Δροσος Γεωργιος

Συγχαρητήρια Κώστα - Heal Ειναι γνωστό οτι δεκάδες Ελληνίδες και Ελληνες επιστήμονες διασκορπισμένοι σε ολα τα μηκη και τα πλατη του πλανήτη μας προσφέρουν στην πρόοδο των επιστημών και της τεχνολογίας αφανώς και μονο λίγες φορές γίνεται γνωστη η προσφορά τους στην χώρα μας που δυστυχώς τα Μ.Μ.Ε. ασχολούνται με σενάρια καταστροφολογίας οπως με την επέλαση της μαγνητικής καταιγίδας.

Βίντεο και φωτογραφίες απο την εκτόξευση του Σογιούζ TMA-09M http://www.tovima.gr/webtv/#416509

Πυραυλικό σύστημα Angara: ανεξάρτητη και εξασφαλισμένη πρόσβαση στο Διάστημα. Ο ρωσικός πύραυλος-φορέας νέας γενιάς Angara αποστέλλεται στην περιοχή της μελλοντικής του εκτόξευσης. Στο Κέντρο Χρούνιτσεφ - εργοστάσιο κατασκευής διαστημικού εξοπλισμού άρχισε η φόρτωση των ορόφων του σε σιδηροδρομικά κοντέϊνερ. Ο πύραυλος προβλέπεται να σταλεί από τη Μόσχα στο κοσμοδρόμιο Πλεσέτσκ στις 27 Μαΐου. Η πρώτη του εκτόξευση προγραμματίστηκε για τον Μάιο του 2014. Η έναρξη χρησιμοποίησης του πυραυλικού συστήματος Angara θα επιτρέψει στη Ρωσία να εκτοξεύει διαστημικά σκάφη όλων των τύπων από το δικό της έδαφος και θα της εξασφαλίσει ανεξάρτητη εγγυημένη πρόσβαση στο Διάστημα. Σε σχέση με αυτό ο επικεφαλής του Μηχανολογικού Γραφείου Salute Γιούρι Μπαχβάλοφ είπε: -Το κύριο πλεονέκτημα του συστήματος Angara είναι η δομοστοιχειωτή σχεδίασή του. Κατασκευάζεται με την χρήση καθολικών πυραυλικών δομοστείων που επιτρέπουν την κατασκευή πυραύλων-φορέων διαφόρων τύπων. Εκτός απ’ αυτό επιτρέπουν τις πειραματικές δοκιμές σε ένα μόνο δομοστοιχείο, κάτι που μειώνει σημαντικά τις δαπάνες κατασκευής του πυραύλου. Έχουμε τη δυνατότητα κατασκευής μιας ολόκληρης σειράς πυραύλων-φορέων κλίμακας 3-50 τόνων φορτίου, που τοποθετείται σε τροχιά. Ο Angara - είναι μια ολόκληρη οικογένεια προηγμένων φιλικών προς το περιβάλλον πυραύλων-φορέων διαφόρων κατηγοριών: ελαφρών, μεσαίων και βαριών. Η βασική τεχνογνωσία συνίσταται στο ότι και οι τρεις αυτοί πύραυλοι-φορείς κατασκευάζονται από δύο συστατικά στοιχεία- το πυραυλικό δομοστοιχείο του πρώτου ορόδου και το δομοστοιχείο του δεύτερου ορόφου. Ανάλογα με τον αριθμό των δομοστοιχείων κατασκευάζονται: ο πύραυλος Angara – ελαφρός με ένα πυραυλικό δομοστειχείο του πρώτου ορόφου, ο πύραυλος Angara 3 – με 3 πυραυλικά δομοστοιχεία του πρώτου ορόφου και ο Angara 5 – με 5 δομοστοιχεία του πρώτου ορόφου. Ο πύραυλος αυτός διαφέρει ουσιαστικά από τους προκατόχους του,- είπε ο Βλαντίμιρ Νέστεροφ, πρώτος αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Κέντρου Χρούνιτσεφ. - Αυτό οφείλεται στα υλικά και στις τεχνικές, μηχανολογικές και επιστημονικές λύσεις. Οι προδιαγραφές βάρους του νέου πυραύλου-φορέα είναι καλύτερες από εκείνες που μπορούσαν να εξασφαλιστούν νωρίτερα. Εδώ χρησιμοποιήθηκε εντελώς διαφορετικό σύστημα διαχείρισης, που βασίζεται στον ψηφιακό υπολογιστή του πυραύλου και έχει τελειοποιηθεί ουσιαστικά το σύστημα μέτρησης. Ο πύραυλος-φορέας Angara, όπως είπε ο Νέστεροφ, θα εκτοξεύεται πρώτ’ απ’ όλα από το κοσμοδρόμιο Πλεσέτσκ. Η μονάδα εκτόξευσης του Πλεσέτσκ βρίσκεται τώρα στο τελικο στάδιο της κατασκευής της. Πλησιάζουν στο τέλος τους οι εργασίες συναρμολόγησης των εγκαταστάσεών της. Τον Νοέμβριο του τρέχοντος έτους, θα πρέπει να είναι έτοιμη για τη διεξαγωγή των προβλεπόμενων δοκιμών. Όσον αφορά το νέο ρωσικό κοσμοδρόμιο Βοστότσνι στην Άπω Ανατολή, που η κατασκευή του συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς, τώρα εκεί κατασκευάζεται μονάδα εκτόξευσης των πυραύλων-φορέων Soyuz όλων των τύπων. Στο δεύτερο στάδιο προβλέπεται να κατασκευαστεί μονάδα εκτόξευσης των πυραύλων-φορέων Angara. Η πρώτη εκτόξευσή του από το κοσμοδρόμιο Βοστότσνι προγραμματίστηκε για το 2018. http://greek.ruvr.ru/2013_05_24/114152295/ Τις διαδικασίες της αλλαγής στην όραση θα μελετήσει στο ΔΔΣ γυναίκα αστροναύτης της ΝΑΣΑ. Η αστροναύτης της ΝΑΣΑ Κάρεν Νάιμπεργκ στο ΔΔΣ θα μελετήσει τον τρόπο με τον οποίο αλλάζει η όραση του ανθρώπου στις συνθήκες του διαστήματος. «Το αμερικανικό πρόγραμμα στο ΔΔΣ περιλαμβάνει δεκάδες πειράματα. Μου άρεσε ιδιαίτερα το πείραμα, στη διάρκεια του οποίου θα μελετήσω, πώς αλλάζει η κατάσταση του συστήματος όρασης σε μεγάλης διάρκειας διαστημική πτήση», - δήλωσε η αστροναύτης. Στο διάστημα η οξύτητα της όρασης μειώνεται. Αυτή η διαδικασία είναι σε μεγάλο βαθμό ανάλογη με τον τρόπο που αλλάζει η όραση σε μεγάλη ηλικία. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι με τη βοήθεια των διαστημικών πειραμάτων θα μάθουν πως να θεραπεύουν τις οφθαλμικές παθήσεις. Η εκτόξευση του επανδρωμένου σκάφους «Soyuz TMA-09M» προς το ΔΔΣ προγραμματίζεται για τις 29 Μαΐου στις 00:31 ώρα Μόσχας. http://greek.ruvr.ru/2013_05_26/114291425/ Η NASA ζητά ενοικιαστές για ιστορική εξέδρα εκτόξευσης. Σχεδόν δύο χρόνια μετά τον παροπλισμό των διαστημικών λεωφορείων, η NASA δημοσίευσε αγγελία με την οποία προσφέρει για μίσθωση μία από τις δύο εξέδρες εκτόξευσης στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ, τις οποίες χρησιμοποιούσε από την εποχή των αποστολών Apollo στο φεγγάρι. Όπως αναφέρει το Reuters, μία από τις εταιρείες που ενδιαφέρονται να νοικιάσουν το Συγκρότημα Εκτόξευσης 39Α είναι η ιδιωτική εταιρεία SpaceX, η οποία έχει συνάψει συμβόλαιο με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Η εταιρεία ήδη νοικιάζει μια εξέδρα σε γειτονική βάση της αεροπορίας, διατηρεί μια δεύτερη εγκατάσταση εκτοξεύσεων στην Καλιφόρνια και αναζητεί τώρα ακόμα μια τοποθεσία. Στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της Φλόριντα, η NASA έχει ήδη κατεδαφίσει ή μεταφέρει σε ιδιώτες περισσότερες από 150 κτήρια που χρησιμοποιούνταν για τα διαστημικά λεωφορεία, συνολικού εμβαδού 93.000 τετραγωνικών μέτρων. Η δεύτερη εξέδρα του κέντρου, το Συγκρότημα Εκτόξευσης 39Β, θα αναβαθμιστεί προκειμένου χρησιμοποιηθεί για τις μελλοντικές αποστολές της κάψουλας Orion, σχεδιασμένης για επανδρωμένες αποστολές πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά. Από εκεί προγραμματίζεται να αναχωρήσει η πρώτη επανδρωμένη αποστολή σε αστεροειδή το 2021. Σύμφωνα με την αγγελία που αναρτήθηκε στο δικτυακό τόπο της ΝASA, η μίσθωση της εξέδρας 39A πρέπει να είναι τουλάχιστον πενταετής και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλλουν αιτήσεις μέχρι την 1η Οκτωβρίου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231250035 Νέος κινητήρας θα επιτρέψει στη NASA να απαγάγει αστεροειδή. Ο διοικητής της NASA Τσαρλς Μπόλντεν επιθεώρησε το πρωτότυπο ενός φουτουριστικού «κινητήρα ιόντων», ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί στην αποστολή που θα αναλάβει να συλλάβει έναν αστεροειδή και να τον μεταφέρει κοντά στη Σελήνη γύρω στο 2019. Οι κινητήρες ιόντων έχουν χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια σε αρκετές μη επανδρωμένες αποστολές, όπως η αποστολή Dawn της NASA που εξερευνά τον αστεροειδή Εστία και τον πλανήτη-νάνο Δήμητρα. Σε αντίθεση με τους πυραυλοκινητήρες, οι οποίοι προσφέρουν μεγάλη προωστική ισχύ αλλά λειτουργούν για μικρό χρονικό διάστημα, οι κινητήρες ιόντων λειτουργούν για πολλούς μήνες συνεχόμενα και εκπέμπουν έναν σταθερό αλλά αδύναμο πίδακα φορτισμένων ατόμων. Με άλλα λόγια, οι κινητήρες ιόντων προσφέρουν μικρή επιτάχυνση για μεγάλο χρονικό διάστημα, αντί για μεγάλη επιτάχυνση που διαρκεί μόνο λίγα λεπτά. Δεδομένου ότι καταναλώνουν μικρές ποσότητες αερίου και παραμένουν σε λειτουργία για χιλιάδες ώρες, η τελική ταχύτητα του σκάφους μπορεί να είναι πραγματικά μεγάλη. Ο κινητήρας NEXT που αναπτύσσεται στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA, το οποίο επισκέφθηκε την Πέμπτη ο Τσαρλς Μπόλντεν, εκπέμπει έναν γαλαζωπό πίδακα ιόντων του αερίου ξένου. Σύμφωνα με τη στρατηγική που καθόρισε ο Λευκός Οίκος το 2009, η NASA θα στείλει αστροναύτες σε έναν αστεροειδή, ο οποίος δεν έχει επιλεγεί ακόμα, ως εφαλτήριο για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Αντί όμως να στείλει το πλήρωμα σε ένα μακρύ ταξίδι μέχρι την περιοχή του αστεροειδή, η NASA αποφάσισε να στείλει πρώτα ένα ρομποτικό σκάφος που θα τον συλλάβει και θα τον παρκάρει στη γειτονιά τη Σελήνης. Στην επόμενη φάση, που προγραμματίζεται για το 2021, οι αστροναύτες της NASA θα χρησιμοποιήσουν τη νέα κάψουλα Orion για να επισκεφθούν το διαστημικό βράχο και να συλλέξουν δείγματα. Εκτός του ότι θα προετοίμαζε τη NASA για μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη τη δεκαετία του 2030, η απαγωγή του αστεροειδή θα επιτρέψει επίσης τη δοκιμή τεχνολογιών που θα μπορούσαν να αναχαιτίσουν έναν διαστημικό βράχο που απειλεί τη Γη. Ο αστεροειδής που θα μεταφερθεί στη Σελήνη θα είναι αρκετά μικρός ώστε να μην απειλεί τον πλανήτη. Ακόμα κι αν βρισκόταν από λάθος σε πορεία σύγκρουσης, θα διαλυόταν φλεγόμενος στην ατμόσφαιρα. To κόστος της επιχείρησης απαγωγής και της αποστολής αστροναυτών στον αστεροειδή υπολογίζεται γύρω στα 2,6 δισ. δολάρια. Στην φωτογραφία ο Τσαρλς Μπόντεν της NASA (δεξιά) κατά την επίσκεψή του στο JPL http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231250073 Δορυφόρος του Εκουαδόρ δείχνει να επέζησε διαστημικής σύγκρουσης. Ο πρώτος και μοναδικός δορυφόρος του Εκουαδόρ περιστρέφεται εκτός ελέγχου έπειτα από σύγκρουση με τα υπολείμματα ενός σοβιετικού πυραύλου, ωστόσο οι υπεύθυνοι της αποστολής πιστεύουν ότι ίσως μπορέσουν να ανακτήσουν τον έλεγχό του. O μικρός δορυφόρος Pegaso παραμένει σε τροχιά, λόγω όμως της ανεξέλεγκτης περιστροφής του το σήμα δεν μπορεί να αποκωδικοποιηθεί, αναφέρει η Διαστημική Υπηρεσία του Εκουαδόρ (EXA). Σύμφωνα με το BBC, νεότερα για την τύχη της αποστολής πρόκειται να ανακοινωθούν αργότερα τη Δευτέρα. Την περασμένη εβδομάδα, το Μεικτό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού, το οποίο παρακολουθεί όλα τα σχετικά μεγάλα αντικείμενα που περιφέρονται γύρω από τη Γη, ενημέρωσε EXA ότι ο δορυφόρος επρόκειτο να συγκρουστεί την Πέμπτη με ένα νέφος από συντρίμμια που προέρχονται από τη δεξαμενή του σοβιετικού πυραύλου Tsyklon-3, ο οποίος εκτοξεύτηκε το 1985. Ο Pegaso φαίνεται ότι υπέστη ζημιές στους ηλιακούς συλλέκτες, περιέργως όμως επέζησε παρά την ακραία ταχύτητα της σύγκρουσης. Τώρα όμως περιστρέφεται ανεξέλεγκτα γύρω από δύο άξονες και είναι δύσκολο να σταθεροποιηθεί. Ο Pegaso, ένας «νανοδορυφόρος» βάρους μόλις 1,2 κιλών, εκτοξεύτηκε τον Απρίλιο από το διαστημικό κέντρο του Τσιουτσουάν στην Κίνα. Είναι ο πρώτος και ο μοναδικός δορυφόρος του Εκουαδόρ σε τροχιά. Περιφέρεται σε ύψος 640 χιλιομέτρων και το μόνο που κάνει είναι να μεταδίδει τον εθνικό ύμνο του Εκουαδόρ και εικόνες της Γης. Παρόλο που η αποστολή των 700.000 δολαρίων κινδυνεύει να τερματιστεί, οι υπεύθυνοι του δορυφόρου δεν χάνουν το χιούμορ τους. Σε λογαριασμό που έχει ανοίξει στο Twitter στο όνομα του Pegaso, ο δορυφόρος φέρεται να δηλώνει πως είναι «ζαλισμένος αλλά ζωντανός». «Πρέπει να δείτε πώς κατάντησε ο άλλος» γράφει, αναφερόμενος στον σοβιετικό δορυφόρο. Τα χιλιάδες διαστημικά σκουπίδια που σχηματίζουν μια αιωρούμενη χωματερή έξω από τη Γη έχουν αναδειχθεί σε σημαντικό πρόβλημα καθώς οι κυβερνήσεις βασίζονται όλο και περισσότερο σε δορυφορικές υπηρεσίες. Το συμβάν που σήμανε συναγερμό ήταν η πρωτοφανής σύγκρουση που σημειώθηκε το 2009 ανάμεσα σε έναν τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Iridium και έναν παροπλισμένο ρωσικό δορυφόρο. Χιλιάδες ακόμα διαστημικά σκουπίδια είχαν δημιουργηθεί εξάλλου δύο χρόνια νωρίτερα, όταν η Κίνα δοκίμασε όπλο για την καταστροφή δορυφόρων σε τροχιά. Η διεθνής κοινότητα επέκρινε την Κίνα για την εκτόξευση πυραύλου εναντίον ενός ανενεργού κινεζικού δορυφόρου, κίνηση που προκάλεσε ανησυχία για έναν νέο «πόλεμο των άστρων». Το Μεικτό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού παρακολουθεί σήμερα 22.000 αντικείμενα σε τροχιά, από τα οποία το 87% είναι διαστημικά σκουπίδια. Το Εκουαδόρ θα πρέπει να λάβει υπόψη τον κίνδυνο στα σχέδιά του να εκτοξεύσει έναν δεύτερο μικρό δορυφόρο, με την ονομασία Krysaor, τον προσεχή Αύγουστο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231250333

Μια οπτικοποίηση παρουσιάζει με φαντασμαγορικό τρόπο την «καταγεγραμμένη» ιστορία των μετεωριτών στον πλανήτη μας. Ερχονται από το Διάστημα και χτυπούν σαν απρόσμενες βολίδες απροειδοποίητα τη Γη. Ενίοτε οι επιπτώσεις τους μπορεί να είναι από καταστρεπτικές ως και κοσμογονικές: σε αυτούς αποδίδεται η εξαφάνιση των δεινοσαύρων ενώ όλοι θυμόμαστε τι συνέβη τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν ένας μετεωρίτης έπεσε ξαφνικά στη Ρωσία προκαλώντας μεγάλες ζημιές και τραυματισμούς. Σίγουρα πάντως είναι θεαματικοί, με την πύρινη λάμψη τους στον αέρα, αν και τις περισσότερες φορές περνούν τη γήινη ατμόσφαιρα εντελώς απαρατήρητοι. Στα δισεκατομμύρια χρόνια της ύπαρξής του ο πλανήτης μας έχει δεχθεί μάλλον εκατοντάδες χιλιάδες μετεωρίτες, κανείς όμως δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό. Τα 2.500 τελευταία χρόνια έχουν καταγραφεί 45.716 ενώ έχουν βρεθεί σε διάφορα σημεία της Γης 34.842. Από αυτούς όμως τα ανθρώπινα μάτια έχουν δει «εν δράσει» μόνο τους 1.107, όπως μας πληροφορεί με εξαιρετικά φαντασμαγορικό τρόπο μια οπτικοποίηση της visualizing.org με τον τίτλο Bolides που έχει κερδίσει τα εύσημα ακόμη και από την ιστοσελίδα της NASA. Ο δημιουργός της Κάρλο Ζαπόνι έχει χρησιμοποιήσει τα στοιχεία της βάσης δεδομένων της Μετεωριτικής Εταιρείας (Meteoritic Society) για να συνθέσει την ιστορία όλων αυτών των πτώσεων. Το χρονολόγιο ξεκινάει από το 861 μ.Χ. Τότε έχουμε την πρώτη «επίσημα» καταγεγραμμένη μαρτυρία για τη θεαματική νυχτερινή πτώση ενός μετεωρίτη στις 19 Μαΐου με το Ιουλιανό ημερολόγιο, στη Νογκάτα της Ιαπωνίας. Το επόμενο πρωί ο εξωγήινος βράχος ανασύρθηκε από την τρύπα που είχε ανοίξει στο έδαφος από τους κατοίκους του χωριού και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στον σιντοϊστικό ναό της Σούγκα Τζίντζα όπου και φυλάσσεται ως σήμερα. Στα αριστερά τού άψογα στυλιζαρισμένου γραφικού και με φόντο τις θεαματικές φωτεινές βολίδες να διασχίζουν τον ουρανό βλέπετε τους μετεωρίτες να «πέφτουν» σε αριθμούς, ανάλογα με τη χρονιά. Στη γραμμή του χρονολογίου βλέπετε επίσης με μπλε χρώμα την καμπύλη της συχνότητάς τους ανά τους αιώνες. Μεταφέροντας το «βελάκι», βρίσκεστε στη χρονιά που επιθυμείτε και βλέπετε τη «δράση» των μετεωριτών στη διάρκειά της. Οπως θα παρατηρήσετε, η συχνότητα αυξάνεται καθώς πλησιάζουμε προς το 2013, το γεγονός όμως δεν σημαίνει ότι οι μετεωρίτες με το πέρασμα του χρόνου άρχισαν να πυκνώνουν και να πέφτουν σαν το χαλάζι. Απλώς η καταγραφή των παρατηρήσεων άρχισε να γίνεται πιο συστηματική. Επί χιλιετίες η εμφάνισή τους αποδιδόταν σε θεϊκή παρέμβαση, γι' αυτό και συχνά τα σημεία της πτώσης τους έχουν μετατραπεί σε τόπους λατρείας. Ο πρώτος που πρότεινε ανοιχτά την ιδέα ότι προέρχονται από το Διάστημα ήταν ένας γερμανός φυσικός, ο Ερνστ Φλόρενς Χλάντνι, ο οποίος δημοσίευσε το 1794 σχετική μελέτη. Η ιδέα του αντιμετωπίστηκε αρχικά με χλευασμό, με το γύρισμα του αιώνα όμως τα πνεύματα άλλαξαν όταν μια αντίστοιχη μελέτη του γάλλου φυσικού, μαθηματικού και αστρονόμου Ζαν-Μπατίστ Μπιό έγινε δεκτή από τη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών. Ο κ. Ζαπόνι παρουσιάζει επίσης μερικούς από τους σημαντικότερους μετεωρίτες που έχουν καταγραφεί να πέφτουν ή έχουν βρεθεί στη Γη. Κάνοντας «κλικ» επάνω τους μπορείτε να δείτε περισσότερα στοιχεία και να μεταφερθείτε στις αντίστοιχες πληροφορίες της βάσης δεδομένων της Μετεωριτικής Εταιρείας. Για να δείτε την οπτικοποίηση πατήστε εδώ. http://www.visualizing.org/full-screen/53518 http://www.tovima.gr/science/article/?aid=514488 Στην Ιταλία άνοιξε κέντρο για την παρακολούθηση των μετεωριτών. Στην ιταλική πόλη Φρασκάτι, στα περίχωρα της Ρώμης, στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών άνοιξε Συντονιστικό Κέντρο παρακολούθησης των ουράνιων σωμάτων που πλησιάζουν τη Γη και τα οποία αποτελούν κίνδυνο. Η τελετή πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 22/5 με την παρουσία των εκπροσώπων της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, η οποία από το 2008 προωθεί την ανάπτυξη κοινού συστήματος κοινοποίησης για μετεωρίτες. http://greek.ruvr.ru/2013_05_22/114028172/

Ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου είναι επίπεδος. Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που στέλνει το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά τον Κρόνο και τα δεκάδες φεγγάρια του επιστήμονες στις ΗΠΑ έφτιαξαν τον πρώτο τοπογραφικό χάρτη του μεγαλύτερου και πιο σημαντικού εξ αυτών, του Τιτάνα. Οπως αναφέρουν οι ειδικοί ο Τιτάνας μοιάζει με…τηγανίτα αφού είναι σχεδόν απόλυτα επίπεδος. Ο Τιτάνας έχει περάσει τα τελευταία χρόνια στο επίκεντρο της επιστημονικής προσοχής αφού όπως διαπιστώθηκε βρίσκεται σε μια κατάσταση παρόμοια με εκείνη που βρισκόταν η Γη στη βρεφική της ηλικία και έτσι οι ειδικοί μπορούν να δουν εκεί εικόνες από το παρελθόν του πλανήτη μας ενώ παράλληλα να κάνουν προβλέψεις για το μέλλον του Τιτάνα. Με τα δεδομένα που έχει συλλέξει μέχρι στιγμής το Cassini ο Τιτάνας μοιάζει πραγματικά επίπεδος. Η υψηλότερη κορυφή του είναι μόλις 500 μέτρα από την επιφάνεια του εδάφους του ενώ η απόσταση από αυτό το σημείο μέχρι το πιο χαμηλό (προφανώς κάποιον κρατήρα ή κοιλότητα) είναι μόλις 2,5 χιλιόμετρα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες που έφτιαξαν τον χάρτη αυτός μπορεί να βοηθήσει στο να δοθούν απαντήσεις για μια σειρά από χαρακτηριστικά του δορυφόρου του Κρόνου, όπως οι κινούμενες σωροί άμμου ή η ροή υγρών (κυρίως μεθανίου). «Για να κατανοήσουμε αυτές τις γεωλογικές διεργασίες είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τις κλίσεις του εδάφους του Τιτάνα. Είναι επίσης πολύ χρήσιμο για όσους μελετούν υδρολογία και προσπαθούν να φτιάξουν κλιματικά και μετεωρολογικά μοντέλα του Τιτάνα. Το που βρίσκονται τα υψηλότερα και που τα χαμηλότερα σημεία του εδάφους είναι κρίσιμοι παράγοντες για αυτές τις μελέτες» αναφέρει ο Ραλφ Λόρενς επιστήμονας του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins που ελέγχει τα δεδομένα που στέλνει το ραντάρ του Cassini. O χάρτης δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Icarus». Στην φωτογραφία ο πρώτος τοπογραφικός χάρτης του Τιτάνα δείχνει ότι ο δορυφόρος είναι επίπεδος http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=514861

Πορτρέτο της κυματοσυνάρτησης. Ερευνητές στην Ολλανδία κατάφεραν για πρώτη φορά να απεικονίσουν την κβαντική υπόσταση των ηλεκτρονίων που περιφέρονται γύρω από τον πυρήνα ενός ατόμου υδρογόνου -μια μελέτη που δεν είναι εντυπωσιακή μόνο λόγω του μεγέθους του ατόμου, αλλά και λόγω των φαινομενικά παράλογων περιορισμών που επιβάλλει η κβαντική μηχανική. Οι κβαντικές ιδιότητες των ηλεκτρονίων και άλλων σωματιδίων καθιστούν ουσιαστικά αδύνατο τον προσδιορισμό της ακριβής τους θέσης. Το μόνο που διαθέτουν οι φυσικοί για να μπορούν να εκτιμήσουν πού μπορεί να βρίσκεται ένα ηλεκτρόνιο είναι η λεγόμενη κυματοσυνάρτηση: μια εξίσωση που δίνει την πιθανότητα να βρίσκεται το ηλεκτρόνιο σε μια οποιαδήποτε συγκεκριμένη θέση. Ακόμα και η κυματοσυνάρτηση, όμως, είναι δύσκολο να μετρηθεί με ακρίβεια, καθώς έχει την τάση να καταρρέει σε κάθε απόπειρα άμεσης παρατήρησης. Τώρα, ερευνητές στο ολλανδικό Ίδρυμα Θεμελιώδους Έρευνας στην Ύλη αναφέρουν στην επιθεώρηση Physical Review Letters http://prl.aps.org/abstract/PRL/v110/i21/e213001 ότι κατάφεραν να απαθανατίσουν τις κυματοσυναρτήσεις των ηλεκτρονίων σε άτομα υδρογόνου. H Δρ Ανέτα Στόντολνα και οι συνεργάτες της βομβάρδισαν με λέιζερ άτομα υδρογόνου έτσι ώστε τα ηλεκτρόνια να εκτιναχθούν μακριά, με ταχύτητες και οι κατευθύνσεις που εξαρτώνται από τις κυματοσυναρτήσεις τους. Αμέσως μετά, ένα ισχυρό ηλεκτρικό πεδίο ανάγκασε τα ηλεκτρόνια να πέσουν πάνω σε έναν επίπεδο ανιχνευτή. Το πείραμα είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε οι θέσεις στις οποίες προσέκρουσαν τα ηλεκτρόνια να εξαρτώνται από τις από τις αρχικές τους ταχύτητες, οι οποίες με τη σειρά τους εξαρτώνταν από τις κυματοσυναρτήσεις. Οι θέσεις στις οποίες έπεφταν τα ηλεκτρόνια καταγράφηκαν σε μια φθορίζουσα οθόνη και φωτογραφήθηκαν σε υψηλή ανάλυση. Οι εικόνες που προκύπτουν, διαστάσεων 4 επί 4 χιλιοστά, δείχνουν ότι η κατανομή των ηλεκτρονίων στον ανιχνευτή ταιριάζει με τις κυματοσυναρτήσεις στις οποίες υπάκουαν τα ηλεκτρόνια τη στιγμή που εκτινάχθηκαν έξω από τα άτομα υδρογόνου. Η μελέτη προσφέρει μια νέα τεχνική για την απεικόνιση της κυματοσυνάρτησης, σχολίασε στο δικτυακό τόπο του Science http://news.sciencemag.org/sciencenow/2013/05/a-snapshot-of-the-inside-of-an-a.html ο Τζεφ Λουντίν, φυσικός του Πανεπιστημίου της Οτάβα που έχει πραγματοποιήσει πειράματα στις κυματοσυναρτήσεις ενός άλλου σωματιδίου, του φωτονίου. Επισημαίνει πάντως, ότι οι κυματοσυναρτήσεις των ηλεκτρονίων σε μεγαλύτερα άτομα θα μπορούσαν να διαφέρουν σημαντικά από τις παρατηρήσεις στο άτομο του υδρογόνου. Εφόσον αποδειχθεί ότι είναι εφαρμόσιμη και σε άλλα άτομα, η νέα τεχνική θα μπορούσε μάλιστα να βρει στο μέλλον πρακτικές εφαρμογές σε «μοριακά καλώδια» που θα επιτρέψουν την περαιτέρω σμίκρυνση των ηλεκτρονικών κυκλωμάτων. Ακόμα κι αν δεν συμβεί αυτό, πάντως, το πορτρέτο της κυματοσυνάρτησης θα μπορούσε να βελτιώσει τις γνώσεις μας για την ατομική φυσική που βρίσκεται σε δράση στις χημικές αντιδράσεις και τη νανοτεχνολογία. Στην φωτογραφία απεικόνιση των κυματοσυναρτήσεων των ηλεκτρονίων σε άτομα υδρογόνου. Οι κόκκινες περιοχές αντιστοιχούν σε μεγαλύτερες πυκνότητες ηλεκτρονίων. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231250223

Τα μυστικά του μετεωρίτη Νakhla. Eρευνητική ομάδα του ΕΜΠ μελέτησε τη νέα δομή που ανακάλυψε στα θραύσματα του αστρικού σώματος που πριν από έναν αιώνα έπεσε στη Γη και τον Αρη, εκτιμάται ότι προέρχεται από τον Αρη αναζητώντας απαντήσεις για την ύπαρξη ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη Έναν αιώνα μετά την πτώση του στη Γη, οι επιστήμονες συνεχίζουν να μελετούν το μετεωρίτη Νάκλα (Nakhla), καθώς θεωρούν ότι προέρχεται από τον Άρη και μπορεί να δώσει απαντήσεις για την ύπαρξη ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη. Πρόσφατα, ερευνητική ομάδα που αποτελείται από τον επίκουρο καθηγητή Η. Χατζηθεοδωρίδη της Σχολής Μηχανικών Μεταλλείων-Μεταλλουργών του ΕΜΠ και από ερευνητές της Σχολής Επιστημών της Γης, της Ατμόσφαιρας και του Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ ανακάλυψε σε θραύσματα του μετεωρίτη μια νέα, μικροσκοπική δομή με ελλειψοειδές σχήμα, ιδιαίτερα συμμετρική, κενή στο εσωτερικό της, της οποίας το εξωτερικό περίβλημα αποτελείται από ένα μίγμα άμορφου υλικού και κρυσταλλικών αργιλικών ορυκτών, πλούσιων σε σίδηρο, καθώς και άλλα γνωστά ή άγνωστα ορυκτά. Τα στοιχεία αυτά παραπέμπουν στον πλανήτη Αρη, όπως επιβεβαιώνουν μετρήσεις που έχουν γίνει από απόσταση μέσω δορυφόρων, αλλά και ενδείξεις που έχουν καταγράψει στον πλανήτη ρομποτικά οχήματα που τον εξερευνούν. Η παραπάνω ερευνητική ομάδα μελέτησε σε μικροκλίμακα και νανοκλίμακα τη νέα αυτή δομή που ανακάλυψε στα θραύσματα του μετεωρίτη, λόγω της ιδιαίτερης μορφολογίας της. Χρησιμοποιώντας εξειδικευμένα όργανα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ανόργανες αλλά και βιολογικές διεργασίες, ή ακόμα και ο συνδυασμός τους, θα ήταν ικανός να δημιουργήσει μια τέτοια μικροσκοπική δομή στον Αρη, όπως συμβαίνει και στη Γη. Κατέδειξε επίσης ότι οι διεργασίες αυτές μπορούν να συντηρήσουν στον Κόκκινο Πλανήτη διάφορους μικροοργανισμούς σε ρωγμές ή και φυσαλίδες των πετρωμάτων του, όπου το νερό μπορεί να ρέει ελεύθερα. Εάν, μάλιστα, υπάρξουν στα σημεία αυτά οι συνθήκες δημιουργίας πηγών θερμότητας, τότε είναι πιθανό οι αλμυροί πάγοι που βρίσκονται κάτω από την επιφάνειά του να λιώσουν, ενώ παράλληλες αντιδράσεις οξείδωσης και αναγωγής, όπως αυτές που παρατηρήθηκαν στο μετεωρίτη Νάκλα, είναι δυνατό να αποδώσουν την ενέργεια που απαιτείται για να αναπτυχθούν μικροοργανισμοί και να συντηρηθούν για ικανά χρονικά διαστήματα. Παλαιότερη μελέτη του μετεωρίτη Νάκλα από τον κ. Χαζηθεοδωρίδη είχε αποκαλύψει την ύπαρξη ορυκτών όπως ο ανυδρίτης (θειικό ασβέστιο, με λιγότερα μόρια νερού στο κρυσταλλικό του πλέγμα σε σχέση με τη γνωστή γύψο), ο αλίτης (χλωριούχο νάτριο, το γνωστό αλάτι) και ο σιδηρίτης (ανθρακικός σίδηρος), τα οποία πιθανολογούνταν ότι είχαν σχηματιστεί στην επιφάνεια του Αρη σε συνθήκες που ήταν συμβατές με την ύπαρξη ζωής. Επειδή όμως στην περιοχή αυτή υπάρχει ισχυρή υπεριώδης ακτινοβολία, η οποία μπορεί να καταστρέψει στοιχεία που σχετίζονται με την ύπαρξη ζωής, η έρευνα πλέον στρέφεται στο βάθος εντός των πετρωμάτων, και ιδιαίτερα σε ρωγμές όπου αφ’ ενός η ζωή είναι προστατευμένη, αφ’ ετέρου μπορεί να έρχεται σε επαφή τόσο με την ατμόσφαιρα όσο και με την υδρόσφαιρα του πλανήτη. Φωτ.1-Ενα κομμάτι του μετεωρίτη Νάκλα κάτω από το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Σε αυτό βρέθηκε ο πρώτος δημοσιευμένος σιδηρίτης, καθώς και τα άλλα ορυκτά (αλίτης, ανυδρίτης) Φωτ.2-Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου που δείχνει ανάπτυξη κρυστάλλων αλίτη (αλατιού) σε επιφάνεια πυροξένου Φωτ.3-Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου που δείχνει το ελλειπτικό βιόμορφο εύρημα. http://physicsgg.me/2013/05/27/%cf%84%ce%b1-%ce%bc%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%af%cf%84%ce%b7-%ce%bdakhla/

Μετεωρίτες στη Σελήνη: άλλο ένα πρόβλημα; Πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα των μετεωριτών στη Σελήνη; Η Ρωσία και άλλες χώρες σκοπεύουν να κατασκευάσουν εκεί επανδρωμένες βάσεις μακρόχρονης διαβίωσης, αν και οι διαστημικές υπηρεσίες προτιμούν να μην θυμούνται τους κινδύνους, που παραμονεύουν εκεί τους ανθρώπους. Η πρόσφατη σύγκρουση ενός ουράνιου σώματος με τη Σελήνη ανέδειξε πόσο πραγματικό είναι αυτό το πρόβλημα. Ο μετεωρίτης κατέπεσε στο σκοτεινό τμήμα της Σελήνης, το συμβάν σημειώθηκε στις 17 Μαρτίου, αλλά μόλις τις προάλλες η ΝΑΣΑ αναφέρθηκε σε αυτό, ενώ αργότερα έπραξαν το ίδιο και άλλες πηγές. Οι επιστήμονες υπολόγισαν τις παραμέτρους των θραυσμάτων: μέγεθος έως και μισό μέτρο, βάρος - 40 κιλά και ταχύτητα άνω των 25 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Η ενέργεια της σύγκρουσης ήταν ισοδύναμη με έκρηξη 5 τόνων TNT και σχηματίστηκε κρατήρας διαμέτρου 20 μέτρων. Πρόκειται για το μεγαλύτερο θραύσμα από συνολικά τριακόσια, οι πτώσεις των οποίων έχουν καταγραφεί από το 2005, όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα της συνεχούς παρατήρησης της Σελήνης. Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί τί θα συνέβαινε εάν μια πέτρα μεγέθους 40 κιλών συγκρουστεί με μια επανδρωμένη μονάδα! Ας μην ξεχνάμε ότι θα διατηρήσει την τεράστια ταχύτητά της, διότι η Σελήνη δεν διαθέτει ατμόσφαιρα, η οποία θα μπορούσε να την επιβραδύνει. Ναι, ολόκληρη η επιφάνεια της Σελήνης καλύπτεται από κρατήρες. Όμως η πιθανότητα πτώσης ενός μεγάλου θραύσματος σε μια συγκεκριμένη θέση είναι αμελητέα, είναι πεπεισμένος ο επιστήμονας Βλαντίμιρ Σούρντιν: Αυτό δεν αποτελεί κίνδυνο για τους κοσμοναύτες στην επιφάνεια της Σελήνης. Τέτοιοι μεγάλοι μετεωρίτες πέφτουν πολύ σπάνια. Είναι απίθανο να συμβεί ότι θα πέσουν σε κάποιο σταθμό είτε σε αστροναύτες στη Σελήνη. Αυτό μπορεί να γίνει μια φορά σε μερικές χιλιάδες χρόνια. Πολύ πιο επικίνδυνα είναι τα μικρά σωματίδια, μεγέθους όσο ένα κεφάλι σπίρτου και ακόμη μικρότερα. Στη Γη θα καίγονταν πλήρως στην ατμόσφαιρα, αλλά στη Σελήνη θα φθάσουν ως την επιφάνειά της. Ένα τέτοιο σωματίδιο είναι σε θέση να προκαλέσει ζημιά στον εξοπλισμό, είτε να τρυπήσει τα διαστημικά σκάφανδρα και ο άνθρωπος να πεθάνει από ασφυξία. Ευτυχώς κατά τη διάρκεια των αποστολών «Απόλλων» τις δεκαετίες 1960-1970 αυτό δεν συνέβη, συνεχίζει ο εμπειρογνώμονας: Συνολικά οι αστροναύτες παρέμειναν στη Σελήνη περίπου μιάμιση εβδομάδα και δεν υπέστησαν ζημιές από μετεωρίτες. Αλλά εάν υπάρχει μια βάση μακροχρόνιας διαβίωσης, είναι προτιμότερο να είναι καλυμμένη κάτω από το έδαφος. Στους κρατήρες, που έχουν προκληθεί πρόσφατα από πτώσεις μετεωριτών στη Σελήνη, αποκαλύπτεται το έδαφος σε μεγάλο βάθος και εκεί μπορούν να βρεθούν ενδιαφέροντα γεωλογικά δείγματα. Δίπλα σε παρόμοια σημεία έχει νόημα να εγκατασταθούν οι μελλοντικές αποστολές, προσθέτει ο Βλαντίμιρ Σουρντίν. Οι συντεταγμένες των σεληνιακών κρατήρων μπορούν να προσδιοριστούν με δορυφόρους. Οι επιστήμονες έχουν προβληματιστεί και για ένα ακόμη φαινόμενο: η έκρηξη στη Σελήνη συνέπεσε με την έξαρση της μετεωρικής δραστηριότητας στη Γη. Οι μετεωρίτες ήταν μεγάλοι και έφταναν τα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και ήταν προφανές ότι δεν επρόκειτο για συνηθισμένη «αστρική βροχή». Σύμφωνα με μια υπόθεση, το σύμπλεγμα Γη-Σελήνη κατά περιόδους διέρχεται μέσω γιγάντιων συγκεντρώσεων θραυσμάτων από τη ζώνη αστεροειδών. http://greek.ruvr.ru/2013_05_27/114351162/ ...

Ένα κρυμμένο πλήθος εξωτικών αστέρων νετρονίων. Τα μάγναστρα είναι πυκνά κατάλοιπα νεκρών άστρων που ξεσπούν σποραδικά με ριπές ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας, και αποτελούν μερικά από τα πιο ακραία αντικείμενα στο σύμπαν. Μια αποστολή με βάση το Παρατηρητήριο Chandra της NASA δείχνει τώρα ότι τα μάγναστρα μπορεί να είναι διαφορετικά – αλλά και πιο κοινά – από ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Όταν ένα τεράστιο αστέρι εξαντλήσει τα «καύσιμα» του, ο πυρήνας του καταρρέει και σχηματίζει ένα αστέρι νετρονίων, ένα πολύ πυκνό αντικείμενο πλάτους περίπου 15-20 χιλιομέτρων. Η βαρυτική ενέργεια που απελευθερώνεται σε αυτή τη διαδικασία ωθεί τα εξωτερικά στρώματα σε μια έκρηξη σουπερνόβα, και αφήνει το αστέρι νετρονίων πίσω.. Οι περισσότεροι αστέρες νετρονίων περιστρέφονται γρήγορα – μερικές φορές το δευτερόλεπτο – αλλά ένα μικρό ποσοστό έχει ένα σχετικά χαμηλό ρυθμό περιστροφής, ενώ παράλληλα εκπέμπει περιστασιακά μεγάλες εκρήξεις ακτίνων Χ. Επειδή η μόνη πιθανή πηγή για την ενέργεια που εκπέμπεται σε αυτά τα ξεσπάσματα είναι η μαγνητική ενέργεια που αποθηκεύεται στο αστέρι, τα αντικείμενα αυτά ονομάζεται «μάγναστρα». Τα περισσότερα μάγναστρα έχουν εξαιρετικά υψηλά μαγνητικά πεδία στην επιφάνεια τους, που είναι δέκα έως χίλιες φορές ισχυρότερα από αυτά του μέσου άστρου νετρονίων. Νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι το μάγναστρο γνωστό ως SGR 0418 5729 δεν ταιριάζει με αυτό το μοτίβο, καθώς διαθέτει ένα επιφανειακό μαγνητικό πεδίο παρόμοιο με εκείνο των συνηθισμένων αστέρων νετρονίων. «Έχουμε διαπιστώσει ότι SGR 0418 έχει πολύ χαμηλότερο επιφανειακό μαγνητικό πεδίο από ότι οποιοδήποτε άλλο μάγναστρο», δήλωσε η Νάντα Ρέα του Ινστιτούτου Διαστημικής Επιστήμης στη Βαρκελώνη. «Αυτό έχει σημαντικές συνέπειες για το πώς σκεφτόμαστε ότι τα αστέρια νετρονίων εξελίσσονται στο χρόνο, και για την κατανόηση των εκρήξεων σουπερνόβα», πρόσθεσε. Οι ερευνητές παρατήρησαν το SGR 0418 για πάνω από τρία χρόνια, χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Chandra, και τους δορυφόρους Swift και RXTE της NASA και XMM-Newton της ESA. Ήταν σε θέση να εκτιμήσουν με ακρίβεια την αντοχή του εξωτερικού μαγνητικού πεδίου μετρώντας τις αλλαγές της ταχύτητας περιστροφής κατά τη διάρκεια μιας εκπομπής ακτινοβολίας ακτίνων Χ. Μοντελοποιώντας την εξέλιξη της ψύξεως του αστέρα και του φλοιού του, καθώς και τη σταδιακή αποσύνθεση του μαγνητικού του πεδίου, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι το SGR 0418 είναι ηλικίας περίπου 550.000 ετών. Το γεγονός αυτό καθιστά το SGR 0418 μεγαλύτερο από τα περισσότερα άλλα μάγναστρα, και αυτή η παρατεταμένη διάρκεια ζωής έχει πιθανώς αποδυναμώσει το μαγνητικό του πεδίο. Για αυτό το λόγο το SGR 0418 είναι διαφορετικό από τα γνωστά μάγναστρα, τα οποία με τη σειρά τους είναι διαφορετικά από τα συνηθισμένα αστέρια νετρονίων. Η περίπτωση του SGR 0418 σημαίνει ότι ενδεχομένως υπάρχουν και αρκετά άλλα «ηλικιωμένα» μάγναστρα με ισχυρά μαγνητικά πεδία κάτω από την επιφάνεια τους. «Πιστεύουμε ότι περίπου μία φορά το χρόνο σε κάθε γαλαξία ένα ήσυχο αστέρι νετρονίων μετατρέπεται σε μάγναστρο, όπως το SGR 0418», δήλωσε ο Χοσέ Πονς, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Ελπίζουμε να βρούμε πολλά περισσότερα από αυτά τα αντικείμενα», πρόσθεσε. Η επιβεβαίωση των ευρημάτων θα σημαίνει ότι ένα σημαντικό μέρος της ακτινοβολίας ακτίνων-γ προκαλείται από το σχηματισμό των μαγνάστρων και όχι από τις μαύρες τρύπες. Επίσης, η συμβολή των γεννήσεων μαγνάστρων στα σήματα βαρυτικών κυμάτων (κυματισμοί στον χωροχρόνο) θα είναι μεγαλύτερη από ότι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. http://physicsgg.me/2013/05/25/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%cf%81%cf%85%ce%bc%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf-%cf%80%ce%bb%ce%ae%ce%b8%ce%bf%cf%82-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%ad%cf%81%cf%89%ce%bd/

Διαστημική συνεργασία Ελλάδας – Κίνας. Συνεργασία με την Κινεζική Ακαδημία Διαστημικής Τεχνολογίας αναμένεται να υπογράψει το επόμενο διάστημα η Ένωση Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας και Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ), η οποία εκπροσωπεί 21 επιχειρήσεις της χώρας μας, που απασχολούν 1.000 άτομα υψηλής εξειδίκευσης και παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες για διαστημικές εφαρμογές, με συνολικό κύκλο εργασιών περί τα 20 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, τον επόμενο μήνα ξεκινά και η δημιουργία του space cluster στην Αθήνα, που αποτελεί «καρπό» της σύμπραξης της ΕΒΙΔΙΤΕ και της Ελληνικής Πρωτοβουλίας Τεχνολογικών Συνεργατικών Σχηματισμών Corallia και υπόσχεται την δημιουργία ενός οικοσυστήματος έρευνας και ανάπτυξης διαστημικών προϊόντων στην Ελλάδα. Ειδικότερα, σύμφωνα με πληροφορίες της ηλεκτρονικής έκδοσης του «Βήματος», στο πλαίσιο της επίσκεψης του πρωθυπουργού, κ. Αντώνη Σαμαρά στην Κίνα, η ΕΒΙΔΙΤΕ ήρθε σε επαφή με την Κινεζική Ακαδημία Διαστημικής Τεχνολογίας, η οποία θεωρείται το Σινικό προπύργιο των διαστημικών εφαρμογών και κατασκευάζει - μεταξύ άλλων - περίπου 50 δορυφόρους κατ' έτος. Μάλιστα, ο πρόεδρος της ΕΒΙΔΙΤΕ, κ. Θανάσης Πότσης, συνοδευόμενος από τον πρόεδρο της Ελληνικής Ένωσης Βιομηχανίας Ημιαγωγών (ΕΝΕΒΗ) και ιδρυτή της HELIC, κ. Γιώργο Κουτσογιαννόπουλο είχαν πολύωρη συνάντηση με την ομάδα διοίκησης του Κινεζικού ινστιτούτου με αντικείμενο, τα πιθανά πεδία συνεργασίας. Οι Κινέζοι πρότειναν στην ελληνική πλευρά ένα πρωτόκολλο διμερούς συνεργασίας με άξονα τους διαστημικούς αισθητήρες, τις εφαρμογές επιτήρησης από απόσταση (remote sensing μη στρατιωτικού χαρακτήρα), τις δορυφορικές εφαρμογές για το Ευρωπαϊκό Δορυφορικό Σύστημα Ραδιοπλοήγησης Galileo και τις τεχνολογίες ψηφιακών ηλεκτρονικών για εφαρμογές επικοινωνιών. Εντατικές συζητήσεις επί των τεχνολογιών ενδιαφέροντος αναμένεται να ξεκινήσουν τις επόμενες ημέρες. Στο μεταξύ, τον επόμενο μήνα αναμένεται να ξεκινήσει η υλοποίηση του space cluster στην Αθήνα, ενώ τις προσεχείς ημέρες θα υπογραφεί και η σχετική σύμβαση με την Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας. Η κοινή πρόταση ΕΒΙΔΙΤΕ - Corallia ονομάζεται «Ελληνικός Συνεργατικός Σχηματισμός Διαστημικών Τεχνολογιών και Εφαρμογών (si-Cluster)» και στοχεύει στη δημιουργία ενός δυναμικού, βιομηχανικού cluster διαστημικής τεχνολογίας. http://www.corallia.org/images/stories/clusters/SpaceInnoEco/Corallia-si-Cluster-GR.pdf Σύμφωνα με το επιχειρηματικό σχέδιο, θα λειτουργήσουν τέσσερα συνεργατικά έργα, με στόχο την δημιουργία προϊόντων, μέσα από την αξιοποίηση διαστημικών τεχνολογιών Διαστήματος. Το cluster θα λειτουργήσει σε δύο επίπεδα. Το πρώτο θα παρέχει υποστηρικτικές υπηρεσίες, ενώ το δεύτερο θα στοχεύει στην έρευνα και ανάπτυξη προϊόντων. Στόχος του εγχειρήματος είναι η συγκρότηση μίας νέας αγοράς στη χώρα και, μακροπρόθεσμα, η δημιουργία μίας πλήρους μονάδας ελληνικής διαστημικής τεχνολογίας και η ενσωμάτωσή της σε δορυφορική αποστολή. Το πλάνο είναι πενταετές, όμως η χρηματοδότηση προγραμματίζεται μόνο για τα πρώτα δύο χρόνια και θα συνεχιστεί, εάν η αξιολόγηση δείξει θετικά αποτελέσματα. Ρόλο συμβούλου ανέλαβε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=514292 Δελτίο καιρού του... ηλιακού συστήματος. Η «επίθεση» των ισχυρών ανεμοστρόβιλων που έπληξαν τις ΗΠΑ πριν από λίγες ημέρες ήταν ένα από τα πιο έντονα φαινόμενα που προκαλούνται στη Γη. Ο πλανήτης μας, λόγω της θέσης και των χαρακτηριστικών του, διαθέτει μια μεγάλη ποικιλία καιρικών και ατμοσφαιρικών φαινομένων. Ωστόσο στους υπόλοιπους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος δεν υπάρχει ανάλογη ποικιλία τέτοιων φαινομένων. Η έκταση, όμως, η ένταση και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά των λίγων φαινομένων που καταγράφονται στο υπόλοιπο ηλιακό σύστημα είναι όχι απλά εντυπωσιακά αλλά κυριολεκτικά... τρομακτικά. Αν αυτά τα φαινόμενα έκαναν την εμφάνισή τους στη Γη, η λέξη «καταστροφή» θα ήταν φτωχή για να περιγράψει το τι θα συνέβαινε. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι ανεμοστρόβιλοι στην Οκλαχόμα, που προκάλεσαν δεκάδες θανάτους και τεράστιες καταστροφές, είχαν ταχύτητα 320 χλμ./ώρα, την ίδια στιγμή που στον Ποσειδώνα υπάρχουν άνεμοι με ταχύτητες που ξεπερνούν τα 1.920 χλμ./ώρα! Συγχρόνως στον Ποσειδώνα υπάρχει μια γιγάντια, μόνιμη, πολύ ισχυρή καταιγίδα. Μια «μεγάλη σκοτεινή κηλίδα», όπως τη χαρακτηρίζουν οι επιστήμονες. Τέτοιες καταιγίδες υπάρχουν και σε άλλους πλανήτες, με πιο γνωστή εκείνη του Δία, η οποία εξαιτίας της ερυθρής απόχρωσής της είναι πιο γνωστή ως «κόκκινη κηλίδα». Η «σκοτεινή κηλίδα» του Ποσειδώνα έχει διάμετρο παρόμοια με αυτήν της Γης. Η «κόκκινη κηλίδα» του Δία έχει διάμετρο τετραπλάσια από αυτήν της Γης και οι επιστήμονες εκτιμούν ότι διαρκεί τα τελευταία 300 χρόνια. Μάλιστα πριν από λίγο καιρό εντοπίστηκε και μια δεύτερη κηλίδα στον Δία σε κοντινή απόσταση από την πρώτη και οι επιστήμονες προσπαθούν να διαπιστώσουν αν και με ποιον τρόπο σχετίζονται. Στον Κρόνο κάθε 30 χρόνια κάνει την εμφάνισή της μια μεγάλη καταιγίδα, γνωστή ως «μεγάλη λευκή κηλίδα», που καλύπτει ένα μέρος της επιφάνειάς του. Πρόσφατα εντοπίστηκε στον Βόρειο Πόλο του πλανήτη ένα μεγάλο σύμπλεγμα καταιγίδων που σχηματίζουν ένα εντυπωσιακό γιγάντιο εξάγωνο. Η Αφροδίτη βιώνει το φαινόμενο του θερμοκηπίου σε ακραία μορφή. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της κυμαίνεται στους 460 βαθμούς Κελσίου. Τα νέφη της Αφροδίτης παράγουν τοξική βροχή που αποτελείται κυρίως από θειικό οξύ. Το πιο εντυπωσιακό φαινόμενο του Ερμή είναι το τρομερό «ασανσέρ» της θερμοκρασίας του. Την ημέρα οι θερμοκρασίες αγγίζουν τους 450 βαθμούς Κελσίου, ενώ τη νύχτα η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους 180 βαθμούς Κελσίου. Οπότε όποιος βρεθεί στον Ερμή θα γίνει αμέσως είτε... κάρβουνο είτε... παγοκολόνα. Η επιφάνεια του Αρη πλήττεται συχνά από εκτεταμένες αμμοθύελλες, ενώ από τα πιο ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά φαινόμενα στον Κόκκινο Πλανήτη είναι οι στήλες άμμου που δημιουργούνται συχνά από ανεμοστρόβιλους. Οι ειδικοί τις έχουν βαφτίσει «λευκά φίδια» εξαιτίας της όψης τους. Ο δορυφόρος MRO που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Αρη εντόπισε και φωτογράφισε πριν από έναν χρόνο ένα τέτοιο... φίδι σε μια περιοχή του ισημερινού του πλανήτη. Οπως αποδείχθηκε, επρόκειτο για τον μεγαλύτερο ανεμοστρόβιλο που έχει καταγραφεί ως σήμερα, αφού η στήλη άμμου που δημιούργησε έφτασε σε ύψος τα 20 χλμ.! Η διάμετρος της λευκής κολόνας ήταν μόλις 70 μέτρα κάνοντας έτσι το θέαμα μοναδικό. Ο Ουρανός κυριαρχείται από ανέμους που κινούνται με ταχύτητες που αγγίζουν τα 1.000 χλμ./ώρα, ενώ υπάρχει και σε αυτόν μια γιγάντια μόνιμη καταιγίδα, η διάμετρος της οποίας είναι λίγο μεγαλύτερη από αυτήν της Γης. Αν και οι αστρονόμοι «υποβίβασαν» πριν από λίγα χρόνια τον Πλούτωνα και από πλανήτη τον κατέταξαν στην κατηγορία των «πλανητών-νάνων» ή πλανητοειδών, αυτός εξακολουθεί να κερδίζει την προσοχή των επιστημόνων ενώ προετοιμάζονται να γίνουν εκεί αποστολές εξερεύνησης. Οι χαμηλές θερμοκρασίες που στην επιφάνειά του αγγίζουν τους -240 βαθμούς Κελσίου είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του. Ενδιαφέρον για τους ειδικούς παρουσιάζει το ότι αναπάντεχα η ατμόσφαιρά του είναι πιο θερμή από την επιφάνειά του, γεγονός που οι ειδικοί εκτιμούν ότι οφείλεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις μεθανίου που πιθανώς βρίσκονται στην ατμόσφαιρα αυξάνοντας τη θερμοκρασία της. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=514226 Σύγκρουση με διαστημικό σκουπίδι ίσως κατέστρεψε δορυφόρο του Εκουαδόρ. Θα πρέπει να περάσουν 36 έως 48 ώρες μέχρι να μπορέσει το Εκουαδόρ να διαπιστώσει αν ο μοναδικός δορυφόρος της χώρας καταστράφηκε την Πέμπτη λόγω σύγκρουσης με τη δεξαμενή ενός παλιού σοβιετικού δορυφόρου. Θα ήταν μόλις το δεύτερο περιστατικό σύγκρουσης σε τροχιά στην ιστορία των διαστημικών επιχειρήσεων. Το Μεικτό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού, το οποίο παρακολουθεί όλα τα σχετικά μεγάλα αντικείμενα που περιφέρονται γύρω από τη Γη, ενημέρωσε τη διαστημική υπηρεσία του Εκουαδόρ (EXA) ότι ο δορυφόρος Pegasus επρόκειτο να βρεθεί στην πορεία με την δεξαμενή ενός σοβιετικού πυραύλου που εκτοξεύτηκε το 1985. Η σύγκρουση είχε προβλεφθεί για τις 08.38 ώρα Ελλάδας την Πέμπτη. Ωστόσο, λόγω της θέσης στην οποία βρισκόταν ο δορυφόρος εκείνη την ώρα, 650 χιλιόμετρα πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό, τα επίγεια ραντάρ δεν μπορούν ακόμα να ελέγξουν την κατάστασή του. Η EXA προσπαθεί τώρα να επικοινωνήσει με τον μικρό δορυφόρο, ο οποίος μεταδίδει εικόνες της Γης μαζί με τον εθνικό ύμνο του Εκουαδόρ. Ο Pegasus, ένας «νανοδορυφόρος» βάρους μόλις 1,2 κιλών, εκτοξεύτηκε τον Απρίλιο από το διαστημικό κέντρο του Τσιουτσουάν στην Κίνα. Είναι ο πρώτος και ο μοναδικός δορυφόρος του Εκουαδόρ σε τροχιά. Τα χιλιάδες διαστημικά σκουπίδια που σχηματίζουν μια αιωρούμενη χωματερή έξω από τη Γη έχουν αναδειχθεί σε σημαντικό πρόβλημα καθώς οι κυβερνήσεις βασίζονται όλο και περισσότερο σε δορυφορικές υπηρεσίες. Το συμβάν που σήμανε συναγερμό ήταν η πρωτοφανής σύγκρουση που σημειώθηκε το 2009 ανάμεσα σε έναν τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Iridium και έναν παροπλισμένο ρωσικό δορυφόρο. Χιλιάδες ακόμα διαστημικά σκουπίδια είχαν δημιουργηθεί εξάλλου δύο χρόνια νωρίτερα, όταν η Κίνα δοκίμασε όπλο για την καταστροφή δορυφόρων σε τροχιά. Η διεθνής κοινότητα επέκρινε την Κίνα για την εκτόξευση πυραύλου εναντίον ενός ανενεργού κινεζικού δορυφόρου, κίνηση που προκάλεσε ανησυχία για έναν νέο «πόλεμο των άστρων». Το Μεικτό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού παρακολουθεί σήμερα 22.000 αντικείμενα σε τροχιά, από τα οποία το 87% είναι διαστημικά σκουπίδια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231249811 Η Ν.Κορέα θα εκτοξεύσει από ρωσικό κοσμοδρόμιο τεχνητό δορυφόρο. Η Νότια Κορέα σχεδιάζει να εκτοξεύσει τον Αύγουστο, σε τροχιά κοντά στη Γη, έναν τεχνητό δορυφόρο Arirang 5, εξοπλισμένο με ραντάρ συνθετικού διαφράγματος, ανέφερε το υπουργείο Παιδείας, Επιστήμης και Τεχνολογίας της Δημοκρατίας της Κορέας. Η εκτόξευση του δορυφόρου, που θα πραγματοποιηθεί από το ρωσικό κοσμοδρόμιο Γιάσνι, στην περιφέρεια του Ορενμπούργκ, έχει προγραμματιστεί για τις 22 Αυγούστου. Ο δορυφόρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συλλογή πληροφοριών, για στρατιωτικό σχεδιασμό, για παροχή βοήθειας κατά τη διάρκεια φυσικών καταστροφών και μελέτη των φυσικών πόρων. http://greek.ruvr.ru/2013_05_23/114052488/

Κβαντική σύμπλεξη φωτονίων που δεν υπάρχουν την ίδια χρονική στιγμή. H κβαντική σύμπλεξη αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα της κβαντομηχανικής, επιτρέποντας σε δύο σωματίδια να συν-πλέκονται μεταξύ τους ακόμα και αν βρίσκονται εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Η μέτρηση ενός σωματιδίου αλλάζει ταυτόχρονα την κατάσταση του κβαντικά συζευγμένου ζεύγους του, ανεξάρτητα από την απόσταση. Τώρα, Ισραηλινοί ερευνητές έδειξαν πως δύο φωτόνια μπορούν βρίσκονται σε κβαντική σύμπλεξη ακόμα και αν δεν υφίστανται την ίδια χρονική στιγμή. Η χρονικά ανεξάρτητη κβαντική σύμπλεξη προβλέπεται από την κβαντική θεωρία, αλλά δεν είχε πραγματοποιηθεί με επιτυχία, μέχρι να το προσπαθήσουν οι Ίλαϊ Μεγκιντίς (Eli Megidish) και Χαγκάι Άιζενμπεργκ (Hagai Eisenberg) του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ. http://www.phys.huji.ac.il/ Οι ερευνητές ξεκίνησαν χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό που ονομάζεται εναλλαγή κβαντικής σύμπλεξης. Εκθέτοντας έναν ειδικό κρύσταλλο σε ακτινοβολία λέιζερ, δημιούργησαν δύο ζευγάρια “πεπλεγμένων” φωτονίων. Στην αρχή, τα φωτόνια 1 και 4 δεν βρίσκονται σε κατάσταση σύμπλεξης, αλλά μπορούν να βρεθούν εάν οι επιστήμονες πραγματοποιήσουν την κατάλληλη μέτρηση στα φωτόνια 2 και 3. Για να επιτύχουν την ανεξαρτησία από το χρόνο, οι Μεγκιντίς και Άιζενμπεργκ δημιούργησαν πρώτα το ζευγάρι με τα φωτόνια 1 και 2, και μέτρησαν κατευθείαν την πόλωση του φωτονίου 1, πριν δημιουργήσουν το ζευγάρι με τα φωτόνια 3 και 4. Στη συνέχεια πραγματοποίησαν τη μέτρηση στα φωτόνια 2 και 3, και τελικά μέτρησαν την πόλωση του φωτονίου 4. Παρ’όλο που τα φωτόνια 1 και 4 δε συνυπήρξαν ποτέ, οι μετρήσεις έδειξαν ότι οι πολώσεις τους κατέληξαν να συμπλέκονται κβαντικά. Σύμφωνα με τον Άιζενμπεργκ, το πείραμα δείχνει ότι δεν είναι απολύτως λογικό να σκεφτόμαστε την εμπλοκή ως μία απτή φυσική ιδιότητα. «Δεν υπάρχει καμία χρονική στιγμή κατά την οποία τα δύο φωτόνια συνυπάρχουν», δήλωσε. «Συνεπώς δεν μπορούμε να πούμε ότι το σύστημα είναι πεπλεγμένο σε εκείνη ή την άλλη χρονική στιγμή», πρόσθεσε. Ωστόσο, το φαινόμενο υπάρχει σίγουρα και το πείραμα αποδεικνύει πόσο διαφορετικές είναι οι έννοιες της κβαντικής μηχανικής. Τα κβαντικά γεγονότα είναι έξω από τις καθημερινές μας έννοιες του χώρου και του χρόνου και για αυτό εμφανίζουν διαφορετικές αντικειμενικές δυσκολίες στην πειραματική τους προσέγγιση και κατανόηση. Οι επιστήμονες ελπίζουν πως το πείραμά τους θα βοηθήσει στη δημιουργία κβαντικών υπολογιστών και δικτύων, στα οποία θα χρησιμοποιείται η κβαντική σύμπλεξη ως πρωτόκολλο για τη δημιουργία κβαντικών συνδέσεων μεταξύ απομακρυσμένων χρηστών, για την ασφαλή και ιδιαίτερα γρήγορη μεταφορά κωδικοποιημένων πληροφοριών. http://physicsgg.me/2013/05/24/%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%bb%ce%b5%ce%be%ce%b7-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%cf%85%cf%80/

Γαλαξίες στον χωροχρόνο. Ένα βίντεο διάρκειας περίπου τριών λεπτών που εξερευνά την κοσμική ιστορία 9 δισεκατομμυρίων χρόνων διαμέσου των εκπληκτικών φωτογραφιών του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble: http://physicsgg.me/2013/05/24/hubble-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%87%cf%89%cf%81%ce%bf%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf/

Βίντεο: η περιστροφή του πλανήτη Ερμή. Η έγχρωμη χαρτογράφηση ολόκληρης της επιφάνειας του Ερμής από τις αμέτρητες φωτογραφίες που έβγαλε η κάμερα του διαστημικού σκάφους MESSENGER. http://physicsgg.me/2013/05/23/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7-%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%ae/

Συγχαρητήρια σε ολους τους δημιουργούς του «Popeye on Mars» Η Ελλαδα μπορεί να εχει σημαντική θέση στην "Διαστημική Εξερεύνηση". Αρκει να το θελήσει και να υπάρξουν ανθρωποι που θα το τρέξουν!!!

Οι επιστήμονες σχεδιάζουν την αποστολή ζώων στο μακρινό διάστημα. Οι επιστήμονες σχεδιάζουν την κατασκευή διαστημικού σκάφους για την αποστολή ζώων στο μακρινό διάστημα, δήλωσε σήμερα ο επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Ιατρικών και Βιολογικών Ζητημάτων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Γιεβγκένι Ιλίν. «Σήμερα παλεύουμε για τη δημιουργία ενός διαστημικού σκάφους με πολλά εργαστήρια, το οποίο θα μπορούσαμε να στείλουμε σε υψηλή τροχιά και μέγιστη απόσταση 200000 χιλιομέτρων, αλλά με υποχρεωτική επιστροφή στη Γη», - δήλωσε ο επιστήμονας. Όπως σημείωσε ο Γιεβγκένι Ιλίν, αν η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος αποφασίσει τη δημιουργία αυτού του διαστημικού σκάφους, για τη κατασκευή του, αλλά και την προετοιμασία των συσκευών και του προγράμματος θα χρειαστούν από 3 έως 5 χρόνια. http://greek.ruvr.ru/2013_05_22/113986311/ Οι επιστήμονες άρχισαν να μελετούν τα ζώα-κοσμοναύτες. Το Ρωσικό Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Προβλημάτων άρχισε να μελετά τα ζώα που έχουν επιστρέψει από τη διαστημική πτήση με το ρωσικό δορυφόρο Bion-M. Αυτό είναι ένα πολύτιμο υλικό για τους εμπειρογνώμονες, που μελετούν την επίδραση του διαστήματος στους ζωντανούς οργανισμούς. Τα ληφθέντα δεδομένα θα χρειαστούν για την προετοιμασία των μελλοντικών επανδρωμένων αποστολών στο διάστημα. Στη πτήση που διάρκεσε ένα μήνα ποντίκια, γκέκο, γερβίλοι και σαλιγκάρια συμμετείχαν για πρώτη φορά. Στη βιολογική λειτουργική μονάδα ήταν επίσης αποικίες μικροοργανισμών και φυτών. Τον υπερβολικό φόρτο του διαστήματος δεν το άντεξαν όλοι οι οργανισμοί: τα μισά από τα πενήντα ποντίκια και όλοι οι γερβίλοι έχασαν τη ζωή τους ενώ ήταν ακόμη σε τροχιά. Και όσα πειραματόζωα επέστρεψαν ζωντανά θα μελετηθούν προσεκτικά, λέει η επιστημονική λειτουργός του Ινστιτούτου Βιοϊατρικών Προβλημάτων Λιουντμίλα Μπουράβκοβα: -Ένας από τους στόχουςτου πειράματοςήταν να μελετηθεί ηδιαδικασία αποκατάστασης μετά την πτήση. Μέρος των ποντικών είναι ζωντανοί και πρέπει να εξεταστούν προσεκτικά. Το βιοϋλικό το έχουν πάρει επιστήμονες τουλάχιστον σαράντα ρωσικών ινστιτούτων, μεγάλη αμερικανική ομάδα, καθώς και Γάλλοι και Γερμανοί επιστήμονες. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αποσταλεί στο διάστημα χωρίς μέσα πρόληψης. Θα επιστρέψει άρρωστος, με ατροφικούς μύες, με εύθραυστα οστά. Ίσως ακόμη και με σημάδια αρχόμενου καταρράκτη – που έχει παρατηρηθεί σε μια σειρά από αστροναύτες της NASA. Στο δορυφόρο Bion-M δεν υπήρχε ούτε ένα μέσο προφύλαξης. Εκτός αυτού, ο δορυφόρος πετούσε σε τροχιά ύψους σχεδόν 600 χλμ., δηλαδή πολύ υψηλότερα από την τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και εκεί οι ραδιενεργοί παράγοντες επίδρασης του διαστήματος είναι ισχυρότεροι. Υπάρχει και άλλος ένας λόγος, γιατί χρειάζεται ειδικός δορυφόρος – τα ποντίκια, π.χ., δεν επιτρέπεται απλώς να παραμείνουν ένα μήνα μέσα στο ΔΔΣ για λόγους υγιεινής. Ας μην ξεχνάμε ότι ακριβώς τα ζώα, σκύλοι και πίθηκοι, ήταν που πραγματοποίησαν πτήση σε τροχιά της Γης στην αυγή της διαστημικής εποχής. Και βάσει αυτών προσδιορίστηκε κατά πόσο είναι επικίνδυνη η αποστολή ανθρώπου σε τροχιά. Όμως τους επιστήμονες για πολύ καιρό τους ενδιέφερε μόνο η φυσιολογική πλευρά του θέματος, διευκρινίζει ο επιστημονικός ειδικός Βλαντίμιρ Σιτσόφ: - Σήμερα υπάρχουν νέες μέθοδοι και δυνατότητες έρευνας των βαθιών διαδικασιών σε μοριακό και γενετικό επίπεδο. Μελέτης των αισθητήριων συστημάτων. Για την κατανόηση του πως οι βαθιές αλλαγές συντελούνται στον οργανισμό σε συνθήκες διαστημικής πτήσης – έλλειψης βαρύτητας και ραδιενεργούς ακτινοβολίας. Τέτοιου είδους έρευνες συμβάλλουν στην κατανόηση του τι μπορούμε να αναμένουμε σε περίπτωση μακράς πτήσης του ανθρώπου στο διάστημα, λόγου χάριν στον Άρη. Πρόκειται για απαραίτητο στάδιο, για την ασφαλή ανάπτυξη της επανδρωμένης κοσμοναυτικής και των πτήσεων ανθρώπου στο απώτερο διάστημα. Οι εκτοξεύσεις δορυφόρων Bion θα συνεχιστούν. http://greek.ruvr.ru/2013_05_22/114005771/ Βίντεο: Μythbusters και Διαστημικός Σταθμός. Ο αστροναύτης Chris Hadfield συνεργάζεται με τους Jamie Hyneman και Adam Savage των Mythbusters. Στο πρώτο βίντεο βλέπουμε τρία διασκεδαστικά παιχνίδια με τα οποία μπορεί κανείς να περνάει ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο του, αν ποτέ βρεθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό: Στη συνέχεια ακολουθούν άλλα δυο βίντεο που ασχολούνται με τα τρόφιμα και το φαγητό στον Διαστημικό Σταθμό. http://physicsgg.me/2013/05/22/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bcythbusters-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%b8%ce%bc%cf%8c%cf%82/ Η ΝΑΣΑ άρχισε δοκιμές πλοηγού για το απώτερο διάστημα. Η ΝΑΣΑ ανακοίνωσε την κατασκευή δοκιμαστικής κλίνης για τις συσκευές του σχεδίου NICER/SEXTANT, συστήματος διαστημικής πλοήγησης θεμελιωδώς νέου τύπου. Λόγω του ότι μακρυά από τη Γη οι πλοηγικοί δορυφόροι σε γεωστατική τροχιά καθίστανται ανώφελοι, επιστήμονες και μηχανικοί πρότειναν πάλσαρς για τον προσανατολισμό στο χώρο. Λαμβάνοντας σήματα από 56 διάφορα πάλσαρς, το μελλοντικό πλοηγικό σύστημα θα μπορεί να υπολογίσει με μεγάλη ακρίβεια τη θέση του στο χώρο και να μετρήσει την απόσταση που έχει διανύσει. Σε αντίθεση από την παραδοσιακή δορυφορική πλοήγηση, αυτό το σύστημα θα λειτουργεί σε οποιαδήποτε απόσταση από τη Γη. http://greek.ruvr.ru/2013_05_21/113904433/ Βρετανός αστροναύτης συμμετέχει στο πλήρωμα της αποστολής στο ΔΔΣ. Μέλος του πληρώματος, που θα βρεθεί στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το 2015, θα είναι ο Βρετανός αστροναύτης Τιμ Πικ. Στο ΔΔΣ θα διεξάγει μια σειρά από επιστημονικά πειράματα. Ο 41 έτους Πικ είναι ο μοναδικός Βρετανός, που έγινε δεκτός στο Ευρωπαϊκό Σώμα των αστροναυτών. Θα είναι ο πρώτος πολίτης της Μεγάλης Βρετανίας, που θα εργαστεί στο Διάστημα σύμφωνα με ένα πρόγραμμα, που χρηματοδοτείται από τη βρετανική κυβέρνηση. Μέχρι τώρα, ο μοναδικός αστροναύτης, που πραγματοποίησε πτήση στο Διάστημα ως επίσημος αντιπρόσωπος της Βρετανίας, είναι η Έλεν Σάρμαν, η οποία επισκέφθηκε το 1991 το σοβιετικό διαστημικό σταθμό Mir. http://greek.ruvr.ru/2013_05_20/113844197/ Ο φονικός ανεμοστρόβιλος της Οκλαχόμα από το Διάστημα. Στη δημοσιότητα έδωσε η NASA την εικόνα του φονικού ανεμοστρόβιλου που χτύπησε την Τρίτη το Μουρ της Οκλαχόμα προκαλώντας τον θάνατο τουλάχιστον 24 ατόμων, ανάμεσά τους εννέα παιδιών, και τον τραυματισμό 240. Την εικόνα τράβηξε ο ειδικά εξοπλισμένος δορυφόρος Ακουα της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, 16 λεπτά προτού η καταιγίδα φτάσει στο έδαφος. Ο ανεμοστρόβιλος «ακούμπησε» το έδαφος το μεσημέρι της Τρίτης (τοπική ώρα) και ταξίδεψε σε μία απόσταση 30 χιλιομέτρων με σχετικά αργή ταχύτητα (32 χιλιόμετρα την ώρα) σκορπώντας την καταστροφή. Οι άνεμοι έπνεαν με ταχύτητα 305 χιλιομέτρων την ώρα! Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ εξέδωσε επείγουσα προειδοποίηση για την περιοχή 16 λεπτά πριν η καταιγίδα «ακουμπήσει» το έδαφος. Είχε όμως προειδοποιήσει από την Κυριακή ότι αναμένονται ισχυροί ανεμοστρόβιλοι τις επόμενες μέρες. Ο Απρίλιος και ο Μάιος είναι άλλωστε, η σεζόν των τυφώνων σε μια μεγάλη περιοχή των ΗΠΑ. http://www.tanea.gr/news/world/article/5019022/sth-dhmosiothta-eikona-toy-fonikoy-anemostrobiloy-ths-oklaxoma-apo-to-diasthma/

CIBER: το πείραμα που θα ερευνήσει την απαρχή του Σύμπαντος. Ο σχηματισμός των γαλαξιών ακολουθεί τα βαρυτικά «πηγάδια» που παράγονται από τη σκοτεινή ύλη. Εκεί συγχωνεύτηκαν τα αέρια ελεύθερου υδρογόνου, και δημιουργήθηκαν τα πρώτα άστρα. Το Πείραμα Κοσμικού Υπέρυθρου Υποβάθρου (CIBER) μελετά τη συνολική φωτεινότητα του ουρανού, ώστε να εξετάσει στοιχεία από τα πρώτα αστέρια και γαλαξίες, χρησιμοποιώντας φασματικές υπογραφές και αναζητώντας συγκεκριμένα χωρικά μοτίβα. Eπιστήμονες της NASA αναζητούν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα με την έναρξη του πειράματος CIBER στις 4 Ιουνίου, αφού εκτοξευτεί με τον πύραυλο Black Brant XII από το Wallops Flight στη Βιρτζίνια. «Τα πρώτα μεγάλα αστέρια που σχηματίστηκαν στο σύμπαν παρήγαγαν άφθονο υπεριώδες φως, το οποίο ιόνισε αέρια από ουδέτερο υδρογόνο. Το CIBER παρατηρεί κοντά στο υπέρυθρο φάσμα, καθώς η διαστολή του σύμπαντος μετέτρεψε τα αρχικά βραχέα υπεριώδη μήκη κύματος σε μακρά σχεδόν υπέρυθρα σήμερα. Το πείραμα ερευνά δύο χαρακτηριστικές υπογραφές του σχηματισμού των πρώτων αστεριών: τη συνολική φωτεινότητα του ουρανού μετά την αφαίρεση όλων των παρεμβολών, και ένα χαρακτηριστικό μοτίβο χωρικών διακυμάνσεων», δήλωσε o Τζέημι Μποκ, επικεφαλής ερευνητής του CIBER, από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια. «Οι στόχοι του πειράματος είναι θεμελιώδους σημασίας για την αστροφυσική, καθώς εξετάζει τη διαδικασία του σχηματισμού των πρώτων γαλαξιών, αλλά η μέτρηση είναι επίσης εξαιρετικά ενδιαφέρουσα από άποψη τεχνικής δυσκολίας», πρόσθεσε. Αυτή θα είναι η τέταρτη πτήση του CIBER πάνω σε έναν πύραυλο της NASA. Οι προηγούμενες εκτοξεύσεις ήταν το 2009, 2010 και 2012 αντίστοιχα, από την περιοχή White Sands στο Νέο Μεξικό. Μετά από κάθε πτήση ο εξοπλισμός του πειράματος ανακτήθηκε για τροποποιήσεις, ανάλυση και προετοιμασία για μεταγενέστερες πτήσεις.. Σε αυτή την πτήση το CIBER θα πετάξει σε έναν αρκετά μεγαλύτερο και ισχυρότερο πύραυλο από ότι στο παρελθόν. Αυτό σημαίνει ότι το CIBER θα βρεθεί σε μεγαλύτερο υψόμετρο (563 χιλιόμετρα), διαθέτοντας έτσι περισσότερο χρόνο παρατήρησης για τα όργανά του. Το πείραμα θα προσθαλασσωθεί με ασφάλεια στον Ατλαντικό Ωκεανό, 400 μίλια από την ακτή της Βιρτζίνια, αλλά δε θα ανακτηθεί. Το CIBER αποτελεί προϊόν συνεργασίας του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας με το Πανεπιστήμιο Irvine της Καλιφόρνια, τη διαστημική υπηρεσία της Ιαπωνίας (JAXA), και το Ινστιτούτο Αστρονομίας και Επιστήμης του Διαστήματος της Κορέας (KASI). Η ίδια ομάδα αναπτύσσει μια βελτιωμένη εκδοχή του πειράματος, το οποίο θα ολοκληρωθεί το επόμενο έτος και θα διαθέτει πιο ισχυρούς αισθητήρες και οπτικές δυνατότητες. Στην φωτογραφία προσομοίωση της πυκνότητας της ύλης, όταν το σύμπαν είχε ηλικία ένα δισεκατομμύριο έτη. http://physicsgg.me/2013/05/22/ciber-%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%b5%ce%af%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b8%ce%b1-%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%85%ce%bd%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%b1%cf%81%cf%87/

Βακτήρια ως “ζωντανοί” υπολογιστές. Μηχανικοί του ΜΙΤ μετέτρεψαν βακτηριακά κύτταρα σε «ζωντανούς» υπολογιστές, που είναι σε θέση να υπολογίσουν λογαρίθμους, να κάνουν διαιρέσεις και να εξάγουν τετραγωνικές ρίζες, χρησιμοποιώντας τρία ή και λιγότερα γενετικά τμήματα. Η όλη ιδέα προήλθε από τον τρόπο λειτουργίας των αναλογικών ηλεκτρονικών κυκλωμάτων. Οι ερευνητές δημιούργησαν συνθετικά υπολογιστικά κυκλώματα συνδυάζοντας υπάρχοντα γενετικά «τμήματα»- ειδικά παραμετροποιημένα γονίδια- με πρωτοποριακούς τρόπους. Τα κυκλώματα αυτά κάνουν τους υπολογισμούς τους με αναλογικό τρόπο, εκμεταλλευόμενα φυσικές βιοχημικές λειτουργίες οι οποίες είναι ήδη υπάρχουσες σε ένα κύτταρο, αντί να χρησιμοποιήσουν «ψηφιακή λογική», καθιστώντας τα έτσι αποτελεσματικότερα από τα ψηφιακά κυκλώματα με τα οποία ασχολούνται οι περισσότεροι συνθετικοί βιολόγοι, όπως επισημαίνουν οι Ραχούλ Σαρπεσκάρ και Τίμοθι Λου, επικεφαλής της έρευνας, στο Nature. Οι αναλογικοί υπολογισμοί θα μπορούσαν να είναι εξαιρετικά χρήσιμοι για το σχεδιασμό κυτταρικών αισθητήρων για παθογόνα ή άλλα μόρια, αναφέρουν οι ερευνητές. Αναλογικοί αισθητήρες θα μπορούσαν επίσης να συνδυαστούν με ψηφιακά κυκλώματα που μπορούν να προβούν σε εξειδικευμένες ενέργειες, ενεργοποιούμενες από προκαθορισμένες συγκεντρώσεις κάποιων μορίων. Ο Σαρπεσκάρ αποτελεί ένθερμο υποστηρικτή της αντίληψης ότι οι αναλογικοί υπολογισμοί αποτελούν πολύ πιο αποδοτική εναλλακτική στους ψηφιακούς στον τομέα των «βιολογικών» υπολογιστών, καθώς τα αναλογικά κυκλώματα είναι σε θέση να λαμβάνουν συνεχόμενες ροές δεδομένων (όπως, στην περίπτωση των κυττάρων, η ποσότητα της γλυκόζης) και να εκμεταλλεύονται τις φυσικές υπολογιστικές λειτουργίες που υπάρχουν ήδη στα κύτταρα. «Οι αναλογικοί υπολογισμοί είναι εξαιρετικά αποδοτικοί. Η δημιουργία ψηφιακών κυκλωμάτων με αντίστοιχα επίπεδα ακριβείας θα απαιτούσε πολύ περισσότερα γενετικά τμήματα» λέει σχετικά. Οι ερευνητές πλέον προσπαθούν να δημιουργήσουν αναλογικά κυκλώματα σε μη βακτηριακά κύτταρα. Επίσης, επεκτείνουν την «βιβλιοθήκη» των γενετικών τμημάτων που μπορούν να ενσωματωθούν στα κυκλώματα. Κατά τον Σαρπεσκάρ, η άνοδος της αποκαλούμενης «αναλογικής συνθετικής βιολογίας θα δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο θεμελιωδών και εφαρμοσμένων κυκλωμάτων που θα βελτιώσουν δραματικά τον έλεγχο της γονιδιακής έκφρασης, της διαχείρισης μορίων και των υπολογιστών. Βίντεο: http://physicsgg.me/2013/05/20/%ce%b2%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%89%cf%82-%ce%b6%cf%89%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af-%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ad%cf%82/

«Διαστημικό μπιλιάρδο» από Ρώσους επιστήμονες. Ρώσοι επιστήμονες προτείνουν «να χτυπηθεί» ο αστεροειδής 1999 RQ36. Σήμερα θεωρείται το πιο επικίνδυνο από τα διαστημικά σώματα αυτού του είδους. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς ορισμένων ειδικών, αυτός ο αστεροειδής ως αποτέλεσμα της θέρμανσης μιας από τις πλευρές του από τον Ήλιο μπορεί να αλλάξει τροχιά και να πέσει στη Γη το 2182. Οι ειδικοί του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών πρότειναν να εκτραπεί αυτός ο αστεροειδής από την τροχιά του χτυπώντας τον με έναν άλλο αστεροειδή. Και εν γένει τον αστεροειδή, που αποτελεί κίνδυνο για τον πλανήτη μας, μπορούμε να τον εκτρέψουμε από την τροχιά του, όπως στο συνηθισμένο μπιλιάρδο: ως στέκα θα λειτουργήσει ένα διαστημικό σκάφος, ως λευκή μπάλα ένας μικρός αστεροειδής και ως μαύρη μπάλα το επικίνδυνο για τη Γη διαστημικό σώμα. Η ιδέα προέκυψε με αφορμή το λεγόμενη ελιγμό βαρύτητας, που χρησιμοποιείται για τη μεταβολή της ταχύτητας ενός διαστημικού σκάφους, λέει ο επικεφαλής επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου της Ρωσικής Ακαδημίας Νάταν Έισμοντ: Εάν έχετε ένα διαστημόπλοιο και θέλετε χωρίς κόστος σε καύσιμα να αλλάξετε την ταχύτητά του, τότε πετώντας δίπλα σε κάποιον πλανήτη, τη Γη ή τη Σελήνη, μπορείτε να αλλάξετε την ταχύτητα κατά τέτοιο τρόπο ώστε μετά από αυτό το σκάφος σας θα κινηθεί προς την κατεύθυνση, που θέλετε. Και τώρα ας βάλουμε στη θέση αυτού του σκάφους έναν αστεροειδή. Στην περίπτωση αυτή είμαστε σε θέση να στείλουμε αυτούς τους χίλιους πεντακόσιους τόνους προς τα εκεί, που χρειάζεται. Αρχικώς οι Ρώσοι επιστήμονες μελετούσαν το πρόβλημα του αστεροειδούς Άποφις. Το 2004, όταν ανακαλύφθηκε αυτός ο αστεροειδής, εθεωρείτο ότι απειλεί να συγκρουστεί με τη Γη το 2036. Τώρα οι ειδικοί αποκλείουν αυτό το ενδεχόμενο. Ωστόσο διευκρινίστηκε ότι μπορούμε να αναμένουμε τα δυσάρεστα από άλλον «συνάδελφο» του Άποφις, τον αστεροειδή 1999 RQ36. Στο Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών άρχισαν να αναζητούν γι’ αυτόν την κατάλληλη λευκή μπάλα και συνειδητοποίησαν ότι ο πλέον κατάλληλος γι’ αυτό το ρόλο είναι ο Άποφις. Από τη Γη μπορεί να εκτοξευθεί προς την κατεύθυνση του Άποφις ένα διαστημικό σκάφος, το οποίο χρησιμοποιώντας τον ελιγμό βαρύτητας θα προσδώσει τη δέουσα ώθηση στον αστεροειδή. Αφού περάσει δίπλα από τη Γη ο διαστημικός περιηγητής θα αλλάξει την τροχιά του και σε τελική ανάλυση θα χτυπήσει τον αστεροειδή 1999 RQ36. Στη Ρωσία επεξεργάζονται την ιδέα της δημιουργίας ενός είδους διαστημικής παρατεταγμένης δύναμης αστεροειδών. Προτείνεται να «ακροβολιστούν» μικροί αστεροειδείς-οβίδες κατά τέτοιον τρόπο, ώστε με την εμφάνιση του «εχθρού» να μπορεί να επιλεγεί ο πιο κατάλληλος και να αποσταλεί απευθείας στο στόχο. Η μέθοδος αυτή, αν και ασυνήθιστη, είναι κατά τους εμπειρογνώμονες, απολύτως υλοποιήσιμη με βάση το τεχνικό επίπεδο, που υπάρχει σήμερα και δεν απαιτεί κανένα τεχνολογικό και επιστημονικό άλμα. Ο αστεροειδής σε περίγεια τροχιά 1999 RQ36 ανήκει στην ομάδα του Απόλλωνος. Η μέση διάμετρός του είναι 510 μέτρα. Η πτώση αυτού του αστεροειδή στη Γη ισοδυναμεί με έκρηξη 2.700 μεγατόνων τρινιτροτολουόλης. http://greek.ruvr.ru/2013_05_20/113777427/

Οι μικρότερες σταγόνες του κόσμου… από πλάσμα κουάρκ – γλοιονίων Αναγκάζοντας πρωτόνια να συγκρουστούν με βαριά ιόντα μολύβδου σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός, ερευνητές του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων φαίνεται ότι δημιούργησαν τα μικρότερα σταγονίδια υγρού που έχουν καταγραφεί ποτέ. Όμως το «υγρό» από το οποίο αποτελούνται δεν έχει καμία σχέση με τα υγρά που γνωρίζουμε στην καθημερινή ζωή. Τα εφήμερα σταγονίδια που καταγράφηκαν στον LHC έχουν μέγεθος που αντιστοιχεί σε τρία με πέντε πρωτόνια. Είναι επομένως περίπου 100.000 φορές μικρότερα από ένα άτομο υδρογόνου και 100 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερα από έναν μέσο ιό. Οι ερευνητές θεωρούν ότι τα σταγονίδια αυτά είναι υγρά επειδή η ροή τους θυμίζει περισσότερο τα υγρά από ό,τι οποιαδήποτε οποιαδήποτε άλλη κατάσταση της φύσης. Συγκεκριμένα, τα σταγονίδια φαίνεται ότι αποτελούνται από «πλάσμα κουάρκ-γλουονίων». Τα κουάρκ είναι τα σωματίδια από τα οποία αποτελούνται τα πρωτόνια και τα νετρόνια, ενώ τα γλουόνια είναι οι φορείς της ισχυρής πυρηνικής δύναμης που συνδέει τα κουάρκ μεταξύ τους. Και το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων σχηματίζεται όταν τα πρωτόνια και τα νετρόνια «λιώνουν» σε ακραία υψηλές θερμοκρασίες. Η ασυνήθιστη αυτή κατάσταση της ύλης παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 2000 σε επιταχυντή του αμερικανικού Εθνικού Εργαστηρίου Brookhaven στο Λονγκ Άιλαντ. Οι φυσικοί πίστευαν αρχικά ότι το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων συμπεριφέρεται σαν αέριο, αργότερα όμως συνειδητοποίησαν ότι παρουσιάζει ιδιότητες των υγρών. Σήμερα, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ολόκληρο το Σύμπαν αποτελούνταν από αυτή τη σούπα κουάρκ και γλουονίων τις πρώτες στιγμές της ύπαρξής του, όταν ήταν υπερβολικά καυτό για να επιτρέψει την εμφάνιση της ύλης όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Πλάσμα κουάρκ-γλουονίων είχε δημιουργηθεί και στο παρελθόν τόσο στον LHC όσο και σε άλλους επιταχυντές. Παράχθηκε όμως από συγκρούσεις ανάμεσα σε σωματίδια μεγάλης μάζας, όπως πυρήνες χρυσού και μολύβδου. Στο τελευταίο πείραμα, η ενέργεια των συγκρούσεων ήταν πολύ μικρότερη: πυρήνες (ιόντα) μολύβδου αναγκάστηκαν να συγκρουστούν με πρωτόνια, των οποίων η μάζα είναι 208 φορές μικρότερη, Περιέργως, όμως, σταγονίδια κουάρκ-γλουονίων εμφανίστηκαν στον ανιχνευτή CMS του LHC ακόμα και σε αυτές τις συγκρούσεις χαμηλής ενέργειας. «Οι συγκρούσεις ανάμεσα σε πυρήνες μολύβδου είναι σαν να συγκρούεται ένα μήλο με ένα άλλο μήλο. Οι συγκρούσεις πρωτονίων-μολύβδου είναι σαν να πυροβολεί κανείς ένα μήλο με μια σφαίρα: η ενέργεια που απελευθερώνεται σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ μικρότερη»σχολιάζει η Τζούλια Βελκόφσκα του αμερικανικού Πανεπιστημίου Vanderbilt, επικεφαλής της μελέτης στον LHC. Δεδομένου πάντως ότι το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων παραμένει ακόμα και σήμερα η λιγότερο μελετημένη κατάσταση της ύλης, τα συμπεράσματα της μελέτης θα πρέπει να επιβεβαιωθούν με ανεξάρτητα πειράματα. Η έρευνα έχει υποβληθεί για δημοσίευση στην επιθεώρηση Physics Letters B. Διαβάστε επίσης: Το πρώιμο Σύμπαν ήταν ένα «τέλειο υγρό», αποκαλύπτει πείραμα σε επιταχυντή. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=618380 «Αρχέγονη σούπα» στο CERN καταρρίπτει κάθε ρεκόρ θερμοκρασίας. ttp://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231209919

Έπιασε δουλειά ξανά το Curiosity Mετά από διακοπή των εργασιών, λόγω ελλιπούς επικοινωνίας με τη Γη (διαβάστε σχετικά: Όταν ευθυγραμμίζονται Γη- Ήλιος- Άρης) http://physicsgg.me/2013/04/06/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%B5%CF%85%CE%B8%CF%85%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B7-%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82/ , το Curiosity άρχισε πάλι τις έρευνές του στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη. Το Curiosity πραγματοποίησε γεώτρηση στην τοποθεσία που φέρει το όνομα “Cumberland”, που μοιάζει με το σημείο που έκανε την πρώτη του γεώτρηση στην τοποθεσία “John Klein”. http://physicsgg.me/2013/02/10/%CE%B7-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7/ Η τρύπα που άνοιξε το Curiosity στις 19 Μαΐου 2013 έχει διάμετρο περίπου 1,6 εκατοστά και βάθος 6,6 εκατοστά. Η επιστημονική ομάδα που ελέγχει το Curiosity αναμένει την σύγκριση της ανάλυσης του εδάφους του “Cumberland” με τα ευρήματα της προηγούμενης ανάλυσης από την τοποθεσία “John Klein”. Τα προκαταρκτικά ευρήματα της εργαστηριακής ανάλυσης του αρειανού εδάφους δείχνουν ότι η οι περιβαλλοντικές συνθήκες στον Άρη ήταν ευνοϊκές για την ανάπτυξη μικροβιακής ζωής. http://physicsgg.me/2013/05/21/%ce%ad%cf%80%ce%b9%ce%b1%cf%83%ce%b5-%ce%b4%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b5%ce%b9%ce%ac-%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%ac-%cf%84%ce%bf-curiosity/

Kάψουλα με έμβιους οργανισμούς στο διάστημα. Μια ρωσική διαστημική κάψουλα που παρέμεινε στο διάστημα επί έναν μήνα έχοντας για επιβάτες της ποντίκια, σαύρες και σαλιγκάρια, στο πλαίσιο επιστημονικών πειραμάτων για την προετοιμασία μιας επανδρωμένης πτήσης στον πλανήτη Άρη, επέστρεψε την Κυριακή στη Γη. Η κάψουλα Bion-M προσεδαφίστηκε με την βοήθεια ενός αλεξίπτωτου στην περιοχή του Όρενμπουργκ, περίπου 1200 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Μόσχας. Μέσα στο σκάφος βρίσκονταν 45 ποντίκια, 8 γερβίλοι (τρωκτικά της Μογγολίας), 15 σαύρες, 20 σαλιγκάρια και άλλα ζώα, τα οποία παρακολουθούνταν διαρκώς κατά τη διάρκεια της “αποστολής” τους. “Είναι η πρώτη φορά που στέλνονται μόνα τους ζώα στο διάστημα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα”, δήλωσε στο τηλεοπτικό κανάλι Rossia ο Βλαντιμίρ Σίτσοφ του Ινστιτούτου Βιοϊατρικής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών που ήταν επικεφαλής του προγράμματος. Χαρακτήρισε το πρόγραμμα “επιτυχημένο” αν και παραδέχτηκε ότι δεν επέζησαν όλα τα ζώα. “Όλες οι σαύρες είναι ζωντανές. Βρήκαμε ζωντανά λιγότερα από τα μισά ποντίκια. Δυστυχώς χάσαμε όλους τους γερβίλους λόγω ενός τεχνικού προβλήματος”, σημείωσε. Βασικός στόχος του πειράματος ήταν να διαπιστωθεί τι συνέπειες έχει για τους ζωντανούς οργανισμούς η παραμονή στο διάστημα. “Θέλουμε να καθορίσουμε κατά πόσο ο οργανισμός προσαρμόζεται στις συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και να καταλάβουμε τι πρέπει να γίνει για να διασφαλίσουμε την επιβίωση κατά τη διάρκεια μακρινών ταξιδιών”, είπε από την πλευρά του ο διευθυντής του προγράμματος στο ρωσικό διαστημικό κέντρο Βαλερί Αμπράσκιν. “Δεν ξέρουμε εάν η έλλειψη βαρύτητας μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά των ποντικών, ίσως να αρχίσουν να τσακώνονται μεταξύ τους για την τροφή τους”, είπε από την πλευρά του ο Εβγκένι Ιλίν, του Ινστιτούτου Βιοϊατρικής. Σε ένα άλλο πείραμα, οι επιστήμονες τοποθέτησαν πλακίδια με βακτήρια στο εξωτερικό μέρος της κάψουλας για να μελετήσουν τη θεωρία ότι η ζωή μπορεί να έφτασε στη Γη από το διάστημα, σύμφωνα με το πρακτορείο Ιντερφάξ. http://physicsgg.me/2013/05/20/k%ce%ac%cf%88%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%ce%ad%ce%bc%ce%b2%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%bf%cf%81%ce%b3%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%8d%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%ac/ Επόμενος προορισμός: διάστημα. Ο αστροναύτης της ESA Luca Parmitano έφυγε χθες για τη Μπαϊκονούρ, Καζακστάν, τελευταίο του σταθμό πριν από την άφιξή του στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 28 Μαΐου. Η εκτόξευσή του με έναν πύραυλο Soyuz θα είναι το αποκορύφωμα της άνω των δύο ετών προετοιμασίας που έστειλε τον Luca στη Ρωσία, τον Καναδά, την Ιαπωνία, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ στις εγκαταστάσεις των εταιρικών Σταθμών. Ο Luca και οι συνταξιδιώτες του, ο κοσμοναύτης Fyodor Yurchikhin και η αστροναύτης της NASA Karen Nyberg , πέρασαν τις τελευταίες εβδομάδες στη Μόσχα, Ρωσία περνώντας τις τελικές εξετάσεις τους για την πλοήγηση του διαστημικού σκάφους Soyuz . Έλαβαν τα επίσημα εισιτήρια τους για το Διαστημικό Σταθμό στις 10 Μαΐου, όταν η εξεταστική επιτροπή του Soyuz δήλωσε πως πληρούν τα απαραίτητα προσόντα για να πετάξουν. Το ταξίδι από τη Μόσχα στο Μπαϊκονούρ είναι πάνω από 2000 χιλιόμετρα, περίπου πέντε φορές η απόσταση έως το επόμενο σπίτι τους στο διάστημα. Ο Soyuz του Luca θα φτάσει στο τροχιακό φυλάκιο σε λιγότερο από επτά ώρες - μόνο δύο ώρες περισσότερο από το ταξίδι με αεροπλάνο στο χώρο εκτόξευσης. Το πλήρωμα θα παραμείνει για τις τελευταίες ημέρες πριν από την εκτόξευση στο παραδοσιακό ξενοδοχείο Cosmonaut . Ο Luca , ο Fyodor και η Karen θα είναι σε καραντίνα για να διασφαλιστεί ότι δεν θα μεταφέρουν οποιαδήποτε ανεπιθύμητα βακτήρια ή ιούς στο Διαστημικό Σταθμό. Η οικογένεια και το προσωπικό υποστήριξης, όπως οι χειρουργοί πτήσης θα είναι οι μόνοι άνθρωποι που επιτρέπεται να μείνουν μαζί τους. Οι κοσμοναύτες Pavel Vinogradov , Alexander Misurkin και ο αστροναύτης της NASA Chris Cassidy είναι ήδη στο σταθμό και θα υποδεχθούν τη νέα αποστολή, όταν θα αποβιβαστούν από τον Soyuz στις 29 Μαΐου. Η αποστολή Volare του Luca παρέχεται μέσω μιας συμφωνίας με τη διαστημική υπηρεσία της Ιταλίας ASI . Το πολυάσχολο πρόγραμμά του περιλαμβάνει δύο διαστημικούς περιπάτους για την εγκατάσταση νέου εξοπλισμού και την ανάκτηση πειραμάτων. Παρακολουθήστε την εκτόξευση ζωντανά στις 28 Μαΐου από τις 20:00 GMT (22:00 CEST ) και ακολουθήστε το blog Volare για ενημερώσεις από τους διευθύνοντες της αποστολής και τον ίδιο τον Luca . http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Ephomenos_proorismhos_dihastema

Ο δορυφόρος Aura της NASA μετράει την ποιότητα του αέρα της Γης σε 24ωρη βάση. Ισως δεν το έχετε φανταστεί ποτέ, αλλά κάπου εκεί ψηλά, έξω ακόμη και από την εξώσφαιρα, ένα κινητό εργαστήριο ελέγχει σε 24ωρη βάση την ποιότητα του αέρα που αναπνέετε. Ο Aura, ένας ερευνητικός δορυφόρος της NASA που υποστηρίζεται από ένα πρόγραμμα διεθνούς συνεργασίας, περιφέρεται γύρω από τη Γη 14 φορές την ημέρα και ανιχνεύει ρύπους ως και στα χαμηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Ο Aura (EOS-CH-1) κινείται σε τροχιά συγχρονισμένη με τον Ηλιο και αποτελεί μέρος ενός «αστερισμού» δορυφόρων που λειτουργούν συνδυαστικά για τη μελέτη του κλίματος, του λεγόμενου «A-Train» (από το «Afternoon Train»). [/b]«Πετάει» σε σειρά με τους δορυφόρους Aqua, Calipso, CloudSat, Parasol και Shizuku. Για οκτάλεπτα διαστήματα τα όργανα που υπάρχουν σε καθέναν από αυτούς τους δορυφόρους πραγματοποιούν μετρήσεις στο ίδιο σημείο καθώς περνούν διαδοχικά από επάνω του. Τα δεδομένα που συλλέγουν συγκεντρώνονται, αναλύονται και μεταξύ άλλων χρησιμοποιούνται για τη σύνθεση υψηλής ευκρίνειας τρισδιάστατων εικόνων της ατμόσφαιρας και της επιφάνειας της Γης. Τα άλλα «βαγόνια» της δορυφορικής αμαξοστοιχίας μελετούν κυρίως την εξάτμιση, τις βροχοπτώσεις, τον κύκλο του νερού και τον σχηματισμό των νεφών. Ο Aura, όπως υποδηλώνει και το λατινικό όνομά του, ασχολείται με την ποιότητα του αέρα και τη μελέτη του κλίματος του πλανήτη. Πραγματοποιεί μετρήσεις των συγκεντρώσεων διαφόρων αερίων - πολλά εκ των οποίων συνιστούν αυτό που αποκαλούμε ρύπους - στην ατμόσφαιρα της Γης φθάνοντας ως την τροπόσφαιρα, το χαμηλότερο στρώμα της. Για τον σκοπό αυτόν είναι εξοπλισμένος με μια σειρά όργανα. Το HIRDLS (High Resolution Dynamics Limb Sounder) μετράει μέσω της υπέρυθρης ακτινοβολίας την κατανομή της θερμοκρασίας και τις συγκεντρώσεις του όζοντος, των υδρατμών, των χλωροφθορανθράκων (CFC), του μεθανίου, των οξειδίων του αζώτου και των αερολυμάτων στη μεσόσφαιρα, στη στρατόσφαιρα και στην ανώτερη τροπόσφαιρα. Αν και έχει υποστεί βλάβη εδώ και μερικά χρόνια, το συγκεκριμένο όργανο έχει συμβάλει σε πολύ σημαντικό βαθμό στις μελέτες ατμοσφαιρικής χημείας και εξακολουθεί να προσφέρει πολύτιμα δεδομένα ακόμη και σήμερα. Το MLS (Microwave Limb Sounder) μετράει τα επίπεδα όζοντος, χλωρίου και άλλων αερίων στην ανώτερη ατμόσφαιρα και παρέχει πληροφορίες για τον ρόλο των υδρατμών στην άνοδο της θερμοκρασίας της Γης. Το OMI (Ozone Monitoring Instrument) μετράει μέσω της υπεριώδους και της ορατής ακτινοβολίας τα αερολύματα διακρίνοντας ανάμεσα στους διάφορους τύπους τους (π.χ., σκόνη, καπνός κτλ.) και παρέχει τα δεδομένα για την καθημερινή σύνθεση χαρτών της κατανομής του όζοντος. Τέλος, το TES (Tropospheric Emission Spectrometer) είναι το φασματόμετρο που ίσως φθάνει πιο κοντά μας καταγράφοντας το όζον, το μονοξείδιο του άνθρακα, το μεθάνιο και τα οξείδια του αζώτου στην τροπόσφαιρα. Η «καθημερινότητα» του Aura παρουσιάζεται στο βίντεο που δημιούργησε η Αμερικανική Χημική Εταιρεία (American Chemical Society) για την εκπαιδευτική σειρά της ChemMatters. Σε αυτό ο Π. Κ. Μπαρτία, επιστήμονας της NASA, εξηγεί πώς ο ερευνητικός δορυφόρος μπορεί να παρέχει μια πλήρη εικόνα της ποιότητας του αέρα σε όλον τον πλανήτη μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο και μιλάει για τον συχνά υποτιμημένο ρόλο του όζοντος ως αερίου του θερμοκηπίου. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=512963

Η NASA εγκαταλείπει τα Windows στους φορητούς υπολογιστές του ISS. Οι φορητοί υπολογιστές που χρησιμοποιεί το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού εγκαταλείπουν τα Windows της Microsoft για χάρη του Linux. «Μεταφέραμε ορισμένες βασικές λειτουργίες από τα Windows στo Linux επειδή χρειαζόμασταν ένα σταθερό και αξιόπιστο λειτουργικό σύστημα -ένα σύστημα που μας επιτρέπει να διορθώνουμε ή να προσαρμόζουμε το λογισμικό στις ανάγκες μας» δήλωσε εκπρόσωπος της United Space Alliance, ένας εργολάβος της NASA που έχει αναλάβει τη διαχείριση των φορητών. Τα «δεκάδες» λάπτοπ του ISS πρόκειται τώρα να αναβαθμιστούν στη διανομή Debian 6 του Linux. Άλλα συστήματα του τροχιακού εργαστηρίου τρέχουν άλλες διανομές του Linux, όπως το Scientific Linux που αναπτύσσεται στο CERN και το αντίστοιχο αμερικανικό εργαστήριο Fermilab. Οι αστροναύτες του ISS χρησιμοποιούν τους συγκεκριμένους υπολογιστές στις καθημερινές τους εργασίες, όπως η παρακολούθηση των προμηθειών και των επιστημονικών πειραμάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα λάπτοπ του ΙSS που έτρεχαν τα Windows XP έχουν μολυνθεί τουλάχιστον μία φορά από ιούς. Το 2008, ένας Ρώσος κοσμοναύτης έφερε μαζί του έναν φορητό με τον ιό W32.Gammima.AG, ο οποίος γρήγορα εξαπλώθηκε και στους άλλους φορητούς του σταθμού. Για τη μετάβαση στο Linux θα προσφέρει τώρα βοήθεια το Ίδρυμα Linux. http://training.linuxfoundation.org/why-our-linux-training/training-reviews/linux-foundation-training-prepares-the-international-space-station-for-linux-migration http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231248308 Οπτικοακουστικά «φάρμακα» για την ανία και το άγχος των αστροναυτών. Υλικό εναντίον του άγχους και της ανίας» θα μεταφέρει στον διαστημικό σταθμό ο ρώσος κοσμοναύτης Φιόντορ Γιουρτσίχιν όταν, μαζί με την Αμερικανίδα Κάρεν Νάιμπεργκ και τον Ιταλό Λούκα Παρμιτάνο εκτοξευθεί στο διάστημα στις 28 Μαιου. Το «υλικό» σχεδιάστηκε από τη ρώσικη Ένωση Φωτογράφων της Φύσης σε συνεργασία με ψυχολόγους, ιατρούς και τεχνικούς υπό την εποπτεία της αρμόδιας επιτροπής της ρώσικης δούμας. Είναι η πρώτη φορά που τέτοιας φύσης υλικό μεταφέρεται στον διαστημικό σταθμό. Πρόκειται για χιλιάδες DVDs, σλάιντς φωτογραφίες τοπίων της φύσης, μέρη και τοποθεσίες παγκόσμια γνωστές που συνοδεύονται από "ρομαντική, απολαυστική μουσική", δήλωσε ο βουλευτής Ολεγκ Παντελεγιεφ ο οποίος συντόνισε την όλη εργασία. «Φροντίσαμε και συγχρονίσαμε την προβολή των φωτογραφιών κλπ με την συγκεκριμένη θέση του διαστημικού σταθμού έναντι της γης. Έτσι, όταν το πλήρωμα θα βρίσκεται λ.χ. πάνω από τον Καναδά οι φωτογραφίες θα δείχνουν τοποθεσίες του Καναδά πουλιά, ζώα, ζωντανές εικόνες της περιοχής. Όταν θα είναι πάνω από την Ασία οι κοσμοναύτες θα μπορούν να απολαμβάνουν χαρακτηριστικές εικόνες της Άπω Ανατολής, συνοδεία ανατολικής μουσικής». Ο κ. Παντελέγιεφ απέφυγε να απαντήσει αν υπήρξαν προβλήματα άγχους, ψυχικής κόπωσης κλπ στα πληρώματα που έμειναν μήνες στον διαστημικό σταθμό, δήλωσε όμως ότι πιστεύει πως «ένα ψυχαγωγικό οπτικο-ακουστικο πρόγραμμα θα είναι πολύ χρήσιμο στους αστροναύτες οι οποίοι δεν μπορούν να δουν τα μέρη της γης πάνω από την οποία περνούν και, φυσικά, στενοχωριούνται για αυτό». http://www.tovima.gr/world/article/?aid=512993 Το ύψος της τροχιάς του ΔΔΣ ανεβηκε για τη σύζευξή του με το Soyuz. Το ύψος της τροχιάς του ΔΔΣ ανεβάστηκε με σκοπό την εξασφάλιση βέλτιστων συνθηκών σύζευξής του με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz TMA-09M, που έχει προγραμματιστεί για τις τελευταίες μέρες Μαΐου,- ανακοίνωσε η Υπηρεσία Διαστήματος της Ρωσίας. Το εγχείρημα διήρκησε περίπου 15 δευτερόλεπτα. Το ύψος της τροχιάς του ΔΔΣ αυξήθηκε περίπου κατά 2 χιλιόμετρα και τώρα ανέρχεται σε 415 σχεδόν χιλιόμετρα. http://greek.ruvr.ru/2013_05_17/113549372/ Ευρωπαϊκός δορυφόρος επικοινωνίας τοποθετήθηκε με επιτυχία σε τροχιά στόχου. Ο πύραυλος-φορέας Proton-M, που εκτοξεύτηκε την Τρίτη από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ τοποθέτησε με επιτυχία τον δορυφόρο επικοινωνίας W3D σε τροχιά στόχου. Η γαλλική διαστημική συσκευή W3D κατασκευάστηκε με παραγγελία του χειριστή επικοινωνίας Eutelsat από την εταιρεία Thales Alenia Space. Ο δορυφόρος αυτός βάρους 5,4 τόνων προορίζεται να παρέχει υπηρεσίες ψηφιακής τηλεόρασης, ραδιοφωνίας, τηλεφωνίας και να εξασφαλίζει την ευρυζωνική πρόσβαση στο Διαδίκτυο στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία. http://greek.ruvr.ru/2013_05_15/113340327/ «Μετέφεραν» τη Νέα Υόρκη σε άλλους πλανήτες. Η Νέα Υόρκη με τους πανύψηλους ουρανοξύστες στο Μανχάταν, είναι η πιο αναγνωρίσιμη πόλη στον κόσμο. Το εντυπωσιακό τοπίο της αμερικανικής μεγαλούπολης θα άλλαζε δραματικά όμως στην όψη, αν κάποιος επιχειρούσε να μεταφέρει την πόλη στην...επιφάνεια ενός άλλου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Την απόπειρα αυτή, τουλάχιστον σε εικαστικό επίπεδο, πραγματοποίησε με εντυπωσιακό αποτέλεσμα ο Nickolay Lamm για λογαριασμό του StorageFront.com. Συνεργάστηκε μάλιστα με ειδικούς επιστήμονες ώστε να λάβει υπ όψιν τους τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε πλανήτη που είναι τόσο διαφορετικές από της Γης. Την πολύ υψηλή θερμοκρασία, την έλλειψη ατμόσφαιρας, τους πανίσχυρους ανέμους, τα νέφη από διοξείδιο του θείου, την ελάχιστη ηλιοφάνεια. Και όπως φαίνεται σε μία εικόνα της Νέας Υόρκης με φόντο τον Ουρανό, η μεγαλούπολη δεν θα μπορούσε να επιζήσει για πολύ. Το Άγαλμα της Ελευθερίας και οι ουρανοξύστες, θα γκρεμίζονταν από τη δύναμη των ανέμων που όμοιοί τους δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ στον πλανήτη μας. Ο Nickolay Lamm λέει πως «ήθελα να δείξω πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε εδώ στη Γη, όπου επικρατούν ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη της ζωής». Φωτ.1 Αν χτιζόταν η Νέα Υόρκη στον Άρη, σύντομα τα κτίρια θα οξειδώνονταν και ένα πέπλο σκόνης θα κάλυπτε τα πάντα, μεταφερόμενο από ισχυρούς ανέμους. Πολύ δουλειά για τα συνεργεία καθαριότητας. Φωτ.2 Η πόλη θα ήταν καλυμμένη από σύννεφα διοξειδίου του θείου και διοξειδίου του άνθρακα και γενικά δεν θα μπορούσε να δει κανείς τίποτα. Επειδή εκεί η θερμοκρασία ξεπερνά τους 400 βαθμούς Κελσίου, το νερό θα εξατμιζόταν αμέσως, οπότε ο καθένας θα μπορούσε να πάει με τα πόδια στο Άγαλμα της Ελευθερίας. Φωτ.3 Οι πανίσχυροι άνεμοι στον πλανήτη Ουρανό, θα γκρέμιζαν σε λίγα λεπτά το Άγαλμα της Ελευθερίας και τους ουρανοξύστες της πόλης. Φωτ.4 Μία νεφελοκοκκυγία που θα έλεγε και ο Αριστοφάνης. Η πόλη δεν πατά στο έδαφος αλλά ίπταται 100 χιλιόμετρα πάνω από αυτό εξαιτίας της ιδιόμορφης ατμόσφαιρας που επικρατεί εκεί μακριά. Φωτ.5 Ειδυλλιακό σκοτάδι θα επικρατούσε στον Ερμή, με τις ακτίνες του ήλιου να διαπερνούν σαν βεντάλια τους ουρανοξύστες.

NASA: στον Άρη πέφτουν περισσότεροι από 200 αστεροειδείς το χρόνο. Οι ειδικοί της NASA υπολόγισαν τον αριθμό των αστεροειδών, που πέφτουν στην επιφάνεια του Άρη κατά τη διάρκεια ενός έτους. Η συσκευή Mars Reconnaissance Orbiter, που είναι εξοπλισμένη με την πιο ισχυρή, για τροχιά κοντά στον πλανήτη, κάμερα HiRISE, κινηματογραφεί τον Άρη από το 2006. Οι επιστήμονες συνέκριναν τις εικόνες από τις ίδιες περιοχές, με διαφορά μερικών ετών και ανακάλυψαν 248 φρέσκους κρατήρες. Με τη βοήθεια αυτών των δεδομένων, οι ειδικοί υπολόγισαν ότι στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη πέφτουν περίπου 200 αστεροειδείς, διαφόρων μεγεθών, το χρόνο. Μέχρι τώρα οι επιστήμονες υπέθεταν ότι ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγαλύτερος. http://greek.ruvr.ru/2013_05_16/113474602/

Η NAΣA ετοιμάζει ραντάρ για την επίσκεψη ενός αστεροειδούς 2 χλμ. Ο αστεροειδής 1998 QE2 μεγέθους 2,7 χιλιομέτρων την 1η Ιουνίου θα πλησιάσει τη Γη σε απόσταση 5,8 εκατ. χιλιομέτρων. Οι ειδικοί της NAΣA υπολογίζουν να ανιχνεύσουν με ραντάρ τον τεράστιο αυτό «στόχο» και να εξασφαλίσουν ένα μεγάλο όγκο δεδομένων για τις ιδιότητες της επιφάνειας, το σχήμα και την τροχιά του, ανακοίνωσε σήμερα Πέμπτη το Εργαστήριο Αεριωθούμενης Κίνησης της NAΣA. Τα νέα δεδομένα θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να καθορίσουν την προέλευση του αστεροειδή και επιπλέον να προσδιορίσουν με ακρίβεια την τροχιά του και να μάθουν πώς θα κινηθεί στο μέλλον. http://greek.ruvr.ru/2013_05_16/113517085/