Δροσος Γεωργιος

Υψηλές διακρίσεις φοιτητών του ΑΠΘ στη Μαθηματική Ολυμπιάδα Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Με ένα χρυσό και έξι χάλκινα μετάλλια στις «βαλίτσες» τους επέστρεψαν οι φοιτητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), οι οποίοι συμμετείχαν στη 12η Μαθηματική Ολυμπιάδα Νοτιοανατολικής Ευρώπης (SEEMOUS 2018), που διεξήχθη από 27 Φεβρουαρίου έως 4 Μαρτίου 2018 στο Ιάσιο της Ρουμανίας. Στη 12η Μαθηματική Ολυμπιάδα Νοτιοανατολικής Ευρώπης συμμετείχαν συνολικά 83 πρωτοετείς και δευτεροετείς φοιτητές από πανεπιστήμια της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Τσεχίας, της Ρουμανίας, της Ρωσίας, του Τουρκμενιστάν, καθώς και ένας φοιτητής από την Αργεντινή, οι οποίοι εξετάστηκαν σε θέματα που εμπίπτουν στα γνωστικά αντικείμενα της Άλγεβρας, του Λογισμού και της Γεωμετρίας. Η ομάδα του ΑΠΘ που συμμετείχε στο διαγωνισμό και μέλη της διακρίθηκαν με ένα χρυσό και έξι χάλκινα μετάλλια αποτελείται από τους: Γεώργιο Καμπάνη, δευτεροετή φοιτητή Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ (χρυσό μετάλλιο), Γεώργιο Καλαντζή, δευτεροετή φοιτητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (χάλκινο μετάλλιο), Ιωάννη Χαρισιάδη, δευτεροετή φοιτητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (χάλκινο μετάλλιο), Δημήτριο Τσεκμέ, δευτεροετή φοιτητή του Τμήματος Μαθηματικών (χάλκινο μετάλλιο), Κωνσταντίνο Κίτσιο, δευτεροετή φοιτητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (χάλκινο μετάλλιο), Βασίλειο Μακρίδη, δευτεροετή φοιτητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (χάλκινο μετάλλιο), Δημήτριο Τσιντσιλίδα, πρωτοετή φοιτητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (χάλκινο μετάλλιο), Ευστάθιο Αθανασόπουλο Αλικάκο, πρωτοετή φοιτητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Νίκο Ευγενίδη, πρωτοετή φοιτητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. «Είναι η πρώτη φορά που παίρνουμε χρυσό και τα πάντα οφείλονται στα παιδιά. Μόνοι τους έφτιαξαν μια ομάδα κι έκαναν μαθήματα οι παλαιότεροι στους νεότερους. Αυτό εγώ το θεωρώ σημαντική επιτυχία γιατί δούλεψαν μόνοι τους» δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αρχηγός της αποστολής, καθηγητής του Τμήματος Μαθηματικών του ΑΠΘ Νικόλαος Καραμπετάκης. «Είναι πολύ καλό γιατί δραστηριοποιούνται τα παιδιά πάνω στα μαθηματικά. Τα προβλήματα είναι πολύ δύσκολα. Δεν είναι καθημερινά, αυτά που γίνονται στο πανεπιστήμιο» ανέφερε ο κ. Καραμπετάκης, επισημαίνοντας πως στο συγκεκριμένο διαγωνισμό λαμβάνουν μέρος μόνο φοιτητές του 1ου και του 2ου έτους και είναι σε επίπεδο Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ενώ αντίστοιχος διεθνής διαγωνισμός, που θα πραγματοποιηθεί το καλοκαίρι, είναι για όλα τα έτη σπουδών και για όλα τα επίπεδα μαθηματικών. Μάλιστα, ο φοιτητής Γεώργιος Καμπάνης, που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, σύμφωνα με τον αρχηγό της αποστολής, μαζί με έναν ακόμη φοιτητή από την Αθήνα συγκέντρωσαν 37 μόρια (στα 40) κατακτώντας, στο σύνολο των διαγωνισθέντων φοιτητών (83 άτομα), τη δεύτερη θέση. «Στους 83 -καταλαβαίνετε- ήταν πολύ σημαντικό. Και ειδικά για την Ελλάδα, από τα δέκα χρυσά που έδωσαν τα πέντε ήταν σε Έλληνες» σημείωσε ο κ. Καραμπετάκης. Εκτός από το ΑΠΘ, στο διαγωνισμό συμμετείχαν, επίσης, από ελληνικής πλευράς μια ομάδα από το Μετσόβειο και το ΕΚΠΑ, που -σύμφωνα με τον κ. Καραμπετάκη- αναδείχθηκε πρώτη απ' όλα τα πανεπιστήμια, καθώς είχε την υψηλότερη βαθμολογία, και μια ομάδα από το Δημοκρίτειο της Ξάνθης, που κατέκτησε δύο χάλκινα μετάλλια. Να σημειωθεί ότι η αποστολή του ΑΠΘ χρηματοδοτήθηκε από την Επιτροπή Ερευνών του Πανεπιστημίου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500204383

Επιστήμονες λύνουν το «μυστήριο» της σφαιρικής αστραπής. Το φαινόμενο της σφαιρικής αστραπής (ball lightning) παρατηρείται εδώ και αιώνες, ωστόσο αποτελούσε πάντα μυστήριο για τους επιστήμονες. Αυτό ενδεχομένως να αλλάζει χάρη στη δουλειά επιστημόνων του Amherst College και του Aalto University, που κατάφεραν να δημιουργήσουν, για πρώτη φορά, ένα τρισδιάστατο «skyrmion» εντός κβαντικού αερίου. Το «skyrmion» είχε προβλεφθεί σε θεωρητικό επίπεδο πριν από 40 χρόνια, αλλά είναι η πρώτη φορά που παρατηρείται πειραματικά. Μέσα σε εξαιρετικά αραιό και ψυχρό κβαντικό αέριο, οι επιστήμονες κατάφεραν να δημιουργήσουν «κόμπους» που αποτελούνται από τις μαγνητικές «στιγμές», ή spins, των ατόμων- συστατικών. Οι «κόμποι» αυτοί παρουσιάζουν πολλά από τα χαρακτηριστικά της σφαιρικής αστραπής, που κάποιοι επιστήμονες θεωρούν πως αποτελείται από μπλεγμένες ροές ηλεκτρικών ρευμάτων. Η ύπαρξη τέτοιων «κόμπων» θα μπορούσε να αποτελεί τον λόγο που η σφαιρική αστραπή- στην ουσία μια μπάλα πλάσματος- μπορεί να διαρκεί πολύ περισσότερο από μια «κανονική» αστραπή. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέους τρόπους συντήρησης/ διατήρησης πλάσματος σε σταθερή μορφή σε μελλοντικούς αντιδραστήρες σύντηξης. «Είναι αξιοσημείωτο που μπορέσαμε να δημιουργήσουμε τον συνθετικό ηλεκτρομαγνητικό κόμπο, μια κβαντική σφαιρική αστραπή- στην ουσία με μόλις δύο ηλεκτρικά ρεύματα τα οποία κυκλοφορούν αντίστροφα. Οπότε, ίσως είονι δυνατόν μια φυσική σφαιρική αστραπή να προκύπτει σε μια φυσιολογική αστραπή» λέει ο Dr. Μίκο Μοτόνεν, επικεφαλής της θεωρητικής έρευνας στο Aalto University. Τα δυναμικά χαρακτηριστικά του κβαντικού αερίου αντιστοιχούν σε αυτά ενός φορτισμένου σωματιδίου που αντιδρά στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία μιας σφαιρικής καταιγίδας. «Το κβαντικό αέριο ψύχεται σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία, όπου σχηματίζει συμπύκνωμα Μπόζε- Αϊνστάν: Όλα τα άτομα στο αέριο καταλήγουν σε κατάσταση ελάχιστης ενέργειας. Σε αυτή την κατάσταση δεν συμπεριφέρεται ως συνηθισμένο αέριο πια, αλλά σαν ένα μεμονωμένο, γιγαντιαίο άτομο» εξηγεί ο καθηγητής Ντέιβιντ Χολ, επικεφαλής του πειράματος στο Amherst College. Ένα skyrmion δημιουργείται πρώτα μέσω της πόλωσης του spin του κάθε ατόμου έτσι ώστε να «δείχνει» προς τα επάνω, σε ένα εφαρμοσμένο φυσικό μαγνητικό πεδίο. Μετά το εφαρμοσμένο πεδίο αλλάζει απότομα με τέτοιον τρόπο που εμφανίζεται στη μέση του συμπυκνώματος ένα σημείο όπου το πεδίο εξαφανίζεται. Στη συνέχεια, τα spin των ατόμων αρχίζουν να περιστρέφονται στη νέα κατεύθυνση του εφαρμοσμένου πεδίου στις αντίστοιχες τοποθεσίες τους. Από τη στιγμή που το μαγνητικό πεδίο «βλέπει» προς όλες τις δυνατές κατευθύνσεις κοντά στο «σημείο μηδέν», τα spins σχηματίζουν έναν «κόμπο». Αυτή η δομή κόμπου του skyrmion αποτελείται από συνδεδεμένες «κουλούρες», στην καθεμία από τις οποίες όλα τα spins «δείχνουν» προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ο κόμπος αυτός μπορεί να χαλαρώσει ή να μετακινηθεί, αλλά δεν λύνεται. Αν η κατεύθυνση του spin αλλάζει στον χώρο, η ταχύτητα του συμπυκνώματος ανταποκρίνεται, όπως θα συνέβαινε για ένα φορτισμένο σωματίδιο σε ένα μαγνητικό πεδίο. Η δομή αυτή δημιουργεί ένα τεχνητό μαγνητικό πεδίο, το οποίο αντιστοιχεί πλήρως στο μαγνητικό πεδίο ενός μοντέλο σφαιρικής αστραπής. «Χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να ξέρουμε εάν είναι ή όχι δυνατόν να δημιουργήσουμε μια αληθινή σφαιρική αστραπή με τέτοια μέθοδο. Περαιτέρω μελέτες θα οδηγούσαν στην εύρεση μιας λύσης για να κρατείται το πλάσμα μαζί αποτελεσματικά και να ανοίξει έτσι ο δρόμος για πιο σταθερούς αντιδραστήρες σύντηξης» λέει ο Μοτόνεν. http://www.naftemporiki.gr/story/1327613/epistimones-lunoun-to-mustirio-tis-sfairikis-astrapis-anoigontas-ton-dromo-gia-antidrastires-suntiksis

Bristlecone: Κβαντικός επεξεργαστής από την Google. Τον νέο της κβαντικό επεξεργαστή, ονόματι Bristlecone, παρουσίασε η Google στην ετήσια συνάντηση της American Physical Society στο Λος Άντζελες. Βασικός στόχος του Google Quantum AI lab, όπως αναφέρει σε ανάρτησή του στο επίσημο blog της εταιρείας ο Τζούλιαν Κέλι, ερευνητής του εργαστηρίου, είναι η δημιουργία ενός κβαντικού υπολογιστή που θα μπορεί να χρησιμοποιείται για την επίλυση προβλημάτων του πραγματικού κόσμου. Για να μπορεί ένας κβαντικός επεξεργαστής να τρέχει αλγορίθμους πέρα από την κλίμακα των κλασικών εξομοιώσεων, απαιτείται όχι μόνο ένας μεγάλος αριθμός qubits (κβαντικών bits), αλλά πρέπει να έχει μικρά ποσοστά λαθών στις λειτουργίες λογικής και readoutτου- όπως με «πύλες» (gates) ενός και δύο qubits. Ο σκοπός του Bristlecone- ενός συστήματος βασιζόμενου σε «πύλες» -είναι να αποτελέσει μια πλατφόρμα δοκιμών στο πλαίσιο της έρευνας πάνω στα ποσοστά λαθών και τις αλλαγές κλίμακας της τεχνολογίας qubit της Google, καθώς και σε εφαρμογές κβαντικής εξομοίωσης, βελτιστοποίησης και machine learning. To σύστημα είναι των 72 qubits, και, όπως γράφει ο Κέλι, «επιλέξαμε μια συσκευή αυτού του μεγέθους για να είμαστε σε θέση να επιδείξουμε κβαντική υπεροχή στο μέλλον, να διερευνήσουμε διόρθωση λαθών πρώτου και δευτέρου επιπέδου χρησιμοποιώντας τον surface code και να προχωρήσουμε στην ανάπτυξη κβαντικών αλγορίθμων σε πραγματικό hardware». Όπως σημειώνει ο Κέλι, εάν ένας κβαντικός επεξεργαστής μπορεί να λειτουργήσει με αρκετά χαμηλά επίπεδα λάθους, θα είναι σε θέση να έχει καλύτερες επιδόσεις από έναν κλασικό υπερυπολογιστή πάνω σε ένα σαφώς διατυπωμένο πρόβλημα επιστήμης υπολογιστών- κάτι που είναι γνωστό ως «κβαντική υπεροχή». «Αν και κανείς δεν έχει επιτύχει αυτόν τον στόχο ακόμα, εκτιμούμε πως η κβαντική υπεροχή μπορεί να επιδειχθεί άνετα με 49 qubits, βάθος κυκλωμάτων άνω των 40 και ποσοστό λάθους στα δύο qubits κάτω του 0,5%. Πιστεύουμε ότι η πειραματική επίδειξη ενός κβαντικού επεξεργαστή με καλύτερες επιδόσεις από έναν υπερυπολογιστή θα είναι κομβικό σημείο στον τομέα μας, και παραμένει ένας από τους βασικούς μας στόχους». Οι ερευνητές της Google ελπίζουν πως o Bristlecone θα αποδείξει πως είναι δυνατή η κατασκευή μεγαλύτερης κλίμακας κβαντικών υπολογιστών. http://www.naftemporiki.gr/story/1327584/bristleconekbantikos-epeksergastis-apo-tingoogle

(TPC) «Soyuz MS-08" Στις 6 Μαρτίου, 2018 στο έδαφος του συγκροτήματος κατάρτισης Δοκιμές (17 ος έδαφος) «Μπαϊκονούρ» εγινε τελετή για την επαρση των σημαιών των χωρών που συμμετέχουν στην εκστρατεία του επανδρωμένου διαστημόπλοιου (TPC) «Soyuz MS-08" στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) . Μέλη της κύριας και της δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας των πληρωμάτων του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ MS-08» ο Oleg Artemyev, FOYSTEL Andrew, Richard Arnold, ο Άλεξ Ovchinin και ο Nick Haig έθεσαν τις σημαίες Ρωσίας , Ηνωμένες Πολιτείες και Δημοκρατία του Καζακστάν. Η τελετή είναι μια μακρόχρονη παράδοση και συμβολίζει την επίσημη έναρξη του τελικού σταδίου της κοσμοναυτικής εκπαίδευσης για μια επανδρωμένη διαστημική πτήση. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο εβδομάδων, οι κοσμοναύτες και αστροναύτες θα διερευνήσουν επί του σκάφους, τεκμηρίωση, πρόγραμμα πτήσης και βαλλιστικά του «Soyuz MS-08» για την κατάρτιση για χειροκίνητη πρόσδεση, θα μάθουν να εργάζονται με το νέο σύστημα επικοινωνίας και εξεύρεσης της κατεύθυνσης «Dawn-3BM» θα ενημερωθούν σχετικά με την ασφάλεια και δράσεις σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης κ.λπ. https://www.roscosmos.ru/print/24784/ https://www.roscosmos.ru/print/24785/ «Soyuz-ST-B»-(RB ) "Fregat-MT"- O3b Στις 6 και 7 Μαρτίου 2018 στο Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας (MOC, Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας) πραγματοποιήθηκαν εργασίες για την αφαίρεση και την εγκατάσταση σε έναν πύραυλο φορέα «Σογιούζ-ST-Β μέρος των τεσσάρων διαστημικών σκαφών O3b στο ανώτερο στάδιο (RB ) "Fregat-MT". Νωρίτερα, το συγκρότημα εκτόξευσης απομακρύνθηκε και εγκαταστάθηκε στο σύστημα εκτόξευσης του Soyuz-ST-B LV. Σύμφωνα με το πρόγραμμα των εργασιών της πρώτης ημέρας της εκτόξευσης έχουν πραγματοποιηθεί μηχανικές, ηλεκτρικές και πνευματικές εργασιες στο χώρο υποδοχής για τον πυραύλο φορέα «Soyuz-ST-B». Η προετοιμασία στη Γουιάνα είναι ξεχωριστή με την μεταφορά σε τρία στάδια του πυραύλου φορέα και μέρος της κεφαλής με μεταγενέστερη διάταξη για την εκτοξευση χρησιμοποιώντας ένα πύργο υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας. Μέσα στις επόμενες μέρες θα ξεκινήσουν οι επιχειρήσεις των εμπειρογνωμόνων της Roskosmos που θα διεξαχθουν στο ανώτερο στάδιο «Fregat-ΜΤ» του πυραύλου φορέα, τον έλεγχο και την εν γένει λειτουργία του«Fregat-MT». Την τέταρτη ημέρα εκκίνησης, με βάση τα αποτελέσματα όλων των εργασιών, η ειδική επιτροπή θα αποφασίσει για το ανεφοδιασμό του οχήματος εκτόξευσης. Σε σχέση με την ανάγκη να λάβει μια απόφαση σχετικά με τη διαδικασία αναθεώρησης του συστήματος ασφαλείας από το Μπαϊκονούρ της εκτόξευσης διαστημικών οχημάτων EGC ο φορέας πύραυλος «Soyuz-ST-B» θα μεταφερθεί στις 9 Μαρ 2018 στις 19:37:06 MSK. Οι δορυφόροι O3b προορίζονται να δημιουργήσουν ένα νέο ευρωπαϊκό δορυφορικό σύστημα δορυφορικών επικοινωνιών μέσης τροχιάς. Προορίζονται για την παροχή τηλεφωνίας και internet υψηλής ταχύτητας πρόσβαση των κατοίκων των απομακρυσμένων και αναπτυσσόμενων περιοχών, όπου είναι αδύνατο να μπουν τα καλώδια οπτικών ινών - για ένα συνολικό κοινό περίπου 3 δισεκατομμύριων άνθρωπων. Ο πελάτης των υπηρεσιών εκκίνησης είναι ο παγκόσμιος δορυφορικός φορέας SES. Ο Rocket «Soyuz-ST-B» έχει συμμετάσχει σε τρεις εκστρατείες εκτοξευσης από το Διαστημικό Κέντρο Γουιάνας, με ωφέλιμο φορτίο με τη μορφή O3b δορυφόρων - τον Ιούλιο και τον Δεκέμβριο του 2014, τον Ιούνιο του 2013. Τα ρωσικά οχήματα εκτόξευσης που παραδοσαν στις υπολογισμένες τροχιές τέσσερα διαστημικά οχήματα για κάθε εκστρατεία εκτόξευσης.Η εκτόξευση του «Soyuz-ST-B» τον Μάρτιο του 2018 θα είναι η τέταρτη με O3b δορυφόρους από την διαστημική βάση στη Γαλλική Γουιάνα. https://www.roscosmos.ru/24768/ 7 Μάρτη 1960. Στις 7 Μάρτη 1960 εγινε η πρώτη ομάδα των κοσμοναύτων με 12 άτομα που έλαβαν μέρος: ο Ιβάν Anikeev, Valery Bykovsky, Μπόρις Volyn, Γιούρι Γκαγκάριν, Βίκτωρ Gorbatenko, Βλαντιμίρ Komarov, Αλεξέι Λεόνοφ, Gregory Нeliokob, Αντριάν Νικολάγιεφ, Pavel Popovich,Герман Titov, Georgy Shonin. Στο μέλλον, στη πρώτη ομάδα των κοσμοναύτων τέθηκαν ο Eugene Khrunov, Ντμίτρι Zaikin, Valentin Filatov, Πάβελ Μπελυάγιεφ, Βαλεντίν Μπονταρένκο, Valentin Varlamov, ο Άρης Ραφίκ και ο Ανατόλι Kartashov. Στους πρώτους κοσμοναύτες οι 9 ήταν πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας, και 6 πιλότοι vop και 5 πιλότοι ναυτικων αεροσκαφών. Κατά τη στιγμή της εισαγωγής στα ανώτατα κλιμάκια ο Πάβελ Μπελυάγιεφ, ήταν 34 ετών και ο νεότερος ο Βαλεντίνα Μπονταρένκο - 23 ετων. https://www.roscosmos.ru/23289/ CIMON: Ο ιπτάμενος «εγκέφαλος» του διεθνούς διαστημικού σταθμού ISS Έτοιμοι για την άφιξη ενός νέου μέλους είναι οι αστροναύτες του διεθνούς διαστημικού σταθμού ISS. Πρόκειται για μια τρισδιάστατη «εκτύπωση» από πλαστικό και μέταλλο, η οποία περιγράφεται από τους δημιουργούς της ως «ένα είδος ιπτάμενου εγκεφάλου». Το όνομά του νέου μέλους είναι CIMON (Crew Interactive Mobile Companion) και είναι δημιούργημα της συνεργασίας μεταξύ των Airbus και IBM. Ο CIMON είναι ένας αυτόνομος σφαιρικός υπολογιστής εξοπλισμένος με τεχνητή νοημοσύνη και είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να αιωρείται στις συνθήκες μηδενικής βαρύτητας του διαστήματος. Δουλειά του θα είναι να προβάλει δεδομένα στους αστροναύτες μέσω της οθόνης που διαθέτει, ενώ για να είναι πιο… οικείο έχει πρόσωπο στην οθόνη, καθώς και φωνή. Ο CIMON θα βοηθάει στη επίλυση καθημερινών προβλημάτων ρουτίνας, όπως και στην επίλυση μαθηματικών πράξεων για ταχύτερη χρήση των αποτελεσμάτων από τους αστροναύτες. Η εκτόξευση του CIMON προς τον ISS είναι προγραμματισμένη για τον Οκτώβριο του 2018 με την αποστολή ESA Horizons. http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/671394_cimon-o-iptamenos-egkefalos-toy-diethnoys-diastimikoy-stathmoy-iss-foto

Πρωτοποριακή μέθοδος για την προστασία των έργων Τέχνης από Ελληνες ερευνητές. Την καινοτόμο αξιοποίηση του γραφένιου για την προστασία των έργων τέχνης προωθεί το νέο ευρωπαϊκό πρόγραμμα GRAPHENART, το οποίο συντονίζει ένας πρωτοπόρος του υλικού-θαύματος στην Ελλάδα, ο καθηγητής Κώστας Γαλιώτης του τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών και συνεργαζόμενος ερευνητής του Ινστιτούτου Επιστημών Χημικής Μηχανικής (IEXMH) του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ITE). Το έργο GRAPHENART που χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκά προγράμματα έρευνας, αποτελεί μια συνεργασία του ITE/IEXMH με το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και το Επιστημονικό Πάρκο Πατρών. Όλα σχεδόν τα έργα τέχνης είναι ευάλωτα στο ξεθώριασμα, στο κιτρίνισμα, στον αποχρωματισμό και γενικότερα στη σταδιακή αποσύνθεση των συστατικών τους, καθώς με το πέρασμα του χρόνου εκτίθενται σε ποικίλους περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η υπεριώδης ακτινοβολία του ήλιου (UV), το απλό φως και διάφοροι οξειδωτικοί παράγοντες. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται στα έργα τέχνης είναι επιρρεπή σε υποβάθμιση των χαρακτηριστικών και της ποιότητάς τους, ιδίως μετά την εφαρμογή νέων δημιουργικών τεχνικών στον 20ο αιώνα, που έχουν ως αποτέλεσμα το προσδόκιμο ζωής αυτών τών έργων να έχει γίνει ακόμη πιο σύντομο από ό,τι στο παρελθόν. Αυτό έχει ως συνέπεια να προκαλούνται μη αναστρέψιμες αλλαγές στην εμφάνιση των έργων τέχνης και να απειλούνται μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς. Το GRAPHENART αποσκοπεί στην ανάπτυξη πολυλειτουργικών «πέπλων» και βαφών με βάση μεμβράνες γραφένιου, που θα παρέχουν μια ασπίδα προστασίας έναντι της ακτινοβολίας UV, της οξείδωσης και της υγρασίας τόσο για τα παλαιά όσο και για τα σύγχρονα έργα τέχνης, ιδίως για τους πίνακες ζωγραφικής. Το διαφανές προστατευτικό πέπλο από γραφένιο μπορεί εύκολα να αφαιρεθεί, αν χρειασθεί, συνεπώς δεν συνιστά μια μη αναστρέψιμη επέμβαση πάνω στο έργο τέχνης. Οι ερευνητές σχεδιάζουν τη δημιουργία δύο διαφορετικών προϊόντων: αφενός μεμβρανών γραφενίου που έχουν παραχθεί μέσω της τεχνικής της «εναπόθεσης χημικής εξάτμισης» (CVD) και οι οποίες θα τοποθετούνται απευθείας πάνω στα έργα τέχνης, ιδίως όταν απαιτείται η διαφάνειά τους. Αφετέρου, την ανάπτυξη ‘νανο-νιφάδων' γραφένιου που θα διασπείρονται μέσα στις βαφές και στα βερνίκια, ώστε να τους προσδίδουν βελτιωμένη ανθεκτικότητα στην υπεριώδη ακτινοβολία, στην οξείδωση και στην υγρασία. Η δεύτερη εφαρμογή θα ανοίξει το δρόμο και για την ευρύτερη αξιοποίηση των νέων προστατευτικών υλικών στην πολύ μεγαλύτερη αγορά των αρχιτεκτονικών βαφών. Οι ερευνητές θα διερευνήσουν τις δυνατότητες συνεργασίας με επιχειρήσεις για την εμπορική αξιοποίηση των προστατευτικών με γραφένιο. http://www.kathimerini.gr/952370/article/politismos/eikastika/prwtoporiakh-me8odos-gia-thn-prostasia-twn-ergwn-texnhs-apo-ellhnes-ereynhtes

Ελληνικά ηφαίστεια δεν αποκλείεται να εκραγούν στο μέλλον. Η επόμενη πολύ ισχυρή ηφαιστειακή έκρηξη θα βρει τον κόσμο απροετοίμαστο. Μπορεί να εξαφανίσει ολόκληρες πόλεις και περιοχές πολλών εκατομμυρίων κατοίκων, καθώς επίσης να προκαλέσει ευρύτερη αναστάτωση στο παγκόσμιο εμπόριο, στις διεθνείς επικοινωνίες και μεταφορές, στα οικονομικά και τεχνολογικά συστήματα, στο κλίμα και στο περιβάλλον, ακόμη και στη διεθνή ειρήνη. Μάλιστα, δύο ελληνικά ηφαίστεια, της Σαντορίνης και της Κω, βρίσκονται ανάμεσα σε αυτά που μπορεί να αποτελέσουν απειλή στο μέλλον. Τη σχετική προειδοποίηση απηύθυναν κορυφαίοι ηφαιστειολόγοι, οι οποίοι υπογράμμισαν ότι μια πολύ ισχυρή και καταστροφική έκρηξη ηφαιστείου «δεν είναι αδιανόητη». Γι' αυτό, κάλεσαν τις κυβερνήσεις και τους ειδικούς να έχουν έτοιμα διάφορα σχέδια έκτακτης ανάγκης και να μην εστιάζονται μόνο στις συχνότερες φυσικές καταστροφές, όπως οι πλημμύρες και οι σεισμοί. Οι Στέφεν Σελφ (Πανεπιστήμιο Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ), Κρις Νιούχολ (Κέντρο Mirisbiris Φιλιππίνων) και Αλαν Ρόμποκ (Πανεπιστήμιο Rutgers-Νιού Τζέρσι), που είχαν στο παρελθόν μελετήσει τις εκρήξεις των ηφαιστείων της Αγίας Ελένης στις ΗΠΑ (1980) και του Πινατούμπο στις Φιλιππίνες (1991), με άρθρο τους στο Geosphere, επισημαίνουν ότι ο κόσμος πρέπει να κάνει περισσότερα από ό,τι έως τώρα, αν δεν θέλει να χαθεί ή να απορρυθμισθεί η ζωή του από την επόμενη μεγάλη έκρηξη ηφαιστείου. Στην κλίμακα του «Δείκτη Ηφαιστειακής Εκρηκτικότητας» (Volcanic Explosivity Index-VEI), που φθάνει έως το οκτώ, οι εκρήξεις που έχουν παγκόσμιες επιπτώσεις, είναι ισχύος επτά ή οκτώ. Τέτοιες εκρήξεις εκτιμάται ότι συμβαίνουν με μέση συχνότητα μία ή δύο φορές ανά χιλιετία. Όπως τονίζουν οι επιστήμονες, ο σύγχρονος τεχνολογικός κόσμος δεν έχει δει τέτοια έκρηξη. Από τα μέσα του 19ου αιώνα έως σήμερα οι μεγαλύτερες ηφαιστειακές εκρήξεις οπουδήποτε στη Γη ήσαν λίγες ισχύος «έξι», με πιο γνωστές του Κρακατάου στην Ινδονησία το 1883, του Κατμάι στην Αλάσκα το 1912 και του Πινατούμπο στις Φιλιππίνες το 1991. Η τελευταία μεγάλη έκρηξη ισχύος «επτά» ήταν εκείνη του ηφαιστείου Ταμπόρα της Ινδονησίας το 1815, που σκότωσε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους και επέφερε τόσο σοβαρές κλιματικές αλλαγές, που οδήγησε το 1816 να είναι ένα «έτος χωρίς καλοκαίρι» στην Ευρώπη και στην Αμερική. «Η επόμενη έκρηξη μεγέθους VEI-7 μπορεί να συμβεί στη διάρκεια της ζωής μας ή σε εκατοντάδες χρόνια», δήλωσε ο Νιούχολ, σύμφωνα με το Nature. Οι Νιούχολ και Σελφ είχαν δημιουργήσει τον διεθνή δείκτη VEI το 1982, συνεπώς η γνώμη τους έχει ειδικό βάρος. Το 1257 η έκρηξη ενός άλλου ινδονησιακού ηφαιστείου είχε προκαλέσει τέτοια ηλιακή σκίαση, που η θερμοκρασία του πλανήτη μας υποχώρησε τόσο, με συνέπεια πιθανότατα να πυροδοτηθεί στη διάρκεια του Μεσαίωνα η λεγόμενη «Μικρή Εποχή των Πάγων» που διήρκεσε για αιώνες. «Αυτά τα συμβάντα είναι τρομερά σημαντικά για τον πλανήτη, όμως η επόμενη μεγάλη έκρηξη θα συμβεί σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον» τόνισε ο Ρόμποκ. Η γεωργία, η υγεία, η οικονομία, οι μεταφορές και τα άλλα πεδία της σύγχρονης ζωής είναι πλέον πολύ πιο παγκοσμιοποιημένα και αλληλεξαρτώμενα, από ό,τι στο παρελθόν. Πριν από οκτώ χρόνια, η έκρηξη του ισλανδικού ηφαιστείου Εϊγιαφιαλαγιοκούλ, που ήταν ισχύος μόλις «τρία» στην κλίμακα VEI, καθήλωσε τα αεροπλάνα για μέρες στα ευρωπαϊκά αεροδρόμια και οι συνολικές οικονομικές ζημιές της έφθασαν τα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ. Οι τρεις ηφαιστειολόγοι τονίζουν ότι πρέπει οι επιστήμονες να αρχίσουν να μελετούν πιο συστηματικά τις πιθανές επιπτώσεις (π.χ. στις επικοινωνίες και στο GPS) και να προετοιμάζουν σχέδια για την επόμενη έκρηξη ισχύος VEI-7. Βασικό αντικείμενο έρευνας επίσης πρέπει να είναι η προσπάθεια καλύτερης πρόβλεψης για το πού μπορεί να συμβεί μια τέτοια έκρηξη. Ήδη υπάρχει ένας κατάλογος με υποψήφια ηφαίστεια ικανά για έκρηξη ισχύος «επτά» ή και «οκτώ». Αυτά περιλαμβάνουν το Ταούπο στη Νέα Ζηλανδία (εκεί όπου συνέβη η τελευταία στον κόσμο έκρηξη VEI-8 πριν 26.500 χρόνια) και το Νταμαβάντ του Ιράν, σε απόσταση μόλις 50 χιλιομέτρων από την Τεχεράνη. Οι ερευνητές τονίζουν ότι «αν μια έκρηξη VEI-7 συμβεί κοντά σε μια μεγάλη πόλη, θα την εξαφανίσει τελείως» και «τα θύματα θα είναι αρκετά εκατομμύρια, εκτός κι έχει υπάρξει έγκαιρη εκκένωση του πληθυσμού σε μαζική κλίμακα». Αυτό είναι κάτι που, μεταξύ άλλων, αφορά τη Νάπολη της Ιταλίας, μια πόλη 4,4 εκατομμυρίων κατοίκων που γειτνιάζει με το ενεργό και επικίνδυνο ηφαίστειο των Φλεγραίων Πεδίων. Δύο ελληνικά ηφαίστεια υποψήφια για νέα μεγα-έκρηξη Όσον αφορά τον ελληνικό χώρο, η διάσημη έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας (Σαντορίνης) περί το 1610 π.Χ. εκτιμάται ότι ήταν ισχύος «επτά» στην κλίμακα VEI. Για το μέλλον, οι ερευνητές θεωρούν ότι το ηφαίστειο της Σαντορίνης, καθώς και εκείνο της Κω, το οποίο πριν 160.000 χρόνια περίπου είχε δώσει μια παρόμοια έκρηξη, είναι τα δύο ηφαίστεια του ελλαδικού χώρου που είναι υποψήφια μέσα στις επόμενες χιλιετίες για να προκαλέσουν μια νέα μεγα-έκρηξη ισχύος «επτά» (VEI-7). Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, από μια μελλοντική έκρηξη του πρώτου ηφαιστείου θα κινδυνεύσει άμεσα το νησί της Σαντορίνης, ενώ μια έκρηξη του δεύτερου θα απειλήσει τα νησιά Νίσυρο, Κω και Γυαλί. Από τις γύρω χώρες, ηφαίστεια ικανά να δώσουν στο μέλλον έκρηξη ισχύος «επτά», είναι πέντε στην Ιταλία, τέσσερα στην Τουρκία, ένα στην Αρμενία, ένα στη Γεωργία και το Νταβανάντ του Ιράν. Σε όλη την Ευρασία δεν υπάρχουν άλλα ηφαίστεια ικανά να προκαλέσουν τόσο μεγάλη έκρηξη. Αντίθετα, υπάρχει μια πληθώρα υποψήφιων μεγα-ηφαιστείων στον Ειρηνικό, στην Ωκεανία και στην Αμερική. Η δημιουργία του καταλόγου των υποψήφιων μεγα-ηφαιστείων έγινε από τους ερευνητές με βάση έξι επιστημονικά κριτήρια, που περιλαμβάνουν το εκρηκτικό παρελθόν τους, τις τωρινές ενδείξεις κινητικότητας, το γενικότερο τεκτονικό περιβάλλον τους, τη σύνθεση του μάγματος, την πιθανή διαρροή αερίων κ.α. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500204191

Δυνητικά επικίνδυνος αστεροειδής περνά σε απόσταση ασφαλείας από τη Γη. Ένας δυνητικά επικίνδυνος αστεροειδής, που έχει μέγεθος ουρανοξύστη, κάνει σήμερα το πρωί, στις δέκα περίπου ώρα Ελλάδας, το κοντινότερο πέρασμά του από τη Γη, αλλά σε απόσταση ασφαλείας, περίπου 3,8 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση Γης-Σελήνης. Πρόκειται για τον "2017 VR12" που ανήκει στην οικογένεια των αστεροειδών «Απόλλων» και ανακαλύφθηκε πέρυσι το Νοέμβριο από το τηλεσκόπιο Pan-STARRS της Χαβάης. Κινείται με ταχύτητα 22.700 χιλιομέτρων την ώρα και εκτιμάται ότι έχει διάμετρο 250 έως 280 μέτρων. Τίποτε δεν είναι προς το παρόν γνωστό για τη σύνθεση και τις φυσικές ιδιότητές του. Το Κέντρο Ελασσόνων Πλανητών τον έχει κατατάξει στην κατηγορία των «δυνητικά επικίνδυνων αστεροειδών». Το σημερινό πέρασμά του είναι το κοντινότερο που έχει κάνει ποτέ στη Γη, από όσο τουλάχιστον μπορούν να ξέρουν οι επιστήμονες. Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι δεν θα πλησιάσει πιο κοντά στη Γη για τα επόμενα 177 χρόνια. Οι αστρονόμοι ήδη άρχισαν να τον μελετούν και η NASA χρησιμοποιεί σήματα ραντάρ για να υπολογίσει το ακριβές σχήμα και την ταχύτητα περιστροφής του. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500204171

Ο Στίβεν Χόκινγκ γνωρίζει τι υπήρχε πριν από το Big Bang. Ο διάσημος Βρετανός αστροφυσικός και κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ εμφανίστηκε στην εκπομπή «Star Talk» του National Geographic και ανέλυσε την θεωρία του για το συνέβη ή καλύτερα για το τι μπορεί να υπήρχε πριν το Big Bang, τη Μεγάλη Έκρηξη, το συμβάν από το οποίο σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία προέκυψε το Σύμπαν. Ο Χόκινγκ υποστηρίζει ότι πριν την Μεγάλη Εκρηξη φαινομενικά δεν υπήρχε απολύτως τίποτε αλλά στην πραγματικότητα ο χωροχρόνος υπήρχε. Ο χωροχρόνος είναι το μαθηματικό μοντέλο που ενώνει τον χώρο και τον χρόνο σε μία συνέχεια. Ο χωροχρόνος συνήθως ερμηνεύεται ως συνδυασμός του ευκλείδειου χώρου τριών διαστάσεων με τον χρόνο ως μια επιπρόσθετη διάσταση, οπότε προκύπτει ένα πολύπτυχο μόρφωμα τεσσάρων διαστάσεων. Η τέταρτη διάσταση, αυτή του χρόνου, είναι διαφορετική από τις άλλες τρεις που αφορούν μήκος στον ευκλείδειο χώρο. Ο Χόκινγκ υποστηρίζει ότι ο χωροχρόνος ήταν καμπυλωμένος σε μια έξτρα διάσταση αλλά η συγκεκριμένη κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο χωροχρόνος όσο και γενικότερα το όλο περιβάλλον το οποίο υπήρχε πριν την δημιουργία του Σύμπαντος (μας) είναι φαινόμενα που δεν μπορεί να κατανοήσει ο άνθρωπος. Η θεωρία αυτή έχει λάβει την ονομασία «πρόταση χωρίς σύνορα» και κεντρική της ιδέα είναι ότι αν προσπαθήσουμε να πάμε πίσω στον χρόνο για να δούμε τι συνέβη θα διαπιστώσουμε ότι ναι μεν ο χρόνος συρρικνώνεται συνεχώς καθώς το Σύμπαν μικραίνει συνεχώς πλησιάζοντας στο σημείο μηδέν (όταν δηλαδή συμβαίνει η Μεγάλη Έκρηξη) αλλά ο χρόνος συρρικνώνεται απεριόριστα και δεν φτάνει ποτέ σε ένα ξεκάθαρο σημείο εκκίνησης. Άρα πιθανώς ο χρόνος προϋπήρχε με κάποιο τρόπο της Μεγάλης Έκρηξης και του Σύμπαντος (μας). Η «πρόταση χωρίς σύνορα» αποτελεί το τελευταίο διάστημα αντικείμενο μελέτης και ανταλλαγής απόψεων ακόμη και συγκρούσεων μέσα στην επιστημονική κοινότητα. Όπως και να έχει το πράγμα ο Χόκινγκ παρά την ηλικία του (είναι 76 ετών) και τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του κατάφερε για μια ακόμη φορά να ταράξει τα νερά της επιστήμης και να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας επάνω του. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500203987

«Soyuz MS-08,» Στις 5 Μαρτίου 2018 στο κοσμοδρόμιο Βαϊκόνουρ, τα πληρώματα του επανδρωμένου πλοίου μεταφοράς (SIC) "Soyuz MS-08" ξεκίνησαν το τελικό στάδιο προετοιμασίας για την διαστημική πτήση. Οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες προσπάθησαν να τοποθετήσουν τα κοστούμια Sokol-KV και μετά από δοκιμές για την στεγανότητα πήραν θέσεις στο πλοίο τους. Τα πληρώματα εξέτασαν το σύστημα ραδιοεπικοινωνιών, τον τηλεκατευθυνόμενο λέιζερ, εξοικειώθηκαν με την τεκμηρίωση του πλοίου, μελέτησαν το πρόγραμμα πτήσεων και τον κατάλογο των φορτίων που σχεδιάστηκαν για παράδοση στο ISS. Κατά τη διάρκεια των τελικών συνεδριάσεων στο κοσμοδρόμιο, σχεδιάζεται επίσης η εκπαίδευση για χειροκίνητη προσάρτηση του πλοίου στο ΔΔΣ, έλεγχο της τοποθέτησης με επιστημονικό εξοπλισμό, ανάπτυξη επερχόμενων βαλλιστικών λειτουργιών και άλλες προπαρασκευαστικές διαδικασίες. Ως μέρος το κύριο πλήρωμα του WPK «Soyuz MS-08,»ο διοικητής κοσμοναύτης Όλεγκ Artemyev(Roscosmos) και οι μηχανικοί πτήσης TPK οι αστροναύτες της NASA Andrew FOYSTEL και Richard Arnold. Στο πλαίσιο της δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας ο διοικητής του πληρώματος, κοσμοναύτης Alexei Ovchinin (Roscosmos) και ο μηχανικός πτήσης TPK της NASA αστροναύτης Νικ Haig. Επίσης, στις 5 Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε συνάντηση της Τεχνικής Διοίκησης, κατά την οποία αποφασίστηκε να φορτωθούν τα οχήματα Soyuz MS-08 με εξαρτήματα καυσίμων πυραύλων και συμπιεσμένων αερίων. https://www.roscosmos.ru/print/24781/

Βιοαπειλή για τον Άρη το Tesla Roadster που μεταφέρει ο Falcon Heavy Το κατακόκκινο σπορ αυτοκίνητο Tesla Roadster που εδώ κι ένα μήνα ταξιδεύει στο διάστημα με τον πύραυλο Falcon Heavy της Space Χ, αποτελεί μια θαυμάσια διαφήμιση και για τις δύο εταιρείες του δισεκατομμυριούχου Έλον Μασκ. Όμως, όπως σε κάθε νόμισμα, υπάρχει και μια δεύτερη όψη: το διαστημικό αυτοκίνητο είναι πιθανότατα πήχτρα στα γήινα μικρόβια, συνεπώς αποτελεί την μεγαλύτερη μέχρι σήμερα βιολογική απειλή για να μολύνει τον Άρη - αν ποτέ πέσει πάνω του. Τα διαστημικά σκάφη που προορίζονται να προσεδαφισθούν σε άλλα ουράνια σώματα, ελέγχονται προηγουμένως από το Γραφείο Πλανητικής Προστασίας της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), ώστε να διασφαλισθεί ότι, όταν αφήνουν τη Γη, δεν μεταφέρουν βακτήρια στο διάστημα. Όμως, επειδή το αυτοκίνητο Tesla δεν προοριζόταν για τον Άρη, δεν πέρασε από τη διαδικασία προσεκτικής απολύμανσης πριν την εκτόξευσή του. Έτσι, το Roadtser με τον «Αστράνθρωπο» στο τιμόνι του, μεταφέρει κατά πάσα πιθανότητα μια αντιπροσωπευτική συλλογή γήινων μικροοργανισμών, ίσως τη μεγαλύτερη συλλογή βακτηρίων που έχουν ποτέ εκτοξευθεί από τη Γη, σύμφωνα με τους επιστήμονες του Πανεπιστημίου Πέρντιου της Ιντιάνα. «Αν υπάρχουν "ντόπιοι" έμβιοι μικροοργανισμοί στον Άρη, κινδυνεύουν να μολυνθούν από τη γήινη ζωή», δήλωσε ο καθηγητής γεωπιστημών και πλανητικών επιστημών Τζέι Μέλος. Τόνισε ότι ακόμη κι αν οι τεχνικοί είχαν ακτινοβολήσει το εξωτερικό του αυτοκινήτου για να σκοτώσουν τα μικρόβια, το εσωτερικό του και ιδίως η μηχανή θα διαθέτει πολλά βακτήρια ακόμη, καθώς οι μηχανές των αυτοκινήτων δεν συναρμολογούνται σε αποστειρωμένο περιβάλλον. Τα βακτήρια είναι πιθανό - όντας αντιμέτωπα με τις σκληρές συνθήκες του διαστήματος- να αναστείλουν τις λειτουργίες τους, εωσότου βρεθούν σε πιο φιλικό περιβάλλον. Αλλά κάλλιστα μπορούν να επιβιώσουν από το διαστημικό ταξίδι, όπως έχουν δείξει σχετικά πειράματα στο παρελθόν, διαβεβαίωσε η καθηγήτρια αεροναυτικής και αστροναυτικής Αλίνα Αλεξέενκο του Πέρντιου. Η μεταφορά γήινων μικροβίων στον Άρη -ή όπου αλλού εκτός Γης- σχεδόν σίγουρα θα πυροδοτήσει μια σκληρή μάχη ανάμεσα στους ντόπιους και στους εισβολείς, με πιο πιθανό τα γήινα βακτήρια να νικήσουν, προειδοποίησαν οι επιστήμονες. Υπάρχει βέβαια και μια πιο αισιόδοξη οπτική γωνία, ότι τα μικρόβια του αυτοκινήτου ουσιαστικά αποτελούν ένα είδος «μπακ-απ» της γήινης ζωής. «Τα βακτήρια στο Tesla μπορούν να θεωρηθούν μια βιοαπειλή ή ένα αντίγραφο ασφαλείας της ζωής στη Γη», δήλωσε η Αλεξέενκο. Προς το παρόν πάντως, ο πύραυλος με το Tesla δεν βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με τον «κόκκινο» πλανήτη. Το διαστημικό αυτοκίνητο, που ταξιδεύει με ταχύτητα 11.690 χιλιομέτρων την ώρα, μετά απο ένα μήνα ταξιδιού έχει πια φθάσει σε απόσταση περίπου οκτώ εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, ενώ απέχει 196 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον 'Αρη. Το σκάφος της Space X ακολουθεί μια ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο και αναμένεται να διασταυρωθεί με την τροχιά του 'Αρη για πρώτη φορά φέτος τον Ιούλιο, σε απόσταση 110 εκατ. χλμ. από τον γειτονικό πλανήτη. Εκτιμάται ότι θα φθάσει στην κοντινότερη απόστασή του από τον Άρη (περίπου 7 εκατ. χλμ.) τον Οκτώβριο του 2020. Αν όντως αυτό συμβεί, τότε θα είναι αρκετά μακριά και ο Άρης δεν θα μπορέσει να έλξει βαρυτικά τη διαστημοσυσκευή και να την αναγκάσει να τεθεί σε τροχιά γύρω του ή να προσκρούσει πάνω του. Όμως, σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές, στην πορεία μπορεί να υπεισέλθουν διάφοροι απρόβλεπτοι παράγοντες, που να επηρεάσουν την ταχύτητα και την πορεία του σκάφους, με συνέπεια να καταλήξει στην «αγκαλιά» του Άρη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500203922#ref=newsroombox

Από τον «Προμηθέα» στην Tesla. Πώς η καινοτόμος αμερικανική εταιρεία ηλεκτροκίνησης ανακάλυψε δεξαμενή ταλέντων και ανοίγει τμήμα έρευνας στην Ελλάδα. Στην Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου, σε μια γωνιά του εργαστηρίου ηλεκτρικών μηχανών, βρίσκεται μια κατασκευή που στο άπειρο μάτι μοιάζει απλώς με μεταλλικό κυλινδρικό κουτί. Κάποτε, όμως, σχεδιάστηκε για να δώσει νέα ζωή σε ένα αυτοκίνητο. Είναι η μηχανή που έφτιαξε στο πλαίσιο της διατριβής του ο Κωστής Λάσκαρης, για να μετατρέψει το συμβατικό του Smart σε ηλεκτροκίνητο όχημα. Χρόνια μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του το όνομά του ακούγεται συχνά από καθηγητές και φοιτητές. Τελευταία φορά βρέθηκε εδώ στις διακοπές των Χριστουγέννων για να τους μιλήσει. Τότε, ακόμη, δεν ήταν σε θέση να τους ανακοινώσει τα σπουδαία νέα. Η είδηση έγινε τελικά γνωστή πριν από λίγες ημέρες. Παρότι εδώ και χρόνια η Ελλάδα πασχίζει να προσελκύσει ή να διατηρήσει επενδύσεις, η Tesla, καινοτόμος αμερικανική εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων, θα δημιουργήσει ένα μικρό (πιθανότατα δεκαμελές) τμήμα έρευνας και ανάπτυξης στην Αθήνα. Θα στεγαστεί στο τεχνολογικό πάρκο του Εθνικού Κέντρου Ερευνας και Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» και θα εστιάσει στον σχεδιασμό ηλεκτρικών κινητήρων. Αναζητώντας τις ρίζες του εγχειρήματος, η «Κ» βρέθηκε στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Πίσω από την επιλογή της Tesla κρύβονται οι ιστορίες φοιτητών και καθηγητών που πήραν πρωτοβουλίες, αξιοποίησαν ελεύθερο χρόνο και δεν συμβιβάστηκαν με τα στενά όρια μιας θεωρητικής ακαδημαϊκής προσέγγισης. Άλλωστε και εκπρόσωπος της αμερικανικής εταιρείας παραδέχθηκε ότι στην Ελλάδα υπάρχει πλούσια δεξαμενή ταλέντων. Η πρωτοπορία «Ο Κωστής είναι εκπρόσωπος της πρωτοπορίας», λέει στην «Κ» ο καθηγητής Αντώνιος Κλαδάς που είχε την τύχη να δει αρχικά τον κ. Λάσκαρη και έπειτα τουλάχιστον άλλους τρεις πρώην φοιτητές του να εντάσσονται στο δυναμικό των μηχανικών της Tesla. «Φαινόταν ότι θα φτάσει μακριά. Δεν περιοριζόταν στην τυπική ακαδημαϊκή διαδικασία», προσθέτει. Μιλάει χωρίς παύσεις, φανερά ενθουσιασμένος, για το παρελθόν αλλά και το παρόν του εργαστηρίου του. Εξηγεί ότι αρχικά ο κ. Λάσκαρης είχε ασχοληθεί με τις τηλεπικοινωνίες που προσέφεραν μεγάλες ευκαιρίες λόγω της απελευθέρωσης της αγοράς στη δεκαετία του ’90. Γι’ αυτό και όταν πρότεινε ως αντικείμενο διπλωματικής την ηλεκτρική κίνηση, ο καθηγητής του θεώρησε ότι δεν θα τα καταφέρει εύκολα. «Δεν είσαι τόσο ενεργειακός», του είπε. Αυτή δεν θα ήταν η πρώτη φορά που ο φοιτητής του θα τον εξέπληττε θετικά. Ο κ. Λάσκαρης επικεντρώθηκε τότε στις μηχανές μόνιμου μαγνήτη, τις οποίες διαθέτουν σήμερα τα περισσότερα ηλεκτρικά οχήματα. Η διατριβή του ολοκληρώθηκε σε 3,5 χρόνια. Το 2008, συνίδρυσε στο Πολυτεχνείο την ερευνητική ομάδα «Προμηθέας». Η συμμετοχή ήταν και παραμένει εθελοντική και δεν εξασφαλίζει βαθμολογία. Στον ελεύθερό τους χρόνο φοιτητές κατασκευάζουν με ίδια μέσα εξ ολοκλήρου πρότυπα ηλεκτροκίνητα οχήματα με σκοπό να λάβουν μέρος στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό εξοικονόμησης ενέργειας «Shell Eco Marathon». Πρώτη φορά συμμετείχαν στον αγώνα το 2009. Μια μηχανική βλάβη στο σύστημα παροχής ισχύος των κινητήρων τότε άφησε την ομάδα εκτός την τελευταία στιγμή διότι δεν πρόλαβαν να βρουν τα απαραίτητα ανταλλακτικά. Μετά το βάπτισμα του πυρός, όμως, τις επόμενες χρονιές η ομάδα επέστρεψε πιο δυνατή και κατέγραψε επιτυχίες. «Δημιούργησε μια σχολή ανθρώπων που παράλληλα με τις εκπαιδευτικές τους δράσεις μπορούν και αναπτύσσουν ερευνητική δραστηριότητα. Η σχολή τιμά αυτή την αριστεία και την πρόοδο», λέει ο κ. Κλαδάς. Τρία χρόνια αργότερα, ο κ. Λάσκαρης μετακόμισε στο Πάλο Αλτο, στην Καλιφόρνια, και έκτοτε εργάζεται ως επικεφαλής της ομάδας σχεδιασμού ηλεκτρικών κινητήρων της Tesla. Ο Βασίλης Παπανικολάου τον είχε γνωρίσει στο Πολυτεχνείο και στο πρόγραμμα του «Προμηθέα». Αφού ολοκλήρωσε τις δικές του μεταπτυχιακές σπουδές στην Ολλανδία, εντάχθηκε και αυτός τον Δεκέμβριο του 2014 στο δυναμικό της Tesla. Στην αρχή η ομάδα του κ. Λάσκαρη ήταν μικρή, αποτελούμενη από τρεις Ελληνες και έναν Αμερικανό. Αργότερα προστέθηκαν νέα μέλη. Ο κ. Παπανικολάου παρέμεινε στην εταιρεία μέχρι τον Νοέμβριο του 2017, όταν αποχώρησε για να στραφεί στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης. Ο κ. Παπανικολάου εργάστηκε στην Tesla από το 2014 έως το 2017. «Με εντυπωσίασε πόσο αφοσιωμένοι ήταν όλοι στον στόχο. Μου άρεσε πολύ στον τρόπο δουλειάς πόσο μεγάλη εμπιστοσύνη υπήρχε ανάμεσα στην εταιρεία και στον κάθε εργαζόμενο. Πόση ευθύνη σου δινόταν, αλλά και δυνατότητες για να κάνεις κάτι καινούργιο», λέει ο 29χρονος Παπανικολάου όταν τον συναντάμε στο σπίτι του στην Κηφισιά. Θυμάται ότι το ωράριο στο Πάλο Αλτο ήταν ευέλικτο, προσανατολισμένο στην ουσία της εργασίας. «Κανείς δεν θα ασχοληθεί με το αν κάθεσαι παραπάνω ή λιγότερο», λέει και προσθέτει ότι όλα τα γραφεία βρίσκονταν σε ενιαίο χώρο ώστε να υπάρχει άμεση επαφή με όλα τα στελέχη. Kαι ότι ακόμη και το γραφείο του γενικού διευθυντή της εταιρείας και μεγιστάνα, Έλον Μασκ, ήταν ανοιχτό. Το νέο μοντέλο Ο κ. Παπανικολάου συμμετείχε στην προετοιμασία του σεντάν Tesla Model 3, το οποίο κυκλοφόρησε πριν από μερικούς μήνες. «Εργάστηκα στο modeling για τις μηχανές, στο λογισμικό που αναπτύσσαμε και στον σχεδιασμό», λέει. Στη βασική του έκδοση το νέο μοντέλο της αμερικανικής εταιρείας έχει ηλεκτρική αυτονομία 354 χιλιομέτρων, ενώ στην πιο ακριβή εκδοχή μπορεί να διανύσει 498 χιλιόμετρα προτού χρειαστεί επαναφόρτιση. Η μέγιστη τελική του ταχύτητα ξεπερνάει τα 200 χλμ./ώρα και το κόστος της βασικής έκδοσης ξεκινάει από τις 35.000 δολάρια. «Φτιάχτηκε για να είναι πιο προσιτό και παράλληλα να έχει αντίστοιχες ή καλύτερες επιδόσεις από ένα αυτοκίνητο εσωτερικής καύσης. Και ο τρόπος οδήγησης έχει αρκετή διαφορά, χωρίς να ξενίζει», λέει ο κ. Παπανικολάου. «Νιώθεις αμέσως την επιτάχυνση και τη ροπή, αυτό είναι χαρακτηριστικό του ηλεκτρικού κινητήρα. Υπάρχει μεγάλη αμεσότητα και ησυχία». Μέσα στο 2019 η Tesla φιλοδοξεί να παραγάγει και το πρώτο της ηλεκτρικό φορτηγό με εμβέλεια 800 χιλιομέτρων με μία φόρτιση. Η καινοτόμος εταιρεία, πάντως, δεν περιορίζεται στην κατασκευή οχημάτων. Μεταξύ άλλων, έχει δημιουργήσει οικιακές μπαταρίες ιόντων λιθίου που φορτίζονται με ηλιακά πάνελ. Ο επικεφαλής της, Ελον Μασκ, μπήκε και στην κούρσα του Διαστήματος. Πρόσφατα, η εταιρεία του SpaceX σχεδίασε και εκτόξευσε τον πανίσχυρο πύραυλο Falcon Heavy. Στην κορυφή του είχε τοποθετηθεί ένα μοντέλο του σπορ αυτοκινήτου Tesla Roadster. Οραμα του Μασκ είναι να στείλει κάποια στιγμή ανθρώπους στον Άρη. Η έμπνευση Ο 40χρονος σήμερα Κωστής Λάσκαρης δεν περιορίστηκε στην προσέλκυση νέων ταλέντων από την Ελλάδα. Επισκέπτεται τακτικά την παλιά του σχολή στο Πολυτεχνείο, δίνει ομιλίες, ή συμβουλεύει τα νέα μέλη της ομάδας «Προμηθέας». Σε αυτόν πιστώνονται το όραμα αλλά και το βασικό μέρος της προσπάθειας για τη δημιουργία τμήματος της Tesla στην Αθήνα. «Ο Κωστής, όπως και τα άλλα παιδιά της εταιρείας, δεν έφυγαν ποτέ από εδώ. Έμειναν πολύ κοντά στο εργαστήριο ηλεκτρικών μηχανών, ενέπνευσαν τις επόμενες γενιές», λέει ο Νεκτάριος Κοζύρης, κοσμήτορας της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, η οποία πρόσφατα γιόρτασε τα 100 της έτη. Για τον ίδιο, η επένδυση της Tesla είναι «ψήφος εμπιστοσύνης» για τη δουλειά που γίνεται στο πανεπιστήμιο. «Αυτή η χημεία έρευνας και εκπαίδευσης είναι που παράγει ανθρώπους που μπορούν και σκέφτονται και δημιουργούν τεχνολογία της επόμενης μέρας», λέει. Στις 22 Φεβρουαρίου το ελληνικό τμήμα της Tesla ενεγράφη στο γενικό εμπορικό μητρώο ως μονοπρόσωπη ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία, με έδρα το τεχνολογικό πάρκο του «Δημόκριτου» στην Αγία Παρασκευή. Η «Κ» επικοινώνησε με στελέχη της εταιρείας στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, τα οποία δεν θέλησαν να αποκαλύψουν περισσότερες πληροφορίες, πέραν του ότι οι μηχανικοί που θα εγκατασταθούν στην Αθήνα θα συνεργάζονται στενά με την αντίστοιχη αμερικανική ομάδα. Ήδη γίνονται οι πρώτες επαφές για τον σχεδιασμό των γραφείων. Προετοιμασία για τον αγώνα Αυτές τις ημέρες στο εργαστήριο ηλεκτρικών μηχανών, η νέα 20μελής ομάδα του «Προμηθέα» εργάζεται πυρετωδώς, αφιερώνοντας έως και οκτώ ώρες καθημερινά στο όχημά της, τον «Πυρφόρο ΙΙ». Το όχημα είναι κατασκευασμένο από προπτυχιακούς φοιτητές ή υποψήφιους διδάκτορες. Το αεροδυναμικό σχήμα του παραπέμπει σε σταγόνα. Κινείται με μπαταρίες ιόντων λιθίου των 48 volt, με τις οποίες μπορεί να διανύσει 17 χιλιόμετρα με μέση ταχύτητα 30-35 χλμ./ώρα. Ο κινητήρας που φοράει ακόμη στην πίσω ρόδα του είχε κατασκευαστεί το 2011 από τον κ. Λάσκαρη. Σκοπός του διαγωνισμού στον οποίο θα συμμετάσχει το καλοκαίρι είναι να καλύψει συγκεκριμένη απόσταση, καταναλώνοντας όσο το δυνατόν λιγότερη ενέργεια. «Μέσα από αυτό το πρόγραμμα μαθαίνεις να λειτουργείς σαν πραγματικός μηχανικός, αντιμετωπίζεις δυσκολίες που σε φέρνουν κοντά στο επάγγελμα», λέει ο φοιτητής Ιάκωβος Κυριάκος. «Πρώην μέλη της ομάδας έχουν πλέον σημαντικές θέσεις σε αυτοκινητοβιομηχανίες και αυτό δείχνει το γνωστικό επίπεδο», συμπληρώνει ο συμφοιτητής του Γιώργος Παπαθεοδώρου. Και οι δύο δηλώνουν ενθουσιασμένοι με την ίδρυση τμήματος της Tesla στην Αθήνα. «Δεν θέλω να φύγω στο εξωτερικό. Θα ήθελα να ασχοληθώ εδώ με την ηλεκτροκίνηση», λέει ο τεταρτοετής Κυριάκος. «Είναι ελπιδοφόρο αυτό που συμβαίνει για εμάς που είμαστε κομμάτι αυτής της ομάδας». Στις φωτογραφίες ο Κωστής Λάσκαρης και ο Βασίλης Παπανικολάου. http://www.kathimerini.gr/951731/interactive/epikairothta/ereynes/apo-ton-promh8ea-sthn-tesla#secondPage

Ακτίνες Χ λάμπουν όσο εκατομμύρια άστρα! Την δεκαετία του 1980 εντοπίστηκε για πρώτη φορά ένα άγνωστο μέχρι σήμερα είδος ακτινοβολίας, υπέρλαμπρες ακτίνες Χ που πηγάζουν από το εσωτερικό γαλαξιών. Η ακτινοβολία αυτή που ονομάστηκε LUX έχει λαμπρότητα παρόμοια με αυτή που έχουν μερικά εκατ. άστρα σαν τον Ηλιο. Αρχικά οι επιστήμονες θεώρησαν ότι οι ακτίνες αυτές προέρχονταν από την δραστηριότητα γιγάντιων μελανών οπών. Το 2014 παρατηρήσεις με τα διαστημικά τηλεσκόπια NuSTAR και Chandra έδειξαν ότι η ακτινοβολία LUX προέρχεται από άστρα νετρονίου. Οι αστέρες νετρονίων (γνωστά και ως πάλσαρ) είναι απομεινάρια τεράστιων άστρων, που τελείωσαν τη ζωή τους με μια έκρηξη τύπου σούπερ-νόβα. Ό,τι απέμεινε, είναι μια σφαίρα που έχει περίπου το μέγεθος μιας πόλης, αλλά με τρομερά συμπυκνωμένη ύλη, μεγαλύτερη από του Ήλιου μας, και με πολύ ισχυρό μαγνητικό πεδίο. Το άστρο νετρονίων περιστρέφεται με μεγάλη ταχύτητα γύρω από τον εαυτό του, εκπέμποντας από τους μαγνητικούς πόλους του ραδιοκύματα, ακτίνες-Χ, ακτίνες-γάμα και ορατό φως. Σε κάθε διαδοχική περιστροφή του, κάποια δέσμη ακτινοβολίας μπορεί να γίνει αντιληπτή από τη Γη, όπως το φως ενός φάρου που αναβοσβήνει. Ερευνητές που χρησιμοποιούσαν το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν μια από τις πιο λαμπρές ακτινοβολίες LUX που γνωρίζουμε. Η ακτινοβολία προέρχεται από ένα πάλσαρ στον γαλαξία Μ51, ένα σπειροειδή γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 30 εκατ. ετών από εμάς και είναι γνωστός ως Γαλαξίας της Δίνης. Η NASA έδωσε στην δημοσιότητα μια φωτογραφία του γαλαξία Μ51 και μέσα στον κύκλο αριστερά στην εικόνα σημειώνεται το σημείο όπου εντοπίστηκε η ακτινοβολία LUX. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=948442

«Soyuz MS-08,» Στις 4 Μαρτίου 2018 τα κύρια και η εφεδρικα πληρώματα του επανδρωμένου διαστημόπλοιου «Σογιούζ MS-08» έφτασαν στο Μπαϊκονούρ για να υποβληθούν στο prelaunch στάδιο για τις διαστημικές πτήσεις. Το κύριο πλήρωμα του WPK «Soyuz MS-08,» ο διοικητής κοσμοναύτης Όλεγκ Artemyev(Roscosmos) και οι μηχανικοί πτήσης TPK αστροναύτες της NASA Andrew FOYSTEL και Richard Arnold. Στο πλαίσιο της δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας ο διοικητής του πληρώματος, κοσμοναύτης Alexei Ovchinin (Roscosmos) και ο μηχανικός πτήσης TPK της NASA αστροναύτης Νικ Haig. Έτσι, την επόμενη μέρα μετά την άφιξή τους στο Μπαϊκονούρ στις 5 Μαρτίου, οι αστροναύτες θα πραγματοποιήσουν την πρώτη προπόνηση τους σε ένα διαστημόπλοιο. Τις επόμενες ημέρες οι συμμετέχοντες τα κύρια και εφεδρικα πληρώματα θα μελετήσουν το πρόγραμμα τεκμηρίωσης επί του σκάφους για την πτήση και βαλλιστικά TPK «Soyuz MS-08» θα μαθουν για την χειροκίνητη πρόσδεση, θα μάθουν να εργάζονται με το νέο σύστημα επικοινωνίας και την εξεύρεση της κατεύθυνσης «Dawn-3BM» θα ενημερωθούν σχετικά με την ασφάλεια και δράσεις σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης κ.λπ. Ιδιαίτερη προσοχή θα δοθεί στην πρακτική κατάρτιση για την εκτέλεση του πειράματος «Eco-M» στο χώρο, που περιλαμβάνει τη λήψη πληροφοριών για την περιβαλλοντική επιθεώρηση σε καθορισμένες περιοχές της Γης. Επίσης καθημερινά κοσμοναύτες και αστροναύτες θα πρέπει να ασχολούνται με τη σωματική εκπαίδευση, θα υποβάλλονται σε ιατρικές εξετάσεις και θα προετοιμαστούν για τους παράγοντες της διαστημικής πτήσης. Στις 15 Μαρτίου, οι κοσμοναύτες και αστροναύτες θα διεξάγουν μια δεύτερη συνεδρία κατάρτισης στο TPK «Soyuz MS-08», και στις 16 Μαρτίου θα να λάβουν μέρος σε μια ανοιχτή προπόνηση, η οποία θα εισαχθεί προς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η εκτόξευση του Soyuz MS-08 TPK από τον πυραύλο φορέα Soyuz-FG έχει προγραμματιστεί για τις 21 Μαρτίου 2018 από την τοποθεσία Νο 1 (έναρξη Gagarinsky). https://www.roscosmos.ru/print/24767/ Συνεργασία των διαστημικών υπηρεσιών Κίνας και Ρωσίας. Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos και η Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος της Κίνας υπέγραψαν σήμερα συμφωνία με σκοπό τη συνεργασία τους στον τομέα της εξερεύνησης της Σελήνης και του διαστήματος αλλά και για την ίδρυση ενός Ενιαίου Κέντρου Δεδομένων για τα Σεληνιακά Προγράμματα. Η συμφωνία αυτή υπογράφηκε από τις δύο αντιπροσωπείες κατά το Διεθνές Φόρουμ Εξερεύνησης του Διαστήματος (ISEF) που διεξάγεται αυτήν την περίοδο στο Τόκιο. Οι δύο πλευρές εξέφρασαν την προθυμία τους να εξετάσουν την πιθανότητα συνεργασίας για την εκτόξευση του ρωσικού διαστημοπλοίου Luna-Resurs-1 το 2022 αλλά και για την σχεδιαζόμενη κινεζική αποστολή που αναμένεται ότι θα προσεληνωθεί στο νότιο πόλο της Σελήνης το 2023. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500203274 Στην Ελλάδα ίσως πέσει ο κινεζικός διαστημικός σταθμός Τιανγκόνγκ-1 Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) εκτιμά ότι ο κινεζικός διαστημικός σταθμός και πειραματικό διαστημικό εργαστήριο «Τιανγκόνγκ-1» (Ουράνιο Παλάτι-1) θα πέσει στη Γη, μεταξύ 24 Μαρτίου και 19 Απριλίου. Η εκτίμηση αυτή είναι πάντως πιθανό να αλλάξει μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Το πού ακριβώς θα πέσει ο, μήκους 10,4 μέτρων και βάρους 8,5 τόνων, σταθμός είναι αδύνατο να προβλεφθεί, κατά πάσα πιθανότητα πάντως στη θάλασσα. Η ζώνη της πτώσης εκτείνεται σε μια τεράστια έκταση, που περιλαμβάνει και την Ελλάδα, η οποία μάλιστα κατονομάζεται σε σχετική αναφορά της ESA. Το Γραφείο Διαστημικών Θραυσμάτων (Space Debris Office) του Ευρωπαϊκού Κέντρου Διαστημικών Επιχειρήσεων (ESOC) της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας ανέφερε σε ιστολόγιο με τις τελευταίες εκτιμήσεις του για τον χρόνο και την περιοχή πτώσης του «Τιανγκόνγκ-1» ότι «η επανείσοδος (στην ατμόσφαιρα) θα λάβει χώρα οπουδήποτε σε γεωγραφικό πλάτος ανάμεσα στις 43 μοίρες βόρεια και 43 μοίρες νότια (π.χ. Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία, Ελλάδα κ.α.). Περιοχές εκτός αυτών των γεωγραφικών πλατών μπορούν να αποκλεισθούν. Σε καμία περίπτωση δεν θα είναι δυνατό να υπάρξει ακριβής εκτίμηση από την ESA για τον χρόνο και την τοποθεσία». Μια καλύτερη εκτίμηση, σύμφωνα με την ESA, θα είναι δυνατή μόνο μια μέρα πριν από την ημερομηνία πτώσης του σταθμού, αλλά και πάλι δεν θα είναι ακριβής. Αν και η ζώνη μεταξύ των 43 μοιρών βόρεια και 43 μοιρών νότια του Ισημερινού είναι τεράστια και περιλαμβάνει μεγάλες θαλάσσιες περιοχές, οι επιστήμονες της ESΑ εκτιμούν ότι ο σταθμός είναι πιθανότερο να πέσει κοντά σε ένα από τα δύο όρια της ζώνης, δηλαδή είτε πιο κοντά στις 43 μοίρες βόρεια είτε πιο κοντά στις 43 μοίρες νότια. Σημειωτέον ότι η επικράτεια της Ελλάδας βρίσκεται σε γεωγραφικό πλάτος από 35 έως 42 μοίρες βόρεια περίπου, συνεπώς η χώρα μας είναι κοντύτερα στο άνω άκρο της ζώνης πιθανής πτώσης. Σε μεγάλο βαθμό ο σταθμός θα καεί, καθώς θα διασχίζει τη γήινη ατμόσφαιρά του. Θεωρείται όμως πιθανότατο ότι ορισμένα κομμάτια θα γλιτώσουν και τα απομεινάρια αυτά θα πέσουν στην επιφάνεια της Γης. Η ESA θεωρεί πιθανό ότι τα συντρίμμια θα διασπαρούν σε μια μεγάλη έκταση, σε αποστάσεις έως 100 χιλιομέτρων μεταξύ τους. Όμως, εκτιμά ότι η πιθανότητα κάποιο κομμάτι να πέσει στο κεφάλι κάποιου ανθρώπου είναι δέκα εκατομμύρια φορές μικρότερη από την πιθανότητα να χτυπηθεί κανείς από κεραυνό μέσα σε ένα έτος ή μικρότερη από την πιθανότητα να χτυπηθεί από κεραυνό δύο φορές μέσα στο ίδιο έτος. Στην ιστορία των διαστημικών πτήσεων δεν έχει επιβεβαιωθεί μέχρι σήμερα καμία πτώση διαστημικού «σκουπιδιού» πάνω σε άνθρωπο. Αρχικά, οι Κινέζοι προγραμμάτιζαν μια ελεγχόμενη πτώση του σταθμού στο τέλος της ζωής του, κάπου στον αχανή Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, μακριά από κατοικημένες περιοχές. Όμως τον Μάρτιο 2016 έγινε γνωστό ότι ο σταθμός σταμάτησε να λειτουργεί και να ανταποκρίνεται στις εντολές του κινεζικού κέντρου ελέγχου, με συνέπεια να είναι πια σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτος. Ο «Τιανγκόνγκ-1» υπήρξε το πρώτο διαστημικό εργαστήριο της Κίνας, το οποίο εκτοξεύθηκε το 2011 για να βοηθήσει τη χώρα, που έχει μεγάλες διαστημικές φιλοδοξίες, να αποκτήσει τεχνογνωσία, έτσι ώστε να κατασκευάσει και να θέσει σε τροχιά ένα μεγαλύτερο επανδρωμένο σταθμό, κάτι που προγραμματίζεται να γίνει μέσα στη δεκαετία του 2020. Στη διάρκεια της ζωής του τον «Τιανγκόνγκ-1» είχαν επισκεφθεί τρεις κινεζικές αποστολές: η πρώτη το 2011 ήταν το ρομποτικό διαστημικό σκάφος Shenzhou και ακολούθησαν άλλες δύο το 2012 και 2013, τα επανδρωμένα σκάφη Shenzhou 9 και 10 αντίστοιχα. Παρόλο που ο κινεζικός σταθμός δεν είναι μικρός, στη διαστημική ιστορία έχουν υπάρξει και άλλες ανεξέλεγκτες πτώσεις, με πιο χαρακτηριστική -και ανησυχητική- εκείνη του αμερικανικού διαστημικού σταθμού Skylab, βάρους 74 τόνων, το 1979. Παρακολουθείστε σε πραγματικό χρόνο την θέση του Tiangong 1 http://www.n2yo.com/?s=37820 http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500203591

Χωματερή με 181 τόνους διαστημικά σκουπίδια στη Σελήνη. Ένα χρυσό κλαδί ελιάς, σημαίες, πέντε ρόβερ, απομεινάρια δορυφόρων και ουκ ολίγα συντρίμμια άλλων διαστημοσυσκευών, ακόμη και ένα σφυρί κι ένα φτερό γερακιού (που είχαν χρησιμοποιηθεί σε ένα πείραμα του 1971 για να επιβεβαιωθεί ότι τα αντικείμενα πέφτουν με την ίδια ταχύτητα ανεξάρτητα από τη μάζα τους) είναι ανάμεσα στα διάφορα απορρίμματα που βρίσκονται διασκορπισμένα στην επιφάνεια του φεγγαριού. Υπολογίζεται ότι τα συνολικά σεληνιακά «σκουπίδια» ζυγίζουν τουλάχιστον 181.000 κιλά (με βάση τα γήινα μέτρα και σταθμά). Τα περισσότερα «σκουπίδια» δημιούργησαν οι διαδοχικές αμερικανικές αποστολές «Απόλλων» μεταξύ 1969-1972. Πέραν αυτών, έχουν βάλει το «χεράκι» τους και οι άλλες μη επανδρωμένες αποστολές από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Ιαπωνία, την Ινδία και την Ευρώπη, σύμφωνα με τον επικεφαλής ιστορικό της NASA Ουίλιαμ Μπάρι. Τα πιο παλιά κομμάτια προήλθαν από τις πρώτες διαστημοσυσκευές που στάλθηκαν στη Σελήνη στη δεκαετία του ΄60, για να μάθουν οι επιστήμονες από πρώτο χέρι κρίσιμα πράγματα, όπως κατά πόσο θα ήταν εφικτό να προσεληνωθεί κάποιο σκάφος στο φεγγάρι. Ένας φόβος ήταν ότι η σεληνιακή επιφάνεια δεν θα ήταν αρκετά σταθερή, αλλά μια κινούμενη άμμος που θα «κατάπινε» οτιδήποτε πατούσε πάνω της, μηχάνημα ή άνθρωπο. Τα πρώτα ρομποτικά ρόβερ που τριγύρισαν στη Σελήνη, έδειξαν ότι αυτός ο φόβος ήταν...ανεδαφικός. 'Αλλες διαστημοσυσκευές, όπως ο σεληνιακός δορυφόρος LCROSS, στάλθηκαν για να μελετήσουν αν το φεγγάρι έχει υδρογόνο και νερό. Μετά τη λήξη της αποστολής τους, συνετρίβησαν στη Σελήνη. Και βέβαια, οι Aμερικανοί αστροναύτες που πάτησαν το πόδι τους στο φεγγάρι, δεν είχαν μεγάλο δισταγμό να αφήσουν οτιδήποτε εκεί, αντί να το κουβαλάνε πίσω στη Γη, κάτι που θα τους ανάγκαζε να χαλάσουν περισσότερα πολύτιμα καύσιμα για το ταξίδι της επιστροφής τους. Όπως είπε ο Μπάρι στο Live Science, «η πραγματική έγνοια ήταν: Μπορούμε να στείλουμε τους αστροναύτες μας με ασφάλεια στη Σελήνη, να πάρουμε τα δείγματα που χρειαζόμαστε και να τους επαναφέρουμε σώους και αβλαβείς;». Κάπως έτσι, η χωματερή της Σελήνης άρχισε να μεγαλώνει. Η NASA, όπως είπε ο Μπάρι, προκειμένου να μετριάσει τις αρνητικές εντυπώσεις από τον όρο «σκουπίδια», θέλει να βλέπει και μια θετική πλευρά στο ζήτημα, μελετώντας τα υλικά των απορριμμάτων αυτών πόσο γρήγορα αποσυντίθενται από την ακτινοβολία και τις συνθήκες στην επιφάνεια του φεγγαριού. Μερικά αντικείμενα στη Σελήνη τυπικά δεν ανήκουν στην κατηγορία των σκουπιδιών, καθώς χρησιμοποιούνται ακόμη, όπως ένας ανακλαστήρας ακτίνων λέιζερ, που τοποθέτησε το πλήρωμα του «Απόλλων 11». Οι επιστήμονες στη Γη σημαδεύουν με λέιζερ αυτόν τον ανακλαστήρα και, όταν η ακτίνα επιστρέφει στον πλανήτη μας, μπορούν να υπολογίσουν την απόσταση ανάμεσα στη Γη και στη Σελήνη. Με αυτό τον τρόπο, επιβεβαίωσαν ότι ο δορυφόρος μας απομακρύνεται από το πλανήτη μας με ρυθμό 3,8 εκατοστών κάθε χρόνο. Από την άλλη, εκτός από την επιστημονική χρησιμότητα ορισμένων αντικειμένων στη Σελήνη, πολλά άλλα θα έχουν αρχαιολογική αξία, όταν κάποτε οι άνθρωποι στήσουν μια μόνιμη βάση εκεί και πηγαινοέρχονται επισκέπτες. Ποιoς δεν θα ήθελε να δει τα ιστορικά απομεινάρια των πρώτων διαστημικών αποστολών; http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5523679/xwmaterh-me-181-tonoys-diasthmika-skoypidia-sth-selhnh/

Ανεβάζουν ταχύτητα στην έρευνα Tesla - ΕΜΠ «Οι άνθρωποι έρχονται για τους ανθρώπους» λέει o κ. Νεκτάριος Κοζύρης, κοσμήτορας της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, ενός «φυτωρίου» νέων επιστημόνων, που αναμένεται σε λίγες μέρες να υποδεχθεί πίσω στην Ελλάδα τους πρώην φοιτητές της και νυν μηχανικούς της Tesla Motors, σε έναν εντυπωσιακό «οσκαρικό» ρόλο της Ελλάδας στην παγκόσμια βιομηχανική σκηνή. Το παράρτημα της Tesla που έρχεται στην Ελλάδα αποτελεί ταυτόχρονα «πιλότο» σε δύο κρίσιμες αναμετρήσεις: την είσοδο της χώρας μας στην αρένα της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας με τον ευνοϊκό και πολλά υποσχόμενο ρόλο του επιστημονικού καθοδηγητή και την πρώτη «επαγγελματική» προσπάθεια συνεργασίας ενός πανεπιστημίου πολλών… κυβικών με μεγάλο ερευνητικό κέντρο (καθώς θα εδρεύει στο Τεχνολογικό Πάρκο του Δημοκρίτου). «Προμηθέας Πυρφόρος» «Είναι πολλά τα λεφτά, Αρη...» θα σχολίαζε χαριτολογώντας κάθε νοσταλγός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, υπολογίζοντας ότι η Tesla έρχεται στην Ελλάδα φέρνοντας στις αποσκευές της τεχνογνωσία με αξία «χρυσού». Πρόκειται για την αποθήκευση ενέργειας μέσω των διάσημων μπαταριών της, που μπορούν σήμερα να ηλεκτροδοτήσουν με ελάχιστο κόστος κατοικίες και μικρές επιχειρήσεις για πολλές συνεχόμενες ώρες. Πάντως, ο ιδρυτής της εταιρείας Ελον Μασκ είναι αποφασισμένος να φέρει την επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος καταναλώνει την ηλεκτρική ενέργεια. Και ένα μικρό μέρος αυτής της επανάστασης θα ξεκινήσει από την Ελλάδα. Το πιο ενδιαφέρον ωστόσο για τη χώρα μας είναι το γιατί η τεράστια αυτοκινητοβιομηχανία ηλεκτροκίνητων οχημάτων έρχεται στην Ελλάδα. Γιατί, όπως εξηγεί ο κ. Κοζύρης, οι άνθρωποι έρχονται για τους ανθρώπους. Ο αρχιμηχανικός της Tesla Κωνσταντίνος Λάσκαρης καθώς και η ομάδα συνεργατών του στην Καλιφόρνια Βασίλης Παπανικολάου και Κωνσταντίνος Μπούρχας είναι απόφοιτοι της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ και μάλιστα ο πρώτος έχει κάνει στο Ιδρυμα και το διδακτορικό του. Από τον πρώτο χρόνο των επιστημονικών δημοσιεύσεών του, δε, οι αναφορές άλλων επιστημόνων ανά τον κόσμο στην έρευνά του εκτοξεύτηκαν. Σε ένα χρόνο είχε 150 αναφορές, με αρκετούς από τους καθηγητές του να μη φτάνουν ούτε τις 50. «Πήραμε ψήφο εμπιστοσύνης», χαριτολογεί ο κ. Κοζύρης και εξηγεί ότι «οι επιτελείς της Tesla πείστηκαν να έρθουν στην Ελλάδα για να έρθουν πιο κοντά στο φυτώριο νέων μηχανικών, νέων επιστημονικών ταλέντων, όπως αυτούς που είχαν, από το 2012, γνωρίσει από κοντά και είχαν αξιολογήσει τις δυνατότητές τους. Ερχονται για τη Σχολή και το ΕΜΠ. Οι άνθρωποι έρχονται για να βρουν τα επόμενα ταλέντα, όπως τον Κωστή Λάσκαρη». Στην φωτογραφία η νέα γενιά της ομάδας «Προμηθέας» μπροστά στον ηλεκτροκίνητο «Πυρφόρο». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500203544

Ξεκινά η κατασκευή του διαστημοπλοίου Orion που θα μεταφέρει πλήρωμα. Οι τεχνικοί της Lockheed Martin ξεκινούν σε συνεργασία με τη NASA την κατασκευή του πρώτου Orion που θα μεταφέρει πλήρωμα στο Διάστημα. Η συναρμολόγηση της διαστημικής κάψουλας Orion γίνεται στο Michoud Assembly Facility, κοντά στη Νέα Ορλεάνη. Αυτή θα είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που θα σταλεί πλήρωμα σε τροχιά γύρω από πλανήτη, σηματοδοτώντας την έναρξη μίας νέας εποχής διαστημικής εξερεύνησης. Η κάψουλα Orion έχει ήδη περάσει με επιτυχία τις δοκιμές εκτόξευσης, φυσικά χωρίς πλήρωμα. Η επόμενη δοκιμή θα γίνει το 2019, πάλι χωρίς πλήρωμα. Οι χρήσεις του επανδρωμένου Orion είναι πολλές και ενδιαφέρουσες, καθώς θα αναλάβει να εκτελέσει διάφορες αποστολές, με την επιστροφή του ενδιαφέροντος των διαστημικών υπηρεσιών στη Σελήνη, ενώ ο απώτερος στόχος του Orion είναι να μεταφέρει πλήρωμα στον Άρη, στην πρώτη προσπάθεια εποικισμού του πλανήτη. Η διαδικασία παραγωγής της κάψουλας Orion είναι περισσότερο προσεγμένη και ενεργειακά αποδοτική, με λιγότερα μέρη και μικρότερο συνολικό βάρος. Η τελευταία εκδοχή της κάψουλας Orion φέρει την κωδική ονομασία EM-2, με τις βελτιώσεις του νέου μοντέλου σε σχέση με το EM-1 να είναι αρκετές, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το New Atlas. Η διαδικασία της κατασκευής του Orion αναμένεται να διαρκέσει για αρκετό καιρό. http://www.pestaola.gr/ksekina-h-kataskeyh-toy-diasthmoploiou-orion-poy-tha-metaferei-plhrwma/

Ιδρύεται Ινστιτούτο Αστροφυσικής στην Κρήτη. Στην ίδρυση ενός νέου Ινστιτούτου, του έβδομου κατά σειρά, προχωρά το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) στην Κρήτη, «στοχεύοντας» αυτή τη φορά αποκλειστικά στην Αστροφυσική. Το Ινστιτούτο θα αποτελεί τη μετεξέλιξη των δραστηριοτήτων αστροφυσικής που υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια στην Κρήτη από το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το ΙΤΕ, με στόχο να προωθήσει την έρευνα στον τομέα της αστροφυσικής και να προσελκύσει Έλληνες αστροφυσικούς του εξωτερικού. Η πρόταση δημιουργίας του Ινστιτούτου Αστροφυσικής (ΙΑ) υποστηρίχθηκε από το υπουργείο Παιδείας & Έρευνας, το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΣΕΚ) και την περιφέρεια Κρήτης. Κύριο κορμό του Ινστιτούτου θα αποτελέσει η Ομάδα Αστροφυσικής Κρήτης που απαρτίζεται από πέντε εν ενεργεία, συνεργαζόμενους με το ΙΤΕ, καθηγητές του Πανεπιστημίου Κρήτης, έναν ερευνητή του ΙΤΕ και επτά μεταδιδακτορικούς ερευνητές. Η Ομάδα αυτή έχει ήδη σημαντικές ακαδημαϊκές επιδόσεις τόσο στον ελληνικό όσο και στον ευρωπαϊκό χώρο, έχοντας πετύχει ανταγωνιστικές ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις από το 2008 μέχρι σήμερα περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ. Σε αυτά προστίθενται και άλλες χρηματοδοτήσεις από πηγές εκτός και εντός Ελλάδος, ενώ η ίδρυση του Ινστιτούτου αναμένεται να μεγιστοποιήσει την επιτυχή διεκδίκηση χρηματοδοτήσεων και από πρόσθετες πηγές, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Οι βασικές ερευνητικές υποδομές για τη λειτουργία του Ινστιτούτου Αστροφυσικής λειτουργούν ήδη στην Κρήτη, στο Αστεροσκοπείο του Σκίνακα, που ιδρύθηκε το 1986 από κοινού από το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας, το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το γερμανικό Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ. Το Αστεροσκοπείο στην περιοχή του Ψηλορείτη σε υψόμετρο 1.750 μέτρων διαθέτει εξαιρετικές συνθήκες παρατήρησης. Η ευκρίνεια της ατμόσφαιρας στον Σκίνακα είναι η καλύτερη που μέχρι σήμερα έχει μετρηθεί σε αστεροσκοπείο της Ευρώπης. Το κύριο τηλεσκόπιο διαμέτρου 1,3 μέτρων είναι εξοπλισμένο με τα πλέον σύγχρονα αστρονομικά όργανα. Ήδη έχουν δημοσιευθεί 200 εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, βασισμένες στην ανάλυση παρατηρήσεων του Αστεροσκοπείου Σκίνακα. Οι ερευνητικές προοπτικές του νέου Ινστιτούτου θα ενισχυθούν μετά και από την απόκτηση του πολωσιμέτρου PASIPHAE, το οποίο ήδη βρίσκεται στο στάδιο της κατασκευής με χορηγία ύψους 1,3 εκατ. ευρώ του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Ο πρόεδρος του ΙΤΕ καθηγητής Νεκτάριος Ταβερναράκης δήλωσε: «Με ιδιαίτερο ενθουσιασμό υποδεχόμαστε στο ΙΤΕ το νέο Ινστιτούτο Αστροφυσικής, η δημιουργία του οποίου επισφραγίζει την εξαιρετικά επιτυχημένη μέχρι σήμερα πορεία των ερευνητικών δραστηριοτήτων της Ομάδας Αστροφυσικής και της διεθνούς αναγνώρισης του Αστεροσκοπείου του Σκίνακα. Το Ινστιτούτο Αστροφυσικής θα δώσει στην Ελλάδα το συγκριτικό πλεονέκτημα, ώστε να αποκτήσει περίοπτη θέση στην Ευρώπη και σε αυτόν τον ερευνητικό τομέα. Για το ΙΤΕ αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία και επιδίωξη πολλών ετών, καθώς και ένα σημαντικό βήμα για τον επαναπατρισμό κορυφαίων επιστημόνων». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500202487 Σχολιο:Στην Ελλαδα της μιζεριας και της αρπαχτης τετοια γεγονοτα τουλαχιστον δειχνουν οτι δεν χαθηκαν ολα!!!

Νέα θεωρία για τη γέννηση της Σελήνης. Επιστήμονες στις ΗΠΑ παρουσίασαν μια νέα θεωρία για τη δημιουργία της Σελήνης από τα «σπλάχνα» της Γης. Με βάση το προτεινόμενο νέο θεωρητικό μοντέλο, το φεγγάρι προέκυψε μέσα από ένα τεράστιο νέφος εξαερωμένων γήινων πετρωμάτων, το οποίο είχε σχήμα ντόνατ και ονομαζόταν «συνεστία». Η Σελήνη γεννήθηκε μέσα στην καυτή «αγκαλιά» της Γης, η οποία προηγουμένως είχε λιώσει και εξαερωθεί σε μεγάλο βαθμό, ύστερα από ένα κατακλυσμικό πλήγμα που είχε δεχτεί από ένα άλλο σώμα. Η εδώ και περίπου 20 χρόνια κυρίαρχη θεωρία υποστηρίζει ότι ένα ουράνιο σώμα μεγάλο σαν τον Άρη (η λεγόμενη «Θεία») έπεσε πάνω στην πρωτο-Γη και από τις τεράστιες ποσότητες διαλυμένων πετρωμάτων και λιωμένων μετάλλων που εκτοξεύθηκαν και από τα δύο σώματα στο διάστημα, σχηματίσθηκε ένας περιστρεφόμενος δίσκος καυτών υλικών, που τελικά σχημάτισε τη Σελήνη, ενώ ό,τι απέμεινε από τη σύγκρουση ήταν η Γη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Σάιμον Λοκ του Τμήματος Γεωεπιστημών και Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό γεωφυσικής «Journal of Geophysical Research: Planets«, πιστεύουν ότι, αν και ωραίο, το παραπάνω «σενάριο» πιθανότατα δεν είναι σωστό. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/2017JE005333/abstract;jsessionid=F896DF6EAA846978139F11DACFB2C2D0.f03t04 Αντίθετα, υποστηρίζουν ότι η δική τους θεωρία είναι η πρώτη που πραγματικά συμφωνεί με όσα είναι γνωστά για τη χημική σύνθεση του φεγγαριού. Οι γεωχημικές αναλύσεις μέχρι σήμερα έχουν δείξει ότι το ισοτοπικό «δαχτυλικό αποτύπωμα» της Γης και της Σελήνης είναι σχεδόν πανομοιότυπο, πράγμα που υποδηλώνει ότι και τα δύο σώματα προήλθαν από την ίδια πηγή, χωρίς να διακρίνονται ίχνη από κάποιο τρίτο σώμα. Από την άλλη, η Σελήνη διαθέτει πολύ λιγότερα πτητικά στοιχεία (κάλιο, νάτριο, χαλκό κ.α.) σε σχέση με τη Γη, κάτι που δεν εξηγεί η κυρίαρχη θεωρία. Το νέο «σενάριο» δέχεται και αυτό μια αρχική πρόσκρουση, αλλά στη συνέχεια, αντί για τη διάρκεια ενός δίσκου εκτοξευμένων υλικών, εκτιμά ότι από το κατακλυσμικό συμβάν της σύγκρουσης δημιουργήθηκε μια «συνεστία», ένα τεράστιο νέφος εξαερωμένων, λιωμένων και υγροποιημένων πετρωμάτων, που πιθανώς είχε μέγεθος δεκαπλάσιο της Γης. Ο αρχικός «σπόρος» της Σελήνης ήταν μια μάζα. λιωμένων και υγροποιημένων πετρωμάτων της Γης που είχαν εκτοξευθεί μετά την πρόσκρουση και βρίσκονταν σε τροχιά γύρω από το επίκεντρο της συνεστίας. Καθώς σταδιακά οι καυτές θερμοκρασίες υποχωρούσαν, τα εξαερωμένα πετρώματα άρχισαν σιγά-σιγά να συμπυκνώνονται και να πέφτουν σαν βροχή προς το κέντρο της συνεστίας και προς τον γειτονικό πυρήνα της Πρωτο-Σελήνης, με ένταση δεκαπλάσια μιας καταιγίδας στη Γη. Τελικά, καθώς η συνεστία συρρικνωνόταν και συμπυκνωνόταν, μέσα από τα νέφη της προέκυψε το φεγγάρι. Η όλη διαδικασία εκτιμάται ότι ήταν γρήγορη (μόλις λίγες δεκάδες χρόνια), ενώ περίπου 1.000 χρόνια αργότερα, από το ίδιο νέφος της συνεστίας, αναδύθηκε και η Γη, αρχικά σε λιωμένη και μετά στη σημερινή στερεά μορφή της. Δηλαδή, σύμφωνα με τη νέα θεωρία, η Σελήνη γεννήθηκε πριν από τη «νέα» Γη. Επειδή Γη και φεγγάρι δημιουργήθηκαν από το ίδιο νέφος εξαερωμένων πετρωμάτων, έχουν εκ φύσεως σχεδόν ίδια σύνθεση χημικών ισοτόπων. Η έλλειψη πτητικών στοιχείων στη Σελήνη εξηγείται, επειδή αυτή, όταν σχηματίσθηκε, περιβαλλόταν από τεράστιες ποσότητες υδρατμών με θερμοκρασίες χιλιάδων βαθμών Κελσίου, με συνέπεια να εξατμισθούν τα πιο πτητικά στοιχεία. http://physicsgg.me/2018/02/28/%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%b8%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7-%ce%b3%ce%ad%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7%cf%82/

Επιστήμονες έφτιαξαν οργανισμούς που πιθανώς να ζουν στον Εγκέλαδο. Εχει διαπιστωθεί ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του Εγκέλαδου, ενός εκ των δεκάδων δορυφόρων του Κρόνου, υπάρχει ένας ωκεανός. Οι έρευνες που πραγματοποίησε το διαστημικό σκάφος Cassini στον Εγκέλαδο έδειξαν ότι ο ωκεανός αυτός διαθέτει συνθήκες φιλικές στην παρουσία της ζωής έστω αφού σε αυτόν υπάρχουν διάφορα στοιχεία (υδρογόνο, μεθάνιο, αμμωνία, διοξείδιο του άνθρακα) τα οποία συνδέονται με την ύπαρξη μικροοργανισμών. Εχουν εντοπιστεί στην Γη κάποια μικροσκοπικά πλάσματα που ονομάζονται μεθανογενή τα οποία θα μπορούσαν να επιβιώσουν και να ακμάσουν στον ωκεανό του Εγκέλαδου χρησιμοποιώντας μόνο το διοξείδιο του άνθρακα και το υδρογόνο με το μεθάνιο να αποτελεί το υποπροϊόν της όλης διεργασίας. Ομάδα μικροβιολόγων με επικεφαλής τον Σίμον Ρίτμαν καθηγητή του Πανεπιστημίου της Βιέννης πραγματοποίησαν πειράματα στα οποία ανασυνέθεσαν στο εργαστήριο τις συνθήκες που υπάρχουν στον Εγκέλαδο. Παράλληλα οι ερευνητές ανέπτυξαν τρία διαφορετικά στελέχη μικροβίων που υπάρχουν στην Γη. Στην συνέχεια εξέθεσαν τα μικρόβια αυτά στις συνθήκες του Εγκέλαδου για να δουν τι θα συμβεί. Διαπιστώθηκε ότι ένα από τα μικρόβια, το Methanothermococcus okinawensis όχι μόνο κατάφερε να επιβιώσει αλλά και να ακμάσει σε περιβάλλον όπου εκτός των άλλων υπήρχαν και στοιχεία όπως φορμαλδεΰδη και μονοξείδιο του άνθρακα τα οποία εμποδίζουν την παρουσία μεθανογενών οργανισμών. Τα πειράματα των ερευνητών δείχνουν ότι η διαπιστωμένη παρουσία μεθανίου στον Εγκέλαδο μπορεί να προέρχεται από την ύπαρξη διαφόρων μορφών ζωής παρόμοιων με αυτά των πειραμάτων. Οι ερευνητές σε άρθρο τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications» επισημαίνουν ότι τα ευρήματα τους δείχνουν ότι αξίζει τον κόπο να γίνουν αποστολές διερεύνησης της ύπαρξης εξωγήινης ζωής όχι μόνο στον Εγκέλαδο αλλά και αλλού στο ηλιακό μας σύστημα. Εκτός από τον Εγκέλαδο έχει διαπιστωθεί ότι ωκεανός υπάρχει και στο εσωτερικό της Ευρώπης, ενός παγωμένου δορυφόρου του Δία. Οι διαστημικές υπηρεσίες μέχρι στιγμής θεωρούν πιο αυξημένες τις πιθανότητες ύπαρξης ζωής στην Ευρώπη και για αυτό σχεδιάζονται αποστολές εξερεύνησης σε αυτή και όχι στον Εγκέλαδο. Όμως τα νέα ευρήματα ίσως αλλάξουν τα δεδομένα και υπάρξει ενδιαφέρον για μια αποστολή και στον δορυφόρο του Κρόνου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500202430

Ανακαλύφθηκαν ίχνη των πρώτων άστρων που έλαμψαν στο σύμπαν. Τα χημικά «δαχτυλικά αποτύπωματα» των πρώτων-πρώτων άστρων που έλαμψαν στο σύμπαν, ανακάλυψαν για πρώτη φορά οι επιστήμονες. Η ανακάλυψη έγινε με τη βοήθεια ενός μικρού ραδιοτηλεσκοπίου στην Αυστραλία, το οποίο ανίχνευσε τα αρχαιότερα ίχνη από αυτά τα άστρα της κοσμικής «αυγής», καθώς το φως τους αλληλεπιδρούσε με τα αέρια υδρογόνου που τα περιέβαλε. Τα ίχνη αυτά χρονολογούνται μόλις 180 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του σύμπαντος με τη «Μεγάλη Έκρηξη» (Μπιγκ Μπανγκ) πριν από περίπου 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Παραμένει άγνωστο αν υπήρχαν κάποια άστρα ακόμη παλαιότερα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο και κοσμολόγο Δρ Τζουντ Μπάουμαν του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο Nature, http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=947237 έκαναν λόγο για μεγάλης σημασίας ανακάλυψη, καθώς εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες αναζητούν ενδείξεις από τον πρώτο πληθυσμό άστρων και τώρα φαίνεται πώς το πέτυχαν, έστω και έμμεσα (μέσω του υδρογόνου), αφού αυτά τα άστρα έχουν καταστραφεί προ πολλού. Σύμφωνα με την κυρίαρχη αστροφυσική θεωρία, τα αρχέγονα αυτά γιγάντια άστρα μπλε χρώματος δημιουργήθηκαν από ψυχρές μάζες αέριου υδρογόνου, που ήταν διάχυτο στο σύμπαν μετά τη δημιουργία του. Οι ζωές τους ήσαν σύντομες και με το εκρηκτικό τέλος της ζωής τους διέσπειραν στο σύμπαν τα χημικά στοιχεία που είχαν γεννηθεί στο εσωτερικό τους και χάρη στα οποία υπάρχουμε εμείς σήμερα και κάθε άλλη μορφή ζωής. Το υπεριώδες φως αυτών των άστρων αλληλεπίδρασε με τα γύρω νέφη υδρογόνου και τα διήγειρε με τρόπο που να απορροφούν την ραδιοακτινοβολία υποβάθρου στη συγκεκριμένη συχνότητα των 1,4 gigahertz. Αυτό ήταν ακριβώς το σήμα που «έπιασε» το αυστραλιανό ραδιοτηλεσκόπιο Murchison, αν και με το πέρασμα του χρόνου το ραδιοσήμα είχε τροποποιηθεί και ανιχνεύθηκε στην πολύ χαμηλότερη συχνότητα των 78 megahertz. Από την ανάλυση του σήματος, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι τα νέφη αρχέγονου υδρογόνου ήσαν πολύ ψυχρότερα από ό,τι θεωρείτο έως τώρα, με θερμοκρασίες μείον 270 βαθμών Κελσίου. Μια πιθανή εξήγηση γι' αυτό είναι ότι τα άτομα υδρογόνου στο πρώιμο σύμπαν αλληλεπιδρούσαν άμεσα με τη λεγόμενη «σκοτεινή ύλη». Αν αυτό όντως ισχύει, τότε η ανακάλυψη έχει διπλή σημασία, καθώς αποτελεί άλλη μια ένδειξη για την ύπαρξη αυτής της μυστηριώδους μορφής ύλης, που δεν εκπέμπει φως και δεν έχει ποτέ παρατηρηθεί άμεσα μέχρι σήμερα, αλλά μόνο μέσω της έμμεσης βαρυτικής επιρροής που ασκεί στην κίνηση των γαλαξιών. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι υπάρχουν σωματίδια σκοτεινής ύλης, αλλά δεν τα έχουν βρει ακόμη. Άλλοι επιστήμονες χαρακτήρισαν την ανακάλυψη των «αποτυπωμάτων» των πρώτων άστρων ως «επαναστατική» και περιμένουν να επιβεβαιωθεί από νέες παρατηρήσεις, προσδοκώντας έτσι να ανοίξουν ένα νέο παράθυρο για την κατανόηση του νηπιακού σύμπαντος. Στην φωτογραφία το ραδιοτηλεσκόπιο στην Δυτική Αυστραλία που έκανε την ανακάλυψη. Βίντεο: Η γέννηση των πρώτων άστρων http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=947237

Μικρός αστεροειδής θα περάσει πολύ κοντά από τη Γη. Άλλος ένας μικρός αστεροειδής με μέγεθος λεωφορείου θα περάσει, την Παρασκευή 2 Μαρτίου, πολύ κοντά -αλλά σε απόσταση ασφαλείας- από τη Γη. Ο αστεροειδής «2018 DV1», που ανακαλύφθηκε στις 26 Φεβρουαρίου από τηλεσκόπιο της Αριζόνα, έχει διάμετρο περίπου επτά μέτρων και υπολογίζεται ότι θα περάσει σε απόσταση 113.000 χιλιομέτρων, δηλαδή στο ένα τρίτο περίπου της απόστασης Γης-Σελήνης, σύμφωνα με τη NASA. O «2018 DV1» θα είναι ο 18ος γνωστός αστεροειδής που από την αρχή του 2018 περνά από τη Γη σε απόσταση μικρότερη της απόστασης της Σελήνης και ο έκτος κοντινότερος. Η κοντινότερη διέλευσή του, με ταχύτητα 6,6 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, θα γίνει το πρωί της Παρασκευής (περίπου στις 07:30 ώρα Ελλάδας) και θα είναι ορατή μόνο με ισχυρότερα τηλεσκόπια. Είχε προηγηθεί στις 25 Φεβρουαρίου η κοντινή διέλευση ενός άλλου μεγαλύτερου αστεροειδούς, του «2018 DU», που την Κυριακή πέρασε σε απόσταση 315.000 χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας. Ένας τρίτος ακόμη μεγαλύτερος αστεροειδής, ο «2017 VR12», διαμέτρου 150 έως 470 μέτρων, θα περάσει στις 7 Μαρτίου σε απόσταση 1,4 εκατ. χλμ. Κατατάσσεται στην κατηγορία των «δυνητικά επικίνδυνων» σωμάτων, όπως κάθε αστεροειδής μεγαλύτερος από 160 μέτρα που πλησιάζει τη Γη σε απόσταση μικρότερη των 7,5 εκατ. χλμ. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=947244

«Soyuz MS-06» Στις 28η Φεβρουαρίου 2018 στις 5:31 MSK προσεδαφιστηκε το επανδρωμένο διαστημικό σκάφος μεταφοράς «Soyuz MS-06» στη στέπα του Καζακστάν. Το πλήρωμα του WPK «Soyuz MS-06» -ο διοικητής, κοσμοναύτης Αλεξάντερ Misurkin (Roscosmos) και οι αστροναύτες της NASA Mark Vanden Hai και ο Ιωσήφ Acaba επέστρεψαν με ασφάλεια στη Γη. Όλες οι εργασίες για την καταγωγή από την τροχιά και την προσγείωση έχουν ολοκληρωθεί σε τακτική βάση. Η ευημερία των μελών του πληρώματος που επιστρέφουν στη Γη είναι καλή. Το TPK "Soyuz MS-06" ήταν μέρος του ISS από τις 13 Σεπτεμβρίου 2017. Η διάρκεια της διαστημικής πτήσης του πληρώματος της αποστολής ISS-53/54 ήταν 168 ημέρες. Κατά την παραμονή του το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού εκτελεσε ένα πρόγραμμα επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειραμάτων στο μακροπρόθεσμο πρόγραμμα του ISS-53 και ISS-54,το ISS υποστήριξε την λειτουργία και διεξηγαγε εργασίες σχετικά με τον εξοπλισμό που παραδίδεται από τα φορτηγά πλοία.Ο Αλέξανδρος Misurkin έκανε επίσης ένα διαστημικό περίπατο, κατά την οποία ο ίδιος, μαζί με τον Anton SHKAPLEROVYM πραγματοποιήσε μια σειρά έργων για την εγκατάσταση μιας νέας ευρυζωνικής μονάδα λήψης, ώστε να αυξήσει σημαντικά την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα της μετάδοσης των δεδομένων τηλεμετρίας σε πραγματικό χρόνο μέσω του δορυφορικού συστήματος " Ray. " Οι αστροναύτες πέρασαν 8 ώρες και 12 λεπτά στον ανοιχτό χώρο. https://www.roscosmos.ru/print/24754/

Η Σελήνη θα αποκτήσει δίκτυο κνητής τηλεφωνίας 4G το 2019. Η Σελήνη θα αποκτήσει το 2019 το πρώτο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, που θα είναι τέταρτης γενιάς (4G). Για τον σκοπό αυτό εργάζονται ήδη η Vodafone και η Nokia, αλλά και η Audi, όπως ανακοίνωσαν στο πλαίσιο της έκθεσης τεχνολογίας στη Βαρκελώνη. Το δίκτυο θα υποστηρίξει την προγραμματιζόμενη αποστολή δύο ρόβερ από την ιδιωτική γερμανική διαστημική εταιρεία PT Scientists με έδρα το Βερολίνο. Τα ρόβερ θα κατασκευασθούν από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Audi και θα προσεληνωθούν στην περιοχή της αποστολής «Απόλλων 17» της NASA, της τελευταίας επανδρωμένης αποστολής στο φεγγάρι. Το δίκτυο θα επιτρέψει, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, το BBC και τους Financial Times, την μετάδοση δεδομένων και εικόνας σε υψηλή ανάλυση από τη Σελήνη στη Γη (στο Βερολίνο), μια δυνατότητα που θα αξιοποιήσουν τα ρόβερ για να επικοινωνούν με το σταθμό βάσης τους. Η Vodafone Γερμανίας, σε συνεργασία με την PT Scientists, έκανε γνωστό ότι το δίκτυο θα απαιτήσει ένα πολύ μικρό εξοπλισμό που θα ζυγίζει λίγότερο από μια σακούλα ζάχαρη. Η εκτόξευση του αναγκαίου δικτυακού εξοπλισμού και των ρόβερ για τη Σελήνη προγραμματίζεται να γίνει το 2019 από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ των ΗΠΑ με πύραυλο Falcon 9 της Space X. Εκπρόσωπος της Vodafone είπε ότι η απόφαση να αναπτυχθεί δίκτυο 4G και όχι πέμπτης γενιάς (5G), που θα είναι το μέλλον των δικτύων, έγινε επειδή τα δίκτυα 5G βρίσκονται ακόμη σε πιλοτικό δίκτυο και δεν είναι αρκετά σταθερά, ώστε να διασφαλισθεί ότι θα δουλεύουν αξιόπιστα στη σεληνιακή επιφάνεια. Ο επικεφαλής τεχνολογίας της Nokia Μάρκους Γουέλντον δήλωσε ότι «είτε πρόκειται για εξόρυξη αστεροειδών, είτε για προσελήνωση είτε για ταξίδι στον 'Αρη, πρέπει να μάθουμε να επικοινωνούμε στο διάστημα», σε ακραία και εχθρικά περιβάλλοντα. Ο επικεφαλής της PT Scientists Ρόμπερτ Μπέμε δήλωσε ότι η ανάπτυξη ενός σεληνιακού δικτύου «θα θέσει τα θεμέλια για την μελλοντική εξερεύνηση του διαστήματος». Τόνισε ότι η υπολογιστική ισχύς ενός σημερινού «έξυπνου» κινητού τηλεφώνου είναι πολύ μεγαλύτερη από τα συστήματα που χρησιμοποιήθηκαν για τα ταξίδια στη Σελήνη πριν πέντε δεκαετίες. Το νέο δίκτυο θα εξαρτάται από την ηλιακή ενέργεια για τις ενεργειακές ανάγκες του. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=946907

(TPC) «Soyuz MS-06" Το πλήρωμα του διαστημικού οχήματος μεταφοράς "Soyuz MS-06" Alexander MISURKIN, Mark VANDE HEY και Joseph AKABA ετοιμάζεται να επιστρέψει στη Γη. Το βράδυ, 26η Φεβρουαρίου 2018 στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό,εγινε η τελετή μεταβίβασης του ελέγχου από το διοικητή του σταθμού ISS-54 Αλέξανδρο Misurkin μεγάλη εκστρατεία ISS-55 στον Anton SHKAPLEROVU.Ο ISS-54 διοικητης παρέδωσε το συμβολικό κλειδί για το διαστημικό σταθμό στον συνάδελφό του. Alexander MISURKIN: "Η αποστολή ISS-54 έχει σχεδόν τελειώσει. Και ήταν μεγάλη τιμή και ευχαρίστηση για μένα να συνεργαστώ μαζί σας. Η ώρα της αποστολής πέταξε σαν μια μέρα. Φαίνεται ότι μόλις ξεκίνησε χθες, και τώρα ήρθε η ώρα να πούμε αντίο. Είναι όλα χάρη στους φίλους μου στο ISS. Σας ευχαριστώ για τον επαγγελματισμό σας και για τη στάση σας στην εργασία. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή την πτήση. Σας ευχαριστώ πολύ. Σας ευχαριστούμε και όλους τους συναδέλφους στα κέντρα ελέγχου πτήσης στη Γη για να μας συνοδεύσετε και να μας βοηθήσετε κατά τη διάρκεια της αποστολής στο ISS. Ελπίζω ότι μαζί θα συνεχίσουμε το έργο μας προς όφελος της επιστήμης και της Γης ". Anton SHKAPLEROV: "Αυτή είναι μια πολύ σημαντική μέρα για όλους μας. Θέλω να σας ευχαριστήσω στους συναδέλφους, τους φίλους, τους αδελφούς μας στην αποστολή στον Sasha, Jo και Mark. Έχετε κάνει καλή δουλειά στο ISS και είστε έτοιμοι να επιστρέψετε στη Γη. Είμαι υπερήφανος που συμμετέχω σε αυτή την υπέροχη ομάδα. " Στο τέλος της NASA αστροναύτης τελετή Scott Tingley στην παλιά ναυτική παράδοση έχει δώσει ένα συμβολικό κάλεσμα για το κουδούνι, που σηματοδοτεί το τέλος ενός από την αποστολή και την αρχή μιας άλλης. Ο Ρωσος Anton Shkaplerov, ο Αμερικανός Scott TINGL και ο Ιαπωνας Norishige KANAI παραμένουν στον τροχιακό σταθμό. Το βράδυ στις 27 Φεβρουαρίου τα μέλη του πληρώματος TPK «Soyuz MS-06 », λένε αντίο στους συναδέλφους του, με τη μεταφορά στο επανδρωμένο διαστημικό σκάφος, οι καταπακτές μεταφοράς θα κλείσουν και θα προετοιμαστούν για την αποσύνδεση του πλοίου από τον ISS. Η εντολή για την αποσύνδεση θα δοθεί στις 28 Φεβρουαρίου στις 02:08 ώρα Μόσχας. Είσοδος προσεδάφισης στην ατμόσφαιρα έχει προγραμματιστεί για τις 5:09 MSK, και η κάψουλα κάθοδο προσγείωση TPK «Soyuz MS-06» στις στέπες του Καζακστάν αναμένεται στις 5:31 MSK. Η online εκπομπή των προετοιμασιών για προσγείωση θα ξεκινήσει στο site της ROSKOSMOSA online.roscosmos.ru και στην επίσημη σελίδα της κρατικής εταιρείας VKontakte στις 27 Φεβρουαρίου στις 22:00 ώρα Μόσχας. https://www.roscosmos.ru/24750/

«Πλημμυρισμένη» από νερό η Σελήνη; Επιστήμονες, οι οποίοι ανέλυσαν εκ νέου δεδομένα από δυο διαστημικές αποστολές, έρχονται να ανατρέψουν προηγούμενα ευρήματα ανιχνεύοντας παρουσία νερού σε όλη την επιφάνεια της Σελήνης και όχι μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές ή σε συγκεκριμένους τύπους εδάφους όπως είχαν δείξει παλαιότερες μελέτες. Σύμφωνα μάλιστα με τη νέα ανάλυση, το νερό φαίνεται να είναι παρόν στον φυσικό δορυφόρο μας τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και της νύχτας, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι μπορούμε να έχουμε εύκολη πρόσβαση σε αυτό. Τα νέα αποτελέσματα ενδέχεται να βοηθήσουν τους ειδικούς να κατανοήσουν καλύτερα ποια είναι η προέλευση του σεληνιακού νερού και κατά πόσον αυτό μπορεί να είναι εκμεταλλεύσιμο. Το τελευταίο ενδιαφέρει ιδιαίτερα όσους σχεδιάζουν μελλοντικές αποστολές ή και βάσεις στη Σελήνη καθώς το νερό που υπάρχει εκεί θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είτε σαν πόσιμο νερό είτε, μετατρεπόμενο σε υδρογόνο και οξυγόνο, σαν καύσιμο για πυραύλους και οξυγόνο για την αναπνοή. «Είδαμε ότι οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και σε οποιοδήποτε μήκος ή πλάτος και αν κοιτάξουμε, το σήμα δείχνει ότι το νερό είναι πάντα παρόν» δήλωσε σε δελτίο Τύπου ο Τζόσουα Μπάντφιλντ από το Ινστιτούτο Επιστήμης του Διαστήματος στο Μπόλντερ του Κολοράντο των ΗΠΑ, κύριος συγγραφέας της μελέτης η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Nature Geoscience». «Η παρουσία του νερού δεν φαίνεται να εξαρτάται από τη σύσταση της επιφάνειας ενώ το νερό φαίνεται να παραμένει στην ίδια θέση». Η νέα ανάλυση αντικρούει προηγούμενες μελέτες οι οποίες είχαν ανιχνεύσει νερό κυρίως στις πολικές περιοχές της Σελήνης ενώ είχαν επίσης διαπιστώσει ότι το σήμα γινόταν περισσότερο δυνατό ή ασθενές ακολουθώντας τη σεληνιακή ημέρα. Με βάση αυτά τα παλαιότερα ευρήματα ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα μόρια του νερού «πηδούν» επάνω στη σεληνιακή επιφάνεια έως ότου φθάσουν σε ψυχρότερα σημεία, όπως π.χ. μέσα στους κρατήρες ή στις περιοχές κοντά στους πόλους, όπου και παγιδεύονται. Καθώς όλα τα μέχρι τώρα αποτελέσματα έχουν βασιστεί ως επί το πλείστον σε δεδομένα τα οποία έχουν συλλεχθεί από απόσταση και παρουσιάζουν ανεπαίσθητες διαφοροποιήσεις, η διαμάχη παραμένει ανοιχτή. Μιλώντας πάντως για διάσπαρτη και σταθερή παρουσία νερού τα νέα ευρήματα, αν ευσταθούν, υποδηλώνουν ότι θα πρέπει να πρόκειται κατά κύριο λόγο για υδροξύλιο (OH), έναν στενό «συγγενή» του νερού που αποτελείται από ένα μόριο οξυγόνου και ένα μόριο υδρογόνου αντί για δυο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500201898