Δροσος Γεωργιος

NASA: Η μεγαλύτερη θερμική ασπίδα τοποθετήθηκε στο Orion. Η NASA ανακοίνωσε την εγκατάσταση της μεγαλύτερης θερμικής ασπίδας που κατασκευάστηκε μέχρι σήμερα, στο διαστημικό σκάφος επόμενης γενιάς Orion. Το διαστημόπλοιο Orion πρόκειται να είναι το πρώτο σκάφος που θα έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιεί ταξίδια στο «βαθύ» διάστημα και προορίζεται να αναλάβει την εκτέλεση των πρώτων επανδρωμένων πτήσεων προς τον πλανήτη Άρη. Η ασπίδα, πλάτους πέντε μέτρων, τοποθετήθηκε στον θάλαμο πληρώματος του Orion. Σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από την αεροδιαστημική βιομηχανία Lockheed Martin, με κύριο υλικό το Avcoat, το οποίο αποτελείται από ίνες πυριτίας με εποξική ρητίνη με περίβλημα υαλοβάμβακα φαινόλης. Επιπλέον, η θερμική ασπίδα θα προσφέρει προστασία και από τις εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες του διαστήματος, μέσω της επίστρωσης με ασημένιες ταινίες. Κατά την επαφή με την ατμόσφαιρα της Γης, έχει σχεδιαστεί ώστε να διαβρώνεται αργά, διοχετεύοντας τη θερμότητα μακριά από τη μονάδα του πληρώματος κατά τη διαδικασία. Κατά τη διάρκεια της παρθενικής δοκιμαστικής πτήσης του Orion, η θερμική ασπίδα θα πρέπει να αντέξει σε θερμοκρασίες άνω των 2.204 βαθμών Κελσίου, δηλαδή περίπου πέντε φορές τη θερμότητα που αντιμετωπίζουν οι αποστολές που επιστρέφουν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Για να επιτευχθεί η δοκιμή το σκάφος θα εκτοξευθεί σε ύψος 5.794 χιλιομέτρων, ώστε να πετύχει είσοδος στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα 32.187 χιλιομέτρων ανά ώρα. Η δοκιμή αναμένεται να πραγματοποιηθεί περί τον Δεκέμβριο. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Avcoat επελέγη σαν βασικό στοιχείο της θερμικής ασπίδας του Orion ήδη από τον Απρίλιο του 2009, ανταγωνιζόμενο άλλες οκτώ προτάσεις και ενώ προηγουμένως το υλικό αυτό είχε χρησιμοποιηθεί και στις αποστολές Apollo προς τη Σελήνη. http://www.naftemporiki.gr/story/820244/nasa-i-megaluteri-thermiki-aspida-topothetithike-sto-orion Δείτε τι θα γίνει όταν στύψεις μια βρεγμένη πετσέτα στο διάστημα. Ο Καναδός αστροναύτης Chris Hadfield επιστρέφει με ένα από τα πιο εντυπωσιακά video που έχει δημοσιεύσει ως τώρα. Ετοιμαστείτε να…χάσετε το μυαλό σας με το συγκεκριμένο πείραμα! http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B9-%CE%B8%CE%B1-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CF%84%CF%8D%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CF%81%CE%B5%CE%B3%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%83%CE%AD%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

Ερχονται οι... πατάτες των άστρων. Οι πρώτες αποικίες στον «Κόκκινο Πλανήτη» είναι μόλις μία δεκαετία μακριά και μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για το φιλόδοξο εγχείρημα είναι η εξασφάλιση των απαραίτητων τροφίμων για την επιβίωσή τους. Είναι πιθανό η Γη να γίνει μη κατοικήσιμη από τον Ηλιο που μεγαλώνει διαρκώς. Αντίθετα, η ζωή σε πολλούς ανεξάρτητους κόσμους στο διάστημα μπορεί να διασφαλιστεί για τρισεκατομμύρια αιώνες, ανέφερε ο δρ Μάικλ Μάουτνερ που κατάφερε να καλλιεργήσει λαχανικά σε χώμα από μετεωρίτη του Αρη Σε τροχιά επίλυσης του εν λόγω προβλήματος βρίσκεται ήδη ο δόκτωρ Μάικλ Μάουτνερ, ένας από τους ελάχιστους «αστροοικολόγους», ο οποίος κατάφερε να καλλιεργήσει λαχανικά, όπως σπαράγγια και πατάτες, σε χώμα από αρειανό μετεωρίτη. «Μια ποικιλία βακτηρίων εδάφους, άλγης και σπαραγγιών, καθώς και πατάτες καλλιεργήθηκαν σε χώμα αστεροειδή-μετεωρίτη αλλά και σε χώμα από αρειανούς μετεωρίτες», που συνήθως περιέχουν φωσφορικό και νιτρικό άλας, ακόμα και νερό, ανέφερε ο επιστήμονας από το Commonwealth University της Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Ο ίδιος πιστεύει ότι είναι εφικτή η απευθείας καλλιέργεια σε άλλους πλανήτες. Και ελπίζει ότι θα βρει διάφορα φυτά για να καλλιεργήσει σε διάφορους τύπους εξωγήινου χώματος, έτσι ώστε να εξασφαλιστούν οι καλύτερες συνθήκες διαβίωσης στο διάστημα. Παρόλο που η έρευνά του βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, αφού θα πρέπει να συνεκτιμηθούν και άλλοι παράγοντες, όπως η έλλειψη οξυγόνου και η διαφορετική βαρύτητα σε άλλους πλανήτες, ο δρ Μάουτνερ θεωρεί ότι έχει κάνει το πρώτο βήμα για τη διαμόρφωση των συνθηκών για μια άνετη ζωή στο διάστημα. «Είναι πιθανό η Γη να γίνει μη κατοικήσιμη από τον Ηλιο που μεγαλώνει διαρκώς. Αντίθετα, η ζωή σε πολλούς ανεξάρτητους κόσμους στο διάστημα μπορεί να διασφαλιστεί για τρισεκατομμύρια αιώνες», ανέφερε ο επιστήμονας, προσθέτοντας ότι «αυτές οι πηγές μπορούν να υποστηρίξουν άνετα τρισεκατομμύρια ανθρώπους στο ηλιακό μας σύστημα και, ενδεχομένως, σε δισεκατομμύρια άλλα ηλιακά συστήματα σε ολόκληρο τον γαλαξία». Η αποστολή Mars One, η οποία χρηματοδοτείται από ιδιώτη, σχεδιάζει την πρώτη εγκατάσταση ανθρώπων στον Αρη το 2024, ενώ η NASA εκτιμά ότι θα το καταφέρει μέχρι το 2030. Σημειώνεται ότι το κόστος για την αποστολή ενός κιλού τροφίμων στο διάστημα ανέρχεται σε 23.000 δολάρια και η καλλιέργεια στο διάστημα θα μειώσει δραστικά το κόστος, αλλά και θα προσφέρει ένα είδος «αγροθεραπείας» των αστροναυτών για την αντιμετώπιση του στρες και της κατάθλιψης. Παρόμοιες έρευνες για διαστημικές φάρμες κάνουν και η κινεζική διαστημική υπηρεσία και η NASA, η οποία διενεργεί πειράματα για την καλλιέργεια μαρουλιού στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64024158

Η NASA ψάχνει για τον επόμενο στόχο της αποστολής New Horizons. Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν επικίνδυνα για τη φιλόδοξη αποστολή New Horizons που θα προσπεράσει τον Πλούτωνα σε έναν χρόνιο. Ο επόμενος προορισμός του σκάφους δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί, και η NASA επιστρατεύει τώρα το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble για να εντοπίσει ένα κατάλληλο σώμα. Η αποστολή New Horizons, κόστους 700 εκατομμυρίων δολαρίων, εκτοξεύτηκε το 2006 με στόχο να μελετήσει τη λεγόμενη Ζώνη του Κάιπερ, έναν δακτύλιο από αρχέγονα, παγωμένα σώματα που βρίσκεται έξω από τις τροχιές των οκτώ πλανητών. Πρώτος στόχος της αποστολής είναι ο Πλούτωνας και οι δορυφόροι του, τον οποίο δεν έχει επισκεφθεί κανένα άλλο σκάφος στο παρελθόν -τα λίγα που γνωρίζουμε για αυτό το μακρινό, μικρό σώμα προέρχονται κυρίως από θολές εικόνες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Επειδή το New Horizons ταξιδεύει με μεγάλη ταχύτητα, και το βαρυτικό πεδίο του Πλούτωνα είναι υπερβολικά ασθενικό για να συλλάβει το σκάφος, η αποστολή δεν θα τεθεί σε τροχιά αλλά απλώς θα προσπεράσει τον πλανήτη-νάνο τον Αύγουστο του 2015, συλλέγοντας παρατηρήσεις στη διάρκεια του σύντομου ραντεβού. Στη συνέχεια το σκάφος θα πραγματοποιήσει στροφή και θα κατευθυνθεί σε ένα δεύτερο σώμα της Ζώνης Κάιπερ. Το πρόβλημα όμως είναι ότι τέτοιο σώμα ακόμα δεν υπάρχει. Οι υπεύθυνοι της αποστολής θα ήταν δύσκολο να βρουν στόχο πριν από το 2011, καθώς τα σώματα που θα βρεθούν σχετικά κοντά στον Πλούτωνα το 2015 βρίσκονταν τότε σε απομακρυσμένες περιοχές του ουρανού και δύσκολα θα εντοπίζονταν. Τα δύο επίγεια τηλεσκόπια που χρησιμοποιούν μέχρι τώρα οι ερευνητές του New Horizons απέτυχαν να εντοπίσουν ένα κατάλληλο σώμα αρκετά κοντά στον Πλούτωνα -ένα βασικό εμπόδιο είναι ότι η περιοχή του ουρανού που πρέπει να ερευνηθεί βρίσκεται στην κατεύθυνση του λαμπερού κέντρου του Γαλαξία, του οποίου τα άστρα σχεδόν τυφλώνουν τα τηλεσκόπια. Η μεγάλη ελπίδα είναι τώρα το Hubble, το οποίο εκτιμάται ότι θα ανεβάσει την πιθανότητα ανακάλυψης ενός κατάλληλου σώματος από το 40 στο 90 τοις εκατό. Η NASA εξασφάλισε για αρχή 40 ώρες παρατήρησης με το διαστημικό τηλεσκόπιο, το οποίο διαχειρίζεται το Ινστιτούτο Διαστημικού Τηλεσκοπίου στη Βαλτιμόρη. Εφόσον καταφέρει να βρει έστω και δύο νέα σώματα της Ζώνης του Κάιπερ, η NASA θα λάβει στην επόμενη φάση ακόμα 156 ώρες χρήσης για περαιτέρω μελέτη. Αν όμως οι ερευνητές δεν καταφέρουν να βρουν κατάλληλο σώμα εγκαίρως, το New Horizon θα αρκεστεί στη μελέτη κάποιου σώματος της Ζώνης του Κάιπερ από πολύ μεγάλη απόσταση. Θα είναι άδοξο τέλος για μια αποστολή των 700 εκατ. δολαρίων που ταξιδεύει ήδη οκτώ χρόνια στο Διάστημα. http://physicsgg.me/2014/06/17/%ce%b7-nasa-%cf%88%ce%ac%cf%87%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%cf%80%cf%8c%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf-%cf%83%cf%84%cf%8c%cf%87%ce%bf-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%bf/

Ανατινάζουν κορυφή βουνού για να «χωρέσουν» το Υπερβολικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο. Η κορυφή ενός βουνού ύψους 3.000 μέτρων στις Χιλιανές Άνδεις θα ανατιναχτεί αύριο, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα οροπέδιο, όπου θα εγκατασταθεί το μεγαλύτερο οπτικό τηλεσκόπιο του κόσμου, το Ευρωπαϊκό Υπερβολικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο (E-ELT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO). Το Ευρωπαϊκό Υπερβολικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο έχει ήδη βαφτιστεί ως «το μεγαλύτερο μάτι του κόσμου προς τον ουρανό». Η έκρηξη θα τινάξει στον αέρα τα τελευταία 40 μέτρα ενός βουνού στη Βόρεια Χιλή, σκορπώντας ολόγυρα σχεδόν ένα εκατ. τόνους βράχων. Μάλιστα, η σπάνια και θεαματική έκρηξηθα μεταδοθεί ζωντανά μέσω διαδικτύου (στις 19:30 έως 21:30 ώρα Ελλάδος), στο Livestream (new.livestream.com/ESOastronomy) ή στο YouTube (youtube.com/user/ESOobservatory), για να τις παρακολουθήσει όποιος θέλει από οπουδήποτε στη Γη. Το E-ELT, που θα έχει διάμετρο 39 μέτρων και θα κάνει παρατηρήσεις στο οπτικό και στο εγγύς υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, έχει ήδη βαφτιστεί «το μεγαλύτερο μάτι του κόσμου προς τον ουρανό». Θα είναι σε θέση να συλλάβει 15 φορές περισσότερο αστρικό φως από οποιοδήποτε άλλο οπτικό τηλεσκόπιο σήμερα λειτουργεί. Οι εικόνες του από το σύμπαν θα είναι 16 φορές πιο καθαρές από αυτές του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ». Οι αυξημένες αυτές δυνατότητες κάνουν από τώρα τους αστρονόμους να ονειρεύονται τις νέες ανακαλύψεις που θα μπορέσουν να κάνουν, στα βάθη του χώρου και του χρόνου, έως τις εσχατιές του ορατού σύμπαντος. Πιθανότατα επίσης, για πρώτη φορά, θα μπορούν να κάνουν απευθείας οπτικές παρατηρήσεις εξωπλανητών, εν δυνάμει φιλόξενων για ζωή. Το τηλεσκόπιο, που αναμένεται να είναι έτοιμο το 2022, κατασκευάζεται από μία κοινοπραξία 15 χωρών και θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες διακρατικές επιστημονικές συνεργασίες στην παγκόσμια ιστορία. Εξάλλου, μια άλλη αξιοσημείωτη εξέλιξη ήταν ότι πλέον είναι πλήρες το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο της Γης, το ALMA (Atacama Large Millimeter Array), επίσης του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO), που βρίσκεται εγκατεστημένο στην κατάξερη έρημο Ατακάμα της Χιλής, σε υψόμετρο περίπου 5.000 μέτρων. Η τελευταία από τις συνολικά 66 τεράστιες αντέννες του τηλεσκοπίου μόλις έφτασε στην περιοχή. Οι αντέννες, που είναι «πιάτα» διαμέτρου 12 μέτρων η κάθε μία, συναρμολογούνται και δοκιμάζονται σε χαμηλότερο υψόμετρο (2.900 μέτρων) και σταδιακά μετακινούνται στην τελική θέση τους πάνω σε τεράστια φορτηγά που έχουν 28 γιγάντιους τροχούς. Σύντομα οι 66 αντέννες του τηλεσκοπίου ALMA θα λειτουργούν από κοινού, δίνοντας έτσι αυξημένες δυνατότητες στο τηλεσκόπιο, το οποίο ήδη, έστω και με λιγότερα «πιάτα» όλο αυτό το διάστημα (και παρά τις απεργίες των εργαζομένων που ζητούν μεγαλύτερες αμοιβές λόγω των δύσκολων συνθηκών εργασίας σε τόσο ακραίο περιβάλλον), έχει ήδη κάνει σημαντικές αστρονομικές παρατηρήσεις. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64024330

Βαλεντίνα Τερέσκοβα.Η πρώτη γυναίκα κοσμοναύτης. Στις "16 Ιούνη του 1963 στις 12 και 30 λεπτά ωρα Μόσχας εκτοξεύτηκε σε τροχιά γύρω από τη Γη το διαστημόπλοιο« Βοστόκ-6 " με την πρώτη επανδρωμένη γυναίκα στον κόσμο - ένας πολίτης- κοσμοναύτης της Σοβιετικής Ένωσης η Valentina Vladimirovna Tereshkova ακριβώς πριν 51 χρόνια. Μετά την πρώτη επιτυχημένη διαστημική πτήση του Γιούρι Γκαγκάριν και του Gherman Titov το 1962 ανακηρύχθηκε η πρώτη σειρά των γυναικών στην κοσμοναυτική. Από τους 800 υποψηφίους πέρασαν την ιατρική εξέταση, μόνο 30, και τελικά στην ομάδα των πέντε κοσμοναυτών εισήλθε και η Βαλεντίνα Τερέσκοβα. Σχεδόν όλες οι γυναίκες που συμμετείχαν στην ομάδα ήταν αλεξιπτωτιστές. Αλεξιπτωτιστής ευνοείται διότι το διαστημόπλοιο «Βοστόκ» έπρεπε να βγει μετά από φρενάρισμα στην ατμόσφαιρα και να πέσει στο έδαφος με αλεξίπτωτο. Η Βαλεντίνα που ασχολούνταν με αλεξίπτωτο από το 1959 και κατά το χρόνο της εκτόξεύσης ειχε πραγματοποιείσει περίπου 90 άλματα. Το "Vostok-6", ξεκίνησε το πρωινό της 16ης Ιουνίου, και προσγειώθηκε η Βαλεντίνα Τερέσκοβα το πρωί της 19ης Ιουνίου - η συνολικά πτήση διήρκεσε 2 ημέρες 22 ώρες και 50 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Tereshkova έκανε 48 περιστροφές γύρω από τη Γη, που ειναι περίπου 1.970.000 χιλιόμετρα. Ο "Γλάρος" του σοβιετικού διαστημικού προγράμματος(ετσι αποκαλούσε την Tereshkova ο Sergei Korolev) εξακολουθεί να είναι η μόνη γυναίκα στον πλανήτη μας, ο οποίος έχει κάνει μια ενιαία διαστημικη πτήση. Προς τιμήν της Βαλεντίνα Τερέσκοβα ονομάσθηκαν δρόμοι, σχολεία, μουσεία, ένας κρατήρας στο φεγγάρι, ακόμη και ένας μικρός πλανήτης το όνομά του από 16-71 "Ο Γλάρος". Και η Βαλεντίνα συνεχίζει να ονειρεύεται τ μάλλον μια πτήση στον Άρη."Mars - αυτό είναι ο αγαπημένος μου πλανήτης. Φυσικά, το όνειρό μας - για να πάμε στον Άρη για να μάθουμε αν υπάρχει ζωή. Και αν ναι, γιατί δεν είναι τώρα.; Τι καταστροφή συνέβη σε αυτόν τον πλανήτη; Αλλά, δυστυχώς, κατανοούμε το ανθρώπινο όριο. Πρώτη πτήση στον Άρη είναι πιθανό να είναι προς μία κατεύθυνση, έτσι νομίζω. Αλλά είμαι έτοιμη και για μια τετοια πτήση. " http://www.federalspace.ru/20690/ Η NASA εγκρίνει τη μπάλα του εφετινού Μουντιάλ. «Οι παίκτες θα πρέπει να είναι πιο ευχαριστημένοι με τη νέα μπάλα του Παγκόσμιου Κυπέλλου» λέει η NASA μετά τις εργαστηριακές δοκιμές: το νέο μοντέλο ξεπερνά τα αεροδυναμικά προβλήματα του προηγούμενου σχεδιασμού. Στο Μουντιάλ του 2010, οι τερματοφύλακες παραπονιούνταν για την «υπερφυσική» συμπεριφορά της μπάλας «Jabulani», η οποία είχε συχνά απρόβλεπτη πορεία στην εκτέλεση των πέναλτι. Αιτία ήταν η λεία επιφάνεια και οι ραφές της μπάλας, παράγοντες που επηρέαζαν τη συμπεριφορά της όταν το πέναλτι εκτελούνταν χωρίς φαλτσάρισμα (περιστροφή) και σε κανονικές ταχύτητες. Η εταιρεία Adidas που σχεδίασε τη Jabulani φαίνεται ότι κατάφερε να διορθώσει τις ατέλειες στο νέο μοντέλο «Brazuca». Χάρη στη λιγότερη λεία επιφάνεια και τις νέες ραφές, το φαινόμενο που κάνει απρόβλεπτη την πορεία της μπάλας, το λεγόμενο «knuckling» δεν εμφανίζεται στις ταχύτητες με τις οποίες εκτελούνται συνήθως τα σουτ. Και οι τερματοφύλακες έχουν κάθε λόγο να χαίρονται για αυτό, επιβεβαιώνουν τα πειράματα στην αεροσήραγγα του Ερευνητικού Κέντρου Ames της NASA στην Καλιφόρνια. Όπως επισημαίνει η NASA, η ροή του αέρα γύρω από μια μπάλα δεν είναι ομαλή όπως θα φανταζόταν κανείς -η κινούμενη σφαίρα σχηματίζει πίσω της μια περιοχή χαμηλής πίεσης που τείνει να επιβραδύνει τη μπάλα μέσω της λεγόμενης οπισθέλκουσας δύναμης. Τα βαθουλώματα μιας μπάλας του γκολφ είναι μάλιστα σχεδιασμένα να διαταράσσουν τη ροή του αέρα και να μειώνουν έτσι την οπισθέλκουσα, κάτι που αυξάνει την απόσταση που διανύει η μπάλα. Η μπάλα του ποδοσφαίρου δεν έχει μεν βαθουλώματα, έχει όμως έδρες και ραφές. Και ενώ μια κανονική μπάλα ποδοσφαίρου έχει 32 έδρες, η Jabulani έχει οκτώ και η Brazuca μόνο έξι. Παρόλο όμως που έχει λιγότερες έδρες, το συνολικό μήκος των ραφών είναι μεγαλύτερο στη Brazuca. Επιπλέον, οι ραφές είναι βαθύτερες και οι έδρες έχουν καλυφθεί με μικροσκοπικά εξογκώματα. Όλα αυτά σημαίνουν ότι η Brazuca έχει πιο ανώμαλη επιφάνεια από τον προκάτοχό της. Και, όσο πιο ανώμαλη η επιφάνεια, τόσο μικρότερη η ταχύτητα στην οποία εμφανίζεται το φαινόμενο του knuckling που ταλαιπωρούσε τους τερματοφύλακες. Το knuckling εμφανίζεται όταν η μπάλα απογειώνεται χωρίς περιστροφή (φάλτσο) και οι ραφές διοχετεύουν τον αέρα με χαοτικό τρόπο, κάνοντας την πορεία της μπάλας απρόβλεπτη. Οι ερευνητές της NASA τοποθέτησαν τη Brazuca σε αεροσήραγγα μέσα στην οποία διοχετευόταν καπνός, φωτισμένος με λέιζερ, για να δείχνει τη ροή του αέρα. Τα τεστ έδειξαν ότι το knuckling εμφανίζεται σε ταχύτητα γύρω στα 48 χιλιόμετρα την ώρα, ταχύτητα πολύ μικρότερη από αυτή που εκτελούνται συνήθως τα σουτ. Αντίθετα, το προηγούμενο μοντέλο εκδήλωνε το φαινόμενο γύρω στα 80 χιλιόμετρα την ώρα, κοντά στην ταχύτητα εκτέλεσης του μέσου σουτ. Στις δοκιμές στην αεροσήραγγα «αυτό που περιμένουμε να δούμε είναι να διαταράσσονται απότομα οι ροές του καπνού» εξηγεί ο Ράμπι Μέχτα, επικεφαλής της δοκιμής στη NASA. «Οι παίκτες θα πρέπει να είναι πιο ευχαριστημένοι με τη νέα μπάλα» προβλέπει. «Είναι πιο σταθερή στην πτήση και συμπεριφέρεται περισσότερο σαν παραδοσιακή μπάλα με 32 έδρες». http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=606364 ISSpresso: καφές στο διάστημα (βίντεο) Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) κόστισε πάνω από 100 δισεκατομμύρια δολάρια, κι όμως αδυνατεί να προσφέρει στους ενοίκους του ένα φλιτζάνι καλό καφέ. Από φέτος, τα πρωινά θα είναι καλύτερα για το διεθνές πλήρωμα. Όπως αναφέρει η εφημερίδα Independent, το Νοέμβριο ο ISS θα αποκτήσει την ISSpresso, μια μηχανή για «αυθεντικό ιταλικό εσπρέσο». Το μηχάνημα των 20 κιλών σχεδιάστηκε ειδικά για συνθήκες μικροβαρύτητας από την ιταλική βιομηχανία καφέ Lavazza σε συνεργασία με την εταιρεία αεροδιαστημικών εφαρμογών Argotec. Και, δεδομένου ότι οι επισκευές σε τροχιά είναι δύσκολη υπόθεση, οι κατασκευαστές διαβεβαιώνουν ότι το μηχάνημα «περιλαμβάνει εφεδρεία όλων των κρίσιμων εξαρτημάτων». Ο καφές πάντως δεν σερβίρεται σε φλιτζάνι αλλά σε διαφανή σακουλάκια. Θα φτάσει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τον ερχόμενο Νοέμβριο, μαζί με την Samantha Cristoforetti – την πρώτη Ιταλίδα στο διάστημα. Βίντεο. http://news.in.gr/perierga/article/?aid=1231327411

Πως αισθάνεται ο γάτος του Schroumldinger; Η σημερινή τεχνολογία επιτρέπει πειράματα κβαντικής συμβολής με μόρια που περιέχουν εκατοντάδες άτομα και η γρήγορη ανάπτυξή της αναμένεται να επιτρέψει την υλοποίηση πειράματος κβαντικής συμβολής με ιούς στο άμεσο μέλλον. Δεδομένου ότι οι θεμελιώδεις νόμοι της κβαντικής μηχανικής δεν φαίνεται να θέτουν κανένα όριο στο μέγεθος ή την πολυπλοκότητα των αντικειμένων που επιδέχονται πειράματα συμβολής, η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας αυξάνει τις ελπίδες να πραγματοποιηθεί ένα πείραμα κβαντικής υπέρθεσης, παρόμοιο με το αρχικό πείραμα σκέψης με τον γάτο του Schroumldinger, με ένα ον που θα διαθέτει συνείδηση όπως ένας πραγματικός γάτος ή ένας άνθρωπος. Αλλά ακόμα κι αν βρισκόμαστε πολύ μακριά από μια τέτοια τεχνολογία, η ιδέα και μόνο ότι ένα τέτοιο πείραμα μπορεί να πραγματοποιηθεί, μας οδηγεί σε ένα προκλητικό ερώτημα που ξεπερνά τα όρια της κοινότητας των κβαντομηχανικών φυσικών. Κατά τη διάρκεια ενός πειράματος υπέρθεσης με ένα αντικείμενο που έχει συνείδηση, τι θα βιώνει τι θα αισθάνεται το ίδιο το συνειδητό ον; Ή αν το θέσουμε διαφορετικά, αν μετά το πείραμα υπέρθεσης, του ζητούσαμε να μας περιγράψει την εμπειρία του, τι θα μας έλεγε; Τι αισθάνεται ο γάτος του Schrödinger; Αν θέλουμε μια απάντηση σ’ αυτή την ερώτηση στα πλαίσια των καθιερωμένων αρχών και θεωρήσεων της κβαντομηχανικής, είναι χρήσιμο να προσαρμοστεί το ερώτημα σε μια μορφή που δεν θα απαιτεί καμία αναφορά στη συνείδηση. Έτσι, αντί της μελέτης ενός αντικειμένου με συνείδηση, που θα μπορούσε να μας αναφέρει τις εμπειρίες του κατά τη διάρκεια της συμβολής, μελετάμε αντικείμενα που μπορούν να καταγράψουν κλασικές πληροφορίες μη αντιστρεπτά, έτσι ώστε να μπορούμε να τις διαβάσουμε μετά το πέρας του πειράματος υπέρθεσης. Για παράδειγμα, το αντικείμενο που παίρνει μέρος στο κβαντικό πείραμα εφοδιασμένο με έναν μη αντιστρεπτό καταγραφέα θα μπορούσε να είναι ένα νανορομπότ, κατά πολλές τάξεις μεγέθους μικρότερο και απλούστερο από έναν ζωντανό γάτο, και ένα τέτοιο νανορομπότ είναι προφανώς καταλληλότερο για ένα πραγματικό πείραμα κβαντικής υπέρθεσης. Αν λοιπόν πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο πείραμα υπέρθεσης με το συγκεκριμένο αντικείμενο, ποιες πληροφορίες θα διαβάζαμε από τον μη αντιστρεπτό καταγραφέα; Όταν το ερώτημα διατυπώνεται μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε την απάντηση. Σύμφωνα με την αρχή της συμπληρωματικότητας, η μη αναστρέψιμη καταγεγραμμένη πληροφορία δεν μπορεί να διακρίνει οποιαδήποτε πληροφορία που θα ήταν συμπληρωματική ως προς τις κυματικές ιδιότητες της μετρούμενης συμβολής. Για παράδειγμα, αν η μετρούμενη συμβολή μπορεί να εξηγηθεί με ένα σύμφωνο κύμα που ταξιδεύει κατά μήκος δυο διαδρομών ταυτόχρονα, τότε η μη αντιστρεπτή καταγεγραμμένη πληροφορία δεν θα διακρίνει οποιαδήποτε πληροφορία που με κάποιο τρόπο θα μας έλεγε την πραγματική τροχιά που ακολούθησε το αντικείμενο. Η εργασία του Hrvoje Nikolic με τίτλο «Internal environment: What is it like to be a Schroumldinger cat?» αποδεικνύει ότι η εικασία αυτή είναι σωστή, και εξηγεί με λεπτομέρεια γιατί συμβαίνει αυτό. Στην ποιοτική συζήτηση των αποτελεσμάτων που παρουσιάζεται στο τέλος της εργασίας αυτής, επιχειρείται μια προέκταση των συμπερασμάτων της ανάλυσης στο υποθετικό πείραμα με ένα συνειδητό όν. Στο κύριο μέρος της μελέτης αναλύεται η συμβολή ενός σύνθετου αντικειμένου με πολλούς βαθμούς ελευθερίας, έτσι ώστε οι εσωτερικοί βαθμοί ελευθερίας να μπορούν να μεταφέρουν κλασική πληροφορία. Ειδικότερα, οι εσωτερικοί βαθμοί μπορούν να έχουν τη χωρητικότητα για μια μη αντιστρέψιμη καταγραφή πληροφορίας σχετικά με την επιλεχθείσα διαδρομή. Ωστόσο, σύμφωνα με τις γνωστές αρχές της κβαντομηχανικής η ανάλυσή δείχνει ότι δεν είναι δυνατόν να έχουμε και συμβολή και γνώση της διαδρομής. Ή γενικότερα, η συμβολή δεν είναι δυνατή αν η κατάσταση των εσωτερικών βαθμών ελευθερίας που αντιστοιχεί σε μια κίνηση κατά μήκος μιας διαδρομής είναι μακροσκοπικά διακριτή από εκείνη που αντιστοιχεί στην κίνηση κατά μήκος της άλλης διαδρομής. Για να επιτευχθεί ορατή συμβολή, είναι απαραίτητο να απομονωθούν οι εσωτερικοί βαθμοί από το εξωτερικό περιβάλλον, έτσι ώστε οι εσωτερικοί βαθμοί να μη μπορούν να πάρουν πληροφορίες σχετικά με την διαδρομή της κίνησης. Αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να προεκταθούν σε ένα υποθετικό πείραμα συμβολής με ένα ον που διαθέτει συνείδηση, όπως ένας γάτος ή ένας άνθρωπος. Προφανώς, η συνείδηση απαιτεί την κατοχή κλασικής πληροφορίας από τον εγκέφαλο, έτσι τα αποτελέσματά μας όσον αφορά την κωδικοποίηση της κλασικής πληροφορίας σε εσωτερικούς βαθμούς ελευθερίας, έχει άμεσες συνέπειες στην κατάσταση της συνείδησης Η έρευνα στις γνωστικές επιστήμες δείχνει ότι ο εγκέφαλος και η συνείδηση δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς αλληλεπίδραση με το περιβάλλον. Επειδή θέλουμε ένα πείραμα με ένα συνειδητό όν, πρέπει να το τοποθετήσουμε σε ένα κατάλληλο κλειστό κουτί, όπου θα ικανοποιούνται όλες οι προϋποθέσεις για την σωστή λειτουργία της συνείδησής του. Το κουτί υποτίθεται πως χρησιμεύει σαν ασπίδα έναντι των επιδράσεων του εξωτερικού περιβάλλοντος (έξω από το κουτί). Με τον τρόπο αυτό το κουτί μαζί με το συνειδητό όν στο εσωτερικό του, θεωρείται ως ένα σύνθετο αντικείμενο που υφίσταται την συμβολή. Στο ίδιο το πείραμα συμβολής, ο εξωτερικός παρατηρητής μετράει μόνο τη θέση του κουτιού σαν ένα σύνολο. Με ένα τέτοιο υποθετικό πείραμα μπορούμε να απαντήσουμε οριστικά στο πρόβλημα που θέτει η εργασία: «What is it like to be a Schroumldinger cat?». Η απάντηση είναι πολύ εύκολη. Ως προς το να δει την συμβολή ένας εξωτερικός παρατηρητής, το κουτί πρέπει να είναι τέλεια απομονωμένο από την επίδραση του εξωτερικού περιβάλλοντος, έτσι ώστε το ον με συνείδηση μέσα στο κουτί να μην έχει καμία πληροφορία σχετικά με τον εξωτερικό κόσμο. Συνεπώς, ακόμη κι αν η κυματοσυνάρτηση του όντος με συνείδηση μπορεί να ταξιδέψει κατά μήκος και των δυο διαδρομών (όπως αποδεικνύεται από την μέτρηση συμβολής) το συνειδητό ον δεν θα αισθανθεί κάτι ασυνήθιστο διότι δεν θα γνωρίζει ότι ταξιδεύει κατά μήκος των διαδρομών. Οπότε, ένας γάτος του Schroumldinger θα είναι σαν ένας κοινός γάτος που ζει μέσα σε ένα κουτί χωρίς καμία πληροφορία για τον κόσμο έξω από του κουτί. Εναλλακτικά, αν το κουτί δεν είναι πλήρως απομονωμένο από τις επιδράσεις του εξωτερικού περιβάλλοντος, τότε η συνειδητή οντότητα μπορεί να γνωρίζει τη διαδρομή που ακολουθεί, αλλά τότε δεν θα παρατηρηθεί καμία συμβολή. Πράγματι αυτό είναι που συμβαίνει στα καθημερινά μακροσκοπικά φαινόμενα και πειραματικά δεν μπορούν να διαχωριστούν από την κλασική κατάσταση στην οποία το ον ταξιδεύει μόνο κατά μήκος μιας διαδρομής. http://physicsgg.me/2014/06/17/%cf%80%cf%89%cf%82-%ce%b1%ce%b9%cf%83%ce%b8%ce%ac%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%b3%ce%ac%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-schrodinger/

Ένα άστρο εκρήγνυται σε θεαματικό βίντεο του Hubble. Το Σύμπαν μοιάζει να μιμείται την τέχνη σε αυτές τις εικόνες που θυμίζουν τον πίνακα Έναστρη Νύχτα του Βαν Γκογκ. To timelapse που παρουσίασαν οι υπεύθυνοι του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble δείχνει ένα φωτοστέφανο να εξαπλώνεται γύρω από το άστρο V838 του Μονόκερου, σε απόσταση 20.000 ετών φωτός. Το φωτοστέφανο εμφανίστηκε το 2002 όταν το άστρο -ένας μεσήλικος κόκκινος γίγαντας- πέρασε μια φάση παροξυσμού και έγινε για λίγο το λαμπρότερο αστέρι του Γαλαξία. Οι αστρονόμοι δεν γνωρίζουν τι προκάλεσε την απότομη έκλαμψη, μπόρεσαν όμως να παρακολουθήσουν το φως της να εξαπλώνεται στο διάστημα και να φωτίζει σύννεφα σκόνης γύρω από το άστρο. Θα φανταζόταν κανείς ότι τα σύννεφα σχηματίζονται από υλικό που εκτινάσσει το άστρο, στην πραγματικότητα όμως η σκόνη βρισκόταν ήδη εκεί και απλά φωτίστηκε από τη λάμψη. Το παραπάνω βίντεο συμπυκνώνει δύο χρόνια παρατηρήσεων με το Hubble -αυτό είναι το χρονικό διάστημα που χρειάστηκε το φως της έκλαμψης για να φτάσει τα πιο απομακρυσμένα σύννεφα σκόνης, ταξιδεύοντας με ταχύτητα 300.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Συγκριτικά, το φως του Ήλιου χρειάζεται περίπου πέντε ώρες να φτάσει μέχρι τον Πλούτωνα. Το φαινόμενο του διαδοχικού φωτισμού όλο και πιο απομακρυσμένων πέπλων σκόνης ονομάζεται «ηχώς του φωτός», εξηγούν οι υπεύθυνοι του Hubble. Δηλώνουν ωστόσο άγνοια όσον αφορά το μηχανισμό της έκλαμψης. Σε γενικές γραμμές, τα άστρα που παρουσιάζουν απότομη αύξηση της φωτεινότητας ονομάζονται καινοφανείς ή νόβα. Τα νόβα είναι συνήθως λευκοί νάνοι που απορροφούν υδρογόνο από ένα συνοδό άστρο μέχρι που πυροδοτούνται και εκρήγνυνται λόγω πυρηνικών αντιδράσεων σαν ένα είδος γιγάντιας βόμβας υδρογόνου. Παραμένει άγνωστο αν το V838 του Μονόκερου είναι στην πραγματικότητα δύο άστρα που μετατράπηκαν σε καινοφανείς. Το πιθανότερο όμως είναι ότι το ξέσπασμα που παρακολούθησε το Hubble «αντιστοιχεί σε ένα μεταβατικό στάδιο στην εξέλιξη του άστρου το οποίο σπάνια έχουμε την ευκαιρία να δούμε». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=606387

Eστειλαν δορυφόρο στο διάστημα και διακρίθηκαν στην Ευρώπη. Μία σπουδαία διάκριση σε ευρωπαϊκό διαγωνισμό πέτυχε μία ομάδα μαθητών από την Κρήτη καθώς ο δορυφόρος που δημιούργησαν βραβεύτηκε σε διαγωνισμό που διοργανώνεται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος σε συνεργασία με το Νορβηγικό Κέντρο Διαστημικής Εκπαίδευσης. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα cretapost.gr, το Γενικό Λύκειο Βιάννου κατάφερε να είναι μία από τις συνολικά 16 ομάδες από σχολεία της Ευρώπης που συμμετείχαν στον διαγωνισμό Cansat. Ο Γιώργος Λουλάκης και η Θάλεια Δογκάκη, μαθητές της Β΄ τάξης, με τη συνοδεία του καθηγητή Φυσικής, Αστρινού Τσουτσουδάκη, χρειάστηκαν από 4 πτήσεις και 2 σχεδόν ημέρες για κάθε κατεύθυνση για να παρευρεθούν στο νησί Αντόγια που βρίσκεται βόρεια της Νορβηγίας. Ο μικροσκοπικός δορυφόρος που μετέφεραν στις αποσκευές τους οι μαθητές εκτοξεύτηκε με πύραυλο σε ύψος που υπολογίστηκε στα περίπου 1032 μέτρα από τους ίδιους τους μαθητές ενώ κατά την κάθοδο του πραγματοποίησε μετρήσεις του μαγνητικού πεδίου της Γης που βρέθηκαν να είναι απόλυτα σύμφωνες με αυτές του γειτονικού Αστεροσκοπείου της πόλης Τρόμσo. Μετά από μία σειρά πειραμάτων κατά την διάρκεια των προηγούμενων μηνών, οδήγησε σε μία εξαιρετικά ανθεκτική σχεδίαση και κατασκευή που άντεξε στις τεράστιες διαδοχικές επιταχύνσεις σε αντίθεση με αυτούς των περισσοτέρων ομάδων που παρουσίασαν προβλήματα και είτε διαλύθηκαν κατά την εκτόξευση είτε δεν κατάφεραν να μεταδώσουν ασύρματα τα δεδομένα της πτήσης στο σταθμό βάσης. Ο έπαινος που απονεμήθηκε στα παιδιά από την Κρήτη, είναι για την μικρότερη ομάδα που κατόρθωσε ποτέ επιτυχημένη εκτόξευση και αποστολή δορυφόρου. Αυτό ήταν η ελάχιστη ανταμοιβή για όλα τα παιδιά που έμειναν πίσω αφού παρόλο που γνώριζαν ότι δεν θα ταξίδευαν στη Νορβηγία εντούτοις δεν έλειψαν ούτε στιγμή από τις πολύ συχνές συναντήσεις μέσα στη βδομάδα, με έμφαση στα Σαββατοκύριακα, θυσιάζοντας όχι μόνο τον ελεύθερο χρόνο τους αλλά και αυτό από το διάβασμα τους ακόμα και τις παραμονές των εξετάσεων. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64022774 Νέα επαναστατική θεωρία για την παρουσία του ανθρώπινου είδους σε άλλους πλανήτες. Η αποίκηση του ανθρώπου σε άλλους πλανήτες αποτελεί ένα όνειρο που η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας τις τελευταίες δεκαετίες το κάνει να πλησιάζει ολοένα και πιο κοντά στην πραγματοποίησή του. Υπό σχεδιασμό βρίσκονται μάλιστα επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη και στον Αρη τόσο από κρατικές διαστημικές υπηρεσίες όσο και από ιδιωτικές. Πρέπει φυσικά να ξεπεραστούν μια σειρά εμπόδια που σχετίζονται με το ταξίδι αλλά και την ομαλή παραμονή και διαβίωση στον φυσικό μας δορυφόρο και τον Κόκκινο Πλανήτη. Ομάδα ειδικών επεξεργάζεται το τελευταίο διάστημα μια νέα πραγματικά επαναστατική πρόταση για την αποίκηση του ανθρώπου σε άλλους κοντινότερους και πιο μακρινούς κόσμους του Σύμπαντος: να στείλουμε σε άλλους πλανήτες το ανθρώπινο DNA! Μία από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες για την εμφάνιση της ζωής στη Γη είναι εκείνη της λεγόμενης «πανσπερμίας». Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η ζωή έφθασε στη Γη με τη μορφή μικροοργανισμών που «ταξίδεψαν» με αστεροειδείς ή κομήτες από άλλους πλανήτες είτε του ηλιακού μας συστήματος είτε και από πιο μακριά. Αν η πανσπερμία ήταν αυτή που... έσπειρε τη ζωή στη Γη, μπορεί να συμβεί και αντίστροφα; Μπορεί άραγε να «καλλιεργήσουμε» το ανθρώπινο είδος σε άλλους πλανήτες; Ομάδα ειδικών με επικεφαλής τον μηχανικό της NASA Ανταμ Σέλτζνερ υποστηρίζει ότι είναι εφικτό να στείλουμε το ανθρώπινο DNA σε άλλους πλανήτες και να περιμένουμε να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί έτσι ώστε κάποια στιγμή να κάνουν την εμφάνισή τους στους πλανήτες αυτούς οι άνθρωποι. «Καταλήξαμε στο ότι οι καλύτερες πιθανότητες για να αποικήσει το ανθρώπινο είδος άλλους πλανήτες είναι να υπάρξει μια οργανική εκτύπωση του ανθρώπου εκεί. Ισως λοιπόν δεν αποικήσουμε άλλους πλανήτες με αστροναύτες που θα φορούν στολές αλλά με απλά βακτήρια που θα κουβαλούν το ανθρώπινο DNA» αναφέρει ο Σέλτζνερ. Η ιδέα της μεταφοράς του ανθρώπινου DNA σε άλλους κόσμους μέσω βακτηρίων ανήκει στον Γκάρι Ρίβκουν και στον Τζορτζ Τσερτς που είναι καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Το πρόβλημα σε αυτή την ιδέα είναι βέβαια το πώς τα βακτήρια θα μετατραπούν σε ανθρώπους μετά την εγκατάστασή τους στον νέο πλανήτη. Αυτό είναι το ζήτημα με το οποίο απασχολούνται τώρα οι θιασώτες της. Μία από τις προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι είναι να αφεθούν τα βακτήρια αυτά να ζήσουν ελεύθερα στο νέο τους περιβάλλον με την ελπίδα ότι θα εξελιχθούν με τρόπο τέτοιο που θα οδηγήσει τελικά στην εμφάνιση ανθρώπων. Μια εναλλακτική πρόταση είναι να σταλεί σε άλλους πλανήτες ένα μηχάνημα που θα μπορεί να δημιουργήσει πολυκύτταρους οργανισμούς και να τους απελευθερώνει στο περιβάλλον του πλανήτη. Ο διάσημος αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ προχωρεί συχνά σε προβλέψεις για την τεχνολογική και επιστημονική πρόοδο, καθώς και την επίδραση που θα έχει αυτή η πρόοδος στη ζωή του ανθρώπου στο κοντινό και απώτερο μέλλον. Μία από αυτές είναι ότι ο 21ος αιώνας θα αποτελέσει ένα ορόσημο στη διαστημική εξερεύνηση. «Σε 50 χρόνια θα έχουμε δημιουργήσει βάσεις και κατοικίες στη Σελήνη στις οποίες θα ζουν άνθρωποι. Το ίδιο θα γίνει και στον Αρη ως το τέλος του αιώνα» υποστηρίζει ο Χόκινγκ, που εκτιμά ότι, αν δεν καταφέρουμε να αποικήσουμε άλλους πλανήτες, η ανθρωπότητα κινδυνεύει με εξαφάνιση. «Ο πλανήτης μας είναι ένας παλιός κόσμος που απειλείται από τη συνεχή αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού και την εξάντληση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Γης. Πρέπει να ληφθούν υπόψη αυτοί οι παράγοντες και να φτιάξουμε ένα σχέδιο Β. Αν θέλουμε ο άνθρωπος να επιβιώσει τα επόμενα εκατό χρόνια, πολύ περισσότερο αν μιλήσουμε για τα επόμενα χίλια, είναι επιβεβλημένη η αποίκηση άλλων κόσμων μακριά από τη Γη. Αν ακολουθήσουμε αυτό το μονοπάτι, είμαι βέβαιος ότι ο αιώνας που διανύουμε θα χαρακτηριστεί μια πραγματική διαστημική εποχή» σημειώνει ο Χόκινγκ. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=605700 Εντυπωσιακό κοσμικό δαχτυλίδι περικυκλώνει τον γαλαξία NGC 3081 Μια ακόμη εντυπωσιακή ανακάλυψη προσέθεσε στον πλούσιο παλμαρέ του το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Παρατηρώντας τον γαλαξία NGC 3081 που βρίσκεται σε απόσταση 86 εκ. έτη φωτός από τη Γη εντόπισε και φωτογράφισε μια εντυπωσιακή κοσμική δομή που υπάρχει σε αρκετούς γαλαξίες αλλά δεν είχε επιτευχθεί μέχρι σήμερα η λεπτομερής καταγραφή του. Γύρω από τον γαλαξία έχει σχηματιστεί ένας γιγάντιος δακτύλιος που αποτελεί σύμφωνα με τους επιστήμονες ένα τεράστιο εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων. Στην πραγματικότητα πρόκειται για πολλούς δακτυλίους που φαίνονται στις εικόνες που τράβηξε ο Hubble ως ένας. Οι ειδικοί προσέδωσαν στους δακτυλίους του NGC 3081 τον χαρακτηρισμό «Χρυσά Δαχτυλίδια Γέννησης Αστρων». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=606264

Ένας υπόγειος ωκεανός στον Χάροντα τον δορυφόρο του Πλούτωνα. Υπάρχει το ενδεχόμενο η παγωμένη επιφάνεια του Χάροντα – δορυφόρου του Πλούτωνα – να είναι «ραγισμένη». Αν οι παρατηρήσεις επιβεβαιώσουν την ύπαρξη ρωγμών, αυτό θα αποτελεί μια ένδειξη ότι το εσωτερικό του υπήρξε θερμό, και ίσως τόσο θερμό ώστε διατηρείται ένας υπόγειος ωκεανός από υγρό νερό. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στις επιφάνειες των δορυφόρων άλλων πλανητών, την Ευρώπη του Δία και τον Εγκέλαδο του Κρόνου, οι επιφάνειες των οποίων εμφανίζουν ρωγμές, γεγονός που αποτελεί ένδειξη ύπαρξης ωκεανών στο εσωτερικό τους. Ο Χάροντας είναι ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Πλούτωνα – ενός πλανήτη νάνου που απέχει από τον ήλιο 29 φορές μεγαλύτερη απόσταση απ’ ότι η Γη. Εξαιτίας της μακρινής του απόστασης από τον ήλιο η θερμοκρασία στην επιφάνειά του – όπως και η θερμοκρασία στις επιφάνειες των δορυφόρων του – είναι πολύ χαμηλή, μείον 330 βαθμοί Κελσίου. Συνεπώς είναι αδύνατη η ύπαρξη υγρού νερού στις επιφάνειές τους. Όχι όμως στο εσωτερικό τους. Η μεγάλη απόσταση αλλά και το μικρό μέγεθος του Πλούτωνα και των δορυφόρων του κάνει δύσκολη την απευθείας παρατήρησή τους από τη Γη. Όμως, τον Ιούλιο του 2015, το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος New Horizons της NASA, θα περάσει κοντά από τον Πλούτωνα, στέλνοντας λεπτομερείς εικόνες από την επιφάνεια του Πλούτωνα και του δορυφόρου του Χάροντα. Σύμφωνα με την μελέτη των Rhoden et al, «The interior and orbital evolution of Charon as preserved in its geologic record», http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S001910351400222X που εξετάζει την εξέλιξη της τροχιάς του Χάροντα και των παλιρροϊκών δυνάμεων που αναπτύσσονται στο εσωτερικό του, αν οι κοντινές παρατηρήσεις του διαστημικού σκάφους New Horizons δείξουν ότι η επιφάνεια του Χάροντα εμφανίζει ρωγμές, όπως ο Εγκέλαδος και η Ευρώπη, τότε στο εσωτερικό του εξαιτίας του φαινομένου της παλιρροϊκής θέρμανσης, θα μπορούσε να υπάρχει υγρός ωκεανός. Η μελέτη αυτή μας δείχνει τι πρέπει να αναζητήσουμε μεταξύ άλλων στα δεδομένα που θα μας στείλει το New Horizons σε ένα χρόνο από σήμερα. Στις φωτογραφίες δύο εικόνες με “ραγίσματα” στην επιφάνεια του δορυφόρου του Δία, Ευρώπη, από την αποστολή Galileo της NASA και ρωγμές στην επιφάνεια του Εγκέλαδου, δορυφόρου του Κρόνου. (Εικόνες από το διαστημικό σκάφος Cassini κατά τη διάρκεια της πτήσης του κοντά στον Εγκέλαδο στις 9 Μαρτίου και 14 Ιουλίου του 2005) http://physicsgg.me/2014/06/15/%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%85%cf%80%cf%8c%ce%b3%ce%b5%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%89%ce%ba%ce%b5%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%87%ce%ac%cf%81%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1/

Τα μελτέμια του Ηλιου. «Ελληνικός Κόσμος», Πειραιώς 254, Μετρό Κεραμεικού Διάλεξη με θέμα τον Ηλιο θα πραγματοποιήσει ο δρ Αγγελος Βουρλίδας, αστροφυσικός του US Naval Laboratory, την Τετάρτη και ώρα 19.00. Στην ομιλία αυτή με τίτλο «Τα μελτέμια του Ηλιου: Εξερεύνηση των πηγών της ηλιακής δραστηριότητας με πρωτοποριακές διαστημικές αποστολές» ο κ. Βουρλίδας θα περιγράψει τα εντυπωσιακά αποτελέσματα από τις αποστολές Stereo SDO και θα παρουσιάσει το επόμενο βήμα: μια αποστολή (Solar Probe Plus) που θα ακουμπήσει τον Ηλιο. H διάλεξη διοργανώνεται στο πλαίσιο της έκθεσης «Η κατάκτηση του Διαστήματος» από το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Νέας Υόρκης στον «Ελληνικό Κόσμο». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=605922

Τον Δ.Νανόπουλο πρότεινε η Ελλάδα για τη διεύθυνση του CERN. Ο διακεκριμένος φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος προτάθηκε από την Ελλάδα για τη θέση του γενικού διευθυντή στο κέντρο CERN. Η υποψηφιότητα, όπως ανακοίνωσε η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ), κατατέθηκε επίσημα στο Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικής Έρευνας (CERN) από τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στη Γενεύη, την Τετάρτη 28 Μαΐου. Η διαδικασία επιλογής αναμένεται να ολοκληρωθεί το Δεκέμβριο του 2014. «Η υποψηφιότητα του καθηγητή Δημήτρη Νανόπουλου για τη θέση του Γενικού Διευθυντή του CERN είναι πολύ σημαντική, αλλά και τιμητική για την Ελλάδα», επεσήμανε ο γγ Έρευνας και Τεχνολογίας Χρήστος Βασιλάκος, προσθέτοντας ότι «με μια τόσο ισχυρή υποψηφιότητα, η χώρα μας προβάλλεται διεθνώς, δεδομένου ότι πρόκειται για τη θέση του επικεφαλής ενός ιδιαίτερα προβεβλημένου διεθνούς Οργανισμού, που έχει εσχάτως βρεθεί στο προσκήνιο της επικαιρότητας λόγω της ανακάλυψης του μποζονίου Χιγκς». Ο Δ. Νανόπουλος είναι αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών (όπου εξελέγη μέλος το 1997) και εκλεγμένος πρόεδρός της για το 2015. Διετέλεσε ερευνητής στο CERN και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου. Το 1975 ήταν ο πρώτος που περιέγραψε, με την επιστημονική του ομάδα, τον μηχανισμό παραγωγής του μποζονίου Χιγκς, συμβολή που αναγνωρίστηκε από τον ίδιο τον Πήτερ Χιγκς, κατά την ομιλία του στην τελετή απονομής του Βραβείου Νόμπελ το Δεκέμβριο του 2013. Ο κ. Νανόπουλος, ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, είναι διακεκριμένος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας A&M και διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών (HARC) στο Χιούστον. Από τον Ιανουάριο του 2013 έχει οριστεί εθνικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Συμβούλιο του CERN, θέση που κατείχε και από το 2005 έως το 2010. Κατά τη διάρκεια της θητείας του έχει στηρίξει πολύπλευρα την ελληνική επιστημονική κοινότητα σωματιδιακής Φυσικής στη συμμετοχή της στα ερευνητικά προγράμματα του CERN. Παράλληλα, έχει συμβάλει στη ρύθμιση του θέματος της καταβολής της ετήσιας εισφοράς της χώρας μας για ορισμένο χρονικό διάστημα. Η Ελλάδα είναι ιδρυτικό μέλος του CERN από το 1954. Στόχο των ερευνών του Δ. Νανόπουλου αποτελεί η δημιουργία μιας ενοποιημένης θεωρίας όλων των δυνάμεων στη Φύση, η λεγόμενη «θεωρία του Παντός», όπου θα δίνεται μία επιστημονική ερμηνεία του σύμπαντος, από το πώς εμφανίστηκε, πώς εξελίχθηκε και πώς έχει αποκτήσει τη σημερινή μορφολογία του. http://www.kathimerini.gr/771581/article/epikairothta/episthmh/ton-dnanopoylo-proteine-h-ellada-gia-th-diey8ynsh-toy-cern

Euronews: Γκολ μέσω... δορυφόρου Με το Παγκόσμιο Κύπελλο να είναι σε εξέλιξη, οι τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο θα χρησιμοποιούν τη διαστημική τεχνολογία για να παρακολουθήσουν τη δράση απευθείας από τη Βραζιλία. Χιλιάδες φιλάθλων θα απολαύσουν μπάλα εκ του σύνεγγυς, όμως εκτιμάται πως πάνω από 3,2 δισεκατομμύρια θα δουν τις τηλεοπτικές μεταδόσεις - δηλαδή σχεδόν ο μισός πληθυσμός της Γης. Το Παγκόσμιο Κύπελλο μεταδίδεται με αυτό που οι δορυφορικές εταιρείες ονομάζουν μετάδοση «περιστασιακής χρήσης». Έτσι λέγεται το εύρος ζώνης που ανατοποθετείται επιπλέον της κανονικής μετάδοσης, προκειμένου να καλυφθούν απευθείας ειδικά γεγονότα. Αυτός ο μήνας, λοιπόν, έχει πολλή δουλειά. "Όποια τεχνολογία κι αν χρησιμοποιεί κάποιος στο σπίτι του για να δει τηλεόραση, εμμέσως ή όχι χρησιμοποιεί δορυφόρους", υπογραμμίζει ο Xavier Lobao, επικεφαλής Προγραμμάτων Μελλοντικής Τηλεπικοινωνίας της ESA. Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/06/ESA_Euronews_World_Cup_United http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Euronews_Gkol_mheso_doryphhoroy Η Διαστημική «πρεμιέρα» του Μουντιάλ. Η NASA ανακοίνωσε ότι οι αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού θα έχουν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν τους αγώνες του Μουντιάλ που ξεκίνησε την Πέμπτη στη Βραζιλία. Η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ έδωσε στη δημοσιότητα μια φωτογραφία που τράβηξε ο Αμερικανός αστροναύτης Ρέιντ Γουάιζμαν καθώς ο ISS περνούσε την νύχτα πάνω από την Βραζιλία. Η πιο έντονα φωτισμένη περιοχή δεξιά στην εικόνα είναι το Σάο Πάουλο στο οποίο έγινε την Πέμπτη η πρεμιέρα του Μουντιάλ. Η μικρή νησίδα φωτός στα αριστερά του Σάο Πάολο και προς το κέντρο της εικόνας είναι το Ρίο ντε Τζανέιρο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=605524 Ανάρπαστα τα εισιτήρια των 70.000 ευρώ για το... διάστημα! Εισιτήρια για σύντομες πτήσεις στο διάστημα διατέθηκαν προς πώληση στο διαδίκτυο στην Κίνα και εξαντλήθηκαν μέσα σε μερικά λεπτά από πελάτες για τους οποίους η τιμή που ξεπερνά τα 70.000 ευρώ δεν είναι απαγορευτική, γράφουν σήμερα οι εφημερίδες. Συνολικά 305 υποψήφιοι ταξιδιώτες εγγράφηκαν μέσα σε μερικά λεπτά σε μια από τις ιδιωτικές πτήσεις που προσφέρει η ολλανδική εταιρία SXC στην κινεζική ιστοσελίδα ηλεκτρονικού εμπορίου Taobao, διευκρίζει η Ημερησία της Κίνας. Μεταξύ των ενδιαφερομένων είναι επιχειρηματίες από μεγάλες οικονομικές μητροπόλεις όπως η Σανγκάη και η Τσενγκντού, προσθέτει η εφημερίδα. Οι διαστημικές πτήσεις θα πραγματοποιηθούν με διθέσιο διαστημόπλοιο -- ο πιλότος αστροναύτης και ο μοναδικός επιβάτης -- και προβλέπονται δύο εκδοχές: το διαστημόπλοιο Lynx Mark I θα φθάσει σε ύψος 61 χλμ. και το έταιρο Lynx Mark II σε ύψος 103 χλμ. Οι πτήσεις με το πρώτο διαστημόπλοιο, που πωλήθηκαν στην τιμή των 599.999 γιουάν (71.000 ευρώ) έκαστη, προγραμματίζονται για το τέταρτο τρίμηνο του 2015. Ο χρόνος παραμονής στο διάστημα, σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, θα είναι πέντε με έξι λεπτά. Οι επιβάτες που έχουν διαλέξει μια πτήση με το δεύτερο διαστημόπλοιο θα πρέπει να περιμένουν το 2016. Οι εκτοξεύσεις θα γίνουν από διαστημική βάση της ερήμου Μοχάβε στις δυτικές ΗΠΑ. Στην ιστοσελίδα της, η εταιρία SXC εξηγεί ότι ιδρύθηκε από "έμπειρους επαγγελματίες της αεροδιαστημικής" οι οποίοι "έχουν αφιερωθεί στην ανάπτυξη του διαστημικού ταξιδιού ως εμπορικού μέσου μεταφοράς". http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64022018 Και κατι διαφορετικο!!! Τοιχογραφίας της Πομπηίας. Κι όμως, η παραπάνω φωτογραφία με το παράξενο αντικείμενο είναι μίας εκπληκτικής τοιχογραφίας που ανήκει στους τοίχους της σπηλιάς της Πομπηίας και χρονολογείται από το 2500π.Χ. Τι να είναι άραγε αυτό το παράξενο αντικείμενο που αναπαριστάτε; Αν και έχει το σχήμα, τις διαστάσεις και τις αναλογίες ενός ιπτάμενου δίσκου... ή με περισσότερη φαντασία, μια άτρακτο και ένα πιλοτήριο κατασκευασμένο από διαφανές γυαλί και τρεις οντότητες στο χώρο της πλοήγησης του σκάφους... δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι όντος αναπαριστά κάτι τέτοιο! http://www.defencenet.gr/defence/item/ufo-%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%B9%CF%87%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%AE%CE%B9%CE%B1%CF%82

Πάνω από 200.000 θέλουν το «ταξίδι χωρίς επιστροφή» στον Αρη. Όταν πριν από έναν χρόνο ένας ευφάνταστος Δανός, ο Bas Landsdorp, ξεκίνησε μια παγκόσμια καμπάνια, προκειμένου να βρει ενδιαφερόμενους για ένα ταξίδι άνευ επιστροφής, στον Άρη -το οποίο θα χρηματοδοτείτο από ένα ριάλιτι σόου- δεν φανταζόταν ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα δήλωναν συμμετοχή. Εκείνοι που θα επιλέγονταν, είχαν αποστολή να αποικήσουν τον πλανήτη. «Οι τηλεθεατές θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τη διαδικασία από την αρχή μέχρι το τέλος, κάθε λεπτομέρεια από την εκπαίδευση, την εκκίνηση και την άφιξη στον κόκκινο πλανήτη. Θα είναι μια συναρπαστική υπόθεση που ο εμπνευστής της, σίγουρα περιμένει να προσελκύσει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και το σπουδαιότερο διαφημήσεις. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα ριψοκίνδυνο παιχνίδι, δεν αποκλείεται όμως να πραγματοποιηθεί» σημειώνει ο αστροφυσικός Charley Lineweaver. Τα ταξίδι στον Άρη, με τις καλύτερες προϋποθέσεις, υπολογίζει ο εμπνευστής του, θα γίνει έπειτα από μια δεκαετία. O ίδιος, παθιασμένος με τα διαστημικά ταξίδια, δηλώνει ότι φιλοδοξεί να δημιουργήσει στον Άρη την πρώτη ανθρώπινη αποικία, φέρνοντας νέους κατοίκους κάθε δύο χρόνια. Ο Charley Lineweaver δηλώνει ότι «η τεχνολογία για ένα ταξίδι στον Άρη χωρίς επιστροφή είναι πολύ πιο απλή απ΄ό,τι για ένα με επιστροφή. Αν ο ενθουσιασμός διατηρηθεί και ενδιαφερθούν και άλλες χώρες, δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Αν όμως, για οικονομικούς ή άλλους λόγους, σταματήσουν αυτά τα ταξίδια, τότε, ναι, θα υπάρξει πρόβλημα». Από πέρσυ ίσαμε σήμερα οι αιτήσεις ενδιαφέροντος πολλαπλασιάστηκαν και ξεπέρασαν τις 200.000. Ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους βρέθηκαν και 28 Αυστραλοί, δύο εκ των οποίων «κατέθεσαν» στο Australian Network News τους λόγους για τους οποίους πήραν την απόφαση να φύγουν στον Άρη και να αφήσουν εκεί τη ζωή τους και φυσικά, το ανθρώπινο στίγμα... Πρόκειται για την 44χρονη Dianne McGrath και τον 34χρονο David Mould. Εννοείται ότι ότι δεν πρόκειται για συνηθισμένους χαρακτήρες. «Έπλευσα μόνη μου στον Νότιο Ωκεανό, πήδηξα από αεροσκάφη, έκανα χιλιάδες χιλιόμετρα με το ποδήλατο, ανέβηκα βουνά. Αυτό εδώ, όμως, είναι η μεγαλύτερη περιπέτεια, που θα μπορούσα να φανταστώ» λέει η Dianne και σπεύδει να προλάβει τις ερωτήσεις του δημοσιογράφου, για να μην... αμφισβητηθεί η νοητική της υγεία... «Γνωρίζω καλά ότι είναι μονόδρομος. Ότι δεν πρόκειται να γυρίσω πίσω. Αυτό όμως είναι κάτι που με συναρπάζει ακόμη πιο πολύ» λέει. Από την πλευρά του ο David σημειώνει: «Το να πας στον Άρη και να δημιουργήσεις εκεί από το μηδέν μια ανθρώπινη κοινωνία, είναι αφάνταστα συναρπαστικό. Είναι το επόμενο μεγάλο βήμα για τον άνθρωπο και σίγουρα θέλω με όλη μου την ύπαρξη να συμμετέχω». H Dianne έχει τρία διπλώματα και κάνει τώρα το διδακτορικό της. Ο David είναι εκπαιδευτικός και λέει ότι βοηθά τους μαθητές «να μαθαίνουν να εκφράζουν τις απόψεις τους δημοκρατικά». Το μεγάλο του πάθος είναι τα ζώα. Το σπίτι του, στην Αλτόνα, αριθμεί άπειρα είδη ζώων και πτηνών. Εσχάτως, δε, έχει μετατραπεί σε καταφύγιο κάθε πληγωμένης ύπαρξης. Αυτό είναι και εκείνο που θα του λείψει περισσότερο, ομολογεί. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64021947

Οι δομές των γαλαξιών-νάνων γύρω από τον Γαλαξία μας δεν συμφωνούν με τη θεωρία. Οι νάνοι γαλαξίες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Γαλαξία μας και τον γειτονικό γαλαξία Ανδρομέδα μάλλον δεν υπακούουν στο αποδεκτό μοντέλο σχηματισμού των γαλαξιών, σύμφωνα με την ανακοίνωση μιας διεθνούς ομάδας αστροφυσικών: «Co-orbiting satellite galaxy structures are still in conflict with the distribution of primordial dwarf galaxies», Pawlowski et al. http://arxiv.org/abs/1406.1799 Οι παρατηρήσεις δείχνουν πως οι γαλαξίες-νάνοι που περιβάλλουν το Γαλαξία μας και την Ανδρομέδα κινούνται στο ίδιο νοητό επίπεδο σχηματίζοντας λεπτές δισκοειδείς δομές, κάτι που φαίνεται ότι παραβιάζει τον κανόνα της τυχαίας διασποράς της σκοτεινής ύλης. Σύμφωνα με τις σημερινές μας γνώσεις το 23% της μάζας του Σύμπαντος αποτελείται από μία κατηγορία σωματιδίων που ονομάζεται σκοτεινή ύλη. Τα σωματίδια αυτά δεν αλληλεπιδρούν με τη γνωστή ύλη με κανέναν άλλο τρόπο πλην της βαρύτητας και η φύση τους παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα της σύγχρονης επιστήμης. Η σκοτεινή ύλη βρίσκεται κατανεμημένη σε σχετικά τυχαίες περιοχές γύρω από τον εκάστοτε γαλαξία. Οι παρατηρήσεις όμως δείχνουν πως οι γαλαξίες-νάνοι που περιβάλλουν το Γαλαξία μας και την Ανδρομέδα κινούνται στο ίδιο νοητό επίπεδο σχηματίζοντας λεπτές δισκοειδείς δομές, κάτι που φαίνεται ότι παραβιάζει τον κανόνα της τυχαίας διασποράς της σκοτεινής ύλης. Η ομάδα των 14 επιστημόνων επανέλαβε τους υπολογισμούς από τρεις προγενέστερες μελέτες των μικρών γαλαξιών που περιβάλλουν το δικό μας, καταλήγοντας σε σημαντικές διαφωνίες, αφού υπολόγισε πως βάσει της θεωρίας υπάρχει μόλις 0.1% πιθανότητα να σχηματιστούν τέτοιες επίπεδες δομές. Σύμφωνα με τους ερευνητές είναι σαφές πως χρειάζεται μία εναλλακτική εξήγηση στο μοντέλο, καθώς οι παρατηρήσεις δείχνουν πως η κατανομή των δορυφόρων γαλαξιών δεν ταιριάζει με τις αρχικές υποθέσεις. Με τον τρόπο αυτό, παρόλο που το καθιερωμένο κοσμολογικό μοντέλο αποτελεί πλαίσιο αναφοράς για γενιές επιστημόνων, η συγκεκριμένη ερευνητική ομάδα προστίθεται στην αυξανόμενη μειοψηφία των επιστημόνων που αρχίζουν να το αμφισβητούν. Όταν έχεις μία σαφή αντίφαση σαν αυτή, πρέπει να επικεντρωθείς εκεί. Έτσι επιτυγχάνεται πρόοδος στην επιστήμη”, υποστηρίζει ο Ντέιβιντ Μέριτ, καθηγητής αστροφυσικής στο πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ που συμμετείχε στην έρευνα. Η ομάδα των ερευνητών προτείνει εναλλακτικές λύσεις στο συγκεκριμένο πρόβλημα, αφήνοντας ωστόσο ανοικτό το ερώτημα για το εάν το καθιερωμένο κοσμολογικό πρότυπο αναπαράγει σωστά τις ιδιότητες του Σύμπαντος. Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Στο βίντεο που ακολουθεί προσομοιώνεται η σύγκρουση δυο γαλαξιών. Το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι παρόμοιο με τον γειτονικό μας γαλαξία Ανδρομέδα. Tα συντρίμμια της σύγκρουσης δημιουργούν μακριές «παλιρροιακές ουρές» κατά μήκος των οποίων σχηματίζονται γαλαξίες νάνοι. Έτσι θα μπορούσε να εξηγηθεί ο σχηματισμός των δορυφόρων γαλαξιών γύρω από τον γαλαξία μας και την Ανδρομέδα. Βίντεο. http://physicsgg.me/2014/06/13/%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%ce%bf%ce%bc%ce%ad%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%b9%cf%8e%ce%bd-%ce%bd%ce%ac%ce%bd%cf%89%ce%bd-%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf/

Βρήκαν τους υπόγειους ωκεανούς της Γης. Πριν από τρεις μήνες ερευνητές στον Καναδά εντόπισαν στοιχεία που υποδεικνύουν την παρουσία τεράστιων αποθεμάτων νερού βαθιά στο εσωτερικό της Γης. Σύμφωνα με τους ερευνητές είναι πιθανό σε βάθος εκατοντάδων χλμ στο εσωτερικό του πλανήτη μας να υπάρχει μια ζώνη που περιέχει όσο νερό διαθέτουν συνολικά όλοι οι ωκεανοί μαζί! Νέα μελέτη αμερικανών ερευνητών όχι μόνο επιβεβαιώνει τα προηγούμενα ευρήματα αλλά εντόπισε και τις περιοχές που βρίσκονται αυτά τα αποθέματα. Η νέα μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στα βάθη της Γης, στο στρώμα του μανδύα που βρίσκεται ανάμεσα στον φλοιό και στον πυρήνα, υπάρχουν τεράστια αποθέματα νερού, πιθανώς τριπλάσια από τον συνολικό όγκο νερού που διαθέτουν όλοι μαζί οι ωκεανοί στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Αυτό το «ρεζερβουάρ» του νερού, που φαίνεται διαχρονικά σταθερό, βρίσκεται σε βάθος έως 700 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια, στην ενδιάμεση ζώνη ανάμεσα στον ανώτερο και στον κατώτερο μανδύα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή γεωφυσικής Στίβεν Τζέικομπσεν του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου Northwestern του Ιλινόις εκτιμούν ότι το νερό βρίσκεται «κλειδωμένο» (μοριακά παγιδευμένο) μέσα σε γαλαζωπά πετρώματα, τους ρινγκουδίτες. Πρόκειται για ένα σχετικά σπάνιο πέτρωμα με κρυσταλλική δομή, που σχηματίζεται από ολιβίνη κάτω από πολύ υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες. Η ύπαρξη τόσο μεγάλων ποσοτήτων υπόγειου νερού, ρίχνει πιθανώς νέο φως στον αέναο υδρολογικό κύκλο της Γης, στην προέλευση των θαλασσών και στο γιατί οι ωκεανοί έχουν λίγο-πολύ διατηρήσει το μέγεθός τους εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Μερικοί γεωλόγοι πιστεύουν ότι το νερό έφτασε στη Γη εξ ουρανού, από παγωμένους κομήτες που έπεσαν στον πλανήτη μας. Όμως η νέα ανακάλυψη ενισχύει μια εναλλακτική πιθανότητα, να «αναδύθηκαν» σταδιακά οι ωκεανοί από τα έγκατα της πρώιμης Γης, χάρη και στη συνεχή ανακύκλωση των τεκτονικών πλακών. «Οι ενδείξεις είναι καλές ότι το νερό της Γης προήλθε από το εσωτερικό της», δήλωσε ο Τζέικομπσεν. Οι Αμερικανοί ερευνητές χρησιμοποίησαν πάνω από 2.000 σεισμογράφους για να μελετήσουν τα σεισμικά κύματα που γέννησαν πάνω από 500 σεισμοί στις ΗΠΑ. Αυτά τα κύματα διαπερνούν το εσωτερικό του πλανήτη μας (ακόμη και τον πυρήνα) και έτσι αποτελούν στην ουσία το καλύτερο μέχρι σήμερα τρόπο που διαθέτουν οι γεωλόγοι για να «ακτινογραφούν» -αν και έμμεσα- τι συμβαίνει στα έγκατα της Γης. Μετρώντας την ταχύτητα διάδοσης των υπόγειων σεισμικών κυμάτων σε διαφορετικά βάθη, οι επιστήμονες συμπέραναν την πυκνότητα και συνεπώς το είδος των πετρωμάτων που τα κύματα διέσχιζαν. Το καλά κρυμμένο νερό αποκαλύφτηκε, επειδή λόγω της παρουσίας του τα σεισμικά κύματα επιβραδύνθηκαν στο αντίστοιχο γεωλογικό στρώμα (ένα σεισμικό κύμα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να διαπεράσει ένα ένυδρο πέτρωμα από ό,τι ένα άνυδρο). Οι σεισμικές αυτές παρατηρήσεις συμπληρώθηκαν από πειράματα στο εργαστήριο, από τα οποία οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ένυδροι ρινγκουδίτες σε βάθη της τάξης των 700 χλμ. είναι σαν «σφουγγάρια» που, υπό υψηλή πίεση και θερμοκρασία, λιώνουν σταδιακά και έτσι «ζουλάνε» το νερό που έχουν προηγουμένως απορροφήσει, ωθώντας το έξω από το πέτρωμα. «Είναι ένα πέτρωμα με νερό μέσα και γύρω του, σχεδόν σαν να ιδρώνει», είπε χαρακτηριστικά ο Τζέικομπσον. Αν και η μελέτη των σεισμικών κυμάτων από τον αμερικανό επιστήμονα αφορά το υπέδαφος μόνο των ΗΠΑ, πιστεύει ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη και ήδη σκοπεύει να επεκτείνει τη σεισμική μελέτη του σε άλλες χώρες επίσης. Όπως είπε, «θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες γι' αυτό το βαθύ απόθεμα νερού. Αν δεν βρισκόταν εκεί, θα ήταν στην επιφάνεια της Γης και τότε μόνο οι κορυφές των βουνών θα βρίσκονταν πάνω από το νερό». Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science» http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=605567

Παρασκευή και 13 με ηλιακές καταιγίδες. Τρεις ισχυρές ηλιακές εκλάμψεις απελευθέρωσε ο ήλιος, των οποίων οι συνέπειες, ενδέχεται να «χτυπήσουν» την Γη, την Παρακευή 13 του μήνα. Σύμφωνα με τη NASA οι τρεις εκλάμψεις εντάσσονται στην κατηγορία X, των οποίων η ισχύς είναι 10.000 φορές μεγαλύτερη από μια κοινή έκλαμψη.Η CME (Coronal Mass Ejection) ή εκτίναξη στεμματικού υλικού προήλθε από μια περιοχή την AR 2087 οποία όμως δεν υπολόγιζαν οι επιστήμονες καθώς ήταν επικεντρωμένοι σε άλλη περιοχή. Η διπλή έκρηξη δημιούργησε δύο συμβάντα της μεγαλύτερης κατηγορίας Χ με βαθμούς 2,2 και 1,5 αντίστοιχα. Ενδεικτικά η μεγαλύτερη ηλιακή έκρηξη που έχει καταγραφεί από δορυφόρους ήταν το 1976 με συμβάν Χ 28. Οι εκλάμψεις είναι δυνατές εκρήξεις ακτινοβολίας, που εκλύει ο Ήλιος στο διάστημα. Όταν βρεθούν στην τροχιά της Γης, δημιουργούνται φαινόμενα, όπως αυτά των «γεωμαγνητικών καταιγίδων». Οι τελευταίες δημιουργούνται, όταν ηλιακά σωματίδια αλληλεπιδρούν με το μαγνητικό πεδίο της Γης, Οι γεωμαγνητικές καταιγίδες έχουν καταστροφικές συνέπειες για τα δίκτυα επικοινωνιών και ηλεκτρισμού. Τα γεωμαγνητικά τους ρεύματα μπορούν να προκαλέσουν ένα καθεστώς τεχνητής «αυγής», γνωστό και ως «Βόρειο Σέλλας». Αν η καταιγίδα ξεσπάσει την Παρασκευή, θα προκαλέσει ελεγχόμενες απώλειες στα δίκτυα ηλεκτρισμού και επικοινωνιών. Αυτοί που καλούνται να είναι περισσότερο προσεκτικοί είναι οι αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, διότι αναμένονται διαταραχές στις τροχιές των δορυφόρων, γύρω από τον πλανήτη. Βίντεο. http://physicsgg.me/2014/06/12/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%85%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-13-%ce%bc%ce%b5-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%b3%ce%af%ce%b4%ce%b5%cf%82/

Συμφωνία τεχνολογικού cluster με το ΥΕΘΑ για την αεροδιαστημική. Συμφωνία συνεργασίας υπεγράφη μεταξύ του si-Cluster (Συνεργατικού Σχηματισμού Διαστημικών Τεχνολογιών και Εφαρμογών) και του υπουργείου Εθνικής Aμυνας, με στόχο τη δημιουργία ενός πλαισίου ανταλλαγής τεχνογνωσίας μεταξύ των εξειδικευμένων στελεχών του υπουργείου και των 30 επιχειρήσεων, πανεπιστημίων και ερευνητικών ινστιτούτων που απαρτίζουν το si-Cluster. Ο σκοπός είναι να ενισχυθεί ο κλάδος της αεροδιαστημικής στη χώρα μας και να αναπτυχθούν τεχνολογίες και εφαρμογές που θα προσελκύσουν ακόμα μεγαλύτερη ερευνητική και επιχειρηματική δραστηριότητα και καινοτομία. Είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που υπογράφεται μία τέτοια επίσημη συμφωνία συνεργασίας τεχνολογικού cluster με έναν δημόσιο φορέα. Η συμφωνία θα ξεκινήσει άμεσα με τη συνεργασία στην υλοποίηση τριών προγραμμάτων έρευνας, τεχνολογικής ανάπτυξης και καινοτομίας: του έργου ACRITAS που αναπτύσσει εφαρμογές παρατήρησης της Γης, μεταξύ άλλων για την ασφάλεια και την επιτήρηση των συνόρων του έργου MENELAOS που ολοκληρώνει ένα αδρανειακό σύστημα πλοήγησης και του έργου CIDCIP που δημιουργεί καινοτόμους αλγόριθμους συμπίεσης δεδομένων. Οι κύριοι εμπνευστές και συντελεστές της συμφωνίας, Αντισμήναρχος Γεώργιος Καντεράκης, δρ. Jorge-A.Sanchez-P. (Corallia), Δρ. Αθανάσιος Πότσης (Ένωση Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας & Εφαρμογών - ΕΒΙΔΙΤΕ) καθώς και οι υπογράφοντες καθηγητής Βασίλειος Μακιός (Corallia) και Σμήναρχος Γεώργιος Δελής δήλωσαν, ότι η συμφωνία οριοθετεί ένα μοναδικό πλαίσιο συνεργασίας και εισάγει μια νέα κουλτούρα, τα αποτελέσματα της οποίας δεν μπορεί παρά να είναι μόνο θετικά για τη χώρα. Ο Ελληνικός Συνεργατικός Σχηματισμός Διαστημικών Τεχνολογιών και Εφαρμογών (si-Cluster) δραστηριοποιείται στο πλαίσιο του καινορομικού φορέα Corallia και είναι ένα σταθερά αναπτυσσόμενο βιομηχανικό cluster καινοτομίας στην Ελλάδα, με έντονη γεωγραφική εστίαση στην περιφέρεια της Αττικής και Δυτικής Ελλάδας. Αποτελείται από περισσότερα από 30 μέλη, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων επιχειρήσεων και νεοφυών εταιρειών (startups). Η συμφωνία με το ΥΠΕΘΑ συγχρηματοδοτείται από εθνικούς πόρους και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, μέσω του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς 2007-2013. Το έργο εντάσσεται στο Ε.Π. Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα 2007-2013 και στο Π.Ε.Π. Αττική 2007-2013, στο πλαίσιο της πιλοτικής φάσης λειτουργίας της δράσης εθνικής εμβέλειας «Δημιουργία καινοτομικών συστάδων επιχειρήσεων - Ένα ελληνικό προϊόν, Μια αγορά: ο Πλανήτης» της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας. Σχόλιο:Πολυ σημαντική και θετική εξελιξη σε εναν τομέα με τεράστια προοπτική!!! http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231326278 Enterprise!!! Ενθουσιασμό έχουν προκαλέσει στο Ίντερνετ, από φίλους και μη της επιστημονικής φαντασίας, τα νέα 3D μοντέλα/καλλιτεχνικές απεικονίσεις ενός «πραγματικού» αστροπλοίου που θα μπορούσε να κινηθεί γρηγορότερα από το φως. Τα σχέδια του καλλιτέχνη- concept 3D artist- Μαρκ Ραντεμέικερ βασίζονται στη δουλειά του Χάρολντ Γουάιτ, φυσικού της NASA, και της ομάδας του, που εργάζονται πάνω στην ανάπτυξη ενός «warp drive»: ενός κινητήρα «στρέβλωσης», αντίστοιχου αυτού στο Star Trek, που στρεβλώνει τον χώρο γύρω από το σκάφος, επιτρέποντας γρήγορη μετάβαση από ένα σημείο του σύμπαντος σε ένα άλλο, και «παρακάμπτοντας» τους περιορισμούς που θέτει η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Όπως είπε στο io9 ο Ραντεμέικερ- ο οποίος έχει φτιάξει μοντέλα ενός τέτοιου σκάφους και στο παρελθόν- συνεργάστηκε με τον Γουάιτ για τη δημιουργία του συγκεκριμένου «μοντέλου», το οποίο στην ουσία αποτελεί ένα σκάφος τοποθετημένο στο κέντρο δύο τεραστίων «δαχτυλιδιών», τα οποία και δημιουργούν τη «φούσκα στρέβλωσης» που θα επιτρέπει ένα τέτοιο ταξίδι. Φυσικά, η δουλειά του Γουάιτ και των συνεργατών του βρίσκεται ακόμα σε πολύ θεωρητικό/ πειραματικό επίπεδο, ωστόσο αυτό δεν εμποδίζει τις «φαντασιώσεις» σχετικά με το πώς θα έμοιαζε ένα τέτοιο σκάφος. Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο ανανεωμένο «μοντέλο» βασίζεται σε ένα αρχικό concept το οποίο είχε προκύψει από τις αρχικές ιδέες του Μάθιου Τζέφρις- του ανθρώπου ο οποίος είχε σκεφτεί πρώτος το γνωστό πλέον «Star Trek look». Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Gizmodo, ο δρ. Γουάιτ, ο οποίος ασχολείται με την έρευνα πάνω σε μελλοντικά συστήματα προώθησης για διαπλανητικά ταξίδια, έχει εργαστεί πάνω στο θεωρητικό υπόβαθρο του ζητήματος του αποκαλούμενου «κινητήρα Alcubierre» - ενός «κινητήρα στρέβλωσης» ο οποίος είχε προταθεί αρχικά από τον θεωρητικό φυσικό Μιγκέλ Αλκουμπιέρε. Περισσότερα για Υπερφωτεινή κίνηση Alcubierre λόγω στρέβλωσης του χωροχρόνου.07/05/2014,Σελ.76. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=6619&start=1125 http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CE%AD%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CF%87%CE%BD%CE%B5-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CE%BF-enterprise-%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82 Άρωμα Βραζιλίας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. http://video.in.gr/intro/#1802244

Δελτίο διαστημικού καιρού για έναν εξωγήινο κόσμο. Για πρώτη φορά η ESA παρέχει τακτικά δελτία διαστημικού καιρού για ένα διαστημόπλοιο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από άλλο πλανήτη. Όταν το διαστημικό σκάφος σας ταξιδεύει βαθιά στην ατμόσφαιρα κάποιου εξωγήινου κόσμου θα πρέπει να έχετε τις τελευταίες πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την τροχιά σας. Αν αυτός ο πλανήτης είναι η Αφροδίτη, που σημαίνει πως θα πρέπει να έχουμε γνώση του τι συμβαίνει στον Ήλιο μας σε πραγματικό χρόνο, καθώς η ηλιακή δραστηριότητα μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις συνθήκες, όπως η ατμοσφαιρική πυκνότητα και το περιβάλλον ακτινοβολίας στον πλησιέστερο γείτονα της Γης. Από το Μάιο οι επίγειοι ελεγκτές που καθοδηγούν το Venus Express λαμβάνουν καθημερινές αναφορές για την ηλιακή δραστηριότητα από τους ειδικούς στο Κέντρο Συντονισμού Διαστημικού Καιρού της ESA (Space Weather Coordination Centre - SSCC) στον Διαστημικό Πόλο στο Βέλγιο. Το κέντρο ιδρύθηκε από το γραφείο του προγράμματος του Οργανισμού Space Situational Awareness – SSA, και έχει ξεκινήσει να παραδίδει πρόδρομες υπηρεσίες διαστημικού καιρού για πελάτες στη Γη τον τελευταίο χρόνο. Τώρα που το Venus Express έχει ολοκληρώσει την οκταετή επιστημονική αποστολή του, οι αναφορές είναι ιδιαίτερα σημαντικές, καθώς η ομάδα ελέγχου περνάει το δορυφόρο μέσω μιας έντονης διαδικασίας “αεροπέδησης” διάρκειας πολλών εβδομάδων". "Αεροπέδηση σημαίνει πως το διαστημικό όχημα θα χαμηλώσει έτσι ώστε για κάθε τμήμα κάθε τροχιάς του θα βυθίζεται κάτω από πολύ χαμηλά και θα αναπηδά μέσα από τα πολύ ανώτερα μέρη της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης," σημειώνει ο Άνταμ Γουίλιαμς, Αναπληρωτής Διευθυντής Επιχειρήσεων Διαστημικών σκαφών. Γνωρίζουμε ότι η σημερινή κατάσταση του Ήλιου μας μπορεί να επηρεάσει την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης, η οποία θα μπορούσε στη συνέχεια να επηρεάσει την προγραμματισμένη τροχιά του Venus Express καθώς περνά μέσα από την ατμόσφαιρα." Ο Άνταμ λέει ότι η ομάδα του δεν αναμένει να επανασχεδιάζει οποιαδήποτε από τις τροχιές αεροπέδησης βάση των «τυπικών» επιπέδων ηλιακής δραστηριότητας. "Τα δελτία διαστημικού καιρού, ωστόσο, θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε καλύτερα την ανώμαλη συμπεριφορά που μπορεί να παρατηρήσουμε στη συνέχεια στο διαστημικό σκάφος. "Και σε ακραίες περιπτώσεις θα είμαστε σε μεγαλύτερη ετοιμότητα να αντιδράσουμε σε μια σοβαρή κατάσταση. Για παράδειγμα, εάν οι ανιχνευτές αστεριών μας θα υπερφορτώνονταν με ακτινοβολία". Οι ενημερώσεις για τις καιρικές συνθήκες δίνουν την καλύτερη πληροφόρηση από διάφορες πηγές – συμπεριλαμβανομένου του Proba-2 της ESA και του διαστημοπλοίου της ESA και της NASA που βρίσκεται σε ηλιακή τροχιά - στην ομάδα ελέγχου όσο το δυνατόν ταχύτερα. "Ο στόχος είναι αναφέρονται οι τρέχουσες συνθήκες και να δίνεται μια βραχυπρόθεσμη πρόβλεψη της ηλιακής δραστηριότητας και των συνθηκών ακτινοβολίας, ειδικά προσαρμοσμένη για την Αφροδίτη", λέει ο Γιούχα-Πέκα Λαντάμα, υπεύθυνος για τον καιρό στο διάστημα στο πρόγραμμα SSA. Το κέντρο συντονισμού του διαστημικού καιρού "Έχουμε συνηθίσει να το κάνουμε αυτό για τα διαστημόπλοια που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη, αλλά για την Αφροδίτη αποτελεί μια πρόκληση τόσο λόγω της θέσης όσο και της πολυπλοκότητας του περιβάλλοντος αυτού του πλανήτη. "Η Αφροδίτη είναι επί του παρόντος 59 ° μπροστά από τη Γη επί της τροχιάς της γύρω από τον Ήλιο, και δεν έχουμε ένα διαστημικό σκάφος ανάμεσα στον Ήλιο και την Αφροδίτη, όπως έχουμε για τη Γη. "Έτσι, θα πρέπει να προσαρμόσουμε και να επεκτείνουμε τις προβλέψεις του διαστημικού καιρού που παρέχουμε τακτικά προς την κατεύθυνση της Αφροδίτης". Το πρώτο δελτίο διαστημικού καιρού της Αφροδίτης εκδόθηκε στις 19 Μαΐου, και περιλαμβάνει ανάλυση και προβλέψεις που βασίζονται σε δεδομένα, όχι μόνο από το στόλο των ηλιακών παρατηρητών, αλλά και από ένα νέο επίγειο δίκτυο Κέντρων Υπηρεσιών Εξειδίκευσης που λειτουργεί από τα κράτη μέλη της ESA στο πλαίσιο του προγράμματος SSA. Ο Γιούχα-Πέκα λέει ότι το δίκτυο της ESA θα επεκταθεί αργότερα αυτό το έτος για να συμπεριλάβει το Κέντρων Υπηρεσιών Εξειδίκευσης Καιρού Ηλιόσφαιρας που θα παρέχει πληροφορίες αποκλειστικά για τον διαστημικό καιρό για τις αποστολές που ταξιδεύουν σε άλλες θέσεις στο ηλιακό μας σύστημα. Εν τω μεταξύ, το SSCC θα συνεχίσει να παρέχει τις καθημερινές αναφορές για την ομάδα του Venus Express. "Επίσης, θα εκδίδουμε έκτακτα δελτία κατά τη διάρκεια της ημέρας, αν υπάρχει ένα σημαντικό ηλιακό γεγονός που ενδέχεται να επηρεάσει το διαστημικό περιβάλλον της Αφροδίτης. "Αν έχουμε μάθει κάτι για την πρόβλεψη του διαστημικού καιρού είναι ότι πάντα μπορεί να υπάρξουν εκπλήξεις που δεν ήμασταν σε θέση να προβλέψουμε." Περισσότερες πληροφορίες για το SSCC και το Space Situational Awareness Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/05/Venus_Express_aerobraking http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Delthio_diastemikohu_kairohu_gia_henan_exogheino_khosmo

Η NASA σκέφτεται να στείλει υποβρύχιο στους ωκεανούς μεθανίου του Τιτάνα. Την ιδέα κατασκευής ενός ρομποτικού υποβρυχίου που θα εξερευνήσει τους ωκεανούς μεθανίου που υπάρχουν στο φεγγάρι του Κρόνου, τον Τιτάνα, προωθεί η NASA. Ο Τιτάνας είναι το μοναδικό γνωστό ουράνιο σώμα στο ηλιακό μας σύστημα με λίμνες και ωκεανούς σε ρευστή κατάσταση, που όμως δεν αποτελούνται από νερό αλλά από υγρούς υδρογονάνθρακες. Ο πιο μεγάλος ωκεανός του Τιτάνα, έχει διαπιστωθεί ότι βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριό του και ονομάζεται Kraken. Οι παρατηρήσεις με διαστημοσυσκευές έδειξαν πως ο συγκεκριμένος ωκεανός εκτείνεται σε μήκος 1000 χιλιομέτρων και έχει βάθος, όπως εκτιμάται, κοντά στα 300 μέτρα. Το αυτόνομο ρομποτικό υποβρύχιο, σύμφωνα με τον αρχικό του σχεδιασμό, θα είναι εξοπλισμένο με όργανα για να μελετήσει τη χημική σύσταση του ωκεανού, τη μορφολογία και τη σύσταση του πυθμένα, τα επιφανειακά και βαθύτερα ρεύματα, τις παλίρροιες και άλλα δεδομένα. Η ιδέα για την κατασκευή του υποβρυχίου εντάσσεται στο πρόγραμμα Προηγμένων Καινοτομιών της NASA στο πλαίσιο του οποίου ερευνητές καταθέτουν προτάσεις για διαστημικές αποστολές που θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν ώστε να γίνουν πράξη τα επόμενα χρόνια. Η ιδέα του διαστημικού υποβρυχίου φαίνετε πως… άρεσε αρκετά και χρηματοδοτήθηκε ώστε ο σχεδιασμός του να προχωρήσει περισσότερο και να διαπιστωθεί αν εν τέλει μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Η ουσία είναι πως ο μακρινός Τιτάνας έχει εξάψει τη φαντασία των επιστημόνων και κανείς δεν αποκλείει την ύπαρξη μορφών ζωής στους ωκεανούς μεθανίου που καλύπτουν την επιφάνειά του. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5130487/h-nasa-skeftetai-na-steilei-ypobryxio-stoys-wkeanoys-methanioy-toy-titana/

Πανίσχυρες ηλιακές εκρήξεις κατέγραψε η NASA. Δύο τεράστιες ηλιακές εκρήξεις κατέγραψε η NASA, οι οποίες σημειώθηκαν διαδοχικά στην επιφάνεια του Ήλιου. Οπως επισημαίνει η Telegraph, οι εκρήξεις προκάλεσαν πελώρια σύννεφα υπέρθερμων σωματιδίων από το στέμμα του Ήλιου και μπορούν να φτάσουν ταχύτητες ενός εκατομμυρίου μιλίων ανά ώρα. Οι εκρήξεις κατηγοριοποιούνται από το μέγεθος με αυτές της τάξης Χ να είναι οι μεγαλύτερες και να μπορούν να προκαλέσουν μπλακ άουτ στα ραδιοκύματα, με τις χθεσινές να κατηγοριοποιήθηκαν σαν X2.3 και a X1.5. H NASA ανέφερε ότι εξετάζει τις πιθανές συνέπειες αυτών των εκρήξεων στη Γη, ενώ πρόσθεσε ότι ενδέχεται να υπάρξουν και νέες εντός των επόμενων ημερών. Βίντεο. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64021273

Σάρα Μπράιτμαν: Μία σοπράνο στο Διάστημα. Διαστημική εκπαίδευση έχει ξεκινήσει η διεθνούς φήμης βρετανίδα σοπράνο Σάρα Μπράιτμαν, για μια πτήση το 2015 στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου ελπίζει να γίνει η πρώτη επαγγελματίας μουσικός που θα τραγουδήσει από το Διάστημα, ανακοίνωσε η εταιρεία που διοργανώνει τις διαστημικές πτήσεις Η Μπράιτμαν είναι μια φημισμένη σοπράνο που πρωταγωνίστησε στη μουσική πανδαισία του Άντριου Λόιντ Βέμπερ το «Φάντασμα της Όπερας» και θα πληρώσει περίπου 52 εκατομμύρια δολάρια για ένα 10ημερο παραμονής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ανέφερε ο Τομ Σέλεϊ πρόεδρος της εταιρείας Space Adventures. Η βρετανίδα σοπράνο η οποία θα γίνει ο όγδοος ιδιώτης που θα πληρώσει για να γίνει διαστημικός τουρίστας, αναμένεται να πετάξει το Σεπτέμβριο του 2015. Η εκπαίδευσή της για να πετάξει με τη ρωσική κάψουλα Σογιούζ έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το συντομότερο εντός του φθινοπώρου, δήλωσε ο Σέλεϊ. Η Μπράιτμαν πάντως φαίνεται ότι αντιμετωπίζει ανταγωνισμό από την Λέιντι Γκάγκα η οποία, σύμφωνα με αναφορές των μέσων ενημέρωσης στα τέλη του περασμένου έτους, σκοπεύει αυτή να είναι η πρώτη, που θα τραγουδήσει στο διάστημα στις αρχές του 2015, κάνοντας το διαστημικό ταξίδι με μια πτήση της Virgin Galactic ιδιοκτησίας του Ρίτσαρντ Μπράνσον. Η Σάρα Μπράιτ,αν πάντως είχε πει και το 2012 ότι θα ταξιδέψει στο διαστημικό σταθμό, αλλά τα σχέδιά της δεν επιβεβαιώθηκαν μέχρι τώρα. Αν η Μπράιτμαν κάνει το ταξίδι θα είναι η πρώτη ιδιώτης που θα επισκεφτεί το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό από τον Σεπτέμβριο του 2009 όταν ο ιδρυτής του φημισμένου Cirque du Soleil, ο Γκι Λαλιμπερτέ πλήρωσε περίπου 35 εκατομμύρια δολάρια για μια παραμονή 11 ημερών. Μέχρι στιγμής, η Space Adventures έχει κανονίσει εννέα ιδιωτικές αποστολές στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά περίπου 418 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64020624 Λιγα στοιχεια ακομα για ολους αυτους τους τυχερους (και πλουσιους)που εχουν ταξιδεψει στο εγγυς Διαστημα.(Διεθνη Διαστημικο Σταθμο). Space tourist Nationality Year Duration of flight Flight 1.Dennis Tito American 2001-9 days (Apr 28 – May 6) Launch: Soyuz TM-32 Return: Soyuz TM-31 2.Mark Shuttleworth South African / British 2002 -11 days (Apr 25 – May 5) Launch: Soyuz TM-34 Return: Soyuz TM-33 3.Gregory Olsen American 2005 -11 days (Oct 1 – Oct 11) Launch: Soyuz TMA-7 Return: Soyuz TMA-6 4.Anousheh Ansari Iranian / American 2006 -12 days (Sept 18 – Sept 29) Launch: Soyuz TMA-9 Return: Soyuz TMA-8 5α.Charles Simonyi Hungarian / American 2007 -15 days (Apr 7 - Apr 21) Launch: Soyuz TMA-10 Return: Soyuz TMA-9 5β.2009 -12 days ( Mar 26 - Apr 8 ) Launch: Soyuz TMA-14 Return: Soyuz TMA-13 6.Richard Garriott American / British 2008 -12 days (Oct 12 – Oct 23) Launch: Soyuz TMA-13 Return: Soyuz TMA-12 7.Guy Laliberte Canadian 2009 -9 days ( Sept 30 – Oct 8 ) Launch: Soyuz TMA-16 Return: Soyuz TMA-14 Βίντεο από τη δοκιμή συστήματος προσεδάφισης για άλλους πλανήτες. Τυλιγμένο σε πορτοκαλί και γαλάζιες φλόγες κόντρα στο νυχτερινό ουρανό, το πειραματικό σκάφος της NASA ανεβαίνει σε ύψος 244 μέτρων, σκανάρει το έδαφος και επιλέγει την καταλληλότερη τοποθεσία για προσεδάφιση. Η NASA εργάζεται εδώ και οκτώ χρόνια στο Morpheus, το πρωτότυπο ενός συστήματος για προσεδάφιση επανδρωμένων ή μη αποστολών σε άλλους πλανήτες. Στην 14η δοκιμή του, το ρομποτικό σκάφος πέταξε για πρώτη φορά νύχτα πάνω από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριντα. Ενώ βρισκόταν μετέωρο σε ύψος δεκάδων μέτρων, το Morpheus σάρωσε την περιοχή με τρεις συσκευές lidar -συσκευές που μετρούν την απόσταση ανακλώντας μια δέσμη λέιζερ στον στόχο. Ακόμα και από απόσταση 400 μέτρων από το σημείο προσεδάφισης, το ρομπότ εντόπισε βράχους διαμέτρου μόλις 30 εκατοστών. Έχοντας σαρώσει την περιοχή το σύστημα δημιούργησε έναν τρισδιάστατο χάρτη και επέλεξε το πιο ασφαλές σημείο για την προσεδάφιση, χρησιμοποιώντας lidar Ντόπλερ για να ελέγχει ανά πάσα στιγμή το ύψος και την ταχύτητά του. «Χάρη σε αυτούς τους αισθητήρες θα μπορούσαμε να βρούμε το ασφαλέστερο σημείο για προσεδάφιση ακόμα και σε κατασκότεινους κρατήρες» λέει ο Έρικ Ρόμπακ, αρχιμηχανικός του συστήματος lidar στο Ερευνητικό Κέντρο του Λάνγκλεϊ της NASA στη Βιρτζίνια. H προηγούμενη δοκιμαστική πτήση του Morpheus είχε πραγματοποιηθεί στο φως της ημέρας. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231326021 Νέες επαναστατικές ιδέες και προτάσεις θα χρηματοδοτήσει η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ. Κάθε χρόνο υποβάλλονται δεκάδες ιδέες και προτάσεις στην NASA οι εμπνευστές των οποίων αναζητούν χρηματοδότηση ή υλικοτεχνική υποστήριξη για να τις αναπτύξουν. Από αυτές η NASA επιλέγει κάθε χρόνο 4-5 τις οποίες στηρίζει για ένα χρονικό διάστημα και ανάλογα με την εξέλιξη τους αποφασίζει στη συνέχεια για το αν τελικά θα προχωρήσει στην υλοποίηση τους. Πριν από λίγα 24ωρα η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ ανακοίνωσε τις ιδέες και προτάσεις που έκανε δεκτές τη φετινή χρονιά. Από αυτές ξεχωρίζουν τρεις προτάσεις. Ένα υποβρύχιο εξερεύνησης, ένα θερμοκήπιο και ένα σύστημα προώθησης. Η πρώτη πρόταση που έκανε δεκτή η NASA φέτος αφορά ένα υποβρύχιο που θα εξερευνήσει τις τεράστιες λίμνες υδρογονανθράκων του Τιτάνα, του μεγαλύτερου δορυφόρου του Κρόνου. Η δεύτερη πρόταση κάνει λόγο για ένα σκάφος που θα πατήσει την επιφάνεια του Αρη και στη συνέχεια ένας βραχίονας θα τρυπήσει την επιφάνεια και θα συλλέξει χώμα. Το χώμα αυτό θα μεταφερθεί σε κάποιο σημείο του σκάφους όπου θα υπάρχει ένας διάφανος θόλος που θα επιτρέπει στο ηλιακό φως να εισέρχεται μέσα και να χτυπά τα δείγματα εδάφους τα οποία θα έχουν «μπολιαστεί» με βακτήρια από τη Γη. Αν τα βακτήρια επιβιώσουν στο νέο τους σπίτι αυτό σημαίνει ότι είναι εφικτή η δημιουργία θερμοκηπίων στον Κόκκινο Πλανήτη. Η δημιουργία θερμοκηπίων σημαίνει φυσικά ότι διευκολύνεται πολύ η προσπάθεια δημιουργίας βάσεων και αργότερα αποικιών στον Αρη. Η τρίτη και πιο… προωθημένη πρόταση που αποφάσισε να χρηματοδοτήσει η NASA αφορά ένα σύστημα προώθησης διαστημικών σκαφών. Οι εμπνευστές της προτείνουν ένα σκάφος που είναι προγραμματισμένο να πραγματοποιήσει μια μακρινή αποστολή στο ηλιακό σύστημα (ή και έξω από αυτό) να πλησιάσει ένα αστεροειδή το δρομολόγιο του οποίου είναι παραπλήσιο με αυτό της αποστολής και να παρκάρει πάνω σε αυτόν. Κάποια στιγμή το σκάφος θα εγκαταλείπει τον αστεροειδή έχοντας κερδίσει πολύ χρόνο αλλά και πολύτιμη ενέργεια για να φτάσει στον προορισμό του. Οι εμπνευστές αυτής της ιδέας υποστηρίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο ένα ταξίδι στον μακρινό Πλούτωνα που κανονικά διαρκεί περίπου 9 χρόνια θα μπορούσε να διαρκέσει περίπου πέντε έτη. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=604597

Η Γη είναι 60 εκατ. χρόνια πιο μεγάλη. Όπως αρμόζει σε μία «κυρία», κανείς δεν ξέρει την πραγματική ηλικία της Γης. Όμως, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις, είναι, περίπου 60 εκατ. χρόνια μεγαλύτερη από αυτήν που πίστευαν ως τώρα οι επιστήμονες. Μια ομάδα γάλλων γεωχημικών του Πανεπιστημίου της Λοραίνης στο Νανσί, με επικεφαλής τον Γκιγιόμ Αβίς, οι οποίοι έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο κορυφαίο διεθνές συνέδριο γεωχημείας που διεξάγεται στο Σακραμέντο των ΗΠΑ (8 - 13 Ιουνίου), πραγματοποίησαν μια νέα ανάλυση χημικών ισοτόπων, που δείχνει ότι μέχρι σήμερα υπήρχε μία μικρή υποεκτίμηση στην ηλικία του πλανήτη μας και, κατά συνέπεια, και στην ηλικία του φεγγαριού. Οι Γάλλοι επιστήμονες εκτιμούν ότι η γιγάντια πρόσκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος (της λεγόμενης «Θείας») πάνω στη Γη, από όπου γεννήθηκε και η Σελήνη, συνέβη περίπου 40 εκατ. χρόνια μετά το ξεκίνημα της δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος και όχι 100 εκατ. χρόνια όπως πιστευόταν. Αυτό σημαίνει ότι το τελικό στάδιο δημιουργίας της Γης είναι κατά περίπου 60 εκατ. χρόνια παλαιότερο από τις έως τώρα εκτιμήσεις. Η χρονολόγηση των πολύ πρώιμων συμβάντων στην γεωλογική προϊστορία της Γης είναι μία τρομερά δύσκολη υπόθεση. Μια συνήθης μέθοδος είναι η μέτρηση των διαχρονικών μεταβολών στις αναλογίες των ισοτόπων των αρχαίων αερίων που επιβιώνουν ακόμη στον πλανήτη μας (ισότοπα είναι τα άτομα του ίδιου χημικού στοιχείου, που έχουν διαφορετικό αριθμό νετρονίων στον πυρήνα τους). Η νέα γαλλική εκτίμηση βασίστηκε στην ανάλυση των ισοτόπων ενός ευγενούς αερίου (ξένον), που βρέθηκε σε αρχαίους κρυστάλλους χαλαζία στη Νότια Αφρική και την Αυστραλία. Τα δείγματα αυτά χρονολογούνται προ 3,4 και 2,7 δισεκατομμυρίων ετών αντίστοιχα. Το ξένον που είναι παγιδευμένο σε μικροποσότητες μέσα στα πετρώματα αυτά, αποτελεί ένα είδος «χρονο-κάψουλας», η οποία επέτρεψε στους επιστήμονες να συγκρίνουν τις αναλογίες ισοτόπων του εν λόγω αερίου που υπάρχουν σήμερα, με εκείνες που υπήρχαν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Η σύγκριση αυτή επιτρέπει να εκτιμηθεί πότε άρχισε να σχηματίζεται η Γη και η ατμόσφαιρά της. Έτσι, βγήκε το συμπέρασμα ότι ο πλανήτης μας έχει ηλικία μεγαλύτερη κατά περίπου 60 εκατ. χρόνια (με περιθώριο λάθους συν/πλην 20 εκατ. χρόνια). Ο Αβίς τόνισε ότι «είναι αδύνατο να δώσουμε μια ακριβή ημερομηνία για τη δημιουργία της Γης. Όμως τα νέα ευρήματά μας δείχνουν ότι η Γη είναι γηραιότερη κατά περίπου 60 εκατ. χρόνια. Τα ίχνη του αερίου ξένον μας επιτρέπουν να υπολογίσουμε πότε δημιουργήθηκε η γήινη ατμόσφαιρα, πράγμα που πιθανότατα συνέβη την εποχή που η Γη συγκρούστηκε με ένα άλλο πλανητικό σώμα, οδηγώντας στον σχηματισμό της Σελήνης. Αυτό σημαίνει ότι τόσο η Γη, όσο και η Σελήνη, έχουν μεγαλύτερη ηλικία από ό,τι νομίζαμε». Τα αρχαιότερα πετρώματα του ηλιακού μας συστήματος έχουν υπολογιστεί ότι είναι ηλικίας 4,568 δισεκατομμυρίων ετών, συνεπώς η Γη έχει κάπως μικρότερη ηλικία. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64020743

Ο Πλούτωνας «δανείζει» την ατμόσφαιρά του. Μια εντυπωσιακή ανακάλυψη έκαναν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια. Διαπίστωσαν ότι μέρος της ατμόσφαιρας του Πλούτωνα πηγαίνει στον Χάροντα, τον μεγαλύτερο δορυφόρο του. Είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες εντοπίζουν αυτό το φαινόμενο στο Σύμπαν. Μπορεί ο Πλούτωνας να υποβαθμίστηκε πριν από λίγα χρόνια στην κατηγορία των πλανητών-νάνων αλλά είναι το επίκεντρο ενός συστήματος που αποτελείται από πέντε δορυφόρους. Οι νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι ο Πλούτωνας έχει θερμότερη, παχύτερη και πιο σύνθετη ατμόσφαιρα από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Σύμφωνα μάλιστα με τους ερευνητές κάποια αέρια της ατμόσφαιρας του Πλούτωνα κυρίως άζωτο διαρρέει στο Διάστημα. Ο Χάροντας βρίσκεται πιο κοντά στον Πλούτωνα από ότι η Σελήνη στη Γη και έτσι η βαρύτητα του δορυφόρου τραβάει κοντά του το άζωτο και το αέριο γίνεται μέρος της δικής του ατμόσφαιρας. «Το φαινόμενο υπήρχε στα θεωρητικά μοντέλα αλλά είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται στον πραγματικό κόσμο» αναφέρουν οι ερευνητές. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Icarus». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=604601

Εγώ, η μηχανή! Ένα πρόγραμμα υπολογιστή που παριστάνει ένα 13χρονο αγόρι από την Ουκρανία φέρεται να είναι το πρώτο λογισμικό που περνά το περίφημο τεστ του Τούρινγκ: έπεισε το ένα τρίτο των ανθρώπινων συνομιλητών του ότι είναι κι αυτός άνθρωπος. Οι διοργανωτές της δοκιμής κάνουν λόγο για «ιστορική» εξέλιξη στην επιστήμη των υπολογιστών, αναγνωρίζουν όμως πως μια από τις πρώτες εφαρμογές της τεχνολογίας θα είναι πιθανότατα το κυβερνοέγκλημα. O «Eugene Gootsman», όπως ονομάζεται το πρόγραμμα, έπεισε ότι είναι άνθρωπος τους τρεις από τους δέκα κριτές της δοκιμής που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στη Βασιλική Ακαδημία Επιστημών στο Λονδίνο. Η ιδέα του τεστ είχε προταθεί το 1950 σε ένα άρθρο-ορόσημο του Άλαν Τούρινγκ, http://cogprints.org/499/ διάσημου βρετανού μαθηματικού και πρωτοπόρου των υπολογιστών, ο οποίος προσπαθούσε να ορίσει την έννοια της σκεπτόμενης μηχανής. Ο Τούρινγκ αποφάσισε να παρακάμψει τα φιλοσοφικά προβλήματα του ερωτήματος και πρότεινε την ιδέα ότι μια μηχανή μπορεί να θεωρηθεί ότι «σκέπτεται» αν μπορεί να συνομιλήσει με τους ανθρώπους και να τους ξεγελάσει για τη φύση της. Υπάρχουν κι άλλοι που είχαν ισχυριστεί στο παρελθόν ότι πέρασαν το τεστ του Τούρινγκ, αυτή όμως είναι η πρώτη φορά που δεν υπήρχαν συγκεκριμένα θέματα ή ερωτήσεις στις συνομιλίες του τεστ. Στη δοκιμή υποβλήθηκαν και άλλα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης όπως Ultra Hal, το Cleverbot και το Elbot . «Είμαστε περήφανοι που ανακοινώνουμε ότι το τεστ του Άλαν Τούρινγκ ξεπεράστηκε για πρώτη φορά το Σάββατο» δήλωσε ο Κέβιν Ουόρουικ του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ, το οποίο διοργάνωσε τη δοκιμή με αφορμή την 60ή επέτειο από τον θάνατο του Τούρινγκ. Είναι όμως προφανές ότι ο χαρακτήρας ενός 13χρονου αγοριού που μιλά αγγλικά ως δεύτερη γλώσσα έπαιξε ρόλο στην επιτυχία του εγχειρήματος. Ακόμα και οι δημιουργοί του προγράμματος δείχνουν να παραδέχονται ότι δεν μπορούν να προσομοιώσουν τις επικοινωνιακές ικανότητες ενός ενήλικα, ακόμα και στην οθόνη ενός υπολογιστή: «Αφιερώσαμε πολύ χρόνο στην ανάπτυξη ενός χαρακτήρα με πιστευτή προσωπικότητα» λέει στον Independent o Βλάντιμιρ Βεσέλοφ, «πατέρας» του Ευγένιου. « Η βασική μας ιδέα είναι ότι [το πρόγραμμα] μπορεί να ισχυρίζεται ότι τα ξέρει όλα, στην ηλικία του όμως είναι απόλυτα λογικό ότι δεν τα ξέρει όλα» εξηγεί. Τον κρίσιμο παράγοντα της «ηλικίας» του αγοριού επισήμαναν και άλλοι ειδικοί. «Είναι πράγματι μια μεγάλη επιτυχία για τον Eugene. Ήταν πράγματι πολύ έξυπνο το τρικ να υποκριθεί ένα 13χρονο αγόρι από την Ουκρανία, κάτι που περιόρισε πολύ τη συζήτηση» δήλωσε στο BBC ο λόρδος Τζον Σάρκεϊ, ειδικός στη ρομποτική, κριτής της δοκιμής και επικεφαλής της εκστρατείας για την πρόσφατη αποκατάσταση του ονόματος του Άλαν Τούρινγκ, http://news.in.gr/world/article/?aid=1231283159 έπειτα από την καταδίκη του για ομοφυλοφιλία. Σε κάθε γύρο της δοκιμής, κάθε κριτής καθόταν μπροστά σε ένα πληκτρολόγιο και έθετε γραπτά ερωτήματα, τα οποία απαντούσαν παράλληλα τα διαγωνιζόμενα προγράμματα αλλά και ανθρώπινοι συνομιλητές για λόγους σύγκρισης. Οι πλήρεις διάλογοι δεν δημοσιοποιήθηκαν, θα μπορούσαν όμως να συμπεριληφθούν σε μελλοντικό επιστημονικό άρθρο για το θέμα. Για να γίνει η συνομιλία σε φυσικούς, γρήγορους ρυθμούς, το λογισμικό έτρεχε σε υπερυπολογιστές. Σύμφωνα όμως με τους δημιουργούς του, το πρόγραμμα θα μπορούσε να τρέξει ακόμα και σε λάπτοπ. Η αυξανόμενη ταχύτητα των υπολογιστών και η εμφάνιση προγραμμάτων που παριστάνουν πειστικά τους ανθρώπους σίγουρα εγείρει ερωτήματα. «Το τεστ του Τούρινγκ οπωσδήποτε έχει σημασία για τη σημερινή κοινωνία» αναγνωρίζει ο Δρ Ουόρουικ του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ. Όπως υποστηρίζει, η εμφάνιση υπολογιστών που υποκρίνονται τους ανθρώπους είναι «καμπανάκι που χτυπά για το κυβερνοέγκλημα». Αυτό σημαίνει ότι προγράμματα σαν τον «Ευγένιο» ίσως αρχίσουν στο μέλλον να συνομιλούν μαζί μας στο Διαδίκτυο, ίσως και υποκρινόμενα υπαρκτούς ανθρώπους, όχι για χάρη της κουβέντας, αλλά για να μας εξαπατήσουν και να υποκλέψουν δεδομένα που προορίζονται μόνο για ανθρώπους. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=604586

Τα Ελληνόπουλα του CERN. Tο μόνο που σκέφτονται οι περισσότεροι μαθητές αυτή την περίοδο είναι θάλασσες και μπάνια. Μια παρέα όμως από το Πρότυπο Πειραματικό Λύκειο της Βαρβακείου Σχολής έχει κάτι σημαντικότερο για να αδημονεί. «Ανυπομονούμε να μπούμε στο εργαστήριο του CERN», λένε τα 11 παιδιά Α' και Β' λυκείου που συμμετείχαν στον διεθνή μαθητικό διαγωνισμό του ερευνητικού κέντρου για τα 60ά γενέθλιά του και διακρίθηκαν μαζί με ένα ολλανδικό κολέγιο ανάμεσα σε 300 σχολικές ομάδες από όλο τον κόσμο. Τον Σεπτέμβριο θα ταξιδέψουν μέχρι τη Γενεύη όπου θα εκτελέσουν το πείραμά τους για την ασθενή πυρηνική δύναμη (μια από τις 4 θεμελιώδεις δυνάμεις που ήταν παρούσες στη δημιουργία του Σύμπαντος) σε επιταχυντή του CERN. «Τα παιδιά έμειναν άφωνα. Μόνο να ονειρευόμαστε μπορούσαμε αφού είχαμε απέναντί μας μεγάλες δυνάμεις της επιστήμης και της εκπαίδευσης από ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Μ. Βρετανία, Ινδία, Κίνα κ.λπ.», εξηγεί ο καθηγητής φυσικής και επικεφαλής της ομάδας Ανδρέας Βαλαδάκης. Η επιτυχία δεν ήρθε εξ ουρανού. Εδώ και δύο χρόνια ο κ. Βαλαδάκης μαζεύει παιδιά του λυκείου δύο φορές την εβδομάδα στον εξωσχολικό τους χρόνο και τους ξεναγεί στον συναρπαστικό, όπως λέει, κόσμο της φυσικής. «Η φυσική μπορεί να σε μαγέψει και να χάσεις τον ύπνο σου. Αλλά για να φτάσεις εκεί πρέπει να περάσεις από την τυποποιημένη γνώση που διδάσκεται στο σχολείο. Δυστυχώς, το σχολείο φτάνει μέχρι εκεί. Σαν να παίρνεις τα υλικά για να χτίσεις ένα σπίτι και όταν είσαι έτοιμος, να τελειώνει η σχολική χρονιά. Εμείς χρησιμοποιούμε τις γνώσεις του σχολείου για να ερευνήσουμε το απροσδόκητο που ανατρέπει την κοινή λογική». Στην επιτυχία συνέβαλε, εκτιμά ο καθηγητής, και ο τρόπος που συνεργάστηκαν τα παιδιά. «Δουλέψαμε συλλογικά για μήνες σαν ερευνητική ομάδα, με ελεύθερη κριτική, ώστε να διορθώνουμε συνεχώς τα λάθη μας»... «Οπως τα μαθηματικά έτσι και η φυσική είναι ένας τρόπος για να ανακαλύψεις την αλήθεια. Ειδικά η σωματιδιακή φυσική μάς βοήθησε να καταλάβουμε τους βασικούς μηχανισμούς της φύσης. Είναι μια εμπειρία που με γεμίζει και με χαλαρώνει». Ο Κωνσταντίνος Παπαθανασίου είναι ένας από τους 11 μαθητές που θα ταξιδέψουν τον Σεπτέμβρη στο CERN. Περιμένει με μεγάλη αγωνία αυτό το ταξίδι. Οταν έμαθε για την επιτυχία: «Εμεινα άναυδος», λέει και ξεκαθαρίζει πως η διάκριση ήρθε με ομαδική δουλειά. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64020100