Δροσος Γεωργιος

Απονεμήθηκαν τα «Όσκαρ της Επιστήμης» για το 2016. Για πέμπτη χρονιά απονεμήθηκαν χθες το βράδυ στις ΗΠΑ τα επιστημονικά Βραβεία Breakthrough, γνωστά και ως «Όσκαρ της Επιστήμης», κάνοντας 14 επιστήμονες πιο πλούσιους κατά συνολικά 25 εκατομμύρια δολάρια. Μπορεί τα Νόμπελ να έχουν τη δόξα, αλλά τα Breakthrough είναι τα πιο πλουσιοπάροχα επιστημονικά βραβεία στον κόσμο. Η τελετή πραγματοποιήθηκε στο Ερευνητικό Κέντρο Ames της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) στην Καλιφόρνια, με τη δέουσα για την περίσταση...γκλαμουριά: κόκκινο χαλί οσκαρικού στιλ, ο χολιγουντιανός ηθοποιός Μόργκαν Φρίμαν σε ρόλο οικοδεσπότη και με μουσικά ονόματα όπως η Αλίσια Κιζ και ο ράπερ will.i.am. Τα βραβεία δημιουργήθηκαν το 2012 με βασικό χρηματοδότη τον ρώσο δισεκατομμυριούχο Γιούρι Μίλνερ, ενώ βάζουν επίσης το χέρι στην τσέπη τους προσωπικότητες όπως ο Σεργκέι Μπριν της Google και ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ του Facebook, σε μια προσπάθεια να κάνουν τους επιστήμονες...ροκ σταρ. Όπως παραδέχθηκε ο Μίλνερ, «η όλη πρωτοβουλία στην πραγματικότητα έχει να κάνει περισσότερο με τη δημόσια προβολή, καθώς θέλουμε να στείλουμε ένα σήμα στο ευρύ κοινό ότι η βασική επιστημονική έρευνα είναι σημαντική». Ένα από τα βραβεία, ύψους 3 εκατ. δολαρίων, είχε ήδη ανακοινωθεί νωρίτερα φέτος τον Μάιο και δόθηκε στην πολυμελή ερευνητική κοινοπραξία LIGO, που ανίχνευσε για πρώτη φορά τα βαρυτικά κύματα. Το ένα εκατομμύριο θα μοιρασθούν τα τρία βασικά θεωρητικά «μυαλά» (οι φυσικοί Κιπ Θορν και Ρόναλντ Ντρέβερ του Caltech και ο Ράινερ Γουάις του ΜΙΤ), ενώ τα υπόλοιπα δύο εκατομμύρια θα μοιρασθούν 1.012 επιστήμονες (από περίπου 2.000 δολάρια ο καθένας). Στο πεδίο της θεμελιώδους Φυσικής, άλλα τρία εκατομμύρια δολάρια θα μοιρασθούν οι φυσικοί Τζόζεφ Πολτσίνσκι (Πανεπιστήμιο Καλιφόρνια-Σάντα Μπάρμπαρα) για την έρευνά του πάνω στον «ορίζοντα γεγονότων» των μαύρων οπών, καθώς επίσης 'Αντριου Στρόμινγκερ και Κάμραν Γουάφα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ για τη συμβολή τους στη θεωρία της κβαντικής βαρύτητας και των χορδών. Η επιλογή να βραβευθεί η έρευνα πάνω στις χορδές, μια θεωρία που δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί πειραματικά, ασφαλώς δεν θα άρεσε σε όλους τους φυσικούς (αντίθετα, για να απονεμηθεί ένα Νόμπελ, η αντίστοιχη θεωρία πρέπει πρώτα να έχει επιβεβαιωθεί με κάποιο πείραμα ή παρατήρηση). Το βραβείο Breakthrough για τα Μαθηματικά, ύψους 3 εκατ. δολ., δόθηκε στον Ζαν Μπουργκέν του Ινστιτούτου Προωθημένων Μελετών του Πανεπιστημίου Πρίνστον, για τις μελέτες του πάνω στη γεωμετρία των πολυδιάστατων χώρων, καθώς και για τις νέες τεχνικές του στην επίλυση των μερικών διαφορικών εξισώσεων. Στον τομέα των Επιστημών της Ζωής απονεμήθηκαν πέντε βραβεία 3 εκατ. δολ. το καθένα στους: - Στέφεν Έλετζ (γενετιστή-Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Χάρβαρντ) για το πώς τα κύτταρα αντιδρούν στη βλάβη του DNA τους και πώς αυτό σχετίζεται με την ανάπτυξη και τη θεραπεία του καρκίνου. - Χάρι Νόλερ (μοριακό βιολόγο-Πανεπιστήμιο Καλιφόρνια-Σάντα Κρουζ) για την ανακάλυψη του κεντρικού ρόλου του RNA στη σύνθεση των πρωτεϊνών στα κύτταρα. - Ρόελαντ Νούσε (αναπτυξιακό βιολόγο-Πανεπιστήμιο Στάνφορντ Καλιφόρνια) για την πρωτοποριακή εργασία του στο λεγόμενο «μονοπάτι Wnt» που ενθαρρύνει τα κύτταρα να διαιρεθούν και το οποίο παίζει κρίσιμο ρόλο στην αναπτυξιακή, καρκινική και βλαστοκυτταρική βιολογία. - Γιοσινόρι Οσούμι (βιολόγο-Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Τόκιο) για την ανακάλυψη των μηχανισμών της αυτοφαγίας, μέσω της οποίας τα κύτταρα αποσυντίθενται, ανακυκλώνονται και αυτοεπιδιορθώνονται. Ο ίδιος έλαβε και το φετινό Νόμπελ Φυσιολογίας/Ιατρικής. - Χούντα Γιαχία Ζόγκμπι (λιβανικής καταγωγής γενετίστρια-Κολλέγιο Ιατρικής Μπέιλορ του Τέξας) για τις ανακαλύψεις της σχετικά με τις γενετικές αιτίες και τους βιοχημικούς μηχανισμούς πίσω από τις νευροεκφυλιστικές και νευρολογικές παθήσεις. Δόθηκε επίσης ένα εκατομμύριο δολάριο σε έξι νέους ερευνητές για τα επιτεύγματατά τους στη φυσική και στα μαθηματικά, καθώς και ένα εφηβικό βραβείο για ένα πρωτότυπο επιστημονικό βίντεο. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/aponemithikan_ta_oskar_tis_epistimis_gia_to_2016-64735896/

(RKN) "Soyuz-U"-(THC) "Progress MS-04" Ο φορέας πύραυλος "Soyuz-U» με το φορτηγό πλοίο μεταφοράς "Πρόοδος MS-04", που εκτοξευτηκε στις 1 Δεκεμβρίου του 2016 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, ήταν ασφαλισμένο στην "VTB Ασφαλιστική". Το συνολικό ποσό των ασφαλιστικών πληρωμών ειναι 2.135.000.000 ρούβλια. http://www.roscosmos.ru/23005/

Παρά την αποτυχία της πρόβας, η Ευρώπη χρηματοδοτεί νέο ρομπότ στον Άρη. Παρά τη συντριβή του ρομπότ Schiaparelli στον Άρη τον περασμένο μήνα, οι χώρες-μέλη της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA ενέκριναν την Παρασκευή επιπλέον κονδύλι 436 εκατ. ευρώ για την αποστολή ενός τροχοφόρου ρομπότ που θα προσεδαφιστεί με τον ίδιο τρόπο. Σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στη Λουκέρνη στην Ελβετία, οι αρμόδιοι υπουργοί των 22 χωρών-μελών ενέκριναν επίσης χρηματοδότηση για την παράταση της συμμετοχής στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Η ESA εξασφάλισε συνολικά κονδύλια 10,3 δισ. ευρώ για τα επόμενα τρία με πέντε χρόνια, από τα 11 δισ. ευρώ που είχε ζητήσει η διοίκηση της υπηρεσίας. Το Schiaparelli, σχεδιασμένο ως πρόβα για την αποστολή του πολύ μεγαλύτερου τροχοφόρου ρομπότ, έφτασε στον Άρη μαζί με τον δορυφόρο TGO, ο οποίος τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά, ολοκληρώνοντας έτσι το πρώτο σκέλος της διπλής ευρω-ρωσικής αποστολής ExoMars. Το επόμενο σκέλος αφορά ένα ρομπότ, βάρους περίπου 200 κιλών, το οποίο θα εξετάσει για πρώτη φορά το υπέδαφος του Άρη χρησιμοποιώντας γεωτρύπανο. Η ιδέα είναι ότι το υπέδαφος μπορεί να διατηρεί ίχνη ζωής τα οποία θα είχαν εξαφανιστεί εδώ και καιρό από την επιφάνεια λόγω της ακραίας ακτινοβολίας που δέχεται ο πλανήτης. Το ρομπότ, το οποίο ήδη συναρμολογείται στη Βρετανία, προγραμματίζεται να εκτοξευτεί με ρωσικό πύραυλο και να προσεδαφιστεί με ένα επίσης ρωσικό σύστημα, βασισμένο στο άτυχο Schiaparelli. Η ESA θα προχωρήσει τελικά στην υλοποίηση του σχεδίου, παρόλο που το συνολικό κόστος της διπλής αποστολής θα ξεπεράσει κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τον αρχικό προϋπολογισμό του ενός δισ. ευρώ. Οι επιχειρήσεις της ESA τα επόμενα χρόνια θα εστιαστούν σε αυτό που η υπηρεσία ονομάζει Space 4.0 -μια νέα εποχή στην οποία ιδιωτικές εταιρείες δραστηριοποιούνται στο Διάστημα και η συλλογή μεγάλων όγκων δεδομένων παίζει κεντρικό ρόλο στις επιστημονικές αποστολές. Ενόψει της συνάντησης, αναφέρει το Reuters, η ESA είχε ζητήσει από τις χώρες-μέλη 1,6 δισ. ευρώ για προγράμματα γεωσκόπησης, 1,2 δισ. για πρότζεκτ τηλεπικοινωνιών και 800 εκατ. ευρώ για την ευρωπαϊκή συμμετοχή στον ISS έως το 2024. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500118637

Επίσημα βαφτίσια για νέα στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα. Η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) ανακοίνωσε ότι, έπειτα μετά από πεντάμηνη δημόσια διαβούλευση, ενέκρινε και επίσημα τα ονόματα τεσσάρων νέων χημικών στοιχείων όπως είχαν προταθεί από τους δημιουργούς τους. Μέχρι τώρα τα στοιχεία αυτά αναφέρονταν μόνο ως ατομικοί αριθμοί: 113, 115, 117 και 118. Τα επίσημα πλέον ονόματα και αντίστοιχα σύμβολα για κάθε στοιχείο είναι: για το 113 νιχόνιο (Nh), για το 115 μοσκόβιο (Mc), για το 117 τενεσίνο (Ts) και για το 118 ογκάνεσον (Og). Πρόκειται για πολύ βαριά στοιχεία, τα οποία είναι τα πρώτα που προστίθενται στον Περιοδικό Πίνακα μετά το 2011 και συμπληρώνουν την έβδομη σειρά του. Και τα τέσσερα δημιουργήθηκαν από επιστήμονες μέσω βομβαρδισμού ελαφρύτερων ατομικών πυρήνων. Κανένα δεν υπάρχει στη φύση, αφού όλα διασπώνται σε ελαφρύτερα στοιχεία μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Κανένα στοιχείο βαρύτερο από το ουράνιο (με 92 πρωτόνια και 146 νετρόνια) δεν έχει παρατηρηθεί εκτός εργαστηρίου. Παραδοσιακά, οι επιστήμονες που ανακαλύπτουν ένα στοιχείο έχουν και το δικαίωμα να προτείνουν το όνομά του. Το νιχόνιο, που ανακαλύφθηκε στον ιαπωνικό επιταχυντή RIKEN, παίρνει της Ιαπωνίας στα ιαπωνικά («χώρα του ανατέλλοντος ηλίου»). Το μοσκόβιο, που ανακαλύφθηκε από το ρωσικό Κοινό Ινστιτούτο Πυρηνικών Ερευνών Ντούμπνα, φέρει το όνομα της Μόσχας. Το τενεσίνο, που βρέθηκε από το Εθνικό Εργαστήριο Όουκ Ριτζ και το Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ του Τενεσί, παραπέμπει στο όνομα της συγκεκριμένης πολιτείας των ΗΠΑ. Το ογκάνεσον φέρει το όνομα του ρώσου καθηγητή πυρηνικής φυσικής Γιούρι Ογκανεσιάν, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανακάλυψή του. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500118583

(RKN) "Soyuz-U"-(THC) "Progress MS-04" Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos επιβεβαίωσε την απώλεια του διαστημικού σκάφους Progress MS-04 το οποίο εκτοξεύτηκε την Πέμπτη σε αποστολή ανεφοδιασμού τους Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ με τη βοήθεια πυραύλου Soyuz-U. Στα 382 δευτερόλεπτα από την εκτόξευση και σε ύψος περίπου 190 χιλιομέτρων χάθηκαν τα δεδομένα τηλεμετρίας. Η Roscosmos θεωρεί ότι υπήρξε κάποια ανωμαλία κατά το τρίτο στάδιο αποχωρισμού του σκάφους από τον προωθητικό πύραυλο. Η καταστροφή του διαστημοπλοίου έγινε σε υψόμετρο περίπου 190 χιλιόμετρα πάνω από την άγρια ​​ακατοίκητη ορεινη Δημοκρατία της Τύβα, της νότιας Σιβηρίας και η διαστημική υπηρεσία της Ρωσίας θεωρεί ότι τα περισσότερα από τα συντρίμμια κάηκαν κατά την είσοδό τους στα πυκνότερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Το διαστημόπλοιο μετέφερε 2,6 μετρικούς τόνους τροφίμων, καυσίμων και εφοδίων για το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η πρόσδεσή του στον ISS είχε προγραμματιστεί για τις 18:43 (ώρα Ελλάδας) της Παρασκευής. Η απώλεια του φορτηγού πλοίου δεν θα επηρεάσει την ομαλή λειτουργία των συστημάτων και το σταθμό απορριμμάτων του πληρωματος του ISS. http://www.roscosmos.ru/22996/ Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων. 1. 5/12/2010-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass. 2. 1/2/2011-Πύραυλος Rokot με στρατιωτικό δορυφόρο GEO-IK2 3. 18/8/2011-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους επικοινωνιών.(Express-AM44) 4. 24/8/2011-Πύραυλος Soyuz-U με το σκάφος εφοδιασμου Progress-M. 5. 9/11/2011-Πύραυλος Zenit-2SB με το Fobos-Grant για τον Αρη. 6. 25/12/2011-Πύραυλος Soyuz-2.1a με τον δορυφόρο επικοινωνιών Meridian. 7. 6/8/2012-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους Express-MD2(Ρωσία) και Telkom-3(Ινδονησία). 8. 2/7/2013-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass-M. 9.16/5/2014-Πύραυλος Proton-M με τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Express-AM4P 10.28/4/2015-Πύραυλος Soyuz-2.1a με το "Progress M-27M" 11.16/5/2015-Πύραυλος Proton – M με τον δορυφόρο τηλεπικοινωνιών MexSat-1. 12.1/12/2016-Πύραυλος "Soyuz-U" με το σκάφος εφοδιασμου "Progress MS-04" Σχόλιο:Απο το Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων διαπιστώνεται οτι 6 απο τις 12 αποτυχημένες εκτοξεύσεις αφορουν τον Πύραυλο Proton-M. Τεσσερεις τον πυραυλο Soyuz(Δυο τον Soyuz-U και δυο τον νεο πύραυλο Soyuz-2.1a) και απο μια τον Πύραυλο Rokot και τον Πύραυλο Zenit-2SB.

Οι πρώτες εικόνες του Άρη δείχνουν τις προοπτικές του νέου δορυφόρου της ESA. Ο νέος δορυφόρος ExoMars της ESA δοκίμασε για πρώτη φορά το σύνολο των επιστημονικών του οργάνων στην τροχιά του, δείχνοντας ότι υπάρχουν μεγάλες προοπτικές για μελλοντικές παρατηρήσεις. Το σκάφος Trace Gas Orbiter (TGO), μια κοινή προσπάθεια ανάμεσα στην ESA και τη Roscosmos, έφτασε στον Άρη στις 19 Οκτωβρίου. Η ελλειπτική του τροχιά , σε υψόμετρο 230-310 χιλιόμετρα από την επιφάνεια του πλανήτη, κάνει μία περιστροφή 98 000 χιλιομέτρων κάθε 4.2 ημέρες. Στις δύο τελευταίες του τροχιές, από τις 20 έως τις 28 Νοεμβρίου δοκιμάζοντας τα τέσσερα επιστημονικά του όργανα για πρώτη φορά από την άφιξη του, πραγματοποιώντας σημαντικές μετρήσεις βαθμονόμησης. Δεδομένα από την πρώτη τροχιά είναι διαθέσιμα για αυτήν την έκδοση, ώστε να απεικονίσουν το εύρος των παρατηρήσεων που αναμένεται να γίνουν μόλις το σκάφος φτάσει στην σχεδόν κυκλική τροχιά σε υψόμετρο 400 χιλιομέτρων στα τέλη του επόμενου έτους. Ο κύριος στόχος του TGO είναι να πραγματοποιήσει μία λεπτομερή καταγραφή σπάνιων αερίων που αποτελούν λιγότερο από το 1% της ατμόσφαιρας, περιλαμβάνοντας μεθάνιο, υδρατμούς ,διοξείδιο του αζώτου και ακετυλίνη. Υψηλό ενδιαφέρον αποτελεί το μεθάνιο, το οποίο στη Γη παράγεται κυρίως από βιολογική δραστηριότητα και σε μικρότερη κλίμακα από γεωλογικές διαδικασίες, όπως κάποιες υδροθερμικές αντιδράσεις. Τα δύο όργανα που είχαν αυτό τον ρόλο έχουν τώρα επιδείξει ότι μπορούν να τραβήξουν αρκετά ευαίσθητα φάσματα της ατμόσφαιρας. Κατά τη διάρκεια των δοκιμαστικών παρατηρήσεων της τελευταίας εβδομάδας, το όργανο για τη μέτρηση της ατμοσφαιρικής χημείας (ACS) επικεντρώθηκε στο διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο αποτελεί ένα μεγάλος μέρος της ατμόσφαιρας του πλανήτη, ενώ το όργανο μέτρησης του φάσματος του ηλιακού φωτός (NOMAD) επικεντρωνόταν στο νερό. Επίσης συντόνισαν και παρατηρήσεις με τα σκάφη Mars Express της ESA και Mars Reconnaissance Orbiter της NASA, όπως θα κάνουν και μελλοντικά. Συμπληρωματικές μετρήσεις από τον ανιχνευτή νετρονίων του δορυφόρου, FREND, θα μετρήσει την ροή των νετρονίων από την επιφάνεια του πλανήτη. Έχοντας δημιουργηθεί από την σύγκρουση κοσμικών ακτίνων, ο τρόπος με τον οποίο εκπέμπονται και η ταχύτητα άφιξης τους στο TGO δείχνει την σύνθεση στο στρώμα της επιφάνειας, συγκεκριμένα σε νερό ή πάγο ακριβώς κάτω από την επιφάνεια. Το όργανο είναι ενεργό ανά χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια της διαδρομής στον Άρη και σε πρόσφατες περιπτώσεις, ενώ πετούσα κοντά στην επιφάνεια μπορούσε να αναγνωρίσει τη σχετική διαφορά μεταξύ περιοχών με γνωστή υψηλότερη και χαμηλότερη ροή νετρονίων, παρόλο που θα πάρει αρκετούς μηνες μέχρι να παραχθούν στατιστικά σημαντικά αποτελέσματα. Ομοίως, το όργανο έδειξε μία καθαρή αύξηση στις ανιχνεύσεις νετρονίων καθώς κινούνταν κοντά στον Άρη σε σύγκριση με όταν βρισκόταν πιο μακριά. Οι διαφορετικές δυνατότητες του συστήματος Χρωματικής και Στερεοσκοπικής Επεξεργασίας Εικόνων της επιφάνειας (CASSIS)επιδείχθηκαν επίσης, με 11 εικόνες που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της πρώτης κοντινής πτήσης στις 22 Νοεμβρίου. Στην κοντινότερη προσέγγιση το διαστημικό σκάφος ήταν 235 χιλιόμετρα από την επιφάνεια, πετώντας πάνω από την περιοχή Χάσμα της Ήβης (Hebes Chasma), λίγο βόρεια από το σύστημα φαραγγιών Valles Marineris. Αυτές είναι κάποιες από τις κοντινότερες εικόνες του πλανήτη που θα ληφθούν ποτέ από το TGO, δεδομένου ότι η τελική τροχιά του σκάφους θα είναι σε υψόμετρο 400 χιλιομέτρων περίπου. Η ομάδα της κάμερας έχει επίσης ολοκληρώσει ένα γρήγορο πρώτο δοκιμαστικό παράγοντας μία 3D ανακατασκευή μίας περιοχής στο Λαβύρινθο της Νύχτας (Noctis Labyrinthus), από ένα στερεοσκοπικό ζεύγος εικόνων. Παρόλο που οι εικόνες είναι εντυπωσιακά ευκρινείς, τα δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμαστικής περιόδου θα βοηθήσει να βελτιωθεί το onboard λογισμικό της κάμερας όπως και η ποιότητα των εικόνων μετά την επεξεργασία. "Είμαστε πολυ ευτυχισμένοι και περήφανοι να βλέπουμε ότι όλα αυτά τα όργανα δουλεύουν τόσο καλά στο περιβάλλον του Άρη, και αυτή η πρώτη εντύπωση μας δίνει μία εντυπωσιακή προεπισκόπηση για το τι θα ακολουθήσει όταν ξεκινήσουμε να συλλέγουμε πραγματικά δεδομένα στο τέλος του επόμενου έτους”,λέει ο Håkan Svedhem επιστήμονας στο πρότζεκτ TGO της ESA. "Όχι μόνο το ίδιο το σκάφος λειτουργεί ξεκάθαρα καλά, αλλά έιμαι και ευχαριστημένος να βλέπω τις διάφορες ομάδες να δουλεύουν μαζί τόσο αποδοτικά ώστε να μας δώσουν αυτήν την εντυπωσιακή εικόνα" "Έχουμε αναγνωρίσει σημεία που μπορούν να βελτιωθούν αρκετά πριν από την κύρια επιστημονική αποστολή, και περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει στο μέλλον αυτός ο εντυπωσιακός επιστημονικός δορυφόρος" Περισσότερες πληροφορίες για την καμπάνια επεξεργασίας και ανάλυσης των εικόνων είναι διαθέσιμη στο δελτίο τύπου του πανεπιστημίου της Βέρνης. “Το CaSSIS στέλνει τις πρώτες εικόνες από την τροχιά του Άρη” http://www.unibe.ch/news/media_news/media_relations_e/media_releases/2016_e/media_releases_2016/cassis_sends_first_images_from_mars_orbit/index_eng.html Περισσότερες πληροφορίες για τις πρώτες παρατηρήσεις του NOMAD είναι διαθέσιμες μέσω του δελτίου τύπου “Η πρώτη θέα της αρειανή ατμόσφαιρας από το NOMAD” http://aeronomie.be/en/news-press/2016-11-28-nomad-first-results.htm Περισσότερες πληροφορίεςγια τις παρατηρήσεις των ACS και FREND είναι διαθέσιμες μέσω της σελίδας IKI ExoMars (στα ρώσικα) http://exomars.cosmos.ru/ Μια γραφική περίληψη για την λειτουργία των οργάνων του TGO κατά τη διάρκεια της πρώτης τροχιάς (20-24 Νοεμβρίου) παρουσιάζεται παρακάτω(Φωτ.) Για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλώ επικοινωνήστε: Håkan Svedhem ESA ExoMars TGO Project Scientist Email: hakan.svedhem@esa.int Markus Bauer







 ESA Science and Robotic Exploration Communication Officer








 Tel: +31 71 565 6799








 Mob: +31 61 594 3 954








 Email: markus.bauer@esa.int http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/11/First_images_from_ExoMars http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_prhotes_eikhones_toy_Hare_dehichnoyn_tis_prooptikhes_toy_nheoy_doryphhoroy_tes_ESA

Σχέδια για ιδιωτική διαστημική αποστολή στον χώρο προσελήνωσης του «Απόλλων 17» Επίσκεψη στον χώρο προσελήνωσης του «Απόλλων 17» σχεδιάζεται στο πλαίσιο μιας προτεινόμενης ιδιωτικής διαστημικής αποστολής. Σύμφωνα με το BBC, γερμανική ομάδα επιθυμεί να στείλει στη Σελήνη δύο οχήματα για να ελέγξουν την κατάσταση του οχήματος που αφέθηκε πίσω κατά την τελευταία επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη. Η ομάδα, ονόματι PT Scientists, είναι μια από 16 ομάδες που συμμετέχουν στον διαγωνισμό Google Lunar X-Prize και έχει υπογράψει συμφωνία με την Spaceflight Inc για να εξασφαλίσει θέση σε εκτόξευση. Το X-Prize θα βραβεύσει τις πρώτες ομάδες με ιδιωτική χρηματοδότηση που θα καταφέρουν να προσεληνώσουν ένα όχημα το οποίο θα καταφέρει να ταξιδέψει πάνω από 500 μέτρα και να στείλει πίσω στον πλανήτη μας εικόνες και βίντεο υψηλής ανάλυσης. Οι PT Scientists συνεργάζονται με τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Audi στον τομέα των ηλιακών οχημάτων- rover, που θα είναι σε θέση να στείλουν πίσω βίντεο HD. Τα οχήματα αναμένεται να προσεληνωθούν 3-5 χλμ από το σημείο προσελήνωσης του «Απόλλων 17» και μετά να πλησιάσουν το σεληνιακό όχημα σε απόσταση 200 μέτρων, για να το επιθεωρήσουν από μακριά. Σημειώνεται πως οι κανονισμοί της NASA αναφέρουν πως οι όποιες αποστολές πρέπει να προσεληνώνονται τουλάχιστον 2 χλμ μακριά από χώρους ιστορικής κληρονομιάς της διαστημικής υπηρεσίας και να μην πλησιάζουν περισσότερο από 200 μέτρα, για να αποφεύγεται ο κίνδυνος πρόκλησης ζημιάς. Οι κάμερες του ρόβερ θα είναι σε θέση να ελέγξουν την κατάσταση του οχήματος και πώς τα έχει βγάλει πέρα στις αντίξοες συνθήκες της Σελήνης- περιλαμβανομένων ζημιών από μικρο-μετεωρίτες. http://www.naftemporiki.gr/story/1177889/sxedia-gia-idiotiki-diastimiki-apostoli-ston-xoro-proselinosis-tou-apollon-17 Lunar Rover quattro: Το... διαστημικό όχημα της Audi που θα εξερευνήσει τη Σελήνη! Η Audi έδωσε στη δημοσιότητα τις πρώτες φωτογραφίες-teaser και ένα μικρής διάρκειας video, ανακοινώνοντας με αυτόν τον τρόπο παραπάνω πληροφορίες και λεπτομέρειες σχετικά με την εξέλιξη του σεληνιακού οχήματος του 21ου αιώνα. Ένα Lunar Rover με σύστημα quattro που θα είναι έτοιμο να συνδράμει οποιαδήποτε μελλοντική κοσμική αποστολή. Σε συνεργασία με το τιμ ερευνητών -αποκαλούμενο προφανώς χιουμοριστικά- «επιστημόνων μειωμένου ωραρίου», η Audi λέει ότι εξελίσσει το Lunar quattro της με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει στις ακραίες καταστάσεις που θα συναντήσει στην επιφάνεια της Σελήνης. Έτσι, η διαδικασία μιας τέτοια εξέλιξης περιέλαβε τους μηχανικούς ανάπτυξης σε αυτό που η Audi ονομάζει «ηλεκτρονικά υψηλών επιδόσεων». Το σεληνιακό Rover θα διαθέτει επίσης ένα έξυπνο σύστημα AWD που θα εγγυάται ότι δεν θα κολλήσει ποτέ. Κάνοντας χρήση νέων υλικών και αλουμινένιων εκτυπώσεων 3D, το μη επανδρωμένο σεληνιακό όχημα της Audi λέγεται ότι ζυγίζει μόλις 30 kg. Για να το προετοιμάσουν να εξερευνήσει την άγονη επιφάνεια του Φεγγαριού, οι μηχανικοί θα το στείλουν σε κάποια έρημο της Μέσης Ανατολής (δεν έχουν πει ακόμη σε ποια), προκειμένου να γίνει η προσομοίωση από δύο πρωτότυπα rover. To Audi Lunar Rover quattro που σχεδιάζεται να κάνει λανσαριστεί στο διάστημα σε μια από τις αποστολές των Διαστημικών Πτήσεων, θα κάνει χρήση τεσσάρων καμερών για να μπορεί να αποτυπώσει τρισδιάστατες και 360º φωτογραφίες. https://www.youtube.com/watch?v=4hNa8uiNdR8 http://www.pronews.gr/portal/20161202/auto/80158/lunar-rover-quattro-diastimiko-ohima-tis-audi-poy-tha-exereynisei-ti-selini Ο Μπαζ Όλντριν απομακρύνθηκε εσπευσμένα από τον Νότιο Πόλο. Ο Μπαζ Όλντριν, ο δεύτερος άνθρωπος που περπάτησε στη Σελήνη τον Ιούλιο του 1969, απομακρύνεται εσπευσμένα από τον Νότιο Πόλο για ιατρικούς λόγους, ανακοίνωσε την Πέμπτη το αμερικανικό Εθνικό Ίδρυμα Επιστήμης (NSF). Το αίτημα για την απομάκρυνση του 86χρονου αστροναύτη, ο οποίος κάνει τον γύρο του κόσμου για να προωθήσει τον αποικισμό του Άρη, διατυπώθηκε από ιδιωτική τουριστική επιχείρηση, την White Desert, σύμφωνα με το NSF. Η White Desert ανέφερε πως ο Όλντριν επισκεπτόταν των Νότιο Πόλο με ένα γκρουπ τουριστών όταν η κατάστασή του επιδεινώθηκε. Ένα αεροπλάνο με ιατρικό εξοπλισμό εστάλη στη βάση του NSF στη λευκή ήπειρο, τον Σταθμό Νοτίου Πόλου Άμουνδσεν-Σκοτ, και θα μεταφέρει τον αστροναύτη «το συντομότερο δυνατόν» στη Νέα Ζηλανδία. Καμιά λεπτομέρεια δεν έγινε γνωστή για την κατάσταση της υγείας του πρωτοπόρου του διαστήματος. Ο Μπαζ Όλντριν εξακολουθεί να αστειεύεται, στις πολυάριθμες δημόσιες εμφανίσεις του, για το γεγονός ότι θα παραμείνει στην Ιστορία ως ο δεύτερος άνθρωπος που περπάτησε στη Σελήνη, στα ίχνη του Νιλ Άρμστρονγκ στο πλαίσιο της αποστολής Απόλλων 11. http://news.in.gr/world/article/?aid=1500118397

Οι Ελληνίδες Γυναίκες στην Επιστήμη για το 2016. Για 9η συνεχή χρονιά η L’Oreal Hellas σε συνεργασία με την Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO τίμησαν τρεις διακεκριμένες ερευνήτριες με τα «Ελληνικά Βραβεία 2016 L’Oreal-UNESCO Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη». Πρόκειται για την δρα Καλλιόπη Δασύρα, μεταδιδακτορική ερευνήτρια αστροφυσικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), την δρα Ελένη Ευθυμιάδου, επίκουρη καθηγήτρια του τμήματος Χημείας του ΕΚΠΑ και την δρ Μαρία Μπραουδάκη, μεταδιδακτορική ερευνήτρια Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2006 μέχρι το 2016, η L’Oreal Hellas και η Ελληνική Εθνική Επιτροπή για την UNESCO έχουν τιμήσει με τα «Ελληνικά Βραβεία L’Oreal-UNESCO Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη» συνολικά 26 νεαρές μεταδιδακτορικές ερευνήτριες ηλικίας μέχρι 38 ετών, στους κλάδους των Βιοεπιστημών και των Φυσικών Επιστημών. Πέρα από την ηθική επιβράβευση, τα βραβεία έχουν σκοπό να ενθαρρύνουν τις νέες Ελληνίδες επιστήμονες στη συνέχιση της ερευνητικής τους σταδιοδρομίας και για τον λόγο αυτόν, συνοδεύονται από οικονομική ενίσχυση ύψους 10.000 ευρώ. Η δρ Καλλιόπη Δασύρα Το 2002, η δρ Καλλιόπη Δασύρα ολοκλήρωσε της σπουδές της στην Φυσική και το 2003 το μεταπτυχιακό της στην Αστροφυσική, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Έκανε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα τις αλλαγές που επιφέρουν οι συγκρούσεις γαλαξιών στην δομή και στην εξέλιξή τους, στο Ινστιτούτο Max Planck και στο Πανεπιστήμιο Ludwig Maxilimilians, στην Γερμανία. Το 2006, μετακόμισε στις ΗΠΑ όπου άρχισε το πρώτο της μεταδιδακτορικό ερευνητικό συμβόλαιο στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) με σκοπό να διερευνήσει μεταβολές στις ιδιότητες των γαλαξιών για διαφορετικές χρονικές περιόδους του Σύμπαντος. Στην πορεία, διετέλεσε μεταδιδακτορικός ερευνητικός συνεργάτης σε δύο ινστιτούτα στη Γαλλία: στο Commissariat à L’ Energie Atomique και στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού, καθώς και στο ΕΚΠΑ. Έκτοτε μελετά την επίδραση των μελανών οπών στην εξέλιξη των γαλαξιών μέσω ανέμων που δημιουργούν, όταν εκλύουν ενέργεια εξαιτίας του υλικού που απορρόφησαν. Ως παρατηρησιακός αστροφυσικός, έχει χρησιμοποιήσει μερικά από τα μεγαλύτερα διαστημικά και επίγεια τηλεσκόπια όπως τα Hubble, Spitzer, Herschel, Very Large Telescope (VLT) και Atacama Large Millimeter Array (ALMA). Στην πορεία της καριέρας της έχει χρηματοδοτηθεί από την NASA και την Γαλλική Διαστημική Εταιρεία (CNES), ενώ έχει κερδίσει δύο φορές την ανταγωνιστική υποτροφία Marie Curie Intra-European Fellowship. H δρ Ελένη Ευθυμιάδου Πτυχιούχος του Τμήματος Χημείας του ΕΚΠΑ (1999-2004) η δρ Ελένη Ευθυμιάδου πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές της σπουδές σε συνεργασία με το ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», στο Ινστιτούτο Φυσικοχημείας (2004-2006). Η διδακτορική της διατριβή είχε ως αντικείμενο τη σύνθεση, τον χαρακτηρισμό και την βιολογική αξιολόγηση συμπλόκων ενώσεων για την καταπολέμηση του καρκίνου. Η δρ Ευθυμιάδου έλαβε υποτροφία για την ολοκλήρωση του διδακτορικού της από το ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» ενώ πολλές ανακοινώσεις της βραβεύθηκαν σε συνέδρια φαρμακευτικού ενδιαφέροντος (2006-2009). Το 2010 ολοκλήρωσε το δεύτερο μεταπτυχιακό της στον τομέα της «Κατάλυσης και Τεχνολογίας Περιβάλλοντος» από το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Η μεταδιδακτορική της σταδιοδρομία ξεκίνησε στον Δημόκριτο στο πρόγραμμα ERC Advanced grand (2009-2013), ΙΔΕΕΣ-Νανοθεραπεία, στο Ινστιτούτο Νανοεπιστήμης και Νανοτεχνολογίας, στο εργαστήριο SOL-GEL, με θέμα τα στοχευμένα συστήματα μεταφοράς φαρμάκων για την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού και του προστάτη. Στη συνέχεια συμμετείχε στη συγγραφή του προγράμματος ERC-PoC επιτυχώς ως συνέχεια των επιτυχών αποτελεσμάτων του πρώτου ERC με στόχο την in vivo συγκριτική μελέτη ως προς την αποτελεσματικότητα της θεραπείας ενός εμπορικού σκευάσματος. Πρόσφατα εκλέχθηκε επίκουρος καθηγήτρια του ΕΚΠΑ στο τμήμα Χημείας, στον τομέα της Ανόργανης με ειδίκευση στην Βιοανόργανη Χημεία. Παράλληλα, συμμετέχει στη δράση COST Radiomag για την σύνθεση νανοσωματιδίων σιδήρου για τη μελέτη της θεραπευτικής αποτελεσματικότητας της υπερθερμίας. Η δρ Μαρία Μπραουδάκη Η δρ Μαρία Μπραουδάκη είναι πτυχιούχος του Τμήματος Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου του Κόβεντρι, στη Βρετανία. Πραγματοποίησε τη διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Άστον, στο Μπέρμιγχαμ, με αντικείμενο τη Μοριακή Μικροβιολογία. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών ειδίκευσης στη Μοριακή Ιατρική από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει κάνει μετεκπαίδευση στο Εργαστήριο Μοριακής Ανοσογενετικής στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ στη Γαλλία, στο Εργαστήριο Γενετικής, στο Εργαστήριο Γενετικής, του τμήματος Αιματολογίας/Ογκολογίας στο Birmingham Womens NHS Foundation Trust της Βρετανίας, και στο Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας (EMBL) στην Χαϊδελβέργη. Η μεταδιδακτορική της ακαδημαϊκή σταδιοδρομία ξεκίνησε στο Εργαστήριο Λοιμώξεων/Χημειοθεραπείας της Α’ Παιδιατρικής Κλινικής του ΕΚΠΑ με θέμα τη μελέτη μηχανισμών αντοχής σε αντιβιοτικά και συνεχίζεται στην ίδια κλινική στο Εργαστήριο Ογκολογίας σε συνεργασία με το Ερευνητικό, Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Μελέτης και Αντιμετώπισης Γενετικών και Κακοήθων Νοσημάτων της Παιδικής Ηλικίας με αντικείμενο τη μελέτη των μοριακών μηχανισμών του παιδικού καρκίνου. Στην έρευνά της έχει λάβει χρηματοδότηση από διάφορους φορείς, ενώ έχει λάβει πλήθος υποτροφιών με πιο πρόσφατη τη μεταδιδακτορική υποτροφία ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ από το ΙΚΥ-Πρόγραμμα Siemens (2013-2015) για τη μελέτη των επιπέδων έκφρασης των miRNAs σε εμβρυονικά νεοπλάσματα του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος της παιδικής ηλικίας. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500118388 Βράβευση Ελλήνων επιστημόνων στο Βατικανό στην 25η απονομή των «G. Sciacca» Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα, Aula Magna στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Urbaniana στο Βατικανό η ετήσια τελετή βράβευσης των Διεθνών Βραβείων Giuseppe Sciacca με παρουσίες προσωπικοτήτων από όλον τον κόσμο να βραβεύονται για το πλούσιο έργο τους και την εθελοντική τους δράση. Στη διεθνούς φήμης Ελληνίδα Ερευνήτρια του Τμήματος Βιοεπιστημών στη NASA, Ελένη Αντωνιάδου, απονεμήθηκε Βραβείο Επιστήμης και Έρευνας, το οποίο της παρέδωσε η Αρχαιολόγος-Επικοινωνιολόγος, Γενική Γραμματέας των Διεθνών Βραβείων G. Sciacca, Βίκυ Μπαφατάκη. Η Ελένη Αντωνιάδου είναι η επιστήμων που δημιούργησε την πρώτη τεχνητή τραχεία και μάχεται για την δημιουργία οργάνων από βιο-υλικά, ώστε να παταχθεί το εμπόριο οργάνων. Βραβείο Ιατρικής Επιστήμης και Ανθρωπισμού έλαβε ο Καθηγητής Επειγοντολογίας της Ιατρικής Σχολής Βέρνης Ελβετίας, Αριστομένης Εξαδάκτυλος. Το βραβείο του παρέδωσαν ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Cincinnatti Η.Π.Α. Καθηγητής Peter Emmett Landgren και ο Πρίγκιπας Guglielmo Giovanelli Marconi. Στην βράβευσή του παρούσα και η Γ.Γ. Βίκυ Μπαφατάκη που του απέδωσε ειδικό βραβείο από την Ελλάδα και τον συλλέκτη τέχνης Γιώργο Ολύμπιο, φιλοτεχνημένο από τον γλύπτη Κώστα Βαρώτσο. Ανώτατο Θεσμικό βραβείο απονεμήθηκε στον Αντιεισαγγελέα και Συνταγματάρχη Πεζοναυτών, Matthew Bogdanos για το τεράστιο θεσμικό και εθελοντικό έργο του ενάντια στην αρχαιοκαπηλία. Το βραβείο του απένειμε ο γνωστός δικηγόρος και τελετάρχης Δρ. Antonio Circosta. Στους αδελφούς, Γιώργο και Φώτη Πονηρό, απονεμήθηκε Βραβείο Τέχνης για το κόσμημα και για την εθελοντική τους προσφορά στα Sciacca. Τιμήθηκαν από τους Δρ. Sergio Tamagno και Β’ Γενικό Γραμματέα Sciacca και Νομικό Francesco de Nardis. Το Βραβείο Αρχαιολογίας έλαβαν ο Καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Cincinnati, Jack Davis και η Ερευνήτρια Αρχαιολόγος Stocker. Η ανακάλυψη εκ μέρους τους ‘‘του τάφου του πολεμιστή της Πύλου’’ έδωσε νέα δεδομένα στην επιστήμη της ιστορίας. Η απονομή έγινε από τον Καθ. Antonio Persici, και τον Στρατηγό Gerardo Restaino. Στη νεαρή Ρωσίδα, διεθνούς φήμης σοπράνο, Yulia Lezhneva, παρεδόθη από τους Αν. Υπεύθυνο Διεθνών Σχέσεων Αναστάσιο Θοεδωρακέα και τον διπλωμάτη Γεώργιο Ολύμπιο, το Βραβείο Μουσικής. Η μαγευτική φωνή της και η εντυπωσιακή εμφάνισή της συγκίνησαν μικρούς και μεγάλους. Στον πολυβραβευμένο φωτογράφο από την Πολωνία, Marcin Ryzcek, απονεμήθηκε το Βραβείο Φωτογραφίας, το οποίο του παρέδωσε ο Υπεύθυνος Εθιμοτυπίας εξωτερικού, Γιώργος Τσούκαλης. Ο Καθηγητής του MIT Univeristy Εrik Demaine, παρέλαβε διπλό βραβείο Επιστήμης – Έρευνας & Τέχνης για το σπουδαίο έργο του στο χώρο της επιστήμης και της τέχνης για τα origami του που βρίσκονται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Το βραβείο παρέδωσαν η Υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων Sciacca- Φιλόλογος Κατερίνα Νίκου και ο Καθηγητής και γλύπτης Κώστας Βαρώτσος. Εγκάρδια χειροκροτήθηκε ο νεαρός συγγραφέας Giacomo Mazzariol. Τo βραβείο τού απένειμε η Εκπρόσωπος των Sciacca στην Ελβετία και συγγραφέας, Βενετία Chuard. Στον σπουδαίο Καθηγητή Νομικής Αlberto Alemanno, που συγκαταλέγεται στα καλύτερα 40 μυαλά στον κόσμο, σύμφωνα με έγκριτα περιοδικά, απονεμήθη το Βραβείο Νομικής Επιστήμης από τον στρατηγό Angelo Giustini. http://www.pronews.gr/portal/20161201/genika/epistimes/27120/vraveysi-ellinon-epistimonon-sto-vatikano-stin-25i-aponomi-ton-g

Ιάπωνας επιχειρηματίας που ανέλαβε να μαζέψει τα διαστημικά σκουπίδια. Εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα εκατομμύρια διαστημικά σκουπίδια βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη σε βαθμό που οι επιστήμονες προειδοποιούν για αυξανόμενο κίνδυνο συγκρούσεων με δορυφόρους και επανδρωμένα διαστημικά σκάφη.Σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεκάδες εκατομμύρια σκουπίδια μικρού μεγέθους βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας Απάντηση στο δυσεπίλυτο αυτό πρόβλημα υπόσχεται να δώσει ο Ιάπωνας επιχειρηματίας Μιτσονόμπου Οκάντα, που φιλοδοξεί να φτιάξει το πρώτο διαστημικό απορριμματοφόρο κάνοντας ασφαλέστερη την εξερεύνηση του Διαστήματος. Η εταιρεία του Astroscale θα αναλάβει την άδοξη δουλειά της συλλογής σκουπιδιών που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τα διαστημικά ταξίδια. Το δύσκολο αυτό project περιλαμβάνει δύο φάσεις. Η πρώτη αφορά την εκτόξευση του δορυφόρου IDEA OSG 1 πάνω σε έναν ρωσικό πύραυλο το 2017. Ο δορυφόρος θα φέρει πάνελ τα οποία θα μετρήσουν τον αριθμό των προσκρούσεων σκουπιδιών με μέγεθος ακόμα και κάτω του ενός χιλιοστόμετρου και τα δεδομένα αυτά θα χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία του πρώτου αναλυτικού χάρτη της πυκνότητας των διαστημικών σκουπιδιών σε διάφορες περιοχές. Στη συνέχεια ο χάρτης αυτός θα μπορεί να αγοραστεί από διαστημικές υπηρεσίες, όπως αναφέρει ο Οκάντα. Η δεύτερη φάση είναι προγραμματισμένη για το 2018. Τότε η Astroscale σχεδιάζει την εκτόξευση ενός διαστημικού σκάφους, του ELSA 1, το οποίο θα φέρει αισθητήρες και πηδάλια, για τον εντοπισμό και την αναχαίτιση των σκουπιδιών. Για τη συλλογή των σκουπιδιών η εταιρεία θα χρησιμοποιήσει μια πολύ απλή ιδέα: μια... κόλλα, την οποία έχει αναπτύξει σε συνεργασία με μια ιαπωνική χημική εταιρεία. Με μία επιφάνειά του καλυμμένη με τη hi-tech κόλλα το διαστημικό σκάφος θα πέφτει πάνω σε ένα σκουπίδι για να κολλήσει πάνω του και στη συνέχεια θα το μεταφέρει εκτός τροχιάς. Κατά την είσοδο στην ατμόσφαιρα θα καίγονται και το ELSA 1 και τα σκουπίδια. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/diastimiko_aporrimmatoforo-64722887/ Στην δεύτερη φάση του ευρωπαϊκού διαγωνισμού Astro Pi το 1ο Γυμνάσιο Κανήθου από την Χαλκίδα. Το 1ο Γυμνάσιο Κανήθου, στη Χαλκίδα, είναι ανάμεσα στις 350 ομάδες από 15 χώρες της Ευρώπης, που θα συμμετάσχουν στη δεύτερη φάση του πρώτου ευρωπαϊκoύ διαγωνισμού Astro Pi, ο οποίος διοργανώνεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) και άλλους φορείς. Οι νικητές θα δουν τα πειράματά τους να εκτελούνται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Οι ομάδες που επιλέχθηκαν κατά την πρώτη φάση, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ανοικτών Τεχνολογιών ΕΛ/ΛΑΚ, θα λάβουν σύντομα ένα Kit Astro Pi στο σχολείο τους, ώστε να αρχίσει η εξοικείωση των μαθητών με το Astro Pi και τους αισθητήρες του. Οι ομάδες θα πρέπει να υποβάλουν τις λύσεις τους έως τις 28 Φεβρουαρίου 2017. Οι νικητές της δεύτερης φάσης θα επιλεγούν για την τρίτη και τελική φάση, κατά την οποία ο κώδικας τους θα ταξιδέψει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και θα «τρέξει» στην αποστολή Astro Pi την άνοιξη του 2017. Το Astro Pi είναι το όνομα ενός μικρού υπολογιστή που αναπτύχθηκε από το Ίδρυμα Raspberry Pi, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Διαστήματος του Ηνωμένου Βασιλείου και την ESA. Ο ευρωπαϊκός διαγωνισμός Astro Pi αποσκοπεί στο να σχεδιάσουν οι μαθητές ένα επιστημονικό πείραμα, που να μπορεί να «τρέξει» με τη χρήση αισθητήρων Astro Pi και παράλληλα να γράψουν τον κώδικα προγραμματισμού του Astro Pi, για να εκτελέσει αυτό το πείραμα πάνω στον ISS. http://www.pronews.gr/portal/20161130/genika/epistimes/27120/stin-deyteri-fasi-toy-eyropaikoy-diagonismoy-astro-pi-1o-gymnasio

Η τεχνόσφαιρα της Γης ζυγίζει 30 τρισ. τόνους! Η τεχνόσφαιρα της Γης ζυγίζει περίπου 30 τρισεκατομμύρια τόνους. Αυτό είναι το βάρος με το οποίο τα κάθε είδους ανθρώπινα κατασκευάσματα (μηχανές, κτίρια κ.α.) έχουν επιβαρύνει το πλανήτη μας, σύμφωνα με εκτιμήσεις των επιστημόνων. Είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται μια τέτοια εκτίμηση για το συνολικό μέγεθος και το βάρος των τεχνητών υποδομών και τεχνουργημάτων. Η τεχνόσφαιρα περιλαμβάνει από σπίτια, εργοστάσια, δρόμους, αεροδρόμια και γέφυρες, έως υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, βιβλία, νομίσματα και σκουπίδια. Σε κάθε τετραγωνικό μέτρο της γήινης επιφάνειας αντιστοιχεί κατά μέσο όρο ένα τεχνητό βάρος πάνω από 50 κιλά. Επιπλέον, ο αριθμός των διαφορετικών ειδών των λεγόμενων τεχνο-απολιθωμάτων εκτιμάται σε τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο και έχει πια ξεπεράσει τον αριθμό των ειδών των εμβίων όντων πάνω στη Γη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τους καθηγητές γεωεπιστημών Γιαν Ζαλάσιεβιτς και Μαρκ Γουίλιαμς του βρετανικού Πανεπιστημίου του Λέστερ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «The Anthropocene Review». «Η τεχνόσφαιρα έχει ξεπηδήσει από τη βιόσφαιρα, αλλά τώρα πια -τουλάχιστον σε ένα βαθμό- παρασιτεί σε αυτήν. Η τεχνόσφαιρα συνιστά ένα μείζον νέο φαινόμενο σε αυτό τον πλανήτη και εξελίσσεται εντυπωσιακά γρήγορα», δήλωσε ο Γουίλιαμς. «Σε σύγκριση με τη βιόσφαιρα όμως, η τεχνόσφαιρα είναι πολύ χειρότερη στο να ανακυκλώνει τα υλικά της, όπως οι ξέχειλες χωματερές μας δείχνουν ολοφάνερα. Αυτό ακριβώς μπορεί να φρενάρει την περαιτέρω ανάπτυξή της ή και να τη σταματήσει τελείως», πρόσθεσε. «Οι άνθρωποι και οι ανθρώπινοι οργανισμοί αποτελούν τμήμα της τεχνόσφαιρας, αν και δεν την ελέγχουμε πάντα όσο νομίζουμε. Η τεχνόσφαιρα είναι ένα σύστημα με τη δική του δυναμική και τις ενεργειακές ροές του και οι άνθρωποι αναγκαζόμαστε να τη βοηθάμε, ώστε να επιβιώσει», δήλωσε ο Ζαλάσιεβιτς. Η έννοια της τεχνόσφαιρας έρχεται να συμπληρώσει την έννοια της Ανθρωποκαίνου, της προτεινόμενης νέας γεωλογικής εποχής στη διάρκεια της οποίας για πρώτη φορά οι άνθρωποι έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στον πλανήτη. Η έννοια αυτή πάντως δεν έχει ακόμα γίνει επίσημα αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=848509

Πρώτες ενδείξεις για παράξενη κβαντική ιδιότητα του κενού χώρου. Έχουν περάσει 80 και πλέον χρόνια από τότε που το φαινόμενο προβλέφθηκε από γίγαντες της κβαντομηχανικής όπως ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ. Έπειτα από δεκαετίες αναζήτησης, διεθνής ομάδα αστρονόμων παρουσιάζει τώρα τις πρώτες ενδείξεις για το φαινόμενο της «κβαντικής διπλής διάθλασης» γύρω από ένα άστρο νετρονίων. Το αμυδρό φως του άστρου, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, δείχνει να έχει αλλοιωθεί λόγω αλληλεπίδρασης με τα λεγόμενα «εικονικά σωματίδια» της κβαντικής φυσικής, τα οποία εμφανίζονται αυθόρμητα στο απόλυτο κενό και αμέσως μετά επιστρέφουν στην ανυπαρξία. Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε το μεγάλο ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο VLT στη Χιλή για να εξετάσει στο ορατό τμήμα του φάσματος ένα αμυδρό άστρο νετρονίων (κατάλοιπο ενός άστρου που εξερράγη σε σουπερνόβα), σε απόσταση 400 ετών φωτός από τη Γη. Το φως είναι ηλεκτρομαγνητικά κύματα που διαδίδονται στον χώρο. Σε κανονικές συνθήκες, τα κύματα αυτά ταλαντώνονται σε πολλά επίπεδα (ας πούμε κατακόρυφα και οριζόντια). Το φως όμως μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να είναι «πολωμένο», κάτι που σημαίνει ότι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα ταλαντώνονται σε ένα μόνο επίπεδο (ας πούμε μόνο οριζόντια). Το φως που ανακλάται στην επιφάνεια μιας λιμνούλας, για παράδειγμα, φτάνει στο μάτι πολωμένο. Αυτό που αποκάλυψαν οι παρατηρήσεις είναι ότι το ορατό φως του άστρου νετρονίων φτάνει στη Γη πολωμένο κατά 16,4%. Υπάρχουν βέβαια διάφοροι «πεζοί» παράγοντες που θα μπορούσαν να πολώνουν την ακτινοβολία, όπως για παράδειγμα η παρουσία σκόνης, ωστόσο οι ερευνητές εκτιμούν ότι η πιθανότερη εξήγηση είναι η κβαντική διάθλαση. Πηγή της ανωμαλίας δεν μπορεί παρά να είναι το μαγνητικό πεδίο του άστρου νετρονίων, δισεκατομμύρια ή τρισεκατομμύρια φορές ισχυρότερο από το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου. Όπως προβλέφθηκε τη δεκαετία του 1930 βάσει των αρχών της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής, η οποία περιγράφει τις αλληλεπιδράσεις των φωτονίων με φορτισμένα σωματίδια όπως τα ηλεκτρόνια, τα μαγνητικά πεδία αυτής της ισχύος μπορούν να επηρεάσουν της ιδιότητες του ίδιου του χώρου. Στην κβαντική μηχανική, ο κενός χώρος μόνο κενός δεν είναι: ακόμα και στην ερημιά του διαστρικού χώρου, εικονικά σωματίδια εμφανίζονται συνέχεια από το πουθενά ανά ζεύγη, αλληλοεξουδετερώνονται και εξαφανίζονται εκεί από όπου ήρθαν. Όπως προέβλεψε ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ και ο συνεργάτης του Χανς Χάινριχ Όιλερ, τα εικονικά αυτά σωματίδια μπορούν να ταξιδεύουν πιο εύκολα κατά μήκος των γραμμών του μαγνητικού πεδίου παρά κάθετα σε αυτές. Ως αποτέλεσμα, το φως που έχει πολωθεί παράλληλα με τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου επιβραδύνεται σε σχέση με το φως που έχει πολωθεί κάθετα στις γραμμές. Λόγω αυτής της επιλεκτικής αλληλεπίδρασης, το φως ουσιαστικά χωρίζεται σε δύο δέσμες με διαφορετική πόλωση. «Σύμφωνα με τις αρχές της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής, ένα ισχυρά μαγνητισμένο κενό συμπεριφέρεται σαν πρίσμα για τη διάδοση του φωτός, ένα φαινόμενο γνωστό ως κβαντική διπλή διάθλαση (vacuum birefringence)» εξηγεί ο Ρομπέρτο Μινιάνι του INAF Μιλάνου, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. «Η ισχυρή γραμμική πόλωση που μετρήσαμε δεν μπορεί να εξηγηθεί εύκολα από τα μοντέλα μας παρά μόνο αν ληφθούν υπόψη τα φαινόμενα διπλής διάθλασης που προβλέπει η κβαντική ηλεκτροδυναμική» συνεχίζει. Ωστόσο η ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τα ευρήματα ως απλή ένδειξη, και όχι ως απόδειξη, του παράξενου κβαντικού φαινομένου. Η επιβεβαίωση θα μπορούσε να έρθει τα επόμενα χρόνια από διαστημικά τηλεσκόπια ακτίνων Χ, στο φάσμα όπου η ακτινοβολία του άστρου νετρονίων είναι πιο ισχυρή. Στην περίπτωση των ακτίνων Χ, η πόλωση του φωτός που φτάνει στη Γη θα έφτανε το 100%, λένε οι ερευνητές. Μια τέτοια παρατήρηση όχι μόνο θα επιβεβαίωνε το φαινόμενο, αλλά θα προσέφερε παράλληλα μια νέα μέθοδο για τη μελέτη του ίδιου του άστρου νετρονίων. Για τους αστρονόμους και τους κβαντικούς φυσικούς, θα ήταν δυο τρυγόνια με ένα σμπάρο. http://physicsgg.me/2016/11/30/%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%bd%ce%b4%ce%b5%ce%af%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ac%ce%be%ce%b5%ce%bd%ce%b7-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9/

Κυνηγώντας τα μυστηριώδη σκοτεινά φωτόνια: το πείραμα NA64 Τα σκοτεινά φωτόνια είναι υποθετικά σωματίδια που προτείνονται από τους θεωρητικούς φυσικούς για να εξηγήσουν το μυστήριο της σκοτεινής ύλης. Μετά το πείραμα HADES, αλλά και το πείραμα ATLAS στο CERN, που αναζήτησαν χωρίς επιτυχία τα σκοτεινά φωτόνια, έρχεται ένα νέο πείραμα, το NA64, για να επαναλάβει την αναζήτηση αυτών των «σκοτεινών» σωματιδίων. Το CERN στο κυνήγι των μυστηριωδών «σκοτεινών» φωτονίων Ένας από τους μεγαλύτερους γρίφους της σύγχρονης εποχής είναι η φύση της «σκοτεινής» ύλης, η οποία αν και αντιστοιχεί στο 85% της ύλης του σύμπαντος παραμένει απόλυτα μυστηριώδης για τους επιστήμονες. Ένας σημαντικός λόγος γι’ αυτό είναι πως είναι δύσκολο να εντοπισθεί από επίγεια πειράματα και διαστημικά τηλεσκόπια, αφού δεν εκπέμπει ούτε απορροφά φως, αλλά και κανένα άλλο φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Ωστόσο, παρόλο που δεν έχει ανιχνευθεί ποτέ μέχρι σήμερα, «προδίδει» την παρουσία της από τη βαρυτική έλξη που ασκεί στη συμβατική ύλη. Μάλιστα, μόνον η ύπαρξή της μπορεί να εξηγήσει ανωμαλίες στην κίνηση κοσμικών δομών, όπως οι εξωτερικές περιοχές των γαλαξιών. Ανάμεσα στις θεωρίες που έχουν προταθεί για τη φύση ή τη συμπεριφορά της «σκοτεινής» ύλης, ορισμένες υποστηρίζουν πως η βαρύτητα δεν είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρά με τη συμβατική ύλη. Αντίθετα, υπάρχει μία ακόμη «σκοτεινή» δύναμη, άγνωστη έως σήμερα, με την οποία οι δύο μορφές ύλης αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Σύμφωνα με αυτές τις θεωρίες μάλιστα, όπως η ηλεκτρομαγνητική δύναμη εκδηλώνεται με την ανταλλαγή φωτονίων, έτσι και στην περίπτωση της «σκοτεινής» δύναμης υπάρχει ένα σωματίδιο το οποίο είναι ο φορέας της. Επομένως το σωματίδιο, το οποίο έχει ονομαστεί «σκοτεινό» φωτόνιο, παίζει τον ρόλο ενδιάμεσου ανάμεσα στη «σκοτεινή» και τη συμβατική ύλη. «Για να το εξηγήσουμε με μία μεταφορά, δύο άνθρωποι που δεν μιλούν την ίδια γλώσσα (η “σκοτεινή” ύλη και η συμβατική) μπορούν να συνεννοούνται μεταξύ τους χάρις σε έναν διερμηνέα (τα “σκοτεινά” φωτόνια), που καταλαβαίνει και τις δύο γλώσσες και κάνει τη μετάφρασή τους», λέει στο σάιτ του CERN ο Σεργκέι Γκρινένκο. Το πείραμα NA64 στο CERN Ο Γκρινένκο είναι εκπρόσωπος του επιστημονικής ομάδας που θα πραγματοποιήσει το πείραμα NA64 στο CERN στη Γενεύη. Στόχος του πειράματος είναι να αναζητήσει ενδείξεις αυτής της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στη «σκοτεινή» και τη συμβατική ύλη, χρησιμοποιώντας μία θεμελιώδη έννοια της φυσικής: τη διατήρηση της ενέργειας. Γι’ αυτό τον σκοπό, δέσμες ηλεκτρόνιων θα οδηγούνται μέσα σε έναν ανιχνευτή, αφού πρώτα μετρηθεί με πολύ μεγάλη ακρίβεια η αρχική τους ενέργεια. Στο εσωτερικό της διάταξης, τα ηλεκτρόνια θα αλληλεπιδρούν με πυρήνες ατόμων, παράγοντας συμβατικά φωτόνια. Κανονικά, η ενέργεια των φωτονίων θα πρέπει να είναι ισοδύναμη με αυτή των ηλεκτρονίων. Ωστόσο, αν όντως υπάρχουν τα «σκοτεινά» φωτόνια, τότε θα «δραπετεύουν» από τον ανιχνευτή, μεταφέροντας μακριά ένα μεγάλο ποσοστό από την αρχική ενέργεια των ηλεκτρονίων. Επομένως, η «υπογραφή» που θα αφήνουν τα «σκοτεινά» φωτόνια θα είναι η απώλεια ενέργειας μέσα στον ανιχνευτή, η οποία θα αντιστοιχεί σε μία αρκετά μεγάλη ποσότητα για να μπορεί να αποδοθεί στις αλληλεπιδράσεις της συμβατικής ύλης. Στην περίπτωση που επιβεβαιωθεί η ύπαρξη των «σκοτεινών» φωτονίων, τότε θα έχει γίνει ένα μεγάλο βήμα για να λυθεί το μυστήριο της «σκοτεινής» ύλης. Ακόμη περισσότερο, θα ανατρέψει το οικοδόμημα της φυσικής, δείχνοντας πως στη φύση υπάρχει και μία ακόμη θεμελιώδης δύναμη, άγνωστη έως σήμερα, πέρα από τις τέσσερις δυνάμεις που γνωρίζουν ήδη οι επιστήμονες. http://physicsgg.me/2016/12/01/%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%b7%ce%b3%cf%8e%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b1-%ce%bc%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b7%cf%81%ce%b9%cf%8e%ce%b4%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ac-%cf%86%cf%89/

Νέο βίντεο από το ΔΔΣ με τη μορφή "360 μοίρες" Η Roskosmos και η RT συνεχίζει τη σειρά των πανοραμικων βίντεο από το διάστημα. Στο τελευταίο επεισόδιο ενός ειδικού προγράμματος «Cosmos 360» μαζί με τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος ο κοσμοναύτης Αντρέι Borisenko θα επισκεφθεί το εργαστήριο - "Star" και Ενότητα. http://www.roscosmos.ru/22986/ Το όχημα εκτόξευσης (LV) «Proton-M»με το ανώτερο στάδιο "Breeze-M" και το διαστημικο οχημα EchoStar Communications 21 ( "EchoStar-21") Το όχημα εκτόξευσης (LV) «Proton-M» με το ανώτερο στάδιο "Breeze-M" κα το διαστημικο οχημα EchoStar Communications 21 ( "EchoStar-21"), παραδίδεται απο το Κέντρο Μάρσαλ MV Khrunichev στο Μπαϊκονούρ. Η εκτόξευση του πυραύλου "Proton-M", με το διαστημικό σκάφος EchoStar 21 έχει προγραμματιστεί για τις 22 του Δεκεμβρίου 2016. http://www.roscosmos.ru/22978/ SolarStratos: Διθέσιο ηλιακό αεροσκάφος για πτήσεις στα όρια του διαστήματος. Ηλιακά αεροσκάφη έχουν ήδη επιτύχει μια σειρά σημαντικών επιτευγμάτων, όπως η πτήση γύρω από τον κόσμο, ωστόσο η SolarStratos σχεδιάζει να πάει ακόμα παραπέρα, με ένα αεροσκάφος που θα είναι σε θέση να πετάξει σε ύψος άνω των 80.000 ποδών (24 χλμ), από όπου είναι ορατή η καμπυλότητα του πλανήτη μας- τα όρια του διαστήματος. Σκοπός του project, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του New Atlas, είναι να επιδειχθούν οι δυνατότητες της ανανεώσιμης ενέργειας και να διερευνηθεί το κατά πόσον είναι δυνατές οι πτήσεις σε τόσο μεγάλα ύψη με ηλιακή τεχνολογία. Το πρόγραμμα άρχισε το 2014, ωστόσο πέτυχε ένα σημαντικό ορόσημο αυτό τον μήνα, με την ολοκλήρωση της κατασκευής του υποστέγου που θα αποτελέσει τη βάση της ομάδας- εκεί όπου το αεροσκάφος θα αναπτυχθεί, δοκιμαστεί και συντηρείται. Το ίδιο το αεροσκάφος έχει φτιαχτεί από την PC-Aero, που ήταν πίσω από το Elektra One, και τα ηλιακά συστήματά του έχουν αναπτυχθεί από το Ελβετικό Κέντρο Ηλεκτρονικών και Μικροτεχνολογίας. Θεωρείται ότι θα είναι το πρώτο διθέσιο πολιτικό ηλιακό αεροπλάνο στην ιστορία, και το πρώτο που θα φτάσει στη στρατόσφαιρα, με μήκος 8,5 μέτρων, άνοιγμα φτερών 24,9 και βάρος μόλις 450 κιλών. Θα φέρει ηλιακούς συλλέκτες συνολικής επιφάνειας 22 τετραγωνικών μέτρων, για την τροφοδοσία ενός ηλεκτρικού κινητήρα των 32 kW και τη φόρτιση μιας μπαταρίας lithium ion 20 kWh. Αυτά θα επιτρέπουν στο αεροπλάνο να παραμένει εν πτήσει για πάνω από 24 ώρες, αν και η παρθενική του πτήση αναμένεται να είναι μόλις πέντε ωρών: Δύο ώρες ανόδου, 15 λεπτά παραμονής και τρεις ώρες καθόδου. Για την εξοικονόμηση βάρους, το εσωτερικό του αεροσκάφους δεν θα είναι υπό πίεση, οπότε ο πιλότος, Ραφαέλ Ντομτζάν, θα φορά μία στολή σαν αυτές των αστροναυτών, η οποία θα είναι συνδεδεμένη με το αεροπλάνο, ώστε να τροφοδοτείται με ενέργεια από αυτό- κάτι που σημαίνει πως, εάν υπάρχει πρόβλημα, δεν θα μπορεί να εγκαταλείψει με ασφάλεια το αεροσκάφος. Η αποστολή αναμένεται να πραγματοποιηθεί το 2018. http://www.naftemporiki.gr/story/1177430/solarstratos-dithesio-iliako-aeroskafos-gia-ptiseis-sta-oria-tou-diastimatos

Εντυπωσιακές οι πρώτες φωτογραφίες του TGO από τον Άρη. Οι επιστήμονες δήλωσαν πολύ ικανοποιημένοι από την ποιότητα των φωτογραφιών του ‘Αρη που τράβηξε η υψηλής ανάλυσης κάμερα CaSSIS (Colour and Stereo Surface Imaging System) του σκάφους από ύψος μόνο 250 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια. Η διαστημοσυσκευή «Σκιαπαρέλι» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της ρωσικής Roscosmos μπορεί να συνετρίβη στον ‘Αρη τον Οκτώβριο, αλλά το μητρικό σκάφος Trace Gas Orbiter (TGO), που τέθηκε σε δορυφορική τροχιά γύρω από τον γειτονικό πλανήτη, τα πάει θαυμάσια και ήδη έστειλε τις πρώτες φωτογραφίες. «Είδαμε την περιοχή Hebes Chasma με ανάλυση 2,8 μέτρων ανά πίξελ. Είναι περίπου σαν να πετάς πάνω από τη Βέρνη με 15.000 χιλιόμετρα την ώρα και ταυτόχρονα τραβάς καθαρές φωτογραφίες των αυτοκινήτων στη Ζυρίχη», δήλωσε ο καθηγητής Νίκολας Τόμας του Πανεπιστημίου της Βέρνης, επικεφαλής της πολυεθνικής ομάδας που κατασκεύασε την υψηλής τεχνολογίας κάμερα CaSSIS. Με επιτυχία επίσης δοκιμάσθηκαν οι αισθητήρες NOMAD και ACS που θα αναλύσουν τα αέρια στην αρειανή ατμόσφαιρα, με έμφαση στο μεθάνιο, ένα οργανικό στοιχείο που θα μπορούσε να έχει ακόμη και βιολογική προέλευση, δηλαδή μικροβιακή ζωή κάπου στον πλανήτη. Ένα τέταρτο όργανο, το FREND, που κι αυτό δοκιμάσθηκε με επιτυχία τις τελευταίες μέρες, θα ψάξει για υδρογόνο κοντά στην επιφάνεια του Άρη, πράγμα που μπορεί να υποδηλώνει την παρουσία νερού. Το TGO -η επιτυχία του οποίου πέρασε απαρατήρητη εξαιτίας της αποτυχίας του Schiaparelli- αποτελεί την πρώτη φάση της ευρω-ρωσικής αποστολής ExoMars, το δεύτερο στάδιο της οποίας θα είναι η αποστολή ενός ρομποτικού ρόβερ στον Άρη το 2021. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει πρώτα να βρεθούν τα αναγκαία χρήματα και, προς τούτο, συνέρχονται αυτή την εβδομάδα στη Λουκέρνη της Ελβετίας οι υπουργοί Έρευνας από τα κράτη μέλη της ESA για να λύσουν το πρόβλημα χρηματοδότησης. http://physicsgg.me/2016/11/30/%ce%b5%ce%bd%cf%84%cf%85%cf%80%cf%89%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%bf%ce%b9-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%82-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%84/

Β.Πούτιν: «Η Ρωσία αποφάσισε να κατασκευάσει την πρώτη εξωγήινη ανθρώπινη αποικία στην Σελήνη»! Η Ρωσία αποφάσισε να κατασκευάσει την πρώτη εξωγήινη ανθρώπινη αποικία στην Σελήνη και και να το πετύχει έχει ξεκινήσει ήδη να αναπτύσσει έναν νέο πύραυλο που θα μεταφέρει τα απαιτούμενα υλικά για την ανέγερση των κτιρίων που θα συνθέσουν την διαστημική πόλη μέχρι το 2030! Έναν πύραυλο-γίγα, οι διαστάσεις και οι προδιαγραφές του οποίου θα είναι ικανές να στηρίξουν τη μεταφορά των απαιτούμενων υλικών για τη δημιουργία βάσης στην Σελήνη, κατασκευάζει η Ρωσία, με εντολή του Βλάντιμιρ Πούτιν, όπως ανακοινώθηκε πριν λίγο από το Κρεμλίνο. Ο Ρώσος πρόεδρος έχει θέσει ως μία από τις προτεραιότητές του την κατάκτηση του διαστήματος. Η βάση στον δορυφόρο της Γης αποτελεί το πρώτο βήμα για την ολοκλήρωση ενός σχεδίου, το οποίο προβλέπει την ίδρυση ολόκληρης αποικίας εκτός πλανήτη, με μόνιμους κατοίκους. Το σχέδιο αποκάλυψε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας, Ντμίτρι Ρογκόζιν, ο οποίος τόνισε ότι η εντολή του Βλάντιμιρ Πούτιν είναι να προωθηθεί το συντομότερο δυνατό. Σύμφωνα με τον Ρογκόζιν, η βάση αυτή θα πρέπει να είναι προσβάσιμη και κατοικήσιμη. «Για τις ανάγκες του σχεδίου αυτού θα χρειαστεί να κατασκευάσουμε έναν σούπερ πύραυλο, με εντελώς διαφορετικές προδιαγραφές από εκείνες που έχουν όσοι έχουμε χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα», τόνισε ο Ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός στο πρακτορείο TASS. Όπως αναφέρει το ρωσικό πρακτορείο, το συγκεκριμένο σχέδιο εκπονήθηκε από το 2014, αλλά για διάφορους λόγους δεν προωθήθηκε. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, ο πρώτος κοσμοναύτης που θα μετοικήσει μόνιμα στην Σελήνη, θα είναι το 2029-31, δηλαδή σε 15 χρόνια από σήμερα, εκτός και αν οι τεχνολογικές εξελίξεις επισπεύσουν τις διαδικασίες. Οι δε πτήσεις για τη μεταφορά των υλικών, θα ξεκινήσουν το 2026. Η ρωσική αστροναυτική υπηρεσία έχει σχεδιάσει τη βάση για την παραμονή 12 αστροναυτών. Υπάρχει ήδη συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για τις πτήσεις, ενώ οι Ρώσοι κάλεσαν τόσο την Ευρώπη, όσο και τη NASA να συμμετάσχουν σε αυτό το φιλόδοξο σχέδιο για την απαρχή της κατάκτησης του διαστήματος από τον άνθρωπο. Μια αποικία στον φυσικό δορυφόρο μας θα αποτελείται από δύο μέρη. Το ένα είναι μια βάση υψηλής τεχνολογίας πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης που θα διαθέτει εποικισμούς, επιστημονικά εργαστήρια, βάση προσσελήνωσης, ακόμα και παρατηρητήριο αστρονομίας. Το άλλο θα είναι ο Lunar Orbital Station (LOS), ένας υπερσύγχρονος διαστημικός σταθμός -μια αρκετά εξελιγμένη εκδοχή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS)- ο οποίος όμως θα κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Για την επίτευξη, φυσικά, αυτού του φιλόδοξου σχεδίου η ρωσική διαστημική υπηρεσία (Roscosmos) έχει μπροστά της μια σειρά από ημερομηνίες-ορόσημα. Από το 2020 οι αποστολές Luna θα αναθέσουν σε ρομποτικά διαστημικά σκάφη να προσσεληνωθούν στον ανεξερεύνητο νότιο πόλο του φεγγαριού και να αναζητήσουν αποθέματα παγωμένου νερού στους κρατήρες του, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από μελλοντικές αποικίες ανθρώπων. Τα ρομποτικά οχήματα θα φέρουν οκτώ κάμερες για πλοήγηση, λήψη φωτογραφιών και παρακολούθηση των ερευνών τους στην επιφάνεια της Σελήνης. Στα σκαριά βρίσκεται και το νέο επανδρωμένο σκάφος που αναμένεται να μεταφέρει τους πρώτους Ρώσους στην επιφάνεια της Σελήνης. Η κατασκευάστρια όλων των επανδρωμένων διαστημόπλοιων της Ρωσίας, RSC Energia, εκτιμά ότι το νέο όχημα θα πραγματοποιήσει την παρθενική του πτήση το 2021 με στόχο το 2023 να φτάσει στον ISS, πριν κάνει ένα μη επανδρωμένο ταξίδι στη Σελήνη το 2025. Και μόλις πριν από μερικές ημέρες ο πρόεδρος της RSC Energia, Βλαντιμίρ Σόλντσεφ, ανακοίνωσε ότι θα στείλει τους πρώτους ανθρώπους στη Σελήνη το 2029. Κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου η ΕΣΣΔ έστειλε ρομποτικά οχήματα στη Σελήνη, όμως μια σειρά σφαλμάτων και αποτυχιών ανέκοψε την πρόοδο που είχε επιτύχει και έκτοτε δεν πραγματοποίησε επανδρωμένες αποστολές. Ομως τώρα η Μόσχα, θεωρώντας ότι το μεγάλο στοίχημα σε αυτήν τη φάση της εξερεύνησης του Διαστήματος είναι η Σελήνη και όχι ο Αρης, αναβιώνει τα παλιά της σχέδια. Σχολιο:Επιτελους ξεκινα εστω και δισταχτικά το πραγματικό πρωτο βημα για την κατακτηση του Διαστήματος.Οι βασεις στην Σεληνη θα δωσουν την απαραιτητη γνωση και τεχνολογία για το δευτερο μεγάλο βημα στον Αρη.Αν η Ρωσία καταφερει την συμμετοχη και της Κινας μαζι με την ESA και την JAXA που θεωρω βεβαιες και πιθανον και της ΝΑΣΑ στο σχεδιο τοτε πραγματικά θα μιλαμε για το νεο βημα της Ανθρωπότητας στο Διαστημα μετα τον ΔΔΣ!!! http://www.pronews.gr/portal/20161128/world/diethnis-politiki/39/rosia-shediazei-dimioyrgia-vasis-sto-feggari-me-diastimoploio

Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που προβλέπει το άμεσο μέλλον από το ΜΙΤ. Ερευνητές του CSAIL (Computer Science and Artificial Intelligence Laboratory) ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο deep learning ο οποίος, όταν λαμβάνει μια εικόνα (σκηνή) μπορεί να δημιουργεί σύντομα βίντεο τα οποία παρουσιάζουν το μέλλον (τις επόμενες στιγμές) της εικόνας- σκηνής. Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα με ελάχιστη σκέψη να αντιλαμβάνεται το πώς μπορεί να εξελιχθεί μια εικόνα που έχει μπροστά του, πώς θα αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους τα αντικείμενα που βλέπει κλπ. Ωστόσο, οι υπολογιστές δυσκολεύονται σε αυτό. Ο συγκεκριμένος αλγόριθμος «εκπαιδεύτηκε» από δύο εκατομμύρια βίντεο, από ένα χρονικό διάστημα ενός έτους, και δημιούργησε βίντεο τα οποία άνθρωποι που έλεγξαν τις επιδόσεις του έκριναν ιδιαίτερα ρεαλιστικά. Σύμφωνα με τους ερευνητές, μελλοντικές εκδόσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε μια μεγάλη σειρά εφαρμογών, από τεχνικές και τακτικές του χώρου της ασφάλειας μέχρι τα αυτόνομα οχήματα κ.α. Σύμφωνα με τον Καρλ Βόντρικ, διδακτορικό φοιτητή και πρώτο συντελεστή της σχετικής μελέτης, ο αλγόριθμος μπορεί επίσης να βοηθήσει τις μηχανές να αναγνωρίζουν τις δραστηριότητες των ανθρώπων χωρίς ανθρώπινη βοήθεια. «Τα βίντεο αυτά μας δείχνουν τι νομίζουν οι υπολογιστές πως μπορεί να συμβεί σε μια σκηνή. Αν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον, πρέπει να έχεις καταλάβει κάτι για το παρόν» λέει χαρακτηριστικά. Πολλοί ερευνητές έχουν ασχοληθεί με παρόμοια θέματα στο computer vision, όπως ο καθηγητής Μπιλ Φρίμαν του ΜΙΤ, η δουλειά του οποίου πάνω στα «visual dynamics» επίσης δημιουργεί εικόνες του μέλλοντος σε μια σκηνή. Αλλά τη στιγμή που το μοντέλο του Φρίμαν επικεντρώνεται στην «εξέλιξη» - «επέκταση» βίντεο στο μέλλον, το νέο μοντέλο μπορεί να δημιουργέι εντελώς νέα βίντεο. Τα παλαιότερα συστήματα έφτιαχναν σκηνές frame ανά frame, κάτι που άφηνε μεγάλο περιθώριο λάθους. Αντίθετα, ο νέος αυτός αλγόριθμος επικεντρώνεται στην επεξεργασία μιας ολόκληρης σκηνής, παράγοντας 32 frames ανά δευτερόλεπτο, από το μηδέν. Αυτό έχει το μειονέκτημα ότι τα πράγματα γίνονται πιο πολύπλοκα όσο πιο μεγάλης διάρκειας είναι το βίντεο- ωστόσο αυτή η πολυπλοκότητα με τη σειρά της επιτρέπει πιο ακριβείς προβλέψεις. Για τη δημιουργία πολλαπλών frames, οι ερευνητές «δίδαξαν» στο μοντέλο να δημιουργεί το background χωριστά από την εικόνα που βρίσκεται στο προσκήνιο, και μετά να τοποθετεί τα αντικείμενα επί σκηνής, για να μπορεί το σύστημα να κατανοεί ποια είναι τα αντικείμενα που κινούνται και ποια όχι. Η ομάδα χρησιμοποίησε μια μέθοδο deep learning ονόματι «adversarial learning», που περιλαμβάνει την «εκπαίδευση» δύο διαφορετικών, ανταγωνιστικών δικτύων νευρώνων: Το ένα δημιουργεί βίντεο, και το άλλο διαχωρίζει τα πραγματικά από τα παραγόμενα- τεχνητά βίντεο. Με το πέρασμα του χρόνου, ο «παραγωγός» μαθαίνει να «ξεγελά» τον «κριτή». Ο Βόντρικ παραδέχεται πως το μοντέλο δεν έχει ακόμα κάποιες βασικές αρχές κοινής λογικής- πχ αρκετά συχνά δεν καταλαβαίνει ότι αντικείμενα που κινούνται μπορεί να παραμένουν σε μια σκηνή (πχ ένα τρένο που περνάει), ενώ επίσης τείνει να απεικονίζει ανθρώπους και πράγματα σε μεγαλύτερα μεγέθη από ό,τι στην πραγματικότητα. Ακόμη, η διάρκεια των βίντεο είναι ακόμα αρκετά μικρή (1,5 δευτερόλεπτα), ωστόσο οι ερευνητές ελπίζουν πως σύντομα θα είναι δυνατή η παραγωγή πιο μεγάλων βίντεο. http://www.naftemporiki.gr/story/1177152/sustima-texnitis-noimosunis-pou-problepei-to-ameso-mellon-apo-to-mit

Σουπερνόβα ο δημιουργός του ηλιακού μας συστήματος; Τυχαίες μεταβολές στην πυκνότητα νεφελωμάτων αερίων και σκόνης δημιουργούν συμπυκνώσεις ύλης. Οι συμπυκνώσεις αυτές αναπτύσσονται σιγά σιγά και τελικά αρχίζουν να συμπιέζονται κάτω από την ίδια τους τη βαρύτητα. Δημιουργούνται σφαιρίδια (globules), δηλαδή μικρά, πυκνά, σφαιρικά και σκοτεινά νέφη που είναι τα πρώτα στάδια των πρωτοαστέρων. Στην περιοχή που βρίσκεται τώρα το ηλιακό μας σύστημα βρισκόταν ένα νεφέλωμα αερίων και σκόνης. Πριν από περίπου 4.6 δισ. έτη κάτι «πείραξε» το νεφέλωμα, προκαλώντας το φαινόμενο της συμπύκνωσης ύλης από το οποίο προέκυψε ο πρωτοαστέρας (που εξελίχθηκε στον Ηλιο) γύρω από τον οποίο σχηματίστηκε ο δίσκος ύλης από τον οποίο προέκυψαν οι πλανήτες και τελικά το ηλιακό μας σύστημα. Οι μετεωρίτες θεωρούνται μέρος των δομικών υλικών του ηλιακού μας συστήματος και είναι υλικά τα οποία δεν κατάφεραν να ενσωματωθούν σε κάποιο διαστημικό σώμα (πλανήτη, δορυφόρο κλπ). Οι ερευνητές μελέτησαν συνέκριναν τα ίχνη από πυρήνες στοιχείων που υπήρχαν σε αφθονία όταν το ηλιακό μας σύστημα βρισκόταν σε βρεφική ηλικία (π.χ πυρήνες βηρυλλίου) με αντίστοιχα στοιχεία από μετεωρίτες. Επικεφαλής της ομάδας ήταν ο Γιονγκ Ζονγκ Κιαν της Σχολής Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Μινεσότα που θεωρείται αυθεντία στο τι συμβαίνει μετά από μια έκρηξη σουπερνόβα και τι χημικά στοιχεία δημιουργούνται από αυτή. Αφού μελέτησαν δεδομένα από μετεωρίτες οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι επίμαχοι πυρήνες από το βρεφικό ηλιακό σύστημα προέρχονταν από σουπερνόβα. Οι ερευνητές σχεδίασαν στη συνέχεια μοντέλα και προσομοιώσεις που δείχνουν ότι αυτό που… πείραξε το νεφέλωμα που βρισκόταν στην περιοχή μας ήταν ένα σουπερνόβα. «Πρόκειται για τις ιατροδικαστικές αποδείξεις που χρειαζόμαστε για να εξηγήσουμε το πώς δημιουργήθηκε το ηλιακό μας σύστημα» αναφέρει ο Κιαν. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το άστρο που εξερράγη είχε μάζα 12 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ηλιου κάτι που αν ισχύει είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον αφού πρόκειται για την μικρότερη σε μέγεθος κατηγορία άστρων που αυτοκαταστρέφονται σε εκρήξεις σουπερνόβα. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=847983

(RKN) "Soyuz-U"-(THC) "Progress MS-04" Η εκτόξευση του THC "Πρόοδος MS-04" έχει προγραμματιστεί για 1 Δεκεμβρίου, 2016 στις 17:51:52 MSK Η ζωντανή μετάδοση θα ξεκινήσει την 1 του Δεκεμβρίου 2016 στις 16:00 MSK στην ιστοσελίδα της Roscosmos. http://www.roscosmos.ru/317/ Η Προσέγγιση στον ΔΔΣ θα διεξαχθεί σε ένα κύκλο δύο ημερών.Η λειτουργία σύνδεσης έχει προγραμματιστεί για την 3η Δεκεμβρίου του 2016 στο 19:43 MSK. Το πλοίο θα παραδώσει στον ISS περίπου 2,5 τόνους διαφόρων φορτίων, συμπεριλαμβανομένων των "στεγνό" φορτίου, δεξαμενές καυσίμων συνδυασμένο σύστημα πρόωσης και το σύστημα ανεφοδιασμού, το νερό και συμπιεσμένα αέρια. Το διαμέρισμα φορτίου ειναι γεμάτο επιστημονικό εξοπλισμό και εξαρτήματα για τα συστήματα υποστήριξης της ζωής, καθώς και τα κιβώτια με τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα και προϊόντα προσωπικής φροντίδας για τα μέλη του πληρώματος. http://www.roscosmos.ru/22975/ http://www.roscosmos.ru/22981/ Δορυφόροι επιβεβαιώνουν την καθίζηση του πύργoυ του Σαν Φρανσίσκο. Οι δορυφόροι Sentinel-1 έχουν δείξει ότι ο ουρανοξύστης Millenium Tower στο κέντρο του Σαν Φρανσίσκο βουλιάζει μερικά εκατοστά κάθε χρόνο. Μελετώντας την πόλη, οι επιστήμονες λαμβάνουν βοήθεια για να βελτιώσουν την παρακολούθηση των αστικών εδαφικών μετακινήσεων, κυρίως για κεντρικά σημεία καθίζησης στην Ευρώπη. Ο πύργος του Σαν Φρανσίσκο ( Millennium Tower ), ένας ουρανοξύστης 58 ορόφων που ολοκληρώθηκε το 2009, έχει πρόσφατα δείξει σημάδια καθίζησης και κλίσης. Παρόλο που η αιτία δεν έχει προσδιοριστεί, θεωρείται ότι οι μετακινήσεις συνδέονται με τους υποστηρικτικούς πυλώνες που δεν στηρίζονται τόσο γερά στο βραχώδες υπέδαφος. Για να εξετάσουν αυτές τις ήπιες μετακινήσεις, οι επιστήμονες ένωσαν πολλαπλές σαρώσεις της ίδιας περιοχής με τη χρήση ραντάρ από τους δίδυμους Sentinel-1 δορυφόρους Copernicus για να εντοπίσουν ήπιες αλλαγές στην επιφάνεια- σε ακρίβεια χιλιοστών. Η τεχνική αυτή δουλεύει καλά με κτίρια επειδή αντανακλούν καλύτερα τις ακτίνες των ραντάρ. Είναι επίσης χρήσιμη για να εντοπίζει εκτοπισμένα σημεία πάνω σε μεγάλες περιοχές, χάρη στην ευρεία κάλυψη και τις συχνές επισκέψεις των δορυφόρων Sentinel-1. Δουλεύοντας με την ESA, η ομάδα αποτελούμενη από τις εταιρίες Norut, PPO.labs και τη Γεωλογική Επιθεώρηση Νορβηγίας έχουν ήδη χαρτογραφήσει και άλλες περιοχές στην ευρύτερη περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο που μετακινούνται. Αυτές περιλαμβάνουν κτίρια πάνω στην σεισμογενή περιοχή HaywardFault, όπως και καθιζήσεις στην πρόσφατα δημιουργημένη γη στον κόλπο του Σαν Ράφαελ. Μία ανύψωση του εδάφους εντοπίστηκε γύρω από την πόλη Pleasanton, πιθανόν από ανανέωση των υπεδάφιων υδάτων μετά από μία ξηρασία που διήρκεσε τέσσερα χρόνια και τέλειωσε το 2015. Ευρωπαϊκές πόλεις αντιμετωπίζουν παρόμοιες καθιζήσεις, και η μελέτη της πόλης του Σαν Φρανσίσκο βοηθάει επειδή παρουσιάζει πληθώρα χαρακτηριστικών. Για παράδειγμα, η περιοχή γύρω από το σταθμό του τρένου στο Όσλο της Νορβηγίας είναι μία ανακαινισμένη περιοχή. Νεότερα κτίρια όπως η κοντινή όπερα, έχουν κατάλληλα θεμέλια στο βραχώδες υπέδαφος, αλλά τα παλαιότερα σημεία του σταθμού αντιμετωπίζουν σοβαρές καθιζήσεις. "Η εμπειρία και η γνώση που κερδίζεται μέσα από το πρόγραμμα Επιστημονικής Εκμετάλλευσης των επιχειρησιακών αποστολών της ESA μας δίνει σιγουριά ότι οι Sentinel είναι μια αρκετά πολύπλευρη και αξιόπιστη πλατφόρμα για παρακολούθηση επιχειρησιακών παραμορφώσεων στη Νορβηγία και παγκοσμίως», σημειώνει ο John Dehls από τη Γεωλογική Επιθεώρηση της Νορβηγίας. Οι μελέτες του Σαν Φρανσίσκο και του Όσλο ανοίγουν τον δρόμο για μετακίνηση από μελέτες συγκεκριμέων περιπτώσεων σε ένα εθνική ή ακόμα ηπειρωτική υπηρεσία παραμόρφωσης εδάφους. "Η αποστολή Copernicus Sentinel-1 κάνει, για πρώτη φορά, δυνατόν την έναρξη επιχειρήσεων για υπηρεσίες χαρτογράφησης παραμορφώσεων σε εθνικο επίπεδο", αναφέρει ο Dag Anders Moldestad από το Διαστημικό Κέντρο Νορβηγίας. Η πολιτική ανοιχτών δεδομένων και η τακτική κάλυψη του Copernicus υπόσχεται αξιόπιστες και χαμηλού κόστους υπηρεσίες. "Στη Νορβηγία, έχουμε ήδη αρχικοποιήσει ένα πρότζεκτ για να παρέχουμε βασικά προϊόντα παραμόρφωσης για το κοινό, με μία δωρεάν και ανοικτή πολιτική δεδομένων. Πολλές άλλες χώρες στην Ευρώπη δουλεύουν προς την δημιουργία παρόμοιων υπηρεσιών", σημειώνει ο Dr Moldestad. Το ζέυγος Sentinel-1 παρέχει «όραση με ραντάρ» για το πρόγραμμα παρακολούθησης της Ευρώπης Copernicus. Επιπροσθέτως, για να παρατηρήσουν μετακινήσεις του εδάφους, τροφοδοτούν αρκετές άλλες υπηρεσίες για να παρακολουθούν τον πάγο στην Αρκτική θάλασσα, τακτική χαρτογράφηση θάλασσας-πάγου, παρακολούθηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, χαρτογράφηση για διαχείρηση δασών, νερού και εδάφους και χαρτογράφηση για υποστήριξη ανθρωπιστικής βοήθειας και διαχείρισης κρίσεων. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Doryphhoroi_epivevaihonoyn_ten_kathhizese_toy_phurgoy_toy_San_Phranshisko

Η Ευρώπη αποφασίζει αν θα χρηματοδοτήσει ρομπότ στον Άρη. Λίγες εβδομάδες μετά τη συντριβή του ρομπότ Schiaparelli στον Άρη, οι ευρωπαίοι υπουργοί Επιστήμης καλούνται να αποφασίσουν αν θα διαθέσουν ακόμα 400 εκατομμύρια ευρώ για το ExoMars Rover, ένα εξάτροχο ρομπότ που θα επιχειρήσει να προσεδαφιστεί με τον ίδιο τρόπο. Το Schiaparelli, σχεδιασμένο ως πρόβα για την αποστολή του πολύ μεγαλύτερου τροχοφόρου ρομπότ, έφτασε στον Άρη μαζί με τον δορυφόρο TGO, ο οποίος τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά, ολοκληρώνοντας έτσι το πρώτο σκέλος της διπλής ευρω-ρωσικής αποστολής ExoMars. Το επόμενο σκέλος αφορά ένα ρομπότ, βάρους περίπου 200 κιλών, το οποίο θα εξετάσει για πρώτη φορά το υπέδαφος του Άρη χρησιμοποιώντας γεωτρύπανο. Η ιδέα είναι ότι το υπέδαφος μπορεί να διατηρεί ίχνη ζωής τα οποία θα είχαν εξαφανιστεί εδώ και καιρό από την επιφάνεια λόγω της ακραίας ακτινοβολίας που δέχεται ο πλανήτης. Το ρομπότ, το οποίο ήδη συναρμολογείται στη Βρετανία, προγραμματίζεται να εκτοξευτεί με ρωσικό πύραυλο και να προσεδαφιστεί με ένα επίσης ρωσικό σύστημα, βασισμένο στο άτυχο Schiaparelli. Στην επόμενη συνάντηση της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, η οποία θα πραγματοποιηθεί το διήμερο 1-2 Δεκεμβρίου στη Λουκέρνη της Ελβετίας, οι αρμόδιοι υπουργοί των χωρών-μελών θα αποφασίσουν αν θα εγκρίνουν το επιπλέον κονδύλι. Σύμφωνα με το BBC, η πρόταση δείχνει να έχει τη στήριξη των περισσότερων χωρών-μελών, αν και το συνολικό κόστος της διπλής αποστολής ExoMars θα ξεπεράσει κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τον αρχικό προϋπολογισμό του ενός δισ. ευρώ. Λόγω του κόστους, το συμβούλιο των υπουργών έχει ήδη αποφασίσει να μην εξοπλίσει το ρομπότ με σύστημα αυτόνομης οδήγησης. Στη συνάντηση στη Λουκέρνη θα εξεταστούν επίσης η συνέχιση της συμμετοχής της Ευρώπης στο πρόγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού καθώς και η ανάπτυξη νέων δορυφόρων γεωσκόπησης. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500117523

To φως διαδιδόταν στο παρελθόν με μεγαλύτερη ταχύτητα; Πρόκειται για τον ακρογωνιαίο λίθο της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν, με την οποία προστέθηκε στις θεμελιώδεις σταθερές της φυσικής. Ο λόγος για την ταχύτητα του φωτός στο κενό, που ισούται με 300.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο((299.792.458 μέτρα το δευτερόλεπτο) και, σύμφωνα με τον διάσημο φυσικό, παραμένει αμετάβλητη για οποιονδήποτε παρατηρητή βρίσκεται ακίνητος ή κινείται χωρίς επιτάχυνση. Αν και η παραπάνω τιμή έχει επιβεβαιωθεί από πολλά πειράματα, ο καθηγητής κοσμολογίας Τζοάο Μαγκέγιο από το Κολέγιο Imperial του Λονδίνου και ο αναπληρωτής καθηγητής αστροφυσικής Νάγιες Αφσόρντι από το πανεπιστήμιο του Ουάτερλου του Καναδά υποστηρίζουν πως δεν είναι θεμελιώδης σταθερά, αφού έχει μεταβληθεί κατά τη διάρκεια «ζωής» του σύμπαντος. Για την ακρίβεια, σύμφωνα με τους δύο επιστήμονες, το φως διαδιδόταν με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα στο «νεογέννητο» σύμπαν, το οποίο είχε ασύλληπτη πυκνότητα και θερμοκρασία. Στη συνέχεια, όσο μειωνόταν η πυκνότητα και η θερμοκρασία, ελαττωνόταν σταδιακά και η ταχύτητα του φωτός, φθάνοντας τελικά στα 300.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Αν και η θεωρία πρωτοδιατυπώθηκε τη δεκαετία του 1990, σε άρθρο που δημοσίευσαν οι δύο επιστήμονες τη Δευτέρα στο περιοδικό Physical Review, περιγράφουν με ποιον τρόπο θα μπορούσε να ελεγχθεί. Κι αυτό γιατί, αν ισχύει, θα πρέπει να ανιχνευθεί μία χαρακτηριστική «υπογραφή» στη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (CMB), δηλαδή στο υπόλειμμα της ακτινοβολίας που εξέπεμπε το σύμπαν περίπου 380.000 χρόνια μετά τη δημιουργία του. Ένα από τα κίνητρα αμφισβήτησης της «αιώνια» σταθερής ταχύτητας του φωτός, για τους δύο επιστήμονες, ήταν να δώσουν μία εναλλακτική εξήγηση για το γεγονός ότι το σύμπαν είναι «ομογενές και ισότροπο», δηλαδή φαίνεται το ίδιο σε όποια θέση παρατήρησης κι αν βρεθούμε και προς όποια κατεύθυνση και αν παρατηρήσουμε. Μέχρι σήμερα, για να εξηγηθεί αυτή η ιδιότητα, οι περισσότεροι κοσμολόγοι προτείνουν τη θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού, υποστηρίζοντας δηλαδή πως στις πρώτες φάσεις δημιουργίας του, το σύμπαν γνώρισε μία φάση βίαιης και απότομης διαστολής, η οποία κατάφερε να του «χαρίσει» ομοιογένεια, αν και διήρκησε για ένα απειροελάχιστο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, το πρόβλημα με τον κοσμικό πληθωρισμό είναι πως δεν υπάρχει κάποια πειστική απάντηση ούτε για τον μηχανισμό που το προκάλεσε ούτε για τον λόγο που είχει τόσο μικρή διάρκεια. Από την άλλη πλευρά, αν η υπόθεση των Μαγκέγιο και Αφσόρντι ευσταθεί, και το φως σε εκείνο το στάδιο της κοσμικής δημιουργίας είχε όντως πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα, τότε σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, η διάδοσή του προς όλες τις κατευθύνσεις θα μπορούσε να εξηγήσει την ομοιογένεια του σύμπαντος. Σε μία τέτοια περίπτωση, όπως προβλέπουν, θα πρέπει οι διακυμάνσεις της πυκνότητας στο πρώιμο σύμπαν να έχουν ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Έτσι, προβλέπουν πως το μέγεθος που μετρά αυτές τις διακυμάνσεις, και ονομάζεται φασματικός δείκτης, θα πρέπει να ισούται με 0,96478. Με το σημερινό επίπεδο ακρίβειας των αστρονομικών παρατηρήσεων, ο φασματικός δείκτης έχει μετρηθεί ίσος περίπου με 0,968. Αν οι πιο ακριβείς μετρήσεις, μέσα στα επόμενα χρόνια, κάνουν την πραγματική τιμή να προσεγγίσει το νούμερο που προβλέπουν οι επιστήμονες, τότε θα ενισχυθεί η θεωρία τους, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως έχει επαληθευτεί. Ωστόσο, στην περίπτωση που από την ακριβέστερη μέτρηση του φασματικού δείκτη προκύψει κάποια τιμή που αποκλίνει από την πρόβλεψή τους, τότε η θεωρία θα καταρριφθεί. http://physicsgg.me/2016/11/29/to-%cf%86%cf%89%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%b4%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%bc%ce%b5-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7-%cf%84%ce%b1%cf%87/

Η συναρπαστική θεωρία ερευνητών για το ταξίδι στο χρόνο. Μια συναρπαστική νέα θεωρία για τα ταξίδια στο χρόνο παρουσίασε ομάδα ερευνητών, η οποία πιστεύει ότι υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα που μπορεί να επηρεάσουν το ένα το άλλο. Μια αντίστοιχη θεωρία είχε αναπτύξει και ο Ουόλτερ, από τη δημοφιλή σειρά Fringe Ο καθηγητής Χάουαρντ Ουάισμαν και ο συνάδελφός του Δρ. Μάικλ Χολ από το Πανεπιστήμιο Γκρίφιθ, ισχυρίζονται ότι τα παράλληλα σύμπαντα δεν είναι «επιστημονική φαντασία» αλλά πραγματικότητα. Και δεν είναι οι μόνοι! Ο Δρ. Dirk-Andre Deckert από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια βοήθησε τους δύο ερευνητές να προχωρήσουν τη θεωρία τους ένα βήμα παραπέρα… Αξίζει να σημειωθεί, όμως, ότι η θεωρία αυτή αντιβαίνει σε όλα γνωρίζουμε για τον χώρο και το χρόνο. Σε περίπτωση που όντως υπάρχουν πολλαπλά αλληλοεπιδρώμενα σύμπαντα, τότε είναι θεωρητικά πιθανό για τους… χρονοταξιδιώτες να επισκεφτούν τα σύμπαντα αυτά. Εκεί, θα έχουν –πάντα στη θεωρητική σφαίρα- τη δυνατότητα να δουν διαφορετικά σενάρια της ιστορίας μας. The team’s “Many Interacting Worlds Theory” provides a whole new perspective on the ideas underpinning quantum theory, a notoriously complex strand of physics. Professor Wiseman said: “The idea of parallel universes in quantum mechanics has been around since 1957. «Η ιδέα ότι υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην κβαντική μηχανική το 1957» δήλωσε ο καθηγητής Ουάισμαν, και συμπλήρωσε: «Έτσι, σε κάποια σύμπαντα ο αστεροειδής που σκότωσε τους δεινόσαυρους δεν έπεσε ποτέ στη Γη. Σε άλλα, στην Αυστραλία έφτασαν πρώτοι οι Πορτογάλοι… Οι επικριτές μας είναι σκεπτικοί για τα παράλληλα αυτά σύμπαντα γιατί δεν επηρεάζουν καθόλου τον πλανήτη μας. Σε αυτό το σημείο, η θεωρία μας “Πολλοί Αλληλοεπιδρούμενοι Κόσμοι” έχει μια τελείως διαφορετική αντιμετώπιση». Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο πλανήτης μας είναι ένας από τους πολλούς κόσμους, με ορισμένους να είναι πανομοιότυποι με τον δικό μας και άλλοι εντελώς διαφορετικοί. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι κόσμοι αυτοί αλληλεπιδρούν μόνο όταν τύχει ο ένας να πέσει πάνω στον άλλο. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/h_synarpastiki_theoria_ereuniton_gia_to_taksidi_sto_xrono-64715780/

Εφτιαξαν το πιο σταθερό ρολόι στον κόσμο. Αμερικανοί επιστήμονες συνδύασαν δύο κορυφαία ατομικά ρολόγια σε ένα, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο το πιο σταθερό ρολόι στον κόσμο. Ως σταθερότητα εννοείται η ακρίβεια με την οποία η διάρκεια του «τικ» ταιριάζει με τη διάρκεια του «τακ» που ακολουθεί. Όσο πιο σταθερό είναι ένα ρολόι, τόσο πιο ακριβείς είναι οι μετρήσεις που κάνει. Οι ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST), του «θεματοφύλακα» του χρόνου στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον φυσικό Αντριου Λούντλοου,που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό φωτονικής «Nature Photonics«, http://www.nature.com/nphoton/journal/vaop/ncurrent/full/nphoton.2016.231.html συνδύασαν δύο πειραματικά ρολόγια που βασίζονται σε άτομα του χημικού στοιχείου υττερβίου. Το παγκόσμιο ρεκόρ ακριβείας κατέχει ένα άλλο ατομικό ρολόι επίσης του NIST, που βασίζεται σε άτομα του χημικού στοιχείου στροντίου. Η ακρίβεια διαφέρει από τη σταθερότητα σε ένα ατομκό ρολόι, καθώς η πρώτη δείχνει πόσο πιστά το ρολόι συντονίζεται με τη φυσική συχνότητα με την οποία τα άτομά του ταλαντώνονται. Τόσο τα ρολόγια υττερβίου όσο και τα ρολόγια στροντίου είναι ανώτερα από τα ατομικά ρολόγια καισίου που χρησιμοποιούνται σήμερα για την επίσημη μέτρηση του χρόνου. Το «τικ-τακ» των πρώτων μετριέται σε οπτικές συχνότητες, ενώ του δεύτερου σε συχνότητες μικροκυμάτων. Το νέο επίτευγμα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Photonics». Η μεγάλη πρόκληση των επιστημόνων και των μηχανικών είναι να μειώσουν το μέγεθος και την πολυπλοκότητα των διαφόρων ατομικών ρολογιών, ώστε να γίνουν φορητά και να είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν εκτός εργαστηρίου. Τέτοια ρολόγια θα είχαν διάφορες πρακτικές εφαρμογές, π.χ. θα μπορούσαν να μεταφέρονται μέσα σε διαστημοσυσκευές για να κάνουν ελέγχους της γενικής θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν ή μέσα σε δορυφόρους γεωδαισίας για μετρήσεις της επιφάνειας της Γης με τη βοήθεια της βαρύτητας. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=847917

"Progress MS-04" Το φορτηγό πλοίο "Πρόοδος MS-04" έχει ως μέρος της κεντρικής μονάδας σταλεί για συναρμολογηση με τον πύραυλο φορέα «Soyuz-U". http://www.energia.ru/ru/iss/iss50/progress_ms-04/photo_11-27.html[/b] Διαστημική υπηρεσία... Βελγίου. Με στόχο να διατηρήσει ή και να αυξήσει το μερίδιό του στην ευρωπαϊκή διαστημική βιομηχανία, το Βέλγιο σχεδιάζει την ίδρυση Ομοσπονδιακής Διαστημικής Υπηρεσίας. Όπως αναφέρει το Reuters, η υπουργός Επιστήμης Έλκε Σλερς ανακοίνωσε ότι το βελγικό αντίστοιχο της NASA θα δημιουργηθεί του χρόνου. «Αν διατηρήσουμε το σημερινό status quo κινδυνεύουμε να χάσουμε τα διαστημικά συμβόλαιά μας» είπε. Στο Βέλγιο αντιστοιχεί σήμερα γύρω στο 5% της διαστημικής αγοράς της ΕΕ, συνολικού ύψους 7 δισ. ευρώ το χρόνο. Στη χώρα δραστηριοποιούνται περίπου 60 διαστημικές εταιρείες, ανάμεσά τους και η SABCA που ιδρύθηκε πριν από 92 χρόνια και έχει συμμετάσχει στην ανάπτυξη των ευρωπαϊκών πυραύλων Ariane. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=847721

Βουτιά στους δακτύλιους του Κρόνου. Το ρομποτικό διαστημικό σκάφος «Κασίνι» (Cassini) θα ξεκινήσει στις 30 Νοεμβρίου μια σειρά από διαδοχικές προσεγγίσεις σχεδόν ξυστά στους εξωτερικούς δακτύλιους του Κρόνου. Οι συνολικά 20 «βουτιές-θρίλερ» -μία κάθε επτά μέρες- θα διαρκέσουν έως τις 22 Απριλίου. Το σκάφος θα εισέλθει σε «αχαρτογράφητα νερά», καθώς καμία άλλη ανθρώπινη συσκευή δεν έχει πλησιάσει ποτέ τόσο πολύ στους θεαματικούς δακτύλιους του γιγάντιου αέριου πλανήτη με τους πολλούς δορυφόρους. Τα όργανα του Cassini θα συλλέξουν δείγματα σωματιδίων και αερίων από τους δακτύλιους. Το σκάφος θα παρατηρήσει -από απόσταση 7.800 χιλιομέτρων- κυρίως τον δακτύλιο F, πλάτους περίπου 800 χιλιομέτρων, που είναι πιο στενός σε σχέση με τους υπόλοιπους. Παράλληλα, το σκάφος θα μελετήσει τα πολλά μικρά φεγγάρια με τα αρχαιοελληνικά ονόματα (Πανδώρα, ‘Ατλας, Παν, Δάφνις), που βρίσκονται σε τροχιά μέσα ή κοντά στους δακτύλιους. Όλο αυτό το διάστημα, το Cassini θα παραμείνει περίπου 90.000 χιλιόμετρα πάνω από το ανώτερο στρώμα των νεφών του πλανήτη. Μετά από την μελέτη των δακτυλίων A, B και F, καθώς και των μικρών δορυφόρων, το Cassini -που ξεμένει από καύσιμα- θα εισέλθει πλέον στην τελική φάση για το «μεγάλο φινάλε» της αποστολής του, η οποία θα ολοκληρωθεί με μια βουτιά θανάτου στην ατμόσφαιρα του Κρόνου στις 15 Σεπτεμβρίου 2017. Το Cassini, μια κοινή αποστολή της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), εκτοξεύθηκε το 1997 και έφθασε στο σύστημα του Κρόνου το 2004. Στη διάρκεια των 12 ετών που έχει μείνει στη «γειτονιά» του πλανήτη, έστειλε μια διαστημοσυσκευή στο μεγάλο δορυφόρο Τιτάνα, όπου ανακάλυψε θάλασσες μεθανίου και άλλων υδρογονανθράκων. Επίσης εντόπισε ένα υπόγειο ωκεανό κάτω από την επιφάνεια του δορυφόρου Εγκέλαδου, ενώ ανακάλυψε και αρκετά άγνωστα μικρότερα φεγγάρια του Κρόνου. http://physicsgg.me/2016/11/27/%ce%b2%ce%bf%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ac-%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b4%ce%b1%ce%ba%cf%84%cf%8d%ce%bb%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf%cf%85/

Ανθρώπινη αποικία στον Τιτάνα. Η ιδέα μιας ανθρώπινης αποικίας στον Τιτάνα, τον δορυφόρο του Κρόνου, εκ πρώτης όψεως φαίνεται τρελή. Η θερμοκρασία στην επιφάνειά του κυμαίνεται γύρω στους -180o βαθμούς Κελσίου, ενώ ο ουρανός του βρέχει μεθάνιο και αιθάνιο, τα οποία σχηματίζουν ποτάμια που εκβάλουν σε λίμνες και θάλασσες υδρογονανθράκων! Παρ’ όλα αυτά, ο Τιτάνας ίσως είναι το μόνο μέρος του ηλιακού μας συστήματος, στο οποίο είναι δυνατόν να κατασκευάσουμε μια μόνιμη και αυτάρκη ανθρώπινη αποικία. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουμε αφού εξετάσουμε τους πλανήτες (και τους δορυφόρους τους) στο πλανητικό μας σύστημα με έναν νέο τρόπο: οικολογικά. Πως πρέπει να είναι ο κατάλληλος βιότοπος για μια ανθρώπινη αποικία στο μέλλον; Υποθέτουμε ότι η ανθρώπινη φύση θα παραμείνει η ίδια. Οι άνθρωποι του μέλλοντος θα έχουν τα ίδια κίνητρα και ανάγκες που έχουμε τώρα. Μιλώντας πρακτικά, το σπίτι τους θα πρέπει να διαθέτει άφθονη ενέργεια, κατάλληλες θερμοκρασίες και προστασία από τους κινδύνους του διαστήματος, συμπεριλαμβανομένης και της κοσμικής ακτινοβολίας, για την οποία νέες μελέτες δείχνουν ότι είναι αναπόφευκτα επικίνδυνη για βιολογικά όντα όπως ο άνθρωπος. Μέχρι τώρα, οι περισσότεροι ερευνητές έχουν εξετάσει τη Σελήνη ή τον Άρη, ως το επόμενο βήμα για μια ανθρώπινη αποικία. Ο Ερμής και η Αφροδίτη απορρίφθηκαν. Ο μεν Ερμής γιατί είναι πολύ κοντά στον Ήλιο, με ακραίες θερμοκρασίες και άλλες φυσικές συνθήκες που είναι εντελώς αφιλόξενες, η δε ατμόσφαιρα της Αφροδίτης είναι δηλητηριώδης, εξοντωτικά βαριά και υπερβολικά θερμή, εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου. Θα ήταν δυνατόν να ζει κανείς σε μεγάλα αερόστατα που θα αιωρούνταν ψηλά στην ατμόσφαιρά της, όμως είναι δύσκολο να βρεθεί ένας τρόπος αυτοτροφοδότησης μιας τέτοιας αποικίας. Όμως, ενώ η Σελήνη και ο Άρης φαίνονται να είναι οι πιο λογικοί προορισμοί για την δημιουργία αποικίας, εμφανίζουν ένα σημαντικό πρόβλημα. Δεν προστατεύονται από μαγνητόσφαιρα ή ατμόσφαιρα. Οι γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες, τα υψηλής ενέργειας σωματίδια από μακρινά σουπερνόβα, βομβαρδίζουν τις επιφάνειες της Σελήνης και του Άρη, και οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να ζήσουν πολλά χρόνια κάτω από έναν τέτοιο βομβαρδισμό επικίνδυνων κοσμικών ακτίνων. Η πρόκληση καρκίνου εξαιτίας αυτής της ισχυρής ακτινοβολίας ήταν γνωστή εδώ και καιρό, αν και δεν είχε ερευνηθεί ποσοτικά με ικανοποιητικό τρόπο. Όμως οι έρευνες των τελευταίων δυο χρόνων πρόσθεσαν έναν ακόμα πιθανό κίνδυνο: εγκεφαλική βλάβη. Οι γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες περιέχουν σωματίδια όπως πυρήνες σιδήρου που κινούνται με ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός, και μπορούν να καταστρέψουν τον εγκεφαλικό ιστό. Ερευνητές μελέτησαν τα αποτελέσματα της έκθεσης ποντικών σε τέτοιου είδους ακτινοβολία και διέγνωσαν εγκεφαλικές βλάβες και απώλεια των γνωστικών τους ικανοτήτων. Η έρευνα υποδεικνύει ότι δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι για την αποστολή αστροναυτών στον Άρη, κι ότι προς το παρόν δεν θα ήταν δυνατόν να επιβιώσουν εκεί. Στη Γη προστατευόμαστε από τις γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες από τους υδρατμούς που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα. Το 50% των γαλαξιακών κοσμικών ακτίνων σταματάνε αφού διανύσουν δυο μέτρα νερού. Πρακτικά, ένα καταφύγιο στη Σελήνη ή στον Άρη θα ήταν ασφαλές από την ακτινοβολία μόνο αν κατασκευαζόταν κάτω από το έδαφός τους. Αλλά οι υπόγειες κατασκευές είναι δύσκολο να γίνουν, δεν είναι πρακτικές και ούτε είναι εύκολο να επεκταθούν. Για να μην λέμε πολλά, σκεφτείτε πως θα ήταν η ζωή μας αν ζούσαμε κάτω από το έδαφος! Ποιο λοιπόν θα ήταν το πλεονέκτημα για να γίνει κάτι τέτοιο στον Άρη; Πέραν του πλανήτη Άρη, εκεί όπου ο άνθρωπος θα μπορούσε να επιβιώσει είναι σε κάποιους από τους δορυφόρους του Δία ή του Κρόνου. Υπάρχουν δεκάδες επιλογές μεταξύ αυτών, αλλά ο νικητής είναι ο δορυφόρος του Κρόνου, Τιτάνας. Αερόστατα, βάρκες αλλά και … υποβρύχια σχεδιάζονται από τη NASA για την εξερεύνηση του Τιτάνα.Φωτ. Ο Τιτάνας είναι το μόνο μέρος – εκτός από τη Γη – στο ηλιακό μας σύστημα με υγρή επιφάνεια. Με τις λίμνες μεθανίου και αιθανίου να μοιάζουν εκπληκτικά με τους σχηματισμούς του νερού πάνω στη Γη. Στον Τιτάνα βρέχει μεθάνιο, δημιουργώντας ποτάμια που καταλήγουν σε λίμνες, και στερεοί υδρογονάνθρακες σχηματίζουν λόφους που μοιάζουν πολύ με τους αμμόλοφους της Γης. Για την προστασία από την επικίνδυνη κοσμική ακτινοβολία, ο Τιτάνας διαθέτει μια ατμόσφαιρα αζώτου 50% πυκνότερη της Γης, αλλά και την μαγνητόσφαιρα του Κρόνου που επίσης παρέχει προστασία. Στην επιφάνειά του, βρίσκονται τεράστιες ποσότητες υδρογονανθράκων σε στερεά και υγρή μορφή έτοιμες προς χρήση για την παραγωγή ενέργειας. Αν και η ατμόσφαιρά του στερείται οξυγόνου, το παγωμένο νερό ακριβώς κάτω από την επιφάνεια θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή οξυγόνου για την αναπνοή, αλλά και την καύση των υδρογονανθράκων. Μπορεί να κάνει κρύο στον Τιτάνα, -180 ° C, αλλά χάρη στις «απεριόριστες» ποσότητες υδρογονανθράκων οι κάτοικοι – εκτός από την παραγωγή ενέργειας – , θα μπορούσαν να κατασκευάζουν κατοικίες από πλαστικό και μεγάλους θόλους φουσκωμένους με ζεστό οξυγόνο και άζωτο. Η ευκολία κατασκευής τους θα δημιουργήσει τεράστιους εσωτερικούς χώρους. Οι Τιτάνιοι (οι κάτοικοι του Τιτάνα), δεν θα περνάνε όλη τους τη ζωή στο εσωτερικό των κατοικιών τους. Οι δυνατότητες διασκέδασης στον Τιτάνα είναι μοναδικές. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να πετάξουν. Η ασθενής βαρύτητα, παρόμοια με την βαρύτητα στη Σελήνη, σε συνδυασμό με την πυκνή ατμόσφαιρα θα επιτρέπει στους ανθρώπους να πετάνε φορώντας φτερά στις πλάτες τους. Ακόμα κι αν τα φτερά καταστραφούν, δεν θα υπάρχει καμία ανησυχία, αφού η προσγείωση θα είναι πολύ απαλή. Με τα σημερινά μέσα ένα ταξίδι προς τον Τιτάνα είναι δύσκολο διότι διαρκεί επτά χρόνια, εκτός κι αν κατασκευάσουμε διαστημικά σκάφη που θα κινούνται ταχύτερα. Από την άλλη, μπορεί το ταξίδι στη Σελήνη ή στον Άρη να διαρκεί λιγότερο, όμως θα πρέπει να λυθεί το πρόβλημα των επικίνδυνων κοσμικών ακτίνων. Είτε έτσι είτε αλλιώς, αν υπάρχει κάποια περίπτωση το ανθρώπινο είδος να εποικίσει κάπου αλλού στο πλανητικό μας σύστημα, θα πρέπει να επενδύει στην καθαρή επιστήμη της εξερεύνησης του διαστήματος και της εξέλιξης της τεχνολογίας που απαιτείται για τη διατήρηση της υγείας του ανθρώπου στο διάστημα. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες στο άρθρο των Charles Wohlforth και Amanda R. Hendrix, στο Scientific American, με τίτλο: «Let’s Colonize Titan« https://blogs.scientificamerican.com/guest-blog/lets-colonize-titan/?WT.mc_id=SA_TW_SPC_BLOG http://physicsgg.me/2016/11/27/%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b9%ce%bd%ce%b7-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84%ce%b9%cf%84%ce%ac%ce%bd%ce%b1/