Δροσος Γεωργιος

Το εκπληκτικό ρομπότ του Πολυτεχνείου Κρήτης που μιλά… ελληνικά! Η ταχύτατη εξάπλωση των έξυπνων συσκευών και η ανάπτυξη της Τεχνητηής Νοημασύνης δημιουργεί τις ανάγκες για φυσικότερους τρόπους αλληλεπίδρασης ανθρώπων και έξυπνων συστημάτων. Ένα τέτοιο κοινό μέσο αλληλεπίδρασης είναι και η συνομιλία σε φυσική γλώσσα, η οποία ανοίγει νέες προοπτικές όταν ένας άνθρωπος συνομιλεί με ένα ρομπότ, καθώς εμπλουτίζεται με κινήσεις, χειρονομίες, εκφράσεις, οπτική και φυσική επαφή. Τα ανθρωποειδή ρομπότ της ομάδας «Κουρήτες» του Πολυτεχνείου Κρήτης πρόσφατα «έμαθαν» να συνομιλούν στα ελληνικά. Παρακολουθήστε στο εκπληκτικό βίντεο τον Ερμή, ο οποίος απευθύνει χαιρετισμό στο κοινό του Συνεδρίου Artificial Intelligence που πραγματοποιήθηκε στο GazArte, στην Αθήνα στις 21 Μαρτίου 2017. Το ρομπότ, σύμφωνα με ανάρτηση του τμήματος Δημοσίων Σχέσεων του Πολυτεχνείου στην ιστοσελίδα του ιδρύματος, συνομιλεί σε φυσική γλώσσα με τον παραγωγό του συνεδρίου Γιάννη Μουρατίδη, αξιοποιώντας μια σύνθεση μονάδων λογισμικού από διάφορες τεχνολογίες (IBM Watson, Nuance Speech, Aldebaran Robotics Choregraphe) και εξατομικευμένους κανόνες διαλόγου. Το εντυπωσιακό αυτό γεγονός αποδεικνύει για μία ακόμη φορά την πρωτοπορία της Κρήτης στον τομέα της επιστημονικής έρευνας και της τεχνολογίας. http://www.pronews.gr/portal/20170401/genika/tehnologia/51/ekpliktiko-rompot-toy-polytehneioy-kritis-poy-mila-ellinika-fotovinteo

ISS-51/52 Στο Κέντρο Εκπαίδευσης κοσμοναυτων Γιούρι Γκαγκάριν ολοκληρωθηκαν οι ολοκληρωμένες εξετάσεις κατάρτισης για τηνμεγάλη εκστρατεία ISS-51/52. Στις 31 του Μάρτη του 2017 στο κεντρικό πλήρωμα πραγματοποιήθηκε εκπαίδευση σχετικά με την εφαρμογή των στοιχείων του προγράμματος πτήσεων για τη μεταφορά του επανδρωμένου όχηματος «Σογιούζ», εις διπλούν - σε ένα προσομοιωτή του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Τα διαγράμματα ακολουθίας των σύνθετων εκπαιδεύσεων του προσωπικού εισήχθησαν ως τακτικές και έκτακτες καταστάσεις. Οι αστροναύτες θα αξιολογηθούν από εξεταστική επιτροπή. Τη Δευτέρα, η ΕΠΑ θα είναι σε συνάντηση της Διαπεριφερειακής Επιτροπής (ΚΕΕ), το οποίο θα αποφασίσει για τη σύσταση των πληρωμάτων για να συνεχίσει τον προκαταρκτικο ελέγχο κατάρτισης στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, και πριν την πτήση η συνέντευξη Τύπου με τη συμμετοχή των κοσμοναύτων και αστροναύτων. Το ISS-51/ 52 περιλαμβάνει τον κοσμοναύτη της ROSCOSMOS Fodor Yurchihin και τον αστροναύτη της NASA Dzhek Fisher. Δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας του πληρώματος της Roskosmos κοσμοναύτης Σεργκέι Ryazansky και τον αστροναύτη της NASA Randolph Breznik. Σύμφωνα με τον προγραμματισμο η εκτόξευση των επανδρωμένων πτήσεων διαστημικών σκαφών του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού θα γίνει στις 20 Απριλίου, 2017 με το «Σογιουζ MS-04 ». Η προβλεπόμενη διάρκεια της πτήσης - 136 ημέρες. https://www.roscosmos.ru/23381/

SpaceX: Επιτυχής η πρώτη εκτόξευση ανακυκλωμένου πυραύλου. Τελικά, όλα πήγαν καλά και η SpaceX μπόρεσε να πανηγυρίσει τα ξημερώματα της Παρασκευής για την πρώτη πτήση χρησιμοποιημένου πυραύλου. Το κατώτερο και μεγαλύτερο τμήμα του πυραύλου Falcon 9 (για εκτόξευση από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα), είχε χρησιμοποιηθεί τον Απρίλιο για την εκτόξευση του σκάφους Dragon που ανεφοδίασε τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Στο τέλος της αποστολής επέστρεψε στην ατμόσφαιρα και προσεδαφίστηκε κατακόρυφα σε μια πλατφόρμα στον ωκεανό. Στη δεύτερη πτήση του έθεσε σε τροχιά έναν δορυφόρο επικοινωνιών για την εταιρεία SES με έδρα το Λουξεμβούργο. Η SpaceX, μια εταιρεία του φιλόδοξου μεγιστάνα Έλον Μασκ, υπολογίζει ότι οι πύραυλοι πολλαπλής χρήσης θα μειώσουν το κόστος των εκτοξεύσεων κατά περίπου 30%. Μέχρι σήμερα, η εταιρεία είχε προσεδαφίσει το πρώτο στάδιο του Falcon 9 οκτώ φορές -οι τρεις στην ξηρά και οι υπόλοιπες πέντε σε μη επανδρωμένη πλατφόρμα στη θάλασσα. Χάρη και στις επιτυχίες της SpaceX, οι επαναχρησιμοποιούμενοι πύραυλοι έχουν πλέον γίνει η νέα καραμέλα της διαστημικής βιομηχανίας. Η Blue Origin του Τζεφ Μπέζος, η οποία εν μέρει ανταγωνίζεται με τη SpaceX, έχει προσεδαφίσει με επιτυχία τον δικό της πύραυλο New Shepard. Πολλοί λοιπόν περίμεναν να δουν αν το εγχείρημα της Παρασκευής θα πετύχει για να ανοίξει μια νέα εποχή διαστημικών πτήσεων. Και φαίνεται ότι αυτό συμβαίνει. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500136751 Για πέμπτη φορά στο διάστημα ο «Θοδωρής» «Νιώθω ευτυχισμένος, που πριν φύγω για πέμπτη φορά στο διάστημα, κατάφερα να βρίσκομαι μαζί σας!» είπε με μεγάλο ενθουσιασμό ο Ρώσος κοσμοναύτης -Πόντιος στην καταγωγή- Θεόδωρος Γιουρτσίχιν, στην μεγάλη γιορτή των Ελλήνων της Μόσχας, για την επέτειο της Επανάστασης του 1821. Στη κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων «Izvestia Hall» στο κέντρο της ρωσικής πρωτεύουσας, την περασμένη Κυριακή, έγινε μεγάλη εκδήλωση, όπου βρέθηκαν, εκτός των Ελλήνων που διαπρέπουν στη Μόσχα, και πολλοί Ρώσοι φιλέλληνες. «Από αύριο θα είμαι σε συνθήκες αποστέρησης και στις 20 Απρίλιου θα πραγματοποιηθεί η πτήση μου για την οποία προετοιμαζόμουν δυο χρόνια. Ευχαριστώ φίλοι μου για τις τιμές που μου δώσατε, αλλά η μεγαλύτερη χαρά είναι ότι βλέπω όλους τους συμπατριώτες μου μαζί, αυτό μου δίνει περισσότερη δύναμη!» είπε ο παγκοσμίου φήμης κοσμοναύτης και πρόσθεσε: «Μένουμε στην μεγάλη Ρωσία, αλλά δεν ξεχνάμε ότι ανήκουμε συναισθηματικά σε μια μικρή, αλλά μεγάλη Ελλάδα, μια υπέροχη χώρα...! Τους δεσμούς αίματος Ρωσίας - Ελλάδος κανένας και ποτέ δεν μπορεί να σπάσει!». Στον χαιρετισμό του, ο Φιόντορ (Θεόδωρος) Γιορτσίχιν, απευθυνόμενος στον Έλληνα πρέσβη στη Μόσχα, Ανδρέα Φρυγανά, τον ευχαρίστησε που στην ομιλία του ανέφερε τη μεγάλη συμβολή της Ρωσίας στην ελληνική Επανάσταση. Την πέμπτη του πτήση στο διάστημα, ο Φιοντόρ Γιουρτσίχιν θα την πραγματοποιήσει μαζί με τον Τζακ Φίσερ και τον Πάολο Νεσπόλι, από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ, ενώ ο ποντιακής καταγωγής κοσμοναύτης θα είναι ο διοικητής της αποστολής και του πληρώματος του «Σογιούζ MS-04». Ο Φιόντορ Γιουρτσίχιν γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1959 στο Βατούμι της Γεωργίας, από γονείς ποντιακής καταγωγής. Η πρώτη φορά που πέταξε με την NASA ήταν το 2002 με το διαστημικό λεωφορείο «Ατλαντίς» και η δεύτερη το 2007 που υπήρξε και κυβερνήτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού για 6 μήνες. Έχει βραβευτεί με το μετάλλιο του «Ήρωα της Ρωσικής Ομοσπονδίας», το μετάλλιο της «Τάξης της Φιλίας», το μετάλλιο της NASA, για διαστημικές πτήσεις και πλήθος άλλων από την Ομοσπονδία Κοσμοναυτών. Ο ποντιακής καταγωγής κοσμοναύτης έκανε τέσσερις πτήσης. Πέρασε συνολικά στο διάστημα 534 εικοσιτετράωρα, 2 ώρες και 33 λεπτά. Πέντε φορές είχε βγει στο αχανές σύμπαν, όπου έκανε εργασίες επί 31 ώρες και 54 λεπτά. Τέλος, ένας από τους επιφανείς Έλληνες επιχειρηματίας και χορηγός του Ελληνικού Συλλόγου Μόσχας, Ανδρέας Ηλιόπουλος, ντυμένος με την ελληνική παραδοσιακή στολή, που φόρεσε λόγω της εθνικής γιορτής, είπε, καθώς φωτογραφιζόταν με τον κοσμοναύτη: «Αφού με το καλό γυρίσεις από το διάστημα, του χρόνου, στη εθνική γιορτή της ελληνικής Επανάστασης, θα ντυθείς με την ελληνική στολή!». Ο πρώτος κοσμοναύτης ελληνικής (ποντιακής καταγωγής), Φιόντος Γιουρτσίχιν του χαμογέλασε ευτυχισμένα και απάντησε: «Φυσικά, αφού είμαι μέλος του Ελληνικού Συλλόγου, θα κάνω ότι λέει το πρόγραμμα!». http://www.tanea.gr/news/world/article/5435806/gia-pempth-fora-sto-diasthma-tha-paei-o-thodwrhs/ Η δραματική στιγμή που αστροναύτες χάνουν εξοπλισμό στο διάστημα. Τα συντρίμμια μιας ασπίδας διαμέτρου 1,5 μέτρου, που θα τοποθετούνταν στο σημείο ελλιμενισμού στο Διεθνή Διαστημικό σταθμό, χάθηκαν στο διάστημα κατά τη διάρκεια ενός διαστημικού περιπάτου από δύο βετεράνους αστροναύτες των ΗΠΑ. Η Πέγκυ Γουίτσον, που είναι η πιο έμπειρη γυναίκα αστροναύτης του κόσμου, είπε στις ομάδες ελέγχου επί του εδάφους πως μια σακούλα που περιείχε τα συντρίμμια της ασπίδας έφυγαν μακριά περίπου στις 2 το μεσημέρι της Πέμπτης. Εκείνη τη στιγμή, η 57χρονη Γουίτσον και η διοικητής του σταθμού Σέιν Κίμπουργκ, βρισκόταν στα μέσα ενός προγραμματισμένου 6ωρου διαστημικού περιπάτου για να προετοιμάσουν μια θύρα σύνδεσης για το επερχόμενο εμπορικό στόλο και για την αντιμετώπιση άλλων εργασιών συντήρησης. Ήταν ο όγδοος διαστημικός περίπατος για την Γουίτσον, που ξεπέρασε το 50 ωρών και 40 λεπτών ρεκόρ της προηγούμενης γυναίκας αστροναύτη Σουνίτα Γουίλιαμς. Οι κάμερες στο σταθμό παρακολούθησαν την σακούλα με τα συντρίμμια καθώς έπλεε σε απόσταση. Η NASA δήλωσε πως οι μηχανικοί έκριναν ότι δεν υπήρξε καμία απειλή για την ασφάλεια των αστροναυτών ή την εγκατάσταση, ένα ερευνητικό εργαστήριο αξίας 100 δις. δολαρίων που πετά περίπου 400 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη. Δεν υπάρχουν άλλες λεπτομέρειες σχετικά με το πώς η ασπίδα, η οποία ζυγίζει 8 κιλά, χάθηκε. «Οι ομάδες επικεντρώθηκαν στην ολοκλήρωση του διαστημικού περιπάτου και θα επανεξετάσουν τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν μετά την ολοκλήρωση» έγραψε σε e-mail ο εκπρόσωπος της NASA, Νταν Χουότ. Οι δύο αστροναύτες εγκατέστησαν άλλες τρεις ασπίδες κατά τη διάρκεια του διαστημικού περιπάτου και τοποθέτησαν ένα προσωρινό κάλυμμα πάνω από το σημείο ελλιμενισμού, όπου θα έμπαινε η ασπίδα στο σημείο πρόσδεσης στο μέλλον των διαστημικών ταξί που αναπτύσσονται από την Boeing και την Space Exploration Technologies. Αν και δεν εφαρμόζει τέλεια, το κάλυμμα θα βοηθήσει στην προστασία του σταθμού και θα παρέχει θερμική θωράκιση, δήλωσε η NASA. Οι αστροναύτες έχουν χάσει κατά καιρούς μικρά αντικείμενα, όπως βίδες και παξιμάδια, αλλά σπάνια έχουν χαθεί μεγάλα αντικείμενα. Η τελευταία φορά ήταν το 2008, όταν ένας αστροναύτης έχασε την τσάντα εργαλείων του, ενώ προσπαθούσε να επισκευάσει ένα μπλοκαρισμένο ηλιακό πάνελ. Η χαμένη ασπίδα θα «τραβηχτεί» τελικά πίσω στην ατμόσφαιρα της Γης και θα καεί. Μέχρι τότε, θα ενωθεί με περισσότερα από 21.000 άλλα κομμάτια που βρίσκονται σε τροχιά και αποτελούν σκουπίδια του διαστήματος. https://www.youtube.com/watch?v=r5UTFBl2X2I http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/h_dramatiki_stigmi_pou_astronautes_xanoun_eksoplismo_sto_diastima_vid-65096992/ Όλος ο φωτογραφικός πλούτος της NASA σε ένα μέρος. Η NASA έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα έναν τεράστιο πλούτο εικόνων που μας βοηθούν να κατανοήσουμε το διάστημα. Η NASA αποφάσισε να δώσει στη δημοσιότητα όλη αυτή τη βάση δεδομένων εικόνας και βίντεο για τους φίλους της διαστημικής εξερεύνησης και μάλιστα να δώσει τη δυνατότητα της αναζήτησης από ένα σημείο στο Internet για ό,τι μπορεί να θέλει να δει κανείς. Οποιοσδήποτε μπορεί να κατεβάσει και να χρησιμοποιήσει με όποιο τρόπο επιθυμεί τις εικόνες και τα βίντεο που βρίσκονται εκεί, καθώς δεν υπάρχει copyright. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της NASA, το images.nasa.gov περιέχει περισσότερες από 140.000 εικόνες, βίντεο, ακόμα και ηχητικά αρχεία από τις αποστολές της υπηρεσίας, καθώς και χρήσιμες πληροφορίες για τον πλανήτη μας και την κλιματική αλλαγή. Το περιεχόμενο μπορεί να ενσωματωθεί με ευκολία σε ένα site ενός χρήστη, ενώ η αναζήτηση είναι εύκολη και οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης, ο επισκέπτης της βάσης δεδομένων εικόνων της NASA μπορεί να επιλέξει τη μορφή του περιεχομένου που αναζητά, έτσι ώστε να έχει πιο συναφή αποτελέσματα. Το καλό είναι ότι θα μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει όλο αυτό το υλικό της NASA για εκπαιδευτικούς σκοπούς, αλλά και για εργασίες και παρουσιάσεις κάθε είδους. http://www.pestaola.gr/olos-o-fwtografikos-ploutos-ths-nasa-se-ena-meros/

Περουβιανοί επιστήμονες καλλιέργησαν «αρειανές» πατάτες. Στην κινηματογραφική ταινία «Η διάσωση» ο αστροναύτης Ματ Ντέιμον χρειάστηκε να καλλιεργήσει πατάτες στον 'Αρη για να επιβιώσει. Επιστήμονες στο Περού -πατρίδα της πατάτας- μιμήθηκαν στο εργαστήριό τους τις εχθρικές συνθήκες του αρειανού περιβάλλοντος και κατάφεραν να κάνουν κάτι παρόμοιο. Ερευνητές του Διεθνούς Κέντρου Πατάτας, με επικεφαλής τον αστροβιολόγο Χούλιο Βαλδίβια του Πανεπιστημίου Μηχανικής και Τεχνολογίας της Λίμα, οι οποίοι συνεργάζονται με το ερευνητικό κέντρο Ames της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Ιντιπέντεντ», αφού αρχικά πειραματίσθηκαν με το κατάξερο έδαφος της ερήμου των 'Ανδεων, στη συνέχεια κατάφεραν να αναπτύξουν πατάτες σε εργαστηριακό περιβάλλον παγωμένο και με αυξημένο διοξείδιο του άνθρακα. Οι επιστήμονες δήλωσαν αισιόδοξοι ότι, αν και τα πειράματά τους βρίσκονται σε αρχικό ακόμη στάδιο, θα είναι τελικά εφικτό να καλλιεργηθούν πατάτες στο εχθρικό έδαφος του 'Αρη, πράγμα που ασφαλώς θα έχει μεγάλη σημασία για τους μελλοντικούς αστροναύτες, οι οποίοι θα φθάσουν εκεί. Αλλά τα σχετικά πειράματα μπορεί επίσης να αποβούν ωφέλιμα και στη Γη, για τις περιοχές που θα επηρεασθούν αρνητικά από την κλιματική αλλαγή. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/peroubianoi_epistimones_kalliergisan_areianes_patates-65096951/

Ερευνητές ταξίδεψαν στο 1960 μέσω σταθμού στην Ανταρκτική. Διαθέτει όλα τα απαραίτητα συστατικά ενός καλού θρίλερ: ένας εγκαταλελειμμένος επιστημονικός σταθμός θαμμένος κάτω από τον αιώνιο πάγο, που μια ομάδα εξερευνητών «ξυπνά» από τον παγωμένο του ύπνο μισό αιώνα αργότερα. Ωστόσο η αποστολή των ερευνητών που έφτασε στον αμερικανικό σταθμό με το όνομα Plateau Station δεν βρέθηκε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις, αλλά έκανε ένα... ταξίδι στον χρόνο, τότε που το ημερολόγιο έγραφε 1969 και ο σταθμός έκλεινε για πάντα. Δεν είναι εύκολο να εντοπιστεί ο σταθμός, όπου από το 1965 έως το 1969 ζούσαν 4 στρατιωτικοί και 4 επιστήμονες, υπό τις διαταγές ενός γιατρού του αμερικανικού ναυτικού. Ο λόγος είναι ότι στο συγκεκριμένο σημείο -όπου έχει καταγραφεί ο χαμηλότερος μέσος όρος θερμοκρασίας στην Ανταρκτική, και δη -73,2 βαθμοί Κελσίου- το χιόνι αυξάνεται κατά 10 εκατοστά ετησίως, οπότε αισίως οι εγκαταστάσεις έχουν καλυφθεί από πέντε μέτρα χιόνι. Το μόνο που φαίνεται από μακριά είναι ο σιδερένιος πύργος και η κορυφή του συγκροτήματος, που είχε εμβαδόν 25 μέτρων επί 8. Λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών, υπήρχαν πολύ συχνά προβλήματα με την τροφοδοσία ρεύματος, γεγονός που συντέλεσε στην απόφαση του αμερικανικού στρατού να κλείσει τον συγκεκριμένο σταθμό. Το εσωτερικό έχει ακόμη την αισθητική της δεκαετίας του 1960. Σαφώς τα εργαλεία έχουν φύγει, ωστόσο βλέπει κανείς εκείνο το σίδερο, το πλυντήριο, την κουζίνα, ακόμη και τρόφιμα τα οποία έχουν συντηρηθεί λόγω των πολικών θερμοκρασιών. Μέσα στα ντουλάπια υπήρχαν αλάτι, πιπέρι, ποπκόρν, ενώ από τον τοίχο κρεμόταν ένα δίχτυ γεμάτο καρύδια. Ολα φαίνονταν αναλλοίωτα, λες και οι προμήθειες έφθασαν μόλις χθες και όχι πριν από 50 χρόνια. Οι κοιτώνες Στους κοιτώνες της ομάδας που ζούσε στον σταθμό και έκανε χρήσιμες μετρήσεις για τη θερμοκρασία, τον καιρό και το περιβάλλον, οι ερευνητές εντυπωσιάστηκαν διαπιστώνοντας ότι τα κρεβάτια ήταν ακόμη στρωμένα, υπήρχαν επιπλέον σκεπάσματα και καθαρά σεντόνια. Μέχρι και ένα τεύχος του Playboy από το 1966 ήταν διαθέσιμο στο τραπεζάκι του υπνοδωματίου. Οι επισκέπτες έκλεισαν την είσοδο φεύγοντας, χωρίς να κλειδώσουν, όπως ακριβώς τη βρήκαν όταν έφτασαν. Οπως λένε οι ειδικοί στην Ανταρκτική, η εικόνα θα είναι ίδια σε 20 ή 30 χρόνια από σήμερα, ενώ ο πύργος θα φαίνεται από μακριά για τα επόμενα 500 χρόνια. Και μάγειρας στην αποστολή Το 1965 οι αμερικανικές Αρχές ήθελαν να κάνουν οικονομία στέλνοντας 7 άτομα πλήρωμα, ωστόσο οι ειδικοί επέμειναν στη σημασία της σωστής διατροφής και έτσι προστέθηκε ένας μάγειρας. http://www.ethnos.gr/klik/arthro/ereunites_taksidepsan_sto_1960_meso_stathmou_stin_antarktiki_photos-65096906/

Η εξιχνίαση της σκοτεινής ύλης ίσως «περνά» από τους ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων. Φυσικοί συνδύασαν σε μία θεωρία τις μαύρες τρύπες, τα βαρυτικά κύματα και τα αξιόνια, ένα υποθετικό είδος σωμάτων που έχει προταθεί ως «συστατικό» της σκοτεινής ύλης. Μάλιστα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αν η θεωρία τους ευσταθεί, τότε η ύπαρξη των αξιονίων, και επομένως η λύση του μυστηρίου της σκοτεινής ύλης, θα επιβεβαιωθεί από το πείραμα LIGO στις ΗΠΑ – το οποίο ανίχνευσε πέρυσι για πρώτη φορά βαρυτικά κύματα. Οι μαύρες τρύπες είναι τα απομεινάρια μεγάλων άστρων που ολοκλήρωσαν τη «ζωή» τους και κατέρρευσαν υπό την επίδραση της βαρύτητάς τους, αποκτώντας έτσι απίστευτη πυκνότητα. Η συνέπεια είναι οποιοδήποτε σώμα ή φωτόνιο βρεθεί στον «ορίζοντα γεγονότων» μίας μαύρης τρύπας, δηλαδή στην περιοχή όπου το βαρυτικό της πεδίο έχει εξαιρετικά μεγάλη ένταση, να μην μπορεί να «δραπετεύσει». Όπως προέβλεψε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν στη Γενική Σχετικότητα, τα βαρυτικά κύματα είναι οι διαταραχές που διαδίδονται στο χωροχρονικό συνεχές από την κίνηση των υλικών σωμάτων. Παρόλο που η πρόβλεψη έγινε πριν από 101 χρόνια, μόλις πέρυσι μπόρεσε το πείραμα LIGO στις ΗΠΑ, με τους δύο ανιχνευτές του στην Ουάσιγκτον και τη Λουιζιάνα, να καταγράψει τέτοια σήμερα. Από την άλλη, τα αξιόνια είναι υποθετικά σωματίδια, με μάζα ένα δισεκατομμυριοστό ή και μικρότερη από του ηλεκτρονίου. Η ύπαρξή τους προτάθηκε τη δεκαετία του 1970, για την εξήγηση μίας περίεργης ιδιότητας των «δομικών λίθων» των πρωτονίων και των νετρονίων. Στην πορεία, ωστόσο, φάνηκε πως θα μπορούσαν να εξηγήσουν και τη φύση της σκοτεινής ύλης, η οποία αποτελεί το 85% της ύλης στο σύμπαν. Μέχρι σήμερα, οι ερευνητές προσπαθούν να ανιχνεύσουν τα αξιόνια προσπαθώντας να τα μετατρέψουν σε φωτόνια, χρησιμοποιώντας μαγνητικά πεδία. Τώρα, όμως, οι επιστήμονες από το Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής Perimeter, στον Καναδά, υποστηρίζουν πως η ύπαρξή τους περνά από το πείραμα LIGO. Αυτό οφείλεται στον τρόπο που θα πρέπει να αλληλεπιδρούν με τις μαύρες τρύπες, αν η μάζα τους είναι εξαιρετικά μικρή. Τότε, όσα αξιόνια περιδινίζονται γύρω από μία μαύρη τρύπα, χωρίς να εισέρχονται όμως μέσα στον «ορίζοντα γεγονότων», θα πρέπει να πολλαπλασιάζονται σε πλήθος, λόγω ενός φαινομένου που ονομάζεται υπερεκποµπή (superradiance), δημιουργώντας «νέφη» αξιονίων. Οι επιστήμονες προτείνουν διάφορους τρόπους που τέτοια «νέφη» θα μπορούσαν να δώσουν την ευκαιρία πειραματικών ενδείξεων για την ύπαρξη των αξιονίων. Σύμφωνα με τον πλέον υποσχόμενο, η σύγκρουση των σωματιδίων σε ένα «νέφος» θα προκαλούσε τη συνεχή εκπομπή βαρυτικών κυμάτων, με συχνότητα ανάλογη της μάζας του αξιονίου. Τότε, όπως εκτιμούν, το πείραμα LIGO έχει τη δυνατότητα να ανιχνεύει κάθε χρόνο χιλιάδες τέτοιες πηγές. Επομένως, η καταγραφή πηγών με την ίδια συχνότητα θα «προδώσει» την παρουσία αξιονίων. Παρόλο που στην περίπτωση που οι ανιχνευτές του LIGO εντοπίσουν τέτοια σήματα, αυτό θα αποτελεί ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη των αξιονίων, δεν ισχύει και το αντίστροφο: αν δηλαδή δεν υπάρξουν ενδείξεις των πηγών που προβλέπει η θεωρία, τότε δεν συνεπάγεται πως καταρρίπτεται η ύπαρξη των αξιονίων. Ακόμη όμως κι έτσι, η υπόθεση της ομάδας από το Ινστιτούτο Perimeter ανοίγει τον δρόμο ώστε τα βαρυτικά κύματα να γίνουν ένα «παράθυρο» σε νέα φυσική, πέρα από καινούριο «παράθυρο» μελέτης του σύμπαντος. http://www.naftemporiki.gr/story/1220085/i-eksixniasi-tis-skoteinis-ulis-isos-perna-apo-tous-anixneutes-barutikon-kumaton

Ο ψηλότερος ουρανοξύστης στο κόσμο θα κρέμεται πάνω από τη Γη σε έναν αστεροειδή. Πώς θα σας φαινόταν να μένετε σε έναν ουρανοξύστη που θα κρεμόταν από έναν αστεροειδή; Ένα αρχιτεκτονικό γραφείο παρουσίασε τα σχέδιά του για την κατασκευή του «ψηλότερου στον κόσμο» ουρανοξύστη που θα κρέμεται από έναν αστεροειδή σε τροχιά γύρω από τη Γη. Ο ουρανοξύστης με το όνομα «Analemma Tower» θα κρέμεται από οπλισμένα καλώδια από έναν κομήτη 50 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη, με την τροχιακή διαδρομή να μεταφέρει το κτίριο πάνω από διάφορες πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της Νέας Υόρκης και της Αβάνα. Το παράξενο σχέδιο έχει δημιουργηθεί από το αρχιτεκτονικό γραφείο «Clouds», την ίδια εταιρεία πίσω από τις προτάσεις για ένα σπίτι στον Άρη και μια πόλη πάνω σε σύννεφα. Χτίζοντας από τον ουρανό προς τα κάτω, θα «ανατρέψει την καθιερωμένη τυπογραφία του ουρανοξύστη» αναφέρει η εταιρεία. «Μέσα από την πορεία της ιστορίας η ανθρωπότητα ήταν σε θέση να επηρεάσει το περιβάλλον σε αυξανόμενη κλίμακα». Οι προτάσεις συστήνουν την ανέγερση στο Ντουμπάι, λόγω της αποδεδειγμένης ικανότητας της χώρας να κατασκευάζει ουρανοξύστες σε πολύ μικρότερο κόστος από αυτό των ΗΠΑ. Ο «Analemma Tower» θα αποτελείται από τμήματα, με αυτό που θα βρίσκεται πιο κοντά στη Γη να είναι αφιερωμένο στην ψυχαγωγία, σε καταστήματα και εστιατόρια. Πάνω από αυτό, θα υπάρχουν γραφεία, ενώ τα μεσαία τμήματα θα χρησιμοποιηθούν για κήπους και χώρους κατοικίας. Υπάρχουν επίσης σχέδια για έναν τόπο λατρείας και στην κορυφή ένα είδος νεκροταφείου. Η εταιρεία σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει διαστημικούς ηλιακούς συλλέκτες που θα έχουν συνεχή έκθεση στο φως του ήλιου, ενώ το νερό θα μπορούσε να αντληθεί από τα σύννεφα και τη βροχή. Ο ουρανοξύστης θα είναι τόσο μεγάλος που η διάρκεια της ημέρας στην κορυφή θα διαρκεί 45 λεπτά περισσότερο από ότι στο κάτω μέρος, λόγω της καμπυλότητας της γης. Αλλά οι αρχιτέκτονες, ενώ ερευνούσαν τις ατμοσφαιρικές συνθήκες του έργου, ανακάλυψαν πως οι άνθρωποι δε θα είναι σε θέση να αντέξουν στις συνθήκες έξω από το κτίριο. «Ενώ μπορεί να υπάρξει ένα όφελος από τα 45 έξτρα λεπτά του φωτός της ημέρας σε υψόμετρο 32.000 μέτρων, το σχεδόν κενό και οι θερμοκρασίες των -40 βαθμών θα αποτρέψουν τους ανθρώπους από την μετάβαση στον εξωτερικό χώρο, χωρίς προστατευτική στολή» δήλωσε η εταιρεία. Η εταιρεία πιστεύει πως η «σύλληψη» και ο αναπροσανατολισμός ενός αστεροειδή θα είναι σύντομα ρεαλιστικός, επικαλούμενη την αποστολή της Ροζέτας της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Αποστολής, που έδειξε ότι ήταν δυνατόν να προσγειωθεί σε έναν περιστρεφόμενο κομήτη. Η NASA σχεδιάζει επίσης μια αποστολή για την «σύλληψη» ενός αστεροειδή, τον οποίο θα μεταφέρει σε σταθερή τροχιά γύρω από το φεγγάρι. http://www.ethnos.gr/klik/arthro/ki_omos_o_psiloteros_ouranoksystis_sto_kosmo_tha_kremetai_pano_apo_ti_gi_se_enan_asteroeidi_photos-65096438/?imgid=55391253#selectedimg Σχολιο:Η φαντασία του ανθρώπου ειναι αχαλίνωτη αλλα δυστυχως η φυσική ειναι αμειλικτη!!! Στο υψος των 50 χιλ. ο ουρανοξυστης συνεχως θα πεφτει προς την Γη και θα πρεπει να υπαρχουν πυραυλοκινητηρες για να τον κρατουν στο υψος του.Εδω ο Διεθνης Διαστημικος Σταθμος που κινειται στο υψος των 400 και ανω χιλιομετρων χρειζεται καθε τοσο την λειτουργια των progress για να διατηρει το υψος του.Κατι ακόμα ο Τραμπ ακυρωσε το σχεδιο της NASA για μια αποστολή για την «σύλληψη» ενός αστεροειδή, τον οποίο θα μεταφέρει σε σταθερή τροχιά γύρω από το φεγγάρι. (Τέλος από τον Τραμπ στο σχέδιο για τη μεταφορά αστεροειδούς γύρω από τη Σελήνη.Πέμπτη 23/03/2017) /forum/viewtopic.php?t=15547&postdays=0&postorder=asc&start=225

«Σογιούζ MS-04» Οι ειδικοί του κλάδου RKK «Ενέργεια» στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ δοκιμασαν τις ηλιακές μπαταρίες και τις χημικές πηγές του επανδρωμένου πλοίου μεταφοράς της νέας σειράς «Σογιούζ MS-04.» Κατά τη διάρκεια της δοκιμής διεξήχθη αποκάλυψη των ηλιακών συλλεκτών και η επιθεώρησή τους. Οι εργασίες για την προετοιμασία του πλοίου για εκτόξευση πραγματοποιήθηκε στο χώρο 254 στο Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Η εκτόξευση του TPK «MS-04» με το πλήρωμα της επόμενης μακροπρόθεσμης αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 20 Απριλίου του 2017 απο την πλατφόρμα №1 ( «Start Γκαγκάριν») στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. https://www.roscosmos.ru/23371/

Σ. Κριμιζής: «Θα πάει επανδρωμένη αποστολή στον Άρη τα επόμενα 30 χρόνια, αλλά ο εποικισμός αργεί» Ο άνθρωπος των μη επανδρωμένων αποστολών της NASA - των Voyager 1 και 2 είναι ο αστροφυσικός Σταμάτης Κριμιζής, αλλά και της New Horizon που μας ταξίδεψε για πρώτη φορά στον Πλούτωνα. Γι' αυτό το συναρπαστικό ταξίδι των διαστημικών εξερευνήσεων που ξεκίνησαν πριν από πενήντα δύο χρόνια από τον Άρη για να φτάσουν σήμερα στον Πλούτωνα, θα μιλήσει την Παρασκευή 31 Μαρτίου στο Athens Science Festival που φιλοξενείται στην Τεχνόπολη. Στο ΑΠΕ - ΜΠΕ μίλησε ασφαλώς για τον Πλούτωνα, αλλά και για τον εποικισμό στον Άρη, τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, τη σημασία της εξερεύνησης, την εξωγήινη ζωή. Η συζήτηση εμπλουτίστηκε με μια σειρά από «μη δημοσιογραφικές» ερωτήσεις - που πιθανότατα είναι και οι πιο διασκεδαστικές. Στον Πλούτωνα τι ψάχνουμε; Ψάξαμε. Γιατί τώρα βρισκόμαστε ένα δισεκατομμύριο χιλιόμετρα μακριά προς το απώτερο μέρος του ηλιακού μας συστήματος. Αυτό που θέλαμε να δούμε είναι εάν έχει τα χαρακτηριστικά ενός πλανήτη. Βρήκαμε μια εκπληκτική γεωλογία που δεν είχαμε προβλέψει. Είναι πιο φιλικός από την Άρη; Λαμβάνοντας υπόψη την απόσταση και μόνο, η απάντηση είναι όχι. Μας χωρίζουν 5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα, ο Άρης αντίθετα είναι στη γειτονιά μας. Ο Άρης, η Αφροδίτη και ο Ερμής είναι οι λεγόμενοι «γήινοι» πλανήτες, διότι μοιάζουν κατά κάποιον τρόπο με τη Γη. Αλλά οι τρεις δεν παύουν να είναι μη κατοικήσιμοι. Δεν ενδείκνυνται για διακοπές. Οι απώτεροι πλανήτες είναι τόσο μακριά που φαίνεται αδιανόητο σήμερα να φτάσει εκεί ο άνθρωπος τα επόμενα 500 χρόνια. Εκτός αν αλλάξει θεαματικά η επιστήμη. Μπορεί, ας πούμε, να ανακαλύψουμε κάτι και να μειώσουμε πάρα πολύ τις αποστάσεις; Λέτε εάν είναι πιθανό ανακαλυφθούν άλλοι νόμοι φυσικής και να μην είναι η ταχύτητα του φωτός η σταθερά που έχει πει ο Αϊνστάιν και έχει επαληθευτεί επανειλημμένως. Θα αποδειχθεί άραγε μια μέρα με κάποιον συνδυασμό της κβαντομηχανικής και της θεωρίας της σχετικότητας ότι υπάρχουν και άλλες διαστάσεις που μέχρι τώρα δεν έχει εξερευνήσει κανένας και ότι επομένως έχουμε και άλλους νόμους της φυσικής; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πάντως ότι οι νόμοι της Φυσικής που ισχύουν για το δικό μας ηλιακό σύστημα, ισχύουν και για άλλα συστήματα. Δεν έχουμε ανακαλύψει κάποια καινούργια στοιχεία από τα οποία να προκύπτει κάποια άλλη εικόνα. Με άλλα λόγια, έχουμε μια πολύ αντικειμενική γνώση των νόμων της Φυσικής και του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν στον Γαλαξία μας και το Σύμπαν. Αυτό δεν αποκλείει να υπάρχει κάτι καινούργιο, αλλά προσωπικά δεν βλέπω κάποιο θεαματικό άλμα στην επιστήμη, πέραν της τεχνολογίας βέβαια, στα επόμενα εκατό χρόνια. Ο εποικισμός του Άρη είναι πιο κοντά; Αυτό που είναι κοντά είναι η επανδρωμένη αποστολή στον Άρη - θα μπορούσε να γίνει μέσα στα επόμενα 30 χρόνια. Ο εποικισμός, όμως, είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Σημαίνει ότι μεταφέρεις εκεί 2.000 ανθρώπους και αυτοί ξεκινούν μια δραστηριότητα για την παραγωγή τροφίμων, καυσίμων και ό,τι άλλο χρειαστεί για την επιβίωσή τους. Δεν είναι τόσο εύκολο. Ο Άρης έχει μια υποτυπώδη ατμόσφαιρα και χωρίς οξυγόνο, αλλά με διοξείδιο του άνθρακα. Επίσης δεν διαθέτει μαγνητικό πεδίο που διαθέτει η Γη και μας προστατεύει από την κοσμική ακτινοβολία και τις εκλάμψεις του Ήλιου. Η αποικία επομένως θα πρέπει να δημιουργηθεί στο υπέδαφος, περίπου σε ένα μέτρο βάθους. Θα σας μεταφέρω την ερώτηση ενός 12χρονου γνωστού μου. Σας φαίνονται αστείες οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας; Αυτές που έχουν πρόθεση να σε κάνουν να γελάσεις ναι. Αλλά επιστημονικά οι τελευταίες ταινίες είναι πολύ σοβαρές. Η «Διάσωση», για παράδειγμα, είμαι μια τέτοια ταινία υπό την έννοια ότι αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν είναι δυνατά επιστημονικά. Το ίδιο με το Gravity. Το θέμα του είναι απολύτως ρεαλιστικό. Υπάρχει τόσο πολύ σκουπίδι στο διάστημα, ώστε ανά πάσα στιγμή ένα μικρό κομματάκι από μέταλλο μπορεί να περάσει με μεγάλη ταχύτητα μέσα από έναν δορυφόρο και να τον καταστρέψει. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός έχει εκπονήσει σχέδια για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας σύγκρουσης. Ένας έφηβος θέλει να μάθει εάν έχουν βρεθεί εξωγήινοι και μας το κρύβετε. Γράφονται διάφορα τέτοια στο Διαδίκτυο και καμιά φορά και στις εφημερίδες. Είναι όλα ανοησίες. Πρέπει να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό το «κρύβετε». Πώς μπορεί να κρατηθεί ένα μυστικό όταν το γνωρίζουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες άνθρωποι; Λένε, ας πούμε, ότι οι Αμερικανοί δεν πήγαν στο φεγγάρι. Όταν έχεις 25.000 ανθρώπους σε ένα πρόγραμμα πώς μπορείς να περιμένεις ότι όλοι αυτοί συνωμοτούν μεταξύ τους για να κρύψουν την αλήθεια; Και για να επιστρέψω στο αρχικό ερώτημα, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει η ελάχιστη απόδειξη περί ύπαρξης εξωγήινων. Η πιθανότητα εξωγήινης ζωής δεν ήταν ένα κίνητρο για εσάς να ασχοληθείτε με το Διάστημα; Η αναζήτηση ζωής είναι ένα κίνητρο, σκοπός και βασικό ερώτημα της ίδιας της NASA. Είμαστε μόνοι; Υπάρχει βιολογική δραστηριότητα σε άλλο μέρος του ηλιακού συστήματος ή του γαλαξία μας; Σημειώστε εδώ όμως ότι το πιο κοντινό αστέρι, το Άλφα Κενταύρου, απέχει από εμάς 4,3 έτη φωτός. Μιλάμε για μια απόσταση 41 τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Για να πάει και να έρθει μια αποστολή θα χρειαζόταν 8,5 χρόνια υπό την προϋπόθεση ότι θα ταξίδευε με την ταχύτητα του φωτός. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν γίνεται. Εάν υποθέσουμε ότι κινείται με πενταπλάσια ταχύτητα από αυτή του Voyager, δηλαδή με 100 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, θα χρειαζόμασταν 26.000 χρόνια. Οι αποστάσεις είναι ασύλληπτες. Και η τεχνολογία βρίσκεται σε τόσο νηπιακή κατάσταση ώστε είναι αδύνατον ακόμη και να διανοηθούμε τέτοιου είδους ταξίδια - τουλάχιστον για τα επόμενα 200 με 300 χρόνια. Ερώτηση ενός άλλου έφηβου: Ζηλεύετε τους αστροναύτες; Όχι, όχι. Οι ανθρώπινες αισθήσεις ξέρετε είναι πολύ περιορισμένες. Με τα μάτια μας, ας πούμε, βλέπουμε μήκη κύματος από 300 μέχρι 700 νανόμετρα. Ενώ με τα όργανα βλέπουμε μέχρι 1 δισεκατομμύριο φορές περισσότερο. Βλέπουμε, δηλαδή, πράγματα με όργανα σε ρομποτικά διαστημόπλοια που είναι αδύνατον να δει ο άνθρωπος. Μια φοιτήτρια θέλει να μάθει εάν οι φωτογραφίες που στέλνει η NASA είναι πραγματικά τόσο εντυπωσιακές ή τις «πειράζει» λίγο για λόγους αυτοπροβολής, σαν ας πούμε να θέλει να δικαιολογήσει την ύπαρξή της. Να το θέσω διαφορετικά: Τι προσφέρει η εξερεύνηση του διαστήματος στην κοινωνία; Στοιχίζει πράγματι πολλά όπως κατηγορείται από κάποιους; Ο προϋπολογισμός της NASA δεν είναι παρά το 0,1% του προϋπολογισμού των ΗΠΑ. Και είναι μια επένδυση στο οικονομικό μέλλον της χώρας. Οι πρώτοι ψηφιακοί πομποί που χρησιμοποιούνται σήμερα στις συχνότητες με τις οποίες επικοινωνούμε με τα κινητά κατασκευάστηκαν για να ταξιδέψουν με το Voyager. Τα πρώτα τσιπάκια που κάναμε, επίσης, άλλαξαν την καθημερινότητά μας. Έχει υπολογιστεί ότι η επένδυση στο διαστημικό πρόγραμμα αποφέρει για κάθε ένα δολάριο επτά δολάρια σε οικονομική δραστηριότητα. Δεν βλέπει κανείς πέρα από τη μύτη του όταν νομίζει ότι ξοδεύονται όλα αυτά τα χρήματα για μερικές ωραίες φωτογραφίες. Δεν θα έπρεπε επομένως να μαθαίνουμε περισσότερα πράγματα στο σχολείο για τη διαστημική έρευνα; Γιατί είναι τόσο παραγκωνισμένη αυτή η γνώση; Αυτό είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απευθύνετε στην Πολιτεία και τους εκάστοτε υπουργούς που κόβουν μαθήματα, όπως έκαναν με την Πληροφορική. Πριν από μερικές ημέρες μίλησα σε ένα σχολείο στην Κόρινθο, ήταν 300 παιδιά, όλα τους ήθελαν να μάθουν περισσότερα. Τους στερούμε αυτή τη γνώση και στερούμε και μελλοντικές θέσεις εργασίας. Και βέβαια μη με ρωτήσετε για την καταστροφή που έχουν επιφέρει στην ανώτατη εκπαίδευση τα κόμματα με την κομματικοποίηση των φοιτητών. Δεν βλέπουν την καταστροφή αυτή οι πολιτικές ηγεσίες; Παρατηρώ ότι η πολιτική εδώ σας εξοργίζει. Σας συμβαίνει και στην Αμερική με την εκλογή Τραμπ; (Γελάει) Όταν με ρωτούσαν οι φίλοι μου γιατί ξοδεύεις τόσο χρόνο στην Αμερική, τους έλεγα ότι πρέπει να ξεφεύγω από το τρελοκομείο για να καθαρίσει το μυαλό μου. Ε τώρα είναι πιο δύσκολο να το πω αυτό. Θα σας πω τέσσερα ονόματα και θα μου πείτε τι σκέπτεστε για το καθένα από αυτά. Αλβέρτος Αϊνστάιν. Ο μέγας. Η πρώτη επανάσταση στη γνώση έγινε από τον Νεύτωνα, η επόμενη ήταν από τον Αϊνστάιν. Έλιον Μασκ. Ένας επιχειρηματίας που δεν έχει και τόσο επαφή με την πραγματικότητα. Τον παρακολούθησα τον περασμένο Οκτώβριο σε ένα συνέδριο της Διεθνούς Αστροναυτικής Ένωσης στο Μεξικό. Μίλησε για τον εποικισμό του Άρη λέγοντας εντελώς ανυπόστατα πράγματα για όποιον ξέρει φυσική. Στίβεν Χόκινγκ. Η ικανότητά του ως θεωρητικού φυσικού στο πεδίο της κοσμογονίας είναι αποδεδειγμένη. Επίσης εκλαϊκεύει με μοναδικό τρόπο την επιστήμη. Αλλά ξέρετε καμιά φορά οι επιστήμονες, εμού συμπεριλαμβανομένου, βγαίνουμε από τα χωράφια μας και ψευτοφιλοσοφούμε. Σταμάτης Κριμιζής. (Γελάει) Ποια ήταν η ερώτηση; Τώρα κατεβήκατε αρκετά επίπεδα! Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό για το γεγονός ότι η αρχή της πανεπιστημιακής μου ζωής συνέπεσε με το άνοιγμα της διαστημικής εποχής της ανθρωπότητας. Κι όταν έχεις το ενδιαφέρον και θέλεις να δουλέψεις και είσαι και τυχερός και βρεις και τους σωστούς ανθρώπους τότε μπορείς να ταξιδέψεις σε όλους τους πλανήτες και να κάνεις πολλά πράγματα. Τόσα πολλά ώστε ένας αστεροειδής να πάρει το όνομά σου. Αυτός είναι ο «8323 Κριμιζής» και βρίσκεται στην Κυρίως Ζώνη Αστεροειδών ανάμεσα στις τροχιές των πλανητών Άρη και Δία. http://www.pronews.gr/portal/20170330/genika/diastima/49/s-krimizis-tha-paei-epandromeni-apostoli-ston-ari-ta-epomena-30-hronia

2015 BZ509:Ο "ανάποδος" αστεροειδής. Οι αστρονόμοι παρατήρησαν εξάλλου έναν πολύ ασυνήθιστο αστεροειδή, ο οποίος γυρίζει ανάποδα γύρω από τον Ήλιο, ακολουθώντας την ίδια περίπου τροχιά με το Δία, αλλά με αντίθετη κατεύθυνση στην περιφορά του, με συνέπεια να κινδυνεύει να συγκρουσθεί με τον γιγάντιο πλανήτη, όπως ένα μικρό αυτοκίνητο με μια τεράστια νταλίκα που έρχεται από απέναντι. Ο αστεροειδής -με το προσωρινό όνομα 2015 ΒΖ509- ανακαλύφθηκε με το τηλεσκόπιο Pan-STARRS1 της Χαβάης και κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση με κάθε πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, αλλά και σχεδόν με κάθε γνωστό αστεροειδή (τουλάχιστον το 99,99%). Είναι ο μόνος γνωστός αστεροειδής στο ηλιακό μας σύστημα, που κινείται ανάποδα γύρω από τον Ήλιο, ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο τροχιάς με έναν πλανήτη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Καναδό Πολ Γούιγκερτ του Δυτικού Πανεπιστημίου του Οντάριο, που μελέτησαν την κίνηση του κομήτη και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", δήλωσαν ότι εδώ και τουλάχιστον ένα εκατομμύριο χρόνια ο κομήτης παίζει ένα ιδιόμορφο «κοσμικό παιχνίδι του δειλού» με το Δία. Αντίθετα, όλοι οι άλλοι γνωστοί «ανάποδοι» αστεροειδείς (όχι πάνω από 100 στο ηλιακό μας σύστημα) μένουν μακριά από πλανήτες. Περίπου 6.000 αστεροειδείς μοιράζονται την τροχιά του Δία και είναι γνωστοί ως «Τρωικοί αστεροειδείς». Όμως ακολουθούν την ίδια κατεύθυνση με τον γιγάντιο πλανήτη, γι' αυτό δεν κινδυνεύουν να πέσουν πάνω του. Αντίθετα, ο ΒΖ509, που έχει διάμετρο περίπου τριών χιλιομέτρων και δεν πλησιάζει ποτέ τη Γη, προκαλεί συνεχώς την τύχη του, κινούμενος με «λάθος» τρόπο απέναντι στο Δία. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αστρονόμων, την έχει γλυτώσει δεκάδες χιλιάδες φορές (περιφορές) σε αυτό το «παιγνίδι», αλλά για πόσο ακόμη; http://physicsgg.me/2017/03/30/2015-bz509-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%80%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae%cf%82-%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5/

Ο κομήτης 41Ρ/Τατλ-Τζιακομπινί-Κρέζακ πλησιάζει τη Γη. Ο κομήτης 41P/Tuttle–Giacobini–Kresák θα είναι ορατός με μικρά τηλεσκόπια, ενώ δεν αποκλείεται να μπορεί να τον δει κανείς ακόμη και με γυμνά μάτια στο σκοτεινό ουρανό. Ο κομήτης θα περάσει από απόσταση 0.14197 αστρονομικές μονάδες (21.2 εκατομμύρια χιλιόμετρα) από τη Γη την 1η Απριλίου. Η απόσταση αυτή είναι 55 φορές η απόσταση Γης-Σελήνης. Σπάνια ένας κομήτης πλησιάζει τόσο πολύ τη Γη. Ο κομήτης ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1858 από τον Αμερικανό αστρονόμο Οράτιο Τατλ του Αστεροκοπείου του Χάρβαρντ και παρατηρήθηκε ξανά από τον Γάλλο αστρονόμο Μισέλ Τζιακομπινί του Αστεροσκοπείου της Νίκαιας το 1907 και τον Σλοβάκο Λούμπορ Κρέζακ το 1951. Ανήκει στη λεγόμενη «ομάδα κομητών του Δία», που έχουν εγκλωβισθεί από τη βαρύτητα του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, ακολουθώντας μια τροχιά ανάμεσα σε αυτόν και στον Ήλιο κάθε πεντέμισι χρόνια. Θα επιστρέψει στη γειτονιά της Γης το 2066. http://physicsgg.me/2017/03/30/%ce%bf-%ce%ba%ce%bf%ce%bc%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-41%cf%81%cf%84%ce%b1%cf%84%ce%bb-%cf%84%ce%b6%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%bc%cf%80%ce%b9%ce%bd%ce%af-%ce%ba%cf%81%ce%ad%ce%b6%ce%b1%ce%ba-%cf%80%ce%bb/

Κατασκευές από το... μέλλον φτιαγμένες από μαθητές. Περισσότεροι από 1.100 μαθητές Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου παρουσίασαν εντυπωσιακές ρομποτικές κατασκευές στον τελικό του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, στο ΟΑΚΑ. Τον διαγωνισμό διοργάνωσε για τρίτη συνεχή χρονιά ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, Επιστήμης και Τεχνολογίας WRO Hellas με στρατηγικό συνεργάτη την COSMOTE. Η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας στηρίζει τη διάδοση της εκπαιδευτικής ρομποτικής στην Ελλάδα και την ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων των νέων, στο πλαίσιο του προγράμματος βιώσιμης ανάπτυξης. Ο εφετινός τελικός του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής σημείωσε ρεκόρ συμμετοχής από όλη την Ελλάδα - συνολικά 256 ομάδες - και για πρώτη φορά συμμετείχαν και μαθητές Λυκείου. Οι ομάδες μαθητών του Δημοτικού είχαν ως θέμα «Οχήματα και μεταφορές του αύριο», οι μαθητές Γυμνασίου έπρεπε να κατασκευάσουν το ρομπότ που θα διανύσει ταχύτερα την «Πορεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου» ενώ οι ομάδες Λυκείου δοκίμασαν τις δυνάμεις τους με ρομποτικές κατασκευές για «Πράσινη Ενέργεια και Επιχειρηματικότητα». Τα έργα που παρουσίασαν οι μαθητές, με την υποστήριξη των προπονητών-καθηγητών τους, βασίστηκαν στην εκπαιδευτική μέθοδο STEM (Science, Technology, Engineering, Mathematics). Η μέθοδος αυτή αξιοποιεί συνδυαστικά την επιστήμη, τα μαθηματικά, τη μηχανική και την τεχνολογία για τη δημιουργία πρωτότυπων και λειτουργικών κατασκευών. Οι νικητές του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής είναι: Ομάδες Δημοτικού 1η θέση: Η ομάδα SmartRobots από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Πεύκης δημιούργησε ένα έξυπνο λεωφορείο χωρίς οδηγό, το οποίο γνωρίζει πού πρέπει να κάνει στάσεις μέσα στην πόλη. 2η θέση: Η ομάδα Master Builder από το 7ο Δημοτικό Αγρινίου κατασκεύασε ένα αιωρούμενο τρένο. 3η θέση: Οι Robo Rails από τα Εκπαιδευτήρια Γείτονα παρουσίασαν τις σιδηροδρομικές γραμμές του μέλλοντος. Ομάδες Γυμνασίου 1η θέση: Η ομάδα Ν1 από Γυμνάσια της Πάτρας κατασκεύασε το ρομποτάκι που διένυσε πιο γρήγορα την πίστα «Πορεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου». 2η θέση: Οι AIRGears από τη Θεσσαλία. 3η θέση: Οι Teamwork Dream από τη Δυτική Ελλάδα. Ομάδες Λυκείου 1η θέση (ισοψηφία): Οι Fargrobs από το 7ο Γενικό Λύκειο Τρικάλων και οι Minders από την Εκπαιδευτική Αναγέννηση. Οι Fargrobs κατασκεύασαν έναν καινοτόμο ρομποτικό εξερευνητή που λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια, τροφοδοτώντας αγροτικές καλλιέργειες. Οι Minders δημιούργησαν μια «σημαδούρα» που αξιοποιεί την κυματική ενέργεια, μετατρέποντάς την σε ηλιακή. 2η θέση: Οι Robotilus Team από την Ελληνογερμανική Αγωγή κατασκεύασαν μια αυτόνομη υδροκινητήρια μονάδα παροχής ενέργειας σε μικρούς οικισμούς. 3η θέση: Οι KickPumps από το 2ο Γενικό Λύκειο Θήβας χρησιμοποίησαν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και αυτοματισμούς στις καλλιέργειες. Συνολικά, στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό συμμετείχαν πάνω από 1.100 μαθητές σχηματίζοντας 256 ομάδες από όλη τη χώρα ενώ στην πορεία για τον τελικό της Αθήνας πραγματοποιήθηκαν 45 ενημερωτικά workshops για εκπαιδευτικούς και προπονητές. Οι προσπάθειες όμως των παιδιών δεν σταματούν. Οι συμμετοχές για τον 9ο Εθνικό Διαγωνισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής που θα οδηγήσει τις ομάδες στην Ολυμπιάδα Εκπαιδευτικής Ρομποτικής τον Νοέμβριο στην Κόστα Ρίκα συνεχίζονται μέχρι και τις 31 Μαΐου 2017. Για περισσότερες πληροφορίες, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισκεφθούν την ιστοσελίδα www.wrohellas.gr. Η εκπαιδευτική ρομποτική, που στηρίζει η COSMOTE από το 2014, εφοδιάζει τα παιδιά με τις κατάλληλες δεξιότητες για τον νέο ψηφιακό κόσμο. Παράλληλα, ενθαρρύνει τα παιδιά, τους γονείς και τους δασκάλους να δοκιμάσουν διαφορετικούς τρόπους σκέψης και να ανακαλύψουν νέες προοπτικές για το μέλλον μέσα από την τεχνολογία. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=870684

Η νέα φωνή του Στίβεν Χόκινγκ. Εδώ και περισσότερο από τρεις δεκαετίες μιλάει (πατώντας πλήκτρα σε έναν υπολογιστή) με την ίδια «ξένη» συνθετική φωνή – αρχικά με αμερικανική προφορά και στη συνέχεια, ύστερα από επισταμένες προσπάθειες της Intel, με βρετανική. Τώρα ο Στίβεν Χόκινγκ δήλωσε ότι βαρέθηκε να ακούει τον εαυτό του και θέλει να αλλάξει φωνή, εξαγγέλλοντας μια οντισιόν για να διαλέξει τον νέο «φωνητικό εκπρόσωπό» του. Διασημότητες συνέρρευσαν ικετεύοντας τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ για τη «θέση» σε ένα βίντεο που γυρίστηκε για φιλανθρωπικούς σκοπούς από την οργάνωση Comic Relief και έγινε αμέσως viral στο Διαδίκτυο. «Στίβεν εγώ είμαι, οπωσδήποτε πρέπει να είμαι εγώ» λέει ο Λίαμ Νίσον κοιτάζοντας με προσμονή τον Χόκινγκ μέσα από την οθόνη. «Ακου τη φωνή μου, είναι βαθιά, είναι σέξι, έχει ένα τόνο… φυσικής». Ο αθυρόστομος σεφ Γκόρντον Ράμσεϊ, με αρκετά «μπιπ» του λέει «Θα είσαι γ*** τους τρελόύς αν δεν με επιλέξεις» για να προκαλέσει από τον αστροφυσικό, ο οποίος είναι γνωστός για το χιούμορ του, την απάντηση «Δεν νομίζω ότι θα με έπαιρνε κανένας στα γ*** σοβαρά αν ακουγόμουν έτσι». Ο Αντριου Λόιντ Γουέμπερ τραγουδάει μια παραλλαγή του «Memories» από το μιούζικαλ «Cats», ο Λιν Μανουέλ Μιράντα ραπάρει: «Είσαι ο Στίβεν Χόκινγκ από το Κολέγιο του Κέιμπριτζ, αλλά η φωνή σου είναι τρελά ρομποτική μα την αλήθεια» . Ο Τζον Μπογιέγκα που έπαιξε τον Φιν στο «Ο πόλεμος των άστρων: Η δύναμη ξυπνά» καυχάται: «Νιώθω ότι είμαι ο καλύτερος γι’ αυτή τη δουλειά. Ο λόγος είναι ότι έχω ήδη πάει στο Διάστημα. Εσύ μιλάς για το Διάστημα, εγώ το έχω ζήσει». Ο Εντι Ρεντμέιν, ο οποίος υποδύθηκε τον Χόκινγκ στην ταινία «Η θεωρία των πάντων», δηλώνει ότι δεν έχει καμία όρεξη να ξαναπεράσει τα ίδια, ότι κανονικά θα πρέπει να τον πληρώσουν αν θέλουν να ξανακάνει αυτή τη δουλειά και ότι ο μόνος αστέρας που τον ενδιαφέρει είναι ο εαυτός του. Η σέξι Μις Πίγκι, ο ισχυρός Μπιλ Γκέιτς και άλλοι περισσότερο ή λιγότερο διάσημοι απορρίπτονται ο ένας μετά τον άλλον, με διάφορα σχόλια από τον «κριτή». Τελικά όμως ο Στίβεν Χόκινγκ καταλήγει σε μια επιλογή – απολύτως ταιριαστή όπως σχολιάζουν τα ξένα ΜΜΕ: την εμβληματική φωνή του Μάικλ Κέιν. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=870731

Το κλίμα στη διάθεσή σας. Ανακαλύψτε την αλλαγή του κλίματος του πλανήτη μας μέσα από τα μάτια των δορυφόρων, με το Κλίμα από το Διάστημα (Climate from Space), ένα νέο ψηφιακό βιβλίο για ταμπλέτες iPad και Android που περιλαμβάνει διαδραστικούς χάρτες και συνεντεύξεις βίντεο με κορυφαίους επιστήμονες. Παρουσιάζοντας πάνω από 30 χρόνια παγκόσμιων δορυφορικών παρατηρήσεων, η διαδραστική αυτή εφαρμογή εξηγεί την κλιματική αλλαγή, τις επιπτώσεις που έχει στην καθημερινή μας ζωή, και πώς οι δορυφόροι παρακολουθούν το κλίμα του πλανήτη μας. Με ένα νέο τρόπο παρουσίασης της επιστημονικής έρευνας, το ψηφιακό βιβλίο ενσωματώνει περισσότερα από 500 gigabytes δεδομένων, από την Πρωτοβουλία Κλιματικής Αλλαγής (Climate Change Initiative) της ESA, σε εικονικές σφαίρες και χάρτες. Παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίον οι βασικές μεταβλητές του κλίματος, όπως η θερμοκρασία των ωκεανών, το επίπεδο της θάλασσας, το διοξείδιο του άνθρακα και η υγρασία του εδάφους αλλάζουν μέσα στο χρόνο. Εξηγεί πώς αλληλοεπιδρούν επιμέρους μεταβλητές του κλίματος, και πώς μπορούν να συμβάλουν σε κλιματικά φαινόμενα όπως το Ελ Νίνιο ή η υπερθέρμανση του πλανήτη. Κείμενο, εικόνες, διαγράμματα και κινούμενες απεικονίσεις (animations) εξηγούν πώς αυτά τα μέρη του Γήινου συστήματος επηρεάζουν την ανθρώπινη ζωή και δραστηριότητα, και γιατί η μέτρησή τους είναι σημαντική για την επιστήμη του κλίματος. Κορυφαίοι επιστήμονες από όλη την Ευρώπη εξηγούν το έργο τους, με δικά τους λόγια, σε σύντομες συνεντεύξεις βίντεο. “Το Κλίμα από το Διάστημα είναι ένα όμορφα σχεδιασμένο υλικό, με πλούσιες πληροφορίες”, είπε η Δρ. Fiona Strawbridge, επικεφαλής της Ψηφιακής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου στο Ηνωμένο Βασίλειο “Το διαδραστικό πρόγραμμα προβολής δεδομένων σας επιτρέπει να συγκρίνετε διαφορετικά φαινόμενα και πώς αυτά αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου - και μπορείτε να περιφέρεστε σε όλο τον κόσμο, κάνοντας μεγέθυνση σε περιοχές που σας ενδιαφέρουν”. “Η αφήγηση απεικονίζεται με καλά προσεγμένες εικόνες – μερικές από τις οποίες είναι κινούμενες απεικονίσεις. Μια πραγματικά εντυπωσιακή εφαρμογή”. Το Κλίμα από το Διάστημα είναι διαθέσιμο για να το κατεβάσετε στο iPad. https://itunes.apple.com/WebObjects/MZStore.woa/wa/viewSoftware?id=1061553589&mt=8 και σε Android ταμπλέτες. https://www.amazon.com/European-Space-Agency-Climate-from/dp/B01NBKKHYK/ref=sr_1_3?s=mobile-apps&ie=UTF8&qid=1487766438&sr=1-3 Αυτό το ψηφιακό βιβλίο δημιουργήθηκε για το Γραφείο Κλίματος της ESA από ειδικούς σε Πλανητικές Απεικονίσεις. http://m.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_klhima_ste_dihatheshe_sas

Εκπληκτικό: Ο Δίας έχει δαχτυλίδια όπως ο Κρόνος! Τα δαχτυλίδια του Δία δεν είναι τόσο γνωστά, όπως του Κρόνου, αλλά είναι εξίσου συναρπαστικά! http://www.pronews.gr/portal/20170329/genika/diastima/49/ekpliktiko-o-dias-ehei-dahtylidia-opos-o-kronos-vinteo

Ο Έλον Μασκ χρηματοδοτεί τη διασύνδεση ανθρώπου-ρομπότ. Neuralink Corp. ονομάζεται η εταιρεία που ίδρυσε ο Έλον Μασκ, επικεφαλής της Tesla και άλλων φιλόδοξων τεχνολογικών και επιστημονικών επιχειρημάτων, για να επιτρέψει στις μηχανές τεχνητής νοημοσύνης να επικοινωνούν αποτελεσματικά με τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Με την τεχνολογία "neural lace", δηλαδή με την εμφύτευση μικροσκοπικών ηλεκτροδίων στον εγκέφαλο ίσως κάποια μέρα κατορθώσουμε να κάνουμε upload και download... σκέψεων, υποστηρίζει ο Μασκ όπως καταγράφει η εφημερίδα Wall Street Journal. Ο επιχειρηματίας δεν έκανε σχετική επίσημη ανακοίνωση για τη σύσταση της Neuralink, εντούτοις η εταιρεία έχει ήδη καταχωριστεί στην Καλιφόρνια ως εταιρεία διεξαγωγής ιατρικών ερευνών από τον Ιούλιο. Η χρηματοδότησή της θα γίνεται κυρίως από τον Έλον Μασκ τον ίδιο, σημειώνει πρόσωπο που έγκειται στη νεοσύστατη εταιρεία μιλώντας στην εφημερίδα. Εντούτοις, παραμένει αδιευκρίνιστο τι είδους προϊόντα θα δημιουργήσει η Neuralink, η οποία έχει ήδη εντάξει στο ανθρώπινο δυναμικό της ακαδημαϊκούς που ειδικεύονται στον τομέα αυτό, μεταδίδει το Reuters. Το Φεβρουάριο ο Μασκ είχε μιλήσει στην Διάσκεψη για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση για τον κίνδυνο να επισκιαστεί ο άνθρωπος από την τεχνητή νοημοσύνη, επισημαίνοντας το πρόβλημα: θα πρέπει να επιταχύνει την επικοινωνία του ανθρώπινου εγκεφάλου με την τεχνητή νοημοσύνη των ρομποτικών μηχανών και μάλιστα πολύ: από «την ταχύτητα πληκτρολόγησης σε smartphone», 10 bit το δευτερόλεπτο, στα τρισεκατομμύρια bit το δευτερόλεπτο των ρομπότ, είπε χαρακτηριστικά. Συγκεκριμένα, ο Έλον Μασκ είχε αναφερθεί στο «περιορισμένο bandwidth», το μικρό διαθέσιμο εύρος ζώνης για την επικοινωνία ανθρώπου-μηχανής. Μια διεπαφή μεγάλου εύρους θα έλυνε το πρόβλημα της συμβίωσης ανθρώπου-μηχανών και ίσως λύσει το πρόβλημα του ελέγχου και της χρηστικότητας των προηγμένων μηχανών, σημείωνε. «Ελπίζουμε ότι, σε όχι πάρα πολλά χρόνια, τα ανθρώπινα μυαλά και οι υπολογιστικές μηχανές θα συνδεθούν πολύ στενά μεταξύ τους, και ότι η συνεργασία που θα προκύψει θα σκέφτεται όπως δεν έχει σκεφτεί ποτέ ο ανθρώπινος εγκέφαλος και θα επεξεργάζεται τα δεδομένα με τρόπο που δεν έχουν πλησιάσει οι μηχανές διαχείρισης της πληροφορίας που γνωρίζουμε σήμερα.» J. C. R. Licklider Την άποψη του Έλον Μασκ για τους κινδύνους που κρύβει η τεχνητή νοημοσύνη ασπάζονται πολλά γνωστά πρόσωπα στην Σίλικον Βάλεϊ: «Οι μηχανές θα μας ξεπεράσουν»: Ποιοι φοβούνται ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη θα εξαφανίσει την ανθρωπότητα Αυξάνονται οι φωνές των διακεκριμένων προσώπων από την βιομηχανία της τεχνολογίας που λένε πως η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να απειλήσει την ύπαρξη της ανθρωπότητας και να οδηγήσει ακόμα και στην εξαφάνισή της. http://tech.in.gr/analysis/article/?aid=1231381314 Τι είναι η βαθιά μηχανική μάθηση; Deep Machine Learning ή πώς η Google θα βάλει μυαλό στις μηχανές της. http://tech.in.gr/news/article/?aid=1500056231 http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500136250

Μεγάλη ανακάλυψη από Έλληνες επιστήμονες! Νίκησαν το πάρκινσον σε πειραματόζωα. Έλληνες επιστήμονες ανακάλυψαν μια ουσία με την οποία πέτυχαν να θεραπεύσουν σε σημαντικό βαθμό πειραματόζωα (ποντίκια) που έπασχαν από το αντίστοιχο της νόσου Πάρκινσον. Αν και σε προκλινικό ακόμη στάδιο, αυτή η ανακάλυψη για το Πάρκινσον μπορεί μελλοντικά να αποτελέσει μια θεραπευτική οδό για τη συγκεκριμένη νευροεκφυλιστική πάθηση, από την οποία πάσχουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ερευνητή Δημήτρη Βασιλάτη του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (ΙΙΒΕΑΑ), έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS). Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχαν επίσης άλλοι ερευνητές του ΙΙΒΕΑΑ (Α. Σπαθής, Δ. Ζιάβρα, Θ. Καράμπελας, Ζ. Κούρνια, Π. Aλεξάκος. Κ. Ταμβακόπουλος), καθώς επίσης του Τμήματος Επιστήμης Υλικών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (Δημοσθένης Φωκάς και Ξενοφών Ασβός), του Τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Πατρών (Σταύρος Τοπούζης) και του Τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Χριστίνα Δάλλα). Στη νόσο Πάρκινσον, μια προοδευτικά επιδεινούμενη νευροεκφυλιστική νόσο, σταδιακά εκφυλίζονται οι νευρώνες του εγκεφάλου που παράγουν ντοπαμίνη, με συνέπεια την εκδήλωση των χαρακτηριστικών συμπτωμάτων, όπως του τρέμουλου, της αστάθειας, της ακαμψίας κ.ά. Τα υπάρχοντα φάρμακα δεν αντιμετωπίζουν την ίδια τη διαδικασία της νευροεκφύλισης, αλλά προσπαθούν να αυξήσουν την ποσότητα ντοπαμίνης που λείπει από τον εγκέφαλο. Αυτό όμως με το πέρασμα του χρόνου είτε είναι αναποτελεσματικό, είτε προκαλεί σοβαρές κινητικές και άλλες παρενέργειες σχεδόν σε όλους τους ασθενείς. Θεραπείες που να προστατεύουν τους ίδιους τους νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη, δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής, με συνέπεια η νόσος να παραμένει ανίατη, παρά τις μεγάλες προόδους στην κατανόηση της παθοφυσιολογίας της. Οι Έλληνες ερευνητές εστίασαν την προσοχή τους σε μια πρωτεΐνη (Nurr1:RXRα) που απαιτείται για την ανάπτυξη και τη λειτουργία των νευρώνων που παράγουν ντοπαμίνη. Σχεδίασαν έτσι -μετά από πολλούς υπολογισμούς- ένα νέο χημικό μόριο με την ονομασία BRF110, το οποίο, ενεργοποιώντας την εν λόγω πρωτεΐνη, αυξάνει την παραγόμενη ντοπαμίνη στον εγκέφαλο. Όπως έδειξαν τα πειράματα με τα ποντίκια, η θεραπεία όχι μόνο βελτιώνει τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον χωρίς τις σημερινές παρενέργειες των φαρμάκων, αλλά ταυτόχρονα αποτρέπει την εκφύλιση των ίδιων των νευρώνων. Σύμφωνα με τους Έλληνες επιστήμονες, αυτό δημιουργεί ελπίδες για μια μελλοντική -τόσο νευροπροστατευτική όσο και συμπτωματική- θεραπεία, η οποία αφενός θα εμποδίζει την επιδείνωση της νόσου και αφετέρου θα απαλύνει τα συμπτώματα. Ο κ. Βασιλάτης εξήγησε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων τη σημασία και τους στόχους της έρευνάς του: Ερ.: Τι ακριβώς είναι αυτό που πέτυχε η ερευνητική ομάδα σας; Απ.: Η ερευνητική μου ομάδα στις ΗΠΑ, σε συνεργασία με το τμήμα νευρολογίας του Baylor College of Medicine, ήταν η πρώτη που ανακάλυψε μεταλλάξεις, οι οποίες καταστέλλουν το γονίδιο Nurr1 σε ασθενείς με νόσο Πάρκινσον. Η έρευνα του εργαστηρίου μου στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια επικεντρώθηκε στην απάντηση του ερωτήματος εάν η ενεργοποίηση του Nurr1 μπορεί να είναι θεραπευτική σε ζωικά μοντέλα της νόσου Πάρκινσον. Επειδή στους ντοπαμινεργικούς νευρώνες το Nurr1 δημιουργεί ετεροδιμερή με το RXRα, αποφασίσαμε να στοχεύσουμε χημικά το Nurr1:RXRα. Σε συνεργασία με τον δρα Δημοσθένη Φωκά του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ανακαλύψαμε διάφορες χημικές ενώσεις, μεταξύ των οποίων το BRF110, το οποίο ενεργοποιεί επιλεκτικά το Nurr1:RXRα. Στο εργαστήριό μου στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, με τον συνεργάτη μου δρα Αθανάσιο Σπαθή, δείξαμε ότι το BRF110 όχι μόνον έχει τη δυνατότητα να προστατεύσει ντοπαμινεργικούς νευρώνες από τον εκφυλισμό αλλά και να βελτιώσει τα συμπτώματα ζωικών μοντέλων της νόσου Πάρκινσον. Ερ.: Ποια είναι η σημασία της ανακάλυψής σας σε σχέση με άλλες έρευνες που γίνονται διεθνώς σχετικά με τη νόσο Πάρκινσον; Απ.: Ο σταδιακός εκφυλισμός των ντοπαμινεργικών νευρώνων που χαρακτηρίζει την νόσο Πάρκινσον, οδηγεί στην έλλειψη ντοπαμίνης η οποία είναι υπεύθυνη για τα κινητικά συμπτώματα της νόσου. Οι υπάρχουσες φαρμακευτικές αγωγές αναπληρώνουν την έλλειψη ντοπαμίνης και βελτιώνουν τα κινητικά συμπτώματα των ασθενών. Όμως δεν σταματούν τον εκφυλισμό των νευρώνων και η μακροχρόνια χρήση τους προξενεί δυσκινησίες, που αναιρούν την ευεργετική τους δράση. Οι δε προσπάθειες ανακάλυψης νευροπροστατευτικών παραγόντων προσκρούουν στην αξιόπιστη αξιολόγησή τους σε κλινικές δοκιμές εν μέρει λόγω της αδυναμίας τους να προσφέρουν βελτίωση των συμπτωμάτων των ασθενών. Τα πειράματά μας δείχνουν ότι η ενεργοποίηση του Nurr1 μέσω του BRF110 σε προ-κλινικά ζωικά μοντέλα είναι ταυτόχρονα και νευροπροστατευτική αλλά και αναπληρώνει την έλλειψη ντοπαμίνης, βελτιώνοντας άμεσα τα συμπτώματά τους. Επιπλέον, η μακροχρόνια χρήση του BRF110 δεν προξενεί δυσκινησίες. Ερ.: Ποια θα είναι τα επόμενα ερευνητικά βήματά σας; Πόσο πιθανό είναι να υπάρξουν τελικά κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους και σε πόσα περίπου χρόνια; Απ.: Τα ερωτήματα που απορρέουν από τα πειράματά μας, είναι πολλά και η έρευνα που απαιτείται, είναι πολυδιάστατη, περιλαμβάνοντας βασική και μεταφραστική έρευνα. Η ανακάλυψη φαρμάκων είναι μακρόχρονη και πολυσταδιακή διαδικασία και εμείς βρισκόμαστε στο προ-κλινικό στάδιο. Θα θέλαμε να είμαστε οι πρώτοι που θα αξιολογούσαν ενεργοποιητές/αγωνιστές του Nurr1 σε κλινικές δοκιμές. Προς αυτήν την κατεύθυνση, συνεργαστήκαμε με τον Δρα Jens Schwamborn από το Centre for Systems Biomedicine του Πανεπιστημίου του Λουξεμβούργου και αξιολογήσαμε το BRF110 σε ντοπαμινεργικούς νευρώνες προερχόμενους από βλαστοκύτταρα ασθενούς με νόσο Πάρκινσον, με πολύ θετικά αποτελέσματα. Τα επόμενα στάδια περιλαμβάνουν τη βελτίωση των υπαρχουσών χημικών ενώσεων σε υποψήφια κλινικά μόρια, τα οποία θα μπορούσαν να αναπτυχθούν στα επόμενα δύο με τρία χρόνια. Πηγή: iatropedia.gr

Έτοιμος για εκτόξευση δορυφόρος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου. Εντός των επόμενων ημερών αναμένεται η εκτόξευση ορυφόρου GR01-DUTHSat που κατασκευάστηκε στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Σύμφωνα με το xanthi2.gr, στην Πολυτεχνική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, έχει κατασκευαστεί ένας πλήρης δορυφόρος μικρού μεγέθους στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής διαστημικής αποστολής QB50. Ο δορυφόρος έχει περάσει όλες τις λειτουργικές δοκιμές και τις σκληρές δοκιμασίες πτήσης και έχει ήδη φορτωθεί στον πύραυλο που θα τον μεταφέρει στο διάστημα. Υπό την επίβλεψη του Επίκουρου Καθηγητή Θεόδωρου Σαρρή, μία ομάδα από μηχανικούς, μεταδιδακτορικούς ερευνητές και μεταπτυχιακούς φοιτητές ολοκλήρωσαν πριν από λίγους μήνες το πολύπλοκο έργο του σχεδιασμού και της κατασκευής του δορυφόρου, που πήρε την κωδική ονομασία GR01-DUTHSat. Η ερευνητική ομάδα, μέρος του Εργαστηρίου Ηλεκτρομαγνητικής Θεωρίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, έχει μακροχρόνια ενασχόληση στο χώρο της τεχνολογίας και επιστήμης του διαστήματος και επελέγη το 2012 ανάμεσα σε δεκάδες προτάσεων από 38 χώρες για να συμμετάσχει στην πρωτοβουλία «QB50» για την κατασκευή και εκτόξευση ταυτόχρονα 50 νανο-δορυφόρων τύπου CubeSat. Στόχος του σμήνους αυτού των νανο-δορυφόρων είναι να μελετήσουν τη σύσταση και την ηλεκτροδυναμική του κοντινού διαστημικού χώρου μέσα στην Θερμόσφαιρα της Γης, σε αποστάσεις από 200 έως 400 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης, και κυρίως να παρατηρήσουν αλλαγές στην περιοχή αυτή κατά τη διάρκεια ηλιακών διαταραχών και εκρήξεων. Τις πολλαπλές μετρήσεις που απαιτούνται τις μοιράζονται οι δορυφόροι του σμήνους, και ο δορυφόρος DUTHSat είναι επιφορτισμένος να μετρά παραμέτρους του πλάσματος (δηλαδή της ηλεκτρικά φορτισμένης ύλης) της περιοχής αυτής. Αφού πραγματοποιήσουν μετρήσεις για αρκετούς μήνες, οι δορυφόροι QB50 αναμένεται να βυθισθούν στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και να διαλυθούν, λόγω τριβής, σαν διάττοντες αστέρες. Το πρόγραμμα QB50 συντονίζει τις μετρήσεις που θα συνεισφέρει ο κάθε δορυφόρος, αλλά ο σχεδιασμός και η κατασκευή του κάθε δορυφόρου πραγματοποιήθηκε από την κάθε ομάδα χωριστά, με δική της χρηματοδότηση, σχεδιασμό και κατασκευή. Τις προσπάθειες του ΔΠΘ ενίσχυσε η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, μέσω του ανταγωνιστικού προγράμματος ΑΡΙΣΤΕΙΑ που κέρδισε η ομάδα του ΔΠΘ. Μοναδικότητα και πρωτοπορία του δορυφόρου του ΔΠΘ αποτελεί το σύστημα περισυλλογής και επεξεργασίας μετρήσεων, το οποίο αποτελείται από μια σειρά ηλεκτρονικών και ολοκληρωμένων κυκλώματων – ASICS που αναπτύχθηκαν μέσα στο εργαστήριο και τα οποία είναι ειδικά κατασκευασμένα να αντέχουν στις πολύ σκληρές συνθήκες θερμοκρασίας και ακτινοβολίας που επικρατούν στο διάστημα. Τα κυκλώματα αυτά είναι επιφορτισμένα με τη συλλογή και την ψηφιοποίηση των σημάτων από τους αισθητήρες του δορυφόρου και έχουν επιδόσεις και αντοχές που ξεπερνούν κατά πολύ τις επιδόσεις αντίστοιχων διαθέσιμων μονάδων για διαστημικές εφαρμογές όσον αφορά στην κατανάλωση ισχύος και αντοχή σε συνθήκες διαστήματος. Ο σχεδιασμός του GR01-DUTHSat ξεκίνησε το 2013. Μετά από διάφορες δοκιμαστικές κατασκευές, η τελική συναρμολόγηση ολοκληρώθηκε το 2016, και στη συνέχεια ο δορυφόρος πέρασε μια σειρά από σκληρές δοκιμασίες για να γίνει αποδεκτός για πτήση: δοκιμές ταλαντώσεων εκτόξευσης πραγματοποιήθηκαν στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, δοκιμές ταχείας ψύξης και θέρμανσης υπό κενό έγιναν στο Ε.ΚΕ.Φ.Ε. “ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ”, λειτουργικοί έλεγχοι, τεχνητά βραχυκυκλώματα των μπαταριών και δοκιμές επικοινωνίας έγιναν στο ΔΠΘ, και τελικά ο DUTHSat πήρε το τελικό ΟΚ για πτήση τον Νοέμβριο του 2016. Συνολικά, από τα 50 πανεπιστήμια που ξεκίνησαν, 36 κατάφεραν να ολοκληρώσουν και να παραδώσουν πλήρως λειτουργικούς δορυφόρους. Ανάμεσά τους είναι ακόμα ένας Ελληνικός δορυφόρος, ο GR02 – UPSat, του τμήματος Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, δίνοντας μαζί με τον DUTHSat ένα δυνατό Ελληνικό παρόν στο χώρο του Διαστήματος. Στο ακροατήριο Κένεντυ βρίσκεται ήδη ο DUTHSat H πτήση των GR01-DUTHSat και GR02-UPSat θα γίνει μέσω του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (International Space Station, ISS). O GR01-DUTHSat αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Ακρωτήριο Κένεντυ – Cape Canaveral της Florida, μέσα στο Cygnus Cargo Craft (στο διαστημόπλοιο που αντικατέστησε τα διαστημικά λεωφορεία, τα space shuttles, για την σύνδεση με τον ISS) και αναμένεται να εκτοξευθεί με ένα πύραυλο Atlas 5, που θα στείλει τον Cygnus και τον DUTHsat στον ISS μαζί με άλλες προμήθειες και πειράματα. Σημειώνεται ότι το «εισιτήριο» για να μπει ο DUTHsat μέσα στο Cygnus και να πετάξει με τον Atlas 5, το οποίο επίσης έπρεπε να καλύψει η κάθε ομάδα από μόνη της, έγινε εφικτό με την ευγενική χορηγία της Ελληνικής Εταιρείας Raycap από την Δράμα. Η εκτόξευση του Atlas 5 είναι σχεδιασμένη για τις 28 Μαρτίου 2017, αν και σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Duthsat, η ημερομηνία αυτή έχει αλλάξει. Μπορεί κανείς να παρακολουθήσει ζωντανά την εκτόξευση από το NASA TV και να ενημερωθεί για τα τελευταία νέα από την ιστοσελίδα www.duthsat.gr. http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/etoimos_gia_ektokseusi_doryforos_tou_dimokriteiou_panepistimiou_photos-65094679/

ExoMars rover Το όχημα περιπλάνησης (rover) της αποστολής ExoMars της ESA και η Ρωσική επιστημονική πλατφόρμα σταθερής επιφάνειας έχουν προγραμματιστεί για εκτόξευση τον Ιούλιο του 2020, με σκοπό την έλευση στον Άρη τον Μάρτιο του 2021. Η πρώτη αποστολή, η οποία τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Άρη τον Οκτώβριο του 2016 με σκοπό την ανίχνευση αερίου (ExoMars Trace Gas Orbiter), θα λειτουργήσει ως σταθμός αναμετάδοσης για την αποστολή ExoMars Rover, καθώς επίσης θα διεξάγει τη δική του επιστημονική αποστολή. http://exploration.esa.int/mars/46048-programme-overview/ Η επιλογή του χώρου προσγείωσης του οχήματος περιπλάνησης είναι μια απαιτητική και χρονοβόρα διαδικασία, διότι δεν πρέπει να είναι μόνο ενδιαφέρουσα επιστημονικά, αλλά και ασφαλής από μηχανικής άποψης. Η διαπίστωση αν υπήρξε ποτέ ζωή στον Άρη βρίσκεται στο επίκεντρο του προγράμματος ExoMars, επομένως η επιλεγμένη περιοχή θα πρέπει να είναι αρχαία - περίπου 3,9 δισεκατομμυρίων ετών - με άφθονα στοιχεία νερού τα οποία να ήταν παρόντα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Το rover έχει ένα τρυπάνι (το σκούρο γκρι πλαίσιο στο εμπρόσθιο τμήμα του, όπως φαίνεται στην παραπάνω εικόνα) που είναι ικανό να εξάγει δείγματα από βάθη 2 μέτρων. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας, διότι η παρούσα επιφάνεια του Άρη είναι ένα εχθρικό μέρος για τους ζωντανούς οργανισμούς λόγω της έντονης ηλιακής και κοσμικής ακτινοβολίας. Μέσω της υπόγειας αναζήτησης, το rover έχει περισσότερες πιθανότητες να βρει διατηρητέες αποδείξεις. Από τη σκοπιά της μηχανικής, η περιοχή προσεδάφισης πρέπει να έχει χαμηλό υψόμετρο, ώστε η μονάδα εισόδου να κατέβει μέσω αρκετής ατμόσφαιρας η οποία θα βοηθήσει στην επιβράδυνση της καθόδου με αλεξίπτωτα, και δεν πρέπει να περιέχει χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την προσγείωση, όπως κρατήρες, απότομες πλαγιές και μεγάλες πέτρες. Ο έλεγχος ότι πληρούνται όλες αυτές οι προδιαγραφές χρειάζεται πολλούς ειδικούς και παίρνει πολλά χρόνια. Στην περίπτωση αυτή, ξεκίνησε το 2013 με οκτώ προτάσεις για περιοχές προσεδάφισης, οι οποίες στη συνέχεια μειώθηκαν και επιλέχθηκαν τέσσερις περιοχές το 2014. http://www.esa.int/Our_Activities/Space_Science/Four_candidate_landing_sites_for_ExoMars_2018 Στα τέλη του 2015, προτάθηκε μια περιοχή - Oxia Planum - ως το πρωταρχικό κέντρο προσεδάφισης για περαιτέρω λεπτομερή αξιολόγηση, με άλλες δύο περιοχές να κρατούνται για συζήτηση σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Η στιγμή αυτής της συζήτησης έφτασε, και οι εμπειρογνώμονες θα αποφασίσουν την εβδομάδα αυτήν αν θα είναι η περιοχή Aram Dorsum ή η Mawrth Vallis που θα προταθούν για να μελετηθούν περαιτέρω με περισσότερες λεπτομέρειες. Μετά από την απόφαση, θα αναρτηθεί μια ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της ESA. Η επιβεβαίωση του βασικού και του εναλλακτικού χώρου προσγείωσης θα συμβεί περίπου ένα χρόνο από την εκτόξευση της αποστολής. Πλέον, είναι διαθέσιμες μια σειρά από καλλιτεχνικές εικόνες του rover. Αυτές περιλαμβάνουν χαρακτηρισμένες οπτικές εικόνες (εμπρός και πίσω), μια οπτικοποίηση 360º, και μια νέα αφίσα της αποστολής. http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2017/03/ExoMars_rover3 Στην έρημο του Άρη, ίχνη ενός αρχαίου τσουνάμι. Ένας μεγάλος κρατήρας που διακρίνεται μέχρι και σήμερα στην επιφάνεια του Άρη δεν αποκλείεται να σχηματίστηκε από αστεροειδή που έπεσε σε έναν αρχαίο ωκεανό και σήκωσε σαρωτικό τσουνάμι, δείχνει η ανάλυση δορυφορικών εικόνων. Παρατηρήσεις από ρομποτικές αποστολές έχουν δώσει άφθονες ενδείξεις ότι κάποιες τουλάχιστον περιοχές του Άρη καλύπτονταν από ρηχές θάλασσες που θα μπορούσαν να φιλοξενούν μικροβιακή ζωή. Στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη δεν αποκλείεται μάλιστα να υπήρχε ένας ολόκληρος ωκεανός, αν και αυτό είναι μια υπόθεση που δεν βρίσκει σύμφωνους όλους τους πλανητολόγους. Η ιδέα αυτή δείχνει να ενισχύεται από την τελευταία μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο Journal of Geophysical Research - Planets και παρουσιάστηκε επίσης στο Συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης που πραγματοποιείται στο Τέξας. «Εντοπίσαμε τυπικές αποθέσεις τσουνάμι στη γραμμή που διχοτομεί το βόρειο και το νότιο ημισφαίριο» είπε στον απεσταλμένο του BBC ο Φρανσουά Κοστάρ του Πανεπιστημίου του Παρισιού και του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας. Οι αποθέσεις -άμμος και πέτρες- σχηματίζουν λοβούς που εκτείνονται από βορρά προς νότο. Δείχνουν να προέρχονται από τσουνάμι, το οποίο φαίνεται ότι προκλήθηκε κατά την πρόσκρουση που δημιούργησε τον κρατήρα Λομονόσοφ, διαμέτρου 120 χιλιομέτρων. Το χτύπημα «εκτόπισε έναν τεράστιο όγκο νερού, με το κύμα να διαδίδεται με ταχύτητα 60 μέτρων ανά δευτερόλεπτο [216 χλμ/ώρα]» ανέφερε ο Κοστάρ. «Το αρχικό κύμα είχε ύψος περίπου 300 μέτρα. Μέσα σε μερικές ώρες έφτασε στην αρχαία ακτή που βρισκόταν μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα από τον κρατήρα». Το κύμα πρέπει να πέρασε την ακτογραμμή και να σάρωσε την ενδοχώρα σε βάθος 150 χιλιομέτρων, περνώντας πάνω από λόφους για να αποθέσει τελικά το υλικό του στους λοβούς που βλέπουμε σήμερα. Τα συμπεράσματα της μελέτης συνηγορούν στην ιδέα ότι πάνω από τον ισημερινό του Άρη υπήρχε ένας ωκεανός πριν από περίπου τρία δισεκατομμύρια χρόνια. Υπάρχουν ωστόσο και εναλλακτικές ερμηνείες: προηγούμενες μελέτες είχαν αποδώσει τις επίμαχες αποθέσεις ιζημάτων σε ροές λάσπης ή παγετώνες. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500136068

Το χώμα της Σελήνης «κλειδί» για την επιβίωση κατά τη σεληνιακή νύχτα. Μία από τις πιο σημαντικές προκλήσεις όσον αφορά σε πιθανές μελλοντικές αποστολές μακράς διαρκείας στη Σελήνη είναι το θέμα της θέρμανσης κατά τη μακρά σεληνιακή νύχτα- και η ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος- ΕΟΔ) ανακάλυψε έναν χαμηλού κόστους τρόπο επιβίωσης. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, όταν η επιφάνεια της Σελήνης φωτίζεται μόνο από τη Γη, οι θερμοκρασίες πέφτουν κάτω από τους -170 βαθμούς Κελσίου. Κάποιες τοποθεσίες σε μεγαλύτερα υψόμετρα έχουν μικρότερες νύχτες, και κάποιες άλλες περιοχές ακόμα μεγαλύτερες, ή και μόνιμες. Οι παρατεταμένες αυτές περίοδοι μεγάλου ψύχους έχουν προκαλέσει την απώλεια διάφορων σεληνιακών ρομποτικών οχημάτων, όπως το σοβιετικό Lunokhod-2 (Μάιος 1973), το οποίο έπαυσε να λειτουργεί μετά από τέσσερις μήνες εξερεύνησης. Οι αποστολές του προγράμματος «Απόλλων» παρέμεναν στην επιφάνεια για μικρά χρονικά διαστήματα, και σε όλες τις περιπτώσεις νωρίς το σεληνιακό πρωί. Ωστόσο, οι μελλοντικοί άποικοι της Σελήνης θα πρέπει να μπορούν να επιβιώσουν και τη νύχτα, κατά την οποία δεν θα έχουν διαθέσιμη την ηλιακή ενέργεια, για χρονικό διάστημα που μπορεί να φτάσει και τις 14 ημέρες. «Μέχρι τώρα, οι ραδιενεργές πηγές ενέργειας και θερμότητας ήταν η προτιμώμενη λύση για κτίρια στη Σελήνη» λέει ο Μόριτς Φοντέιν της ESA. «Αλλά θα πολλαπλασίαζαν το κόστος και την πολυπλοκότητα οποιασδήποτε αποστολής...οπότε διερευνούμε μια πιο βιώσιμη λύση, αξιοποιώντας τη δυνατότητα της σεληνιακής σκόνης να απορροφά και να αποθηκεύει ενέργεια όταν δέχεται ηλιακό φως, και μετά να απελευθερώνει αυτή την ενέργεια κατά τη σεληνιακή νύχτα». Η βασική ιδέα περιλαμβάνει τη χρήση πολλαπλών καθρεφτών που θα κατευθύνουν το ηλιακό φως σε επεξεργασμένο σεληνιακό ρεγόλιθο, μέσα στο οποίο θα τοποθετείται μια θερμική μηχανή. Λόγω της διαφοράς θερμοκρασίας, η θερμική αυτή μηχανή θα λειτουργεί απευθείας με τη θερμότητα του ήλιου κατά την ημέρα- η θερμοκρασία στις φωτιζόμενες επιφάνειες μπορούν να ξεπεράσουν και τους 100 βαθμούς Κελσίου στον Ισημερινό- ενώ ταυτόχρονα θα αποθηκεύει την περίσσια θερμότητα στο έδαφος. Όταν πέφτει η νύχτα, η θερμική μηχανή θα συνεχίζει να λειτουργεί, χρησιμοποιώντας την ενέργεια από το θερμό αυτό χώμα. «Η αρχή αυτή έχει εξεταστεί λεπτομερώς» προσθέτει ο Μόριτς. «Το επόμενο βήμα, που θα πραγματοποιηθεί από το General Studies Programme της ESA, είναι να γίνουν αριθμητικές μελέτες και εξομοιώσεις για να δοθούν τιμές στην αποθήκευση ενέργειας και την παροχή ηλεκτρισμού που θα επέτρεπε αυτό το σύστημα. Τα αποτελέσματα τότε θα επιτρέψουν την κατασκευή μιας μικρής συσκευής επίδειξης, για να δοκιμαστεί η ιδέα στην πράξη». http://www.naftemporiki.gr/story/1218749/to-xoma-tis-selinis-kleidi-gia-tin-epibiosi-kata-ti-seliniaki-nuxta

Ποιο ήταν το πρώτο ζώο που εμφανίστηκε στη Γη; Ποιο ήταν το πρώτο ζώο που εμφανίστηκε στη Γη; Παλαιοντολόγοι και εξελικτικοί βιολόγοι δεν βαριούνται να διαφωνούν για την απάντηση. Η τελευταία γενετική μελέτη δείχνει πάντως να επιβεβαιώνει την κρατούσα θεωρία που θέλει τους σπόγγους να είναι οι αρχαιότεροι προπαππούδες μας. Όλα τα ζώα πιστεύεται ότι κατάγονται από μονοκύτταρους ευκαρυωτικούς οργανισμούς που έζησαν πριν από 600 και κάτι εκατομμύρια χρόνια. Σύμφωνα με την παλαιότερη και πιο διαδεδομένη σήμερα άποψη, το πρώτο ζώο ήταν κάτι σαν σφουγγάρι (ή τουλάχιστον οι σπόγγοι ήταν το πρώτο παρακλάδι που διαχωρίστηκε από την εξελικτική γραμμή των υπόλοιπων ζώων). Τα σφουγγάρια δεν διαθέτουν νευρικό σύστημα, μυς και διαφοροποιημένους ιστούς, ήταν λοιπόν λογικό να υποθέσει κανείς ότι τα ζώα αυτά εμφανίστηκαν νωρίτερα στην εξέλιξη από άλλα, πιο περίπλοκα ζώα. Ευρήματα που έρχονται σε αντίθεση με αυτήν την λογικοφανή ιδέα άρχισαν να έρχονται την περασμένη δεκαετία από γενετικές μελέτες (για παράδειγμα αυτή), https://physicsgg.me/2013/01/09/o%CE%B9-%CF%83%CF%80%CF%8C%CE%B3%CE%B3%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B6%CF%89/ οι οποίες έδειχναν ότι ο αρχαιότερος κλάδος στο εξελικτικό δέντρο των ζώων είναι τα κτενοφόρα: ζελατινώδη πλάσματα σαν μέδουσες που κολυμπούν με μικροσκοπικά μαστίγια και συλλαμβάνουν τη λεία τους με κολλώδη πλοκάμια. Το πρόβλημα με τα ευρήματα αυτά είναι ότι έρχονται σε αντίθεση με την παλιά άποψη ότι η πολυπλοκότητα των ζώων αυξήθηκε στην πορεία του εξελικτικού χρόνου: σε αντίθεση με τα σφουγγάρια, τα κτενοφόρα διαθέτουν νευρικό σύστημα, έστω και υποτυπώδες. Και αν τα κτενοφόρα ήταν όντως τα πρώτα ζώα, οι σπόγγοι θα πρέπει να έχασαν εκ των υστέρων το νευρικό σύστημά τους. Οι μελέτες για το θέμα συνεχίζουν να είναι αντιφατικές. Στην τελευταία μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση Current Biology, http://dx.doi.org/10.1016/j.cub.2017.02.031 διεθνής ομάδα εξετάζει 1.719 γονίδια από ένα μεγάλο εύρος ζώων, χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα για να εξετάσουν πώς τα γονίδια αυτά εξελίχθηκαν σε διαφορετικούς κλάδους, λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένες γενετικές αλλαγές είναι πιο πιθανές από άλλες. Έπειτα από απαιτητικούς υπολογισμούς που μοιράστηκαν σε υπολογιστές στον Καναδά, τη Γερμανία, το Βέλγιο και τη Γαλλία, το βασικό μοντέλο της μελέτης τοποθέτησε τους σπόγγους στη βάση του δέντρου των ζώων -διαψεύδοντας έτσι άλλες γενετικές αναλύσεις που βασίστηκαν σε διαφορετικές μεθόδους ή μοντέλα. Τα αποτελέσματα, όμως, δεν αποτελούν απόδειξη και σίγουρα δεν θα μείνουν στο απυρόβλητο. Σχολιάζοντας τη μελέτη, ο Ντέιβιντ Χίλις του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Όστιν, ο οποίος δεν συμμετείχε στην ανάλυση, επισημαίνει ότι ορισμένα διαφορετικά μοντέλα που χρησιμοποίησε η ερευνητική ομάδα έδιναν διαφορετικό αποτέλεσμα και έβαζαν τα κτενοφόρα στη βάση του δέντρου. «Το γεγονός ότι τα αποτελέσματα αντιστρέφονται με διαφορετικά μοντέλα είναι κακό σημάδι» λέει ο Χίλις στο δικτυακό τόπο του Nature. http://www.nature.com/news/big-data-renews-fight-over-animal-origins-1.21703 «Χρησιμοποίησαν μεγάλο σετ δεδομένων, όμως είναι σχεδόν σίγουρο πως αυτή δεν είναι η τελευταία λέξη». http://physicsgg.me/2017/03/27/%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%bf-%ce%ae%cf%84%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%bf-%ce%b6%cf%8e%ce%bf-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%bc%cf%86%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%b5/

Ατομικά ρολόγια επιβεβαιώνουν τη σχετικότητα του χρόνου. Ο χρόνος, όπως και ο χώρος, είναι έννοιες σχετικές, είπε ο μεγάλος Άλμπερτ Αϊνστάιν. Χάρη στα πιο ακριβή ατομικά ρολόγια που διαθέτουμε, διεθνής ερευνητική ομάδα υπολογίζει τώρα με εντυπωσιακή ακρίβεια πώς ο χρόνος κυλά με διαφορετικό ρυθμό στο Λονδίνο και το Παρίσι. Το φαινόμενο της «διαστολής του χρόνου» οφείλεται σε δύο διαφορετικούς παράγοντες που σχετίζονται με διαφορετικές πλευρές της Σχετικότητας. Ο πρώτος παράγοντας είναι η ταχύτητα: όπως προκύπτει από τη θεωρία της Ειδικής Σχετικότητας, ένα ρολόι που κινείται με μεγάλη ταχύτητα σε σχέση με έναν παρατηρητή τρέχει πιο αργά σε σχέση με το ρολόι του παρατηρητή. Ο δεύτερος παράγοντας είναι η βαρύτητα, όπως προκύπτει από την θεωρία της Γενικής Σχετικότητας: όταν η δύναμη της βαρυτικής έλξης αυξάνεται στο σημείο όπου βρίσκεται ο παρατηρητής, το ρολόι του θα τρέχει πιο αργά σε σχέση με το ρολόι ενός παρατηρητή που δέχεται ασθενέστερη έλξη. Με άλλα λόγια, ένα ρολόι στο κέντρο της Γης θα τρέχει πιο αργά από ό,τι ένα ρολόι στην κορυφή του Έβερεστ. Και στις δύο περιπτώσεις, οι πειραματικές μετρήσεις της διαστολής του χρόνου (για παράδειγμα η σύγκριση ατομικών ρολογιών στη Γη και στους δορυφόρους του GPS) έχουν επιβεβαιώσει τον Αϊνστάιν με σχετικά μεγάλη ακρίβεια. Κανείς όμως δεν μπορεί να αποκλείσει το γεγονός ότι ο γίγαντας της σχετικότητας θα διαψευστεί τελικά από πιο ακριβή πειράματα. Τώρα, ερευνητές στη Γαλλία, τη Βρετανία και τη Γερμανία αυξάνουν τα επίπεδα ακρίβειας στο μέγιστο εφικτό: χρησιμοποίησαν ατομικά ρολόγια που βασίζονται τη συχνότητα της ακτινοβολίας που εκπέμπουν άτομα στροντίου, και είναι περίπου τρεις φορές πιο ακριβή από τα συμβατικά ατομικά ρολόγια στροντίου: χάνουν ένα δευτερόλεπτο κάθε περίπου 15 δισεκατομμύρια χρόνια, που είναι περισσότερο από την ηλικία του Σύμπαντος. H νέα μελέτη, η οποία αναρτήθηκε στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv, συγκρίνει ατομικά ρολόγια στροντίου που βρίσκονταν στο Παρίσι, το Λονδίνο και το Μπράουνσβαϊγκ της Γερμανίας. https://arxiv.org/abs/1703.04426v1 O ρυθμός του χρόνου στις τρεις τοποθεσίες τρέχει διαφορετικά επειδή κάθε πόλη έχει διαφορετική απόσταση από το κέντρο της Γης (και επομένως δέχεται διαφορετικές βαρυτικές δυνάμεις) και διαφορετική απόσταση από τον ισημερινό (και επομένως διαφορετική ταχύτητα περιστροφής γύρω από τον άξονα της Γης). Προκειμένου να συγκριθεί ο ρυθμός του χρόνου στις τρεις τοποθεσίες, οι ερευνητές συνέδεσαν τα ρολόγια σε δίκτυα οπτικών ινών που λειτουργούσαν στις ίδιες συχνότητες με καθένα από τα ρολόγια. Κάθε διαφορά στη συχνότητα του φωτός ανάμεσα στις διαφορετικές ίνες θα υποδήλωνε διαφορές στο ρυθμό του χρόνου. Πράγματι, οι μετρήσεις έδειξαν ότι η χρονική απόκλιση που συσσωρεύεται ανάμεσα στο Παρίσι και το Λονδίνο στη διάρκεια ενός 24ωρου φτάνει τα 5 δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου. Τα αποτελέσματα του πειράματος, εξηγεί το περιοδικό New Scientist, https://www.newscientist.com/article/mg23331184-900-atomic-clocks-make-best-measurement-yet-of-relativity-of-time/ επέτρεψαν στους ερευνητές να υπολογίσουν μια παράμετρο που ονομάζεται άλφα. Η τιμή της πρέπει να είναι μηδέν αν ο Αϊνστάιν είχε απόλυτο δίκιο για τη διαστολή του χρόνου. Το να αποδείξει κανείς ότι το άλφα ισούται με μηδέν είναι τεχνικά αδύνατο, όμως η τελευταία μελέτη δείχνει ότι η τιμή της είναι μικρότερη από 10-8 -ένα επίπεδο ακρίβειας δυο φορές μεγαλύτερο σε σχέση με προηγούμενες μετρήσεις που βασίζονταν σε ρολόγια στροντίου. Όπως φαίνεται, το φάντασμα του Άλμπερτ Αϊνστάιν μπορεί να είναι ήσυχο, τουλάχιστον για την ώρα: αν η τιμή του άλφα μετρηθεί στο μέλλον με μεγαλύτερη ακρίβεια, και βρεθεί να μην είναι μηδέν, οι συνέπειες θα είναι πραγματικά τεράστιες. Μεταξύ άλλων, μια τιμή πάνω από το μηδέν θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για το μεγάλο όνειρο των φυσικών, την ενοποίηση της Σχετικότητας του Αϊνστάιν με την Κβαντομηχανική. Αυτή η μέρα όμως μάλλον απέχει πολύ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500136090

Ο θάνατος του Y. Gagarin και VS Seregin. Στις 27 Μάρ. 1968 ο Γιούρι Γκαγκάριν Alekseevich, ο πρώτος άνθρωπος στη γη που πηγε στο διάστημα, πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα, εκτελώντας μια εκπαιδευτική πτήση με το MiG-15UTI με τον εκπαιδευτή πτήσεων Vladimirom Sergeevichem Seroginym, κοντά στο χωριό της περιοχής Novoselova Kirzhach Βλαντιμίρ. Ήταν μια εκπαιδευτική πτήση.Το Mig-15UTI με το οποίο πέταξε ο GAGARIN (ονομάζονταν «Σπίθα»), έγινε στην Τσεχοσλοβακία. Εκείνη την ημέρα το πρωί σε ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο κοντά στη Μόσχα Chkalovsky άρχιζε ως συνήθως. Ο πρώτος πήγε για να αναζητήσει τις καιρικές συνθήκες στον ουρανό. Ο Γιούρι Γκαγκάριν πήρε τη θέση του μπροστά από το πιλοτήριο της «Σπίθα» με αριθμό ουράς «18». Εκπαιδευτής, ο συνταγματάρχης Βλαντίμιρ Sergeevich Serogin - στο πίσω μέρος. Χαρακτηριστικό κλήσης - "625". Οι Ραδιοεπικοινωνίες με τον επικεφαλής της πτήσης, σύμφωνα με τα στοιχεία, ήταν σαφής και περιεκτική. Η Απογείωση έγινε στις 10:19.Στις 10:22 ο Γιούρι Γκαγκάριν συμφωνα με τις εντολές του επικεφαλής των αποστολών πήγε στο τρίτο κανάλι επικοινωνίας. Το έργο για την πτήση ήταν απλο - άσκηση κατάρτισης №2 μαθήματος των μαχητικών αεροσκαφών (KBP IA-67), που είναι μία από τις αρχικές μικρης διάρκειας ασκήσεων: ακροβατικά στη ζώνη με την απόδοση των στροφων, γυρίζει σε ένα μικρό καταδύσεων σπιράλ, την καταπολέμηση των spreads, την πτήση βαρέλια με ταχύτητα ελέγχου (ελάχιστη ταχύτητα οριζόντια πτήση). Σύντομα ακολούθησε μια έκθεση του Gagarin «625-ου θέσεων εργασίας στη ζώνη των είκοσι-τελικού, ζητώ την άδεια να γυρίσω σε γραμμή 320». «625 λεπτά, επιτρέπουν», - δήλωσε ο επικεφαλής. «Εντάξει, να το κάνει» - ειπε Gagarin. Μετά από αυτά τα λόγια, σταμάτησε στις 10:30 το ραδιόφωνο, σε τυχόν ερωτήσεις στα 625 χιλ δεν απαντουσε. Όταν έγινε σαφές ότι το καύσιμο στο αεροπλάνο του Gagarin και Seregin ηταν λιγότερο και η επιστροφη θα είναι προβληματική, άγχος έπιασε όλους. Υπήρχε μια ομάδα επειγόντως να προετοιμάσει και να απογειωθει στον αέρα με δύο Il-14 μεταφοράς. Στη συνέχεια και τέσσερα Mi-4. Και στις 14:50 ο διοικητής ενός από τα ελικόπτερα, ανέφερε: «Νότια της Novoselovo χωριό, δάσος ορατός μεγάλος κρατήρας με καπνό και φωτιά.» Ο Kamanina με τους συγκεντρωμένους στρατηγούς στο αεροδρόμιο πέταξε αμέσως στον τόπο της συντριβής. Στα χωράφια και στο δάσος ήταν ακόμα ανέγγιχτη βαθιά τήξη χιονιού, μόνο εδώ και εκεί μπορούμε να δούμε κάποια σημεια - προϋποθέσεις για την εξεύρεση στον λευκό θόλο που ήταν πολύ δύσκολο. Η Αναζήτηση με το ελικόπτερο κάθισε στην άκρη του δάσους 800 μέτρα από το σημείο της συντριβής. Το Χιόνι ήταν πάνω από ένα μέτρο και για να πάει στον τόπο της συντριβής καποιος ήταν πολύ δύσκολο. Το αεροπλάνο συνετρίβη σε ένα πυκνό δάσος, με ταχύτητα κατά τη στιγμή της πρόσκρουσης με το έδαφος, όπως αργότερα αποδείχθηκε, ήταν 700-800 χιλιόμετρα την ώρα. Ο κινητήρας και το μπροστινό μέρος της καμπίνας άφησε στο έδαφος συρσιμο 6-7 μέτρα.Τα Wings, ουρά, δεξαμενές και το cockpit ειχε σπάσει σε μικροσκοπικά κομμάτια που ήταν διάσπαρτα στη ζώνη των 200 έως 100 μέτρων. Η εξέταση του τόπο της συντριβής οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο κοσμοναύτης σκοτώθηκε μαζί με τον εκπαιδευτή του. Τα μέρη του σώματος και τα ρούχα των πιλότων ελήφθησαν στη Μόσχα, όπου αποτεφρώθηκαν το βράδυ - οι δύο τεφροδόχοι που περιέχουν την τέφρα τέθηκαν μέχρι να τον αποχαιρετήσουν στην αίθουσα του σοβιετικού στρατού. Την ίδια ημέρα για να διευκρινίσει τις συνθήκες της συντριβής δημιουργήθηκε κυβερνητική επιτροπή με επικεφαλής τον Dmitriy Fedorovich Ουστίνοφ, ο οποίος υπηρέτησε ως Γραμματέας του ΚΚΣΕ. Πρώτα απ 'όλες τις περιστάσεις της καταστροφής έχουν εντοπιστεί. Η πρώτη - το αεροσκάφος πριν χτυπήσει το έδαφος ήταν άθικτο. Το δεύτερο - ο κινητήρας του αεροσκάφους ήταν σε λειτουργία κατά τη στιγμή της πτωσης με ταχύτητα αρκετή για να εχει οριζόντια πτήση. Το τρίτο - οι πιλότοι δεν προσπάθησε να βγουν. Τέταρτη - οι πιλότοι ήταν σε κατάσταση λειτουργίας. Πέμπτον - αν κρίνουμε από τις δύο καμπίνες ρολόγια και ρολόγια χειρός των πιλότων, το δυστύχημα συνέβη στις 10:31, ήτοι 50 δευτερόλεπτα μετά το τελευταίο ραδιόφωνο. Επιπλέον, επιβεβαιώθηκε ότι Γιούρι Γκαγκάριν και ο Βλαντιμίρ Seregin ήταν στο αεροπλάνο απόλυτα νηφάλιοι. Αποδείχθηκε πολύ πιο δύσκολο να εξακριβωθεί η κατάσταση του κινητήρα και του εξοπλισμου κατά τη διάρκεια της ίδιας της πτήσης. Ωστόσο, οι επιστημονικές μέθοδοι έρευνας στον τομέα των αερομεταφορών είχε ήδη φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο, και αποδείχθηκε ότι όλα τα συστήματα λειτουργούσαν εντός των φυσιολογικών ορίων με τις καταστροφικές επιπτώσεις στο έδαφος. Δεν είναι λιγότερο να μελετηθεί το ενδεχόμενο σύγκρουσης με τα πουλιά η με άλλα αεροσκάφη, η με τον καθετήρα μπαλόνι που εκτελούσε πτηση προκειμένου να αποκτήσει δεδομένα σχετικά με την κατάσταση της ατμόσφαιρας. Η περιπτωση της σύγκρουσης απορρίφθηκε. Τον Μάρτιο του 1987 ο καθηγητής Σεργκέι Mihaylovich Belotserkovsky και ο κοσμοναύτης Αλεξέι Arhipovich Leonov, οι οποίοι συμμετείχαν στην έρευνα, ειχαν την δική τους εκδοχή του αεροπορικού δυστυχήματος που στοίχισε τη ζωή στον Yuriya Alekseevicha Gagarina. Ανέφεραν ότι μια ομάδα εμπειρογνωμόνων σχετικά με τη δυναμική της πτήσης της Πολεμικής Αεροπορίας των Μηχανικών Ακαδημίας έκαναν μια σειρά από υπολογισμούς. Με τη βοήθεια της προσομοίωσης ήταν σε θέση να αποκαταστήσουν την πιο πιθανή πορεία των γεγονότων. Αφού έλαβε την άδεια από τον επικεφαλή της πτήσης επιστροφής ο Gagarin έπρεπε να κάνει μια στροφή με ένα ρυθμό 70 έως 320 με ένα ποσοστό μείωσης. Σε αυτή την πτήση έλαβε χώρα μεταξύ των δύο στρωμάτων απουσία νέφωσης που φαίνεται στον φυσικό ορίζοντα. Στη συνέχεια, κάτι αναπάντεχο συνέβη και το αεροπλάνο ήταν στο υπερκρίσιμο καθεστώτος σε θέση κατακόρυφης βουτιάς. Όπως αποδείχθηκε, υπάρχουν τρεις πιθανές αιτίες. Ο πρώτος λόγος - όταν πλησιάζει το ανώτατο όριο του κάτω στρώματος νεφών, το οποίο ήταν αρκετά «σχισμένο» από τη «γλώσσα» των νεφών, οι πιλότοι θα μπορούσαν να πάρουν μια «γλώσσα» του εμποδίου. Είναι πιθανό ότι πραγματικά εκεί υπήρξαν κάποια εμπόδια - για παράδειγμα, ένα σμήνος πουλιών. Η δραματική σύγκρουση θα μπορούσε να οδηγήσει σε στασιμότητα ελιγμων και μηχανής. Ο δεύτερος λόγος - να μπει στην πίστα πριν πετάξει το αεροσκάφος. Από το τέλος του φτερού κάθε αεροσκάφους ξεφευγουν τα λεγόμενα «τερματικα» δίνες. Οι Αεροπόροι γνωρίζουν πολύ καλά ότι κατά τη διάρκεια των συστημάτων πτήσης ή ανεφοδιασμού στον αέρα, δεν μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της δράσης τους - αλλιώς υπάρχει μια τέτοια ισχυρή ροή στροβιλισμού επίδραση που είναι δύσκολο να την αντιμετωπίσει: το αεροπλάνο πηγαίνει σε μια απότομη στροφή και πτωση. Ο τρίτος λόγος - μια ανοδική κατακόρυφη ροή του αέρα, η οποία θα μπορούσε να μεταβάλει το χαρακτήρα της ροής κατά τη διάρκεια της οριζόντιας πτήσης. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένας συνδυασμός των δύο ή και οι τρεις από αυτούς τους παράγοντες. Οι ειδικοί έχουν προσπαθήσει να αναδημιουργήσουν την εικόνα που παίζεται την τελευταία στιγμή της πτήσης του MiG-15UTI. Μετά την αναφορά στον επικεφάλης των ασκήσεων στην περιοχή έλαβε την άδεια να επιστρέψουν. Από το τέλος του φτερού κάθε αεροσκάφους ξεφευγουν από τα λεγόμενα «τερματικα» δίνες.Οι Αεροπόροι γνωρίζουν πολύ καλά ότι κατά τη διάρκεια των συστημάτων πτήσης ή ανεφοδιασμού στον αέρα, δεν μπορεί να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της δράσης τους οταν ανακύπτει ένα τέτοιο ισχυρό αντίκτυπο στροβιλίζοντας ροής που είναι δύσκολο να την αντιμετωπίσει: το αεροπλάνο πηγαίνει σε μια απότομη στροφή και πτωση. Ο τρίτος λόγος η κατακόρυφη ροή του αέρα, η οποία θα μπορούσε να μεταβάλει το χαρακτήρα της MIG ροής για οριζόντια πτήση. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένας συνδυασμός των δύο ή και οι τρεις από αυτούς τους παράγοντες. Οι ειδικοί έχουν προσπαθήσει να αναδημιουργήσουν την εικόνα που παίζεται την τελευταία στιγμή της πτήσης του MiG-15UTI. Μετά την αναφορά στο επικεφάλης των ασκήσεων στην περιοχή έλαβε την άδεια να επιστρέψουν.Ο Γιούρι Γκαγκάριν, μετά την καθοδική πορεία που ξεκίνησε αμέσως για να εκτελέσει μια στροφή. Κοντά στο άνω όριο των κάτω σύννεφων το αεροπλάνο έζησε μία από τις παραπάνω επιδράσεις, που οδηγεί σε στασιμότητα της πτέρυγας. Μόλις ηταν σε μια δύσκολη κατάσταση ο πιλότος έκανε ό, τι είναι δυνατόν για να το σώσει. Μέσα σε δευτερόλεπτα, ο Γιούρι Γκαγκάριν και ο Βλαντιμίρ Seregin πολέμησαν για τη ζωή, φέρνοντας το αεροπλάνο από μια βουτιά και υπό σημαντικα φορτία. Δεν είχαν παρα διακόσια μέτρα ύψος - δηλαδή, δυο δευτερόλεπτα πτήσης. https://www.roscosmos.ru/23358/

Πως δημιουργείται ο χρυσός στο σύμπαν μας; Για δεκαετίες οι ερευνητές πίστευαν ότι ο χρυσός και τα άλλα βαριά στοιχεία δημιουργούνται κατά την διάρκεια της έκρηξης των σουπερνόβα. Σήμερα όμως πολλοί υποστηρίζουν την ύπαρξη και ενός διαφορετικού τρόπου δημιουργίας του χρυσού: την συγχώνευση άστρων νετρονίων. Πως βρέθηκε ο χρυσός στη Γη; Πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου μετεωρίτες εμπλουτισμένοι με μικρές ποσότητες πολύτιμων μετάλλων – συμπεριλαμβανομένου και του χρυσού – σφυροκόπησαν την πρώιμη Γη. Αλλά πιο θεμελιώδες ερώτημα, είναι το «πώς δημιουργήθηκε ο χρυσός στο σύμπαν;» Και η απάντηση στο ερώτημα αυτό εξακολουθεί να είναι ακόμα αμφιλεγόμενη. Για δεκαετίες, η άποψη που επικρατούσε ήταν ότι ο χρυσός σχηματίστηκε κατά την διάρκεια των εκρήξεων των σουπερνόβα, μαζί με δεκάδες άλλα βαριά στοιχεία που τοποθετούνται στις κάτω σειρές του περιοδικού πίνακα. Όμως, τα τελευταία χρόνια άρχισε να επικρατεί και μια διαφορετική άποψη. Πολλοί αστρονόμοι σήμερα, πιστεύουν ότι ο σχηματισμός βαρέων στοιχείων είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί κατά την συγχώνευση δυο άστρων νετρονίων. Για να επιλυθεί το πρόβλημα, οι αστροφυσικοί ψάχνουν για αποδείξεις παντού, από τις αλχημιστικές προσομοιώσεις των υπολογιστών, μέχρι τα τηλεσκόπια ακτίνων γάμα και την κρούστα μαγνησίου στο βάθος των ωκεανών. Γίνεται αγώνας δρόμου για μια παρατήρηση που θα επαληθεύσει το ποια είναι τελικά τα κοσμικά λατομεία του χρυσού και των άλλων βαρέων στοιχείων. Το πρόβλημα με τα σουπερνόβα Το 1957 οι φυσικοί Margaret και Geoffrey Burbidge, William Fowler και Fred Hoyle (εν συντομία Β2FH) δημοσίευσαν την κλασική τους εργασία [synthesis of the Elements in Stars], στην οποία επιχειρούν με συστηματικό τρόπο να εξηγήσουν πως σχηματίστηκαν και σχηματίζονται τα στοιχεία του περιοδικού πίνακα στο εσωτερικό των άστρων. Η Μεγάλη Έκρηξη άφησε πίσω της υδρογόνο, ήλιο και λίθο. Η σύντηξη των πυρήνων αυτών στο εσωτερικό των άστρων δίνει βαρύτερους πυρήνων, αλλά η διαδικασία αυτή σταματάει στον σίδηρο, έναν από τους πιο σταθερούς πυρήνες στη φύση. Πυρήνες μεγαλύτεροι από τον σίδηρο έχουν περισσότερο θετικό φορτίο και είναι δύσκολο να ενωθούν μεταξύ τους, δηλαδή η σύντηξη δεν επιστρέφει περισσότερη ενέργεια από αυτή που προσφέρεται. Ένας εύκολος τρόπος για να δημιουργήσουμε βαριά στοιχεία, είναι να βομβαρδίσουμε πυρήνες σιδήρου με νετρόνια, τα οποία δεν είναι ηλεκτρικά φορτισμένα. Τα επιπλέον νετρόνια στον πυρήνα συνήθως τον κάνουν ασταθή, και στην περίπτωση αυτή, ένα νετρόνιο στον πυρήνα μεταπίπτει σε πρωτόνιο (και εκπέμπεται ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρίνο). Έτσι, η αύξηση του ατομικού αριθμού κατά μια μονάδα οδηγεί σε ένα βαρύτερο στοιχείο. Όταν κι άλλα νετρόνια προστίθενται σε έναν πυρήνα με πιο αργό ρυθμό απ’ ότι μπορεί να διασπαστεί, η διαδικασία αυτή ονομάζεται αργή σύλληψη του νετρονίου ή διαδικασία s. Με τον τρόπο αυτό σχηματίζονται στοιχεία όπως το στρόντιο, το βάριο και ο μόλυβδος. Όμως, όταν τα νετρόνια προστίθενται στον πυρήνα γρηγορότερα από την διάσπασή τους – η διαδικασία ονομάζεται ταχεία σύλληψη νετρονίου ή διαδικασία r – και τότε σχηματίζονται βαρύτερα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων του ουρανίου και του χρυσού. Για να είναι δυνατή η διαδικασία r, οι Β2FH αναγνωρίζουν ότι πρέπει να ικανοποιούνται κάποιες προϋποθέσεις. Κατ’ αρχήν πρέπει να υπάρχει μια καθαρή πηγή νετρονίων και οι βαρείς πυρήνες-σπόροι (όπως ο σίδηρος) που θα συλλάβουν αυτά τα νετρόνια. Απαιτείται επίσης ένα πυκνό και θερμό περιβάλλον, καθώς επίσης και μια έκρηξη που θα διασκορπίσει τα προϊόντα στο διάστημα. Για τους περισσότερους αστρονόμους, οι προϋποθέσεις αυτές τηρούνται σε ένα συγκεκριμένο αστρονομικό αντικείμενο: το σουπερνόβα. Ένα σουπερνόβα εκρήγνυται όταν στον πυρήνα ενός άστρου μεγάλης μάζας έχουν παραχθεί βαριά στοιχεία μέχρι τον σίδηρο, οι πυρηνικές αντιδράσεις σύντηξης σταματάνε και η «ατμόσφαιρα» του άστρου καταρρέει προς τα μέσα. Ένα άστρο σαν τον ήλιο θα κατέρρεε σε μια σφαίρα ακτίνας δώδεκα χιλιομέτρων περίπου. Τότε, όταν ο πυρήνας του άστρου πλησιάσει την πυρηνική πυκνότητα γίνεται ασυμπίεστος, η ύλη και η ενέργεια αναπηδούν προς τα έξω, δημιουργώντας την βίαιη έκρηξη του σουπερνόβα που είναι ορατή από δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Το σουπερνόβα καλύπτει όλες τις προϋποθέσεις για να πραγματοποιηθεί η διαδικασία r: κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης του άστρου τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια στον πυρήνα του άστρου μετατρέπονται σε νετρόνια, έτσι ο πυρήνας μεταπίπτει σε άστρο νετρονίων. Ο σίδηρος βρίσκεται σε αφθονία και δημιουργείται τεράστια θερμική ενέργεια. Από την δεκαετία του 1990 μια συγκεκριμένη εικόνα άρχισε να αναδύεται μέσα από τα υπολογιστικά μοντέλα. Μισό δευτερόλεπτο μετά την κατάρρευση του άστρου, μια θύελλα από νετρίνα αναδύεται προς τα έξω για περίπου ένα λεπτό. Αυτός ο άνεμος παρασύρει μαζί του πυρήνες σιδήρου, οι οποίοι χρησιμεύουν ως σπόροι συλλαμβάνοντας διαδοχικά πολλά νετρόνια, πραγματοποιώντας τη διαδικασία r. Aυτή είναι η αποδεκτή θεωρία σχηματισμού των βαρέων πυρήνων που περιγράφεται σε όλα τα βιβλία πυρηνικής φυσικής και αστροφυσικής. Καθώς όμως η ανάλυση των μοντέλων των σουπερνόβα εξελισσόταν, άρχισαν να εμφανίζονται κάποια προβλήματα. Οι θερμοκρασία του ανέμου που παρασύρει τα νετρίνα δεν φαίνεται να είναι αρκετά υψηλή. Ο άνεμος μπορεί επίσης να είναι αρκετά αργός, και οι πυρήνες-σπόροι δεν βρίσκουν αρκετά νετρόνια για να σχηματίσουν διαδοχικά βαριά στοιχεία μέχρι το ουράνιο. Και τα νετρίνα θα μπορούσαν να μετατρέψουν τα νετρόνια σε πρωτόνια – που σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει το πλήθος το νετρονίων που απαιτείται. Το σίγουρο είναι ότι από τις εκρήξεις σουπερνόβα δημιουργούνται άστρα νετρονίων. Το άστρο νετρονίων διαθέτει ισχυρότατο βαρυτικό πεδίο. Υπάρχει άραγε κάποια διαδικασία που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα νετρόνια του άστρου νετρονίου για πυρηνοσύνθεση; Η συγχώνευση άστρων νετρονίων Το 1974 οι αστρονόμοι ανακάλυψαν το πρώτο δυαδικό σύστημα από άστρα νετρονίων. Περιφερόμενο το ένα γύρω από το άλλο, το ζεύγος χάνει συνεχώς ενέργεια, και η σύγκρουσή τους θα είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα. Οι αστροφυσικοί James Lattimer και David Schramm προσπάθησαν να υπολογίσουν τι θα συμβεί σε μια τέτοια κατάσταση – όχι ακριβώς στην σύγκρουση μεταξύ άστρων νετρονίων, γιατί είναι πολύ περίπλοκη, αλλά μεταξύ ενός άστρου νετρονίου και μιας μαύρης τρύπας. Ενώ η λάμψεις των εκρήξεων σουπερνόβα επισκιάζουν για λίγο την λάμψη των γαλαξιών που τα φιλοξενούν, τα άστρα νετρονίων είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα δούμε. Παρότι η σύγκρουση δυο άστρων νετρονίων είναι δύσκολο να παρατηρηθεί, σύμφωνα με τους Lattimer και Schramm, κατά τη διάρκεια αυτού του εξωτικού γεγονότος θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί η διαδικασία r. Όταν τα δυο άστρα νετρονίων πλησιάζουν μεταξύ τους φτάνοντας στον τελικό εναγκαλισμό, υφίστανται τεράστιες βαρυτικές παλίρροιες και η σύγκρουση εκτινάσσει τεράστιες ποσότητες ύλης στο διάστημα. Σαν να συμπιέζεται ένα σωληνάριο οδοντόκρεμας ωθώντας προς τα έξω το περιεχόμενο. Πίσω από κάθε άστρο νετρονίων απλώνεται μια ουρά, που περιέχει 10 νετρόνια για κάθε πρωτόνιο, σε θερμοκρασία δισεκατομμυρίων βαθμών. Βαρείς πυρήνες σχηματίζονται μέσα σε χρονικό διάστημα ενός δευτερολέπτου περίπου. Επειδή περιέχουν πάρα πολλά επιπλέον νετρόνια είναι ασταθείς, ραδιενεργοί. Από την διάσπασή τους προκύπτουν πυρήνες χρυσού και λευκόχρυσου. Τουλάχιστον, αυτό δείχνουν οι προσομοιώσεις των υπολογιστών. Τα άστρα νετρονίων και τα σουπερνόβα είναι και τα δυο κατάλληλα για την δημιουργία στοιχείων διαμέσου της διαδικασίας r. Αλλά υπάρχει μια μεγάλη διαφορά στην ποσότητα που δημιουργείται σε κάθε περίπτωση. Τα σουπερνόβα παράγουν μια ποσότητα χρυσού στο μέγεθος της Σελήνης, ενώ η συγχώνευση των άστρων νετρονίων ποσότητα χρυσού στο μέγεθος του Δία – χιλιάδες φορές περισσότερη απ’ ότι τα σουπερνόβα – μόνο που τέτοιου είδους συγχωνεύσεις είναι σπανιότερες. Μπορούμε να καταλάβουμε αν τα βαρέα στοιχεία της Γης προέρχονται από την έκρηξη σουπερνόβα; Σε μια περσινή δημοσίευση στο περιοδικό Nature περιγράφεται η εύρεση ραδιενεργού σιδήρου-60 στον πυθμένα των ωκεανών, ίχνη από τις εκρήξεις σουπερνόβα των τελευταίων 10 εκατομμυρίων ετών. Ωστόσο αυτά τα σουπερνόβα δεν φαίνεται ότι αντιστοιχούν στα στοιχεία που δημιουργούνται διαμέσου της διαδικασίας r. Όταν οι ίδιοι ερευνητές έψαξαν για πλουτώνιο-244, ένα ασταθές προϊόν της διαδικασίας r που βρίσκεται στον πυθμένα των ωκεανών, βρήκαν πολύ μικρή ποσότητα. Οπουδήποτε κι αν δημιουργούνται αυτά τα βαρύτερα στοιχεία δεν είναι και τόσο συχνά στον γαλαξία μας. Δεν συμφωνούν όλοι με το συμπέρασμα αυτό. Άλλες ερευνητικές ομάδες ελπίζουν πως θα βρουν ραδιενεργό πλουτώνιο στα ιζήματα της Γης ή άλλα βαριά στοιχεία που σχηματίστηκαν από τις εκρήξεις των σουπερνόβα. Οι αστρονόμοι θα μπορούσαν επίσης να αναζητήσουν στοιχεία που σχηματίστηκαν διαμέσου της διαδικασίας r και μακριά από τη Γη. Το στοιχείο ευρώπιο που σχηματίζεται με τον τρόπο αυτό έχει μια φασματική γραμμή, που θα μπορούσαν να εντοπίσουν οι αστρονόμοι στις ατμόσφαιρες των άστρων. Νέα είδη σουπερνόβα και κιλονόβα Οι επικριτές του μοντέλου της συγχώνευσης άστρων νετρονίων επισημαίνουν ότι το φαινόμενο αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο σε σχέση με τις εκρήξεις των σουπερνόβα. Γι αυτό οι αστρονόμοι εξετάζουν την περίπτωση το 1% των σουπερνόβα που καταρρέουν να συμπεριφέρονται διαφορετικά απ’ ότι προβλέπουν οι κλασικές προσομοιώσεις. Οι διαφοροποιημένες αυτές συνθήκες θα μπορούσαν να δώσουν σημαντικές ποσότητες στοιχείων της διαδικασίας r. Πάντως, για να προχωρήσουμε σε εξαγωγή συμπερασμάτων καλό θα ήταν να παρατηρήσουμε τη διαδικασία r εν δράσει. Δυο ερευνητικές ομάδες ίσως να το έχουν κάνει ήδη (βλέπε https://arxiv.org/abs/1306.3960 και https://arxiv.org/abs/1306.4971). Η συγχώνευση άστρων νετρονίων ή ενός άστρου νετρονίου με μια μαύρη τρύπα θα μπορούσε να ανιχνευτεί από το παρατηρητήριο βαρυτικών κυμάτων LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory) – που ήδη έχει «ακούσει» μια συγχώνευση μαύρων τρυπών. Το 2013 ο δορυφόρος Swift ανίχνευσε μια σύντομη έκρηξη ακτίνων γάμα, έναν τύπο συμβάντος που αποδίδεται στην σύγκρουση άστρων νετρονίων. Κι άλλα τηλεσκόπια ψάχνουν για τέτοιου είδους φαινόμενα που ονομάζονται κιλονόβα. Στις προσομοιώσεις οι παρατηρησιακή υπογραφή του κιλονόβα ταιριάζει με τη συγχώνευση άστρων νετρονίων. Αν το παρατηρητήριο βαρυτικών κυμάτων LIGO στο μέλλον κατορθώσει να εντοπίσει συγχώνευση άστρων νετρονίων, τότε τα τηλεσκόπια σαν το επερχόμενο τηλεσκόπιο James Webb Space, θα μπορούσαν να στραφούν προς το σημείο που πραγματοποιήθηκε η σύγκρουση. Έτσι θα ήταν δυνατή η παρατήρηση ενός νεογέννητου νέφους στοιχείων που δημιουργήθηκαν μέσω της διαδικασίας r. Και ίσως να κατανοήσουμε οριστικά πως σχηματίζεται ο χρυσός στο σύμπαν. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες εδώ: https://www.quantamagazine.org/20170323-where-did-gold-come-from-neutron-stars-or-supernovas/ Στην φωτογραφία με κόκκινο τα στοιχεία που δημιουργούνται διαμέσου της διαδικασίας r (Lucy Reading-Ikkanda/Quanta Magazine) http://physicsgg.me/2017/03/26/%cf%80%cf%89%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b6%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%cf%87%cf%81%cf%85%cf%83%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ad%cf%87%ce%b5/

Χάρβαρντ: H νέα θεωρία για τη «Xιονόμπαλα Γη» που αλλάζει τα δεδομένα Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ αλλάζουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τη μεγαλύτερη εκδήλωση παγετώνων της Γης, το «Snowball Earth». http://www.pronews.gr/portal/20170325/genika/epistimes/27120/harvarnt-h-nea-theoria-gia-ti-xionompala-gi-poy-allazei-ta-dedomena Διεθνές πείραμα στην Κρήτη για το «ταξίδι» της σκόνης από τις αφρικανικές ερήμους. Είναι γνωστό ότι η σκόνη από τις ερήμους μπορεί να ταξιδέψει σε μεγάλες αποστάσεις, όπως πολύ καλά γνωρίζει η Ελλάδα που κατά καιρούς σκεπάζεται από τη σκόνη της Σαχάρας. Οι επιστήμονες, όμως, δεν έχουν ακόμη κατανοήσει πλήρως τους μηχανισμούς που επηρεάζουν τα «ταξίδια» της σκόνης. Αυτούς ακριβώς τους μηχανισμούς θα επιχειρήσουν να φωτίσουν καλύτερα μέσα από ένα σημαντικό διεθνές πείραμα, το οποίο θα ξεκινήσει στην Κρήτη στις 5 Απριλίου και θα διαρκέσει περίπου ένα μήνα. Υπερσύγχρονα επίγεια όργανα, καθώς και ενάερια μέσα (drones και ένα αεροπλάνο της Γερμανικής Διαστημικής Υπηρεσίας) θα χρησιμοποιηθούν για τις μετρήσεις. Το πείραμα, με την ονομασία Pre-TECT, διοργανώνεται από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ) και αποτελεί μια διεθνούς εμβέλειας ερευνητική εκστρατεία για την μελέτη της ερημικής σκόνης. Ο προηγμένος επιστημονικός εξοπλισμός που θα χρησιμοποιηθεί στο πείραμα, θα συγκεντρωθεί στο ατμοσφαιρικό παρατηρητήριο της Φινοκαλιάς στο νομό Λασιθίου, το οποίο λειτουργεί συνεχώς τα τελευταία 20 χρόνια από το Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Επιστημονικός υπεύθυνος του πειράματος Pre-TECT είναι ο ερευνητής του Ινστιτούτου Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του ΕΑΑ Βασίλης Αμοιρίδης, ο οποίος μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το πείραμα. Στο Pre-TECT (http://pre-tect.space.noa.gr/) συμμετέχει ένας μεγάλος αριθμός Ινστιτούτων, Πανεπιστημίων και ερευνητικών οργανισμών (περίπου 25), μεταξύ των οποίων το γερμανικό Ινστιτούτο Τροποσφαιρικής Έρευνας της Λειψίας (TROPOS), το Εθνικό Συμβούλιο Ερευνών της Ιταλίας (ΙΜΑΑ/CNR), το Ινστιτούτο της Κύπρου (CyI), το ρουμανικό Ινστιτούτο Οπτοηλεκτρονικής (INOE), το Φινλανδικό Μετεωρολογικό Ινστιτούτο, το γαλλικό Πανεπιστήμιο της Λιλ, τo ελβετικό Φυσικό Μετεωρολογικό Παρατηρητήριο του Νταβός (PMOD-WRC), η Σχολή Γεωεπιστημών και Επιστημών της Ατμόσφαιρας του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου της Τζόρτζια (Georgia Tech-ΗΠΑ) και η βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία (UK Met Office). Παράλληλα με τις κυρίως ερευνητικές δράσεις του Pre-TECT, θα διεξαχθούν εκπαιδευτικές δραστηριότητες υπό τη μορφή Θερινού Σχολείου, στο πλαίσιο του προγράμματος επιμόρφωσης και ανταλλαγής τεχνογνωσίας Η2020-TWINNING ECARS. Αναμένεται η άφιξη περισσοτέρων από 50 καθηγητών, ερευνητών και φοιτητών από διάφορες χώρες. Στο πλαίσιο του Pre-TECT, θα χρησιμοποιηθούν ερευνητικές υποδομές αιχμής για την τηλεπισκόπηση της ατμόσφαιρας. Συγκεκριμένα, προβλέπεται η συνεχής λειτουργία του προηγμένου συστήματος lidar PollyXT του ΕΑΑ για την τηλεπισκόπηση των αιωρούμενων σωματιδίων. Επιπλέον, θα λειτουργήσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το υπερσύγχρονο ραντάρ Doppler Cloud Radar MIRA-35 για την τηλεπισκόπηση των νεφών, καθώς και καινοτόμες διατάξεις για τη μέτρηση του προφίλ των πεδίων του ανέμου (HALO wind lidar). Ακόμη, θα λειτουργούν παράλληλα φωτόμετρα/πυρανόμετρα υψηλής διακριτικής ικανότητας (CIMEL, PSR, CMP), καθώς και ο προηγμένος σταθμός επιφανειακών επιτόπιων μετρήσεων του Πανεπιστημίου Κρήτης. Την ατμοσφαιρική εικόνα κατά τη διάρκεια του Pre-TECT θα συμπληρώσουν οι εναέριες μετρήσεις υπερσύγχρονων μη επανδρωμένων σκαφών (drones), καθώς και ενός αεροπλάνου τύπου Falcon της Γερμανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (DLR). Το πείραμα χρηματοδοτείται από το Αστεροσκοπείο Αθηνών και από μέρος της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος προς το ΕΑΑ. Την προσπάθεια υποστηρίζει επίσης η ναυτιλιακή εταιρεία ΑΝΕΚ Lines, που χορηγεί τα έξοδα μεταφοράς του εξοπλισμού και της επιστημονικής ομάδας του Αστεροσκοπείου. Ακόμη, η συμμετοχή των 25 φορέων και οι πτήσεις της DLR υποστηρίζονται οικονομικά από τις ευρωπαϊκές υποδομές ACTRIS και EUFAR. Κυνηγώντας τα αιωρούμενα σωματίδια Όπως δήλωσε ο υπεύθυνος του πειράματος Β.Αμοιρίδης, «η πειραματική εκστρατεία Pre-TECT αφορά στη μελέτη των άγνωστων μηχανισμών που επηρεάζουν τη μεταφορά της ερημικής σκόνης από τις ερήμους σε απομακρυσμένες περιοχές. Επιπλέον, το πείραμα θα επικεντρώσει στις φυσικο-χημικές ιδιότητες της σκόνης, όπως και στους ρυθμούς απόθεσής της στο έδαφος. Τα δεδομένα που θα συλλεχθούν, θα χρησιμοποιηθούν για την εκτίμηση των επιπτώσεων της μεταφερόμενης ερημικής σκόνης στο ηλιακό δυναμικό, στο σχηματισμό νεφών και στην κλιματική αλλαγή». Οι επιδημιολογικές έρευνες της τελευταίας δεκαετίας έχουν τεκμηριώσει ότι τα αιωρούμενα σωματίδια είναι υπεύθυνα για αυξημένη αναπνευστική και καρδιαγγειακή νοσηρότητα, αλλά και για τη συρρίκνωση του προσδόκιμου επιβίωσης, καθώς και για την πρόκληση πολλών πρόωρων θανάτων. Επίσης, υπάρχουν επιπτώσεις της σκόνης στο κλίμα και στο περιβάλλον μιας περιοχής. Για παράδειγμα, όπως αναφέρει ο κ.Αμοιρίδης, «η απόθεση της σκόνης στους ωκεανούς και στο έδαφος έχει επίπτωση στην αλιεία και στη γεωργία αντίστοιχα. Η βελτίωση της γνώσης μας σχετικά με το ρόλο της σκόνης στο σχηματισμό των νεφών και της βροχής θα έχει μεγάλη επίπτωση επίσης στην προγνωστική μετεωρολογία». Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και ιδιαίτερα ο Ελλαδικός χώρος αποτελεί σταυροδρόμι διαφορετικών αερίων μαζών, με σοβαρές συνέπειες στη δημόσια υγεία, στα οικοσυστήματα και στο επίπεδο των συντελούμενων κλιματικών αλλαγών. Σύμφωνα με τον κ. Αμοιρίδη, «η Ελλάδα δέχεται την ισχυρή επίδραση από τις εκτεταμένες έρημους της Βόρειας Αφρικής, όπως η Σαχάρα και το Σαχέλ, από τις οποίες μεταφέρονται τεράστιες ποσότητες σκόνης με αυξημένη συχνότητα την άνοιξη. Το γεγονός αυτό οξύνει τα ήδη επιβαρυμένα επίπεδα αιωρούμενων σωματιδίων από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες, κυρίως στις αστικές περιοχές. Επιπλέον, μια σειρά επιστημονικών εργασιών καταδεικνύουν ότι τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες παρατηρείται ιδιαίτερη αύξηση των επιπέδων του όζοντος, αύξηση που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην μεταφορά του ρύπου αλλά και προδρόμων αυτού ενώσεων από την Κεντρική-Δυτική και την Ανατολική Ευρώπη». Πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Ερευνών (ERC) επέλεξε να χρηματοδοτήσει τον κ.Αμοιρίδη με δύο εκατομμύρια ευρώ, χορηγώντας του μια σημαντική «επιχορήγηση εδραίωσης» (Consolidating Grant) για να υλοποιήσει ένα πενταετές ερευνητικό πρόγραμμα με την ονομασία D-TECT («Does dust triboelectrification affect our climate?»). Το Pre-TECT αποτελεί ουσιαστικά ένα πρόγραμμα προετοιμασίας του προγράμματος ERC D-TECT. Το τελευταίο, που αναμένεται να ξεκινήσει φέτος το Σεπτέμβριο, φιλοδοξεί να ανακαλύψει τους άγνωστους μηχανισμούς που ευθύνονται για τη μεταφορά της ερημικής σκόνης σε μεγαλύτερες από τις αναμενόμενες αποστάσεις. Όπως λέει ο κ.Αμοιρίδης, «είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι συνάδελφοι ερευνητές στην Αμερική έχουν καταγράψει σωματίδια Σαχαριανής σκόνης στα νησιά Μπαρμπέιντος, των οποίων το μέγεθος δεν δικαιολογείται με τις γνώσεις κλασσικής δυναμικής. Στο D-TECT θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τους μηχανισμούς που προωθούν τη σκόνη σε μεγαλύτερες από τις αναμενόμενες αποστάσεις από τις πηγές. Η βασική υπόθεση εργασίας μας αφορά στην ύπαρξη ενός ατμοσφαιρικού ηλεκτρικού πεδίου στις υπερυψωμένες στρωματώσεις της σκόνης, που προέρχεται από την κρούση των σωματιδίων διαφορετικών μεγεθών μεταξύ τους». http://www.pronews.gr/portal/20170326/genika/epistimes/27120/diethnes-peirama-stin-kriti-gia-taxidi-tis-skonis-apo-tis