθώς καταστράφηκε εντελώς κατά την είσοδό του στην ατμόσφαιρα. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, οι διαστρικοί αυτοί επισκέπτες παρουσιάζουν μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον, καθώς εκτιμάται πως ίσως να βοηθούν/ έχουν βοηθήσει στην εξάπλωση της ζωής από άστρο σε άστρο. https://www.naftemporiki.gr/story/1466092/pareisaktos-meteoritis-pithanos-apo-allo-astriko-sustima-episkefthike-ti-gi-to-2014

Η στιγμή που ο μετεωρίτης εξερράγη πάνω από την Βερίγγεια Θάλασσα. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία (NASA) έδωσε στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες ενός μετεωρίτη που εξερράγη πάνω από τη Βερίγγεια Θάλασσα στις 18 Δεκεμβρίου, χωρίς να τον δει και να τον αντιληφθεί κανείς. Οι φωτογραφίες τραβήχθηκαν από έναν δορυφόρο της NASA λίγα λεπτά μετά την είσοδο του μετεωρίτη στην ατμόσφαιρα της Γης και τη διάλυσή του. Διακρίνεται πολύ καθαρά η σκιά του στα σύννεφα από κάτω καθώς και ένα πορτοκαλόχρωμο νέφος: πρόκειται για τα σωματίδια που φλέγονται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, τα οποία αφήνει πίσω της η φλεγόμενη σφαίρα. Ένα από τα όργανα του δορυφόρου Tera τράβηξε την πρώτη φωτογραφία στις 23.50 GMT της 18ης Δεκεμβρίου. Οι πέντε από τις εννέα κάμερες ενός άλλου οργάνου, στον ίδιο δορυφόρο, τράβηξαν άλλες πέντε φωτογραφίες στις 23.55. Η NASA τις ένωσε σε ένα κινούμενο gif. Η έκρηξη του μετεωρίτη αυτού, όπως αναφέρει το ΑΠΕ, ήταν η πιο ισχυρή που έχει σημειωθεί μετά από εκείνη στο Τσελιάμπινσκ της Ρωσίας, το 2013, όταν τραυματίστηκαν περίπου 1000 άνθρωποι, κυρίως από σπασμένα τζάμια. Αυτή τη φορά, ο μετεωρίτης διαλύθηκε πάνω από τη θάλασσα, σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων από τις ρωσικές ακτές. Η πρώτη φωτογραφία του φαινομένου αυτού τραβήχθηκε από τον μετεωρολογικό δορυφόρο Himawari της Ιαπωνίας και δόθηκε στη δημοσιότητα αυτήν την εβδομάδα. https://www.in.gr/2019/03/23/tech/sti-dimosiotita-o-meteoritis-pou-ekserragi-pano-apo-tin-veriggeia-thalassa/