Στέφανος Σοφολόγης

Όχι, εννοώ ότι αν καταφέρεις να δεις έστω μερικούς (σαν φωτεινές κουκίδες), η ευθυγράμμιση είναι ήδη καλή (και το seeing φυσικά). Με πολύ καλό seeing, αν δεις 1-3 όχι απλά σαν κουκίδες αλλά σαν πολύ μικρά κυκλάκια + μερικούς σαν κουκίδες, έχεις πετύχει πολύ καλή ευθυγράμμιση. Οι γραμμούλες έχουν προστεθεί στη φωτογραφία για να δείξουν τους κρατήρες που αναφέρονταν στο κείμενο που συνόδευε τη φωτογραφία. Ξαναλέω, στο τηλεσκόπιο οι λεπτομέρειες δεν φαίνονται τόσο καλά όπως σ' αυτές τις τροχιακές φωτό. Η τρίτη από την σειρά των μικρών φωτό όμως, μοιάζει πολύ με αυτό που περιμένεις να δεις στον προσοφθάλμιο. Χρησιμοποίησε τις μεγάλες φωτογραφίες σαν χάρτες για να ξέρεις πού να ψάξεις για κρατηρίσκους στοο έδαφος του Πλάτωνα. Φιλικά, Στέφανος

Για να βάλουμε λίγο τα πράγματα στη θέση τους: Οι φακοί Powermate της Televue, δεν είναι σχεδίασης barlow (2 στοιχείων), ούτε απλώς αποχρωματικοί barlow (3 στοιχείων). Σχεδιάστηκαν με 4 οπτικά στοιχεία, ώστε να δίνουν εξαιρετική εικόνα και στα άκρα του πεδίου, να μην προκαλούν βινιετάρισμα, και να μη δημιουργούν πρόβλημα με τους προσοφθαλμίους μεγάλου εστιακού μήκους. Όλα αυτά ακόμη και σε γρήγορα τηλεσκόπια (f<6). Και φυσικά με τις καλύτερες δυνατές επιστρώσεις και μηχανικά χαρακτηριστικά. Αυτά έχουν μια σημαντική συνέπεια: Οι Powermate είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει για φωτογραφική δουλειά. Μπορούν ίσως να ξεπεραστούν μόνο από τους καλούς φωτογραφικούς teleconverter (συνήθως 7 στοιχείων), αλλά μόνο ως προς την πληρότητα του οπτικού πεδίου κι μάλλον όχι ως προς την οξύτητα της ευρύτερης κεντρικής περιοχής. Πολλοί από τους καλύτερους αστροφωτογράφους διεθνώς χρησιμοποιούν πλέον τους Powermate. Ο Celestron Ultima θεωρείται ο καλύτερος barlow 3 στοιχείων αλλά όχι καλύτερος από τους Powermate. Πιθανόν να μη γίνει αντιληπτή κάποια διαφορά από πχ έναν Powermate 2.5X με ένα «αργό» τηλεσκόπιο (f>8 ). Όμως θα φανεί διαφορά υπέρ των Powermate, κυρίως στα άκρα του πεδίου με ένα γρήγορο τηλεσκόπιο. Στο 10ιντσο f/4.8 που χρησιμοποιώ, ο Powermate 2,5Χ έδωσε εικόνες που με ξάφνιασαν πολύ. Σημαντική βελτίωση σε σχέση με τον αποχρωματικό 3 στοιχείων της Meade πού χρησιμοποιούσα πριν. Και όχι μόνο στα άκρα αλλά και στο κέντρο του οπτικού πεδίου. Η παρατήρηση με τον Powermate συνεχίζει να με εντυπωσιάζει. Η ποιότητα του «φωνάζει» θυμίζοντάς μου συνεχώς τη διαφορά από τον προηγούμενο φακό. Φίλε Guand, οι συνήθεις barlow δεν είναι 4Χ αλλά 2Χ. [Φίλε Flashy, για την επιλογή λεξιλογίου λίγα posts πιό πάνω: o γραπτός λόγος έχει λίγο διαφορετικούς κανόνες από τον προφορικό. Στα 15.000 posts μέχρι σήμερα φαίνεται ότι γίνονται σεβαστοί χωρίς επιφύλαξη ή επιβολή...] Φιλικά, Στέφανος

Κι ακόμη μια: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=573&highlight=%F1%E9%F0%DE

Jimmy, έχουμε το ίδιο τηλεσκόπιο υποθέτω, Orion Optics 10" f/4.8 . H απάντηση στο αρχικό σου ερώτημα είναι "ναι, και δυστυχώς συχνά". Αν η ατμόσφαιρα επέτρεπε συχνά να εκμεταλλευτούμε τη διακριτική ικανότητα ενός 10ιντσου, θα είμασταν ευτυχείς... Στις περισσότερες παρατηρήσεις πλανητών το seeing μας επιτρέπει να δούμε μόνο αρκετά θολότερες εικόνες απ΄ότι το ίδιο τηλεσκόπιο δίνει φωτογραφικά με τη μέθοδο του stacking πολλών καρέ για την αντιστάθμιση της επίδρασης του seeing. Σπάνια όμως, σε συνθήκες εξαιρετικού seeing, οι επιδόσεις του τηλεσκοπίου ανεβαίνουν κατακόρυφα και μας χαρίζει ανεπανάληπτες εικόνες των πλανητών και της Σελήνης (τις οποίες δεν μπορεί να φτάσει κανένα διοπτρικό κάτω από 7"-8"). Για παράδειγμα, ένα βράδυ του Σεπτεμβρίου στο Λυκαβητό, είδα τον καλύτερο Άρη της σεζόν, γεμάτο σχήματα και λεπτομέρειες. Κατόπιν (στη Λάρισα) και με την έναρξη του χειμώνα και των κεντρικών θερμάνσεων, το είδωλο του Άρη ήταν αγνώριστο τις περισσότερε νύχτες και με το ζόρι διακρίνονταν μια-δυό σκούρες πινελιές στην επιφάνειά του. Παρατηρώντας συχνά τη Σελήνη και τους πλανήτες, σύντομα θα μάθεις να ξεχωρίζεις το seeing, γιατί θα εκπλήσσεσαι ευχάριστα τις πολύ λίγες νύχτες που που θα έχεις σημαντικά καλύτερη λεπτομέρεια. Αν όμως μετά από λίγους μήνες δεν έχουν υπάρξει νύχτες με αισθητά καλύτερα είδωλα, τότε η ευθυγράμμιση είναι ύποπτη. Κάνε κάτι ακόμη: με ένα καλό προσοφθάλμιο 3,5mm-4mm προσπάθησε να διακρίνεις σημαδάκια στο έδαφος του κρατήρα Πλάτων στη Σελήνη. Άν όλα είναι εντάξει (και το seeing) κάποια στιγμή θα ξεχωρίσεις στο κέντρο του 1-3 κρατηρίσκους που θα φαίνονται όχι απλά σαν σημαδάκια, αλλά σαν μόλις διακριτά κυκλάκια. Επιπλέον θα πρέπει να φανούν ακόμη 4-5 λευκά σημαδάκια, που είναι ακόμη μικρότεροι κρατηρίσκοι. Όμως λίγο να χαλάσει το seeing, δεν βλέπεις ούτε τους μεγαλύτερους. Χρησιμοποίησε τις παρακάτω εικόνες. Φυσικά ο Πλάτων δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να φανεί τόσο καθαρά, αλλά βολεύουν σαν χάρτης, ώστε να ξέρεις σε ποιά σημεία να ψάξεις τους κρατηρίσκους. (Έχω φτάσει μέχρι 12 σημαδάκια κάποια νύχτα με ανεπανάληπτες συνθήκες seeing, ευνοϊκό φωτισμό του κρατήρα και κυρίως χρήση του κορυφαίου binoviewer Baader Planetarium Mark V + 2 Baader genuine ortho 6mm). Να θυμάσαι ότι ο χρόνος θα σου δείξει το πόσο καλή ευθυγράμμιση πετυχαίνεις και ποιοί παράγοντες καθορίζουν τις παρατηρήσεις σου. Φιλικά, Στέφανος

Οι Willard S. Boyle και George E. Smith, εφευρέτες του CCD, θα βραβευτούν από την Εθνική Ακαδημία Μηχανολογίας (ΗΠΑ) με το ετήσιο βραβείο Charles Stark Draper, μοιραζόμενοι το ποσό των 500.000 δολαρίων, στις 21 Φεβρουαρίου στην Ουάσιγκτον. Οι δύο επιστήμονες, με τη δημιουργία του φωτοευαίσθητου αισθητήρα το 1969 στα εργαστήρια Bell, άλλαξαν τον τρόπο που οι άνθρωποι βλέπουμε τους εαυτούς μας, τον κόσμο και το Σύμπαν. Η εφεύρεση έδωσε την άμεση δυνατότητα λήψης ηλεκτρονικής εικόνας, με τεράστιες συνέπειες στις επικοινωνίες, την επιστήμη, αλλά και στα καταναλωτικά ηλεκτρονικά. Η επιφάνεια ενός CCD (Charge Coupled Device) καλύπτεται από ημιαγώγιμους πυκνωτές που έχουν την ιδιότητα να αποθηκεύουν ηλεκτρικό φορτίο ανάλογο με την ποσότητα φωτός που δέχονται. Η αποθηκευμένη πληροφορία οδηγείται στη συνέχεια για επεξεργασία από έναν υπολογιστή, μέσω ενός ανιχνευτή εξόδου. Οι εικόνες του διαστήματος και του Σύμπαντος που καταγράφουν τα σύγχρονα αστρονομικά όργανα, αλλά και οι ερασιτεχνικές φωτογραφικές μηχανές, είναι εφικτές ακριβώς χάρη στους αισθητήρες CCD. Περισσότερα: http://www.astromart.com/news/news.asp?news_id=418

Το έργο του Τάκη Τλούπα είναι παραγματικός θυσαυρός από πολλές απόψεις (καλλιτεχνική, αισθητική, λαογραφική, ιστορική). Όταν πήγαινα στην πρώτη δημοτικού πέρναγα πολύ συχνά έξω από το φωτογραφείο του και οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του, εκτυπωμένες συνήθως σε μεγάλες διαστάσεις, με έκαναν πάντα να στέκομαι και να τις κοιτάζω. Πολλά χρόνια αργότερα είχα την τύχη να φυλλομετρήσω μεγάλο μέρος του αρχείου του και να θαυμάσω τη γνήσια ματιά του πάνω στη φύση και τους ανθρώπους της Θεσσαλίας. Ευτυχώς τα έργα του κοσμούν κάποιους χώρους στη Λάρισα αλλά θα μπορούσε το αρχείο του να αξιοποιηθεί καλλίτερα αν ο Δήμος ή η πολιτεία έδειχναν το ανάλογο ενδιαφέρον... Φιλικά, Στέφανος

Οι κλίμακες Pickering και Αντωνιάδη θέλουν προσοχή στο εξής σημείο: Δεν δίνουν τα ίδια αποτελέσματα για κάθε μέγεθος τηλεσκοπίου. Για παράδειγμα, η κλίμακα Pickering είναι προσαρμοσμένη στο πως φαίνεται το αστρικό είδωλο σ' ένα τηλεσκόπιο 5" (το μέγεθος που χρησιμοποίησε ο Pickering για την περιγραφή της κλίμακας). Όταν λοιπόν παρατηρούμε ταυτόχρονα με ένα τηλεσκόπιο 10" και με ένα 5", το μεγαλύτερο θα μας δίνει την εντύπωση χειρότερου seeing (χαμηλότερη βαθμολογία στην κλίμακα). Η σωστή όμως τιμή για το seeing της βραδιάς και του τόπου είναι αυτή που διαπιστώνουμε με τις 5". Είναι όμως σκόπιμο με οποιοδήποτε τηλεσκόπιο, να καταγράφει κανείς το seeing των παρατηρήσεών του χρησιμοποιώντας την κλίμακα με σταθερό τρόπο χωρίς απαραίτητα να την ανάγει σε τηλεσκόπιο 5", εκτός κι αν δημοσιεύει τις παρατηρήσεις του. [Και για να μη διαιωνίζουμε τους μύθους: Το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο, παρότι είναι πιό ευαίσθητο στο seeing, θα δίνει πάντα περισσότερη λεπτομέρεια από το μικρό. Απλά επειδή μπορεί και φτάνει σε μεγεθύνσεις που το μικρό δεν μπορεί, θα δείξει καθαρά την καταστρεπτική επίδραση του κακού seeing. Ένα τηλεσκοπιάκι 50mm δεν ξέρει τι θα πει seeing, τα είδωλά του είναι πάντα σταθερά, αλλά η λεπτομέρειά του είναι φυσικά φτωχή λόγω περιορισμένης διαμέτρου.] Φιλικά, Στέφανος

Και δύο προηγούμενες συζητήσεις: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=1151&highlight=pink+floyd http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=1620&highlight=camel Η πρώτη απ' αλλού ξεκίνησε κι αλλού (ευτυχώς) την πήγαμε. Στη δεύτερη ο Ηλίας ...δίνει ρέστα με τα εξώφυλλα! Enjoy! Στέφανος

Κι εσύ! Μια πολύ αγαπημένη μου φωτογραφία. Ansel Adams.

Τότε, Γιώργο, περιορίζεις ακατανόητα τον ορισμό της φωτογραφίας. H φωτογραφία δεν είναι αυτό που γνωρίσαμε εσύ κι εγώ την τελευταία εικοσαετία. Κάποτε αυτός που "έκανε φωτογραφία" έπιανε μιά πλάκα γυάλινη, την άλειφε στο σκοτάδι με φωτοευαίσθητο γαλάκτωμα με το πινέλο, την έβαζε μέσα σε ένα "πρωτόγονο" ξύλινο κουτί με ένα φακό στη μιά άκρη και έβγαινε στο φως να φωτογραφήσει. Στο μέλλον, εκείνος που θα "κάνει φωτογραφία" θα χρησιμοποιεί κάτι που ακόμη μπορεί να μη φανταζόμαστε. Θα λέγεται όμως - και θα είναι - φωτογραφία, όσο εκφράζει τις ευαισθησίες και τη ματιά του ανθρώπου-φωτογράφου. Εμείς απλά ζούμε σε μια τυχαία στιγμή της ιστορίας της... ___________ Θυμίζω επίσης ότι πολλές αριστουργηματικές φωτογραφίες (και αστροφωτογραφίες) τραβηγμένες με φίλμ τις θαυμάζουμε ακόμη και από τη φτωχή οθόνη μας (ψηφιοποιημένες!) γιατί είναι Φωτογραφίες. Έχω ένα σύστημα 6 εξαιρετικών φακών που τραβά φωτογραφίες με φιλμ με την αναλογική μου μηχανή. Το χρησιμοποιώ σε κάθε ευκαιρία. Τραβά καλλίτερες (τεχνικά) φωτογραφίες από κάθε ψηφιακή, για την ώρα. Όμως η ποιότητα των φωτογραφιών που βγάζω είτε με την αναλογική μου είτε με την ψηφιακή μου μηχανή περιορίζεται μόνο από μένα ως φωτογράφο κι όχι από τα μέσα που είναι ήδη παραπάνω από επαρκή. Συνεχίζω πάντως να θαυμάζω περισσότερο τη μηχανική και χρηστική αμεσότητα/ποιότητα του αναλογικού μου συστήματος και δεν θέλω καθόλου να το εγκαταλείψω. Και τελειώνω με μια "βλάσφημη" παρατήρηση: Αν ο Ansel Adams ανέπτυξε το ζωνικό σύστημα, αν η Gossen το υϊοθέτησε στα φωτόμετρά της, κι αν η Ιllford έβγαλε τέτοια ποικιλία ασπρόμαυρων φίλμ, ήταν επειδή ακόμη δεν υπήρχαν οι δυνατότητες του ψηφιακού ελέγχου και ο έλεγχος ήταν και είναι απαραίτητος. Φιλικά, Στέφανος ΥΓ. Ασφαλώς η συνολική σύγχρονη «έκπτωση» στην τέχνη πρέπει να αποδοθεί πρώτα σε άλλους παράγοντες και κατόπιν στα μέσα της άσκησής της.

Φίλε icemadness, καλως ήρθες! Τα ερωτήματα που θέτεις έχουν απαντηθεί πολλές φορές σε νεοεισερχόμενους, δεν έχεις παρά να ψάξεις στα μηνύματα του τελευταίου εξαμήνου, θα βοηθηθείς πολύ. Επειδή υποπτεύομαι ότι (λόγω ηλικίας) ακόμη δεν έχεις προλάβει να γνωρίσεις τι υπάρχει στον ουρανό για παρατήρηση, σου συνιστώ να αγοράσεις οπωσδήποτε το βιβλίο "Nightwatch" του T. Dickinson (στα ελληνικά). Είναι μιά θαυμάσια εισαγωγή στην αστρονομία και την αστρονομική παρατήρηση και το βρίσκεις εύκολα στα μεγάλα βιβλιοπωλεία (Ελευθερουδάκης, Παπασωτηρίου). Μη βιαστείς για τηλεσκόπιο, διάβασε πρώτα το βιβλίο (πήγαινε πρώτα στη σελίδα 67!). Οι γνώσεις που θα πάρεις θα είναι καθοριστικές για τις αποφάσεις σου και θα αποφύγεις λάθος αγορές (π.χ. με 200 ευρώ δεν αγοράζεις τηλεσκόπιο παρά μόνο παιχνίδια ή μοντέλα ακατάλληλα για αστρονομική παρατήρηση). Αγόρασε ένα καλό ζευγάρι κιάλια 7Χ50 ή 10Χ50, όχι κάτω από 80-100 ευρώ, και μάθε το νυχτερινό ουρανό με τη βοήθεια των χαρτών του βιβλίου. Τα κιάλια θα σου χρειάζονται πολύ και όταν θα έχεις τηλεσκόπιο. Όταν θα έχεις κάνει τα παραπάνω - παράλληλα με συνεχή ενημέρωση από το internet και τα αστρονομικά περιοδικά (Sky & Telescope, Night Sky, Astronomy, Astronomy Now), θα είσαι έτοιμος για επιλογή τηλεσκοπίου. Επιμένω πάλι, μη βιαστείς! Έτσι κι αλλιώς η παρατήρηση με τα κιάλια είναι φοβερή διασκέδαση και απαραίτητη εμπειρία! Φιλικά, Στέφανος ΥΓ. Τα νεφελώματα και ο γαλαξίας της Ανδρομέδας μπορεί να φαίνονται εντυπωσιακά στις φωτογραφίες αλλά να γνωρίζεις ότι ποτέ δεν φαίνονται έτσι με τα τηλεσκόπια. Φαίνονται άχρωμα και αμυδρά. Υπάρχουν όμως εκατοντάδες (ή χιλιάδες) αντικείμενα που είναι επίσης εντυπωσιακά. Ανάμεσά τους φυσικά η Σελήνη με τους αναρίθμητους κρατήρες και βουνά, οι πλανήτες και τα αστρικά σμήνη.

Δημήτρη καλώς ήρθες! Στα 600-800 ευρώ που διαθέτεις υπάρχουν καλά και μεγάλα νευτώνεια τηλεσκόπια (με βάση dobsonian). Πρίν πάρεις ένα μικρό διοπτρικό σκέψου μήπως είναι κρίμα να δώσεις τόσα λεφτά και να πάρεις κάτι με διάμετρο μικρότερη από 4" μόνο και μόνο για να κάνει και για επίγεια χρήση. Διάθεσε τα λεφτά σου για να πάρεις κάτι μεγαλύτερο με το οποίο θα χαρείς πολύ περισσότερο την αστρονομική παρατήρηση. Αργότερα, για εύκολη επίγεια χρήση μπορείς να πάρεις ένα μικρό αχρωματικό 80mm (200 ευρώ) που θα το στηρίζεις πάνω σε ένα φωτογραφικό τρίποδο. Εν ολίγοις, μη συμβιβάσεις την αστρονομική παρατήρηση! Φιλικά, Στέφανος

Αρκετοί από μας ξεκίνησαν να φωτογραφίζουν τον ουρανό πριν την εποχή της ψηφιακής φωτογραφίας. Έτσι έχουμε αρχεία από αρνητικά και slides, κάποια από τα οποία θα θέλαμε να έχουμε και σε ψηφιακή μορφή. Για την ψηφιακή αντιγραφή τους εκτός από τη λύση του φωτογραφείου, υπάρχουν οι εξειδικευμένοι (και ακριβοί) scanners, αλλά και οι κοινοί scanners των 100-200 ευρώ. Όποιος όμως έχει μια εξελιγμένη ψηφιακή μηχανή με καλό macro και επαρκείς manual λειτουργίες, μπορεί να αντιγράψει κατευθείαν τα αρνητικά και τα slides που χρειάζεται. Αυτό έκανα κι εγώ με τα αρνητικά των φωτογραφιών του κομήτη Hyakutake που μας επισκέφτηκε πριν 10 χρόνια. Δυό φωτογραφίες του ανέβασα ήδη εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/album_comment.php?pic_id=1330 http://www.astrovox.gr/forum/album_comment.php?pic_id=1332 Δοκίμασα και την αντιγραφή άλλων θεμάτων, μή αστρονομικών, όπου η χρωματική ισορροπία και η ανάλυση είναι πιο σημαντικές απ' ότι στις περισσότερες αστροφωτογραφίες. Μιας και το ζήτησε ο Βασίλης (maxplanck) ανεβάζω δυό παραδείγματα, ένα αντιγραφής slide και ένα αρνητικού, μαζί με τα σχετικά σχόλια. Για το φωτισμό των φιλμ χρησιμοποίησα ένα light panel με λευκό φως (θερμοκρασίας χρώματος ημέρας, 5000°Κ), και την Canon PowerShot G6 σε ρύθμιση super macro και τις κατάλληλες επιλογές του white balance μετά από πειραματισμούς. 1. Αντιγραφή slides. Εδώ τα πράγμματα είναι απλά. Αρκεί να προσεχθούν τα αυτονόητα: η εστίαση, η έκθεση (δοκιμές), και η παραλληλία του slide με το επίπεδο της μηχανής καθώς και η σωστή στήριξή τους. Για την ισορροπία λευκού (white balance) χρησιμοποίησα την προρύθμιση "daylight" αλλά και τη ρύθμιση που αποθήκευσε η μηχανή μετρώντας το λευκό φωτισμό του light panel, με παρόμοια αποτελέσματα. Η ρύθμιση "daylight" μου φάνηκε ότι έδωσε λίγο πιό πιστό αποτέλεσμα στα χρώματα του πρωτότυπου slide. 2. Αντιγραφή αρνητικού. Εδώ η δυσκολία είναι στο καφέ χρώμα των αρνητικών. Φυσικά η τελική φωτογραφία θα προκύψει μετά τη χρωματική αντιστροφή της ψηφιακής εικόνας με την εντολή "negative" σε ένα πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας (χρησιμοποίησα το ACDSee 7.0). Όμως, αν στη φωτογράφιση χρησιμοποιηθεί οποιαδήποτε από της προρυθμίσεις της μηχανής, το έντονο καφέ/πρτοκαλί του αρνητικού θα οδηγήσει σε έντονο γαλάζιο/πράσινο στο θετικό. Μιά λύση δίνεται με τη ρύθμιση "custom" του white balance, βάζοντας τη μηχανή να μετρήσει το χρώμα του αρνητικού που φωτίζεται με το light panel. Η επιτυχία όμως δεν είναι σίγουρη. Χρειάζεται πειραματισμός στη μέτρηση του χρώματος (επιλογή κατάλληλου σημείου του αρνητικού, η μέτρηση ενός "άγραφου" καρέ δεν δίνει το καλύτερο αποτέλεσμα). Στο παρακάτω παράδειγμα η χρωματική ισορροπία δεν είναι τέλεια, παραμένει μια μπλέ απόχρωση στην τελική φωτογραφία , η οποία θα μπορούσε να αφαιρεθεί π.χ. με το photoshop. Συνολικά, η μέθοδος μπορεί πιθανόν να δώσει καλύτερα αποτελέσματα με καταλληλότερο εξοπλισμό και software, όμως αν κάποιος έχει έστω μια καλή compact μπορεί να κάνει ικανοποιητικές αντιγραφές από το αρχείο του. Ιδιαίτερα τα φιλμ των αστροφωτογραφιών μπορούν να αντιγραφούν με πολύ καλή πιστότητα. Αν μάλιστα πρόκειται για ασπρόμαυρες φωτογραφίες, η αντιγραφή είναι πολύ εύκολη. Η πρώτη φωτογραφία (slide) είναι μιά σκηνή από ιστιοπλοϊκό αγώνα στο Saint Malo της Νορμανδίας (1994) σε ώρα που η θάλασσα τραβιέται (άμπωτη). Η δεύτερη είναι τραβηγμένη μέσα στον κρατήρα του ηφαιστείου της Νισύρου όπου επικρατούν πολύ περίεργα λευκά και κίτρινα από τις ενώσεις του θείου που εκλύει το ηφαίστειο (1992).

Λίγες μέρες (2-3; ) αλλά το ταξίδι δεν είναι ευθεία, γίνεται με μεγάλες τροχιές γύρω από Γη και Σελήνη.

Δεν είναι καθόλου έτσι, τουλάχιστον για τις κλειστές βάσεις προτεύοντος όπως στο δικό μου. Όταν τοποθέτησα ανεμιστηράκι στο 10ιντσο, ο χρόνος αναμονής μειώθηκε στο μισό! Καθαρή εικόνα πολύ γρηγορότερα. Nick, να ξέρεις ότι πριν αρχίσεις να ευχαριστιέσαι το καινούργιο νευτώνειο θα πρέπει να μάθεις να κάνεις ακριβή ευθυγράμμιση των κατόπτρων. Θέλει λίγη μελέτη και παίδεμα αλλά είναι απαραίτητο. Γενικά, η επιτυχημένη παρατήρηση έχει μια σειρά από σημαντικές προϋποθέσεις που ελάχιστοι γνωρίζουν απ' την αρχή και γι αυτό οι περισσότεροι απογοητεύονται στις πρώτες απόπειρες. Υπομονή, επιμονή και θα μάθεις σιγά σιγά ό,τι χρειάζεται. Καλορίζικο, Στέφανος

Αν εννοείς remote control, αυτή: http://www.dpreview.com/reviews/canong6/ Ακριβούτσικη, αλλά υπέροχη! Εξαιρετική στην afocal με τους σωστούς προσοφθάλμιους. Εξαφανίζεται από τα καταστήματα γρήγορα γιατί σταμάτησε η παραγωγή της (μοντέλο 1 χρόνου). Δεν έχει όμως αντικατασταθεί με νέο μοντέλο. Φιλικά, Στέφανος

Αφού να φανταστείτε, τα παιδιά επέστρεψαν στην Πάτρα με πρώτη, τρίτη και πέμπτη ταχύτητα! Η δευτέρα και η τετάρτη έβρισκαν στο 10ιντσο. Ο Παναγιώτης σκέφτεται να πάρει 8ιντσο, για να μπαίνουν το ένα μέσα στο άλλο και να τους χωράει ένα αυτοκίνητο! Νίκο, Παναγιώτη, ανυπομονώ να σας ξαναδώ το καλοκαίρι στο βουνό! Φιλικά, Στέφανος.

Το δεύτερο, δυστυχώς... Ασφαλώς ένα εντελώς ανεστίαστο είδωλο. Οι «λεπτομέρειες» είναι συνήθως ξένα σωματίδια (σκόνες) πάνω σε κάποιο από τα στοιχεία του προσοφθάλμιου, τα οποία φαίνονται ως ανεστίαστες σκιές κόντρα στο ανεστίαστο φως του αντικειμένου. Ιδίως όταν χρησιμοποιείται κι ένας barlow. Φιλικά, Στέφανος

Μιά από τις ελάχιστες επιλογές σ΄αυτά τα λεφτά (αν όχι η μόνη): http://www.aktistar.gr/GSOpres/GSO200E_presentation.htm. Οι πλανήτες θα φαίνονται καλύτερα από οποιοδήποτε διοπτρικό μέχρι 5"-6". [Θέμη τι εννοείς ότι τα dob δεν είναι τα καλύτερα για πλανήτες; Ασφαλώς ένα διοπτρικό 6"-10" θα ήταν καλύτερο από ένα αντιστοίχου μεγέθους νευτώνειο, αλλά ένα τέτοιο διοπτρικό ανήκει σχεδόν στη σφαίρα της φαντασίας ($$$$$). Οπότε η αμέσως επόμενη επιλογή είναι ένα καλό νευτώνειο.] Φιλικά, Στέφανος Ωπ! με πρόλαβε ο Χρήστος!

"If it's not broken don't fix it." (Σολομώντας) If it's not fixed ...break it! (Βασίλης) Max, you must be "fixed"! (Θέλω και γώ μια τζούρα...)