Δροσος Γεωργιος

«Soyuz MS-04» Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των προπαρασκευαστικών εργασιών για την επόμενη εβδομάδα έχει προγραμματιστεί η κεντρική μονάδα μεταφοράς με το TPK «Soyuz MS-04 » στη συναρμολόγηση και δοκιμή του πυραύλου «Soyuz-FG» http://www.energia.ru/ru/iss/iss51/photo_04-12.html Διαστημόπλοιο-μεμβράνη για την περισυλλογή σκουπιδιών σε τροχιά. Ο όρος «διαστημικά σκουπίδια» (space debris) χρησιμοποιείται για την περιγραφή ενός μεγάλου εύρους και αριθμού αντικειμένων σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας, από τμήματα πυραύλων μέχρι αχρηστευμένους δορυφόρους κ.ά. Εδώ και καιρό θεωρείται ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα- ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως η United States Strategic Command έχει εντοπίσει περίπου 18.000 τεχνητά αντικείμενα σε χαμηλή τροχιά, που αποτελούν απειλή για ενεργά σκάφη. Η εταιρεία Aerospace έλαβε από τη NASA έγκριση για να προχωρήσει στη δεύτερη φάση της πρότασής στο συγκεκριμένο θέμα, στο πλαίσιο του 2017 NASA Innovative Advanced Concepts (NIAC). Πρόκειται για το Brane Craft, που είναι στην ουσία ένα διαστημόπλοιο δύο διαστάσεων, με ενσωματωμένες ηλιακές κυψέλες, σύστημα ενέργειας, τηλεπικοινωνίες, συστήματα διοίκησης και ελέγχου, ηλεκτρική προώθηση και συστήματα ελέγχου σχήματος. Πρακτικά, πρόκειται για ένα εύκαμπτο διαστημόπλοιο- διαστημική μεμβράνη, το οποίο τυλίγει τα διαστημικά σκουπίδια και τα απομακρύνει από την τροχιά του πλανήτη μας. Το συγκεκριμένο concept αποτελεί μια ιδέα του Dr. Ζίγκφριντ Τζάνσον και το μέγεθος του Brane Craft είναι περίπου 1 μέτρο X 1 μέτρο, με πάχος αντίστοιχο αυτού μιας ανθρώπινης τρίχας. Σύμφωνα με την εταιρεία, είναι απίστευτα ευέλικτο, ελαφρύ και οικονομικό σε ό,τι αφορά στην κατανάλωση καυσίμου και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εκκαθάριση του διαστήματος γύρω από τη Γη, τυλίγοντας τα σκουπίδια και στη συνέχεια τραβώντας τα προς την ατμόσφαιρα, όπου πέφτουν και καταστρέφονται. Στο πλαίσιο της πρώτης φάσης του NIAC, δόθηκαν για την ανάπτυξη της ιδέας 100.000 δολάρια. Αυτοί που περνούν στη δεύτερη φάση λαμβάνουν 500.000 δολάρια, για εργασίες άλλων δύο ετών. Με βάρος λίγων γραμμαρίων, το Brane Craft περιλαμβάνει ένα πειραματικό σύστημα προώθησης που αναπτύχθηκε από τη NASA, το οποίο θα επέτρεπε στο σκάφος να ταξιδεύει και σε μεγάλες αποστάσεις- ενώ, σύμφωνα με την εταιρεία, υπάρχουν επίσης προοπτικές για χρήση σε πιο μακρινούς προορισμούς, όπως σε αστεροειδείς ή στα φεγγάρια του Άρη, τον Φόβο και τον Δείμο. http://www.naftemporiki.gr/story/1224600/diastimoploio-membrani-gia-tin-perisullogi-skoupidion-se-troxia

«Παίζοντας με τα Πρωτόνια»: Από 26 έως 30 Αυγούστου το καλοκαιρινό σχολείο. Μετά την τεράστια επιτυχία του περσινού προγράμματος, διοργανώνεται για δεύτερη συνεχή χρονιά το καινοτόμο Καλοκαιρινό Σχολείο με τίτλο «Παίζοντας με τα Πρωτόνια». Τη δράση διοργανώνει το πείραμα Compact Muon Solenoid (CMS) στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικής Φυσικής (CERN), στόχος του οποίου είναι να φέρει σε επαφή δασκάλους με τη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων, ώστε με τη σειρά τους να μεταφέρουν την εμπειρία τους τόσο στους μαθητές τους όσο και στους συναδέλφους τους. Το Καλοκαιρινό Σχολείο θα πραγματοποιηθεί από τις 26 έως τις 30 Αυγούστου 2017 στις εγκαταστάσεις του CERN στη Γενεύη, όπου δέκα μόνιμοι εκπαιδευτικοί δημόσιων δημοτικών σχολείων θα έχουν την ευκαιρία, κατόπιν επιλογής, να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα, το οποίο υλοποιείται με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Αναφερόμενος στη δράση που πραγματοποιήθηκε πέρυσι, ο υπεύθυνος του προγράμματος Δρ. 'Αγγελος Αλεξόπουλος, Education and Outreach Officer στο CERN, δήλωσε ότι «τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα του προηγούμενου έτους μας οδήγησαν στην απόφαση να συνεχίσουμε την προσπάθεια επιμόρφωσης δασκάλων από την Ελλάδα». «Ο τελικός στόχος του προγράμματος δεν είναι άλλος από την ενίσχυση του επιστημονικού κεφαλαίου των μαθητών και των οικογενειών τους και ειδικότερα εκείνων που δεν εκπροσωπούνται επαρκώς στη χώρα», πρόσθεσε ο ίδιος. Το φετινό Καλοκαιρινό Σχολείο θα περιλαμβάνει διαλέξεις από μέλη της επιστημονικής κοινότητας του CERN καθώς και από εκπροσώπους ινστιτούτων που συνεργάζονται με τον Οργανισμό, τόσο από την Ευρώπη όσο και από τις ΗΠΑ. Επιπλέον, θα πραγματοποιηθούν επισκέψεις στις πειραματικές εγκαταστάσεις του CERN, καθώς και πολλά βιωματικά εργαστήρια στα οποία οι συμμετέχοντες δάσκαλοι θα έχουν την ευκαιρία να σχεδιάσουν πρωτότυπες εκπαιδευτικές δράσεις για τους μαθητές τους. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα διοργανώνεται από το CMS του CERN σε συνεργασία με την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΕΙΣ. Επιπλέον, τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και υποστηρίζεται από το ευρωπαϊκό έργο CREATIONS, στόχος του οποίου είναι η εισαγωγή της καινοτομίας στα σχολεία μέσω της ανάπτυξης και εφαρμογής εκπαιδευτικών σεναρίων που προάγουν τη δημιουργικότητα, την κριτική σκέψη και το πνεύμα συνεργατικότητας στους μαθητές. Η υποβολή αιτήσεων συμμετοχής στο Καλοκαιρινό Σχολείο γίνεται αποκλειστικά μέσω της ηλεκτρονικής φόρμας που θα βρουν οι ενδιαφερόμενοι στη διεύθυνση http://cern.ch/go/Kjh9 Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων λήγει τα μεσάνυχτα (Ώρα Ανατολικής Ευρώπης) της 19ης Μαΐου του τρέχοντος έτους. http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/paizontas_me_ta_protonia_apo_26_eos_30_augoustou_to_kalokairino_sxoleio-65111635/

Ο Δίας και 5 δορυφόροι του ηλιακού συστήματος. Η πανσέληνος και πιο κάτω ο Δίας με τους 4 δορυφόρους του Γαλιλιαίου: Καλλιστώ, Ευρώπη, Γανυμήδης και η Ιώ.Η φωτογραφία λήφθηκε στις 10 Απριλίου από τον Göran Strand. http://physicsgg.me/2017/04/13/%ce%bf-%ce%b4%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-5-%ce%b4%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%83%cf%85%cf%83%cf%84%ce%ae/

Ο δημιουργός των στοιχείων. Ο καθηγητής Yuri Oganessian ξεναγεί τον Sir Martyn Poliakoff στον επιταχυντή που ο ίδιος και οι συνεργάτες του δημιουργούν τα υπερ-βαρέα στοιχεία του περιοδικού πίνακα, συμπεριλαμβανομένου και του στοιχείου Oganesson: Στην φωτογραφία O Yuri Oganessian (δεξιά) με τον Sir Martyn Poliakoff http://physicsgg.me/2017/04/13/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bf-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%cf%8c%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%b9%cf%87%ce%b5%ce%af%cf%89%ce%bd/

To World Wide Web χρειάζεται πλήρη ανασχεδιασμό, υποστηρίζει ο δημιουργός του. Ο Μπέρνερς Λη, που δημιούργησε το Web ως μια πλατφόρμα πάνω στο Ίντερνετ το 1989, είπε ότι σκοπός του όταν το δημιούργησε ήταν να κάνει ο κόσμος «καλά πράγματα» και να μοιράζεται ιδέες, όπως συμβαίνει σε ιστοσελίδες σαν τη Wikipedia.Αντ'αυτού, οι αρνητικές ιδέες εξαπλώνονται, ειδικά στα sites κοινωνικής δικτύωσης, ενώ επίσης τα προσωπικά δεδομένα τίθενται σε κίνδυνο λόγω των online παρακολουθήσεων. «Πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο στήνουμε την κοινωνία πάνω σε αυτές τις ιστοσελίδες» είπε στη διάσκεψη Innovate Finance στο Λονδίνο. «Πώς γίνεται κακές, ποταπές ιδέες να φαίνεται να έχουν εξαπλωθεί πιο πολύ από τις εποικοδομητικές ιδέες στο Twitter κάποιες φορές; Έτσι σχεδιάστηκε; Μπορεί το Twitter να έχει “πειραχτεί”;» είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας πως το συμπέρασμα είναι πως απαιτείται μια «πλήρης αλλαγή στρατηγικής»- και ότι το Facebook και το Twitter ήδη επανεξετάζουν τις προσεγγίσεις τους. Ο Μπέρνερς Λη, που έχει στο παρελθόν καταφερθεί εναντίον των παρακολουθήσεων από κυβερνήσεις και κατά της λογοκρισίας, είπε πως έδωσε στην ανθρωπότητα ένα «ανοιχτό Ίντερνετ για να παίξει», ελπίζοντας πως θα το χρησιμοποιήσει με θετικό τρόπο. «Προσπαθήσαμε να το κρατήσουμε ανοικτό...το κρατήσαμε ανοικτό με την έννοια της απουσίας λογοκρισίας. Μια καλή περίοδο, σε μια καλή χώρα, το κρατήσαμε ελεύθερο από παρακολουθήσεις». Παράλληλα, τόνισε ότι πρέπει να αναλυθούν οι επιπτώσεις των δικτύων στην κοινωνία. «Βασικά πρέπει να μην αφήνουμε τους ανθρώπους να φτιάχνουν οτιδήποτε κοινωνικό δίκτυο επιθυμούν» σημείωσε- συμπληρώνοντας ως, παρά τον παγκόσμιο χαρακτήρα του Web, οι άνθρωποι διατηρούν την έννοια της κοινότητας, επιλέγοντας να επικοινωνούν με άλλους σαν αυτούς. http://www.naftemporiki.gr/story/1224250/to-world-wide-web-xreiazetai-pliri-anasxediasmo-upostirizei-o-dimiourgos-tou Τεχνητή νοημοσύνη κέρδισε 290.000 δολάρια στο πόκερ. Λίγους μήνες μετά την πρώτη, ιστορική νίκη της μηχανής έναντι του ανθρώπου στο παιχνίδι του πόκερ, μια βελτιωμένη βερσιόν της ίδιας τεχνητής νοημοσύνης κατατρόπωσε και πάλι τους ανθρώπινους αντιπάλους και τους ξάφρισε 290.000 δολάρια, τα οποία θα διατεθούν για τη βελτίωσή της. Το πρόγραμμα Lengpudashi, δημιουργία του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον του Πίτσμπουργκ, νίκησε μια ομάδα έξι παικτών σε πενθήμερο τουρνουά που πραγματοποιήθηκε σε συνεδριακό κέντρο του κινεζικού νησιού Χαϊνάν. Η ανθρώπινη ομάδα είχε επικεφαλής τον Άλαν Ντου, νικητή του περυσινού τουρνουά World Series of Poker στην κατηγορία Texas Hold'em. Στο πλευρό του έπαιξαν μηχανικοί, προγραμματιστές και επενδυτές, οι οποίοι μάταια προσπάθησαν να εφαρμόσουν τη Θεωρία των Παιγνίων κόντρα στη μηχανή. Το χρηματικό έπαθλο θα διατεθεί στην Strategic Machine, την εταιρεία που ίδρυσαν οι δημιουργοί της τεχνητής νοημοσύνης, ο καθηγητής Τουόμας Σάντχολμ και ο διδακτορικός φοιτητής του Νόαμ Μπράουν. Οι υπολογιστές έχουν κερδίσει τους ανθρώπους σε παιχνίδια όπως το σκάκι, η ντάμα και πιο πρόσφατα το κινεζικό παιχνίδι γκο. Όλα αυτά όμως είναι παιχνίδια στα οποία οι παίκτες βλέπουν στο τραπέζι τα πιόνια του αντιπάλου. Το πόκερ θεωρείται μεγαλύτερη πρόκληση για τις μηχανές επειδή είναι παιχνίδι «ατελούς πληροφορίας», στο οποίο οι παίκτες δεν γνωρίζουν τι κρύβουν οι αντίπαλοί τους. Αυτό σημαίνει ότι το Lengpudashi πρέπει να ποντάρει σε περίπλοκες στρατηγικές, ακόμα και να μπλοφάρει, και σταδιακά να μαθαίνει από τα λάθη του. «Ο κόσμος πιστεύει ότι το μπλοφάρισμα είναι μια πολύ ανθρώπινη συμπεριφορά. Αποδεικνύεται όμως ότι αυτό δεν ισχύει» σχολίασε στο Bloomberg ο Νόαμ Μπράουν του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον. «Ο υπολογιστής μπορεί να μάθει από την εμπειρία του ότι, αν έχει αδύναμο χαρτί και μπλοφάρει, μπορεί να κερδίσει χρήματα» εξήγησε. Το Lengpudashi αποτελεί μετενσάρκωση του συστήματος Libratus, το οποίο έγραψε ιστορία όταν νίκησε τον Ιανουάριο τέσσερις από τους καλύτερους παίκτες του πόκερ παγκοσμίως. Βασικός στόχος των δημιουργών του, πάντως, δεν ήταν να τινάξουν τη μπάνκα -η βασική ιδέα είναι ότι οι τεχνικές που απαιτήθηκαν για τη νίκη στο πόκερ θα αποτελέσουν τη βάση για μηχανές λήψης στρατηγικών αποφάσεων, οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για παράδειγμα σε χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες ή στην κυβερνοασφάλεια. Το Lengpudashi τρέχει σήμερα σε υπερυπολογιστές κοντά στο Πανεπιστήμιο του Κάρνεγκι Μέλον, σύμφωνα όμως με τους ερευνητές θα μπορούσε να τρέχει ακόμα και σε κινητά τηλέφωνα εντός μιας πενταετίας. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500139116

12 Απριλίου: Ημέρα της Κοσμοναυτικής. «Παγιέχαλι»-«Φύγαμε» Ηταν 12 Απρίλη 1961- 9h,6m,59,7sec ωρα Μοσχας οταν το Vostok No.1,απογειωνεται απο το Κοσμοδρομιο του Μπαικονουρ ανοιγωντας μια νεα εποχή για την ανθρωποτητα, την εποχή της ανθρωπινης παρουσίας στο Διάστημα. Παράλληλα, η Διεθνής Ημέρα Πτήσης του Ανθρώπου στο Διάστημα (International Day of Human Space Flight) καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 7 Απριλίου 2011, για να τιμήσει τα επιτεύγματα του ανθρώπου στο διάστημα. Γιορτάζεται κάθε χρόνο την 12 Απριλίου. «Ο ορίζοντας άρχισε να παίρνει ένα έντονο πορτοκαλί χρώμα, παίρνοντας όλες τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου: ανοικτό γαλάζιο, σκούρο μπλε, μωβ και τελικά μαύρο. Μία χρωματική παλέτα που δεν αποδίδεται με λόγια!» Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν (9/3/1934 –27/3/1968) Μία ώρα και 48 λεπτά. Τόσο διήρκεσε το πρώτο ταξίδι του ανθρώπου στο Διάστημα τον Απρίλιο του 1961. Πενήντα εξη χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις ημέρες από εκείνο το ιστορικό ταξίδι του 27χρονου Γιούρι Γκαγκάριν. Ηρωας της Σοβιετικής Ενωσης, πρωτοπόρος στην εξερεύνηση του Διαστήματος και σημείο αναφοράς για πολλές γενιές, ο Γκαγκάριν και η πτήση του. Πενήντα εξη χρόνια από την αποστολή του Γκαγκάριν. Με τη λέξη Poyekhai (φύγαμε) που είπε ο κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν (Yuri Gagarin) κατά την εκτόξευση του διαστημοπλοίου του Βοστόκ 1 (Vostok 1), στις 12 Απριλίου του 1961, 56 χρόνια πριν εγκαινιάσθηκε η αποστολή του ανθρώπου στο Διάστημα. Το σκάφος διέγραψε μια πλήρη, όχι ακριβώς κυκλική, περιφορά γύρω από τη Γη σε υψόμετρο 327 χιλιόμετρα με ταχύτητα 27.400 χιλιόμετρα την ώρα. Όμως η πτήση έγινε με πλήρη έλεγχο των συστημάτων του από το διαστημικό κέντρο της Υπηρεσίας Διαστήματος της Ρωσίας (Roscosmos) και τον Γκαγκάριν σε ρόλο «επιβάτη-παρατηρητή». Αν και αρχικά μέσω της δημοσιότητας δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι το σκάφος προσεδαφίστηκε στο Καζακστάν με τον Γκαγκάριν να παραμένει στον θαλαμίσκο, αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Σύμφωνα με όσα δημοσιοποιήθηκαν ο Γκαγκάριν χρησιμοποίησε το εκτινασσόμενο κάθισμά του και έπεσε από ύψος 7 χιλιομέτρων με το αλεξίπτωτό του. Για την σύγκριση αξίζει να θυμηθούμε ότι οι Αμερικάνοι είχαν επιλέξει την ευκολότερη και ασφαλέστερη μέθοδο της προσθαλάσσωσης των θαλαμίσκων με πλήρωμα και την περισυλλογή τους από ελικόπτερα. Αν και με τα σημερινά δεδομένα η αποστολή ανθρώπων στο Διάστημα είναι μια καθημερινή πραγματικότητα, οι απαιτήσεις της εποχής σε μελέτη, πειράματα, παραγωγή τεχνογνωσίας, ανάπτυξη συστημάτων, υπολογιστών, συστημάτων ελέγχου εξ αποστάσεως και προ πάντων εκπαίδευσης ήταν σχεδόν άγνωστο έδαφος για το σύνολο του προσωπικού που δεν διέθετε πολυετή εμπειρία αλλά -όπως αποδείχθηκε- άφθονη γνώση, ικανότητες και αφοσίωση. Κι αυτό διότι όταν δεν έχεις ηλεκτρονικούς υπολογιστές, επιστρατεύεις τους καλύτερους από το δυναμικό σου μαθηματικούς, φυσικούς, μηχανικούς, γιατρούς, αστρονόμους, πιλότους κλπ., για να προσφέρει ο καθένας στον τομέα του και συνολικώς ως ομάδα, το μέγιστο δυνατό, χτίζοντας περίπου από το μηδέν στο χαρτί ένα τόσο περίπλοκο εγχείρημα. Αν και η αναφορά στις διαστημικές εφαρμογές μέσα από παρανοήσεις θεωρείται ότι αναφέρεται σε κάτι απλοϊκά καθημερινό, στην πραγματικότητα αποτελεί σύμμειξη κορυφαίων κυβερνητικών επιλογών, επενδύσεων, έρευνας πανεπιστημίων και ινστιτούτων, βιομηχανικής παραγωγής και θέσεων εργασίας. Ουσιαστικά αποτελεί ένα πανίσχυρο διαπραγματευτικό χαρτί όπως και αν χρησιμοποιείται. Αξίζει να σκεφτούμε ότι χρονικά η εποχή αρχών του 60 συνδύαζε την τεχνολογία των ραδιοφώνων με λυχνίες με το γνωστό μας, άγνωστο τότε, ηλεκτρονικό εξάρτημα τρανζίστορ που αποτέλεσε τη βάση για τη σημερινή εκρηκτική εξέλιξη της τεχνολογίας. Ανακαλύφθηκε το 1948 από τρεις κορυφαίους Αμερικανούς επιστήμονες (John Bardeen, William Shockley και Walter Brattain) που εργάζονταν στα κορυφαία Bell Laboratories των ΗΠΑ. Ανταγωνισμός υπερδυνάμεων Εν μέσω Ψυχρού Πολέμου με τους δυο πανίσχυρους αντιπάλους (τις ΗΠΑ και την πρώην Σοβιετική Ένωση) να αντιπαρατίθενται σκληρά σε όλα τα επίπεδα (γεωπολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, στρατιωτικό), η πρωτοπορία τη ΕΣΣΔ να στείλει πρώτη άνθρωπο στο Διάστημα προκάλεσε παγκόσμιο σοκ. Ένα σοκ το οποίο αναμφίβολα συντάραξε και την κυβέρνηση των ΗΠΑ καθώς είχε επιστρατεύσει όλες τις δυνάμεις της προκειμένου να προηγηθεί στο Διάστημα και με τη ρητή διαβεβαίωση του πρόεδρου Τζον Κένεντι ότι εντός της δεκαετίας του 60 Αμερικανός αστροναύτης θα πατούσε το πόδι του στη Σελήνη. Οι ΗΠΑ ηττήθηκαν όταν το πρώτο διαστημικό σκάφος, ο δορυφόρος Σπούτνικ 1 (Sputnik 1), εκτοξεύθηκε στις 4 Οκτωβρίου του 1957 από τους Σοβιετικούς αφήνοντας κατάπληκτο το δυτικό κόσμο για τις επιστημονικές και τεχνικές της δυνατότητες για τις οποίες, παρά τη συστηματική λειτουργία των υπηρεσιών κατασκοπίας, μάλλον δεν υπήρχε απόλυτα σαφής εικόνα. Άλλωστε τα Σοβιετικά ερευνητικά κέντρα ήταν διεσπαρμένα ανά την επικράτεια της αχανούς Ρωσίας, λειτουργούσαν σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας, ενώ έχει αναφερθεί ότι κάποια ήταν υπό την επιφάνεια της γης. Πολλά ειπώθηκαν τότε για τις τεχνολογικές δυνατότητες της ΕΣΣΔ που ως περίκλειστο σύστημα δεν άφηνε να διαρρεύσει το παραμικρό και οι ανακοινώσεις της ήταν εξαιρετικά φειδωλές. Η δυτική κοινή γνώμη παρέμεινε σε κατάσταση μεγίστης έκπληξης όταν ένα μήνα αργότερα, τον Νοέμβριο του 1959 εκτοξεύτηκε διαστημόπλοιο με τον πρώτο έμβιο οργανισμό, τη σκυλίτσα Λάικα που -ως πειραματόζωο- χρησίμευσε για να καταγραφούν οι αντιδράσεις της στoν άγνωστο τότε χώρο του Διαστήματος. Και βέβαια στις 12 Απριλίου του 1961 με την αποστολή του Γκαγκάριν υπέστη ξανά σοκ – και ειδικά οι Αμερικάνοι που έχασαν ένα πολύ σοβαρό στοίχημα. Το πρόγραμμα Μέρκιουρυ (Mercury) είχε αποτύχει να στείλει τον πρώτο άνθρωπο στο Διάστημα – το πέτυχε λίγο αργότερα, στις 5 Μαΐου του 1961: επιβαίνοντας του διαστημοπλοίου Ελευθερία 7 (Freedom 7), ο Αλαν Σέπαρντ (Αlan B Shepard Jr.) διέγραψε επί 15 λεπτά και 28 δεύτερα υποτροχιακή τροχιά και επέστρεψε με ασφάλεια εγκαινιάζοντας την εισδοχή των ΗΠΑ σε αυτόν τον τομέα. Αναμφίβολα για το πρώτο και όσα σχετικά εγχειρήματα της ακολούθησαν, η ΕΣΣΔ φαίνεται να στηρίχθηκε σε ισχυρούς πυραύλους που ανέπτυξε και συνέχισε να βελτιώνει για στρατιωτική χρήση. Επομένως είχε διασφαλίσει ότι το βαρύ φορτίο των διαστημοπλοίων θα μεταφερόταν στην προκαθορισμένη τροχιά. Σε αυτό συνέτεινε και το σχήμα του διαστημοπλοίου Βοστόκ που παρέπεμπε σε σφαίρα. Η δυτική άποψη της εποχής θεωρούσε (ή υποστήριζε για προφανείς λόγους) τους σοβιετικούς πυραύλους ικανούς για μεταφορά σημαντικών φορτίων στο διάστημα, τομέας στον οποίο μάλλον υστερούσαν οι Αμερικάνοι, γεγονός που έγινε αιτία για μεγάλες πιέσεις προκείμενου να βελτιωθούν το ταχύτερο δυνατό. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι είχαν επι χρόνια στην διάθεση τους τον πατέρα του γερμανικού πυραυλικού προγράμματος, των ισχυρών πυραύλων V2 και αργότερα του αμερικανικού πυραύλου φορέα Κρόνος V (Saturn V) Γερμανού επιστήμονα Βέρνερ φον Μπράουν (Wernher von Brain). Η επιλογή του Γκαγκάριν Όταν ο Γκαγκάριν επελέγη για τη θέση του πρώτου ανθρώπου που θα αποστελλόταν στο διάστημα ήταν μόλις 27 ετών, διαθέτοντας πολύ μεγάλη εμπειρία ως πιλότος μαχητικών αεροπλάνων. Είχε ταπεινή καταγωγή προερχόμενος από φτωχή οικογένεια. Τελείωσε τεχνική σχολή και αμέσως εντάχθηκε στη Σοβιετική πολεμική αεροπορία. Η διαδικασία της επιλογής ήταν αυστηρή καθώς αρχικά συγκεντρώθηκαν 200 υποψήφιοι που ήδη ήταν εξαιρετικά έμπειροι πιλότοι μαχητικών. Κατόπιν οι επικεφαλής τους προγράμματος κατέληξαν σε 20 και τέλος στον Γιούρι Γκαγκάριν που πέρασε από εξαντλητική εκπαίδευση και τελικώς επελέγη. Σε αυτό συνέβαλε η στάση του καθώς και ο σωματότυπός του-είχε ύψος 1,57 μέτρα και ήταν αδύνατος, επομένως μπορούσε να χωρέσει στον θαλαμίσκο του Βοστόκ 1 (Vostok 1). Η εκτόξευση έγινε στις 06.07 UTC από τις γιγαντιαίες εγκαταστάσεις του κοσμοδρομίου Μπαϊκονούρ (Baikonur) που ανήκε στο Καζακστάν και ήταν ενταγμένο στο σοβιετικό μπλοκ και προσεδαφίστηκε μετά από συνολικώς 118 λεπτά πτήσης, στις 08.05 UTC, ανοίγοντας ενα μικρό κρατήρα. Η τεχνολογία του Vostok 1 Για την ιστορία το διαστημόπλοιο Βοστόκ 1 (Vostok 1) ήταν απλό στην σχεδίαση (όπως είναι η συνήθης παράδοση των Σοβιετικών στις κατασκευές της). Το κέλυφος αλλά και η καμπίνα του είχε περίπου σφαιρικό σχήμα, διέθετε τρία μικρά φινιστρίνια, συστήματα συντήρησης της ζωής, τρεις κεραίες ραδιοφωνικής επικοινωνίας και κάθισμα που εκτινασσόταν θυμίζοντας τα αντίστοιχα των μαχητικών. Ακολουθώντας τη σχεδιαστική φιλοσοφία θαλαμίσκος και σκάφος υποστήριξης συνδεδεμένα μεταξύ τους, συγκρότησαν ενα ενιαίο σύστημα. Το σκάφος παροχής υπηρεσιών (service module) μεταξύ άλλων διέθετε τις χημικές μπαταρίες, κινητήρες για την τροποποίηση του προσανατολισμού θέσης αλλά όχι κινητήρα επιβράδυνσης κατα την εισόδο στην ατμόσφαιρια. Όμως όλα τα συστήματα στον θαλαμίσκο ήταν σφραγισμένα καθώς ο έλεγχος γινόταν πλήρως από τη Γη. Βέβαια σε περίπτωση σοβαρού προβλήματος ο Γκαγκάριν είχε στη διάθεσή του κωδικούς προκειμένου να τα ενεργοποιήσει και να πάρει την διακυβέρνηση του στα χέρια του. Μέριμνα είχε λήφθεί και για το ενδεχόμενο σοβαρού προβλήματος κατά την επανείσοδό του στη γήινη ατμόσφαιρα – γι’ αυτό το σκάφος διέθετε εφόδια διάρκειας έως και 10 ημέρες. Επίσης διέθετε ένα πρωτοποριακό μηχανικό σύστημα προσδιορισμού θέσης κατά την πτήση που για τα σημερινά δεδομένα θεωρείται αρχαίο καθώς ήταν ένας μηχανικός υπολογιστής. Στη θέση των ηλεκτρονικών εξαρτημάτων και της οθόνης υπήρχε μια σφαίρα και ένας περίπλοκος συνδυασμός από γρανάζια, άξονες, τροχίσκους κλπ., που αποδείχθηκε ακριβής και σε μελλοντικές αποστολές. Θυμίζει αυτή η επιλογή τους Αμερικανούς για τις σημειώσεις να χρησιμοποιούν στις αποστολές… στυλό και τους Ρώσους μολύβι. Αναφέρεται ότι κατά την επάνοδο του ο θαλαμίσκος Βοστόκ 1 δεν αποκολλήθηκε από το σκάφος υποστήριξης (service module) με αποτέλεσμα ο Γκαγκάριν ενω πλησίαζε στη Γη να υποστεί στο σώμα του εξαιρετικά επώδυνη επιτάχυνση της τάξεως των 8g. Tελικώς η πολύ υψηλή θερμοκρασία, λόγω της τριβής στην ατμόσφαιρα, προκάλεσε την απόρριψη του σκάφους υποστήριξης καθώς έσπασαν οι σύνδεσμοι σύνδεσης. Ο σχεδιαστής του Σοβιετικού διαστημικού προγράμματος Η επιτυχία του Σοβιετικού διαστημικού προγράμματος πιστώνεται στον επικεφαλής κορυφαίο σχεδιαστή του Σεργκέι Πάβλοβιτς Κορολιόφ ή Καραλιόφ (Sergei Korolev) ο οποίος πέθανε το 1966 όπως έχει αναφερθεί και λόγω των κακουχιών που είχε υποστεί κατά την εξαετή εξορία του. Παρότι ήταν ο ανθρωπος που οδήγησε την ΕΣΣΔ στην κορυφή της επιτυχίας, είχε βρεθεί στο επίκεντρο του καθιερωμένου ανταγωνισμού από ζηλωτές της θέσης του. Λέγεται ότι άφησε το πηδάλιο του διαστημικού προγράμματος σε ανθρώπους μάλλον διαφορετικής νοοτροπίας. Ήταν ο άνθρωπος που κατόπιν εντολής επέστρεψε από την εξορία για να μελετήσει την πυραυλική τεχνολογία των Γερμανών που ανέπτυξαν τους γνωστούς πυραύλους V2 που έπληξαν μακρινούς στόχους, όπως το Λονδίνο προκαλώντας πολλά θύματα και εκτεταμένες καταστροφές. Ουσιαστικά δηλαδή ήταν ο άμεσος αντίπαλος του Βέρνερ φον Μπράουν. Με μια σημαντική διαφορά. Ο Κορολιόφ έπρεπε να «αποκρυπτογραφήσει» τα μυστικά της σχεδίασης των V2 και ο Μπράουν να μετεξελίξει την υπάρχουσα τεχνολογία. Η πανίσχυρη αφανής γραφειοκρατεία του Σοβιετικού συστήματος ήταν και ο μηχανισμός μέσα στον οποίο επί πολλά χρονιά προκαλούνταν σε όλα τα επίπεδα συγκρούσεις ασφαλώς και για ζητήματα που αφορούσαν και την πολιτική για την ανάπτυξη τεχνολογιών αιχμής με συχνά με αντικρουόμενες απόψεις μεταξύ ειδικών αλλά και ινστιτούτων έρευνας. Προφανώς σε βάρος της τεχνολογικής εξέλιξης και υπέρ της απώλειας χρόνου και πόρων… http://physicsgg.me/2016/04/12/%cf%80%ce%b5%ce%bd%ce%ae%ce%bd%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae/

Ανακαλύφθηκε δεύτερη μεγάλη κρύα κηλίδα πάνω στον Δία! Ο Δίας, ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, φημίζεται για τη «Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα» του, ένα τεράστιο σύστημα καταιγίδων διπλάσιο σε μέγεθος από τη Γη, που μαίνεται πάνω από την επιφάνειά του. Τώρα, οι αστρονόμοι ανακάλυψαν μια δεύτερη μεγάλη κηλίδα, σχεδόν εξίσου μεγάλη, η οποία δημιουργείται από το ισχυρό σέλας. Ονομάσθηκε «Μεγάλη Κρύα Κηλίδα», καθώς έχει θερμοκρασία έως 200 βαθμούς Κελσίου μικρότερη από τη θερμοκρασία στην υπόλοιπη καυτή ατμόσφαιρα του πλανήτη (που είναι μεταξύ των 426 και των 726 βαθμών Κελσίου). Η κρύα κηλίδα, η οποία αρχικά εντοπίσθηκε από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή, καταλαμβάνει μια έκταση 12.000 επί 24.000 χιλιομέτρων. Κατά καιρούς εξαφανίζεται, αλλά μετά κάνει πάλι την εμφάνισή της, εμφανίζοντας μεγαλύτερη ευμεταβλητότητα σε σχέση με την μεγάλη ερυθρά κηλίδα, που αλλάζει αργά. Το μέγεθός και το σχήμα της κρύας κηλίδας μεταβάλλεται σε διάστημα εβδομάδων ή ακόμη και ημερών. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο Τομ Στάλαντ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Λέστερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωφυσικής «Geophysical Research Letters», εκτιμούν ότι η κρύα κηλίδα, που αποτελεί υποπροϊόν του σέλαος, έχει ηλικία πολλών χιλιάδων ετών. Όπως και στη Γη, η λάμψη του σέλαoς προέρχεται από ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια που -καθοδηγούμενα από το μαγνητικό πεδίο- συγκρούονται με τη θερμόσφαιρα, το ανώτερο τμήμα της ατμόσφαιρας πάνω από τους δύο πόλους, παράγοντας έτσι το θεαματικό βόρειο και νότιο σέλας. Το σέλας στο Δία είναι ακόμη πιο έντονο, καθώς τροφοδοτείται από σωματίδια όχι μόνο του Ήλιου αλλά και των δορυφόρων του γιγάντιου πλανήτη. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι καθώς το σέλας προσδίδει ενέργεια στην ανώτερη ατμόσφαιρα του Δία, δημιουργεί θερμοκρασιακές διαφορές σε αυτήν, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας δίνης, που σχηματίζει τελικά μια κρύα κηλίδα. http://www.pentapostagma.gr/2017/04/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%86%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%b4%ce%b5%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%b7-%ce%ba%cf%81%cf%8d%ce%b1-%ce%ba%ce%b7%ce%bb.html

Νέα πρόκληση στο παιχνίδι «Γκο» για την τεχνητή νοημοσύνη της DeepMind Ένα χρόνο μετά τη νίκη της τεχνητής νοημοσύνης AlphaGo επί του διάσημου πρωταθλητή του ασιατικού παιχνιδιού στρατηγικής «Γκο», Λι Σεντόλ, η DeepMind της Google προσβλέπει ακόμα παραπέρα, ετοιμάζοντας ένα «φεστιβάλ» παιχνιδιών ώστε να δει πόσο εξελίχθηκε μέσα σε 12 μήνες το σύστημά της. Στην κορυφή της διοργάνωσης βρίσκεται μια παρτίδα εναντίον του θεωρούμενου κορυφαίου παίκτη στο παιχνίδι- του 19χρονου επαγγελματία Κινέζου παίκτη Κε Τζιέ. Όπως σημειώνει ο Guardian, η DeepMind είχε στόχο αυτό το παιχνίδι από πριν το AlphaGo νικήσει τον Λι Σεντόλ: Πριν το ταξίδι του στη Σεούλ τον Μάρτιο του 2016, ο συνιδρυτής της εταιρείας, Ντέμης Χασάμπης, είχε δηλώσει στη βρετανική εφημερίδα ότι «υπάρχει ένας νεαρός στην Κίνα που είναι πάρα, πάρα πολύ καλός, ο οποίος ίσως να ήθελε να παίξει μαζί μας». Πέρα από την αναμέτρηση με τον Τζιε, που θα απαρτίζεται από τρεις παρτίδες, το AlphaGo θα συμμετέχει σε άλλα δύο παιχνίδια, με λίγο διαφορετικούς κανόνες: Ένα από αυτά, το Pair Go, θα έχει δύο ανθρώπους επαγγελματίες παίκτες να παίζουν μεταξύ τους, ο καθένας με συνεργάτη μια δική του έκδοση του AlphaGo. Ο άνθρωπος και η τεχνητή νοημοσύνη θα εναλλάσσονται, και ο καθένας θα πρέπει να μαθαίνει και να προσαρμόζεται στις κινήσεις του συμπαίκτη. Το άλλο είναι το Team Go, που είναι στην ουσία «Άνθρωπος εναντίον Μηχανής», με μια ομάδα πέντε κορυφαίων Κινέζων παικτών να αντιμετωπίζουν το AlphaGo. Σύμφωνα με τη DeepMind, και τα δύο νέα αυτά formats έχουν δημιουργηθεί για να διαπιστωθεί εάν το AlphaGo μπορεί να παρουσιάσει ξανά τον ίδιο ανορθόδοξο τρόπο σκέψης με τον οποίο νίκησε τον Λι Σεντόλ- σημειώνεται πως η κίνηση 37 της δεύτερης παρτίδας ήταν σχεδόν αδιανόητη για παρτίδα τέτοιου επιπέδου, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση στους ειδικούς του παιχνιδιού. Το φετινό τουρνουά θα πραγματοποιηθεί στην πόλη Γουζέν στην ανατολική Κίνα, στις 23-27 Απριλίου. Όπως αναφέρει το BBC, αν και η νίκη επί του Λι Σεντόλ το 2016 θεωρείται ορόσημο (αντίστοιχη αυτής του Deep Blue επί του Γκάρι Κασπάροφ στο σκάκι το 1997), πολλοί παίκτες του «Γκο» αμφισβητούν πως ο Λι ήταν ο κορυφαίος στον κόσμο όταν έγινε η αναμέτρηση. Ο Κε Τζιέ είναι αυτή τη στιγμή ο κορυφαίος σύμφωνα με ένα δημοφιλές, αλλά ανεπίσημο σύστημα αξιολόγησης, οπότε και μια ενδεχόμενη νίκη θα αυξήσει σημαντικά το γόητρο της DeepMind και της Google. http://www.naftemporiki.gr/story/1223951/nea-proklisi-sto-paixnidi-gko-gia-tin-texniti-noimosuni-tis-deepmind

Επιστροφή στη Γη μετά από 6 μήνες στον Διαστημικό Σταθμό Το διαστημόπλοιο «Soyuz MS-02», προσγειώθηκε στο νοτιοδυτικό Τζεζγκαζγκάν του Καζαχστάν στις 10 Απριλίου, 2017 στις 14:21 MSK. με πλήρωμα τον Αμερικανό αστροναύτη Ρόμπερτ Κίμπροου της NASA και τους Ρώσους κοσμοναύτες Σεργκεί Ρίζικοφ και Αντρέι Μπορισένκο της Roskosmos. «Είναι πραγματικά συναρπαστικό να συμμετέχεις σε κάτι μεγάλο, κάτι που υπερβαίνει τον εαυτό σου ακόμη και το έθνος.» δήλωσε ο Κίμπροου κατά την διάρκεια της τελετής υποδοχής. Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό οι τρεις κοσμοναύτες παρέμειναν 173 ημέρες. Η αστροναύτης Πέγκυ Ουίτσον μετά την επιστροφή τους, ανέλαβε την διοίκηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, αντικαθιστώντας τον αστροναύτη Ρόμπερτ Κίμπροου που συμμετείχε στην 50η αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η Ουίτσον είναι βετεράνος αστροναύτης, καθώς συμμετείχε σε δύο προηγούμενες αποστολές στον ISS και η πρωτη γυναίκα αστροναύτης που αναλαμβάνει την διοικηση του σταθμού για δεύτερη φορά. Στις 24 Απριλίου θα συμπληρώσει 534 μέρες παραμονής στο Διάστημα και θα είναι το μεγαλύτερο ρεκόρ παραμονής στο Διάστημα αμερικανού κοσμοναύτη. Οι διαστημικές υπηρεσίες των δύο χωρών, NASA και Roskosmos, συμφώνησαν να παρατείνουν την παραμονή της Ουίτσον για τρεις μήνες, η οποία θα επιστρέψει στην Γη τον Σεπτέμβριο, συμπληρώνοντας 666 ημέρες παραμονής στο Διάστημα. Ο Ρώσος κοσμοναύτης Γκενάντι Παντάλκα, που έχει το ρεκόρ των 878 ημερών παραμονής στο Διάστημα θεωρείται σήμερα ο πιο έμπειρος κοσμοναύτης. Ιδού και το σχετικό βίντεο: https://www.roscosmos.ru/23430/ «Soyuz MS-04» Η προετοιμασία για εκτόξευση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) πραγματοποιείται στην εγκατάσταση συναρμολόγησης και δοκιμών στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των προπαρασκευαστικών εργασιών για την επόμενη εβδομάδα έχει προγραμματιστεί επιθεώρηση απο τους σχεδιαστές του πλοίου, το τροχαίο-φέρινγκ και τη μεταφορά της κεντρικής μονάδας του TPK «Soyuz MS-04» στη συναρμολόγηση και δοκιμή του πυραύλου «Soyuz-FG» https://www.roscosmos.ru/23427/ Τι συμβαίνει όταν ένας αστροναύτης κλαίει στο διάστημα. Ο αστροναύτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Chris Hadfield μας δείχνει τι μπορεί να συμβεί όταν κανείς κλαίει στο διάστημα. Αφού δεν υπάρχει βαρύτητα τα δάκρυα δεν πέφτουν, δεν κυλάνε όπως συμβαίνει στη Γη. Έτσι, αν το κλάμα έχει διάρκεια τα δάκρυα συσσωρεύονται σαν μια «μεγάλη μπάλα υγρού» στο πρόσωπο … http://physicsgg.me/2013/04/09/%cf%84%ce%b9-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%8d%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%bb/

Mars Base Camp: Σχέδιο της Lockheed Martin για επανδρωμένο διαστημικό σταθμό γύρω από τον Άρη. Mars Base Camp είναι το όνομα του οράματος της Lockheed Martin όσον αφορά στην αποστολή ανθρώπων στον Άρη μέχρι το 2028: Η κεντρική ιδέα είναι η αποστολή αστροναυτών σε έναν διαστημικό σταθμό- εργαστήριο σε τροχιά γύρω από τον Άρη, όπου θα μπορούν να πραγματοποιούν επιστημονικές έρευνες και εξερευνήσεις σε πραγματικό χρόνο, να αναλύουν δείγματα από την επιφάνεια του «Κόκκινου Πλανήτη» και να καταδείξουν ένα ιδανικό σημείο για προσεδάφιση μιας επανδρωμένης αποστολής στην επιφάνεια του πλανήτη μέχρι το 2030. Πρόκειται για μια αποστολή της οποίας προορίζεται να ηγείται η NASA, σε συνεργασία με διεθνείς συνεργάτες της και εταιρείες. Βασικοί πυλώνες για την υλοποίησή της είναι τεχνολογίες οι οποίες υπάρχουν ή είναι στο στάδιο της ανάπτυξης αυτή τη στιγμή: Το διαστημόπλοιο Orion, που προορίζεται για αποστολές στο βαθύ διάστημα, τον πύραυλο SLS (Space Launch System), τις κατάλληλες εγκαταστάσεις διαμονής (Habitats), που βασίζονται στην έρευνα NextSTEP της εταιρείας και την τεχνολογία ηλιακής ηλεκτρικής προώθησης (Solar Electric Propulsion), που χρησιμοποιείται ήδη σε δορυφόρους. Τα βασικά τμήμα της συγκεκριμένης δομής θα εκτοξευτούν ξεχωριστά και κάποια θα τοποθετηθούν σε τροχιά από πριν, ενώ άλλα θα συναρμολογηθούν στο διάστημα στη διάρκεια του ταξιδιού. Με το διαστημόπλοιο Orion- που θα αποτελέσει την «καρδιά» του Mars Base Camp- θα εκτοξευτούν έξι αστροναύτες. Ο διαστημικός σταθμός θα αποτελείται από δύο διαστημόπλοια Orion, τα οποία θα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους, με το ένα να εξυπηρετεί καθήκοντα εφεδρείας σε ό,τι αφορά στα συστήματα υποστήριξης ζωής, αλλά και να αποτελεί μέσο εξερεύνησης των δύο φεγγαριών, του Φόβου και του Δείμου και το άλλο να λειτουργεί ως κέντρο διοίκησης και ελέγχου. Ο σταθμός θα περιλαμβάνει επίσης ειδικό εργαστήριο, όπου θα αναλύονται τα δείγματα τα οποία θα καταφτάνουν στον σταθμό μέσω drones που θα ελέγχονται από εκεί, ηλιακούς συλλέκτες, δεξαμενές καυσίμου που θα χρησιμοποιούνται ως ασπίδες προστασίας απέναντι στην ακτινοβολία για τον χώρο διαμονής του πληρώματος κ.ά. «Ο Άρης είναι πιο κοντά από ό,τι νομίζετε. Είμαστε έτοιμοι να επιταχύνουμε το ταξίδι» υπογραμμίζει η Lockheed Martin. http://www.naftemporiki.gr/story/1222701/mars-base-camp-sxedio-tis-lockheed-martin-gia-epandromeno-diastimiko-stathmo-guro-apo-ton-ari

Στο τηλεσκόπιο της NASA ο Δίας. Η NASA μπόρεσε να απαθανατίσει τον πλανήτη Δία και τις ιδιομορφίες του με τρομακτική λεπτομέρεια όταν αυτός βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής από την Γη. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από το τηλεσκόπιο Hubble Space και δείχνει τον γίγαντα αερίου σε «αντίθεση» - δηλαδή σε μια θέση ακριβώς απέναντι από τον Ήλιο και τη Γη. Την στιγμή που τραβήχτηκε η φωτογραφία, Ήλιος, Γη και Δίας ήταν απολύτως ευθυγραμμισμένοι, με την Γη να είναι ανάμεσα από τους άλλους δύο πλανήτες. Αυτός είναι ο λόγος που στην φωτογραφία είναι ξεκάθαρη η χρωματιστή ατμόσφαιρα του πλανήτη, καθώς εκείνη την ώρα βρισκόταν στην κοντινότερη πιθανή απόσταση από την Γη, δηλαδή κάπου στα 668 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά. Ο Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, με μάζα δυόμιση φορές μεγαλύτερη απ’ όλες τις μάζες των υπόλοιπων πλανητών αθροιστικά. Η ατμόσφαιρα του χωρίζεται σε έναν αριθμό διακριτών, χρωματιστών ζωνών που εκτείνονται παράλληλα με τον Ισημερινό. Το γεγονός ότι στις 3 Απριλίου ο πλανήτης έφτασε τόσο κοντά στον δικό μας, επέτρεψε σε μια ομάδα που οδηγούταν από την Amy Simon στο Goddard Space Flight Centre της ΝΑΣΑ, να αποθανατίσει λεπτομερώς την ατμόσφαιρα του Δία. Στην φωτογραφία είναι εμφανής, η γνωστή Μεγάλη Ερυθρή Κηλίδα, που δημιουργείται από τις θύελλες τις περιοχής. Η στροβιλιζόμενη αυτή θύελλα -ένας αντικυκλώνας υψηλών πιέσεων στο νότιο ημισφαίριο του πλανήτη- προκαλεί την ερυθρόχρωμη κηλίδα με τις αποχρώσεις κίτρινου, πορτοκαλί και άσπρου και είναι η μεγαλύτερη στο ηλιακό μας σύστημα. Οι άνεμοι στο εσωτερικό της ξεπερνούν τα εκατοντάδες χιλιόμετρα την ώρα - και είναι πολύ δυνατότεροι από οποιονδήποτε άνεμο στον πλανήτη μας. Η κηλίδα αυτή είναι μεγαλύτερη σε έκταση από την Γη αλλά οι επιστήμονες λένε πως κάθε χρόνο μικραίνει και γίνεται πιο στρογγυλή, χωρίς όμως να γνωρίζουν τον λόγο. Μάλιστα, ευελπιστούν πως οι φωτογραφίες αυτές θα τους βοηθήσουν να έρθουν σε καινούργια συμπεράσματα και να εξηγήσουν κάποια από αυτά τα φαινόμενα. Το τηλεσκόπιο Hubble Space εκτοξεύθηκε στην τροχιά της Γης την δεκαετία του 1990 και από εκεί που βρίσκεται έχει καταφέρει να αποθανατίσει κάποιες από τις πιο διασημες διαστημικές φωτογραφίες. http://www.pronews.gr/portal/20170410/genika/diastima/49/sto-tileskopio-tis-nasa-o-dias-foto-vinteo

Οι αμερικανικές σημαίες στη Σελήνη ξέβαψαν! Αν πιστεύετε τη θεωρία ότι οι Αμερικανοί δεν πάτησαν ποτέ στη Σελήνη, ορίστε μια ευκαιρία να το ξανασκεφτείτε: οι τελευταίες δορυφορικές παρατηρήσεις δείχνουν ότι οι αμερικανικές σημαίες στέκουν ακόμα στο φεγγάρι, αν και πιθανότατα είναι πλέον κάτασπρες. Ο δορυφόρος LRO της NASA, σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη από το 2009, μετέδωσε εικόνες από τα σημεία προσσελήνωσης των αποστολών Apollo τις δεκαετίες του 1960 και ’70, και οι σκιές από τις σημαίες διακρίνονται καθαρά. Μόνο μία από τις συνολικά έξι σημαίες δεν βρίσκεται πια στη θέση της. Ήταν η σημαία που ύψωσαν ο Νιλ Άρμστρονγκ και ο Μπαζ Όλντριν όταν πάτησαν πρώτοι στο φεγγάρι το 1969 με την αποστολή Apollo 11. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Όλντριν, η σημαία βρισκόταν υπερβολικά κοντά στη σεληνάκατο και παρασύρθηκε από τα αέρια όταν η αποστολή αναχώρησε για την επιστροφή. Ακόμα και ο ίδιος ο κατασκευαστής των σημαιών από νάιλον, ο οποίος τις είχε πουλήσει στη NASA για 5,5 δολάρια το κομμάτι, δεν πίστευε ότι τα προϊόντα του θα άντεχαν τόσα χόνια. «Για να είμαι ειλικρινής, δεν πιστεύω ότι θα έχει μείνει κάτι» είπε ο Ντένις Λακαρούμα, ιδιοκτήτης της εταιρείας Annin με έδρα το Νιου Τζέρσεϊ. Ως ένα βαθμό ο Λακαρούμα πρέπει να έχει δίκιο. Όπως επισημαίνει ο σεληνιακός επιστήμονας Πολ Σπούντις, εδώ και 40 και πλέον χρόνια οι σημαίες περνούν συνεχείς εναλλαγές, από 14 συνεχείς μέρες νύχτας, με τη θερμοκρασία να πέφτει στους -150 βαθμούς Κελσίου, σε 14 συνεχείς μέρες ηλιοφάνειας, με θερμοκρασία γύρω στους 100 βαθμούς. Το χειρότερο όμως είναι η αφιλτράριστη υπεριώδης ακτινοβολία του Ήλιου, η οποία βομβαρδίζει ανελέητα την επιφάνεια του φεγγαριού και καταστρέφει ακόμα και τις πιο ανθεκτικές χρωστικές. Το πιθανότερο είναι ότι οι σημαίες είναι πλέον κάτασπρες, λένε οι ειδικοί. Παραπέμπουν έτσι στο μήνυμα της μεταλλικής αναμνηστικής πλακέτας που άφησε πίσω του το πλήρωμα του Αpollo 11. «Ήρθαμε εν ειρήνη για ολόκληρη την ανθρωπότητα» έγραφε μεταξύ άλλων το κείμενο. Εν ειρήνη, όπως υποδηλώνουν και οι λευκές σημαίες. http://physicsgg.me/2017/04/10/%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b1%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%ce%be%ce%ad/

Οι πρώτοι πρόγονοι του ανθρώπου ήταν τα κτενοφόρα, σύμφωνα με Έλληνα βιολόγο. Τα κτενοφόρα, τα ζελατινώδη πλάσματα της θάλασσας που μοιάζουν με μέδουσες, και όχι οι σπόγγοι, ήταν τα πρώτα ζώα στη ρίζα του «οικογενειακού δέντρου» του ανθρώπου. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας αμερικανικής επιστημονικής έρευνας, με επικεφαλής έναν Έλληνα βιολόγο της Διασποράς, που έρχεται να αμφισβητήσει μιαν άλλη μελέτη, η οποία μόλις πριν από δύο εβδομάδες είχε υποστηρίξει ότι από τα σφουγγάρια ξεκίνησε η εξέλιξη των ζώων, για να καταλήξει στον άνθρωπο. Η διαμάχη, για το αν οι σπόγγοι ή τα κτενοφόρα είναι τα αρχαιότερα ζώα, είναι μία από τις πιο μακρόχρονες στο πεδίο της εξελικτικής Βιολογίας. Όταν ο θαλάσσιος βιολόγος Στιβ Χίλενμπεργκ δημιούργησε το 1999 τον διάσημο ήρωα καρτούν Μπομπ Σφουγγαράκη, έπαιρνε το μέρος των σφουγγαριών, που αρχικά είχαν θεωρηθεί οι προπάτορες μας. Όμως οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Αντώνη Ρόκα, καθηγητή Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Βάντερμπιλτ του Τενεσί, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Ecology & Evolution», ανάπτυξαν μια νέα μέθοδο σύγκρισης γενετικών δεδομένων, με βάση την οποία θεωρούν βέβαιη την πρωτοκαθεδρία των κτενοφόρων έναντι των σπόγγων. Η απάντηση στο ερώτημα «σπόγγοι ή κτενοφόρα» έχει μεγάλη σημασία προκειμένου να κατανοήσουν οι επιστήμονες πώς ξεκίνησαν και πώς εξελίχθηκαν το νευρικό σύστημα, το πεπτικό και άλλα όργανα. Εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, το βασικό κριτήριο για την ταξινόμηση της εξέλιξης των ζώων ήταν η σχετική πολυπλοκότητα των οργανισμών: όσο απλούστερο φαινόταν ένα ζώο, τόσο αρχαιότερο θεωρείτο και κάπως έτσι οι πολύ απλοί σπόγγοι βρέθηκαν από παλιά στη ρίζα του «δέντρου». Όταν πιο πρόσφατα άρχισε η επανάσταση της γενετικής, οι βιολόγοι την αξιοποίησαν για να χρονολογήσουν την αρχαιότητα των οργανισμών με βάση τις μεταλλάξεις του DNA τους, δημιουργώντας έτσι το νέο επιστημονικό πεδίο της φυλογονιδιωματικής. Όμως, ακόμη και με τη βοήθεια του γενετικού υλικού, παρέμειναν αμφιβολίες για τη «ρίζα» του δέντρου. Μια γενετική μελέτη του 2008 τοποθέτησε για πρώτη φορά τόσο πειστικά τα κτενοφόρα στη βάση των ζώων, αναζωπυρώνοντας τη διαμάχη. Αλλά στο τέλος Μαρτίου φέτος, μια νέα γενετική μελέτη υποστήριξε ότι αυτός ο τιμητικός τίτλος ανήκει στα σφουγγάρια. Και έρχεται τώρα η μελέτη του Ρόκα -αυτή τη φορά με μια νέα μέθοδο γενετικής ανάλυσης- για να ενθρονίσει ξανά τα κτενοφόρα στην πρώτη θέση. Ο Ρόκας και οι συνεργάτες του εστιάστηκαν σε 17 περιπτώσεις που αποτελούν ακόμη αντικείμενο διαμάχης (οι επτά αφορούν τα ζώα, πέντε τα φυτά και έξι τους μύκητες). Οι επιστήμονες συνέκριναν τις γενετικές αλληλουχίες στα επιμέρους γονίδια σε κάθε επίμαχο ζευγάρι (π.χ. κτενοφόρα-σπόγγοι). Για κάθε γονίδιο εξέτασαν το εξής: με το γονίδιο ποιού άλλου οργανισμού σχετίζεται στενότερα και πόσο στενή είναι αυτή η σχέση. Έτσι, για κάθε γονίδιο, π.χ. των σπόγγων ή των κτενοφόρων, έπρεπε να γίνει σύγκριση με εκατοντάδες ή χιλιάδες γονίδια άλλων οργανισμών, προκειμένου να έλθουν στο φως οι μεταξύ τους συγγένειες. Με αυτό τον τρόπο, όπως πιστεύουν ακράδαντα, αποκάλυψαν ότι τα κτενοφόρα ήταν τα πρώτα ζώα, πριν από τους σπόγγους. Με τον ίδιο τρόπο, έδωσαν απάντηση και σε μια άλλη χρόνια επιστημονική διαμάχη: αν οι κροκόδειλοι σχετίζονται περισσότερο με τα πουλιά ή με τις χελώνες. Και η ετυμηγορία ευνοεί τις χελώνες. Ποιος είναι ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Ο Αντώνης Ρόκας αποφοίτησε το 1998 από το Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και πήρε το διδακτορικό του στην εξελικτική βιολογία το 2001 από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στη Σκωτία. Διεξήγαγε μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον και στο κοινό Ινστιτούτο Μπροντ των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Χάρβαρντ. Από το 2015 είναι καθηγητής Βιολογικών Επιστημών και καθηγητής Βιοϊατρικής Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ στο Νάσβιλ του Τενεσί. Η έρευνα του, που συνδυάζει υπολογιστικές και πειραματικές μεθόδους, εστιάζει στην εξέλιξη των ζώων και των μυκήτων, καθώς και της ανθρώπινης εγκυμοσύνης. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5438458/oi-prwtoi-progonoi-toy-anthrwpoy-htan-ta-ktenofora-symfwna-me-ellhna-biologo/

Καθηγητής του Χάρβαρντ μιλά για «μηνύματα» εξωγήινης ζωής που παρερμηνεύτηκαν από τους επιστήμονες. Οι επιστήμονες είναι πιθανόν να βρήκαν αποδείξεις για εξωγήινη ζωή, αλλά να τις ερμήνευσαν λανθασμένα, σύμφωνα με καθηγητή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Τα παράξενα ραδιοκύματα που φτάνουν στη Γη το τελευταίο διάστημα ενδέχεται να πηγάζουν από ένα μεγάλο, μηχανοκίνητο αεροσκάφος που βρίσκεται βαθιά στο διάστημα, ισχυρίζεται ο Άβι Λοέεμπ του Κέντρου Αστροφυσικής του Χάρβαρντ. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα γρήγορα ραδιοκύματα που έχουν προκαλέσει αμηχανία στους επιστήμονες από τη στιγμή που τα ανακάλυψαν, το 2007, θα μπορούσε να είναι απόδειξη για την ύπαρξη προηγμένης τεχνολογίας εξωγήινων. «Τα γρήγορα ραδιοκύματα είναι υπερβολικά λαμπρά, δεδομένου της μικρής διάρκειάς τους και προέρχονται από μεγάλες αποστάσεις. Οι επιστήμονες δεν έχουν αναγνωρίσει μία πιθανή φυσική πηγή προέλευσής τους», λέει ο Λοέμπ και προσθέτει: «αξίζει να σκεφτούμε και να ελέγξουμε εάν έχουν τεχνητή προέλευση». Ο καθηγητής και ο συνάδελφός του Μανάσβι Λίνγκαμ προσπαθούν να διαπιστώσουν εάν αυτά τα μηνύματα μπορεί να πηγάζουν από ραδιοφωνικούς πομπούς, ωστόσο αυτό θα απαιτούσε μία γεννήτρια ηλιακής ενέργειας μεγάλης όσο ένας πλανήτης. Αυτή η τεχνολογία δεν μπορεί να κατασκευαστεί από ανθρώπους, λένε οι επιστήμονες, ωστόσο δεν αντιβαίνει τους νόμους της φυσικής ή το ενδεχόμενο δημιουργίας τους από έναν αναπτυγμένο εξωγήινο πολιτισμό. Όπως ισχυρίζονται, αυτή η τεχνολογία θα απαιτούσε τόσο ενέργεια για να λειτουργήσει που θα κατέληγε να λιώσει, εκτός κι αν ψύχονταν από νερό και είχε μέγεθος δύο φορές όσο αυτό της Γης. Αυτό που δεν μπορούν να εξηγήσουν, είναι γιατί ένας εξωγήινος πολιτισμός θα επεδίωκε να κατασκευάσει έναν τέτοιο μηχανισμό. Οι ίδιοι παραδέχονται ότι απαιτείται αρκετή δουλειά ακόμη ώστε να διαπιστωθεί εάν αυτό το σενάριο ευσταθεί. «Η επιστήμη δεν σχετίζεται με την πίστη, αλλά με την απόδειξη. Αξίζει να εξωτερικεύει κανείς νέες ιδέες και να αφήνει στα δεδομένα να είναι ο κριτής», καταλήγει ο καθηγητής του Χάρβαρντ. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/kathigitis_tou_xarbarnt_mila_gia_minymata_eksogiinis_zois_pou_parermineutikan_apo_tous_epistimones-65108176/

Νέες ανακαλύψεις σχετικά με ωκεάνιους κόσμους στο ηλιακό μας σύστημα. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) εξήγγειλε ότι τη Μεγάλη Πέμπτη (στις 21:00 ώρα Ελλάδας) θα οργανώσει συνέντευξη Τύπου για να κάνει ανακοινώσεις που θα αφορούν «νέα ευρήματα σχετικά με ωκεάνιους κόσμους στο ηλιακό μας σύστημα». Η ανακάλυψη σχετίζεται με παρατηρήσεις που έχει κάνει τόσο το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» όσο και το σκάφος «Κασίνι» που μελετά τον Κρόνο και τους δορυφόρους του από το 2004. Σύμφωνα με τη σχετική προαναγγελία, «αυτές οι νέες ανακαλύψεις θα βοηθήσουν στη εξερεύνηση των ωκεανών – συμπεριλαμβανομένης της μελλοντικής αποστολής Europa Clipper της NASA που σχεδιάζεται να εκτοξευθεί στη δεκαετία του 2020- καθώς και στην ευρύτερη αναζήτηση ζωής πέρα από τη Γη». Η συνέντευξη θα μεταδοθεί διαδικτυακά στη διεύθυνση: https://www.youtube.com/nasajpl/live Και στο μεταξύ ο καθένας μπορεί να βάλει στοιχήματα για το τι θα ανακοινωθεί… http://physicsgg.me/2017/04/11/%ce%bd%ce%ad%ce%b5%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%88%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%89%ce%ba%ce%b5%ce%ac%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%85/

Αποσυνδεθηκε το «Soyuz MS-02» Επί του σκάφους του πλοίου τα μέλη του πληρώματος, οι συμμετέχοντες της 49ης και 50ης μεγάλης αποστολής στον ISS,οι κοσμοναύτες Αντρέι Borisenko, Σεργκέι Ryzhikov(Roscosmos) και η αστροναύτης Robert Sheyn Kimbrough(NASA ). Το TPK «Soyuz MS-02» ήταν μέλος του ISS απο τις 21 του Οκτώβρη 2016. Κατά την παραμονή του στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) το πλήρωμα εκτέλεσε ένα πρόγραμμα επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειραματισμού, για τη διατήρηση της υγείας του ISS και διεξάγονται εργασίες για την ανακαίνιση του εξοπλισμού που παραδίδονται από τα φορτηγά πλοία. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της υποστήριξης των υπηρεσιών αεροναυτιλίας του Mission Control Center (MCC) η προσεδάφιση του TPK «MS-02 Η Ένωση» προορίζεται να προσγειωθεί στις 10 Απρίλη 2017 στις 14:20 MSK στο έδαφος του Καζακστάν 147 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης της Zhezkazgan. https://www.roscosmos.ru/23426/ «Soyuz-MS 04» Oi ειδικοί της «Ενέργεια» στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ ολοκληρώsan με επιτυχία εργασιες για τον ανεφοδιασμό των επανδρωμένων διαστημικών σκαφών (TPC), μια νέα σειρά «MS-04 Συμμαχία» με τα συστατικά προωθητικό και συμπιεσμένα αέρια. Μετά τον ανεφοδιασμό, το πλοίο παραδίδεται για συναρμολόγηση και δοκιμή σαν σύμπλοκο διαστημόπλοιο (Διαστημικά Συνέλευση), και βρίσκεται στα αποθέματα για περαιτέρω prelaunch λειτουργίες. http://www.energia.ru/ru/iss/iss51/photo_04-08.html

Φιλε PapGeo Πραγματι ζουμε σε μια ενδιαφέρουσα ιστορική περίοδο.Αν μετρησουμε η διαστημική ιστορία μας ξεκινα στις 4 οκτ.1957 οταν το PS-1 που ήταν ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος ιπτάμενο αντικείμενο που σε 92 ημέρες, έκανε 1440 τροχιές γύρω από τη Γη ( περίπου 60 εκατομμύρια χιλιόμετρα.) εκτοξευτηκε τις 4 Οκτωβρίου 1957 στις 22:28:34 ωρα MSK με επιτυχία με έναν πύραυλο φορέα «Σπούτνικ» (R-7).Μετα ειχαμε την εκτόξευση του Γιουρι Γκαγκαριν οταν στις 12 Απρίλη 1961- 9h,6m,59,7sec ωρα Μοσχας οταν το Vostok No.1,απογειωνεται απο το Κοσμοδρομιο του Μπαικανουρ ανοιγωντας μια νεα εποχή για την ανθρωποτητα, την εποχή της ανθρωπινης παρουσίας στο Διάστημα. Μία ώρα και 48 λεπτά. Τόσο διήρκεσε το πρώτο ταξίδι του ανθρώπου στο Διάστημα τον Απρίλιο του 1961.Ετσι ουσιαστικά εχουμε 60 χρόνια διαστημικής ιστορίας!!! Αν υπολογίσουμε την ιστορία μας σαν Homo Sapiens(200.000 χρονια) η διαστημική μας ιστορία ειναι το 0.03/100 του συνολου ενω σαν ανθρωπινος πολιτισμος(10.000 χρονια) ειναι το 0.6/100 της ιστορίας μας. Ομως τωρα ειμαστε πια στην περίοδο που η Διαστημικη Εξερευνηση αποκτα συνεχως νεες ταχυτητες.Εχουμε τον Διεθνη Διαστημικό Σταθμο που θα διατηρηθει μεχρι το 2024 με συνεχη επανδρωση και με χιλιαδες πειραματα να εκτελουνται και κυρίως να μελεταται η κατασταση της υγείας των πληρωματων που μας ενδιαφερει αμεσα για τις διαστημικες περιπετειες που ερχονται. Οι Ρώσοι ετοιμάζονται να πάνε στο φεγγάρι. Η υπηρεσία διαστήματος της Ρωσίας (Roskosmos) ανακοίνωσε σήμερα την διενέργεια ανοιχτού διαγωνισμού, με σκοπό τη δημιουργία μιας νέας ομάδας ρώσων κοσμοναυτών, που θα πραγματοποιήσουν με το νέας γενιάς ρωσικό διαστημόπλοιο Ομοσπονδια«Φεντεράτσια» διαστημικές πτήσεις, αρχικά με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και εν συνεχεία τη Σελήνη. /forum/viewtopic.php?t=15559&postdays=0&postorder=asc&start=240-Τετάρτη 15/03/2017 Ειναι σίγουρο οτι την Ρωσία θα την ακολουθησουν η Κινα,Ινδια,η Ευρωπη,Ιαπωνια,Καναδας,Νοτ. Κορεα και πιθανον Η.Π.Α. που θα καταλαβουν οτι δεν μπορουν να μεινουν πίσω. Ολα αυτα μετα το 2020. Επισης ειναι σίγουρο οτι την Σελήνη θα την ακολουθησει ο Αρης την δεκατια του 2030!!! Οι βασεις στη Σεληνη θα μας δωσουν την απαραιτητη τεχνολογία για το αλμα στον Αρη. Βεβαια για τον Αρη υπαρχουν δυο κυρια προβλήματα!!! Πρωτον η ταχυτητα! Οι ταχυτητες που εχουμε δεν μας δίνουν την δυνατοτητα πραγματικά να στοχευσουμε τον Αρη.Η εξαμηνη διαρκεια του ταξιδιου ειναι προβληματικη! Ηδη οταν ξεκινουσα την Διαστημικη Εξερευνηση στις 23/10/2007 ρωτουσα αν γνωριζει κανεις αν υπαρχει απο τις διαστημικες υπηρεσιες προγραμμα κατασκευης κινητηρων που να πετυχαινουν ταχυτητες υψηλοτερες απο αυτες των χημικων καυσιμων. /forum/viewtopic.php?t=6619&postdays=0&postorder=asc&start=0 Μετα απο πολυ συζητηση καταληξαμε οτι η πιο ενδιαφερουσα λυση ηταν οι κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης(VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket ειναι οι κινητηρες που μπορουν να δωσουν την ταχυτητα των 300 Km/sec(1/1000 ταχ. φωτος). Σε σχετικο αρθρο βρηκα ακομα το ποσοστο βαρους των καυσιμων σε διαφορους κινητηρες.Σημαντικοτατο γιατι δινει το τι μπορεις να φορτωσεις για το ταξιδι σου. 1.Χημικοι-55% βαρος καυσιμων. 2.Θερμοπυρηνικοι-33% βαρος καυσιμων. 3.Ιοντικοι-22% βαρος καυσιμων. 4.Μαγνητοπλασματοδυναμικοι-6,7% εως 31% αναλογα την ωση που θα ζητηθει να παραγουν. 5.Παλμοεπαγωγικοι-14% βαρος καυσιμων. 6.VASIMR-(Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης)-2,4% εως 46% αναλογα την ωση. Φαινεται καθαρα οτι οι κινητηρες VASIMR ειναι οι πιο ικανοι για να δωσουν την δυνατοτητα να ταξιδεψουμε στο Ηλιακο μας Συστημα εν.αρχη και μετα βλεπουμε.Ετσι οταν λυσουμε ικανοποιητικα το θεμα της ταχυτητας παμε στο πραγματικα δυσκολο προβλημα. Κοσμικη Ακτινοβολια! Εδω τα πραγματα γινονται πραγματικά δυσεπιλυτα.Ο Δ.Δ.Σ. προστατευεται απο το μαγνητικο πεδιο της Γης ενω στην Σεληνη και στον Αρη οι βασεις θα ειναι στο ελεος της κοσμικής ακτινοβολία.Πρεπει πασει θυσία να βρουμε και εχουμε την φυσική γνωση και ανεπτυγμενη τεχνολογία προστασια πιθανον με καποιο υλικο για μανδυα ολων των εγκαταστασεων και διαστημοπλοιων.Ισως η νανοτεχνολογία πιθανον του μολυβδου να μας δωσει καποια απαντηση. Διαστημικα Ορυχεια. Ξερουμε οτι ηδη αναπτυσονται εταιρειες για την εκμεταλευση αστεροειδων πλουσιων σε μεταλλα και σπανιες γαιες.Εδω πιστευω οτι τελικα η εξορυξη δεν θα γίνεται πανω στον αστεροειδη αλλα αυτος θα οδηγηται στην Γη και θα προσγειωνεται στον πλανήτη μας οπως οι Ρωσοι πολυ καλα ξερουν να κανουν γιατι απο την αρχη προσγειωνουν τα διαστημοπλοια τους στην Γη και οχι στην θαλασσα οπως εκαναν οι αμερικανοι! Ερευνα Ηλιακου Συστηματος! Αφου θα εχουμε λυσει το θεμα της ταχυτητας και της κοσμικης ακτινοβολίας τοτε νομιζω οτι θα ξεκινησουμε να πηγαινουμε με ανθρωπινα πληρωματα προς ολους τους πλανητες και δορυφόρους του Ηλιακου μας συστηματος για ερευνα και εκμεταλευση. Μεγαλη Εξοδος. Ξερω οτι ειναι πολυ νωρις να το συζηταμε αλλα τα σχεδια ηδη υπαρχουν και συζητουνται(Δαιδαλος)

Γιατί η αποίκιση του πλανήτη Άρη κινδυνεύει να εξελιχθεί σε… ιστορική τραγωδία. Το πλάνο για την αποίκιση του πλανήτη Άρη μοιάζει να είναι το πιο «καυτό» επιστημονικό σχέδιο της εποχής, τουλάχιστον από άποψη προβολής και συγκέντρωσης ενδιαφέροντος. Είναι απολύτως λογικό, στο ενδεχόμενο να πατήσουμε για πρώτη φορά πάνω σε άλλο πλανήτη, τα βλέμματα να επικεντρώνονται στα κόκκινα εδάφη του Αρη. Πόσω μάλλον όταν άτομα σαν τον Ελον Μασκ ή τον Μπας Λάνσντορπ υπόσχονται… άμεσες εξελίξεις και πρώτο ταξίδι πριν από το 2025. Είναι όμως εφικτό, ηθικό αλλά και ωφέλιμο ένα ταξίδι στον πλανήτη Άρη, με τα σημερινά δεδομένα; Αυτό είναι ένα ερώτημα που βασανίζει πολλούς ανθρώπους της επιστήμης, διχάζοντας κατά κάποιο τρόπο τους πιο φιλόδοξους με τους περισσότερο υπομονετικούς ή τους απαισιόδοξους. Σε μια τόσο μεγάλη και κρίσιμη στιγμή για την επιστήμη, αλλά και συνολικά για την ανθρωπότητα, είναι δεδομένο πως θα υπάρξουν δεύτερες σκέψεις και διαφωνίες. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, πιθανότατα οι πιο «συντηρητικές» απόψεις έρχονται να ακουστούν ως η… φωνή της λογικής, απέναντι σε ένα κλίμα ενθουσιασμού που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει σε κινήσεις υψηλού ρίσκου, πατώντας πάνω στα όρια της επιστημονικής ηθικής. Για αρχή, μια επανδρωμένη αποστολή στον Αρη θα μπορούσε να σταλεί ίσως ακόμα νωρίτερα από το 2025 που έχει θέσει ως στόχο ο Λάνσντροπ. Η τεχνολογία υπάρχει ήδη στα χέρια των ειδικών. Το πλάνο καθυστερεί λόγω της προσπάθειας να διασφαλιστούν βιώσιμες συνθήκες για τους αστροναύτες, αλλά και να μειωθεί το ρίσκο για τον ίδιο τον Αρη. Μια προσπάθεια που σύμφωνα με πολλές εκτιμήσεις, το 2025 θα είναι ακόμα ανολοκλήρωτη. Ο Ολλανδός ιδρυτής του οργανισμού Mars One έχει στα χέρια του πάνω από ένα εκατομμύριο αιτήσεις από ανθρώπους που επιθυμούν να είναι οι πρώτοι που θα πατήσουν στον Αρη, γνωρίζοντας πως το ταξίδι δεν θα έχει επιστροφή! Γεγονός που, από μόνο του, αποτυπώνει την ματαιοδοξία πίσω από αυτήν την ιστορική προσπάθεια. Εταιρίες όπως η SpaceX και οργανισμοί όπως ο Mars One, είναι δεδομένο ότι θα επωφεληθούν από μια ενδεχόμενη αποίκιση του Αρη. Ο στόχος όμως είναι, μέσα από την αποστολή, να προοδεύσει η επιστήμη, να δημιουργηθούν προοπτικές για το μέλλον και όχι να… σκοντάψουμε στο πρώτο μας βήμα εκτός σπιτιού, έστω κι αν αυτό μας προσγειώσει σε κόκκινο χώμα. Αποστολή… αυτοκτονίας; – Μια τεράστια λίστα από τεχνικά και ηθικά προβλήματα Τα προβλήματα σε ένα επανδρωμένο ταξίδι μακράς διάρκειας είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Μάλιστα, το 2002 η NASA είχε γράψει μια λίστα με αυτά. Ο κίνδυνος επιπτώσεων στην υγεία λόγω της κοσμικής ακτινοβολίας, αποδυνάμωση των οστών και του μυικού ιστού των αστροναυτών από την διαφορετική βαρύτητα, αδυναμία αντιμετώπισης τραυματισμών και ασθενειών στο διάστημα είναι μόλις λίγα από αυτά. Αν όλα αυτά ξεπεραστούν, με κάποιο τρόπο που ως σήμερα δεν έχει βρεθεί, τότε μπαίνουμε στη… δεύτερη λίστα προβλημάτων, που αφορούν την συμπεριφορά του πληρώματος. Οι αστροναύτες στον Αρη θα πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένες οδηγίες, την ώρα που θα βρίσκονται σε απομόνωση, μακριά από όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους. Η πιθανότητα να αψηφήσουν τις εντολές, λειτουργώντας με δική τους πρωτοβουλία είναι πολύ μεγάλη, δημιουργώντας ένα πραγματικά καταστροφικό ενδεχόμενο. Σύμφωνα με μελέτες πάνω στην συμπεριφορά απομονωμένων ατόμων ή κοινοτήτων, υπάρχει μια πληθώρα από ψυχο-κοινωνικά προβλήματα που μπορούν να προκύψουν. Γιατί οι πρώτοι άποικοι του Αρη να μην λειτουργήσουν αυτόνομα, παραβλέποντας τις οδηγίες από την Γη; Γιατί να μην στραφούν ο ένας εναντίον του άλλου, όταν οι συνθήκες δυσκολέψουν; Εδω αξίζει να αναφερθούν δύο πολύ σημαντικά στοιχεία, γύρω από την μελλοντική αποστολή. Το πρώτο είναι πως στο πλάνο του Λάνσντροπ περιλαμβάνεται ένα πρόγραμμα ριάλιτι που θα δείχνει το ταξίδι των αποίκων και την ζωή τους στο διάστημα! Πώς θα λειτουργήσουν οι «εκλεκτοί» της αποστολής, γνωρίζοντας ότι τους παρακολουθεί ένας ολόκληρος πλανήτης, που όμως αδυνατεί να τους ελέγξει; Το δεύτερο έχει να κάνει με την διαχείριση ενός θανάτου στο διάστημα. Προφανώς, θα ήταν καταστροφικό να παραμείνει ένας νεκρός οργανισμός πάνω στο «παρθένο» έδαφος του Αρη. Αν αυτό συμβεί, για παράδειγμα αν γίνει ταφή, τότε σε βάθος χρόνου ο Αρης μπορεί να εξελιχθεί σε εντελώς αφιλόξενο και μολυσμένο πλανήτη. Δεν γνωρίζουμε ποιοι μικροοργανισμοί θα καταφέρουν να επιβιώσουν στον κόκκινο πλανήτη, ούτε πως θα εξελιχθούν. Το σίγουρό είναι πως θα δυσκολευτούμε να τους ελέγξουμε, αν… δημιουργήσουν αυτοί πρώτα την αποικία τους. Το σενάριο για ελεγχόμενο θάνατο με ένεση ευθανασίας μέσα σε κλειστό θάλαμο είναι το επικρατέστερο, αφού ως τώρα είναι το μόνο ασφαλές. Ποιος όμως από όλους που έχουν αιτηθεί για το ταξίδι θα μπορέσει να βάλει τέλος στη ζωή του, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή; Είναι λογικό, ή ηθικό, να εκτελέσει ένας άνθρωπος μια τέτοια οδηγία; Αν όλα τα παραπάνω προβλήματα και οι ηθικοί ενδοιασμοί ξεπεραστούν, τότε περνάμε στον… επόμενο κύκλο. Εδώ πλέον οι επιστήμονες θα κληθούν να παίξουν με τις πιθανότητες. Για την επιβίωση των αστροναυτών, ειδικά το πρώτο διάστημα, απαιτούνται αρκετές αποστολές βοηθείας, οι οποίες θα περιέχουν τα απαραίτητα. Τρόφιμα, νερό, μπαταρίες και ότι άλλο χρειάζεται για ομάδα απομονωμένων ανθρώπων. Εχουμε δει ωστόσο πως, ακόμα και πολύ ελαφρύτερες αποστολές, συνηθίζουν να αποτυγχάνουν, προσκρούοντας πάνω στο έδαφος κατά την προσεδάφιση. Ο ανιχνευτής Σκιαπαρέλι που καταστράφηκε πριν λίγες βδομάδες στο έδαφος του Αρη, αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τι θα γίνει αν μια από τις αποστολές αποτύχει, αφήνοντας τους αποίκους δίχως αποθέματα; Πιθανότατα αυτό το επεισόδιο του ριάλιτι δεν θα είναι και τόσο ευχάριστο… Μπορεί λοιπόν το ταξίδι στον Αρη να είναι εντυπωσιακό, μπορεί η ώρα του σιγά σιγά να φτάνει, αλλά πρέπει πρώτα να ξεπεραστούν πολλές δυσκολίες ώστε να μιλήσουμε με σχετική αισιοδοξία για αυτό. Σε διαφορετική περίπτωση, το μεγαλεπήβολο πλάνο πιθανότατα θα μετατραπεί σε μια τρομακτική τραγωδία, με αρνητικές επιπτώσεις για την επιστήμη συνολικότερα. http://www.pronews.gr/portal/20170409/genika/diastima/49/giati-i-apoikisi-toy-planiti-ari-kindyneyei-na-exelihthei-se-istoriki

Carl Sagan: Ποια θα ήταν η εξέλιξη της ανθρωπότητας αν είχαν επικρατήσει οι αρχαίοι Έλληνες επιστήμονες και φιλόσοφοι; Την απάντηση την δίνει ο ίδιος ο Carl Sagan στο παρακάτω video, σχετικά με την εξέλιξη που θα είχε τεχνολογικά η ανθρωπότητα αν το Φως της Ιωνίας είχε επιβιώσει. Το απόσπασμα είναι από την σειρά επιστημονικού ντοκιμαντέρ Cosmos (1980) η οποία άφησε εποχή και κέρδισε πολλά βραβεία. Αυτό που πέτυχε ο Carl Sagan ήταν να εκλαϊκεύσει την επιστήμη ώστε πολύ δύσκολες επιστημονικές έννοιες και θεωρίες να γίνουν προσιτές στο ευρύ κοινό. Επειδή σε πολλά «Ελληνικά» πανεπιστήμια, «Έλληνες» πανεπιστημιακοί με απίστευτο μένος και επιμονή προσπαθούν να υποβαθμίσουν ή και να εκμηδενίσουν την αξία και την προσφορά των αρχαίων Ελλήνων στην ανθρωπότητα συνίσταται η επίδειξη του παρακάτω βίντεο μαζί με το βιογραφικό του Carl Sagan. Ποιος ήταν ο Carl Sagan: Ο Καρλ Έντουαρντ Σαγκάν (ή Σέιγκαν• αγγλ.:Carl Edward Sagan) (9 Νοεμβρίου 1934 – 20 Δεκεμβρίου 1996), ήταν Αμερικανός αστρονόμος και αστροφυσικός, συγγραφέας εκλαϊκευμένων επιστημονικών έργων και ενός έργου επιστημονικής φαντασίας, του Contact (1985), πάνω στο οποίο βασίζεται η ομώνυμη ταινία του 1997. Επίσης υπήρξε συνιδρυτής της επιστήμης της αστροβιολογίας με τον Τζόσουα Λέντερμπεργκ και συν-συγγραφέας του SETI: Intelligent life in the universe, με τον σοβιετικό αστροφυσικό Ιωσήφ Σάμουελ Σκλόβσκι. Κέρδισε παγκόσμια φήμη ως ο τηλεπαρουσιαστής και αφηγητής της περίφημης επιστημονικής σειράς 13 επεισοδίων Cosmos A Personal Voyage, η οποία απέσπασε βραβεία Emmy και μεταδόθηκε για πρώτη φορά το 1980. Τη σειρά παρακολούθησαν περισσότεροι από 600 εκατομμύρια άνθρωποι σε πάνω από 60 χώρες, καθιστώντας τη, την πιο διαδεδομένη στο είδος της. Πολυπράγμων και φωτεινή διάνοια, συνιδρυτής της Πλανητικής Εταιρείας (Planetary Society), έφυγε από τη ζωή στις 20 Δεκεμβρίου 1996 από πνευμονία, πιθανότατα επιπλοκή από τη βαριά ακτινοβολία που είχε υποστεί, εξαιτίας της μυελοδυσπλασίας του. http://www.pronews.gr/portal/20170409/genika/epistimes/27120/carl-sagan-h-exelixi-tis-anthropotitas-eihan-epikratisei-oi-arhaioi

Tελετή έπαρσης της σημαίας στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Στις 7 Απρίλη του 2017 στην 17η τελετή στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ υψώνουν τη σημαία των χωρών που συμμετέχουν στην εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου (TPC) «Soyuz MS-04" στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Κοσμοναύτες και αστροναύτες κύρια και εφεδρικά πληρώματα του TPK «MS-04 Soyuz» και ISS Expedition 51/52 ο Fedor ΓΙΟΥΡΤΣΙΧΙΝ, Dzhek Fisher, Σεργκέι Ryazansky και Randolph Breznik έθεσαν τις σημαίες της Ρωσίας, των ΗΠΑ και του Καζακστάν. https://www.roscosmos.ru/23415/ H Goldman Sachs προτείνει επενδύσεις στο Διάστημα. Ορυχεία σε αστεροειδείς, πτήσεις αναψυχής στο Διάστημα, εργοστάσια σε τροχιά: εντός των επόμενων δύο δεκαετιών, η λεγόμενη οικονομία του Διαστήματος θα γίνει μια αγορά ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο, προβλέπει η επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs σε έγγραφο που απευθύνεται στους πελάτες της. Από το 2000 μέχρι σήμερα, περισσότερα από 13 δισ. δολάρια έχουν επενδυθεί σε νεοφυείς και καθιερωμένες διαστημικές εταιρείες, γράφει ο αναλυτής Νόα Πόπονακ της εταιρείας. Μόνο τα κεφάλαια που έχουν επενδυθεί την τελευταία διετία ξεπερνούν τις συνολικές επενδύσεις των προηγούμενων 15 ετών. «Αν και σήμερα είναι ακόμα σχετικά μικρές αγορές, τα ταχύτατα μειούμενα κόστη χαμηλώνουν τον πήχη της συμμετοχής στη διαστημική οικονομία, καθιστώντας βιώσιμες νέες βιομηχανίες όπως ο διαστημικός τουρισμός, η εξόρυξη αστεροειδών και η παραγωγή σε τροχιά» γράφει ο Πόπονακ σύμφωνα με το CNBC. «Πιστεύουμε ότι τα διαστημικά ορυχεία απέχουν πολύ από την εμπορική βιωσιμότητα, έχουν όμως το δυναμικό να διευκολύνουν περαιτέρω την πρόσβαση στο Διάστημα» συνεχίζει. «Η εξορυκτική δραστηριότητα στο Διάστημα θα μπορούσε να είναι ένα πιο ρεαλιστικό σενάριο από ό,τι φαντάζονται πολλοί [...] Ένας και μόνο αστεροειδής σε μέγεθος ποδοσφαιρικού γηπέδου μπορεί να περιέχει πλατίνα αξίας 25 έως 50 δισ. δολαρίων». Πέρα από πολύτιμα μέταλλα, ορισμένοι αστεροειδείς περιέχουν και άφθονο νερό, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο για φθηνότερες διαστημικές αποστολές. Η Goldman Sachs αναγνωρίζει πάντως ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν και προβλήματα: η πλατίνα που περιέχει ένας και μόνο αστεροειδής θα μπορούσε να γκρεμίσει την αγορά και να ρίξει την τιμή του μετάλλου σε εξευτελιστικά επίπεδα. Όπως φαίνεται, όμως, ο δρόμος προς το Διάστημα είναι έτοιμος να ανοίξει για μπίζνες. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500138340

Ταυτίζεται το νετρίνο με το αντισωματίδιό του; Σύμφωνα με την τελευταία ανακοίνωση του πειράματος GEDRA, η διάταξη των ανιχνευτών του, δεν «είδε» μέχρι στιγμής κάποιο γεγονός «διπλής διάσπασης βήτα χωρίς την εκπομπή νετρίνων». Η διπλή διάσπαση βήτα χωρίς νετρίνα είναι μια υποθετική διαδικασία κατά την οποία δυο νετρόνια στον πυρήνα μετατρέπονται σε πρωτόνια και δυο ηλεκτρόνια – αλλά χωρίς να εκπέμπονται νετρίνα. Η κοινή διπλή διάσπαση βήτα, όπου δυο νετρόνια στον πυρήνα μετατρέπονται σε δυο πρωτόνια, δυο ηλεκτρόνια και δυο αντινετρίνα του ηλεκτρονίου, έχει παρατηρηθεί στο εργαστήριο. Αν όμως το νετρίνο είναι σωματίδιο Majorana (το νετρίνο ταυτίζεται με το αντισωματίδιό του), τότε η θεωρία δεν απαγορεύει την διπλή διάσπαση βήτα χωρίς την εκπομπή νετρίνων, η οποία συμβολίζεται με 0νββ. Η μέτρηση της 0νββ θα έδινε επιπλέον, ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με τις μάζες των νετρίνων – οι φυσικοί γνωρίζουν ότι τα νετρίνα έχουν μάζες, αλλά όχι ποιες είναι οι μάζες των διαφόρων τύπων των νετρίνων. Ένας από τους λίγους πυρήνες που θα ήταν δυνατόν να υποστούν διπλή διάσπαση βήτα χωρίς νετρίνα είναι το ισότοπο του γερμανίου 76Ge (76Ge→76Se + 2e−). Το πείραμα GERDA (GERmanium Detector Array) είναι μια διάταξη των ανιχνευτών γερμανίου βυθισμένων σε υγρό αργό που στήθηκε στο Gran Sasso της Ιταλίας το 2004. Εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι το γερμάνιο χρησιμοποιείται για την κατασκευή αυτών πολύ ευαίσθητων ανιχνευτών ακτινοβολίας. Αν λοιπόν συμβεί διάσπαση 0νββ στο εσωτερικό ενός ανιχνευτή γερμανίου, τότε θα ανιχνευθούν σχεδόν ταυτόχρονα τα δυο ηλεκτρόνια που παράγονται. Αυτό επιτρέπει στους φυσικούς να απορρίψουν τα άσχετα γεγονότα υποβάθρου, που προκαλούνται από τυχαίες ακτίνες γάμμα που βομβαρδίζουν το ανιχνευτή από διάφορες κατευθύνσεις. Η όλη πειραματική διάταξη περιβάλλεται από μια δεξαμενή νερού η οποία εξαλείφει το υπόβαθρο που δημιουργεί η κοσμική ακτινοβολία. Αν και μέχρι σήμερα το πείραμα GERDA δεν ανίχνευσε γεγονότα διπλής διάσπασης βήτα χωρίς νετρίνα, οι φυσικοί μπορούν να εκτιμήσουν ότι ο χρόνος ημίσειας ζωής της διάσπασης 0νββ του 76Ge είναι μεγαλύτερος από 5×1025 χρόνια! Επειδή το πείραμα GERDA έχει ελαχιστοποιήσει το υπόβαθρο, με την αύξηση του μεγέθους του και λειτουργώντας για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, θα μπορούσε να βοηθήσει τους φυσικούς να αποφασίσουν αν τα νετρίνα είναι σωματίδια Majorana. Τα νεώτερα αποτελέσματα του πειράματος δημοσιεύονται στο περιοδικό Nature: Background-free search for neutrinoless double-β decay of 76Ge with GERDA https://physicsgg.me/2017/04/07/%cf%84%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%af%ce%b6%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%bf-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84/

Ο κομήτης PanSTARRS και ο αστεροειδής 2014JO25 … Ένας αρκετά μεγάλος αστεροειδής, ο «2014 JO25», διαμέτρου περίπου 650 μέτρων, θα περάσει σχετικά κοντά από τον πλανήτη μας στις 19 Απριλίου. Δεν υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος πρόσκρουσης, όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), παρόλα αυτά θεωρείται ασυνήθιστα κοντινό πέρασμα από τη Γη για έναν αστεροειδή του μεγέθους του. Ο αστεροειδής, ο οποίος ανακαλύφθηκε προ τριετίας από αστρονόμους στις ΗΠΑ, θα περάσει σε απόσταση 1,8 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (περίπου 4,6 φορές η απόσταση Γης-Σελήνης). Θα προσεγγίσει τον πλανήτη μας από την κατεύθυνση του Ήλιου και προβλέπεται να είναι ορατός ακόμη και με μικρά τηλεσκόπια για μία-δύο νύχτες. Μικροί αστεροειδείς, διαμέτρου μερικών δεκάδων μέτρων, περνούν αρκετά συχνά στην ίδια απόσταση από τη Γη ή και κοντινότερη. Όμως η τροχιά του «2014 JO25» θα τον φέρει πλησιέστερα στον πλανήτη μας από κάθε άλλο μεσαίο ή μεγάλο αστεροειδή, από τότε που ο αστεροειδής «Τουτάτης», διαμέτρου πέντε χιλιομέτρων, πέρασε από τη Γη περίπου στην ίδια απόσταση το Σεπτέμβριο του 2004. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι η επόμενη φορά που ένας αστεροειδής ανάλογου μεγέθους θα πλησιάσει τόσο τον πλανήτη μας, θα είναι το 2027, όταν ο -διαμέτρου 800 μέτρων- αστεροειδής «1999 ΑΝ10» θα περάσει σχεδόν ξυστά, σε απόσταση μόλις 380.000 χιλιομέτρων, δηλαδή όσο απέχει η Σελήνη από τη Γη. Η προσέγγιση του «2014 JO25» αναμένεται με ενδιαφέρον από τους αστρονόμους σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να τον μελετήσουν με τα τηλεσκόπιά τους. Ο συγκεκριμένος αστεροειδής δεν είχε πλησιάσει ποτέ τόσο τη Γη τουλάχιστον κατά τα προηγούμενα 400 χρόνια, ενώ δεν αναμένεται να την ξαναπλησιάσει τουλάχιστον μέσα στα επόμενα 500 χρόνια. Επίσης, συμπτωματικά, την ίδια μέρα στις 19 Απριλίου, ο κομήτης PanSTARRS (γνωστός και ως C/2015 ER61) θα κάνει το κοντινότερο πέρασμά του από τη Γη, στην ασφαλή απόσταση των 175 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Είχε ανακαλυφθεί το 2015 από τηλεσκόπιο στη Χαβάη και καθώς πλησιάζει, έχει γίνει αρκετά φωτεινός, ώστε να είναι ήδη ορατός με μικρά τηλεσκόπια ή και με ισχυρά κιάλια. Φωτογραφία του κομήτη που λήφθηκε στις 5 Απριλίου https://physicsgg.me/2017/04/08/%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%ce%bc%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-panstarrs-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae%cf%82-2014-jo25/

Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) ολοκλήρωσαν τις εργασίες τους η 50η μεγάλη εκστρατεια. Τα μέλη του διεθνούς πλήρωματος του επανδρωμένου διαστημικού οχήματος μεταφοράς (TPC) «Soyuz MS-02" οι κοσμοναύτες Αντρέι Borisenko και Σεργκέι Ryzhikov (Roscosmos) και ο αστροναύτης Robert Sheyn Kimbrough (NASA) ετοιμάζονται να επιστρέψουν στη Γη Σύμφωνα με την υπηρεσία δεδομένων πλοήγησης τη Mission Control Center (MCC) η αποσύνδεση του «Soyuz MS-02 » απο τον ISS έχει προγραμματιστεί στις 10 Απρ 2017 στις 10:58:30 MSK. Η Διάρκεια παραμονής στο χώρο της πτήσης του ΔΔΣ της 49 Expedition / 50 θα είναι 173 ημέρες. Μετά την αποσύνδεση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ MS-02» στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό συνεχίζουν οι Olega Novitskogo (Roscosmos), Πέγκυ Whitson (NASA) και ο Tom άμμο (ESA). Η προσγείωση του «Soyuz MS-02» έχει προγραμματιστεί στις 10 Απριλίου στις 14:20 MSK 147 χιλιόμετρα νότια-ανατολικά της πόλης της Zhezkazgan στο Καζακστάν. https://www.roscosmos.ru/23414/ «Σογιούζ MS-04» Στις 6 Απριλίου 2017 τα μέλη των κύριων και backup πληρωματων του επανδρωμένου διαστημικου σκαφους (TPC) «Soyuz MS-04" ξεκίνησαν την τελική προπόνηση στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Περιλαμβάνει το κύριο πλήρωμα του ISS-51/52 τον κοσμοναύτη Φιοντόρ Γιουρτσίχιν(Roscosmos) και τον αστροναύτη Dzhek Fisher(ΝΑΣΑ) και δοκιμαζονται στην τοποθέτηση του διαστημικου «Sokol-KV» και στη συνέχεια δοκιμες για διαρροές στο όχημα. Το πλήρωμα ελέγξε το σύστημα ραδιοεπικοινωνίας, ένα αποστασιόμετρο λέιζερ, γνωριστήκαν με τα έγγραφα επί του σκάφους, μελέτησαν το πρόγραμμα της πτήσης και μια λίστα με την προγραμματισμένη παράδοση του φορτίου στον ΔΔΣ. https://www.roscosmos.ru/23410/ Αεροφωτογραφία της ESA Η ημερομηνία έχει καθοριστεί: είστε προσκαλεσμένοι να επισκεφθείτε το τεχνικό κέντρο της ESA στην Ολλανδία για την ετήσια Ανοικτή Ημέρα της, την Κυριακή 8 Οκτωβρίου. Το θέμα φέτος είναι Φέρνοντας το Διάστημα στη Γη. Επισκεφθείτε μας για να γνωρίσετε αστροναύτες και εμπειρογνώμονες αποστολών, να δείτε πώς γίνεται η προσομοίωση του διαστήματος στο έδαφος, και να ανακαλύψετε τη γνώση και τις τεχνολογίες που επιστρέφουν πίσω στη Γη από το διάστημα. Προς το παρόν, μπορείτε να αποθηκεύσετε την ημερομηνία. Μπορείτε να εγγραφείτε για να παρακολουθήσετε την Ανοικτή Ημέρα της ESA στην Ολλανδία από τις 3 Ιουλίου. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας ESTEC βρίσκεται στο Noordwijk, http://www.esa.int/About_Us/ESTEC στις ακτές της Βόρειας Θάλασσας, για περισσότερο από μισό αιώνα, και αποτελεί τη μεγαλύτερη εγκατάσταση της ESA. Το ESTEC επικεντρώνεται στην ανάπτυξη τεχνολογίας, τον σχεδιασμό αποστολών και τη δοκιμή των δορυφόρων. Το κέντρο διαστημικής προσπάθειας στην ήπειρό μας, στο οποίο ξεκινάει η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών διαστημικών προγραμμάτων, αναπτύσσει και δοκιμάζει εκ των προτέρων τις πτήσεις πριν τεθούν σε τροχιά. http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2017/04/Aerophotographhia_tes_ESA Μαθητές μελετούν τους σεισμούς με δικούς τους σεισμογράφους. Οκτώ σεισμογράφοι εγκαταστάθηκαν σε σχολεία της Ελλάδας στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος «Τα σχολεία μελετούν τους σεισμούς», με συντονιστή το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Μέχρι σήμερα, σεισμογράφοι λειτουργούν σε τρία σχολεία της Αθήνας (Παλλήνη, Θησείο, Νέα Σμύρνη) και από ένα σχολείο σε Θεσσαλονίκη, Άρτα, Ηγουμενίτσα, Αργοστόλι και Σπάρτη. Στο πλαίσιο του ίδιου προγράμματος, το οποίο εντάσσεται στο πρότζεκτ Erasmus+, ακόμα δέκα σεισμογράφοι έχουν εγκατασταθεί σε σχολεία της Ιταλίας, της Βουλγαρίας, της Τουρκίας και της Κύπρου. Οι σεισμογράφοι των σχολείων είναι συνδεδεμένοι με υπολογιστή που συλλέγει τα δεδομένα. Οι μαθητές μπορούν να συλλέξουν, να αναλύσουν και να επεξεργαστούν παραμέτρους της σεισμικής δόνησης που καταγράφηκε, όπως τον τόπο και τον χρόνο του σεισμού, τον υπολογισμό του μεγέθους του και τον εντοπισμό του επικέντρου του. Στο πλαίσιο του προγράμματος, το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, σε συνεργασία με την Ελληνογερμανική Αγωγή, διοργανώνουν τον Απρίλιο ένα εκπαιδευτικό διαγωνισμό με θέμα «Φτιάξε το δικό σου σεισμογράφο» για μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί που ενδιαφέρονται να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό, πρέπει να συμπληρώσουν αίτηση εδώ. https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSf9M6wesoNkDV2KJy1DLejTUT_l3nWxwTaBpAJBWzxhlpn_fg/viewform?c=0&w=1&usp=send_form Οι εργασίες και το συνοδευτικό υλικό θα πρέπει να αποσταλούν στο diagwnismos@ea.gr. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500138125

Ανιχνεύθηκε ατμόσφαιρα γύρω από κοντινό εξωπλανήτη. Ευρωπαίοι αστρονόμοι ανίχνευσαν ατμόσφαιρα γύρω από την υπερ-Γη GJ 1132b, έναν εξωπλανήτη που μοιάζει με τη Γη αλλά είναι περίπου μιάμιση φορά μεγαλύτερος και βρίσκεται σε απόσταση «μόνο» 39 ετών φωτός από τον πλανήτη μας. Είναι η δεύτερη φορά που ανιχνεύεται ατμόσφαιρα γύρω από έναν «γήινο» εξωπλανήτη. Πέρυσι για πρώτη φορά είχε γίνει το ίδιο γύρω από τον εξωπλανήτη 55 Cancri e, που είναι οκταπλάσιος από τη Γη. Αυτή τη φορά όμως, η ανίχνευση ατμόσφαιρας έγινε γύρω από μια μικρή υπερ-Γη, που έχει μάζα 1,6 φορές μεγαλύτερη από της Γης και ακτίνα 1,4 φορές μεγαλύτερη. Έτσι, πρόκειται για τον μικρότερο «γήινο» εξωπλανήτη όπου έχει ποτέ ανιχνευθεί ατμόσφαιρα. Αν και η νέα ανακάλυψη δεν έχει να κάνει με την εύρεση ζωής σε έναν άλλο πλανήτη, οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι είναι ένα σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Λουίτζι Μαντσίνι του γερμανικού Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ και του Πανεπιστημίου της Ρώμης «Τορ Βεργκάτα», που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας Astronomical Journal [Detection of the Atmosphere of the 1.6 M⊕ Exoplanet GJ1132b], http://iopscience.iop.org/article/10.3847/1538-3881/aa6477 χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή για να παρατηρήσουν τον εξωπλανήτη ταυτόχρονα σε επτά διαφορετικά μήκη κύματος. Ο εξωπλανήτης περιφέρεται γύρω από έναν ερυθρό νάνο, τον GJ 1132, που βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού των Ιστίων στο νότιο ημισφαίριο. Διέρχεται μπροστά από το μητρικό άστρο του κάθε 1,6 μέρες, μπλοκάροντας έτσι ένα μικρό μέρος από το φως του τελευταίου, πράγμα που επιτρέπει τη μελέτη του εξωπλανήτη. Οι επιστήμονες απέχουν ακόμη πολύ από το να μπορούν να αναλύσουν την χημική σύνθεση της ατμόσφαιρας, ώστε από αυτήν να βγάλουν συμπεράσματα κατά πόσο υπάρχουν έμβιοι οργανισμοί στον εξωπλανήτη, οι οποίοι αφήνουν το «αποτύπωμά» τους. Στην περίπτωση της Γης η παρουσία άφθονου οξυγόνου είναι ένα τέτοιο ίχνος της ζωής. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις για την ατμόσφαιρα του GJ 1132b, αυτή είναι πλούσια σε νερό και μεθάνιο. Αυτό υποδηλώνει ότι πιθανώς -αλλά όχι σίγουρα- πρόκειται για έναν υδάτινο κόσμο με πολλούς καυτούς υδρατμούς στην ατμόσφαιρά του. Ο συγκεκριμένος εξωπλανήτης αναμένεται να μελετηθεί περαιτέρω με άλλα διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια. http://physicsgg.me/2017/04/06/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%8d%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%b1%cf%84%ce%bc%cf%8c%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b1-%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%84/

Ξεκίνησε η πρώτη προσπάθεια «φωτογράφησης» μιας μαύρης τρύπας. Όταν διατυπώθηκε, ήταν μία από τις πιο «εξωτικές» προβλέψεις της φυσικής – μιλώντας για σώματα στο σύμπαν που έχουν τόσο μεγάλη πυκνότητα, ώστε να εγκλωβίζουν ακόμη και το φως. Σήμερα, οι αστρονόμοι γνωρίζουν πως αυτά τα σώματα, δηλαδή οι μαύρες τρύπες, υπάρχουν σχεδόν σε όλους τους γαλαξίες. Ωστόσο, έως τώρα καμία ερευνητική ομάδα δεν έχει «φωτογραφήσει» άμεσα ένα τέτοιο αντικείμενο. Αυτή την πρωτιά φιλοδοξεί να πετύχει μία διεθνής ομάδα αστρονόμων, επιστρατεύοντας το Event Horizon Telescope, ένα δίκτυο από οκτώ ραδιοτηλεσκόπια από όλο τον πλανήτη. Μέσα σε ένα χρονικό «παράθυρο» 10 ημερών, που ξεκίνησε από χθες, οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν να απαθανατίσουν τον Τοξότη Α*, τη μαύρη τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο του Γαλαξία μας και έχει 4 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ήλιο. Στόχος των αστρονόμων είναι να αποτυπώσουν τον «ορίζοντα γεγονότων» του Τοξότη Α*, δηλαδή την περιοχή γύρω του όπου το βαρυτικό πεδίο είναι τόσο ισχυρό ώστε να μην μπορεί να διαφεύγει κανένα σώμα ή φωτόνιο που θα βρεθεί εντός της. Αν τα καταφέρουν, τότε θα έχουν εξασφαλίσει την πρώτη άμεση απόδειξη για την ύπαρξη των μελανών οπών – παρόλο που οι επιστήμονες έχουν εδώ και δεκαετίες στη διάθεσή τους αδιάσειστα στοιχεία για το γεγονός ότι τέτοια σώματα τεράστιας πυκνότητας κάθε άλλο παρά σπάνια είναι στο σύμπαν. Επιπλέον, θα έχουν κάνει το πρώτο βήμα για να εξετάσουν κατά πόσο η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, η οποία είναι το καθιερωμένο μοντέλο περιγραφής της βαρύτητας, ισχύει σε συνθήκες ακραίων βαρυτικών πεδίων. Έτσι, με δεδομένο πως η Γενική Σχετικότητα δίνει μία ακριβή πρόβλεψη για το μέγεθος και το σχήμα που έχει ο «ορίζοντας γεγονότων» του Τοξότη Α*, οι παρατηρήσεις τους θα δείξουν αν η θεωρία του Άλμπερτ Αϊνστάιν είναι όντως η «τελευταία λέξη» της φυσικής στην κατανόηση των βαρυτικών δυνάμεων. «Ελπίζουμε πως θα δούμε το μη ορατό», λέει στην ιστοσελίδα του NBC ο Σέπαρντ Ντόλεμαν, διευθυντής του Event Horizon Telescope. «Θέλουμε να διακρίνουμε κάτι που από τη φύση του κάνει ό,τι μπορεί για να μείνει μακριά από τα “βλέμματα”». Παρόλο που είναι γνωστό ήδη από τη δεκαετία του 1970 πως ο Τοξότη Α* «κατοικεί» στο κέντρο του Γαλαξία μας, η «φωτογράφησή» του έμοιαζε αδύνατη τεχνικά. Ο λόγος είναι πως έχει μόλις 17 φορές μεγαλύτερη διάμετρο από τον Ήλιο, ενώ βρίσκεται σε απόσταση 26.000 ετών φωτός. Επομένως, για να απαθανατιστεί, θα χρειάζονταν ένα ραδιοτηλεσκόπιο με διαστάσεις όσο ολόκληρη η Γη. Στην πραγματικότητα, χάρις σε μία τεχνική που ονομάζεται συμβολομετρία, η «συνεργασία» των οκτώ ραδιοτηλεσκοπίων ισοδυναμεί με τη λειτουργία ενός «εικονικού» οργάνου πλανητικών διαστάσεων. Αυτός είναι και ο λόγος που τα ραδιοτηλεσκόπια είναι διασκορπισμένα στις τέσσερις γωνιές της Γης – από τη Χιλή και την Ανταρκτική, μέχρι την Ισπανία και τη Χαβάη. Οι μαύρες τρύπες είναι… μαύρες, αφού δεν αφήνουν ούτε το φως να διαφύγει, κάτι που σημαίνει πως δεν μπορούν να «φωτογραφηθούν». Ωστόσο, αυτό που θα αποτυπώσουν οι επιστήμονες είναι τον δίσκο από αέρια και σκόνη που την περιβάλλει, αφού όλο αυτό το υπέρθερμο υλικό ακτινοβολεί καθώς περιδινίζεται γύρω από τον Τοξότη Α* πριν χαθεί για πάντα στο εσωτερικό της. Αυτό που θα περίμενε κανείς, με βάση την παραπάνω περιγραφή, είναι πως το προφίλ του φωτεινού δίσκου που θα αποτυπωθεί θα μοιάζει με δακτύλιο. Εντούτοις, λόγω ενός φαινομένου της φυσικής (Ντόπλερ), η εικόνα του θα έχει σχήμα μηνίσκου. Για την αποτύπωση του προφίλ, από χθες και μέχρι τις 14 Απριλίου, οι επιστήμονες ελπίζουν πως θα συγκεντρώσουν τα απαραίτητα δεδομένα και από τα 8 ραδιοτηλεσκόπια. Στο ίδιο χρονικό διάστημα πάντως, πέρα από τον Ταξότη Α*, στο «στόχαστρο» του Event Horizon Telescope θα βρεθεί και η ακόμη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα που «φιλοξενείται» στον M87, ένας γαλαξία σε απόσταση 53,5 ετών φωτός, στον αστερισμό της Παρθένου. http://www.naftemporiki.gr/story/1222490/ksekinise-i-proti-prospatheia-fotografisis-mias-mauris-trupas