Δροσος Γεωργιος

Νανοσωλήνες άνθρακα εναντίον πυριτίου. Το πυρίτιο έχει κάθε λόγο να ανησυχεί για το μέλλον του στη βιομηχανία υπολογιστών. Ερευνητές της IBM κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα τσιπ με δέκα χιλιάδες τρανζίστορ που αποτελούνται από νανοσωλήνες άνθρακα, το υλικό που αναμένεται να δώσει παράταση στο Νόμο του Μουρ. Σύμφωνα με τον γνωστό νόμο, η πυκνότητα των τρανζίστορ στα τσιπ, και επομένως και οι επιδόσεις των υπολογιστών, διπλασιάζονται κάθε ενάμισι με δύο χρόνια. Σύντομα, όμως, η βιομηχανία ημιαγωγών θα φτάσει ένα κρίσιμο όριο, πέρα από το οποίο οι ιδιότητες του πυριτίου και τα κβαντικά φαινόμενα που εμφανίζονται στο επίπεδο της νανοκλίμακας δεν επιτρέπουν περαιτέρω σμίκρυνση. Το μέγεθος και οι ασυνήθιστες ηλεκτρικές ιδιότητες των νανοσωλήνων, κούφιων σωλήνων με τοιχώματα που έχουν πάχος ένα άτομο άνθρακα, υπόσχονται τη λύση. Η IBM εκτιμά ότι το νέο υλικό θα προσφέρει πενταπλάσιες ή και δεκαπλάσιες επιδόσεις σε σχέση με το πυρίτιο και θα επιτρέπει την περαιτέρω σμίκρυνση για πολύ καιρό ακόμα «Το πρόβλημα είναι ότι αυτό θα πρέπει να έχει φτάσει στην παραγωγή σε δέκα με 15 χρόνια, οπότε μας μένουν μόνο λίγα χρόνια για να καθορίσουμε τις τεχνικές λεπτομέρειες» λέει ο Τζέιμς Χάνον της IBM Research. Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες είχαν καταφέρει να τοποθετήσουν και να ευθυγραμμίσουν μόνο μερικούς εκατοντάδες νανοσωλήνες κάθε φορά. Τώρα, η ομάδα του Χάνον αναφέρει στο Νature Nanotechnology ότι δημιούργησε ηλεκτρονικές συσκευές με δέκα χιλιάδες τρανζίστορ, οι οποίες φτάνουν σε πυκνότητα το ένα δισεκατομμύριο νανοσωλήνες ανά τετραγωνικό εκατοστό. Η προσέγγιση που ακολούθησαν οι ερευνητές ήταν σχετικά απλή: σε πρώτη φάση, χρησιμοποίησαν ένα επιφανειοδραστικό -στην ουσία ένα είδος σαπουνιού- που καθιστά τους νανοσωλήνες διαλυτούς στο νερό. Μέσα σε αυτό το διάλυμα νανοσωλήνων βυθίστηκε στη συνέχεια μια πλάκα από πυρίτιο, πάνω στην οποία είχαν δημιουργηθεί με συμβατικές διαδικασίες παραγωγής λωρίδες του εξωτικού μετάλλου χάφνιου. Λόγω της χημικής τροποποίησης που είχαν υποστεί, οι νανοσωλήνες συνδέθηκαν στο χάφνιο με χημικούς δεσμούς, ενώ οι ενδιάμεσες λωρίδες πυριτίου έμειναν καθαρές. Το σημαντικό με το νέο, πειραματικό τσιπ, επισημαίνουν οι ερευνητές, είναι ότι όχι μόνο πετυχαίνει υψηλή πυκνότητα νανοσωλήνων, αλλά και ότι βασίζεται σε απλά χημικά και τεχνικές που ήδη εφαρμόζονται ευρέως στη βιομηχανία ημιαγωγών. Παρόλα αυτά, η τεχνολογία δεν είναι έτοιμη για εμπορική αξιοποίηση: Όπως επισημαίνει ο Δρ Χάνον, στο πειραματικό τσιπ «υπάρχει ένας νανοσωλήνας κάθε 150 με 200 νανόμετρα. Η απόσταση αυτή είναι είναι δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτή που απαιτείται για την κατασκευή ενός μικροεπεξεργαστή».

Εμπρός προς τη Σελήνη. Το λεπτομερές πρόγραμμα εξερεύνησης της Σελήνης στη διάρκεια της προσεχούς δεκαετίας περιλαμβάνει δυο προσεληνώσεις, μια τροχιακή αποστολή και στο μέλλον μεταφορά δείγματος εδάφους στη Γη. Τα σχέδια θα πραγματοποιούνται στα πλαίσια πλατιάς διεθνούς συνεργασίας. Το ρωσικό πρόγραμμα εξερεύνησης της Σελήνης παρουσιάστηκε στο Γ΄ Διεθνές Συμπόσιο Ερευνών του Ηλιακού συστήματος, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Ινστιτούτο διαστημικών ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το σχέδιο σεληνιακών ερευνών παρουσίασε ο ακαδημαϊκός Λεβ Ζελιόνι, Διευθυντής του Ινστιτούτου. Το προηγουμένως κοινό σχέδιο “Luna-Glob” σήμερα έχει χωριστεί σε 2 μέρη. Το πρώτο με συσκευή προσελήνωσης και το δεύτερο με τροχιακή συσκευή, οι εκτοξεύσεις των οποίων θα πραγματοποιηθούν το 2015 και το 2016 αντίστοιχα. Το πρώτο σχέδιο θα αποσκοπεί στην δοκιμή τεχνολογιών απαλής προσεδάφισης, ενώ το τροχιακό μέρος υπόσχεται να είναι πιο ενδιαφέρον από την άποψη των σεληνιακών ερευνών. Επίσης σχεδιάζεται ότι η τροχιακή συσκευή “Luna-Glob” θα εργαστεί διαδοχικά σε τρεις τροχιές με ύψη 150, 50 και 500 χλμ. Τα τρία ύψη είναι απαραίτητα για διάφορα επιστημονικά πειράματα, μεταξύ άλλων, για την έρευνα των σωματιδίων των διαστημικών ακτίνων υπερυψηλών ενεργειών. Το 2017 στη Σελήνη προγραμματίζεται προσεδάφιση της συσκευής “Luna-Resurs”, η οποία ήδη θα είναι κανονικός επιστημονικός σταθμός. Η μάζα των επιστημονικών συσκευών σ΄ αυτόν θα είναι περίπου διπλάσια της συσκευής προσεδάφισης “Luna-Glob”. Και, τέλος, σημαντικότατο στάδιο αυτού του προγράμματος πρέπει να είναι η μεταφορά εδάφους από τη Σελήνη (σχέδιο “Luna-Grunt”), η οποία, σε περίπτωση ευμενών συνθηκών, προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί το 2019, παρόλο που, όπως παραδέχτηκε ο Λεβ Ζελιόνι, η προετοιμασία του σχεδίου μέσα σ΄ αυτό το χρονικό διάστημα συνδέεται με ορισμένο ρίσκο. Και το “Luna-Glob” και το “Luna-Resurs” θα πραγματοποιηθούν σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA), επίσης πρόσφατα ανακοινώθηκε το σχέδιο μεταφοράς εδάφους της Σελήνης στην περίοδο 2020-22. Από κάποια άποψη αυτού του σχεδίου πρέπει να προηγηθεί ακριβώς το Luna-Resurs. Η ESA θα παραχωρήσει για το πρόγραμμα διατρητική εγκατάσταση, ο προορισμός της οποίας θα είναι η λήψη για ανάλυση δειγμάτων του εδάφους από βάθος 1,5-2 μέτρων, τα οποία δεν θα είναι μολυσμένα από τα προϊόντα της λειτουργίας των κινητήρων προσεδάφισης. Η διεθνής συνεργασία είναι δυνατή και σε άλλα μέρη του προγράμματος – αρχίζοντας από την οργάνωση πειραμάτων μέσα στις διαστημικές συσκευές και τελειώνοντας με την από κοινού επεξεργασία των στοιχείων.

Ολοκληρώθηκε η πρώτη εμπορική πτήση του διαστημοπλοίου Dragon. Χωρίς προβλήματα επέστρεψε στη Γη η μη επανδρωμένη κάψουλα Dragon της εταιρείας SpaceX. Η κάψουλα είχε μεταφέρει εξοπλισμό και εφόδια στους αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) πριν από δύο εβδομάδες. Το Dragon είναι το πρώτο σκάφος ιδιωτικής εταιρείας που φτάνει στο πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα και η επιτυχημένη ολοκλήρωση της αποστολής θεωρείται πολύ σημαντική για τη NASA η οποία δεν έχει πλέον στη διάθεσή της κανένα διαστημικό λεωφορείο. Προς το παρόν η NASA εξαρτάται απόλυτα από τις ρωσικές κάψουλες Soyuz οι οποίες στέλνουν αστροναύτες στον ISS. Όμως τα Soyuz δεν διαθέτουν αρκετό χώρο για αποστολή φορτίων. Με τις κάψουλες Dragon η NASA θα μπορεί να στέλνει φορτία στον ISS αλλά και να λαμβάνει πίσω υλικά και κυρίως δείγματα από πειράματα που έχουν πραγματοποιηθεί στο Διάστημα. Το Dragon έπεσε με τη βοήθεια αλεξίπτωτων στον Ειρηνικό Ωκεανό χωρίς, όπως αποδείχτηκε, να υποστεί καμία ζημιά. «Κάνουμε το επόμενο βήμα στη διαστημική εξερεύνηση που έχει να κάνει με την είσοδο των ιδιωτικών εταιρειών οι οποίες θα στέλνουν στον ISS αλλά κυρίως θα φέρνουν πίσω στη Γη φορτία» αναφέρει ο Σκοτ Σμιθ, επιστήμονας της NASA. Ανάμεσα στα φορτία που αναμένεται να «κουβαλήσει» μαζί της η κάψουλα στο επόμενο ταξίδι της είναι δείγματα αίματος και ούρων των αστροναυτών του ISS με τα οποία οι ειδικοί της NASA ελέγχουν την πορεία της υγείας τους. Αναμένεται επίσης να έλθουν στη Γη φυτά που έχουν καλλιεργηθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η SpaceX, με έδρα στο Χόθορν της Καλιφόρνιας, είναι μία από τις δύο εταιρείες που έχουν εξασφαλίσει συμβόλαια με τη NASA για την αναπλήρωση των διαστημικών λεωφορείων της, τα οποία παροπλίστηκαν πέρυσι. Η δεύτερη εταιρεία είναι η Orbital Sciences Corp., με έδρα στη Βιρτζίνια. Οι δύο εταιρίες θα λάβουν συνολικά 3,5 δισ. δολάρια για περίπου 20 αποστολές στον ISS Η SpaceX αναπτύσσει τώρα μια νέα έκδοση της κάψουλας Dragon για επανδρωμένες αποστολές. Ακόμα τρεις αμερικανικές εταιρείες αναπτύσσουν τέτοια σκάφη για τα πληρώματα του ISS.

Οι επιστήμονες... ορμούν...στη Σελήνη με τηλεσκόπια. Μια ομάδα ειδικών από τριάντα χώρες σχεδίασε για το ευρωπαϊκό τηλεσκόπιο Herschel Space Observatory αξίας 1,4 δισ. δολαρίων μια δυσοίωνη μοίρα. Οι επιστήμονες προτείνουν να κατευθύνουν τον ερευνητικό σταθμό προς την κατεύθυνση της Σελήνης, ώστε να χτυπήσει με δύναμη στην επιφάνεια του δορυφόρου της Γης, να υψωθεί σύννεφο αερίων και σκόνης συντριμμιών, που είναι απαραίτητο στους ερευνητές για να μελετήσουν τα ζητήματα ύπαρξης νερού και άλλων ουσιών, που μπορούν να υψωθούν στον αέρα. Στην περίπτωση αυτή οι επιστήμονες σχεδιάζουν να επαναλάβουν το πείραμα με τη διαστημική συσκευή LCROSS, η οποία συνετρίβη στην επιφάνεια της Σελήνης στην περιοχή του Νοτίου Πόλου της.

Το κυνήγι της αόρατης σκοτεινής ύλης. http://physicsgg.wordpress.com/2012/10/27/%cf%84%ce%bf-%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%ae%ce%b3%ce%b9-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%8c%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae%cf%82-%cf%8d%ce%bb%ce%b7%cf%82/ Εικόνα του γιγαντιαίου σμήνους γαλαξιών CL0025+1654, στην οποία φαίνονται τόσο οι γαλαξίες (κόκκινες κηλίδες) όσο και η σκοτεινή ύλη του σμήνους (κυανό χρώμα)

Οι επιστήμονες ανακάλυψαν σχεδόν 700 εξοστρακισμένα αστέρια. Οι αστρονόμοι από το Πανεπιστήμιο Vanderbilt των ΗΠΑ εντόπισαν μεγάλο αριθμό αστέρων, που έχουν εξοστρακιστεί από το Γαλαξία μας. Τα αστέρια αυτά κατονομάζονται με διάφορους τρόπους, περιπλανώμενα, φυγάδες, υπερταχεία. Η ύπαρξη τέτοιων αστεριών είχε προβλεφθεί εδώ και πολύν καιρό, αλλά έγινε δυνατή η ανακάλυψή της μόλις τώρα. Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει σχεδόν επτακόσια παρόμοια αστέρια. Όλα τους απομακρύνθηκαν από το κέντρο του Γαλαξία. Οι μηχανισμοί «εκδίωξης» των αστέρων μπορεί να είναι διαφορετικοί. Έτσι την ταχύτητά τους μπορεί να τους τη δώσει η έκρηξη ενός σουπερνόβα, που βρίσκεται δίπλα τους ή η βαρυτική επίδραση μιας πυκνής συστάδας αστεριών. Πέραν αυτού η απόρριψη ενός αστεριού στον εξωγαλαξιακό χώρο μπορεί να γίνει από μια κεντρική μαύρη τρύπα. Στην περίπτωση αυτή λόγος γίνεται για δυαδικούς αστέρες, ένας εκ των οποίων κατευθύνεται με κίνηση σπιράλ προς τη μαύρη τρύπα, ενώ ο άλλος, αντιθέτως, με ιλιγγιώδη ταχύτητα απομακρύνεται μακριά.

Ζόμπι στον επιταχυντή του CERN. Mια ομάδα υποψήφιων διδακτόρων στη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων γύρισε μια ταινία τρόμου … με ζόμπι. H ταινία διαδραματίζεται στον υπόγειο Mεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), κατά τη διάρκεια των πειραμάτων αναζήτησης του σωματιδίου Higgs, μετά από κάποιο τρομερό λάθος. H ταινία θα προβληθεί δωρεάν στο διαδίκτυο. www.decayfilm.com Σύμφωνα με τους δημιουργούς η ταινία δεν έχει εγκριθεί ή πιστοποιηθεί από το CERN. Ιδού, το τρέιλερ …

Εκτροπή αστεροειδούς με paintballs. Ενώ στα σενάρια των επιστημονικών ταινιών του Χόλιγουντ χρησιμοποιούνται πυρηνικές βόμβες για να εκτρέψουν αστεροειδείς, ο Sung Wook Paek, ένας μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα της Αεροναυτικής και Αστροναυτικής του ΜΙΤ, ισχυρίζεται πως αρκεί να τους βάψουμε άσπρους, “πυροβολώντας τους με paintball”! Το λευκό χρώμα αντανακλά το φως του ήλιου, και με την πάροδο του χρόνου, η πίεση της ηλιακής ακτινοβολίας θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία του αστεροειδούς. Στην πρότασή του ο Paek, χρησιμοποίησε ως παράδειγμα τον αστεροειδή Απόφι, έναν βράχο 27 γιγατόνων, που θα περάσει κοντά από τη Γη το 2029 και και στη συνέχεια το 2036. http://physicsgg.wordpress.com/2011/11/05/%CE%BF-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF-%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B7/ Υπολόγισε ότι θα χρειαστούν πέντε τόνοι λευκού χρώματος για να καλυφθεί η επιφάνεια του αστεροειδούς, που έχει διάμετρο 450 μέτρα. Με την πρόταση αυτή ο Paek κέρδισε τον διεθνή διαγωνισμό του ”Μετακινήστε έναν αστεροειδή 2012“. http://spacegeneration.org/index.php/activities/current-projects/neo-working-group/move-asteroid-2012 Αλλά αυτή η μέθοδος αυτή παρουσιάζει κάποια μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, απαιτεί αρκετό χρόνο. Σύμφωνα με τον Paek θα απαιτηθούν έως και 20 χρόνια για να εκτραπεί ο αστροειδής από την πορεία του – λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας. Έτσι η μέθοδος δεν μπορεί να εφαρμοστεί για τον αστεροειδή 2012 DA14, http://physicsgg.wordpress.com/2012/03/09/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B5%CE%B9/ που αναμένεται να περάσει πολύ κοντά στη Γη στις 15 Φεβρουαρίου 2013 …

Το «Σογιούζ» με το πλήρωμα της νέας αποστολής συνδέθηκε με το ΔΔΣ. Το επανδρωμένο διαστημόπλοιο «Σογιούζ ΤΜΑ-06Μ» με το πλήρωμα της νέας αποστολής, το οποίο εκτοξεύθηκε την Τρίτη από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ, συνδέθηκε αυτόματα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το νέο πλήρωμα – οι κοσμοναύτες της Ρωσκόσμος (Roscosmos) Ολέγκ Νοβίτσκι και Γιεβγκένι Ταρέλκιν, καθώς και ο αστροναύτης της ΝΑΣΑ Κέβιν Φορντ – θα πραγματοποιήσουν στο Σταθμό μερικές δεκάδες επιστημονικά πειράματα. Επίσης θα παραλάβουν και θα εκφορτώσουν μερικά μεταγωγικά διαστημόπλοια. Νωρίτερα οι κοσμοναύτες είχαν δηλώσει στους δημοσιογράφους ότι σκοπεύουν να διατηρούν τροχιακό ιστολόγιο. Εκτός αυτού, ο Φορντ τον ελεύθερο του από τη δουλειά χρόνο θα τον αφιερώσει στη φωτογράφηση της Γης από το Σταθμό και την αποστολή φωτογραφιών. «Είναι υπέροχο να βλέπω και τους έξι σας σε τροχιά και να βλέπω τα χαμογελαστά πρόσωπά σας» είπε από τη Μόσχα ο Γούιλιαμ Γκερστενμάϊερ, διαχειριστής της NASA για τις διαστημικές πτήσεις. http://www.tovima.gr/webtv/#362151 Αναβλήθηκε η εκτόξευση του νοτιοκορεατικού πυραύλου. Αναβλήθηκε η εκτόξευση του νοτιοκορεατικού πυραύλου διαστημικού προορισμού Naro (KSLV-I) λόγω διαρροής αερίου στον πρώτο του όροφο. Αυτό έγινε γνωστό σήμερα από τοπικά ΜΜΕ. Γίνεται λόγος για την τρίτη ήδη προσπάθεια της Νότιας Κορέας να στείλει στο Διάστημα το δικό της διαστημικό πύραυλο μαζί με το δορυφόρο. Οι δύο προηγούμενες προσπάθειες αποδείχτηκαν ανεπιτυχείς. Η κατασκευή του πυραύλου Naro είχε αρχίσει το 2002 με σκοπό την «εκτόξευση κορεατικού δορυφόρου με κορεατικό πύραυλο-φορέα από το κορεατικό κοσμοδρόμιο». Στην κατασκευή του κορεατικού πυραύλου συμμετείχαν επίσης και Ρώσοι ειδικοί από το Επιστημονικό και Βιομηχανικό Κέντρο Χρούνιτσεφ. O τυφώνας Sandy από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός περνά ψηλά πάνω από τον τυφώνα Sandy. Ο τυφώνας βρισκόταν περίπου 85 μίλια νότια-νοτιοανατολικά από την περιοχή Great Exuma στις Μπαχάμες. Ο τυφώνας τοποθετείται μέχρι στιγμής στην κατηγορία 2.

Φομαλχώ β: η νεκρανάσταση ενός εξωπλανήτη. Ο Φομαλχώ (Fomalhaut) είναι το λαμπρότερο άστρο στον αστερισμό των Νοτίων Ιχθύων (α Piscis Austrini) και βρίσκεται σε απόσταση 25 ετών φωτός από τη Γη. Τον Νοέμβριο του 2008 το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble ανακάλυψε έναν πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Φομαλχώ. Ήταν ο πρώτος εξωπλανήτης που ανακαλύφθηκε άμεσα στο ορατό φως να περιστρέφεται γύρω από ένα άστρο. Ο πλανήτης αυτός ονομάστηκε Φομαλχώ β και απείχε από το άστρο του 115 αστρονομικές μονάδες. Η μάζα του προσδιορίστηκε περίπου 3 φορές η μάζα του Δία και η περίοδος περιστροφής του γύρω από το άστρο Φομαλχώ 872 χρόνια. Πρόσφατες μελέτες υποστήριξαν ότι ο πλανήτης Φομαλχώ β ήταν μια αυταπάτη. Βασισμένες στην φαινόμενη κίνηση του αντικειμένου αλλά και στην έλλειψη μιας υπέρυθρης ανίχνευσης από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer, έδειχναν ότι το παρατηρούμενο αντικείμενο ήταν ένα βραχύβιο νέφος σκόνης. Όμως νέες μελέτες «επαναφέρουν τον πλανήτη Φομαλχώ β στη ζωή». Στη νέα μελέτη αναλύονται πάλι οι παρατηρήσεις του Hubble από το 2004 έως το 2006. Οι ερευνητές διαπιστώνουν πως το αντικείμενο που αντιστοιχεί στον πλανήτη έχει σταθερή φωτεινότητα. Το γεγονός ότι δεν ανιχνεύεται από τα τηλεσκόπια υπερύθρων Subaru και Spitzer σημαίνει πως ο Φομαλχώ β θα πρέπει να έχει τουλάχιστον δυο φορές τη μάζα του Δία. Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο Astrophysical Journal Letters, ξεκαθαρίζει και το ζήτημα της κίνησης και της αλληλεπίδρασης του πλανήτη με τον παρατηρούμενο δακτύλιο κατά μήκος της τροχιάς του.

Αστρα σε «κουκούλια» σκοτεινής ενέργειας. Παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Spitzer αποκάλυψαν ένα εντυπωσιακό και άγνωστο μέχρι σήμερα φαινόμενο. Οταν υπάρχει συγχώνευση γαλαξιών προκαλούνται διάφορες κοσμικές διεργασίες. Μια από αυτές είναι ορισμένα άστρα και κυρίως άστρα που βρίσκονται στις περιοχές που εξελίσσεται η συγχώνευση «εξορίζονται». Ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ που μελέτησαν τα δεδομένα του Spitzer υποστηρίζουν ότι αυτά τα εξόριστα άστρα παγιδεύονται μέσα σε «κουκούλια» της σκοτεινής ύλης που περιβάλλει τους γαλαξίες. Αποτέλεσμα του φαινομένου είναι να δημιουργείται ένα είδος φωτοστέφανου γύρω από σημεία όπου υπάρχει σκοτεινή ύλη. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι μυστηριώδεις περιοδικές λάμψεις φωτός που παρατηρούνται στο υπέρυθρο φάσμα στο Διάστημα δεν προέρχονται από μακρινούς ή μικρούς και χαμηλής λαμπρότητας γαλαξίας όπως πιστεύεται μέχρι σήμερα αλλά προέρχονται από αυτά τα άστρα. Σύμφωνα με τους ειδικούς η ανακάλυψη θα βοηθήσει την καλύτερη κατανόηση της γέννησης και εξέλιξης των πρώτων γαλαξιών του Σύμπαντος.

Το NuStar το τηλεσκόπιο ακτίνων Χ βλέπει το “ξέσπασμα” μαύρης τρύπας. Τηλεσκόπιο της NASA που βλέπει στην περιοχή των ακτίνων Χ υψηλής ενέργειας συνέλαβε τη μαύρη τρύπα που κρύβεται στην καρδιά του γαλαξία μας να ξεσπάει βίαια και να λάμπει την ώρα που κατάπινε κάποιο νέφος αερίου ή αδέσποτο άστρο. «Ήμασταν τυχεροί που καταγράψαμε ένα ξέσπασμα της μαύρης τρύπας στη διάρκεια των παρατηρήσεών μας» σχολιάζει η Φιόνα Χάρισον, επιστημονική υπεύθυνη του NuSTAR, της «τηλεσκοπικής συστοιχίας πυρηνικής φασματογραφίας». «Τα δεδομένα αυτά θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τον ευγενικό γίγαντα που βρίσκεται στην καρδιά του Γαλαξία και να εξηγήσουμε γιατί καμιά φορά ξυπνά για μερικές ώρες και μετά επιστρέφει στο λήθαργό της» προσθέτει. To NuSTAR της NASA είναι το μόνο διαστημικό τηλεσκόπιο που μπορεί να εστιάζει τις «σκληρές» ακτίνες Χ, δηλαδή της ακτίνες Χ υψηλής ενέργειας. Λίγες μέρες μετά την εκτόξευσή τον Ιούλιο, το NuSTAR εστίασε στον Τοξότη Α* (προφέρεται άστρο άλφα του Τοξότη), όπως ονομάζουν οι αστρονόμοι την περιοχή όπου βρίσκεται η μαύρη τρύπα στο κέντρο του Μίλκι Ουέι. Προκειμένου να έχουν οι ερευνητές μια πληρέστερη εικόνα, η περιοχή εξεταζόταν την ίδια ώρα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra, το οποίο ακτίνες Χ χαμηλότερης ενέργειας, και το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη, το οποίο προσέφερε παρατηρήσεις στο φάσμα του υπέρυθρου. Οι κοσμολόγοι πιστεύουν σήμερα ότι όλοι οι γαλαξίες περιέχουν μια μαύρη τρύπα στο κέντρο τους. Οι μαύρες τρύπες είναι εξορισμού κατάμαυρες, μπορούν ωστόσο να γίνουν αντιληπτές την ώρα που καταπίνουν μεγάλες ποσότητες υλικών. Τα υλικά αυτά παγιδεύονται στο ακραίο βαρυτικό πεδίο της μαύρης τρύπας και αρχίζουν να περιστρέφονται γύρω τις με ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός. Σε αυτή τη φάση, φτάνουν σε θερμοκρασίες εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου και εκπέμπουν ακτινοβολία στο φάσμα των ακτίνων Χ. Οι μαύρες τρύπες που έχουν ανιχνευθεί στα κέντρα άλλων γαλαξιών είναι συχνά δραστήριες σε μόνιμη βάση -σε κάποιες περιπτώσεις τα γαλαξιακά κέντρα γίνονται ορατά ως κβάζαρ, πηγές ακτινοβολίες τόσο ισχυρές ώστε λάμπουν από την άλλη άκρη του Σύμπαντος. Συγκριτικά, ο Τοξότης Α* είναι μια ασυνήθιστα ήρεμη μαύρη τρύπα -σπάνια εκπέμπει λάμψεις όταν κάποιο υλικό πέφτει μέσα της. Όμως στη φάση παροξυσμού του περασμένου Ιουλίου, το υλικό που εξέπεμψε τις ακτίνες Χ εκτιμάται ότι είχε φτάσει σε θερμοκρασία 100 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Όπως σχολιάζει ο Τσακ Χέιλι, μέλος της αποστολής NuSTAR, «oι αστρονόμοι υποψιάζονταν εδώ και καιρό ότι το δείπνο της μαύρης τρύπας πρέπει να παράγει άφθονες, σκληρές ακτίνες Χ. Το NuSTAR όμως είναι το μόνο τηλεσκόπιο με αρκετή ευαισθησία ώστε να καταγράφει αυτές τις ακτίνες». Ο Τοξότης Α* σε εικόνα του NuSTAR. Δεξιά, η περιοχή της μαύρης τρύπας πριν από την έκλαμψη (πάνω), στη διάρκειά της και μετά τη λήξη της

Η μεγαλύτερη εικόνα του κέντρου του Γαλαξία μας. Βλέπουμε περισσότερα από 84 εκατομμύρια άστρα στο κέντρο του γαλαξία μας. Δημιουργήθηκε από τους αστρονόμους του Παρατηρητηρίου Paranal στο Cerro Paranal, στη Χιλή. Πρόκειται για μια εικόνα – κατάλογο των άστρων του κέντρου του γαλαξία μας, και είναι μια από τις μεγαλύτερες που έχουν δημιουργήσει οι αστρονόμοι με μέγεθος των 9 gigapixel. Η εικόνα περιέχει πάνω από δέκα φορές περισσότερα άστρα σε σχέση με προηγούμενες. Αν αυτή η εικόνα του κέντρου του γαλαξία εκτυπωνόταν με μια τυπική ανάλυση, θα είχε εμβαδόν 63 τετραγωνικά μέτρα! Η εικόνα του κέντρου του γαλαξία καλύπτει λιγότερο από το 1% του ουρανού και αποκαλύπτει συνολικά περίπου 173,1 εκατομμύρια αντικείμενα, εκ των οποίων τα 84 εκατομμύρια ταυτοποιήθηκαν ως άστρα, ενώ για τα υπόλοιπα δεν ήταν εφικτές ακριβείς μετρήσεις, είτε επειδή ήταν πολύ μικρής φωτεινότητας, είτε επειδή συγχέονταν με άλλα γειτονικά αντικείμενα. http://www.eso.org/public/images/eso1242a/zoomable/

Το Soyuz TMA-06M εκτοξεύθηκε από το Μπαϊκονούρ με κατεύθυνση το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ εκτοξεύθηκε ο πύραυλος-μεταφορέας Soyuz-FG, που μεταφέρει το διαστημόπλοιο Soyuz TMA-06M, στο οποίο επιβαίνει το νέο πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ), οι κοσμοναύτες της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας Roskosmos Ολέγκ Νοβίτσκι, Γεβγκένι Ταρέλκιν και ο αστροναύτης της ΝΑΣΑ Κέβιν Φορντ. Ο εκπρόσωπος της Ρωσικής Διαστημικής Υπηρεσίας δήλωσε ότι το Soyuz TMA-06M αποχωρίστηκε από τον πύραυλο-μεταφορέα του Soyuz-FG και τέθηκε σε τροχιά εκ του μακρόθεν προσέγγισης με τον ΔΔΣ στις 15:00 ώρα Μόσχας. Η πρόσδεση του Soyuz TMA-06M με το ΔΔΣ έχει προγραμματιστεί για τις 25 Οκτωβρίου στις 16:35 ώρα Μόσχας και θα γίνει σε συνθήκες αυτοματισμού. «O Oυρανός των Αρχαίων» έρχεται στο Ψηφιακό Πλανητάριο. Μια νέα θεαματική παράσταση με τίτλο «O Oυρανός των Αρχαίων» θα παρουσιάσει το Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου. Η νέα ψηφιακή παράσταση θα ενταχθεί στο πρόγραμμα του Πλανηταρίου από την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου, με τιμές εισιτηρίων 6 ευρώ για τους ενήλικες και 4 ευρώ για τα παιδιά. Η πρώτη επίσημη παράσταση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 30 Οκτωβρίου. Ξεκινώντας από τον «Ουρανό της Αρχαίας Αιγύπτου», η παράσταση αποτελεί μια εικονική περιήγηση σε μερικά από τα σημαντικότερα μνημεία, από το ναό του Αμπού Σιμπέλ έως τον τάφο του Τουταγχαμών, δείχνοντας πόσο ακριβείς ήταν οι ουράνιες ευθυγραμμίσεις των Αρχαίων Αιγυπτίων, οι οποίες ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να εντυπωσιάζουν. Ο δεύτερος «σταθμός» είναι ο ναυτικός πολιτισμός των Μινωιτών, που χρησιμοποίησαν πρώτοι τους αστερισμούς για να προσανατολιστούν και των οποίων οι εμπεριστατωμένες γνώσεις για τη ναυσιπλοΐα, επομένως και για τα άστρα, βρίσκονται αποτυπωμένες στα ερείπια της Κνωσού και του Ακρωτηρίου της Θήρας. Η παράσταση συνεχίζεται με την αρχαία Ελλάδα της κλασικής περιόδου, όταν μαθηματικοί και αστρονόμοι προσπάθησαν να ερμηνεύσουν τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων με τρόπο ορθολογικό. Ακολούθως παρουσιάζεται ο Εύδοξος, ο Αρίσταρχος ο Σάμιος (που πρώτος υποστήριξε μια ηλιοκεντρική θεώρηση του σύμπαντος) και ο Ίππαρχος που θεωρήθηκε ο πατέρας της αστρονομίας. Το ταξίδι στο χώρο και το χρόνο συνεχίζεται στην Ελληνιστική Αίγυπτο και τα επιτεύγματα της Αλεξανδρινής επιστήμης, την περίφημη Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη και τον Φάρο της Αλεξάνδρειας, ενώ ολοκληρώνεται με τον «Μηχανισμό των Αντικυθήρων», τον πρώτο υπολογιστή της αρχαιότητας. Ο διευθυντής του Πλανηταρίου Διονύσης Σιμόπουλος, μιλώντας για τη νέα ψηφιακή παράσταση, δήλωσε ότι «αξιοποιεί πλήρως τις τεχνικές δυνατότητες του πλανηταρίου να μας 'ταξιδέψει εικονικά' μέσα στο χώρο και το χρόνο και να μας παρουσιάσει τον ουρανό κατά την αρχαιότητα κατά τρόπο επιστημονικά άρτιο και εικαστικά εντυπωσιακό. Στον τεράστιο θόλο του Πλανηταρίου το κοινό θα δει τον έναστρο νυχτερινό ουρανό, όπως ακριβώς τον έβλεπαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι , οι Μινωίτες, οι Έλληνες της εποχής της κλασικής αρχαιότητας και αργότερα οι κάτοικοι της Ελληνιστικής Αιγύπτου». Επιπροσθέτως, όπως τόνισε, «οι πολύτιμες όσο και εντυπωσιακές φωτογραφίες του γνωστού φωτογράφου Λουκά Χαψή θα μας παρουσιάσουν τον έναστρο νυχτερινό ουρανό που απλώνεται πάνω από τους σημαντικούς αρχαιολογικούς μας χώρους σήμερα». Την ημέρα της πρεμιέρας 30/10 θα πραγματοποιηθούν τρεις παραστάσεις (19:00, 20:30 και 21:30), με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, απαραίτητα είναι όμως τα δελτία εισόδου, η διανομή των οποίων (και έως εξαντλήσεως των διαθεσίμων θέσεων) θα ξεκινήσει από τις 18:00 της ίδιας ημέρας από το ταμείο του Πλανητάριου. Την παράσταση θα προλογίσει ο καθηγητής Ξενοφών Μουσάς, ο οποίος και θα αναφερθεί εκτενώς και στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων.

Valles Marineris το Γκραν Κάνυον του Αρη. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στη δημοσιότητα τις πρώτες υψηλής ανάλυσης και έγχρωμες εικόνες του Valles Marineris, του μεγαλύτερου φαραγγιού του Αρη που πιθανότατα είναι το μεγαλύτερο φαράγγι του ηλιακού μας συστήματος. Οι νέες παρατηρήσεις του Valles Marineris δείχνουν ότι είναι πολύ βαθύτερο από όσο πιστεύαμε. Με βάση προηγούμενες παρατηρήσεις οι ειδικοί είχαν υπολογίσει αρχικά ότι το Valles Marineris έχει μήκος 3.000 χλμ, πλάτος 200 χλμ και βάθος 7 χλμ. Λίγο αργότερα οι μετρήσεις αναθεωρήθηκαν και οι ειδικοί έκαναν λόγο για μήκος 4.000 χλμ και βάθος 8 χλμ. Οι νέες παρατηρήσεις που έκανε ο δορυφόρος Mars Express της ESA δείχνουν ότι το μήκος και πλάτος του φαραγγιού είναι αυτά που έχουν υπολογιστεί μέχρι τώρα αλλά το βάθος του είναι ακόμη μεγαλύτερο αφού σε κάποια σημεία του φτάνει τα δέκα χλμ! Συγκριτικά, το Γκραντ Κάνυον στην Αριζόνα έχει μήκος 446 χλμ, 29 χλμ πλάτος, και το μέγιστο βάθος του φτάνει στα 1800 μέτρα. http://video.google.com/videoplay?docid=-1622667251598627943&hl=el

Ορίστηκε η σύνθεση του νέου πληρώματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Εγκρίθηκε η τελική σύνθεση της διεθνούς αποστολής, η οποία ήδη θα ξεκινήσει για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ). Στη νέα σύνθεση του πληρώματος συμμετέχουν ο Ρώσος Ολέγκ Νοβίτσκι, ο Λευκορώσος Γεβγκένι Ταρέλκιν και ο Αμερικανός Κέβιν Φορντ, οι οποίοι θα αντικαταστήσουν το πλήρωμα, που βρίσκεται ήδη σε τροχιά, τη Σανίτα Ουίλιαμς, τον Γιούρι Μαλεντσένκο και τον Ακιχίκο Χοσίντε. Η μετάβαση προς τον ΔΔΣ θα γίνει με διαστημόπλοιο «Soyuz TMA-06M», η εκτόξευση του οποίου έχει οριστεί για τις 23 Οκτωβρίου στις 14:51 ώρα Μόσχας (10:51 UTC). Η πρόσδεση του Soyuz με τον ΔΔΣ έχει οριστεί για τις 25 Οκτωβρίου στις 16:51 ώρα Μόσχας (12:51 UTC) και θα γίνει αυτομάτως. Το «Proton M» εκτοξεύτηκε επιτυχώς από το Μπαϊκονούρ. Ο πύραυλος-φορέας «Proton M» με το σύστημα επιτάχυνσης «Briz-M» και τον αμερικανικό τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο Intelsat-23 εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε επιτυχώς στις 12:37 ώρα Μόσχας, ο δορυφόρος θα τοποθετηθεί στην τελική τροχιά στις 22:07 ώρα Μόσχας. Ο δορυφόρος προορίζεται για παροχή τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών στην Αμερική, στην Ευρώπη και στην Αφρική για την περίοδο των 15 ετών. Η Κίνα τοποθέτησε σε τροχιά δύο επιστημονικούς πειραματικούς δορυφόρους. Η Κίνα τοποθέτησε σε τροχιά δύο επιστημονικούς πειραματικούς δορυφόρους της σειράς «Σιτζάν». Οι δορυφόροι εκτοξεύτηκαν από το αεροδρόμιο T'ai Yuan με την βοήθεια του πυραύλου-φορέα "Changzheng-2C". Οι δορυφόροι αυτής της σειράς προορίζονται για παρακολούθηση της κατάστασης του περιβάλλοντος, για την έρευνα του διαστήματος και για την διεξαγωγή επιστημονικών πειραμάτων. Η σημερινή εκτόξευση ήταν η 169η τοποθέτηση δορυφόρων σε τροχιά με την βοήθεια των πυραύλων φορέων της σειράς "Changzheng". Το Spektr-R πραγματοποίησε μια ραδιοαπεικόνιση μακρινού γαλαξία. Η πρώτη απεικόνιση του γοργά μεταβαλλόμενου ενεργού γαλαξία 0716+714 επιτεύχθηκε σε μήκος κύματος 6,2 εκατοστά με τη βοήθεια του ρωσικού διαστημικού ραδιοτηλεσκοπίου Spektr-Rκαι επίγειων ραδιοτηλεσκοπίων. «Στην ανάλυση χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία, που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της παρατήρησης της δραστηριότητας περισσότερο από 24 ώρες, στην οποία συμμετείχαν περίπου δέκα από τα μεγαλύτερα επίγεια ραδιοτηλεσκόπια», αναφέρεται στην ανακοίνωση. Εκτός από την ραδιοαπεικόνιση, οι επιστήμονες κατόρθωσαν να μετρήσουν τις παραμέτρους του πυρήνα του γαλαξία, το πλάτος των πιδάκων στη βάση του, η οποία ήταν γύρω στα 70 μικροδευτερόλεπτα του τόξου ή 0,3 parsecs, καθώς και άλλα αστροφυσικά χαρακτηριστικά. Ρωσικός πύραυλος θα τοποθετήσει σε τροχιά δορυφόρο του Εκουαδόρ. Ρωσικός πύραυλος-φορέας θα τοποθετήσει σε περίγεια τροχιά τον πρώτο στην ιστορία δορυφόρο του Εκουαδόρ. Όπως ανακοίνωσε η Υπηρεσία Διαστήματος του Εκουαδόρ, η εκτόξευση έχει προγραμματιστεί για τις 20 Νοεμβρίου. Ο δορυφόρος, που προορίζεται για τη διεξαγωγή επιστημονικών ερευνών στο Διάστημα, κατασκευάστηκε από ειδικούς του Ισημερινού χωρίς οποιαδήποτε ξένη βοήθεια. Ο δορυφόρος είναι εξοπλισμένος με ειδικό σύστημα μετάδοσης βίντεο σήματος από το Διάστημα, το οποίο θα μεταδίδεται μετά στο Διαδίκτυο. Πύραυλος Soyuz έθεσε σε τροχιά άλλους δύο δορυφόρους του συστήματος Galileo. Το κορυφαίο πυραυλικό τμήμα Frigate-ΜΤ έθεσε με επιτυχία σε τροχιά τη νύχτα προς 13η Οκτωβρίου ώρα Μόσχας δύο δορυφόρους του ευρωπαϊκού συστήματος πλοήγησης Galileo. Ο συνολικός αριθμός της ομάδας των δορυφόρων του Galileo σε τροχιά έφθασε πλέον τους τέσσερις. Η πρώτη επιτυχής εκτόξευση του πυραύλου Soyuz-ST με δύο ευρωπαϊκούς δορυφόρους αυτού του συστήματος έγινε στις 21 Οκτωβρίου 2011. Οι υπόλοιποι 26 δορυφόρου θα τίθενται σταδιακά σε τροχιά από το 2013. Το συνολικό κόστος της εκτόξευσης δέκα δορυφόρων με πέντε ρωσικούς πυραύλους Soyuz φθάνει τα 397 εκατομμύρια ευρώ. Περισσότερα: http://www.esa.int/esaCP/SEMGCG3S18H_Greece_0.html Το Πεντάγωνο κάνει όνειρα για φτηνό διάστημα. Οι Αμερικανοί στρατιωτικοί άρχισαν να σκέφτονται στα σοβαρά τη δημιουργία διαστημικών συστημάτων πολλαπλών χρήσεων νέας γενιάς. Η εκπόνησή τους δεν πρέπει να διακόπτεται ούτε ακόμα και σε συνθήκες περιορισμένου προϋπολογισμού, δηλώνουν στο Πεντάγωνο. Παρόλ΄ αυτά σήμερα στις ΗΠΑ δεν χρηματοδοτούνται νέα σχέδια τέτοιου είδους. Το κόστος μεταφοράς ενός κιλού φορτίου σε περίγεια τροχιά παραμένει πολύ υψηλό και ανέρχεται σε μερικές χιλιάδες δολάρια. Το κόστος θα έπρεπε να είχε μειώσει η χρησιμοποίηση διαστημικών συσκευών πολλαπλής χρήσης – διαστημικών λεωφορείων. Όμως η τιμή εκτόξευσης ενός σατλ αποδείχτηκε αστρονομική – αντί των 20 εκατ. δολαρίων ξεπέρασε το ενάμιση δισεκατομμύριο. Ήδη το νέο αιώνα εμφανίστηκε το βάρους 5 τόνων μη επανδρωμένο διαστημοπλάνο Boeing X-37B – δημιούργημα της ΝΑΣΑ, το οποίο παραδόθηκε στο Πεντάγωνο. Και τα δυο σκάφη αυτού του τύπου πραγματοποίησαν το καθένα μια μυστική αποστολή, που σχετιζόταν με τη δοκιμή κάποιων δορυφορικών τεχνολογιών. Η X-37B δεν είναι συσκευή, η οποία θα άνοιγε για το Πεντάγωνο το δρόμο των φτηνών εκτοξεύσεων. Η δημιουργία του είχε αρχίσει πριν 13 χρόνια. Η αντίληψή του απαρχαιώνεται, παρόλο που έχει δώσει πείρα για την κατασκευή μικρών διαστημοπλάνων. Άλλα σχέδια οι στρατιωτικοί δεν έχουν, θεωρεί ο ακαδημαϊκός της Ρωσικής Ακαδημίας Κοσμοναυτικής Αλεξάντρ Ζελεζιακόφ: - Μη στρατιωτικά συστήματα τέτοιας τάξης υπάρχουν επίσης μόνο στο χαρτί. Εκτός του διαστημικού τουρισμού προς το παρόν δεν βλέπω οποιαδήποτε δυνατότητα χρησιμοποίησης διαστημοπλάνων πολλαπλής χρήσης. Εκτός των διαστημικών λεωφορείων πολλαπλής χρήσης, υπάρχει μόνο ένας τρόπος μείωσης του κόστους των εκτοξεύσεων – η δημιουργία επιστρεφόμενων πυραύλων. Για τέτοιους πυραύλους η διοίκηση της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ είχε πραγματοποιήσει διαγωνισμό με τη συμμετοχή εταιρειών, συμπεριλαμβανομένης και της Boeing, καθώς και της Λόκχιντ Μάρτιν (Lockheed Martin). Ένα από τα σχέδια άρεσε, όμως συγκεκριμένη παραγγελία δεν έγινε. Γι΄αυτό οι στρατιωτικοί τίποτα δεν έχουν ούτε σ΄ αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο τη δημιουργία παρόμοιου πολιτικού σχεδίου σήμερα προωθεί η Έλον Μασκ (Elon Musk)– η εταιρία της “Space X” κατασκευάζει σασί προσεδάφισης για τον πύραυλό της «Falcon 9». Το Πεντάγωνο στο αμέσως προσεχές μέλλον ούτε νέα φτηνά διαστημοπλάνα, ούτε πυραύλους, ικανούς να κάθονται σε αεροδρόμιο, κατά πάσαν πιθανότητα, δεν θα αποκτήσει. Η ζήτηση τέτοιου είδους συσκευών στο μέλλον θα αυξάνεται, κυρίως, από την πλευρά του μη στρατιωτικού τομέα. Γι΄αυτό το πιθανότερο είναι ότι θα δημιουργηθούν από ιδιωτικές εταιρείες, παρά από την Λόκχιντ Μάρτιν ή από άλλους παλιούς εργολάβους του Πενταγώνου. Σε συνθήκες έντονα περικομμένου προϋπολογισμού οι στρατιωτικό άρχισαν να εξετάζουν την πείρα της Έλον Μασκ, χωρίς να αντιλαμβάνονται πως κατόρθωσε με σχετικά μικρά χρηματικά ποσά να δημιουργήσει ολοκληρωμένο διαστημόπλοιο πολλαπλών χρήσεων, που ήδη έχει πετάξει, καθώς και πύραυλο. Οι εμπειρογνώμονες της υποδεικνύουν ότι η τύχη των στρατιωτικο-διαστημικών εκπονήσεων σε σημαντικό βαθμό εξαρτάται από τους πολιτικούς – ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσει η αξιοποίηση του διαστήματος. Θα διατηρηθεί άραγε η τωρινή τάση πολιτικής χρησιμοποίησής του ή τα στοιχεία της στρατιωτικοποίησής του θα γίνουν πιο προφανή;

Ένας νέος δορυφόρος της ESA θα μελετήσει μακρινούς πλανήτες. Πλανήτες που περιφέρονται γύρω από κοντινούς αστέρες θα είναι το αντικείμενο της νέας διαστημικής αποστολής που ανακοίνωσε η ESA την περασμένη Παρασκευή. Ο δορυφόρος που φέρει το όνομα Cheops αναμένεται να είναι έτοιμος για εκτόξευση το 2017. Ο Cheops πήρε το όνομά του από τα αρχικά των λέξεων CHaracterising ExOPlanets Satellite και στόχος του είναι γειτονικοί αστέρες γύρω από τους οποίους είναι γνωστό ότι περιφέρονται πλανήτες. http://www.esa.int/esaCP/SEMH92MFL8H_Greece_0.html Πλανήτης στο μέγεθος της Γης στο γειτονικό Άλφα του Κενταύρου. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=17285&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=

Ξαναβρέθηκε χαμένος αστεροειδής με λίγη βοήθεια από την ESA. http://www.esa.int/esaCP/SEMSMH4S18H_Greece_0.html

Μαζι διαμορφώνονταν ο Γαλαξίας και η Γη. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι ο σχηματισμός των γαλαξιών ολοκληρώνεται πολλά δισεκατομμύρια έτη πριν αρχίσουν να δημιουργούνται ηλιακά συστήματα και να κάνουν την εμφάνιση τους οι πρώτοι πλανήτες μέσα σε αυτά. Νέα μελέτη της NASA έρχεται να ανατρέψει αυτή τη θεωρία και μάλιστα με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο αφού, όπως δείχνει, οι γαλαξίες συνεχίζουν να εξελίσσονται για πολλά δισεκατομμύρια έτη μετά τη γέννησή τους. Μάλιστα, σύμφωνα με τη μελέτη, ο γαλαξίας μας ολοκλήρωσε τη διαμόρφωσή του και έφτασε το τελικό σημείο σχηματισμού του, αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, την ίδια ακριβώς εποχή που γεννιόταν το ηλιακό μας σύστημα. Επιστήμονες της NASA χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη και μελέτησαν 544 γαλαξίες. Η μελέτη ονομάστηκε DEEP2 Redshfit Survey και οι ερευνητές παρατήρησαν γαλαξίες που βρίσκονταν σε απόσταση 2-8 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τον δικό μας γαλαξία. Οι επιστήμονες επικέντρωσαν την προσοχή τους σε λαμπρούς γαλαξίες η μελέτη των οποίων μπορεί να αποκαλύψει πολλά στοιχεία για την εσωτερική λειτουργία τους. Σύμφωνα με τα όσα πίστευαν μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι, οι γαλαξίες - ειδικά εκείνοι στη συμπαντική μας γειτονιά, συμπεριλαμβανομένου του δικού μας - ολοκλήρωσαν τις διεργασίες σχηματισμού και μορφοποίησής τους πριν από περίπου 8 δισεκατομμύρια έτη και έκτοτε εμφάνισαν μικρές και άνευ ιδιαίτερης σημασίας μεταβολές. Οι ερευνητές της NASA κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει και ότι ειδικά οι σπειροειδείς γαλαξίες (όπως ο δικός μας) συνεχίζουν να εξελίσσονται και να διαμορφώνονται για αρκετά δισεκατομμύρια έτη μετά το χρονικό όριο που έχει θέσει η κρατούσα θεωρία. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο γαλαξίας μας συνέχιζε να βρίσκεται σε διαδικασία εξέλιξης και διαμόρφωσης πριν από 4,6 δισεκατομμύρια έτη, την εποχή δηλαδή που είχε ξεκινήσει και ο σχηματισμός του ηλιακού μας συστήματος. Υπολογίζεται ότι η Γη γεννήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια έτη, οπότε, αν η μελέτη της NASA είναι ορθή, ο πλανήτης μας βρισκόταν σε διαδικασία σχηματισμού του ταυτόχρονα με τον Γαλαξία.

Ο γαλάζιος Ουρανός. Εδώ και δεκαετίες, οι καλύτερες εικόνες του μακρινού πλανήτη Ουρανού δείχνουν μόνο μια γαλαζοπράσινη σφαίρα χωρίς κανένα ορατό χαρακτηριστικό. Τώρα, μια νέα τεχνική παρατήρησης επέτρεψε στους αστρονόμους να διακρίνουν λεπτομέρειες και βίαια μετεωρολογικά συστήματα. Αν και είναι ο τρίτος μεγαλύτερος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος, μετά τον Δία και τον Κρόνο, ο Ουρανός παραμένει μυστηριώδης, αφού βρίσκεται 30 φορές πιο μακριά από τον Ήλιο, σε σχέση με τη Γη, και παραμένει κρυμμένος στο αιώνιο λυκόφως. Ακόμα και η αποστολή Voyager, η οποία πέρασε από τον Ουρανό το 1986, κατάφερε να δει μόνο μια τιρκουάζ σφαίρα. Οι νέες εικόνες αποκαλύπτουν ότι ο Ουρανός μοιάζει τελικά με τους υπόλοιπους αέριους γίγαντες του Ηλιακού Συστήματος, τον Δία, τον Κρόνο και τον Ποσειδώνα: είναι τυλιγμένος σε ζώνες περιστρεφόμενων σύννεφων και η ατμόσφαιρά του μαστίζεται από γιγάντιους κυκλώνες. Τα νέα πορτρέτα του Ουρανού συνδυάζουν πολλαπλές υπέρυθρες λήψεις με το τηλεσκόπιο Keck II, το οποίο βρίσκεται στην κορυφή του ηφαιστείου Μάουνα Κέα της Χαβάης. Με επικεφαλής τον Λάρι Σρομόφσκι του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν στο Μάντισον, οι ερευνητές κατάφεραν να απομονώσουν το θόρυβο και να αποκαλύψουν έτσι τα χαρακτηριστικά της ατμόσφαιρας. Οι αστρονόμοι διαπίστωσαν ότι βαθιά μέσα στην ατμόσφαιρα του Ουρανού, η οποία αποτελείται από υδρογόνο, ήλιο και μεθάνιο, οι άνεμοι πνέουν συνήθως από τα ανατολικά, με ταχύτητες που φτάνουν τα 900 χιλιόμετρα την ώρα. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο άνεμος είναι τόσο ισχυρός, δεδομένου ότι η ενέργεια της ατμόσφαιρας είναι περιορισμένη στη θερμοκρασία των -240 βαθμών Κελσίου. «Ο ήλιος είναι στον ουρανό 900 φορές πιο ασθενής από ό,τι στη Γη, οπότε πέφτει και η ένταση της ηλιακής ενέργειας που τροφοδοτεί το σύστημα» εξηγεί ο Δρ Σρομόφσκι. Επισημαίνει επίσης ότι στο βόρειο πόλο του Ουρανού διακρίνονται για πρώτη φορά ρεύματα μεταφοράς θερμότητας, τα οποία θυμίζουν τη γιγάντια δίνη που μαίνεται στο νότιο πόλο του Κρόνου. Η μελέτη παρουσιάστηκε σε συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Αστρονομίας στο Ρένο της Νεβάδα.

Τιτάνας, σύντομα ο ισχυρότερος υπολογιστής του κόσμου. Με την ολοκλήρωση μιας σημαντικής αναβάθμισης τις επόμενες εβδομάδες, ο ισχυρότερος υπερυπολογιστής των ΗΠΑ θα γίνει ο ισχυρότερος του κόσμου. Το σύστημα Titan, το οποίο ετοιμάζεται στο Εθνικό Εργαστήριο του Όουκ Ριτζ στο Τενεσί, θα φτάσει σε ισχύ τα 10 με 20 petaflops, δηλαδή θα εκτελεί 20 τετράκις εκατομμύρια υπολογισμούς κινητής υποδιαστολής ανά δευτερόλεπτο. Το νούμερο αντιστοιχεί σε μισό εκατομμύριο οικιακά PC και υπερβαίνει κατά σχεδόν δέκα φορές την ισχύ του συστήματος στη σημερινή του μορφή, με την ονομασία Jaguar. Ο αναβαθμισμένος υπερυπολογιστής θα αναλάβει να αναλύει νέα στελέχη του ιού της γρίπης, θα πραγματοποιεί εικονικές δοκιμές εμβολίων και θα βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων βιοκαυσίμων και συστημάτων ηλιακής ενέργειας. Το Jaguar κατασκευάστηκε από την αμερικανική Cray, η οποία ειδικεύεται στους υπερυπολογιστές. Περιλαμβάνει 224.256 επεξεργαστές Opteron της AMD και τρέχει μια ειδική έκδοση του Linux. Με την αναβάθμιση το σύστημα θα εφοδιαστεί με μερικές χιλιάδες επεξεργαστές γραφικών (GPU), παρόμοιους με αυτούς που χρησιμοποιούνται σε κονσόλες όπως το PlayStation, όπως θέλει μια νέα τάση στην αγορά υπερυπολογιστών. Χάρη στην δυνατότητά τους για παράλληλη επεξεργασία των δεδομένων, τα τσιπ GPU μπορούν να επιταχύνουν σημαντικά ορισμένες, αλλά όχι όλες, τις εργασίες. Το Τitan θα εξοπλιστεί με τα τσιπ Tesla και Kepler της Nvidia. H αναβάθμιση δεν αναμένεται πάντως να αυξήσει σημαντικά την κατανάλωση ρεύματος, με το λογαριασμό σε ετήσια βάση να φτάνει τα 25 εκατομμύρια δολάρια. Την πρωτιά του ταχύτερου υπολογιστή του κόσμου κατέχει σήμερα ο κινεζικός Tianhe-1A, ενώ ο Jaguar ακολουθεί στη δεύτερη θέση. Στην φωτογραφία ο υπερυπολογιστής Jaguar της Cray.

Το νερό και ο αέρας του Άρη. Το ρωσικό φασματοσκόπιο ουδετερονίων DAN στη συσκευή Curiosity άρχισε να ερευνά με καθετηρίαση την επιφάνεια του Άρη αναζητώντας κοιτάσματα πάγου από νερό. Εν τω μεταξύ το μέλλον του Άρη σήμερα καθορίζεται στη Γη. Στη ΝΑΣΑ ετοιμάζονται τα σχέδια MAVEN και InSight για την εξερεύνηση της ατμόσφαιρας και της εσωτερικής δομής του πλανήτη, ενώ η (ESA) και η Ρωσκόσμος σχεδιάζουν να ερευνήσουν λεπτομερώς τη σύσταση της ατμόσφαιρας του Άρη η οποία, ίσως, θα υποδείξει αν υπάρχει ή όχι ζωή σ΄αυτό τον πλανήτη. Το ρωσικό φασματοσκόπιο ουδετερονίων DAN, που βρίσκεται στο όχημα Curiosity, ήδη άρχισε την εκτέλεση του επιστημονικού προγράμματος πειράματος στην επιφάνεια του Άρη. Το πρώτο αποτέλεσμα του DAN αποδέχτηκε απρόσμενο – στο σημείο της προσεδάφισης του Curiosity στο υπέδαφος ανακαλύφθηκε αρκετά μικρή ποσότητα υδρογόνου – περίπου τόση, όση αντιστοιχεί σε 1-2% νερού. Αυτός ο δείκτης δεν αντιστοιχεί εντελώς στα προηγούμενα τροχιακά στοιχεία, τα οποία είχε πάρει η ρωσική συσκευή HEND του δορυφόρου Mars Odyssey (ΝΑΣΑ). Σύμφωνα με τους χάρτες, που είχαν σχεδιαστεί με τη βοήθεια του HEND, η περιοχή της προσεδάφισης του Curiosity στον κρατήρα του Γκέιλ μπορεί να θεωρείται μάλλον υγρή – ο προσδιορισμένος όγκος υδρογόνου αντιστοιχεί περίπου σε ποσοστό 5-6% περιεκτικότητας νερού. Πάντως, «απρόσμενο» δεν σημαίνει «ακατανόητο» - η διακριτική ικανότητα του HEND στο χώρο ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιόμετρα, ενώ το DAN μετρά την περιεκτικότητα του υδρογόνου ακριβώς κάτω από το Curiosity με διακριτική ικανότητα μερικών μέτρων. Μάλλον, μπορούμε να πούμε ότι η πραγματική κατανομή του πάγου στο υπέδαφος είναι πολύ πιό πολύπλοκη, από ότι θα μπορούσαμε να υποθέσουμε, γι΄αυτό χρειάζονται όλο και πιό λεπτές μετρήσεις, για τις οποίες ακριβώς είχε επινοηθεί το Curiosity. Αυτή την απαίτηση τη λαμβάνουν ήδη και τα νέα σχέδια για τον Άρη. Προχωρούν ολοταχώς οι εργασίες στα πλαίσια των προγραμμάτων MAVEN και InSight (ΝΑΣΑ) και ExoMars (ESA και Ρωσκόσμος), για να μην αναφερθούμε και στα επιστημονικά προγράμματα άλλων χωρών. Οι επιστημονικοί τους στόχοι σε κάποια σημεία ομοιάζουν, όμως μόνο στο βαθμό, που τους συνενώνουν τα άλυτα ερωτήματα σε ό,τι αφορά την εξαίρεση του Άρη – πως αναπτυσσόταν ο πλανήτης, γιατί έχασε το μαγνητικό του πεδίο και το νερό και υπήρχε άραγε στον Άρη ζωή ή κάτι προγενέστερό της. Οι απαντήσεις σ΄αυτές τις ερωτήσεις μπορούν να βρεθούν μέσω της έρευνας της ατμόσφαιρας του πλανήτη, της εσωτερικής του δομής, της κατανομής του πάγου από νερό και των ορυκτών στην επιφάνεια και το ανώτερο στρώμα του υπεδάφους. Ο Κρεγκ Βέντερ δηλώνει βέβαιος ότι θα βρει DNA στον Άρη. Ο Κρεγκ Βέντερ, ο ερευνητής που δημιούργησε το πρώτο συνθετικό γονιδίωμα, θέλει τώρα να στείλει στον Άρη ένα ρομπότ που θα αναζητήσει γενετικό υλικό από εξωγήινα μικρόβια. «Σίγουρα θα υπάρχουν και εκεί μορφές ζωής που βασίζονται στο DNA» είπε ο Αμερικανός βιολόγος σε συνέδριο Υγείας που πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα το περιοδικό Wired. http://fora.tv/2012/10/16/Craig_Venter_Health_Genomics_Research_and_Power O υπερφιλόδοξος Βέντερ παρουσίασε τα σχέδιά του για μια ρομποτική αποστολή στον Άρη που θα διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό για γενετικές αναλύσεις. Το ρομπότ, είπε, θα μπορούσε να συλλέγει δείγματα του υπεδάφους, να ανιχνεύει μικροβιακές μορφές ζωής, να προσδιορίζει τη γενετική αλληλουχία τους και να μεταδίδει τα δεδομένα στη Γη. Αυτό, επισήμανε, θα επέτρεπε στους αστροβιολόγους να μελετήσουν τα αρειανά μικρόβια χωρίς να χρειάζεται να μεταφερθούν δείγματα στη Γη. Είναι ένα ακόμα ανορθόδοξο σχέδιο για τον Κρεγκ Βέντερ, ο οποίος έγινε διάσημος το 2000, όταν ολοκλήρωσε την αλληλουχία του ανθρώπινου γονιδιώματος πριν από τη διεθνή ερευνητική κοινοπραξία του Human Genome Project. Αργότερα υλοποίησε πρόγραμμα για τη μαζική γενετική ανάλυση των μικροβίων των ωκεανών, εξέτασε το γονιδίωμα των μικροβίων στον αέρα της Νέας Υόρκης, και πιο πρόσφατα δημιούργησε τη «Σύνθια», το πρώτο ζωντανό βακτήριο με συνθετικό γονιδίωμα. Το ενδιαφέρον του για τα αρειανά μικρόβια ακούγεται υπερβολικό, υπάρχουν όμως κι άλλοι επιστήμονες που θεωρούν ότι ένα τέτοιο σχέδιο θα ήταν καλή ιδέα. Ο Βέντερ ανέφερε ότι τεχνολογίες αυτόματου προσδιορισμού αλληλουχίας δοκιμάζονται ήδη στην έρημο Μοχάβε στην Καλιφόρνια με την προοπτική να αξιοποιηθούν σε μια μελλοντική αποστολή στον Άρη. Στο συνέδριο του Wired, ερευνητές του MIΤ ανέφεραν ότι αναπτύσσουν ένα μηχάνημα προσδιορισμού αλληλουχίας με την ονομασία SETG (Search for Extraterrestrial Genomes), το οποίο θα αναζητήσει DNA και RNA από εξωγήινες μορφές ζωής. «Θα αναζητήσουμε κάτι που είτε είναι ζωντανό είτε έχει πεθάνει πρόσφατα» είπε ο Κρις Καρ, μέλος της ομάδας. Οι τελευταίες αποστολές της NASA έχουν δείξει με σχετική βεβαιότητα ότι ο Άρης δεν ήταν πάντα παγωμένος και άνυδρος όπως σήμερα. Το τροχοφόρο ρομπότ Curiosity που έφτασε τον Αύγουστο στον Άρη ανακάλυψε για παράδειγμα τα ίχνη ενός αρχαίου ποταμού, ο οποίος όμως ξεράθηκε πριν από αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια. Το DNA σε καμία περίπτωση δεν διατηρείται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα -μέχρι σήμερα οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να αναλύσουν γενετικό υλικό μόνο μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ετών. Ο Βέντερ, όμως, πιστεύει ότι τα αρειανά μικρόβια ζουν και βασιλεύουν στο βαθύ υπέδαφος του Άρη, στο οποίο δεν έχουν καταφέρει να φτάσουν ακόμα τα ρομπότ της NASA.

Το Curiosity παίρνει μια πρώτη γεύση των εδαφών του Άρη. Το Curiosity, ο ρομποτικός εξερευνητής του Άρη, συνέλεξε ένα μικρό δείγμα εδάφους του Κόκκινου Πλανήτη και ξεκίνησε τις αναλύσεις με τα προηγμένα όργανα που διαθέτει. Βασικός στόχος των επιτελών της αποστολής σε αυτή την εξέταση είναι να αποκαλυφθούν τα διάφορα συστατικά του εδάφους και ειδικότερα εκείνα των μεταλλικών στοιχείων που υπάρχουν σε αυτό. Η ανάλυση θα αποκαλύψει εκτός των άλλων και το κατά πόσον είναι πιθανόν τα συστατικά αυτά να υποστηρίξουν τη μικροβιακή ζωή. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προξένησαν στους ερευνητές κάποια λαμπερά ρινίσματα που αρχικώς αποδόθηκαν σε υλικό προερχόμενο από τον ίδιο τον ρομποτικό εξερευνητή Curiosity. Τελικά όμως φαίνεται πως μάλλον τα ρινίσματα αυτά προέρχονται από κάποιο μέταλλο του Κόκκινου Πλανήτη και διεσπάρησαν ύστερα από την τομή που πραγματοποίησε στο έδαφος ο ρομποτικός βραχίονας. Σε κάθε περίπτωση οι ερευνητές θα επιχειρήσουν να συντάξουν την πλήρη «λίστα» των ορυκτών του Άρη. Τα ρομπότ που τα προηγούμενα χρόνια εξερεύνησαν τον Άρη δεν διέθεταν τέτοια όργανα ανάλυσης και έτσι είναι η πρώτη φορά που θα γίνει ένα τεστ που μπορεί ενδεχομένως να αποκαλύψει την ύπαρξη ζωής στον πλανήτη. Γι αυτό και η επιστημονική κοινότητα αναμένει τα αποτελέσματα της ανάλυσης με μεγάλο ενδιαφέρον.

Επετεύχθη ζεύξη qubits σε απόσταση μέσω ενός υπεραγώγιμου κυκλώματος μικροκυμάτων ή «quantum bus» Οι κβαντικοί υπολογιστές θεωρούνται ακόμη ένα μάλλον μακρινό όνειρο, το όνειρο αυτό φαίνεται όμως να έρχεται ένα βήμα πιο κοντά με το επίτευγμα μιας ομάδας αμερικανών επιστημόνων. Οι ερευνητές κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ζεύξη ανάμεσα σε κβαντικά μπιτ (qubit) που βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους, ανοίγοντας τον δρόμο για την υλοποίηση κυκλωμάτων κβαντικών υπολογιστών σε μεγαλύτερη κλίμακα. Οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και το Joint Quantum Institute του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ πέτυχαν να ενώσουν τα δυο «μακρινά» spin qubit χρησιμοποιώντας ως όχημα ένα... «κβαντικό λεωφορείο» ή quantum bus – ένα υπεραγώγιμο κύκλωμα μικροκυμάτων σε ορισμένη συχνότητα ώστε να εισέρχονται σε κβαντική σύμπλεξη. Τα σπιν ηλεκτρονίου παγιδευμένα σε κβαντικές τελείες έχουν προταθεί στο παρελθόν ως βασικά δομικά στοιχεία για την κατασκευή κβαντικών υπολογιστών. Εξ αιτίας της ασθενούς μαγνητικής ροπής των ηλεκτρονίων ήταν όμως εξαιρετικά δύσκολο να συζευχθούν spin qubits που βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, γεγονός το οποίο καθιστούσε ουσιαστικά αδύνατη τη «λειτουργική» χρήση τους για την κατασκευή κβαντικών υπολογιστών. Βασιζόμενοι σε προηγούμενες έρευνες οι οποίες είχαν δώσει ενδείξεις ότι η χρήση υπεραγώγιμων κυκλωμάτων μικροκυμάτων επιτρέπει την αλληλεπίδραση μακρινών μεταξύ τους spin qubits, ο Τζέισον Πέτα του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και οι συνεργάτες του έδειξαν ότι αυτό είναι εφικτό χρησιμοποιώντας νανονήματα ημιαγωγών ώστε να ενισχύσουν τη ζεύξη των qubits με το υπεραγώγιμο κύκλωμα μικροκυμάτων. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature». http://www.nature.com/nature/journal/v490/n7420/full/nature11559.html Ο παλαιότερος υπολογιστής στον κόσμο άρχισε πάλι να λειτουργεί. Δύο μηχανικοί από τη Μ.Βρετανία κατόρθωσαν να θέσουν ξανά σε λειτουργία έναν υπολογιστή, που είχε παραχθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Για να επαναφέρουν στη ζωή τον υπολογιστή διαστάσεων 6 με 6,5 μέτρα και βάρους μισού τόνου, οι ενθουσιώδεις μηχανικοί χρειάστηκαν 9 χρόνια. Ο υπολογιστής έπρεπε πρώτα να αποσυναρμολογηθεί και να βρεθούν τα εξαρτήματα, που έλειπαν. Το 1962 ο υπολογιστής είχε αγοραστεί από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου έναντι 250.000 λιρών στερλινών. Βασική αποστολή του ήταν να επεξεργάζεται τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Ο υπολογιστής επίσης μπορούσε να εκτυπώνει πιστοποιητικά. Τώρα οι μηχανικοί σχεδιάζουν να παραδώσουν το σπάνιο τεχνολογικό έκθεμα σε κάποιο ινστιτούτο ή μουσείο.

Μετά το CERN δεν θα είναι τίποτα το ίδιο στην κοινωνία. http://physicsgg.wordpress.com/2012/10/21/%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%bf-cern-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b8%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%af%cf%80%ce%bf%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%bf-%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b7/