Δροσος Γεωργιος

NASA και Google επενδύουν σε κβαντικό υπολογιστή. Η καναδική D-Wave, η μόνη εταιρεία που παράγει σήμερα κβαντικούς υπολογιστές, απέκτησε νέους πελάτες: το νέο της μοντέλο, το οποίο φέρεται να είναι χιλιάδες φορές ταχύτερο από τα συμβατικά PC σε ορισμένους μαθηματικούς υπολογισμούς, θα χρησιμοποιηθεί στο πλαίσιο μιας συνεργασίας ανάμεσα στη NASA, τη Google και ακαδημαϊκά ιδρύματα. Το σύστημα D-Wave Two θα εγκατασταθεί στο Εργαστήριο Κβαντικής Τεχνητής Νοημοσύνης στο Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA στην Καλιφόρνια. Θα χρησιμοποιηθεί για έρευνες στη λεγόμενη μηχανική μάθηση, μια προσέγγιση που επιτρέπει στους υπολογιστές να αναλύουν δεδομένα και να βρίσκουν απαντήσεις σε προβλήματα βασιζόμενοι στην εμπειρία τους. «Πιστεύουμε μάλιστα ότι η κβαντική μηχανική μάθηση θα μπορούσε να προσφέρει την πιο δημιουργική διαδικασία επίλυσης προβλημάτων βάσει των γνωστών νόμων της φυσικής» αναφέρει η Google στο επίσημο εταιρικό ιστολόγιο. Ο νέος υπολογιστής θα χρησιμοποιείται κυρίως σε έρευνες της NASA και της Google, ωστόσο το 20% του χρόνου λειτουργίας του θα παραχωρηθεί σε ανεξάρτητους ερευνητές που ενδιαφέρονται να τον χρησιμοποιήσουν. Μέχρι σήμερα η D-Wave είχε πουλήσει μόνο ένα ακόμα σύστημα, το οποίο ανήκει στον γίγαντα της αεροδιαστημικής Lockheed Martin και βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες. Η NASA και η Google αποφάσισαν να αγοράσουν το νέο σύστημα έπειτα από τη διενέργεια τεστ που έδειξαν ότι ο D-Wave Two είναι 3.600 φορές ταχύτερος από ένα γρήγορο PC στην επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων. Δημοσ.13/5/2013 Στους σημερινούς υπολογιστές, η μονάδα πληροφορίας είναι το bit, το οποίο λαμβάνει τιμές είτε «0» είτε «1», και τα δεδομένα αποθηκεύονται ως ακολουθίες των δύο αυτών ψηφίων. Στους κβαντικούς υπολογιστές, το αντίστοιχο του bit είναι το κβαντικό bit, ή qubit, το οποίο μπορεί να λαμβάνει τιμές «0», «1» ή και τα δύο μαζί ταυτόχρονα, χάρη σε μια κβαντική ιδιότητα που ονομάζεται διεμπλοκή. Και το φαινόμενο αυτό επιτρέπει στους κβαντικούς υπολογιστές να εξετάζουν ταυτόχρονα πολλές πιθανές λύσεις σε ένα πρόβλημα. Ορισμένοι ερευνητές έχουν πάντως αμφισβητήσει ότι οι υπολογιστές της D-Wave όντως αξιοποιούν το φαινόμενο της διεμπλοκής -αν και δύο πρόσφατα, ανεξάρτητα τεστ στα συστήματά της έδωσαν έμμεσες τέτοιες ενδείξεις. Ο D-Wave Two, ο οποίος διαθέτει 512 qubit, διαφέρει από τους συμβατικούς υπολογιστές σε ένα ακόμα χαρακτηριστικό: εγκαταλείπει τις «λογικές πύλες» των σημερινών τσιπ, οι οποίες έχουν αποδειχθεί ασταθείς στα κβαντικά συστήματα, και ακολουθεί τη λεγόμενη «αδιαβατική» προσέγγιση στον χειρισμό των qbit. Ο σχεδιασμός του κβαντικού υπολογιστή απαιτεί ωστόσο από τους προγραμματιστές να δίνουν στα προς επίλυση προβλήματα μια συγκεκριμένη μαθηματική μορφή. Συγκεκριμένα, ο D-Wave Two είναι σχεδιασμένος για την επίλυση «προβλημάτων βελτιστοποίησης», στα οποία ο υπολογιστής πρέπει να υπολογίσει τις τιμές ορισμένων παραμέτρων έτσι ώστε μια μαθηματική εξίσωση να ικανοποιεί ένα μεγάλο αριθμό κριτηρίων. Η D-Wave δεν αποκαλύπτει πόσο τιμάται το τελευταίο της μοντέλο, σύμφωνα όμως με ανεπίσημες πηγές το κόστος ήταν περίπου 15 εκατομμύρια δολάρια. Η NASA και η Google δεν διευκρίνισαν πότε θα τεθεί το σύστημα σε λειτουργία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231248679

Βλάβη στο GPS του τηλεσκοπίου Kepler. Ο «κυνηγός των πλανητών», το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, έχει υποστεί μια σημαντική βλάβη η οποία σύμφωνα με τα στελέχη της NASA είναι πολύ πιθανό να μην μπορεί να αποκατασταθεί και έτσι η ιδιαίτερα σημαντική αποστολή να τερματιστεί πρόωρα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler ξεκίνησε την αποστολή του το 2009, φέρνοντας επανάσταση στη μελέτη των λεγόμενων εξωπλανητών, με την ανακάλυψη εκατοντάδων πλανητών που είναι σε τροχιά γύρω από άστρα με παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά του ήλιου. Συγκεκριμένα έχει εντοπίσει 132 επιβεβαιωμένους πλανήτες και πάνω από 2.000 πιθανούς πλανήτες, κάποιοι εκ των οποίων μοιάζουν με τη Γη. Το τηλεσκόπιο βρίσκεται σε τροχιά περίπου 64 εκατ. χιλιόμετρα από τη Γη και έχει σχεδιαστεί να κοιτάζει σταθερά σε περίπου 100.000 άστρα του Γαλαξία και να ψάχνει για πλανήτες. Το Kepler έχει υποστεί βλάβη σε ένα μηχανισμό που συνδέεται με το σύστημα εντοπισμού θέσης. Πρόκειται για μια σημαντική βλάβη η οποία όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι ειδικοί καθιστά το τηλεσκόπιο «ανάπηρο». Τα στελέχη της NASA δεν δίνουν ακόμη πολλές λεπτομέρειες για την κατάσταση που βρίσκεται το τηλεσκόπιο και τις προβλέψεις για την αποκατάσταση της ζημιάς. Ετσι εκφράζονται φόβοι ότι είναι πιθανό η αποστολή να τερματιστεί πρόωρα. «Σίγουρα δεν είναι καλή είδηση για την αποστολή, η οποία έχει έως τώρα καλές επιδόσεις και είχε προσφέρει πολλές υποσχέσεις για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα» δήλωσε μέσω τηλεδιάσκεψης ο Τσαρλς Σόμπεκ ,αναπληρωτής διευθυντής της αποστολής του Kepler. Για την αναζήτηση των πλανητών είναι απαραίτητη στο τηλεσκόπιο σύστημα αναζήτησης-πλοήγησης. Για τη λειτουργία του Κέπλερ σε πλήρη απόδοση είναι απαραίτητα τουλάχιστον τρία από τα τέσσερα γυροσκόπιά του, τη στιγμή, που τώρα έχουν απομείνει σε αυτό μόνο δύο. Ένα από τα γυροσκόπια τέθηκε εκτός λειτουργίας το 2012. Σύμφωνα με τον υπάρχοντα προγραμματισμό, το Kepler θα ολοκληρώσει την αποστολή του το 2016. Τη θέση του θα πάρει ο TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) που θα «σαρώνει» μεγαλύτερη έκταση του Διαστήματος από εκείνη που καλύπτει με τα «μάτια» του το Kepler. Το Kepler εξερευνά περίπου 100 χιλιάδες άστρα στον Γαλαξία ενώ το TESS θα εξερευνά περί τα δύο εκατομμύρια άστρα. Βασικός στόχος του TESS θα είναι η ανακάλυψη μικρομεσαίων βραχωδών πλανητών που βρίσκονται στη λεγόμενη φιλόξενη ή κατοικήσιμη ζώνη. Πλανήτες που βρίσκονται σε απόσταση τέτοια από το μητρικό τους άστρο ώστε να υπάρχουν εκεί συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής όπως π.χ. νερό στην επιφάνεια τους. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=512892

Το αρχαιότερο νερό της Γης; Νερό ηλικίας δισεκατομμυρίων ετών, ίσως το αρχαιότερο που έχει βρεθεί ως σήμερα, αναβλύζει από τα έγκατα της γης σε ένα ορυχείο του Καναδά, σε βάθος 2,4 χιλιομέτρων. Το νερό αυτό, το οποίο είναι παγιδευμένο ανάμεσα σε πανάρχαια πετρώματα και έχει μείνει ανέπαφο για όλο αυτό το διάστημα, είναι πολύ πιθανό να περιέχει εξίσου «ηλικιωμένα» μικρόβια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες μπορεί να προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για την εξέλιξη της ζωής στη Γη αλλά και για την ενδεχόμενη ύπαρξή της σε άλλους πλανήτες. Η ανακάλυψη έγινε σε ένα ορυχείο στο Τίμινς του Οντάριο. Το «ανθρακούχο» νερό που βγήκε από τις τρύπες που άνοιξαν οι εργάτες αναλύθηκε από ερευνητές καναδικών και βρετανικών πανεπιστημίων προκειμένου να διαπιστωθεί η σύστασή του και να χρονολογηθεί. Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα, τα οποία δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση «Nature», http://www.nature.com/nature/journal/v497/n7449/full/nature12127.html η ηλικία του κυμαίνεται από τα 2,64 δισ. χρόνια (ηλικία των πετρωμάτων στα οποία έχει παγιδευτεί) ως τα 1,5 δισ. χρόνια. Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες είναι πλούσιο σε υδρογόνο και μεθάνιο – γεγονός το οποίο υποδηλώνει ότι μπορεί να υποστηρίξει ζωή – καθώς και σε ευγενή αέρια όπως ήλιο, νέον, αργό και ξένο. Το υδρογόνο μάλιστα βρίσκεται σε συγκεντρώσεις ανάλογες με αυτές που συναντώνται στις υδροθερμικές πηγές του ωκεάνιου βυθού, πολλές εκ των οποίων κυριολεκτικά σφύζουν από μικροβιακή ζωή. Επειδή το αρχαίο νερό είναι παγιδευμένο σε υπόγεια αποθέματα επί δισεκατομμύρια χρόνια οι ερευνητές πιστεύουν ότι το υδρογόνο και το μεθάνιο που περιέχει (τα οποία προέρχονται από την αλληλεπίδραση του νερού με τα πετρώματα ανάμεσα στα οποία κυκλοφορεί καθώς και με ραδιενεργά στοιχεία που υπάρχουν σε αυτά) ενδέχεται να προσφέρουν την απαραίτητη ενέργεια για την ύπαρξη μικροβίων τα οποία δεν έχουν εκτεθεί ποτέ στο φως για όλο αυτό το διάστημα. Η χρονολόγηση του νερού έγινε με πρωτοποριακές τεχνικές με βάση τα ισότοπα των ευγενών αερίων που περιέχει, η ηλικία του ωστόσο δεν μπορεί να προσδιοριστεί με απόλυτη ακρίβεια – εξ ού και το εύρος των δισεκατομμυρίων ετών που αναφέρεται στη μελέτη. Οι αναλύσεις σχετικά με την ύπαρξη μικροβίων, οι οποίες δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη, αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αυτό γιατί, αν αποβούν θετικές, το νερό του καναδικού ορυχείου θα είναι το αρχαιότερο που έχει βρεθεί ως σήμερα να περιέχει ζωή. Επί πλέον ενδέχεται να αλλάξει τη «φιλοσοφία» μας σχετικά με την αναζήτηση ζωής στον Αρη ή σε άλλους πλανήτες, στρέφοντας το βλέμμα μας από την επιφάνεια στο εσωτερικό τους. «Βρήκαμε βαθιά μέσα στο καναδικό κρυσταλλικό υπόβαθρο ένα συνδεδεμένο υγρό σύστημα το οποίο έχει ηλικία δισεκατομμυρίων ετών και είναι ικανό να υποστηρίξει τη ζωή. Τα ευρήματά μας είναι τεράστιου ενδιαφέροντος για τους ερευνητές που μελετούν πώς εξελίσσονται τα μικρόβια σε απομόνωση και κεντρικής σημασίας για το όλο ζήτημα της προέλευσης της ζωής, της διατήρησης της ζωής καθώς και της ζωής σε ακραία περιβάλλοντα ή σε άλλους πλανήτες» δήλωσε ο Κρις Μπαλεντάιν του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, διευθυντής του ερευνητικού προγράμματος σε σχετικό δελτίο Τύπου. Από την πλευρά του ο Γκρεγκ Χόλαντ του Πανεπιστημίου του Λάνκαστερ, κύριος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο «Nature», επεσήμανε: «Οι καναδοί συνάδελφοί μας προσπαθούν αυτή τη στιγμή να ανακαλύψουν αν το νερό περιέχει ζωή. Αυτό για το οποίο μπορούμε πάντως ήδη να είμαστε βέβαιοι είναι ότι εντοπίσαμε έναν τρόπο με τον οποίο οι πλανήτες μπορούν να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν ένα περιβάλλον φιλικό για τη μικροβιακή ζωή επί δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό είναι ανεξάρτητο από το πόσο αφιλόξενη μπορεί να είναι η επιφάνειά τους, γεγονός το οποίο ανοίγει την πιθανότητα ύπαρξης ενός ανάλογου περιβάλλοντος κάτω από την επιφάνεια του Αρη». http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=512836

Το Μέγα Νεφέλωμα του Ωρίωνα και η κοσμική σκόνη. Μια εντυπωσιακή φωτογραφία από την περιοχή που βρίσκεται το Μέγα Νεφέλωμα του Ωρίωνα έδωσε στη δημοσιότητα το Νότιο Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο (ESO). Ο αστερισμός του Ωρίωνα διαθέτει πολλά νεφελώματα αλλά το Μέγα Νεφέλωμα που είναι επίσης γνωστό ως M42 είναι το πιο «δραστήριο» και ενδιαφέρον για τους επιστήμονες. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 1350 ετών φωτός από τη Γη και η διάμετρος του εκτιμάται ότι είναι 24 έτη φωτός. Αποτελεί μάλιστα το κοντινότερο στη Γη εργοστάσιο παραγωγής νέων άστρων. Στην εικόνα το Μ42 εμφανίζεται σε όλη του την λαμπρότητα ενώ στην εικόνα διακρίνεται μια πορτοκαλί λωρίδα η οποία αναπαριστά το ασθενές φως που εκπέμπει η ψυχρή διαστρική κοσμική σκόνη. Στην πραγματικότητα η διαστρική ψυχρή σκόνη εκπέμπει φως σε μήκη κύματος που δεν είναι ορατά από το άνθρωπινο μάτι. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=512876

Νέα εποχή στην αστρονομία, λόγω της ανίχνευσης νετρίνο κοσμικής προέλευσης. Ένα παρατηρητήριο θαμμένο κάτω από τους πάγους του Νότιου Πόλου για πρώτη φορά ανίχνευσε φευγαλέα σωματίδια νετρίνο, που κατά πάσα πιθανότητα έχουν κοσμική προέλευση, προέρχονται δηλαδή από το μακρινό διάστημα και όχι από πιο κοντινές πηγές όπως η ατμόσφαιρα ή ο Ήλιος μας. Όπως ανακοινώθηκε σε αστροφυσικό συνέδριο στις ΗΠΑ, σύμφωνα με το BBC και το «New Scientist», το πείραμα IceCube στην Ανταρκτική, το οποίο καταλαμβάνει έκταση ενός κυβικού χιλιομέτρου και είναι ο μεγαλύτεροις ανιχνευτής νετρίνο στον κόσμο, εντόπισε 28 ταχύτατα κινούμενα νετρίνο, τα οποία πιθανότατα είναι «κοσμικά», γεγονός που εγκαινιάζει μια νέα εποχή στη σωματιδιακή αστρονομία. Τα νετρίνο δεν διαθέτουν ηλεκτρικό φορτίο και έχουν απειροελάχιστη μάζα, συνεπώς αλληλεπιδρούν πολύ σπάνια με τη συμβατική ύλη, γι’ αυτό άλλωστε είναι τόσο δύσκολο να εντοπιστούν. Μέχρι στιγμής έχουν παρατηρηθεί κυρίως ατμοσφαιρικά νετρίνο, που παράγονται στην ατμόσφαιρα της Γης, όταν προσκρούει πάνω της η κοσμική και ηλιακή ακτινοβολία. Όμως οι επιστήμονες προσπαθούν εδώ και χρόνια να «πιάσουν» νετρίνο που έρχονται από τα βάθη του διαστήματος, έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Το υπόγειο αστρονομικό παρατηρητήριο IceCube διαθέτει χιλιάδες υπερευαίσθητους φωτο-αισθητήρες, οι οποίοι είναι σε θέση να αντιληφθούν τη στιγμιαία λάμψη που παράγεται, στις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις που ένα νετρίνο προσκρούει πάνω στον πυρήνα ενός ατόμου κάτω από τον πάγο. Φέτος τον Απρίλιο, οι ερευνητές του IceCube, με επικεφαλής τον Φράνσις Χάλζεν, καθηγητή του πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν - Μάντισον, ανέφεραν την πιθανότατη ανίχνευση των πρώτων δύο κοσμικών νετρίνο (που πήραν τα χαϊδευτικά ονόματα «Μπερτ» και «Έρνι»). Τώρα ήλθαν να ανακοινώσουν άλλες 26 τέτοιες παρατηρήσεις, με κάθε σωματίδιο να έχει ενέργεια πάνω από 50 τερα-ηλεκτρονιοβόλτ, κατά πολύ μεγαλύτερη από την ενέργεια που παράγεται στις συγκρούσεις σωματιδίων του CERN. Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι υπάρχει πιθανότητα μόλις 0,004% κάθε μια από αυτές τις παρατηρήσεις να οφείλονται σε στατιστικό σφάλμα. Η αστρονομία νετρίνο, στο μέτρο που γίνει πραγματικότητα, θα ανοίξει στο μέλλον, ένα πρόσθετο παράθυρο στο σύμπαν, επιτρέποντας παρατηρήσεις πέρα από τα διάφορα ήδη αξιοποιούμενα μήκη κύματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (παρατηρήσεις στο ορατό φως, στο υπέρυθρο, στις ακτίνες Χ κ.α.). Μέσω της παρατήρησης των εκπομπών νετρίνο, οι επιστήμονες θα μπορέσουν να «δουν» και να κατανοήσουν καλύτερα τα πιο ενεργειακά και εκρηκτικά φαινόμενα στο σύμπαν, όπως οι μαύρες τρύπες, οι τεράστιες αστρικές εκρήξεις σούπερ - νόβα, οι ισχυροί ενεργειακοί γαλαξιακοί πυρήνες (κβάζαρ) κ.α. Επίσης η αστρονομία νετρίνο θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση των κοσμικών ακτίνων, δηλαδή των ενεργειακά φορτισμένων σωματιδίων που πιθανότατα προέρχονται από τις ίδιες πηγές με εκείνες των νετρίνο. Η Γη βομβαρδίζεται διαρκώς από την κοσμική ακτινοβολία και τα νετρίνο, αλλά οι επιστήμονες αδυνατούν να εντοπίσουν την ακριβή προέλευσή τους. Μεταξύ άλλων πηγών, τα νετρίνο πιστεύεται ότι παράγονται στο κέντρο του γαλαξία μας, όταν τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης - φάντασμα συγκρούονται μεταξύ τους. Έτσι, μετά τον εντοπισμό των πρώτων κοσμικών νετρίνο από το IceCube, το επόμενο ακόμα πιο δύσκολο βήμα θα είναι ο εντοπισμός της προέλευσής τους. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_16/05/2013_499105

Εϊμαι εγώ ο μόνος που το βλέπει έτσι, είμαι μήπως απλά ρομαντικός? Οχι Efstathios Υπάρχουν πια σε ολο τον πλανήτη εκατομμύρια ανθρωποι που κοιτάνε με δέος τον milky way,κοιτάνε τα αστρα και φαντάζονται προχωρημένους πολιτισμούς που εχουν επιλύσει τα εθνικιστικά και οικονομικά προβλήματα τους και ψάχνουν και αυτοι οπως και εμείς κατοικήσιμους πλανήτες,ψαχνουν να καταλάβουν την σκοτεινή ενέργεια και την σκοτεινή ύλη(μπορεί και να το εχουν πετύχει) και σκεφτονται πως θα αποκισουν το Γαλαξία τους. Κοιτάνε τα λουλούδια τους και αγαπουν τα ζωα τους και αναρωτιουνται και αυτοι για την δημιουργία την δική τους και του Σύμπαντος. Ολοι εμεις αποτελουμε πια μια ισχυρότατη κοινοτητα ανθρώπων με οράματα αδελφοσύνης και η παγκοσμιοποιηση της πληροφορίας και της επικοινωνιας μας φέρνει συνεχως πιο κοντα και μας κανει πιο ισχυρους. Μικρή απόδειξη το τραγουδι του Κρις Χάντφιλντ «Space Oddity» οταν το ανέβασα στην Διαστημική Εξερευνηση ηταν στα περίπου 1.000.000 ανοιγματα.Τώρα εχει φτάσει στα 10.000.000.

Οι κοσμοναύτες από το ΔΔΣ προσγειώθηκαν στη στέπα του Καζακστάν. Το όχημα καθόδου Soyuz TMA-07M με τρεις κοσμοναύτες από το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού ΔΔΣ-35 σήμερα στις 02:30 GMT προσεδαφίστηκε στην προγραμματισμένη περιοχή της στέπας του Καζακστάν. Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου της Αποστολής, το πλήρωμα αισθάνεται καλά στην υγεία του. Οι κοσμοναύτες που επέστρεψαν από το ΔΔΣ – ο Ρώσος Ρομάν Ρομανένκο, ο Αμερικανός Τόμας Μάσμπερν και ο Καναδός Κρις Χάντφιλντ εργάστηκαν στο Διάστημα 144 ημέρες. Τώρα στο Σταθμό εργάζονται οι Ρώσοι Πάβελ Βινογκράντοφ και Αλεξάντρ Μισούρκιν, καθώς επίσης και ο Αμερικανός Κρίστοφερ Κεσίδι. Το επόμενο πλήρωμα θα πετάξει στο ΔΔΣ από το Μπαϊκονούρ στις 29 Μαΐου. http://greek.ruvr.ru/2013_05_14/113223572/

Ο Αϊνστάιν «ανακαλύπτει» πλανήτες. Διεθνής ομάδα επιστημόνων εντόπισε έναν εξωηλιακό πλανήτη χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο. Η νέα μέθοδος βασίζεται στην Ειδική θεωρίας της Σχετικότητας και ειδικότερα σε μια σειρά από φαινόμενα που συμβαίνουν ταυτόχρονα κατά την τροχιακή κίνηση ενός πλανήτη γύρω από ένα άστρο. Μελετώντας την Ειδική θεωρία της Σχετικότητας, δύο επιστήμονες στις ΗΠΑ είχαν υποστηρίξει το 2003 ότι ορισμένα φαινόμενα που προβλέπει η θεωρία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό πλανητών. Ενας εξ’ αυτών, ο Αβι Λεμπ του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian, μαζί με συναδέλφους του από το Κέντρο και επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, επιχείρησαν να εντοπίσουν ένα πλανήτη χρησιμοποιώντας τις προβλέψεις του Αϊνστάιν. Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο ο οποίος βοήθησε στην επεξεργασία των δεδομένων και τον εντοπισμό του πλανήτη. Πρόκειται για τον αλγόριθμο BEER (BEaming, Ellipsoidal, and Reflection/emission modulations) που αναλύει τις παραμορφώσεις στη φωτεινότητα και το σχήμα του άστρου οι οποίες προκαλούνται από την τροχιακή κίνηση των πλανητών. Σύμφωνα με την Ειδική θεωρία της Σχετικότητας η κίνηση ενός πλανήτη γύρω από ένα άστρο προκαλεί μια σειρά από φαινόμενα που κάνουν σχεδόν ταυτόχρονα την εμφάνισή τους. Πρόκειται για φαινόμενα που δεν είναι ιδιαίτερα ισχυρά και διαρκούν πολύ λίγο και με τα τεχνικά μέσα που είχαν στη διάθεσή τους οι επιστήμονες μέχρι πρόσφατα δεν ήταν εφικτή η παρατήρησή τους. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler που είναι σχεδιασμένο για να εντοπίζει πλανήτες και να διενεργεί μεγάλης ακρίβειας μετρήσεις στα άστρα επιτρέπει πλέον στους ερευνητές να κάνουν τις σχετικές παρατηρήσεις. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ειδικής θεωρίας της Σχετικότητας, καθώς οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στο άστρο και τον πλανήτη οδηγούν το άστρο πιο κοντά προς τον πλανήτη η φωτεινότητα του άστρου αυξάνεται και ακολούθως μειώνεται όταν απομακρύνεται από αυτόν. Επίσης οι βαρυτικές δυνάμεις κατά την τροχιακή κίνηση του πλανήτη γύρω από το άστρο το υποχρεώνουν να «τεντωθεί» και να λάβει για λίγο ένα ωοειδές σχήμα παρόμοιο για παράδειγμα, με εκείνο μιας μπάλας του ράγκμπι. Οι ερευνητές αποφάσισαν να παρατηρήσουν ένα άστρο τύπου F ή άστρο ιονισμένου ασβεστίου. Τα άστρα αυτά εκπέμπουν ένα χαρακτηριστικό λευκο-κίτρινο χρώμα. Το άστρο βρίσκεται σε απόσταση δύο χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Κύκνου. Οταν οι ερευνητές κατέγραψαν τα επίμαχα φαινόμενα και διαπιστώθηκε εμμέσως η ύπαρξη ενός πλανήτη στη συνέχεια στράφηκαν σε συναδέλφους τους σε αστεροσκοπεία των ΗΠΑ και της Ευρώπης για να επιβεβαιώσουν την ανακάλυψη. Χρησιμοποιώντας τους φασματογράφους στο αστεροσκοπείο Whipple στην Αριζόνα και στο αστεροσκοπείο Haute-Provence στη Γαλλία επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη του πλανήτη Kepler 76b που μετά την ανακοίνωση έχει λάβει και την ονομασία «πλανήτης του Αϊνστάιν». Πρόκειται για έναν γίγαντα αερίου που είναι 25% πιο μεγάλος και δύο φορές βαρύτερος από τον Δία. Ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από το μητρικό του άστρο σε περίπου 36 ώρες. Είναι δηλαδή πολύ κοντά στο άστρο του γι αυτό και επικρατούν σε αυτόν πολύ υψηλές θερμοκρασίες. «Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται αυτές οι παράμετροι της θεωρίας της Σχετικότητας για να γίνει εντοπισμός ενός πλανήτη» αναφέρει ο Τσέβι Μάζεχ του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ που ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=512514

Η δημιουργία του «κβαντικού ιντερνετ» Οπως αποκάλυψαν ερευνητές από τα Εθνικά Εργαστήρια του Λος Αλαμος των ΗΠΑ, έχουν θέσει σε λειτουργία εδώ και δυόμισι χρόνια ένα δίκτυο που βασίζεται στους νόμους της κβαντικής μηχανικής, εξασφαλίζοντας αποστολή μηνυμάτων με απολύτως ασφαλή τρόπο. Ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα των ειδικών ασφαλείας είναι η δημιουργία του «κβαντικού Ιντερνετ», ενός δικτύου δηλαδή που θα επιτρέπει απολύτως ασφαλή επικοινωνία, η οποία θα βασίζεται στους νόμους της κβαντικής μηχανικής. Η βασική ιδέα είναι ότι η πράξη της μέτρησης ενός κβαντικού αντικειμένου, όπως ένα πρωτόνιο, πάντα το αλλάζει. Συνεπώς οποιαδήποτε προσπάθεια να «κρυφοκοιτάξει» κανείς ένα κβαντικό μήνυμα δεν μπορεί παρά να αφήσει αποδεικτικά στοιχεία υποκλοπής, που θα μπορεί να δει ο παραλήπτης του μηνύματος. Αυτό επιτρέπει σε οποιονδήποτε να στείλει μια κρυπτογράφηση ΟΡΤ (one-time pad) μέσω ενός κβαντικού δικτύου, το οποίο στη συνέχεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ασφαλή επικοινωνία με τη χρήση συμβατικής επικοινωνίας. Ολο αυτό εξασφαλίζει απολύτως ασφαλή αποστολή μηνυμάτων, γνωστή και ως κβαντική κρυπτογραφία και είναι πραγματικά μια εξαιρετικά απλή τεχνική για οποιοδήποτε εργαστήριο κβαντικής οπτικής. Οντως, η εταιρεία ID Quantique (www.idquantique.com) διαθέτει προς πώληση ένα σύστημα που μπορεί να προμηθευτεί οποιοσδήποτε και το οποίο έχει αρχίσει να προσελκύει τράπεζες και άλλους οργανισμούς που ενδιαφέρονται για απόλυτη ασφάλεια στις επικοινωνίες τους. Αυτά τα συστήματα έχουν, ωστόσο, ένα σημαντικό περιορισμό. Η σημερινή γενιά κβαντικής κρυπτογραφίας αποτελείται από συνδέσεις μεταξύ δύο σημείων κατά μήκος μιας οπτικής ίνας. Ετσι μπορούν να στείλουν ασφαλή μηνύματα από το σημείο Α στο σημείο Β, αλλά δεν μπορούν να κατευθύνουν αυτή την πληροφορία πιο πέρα στα σημεία C, D, Ε ή F. Και αυτό, γιατί η πράξη της αποστολής ενός μηνύματος σημαίνει την ανάγνωση ενός τμήματός του, το οποίο υποδεικνύει για πού προορίζεται. Και αυτό αναπόφευκτα το αλλάζει, τουλάχιστον με τη χρήση των συμβατικών ρούτερ. Αυτό κάνει αδύνατη τη λειτουργία ενός κβαντικού Ιντερνετ με τη σημερινή τεχνολογία. Διάφορες ερευνητικές ομάδες επιδίδονται σε αγώνα δρόμου, προκειμένου να αναπτύξουν κβαντικά ρούτερ που θα λύσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα, κατευθύνοντας τα κβαντικά μηνύματα χωρίς να τα αλλοιώνουν. Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτές οι συσκευές έχουν ακόμη δρόμο μέχρι να αποτελέσουν εμπορική πραγματικότητα. Πρόσφατα, ο Ρίτσαρντ Χιουγκ και άλλοι ειδικοί στα Εθνικά Εργαστήρια των ΗΠΑ στο Λος Αλαμος του Νέου Μεξικού αποκάλυψαν ένα εναλλακτικό κβαντικό Ιντερνετ, το οποίο ισχυρίζονται ότι λειτουργεί εδώ και δυόμισι χρόνια. Η προσέγγισή τους στο πρόβλημα αφορά τη δημιουργία ενός κβαντικού δικτύου που θα βασίζεται σε έναν κεντρικό κόμβο και ένα ακτινωτό δίκτυο γύρω του. Ολα τα μηνύματα κατευθύνονται από οποιοδήποτε σημείο του δικτύου σε ένα άλλο μέσω του κεντρικού κόμβου. Δεν είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζεται αυτού του είδους η προσέγγιση στο πρόβλημα. Η ιδέα είναι ότι τα μηνύματα προς τον κεντρικό κόμβο βασίζονται στο σύνηθες επίπεδο κβαντικής ασφάλειας. Ωστόσο, ενώ βρίσκονται στον κεντρικό κόμβο, μετατρέπονται σε συμβατικά κλασικά bits και μετά ξαναμετατρέπονται σε κβαντικά bits, προκειμένου να αποσταλούν και να διανύσουν το δεύτερο μισό του ταξιδιού τους προς τον παραλήπτη. Συνεπώς όσο ο κεντρικός κόμβος είναι ασφαλής, τότε και το δίκτυο πρέπει να είναι ασφαλές. Το πρόβλημα με αυτή την προσέγγιση είναι η επέκτασή του σε άλλη κλίμακα. Καθώς ο αριθμός των συνδέσεων στον κεντρικό κόμβο αυξάνει, αυξάνει όλο και περισσότερο η δυσκολία διαχείρισης όλων των πιθανών συνδέσεων που μπορούν να γίνουν μεταξύ ενός σημείου του δικτύου με κάποιο άλλον. Ο Χιουγκ και οι συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι έλυσαν αυτό το πρόβλημα με τη μοναδική τους προσέγγιση, η οποία εφοδιάζει κάθε κόμβο του δικτύου με κβαντικούς πομπούς -π.χ. με λέιζερ- αλλά χωρίς ανιχνευτές πρωτονίων, που είναι ακριβοί και ογκώδεις. Μόνο ο κεντρικός κόμβος έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει κβαντικά μηνύματα (αν και όλοι οι κόμβοι του δικτύου μπορούν να στέλνουν και να παραλαμβάνουν συμβατικά μηνύματα με το συνήθη τρόπο). Αυτό μπορεί να ακούγεται περιοριστικό, αλλά και πάλι επιτρέπει σε κάθε κόμβο να στέλνει δέσμες πληροφοριών μιας χρήσης στον κεντρικό κόμβο, τον οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιεί, για να επικοινωνήσει με ασφάλεια μέσω ενός κλασικού συνδέσμου. Ο κεντρικός κόμβος μπορεί τότε να κατευθύνει το μήνυμα σε έναν άλλο κόμβο, χρησιμοποιώντας μια νέα δέσμη μιας χρήσης που έχει φτιάξει με αυτόν το δεύτερο κόμβο. Ετσι, ολόκληρο το δίκτυο είναι ασφαλές, υπό την προϋπόθεση ότι ο κεντρικός κόμβος είναι επίσης ασφαλής. Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτού του συστήματος είναι ότι καθιστά την τεχνολογία που απαιτείται σε κάθε κόμβο εξαιρετικά απλή -κατ’ ουσίαν απαιτείται κάτι παραπάνω από ένα απλό λέιζερ. Στην πράξη, το Λος Αλαμος έχει ήδη σχεδιάσει και κατασκευάσει μονάδες έτοιμες για συναρμολόγηση, που είναι περίπου στο μέγεθος ενός σπιρτόκουτου. «Η επόμενη γενιά της μονάδας θα είναι μια τάξη μεγέθους μικρότερη σε κάθε γραμμική διάσταση», δηλώνουν. Ο τελικός στόχος τους είναι να έχουν μία από αυτές τις μονάδες ενσωματωμένη σχεδόν σε κάθε συσκευή συνδεδεμένη σε ένα δίκτυο οπτικών ινών, όπως τηλεοράσεις, οικιακούς υπολογιστές κ.λπ., ώστε να είναι εφικτή η απολύτως ασφαλής αποστολή μηνυμάτων. Εχοντας τρέξει αυτό το σύστημα επί δύο χρόνια τώρα, στο Λος Αλαμος πιστεύουν στην αποτελεσματικότητά του. Βέβαια, το δίκτυο δεν μπορεί ποτέ να είναι ασφαλέστερο από τον κεντρικό κόμβο του και αυτός είναι ένας σημαντικός περιορισμός της συγκεκριμένης προσέγγισης. Εν αντιθέσει, ένα καθαρά κβαντικό Ιντερνετ θα έπρεπε να επιτρέπει απολύτως ασφαλή επικοινωνία από οποιοδήποτε σημείο του δικτύου σε οποιοδήποτε άλλο. Ενα άλλο πρόβλημα είναι ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση θα γίνει παρωχημένη τη στιγμή που τα κβαντικά ρούτερ θα γίνουν εμπορικά βιώσιμα. Συνεπώς, το αν θα προσελκύσει επενδυτές το εγχείρημα εξαρτάται από το αν θα κάνουν απόσβεση στα χρήματα που έδωσαν, προτού συμβεί αυτό. Οπως φαίνεται, δεν θα χρειαστεί να περιμένουν πολύ για να το διαπιστώσουν… * Το κείμενο βασίζεται στην επιστημονική ανακοίνωση: Network-Centric Quantum Communications with Application to Critical Infrastructure Protection (arxiv.org/abs/1305.0305) http://physicsgg.me/2013/05/13/%ce%b7-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%ce%b9%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%b5%cf%84/

Από τη Γη στη Σελήνη με μια κολοκύθα. Τα σχέδια που ανέπτυξε για τη σεληνάκατό της, υπό το…ιδιαίτερο όνομα Pumpkin (Κολοκύθα) αποκάλυψε η ιδιωτική εταιρεία Golden Spike Company. Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι το στρογγυλό της, δύο «επιπέδων» σχήμα- ένα για το σκάφος/ άκατο προσελήνωσης και ένα για την επάνοδο σε τροχιά. Παρά το ότι αυτή τη στιγμή τα σχέδια επιστροφής στη Σελήνη φαντάζουν εξαιρετικά αμφίβολα όσον αφορά την πιθανότητα πραγματοποίησής τους, το Pumpkin αξιολογήθηκε από την Northrop Grumman, η οποία το βρήκε λειτουργικό/ βιώσιμο, ενώ παράλληλα επεσήμανε ότι το σκάφος θα έπρεπε να χρησιμοποιεί μη κρυογενικά διατηρούμενα καύσιμα- κάτι που σημαίνει όχι υγρό υδρογόνο ή άλλου είδους καύσιμα τα οποία θα πρέπει να διατηρούνται υπό χαμηλές θερμοκρασίες. Η Golden Spike, στο προσωπικό της οποίας συμπεριλαμβάνονται πρώην στελέχη της NASA, σκοπεύει να αρχίσει κάποια στιγμή να προσφέρει εμπορικές πτήσεις προς της Σελήνη, αποσκοπώντας κυρίως σε κυβερνήσεις, που θα είναι σε θέση να πληρώσουν το «εισιτήριο», ύψους 750 εκατομμυρίων δολαρίων. Η Northrop Grumman εξέτασε το αν το Pumpkin πληρούσε τις προϋποθέσεις για ένα χαμηλού κόστους και υψηλής απόδοσης σκάφος για αποστολές στη Σελήνη, αναπτύσσοντας παράλληλα νέα κριτήρια ελέγχου που ανταποκρίνονται στην εξέλιξη των σχετικών τεχνολογιών από την ολοκλήρωση του προγράμματος «Απόλλων» μέχρι σήμερα. Στο πλαίσιο του προγράμματος βρέθηκε πως, αν και τα κρυογενικά διατηρούμενα καύσιμα συνεπάγονται υψηλότερες επιδόσεις, είναι πιο δύσκολο να αποθηκευτούν για μία αποστολή τέτοιου είδους σε σχέση με τα καύσιμα που χρησιμοποιήθηκαν στο πρόγραμμα «Απόλλων». Επίσης, στα πλεονεκτήματα του «Pumpkin» συμπεριλαμβάνοεται ο πρωτοποριακός, οικονομικός σχεδιασμός του. Όπως είπε ο Μάρτιν ΜακΛάφλιν, που ηγήθηκε της μελέτης της Northrop Grumman, «Αυτό το σχέδιο έχει σημαντικά λειτουργικά πλεονεκτήματα για την εξερεύνηση της επιφάνειας, καθώς το σκάφος επιφανείας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συγκέντρωση σεληνιακής σκόνης και παρέχει περισσότερο χώρο για διαμονή και επιλογή των πιο πολύτιμων σεληνιακών δειγμάτων. Χαϊδευτικά αποκαλούμε τη μινιμαλιστική άκατο επανόδου ‘Pumpkin’ λόγω του σφαιρικού της σχήματος και επειδή επιστρέφει το πλήρωμα σε τροχιά μετά το ‘πάρτι’ εξερεύνησης της επιφάνειας (όπως η άμαξα της ‘Σταχτοπούτας’)». http://physicsgg.me/2013/05/13/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%ce%bc%ce%b5-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%ba%cf%8d%ce%b8%ce%b1/

Διαστημικός περίπατος αστροναυτών του ΔΔΣ για την επιδιόρθωση διαρροής ψυκτικού. Διαστημικό περίπατο εκαναν δυο αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ), με σκοπό την επιδιόρθωση της διαρροής αμμωνίας σε ένα από τα συστήματα ψύξης των ηλιακών συλλεκτών του σταθμού. Η αμμωνία χρησιμοποιείται για την ψύξη των ηλιακών συστημάτων ισχύος, που παρέχουν ηλεκτρική ενέργεια στο σταθμό. Κάθε μια από τις συνολικά οκτώ ηλιακές συστοιχίες έχει το δικό της ανεξάρτητο σύστημα ψύξης. Οι Αμερικανοί αστροναύτες Κρίς Κάσιντι και Τομ Μάρσμπερν βγήκαν από τον Διαστημικό Σταθμό το πρωί του Σαββάτου, για να σταματήσουν τη διαρροή, αντικαθιστώντας μια προβληματική αντλία στο σύστημα ψύξης. «Το πλήρωμα δεν είναι σε κίνδυνο και ο σταθμός συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά» αναφέρεται σε ανακοίνωση της NASA. Η διαρροή είναι στην αριστερή άκρη του δικτυώματος του σταθμού και σύμφωνα με τις σχετικές ανακοινώσεις ενώ οι Κάσιντι και Μάρσμπερν θα εργάζονται έξω από το σταθμό, ο διοικητής του διαστημικού πληρώματος, Καναδός αστροναύτης Κρις Χάντφιλντ, θα καταγράφει τηλεοπτικά τις κινήσεις τους, μέσα από το «τροχιακό φυλάκιο». Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό βρίσκονται επίσης οι Ρώσοι κοσμοναύτες Πάβελ Βινογκράντοφ, Αλεξάντερ Μισούρκιν και Ρομάν Ρομανένκο. http://physicsgg.me/2013/05/11/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8e%ce%bd-%cf%84/ Ο κυβερνήτης του ΔΔΣ κατέγραψε βίντεο για τραγούδι του Ντέιβιντ Μπάουι. Ο κυβερνήτης του πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Κρις Χάντφιλντ γύρισε ένα βιντεοκλίπ στο Σταθμό για το τραγούδι του Ντέιβιντ Μπάουι «Space Oddity». Στο λογαριασμό του στο twitter ο Χάντφιλντ έγραψε: «Με σεβασμό στην ιδιοφυΐα του Ντέιβιντ Μπάουι, ιδού το «Space Oddity», γυρισμένο στο ΔΔΣ. Μια τελευταία ματιά στον κόσμο». Στο βίντεο ο Χάντφιλντ τραγουδάει και παίζει κιθάρα στο εσωτερικό του ΔΔΣ αλλά η εγγραφή της μουσικής επένδυσης έγινε στη Γη. Ο Χάντφιλντ έκανε μερικές αλλαγές στο τραγούδι και αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο διαστημόπλοιο «Σογιούζ», το οποίο θα πρέπει να τον μεταφέρει πίσω στη Γη. Ο σύνδεσμος του βίντεο του Χάντφιλντ εμφανίστηκε στο επίσημο Twitter του Ντέιβιντ Μπάουι, ο οποίος το συνόδευσε με τα λόγια: Hallo spaceboy (Γειά σου αστροναύτη). Βίντεο: http://greek.ruvr.ru/2013_05_13/113138896/

Κβαντικός υπολογιστής «κάνει σκόνη τα συμβατικά PC» Ένας από τους ελάχιστους κβαντικούς υπολογιστές που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά φέρεται να κατατρόπωσε έναν συμβατικό προσωπικό υπολογιστή σε μαθηματικούς υπολογισμούς που χρησιμοποιούνται σε μια πληθώρα πρακτικών εφαρμογών. Τα συμβατικά PC αναμετρήθηκαν με ένα σύστημα της D-Wave, μιας καναδικής εταιρείας που παρουσίασε το 2011 τον πρώτο «εμπορικό κβαντικό υπολογιστή». Στους σημερινούς υπολογιστές, η μονάδα πληροφορίας είναι το bit, το οποίο λαμβάνει τιμές είτε «0» είτε «1», και τα δεδομένα αποθηκεύονται ως ακολουθίες των δύο αυτών ψηφίων. Στους κβαντικούς υπολογιστές, το αντίστοιχο του bit είναι το κβαντικό bit, ή qubit, το οποίο μπορεί να λαμβάνει τιμές «0», «1» ή και τα δύο μαζί ταυτόχρονα, χάρη σε μια κβαντική ιδιότητα που ονομάζεται διεμπλοκή. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=13564 Ορισμένοι ερευνητές έχουν αμφισβητήσει ότι οι υπολογιστές της D-Wave όντως αξιοποιούν το φαινόμενο της διεμπλοκής, αν και δύο πρόσφατα, ανεξάρτητα τεστ στα συστήματά της έδωσαν έμμεσες ενδείξεις διεμπλοκής. Σε κάθε περίπτωση, ο «κβαντικός» υπολογιστής της D-Wave ανακηρύχθηκε πρωταθλητής στην εργασία στην οποία εξειδικεύεται. Πρόκειται για ένα πρόβλημα βελτιστοποίησης στο οποίο το μηχάνημα πρέπει να υπολογίσει τις τιμές συγκεκριμένων παραμέτρων ώστε να περιορίσει τις λύσεις μιας περίπλοκης εξίσωσης. Όπως επισημαίνει το New Scientist, το συγκεκριμένο πρόβλημα βελτιστοποίησης εμπλέκεται σε πολλές εφαρμογές, από την αναγνώριση εικόνων μέχρι τη μηχανική μάθηση. Οι ερευνητές του Κολεγίου Amherst στη Μασαχουσέτη ανέθεσαν τους υπολογισμούς στον υπολογιστή D-Wave Two, ο οποίος διαθέτει 439 qubits, καθώς και σε δύο PC υψηλών επιδόσεων. Και τα τρία συστήματα είχαν περιθώριο μισό δευτερολέπτου για να βρουν τη λύση σε 100 παραλλαγές του προβλήματος. Σε όλες τις περιπτώσεις ο D-Wave Two βρήκε την απάντηση εντός της προθεσμίας, ειδικά στα προβλήματα με μεγάλο αριθμό παραμέτρων. Στα δυσκολότερα προβλήματα, τα PC χρειάστηκαν μισή ώρα για να βρουν την απάντηση που είχε δώσει το κβαντικό σύστημα σε μισό δευτερόλεπτο. Στο τέλος της δοκιμής, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι ο κβαντικός υπολογιστής είναι 3.600 φορές ταχύτερος από τους αντιπάλους του. Η αλήθεια πάντως είναι ότι η αναμέτρηση ήταν κάπως άνιση, δεδομένου ότι ο D-Wave Two έχει σχεδιαστεί ειδικά για την επίλυση τέτοιων προβλημάτων, ενώ τα PC έτρεξαν δύο εξειδικευμένους, πολύπλοκους αλγόριθμους. Παρόλα αυτά, η νίκη του D-Wave Two δείχνει ότι η επανάσταση των κβαντικών υπολογιστών ίσως βρίσκεται πιο κοντά από ό,τι νομίζουμε. Αρκεί βέβαια ο D-Wave Two να είναι πράγματι κβαντικός υπολογιστής. Περαιτέρω δοκιμές θα πρέπει τώρα να δείξουν ότι το σύστημα όντως αξιοποιεί το φαινόμενο της διεμπλοκής, στο οποίο η κβαντική κατάσταση ενός σωματιδίου επηρεάζει την κβαντική απόσταση ενός δεύτερου σωματιδίου ακόμα κι αν αυτό βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση. Τα αποτελέσματα της τελευταίας δοκιμής θα παρουσιαστούν την επόμενη εβδομάδα στο συνέδριο ACM στην Ιταλία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231247804

Η Ρωσία κατασκευάζει μια ριζικά νέα διαστημική συσκευή. «OKA-T» - έτσι ονομάζεται το κοινό δημιούργημα των επιστημόνων από το Περμ (στους πρόποδες των Ουραλίων) και της Πυραυλικής-Διαστημικής Εταιρείας Energia. Κατά το σχεδιασμό των ειδικών επιστημόνων, θα πρόκειται για μια ανεξάρτητη από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) βάση για διεξαγωγή πειραμάτων σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Η αυτονομία του δορυφόρου από το Διαστημικό Σταθμό θα επιτρέψει να διασφαλιστεί η καθαρότητα του πειράματος, καθόσον η καθημερινή ζωή των κοσμοναυτών δεν θα επηρεάσει τα αποτελέσματα των πειραμάτων. Στον ΔΔΣ επικρατεί συνήθως πολύς θόρυβος: λειτουργούν οι συμπιεστές και διάφορες συσκευές καθαρισμού, ώστε να εξασφαλιστεί η φυσιολογική ζωή των ενοίκων του. Ακόμη και οι ίδιοι οι κοσμοναύτες είναι αναγκασμένοι επί ώρες να τρέχουν φορώντας ειδικές μπότες και σέρνοντας τα βαριά τους βήματα στο πάτωμα, προκειμένου να επιβιώσουν σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν διαταραχές, «νοθεύουν» την έλλειψη βαρύτητας, αν και για τη διεξαγωγή ορισμένων εργασιών πρέπει να είναι τέλεια, είπε στη «Φωνή της Ρωσίας» ο επικεφαλής της έδρας Γενικής Φυσικής του Κρατικού Πανεπιστημίου του Περμ Γκενάντι Πούτιν: Προσπαθήστε να πιείτε σαμπάνια ή νερό από ένα ποτήρι μέσα σε αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο τρέμει στις επιταχύνσεις, στρίβει, φρενάρει. Θα βραχείτε με το ποτό σας και δεν θα έχετε καμία ικανοποίηση. Ακριβώς αυτά τα τραντάγματα στο Διεθνή Δαστημικό Σταθμό, εξαιτίας των στροφών και του αναπροσανατολισμού του «διαταράσσει» την έλλειψη βαρύτητας. Ενώ αυτός ο δορυφόρος δεν θα έχει ανθρώπους, συμπιεστές για τον καθαρισμό νερού και αέρα, επομένως η έλλειψη βαρύτητας εκεί θα είναι πολύ γνησιότερη. Στον «OKA-T» σχεδιάζεται να τοποθετηθούν κλίβανοι για την κατασκευή κρυστάλλων, εξήγησε ο επιστήμονας. Στη Γη, λόγω της βαρύτητας δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν τέλειοι κρύσταλλοι, ενώ είναι ένα απαραίτητο συστατικό των υπερυπολογιστών και των λέιζερ. Την ποιότητα της έλλειψης βαρύτητας στον δορυφόρο θα παρακολουθεί μια συσκευή, που κατασκευάστηκε στο Περμ, λέει ο καθηγητής Πούτιν: Θα τοποθετηθεί δίπλα στον κλίβανο, όπου θα συνθέτονται οι κρύσταλλοι. Εάν από τον κλίβανο βγει μετά από ένα μήνα ένας όχι και πολύ καλός κρύσταλλος, τότε θα εξεταστούν οι καταγραφές της συσκευής αυτής, εάν υπήρχαν κραδασμοί ή οποιεσδήποτε διαταραχές της βαρύτητας. Ο δορυφόρος όχι μόνο γεννά πολλές δυνατότητες για τη διεξαγωγή διαστημικών πειραμάτων, αλλά μειώνει σημαντικά και το κόστος τους. Η ανύψωση κάποιου πράγματος στο περίγειο Διάστημα είναι πολύ ακριβή υπόθεση - 30.000 δολάρια ανά κιλό φορτίου. Μέχρι σήμερα για κάθε ξεχωριστή επιστημονική εργασία κατασκευαζόταν μια διαφορετική συσκευή, η οποία εκτοξευόταν στο Διάστημα και εν συνεχεία ριχνόταν στη θάλασσα. Το κόστος αυτό ήταν υπέρογκο, διαμαρτύρεται ο επιστήμονάς μας: Η ιδέα είναι η συσκευή θα ανυψωθεί μία φορά, θα αγκιστρωθεί στον ΔΔΣ και μετά για έξι μήνες θα απωθηθεί μακριά από το Σταθμό. Θα πετάει μόνη τη και μετά από έξι μήνες θα προσεγγίσει και πάλι στο Σταθμό, θα επαναφορτιστεί, θα γίνει η περισυλλογή όλων των επιστημονικών δεδομένων της, θα τοποθετηθούν νέες συσκευές και θα σταλεί εκ νέου σε αυτόνομη πτήση. Αυτό είναι πολύ συμφέρον οικονομικά: δεν θα υπάρχει ανάγκη για κάθε πείραμα να δημιουργείται χωριστή συσκευή. http://greek.ruvr.ru/2013_05_09/112851203/ Διαρροή αμμωνίας στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Διαρροή αμμωνίας παρατηρήθηκε στο σύστημα ψύξης έξω από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό την Πέμπτη, ωστόσο κανένα από τα μέλη του πληρώματος διατρέχουν κίνδυνο και ο σταθμος λειτουργεί κανονικά, όπως ανακοίνωσε στον ιστότοπό της η NASA. Μέλη του πληρώματος παρατήρησαν λευκές νιφάδες αμμωνίας να ρέουν από το διαστημικό σταθμό περίπου το μεσημέρι της Πέμπτης, και σύμφωνα με τη NASA, η επιδίορθωση της διαρροής ίσως απαιτήσει το κλείσιμο για 48 ώρες τμήματος του συστήματος ψύξης του σταθμού. Σε ηχητικό μήνυμα που ανήρτησε στον ιστότοπο της διαστημικής υπηρεσίας ο καναδός διοικητής Κρις Χάντφιλντ, είπε ότι μπορεί να δει «ένα πολύ σταθερό ποτάμι νιφάδων να έρχεται από την περιοχή ενός εκ των τμημάτων του συστήματος ψύξης. Αξιωματούχοι αναφέρουν οτι η διαρροή φαίνεται να επιδεινώνεται, ενώ εξετάζεται αν οι νιφάδες αμμωνίας διέρρευσαν από περιοχή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού που είχε γίνει ανάλογη διαρροή στα τέλη του 2012. Ρώσοι και αμερικανοί ειδικοί θα έχουν διαβουλεύσεις σχετικά με τη διαρροή αμμωνίας, δήλωσε σήμερα ο επικεφαλής του ρωσικού τμήματος του ISS, ο Βλαντίμιρ Σολόβιεφ, προσθέτοντας πως πρόκειται για μια «πολύ σοβαρή ανωμαλία». «Έχουν πραγματικά μια σοβαρή ανωμαλία, πολύ σοβαρή», δήλωσε ο Σολόβιεφ, τον οποίο επικαλείται το πρακτορείο ειδήσεων Ιντερφάξ, προσθέτοντας ότι Ρώσοι και Αμερικανοί θα μιλήσουν σήμερα για το ενδεχόμενο να βγει το πλήρωμα στο διάστημα για να εντοπίσει την πηγή της διαρροής. Η υγρή αμμωνία χρησιμοποιείται για να εμποδίζει την αύξηση της θερμότητας στα ηλεκτρονικά συστήματα, αδειάζοντας αυτήν την υπερβολική ενέργεια στο διάστημα μέσω μίας σειράς σωμάτων. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63825081 Πολύχρωμα νέφη δημιουργεί η NASA. Μια πανδαισία χρωμάτων στον ουρανό βλέπουν τις τελευταίες μέρες οι κάτοικοι των νησιών Μάρσαλ. H NASA επέλεξε το συγκεκριμένο σύμπλεγμα των νησιών του Κεντρικού Ειρηνικού Ωκεανού για να πραγματοποιήσει ατμοσφαιρικά πειράματα. Οι επιστήμονες της NASA εκτοξεύουν ρουκέτες οι οποίες απελευθερώνουν στην ατμόσφαιρα αεριοποιημένο λίθιο καθώς και τριμεθυλαμίνη που παράγουν μεγάλα νέφη ερυθρού χρώματος αλλά και «τροχιοδεικτικά» λευκά και γαλάζια νέφη. Οι ρουκέτες διαθέτουν επίσης όργανα παρατήρησης και μετρήσεων. Τα νέφη που δημιουργούνται βοηθούν τους επιστήμονες να μελετούν τους λεγόμενους «ουδέτερους ανέμους», ένα σύνθετο σύστημα ρευμάτων που ρέει κυρίως στην ιονόσφαιρα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=511659 Εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα που είδε το πλήρωμα του ISS. Μια ακόμη καταπληκτική φωτογραφία που κατέγραψαν μέλη του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Πρόκειται για το ηλιοβασίλεμα τα ξημερώματα της 5ης Μαΐου στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Πιο συγκεκριμένα τα μέλη του πληρώματος κατέγραψαν την εικόνα ενώ ο Σταθμός βρισκόταν πάνω από μια θαλάσσια περιοχή ανατολικά από το Νησί του Πάσχα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=511846

Κοινή η προέλευση του νερού Γης - Σελήνης. Κοινή προέλευση φαίνεται πως έχει το νερό στο εσωτερικό της Γης και της Σελήνης, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη. Η νέα μελέτη, δείχνει ότι η Γη είχε αρκετό νερό για να «χαρίσει» και στον δορυφόρο της. Παραμένει, όμως, ερωτηματικό πού βρήκε η πρωτο-Γη το δικό της αρχικό νερό και κατά πόσο το πήρε από αστεροειδείς και κομήτες ή αν εξαρχής γεννήθηκε με αυτό στα σπλάχνα της, καθώς οι επιστήμονες παραδέχονται ότι ακόμα δεν έχουν την οριστική απάντηση. Τα νέα στοιχεία, που παρουσιάστηκαν στο περιοδικό «Science» με επικεφαλής τον γεωχημικό Αλμπέρτο Σάαλ του πανεπιστημίου Μπράουν των ΗΠΑ, προέκυψαν από μια νέα ανάλυση δειγμάτων σεληνιακών βράχων που μετέφεραν οι αμερικανικές αποστολές «Απόλλων» το 1971 και 1972. Τα σεληνιακά πετρώματα περιέχουν κρυστάλλους ολιβίνη με σταγονίδια ηφαιστειακής υάλου, μέσα στα οποία έχουν παγιδευτεί σταγονίδια νερού ίδιας χημικής σύστασης με εκείνα στην αρχαία Γη. Από αυτό, προκύπτει το συμπέρασμα ότι πιθανότατα υπήρχε ήδη νερό στον πλανήτη μας, προτού συμβεί η κατακλυσμική πρόσκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος σαν τον Άρη, απ' όπου προήλθε το φεγγάρι, αποτελούμενο από διάσπαρτα κομμάτια τόσο της Γης, όσο και του σώματος που έπεσε πάνω της πριν από περίπου 4,5 δισ. χρόνια, μόλις 100 εκατ. χρόνια μετά τον σχηματισμό της Γης. Συνεπώς, φαίνεται πως ο δορυφόρος μας, κατείχε νερό από τα πρώτα κιόλας χρόνια της δημιουργίας του, αν και παραμένει μυστήριο πώς το νερό αυτό κατάφερε να επιβιώσει και δεν εξατμίστηκε μετά την τρομακτική πρόσκρουση και την πολύ υψηλή θερμοκρασία που θα αναπτύχθηκε. Το νερό της Γης, είτε σχηματίστηκε έξω από το ηλιακό μας σύστημα και μεταφέρθηκε στον πλανήτη μας μέσω των μετεωριτών και των κομητών, είτε ήδη υπήρχε κατά τη γέννησή της γύρω από τον Ήλιο. Όταν σχηματίστηκε η Σελήνη, ένα μέρος από αυτό το νερό φαίνεται πως μεταφέρθηκε στο φεγγάρι. Μέχρι πρόσφατα, οι επιστήμονες πίστευαν ότι η Σελήνη ήταν κατάξερη, αλλά αυτή η εικόνα έχει πλέον ανατραπεί. Σήμερα πια, εκτιμάται ότι το φεγγάρι έχει περίπου το ένα πέμπτο έως ένα δέκατο του νερού της Γης. Όσο πιο μακριά από τον Ήλιο σχηματίζονται τα μόρια του νερού, τόσο μεγαλύτερη είναι η ποσότητα δευτέριου (ένα βαρύτερο ισότοπο του υδρογόνου) που περιέχουν. Το νερό των κομητών, οι οποίοι προέρχονται από τις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, όπως το Νέφος Όορτ, περιέχει περισσότερο δευτέριο σε σχέση με το νερό των αστεροειδών που βρίσκονται πιο κοντά στον Ήλιο. Η νέα γεωχημική ανάλυση έδειξε ότι η αναλογία δευτερίου - υδρογόνου στο νερό της Σελήνης είναι ίδια με αυτή στο νερό της Γης και παραπέμπει σε προέλευση από μια σχετικά κοντινή πηγή, τους αστεροειδείς. «Με αρκετή βεβαιότητα, ξέρουμε τώρα ότι το νερό στη Σελήνη και τη Γη μοιράζονται μια κοινή καταγωγή, από τους αρχαίους μετεωρίτες στη ζώνη των αστεροειδών», δήλωσε ο Αλμπέρτο Σάαλ, σύμφωνα με το Space.com, το "Nature" και το "New Scientist". Άλλοι επιστήμονες πάντως θεωρούν πιο πιθανό ότι το νερό της Γης -και κατ' επέκταση της Σελήνης- προήλθε από πιο μακρινούς κομήτες και όχι από αστεροειδείς. Η αποστολή του σκάφους «Ροζέτα» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που θα φθάσει στον κομήτη 67Ρ Τσουριούμοφ/Γερασιμένκο το 2014, αναμένεται να φωτίσει το ζήτημα της προέλευσης του νερού, καθώς θα αναλύσει τις αναλογίες δευτέριου- υδρογόνου για να διαπιστωθεί κατά πόσο ταιριάζουν με αυτές του πλανήτη μας και του δορυφόρου του. Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) http://www.sciencemag.org/content/early/2013/05/08/science.1235142 http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63825199

Συγχαρητήρια Στρατος τσιβιρλης για το βίντεο. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!

Σεληνόχημα-1: η αποστολή συνεχίζεται Η σοβιετική διαπλανητική συσκευή Σεληνόχημα-1, που είχε προσεδαφιστεί στην επιφάνεια της Σελήνης το 1970, «ξαναμίλησε». Από αυτό λήφθηκε αντανακλασμένο σήμα λέιζερ, που απεστάλη από παρατηρητήριο στη Γαλλία. Με τη βοήθεια τέτοιων ηχητικών σημάτων οι επιστήμονες ελπίζουν να λάβουν πιο ακριβή στοιχεία για τις παραμέτρους περιστροφής του δορυφόρου μας και της εσωτερικής του δομής. Την εποχή τους οι Σοβιετικοί σχεδιαστές εγκατέστησαν στο σεληνόχημα ένα γωνιακό ανακλαστήρα, που τους έδωσαν οι Γάλλοι ομόλογοί τους. Αυτός ο απλός μηχανισμός βρίσκεται στην επιφάνεια του σεληνοχήματος και αντανακλά οποιεσδήποτε ακτίνες. Φυσικά, σε αντίθεση από τον καθρέπτη, ο ανακλαστήρας επιστρέφει την ακτίνα πίσω στο ίδιο σημείο, από το οποίο ξεκίνησε. Δηλαδή ο στόχος είχε διατυπωθεί απλά: έπρεπε να «φωτιστεί το σεληνόχημα με ακτίνα λέιζερ και να ληφθεί από αυτό αντανάκλαση. Στην πραγματικότητα αυτό είναι πολύ πιό δύσκολο – να βρεις από τη Γη με λεπτή ακτίνα το σοβιετικό αυτοκινούμενο ρομπότ (σεληνόχημα) είναι σχεδόν το ίδιο, με το να χτυπήσεις ένα μικρό νόμισμα από απόσταση μερικών χιλιομέτρων. Οι Γάλλοι αυτό το κατάφεραν. Διόμισι δευτερόλεπτα αργότερα μια αμυδρή ηχώ της παλμικής ακτίνας επέτρεψε στη Γη. Μετρώντας την καθυστέρηση του σήματος με ατομικό ρολόι μπορείτε να μάθετε για τη Σελήνη κάτι το νέο, λέει ο Διευθυντής του εργαστηρίου του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών Ίγκορ Μιτροφάνοφ: - Αν εκπέμψετε ένα βραχύ παλμό, ο οποίος μετά επιστρέφει σε σας, και μετρήσετε το χρόνο που χρειάστηκε για να επιστρέψει, θα πάρετε με υψηλή ακρίβεια την απόσταση από το σημείο, στο οποίο βρίσκεται ο ανακλαστήρας στο σεληνόχημα. Νομίζω ότι μπορεί να εξακριβωθεί η ταλάντωση – μια ειδική κίνηση της Σελήνης. Όμως γι΄αυτό το σκοπό πρέπει να γίνουν μερικές μετρήσεις. Όσο κι αν αυτό είναι παράξενο, όμως το μέρος, όπου έχει σταματήσει για πάντα το σεληνόχημα, για πολύ καιρό το ήξεραν κατά προσέγγιση. Με επίγεια τηλεσκόπια είναι αδύνατο να το δεις. Ήταν γνωστό ότι μετά την προσελήνωση διένυσε πάνω από 10 χλμ. Και μόνο το 2010 το πρόσεξαν σε μερικές φωτογραφίες ενός αμερικανικού σεληνιακού δορυφόρου. Αφού προσδιόρισαν γρήγορα τις συντεταγμένες του, οι Αμερικανοί τότε μπόρεσαν να το «φωτίσουν» με λέιζερ. Αυτό συνέβηκε για πρώτη φορά από το 1971, που διακόπηκε η επικοινωνία του σεληνοχήματος με το σοβιετικό κέντρο ελέγχου. Το σήμα από τη συσκευή ήταν πολύ πιο δυνατό, σε σύγκριση με άλλους ανακλαστήρες στη Σελήνη, που είχαν αφήσει τα πληρώματα των διαστημοπλοίων «Απόλλων». Τώρα η απόσταση από το σεληνόχημα έχει υπολογιστεί με ακρίβεια ενός χιλιοστού. Η παραμικρή αλλαγή της θα διαλευκάνει τις ιδιομορφίες της σεληνιακής τροχιάς και ακόμα και την ιστορία του συστήματος Γης-Σελήνης. Για παράδειγμα, οι μετρήσεις με λέιζερ έχουν δείξει ότι η Σελήνη απομακρύνεται από τη Γη κατά 38 χιλιοστά το έτος. Όμως ξεκάθαρη απάντηση δεν υπάρχει. Σύμφωνα με μια εκδοχή, μειώνεται η μάζα και η δύναμη της βαρύτητας της Γης λόγω του ότι αυτή χάνει ατμόσφαιρα. Πριν εκατομμύρια χρόνια αυτό συνέβαινε με τον Άρη. Οι επιστήμονες και της Ρωσίας και της Αμερικής είναι πεπεισμένος ότι μετά από 40 χρόνια σιωπής η σοβιετική συσκευή θα αποκαλύψει ακόμη πολλά μυστικά. Η αποστολή του Σεληνοχήματος-1 συνεχίζεται. http://greek.ruvr.ru/2013_05_08/112774090/

Το Herschel ανακάλυψε ζεστό αέριο στο μενού της μαύρης τρύπας του Γαλαξία μας. Το διαστημικό παρατηρητήριο Herschel της ESA έχει κάνει λεπτομερείς παρατηρήσεις του εκπληκτικά ζεστού μοριακού αερίου που είτε βρίσκεται σε τροχιά ή πέφτει προς την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που κρύβεται στο κέντρο του Γαλαξία μας. Η τοπική μαύρη τρύπα βρίσκεται σε μια περιοχή που είναι γνωστή ως Τοξότης Α * - Sgr Α * - κοντά σε μια πηγή ραδιοκυμάτων. Η μάζα της τρύπας είναι περίπου τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ήλιου μας και βρίσκεται 26 000 έτη φωτός μακριά από το Ηλιακό Σύστημα. Ακόμη και σε αυτή την απόσταση, είναι μερικές εκατοντάδες φορές πιο κοντά μας από ότι οποιοσδήποτε άλλος γαλαξίας που έχει μια ενεργή μαύρη τρύπα στο κέντρο του, καθιστώντας τη ιδανικό φυσικό εργαστήριο για τη μελέτη του περιβάλλοντος γύρω από αυτά τα αινιγματικά αντικείμενα. Τεράστιες ποσότητες σκόνης βρίσκονται στο επίπεδο του Γαλαξία μας μεταξύ του σημείου που βρισκόμαστε και του κέντρου της, αποκρύπτοντας έτσι τα ορατά μήκη κύματος. Ωστόσο στα απώτερα υπέρυθρα μήκη κύματος είναι δυνατό να δούμε μέσα από τη σκόνη, γεγονός που δίνει την ευκαιρία στους επιστήμονες του Herschel να μελετήσουν την ταραχώδη εσώτατη περιοχή του Γαλαξία μας με μεγάλη λεπτομέρεια. Τα μόρια στο μενού της μαύρης τρύπας του Γαλαξία μαςΤο Herschel εντόπισε μια μεγάλη ποικιλία από απλά μόρια στην καρδιά του Γαλαξία μας, συμπεριλαμβανομένου του μονοξειδίου του άνθρακα, των υδρατμών και του υδροκυανίου. Με την ανάλυση της υπογραφής αυτών των μορίων οι αστρονόμοι ήταν σε θέση να εξετάσουν μερικές από τις θεμελιώδεις ιδιότητες του διαστρικού αερίου που περιβάλλει την μαύρη τρύπα. "Το Herschel ανέλυσε την εκπομπή του απώτερου υπερύθρου μέσα σε ένα μόλις έτος φωτός της μαύρης τρυπάς, καθιστώντας για πρώτη φορά δυνατό το διαχωρισμό σε αυτά τα μήκη κύματος, εκπομπών που οφείλονται στην κεντρική κοιλότητα και εκπομπών από τον περιβάλλοντα πυκνό μοριακό δίσκο", λέει ο Javier Goicoechea του Κέντρου Αστροβιολογίας ( Centro de Astrobiología ) της Ισπανίας, και επικεφαλής συγγραφέας της εργασίας όπου αναφέρονται τα αποτελέσματα. Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν το πόσο ζεστό γίνεται το μοριακό αέριο στην εσώτατη κεντρική περιοχή του γαλαξία. Τουλάχιστον ένα μέρος του είναι περίπου 1 000 º C, πολύ θερμότερο από ό, τι τα τυπικά διαστρικά νέφη, τα οποία είναι συνήθως μόνο μερικές δεκάδες βαθμούς πάνω από τους -273 º C από το απόλυτο μηδέν. Ενώ γνωρίζουμε πως ένα μέρος της θερμότητας βρίσκεται σε έντονα υπεριώδη ακτινοβολία ρέοντας από ένα σύμπλεγμα τεράστιων άστρων που είναι πολύ κοντά στο γαλαξιακό κέντρο, δεν αρκεί από μόνο του να εξηγήσει τις υψηλές θερμοκρασίες. Εκτός από την αστρική ακτινοβολία, η ομάδα του Δρ Goicoechea υποθέτει ότι η εκπομπή από έντονους κραδασμούς άκρως μαγνητισμένου αέριου στην περιοχή μπορεί να συμβάλει σημαντικά στις υψηλές θερμοκρασίες. Τέτοιοι κραδασμοί μπορούν να παραχθούν σε συγκρούσεις μεταξύ νεφών αερίου, ή σε υλικό που ρέει με μεγάλη ταχύτητα από τα αστέρια και τους πρωταστέρες. "Οι παρατηρήσεις είναι συνεπείς επίσης με τις λωρίδες θερμού αερίου που επιταχύνονται προς τον Sgr Α * , πέφτοντας προς το κέντρο του γαλαξία", λέει ο Δρ Goicoechea . "Η μαύρη τρύπα του γαλαξία μας μπορεί να μαγειρεύει το δείπνο της μπροστά στα μάτια του Herschel ". Ακριβώς πριν πέσει το υλικό μέσα σε μια μαύρη τρύπα, θερμαίνεται πάρα πολύ και μπορεί να προκαλέσει υψηλής ενέργειας εκλάμψεις ακτίνων Χ και ακτίνων γάμμα. Ενώ ο Sgr A * παρουσιάζει επί του παρόντος λίγα σημάδια τέτοιας δραστηριότητας, αυτό μπορεί σύντομα να αλλάξει . Με τη χρήση παρατηρήσεων εγγύς υπερύθρου, άλλοι αστρονόμοι έχουν εντοπίσει ένα ξεχωριστό, συμπαγές νέφος αερίου του οποίου η μάζα ανέρχεται συγκριτικά σε λίγες γήινες μάζες και κινείται σπειροειδώς προς τη μαύρη τρύπα. Εντοπισμένο πολύ πιο κοντά στη μαύρη τρύπα από ότι η δεξαμενή του υλικού που μελετήθηκε από το Herschel σε αυτή την εργασία, μπορεί τελικά να καταβροχθιστεί από την τρύπα αργότερα μέσα στο έτος. Τα διαστημικά οχήματα συμπεριλαμβανομένων του XMM-Newton και του Integral της ESA , θα περιμένουν να εντοπίσουν τυχόν ίχνη υψηλής ενέργειας καθώς η μαύρη τρύπα θα απολαμβάνει το γεύμα της. "Το κέντρο του Γαλαξία μας είναι μια περίπλοκη περιοχή, αλλά με αυτές τις παρατηρήσεις από το Herschel , έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα προς την κατανόηση της γύρω περιοχής μιας υπερμεγέθους μαύρης τρύπας, γεγονός που τελικά θα συμβάλει στη βελτίωση της εικόνας μας για την εξέλιξη των γαλαξιών," λέει ο Göran Pilbratt , επιστήμονας του έργου Herschel της ESA http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_Herschel_anakhalypse_zestho_aherio_sto_menohu_tes_mahures_trhupas_toy_Galaxhia_mas

«Οι ΗΠΑ πρέπει να αποικήσουν τον Αρη» Ο Μπαζ Ολντριν, ο δεύτερος άνθρωπος που περπάτησε στη Σελήνη τον Ιούλιο του 1969, δήλωσε χθες Τετάρτη πως οι ΗΠΑ πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία, με τη βοήθεια του ιδιωτικού τομέα, να στείλουν ανθρώπους στον Άρη για να δημιουργήσουν εκεί μια μόνιμη αποικία. «Οι ΗΠΑ οφείλουν να συνεχίσουν να είναι ο ηγέτης στις επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις και πιστεύω ότι μπορούμε επίσης να υπολογίσουμε στο δυναμισμό του ιδιωτικού τομέα για να αναπτύξουμε ένα σύστημα που θα επιτρέπει να προσεδαφισθούμε στον Άρη», δήλωσε αυτός ο 83χρονος πρώην αστροναύτης στη διάρκεια διάσκεψης αφιερωμένης στην κατάκτηση του κόκκινου πλανήτη στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσινγκτον, στην ομοσπονδιακή πρωτεύουσα. «Θα πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας και τις προσπάθειες της NASA στην εγκατάσταση μόνιμης ανθρώπινης παρουσίας στον Άρη ως τις δεκαετίες του 2030 και του 2040», εξήγησε, αναφερόμενος λεπτομερώς στο σχέδιό του για διαστημόπλοια τα οποία θα κυκλοφορούν διαρκώς ανάμεσα στη Γη και τον Άρη επωφελούμενα από την τροχιακή ταχύτητα των δύο πλανητών. «Δεν βλέπω τι άλλο θα μπορούσε να κάνει αυτή η κυβέρνηση (του Μπαράκ Ομπάμα) για να δείξει στον κόσμο ότι οι ΗΠΑ παραμένουν ο φάρος της διαστημικής εξερεύνησης», τόνισε ο Μπαζ Όλντριν, ο οποίος πιστεύει πως «είμαστε έτοιμοι τώρα να στείλουμε ανθρώπους πέρα από τη Σελήνη». Σύμφωνα με τον ίδιο, «είναι τεχνικά και οικονομικά δυνατό, ακόμη και σ' αυτή την περίοδο των δημοσιονομικών δυσκολιών, να αρχίσουμε να εγκαθιστούμε αποικίες στον Άρη». Ο Όλντριν εξήγησε πως η NASA μπορεί να επωφεληθεί από την τεχνογνωσία που απέκτησε με την κατάκτηση της Σελήνης και με τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και εκτιμά πως «έχει ήδη γίνει το μεγαλύτερο μέρος των ερευνών» για να επιχειρηθεί μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Αντίθετα όμως από τον Όλντριν, ο επικεφαλής της NASA, ο Τσαρλς Μπόλντεν, πιστεύει πως οι ΗΠΑ δεν είναι έτοιμες από τεχνικής πλευράς. Ο Μπόλντεν είχε εξηγήσει τη Δευτέρα, κατά την πρώτη ημέρα της διάσκεψης, πως μένει ακόμη να καλυφθούν σημαντικές τεχνολογικές ελλείψεις. Για τον Μπαζ Όλντριν, πρέπει κυρίως να αποδεσμευθούν τα κεφάλαια που είναι απαραίτητα για την αποστολή αυτή, καθώς και να υπάρξει η πολιτική βούληση. Σχόλιο:Αν δεν γίνει το πρώτο βήμα μετα το πέρας της χρήσης του ISS το 2020 με την δημιουργία βάσεων στην Σελήνη και την απόκτηση τεχνογνωσίας το αλμα στον Αρη θα είναι η μη τι αλλο παρακινδυνευμενο.Τα βήματα ειναι πολυ συγκεκριμένα(ISS-Σελήνη-Αρης & Αστεροειδείς)και αυτο εχει γίνει κατανοητο απο ολους(Ρωσια-Κίνα-Ευρώπη κ.λ.π.)και μονο στις Η.Π.Α. παραπαίουν πότε με αστεροείδεις μετα Αρη αντε και Σελήνη και πάμε λέγοντας σε συνεδριάσεις του Κογκρέσου. http://www.tanea.gr/news/world/article/5016412/oi-hpa-prepei-na-apoikhsoyn-ton-arh-leei-o-deyteros-anthrwpos-poy-perpathse-sth-selhnh/

Ελληνίδα αστροφυσικός της NASA στην Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ. Άλλη μια επιστήμων ελληνικής καταγωγής, που διαπρέπει στο εξωτερικό, γνώρισε μια σημαντική διεθνή καταξίωση. Πρόκειται για την αστροφυσικό της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) Χρύσα Κουβελιώτου, η οποία επελέγη ως νέο μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, του ανώτερου επιστημονικού φορέα της χώρας, ως αναγνώριση της πολλαπλής συνεισφοράς της στη διαστημική και αστρονομική έρευνα. Η κ. Κουβελιώτου είναι ανώτερη ερευνήτρια στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Μάρσαλ της NASA, στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα και, εδώ και χρόνια, διεξάγει έρευνες πάνω σε διάφορα αστρονομικά-αστροφυσικά φαινόμενα στο πεδίο των υψηλών ενεργειών, όπως οι μαύρες τρύπες, οι αστέρες νετρονίων (πάλσαρ) και ιδίως οι εκρήξεις ακτινών-γάμα. Η Ελληνίδα επιστήμων άρχισε να εργάζεται στη NASA το 2000 και έχει υπάρξει επικεφαλής ερευνήτρια σε πολλές επιστημονικές έρευνες στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Σήμερα, μεταξύ άλλων, συμμετέχει στην επιστημονική ομάδα που μελετά τις εκρήξεις ακτινών γάμα (Gamma-Ray Bursts ή GRBs) μέσω του διαστημικού τηλεσκοπίου «Fermi». Ακόμα, συμμετέχει στις επιστημονικές ομάδες που κατευθύνουν τα τηλεσκόπια Swift και NuSTAR, μελετώντας τα πιο εκρηκτικά φαινόμενα στο σύμπαν. Οι μελέτες της Χ. Κουβελιώτου έχουν ρίξει φως στις εκρήξεις ακτινών-γάμα (τα πιο φωτεινά και ισχυρά φαινόμενα που έχουν ποτέ καταγραφεί στις εσχατιές του διαστήματος) και η ίδια συμμετείχε στη διεθνή επιστημονική ομάδα που για πρώτη φορά επιβεβαίωσε ότι αυτά τα φαινόμενα προέρχονται από πηγές εκτός του γαλαξία μας (κυρίως από τη βαρυτική κατάρρευση μεγάλων άστρων και τη συνακόλουθη δημιουργία μαύρων οπών). Επιπλέον, η κ. Κουβελιώτου με τους συνεργάτες της έκανε την πρώτη επιβεβαιωμένη ανακάλυψη ενός σπάνιου είδους πολύ πυκνών μαγνητικών άστρων νετρονίων (magnetars), που αποτελούν απομεινάρια εκρήξεων υπερκαινοφανών αστέρων (σούπερ-νόβα). Αυτά τα άστρα έχουν μαγνητικά πεδία τρισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερα από το γήινο. Η Χρύσα Κουβελιώτου γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Φυσική στο πανεπιστήμιο Αθηνών (1975), έκανε το μεταπτυχιακό της στην αστροφυσική στο βρετανικό πανεπιστήμιο του Σάσεξ (1977) και πήρε το διδακτορικό της από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου στη Γερμανία (1981), όντας πιθανώς η πρώτη επιστήμων στον κόσμο που έκανε PhD στις εκρήξεις ακτίνων-γάμα. Για 12 χρόνια δίδαξε Φυσική και Αστρονομία στο πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά τελικά την «κέρδισε» η έρευνα στη NASA. (Να ο δρόμος για πολλούς φίλους του AstroVox που επανειλλήμενα ρωτουν!!!) Έχει δεχτεί διάφορα βραβεία για το έργο της, όπως το «Βραβείο Ρόσι» (2003) και το «Βραβείο Ντεκάρτ» (2004), ενώ πέρυσι τιμήθηκε με το «Βραβείο Αστροφυσικής Ντάνι Χάινεμαν» (το απονέμουν από κοινού το Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής και η Αμερικανική Αστρονομική Εταιρία), καθώς και το Μετάλλιο Διακεκριμένης Υπηρεσίας της NASA. Το περιοδικό «Time» την χαρακτήρισε ένα από τα 25 πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή διεθνώς στο πεδίο έρευνας του διαστήματος, έχοντας κάνει πάνω από 370 επιστημονικές δημοσιεύσεις. Όπως έχει δηλώσει η κ. Κουβελιώτου, «όταν ήμουν ακόμα στην Ελλάδα, παρακολούθησα τον Νιλ Άρμστρονγκ να κάνει το διάσημό βήμα του στο φεγγάρι. Γοητεύτηκα τόσο που αποφάσισα αμέσως ότι ήθελα να γίνω αστροναύτης. Όμως δεν υπήρχαν Έλληνες αστροναύτες κι έτσι επέλεξα ένα άλλο μονοπάτι: την αστρονομία». http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_07/05/2013_497505 Η Ρωσία θα εκτοξεύσει ένα γυάλινο δορυφόρο. Η Ρωσική εταιρία κατασκευής συστημάτων ακριβείας «Systems Precision Instrument» άρχισε την παραγωγή μιας νέας τροποποίησης του σφαιρικού γυάλινου αυτόνομου νανοδορυφόρου Blits, που προορίζεται για την ανάπτυξη των τεχνολογιών τηλεμετρίας λέιζερ, ανακοίνωσε η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος. Ο δορυφόρος δημιουργείται στο πλαίσιο του προγράμματος GLONASS στη θέση της πρώτης διαστημικής συσκευής Blits, η οποία χάθηκε τον Ιανουάριο του 2013, όπως πιστεύεται, λόγω της σύγκρουσής της με ένα θραύσμα διαστημικών σκουπιδιών. Σύμφωνα με τους ειδικούς της εταιρείας, οι επόμενοι δορυφόροι της σειράς Blits πρέπει να τίθενται σε υψηλότερες τροχιές, δήλωσαν στην Roskosmos. http://greek.ruvr.ru/2013_05_03/112393729/ Η Κίνα εκτόξευσε με επιτυχία τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο. Η εκτόξευση του διαστημικού δορυφόρου Zhongxing-11 πραγματοποιήθηκε από το κοσμοδρόμιο Σιτσάν στη νοτιοδυτική Κίνα, από τον πύραυλο μεταφορέα Changzheng-3B. Ο δορυφόρος θα μεταδίδει σήματα τηλεπικοινωνίας στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού ωκεανού. Το 2013, η Κίνα σχεδιάζει να εκτοξεύσει 20 διαστημικά σκάφη, συμπεριλαμβανομένου του επανδρωμένου διαστημοπλοίου Shenzhou-10. Αυτή τη στιγμή στην τροχιά της Γης κινούνται περισσότερες από 200 κινεζικές διαστημικές συσκευές, οι οποίες αποτελούν περίπου το ένα πέμπτο του συνολικού αριθμού των διαστημικών οχημάτων. http://greek.ruvr.ru/2013_05_02/112321964/ Το ΚΕΔΠ διόρθωσε την τροχιά του ΔΔΣ. Το ρωσικό Κέντρο Ελέγχου Διαστημικών Πτήσεων (ΚΕΔΠ) διόρθωσε σήμερα με επιτυχία την τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού με σκοπό την εξασφάλιση της σύζευξης εργασίας του με το μεταγωγικό επανδρωμένο διαστημόπλοιο Soyuz TMA-09M, το οποίο προβλέπεται να εκτοξευτεί από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στις 29 Μαΐου. Η τροχιά του ΔΔΣ ανυψώθηκε με τη βοήθεια του διαστημοπλοίου εφοδιασμού Progress M-19M. Οι κινητήρες του Progress λειτούργησαν 859 δευτερόλεπτα, με αποτέλεσμα ο Σταθμός να ανυψωθεί περίπου κατά 2,6 χιλιόμετρα. http://greek.ruvr.ru/2013_05_08/112772261/ Ρώσοι επιστήμονες έχουν επιβεβαιώσει την κοσμική υπόθεση της δημιουργίας των κεραυνών. Οι Ρώσοι επιστήμονες Αλεξάντρ Γκουρέβιτς και Ανατόλι Καράστιν βρήκαν νέα πειραματική επιβεβαίωση της θεωρίας ότι η αιτία του κεραυνού είναι η κοσμική ακτινοβολία - υψηλής ενέργειας φορτισμένα σωματίδια από το διάστημα. Το άρθρο τους δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Physical Review Letters. Η διαδικασία της δημιουργίας της ηλεκτρικής εκκένωσης είναι αρκετά πολύπλοκη και δεν είναι αξιόπιστα γνωστό, τι ακριβώς προκαλεί τον ίδιο τον κεραυνό. Στο έργο τους ο Γκουρέβιτς και ο Καράστιν ανέλυσαν τα στοιχεία των παρατηρήσεων περισσότερων από 3800 κεραυνών. Σε μερικές εκατοντάδες περιπτώσεις κατόρθωσαν να δείξουν αξιόπιστα ότι του κεραυνού προηγείται ραδιοπαλμός. http://greek.ruvr.ru/2013_05_07/112734350/

Καταπληκτική φωτογραφία από τον δορυφόρο του Κρόνου. Μια εξαιρετική φωτογραφία από τον δορυφόρο του Κρόνου Εγκέλαδο έστειλε το διαστημικό σκάφος Cassini που εξερευνά τον πλανήτη και τα δεκάδες φεγγάρια του τα τελευταία εννέα χρόνια. Το Cassini τράβηξε την φωτογραφία από απόσταση 777 χιλιάδων χλμ από τον παγωμένο δορυφόρο. Στην εικόνα, οι πίδακες πάγου και υδρατμών του δορυφόρου που βρίσκονται στο Νότιο Πόλο του μοιάζουν με μια φωτεινή...ουρά. Η NASA που έδωσε στη δημοσιότητα την εικόνα αναφέρει ότι ο Εγκέλαδος μοιάζει με «περήφανο παγώνι που επιδεικνύει τα υπέροχα φτερά του». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=511298

Η αντιύλη υπακούει στη βαρύτητα; Επιστήμονες του CERN πραγματοποιούν ένα από τα πιο παράξενα πειράματα, εξετάζοντας εάν η αντιύλη υπακούει στη βαρύτητα ή πέφτει προς τα πάνω. Οι επιστήμονες πειραματίζονται με την αντιύλη ως πιθανό μέσο για τη δημιουργία ενός συστήματος προώθησης διαστημικών οχημάτων με βάση την αντιβαρύτητα. Τα σωματίδια αντιύλης ενεργούν αντίστροφα από την κανονική ύλη, φέροντας ίσο αλλά αντίθετο ηλεκτρικό φορτίο. Οι ερευνητές δεν είναι ακόμα βέβαιοι για το πώς η αντιύλη ανταποκρίνεται στη βαρύτητα, αλλά η επικρατούσα θεωρία είναι ότι «πέφτει» προς τα πάνω αντί προς τα κάτω. Το πείραμα Alpha του CERN μπορεί να είναι το επόμενο βήμα για την επιβεβαίωση αυτής της ιδέας. To Alpha (Antihydrogen Laser Physics Apparatus) είναι μία συσκευή λέιζερ αντιυδρογόνου που έχει σχεδιαστεί για να παγιδεύει άτομα αντιύλης προς μελέτη. Το αντιυδρογόνο είναι ένα άτομο που αποτελείται από ένα αντιπρωτόνιο και ένα ποζιτρόνιο, τα αντισωματίδια του πρωτονίου και ηλεκτρονίου αντίστοιχα. Το 2011, οι ερευνητές του Alpha κατάφεραν να παγιδεύσουν άτομα αντιυδρογόνου για 1.000 δευτερόλεπτα. http://physicsgg.me/2011/06/06/%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%8D%CE%BB%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-1000-%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%81%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%80/ Νωρίτερα αυτό το έτος, επέστρεψαν πίσω σε αυτά τα δεδομένα προκειμένου να ελέγξουν με ποιον τρόπο η αντιύλη αντιδρά στη βαρύτητα. «Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, απελευθερώσαμε τα άτομα αντιυδρογόνου και εξετάσαμε την εξολόθρευσή τους», δήλωσε ο Τζέφρυ Χανγκστ, μέλος της πειραματικής ομάδας. «Εξετάσαμε όλα αυτά τα δεδομένα για να δούμε εάν υπάρχει οποιαδήποτε επίδραση της βαρύτητας στις θέσεις στις οποίες εξολοθρεύεται. Αναζητούσαμε άτομα που να πέφτουν στο σύντομο χρονικό διάστημα (30 χιλιοστά του δευτερολέπτου) που υπάρχουν όταν κλείνει το μαγνητικό πεδίο και πριν χτυπήσουν τον τοίχο», πρόσθεσε. Έως τώρα, οι επιστήμονες ήταν σε θέση να καθορίσουν δύο πράγματα. Εάν ένα άτομο αντιυδρογόνου πέφτει προς τα κάτω, η βαρυτική μάζα του δεν μπορεί να είναι πάνω από 110 φορές μεγαλύτερη από ότι αδρανειακή μάζα του. Αν πέφτει προς τα πάνω, η βαρυτική του μάζα μπορεί να είναι το πολύ 65 φορές μεγαλύτερη. Η βαρυτική μάζα είναι η μάζα ενός σώματος, όπως αυτή μετράται από τη βαρυτική έλξη της σε άλλα σώματα, και είναι αυτή που παράγει το «βάρος» ενός αντικειμένου που έλκεται από τη Γη. Αδρανειακή μάζα είναι η μάζα του σώματος όπως μετράται από το πόσο έντονα έχει επιταχυνθεί από μια δεδομένη δύναμη. Ενώ τα στοιχεία ήταν πολύ ενδιαφέροντα, δεν ήταν αρκετά σαφή. Ωστόσο, η ομάδα Alpha αισιοδοξεί ότι τα πρόσφατα ευρήματα μπορούν να οδηγήσουν σε πιο ξεκάθαρα συμπεράσματα στο άμεσο μέλλον. «Δεν είναι μία πολύ επιτυχημένη προσπάθεια ακόμα, αλλά είναι η πρώτη φορά που κάποιος έχει τη δυνατότητα να μιλήσει για αυτό», δήλωσε ο Χανγκστ. «Στην πραγματικότητα έχουμε ένα μηχάνημα που μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό το ερώτημα, και αυτό είναι συναρπαστικό για εμάς εδώ. Έχουμε πολλές επιλογές για τη μελέτη της αντιύλης και αυτή εδώ είναι μία που έχει πλούσιο μέλλον», κατέληξε. Βίντεο: http://physicsgg.me/2013/05/05/%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%8d%ce%bb%ce%b7-%cf%85%cf%80%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%8d%ce%b5%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%8d%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/

Το μέλλον είναι μακριά από τη Γη! Ένας από τους κορυφαίους σήμερα κοσμολόγους είναι σίγουρος για το επόμενο στάδιο εξέλιξης του ανθρώπου. Τους ονομάζει «μεταανθρώπους». Είναι το επόμενο στάδιο της εξέλιξης του ανθρώπου που θα κληθεί να αποικίσει μακρινούς κόσμους. Ο βασιλικός αστρονόμος σε Μάρτιν Ρις, ένας από τους κορυφαίους σήμερα κοσμολόγους, είναι σίγουρος πως το μέλλον της ανθρωπότητας είναι πολύ μακριά από τη Γη. Το τι μας περιμένει πέρα από τη γήινη ατμόσφαιρα σε δεκαετίες ή αιώνες από σήμερα κανείς δεν μπορεί να το περιγράψει με ακρίβεια. Όμως, όπως ο ίδιος πιστεύει, ακόμα και εμείς οι άνθρωποι δεν θα μοιάζουμε με τους μακρινούς μας απογόνους. Η φυσική επιλογή, η κινητήρια δύναμη που οδηγεί την εξέλιξη της ζωής στη Γη εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, θα υποκατασταθεί σε ό,τι αφορά το ανθρώπινο είδος από την αλματώδη πρόοδο της τεχνολογίας και τις γενετικής τροποποίησης. Μα περιμένουν πολλές εκπλήξεις, λέει στην εφημερίδα «Independent» ο φημισμένος επιστήμονας. Ακόμα και το Σύμπαν «μας» που όλοι ξέρουμε ότι προέκυψε από τη Μεγάλη Έκρηξη μπορεί να αποδειχτεί μια νησίδα σε έναν κόσμο από αμέτρητα Σύμπαντα που προέκυψαν από αμέτρητες Μεγάλες Εκρήξεις. Αυτό που μας περιμένει εκεί έξω μπορεί να είναι τόσο μεγάλο και τόσο μεγάλο και τόσο περίπλοκο που οι θεωρίες του Αϊνστάιν να μην έχουν καμία αξία. Όπως το πλαγκτόν, που νιώθει ότι το σύμπαν του είναι ένας κουβάς νερό, όμως στην πραγματικότητα είναι μια απλή σταγόνα στον άπειρο ωκεανό. http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=229155&catID=22 Η NASA χρυσοπληρώνει την Μόσχα για μεταφορά αστροναυτών. Η NASA υποχρεούται να καταβάλει στην Ρωσία το ποσό των 424 εκατ. δολ. για τη μεταφορά των αστροναυτών της στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) μέσω του διαστημοπλοίου Σογιούζ, όπως ανακοίνωσε η διαστημική υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Το κόστος της νέας σύμβασης με την οποία θα μεταφέρονται έξι αμερικανοί αστροναύτες στον ISS κατά το 2016 και τους πρώτους έξι μήνες του 2017, υπολογίζεται σε 70.600.000 δολάρια ανά αστροναύτη. Η τιμή είναι αυξημένη κατά 5,6 εκατομμύρια ευρώ ανά άτομο σε σύγκριση με το τρέχον κόστος με το οποίο χρεώνουν οι Ρώσοι τους Αμερικανούς για τις διαστημικές αποστολές. Ο επικεφαλής της NASA, Τσαρλς Μπόλντεν, μέσω του προσωπικού του blog, κατηγόρησε το Κογκρέσο ότι ανάγκασε την αμερικανική διαστημική υπηρεσία να υπογράψει τη νέα ακριβότερη σύμβαση με τη Μόσχα, μετά τη μη έγκριση του συνολικού προϋπολογισμού 821 εκατομμυρίων δολαρίων που απαιτούνται για τη χρηματοδότηση της υπηρεσίας και τη χρήση εναλλακτικής λύσης, για την αποστολή των αστροναυτών στο διάστημα. Το ρωσικό Σογιούζ είναι το μοναδικό διαθέσιμο μέσο για τη μεταφορά αστροναυτών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), μετά το τέλος των πτήσεων των διαστημικών λεωφορείων των Ηνωμένων Πολιτειών τον Ιούλιο του 2011. http://www.defencenet.gr/defence/item/nasa-424-%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84-%CE%B4%CE%BF%CE%BB-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B2%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CF%8C%CF%83%CF%87%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-iss Κίνα: Συνεχίζονται πυρετωδώς οι προετοιμασίες για την αποστολή Shenzhou 10. Ζήτημα εβδομάδων είναι η εκτόξευση της κινεζικής αποστολής στο διάστημα Shenzhou 10 η οποία θα έχει τριμελές πλήρωμα, 2 άνδρες και μια γυναίκα. Η αποστολή θα εκτοξευτεί από το κινεζικό διαστημικό κέντρο Jiuquan και θα συνδεθεί στο διάστημα με το διαστημικό εργαστήριο Tiangong 1. Οι πληροφορίες που δίνονται στην δημοσιότητα είναι με το σταγονόμετρο και υπάρχει πέπλο μυστικότητας όπως συνηθίζουν άλλωστε οι Κινέζοι. Πάντως, δεν υπάρχουν ενδείξεις για τεχνικά ή άλλα προβλήματα και όλα αναμένονται να κυλήσουν ομαλώς. Το σκάφος Shenzhou 10 είναι αντίγραφο των Shenzhou 8 και 9 τα οποία έδειξαν ότι είναι άρτια από τεχνικής και επιχειρησιακής πλευράς στις αποστολές που συμμετείχαν. Το διαστημικό εργαστήριο Tiangong 1 είναι ενα μικρό σε μέγεθος διαστημικό "διαμέρισμα", λίγο μεγαλύτερο από την κάψουλα του Shenzhou 10, και βρίσκεται σε τροχιά εδω και λίγους μήνες χωρίς πλήρωμα. Το Shenzhou 10 θα εκτοξευτεί στο διάστημα με τον πύραυλο-φορέα Long March 2F. Δεν υπάρχουν ασφαλής πληροφορίες για τα μέλη του πληρώματος. Σίγουρα θα υπάρχει μια γυναίκα όπως έχουν επιβεβαιώσει και οι ίδιοι οι Κινέζοι και μάλλον θα πρόκειται για την 35χρονη Σμηναγό Wang Yaping, την μια από τις δυο γυναίκες του σώματος ταϊκοναυτών του κινεζικού διαστημικού προγράμματος. Η άλλη γυναίκα είναι η 34χρονη Ταγματάρχης Liu Yang, η οποία συμμετείχε στην αποστολή Shenzhou 9 το 2012 ως η πρώτη Κινέζα στο διάστημα. Για τους δυο άνδρες που θα συμπληρώσουν το πλήρωμα δεν υπάρχουν κάποιες ενδείξεις, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%87%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B5%CF%84%CF%89%CE%B4%CF%8E%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-shenzhou-10 Τα σαλιγκάρια του δορυφόρου Bion-M θα συμβάλουν στην προετοιμασία των ανθρώπων για μακρινές διαστημικές αποστολές. Τα 20 σαλιγκάρια που στάλθηκαν στα μέσα Απριλίου στον επιστημονικό βιολογικό δορυφόρο Bion-M στο διάστημα, θα συμβάλουν στην προετοιμασία των ανθρώπων για μακρινές διαστημικές αποστολές, δήλωσε ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Ανώτατης Νευρικής Δραστηριότητας πάβελ Μπαλαμπάν. Οι επιστήμονες με τη βοήθεια των σαλιγκαριών θα εξετάσουν τους αιθουσαίους πυρήνες στον εγκέφαλο. «Τα σαλιγκάρια έχουν θαυμάσιο αιθουσαίο σύστημα, γιατί αυτό είναι απλό - έχει μόνο 13 νευρώνες», - δήλωσε ο Μπαλαμπάν. Στους επιστήμονες τίθεται το καθήκον της εξεύρεσης των ρυθμιστικών μηχανισμών των αλλαγών, που προκαλούνται κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας επίδρασης της έλλειψης βαρύτητας. Επίσης, πρέπει να προσδιορίσουν, κατά πόσον οι διαδικασίες αυτές είναι αναστρέψιμες. http://greek.ruvr.ru/2013_04_30/112209058/ H Eλλάδα από τον Διαστημικό Σταθμό. Την παραπάνω φωτογραφία ανέβασε στο twitter πριν από λίγο ο αστροναύτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Chris Hadfield, συνοδευόμενη με το σχόλιο: “The Greek islands, like delicate shattered eggshell pieces” http://physicsgg.me/2013/04/30/h-e%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%b8%ce%bc%cf%8c/ 229154.pdf

O Leo P εντοπίστηκε στο Τοπικό Σμήνος. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Cornell ανακάλυψαν έναν γειτονικό μας γαλαξία, αυξάνοντας τον αριθμό των γαλαξιών του Τοπικού Σμήνους, του γαλαξιακού σμήνους στο οποίο ανήκει και ο δικός μας. Η ανακάλυψη οδηγεί στην εκτίμηση ότι υπάρχουν και άλλοι γαλαξίες στη γειτονιά μας τους οποίους δεν έχουν καταφέρει ακόμη οι επιστήμονες να εντοπίσουν. Οι ερευνητές εξερευνούσαν τις περιοχές εντός του Τοπικού Σμήνους με τα ραδιοτηλεσκόπια του Αστεροσκοπείου Arecibo στο Πουέρτο Ρίκο και έπεσαν πάνω σε ένα κοσμικό αντικείμενο που έμοιαζε με ένα μεγάλο νέφος υδρογόνου. Αποφάσισαν να διαπιστώσουν τι ήταν αυτό το αντικείμενο και χρησιμοποίησαν τα οπτικά τηλεσκόπια του Εθνικού Αστεροσκοπείου Kitt Peak στην Αριζόνα. Διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για έναν μικρό γαλαξία που ανήκει στο είδος που οι επιστήμονες ονομάζουν «γαλαξίες νάνοι». Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astronomical Journal». Ο γαλαξίας βρίσκεται σε απόσταση 5-6 εκατομμυρίων φωτός από τον δικό μας γαλαξία στον αστερισμό του Λέοντα (Leo) όπου έχουν ανακαλυφθεί και άλλοι γαλαξίες. Ετσι, ο νέος γαλαξίας έλαβε την ονομασία Leo P. Ο γαλαξίας μας μαζί με εκείνον της Ανδρομέδας λειτουργούν ως «ομαδάρχες» του Τοπικού Σμήνους αφού η πλειονότητα των γαλαξιών του σμήνους συνωστίζονται γύρω τους. Ο Leo P ανήκει σε εκείνους που ζουν πιο απομονωμένα, πιο μοναχικά σε μια περιοχή όπου δεν υπάρχουν σε κοντινή απόσταση άλλοι γαλαξίες. Δεδομένης της μεγαλύτερης απόστασης από τη Γη στην οποία βρίσκονται αλλά και της μειωμένης τους φωτεινότητας αυτοί οι γαλαξίες είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Αν και οι γαλαξίες νάνοι θεωρείται ότι επειδή υπολείπονται σε κοσμική ύλη δεν είναι παραγωγικοί εντούτοις ο Leo P φαίνεται ότι παράγει νέα και ιδιαίτερα λαμπερά άστρα. Βέβαια ο Leo P υπολογίζεται ότι διαθέτει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άστρα ενώ ο γαλαξίας μας εκτιμάται ότι διαθέτει 100-400 δισεκατομμύρια άστρα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=510919

Τερατώδης κυκλώνας μαίνεται στον Κρόνο. Εννέα χρόνια μετά την άφιξή της στο σύστημα του Κρόνου, η αποστολή Cassini της NASA κατάφερε για πρώτη φορά να ζουμάρει σε έναν τερατώδη κυκλώνα που μαίνεται στο βόρειο πόλο του πλανήτη και καλύπτει μια επιφάνεια σχεδόν 25 φορές μεγαλύτερη από της Ελλάδας. Σε εικόνες και βίντεο υψηλής ανάλυσης, το μάτι της πολικής δίνης έχει διάμετρο 2.000 χιλιόμετρα, 20 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με το μάτι ενός μέσου κυκλώνα στη Γη. Τα λεπτά, φωτεινά σύννεφα που διακρίνονται στην περιφέρεια της δίνης κινούνται με ταχύτητα 530 χιλιομέτρων την ώρα. Επιπλέον, ο κυκλώνας περιστρέφεται μέσα σε έναν μυστηριώδες, εξαγωνικό μετεωρολογικό σύστημα που είχε εντοπιστεί σε προηγούμενα περάσματα του Cassini και βαφτίστηκε «το εξάγωνο». Η γιγάντια πολική δίνη «μοιάζει πολύ με τους κυκλώνες της Γης» σχολιάζει ο Άντριου Ίνγκερσολ, μέλος της ερευνητικής ομάδας του Cassini στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια (Caltech). «Βρίσκεται όμως στον Κρόνο, σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, και τροφοδοτείται με κάποιο τρόπο από τις μικρές ποσότητες υδρατμών που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα υδρογόνου του Κρόνου» συνεχίζει. Πέρα από το τεράστιο μέγεθός της, μια άλλη διαφορά της δίνης σε σχέση με τους κυκλώνες της Γης είναι ότι το μάτι της παραμένει ακίνητο πάνω από το βόρειο πόλο του πλανήτη. Ο κυκλώνας πιστεύεται ότι μαίνεται στον Κρόνο εδώ και πολλά χρόνια, μέχρι σήμερα όμως δεν ήταν δυνατό να φωτογραφηθεί στα ορατά μήκη κύματος, καθώς ο βόρειος πόλος ήταν τυλιγμένος στο σκοτάδι ενός πολυετούς χειμώνα (ένα έτος στον Κρόνο διαρκεί 29 γήινα χρόνια). Με την αλλαγή των εποχών, το Cassini είχε για πρώτη φορά την ευκαιρία να φωτογραφίσει τη δίνη στο αμυδρό ηλιακό φως, εννέα χρόνια μετά την άφιξή του στον πλανήτη το 2004. Οι υπεύθυνοι της αποστολής χρειάστηκε να ρυθμίσουν προσεκτικά την τροχιά του Cassini έτσι ώστε το σκάφος να περνά περιοδικά πάνω και κάτω από τον ισημερινό του Κρόνου. Βίντεο: http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8E%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%85%CE%BA%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF-vid

Στην Αυστραλία δημιούργησαν τη βάση για ένα κβαντικό «διαδίκτυο» Αυστραλοί φυσικοί δημιούργησαν μία υβριδική συσκευή με βάση ένα τρανζίστορ και άτομο ερβίου, το οποίο μπορεί να μετατρέπει το φως σε qubits (κβαντικά bit), γεγονός το οποίο επιτρέπει να συνδεθούν οι κβαντικοί υπολογιστές σε ένα είδος «διαδικτύου»,αναφέρεται σε άρθρο δημοσιευμένο στο περιοδικό Nature. «Τα δεδομένα σε μια κβαντική κατάσταση είναι πιο εύκολο να τα μεταφέρουμε με τη βοήθεια του φωτός, απ’ ότι με το ηλεκτρικό ρεύμα. Τελικά η ανάπτυξη της τεχνολογίας αυτής θα οδηγήσει στην εμφάνιση των κβαντικών δικτύων, τα οποία θα μπορούν να μεταφέρουν δεδομένα σε μεγάλες αποστάσεις», δήλωσε ο Τσουνμίνγκ Ιν από το πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας του Κέσινγκτον (Αυστραλία). http://greek.ruvr.ru/2013_05_01/112293592/