kkokkolis

''Η γέννησις Σου, Χριστέ ο Θεός υμών, ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες υπό αστέρος εδιδάσκοντο'' Έχει και αυτή την έννοια που δίνεις αλλά δεν περιορίζεται εκεί.

Όχι . Ισοπαλία με τους Baader λέει. Και εγώ προτιμώ να λέω πως έχω έναν (3) Baader (βαρύ, αρρενωπό, βαρβάτο, γκερμανούχτεν και λίγο αναρχικό όνομα) παρά έναν Brandon (metrosexual, γλυκανάλατο, χτυποκάρδια στο Beverly Hills, φλωροπόπ). Βλέπετε γούστα είναι αυτά, ας δεχτούμε ο ένας τα γούστα του άλλου, ίνα εν ομονοία...

Προέρχονται από δύο ομόρριζα 1. Αστέρι: Ο αστήρ, του αστέρος, (τοις αστράσι, Ιλιάδα Χ 28.317) 2. Άστρο: Το άστρον (άστρα φαεινήν αμφί σελήνην, Ιλιάδα Θ 555). Υπήρχαν και οι δύο μορφές από την εποχή του Ομήρου (ή του Πεισιστράτου κατά άλλη ερμηνεία). Οι σύνθετες προέρχονται από το 2 (αστρονομία) ενώ το 1 χρησιμοποιείτο κυρίως ενικά: αστήρ είς και μόνος. Αστροτοξία= διαδρομή διάττοντος (Βυζαντινό) Αστροφαής= λάμπων ως αστήρ Η λέξη αστρονομία αναφέρεται από Ιπποκράτη (Αέρων, Υδάτων και Τόπων), Αριστοφάνη (Νεφέλαι), Πλάτωνα (Πολιτεία) κλπ.

Ο Baader. Έχω τον 6, τον 9 και τον 18 και έχει εξαιρετική εικόνα. Αλλά όσο μικρότερος είναι τόσο δυσκολότερα βλέπεις, για λόγους που εξήγησα πριν. Ο 6mm με δυσκολεύει αρκετά. Αν όμως σε ενδιαφέρει μόνο η καλύτερη εικόνα και όχι η άνεση, τότε Baader.

Πράγματι: http://www.telescopeshop.gr/show.asp?productId=14 Πρόσφατο είναι. Όταν έψαχνα εγώ δεν τα είχε η ιστοσελίδα του. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=11716&highlight=intelliscope Επί τη ευκαιρία να πούμε πως το SW autotracking έχει παρακολούθηση και όχι εύρεση στόχων, το Orion intelliscope αντιθέτως εύρεση (push to) και όχι παρακολούθηση. Πρέπει να αποφασίσει ο φίλος μας τι προτιμά. Αν θέλει και τα δύο: SW 10'' Goto Autotracking. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=13297&highlight=intelliscope

Κατά την γνώμη μου και τα δύο που αναφέρεις είναι πολύ καλές επιλογές, το SW θα το βρεις και εύκολα στην Ελλάδα.

Ρωτάς γενικά ή κάποιον καθ' ύλην αρμόδιο;

Για να απαντήσεις σωστά πρέπει να βρεις ιστορικά στοιχεία. Ποιος την πρωτοανέφερε έτσι (ή ποιοι) και πότε. Την εποχή που άρχισε η αστροφωτογραφία οι γαλαξίες δεν ήταν γνωστοί. Αναφερόντουσαν σαν νεφελώματα. Επίσης είναι γνωστή η τάση να δίνεται σε μια σημαντική εφεύρεση ή ανακάλυψη μία αρχαιοπρεπής Ελληνική ή Λατινική ονομασία, η οποία οδηγεί στην υιοθέτηση ενός συνθετικού θέματος το οποίο επιλέγεται συχνά με βάση την ηχητική αισθητική και όχι την άμεση σχέση με αυτό που περιγράφει. Παράδειγμα, η λέξη “empathy” στην Αγγλική σημαίνει το ακριβώς αντίθετο από την Ελληνική «εμπάθεια». Η λέξη «άστρον» και «astron» είναι εξαιρετικά δημοφιλής ούτως ή άλλως σε πολλές γλώσσες. Σκεφτείτε πόσοι κινηματογράφοι ονομάζονταν έτσι και σε πόσες λέξεις περιέχεται ως συνθετικό. Μια από τις πρώτες επιστημονικές φωτογραφικές εργασίες ήταν το the Astrographic Catalogue and Carte du Ciel το 1887, όπου έγινε καταγραφή (χαρτογράφηση) «άστρων» με «αστρογράφους» που έλαβαν «αστροφωτογραφίες». Λογικό μου φαίνεται από εκεί και πέρα.

Με το καλό! Πάντως μόνο ένα κοντό APO ή ένα Νευτώνιο κάτω του F/4 σηκώνει φακό 3.2mm. Αυτό δεν συζητούσαμε με την ευκαιρία του Ethos 3.5; Και ο Vixen/ Hyperion 3.5 πρέπει να είναι ο λιγότερο δημοφιλής για τον λόγο αυτό. Τι πήρες; Το κρατάς για surprise;

Έτσι λέει, δεν γνωρίζω εμπειρικά. Τα TMB Planetaries έχουν καλό όνομα ως ένα είδος "φθηνού Radian" στα forum του εξωτερικού. Μιλάμε για τα Burgess/ΤΜΒ φυσικά, αυτό που είδες λέει "TMB designed", μάλλον πρόκειται για "φασόν" αγνώστου ποιότητας. Τα 3.2mm όμως δεν κάνουν ούτε γι' αστείο στο C4. Ένας ορθοσκοπικός 12.5mm ή Radian 12mm αποτελεί λογικότερη επιλογή. O Radian 8mm δεν είναι ικανοποιητικός στο δικό μου, εκτός αν χρησιμοποιώ focal reducer.

Να ρωτήσω μπάϊ δε γουέϊ, ποιά διοπτρικά εστιάζουν ευκολότερα (εννοώ περισσότερο ευέλικτα, με ή χωρίς διαγώνιο, με zoom, με focal reducers κλπ); Τα f/5, f/10, f/15;

The Constellations, William Cullen Bryant, 1794-1878 O Constellations of the early night, That sparkled brighter as the twilight died, And made the darkness glorious! I have seen Your rays grow dim upon the horizon's edge, And sink behind the mountains. I have seen The great Orion, with his jewelled belt, That large-limbed warrior of the skies, go down Into the gloom. Beside him sank a crowd Of shining ones. I look in vain to find The group of sister-stars, which mothers love To show their wondering babes, the gentle Seven. Along the desert space mine eyes in vain Seek the resplendent cressets which the Twins Uplifted in their ever-youthful hands. The streaming tresses of the Egyptian Queen Spangle the heavens no more. The Virgin trails No more her glittering garments through the blue. Gone! all are gone! and the forsaken Night, With all her winds, in all her dreary wastes, Sighs that they shine upon her face no more. No only here and there a little star Looks forth alone. Ah me! I know them not, Those dim successors of the numberless host That filled the heavenly fields, and flung to earth Their guivering fires. And now the middle watch Betwixt the eve and morn is past, and still The darkness gains upon the sky, and still It closes round my way. Shall, then, the Night, Grow starless in her later hours? Have these No train of flaming watchers, that shall mark Their coming and farewell ? O Sons of Light ! Have ye then left me ere the dawn of day To grope along my journey sad and faint ? Thus I complained, and from the darkness round A voice replied--was it indeed a voice, Or seeming accents of a waking dream Heard by the inner ear? But thus it said : O Traveller of the Night! thine eyes are dim With watching; and the mists, that chill the vale Down which thy feet are passing, hide from view The ever-burning stars. It is thy sight That is so dark, and not the heavens. Thine eyes, Were they but clear, would see a fiery host Above thee; Hercules, with flashing mace, The Lyre with silver cords, the Swan uppoised On gleaming wings, the Dolphin gliding on With glistening scales, and that poetic steed, With beamy mane, whose hoof struck out from earth The fount of Hippocrene, and many more, Fair clustered splendors, with whose rays the Night Shall close her march in glory, ere she yield, To the young Day, the great earth steeped in dew. So spake the monitor, and I perceived How vain were my repinings, and my thought Went backward to the vanished years and all The good and great who came and passed with them, And knew that ever would the years to come Bring with them, in their course, the good and great, Lights of the world, though, to my clouded sight, Their rays might seem but dim, or reach me not.

Από έξω εμφάνιση, από μέσα άνεση, αλλά από εικόνα ;;; Erfle 7 στοιχείων για πλανητική; Erfle με πεδίο 45 μοιρών; Κάποιοι εδώ τα έχουν δοκιμάσει, ας μας πουν: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=12419&highlight=nlv

Όχι Κώστα απλά δεν κάνει ένα τέτοιο τηλεσκόπιο για πλανήτες. Στα 125x έναν δίσκο με δυο ασαφείς ζώνες χαμένο μέσα σε ένα μπλε πεδίο είναι αυτό που βλέπεις στο Δία με το 102/500. Μόνο αφήνοντας το μικρό καπάκι και κάνοντας το 2" f/10 βλέπεις καλά τον Δία χωρίς χρώμα και βασικά το προτιμώ έτσι παρά με πλήρες άνοιγμα στους πλανήτες. Ένα αχρωματικό διοπτρικό 3" πρέπει να είναι τουλάχιστον f/10 και ένα 4" τουλάχιστον f/12 για να μην πω f/15 καλύτερα για να έχει αποδεκτό χρωματικό σφάλμα. Αυτό είπα και εγώ: επιτρέπει να δεις και τους πλανήτες. Όχι να τους δεις ωραία. Μπορείς να μελετήσεις όμως τους δορυφόρους του Δία για παράδειγμα, ή να πάρεις πανοραμική εικόνα της σελήνης. Όταν θέλω πλανήτες θα βγάλω το Mak. Μέχρι να πάρω όμως το Mak, μια που το είχα το ST80 έβαζα έναν Powermate και έκανα την δουλειά μου, έχοντας το χρωματικό σφάλμα που περιγράφεις. Με ό,τι έχει βολεύεται ο καθένας. Το ανάποδο όμως, δηλαδή να δεις ευρύτερα πεδία με ένα διοπτρικό f/10-f15 είναι περισσότερο πολύπλοκη υπόθεση. Χρειάζεσαι έναν focal reducer του οποίου το κόστος είναι μεγαλύτερο από των περισσότερων αχρωματικών σωλήνων και ταιριάζει πιο πολύ σε αποχρωματικά. Δεν γνωρίζω μάλιστα αν εστιάζουν με αυτόν όλα τα αχρωματικά- οι περισσότερες εταιρίες κυκλοφορούν ειδικούς μειωτές για συγκεκριμμένα τηλεσκόπια, σε αντίθεση με τον μειωτή 0.63 των SCT's που ταιριάζει σε όλα (και στο Mak το δικό μου τουλάχιστον). Όταν είσαι καταναλωτικό ον όπως είμαστε αρκετοί εδώ, η ιδέα να έχουμε ένα τηλεσκόπιο και έναν φακό για κάθε χρήση είναι ιδιαιτέρως ελκυστική. Εκείνος που ξεκινά όμως, χρειάζεται απλώς ένα εισαγωγικό τηλεσκόπιο που θα του επιτρέψει να πάρει μια γενική ιδέα.

Είχα ένα τέτοιο laser το οποίο χάλασε μετά από 5-6 πτώσεις (δεν φταίει αυτό). Ήταν ορατή η δέσμη ακόμη και το σούρουπο, τόσο δυνατό ήταν. Αγόρασα μετά το Celestron GLP. Στον Πειραιά δεν φαίνεται ακόμη και ασέληνες νύκτες. Στο Αλεποχώρι είναι ορατό (ίσως το καλοκαίρι να μην είναι όμως). Δεν εξυπηρετεί στο να λύνω απορίες των παιδιών από το σπίτι μας, κάνει μόνο για σκοτεινούς ουρανούς. Καλομαθημένος από το κινέζικο σκεπτόμουν το Hotech Astroaimer III που έχει και κόκκινα- λευκά led, συνδέεται και piggyback, είναι αδιάβροχο, αντέχει στο κρύο κλπ. Κάνω και πολλές εκπαιδευτικές παρουσιάσεις, θα είναι ένα ωραίο gadget. Αν το χρησιμοποιείς με συνείδηση ποιόν θα βλάψεις;

Καλημέρα. Οι ιδανικές εικόνες θα δίνονται με έναν φακό εστιακής περίπου 5mm: 200x είναι μια καλή μεγέθυνση για πλανήτες. Με 6mm έχεις 166x και με 4mm 250x, επίσης καλές μεγεθύνσεις. Από τα συνήθη προσοφθάλμια που βρίσκεις στην Ελλάδα το Baader Genuine Ortho 6mm ή 5mm είναι η ιδανική λύση. Κυκλοφορούν παρόμοια από την University Optics στο εξωτερικό και μεταχειρισμένα. Αν θέλεις μεγαλύτερο πεδίο (60 μοίρες έναντι 40) και ανετότερη παρατήρηση (ανακουφιστική απόσταση οφθαλμού από τον φακό 20mm έναντι 5-8mm, μεγαλύτερη διάμετρος φακού) ο Radian 4, 5 ή 6mm είναι μια λύση, ενώ και ο William Optics SPL 6mm έχει παρόμοια λογική. Δεν έχουν καλύτερη εικόνα αλλά προβληματίζει λιγότερο η χρήση τους. Από το εξωτερικό προμηθεύεσαι και άλλα πλανητικά, γνωστότερα των οποίων είναι τα TMB planetaries.

Θα ήταν τελείως μάταιο να υπενθυμίσω την ματαιότητα της τελειότητας; Το πως βλέπουμε τα BGO και ZAOII με πληροφορεί περισσότερο για τους ορώντες και λιγότερο για καθεαυτά. Το ίδιο και η μάταιη αναζήτηση της τελειότητας.

Νικόλαος Κοπέρνικος: Συζήτηση με τον θεό, Jan Alojzy Matejko, 1838-1893 Ελαιογραφία σε καμβά

Να ένας: http://www.astromart.com/classifieds/details.asp?classified_id=711846

Τι εστιακή έχεις; Για το Apo πρόκειται ή το Νευτώνιό σου; Τι μεγέθυνση θα έχεις με το 2.5 μέσα από τους υγρούς Κορφιάτικους ουρανούς;. Για f/4-f/4.8 προτίμησε 4-5mm. Ακολούθησα την προτροπή αυτή του σοφολογιότατου και την έκρινα σωστή, ειδικά αν θες την ιδανική εικόνα. Μετά βάζεις ένα barlow για την διπλάσια μεγέθυνση, κάτι που σπάνια θα χρειαστεί και δεν αξίζει ένας πανάκριβος φακός που θα έχει σπάνια χρήση. Μεμονωμένοι φακοί πωλούνται στο Astromart, Pentax συχνούτσικα και Zeiss σπανιούτσικα.

Αν δεν σε ικανοποίησε ο BGO 5mm σκούρα τα πράγματα. Θα πρέπει να δοκιμάσεις ιδίοις όμμασι έναν Zeiss Abbe 4mm ή Pentax SMC XO-5mm. Και αυτοί όμως είναι μια τρίχα καλύτεροι των BGO ή UO orthos, κοστίζοντας 10 περούκες περισσότερο. Υπάρχουν και οι μονοκεντρικοί ή σφαιρικοί φακοί φυσικά, αλλά με στενότερο ακόμη πεδίο. http://www.cloudynights.com/item.php?item_id=1683

Νομίζω πως, από την στιγμή που θα υλοποιηθεί και δημοσιευτεί μια αστροφωτογραφία ή όποια άλλη δημιουργία, αποκτά μια υπόσταση αυθύπαρκτη. Πόσα σπουδαία έργα, ιδίως της αρχαιότητας και του μεσαίωνα έχουν άγνωστο δημιουργό; Και πόσα δημιουργήθηκαν από ιδιοφυείς αδαείς αγραμμάτους ναΐφ καλλιτέχνες; Από την άλλη, υπάρχει και ο άνθρωπος πίσω από την δημιουργία και, όταν αποκαλύπτει το πρόσωπό του, έστω στο ημίφως, μπορούμε να θαυμάσουμε την επιδεξιότητά του, το ταλέντο του, την κατάρτισή του ή και τις γνώσεις ή ό,τι άλλο διαθέτει. Ή απλώς μπορεί να μείνει στην σκιά και να αφήσει το αριστούργημά του να μιλήσει αφ’ εαυτού.

Οι αναφορές χρηστών τον τοποθετούν ανάμεσα στον κινέζικο 21-7 (Skywatcher, Orion κλπ) και στο μέτρο σύγκρισης Baader Hyperion Zoom 24-8. Αν τον θες ωστόσο για δευτερεύουσες χρήσεις, η χαμηλή τιμή του και τα ευσύνοπτα φυσικά του μεγέθη τον καθιστούν προτιμητέο, ειδάλλως θα πρότεινα σαφέστατα τον Baader.

Και επειδή κάναμε Αρμένικη επίσκεψη, μην ξεχνάτε, το παιδί ψάχνει ένα ED80.