Δροσος Γεωργιος

Μπορεί να ψυχθεί η σκοτεινή ύλη; Ένα νέο θεωρητικό μοντέλο «σκοτεινού ηλεκτρομαγνητισμού» εισάγει ένα φορτίο για την σκοτεινή ύλη, το οποίο θα της επέτρεπε να εκπέμπει ενέργεια και να καταρρέει βαρυτικά σε συμπαγή αντικείμενα, όπως σκοτεινά άστρα ή σκοτεινοί γαλαξίες Μια αρκετά διαδεδομένη άποψη είναι ότι η σκοτεινή ύλη δεν μπορεί να ψυχθεί εκπέμποντας ενέργεια. Αν μπορούσε, τότε θα μπορούσε να συσσωρεύεται σχηματίζοντας συμπαγή αντικείμενα με τον ίδιο τρόπο που η γνωστή μας βαρυονική ύλη σχηματίζει πλανήτες, άστρα και γαλαξίες. Οι παρατηρήσεις μέχρι σήμερα δείχνουν ότι η σκοτεινή ύλη δεν κάνει κάτι τέτοιο, αλλά μια αόρατη «άλως» σκοτεινής ύλης περιβάλλει τους γαλαξίες και τους συγκρατεί σε μια σταθερή κατάσταση. Αλλά τι θα συνέβαινε αν οι γαλαξίες περιέχουν συμπυκνώματα σκοτεινής ύλης, που απλά δεν τα εντοπίσαμε ακόμα; Οι Matthew Buckley και Anthony DiFranzo, από το Πανεπιστήμιο του Rutgers, προτείνουν ένα νέο μοντέλο για τη σκοτεινή ύλη σύμφωνα με το οποίο μπορεί να ψύχεται. Ενώ το μοντέλο τους επιτρέπει το μεγαλύτερο μέρος της σκοτεινής ύλης να κατανέμεται στην γαλαξιακή άλω, προβλέπει επίσης χιλιάδες υποδομές της σκοτεινής ύλης να κατανέμονται σε όλο τον γαλαξία. Η ψύξη της βαρυονικής ύλης που οδήγησε στον σχηματισμό των κοσμικών δομών οφειλόταν κυρίως σε αλληλεπιδράσεις μεταξύ φορτισμένων σωματιδίων. Αν η σκοτεινή ύλη συνίσταται από σωματίδια που διαθέτουν ανάλογο φορτίο, πιθανόν να μπορούσε να ψυχθεί. Οι Buckley και DiFranzo δημιούργησαν ένα μοντέλο σύμφωνα με το οποίο η σκοτεινή ύλη συνίσταται από δυο τύπους φορτισμένων σωματιδίων – το αντίστοιχο των πρωτονίων και των ηλεκτρονίων – και δείχνουν ότι τα σωματίδια αυτά μπορούν να ακτινοβολήσουν ενέργεια. Κι άλλοι ερευνητές υπέθεσαν ότι η σκοτεινή ύλη ψύχεται, αλλά δεν ήταν σε θέση να εξηγήσουν γιατί η γαλαξιακή άλως δεν καταρρέει. Το νέο μοντέλο παρακάμπτει αυτό το πρόβλημα: πάνω από μια κρίσιμη μάζα της σκοτεινής ύλης που περιέχεται σε έναν γαλαξία, η ψύξη παρεμποδίζεται και η σκοτεινή ύλη παραμένει στην άλω. Για τιμές μικρότερες της κρίσιμης μάζας, μια αρκετά πυκνή ποσότητα της σκοτεινής ύλης θα μπορούσε να καταρρεύσει βαρυτικά σχηματίζοντας ένα συμπαγές αντικείμενο. Οι ερευνητές δεν προβλέπουν τι είδους αντικείμενα θα μπορούσαν να είναι αυτά ή πως θα μπορούσαν να τα εντοπίσουν οι αστρονόμοι. Εκτιμούν ότι ανάλογα με συγκεκριμένες τιμές των παραμέτρων του μοντέλου αυτά τα αντικείμενα θα μπορούσαν να συγκριθούν ως προς την μάζα τους με υπερμεγέθη άστρα έως και γαλαξίες νάνους. https://physicsgg.me/2018/02/01/%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b5%ce%af-%ce%bd%ce%b1-%cf%88%cf%85%cf%87%ce%b8%ce%b5%ce%af-%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%8d%ce%bb%ce%b7/

Η βαρύτητα λύνει το πρόβλημα της μαγνητικής ροπής του μιονίου; Πριν από μερικές μέρες εμφανίστηκαν τρεις προδημοσιεύσεις φυσικών από την Ιαπωνία https://arxiv.org/abs/1801.10244) σύμφωνα με τις οποίες η εξαλείφθηκε η διαφορά μεταξύ θεωρίας και πειράματος όσον αφορά την ανώμαλη μαγνητική ροπή του μιονίου. Ο θεωρητικός υπολογισμός της μαγνητικής ροπής του μιονίου συγκλίνει προς την πειραματική, αν ληφθούν υπόψη οι διορθώσεις που οφείλονται στην γήινη βαρύτητα(. To μιόνιο (μ) ανήκει στην κατηγορία των λεπτονίων και είναι το «παχύσαρκο» ξαδερφάκι του ηλεκτρονίου. Έχει το ίδιο σπιν (½) και το ίδιο ηλεκτρικό φορτίο με το ηλεκτρόνιο. Όμως, η μάζα του είναι πολύ μεγαλύτερη, 200 φορές η μάζα του ηλεκτρονίου. Ενώ το ηλεκτρόνιο είναι «αιώνιο» αφού δεν υπάρχει τίποτα ελαφρύτερο για να διασπαστεί, το μιόνιο έχει μέσο χρόνο ζωής 2,2 μs και ο συνήθης τρόπος διάσπασής του είναι: \mu^{-} \rightarrow e^{-} + \bar{\nu}_{e} + \nu_{\mu} Η ανώμαλη μαγνητική ροπή Η μαγνητική ροπή \vec{\mu} ενός μαγνήτη είναι το μέγεθος που προσδιορίζει την ροπή \vec{\tau} που δέχεται ο μαγνήτης όταν τοποθετείται σε ένα εξωτερικό μαγνητικό πεδίο \vec{B} , \vec{\tau}=\vec{\mu}\times\vec{B} . Ένας βρόχος ηλεκτρικού ρεύματος, ένας ραβδόμορφος μαγνήτης, ένα ηλεκτρόνιο, ένα μόριο, ένας πλανήτης, έχουν μαγνητική ροπή. Για το ηλεκτρόνιο η μαγνητική ροπή είναι ανάλογη του σπιν \vec{S} : \vec{\mu} =g\frac{e}{2m}\vec{S} Mια πρώτη προσέγγιση της εξίσωσης Dirac δίνει g=−2, μια τιμή που θεωρείται ως κλασικό αποτέλεσμα. Αυτή η κλασική τιμή διαφέρει από την παρατηρούμενη τιμή κατά ένα μικρό κλάσμα: a_{e}=\frac{g-2}{2} μια διαφορά που αναφέρεται ως ανώμαλη μαγνητική ροπή. Η ανώμαλη μαγνητική ροπή οφείλεται στην αλληλεπίδραση με εικονικά σωματίδια, σωματίδια που εμφανίζονται για μια στιγμή και στη συνέχεια εξαφανίζονται. Τα εικονικά σωματίδια σύμφωνα με την αρχή της απροσδιοριστίας μπορούν να εμφανιστούν στον πραγματικό κόσμο για πολύ μικρό χρονικό διάστημα χωρίς να παραβιάζονται οι αρχές της φυσικής. Οι φυσικοί υπολογίζουν την συνεισφορά στην ανώμαλη μαγνητική ροπή του ηλεκτρονίου από τα εικονικά σωματίδια χρησιμοποιώντας την Κβαντική Ηλεκτροδυναμική και τα διαγράμματα Feynman: a_{e} =0.001 159 652 181 643 (764) . H τωρινή πειραματική τιμή είναι: a_{e} =0.001 159 652 180 73 (28) , που συμφωνεί με την θεωρητική κατά 1:109. Πρόκειται για έναν θρίαμβο της θεωρητικής φυσικής. Η διαφορά μεταξύ των παραγόντων g του ηλεκτρονίου και του μιονίου οφείλεται στην διαφορά των μαζών τους. Η ανώμαλη μαγνητική ροπή του μιονίου αμ υπολογίζεται με παρόμοιο τρόπο, αλλά εμφανίζονται κάποιες διαφοροποιήσεις. Περιέχει τρεις όρους: a_{\mu}^{SM} = a_{\mu}^{QED} + a_{\mu}^{EW} + a_{\mu}^{Hadron} =0.001 165 918 04 (51) . Oι πρώτοι δύο όροι αντιστοιχούν στις αλληλεπιδράσεις με φωτόνια, λεπτόνια και τα μποζόνια W, Ζ και Higgs και μπορούν να υπολογιστούν από την θεωρία. Ο τρίτος όρος αντιστοιχεί στις αλληλεπιδράσεις με αδρόνια (που δεν είναι σημαντικές για τα ηλεκτρόνια) και δεν μπορεί να υπολογιστεί χρησιμοποιώντας μόνο τη καθιερωμένη θεωρία. Χρειάζονται επιπλέον δεδομένα που προκύπτουν από πειράματα. Έτσι η ανώμαλη μαγνητική ροπή του μιονίου προσφέρεται για τον έλεγχο θεωριών πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου, όπως η Υπερσυμμετρία. Το πείραμα E821, στο εργαστήριο Brookhaven, μέτρησε την ανώμαλη ροπή του μιονίου βρίσκοντας μια τιμή a_{\mu} =0.001 165 920 9 (6) . Ενώ λοιπόν η μαγνητική ροπή του ηλεκτρονίου συμφωνεί εξαιρετικά με την θεωρητική, αυτό δεν συμβαίνει με το μιόνιο που διαθέτει πολύ μεγαλύτερη μάζα από το ηλεκτρόνιο. Οι φυσικοί θεωρούν ότι η διαφορά στην ανώμαλη μαγνητική ροπή των μιονίων αναδεικνύει τις ρωγμές του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων. Έτσι, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες εργασίες των Ιαπώνων φυσικών η διαφορά απαλείφεται αν στους υπολογισμούς ληφθεί υπόψη η καμπύλωση του χωροχρόνου που προκαλεί το βαρυτικό πεδίο της Γης. Όμως, κυκλοφορούν ήδη φήμες, πως οι υπολογισμοί αυτοί είναι μάλλον λανθασμένοι. Ίδωμεν. https://physicsgg.me/2018/02/04/%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%8d%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%ce%bb%cf%8d%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b2%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b1%ce%b3%ce%bd%ce%b7/

Για πρώτη φορά βρέθηκαν ενδείξεις εξωπλανητών σε άλλο γαλαξία. Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί χιλιάδες εξωπλανήτες, αλλά όλοι στο δικό μας γαλαξία. Τώρα, για πρώτη φορά, αμερικανοί αστροφυσικοί ανακοίνωσαν ότι έχουν τις πρώτες ενδείξεις για εξωπλανήτες σε έναν άλλο γαλαξία και μάλιστα μακρινό. Αν και προς το παρόν δεν είναι δυνατό να μιλά κανείς για πραγματική ανακάλυψη - έστω και έμμεση- του πρώτου συγκεκριμένου εξωγαλαξιακού εξωπλανήτη, πρόκειται για ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οκλαχόμα, με επικεφαλής τον καθηγητή Σινίου Ντάι του Τμήματος Φυσικής και Αστρονομίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο Astrophysical Journal Letters, http://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/aaa5fb/meta χρησιμοποίησαν την τεχνική του «μικροφακού κβάζαρ» για αναλύσουν με τη βοήθεια υπερυπολογιστή στοιχεία που έχει συλλέξει το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-Χ Chandra της NASA. Με αυτόν τον τρόπο, πιστεύουν ότι ανίχνευσαν ανάμεσα στα άστρα ενός γαλαξία που βρίσκεται σε απόσταση 3,8 δισεκατομμυρίων ετών, την «υπογραφή» τουλάχιστον 2.000 πλανητών ή άλλων ουρανίων αντικειμένων. Οι πλανήτες αυτοί εκτιμάται ότι έχουν μέγεθος από αυτό της Σελήνης έως εκείνο του Δία. «Αυτό είναι ένα παράδειγμα του πόσο ισχυρές είναι οι τεχνικές ανάλυσης του εξωγαλαξιακού μικροφακού» δήλωσε ο ερευνητής Εδουάρδο Γκουέρας. «Δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να παρατηρηθούν αυτοί οι εξωπλανήτες απευθείας, ακόμη και με το καλύτερο τηλεσκόπιο που μπορεί να φανταστεί κανείς σε ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Παρόλα αυτά, είμαστε σε θέση να μελετήσουμε αυτούς τους πλανήτες, να αποκαλύψουμε την παρουσία τους, ακόμη και να πάρουμε μια ιδέα για τις μάζες τους. Αυτή είναι μια πολύ "κουλ" επιστήμη», πρόσθεσε. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500196139

Αυθόρμητο σπάσιμο συμμετρίας και ο μηχανισμός Brout–Englert–Higgs πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου. Ο Ιωάννης Ηλιόπουλος το 1962 αποφοίτησε από τη Σχολή Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Θεωρητική Φυσική στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων από όπου έλαβε τα πτυχία Doctorat du 3e Cycle (1965) και Doctorat d’État (1968). Εργάστηκε ως Eρευνητής στο CERN (1966-1968), στο Πανεπιστήμιο Harvard (1969-1971) και στη συνέχεια, εντάχθηκε ως Ερευνητής, στο Eθνικό Κέντρο Ερευνών της Γαλλίας (CNRS). Σήμερα είναι Ομότιμος Διευθυντής Ερευνών στην École Normale Supérieure και Tακτικό Mέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών. Ο κ. Ηλιόπουλος υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Eργαστηρίου Θεωρητικής Φυσικής της École Normale Supérieure στο Παρίσι και διετέλεσε Διευθυντής του κατά τις περιόδους 1991-1995 και 1998-2002. Εξάλλου, μέχρι σήμερα, ασχολείται ενεργά, τόσο διεθνώς, όσο και στη χώρα μας με θέματα επιστημονικής πολιτικής. Η πιο διακεκριμένη συμβολή του κ. Ηλιόπουλου στη σύγχρονη επιστήμη υπήρξε η θεωρητική πρόβλεψη του charm quark το 1970 σε συνεργασία με τους S. Glashow (βραβείο Nobel Φυσικής 1979) και L. Maiani (γενικό διευθυντή του CERN 1999-2003), που είναι γνωστή και ως μηχανισμός GIM, και η οποία επαληθεύτηκε πειραματικά το 1974 με την ανακάλυψη του σωματιδίου J/ψ από τους B. Richter και S. Ting (βραβείο Nobel Φυσικής 1976) και συνέβαλε στην τελική διατύπωση του καθιερωμένου πρότυπου των θεμελιωδών αλληλεπιδράσεων. Ακόμη, σημαντικότατη υπήρξε η συνεισφορά του κ. Ηλιόπουλου στην ολοκλήρωση του Καθιερωμένου Προτύπου με τη διατύπωση του μηχανισμού BIM το 1972, που διαφώτισε το θέμα της απαλοιφής των ανωμαλιών στις θεωρίες βαθμίδας και θεμελίωσε την πεποίθηση για την ύπαρξη του top quark που ανακαλύφθηκε τελικά το 1995. Ο Ιωάννης Ηλιόπουλος έχει επίσης συμβάλλει πολλαπλώς στην ανάπτυξη των υπερσυμμετρικών θεωριών πεδίου και των φαινομενολογικών συνεπειών τους που σήμερα τελούν υπό διερεύνηση στον μεγάλο επιταχυντή αδρονίων στο CERN. https://www.youtube.com/watch?v=9gUTM--tw1c http://physicsgg.me/2018/01/30/%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%85%ce%b8%cf%8c%cf%81%ce%bc%ce%b7%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%80%ce%ac%cf%83%ce%b9%ce%bc/

Πιθανότητες για εξωγήινη ζωή σε απόσταση 40 ετών φωτός από τη Γη. Πρόσθετα στοιχεία για τους επτά εξωπλανήτες που είχαν ανακαλυφθεί πέρυσι γύρω από το κοντινό άστρο Trappist-1 σε απόσταση 40 ετών φωτός, έχουν πλέον στα χέρια τους οι επιστήμονες με τη βοήθεια και του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble. Τα νέα δεδομένα αυξάνουν ακόμη περισσότερο τις πιθανότητες τουλάχιστον τρεις από τους πλανήτες να διαθέτουν συνθήκες φιλόξενες για ζωή. Με βάση τα νέα στοιχεία, τα οποία παρουσιάσθηκαν σε τέσσερις μελέτες που δημοσιεύθηκαν στα περιοδικά αστρονομίας και αστροφυσικής «Nature Astronomy» και «Astronomy and Astrophysics», https://www.nature.com/articles/s41550-017-0374-z εκτιμάται ότι και οι επτά εξωπλανήτες είναι βραχώδεις, ενώ έως το 5% της μάζας τους είναι νερό, μια σημαντική ποσότητα σε σχέση με τη Γη, όπου όλοι οι ωκεανοί αποτελούν μόνο το 0,02% της μάζας της. Η μορφή που βρίσκεται το νερό στους εξωπλανήτες εξαρτάται από το πόση θερμότητα δέχονται από το άστρο τους, το οποίο έχει μάζα μόλις το 9% του Ήλιου. Πάντως, και οι επτά πλανήτες φαίνεται να έχουν σχετικά ήπιες επιφανειακές θερμοκρασίες, συνεπώς -υπό ορισμένες γεωλογικές και ατμοσφαιρικές συνθήκες- είναι πιθανό όλοι να διαθέτουν νερό σε υγρή μορφή. Επιπροσθέτως, οι πέντε τουλάχιστον από τους επτά εξωπλανήτες φαίνεται να στερούνται ατμόσφαιρας από υδρογόνο και ήλιο, όπως συμβαίνει με τον Ποσειδώνα ή τον Ουρανό, κάτι που ενισχύει τις ομοιότητες με το δικό μας ηλιακό σύστημα. Οι επιστήμονες συνεχίζουν να μελετούν το σύστημα του Trappist-1 για να εντοπίσουν πιο συγκεκριμένα ποιος ή ποιοι από τους πλανήτες του έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να είναι κατοικήσιμοι. Μέχρι στιγμής, η εκτίμηση είναι ότι ο τέταρτος σε απόσταση από το άστρο, ο Trappist-1e, είναι αυτός που μοιάζει περισσότερο με τη Γη, αν και παραμένει ασαφές προς το παρόν αν διαθέτει ατμόσφαιρα, ποιες συνθήκες επικρατούν στην επιφάνειά του και αν έχει υγρό νερό. Από τότε που η «επτάδα» ανακαλύφθηκε το Φεβρουάριο του 2017 με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου Trappist στη Χιλή, έχει εξάψει τη φαντασία επιστημόνων και μη σε όλο τον κόσμο, καθώς, όπως επιβεβαιώνουν και οι νέες έρευνες, οι επτά εξωπλανήτες μοιάζουν αξιοσημείωτα με τον Ερμή, την Αφροδίτη, τη Γη και τον Άρη. Τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble, Spitzer και Kepler της NASA έχουν έκτοτε μελετήσει το πλανητικό σύστημα του Trappist, ενώ το ίδιο θα κάνει και το μελλοντικό ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Οι πλανήτες του άστρου Trappist-1 βρίσκονται τόσο κοντά μεταξύ τους, που ένας παρατηρητής, ο οποίος θα βρισκόταν στην επιφάνεια ενός από αυτούς, θα είχε θεαματική θέα των γειτονικών πλανητών στον ουρανό, μερικοί από τους οποίους θα φαίνονταν μεγαλύτεροι και από τη Σελήνη. Παρ’ όλο που και οι επτά βρίσκονται κοντύτερα στο άστρο τους από ό,τι ο Ερμής στον Ήλιο, δεν «ψήνονται», επειδή ο Trappist-1 είναι ένα πολύ αχνό άστρο. Προς το παρόν, σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι αδύνατο να γνωρίζουμε πώς ακριβώς είναι ο κάθε πλανήτης. Με βάση τα έως τώρα δεδομένα, οι καλύτερες εκτιμήσεις είναι ότι: •Ο Trappist-1b, ο πιο εσωτερικός πλανήτης, έχει πιθανότατα ένα βραχώδη πυρήνα και περιβάλλεται από μια ατμόσφαιρα πιο πυκνή από τη γήινη. •Ο Trappist-1c είναι βραχώδης αλλά με πιο αραιή ατμόσφαιρα. •Ο Trappist-1d είναι ο πιο ελαφρύς από όλους, έχοντας μόνο το 30% της μάζας της Γης. Είναι αβέβαιο αν έχει μεγάλη ατμόσφαιρα, ωκεανό ή στρώμα πάγου. •Ο Trappist-1e είναι ο μόνος από τους επτά που είναι ελαφρώς πυκνότερος από τη Γη, πράγμα που ίσως οφείλεται στο ότι διαθέτει πιο πυκνό πυρήνα σιδήρου από ό,τι ο πλανήτης μας. Όπως ο 1c, φαίνεται να έχει σχετικά αραιή ατμόσφαιρα. Από άποψη μεγέθους, πυκνότητας και ακτινοβολίας που δέχεται από το άστρο του, εμφανίζει την μεγαλύτερη ομοιότητα με τη Γη. •Οι άλλοι τρεις πλανήτες Trappist-1f, g και h απέχουν περισσότερο από το άστρο τους και το νερό σε αυτούς μπορεί να βρίσκεται σε μορφή πάγου. Αν έχουν αραιές ατμόσφαιρες, είναι απίθανο να περιέχουν γήινα βαριά μόρια όπως το διοξελίδιο του άνθρακα. http://physicsgg.me/2018/02/05/%cf%80%ce%b9%ce%b8%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%be%cf%89%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd%ce%b7-%ce%b6%cf%89%ce%ae-%cf%83%ce%b5-%ce%b1%cf%80%cf%8c%cf%83%cf%84/

«Soyuz-2.1a»-«Canopus-Β» №3 και 4. Την 1 Φεβρουαρίου του 2018 από το Μπαϊκονούρ EAST ξεκινήσε με επιτυχία το «Soyuz-2.1α» με ανώτερο στάδιο «Fregat» και το διαστημόπλοιο τηλεανίχνευσης «Canopus-Β» №3 και 4, καθώς και εννέα απο ΗΠΑ και Γερμανια μικρα διαστημικα σκάφη. Αυτη ήταν η τρίτη εκτόξευση από το πρώτο ρωσικό πολιτικό κοσμοδρόμιο EASTERN. Μετά από 8 λεπτά 48 δευτερόλεπτα από την κεντρική μονάδα εγινε η έναρξη της τρίτης φάσης του οχήματος εκτόξευσης με ανώτερο στάδιο «Φρεγάτα» και άρχισε να εκπληρώνει την αποστολή της πτήσης της παράδοσης του διαστημικου σκάφους σε τροχιά. Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος πτήσεων, το ανώτατο στάδιο του Fregat θα πεσει στην μη πλεύσιμη περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού. Η είσοδος της μονάδας επιτάχυνσης στην ατμόσφαιρα του πλανήτη σχεδιάζεται σε υψόμετρο 100 χιλιομέτρων περίπου στις 10:34 ώρα Μόσχας. Ο διαχωρισμός του διαστημικού οχήματος από το κύριο φορτίο "Canopus-B" αριθ. 3 και 4 προγραμματίζεται μία ώρα μετά την εκτόξευση.Εν τω μεταξύ, το ανώτατο στάδιο "Fregat" συνεχίζει να εκπληρώνει το έργο πτήσης της εκστρατείας εκτόξευσης. Είναι να παραδώσει στην τροχιά στόχο εννέα αμερικανικα και γερμανικα μικρό διαστημόπλοια S-Net, κερκοπίθηκος και D-Star One, που ξεκίνησαν ως ένα ωφέλιμο φορτίο ήταν κάτω από τις συμβάσεις της «Glavkosmos». Ο διαχωρισμός των μικρών διαστημικών οχημάτων είναι προγραμματισμένος από τις 07:33 ώρα Μόσχας έως τις 07:50 ώρα Μόσχας. Τα Διαστημικά «Canopus-Β» έχουν σχεδιαστεί για παγχρωματικων και πολυφασματικών εικόνων της επιφάνειας της Γης προς το συμφέρον των τμημάτων της κρατικής εταιρείας «Roscosmos», το ρωσικο Υπουργείο έκτακτης ανάγκης , το Υπουργείο Φυσικών Πόρων και Οικολογίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Υδρομετεωρολογία και περιβαλλοντικής παρακολούθησης της Ρωσίας, τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, καθώς και άλλα τμήματα και εμπορικούς καταναλωτές με επιχειρησιακές πληροφορίες. Ο επικεφαλής οργανισμός-προγραμματιστής του διαστημικού οχήματος "Kanopus-V" είναι JSC "Corporation VNIIEM". Ο διαχειριστής του διαστημικού συστήματος είναι το Επιστημονικό Κέντρο Επιχειρησιακής Παρακολούθησης της Γης της JSC "Ρωσικά Διαστημικά Συστήματα". Ο έλεγχος της πτήσης διαστημικού οχήματος πραγματοποιείται από το Κέντρο Ελέγχου Πτήσεων. Το Διαστημικό σκάφος S-Net, κερκοπίθηκος και D-Star One, που τρέχει για ελεγχο κοιτασμάτων πετρελαίου καθαρά διαχωρίζεται από το άνω μπλοκ «Frigate» απο 7:33 εως 7:50 MSK. Η περαιτέρω διαχείριση των μικρών διαστημικών οχημάτων θα πραγματοποιηθεί από νεοσύστατες εταιρείες. Το διαστημικό σκάφος S-NET έχει σχεδιαστεί για να αποδείξει την τεχνολογία της ενδο-δορυφορικής επικοινωνίας σε ένα αποκλειστικό δίκτυο τεσσάρων δεδομένων νανο-δορυφόρων. Ο κατασκευαστής και ο τελικός χρήστης κάθε SC του τύπου "S-NET" είναι το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου ("Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου"). Το LEMUR διαστημικό σκάφος σχεδιάστηκε για να παρακολουθεί την κίνηση των πλοίων από τη λήψη των σημάτων του συστήματος αυτόματης αναγνώρισης , η πρόγνωση του καιρού, με βάση τις μετρήσεις απόκρυψη ραδιοφωνικών σημάτων GPS (GPS-RO), το αεροσκάφος παρατήρησης από την αυτόματη εξαρτώμενη επιτήρηση-εκπομπής (ADS-B) για ειρηνικούς σκοπούς. Ο κατασκευαστής και οι τελικοί δορυφόροι LEMUR χρήστη είναι η αμερικανική εταιρεία «SpayerGlobal, Inc.» (SpireGlobal, Inc). Το διαστημόπλοιο D-StarOne έχει σχεδιαστεί για τη δοκιμή μιας νέας δορυφορικής πλατφόρμας με πομποδέκτη για την ραδιοερασιτεχνική υπηρεσία D-Star. Κατασκευαστής και «D-StarOne» δορυφορική τελικό χρήστη είναι η γερμανική εταιρεία «Orbital Systems GmbH Herman» (GermanOrbitalSystemsGmbH). https://www.roscosmos.ru/print/24633/ https://www.roscosmos.ru/24634/ https://www.roscosmos.ru/24635/ Εκπαίδευση για την "Winter Survival" Μια έντονη χιονόπτωση δεν σταμάτησε την προπόνηση στην «χειμερινή επιβίωση». Η πρώτη δοκιμή της αντοχής έχει περάσει η αστροναύτης Anne McClain(NASA), το οποίο περιλαμβάνει επίσης δύο εκπαιδευτές του Κέντρου Κατάρτισης (CTC, μέρος του κράτους Corporation «Roskosmos»). Σύμφωνα με το σχέδιο εκπαίδευσης, πραγματοποιήθηκε μια απομίμηση της προσγείωσης του οχήματος καθόδου σε ένα χιονισμένο δάσος. Για μια τέτοια περίπτωση το πλήρωμα εχει ένα φορητό έκτακτης ανάγκης (ΝΑΕ), η οποία περιλαμβάνει κοστούμια θερμικής προστασίας (μπουφάν, φόρμες, ζεστό μπότες, κάλτσες γούνα, γάντια, καπέλα, μάλλινες κουκούλες), καθώς και τα απαραίτητα στοιχεία εξοπλισμού κατασκήνωσης , ξηρό καύσιμο, μαχαίρι, μέσα σηματοδότησης, έξι λίτρα νερού και ένα απόθεμα λυοφιλοποιημένων προϊόντων διατροφής, σχεδιασμένο για τρεις ημέρες. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης για την "χειμερινή επιβίωση", το πλήρωμα χρησιμοποιεί επίσης αλεξίπτωτο ύφασμα, ιμάντες και λοχεία, τα οποία απλώς απομακρύνονται από τα καθίσματα. Τα αλεξίπτωτα υφάσματα και το σκοινί χρειάζονται για την κατασκευή καταφυγίων, σκηνών και καταλυμάτων - για την αποθήκευση και τη μεταφορά αντικειμένων πάνω από το χιόνι. Στο πλαίσιο της άσκησης πραγματοποιήθηκαν απο την Ann McClain ακόλουθες πράξεις: το ντύσιμο μέσα Lander, η κατασκευή καταφυγίων, τη διατροφή σήματα διάσωσης, την παροχή ιατρικής περίθαλψης στους πληγέντες και αλληλεπίδραση με τις υπηρεσίες έρευνας και διάσωσης. Σύμφωνα με την ενσωματωμένη τεκμηρίωση, η ραδιοφωνική ανταλλαγή πρέπει να διατηρείται συνεχώς - πρέπει να επικοινωνείτε μία φορά την ώρα. «Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, δίνουμε στο πλήρωμα μια εισαγωγή στην αλληλεπίδραση με τις δυνάμεις αναζήτησης και διάσωσης», δήλωσε ο εκπαιδευτής του CTC Alexander GERMAN. - Μπορεί, για παράδειγμα, να μιμείται την άφιξη ενός ελικοπτέρου. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να ταυτοποιήσουν τον εαυτό τους με τα διαθέσιμα μέσα φωτεινού σήματος, να φωτίσουν μια φωτιά σήματος και να επεξεργαστούν σωστά την ανταλλαγή ραδιοφώνου. Παρέχουμε επίσης ιατρική επαγωγή. Για παράδειγμα, ένα από τα μέλη του πληρώματος τραυματίζεται ή παγώνει και τα υπόλοιπα του παρέχουν ιατρική φροντίδα. https://www.roscosmos.ru/print/24639/ 20 χρονια απο την συμβαση δημιουργίας του Διεθνους Διαστημικου Σταθμου. Πριν από 20 χρόνια, στις 29 του Γενάρη του 1998, στην Ουάσιγκτον, οι εκπρόσωποι της Ρωσίας, των ΗΠΑ, του Καναδά, της Ιαπωνίας, των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος υπέγραψαν συμφωνία για την ίδρυση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Το έγγραφο αυτό ήταν το αποτέλεσμα πέντε χρόνων προκαταρκτικής εργασίας των διαστημικών οργανισμών των διαφόρων χωρών. Στις 15 Μαρτ. 1993 ο Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού Διαστήματος της Ρωσίας και των ΜΚΟ YU.N.KOPTEV ο Γενικος Designer «ΕΝΕΡΓΕΙΑ» YU.P.SEMENOV με τον D.GOLDINU(NASA) πρότειναν τη δημιουργία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1993 ο πρόεδρος της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας V.S. Ο CHERNOMYRDIN και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ κ. A. GOR υπέγραψαν την "κοινή δήλωση για τη συνεργασία στο διάστημα", συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ενός κοινού σταθμού. Σύμφωνα με αυτή τη δήλωση, η Ρωσική Υπηρεσία Διαστήματος και η NASA ανέπτυξαν το "Λεπτομερές Πρόγραμμα Εργασίας για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό". Τούτο επέτρεψε τον Ιούνιο του 1994 να υπογράφει σύμβαση μεταξύ τους "για προμήθειες και υπηρεσίες για το σταθμό Mir και τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό". Ήδη το 1994, οι συμμετέχοντες σε κοινές ρωσοαμερικανικές συναντήσεις είδαν τον σταθμό ως ενιαίο χώρο που αποτελείται από δύο ολοκληρωμένα τμήματα (ρωσικο και αμερικανικο). Αυτό το σχέδιο έχει ξεκινήσει η κατασκευή ενός διεθνούς σταθμού στην τροχιά γύρω από τη γη. Στις 20 Νοεμβρίου 1998 ξεκίνησε η μονάδα λειτουργικού φορτίου Zarya, η οποία έγινε η πρώτη μονάδα του ρωσικού τμήματος και ολόκληρου του σταθμού. Ήδη από τις 7 Δεκεμβρίου 1998, η πρώτη μονάδα αμερικανικής ενότητας συνδέθηκε με αυτήν και μεταφέρθηκε σε τροχιά από το λεωφορείο Endeavour. Τρεις ημέρες αργότερα, οι καταπακτές του νέου σταθμού άνοιξαν για πρώτη φορά για τον Ρώσο κοσμοναύτη Σεργκέι Krikalev και τον αστροναύτη της ΗΠΑ Robert Кabaxa. Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, το πλήρωμα της πρώτης αποστολής μακράς διάρκειας έφτασε στο ISS, ως μέρος τoy οι William Shepherd, Γιούρι Gidzenko και Σεργκέι Krikalev. Από τότε ο σταθμός έχει γίνει κατοικήσιμος. Σήμεραο ο ISS είναι το έδαφος της διεθνούς συνεργασίας, ένα είδος πολυεθνικου τροχιακου σπίτιου, όπου η πολιτική εξασθενίζει στο υπόβαθρο, δίνοντας τη θέση τους στην επίλυση πρακτικών και επιστημονικών προβλημάτων. https://www.roscosmos.ru/24608/

Φωτογραφίες.

Ολική έκλειψη υπερ-Σελήνης στις 31 Ιανουαρίου. Στις 31 Ιανουαρίου το φεγγάρι θα κάνει κάτι ασυνήθιστο, καθώς τρία ξεχωριστά ουράνια φαινόμενα σχεδόν θα συμπέσουν: η πανσέληνος, το πλησίασμα του δορυφόρου μας στη Γη (περίγειο) ώστε να υπάρχει σούπερ-Σελήνη και ταυτόχρονα η ολική έκλειψη της Σελήνης. Συνοπτικά, το φαινόμενο θα μπορούσε να αποκληθεί ολική έκλειψη υπερ-Σελήνης. Θα είναι η δεύτερη πανσέληνος του Ιανουαρίου, καθώς είχε προηγηθεί η πανσέληνος και η σούπερ-Σελήνη της φετινής Πρωτοχρονιάς, αλλά τότε δεν υπήρχε έκλειψη του φεγγαριού. Παρεμπιπτόντως, επειδή ο Ιανουάριος έχει δύο πανσελήνους και ακλουθεί ένας «κολοβός» μήνας με 28 μέρες, ο φετινός Φεβρουάριος δεν θα έχει καθόλου πανσέληνο και αυτό έχει να συμβεί από το 1999. Η επόμενη πανσέληνος θα είναι την 1η Μαρτίου. Η προηγούμενη ολική έκλειψη υπερ-Σελήνης είχε συμβεί το Σεπτέμβριο του 2015. Η προηγούμενη όμως φορά που είχε γίνει κάτι παρόμοιο κατά τη δεύτερη πανσέληνο του ίδιου μήνα, ήταν στις 31 Μαρτίου 1866, δηλαδή πριν σχεδόν 152 χρόνια, αλλά τότε το φεγγάρι βρισκόταν στο απόγειό του, δηλαδή στο πιο απομακρυσμένο σημείο του από τη Γη. Οι δύο επόμενες φορές που η ολική έκλειψη Σελήνης θα συμπέσει με τη δεύτερη πανσέληνο του ίδιου μήνα, θα είναι στις 31 Δεκεμβρίου 2028 (αλλά τότε δεν θα υπάρχει υπέρ-Σελήνη, δηλαδή το φεγγάρι δεν θα βρίσκεται στο περίγειό του) και στις 31 Ιανουαρίου 2037 (τότε θα υπάρχει υπερ-Σελήνη). Η τροχιά της Σελήνης δεν είναι τέλειος κύκλος γύρω από τη Γη, με αποτέλεσμα η απόσταση ανάμεσα στο κέντρο του φεγγαριού και στο κέντρο της Γης να αυξομειώνεται από τα περίπου 363.400 χιλιόμετρα (περίγειο) έως τα 405.550 χιλιόμετρα (απόγειο). Έτσι σε μια πανσέληνο που θα συμβεί στο περίγειο (υπερ-Σελήνη), το φεγγάρι φαίνεται περίπου 14% μεγαλύτερο και 30% φωτεινότερο από μια πανσέληνο που θα συμβεί στο απόγειο. Ο μη επιστημονικός όρος «υπερ-Σελήνη» ή «σούπερ-Σελήνη» είναι δημιούργημα του αστρολόγου Ρίτσαρντ Νόλαν από το 1979. Οι ολικές εκλείψεις είναι ορατές από κάθε σημείο της Γης που έχει νύχτα και η διάρκεια της ορατής έκλειψης διαφέρει από τόπο σε τόπο. Στη διάρκεια των εκλείψεων το φεγγάρι αποκτά ένα σκούρο κοκκινωπό χρώμα σαν να είναι σκουριασμένο ή ματωμένο, καθώς ο δορυφόρος του πλανήτη μας εισέρχεται στη σκιά της Γης και η γήινη ατμόσφαιρα φιλτράρει το σεληνιακό φως. Η έκλειψη της 31ης Ιανουαρίου θα είναι ορατή κυρίως από την κεντρική και ανατολική Ασία, την Ινδονησία και την Αυστραλία, που θα έχουν βράδυ στη διάρκεια της έκλειψης. Όμως στην Αθήνα η έκλειψη θα φθάσει στο μέγιστο σημείο της (δηλαδή η Σελήνη θα βρίσκεται στο σημείο εγγύτερα στο κέντρο της σκιάς της Γης) περίπου στις 15:30, όταν το φεγγάρι -που θα ανατείλει λίγο πριν τις 18:00- θα είναι ακόμη κάτω από τη γραμμή του ορίζοντα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα το φαινόμενο να μην είναι άμεσα ορατό στη χώρα μας. Ευτυχώς θα υπάρχει φέτος μια δεύτερη ολική έκλειψη του φεγγαριού, που θα συμβεί στις 27 Ιουλίου, η οποία θα είναι ορατή και στην Ελλάδα. Αλλά τότε δεν θα υπάρχει υπερ-Σελήνη! https://physicsgg.me/2018/01/27/%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ad%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%88%ce%b7-%cf%85%cf%80%ce%b5%cf%81-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b9%cf%82-31-%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%bf%cf%85/

Διαστημικό σκάφος θα παρακολουθεί ηλιακές καταιγίδες που θα μπορούσαν να πλήξουν τη Γη Ο Οργανισμός Διαστήματος του Ηνωμένου Βασιλείου χρηματοδοτεί διαστημικό σκάφος για να παρακολουθήσει τις τεράστιες ηλιακές καταιγίδες, που θα μπορούσαν να πλήξουν τις επικοινωνίες στη Γη.Η Βρετανία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην αποστολή της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA), η οποία έχει στόχο να δίνει μια έγκαιρη προειδοποίηση, αρκετές ημέρες πριν από μια καταστροφική ηλιακή καταιγίδα. Οι καταιγίδες εμφανίζονται όταν ο ήλιος εκπέμπει υπερθερμενόμενο ραδιενεργό υλικό και μπορεί να διαταράξει τη σύγχρονη τεχνολογία προκαλώντας γεωμαγνητικές καταιγίδες που επηρεάζουν τη δορυφορική λειτουργία και την πλοήγηση, τα συστήματα επικοινωνίας και τα ηλεκτρικά δίκτυα. «… Κατά τη διάρκεια των ηλιακών εκλάμψεων εκπέμπονται σωματίδια υψηλής ενέργειας (ιόντα, ηλεκτρόνια) και ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που επηρεάζουν την κίνηση των δορυφόρων, την πλοήγηση, τα συστήματα επικοινωνίας, την ενσύρματη διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας δίκτυα κ.λπ. Η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία υψηλής συχνότητας μιας έκλαμψης φθάνει στη Γη σε 8 λεπτά περίπου και ιονίζει τα ανώτερα στρώματα της ιονόσφαιρας, στην περιοχή του Ισημερινού. Εξαιτίας του ιονισμού προκαλούνται αιφνίδιες ιονοσφαιρικές διαταραχές και ιονοσφαιρικές καταιγίδες που έχουν ως αποτέλεσμα διαταραχές ή και διακοπή ραδιοφωνικών επικοινωνιών. Τα ιόντα και τα ηλεκτρόνια της σωματιδιακής ακτινοβολίας που φθάνουν στη Γη σε 1-2 μέρες, παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο της Γης και ακολουθούν σπειροειδείς τροχιές γύρω από τις δυναμικές γραμμές του. Το μαγνητικό πεδίο που δημιουργούν αυτά τα σωματίδια έχει αντίθετη φορά από την φορά του πεδίου της Γης, με συνέπεια την ελάττωση του τελευταίου. Το αποτέλεσμα ονομάζεται μαγνητική καταιγίδα και ανιχνεύεται εύκολα από τις ανώμαλες κινήσεις της μαγνητικής βελόνας. Καθώς τα παγιδευμένα ηλεκτρόνια και ιόντα της σωματιδιακής ακτινοβολίας κινούνται προς τους πόλους, εισχωρούν σε ολοένα χαμηλότερα και πυκνότερα ατμοσφαιρικά στρώματα, ιονίζοντας άτομα της ιονόσφαιρας προκαλώντας ιονοσφαιρικές καταιγίδες, καθώς επίσης διεγείρουν τα άτομα της ατμόσφαιρας, τα οποία με τη σειρά τους εκπέμπουν φως στις χαρακτηριστικές τους φασματικές γραμμές δημιουργώντας το φαινόμενο που ονομάζεται πολικό σέλας. Η ηλεκτρομαγνητική και η σωματιδιακή ακτινοβολία της ατμόσφαιρας θερμαίνει επίσης τα εξωτερικά στρώματα της ατμόσφαιρας και προκαλούν την διαστολή τους. Ένα χαρακτηριστικό αποτέλεσμα αυτού του φαινομένου είναι και η μείωση, εξαιτίας της τριβής, του ύψους των δορυφόρων που κινούνται σε περιοχές όπου η πυκνότητα, σε κανονικές συνθήκες, είναι συνήθως αμελητέα…» Μια πρόσφατη μελέτη της ESA υπολόγισε ότι οι δυνητικοί κοινωνικοοικονομικοί αντίκτυποι στην Ευρώπη από ένα και μόνο ακραίο φαινόμενο του καιρού μπορεί να φθάσουν τα 15 δισ. ευρώ. Ωστόσο, μεγάλο μέρος αυτής της διακοπής θα μπορούσε να αποφευχθεί Η αποστολή, που ονομάζεται Lagrange, προβλέπει ένα διαστημόπλοιο τοποθετημένο σε ένα σταθερό σημείο μεταξύ του Ήλιου και της Γης. Tα σημεία «Lagrange», είναι περιοχές μεταξύ δύο μεγάλων σωμάτων, όπου οι βαρυτικές δυνάμεις εξισορροπούνται, επιτρέποντας στο αντικείμενο να «σταθμεύει» μεταξύ τους. Οι τρεις ομάδες, που αναπτύσσουν το διαστημικό σκάφος, και τα όργανα είναι από τη Βρετανία. Το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, το Airbus UK και το Συμβούλιο Επιστημών και Τεχνολογίας. «Ο διαστημικός καιρός είναι ο πέμπτος σημαντικότερος κίνδυνος στο τελευταίο Εθνικό Μητρώο Κινδύνων του Ηνωμένου Βασιλείου ως υψηλού κινδύνου, μεσαίου κινδύνου για την καθημερινότητά μας στο Ηνωμένο Βασίλειο», δήλωσε ο Δρ. Jonny Rae (UCL Mullard Space Science Laboratory) που βοηθά στον σχεδιασμό. «Παράλληλα, επεκτείνουμε σημαντικά τον αριθμό των επιχειρησιακών δορυφόρων μέσω νέων τεχνολογιών και υπηρεσιών για εφαρμογές όπως τα κινητά τηλέφωνα, η τηλεόραση, η πλοήγηση, οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και οι ασφάλειες, καθώς και η παρατήρηση της Γης, τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης», πρόσθεσε. Η δραστηριότητα στον τομέα των δορυφορικών επικοινωνιών μπορεί να επηρεάσει τις υπηρεσίες δορυφορικής πλοήγησης, όπως το Galileo, λόγω των επιδράσεων των καιρικών συνθηκών στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να επηρεάσει την αεροπορία, τις οδικές μεταφορές, τη ναυτιλία και οποιεσδήποτε δραστηριότητες που εξαρτώνται από την ακριβή τοποθέτηση. Στη Γη, οι αεροπορικές εταιρείες ενδέχεται επίσης να αντιμετωπισουν βλαβες στα ηλεκτρονικά των αεροσκαφών και να αυξήσουν τις δόσεις ακτινοβολίας σε πληρώματα σε υψόμετρα αεροσκαφών σε μακρινές αποστάσεις. Οι διαστημικές επιπτώσεις στο έδαφος μπορεί να περιλαμβάνουν ζημιές και διαταραχές στα δίκτυα διανομής ενέργειας, αυξημένη διάβρωση των αγωγών και υποβάθμιση των ραδιοεπικοινωνιών. Στο παρελθόν υπήρξαν αρκετές μεγάλες γεωμαγνητικές καταιγίδες που σήμερα θα μπορούσαν να προκαλέσουν σημαντική ζημιά στον σύγχρονο ηλεκτρονικό μας κόσμο. Το 1989, η ανατολική ακτή της Αμερικής και του Καναδά έμεινε χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για εννέα ώρες. Το 2003, η Σουηδία επίσης αντιμετώπισε διακοπή ρεύματος για τους ίδιους λόγους. Το 1859 μια τεράστια ηλιακή θύελλα, που ονομάστηκε «Event Carrington», προκάλεσε βλάβες στα τηλεγραφικά συστήματα ανά τον κόσμο, σε ορισμένες περιπτώσεις προκαλώντας στους χειριστές ηλεκτρικά σοκ. Ήταν τόσο ισχυρή επίπτωση που ορισμένα τηλεγραφικά συστήματα συνέχισαν να λειτουργούν, παρόλο που η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος είχε διακοπεί. https://physicsgg.me/2018/02/03/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%ce%ba%ce%ac%cf%86%ce%bf%cf%82-%ce%b8%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%ba%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%85%ce%b8%ce%b5%ce%af-%ce%b7%ce%bb/ Διαστημικοί περίπατοι για τουρίστες με 100 εκατ. δολάρια το άτομο. Η ρωσική διαστημική εταιρεία Energia σχεδιάζει για πρώτη φορά να διοργανώσει ταξίδια τουριστών στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), τα οποία θα περιλαμβάνουν και διαστημικό περίπατο. Αυτό δήλωσε στη ρωσική εφημερίδα «Κομσομόλσκαγια Πράβντα» ο επικεφαλής της εταιρείας Βλαντιμίρ Σόλντσεφ και πρόσθεσε, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ότι «οι αναλυτές αγοράς έχουν επιβεβαιώσει ότι πλούσιοι άνθρωποι είναι έτοιμοι να πληρώσουν χρήματα για κάτι τέτοιο». Όπως είπε, το κόστος του ταξιδιού ανά άτομο θα είναι περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια, «ίσως λιγότερο για τον πρώτο τουρίστα» (κάτι σαν έκπτωση επιβράβευση του θάρρους του...). Οι τουρίστες θα έχουν την ευκαιρία, μεταξύ άλλων, «να βγουν έξω για ένα διαστημικό περίπατο και να φτιάξουν τη δική τους βιντεοταινία». Το ταξίδι θα διαρκεί περίπου ένα δεκαήμερο. Η Energia, που είχε στείλει στο διάστημα το 1961 τον πρώτο άνθρωπο, τον Γιούρι Γκαγκάριν, αναπτύσσει ένα νέο διαστημικό σκάφος, το ΝΕΜ-2 (προσωρινή ονομασία), που, με τη βοήθεια ενός ρωσικού πυραύλου, θα μεταφέρει τέσσερις έως έξι τουρίστες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το ΝΕΜ-2 θα διαθέτει «άνετες καμπίνες», όπως είπε ο Σόλντσεφ, δύο τουαλέτες και πρόσβαση στο Ίντερνετ. «Θα είναι τόσο άνετο όσο είναι δυνατό να γίνει κάτι στο διάστημα», ανέφερε και εκτίμησε ότι «μπορεί να εκτοξευθεί το 2019». Αποκάλυψε, επίσης, ότι η αμερικανική εταιρεία Boeing, που έχει τις δικές διαστημικές φιλοδοξίες, ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στο σχέδιο. Στη νέα «κούρσα» του διαστημικού τουρισμού φιλόδοξα σχέδια έχει και η εταιρεία Virgin Galactic του επιχειρηματία Ρίτσαρντ Μπράνσον, που αναπτύσσει το σκάφος SpaceShipTwo. Το 2009 η Ρωσία είχε στείλει για δύο εβδομάδες στον ISS τον Καναδό δισεκατομμυριούχο και ιδρυτή του «Τσίρκου του Ήλιου» Γκι Λαλιμπερτέ, ενώ το 2006 η ιρανο-αμερικανή επιχειρηματίας Ανουσές Ανσαρί έγινε η πρώτη γυναίκα διαστημική τουρίστρια. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500195513 Πύραυλος της SpaceX «επέζησε» από προσθαλάσσωση μετά από εκτόξευση δορυφόρου. Η SpaceX, η ιδιωτική διαστημική εταιρεία του Έλον Μασκ, πλέον θεωρείται πως σε μεγάλο βαθμό έχει «δαμάσει» την «τέχνη» της επιστροφής πυραύλων στις βάσεις τους μετά τις εκτοξεύσεις δορυφόρων προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν- ωστόσο την Τετάρτη απέδειξε ότι μπορεί να πάει ακόμα παραπέρα, καθώς ένας πύραυλός της «επέζησε» μιας προσθαλάσσωσης, αφού πρώτα εκτόξευσε στο διάστημα έναν δρουφόρος. Ειδικότερα, ο πύραυλος Falcon 9 εκτοξεύτηκε από το ακρωτήριο Κανάβεραλ, έθεσε επιτυχώς σε τροχιά τον τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο GovSat-1 και στη συνέχεια επέστρεψε στη Γη. Κανονικά οι πύραυλοι (για την ακρίβεια, το πρώτο τους επίπεδο) είτε προσγειώνονται σε χερσαίες βάσεις, είτε προσνηώνονται σε μη επανδρωμένες πλατφόρμες στη θάλασσα (drone ships), έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση ο πύραυλος πραγματοποίησε μια «κανονική» κατά τα άλλα προσέγγιση στον ωκεανό (χωρίς πλατφόρμα) και βρέθηκε στο νερό. Λίγο αργότερα ο ιδρυτής της εταιρείας, Έλον Μασκ, ανέβασε στο Twitter φωτογραφία όπου φαινόταν να επιπλέει σχετικά άθικτος, έχοντας «επιζήσει» της προσθαλάσσωσης, επισημαίνοντας ότι ο πύραυλος προοριζόταν να δοκιμάσει προσνήωση με πολύ ισχυρή επιβράδυνση/ φρενάρισμα, οπότε και προτιμήθηκε να γίνει στο νερό για να μην υπάρξει κίνδυνος ζημιών στην πλατφόρμα. «Είναι εκπληκτικό το ότι επιβίωσε. Θα προσπαθήσουμε να το ρυμουλκήσουμε πίσω στην ακτή» έγραψε σχετικά στο tweet. Elon Musk @elonmuskFollow This rocket was meant to test very high retrothrust landing in water so it didn’t hurt the droneship, but amazingly… https://t.co/wAIBtlLyTz ReplyRetweetFavorite Όπως αναφέρει το space.com, ο συγκεκριμένος πύραυλος είχε χρησιμοποιηθεί ξανά, στην εκτόξευση του κατασκοπευτικού δορυφόρου NROL-76 του United States National Reconnaissance Office τον Μάιο του 2017. Επρόκειτο για την έκτη φορά που η SpaceX εκτοξεύει δορυφόρο σε τροχιά χρησιμοποιώντας πύραυλο που έχει χρησιμοποιηθεί ξανά. Δεν έχει γίνει γνωστό σε τι κατάσταση ήταν τελικά ο πύραυλος που επέστρεψε, ούτε εάν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εκ νέου (αν και κάτι τέτοιο θεωρείται μάλλον αμφίβολο, δεδομένου του ότι το θαλασσινό νερό προκαλεί φθορές). Υπενθυμίζεται πως σύντομα, μέσα στον Φεβρουάριο, η SpaceX σκοπεύει να πραγματοποιήσει την πρώτη εκτόξευση του βαρέος της πυραύλου, Falcon Heavy. http://www.naftemporiki.gr/story/1317085/puraulos-tisspacexepezise-apo-prosthalassosi-meta-apo-ektokseusi-doruforou

«Soyuz-2.1a»-«Canopus-Β» №3 και 4. Η Εκτόξευση του πυραύλου «Soyuz-2.1a» με τους ρωσικους δορυφόρους δορυφορικής τηλεπισκόπησης και παρακολούθησης «Canopus-Β» αριθμό 3 και αριθμό 4 και μικρό διαστημικό σκάφος εχει προγραμματιστεί για την 1η Φεβρουαρίου 2018 στις 5:07:18 MSK. Αυτό θα είναι η τρίτη εκτόξευση από το κοσμοδρόμιο EASTERN. https://www.roscosmos.ru/print/24583/ https://www.roscosmos.ru/print/24590/ https://www.roscosmos.ru/print/24599/ https://www.roscosmos.ru/print/24609/ https://www.roscosmos.ru/print/24616/ Προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ISS. Σύμφωνα με το πρόγραμμα της πτήσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), στις 30 Ιανουαρίου 2018, πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ISS. Για να εκτελέσουν τον ελιγμό στις 18:25 ώρα Μόσχας, ενεργοποιήθηκαν οι κινητήρες της μονάδας σέρβις (SM) Zvezda του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο χρόνος λειτουργίας των κινητήρων ήταν 22,8 δευτερόλεπτα. Ως αποτέλεσμα, ο σταθμός έλαβε αύξηση ταχύτητας 0,35 m / s. Σύμφωνα με τα στοιχεία της υπηρεσίας υποστήριξης βαλλιστικής πλοήγησης του Κέντρου Ελέγχου Πτήσεων (MCC), οι υπολογισμένες παράμετροι τροχιάς του ISS μετά τον ελιγμό ήταν: το ελάχιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης είναι 403,2 χλμ, το μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης είναι 424,3 χιλιόμετρα, η περίοδος κυκλοφορίας είναι 92,60 λεπτά. η κλίση της τροχιάς είναι 51,66 μοίρες. Ο σκοπός της διόρθωσης ήταν ο σχηματισμός βαλλιστικών συνθηκών για την εκτόξευση του φορτηγού οχήματος Progress-MS-08, που προγραμματίστηκε για την 11η Φεβρουαρίου 2018, σε τροχιά. https://www.roscosmos.ru/24623/ Επένδυση στην τεχνολογία Διαστήματος. Στα 12 δισ. ευρώ ανέρχεται ο προϋπολογισμός 2014-2020 της Ευρώπης για το Διάστημα - o δεύτερος μεγαλύτερος προϋπολογισμός στον κόσμο, σύμφωνα με την αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Federica Mogherini. Και όπως υποδηλώνει ο τίτλος για τον εορτασμό της επετείου των 10 χρόνων (2008-2018) της γηραιάς ηπείρου στο Διάστημα -«10th Annual Conference on European Space Policy, More Space for more Europe»-, ο σχεδιασμός της ευρωπαϊκής διαστημικής πολιτικής περιλαμβάνει περαιτέρω ανάπτυξη και επενδύσεις. Επειδή το όραμα και η στρατηγική είναι ουσιαστικά αλλά όχι αρκετά, η Ευρώπη πρέπει να έχει τα επιστημονικά, τεχνολογικά, βιομηχανικά και οικονομικά μέσα για να υλοποιήσει τις φιλοδοξίες της, όπως τόνισαν επιστήμονες, στελέχη της ESA (European Space Agency), αλλά και πολιτικοί στο πλαίσιο του 10ου Συνεδρίου για την ευρωπαϊκή διαστημική πολιτική. Στόχος είναι η τεχνολογία και η επιχειρηματικότητα σχετικά με το Διάστημα να εξελιχθεί σε πεδίο δόξης λαμπρό και για τις νεοφυείς εταιρείες του χώρου και φυσικά το ανθρώπινο δυναμικό της Ευρώπης. Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, τα έτη 2018-2019-2020 θα υλοποιηθεί ένα φιλόδοξο σχέδιο ενίσχυσης των νεοφυών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε τομείς τεχνολογίας που είναι κατάλληλες και για το Διάστημα. Κάθε χρόνο από το 2018 έως και το 2020 θα επιλέγονται 20 startups οι οποίες θα χρηματοδοτούνται αρχικά με 50.000 ευρώ η κάθε μία για την περαιτέρω ανάπτυξή τους στον τομέα του Διαστήματος στο πλαίσιο του Copernicus Incubator Programme. Κατάθεση αίτησης Ο πρώτος γύρος έχει ως καταληκτική ημερομηνία κατάθεσης αίτησης τις 15/3/2018 και ημερομηνία επιλογής τις 12/4/2018, ο δεύτερος γύρος κατάθεση αίτησης 17/8/2018 και επιλογή 14/9/2018 και ο τρίτος γύρος κατάθεση αίτησης 16/11/2018 και επιλογή στις 14/12/2018. Το 2019 θα γίνουν 4 γύροι καταθέσεων αιτήσεων και επιλογών όπως και το 2020. Οικοσύστημα 54 δισ. Σύμφωνα με τον μέχρι τώρα απολογισμό, το ευρωπαϊκό διαστημικό οικοσύστημα απασχολεί 230.000 εργαζόμενους και η αξία του κυμαίνεται στα 46 έως 54 δισ. ευρώ (στοιχεία 2014) που αντιστοιχεί στο 21% της αξίας του παγκόσμιου τομέα Διαστήματος. Το 1/3 των δορυφόρων παγκοσμίως έχει κατασκευαστεί στην Ευρώπη και το 90% της βιομηχανικής παραγωγής μοιράζεται σε 6 χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, Ισπανία και Βέλγιο). Egnos, Galileo, Copernicus Τρία μεγάλα διαστημικά προγράμματα είναι σε εξέλιξη, το Egnos, το ευρωπαϊκό δορυφορικό σύστημα πλοήγησης, αριθμεί 42 επίγειους σταθμούς, το Galileo με 22 δορυφόρους για την παροχή υπηρεσιών πλοήγησης και εντοπισμού θέσης και το Copernicus, το πρόγραμμα παρατήρησης της Γης, με την παροχή τεράστιων και αξιόπιστων ποσοτήτων δεδομένων. Αξίζει να σημειωθεί πως τα διαστημικά δεδομένα χρησιμοποιούνται σε πολλούς τομείς όπως υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, αεροπορία, γεωργία, ενέργεια, μεταφορές, τραπεζικές εργασίες, ασφάλεια. Η επόμενη γενιά ευρωπαϊκών εκτοξεύσεων δορυφόρων (2020) ακούει στα ονόματα Ariane 6 και Vega C. Επίσης, περισσότεροι από 30 δορυφόροι στο πλαίσιο των προγραμμάτων Copernicus και Galileo έχουν προγραμματιστεί να εκτοξευτούν τα επόμενα 10-15 χρόνια. «Δεν πρόκειται για ένα παιχνίδι πολυτελείας», τόνισε η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Federica Mogherini, στην ομιλία της για τα 10 χρόνια της Ευρώπης στο Διάστημα. «Πρόκειται για μια σημαντική υπόθεση για την ασφάλεια της Ευρώπης και τη χάραξη της πολιτικής για τους Ευρωπαίους και τους εταίρους μας. Και θα συνεχίσουμε να επενδύουμε τόσο στην αυτονομία της Ευρώπης στο Διάστημα όσο και σε μια συνεταιριστική διακυβέρνηση όλων των διαστημικών θεμάτων. Αυτό είναι και θα συνεχίσει να είναι η προσέγγισή μας στο Διεθνές Φόρουμ Διερεύνησης Διαστήματος στο Τόκιο τον Μάρτιο, αλλά και στη συνεδρίαση της Επιτροπής του ΟΗΕ για την ειρηνική χρήση του Διαστήματος στη Βιέννη τον επόμενο Ιούνιο», συμπλήρωσε η κα Mogherini. http://www.naftemporiki.gr/story/1316308/ependusi-stin-texnologia-diastimatos Ερασιτέχνης αστρονόμος ανακάλυψε πως χαμένος δορυφόρος της NASA είναι ακόμα «ζωντανός» Τον δορυφόρο IMAGE (Imager for Magnetopause-to-Aurora Global Exploration) της NASA, ο οποίος είχε θεωρηθεί χαμένος πριν από 12 χρόνια εξαιτίας τεχνικού προβλήματος, ανακάλυψε ερασιτέχνης αστρονόμος. Όπως αναφέρει το Science Magazine, ο Σκοτ Τίλεϊ ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα τον εντοπισμό των εκπομπών του δορυφόρου, δημιουργώντας ελπίδες ότι η NASA θα μπορέσει να «αναστήσει» την αποστολή, η οποία είχε δώσει πολύτιμα στοιχεία για τη μαγνητόσφαιρα της Γης. Ο Τίλεϊ έχει ως χόμπι την αναζήτηση ραδιοσημάτων από κατασκοπευτικούς δορυφόρους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έψαχνε ίχνη του Zuma, ενός δορυφόρου της αμερικανικής κυβέρνησης ο χαρακτήρας της αποστολής του οποίου ήταν απόρρητος. Ωστόσο, αντί να βρει τον Zuma, έπιασε σήμα από έναν δορυφόρο με τον προσδιορισμό 2000-017Α o οποίος, όπως ήξερε, αντιστοιχούσε στον δορυφόρο IMAGE, που εκτοξεύτηκε το 2000 και μετά θεωρήθηκε χαμένος τον Δεκέμβριο του 2005. Όπως διαπιστώθηκε, ο δορυφόρος της αποστολής IMAGE, αξίας 150 εκατ. δολαρίων εξέπεμπε ακόμα. Τα σήματα του δορυφόρου υποδεικνύουν πως το πιθανότερο είναι πως είναι όντως ακόμα σε μεγάλο βαθμό «ζωντανός», καθώς και ότι κάποια από τα έξι όργανά του λειτουργούν ακόμα. Οι επιστήμονες που απάρτιζαν την επιστημονική ομάδα της αποστολής έψαξαν και βρήκαν τα παλιά αρχεία και λογισμικά και αναμένεται να ακολουθήσουν προσπάθειες της NASA, του Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory και του University of California, Berkeley να έρθουν σε επαφή με τον δορυφόρο. Επί της παρούσης, οι ερευνητές προσπαθούν να βρουν τον λόγο που έχει επιβραδυνθεί ο ρυθμός περιστροφής του σκάφους, κάτι που ενδεχομένως να κάνει ακόμα πιο δύσκολη την επικοινωνία μαζί του. Πριν την απώλεια του δορυφόρου, η αποστολή IMAGE θεωρούνταν επιτυχής. Τα όργανα του σκάφους λειτουργούσαν ως τηλεσκόπιο, παρέχοντας στοιχεία για τα φορτισμένα σωματίδια στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Ωστόσο το σήμα του χάθηκε λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2005 και η NASA το είχε αποδώσει αυτό σε πρόβλημα τροφοδοσίας του αναμεταδότη. http://www.naftemporiki.gr/story/1315968/erasitexnis-astronomos-anakalupse-pos-xamenos-doruforos-tis-nasa-einai-akoma-zontanos

"Ημέρα Τύπου ESA" Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός είναι ένα μεγαλοπρεπές έργο, που ενώνει δεκατέσσερις χώρες του κόσμου. Ο αριθμός των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα του ΔΔΣ περιλαμβάνει επίσης τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA), των οποίων οι αστροναύτες είναι η κατάρτιση στο Κέντρο Εκπαίδευσης κοσμοναύτων Γιούρι Gagarin. Το CPC έχει γίνει μια παράδοση για να προσκαλέσουν ξένους δημοσιογράφους κατά τις ημέρες εκπαίδευσης διεθνών πληρωμάτων. Έτσι, σήμερα στο Κέντρο ήταν η "Ημέρα Τύπου ESA". Η γνωριμία ξεκίνησε με το γυμναστήριο του μετακομισμένου διαστημικού οχήματος μεταφοράς (SIC) "Soyuz". Τα μέλη του Τύπου ήταν σε θέση να παρακολουθήσουν την εκπαίδευση των TPK σταθμό ελλιμενισμού και redock. Πριν από την έναρξη της κατάρτισης το βασικό πλήρωμα του ISS-56/57, ως μέρος της Roskosmos ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev, ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst και ο αστροναύτης της NASA Serina Onon-CHENSELLOR απάντησαν σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Ειδικότερα, το πλήρωμα, συγκρίνοντας την εκπαίδευση στη Ρωσία, την Αμερική και την Ευρώπη, είπε ότι οι προπονήσεις CPC που πραγματοποιήθηκαν σε συνθήκες όσο πιο κοντά στο πραγματικό. «Στη Ρωσία, οι αστροναύτες συνήθως εκπαιδεύονται από TPK» Soyuz», και στην Αμερική - ISS - κοινόχρηστο Αλέξανδρος Gerst. - Σε αντίθεση με το σταθμό, όπου υπάρχει πάντα χρόνος στο πλοίο όταν παρουσιάστηκε το πρόβλημα, έχουμε συχνά μόνο δευτερόλεπτα για να αντιδράσουν και να το διορθώσουμε. Από την «Ένωση» πρέπει να δράσουμε γρήγορα και λειτουργεί ένα μεγάλο αριθμό των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, αν και η πραγματική πτήση συνήθως λαμβάνει χώρα κανονικά. Μάθαμε επίσης πώς να ζούμε σε ένα πλοίο κατά τη διάρκεια μιας τροχιάς πτήσης. " Οι Αστροναύτες σημειωσαν σε αυτό το παρασκεύασμα στο CPC η εκπαιδευση είναι πολύ διαφορετική από την κατάρτιση σε άλλους διεθνείς εταίρους. Ωστόσο, το μεγάλο πλεονέκτημα της διεθνούς συνεργασίας είναι ότι κάθε εταίρος συμβάλλει σημαντικά στην από κοινού ανάπτυξη του εξωτερικού χώρου. «Για παράδειγμα, αν πάρουμε το πλήρωμα μας, Σεργκέι - τον οδηγό και τα καταφέρνει με τον έλεγχο του οχήματος - συνέχισε ο Αλέξανδρος Gerst. - εγώ, με τη σειρά μου, ως επιστήμονας, μπορεί να του πει κάποια επιστημονική σοφία. Έχουμε επίσης έναν γιατρό στη μεταφορά, τη Σερίνα. "Μετά οι ευρωπαιοι δημοσιογράφοι και του ΕΟΔ επισκέφθηκε το Kosmotsentre στο οποίο φαινόταν σύνθετες διατάξεις μονάδες τροχιακό σταθμό «Mir», μάθαμε πώς να εργαστεί για μια επαναδιαμορφώσιμες αεροσκάφος προσομοιωτή και ελικόπτερα, ένα εικονικό κέντρο Mission Control, ένα ειδικό προσομοιωτή «Εικονική διαστημικό σκάφος μεταφοράς» Σογιούζ», γνωριστήκαμε με το άλλο καινοτόμες εκπαιδευτικές τεχνολογίες. Οι ξένοι επισκέπτες έιδαν επίσης την «Έξοδος 2», το οποίο πραγματοποιήθηκε προσομοίωση της παραγωγής σε ελεύθερο χώρο, με κοστούμια επίδειξης φυγοκεντρωτή TsF-7, που χρησιμοποιείται για την προσομοίωση διαφόρων υπερφορτίσεων, και το δωμάτιο προσομοιωτών ISS RS. Για κάθε επιθεώρηση στο αντικείμενο οι εμπειρογνώμονες CPC έδωσαν λεπτομερείς εξηγήσεις, έτσι ώστε οι δημοσιογράφοι ολοκλήρωση «της ESA Media Day» που σχηματίζεται μια ολοκληρωμένη εικόνα για τις λεπτομέρειες της προετοιμασίας απο τους κοσμοναύτες και αστροναύτες στο Κέντρο μας. https://www.roscosmos.ru/print/24574/ Ρωσία: Σχέδια για Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και αποστολή στη Σελήνη. Η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία Roskosmos, στο πλαίσιο ενός μεγαλεπήβολου διαστημικού προγράμματος, προγραμματίζει να εκτοξεύσει 150 δορυφόρους έως το 2025, να δημιουργήσει τον δικό της Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και να ξεκινήσει αποστολές στην Σελήνη με διαστημόπλοια νέας γενιάς. Ο γενικός διευθυντής της Ίγκορ Καμαρόφ ανακοίνωσε σήμερα ότι «την περίοδο έως το 2025 (που είναι η περίοδος εφαρμογής του νέου διαστημικού προγράμματος της Ρωσίας), η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία προγραμματίζει να ανανεώσει σημαντικά το δορυφορικό της σύστημα και να πραγματοποιήσει περισσότερες από 150 εκτοξεύσεις δορυφόρων, αυξάνοντας αισθητά τον αριθμό των δορυφόρων που θα τεθούν σε τροχιά. Στόχος αυτού του προγράμματος είναι να αξιοποιηθούν στο έπακρο οι δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει το ρωσικό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης Glonass όσον αφορά τις εγγυήσεις της παγκόσμιας ασφάλειας και τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας. Αναφερόμενος στις προοπτικές αυτές ο Καμαρόφ υπογράμμισε την σημασία που δίνει σ’ αυτές το τελευταίο διάστημα η Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία, η οποία έχει πεισθεί, όπως είπε, ότι είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός τέτοιου δορυφορικού συστήματος. Προσέθεσε μάλιστα ότι «στο προσεχές μέλλον το θέμα αυτό πρέπει να μελετηθεί και να τεθούν οι αντίστοιχοι στόχοι». Στο μεταξύ η Ρωσία προγραμματίζει το 2019 να ολοκληρώσει την δεύτερη φάση της κατασκευής του ρωσικού τμήματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) και να εντάξει σ’ αυτό τρεις νέες κάψουλες, δήλωσε ο γενικός σχεδιαστής των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων Γιεβγκένι Μάρκιν, επισημαίνοντας ότι «οι κάψουλες αυτές είναι σχεδιασμένες κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αποτελέσουν την βάση για την δημιουργία ενός αυτοτελούς ρωσικού διαστημικού σταθμού». Ο Γιεβγκένι Μάρκιν αναφέρθηκε επίσης και στο νέο διαστημόπλοιο Federatsia το οποίο θα μπορεί να προσγειωθεί στην Σελήνη με ακρίβεια επτά χιλιομέτρων. Αναφερόμενος στα πλεονεκτήματα του νέου διαστημοπλοίου είπε ότι η κάψουλα προσελήνωσης (σεληνάκατος), που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέχρι 10 φορές, θα μπορεί να πραγματοποιήσει ομαλή προσγείωση με ακρίβεια έως επτά χιλιόμετρα, θα διασφαλίζει τη διάσωση του πληρώματος καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονής του στη Σελήνη σε περίπτωση ανάγκης και θα είναι αναβαθμισμένο ως προς τις ανέσεις για το πλήρωμα του. Στόχος του διαστημικού προγράμματος που αφορά την Σελήνη είναι, σύμφωνα με τον Μίκριν, οι επισκέψεις στην βάση που θα δημιουργηθεί στην Σελήνη, μέσω της οποίας μπορεί να πραγματοποιείται εξόρυξη και επεξεργασία σπάνιου ορυκτού πλούτου. Το τελευταίας τεχνολογίας διαστημόπλοιο Federatsia, θα μεταφέρει ανθρώπους και φορτία στο διάστημα αλλά και στην Σελήνη. Το πλήρωμα του θα είναι έως τέσσερις κοσμοναύτες. Το διαστημόπλοιο θα μπορεί να βρίσκεται σε τροχιά αυτόνομης πτήσης έως 30 ημέρες, ενώ στον διαστημικό σταθμό έως έναν χρόνο. Ανάλογα με τις τροποποιήσεις που θα γίνονται σ’ αυτό το διαστημόπλοιο θα μπορεί να έχει τέσσερις ή πέντε θέσεις επιβαινόντων. Το πρώτο διαστημόπλοιο Federatsia, που θα κατασκευαστεί κατά 80% από σύνθετα υλικά, προγραμματίζεται να έχει κατασκευαστεί έως το 2021. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500192805 Οι μαθητές του Μαράσλειου κατασκευάζουν «δορυφόρο» Η SPIN - Space Innovation σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, διοργανώνει τον Απρίλιο τον διαγωνισμό διαστημικής «CANSAT IN GREECE» και η ομάδα μαθητών του 26ου Γενικού Λυκείου Αθηνών - «Μαράσλειο» έχει επιλεχθεί στις δέκα συνολικά ομάδες που θα λάβουν μέρος. Ο διαγωνισμός αφορά την κατασκευή ενός «δορυφόρου» με διαστάσεις ενός κουτιού αναψυκτικού (ύψος 11,5 cm και διάμετρο 6,6 cm), που θα εκτοξευθεί με ειδικό πύραυλο σε ύψος 1 km, ενώ η κάθοδος του θα πραγματοποιηθεί με αλεξίπτωτο. Κατά τη διάρκεια της καθόδου το CANSAT θα πραγματοποιήσει σειρά μετρήσεων. Συγκεκριμένα, στόχος όλων των ομάδων είναι, να υλοποιήσουν την πρωτεύουσα αποστολή κατά την οποία το CANSAT θα πραγματοποιήσει κατά την πτώση του μετρήσεις γεωγραφικών συντεταγμένων, ατμοσφαιρικής πίεσης και θερμοκρασίας. Επίσης, κάθε ομάδα πρέπει να προτείνει μια δευτερεύουσα αποστολή, η οποία δίνει και το στοιχείο της ιδιαιτερότητας σε κάθε ομάδα. Η δευτερεύουσα αποστολή της ομάδα μας είναι πρωτότυπη και περιλαμβάνει την κατασκευή και εκτόξευση δύο CANSAT ανάμεσα στα οποία θα υπάρχει δίκτυο επικοινωνίας και την επεξεργασία των δεδομένων που θα συλλέξουν. Το ένα CANSAT, το οποίο καλούμε θυγατρικό, περιλαμβάνει δύο κάμερες (ευαίσθητες στο ορατό και στο εγγύς υπέρυθρο φάσμα ακτινοβολίας), GPS, αισθητήρα πίεσης και θερμοκρασίας και ένα γυροσκόπιο. Το δεύτερο CANSAT (μητρικό) αναμεταδίδει στο σταθμό εδάφους τα δεδομένα που λαμβάνει από το θυγατρικό μαζί με τα δεδομένα από το δικό του GPS και τους αισθητήρες του. Το μητρικό CANSAT πέφτει πιο αργά από το αντίστοιχο θυγατρικό ώστε να έχει πάντα οπτική επαφή τόσο με εκείνο όσο κα με τον σταθμό εδάφους. Με τον τρόπο αυτόν καθίσταται πιθανότερος εντοπισμός του θυγατρικού CANSAT μετά την προσγείωσή του. Αξίζει να σημειωθεί πως η συμμετοχή της ομάδας του σχολείου απέσπασε το πρώτο βραβείο στον ίδιο διαγωνισμό το σχολικό έτος 2016-2017. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500192529 Νέο σύστημα παραγωγής ενέργειας και προώθησης χωρίς καύσιμο για δορυφόρους. Ερευνητές του Universidad Carlos III de Mardrid (UC3M) και του Universidad Politecnica de Madrid σχεδίασαν και κατοχύρωσαν ένα νέο, άνευ προωθητικού καυσίμου, σύστημα για δορυφόρους που επιτρέπει την παραγωγή ενέργειας και την κίνησή τους. Σύμφωνα με το UC3M, η καινοτομία αυτή, που έχει οδηγήσει σε δύο ευρεσιτεχνίες, έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον του ΕΟΔ (Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος) και της αεροδιαστημικής βιομηχανίας. Το σύστημα βασίζεται σε μια λεπτή ταινία αλουμινίου (low-work-function tether) με αυξημένες δυνατότητες εκπομπής ηλεκτρονίων ως προς τη λήψη ηλιακού φωτός και θερμότητας. Η ταινία αυτή, που είναι τυλιγμένη σε μπομπίνα κατά την εκτόξευση και ξετυλίγεται όταν ο δορυφόρος βρίσκεται σε τροχιά. Bάσει των νόμων του ηλεκτρομαγνητισμού, η ταινία αυτή μπορεί να παράγει ενέργεια παθητικά, ενώ το υψόμετρο όπου βρίσκεται ο δορυφόρος μειώνεται. Εναλλακτικά, εάν υπάρχει διαθέσιμη προς χρήση ενέργεια, η ταινία αυτή μπορεί να χρησιμοποιείται για προωθητικούς σκοπούς, φέρνοντας τον δορυφόρο σε πιο υψηλή τροχιά. «Πρόκειται για μια επαναστατική τεχνολογία, επειδή επιτρέπει τη μετατροπή της τροχιακής ενέργειας σε ηλεκτρική και το αντίθετο, χωρίς τη χρήση κάποιου είδους καυσίμου» τονίζει ο Γκονζάλο Σάντσεζ Αριάγκα, ερευνητής του UC3Μ και ένας από τους εφευρέτες της τεχνολογίας αυτής. «Αντίθετα με τις παρούσες τεχνολογίες προώθησης, το low-work function tether δεν χρειάζεται καύσιμο και χρησιμοποιεί φυσικές πηγές από το διαστημικό περιβάλλον, όπως το γεωμαγνητικό πεδίο, το ιονοσφαιρικό πλάσμα και την ηλιακή ακτινοβολία» προσθέτει. Το σύστημα αυτό παρέχει ενέργεια για τον δορυφόρο σε τροχιά ενώ είναι στη διαδικασία της απώλειας ύψους και επανεισόδου στην ατμόσφαιρα, όπου πρόκειται να καεί. Για αυτόν τον λόγο οι ερευνητές τονίζουν πως πρόκειται για μια τεχνολογία ιδανική για την εξαφάνιση διαστημικών απορριμμάτων. Επιπρόσθετα, εάν ο δορυφόρος έχει ακόμα ενέργεια, η ταινία αυτή μπορεί να λειτουργεί διαφορετικά, παράγοντας ώση για να πάει πιο ψηλά. Κατά τον Γκονζάλο Σάντζεζ Αριάγκα, αυτό θα μπορεούσε φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, που χρησιμοποιεί μεγάλες ποσότητες καυσίμου για να αντισταθμίζει την επιρροή της ατμόσφαιρας. Οι ερευνητές έχουν δώσει στοιχεία για την τεχνολογία αυτή στον ΕΟΔ, ενώ είναι σε επαφή και με ειδικούς στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία. Επίσης, όπως σημειώνεται σε ανακοίνωση του UC3M, ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει και εταιρείες του χώρου της αεροδιαστημικής, όπως η ισπανική SENER. http://www.naftemporiki.gr/story/1314053/neo-sustima-paragogis-energeias-kai-proothisis-xoris-kausimo-gia-doruforous Humanity Star: Δορυφόρο-«έκπληξη» έθεσε σε τροχιά η Rocket Lab H αμερικανική startup Rocket Lab έθεσε σε τροχιά τρεις δορυφόρους για εμπορική χρήση με την εκτόξευση πυραύλου Electron την προηγούμενη εβδομάδα, ωστόσο, όπως προκύπτει, υπήρχε και ένας δορυφόρος- έκπληξη: Το Humanity Star αποτελεί στην ουσία ένα τεχνητό άστρο στον ουρανό, «δημιουργώντας μια κοινή εμπειρία για όλη την ανθρωπότητα». Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση της Rocket Lab, το Humanity Star έχει σκοπό να λειτουργήσει ως «σημείο εστίασης» για όλη την ανθρωπότητα, καθώς «κάθε άνθρωπος στη Γη θα έχει την ευκαιρία να το δει και να το βιώσει. Ο δορυφόρος θα εμφανίζεται ως φωτεινό, λαμπερό αστέρι στον νυχτερινό ουρανό». Τον δορυφόρο δημιούργησε ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Πίτερ Μπεκ, και έχει σκοπό να «τραβήξει τη ματιά των ανθρώπων προς τα πάνω και να τους ενθαρρύνει να δουν τη μεγαλύτερη εικόνα, πέρα από τα καθημερινά ζητήματα». «Ασχέτως του πού βρίσκεσαι στον κόσμο, ή του τι συμβαίνει στη ζωή σου, όλοι θα μπορούν να δουν το Humanity Star στον νυχτερινό ουρανό. Ελπίζω ότι όλοι αυτοί που κοιτούν προς τα πάνω, προς αυτό, θα κοιτούν πέρα, στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, και θα σκέφτονται λίγο διαφορετικά για τις ζωές, τις πράξεις τους και το τι είναι σημαντικό για την ανθρωπότητα» δήλωσε ο Μπεκ. Ο δορυφόρος είναι αυτή τη στιγμή σε τροχιά μετά την επιτυχή εκτόξευσή του από τη Νέα Ζηλανδία. Πρόκειται για τον πρώτο σχεδιασμένο και κατασκευασμένο στη Νέα Ζηλανδία δορυφόρο που τίθεται σε τροχιά γύρω από τη Γη. Είναι μια γεωδαισιακή σφαίρα φτιαγμένη από ίνες άνθρακα, με 65 ανακλαστήρες. Περιστρέφεται γρήγορα, αντανακλώντας το φως του ήλιου στη Γη, με αποτέλεσμα η λάμψη του να είναι ορατή από την επιφάνεια του πλανήτη μας με γυμνό μάτι. Πραγματοποιεί μια περιστροφή γύρω από τη Γη κάθε 90 λεπτά. Το Humanity Star θα είναι σε τροχιά για περίπου εννιά μήνες πριν η τροχιά του αρχίσει να φθίνει, με αποτέλεσμα να πέσει στην ατμόσφαιρα και να καεί. Ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να δει σε πραγματικό χρόνο τη θέση του, μέσω του www.thehumanitystar.com. http://www.naftemporiki.gr/story/1315115/humanity-star-doruforo-ekpliksi-ethese-se-troxia-i-rocket-lab

Τεχνητή Νοημοσύνη: το στοίχημα του ανθρώπινου εγκεφάλου με τη δαρβινική εξέλιξη. «Κατά κάποιο τρόπο η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι ένα στοίχημα που έχει βάλει ο ανθρώπινος εγκέφαλος με τη δαρβινική εξέλιξη. ‘Ενα από ανώτερα πράγματα, που μπορεί να κάνει ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι να αντιγράψει τον εαυτό του. ‘Οταν ο άνθρωπος φτάσει στο σημείο να αναπαράγει με τεχνητό τρόπο τις ίδιες του τις ικανότητες, όλα θα είναι ανοιχτά και όλα θα είναι πιθανά. Αυτό μπορεί να είναι εκπληκτικό, να μας οδηγήσει σε μια Wonderland, όπου η ύπαρξη των μηχανών θα λειτουργεί υπέρ του ανθρώπου ή μπορεί να μας φέρει μπροστά σε δυσάρεστες καταστάσεις… Ο Elon Musk έχει πει ότι ίσως η Τεχνητή Νοημοσύνη να αποτελέσει τον λόγο για τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Να σου θυμίσω όμως κι αυτό που έχει πει ο Einstein: «δεν γνωρίζω με τι είδους όπλα θα πολεμηθεί ο τρίτος παγκόσμιος, αλλά ο τέταρτος θα γίνει με πέτρες και ξύλα»». Με τη φράση αυτή, ο γεννηθείς το 1981 Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, καθηγητής της Επιστήμης των Υπολογιστών στο περίφημο ΜΙΤ, απαντά στο ερώτημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ, σχετικά με το αν συμμερίζεται τις έντονες ανησυχίες, που έχουν κατά καιρούς εκφράσει άνθρωποι όπως ο Bill Gates, ο Stephen Hawking και ο Elon Musk, ώς προς την αρνητική επίπτωση που θα μπορούσε να έχει στο μέλλον της ανθρωπότητας η ραγδαία ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης και συγκεκριμένα της Γενικής Τεχνητής Νοημοσύνης. Ο ίδιος, που σε πολύ νεαρή ηλικία έλυσε το επί 60 χρόνια άλυτο μαθηματικό πρόβλημα του «υπέροχου ανθρώπου», μαθηματικού και νομπελίστα οικονομολόγου, John Forbes Nash, επισημαίνει ότι παρότι στη δυστοπική εκδοχή του μέλλοντος η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι δυνατόν να προκαλέσει σοβαρές κοινωνικές αναταραχές και ν΄ αποτελέσει άμεση απειλή για τη δημοκρατία και την παγκόσμια ειρήνη, στη θετική εκδοχή του ενδέχεται να επιφυλάσσει στην ανθρωπότητα σημαντικά δώρα: «Πιστεύω ότι υπάρχει μια πολύ ικανή και δημοκρατική οικογένεια «hackers» -και σε αυτή την οικογένεια βάζω όποιον μπορεί να καταλάβει την τεχνολογία και να συνεισφέρει σε αυτήν. Είναι στο χέρι τους και στο χέρι όλων μας να προασπίσουμε την προσβασιμότητα όλων των ανθρώπων στα οφέλη της προόδου που θα γίνει, ώστε να μην υπάρχουν χώρες ή εταιρείες ή πολίτες δύο ταχυτήτων. Αυτό δεν είναι ένα πράγμα με το οποίο μπορούμε να παίξουμε» λέει χαρακτηριστικά. Ερωτηθείς αν ο άνθρωπος -η πρωτοκαθεδρία του οποίου στον πλανήτη για πρώτη φορά κινδυνεύει να αμφισβητηθεί- ενδέχεται να βιώσει υπαρξιακό σοκ, απαντά: «Ελπίζω ότι θα πάθουμε το αντίθετο. ‘Οτι θα μπορέσουμε να πούμε «δεν είμαστε πλέον όμηροι πολιτικών και κυβερνήσεων, μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο». Αυτό είναι το θετικό σενάριο φυσικά, κι αυτό θέλω να δω να συμβαίνει». «Προλαβαίνουν να προσαρμοστούν στην επερχόμενη αλλαγή συστήματα όπως το εκπαιδευτικό ή η νομοθεσία;» ρωτάμε τον δρα Δασκαλάκη, ο οποίος απαντά: «Θεωρώ ότι το μοντέλο που έχουμε αυτή τη στιγμή για την παιδεία, τη νομοθεσία, τη δικαιοσύνη, δεν είναι πλέον επαρκές για τον ρυθμό με τον οποίο προοδεύει η τεχνολογία. Σκέψου το εξής: πριν προλάβουμε να φτιάξουμε νομοθεσία για τα fake news, τα fake news έγιναν μια λαίλαπα που παρήλθε. Θα φτιάξουμε τη νομοθεσία για τα fake news, θα έρθει κάτι άλλο. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι δημοκρατίες και η παιδεία δεν έχει επαρκή ταχύτητα για να παρακολουθεί τις εξελίξεις, άρα πρέπει να αλλάξουμε τα μοντέλα μας. Για αυτό θεωρώ ότι η βάση, οι άνθρωποι, έχουμε τεράστια δύναμη, γιατί αν δεν με προστατέψει η ίδια η βάση από τα fake news για παράδειγμα, δεν μπορώ να περιμένω να βγει η νομοθεσία για να με προασπίσει. ‘Ολο αυτό εξελίσσεται σε κάτι σαν ανταρτοπόλεμο». Ο Έλληνας καθηγητής, που μεταξύ άλλων έχει λάβει το βραβείο Kalai από την Διεθνή Ένωση Θεωρίας Παιγνίων και το βραβείο έρευνας από το ίδρυμα Giuseppe Sciacca του Βατικανού, μιλά ακόμη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για το αν ο άνθρωπος θα χρειαστεί να ενσωματώσει στα επόμενα χρόνια τεχνολογικά ενθέματα, για τα ηθικά και φιλοσοφικά ερωτήματα που ανακύπτουν γύρω από τη ραγδαία άνοδο της τεχνητής νοημοσύνης, αλλά και«πέντε ως 50 χρό για τον τρόπο με τον οποίο ενδέχεται να εξελιχθούν τα πράγματα στα επόμενα «πέντε ως 50 χρόνια».. Συναντήσαμε τον δρ Κωνσταντίνο Δασκαλάκη λίγες ώρες πριν από τη διάλεξη που έδωσε στην κατάμεστη αίθουσα της Αίθουσας Τελετών του ΑΠΘ , στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσαν τα Τμήματα Μαθηματικών και Πληροφορικής της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ. Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του δρος Κωνσταντίνου Δασκαλάκη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και την Αλεξάνδρα Γούτα ακολουθεί: Το κλειδί που λείπει ΕΡ. Η διάρκεια ενός οικονομικού κύκλου έχει αλλάξει πολύ από την τελευταία βιομηχανική επανάσταση, χάρη στην ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών κι εκεί που χρειάζονταν 40 ή 50 χρόνια για να μπει μια «τεχνολογία» μαζικά στην οικονομία και την αγορά εργασίας, πλέον χρειάζονται 10-15 ή και λιγότερο. Πόσο γρήγορα θα αρχίσει η ανάπτυξη της εξελιγμένης Τεχνητής Νοημοσύνης να επηρεάζει σε μεγάλη κλίμακα την οικονομία και την αγορά εργασίας; ΑΠ. Θέλω πρώτα από όλα να διαχωρίσω αυτό που λέγεται «γενική τεχνητή νοημοσύνη» από την «ειδική τεχνητή νοημοσύνη». Θεωρώ ότι η είσοδος της δεύτερης στην αγορά εργασίας είναι πολύ άμεση. ‘Ηδη βλέπουμε να αναπτύσσονται αυτοοδηγούμενα αυτοκίνητα, που θα αντικαταστήσουν πολλή από την ανθρώπινη οδήγηση και προφανώς πολλά επαγγέλματα, είτε αυτά αφορούν οδηγούς ταξί και λεωφορείων είτε φορτηγών είτε delivery. Φαντάσου πόσο πολύ θα αλλάξει τον τομέα αυτό η τεχνολογία. Κι αυτό δεν θα γίνει σε 30 χρόνια, αλλά στα επόμενα πέντε με δέκα. Υπάρχουν θέματα που πρέπει να λυθούν, νομικής φύσης κυρίως, αλλά πιστεύω ότι οι ειδικές εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης θα αρχίσουν να μπαίνουν επιθετικά στη ζωή μας στα επόμενα 10 χρόνια, θεωρώ θα εκπλαγούμε από το πόσο επιθετικά θα μπουν στις μεταφορές, στην υγεία (scans, ΜRIs, διαγνωστική), σε επίπεδο οικιακής βοήθειας και φροντίδας ηλικιωμένων. Το βασικό είναι όμως το θέμα της γενικής τεχνητής νοημοσύνης (general artificial intelligence). Aυτή αφορά την ικανότητα ενός τεχνολογικού συστήματος να μεταφέρει εμπειρία από μια νοητική λειτουργία που εκτελεί σε μία άλλη, ώστε να μην αρχίζει tabula rasa. Π.χ, αν έχει ήδη μάθει αγγλικά και θέλει να μάθει γαλλικά, να μπορεί να μεταφέρει εμπειρία και διαίσθηση από τη μία γλώσσα στην άλλη, να μπορεί να εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι υπάρχει σύνταξη και κλίση σε όλες τις γλώσσες (…) ‘Η αν μάθει να παίζει σκάκι, να μπορεί να αξιοποιήσει την εμπειρία της χάραξης στρατηγικής για να παίξει πόκερ. Χρειάζεται να πετύχουμε ένα άλμα, για να φτάσουμε στη γενική Τεχνητή Νοημοσύνη και αυτό το άλμα δεν μπορώ να προβλέψω καλά πότε θα προκύψει. Μπορεί να προκύψει στα επόμενα 50 χρόνια, αλλά μπορεί και όχι. Πιστεύω πως ναι. Είναι ένα άλμα που μας λείπει, ένα κλειδί… Η πρόοδος που έχει κάνει η τεχνολογία τα τελευταία πέντε χρόνια με έχει εντυπωσιάσει. Ίσως αν με ρωτούσες πριν από πέντε χρόνια για κάποια από αυτά που έχουν πλέον γίνει, να σου έλεγα ότι βρίσκονται στα όρια επιστημονικής φαντασίας… ΕΡ. Αλήθεια, τι θα πραγματεύεται η επιστημονική φαντασία στο μέλλον; Θα εξαντληθεί η θεματολογία της; ΑΠ. Μου αρέσουν πάρα πολύ οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας, γιατί ουσιαστικά πλέον είναι στο επίπεδο που προβληματίζονται για πολύ πραγματικά ερωτήματα. Παλιά, η επιστημονική φαντασία αφορούσε ένα απώτερο μέλλον, δυστοπικό ή ουτοπικό, τώρα είναι ένας προβληματισμός για κάτι πολύ άμεσο και πολύ πιθανό, που μπορεί να συμβεί. ΕΡ. Πλέον παρατηρούμε πιο ταχεία ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης. Σε τι οφείλεται αυτή η εξέλιξη; Τι έχει αλλάξει; ΑΠ. Αυτό που έχει αλλάξει έχει να κάνει αφενός με την προσέγγισή μας στο πώς φτιάχνουμε υπολογιστικές διαδικασίες, που μιμούνται ανώτερες νοητικές διαδικασίες του ανθρώπινου εγκεφάλου. Αφετέρου δε -και αυτό ουσιαστικά δικαιολογεί την αλλαγή στην προσέγγισή μας- έχουμε έναν τεράστιο όγκο δεδομένων, διότι η ανθρωπότητα λόγω της δραστηριότητάς της στο Ιντερνετ έχει αφήσει ένα τεράστιο ψηφιακό αποτύπωμα, το οποίο μπορούμε να εκμεταλλευτούμε για να προπονήσουμε τους αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης (…) Σήμερα, επειδή έχουμε πάρα πολλά δεδομένα, είναι πιθανό και πιο τετριμμένοι αλγόριθμοι να μπορούν να προσομοιάσουν ανώτερες νοητικές λειτουργίες, τη στιγμή που στο παρελθόν ακόμη και πολύ πολύπλοκοι, λόγω έλλειψης δεδομένων για να τους κάνεις «fine tune» (να τους «κουρδίσεις»), δεν μπορούσαν. Επειδή έχουμε πολλά δεδομένα, έχουμε τη δυνατότητα να «κουρδίσουμε» πάρα πολύ καλά τους αλγόριθμους μας, γιατί διαθέτουμε πολλά παραδείγματα από τα οποία μπορεί να μάθουν. Εν πολλοίς αυτό κάνει και ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Αυτό λοιπόν που έχει αλλάξει σήμερα είναι ότι έχουμε πάρα πολλά δεδομένα χάρη στην ψηφιοποίηση της ανθρώπινης δραστηριότητας και το γεγονός ότι πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν μεταφερθεί στο Ίντερνετ, από αγορές προϊόντων και υπηρεσιών μέχρι κοινωνική αλληλεπίδραση κι επικοινωνία. ‘Ολη αυτή η αλληλεπίδραση καταγράφεται και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης… Η μη λεκτική επαφή με την τεχνολογία το επόμενο βήμα ΕΡ. Θα μπορούμε στο μέλλον να βρούμε δουλειά, χωρίς π.χ., να είναι αναγκαία η χρήση τεχνολογικών ενθεμάτων; ΑΠ. Είναι δύσκολο να κάνεις τέτοιες προβλέψεις για το μέλλον… Υπάρχει η γνώση και η εμπειρία για το γεγονός ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος με τη βοήθεια της τεχνολογίας είναι ανώτερος και από την τεχνολογία, και από τον ανθρώπινο εγκέφαλο από μόνο του. Σε πολλές νοητικές λειτουργίες οι υπολογιστές είναι καλύτεροι από τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος με τη βοήθεια υπολογιστή νικά τον υπολογιστή. Αν ολοκληρωθεί η διεπαφή του εγκεφάλου με την τεχνολογία -και πιστεύω ότι αυτό θα γίνει σύντομα, ότι σε 15 χρόνια θα έχουμε πολύ πιο άμεση διεπαφή- πολλά θα αλλάξουν. Παλιά, για να βρεις μια πληροφορία, έπρεπε να ανοίξεις τον Πάπυρος Larousse. Μετά πήγαινες στο google και έγραφες αυτό που ψάχνεις να βρεις. Πλέον, μπορείς να μπεις στο google και αρκεί να μιλήσεις ή να εισάγεις μια εικόνα για να βρεις αυτό που θέλεις (…)Το επόμενο βήμα είναι η διεπαφή αυτή να μην είναι καν λεκτική. Και το καλό με τον ανθρώπινο εγκέφαλο είναι ότι πλάθεται. Επομένως, με την κατάλληλη διεπαφή εγκεφάλου και μηχανής, ο ανθρώπινος εγκέφαλος ώς εύπλαστος που είναι, θα μάθει να επικοινωνεί με την τεχνολογία. Αν δώσεις στον ανθρώπινο εγκέφαλο μια πόρτα, μια δίοδο προς την τεχνολογία, μια επικοινωνία κάποιου τύπου, μπορεί να προσαρμοστεί στο να την κοντρολάρει. Αν η διεπαφή φτάσει σε αυτό το επίπεδο, θα είναι μειονέκτημα να μην την έχεις. Εφόσον γίνει, το παιχνίδι θα αλλάξει τόσο πολύ που αν δεν το κάνεις εσύ, αρνείσαι να βρίσκεσαι εκεί που συμβαίνουν τα πράγματα. Είναι σαν να λες σήμερα ότι δουλεύω χωρίς κινητό ή αυτοκίνητο γιατί δεν τα θέλω. Το τοπίο θα αλλάξει με τέτοιο τρόπο, που δεν θα μπορείς να το αρνηθείς. Σκέψου για παράδειγμα να ανταγωνίζεσαι (επαγγελματικά) κάποιον, που χάρη στην τεχνολογία έχει πρόσβαση στις γλώσσες όλου του κόσμου. ΕΡ. Δεν ανακύπτουν ηθικά ζητήματα με αυτό; Εννοώ από το γεγονός ότι το ανθρώπινο μυαλό θα είναι ανοιχτό και προσβάσιμο στην τεχνολογική διεπαφή; ΑΠ. Σωστά, σίγουρα ανοίγουν θέματα και με την ιδιωτικότητα και με την πρόσβαση στη σκέψη, που εσύ μπορεί να θέλεις να τη μπλοκάρεις. Αλλά υπάρχουν δύο σενάρια ώς προς αυτό: το ένα είναι ότι σε μια πιθανή (ευνοϊκή) μορφή της τεχνολογίας, εσύ με τον εγκέφαλό σου κοντρολάρεις την τεχνολογία, αλλά η τεχνολογία δεν έχει πρόσβαση σε εσένα. Π.χ., όταν με τη σκέψη ή την κόρη του ματιού σου κοντρολάρεις την τεχνολογία, αυτό δεν σημαίνει ότι σε ελέγχει κι αυτή. Σε μια άλλη μορφή, που προφανώς δεν τη θέλουμε, μπορεί πράγματι να ανακύψει θέμα. Για αυτό, πάντα στη συζήτηση για τις τεχνολογικές εξελίξεις, πρέπει να σκεφτόμαστε τι θέλουμε για τον άνθρωπο, πώς μπορεί να εκμεταλλευτεί την τεχνολογία κάποιος κακοπροαίρετος και πως θα στήσουμε δικλείδες προστασίας. Όμως, ό,τι προβληματισμό και να έχουμε, δεν μπορούμε να σταματήσουμε το κύμα της προόδου της τεχνολογίας. Είναι σαν να γυρίζουμε την πλάτη σε ένα κύμα που έρχεται για να παρασύρει τα πάντα. Πιστεύω ότι είναι πιο εποικοδομητικό να σκεφτόμαστε, ενόψει αυτής της αναμορφωτικής δύναμης που έρχεται, πώς μπορούμε να την κατευθύνουμε με τρόπο ώστε να αλλάξει θετικά τη ζωή του ανθρώπου και πώς μπορούμε να προστατευτούμε αν πιθανώς αυτή φτάσει σε λάθος χέρια. ΕΡ. Κατά πολλούς το τι θα γίνει τελικά έχει σχέση με την ιδιοκτησία των μηχανών, με το ποιος θα έχει πρόσβαση σε αυτές, ποιος θα τις ελέγχει και ποιος θα παίρνει τον πλούτο που παράγεται… ΑΠ. Yπάρχουν πρωτοβουλίες όπως η μη κερδοσκοπική εταιρεία Open Αrtificial Ιntelligence (OpenAI), που προσπαθούν να σπρώξουν την ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης για το καλό της ανθρωπότητας. Θεωρώ επίσης ότι η κοινότητα των χάκερς -κι εδώ βάζω όποιον καταλαβαίνει την τεχνολογία και συνεισφέρει σε αυτήν- είναι μια αρκετά υγιής και δημοκρατική οικογένεια. Είναι στο χέρι τους και στο χέρι όλων μας να προασπίσουμε την προσβασιμότητα όλων των ανθρώπων στα οφέλη της προόδου που θα γίνει, ώστε να μην υπάρχουν χώρες ή εταιρείες ή πολίτες δύο ταχυτήτων. Αυτό δεν είναι ένα πράγμα με το οποίο μπορούμε να παίξουμε. Σκέψου να είσαι σε φάση προβιομηχανικής επανάστασης και να πεις «αρνούμαι να μοιράσω την τεχνολογία, θα την κρατήσω κρυφή, ώστε μόνο ο καπιταλιστής να βγάλει πολλά λεφτά». ΕΡ. Πιστεύεις ότι μπορεί να δημιουργηθεί ένα κίνημα αντίστασης απέναντι στη μη ίση πρόσβαση; ΑΠ. ‘Ενα είδος αντίστασης νομίζω πως ναι, μπορεί και πρέπει να δημιουργηθεί, γιατί η ίδια η δημοκρατία μας και η παγκόσμια ειρήνη θεωρώ είναι σε κίνδυνο αν δεν το προασπίσουμε αυτό. Ταυτόχρονα είναι και εκπληκτική στιγμή στην ιστορία, γιατί είναι πλέον στο χέρι όλων μας να πετύχουμε κάτι, όχι στο χέρι της πολιτικής ηγεσίας. Οποιοσδήποτε συμμετέχει ενεργά σε αυτή την εξέλιξη, είναι πλέον συμμέτοχος στο να διασφαλίσει την ίση πρόσβαση στην τεχνολογία. Και αυτό θα μας φέρει στην καμπή εκείνη της ανθρώπινης ιστορίας, που η πρόοδος θα έρθει από όλους μας. ΄Ολοι πρέπει να έχουμε πρόσβαση στην τεχνολογία και όλοι μαζί μπορούμε να καθορίσουμε πού θα πάει το ποτάμι. Τρεις πιθανές εικόνες από το μέλλον ΕΡ. Μπορείς να μου μεταφέρεις μια εικόνα από το μέλλον, από όταν πια η γενική τεχνητή νοημοσύνη θα έχει κατακτηθεί και το μεγάλο άλμα θα έχει γίνει; ΑΠ. Έχω σκεφτεί τρία πιθανά σενάρια για το μέλλον, για τα επόμενα 50 χρόνια κι αυτό που πιθανώς τελικά θα γίνει είναι μια μίξη αυτών των τριών. Τα έχω ονομάσει Wonderland, Pessiland και Stagnatia. Στο πρώτο σενάριο, που είναι το θετικό και έχει ώς προϋπόθεση να κατακτήσει η επιστήμη τη γενική τεχνητή νοημοσύνη, ο άνθρωπος ωφελείται από την ύπαρξη των μηχανών. Οι μηχανές μπορούν να αναλάβουν τις χειρονακτικές εργασίες και να αφήσουν στους ανθρώπους τον χρόνο για τις πνευματικές. Σήμερα τα ρομπότ δεν είναι πολύ καλά ούτε στο να περπατάνε, αλλά αν καταφέρουμε το άλμα προς τη γενική τεχνητή νοημοσύνη, θα μπορούν να κάνουν πολλές εργασίες. Το βιοτικό επίπεδο θα ανέβει και θα σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα. Για να είναι υγιές ένα ασφαλιστικό σύστημα, χρειάζεται ο πληθυσμός των νέων που εργάζονται και δίνουν εισφορές, να είναι τουλάχιστον της ίδιας τάξης μεγέθους με τον πληθυσμό (των συνταξιούχων) που στηρίζουν. Αν έχουμε τα ρομπότ να κάνουν τις δουλειές, αυτά δεν χρειάζονται ασφάλιση ή σύνταξη και αναπληρώνουν την υπογεννητικότητα… Το άλλο σενάριο είναι η Pessiland… Εκεί κατακτούμε μεν τη γενική νοημοσύνη, αλλά αυτή δεν είναι προσβάσιμη σε όλους, αλλά μόνο σε εργαστήρια εταιρειών ή κρατών, που τη χρησιμοποιούν για καπιταλιστική ή ιμπεριαλιστική επιρροή. Αυτό το σενάριο είναι δυστοπικό. Στο τρίτο σενάριο, που το λέω «Stagnatia», ενώ έχουμε ολοένα και περισσότερες ειδικές εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης, δεν καταφέρνουμε να κάνουμε το άλμα που χρειάζεται για τη γενική νοημοσύνη και καθώς αυτή παραμένει άπιαστη, καπιταλιστές και κυβερνήσεις παίρνουν θέσεις ώστε να είναι έτοιμοι για μια μελλοντική εποχή, όποτε αυτή έρθει, που θα μοιάζει είτε με τη wonderland είτε με την pessiland… ΕΡ. Αυτή η νέα τεχνολογική επανάσταση φέρνει μαζί της και νέους κανόνες ηθικής; ΑΠ. Προκύπτουν πράγματι ηθικά ζητήματα, που δεν ξέρουμε πώς να προσεγγίσουμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα νομίζω είναι αυτό του αυτοοδηγούμενου αυτοκινήτου. ΄Ενα κλασικό δίλημμα είναι το εξής. Ας υποθέσουμε ότι ένα αυτοοδηγούμενο αυτοκίνητο αναγνωρίζει ότι σε μερικά δευτερόλεπτα πρόκειται να συμβεί ατύχημα με εμπλοκή πεζών και ότι αυτό είναι αναπόφευκτο.Ας υποθέσουμε επίσης ότι ο αλγόριθμος που το οδηγεί καταλαβαίνει ότι έχει δύο επιλογές: να πάει ευθεία και να σκοτώσει τους πεζούς ή να πάει αριστερά, να χτυπήσει κάποιο στηθαίο και να σκοτώσει τους επιβαίνοντες. Δεν μπορεί να σώσει και τους πεζούς και τους επιβαίνοντες. Πώς θα πάρει αυτή την απόφαση; Εδώ προκύπτουν μια σειρά από ερωτήματα: Πώς ο σχεδιαστής του αλγορίθμου θα λάβει την απόφαση για το ποιος θα ζήσει; Θα αγόραζες το αυτοκίνητο αν ήξερες ότι ίσως επιλέξει να σκοτώσει εσένα, αντί μια ομάδα παιδιών που διασχίζει τον δρόμο; Θα πλήρωνες κάποιον άνθρωπο να χακάρει το αυτοοδηγούμενό σου για να σε βάζει δεύτερο στις απώλειες και πρώτο στη ζωή; Ένα άλλο ηθικό ζήτημα που προκύπτει έχει να κάνει με την αμεροληψία. Αν τα δεδομένα στα οποία στηρίζεται η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης είναι ελλιπή ή μη αντιπροσωπευτικά, η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να υιοθετήσει συμπεριφορές που δεν είναι αντιπροσωπευτικές. Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι σαν ένα μωρό. Το μωρό έρχεται στον κόσμο με γενετικά χαρακτηριστικά, αλλά εν πολλοίς είναι tabula rasa. Οι γονείς τού δίνουν δεδομένα και στόχους. Αν τα δεδομένα που λαμβάνει το μωρό περιέχουν ρατσιστικές απόψεις, προκαταλήψεις ή στερεότυπα, αυτές τις θέσεις θα τις υιοθετήσει. Το ίδιο ισχύει και για την Τεχνητή Νοημοσύνη, η οποία μαθαίνει από την αλληλεπίδραση με τα δεδομένα. ΕΡ. Η τεχνητή νοημοσύνη μαθαίνει από εμάς, αλλά με την προστασία της ιδιωτικότητάς μας τι γίνεται; ΑΠ. H τεχνολογία είναι στη ζωή μας και μαζεύει δεδομένα από την δραστηριότητά μας, προκειμένου να μάθει από αυτά. Καταγράφει τι αναζητήσεις κάνουμε στο google, τι αγοράζουμε στο amazon, τι διαβάζουμε και τι σχολιάζουμε στο facebook, τι λέμε μεταξύ μας και τα επεξεργάζεται για να δημιουργήσει τεχνητή νοημοσύνη. Δώσαμε την άδειά μας για να επεξεργάζεται τα δεδομένα μας όταν πατήσαμε το «Ι agree» για να αποκτήσουμε λογαριασμό e-mail, να εγκαταστήσουμε εφαρμογές στο κινητό μας κλπ. Μπορεί να μην συνειδητοποιήσαμε ότι μια εταιρεία δεν θα μας δώσει κάτι τζάμπα… Αυτό που θα πάρει είναι τα δεδομένα μας. Όταν ενσωματώνει πληροφορία που μας αφορά και δεν είμαστε διατεθειμένοι να παραχωρήσουμε, τίθενται σοβαρά ζητήματα ιδιωτικότητας… https://physicsgg.me/2018/01/20/%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae-%ce%bd%ce%bf%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%af%cf%87%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd%ce%b8/

Υπερυπολογιστής «μεγέθους γηπέδου ποδοσφαίρου» για την ιταλική πετρελαϊκή Eni SpA Το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου έχει ο νέος υπερυπολογιστής της ιταλικής πετρελαϊκής εταιρείας Eni SpA, σύμφωνα με το Bloomberg. Ο υπερυπολογιστής αυτός βρίσκεται έξω από το Μιλάνο και έχει αποστολή την αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που κρύβονται βαθιά μέσα στο έδαφος. Μιλώντας σε συνέντευξη την Πέμπτη, ο Κλαούντιο Ντεσκάλζι, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, είπε πως «εκεί βρίσκεται η καρδιά της εταιρείας, όπου κρατούμε τα πιο ευαίσθητα δεδομένα μας και την τεχνολογία μας». Δεδομένης της μεγάλης πτώσης των τιμών του πετρελαίου, οι εταιρείες του κλάδου έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους για μεγαλύτερη αποδοτικότητα μέσω υψηλής τεχνολογίας: Τόσο η BP Plc όσο και η Total SA έχουν επενδύσει και αυτές σε υπερυπολογιστές τα τελευταία χρόνια, καθώς, όσο μεγάλο και να είναι το κόστος αυτών των επενδύσεων, είναι σίγουρα μικρότερο από το κόστος των γεωτρήσεων σε λάθος σημεία- ενώ επίσης εξοικονομούν χρόνο. Ειδικοί του χώρου σημειώνουν ότι μέσω υπερυπολογιστών ο χρόνος ανάλυσης και αξιολόγησης χώρων πιθανών κοιτασμάτων είναι μόλις εβδομάδες, τη στιγμή που λίγα χρόνια πριν χρειάζονταν μήνες και πριν από μόλις μια δεκαετία, χρόνια. Όσον αφορά στα κόστη σχεδιασμού και κατασκευής ενός υπερυπολογιστή, μπορούν να κυμαίνονται από 50 ως 250 εκατ. δολάρια, ενώ αρκετά εκατ. χρειάζονται ετησίως για τη λειτουργία του. Επίσης, πλέον αναπτύσσεται μια νέα γενιά μηχανημάτων που μπορεί να ανεβάσει το κόστος μέχρι και στα 500 εκατ. δολάρια ανά υπολογιστή. Όπως είπε ο Ντεσκάλζι, η Eni δαπάνησε περίπου 25 εκατομμύρια δολάρια αναβαθμίζοντας το σύστημά της, το οποίο πλέον μπορεί να επεξεργάζεται δεδομένα από drones ερευνών και από αισθητήρες που φέρουν εργάτες που δουλεύουν υπό επικίνδυνες συνθήκες. Όπως υπογραμμίζει το Bloomberg, το HPC4 είναι ο μόνος υπολογιστής ο οποίος δεν ανήκει σε κάποια κυβέρνηση ή ίδρυμα και βρίσκεται μεταξύ των 10 ισχυρότερων του κόσμου, σύμφωνα με την ιστοσελίδα αξιολόγησης ΤΟΡ 500. Όσον αφορά στην κορυφαία επίδοσή του ανέρχεται στα 18,6 petaflops: Ενδεικτικά, ένας υπολογιστής ενός petaflop μπορεί να πραγματοποιεί 1.000 τρισεκατομμύρια υπολογισμούς ανά δευτερόλεπτο. Από πλευράς της, η BP είχε ανακοινώσει τον Δεκέμβριο ότι είχε διπλασιάσει την υπερυπολογιστική ισχύ της στα 9 petaflops, ενώ η Totalτο 2016 παρουσίασε ένα μηχάνημα των 6,7 petaflops, το Pangea. http://www.naftemporiki.gr/story/1313296/yperupologistis-megethous-gipedou-podosfairou-gia-tin-italiki-petrelaikieni-spa

Τεχνητή Νοημοσύνη: Έξυπνα οχήματα και μεταφορές. Αυτοκίνητα και φορτηγά χωρίς οδηγό, αυτό-διαχειριζόμενοι στόλοι, smart containers, αυτόνομα ταξί και έξυπνες πόλεις, είναι κάποια μόνο από τα στοιχεία της πραγματικότητας που διαμορφώνεται για τον κλάδο των μεταφορών. Στον ευρύτερο κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας πραγματοποιούνται σημαντικές επενδύσεις με έμφαση στην τεχνητή νοημοσύνη για την βελτιστοποίηση της αυτόνομης οδήγησης. Ταυτόχρονα, νέοι ‘παίκτες’ διεκδικούν ηγετικό ρόλο στην αγορά, με την Uber να δοκιμάζει ήδη αυτόνομα ταξί, την Tesla να εξελίσσει περαιτέρω το σύστημα Autopilot και την Google να τρέχει προγράμματα ανάπτυξης αυτόνομων οχημάτων μέσω της θυγατρικής της Waymo. Τα πρώτα βήματα για την μετάβαση στα αυτόνομα οχήματα έχουν ήδη γίνει: αυτοκίνητα με προηγμένα συστήματα που βοηθούν τον οδηγό να αποφύγει ατυχήματα και επικίνδυνες καταστάσεις (αυτόνομη πέδηση, αναγνώριση οδικών σημάτων, ενημέρωση για απόκλιση από την λωρίδα κυκλοφορίας κλπ.) είναι ήδη διαθέσιμα. Οι πρώτες μελέτες διαπιστώνουν σημαντική μείωση ατυχημάτων για τα μοντέλα με αυτό το τεχνολογικό πακέτο ενεργητικής ασφάλειας. Στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, η τεχνολογία αυτόνομων οχημάτων θα φέρει ριζικές αλλαγές τόσο στο ίδιο το προϊόν – το όχημα -- όσο και στο ευρύτερο οικοσύστημα: - Το ενδιαφέρον του κοινού θα μετατοπιστεί από την ιδιοκτησία, στην χρήση του αυτοκινήτου on-demand - σαν υπηρεσία. Το κόστος χρήσης σε αυτή την περίπτωση θα είναι σημαντικά χαμηλότερο– λόγω της δυνατότητας αποτελεσματικότερης εκμετάλλευσης του οχήματος από την εταιρεία διαχείρισης. Σε συνδυασμό με την ευελιξία προγραμματισμού της καθημερινής μετακίνησης, το αυτοκίνητο ως υπηρεσία θα εδραιωθεί σταδιακά ως η προφανής επιλογή. - Ο σχεδιασμός του αυτοκινήτου – και κυρίως το εσωτερικό του -- θα αλλάξει δραστικά όσον αφορά στο design και στην λειτουργικότητά του: τα αυτοκίνητα, όπως τα γνωρίζαμε μέχρι τώρα, είχαν έναν ανυπέρβλητο σχεδιαστικό περιορισμό – όλα τα στοιχεία είχαν σαν σημείο αναφοράς το τιμόνι/ θέση οδήγησης, ενώ η εργονομία εστίαζε στον οδηγό. Στην περίπτωση των πλήρως αυτόνομων οχημάτων (επιπέδου 5) αυτός ο περιορισμός απαλείφεται, επιτρέποντας τον ολοκληρωτικό επανασχεδιασμό του εσωτερικού του αυτοκινήτου: ο πίνακας ελέγχου δεν θα υπάρχει όπως τον γνωρίζουμε, ενώ τα καθίσματα θα μπορούν να έχουν εντελώς διαφορετική διάταξη. Το αυτοκίνητο θα έχει το δικό του digital assistant – ανάλογο των Siri, Cortana, Alexa και Google assistant. Οι μεγάλες επιφάνειες στο εσωτερικό του αυτοκινήτου θα προβάλουν πληροφορίες για την κατάσταση του οχήματος, χάρτες και δεδομένα για την εξέλιξη της διαδρομής, χρήσιμα στοιχεία για την περιοχή που βρίσκεται το όχημα ανά πάσα στιγμή, ή ακόμα και ψηφιακό περιεχόμενο (video, games, ενημερώσεις social media) που επιλέγεται (ή απλά προτιμάται) από τους επιβάτες. Η έξυπνη διαφήμιση θα έχει σημαντικό ρόλο στις νέες εμπειρίες χρήστη που θα διαμορφωθούν για τα αυτόνομα οχήματα: το συνδεδεμένο αυτοκίνητο θα γνωρίζει τις προτιμήσεις και συνήθειες των επιβατών και σε συνδυασμό με τον προορισμό και άλλες παραμέτρους, θα προβάλει σχετικές ‘εμπειρίες’ διαφημιστικού χαρακτήρα (για παράδειγμα προβολή καταστημάτων στην περιοχή προορισμού με ειδικές προσφορές τις οποίες ο επιβάτης μπορεί να αποδεχτεί με απλές διαδικασίες – όπως με φωνητική επιβεβαίωση στον digital assistant του αυτοκινήτου). - Transportation-as-a-Service Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο σύστημα μέσων μεταφοράς που θα επιτρέπει στους χρήστες να σχεδιάζουν και εκτελούν σύνθετα σενάρια μετακίνησης. Ο χρήστης θα μπορεί να οργανώσει με απλές διαδικασίες ένα ταξίδι/ διαδρομή και να εκτελέσει το πλάνο με συντονισμό μέσω του έξυπνου κινητού. Το σύστημα αυτό -- παρόλο που μπορεί να περιλαμβάνει όλα τα κλασσικά μέσα μεταφοράς – θα ωφεληθεί σημαντικά από τα πλήρως αυτόνομα οχήματα. Η έξυπνη διαχείριση του συστήματος, θα μπορεί να ελέγχει και να αναδιοργανώνει τον στόλο αυτόνομων οχημάτων με σκοπό την οργάνωση βέλτιστων διαδρομών για μεμονωμένους πελάτες ή ομάδες πελατών. Με τις λεγόμενες ride sharing υπηρεσίες, οι χρήστες μοιράζονται το όχημα, απολαμβάνοντας ασφαλείς και οικονομικότερες μεταφορές με αυτόνομα αυτοκίνητα που βελτιστοποιούν τη διαδρομή ενώ απλοποιούν και την όλη διαδικασία (αιτήματα, ειδοποιήσεις, πληρωμές, αξιολόγηση). Αυτή η προσέγγιση, θα είχε μεγάλες (θετικές) επιπτώσεις στο σύστημα συγκοινωνιών μεγάλων πόλεων –επίπεδο υπηρεσίας, κόστος λειτουργίας και διαχείριση πόρων. - Οι Ασφαλιστικές εταιρείες οχημάτων θα υποστούν σημαντικές αλλαγές καθώς η (ρεαλιστική) ‘υπόσχεση’ των αυτόνομων οχημάτων είναι η ‘ελαχιστοποίηση των ατυχημάτων’. Η προσαρμογή στην νέα πραγματικότητα θα είναι ιδιαίτερα απαιτητική, ιδίως με την συνύπαρξη αυτόνομων και ‘κανονικών’ οχημάτων στους δρόμους. Η μετάβαση στην νέα εποχή απαιτεί νέες διαδικασίες, νομική προσαρμογή, νέα μοντέλα εκτίμησης κινδύνου και νέα ασφαλιστικά προϊόντα. Σε περίπτωση ατυχήματος, τα έξυπνα οχήματα θα είναι σε θέση να συγκεντρώνουν και να αποστέλλουν σημαντικά δεδομένα για την κατάσταση του οχήματος, την πορεία και τις συνθήκες του ατυχήματος, επισπεύδοντας την διευθέτηση και τις σχετικές διαδικασίες – μία επιπλέον διάσταση αλλαγών για τις ασφαλιστικές εταιρείες. - Εταιρείες μεταφορών Tesla, Daimler Trucks, Uber και πολλές ακόμη εταιρείες –μεταξύ των οποίων και τεχνολογικά startups -- εργάζονται πυρετωδώς για την ανάπτυξη αυτόνομων επαγγελματικών οχημάτων, με ήδη πολλά επιτυχημένα πειράματα και δοκιμαστικές διαδρομές. Ταυτόχρονα, εταιρείες όπως η Amazon αναπτύσσουν πρωτότυπες λύσεις για μεταφορές μικρών πακέτων με έξυπνα drones ή/και αυτόνομα οχήματα. Οι αλλαγές στον κλάδο θα είναι εντυπωσιακές με ελαχιστοποίηση των ατυχημάτων, σημαντικές μειώσεις λειτουργικού κόστους, και βελτίωση του επιπέδου υπηρεσίας. Την ίδια στιγμή, αναμένονται αυξημένα ποσοστά τεχνολογικής ανεργίας και κλυδωνισμοί από τις εταιρείες που δεν θα μπορέσουν να ακολουθήσουν την τεχνολογική αυτή επανάσταση. Τα παραπάνω θα μεταβάλουν όχι μόνο τα σενάρια και συνήθειες μετακίνησης των πολιτών, άλλα και τους τρόπους με τους οποίους οργανώνονται και αναπτύσσονται οι πόλεις. Για παράδειγμα, οι ευκολότερες και οικονομικότερες μεταφορές πιθανότατα θα ευνοήσουν την αποκέντρωση – ιδίως αν ο χρόνος κατά την μετακίνηση με το αυτοκίνητο του μέλλοντος, μπορεί να είναι παραγωγικός (με συνδεσιμότητα και τα συστήματα επικοινωνίας ενός σύγχρονου γραφείου). Γιώργος Κρασαδάκης Technology Innovation Leader https://www.linkedin.com/in/gkrasadakis/ Ο Γιώργος Κρασαδάκης είναι Product Architect με εκτενή εμπειρία στην ανάπτυξη προϊόντων λογισμικού και τον σχεδιασμό προγραμμάτων καινοτομίας για εταιρίες τεχνολογίας. Ιδρυτής τριών τεχνολογικών startups, έχει καταχωρήσει περισσότερες από 17 πατέντες τεχνολογίας σχετικές με Personalization, IoT, Artificial Intelligence, Analytics & Big Data, Content management, Natural User Interfaces και τεχνολογίες e-commerce. http://www.naftemporiki.gr/story/1313393/texniti-noimosuni-eksupna-oximata-kai-metafores

Εκπαιδευση πληρωματος ISS-56/57 Στις 18, Ιανουαρίου, 2018 το κύριο πλήρωμα της αποστολής 56/57- μακράς διάρκειας στο ΔΔΣ -ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev(Roscosmos), ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst και ο αστροναύτη της NASA Serina Onon-CHENSELLOR - εργάστηκαν για την απώλεια των μονάδων πίεσης στον ISS ρωσικό τομέα. Τέσσερα σενάρια επαιζαν με διαφορετικό αριθμό των πληρωμάτων - ως μέλος στο δεύτερο πλήρωμα ήταν εκπαιδευτές. Σε κάθε σενάριο ο βασικός ISS-56/57 προσδιορίστηκε ασυμπίεστο διαμερίσματος. Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: χειροκίνητα ή αυτόματα μέσω μανόμετρων, μετρητές ροής για τον προσδιορισμό των διαρροών και laptop ελέγχου που δείχνει ενεργό διαμέρισμα. Επιπλέον, ανάλογα με την κατάσταση μπορουσαν είτε να απομονώσουν το χώρο, ή να προχωρήσουν σε σταθμό διαφυγής έκτακτης ανάγκης εάν υπάρχει απειλή για την ασφάλεια του πληρώματος. Κατά τη διάρκεια της δράσης του αλγορίθμου στο πλήρωμα αποσυμπίεσης συνεργάζεται με τον εξοπλισμό έκτακτης ανάγκης, επί του σκάφους με τεκμηρίωση και καταπακτές σε ένα προσομοιωτή του ISS RS, η οποία φέρνει την εκπαίδευση σε πραγματικές συνθήκες. Η ομάδα εκπαιδευτών εκτιμά ιδιαίτερα την συντονισμένη εργασία και τον καλό συντονισμό των ενεργειών του πληρώματος σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Στο εγγύς μέλλον ο Σεργκέι Prokopiev, ο Αλέξανδρος Gerst και η Serina Onon-CHENSELLOR θα υποβάλλονται επίσης σε κατάρτιση για την προσομοίωση με την απελευθέρωση της αμμωνίας στην ατμόσφαιρα του σταθμού. https://www.roscosmos.ru/print/24572/

NASA: Επιτυχείς δοκιμές «μίνι» πυρηνικού αντιδραστήρα. Επιτυχείς ήταν οι πρώτες δοκιμές ενός «μίνι» πυρηνικού αντιδραστήρα, που δοκίμασε η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) στη Νεβάδα. Ο αντιδραστήρας «τσέπης» προορίζεται να χρησιμοποιηθεί για να υποστηρίξει μιας μακράς διάρκειας αποστολή αστροναυτών στον Άρη και τη δημιουργία της πρώτης αποικίας στο γειτονικό πλανήτη. Οι δοκιμές είχαν αρχίσει τον Νοέμβριο σε τοποθεσία υψίστης ασφαλείας του Εθνικού Εργαστηρίου Λος Άλαμος του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ στη Νεβάδα, στο πλαίσιο του προγράμματος Kilopower. Θα ακολουθήσουν οι τελικές δοκιμές φέτος τον Μάρτιο, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς. Στόχος της NASA είναι να αναπτύξει ένα ασφαλές μικρό σύστημα παραγωγής ενέργειας από τη σχάση πυρήνων ουρανίου-235, το οποίο θα τροφοδοτεί με ενέργεια τις μελλοντικές ρομποτικές και επανδρωμένες αποστολές στο διάστημα και στην επιφάνεια του Άρη, της Σελήνης ή και άλλων σωμάτων. Το βασικό εμπόδιο για να υπάρξει οπουδήποτε στο διάστημα μια αποικία και όχι απλώς να γίνει μια σύντομη επίσκεψη (όπως είχε συμβεί στο φεγγάρι μεταξύ 1969-1972), θα είναι να υπάρξει επί τόπου μια πηγή ενέργειας ικανή να καλύψει τις ανάγκες των πρώτων αποίκων, αλλά αρκετά μικρή και ελαφριά, ώστε να μπορεί να μεταφερθεί έως εκεί. Όπως δήλωσε εκπρόσωπος της NASA, «ο Άρης είναι ένα πολύ δύσκολο περιβάλλον για τα συστήματα παραγωγής ενέργειας, καθώς έχει λιγότερο φως του ήλιου από ό,τι η Γη ή η Σελήνη, έχει πολύ χαμηλές θερμοκρασίες τις νύχτες και ισχυρές αμμοθύελλες που μπορεί να διαρκέσουν εβδομάδες ή και μήνες, καλύπτοντας ολόκληρο τον πλανήτη. Το μικρό μέγεθος και η ανθεκτικότητα του Kilopower μάς επιτρέπουν να μεταφέρουμε πολλές τέτοιες μονάδες με ένα μόνο διαστημικό σκάφος, παρέχοντας έτσι δεκάδες κιλοβάτ ηλεκτρικού ρεύματος στην επιφάνεια ενός πλανήτη». Το πλεονέκτημα των πυρηνικών αντιδραστήρων είναι ότι λειτουργούν υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες καθ' όλο το 24ωρο. Κάθε αντιδραστήρας «τσέπης» Κilopower μπορεί να παράγει από ένα έως δέκα ΚW ρεύματος. Η NASA εκτιμά ότι σε πρώτη φάση μια αποστολή αστροναυτών στον Άρη θα χρειαστεί 40 έως 50 ΚW ενέργειας (άρα περίπου πέντε Kilopower) για τους χώρους κατοικίας και τα άλλα μηχανικά συστήματα υποστήριξης της διαβίωσης της ομάδας των πρωτοπόρων. Μεταξύ άλλων, θα χρειάζεται ενέργεια για τις μηχανές που θα παράγουν οξυγόνο, που θα εξορύξουν νερό και πρώτες ύλες από το υπέδαφος του Άρη, καθώς και για την τροφοδότηση των ρόβερ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500191666

Ο γαλαξίας μας ήταν τρομερός κανίβαλος. Ο γαλαξίας μας ανήκει στην λεγόμενη Τοπική Ομάδα ή Τοπικό Σμήνος γαλαξιών. Πρόκειται για μια ομάδα 35 γαλαξιών στην οποία ο γαλαξίας μας είναι δεύτερος σε μέγεθος και αριθμό άστρων πίσω από τον γαλαξία της Ανδρομέδας. Ο γαλαξίας μας εκτιμάται ότι διαθέτει 200-400 δισ. άστρα, ενώ αυτός της Ανδρομέδας πρόσφατοι υπολογισμοί αναφέρουν ότι διαθέτει πιθανότατα ένα τρισεκατομμύριο άστρα. Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη το ερευνητικό πρόγραμμα «Dark Energy Survey», οι επιστήμονες του οποίου μελετούν κοσμικά δεδομένα σε μια προσπάθεια να εντοπιστούν ίχνη της μυστηριώδους σκοτεινής ενέργειας η οποία σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία κινεί το Σύμπαν. Από την ανάλυση των δεδομένων κάθε φορά εκτός από ευρήματα σχετικά την σκοτεινή ενέργεια προκύπτουν και ανακαλύψεις για άλλα κοσμικά φαινόμενα. Η τελευταία ανακάλυψη που προέκυψε από την επεξεργασία των δεδομένων του προγράμματος DES σχετίζεται με το γαλαξία μας ο οποίος όπως προκύπτει ήταν ένας… κανίβαλος που δεν άφησε τίποτε ζωντανό στην γαλαξιακή μας γειτονιά! Σύμφωνα με τους ερευνητές που έκαναν την ανακάλυψη, ο γαλαξίας μας αρχικά παγίδευσε και στην συνέχεια «καταβρόχθισε» όχι ένα ούτε δύο αλλά έντεκα γαλαξίες στην πορεία της εξέλιξης του. Οι ερευνητές εντόπισαν τα υπολείμματα αυτών των 11 γαλαξιών και προσπαθούν τώρα να ανασυνθέσουν την γαλαξιακή εικόνα που είχε η περιοχή μας στο μακρινό παρελθόν. Έχει διαπιστωθεί ότι ο γαλαξίας μας και ο γαλαξίας της Ανδρομέδας βρίσκονται σε πορεία μετωπικής σύγκρουσης που αναμένεται να γίνει σε τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια. Η Ανδρομέδα που απέχει 2,5 εκατομμύρια έτη φωτός κινείται πολύ πιο γρήγορα από τον γαλαξία μας και θα καλύψει το κενό χώρο μεταξύ τους. Σε περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια οι γαλαξίες θα συγκρουστούν αλλά θα χρειαστούν άλλα δύο δισεκατομμύρια για να συγχωνευτούν πλήρως. Η εικόνα των δύο γαλαξιών θα αλλάξει δραματικά και θα δημιουργήσουν ένα ελλειπτικό γαλαξία με ακανόνιστο σχήμα, θα χάσουν δηλαδή τις ωραίες σπείρες που τους χαρακτηρίζουν. Ένας μικρότερος γαλαξίας-συνοδός της Ανδρομέδας, ο γαλαξίας του Τριγώνου κατευθύνεται και αυτός προς το σημείο της πρόσκρουσης και πιθανόν θα συγχωνευτεί με το νέο γαλαξία αργότερα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500191567

Η πρώτη εικόνα μιας μαύρης τρύπας. Μέσα στους επόμενους μερικούς μήνες (ίσως και νωρίτερα) το “Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων” (Event Horizon Telescope: http://eventhorizontelescope.org/ ) θα μας αποκαλύψει την πρώτη εικόνα μιας Μαύρης Τρύπας! Οι πληροφορίες που έχουν ήδη συγκεντρωθεί αναλύονται με την βοήθεια εκατοντάδων υπολογιστών για να καταγράψουν την εικόνα αυτή. Αφού, όμως, μια Μαύρη Τρύπα είναι “μαύρη” (επειδή η δύναμη της βαρύτητάς της είναι τόσο μεγάλη ώστε να μην επιτρέπει ακόμη και στο φως να δραπετεύσει), πως είναι δυνατόν να έχουμε μία εικόνα της; Πως μπορούμε δηλαδή να δούμε «κάτι» που δεν εκπέμπει φως; Φυσικά και δεν μπορούμε! Μπορούμε, όμως, να καταγράψουμε το κέλυφος που περιβάλει μια Μαύρη Τρύπα, δηλαδή τον “Ορίζοντα Γεγονότων” της. Γιατί, καθώς η ύλη, που απορροφάται απ’ αυτήν εξαφανίζεται για πάντα μέσα της, εκπέμπει το «κύκνειο άσμα» της με την μορφή ακτίνων Χ. Το τι συμβαίνει δηλαδή όταν μία ποσότητα ύλης, οποιασδήποτε μορφής, πλησιάσει μια Μαύρη Τρύπα δεν είναι αυτό που συμβαίνει όταν κάτι τι «πέφτει» σε μια τρύπα μιας επίπεδης επιφάνειας. Στην περίπτωση της Μαύρης Τρύπας η ύλη «απορροφάται» απ’ αυτήν, και «εξομοιώνεται» μ’ αυτήν. Για να καταγραφεί λοιπόν, μια τέτοια εικόνα, θα πρέπει να διαλέξουμε μία τεράστια Μαύρη Τρύπα και μία τέτοια Μαύρη Τρύπα βρίσκεται στο κέντρο του Γαλαξία μας, σε απόσταση 27.000 ετών φωτός από τη Γη. Η κεντρική αυτή Μαύρη Τρύπα εντοπίζεται σ’ ένα σημείο που ονομάζεται Τοξότης Α* και περιλαμβάνει υλικά τεσσάρων εκατομμυρίων άστρων. Ένας δεύτερος στόχος του ΕΗΤ είναι η κεντρική Μαύρη Τρύπα με μάζα έξη δισεκατομμυρίων άστρων που ελλοχεύει στο κέντρο του υπεργιγάντιου ελλειπτικού γαλαξία Μ87 σε απόσταση 55 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Προσομοιώσεις της εικόνας που περιμένουμε να δούμε: What the @ehtelescope expects to find in 2018 – a silhouette in the glow of radiation at the center of the Milky Way Galaxy. Simulation by 2017 Jansky Fellow Kazunori Akiyama. pic.twitter.com/H0Nz6RRjj9 — NRAO (@TheNRAO) December 15, 2017 http://physicsgg.me/2018/01/18/%ce%b7-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b7-%ce%b5%ce%b9%ce%ba%cf%8c%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b7%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b1%cf%82/

Ηλεκτρονικά που εξατμίζονται. Μηχανικοί του Cornell University και της Honeywell Aerospace ανέπτυξαν νέα μέθοδο που επιτρέπει την εξάτμιση ηλεκτρονικών εξ αποστάσεως, παρέχοντας με αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα εξαφάνισής τους σε περίπτωση που πέσουν, μαζί με τα δεδομένα που περιέχουν, σε λάθος χέρια. Όπως σημειώνει η Cornell Chronicle, η μέθοδος αυτή εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της ανερχόμενης τεχνολογίας των transient electronics (παροδικά ηλεκτρονικά), όπου σημεία- κλειδιά ενός κυκλώματος, ή το ίδιο το κύκλωμα στο σύνολό του, μπορούν να αποσυντίθενται ή να διαλύoνται, χωρίς να προκύπτουν ανεπιθύμητα (και πιθανώς επικίνδυνα) παράγωγα, κάτι που την καθιστά χρήσιμη και για ιατρικές και περιβαλλοντικές εφαρμογές. Οι μηχανικοί του Cornell δημιούργησαν μια αρχιτεκτονική η οποία παρακάμπτει τα προβλήματα που έχουν άλλες παρεμφερείς μέθοδοι, χρησιμοποιώντας ένα μικροτσίπ διοξειδίου του πυριτίου το οποίο εφαρμόζεται πάνω σε ένα πολυανθρακικό κέλυφος. Στο κέλυφος αυτό βρίσκονται μικροσκοπικές κοιλότητες με ρουβίδιο και διφθοριούχο νάτριο- χημικά τα οποία αντιδρούν θερμικά και αποσυνθέτουν το μικροτσίπ. Της έρευνας ηγήθηκε ο Βεντ Γκουντ, ο οποίος σημειώνει πως η θερμική αντίδραση μπορεί να εκκινηθεί εξ αποστάσεως μέσω της χρήσης ραδιοκυμάτων που ανοίγουν μικροσκοπικές βαλβίδες (γραφένιο σε σε νιτρίδιο), οι οποίες απελευθερώνουν τα χημικά που είναι κλεισμένα στις κοιλότητες. Το ρουβίδιο οξειδώνεται γρήγορα, απελευθερώνοντας θερμότητα η οποία εξατμίζει το κέλυφος και αποσυνθέτει το διφθοριούχο νάτριο- το οποίο με τη σειρά του απελευθερώνει ελεγχόμενα υδροφθροικό οξύ που «τρώει» τα ηλεκτρονικά. Όσον αφορά στις εφαρμογές της τεχνολογίας αυτής πέρα από την ασφάλεια/ προστασία δεδομένων, ο Γκουντ υπογραμμίζει ότι θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε ασύρματους αισθητήρες που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση του περιβάλλοντος. «Για παράδειγμα, εξατμιζόμενοι αισθητήρες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο του Internet of Things για την παρακολούθηση καλλιεργειών ή τη συλλογή δεδομένων σχετικά με θρεπτικές ουσίες και υγρασία και μετά να εξαφανίζονται, όταν τελειώνει η δουλειά τους». http://physicsgg.me/2018/01/18/%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b5%ce%be%ce%b1%cf%84%ce%bc%ce%af%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9/

Προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσεων του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) στις 17η Ιανουαρίου του 2018 πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Για την πραγματοποίηση του ελιγμού στις 23:15 MSK αναψαν οι κινητηρες του (SM) «Αστέρι» του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο χρόνος λειτουργίας των κινητήρων ήταν 15,6 δευτερόλεπτα. Ως αποτέλεσμα, ο σταθμός αύξησε την ταχυτητα του κατα 0,24 m / s. Σύμφωνα με την βαλλιστική υπηρεσία υποστήριξης πλοήγησης στο κέντρο ελέγχου πτήσης (MCC), οι παραμέτροι του ISS ειναι: • Το ελάχιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης είναι 402,8 km, • Το μέγιστο ύψος πάνω από την επιφάνεια της Γης είναι 422,7 χλμ. • η περίοδος κυκλοφορίας είναι 92,60 λεπτά, • κλίση της τροχιάς - 51.625 μοίρες. Ο σκοπός της προσαρμογής ήταν ο σχηματισμός των βαλλιστικών συνθήκων της εκτόξευσης του οχήματος «Progress MS-08» φορτηγου πλοίου, που έχει προγραμματιστεί για τις 11 Φεβρουαρίου 2018 καθώς και η εκτόξευση του επανδρωμένου διαστημόπλοιο «Σογιούζ-06 MS», που έχει προγραμματιστεί για τις 28, Φεβ 2018. https://www.roscosmos.ru/24570/

Στο ίδιο επίπεδο η επιφάνεια των θαλασσών του Τιτάνα. Μπορεί ο δορυφόρος του Κρόνου, Τιτάνας, να απέχει σχεδόν ενάμισι δισεκατομμύριο χιλιόμετρα από τον πλανήτη μας, όμως σε αυτόν όπως και στη Γη υπάρχει ένα «επίπεδο θάλασσας», δηλαδή η επιφάνεια των θαλασσών του βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο, όπως συμβαίνει με τους γήινους ωκεανούς. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας επιστημονικής μελέτης, που ανέλυσε στοιχεία του Cassini. Ο Τιτάνας είναι το μόνο σώμα στο ηλιακό σύστημά μας πλην της Γης, που επιβεβαιωμένα διαθέτει θάλασσες και λίμνες στην επιφάνειά του, αλλά από υδρογονάνθρακες και όχι από νερό. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Αστρονομίας Αλεξ Χέιζ του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο Geophysical Research Letters, βρήκαν ότι οι τρεις θάλασσες του Τιτάνα βρίσκονται σχεδόν στο ίδιο επίπεδο. Οι μικρότερες λίμνες βρίσκονται και αυτές περίπου στο ίδιο επίπεδο, μερικές εκατοντάδες μέτρα ψηλότερα από τις θάλασσες των υδρογονανθράκων. Τόσο οι θάλασσες όσο και οι λίμνες πιθανώς επικοινωνούν υπόγεια μεταξύ τους με ένα σύστημα που μοιάζει με το αντίστοιχο στη Γη. Οι υδρογάνθρακες φαίνεται πως ρέουν κάτω από την επιφάνεια του Τιτάνα, όπως κυλάει το νερό υπόγεια στο δικό μας πλανήτη, διαπερνώντας τα πορώδη πετρώματα και λειτουργώντας ως συγκοινωνούντα δοχεία. Άλλοι επιστήμονες του Πανεπιστημίου Κορνέλ, με επικεφαλής τον Πολ Κόρλις, που έκαναν δημοσίευση στην ίδια επιστημονική επιθεώρηση, παρουσίασαν ένα νέο πληρέστερο τοπογραφικό χάρτη του Τιτάνα. Μέχρι σήμερα μόνο το 9% του δορυφόρου του Κρόνου έχει παρατηρηθεί με σχετικά υψηλή τοπογραφική ανάλυση, ενώ το 25% έως 30% με χαμηλότερη ανάλυση. Ο νέος χάρτης -που είναι ανοιχτής πρόσβασης- χρησιμοποιεί αλγόριθμους για να συμπληρώσει την εικόνα της τοπογραφίας του Τιτάνα. Μεταξύ άλλων, αποκαλύπτει ότι κανένα βουνό δεν ξεπερνά σε ύψος τα 700 μέτρα και ότι ο δορυφόρος είναι κάπως πιο επίπεδος (πεπλατυσμένος) από ό,τι είχε θεωρηθεί έως τώρα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500191317

Εκπαιδευση πληρωματος ISS-56/57. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, κάθε πλήρωμα τρέχει για δράση σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), όπως φωτιά, αποσυμπίεση και την απελευθέρωση τοξικών ουσιών. Στις 16 Ιανουαρίου, 2018 το πληρωμα ISS-56/57 η εκτόξευση του οποίου έχει προγραμματιστεί για τον Ιούνιο του 2018 εργάστηκε για την ανάληψη δράσης σε περίπτωση πυρκαγιάς για τους εκπαιδευτές του ρωσικού τμήματος του ISS και διαστημικό σκάφος επανδρωμένο μεταφορας (TPC) «Soyuz». Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, το πλήρωμα εργάστηκε σε διάφορα σενάρια. Στο πρώτο σενάριο, κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev αστροναύτης Αλέξανδρος Gerst και η Onon-CHENSELLOR κατάφερε να εξαλείψει μια φωτιά στο ρωσικό τμήμα του ISS, μετά στον οποίο ασχολείται με την αποκατάσταση της ατμόσφαιρας επί του σταθμού. Σε ένα άλλο σενάριο, μια πυρκαγιά δεν ήταν υπό εκκαθάριση, οπότε συνεχή παρουσία στο σταθμό ειχε καταστεί αδύνατη - έπρεπε να πάνε επειγόντως στο WPK «Σογιούζ» για να επιστρέψουν στη Γη. Τα μέλη του πληρώματος φορώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες, φορώντας κοστούμια, πήραν τις θέσεις τους σε ένα διαστημόπλοιο και άρχισε η αποδέσμευση από το σταθμό. Στο τελευταίο μέρος της εκπαιδευτικής συνεδρίασης στον προσομοιωτή TPK Soyuz το πλήρωμα έκανε μια επείγουσα κάθοδο στη Γη. Η ομάδα εκπαιδευτών εκτιμά ιδιαίτερα την συντονισμένη εργασία και τον καλό συντονισμό των ενεργειών του πληρώματος σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. https://www.roscosmos.ru/print/24567/

Προχωρημένα μαθήματα Φυσικής Σωματιδίων (για μαθητές Λυκείου) Ανακαλύψτε τον κόσμο των Κουάρκ και των Λεπτονίων με πραγματικά πειραματικά δεδομένα. 15 Φεβρουαρίου – 28 Μαρτίου 2018 άφησε το σχολείο για μια μέρα και έλα στο πλησιέστερο Πανεπιστήμιο ή Ερευνητικό Κέντρο ανακάλυψε θέματα και μεθόδους στη βασική έρευνα για την ύλη και τις δυνάμεις της πραγματοποίησε μετρήσεις σε πραγματικά γεγονότα από τα πειράματα του CERN πάρε μέρος σε μια διεθνή συζήτηση (μέσω internet) για τα αποτελέσματα των μετρήσεών σου Τα Προχωρημένα Μαθήματα Φυσικής Σωματιδίων προσφέρουν την ευκαιρία σε μαθητές Λυκείου να γνωρίσουν τη Φυσική των Σωματιδίων γίνονται σε πάνω από 200 σημεία σε 42 χώρες και με συμμετοχή που ξεπερνά τους 10 000 μαθητές διοργανώνονται κάθε χρόνο, για τρεις εβδομάδες, γύρω στον Μάρτιο οργανώνονται από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Δρέσδης (TU Dresden) σε συνεργασία με την Διεθνή Ομάδα Εκλαΐκευσης Φυσικής Σωματιδίων International Particle Physics Outreach Group, IPPOG). Στην Ελλάδα, συμμετέχουν τα Πανεπιστήμια Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Κρήτης, το ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείo Κάθε χρόνο, περίπου 13 000 μαθητές Λυκείου από 52 χώρες επισκέπτονται για μία ημέρα ένα από τα 215 Πανεπιστήμια ή Ερευνητικά Κέντρα της περιοχής τους με σκοπό να λύσουν τα αινίγματα της φυσικής των σωματιδίων. Ομιλίες από ενεργούς ερευνητές-επιστήμονες επεξηγούν και αναλύουν τομείς και μεθόδους της βασικής έρευνας που αφορούν τα στοιχειώδη σωματίδια και τις μεταξύ τους δυνάμεις, δίνοντας την δυνατότητα στους ίδιους τους μαθητές να επεξεργαστούν πραγματικά πειραματικά δεδομένα από πειράματα φυσικής σωματιδίων. Στο τέλος της ημέρας, όπως γίνεται σε κάθε διεθνή συνεργασία, οι συμμετέχοντες μαθητές συνδέονται, μέσω διαδικτύου, και συζητούν τα αποτελέσματά τους και την εμπειρία τους. Και το 2018, η Διεθνής Ομάδα Εκλαΐκευσης Φυσικής Σωματιδίων (Internatioanal Particle Physics Outreach Group, IPPOG) διοργανώνει τα MASTERCLASSES 2017 από 15.2 έως 28.3, όπου κάθε ημέρα θα συμμετέχουν έως και πέντε Πανεπιστήμια/Ερευνητικά Ιδρύματα. H Ελληνική Ομάδα Εκλαΐκευσης, σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ένωση Υπευθύνων Εργαστηριακών Κέντρων Φυσικών Επιστημών (ΠΑΝΕΚΦΕ) και τα κατά τόπους Εργαστηριακά Κέντρα Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ), συντονίζει και το 2018 το Ελληνικό τμήμα αυτής της διοργάνωσης. Αυτή τη χρονιά εκδήλωση διοργανώνουν τα Πανεπιστήμια Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Κρήτης, το ΕΜΠ, το Ερευνητικό Κέντρο Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» καθώς και το ΕΚΦΕ Κέντρου Θεσσαλονίκης. Όπως κάθε χρόνο, μια ημέρα είναι αφιερωμένη σε Καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης. Για την Ελλάδα, τμήμα Καθηγητών διοργανώνει το ΕΜΠ. Δείτε εδώ το έγγραφο που στάλθηκε στο Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων και μέσω αυτού σε όλα τα Γενικά και Επαγγελματικά Λύκεια καθώς και στα ΕΚΦΕ όλης χώρας. http://physics.ntua.gr/MC_2018/MC_2018_PANEKFE.pdf Το Ελληνικό πρόγραμμα για το 2018: Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου, ΕΜΠ (120 μαθητές), Δευτέρα 5 Μαρτίου, ΕΚΦΕ Κέντρου, Δ.Δ.Ε. Ανατολικής Θεσ/κης (60 μαθητές), Τετάρτη 7 Μαρτίου, ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος (40 μαθητές), Σάββατο 10 Μαρτίου, Παν. Κρήτης (70 μαθητές) Σάββατο 10 Μαρτίου, ΕΜΠ (50 καθηγητές), Τρίτη 20 Μαρτίου, Παν. Αθηνών (60 μαθητές) Τετάρτη 21 Μαρτίου, Παν. Θεσσαλονίκης (100 μαθητές), ΠΟΙΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ Οι μαθητές πρέπει να φοιτούν στην Γ΄ή Β’ Λυκείου, Θετικής ή Τεχνολογικής Κατεύθυνσης, να έχουν απλές βασικές γνώσεις χειρισμού ηλεκτρονικού υπολογιστή και Αγγλικών (επιπέδου Lower). Οι καθηγητές θα πρέπει να είναι κλάδου ΠΕ4. ΠΩΣ ΘΑ ΔΗΛΩΣΩ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Δηλώσεις συμμετοχής. Για την περιοχή της Αθήνας (Παν. Αθηνών, Δημόκριτος και ΕΜΠ). http://physics.ntua.gr/MC_2018/MC_2018_ATHENS.html Σύντομα θα «ανοίξουν» και οι σελίδες για την εγγραφή στις εκδηλώσεις Θεσσαλονίκης και Κρήτης. https://physicsgg.me/2018/01/17/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%87%cf%89%cf%81%ce%b7%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9-2/

Μούμιες αιγυπτίων αγοριών είχαν τελικά διαφορετικό πατέρα.Αποκάλυψη από Ελληνίδα ερευνήτρια. Οι μούμιες δύο αιγυπτίων, που βρίσκονται στο Μουσείο του Μάντσεστερ με την ονομασία «Οι δύο Αδελφοί», επειδή έως τώρα πιστευόταν ότι ήταν αδέλφια, αποδείχθηκε τελικά ότι είχαν διαφορετικό πατέρα και επρόκειτο για ετεροθαλή αδέλφια. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε ομάδα ειδικών με επικεφαλής τη Δρ Κωνσταντίνα Δρόσου της Σχολής Γεωλογικών και Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Archaeological Science: Reports. Οι δύο μούμιες, που είναι οι παλαιότερες του εν συγκεκριμένου βρετανικού μουσείου και από τις πιο γνωστές μεταξύ των Αιγυπτιολόγων, προέρχονται από δύο άνδρες της αρχαίας αιγυπτιακής ελίτ που έζησαν περίπου το 1800 π.Χ. Ο κοινός τάφος τους, γνωστός ως «Ο Τάφος των δύο Αδελφών», είχε ανακαλυφθεί το 1907 σε ένα χωριό περίπου 400 χιλιόμετρα νότια του Καΐρου. Οι ιερογλυφικές επιγραφές στα φέρετρά τους έδειχναν ότι ήταν οι γιοί ενός ανώνυμου τοπικού κυβερνήτη, οπότε φυσιολογικά ονομάσθηκαν «τα δύο αδέλφια». Όμως, στην πορεία δημιουργήθηκαν υποψίες για το πόσο συγγενείς ήταν, καθώς η βρετανίδα αιγυπτιολόγος Μάργκαρετ Μάρεϊ που πρώτη είχε μελετήσει τις μούμιες, είχε βρει σημαντικές σκελετικές διαφορές μεταξύ τους και είχε έτσι υποθέσει ότι ο ένας αδελφός ήταν υιοθετημένος. Η αλήθεια είναι τελικά πως η μαμά των δύο τούς έκανε από διαφορετικούς άνδρες. Η Δρ Δρόσου και οι συνεργάτες της μελέτησαν δείγματα μιτοχονδριακού DNA και DNA του χρωμοσώματος Υ. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται σε μούμια τέτοια συνδυαστική γενετική ανάλυση. Η μελέτη επιβεβαίωσε ότι τα δύο αδέλφια είχαν την ίδια μητέρα, αλλά αποκάλυψε ότι είχαν διαφορετικό πατέρα. Όπως δήλωσε η Δρ Δρόσου, «ήταν ένα μακρύ και εξαντλητικό ταξίδι μέχρι τα ευρήματά μας, αλλά τελικά φθάσαμε σε αυτά. Είμαι ευγνώμων που καταφέραμε να προσθέσουμε ένα μικρό αλλά πολύ σημαντικό κομμάτι στο μεγάλο παζλ της ιστορίας και είμαι βέβαιη ότι τα αδέλφια θα ήσαν πολύ περήφανα για μας. Αυτές ακριβώς οι στιγμές είναι που μας κάνουν να πιστεύουμε στο αρχαίο DNA». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500190978

Το μέλλον μας με τεχνητή νοημοσύνη. Μπορούν τα ρομπότ να σώσουν το παγκόσμιο ασφαλιστικό σύστημα από την επαπειλούμενη κατάρρευση; Πόσο πιθανό είναι ένας... καλοκάγαθος αλγόριθμος να εξελιχθεί σε ρατσιστή συνωμοσιολόγο μέσα σε λίγες ώρες; Θα εναπόκειται στις ηθικές αξίες του... software ενός αυτοοδηγούμενου αυτοκινήτου να αποφασίσει ποιος ζει και ποιος πεθαίνει, όταν το όχημα «συνειδητοποιεί» ότι επίκειται ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα με εμπλοκή πεζών; Πώς θα χρησιμοποιήσει τη στατιστική ένα ρομπότ για να αποφασίσει σε ποιον υποψήφιο πελάτη θα δώσει η τράπεζα ένα δάνειο και ποιος θεωρείται αναξιόπιστος; Είναι εφικτό μια ομάδα ανθρώπων να «πείσει» έναν αξιόπιστο αλγόριθμο αναγνώρισης εικόνας ότι μια καραμπίνα που έχει μπροστά του είναι ένα αθώο παιδικό παιχνίδι; Η εποχή της τεχνητής νοημοσύνης έρχεται «φορτωμένη» με υποσχέσεις, προκλήσεις και κινδύνους. Και παρότι για να ανοίξει ο νέος αυτός οικονομικός κύκλος στην ιστορία της ανθρωπότητας απαιτείται ένα μεγάλο άλμα (η μετάβαση από την τεχνητή νοημοσύνη ειδικών εφαρμογών -που ήδη «βλέπουμε» να εφαρμόζεται σε αρκετές περιπτώσεις- στη γενική τεχνητή νοημοσύνη, η πλήρης ανάπτυξη της οποίας πιθανότατα θα απαιτήσει αρκετές δεκαετίες), μια νέα συναρπαστική εποχή ήδη ανατέλλει. Στη Θεσσαλονίκη, ο γεννηθείς το 1981 Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, καθηγητής της Επιστήμης των Υπολογιστών στο περίφημο ΜΙΤ, μοιράστηκε με τους παρευρισκόμενους στην κατάμεστη αίθουσα τελετών του ΑΠΘ τις εκτιμήσεις του για την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης τα επόμενα «πέντε έως 50 χρόνια», παραδεχόμενος ότι η πραγματικότητα ενδέχεται τελικά να διαψεύσει κάθε πρόβλεψη. Κατά τον Έλληνα καθηγητή, που μεταξύ άλλων έχει λάβει το βραβείο Kalai από την Διεθνή Ένωση Θεωρίας Παιγνίων και το βραβείο έρευνας από το ίδρυμα Giuseppe Sciacca του Βατικανού, το πιθανότερο είναι ότι σε πέντε χρόνια από σήμερα θα έχουμε έναν προσωπικό γραμματέα με τεχνητή νοημοσύνη και αυτο-οδηγούμενα αυτοκίνητα, ενώ σε 15 χρόνια η διεπαφή του ανθρώπινου εγκεφάλου με την τεχνολογία θα γίνει ενδεχομένως πολύ πιο άμεση και το όριο που διαχωρίζει το πού ξεκινά ο άνθρωπος και πού αρχίζει η μηχανή πιο δυσδιάκριτο. «Μπορεί όλο αυτό να ξεφύγει από τον έλεγχο; Ναι, θα μπορούσε όπως έχει συμβεί και με άλλα πράγματα στο παρελθόν. Το να είμαστε όμως αρνητικοί απέναντι στο ποτάμι που έρχεται κατά πάνω μας δεν είναι εποικοδομητικό, αυτό που πρέπει να σκεφτόμαστε, είναι πώς θα το βάλουμε στη σωστή κατεύθυνση» σημείωσε, μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσαν τα Τμήματα Πληροφορικής και Μαθηματικών της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ. Wonderland, Pessiland, Stagnatia Ο ίδιος ανέλυσε τρία σενάρια για την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης στα επόμενα «πέντε έως 50 χρόνια», επισημαίνοντας ότι αυτό που πιθανότατα θα επικρατήσει είναι η μίξη τους. Με βάση το πρώτο (θετικό) σενάριο, με τίτλο «Wonderland», η αλληλεπίδραση ανθρώπων - μηχανών είναι θετική και ο πρώτος κερδίζει από την ύπαρξη των δεύτερων. Οι μηχανές κάνουν τις χειρονακτικές εργασίες, ο άνθρωπος έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο ή εκτελεί πνευματικές εργασίες και το ασφαλιστικό σύστημα σώζεται, αφού η έλλειψη νέων ανθρώπων που εργάζονται και καταβάλουν εισφορές αναπληρώνεται από την ύπαρξη των ρομπότ, που δεν χρειάζονται ασφάλιση ή σύνταξη. Προϋπόθεση για να επαληθευτεί αυτό το σενάριο είναι να κατακτήσει η επιστήμη τη γενική νοημοσύνη, δηλαδή η μηχανή να μάθει να χρησιμοποιεί τη διαίσθηση και την εμπειρία που αποκτά από μια νοητική λειτουργία και να τη μεταφέρει σε μια που δεν ξέρει καθόλου (πχ, όταν γνωρίζει να παίζει σκάκι, να μπορεί να χρησιμοποιήσει στρατηγική και στο πόκερ). Βάσει του δεύτερου -αρνητικού- σεναρίου, με τίτλο «Pessiland», η επιστήμη κατακτά την γενική νοημοσύνη, αλλά αυτή δεν είναι προσβάσιμη σε όλους, αλλά μόνο σε εργαστήρια εταιρειών ή κρατών, που τη χρησιμοποιούν για ιμπεριαλιστική επιρροή. «Αν πάμε σε αυτή την κατεύθυνση, το σενάριο είναι προφανώς δυστοπικό» επισήμανε ο καθηγητής. Το τρίτο σενάριο, με τίτλο «Stagnatia», για το οποίο ο δρ Δασκαλάκης επισήμανε ότι «έχει αρκετές πιθανότητες (επαλήθευσης)», είναι αυτό κατά το οποίο ενώ υπάρχουν ολοένα και περισσότερες εφαρμογές ειδικής τεχνητής νοημοσύνης (πχ αναγνώριση εικόνας και ήχου ή μετάφραση), η επιστήμη δεν καταφέρνει να κάνει το άλμα στη γενική τεχνητή νοημοσύνη και επικρατεί σχετική στασιμότητα. Όταν ο αλγόριθμος «βλέπει» μια χελώνα σαν... καραμπίνα Κατά τον δρα Δασκαλάκη, σήμερα ένας από τους βασικούς προβληματισμούς της ανθρωπότητας είναι η αξιοπιστία της τεχνολογίας. «Υπάρχουν μεγάλα θέματα αξιοπιστίας και ένας από τους λόγους είναι ότι όταν τα δεδομένα με τα οποία τροφοδοτείς τον αλγόριθμο είναι ελλιπή ή μη αντιπροσωπευτικά, μπορεί να οδηγήσουν σε λανθασμένες ή ελλιπείς νοητικές λειτουργίες». «Πχ. έγινε γνωστό ότι ένα αυτοκίνητο Tesla έπεσε σε φορτηγό σταματημένο στην αριστερή λωρίδα. Γιατί συνέβη αυτό; Ίσως γιατί ποτέ στα δεδομένα που εισήχθησαν για να προπονηθεί ο αλγόριθμος στην αναγνώριση εικόνας δεν υπήρχε αυτοκίνητο σταματημένο στην αριστερή λωρίδα του δρόμου, επειδή αυτό σπάνια συμβαίνει. Ο αλγόριθμος θα επεξεργαστεί τα ελλιπή δεδομένα που τού δώσαμε και θα ενσωματώσει την έλλειψη» σημείωσε, ενώ πρόσθεσε ότι φοιτητές του ΜΙΤ επιτέθηκαν στον καλύτερο αλγόριθμο αναγνώρισης εικόνας και τον έκαναν να «πιστέψει» ότι μια τρισδιάστατη χελώνα τυπωμένη σε εκτυπωτή 3D ήταν... καραμπίνα. «Δεν έχουμε τόσο αξιόπιστη Τεχνητή Νοημοσύνη σήμερα. Προσπαθούμε να φτιάξουμε τρόπους προστασίας αλγορίθμων από τέτοιου είδους επιθέσεις» επισήμανε. Ποιος αποφασίζει ποιος θα χάσει τη ζωή του; 'Ενα άλλο θέμα, πρόσθεσε, έχει να κάνει με ηθικά διλήμματα. «Ενα κλασικό πρόβλημα είναι το εξής: Σκεφτείτε ότι φτιάχνουμε αυτοοδηγούμενα αυτοκίνητα που κινούνται μαζικά στους δρόμους. Αναπόφευκτα κάποιο από αυτά θα βρει τον εαυτό του σε φάση αναγνώρισης του γεγονότος ότι σε μερικά δευτερόλεπτα θα γίνει ένα αναπόφευκτο ατύχημα με εμπλοκή πεζών. Ο αλγόριθμος που οδηγεί καταλαβαίνει τότε ότι έχει δύο δυνατότητες: να πάει ευθεία και να σκοτώσει τους πεζούς ή να πάει αριστερά, να χτυπήσει στο στηθαίο και να σκοτώσει τους επιβαίνοντες. Δεν μπορεί να σώσει και τους δύο. Πώς θα πάρει την απόφαση; Ο αλγόριθμος μπορεί επίσης να καταλαβαίνει ότι οι πεζοί είναι ένα παιδάκι 8 χρονών, ο μπαμπάς του, 41, και ο σκύλος τους και οι επιβαίνοντες μια έγκυος γυναίκα 30 ετών και το αγοράκι της. Πώς εγώ που σχεδιάζω τον αλγόριθμο θα λάβω την απόφαση για το ποιος θα ζήσει;» Ο ρατσιστής αλγόριθμος Κατά τον δρα Δασκαλάκη, η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι σαν ένα μωρό. Το μωρό έρχεται στον κόσμο με γενετικά χαρακτηριστικά, αλλά εν πολλοίς είναι tabula rasa. Οι γονείς τού δίνουν δεδομένα και στόχους. Αν τα δεδομένα που λαμβάνει το μωρό περιέχουν ρατσιστικές απόψεις ή προκαταλήψεις ή θέσεις, αυτές τις θέσεις θα τις υιοθετήσει. Το ίδιο ισχύει και για την Τεχνητή Νοημοσύνη, η οποία μαθαίνει από την αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ενός chat bot (σ.σ. ρομπότ που κάνει διάλογο μέσω κειμένου ή ήχου). Μια ομάδα χρηστών του επιτέθηκε, παρέχοντάς του ρατσιστικό και συνωμοσιολογικό περιεχόμενο. «Μέσα σε 17 ώρες έγινε τρελός ρατσιστής και συνωμοσιολόγος» σημείωσε ο καθηγητής. Τίθενται, επίσης, ζητήματα αμεροληψίας, γιατί αν τα δεδομένα είναι ελλιπή, η τεχνητή νοημοσύνη θα υιοθετήσει στατιστικές που δεν είναι αντιπροσωπευτικές. Κι εδώ για παράδειγμα το ερώτημα είναι: έστω πως φτιάχνω τεχνολογία που αποφαίνεται αν κάποιος είναι άξιος λήψης δανείου, αλλά έχω ελλιπή στοιχεία για μια πληθυσμιακή ομάδα. Τι γίνεται τότε; «Πρέπει να προστατέψουμε την τεχνητή νοημοσύνη από το να κάνει τέτοια στατιστικά λάθη, αλλά το πρόβλημα είναι ότι η στατιστική είναι δύσκολη επιστήμη» σημείωσε. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500190946