Jump to content

Στέφανος Σοφολόγης

Μέλη
  • Αναρτήσεις

    3048
  • Εντάχθηκε

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    14

Όλα αναρτήθηκαν από Στέφανος Σοφολόγης

  1. Φίλε Ath. Kouloumvakos, Φωτογραφίες σαν αυτή που υπέδειξες δεν βγαίνουν ούτε κατά διάνοιαν χωρίς κατάλληλο εξοπλισμό. Όπως πολύ σωστά σου απάντησε ο Γιώργος, με τον τρόπο που προτείνεις το πολύ-πολύ να βγάλεις μιά μέτρια Σελήνη. Οτιδήποτε άλλο χρειάζεται γνώσεις φωτογραφίας και εξοπλισμό. Δεν έχεις παρά να διαβάσεις στις "Αστροφωτογραφίες" τους τρόπους και τα σύνεργα με τα οποία πάρθηκαν οι φωτό που σε ενδιαφέρουν. Αντίθετα απ' ότι πιστεύουν οι περισσότεροι νεοεισερχόμενοι στην αστονομία, η φωτογράφιση αστρονομικών θεμάτων είναι μιά πολύπλοκη και απαιτητική εργασία. Τίποτα δεν γίνεται χωρίς ειδική μέθοδο, εξοπλισμό και κόπο. Όταν όμως μάθεις τι χρειάζεται και πως χρησιμοποιείται, η αστροφωτογραφία μπορεί να σου φανεί πολύ γοητευτική ασχολία. Μην απογοητεύεσαι, απλά ενημερώσου! Εξάλλου βρίσκεσαι στο σωστό site! Φιλικά, Στέφανος
  2. Στέφανος Σοφολόγης

    Λόγος λ;

    Γιώργο, Φώτη, στην ουσία δέχεστε τα ίδια πράγματα φωτίζοντας όμως διαφορετικές παραμέτρους του ζητήματος. Ίσως όμως πρέπει να συνοψίσουμε το ζήτημα για να μην υπάρχει σύγχυση και στους υπόλοιπους φίλους: 1. Στην οπτική παρατήρηση δεν υπάρχει καμία διαφορά φωτεινότητας μεταξύ δύο τηλεσκοπίων ίδιας διαμέτρου αλλά διαφορετικού εστιακού λόγου, π.χ. f/5 και f/10. Μόνο μεταβάλλοντας τη μεγέθυνση θα μεταβληθεί η επιφανειακή λαμπρότητα ενός εκτεταμένου (μή σημειακού) αντικειμένου και φυσικά θα είναι η ίδια στα δύο τηλεσκόπια για την ίδια μεγέθυνση. Η λαμπρότητα των σημειακών αντικειμένων (αστέρια) δεν εξαρτάται ούτε από τον εστιακό λόγο ούτε από τη μεγέθυνση παρά μόνο από τη διάμετρο του τηλεσκοπίου. 2. Κατά τη φωτογράφιση κύριας εστίας (prime focus), το είδωλο θα είναι 4 φορές λαμπρότερο στο τηλεσκόπιο f/5 απ' ό,τι στο f/10 και αυτό διότι στο πρώτο το ίδιο φως θα συγκεντρώνεται σε 4 φορές μικρότερη επιφάνεια. Συνεπώς, με ίδιους αισθητήρες, η έκθεση στο πρώτο θα είναι 4 φορές μικρότερη, αλλά θα έχουμε και είδωλο με μικρότερες (μισές) διαστάσεις. 3. Κατά την προβολική φωτογραφία, τα δύο τηλεσκόπια θα έχουν την ίδια φωτεινότητα για την ίδια «μεγέθυνση» (καλύτερα: κλίμακα). Χρησιμοποιώντας κατάλληλους φακούς, barlow κλπ. πετυχαίνουμε την κλίμακα που επιθυμούμε και αυτή θα καθορίσει τη φωτεινότητα ενός εκτεταμένου ειδώλου επάνω στον αισθητήρα - όχι ο εστιακός λόγος του τηλεσκοπίου. Λεπτομερέστερη τεκμηρίωση δεν είναι πολύ εύκολο να γίνει εδώ, όμως με απλή γεωμετρία και με τη χρήση στοιχειωδών κανόνων οπτικής, μπορεί κανείς να εξάγει όλα τα παραπάνω μόνος του και να συγκρίνει το τηλεσκόπιό του με οποιοδήποτε άλλο. Φιλικά, Στέφανος
  3. Η φωτογραφία (άγαλμα Καραϊσκάκη όπου σκαρφάλωνα μικρός!) δεν είναι στούς Δελφούς αλλά στην Αράχωβα ...50 μέτρα από το πατρικό της μητέρας μου! Το φωτεινό αντικείμενο βρίσκεται μάλλον βορειοδυτικά. Λίγο δύσκολο να είναι η Αφροδίτη αν και μοιάζει πολύ. Σε προσεχή επίσκεψή μου στο χωριό θα κοιτάξω αν είναι δυνατή η θέαση της Αφροδίτης σ' αυτή τη θέση και από αυτή την οπτική γωνία. Φιλικά, Στέφανος (Μικρή που είναι η χώρα μας!)
  4. Φοβερός o Russel! (Βασίλη μήν πάρεις πάλι τα όρη και τις ερημιές! :lol:) Στέφανος
  5. Χρόνια Πολλά, Ανδρέα! Με υγεία και ανάμεσα σε αγαπημένα πρόσωπα!.. Στέφανος
  6. Στέφανος Σοφολόγης

    Σφαιρωτά σμήνη M13-M22

    Κι εγώ βρίσκω τις "before" πιό ρεαλιστικές αλλά και αισθητικά προτιμότερες. Κάτι δεν μου αρέσει στη συγκεκριμένη επεξεργασία, το αποτέλεσμα είναι πολύ τεχνητό. Ίσως κάποια άλλη επεξεργασία να έδινε πραγματική βελτίωση. Φιλικά, Στέφανος
  7. Στέφανος Σοφολόγης

    Uranus

    Μ' αρέσει πολύ αυτή η μικρή γαλαζωπή κουκίδα... Μιά χούφτα pixels, όμως στην πραγματικότητα ένας αληθινός, απρόσιτος κόσμος... Μπράβο για τη φωτογράφιση. Στέφανος
  8. Τελικά το Hayabusa τα κατάφερε! http://skyandtelescope.com/news/article_1630_1.asp Ας ελπίσουμε ότι θα καταφέρει και να επιστρέψει στη Γή με το δείγμα. Στέφανος
  9. Στέφανος Σοφολόγης

    orion

    ...ασφαλώς είμαστε, αλλά και η φωτό είναι θαυμάσια! Από τις καλύτερές σου. Στέφανος
  10. Στέφανος Σοφολόγης

    Jupiter 030505

    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ φωτογραφία ως προς τα χρώματα, το κοντράστ και τη λεπτομέρεια, θυμίζει πολύ το πως φαίνεται ο Δίας μέσα από ένα καλό τηλεσκόπιο 8"-10" με μεγέθυνση περίπου 250Χ. Πολύ καλή δουλειά Κωστή! Στέφανος
  11. Η Nikon 4500 και οι πρόγονοί της (με την ίδια σπαστή σχεδίαση και τον ακίνητο zoom φακό) θεωρούνται ως οι ιδανικές ψηφιακές μηχανές για αστροφωτογραφία με την afocal μέθοδο. Κάποιες ιστοσελίδες για την afocal αστροφωτογραφία είναι γραμμένες με δεδομένη τη χρήση αυτής της μηχανής! Με έναν καλό αντάποτορα νομίζω ότι θα έχεις εξαιρετικά αποτελέσματα Γιώργο. Καλή αρχή! Φιλικά, Στέφανος
  12. Στέφανος Σοφολόγης

    Orion wide band

    Οι φωτογραφίες deep sky αντικειμένων με μικρή μεγέθυνση και πολύ ουρανό γύρω τους μου αρέσουν πάντα πολύ. Ίσως είναι πιό ρεαλιστικές ή πιό ατμοσφαιρικές... Στέφανος
  13. Γιάννη, δες και τις απαντήσεις σε παλαιότερη συζήτηση: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=862&highlight=%E5%ED%E5%F1%E3%DE+%F0%F1%EF%DD%EA%F4%E1%F3%E7 Τελικά, αφού άλλαξα κατοικία, μου είναι απαραίτητος ένας lap-top, οπότε δεν δοκίμασα κάποια από τις λύσεις. Φιλικά, Στέφανος
  14. Καλησπέρα στην Πάτρα! Μετά από λίγο ψάξιμο: Serpens Cauda: Ουρά του Όφεως Serpens Caput: Κεφαλή του Όφεως
  15. Το να προσεδαφίζουμε μηχανές σε σώματα του ηλιακού συστήματος με σκοπό να ξανααπογειωθούν και να μεταφέρουν υλικό στη Γη είναι πολύ δύσκολο και γοητευτικό εγχείρημα. Περιμένω τη συνέχεια με εξαιρετικό ενδιαφέρον.. Στέφανος
  16. Γι' αυτό ακριβώς, προς το παρόν μπορείς να κάνεις μόνο εκθέσεις με χρόνους πολύ μικρούς (<1sec). Αν μιλάμε για φωτογράφιση με φιλμ, αναγκαστικά θα φωτογραφίσεις μόνο prime-focus (φωτογράφιση κύριας εστίας), δηλαδή χωρίς κανένα φακό ή προσοφθάλμιο μπροστά από τη μηχανή (το πολύ ένας σκέτος barlow για μεγαλύτερη μεγέθυνση, αλλά η εστίαση θα γίνει πιό δύσκολη). Με ψηφιακή compact μπορείς να φωτογραφίσεις με μεγάλη μεγέθυνση έχοντας απαραίτητα ένα προσοφθάλμιο στον εστιαστή - afocal μέθοδος. Οι ιστοσελίδες με περιγραφές των τεχνικών είναι πολλές (π.χ cloudynights, aktistar, + + + ) Με τους παραπάνω τρόπους θα φωτογραφίσεις φυσικά μόνο ηλιακό σύστημα (Σελήνη, Ήλιο, πλανήτες). Με μεγαλύτερες εκθέσεις θα μπορέσεις να βγάλεις και star trails έχοντας το τηλεσκόπιο ακίνητο. Φιλικά, Στέφανος
  17. Στέφανος Σοφολόγης

    orion

    Έξοχα! Στέφανος
  18. Με αυτά τα δεδομένα, το φαινόμενο οπτικό πεδίο των 65° του φακού δεν θα αξιοποιηθεί πλήρως, θα μειωθεί στις 50°-55°. Το πρόβλημα είναι ότι το field-stop δεν θα φαίνεται και επιπλέον το σκοτείνιασμα προς την περιφέρεια θα είναι προοδευτικό πράγμα που δεν είναι πολύ ευχάριστο στην παρατήρηση. Μ' άλλα λόγια το βινιετάρισμα θα γίνεται αισθητό. Ίσως o εξαιρετικός Ultima 35mm να είναι καλύτερη λύση για το τηλεσκόπιο αυτό για τη χαμηλότερη μεγέθυνση. Φιλικά, Στέφανος
  19. Χρήστο, ποιό είναι αυτό το μικρό mak που δέχεται προσοφθάλμιους 2" Πιστεύω πάντως ότι θα έχεις κάποιο βινιετάρισμα. Φιλικά, Στέφανος
  20. Τηλέμαχε, αληθινά πιστεύω ότι πρέπει να πάρεις το τηλεσκόπιο που αναφέρεις. Είναι ο καλύτερος δρόμος για να καταλήξεις μόνος σου σε ένα dobsonian (το εννοώ!) Στο τέλος του ερχόμενου καλοκαιριού εδώ θα είμαστε για νέες συμβουλές! (Τουλάχιστον διάλεξε καλούς προσοφθάλμιους φακούς...) Φιλικά, Στέφανος
  21. Βασίλη, (φυσικά γνωρίζεις το ίδιο καλά με μένα, ότι) συνήθως μία μόνη απλή παρατήρηση (χωρίς όργανα μέτρησης) δεν οδηγεί ούτε σε επιβεβαίωση ούτε σε διάψευση μιας θεωρίας ή μιας εικασίας. Η κοινή μας αντίληψη μετά από πολλές ανατολές, μεσουρανήσεις και δύσεις της Σελήνης (και του Ήλιου) είναι ότι φαίνεται μεγαλύτερη κοντά στον ορίζοντα απ' ό,τι ψηλά στον ουρανό. Αν την παρατήρησες "κανονική" κοντά στον ορίζοντα, αυτό ασφαλώς δεν σου ανατρέπει τη "μέση" αίσθηση των παρελθόντων εμπειριών σου. Η Σελήνη είναι γνώριμο αντικείμενο και δεν χρειάζεται να την έχει παρατηρήσει κανείς λίγη ώρα νωρίτερα για να εκτιμήσει την τελευταία παρατήρηση. Απλά στη γκάμα των εμπειριών μας, στο ένα άκρο βρίσκεται η μεγαλοπρεπής (μεγάλη) Σελήνη των ανατολών και στο άλλο η δύσκολη (μικρή) Σελήνη που μεσουρανεί ολομόναχη και σμικρισμένη από την απλοχωριά γύρω της. Ακόμη κι αν δεν την δεις για μήνες, μεγάλη θα σου φανεί στην επόμενη ανατολή. Και ανάλογα με το αν βρίσκεται στο περίγειο ή στο απόγειο, η αίσθηση θα είναι εντονότερη ή αμυδρότερη. Αν και οι αισθήσεις παίρνουν πολύ χονδρικές μετρήσεις, η μνήμη ωστόσο είναι καλή στο να βγάζει μέσους όρους και να τους χρησιμοποιεί για συγκρίσεις. Όμως τα όργανα μέτρησης δεν λένε ψέματα! Στην ίδια απόσταση από τη Γη, η Σελήνη έχει την ίδια φαινόμενη διάμετρο (°) είτε μεσουρανεί έιτε βρίσκεται στον ορίζοντα. Γι αυτό, το φαινόμενο δεν μπορεί παρά να ερμηνευτεί ψυχοαισθητικά. Φιλικά, Στέφανος
  22. ΓΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!!! - ΟΚ?
  23. Φίλε fragostafylo, 1) το φαινόμενο που περιγράφεις ΔΕΝ καταγράφεται από το φωτογραφικό φακό παρά μόνο αν θελήσει ο φωτογράφος να το πετύχει, χειριζόμενος κατάλληλα τους τηλεφακούς του και τους κανόνες της προοπτικής. Το ίδιο μπορεί να πετύχει όχι μόνο στον ορίζοντα αλλά και στο ζενίθ. Για παράδειγμα στη φωτογραφία ενός αεροπλάνου μπορεί να υπάρχει και η Σελήνη στο φόντο, είτε σαν μικρή μπαλίτσα, είτε σαν αντικείμενο τεράστιο, μεγαλύτερο από το αεροπλάνο. Το πιό θα είναι (=φαίνεται) μεγαλύτερο εξαρτάται από την απόσταση φωτογραφικού φακού - αεροπλάνου. 2) Αν θέλεις διάβασε προσεκτικά (το εννοώ όμως το προσεκτικά), ένα σχετικό μήνυμά μου από παλαιότερη συζήτηση όπου εξηγώ το λόγο για τον οποίο η Σελήνη η ο Ήλιος μπορεί να φαίνονται αφύσικα μεγάλα σώματα σε κάποιες φωτογραφίες με τηλεφακούς: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=1253&highlight=%DD%ED%E1+%F0%DD%EC%F0%F4%EF. Φίλε Crux, προσοχή, η εξήγηση που δίνεις δεν ισχύει εδώ! Οι αστερισμοί προβάλονται στον ουράνιο θόλο ο οποίος αποτελεί μιά «σφαιρική οθόνη» και όχι ένα επίπεδο ταβάνι! Η οπτική μας γωνία απέναντι σε κάθε αστερισμό είναι πάντα η ίδια. Κάθε αστερισμός έχει το ίδιο σχήμα, και καταλαμβάνει την ίδια έκταση, το ίδιο οπτικό πεδίο, είτε βρίσκεται στον ορίζοντα είτε στο ζενίθ. Δεν «τεντώνει» ούτε «μαζεύει» όπως η δέσμη ενός φακού όταν πέφτει πάνω σε μιά επιφάνεια πλάγια και κατόπιν κάθετα. Όπως έχω ξαναγράψει, η όραση και ο εγκέφαλός μας έχουν μάθει (εκπαιδευτεί) να παρατηρούν/μετρούν μεγέθη σε οριζόντια θέση απέναντί μας και με σύγκριση με άλλα, παρακείμενα αντικείμενα. Όταν πρέπει να «ερμηνεύσουν» και να «μετρήσουν» ένα αντικείμενο σε θέση όπου δεν υπάρχουν μέτρα σύγκρισης (π.χ. τη Σελήνη στο ζενίθ), η δυσκολία που παρουσιάζεται, μεταφράζεται από την όραση/εγκέφαλο ως έλειψη επαρκών διαστάσεων, άρα μικρότερο μέγεθος από το σύνηθες. Το φαινόμενο ανήκει καθαρά στον τομέα της ψυχολογίας των αισθήσεων και δεν οφείλεται σε αντίστοιχη, πραγματική μεταβολή διαστάσεων. Επίσης δεν πρέπει να συγχέεται με τα φαινόμενα που περιέγραψα στο παραπάνω link. Ορίστε και ένα μικρό άμεσο πείραμα για επιβεβαίωση: Καθώς κοιτάζετε την οθόνη του υπολογιστή, στρέψτε το κεφάλι πλάγια 90° (σαν να κοιμάστε). Η νέα, ασυνήθιστη θέα της οθόνης θα κάνει και τις δύο διαστάσεις της να να φανούν ελαφρά μικρότερες προς στιγμήν, λόγω της δυσκολίας να ερμηνευθεί η νέα εικόνα σύμφωνα με τα γνωστά. Άλλο ένα πείραμα παρόμοιας λογικής (μήν το πραγματοποιήσετε αν δεν είστε σίγουροι για την ασφάλειά σας): Όταν οδηγούμε γρήγορα σε έναν ευθύ αυτοκινητόδρομο, η όρασή μας έχει συνηθήσει και αποδέχεται το δρόμο που «έρχεται καταπάνω μας». Αν στρέψουμε το κεφάλι έντονα προς τον ώμο μας (σαν να κοιμόμαστε αλλά ...με ανοιχτά τα μάτια φυσικά) θα αντιληφθούμε ξαφνικά πολύ υψηλότερη ταχύτητα κίνησης! Ο δρόμος θα τρέχει γρηγορότερα «καταπάνω μας»! Είναι εντυπωσιακό... Και επικίνδυνο αν δεν έχουμε απόλυτο έλεγχο των κινήσεών μας και του χώρου. Φιλικά, Στέφανος
  24. Πές τα βρε Γιώργο... Μακριά!
  25. Στέφανος Σοφολόγης

    Ζώνη Ωρίωνα,Μ42

    Και μένα μ' αρέσει!
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Όροι χρήσης