Δροσος Γεωργιος

Η Κίνα προωθεί διαστημικά προγράμματα με σκοπό να στείλει άνθρωπο στη Σελήνη. Η Κίνα προετοιμάζεται να στείλει έναν άνθρωπο στη Σελήνη, σύμφωνα με κρατικά μέσα ενημέρωσης που επικαλούνται έναν ανώτατο αξιωματούχο της υπηρεσίας διαστήματος. Το 2003, η Κίνα έγινε η τρίτη χώρα στον κόσμο που εστειλε άνθρωπο στο διάστημα με δικό της διαστημόπλοιο, μετά τη Σοβιετική Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η χώρα έχει εκφράσει την πρόθεσή της να στείλει άνθρωπο στο φεγγάρι και πριν το τέλος του 2013 είχε ολοκληρώσει την πρώτη προσγείωση στη Σελήνη από το 1976, με το διαστημόπλοιο Τσάνγκ'ε-3 και με ένα όχημα που κινήθηκε στην επιφάνεια του δορυφόρου της Γης. Η Κίνα σχεδιάζει να προσγειώσει το πρώτο όχημα ανίχνευσης της ανεξερεύνητης "σκοτεινής πλευράς" της Σελήνης το 2018, που θα αποτελέσει παγκόσμιο ορόσημο. Ο Γιάνγκ Λιουέι, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Υπηρεσίας Επανδρωμένης Αποστολής στο Διάστημα της Κίνας και ο πρώτος Κινέζος που πήγε στο διάστημα, είπε ότι "δεν θα χρειαστεί πολύ χρόνο ακόμα" ώσπου να υπογραφεί η επίσημη άδεια και να δοθούν τα χρήματα για την αποστολή, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua (Σινγχουά) χθες. Το πρακτορείο δεν έδωσε λεπτομέρειες, αλλά η αποστολή επανδρωμένου σκάφους θα χρειαστεί αρκετό χρόνο ακόμα. Κινέζος αξιωματούχος είχε δηλώσει πέρυσι ότι η Κίνα θέλει να στείλει αποστολή αστροναυτών στο φεγγάρι έως το 2036. 'Ηταν η πρώτη επίσημη βεβαίωση από την κυβέρνηση ότι υπάρχει πρόγραμμα εξερεύνησης της Σελήνης με επανδρωμένο διαστημόπλοιο. Η προώθηση του προγράμματος του διαστήματος αποτελεί προτεραιότητα για το Πεκίνο, και ο Πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ έχει εκφράσει την επιθυμία να δει την Κίνα ως παγκόσμια δύναμη στο διάστημα. http://www.amna.gr/articlep/160143/I-Kina-proothei-diastimika-programmata-me-skopo-na-steilei-anthropo-sti-Selini

Διεθνείς επιτυχίες με ελληνική σφραγίδα. Ακολουθούσε πάντα τους καθηγητές που την ενέπνεαν, με αυτόν τον γνώμονα επέλεξε το ΕΜΠ και συνέχισε στο ΜΙΤ, ενώ σήμερα είναι καθηγήτρια στο California Institute of Technology. Ο λόγος για τη δρα Δομνίκη Ασημάκη, που βραβεύεται την άλλη βδομάδα μαζί με άλλους τέσσερις νέους Ελληνες επιστήμονες που διαπρέπουν στο εξωτερικό από το Ιδρυμα Μποδοσάκη. «Ξεκίνησα με τη μελέτη γεωτεχνικών έργων και φυσικών - βιολογικών σχηματισμών σε συνθήκες σεισμού», εξηγεί στην «Κ», «σήμερα μαζί με μια διεπιστημονική ομάδα αναζητούμε τρόπους για να περιορίσουμε όσο το δυνατόν τις υλικές ζημιές και τις ανθρώπινες απώλειες». Οι έμμεσες επιπτώσεις ενός σεισμού είναι εξίσου επικίνδυνες. «Μια σεισμική δόνηση επιφέρει διακοπή ηλεκτρικού, γκαζιού, Ιντερνετ, φαναριών...». Δεδομένου ότι δεν μπορεί να πειραματιστεί μόνον με προσομοιώματα, σπεύδει σε οποιονδήποτε σεισμόπληκτο τόπο. «Είμαι ευτυχής που είμαι και μηχανικός και δάσκαλος: άλλοτε ψάχνω με τον φακό ανά χείρας μέσα στα χαλάσματα και άλλοτε καλούμαι να κατευθύνω σωστά τους φοιτητές μου». Με την ολογραφία, την πολλά υποσχόμενη προσέγγιση της κβαντικής βαρύτητας, που προσπαθεί να ερμηνεύσει τις μαύρες τρύπες και το big bang, ασχολείται ο δρ Κυριάκος Παπαδοδήμας, καθηγητής στο Groningen και ερευνητής στο CERN. «Εργάζομαι για τη διατύπωση μιας πιο ακριβούς θεωρίας για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό των μαύρων τρυπών» απαντά ο δρ Παπαδοδήμας, που το 2013 στοιχειοθέτησε μια θεωρία προς την επίλυση του «προβλήματος της πληροφορίας των μαύρων τρυπών» που έχει διατυπώσει ο Σ. Χόκινγκ, αποκτώντας έτσι διεθνή φήμη. «Παρά την τεράστια πρόοδο που έχουμε κάνει στην κατανόηση του σύμπαντος, δεν έχουμε ακόμα απαντήσει στα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα, όπως τι είναι ο χώρος, ο χρόνος, πώς ξεκίνησε το σύμπαν και πού θα καταλήξει» καταλήγει. «Εύχομαι η βράβευσή μου να ενθαρρύνει τους νέους να ασχοληθούν με τα θεμελιώδη προβλήματα της θεωρητικής φυσικής». Στην Ιατρική του Πανεπιστημίου της Γενεύης ο έτερος βραβευμένος, καθηγητής Γενετικής, δρ Μανώλης Δερμιτζάκης, έχει βαλθεί να διερευνήσει μια άλλη αλήθεια: αυτήν που φέρουμε μέσω του DNA μας. «Εχουμε πολλά να μάθουμε ακόμη και πολλά που ήδη ξέρουμε» ισχυρίζεται ο δρ Δερμιτζάκης, που ερευνά την ποικιλομορφία του DNA στον άνθρωπο και πώς αυτή σχετίζεται με ασθένειες. «Το ποια γονίδιά μας θα μεταλλαχθούν σε ασθένειες είναι πολυπαραγοντικό» διευκρινίζει ο ίδιος. «Αμφιβάλλω ότι είμαστε έτοιμοι ο καθένας από εμάς να διαχειριστούμε τις πληροφορίες που περιέχει το DNA, απαιτείται κοινωνική εκπαίδευση» υπογραμμίζει ο ίδιος, που είναι διευθυντής στο Κέντρο Γονιδιωματικής Health 2030. «Σε χώρες, όπως η Ελβετία, η Αγγλία και οι ΗΠΑ, τρέχουν προγράμματα ανάλυσης του γονιδιώματος ατόμων που πάσχουν από σπάνιες ασθένειες, όταν αυτό ολοκληρωθεί θα δημιουργηθεί μια τράπεζα δεδομένων, μια γνώση που θα διαχυθεί σε όλο τον κόσμο και θα συμβάλει στην πρόληψη». Αντιμετώπιση ασθενειών μέσω του υπερήχου, που μετατρέπεται από διαγνωστικό μέσο σε θεραπευτική μέθοδο, προτείνει η δρ Ελίζα Κονοφάγου, καθηγήτρια Βιοϊατρικής Μηχανικής και Ραδιολογίας στο Κολούμπια και διευθύντρια του εργαστηρίου υπερήχων και ελαστικής απεικόνισης. Οι εν δυνάμει εφαρμογές αφορούν ασθένειες, όπως καρκίνος, Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον και καρδιαγγειακά νοσήματα. «Ο υπέρηχος έχει τη δυνατότητα να καυτηριάσει έναν ιστό, ακριβώς όπως το λέιζερ, αλλά με ακουστικά κύματα, ή να τον ταλαντώσει». Αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί σε ασθένειες με «εστίες» στον εγκέφαλο. «Υπάρχει ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός, που λειτουργεί ως τροχοπέδη στη διάχυση οποιουδήποτε φαρμάκου στις κοιλότητες του εγκεφάλου. Με τον υπέρηχο μπορούμε να άρουμε προσωρινά τον φραγμό, ώστε να γίνει καλύτερη απορρόφηση του φαρμάκου». Η ίδια τεχνική μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη απόδοση της χημειοθεραπείας. «Εχουμε πραγματοποιήσει τα πειράματά μας, που τα χρηματοδοτεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας των ΗΠΑ, σε ζώα. Του χρόνου, όμως, ξεκινούμε και κλινικές μελέτες» διευκρινίζει η δρ Κονοφάγου, που είναι κάτοχος 13 πατεντών. «Πολλά υποσχόμενη μέθοδος είναι ο καυτηριασμός όγκων σε μαστό και πάγκρεας μέσω υπερήχου» προαναγγέλλει η Ελληνίδα επιστήμονας, που ευελπιστεί ότι μετά το πέρας των κλινικών μελετών, θα μπορέσει η εν λόγω τεχνογνωσία να μεταφερθεί και στην πατρίδα της. Συναισθηματική δυσκολία «Διδάσκοντας διεθνή μακροοικονομικά αφιερώνω μεγάλο μέρος στην ελληνική κρίση» διευκρινίζει στην «Κ» ο κ. Κωνσταντίνος Αρκολάκης, καθηγητής στο Yale. Γνωστικά τού είναι πολύ εύκολο, συναισθηματικά, όμως, δύσκολο. «Παρακολουθούμε επί σχεδόν μία δεκαετία απογοητευτικές πολιτικές από την Ελλάδα αλλά και από ηγετικά μέλη της Ευρωζώνης». Το ακριβές του, βέβαια, αντικείμενο είναι η μέτρηση της συνεισφοράς του διεθνούς και εσωτερικού εμπορίου, όπως και των διεθνών επενδύσεων, στην οικονομική ευημερία. Ποιο παραγωγικό μοντέλο θα πρότεινε ως καταλληλότερο για τη χώρα μας; «Το μοντέλο της γενναιόδωρης κοινωνικής πολιτικής και ανακατανομής του εισοδήματος με ταυτόχρονα ισχυρά οικονομικά κριτήρια, το οποίο έχει υιοθετηθεί σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης και της Σκανδιναβίας με ενθαρρυντικά αποτελέσματα – χαμηλή ανεργία, υψηλές επιδόσεις σε παιδεία και καινοτομία» απαντά. «Αλλο μοντέλο είναι η παροχή γενναιόδωρων κινήτρων σε έρευνα, τεχνολογία και εκπαίδευση, όπως εφαρμόζεται σε χώρες της ανατολικής Ασίας». «Η εμπειρία των μεταπτυχιακών μου σπουδών ήταν η πιο καταπληκτική εμπειρία της ζωής μου» ομολογεί ο 37χρονος καθηγητής, λίγο πριν από τη βράβευσή του, απευθυνόμενος στους σημερινούς φοιτητές. «Το συναίσθημα να ανακαλύπτεις πρώτος κάτι είναι καλύτερο και από το να κερδίζει η ομάδα σου στο Ευρωπαϊκό!». Στην φωτογραφία Ο Μανώλης Δερμιτζάκης, η Ελίζα Κονοφάγου, ο Κων. Αρκολάκης, η Δομνίκη Ασημάκη και ο Κυριάκος Παπαδοδήμας είναι οι πέντε επιστήμονες έως 45 ετών που επελέγησαν ανάμεσα σε 97 υποψηφίους, για την επιστημονική τους επίδοση και τη συμβολή τους στη διεθνή εικόνα της Ελλάδας. Η βράβευσή τους, που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, εγινε στις 7 Ιουνίου. http://www.kathimerini.gr/911978/article/epikairothta/ellada/die8neis-epityxies-me-ellhnikh-sfragida

Επιβεβαίωση φαινομένου της Γενικής Σχετικότητας που ο Αϊνστάιν θεωρούσε αδύνατον να παρατηρηθεί. Μία διεθνής ομάδα αστρονόμων επιβεβαίωσε με παρατηρησιακά δεδομένα πως ένα μακρινό άστρο φαίνεται να βρίσκεται σε διαφορετική θέση στον ουρανό, αν και ανάμεσα σε αυτό και τη Γη παρεμβάλλεται ένα άλλο άστρο το οποίο εκτρέπει το φως του, χωρίς να χρειάζεται τα δύο σώματα να βρίσκονται ακριβώς στην ίδια ευθεία. Πρόκειται για ένα σημαντικό επίτευγμα, αφού, αν και το φαινόμενο αυτό προβλέπεται από τη Γενική Σχετικότητα, ο «πατέρας» αυτής της θεωρίας, δηλαδή ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, θεωρούσε ότι ήταν αδύνατον να παρατηρηθεί. Έτσι, οι αστρονόμοι από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και τον Καναδά ουσιαστικά προσέφεραν μία ακόμη απόδειξη της Γενικής Σχετικότητας, δείχνοντας παράλληλα ότι ο Αϊνστάιν είχε... άδικο, όταν υποστήριζε πως το φαινόμενο αυτό δεν θα μπορούσε να αποδειχθεί. Μάλιστα, αξιοποιώντας το, κατάφεραν να μετρήσουν τη μάζα του άστρου που παρενεβλήθη, εγκαινιάζοντας επομένως μία νέα τεχνική για αστρικές μελέτες. Το φαινόμενο αυτό αποτελεί μία παραλλαγή της βαρυτικής μικροεστίασης. Με βάση τη Γενική Σχετικότητα, η βαρυτική μικροεστίαση οφείλεται στο γεγονός ότι κάθε άστρο λόγω της βαρύτητάς του παραμορφώνει τον περιβάλλοντα χώρο με τέτοιο τρόπο ώστε να συμπεριφέρεται σαν «φακός». Έτσι, όταν αυτός ο «φακός» βρεθεί ανάμεσα στη Γη και ένα άλλο άστρο (την «πηγή») παραμορφώνει τη διεύθυνση διάδοσης του φωτός που εκπέμπει αυτή η «πηγή». Η λειτουργία των άστρων ως βαρυτικών «φακών» αποτελεί μία πρόβλεψη που κάνει τη Γενική Σχετικότητα να διαφέρει ριζικά από τη Νευτώνεια φυσική και έχει επιβεβαιωθεί ήδη από το 1919 στην περίπτωση του Ήλιου, κάνοντας τότε τη Γενική Σχετικότητα και τον Αϊνστάιν πρωτοσέλιδο στις μεγαλύτερες εφημερίδες της εποχής. Επίσης, εδώ και μερικά χρόνια, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει πολλές περιπτώσεις βαρυτικής μικροεστίασης, δηλαδή περιπτώσεις όπου ο «φακός» και η «πηγή» βρίσκονται ακριβώς στην ίδια ευθεία, με συνέπεια το φως της «πηγής» να παραμορφώνεται και να σχηματίζει ένα κυκλικό φωτεινό δακτύλιο («δακτύλιο του Αϊνστάιν»). Ωστόσο, ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε προβλέψει ότι υπάρχει επίσης μία παραλλαγή της βαρυτικής μικροεστίασης, που συμβαίνει όταν τα δύο άστρα δεν βρίσκονται ακριβώς στην ίδια ευθεία. Τότε, η «πηγή» θα εμφανίζεται ελαφρώς μετατοπισμένη από τη θέση της, ενώ ο δακτύλιος που θα σχηματίζεται θα είναι ασύμμετρος. Ωστόσο, όπως πίστευε, η μετατόπιση της θέσης θα είναι τόσο μικρή, όπως και το μέγεθος του δακτυλίου, που θα ήταν αδύνατον να μετρηθεί. Τώρα, η διεθνής ομάδα των αστρονόμων κατέρριψε αυτή την πρόβλεψη του Αϊνστάιν, αξιοποιώντας γι’ αυτό τον σκοπό δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Τον ρόλο του «φακού» ανέλαβε ο Stein 2051 B, ένας λευκός νάνος σε απόσταση μόλις 18 ετών φωτός από τη Γη, ο οποίος από τη μετατόπιση της θέσης της «πηγής», υπολόγιζαν πως η μάζα του είναι 0,675 η ηλιακή. Η ομάδα ελπίζει ότι στο μέλλον θα εντοπίσει και άλλες περιπτώσεις εκδήλωσης του ίδιου φαινομένου, αξιοποιώντας τα νέας «γενιάς» επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια που βρίσκονται στα σκαριά. Έτσι, θα αξιοποιήσει αυτή τη νέα τεχνική, για να υπολογίσει τις μάζες ακόμη περισσότερων άστρων. http://www.naftemporiki.gr/story/1244349/epibebaiosi-fainomenou-tis-genikis-sxetikotitas-pou-o-ainstain-theorouse-adunaton-na-paratirithei

«Soyuz-2.1a»για το TGK «Progress MC-06» Οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του TGK «Progress MC-06» πραγματοποιείται με τη συναρμολόγηση και τη δοκιμή των διαστημοπλοίων (SC MIC) στο Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των προπαρασκευαστικών εργασίων με το TGK «Πρόοδος MS-06» μέσα στις επόμενες ημέρες θα μεταφερθεί για την συναρμολόγηση και δοκιμή στο κτίριο για τη γενική επιθεωρηση και προσαρμογη του πυραύλου. http://www.energia.ru/ru/iss/iss51/progress_ms-06/photo_06-07.html Εκτόξευση πυραύλου «βαρέων βαρών» ανοίγει το δρόμο για Ινδούς στο Διάστημα. Η Ινδία πανηγυρίζει για την επιτυχή πρώτη αποστολή του μεγαλύτερου πυραύλου της, ο οποίος αναπτύχθηκε με εγχώρια τεχνολογία και προορίζεται για την εκτόξευση μεγάλων φορτίων -στο μέλλον, θα μπορούσε να επιτρέψει στην Ινδία να γίνει η τέταρτη χώρα του κόσμου που στέλνει ανθρώπους στο Διάστημα, μετά τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα. «Το έθνος είναι υπερήφανο!» έγραψε στο Twitter ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντα Μόντι. Λίγο νωρίτερα τη Δευτέρα, ο πύραυλος GSLV Mark 3 εκτοξευόταν από το διαστημικό κέντρο του νησιού Σριχαρικότα στον Κόλπο της Βεγγάλης, μιας από τις δύο τοποθεσίες από όπου εκτοξεύει δορυφόρους ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής Έρευνας (ISRO). H Ινδία έχει αναδειχθεί ως σημαντικός παίκτης στην επικερδή αγορά εκτόξευσης δορυφόρων, μέχρι σήμερα όμως δεν μπορούσε να εκτοξεύει φορτία βαρύτερα από δύο περίπου τόνους. Ο νέος πύραυλος, με ύψος 43 μέτρα και βάρος 640 τόνους, μπορεί να μεταφέρει φορτία μέχρι τεσσάρων τόνων στη λεγόμενη γεωσύγχρονη τροχιά όπου κινούνται συνήθως οι δορυφόροι τηλεπικοινωνιών. Βασίζεται σε κινητήρα εγχώριας τεχνολογίας, με τον οποίο η Ινδία ελπίζει να περιορίσει την εξάρτησή της από γαλλικούς πυραυλοκινητήρες. Στην εκτόξευση της Δευτέρα ο GSLV Mark 3 έθεσε σε τροχιά έναν δορυφόρο επικοινωνιών. Το ινδικό διαστημικό πρόγραμμα έχει σημειώσει αρκετές επιτυχίες τα τελευταία χρόνια. Τον Φεβρουάριο, διαφορετικός ινδικός πύραυλος έθεσε σε τροχιά τον αριθμό-ρεκόρ των 104 δορυφόρων, ενώ νωρίτερα είχε θέσει σε τροχιά γύρω από τον Άρη ένα σκάφος που κόστισε μόλις 73 εκατομμύρια δολάρια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500147810

Ευρωπαϊκή πρωτιά για τους χημικούς μηχανικούς του ΕΜΠ στα Green Awards. Σημαντική ευρωπαϊκή διάκριση κατέκτησε η Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ στα Green Awards της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Συγκεκριμένα, το ερευνητικό πρόγραμμα LIFE SOL-BRINE της Σχολής, με επιστημονική υπεύθυνη την καθηγήτρια Μαρία Λοϊζίδου, βραβεύτηκε ως το καλύτερο έργο LIFE μετά από ψηφοφορία του κοινού στη θεματική ενότητα «Περιβάλλον», λαμβάνοντας τελικά το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε 4.306 ολοκληρωμένα έργα στην Ευρώπη κατά την τελευταία 25ετία (1992-2017). Η επιστημονική Υπεύθυνος του Προγράμματος Καθηγήτρια Μαρία Λοϊζίδου μαζί με βασικούς συντελεστές της επιτυχίας από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Δήμο Τήνου και την Culligan (Δρ. Δ. Ξεύγενος, Δρ. Κ. Μουστάκας, Ι. Σιώτος και Ο. Μαυρίκιος). Το σχετικό βραβείο απονεμήθηκε στις Βρυξέλλες από τον επίτροπο Περιβάλλοντος, κ. Karmenu Vella, στην τελετή απονομής στο πλαίσιο της Πράσινης Εβδομάδας (Green Week). Κύριος στόχος του έργου ήταν η ανάπτυξη ενός ενεργειακά αυτόνομου συστήματος ολικής εξάλειψης της παραγόμενης άλμης από μονάδες αφαλάτωσης, υιοθετώντας και εφαρμόζοντας την αρχή μηδενικής απόρριψης (Zero Liquid Discharge). Με τον τρόπο αυτό, η ομάδα του έργου συνεισέφερε σημαντικά στην ανάπτυξη μiας βιώσιμης λύσης για τα περιβαλλοντικά ζητήματα που σχετίζονται με την αφαλάτωση. Η νέα καινοτόμος πιλοτική μονάδα είναι εγκατεστημένη στην περιοχή του Αγίου Φωκά στην Τήνο, σε υφιστάμενη μονάδα αφαλάτωσης. http://www.naftemporiki.gr/story/1243477/europaiki-protia-gia-tous-ximikous-mixanikous-tou-emp-sta-green-awards

«Καμπανάκι» από αστρονόμους: Ανακάλυψη επικίνδυνων αστεροειδών που θα μπορούσαν να πέσουν στην Γη. Τσέχοι αστρονόμοι προειδοποιούν ότι ανακάλυψαν μια άγνωστη έως ώρα ομάδα δυνητικά επικίνδυνων αστεροειδών που θα μπορούσαν να πέσουν στη Γη. Οι εν λόγω αστεροειδείς «κρύβονται» μέσα στο ρεύμα των διαττόντων αστέρων Ταυριδών και μπορούν να φθάσουν σε μέγεθος τις δεκάδες ή και εκατοντάδες μέτρα. Οι ερευνητές του Αστρονομικού Ινστιτούτου της Τσεχικής Ακαδημίας Επιστημών, μαζί με Αυστριακούς και Σλοβάκους συναδέλφους τους, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής «Astronomy & Astrophysics» https://www.aanda.org/articles/aa/pdf/forth/aa30787-17.pdf ανέλυσαν παρατηρήσεις για τις Ταυρίδες που έγιναν στην Ευρώπη στη διάρκεια του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου 2015. Η ανάλυση των στοιχείων αποκάλυψε πως στο ίδιο ρεύμα με τα μικρά μετέωρα (πεφταστέρια) υπήρχαν τουλάχιστον δύο αστεροειδείς διαμέτρου 100 έως 200 μέτρων, οι «2015 ΤΧ24» και «2005 UR». Οι ερευνητές εκτιμούν ότι κατά πιθανότητα οι Ταυρίδες «κρύβουν» και άλλους ακόμη μεγαλύτερους αστεροειδείς. Και στο παρελθόν άλλοι αστρονόμοι είχαν υποπτευθεί ότι οι διάττοντες Ταυρίδες κρύβουν κινδύνους, μάλιστα είχε από κάποιους προταθεί η θεωρία ότι εξαιτίας της πτώσης δικών τους αστεροειδών έχουν προκληθεί κάποιες εποχές παγετώνων στο παρελθόν. Πιο πρόσφατα, ο αστεροειδής διαμέτρου περίπου 50 μέτρων που εξερράγη το 1908 πάνω από την Τουγκούσκα της Σιβηρίας με δύναμη αντίστοιχη πυρηνικής βόμβας 20 μεγατόνων, ισοπεδώνοντας μια τεράστια δασική έκταση, πιθανότατα ανήκε στις Ταυρίδες. Οι Ταυρίδες αποτελούν το μεγαλύτερο ρεύμα μετεώρων στο εσωτερικό τμήμα του ηλιακού μας συστήματος και χωρίζονται κάθε χρόνο σε τουλάχιστον τέσσερις ξεχωριστές «βροχές» διαττόντων. Πιθανώς δημιουργήθηκαν από τη διάσπαση ενός μεγάλου κομήτη πριν από περίπου 30.000 χρόνια. Η νέα ομάδα των δυνητικά επικίνδυνων αστεροειδών που ανακάλυψαν οι Τσέχοι αστρόνομοι, αφορά τις Νότιες Ταυρίδες, με τις οποίες ο πλανήτης μας διασταυρώνει την τροχιά του επί τρεις περίπου εβδομάδες κάθε λίγα χρόνια. Σύμφωνα με τους ερευνητές, «στη διάρκεια αυτών των περιόδων, είναι σημαντικά μεγαλύτερη η πιθανότητα σύγκρουσης με ένα μεγαλύτερο αντικείμενο διαμέτρου τουλάχιστον μερικών δεκάδων μέτρων». http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/602302_kampanaki-apo-astronomoys-anakalypsi-epikindynon-asteroeidon-poy-tha

TGK «Progress MC-06» Ειδικοί της RSC «Energia» στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ με επιτυχία διεξάγουν πολύπλοκες τεχνικές εργασίες ελλιμενισμού του οχημάτος φορτίου (THC) «Πρόοδος MC-06". Η εκτόξευση του TGK «Πρόοδος MS-06» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 14 Ιουνίου 2017. Θα παραδώσει στον ISS περίπου 2,5 τόνους φορτίου, συμπεριλαμβανομένων ξηρού φορτίου, δεξαμενές καυσίμων και σύστημα ανεφοδιασμού καυσίμων DCD, νερό και συμπιεσμένα αέρια. http://www.energia.ru/ru/iss/iss51/progress_ms-06/photo_06-05.html Stratolaunch: Το μεγαλύτερο αεροπλάνο του κόσμου βγήκε για πρώτη φορά από το υπόστεγο. Από το υπόστεγό του βγήκε την Τετάρτη για πρώτη φορά το μεγαλύτερο αεροπλάνο του κόσμου: Πρόκειται για το αεροπλάνο της Stratolaunch, που προορίζεται για οικονομικές και εύκολες εκτοξεύσεις σκαφών σε τροχιά από αέρος και εξήλθε από το υπόστεγό του για τη διεξαγωγή δοκιμών ανεφοδιασμού. Όπως αναφέρει η εταιρεία σε ανακοίνωσή της, αυτό σηματοδοτεί την ολοκλήρωση της αρχικής φάσης κατασκευής του αεροσκάφους και την έναρξη της φάσης δοκιμών εδάφους και πτήσης. Μέσα στις προηγούμενες εβδομάδες αφαιρέθηκαν οι σκαλωσιές και τα πλαίσια στήριξής του και το πλήρες βάρος του δοκιμάστηκε για πρώτη φορά πάνω στους 28 τροχούς του- ιδιαίτερα σημαντικό βήμα όσον αφορά στην προετοιμασία του για δοκιμές εδάφους, μηχανών κλπ. και φυσικά την πρώτη του πτήση. Το πλήρες βάρος του είναι 227 τόνοι. «Μπορεί να ακούγεται βαρύ, αλλά θυμηθείτε πως το αεροπλάνο της Stratolaunch είναι το μεγαλύτερο αεροπλάνο του κόσμο από πλευράς ανοίγματος φτερών, καθώς φτάνουν τα 385 πόδια (117 μέτρα)... το αεροπλάνο έχει μήκος 238 πόδια (72,5 μέτρα) από το ρύγχος ως την ουρά» αναφέρεται στην ανακοίνωση. Το αεροπλάνο της Stratolaunch είναι σχεδιασμένο για μέγιστο βάρος απογείωσης 590 τόνων. Όπως είχε ανακοινωθεί το προηγούμενο φθινόπωρο, σε πρώτη φάση θα εκτοξευτεί ένα μεμονωμένο σκάφος Orbital ATK Pegasus XL, με δυνατότητες εκτόξευσης μέχρι και τριών τέτοιων οχημάτων (Pegasus) σε μια και μόνη αποστολή. Παράλληλα, εξετάζεται ένα ευρύ φάσμα σκαφών για τέτοιες αποστολές, με σκοπό την παροχή μεγαλύτερης ευελιξίας στους πελάτες της εταιρείας. Stratolaunch @StratolaunchFollow The Stratolaunch aircraft came out of the hangar – for the first time ever – to conduct aircraft fueling tests:… https://t.co/Fvu9SZE0VY ReplyRetweetFavoriteΣύμφωνα με τη Stratolaunch, η πρώτη επίδειξη εκτόξευσης προορίζεται να λάβει χώρα το 2019. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Popular Mechanics, στο εξακινητήριο αεροπλάνο έχει δοθεί το παρατσούκλι «Roc». Τα σκάφη εκτόξευσης θα μεταφέρονται ανάμεσα στις δύο ατράκτους του. Όταν φτάνει στο κατάλληλο ύψος, θα απελευθερώνονται και θα εκτοξεύονται στο διάστημα από τον αέρα, σε μια νέα προσέγγιση όσον αφορά στον τομέα των διαστημικών πτήσεων, με στόχο τα χαμηλότερα κόστη και τη μεγαλύτερη συχνότητα εκτοξεύσεων, για πιο εύκολη πρόσβαση στο διάστημα. http://www.naftemporiki.gr/story/1242013/stratolaunch-to-megalutero-aeroplano-tou-kosmou-bgike-gia-proti-fora-apo-to-upostego

Το NICER είναι σε τροχιά προς τον ISS. Σήμερα είχαμε μια απόλυτα επιτυχημένη εκτόξευση από την Space-X και το παρατηρητήριο NICER είναι σε τροχιά και στο δρόμο για τον διεθνή διαστημικό σταθμό, μαζί με το υπόλοιπο φορτίο της αποστολής CRS-11. Η Space-X εκτός από την πετυχημένη εναπόθεση του φορτίου της σε τροχιά είχε και μια απόλυτα πετυχημένη προσγείωση του πρώτου σταδίου του πύραυλού της, Flacon-9. Συγχαρητήρια λοιπόν στην Space-X για την πολύ καλή δουλειά που έκανε και καλή συνέχεια. Το επόμενο στάδιο είναι η συνάντηση του ISS με την κάψουλα Dragon και η τοποθέτηση του NICER στον ISS. http://mavro-oxi-allo-karvouno.blogspot.gr/2017/06/nicer-iss.html

Η μεγαλύτερη θερμοκρασία στην επιφάνεια ενός πλανήτη. Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν τον πιο καυτό γιγάντιο εξωπλανήτη που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα. Οι θερμοκρασίες στην επιφάνειά του εκτιμάται ότι φθάνουν τους 4.327 βαθμούς Κελσίου, ξεπερνώντας τις αντίστοιχες πολλών άστρων, ενώ είναι μόνο 927 βαθμούς ψυχρότερος από τον Ήλιο μας. Το προηγούμενο ρεκόρ θερμοκρασίας εξωπλανήτη ήταν 3.027 βαθμοί Κελσίου. Ο καυτός εξωπλανήτης, που βρίσκεται σε απόσταση 650 ετών φωτός από τη Γη στην κατεύθυνση του αστερισμού του Κύκνου, είναι ένας αέριος γίγαντας με σχεδόν τριπλάσια μάζα από τον Δία, αλλά με μόνο τη μισή πυκνότητα του τελευταίου. Ονομάζεται KELT-9b και περιφέρεται γύρω από το τεράστιο καυτό άστρο KELT-9, το οποίο είναι διπλάσιο σε μέγεθος από τον Ήλιο και έχει θερμοκρασίες κοντά στους 9.900 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή σχεδόν διπλάσιες από τον Ήλιο. Ο εξωπλανήτης είναι βαρυτικά «κλειδωμένος» με το άστρο του, πράγμα που σημαίνει ότι η μία πλευρά του φωτίζεται μόνιμα από αυτό, ενώ η άλλη παραμένει πάντα σκοτεινή (όπως συμβαίνει με τη Σελήνη σε σχέση με τη Γη). Η φωτεινή πλευρά του εξωπλανήτη «βομβαρδίζεται» ανηλεώς από τρομερά ισχυρή αστρική ακτινοβολία. Είναι τόσο υψηλή η θερμοκρασία του KELT-9b, που η υπεριώδης ακτινοβολία του μητρικού άστρου του θα αναγκάζει τα μόρια εξωπλανήτη να διασπώνται και θα έχει εξατμίσει την όποια ατμόσφαιρά του. Οι ερευνητές από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον καθηγητή αστρονομίας Σκοτ Γκάουντι του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature» και παράλληλη ανακοίνωση σε συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Όστιν του Τέξας, χρησιμοποίησαν για τις παρατηρήσεις τους το τηλεσκόπιο KELT-North στην Αριζόνα. Θα ακολουθήσουν και άλλες παρατηρήσεις με διαφορετικά τηλεσκόπια, μεταξύ των οποίων τα διαστημικά Spitzer και Hubble. Παραμένει άγνωστο αν ο καυτός εξωπλανήτης διαθέτει στερεό πυρήνα, ένα ερωτηματικό που αφορά και τον Δία. Σε κάθε περίπτωση, με ή χωρίς στερεό πυρήνα, η τύχη του καυτού εξωπλανήτη μοιάζει μάλλον δυσοίωνη σε βάθος χρόνου, καθώς βρίσκεται τόσο κοντά στο άστρο του, που ολοκληρώνει μια πλήρη περιφορά γύρω από αυτό σε μόλις μιάμιση γήινη μέρα (η διάρκεια του έτους του). Έτσι, όταν το άστρο του αναπόφευκτα κάποια στιγμή -σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια- «φουσκώσει» για να μετατραπεί σε ερυθρό γίγαντα, θα «καταπιεί» πάραυτα τον εξωπλανήτη. http://physicsgg.me/2017/06/05/%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7-%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%bf%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%86%ce%ac%ce%bd/

Ο μεγαλύτερος περιοδικός πίνακας του κόσμου. Το Πανεπιστήμιο στην πόλη Μούρθια της Ισπανίας διακόσμησε τους εξωτερικούς τοίχους του κτιρίου στο οποίο στεγάζεται το τμήμα Χημείας με έναν τεράστιο περιοδικό πίνακα. Ο πίνακας των χημικών στοιχείων καλύπτει συνολικά μια επιφάνεια 150 m2. Οι σχεδιαστές του θεωρούν πως είναι το μεγαλύτερο περιοδικό σύστημα-τοιχογραφία στον κόσμο.Σκοπός της δημιουργίας αυτής ήταν να δοθεί ένα θετικό μήνυμα στην κοινωνία για τη χημεία – για το πως η χημεία συνέβαλε στην βελτίωση της ζωής μας. Η δημιουργία θα ολοκληρωθεί με την κατασκευή μιας εξέδρας 50 θέσεων που θα χρησιμοποιείται ως υπαίθρια τάξη, έτσι ώστε οι φοιτητές να βλέπουν τον πίνακα κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Αν και η δημιουργία αυτή είναι ίσως ο μεγαλύτερος περιοδικός πίνακας στον κόσμο, δεν είναι η πρώτη φορά που ο πίνακας του Ντμίτρι Μεντελέγιεφ παρουσιάστηκε σε γιγαντιαία μορφή. Το 2006, δημιουργήθηκε σε εμπορικό κέντρο του Σικάγο η παρακάτω κατασκευή κτιρίου. Ενώ πέρυσι πάνω από 100 σχολεία στο Σαν Αντόνιο του Τέξας συνεργάστηκαν για να κατασκευάσουν τον μεγαλύτερο περιοδικό πίνακα του κόσμου, με εμβαδόν πάνω από 2000 m2: http://physicsgg.me/2017/06/04/%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%bf%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85/

Η ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΠΙΘΑΝΩΣ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΩΣ ΤΟ 2060. Εως το έτος 2060 υπάρχει πιθανότητα 50% η τεχνητή νοημοσύνη να ξεπεράσει τους ανθρώπους στα πάντα, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που ζήτησε τη γνώμη 352 κορυφαίων ειδικών σε αυτό το πεδίο της τεχνολογίας. Η πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο έως το 2025, είναι 10%, σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις. Ομως, ήδη πολύ νωρίτερα η τεχνητή νοημοσύνη θα έχει επικρατήσει έναντι των ανθρώπων σε επί μέρους τομείς - και δεν θα πρόκειται μόνο για την αυτόνομη οδήγηση. Ετσι, οι ειδικοί προβλέπουν ότι έως το 2024 οι «έξυπνες» μηχανές θα είναι καλύτερες από εμάς στην μετάφραση των ξένων γλωσσών, έως το 2026 θα γράφουν καλύτερες εκθέσεις στο σχολείο από τους μαθητές, έως το 2027 θα οδηγούν καλύτερα τις νταλίκες από ό,τι οι φορτηγατζήδες, έως το 2031 θα είναι καλύτερες πωλήτριες στα καταστήματα λιανικής, έως στο 2049 θα γράφουν καλύτερα βιβλία μπεστ-σέλερ από τους συγγραφείς, ενώ έως το 2053 θα χειρουργούν καλύτερα και από έμπειρους γιατρούς χειρουργούς. Τελικά, μέσα στα επόμενα 122 χρόνια, δηλαδή έως το 2140, υπάρχει πιθανότητα 50% όλες ανεξαιρέτως οι εργασίες και τα επαγγέλματα να έχουν αυτοματοποιηθεί. Η πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο σε 20 χρόνια από τώρα, είναι 10%. Αυτή είναι η πρόβλεψη των ειδικών πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη, οι οποίοι ρωτήθηκαν στο πλαίσιο έρευνας που έκαναν επιστήμονες του Ινστιτούτου για το Μέλλον της Ανθρωπότητας του βρετανικού Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Γιέηλ των ΗΠΑ, με επικεφαλής την Κάτια Γκρέις. Οι ειδικοί από την Ασία εμφανίζονται ακόμη πιο «βιαστικοί», εκτιμώντας ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα ξεπεράσει τους ανθρώπους σε 30 χρόνια, ενώ οι ειδικοί από τις ΗΠΑ μεταθέτουν αυτή την ημερομηνία 45 χρόνια πιο πίσω, δηλαδή μετά από 75 χρόνια. Οι Ευρωπαίοι βρίσκονται κάπου στη μέση. Οι υπολογιστές με τεχνητή νοημοσύνη ήδη ξεπερνούν τους ανθρώπους σε διάφορα πεδία, με πιο πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα τη νίκη του συστήματος AlphaGo της Google DeepMind πάνω στον καλύτερο παίκτη στον κόσμο του αρχαίου και πολύ δύσκολου επιτραπέζιου παιγνιδιού Go. Όμως τέτοια συστήματα, ενώ είναι “σαΐνια” σε ένα πράγμα, είναι άχρηστα σε πολλά άλλα πράγματα, εκτός και προγραμματισθούν και «εκπαιδευθούν» κατάλληλα για κάποιο άλλο καθήκον. Ένα βασικό ερώτημα είναι πότε θα υπάρξουν συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που θα τα καταφέρνουν εξίσου καλά σε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, κάτι που δεν αναμένεται να συμβεί τα επόμενα χρόνια. Ακόμη πιο δύσκολο θα είναι για την τεχνητή νοημοσύνη να εμπλουτισθεί με την αναγκαία συναισθηματική και κοινωνική νοημοσύνη. Στο ερώτημα πόσο θετική ή αρνητική θα είναι σε βάθος χρόνου η επίπτωση της τεχνητής νοημοσύνης, οι ειδικοί δίνουν μέση πιθανότητα 25% για «θετική» επίπτωση, 20% για «υπερβολικά θετική», 10% για «αρνητική» και μόνο 5% για «υπερβολικά αρνητική», δηλαδή η τεχνητή νοημοσύνη να ξεφύγει από κάθε έλεγχο και να καταστρέψει ή να υποδουλώσει την ανθρωπότητα (ποσοστό που πάντως δεν είναι αμελητέο για να αδιαφορήσει κανείς). Σε κάθε περίπτωση, οι 352 ειδικοί θεωρούν δεδομένο ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μεταμορφώσει δραστικά -ή και δραματικά- τη σύγχρονη καθημερινή ζωή σε κάθε τομέα, από την υγεία και τις μεταφορές έως την οικονομία και την άμυνα. Γι' αυτό, όπως τονίζουν, οι κυβερνήσεις και οι πολίτες πρέπει να ενημερωθούν σχετικά με τις επερχόμενες εξελίξεις και να παρέμβουν έτσι ώστε το μέλλον να μη διαμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό ερήμην τους. Αυτό, μεταξύ άλλων, σημαίνει νέους νόμους και κανονισμούς, νέες δικλίδες ασφαλείας (π.χ. για τις στρατιωτικές εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης), καθώς και μια νέα κοινωνική ευθύνη, μεταξύ άλλων για να μην εκτιναχθεί η ανεργία στα ύψη, καθώς τα ρομπότ και η τεχνητή νοημοσύνη θα διεκδικούν τις θέσεις εργασίας των ανθρώπων. Το «ποτάμι» της τεχνητής νοημοσύνης δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, αλλά είναι δυνατό να διοχετευθεί σε κατάλληλα και πιο ασφαλή «κανάλια». http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5450108/h-texnhth-nohmosynh-pithanws-tha-kseperasei-toys-anthrwpoys-sta-panta-ews-to-2060/

«Proton-M» H εκτόξευση του διαστημικου πύραυλου (RKN) «Proton-M» με το άνω στάδιο «Breeze-M» και το διαστημικό σκάφος «EchoStar-21» (της EchoStar 21) έχει προγραμματιστεί για τις 8 Ιούνη του 2017 στις 6:45 MSK από την εξέδρα εκτόξευσης 81 στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ.. https://www.roscosmos.ru/23618/

«Soyuz MS-03" Τα μέλη του πληρώματος του επανδρωμένου διαστημικου σκάφους μεταφοράς (RIC) «Ένωση MS-03» επέστρεψε με ασφάλεια στη Γη. Το Lander με τον κοσμοναύτη Olegom Novitskim (ROSKOSMOS) και τον αστροναύτη της ESA Thomas SAND προσγειώθηκε στο Καζακστάν στις 2 του Ιούνη 2017 στις 17:10 MSK. Η Διάρκεια παραμονής στο χώρο του ΔΔΣ του Olega Novitskogo και του Tom SAND ειναι περισσότερες από 196 ημέρες. Κατά την παραμονή του στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) το πλήρωμα εκτέλεσε ένα πρόγραμμα επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειραμάτων στο μακροπρόθεσμο πρόγραμμα του ISS Expeditions 50 και ISS-51, https://www.roscosmos.ru/23616/

62 χρόνια από την ίδρυση του Μπαϊκονούρ. Η 2 Ιουνίου 2017 σηματοδότησε την 62η επέτειο από την ίδρυση του Μπαϊκονούρ. Την ημέρα αυτή το 1955, η οδηγία του Γενικού Επιτελείου του Υπουργείου Άμυνας της ΕΣΣΔ ενέκρινε το οργανωτικό και το προσωπικό του 5ου Πεδιου Έρευνας Δοκιμών (5ος NIIP) και δημιούργησε τη στρατιωτική μονάδα 11284 - έδρα του χώρου υγειονομικής ταφής. Το Πολύγωνο και το χωριό πήρε την ανεπίσημη ονομασία «Αυγή». Το 1955 μια κοινή απόφαση του Υπουργείου Συγκοινωνιών και του Υπουργείου Άμυνας της ΕΣΣΔ ιδρύθηκε υπό όρους ταχυδρομική διεύθυνση για τις στρατιωτικές μονάδες της χωματερής - «Μόσχα-400» Η 5η NIIP πηρε το όνομα «Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ» μετά την πρώτη πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν το 1961. Μπαϊκονούρ - ο πρώτος χώρος διαστημοδρομιο της χώρας, σηματοδότησε την αρχή της ιστορίας της ρωσικής Κοσμοναυτικής και άνοιξε για τον κόσμο τον δρόμο για την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο. Από το Μπαϊκονούρ πραγματοποιούνται ένα σημαντικό μέρος των ρουκετών φορέων με επιστημονικους και κοινωνικο-οικονομικούς σκοπούς, διαπλανητικές αποστολές, καθώς και ένα πλοίο μεταφοράς για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σήμερα στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ : 5 θεσεις λειτουργούν με δυνατότητες για την εκτόξευση πυραυλων? Στο κτίριο 13 γινεται η συναρμολόγηση στην οποία έχει 34 κέντρα για τα prelaunch οχημάτων εκτόξευσης, διαστημόπλοια και άνω μπλοκ, και πλήρωση-εξουδετέρωση και την πλήρωση σταθμό για τα πρατήρια βενζίνης και των ενισχυτών προωθητικων συστατικά και συμπιεσμένα αέρια? Επισης συγκρότημα σύγχρονο με κέντρο ηλεκτρονικών υπολογιστών για τον έλεγχο της πτήσης των πυραύλων, ενισχυτές, τον έλεγχο και την επεξεργασία των πληροφοριών μέτρησης διαστημικων σκάφων? Στο Μπαικονουρ υπάρχουν 600 υποσταθμοι μετασχηματιστών? δύο αεροδρομία: η «Крайний» και «Jubilee»? 470 χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών? 1281 χιλιόμετρα δρόμων? 6610 χλμ γραμμών μεταφοράς? 2784 χιλιόμετρα γραμμών επικοινωνίας. https://www.roscosmos.ru/23610/ Θεόδωρος Γιουρτσίχιν: Στον ποντιακής καταγωγής κοσμοναύτη η διοίκηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Στον ποντιακής καταγωγής κοσμοναύτη, Θεόδωρο Γιουρτσίχιν, ανέθεσε η Αμερικανίδα αστροναύτης Πέγκι Ουίτσον, χθες τον έλεγχο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο ποντιακής καταγωγής κοσμοναύτης, Θεόδωρος Γιουρτσίχιν-Γραμματικόπουλος αναχώρησε τον Απρίλιο για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχοντας μαζί του δύο σημαίες - της Ελλάδας και του ΠΑΟΚ - καθώς και μία ποντιακή λύρα. Τον περασμένο Φεβρουάριο, ο 58χρονος ποντιακής καταγωγής κοσμοναύτης, Θεόδωρος Γιουρτσίχιν-Γραμματικόπουλος είχε βρεθεί στο Μουσείο Κοσμοναυτικής στο Ροστόφ και είχε συναντήσει τον Ιβάν Σαββίδη που του ζήτησε στο επόμενο ταξίδι του στο διάστημα, εκτός από την ελληνική σημαία και μία ποντιακή λίρα να πάρει μαζί του και μία σημαία του ΠΑΟΚ. https://www.youtube.com/watch?time_continue=24&v=r5n7gLvqQEw http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/600407_theodoros-gioyrtsihin-ston-pontiakis-katagogis-kosmonayti-i-dioikisi-toy

Αποστολή της NASA τιμά τον πατέρα του ηλιακού ανέμου. Η ιστορική αποστολή που θα εκτοξευτεί το 2018 για να εισέλθει στην καυτή ατμόσφαιρα του Ήλιου βαφτίζεται προς τιμήν του αμερικανού αστροφυσικού Γιουτζίν Πάρκερ που διατύπωσε τη θεωρία του ηλιακού ανέμου, ανακοίνωσε η NASA. Είναι μάλιστα η πρώτη φορά που η υπηρεσία δίνει σε αποστολή το όνομα προσώπου που παραμένει εν ζωή -ο Πάρκερ, σήμερα επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, θα γιορτάσει τα 90ά του γενέθλια στις 10 Ιουνίου. Το Parker Solar Probe θα πλησιάσει την επιφάνεια του Ήλιου σε απόσταση μόλις 6,4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, πιο κοντά από οποιαδήποτε προηγούμενη αποστολή. Μια θερμική ασπίδα από σύνθετα υλικά άνθρακα θα το προστατεύει από θερμοκρασίες μέχρι 1,400 βαθμούς Κελσίου, ικανές να λιώσουν ακόμα και τα πιο γερά μέταλλα. Ένας από τους στόχους της αποστολής είναι να μελετήσει τον ηλιακό άνεμο, ένα συνεχές ρεύμα σωματιδίων -κυρίως πρωτονίων και ηλεκτρονίων- που εκπέμπονται από τον Ήλιο και λούζουν ολόκληρο το Ηλιακό Σύστημα. Το 1958, ο Γιουτζίν Πάρκερ, τότε καθηγητής στο Ινστιτούτο Ενρίκο Φέρμι στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, δημοσίευσε μελέτη στο Astrophysical Journal προτείνοντας την ιδέα ότι μεγάλες ποσότητες ύλης και μαγνητικής ενέργειας διαρρέουν συνεχώς από το μητρικό μας άστρο -μια ροή την οποία ονόμασε ηλιακό άνεμο. Ο Πάρκερ είχε προσπαθήσει επίσης να λύσει ένα μεγάλο μυστήριο της αστροφυσικής, την παρατήρηση ότι η ατμόσφαιρα του Ήλιου, γνωστή ως στέμμα, είναι παραδόξως εκατομμύρια βαθμούς θερμότερη από την ίδια της ηλιακής επιφάνειας. Έξι δεκαετίες μετά, η αποστολή Parker Solar Probe, κόστους 1,5 δισ. δολαρίων, θα μπορούσε να λύσει το μεγάλο μυστήριο. Θα μπορούσε επίσης να προσφέρει στοιχεία για τις γεωμαγνητικές καταιγίδες που ξεσπούν όταν η Γη δέχεται σωματίδια από ηλιακές εκρήξεις. Το σκάφος προγραμματίζεται να εκτοξευτεί στη διάρκεια χρονικού παράθυρου 20 ημερών που ανοίγει στις 21 Ιουλίου 2018. Το σχεδιασμό, την κατασκευή και τη διαχείριση του σκάφους έχει αναλάβει το περίφημο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής (APL) του Πανεπιστημίου «Τζονς Χόπκινς» στο Μέριλαντ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500147163

Κι άλλο βαρυτικό κύμα ανίχνευσε το LIGO Η ανίχνευση έγινε στις 4 Ιανουαρίου του 2017 και γι αυτό το νέο βαρυτικό γεγονός ονομάστηκε GW170104 Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ερευνητικής ομάδας του LIGO που έγινε σήμερα, το βαρυτικό κύμα φαίνεται ότι προκλήθηκε από τη σύγκρουση δυο μαύρων τρυπών 31,2 ηλιακών μαζών η μια και 19,4 ηλιακών μαζών η άλλη. Το αποτέλεσμα ήταν ο σχηματισμός μιας μεγαλύτερης μαύρης τρύπας περίπου 48,7 ηλιακών μαζών. Υπενθυμίζεται ότι το LIGO είχε μέχρι τώρα ανιχνεύσει 3 φορές βαρυτικά κύματα μέσα σε 4 μήνες – αλλά το ένα από αυτά τα γεγονότα δεν ικανοποιούσε τις προδιαγραφές για επίσημη ανακοίνωση. Η πηγή του συγκεκριμένου σήματος βρίσκεται σε απόσταση περίπου 880 Mpc. Σύμφωνα με τον Vagelford, ένα από τα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του σήματος αυτού είναι ότι τα σπιν των αρχικών μελανών οπών μάλλον δεν ήταν προσανατολισμένα στην ίδια κατεύθυνση. Άλλο ένα επιπλέον αποτέλεσμα από την ανίχνευση του GW170104 είναι ότι το σήμα αυτό θέτει ισχυρότερους περιορισμούς στη μάζα του βαρυτονίου. Το βαρυτόνιο είναι ο φορέας της βαρυτικής αλληλεπίδρασης, όπως το φωτόνιο είναι ο φορέας της ηλεκτρομαγνητικής αλληλεπίδρασης. Η δημοσίευση αναφέρει ότι τώρα η μάζα του βαρυτονίου υπολογίζεται ≤ 7,7×10−23 eV/c2. Το βαρυτικό κύμα GW170104 σε κάθε περίπτωση είναι σύμφωνο με την γενική θεωρία της σχετικότητας. Τα χαρακτηριστικά των τριών βαρυτικών γεγονότων που ανιχνεύθηκαν και ανακοινώθηκαν επίσημα από το LIGO. Το GW170104 που ανακοινώθηκε σήμερα είναι και το πιο μακρινό. Προς το παρόν, διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ: https://www.ligo.caltech.edu/page/press-release-gw170104 ΕΔΩ: http://ligo.org/science/Publication-GW170104/index.php ΕΔΩ: https://www.quantamagazine.org/latest-black-hole-collision-comes-with-a-twist-20170601/?platform=hootsuite Η επιστημονική δημοσίευση έχει τίτλο: «GW170104: Observation of a 50-Solar-Mass Binary Black Hole Coalescence at Redshift 0.2» http://ligo.org/detections/GW170104/paper/GW170104-PRL-Final.pdf. Η δημοσίευση αυτή δίνει οριστική απάντηση σε διάφορους κακεντρεχείς που διέδιδαν πως τα «βαρυτικά κύματα» που ανίχνευσε το LIGO ήταν απλοί σεισμοί! http://physicsgg.me/2017/06/01/%ce%ba%ce%b9-%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%bf-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%ba%cf%8d%ce%bc%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%bf-ligo/

Πρώτη πτήση για τηλεχειριζόμενη λιβελούλα- cyborg στις ΗΠΑ. Την πρώτη της πτήση πραγματοποίησε τηλεχειριζόμενη λιβελούλα- cyborg, στο πλαίσιο προγράμματος ερευνητών του Charles Stark Draper Laboratory και τουHoward Hughes Medical Institute (HHMI) στις ΗΠΑ. Έρευνες πάνω σε έντομα- cyborg (με ενσωματωμένα πάνω τους τεχνητά/ τεχνολογικά τμήματα) είναι σε εξέλιξη εδώ και καιρό, με κατσαρίδες, ακρίδες κ.α. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και το συγκεκριμένο πρόγραμμα, ονόματι DragonflEye, που είχε ανακοινωθεί τον Ιανουάριο- όπως περιγράφεται από το Draper, ένα drone που χρησιμοποιεί ζωντανές λιβελούλες για να πετά. Η λιβελούλα φορά ένα μικρό «σακίδιο» με ηλεκτρονικά τμήματα, αισθητήρες και μια ηλιακή κυψέλη. Μια πηγή φωτός φορτίζει την κυψέλη, που τροφοδοτεί με ενέργεια το «σακίδιο». Το έντομο κατευθύνεται μέσω παλμών φωτός που διοχετεύονται σε συγκεκριμένους νευρώνες στον εγκέφαλό του- δίνοντας τη δυνατότητα ελέγχου του σε άνθρωπο πιλότο, όπως θα έκανε με ένα drone. Απώτερος στόχος, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι η χρήση τέτοιων μικροσκοπικών cyborgs για γονιμοποίηση φυτών, παράδοση μικρών φορτίων ή αποστολές αναγνώρισης σε επικίνδυνες ζώνες. Επίσης, δεν αποκλείεται η χρήση της συγκεκριμένης τεχνολογίας στον τομέα της ιατρικής, για πιο ακριβείς διαγνώσεις, πιο ακριβείς και λεπτεπίλεπτες επεμβάσεις κ.α. Όπως εκτιμούν οι ερευνητές, το DragonflEye ανοίγει τον δρόμο για αντίστοιχα εγχειρήματα σε κάποια από τα πιο ευέλικτα και ικανά από πτητικές άποψης έντομα της φύσης- όπως οι μέλισσες, ο πληθυσμός των οποίων έχει μειωθεί δραματικά μέσα στα τελευταία 25 χρόνια, με συνέπειες στη γονιμοποίηση των φυτών. Τέτοιου είδους συστήματα θα μπορούσαν να μειώσουν τους ρυθμούς απωλειών, κατευθύνοντας τις μέλισσες έτσι ώστε να αποφεύγουν τους κινδύνους, καθώς και επιτρέποντας την παρακολούθηση των τάσεων μετανάστευσης τους και της υγείας τους. http://www.naftemporiki.gr/story/1242391/protiptisi-gia-tilexeirizomeni-libeloula-cyborgstis-ipa

Πυραυλος (LV) "Proton-M" με το διαστημόπλοιο (SC) 21 EchoStar Communications ( "EchoStar-21"). Στο Μπαϊκονούρ συνεχίζει τις προετοιμασίες για την έναρξη της εκτόξευσης του οχήματος (LV) "Proton-M" με το διαστημόπλοιο (SC) 21 EchoStar Communications ( "EchoStar-21"). Πραγματοποιηθηκε σύνδεση του διαστημικου σκάφους με το άνω στάδιο «Breeze-M» Η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί για τις 8, Ιουνίου, 2017 στις 6:45 MSK. Η σύμβαση για την εκτόξευση του δορυφόρου EchoStar 21 από την «Proton» θυγατρική του Κέντρου im.M.V.Hrunicheva ειναι απο την ρωσο-αμερικανική κοινοπραξία Διεθνές Launch Services Inc. (ILS). EchoStar 21 - ισχυρός γεωστατικος δορυφόρος επικοινωνιών που κατασκευάζεται από την Space Systems / Loral που τις ανατέθηκε από τους κορυφαίους παγκόσμιους χειριστες EchoStar Corporation Δορυφορικές Επικοινωνίες (ΗΠΑ).Ο SC EchoStar 21 έχει σχεδιαστεί για να παρέχει υπηρεσίες σε κινητές δορυφορικές επικοινωνίες στην Ευρώπη. Ο EchoStar 21 ειναι ο έκτος δορυφόρος της EchoStar τροχιακής ομάδας, που ξεκίνησε από ένα ρωσικό πύραυλο «Proton». https://www.roscosmos.ru/23600/ WPK "Soyuz MS-03" Το πλήρωμα του ISS που αποτελείται από τον διοικητή του επανδρωμένου διαστημόπλοιου μεταφοράς (TPC) κοσμοναύτη Olega Novitskogo (Roscosmos) και τον μηχανικό πτήσης Tom Pecke (αστροναύτης της ESA) ετοιμαζονται για την προσγείωση. Στις 26 και 29 του Μάη του 2017 η εκπαίδευση επί του πλοίου για την κάθοδο του πληρώματος σχετικά με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Σογιούζ-03 MS«πραγματοποιήθηκαν στο ΔΔΣ. Η καθοδος του Lander σε μια συγκεκριμένη περιοχή του Καζακστάν αναμένεται στις 2 Ιουνίου στις 17:10 GMT https://www.roscosmos.ru/23602/

Πως εντοπίζονται τα anyons (ενυόνια) ; Τα κβαντικά σωματίδια είναι είτε φερμιόνια (έχουν ημιακέραιο σπιν s=1/2, 3/2,… και ακολουθούν την στατιστική Fermi-Dirac) είτε μποζόνια (έχουν ακέραιο σπιν s=0, 1, 2,… και ακολουθούν την στατιστική Bose-Einstein) εφόσον «ζουν» στις τρεις ή περισσότερες διαστάσεις. Βάλτε τα όμως σε δύο διαστάσεις και θα μπορούσαν να είναι οτιδήποτε μεταξύ φερμιονίων και μποζονίων. Σ’ αυτόν τον τύπο των οιονεί σωματιδίων, που προκύπτει μόνο σε συστήματα δυο διαστάσεων και υπακούει σε μια στατιστική μεταξύ των στατιστικών Fermi-Dirac και Bose-Einstein, ο Frank Wilczek έδωσε το χιουμοριστικό όνομα anyon(s) (θα μπορούσαμε να λέμε ενυόν – και όχι ανιόν – πληθυντικός: ενυόνια ή ενυόντα; ). Ενώ μπορεί κανείς να τα περιγράψει εύκολα θεωρητικά, τα anyons είναι δύσκολο να εντοπιστούν πειραματικά. Τα anyons κατηγοριοποιούνται σε αβελιανά και μη αβελιανά. Τα αβελιανά anyons έχουν ανιχνευθεί και παίζουν σημαντικό ρόλο στο κλασματικό κβαντικό φαινόμενο Hall. Τα μη–αβελιανά anyons, που αναμένεται να έχουν εφαρμογή στους κβαντικούς υπολογιστές, δεν έχουν ανιχνευθεί ακόμα. Οι ερευνητές Morampudi, Turner, Pollmann, και ο νομπελίστας Frank Wilczek μας λένε ότι οι γνωστές φασματοσκοπικές τεχνικές θα μπορούσαν εύκολα να ταυτοποιήσουν τα anyons. Η εργασία τους με τίτλο «Statistics of Fractionalized Excitations through Threshold Spectroscopy» θα βοηθήσει τους πειραματιστές να εξερευνήσουν συστήματα τα οποία φιλοξενούν μη-αβελιανά anyons. https://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.118.227201 Οι φυσικοί για να ταυτοποιήσουν anyons σε ένα υλικό, ψάχνουν για την υπογραφή της ιδιόμορφης κβαντικής στατιστικής των σωματιδίων, που βρίσκεται μεταξύ της στατιστικής Fermi-Dirac των φερμιόνων και της στατιστικής Bose-Einstein των μποζονίων. Συνήθως αυτό επιτυγχάνεται με μετρήσεις συμβολομετρίας σωματιδίων και μετρήσεις εντροπίας. Όμως, και οι δυο μετρήσεις είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν: η συμβολή των anyons είναι δύσκολο να απομονωθεί, και η εντροπία που σχετίζεται με τα σωματίδια είναι πάρα πολύ μικρή. Ο Wilczek και οι συνεργάτες του αποδεικνύουν ότι οι συνήθεις φασματοσκοπικές τεχνικές, όπως η σκέδαση νετρονίων θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα. Βρήκαν πως σε ενέργειες κοντά στο κατώφλι παραγωγής των anyons, υπάρχει η πιθανότητα να περιέχεται μια ξεκάθαρη υπογραφή των σωματιδίων. Συγκεκριμένα, είναι ανάλογη ενός εκθετικού νόμου, με έναν εκθέτη του οποίου η τιμή εξαρτάται από το που ακριβώς βρίσκονται οι στατιστικές των anyons μεταξύ των φερμιονικών και μποζονικών τύπων στατιστικής. http://physicsgg.me/2017/06/01/%cf%80%cf%89%cf%82-%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%80%ce%af%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-anyons-%ce%b5%ce%bd%cf%85%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1/

«Progress MS-06» Σήμερα, 31 Μαΐου, οι ειδικοί RSC «Energia» στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ ολοκλήρωσαν με επιτυχία μια σειρά από τεχνολογικές ενεργειες ανεφοδιασμού του οχηματος μεταφοράς φορτίου (THC) «Πρόοδος MS-06" με προωθητικό συστατικο και συμπιεσμένα αέρια. Η εκτόξευση του TGK «Πρόοδος MS-06» στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) είναι προγραμματισμένη για τις 14 Ιουνίου 2017.Θα παραδώσει περίπου 2,5 τόνους φορτίου, συμπεριλαμβανομένων ξηρού φορτίου, δεξαμενές καυσίμων και σύστημα ανεφοδιασμού καυσίμων DCD, νερό και συμπιεσμένα αέρια. http://www.energia.ru/ru/iss/iss51/progress_ms-06/photo_05-31.html Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) ολοκληρώθηκε η 51η μακρά εκστρατεία. Τα μέλη του διεθνούς πληρωματος του επανδρωμένου διαστημόπλοιου μεταφοράς (TPC) «Soyuz MS-03" ο κοσμοναύτης Όλεγκ Novitsky (Roscosmos) και ο αστροναύτης Tom ПЕСКЕ (ESA) ετοιμάζονται να επιστρέψουν στη Γη. Σύμφωνα με τις πρώτες ενδειξεις η βαλλιστικη υπηρεσία δεδομένων πλοήγησης το Mission Control Center (MCC) η αποσύνδεση του «MS-03 Συμμαχία» με τον ISS έχει προγραμματιστεί 2 Ιουνίου, 2017 στις 13:50 MSK. Διάρκεια παραμονής στο χώρο της πτήσης των δύο μελών του πληρώματος του ISS-50/51, επιστρέφοντας στη Γη θα είναι 197 ημέρες. Μετά την αποσύνδεση του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ MS-03» απο τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα συνεχίσουν να εργάζονται στο πλήρωμα ο Φιοντόρ Γιουρτσίχιν (Roscosmos), Πέγκυ Whitson (NASA) και Jack Fischer (NASA). Η Προσγείωση του όχηματος επανεισόδου «Σογιούζ MS-03» αναμένεται στις 2 Ιουνίου, στις 17:10 MSK σε 147 χιλιόμετρα νότια-ανατολικά της πόλης της Zhezkazgan στο Καζακστάν https://www.roscosmos.ru/23594/

Το νέο ερευνητικό πρόγραμμα NELIOTA ανιχνεύει λάμψεις από προσκρούσεις στη Σελήνη. Το ερευνητικό πρόγραμμα NELIOTA, το οποίο επιτελείται στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών άρχισε να ανιχνεύει λάμψεις φωτός που προκαλούνται από μετεωροειδείς που χτυπούν την επιφάνεια της Σελήνης, χρησιμοποιώντας ένα σύστημα που αναπτύχθηκε στα πλαίσια σύμβασης με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA). Το NELIOTA είναι το πρώτο σύστημα που μπορεί να εκτιμήσει τη θερμοκρασία αυτών των λάμψεων πρόσκρουσης. Μελέτες όπως το NELIOTA είναι σημαντικές επειδή η Γη και η Σελήνη βομβαρδίζονται συνεχώς από φυσικά συντρίμμια. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του υλικού κυμαίνεται σε μέγεθος από σωματίδια σκόνης έως μικρές πέτρες, αν και μεγαλύτερα αντικείμενα μπορεί να εμφανίζονται απροσδόκητα. Για παράδειγμα, ένα αντικείμενο διαμέτρου περίπου 20 μέτρων διαλύθηκε πάνω από τη ρωσική πόλη Τσελιαμπίνσκ τον Φεβρουάριο του 2013. Η προκύπτουσα έκρηξη, που καταγράφηκε με κάμερα, προκάλεσε σημαντικές ζημιές, χωρίς ευτυχώς κάποια ανθρώπινα θύματα. Σωματίδια διαμέτρου μερικών χιλιοστών εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης αρκετές φορές ανά ώρα και σε κάθε διαυγή και σκοτεινή νύχτα μπορούν να παρατηρηθούν ακόμη και με γυμνό μάτι με τη μορφή φωτεινών μετεωριτών ή 'διαττόντων αστεριών'. Ωστόσο, ο ακριβής αριθμός των μετεωριτών με εύρος μεγέθους από μερικά εκατοστά έως μέτρα δεν είναι γνωστός. Τα αντικείμενα αυτά σπάνια παρατηρούνται από κάμερες όταν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης, εξαιτίας του πολύ μικρού μεγέθους τους και της τυχαίας εμφάνισής τους, που δεν επιτρέπει να ανιχνευτούν απευθείας με τηλεσκόπια. Ένας τρόπος να προσδιοριστεί ο αριθμός των μεγαλύτερων αυτών ουράνιων σωματιδίων και η πιθανή απειλή για τους ανθρώπους είναι η παρατήρηση της Σελήνης, ιδιαίτερα της περιοχής που δεν φωτίζεται από τον Ήλιο. Όταν μικροί αστεροειδείς χτυπούν τη σεληνιακή επιφάνεια με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται με την πρόσκρουση, δημιουργώντας μία σύντομη λάμψη φωτός, η οποία μπορεί να είναι ορατή από τη Γη. Κάνοντας λογικές υποθέσεις σχετικά με την ταχύτητα και πυκνότητα των αντικειμένων αυτών, το μέγεθος και η μάζα τους μπορούν να εκτιμηθούν από τη φωτεινότητα της λάμψης. Για το χαρακτηρισμό αυτών των σεληνιακών λάμψεων διεξάγεται στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών ένα νέο παρατηρησιακό πρόγραμμα, το NELIOTA (Near-Earth object Lunar Impacts and Optical TrAnsients), το οποίο άρχισε να παρατηρεί συστηματικά στις 8 Μαρτίου 2017. Το NELIOTA χρησιμοποιεί ένα αναβαθμισμένο τηλεσκόπιο του Ινστιτούτου Αστρονομίας Αστροφυσικής Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών που βρίσκεται κοντά στο Κρυονέρι Κορινθίας. Το τηλεσκόπιο, με διάμετρο κατόπτρου 1.2 μέτρα, διαχωρίζει το εισερχόμενο φως σε δύο κατευθύνσεις και χρησιμοποιεί δύο ψηφιακές κάμερες τελευταίας τεχνολογίας για την καταγραφή των δεδομένων με ταχύτητα 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο. Οι παρατηρήσεις της νυχτερινής πλευράς της Σελήνης γίνονται κάθε φορά που ο φυσικός δορυφόρος της Γης είναι πάνω από τον ορίζοντα και συγκεκριμένα μεταξύ της Νέας Σελήνης και της φάσης του πρώτου τετάρτου και μεταξύ του τελευταίου τετάρτου και της Νέας Σελήνης. Ένα αυτοματοποιημένο λογισμικό αναλύει το βίντεο της παρατήρησης και εντοπίζει τις όποιες λάμψεις εμφανίζονται. Όσες από αυτές καταγράφονται και από τις δύο κάμερες συγχρόνως υποδηλώνουν ότι πρόκειται για φαινόμενα που συμβαίνουν στην επιφάνεια της Σελήνης. Οι κάμερες είναι εφοδιασμένες με φίλτρα που επιτρέπουν να περάσει τμήμα του εισερχόμενου φωτός και το καταγράφουν σε δύο διαφορετικά χρώματα. Αυτό επιτρέπει την εκτίμηση της θερμοκρασίας των λάμψεων πρόσκρουσης – το NELIOTA είναι το πρώτο σύστημα παρακολούθησης προσκρούσεων της Σελήνης που παρέχει αυτή τη δυνατότητα. Η εξαιρετική ικανότητα του τηλεσκοπίου επιβεβαιώθηκε κατά τη διάρκεια της φάσης παράδοσης και δοκιμαστικής περιόδου παρατηρήσεων, όπου καταγράφηκαν τέσσερις λάμψεις πρόσκρουσης μέσα σε μόλις 11 ώρες παρατήρησης. Στόχος της ερευνητικής ομάδας είναι να παρατηρήσει αυτές τις λάμψεις στη νυχτερινή πλευρά της Σελήνης έως τις αρχές του 2019. "Το μεγάλο κάτοπτρο του τηλεσκοπίου επιτρέπει στο ερευνητικό πρόγραμμα NELIOTA να ανιχνεύει πιο αμυδρές λάμψεις συγκριτικά με άλλες έρευνες παρακολούθησης της Σελήνης και να παρέχει ακριβείς πληροφορίες για το χρώμα τους, γεγονός που δεν ήταν εφικτό μέχρι σήμερα", λέει η Άλκηστις Μπονάνου, Κύρια Ερευνήτρια του ΙΑΑΔΕΤ/ΕΑΑ και Επιστημονική Υπεύθυνη του NELIOTA. "Το σύστημα των δύο καμερών μας επιτρέπει να επιβεβαιώσουμε τα συμβάντα σεληνιακών προσκρούσεων χρησιμοποιώντας ένα μόνο τηλεσκόπιο. Με τη συλλογή δεδομένων κατά την περίοδο παρατηρήσεων (22 μήνες), θα μπορέσουμε να προσδιορίσουμε πολύ καλύτερα τον αριθμό των αντικειμένων που διέρχονται κοντά από τη Γη (NEOs, near-Earth objects) και έχουν μέγεθος από μερικά εκατοστά έως μέτρα. "Οι παρατηρήσεις μας θα βοηθήσουν επίσης να προσδιοριστεί καλύτερα ο φυσικός μηχανισμός των λάμψεων πρόσκρουσης. Αναλύουμε τις λάμψεις σε συνεργασία με το Γραφείο Υποστήριξης της Επιστήμης στην ESA, για να μετρήσουμε τη θερμοκρασία κάθε λάμψης και να εκτιμήσουμε τη μάζα, και το μέγεθος του αντικειμένου που την προκαλεί καθώς και το μέγεθος του κρατήρα που δημιουργείται από την πρόσκρουση.” "Οι παρατηρήσεις αυτές είναι πολύ σημαντικές για το Πρόγραμμα Διαστημικής Επιτήρησης (Space Situational Awareness, SSA). Ειδικότερα, ο ακριβής αριθμός των αντικειμένων στο εύρος μεγέθους που παρατηρούμε με το τηλεσκόπιο Κρυονερίου δεν είναι γνωστός. Η παρακολούθηση αυτών των λάμψεων για μια μεγάλη χρονική περίοδο θα μας βοηθήσει να προσδιορίσουμε καλύτερα τον αριθμό αυτό", λέει ο Detlef Koschny, Συν-Διευθυντής του τμήματος NEO του προγράμματος Διαστημικής Επιτήρησης της ESA, και επιστήμονας στο Γραφείο Υποστήριξης της Επιστήμης. Το ερευνητικό πρόγραμμα NELIOTA συμβάλλει επίσης στην ενημέρωση και την εκπαίδευση του κοινού. "Αυτή τη στιγμή εκπαιδεύουμε δύο διδακτορικούς φοιτητές ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν το τηλεσκόπιο Κρυονερίου και να διεξάγουν παρατηρήσεις παρακολούθησης της Σελήνης", λέει η Άλκηστις. "Διοργανώνουμε επίσης δημόσιες περιηγήσεις στο Αστεροσκοπείο Κρυονερίου, κατά τη διάρκεια των οποίων παρουσιάζουμε το ερευνητικό πρόγραμμα NELIOTA, καθώς και ομιλίες για μαθητές και το ευρύ κοινό σχετικά με τους αστεροειδείς που διέρχονται κοντά από τη Γη. Φέτος, όπως και πέρσι, σκοπεύουμε να συμμετάσχουμε στην παγκόσμια Ημέρα των Αστεροειδών 2017 (Asteroid Day 2017), διοργανώνοντας μια δημόσια εκδήλωση στο Αστεροσκοπείο Κρυονερίου στις 30 Ιουνίου." Γενικές πληροφορίες Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών ανέπτυξε και λειτουργεί το NELIOTA, το οποίο χρηματοδοτείται μέσω σύμβασης από τη Διεύθυνση Επιστημών της ESA. Ο ιστότοπος του έργου NELIOTA (http://neliota.astro.noa.gr/) παρέχει τα χαρακτηριστικά παρατήρησης των λάμψεων (χρόνος, διάρκεια, λαμπρότητα, συντεταγμένες) εντός 24 ωρών από τις παρατηρήσεις. Έπειτα από την αναβάθμισή του το 2016 για το ερευνητικό πρόγραμμα NELIOTA, το τηλεσκόπιο Κρυονερίου χρησιμοποιείται κυρίως για παρατηρήσεις της Σελήνης. Συμβάλλει επίσης στην παρακολούθηση της φωτομετρίας παροδικών συμβάντων (transient events), όπως αυτά που ανιχνεύονται από την αποστολή Γαία (Gaia) της ESA. Ένας από τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι στη Σελήνη είναι ότι ακόμη και ένας μικρός αστεροειδής, μια που κινείται με μεγάλη ταχύτητα, θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφές στις όποιες υποδομές αναπτυχθούν εκεί – τα αποτελέσματα από το NELIOTA θα βοηθήσουν στην εκτίμηση του κινδύνου από τέτοιους μικρούς αστεροειδείς. Καθώς η Σελήνη δεν έχει ατμόσφαιρα, δεν μπορεί να εμποδίσει τα μικρότερα – αλλά επίσης επικίνδυνα – αντικείμενα. Είναι πιθανό ότι οι μόνιμες εγκαταστάσεις στη Σελήνη θα είναι υπόγειες, για να παρέχουν καλύτερη προστασία από μικρούς αστεροειδείς ή μετεωρίτες, καθώς και από την ηλιακή ακτινοβολία. Επαφές: Άλκηστις Μπονάνου, Κύρια Ερευνήτρια του ερευνητικού προγράμματος NELIOTA Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών & Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών Ελλάδα Τηλέφωνο: +30 210 8109177 Email: bonanos@noa.gr Detlef Koschny, Συν-Διευθυντής SSA-NEO Διεύθυνση Επιστημών Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος Email: Detlef.Koschny@esa.int Vicente Navarro, Τεχνικός Διευθυντής του ερευνητικού προγράμματος NELIOTA Διεύθυνση Επιστημών Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος Email: Vicente.Navarro@esa.int http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_nheo_ereynetikho_prhogramma_NELIOTA_anichnehuei_lhampseis_apho_proskrohuseis_ste_Selhene

Το πείραμα και η θεωρία στη Φυσική. Ο Max Born (1882 – 1970) έζησε όλες τις μεγάλες εξελίξεις της φυσικής στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, αλλά και ο ίδιος συμμετείχε σ’ αυτές ως ένας από τους θεμελιωτές της κβαντικής φυσικής (το 1954 βραβεύθηκε με το Νόμπελ φυσικής για την ερμηνεία της κυματοσυνάρτησης). Στις 21 Μαΐου του 1943 δίνοντας μια διάλεξη στο King’s College του Newcastle-upon-Tyne για την Φιλοσοφική Εταιρεία και την Εταιρεία Θεωρητικών Επιστημών του Durham, άρχιζε ως εξής: «Είναι φυσικό να θεωρεί κάποιος ότι η εργασία των χεριών και του νου του είναι χρήσιμη και σημαντική. Ουδείς, λοιπόν, παρεξηγεί τον μανιώδη πειραματικό όταν υπερηφανεύεται για τις μετρήσεις του και κοιτάζει αφ’ υψηλού τη φυσική της «χαρτούρας» του θεωρητικού φίλου του • ούτε τον θεωρητικό, όταν καυχιέται για τις βαρύγδουπες ιδέες του και απεχθάνεται τα «μουτζουρεμένα» δάχτυλα του πειραματικού – προφανώς όμως αυτή η φιλική αντιπαλότητα μεταστράφηκε σε κάτι το σοβαρό: στη Γερμανία μια σχολή ακραίων πειραματιστών, με ηγέτες τους Lenard και Stark, έχει προχωρήσει τόσο πολύ ώστε να απορρίψει εξ ολοκλήρου τη θεωρία, σαν επινόηση των Εβραίων, ανακηρύσσοντας το πείραμα τη μόνη γνήσια «αρία» επιστημονική μέθοδο. Υπάρχει και μια αντίθετη άποψη η οποία, μολονότι δεν έχει ρατσιστικό χαρακτήρα, είναι το ίδιο ριζοσπαστική καθώς ισχυρίζεται πως οι νόμοι της φυσικής αποκαλύπτονται σε ένα πνεύμα καλά εκπαιδευμένο στα μαθηματικά και στην επιστημολογία, χωρίς καταφυγή στο πείραμα. Δυο διακεκριμένοι αστρονόμοι, ο Milne και ο Eddington, είναι οπαδοί αυτής της φιλοσοφίας η οποία διακηρύσσει το θρίαμβο της θεωρίας επί του πειράματος. Είμαι θεωρητικός φυσικός (εβραϊκής καταγωγής) και θα περίμενε κάποιος να συνηγορήσω με αυτή τη φιλοσοφία. Κι όμως δεν το κάνω. Αντιθέτως, θεωρώ πως αυτές οι ιδέες αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για τη συνεπή ανάπτυξη της επιστήμης….» (ολόκληρο το δοκίμιο κυκλοφορεί στα ελληνικά: Max Born, «Το πείραμα και η θεωρία στη Φυσική» – εκδόσεις τροχαλία) Σύμφωνα λοιπόν με την ισορροπημένη άποψη του Max Born η φυσική δεν προχωρά χωρίς το πείραμα, αλλά και το πείραμα από μόνο του, δεν συνεισφέρει στην επιστημονική μέθοδο της φυσικής. Αυτά ισχυριζόταν ο μεγάλος φυσικός Max Born πριν από εβδομήντα και πλέον χρόνια. Σήμερα φαίνεται ότι τα πράγματα άλλαξαν ραγδαία, τουλάχιστον στην σύγχρονη μέση εκπαίδευση. Έτσι φέτος εισήχθη το μάθημα της φυσικής για πρώτη φορά στην πρώτη γυμνασίου, και αυτοί που σχεδίασαν το αναλυτικό πρόγραμμα μάλλον συγκλίνουν προς τις απόψεις των Lenard και Stark, δεδομένου ότι το αντίστοιχο εγχειρίδιο που μοίρασαν στις μικρούς μαθητές περιγράφει μόνο πειράματα και μετρήσεις, αλλά χωρίς θεωρία. Η φυσική μέσα από τα πειράματα, λένε. Πειράματα χωρίς φυσική, απαντούν κάποιοι άλλοι με το δίκιο τους. http://physicsgg.me/2014/05/30/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%b8%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae/

Ο Χαμπλ και το βραβείο Νόμπελ Ο Edwin Powel Hubble (1889-1953) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους αστρονόμους του 20ου αιώνα. Τέσσερις είναι κυριότερες συνεισφορές του Ηubble στην αστρονομία: 1. Το σύστημα ταξινόμησης γαλαξιών που φέρει το όνομά του Hubble, σε ένα διάγραμμα που περιλαμβάνει σπειροειδείς, ραβδωτούς και ελλειπτικούς γαλαξίες και μοιάζει με διαπασών. 2. Την ανακάλυψη των Κηφείδων στον γαλαξία NGC 6822 (ή γαλαξίας του Μπάρναρντ), και την αντίστοιχη εργασία του στους γαλαξίες M31(ή γαλαξίας της Ανδρομέδας3) και M33 (ή γαλαξίας του Τριγώνου), που έδωσαν απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την φύση των γαλαξιών. 3. Την ανακάλυψη της ομοιογενούς κατανομής των γαλαξιών και 4. Την σχέση μεταξύ της ταχύτητας-απόστασης των γαλαξιών που είναι γνωστή ως νόμος του Hubble, το φυσικό συμπέρασμα του οποίου είναι πως το σύμπαν διαστέλλεται. Ο Edwin Hubble κατά τη διάρκεια της ζωής του τιμήθηκε με διάφορα βραβεία για την επιστημονική συνεισφορά του, χωρίς όμως να λάβει το υπέρτατο βραβείο, ένα Νόμπελ Φυσικής. Σύμφωνα με φήμες – που αναφέρονται συχνά σε βιβλία εκλαϊκευμένης αστρονομίας και στην wikipedia – η επιτροπή των βραβείων Νόμπελ, το 1953, αποφάσισε να απονείμει το βραβείο Νόμπελ Φυσικής στον Hubble. Όμως ο Hubble, πέθανε λίγο πριν την ανακοίνωση, κι έτσι δεδομένου ότι το βραβείο δεν απονέμεται σε επιστήμονα που δεν βρίσκεται εν ζωή, χάθηκε η ευκαιρία να τιμηθεί για πρώτη φορά – μέχρι το 1953 – με το βραβείο Νόμπελ ένας αστρονόμος. Η εντύπωση που επικρατούσε μέχρι τώρα ήταν πως η τύχη έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι στερώντας το βραβείο Νόμπελ Φυσικής σε έναν από τους μεγαλύτερους αστρονόμους της σύγχρονης ιστορίας δεδομένου ότι, εκ των υστέρων, φαίνεται αυτονόητο πως ο Hubble άξιζε το Νόμπελ Φυσικής. Ο Kohji Tsumura διερεύνησε το ζήτημα [λεπτομέρειες εδώ: Verification of the anecdote about Edwin Hubble and the Nobel Prize] https://arxiv.org/pdf/1705.10125.pdf και διαπίστωσε πως ο Edwin Hubble το 1953 ήταν πράγματι υποψήφιος για το βραβείο Νόμπελ Φυσικής. Όμως, η επιτροπή αξιολόγησης κατέληξε στο συμπέρασμα πως το ερευνητικό έργο του Hubble στην αστρονομία δεν άξιζε το βραβείο. Με λίγα λόγια οι αξιολογητές δεν αντιλήφθηκαν την σπουδαιότητα των ανακαλύψεων ενός επιστήμονα που άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το σύμπαν. Πρόκειται για ένα συνηθισμένο συμβάν στην επιστημονική εξέλιξη. Για την ιστορία, το βραβείο Νόμπελ Φυσικής για το έτος 1953 δόθηκε στον Frederik Zernike για την εφεύρεση του μικροσκοπίου αντίθεσης φάσης. http://physicsgg.me/2017/05/30/%ce%bf-%cf%87%ce%b1%ce%bc%cf%80%ce%bb-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b5%ce%af%ce%bf-%ce%bd%cf%8c%ce%bc%cf%80%ce%b5%ce%bb/

Neutron Star Interior Composition Explorer (NICER) Για αυτή την εβδομάδα έχουμε δύο πολύ ενδιαφέροντα αστροφυσικά νέα. Το πρώτο σχετίζεται και με την ερχόμενη εκτόξευση της Space-X η οποία με την αποστολή CRS-11 που θα ανεφοδιάσει τον διεθνή διαστημικό σταθμό (ISS) θα μεταφέρει και ένα όργανο παρατήρησης στις ακτίνες Χ που έχει ως στόχο την μελέτη των αστέρων νετρονίων. Συγκεκριμένα η εκτόξευση είναι προγραμματισμένη για την 1η του Ιουνίου Static fire test of Falcon 9 complete—targeting June 1 launch from historic Pad 39A for Dragon’s next resupply mission to the @Space_Station pic.twitter.com/LjG6JdVtCo — SpaceX (@SpaceX) May 28, 2017 Μέχρι στιγμής όλα δείχνουν καλά και η εκτόξευση έχει 70% πιθανότητα για να γίνει όπως προβλέπει το πρόγραμμα. Οι εκτοξεύσεις της Space-X φυσικά έχουν πάντα ενδιαφέρον, αλλά η συγκεκριμένη έχει έναν λόγο παραπάνω να μας ενδιαφέρει αφού θα πάρει μαζί της στο διαστημικό σταθμό τον Neutron Star Interior Composition Explorer (NICER). Όπως λέει και το όνομα ο στόχος του οργάνου είναι η μελέτη της σύστασης και της δομής του εσωτερικού των αστέρων νετρονίων, ένα επιστημονικό πεδίο που με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Μια αποστολή τύπου NICER την περιμένουμε εδώ και πολύ καιρό και ελπίζουμε ότι θα μας βοηθήσει να ξεκλειδώσουμε πολλά από τα μυστήρια της δομής των αστέρων νετρονίων. Αυτό κάνει φυσικά ακόμα πιο σημαντική την επερχόμενη εκτόξευση της Space-X. Ας ελπίσουμε να πάνε όλα καλά γιατί ένα όργανο σαν το NICER σε συνδυασμό με την αστρονομία βαρυτικών κυμάτων θα ανοίξουν τους ορίζοντές μας προς πολλές κατευθύνσης. Αν όλα πάνε καλά, τα επόμενα χρόνια οι αστέρες νετρονίων έχουν να μας μάθουν πολλά πράγματα, τόσο για τις ιδιότητες της ύλης σε πυκνότητες υψηλότερες των πυρηνικών, όσο και για την ίδια την βαρύτητα. http://mavro-oxi-allo-karvouno.blogspot.gr/2017/05/blog-post.html

Επιστήμονες «διάβασαν» το DNA αιγυπτιακών μουμιών! Τη γενετική σύνθεση του αρχαίου αιγυπτιακού πληθυσμού αποκαλύπτει η ανάλυση γενετικού υλικού (DNA) από αρχαίες μούμιες, την οποία έκαναν επιστήμονες από τη Γερμανία και άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων μια διακεκριμένη Ελληνίδα παλαιοανθρωπολόγος. Τα δείγματα αφορούσαν μιτοχονδριακό DNA από 90 μούμιες που βρίσκονταν σε γερμανικά μουσεία, καθώς και πυρηνικό DNA από άλλες τρεις μούμιες που βρέθηκαν στην ίδια περιοχή, στο Αμπουσίρ ελ-Μελέκ στη Μέση Αίγυπτο. Οι μούμιες χρονολογούνταν περίπου μεταξύ του 1400 πΧ και του 400 μΧ, καλύπτοντας έτσι μια μεγάλη χρονική περίοδο: προ-πτολεμαϊκή, πτολεμαϊκή-ελληνιστική και ρωμαϊκή. Οι ερευνητές συνέκριναν το DNA από τις μούμιες με το γενετικό υλικό των σύγχρονων Αιγύπτιων και άλλων γειτονικών πληθυσμών. Η βασική διαπίστωση είναι ότι οι σύγχρονοι Αιγύπτιοι έχουν περισσότερα κοινά γενετικά χαρακτηριστικά με τους κατοίκους της υπο-Σαχάριας Αφρικής από ό,τι είχαν στο παρελθόν. Αντίθετα, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν στενότερη γενετική συγγένεια με αρχαίους λαούς από την Εγγύς Ανατολή (Μέση Ανατολή και Δυτική Ασία) από ό,τι με την Αφρική. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γιοχάνες Κράουζε, διευθυντή του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για την Επιστήμη της Ανθρώπινης Ιστορίας στην Ιένα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications». Στην έρευνα συμμετείχε η καθηγήτρια παλαιοανθρωπολογίας Κατερίνα Χαρβάτη του πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν (Τυβίγγης) και του Κέντρου Σένκενμπεργκ για την Ανθρώπινη Εξέλιξη και την Παλαιοοικολογία. Αν και δεν είναι η πρώτη ανάλυση DNA από αιγυπτιακές μούμιες, είναι η πρώτη γενετική μελέτη που θεωρείται αξιόπιστη χάρη στη χρήση των πιο σύγχρονων τεχνικών ανάλυσης παλαιογενετικού υλικού, φωτίζοντας έτσι το πολύπλοκο παρελθόν της Αιγύπτου. «Η πιθανότητα διατήρησης DNA σε μούμιες πρέπει να αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό» δήλωσε ο Κράουζε, καθώς, όπως είπε, «το ζεστό αιγυπτιακό κλίμα, τα υψηλά επίπεδα υγρασίας σε πολλούς τάφους και ορισμένες χημικές ουσίες που χρησιμοποιήθηκαν κατά την μουμιοποίηση, συμβάλλουν στην αποσύνθεση του DNA και θεωρείται ότι καθιστούν απίθανη την επιβίωση του DNA των αιγυπτιακών μουμιών σε βάθος χρόνου». Γι' αυτό ακριβώς, στο παρελθόν, η όποια ανάλυση DNA από μούμιες είχε θεωρηθεί προβληματική, όμως αυτή τη φορά τα προβλήματα ξεπεράσθηκαν. Στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων (Αφρικής, Ασίας, Ευρώπης), η Αίγυπτος αποτέλεσε τόπο συνάντησης πολλών λαών και κατακτητών, μεταξύ των οποίων και των Ελλήνων. Όπως είπε η ερευνήτρια Βερένα Σοϊένεμαν του πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν, «θέλαμε να ελέγξουμε αν η κατάκτηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου και άλλων ξένων δυνάμεων έχει αφήσει το γενετικό αποτύπωμά της στον αρχαίο αιγυπτιακό πληθυσμό». Η γενετική ανάλυση έδειξε ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι σχετίζονταν περισσότερο με λαούς από το Λεβάντε (Συρία-Λίβανο-Ισραήλ), καθώς και με νεολιθικούς πληθυσμούς από την Ανατολία και την Ευρώπη. Όμως, κατά τα τελευταία 1.500 χρόνια αυξήθηκε η ροή γονιδίων από τον αφρικανικό νότο, καθώς αυξήθηκε το εμπόριο προϊόντων κατά μήκος του Νείλου, αλλά και μαύρων σκλάβων διαμέσου της Σαχάρας, διευρύνθηκε και η παρουσία του αφρικανικού DNA. Έτσι, σύμφωνα με τα ευρήματα, οι σύγχρονοι Αιγύπτιοι έχουν περίπου 8% περισσότερη γενετική συγγένεια με τους υπο-σαχάριους Αφρικανούς από ό,τι είχαν οι αρχαίοι πρόγονοί τους. Σύμφωνα με την μελέτη, η περιοχή Αμπουσίρ ελ-Μελέκ γειτνιάζει με την περιοχή του Φαγιούμ, όπου υπήρχε μεγάλη εισροή Ελλήνων και Ρωμαίων αποίκων, γι' αυτό ήσαν συνηθισμένα τα ελληνικά και λατινικά ονόματα των κατοίκων. Πολλοί ελληνικοί πάπυροι έχουν βρεθεί στην περιοχή και αρκετοί κάτοικοι εκτιμάται ότι μιλούσαν ελληνικά και αργότερα λατινικά. Η ανάλυση του DNA από τις μούμιες δείχνει μια σχεδόν αδιάσπαστη γενετική συνέχεια μεταξύ των πληθυσμών της προ-πτολεμαϊκής, ελληνιστικής και ρωμαϊκής εποχής στην περιοχή Αμπουσίρ ελ-Μελέκ. Αυτό, κατά τους ερευνητές, πιθανώς υποδηλώνει ότι ο τοπικός πληθυσμός είχε επηρεασθεί μόνο σε περιορισμένο βαθμό από την «εισβολή» των Ελλήνων και Ρωμαίων. Οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ότι το γενετικό αποτύπωμα της ελληνικής και ρωμαϊκής μετανάστευσης θα είναι πιο αισθητό στη βορειοδυτική περιοχή του Δέλτα του Νείλου και στην περιοχή του Φαγιούμ, όπου ήσαν συγκεντρωμένοι οι περισσότεροι ελληνικοί και ρωμαϊκοί οικισμοί. Αλλά για να αποδειχθεί αυτό, θα χρειασθεί μια άλλη γενετική έρευνα http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/epistimones_diabasan_to_dna_aigyptiakon_moumion-65149730/