Μανούσος

Από το παραπάνω Link βλέπω ότι η συγκεκριμένη μέθοδος (spin casting) εφαρμόστηκε μεν επανειλημμένα σε ένα ερευνητικό εργαστήριο στην Αμερική αλλά όχι στο σπίτι ή στο εργαστήρι ενός ερασιτέχνη ATMer. Η μέθοδος αυτή απαιτεί έναν περιστρεφόμενο φούρνο ο οποίος μέσω της φυγόκεντρου δύναμης δίνει σχήμα παραβολής. Όπως βλέπεις όμως ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση αυτή τη μέθοδο να μπορεί κάποιος να την εφαρμόσει στο σπίτι του ή στο εργαστήρι του για προφανείς λόγους. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να πάρεις-φτιάξεις ένα κλίβανο ελεγχόμενο από μικροελεγκτή και να φτιάξεις ανοπτημένο (annealed) γυαλί σε καλούπι από κομμάτια απλού γυαλιού. https://en.wikipedia.org/wiki/Spin_casting_(mirrors) https://en.wikipedia.org/wiki/Rotating_furnace

Βρε παιδιά γιατί να μην χρησιμοποιήσουμε ένα telrad; Είναι 100% ακίνδυνο και προπαντός ΔΕΝ ΧΑΛΑΕΙ ΤΗΝ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ . Εμένα μου έχει τύχει να είμαι στο βουνό και ένας από τους φίλους να έχει laser το οποίο χτύπησε κάτω στο χώμα. Ξέρετε πόσο έντονο είναι το φως ενός laser όταν έχουν προσαρμοστεί τα μάτια μας στο σκοτάδι; Φανταστείτε να πέσει η ακτίνα κατευθείαν μέσα στο μάτι (έστω και από ανάκλαση σε φακό) με φουλ ανοιχτή κόρη και νυχτερινή προσαρμογή. Καλό είναι το laser αλλά για άλλες χρήσεις (πχ ευθυγράμμιση οπτικών, ουρανογραφία κτλ) αλλά όχι για παρατήρηση. Ο telrad δεν είναι τόσο άνετος στη χρήση όσο το laser αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Αν έχουμε πρόβλημα με τον αυχένα τότε παίρνουμε ένα goto και τελειώνει η ιστορία.

Αυτές οι μικροδιορθώσεις για να γίνουν θέλουν πολύ ζόρι δυστυχώς. Είναι τέχνη και επιστήμη μαζί που αποκτάται μόνο με την εμπειρία. Δεν είναι τόσο απλό. Μπες στη Stelafane και διάβασε τα άρθρα που έχει.

Αυτό που έχουν κάνει είναι να βάλουν σε ένα καλούπι κοίλο ένα κομμάτι γυαλί και να το ζεστάνουν ώστε να γίνει κοίλο κι αυτό. Όμως δεν μπορείς να γλυτώσεις τη λείανση (polishing) γιατί το καλούπι από μόνο του δεν έχει την απαιτούμενη ακρίβεια (μιλάμε για ακρίβεια επιφάνειας σε nm). Δες εδώ τι έχει κάνει ο Mel Bartels (κορυφαίος ATMer). http://www.bbastrodesigns.com/slump/MoldMaking.html

Είναι αλλοιωμένες επιστρώσεις, χωρίς αμφιβολία. Το μαύρο που βλέπεις στα στίγματα αυτά είναι ο πάτος του mirror cell. Θα μπορούσες να το στείλεις στην ΟΟ για επιστρώσεις αλλά πρέπει να υπολογίσεις επιπλέον το κόστος συσκευασίας και μεταφορικά. Θα πρέπει να φτιάξεις συσκευασία με ξύλινο κουτί για να είναι προστατευμένο το κάτοπτρο. Είχα στείλει τα δικά μου οπτικά πριν μερικά χρόνια. Δες εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=14976 Επίσης έχει συζητηθεί εκτενέστερα το θέμα της επαλουμίνωσης εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=8917

Εγώ θα σου πρότεινα αντί για laser (και όχι lazer) να χρησιμοποιήσεις ένα telrad ή rigel ή ερευνητή κόκκινης κουκκίδας. Το laser δεν κάνει γι'αυτή τη δουλειά γιατί είναι πολύ εύκολο να χτυπήσει κοντά η ακτίνα (πχ στο έδαφος, σε κάποιο δέντρο κτλ) και να χάσεις την προσαρμογή των ματιών σου στο σκοτάδι ή να χαλάσεις την προσαρμογή άλλων. Ακόμη χειρότερο να μπει η ακτίνα κατευθείαν μέσα στο μάτι.

Μπράβο Θέμη. Να το χαρείς όσο μπορείς...

Dobsonian και πάλι dobsonian. Είναι ο πιο εύχρηστος τύπος τηλεσκοπίου που υπάρχει. Το στήνεις στο λεπτό οπουδήποτε και κάνεις παρατήρηση με αξιώσεις. Αν ο προϋπολογισμός σου είναι 1000Ευρώ πάρε ένα 8" και αγόρασε 2-3 ποιοτικά προσοφθάλμια ή ένα προσοφθάλμιο Zoom. Επίσης θα χρειαστείς ένα χάρτη για να μπορείς να εντοπίζεις τα αντικείμενα στον ουρανό οπότε υπολόγισε κι αυτά μέσα στα έξοδα σου.

Είχα πάρει το πριν το plus και τώρα που βγήκε το 5 πήρα το pro. Η διαφορά είναι ότι έχει πολλά περισσότερα αντικείμενα (αστέρια, deep sky και ηλιακό σύστημα). Ενδεικτικά θα σου πω ότι το plus σου δείχνει μέχρι 15 mag deep sky ενώ το άλλο έχει μέχρι 18. Επίσης για κάθε αντικείμενο πέρα από τη βασική περιγραφή σου έχει ολόκληρη παράγραφο με επιπλέον πληροφορίες. Εγώ θα σου πρότεινα το Pro για λόγους πληρότητας όπως είπε και ο Ανδρέας.

Μέχρι στιγμής πάντως ο Σκίνακας έχει το καλύτερο seeing. Επίσης λόγο του υψόμετρου ο ουρανός είναι αρκετά σκοτεινός (21.4 με 21.5 SQM-L) παρόλο που βρίσκεται κοντά στο Ηράκλειο. Οι βοσκοί τώρα τελευταία επισκέπτονται το χώρο που στήνουμε καθημερινά. Η νοοτροπία αυτών των ανθρώπων είναι διαφορετική από τη δική μας που μένουμε στις πόλεις. Είναι πιο ευθείς και ταυτόχρονα πιο ανοιχτοί μαζί σου. Σου ανοίγουν την κουβέντα εύκολα έστω κι αν δεν σε έχουν δει καθόλου στο φως της μέρας. Αν τους προσεγγίσεις με τρόπο δεν έχεις να φοβηθείς κάτι. Ίσα ίσα σε βοηθάνε αν χρειαστείς κάτι και είναι πολύ φιλότιμοι. Το μόνο κακό είναι ότι όταν έρχονται σηκώνουν σκόνη με τα αγροτικά και με τους προβολείς μας χαλάνε τη νυχτερινή προσαρμογή. Όσο αφορά την παρατήρηση τι να πω, τα είπε όλα ο vasilas432. Απλά μεγαλείο!!

Πωλείται προσοφθάλμιο Televue Panoptic 35 2". Το προσοφθάλμιο έχει χρησιμοποιηθεί ελάχιστα και είναι σαν καινούριο μαζί με το κουτί του. Εναλλακτικά ανταλλάσσεται με Nagler 16mm T5. Το προσοφθάλμιο το δίνω γιατί αλλάζω τηλεσκόπιο και πλέον θα χάνω φως λόγο μικρότερου εστιακού λόγου. Τιμή: 200 Ευρώ.

Αν και δεν ήμουν παρόν, πολλά συγχαρητήρια κι από μένα. Από τις φωτογραφίες είδα ότι έχασα πολλά. Ελπίζω του χρόνου να καταφέρω να έρθω.

Έχω παρευρεθεί κι εγώ στο παρελθόν σε ΠΕΕΑ και η εμπειρία ήταν ακριβώς αυτή που περιγράφει ο Τάσσος. Δεν νομίζω ότι τι κεντρικό θέμα σε μια ΠΕΕΑ είναι η παρατήρηση αλλά η συνεύρεση και η προώθηση της ερασιτεχνικής αστρονομίας. Τώρα αν αυτό συνδυάζεται και με παρατήρηση δεν είναι κακό, αρκεί να συμβιβαστούμε ότι λόγω του κόσμου κάποιες φορές θα "ενοχληθούμε" και θα "ενοχλήσουμε". Είναι πολύ ωραίο να συναντώνται άνθρωποι με κοινά ενδιαφέροντα και να συζητούν για θέματα εξοπλισμού, εμπειρίες παρατήρησης κτλ. Επίσης είναι πολύ ωραίο να βλέπεις άτομα που πραγματικά ενδιαφέρονται και να ξεκινούν τα πρώτα τους βήματα. Φυσικά θα υπάρχουν και άτομα που δεν πολυενδιαφέρονται. Προσωπικά σε μια ΠΕΕΑ δεν θα ενοχληθώ αν κάποιος έρθει και μου ζητήσει κάτι την ώρα που κάνω παρατήρηση. Ίσα ίσα που θα χαρώ να τον βοηθήσω στο βαθμό που μπορώ. Αν θέλω να κάνω μόνο παρατήρηση δεν χρειάζεται να είναι μέσα στο πλαίσιο μιας ΠΕΕΑ. Μπορώ να το κάνω όποτε θέλω (αρκεί φυσικά να το επιτρέπουν μια σειρά από παράγοντες). Οπότε το να οργανώνονται ΠΕΕΑ αποκλειστικά για παρατήρηση δεν τον θεωρώ αναγκαίο.

Ναι αυτό είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει και στα νευτώνεια. Το είδωλο είναι τριγωνικό λόγω αστιγματισμού του κατόπτρου που συμβαίνει όταν πιεστούν πολύ τα 3 σημεία στήριξης. Ιδανικά τα σημεία αυτά δεν πρέπει να ακουμπάνε στο κάτοπτρο. Τώρα στους ριφράκτορες δεν μπορώ να το καταλάβω, υποτίθεται οτι ο φακός πιέζεται περιμετρικά με κάποιο βραχιόλι.

Η κατασκευή ήταν πολύ ζόρικη τόσο στη σχεδίαση της όσο και στην υλοποίηση. Η σχεδίαση ήταν μια άσκηση για το μυαλό στην οποία έπρεπε να συμπεριλάβεις ένα σωρό μεταβλητές, ενώ η υλοποίηση ήταν μια πολύ βαριά άσκηση για το σώμα. Πρέπει να παραδεχτώ όμως ότι πιο πολύ με ζόρισε η υλοποίηση. Το βάρος και το μέγεθος των κομματιών ήταν δουλειά για 2 άτομα και όχι για 1. Έπρεπε να σηκώνεις βάρη πολλών κιλών και μεγάλου μεγέθους με μια σχετική "ευγένεια" ώστε να αποφεύγονται τα χτυπήματα. Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο και επίπονο για το σώμα. Επίσης επειδή όλα τα κομμάτια φτιάχνονται στο χέρι έπρεπε να εφαρμόζονται τεχνικές ακριβείας τόσο στην κοπή όσο και στην επεξεργασία για το κάθε κομμάτι (πχ οδηγοί) κάτι το οποίο τρώει αρκετό χρόνο. Τα μηχανήματα που έχω δυστυχώς δεν είναι αυτοματοποιημένα και δουλεύεις πολύ με το χέρι το οποίο αναπόφευκτα βρίσκεται σε απόσταση μερικών εκατοστών από περιστρεφόμενους δίσκους, πριονοκορδέλες και περιστρεφόμενες λάμες οπού εκεί τα λάθη είναι μοιραία. Τι νόημα όμως θα είχε αν τα έκανε όλα ένα μηχάνημα; Εγώ ήθελα να ευχαριστήσω πρώτα από όλα το Βασίλη τόσο για την εμπιστοσύνη όσο και την υπομονή που έδειξε όλο αυτό τον καιρό. Δεν είναι εύκολο να εμπιστεύεσαι σε κάποιον ένα κάτοπτρο που κοστίζει 8000 Ευρώ. Επίσης ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά το Astrovox και όλους τους φίλους εδώ μέσα για την υποστήριξη. Αν δεν ήσασταν εσείς δεν θα έκανα τίποτα το έχω ξαναπεί. Εύχομαι σε όλους καθαρούς ουρανούς και καλές παρατηρήσεις.

Επιτέλους μετά από πάρα πολύ δουλειά ολοκληρώθηκαν οι εργασίες για το 24". Τα βαψίματα τελείωσαν, καθώς και η συναρμολόγηση. Τοποθετήθηκαν τα οπτικά με επιτυχία και έγινε η πρώτη δοκιμή στο βουνό. Υπήρξαν αρκετά θέματα που έπρεπε να λυθούν (στιβαρότητα κατασκευής, ελαχιστοποίηση ταλαντώσεων διατήρηση ευθυγράμμισης) σε ένα τηλεσκόπιο τόσο γρήγορο. Πολλά θέματα είχαν αντιμετωπιστεί και στο παρελθόν και ήταν πιο εύκολο να υλοποιηθούν. Υπήρξαν όμως και άλλα που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά λόγω μεγέθους όπως ήταν το ζήτημα της μεταφοράς. Έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να μπορεί κάποιος να μεταφέρει μόνος του ένα τηλεσκόπιο βάρους περίπου 120 κιλών. Επίσης έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να φορτώνεται το τηλεσκόπιο σε ένα μικρό αυτοκίνητο (Yaris). Για τη μεταφορά του υλοποιήθηκε η κλασσική λύση που προτείνει ο David Kriege στο βιβλίο του. Τοποθετήθηκαν 2 τροχοί μπροστά από τη βάση περιστροφής οι οποίοι με μακριές χειρολαβές μπορεί κάποιος να σηκώσει ολόκληρο το τηλεσκόπιο σαν καρότσι και να το μεταφέρει. Το βάρος μειώνεται δραστικά έτσι αλλά δεν μπορείς να πεις ότι σηκώνεις εύκολα ένα τόσο βαρύ αντικείμενο. Για να χωρέσει μέσα στο Yaris έπρεπε να το μελετήσουμε πολύ. Από το στάδιο του σχεδιασμού άλλαξαν πολλές φορές οι διαστάσεις του mirror box, καμπυλών αλλά και της βάσης. Δυστυχώς όμως δεν υπήρχε σημαντική διαφορά. Για να δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα ήταν ότι δεν υπήρχαν καθόλου πληροφορίες στη βιβλιογραφία αλλά ούτε και στο διαδίκτυο γι'αυτό το θέμα οπότε έπρεπε να σκεφτούμε λίγο ριζοσπαστικά. Έτσι λοιπόν υλοποιήσαμε 2 εναλλακτικές. Πρώτον να υπάρχει η δυνατότητα να είναι οι καμπύλες αποσπώμενες. Αυτό είχε ήδη γίνει και σε προηγούμενες κατασκευές και είχε δοκιμαστεί με επιτυχία. Εδώ όμως υπάρχει το πρόβλημα του βάρους. Για να ξανατοποθετηθούν οι καμπύλες θα έπρεπε να σηκωθεί το Mirror box από τη βάση και να ξανατοποθετηθεί πάνω στα τεφλόν. Το πρόβλημα είναι ότι βάρος του mirror box είναι περίπου 70 κιλά και είναι αδύνατο για να μπορεί να ανασηκωθεί από 1 άτομο. Πολλές ιδέες έπεσαν στο τραπέζι αλλά τελικά καταλήξαμε σε μια 2η εναλλακτική. Η ιδέα ήταν οι καμπύλες να παραμείνουν στο Mirror box αλλά να έχουν τη δυνατότητα να περιστρέφονται. Για να γίνει αυτό έπρεπε οι καμπύλες να στηρίζουν όλο το mirror box σε 2 σημεία. Το ρίσκο ήταν μεγάλο και έπρεπε να γίνουν αρκετές δοκιμές για να σιγουρευτούμε ότι αυτή η λύση μπορεί να λειτουργήσει με ασφάλεια. Για να φορτώνεται στο αυτοκίνητο έπρεπε τέλος να φτιαχτούν ράμπες όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Επειδή το βάρος όμως είναι μεγάλο πρέπει η κλίση να είναι όσο γίνεται μικρή (μεγαλύτερες σε μήκος ράμπες) για να μπορεί κάποιος με μια σχετική άνεση να ανεβάσει το τηλεσκόπιο πάνω στο αυτοκίνητο. Επειδή όμως το αυτοκίνητο είναι μικρό οι ράμπες θα έπρεπε να είναι "σπαστές" επομένως τα σημεία σύνδεσης έπρεπε να είναι πολύ καλά δεμένα για να μπορούν να σηκώσουν το βάρος. Το αποτέλεσμα ήταν ότι το τηλεσκόπιο χώρεσε στο Yaris ΟΡΙΑΚΑ, άλλα παρ' όλες τις προσπάθειες, κατέστει αδύνατο να μπορεί κάποιος, ακόμη και έτσι, να το φορτώσει-ξεφορτώσει μόνος του. Ιδανικά θα έπρεπε το αυτοκίνητο να ήταν λίγο μεγαλύτερο σε ύψος και σε πλάτος ώστε να επιτρέπει περισσότερο "αέρα" στις κινήσεις. Αλλιώς η λύση ενός trailer ίσως να ήταν μια εναλλακτική. Αυτή τουλάχιστον ήταν η εμπειρία που είχαμε. Εδώ να πω ότι εκτός από το τηλεσκόπιο καταφέραμε και "στριμώξαμε", ένα δίσκαλο, τις ράμπες και ένα βαλιτσάκι με προσοφθάλμια. Το Σάββατο είχαμε την ευκαιρία να έχουμε το πρώτο φως και να κάνουμε μια πρώτη εκτίμηση για το τι μπορεί κανείς να δει μέσα από ένα τέτοιο όργανο. Φτάσαμε στο πεδίο κατά της 8:30. Ξεκινήσαμε να στήνουμε. Υπήρχε αγωνία. Αντιμετωπίσαμε ένα θέμα στο ξεφόρτωμα λόγω του ότι υπήρχε ελάχιστο περιθώριο στις κινήσεις. Τελικά ξεκινάμε να στήνουμε πρώτα τα truss μετά το βοηθητικό δακτύλιο και μετά το upper cage. Γενικά το στήσιμο του ήταν εύκολο και δεν αντιμετωπίσαμε προβλήματα στο σκοτάδι. Ξεκινάμε την ευθυγράμμιση των οπτικών χρησιμοποιώντας το κορυφαίο εργαλείο του Howee Glatter, tuBlug. Η διαδικασία δεν πήρε πάνω από 2 λεπτά. Τόσο το 2ον όσο και το πρωτεύον ευθυγραμμίστηκαν πολύ εύκολα. Ξεκινάμε με τον πρώτο στόχο. Η Μ.Άρκτος ήταν σε καλό σημείο οπότε αυτομάτως πάει το μυαλό μου στο Μ51. Σημαδεύω τάχιστα, βάζω τον Paracorr μαζί με έναν Ethos (δεν θυμάμαι χιλιοστά) και ρυθμίζω τη θέση του Paracorr. Γενικά ανάλογα με το προσοφθάλμιο που χρησιμοποιείς θα πρέπει να ρυθμίζεις τον Paracorr στη σωστή θέση κάτι που καθυστερεί λίγο τη διαδικασία. Τοποθετώ το μάτι μου πάνω από το προσοφθάλμιο και εστιάζω. Περνάνε μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου μέχρι ο εγκέφαλος μου να αντιληφθεί αυτό που βλέπει. Ο γαλαξίας Μ51 όχι απλά φαίνεται, είναι εκεί σε ευθεία όραση με τις σπείρες του ενώ η γέφυρα με το συνοδό του και τη σπείρα να ξεπετάγονται όσο κοιτάζεις πιο προσεκτικά. Ο γαλαξίας όχι μόνο φαινόταν με ευθεία όραση αλλά σου έδινε μια τρισδιάστατη "αντίληψη" στη δομή του. Για σύγκριση είχαμε το 16" του Μάνου. Η διαφορά λοιπόν ήταν εμφανής και μεγαλύτερη από αυτό που είχαμε εκτιμήσει και οι 2 στο μυαλό μας. Αλλάζουμε στόχο και πάμε στο Μ3. Κι εδώ είχες την αίσθηση ότι έβλεπες βάθος. Μετά πάμε στο NGC4565. Ο γαλαξίας φαινόταν 2πλάσιος σε μέγεθος σε σχέση με το 16άρι ενώ η διαχωριστική ζώνη φάνηκε πολύ πιο εύκολα. Μ101, Μ27, Μ57 και όλα αυτά τα ωραία του Messier. Όλα πολύ εντυπωσιακά και πολύ πιο φωτεινά από κάθε άλλη φορά. Εκεί όμως που είδα τη μεγαλύτερη διαφορά σε αυτά τα 2 τηλεσκόπια ήταν σε ένα σφιχτό γαλαξιακό σμήνος Hickson 79 ή αλλιώς "Seyftert's Sextet". Το σμήνος αυτό είναι ολιγάριθμο με μόλις 5 μέλη, ενώ υπάρχει και ένας 6ος που δεν είναι πραγματικό μέλος αλλά αντικείμενο υποβάθρου. Τα 3 πιο φωτεινά μέλη a,b, c (16,5 v-mag το βρίσκω) φάνηκαν αμέσως χωρίς δυσκολία ενώ με το 16" έπρεπε να καταβάλεις μια προσπάθεια για να τα διαχωρίσεις. Με πλάγια όραση φάνηκε το τέταρτο μέλος χωρίς όμως να είναι επιβεβαιωμένο από τους συμπαρατηρητές μου. Η δοκιμή έδειξε γενικά ότι ο Paracorr σε deep sky παρατήρηση δεν φάνηκε να είναι και τόσο απαραίτητος τουλάχιστον με τα προσοφθάλμια Ethos και Nagler (Ethos 21, 17, 10 και Nagler 31 T5 και T6). Παρόλο που το τηλεσκόπιο είναι εξαιρετικά γρήγορο (f/3.2) το φαινόμενο της κόμης ήταν εμφανές αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα ενοχλητικό. Η μεγαλύτερη διαφορά με/χωρίς Paracorr φάνηκε παρατηρώντας ένα σημείο στον Κύκνο πάνω στο γαλαξία με πολλούς αστέρες στο πεδίο. Την ίδια αντίληψη είχαν και οι συμπαρατηρητές μου. Στο μέσο της νύχτας ελέγξαμε την ευθυγράμμιση για να δούμε κατά πόσο έχει "χαλάσει". Το σφάλμα στην ευθυγράμμιση ήταν εμφανές με το μάτι αλλά πολύ ελάχιστο μόλις μέσα στα όρια του σημαδιού που έχει το αυτοκόλλητο κυκλάκι στο πρωτεύον. Η κίνηση του τηλεσκοπίου ήταν σχετικά σφιχτή που μερικές φορές σε μεγάλες μεγεθύνσεις σε δυσκόλευε κάπως για να κεντράρεις. Γενικά σαν αίσθηση είναι πολύ στιβαρό με μηδενικές ταλαντώσεις και τζόγους τόσο στα truss όσο και στο upper cage. Σαν γενική εντύπωση θα έλεγα ότι το τηλεσκόπιο απαιτεί μια κάποια προσπάθεια στο φόρτωμα του. Ίσως με ένα μεγαλύτερο αυτοκίνητο να ήταν πιο εύκολο. Όσο αφορά την παρατήρηση, νομίζω ότι η διαφορά με ένα 16άρι είναι εμφανής ακόμη και σε κάποιον που δεν έχει εμπειρία, ενώ έχει να δείξει πάρα πολλά και που μπορεί να ικανοποιήσει τον πιο απαιτητικό παρατηρητή για πολλά πολλά χρόνια.

Θα πρέπει να ανεβάσεις λίγο την αράχνη 1-2 πόντους για να έχεις περιθώριο να παίξεις με την κεντρική βίδα μετά. Θα πρέπει όμως να ανοίξεις 4 καινούριες τρύπες στο σωλήνα σου λίγο πιο πάνω. Πριν ανοίξεις τις τρύπες βγάλε τελείως την αράχνη μαζί με το 2ον. Χαλάρωσε λίγο την κεντρική βίδα ώστε να έχεις περιθώριο στο πάνω κάτω και μετά μέτρα το ύψος από το κέντρο του 2οντος (την προβολή της έλλειψης) μέχρι τη μια από τις 4 βίδες της αράχνης που συγκρατεί στο σώμα. Μετά μέτρα από το κέντρο του εστιαστή την απόσταση αυτή για να δεις που θα κάνεις τις τρύπες. Δεν πειράζει αν ξεφεύγει 2-3 χιλιοστά. Αυτό μετά θα το ρυθμίσεις με την κεντρική βίδα.

Για αυτά τα μεγέθη μια απλή σιλικόνη διάφανη κάνει δουλειά.

Έχεις δίκιο, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που να μπορείς να βρεις. Η αλήθεια είναι ότι ζορίστικα κι εγώ για να βρω κάτι και έκανα αρκετά σχέδια μέχρι να καταλλήξω. Επιγραμματικά θα σου πώ ότι στο κάτω μέρος έχω βάλει γωνιές αλουμινίου εσωτερικά στο mirror box οι οποίες "δένουν" με το κουτί με 6 βίδες (3 σε κάθε πλευρά) ενώ υπάρχουν επιπλέον 2 βίδες για να κουμπώνουν τα truss. Επίσης λόγω μεγέθους στο πάνω μέρος θα υπάρχει ενδιάμεσος δαχτύλιος ο οποίος θα μπαίνει πρώτα και μετά θα κουμπώνει το upper cage πάνω σε αυτόν. Το upper cage θα ζυγίζει περίπου 10 κιλά και για να μπορείς να το σηκώσεις απαιτεί και τα 2 χέρια. Οπότε αναγκαστηκά χρειάζεται ένας ενδιάμεσος δαχτύλιος ο οποίος θα δένει τα truss στο πάνω μέρος και μετά πάνω από αυτόν θα κουμπώνει το upper cage. Με αυτό τον τρόπο το στήσιμο γίνεται από 1 άτομο. Η παραπάνω υλοποίηση απαγορεύει τη χρήση σφιγκτήρων στο πάνω μέρος του δαχτυλίου όπως γινόταν μέχρι τώρα. Η ιδέα για το πάνω και κάτω μέρος προήλθε από συνδιασμό 2 διαφορετικών συστημάτων σύνδεσης των truss που βρήκα στο διαδίκτυο και φαίνεται ότι δουλεύει αρκετά καλά με την έννοια ότι το δέσιμο είναι στιβαρό χωρίς κάμψεις. Για τον ενδιάμεσο δαχτύλιο υιοθέτησα την ιδέα από τα "big ones" της obsession αλλά και τα μεγάλα της Webster telescopes. Αργότερα θα τραβήξω πιο λεπτομερείς φωτογραφίες γιατί πιστεύω ότι είναι καλύτερες από τις περιγραφές μου

Για να ξεκολήσει το 2ον χρειάζεσαι ένα μπιστολάκι μαλλιών να το ζεστάνεις και μετά σιγά σιγά να το σπρώχνεις αντίθετα για να ξεκολλήσει (εννοείται χωρίς να αγγίζεις την επιφάνεια του κατόπτρου). Ζεσταίνοντας το κάτοπτρο στην ουσία μαλακώνεις την κόλλα που έχει και μπορείς να το ξεκολλήσεις πιο εύκολα. Το offset σε ενδιαφέρει αν θέλεις να έχεις μεγαλύτερη ακρίβεια στο go-to. Αν έχεις οδηγητικό τηλεσκόπιο τότε δεν έχεις θέμα, απλά το κεντράρεις.

Όχι, οι εξωτερικές βίδες είναι για να κεντράρεις το 2ον με το κέντρο, το οποίο γίνεται 1 φορά κατά την εγκατάσταση του κατόπτρου. Για να το ευθυγραμμίσεις με το πρωτεύον χρησιμοποιείς τις 4 βίδες ευθυγράμμισης (δεν φαίνοντε στην εικόνα) που βρίσκονται πάνω από το 2ον στην τετράγωνη μεταλλική πλάκα. Οι βίδες φαίνονται αμυδρά όταν κάνεις zoom στην τελευταία εικόνα που είναι όλο το τηλεσκόπιο συναρμολογημένο.

Μετά από αρκετή δουλειά και νυχτέρια (λόγω και άλλων υποχρεώσεων), τείνουν να ολοκληρωθούν οι κύριες εργασίες. Το κάτοπτρο ήρθε άθικτο από Αγγλία χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση από τον αποστολέα. Επίσης όσο αφορά την κατασκευή ολοκληρώθηκαν η βάση, οι καμπύλες, το σύστημα με τα truss καθώς και ο άνω κλωβός. Επιτέλους μετά από τόσο καιρό ξεκινάει η συναρμολόγηση που είναι το πιο συναρπαστικό κομμάτι. Πρώτη ολοκληρωμένη συναρμολόγηση. Κοντινό του άνω συστήματος των truss. Δοκιμή κυψέλης με το ομοίωμα του κατόπτρου. Τοποθέτηση συρματόσχοινου περιμετρικά του κατόπτρου. Ο άνω κλωβός με την αράχνη. Η βάση. Το ένα από τα 4 ζεύγη των truss. Το σύστημα των truss. Πλαϊνό θηλυκό της βάσης. Οι καμπύλες του alt. Το 2ον κάτοπτρο-θηρίο των 135mm (5.3") Το πρωτεύον κάτοπτρο με κεντρικό σημάδι για την ευθυγράμμιση. Συσκευασία κατόπτρου.

Αγαπητέ Σταμάτη Οι υπολογισμοί σου είναι σωστοί και αυτά που αναφέρεις ισχύουν. Γενικότερα όταν μιλάμε για deep sky είναι σημαντικό να έχεις όσο γίνεται μεγαλύτερο φωτισμένο πεδίο. Το αντίθετο πρέπει να ισχύει για πλανήτες όπου εκεί το contrast είναι σημαντικό τόσο για οπτική παρατήρηση όσο και στη φωτογράφηση. Για φωτογράφηση deep sky πρέπει να φροντίζεις να έχεις πλήρες φωτισμένο πεδίο σε όλη την επιφάνεια του αισθητήρα σου. Φυσικά αυτό έχει σαν συνέπεια την πολύ μεγάλη κεντρική παρεμπόδιση αλλά επειδή το τηλεσκόπιο προορίζεται για αυτό αποκλειστικά τότε δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς στην υλοποίηση σου. Τοποθετώντας λοιπόν ένα μεγαλύτερο 2ον μετατρέπεις το τηλεσκόπιο σου σε αστρογράφο το οποίο είναι αποκλειστικά για φωτογραφική χρήση σε deep sky. Η κεντρική παρεμπόδιση σε αυτό τον αστρογράφο είναι 47.75% http://tienda.lunatico.es/14-f/8-GSO-RC-Truss-Astrograph-Carbon-tube

Θανάση θερμά συγχαρητήρια. Έχει τύχει να σε γνωρίσω και από κοντά και ξέρω την αγάπη σου για τους διπλούς αστέρες. Θυμάμαι πριν από χρόνια στην 5η ΠΕΕΑ στα Γρεβενά που μας είχες δείξει τότε στην πράξη τις παρατηρήσεις που έκανες. Καλή συνέχεια!!

Το κόστος είναι μεγάλο αλλά δεν θα μιλήσω με νούμερα για να μη χαλάσω τη "μαγεία" που αναφέρει ο φίλος kkokolis. Επίσης ένα ζήτημα είναι, όπως πολύ εύστοχα αναφέρθηκε, η αξιοποίηση ενός τέτοιου οργάνου. Μεταφορά, στήσιμο, σκοτεινός ουρανός είναι 3 από τα πολλά θέματα που μπορείς να έρθεις αντιμέτωπος και που μπορεί να μην είχες σκεφτεί ή να μη σε απασχολούσαν πριν. Θα αναφέρω ότι το συνολικό βάρος του τηλεσκοπίου υπολογίζεται στα 112 κιλά ενώ το πιο βαρύ κομμάτι που είναι ο καθρέπτης ζυγίζει 60 κιλά. Ο όγκος του τηλεσκοπίου απαιτεί μεταφορικό μέσο το με μεγάλο χώρο εσωτερικά αλλιώς θα πρέπει μαζί με το κόστος του τηλεσκοπίου να αγοράσεις ένα trailer. Όπως καταλαβαίνεις προκύπτουν ζητήματα.