kkokkolis

Νομίζω πως το Zen του Seestar βασίζεται στην απλότητα. Αν γίνει πολύ πολύπλοκο κινδυνεύει να εισέλθει στην κατηγορία των συστημάτων που κάνουν τους αστροφωτογράφους να ζοχαδιάζουν και να βλαστημούν στις αστροσυναντήσεις.

Δεν νομίζω να σηκώνει τόσα πράγματα. Αυτό είναι σαν το Plate της Porta, αν κατάλαβα καλά.

Αυτή τη φορά του φόρεσα κσι τις παντόφλες του. Δεν κατάλαβα αν έκανε διαφορά. Η δυσκολία να βρει την Αφροδίτη και τη Σελήνη δίνει άλλον έναν ρόλο στο πράσινο λεϊζερ ή τον ερευνητή κόκκινης κουκίδας. Δεν μπορώ να πω πως έχω συνηθίσει να κάθομαι όσο αυτό δουλεύει. Αλλά στο σπίτι όλα είναι χιλιοειδωμένα. Την επόμενη φορά θα βάλω μάλλον το Maksutov να χαζέψω τους 4 πλανήτες. Δοκίμασα όσο περίμενα τη δημιουργική επεξεργασία στο κινητό. Φυσικά δεν γνωρίζω τι ακριβώς κάνω, αλλά αφού πρόκειται για χριστουγεννιάτικο δέντρο, πήρα το ελεύθερο. Μπορώ και χειρότερα... Αν μεταφέρω την επεξεργασία στην φωτογραφία του Seestar, προκύπτει αυτό: Ήμαρτον!

Μέτρησα την απόσταση που βλέπει το κινητό το Seastar. Από τη θέση που το έχω τοποθετημένο, πιάνει 16.5m μέχρι το μακρύτερο άκρο του μπαλκονιού (55 πλακάκια X 30cm). Εμφανώς πιάνει και παραπάνω, τουλάχιστον 20m. Μόλις μπω στο σπίτι όμως πέφτει στο μισό περίπου.

Μόνο η κύρια μπορεί να πάρει μέσα από προσοφθάλμιο και μάλιστα με Zoom.

Και εγώ έχω την Τ700. Έχουν σχήμα κινητού, οπότε μπαίνουν στους αντάπτορες, αλλά έχουν κατώτερες κάμερες από των σημερινών κινητών.

Αφού βρει τον στόχο, τον φωτίζει για να τον παρατηρήσει με το Dob. Αυτό αν το ευθυγραμμίσεις με τον οπτικό σωλήνα. Ο συγκεκριμένος το ευθυγράμμισε με τη βάση για πολική ευθυγράμμιση σε ισημερινή χρήση (με σφήνα).

Καλό σαν ιδέα. Περιμένω να δω αν το 12" μπορεί να επωφεληθεί από την καθοδήγηση του Seestar (όταν είμαι μόνος, αλλιώς με RDF που είναι δύσκολο λόγω μυωπίας και χαμηλού ύψους του οργάνου, αν και υπάρχει η επιλογή υψηλού τρίποδα).

Ποιο dovetail; Τι ταινίες διπλής όψεως, velcro, βάσεις και βασούλες; Lego λέμε! (Δεν είναι το δικό μου, αλλά κάποιου Tom Harris).

Χαμηλού ύψους εννοείς;

Ευτυχώς, εγώ που αντιστέκομαι στην απόκτηση DSLR ή, έστω, Mirrorless, επειδή ήδη κουβαλώ πολλά καθημερινά, καλύφθηκα μόλις τώρα φωτογραφικά από τις Sony QX30 και Sony QX100. Μοντέλα δεκαετίας, τις αγόρασα συνολικά 180€ (στο site της Sony υπάρχει ακόμη η QX30 στα 300€ και η QX100 ήταν ακριβότερη. Το Kamera Store έχει μια μεταχειρισμένη στα 250€). Πολύ φορητές, δεν έχουν τις σημερινές ευκολίες αλλά η QX30 έχει zoom 30x και η QX100 φωτεινό ποιοτικό φακό Zeiss (Zoom 3.2x). Θα προτιμούσα να συνδυάζονταν τα χαρακτηριστικά σε μια κάμερα, αλλά τίποτε δεν είναι τέλειο στη ζωή. Έτσι δεν Φωτογραφίζω πλέον μέσα από τηλεσκόπιο με το κινητό. Αυτή η φωτογραφία ελήφθη προ 5' στα 30x. Παράλληλα, μόλις ανακάλυψα τη Google Camera (το φωτογραφικό app των Google Pixel) και το Snapseed. Και επειδή όλα αυτά δεν έχουν αστροφωτογραφική χρήση, το Seestar S50. Ετσι, μέσα σε 2 μήνες, οι φωτογραφικές μου δυνατότητες εκτοξεύτηκαν στο... διάστημα (μεταφορικά και κυριολεκτικά), δίχως να είμαι ούτε φωτογράφος, ούτε αστροφωτογράφος (για κάποιο λόγο, ενώ έχω 100 χόμπι, η φωτογραφία ποτέ δεν με τράβηξε). Οπότε, τόσο το Travelscope, όσο και τα υπόλοιπα, παραμένουν αμιγώς παρατηρησιακά όργανα. Το ιστιοπλοϊκό το αποτύπωσα με την κάμερα στο χέρι (το app της Google είναι καλύτερο από της Xiaomi ως προς και αυτήν την χρήση), μια διαδικασία που είναι επίπονη και επαχθής, μόνο για να δείτε την απόδοση του οπτικού συστήματος.

Το μέγιστο χρωματικό σφάλμα που έχω δει (σε έκταση και ένταση) είναι δίπλα στο ράμφος ενός πουλιού (περιστέρι), σε ηλιόλουστο περιβάλλον. Ίδια ένταση αλλά μικρότερη έκταση έχει ένα σκουρόχρωμα σύρμα ή μεταλλικός σωλήνας στο φόντο του ουρανού. Υπάρχει μια κεραία ορατή από το παρατηρητήριο, με φόντο θάλασσα και ουρανό, στην οποία κάθονται περιστέρια (και κάποτε καρακάξες και γλάροι, το κίτρινο ράμφος των οποίων δίνει μεγάλο κοντράστ). Με τον φακό 10mm, πέραν του φριχτού eye relief και της κακής οξύτητας, το σφάλμα είναι έντονο πρασινογάλανο. Με τον 20mm αμελητέο. Επειδή η σχεδίαση πρέπει να είναι η ίδια, υποθέτω πως το σφάλμα μεγεθύνεται και αυτό και στα 40x είναι ενοχλητικό ενώ στα 20x κάτω από τον αντιληπτικό ουδό. Η φωτογραφία είναι με τον Plossl 25mm στα 16x.

Κυκλοφορεί ένας focal reducer, ονομαστικώς 0.5x, με σπείρωμα αρσενικό 1.25". Τον είχα για μια πενταετία και τον έδωσα αφού δεν είχα ουσιαστική χρήση γι αυτόν (σπανίως χρησιμοποιώ τον Antares 0.63x με σπείρωμα SCT). Επρεπε να τον βιδώσεις σε Barlow, αντικαθιστώντας το στοιχείο Smythe. Πλέον ούτε τέτοιον Barlow έχω. Υποθέτω πως πρόκειται για τον ίδιο. Δεν προτείνεται για κοντά οπτικά συστήματα, όπως το f/5.7. Το είχα πάρει για το Celestron C4 που είναι f/13 και προσπαθούσα να το χρησιμοποιήσω σαν διόπτρα. Εκεί όντως βινιέταρε, λόγω του στενού baffle tube.

Ενώ το μητρικό 20mm είναι μια χαρά και δεν έχει γεωμετρική παραμόρφωση ακόμη και στα άκρα του (ο ορίζοντας είναι ευθεία ακόμη και κοντά στην ώρα 12), ο Super Plossl έχει μαξιλαροειδή γεωμετρική παραμόρφωση (ο ορίζοντας καμπυλούται ελαφρά με τα κέρατα προς τα επάνω στις ώρες 11 και 1 ή - λιγότερο- 10 και 2). Είναι όμως πιο φωτεινός και έχει καλύτερο eye relief. Σήμερα που έχει ηλιοφάνεια, σας αφήνω να κρίνετε το χρωματικό σφάλμα. Στα 16x (και στα 20x) είναι αμελητέο, για ημερήσια παρατήρηση.

Ο ήλιος (ο οποίος σήμερα στολίζεται από μια υπέροχη εγκάρσια άλυσσο κηλίδων) φαίνεται καλύτερα με μείωση στο 40mm f/10 παρά στο 70mm f/5.7. Τα 16x είναι μικρή μεγέθυνση, 30-40 θα είναι πολύ καλύτερα. Δυστυχώς δεν καταφέρνω να βγάλω εστιασμένη φωτογραφία, αλλά ευτυχώς υπάρχει το Seestar για τη δουλειά αυτή. Το θέμα είναι πως το Travelscope είναι πάντοτε έτοιμο και για ηλιακή παρατήρηση. Οπότε είναι μια πλήρης διόπτρα ημέρας.

Και όμως, το σηκώνει. Αλλά βαρυγκομάει.

Όσοι το έχετε, ποιούς φακούς χρησιμοποιείτε; Λέω να φτιάξω ένα πακετάκι με Plossl 25mm, τον δικό του τον 20mm και δύο Redline 9 & 6mm. 4 τέτοιοι φακοί χωράνε στο τσαντάκι ενός παλαιότερου ηχείου Bluetooth. Αν είναι να χρησιμοποιήσω καλύτερους και βαρύτερους φακούς, ο εστιαστής του WO 66ED είναι καταλληλότερος. Το πακετάκι θα είναι χρήσιμο και στο Heritage εξάλλου. Είχα τέτοιο σετάκι με Agena 70 και Orion Expanse, το οποίο σκόρπισε κάποια στιγμή. Ο 10mm κάνει μόνο για τάπα σε κάποιον εστιαστή. Ίσως ξαναπάρω έναν φθηνό και ελαφρύ 21-7 Zoom, αν και έχουν πολύ μικρό πεδίο στις χαμηλές μεγεθύνσεις.

Προγραμματισμό θα έχει μάλλον και το επόμενο update της εφαρμογής Seestar. Έχουν διαρρεύσει εικόνες.

Κλασσικό setup. Προτείνεται από όλους, σε όλες τις εκδόσεις (γαλάζιο, χρυσό, μαύρο). Πριν ασχοληθώ με το Seestar δεν θα πίστευα πως το Travelscope μπορεί να βγάλει τέτοιες φωτογραφίες. Τώρα γνωρίζω πως οι τεράστιες εκθέσεις και η εκτεταμένη επεξεργασία μπορούν να έχουν τέτοια αποτελέσματα. Εξάλλου μια DSLR με τον φακό της μπορεί επίσης. Ο αδαής μάλιστα, όπως εγώ, δεν ψάχνει πόσο σφιχτά είναι τα άστρα, πόσο πιστά είναι τα χρώματα, πόσο αιθέριες είναι οι υφές. Το θέμα είναι να το διασκεδάζεις, χωρίς να πέφτεις στην παγίδα του ανταγωνισμού (θεμελιώδης αξία του Δυτικού ανθρώπου). Και αν πέσεις, να βρεις τρόπο να απεγκλωβιστείς. Πάντα υπάρχει κάτι καλύτερο και κάποιος καλύτερος. Το χόμπι όμως πρέπει να είναι αγχολυτικό, όχι αγχογόνο. Γι αυτό, αγαθόν εύκτητον.

Το φίλτρο του WO 66ED ταιριάζει άψογα και στο Travelscope (4mm η διαφορά, αλλά το πλαστικό είναι παχύτερο από το μέταλλο και έρχονται στα ίσα). Όμως, ή παίζουμε, ή δεν παίζουμε. Ήλιε, ήλιε, είσαι εδώ; (δεν είναι). Στην πειρατική χρήση ο πτυσσόμενος ανταγωνιστής είναι φορητότερος, αλλά η απόδοση του TS είναι κλάσεις ανώτερη.

Στην επίγεια παρατήρηση δεν απαιτείται ερευνητής (αλλιώς περισσεύουν οι RDF), οπότε ανοίχτηκε για να αφαιρεθούν οι αναμονές. Επί τη ευκαιρία, φαίνεται πως το εσωτερικό είναι ματ και αρκετά σκοτεινό. Έμειναν όμως δύο οπές από τις οποίες γίνεται διαρροή φωτός! Υπάρχουν ωστόσο λύσεις. Μία δακτυλόβιδα στον διαγώνιο επιτρέπει τη χρήση του Hyperion Zoom και άλλων χειροβομβίδων. Πλαστική, όπως είναι, δεν πληγώνει μάλιστα τις κάνες. Αν βάλω astrosolar στη σουρντίνα (40mm f/10) θα μπορώ να ρίχνω και μια ματιά στον Ήλιο.

Θα το δω. Τώρα είχα άλλο παιχνίδι, εξ άλλου έχει συννεφιά. Να ένας που το χρησιμοποιεί, μαζί με το Stellarium.

Έχω μια συμπάθεια για τα υπερελαφρά οπτικά όργανα, τα οποία χρησιμοποιώ κατ' εξοχήν για επίγεια παρατήρηση, αφού είμαι αρκετά καλά εξοπλισμένος αστρονομικά μεταξύ 5 και 12". Εχω χρησιμοποιήσει για τον σκοπό αυτόν, εκτός από διάφορα μονοκιάλια και κιάλια 18-50mm, ένα Maksutov 102mm, δύο 80mm ST, ένα 102mm ST, ένα 70mm f/10, ένα 40mm 8-24x Zenica, ένα Stellarvue F50 RACI και ένα WO 66ED f/6, το οποίο είναι και το "καλό" μου όργανο, ικανό τόσο σαν επίγεια διόπτρα, όσο και σαν wide field αστρονομικό τηλεσκόπιο. Κανένα ωστόσο δεν μπορεί να πλησιάσει τη σχέση απόδοσης/κόστους του Celestron Travel Scope 70. Το οποίο, σωλήνα και φακούς, δίχως τρίποδα και ερευνητή, πήρα σε κατάσταση αχρησιμοποίητου, μόλις 20€!!! Ο φακός φαίνεται πως έχει δει ελάχιστα φωτόνια: Και το dovetail μπήκε σε τρίποδα για πρώτη φορά από εμένα. Ναι, είναι πλαστικό. Ναι οι επιστρώσεις είναι βασικότατες. Ναι, γυαλίζει εσωτερικά (Όχι υπερβολικά όμως). Ναι, η ποιότητα είναι ένα ολόκληρο σκαλοπάτι παρακάτω από τα περίφημα Orion 80ST και τα παρόμοια μεταλλικά αχρωματικά (όπως το Skywatcher 102/500 μου) και αρκετά ακόμη σκαλοπάτια παρακάτω από το WO 66ED (για τα καινούρια WO 61ED δεν το συζητώ καν). Αλλά 20€; Τι παίρνεις με 20€ σήμερα; Έκανα αρκετές δοκιμές. Δοκίμασα σχεδόν όλους μου τους φακούς. Μέχρι και αυτόν. Δεν αισθάνεται άνετα ο εστιαστής με βαρείς φακούς, αλλά η αλήθεια είναι πως οι Delos κσι οι Radian δίνουν την καλύτερη εικόνα. Τελικά κατέληξα πως καλύτερα να χρησιμοποιηθεί ο δικός του φακός 20mm (που δίνει πολύ καλή γεωμετρία, δεν παραμορφώνεται καθόλου ο ορίζοντας) ή ένας Super Plossl 25mm, στα 16 ή 20x. Το δίδυμο ES 68 24mm & Baader Hyperion Zoom 24-8 ας μείνει για το 66ED. Το χρωματικό σφάλμα, το οποίο το βλέπω κιτρινοπράσινο, δεν ήταν υπερβολικό, αλλά σήμερα δεν υπήρχε ηλιοφάνεια (ή όποια αυξάνει το κοντράστ και το αναδεικνύει). Πλέον χρησιμοποιώ μια Sony QX30 για φωτογράφηση και δεν με απασχολεί. Στη χαμηλή μεγέθυνση οι εικόνες είναι αξιοπρεπείς, λιγότερο οξείες και λιγότερο φωτεινές από του 66ED αλλά επαρκέστατες. Το βάρος του επιτρέπει τη χρήση σαν πειρατική διόπτρα, ακουμπισμένο στο κιγκλίδωμα της βεράντας, αλλά μπαίνει και στον Manfrotto και στη Vixen Astro Porta και στη μονόμπρατση Dobson του Heritage, και στη Nexstar SE (overkill). Άνετα θα έδινα και 50€ για τον οπτικό σωλήνα, ώστε να τον κακομεταχειριστώ δίχως ενοχές. 154€ που ζητά ο αντιπρόσωπος (137 σαν Levenhuk) μαζί με άχρηστα αξεσουάρ τα θεωρώ υπερβολή, αφού με 80-100€ μπορείς να βρεις ένα μεταχειρισμένο 80ST. Σήμερα ήταν η τυχερή μου ημέρα.

Συνδέθηκα, αλλά δεν έχω καταλάβει πως δουλεύει ακόμη.