kkokkolis

Τάσο, Χρήστο, Παναγιώτη, δεν ξέρω τι θα κάνει ο φίλος μας, αλλά κοντεύετε να πείσετε εμένα να το πάρω. Έχω πάρει πολλά λιγότερο χρήσιμα πράγματα με τα χρήματα που κοστίζει αυτό. Αν μπορούσα να το κρύψω από τα πανθορώντες οφθαλμούς του Στρατάρχη θα το είχα ήδη πάρει δηλαδή.

Astronomy Cake, fixu42

Rua Da Bella Vista, Αγρύπνια, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, 2002

Φύλακας κοπαδιών, Αλμπέρτο Καρέϊρο, (Fernando António Nogueira de Seabra Pessoa), 1888 - 1935 Όλα τα ποιήματα των ετερωνύμων του ποιητή που έζησε αφύσικα μιλούν για την φύση και το σύμπαν, δηλαδή για τον εαυτό του. Το αγαπημένο μου: ΧΙΙΙ Απαλός, απαλός, πολύ απαλός, ένας άνεμος πολύ απαλός περνάει και φεύγει, πάντα πολύ απαλός. Και δεν ξέρω τ' είν' αυτό που σκέφτομαι ούτε πασχίζω να το μάθω Μετάφραση Φ. Δ. Δρακονταειδή

Για την φωτογράφιση θα πρέπει να διαφοροποιήσεις στο μυαλό σου την βάση από τον οπτικό σωλήνα. Όλοι σχεδόν οι οπτικοί σωλήνες κάνουν για κάποια μορφή αστροφωτογραφίας, άρα και ο νευτώνιος 8''. Όμως βάση θα χρειαστεί να είναι μια ισημερινή με αστροστάτη σαν minimum: οι φθηνότερες κοστίζουν 700-1500 ευρώ και οι ακριβότερες όσο ένα αυτοκίνητο. Μετά χρειάζεσαι κάμερα, οδήγηση και άλλα πολλά. Ξέχνα την φωτογράφηση τώρα και θυμίσου την όταν έχεις (αρκετά) πάνω από 400 ευρώ. Νέος είσαι, θα έρθει εκείνη η ημέρα (νύκτα).

Ένα βραχύ διοπτρικό σαν τα Orion/ Celestron/ Skywatcher 80/400 ή 102/500 είναι σημαντικά πιο ευέλικτο. Με έναν barlow η εστιακή απόσταση επιτρέπει να δεις και τους πλανήτες αλλά σε χαμηλές μεγεθύνσεις 20-50x λαμβάνεις ωραιότατες εικόνες αστρικών πεδίων- χώρια η επίγεια παρατήρηση. Για τους πλανήτες ούτως ή άλλως υπερτερεί ένα Mak παρόμοιας διαμέτρου, 90-100mm.

Αϋπνία, Άλβαρο ντε Κάμπος (Fernando António Nogueira de Seabra Pessoa), 1888 - 1935 Δεν κοιμάμαι, κι ούτε περιμένω να κοιμηθώ. Ούτε στο θάνατο περιμένω να κοιμηθώ. Με περιμένει μια αϋπνία του πλάτους των άστρων, κι ένα άχρηστο χασμουρητό του μήκους του κόσμου. Δεν κοιμάμαι· δεν μπορώ να διαβάζω όταν ξυπνάω τη νύχτα, Δεν μπορώ να γράφω όταν ξυπνάω τη νύχτα, Δεν μπορώ να σκέφτομαι όταν ξυπνάω τη νύχτα – Θεέ μου, ούτε μπορώ να ονειρεύομαι όταν ξυπνάω τη νύχτα! Α, το όπιο του να είσαι κάποιος άλλος! Δεν κοιμάμαι, κείμαι, ξύπνιο πτώμα, κι αισθάνομαι, Και η αίσθησή μου είναι μια άδεια σκέψη. Περνάν από μένα, αναστατωμένα, πράγματα που μου συνέβησαν – Όλα εκείνα για τα οποία μετανιώνω και κατηγορώ τον εαυτό μου· Περνάν από μένα, αναστατωμένα, πράγματα που δεν μου συνέβησαν – Όλα εκείνα για τα οποία μετανιώνω και κατηγορώ τον εαυτό μου· Περνάν από μένα, αναστατωμένα, πράγματα που δεν είναι τίποτα, Και γι’ αυτά ακόμα μετανιώνω, κατηγορώ τον εαυτό μου, και δεν κοιμάμαι. Δεν έχω το σθένος για να έχω τη δύναμη για ν’ ανάψω ένα τσιγάρο. Κοιτάω το μπροστινό τοίχο του δωματίου σαν να ’ταν το σύμπαν. Εκεί έξω είναι η σιωπή όλου αυτού του πράγματος. Μια μεγάλη σιωπή τρομακτική σε κάποια άλλη περίσταση, Σε κάποια άλλη περίσταση στην οποία να μπορούσα να αισθάνομαι. Γράφω πράγματι συμπαθητικούς στίχους – Στίχους που λένε πως τίποτα δεν έχω να πω, Στίχους που επιμένουν να το λένε, Στίχους, στίχους, στίχους, στίχους, στίχους... Τόσους στίχους... Και η αλήθεια ολόκληρη, κι η ζωή ολόκληρη έξω απ’ αυτούς κι από μένα! Νυστάζω, δεν κοιμάμαι, αισθάνομαι και δεν ξέρω πού να αισθάνομαι. Είμαι μια αίσθηση χωρίς ανάλογο άνθρωπο, Μια αφαίρεση αυτοσυνείδησης χωρίς το τίνος, Εκτός από το αναγκαίο για να αισθάνομαι συνείδηση, Εκτός από – εκτός από δεν ξέρω τι... Δεν κοιμάμαι. Δεν κοιμάμαι. Δεν κοιμάμαι. Τι μεγάλη νύστα σ’ όλο το κεφάλι και πάνω στα μάτια και στην ψυχή! Τι μεγάλη νύστα σε όλα, παρά στο να μπορέσω να κοιμηθώ! Ω ξημέρωμα, τόσο αργείς... Έλα... Έλα, μάταια, να μου φέρεις άλλη μέρα όμοια μ’ αυτήν, κι έπειτα άλλη νύχτα όμοια μ’ αυτήν... Έλα να μου φέρεις τη χαρά μιας τέτοιας θλιβερής ελπίδας, Γιατί είσαι πάντα χαρούμενο, και πάντα φέρνεις ελπίδες, Σύμφωνα με την παλιά λογοτεχνία των αισθήσεων. Έλα, φέρε την ελπίδα, έλα, φέρε την ελπίδα. Η κούρασή μου χώνεται μέσα στο στρώμα. Πονάει η πλάτη μου επειδή δεν είμαι ξαπλωμένος πλάγια. Αν ήμουν ξαπλωμένος πλάγια θα πονούσε η πλάτη μου από το πλάγιο ξάπλωμα. Έλα, ξημέρωμα, φτάσε! Τι ώρα είναι; Δεν ξέρω. Δεν έχω δύναμη για ν’ απλώσω ένα χέρι στο ρολόι, Δεν έχω δύναμη για τίποτα, για τίποτα πια... Μόνο για τους στίχους τούτους, γραμμένους την άλλη μέρα. Ναι, γραμμένους την άλλη μέρα. Όλοι οι στίχοι γράφονται πάντα την άλλη μέρα. Απόλυτη νύχτα, απόλυτη σιγή, εκεί έξω. Ειρήνη σ’ όλη τη Φύση. Και η Ανθρωπότητα αναπαύεται και ξεχνά τις πίκρες της. Ακριβώς. Η Ανθρωπότητα ξεχνά τις χαρές και τις πίκρες της. Αυτό συνήθως λέγεται. Η Ανθρωπότητα ξεχνά, ναι, η Ανθρωπότητα ξεχνά, Αλλά και ξύπνια η Ανθρωπότητα ξεχνά. Ακριβώς. Αλλά δεν κοιμάμαι. Μετάφραση: Theo de Borba Moosburger

Διοπτρικό 5.25" f/12, John Byrne, Νέα Υόρκη, 1887 Όνειρικό

Υποκειμενικές γνώμες ζήτησε ο Zio παιδιά. Beauty is in the eye of the beholder.

Δίας πάνω από τον τάφο του Κύρου, Babak Tafreshi

Capella πάνω από το Έβερεστ, Babak Tafreshi

Aurora Borealis, Babak Tafreshi

Milky marvel, Babak Tafreshi

The Stargazer's Guide, How to read our night sky, Emily Winterburn, 2010

Stargazer, Amanda Triplett, 2010

IF Star Gazing, Brenna Vaughan

Η βενζίνη εν τω μεταξύ έχει τριπλασιαστεί. Ίσως ένας τρόπος να διατηρήσει την τιμή ανταγωνιστική είναι αυτός. Ο εδώ αντιπρόσωπος κοστολογεί το ίδιο τηλεσκόπιο 165 ευρώ! http://www.telescopeshop.gr/show.asp?productId=671

Constellations, Joan Miro, 1959 Λιθογραφία

Η κόμη της Βερενίκης, Απόπλους, Δημήτρης Λέντζος, Μιχάλης Τερζής, 2010 Πειρατικό καράβι θα σαλπάρω στις θάλασσες ψηλά του ουρανού, μη μου ζητάς μαζί μου να σε πάρω αχ το ταξίδι μου σάλεψε το νου. Και στα ξανθά μαλλιά της Βερενίκης θα δέσω πάνω τους τα δώδεκα φεγγάρια, τόσα φιλιά στο στόμα μου της Κίρκης τον γυρισμό τον έχασα στα ζάρια. Το άπειρο πώς χώρεσε στα μάτια τα δάκρυα γεμίσανε τ’ αστέρια, σπάει το φως και γίνεται κομμάτια απόψε που’ ρθανε τα σύμπαντα στα χέρια Στη τσέπη μου δεν είχα μια μονέδα Και η ζωή μου αδειανή και τρύπια, Και σ’ ένα μπαρ παλιό στην Ανδρομέδα βρήκα το όνειρο μαζί του και τα ήπια.

Ήρθε η ώρα και πάλι για δωρεάν ψυχανάλυση (ψυχοφοβικοί παρακαλώ αγνοήστε). "Σταθρότητα" (sic) είναι συμφυρμός του "Σταθερότητα" με το "Σαθρότητα". Μπάμπη, γλώττα λανθάνουσα τα αληθή λέγει.

Coma Berenices, Annette Sharpe, 2009 Κόσμημα από κρύσταλλα Swarovski

The Conjunction of Jupiter and Venus, William Cullen Bryant, 1794-1878 I would not always reason. The straight path Wearies us with its never-varying lines, And we grow melancholy. I would make Reason my guide, but she should sometimes sit Patiently by the way-side, while I traced The mazes of the pleasant wilderness Around me. She should be my counsellor, But not my tyrant. For the spirit needs Impulses from a deeper source than hers, And there are motions, in the mind of man, That she must look upon with awe. I bow Reverently to her dictates, but not less Hold to the fair illusions of old time -- Illusions that shed brightness over life, And glory over nature. Look, even now, Where two bright planets in the twilight meet, Upon the saffron heaven, -- the imperial star Of Jove, and she that from her radiant urn Pours forth the light of love. Let me believe, Awhile, that they are met for ends of good, Amid the evening glory, to confer Of men and their affairs, and to shed down Kind influence. Lo! their orbs burn more bright, And shake out softer fires! The great earth feels The gladness and the quiet of the time. Meekly the mighty river, that infolds This mighty city, smooths his front, and far Glitters and burns even to the rocky base Of the dark heights that bound him to the west; And a deep murmur, from the many streets, Rises like a thanksgiving. Put we hence Dark and sad thoughts awhile -- there's time for them Hereafter--on the morrow we will meet, With melancholy looks, to tell our griefs, And make each other wretched; this calm hour, This balmy, blessed evening, we will give To cheerful hopes and dreams of happy days, Born of the meeting of those glorious stars. Enough of drought has parched the year, and scared The land with dread of famine. Autumn, yet, Shall make men glad with unexpected fruits. The dog-star shall shine harmless ; genial days Shall softly glide away into the keen And wholesome cold of winter; he that fears The pestilence, shall gaze on those pure beams, And breathe, with confidence, the quiet air. Emblems of power and beauty ! well may they Shine brightest on our borders, and withdraw Towards the great Pacific, marking out The path of empire. Thus, in our own land, Ere long, the better Genius of our race, Having encompassed earth, and tamed its tribes, Shall sit him down beneath the farthest west, By the shore of that calm ocean, and look back On realms made happy. Light the nuptial torch, And say the glad, yet solemn rite, that knits The youth and maiden. Happy days to them That wed this evening ! -- a long life of love, And blooming sons and daughters ! Happy they Born at this hour, -- for they shall see an age Whiter and holier than the past, and go Late to their graves. Men shall wear softer hearts, And shudder at the butcheries of war, As now at other murders. Hapless Greece ! Enough of blood has wet thy rocks, and stained Thy rivers; deep enough thy chains have worn Their links into thy flesh; the sacrifice Of thy pure maidens, and thy innocent babes, And reverend priests, has expiated all Thy crimes of old. In yonder mingling lights There is an omen of good days for thee. Thou shalt arise from 'midst the dust and sit Again among the nations. Thine own arm Shall yet redeem thee. Not in wars like thine The world takes part. Be it a strife of kings, -- Despot with despot battling for a throne, -- And Europe shall be stirred throughout her realms, Nations shall put on harness, and shall fall Upon each other, and in all their bounds The wailing of the childless shall not cease, Thine is a war for liberty, and thou Must fight it single-handed. The old world Looks coldly on the murderers of thy race, And leaves thee to the struggle; and the new,-- I fear me thou couldst tell a shameful tale Of fraud and lust of gain ; -- thy treasury drained, And Missolonghi fallen. Yet thy wrongs Shall put new strength into thy heart and hand, And God and thy good sword shall yet work out, For thee, a terrible deliverance.

Space Camp Silver Medal Το μετάλλιο αυτό, αριθμός 4 από 12, κατασκευάστηκε με υλικό που ταξίδεψε στο διάστημα σε αποστολές των Apollo 11, Skylab, Space Shuttle και στον International Spacestation ISS

Η αλήθεια είναι πως 100 ευρώ για να πας από 6'' σε 8'' είναι ελάχιστα χρήματα. Σε SCT η διαφορά είναι περίπου 400 ευρώ, ενώ για διοπτρικά ακόμη περισσότερο. Οπότε σκέψου το ξανά. Από τότε που μπλέχτηκα με την αστροπαρατήρηση τα 100 ευρώ μου φαίνονται ψιλά. Ρε ζημιά που πάθαμε.

Launch of a Delta IV Heavy, Ben Cooper, 2007 Η δεύτερη εκτόξευση του Delta IV Heavy από το Cape Canaveral της Φλώριδα. APOD 14/12/10