aktistar

Δεν είναι λίγοι οι ερασιτέχνες που κατορθώνουν να έχουν αξιοπρεπή αποτελέσματα με την TOUCAM και το P.S.T. (εστιακά) ή ακόμη χρησιμοποιώντας μια ψηφιακή μηχανή του εμπορίου (afocal). Η φωτογράφηση afocal δίνει αρκετά καλά αποτελέσματα όμως για να πετύχουν όλες οι ρυθμίσεις και η σωστή εστίαση χρειάζεται σημαντική εξάσκηση. Με μια DSLR μπορεί επίσης να έχει κανείς καλά αποτελέσματα όμως χρειάζεται μια ειδική ρύθμιση που θα προτιμούσα να εξηγήσω από το τηλέφωνο για να μην υπάρξει περιθώριο λάθους. Ο πιο εύκολος τρόπος για να πετύχει κανείς εντυπωσιακά αποτελέσματα είναι χρησιμοποιώντας τις μικροσκοπικές ασπρόμαυρες βιντεοκάμερες που μπορεί να βρεί κανείς σε πολλά καταστήματα ηλεκτρικών/ηλεκτρονικών ειδών. Η βιντεοσκόπηση γίνεται εστιακά αφαιρώντας το φακό της μηχανής και χρησιμοποιώντας φακό barlowX2. To πρόγραμμα λήψης θα μπορούσε να είναι το IRIS ενώ μετά μπορεί να πραγματοποιηθεί stacking στο registax. Ένα φίλτρο IR-cut αυξάνει ακόμη πιο πολύ το κοντράστ. Γιάννης

να και κάτι άλλο πέρα από την αστρολογία και τις δεισιδαiμονίες που δίκαια θα εξόργιζε κάθε αστροβοξίτη:http://www.yourstar.com Τους έχετε πάρει είδηση αυτούς τους απατεώνες;

Ούτε σ’ αυτό το φόρουμ αλλά ούτε και στην καθημερινή ζωή μας είναι δυνατόν να ξεφύγουμε εντελώς από ένα γενικότερο παιγνίδι αντιπαράθεσης ισχύος, που είναι στενά συνυφασμένο μ’ αυτή την ίδια τη συγκρότηση της ανθρώπινης ταυτότητας. Απλά οι νεότεροι το παίζουν κάποτε αυτό το παιγνίδι με μεγαλύτερη αφέλεια και αυθορμητισμό από ότι οι γεροντότεροι ! Ο ερασιτέχνης αστρονόμος θεωρεί συχνά τον εαυτό του ανώτερο από τον ανίδεο πολίτη αλλά γνωρίζει ότι ο παρατηρησιακός αστρονόμος τον θεωρεί κατώτερό του αν και διαθέτει την επίγνωση ότι για τον αστροφυσικό είναι αυτός υποδεέστερος. Εκείνος με τη σειρά του ξέρει ότι ο θεωρητικός φυσικός τον υποτιμά αν και για εκείνον ο μαθηματικός αισθάνεται περιφρόνηση, γνωρίζοντας όμως ότι ο φιλόσοφος αμφισβητεί τα πρωτεία του φθονώντας βέβαια τη δόξα του ποιητή, του πολιτικού και του καλλιτέχνη που πείθουν ότι είναι σε θέση να συναγωνιστούν ακόμη και τον ίδιο το Θεό σε δημιουργικό έργο αν και κρύβουν επιμελώς τις σχέσεις που καλλιεργούν με τον ανήθικο μαικήνα ! Ο Θεός ευτυχώς, ίσως εξ’ αιτίας της φύσης της υπόστασής του, δεν φαίνεται να προβληματίζεται ιδιαίτερα από το πόσο συχνά αμφισβητείται το κύρος του ! «Ας επιδιώκουμε να αντλούμε ευχαρίστηση από την ενασχόληση με τις δραστηριότητες που μας ενδιαφέρουν, στο βαθμό που μας δίδεται η δυνατότητα να ασχοληθούμε μ’ αυτές και όχι από την εντύπωση ότι είναι ανώτερες ή μας καθιστούν ανώτερους σε σχέση με τους άλλους. Η ανθρώπινη ποιότητα δεν σχετίζεται ούτε με τις γνώσεις, ούτε με τις θέσεις και τα αξιώματα αλλά ούτε και με τις ικανότητές που επιδεικνύουμε στα διάφορα εφήμερα παιγνίδια…..» Όπως και να το κάνουμε όμως ακόμη και εκείνος που (ως σοφότερος ; ) διατυπώνει μια τέτοια παρότρυνση θα πρέπει, για να είναι συνεπής, να βιώνει ενδελεχώς μια σκληρή αυτοαμφισβήτηση ! Γιάννης

γιατί έτσι σκοτώνουμε τους ποιητές! Η πραγματικότητα αρνείται επίμονα μια πλήρη αναγωγή σε ταξινομήσεις. Η αντικατάστασή της από ένα στεγνό και άκαμπτο μαθηματικό μοντέλλο είναι καταπιεστική και οδηγεί τον άνθρωπο στην αλλοτρίωση. Γιάννης

Δημήτρη, Νομίζω ότι το παρακάτω θα πρέπει να το ξανασκεφτείς. Διότι έχω την εντύπωση ότι εσύ τουλάχιστον για να θεωρήσεις κάποιον "επιστήμονα" και όχι απλά ό,τι λέει η επαγγελματική του κάρτα, θα θεωρήσεις κριτήριο το να ξέρει να διαβάζει, να σκέφτεται και να διατυπώνει τη σκέψη του με προσοχή ! Ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι μπορούμε να χρησιμοποιούμε τις λέξεις αυθαίρετα. Όσο για τη χρήση της λέξης "αύριο" στις εμπορικές συναλλαγές, απ' όσο γνωρίζω, είναι σε μεγάλο βαθμό σχετική..."Αυριο-μεθαύριο" για μια δημόσια υπηρεσία μπορεί να σημαίνει μετά από 1 χρόνο. Γιάννης

Οι λέξεις της καθημερινής γλώσσας δεν καθορίζονται πάντοτε αυστηρά και μονοσήμαντα όπως συμβαίνει υποχρεωτικά στα πλαίσια της επιστημονικής θεωρίας. Η χρήση πολλών ονομάτων βασίζεται σε μια αρκετά χαλαρή συναίνεση : Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αποκαλούμε έναν άνθρωπο μαθηματικό η φυσικό μόνο αν συμμετέχει σε ερευνητικό έργο ή διδάσκει σε πανεπιστήμιο. Στην Ελλάδα αποκαλούμε συχνά φυσικό ή μαθηματικό τον καθηγητή των μαθηματικών ή της φυσικής στο λύκειο ή το γυμνάσιο. Στην Ιταλία αποκαλούμε dottore όποιον διαθέτει πανεπιστημιακό πτυχίο ή όποιον μοιάζει να διαθέτει... Το ότι δεν επικράτησε μια κοινά αποδεκτή σύμβαση σε όλους τους λαούς και σε ολόκληρο το κοινωνικό φάσμα δείχνει ότι κάτι τέτοιο δεν υπήρξε μέχρι σήμερα απαραίτητο. Εξ’ άλλου έχουμε πάντα κάθε δικαίωμα να χρησιμοποιούμε τις λέξεις δημιουργικά ή με τρόπο προσωπικό. Προτάσεις όπως «ο θεός είναι γεωμέτρης », «η γιαγιά μου ήταν γιατρός», «ο γάτος μου είναι φιλόσοφος» θεωρούνται νόμιμες. Το συμπέρασμά μου λοιπόν είναι πως οι διαφωνίες πάνω στο θέμα της συγκεκριμένης ενότητας είτε παραπέμπουν σε γλωσσικές συμβάσεις υπαρκτές στο βαθμό που είναι υπαρκτές, είτε εξερευνούν τις δυνατότητες της ελεύθερης δημιουργικής έκφρασης. Εκτός και αν κάποιοι από εσάς θεωρούν ότι είναι πραγματικά απαραίτητο να δημιουργήσουμε νέες συμβάσεις στη χρήση των ονομάτων που θα πρέπει να επιβληθούν σε όλους ! Γιάννης

Ο premier μου φαίνεται πως έχει δίκαιο. Η δυσκολία έχει να κάνει ίσως με τους διαφορετικούς τρόπους διατύπωσης που χρησιμοποιεί ο καθένας μας. Ας χρησιμοποιήσουμε τους όρους pure dark, pure flat, pure flat dark, impure dark, impure flat, impure flat dark ! To αποτέλεσμα που επιθυμούμε είναι πάντοτε: = (light - pure dark- bias) / pure flat Όμως impure dark = pure dark + bias impure flat = pure flat + pure flat dark + bias impure flat dark = pure flat dark + bias επομένως αν χρησιμοποιήσουμε τη διαδικασία: (light - impure dark) / (impure flat- impure flat dark) που προτείνουν τα «ερασιτεχνικά» προγράμματα, έχουμε : (light - pure dark - bias) / (pure flat + pure flat dark + bias - pure flat dark - bias) = (light - pure dark - bias) / pure flat ! Επομένως με τα (impure) flat darks δεν μας είναι πλέον χρήσιμα τα bias. Σωστά ;

Αυτό το πράγμα (χρωματική εκτροπή στο υπέρυθρο) ισχύει για όλα τα τηλεσκόπια που παρεμβάλουν γυαλί στην οπτική διαδρομή. Δεν ισχύει δηλαδή για νευτώνεια, Cassegrain, Dall Kirham, Ritchey Chretien κλπ. από τη στιγμή που δεν θα χρησιμοποιήσουμε focal reducer ή coma corrector. Η "ευαισθησία" επομένως που παρέχουν τα αμιγώς κατοπτρικά τηλεσκόπια είναι μεγαλύτερη.

Η επιστήμη της αρχαιότητας αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος ενός πολιτισμού και είχε στόχους και ερωτήματα αρκετά διαφορετικά από τα δικά μας. Δεν είναι δυνατόν να γίνει κατανοητή αν μελετηθεί απομονωμένη από το γενικότερο πολιτισμικό της πλαίσιο. Το να επιδιώκουμε μια καλύτερη κατανόηση της γενικότερης κοσμοαντίληψης των αρχαίων Ελλήνων και το να αντλούμε έμπνευση από αυτήν αποτελεί οπωσδήποτε μια στάση εποικοδομητική για τον σύγχρονο άνθρωπο. Όμως είναι ανούσιο και ανόητο το να προσπαθούμε να «ερμηνεύσουμε» κείμενα με την αφελή πρόθεση να δείξουμε ότι γνώριζαν οι αρχαίοι την χ επιστημονική αλήθεια που ξέρουμε σήμερα ή ότι δεν ξέρουμε μια άλλη που εκείνοι γνώριζαν ή πως είχαν κάποια μυστική τεχνολογία που μας είναι ακόμη άγνωστη. Εξ’ ίσου αφελής είναι και κάθε προσπάθεια σύγκρισης της αστρονομίας των αρχαίων λαών που έχει ως πρόθεση να επιβεβαιώσει την ανωτερότητα της ελληνικής. Δεν είναι πλέον αρκετά ξεκάθαρο σήμερα το γεγονός πως η τεχνολογία και οι ανακαλύψεις δεν αποτελούν το απόλυτο μέτρο αξιολόγησης ενός πολιτισμού; Γιάννης

κύριε Αγιομαμίτη, Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι είναι προτιμότερο μια τιμή περιοδικού σφάλματος να αφορά στροφή μεγαλύτερης διάρκειας, όμως η λογική του πολλαπλασιασμού του περιοδικού σφάλματος που χρησιμοποιείτε μου φαίνεται περίεργη, αν όχι εσφαλμένη. Πέρα από το περιοδικό σφάλμα επηρεάζουν την κίνηση του τηλεσκοπίου και πολλοί άλλοι παράγοντες, όπως είναι οι ατέλειες της πολικής ευθυγράμμισης, η ατμοσφαιρική διάθλαση, η καθετότητα του οπτικού σωλήνα με τον άξονα της απόκλισης, επομένως είναι λογικό οι χρόνοι έκθεσης χωρίς οδήγηση ακόμη και για τις τελειότερες ισημερινές στηρίξεις να μην είναι απεριόριστοι. Υπάρχουν όμως και πολλές εφαρμογές όπου όταν χρησιμοποιούμε στηρίξεις πρώτης κατηγορίας δεν απαιτείται οδήγηση : μεταβλητοί, αστεροειδείς, αναζήτηση υπερκαινοφανών κ.α. Το πόσο αξιόλογη είναι μια στήριξη δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από την τιμή του περιοδικού της σφάλματος. Υπάρχουν όπως γνωρίζετε και πολλοί άλλοι παράγοντες που μας ενδιαφέρουν και είναι συνήθως συνάρτηση των εφαρμογών για τις οποίες προορίζεται η κάθε στήριξη. Γιάννης

Το οτι το περιοδικό σφάλμα επαναλαμβάνεται κάθε 2,5 λεπτά δεν σημαίνει ότι προστίθεται νέο ύψος στην ημιτονοειδή καμπύλη. Άλλο η συχνότητα της καμπύλης και άλλο το ύψος της. Αν το ύψος σε κάθε στροφή παραμένει μικρότερο από 2,0" (ενώ με ενεργοποίηση Pec καθίσταται εντελώς αμελητέο) ακόμη και μετά από 10 λεπτά δεν είναι εύκολα μετρήσιμο εαν η ατμοσφαιρική διαταραχή είναι ίση με το μέσο όρο που επικρατεί στις πόλεις μας. Αλλά τι σημασία έχει αυτό από τη στιγμή που με την ενεργοποίηση του PEC εξαφανίζεται το περιοδικό σφάλμα; Δεν νομίζω να είναι δικαιολογημένο να διατηρεί κανείς σήμερα σοβαρές επιφυλάξεις για την ακρίβεια και την ποιότητα κατασκευής της Paramount μετά από τις επιτυχίες που έχει στο ενεργητικό της. Γιάννης

Στη σελίδα της Bisque υπάρχει και η παρακάτω αρκετά ξεκάθαρη διατύπωση: The Paramount ME's worms and gears have a guaranteed peak-to-peak periodic error of 5 arcseconds or less, and have set a new standard in the industry for precision gears. The Paramount ME's gear train also produces very smooth, and therefore very repeatable, periodic error curve. Συμφωνώ βέβαια με τον κ. Αγιομαμίτη ότι θα ήταν προτιμότερο ένα σφάλμα +/- 2,5 να αφορούσε στροφή 10 λεπτών αντί 2,5 λεπτών, όμως η λογική του πολλαπλασιασμού με το 10 που αναφέρει πιο πάνω μου φαίνεται υπερβολική ... Γιάννης

Αγαπητοί φίλοι, Να παρατηρήσω αρχικά ότι τα διαγράμματα περιοδικού σφάλματος που βρήκε ο Γιώργος δεν θεωρώ ότι είναι αντιπροσωπευτικά των στηρίξεων στις οποίες αναφέρονται αλλά και πως η Super Polaris είναι ένα παλαιό μοντέλο της Vixen (δεκαετία του 80), διαφορετικό από την Great Polaris και την Great Polaris DX. Όσο για τις στηρίξεις του Losmandy, τις έχω οπωσδήποτε σε μεγάλη εκτίμηση. Το περιοδικό τους σφάλμα όμως είναι, απ' όσο γνωρίζω, στα ίδια περίπου επίπεδα με εκείνο της GPDX (κάτω από +/-10 δευτ., πολύ σπάνια όμως κάτω από +/- 5 δευτ.) Η αξιοπιστία μιας στήριξης έχει να κάνει φυσικά και με πολλούς άλλους παράγοντες (π.χ. ποιότητα και αντοχή υλικών) ενώ οι συγκρίσεις απαιτούν πάντοτε τη σωστή ρυθμίση της κάθε στήριξης για να είναι δίκαιες. Τώρα, για στηρίξεις του επιπέδου της Paramount ΜΕ, Astrophysics 1200, Vixen Gaiax, Takahashi EM400 κλπ. αυτό που είναι βέβαιο είναι πως με την ενεργοποίση του PEC δεν υπάρχει ανάγκη οδήγησης ακόμη και για τολμηρές κλίμακες ειδώλου ! Από εκεί και πέρα η κάθε ισημερινή στήριξη από αυτές που προαναφέρθηκαν έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και πλεονεκτήματα και η επιλογή - πέρα από το κόστος, την ακρίβεια και την ποιότητα - είναι απαραίτητο να λαμβάνει υπ΄οψιν της και τον τρόπο χρήσης για τον οποίο προορίζεται η στήριξη. Ακόμη και στην ερασιτεχνική αστρονομία τα παρατηρησιακά ενδιαφέροντα ποικίλλουν !! Γιάννης

Μια από τις αγαπημένες μου ταινίες της οποίας η ανάμνηση συνδέεται πάντα και για μένα με το κομμάτι του Debussy ! Να λοιπόν που συμπίπτουν τα γούστα μας και πέρα από την «λεπτή τέχνη» της πλανητικής φωτογράφησης… Γιάννης Et vogue le navire (E la nave va)

2,5 λεπτά

κ. Αγιομαμίτη, Ελπίζω και εγώ σε λίγες μέρες να μας πληροφορήσει σχετικά ο τυχερός ιδιοκτήτης της. Πάντως επίσημα η Bisque εγγυάται για την Paramount τα παρακάτω: "the Paramount ME's periodic error before PEC is so small that excellent seeing conditions (less than one arcsecond) are required just to measure and record the periodic error of the worm." Γιάννης Ηλιόπουλος

Μέλος του Astrovox σε βαθιά περισυλλογή πριν από λίγες μέρες. Ηλία, εδώ δεν νομίζω να έχεις αντιρρήσεις αισθητικής φύσης....

Εαν το φίλτρο σας έχει τρύπες και γκρατζουνιές όπως ισχυρίζεστε είναι προτιμότερο να μην το χρησιμοποιήσετε καθόλου αλλά να μας να μας πείτε ποιός είστε και πότε το πήρατε για να ελέγξουμε την παρτίδα και να σας στείλουμε άλλο !! Μην πειραματίζεστε με τα μάτια σας ! Γιάννης Ηλιόπουλος ΑΚΤΙS info@aktistar.com

Η υπόθεση της ανάλυσης μιας CCD βλέπω ότι δυστυχώς δεν είναι ακόμη αρκετά κατανοητή στους περισσότερους. Στην αστροφωτογράφηση η μικρότερη λεπτομέρεια που μπορούμε να φωτογραφίσουμε καθορίζεται από το seeing και όχι από τη διάμετρο του τηλεσκοπίου ή το μέγεθος του κάθε pixel της κάμερας. Πόσα pixel καταγράφουν την πιο μικρή λεπτομέρεια που μπορεί να φανεί; Αν η ανάλυσή μας είναι μεγαλύτερη από αυτήν που μας επιτρέπει το seeing, αν η μικρότερη λεπτομέρεια καταγράφεται σε περισσότερα pixel από τον ελάχιστο αριθμό που χρειάζεται, τότε ο χρόνος έκθεσης που απαιτείται αυξάνεται (χάνουμε σε ευαισθησία). Αν έχουμε λιγότερα pixel από τον ιδανικό αριθμό τότε χάνουμε σε λεπτομέρεια (διακριτική ικανότητα). Επομένως είτε μια κάμερα έχει πολύ μεγάλη συνολική ανάλυση π.χ. 20000Χ50000 είτε μικρή 700Χ500 την ίδια λεπτομέρεια θα την καταγράψει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στον ίδιο χρόνο έκθεσης αν έχουμε το ιδανικό image scale (όταν χρησιμοποιούμε το ίδιο τηλεσκόπιο). Η μόνη διαφορά είναι πως με την κάμερα που έχει μεγαλύτερη συνολική ανάλυση θα φωτογραφήσουμε μεγαλύτερη έκταση ουρανού. Το image scale υπολογίζεται με απλή τριγωνομετρία αν γνωρίζουμε το μέγεθος (d) των pixel της κάμεράς μας και την εστιακή απόσταση του τηλεσκοπίου (f) που χρησιμοποιούμε. Θ(σε ακτίνια) = d/f Αυτό μετά τη μετατροπή μονάδων μας δίδει (206270 /f ) = θ (δευτερόλεπτα)/mm Πολλαπλασιάζοντας το θ/mm με το μέγεθος του κάθε pixel σε mm έχουμε τη γωνία ουρανού που καταγράφει κάθε pixel. (οι μονάδες um που θα βρείτε στα εμπορικά sites να εκφράζουν το μέγεθος των pixels είναι στην πραγματικότητα εσφαλμένος τρόπος γραφής του μm που σημαίνει 10 στην -6 μετρα) Στα μεγάλης εστιακής απόστασης τηλεσκόπια για να πετύχουμε το ιδανικό image scale χρειαζόμαστε μεγαλύτερα pixels ή χρησιμοποιούμε την τεχνική του binning. Αλλιώς, όπως εξηγήσαμε και πιο πάνω, η ευαισθησία μειώνεται και ο απαιτούμενος χρόνος έκθεσης πολλαπλασιάζεται. Γιάννης

Ενα περιοδικό Αστρολογίας γραμμένο από Αστρονόμους - που θα διατυπώνουν προβλέψεις και θα καταρτίζουν πίνακες ακολουθώντας τις υποδείξεις των Αστρολόγων του Μεσαίωνα - με ξεκάθαρη, παρ’όλα αυτά, την προειδοποίηση πως η Αστρολογία δεν είναι επιστήμη και πως οι προβλέψεις της δεν μπορούν να θεωρηθούν με κανένα τρόπο βέβαιες….θα μπορούσε, γυρνώντας το από το πίσω εξώφυλλο, να είναι περιοδικό αφιερωμένο στην Αστρονομία (η μισή ύλη) ! Η κυκλοφορία θα ήταν πολύ μεγάλη, τα κέρδη θα πήγαιναν στην εκστρατεία εναντίον της φωτορύπανσης (!) ενώ θα εξέθετε ανεπανόρθωτα του άσχετους με την αστρονομία σύγχρονους αστρολόγους που δεν γνωρίζουν ούτε το τηλεσκόπιο πως να χρησιμοποιήσουν !!!

Αγαπητοί φίλοι, Γινεται έκδηλη η αμηχανία και ο εκνευρισμός που προκαλούν σε πολλά μέλη του φόρουμ οι παρεμβάσεις του κ. Μαυρουδή ο οποίος βέβαια, κατά τη γνώμη μου, ούτε ασυναρτησίες λέει ούτε «ζει για να προκαλεί». Αντίθετα οι επισημάνσεις του ίσως να είναι μέχρις ενός βαθμού εύστοχες και ο λόγος του σχετικά πρωτότυπος λογοτεχνικά. Η πρόκληση βρίσκεται όμως στο γεγονός ότι είναι ένας λόγος δογματικός που δεν επιτρέπει τον διάλογο και πως απευθύνεται σε ένα φόρουμ συζητητών που δεν τους ενδιαφέρει η αμφισβήτηση της επιστήμης αλλά κυρίως η κατανόηση της. Ο λόγος αυτός δεν διατυπώνεται με σαφήνεια αλλά αναλίσκεται σε φιγούρες αυτοθαυμασμού και περιεαυτολογίας που θυμίζουν γραφικούς παππούδες και όχι στοχαστές. Δογματικός και αποφθεγματικός ως προς την εμμονή του στην «αιτιοκρατία» και τον «υλισμό» αγνοεί το γεγονός πως η νοηματοδότηση των εννοιών αυτών είναι εξ’ ίσου προβληματική, αντιφατική και αυθαίρετη με εκείνη όλων των άλλων την προέλευση των οποίων θεωρεί ύποπτη. Όμως ακόμη και αν οι βασικές υποψίες του κ. Μαυρουδή ήταν σωστές γίνεται φανερό πως ο τρόπος που τις εκθέτει όχι μόνο αδυνατεί να πείσει για τη σοβαρότητά τους αλλά λειτουργεί ταυτόχρονα προσβλητικά για τα υπόλοιπα μέρη του φόρουμ. Οι συζητήσεις πάνω σε θέματα θεμελίωσης των επιστημών θα μπορούσαν να έχουν μια θέση στο φόρουμ. Η έκθεση των απόψεων του κ. Μαυρουδή θα είχε τον τίτλο που ο ίδιος θα διάλεγε. Είναι ανάγκη όμως να επιχειρηματολογεί κανείς με έναν τρόπο ικανό να οδηγήσει σε γόνιμο διάλογο. Αν τα καταφέρει μόνο τότε θα βρεί συνομιλητές. Το να παρεισφρύει σε μια συζήτηση προσπαθώντας να σοκάρει με το να θέτει υπό αμφισβήτηση το γενικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο πραγματοποιείται μαρτυρά - αν όχι υπεροψία - εσφαλμένη εκτίμηση για τη φύση του θέματος και τις προθέσεις των συνομιλητών. Η ορθότητα του ευρύτερου πλαισίου των αποδοχών μας δεν μας απασχολεί σε κάθε συζήτηση, απλά τίθεται σκόπιμα ως εναρκτήρια κοινά αποδεκτή προϋπόθεση της δυνατότητας μιας συζήτησης. Από την άλλη πλευρά βλέποντας κάποιους από τους πολλά υποσχόμενους νεαρούς να χάνουν την υπομονή τους και να υιοθετούν βιαστικά στάση απορριπτική και απαξιωτική προς τον κ. Μαυρουδή και τις απόψεις του - ή όποιον άλλον κατά καιρούς κάνει την εμφάνισή του στο φόρουμ με παραδοξολογίες – θέλω να τονίσω πόσο δεν πρέπει να βιάζεται κανείς να απορρίπτει και να κατακρίνει. Κάθε άνθρωπος που προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί μας είναι άξιος σεβασμού και προσοχής ακόμη και όταν διαφωνούμε μ’αυτά που λέει, δεν μας καταλαβαίνει, ή δεν γνωρίζει τη γλώσσα μας ή τους κανόνες συμπεριφοράς: Όχι μόνο γιατί κάποια ανθρώπινη ανάγκη τον οδηγεί να κάνει ό,τι κάνει αλλά και γιατί τα βιώματα των γεροντότερων, των ιδιαίτερων, των ανθρώπων που έξησαν διαφορετικά πράγματα, εμπεριέχει συχνά ψήγματα αλήθειας και σοφίας που είναι για μας δύσκολο από την αρχή να υποπτευθούμε. Γιάννης