kkokkolis

Ξεκάθαρα το 30mm. Σου δίνει σχεδόν το μέγιστο δυνατό πραγματικό πεδίο, με φαινομενικό πεδίο 50 μοιρών, κόρη εξόδου 6mm και άνετο eye relief 20-24mm. Το 40mm δίνει μεγάλη κόρη εξόδου 8mm την οποία δεν θα εκμεταλλευτείς και μάλλον θα γίνεται ορατή και η κεντρική παρεμπόδιση (σκοτείνιασμα στο κέντρο του πεδίου), η κόρη εξόδου είναι υπερβολικά μεγάλη, 30-36mm και θα είναι δύσκολο να αποφύγεις νεφροειδή αμαύρωση του πεδίου, ενώ το πραγματικό πεδίο είναι ίδιο και το φαινομενικό πολύ στενό, μόλις 40 μοίρες. Με λίγα λόγια, με το 40 θα βλέπεις τα ίδια με τα 30 αλλά δυσκολότερα (χαμηλότερη άνεση), σε 20% κατά διάμετρο και 1.5 φορά κατ' επιφάνεια στενότερο πεδίο και με 25% χαμηλότερη μεγέθυνση. Το 40 είναι ξεκάθαρα NO GO.

Με ενδιαφέρει ο Photo Adaptor. Ευχαριστώ.

Προς επίρρωσιν των προαναφερθέντων.

Τα αρπακτικά της Cosco, ε;

Εκτός από χάρτες μας βλέπω να χρησιμοποιούμε και άλλα βοηθήματα σαν και αυτό (εάν δεν τα παρατήσουμε εντελώς). https://satellitemap.space/?fbclid=IwAR2cuVNuigaR_e5CSw3cj3Tgi0o336V8cbcn5bKrTmEGDQKX1JkxlHyQeqU

Ναι, με ένα πουαρ, σαν το Giotto ή ένα κλύσμα από το φαρμακείο. Ωστόσο, ο αέρας από τα πνευμόνια δεν είναι τόσο επικίνδυνος, αρκεί να μην πτύεις σταγονίδια σιέλου. Αλλά το πουάρ είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος.

Δεν βλέπω βρωμιά, μόνο σκόνη. Φύσα την και όση φύγει - έφυγε. Δεν θα σε ενοχλήσει καθόλου.

Ωραία. Φυσικά να το κρατήσεις, είναι καλύτερο από το 90/900. Έχει Dovetail, τη μαύρη μπάρα. Με αυτό μπαίνει σε κάθε τρίποδο, ακόμη και φωτογραφικής μηχανής εάν έχεις. Φαίνεται να είναι τοποθετημένο ανάποδα ωστόσο. Έχει barlow 2x και φακό 20mm. Άρα έχεις 2 μεγεθύνσεις, 75x και 150x. Για αρχή βγάλε τον barlow ανάμεσα από τον φακό και το διαγώνιο, χαλαρώνοντας τις βίδες. Ξαναβάλε τον φακό, στήριξε το κάπου με ασφάλεια (πχ σε ένα τραπέζι, επάνω σε ένα μαλακό μαξιλάρι) στόχευσε κάπου μακριά και εστίασε με υπομονή, γυρνώντας το μαύρο λεβιεδάκι όσο χρειάζεται. Μήπως έχεις τρίποδο φωτογραφικής (στιβαρό);

Είναι ένα καταδιοπτρικό, κατάλληλο για όλες τις δουλειές. Πιθανολογώ πως δυσκολεύεσαι επειδή ο εστιαστής (ο μαύρος περιστροφικός κοχλίας πίσω) θέλει πολλές βόλτες από άκρη σε άκρη για να βρεις το σημείο εστίασης. Καλό είναι να το πάρεις παραμάσχαλα και να βρεις έναν φίλο κοντά σου να σε βοηθήσει. Δεν θα το πουλούσα με τίποτε, θα αγόραζα σιγά σιγά 4-5 πράγματα για αστρονομική και επίγεια παρατήρηση. Το τηλεσκόπιο έχει 2 βάσεις ερευνητών και μάλλον και το Dovetail (μια μαύρη μπάρα) και visual back, είναι έτοιμο για όλα. Βγάλε 1 φώτο από την άλλη πλευρά και άλλες δύο εμπρός και πίσω. Φαίνεται πως είναι ένα Maksutov f/12 μασκαρεμένο σε Schmidt της Celestron ή C4 με ορμόνες. Δεν έχει κυκλοφορήσει νομίζω τέτοιο τηλεσκόπιο, πρέπει να είναι βαμμένο πορτοκαλί από τον ιδιοκτήτη. Ενδιαφέρον και σπάνιο.

Και για όσους είναι ανοικτοί στην εμπειρία, υπάρχει αυτός ο ενδελεχής οδηγός 132 (!!!) ετών: Serviss, G.P. (1889). Astronomy with an Opera-Glass. London and New York: D. Appleton and Co. Astronomy with an Opera-Glass. Nature 41, 462 (1890). https://doi.org/10.1038/041462a0

Ως συλλέκτης εμπειριών και βιωμάτων, επιθυμούσα και εγώ να τα δοκιμάσω. Χρησιμοποιώ τακτικά άλλωστε ένα Γαλιλαϊκό οπτικό, το Seibert Emoscop το οποίο λειτουργεί σαν 2x18 και σε εμένα έχει προσφέρει λειτουργικότητα από τότε που η πρεσβυωπία αλληλοεπικαλύφθηκε με τη μυωπία και τα πράγματα έγιναν περίπλοκα, άσε που με τη μάσκα δεν μπορώ καν να φορέσω γυαλιά στον δρόμο. Στην πράξη δεν εκμεταλλεύομαι την μεγέθυνση 2x, ούτε τη φωτοσυλλεκτική ικανότητα, αλλά την εστίαση. Μέχρι να σταθεροποιηθεί η πρεσβυωπία και να αλλάξω φακούς, η εστίασή μου στο άπειρο δεν είναι η ιδανική. Κατά την έρευνα αγοράς κατέληξα πως η βέλτιστη σχέση λειτουργικότητας προς τιμή προσφέρεται από το Orion 2x54 https://www.amazon.com/Orion-2x54-Ultra-Angle-Binoculars/dp/B084R99W8Q, το οποίο όμως δεν αποστέλεται στη χώρα μας από τη Γερμανία (κάτι που ενδεχομένως παραβιάζει τις καταστατικές συμφωνίες της ΕΕ, αλλά τι να πούμε εμείς οι ιθαγενείς; ). Εν τω μεταξύ προέκυψε αυτή η Ρωσίδα καλλονή, το πρωτότυπο όλων αυτών των γενόσημων οπτικών συσκευών και, ως ψυχροπολεμικός baby boomer δεν θα μπορούσα να αντισταθώ στη Σοβιετική της ωμή γοητεία. БГШ 2.3x40 ονομάζεται, το δημοφιλές Be-Ge-Sh, το οποίο παρήγαγαν διάφορα σοβιετικά εργοστάσια για χρήση στο θέατρο (εξ ου και η επικάλυψη από κρεμ λάκα) και τροφοδότησε την τάση αστρονομικής χρήσης όταν αντιγράφηκε (και βελτιώθηκε) από Σινικά και Ιαπωνικά εργοστάσια. Τώρα μπορώ να πω τη γνώμη μου. Δεν πρόκειται να αντικαταστήσει κανένα κιάλι ή τηλεσκόπιο. Για κάποιον που έχει όμως επαρκή τέτοιον εξοπλισμό, προσφέρει μια εναλλακτική και συμπληρωματική εμπειρία η οποία είναι πιο κοντά στην ενισχυμένη φυσιολογική όραση παρά στην τηλεσκοπία (τηλε-όραση θα λέγαμε εάν δεν μας είχε κλέψει τον όρο ο δημοφιλής οχετός). Και, σε κάθε περίπτωση, παραμένει χρήσιμο για την όπερα, αλλά και ως ενθύμιο της τελευταίας ανάσας του κομμουνισμού και της σοβιετικής τεχνολογικής αντίληψης.

Εκτός εάν κάνεις επέκταση Dovetail.

Έχω πολλά συνδεδεμένα. Το θέμα είναι ότι δουλεύει, τα άλλα θα τα φτιάξω. Και εύκολη αλλαγή ταχύτητας. Το καλώδιο το πέρασα κάτω από τη βάση και όλα μια χαρά.

Επιτυχία. Ελπίζω να μην μου βγάζει την ψυχή κάθε φορά. Δουλεύει όπως και το Skywire, μόνο που έχω περισσότερη ελευθερία κίνησης και μπορώ να ακουμπήσω το κινητό όπου θέλω ή να το βάλω στην τσέπη. Και έχω μεγαλύτερη οθόνη από του iPhone, απαραίτητο στην τωρινή μου ηλικία. ΥΓ: Μετά από αποσύνδεση, πάλι τα ίδια. Ευτυχώς η ταμπλέτα συνδέεται και αποσυνδέεται τάχιστα.

Σήμερα μπόρεσα να το δοκιμάσω. Πέρα από τη συννεφιά, δεν συνδέεται και το Skysafari. Οι επιλογές μου είναι σωστές, βλέπει το STARBT η συσκευή, συνδέεται, PIN σωστό, αλλά μένω στο connecting.... χωρίς φως. Τι να φταίει; Σε νέα προσπάθεια ζεύξης πήρα το εξής μήνυμα.

68 μοίρες πεδίο έχουν. Αλλά τον αυχένα σου τον σκέφτηκες; Δεν θα ήταν καλύτερα με διαγώνιο, όπως εκείνα που είχες παλιά;

Πριν λίγα χρόνια υπήρξε μια μανία με τους σφαιρικούς φακούς στο Cloudy Nights. Πρόκειται για φακούς ενός στοιχείου, συνήθως από την Edmond Scientific, με ωφέλιμο πεδίο 10 μοιρών, λίγο μεγαλύτερο από της κεντρικής μας όρασης. Για πλανητική παρατήρηση και διπλούς. Εάν έχουν καλή επίστρωση έχουν τη μέγιστη διαύγεια, πρακτικά μηδενικές απώλειες.

Βάλτε έναν Nagler 12 ή έναν Ethos 10 στο RACI σας και πείτε μου εάν κάνει διαφορά.

Ακριβώς, έτσι είναι. Εκτός εάν τα μάτια σου είναι διαφορετικά.

Δεν υπάρχει δίλημμα σε επίπεδο κοινότητας, όλα είναι διαθέσιμα και στη διακριτική ευχέρεια του χρήστη επαφίεται το τι εκείνος θα προμηθευτεί. Για εμένα, η γοητεία των μικρών προσοφθαλμίων με διάμετρο έως ελάχιστα μεγαλύτερη από τα 3cm, είναι όντως ακαταμάχητη. Μοιάζουν με τα φυσίγγια μιας κυνηγετικής καραμπίνας και τροφοδοτούνται με αντίστοιχη ευκολία, ιδίως όταν δεν έχουν το κατηραμένο αυλάκι κάτω από το κολάρο τους. Όταν όμως το προσοφθάλμιο στοιχείο τους έχει τη διάμετρο της κλειδαρότρυπας, η γοητεία εξανεμίζεται εν ριπή οφθαλμού, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Φυσικά υπάρχει και η μέση οδός. Δεδομένου του ότι ο ανθρώπινος οφθαλμός έχει μεν φαινόμενο πεδίο 100 μοίρες κατακορύφως και 120 μοίρες οριζοντίως αλλά μόνο οι κεντρικές 6-7 μοίρες χαρακτηρίζονται από υψηλή ανάλυση (αυτές που αντιστοιχούν στην ωχρά κηλίδα) και πως ο εγκέφαλος κινεί ασυνείδητα το κέντρο αυτό της όρασης μέσω των 6 οφθαλμοκινητικών μυών κατά περίπου 35 μοίρες σε δύο βαθμούς ελευθερίας -σακκαδικές κινήσεις, για περισσότερες μοίρες θα έχουμε συνειδητή τοποθέτηση με καταπόνηση των οφθαλμών, εκτός εάν στρέψουμε όλην την κεφαλή- γίνεται κατανοητό πως εκ του φυσικού η άνετη παρατήρηση χωρίς έλλειψη πεδίου γίνεται στις (35 + 1/2*6)*2 μοίρες, δηλαδή 76 μοίρες. Αρκεί το προσοφθάλμιο στοιχείο να μην είναι τύπου trou de serrure και έτσι να υπάρχει η δυνατότητα αντίληψης όλου του πεδίου ταυτοχρόνως. Υπάρχουν τέτοιοι φακοί, οι οποίοι κυμαίνονται μεταξύ 72 και 82 μοιρών. Οι πλέον γνωστές σειρές είναι οι θεϊκοί TV Nagler T4, οι μυθικοί Pentax XW, οι γοητευτικοί TV Delos και οι αυθάδεις Baader Morpheus. Αυτοί οι φακοί βγαίνουν (και) σε 1.25" και το μέγεθος/βάρος τους τοποθετείται μεταξύ εκείνων των 2" τεράτων και των 1.25" κομψοτεχνημάτων. Εάν και αυτό το μέγεθος δεν είναι ανεκτό, αρχίζουν οι συμβιβασμοί. Ο συμβιβασμός της ενιαίας πρόσληψης πεδίου οδηγεί στους Nagler T6 και τους ES82 1.25", ενώ ο συμβιβασμός του φαινόμενου πεδίου οδηγεί στους Vixen LVW και τους Delites και Radian (και πάρα πολλούς παρόμοιους). Προσωπικά μου αρέσουν όλοι. Για διαυγές, ψυχρό, καλοτροχισμένο και ευεπίστρωτο, ευγενές, εξωτικό, βαρύτιμο γυαλί ας πρόκειται, και τρόπος να παρεμβληθεί ανάμεσα στο μυαλό μας και το όνειρό μας θα βρεθεί.

Ευχαριστώ. Αυτήν την κάνη του Aspheric την έψαχνα πρόσφατα και δεν την βρήκα. Πρέπει να κάνω βαθειές ανασκαφές, αλλά ενδέχεται και να την έχω χαρίσει σε κάποιον. Στον William Optics 24-8 ταίριαζε όπως θυμάμαι, επειδή το είχα δοκιμάσει. Υπήρχε και ο Barlow του κιτ της Celestron με το αφαιρούμενο στοιχείο, τον έχω διώξει και αυτόν εδώ και μια δεκαετία, αλλά θυμάμαι πως βίδωνε σαν φίλτρο.

Αν και αγόρασα τον Q Barlow, τον έδωσα στην κόρη μου χωρίς να τον δοκιμάσω. Σκέπτομαι να κάνω τον Hyperion Zoom 18-6mm με το 1.3x επειδή χρησιμοποιώ τον ES68 24mm και μετά τον Zoom από τα 16 και κάτω. Έτσι θα πιάσω ή θα πλησιάσω την κόρη εξόδου 1mm στα κοντά μου τηλεσκόπια. Οπότε, αφού το δοκιμάσεις, πες μας εάν ρίχνει την ποιότητα ή εάν βινιετάρει ο Zoom με τον Q 1.3x. Ευχαριστώ.

O IV πρέπει να είναι βελτιωμένος σε σχέση με εκείνον (τον οποίο χρησιμοποιώ και εγώ).