100 χρονια ακουγεται πολυ αισιοδοξο σεναριο. 1000 χρονια ακουγεται πιο ρεαλιστικο... Μιλαμε για τεραστιες ποσοτητες οξυγονου, υδρογονου και αζωτου, που χρειαζεται ο Αρης για να γινει σαν τη Γη. Επισης ειναι πολυ μικροτερος πλανητης και το ερωτημα ειναι αν θα πρεπει να δημιουργηθουν και θαλασσες/ μικροι ωκεανοι ή μονο λιμνες. Επισης ο Αρης βρισκεται πιο μακρια απο τον ηλιο, σε σχεση με εμας, κατα 50% (μιαμιση φορα). Η θερμοκρασια στην επιφανεια θα ειναι μικροτερη, εφοσον η ατμοσφαιρα ειναι σαν την γηινη, και ετσι μονο η ζωνη του Ισημερινου θα ειναι κατοικησιμη, υποθετω. Σκεψου μονο οτι η Σεληνη χωρις ατμοσφαιρα φθανει τους 100-150 βαθμους Κελσιου την ημερα, ενω ο Αρης με πολυ αραιη ατμοσφαιρα μολις τους 20 βαθμους Κελσιου και αυτο στον Ισημερινο μονο, με νταλα ηλιο. Αν μπορουσαμε να μεταβαλλουμε την συσταση της ατμοσφαιρας της Αφροδιτης, που εχει παρομοιο μεγεθος με τη Γη, θα ηταν καλυτερα αλλα αυτο ειναι τεχνολογικα πολυ πιο δυσκολο, ασε που με τη γηινη ατμοσφαιρα, η Αφροδιτη θα ηταν πολυ θερμη στον Ισημερινο, σε μηδενικο υψομετρο, και θα επρεπε ο κοσμος να εμενε σε μεγαλα γεωγραφικα πλατη και μονον.