kkokkolis

Το Celestron είναι νόμιμο Laser, χαμηλής έντασης. Στην πόλη βλέπεις μόνο μια κουκκίδα μέχρι τα 100 μέτρα. Σε σκοτεινό ουρανό μια αδύναμη δέσμη. Το καλό είναι πως διαθέτει από κατασκευής ευθυγραμμιστή. Έν τω μεταξύ, βρήκα στα συρτάρια μου κάτι ληγμένο από το 2008! Με τα εργαλεία EDC μου έφτιαξα έναν ηλιακό ερευνητή τσέπης. Τον δοκίμασα με τον Nitecore μου και φαίνεται να δουλεύει καλά! Βλέπετε τη φωτεινή κουκκίδα κοντά στην κεντρική οπή. Τώρα μένει να το προσαρμόσω στο Dovetail με κάποιον τρόπο.

1. Για να βλέπω που στοχεύει και να χρησιμοποιώ τα κοντινά ορατά άστρα σαν οδηγούς αστροαλμάτων ad hoc για το 12ρι μου. 2. Για να βρίσκω ένα αντικείμενο στο Scenery. 3. Για να βρίσκω ευκολότερα και ταχύτερα τη Σελήνη και τους πλανήτες.

Ήρθαν τα αξεσουάρ που παρήγγειλα. Ο ευθυγραμμιστής και η υποδοχή mini dovetail. Ο ευθυγραμμιστής φυλάσσεται κάτω από τον τρίποδα (στον χώρο που πλέον είχε μείνει κενός) αλλά όχι βιδωμένος στον τρίποδα. Αφού πέτυχα με την πρώτη και γρήγορα αυτό, φαίνεται να δουλεύει καλά. Στο dovetail, με αντάπτορα της Celestron, μπαίνει το Laser ή ένα τυπικό RDF. Δυστυχώς όχι το Heliopod, το οποίο έχει φτιαχτεί να ευθυγραμμίζεται σε έναν κυλινδρικό σωλήνα. Αλλά μου προσφέρει μια βάση για να φτιάξω μια ιδιοκατασκευή ηλιακού ερευνητή, αλλιώς το Heliopod χρησιμοποιείται χωρίς το εξάρτημα. Ίσως μπορέσω να προσαρμόσω και τη βάση του Rigel, για να μην κολλήσω τίποτε επάνω στον Humble. Το καπάκι, το φίλτρο και το παρέκταμα που έφτιαξα κουμπώνουν σφιχτά, αλλά όχι δύσκολα.

Οι Delos και οι Radian, σε μια λίγο βιαστική πασαρέλα, φαίνεται πως του ταιριάζουν περισσότερο. Όλοι όμως είναι υψηλών μεγεθύνσεων, 10, 8, 6 και 5mm.

Παίρνει μόνο 1.25". Εξάλλου, από φακούς, έχω αρκετούς. Είναι όμως κυρίως αστρονομικοί. Εδώ χρειάζεται φακός σαν εκείνους που έχουν τα καλά κιάλια. Μικρό μέγεθος και βάρος, 60+ μοίρες πεδίο, απουσία γεωμετρικής παραμόρφωσης, καλό eye relief, άμεση πρόσληψη του πεδίου, απουσία αμαύρωσης, μειωμένες ανακλάσεις. Είπαμε, ο Baader Hyperion δίνει πάντοτε λύση σε αυτές τις περιπτώσεις. Αλλά, από την άλλη, 16-20x είναι αρκετά για τη χρήση που του κάνω. Για παραπάνω υπάρχουν και άλλα όργανα.

Οφείλω να προειδοποιήσω τον σιωπηλό πληθυσμό χρηστών του Travelscope πως αυτοί οι φακοί 9 & 6mm LER UWA 68° με τη μπορντό ταινία (που πιστεύεται πως είναι κλώνοι των Orion Expanse UWA 66° με τη χρυσοκίτρινη ταινία), δεν είναι τόσο κατάλληλοι για το συγκεκριμένο τηλεσκόπιο, διότι Α. Έχουν το εντονότερο kidney beaning (νεφροειδή αμαύρωση) που έχω δει στη ζωή μου. Είναι πολύ δύσκολο να χρησιμοποιηθούν την ημέρα, που η κόρη εισόδου είναι μικρή, κοντά στα 2mm. Β. Οι μεγεθύνσεις είναι μάλλον υπερβολικές για το Travelscope. Βγάζουν έντονα το χρωματικό σφάλμα και, ειδικά ο 6mm, ξεπερνά τις δυνατότητες του αντικειμενικού και η οξύτητα πάσχει. Θα τους δοκιμάσω ημέρα και στο 66ED και 102 Startravel και νύκτα στο 130 Heritage, επειδή σε αυτά τα μεγέθη και βάρη οι φακοί αυτών των εστιακών πάσχουν από μικρό eye relief, αλλά για το Travelscope μην τους πάρετε Καλύτερα μικρές μεγεθύνσεις (Plossl 32, 25 και 20mm (και χρήση Barlow για μέχρι 40x βία) ή ο ελβετικός σουγιάς των φακών, ο Hyperion Zoom.

Υπερελαφρύ. Vive la flânerie!

Να ένα υπερφορητό σετάκι. 25, 20, 15, 12.5, 9 και 6mm (οι δύο μεσαίες με στοιχείο Barlow περίπου 1.6x). 90% του χρόνου το 25 ή το 20mm θα χρησιμοποιείται.

Προκειμένου να έχουμε το κινητό μας ελεύθερο, θα μπορούσαμε να αγκαζάρουμε ένα παλαιότερο κινητό (αλλά με πρόσφατο Android, να παίζει και το SkySafari 7) μόνο για το Seestar; Ή Ταμπλέτα. Παίζουν ρόλο τα γυροσκόπια, οι πυξίδες και τα λοιπά που έχουν τα κινητά αλλά όχι οι περισσότερες ταμπλέτες; Το είχα κάνει με το Nexstar όσο χρησιμοποιούσα το Skywire (σε iPhone 4). Μετά άλλαξαν βύσμα και πήρα το SkyBT. Έπαιζε στο προηγούμενο κινητό (χρησιμοποιεί το SkySafari) αλλά δεν παίζει στο τωρινό για άγνωστο λόγο. Παίζει όμως στην Ταμπλέτα με Skysafari 6 (το 7 δεν φορτώνεται σε παλαιότερο Android, 8 νομίζω έχει). Οπότε τώρα την κρατώ για το Nexstar, όπου είναι πολύ σημαντικό, καθώς δεν έχει από τη φύση του ούτε GPS, ούτε αυτόματη ρύθμιση ημερομηνίας και ώρας, ούτε γραφικό περιβάλλον.

Νομίζω πως το Zen του Seestar βασίζεται στην απλότητα. Αν γίνει πολύ πολύπλοκο κινδυνεύει να εισέλθει στην κατηγορία των συστημάτων που κάνουν τους αστροφωτογράφους να ζοχαδιάζουν και να βλαστημούν στις αστροσυναντήσεις.

Δεν νομίζω να σηκώνει τόσα πράγματα. Αυτό είναι σαν το Plate της Porta, αν κατάλαβα καλά.

Αυτή τη φορά του φόρεσα κσι τις παντόφλες του. Δεν κατάλαβα αν έκανε διαφορά. Η δυσκολία να βρει την Αφροδίτη και τη Σελήνη δίνει άλλον έναν ρόλο στο πράσινο λεϊζερ ή τον ερευνητή κόκκινης κουκίδας. Δεν μπορώ να πω πως έχω συνηθίσει να κάθομαι όσο αυτό δουλεύει. Αλλά στο σπίτι όλα είναι χιλιοειδωμένα. Την επόμενη φορά θα βάλω μάλλον το Maksutov να χαζέψω τους 4 πλανήτες. Δοκίμασα όσο περίμενα τη δημιουργική επεξεργασία στο κινητό. Φυσικά δεν γνωρίζω τι ακριβώς κάνω, αλλά αφού πρόκειται για χριστουγεννιάτικο δέντρο, πήρα το ελεύθερο. Μπορώ και χειρότερα... Αν μεταφέρω την επεξεργασία στην φωτογραφία του Seestar, προκύπτει αυτό: Ήμαρτον!

Μέτρησα την απόσταση που βλέπει το κινητό το Seastar. Από τη θέση που το έχω τοποθετημένο, πιάνει 16.5m μέχρι το μακρύτερο άκρο του μπαλκονιού (55 πλακάκια X 30cm). Εμφανώς πιάνει και παραπάνω, τουλάχιστον 20m. Μόλις μπω στο σπίτι όμως πέφτει στο μισό περίπου.

Μόνο η κύρια μπορεί να πάρει μέσα από προσοφθάλμιο και μάλιστα με Zoom.

Και εγώ έχω την Τ700. Έχουν σχήμα κινητού, οπότε μπαίνουν στους αντάπτορες, αλλά έχουν κατώτερες κάμερες από των σημερινών κινητών.

Αφού βρει τον στόχο, τον φωτίζει για να τον παρατηρήσει με το Dob. Αυτό αν το ευθυγραμμίσεις με τον οπτικό σωλήνα. Ο συγκεκριμένος το ευθυγράμμισε με τη βάση για πολική ευθυγράμμιση σε ισημερινή χρήση (με σφήνα).

Καλό σαν ιδέα. Περιμένω να δω αν το 12" μπορεί να επωφεληθεί από την καθοδήγηση του Seestar (όταν είμαι μόνος, αλλιώς με RDF που είναι δύσκολο λόγω μυωπίας και χαμηλού ύψους του οργάνου, αν και υπάρχει η επιλογή υψηλού τρίποδα).

Ποιο dovetail; Τι ταινίες διπλής όψεως, velcro, βάσεις και βασούλες; Lego λέμε! (Δεν είναι το δικό μου, αλλά κάποιου Tom Harris).

Χαμηλού ύψους εννοείς;

Ευτυχώς, εγώ που αντιστέκομαι στην απόκτηση DSLR ή, έστω, Mirrorless, επειδή ήδη κουβαλώ πολλά καθημερινά, καλύφθηκα μόλις τώρα φωτογραφικά από τις Sony QX30 και Sony QX100. Μοντέλα δεκαετίας, τις αγόρασα συνολικά 180€ (στο site της Sony υπάρχει ακόμη η QX30 στα 300€ και η QX100 ήταν ακριβότερη. Το Kamera Store έχει μια μεταχειρισμένη στα 250€). Πολύ φορητές, δεν έχουν τις σημερινές ευκολίες αλλά η QX30 έχει zoom 30x και η QX100 φωτεινό ποιοτικό φακό Zeiss (Zoom 3.2x). Θα προτιμούσα να συνδυάζονταν τα χαρακτηριστικά σε μια κάμερα, αλλά τίποτε δεν είναι τέλειο στη ζωή. Έτσι δεν Φωτογραφίζω πλέον μέσα από τηλεσκόπιο με το κινητό. Αυτή η φωτογραφία ελήφθη προ 5' στα 30x. Παράλληλα, μόλις ανακάλυψα τη Google Camera (το φωτογραφικό app των Google Pixel) και το Snapseed. Και επειδή όλα αυτά δεν έχουν αστροφωτογραφική χρήση, το Seestar S50. Ετσι, μέσα σε 2 μήνες, οι φωτογραφικές μου δυνατότητες εκτοξεύτηκαν στο... διάστημα (μεταφορικά και κυριολεκτικά), δίχως να είμαι ούτε φωτογράφος, ούτε αστροφωτογράφος (για κάποιο λόγο, ενώ έχω 100 χόμπι, η φωτογραφία ποτέ δεν με τράβηξε). Οπότε, τόσο το Travelscope, όσο και τα υπόλοιπα, παραμένουν αμιγώς παρατηρησιακά όργανα. Το ιστιοπλοϊκό το αποτύπωσα με την κάμερα στο χέρι (το app της Google είναι καλύτερο από της Xiaomi ως προς και αυτήν την χρήση), μια διαδικασία που είναι επίπονη και επαχθής, μόνο για να δείτε την απόδοση του οπτικού συστήματος.

Το μέγιστο χρωματικό σφάλμα που έχω δει (σε έκταση και ένταση) είναι δίπλα στο ράμφος ενός πουλιού (περιστέρι), σε ηλιόλουστο περιβάλλον. Ίδια ένταση αλλά μικρότερη έκταση έχει ένα σκουρόχρωμα σύρμα ή μεταλλικός σωλήνας στο φόντο του ουρανού. Υπάρχει μια κεραία ορατή από το παρατηρητήριο, με φόντο θάλασσα και ουρανό, στην οποία κάθονται περιστέρια (και κάποτε καρακάξες και γλάροι, το κίτρινο ράμφος των οποίων δίνει μεγάλο κοντράστ). Με τον φακό 10mm, πέραν του φριχτού eye relief και της κακής οξύτητας, το σφάλμα είναι έντονο πρασινογάλανο. Με τον 20mm αμελητέο. Επειδή η σχεδίαση πρέπει να είναι η ίδια, υποθέτω πως το σφάλμα μεγεθύνεται και αυτό και στα 40x είναι ενοχλητικό ενώ στα 20x κάτω από τον αντιληπτικό ουδό. Η φωτογραφία είναι με τον Plossl 25mm στα 16x.

Κυκλοφορεί ένας focal reducer, ονομαστικώς 0.5x, με σπείρωμα αρσενικό 1.25". Τον είχα για μια πενταετία και τον έδωσα αφού δεν είχα ουσιαστική χρήση γι αυτόν (σπανίως χρησιμοποιώ τον Antares 0.63x με σπείρωμα SCT). Επρεπε να τον βιδώσεις σε Barlow, αντικαθιστώντας το στοιχείο Smythe. Πλέον ούτε τέτοιον Barlow έχω. Υποθέτω πως πρόκειται για τον ίδιο. Δεν προτείνεται για κοντά οπτικά συστήματα, όπως το f/5.7. Το είχα πάρει για το Celestron C4 που είναι f/13 και προσπαθούσα να το χρησιμοποιήσω σαν διόπτρα. Εκεί όντως βινιέταρε, λόγω του στενού baffle tube.

Ενώ το μητρικό 20mm είναι μια χαρά και δεν έχει γεωμετρική παραμόρφωση ακόμη και στα άκρα του (ο ορίζοντας είναι ευθεία ακόμη και κοντά στην ώρα 12), ο Super Plossl έχει μαξιλαροειδή γεωμετρική παραμόρφωση (ο ορίζοντας καμπυλούται ελαφρά με τα κέρατα προς τα επάνω στις ώρες 11 και 1 ή - λιγότερο- 10 και 2). Είναι όμως πιο φωτεινός και έχει καλύτερο eye relief. Σήμερα που έχει ηλιοφάνεια, σας αφήνω να κρίνετε το χρωματικό σφάλμα. Στα 16x (και στα 20x) είναι αμελητέο, για ημερήσια παρατήρηση.

Ο ήλιος (ο οποίος σήμερα στολίζεται από μια υπέροχη εγκάρσια άλυσσο κηλίδων) φαίνεται καλύτερα με μείωση στο 40mm f/10 παρά στο 70mm f/5.7. Τα 16x είναι μικρή μεγέθυνση, 30-40 θα είναι πολύ καλύτερα. Δυστυχώς δεν καταφέρνω να βγάλω εστιασμένη φωτογραφία, αλλά ευτυχώς υπάρχει το Seestar για τη δουλειά αυτή. Το θέμα είναι πως το Travelscope είναι πάντοτε έτοιμο και για ηλιακή παρατήρηση. Οπότε είναι μια πλήρης διόπτρα ημέρας.