Δροσος Γεωργιος

NASA: Κάποιος ή κάτι χάκαρε το Voyager 2. Η NASA αποκάλυψε ένα περίεργο περιστατικό το οποίο θα μπορούσε να είναι η απόδειξη ότι ένας… εξωγήινος πολιτισμός επιχειρεί να δημιουργήσει δεσμούς επικοινωνίας με την ανθρωπότητα. Το 2010, το Voyager 2 έγινε το πρώτο διαστημικό σκάφος της Γης που εγκατάλειψε το γνωστό ηλιακό σύστημα. Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα της NASA Kevin Baines, τη στιγμή που το σκάφος εισήλθε στο διαστρικό διάστημα, η επικοινωνία του με την βάση στη Γη έγινε σε μια γλώσσα που ήταν εντελώς ακατανόητη για τους επιστήμονες που την λάμβαναν. Ο Baines είπε ότι η ομάδα αμέσως προχώρησε σε μια πλήρη αξιολόγηση των συστημάτων για να μάθουν αν το διαστημικό σκάφος αντιμετώπιζε δυσλειτουργία κατά κάποιο τρόπο. Ωστόσο, δεν μπορούσαν να βρουν τίποτα λάθος εκτός από το ότι ένας αριθμός στο δυαδικό σύστημα κωδικών είχε αλλάξει από 0 σε 1. Μετά την εκτέλεση περαιτέρω ερευνών δεν υπήρχε κάποια άλλη εναλλακτική εξήγηση, εκτός από το ότι κάποιος ή κάτι είχε πάρει προσωρινά τον έλεγχο του διαστημικού σκάφους. Η αλλαγή στο δυαδικό κώδικα άφησε την εντύπωση ότι κάποιος ή κάτι εσκεμμένα προσπάθησε να αλλάξει τις πτυχές του συστήματος του υπολογιστή Voyager 2. Η NASA στην αρχή πίστεψε ότι το διαστημικό σκάφος είχε προσωρινά χακαριστεί από ειδικούς στους υπολογιστές. Ο Baines όμως θεωρεί ότι είναι απίθανο οι χάκερ να ήταν γήινοι προέλευσης, δεδομένου ότι δεν θα ήταν σε θέση να έρθουν σε επαφή με το διαστημικό σκάφος σε μια τέτοια τεράστια απόσταση. Χρειάστηκαν ειδικοί της NASA για τρεις εβδομάδες για να είναι σε θέση να ανακτήσουν τον έλεγχο από το σύστημα του υπολογιστή του διαστημικού σκάφους και να διορθώσουν τον κώδικα. Επισήμως, η NASA παραδέχθηκε ότι δεν έχει καμία απολύτως ιδέα για το ποιος ή τι θα μπορούσε προσωρινά να αναλάβει τον έλεγχο του Voyager 2 που έστειλε το ακατανόητο μήνυμα προς την ομάδα που το παρακολουθεί στο έδαφος. Ωστόσο, Γερμανός επιστήμονας Hartwig Hausdorff είναι πιο ξεκάθαρος στην άποψη του. Ο ίδιος είναι πεπεισμένος ότι το μήνυμα στάλθηκε από ένα ξένο είδος. https://www.youtube.com/watch?time_continue=10&v=n5wbhmjiLdU http://www.pronews.gr/portal/20161024/genika/diastima/49/nasa-kapoios-i-kati-hakare-voyager-2-vinteo

Τα τρια νέα μέλη στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Τρία νέα μέλη έχει πλέον το πλήρωμα του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού. Οι καταπακτές στο διαστημικό σταθμό και στον φορέα Soyuz MS-02 άνοιξαν στις 8.20 π.μ. EDT, σηματοδοτώντας την άφιξη στο διαστημικό σταθμό του αστροναύτη Shane Kimbrough και τους κοσμοναύτες Sergey Ryzhikov και Andrey Borisenko της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos. Ο πυραυλικός φορέας Soyuz MS-02 συνδέθηκε με την μονάδα Poisk του διαστημικού σταθμού στις 5:52 π.μ. Κατά τη στιγμή της σύνδεσης, το διαστημικό σταθμό πετούσε με 251 μίλια την ώρα πάνω από τη νότιο Ρωσία. Τα τρία νέα μέλη υποδέχθηκαν οι Διοικητής Anatoly Ivanishin της Roscosmos η μηχανικός Kate Rubins της NASA και ο Takuya Onishi της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης, που είναι πάνω στο σταθμό από τον Ιούλιο. Το νέο πλήρωμα θα περάσει λίγο περισσότερο από τέσσερις μήνες μαζί πάνω στο διαστημικό σταθμό, επιστρέφοντας στη Γη στα τέλη του Φεβρουαρίου. Τα μέλη του πληρώματος θα συμβάλουν σε περισσότερα από 250 ερευνητικά πειράματα που βρίσκονται σε εξέλιξη πάνω στο διαστημικό σταθμό, σε διάφορους τομείς, όπως την βιολογία, την Επιστήμη της Γης, στην ανθρώπινη έρευνα, τις φυσικές επιστήμες και την ανάπτυξη της τεχνολογίας. http://www.pronews.gr/portal/20161021/genika/diastima/49/3-nea-meli-ypodehthikan-sto-diethni-diastimiko-stathmo-vinteo

Οι εικόνες επιβεβαιώνουν ότι το Schiaparelli συνετρίβη στον Αρη. Εικόνες από το δορυφόρο Mars Reconnaissance Orbiter της NASA, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Αρη, επιβεβαιώνουν ότι το ρομπότ της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) Schiaparelli, το οποίο αγνοείται από την Τετάρτη, συνετρίβη στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Το ερευνητικό ρομπότ, βάρος μισού τόνου, εισήλθε την Τετάρτη στην ατμόσφαιρα του Αρη με ταχύτητα 21.000 χιλιομέτρων την ώρα, κλεισμένο σαν στρείδι μέσα σε μια θερμική ασπίδα σε σχήμα δίσκου. Δύο αλεξίπτωτα και πυραυλοκινητήρες θα βοηθούσαν την ομαλή προσεδάφισή του στην αρειανή έρημο, από όπου θα συνέλεγε για λίγες ημέρες δείγματα. Ουσιαστικά επρόκειτο για την προετοιμασία μίας μεγαλύτερης και πιο φιλόδοξης αποστολής της ESA στον Αρη το 2020, με απώτερο σκοπό να διακριβωθεί εάν υπήρξε κάποτε μικροβιακή ζωή στον Κόκκινο Πλανήτη. Η επικοινωνία με το Schiaparelli χάθηκε 50 δευτερόλεπτα πριν από την αναμενόμενη ώρα προσεδάφισης. Όπως αποδείχθηκε, το ρομπότ έπεσε ανεξέλεγκτα και καταστράφηκε στην επιφάνεια του Αρη. Στη φωτογραφία της NASA φαίνεται μια λευκή κηλίδα, που μάλλον πρόκειται για αλεξίπτωτο. Δύο χιλιόμετρα μακρύτερα διακρίνεται μια μαύρη κηλίδα, που προφανώς είναι το κατεστραμμένο όχημα. Είναι η δεύτερη φορά που η Ευρώπη αποτυγχάνει σε μια αποστολή στον Άρη: Δεκατρία χρόνια πριν το Beagle 2 χάθηκε και αυτό κατά την κάθοδό του προς τον Αρη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500109835

Τηλεσκόπιο βλέπει ίχνη δακρύων στη σιδερένια Ψυχή. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους αστεροειδείς και σίγουρα ο πιο περίεργος, μια γιγάντια μπάλα από νικέλιο και σίδερο με άκρως βίαιη προέλευση. Κι όμως, η επιφάνεια του αστεροειδή Ψυχή φαίνεται πως είναι υγρή, κάτι μη αναμενόμενο σε έναν τόσο στεγνό κόσμο. «Δεν περιμέναμε ότι ένας μεταλλικός αστεροειδής όπως η Ψυχή μπορεί να είναι καλυμμένος με νερό» λέει ο Βίσνου Ρέντι του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, μέλος της ερευνητικής ομάδας που παρουσίασε την ανακάλυψη σε συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στην Καλιφόρνια. Η μελέτη έχει επίσης γίνει δεκτή για δημοσίευση στο Astrophysical Journal. Η Ψυχή πιστεύεται ότι είναι ό,τι απέμεινε από ένα πολύ μεγαλύτερο σώμα, έναν «πρωτοπλανήτη», το οποίο χτυπήθηκε βίαια από ένα άλλο αντικείμενο στο μακρινό παρελθόν. Η πρόσκρουση εξαφάνισε το εξωτερικό στρώμα πέτρας, και άφησε ανέπαφο μόνο τον μεταλλικό πυρήνα του πρωτοπλανήτη. Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι η Ψυχή αποτελείται μόνο από βαριά, μεταλλικά στοιχεία, χωρίς καθόλου ελαφρύτερες ουσίες όπως το νερό. Κι όμως, οι ερευνητές ανίχνευσαν ίχνη H2O με το υπέρυθρο τηλεσκόπιο IRTF της NASA. Ανίχνευσαν επίσης ίχνη υδροξυλομάδων (-OH), οι οποίες αποτελούνται από υδρογόνο και οξυγόνο. Πώς βρέθηκαν εκεί αυτές οι ουσίες; Η πιο ευλογοφανής εξήγηση είναι ότι προστέθηκαν πολύ αργότερα, λέει η ερευνητική ομάδα. «Πιστεύουμε ότι το νερό που βλέπουμε στην Ψυχή ενδέχεται να έφτασε στην επιφάνειά της από ανθρακούχους αστεροειδείς που τη χτύπησαν στο μακρινό παρελθόν» δηλώνει ο Ρέντι. Υποστηρίζει μάλιστα ότι η ανακάλυψη στηρίζει τη θεωρία ότι οι ωκεανοί της Γης δημιουργήθηκαν με τον ίδιο τρόπο: «Η ανακάλυψη άνθρακα και νερού σε έναν αστεροειδή που υποτίθεται ότι δεν διαθέτει αυτές τις ενώσεις συνηγορεί στην ιδέα ότι αυτά τα δομικά συστατικά της ζωής μπορεί να μεταφέρθηκαν στη Γη [από αστεροειδείς και κομήτες]» λέει. Περισσότερα στοιχεία για τον μυστηριώδη αστεροειδή θα μπορούσαν να έλθουν τα επόμενα χρόνια αν η NASA εγκρίνει τελικά την πρόταση για μια ρομποτική αποστολή στην Ψυχή, κόστους 500 εκατ. δολαρίων. Νέα δεδομένα για τη θεωρία ότι οι αστεροειδείς έφεραν το νερό της ζωής αναμένονται και από την αποστολή OSIRIS-REx της NASA, η οποία εκτοξεύτηκε φέτος για να φέρει δείγματα από τον ανθρακούχο αστεροειδή Bennu το 2023. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500109705

Συνέντευξη του Δημήτρη Νανόπουλου από τον Παντελή Σαββίδη. http://physicsgg.me/2016/10/22/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7-%ce%bd%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%85/

Ανακαλύφθηκε νέο σωματίδιο στα 30 GeV, σε δεδομένα της δεκαετίας 1990; Χτες βράδυ, στον ιστότοπο arxiv.org εμφανίστηκε μια δημοσίευση του Arno Heister, όπου παρουσιάζεται μια εκ νέου ανάλυση παλαιότερων (1992 έως 1995) δεδομένων του LEP (Large Electron–Positron collider). https://arxiv.org/pdf/1610.06536v1.pdf Ο επιταχυντής LEP λειτούργησε από το 1989 έως το 2000. Στη συνέχεια αποσυναρμολογήθηκε για να εγκατασταθεί στο ίδιο τούνελ ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC – Large Hadron Collider). Στον επιταχυντή LEP συγκρούονταν δέσμες ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων, ενώ στον LHC συγκρούονται δέσμες πρωτονίων. Στις αρχές του 1990 ο μεγάλος επιταχυντής ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων στο CERN (LEP) παρήγαγε μερικά εκατομμύρια σωματίδια Ζ0. Τα σωματίδια Ζ0 διασπώνται αμέσως σε άλλα σωματίδια και το πείραμα ALEPH χρησιμοποιήθηκε για να παρατηρηθούν αυτές οι διασπάσεις. Υπενθυμίζεται ότι οι φυσικοί του πειράματος ALEPH συνεργάτες, ισχυρίζονταν πως ανίχνευσαν το σωματίδιο Higgs, με μια μάζα 114 GeV και ακρίβεια πάνω από 3σ. Ο ισχυρισμός αυτός αναθεωρήθηκε αργότερα στα 1,7σ. Η επανεξέταση του φάσματος μάζας μιονίων/αντιμιονίων στα 30,4 GeV σε γεγονότα που περιέχουν χαμηλά (bottom) κουάρκ και αντι-κουάρκ (), ανέδειξε έναν συντονισμό με εύρος 1,78 GeV και ακρίβεια 2,4 έως 2,9 σίγμα, δηλαδή ένα νέο σωματίδιο. Το ίδιο εμφανίζεται επίσης και στο φάσμα μάζας ηλεκτρονίων/αντιηλεκτρονίων , αλλά με μικρότερη στατιστική. H ανάλυση των δεδομένων του πειράματος ALEPH δείχνει ότι κατά τη διάσπαση σωματιδίων Ζ σε ζεύγη κουάρκ – αντικουάρκ (bottom quarks) και ζεύγη μιονίου/αντιμιονίου (δεξιά) ή ηλεκτρονίου/αντι-ηλεκτρονίου (αριστερά) … παράγεται και κάποιο άγνωστο σωματίδιο (υποδεικνύεται από την καμπύλη με το κόκκινιο χρώμα). Τώρα, γιατί ένας φυσικός ξύπνησε μια μέρα και άρχισε να ψάχνει για νέα σωματίδια ξανά σ’ αυτά τα συγκεκριμένα «αρχαία» δεδομένα, είναι ένας εύλογος προβληματισμός Μήπως υπάρχουν κάποια νεότερα δεδομένα στον LHC που καθοδήγησαν στην συγκεκριμένη ανάλυση τον Arno Heister; (νεώτερη ενημέρωση) Σύμφωνα με τον Tommaso Dorigo ο συγγραφέας της εν λόγω εργασίας δεν είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας του ALEPH. Είχε πρόσβαση στα δεδομένα του ALEPH, αφού τα δεδομένα αυτά διατίθενται ελεύθερα σε όλο τον κόσμο. Η ερευνητική ομάδα του ALEPH δεν στηρίζει την εργασία αυτή και θεωρεί ότι το σήμα που παρουσιάζεται δεν αντιστοιχεί σε κάποιο νέο σωματίδιο. http://physicsgg.me/2016/10/22/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%86%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b1-30-gev-%cf%83%ce%b5-%ce%b4%ce%b5/ Το Cern αναζητά φοιτητές για πρακτική άσκηση. Έχεις ακούσει τα πάντα γι΄αυτό, το έχεις επισκεφτεί και έχεις καταλήξει πως ένα από τα ονείρά σου θα ήταν να εργασθείς εκεί; Το CERN, το μεγαλύτερο ερευνητικό κέντρο του κόσμου, δίνει την ευκαιρία σε φοιτητές απ΄όλο τον κόσμο να κάνουν εκεί την πρακτική τους άσκηση. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές από διάφορες κατευθύνσεις μαθημάτων,όπως φυσική, μηχανική και επιστήμες πληροφορικής μέχρι και νομική, μετάφραση, διοίκηση και οικονομικές επιστήμες. Αυτές είναι οι θέσεις για πρακτική άσκηση: Technical Student Programme, για φοιτητές από τμήματα Εφαρμοσμένης Φυσικής, Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Μηχανικών, για 4-12 μήνες. Προθεσμία 25 Οκτωβρίου 2016. Για περισσότερες πληροφορίες, εδώ. Doctoral Student Programme, για μεταπτυχιακούς φοιτητές που προετοιμάζουν την διδακτορική τους διατριβή σε τομείς Σωματιδιακής Φυσικής, Εφαρμοσμένης Φυσικής, Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Μηχανικών και έχει διάρκεια από 12-36 μήνες. Προθεσμία αιτήσεων: 25 Οκτωβρίου 2016. Για περισσότερες πληροφορίες, εδώ. Short-Term Students, για πρακτική άσκηση φοιτητών 1-5 μηνών, στην περίπτωση που η πρακτική άσκηση αποτελεί μέρος των σπουδών τους. Την οικονομική επιβάρυνση έχει το Ελληνικό Πανεπιστημιακό ίδρυμα. Προθεσμίες: 15 Νοεμβρίου 2016 & 31 Ιανουαρίου 2017. Δείτε περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ Administrative Student Programme, Το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται σε φοιτητές τμημάτων διοίκησης επιχειρήσεων, οικονομικών, λογιστικής, χρηματοοικονομικής, μετάφρασης, επικοινωνίας και ΜΜΕ, οπτικοακουστικών τεχνών, εκπαίδευσης, ψυχολογίας κ.α. για πρακτική άσκηση σε βιομηχανίες ή εταιρίες. Προθεσμία αιτήσεων: 25 Οκτωβρίου 2016. Για περισσότερες πληροφορίες, εδώ. Επίσης, σε περίπτωση που μόλις έχεις αποφοιτήσει ή τελείωσες το master ή το διδακτορικό σου; Υπάρχει το Fellowship Programme για μηχανικούς και αποφοίτους θετικών επιστημών και πληροφορικής με διάρκεια 1-2 χρόνια. Για περισσότερες πληροφορίες, εδώ. Για ένα πλήρη κατάλογο των ευκαιριών εργασίας στο CERN, κάντε κλικ στο https://jobs.web.cern.ch/job-adv-search http://www.pronews.gr/portal/20161024/genika/epistimes/27120/monadiki-empeiria-cern-anazita-foitites-gia-praktiki-askisi

A.Γεωργόπουλος: Ο Έλληνας που ανακάλυψε πώς να «διαβάζει» τις προθέσεις του εγκεφάλου. Ο Απόστολος Π. Γεωργόπουλος είναι Καθηγητής Νευροεπιστημών στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και Διευθυντής του Brain Sciences Center. Έχει υπάρξει πρωτοπόρος στην εφαρμογή αναλύσεων βασισμένων στους νευρωνικούς πληθυσμούς για την αποκρυπτογράφηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας που σχετίζεται με την κίνηση, τη γνωστική διαδικασία, και πιο πρόσφατα, των ασθενειών του εγκεφάλου, χρησιμοποιώντας τη μαγνητοεγκεφαλογραφία. Στον τομέα αυτό, η πιο πρόσφατη συνεισφορά του ήταν στην αποσαφήνιση των μηχανισμών του εγκεφάλου που αφορούν τη Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (PTSD). Έχει αναπτύξει ένα καινοτόμο, πολυμορφικό, ολοκληρωμένο πρωτόκολλο για την αξιολόγηση της εγκεφαλικής, γνωστικής και γλωσσικής λειτουργίας, το οποίο εφαρμόζεται σε μια μελέτη σε υγιείς εγκεφάλους γυναικών. Σπούδασε Ιατρική και Φυσιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου και πήρε το πτυχίο του και το διδακτορικό του. Εκπαιδεύτηκε στη Νευροφυσιολογία από τον Vernon B. Mountcastle στο Johns Hopkins και ύστερα από μια σύντομη επιστροφή στην Αθήνα, επέστρεψε και πάλι στο Johns Hopkins. Ανέβηκε την κλίμακα της ιεραρχίας στη σχολή και έγινε Καθηγητής Νευροεπιστημών το 1986. Ήταν μέλος των εργαστηρίων Νευροφυσιολογίας Philip Bard στο τμήμα Νευροεπιστημών μέχρι το 1991, όταν και μετακόμισε στην έδρα του Ιατρικού Κέντρου Minneapolis Veterans Affairs και στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. «Έχουμε τρεις βασικούς στόχους στην έρευνά μας: Πρώτον, να αποσαφηνίσουμε τους μηχανισμούς των νεύρων που αφορούν τον έλεγχο της κίνησης και τη γνωστική διαδικασία. Δεύτερον, να αναπτύξουμε λειτουργικούς εγκεφαλικούς βιοδείκτες για διάφορες ασθένειες του εγκεφάλου. Και τρίτον, να κατανοήσουμε τον τρόπο λειτουργίας στα αναπτυσσόμενα φλοιώδη δίκτυα. Για τον πρώτο στόχο, ακολουθούμε πειραματικές ψυχολογικές μελέτες, νευροφυσιολογικές ηχογραφήσεις, μαγνητική τομογραφία (MRI) σε υψηλά πεδία (3, 4 και 7 Tesla), μαγνητοεγκεφαλογραφία (MEG) και ανάπτυξη μοντέλων νευρωνικών δικτύων (χρησιμοποιώντας έναν υπερυπολογιστή). Για το δεύτερο στόχο, χρησιμοποιούμε τη μαγνητοεγκεφαλογραφία. Για τον τρίτο στόχο, καταγράφουμε την ηλεκτρική δραστηριότητα από την καλλιέργεια φλοιωδών εμβρυϊκών κυττάρων χρησιμοποιώντας διάταξεις πολυ-ηλεκτροδίων». Πηγή: ellines.com

Η λέσχη των «ωκεάνιων κόσμων» Σ​​το μυθιστόρημα «Σολάρις» του Στάνισλαβ Λεμ (όπως και στις κινηματογραφικές διασκευές των Αντρέι Ταρκόφσκι και Στίβεν Σόντερμπεργκ), ο φανταστικός πλανήτης του τίτλου καλύπτεται από έναν μυστηριώδη ωκεανό με συνείδηση, που διεισδύει στο υποσυνείδητο των σαστισμένων γήινων. Από τη μυθοπλασία στην πραγματικότητα, το νερό στο Διάστημα φαίνεται πως είναι κάτι πολύ πιο συχνό απ’ ό,τι νομίζουμε. Οι τελευταίες ειδήσεις από τον χώρο των επιστημών θέλουν τους (πολλούς) δορυφόρους του Δία και του Κρόνου να έχουν άφθονο πάγο και κρυμμένους ωκεανούς με νερό. Η Ευρώπη (ένας από τους 67 δορυφόρους του Δία) και ο Εγκέλαδος (ένας από τους 62 δορυφόρους του Κρόνου) φαίνεται πως διαθέτουν ωκεανούς που κρύβονται κάτω από παχιά στρώματα πάγου. Η Ευρώπη και ο Εγκέλαδος παρουσιάζουν ειδικό ενδιαφέρον, διότι εσχάτως παρατηρήθηκαν να εξακοντίζονται μέσα από το στρώμα πάγου γιγαντιαίοι πίδακες νερού, κυρίως κοντά στην περιοχή του νότιου πόλου. Αλλοι δορυφόροι, όπως ο Γανυμήδης, η Καλλιστώ (ανήκουν στον Δία), ο Τιτάνας και η Διώνη (ανήκουν στον Κρόνο), επίσης θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα για την ύπαρξη νερού. Πάγος έχει παρατηρηθεί στους πόλους του κοντινού μας Αρη (πιστεύεται πως κάποτε είχε έναν μεγάλο ωκεανό στο βόρειο ημισφαίριό του), ενώ, με βάση πολύ πρόσφατα ευρήματα του διαστημικού σκάφους Νέοι Ορίζοντες, το οποίο βρίσκεται στα ακρώτατα όρια του ηλιακού μας συστήματος, ακόμα και ο Πλούτωνας ενδέχεται να περιέχει έναν επίσης κρυμμένο ωκεανό με πυκνότητα άλατος στο 30% – περίπου τόση έχει και η Νεκρή Θάλασσα στη Γη. Στην άλλη άκρη του ηλιακού συστήματος, τώρα, ο Ερμής, ο πλανήτης που βρίσκεται πλησιέστερα στον Ηλιο, πιθανολογείται πως μπορεί να περιέχει νερό εντός των κρατήρων στη μόνιμα σκοτεινή πλευρά του (όπως και η «δικιά μας» Σελήνη, ο Ερμής δεν περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του). Οι αστρονόμοι ήδη μιλούν για «λέσχη “ωκεάνιων κόσμων”» (club of “ocean worlds”), με τις πιθανότητες να υπάρχει κάποια, έστω και πρωτόγονη, μορφή ζωής στην αστρική μας γειτονιά να αυξάνονται σοβαρά. Καταλαβαίνω ότι όλα αυτά μοιάζουν σε κάποιους στεγνά και στενά επιστημονικά, τι να κάνω όμως που δεν παύω να γοητεύομαι στην ιδέα και μόνον της ύπαρξης όχι απλώς νερού αλλά ολόκληρων ωκεανών σε κόσμους παγωμένους και σκοτεινούς. Κάθε φορά που έχω την ευλογία να βυθίζομαι στην οικεία, φωτεινή θάλασσα, ρίχνω μια ματιά ψηλά στον ουρανό, σκεπτόμενος το σκοτεινό νερό των πλανητών. Λες και ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα να είναι ένας αμνιακός σάκος γεμάτος σφύζουσα ζωή. Και αδιανόητη ομορφιά. http://www.kathimerini.gr/880209/article/epikairothta/episthmh/h-lesxh-twn-wkeaniwn-kosmwn

Φίλε Heal Πως εφτασε το Σύμπαν να ειναι 45 δις έτη φωτός, δηλαδή παραπάνω από 3 φορές μεγαλύτερο από τα 13.8 δις έτη φωτός.Ειναι η πληθωριστική περίοδος που ομως κρατησε ελάχιστο χρόνο(Πόσο αν γνωρίζει κανείς ας το γράψει) ή ειναι η διαστολή του Συμπαντος η οποία αρχισε μετα τα 6 ή 7 δισ.ετη και ειναι συνεχώς επιταχυνόμενη! Και ποση ειναι η ταχυτητα διαστολής;Πιθανόν δεν ειναι ταχυτερη απο την ταχυτητα του φωτός.Τοτε πως το Σύμπαν εφτασε σε αυτο το μέγεθος; Επισης ρωτάω παλι! Ποσοι πίνακες με γαλαξίες υπάρχουν και με πόσες χιλιαδες;

«Βαστότσνι» Η Ρωσία, με την κατασκευή του κοσμοδρομίου «Βαστότσνι»<Ανατολή> μετατρέπεται στην απόλυτη διαστημική υπερδύναμη. «Η δεύτερη φάση της κατασκευής του κοσμοδρομίου Βαστότσνι δεν συνιστά μόνο μια σύνθετη κατασκευή, αλλά και εγγύηση του ότι η Ρωσία, στο προσεχές μέλλον, θα διατηρήσει το στάτους της ηγετικής διαστημικής δύναμης, το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία», δήλωσε ο ρώσος πρωθυπουργός, Ντμίτρι Μενβέντεφ και πρόσθεσε: «Πρόκειται πραγματικά για ένα μεγάλο, δύσκολο έργο, κι όχι απλά για μια περίπλοκη κατασκευή με υψηλές τεχνολογίες. Για ευνόητους λόγους είναι μια εγγύηση, για το ότι η Ρωσία τα προσεχή χρόνια θα διατηρήσει το στάτους της ηγετικής διαστημικής δύναμης. Και, το στάτους αυτό για μας έχει αξία και θα θέλαμε να κάνουμε τα πάντα, ώστε η χώρα μας να διατηρήσει αυτό το στάτους». Η κατασκευή του κοσμοδρόμιου «Βαστότσνι» ξεκίνησε το 2012, κοντά στο οικισμό Τσιολκόφσκι (παλαιότερα λέγονταν Ουγκλεγκόρσκ) στην περιοχή Αμούρ. Θα συνιστά το πρώτο ρωσικό κοσμοδρόμιο, πολιτικού προορισμού, το οποίο θα διασφαλίσει την ανεξάρτητη πρόσβαση της Ρωσίας στο Διάστημα. Υπενθυμίζεται πως η πρώτη ιστορικής σημασίας εκτόξευση πυραύλου φορέα τύπου «Souyz-2.1a» με τρεις τεχνητούς δορυφόρους, πραγματοποιήθηκε επιτυχώς από το Βαστότσνι στις 28 Απριλίου. http://www.el.gr/index.php/top-news/117-top-news/28298-toys-«tsakizei»-kai-sto-diasthma-–-ti-dhlwse-o-mentbentef-gia-tis-dynatothtes-ths-rwsias Το «Σογιούζ-02 MS» ελλιμενίστηκε στο ΔΔΣ. Σήμερα, 21 Οκτωβρίου 2016 το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) «Soyuz MS-02" ελλιμενίστηκε με επιτυχία με το σταθμό σύνδεσης τη Μονάδα Mini Έρευνας "Αναζήτηση" (MIM-2) στο Ρωσικό τμήμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Η σύγκλιση εγινε αυτόματα υπό τον έλεγχο του Επικεφαλής Επιχειρησιακης ρωσικής ομάδας διαχείρισης του ΔΔΣ στο Κέντρο Ελέγχου Αποστολής (MCC). Ο ελλιμενισμός πραγματοποιήθηκε στις 12:58 MSK. Επί του παρόντος, τα πληρώματα του ISS και διενεργούν πράξεις για την προετοιμασία για το άνοιγμα των καταπακτων μεταφοράς και αποβιβαση του πληρώματος στο σταθμό. http://www.roscosmos.ru/22775/ Πεντε χρόνια από την πρώτη εκτόξευση του πυραύλου "Soyuz-ST" από το Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας. Στις 21η Οκτωβρίου 2016 εκλεισαν 5 χρονια από την ημερομηνία της πρώτης εκτόξευσης του οχήματος (LV) "Soyuz-ST", που αναπτύσσονται και κατασκευάζονται από την JSC Πρόοδος »RCC" ", από το Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας (Γαλλική Γουιάνα), στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος« Η Ένωση »στο EGC ". Τον Νοέμβριο του 2003, υπεγράφη συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης της Γαλλικής Δημοκρατίας σχετικά με τη μακροπρόθεσμη συνεργασία για την ανάπτυξη και τη χρήση του "Soyuz-ST" πυραύλου φορέα στο Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας. Στις 11 Απριλίου του 2005 υπεγράφη σύμβαση μεταξύ της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος και της γαλλικής εταιρείας "Arianspase" για την ανάπτυξη, την κατασκευή και την προμήθεια του "Soyuz-ST", και τoυ ρωσικoυ εξοπλισμού για τη δημιουργία πολύπλοκων σημείων εκτόξευσης. Με την υλοποίηση του έργου «Ένωση» στο EGC η "JSC" RCC "Progress" ήταν υπεύθυνη για το όχημα εκτόξευσης, καθώς και την παροχή συνολικής τεχνικής διαχείρισης των ρωσικών βιομηχανικών επιχειρήσεων που συμμετέχουν στη δημιουργία του συγκροτήματος εκτόξευσης. Η ευρωπαϊκή πλευρά ήταν ο «αρχιτέκτονας» του έργου, εξασφάλισε τη δημιουργία των γενικών τεχνικών συστημάτων του συγκροτήματος, την εκτέλεση όλων των έργων κατασκευής και την ολοκλήρωση των απαραίτητων υποδομών της στο κοσμοδρόμιο. Στις 21 του Οκτωβρίου του 2016 από το Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας πραγματοποιηθηκε η 15η εκτοξεύση του "Soyuz-ST" σε τροχιά με το διαστημικό σκάφος 31. Το 2017 προγραμματίζονται 2 εκτοξευσεις"Soyuz-ST". Σύμφωνα με το σχέδιο «Ένωση» στο EGC "από το Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας θα γίνουν όχι λιγότερο από 50 εκτοξεύσεις ρουκετών φορέας" Soyuz-ST "για 15 χρόνια. Το έργο αυτό θα βελτιώσει σημαντικά την ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας, λόγω του σχηματισμού ενός αριθμού αλληλοσυμπληρουμενων RN που αποτελείται από :. γαλλικά "Ariane-5" και "Vega", και τα ρωσικα "Soyuz-ST" http://www.roscosmos.ru/22774/

Το Schiaparelli μάλλον έγινε συντρίμμια στον Άρη. Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA αρνείται ακόμα να κηρύξει νεκρό το Schiaparelli στον Άρη, σύμφωνα όμως με τα νέα στοιχεία που ανακοινώθηκαν, το ρομπότ παρουσίασε πρόβλημα στο αλεξίπτωτο και τους κινητήρες του και πιθανότατα συνετρίβη με ταχύτητα στην αρειανή επιφάνεια το απόγευμα της Τετάρτης. Το θετικό είναι ότι το μητρικό σκάφος που μετέφερε το Schiaparelli μέχρι τον Άρη, ο δορυφόρος TGO, τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά την ώρα που το ρομπότ έπεφτε προς τον στόχο -αυτό σημαίνει ότι η Ευρώπη διαθέτει πλέον και ένα δεύτερο μάτι στον Άρη μετά τον δορυφόρο Mars Express. Η αποστολή του Schiaparelli -μόλις η δεύτερη προσπάθεια της ESA να πατήσει στον Άρη- ήταν ουσιαστικά μια πρόβα για την αποστολή ενός μεγαλύτερου, εξάτροχου ρομπότ το 2020. Μετά την αποτυχία της απόπειρας, η ESA ίσως αντιμετωπίσει μεγαλύτερες δυσκολίες να πείσει τις χώρες-μέλη να χρηματοδοτήσουν την εκτόξευση του ρομπότ. Τι συνέβη. To Schiaparelli, βάρους 577 κιλών, ήταν ένα σχετικά μικρό ρομπότ, σχεδιασμένο να λειτουργήσει και να συλλέξει μετρήσεις μόνο για λίγες μέρες, ακίνητο στην αρειανή έρημο. Η επιτυχία του θα αποδείκνυε ότι η Ευρώπη έχει τελειοποιήσει τις τεχνολογίες που απαιτούνται για την αποστολή μεγαλύτερων φορτίων στην επιφάνεια του πλανήτη. Τυλιγμένο σαν στρείδι μέσα σε μια θερμική ασπίδα σε σχήμα δίσκου με διάμετρο 3 μέτρων, το Schiaparelli αποσυνδέθηκε την Κυριακή από το μητρικό σκάφος TGO για μια επική κάθοδο. Καθώς το ρομπότ κατέβαινε προς τον Άρη, το σήμα από τον ραδιοφάρο του λαμβανόταν κανονικά από ένα ραδιοτηλεσκόπιο στην Ινδία και από δορυφόρο της NASA στον Άρη. Το ρομπότ όμως σίγησε λίγο πριν φτάσει στην επιφάνεια. Μια πιο σαφή εικόνα για το τι συνέβη δίνουν τα δεδομένα τηλεμετρίας, τα οποία μεταδόθηκαν μόνο στο μητρικό σκάφος TGO και έφτασαν στη Γη τα ξημερώματα της Πέμπτης. Η ανάλυση δεν έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα όμως με τις πρώτες αναφορές το ρομπότ επιβράδυνε και άνοιξε κανονικά το αλεξίπτωτό του. Το αλεξίπτωτο όμως φαίνεται ότι απορρίφθηκε πρόωρα. Επιπλέον, οι εννέα πυραυλοκινητήρες υδραζίνης που θα φρέναραν το ρομπότ περισσότερο φαίνεται ότι λειτούργησαν μόνο για τρία ή τέσσερα δευτερόλεπτα, αντί για ένα ολόκληρο λεπτό όπως ήταν προγραμματισμένο. Παραμένει ακόμα άγνωστο ακριβώς σε ποιο ύψος βρισκόταν εκείνη τη στιγμή το Schiaparelli, φαίνεται όμως ότι το ρομπότ έπεφτε ελεύθερα για τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο. Εφόσον η ανάλυση των δεδομένων επιβεβαιώσει αυτές τις πρώτες ενδείξεις, το Schiaparelli πρέπει να είναι πλέον μια μάζα από συντρίμμια στην περιοχή Meridiani Planum του Άρη. Αμερικανικοί δορυφόροι θα προσπαθήσουν τώρα να εντοπίσουν το ρομπότ με τις κάμερές τους, είναι όμως πιθανό να μην τα καταφέρουν λόγω του μικρού μεγέθους του. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500109381

Πρόβλημα στην αμερικανική αποστολή Juno στον Δία. Την ώρα που η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA πασχίζει να εξακριβώσει τι δεν πήγε καλά με την προσεδάφιση του ρομπότ Schiaparelli στον Άρη, η NASA προσπαθεί να λύσει τεχνικά προβλήματα στο σκάφος Juno, το οποίο έφτασε στον Δία τον Ιούλιο για να μάθει πώς σχηματίστηκε ο πλανήτης και αν διαθέτει στερεό πυρήνα. Λόγω αδιευκρίνιστης ανωμαλίας, το Juno τέθηκε αυτόματα σε κατάσταση αναμονής στις 19 Οκτωβρίου, λίγες ώρες πριν πραγματοποιήσει το δεύτερο κοντινό πέρασμά του από τον πλανήτη. Αυτό σημαίνει ότι δεν συνέλεξε καμία μέτρηση σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο. Παραμένει ασαφές τι ανάγκασε το σκάφος να απενεργοποιήσει τα όργανά του για λόγους ασφάλειας -εκείνη την ώρα το Juno δεν βρισκόταν κοντά στις ζώνες έντονης ακτινοβολίας που περιβάλλουν τον Δία και θα μπορούσαν θεωρητικά να επηρεάσουν τα ηλεκτρονικά κυκλώματά του, διευκρίνισε η NASA. Οι μηχανικοί της αποστολής προσπαθούν τώρα να αποκαταστήσουν πλήρη επικοινωνία με το σκάφος, κάτι που εκτός απροόπτου αναμένεται να ολοκληρωθεί τις επόμενες μέρες. Μια διαφορετική, άσχετη βλάβη που είχε εμφανιστεί στις 14 Οκτωβρίου προκάλεσε μια σημαντική καθυστέρηση στην αποστολή χωρίς όμως να την θέσει σε κίνδυνο. Το πρόβλημα εμφανίστηκε σε δύο βαλβίδες του συστήματος προώθησης. Το Juno επρόκειτο να ενεργοποιήσει τον κινητήρα του στη διάρκεια του κοντινού περάσματος της 19ης Οκτωβρίου προκειμένου να πλησιάσει περισσότερο τον πλανήτη: η περίοδος της τροχιάς του θα μειωνόταν από τις 53,5 ημέρες στις 14 ημέρες. Η επόμενη ευκαιρία για ενεργοποίηση του κινητήρα δεν θα έρθει μέχρι το επόμενο κοντινό πέρασμα τον Δεκέμβριο, και η NASA θα πρέπει να έχει λύσει το πρόβλημα των βαλβίδων μέχρι τότε. Στο μεταξύ, η υπηρεσία παρουσίασε ορισμένες από τις παρατηρήσεις που συλλέχθηκαν κατά το πρώτο κοντινό πέρασμα στις 27 Αυγούστου. Μεταξύ άλλων, ένα όργανο μικροκυμάτων στο Juno κατάφερε για πρώτη φορά να διαπεράσει τα σύννεφα του Δία σε βάθος 400 χιλιομέτρων και να αποκαλύψει την εσωτερική δομή τους. «Είναι σαν να ξεφλουδίσαμε ένα-ένα τα στρώματα ενός κρεμμυδιού» δήλωσε ο Σκοτ Μπόλτον του Southwest Research Institute στο Τέξας, επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής. «Αυτό που βλέπουμε είναι ότι αυτές οι όμορφες πορτοκαλί και άσπρες λωρίδες που βλέπουμε στην κορυφή των νεφών εκτείνονται σε ορισμένες περιπτώσεις όσο βαθιά μπορούν να δουν τα όργανά μας. Ταυτόχρονα όμως δείχνουν να αλλάζουν σε κάθε στρώμα» ανέφερε. H αποστολή Juno, κόστους 1,1 δισ. δολαρίων, εκτοξεύτηκε τον Αύγουστο του 2011 και προγραμματίζεται να τερματιστεί με μια βουτιά αυτοκτονίας στον Δία το 2018. Το σκάφος θα μπορούσε να αποκαλύψει αν ο γιγάντιος αέριος πλανήτης σχηματίστηκε στη σημερινή του θέση ή όχι, κάτι που θα βοηθήσει στην κατανόηση του σχηματισμού ολόκληρου του Ηλιακού Συστήματος. Αναμένεται επίσης να αποκαλύψει πώς παράγεται το πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη και αν στο κέντρο του υπάρχει στερεός πυρήνας. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500109429

Δραματικές οι εποχικές αλλαγές στον Τιτάνα του Κρόνου. Καθώς ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου, ο Τιτάνας, πλησιάζει στο θερινό ηλιοστάσιο του βορείου ημισφαιρίου του, το σκάφος Cassini αποκάλυψε τις δραματικές εποχικές αλλαγές που συμβαίνουν στη θερμοκρασία και στη σύνθεσή της πυκνής ατμόσφαιράς του. Τη σχετική ανακοίνωση έκανε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στην Καλιφόρνια η ελληνίδα αστρονόμος Αθηνά Κουστένη του Αστεροσκοπείου του Παρισιού, διευθύντρια ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας, η οποία μελετά εδώ και χρόνια τον «εξωτικό» δορυφόρο με τους άφθονους υδρογονάνθρακες. Την ίδια στιγμή, ο χειμώνας εξελίσσεται στο νότιο ημισφαίριο του Τιτάνα και ένα ισχυρό περιστροφικό ρεύμα αερίων σαν δίνη έχει εκδηλωθεί στην ανώτερη ατμόσφαιρα του δορυφόρου πάνω από το νότιο πόλο του. Αυτές οι παρατηρήσεις, σύμφωνα με την κ. Κουστένη, δείχνουν μια πολική αντιστροφή, καθώς όταν το «Κασίνι» έφθασε στο σύστημα του Κρόνου το 2004, κάτι ανάλογο συνέβαινε τότε στο βόρειο ημισφαίριο. Η θερμότητα κυκλοφορεί και αυξομειώνεται στην ατμόσφαιρα του Τιτάνα μέσω της κίνησης αερίων ανάμεσα στους δύο πόλους του. Τα δύο ημισφαίρια φαίνεται πως αντιδρούν διαφορετικά στις εποχικές αλλαγές. Έτσι, κατά την τελευταία τετραετία λόγω του χειμώνα η θερμοκρασία στη στρατόσφαιρα του νοτίου πόλου έπεσε κατά 40 βαθμούς Κελσίου, ενώ στο βόρειο ημισφαίριο η θερμοκρασία αυξήθηκε μόνο κατά έξι βαθμούς μετά το 2014. Σε δηλώσεις της στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η κ. Κουστένη δήλωσε ότι «η εξερεύνηση του Κρόνιου συστήματος και ιδιαίτερα του δορυφόρου Τιτάνα βρίσκεται σε ένα συναρπαστικό απόγειο! Παρακολουθούμε τον Κρόνο στην τροχιά του γύρω από τον Ήλιο σε διάστημα 29,5 γήινων ετών και τον Τιτάνα, με την αξονική του κλίση στις 26,7 μοίρες, να δημιουργεί μεγάλες εποχιακές διακυμάνσεις στην πυκνή αζωτούχα ατμόσφαιρά του, παρόμοιες με αυτές που παρατηρούνται στη Γη. Αυτό οδηγεί σε σημαντικές ατμοσφαιρικές αλλαγές, όπως στη χημική σύσταση και στα μοτίβα των ατμοσφαιρικών περιστροφικών ρευμάτων στα μεσαία και ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, δηλαδή στη στρατόσφαιρα και στη μεσόσφαιρα». Όπως επισημαίνει η διακεκριμένη Ελληνίδα αστρονόμος, «η δυνατότητα που μας παρέχει το Cassini να παρακολουθούμε στενά, πάνω από δύο εποχές τώρα, τις ατμοσφαιρικές αντιδράσεις του Τιτάνα στην ηλιακή ακτινοβολία, μας οδήγησε στην ανακάλυψη των δραματικών αλλαγών στην ατμοσφαιρική θερμοκρασία και σύσταση που συνέβη μετά την ισημερία». H πυκνή ατμόσφαιρα του Τιτάνα δημιουργεί ένα είδος φαινομένου του θερμοκηπίου. Από το 2010 και μετά, παρατηρήθηκε η ταχεία έναρξη και ο εμπλουτισμός του νοτίου πόλου του Τιτάνα με όλα τα είδη ιχνοαερίων και ειδικότερα με πολύπλοκους υδρογονάνθρακες και νιτρίλια στην ατμόσφαιρα. «Ψάξαμε για νέα και πιο πολύπλοκα μόρια στο νότιο πόλο του Τιτάνα, με στόχο να παρατηρήσουμε πόσο προηγμένη και περίπλοκη είναι η ατμοσφαιρική χημεία και πόσο πιθανή είναι η ύπαρξη υγρού ωκεανού κάτω από την επιφάνεια του Τιτάνα, κάτι που θα καταστήσει τον δορυφόρο ένα σώμα με πιθανές συνθήκες κατοικησιμότητας στο εξωτερικό ηλιακό μας σύστημα», ανέφερε η κ. Κουστένη. Πρόσθεσε ότι «όλοι οι επιστήμονες που ασχολούνται με την έρευνα του Τιτάνα, είναι ενθουσιασμένοι με τη δυνατότητα περαιτέρω μελέτης αυτού του φαινομένου, με τη χρήση μετρήσεων και παρατηρήσεων κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους της αποστολής του Cassini, που πρόκειται να διαρκέσει μέχρι το 2017. Στη συνολική διάρκεια της αποστολής, η οποία το 2017 θα ολοκληρώσει 13 χρόνια, θα έχει καλυφθεί μισό ‘Τιτάνιο’ έτος, κάτι το οποίο μας θέτει ακόμα πιο αυστηρούς περιορισμούς σε σχέση με την κατανόηση των εποχιακών διακυμάνσεων του Τιτάνα». http://physicsgg.me/2016/10/21/%ce%b4%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%cf%80%ce%bf%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b1%ce%b3%ce%ad%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84/

Το παράξενο αστρικό δίδυμο “ήτα Τρόπιδας” Ο επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, Διονύσης Π. Σιμόπουλος, γράφει για την καρδιά του τεράστιου Νεφελώματος (NGC 3372) στον αστερισμό της Τρόπιδας, εξ αφορμής των νέων φωτογραφιών που έδωσε στη δημοσιότητα το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο. Μία σειρά νέων φωτογραφιών του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου (ESO) που καταγράφει με εξαιρετική λεπτομέρεια την καρδιά ενός τεράστιου Νεφελώματος (NGC 3372) στον αστερισμό της Τρόπιδας, στην Καρίνα δηλαδή της μυθολογικής Αργούς, δόθηκε σήμερα στην δημοσιότητα (Highest Resolution Image of Eta Carinae) Το φωτεινό αυτό νέφος αερίων και σκόνης, βρίσκεται σε απόσταση 7.500 ετών φωτός από τη Γη, είναι το λαμπρότερο νεφέλωμα στον ουρανό και περιλαμβάνει μερικά από τα πιο γιγάντια άστρα του Γαλαξία μας. Η φωτεινή του φορεσιά διασχίζεται από σκοτεινά μονοπάτια διαστημικής σκόνης που το διαχωρίζουν σε επί μέρους φωτεινές περιοχές. Η εξαιρετική λεπτομέρεια στην απεικόνιση των φωτογραφιών αυτών οφείλεται στο γεγονός ότι τα τέσσερα μεγάλα τηλεσκόπια VLT του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου στη Χιλή χρησιμοποιήθηκαν συμβολομετρικά, σε συνδυασμό δηλαδή μεταξύ τους. Κι ενώ καθένα από τα τηλεσκόπια VLT έχει διάμετρο κατόπτρου 8,20 μέτρων όταν συνδυάζονται μεταξύ τους είναι σαν να έχουμε ένα τηλεσκόπιο 16 μέτρων. Στο εσωτερικό του νεφελώματος αυτού βρίσκεται το αστρικό σύστημα Ήτα Τρόπιδας (eta Carinae), η λαμπρότητα του οποίου είναι τόσο μεγάλη ώστε θα φαίνονταν το ίδιο λαμπερό όσο φαίνεται και ο Ήλιος μας από απόσταση 300 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, από απόσταση δηλαδή 2.000 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση της Γης από τον Ήλιο. Το μεγαλύτερο από τα δύο άστρα του συστήματος είναι ένα από τα πιο γιγάντια άστρα του ουρανού με υλικά 120 φορές περισσότερα από τα υλικά που έχει ο Ήλιος μας και λάμπει με την ενέργεια τεσσάρων εκατομμυρίων άστρων σαν τον Ήλιο. Επειδή το μεγαλύτερο από τα δύο άστρα του Ήτα Τρόπιδας είναι ένα άστρο που «φουσκώνει» και «ξεφουσκώνει», εάν βρίσκονταν στη θέση που έχει ο Ήλιος, στο μικρότερο μέγεθός του η εξωτερική του επιφάνεια θα έφτανε την τροχιά του πλανήτη Ερμή, θα είχε δηλαδή διάμετρο 120 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, ενώ στη μέγιστη διάμετρό του θα έφτανε τα 450 εκατομμύρια χιλιόμετρα, θα έφτανε δηλαδή στην τροχιά του Άρη και τότε στο εσωτερικό του θα χώραγαν 45 τρισεκατομμύρια πλανήτες σαν τη Γη μας! Υπολογίζεται μάλιστα ότι την χρονιά της μέγιστης φωτεινότητάς του (που έγινε το 1843) η διάμετρός του πρέπει να είχε φτάσει σε μέγεθος την τροχιά του Κρόνου, είχε δηλαδή διάμετρο ίση με 3 περίπου δισεκατομμύρια χιλιόμετρα! Τα δύο γιγάντια άστρα του συστήματος που περιφέρονται το ένα γύρω από το άλλο, εκπέμπουν αστρικούς ανέμους ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων παρόμοιους με τον ηλιακό άνεμο, οι οποίοι όμως κινούνται με τεράστιες ταχύτητες που φτάνουν τα δέκα εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα. Με μια τέτοια ταχύτητα ένα διαστημόπλοιο θα μεταφέρονταν από τη Γη στη Σελήνη σε λιγότερο από 2,5 λεπτά! Η περιοχή όπου οι αστρικοί άνεμοι των δύο άστρων συγκρούονται μεταξύ τους εμφανίζει μία ιδιαίτερη βιαιότητα με θερμοκρασίες εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου και έντονη εκπομπή ακτίνων Χ. Μέχρι τώρα δεν είχαμε κατορθώσει να την παρατηρήσουμε λεπτομερώς γιατί είναι χίλιες φορές μικρότερη από το στρώμα των αερίων που έχουν εκτοξεύσει τα δύο άστρα και τα οποία σχηματίζουν το διπολικό νεφέλωμα που τα περιβάλει. Οι νέες φωτογραφίες, όμως, μάς παρουσίασαν, με την μεγαλύτερη μέχρι τώρα ευκρίνεια, το διπλό αυτό αστρικό σύστημα και τις διεργασίες που συμβαίνουν σ’ αυτό και υπόσχονται να μας βοηθήσουν περαιτέρω στη δημιουργία ειδικών υπολογιστικών μοντέλων της εσωτερικής δομής των παράξενων και σπάνιων αυτών άστρων και της εξελικτικής τους πορείας. Αυτά τα σύγχρονα αλλά πολύ σπάνια «βαρέων βαρών» άστρα ανήκουν σε μια κατηγορία μεταβλητών άστρων που ονομάζονται LBV (Luminous Blue Variables = Φωτεινοί Μπλε Μεταβλητοί) και μοιάζουν με τα άστρα «Πληθυσμού ΙΙΙ», τα οποία είναι από τα πρώτα άστρα που δημιουργήθηκαν στο Σύμπαν πριν από 13,5 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια. Πρόκειται για τεράστιους γαλάζιους υπεργίγαντες με μάζα 100-150 φορές την μάζα του Ήλιου και επιφανειακές θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 20 έως 50 χιλιάδες βαθμούς Κελσίου, ενώ σε σύγκριση η επιφανειακή θερμοκρασία του Ήλιου μας δεν υπερβαίνει τους 6.000 περίπου βαθμούς. Το Ήτα Τρόπιδας είναι ένα τέτοιο αστρικό σύστημα «βαρέων βαρών» και μέλος της παράξενης αυτής κατηγορίας, ενώ λιγότερα από μία δεκάδα τέτοιων άστρων έχουν παρατηρηθεί μέχρι τώρα στον Γαλαξία μας. Καμιά τριανταριά ακόμη τέτοια άστρα βρίσκονται διάσπαρτα σε οκτώ άλλους γαλαξίες της Τοπικής μας Ομάδας γαλαξιών, ενώ συνολικά μερικές μόνο δεκάδες τέτοια άστρα μπορεί να υπάρξουν σ’ έναν γαλαξία σαν τον δικό μας. Το διπολικό νεφέλωμα που περιβάλει τα δύο άστρα του συστήματος Ήτα Τρόπιδας διαστέλλεται με ταχύτητα 2,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα. Στα 160 περίπου χρόνια που έχουν περάσει από την εκτόξευσή τους βρίσκονται σήμερα σε απόσταση 6,5 περίπου τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από το κεντρικό άστρο που τα εκτόξευσε! Ο πρώτος που κατέγραψε την παρουσία του άστρου αυτού ήταν ο Έντμουντ Χάλλεϋ το 1677. Από το 1730 όμως και μετά η φωτεινότητα του Ήτα Τρόπιδας άρχισε να «σκαμπανεβάζει», ενώ από το 1820 το άστρο άρχισε να αυξάνει συνεχώς την φωτεινότητά του για να καταλήξει το 1827 σε άστρο 1ου μεγέθους. Κι όμως η πρώτη αυτή μεγάλη του αναλαμπή δεν ήταν παρά μόνον η αρχή γιατί αργότερα, το 1843, έφτασε να είναι τόσο λαμπρό όσο και ο Σείριος, που είναι το λαμπρότερο άστρο στον ουρανό. Ήταν εμφανές ότι την χρονιά εκείνη το τεράστιο αυτό άστρο εκτόξευσε στο Διάστημα τεράστιες ποσότητες από τα εξωτερικά του αέρια στρώματα. Αργότερα μάλιστα υπολογίστηκε ότι στην εικοσαετία, από το 1835 έως το 1855, τα υλικά που εκτοξεύτηκαν από το Ήτα Τρόπιδας έφτασαν να είναι τρεις φορές τα υλικά που έχει ο Ήλιος. Από τότε και μετά, πάντως, το Ήτα Τρόπιδας άρχισε να φθίνει σε φωτεινότητα καταλήγοντας σ’ ένα αμυδρό άστρο αόρατο με γυμνό μάτι. Τα τελευταία, όμως, χρόνια το μυστηριώδες αυτό άστρο άρχισε και πάλι τα ίδια αυξάνοντας σημαντικά την φωτεινότητά του. Αυτή όμως την φορά οι αστρονόμοι ήσαν έτοιμοι αφού είχαν στη διάθεσή τους ένα σπουδαίο οπλοστάσιο οργάνων, μεταξύ των οποίων τα τηλεσκόπια VLT του ESO και το Διαστημικό Τηλεσκόπιο «Χαμπλ». Το 1994 οι φωτογραφίες που πήρε το «Χαμπλ» από την περιοχή εκείνη ήσαν άκρως αποκαλυπτικές. Το κουβούκλιο των εκτινασσόμενων αερίων που περιβάλει το αστρικό αυτό σύστημα προέρχονται από την αναλαμπή του 1843, ενώ από τους πόλους του έχουν εκτοξευτεί δύο «λοβοί» υλικών που διαστέλλονται με ταχύτητα 2,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα. Στα 160 περίπου χρόνια που έχουν περάσει από την εκτόξευσή τους βρίσκονται σήμερα σε απόσταση 6,5 περίπου τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από το κεντρικό άστρο που τα εκτόξευσε! Εκτός όμως από τις μεγάλες εκτοξεύσεις που προέρχονται από τους αστρικούς πόλους, οι φωτογραφίες μάς απεκάλυψαν επίσης και έναν μικρότερο δίσκο υλικών που έχει εκτοξευτεί από τον ισημερινό του άστρου. Στον δίσκο αυτό έχουν ανακαλυφτεί πολλά και παράξενα αντικείμενα. Μερικά από αυτά κινούνται με ταχύτητα 150.000 χιλιομέτρων την ώρα ενώ άλλα υλικά διαστέλλονται με ταχύτητα 50.000 μόνο χιλιομέτρων την ώρα. Υπάρχουν όμως κι ορισμένοι πίδακες υλικών που κινούνται σαν σφαίρες με ταχύτητα 5,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα. Ένας από τους πίδακες αυτούς σπρώχνει στο διάβα του, σαν μια απόκοσμη κοσμική μπουλντόζα, μεγάλες ποσότητες αέριου αζώτου που είχαν μάλλον εκτοξευτεί νωρίτερα. Παρ’ όλο που στις φωτογραφίες που έχουμε πάρει οι μεγάλοι λοβοί των πολικών υλικών φαίνονται σχεδόν με μια «στερεά» μορφή, εντούτοις το εσωτερικό τους είναι σχεδόν άδειο. Η όλη όμως δομή τους μας επισημαίνει ότι στο κεντρικό άστρο πρέπει να υπάρχει κάτι το εξαιρετικό, ένα φαινόμενο που δεν έχουμε δει ποτέ και πουθενά μέχρι τώρα. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που είναι τελείως αποκομμένο από τα όργανα που διαθέτουμε αφού τα εκτινασσόμενα υλικά έχουν καλύψει, σαν μια τεράστια κουκούλα, όλα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό τους. Η εκτόξευση όμως των υλικών του συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, αφού όπως και όλα τα άλλα άστρα, εκπέμπει κι αυτό μια συνεχή ροή υλικών με την μορφή ενός υπέρπυκνου αστρικού ανέμου, παρόμοιου με την ροή του Ηλιακού ανέμου που εκπέμπει και το δικό μας άστρο. Μόνο που στη περίπτωση του Ήτα Τρόπιδας η εκπομπή της ύλης αυτής φτάνει να είναι ίση με δύο φορές την μάζα της Γης μας κάθε ημέρα! Αν ο Ήλιος μας εκτόξευε την ίδια ποσότητα υλικών στο Διάστημα με τον ίδιο ρυθμό, θα είχε «εξατμιστεί» σε 300 περίπου χρόνια! Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί απλούστατα το όλο σύστημα του άστρου αυτού δεν είναι σίγουρο για το τι θέλει να κάνει. Οι διεργασίες του εσωτερικού του το κάνει να πάλλεται, να φουσκώνει και να ξεφουσκώνει περιοδικά, αντί να παραμένει σταθερό σε ένα μέγεθος όπως κάνει, προς το παρόν, ο Ήλιος μας. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει στην περίπτωση του Ήτα Τρόπιδας, γιατί απλούστατα το άστρο αυτό βρίσκεται ήδη στα πρόθυρα του θανάτου του. Το Μεγάλο Νεφέλωμα της Τρόπιδας με ένθετες τις φωτογραφίες αφενός του διπολικού νεφελώματος το οποίο καλύπτει το Ήτα Τρόπιδας και αφετέρου την δραστηριότητα των δύο άστρων του συστήματος Όλοι οι γαλάζιοι υπεργίγαντες στα τελευταία 25.000 χρόνια της ζωής τους φτάνουν σε μια φάση ανισορροπίας, οπότε μετατρέπονται σε ένα είδος άστρων που ονομάζονται άστρα Βολφ-Ραγιέ και τα οποία εκπέμπουν τεράστιες ποσότητες αερίων από την επιφάνειά τους με την μορφή ισχυρών αστρικών ανέμων ένα δισεκατομμύριο φορές ισχυρότερων από τον ηλιακό άνεμο. Το είδος αυτό των άστρων παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το 1867 από τους Γάλλους αστρονόμους C. J. E. Wolf και G. Rayet, εξ ου και τ’ όνομά τους. Σε γενικές γραμμές τα άστρα αυτά έχουν υλικά πάνω από 20 ηλιακές μάζες και επιφανειακή θερμοκρασία πάνω από 30.000 βαθμούς Κελσίου. Μερικές χιλιάδες χρόνια πριν από την μετατροπή τους σε σουπερνόβα χάνουν μεγάλες ποσότητες των εξωτερικών τους αερίων στρωμάτων που σχηματίζουν ένα είδος «αέριας μπάλας» γύρω από το ετοιμοθάνατο άστρο. Το τέλος της ζωής του, όμως, θα φτάσει και γι’ αυτού του είδους τα άστρα όταν θα εκραγούν με την μορφή μιας σουπερνόβα. Μία παρόμοια έκρηξη σουπερνόβα θα συμβεί οπωσδήποτε και στον αστερισμό της Τρόπιδας όταν το άστρο που σήμερα αναγνωρίζεται με το 7ο γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου θα ανακοινώσει στο Σύμπαν τον θεαματικό του θάνατο. Και τότε το μυστηριώδες άστρο «Ήτα Τρόπιδας» δεν θα υπάρχει πια, ενώ πάνω στην απέραντη τοιχογραφία του ουρανού και στο εγγύτατο μέλλον η έκρηξη αυτή θα κάνει τον νυχτερινό ουρανό της Γης να λάμπει. Η ενέργεια που θα εκτοξευθεί τότε στο Διάστημα θα είναι τόσο μεγάλη όση είναι και η ενέργεια που εκπέμπουν όλα τα άστρα του Γαλαξία μας (200 δισεκατομμύρια) μαζί. Και ίσως τότε η τεράστια εκπομπή των ακτίνων γάμα που θα προέλθουν από το εκρηγνυόμενο Ήτα Τρόπιδας, ίσως να επηρεάσει αρνητικά κάθε είδους ζωής πάνω στη Γη. http://physicsgg.me/2016/10/20/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%be%ce%b5%ce%bd%ce%bf-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b4%ce%af%ce%b4%cf%85%ce%bc%ce%bf-%ce%ae%cf%84%ce%b1-%cf%84%cf%81%cf%8c%cf%80%ce%b9/

Διεθνής διάκριση για τον Έλληνα αστροφυσικό Κλεομένη Τσιγάνη. Ένας Έλληνας αστροφυσικός, ο δρ Κλεομένης Τσιγάνης, επίκουρος καθηγητής του Τομέα Αστροφυσικής και Αστρονομίας του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, βραβεύθηκε με το βραβείο «Πάολο Φαρινέλα» για το 2016. Η βράβευση έγινε για τις έρευνες του Τσιγάνη πάνω στη δυναμική του ηλιακού συστήματος και άλλων πλανητικών συστημάτων, ιδίως για τη συμβολή του στην ανάπτυξη του «μοντέλου της Νίκαιας», που αφορά την εξέλιξη του πρώιμου ηλιακού συστήματος, την εποχή που ο Έλληνας επιστήμονας ήταν ακόμη μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Αστεροσκοπείο της Κυανής Ακτής. Το εν λόγω διάσημο πλέον μοντέλο, που είχε παρουσιασθεί το 2005 στο περιοδικό "Nature", περιγράφει την «μετανάστευση» των μεγάλων πλανητών (Δία, Κρόνου, Ουρανού, Ποσειδώνα) στις τωρινές τροχιές τους κατά τις πρώτες φάσεις δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος. Δίνει επίσης εξηγήσεις για τις κινήσεις των κομητών και των αστεροειδών στο ηλιακό μας σύστημα. Η τελετή απονομής πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας και του Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Πλανητικής Επιστήμης, που λαμβάνουν χώρα από κοινού στην Καλιφόρνια. Η απονομή συνοδεύθηκε από ομιλία του Έλληνα επιστήμονα σχετικά το «Χάος στη Ζώνη των Αστεροειδών». Το ετήσιο βραβείο καθιερώθηκε το 2010 σε ανάμνηση του Ιταλού επιστήμονα Πάολο Φαρινέλα (1953-2000) και κάθε χρόνο τιμά έναν εξέχοντα ερευνητή έως 47 ετών. To 2008, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση μετονόμασε τον αστεροειδή «1999RC221» σε «(21775) Τσιγάνης», σε αναγνώριση του έργου του Έλληνα επιστήμονα. Ο Τσιγάνης συνεχίζει τη βελτίωση του «μοντέλου της Νίκαιας», ενώ έχει επεκτείνει τις μελέτες του στη δυναμική των εξωηλιακών πλανητικών συστημάτων, καθώς επίσης στη χαοτική κίνηση των αστεροειδών του δικού μας συστήματος, των τεχνητών δορυφόρων και των διαστημικών «σκουπιδιών». http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/diethnis_diakrisi_gia_ton_ellina_astrofysiko_kleomeni_tsigani-64589280/

Απόψε το βράδυ κορυφώνετατ η βροχή των Ωριωνιδών. Οι Ωριωνίδες, η βροχή από «πεφταστέρια» του φθινοπώρου, κορυφώνονται το βράδυ της Παρασκευής προς χαράματα Σαββάτου στο βόρειο ημισφαίριο που περιλαμβάνει και τη χώρα μας. Οι Ωριωνίδες είναι μια μέτριας έντασης βροχή διαττόντων, που κάθε χρόνο εμφανίζονται από τις 2 Οκτωβρίου έως τις 7 Νοεμβρίου. Οι καλύτερες ώρες για παρατήρηση είναι με κατεύθυνση προς την ανατολή, λίγο μετά τα μεσάνυχτα και πριν την αυγή, στο μέτρο βέβαια που ο κατά τόπους ουρανός είναι καθαρός από σύννεφα, πράγμα πολύ αμφίβολο απόψε, καθώς σε πολλές περιοχές της χώρας αναμένεται κακοκαιρία. Οι Ωριωνίδες φαίνεται να προέρχονται από μια περιοχή πάνω από το πολύ λαμπρό άστρο Μπετελγκέζ στον αστερισμό του Ωρίωνα, από όπου έχουν πάρει και το όνομά τους. Όμως στην πραγματικότητα αποτελούν απομεινάρια από την ουρά του κομήτη του Χάλεϊ και εμφανίζονται κάθε φορά που η τροχιά της Γης διασταυρώνεται με τα σωματίδια που αφήνει πίσω του το πέρασμα του κομήτη στην πορεία του γύρω από τον Ήλιο. Δεκάδες μετέωρα -συνήθως γύρω στα 20 την ώρα- εισέρχονται και καίγονται στην ατμόσφαιρα της Γης. Τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και συχνά κινούνται με μεγάλη ταχύτητα έως 67 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, αφήνοντας έντονα ίχνη στον ουρανό. http://physicsgg.me/2016/10/21/%ce%b1%cf%80%cf%8c%cf%88%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%cf%81%ce%ac%ce%b4%cf%85-%ce%ba%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8e%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%cf%84-%ce%b7-%ce%b2%cf%81%ce%bf%cf%87%ce%ae-%cf%84%cf%89%ce%bd/ Εκπληκτικό θέαμα από μετεωρίτη που φώτισε τον ουρανό της Ουαλίας. Εκπληκτικό θέαμα από μετεωρίτη που φώτισε τον ουρανό της Ουαλίας, κατέγραψε ο φακός ενός ερασιτέχνη καμεραμάν. Το σπάνιο αυτό οπτικό υλικό, «έπιασε» το ουράνιο σώμα να εμφανίζεται ξαφνικά μέσα από τον συννεφιασμένο ουρανό, να μετατρέπεται σε μία φωτόμπαλα, να σβήνει, να ξαναγίνεται μία φωτεινή μπάλα, να σβήνει, να «ανάβει» ξανά και να χάνεται. Ο ερασιτέχνης καμεραμάν βρισκόταν στην πόλη Penarth της Νότιας Ουαλίας και τραβούσε πλάνα από τον ουρανό. Τότε εμφανίστηκε από το... πουθενά το φλεγόμενο αντικείμενο. Η αστυνομία στην περιοχή έλαβε έναν μεγάλο αριθμό από αναφορές για «κάτι σαν σεισμό», γεγονός που ενδεχομένως να σημαίνει ότι το ουράνιο σώμα κατέπεσε στο έδαφος, σε τοποθεσία που δεν έχει εντοπιστεί. https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=MdkYT0DasYs http://www.pronews.gr/portal/20161020/genika/diastima/49/ekpliktiko-theama-apo-meteoriti-poy-fotise-ton-oyrano-tis-oyalias-vinteo

Προσφατα ανακοινώθηκε για τους γαλαξιες οτι συνολικός αριθμός τους στο σύμπαν (στο ορατό και μη ορατό από τη Γη) μπορεί να φθάνει τα δύο τρισεκατομμύρια, δηλαδή είναι 20πλάσιος έναντι της προηγούμενης εκτίμησης, που ήταν περίπου 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες. Οι «φουσκωμένες» εκτιμήσεις βασίζονται σε μια νέα ανάλυση των δεδομένων από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και άλλα τηλεσκόπια. Η σχετική διεθνής δημοσίευση, με επικεφαλής τον καθηγητή Κρίστοφερ Κονσελάις, του βρετανικού πανεπιστημίου του Νότιγχαμ, έγινε στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Journal». Η νέα μελέτη δείχνει ότι όσο το σύμπαν εξελισσόταν στην πορεία των 13,7 δισεκατομμυρίων ετών που υπάρχει, τόσο μειωνόταν ο αριθμός των γαλαξιών μέσω συγχωνεύσεων. Όμως οι αστρονόμοι συνειδητοποιούν πλέον, ότι μόνο στο ορατό σύμπαν -δηλαδή στο τμήμα εκείνο που είναι παρατηρήσιμο από τη Γη- ένα 90% των γαλαξιών είναι υπερβολικά αχνοί και πολύ μακρινοί για να γίνουν αντιληπτοί από τα υπάρχοντα τηλεσκόπια. Το υπό κατασκευή ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, ο διάδοχος του Hubble, θα μπορεί να δει περισσότερους γαλαξίες από ό,τι τώρα βλέπει το Hubble. Επίσης το 1998 μια ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε ότι η διαστολή του Σύμπαντος επιταχύνεται αντί να επιβραδύνεται λόγω της βαρύτητας, όπως πίστευαν οι περισσότεροι ως τότε. Για την ανακάλυψή τους οι επιστήμονες έλαβαν βραβείο Νομπέλ λίγα χρόνια μετά. Ενας εξ αυτών, ο αστροφυσικός Ανταμ Ρις που εργάζεται στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, αποφάσισε να συνεχίσει με νέα ομάδα συνεργατών να μελετά αυτό το μυστηριώδες κοσμολογικό φαινόμενο και πριν από τρεις μήνες η ομάδα του προκάλεσε πάταγο στην επιστημονική κοινότητα ανακοινώνοντας ότι το Σύμπαν δείχνει να διαστέλλεται περίπου 9% ταχύτερα από το αναμενόμενο. Η επιταχυνόμενη διαστολή σημαινει οτι σε βαθος χρόνου απομακρυνόμενοι οι γαλαξιες θα παψουν να ειναι ορατοι απο τον πλανητη μας. Ερωτήματα: 1)Ποιο ειναι το τμημα που ειναι ορατό δηλαδή εκείνο που είναι παρατηρήσιμο από τη Γη και πιο τμήμα και γιατι δεν ειναι παρατηρήσιμο απο τον πλανήτη μας; 2)Ποσοι πίνακες με γαλαξίες υπάρχουν και με πόσες χιλιαδες; 3)Αν υπάρχει καποιο πρόγραμμα Διεθνες μαλλον για την καταγραφη σε παγκοσμια κλιμακα των δισεκατομμυριων γαλαξιών. (Ιστορικά ειμαστε η γενιά που θα βάλει την βάση ωστε να μην χαθούν με την διαστολή του Σύμπαντος οι πληροφορίες για το τι υπάρχει εκεί εξω!)

Πλήρης Διαστημική Βδομάδα.Επιτυχής εκτόξευση του νέου πληρώματος του ISS και πρόσδεση Κινέζων «ταϊκοναυτών» στον Tiangong 2 Με επιτυχία έγινε την Τετάρτη η εκτόξευση στο διάστημα, από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν, κάψουλας Soyuz με το τριμελές νέο πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΙSS). Το πλήρωμα αποτελείται από τους Ρώσους κοσμοναύτες Σεργκέι Ρίζικοφ και Αντρέι Μπορισένκο και τον Αμερικανό αστροναύτη Σέιν Κίμπρου. Η κάψουλα θα ταξιδεύει στο διάστημα για δύο ημέρες πριν συνδεθεί στον σταθμό. Το τρία μέλη του νέου πληρώματος θα αντικαταστήσουν τους προκατόχους τους, μία αστροναύτη της NASA, έναν Ρώσο κοσμοναύτη και έναν Ιάπωνα. Τα τρία μέλη του υπάρχοντος πληρώματος είναι προγραμματισμένο να επιστρέψουν στη Γη στις 29 Οκτωβρίου. Παράλληλα, όπως έγινε γνωστό, τη Δευτέρα εκτοξεύτηκε από τη βόρεια Κίνα κάψουλα Shenzhou 11, με δύο Κινέζους «ταϊκοναύτες» (αστροναύτες) και προορισμό τον διαστημικό σταθμό Tiangong 2. Το σκάφος κατάφερε να συνδεθεί με επιτυχία με τον σταθμό την Τρίτη, και οι δύο ταϊκοναύτες (Τζινγκ Χαϊπένγκ και Τσεν Ντονγκ) θα περάσουν τις επόμενες 30 ημέρες στο διάστημα, διεξάγοντας πειράματα, στη πιο μακροχρόνια αποστολή που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ από Κινέζους ταϊκοναύτες. Η σύνδεση μεταξύ της κάψουλας και του σταθμού έγινε σε ύψος 393 χλμ πάνω από τη Γη, με τη διαδικασία – που έλαβε χώρα μέσω τηλεχειρισμού- να διαρκεί δύο ώρες, σύμφωνα με τα κρατικά ΜΜΕ. Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο Sputnik, η Κίνα έχει στα σχέδιά της συνεργασία με τη Ρωσία όσον αφορά στον τομέα των διαστημικών σταθμών. Όπως δήλωσε η Γου Πινγκ, υψηλόβαθμο στέλεχος του κινεζικού διαστημικού προγράμματος, από την αρχή των κινεζικών επανδρωμένων προσπαθειών στο διάστημα έχουν λάβει χώρα πάνω από 20 προγράμματα συνεργασίας, και στο μέλλον ελπίζεται εμβάθυνση της συνεργασίας αυτής πάνω στο θέμα της κατασκευής του κινεζικού διαστημικού σταθμού (σημειώνεται πως το Tiangong 2, όπως και το Tiangong 1 που προηγήθηκε, είναι περισσότερο διαστημικό εργαστήριο, με σκοπό να δοκιμαστούν νέες τεχνολογίες στον δρόμο για τον «κανονικό» διαστημικό σταθμό). Σχολιo:Ειναι σιγουρο οτι Ρωσία και Κινα θα εμβαθυνουν την συνεργασία τους στην Διαστημική Εξερευνηση και στον τομέα των Διαστημικών σταθμών που η Ρωσία εχει τεραστια πείρα(εχει φτιαξει τρεις Διαστημικούς σταθμούς-(Σαλιουτ-Μιρ-Δ.Δ.Σ.) και ουσιαστικά χειρίζεται τον Διεθνη Διαστημικό Σταθμό αφου μονο αυτη μπορει να στελνει τα πληρωματα εκει και στη συνεχεια στην προσπαθεια για βαση στην Σελήνη που θα ειναι το επόμενο βήμα και εκει σιγουρα θα συμμετεχουν οι χωρες του BRICS δηλαδη και Ινδία και Βραζιλία και Νοτιος Αφρική και οσοι αλλοι θελήσουν οπως ΕΣΑ,Ιαπωνία,Καναδας,Νοτιος Κορέα και θα δουμε για την ΝΑΣΑ. http://www.naftemporiki.gr/story/1161346/epituxis-ektokseusi-tou-neou-pliromatos-tou-iss-kai-prosdesi-kinezon-taikonauton-ston-tiangong-2

Θρίλερ με την προσεδάφιση του σκάφους Schiaparelli στον Άρη. Αύριο το πρωί θα γνωρίζουν οι επιστήμονες της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) κατά πόσο το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Schiaparelli κατάφερε να προσεδαφισθεί με ασφάλεια στον Άρη. Το σκάφος ξεκίνησε πριν από λίγες ώρες την κάθοδό του, ωστόσο η ραδιοεπικοινωνία του με τη Γη διακόπηκε λίγα λεπτά πριν την προβλεπόμενη άφιξή του στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Λαμβάνοντας τα ίδια ραδιοσήματα, ο δορυφόρος Mars Express, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Άρη, επιβεβαίωσε στις 21:30 ώρα Ελλάδας πως το Schiaparelli σταμάτησε να εκπέμπει κατά την κάθοδό του. Έτσι, για να μπορέσουν πλέον οι επιστήμονες να διαπιστώσουν ποια ήταν η τύχη του διαστημοπλοίου, θα πρέπει να αναλύσουν τα τηλεμετρικά δεδομένα που συνέλεξε για το Schiaparelli το «μητρικό» του σκάφος Trace Gas Orbiter (TGO), το οποίο το μετέφερε μέχρι τον Κόκκινο Πλανήτη. Όπως ανακοίνωσε πριν από λίγο οι υπεύθυνοι της ESA, η ανάλυση των δεδομένων δεν αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί πριν από αύριο το πρωί. Έτσι, κατά πάσα πιθανότητα, η επιτυχία ή αποτυχία της προσεδάφισης θα ανακοινωθεί στην συνέντευξη Τύπου που έχει προγραμματίσει η ESA στις 11:00 ώρα Ελλάδας. Με το Schiaparelli, πρωταρχικός στόχος της ESA και της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος (Roscosmos), που επίσης συμμετέχει στη σχεδίαση και την υλοποίηση της αποστολής, είναι να δοκιμασθούν στην πράξη τεχνολογίες οι οποίες θα επιτρέψουν στο ρομποτικό όχημα ExoMars rover να προσεδαφισθεί τέσσερα χρόνια αργότερα με ασφάλεια στον Κόκκινο Πλανήτη. Για να αγγίξει με ασφάλεια στο έδαφος του Άρη, το σκάφος διαθέτει μία θερμική ασπίδα, ενώ είναι προγραμματισμένο ώστε στη συνέχεια να μειώσει την ταχύτητα καθόδου με τη βοήθεια ενός αλεξίπτωτου. Λίγο πριν φτάσει στο έδαφος, αν δεν υπήρξε κάποιο απρόοπτο, θα πρέπει να πυροδότησε τέσσερις προωθητήρες για να επιβραδυνθεί ακόμη περισσότερο. Αν αποδειχθεί πως το σχέδιο δεν εξελίχθηκε όπως είχε προγραμματισθεί, τότε θα πρόκειται για ένα πλήγμα για την ESA. Εξάλλου, η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία έχει αποτύχει και το 2003 να προσεδαφίσει ένα μη επανδρωμένο όχημα στον Άρη, καθώς το Beagle-2 έχασε την επαφή του με το Κέντρο Ελέγχου κατά τη διάρκεια της καθόδου του στον Κόκκινο Πλανήτη. Όπως αποκαλύφθηκε τον Ιανουάριο του 2015, το σκάφος δεν συνετρίβη στον Άρη, αλλά δεν κατάφερε να αναπτύξει και τα τέσσερα ηλιακά του πάνελ. Έτσι, δεν μπόρεσε ποτέ να τεθεί σε λειτουργία η αντένα του, για να στείλει και να λάβει ραδιοσήματα από τη Γη. Ανεξάρτητα πάντως από την τύχη του σκάφους, η αποστολή της ESA και της Roscosmos θεωρείται επιτυχημένη ως προς το βασικό σκέλος της, το οποίο ήταν να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη το Trace Gas Orbiter. Ο λόγος είναι πως TGO έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας το επιστημονικό σκέλος της αποστολής, μελετώντας μεταξύ άλλων την αρειανή ατμόσφαιρα, ώστε να μετρήσει τις συγκεντρώσεις μεθανίου. Έτσι, όπως ανακοίνωσε πριν από λίγο η ESA, το σκάφος περιστρέφεται ήδη γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη, ακολουθώντας την προγραμματιζόμενη πορεία. http://www.naftemporiki.gr/story/1161561/thriler-me-tin-prosedafisi-tou-skafous-schiaparelli-ston-ari

Juno και Schiaparelli: Μια πραγματική Οδύσσεια του διαστήματος... Δεν ήταν μια καλή μέρα για τις διαστημικές αποστολές. Μετά τα προβλήματα με την ευρω-ρωσική διαστημοσυσκευή «Σκιαπαρέλι», που παραμένει σιωπηλή και παραμένει άγνωστο αν όντως έφθασε σώα στον Άρη και λειτουργεί κανονικά, η NASA ανακοίνωσε ότι το σκάφος της Juno, που κινείται σε τροχιά γύρω από τον Δία, αντιμετώπισε απροσδιόριστο τεχνικό πρόβλημα χθες το βράδυ. Αυτό είχε ως συνέπεια, ο υπολογιστής του σκάφους να τεθεί προσωρινά εκτός κανονικής λειτουργίας (σε κατάσταση «ασφαλούς λειτουργίας» safe mode), με αποτέλεσμα να απενεργοποιηθούν η κάμερα και τα επιστημονικά όργανα, 13 μόνο ώρες πριν το Juno κάνει ένα κοντινό πέρασμα από τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Χάθηκαν έτσι, σε αυτό το κρίσιμο διάστημα, πολύτιμα επιστημονικά δεδομένα που θα είχαν προκύψει από τις παρατηρήσεις. Πάντως, η NASA έκανε γνωστό ότι ο υπολογιστής του σκάφους έκανε κανονική επανεκκίνηση και το Juno είναι «υγιές». Η αιτία του προβλήματος στον υπολογιστή διερευνάται. Το επόμενο κοντινό πέρασμα από το Δία θα γίνει στις 11 Δεκεμβρίου. Είχε προηγηθεί την προηγούμενη εβδομάδα ένα άλλο άσχετο πρόβλημα (σε δύο βαλβίδες του συστήματος προώθησης), το οποίο είχε ανάγκασε την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία να μην δώσει εντολή στο σκάφος να κινηθεί σε πιο κοντινή τροχιά γύρω από τον Δία, όπως είχε αρχικά προγραμματισθεί (η τροχιά 53 ημερών να συντομευθεί σε μια τροχιά 14 ημερών). Και αυτό το πρόβλημα βρίσκεται υπό διερεύνηση. Κι ενώ οι υπολογιστές της NASA έχαναν τα δεδομένα του Juno, μάταια περίμεναν να ακούσουν τη «φωνή» του ευρωπαϊκού ρομπότ Schiaparelli από τον Άρη οι υπεύθυνοι του Κέντρο Ελέγχου της αποστολής. Το πολυπόθητο σήμα δεν έφτασε την Τετάρτη. και τώρα η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) ελπίζει ότι θα ακούσει… νέα του κάποια στιγμή μέσα στις επόμενες ώρες. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/xamena_sto_diastima_juno_kai_schiaparelli-64586479/

Ανακάλυψαν μυστηριώδεις «εκρηκτικές» πηγές ακτίνων-Χ Οι Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν στο σύμπαν μυστηριώδεις πηγές «εκρήξεων» που στέλνουν πρόσκαιρα στο διάστημα τρομερά ισχυρές ακτίνες-Χ. Όταν συμβαίνει η έκρηξη αυτών των ακτίνων-Χ, τα αινιγματικά αντικείμενα-πηγές γίνονται 100 έως 200 φορές φωτεινότερα μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό, αλλά μετά από μια ώρα περίπου επιστρέφουν στα κανονικά επίπεδα φωτεινότητάς τους. Η ανακάλυψη έγινε με τα δύο διαστημικά τηλεσκόπια ακτίνων-Χ, το Chandra της NASA και το XXM-Newton της ESA. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζίμι Ίργουιν του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature» [ultraluminous X-ray bursts in two ultracompact companions to nearby elliptical galaxies]. http://www.nature.com/nature/journal/v538/n7625/full/nature19822.html Οι αστρονόμοι εντόπισαν τέτοιες εκρήξεις σε δύο γαλαξίες που απέχουν 47 και 14 εκατομμύρια έτη φωτός αντίστοιχα. Ευτυχώς ο γαλαξίας μας δεν διαθέτει τέτοια εκρηκτική πηγή (όχι ακόμη τουλάχιστον). Οι επιστήμονες θεωρούν πιθανό ότι πρόκειται για άγνωστα έως τώρα κοσμικά «αντικείμενα» που αντιπροσωπεύουν μια νέα κατηγορία εκρηκτικών φαινομένων. Τα ονόμασαν «Υπέρλαμπρες Πηγές Ακτίνων-Χ» (ULX) και τα διακρίνουν από τα μάγναστρα (magnetars), τα νεαρά άστρα νετρονίων που διαθέτουν ισχυρά μαγνητικά πεδία και επίσης μπορούν να παράγουν απότομα ισχυρές ακτίνες-Χ. «Ποτέ έως τώρα δεν είχαμε δει κάτι τέτοιο», ανέφερε ο Ίργουιν και δήλωσε άγνοια για τη φύση αυτών των «εκρήξεων». Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι παράγονται, όταν η ύλη από ένα άστρο πέφτει μέσα σε μια μαύρη τρύπα ή σε ένα άστρο νετρονίων (πάλσαρ). http://physicsgg.me/2016/10/20/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b1%ce%bd-%ce%bc%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%b9%cf%8e%ce%b4%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b5%ce%ba%cf%81%ce%b7%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82/

Το μεγαλείο του Ητα της Τρόπιδας Για πρώτη φορά οι αστρονόμοι κατάφεραν να φωτογραφήσουν με μεγάλη λεπτομέρεια το εντυπωσιακό αστρικό σύστημα Ήτα Τρόπιδας ή Ήτα Καρίνας, που βρίσκεται στην καρδιά ενός τεράστιου Νεφελώματος (NGC 3372) στον αστερισμό της Τρόπιδας, σε απόσταση περίπου 7.500 ετών φωτός από τη Γη. Οι ερευνητές από τη Γερμανία (Ινστιτούτο Ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλανκ), την Ιρλανδία (Κολέγιο Τρίνιτι Δουβλίνου) και της ΗΠΑ (NASA) χρησιμοποίησαν σε συνδυασμό -δηλαδή συμβολομετρικά- τα μεγάλα τηλεσκόπια VLT του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή για να τραβήξουν μεγάλης ακρίβειας φωτογραφίες του αστρικού συστήματος. Το κολοσσιαίο Ήτα Τρόπιδας (η Καρίνα της μυθολογικής Αργούς) είναι ένα «βαρέων βαρών» αστρικό σύστημα, που αποτελείται από δύο τεράστια άστρα. Λάμπει με τη δύναμη πέντε εκατομμυρίων ήλιων και περιβάλλεται από ένα φωτεινό νέφος αερίων και σκόνης. Πρόκειται για το λαμπρότερο νεφέλωμα στον ουρανό, το οποίο περιλαμβάνει μερικά από τα πιο γιγάντια άστρα του γαλαξία μας. Οι νέες εικόνες αποκαλύπτουν τη βίαιη σύγκρουση των αστρικών (ηλιακών) ανέμων ανάμεσα στα δύο άστρα του συστήματος, οι οποίοι κινούνται με ταχύτητες έως δέκα εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα. Στην περιοχή της πρόσκρουσης των «ανέμων» (οι οποίοι αποτελούνται από την εκτίναξη καυτών υλικών και ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων από τις επιφάνειες των δύο άστρων), τα καυτά αέρια που συναντιούνται εκπέμπουν έντονο φως και ισχυρή ακτινοβολία-Χ, ενώ η θερμοκρασία φθάνει τα αρκετά εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου. Σύμφωνα με τον Διονύση Σιμόπουλο, επίτιμο διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, αυτά τα πολύ σπάνια «βαρέων βαρών» άστρα ανήκουν σε μία κατηγορία μεταβλητών άστρων, που ονομάζονται LBV (Luminous Blue Variables) ή «Φωτεινοί Μπλε Μεταβλητοί» και μοιάζουν με τα άστρα «Πληθυσμού ΙΙΙ», τα οποία είναι από τα πρώτα άστρα που δημιουργήθηκαν στο σύμπαν πριν από 13,5 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια. Το Ήτα Τρόπιδας είναι μέλος αυτής της παράξενης κατηγορίας, ενώ λιγότερα από μία δεκάδα τέτοιων άστρων έχουν παρατηρηθεί μέχρι τώρα στον γαλαξία μας. Συνολικά, μερικές μόνο δεκάδες τέτοια άστρα μπορεί να υπάρξουν σ' έναν γαλαξία σαν τον δικό μας. Ο πρώτος που κατέγραψε την παρουσία αυτού του άστρου ήταν ο Έντμουντ Χάλλεϋ, το 1677. Από το 1820 το άστρο άρχισε να αυξάνει συνεχώς τη φωτεινότητά του, ενώ το 1843 έφτασε να είναι τόσο λαμπρό όσο και ο Σείριος, που είναι το λαμπρότερο άστρο στον ουρανό. Από τότε και έπειτα, πάντως, το Ήτα Τρόπιδας άρχισε να φθίνει σε φωτεινότητα, καταλήγοντας σε ένα αμυδρό άστρο, αόρατο με γυμνό μάτι. Όμως, τα τελευταία χρόνια το μυστηριώδες άστρο άρχισε και πάλι να αυξάνει σημαντικά τη φωτεινότητά του. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι η ζωή του θα τελειώσει με μία έκρηξη σούπερ-νόβα κάποια στιγμή. Η ενέργεια που θα εκτοξευθεί τότε στο διάστημα αναμένεται να είναι όση είναι η ενέργεια που εκπέμπουν όλα τα άστρα του γαλαξία μας μαζί. Ίσως τότε, σύμφωνα με τον κ. Σιμόπουλο, η τεράστια εκπομπή των ακτίνων γάμα, που θα προέλθουν από το εκρηγνυόμενο Ήτα Τρόπιδας, επηρεάσει αρνητικά κάθε είδους ζωής πάνω στη γη. http://www.pronews.gr/portal/20161019/genika/diastima/49/fotografisan-astriko-systima-se-apostasi-7500-eton-fotos-oi-2-ilioi

Αμερικάνοι αστρονόμοι εκτιμούν: Ο γιγάντιος Πλανήτης Εννέα μπορεί να έχει «γείρει» ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα. Ο υποθετικός γιγάντιος Πλανήτης Εννέα μπορεί να έχει «γείρει» ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις Αμερικανών αστρονόμων. Αν πράγματι αυτός ο πλανήτης υπάρχει πέρα από τον Ποσειδώνα, εκτιμάται ότι θα έχει μάζα δεκαπλάσια της Γης και θα κινείται γύρω από τον Ήλιο σε απόσταση περίπου 500 φορές μεγαλύτερη από ό,τι ο πλανήτης μας (γι' αυτό άλλωστε θεωρείται δύσκολο να εντοπισθεί), με συνέπεια το έτος του, δηλαδή η πλήρης περιφορά του γύρω από τον Ήλιο, να διαρκεί έως 17.000 γήινα έτη. Οι οκτώ γνωστοί πλανήτες κινούνται σε τροχιές που βρίσκονται λίγο-πολύ στο ίδιο επίπεδο σε σχέση με το μητρικό μας άστρο. Όμως αυτό το επίπεδο εμφανίζει μια κλίση περίπου έξι μοιρών σε σχέση με τον ισημερινό του Ήλιου, κάτι που ανέκαθεν αποτελούσε ένα μεγάλο και άλυτο μυστήριο στην αστρονομία. Σύμφωνα με τη νέα θεωρητική μελέτη (που βασίζεται σε προσομοιώσεις με υπολογιστές), με επικεφαλής την αστροφυσικό Ελίζαμπεθ Μπέιλι και τον αστρονόμο Μάικ Μπράουν του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech), που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, ο Πλανήτης 9, με τη μεγάλη βαρυτική επίδρασή του, μπορεί να προκάλεσε την κλίση όλων των άλλων πλανητών σε σχέση με τον Ήλιο. Δίνεται έτσι μια πιθανή λύση στο μυστήριο του γιατί τόσο η Γη όσο και οι άλλοι πλανήτες «γέρνουν» σε σχέση με τον Ήλιο, χωρίς πάντως να αποκλείονται και άλλες εξηγήσεις. Τα υπολογιστικά μοντέλα εκτιμούν ότι ο Πλανήτης 9 κινείται σε τροχιά που βρίσκεται υπό γωνία 30 μοιρών σε σχέση με τους υπόλοιπους πλανήτες. Ο Μπράουν δήλωσε αισιόδοξος ότι αν ο πλανήτης αυτός όντως υπάρχει, σε λίγα χρόνια θα βρεθεί. http://www.pronews.gr/portal/20161020/genika/diastima/49/amerikanoi-astronomoi-ektimoyn-o-gigantios-planitis-ennea-mporei-na-ehei

Στήβεν Χόκινγκ: «Ό,τι χειρότερο έχει συμβεί ποτέ στη Γη αν η τεχνητή νοημοσύνη φθάσει και ξεπεράσει την ανθρώπινη» Καμπανάκι κινδύνου για τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης σήμανε για άλλη μια φορά ο διάσημος καθηγητής Στίβεν Χόκινγκ λέγοντας ότι θα μπορούσε να γίνει το χειρότερο πράγμα που συνέβη ποτέ στην ανθρωπότητα. Όπως εξήγησε καθώς η τεχνητή νοημοσύνη εξελίσσεται θα μπορούσε να δημιουργήσει κινδύνους όπως η κατασκευή ισχυρών αυτόνομων όπλων ή η ανακάλυψη νέων τρόπων ώστε οι πολλοί να καταπιέζουν τους λίγους. «Πιστεύω ότι υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτό που μπορεί να πετύχει το μυαλό ενός ανθρώπου και αυτό που μπορεί να πετύχει ένας υπολογιστής. Στη θεωρία οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές μπορούν να μιμηθούν την ανθρώπινη νοημοσύνη και να την ξεπεράσουν» συνέχισε ο Χόκινγκ. Την ίδια ώρα ωστόσο επίσημανε ότι τα οφέλη από την τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσαν να είναι μεγάλα περιλαμβάνοντας σε αυτά «την εξαφάνιση των ασθενειών και της φτώχειας». «Εν συντομία, τυχόν επιτυχία στη δημιουργία τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσε να είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα στην ιστορία του πολιτισμού μας αλλά και το τελευταίο εκτός αν μάθουμε πώς να αποφεύγουμε τους κινδύνους» κατέληξε ο καθηγητής. http://www.pronews.gr/portal/20161020/genika/epistimes/27120/stiven-hokingk-oti-heirotero-ehei-symvei-pote-sti-gi-i-tehniti

Εκτοξεύτηκε με επιτυχία ο "Soyuz-FG" με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο TPK Soyuz"MS-02» Σήμερα, 19 Οκτωβρίου 2016 στις 11:05 MSK από την πλατφόρμα №31 απο το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ το όχημα εκτόξευσης "Soyuz-FG" εκτόξευσε με επιτυχία το επανδρωμένο διαστημόπλοιο (TPC) «Soyuz MS-02." Επί του σκάφους TPK «Σογιούζ-02 MS» ηταν ο κοσμοναύτης διοικητής του πλοίου και της πτήσης μηχανικός Σεργκέι Ryzhikov ο Αντρέι Borisenko και ο Flight Engineer TPK, διοικητής του ISS Expedition 50 της NASA ο αστροναύτης Robert Shane Kimbrough. Μετά από 9 λεπτα από την εκτόξευση του ](TPC) «Soyuz MS-02." διαχωρίζεται από το τρίτο στάδιο του οχήματος εκτόξευσης, και οι εμπειρογνώμονες της ρωσικής ομάδας ελέγχου τμήμα (LOCT RS), το Κέντρο Ελέγχου Αποστολής (MCC) ξεκίνησε τον έλεγχο της πτήσης του.Η σύνδεση με το σταθμό έχει προγραμματιστεί στις 21, Οκτωβρίου, 2016 στις 12:59 MSK. Η σύγκλιση του πλοίου «MS-02 Σογιούζ» με το σταθμό και η σύνδεση με τη μονάδα έρευνας "Αναζήτηση" (MIM 2) προγραμματίζεται να διεξαχθεί σε αυτόματη λειτουργία, υπό τον έλεγχο των ειδικών ISS RS LOCT σε MCC και του κοσμοναύτη, ο οποίος είναι τώρα στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, Ανατόλι Ivanishin. http://www.roscosmos.ru/22765/ Συνενευξη τυπου των πληρωματων του ](TPC) «Soyuz MS-02." Στις 18 Οκτ 2016 στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, εγινε η παραδοσιακή συνέντευξη Τύπου της πρωτοβάθμιας και του backup πληρώματων του επανδρωμένου διαστημικου σκαφους (TPC). Κοσμοναύτες και αστροναύτες απάντησαν σε ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους και μίλησαν για τα σχέδια της επερχόμενης αποστολής σε τροχιά. Πριν από την συνέντευξη Τύπου η Επιτροπή ενέκρινε το πλήρωμα του WPK "Soyuz MS-02" με διοικητή του πλοίου τον Σεργκέι Ryzhikov (Roscosmos), μηχανικός πτήσης τον Αντρέι Borisenko (Roscosmos) και μηχανικός πτήσης TPK, διοικητής του ΔΔΣ-εκστρατεία50 τον Robert Shane Kimbrough (NASA). Ο διοικητής του πλοίου Σεργκέι Ryzhikov δήλωσε στους δημοσιογράφους πως βιώνουν τη χαρά του προορισμού στο αναβαθμισμένο πλήρωμα και αναμένει ότι η επερχόμενη πτήση θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα και με πλούσια πειράματα. "Το ρωσικό πρόγραμμα της επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας - 54 πειραματα σε έξι περιοχές . Μερικά πειράματα θα συνεχιστούν, και το μέρος που πρέπει να γίνουν για πρώτη φορά. Το πρόγραμμα είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Ανυπομονώ είπε ο Σεργκέι Ryzhikov. Ένα από τα πρώτα ερωτήματα στον κοσμοναύτη Αντρέι Borisenko της Roskosmos έγινε η ερώτηση για το πώς τον βοηθα για την πτήση η εξειδικευμένη εκπαίδευση. «Βασική εκπαίδευση μου - μηχανικός πυραύλων. Ως εκ τούτου, από επαγγελματική άποψη μου ήταν αρκετά εύκολο να μάθω πολλά πράγματα στο πλαίσιο της προετοιμασίας. Ο Κοσμοναύτης εξήρε τα συστήματα επί του σκάφους και τον εξοπλισμό του πλοίου με τη νέα τροποποίηση, συμπεριλαμβανομένης του εκσυγχρονισμένου ηλεκτρονικου σύστηματος "Kurs-NA", η οποία, όπως είπε, παρέχει «ομαλή αυτόματη σύνδεση, και έχει αποδειχθεί ένα αξιόπιστο σύστημα." Ερωτηθείς σχετικά με το επιλεγμένο δείκτη της βαρύτητας με τη μορφή μιας κλίμακας μοντέλο της νέας γενιάς των επανδρωμένων διαστημικών σκαφών μεταφοράς, ο Andrey Borisenko είπε ότι ήταν ικανοποιημένος με την επιλογή αυτή και είμαστε υπερήφανοι να είναι ένα όχημα που αναπτύχθηκε στη Ρωσία. "Αυτό δεν είναι ένα φυλαχτό, είναι απλώς ένας δείκτης της βαρύτητας. Συνήθως, το πλήρωμα λαμβάνεται ως παιχνίδι ένας δείκτης nevesmosti παιδιού, αλλά έχουμε ήδη μεγαλώσει και αποφάσισαν για την πτήση μας για να συμπέσει με την πρώτη δοκιμαστική πτήση ενός μικρού διάταξης πλοίο, το οποίο θα δημιουργηθεί στη χώρα μας - ένα πλοίο Ομοσπονδίας. Οι ξένοι συναδέλφοι μας αναφέρονται σε αυτή την επιλογή θετικά και με μεγάλο ενδιαφέρον, "- είπε ο αστροναύτης. Ο αστροναύτης Robert Shane Kimbrough είπε ότι η αναβολή της εκτόξευσης του WPK "Soyuz MS-02» δεν επηρέασε τη διάθεση και το επίπεδο εκπαίδευσης των πληρωμάτων. "Αυτή τη στιγμή, είμαστε πλήρως προετοιμασμένοι για την έναρξη παρά ένα τεχνικό πρόβλημα. Μπορώ ακόμη να πω ότι αυτό το δισταγμό μας έδωσε την ευκαιρία να καθίσουμε, να χαλαρώσουμε, να συναντηθουμε με τις οικογένειες μας », - δήλωσε ο αστροναύτης. Πρόσθεσε ότι παιρνει μαζί του φωτογραφίες του σταθμού από τους φίλους, τα μέλη της οικογένειας και άλλα αναμνηστικά, καθώς και ως νομοταγής πολίτης θα συμμετάσχει στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Η συνολική προβλεπόμενη διάρκεια πτησης του πληρώματος θα είναι 130 ημέρες. http://www.roscosmos.ru/22656/ Η στιγμή που οι Κινέζοι αστροναύτες επιβιβάζονται στο διαστημικό εργαστήριο Tiangong 2 Στο διαστημικό εργαστήριο Tiangong 2 επιβιβάστηκαν τα ξημερώματα σήμερα οι δύο Κινέζοι αστροναύτες που εκτοξεύτηκαν στο διάστημα τη Δευτέρα με τον διαστημικό πύραυλο Shenzhou 11, σύμφωνα με το Αεροδιαστημικό Κέντρο Ελέγχου του Πεκίνου. Ο διοικητής της αποστολής Σινγκ Χαϊπένγκ άνοιξε την καταπακτή του εργαστηρίου και μπήκε στο χώρο, ακολουθούμενος από τον αστροναύτη Τσενγκ Ντονγκ. Στο βίντεο φαίνονται να αιωρούνται και να χαιρετούν. Θα παραμείνουν στο Tiangong 2 για 30 ημέρες προτού επιστρέψουν στη Γη. Η εκτόξευση του πυραύλου που τους μετέφερε στο διαστημικό εργαστήριο έγινε από την έρημο Γκόμπι, στη νοτιοδυτική Κίνα. Το Tiangong 2 εκτοξεύτηκε στο διάστημα στις 15 Σεπτεμβρίου και είναι το πρώτο βήμα της Κίνας στα σχέδια της για μόνιμο διαστημικό σταθμό, που αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί το 2020. http://www.pronews.gr/portal/20161019/genika/diastima/49/i-stigmi-poy-oi-kinezoi-astronaytes-epivivazontai-sto-diastimiko Δύο χρόνια μετά, η Orbital ATK επιστρέφει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Εκατομμύρια άνθρωποι στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν τη βραδινή εκτόξευση του φορτηγού σκάφους Cygnus («Κύκνος») προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Ήταν η πρώτη αποστολή της εταιρείας Orbital ATK έπειτα από τη θεαματική καταστροφή του πυραύλου της το 2014. Τοποθετημένο στην κορυφή ενός πυραύλου Antares, επανασχεδιασμένου μετά το καταστροφικό ατύχημα, το Cygnus αναχώρησε από βάση της NASA στο νησί Γουάλοπς της Βιρτζίνια. Κινήθηκε νοτιοδυτικά πάνω από την ανατολική ακτή και τέθηκε σε τροχιά περίπου εννέα λεπτά μετά την πυροδότηση, οπότε άρχισε να αναπτύσσει τους ηλιακούς συλλέκτες που προσφέρουν ενέργεια για το ταξίδι. Το σκάφος της Orbital ATK μεταφέρει 2,3 τόνους προμηθειών για το τροχιακό εργαστήριο του ISS. Θα χρειαστεί όμως να περιμένει μέχρι την Κυριακή για να συνδεθεί στον σταθμό, καθώς την προτεραιότητα έχει ένα ρωσικό σκάφος Soyuz που θα φτάσει την Παρασκευή μεταφέροντας τρεις αστροναύτες. Η Orbital ATK και η SpaceX έχουν εξασφαλίσει συμφωνίες με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Το συμβόλαιο της Orbital, ύψους 1,9 δισ. δολαρίων, προβλέπει δέκα αποστολές με συνολικό φορτίο περίπου 30 τόνων. Μετά την παράδοση του φορτίου, τα σκάφη Cygnus παραμένουν συνδεδεμένα στον σταθμό και χρησιμοποιούνται ως δοχεία απορριμμάτων. Όταν γεμίσουν, αφήνονται να καταστραφούν φλεγόμενα στην ατμόσφαιρα. Η Orbital παρακολουθεί τώρα το σκάφος από το κέντρο ελέγχου στη Βιρτζίνια, ενώ η NASA από το Διαστημικό Κέντρο «Τζόνσον» στο Χιούστον. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500108888