Δροσος Γεωργιος

"Buran" Στις 15 Νοέμβρη 1988 στις 06:00 απο την εξέδρα εκτόξευσης του κοσμοδρομιου του Μπαϊκονούρ 110 για πρώτη φορά στην ιστορία της ρωσικής Κοσμοναυτικής ξεκίνησε το επαναχρησιμοποιήσιμο σύστημα μεταφορών "Ενέργεια-Buran". Το 2015, η σημαντική αυτή εκτόξευση γιορτάζει 27 χρόνια. Έχοντας κάνει δύο περιστροφές γύρω από τη Γη, το "Buran" μετά από 205 λεπτά, στις 9:25,εκανε προσγείωση στο αεροδρόμιο του διαδρόμου «Ιωβηλαίου». Για πρώτη φορά στον κόσμο πραγματοποιήθηκε προσγείωση του Διαστημικού Λεωφορείου στην αυτόματη λειτουργία. Η διαφορά του προγράμματος στο χρόνο ήταν ένα δευτερόλεπτο, και η απόκλιση του οχήματος από τον άξονα της προσγείωσης - μόνο 1,5 μέτρα. Η αποστολή του μόνο τον Νοέμβριο του 1988 και η κάθοδος στη Γη αυτόματα σε λειτουργία υπολογιστή ταξιδιού μπήκε στο "Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες." Το "Buran" θα μπορούσε να παραδώσει αστροναύτες και ωφέλιμα φορτία βάρους μέχρι 30 τόνους, καθώς και την επισκευή και συντήρηση του διαστημικού οχήματος άμεσα σε τροχιά. Στη δημιουργία του επαναχρησιμοποιήσιμου σύστηματος "Ενέργεια-Buran" παρακολούθησαν περισσότεροι από 1.200 επιχειρήσεις και οργανισμοι και σχεδόν 70 υπουργεία. Στα 18 χρόνια του προγράμματος συμμετειχαν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι, οι συνολικές δαπάνες ανήλθαν σε πάνω από 16 δισεκατομμύρια ρούβλια (πάνω από $ 10 δισεκατομμύρια σε ποσοστό τις αρχές του 1980). Η δεύτερη εκτόξευση του πυραύλου φορέα «Ενέργεια» ήταν η τελευταία. Το 1993, το πρόγραμμα "Ενέργεια-Buran" λόγω έλλειψης χρηματοδότησης έχει κλείσει. Περισσότερα για την τύχη του "Ενέργεια-Buran". http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=6619&postdays=0&postorder=asc&start=1395 Σελίδα 94-Ημερ.19/06/2015 http://www.energia.ru/ru/news/news-2015/news_11-16.html

Κβαντικός κώδικας σε πυρίτιο: Νέα βήματα προς την κατεύθυνση του κβαντικού υπολογιστή. Αυστραλοί ερευνητές έδειξαν ότι είναι δυνατή η εγγραφή μιας κβαντικής εκδοχής κώδικα υπολογιστή σε μικροτσίπ με το μεγαλύτερο επίπεδο ακρίβειας που έχει καταγραφεί ποτέ. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Guardian, οι κβαντικοί υπολογιστές χρησιμοποιούν άτομα αντί για τρανζίστορ ως μονάδες επεξεργασίας, επιτρέποντας την ταυτόχρονη διεξαγωγή πολλαπλών σύνθετων υπολογισμών, σε μεγάλη ταχύτητα. Στην κούρσα για τον πρώτο πραγματικό κβαντικό υπολογιστή, επιστήμονες υπολογιστών ανά τον κόσμο προσπαθούν να γράψουν κβαντικό κώδικα σε μια σειρά υλικών (διαμάντι, καίσιο, αλουμίνιο κ.α.). Ερευνητές του University of New South Wales (Αυστραλία) βασίζουν τη δουλειά τους στο πυρίτιο, που, ως γνωστόν, αποτελεί τον βασικό πυλώνα της σύγχρονης τεχνολογίας ηλεκτρονικών συσκευών και ως εκ τούτου κάτι τέτοιο θα διευκόλυνε τα πράγματα. Για πρώτη φορά ήταν εφικτή η διεμπλοκή ενός ζεύγους κβαντικών bits (qubits- μονάδων κβαντικής πληροφορίας) σε πυρίτιο. Τα qubits επιτρέπουν στους υπολογιστές να έχουν πρόσβαση σε κώδικα πολύ «πλουσιότερο» από αυτούς που χρησιμοποιούνται σε κανονικούς υπολογιστές- κάτι που με τη σειρά του καθιστά ανώτερους τους κβαντικούς υπολογιστές. Μέσω της διεμπλοκής των δύο qubits – ενός ηλεκτρονίου και του πυρήνα ενός ατόμου φωσφόρου- οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα δύο σωματίδια παρέμεναν συνδεδεμένα, ακόμα και όταν βρίσκονταν χωριστά, με τις ενέργειες που λάμβαναν χώρα στο ένα να επηρεάζουν το άλλο. Όπως εξηγεί ο καθηγητής Αντρέα Μορέλο, που ηγήθηκε της έρευνας, τα qubits είναι φυσικά αντικείμενα που έχουν δύο τυπικές καταστάσεις, οπότε φανταστείτε μια περιστροφική ένδειξη που θα μπορεί να δείχνει προς τον βορρά ή τον νότο, ή ένα κύκλωμα όπου το ρεύμα μπορεί να κινείται με τη φορά του ρολογιού ή αντίθετά της, όλες οι δυαδικές πιθανότητες. Αλλά εάν εμπλέξεις δύο μαζί, έχεις μια “υπερκατάσταση” των διαφορετικών συνδυασμών δυαδικής επιλογής, οπότε μια ένδειξη μπορεί να δείχνει τώρα ταυτόχρονα βορρά και νότο και το ρεύμα μπορεί να κινείται με τη φορά του ρολογιού και αντίθετά της. Δύο δυαδικά πράγματα που συμβαίνουν ταυτόχρονα». Αυτή η διεμπλοκή συνεπάγεται μια κβαντική γλώσσα προγραμματισμού/ κώδικα πολύ πλουσιότερη από ό,τι χρησιμοποιείται στους σημερινούς υπολογιστές, τονίζει. «Σκεφτείτε το σαν έξτρα λεξιλόγιο...όταν μιλάτε έχετε 26 γράμματα και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις στη διάθεσή σας. Σε έναν κλασικό υπολογιστή, το λεξιλόγιο είναι συνδυασμός των 0 και των 1 που απαρτίζουν τον κώδικά του. Σε έναν κβαντικό υπολογιστή, φανταστείτε ότι έχετε τα ίδια 0 και 1, αλλά επειδή η διεμπλοκή των qubits επιτρέπει τον συνδυασμό τους με τρόπο αδύνατο για τους κανονικούς υπολογιστές, θα ήταν το ανάλογο του να έχει κανείς ένα δισεκατομμύριο νέες γλώσσες διαθέσιμες, με τα ίδια 26 γράμματα». Η έρευνα πέρασε σχετικό τεστ (Bells Test) με το υψηλότερο σκορ που έχει καταγραφεί ποτέ σε πείραμα. Τα αποτελέσματά της δημοσιεύθηκαν στο Nature Nanotechnology. http://www.naftemporiki.gr/story/1032238/kbantikos-kodikas-se-puritio-nea-bimata-pros-tin-kateuthunsi-tou-kbantikou-upologisti

Ενα «Τρίγωνο» γεμάτο σκοτεινή ύλη. Αστρονόμοι με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Έβαν Κίρμπι του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) εντόπισαν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση σκοτεινής ύλης που εχει παρατηρηθεί οπουδήποτε στο σύμπαν έως τώρα. Πρόκειται για τον νάνο γαλαξία του Triangulum II που έχει μόνο 1.000 άστρα και βρίσκεται στις παρυφές του δικού μας γαλαξία. Η μάζα του εν λόγω μίνι-γαλαξία είναι πολύ μεγαλύτερη από την συνολική μάζα των άστρων, πράγμα που σημαίνει ότι η υπόλοιπη μάζα αποτελείται από σκοτεινή ύλη. Η αναλογία σκοτεινής προς κανονική (ορατή) ύλη είναι η μεγαλύτερη στο Σύμπαν. Συνεπώς ο γαλαξίας αυτός γίνεται πλέον ο κατ' εξοχήν στόχος για τους «κυνηγούς» της σκοτεινής ύλης. Προηγουμένως όμως θα πρέπει να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα του Κίρμπι από άλλους επιστήμονες. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters». Μια από τις εικόνες που έδωσαν στη δημοσιότητα οι ερευνητές από τις προσομοιώσεις που έκαναν. Αριστερά καταγράφεται η κατανομή άστρων του γαλαξία και δεξιά η συγκέντρωση σκοτεινής ύλης

Τα δίδυμα φεγγάρια του Κρόνου. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα φωτογραφία από το σύστημα του Κρόνου. Το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά από το 2004 τον κόσμο του Αρχοντα των Δαχτυλιδιών του ηλιακού μας συστήματος τράβηξε μία κοντινή φωτογραφία από την Διώνη και τον Εγκέλαδο, δύο από τους δορυφόρους του Κρόνου. Πρόκειται για δύο διαστημικά σώματα που σύμφωνα με τους επιστήμονες «κατασκευάστηκαν» από τα ίδια υλικά. Μπορεί να είναι… δίδυμα φεγγάρια όμως στην πορεία ανέπτυξαν διαφορετικά χαρακτηριστικά. Οπως φαίνεται και στην φωτογραφία ο Εγκέλαδος ανακλά το φως σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από ότι η Διώνη ενώ επίσης ο Εγκέλαδος κρύβει στο εσωτερικό του ένα ωκεανό για τον οποίο υπάρχουν ενδείξεις ότι το νερό που διαθέτει είναι πιθανώς φιλικό στη ζωή έστω και τη μικροβιακή. Στην φωτογραφία ο Εγκέλαδος (στο βάθος της εικόνας)... λάμπει, ενώ η δίδυμη αδελφή του, η πιο γκρίζα Διώνη σύμφωνα με τους επιστήμονες ήταν κάποτε ενεργή ενώ σήμερα όχι. Μάλιστα εικάζεται ότι όπως στον Εγκέλαδο και στο εσωτερικό της Διώνης υπήρχε κάποτε ένας υπόγειος ωκεανός που σήμερα δεν υπάρχει. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=755245

Εξωπλανήτης στη διαδικασία σχηματισμού του. Για πρώτη φορά οι αστρονόμοι κατάφεραν να παρατηρήσουν άμεσα έναν εξωπλανήτη στη διαδικασία σχηματισμού του. Πρόκειται για έναν αέριο γίγαντα γύρω από νεαρό άστρο, με την ονομασία LkCa 15, που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 450 ετών φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Ταύρου. Το σύστημα του LkCa 15 εντοπίστηκε πριν από τέσσερα χρόνια και περιλαμβάνει έναν τεράστιο δακτύλιο σκόνης και αερίων σε σχήμα ντόνατ, που περιβάλλει ένα άστρο ηλικίας μόλις δύο εκατομμυρίων ετών, το οποίο μοιάζει με τον Ήλιο μας. Οι επιστήμονες υποπτεύονταν ότι στο εσωτερικό του δίσκου εξελισσόταν η «κυοφορία» ενός πλανήτη. Ερευνητές, με επικεφαλής τη Στεφανί Σάλουμ του Πανεπιστημίου της Αριζόνα εντόπισαν αυτόν τον πλανήτη και τράβηξαν τις πρώτες υπέρυθρες φωτογραφίες του. Οπως είναι ευνόητο ο πλανήτης αυτός που έλαβε την ονομασία LkCa 15b θα αποτελέσει πλέον μόνιμο στόχο παρατήρησης από τους αστρονόμους ώστε να κατανοήσουν σε βάθος πώς γεννιούνται οι πλανήτες - κάτι που αφορά και τον δικό μας πλανήτη. Από τους περίπου 2.000 βεβαιωμένους εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί έως σήμερα, κανείς δεν βρίσκεται σε αρχικό (πρωτο-πλανητικό) στάδιο. Οι νέες παρατηρήσεις παρουσιάζουν ενδείξεις και για άλλους εξωπλανήτες εν τη γενέσει τους, δηλαδή ενός μεγάλου αστρικού συστήματος υπο δημιουργία. Το επίτευγμα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». Τρια σλάιντς από το «υπερηχογράφημα» που έκαναν οι ερευνητές στο αστρικό σύστημα που κυοφορεί ένα πλανήτη. Στην πρώτη και τη δεύτερη εικόνα με τον σταυρό σημειώνεται η θέση του άστρου επειδή έχει αφαιρεθεί το φως του. Στην τρίτη εικόνα απεικονίζεται και πάλι η θέση του άστρου αλλά με το βέλος σημειώνεται και η θέση του πρωτο-πλανήτη. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=755212

Διαστημικά λουλούδια. Ενα ακόμη εξαιρετικά ενδιαφέρον όσο και ιστορικό πείραμα ξεκίνησε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Πριν από λίγους μήνες το πλήρωμα του Σταθμού καλλιέργησε με επιτυχία ένα είδος μαρουλιού το οποίο κατανάλωσε. Τώρα οι αστροναύτες «φύτεψαν» λουλούδια στα εργαστήρια του Σταθμού κάτι που γινεται για πρώτη φορά στο Διάστημα. «Η καλλιέργεια λουλουδιών είναι πολύ πιο απαιτητική και σύνθετη διαδικασία από την καλλιέργεια ενός μαρουλιού αφού τόσο το φως όσο και άλλοι εξωτερικοί παράγοντες παίζουν πιο κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη τους από ότι στα λαχανικά» δηλώνει η Γκιόια Μάσα, επικεφαλής του προγράμματος καλλιέργειας φυτών σε διαστημικές συνθήκες Vegetable Production System (Veggie) της NASA. Οι αστροναύτες καλλιεργούν το λουλούδι Ζίννια το οποίο υπολογίζεται ότι θα ανθήσει σε περίπου 60 μέρες. Το μαρούλι που κατανάλωσαν οι αστροναύτες είχε χρειαστεί 30 μέρες για να αναπτυχθεί. Το πείραμα όπως είναι ευνόητο αναμένεται να προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για την καλλιέργεια λουλουδιών στο Διάστημα. Να σημειωθεί ότι για το 2017 έχει προγραμματιστεί η καλλιέργεια ντομάτας στον ISS εγχείρημα που αν στεφθεί με επιτυχία θα είναι εξαιρετικά σημαντική αφού πρόκειται για βασική τροφή την οποία θα μπορούν να έχουν στη διάθεση τους τα μέλη επανδρωμένων αποστολών σε μακρινούς προορισμούς. Το Γένος Ζίνια αποτελείτε από 20 είδη ετήσιων και πολυετών φυτών της οικογένειας Asteraceae . Είναι ιθαγενές των ξερών γρασιδότοπων, σε μια περιοχή που εκτείνεται από τις Νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες έως τη Νότια Αμερική , με το κέντρο της διαφοροποίησης να εντοπίζεται στο Μεξικό. Τα μέλη του γένους ξεχωρίζουν για τα μακριά μονόκλωνα λουλούδια τους που απαντώνται σε μια ποικιλία από φωτεινά χρώματα. Το όνομα του γένους τιμά τον γερμανό βοτανολόγος Johann Gottfried Zinn (1727-1759). Στην φωτογραφία εικονίζεται μια ποικιλία από λουλούδια της οικογένειας Ζίννια τα οποία καλλιεργούνται στον Διεθνή Διστημικό Σταθμό. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=754658

Η εξαδέλφη της Γης μάλλον είναι αφιλόξενη. Ο Kepler 438b, ο εξωπλανήτης που θεωρείται ότι μοιάζει περισσότερο στη Γη από όσους έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, πιθανότατα είναι αφιλόξενος για οποιαδήποτε μορφή ζωής εξαιτίας της έντονης ακτινοβολίας που περιοδικά δέχεται από το μητρικό άστρο του, σύμφωνα με βρετανούς επιστήμονες. Ο εν λόγω πλανήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε φέτος από αμερικανούς αστρονόμους με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Kepler», βρίσκεται στην κορυφή του «Δείκτη Ομοιότητας με τη Γη», καθώς είναι παρόμοιος τόσο σε μέγεθος, όσο και σε θερμοκρασία (άρα θα μπορούσε να έχει νερό σε υγρή μορφή και συνεπώς ζωή), όμως είναι πιο κοντά στο άστρο του, έναν ερυθρό νάνο, από ό,τι η Γη στον Ήλιο. Για τον λόγο αυτό, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Warwick, με επικεφαλής τον αστροφυσικό δρ. Ντέηβιντ Αρμστρονγκ, εκτιμούν ότι η ατμόσφαιρά του έχει σταδιακά καταστραφεί εξαιτίας των τεραστίων ποσοτήτων ακτινοβολίας που κατά καιρούς δέχεται από το κοντινό άστρο του. Οι περιοδικές αυτές ηλιακές/αστρικές εκλάμψεις και εκτινάξεις στεμματικής μάζας στέλνουν προς τον εξωπλανήτη ποσότητες ενέργειας δεκαπλάσιες σε σχέση με αυτές που δέχεται η Γη από τον Ήλιο, ισοδύναμες με ενέργεια 100 δισεκατομμυρίων τόνων ΤΝΤ. Αντίθετα με τον σχετικά ήσυχο Ήλιο μας, το άστρο του εξωπλανήτη στέλνει στο διάστημα ισχυρές δόσεις ακτινοβολίας ανά λίγες εκατοντάδες μέρες, κάθε μία από τις οποίες είναι ισχυρότερη από την πιο ισχυρή που έχει ποτέ καταγραφεί να προέρχεται από τον Ήλιο. Η πιθανότατη εξαφάνιση της προστατευτικής ατμόσφαιρας αφήνει τον Κέπλερ-438b έκθετο στις επιβλαβείς επιπτώσεις διαφόρων ειδών ακτινοβολίας (υπεριώδης, ακτίνες-Χ, σωματιδιακή), με αποτέλεσμα δύσκολα θα μπορούσε ένας έμβιος οργανισμός να επιβιώσει στην επιφάνεια του εξωπλανήτη. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=754938

Αμερικανικός νόμος ανοίγει το δρόμο για διαστημικά ορυχεία. Δεν είναι επιστημονική φαντασία, σύντομα θα είναι νόμος του αμερικανικού κράτους: το Κογκρέσο ενέκρινε τη Δευτέρα το νομοσχέδιο Space Act για την ιδιωτική πρωτοβουλία στο Διάστημα, το οποίο μεταξύ άλλων δίνει σε ιδιωτικές εταιρείας δικαιώματα εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων που εξορύσσονται από αστεροειδείς. «Το νομοσχέδιο αυτό ενθαρρύνει τον ιδιωτικό τομέα να εκτοξεύει πυραύλους, να αναλαμβάνει ρίσκα και να κυνηγά τα αστέρια» δήλωσε ο τεξανός ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Λάμαρ Σμιθ, πρόεδρος της Επιτροπής Επιστήμης στο Κογκρέσο. Το Space Act απαλλάσσει τη βιομηχανία από άκαμπτους κρατικούς ελέγχους και ουσιαστικά λέει ότι οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο Διάστημα είναι ιδιοκτήτες των φυσικών πόρων που εξορύσσουν. Όμως η πρόβλεψη αυτή ίσως αμφισβητηθεί από νομική άποψη, επισημαίνει η Washington Post. Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι ο νέος νόμος έρχεται σε σύγκρουση με τη Συνθήκη Εξώτερου Διαστήματος του ΟΗΕ, η οποία υπεγράφη το 1967 και απαγορεύει μεταξύ άλλων τη χρήση πυρηνικών όπλων στο Διάστημα και τις εδαφικές διεκδικήσεις χωρών σε ουράνια σώματα. Προβλέπει ακόμα ότι η διαστημική εξερεύνηση πρέπει να προσφέρει οφέλη για το σύνολο της ανθρωπότητας. Άλλοι, όμως, θεωρούν ότι η Συνθήκη απλώς εμποδίζει κράτη από το να διεκδικήσουν κυριαρχικά δικαιώματα στο Διάστημα, και δεν καλύπτει την εμπορική αξιοποίηση διαστημικών πόρων. Το ζήτημα «θα γίνει αναπόφευκτα αντικείμενο διεθνούς συζήτησης» εκτιμά ο Χένρι Χέρτζφελντ, καθηγητής Διαστημικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο «Τζορτζ Ουάσινγκτον», ο οποίος εκτιμά ότι το Space Act δεν έρχεται σε σύγκρουση με διεθνείς συνθήκες. Το νομοσχέδιο δέχεται εξάλλου επικρίσεις και για το γεγονός ότι απαλλάσσει τις εταιρείες διαστημικών μεταφορών από νομικές ευθύνες σε περίπτωση δυστυχήματος. Ορισμένοι γερουσιαστές θεωρούν παράλογο το να μην επιβάλλονται κανόνες ασφάλειας από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, δεδομένου μάλιστα ότι το νομοσχέδιο ανοίγει το δρόμο για αποστολές αστροναυτών της NASA με εμπορικά διαστημικά σκάφη. To νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε από τη Γερουσία την περασμένη εβδομάδα και από τη Βουλή των Αντιπροσώπων τη Δευτέρα. Εκκρεμεί τώρα η υπογραφή του από τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος ενδέχεται να ζητήσει τροποποιήσεις αλλά δεν αναμένεται να ασκήσει βέτο. Δύο αμερικανικές εταιρείες, η Planetary Resources και η Deep Space Industries, έχουν ήδη ανακοινώσει σχέδια για ορυχεία σε αστεροειδής. Ο επιστημονικός διευθυντής της Deep Space Industries Τζον Λιούις εκτιμούσε σε βιβλίο του το 1996 ότι ο ορυκτός πλούτος που περιμένει στη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία, έχει αξία «100 δισεκατομμυρίων δολαρίων για κάθε άνθρωπο που ζει σήμερα στη Γη». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500040002

Ο Τομά Πεσκέ πιο κοντά στο διάστημα με όνομα αποστολής Proxima. Ο αστροναύτης της ESA Τομά Πεσκέ αποκάλυψε το όνομα και το λογότυπο της εξάμηνης αποστολής του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που θα ξεκινήσει τον επόμενο Νοέμβριο. Ο Τόμα θα είναι ο 10ς αστροναύτης από τη Γαλλία που κατευθύνεται προς το διάστημα και το όνομά της αποστολής του, Proxima, συνεχίζει τη γαλλική παράδοση που αναφέρεται στα αστέρια και τους αστερισμούς. Το όνομα επιλέχτηκε μέσα από 1300 συμμετοχές στο διαγωνισμό της ESA που διεξάχθηκε νωρίτερα αυτό το χρόνο. Το νικητήριο όνομα δόθηκε από τον δεκατριάχρονο Samuel Planas από την Τουλούζη της Γαλλίας. "Proxima είναι το πιο κοντινό αστέρι στον Ήλιο μας και είναι ο πιο λογικός πρώτος προορισμός για ένα ταξίδι πέρα από το Ηλιακό μας Σύστημα", εξήγησε ο Samuel. "Η ονομασία Proxima αναφέρεται επίσης στο πώς οι επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις είναι κοντά στους ανθρώπους στη Γη." Η ανακοίνωση έγινε στο γαλλικό Υπουργείο Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και Έρευνας στο Παρίσι, παρουσία του Υφυπουργού Thierry Mandon, του Γενικού Διευθυντή της ESA Johann-Dietrich Woerner, και τον πρόεδρο της γαλλικής διαστημικής υπηρεσίας CNES, Jean-Yves Le Gall. Το λογότυπο συνεχίζει να έχει θέμα την εξερεύνηση, με ίχνη αστεριών που παραπέμπουν σε μελλοντικά διαστημικά ταξίδια και την εξερεύνηση πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά. Δύο σχηματοποιημένοι πλανήτες μπορεί να αντιπροσωπεύουν τη Γη και τη Σελήνη μας ή τη Σελήνη και τον Άρη. Το 'x' στο Proxima βρίσκεται στη μέση του σήματος για να δηλώσει το αστέρι Proxima Centauri. Αναφέρεται επίσης στο άγνωστο, καθώς και στο ότι ο Τομά είναι ο 10ς Γάλλος διαστημικός ταξιδιώτης. Οι τρεις κάθετες γραμμές αποτελούν το διακριτικό περίγραμμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ενώ αντιπροσωπεύουν τα χρώματα της Γης, της Σελήνης και του Άρη, ενώ υπονοούν τη γαλλική εθνική σημαία. Ο υπουργός Mandon παρέδωσε στον Τομά μια γαλλική σημαία κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου για να τη μεταφέρει στο διάστημα. Ο Τομά σχολίασε: "Είμαι πολύ ευχαριστημένος με αυτό το όνομα και το λογότυπο για την αποστολή. Πληροί όλες τις προδιαγραφές που είχα στο μυαλό συνεχίζοντας την παράδοση ονοματοδοσίας για τους Γάλλους αστροναύτες και αναγνωρίζοντας την μέχρι στιγμής κληρονομιά των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων, όντας παράλληλα προοδευτικό και φουτουριστικό." Όπως σε όλες τις αποστολές, όσο το δυνατόν περισσότερος χρόνος θα δαπανηθεί για την επιστήμη. Ο Τομά έχει ήδη ένα πλήρες πρόγραμμα εκτέλεσης πειραμάτων επιπλέον και τη χρήση τεχνολογίας που θα επιτρέψει στους γιατρούς στη Γη να παρακολουθούν τις ζωτικές του ενδείξεις ενώ εργάζεται. Με ένα χρόνο πριν από την εκτόξευση, ο Τομά θα συνεχίσει την εκπαίδευσή του χωρίς διαλλείματα από τότε που ορίστηκε ως αστροναύτης το 2009. Ο Τομά πέταξε στο Παρίσι για την ανακοίνωση από την εκπαίδευση του στο Χιούστον, ΗΠΑ, και τώρα θα πετάξει στο Star City στη Ρωσία. "Καλώ όλους να ακολουθήσουν την περιπέτεια στα social media. Ένας άλλος λόγος που επέλεξα την ονομασία Proxima ήταν γιατί θέλω να μείνω κοντά στους Ευρωπαίους," είπε ο Τομά. "Υπογραμμίζει πως οι επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις είναι στην υπηρεσία του πλανήτη μας μέσα από τα επιστημονικά αποτελέσματα και την εξερεύνηση, και θέλω να μοιραστώ την εμπειρία και να εμπνεύσω το κοινό." Ακολουθήστε τον Τομά μέσω του ιστοτόπου thomaspesquet.esa.int http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/O_Tomha_Peskhe_pio_kontha_sto_dihastema_me_honoma_apostolhes_Proxima Η Ουγγαρία γίνεται το 22ο Κράτος Μέλος της ESA. Η ουγγρική σημαία κυματίζει τώρα πλάι στις σημαίες των άλλων κρατών μελών της ESA, μετά την επίσημη ένταξη της Ουγγαρίας ως 22ο Κράτος Μέλος της ESA στις 4 Νοεμβρίου. Η συμφωνία για την προσχώρηση της Ουγγαρίας στη Σύμβαση της ESA υπεγράφη στις 24 Φεβρουαρίου 2015, από τον Jean-Jacques Dordain, τότε Γενικό Διευθυντή της ESA, με τον Ákos Kara, Ούγγρο υπουργό Επικρατείας Πληροφοριών, Επικοινωνιών και Προστασίας των Καταναλωτών, Υπουργείο Εθνικής Ανάπτυξης, και με την παρουσία της Fruzsina Tari, επικεφαλής της Ουγγρικής Υπηρεσίας Διαστήματος, επίσης από το Υπουργείο Εθνικής Ανάπτυξης. Μετά από αυτή την υπογραφή, άρχισε η διαδικασία επικύρωσης από την ουγγρική κυβέρνηση. Αυτή η διαδικασία ολοκληρώθηκε στις 4 Νοεμβρίου, όταν η Ουγγαρία κατέθεσε το έγγραφο επικύρωσης της Σύμβασης της ESA στο Παρίσι για να γίνει επίσημο Κράτος Μέλος της ESA. Ούγγροι αντιπρόσωποι θα συμμετέχουν στις διάφορες Συμβούλια Επιτροπών και Προγραμμάτων ως πλήρες κράτος μέλος από την συνεδρίαση του Συμβουλίου της ESA στις 17 Δεκεμβρίου και μετά. Η Ουγγαρία έχει μια μακρά ιστορία συνεργασίας με την ESA. Ήταν η πρώτη χώρα της κεντρικής Ευρώπης που υπόγραψε συμφωνία συνεργασίας με την ESA το 1991. Η χώρα έγινε επίσης το πρώτο Ευρωπαϊκό Συνεργαζόμενο Μέλος (ECS), υπογράφοντας τη Συμφωνία ECS στις 7 Απριλίου 2003 στη Βουδαπέστη. Περισσότερες πληροφορίες Christina Giannopapa Coordination with Member States Office ESA Headquarters, Paris http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_Oyggarhia_ghinetai_to_22o_Krhatos_Mhelos_tes_ESA ''Οι αστροναύτες τίμησαν τη μνήμη των θυμάτων στο Παρίσι στο διαστημικό σταθμό'' (βίντεο) Είναι πολύ μακριά από τη Γη και από όλα τα δεινά του κόσμου. Και οι αστροναύτες του Διαστημικού Σταθμού όμως ένιωσαν τη θλίψη και την απόγνωση που προκάλεσαν οι επιθέσεις στο Παρίσι. Τη Δευτέρα, οι Αμερικανοί Σκοτ Κέλι και Κέιλ Λίντνγκρεν και ο Ιάπωνας Κιμίγια Γιούι σταμάτησαν για λίγο τα καθήκοντά τους και τήρησαν ενός λεπτού σιγή για τα θύματα του μακελειού, ενώ το ίδιο έπραξαν και οι κοσμοναύτες στο ρωσικό τμήμα του σταθμού. «Είμαστε μαζί με τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο οι οποίοι μάχονται ενάντια στην τρομοκρατία, για το κοινό καλό», είπε ο Κέλι αμέσως μετά και το Χιούστον απάντησε «Ο Σταθμός επανέρχεται σε κανονική λειτουργία». http://www.defencenet.gr/defence/20151116/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%AF%CE%BC%CE%B7%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%BD%CE%AE%CE%BC%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B8%CF%85%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C

Μια μαύρη τρύπα σε δράση. Συχνά οι επιστήμονες χρησιμοποιούν συνδυαστικά τη δύναμη των πολλών τηλεσκοπίων για να αποκαλύψουν τα μυστικά του Σύμπαντος - και αυτή η εικόνα αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν αυτή η τεχνική είναι εντυπωσιακά αποτελεσματική. Το κίτρινης-απόχρωσης αντικείμενο στο κέντρο της εικόνας είναι ένας ελλειπτικός γαλαξίας γνωστός ως Hercules A, όπως φαίνεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA / ESA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Στο κανονικό φως, ένας παρατηρητής θα μπορούσε να δει μόνο αυτό το αντικείμενο να επιπλέει στη μελανή μαυρίλα του διαστήματος. Παρόλα αυτά η παρατήρηση του Hercules A με ένα ραδιοτηλεσκόπιο, και ολόκληρης της περιοχής είναι εντελώς μεταμορφωμένη. Εκπληκτικοί κόκκινο-ροζ πίδακες υλικού φαίνεται να αναδύονται έξω από το γαλαξία – πίδακες που είναι εντελώς αόρατοι στο ορατό φως. Εδώ παρουσιάζονται όπως φαίνονται από το Karl G. Jansky Very Large Array παρατηρητήριο ραδιοτηλεσκοπίων στο Νέο Μεξικό, ΗΠΑ. Αυτές οι ραδιοπαρατηρήσεις συνδυάστηκαν με δεδομένα ορατού φωτός του Hubble που έχουν ληφθεί με την κάμερα Wide Field 3 για να δημιουργήσουν αυτή την εντυπωσιακή σύνθεση. Οι δύο πίδακες αποτελούνται από ζεστό, υψηλής ενέργειας πλάσμα που-είχε πεταχτεί από το κέντρο του Hercules A, μια διαδικασία που κατευθύνεται από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που κρύβεται στην καρδιά του γαλαξία. Αυτή η μαύρη τρύπα είναι 2,5 τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ήλιου, και έχει περίπου χίλιες φορές μεγαλύτερη μάζα από τη μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία μας. Η μαύρη τρύπα του Hercules A θερμαίνει υλικό και το επιταχύνει σχεδόν στην ταχύτητα του φωτός, στέλνοντας το έξω στο διάστημα με θεαματικά υψηλές ταχύτητες. Αυτοί οι εξαιρετικά εστιασμένοι πίδακες χάνουν την ενέργεια τους όταν ταξιδεύουν, ώστε τελικά να επιβραδύνονται και να σκορπίζονται για να σχηματίσουν τους λοβούς που μοιάζουν με νέφη όπως απεικονίζονται εδώ. Τα πολλαπλά φωτεινά δαχτυλίδια και κόμποι που φαίνονται μέσα σε αυτούς τους λοβούς προτείνουν πως η μαύρη τρύπα έκανε πολυάριθμες διαδοχικές εκρήξεις υλικού κατά τη διάρκεια της ιστορίας της. Οι πίδακες εκτείνονται για περίπου 1,5 εκατομμύρια έτη φωτός - περίπου 15 φορές το μέγεθος του Γαλαξία. Ο Hercules A, γνωστός και ως 3C 348, βρίσκεται περίπου δύο δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Είναι ένα από τις φωτεινότερες πηγές εκπομπής ραδιοκυμάτων εκτός του Γαλαξία μας. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Mia_mahure_trhupa_se_drhase

ROSCOSMOS. Εκκίνηση για τα TGC «PROGRESS-MS" Στις 14, Νοεμβρίου του 2015, η Κρατική Επιτροπή υπό την ηγεσία του επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος ("Roscosmos") Αλέξανδρο Ivanov επιβεβαίωσαν την ημερομηνία έναρξης χρησιμοποιησης του εκσυγχρονισμένου (TGK) «PROGRESS-MS." Ξεκινώντας το TGC «PROGRESS-MS-01" θα εκτοξευτει την 21 Δεκεμβρίου 2015 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Επίσης, η Επιτροπή ενέκρινε το χρονοδιάγραμμα του προγράμματος ISS το 2016: 19 Μαρτίου του 2016 - TPK "Soyuz TMA-20M"? 31 Μαρτίου 2016 - TGC "PROGRESS-MS-02"? 21 Ιούνη του 2016 - TPK "Soyuz-MS-01"? 4 Ιουλίου, 2016 - TGC "PROGRESS-MS-03"? 23, Σεπτεμβρίου, 2016 - TPK "Soyuz-MS-02"? 20 Οκτωβρίου 2016 - TGC "PROGRESS-MS-04"? 16 του Νοέμβρη του 2016 - TPK ". Soyuz-MS-03" http://www.federalspace.ru/21835/ Space Training Course Αθήνα 7-11 Δεκεμβρίου. Φέτος συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τότε που η Ελλάδα έγινε πλήρες μέλος της ESA. Με σκοπό τον εορτασμό της επετείου και υπό το πρίσμα των εορτασμών της διεθνούς εβδομάδας διαστήματος, η ESA και η Terra Spatium υποστηρίζουν μια συναρπαστική σειρά σεμιναρίων Διαστημικών Εφαρμογών για σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και νέους επιστήμονες και επαγγελματίες, που διοργανώνουν από κοινού το si-cluster και το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. Τα σεμινάρια θα πραγματοποιηθούν στις 7-11 Δεκεμβρίου 2015, στην Αθήνα, Ελλάδα, στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο και στις εγκαταστάσεις του si-Cluster (α2-innohub). Είστε όλοι ευπρόσδεκτοι να δηλώσετε συμμετοχή, από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Δεν απαιτούνται έξοδα συμμετοχής στο σεμινάριο, ωστόσο οι συμμετέχοντες αναμένεται να καλύψουν οι ίδιοι τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής τους (οικονομική υποστήριξη δεν είναι διαθέσιμη). Η επίσημη γλώσσα του σεμιναρίου για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι η ελληνική και για τους νέους επιστήμονες και επαγγελματίες είναι η αγγλική. Σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Θέματα που σχετίζονται με τις διαστημικές επιστήμες και τη Γη εμφανίζονται στις ειδήσεις κάθε μέρα και επηρεάζουν τις ζωές όλων μας. Ασχολούμαστε με τις επιπτώσεις των φυσικών κινδύνων, τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη χρήση των πόρων, και την προσαρμογή των δραστηριοτήτων μας σύμφωνα με την ημερήσια πρόβλεψη του καιρού. Οι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μπορούν να μάθουν για τη Διαστημική Επιστήμη και ειδικότερα για θέματα παρατήρησης της Γης σε μια σειρά μαθημάτων που αφοράς σε εφαρμογές της περιβαλλοντικής επιστήμης, της φυσικής γεωγραφίας, ή σε άλλα επιστημονικά αντικείμενα. Τα ενδιαφερόμενα σχολεία μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή on-line, συμπληρώνοντας την αίτηση εδώ. http://www.si-cluster.gr/en/all-events/127-si-cluster-space-school.html#application Για κάθε συνεδρία ο αριθμός της ομάδας δεν πρέπει να ξεπερνά τα 90 άτομα Οι κρατήσεις γίνονται με σειρά προτεραιότητας. Γνωστοποίηση αποδοχής θα σταλεί από τις 30 Νοεμβρίου 2015. Σε περίπτωση ακύρωσης παρακαλούμε να βεβαιωθείτε ότι έχετε ενημερώσει τουλάχιστον 5 ημέρες νωρίτερα. Διαστημικό κουίζ (για όλα τα σχολεία που δηλώνουν συμμετοχή) Απαντήστε ένα on line κουίζ που περιλαμβάνει δορυφορικές εικόνες με ακρίβεια και γρήγορα για να κερδίσετε συναρπαστικά βραβεία από την ESA. Τα βραβεία θα απονεμηθούν κατά τη διάρκεια των σχολικών επισκέψεων στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο στην περίοδο που θα διαρκέσουν τα σεμινάρια. Για να απαντήσετε στο κουίζ δείτε εδώ. http://www.si-cluster.gr/en/all-events/127-si-cluster-space-school.html#earth-observation-competition Νέοι επιστήμονες και επαγγελματίες Το μάθημα είναι αφιερωμένο σε μεταπτυχιακούς φοιτητές, υποψήφιους διδάκτορες, μεταδιδακτορικούς συνεργάτες, νέους ερευνητές και νέους επαγγελματίες οι οποίοι χρησιμοποιούν την τεχνολογία ΕΟ στο καθημερινό τους έργο και θα ήθελαν να βελτιώσουν τις γνώσεις τους σχετικά με τους Sentinel-1, Sentinel-2 και την εργαλειοθήκη ESA Toolbox. Υποψήφιοι από όλες τις χώρες μπορούν να κάνουν αίτηση και να συμμετέχουν. Ελάχιστες απαιτήσεις: Οι υποψήφιοι πρέπει να έχουν: α) αποδεδειγμένη γνώση ή υπόβαθρο στην παρατήρηση της Γης και β) ισχύουσα επάρκεια στην αγγλική γλώσσα. Ειδικότερα: Πτυχίο σε συναφή γνωστικά αντικείμενα ή Μεταπτυχιακό ή διδακτορικό ή Μεταδιδακτορικό σχετικά με την Παρατήρηση της Γης ή ερευνητικό πεδίο ή επάγγελμα σχετικό με την Παρατήρηση της Γης. Τουλάχιστον C1 αγγλικό επίπεδο. Αίτηση: Η αίτηση θα πρέπει να υποβληθεί μέσω e-mail στο apply@si-Cluster.gr πριν από τη λήξη της προθεσμίας [15 Νοεμβρίου 2015, 00:00 πμ] με θέμα "Space training course / Participant Name" και θα πρέπει να περιλαμβάνει: Ένα motivation letter 250 λέξεων που να εξηγεί το ενδιαφέρον του αιτούντα να παρακολουθήσει το μάθημα ή ένα reference letter σε μια επίσημη εργασία με επικεφαλής το αντίστοιχο Πανεπιστήμιο/Εταιρεία. Ένα βιογραφικό σημείωμα Europass που να αποδεικνύει τη συμμόρφωση με τις ελάχιστες απαιτήσεις. Ένα αντίγραφο των σχετικών ακαδημαϊκών πτυχίων/πιστοποιήσεων. Ένα αντίγραφο πιστοποίησης γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Οι διοργανωτές θα επιβεβαιώσουν την παραλαβή των αιτήσεων που υποβλήθηκαν πριν από τη λήξη της προθεσμίας. Επιλογή: Οι πρώτες 30 αιτήσεις που υποβλήθηκαν [e-mail με χρονοσφραγίδα] που συμμορφώνονται με τις ελάχιστες απαιτήσεις θα επιλεγούν για να συμμετάσχουν στο πλήρες πρόγραμμα. Όλοι οι υποψήφιοι θα είναι σε θέση να παρακολουθήσουν την πρώτη ημέρα της ημερίδας στις 7 Δεκεμβρίου 2015. Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε εδώ. http://www.si-cluster.gr/en/all-events/128-si-cluster-space-school-2.html#application Η λήξη υποβολής των αιτήσεων είναι η Κυριακή 15η Νοεμβρίου 2015. Για τυχόν αλλαγές στην καταληκτική ημερομηνία των αιτήσεων αλλά και το πρόγραμμα μπορείτε να ενημερώνεστε εδώ. Για ενημερώσεις και εξελίξεις ακολουθήστε μας στο Twitter @ESA_Hellas http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Space_Training_Course_Athhena_7-11_Dekemvrhioy_delhoste_symmetochhe Διαστημικά σκουπίδια πέφτουν σε Ισπανία και Σρι Λάνκα. Δεξαμενές καυσίμων από πύραυλο; Κομμάτια χαλασμένου δορυφόρου; Κανείς δεν γνωρίζει τι είναι τα τρία μυστηριώδη αντικείμενα που έπεσαν από τον ουρανό τις τελευταίες ημέρες στην Ισπανία. Κανείς δεν ξέρει εξάλλου τι ακριβώς ήταν αυτό που διαλύθηκε στην ατμόσφαιρα την Παρασκευή νότια της Σρι Λάνκα. Το πρώτο διαστημικό σκουπίδι που βρέθηκε στην Ισπανία την περασμένη εβδομάδα ήταν μια περίεργη μεταλλική σφαίρα στην περιοχή της Μουρθία, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ένα παρόμοιο αντικείμενο εντοπίστηκε το Σαββατοκύριακο στο Καλασπάρα, περίπου 30 χιλιόμετρα από το πρώτο αντικείμενο, ενώ την Τρίτη ένας αγρότης ειδοποίησε την αστυνομία όταν βρήκε στο χωράφι του ένα μακρόστενο μεταλλικό εξάρτημα. Και στις τρεις περιπτώσεις κλήθηκε η αντιτρομοκρατική, η οποία δεν εντόπισε εκρηκτικά, ραδιενέργεια ή άλλες απειλές. Οι Αρχές εκτιμούν τώρα ότι τα διαστημικά σκουπίδια μπορεί να ήταν περισσότερα: «Νωρίς το πρωί την ημέρα που βρέθηκε το πρώτο αντικείμενο, μάρτυρες ανέφεραν ότι είδαν έξι με επτά πύρινες σφαίρες να πέφτουν από τον ουρανό» δήλωσε εκπρόσωπος του δημαρχείου στο Καλασπάρα. Οι δύο μεταλλικές σφαίρες «μπορεί να είναι βοηθητικές δεξαμενές καυσίμων που προέρχονται από πύραυλο» δήλωσε πηγή της Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας. Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στο νότιο άκρο της Σρι Λάνκα στον Ινδικό, επιστήμονες προσπάθησαν να βιντεοσκοπήσουν από το έδαφος και από ένα μισθωμένο αεροπλάνο την πτώση ενός μεγάλου διαστημικού σκουπιδιού το πρωί της Παρασκευής. Το εισερχόμενο αντικείμενο είχε εντοπιστεί με τηλεσκόπια τον Οκτώβριο και είχε διάμετρο ένα με δύο μέτρα. Περιφερόταν γύρω από τη Γη και τη Σελήνη τουλάχιστον από το 2009, και πιθανότατα είναι ένας ηλιακός συλλέκτης από πρόσφατη αποστολή στη Σελήνη. Οι επιστήμονες ήλπιζαν ότι θα κατάφερναν για πρώτη φορά να καταγράψουν την πτώση διαστημικού σκουπιδιού στην ατμόσφαιρα -η συννεφιά όμως τους χάλασε τα σχέδια. Το πιθανότερο είναι ότι το αντικείμενο κάηκε και διαλύθηκε εντελώς πριν φτάσει στην επιφάνεια του ωκεανού. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500039110

Αλυτος γρίφος η προέλευση του νερού. Αν και το νερό καλύπτει τα 2/3 της επιφάνειας του πλανήτη μας, η προέλευσή του παραμένει «γρίφος» για τους επιστήμονες ακόμη και σήμερα. Έτσι, ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν πως το υγρό στοιχείο υπήρχε ήδη κατά τη διάρκεια σχηματισμού πλανήτη μας, ενώ άλλοι πως εμφανίσθηκε σε μεταγενέστερη φάση, πιθανότατα μέσω μετεωριτών και κομητών. Τώρα, η ανάλυση δειγμάτων νερού από τον μανδύα της Γης έρχεται να προσφέρει περισσότερα στοιχεία, ώστε να γίνει ένα ακόμη βήμα προς την τελεσίδικη απάντηση. Κι αυτή γιατί η ανάλυση, που έγινε από επιστήμονες του πανεπιστημίου της Χαβάης, έδειξε πως στον πλανήτη μας υπήρχε νερό ήδη από τη φάση δημιουργίας του. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές εντόπισαν μικρές ποσότητες νερού εγκλωβισμένες σε κοιλότητες στο εσωτερικό ολιβίνη, ενός ορυκτού που αργότερα ενσωματώθηκε σε ηφαιστειακά πετρώματα τα οποία εντοπίζονται σήμερα στην Ισλανδία και στο νησί Παντλόπινγκ, στο Καναδικό Αρκτικό Αρχιπέλαγος. Οι κοιλότητες αυτές είναι μικροσκοπικές, με διάμετρο μόλις 20 εκατομμυριοστά του μέτρου, με συνέπεια οι ποσότητες του νερού να είναι ελάχιστες. «Οι μετρήσεις τόσο μικρών ποσοτήτων μπόρεσαν να γίνουν πραγματικότητα μόλις τα τελευταία χρόνια, με την εξέλιξη της τεχνολογίας», αναφέρει στο σάιτ Discovery News η Λίντια Χάρις, επιστήμονας από το πανεπιστήμιο της Χαβάης που συμμετείχε στην έρευνα. Η επιστημονική ομάδα χρησιμοποίησε ένα υπερσύγχρονο όργανο, με τη βοήθεια του οποίου μπόρεσε να αναλογίσει την αναλογία δευτερίου-υδρογόνου στα ίχνη νερού. Το δευτέριο, γνωστό και ως «βαρύ υδρογόνο», είναι ισότοπο του υδρογόνου, διαθέτοντας ένα νετρόνιο στον πυρήνα του. Η συγκεκριμένη αναλογία θεωρείται ένας από τους βασικούς δείκτες για την προέλευση ενός υλικού στο ηλιακό μας σύστημα. Ο λόγος είναι πως το δευτέριο, το οποίο δημιουργήθηκε με τη Μεγάλη Έκρηξη, δεν ήταν ισοκατανεμημένο στον δίσκο από σκόνη και αέρια που περιέβαλλε τον «νεαρό» Ήλιο και από τον οποίο σχηματίσθηκαν οι πλανήτες και τα υπόλοιπα ουράνια σώματα. Η ίδια αναλογία δείχνει επίσης την εξέλιξη χημικών διεργασιών με την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα, οι ενώσεις με τα ελαφρύτερα άτομα υδρογόνου μπορούν να διαφύγουν ευκολότερα από την ατμόσφαιρα στο διάστημα, από αυτές με τα βαρύτερα άτομα δευτερίου. Η ανακάλυψη των επιστημόνων δείχνει πως, στις «πρώτες ύλες» που σχημάτισαν τον πλανήτη μας, συμμετείχαν και σωματίδια σκόνης τα οποία παρέσυραν μόρια νερού από τον δίσκο που περιέβαλλε τον «νεαρό» Ήλιο. Ακόμη κι αν κατά τη διαδικασία σχηματισμού της Γης ένα μέρος του νερού εξατμίσθηκε λόγω της θερμότητας, με βάση αυτή τη θεωρία θα πρέπει να επιβίωσαν αρκετές ποσότητες. Άλλοι ερευνητές πάντως υποστηρίζουν πως, ακόμη και στην περίπτωση που ισχύει το παραπάνω σενάριο, το νερό θα έπρεπε να εξατμισθεί λίγο αργότερα, με την πρόσκρουση στον πλανήτη μας του τεράστιου ουράνιου σώματος που είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η Σελήνη. Επομένως, θεωρούν πως η Γη χρειάσθηκε να ανεφοδιασθεί με νερό στην πορεία, από κομήτες και αστεροειδείς οι οποίοι κατέληξαν στην επιφάνειά της. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, προσομοιώσεις σε υπολογιστή έχουν δείξει πως η βίαιη «γέννηση» της Σελήνης δεν είναι απαραίτητο να στέρησε τον πλανήτη μας από όλο το νερό που διέθετε. Αντίθετα, μικρές ποσότητες θα μπορούσαν κάλλιστα να παραμείνουν στην ατμόσφαιρα, μέχρι να ψυχθούν και να επιτρέψουν στο έδαφος. http://www.naftemporiki.gr/story/1030711/alutos-grifos-i-proeleusi-tou-nerou

100 χρόνια Γενική Θεωρία της Σχετικότητας. Νοέμβριος 1915 – Νοέμβριος 2015 Διάλεξη του καθηγητή Robbert Dijkgraaf http://physicsgg.me/2015/11/14/100-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b8%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/

Ο πλανήτης του… Αιόλου. Το 2005 εντοπίστηκε σε απόσταση 63 ετών φωτός από εμάς ένας ακόμη εξωπλανήτης που έλαβε την κωδική ονομασία HD 189733b. Ηταν ένας γίγαντας αερίου ο οποίος παρουσίαζε εξαιρετικό ενδιαφέρον για αυτό και οι επιστήμονες τον παρατηρούν συνέχεια. Εχει αποδειχθεί ότι έχει γαλάζιο χρώμα όπως και η Γη αλλά και μια σειρά από εντυπωσιακά ατμοσφαιρικά φαινόμενα. Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι στον HD 189733b πνέουν πολύ ισχυροί άνεμοι. Ομάδα ερευνητών από το βρετανικό Πανεπιστήμιο Warwick διαπίστωσε ότι στον εξωπλανήτη δημιουργούνται άνεμοι που κινούνται με ταχύτητες περίπου εννέα χιλιάδων χλμ/λεπτό! Η νέα ανακάλυψη έγινε με τη χρήση του τηλεσκοπίου Harps στη Χιλή και προστίθεται στις υπόλοιπες στον HD 189733b ο οποίος είναι πλέον ο πρώτος εξωπλανήτης στον οποίο έχουν οι επιστήμονες καταφέρει να έχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα καιρικών συνθηκών σε ένα εξωπλανήτη. Το γαλάζιο χρώμα είναι όπως φαίνεται η μόνη ομοιότητα ανάμεσα στη Γη και τον HD 189733b. Ο εξωπλανήτης ανήκει σε μια κατηγορία σωμάτων που ονομάζονται «καυτοί Δίες» -γίγαντες από αέριο που κινούνται σε πολύ μικρή απόσταση από το μητρικό τους άστρο. Λόγω της πολύ μικρής απόστασης, η περίοδος περιφοράς του HD 189733b είναι ίδια με την περίοδο περιστροφής -με άλλα λόγια, μία μέρα σε αυτόν τον παράξενο πλανήτη διαρκεί όσο ένα έτος. Και αυτό σημαίνει ότι η μία πλευρά του πλανήτη κοιτάζει μόνιμα προς το άστρο, και ψήνεται στους 1.000 βαθμούς Κελσίου, ενώ η άλλη πλευρά παραμένει βυθισμένη στην αιώνια, παγωμένη νύχτα. Η διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια είναι αυτή σύμφωνα με τους επιστήμονες που προκαλεί τους... υπερηχητικούς ανέμους. Ψηλά στην ταραγμένη ατμόσφαιρα του εξωπλανήτη οι επιστήμονες εκτιμούν ότι σωματίδια πυριτίου λιώνουν από τη ζέστη και σχηματίζουν σταγονίδια γυαλιού, τα οποία πέφτουν προς τα κάτω υπό τη μορφή μιας βίαιης θύελλας. Τα σταγονίδια γυαλιού σκεδάζουν το γαλάζιο χρώμα περισσότερο από ό,τι το κόκκινο, δίνοντας έτσι στον πλανήτη το χαρακτηριστικό του χρώμα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=754331

Το νέο σπίτι της Apple θα είναι ένα... «διαστημόπλοιο» Δεν είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτονται εικόνες από το υπό κατασκευή νέο στρατηγείο της Apple. Όμως, τη φορά αυτή ο Ντάνκαν Σίνφιλντ κατάφερε χρησιμοποιώντας ένα DJI Inspire 1 drone να δώσει μια καλύτερη αίσθηση του μεγέθους του. Το αποκαλούμενο και «διαστημόπλοιο», λόγω του στρογγυλού, φουτουριστικού σχήματός του θα περιλαμβάνει εγκαταστάσεις έκτασης 260.128 τετραγωνικών μέτρων και θα φιλοξενεί περισσότερους από 12.000 εργαζόμενους. Στο κέντρο του προβλέπεται η δημιουργία μεγάλου χώρου πρασίνου. To campus 2 της Apple βρίσκεται επίσης στο Κουπερτίνο της Καλιφόρνια, σε απόσταση περίπου ενάμιση χιλιομέτρου από τα σημερινά γραφεία της εταιρείας. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 2012 και βάσει χρονοδιαγράμματος θα έχει ολοκληρωθεί πριν από το τέλος του 2017. Τα σχέδια κατασκευής του είχε παρουσιάσει ενώπιον του δημοτικού συμβουλίου της πόλης ο εκλιπών Στιβ Τζομπς, τον Ιούνιο του 2011, σε μια από τις τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις του, μερικές εβδομάδες προτού αφήσει τη θέση του στον Τιμ Κουκ. Γνωστός για την τελειομανία του, ο Τζομπς είχε επιμείνει στο στρογγυλό σχήμα του όλου οικοδομήματος και την επένδυσή του με τους μεγαλύτερους μονοκόμματους κυρτούς υαλοπίνακες που έχουν κατασκευαστεί ποτέ. Είχε πει μάλιστα ότι η Apple θα αξιοποιήσει την τεχνογνωσία που έχει αποκομίσει στην κατασκευή μεγάλων γυάλινων επιφανειών μέσα από τα καταστήματά της σε όλο τον κόσμο. Στην τελική του μορφή το κτίριο θα έχει ύψος μόλις τεσσάρων ορόφων και μεγάλα υπόγεια πάρκινγκ, τόσο κάτω από το κεντρικό οικοδόμημα, όσο και περιμετρικά. Σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια, μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνει μια μονάδα παραγωγής ενέργειας από εναλλακτικά καύσιμα και ένα μεγάλο αμφιθέατρο, όπου θα γίνονται οι μελλοντικές παρουσιάσεις των προϊόντων της Apple. Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/20151112/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1/%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-apple-%CE%B8%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%C2%AB%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CE%BF%C2%BB-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF Flaming Star: Η απόκοσμη διαστημική φωτογραφία της Nasa Η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ, η NASA, βράβευσε ως «διαστημική φωτογραφία της ημέρας«, την εικόνα που τράβηξε από το «βαθύ διάστημα» ένα ζευγάρι Ισπανών στην περιοχή του Puerto Real. Πρόκειται για το νεφέλωμα αστέρων «ΑΕ Aurigae,» γνωστό και ως «Flaming Star«, καθώς τα αέρια μέσα στο νεφέλωμα, το κάνουν να δείχνει σαν να έχει πάρει φωτιά. Το συγκεκριμένο νεφέλωμα είναι περίπου 1.500 έτη φωτός μακριά. Φωτογράφοι είναι ο Jesus Manuel Vargas Ruiz και η Ρoyal Maritxu Viudez που φωτογραφίζουν επί 10 χρόνια το βάθος του νυχτερινού ουρανού από διάφορα μέρη της Ισπανίας. Πριν από 4 χρόνια η διαστημική υπηρεσία της NASA είχε ονομάσει και πάλι «φωτογραφία της ημέρας», μία φωτογραφία τους από το Νεφέλωμα του Ωρίωνα. Οι δυο φωτογράφοι χρησιμοποίησαν διοπτρικό τηλεσκόπιο και μια κάμερα CCD μέσω ειδικών φίλτρων που συλλαμβάνει το φως που εκπέμπουν τα αέρια από τα ουράνια αντικείμενα στον βαθύ ουρανό. http://www.defencenet.gr/defence/20151111/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/flaming-star-%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-nasa

Η Κοσμική Βροχή των Λεοντιδών. Από τις αρχές του μήνα, τις πρώτες πρωινές ώρες, μπορεί κανείς να παρατηρήσει την ετήσια επίσκεψη μιας ροής σωματιδίων που σχηματίζουν την «Βροχή των Λεοντιδών», η οποία αναμένεται να φτάσει σ’ έξαρση στις 17 προς 18 Νοεμβρίου όταν 15 περίπου φωτεινά πεφταστέρια θα στολίζουν τον ουρανό κάθε ώρα. Συγχρόνως μπορείτε επίσης να παρατηρήσετε τους δύο λαμπρούς πλανήτες Αφροδίτη και Δία στην ανατολική πλευρά του ουρανού. Παρόλα αυτά να έχετε υπόψη σας ότι ακόμη πιο πλούσια φέτος θα είναι μία άλλη βροχή διαττόντων, οι «Διδυμίδες», που θα εμφανιστεί στον ουρανό το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου. Η «βροχή των Λεοντιδών» πήρε την ονομασία της από τα μετέωρα που φαίνονται να προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα. Όπως όλες οι «βροχές διαττόντων» οφείλονται στα σωματίδια σκόνης που αφήνουν πίσω τους οι διάφοροι κομήτες, έτσι και οι «Λεοντίδες» οφείλονται στα σωματίδια του κομήτη Τεμπλ-Τατλ. Κατά την διέλευσή τους από τη Γη οι κομήτες αφήνουν πίσω τους διάφορα μικρά σωματίδια σκόνης τα οποία είναι σχετικά μαζεμένα σε ομάδες και τέμνουν πολλές φορές την τροχιά της Γης. Όταν η Γη συναντάει μια τέτοια ομάδα σωματιδίων τα έλκει και τότε αυτά εισέρχονται στην ατμόσφαιρά μας με ρυθμό 40 έως 70 αντικειμένων την ώρα. Σε εξαιρετικές όμως περιπτώσεις ο ρυθμός αυτός μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα χίλια μετέωρα την ώρα, οπότε λέμε ότι έχουμε μια «καταιγίδα διαττόντων». Φυσικά από αυτά τα μετέωρα δεν καταφέρνει κανένα να φτάσει στην επιφάνεια της Γης γιατί είναι μικρότερα και από κόκκους άμμου. Αυτό που συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι η Γη μας περιφέρεται στην τροχιά της γύρω από τον Ήλιο με μια ταχύτητα 110.000 χιλιομέτρων την ώρα, οπότε πέφτει ακάθεκτη πάνω στα σύννεφα των σωματιδίων που έχει αφήσει πίσω του ο κομήτης. Τα μικροσκοπικά αυτά σωματίδια με βάρος μικρότερο του ενός γραμμαρίου χτυπάνε τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιράς μας σε ύψος 100 περίπου χιλιομέτρων και αναφλέγονται. Η ανάφλεξη αυτή ιονίζει τα γύρω στρώματα της ατμόσφαιρας σχηματίζοντας έτσι μια φωτεινή σφαίρα 2 έως 3 μέτρων που κινείται με ταχύτητα 30 έως 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Αυτή τη φωτεινή σφαίρα βλέπουμε από τη Γη και την ονομάζουμε διάττοντα, μετέωρο ή «πεφταστέρι». Κάθε ημέρα που περνάει πάνω από 100 τόνοι λεπτής διαστημικής σκόνης πέφτει πάνω στην επιφάνεια της Γης χωρίς καν να το καταλάβουμε. Η μεγαλύτερη Καταιγίδα Διαττόντων που παρατηρήθηκε ποτέ ήταν η Καταιγίδα των Λεοντιδών στις 12 προς 13η Νοεμβρίου του 1833 όταν τα μετέωρα έμοιαζαν με πυροτεχνήματα από μία ροή δεκάδων μετεώρων κάθε δευτερόλεπτο που διήρκεσε επί ώρες. Ένας ιστορικός μάλιστα το 1878 την θεώρησε ως ένα από τα 100 πιo σημαντικά γεγονότα των ΗΠΑ. Πολλές ξυλογραφίες έχουν απεικονίσει το γεγονός με μεγάλη επιτυχία. Αρκετοί μάλιστα κοινωνιολόγοι αποδίδουν στο ουράνιο αυτό φαινόμενο την εξάπλωση της θρησκομανίας που επηρέασε τα επόμενα μερικά χρόνια την όλη κοινωνική εξέλιξη και τον σύγχρονο χαρακτήρα των ΗΠΑ. Το 1799 η βροχή αυτή είχε παρατηρηθεί από τον Πρώσσο επιστήμονα Αλεξάντερ φον Χούμπολτ που βρίσκονταν στην Βενεζουέλα. Σύμφωνα με την περιγραφή του ολόκληρος σχεδόν ο ουρανός καλύφτηκε από φωτεινά μετέωρα που απείχαν μεταξύ τους όσο το διπλάσιο μέγεθος της Πανσελήνου. Σύμφωνα μάλιστα με τις αφηγήσεις των Νοτιοαμερικανών ιθαγενών το ίδιο φαινόμενο είχε παρατηρηθεί και το 1766. Άλλες προηγούμενες αναφορές εντοπίστηκαν το 1863 από τον Χιούμπερτ Νιούτον, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Γέηλ, με ενδείξεις για ιδιαίτερα μεγάλες καταιγίδες διαττόντων τα έτη 902, 934, 967, 1037, 1202, 1366, και 1533 μ.Χ. Η εμφάνιση των Λεοντιδών το 1866 έφτασε τους 5.000 διάττοντες την ώρα ενώ το 1867 ο ρυθμός έπεσε στους 1.000 την ώρα. Αντίθετα το 1899 η βροχή των Λεοντιδών ήταν απογοητευτική, όταν ξαφνικά τον επόμενο χρόνο (15-16 Νοεμβρίου 1900) ο ρυθμός ανέβηκε και πάλι στους 1.000 διάττοντες την ώρα. Τα επόμενα χρόνια χάθηκαν τα ίχνη του κομήτη Τέμπλ-Τάτλ και θεωρήθηκε ότι είχε μάλλον διαλυθεί μέχρις ότου ανακαλύφτηκε και πάλι το 1965 όταν προσπέρασε τη τροχιά της Γης σε απόσταση λίγο μεγαλύτερη απ’ αυτήν της Σελήνης. Ένα χρόνο αργότερα στις 17 Νοεμβρίου 1966 στις κεντρικές και δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες δεκάδες χιλιάδες διάττοντες στόλισαν και πάλι τον νυχτερινό ουρανό γιά είκοσι τουλάχιστον λεπτά με ρυθμό 200.000 (55 το δευτερόλεπτο) έως 1.000.000 (280 το δευτερόλεπτο) διαττόντων κάθε ώρα. Μία προσεκτική ανάλυση το 1994 υπολόγισε ότι ο πραγματικός ρυθμός δεν υπερέβη τους 15.000 διάττοντες την ώρα (5 το δευτερόλεπτο) οι οποίοι όμως συγκρούονταν με τα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας με ταχύτητα 71 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο 255.000 χιλιόμετρα την ώρα). http://www.naftemporiki.gr/story/1030221/i-kosmiki-broxi-ton-leontidon

Εγκαίνια για τον κυνηγό της σκοτεινής ύλης. Ο μεγαλύτερος και πιο ευαίσθητος ανιχνευτής για τον εντοπισμό της μυστηριώδους σκοτεινής ύλης μόλις εγκαινιάσθηκε στην κεντρική Ιταλία. Το πείραμα ΧΕΝΟΝ1Τ, που διεξάγεται σε βάθος 1.400 μέτρων στο Εθνικό Εργαστήριο κάτω από το όρος Γκραν Σάσο, ασφαλώς θα γράψει ιστορία, αν πετύχει τον φιλόδοξο στόχο του. Αν όμως αποτύχει, όπως έχουν αποτύχει έως τώρα και άλλα ανάλογα πειράματα, τότε οι επιστήμονες θα πρέπει μάλλον να ξεγράψουν μία από τις προσφιλείς επιστημονικές θεωρίες τους: ότι πιθανώς η σκοτεινή ύλη - που αποτελεί περίπου το 85% της ύλης του σύμπαντος - αποτελείται από τα λεγόμενα «ασθενώς αλληλεπιδρώντα σωματίδια με μάζα» (WIMPs), τα οποία προβλέπονται από την θεωρία της υπερσυμμετρίας, την κυριότερη -αλλά αναπόδεικτη ακόμη- πρόταση για να συμπληρωθεί το «Κυρίαρχο Πρότυπο» της σωματιδιακής Φυσικής. 'Αρα μια αποτυχία για τη σκοτεινή ύλη θα αποτελεί αποτυχία και για την υπερσυμμετρία γενικότερα. Η προσπάθεια εντοπισμού αυτών των υποθετικών υπερσυμμετρικών σωματιδίων της σκοτεινής ύλης γίνεται επίσης στο CERN, καθώς και σε δύο υπόγεια ορυχεία στη Νότια Ντακότα των ΗΠΑ (πείραμα LUX - το πιο ευαίσθητο πείραμα μέχρι σήμερα) και στη Μινεσότα (πείραμα CoGeNT). Υπάρχουν και άλλα παρεμφερή πειράματα σε εξέλιξη, όπως τα CRESST-II και DAMA/LIBRA επίσης κάτω από το Γκραν Σάσο, το XMASS-I σε ορυχείο της Ιαπωνίας και το PICO-60 σε ορυχείο του Καναδά. Ο ανιχνευτής ΧΕΝΟΝ1Τ αναμένεται να είναι έτοιμος να συλλέξει δεδομένα τον Μάρτιο του 2016, σύμφωνα με την επιθεώρηση «Nature». Οι 125 ερευνητές της διεθνούς κοινοπραξίας ΧΕΝΟΝ θα παρακολουθούν 3,5 τόνους υγρού ξένον, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα παρατηρήσουν την ασθενή αλληλεπίδραση του υγρού με τα προερχόμενα από το διάστημα σωματίδια της σκοτεινής ύλης, τα οποία αναμένεται να αφήσουν ένα αμυδρό φωτεινό ίχνος. Το υγρόν ξένον θα βρίσκεται σε θερμοκρασία μείον 100 βαθμών Κελσίου και θα περιβάλλεται από μια δεξαμενή με 700 τόνους καθαρού νερού, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η επίδραση της φυσικής ραδιενέργειας από τα βάθη της Γης. Η σκοτεινή ύλη ούτε εκπέμπει, ούτε απορροφά το φως, γι' αυτό λέγεται και «σκοτεινή». Όμως ασκεί βαρυτικές επιδράσεις στα άστρα και στους γαλαξίες, πράγμα που την καθιστά έτσι έμμεσα αντιληπτή. Το θέμα είναι πλέον να παρατηρηθεί και άμεσα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=753512

Εντοπίστηκε ο «πιο σημαντικός εξωπλανήτης» Οι «κυνηγοί» των εξωπλανητών ανακοίνωσαν ότι έκαναν μία από τις σημαντικότερες έως σήμερα ανακαλύψεις τους: βρήκαν έναν βραχώδη καυτό πλανήτη με ατμόσφαιρα, ο οποίος φαίνεται να μοιάζει πολύ με την Αφροδίτη και βρίσκεται σε απόσταση 39 ετών φωτός από τη Γη (περίπου 370 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα). Πρόκειται για τον κοντινότερο εξωπλανήτη που έχει ποτέ ανακαλυφθεί στο μέγεθος περίπου της Γης, καθώς έχει διάμετρο 14.800 χιλιομέτρων, έναντι 12.700 χιλιομέτρων της Γης και 12.100 χλμ. της Αφροδίτης. Ο έως τώρα πιο «γήινος» εξωπλανήτης ανακαλύφθηκε φέτος τον Ιούλιο, απέχει 1.400 έτη φωτός απο τη Γη. Από την άλλη, ο εξωπλανήτης HD 219134b, που ανακαλύφθηκε πρόσφατα και απέχει μόλις 21 έτη φωτός, δηλαδή είναι ακόμη πιο κοντινός, είναι πολύ μεγαλύτερος (4,5 φορές) από τη Γη. Όμως ο νέος εξωπλανήτης που έλαβε την κωδική ονομασία GJ 1132b είναι αφενός σχεδόν ίδιου μεγέθους με τον δικό μας πλανήτη (έχει μόνο 1,2 φορές μεγαλύτερη διάμετρο και 60% μεγαλύτερη μάζα) και αφετέρου είναι αρκετά κοντά, ώστε τα υπό κατασκευή μεγάλα τηλεσκόπια επόμενης γενιάς, όπως το διαστημικό James Webb ή το επίγειο GMT, να μπορέσουν να μελετήσουν την ατμόσφαιρά του με μεγαλύτερη λεπτομέρεια σε λίγα χρόνια. Όμως ασφαλώς δεν είναι τόσο κοντά, ώστε να μπορεί να τον επισκεφθεί κάποιο διαστημόπλοιο. Επειδή ο εξωπλανήτης κινείται πολύ κοντά στο άστρο του, τον Gliese1132, έναν ερυθρό νάνο πολύ πιο κρύο και μικρότερο από τον Ήλιο μας (το ένα πέμπτο σε μέγεθος), έχει υψηλή θερμοκρασία της τάξης των 135 έως 304 βαθμών Κελσίου. Συνεπώς δεν αναμένεται να έχει υγρό νερό, άρα δεν θεωρείται κατοικήσιμος. Έχει πάντως αισθητά μικρότερη θερμοκρασία από κάθε άλλον επιβεβαιωμένο βραχώδη εξωπλανήτη μέχρι σήμερα. Eρευνητική ομάδα από διάφορες χώρες, με επικεφαλής τον αστρονόμο του Πανεπιστημίου ΜΙΤ Ζάκορι Μπέρτα-Τόμσον, έκαναν την ανακάλυψή τους με τη συστοιχία ρομποτικών τηλεσκοπίων MΕarth-South στη Χιλή. «Ο απώτερος στόχος μας είναι να βρούμε μια δίδυμη Γη, αλλά στην πορεία βρήκαμε μια δίδυμη Αφροδίτη», δήλωσε ο αστρονόμος Ντέηβιντ Σαρμπονό του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν. Μάλιστα, δίπλα στον GJ 1132b υπάρχουν και άλλοι εξωπλανήτες, οι οποίοι πρόκειται να μελετηθούν στο μέλλον. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». Στην φωτογραφία καλλιτεχνική απεικόνιση στην οποία γίνεται σύγκριση του Ηλιου και της Γης με το νέο εξωπλανήτη και το δικό του μητρικό άστρο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=753485

Βρέθηκαν τα αρχαιότερα άστρα του γαλαξία μας. Ομάδα αστρονόμων ισχυρίζεται ότι ανακάλυψαν τα αρχαιότερα άστρα που έχουν ποτέ παρατηρήσει στον γαλαξία μας. Χρονολογούνται από την εποχή που το σύμπαν είχε ηλικία μόνο 300 εκατομμυρίων ετών, όταν ακόμη ο γαλαξίας μας δεν είχε καν σχηματισθεί. Τα εννέα άστρα βρίσκονται κοντά στο κέντρο του γαλαξία μας και είναι από τα αρχαιότερα που επιζούν σε όλο το σύμπαν, ενώ είναι πολύ «φτωχά» σε βαριά μέταλλα (βαρύτερα από το ήλιον), κάτι αναμενόμενο για τόσο παλαιά άστρα. Ερευνητές με επικεφαλής τη Λουζί Χάουζ της Σχολής Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου έγινε με το αυστραλιανό τηλεσκόπιο SkyMapper. Ακολούθησαν λεπτομερέστερες παρατηρήσεις με το Αγγλο-Αυστραλιανό Τηλεσκόπιο επίσης στην Αυστραλία και με το Μαγγελανικό Τηλεσκόπιο στη Χιλή. Ο καθηγητής Μάρτιν Ασπλουντ του ίδιου πανεπιστημίου δήλωσε ότι ο εντοπισμός των σπάνιων πανάρχαιων άστρων, ανάμεσα σε δισεκατομμύρια άστρα που βρίσκονται στο κέντρο του γαλαξία μας, ήταν «σα να βρίσκει κανείς βελόνα στα άχυρα. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». Πριν από λίγα 24ωρα η πρόεδρος της Χιλής Μισέλ Μπασελέτ έβαλε τον θεμέλιο λίθο του Γιγάντιου Μαγγελανικού Τηλεσκοπίου (GMT), που θα είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο και αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2021. Το νέο τηλεσκόπιο θα βοηθήσει τους αστρονόμους να μελετήσουν, μεταξύ άλλων, καλύτερα την «καρδιά» του γαλαξία μας και να βρουν άλλα πολύ πρώιμα άστρα. Το τηλεσκόπιο θα κοστίσει μισό δισεκατομμύριο δολάρια και θα έχει επτά κάτοπτρα διαμέτρου 8,4 μέτρων το καθένα, δημιουργώντας έτσι ένα ενιαίο τηλεσκόπιο διαμέτρου 25 μέτρων. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=753519

Η πρώτη ακτίνα γ από άλλο γαλαξία. Ομάδα ερευνητών στη Γαλλία χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi εντόπισε μια παλλόμενη πηγή ακτινοβολίας γ σε άλλο γαλαξία. Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται αυτού του είδους η ακτινοβολία έξω από τον γαλαξία μας και είναι φυσικά η πιο μακρινή που γνωρίζουμε. Η ακτινοβολία εντοπίστηκε στις παρυφές του νεφελώματος της Ταραντούλας σε απόσταση περίπου 160 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη. Το νεφέλωμα βρίσκεται στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, ένα μικρό γειτονικό μας γαλαξία. Το νεφέλωμα της Ταραντούλας αποτελεί μόνιμο στόχο των αστρονόμων αφού πρόκειται για ένα τεράστιο εργοστάσιο παραγωγής άστρων. Έχει διάμετρο περίπου χίλια έτη φωτός. Χρωστά το όνομά του στο γεγονός ότι οι επιστήμονες που το βάφτισαν θεώρησαν ότι το σχήμα του και ειδικά οι πιο λαμπρές περιοχές του θυμίζουν (πολύ αμυδρά είναι η αλήθεια) τη γνωστή αράχνη. Ονομάζεται επίσης 30 Δοράδος και αποτελεί ένα γιγάντιο κοσμικό μαιευτήριο μέσα στο οποίο γεννιούνται κατά εκατομμύρια νέα άστρα. Είναι δε τόσο λαμπρό που οι ειδικοί λένε πως αν ήταν κοντά μας σε απόσταση ίση με αυτή του νεφελώματος του Ωρίωνα, θα κάλυπτε τον μισό ουρανό μας και το φως του θα μετέτρεπε τη νύχτα σε ημέρα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι η πιο γόνιμη αλλά και πιο λαμπρή περιοχή όχι μόνο στο Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος αλλά σε ολόκληρο το γαλαξιακό σμήνος στο οποίο ανήκει ο γαλαξίας μας. Δεν εντυπωσιάζει όμως μόνο ο αριθμός αλλά και το μέγεθος των άστρων που «γεννά» η συγκεκριμένη περιοχή. Είναι χαρακτηριστικό ότι ορισμένα από αυτά έχουν μάζα 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=753539

Rosetta και Philae: ένας χρόνος από την προσγείωση σε έναν κομήτη. Ένα χρόνο από τότε που το Philae έκανε την ιστορική προσγείωση σε έναν κομήτη, οι ομάδες της αποστολής παραμένουν αισιόδοξες για την ανανέωση της επαφής με το όχημα προσεδάφισης, ενώ κοιτούν μπροστά στο επόμενο έτος για το μεγάλο φινάλε: όπου θα γίνει μια ελεγχόμενη σύγκρουση του οχήματος σε τροχιά Rosetta πάνω στον κομήτη. Η Rosetta έφτασε στο κομήτη 67P/Churyumov-Gerasimenko στις 6 Αυγούστου 2014 και μετά από μια αρχική έρευνα και την επιλογή του χώρου προσγείωσης, το Philae παραδόθηκε στην επιφάνεια στις 12 Νοεμβρίου. Μετά την επαφή κάτω με την επιφάνεια του κομήτη στην περιοχή Agilkia όπως έχει προγραμματιστεί, το Philae δεν ασφαλίστηκε στον κομήτη και αναπήδησε σε μια νέα θέση, την Άβυδο. Η πτήση του σε όλη την επιφάνεια απεικονίζεται σε ένα νέο επεισόδιο κινουμένων σχεδίων, χρησιμοποιώντας δεδομένα που συλλέχθηκαν από τη Rosetta και το Philae ώστε να ανακατασκευαστούν η περιστροφή και η θέση του οχήματος προσεδάφισης. Κατά το έτος που ακολούθησε μετά την προσγείωση μια διεξοδική ανάλυση έχει διεξαχθεί σχετικά με το γιατί το Philae αναπήδησε. Υπήρχαν τρεις μέθοδοι για να ασφαλιστεί στην επιφάνεια του κομήτη μετά την προσγείωση: τρυπάνια πάγου, καμάκια και ένας μικρός προωθητήρας. Τα τρυπάνια πάγου είχαν σχεδιαστεί έχοντας κατά νου ένα σχετικά μαλακό υλικό αλλά η Agilkia κατέληξε να είναι πολύ σκληρή και δεν διαπέρασαν την επιφάνεια. Τα καμάκια ήταν σε θέση να λειτουργήσουν τόσο σε ένα μαλακό όσο και σε ένα σκληρότερο υλικό. Θα έπρεπε να εκτοξευθούν με την επαφή και να κλειδώσουν το Philae στην επιφάνεια, ενώ ένας προωθητήρας στην κορυφή του οχήματος προσεδάφισης θα έπρεπε να το σπρώξει προς τα κάτω για να εξουδετερώσει την ανάκρουση από τα καμάκια. Οι προσπάθειες οπλισμού του προωθητήρα το προηγούμενο βράδυ απέτυχαν: πιστεύεται ότι η σφράγιση δεν ανοίξε, αν και δεν μπορεί να αποκλειστεί και μια αστοχία του αισθητήρα. Στη συνέχεια, κατά την προσεδάφιση, τα ίδια τα καμάκια δεν εκτοξεύθηκαν. "Φαίνεται ότι το πρόβλημα ήταν, είτε με τα τέσσερα «σύρματα γέφυρα» που λάμβαναν ρεύμα για να ανάψει το εκρηκτικό που πυροδοτούσε τα καμάκια, ή το ίδιο το εκρηκτικό, που μπορεί να είχε υποβαθμιστεί με την πάροδο του χρόνου", εξηγεί ο Stephan Ulamec, διευθυντής του οχήματος προσεδάφισης Philae στο Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής DLR. "Σε κάθε περίπτωση, αν μπορούμε να ανακτήσουμε την επαφή με το Philae, θα μπορούσαμε να εξετάσουμε το ενδεχόμενο μιας προσπάθειας να επαναλάβουμε την εκτόξευση." Ο λόγος είναι επιστημονικός: τα καμάκια περιέχουν αισθητήρες που θα μπορούσαν να μετρήσουν τη θερμοκρασία κάτω από την επιφάνεια. Παρά την απρογραμμάτιστη αναπήδηση, το Philae ολοκλήρωσε το 80% της προγραμματισμένης πρώτης επιστημονικής ακολουθίας πριν πέσει σε αδρανοποίηση τις πρώτες πρωινές ώρες της 15ης Νοεμβρίου, όταν η κύρια μπαταρία εξαντλήθηκε. Δεν υπήρχε αρκετό ηλιακό φως στην τελική θέση του Philae στην Άβυδο ώστε να φορτίσει τις δευτερεύουσες μπαταρίες και να συνεχίσει τις επιστημονικές μετρήσεις. Η ελπίδα ήταν ότι καθώς ο κομήτης θα πλησίαζε τον Ήλιο, οδεύοντας προς την πλησιέστερη προσέγγιση τον Αύγουστο, θα υπήρχε αρκετή ενέργεια για να επανενεργοποιήσει το Philae. Πράγματι, υπήρξε επαφή με το όχημα προσεδάφισης στις 13 Ιουνίου, αλλά μόνο οκτώ διαλείπουσες επαφές έγιναν μέχρι τις 9 Ιουλίου. Το πρόβλημα ήταν ότι η αυξανόμενη ηλιοφάνεια οδήγησε επίσης σε αύξηση της δραστηριότητας στον κομήτη, αναγκάζοντας τη Rosetta να υποχωρήσει αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα για να παραμείνει ασφαλής πολύ εκτός του εύρους επικοινωνίας με το Philae. Ωστόσο, τις τελευταίες εβδομάδες, με τη δραστηριότητα του κομήτη τώρα να υποχωρεί, η Rosetta έχει αρχίσει να προσεγγίζει ξανά τον κομήτη. Αυτή την εβδομάδα έφθασε τα 200 χλμ, το όριο για μια καλή επαφή με το Philae, και σήμερα βυθίζεται μέσα στα 170 χιλιόμετρα. Εν τω μεταξύ, οι ομάδες προσεδάφισης συνέχισαν την ανάλυση των δεδομένων που επιστράφησαν κατά τη διάρκεια των επαφών του Ιουνίου και του Ιουλίου, ελπίζοντας να κατανοήσουν την κατάσταση του Philae όταν εκείνο ξύπνησε για πρώτη φορά από την αδρανοποίηση. “Είχαμε ήδη διαπιστώσει ότι ένας από τους δύο δέκτες του Philae και ένας από τους δύο πομπούς ήταν πιθανό να μη λειτουργούν πια", λέει ο Koen Geurts, τεχνικός διευθυντής του Philae στο Κέντρο Ελέγχου του Οχήματος Προσεδάφισης στο DLR στην Κολωνία, Γερμανία, "και τώρα φαίνεται ότι ο άλλος πομπός πάσχει. Μερικές φορές δεν είχε ενεργοποιηθεί όπως αναμενόταν, ή είχε απενεργοποιηθεί πολύ νωρίς, πράγμα που σημαίνει ότι θα χάσαμε πιθανότατα κάποιες δυνατές επαφές." Η ομάδα λαμβάνει υπόψη αυτά τα νέα στοιχεία ώστε να προσδιορίσει την πλέον υποσχόμενη στρατηγική για να ανακτήσει τακτική επαφή. Αλλά είναι ένας αγώνας δρόμου ενάντια στο χρόνο: με το κομήτη τώρα να οδεύει έξω πέρα ​​από την τροχιά του Άρη, οι θερμοκρασίες πέφτουν. "Πιστεύουμε ότι έχουμε μέχρι το τέλος του Ιανουαρίου, πριν η εσωτερική θερμοκρασία του οχήματος προσεδάφισης παίρνει πάρα πολύ κρύο για να λειτουργήσει: δεν μπορεί να λειτουργήσει κάτω από τους -51C", προσθέτει ο Koen. Εν τω μεταξύ, η Rosetta συνεχίζει να επιστρέφει μοναδικά δεδομένα με την σουίτα των οργάνων που διαθέτει, αναλύοντας τις αλλαγές στην επιφάνεια, την ατμόσφαιρα και το περιβάλλον του πλάσματος του κομήτη με απίστευτη λεπτομέρεια. "Γιορτάσαμε πρόσφατα την πρώτη μας χρονιά στον κομήτη και ανυπομονούμε για τις επιστημονικές ανακαλύψεις που θα φέρει το επόμενο έτος", λέει ο Matt Taylor, επιστήμονας του έργου Rosetta της ESA. "Το επόμενο έτος, σχεδιάζουμε να κάνουμε άλλη μια μακριά εκδρομή, αυτή τη φορά μέσα από την ουρά του κομήτη και έξω στα 2000 χιλιόμετρα. Για να συμπληρωθεί αυτό ελπίζουμε να κάνουμε κάποιες πολύ κοντινές προσεγγίσεις προς το τέλος της αποστολής, καθώς προετοιμαζόμαστε να τοποθετήσουμε το όχημα σε τροχιά κάτω στον κομήτη." Το σχέδιο είναι να τελειώσει η αποστολή με μια «ελεγχόμενη σύγκρουση» της Rosetta στην επιφάνεια του κομήτη. Αυτή η ιδέα προέκυψε πριν από περίπου έξι μήνες, όταν ανακοινώθηκε η επέκταση των δραστηριοτήτων από τον Δεκέμβριο του 2015 ως τον Σεπτέμβριο του 2016. Η τροφοδοτούμενη με ηλιακή ενέργεια Rosetta θα λαμβάνει πλέον αρκετό ηλιακό φως για να λειτουργήσει καθώς ο κομήτης απομακρύνεται από τον Ήλιο, πέρα από την τροχιά του Δία στην 6,5 χρόνων διαδρομή του. Θα ταξιδέψει ακόμη μακρύτερα από οτι κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 31 μηνών της διαστημικής αδρανοποίησης που έληξε τον Ιανουάριο 2014. Επιπλέον, όπως φαίνεται από τη Γη τον προσεχή Σεπτέμβριο, η Rosetta και ο κομήτης θα είναι πολύ κοντά στον Ήλιο, καθιστώντας τη μετάδοση των επιστημονικών δεδομένων και των εντολών πολύ δύσκολη. Οι ομάδες της Rosetta ερευνούν τώρα τους ελιγμούς που απαιτούνται για τη λειτουργία κοντά στον κομήτη κατά τις εβδομάδες που θα προηγηθούν του δραματικού φινάλε της αποστολής. "Ακόμα συζητάμε για το τι θα περιλαμβάνει ακριβώς το τελικό σενάριο του τέλους της αποστολής," λέει ο Sylvain Lodiot, διευθυντής επιχειρήσεων του διαστημικού σκάφους Rosetta της ESA. "Είναι πολύ περίπλοκο και δύσκολο, ακόμη περισσότερο ακόμα και από την πορεία παράδοσης της διαστημοσυσκευής που οι ομάδες δυναμικής πτήσης έπρεπε να προγραμματίσουν για την παράδοση του Philae. "Το χρονοδιάγραμμα που κοιτάζουμε θα περιλαμβάνει αρχικά μια κίνηση σε εξαιρετικά ελλειπτικές τροχιές - ίσως τόσο χαμηλά όσο 1 χιλιόμετρο - τον Αύγουστο, πριν από τη μετάβαση από ένα πιο μακρινό σημείο για την τελική προσέγγιση, που θα θέσει τη Rosetta σε μια αργή πορεία σύγκρουσης με τον κομήτη στα τέλη του Σεπτεμβρίου." Αναμένεται ότι οι επιστημονικές παρατηρήσεις θα συνεχιστούν καθ 'όλη τη διάρκεια και σχεδόν μέχρι το τέλος της αποστολής, επιτρέποντας στα όργανα της Rosetta να συγκεντρώσουν μοναδικά δεδομένα σε άνευ προηγουμένου κοντινές αποστάσεις. "Θα ελέγχουμε τη Rosetta σε όλη τη διαδρομή μέχρι το τέλος, αλλά όταν βρεθεί στην επιφάνεια θα είναι εξαιρετικά απίθανο ότι θα είμαστε σε θέση να «μιλήσουμε» με αυτή πια», προσθέτει ο Sylvain. "Η προσγείωση της Rosetta σε έναν κομήτη θα είναι ένα ταιριαστό τέλος σε αυτή την απίστευτη αποστολή," λέει ο Patrick Martin, διευθυντής της αποστολής Rosetta της ESA. Σχετικά με τη Rosetta Η Rosetta είναι μια αποστολή της ESA με συνεισφορές των Κρατών Μελών της και της NASA. Το Philae είναι η διαστημοσυσκευή της Rosetta που παρέχεται από μια κοινοπραξία υπό την ηγεσία του DLR, του MPS, του CNES και της ASI. Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/11/Reconstructing_Philae_s_flight http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/09/Philae_s_descent_The_director_s_cut http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Rosetta_kai_Philae_henas_chrhonos_apho_ten_prosgehiose_se_henan_komhete

Η ισχυρότερη έκρηξη στο Σύμπαν μετά το Big Bang! Αστρονόμοι εντόπισαν το 2005 τη λάμψη ενός βίαιου κοσμικού φαινομένου σε απόσταση 2.6 δισ. ετών φωτός από εμάς. Νέες παρατηρήσεις στην περιοχή αποκαλύπτουν ότι η λάμψη αυτή προέρχεται σύμφωνα με τους ερευνητές που μελέτησαν τα δεδομένα από την ισχυρότερη έκρηξη που έχει συμβεί στο Σύμπαν μετά τη Μεγάλη Εκρηξη! Η λάμψη προέρχεται από το γαλαξιακό σμήνος MS 0735.6+7421 που βρίσκεται στον Αστερισμό της Καμηλοπάρδαλης και διεθνής ομάδα ερευνητών μελέτησε εικόνες και δεδομένα που συλλέξει από την περιοχή το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η λάμψη αυτή είναι το αποτέλεσμα μιας έκρηξης. Σύμφωνα με τους ερευνητές η έκρηξη αυτή είναι προϊόν της δράσης μιας υπερμεγέθους μελανής οπής που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξιακού σμήνους. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η μαύρη τρύπα έχει «συλλάβει» και καταπίνει ποσότητα ύλης ίση με εκείνη που περιέχουν 300 εκ. άστρα σαν τον Ηλιο! Οι ερευνητές έδωσαν στη δημοσιότητα την παραπάνω εικόνα που αποτελεί σύνθεση πολλών φωτογραφιών που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra. Σε αυτή εικονίζεται με γαλαζωπό χρώμα καυτό αέριο που περιβάλλει το γαλαξιακό σμήνος MS 0735.6+7421. Οι κοιλότητες που φαίνονται στην εικόνα είναι... τρύπες στο πέπλο αερίων οι οποίες δημιουργήθηκαν από ραδιοκύματα τα οποία δημιουργήθηκαν από την τρομερή έκρηξη. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=753143

Μυστηριώδη αντικείμενα... που "περπατούν" στον Άρη! - Η NASA προσπαθεί να καταλάβει τι είναι! Οι εικόνες έχουν διαπιστωθεί από το Mars Reconnaissance Orbiter της NASA και βρίσκονται κοντά στην περιοχή Nili Fossae, του πλανήτη Άρη. Οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να δώσουν μια επίσημη ερμηνεία και όλη η ομάδα από το resppnsabile Reconnaissance Orbiter της NASA, αναλύει ακόμη τις φωτογραφίες. Έτσι, η μυστηριώδης εικόνα του κόκκινου πλανήτη έχει δημιουργήσει πολλές διαφωνίες στο Διαδίκτυο, αλλά προφανώς δεν είναι η μόνη «τρελή» εικόνα που έχουμε από τον Άρη. Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι μπορεί να είναι τα ίχνη ενός αλλοδαπού άγνωστου πλάσματος που ζει στον πλανήτη. Οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα έχουν πει ότι αν η ανάλυση της εικόνας είναι 25 εκατοστά ανά pixel και το άγνωστο πλάσμα θα μπορούσε σύμφωνα με τις μετρήσεις τους να είναι τέσσερα μέτρα περίπου. Άλλοι λένε, όπως αναφέρει το sahiel, ότι η προέλευση της γραμμής είναι από ανεμοστρόβιλους στον πλανήτη Άρη, αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η γραμμή είναι τόσο ευθύγραμμη και στενή, ενώ στη συνέχεια περισσότερες γραμμές έχουν ασυνεχή δομή σε ίσα διαστήματα κατά το μήκος τους. Η σύνθεση των αυλάκων ώθησε ερευνητές της NASA για να προωθήσουν αυτήν την υπόθεση, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί και να οφείλεται σε μια κλίση σε αυτό το τμήμα του Άρη, όπου μεγάλες πέτρες ενδέχεται να γλιστρούν και να σχηματίζουν αυτά τα κανάλια σαν να ήταν «ράγες». Πολλοί πάντως εμπειρογνώμονες έχουν αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της ερευνάς τους στο περιοδικό «New Scientist». Εν τω μεταξύ, ο αστρονόμος Phil Plait, ο δημιουργός του ιστολογίου Bad Astronomy, επισημαίνει ότι δεν είναι σαφές τι ακριβώς ώθησε τα βράχια να μεταναστεύσουν με αυτόν τον τρόπο. «Θα ήταν χρήσιμο να δημιουργηθεί μια σειρά από ψηφιακές φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης (HD), ώστε να δημιουργήσουν ένα τρισδιάστατο χάρτη του βράχου και να μπορούμε μέσω των φωτογραφιών να καταλάβουμε τι είναι. http://www.defencenet.gr/defence/20151111/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%B4%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%B7-nasa-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%BD%CE%B1

Η βαρυτική έλξη του πλανήτη Άρη καταστρέφει σιγά σιγά τον Φόβο. Οι μακριές, ρηχές αυλακώσεις που καλύπτουν την επιφάνεια του Φόβου, πιθανόν να είναι τα πρώτα σημάδια της δομικής κατάρρευσης του, που ίσως οδηγήσουν σε καταστροφή το μεγαλύτερο φεγγάρι του πλανήτη Άρη. Με τροχιά 6000 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη Άρη, ο Φόβος είναι το πιο κοντινό φεγγάρι σε πλανήτη του από οποιοδήποτε άλλο δορυφόρο στο Ηλιακό μας σύστημα. Έτσι η βαρύτητα του κόκκινου πλανήτη είναι αρκετά ισχυρή, ώστε έλκει τον Φόβο 2 μέτρα κάθε εκατό χρόνια. Οι επιστήμονες αναμένουν το φεγγάρι να καταστραφεί από τις βαρυτικές έλξεις του πλανήτη Άρη στα επόμενα 30 με 50 εκατομμύρια χρόνια. «Πιστεύουμε ότι ο Φόβος έχει ήδη αρχίσει να καταρρέει, και το πρώτο σημάδι αυτής της πτώσης είναι η παραγωγή αυτών των αυλακιών,» είπε ο Terry Hurford του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης στο Goddard της NASA στο Greenbelt του Μέριλαντ. Τα ευρήματα του Hurford και των συναδέλφων του παρουσιάστηκαν την 10η του Νοέμβρη 2015, κατά την ετήσια συνεδρίαση του τμήματος πλανητικών επιστημών της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Μέριλαντ. «Είναι πολύ πιθανό τα κατάγματα στην επιφάνεια του Φόβου να προκλήθηκαν από τη σύγκρουση που σχημάτισε τον κρατήρα Stickney» είπε ο Hurford. Αυτή σύγκρουση ήταν τόσο ισχυρή, που παραλίγο να διαλύσει τον Φόβο. Ωστόσο, οι επιστήμονες τελικά διαπίστωσαν ότι οι αυλακώσεις δεν ανοίγονται προς τα έξω από τον κρατήρα, αλλά από ένα σημείο σε κοντινή απόσταση. Πρόσφατα, οι ερευνητές είχαν προτείνει ότι οι αυλακώσεις μπορεί να συμβούν από υλικό που εκτινάσσεται από τον Άρη. Αλλά νέα μοντέλα του Hurford και των συνεργατών του υποστηρίζουν την άποψη ότι τα αυλάκια είναι περισσότερο σαν «ραγάδες» που εμφανίζονται όταν το Φόβος παραμορφώνεται από παλιρροϊκές δυνάμεις. Η βαρυτική έλξη μεταξύ του πλανήτη Άρη και τον Φόβο παράγει αυτές τις παλιρροϊκές δυνάμεις. Ακριβώς όπως η Γη και η Σελήνη έλκουν το ένα το άλλο, παράγοντας παλίρροιες στους ωκεανούς του πλανήτη μας και το φεγγάρι να έχει ελαφρώς σχήμα αυγού και όχι ολοστρόγγυλο. Την ίδια εξήγηση προτάθηκε για τις αυλακώσεις πριν από δεκαετίες, αφού το διαστημόπλοιο Viking έστειλε τις πρώτες εικόνες του Φόβου στη Γη. Εκείνη την εποχή, όμως, ο Φόβος πιστευόταν ότι είχε περισσότερο σταθερή τροχιά. Όταν υπολογίστηκαν και οι παλιρροϊκές δυνάμεις, οι ελκτικές τάσεις ήταν πολύ αδύναμες για να σπάσουν ένα στερεό φεγγάρι αυτού του μεγέθους. Ωστόσο, οι επιστήμονες λένε τώρα ότι το εσωτερικό του Φόβου θα μπορούσε να είναι ένας σωρός ερειπίων, που περιβάλλεται από ένα στρώμα σε μορφή σκόνης εδαφικό κάλυμμα περίπου 100 μέτρα πάχος. «Το αστείο πράγμα σχετικά με το αποτέλεσμα των ερευνών είναι ότι δείχνει η επιφάνεια του Φόβου να έχει ένα είδος συνεκτικής σκόνης σαν ένα εξωτερικό ύφασμα,» δήλωσε ο Erik Asphaug της Σχολής της Γης και της Εξερεύνησης του Διαστήματος στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και συν-ερευνητής της μελέτης. Το εσωτερικό έχει πολύ λίγη δύναμη και έτσι αναγκάζεται το εξωτερικό στρώμα να ταλαντώνεται από τις βαρυτικές παλιρροϊκές δυνάμεις του πλανήτη Άρη. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η εξωτερική στιβάδα του Φόβου συμπεριφέρεται ελαστικά. Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι παλιρροϊκές δυνάμεις που ενεργούν στον Φόβο μπορούν σε κάποια στιγμή να σπάσουν την επιφάνεια του, με καταστροφικά αποτελέσματα. Την ίδια τύχη μπορεί να έχει και το φεγγάρι του Ποσειδώνα ο Τρίτων, ο οποίος επίσης έλκεται σιγά-σιγά προς τα μέσα και έχει παρόμοια κατάγματα στην επιφάνεια του. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και σε εξωηλιακούς πλανήτες, σύμφωνα με τους ερευνητές. «Δεν έχουμε εικόνα γι αυτούς τους μακρινούς πλανήτες, αλλά αυτό που συμβαίνει στον Φόβο, μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε αυτά τα συστήματα, επειδή κάθε είδος πλανήτη που βρίσκεται τόσο κοντά στο άστρο του θα μπορούσε να σκίζεται με τον ίδιο τρόπο», κατέληξε ο Hurford. http://www.defencenet.gr/defence/20151111/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B7-%CE%B2%CE%B1%CF%81%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%AD%CE%BB%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AD%CF%86%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CE%B9%CE%B3%CE%AC-%CF%83%CE%B9%CE%B3%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%86%CF%8C%CE%B2%CE%BF

«Thermonuclear Art» Το βίντεο υψηλής ευκρίνειας της NASA υπό τον τίτλο «Thermonuclear Art» μας δείχνει όλα όσα δεν γνωρίζαμε για τον Ήλιο. http://www.defencenet.gr/defence/20151111/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B7-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-nasa-%CF%8C%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CF%84%CE%B5-%CE%B4%CE%B5%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AD-video