Δροσος Γεωργιος

Καλοκαιρινά πυροτεχνήματα στον κομήτη της Rosetta. Οι σύντομες αλλά δυνατές εκρήξεις που έχουν παρατηρηθεί από τον κομήτη 67P/Churyumov–Gerasimenko κατά τη διάρκεια της πιο ενεργής περιόδου του τον τελευταίο χρόνο, έχουν μελετηθεί ως προς την προέλευση τους, πάνω στην επιφάνεια του κομήτη. Κατά την διάρκεια των τριών μηνών που επικεντρώθηκε γύρω από την κοντινότερη προσέγγιση του κομήτη στον Ήλιο, στις 13 Αυγούστου 2015, η κάμερα της Rosetta απαθανάτισε 34 εκρήξεις. Αυτά τα βίαια γεγονότα είναι πιο πάνω από τους συνηθισμένους πίδακες και ροές υλικών, που φαίνονται να «τρέχουν» από τον πυρήνα του κομήτη. Αυτά ξεκινάνε και σταματάνε με ακριβή επαναληψιμότητα από τη μια περιστροφή του κομήτη στην επόμενη, συγχρονισμένα με την άνοδο και πτώση του φωτισμού του Ήλιου. Σε αντίθεση, οι εκρήξεις είναι πολύ περισσότερο φωτεινές από τους συνηθισμένους πίδακες -ξαφνικές, σύντομες, ταχύτατες εκπομπές σκόνης. Οι εκρήξεις απεικονίζονται συνήθως σε μία μόνο εικόνα, δείχνοντας ότι έχουν διάρκεια ζωής λιγότερη από το διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών εικόνων – συνήθως 5 έως 30 λεπτά. Μία τυπική έκρηξη θεωρείται ότι απελευθερώνει 60-260 τόνους υλικού σε αυτά τα λίγα λεπτά. Κατά μέσο όρο, οι εκρήξεις γύρω από την κοντινότερη προσέγγιση στον Ήλιο συμβαίνουν μία φορά κάθε 30 ώρες – περίπου 2.4 περιστροφές του κομήτη. Κρίνοντας από την εμφάνιση της ροής της σκόνης, οι εκρήξεις μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες. Ένας τύπος εκρήξεων σχετίζεται με έναν μακρύ, στενό πίδακα εκτεινόμενο μακριά από τον πυρήνα, ενώ ο δεύτερος περιλαμβάνει μια ευρεία, πλατιά βάση που απλώνεται πιο κοντά στον πυρήνα. Η τρίτη κατηγορία είναι ένα σύνθετο υβρίδιο των άλλων δύο. "Καθώς οποιαδήποτε έκρηξη έχει μικρή διάρκεια ζωής και απαθανατίζεται σε μία μόνο εικόνα, δεν μπορούμε να πούμε αν η εικόνα τραβήχτηκε αμέσως πριν ξεκινήσει η έναρξη, ή αργότερα κατά την διαδικασία της έκρηξης", τονίζει ο Jean-Baptiste Vincent, κύριος συγγραφέας της εργασίας που δημοσιεύτηκε στις 23 Σεπτεμβρίου στο ερευνητικό περιοδικό Monthly Notices of the Astronomical Society. "Σαν αποτέλεσμα, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτοί οι τρεις τύποι έκρηξης σχήματος «λοφίου» αντιστοιχούν σε διαφορετικούς μηχανισμούς, ή απλά σε διαφορετικά στάδια μίας μοναδικής διαδικασίας." "Αλλά αν μία μόνο διαδικασία λαμβάνει μέρος, τότε η λογική ακολουθία εξέλιξης είναι ότι, αρχικά ένας μακρύς, στενός πίδακας σκόνης εκτοξεύεται με μεγάλη ταχύτητα, πιθανότατα από ένα περιορισμένο χώρο." “Έπειτα, όσο η τοπική επιφάνεια γύρω από το σημείο εξόδου μεταβάλλεται, ένα μεγαλύτερο μέρος από νέο υλικό αποκαλύπτεται, εκτείνοντας τη «βάση» του λοφίου»." "Τέλος, όταν η περιοχή της πηγής έχει αλλάξει τόσο όσο να μην μπορεί πια να υποστηρίξει τον στενό πίδακα, μόνο ένα ευρύ λοφίο επιβιώνει." Η άλλη ερώτηση-κλειδί είναι πώς πυροδοτούνται αυτές οι εκρήξεις. Η ομάδα ανακάλυψε ότι μόνο τα μισά από τα γεγονότα συνέβησαν σε περιοχές που αντιστοιχούν στις πρώτες πρωινές ώρες, καθώς ο Ήλιος ξεκίνησε να ζεσταίνει την επιφάνεια μετά από πολλές ώρες στο σκοτάδι. Η ταχύτατη αλλαγή στην τοπική θερμοκρασία θεωρείται ότι πυροδοτεί θερμικές πιέσεις στην επιφάνεια που μπορεί να οδηγήσουν σε μια ξαφνική ρωγμή και αποκάλυψη ασταθούς υλικού. Αυτό το υλικό θερμαίνεται αρκετά γρήγορα και ατμοποιείται εκρηκτικά. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Kalokairinha_pyrotechnhemata_ston_komhete_tes_Rosetta Οι αστρονόμοι απαθανάτισαν τον «αόρατο» κομήτη. Εντοπίστηκε από ένα ρώσο ερασιτέχνη αστρονόμο στην Κριμαία, στις 11 Σεπτεμβρίου. Επιστήμονες στο παρατηρητήριο Slooh, του Κονέκτικατ των Ηνωμένων Πολιτειών κατάφεραν να απαθανατίσουν τον «αόρατο» κομήτη C/2016 R3, τον οποίον εντόπισε ο ερασιτέχνης αστρονόμο Γκενάντι Μπορίσοφ στην Κριμαία. «Δεν γνωρίζουμε αν θα επιζήσει από μια προσέγγιση με τον Ήλιο, αλλά αν τα καταφέρει, θα παραμείνει ως ένα από τα ουράνια σώματα που είναι εξαιρετικά δύσκολο να παρακολουθηθούν», αν «αποφασίσουμε κάτι τέτοιο», τονίζουν οι επιστήμονες. Στις 12 Οκτωβρίου, το ουράνιο σώμα θα προσεγγίσει πάρα πολύ τον Ήλιο: θα βρεθεί ακριβώς στη μέση της απόστασης που χωρίζει τη Γη από τον Ήλιο. Στη συνέχεια θα αρχίσει να κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ο Μπορίσοφ εντόπισε τον C/2016 R3 με ένα τηλεσκόπιο τύπου Margo που έχει εγκαταστήσει στην περιοχή Nauchny, στη Κριμαία. Πάντως, οι επιστήμονες τονίζουν ότι υπάρχουν υποψίες πως το ουράνιο σώμα είναι ο κομήτης C/1915 R1, που ανακαλύφθηκε το 1915 και δεν είχε εντοπιστεί έκτοτε. Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι θα λύσουν το αίνιγμα αυτό όταν καταφέρουν να φωτογραφίσουν τον κομήτη τη στιγμή που θα περνά κοντά από τον Ήλιο. http://www.pronews.gr/portal/20160928/genika/diastima/49/oi-astronomoi-apathanatisan-ton-aorato-komiti

Ο Στήβεν Χόκινγκ προειδοποιεί την ανθρωπότητα: «Θα εξαφανιστούμε, εκτός εάν κατακτήσουμε το διάστημα. Σήμα κινδύνου για το μέλλον της ανθρωπότητας, η οποία αναλώνεται σε εσωτερικές διαμάχες, αντί να συνεργάζονται όλοι οι λαοί για την επιβίωσή της, εξέπεμψε ο μεγαλύτερος επιστήμονας της εποχής μας, Στήβεν Χώκινγκ. Ο 74χρονος καθηγητής δήλωσε ότι το ανθρώπινο είδος είναι καταδικασμένο να εξαφανιστεί, εκτός και αν κατακτήσει το διάστημα. Ο Στήβεν Χώκινγκ θεωρεί επιβεβλημένη την επιχείρηση μετοίκησης του ανθρώπου στο διάστημα, καθώς τα επόμενα χρόνια είναι βέβαιο πως θα επέλθει η καταστροφή, είτε από πυρηνικό πόλεμο, είτε από κάποιον ανυπέρβλητο ιό, είτε από άλλους κινδύνους που θα προκύψουν. Ο διάσημος φυσικός έθεσε τους ηγέτες του κόσμου προς των ευθυνών τους, καθώς η στιγμή αυτή πλησιάζει, είτε λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας, είτε για φυσικούς λόγους. «Το ανθρώπινο είδος θα εξαφανιστεί από τη Γη. Πρέπει να αποδράσουμε στο διάστημα για να επιβιώσουμε», είπε χαρακτηριστικά, μιλώντας με την ευθεντία του μεγαλύτερου εν ζωή επιστήμονα του κόσμου μας. Ο Χώκινγκ εξωτερίκευσε τις σκέψεις του στο νέο βιβλίο που εξέδωσε δημοσιογράφος Julian Guthrie, λέγοντας πως «πιστεύω ότι η ανθρωπότητα δεν έχει μέλλον, αν δεν διαφύγει στο διάστημα» και πρόσθεσε: «Χρειάζεται να εμπνεύσουμε τις νέες γενιές και να τους θέσουμε τους προβληματισμούς "τι θα βρούμε όταν ταξιδέψουμε στο διάστημα;", "υπάρχει εξωγήινη ζωή ή είμαστε μόνοι μας;", "πώς φαίνεται το ηλιοβασίλεμα στον Άρη;". Το 2010, ο Στήβεν Χώκινγκ είχε κρούσει και πάλι τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον της ανθρωπότητας, λέγοντας ότι «θα καταστραφούμε από τη δική μας αναλγησία και την ηλιθιότητα». «Από τότε, δεν γίναμε λιγότερο ηλίθιοι. Η κατάσταση είναι χειρότερη από τότε. Η ανθρωπότητα μεγάλωσε κατά μισό δισ. σε λίγα χρόνια. Το τέλος έχει αρχίσει να φαίνεται...», δήλωσε ο 74χρονος επιστήμονας, ο οποίος επιχειρεί με τις απόψεις που εκφράζει, να στρέψει σε άλλα μονοπάτια τον προορισμό του ανθρώπινου είδους, το οποίο θα κληθεί να επιβιώσει στο απώτερο ή κοντινό μέλλον. Θα είμαστε προετοιμασμένοι; Ή θα έχουμε αναλωθεί σε εσωτερικές έριδες και καταστροφικούς πολέμους; Σύμφωνα με τον πιο φωτισμένο νου στον πλανήτη, αν δεν στραφούμε στο διάστημα, σύντομα θα είναι αργά για το ανθρώπινο είδος... http://www.pronews.gr/portal/20160928/genika/epistimes/27120/o-stiven-hokingk-proeidopoiei-tin-anthropotita-tha-exafanistoyme

Για την Ρεα. Η Ρέα (αγγλικά: Rhea) είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου και ανακαλύφθηκε το 1672 από τον Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι. Η Ρέα ονομάστηκε από την τιτανίδα Ρέα της ελληνικής μυθολογίας. Αναφέρεται επίσης ως Κρόνος V (Saturn V). Η χαμηλή πυκνότητα της Ρέας υποδεικνύει ότι αποτελείται από ένα βραχώδη πυρήνα, που αποτελεί περίπου το ένα τρίτο της μάζας της, με τα υπόλοιπα δυο τρίτα να αποτελούνται από πάγο νερού. Μοιάζει αρκετά με τη Διώνη, άλλο δορυφόρο του Κρόνου, καθώς έχει παρόμοια σύσταση, γεωλογική ιστορία και σύγχρονη με τον Κρόνο τροχιά. Η επιφάνειά της πρέπει να έχει υποστεί δραματικές αλλαγές, καθώς χαρακτηρίζεται από πολύ μακριές ανοιχτόχρωμες ρωγμές και χωρίζεται σε δυο περιοχές με διαφορετικά μεγέθη και χαρακτηριστικά κρατήρων. Το ημισφαίριο προς τη διεύθυνση της τροχιάς της είναι διάστικτο από μεγάλους κρατήρες και πιο φωτεινό από το άλλο ημισφαίριο, που είναι πιο σκοτεινό, έχει λιγότερους και μικρότερους κρατήρες και χωρίζεται από ανοιχτόχρωμες ρωγμές, που πρέπει να είναι φαράγγια από πάγο, δημιουργήματα παλιότερης ηφαιστειακής δραστηριότητας. Η Ρέα είναι ένα παγωμένο σώμα, χωρίς ατμόσφαιρα και με μέση θερμοκρασία γύρω στους -200 °C. Υπάρχουν ενδείξεις ισχνού συστήματος δακτυλίων, και αν υπάρχουν όντος δακτύλιοι τότε θα είναι το πρώτο φεγγάρι που θα έχουν ανακαλυφθεί. Στις 26 Νοεμβρίου 2010 η NASA ανακοίνωσε πως το διαστημόπλοιο Κασσίνι εντόπισε την ύπαρξη λεπτής ατμόσφαιρας στην Ρέα, αποτελούμενης από μόρια οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα, ακυρώνοντας έτσι τις προηγούμενες πεποιθήσεις μη ύπαρξης ατμόσφαιρας. Η πυκνότητα του οξυγόνου στην επιφάνεια της Ρέας είναι 5 τρισεκατομμύρια φορές μικρότερη από την πυκνότητα του οξυγόνου στην επιφάνεια της Γης. Το ασυνήθιστο αέριο πέπλο της Ρέας φαίνεται ότι ανανεώνεται συνεχώς, καθώς η κοσμική ακτινοβολία βομβαρδίζει και διαβρώνει την επιφάνεια. Οι τελευταίες παρατηρήσεις της αποστολής Cassini, που μελετά το σύστημα του Κρόνου από το 2004, «υποδεικνύουν ότι η ενεργή, περίπλοκη χημεία που περιλαμβάνει οξυγόνο ενδέχεται να είναι αρκετά κοινή σε όλο το Ηλιακό Σύστημα, ακόμα και στο Σύμπαν» σχολίασε ο Μπεν Τίολις, μέλος της επιστημονικής ομάδας της αποστολής. Η έρευνά του δημοσιεύεται σήμερα στο περιοδικό Science. Οι ερευνητές υποψιάζονταν από πριν ότι η Ρέα διαθέτει λίγο οξυγόνο, τo Cassini κατάφερε όμως να ανιχνεύσει απευθείας το αέριο πλησιάζοντας το φεγγάρι σε απόσταση μόλις 101 χιλιομέτρων. Η ατμόσφαιρα του δορυφόρου περιέχει και διοξείδιο του άνθρακα, του οποίου η προέλευση παραμένει ασαφής. Το οξυγόνο, όμως, φαίνεται ότι παράγεται με τη βοήθεια του ίδιου του Κρόνου. Καθώς ο πλανήτης περιστρέφεται, το μαγνητικό του πεδίο στέλνει στην επιφάνεια του δορυφόρου σωματίδια υψηλής ενέργειας. Τα σωματίδια αυτά προκαλούν χημικές αντιδράσεις στην επιφάνεια του δορυφόρου και απελευθερώνουν σχετικά άφθονα μόρια οξυγόνου. Αν και η Ρέα είναι υπερβολικά παγωμένη και στεγνή για να φιλοξενεί οποιαδήποτε μορφή ζωής, η ερευνητική ομάδα εκτιμά ότι η ίδια διαδικασία παραγωγής οξυγόνου ίσως δημιουργεί φιλόξενες συνθήκες σε άλλα σώματα του Ηλιακού Συστήματος. Ο Εγκέλαδος, για παράδειγμα, ένας πολύ μικρότερος δορυφόρος του Κρόνου, πιστεύεται ότι κρύβει κάτω από την κατάλευκη, παγωμένη επιφάνειά του, έναν ολόκληρο υπόγειο ωκεανό. Αν το οξυγόνο και το διοξείδιο του άνθρακα μπορούν με κάποιο τρόπο να μεταφερθούν στο νερό, εκτιμά ο Τίολις, η πιθανότητα ανακάλυψης μικροβιακής ζωής αυξάνεται. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει πάντως και η ατμόσφαιρα του Τιτάνα, του μεγαλύτερου από τους δεκάδες δορυφόρους του Κρόνου. Το πορτοκαλί, γιγάντιο φεγγάρι είναι καλυμμένο με πυκνή ατμόσφαιρα, από την οποία πέφτει βροχή υδρογονανθράκων που σχηματίζουν λίμνες. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AD%CE%B1_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Για τον Μίμα. Ο Μίμας (αγγλικά: Mimas) είναι ένας φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου. Πήρε το όνομά του από τον γίγαντα Μίμα, γιο της Γαίας σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Κρόνος I (Saturn I). Ο Μίμας ανακαλύφθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1789 από τον Ουίλιαμ Χέρσελ. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9F%CF%85%CE%AF%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BC_%CE%A7%CE%AD%CF%81%CF%83%CE%B5%CE%BB Το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας του Μίμα καλύπτεται από κρατήρες πρόσκρουσης, εκ των οποίων ο μεγαλύτερος, με διάμετρο 130 χλμ., φέρει το όνομα του αστρονόμου που ανακάλυψε το δορυφόρο: Χέρσελ. Ο μη επανδρωμένος βολιστήρας Πάιονηρ 11 πέρασε από τον Κρόνο το 1979, και η κοντινότερή του προσέγγιση στον Μίμα ήταν στα 104.263 χλμ., στις 1 Σεπτεμβρίου 1979. Το Βόγιατζερ 1 πέρασε κοντά σε αυτόν το 1980 και το Βόγιατζερ 2 το έτος 1981. Το Κασσίνι- Χόιχενς έχει φωτογραφήσει τον Μίμα πολλές φορές από το 2004, οπότε και εγκαταστάθηκε σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο. Ένα από τα κοντινότερα περάσματά του πραγματοποιήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2010, όταν ο βολιστήρας πέρασε σε απόσταση 9.500 χλμ. από τον Μίμαντα. Η τροχιά του Μίμαντος και της Τιθύος, ενός άλλου δορυφόρου του Κρόνου, βρίσκονται σε ένα είδος συντονισμού, φθάνοντας σε σύνοδο πάντοτε από την ίδια πλευρά του Κρόνου. Η περιστροφή του γύρω από τον άξονά του συγχρονίζεται με την κίνηση περιφοράς του και ο δορυφόρος στρέφει το ίδιο πάντοτε ημισφαίριό του προς τον Κρόνο, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη Σελήνη. Το εντυπωσιακότερο χαρακτηριστικό του δορυφόρου είναι ο μεγάλος κρατήρας διαμέτρου 130 χλμ., που βρίσκεται κοντά στο κέντρο του εμπρόσθιου ημισφαιρίου του. Τα τοιχώματά του έχουν ύψος 5 χλμ., ενώ ο βυθός του απέχει 10 χλμ. από τη μέση επιφάνεια του δορυφόρου. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο κρατήρα σύγκρουσης, σε σχέση με το μέγεθος του δορυφόρου, που έχει παρατηρηθεί στο ηλιακό μας σύστημα. Μερικά από τα στοιχεία του Μίμα είναι: Απόσταση από Κρόνο 186.000 χλμ., διάμετρος 400 χλμ., περίοδος περιφοράς 22ώ. 37λ., πυκνότητα (νερό = 1) 1,2. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CF%82_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

"Sea Launch" Στις 27 Σεπτεμβρίου 2016 στο Διεθνές Συνέδριο Αστροναυτικής IAC-2016 στην Γκουανταλαχάρα (Μεξικό) υπεγραφη σύμβαση για την αγορά του συγκροτήματος ιδιοκτησίας "Sea Launch» απο τον S7 Όμιλο. Θέμα της συναλλαγής: το πλοίο Sea Launch και η πλατφόρμα Οδύσσεια με τον εξοπλισμό Rocket και τον εξοπλισμό εδάφους στο λιμάνι βάσης του Long Beach (ΗΠΑ) και των εμπορικών σημάτων Sea Launch. Η ολοκλήρωση της συναλλαγής αναμένεται σε έξι μήνες - θα πρέπει να εγκριθεί από τις αρχές των ΗΠΑ, τη Διεύθυνση Εθνικής Άμυνας Ελέγχου Εμπορίου (DDTC) και την Επιτροπή Ξένων Επενδύσεων των Ηνωμένων Πολιτειών (CFIUS). Επίσης σήμερα, η ναυαρχίδα της εταιρείας Roskosmos των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων RSC «Energia» και ο Ομίλος S7 υπέγραψαν συμφωνία για τη συνεργασία και την από κοινού εργασία για να συνεχίστει η λειτουργία του συγκροτήματος "Sea Launch". Η RSC «Energia» θα παράσχει στην S7 την αναγκαία τεχνική υποστήριξη, βοήθεια στην οργάνωση των εκτοξευσεων και για την ολοκλήρωση του συστήματος. Οι κοινές δραστηριότητες της RSC «Energia» και του Ομίλου S7 προβλέπει επίσης τη συνεργασία με στόχο την ανάπτυξη των υποδομών μεταφορών στο χώρο. Ο Γενικός Διευθυντής της RSC "Ενέργεια" Vladimir Sun: "Είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε υπογράψει την παρούσα σύμβαση - εχοντας διανύσει πολύ δρόμο για τη διάρθρωση της συναλλαγής και την εφαρμογή της. Το έργο είναι αρκετά περίπλοκο, αλλά η ομάδα S7 με τις νέες προσεγγίσεις για την οργάνωση των επιχειρήσεων, και με την υποστήριξή μας ειμαι βεβαιος οτι το έργο της θα είναι επιτυχες. " Ο Γενικός Διευθυντής Vladislav Filev της S7 Group, «Η εξαγορά του κοσμοδρόμιου - ειναι ένα" εισιτήριο "για μας στο χώρο της βιομηχανίας.Η Διαστημική υποδομή αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή της επιχείρησης που έχει καλες μακροπρόθεσμες προοπτικές. Το συγκρότημα και οι δραστηριότητες του έχουν προγραμματιστεί να ξεκινήσουν 18 μήνες μετά την έγκριση της συναλλαγής - περίπου στο τέλος του 2018. Πιστεύουμε ότι με μια μεγάλη επένδυση στον εκσυγχρονισμό της Sea Launch θα είναι σε θέση να κάνει μέχρι 70 εκτοξευσεις για 15 χρόνια. http://www.roscosmos.ru/22692/

Έλον Μασκ: σχέδιο για αποικία 1 εκατ. κατοίκων στον Άρη. Διαστημόπλοια για τη μεταφορά ανθρώπων στον Άρη, οι οποίοι θα δημιουργήσουν εκεί μία μόνιμη αποικία, θα αναπτύξει η εταιρεία αεροδιαστημικής SpaceX του νοτιοαφρικανικής καταγωγής μεγιστάνα Έλον Μασκ. Ο Μασκ παρουσίασε το σχέδιό του σήμερα στο Διεθνές Αστροναυτικό Κογκρέσο στη Γουαδαλαχάρα του Μεξικό, ενώ την ομιλία του παρακολούθησαν μέσω ίντερνετ περισσότεροι από 100.000 τηλεθεατές. A Million Humans Could Live on Mars By the 2060s https://t.co/d0nlk1xfOl via @NatGeo — Elon Musk (@elonmusk) 27 Σεπτεμβρίου 2016 «Είναι κάτι που μπορεί να γίνει στη διάρκεια της δικής μας ζωής. Είμαι πεπεισμένος πως μπορούμε να τα καταφέρουμε», σημείωσε. Το σχέδιο του Μασκ είναι να ταξιδέψουν στον Κόκκινο Πλανήτη τουλάχιστον 1 εκατομμύριo άνθρωποι, όπου θα δημιουργήσουν μία αποικία που θα αυτοσυντηρείται. Προέβλεψε πως οι πρώτοι άποικοι θα μπορούσαν να βρεθούν στον Άρη σε μία δεκαετία από τώρα, ενώ υποστήριξε πως τα σκάφη θα πρέπει να πληρούν μία σειρά από προϋποθέσεις, ώστε να εκτελούν τακτικά δρομολόγια περίπου κάθε δύο χρόνια. Με βάση αυτές τις προϋποθέσεις, οι πύραυλοι θα πρέπει να είναι πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμοι, να ανεφοδιάζονται καθώς βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη, και να μπορούν να παράγουν καύσιμα στον Άρη. Επειδή η ατμόσφαιρα του πλανήτη αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, και προηγούμενες αποστολές έχουν εντοπίσει πάγο, ο Μασκ υποστηρίζει πως θα μπορεί να παραχθεί εκεί μεθάνιο, το οποίο θα χρησιμοποιείται ως καύσιμο. Κεντρικό ρόλο στην ομιλία του είχε μία αναπαράσταση σε βίντεο ενός τεράστιου διαστημοπλοίου και ενός πυραύλου, που θα μεταφέρουν τους αποίκους στον προορισμό τους. Ένα στοιχείο που δεν ξεκαθάρισε πάντως είχε να κάνει με τη χρηματοδότηση του εγχειρήματος, αναφέροντας απλώς πως θα προέλθει από μία «μεγάλη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα». Πρόσθεσε επίσης ότι το κόστος ανά αστροναύτη θα πρέπει να μειωθεί σημαντικά, για να γίνει πραγματικότητα ο εποικισμός. Αυτή τη στιγμή, ο ίδιος εκτιμά πως το ταξίδι στον Άρη θα κόστιζε 10 δισ. δολάρια ανά άτομο. Ο στόχος του είναι να μειώσει αυτό το ποσό στις 200.000. Πάντως, όπως σημείωσε, το μοναδικό προσωπικό του κίνητρο είναι να κάνει τη ζωή «διαπλανητική». Η ομιλία του μεγιστάνα έγινε λίγες εβδομάδες μετά το σοβαρό ατύχημα της SpaceX, κατά το οποίο ένας μη επανδρωμένος πύραυλος και το φορτίο του καταστράφηκαν όταν ξέσπασε πυρκαγιά, δύο ημέρες πριν από την προγραμματισμένη απογείωση. Όπως ανέφερε ο ίδιος λίγες ημέρες αργότερα, πρόκειται για «την πιο δύσκολη και περίπλοκη αποτυχία που είχαμε στα 14 χρόνια ύπαρξης της SpaceX». Σύμφωνα με την εφημερίδα Guardian, η αποτυχία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα πολύ απαιτητικά χρονοδιαγράμματα της εταιρείας, λόγω των φιλοδοξιών του ιδρυτή της. Ωστόσο, η έκρηξη δημιούργησε αμφιβολίες για το κατά πόσο η SpaceX μπορεί όντως να εγγυηθεί την ασφαλή μεταφορά εφοδίων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, «πόσω μάλλον την αποστολή ανθρώπων στον Άρη», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η εφημερίδα. https://www.youtube.com/watch?v=A1YxNYiyALg#t=1280 http://physicsgg.me/2016/09/28/%ce%ad%ce%bb%ce%bf%ce%bd-%ce%bc%ce%b1%cf%83%ce%ba-%cf%83%cf%87%ce%ad%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%af%ce%b1-1-%ce%b5%ce%ba%ce%b1%cf%84-%ce%ba%ce%b1%cf%84/

ESA Euronews: Αντίστροφη μέτρηση για την τελευταία αποστολή (και το τέλος) της Rosetta Αντίστροφη μέτρηση για την τελευταία αποστολή (και το τέλος) της Rosetta. Σε λίγες ημέρες η αποστολή του διαστημικού σκάφους Rosetta του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος φτάνει στο τέλος της. Αυτό θα συμβεί με τον πιο ασυνήθιστο τρόπο, καθώς το σκάφος αργά αλλά αποφασιστικά θα προσκρούσει επάνω στον κομήτη, σε τροχιά γύρω από τον οποίον "βρισκόταν την τελευταία διετία". Αυτή η αποστολή ήταν γεμάτη εκπλήξεις. Η πρώτη ήταν όταν η Rosetta έκανε τους πάντες να προσδοκούν ότι ξυπνήσει από την μακρά χειμερία νάρκη στην οποία είχε πέσει. Στην συνέχεια, τον Νοέμβριο του 2014, το μικροσκοπικό ερευνητικό σκάφος Philae της Rosetta προσεδαφίστηκε στον κομήτη. Αναπήδησε δύο φορές και στην συνέχεια εξαφανίστηκε η οπτική επαφή μαζί του. Τι ακολούθησε; Δυο χρόνια επιστημονικών ερευνών καθώς η Rosetta έκανε μετρήσεις στον κομήτη κατά την κοντινότερη προσέγγισή του στον ήλιο. Μετά άλλη μια έκπληξη, μόλις πριν από μερικές ημέρες, όταν το Philae τελικά εντοπίστηκε σε μια σκιερή γωνιά του κομήτη. Τι ακολουθεί; Ο Πάολο Φέρι, επικεφαλής της αποστολής της Rosetta εξηγεί: «Σκοπεύουμε να προσεδαφιστούμε στον κομήτη για ακόμα μια φορά, αυτή τη φορά με το μητρικό διαστημικό σκάφος». Το δραματικό τέλος αναμένεται την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου.Εκείνη την ημέρα η Rosetta θα θέσει τον εαυτό της σε σκόπιμη πορεία σύγκρουσης με τον κομήτη. Η Αρμέλ Χουμπότ, μηχανικός, εξηγεί επιδεικνύοντας ένα μοντέλο προσομοίωσης του "κομήτη", εξηγεί: «Αν πάρουμε ένα μοντέλο του κομήτη, στην "κεφαλή" της πάπιας υπάρχει αυτή η περιοχή που λέγεται Ma'at, η οποία είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή γιατί είναι μια πολύ ενεργή περιοχή. Για την ακρίβεια, σε αυτήν την πλευρά υπάρχουν δύο περιοχές, αυτό που λέμε "λάκκους", τρύπες που παράγουν αέρια και σκόνη. Ο σκοπός μας είναι να έρθει η Rosetta και να προσεδαφιστεί κοντά σε αυτές τις τρύπες». Χάρη στους άγρυπνους φρουρούς της, η Rosetta έχει καταφέρει εδώ και 12 χρόνια να αντισταθεί στο χώρο. Ωστόσο, δεν θα είναι σε θέση να αντέξει και αυτήν την φορά. Η Αρμέλ Χουμπότ προσθέτει: «Η δομή ενός δορυφόρου είναι πολύ ελαφριά και πολύ εύθραυστη. Η Rosetta συγκεκριμένα δεν κατασκευάστηκε για να είναι σε θέση να αντέξει τη βαρύτητα, γιατί είναι ένας δορυφόρος σε τροχιά γύρω από έναν κομήτη, ένα μικρό αδύναμο σώμα. Κατά τη στιγμή της πρόσκρουσης, η Rosetta θα συνθλιβεί. Οι ηλιακοί συλλέκτες και η κεραία θα βρεθούν επάνω στην επιφάνεια του κομήτη. Η Rosetta θα παραμείνει για πάντα στον κομήτη, επειδή δεν υπάρχει τρόπος για να την πάρουμε από την επιφάνεια του κομήτη». Κάπου εδώ η αποστολή τερματίζεται γιατί καθώς η Rosetta ακολουθεί τον κομήτη που απομακρύνεται από τον Ήλιο, το διαστημικό σκάφος θα έχει ολοένα και λιγότερη ενέργεια από τους ηλιακούς συλλέκτες του. Για τους ειδικούς επιστήμονες, αυτό το τέλος δίνει μια μοναδική ευκαιρία για να ληφθούν στοιχεία και φωτογραφίες. Ο Ματ Τέιλορ εξηγεί: «Η προοπτική που έχουμε τώρα, με αυτήν την βουτιά από ύψος περίπου 20 χιλιομέτρων πάνω από τον κομήτη ως το έδαφός του είναι κάτι φανταστικό. Μας δίνει αυτή την μοναδική εικόνα του πως είναι το κώμα, η εξωτερική ατμόσφαιρα του κομήτη, μέχρι και την επιφάνεια. Αυτό θα μας δώσει πληροφορίες για κάτι που δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν». Η Rosetta θα στείλει πίσω φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης από μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη του κομήτη, προσφέροντάς μας μια εικόνα από μέσα από αυτό το αρχαίο κομμάτι σκόνης και πάγου που έχει απομείνει από το πρώιμο ηλιακό σύστημα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι θεμελιώδες να ληφθούν εικόνες υψηλής ανάλυσης, αλλά για να συμβούν όλα αυτά, η Rosetta θα πρέπει να επιβιώσει τις τελευταίες ημέρες, καθώς θα πετά κοντά στον κομήτη και θα ολοκληρώνει την τελική της κάθοδο. Ο Αντρέα Ατσομάτζο, διευθυντής πτήσης της Rosetta αναφέρει: «Όταν πετάς τόσο κοντά στην επιφάνεια του κομήτη, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να έχεις προβλήματα στην πλοήγηση, συνεπώς στο να προβλέψεις σε ποιο σημείο θα είναι η Rosetta γύρω από τον πλανήτη. Αυτό που κάνουμε τώρα τεχνικά είναι πολύ πιο απαιτητικό σε σχέση με την ημέρα της προσεδάφισης του Philae. Στην τελική κάθοδο δεν θα υπάρχει χρόνος να γίνουν ρυθμίσεις. Η ομάδα θα πάρει απλά τις πληροφορίες και θα προσεύχεται για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα». Ο Πάολο Φλερι, επικεφαλής της επιχείρησης, αναφέρει: «Αν είμαστε τυχεροί, θα έχουμε σήμα μέχρι τέλους. Δεν γνωρίζουμε με ποιο μέρος του διαστημικού σκάφους θα γίνει η προσεδάφιση, ποιο θα ακουμπήσει πρώτο την επιφάνεια του κομήτη. Συνεπώς, θα μπορούσε να γίνει με έναν ηλιακό συλλέκτη, οπότε στην συνέχεια η συμπεριφορά όλου του σκάφους διαταράσσεται. Μπορεί να χάσουμε το σήμα. Με απλά λόγια, είναι πολύ δύσκολο να γίνει πρόβλεψη για τα τελευταία λεπτά. Τελικά, όταν θα είναι στην επιφάνεια, θα χάσουμε το σήμα. Το διαστημικό σκάφος θα προγραμματιστεί γι 'αυτό, γιατί δεν θέλουμε να αφήσουμε ένα ενεργό διαστημικό σκάφος στον κομήτη που στη συνέχεια θα μπορούσε να μολύνει το περιβάλλον των ραδιοσυχνοτήτων. Συνεπώς, θα σταματήσει από μόνο του την λειτουργία του και αυτό θα είναι το τέλος της αποστολής». http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/09/ESA_Euronews_Rosetta_heads_for_glorious_crash-landing http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESA_Euronews_Anthistrophe_mhetrese_gia_ten_teleytahia_apostolhe_kai_to_thelos_tes_Rosetta

Πράγματι, τo Σύμπαν είναι ίδιο προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι κοσμολόγοι μπορούν να αναστενάξουν με ανακούφιση: η ακριβέστερη ως σήμερα μελέτη επιβεβαιώνει τη βασική υπόθεση ότι το Σύμπαν διαστέλλεται ομοιόμορφα προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς να περιστρέφεται ή να τεντώνεται. Αν κοιτάξει κανείς το νυχτερινό ουρανό βλέπει πλανήτες, άστρα, γαλαξίες αλλά και μεγάλες, κενές περιοχές. Αν όμως δει κανείς την ευρύτερη εικόνα, εξετάζοντας το Σύμπαν σε μεγάλες κλίμακες, ο ουρανός φαίνεται ίδιος προς όλες τις κατευθύνσεις. Για να περιγράψουν αυτήν την ομοιομορφία σε μεγάλες κλίμακες, οι κοσμολόγοι λένε ότι το Σύμπαν είναι «ισοτροπικό» -μια κεντρική υπόθεση στην οποία βασίζονται οι περισσότεροι υπολογισμοί στην Κοσμολογία. Παρόλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος ότι δεν υπάρχει κάποια «ανισοτροπία», δηλαδή κάποια σημαντική μεταβολή στις ιδιότητες του χωροχρόνου σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Κανείς δεν μπορεί επίσης να αποκλείσει την πιθανότητα ολόκληρο το Σύμπαν να περιστρέφεται γύρω από έναν άξονα, κάτι που επίσης θα καθιστούσε τον χωροχρόνο ανισοτροπικό. Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση Physical Review Letters. προσφέρει νέα επίπεδα ακρίβειας, καθώς υπολογίζει ότι η πιθανότητα να μην είναι το Σύμπαν ισοτροπικό είναι μόλις 1 στις 121.000. Αρχέγονη λάμψη Για να εξετάσει το κατά πόσον ο χωροχρόνος έχει αίσθηση της κατεύθυνσης, οι ερευνητές του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου και του Imperial College εξέτασαν τη «μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου», ή CMB, το απόφωτο μιας λάμψης που γέμισε τα πάντα όταν το Σύμπαν έγινε ξαφνικά διαφανές περίπου 360.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Ακόμα και σήμερα, η αμυδρή αυτή λάμψη γεμίζει τον ουρανό στο φάσμα των μικροκυμάτων και δίνει πολύτιμα στοιχεία για την εξέλιξη του Σύμπαντος. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον ακριβέστερο μέχρι σήμερα χάρτη της ακτινοβολίας CMB σε ολόκληρο τον ουρανό, τον οποίο δημιούργησε ο δορυφόρος Planck της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA. Ο χάρτης καταγράφει την ένταση της ακτινοβολίας σε κάθε σημείο του ουράνιου θόλου, καθώς και την πόλωση της ακτινοβολίας αυτής, η οποία δίνει μια αίσθηση της κατεύθυνσης. Η ερευνητική ομάδα συνέκρινε το χάρτη με μαθηματικά μοντέλα στα οποία το Σύμπαν είναι ανισοτροπικό. Για παράδειγμα, αν το Σύμπαν τεντώνεται προς μια κατεύθυνση περισσότερο από ό,τι σε άλλες ο χάρτης θα εμφάνιζε μακρόστενες θερμές και ψυχρές κηλίδες. Αν πάλι το Σύμπαν περιστρέφεται γύρω από έναν άξονα, η ακτινοβολία CMB θα εμφάνιζε σπειροειδή σχήματα. Η σύγκριση της πραγματικότητας με τα μαθηματικά μοντέλα έδειξε ότι ο χάρτης του Planck είναι περισσότερο συμβατός με ένα ισοτροπικό Σύμπαν. «Βρήκαμε ισχυρές ενδείξεις ότι το Σύμπαν είναι ίδιο προς όλες τις κατευθύνσεις» λέει ο Στίβεν Φίβεϊ του Imperial College. Πιο ενθουσιώδης εμφανίστηκε η Ντανιέλα Σάαντε του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου, πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης: «Είμαστε πανευτυχείς που η εργασία μας δικαιώνει αυτό που υπέθεταν οι περισσότεροι κοσμολόγοι» είπε. «Για την ώρα, η Κοσμολογία είναι ασφαλής». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500104183

Κοσμοναύτες της Roscosmos, εξελέγησαν στην Κρατική Δούμα. Οι κοσμοναύτες της Roscosmos Maxim Sura και Έλενα Serova, εξελέγησαν στην Κρατική Δούμα της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας σύγκληση VII. Ο Maxim Sura εργάστηκε ως εκπαιδευτής-test κοσμοναύτης και η Έλενα Serova ως δόκιμη κοσμοναύτης. Ο Maxim Sura γράφτηκε σαν κοσμοναύτης το 1997 και κατά τη διάρκεια της εργασίας του, έχει κάνει δύο διαστημικές πτήσεις (2009 και 2014) Συνολική διάρκεια των 334 ημερών, δύο φορές εργάστηκε σε ανοιχτό χώρο (συνολικής διάρκειας - 9 ώρες 25 λεπτά).. Η Έλενα Serova γραφτηκε σαν κοσμοναύτης το 2006 και τον Σεπτέμβριο 2014 - Μάρτιο 2015. εκανε μια διαστημική πτήση διάρκειας 167 ημερών ως TPK μηχανικός πτήσης του "Soyuz TMA-14M». "Είμαι βέβαιος ότι οι Ρώσοι κοσμοναύτες θα δικαιολογήσουν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων. Η εμπειρία τους και οι προσωπικές ιδιότητες τους θα βοηθήσουν να εκπροσωπήθει σωστά ο χώρος της κοσμοναυτικής στο νομοθετικό σώμα της χώρας », - δήλωσε ο επικεφαλής του Κέντρου Εκπαίδευσης YA Γιούρι Γκαγκάριν κοσμοναύτης Lonchakov. http://www.roscosmos.ru/22690/

Εφτιαξαν το κλιματικό αρχείο της Γης. Για πρώτη φορά οι επιστήμονες έχουν στα χέρια τους ένα -κατ' εκτίμηση- συνεχόμενο αρχείο των μεταβολών της θερμοκρασίας του πλανήτη, το οποίο πηγαίνει σε μεγάλο βάθος χρόνου, φθάνοντας τα δύο εκατομμύρια έτη στο παρελθόν. Από αυτό οι κλιματολόγοι μπορούν να βγάλουν κάποια συμπεράσματα για το πώς θα αλλάξει το κλίμα στη Γη στο μέλλον. Και οι ενδείξεις είναι μάλλον δυσοίωνες. Μέχρι σήμερα είχαν υπάρξει εκτιμήσεις για τις θερμοκρασίες του παρελθόντος, οι οποίες έφθαναν ακόμη πιο πίσω, έως τα τρία εκατομμύρια χρόνια, αλλά εστίαζαν σε μεμονωμένες χρονικές περιόδους. Η μακρύτερη συνεχόμενη καταγραφή των θερμοκρασιών είχε πάει πίσω μόνο 22.000 χρόνια. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Καρολάιν Σνάιντερ της Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ χρησιμοποίησαν μια πλειάδα στοιχείων, όπως γεωτρήσεις πυρήνων από βυθούς ωκεανών, καθώς και διάφορα κλιματολογικά μοντέλα, για να κάνουν διαχρονικές εκτιμήσεις σχετικά με τις παρελθούσες μεταβολές της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας (κάτι καθόλου εύκολο). Οπως είπε η Σνάιντερ, πρόκειται απλώς για ένα «σημείο εκκίνησης» και το θερμοκρασιακό αρχείο στο μέλλον θα βελτιωθεί περαιτέρω με τη συνεχή προσθήκη νέων στοιχείων. Η παγκόσμια θερμοκρασία εμφάνισε σταδιακή πτωτική τάση έως πριν από 1,2 εκατ. χρόνια, οπότε σταθεροποιήθηκε σχετικά. Οσον αφορά τη μελλοντική πρόβλεψη, η μελέτη εκτιμά ότι ακόμη κι αν το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα σταθεροποιηθεί στα σημερινά επίπεδα, η μέση θερμοκρασία έχει ήδη μπει σε τροχιά για να αυξηθεί κατά τρεις έως επτά βαθμούς Κελσίου (κατά μέσο όρο πέντε) μέσα στις επόμενες λίγες χιλιετίες, δηλαδή πολύ περισσότερο από ό,τι ελπίζει σήμερα η διεθνής κοινότητα. Σύμφωνα με το πιο απαισιόδοξο σενάριο της νέας μελέτης, αν τα επίπεδα διοξειδίου διπλασιασθούν σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδά τους (ήσαν 280 μέρη ανά εκατομμύριο, ενώ σήμερα είναι περίπου 400), κάτι που θα μπορούσε να συμβεί μέσα σε λίγες δεκαετίες, τότε η μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας μπορεί να φθάσει ακόμη και τους εννέα βαθμούς Κελσίου - με ό,τι αυτό συνεπάγεται... Η μελέτη εκτιμά ότι η σημερινή θερμοκρασία στη Γη είναι η υψηλότερη εδώ και περίπου 120.000 χρόνια, ενώ θεωρεί πιθανό ότι το θερμόμετρο θα «πιάσει ταβάνι» σε περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια από τώρα. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature» Όμως άλλοι επιστήμονες (ακόμη και ο συνήθως απαισιόδοξος «γκουρού» της κλιματολογίας καθηγητής Μάικλ Μαν του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια), ενώ επαίνεσαν τη δημιουργία ενός τόσο μακρόχρονου αρχείου θερμοκρασιών, εμφανίσθηκαν πιο επιφυλακτικοί στο να δεχθούν αυτές τις τόσο ανησυχητικές προβλέψεις για το μέλλον. Όπως αντέτειναν, είναι άγνωστο πώς ο πλανήτης θα αντιδράσει στο αυξημένο διοξείδιο σε βάθος χρόνου, ενώ υπενθύμισαν ότι στο παρελθόν πολλές εποχές πάγων ήλθαν και παρήλθαν, π.χ. λόγω μικρών μεταβολών στον άξονα περιστροφής της Γης. Σχεδόν κανείς πάντως δεν αμφιβάλλει ότι βραχυπρόθεσμα, μέσα στα επόμενα 100 έως 200 χρόνια, η ανθρωπογενής αύξηση του ατμοσφαιρικού διοξειδίου θα ωθήσει τη θερμοκρασία προς τα πάνω. Το πόσο πάνω είναι το κρίσιμο ερώτημα αυτή τη στιγμή. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=831832

O Ερμής «τρέμει» Γεωλογικά ενεργός και ο Ερμής, καθώς φαίνεται να «τρέμει» ακόμη από σεισμούς. Μια σειρά από γεωλογικά χαρακτηριστικά στην επιφάνεια του Ερμή, τα οποία αποκαλύπτουν οι εικόνες που έστειλε το σκάφος Messenger της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), δείχνουν ότι πιθανότατα ο κοντινότερος στον Ήλιο πλανήτης είναι τεκτονικά ενεργός, εμφανίζοντας ακόμη σεισμική δραστηριότητα. Έως τώρα η Γη ήταν ο μόνος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα που θεωρείτο ότι εμφανίζει σήμερα ενεργή γεωλογική δραστηριότητα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον πλανητικό επιστήμονα Τόμας Γουότερς του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν της Ουάσιγκτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», ανέλυσαν στοιχεία που έστειλε το αμερικανικό σκάφος κατά τους τελευταίους 18 μήνες σε τροχιά γύρω από τον Ερμή. Για πρώτη φορά παρατηρήθηκαν μικρά ρήγματα μήκους κάτω των δέκα χιλιομέτρων και απόκρημνες πλαγιές ύψους το πολύ μερικών δεκάδων μέτρων, που έχουν σχηματισθεί σχετικά πρόσφατα, κατά τα τελευταία 50 εκατ. χρόνια. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι νέα ρήγματα δημιουργούνται ακόμη και σήμερα, καθώς το εσωτερικό του μικρού πλανήτη συνεχίζει να ψυχραίνεται, αναγκάζοντας την επιφάνειά του να συρρικνώνεται αργά. Μελλοντικές αποστολές στον Ερμή είναι πιθανό να ανιχνεύσουν για πρώτη φορά άμεσα σεισμούς, που σχετίζονται με αυτή τη συνεχιζόμενη γεωλογική δραστηριότητα. Ο Ερμής αρχικά μελετήθηκε εξ αποστάσεως από το σκάφος «Μάρινερ 10» της NASA, ενώ το 2011 τέθηκε για πρώτη φορά σε τροχιά γύρω του το Messenger. Το τελευταίο είχε προ καιρού αποκαλύψει μεγάλες απόκρημνες πλαγιές, μήκους έως 1.000 χιλιομέτρων και ύψους άνω των τριών χιλιομέτρων, που θεωρήθηκαν ενδείξεις παλαιότερης τεκτονικής δραστηριότητας. Οι πλαγιές αυτές δημιουργούνται όταν, κατά μήκος των τεκτονικών ρηγμάτων, τα πετρώματα από αντίθετες κατευθύνσεις ωθούνται τα μεν προς τα δε, με συνέπεια να δημιουργούνται απόκρημνες ανυψώσεις του εδάφους. Καθώς όμως αυτή τη φορά το σκάφος Messenger πλησίασε πιο κοντά από κάθε άλλη φορά στον πλανήτη, έγιναν ορατά ρήγματα και γκρεμοί πολύ μικρότερου μεγέθους, που αποτελούν ενδείξεις για πολύ πρόσφατη τεκτονική δραστηριότητα. Παρόμοιες απόκρημνες πλευρές έχουν εντοπισθεί στη Σελήνη και οι σεισμογράφοι που τοποθέτησαν οι αστροναύτες των αποστολών «Απόλλων», ανίχνευσαν στο φεγγάρι 28 ρηχούς σεισμούς 1,5 έως 5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ μεταξύ 1969-1977. «Περιμένουμε να βρούμε συγκρίσιμους ρηχούς σεισμούς και στον Ερμή, πιθανώς πολύ περισσότερους, καθώς συρρικνώνεται πιο πολύ από τη Σελήνη», δήλωσε ο Γουότερς, σύμφωνα με το Space.com. Παραμένει πάντως μυστήριο γιατί ένας τόσο μικρός πλανήτης όπως ο Ερμής δεν έχει ήδη χάσει τελείως την αρχική εσωτερική θερμότητά του, αλλά παραμένει ακόμη αρκετά θερμός, ώστε να συνεχίζει την αργή συρρίκνωσή του. http://physicsgg.me/2016/09/27/o-%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%ae%cf%82-%cf%84%cf%81%ce%ad%ce%bc%ce%b5%ce%b9/

Στους πάγους της Ευρώπης, μια ζωοδόχος πηγή. Η Ευρώπη, ένα από τα μεγάλα φεγγάρια του Δία, είναι πράγματι το πιο πολλά υποσχόμενο μέρος στο Ηλιακό Σύστημα για την αναζήτηση εξωγήινης ζωής: η NASA ανακοίνωσε ότι κάτω από το κέλυφος πάγου που καλύπτει τον δορυφόρο κρύβεται πιθανότατα ένας απέραντος, πιθανώς φιλόξενος ωκεανός. Σε μια πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου το απόγευμα της Τρίτης, ερευνητές της NASA και του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble παρουσίασαν νέες ενδείξεις για πίδακες υδρατμών που εκτινάσσονται σε ύψος εκατοντάδων χιλιομέτρων από ρωγμές στον πάγο της Ευρώπης. «Φαίνεται ότι υπάρχει ένας ωκεανός αλμυρού νερού που τυλίγει ολόκληρο τον δορυφόρο» δήλωσε ο Πολ Χερτζ, διευθυντής του τμήματος Αστροφυσικής της NASA. Οι πίδακες είχαν καταγραφεί για πρώτη φορά το 2012 από το το Hubble, μέχρι σήμερα όμως δεν είχαν παρατηρηθεί ξανά. Οι ίδιες οι ρωγμές, πάντως, τροφοδοτούσαν εδώ και χρόνια τις υποψίες ότι ένα σημαντικό γεωλογικό φαινόμενο κρύβεται κάτω από το θρυμματισμένο τοπίο. Αυτή τη φορά, το Hubble διέκρινε πίδακες υδρατμών παρατηρώντας τη σιλουέτα της Ευρώπης με φόντο τον φωτεινό Δία. Η επιβεβαίωση της ανακάλυψης, η οποία θα δημοσιευτεί την επόμενη εβδομάδα στην επιθεώρηση Astrophysical Journal, ανοίγει το δρόμο για μια αποστολή που σκοπεύει να εκτοξεύσει η NASA τη δεκαετία του 2020. Δεδομένου όμως ότι ο Δίας λούζει την Ευρώπη με ακραία επίπεδα ακτινοβολίας, το σκάφος δεν θα μπορέσει καν να τεθεί σε τροχιά, αλλά απλώς θα περάσει από την Ευρώπη και άλλους δορυφόρους στο σύστημα του Δία. Η φασματική ανάλυση των υδρατμών θα επέτρεπε την ανίχνευση οργανικών ουσιών που μπορεί να σχετίζονται με την ύπαρξη ζωής, είπαν οι ερευνητές. Ωστόσο η άμεση ανακάλυψη μικροοργανισμών στο απώτερο μέλλον θα απαιτούσε έναν πραγματικό τεχνικό άθλο, αφού η αποστολή θα έπρεπε να επιβιώσει στην επιφάνεια του φεγγαριού, να διαπεράσει δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιόμετρα πάγου και να συλλέξει μετρήσεις στα σκοτεινά νερά. Σε γενικές γραμμές, οι αστροβιολόγοι πιστεύουν ότι η εμφάνιση ζωής απαιτεί τρία βασικά συστατικά, τα οποία η Ευρώπη δείχνει να προσφέρει σε αφθονία, παρόλο που είναι λίγο μικρότερη από τη Σελήνη. Το πρώτο συστατικό είναι βέβαια το υγρό νερό, του οποίου η παρουσία δείχνει να επιβεβαιώθηκε. Το δεύτερο είναι τα χημικά συστατικά της ζωής, μόρια που μπορούν να προκύψουν από αυθόρμητες χημικές αντιδράσεις και να κυκλοφορούν στον ωκεανό. Το τρίτο βασικό συστατικό είναι η ενέργεια. Στη Γη, το μεγαλύτερο μέρος των ζωντανών οργανισμών βασίζονται άμεσα ή έμμεσα στο ηλιακό φως, το οποίο τροφοδοτεί τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης στη βάση της τροφικής αλυσίδας. Ο ωκεανός της Ευρώπης παραμένει στο σκοτάδι για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει διαθέσιμη ενέργεια: ο λόγος για τον οποίο το νερό μπορεί να παραμένει σε υγρή κατάσταση είναι οι παλιρροϊκές δυνάμεις που ασκεί το πανίσχυρο βαρυτικό πεδίο του Δία. Η βαρυτική έλξη περιοδικά τεντώνει και συμπιέζει το δορυφόρο, κάτι που απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες θερμότητας λόγω τριβής. Η ενέργεια αυτή θα μπορούσε θεωρητικά να τροφοδοτεί ολόκληρα οικοσυστήματα στο απόλυτο σκοτάδι, όπως συμβαίνει με τα οικοσυστήματα που αναπτύσσονται σε υδροθερμικά φρεάτια των γήινων ωκεανών. Οργανισμοί που δεν εξαρτώνται από τον ήλιο επιβιώνουν εδώ και εκατομμύρια χρόνια και σε λίμνες υγρού νερού που κρύβονται κάτω από το κάλυμμα πάγου της Ανταρκτικής, όπως η περίφημη λίμνη Βοστόκ. Ρώσοι ερευνητές άνοιξαν γεώτρηση μέχρι τη λίμνη Βοστόκ το 2012, και τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να δώσουν μια εικόνα για τα μικρόβια που ίσως ζουν στην Ευρώπη. Ακόμα όμως κι αν η Ευρώπη αποδειχθεί απόλυτα στείρα, η αναζήτηση εξωγήινων μικροβίων μπορεί να στραφεί αλλού: Πίδακες υδρατμών που κατά πάσα πιθανότητα πηγάζουν από έναν υπόγειο ωκεανό έχουν παρατηρηθεί και στον Εγκέλαδο, δορυφόρο του Κρόνου που επίσης καλύπτεται από πάγο. Το Hubble έχει επίσης εντοπίσει ενδείξεις ενός υπόγειου ωκεανού στον Γανυμήδη, έναν άλλο μεγάλο δορυφόρο του Δία. Αν ο ωκεανός αυτός υπάρχει, περιέχει περισσότερο αλμυρό νερό από ό,τι όλοι μαζί οι ωκεανοί της Γης. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500103943

15 απαντήσεις σχετικά με το μεγάλο φινάλε της Rosetta. 1. Γιατί τερματίζεται η αποστολή; Η απόφαση τερματισμού της αποστολής Rosetta στις 30 Σεπτεμβρίου λήφθηκε τελικά ως αποτέλεσμα της ολοένα αυξανόμενης απόστασης του διαστημικού σκάφους από τον Ήλιο. Ο κομήτης 67P/C-G, άρα και η Rosetta, θα ξεπεράσει την τροχιά του Δία, με αποτέλεσμα να μειώνεται σημαντικά η ηλιακή ενέργεια με την οποία λειτουργεί το σκάφος και τα όργανά του. Επιπλέον, από τις αρχές Οκτωβρίου, ο ήλιος θα βρίσκεται μεταξύ της γης και της Rosetta, κάτι που θα μειώσει δραστικά τις δυνατότητες επικοινωνίας-αποστολής επιστημονικών δεδομένων για περίπου ένα μήνα. Σε συνδυασμό με τη γήρανση του διαστημικού σκάφους, δεδομένου ότι υφίσταται το σκληρό περιβάλλον του διαστήματος για πάνω από 12 χρόνια – ενώ για δυο τουλάχιστον χρόνια «ταλαιπωρούνταν από την σκόνη» του κομήτη – είναι γεγονός πως η Rosetta φτάνει στο τέλος της ζωής της και έτσι η 30η Σεπτεμβρίου θεωρήθηκε η καλύτερη ημερομηνία για να ολοκληρώσει την αποστολή της. 2. Με ποιο τρόπο θα τελειώσει η αποστολή; Η Rosetta θα πέσει στην επιφάνεια του κομήτη 67P/C-G με μια ελεγχόμενη σύγκρουση. Κατά τη διάρκεια αυτής της καθόδου, θα είναι δυνατές μοναδικές επιστημονικές παρατηρήσεις, όπως πολύ υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες και ευαίσθητες μετρήσεις των αερίων και της σκόνης του κομήτη, από τις πιο κοντινές αποστάσεις της Rosetta από τον κομήτη – μέχρι κι από την επιφάνεια (σχεδόν) του 67P/C-G. 3. Γιατί δεν βάζουν την Rosetta ξανά σε κατάσταση αδρανοποίησης, για να εξοικονομηθεί ενέργεια; Σε αντίθεση με τον Ιούνιο του 2011, όταν η Rosetta τέθηκε επί 31 μήνες σε «χειμερία νάρκη», στο μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής του ταξιδιού προς τον κομήτη, αυτή τη φορά κινείται μαζί με τον κομήτη – και γύρω από αυτόν. Η μέγιστη απόσταση του κομήτη 67P / Churyumov-Gerasimenko από τον Ήλιο (πάνω από 850 εκατομμύρια χιλιόμετρα) είναι μεγαλύτερη από την απόσταση που διάνυσε μέχρι τώρα η Rosetta. Και είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει αρκετή ενέργεια που θα μπορούσε να εγγυηθεί ότι μέχρι το πιο μακρινό σημείο οι θερμαντήρες της Rosetta θα είναι σε θέση να την κρατήσουν αρκετά ζεστή ώστε να «επιβιώσει». Αντί να διακινδυνευθεί μια πολύ μεγάλης διάρκειας αδρανοποίηση, από την οποία το σκάφος πολύ δύσκολα θα επανερχόταν, μετά από διαβούλευση η επιστημονική ομάδα της Rosetta το 2014, αποφάσισε ότι το σκάφος θα ακολουθήσει την μοίρα της διαστημοσυσκευής Philae πέφτοντας πάνω στον κομήτη. 4. Σε ποιο σημείο του κομήτη θα πέσει το διαστημικό σκάφος και γιατί; Η Rosetta θα ολοκληρώσει την αποστολή της με ελεγχόμενη πτώση στην περιοχή Ma’at, στο μικρό λοβό του κομήτη 67P / Churyumov-Gerasimenko. Η περιοχή επιλέχθηκε γιατί παρουσιάζει μεγάλο επιστημονικό ενδιαφέρον: εκεί βρίσκονται αρκετά σημεία εκτόξευσης υλικού από τον κομήτη προς το διάστημα – ενεργοί κρατήρες πλάτους 100 μέτρων και βάθους 50 μέτρων.Τα τοιχώματα αυτών των «λάκκων» παρουσιάζουν ακανόνιστες («ανατριχιαστικές») δομές (τα επονομαζόμενα goosebumps), που έχουν μέγεθος λίγων μέτρων, τα οποία θα μπορούσαν να είναι οι υπογραφές των αρχέγονων υλικών που συγχωνεύτηκαν για να δημιουργήσουν τον κομήτη στις πρώτες φάσεις του ηλιακού μας συστήματος. Συνεπώς οι επιστήμονες θα πάρουν φωτογραφίες αυτής της περιοχής με υψηλή ευκρίνεια, μαζί με πληροφορίες σχετικά με τη σκόνη, τα αέρια, και το κοντινό περιβάλλον των κρατήρων, κάτι που θα τους βοηθήσει να κατανοήσουν τη σχέση τους με την παρατηρούμενη δραστηριότητα του κομήτη, αλλά και να μάθουν περισσότερα για το πώς σχετίζονται με τον σχηματισμό και την εξέλιξη του κομήτη. Γι αυτό επιλέχθηκε μια τροχιά για το σκάφος Rosetta, έτσι ώστε να πετάξει πάνω από τους κρατήρες εκτόξευσης υλικού, και να προσεδαφιστεί σε μια ομαλή περιοχή ανάμεσα σε δυο από αυτούς τους κρατήρες. 5. Με πόση ακρίβεια είναι δυνατόν να προσεγγιστεί το προγραμματισμένο σημείο προσεδάφισης στον κομήτη; Υπάρχει μια σειρά από αβεβαιότητες που συνδέονται με την κάθοδο της Rosetta, συμπεριλαμβανομένης της ακριβούς χρονικής στιγμής της σύγκρουσης και της διάρκειας των τελικών κρίσιμων ελιγμών, την απόσταση από τον κομήτη εκείνη τη στιγμή, το ανομοιογενές βαρυτικό πεδίο του κομήτη, καθώς και οι επιπτώσεις στο διαστημικό σκάφος από την εκτόξευση υλικού από τον κομήτη. Έχει μελετηθεί ένα μεγάλο εύρος πιθανών τροχιών λαμβάνοντας υπόψιν όλες τις δυνατές παραλλαγές των παραμέτρων, η κάθε μία από τις οποίες οδηγούν σε διαφορετικό σημείο προσεδάφισης. Οι καλύτερες εκτιμήσεις προβλέπουν ότι η Rosetta θα πέσει μέσα σε μια περιοχή σχήματος έλλειψης, 700×500 μέτρα. 6. Γιατί δεν σχεδιάστηκε να πέσει κατευθείαν μέσα σε έναν κρατήρα; Για ληφθούν οι καλύτερες δυνατές φωτογραφίες από τη Rosetta κατά τη διάρκεια της καθόδου της, το διαστημικό σκάφος και το στοχευμένο σημείο προσγείωσης πρέπει να βρίσκονται στο φως του ήλιου, έτσι ώστε να τροφοδοτείται με ηλιακή ενέργεια αλλά και να υπάρχει ο κατάλληλος φωτισμός. Οι εσωτερικοί χώροι των κρατήρων του κομήτη 67P/C-G βρίσκονται στο σκοτάδι, όταν δεν προσπίπτει μέσα τους απευθείας το φως του ήλιου. Επιπλέον, πέφτοντας δίπλα από τους κρατήρες διασφαλίζεται, κατά πάσα πιθανότητα, ότι τα τελικά δεδομένα θα εκπεμφθούν πίσω στη Γη, εφόσον το διαστημικό σκάφος πρέπει να βρίσκεται σε ορίζοντα ορατότητας μέχρι την πρόσπτωση. Ωστόσο, δεδομένης της αβεβαιότητας για το ακριβές σημείο πτώσης, που περιγράφηκε παραπάνω, δεν αποκλείεται η περίπτωση η Rosetta να καταλήξει μέσα σε έναν «λάκκο». 7. Το σημείο πρόσπτωσης της Rosetta θα είναι κοντά στο σημείο που «αναπαύεται» η διαστημοσυκευή Philae, έτσι ώστε κατά τη διάρκεια της καθόδου της να φωτογραφηθεί το Philae; Το σημείο πρόσπτωσης της Rosetta βρίσκεται στον μικρό λοβό του κομήτη, αλλά στην αντίθετη πλευρά από το μέρος που βρίσκεται η διαστημοσυσκευή Philae. Για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω η πορεία της Rosetta κατά την κάθοδό της δεν είναι δυνατόν να περάσει πάνω από την θέση του Philae. 8. Πως προγραμματίζονται οι τελικοί χειρισμοί και οι καθοριστικές λειτουργίες κατά τη διάρκεια των τελευταίων ημερών της αποστολής; Από τις 24 Σεπτεμβρίου, η Rosetta άρχισε να ίπταται σε μια νέα τροχιά εύρους 16×23 km, η οποία θα χρησιμοποιήθηκε για την προετοιμασία και τον καθορισμό της τελικής καθόδου. Το βράδυ της 29ης Σεπτεμβρίου (20:50 UTC) ένας ελιγμός θα βάλει την Rosetta σε πορεία σύγκρουσης με τον κομήτη 67P/C-G, ξεκινώντας την κατάβαση από ύψος 19 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια του κομήτη. Το σκάφος θα πέσει ελεύθερα προς τον κομήτη, χωρίς περαιτέρω μανούβρες, συλλέγοντας επιστημονικά δεδομένα κατά τη διάρκεια της καθόδου.H πρόσκρουση με τον κομήτη αναμένεται στις 30 Σεπτεμβρίου (στις 10:40 UTC), με εκτιμώμενο σφάλμα ± 20 λεπτά. Καθώς ο χρόνος που χρειάζεται το σήμα για να φτάσει από τον κομήτη 67P/CG στη Γη εκείνη την ημέρα θα είναι 40 λεπτά, η επιβεβαίωση της πρόσκρουσης στη Γη αναμένεται να γίνει, στις 11:20 UTC, και πάλι με εκτιμώμενο σφάλμα ± 20 λεπτά. Αυτή η αβεβαιότητα αναμένεται ότι θα μειωθεί καθώς θα πλησιάζουμε προς το τέλος της προετοιμασίας για την τελική κάθοδο. 9. Ποια επιστημονικά όργανα θα λειτουργούν κατά τη διάρκεια της καθόδου; Ο σχεδιασμός για τις επιστημονικές έρευνες που πρέπει να γίνουν κατά τη διάρκεια της καθόδου είναι ακόμα σε εξέλιξη, και εξαρτάται από την ποσότητα της διαθέσιμης ισχύος από τους ηλιακούς συλλέκτες της Rosetta, την ενέργεια που απαιτεί το κάθε όργανο για τη λειτουργία του, και τον δυνατό ρυθμό μετάδοσης δεδομένων σε μια ημέρα. Προς το παρόν, αναμένεται ότι οι τελικές παρατηρήσεις θα περιλαμβάνουν φωτογραφίες και μετρήσεις των ιδιοτήτων των αερίων, της σκόνης και της σύστασης του κομήτη. 10. Ποια δεδομένα θα είναι διαθέσιμα την ημέρα της τελικής καθόδου; Για προφανείς λόγους, όλα τα επιστημονικά δεδομένα που συλλέγονται κατά τη διάρκεια της καθόδου πρέπει να αναμεταδίδονται πίσω στη Γη σε σχεδόν πραγματικό χρόνο. Η μετάδοση των δεδομένων θα σταματήσει (μάλλον) με την πρόσκρουση του σκάφους στον κομήτη. Αναμένεται ότι μερικά από αυτά τα δεδομένα, κυρίως κάποιες από τις εικόνες, θα είναι διαθέσιμες για το κοινό, το συντομότερο δυνατό, αφού ολοκληρωθεί η απαραίτητη επεξεργασία. 11. Άπαξ και το διαστημικό σκάφος βρεθεί στην επιφάνεια του κομήτη, υπάρχει πιθανότητα επικοινωνίας με αυτό; Όταν η Rosetta χτυπήσει την επιφάνεια του κομήτη, τα βασικά του συστήματα θα απενεργοποιηθούν, συμπεριλαμβανομένου και του κύριου πομπού του, και δεν θα είναι δυνατή κάποια αυτοματοποιημένη επανεκκίνηση των συστημάτων λειτουργίας. Άλλωστε από την σύγκρουση της Rosetta στην επιφάνεια του κομήτη είναι πολύ πιθανό η κεραία επικοινωνίας να καταστραφεί ή να πάψει να είναι στραμμένη προς τη Γη, καθιστώντας την επικοινωνία εκ των πραγμάτων αδύνατη. 12. Πώς θα ξέρουμε ότι Rosetta έφτασε στην επιφάνεια του κομήτη; Όταν Rosetta “ξύπνησε” στις 20 Ιανουαρίου 2014, η ανανέωση της επαφής της με τη Γη σηματοδοτήθηκε με την εμφάνιση μιας αιχμής στην επίγεια οθόνη αναλυτή φάσματος, στην αναμενόμενη συχνότητα. Αντίθετα, όταν η Rosetta φθάσει στην επιφάνεια του κομήτη στις 30 Σεπτεμβρίου και ο κύριος πομπός απενεργοποιηθεί, αυτή η αιχμή θα πρέπει να εξαφανιστεί από την οθόνη, επιβεβαιώνοντας το γεγονός της πρόσκρουσης. 13. Με ποια ταχύτητα θα φτάσει η Rosetta στην επιφάνεια του κομήτη; Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του σχεδιασμού της τροχιάς πρόσπτωσης είναι να ελαχιστοποιηθεί η σχετική ταχύτητα του διαστημικού , ως προς την επιφάνεια του κομήτη, κατά την πρόσκρουση. Το τωρινό σενάριο προβλέπει ότι η ταχύτητα κατά την κρούση θα είναι περίπου 90 cm/s, περίπου η ταχύτητα περπατήματος ενός ανθρώπου. Υπενθυμίζεται ότι η Rosetta δεν είχε σχεδιαστεί για να εκτελέσει προσεδάφιση, και μερικά από τα εξαρτήματά της, συμπεριλαμβανομένων των ηλιακών συλλεκτών της με εύρος 32 μέτρα, θα καταστραφούν από την πρόσκρουση. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα η απώλεια κινητικής ενέργειας της μη ελαστικής κρούσης να είναι τέτοια ώστε, πιθανότατα η ταχύτητα αναπήδησης να μην ξεπεράσει την ταχύτητα διαφυγής από το πεδίο βαρύτητας του κομήτη 67P/C-G. 14. Θα ξέρουμε ότι η Rosetta δεν θα αναπήδησει προς το διάστημα μετά την πρόσκρουση; Όχι, γιατί τα κύρια συστήματα της Rosetta, συμπεριλαμβανομένου και του βασικού πομπού της θα έχουν απενεργοποιηθεί την στιγμή της πρόσκρουσης. 15. Είναι δυνατόν το διαστημικό σκάφος να συγκρουστεί με τον κομήτη πριν από την 30η Σεπτεμβρίου; Ναι. Προς το παρόν, το διαστημικό σκάφος πλησιάζει σε απόσταση το πολύ δύο χιλιόμετρα περίπου από την επιφάνεια του κομήτη. Η περίπλοκη αλληλεπίδραση του διαστημικού σκάφους με το ανομοιογενές βαρυτικό πεδίο του κομήτη και την ύλη που εκτοξεύεται από την επιφάνεια μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Έτσι, υπάρχουν σίγουρα πιθανότητες το σκάφος να χαθεί πριν τις 30 Σεπτεμβρίου. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ:www.esa.int http://www.esa.int/Our_Activities/Space_Science/Rosetta/Rosetta_s_grand_finale_frequently_asked_questions http://physicsgg.me/2016/09/26/15-%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf-%cf%86%ce%b9%ce%bd%ce%ac%ce%bb/

Η νέα εποχή θα φέρει... επανάσταση στο σύμπαν. Οι ανιχνευτές του πειράματος για τον εντοπισμό βαρυτικών κυμάτων LIGO ξαναπαίρνουν μπρος αυτόν τον μήνα, ύστερα από ένα εξάμηνο διάλειμμα για αναβαθμίσεις. Πριν από ένα χρόνο, στις 14 Σεπτεμβρίου 2015, οι συσκευές αυτές κατάφεραν να παρατηρήσουν για πρώτη φορά βαρυτικά κύματα που προέρχονταν από την ένωση δύο υπερμεγέθων μαύρων τρυπών· κύματα που την ύπαρξή τους είχε προβλέψει ο Αλμπερτ Αϊνστάιν πριν από 100 χρόνια. To πείραμα LIGO του οποίου τα αποτελέσματα έφεραν επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το σύμπαν, «δεν θα σταματήσει να μας εκπλήσσει», τονίζει η Σίλα Ρόουαν –ένα από τα βασικά μέλη της διεθνούς αυτής επιστημονικής συνεργασίας– η οποία μελετά τα βαρυτικά κύματα εδώ και 25 χρόνια. Σημαντική ανακοίνωση Στη διάρκεια του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού συνεδρίου γενικής επιστήμης ESOF2016, η «Κ» συνάντησε τη δρα Ρόουαν, καθηγήτρια Φυσικής και Αστρονομίας και διευθύντρια του Ινστιτούτου Βαρυτικής Ερευνας στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, και μίλησε μαζί της για τις ελπίδες που τρέφει η επιστημονική κοινότητα από τη δεύτερη φάση λειτουργίας του πειράματος LIGO. – Μόλις λίγες εβδομάδες μετά την πρώτη ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων υπήρξε και μια δεύτερη, που ανακοινώθηκε τον Ιούνιο. Τι μας διδάσκει αυτή η δεύτερη παρατήρηση; – Η δεύτερη ανίχνευση έγινε πράγματι τρεις μήνες μετά την πρώτη, συγκεκριμένα την επόμενη ημέρα των Χριστουγέννων. Η παρατήρηση αυτή είναι σημαντική κυρίως για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι και τα δύο γεγονότα προέρχονται από τη συγχώνευση δύο μαύρων τρυπών και, δεδομένου του σύντομου χρονικού διαστήματος μεταξύ των δύο παρατηρήσεων, μας κάνει να αναλογιστούμε ότι εκεί έξω υπάρχει ένα πλήθος τέτοιων πηγών. Αρχίζουμε λοιπόν να πιστεύουμε ότι τέτοιου είδους συστήματα δεν αποτελούν εξαίρεση. Παραδείγματος χάριν, εάν κάποιος δεν έχει δει ποτέ του σκύλο, και ο πρώτος σκύλος που θα αντικρίσει έχει τρία πόδια, τότε θα σκεφτεί ότι ο σκύλος είναι ένα ζώο με τρία πόδια. Θα χρειαστεί να συναντήσει κανείς περισσότερους από έναν σκύλους για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο σκύλος είναι ένα ζώο με τέσσερα πόδια, και ότι ο πρώτος που είχε συναντήσει είχε πιθανώς κάποιο ατύχημα που του προσέδωσε αυτήν την ιδιαιτερότητα. Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωσή μας με τα συστήματα των μαύρων τρυπών. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ανακαλύπτοντας μια οικογένεια τέτοιων πηγών μπορούμε να συγκεντρώσουμε πληροφορίες σχετικά με το πώς αυτές σχηματίστηκαν και να μετρήσουμε τις ιδιότητές τους. Πριν γίνουν αυτές οι παρατηρήσεις είχαμε μόνο θεωρίες. Εάν όμως καταφέρουμε κάποια στιγμή να μετρήσουμε τη στροφορμή και την κατεύθυνση της στροφορμής των μαύρων τρυπών, θα μπορέσουμε να βγάλουμε συμπεράσματα σχετικά με τον τρόπο που αυτές σχηματίστηκαν. Εάν για παράδειγμα η στροφορμή μιας μαύρης τρύπας έχει την ίδια κατεύθυνση με εκείνη μιας δεύτερης, αυτό πιθανώς να σημαίνει ότι έχουν την ίδια προέλευση, ενώ στην αντίθετη περίπτωση μπορεί κανείς να υποθέσει ότι δημιουργήθηκαν ανεξάρτητα η μία από την άλλη, και κάποια στιγμή ήρθαν κοντά σχηματίζοντας ένα διπλό σύστημα μαύρων τρυπών. – Σε πόσο καιρό θα μπούμε στην πολυσυζητημένη εποχή της αστρονομίας βαρυτικών κυμάτων; – Εχουμε ήδη μπει. Ομως όσο αυξάνουμε την ευαισθησία των ανιχνευτών θα παρατηρούμε όλο και περισσότερα τέτοια γεγονότα. Σε δύο χρόνια, και με συνεχείς αναβαθμίσεις, μπορεί να φτάσουμε να παρατηρούμε και ένα τέτοιο γεγονός την ημέρα! Και αυτή η νέα εποχή δεν θα φέρει επανάσταση μόνο στη μελέτη των μαύρων τρυπών, τις οποίες πολύ πιθανόν να μην καταφέρναμε να παρατηρήσουμε μόνο με ηλεκτρομαγνητικές μετρήσεις. Αυτή η εποχή θα προσφέρει γενικά έναν νέο τρόπο μελέτης του σύμπαντος. Παραδείγματος χάριν, στην περίπτωση των υπερκαινοφανών αστέρων ή σουπερνόβα, παρότι αυτά εκπέμπουν ένα οπτικό σήμα, ο μηχανισμός που λαμβάνει χώρα όταν εκρήγνυται το εσωτερικό ενός αστεριού αποτελεί ακόμα μυστήριο, το οποίο ίσως καταφέρουμε να διαλευκάνουμε με τη βοήθεια των βαρυτικών κυμάτων. Επίσης, από ηλεκτρομαγνητικές μετρήσεις γνωρίζουμε πια ότι το σύμπαν μας όχι μόνο διαστέλλεται αλλά η διαστολή του είναι επιταχυνόμενη. Ωστόσο, πρόσφατες αποδείξεις έδειξαν ότι διαφορετικές ηλεκτρομαγνητικές μετρήσεις καταλήγουν σε ελαφρώς διαφορετικές απαντήσεις σχετικά με τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος. Αντίθετα, με τα σήματα βαρυτικών κυμάτων που λαμβάνουμε θα μπορούμε στο μέλλον να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τον ρυθμό διαστολής του σύμπαντος, όπως αυτός βιώνεται από τη βαρύτητα και όχι από το φως. – Αφού τα βαρυτικά κύματα δεν τα βλέπουμε, πώς καταφέρνουμε να τα ανιχνεύσουμε; – Αυτό που ανιχνεύουμε είναι μια δόνηση. Με το πέρασμα των βαρυτικών κυμάτων ανάμεσα σε σημεία ή αντικείμενα στον χώρο αλλάζει η απόσταση μεταξύ τους, οπότε αυτό που ανιχνεύουμε στην ουσία είναι δονούμενοι χώροι. Η όλη διαδικασία θυμίζει κάπως τη λειτουργία του πικάπ στο οποίο η βελόνα κινείται πάνω στα αυλάκια του δίσκου, «νιώθει» τις δονήσεις και τις μεταφράζει, μέσω ενός ηχείου, σε ήχο. Οι δονήσεις Κάποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο δίσκος είναι ο ουρανός, η βελόνα ο ανιχνευτής και τα αυλάκια του δίσκου οι δονήσεις στο Διάστημα. Κατά τον ίδιο τρόπο εμείς έχουμε κατασκευάσει μεγάλους ανιχνευτές που «νιώθουν» τις δονήσεις του χώρου τη στιγμή που περνούν ανάμεσά τους βαρυτικά κύματα. Στη συνέχεια παίρνουμε αυτές τις δονήσεις, τις μετατρέπουμε σε ήχο και τις ακούμε. – Και αρκεί αυτός ο ήχος για να διακρίνετε την πηγή των βαρυτικών κυμάτων; – Ακριβώς. Οι ιδιότητες της πηγής είναι κωδικοποιημένες μέσα στο σήμα, δηλαδή στη δόνηση, και στη συνέχεια στον ήχο στον οποίο την έχουμε μετατρέψει. Είναι σαν να ακούς το κελάηδισμα πουλιών και να αναγνωρίζεις το είδος του πτηνού μόνο από τον ήχο. Μια τσιριχτή φωνή ίσως να προέρχεται από ένα μικρό πουλί, ενώ μια πάπια βγάζει τελείως διαφορετικό ήχο. – Aραγε, πόσα βαρυτικά κύματα μας διαπερνούν αυτή τη στιγμή που μιλάμε; – Βαρυτικά κύματα, είτε αυτά είναι απομεινάρια της Μεγάλης Εκρηξης είτε προέρχονται από αυτές τις μαύρες τρύπες, μας διαπερνούν συνεχώς. Μόνο που είναι τόσο αμυδρά που είναι αδύνατο να τα αισθανθούμε. Γι’ αυτό και για να τα «νιώσουμε» αναγκαζόμαστε να χτίσουμε αυτούς τους μεγάλους ανιχνευτές. Μια μικρή χώρα πρέπει να ξέρει πώς δουλεύουν παγκοσμίως Από τα μέσα Ιουνίου 2016, η δρ Ρόουαν είναι η νέα Chief Scientific Adviser (Διευθύνων επιστημονικός σύμβουλος) της Σκωτίας, και από τη θέση αυτή, που την απασχολεί τρεις ημέρες την εβδομάδα, προσφέρει επιστημονικές εμπειρογνωμικές συμβουλές στην κυβέρνηση της χώρας. – Αποτέλεσε το LIGO έμπνευση για να κάνετε αίτηση για τη θέση του Chief Scientific Adviser; – To LIGO είναι ένα εξαιρετικά διεθνές έργο. Για να παραδώσει κανείς ένα έργο τέτοιας κλίμακας χρειάζεται να συνεργαστεί στενά με πολλούς συναδέλφους από το εξωτερικό και να αποκτήσει μια αντίληψη του τρόπου με τον οποίο τα πράγματα δουλεύουν στις διάφορες χώρες. Πιστεύω ότι για μια μικρή χώρα όπως η Σκωτία, είναι πολύ σημαντικό, εκτός από τα εσωτερικά της, να γνωρίζει επίσης τον τρόπο με τον οποίον δουλεύουν τα πράγματα σε παγκόσμιο επίπεδο. Εάν μια χώρα θέλει να έχει επιτυχίες στην επιστήμη, πρέπει να γνωρίζει τόσο τη θέση της στο παγκόσμιο στερέωμα όσο και τα δυνατά της σημεία. – Ως μια μικρή χώρα, προτείνετε στη Σκωτία να επικεντρωθεί σε κάποια πεδία έρευνας ή να είναι ανοιχτή σε κάθε επιστημονική ιδέα και κατεύθυνση; – Οχι μόνο στην επιστήμη, αλλά σε κάθε τομέα, πρέπει κανείς να εφαρμόζει λίγο και από τα δύο. Από τη μια πρέπει να αναγνωρίζει τα δυνατά του σημεία και, ξέροντας ότι βραχυπρόθεσμα θα του φανούν χρήσιμα, να επενδύει σε αυτά. Ομως, από την άλλη, πρέπει να έχει και το ένα μάτι στον ορίζοντα, επενδύοντας και σε τομείς που πιθανώς να έχουν μεγαλύτερο ρίσκο, αλλά που μακροπρόθεσμα μπορεί να φέρουν καρπούς. Ενα τέτοιο εγχείρημα υψηλού ρίσκου αλλά και υψηλής ανταμοιβής ήταν και το LIGO, που πήρε πάνω από 40 χρόνια να ευδοκιμήσει. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορείς να συντηρήσεις το παρόν, ενώ ταυτόχρονα προνοείς για το μέλλον. Και αυτό διότι στον κόσμο κάποια πράγματα αλλάζουν, και εάν κάποιος υπερεπικεντρωθεί σε τομείς που σήμερα αποτελούν το δυνατό του σημείο, μπορεί στο μέλλον ο τομέας αυτός να μην αποτελεί πλεονέκτημα. Οπότε, είναι απαραίτητη μια ισορροπία. – Πώς είναι να ξεκινάει κανείς την καριέρα του ως Chief Scientific Adviser της Σκωτίας και μόλις λίγες μέρες μετά να διαπιστώνει ότι πρέπει να σχεδιάσει ένα μέλλον εκτός της Ευρωπαϊκής Eνωσης; – Hταν ένα αποτέλεσμα που δεν ήταν αναμενόμενο στη Σκωτία και πράγματι οι Σκωτσέζοι ψήφισαν να παραμείνουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Σίγουρα τα πράγματα είναι ακόμα αβέβαια. Από τη μια δεν έχει αλλάξει τίποτα, και απ’ την άλλη έχουν αλλάξει τα πάντα. Οι επιστήμονες προσπαθούν να δουλέψουν σκληρά για να διατηρήσουν τις σχέσεις τους με τους ξένους συνεργάτες τους και το δίκτυο που έχουν δημιουργήσει. Αλλωστε, βρισκόμαστε ακόμα στην Ε.Ε. και διατηρούμε ακόμα το δικαίωμα να υποβάλουμε αιτήσεις για έργα. Επιλογές Αυτό που προσπαθώ να κάνω από τη θέση που κατέχω είναι να διερευνήσω τις επιλογές που έχει η επιστήμη όταν τελικά χρειαστεί να ενεργοποιηθεί το άρθρο 50 για την έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε. και να εξασφαλίσω ότι όταν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις, θα αναγνωριστεί και θα προστατευτεί η αξία της επιστήμης στο Ηνωμένο Βασίλειο – και στη Σκωτία ειδικότερα. Είναι πολύ σημαντικό να διαφυλάξουμε τη συμμετοχή μας σε ευρωπαϊκά και διεθνή έργα – και αυτό όχι μόνο από θέμα χρηματοδότησης. Σίγουρα η χρηματοδότηση είναι τεράστιας σημασίας, αλλά αυτό που είναι εξίσου σημαντικό είναι να βρίσκεται κανείς στο τραπέζι των συζητήσεων όταν σε αυτό συζητείται το μέλλον. Το πείραμα LIGO με τους 1.000 φυσικούς Περισσότεροι από 1.000 φυσικοί έχουν εργαστεί στο πείραμα LIGO, που αποτελείται από δύο τεράστιους πανομοιότυπους ανιχνευτές, ο ένας στο Λίβινγκστον της πολιτείας της Λουιζιάνα των ΗΠΑ και ο άλλος στο Χάνφορντ της πολιτείας της Ουάσιγκτον. Η ερευνητική ομάδα της δρος Ρόουαν στη Γλασκώβη της Σκωτίας ήταν υπεύθυνη για την κατασκευή των αναρτήσεων για τους καθρέφτες του LIGO, οι οποίοι λειτουργούν σαν δοκιμαστικές μάζες για τη μέτρηση των βαρυτικών κυμάτων. Κάθε ένας από τους τέσσερις καθρέφτες ζυγίζει 40 κιλά και συγκρατείται από τέσσερις ίνες γυαλιού –σχηματίζοντας κάτι σαν εκκρεμές– με σκοπό να δημιουργείται μόνωση από την κίνηση του εδάφους. Κάθε μία από αυτές τις ίνες είναι λίγο πιο παχιά από μια τρίχα, και ο λόγος που είναι κατασκευασμένες από γυαλί είναι για να ελαχιστοποιείται η τριβή που προκύπτει από το ίδιο το υλικό. Οι καθρέφτες κρέμονται σχεδόν ακίνητοι πάνω στις αναρτήσεις περιμένοντας να αντιδράσουν στο πέρασμα κάποιου βαρυτικού κύματος. Σύμφωνα με τη θεωρία του Αϊνστάιν, όταν κάποιο βαρυτικό κύμα περάσει από τον ανιχνευτή, η απόσταση μεταξύ των καθρεφτών θα υποστεί απειροελάχιστη αλλαγή. http://www.kathimerini.gr/876327/article/proswpa/synentey3eis/h-nea-epoxh-8a-ferei-epanastash-sto-sympan

Μετεωρίτης έπεσε στην Αυστραλία - Μία τεράστια εκτυφλωτική λάμψη αναστάτωσε τους κατοίκους. Εκατοντάδες αναφορές από αυτόπτες μάρτυρες που έκαναν λόγο για μια τεράστια εκτυφλωτική λάμψη και για μια δόνηση που ακολούθησε. Ένας διαστημικός βράχος συνετρίβη ανάμεσα στις ακτές της Τουρκίας και της Έμεραλντ στο Κουΐνσλαντ της Αυστραλίας, όπως μετέδωσε η Daily Star. Κάτοικοι στην περιοχή, δήλωσαν ότι έκανε τα σπίτια τους να τρέμουν, με την αστυνομία να επιβεβαιώνει ότι έλαβαν πολλές κλήσεις σε ό, τι πολλοί είχαν σκεφτεί αρχικά οτι πρόκειται για σεισμό. Ωστόσο, το Ινστιτούτο Γεωεπιστημών της Αυστραλίας δήλωσε ότι δεν είχε γίνει κάποιος σεισμός στην περιοχή, με τα μέλη του Higgins Storm Chasing να λένε ότι «μοιάζει με έναν μετεωρίτη που χτύπησε στην ακτή». Σε μια ανάρτηση τους στο Facebook, η ομάδα είπε: «Η λάμψη θεάθηκε από το νότο στο Hervey Bay ως το Βορρά με την έκρηξη να προκαλεί δόνηση σε όλη την ευρύτερη περιοχή στο Gladstone και το Boyne Island.» Μάρτυρες στα κοινωνικά δίκτυα περιέγραψαν μια «φλεγόμενη μπάλα που έπεσε από τον ουρανό» και για μια «μεγάλη λάμψη από μετεωρίτη που εξαφανίστηκε στο βάθος της θάλασσας». Ένας άνδρας είπε ότι είδε ένα εκτυφλωτικό φως και αισθάνθηκε μια έκρηξη πριν κουνηθεί το σπίτι του. Άλλοι περιέγραψαν ακόμα και «ένα τεράστιο ωστικό κύμα». Το γεγονός μετέδωσαν πολλές τοπικές εφημερίδες. http://www.pronews.gr/portal/20160927/genika/diastima/49/meteoritis-epese-stin-aystralia-mia-terastia-ektyflotiki-lampsi

Σταν Γρόνθος: Ο Έλληνας που ειδικεύεται στην αναγεννητική ιατρική. Ο Σταν Γρόνθος είναι ιατρικός ερευνητής και ειδικεύεται στη βιολογία των βλαστοκυττάρων και την αναγεννητική ιατρική. Είναι ιδρυτής και επικεφαλής του εργαστηρίου Mesenchymal Stem Cell στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας, στην Αυστραλία. Οι εργαστηριακές του έρευνες επικεντρώνονται στην προέλευση και στις βιολογικές ιδιότητες διαφόρων μεταγεννητικών πληθυσμών μεσεγχυματικών βλαστικών κυττάρων (MSC) που δημιουργούν συνδετικούς ιστούς όπως τον λιπώδη ιστό, τον λείο μυ, τον καρδιακό μυ, τα οστά, τους χόνδρους, την οστεΐνη και την οδοντίνη. Η ερευνητική του ομάδα επιδιώκει να προσδιορίσει τα κρίσιμα γονίδια και τους επιγενετικούς παράγοντες που ρυθμίζουν την αυτό-ανανέωση των MSC, τον πολλαπλασιασμό και την διαφοροποίηση, καθώς και τους παράγοντες που μεσολαβούν στην ρύθμιση της αγγειογένεσης και της διαφοροποίησης των κυττάρων του ανοσοποιητικού. Η έρευνά του αποσκοπεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη αποτελεσματικότερων και ασφαλέστερων θεραπειών για πολλές κλινικές ασθένειες και παθήσεις. Το 1999, ολοκλήρωσε το διδακτορικό του από το τμήμα Ορθοπεδικής Χειρουργικής και Τραύματος στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας. Την περίοδο 1999-2001 υπήρξε ερευνητής στο Ινστιτούτο Οδοντιατρικής και Κρανιοπροσωπικής Έρευνας στη Βηθεσδά των Ηνωμένων Πολιτειών, στο εργαστήριο της Δρ. Pamela GehronRobey. Εκεί έκανε αρκετές δημοσιεύσεις που περιέγραφαν την ταυτοποίηση των μεσεγχυματικών βλαστικών κυττάρων από το μυελό των οστών και τους λιπώδεις και οδοντικούς ιστούς. Το 2002, ίδρυσε το εργαστήριο Mesenchymal StemCell στο Ινστιτούτο Hanson και το 2014 μετέφερε το εργαστήριό του στο νεόκτιστο ινστιτούτο υγείας SAHMRI. Έχει λάβει πληθώρα διακρίσεων, εκ των οποίων το 2004 την υποτροφία NHMRC R.D. Wright, το 2008 την υποτροφία NHMRC Senior Research Fellowship Level A καθώς και το 2013 την υποτροφία NHMRC Principal Research. Ο Έλληνας επιστήμονας κατέχει πάνω από 35 διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Πηγή: ellines.com http://www.ellines.com/erga-ellinon/30553-eidikeuetai-sti-biologia-ton-blastokuttaron-kai-tin-anagennitiki-iatriki/

Η Κίνα «δοκιμάζει το πρώτο κβαντικό ραντάρ» Κινεζική εταιρεία οπλικών συστημάτων ανέπτυξε το πρώτο «κβαντικό ραντάρ», μια τεχνολογία που μπορεί θεωρητικά να εντοπίζει ακόμα και «αόρατα» αεροσκάφη stealth, αναφέρουν κρατικά μέσα ενημέρωσης. Ο ισχυρισμός, όμως, φαίνεται τραβηγμένος. Η ιδέα του κβαντικού ραντάρ βασίζεται στο παράξενο φαινόμενο της κβαντικής διεμπλοκής, στην οποία δύο φωτόνια ή άλλα υποατομικά σωματίδια μπορούν να βρίσκονται σε άρρηκτη σχέση όσο κι αν απέχουν μεταξύ τους: οποιαδήποτε αλλαγή στις κβαντικές ιδιότητες του ενός σωματιδίου μεταβάλλουν ακαριαία την κατάσταση του άλλου σωματιδίου. Σε ένα υποθετικό σύστημα κβαντικού ραντάρ, το σύστημα παράγει ζευγάρια φωτονίων που βρίσκονται σε διεμπλοκή. Το ένα από τα σωματίδια του ζεύγους εκπέμπεται στην ατμόσφαιρα υπό τη μορφή μικροκυμάτων, ενώ το δεύτερο παραμένει στο σύστημα. Εξετάζοντας αυτό το δεύτερο σωματίδιο, το ραντάρ θα μπορούσε να υπολογίσει αν το πρώτο φωτόνιο συνάντησε κάποιο αντικείμενο στην πορεία του. Η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να εντοπίσει αεροσκάφη stealth, των οποίων το σχήμα είναι σχεδιασμένο να εκτρέπει τα μικροκύματα που χρησιμοποιούν τα συμβατικά ραντάρ. Επιπλέον, ένα κβαντικό ραντάρ θα ήταν θεωρητικά άτρωτο στα συστήματα παρεμβολής που τυφλώνουν τα συμβατικά ραντάρ. Όπως αναφέρει η κρατική κινεζική εφημερίδα Global Times, επικαλούμενη το κρατικό πρακτορείο Xinhua, το πρώτο κβαντικό ραντάρ αναπτύχθηκε από την China Electronics Technology Group στην πόλη Νανζίνγκ. Φέρεται να δοκιμάστηκε σε πραγματικές ατμοσφαιρικές συνθήκες και να έχει εμβέλεια τουλάχιστον 100 χιλιομέτρων. Στις ΗΠΑ, η εταιρεία αεροδιαστημικών και οπλικών συστημάτων Lockheed Martin εξασφάλισε πατέντα το 2008 για ένα θεωρητικό σύστημα κβαντικού ραντάρ, το οποίο όμως δεν φαίνεται να έχει υλοποιηθεί μέχρι σήμερα. Σκεπτικός με τον τελευταίο ισχυρισμό εμφανίστηκε ο Μα Σαοσιόνγκ, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Νανζίνγκ: «Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο σε ανοιχτή αναφορά» είπε στην εφημερίδα South China Morning Post. «Η εμβέλεια που αναφέρει η διεθνής ερευνητική κοινότητα είναι πολύ μικρότερη από 100 χιλιόμετρα» επισήμανε. Μέχρι σήμερα, πρόσθεσε, σημαντικές τεχνικές δυσκολίες περιόριζαν την τεχνολογία του κβαντικού ραντάρ σε συνθήκες εργαστηρίου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500103883

«Το τελευταίο αντίο» της NASA... στον Ήλιο. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble συνέλαβε την στιγμή της καταστροφής ενός ουράνιου σώματος που μοιάζει πάρα πολύ με τον Ήλιο. Η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυπηγικής και Διαστήματος των ΗΠΑ ( NASA) κυκλοφόρησε μια φωτογραφία, ιδιαιτέρως εντυπωσιακή , η οποία ελήφθη από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και παρουσιάζει το θάνατο ενός αστεριού, το οποίο μοιάζει πάρα πολύ με τον Ήλιο μας. Η NASA, ονόμασε την εικόνα «Το τελευταίο αντίο». «Το αστέρι πεθαίνει εκτοξεύοντας αέρια τα οποία σχηματίζουν γύρω από τον πυρήνα του ένα κουκούλι. Το υπεριώδες φως του ετοιμοθάνατου αστεριού κάνουν τα υλικά να λάμπουν. Το αστέρι μετατρέπεται σε ένα λευκό νάνο, που είναι η λευκή κουκίδα που φαίνεται στο κέντρο της φωτογραφίας», περιγράφει την εικόνα η NASA. Όπως δήλωσε η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ, ο Ήλιος μας, τελικά, θα καεί και θα τυλιχθεί με αστρικά συντρίμμια. Αλλά αυτό θα συμβεί εντός των επομένων 5 δισεκατομμυρίων ετών. http://www.pronews.gr/portal/20160926/genika/diastima/49/teleytaio-antio-tis-nasa-ston-ilio

Πρόσκληση στην Ευρωπαϊκή Βραδιά Ερευνητή 2016 : «Γίνε κι εσύ ερευνητής» Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος σας περιμένουμε όλους στη Βραδιά του Ερευνητή, στις 30 Σεπτεμβρίου, για να ανακαλύψετε τι μπορεί να κάνει η επιστήμη και η έρευνα για ένα καλύτερο μέλλον. H Βραδιά του Ερευνητή, η μεγαλύτερη γιορτή για την επιστήμη και την έρευνα που διοργανώνεται κάθε χρόνο σε περισσότερες από 300 πόλεις σε όλη την Ευρώπη, κλείνει φέτος τα 11 της χρόνια. Στην Ελλάδα διοργανώνονται εκδηλώσεις σε δέκα πόλεις από δύο επιστημονικές κοινοπραξίες: ■Η κοινοπραξία RENA οργανώνει βραδιές στις πόλεις: Αθήνα (ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος) – Κόρινθος – Πύλος – Ξάνθη – Ηράκλειο (Θαλασσόκοσμος) ■Η κοινοπραξία IRENE οργανώνει βραδιές στις πόλεις: Αθήνα (ΕΜΠ) – Θεσσαλονίκη – Λάρισα – Πάτρα – Ηράκλειο (ΙΤΕ) – Ρέθυμνο (ΙΤΕ) Μέσα από παρουσιάσεις, πειράματα, δρώμενα ειδικά σχεδιασμένα για μαθητές, εργαστήρια για εκπαιδευτικούς, διαγωνισμούς και ποικίλες πρωτότυπες εκδηλώσεις, η έρευνα ανοίγει τις πόρτες της στον χώρο της εκπαίδευσης αλλά και στο ευρύτερο κοινό, δίνοντας του την ευκαιρία μιας άμεσης προσέγγισης με τους ανθρώπους της επιστήμης. Πριν την κεντρική εκδήλωση, έξι μικρότερες εκδηλώσεις θα προηγηθούν για την καλύτερη γνωριμία του κοινού με τους στόχους και τους επιστημονικούς φορείς της διοργάνωσης: το ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, το Ερευνητικό Κέντρο «Αθηνά», το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, το Ινστιτούτο Παστέρ και το ΕΛΚΕΘΕ στην Ανάβυσσο! Συγκεκριμένα στην Αθήνα στο ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος (Αγία Παρασκευή), στην Αίθουσα Θέμις Παραδέλλης (Κτήριο 6) 1ος όροφος, από τις έξι το απόγευμα μέχρι τα μεσάνυχτα, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τους ερευνητές, να ενημερωθεί για το ερευνητικό έργο τους, να πάρει μία γεύση από την καθημερινότητά τους και να χαρεί τη μαγεία των επιστημών. Το παρών θα δώσει και φέτος ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος, ESA, με μια ποικιλία δράσεων και παρουσιάσεων. Πληροφορίες ΕΔΩ. http://www.renathens.gr/event/ekefe-democritos/ Στον καταπράσινο εξωτερικό χώρο του Δημόκριτου, ανάμεσα στα δέντρα, αλλά και σε κατάλληλα διαμορφωμένες αίθουσες, θα έχουν στηθεί πειραματικές επιδείξεις και διαδραστικά παιχνίδια από τα μεγαλύτερα ερευνητικά κέντρα και φορείς της χώρας για μικρούς και μεγάλους Μέσα από παρουσιάσεις, πειράματα, συζητήσεις, προβολές, παιχνίδια, ειδικά σχεδιασμένα για το ευρύ κοινό, παιδιά και γονείς έρχονται σε επαφή με τον άγνωστο κόσμο του ερευνητή, τον τρόπο δουλειάς του και τους χώρους που κινείται. Ελάτε να γνωρίσετε την ESA, τις δράσεις και τους Έλληνες επιστήμονες της Ποιος είναι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος; Η Δρ. Γεωργία Δοξάνη, ειδική σε θέματα τηλεπισκόπησης και ερευνήτρια στο Επίγειο Τμήμα Λειτουργίας των Αποστολών στον τομέα προγραμμάτων Παρατήρησης της Γης στο ESRIN, ESA, θα παρουσιάσει στο κοινό τον Οργανισμό και τις δραστηριότητες του. Μαζί της θα είναι και ο MSc Εμμανουήλ (Μάνος) Λαγουδάκης, επ[ίσης ερευνητής στο Επίγειο Τμήμα Λειτουργίας των Αποστολών στον τομέα προγραμμάτων Παρατήρησης της Γης στο ESRIN, ESA ενώ στον συντονισμό θα συνδράμει τη χρονιά αυτή και ο MSc Παντελής Πουλάκης από το ESTEC,ESA. Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στο κεντρικό αμφιθέατρο με τίτλο: «Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος: Επιτεύγματα και Προοπτικές». Μαθαίνοντας για την παρατήρηση της Γης. Ο πλανήτης μας, η Γη, είναι μοναδικός στο ηλιακό μας σύστημα, καθώς σφύζει από ζωή και είναι γεμάτος θαυμάσια τοπία. Είναι άλλωστε και το δικό μας σπίτι. Παρατηρώντας τον με μια διαφορετική ματιά, μέσα από μια πληθώρα δορυφόρων μπορούμε να τον προστατεύσουμε, να βοηθήσουμε στη τη διατήρηση της μοναδικότητας του αλλά και να διευκολύνουμε πολλές καθημερινές μας δραστηριότητες. Μέσα από το παιχνίδι με τις εικόνες της Γης από το διάστημα, θα ανακαλύψετε παρέα με τους ερευνητές μας, τη σημασία παρατήρησης της Γης από τους διάφορους δορυφόρους. Ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη Επίσης,στο φετινό μας ταξίδι θα πατήσουμε στον Άρη, ακολουθώντας την φιλόδοξη αποστολή ExoMars, η οποία θα εξερευνήσει την ύπαρξη ζωής στον κόκκινο πλανήτη. Έπειτα οι μικροί μας φίλοι θα γίνουν για λίγο διαστημικοί μάγειρες, μαγειρεύοντας με απλά υλικά έναν κομήτη, ενώ παράλληλα θα ακούσουν την συναρπαστική ιστορία της Rosetta και των κατορθωμάτων αυτής και του μικρού ρομπότ που προσεδαφίστηκε στον κομήτη 67P, Philae. Μία βόλτα στον Διαστημικό Σταθμό Θα πάμε, επίσης, μια βόλτα από το διαστημικό σταθμό, για να παρατηρήσουμε την έρευνα και την ζωή των αστροναυτών εκεί και θα γνωρίσουμε πώς δουλεύουν οι αστροναύτες σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας τόσο μακριά από το σπίτι μας, τη Γη. Το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει ως ακολούθως: 17:00-17:30 "Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός και η ζωή των αστροναυτών στο διάστημα" βίντεο (διάρκεια 30min) (απαιτείται προκράτηση) 17:45-18:15 "Η Γη από το διάστημα" Διαδραστικό παιχνίδι (διάρκεια 30min) (απαιτείται προκράτηση) 18:30-19:00 "ExoMars - Προς Αναζήτηση Ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη" παρουσίαση (διάρκεια 20min) 19:30-19:50 "Μαγειρεύοντας έναν κομήτη" παρουσίαση/εργαστήριο (διάρκεια 20min) (απαιτείται προκράτηση) 19:50-20:10 "Μαγειρεύοντας έναν κομήτη" παρουσίαση/εργαστήριο (διάρκεια 20min) (απαιτείται προκράτηση) 20:30-21:00 "ExoMars - Προς Αναζήτηση Ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη" παρουσίαση (διάρκεια 20min) 21:30-22:00 "Η Γη από το διάστημα" Διαδραστικό παιχνίδι (διάρκεια 30min) (απαιτείται προκράτηση) 22:15-22:45 "Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός και η ζωή των αστροναυτών στο διάστημα" βίντεο (διάρκεια 30min) (απαιτείται προκράτηση) 23:00-23:30 "Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός και η ζωή των αστροναυτών στο διάστημα" βίντεο (διάρκεια 30min) (απαιτείται προκράτηση) *μπορεί να γίνουν μικρές αλλαγές στο πρόγραμμα. Μπορείτε να ενημερώνεστε απευθείας από την ιστοσελίδα των διοργανωτών. ** Για τις προκρατήσεις και οποιαδήποτε άλλες πληροφορίες, μπορείτε να απευθυνθείτε στο τμήμα Οργάνωσης και Παραγωγικότητας του ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» , e-mail : communications@central.demokritos.gr, τηλ. 210-650 3079, 210-650 3015, 210-650 3002. Σας περιμένουμε όλους για μια υπέροχη Βραδιά του Ερευνητή, γεμάτη εκπληκτικές εικόνες, συναρπαστικές περιγραφές και πολλή διαστημική επιστήμη! Ακολουθήστε μας στο Twitter @ESA_Hellas για όλες τις τελευταίες ενημερώσεις στο πρόγραμμα αλλά και εξελίξεις ζωντανά κατά τη διάρκεια της Βραδιάς. Μπορείτε κι εσείς να συμμετέχετε κάνοντας tweet στο hashtag #rengreece. Σημείωση: Οι πολίτες με τις οικογένειες και τα παιδιά τους θα μπορούν να επισκέπονται μεμονωμένα το ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» στις 30 Σεπτεμβρίου από τις 17.00 έως και λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να επισκεφθούν την ιστοσελίδα του ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος, αν επιθυμούν ξενάγηση στα εργαστήρια. Για τις υπόλοιπες δραστηριότητες που θα λάβουν χώρα, δεν χρειάζεται εγγραφή. Σημαντικές πληροφορίες Χώρος Διεξαγωγής: ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος (Αγία Παρασκευή), Αίθουσα Θέμις Παραδέλλης (Κτήριο 6) 1ος όροφος Ώρα: 17:00 - 23:30 Είσοδος: Ελεύθερη για όλους Ενημέρωση μέσω της ιστοσελίδας Βραδιά του Ερευνητή και στο www.facebook.com/rengreece http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Prhosklese_sten_Eyropaikhe_Vradiha_Ereynethe_2016_Ghine_ki_eshu_ereynethes Δωρεάν διαδικτυακά μαθήματα κβαντικής φυσικής. Δωρεάν διαδικτυακά μαθήματα από το Κέντρο Ανοικτών Διαδικτυακών Μαθημάτων Mathesis. http://mathesis.cup.gr/ Το Mathesis ιδρύθηκε το 2015 ως ένα ιδιαίτερο τμήμα των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης (ΠΕΚ) με αποκλειστικό σκοπό τη δημιουργία και δωρεάν προσφορά στους φοιτητές, τους επαγγελματίες επιστήμονες και το ευρύτερο κοινό, διαδικτυακών μαθημάτων στο επίπεδο των καλύτερων διεθνών προτύπων. (1) Εισαγωγή στην Κβαντική Φυσική 1: Οι βασικές αρχές Έναρξη Μαθήματος: 26 Σεπτεμβρίου 2016 – Εγγραφείτε ΕΔΩ http://mathesis.cup.gr/courses/Physics/Phys1.1/2016_T3/about Περιγραφή του μαθήματος Γιατί τα άτομα συμπεριφέρονται ως συμπαγή και ασυμπίεστα σφαιρίδια ενώ είναι τελείως κούφια; Γιατί ένα άτομο οξυγόνου «βγαίνει» πάντα το ίδιο ακόμα και αν το διαλύσουμε και «ρίξουμε» ξανά τα ηλεκτρόνιά του γύρω από τον πυρήνα; Γιατί ο πυρήνας είναι γίγαντας ενέργειας ενώ είναι νάνος μεγέθους; Έχει σχέση αυτό με τη μακροβιότητα του ήλιου μας στην οποία οφείλεται η ανάδυση και η ανέλιξη της ζωής πάνω στη Γη; Πού οφείλεται ο πιθανοκρατικός χαρακτήρας των κβαντικών νόμων; Σε ατελή γνώση των διαδικασιών του μικρόκοσμου, όπως έλεγε ο Αϊνστάιν, ή είναι «στη φύση των πραγμάτων», όπως έλεγε ο Μπορ; Αν τα παραπάνω ερωτήματα προκαλούν το ενδιαφέρον σας και θα θέλατε να είστε σε θέση να τα απαντήσετε από πρώτες αρχές, τότε ένα μάθημα όπως τούτο εδώ θα σας βοηθήσει να το πετύχετε. Θα σας προσφέρει μια καλή εισαγωγική κατανόηση των βασικών ιδεών της κατεξοχήν θεωρίας που κυβερνά τον κόσμο μας. Τι θα μπορείτε να κάνετε στο τέλος του μαθήματος •Θα είστε σε θέση να εξηγήσετε πώς η αρχή του κυματοσωματιδιακού δυϊσμού -η θεμελιώδης αρχή του κβαντικού κόσμου- αναδύθηκε μέσα από τη χρεωκοπία της κλασικής φυσικής όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με ανεξήγητα φαινόμενα, όπως η θερμική ακτινοβολία των σωμάτων και η μυστηριώδης σταθερότητα των ατόμων. •Θα έχετε καταλάβει και θα μπορείτε να εξηγήσετε πώς η αρχή του κυματοσωματιδιακού δυϊσμού οδηγεί φυσιολογικά στην εξίσωση Shroumldinger και γιατί η πιθανοκρατική ερμηνεία των λύσεών της είναι αναπόφευκτη. •Θα μπορείτε να λύνετε μόνοι σας την εξίσωση Schrödinger σε απλά φυσικά συστήματα, όπως το άτομο του υδρογόνου, και να προβλέπετε, από πρώτες αρχές, θεμελιώδη χαρακτηριστικά του, όπως το μέγεθος και το έργο ιοντισμού του. •Θα έχετε καταλάβει και θα μπορείτε να εξηγήσετε το περιεχόμενο της αρχής της αβεβαιότητας και να την εφαρμόζετε για να εξηγείτε τα βασικά μυστήρια του μικρόκοσμου, όπως τη σταθερότητα και το ασυμπίεστο των ατόμων και το τεράστιο μέγεθος των πυρηνικών ενεργειών. •Θα μπορείτε να εξηγήσετε την αρχή λειτουργίας τεχνολογικών επιτευγμάτων όπως το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και γιατί η χρήση του ήταν ένα επαναστατικό βήμα για τις βιοεπιστήμες. •Θα μπορείτε τέλος να απαντάτε σε καθημερινές ερωτήσεις, όπως: Γιατί οι υψίσυχνες ακτινοβολίες έχουν χημική δραστικότητα, ενώ οι βαθύσυχνες όχι; Έχει χημική επικινδυνότητα η ακτινοβολία από το φούρνο μικροκυμάτων, το κινητό ή την τηλεόρασή μας; Είναι λογικό να πιστεύουμε -όπως έκαναν πολλοί κατά το πυρηνικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ- ότι βράζοντας καλά τα χόρτα που εκτέθηκαν στη ραδιενεργό βροχή θα προφυλαχτούμε από τη ραδιενέργεια που μάζεψαν; Όσο κι αν σας προξενεί έκπληξη, η κβαντική φυσική έχει πολύ στενότερη σχέση με όσα συμβαίνουν γύρω μας απ’ ό,τι η κλασική φυσική. Προαπαιτούμενα Φυσική λυκείου και στοιχειώδης απειροστικός λογισμός. (2) Εισαγωγή στην Κβαντική Φυσική 2: Οι βασικές εφαρμογές Έναρξη Μαθήματος: 7 Νοεμβρίου, 2016 – Εγγραφείτε ΕΔΩ http://mathesis.cup.gr/courses/course-v1:Physics+Phys1.2+2016_T4/about Περιγραφή του μαθήματος Πρόκειται βέβαια για το δεύτερο μέρος του μαθήματος Εισαγωγή στην Κβαντική Φυσική 1, το οποίο αναπτύσσει περαιτέρω τις βασικές ιδέες της κβαντικής θεωρίας, κυρίως όμως τις εφαρμόζει στον ατομικό και μοριακό μικρόκοσμο με σκοπό τη θεμελιώδη κατανόηση της δομής και των ιδιοτήτων των βασικών συστατικών του. Ειδικότερα οι δύο βασικοί στόχοι της Εισαγωγής στην Κβαντική Φυσική 2 είναι η κβαντική εξήγηση του περιοδικού συστήματος των στοιχείων και η οικοδόμηση μιας θεωρίας του χημικού δεσμού στο απλούστερο δυνατό επίπεδο. Τι θα μπορείτε να κάνετε στο τέλος του μαθήματος •Θα είστε σε θέση να εξηγήσετε μια κλασικά αδύνατη συμπεριφορά, όπως το φαινόμενο της σήραγγας και να καταλαβαίνετε το θεμελιώδη ρόλο της στο πώς, μεταξύ άλλων, σχηματίζονται τα μόρια, πώς «καίνε» τα άστρα και πώς δουλεύει το μικροσκόπιο σήραγγας. •Θα καταλαβαίνετε τι λέει η περίφημη αρχή της υπέρθεσης των κβαντικών καταστάσεων και μπορείτε να αναλύετε τις παράδοξες συνέπειές της: Από τη γάτα του Schroumldinger έως και τους κβαντικούς υπολογιστές που… έρχονται! •Θα μπορείτε να λύνετε την εξίσωση Schroumldinger για απλά κβαντικά συστήματα (από τον αρμονικό ταλαντωτή έως το άτομο του υδρογόνου) και να προβλέπετε τις ιδιότητές τους από πρώτες αρχές. •Θα μπορείτε να εξηγήσετε γιατί το σπιν δεν είναι περιστροφή του ηλεκτρονίου περί τον άξονά του και ποιος είναι τελικά ο σωστός κβαντικός τρόπος να περιγράφετε αυτή τη θεμελιώδη ιδιότητα της ύλης. •Θα καταλαβαίνετε που οφείλεται η αρχή του Pauli και γιατί ο ρόλος της στη φύση —από τους πυρήνες και τα άτομα έως τους λευκούς νάνους και τους αστέρες νετρονίων— είναι τόσο θεμελιώδης. •Θα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όλα τα προηγούμενα για να εξηγήσετε τον περιοδικό πίνακα των στοιχείων ή τουλάχιστον το μικρό περιοδικό πίνακα «με τα στοιχεία που έχουν τα προσόντα» να αποτελέσουν τη βάση της ζωής. •Θα καταλαβαίνετε καλά την κβαντική θεωρία του χημικού δεσμού με βάση το μοντέλο του διπλού πηγαδιού και θα μπορείτε να εξηγήσετε βάσει αυτής τη δομή και τις ιδιότητες απλών —αλλά σημαντικών— μορίων. •Θα γνωρίζετε τέλος τα βασικά πειράματα και τα εμπειρικά δεδομένα που μας επιτρέπουν να είμαστε βέβαιοι για όλα τα παραπάνω. Διδάσκων: Στέφανος Τραχανάς Ο Στέφανος Τραχανάς διδάσκει, μεταξύ άλλων, κβαντική φυσική και διαφορικές εξισώσεις στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης από το 1983 έως σήμερα. Είναι συγγραφέας εννέα πανεπιστημιακών συγγραμμάτων στα παραπάνω πεδία και ενός βιβλίου για το ευρύτερο μορφωμένο κοινό με τίτλο Το φάντασμα της όπερας: Η επιστήμη στον πολιτισμό μας. Το 2003 ανακηρύχτηκε σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης ενώ το 2012 του απονεμήθηκε το Εθνικό βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας, το οποίο επιδίδεται από τον Πρόεδρο της ελληνικής δημοκρατίας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και διευθυντής των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης μέχρι το 2013 ενώ σήμερα είναι πρόεδρος της εκδοτικής επιτροπής τους. Τα τελευταία χρόνια το όνειρό του είναι η διαδικτυακή εκπαίδευση και το νέο είδος εκπαιδευτικού υλικού που θα χρειαστεί για να την στηρίξει. Πιστεύει ότι η χώρα δεν μπορεί να μείνει έξω από τις επαναστατικές αλλαγές που συντελούνται αλλού σε αυτό το θέμα και γι’ αυτόν το σκοπό πήρε την πρωτοβουλία για την ίδρυση του Mathesis —ενός ιδιαίτερου τμήματος των ΠΕΚ— στο οποίο και προσφέρει εθελοντικά την εργασία του τόσο ως διευθυντής του (πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης) όσο και ως δάσκαλος ή συγγραφέας. Η επιτυχία του «πειράματος» είναι το προσωπικό του στοίχημα για τα επόμενα χρόνια http://physicsgg.me/2016/09/24/%ce%b4%cf%89%cf%81%ce%b5%ce%ac%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%84%cf%85%ce%b1%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba/

Vangelis: Rosetta Timeline Η μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου για τη Rosetta. Κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ του Βαγγέλη Παπαθανασίου (Vangelis) με τίτλο Rosetta. Είναι εμπνευσμένο από την ομώνυμη διαστημική αποστολή της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, που έθεσε διαστημικό σκάφος σε τροχιά γύρω από κομήτη, και επιπλέον προσγείωσε την διαστημοσυσκευή Philae, στην επιφάνειά του. Ένα επίτευγμα μοναδικό στην μέχρι σήμερα ιστορία της ανθρωπότητας. Η αποστολή του διαστημικού σκάφους Rosetta ολοκληρώνεται στις στις 30 Σεπτεμβρίου. Η Rosetta θα ακολουθήσει την προσεδάφιση της διαστημοσυσκευής Philae στον κομήτη θα πέσει στην επιφάνεια του κομήτη 67P/C-G με μια ελεγχόμενη σύγκρουση. Κατά τη διάρκεια αυτής της καθόδου, θα είναι δυνατές μοναδικές επιστημονικές παρατηρήσεις, όπως πολύ υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες και ευαίσθητες μετρήσεις των αερίων και της σκόνης του κομήτη, από τις πιο κοντινές αποστάσεις της Rosetta από τον κομήτη μέχρι κι από την επιφάνεια (σχεδόν) του 67P/C-G. http://physicsgg.me/2016/09/23/vangelis-rosetta-timeline/

Η NASA ανακάλυψε τεράστιους υπόγειους ωκεανούς στον Πλούτωνα. Από τότε που το σκάφος «Νέοι Ορίζοντες» (New Horizons) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) πέρασε κοντά από τον Πλούτωνα πέρυσι το καλοκαίρι, αυξάνονται οι ενδείξεις -με βάση τα στοιχεία που έχει στείλει έως τώρα- πως ο νάνος πλανήτης φιλοξενεί ένα ωκεανό κάτω από την παγωμένη επιφάνειά του. Τώρα, μια νέα μελέτη Αμερικανών γεωλόγων θεωρεί μεγάλη την πιθανότητα να υπάρχει ένας υπόγειος ωκεανός νερού βάθους άνω των 100 χιλιομέτρων. Συγκριτικά, στη Γη που είναι περίπου 50 φορές μεγαλύτερη από τον Πλούτωνα, ο βαθύτερος ωκεανός δεν ξεπερνά τα 11 χιλιόμετρα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Μπράντον Τζόνσον του Τμήματος Γεωεπιστημών και Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μπράουν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό γεωφυσικής «Geophysical Research Letters», εκτιμούν ότι ο ωκεανός, που πιθανώς βρίσκεται κάτω από την επίπεδη έκταση 900 χιλιομέτρων με την ονομασία Sputnik Planum, έχει περιεκτικότητα σε αλάτι 30%, όση περίπου η Νεκρά Θάλασσα στη Μέση Ανατολή. Οι νέες εκτιμήσεις βασίζονται πάντως μόνο σε υπολογιστικά μοντέλα που προσομοιώνουν τις πιθανές γεωλογικές διαδικασίες στον Πλούτωνα, συνεπώς χρειάζονται επιβεβαίωση από παρατηρήσεις. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=831566

Ελληνίδα ερευνήτρια: «Όλοι οι άνθρωποι καταγόμαστε από την Αφρική» Είμαστε όλοι απόγονοι ενός ανθρώπινου πληθυσμού που έχει τις ρίζες του στην Αφρική, γι' αυτό πρέπει να χαρακτηριστούμε ως "μετανάστες" προερχόμενοι από την μαύρη ήπειρο, λέει σε συνέντευξή της στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η 'Αννα-Σαπφώ Μαλασπίνα, επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Βέρνης της Ελβετίας. Όπως επισημαίνει πάντως, προς το παρόν η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει μια σίγουρη απάντηση για το πότε έγινε η «έξοδος» από την Αφρική. Η ελληνίδα επιστήμων της διασποράς ήταν επικεφαλής διεθνούς γενετικής έρευνας, που δημοσιεύθηκε προ ημερών στο περιοδικό «Nature» και αποκάλυψε ότι οι πρώτοι ιθαγενείς πληθυσμοί της Αυστραλίας, οι Αβορίγινες, κατάγονται από τους ίδιους πληθυσμούς της Αφρικής, που εγκατέλειψαν την «μαύρη ήπειρο» πριν από περίπου 72.000 χρόνια για να εξαπλωθούν σε όλη την Ευρώπη και στην Ασία. Η συνεχής παρουσία αυτών των πρώτων τολμηρών εξερευνητών στην Αυστραλία, όπου έφθασαν πριν περίπου 50.000 χρόνια διασχίζοντας τον ωκεανό, τους καθιστά τον αρχαιότερο πολιτισμό του πλανήτη. Στη συνέντευξή της, η ελληνικής καταγωγής βιολόγος τονίζει ότι η νέα αυτή έρευνα ενδέχεται να έχει πολιτικοκοινωνικές επιπτώσεις στην Αυστραλία, καθώς επιβεβαιώνει ότι στην πραγματικότητα οι Αβορίγινες είναι οι πρώτοι «ιδιοκτήτες» της αυστραλιανής γης, όπως άλλωστε ισχυρίζονται και οι ίδιοι. Η Μαλασπίνα γεννήθηκε από έλληνες γονείς στη Γενεύη, σπούδασε φυσική και βιολογία στο πανεπιστήμιο της ελβετικής πόλης και πήρε το διδακτορικό της στη βιολογία από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ το 2011. Σήμερα, εκτός από επίκουρη καθηγήτρια του Ινστιτούτου Οικολογίας & Εξέλιξης του Πανεπιστημίου της Βέρνης και του Ελβετικού Ινστιτούτου Βιοπληροφορικής, είναι επίσης επισκέπτρια καθηγήτρια στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης. Φέτος τον Αύγουστο η έρευνά της επιλέχθηκε για χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC Starting Grant 2016-2021).Υπογραμμίζει ότι, παρόλο που ζει στο εξωτερικό, «στην Ελλάδα ανήκει η καρδιά της», ενώ ονειρεύεται ότι ίσως μια μέρα θα μπορέσει να εργαστεί ερευνητικά και να συνεισφέρει στη επιστήμη της Γενετικής μέσω μελετών που θα εστιάζονται στις ρίζες και στην καταγωγή των Ελλήνων. Ακολουθεί η συνέντευξη: ΕΡ: Τελικά σήμερα είμαστε όλοι απόγονοι μεταναστών από την Αφρική; ΑΠ: Είμαστε όλοι απόγονοι ενός ανθρώπινου πληθυσμού που έχει τις ρίζες του στην Αφρική. Αυτό διαφαίνεται από τα αποτελέσματα γενετικών μελετών και επιβεβαιώνεται από έρευνες στο πλαίσιο άλλων επιστημονικών πεδίων, όπως η Παλαιοανθρωπολογία. ΕΡ: Πότε είναι το πιθανότερο ότι συνέβη η μετανάστευση-έξοδος προς την Ευρώπη; Πριν 80.000, 70.000, 60.000, 50.000 χρόνια ή κάτι άλλο; ΑΠ: Είναι μια ουσιαστική ερώτηση, αλλά δύσκολο να απαντηθεί με βεβαιότητα. Η χρονική μέτρηση μέσω γενετικών δεδομένων είναι σχετική. Μπορούμε να δώσουμε απόλυτα χρονολογικά δεδομένα μόνο αν καταστεί δυνατό να μετρήσουμε τον ρυθμό με τον οποίο οι μεταλλάξεις σωρεύονται στα γονίδια μας με την πάροδο του χρόνου. Ο ρυθμός των μεταλλάξεων είναι μια παράμετρος που δύσκολα προσδιορίζουμε με ακρίβεια. Στη μελέτη μας διαπιστώσαμε ότι ο προγονικός πληθυσμός αυτών που σήμερα ζουν εκτός Αφρικής, μειώθηκε ως προς μέγεθός του πριν 72.000 χρόνια περίπου. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι τότε συντελέστηκε η λεγόμενη «έξοδος από την Αφρική». Οι πρόγονοι των Ευρωπαίων «χώρισαν» από τους προγόνους των Ανατολικών Ασιατών πριν 42.000 χρόνια. Επομένως, Ευρωπαίοι και Ανατολικοί Ασιάτες έχουν κοινούς προγόνους πριν από αυτά τα 42.000 χρόνια. Τότε υπολογίζουμε ότι άρχισε και το ταξίδι των δικών μας προγόνων προς την Ευρωπαϊκή ήπειρο. ΕΡ: Όλες οι νέες γενετικές πληροφορίες που έχουμε μάθει τελευταία για το ποιοί ήσαν οι πρόγονοί μας στην Ευρώπη, έχουν κάνει την επιστημονική εικόνα για το παρελθόν μας πιο πολύπλοκη ή πιο απλή; ΑΠ: Στην ερώτηση αυτή μπορώ να απαντήσω με περισσότερη βεβαιότητα από την προηγούμενη. Με την μελέτη μας δείξαμε ότι όλοι είμαστε "γενετικοί συγγενείς", καθώς έχουμε κοινούς προγόνους και, ως εκ τούτου, πρέπει να χαρακτηριστούμε ως "μετανάστες" προερχόμενοι από την Αφρική. Δείξαμε επίσης ότι πριν από 42.000 έτη άρχισε να συντελείται μια "ροή γονιδίων" ή "ανταλλαγή γενετικής πληροφορίας". Μπορούμε να την ορίσουμε και ως "γενετήσια πράξη", δηλαδή ζευγάρωμα μεταξύ των πληθυσμών που πήγαιναν στην Ευρώπη και στην Ασια. Με άλλα λόγια, ο άμεσα προγονικός πληθυσμός των Ευρωπαίων αντάλλασε, για μεγάλο χρονικό διάστημα μετανάστες με τους γείτονες, πολύ πριν απο την εμφάνιση των σημερινών συνόρων που καθορίστηκαν με τη δημιουργία των εθνών. ΕΡ: Μπορεί η μελέτη των αρχαίων γονιδίων να φέρει νέες εκπλήξεις στο μέλλον; Ποιά βασικά ερωτήματα παραμένουν ανοιχτά σχετικά με τους προγόνους μας; ΑΠ: Πολλά ερωτήματα παραμένουν ακόμη αναπάντητα. Μιά πολύ ενδιαφέρουσα και συναρπαστική ερώτηση αναφέρεται στις σχέσεις μας με αρχαϊκούς πληθυσμούς, όπως οι Νεάντερταλ. Επιβεβαιώσαμε μέσω των αποτελεσμάτων της έρευνάς μας ότι όλοι οι ανθρώπινοι πληθυσμοί που ζούσαν εκτός Αφρικής, ζευγάρωναν με τους προγόνους των Νεάντερταλ, αλλά και μ' έναν πληθυσμό πού είχε μια πολύ μακρινή σχέση με τους τους επονομαζόμενους Ντενίσοβα. Το ποιοί ήσαν και το πού ζούσαν αυτοί οι αρχαϊκοί πληθυσμοί, οι Ντενίσοβα και οι μακρινοί συγγενεις τους, αποτελεί ένα μεγάλο αίνιγμα. ΕΡ: Υπάρχουν αξιόπιστες γενετικές έρευνες ειδικά για τους Έλληνες και το παρελθόν τους; ΑΠ: Υπάρχουν, αντίστοιχες με τη δική μας, μελέτες βασισμένες σε γενετικά δεδομένα που προέρχονται απο ελληνικά πληθυσμιακά δείγματα. Δεν συμμετείχα σε αυτές τις έρευνες και δεν μπορώ να τις σχολιάσω. Διαφέρουν όμως, ως προς το εύρος και την κλίμακα, με την πολύ πρόσφατη μελέτη μας για τον πληθυσμό των Αβοριγίνων της Αυστραλίας. Πάντως στο μέλλον θα επιθυμούσα να καταστεί δυνατή η συμμετοχή μου σε έρευνες με αντικείμενο τους ελληνικούς πληθυσμούς. ΕΡ: Είχε αντίκτυπο στην Αυστραλία και ειδικά στους Αβορίγινες η νέα σας έρευνα στο "Nature" για τη γενετική καταγωγή τους; ΑΠ: Ο χρόνος θα δείξει. Καταφέραμε να δείξουμε ότι οι Αβορίγινες, αν και ενδοπληθυσμιακά ποικίλουν γενετικά, διαφοροποιούνται αρκετά ως προς τους γείτονές τους. Η εντυπωσιακή γενετική ποικιλομορφία συνάδει με την άποψη ότι κατοικούν στην Αυστραλιανή ήπειρο για ένα εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό ενδέχεται να έχει πολιτικοκοινωνικές επιπτώσεις, καθώς επιβεβαιώνει ότι στην πραγματικότητα είναι οι πρώτοι «ιδιοκτήτες» της αυστραλιανής γης, όπως άλλωστε ισχυρίζονται και οι ίδιοι. ΕΡ: Πώς βρεθήκατε στην Ελβετία; Έχετε διατηρήσει σχέσεις με την Ελλάδα; ΑΠ: Είμαι Ελληνίδα, καθώς οι γονείς μου είναι Αθηναίοι, που ήρθαν στην Ελβετία τη δεκαετία του ΄60. Γεννήθηκα στη Γενεύη, όπου έκανα τις προπτυχιακές μου σπουδές στο Πανεπιστήμιό της. Το διδακτορικό μου το ολοκλήρωσα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ. Ήμουν μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης. Δηλαδή κατά το ένα τρίτο της ζωής μου βρίσκομαι «εν κινήσει», όπως πολλοί επιστήμονες στον κόσμο σήμερα. Όμως από τότε που γεννήθηκα, δεν θυμάμαι να υπήρξε έστω και ένας χρόνος που να μην έχω έρθει στην Ελλάδα, για μεγάλα ή μικρά διαστήματα. Στην Ελλάδα ανήκει η καρδιά μου. Ονειρεύομαι ότι ίσως μια μέρα θα μπορέσω να εργαστώ ερευνητικά και να συνεισφέρω στη επιστήμη της Γενετικής και μέσω μελετών που θα εστιάζονται στις ρίζες και την καταγωγή των Ελλήνων. http://www.pronews.gr/portal/20160925/genika/epistimes/27120/ellinida-ereynitria-oloi-oi-anthropoi-katagomaste-apo-tin-afriki

Το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο του κόσμου ανοίγει τα μάτια του. Στη φάση των δοκιμών περνά το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο του κόσμου, ένα πιάτο με διάμετρο 500 μέτρων που εγκαινιάστηκε την Κυριακή στην Κίνα παρουσία εκατοντάδων ενθουσιασμένων αστρονόμων. Είναι μια ακόμα πηγή περηφάνιας για το φιλόδοξο διαστημικό πρόγραμμα της Κίνας, μετά την εκτόξευση του δεύτερου διαστημικού εργαστηρίου της νωρίτερα τον Σεπτέμβριο. Το τηλεσκόπιο Fast (Five-hundred-meter Aperture Spherical Telescope), 30 φορές μεγαλύτερο από ποδοσφαιρικό γήπεδο, κατασκευάστηκε μέσα σε μια φυσική κοιλότητα στη φτωχή νοτιοδυτική επαρχία του Γκουϊτζόου. Για τη λειτουργία του απαιτείται σιγή ραδιοκυμάτων σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων, κάτι που οδήγησε στην απομάκρυνση 8.000 ανθρώπων από οκτώ χωριά. Οι εκτοπισμένοι θα αποζημιωθούν με χρήματα ή νέα σπίτια, υπόσχονται οι αρχές. Παρά το γιγάντιο μέγεθος του οργάνου, το οποίο αποτελείται από τριγωνικά πάνελ συνολικής επιφάνειας 196.000 μέτρων, η κατασκευή του διήρκεσε μόλις 5 χρόνια και κόστισε το μάλλον μικρό ποσό των 180 εκατομμυρίων δολαρίων. Από το 1964 μέχρι σήμερα, το ρεκόρ μεγέθους ανήκε στο ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο, το οποίο έχει διάμετρο 305 μέτρων και βασίζεται στο ίδιο βασικό σχέδιο με το Fast. Σε αντίθεση με το Αρεσίμπο, του οποίου η κεραία έχει σταθερή καμπύλη, το Fast χρησιμοποιεί κινούμενα πάνελ τα οποία μπορούν να μεταβάλλουν το σχήμα της κεραίας και να σχηματίζουν ένα παραβολοειδές ευθυγραμμισμένο με την επιθυμητή κατεύθυνση στον ουρανό. Επιπλέον, το Fast θα μπορεί να καλύψει μια μεγαλύτερη περιοχή του ουρανού, σε γωνία μέχρι 40 μοιρών από το λεγόμενο ζενίθ, το ψηλότερο σημείο που μπορεί να κοιτάξει το τηλεσκόπιο στον ουρανό, συγκριτικά με μόλις 20 μοίρες για το Αρεσίμπο. Έπειτα από μια δοκιμαστική περίοδο τριών ετών κατά την οποία θα καλιμπραριστεί το Fast, η κινεζική και διεθνής ερευνητική κοινότητα θα μπορεί να το χρησιμοποιήσει για να παρατηρήσει τα αρχαιότερα άστρα του Σύμπαντος, ακόμα και να αναζητήσει ραδιοσήματα εξωγήινων πολιτισμών. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500103684

Πιθανότατα καταστροφική η επικοινωνία με εξωγήινους. Μπορεί σχεδόν σε κάθε έργο επιστημονικής φαντασίας οι εξωγήινοι να διαβεβαιώνουν πως έχουν ειρηνικούς σκοπούς, μόλις έρθουν σε επαφή με τους κατοίκους του πλανήτη μας, ωστόσο ο Στίβεν Χόκινγκ υποστηρίζει πως θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί για τις πραγματικές προθέσεις ενός προηγμένου εξωγήινου πολιτισμού. Εξάλλου, σύμφωνα με τον διάσημο Βρετανό φυσικό, η ανακάλυψη της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο αποτελεί ένα ιστορικό προηγούμενο επαφής δύο κοινωνιών που βρίσκονταν σε πολύ διαφορετικά στάδια εξέλιξης, το οποίο «δεν είχε και την καλύτερη έκβαση», όπως αναφέρει. Το παραπάνω σχόλιο προέρχεται από το ντοκιμαντέρ «Stephen Hawking’s Favorite Places», το οποίο μπορεί να δει κανείς στην online πλατφόρμα CuriosityStream. Στα 25 λεπτά που διαρκεί το φιλμ, ο Χόκινγκ ξεναγεί τον θεατή σε πέντε σημαντικούς προορισμούς στο σύμπαν, μέσα από ένα εικονικό ταξίδι με το «διαστημόπλοιο» SS Hawking. Φθάνοντας στον πλανήτη Gliese 832c, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση 16 ετών φωτός, ο Χόκινγκ σημειώνει: «Όσο περισσότερο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο γίνομαι σίγουρος πως δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν. Έπειτα από τόσα χρόνια που αναρωτιόμουν, τώρα παίρνω μέρος σε μία νέα προσπάθεια για να το διαπιστώσουμε. Αν και το πρότζεκτ Breakthrough Listen να ψάξει για ενδείξεις ζωής στο 1 εκατομμύριο πλησιέστερους αστέρες, ωστόσο ξέρω από πού θα έπρεπε να ξεκινήσουμε. Μία μέρα μπορεί να λάβουμε ένα σήμα από κάποιον πλανήτη όπως ο Gliese 832c, παρ’ όλα αυτά θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί για το κατά πόσο θα απαντήσουμε». Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Χόκινγκ προειδοποιεί την ανθρωπότητα για τον ενδεχόμενο επικοινωνίας με εξωγήινους. Πέρυσι, στην εκδήλωση για την έναξη του πρότζεκτ Breakthrough Listen, είχε αναφέρει πως αποδέκτης των μηνυμάτων μας μπορεί να είναι ένας πολιτισμός ο οποίος να προηγείται δισεκατομμύρια χρόνια από τον ανθρώπινο. «Σε μία τέτοια περίπτωση θα είναι πολύ πιο ισχυρός και ενδεχομένως να μην μας θεωρήσει πιο πολύτιμους από όσο θεωρούμε εμείς τα βακτήρια», είχε πει. Το φιλμ ξεκινά με τη Μεγάλη Έκρηξη, η οποία αποτελεί ένα από τα βασικά ερευνητικά αντικείμενα του Βρετανού φυσικού. Ο Χόκινγκ «ξεναγεί» επίσης τον τηλεθεατή στη μαύρη τρύπα Τοξότη Α*, που βρίσκεται περίπου στο κέντρο του Γαλαξία μας, αλλά στον Κρόνο «το πιο εντυπωσιακό μέρος στο Ηλιακό μας σύστημα», σύμφωνα με τον ίδιο. Το «ταξίδι» ολοκληρώνεται με την επιστροφή στη Γη και στη Σάντα Μπάρμπαρα των ΗΠΑ, με τον φυσικό να περιγράφει τα πρώτα χρόνια του στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας Cal Tech. «Ο στόχος μου είναι απλός: να κατανοήσω πλήρως το σύμπαν», σημειώνει. «Το όνειρό μου ήταν πάντοτε να εξερευνήσω το σύμπαν». http://www.naftemporiki.gr/story/1151374/s-xokingk-pithanotata-katastrofiki-i-epikoinonia-me-eksogiinous

Η Κίνα στέλνει αμπέλια στο διάστημα.. αναζητώντας το τέλειο κρασί. Το μέλλον του κρασιού ίσως να βρίσκεται στο διάστημα. Και συγκεκριμένα στο κινεζικό διαστημικό εργαστήριο Tiangong-2, όπου κλήματα θα εκτεθούν στις συνθήκες του διαστήματος με σκοπό να μελετηθούν οι ενδεχόμενες μεταλλάξεις τους. Σύμφωνα με την κινεζική ιστοσελίδα DecanterChina.com, οι Κινέζοι επιστήμονες ευελπιστούν ότι οι μεταλλάξεις αυτές θα οδηγήσουν σε πιο ανθεκτικά κλήματα, καταλληλότερα για τις σκληρές συνθήκες των οινοπαραγωγών περιοχών της Κίνας. Στο διαστημικό εργαστήρι βρίσκονται κλήματα των ποικιλιών Πινό νουάρ, Καμπερνέ σωβινιόν και Μερλό. Η έκθεση στην ακτινοβολία του διαστήματος πιστεύεται ότι μπορεί να βοηθήσει τα κλήματα να αποκτήσουν καλύτερη αντίσταση στο κρύο, την ξηρασία και τις ασθένειες. Η Κίνα φιγουράρει στα πρώτες θέσεις της λίστας των χωρών με τη μεγαλύτερη κατανάλωση κρασιού στον κόσμο, και αποτελεί και έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς κρασιού. Όμως το χώμα δεν ευνοεί την καλλιέργεια σε κάποιες οινοπαραγωγές περιοχές της Κίνας, που συχνά χαρακτηρίζονται και από πολύ χαμηλές θερμοκρασίες τον χειμώνα. Έτσι, τα αποτελέσματα της μελέτης μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά την παραγωγή. http://www.tanea.gr/news/world/article/5391678/h-kina-stelnei-ampelia-sto-diasthma-anazhtwntas-to-teleio-krasi/ Οι κοσμοναύτες που έλαβαν κρατικά βραβεία. Στις 22 Σεπ του 2016 σε μια τελετή στο Κρεμλίνο, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν παρουσίασε τα κρατικά βραβεία για τους κοσμοναύτες της Roscosmos. Για το θάρρος και τον ηρωισμό του κατά την εφαρμογή της μακροπρόθεσμης διαστημικής πτήσης στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τον τίτλο του «Ήρωα της Ρωσίας» και «Πιλότος-κοσμοναύτης της Ρωσικής Ομοσπονδίας" τιμήθηκε ο Alexander Misurkin. Για το θάρρος και τον επαγγελματισμό του κατά την εφαρμογή της Space Flight τον τίτλο του «Ήρωα της Ρωσίας» ο Ρώσος κοσμοναύτης Mikhail Tyurin και το Τάγμα "για τις υπηρεσίες προς την Πατρίδα» βαθμού ΙΙΙ, και «Ήρωα της Ρωσίας» ο πιλοτος-κοσμοναύτης της Ρωσικής Ομοσπονδίας Maxim Suraeva -και το Ταγμα "για τις υπηρεσίες προς την Πατρίδα» βαθμου IV. http://www.roscosmos.ru/22681/