Δροσος Γεωργιος

Βραβείο στην πρωτοποριακή τεχνολογία του TILOS Project. Η ανάπτυξη ενός έξυπνου συστήματος ηλεκτροδότησης, με συνδυασμό ανανεώσιμων πηγών και αποθήκευσης ενέργειας, για τις ανάγκες της ακριτικής Τήλου, επιβραβεύτηκαν. Το «TILOS Project», το οποίο απέσπασε εφέτος το βραβείο του Greek Energy Forum στον τομέα της πράσινης ενέργειας, αποτελεί τον πρώτο στην Ευρώπη υβριδικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ, με υπογεγραμμένη Σύμβαση Πώλησης Ηλεκτρικής Ενέργειας. Αποτελεί επένδυση, την οποία χρηματοδοτεί με ίδια κεφάλαια της τάξης των 2,5 έως 3 εκατομμυρίων ευρώ ο ενεργειακός όμιλος EUNICE Energy Group (EEG). Αυτός ο "έξυπνος" σταθμός θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του νησιού, με πράσινη ενέργεια, σε περίοδο χαμηλής ζήτησης έως και μιάμιση ημέρα. Συνολικά στη διάρκεια του έτους το έργο θα καλύπτει έως και 85% των αναγκών του νησιού. Μάλιστα, θα υπάρχουν ημέρες και ώρες που το σύνολο της ζήτησης της Τήλου θα μπορεί να καλύπτεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και θα υπάρχει και περίσσεια, η οποία θα διοχετεύεται στην Κω μέσω της υπάρχουσας υποβρύχιας διασύνδεσης. Η δοκιμαστική λειτουργία του υβριδικού ενεργειακού έργου στην Τήλο έχει ξεκινήσει και προετοιμάζεται η φάση πλήρους και κανονικής λειτουργίας. Εκτιμάται ότι θα είναι σε θέση να καλύπτει τις ανάγκες περίπου 320 νοικοκυριών. Με τη λειτουργία του έξυπνου σταθμού στην Τήλο, θα περιοριστεί η παραγωγή του πετρελαϊκού σταθμού στην Κω κατά 1.200 μεγαβατώρες ετησίως, με συνέπεια τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 750 τόνους τον χρόνο. «Ήταν μεγάλη χαρά να εισηγηθώ την υποψηφιότητα αυτού του καινοτόμου και ήδη βραβευόμενου από την Ευρωπαϊκή Ένωση έργου, για το βραβείο Green Energy, υποψηφιότητα την οποία δεν χρειάστηκε καν να υποστηρίξω, αφού όλα τα μέλη της Επιτροπής συμφώνησαν με χαρά», αναφέρει στο «Βήμα» ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΕΤΑΕΝ και μέλος της Ανεξάρτητης Επιτροπής Βραβεύσεων του Greek Energy Forum κ. Γιάννης Τσιπουρίδης. Και προσθέτει: «Και η επιβεβαίωση της επιλογής της επιτροπής ήρθε από την ψήφο του κοινού. Νομίζω με αυτό το βραβείο, βραβεύονται η επιχειρηματικότητα της EEG, η καινοτομία της πρότασης και η πίστη και η ελπίδα ότι με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορεί να δώσουμε την λύση που χρειάζεται η ανθρωπότητα για να αντιμετωπίσει τον μεγαλύτερο κίνδυνο της, την κλιματική αλλαγή». Ο όμιλος EEG πήρε το βραβείο του Greek Energy Forum καθώς ανέπτυξε και εφαρμόζει στο «TILOS Project», το πρωτοποριακό πρόγραμμα τεχνογνωσίας Ευφυούς Ηλεκτρικού Δικτύου (ΕΗΔ), με την χαρακτηριστική ονομασία S4S (Storage For Sustainability, Smart grid, Security, Solutions. Το πρόγραμμα εισάγει στον ενεργειακό τομέα την παραγωγή και αποθήκευση ενέργειας από ΑΠΕ με όρους αειοφορίας, εξασφαλίζοντας ταυτοχρόνως ασφάλεια και έξυπνες λύσεις στη διαχείριση της ενέργειας, τόσο της ζήτησης, όσο και της παραγωγής, ώστε να είναι οικονομικότερη και αποδοτικότερη η λειτουργία του. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=987451

Δεν υπάρχει πλανήτης Χ αλλά ένα σμήνος φεγγαριών. Από τα μέσα του 19ου αιώνα, οπότε ανακαλύφθηκε ο πλανήτης Ποσειδώνας πολλοί αστρονόμοι κατέθεσαν την άποψη ότι πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνα υπάρχει ακόμη ένας πλανήτης. Ο μεγάλος ερασιτέχνης αστρονόμος Πέρσιβαλ Λόουελ, μάλιστα, είχε δώσει στον άγνωστο αυτόν πλανήτη το όνομα Πλανήτης-Χ, από το όνομα του αγνώστου στις αλγεβρικές εξισώσεις. Παρά τις προσπάθειες των αστρονόμων μέχρι στιγμής δεν έχει εντοπισθεί αυτός ο πλανήτης. Όμως τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπιστεί στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος κάποια διαστημικά σώματα, η τροχιά των οποίων χαρακτηρίζεται ως «παράξενη» και δεν συμβαδίζει με τα συμβατικά μοντέλα κίνησης που θα έπρεπε να έχουν. Κάποιοι επιστήμονες θεωρούν ότι κάποια από αυτά τα αντικείμενα σχετίζονται ή καλύτερα αλληλεπιδρούν με τον Πλανήτη-Χ, για αυτό και έχουν αυτή την... συμπεριφορά. Ορισμένοι επιστήμονες όχι μόνο πιστεύουν στην ύπαρξη αυτού του άγνωστου πλανήτη αλλά έχουν διατυπώσει και μια σειρά από απόψεις για τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες του. Ο Κριστόφ Μορντασίνι και η Εσθερ Λίντερ, αστροφυσικοί του Πανεπιστημίου της Βέρνης στην Ελβετία υποστηρίζουν ότι πλανήτης Χ είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερος από τη Γη και είναι ένας παγωμένος κόσμος. Οι δύο ερευνητές υπολογίζουν ότι η θερμοκρασία στον πλανήτη βρίσκεται στους -223 βαθμούς Κελσίου. Θεωρούν ότι διαθέτει έναν πυρήνα σιδήρου που περιβάλλεται από έναν μανδύα που αποτελείται από εστέρες πυριτικού οξέως. Πάνω από τον μανδύα θα υπάρχει ένα στρώμα νερού σε παγωμένο νερό «περιτυλιγμένο» σε ένα στρώμα υδρογόνου και ηλίου. Άλλοι επιστήμονες έχουν διατυπώσει την άποψη ότι ο πλανήτης Χ είναι υπεύθυνος για κάποιες από τις μαζικές καταστροφές ζωής στη Γη και πιο συγκεκριμένα εκείνες που οφείλονταν στην πτώση αστεροειδών, όπως αυτή που οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων, είναι αυτός ο πλανήτης. Οι θιασώτες αυτής της θεωρίας αναφέρουν ότι αν αυτός ο πλανήτης υπάρχει, τότε πράγματι προκαλεί χάος στη ζώνη Κάιπερ εκτρέποντας πολλά σώματα από την πορεία τους. Κάποια από αυτά τα σώματα ταξίδεψαν στο εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος και έφτασαν στη Γη προκαλώντας αναλόγως του μεγέθους τους μικρότερες και μεγαλύτερες καταστροφές. Στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας που διεξάγεται αυτές τις μέρες στο Ντένβερ προπτυχιακοί φοιτητές του Πανεπιστημίου Boulder στο Κολοράντο παρουσίασαν την μελέτη για το τι συμβαίνει στην επίμαχη περιοχή πέρα από τον Ποσειδώνα. Εχει διαπιστωθεί ότι στην περιοχή υπάρχουν ορισμένα διαστημικά σώματα στο μέγεθος της Σελήνης. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι αν ο αριθμός αυτών των σωμάτων είναι μεγαλύτερος από αυτόν που γνωρίζουμε, αν είναι δηλαδή μερικές δεκάδες ή και εκατοντάδες, τότε η παρουσία τους και οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις που έχουν μπορούν να εξηγήσουν τα μυστηριώδη φαινόμενα που υπάρχουν στο ηλιακό μας σύστημα, φαινόμενα που… πιστώνονται στον πλανήτη Χ. Ετσι σύμφωνα με τους ερευνητές η προσοχή των αστρονόμων δεν θα πρέπει να είναι στραμμένη μόνο στον εντοπισμό ενός μεγάλου πλανήτη στην περιοχή μετά τον Ποσειδώνα αλλά και μικρότερων σωμάτων. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=987145

Ποια άστρα είναι πιο φιλόξενα για ζωή. Από τα τρία άστρα που περιλαμβάνει το πλησιέστερο στη Γη αστρικό σύστημα, ο Άλφα του Κενταύρου, δεν είναι το κοντινότερο, ο Εγγύτατος, το πιο φιλόξενο για ζωή, αλλά τα άλλα δύο. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) παρουσίασε μια νέα επιστημονική μελέτη, σύμφωνα με την οποία οι όποιοι πλανήτες βρίσκονται γύρω από τον Εγγύτατο του Κενταύρου, θα βομβαρδίζονται από επικίνδυνη ακτινοβολία-Χ, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο εξίσου με τους (υποθετικούς) πλανήτες γύρω από τα άστρα Α και Β. Ο Άλφα Κενταύρου είναι ένα τριπλό αστρικό σύστημα σε απόσταση μόνο τεσσάρων ετών φωτός από τη Γη ή περίπου 40 τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων. Τα τρία άστρα του είναι τα τρία κοντινότερα στη Γη. Πρόκειται για ένα ζευγάρι άστρων (Α και Β) που βρίσκονται σε πολύ κοντινή τροχιά το ένα γύρω από το άλλο (γι’ αυτό συνήθως αναφέρονται από κοινού ως ΑΒ), γύρω από τα οποία κινείται το τρίτο άστρο, ο Εγγύτατος. Ο Α είναι σχεδόν δίδυμος του Ήλιου μας, ο Β είναι κάπως μικρότερος και πιο αχνός, ενώ ο C (ο Εγγύτατος) είναι ένας πολύ μικρότερος ερυθρός νάνος. «Επειδή είναι σχετικά κοντά, το σύστημα του Άλφα του Κενταύρου θεωρείται από πολλούς το καλύτερο υποψήφιο για να αναζητηθούν ίχνη ζωής», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Τομ Έϊρς του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, ο οποίος έκανε σχετική ανακοίνωση σε συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στο Ντένβερ. Οι νέες εκτιμήσεις βασίζονται σε παρατηρήσεις του Άλφα του Κενταύρου για πάνω από μία δεκαετία από το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-Χ Chandra της NASA. Οι αναλύσεις δείχνουν ότι οι όποιοι εξωπλανήτες των εσωτερικών άστρων Α και Β δεν δέχονται μεγάλες ποσότητες ακτινοβολίας-Χ. Η ακτινοβολία αυτή σε μεγάλες δόσεις αφενός είναι επικίνδυνη για το DNA και την υγεία των έμβιων οργανισμών, αφετέρου μπορεί σταδιακά να καταστρέψει την όποια ατμόσφαιρα γύρω από ένα πλανήτη. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι πιθανότητες ζωής γύρω από τον Άλφα Κενταύρου Α, όσον αφορά τουλάχιστον την ακτινοβολία-Χ, είναι καλύτερες ακόμη και από τον Ήλιο μας, καθώς αν υπάρχουν εξωπλανήτες σε τροχιά γύρω από το άστρο Α, θα δέχονται χαμηλότερη δόση ακτίνων-Χ από ό,τι οι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα. Οι όποιοι εξωπλανήτες γύρω από το άστρο Β θα δέχονται περίπου πενταπλάσια ακτινοβολία σε σχέση με τους πλανήτες πέριξ του Ήλιου μας. Από την άλλη όμως, ο Εγγύτατος φαίνεται να στέλνει γύρω του πολύ συχνές και επικίνδυνες εκρήξεις ακτίνων-Χ, από 500 έως 50.000 φορές μεγαλύτερη δόση ακτινοβολίας από αυτή που δέχεται η Γη από τον Ήλιο, πράγμα που καθιστά αφιλόξενο για ζωή το περιβάλλον σε ένα εξωπλανήτη του Εγγύτατου. «Τα νέα είναι πολύ καλά για τον Άλφα Κενταύρου ΑΒ από άποψη συνθηκών φιλόξενων για ζωή σε κάποιον από τους πλανήτες του. Το Chandra δείχνει ότι η ζωή μπορεί να έχει πιθανότητες να τα βγάλει πέρα σε πλανήτες πέριξ οποιουδήποτε από τα δύο άστρα, ιδίως του Α», δήλωσε ο Έιρς. Μέχρι στιγμής έχει ανακαλυφθεί γύρω από τον Εγγύτατο ένας πλανήτης με το μέγεθος περίπου της Γης. Οι αστρονόμοι συνεχίζουν να ψάχνουν -χωρίς επιτυχία έως τώρα- για εξωπλανήτες γύρω από τα άστρα Α και Β. http://www.in.gr/2018/06/07/tech/poia-astra-einai-pio-filoksena-gia-zoi/

Τεχνητή νοημοσύνη για καλύτερη άμυνα των ΗΠΑ απέναντι σε πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές. Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις αυξάνουν τις δαπάνες σε μια μυστική ερευνητική προσπάθεια πάνω στη χρήση τεχνητής νοημοσύνης για πρόβλεψη εκτόξευσης πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές, καθώς και την παρακολούθηση και στόχευση κινητών εκτοξευτήρων στη Βόρεια Κορέα και αλλού. Αν και η προσπάθεια αυτή έχει σε μεγάλο βαθμό διαφύγει της προσοχής του Τύπου, και οι λίγες δημόσια διαθέσιμες λεπτομέρειες είναι «θαμμένες» κάτω από τη «βαριά» ορολογία του τελευταίου προϋπολογισμού του Πενταγώνου, Αμερικανοί αξιωματούχοι ενημερωμένοι σχετικά με το θέμα είπαν στο Reuters ότι υπάρχουν πολλαπλά απόρρητα προγράμματα σε εξέλιξη με σκοπό τη διερεύνηση της ανάπτυξης συστημάτων με τεχνητή νοημοσύνη για την καλύτερη προστασία των ΗΠΑ απέναντι σε μια πιθανή επίθεση με πυραύλους που φέρουν πυρηνικές κεφαλές. Εάν οι έρευνες αυτές αποδώσουν καρπούς, τέτοιου είδους συστήματα υπολογιστών θα είναι σε θέση να «σκέφτονται» μόνα τους, εξετάζοντας τεράστιους όγκους δεδομένων- περιλαμβανομένων εικόνων από δορυφόρους- με ταχύτητα και ακρίβεια πέρα από τις ανθρώπινες δυνατότητες- για να αναζητούν ίχνη προετοιμασιών για εκτοξεύσεις πυραύλων, σύμφωνα με πολλαπλές πηγές, που περιελάμβαναν Αμερικανούς αξιωματούχους οι οποίοι μίλησαν ανώνυμα στο Reuters. Έχοντας τέτοιου είδους έγκαιρη προειδοποίηση, η αμερικανική κυβέρνηση θα μπορεί να επιδιώξει διπλωματικές επιλογές, ή, σε περίπτωση επικείμενης επίθεσης, οι ένοπλες δυνάμεις θα έχουν περισσότερο χρόνο για να προσπαθήσουν να καταστρέψουν τους πυραύλους πριν την εκτόξευσή τους- ή να τους αναχαιτίσουν. «Θα έπρεπε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βρούμε τον πύραυλο πριν τον εκτοξεύσουν, και να κάνουμε όλο και δυσκολότερη την εκτόξευσή του» είπε ένας από τους αξιωματούχους. Η κυβέρνηση Τραμπ έχει προτείνει τριπλασιασμό και άνω της χρηματοδότησης στον προϋπολογισμό του επόμενου έτους- στα 83 εκατ. δολάρια- για ένα και μόνο από τα προγράμματα πυραύλων που χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη, σύμφωνα με αξιωματούχους και έγγραφα σχετικά με τον προϋπολογισμό, μια αύξηση η οποία δεν είχε αναφερθεί στο παρελθόν. Αυτό από μόνο του δείχνει τη σημασία που αποδίδεται πλέον στην έρευνα πάνω σε αντιπυραυλικά συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, εν μέσω όξυνσης των σχέσεων με τη Ρωσία και κλιμάκωση της πυρηνικής απειλής από τη Βόρεια Κορέα. Αξίζει να σημειωθεί πως ένα από τα άτομα που μίλησαν για τα προγράμματα αυτά αποκάλυψε ότι περιλαμβάνεται ένα πιλοτικό πρόγραμμα που επικεντρώνεται στη Βόρεια Κορέα. Οι ΗΠΑ επιδίδονται σε μια «κούρσα» με την Κίνα και τη Ρωσία για τη μεγαλύτερη αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης στις πολεμικές μηχανές τους, με σκοπό τη δημιουργία πιο εξελιγμένων, αυτόνομων οπλικών συστημάτων. Οι έρευνες του Πενταγώνου πάνω στη χρήση τεχνητής νοημοσύνης για πιθανές πυραυλικές απειλές και παρακολούθηση κινητών εκτοξευτήρων είναι ακόμα σε πρώιμα στάδια, ωστόσο εντάσσονται σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο. Όπως είπε στο Reuters Αμερικανός αξιωματούχος, ένα πρώιμο πρωτότυπο του συστήματος παρακολούθησης κινητών εκτοξευτήρων δοκιμάζεται από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, που περιλαμβάνει ερευνητές τόσο από τον χώρο των ενόπλων δυνάμεων, όσο και από τον ιδιωτικό τομέα. https://www.naftemporiki.gr/story/1357436/texniti-noimosuni-gia-kaluteri-amuna-ton-ipa-apenanti-se-puraulous-me-purinikes-kefales

Γράφοντας στον πίνακα την μεγαλύτερη εξίσωση του κόσμου. Οι φυσικοί στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN μελετούν τα αποτελέσματα των συγκρούσεων σωματιδίων υψηλής ενέργειας, ψάχνοντας πολλές φορές για εκπλήξεις που δεν προβλέπει η θεωρία. Μια από τις εξισώσεις που χρησιμοποιούν για την πρόβλεψη του αποτελέσματος των συγκρούσεων είναι η επονομαζόμενη Energy-Energy Correlation (EEC). Η εξίσωση «συσχέτισης ενέργειας-ενέργειας» μετρά πόση ενέργεια από τα παραγόμενα σωματίδια συλλέγεται από δυο ανιχνευτές, που είναι τοποθετημένοι σε μια συγκεκριμένη γωνία μεταξύ τους. Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε τον θεωρητικό φυσικό Lance Dixon να γράφει στον πίνακα (για την ακρίβεια σε πέντε πίνακες) την εν λόγω εξίσωση, την οποία οι φυσικοί στις δημοσιεύσεις τους αναφέρουν ως μια «εξαιρετικά απλή» εξίσωση: https://physicsgg.me/2018/06/07/%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7/

Συνεντευξη τύπου του πληρωματος του (TPC) «MS-09 Soyuz» Στις 5 Ιουν 2018 στο Εκπαιδευτικό Κέντρο του Μπαϊκονούρ δοθηκε η παραδοσιακή συνέντευξη Τύπου της πρωτοβάθμιας και backup πληρώματων του επανδρωμένου διαστημικου σκαφους. (TPC). Κοσμοναύτες και αστροναύτες απάντησαν σε ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους και μίλησαν για τα σχέδια της επικείμενης αποστολής στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Νωρίτερα, η Κρατική Επιτροπή ενέκρινε το πλήρωμα του πλοίου. Η σύνθεση του κύριου πληρωματος του WPK « Soyuz MS-09» περιλαμβάνονται ο καπετάνιος της Roskosmos ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev (Ρωσία), οι μηχανικοί πτήσης TPK - Ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst (Γερμανία) και της NASA η αστροναύτης Serina AUNON-CHENSELLOR (ΗΠΑ). Το εφεδρικό πλήρωμα περιλαμβάνει ο διοικητής κοσμοναύτης Όλεγκ Kononenko, Roscosmos (Ρωσία), οι μηχανικοί πτήσης TPK - CSA αστροναύτης David Saint-Jacques (Καναδάς) και της NASA αστροναύτης Anne McClain (ΗΠΑ). Ο Σεργκέι Prokopiev, η πρώτη φορά που παει στην τροχιά, δήλωσε σχετικά με το πρόγραμμα των πειραμάτων, και ότι τα μέλη του πληρώματος σχεδιάζουν να οργανώσουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου επί του σταθμού για την ημέρα του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ωστόσο, σημείωσε ότι το πλήρωμα θα «απεικονίζει» τον αγώνα για να αποφευχθεί η καταστροφή του εξοπλισμού στον ISS. Με τη σειρά η Serina AUNON-CHENSELLOR είπε ότι θα λάβειμαζι της στο σταθμο το προσωπικο στηθοσκόπιο. Προηγουμένως, εργάστηκε ως γιατρός στην αεροδιαστημική ιατρική. Σύμφωνα με το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 6 Ιούνη του 2018 στις 14:12:41 MSK απο την πλατφόρμα №1 ( «Start Γκαγκάριν») στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) «Soyuz MS-09.» Η Σύγκλιση του WPK « Soyuz MS-09» με τον σταθμό και η σύνδεση με την μικρη ερευνητικη ενότητα «Rassvet» (MRM1) έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στην αυτόματη λειτουργία με το διαστημικό σκάφος να ελλιμενίζεται με το σταθμό στις 8 Ιουνίου στις 16:07 MSK. Κατά τη διάρκεια των μεγάλων αποστολών του 56/57 το πλήρωμα ISS θα πρέπει να εκτελέσει 55 επιστημονικά πειράματα. Κατά τη διάρκεια της αποστολής προγραμματίζεται η διεξαγωγή έργων για δραστηριότητες εκτός πλοίου (μετακίνηση στον εξωτερικό χώρο). Επιπλέον, το πλήρωμα θα συνεργαστεί με τα φορτηγά πλοία που εξυπηρετούν τα συστήματα επί του σκάφους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, την εκτέλεση εναέριας φωτογραφίας και βίντεο γυρίσματα. Η προβλεπόμενη διάρκεια της πτήσης 187 ημέρες. https://www.roscosmos.ru/print/25156/ Δεύτερη αποστολή γερμανού αστροναύτη στο διάστημα. Η χαρά για την πτήση στο διάστημα ζωγραφίζεται στο πρόσωπο του γερμανού αστροναύτη Αλεξάντερ Γκερστ. Υπερήφανος παίρνει πόζα στο ρωσικό κοσμοδρόμιο σταθμό Μπαϊκονούρ του Καζακστάν, μπροστά από το ρωσικό διαστημόπλοιο Σογιούζ, το οποίο σε λίγες ώρες θα ξεκινήσει το ταξίδι του για τον διεθνή διαστημικό σταθμό ISS. Επί δύο χρόνια ετοιμάζεται εντατικά γι´ αυτό το ταξίδι. Έχει ολοκληρώσει ασκήσεις σε 50 πειράματα, που θα πρέπει να κάνει στο διεθνή διαστημικό σταθμό ISS και στην τεχνολογία που θα πρέπει να χρησιμοποιήσει. Έχει περάσει πολλά ιατρικά τεστ και μια σειρά από δοκιμές που θα του χρειαστούν αργότερα. Σκληρό πρόγραμμα προετοιμασίας Ο Γκερστ έμαθε να πλοηγεί το Σογιούζ και να το δένει στον ISS. Ασκήθηκε σε περιπάτους στο διάστημα και μυήθηκε σε όλα τα τεχνικά συστήματά του, πέρασε από σενάρια εκτάκτου ανάγκης και έμαθε κανόνες συμπεριφοράς. Κι όλα αυτά σε στενή συνεργασία με εξειδικευμένο προσωπικό, που σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού και της παραμονής του στο διάστημα θα τον παρακολουθεί και θα τον συμβουλεύει. Στο διάστημα δεν θα είναι μόνος, αλλά μαζί με τον ρώσο κοσμοναύτη Σεργκέι Προκόπιεφ και την αμερικανίδα ιατρό Σερένα Αουνιόν Σάνσελορ. Μαζί με φοιτητές γραφικών τεχνών του Ντάρμστατ σχεδίασε το λογότυπο της αποστολής του, το «Horizons». Ακόμη και για το φαγητό του προετοιμάστηκε. Έχει παραγγείλει σπεσιαλιτέ από την ιδιαίτερή του πατρίδα, στο Σβέμπιχ. Σε ό,τι αφορά τη γλώσσα επικοινωνίας βελτίωσε τα ρωσικά του. Παρά το σκληρό πρόγραμμα, ο γερμανός αστροναύτης βρήκε καιρό να ασχοληθεί με τους οπαδούς του μέσω twitter και να τους κεντρίσει τον ενθουσιασμό για το διάστημα. Πάνω από ένα εκατομμύριο followers έχει ήδη στο twitter, πέντε φορές περισσότερους από ό,τι είχε στην πρώτη του αποστολή στο διάστημα. Έξι μήνες στο διάστημα Μαζί στο ταξίδι του θα πάρει και μια μεταλλική μπάλα με κείμενα και επιθυμίες μαθητών από όλη τη Γερμανία. Επίσης έναν μίνι υπολογιστή, με τον οποίο οι μαθητές μαθαίνουν να προγραμματίζουν. Τα μάτια όλων θα είναι στραμμένα σήμερα στην εκτόξευση. Το συναίσθημα κατά την εκτόξευση είχε περιγράψει κάποτε ο «άστρο-Άλεξ» ως εκπληκτικό χωρίς να μπορεί να το απολαύσει ένας αστροναύτης πλήρως. «Καθόμαστε σε μια αναπαυτική καρέκλα και αφηνόμαστε, αλλά παράλληλα πρέπει να ελέγχουμε συνεχώς όλα τα συστήματα» είχε πει αρχές του χρόνου κατά τη διάρκεια άσκησης στη Μόσχα. «Το 90% της πνευματικής μας δύναμης πρέπει να αφιερώνουμε στην επιχείρηση και το υπόλοιπο 10% για να απολαμβάνουμε το ταξίδι κοιτώντας έξω από το παράθυρο». Μετά από πτήση δύο ημερών ο Σογιούζ θα πιάσει στον διαστημικό σταθμό. Και τότε αρχίζει για τον Γκερστ το ωραίο κομμάτι της δουλειάς μέσα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Εμπειρία έχει από την προηγούμενη αποστολή στο διάστημα το 2015, όπου έμεινε 165 ημέρες στον διαστημικό σταθμό. Αυτή τη φορά θα παραμείνει και πάλι 6 μήνες. Και τα Χριστούγεννα θα πατήσει και πάλι το πόδι του στη γη. http://www.in.gr/2018/06/06/world/deutsche-welle/deyteri-apostoli-germanou-astronayti-sto-diastima/ Πέθανε ο «φον Τ» που έστησε το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ. Είναι κοινό μυστικό ότι Γερμανοί επιστήμονες και μηχανικοί -πολλοί από αυτούς πρώην ναζί- ήταν αυτοί που ουσιαστικά έθεσαν τα θεμέλια του πυραυλικού και διαστημικού προγράμματος των ΗΠΑ, το οποίο έφθασε στο αποκορύφωμα της δόξας του με τις αποστολές «Απόλλων» και την αποστολή του πρώτου ανθρώπου στη Σελήνη. Στις 3 Ιουνίου πέθανε σε ηλικία 104 ετών, στο σπίτι του στην Αλαμπάμα, ο Γκέοργκ φον Τιζενχάουζεν, ο τελευταίος εκείνης της γενιάς των Γερμανών που έστειλαν στο διάστημα την πρώην εχθρό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τις ΗΠΑ. Στη διάρκεια του πολέμου, ο Τιζενχάουζεν -ο οποίος είχε γεννηθεί στη Ρίγα της Λετονίας το 1914 από γονείς Γερμανούς της Βαλτικής και είχε σπουδάσει μαθηματικά και μηχανική στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου- είχε στρατολογηθεί ως φοιτητής στο γερμανικό στρατό (Βέρμαχτ). Το 1941 είχε σταλεί να πολεμήσει το Ανατολικό Μέτωπο, αλλά στη συνέχεια του επετράπη να γυρίσει στη Γερμανία και να συνεχίσει τις σπουδές του. Μετά την αποφοίτησή του, έγινε από το 1943 μέλος της ομάδας που, με επικεφαλής τον Βέρνερ φον Μπράουν, τον κατοπινό «εγκέφαλο» του πυραυλικού προγράμματος των ΗΠΑ, ανέπτυξε το πρόγραμμα των στρατιωτικών πυραύλων V-2 στη Γερμανία για λογαριασμό του Χίτλερ. Ο ίδιος ήταν επικεφαλής πυραυλικού τμήματος στο στρατιωτικό κέντρο ερευνών της Βέρμαχτ στο Πεενεμούντε. Ο Τιζενχάουζεν δεν μεταφέρθηκε αμέσως στις ΗΠΑ μετά τη λήξη του πολέμου, αλλά το 1953 στο πλαίσιο της άκρως μυστικής αμερικανικής επιχείρησης «Paperclip», που μεταξύ 1945-1959 μετακίνησε πέραν του Ατλαντικού περισσότερους από 1.600 γερμανούς επιστήμονες και μηχανικούς, αρκετοί εκ των οποίων ήσαν πρώην μέλη ή και ηγετικά στελέχη του ναζιστικού κόμματος. Μετά την επανένωσή του με τον φον Μπράουν και την υπόλοιπη γερμανική ομάδα στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Μάρσαλ στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα, στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο Τιζενχάουζεν έπαιξε ρόλο-κλειδί στην ανάπτυξη του αμερικανικού διαστημικού προγράμματος, αρχικά για λογαριασμό του αμερικανικού στρατού και στη συνέχεια της NASA, έχοντας σημαντική συμβολή στην εκτόξευση του πρώτου δορυφόρου και των πρώτων αστροναυτών των ΗΠΑ. Μεταξύ άλλων, ο Γερμανός επιστήμονας σχεδίασε και κατασκεύασε το σεληνιακό ρόβερ που συνόδευσε τις τελευταίες τρεις αποστολές «Απόλλων» στη διάρκεια της διετίας 1971-72. Στο κέντρο Μάρσαλ, όπου τον φώναζαν με το παρατσούκλι «φον Τ», είχε βγάλει τη φήμη του οραματιστή, καθώς από τότε προωθούσε την ιδέα της δημιουργίας μιας μόνιμης βάσης στη Σελήνη και μετά στον Άρη. Το 2011, τιμήθηκε για το σύνολο του έργου του με το κορυφαίο αμερικανικό διαστημικό βραβείο, που του επιδόθηκε από τον πρώτο άνθρωπο που πάτησε το πόδι του στο φεγγάρι, τον Νιλ Άρμστρονγκ. Όπως είπε ο Αμερικανός αστροναύτης, «ο φον Τιζενχάουζεν ήταν πάντα ένας άνθρωπος που φανταζόταν τι μπορεί να γίνει και είχε τις ικανότητες να μετατρέψει τη φαντασία του σε πραγματικότητα». Το 1986, ο Τιζενχάουζεν αποσύρθηκε από το Κέντρο Μάρσαλ, αλλά, αν και συνταξιούχος, συνέχισε να συνεργάζεται με το διαστημικό κέντρο σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Όπως δήλωσε ο δήμαρχος του Χάντσβιλ Τόμι Μπατλ, «θα μας λείψει. Ήταν ο τελευταίος μιας γενιάς που πάντα είχε ως στόχο τα άστρα». http://www.in.gr/2018/06/06/tech/pethane-o-fon-t-pou-estise-diastimiko-programma-ton-ipa/

Ελληνικό Φόρουμ Επιστήμης, Τεχνολογίας και Καινοτομίας τον Ιούλιο. Το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» διοργανώνει για έκτη συνεχή χρονιά, από τις 10 έως τις 13 Ιουλίου, το «Ελληνικό Φόρουμ Επιστήμης, Τεχνολογίας και Καινοτομίας» (Hellenic Forum for Science, Technology & Innovation). Στη φετινή διοργάνωση θα δοθεί έμφαση στις τεχνολογίες που δημιουργούν εκθετικές αλλαγές και επηρεάζουν τη ζωή και την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων (Exponential Technologies). Μεταξύ άλλων, σε συνεργασία με το αμερικανικό Πανεπιστήμιο Singularity, θα πραγματοποιηθεί μία ημερίδα για την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση και τις θέσεις απασχόλησης του μέλλοντος. Επίσης, θα διοργανωθούν τέσσερα Εργαστήρια (Workshops) που θα καλύψουν θέματα όπως η διαχείριση κινδύνων των νανοϋλικών για την υγεία και το περιβάλλον, η αξιοποίηση των μεγάλων δεδομένων (big data) στην ιατρική ακριβείας και τα εναλλακτικά καύσιμα. Εξάλλου, στο πλαίσιο της αξιοποίησης και της διασύνδεσης των αποτελεσμάτων της έρευνας με την επιχειρηματικότητα και τη βιομηχανία, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει ομιλητές και να συμμετάσχει σε εργαστήρια με θέματα από την ανάπτυξη δεξιοτήτων μέχρι τη χρηματοδότηση μίας καινοτόμου ιδέας. Δύο μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια (funds) που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του EquiFund, το Metavallon και το Big Pi, πρόκειται να ενημερώσουν για τα κριτήρια με τα οποία θα χρηματοδοτήσουν καινοτόμες τεχνολογικές επενδύσεις στην Ελλάδα. Τέλος, το Φόρουμ, σε συνεργασία με το δίκτυο ΠΡΑΞΗ, θα προσφέρει ευκαιρίες δικτύωσης για επιστήμονες από τον ακαδημαϊκό κόσμο και τη βιομηχανία, διερευνώντας κοινές επιχειρήσεις στον τομέα της έρευνας και της καινοτομίας. http://www.in.gr/2018/06/05/tech/elliniko-foroum-epistimis-texnologias-kai-kainotomias-ton-ioulio/

IMAP: Αποστολή της NASA θα μελετήσει τα όρια του ηλιακού μας συστήματος. Μια επιστημονική αποστολή με σκοπό τη λήψη δειγμάτων, ανάλυση και καταγραφή σωματιδίων που καταφθάνουν στη Γη από τα όρια του διαστρικού διαστήματος επέλεξε η NASA. Η αποστολή IMAP (Interstellar Mapping and Acceleration Probe) θα βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα τα όρια της ηλιόσφαιρας- της μαγνητικής «φούσκας» που περιβάλλει και προστατεύει το ηλιακό μας σύστημα. Σε αυτή την περιοχή η συνεχής ροή σωματιδίων από τον ήλιο- ο αποκαλούμενος ηλιακός άνεμος- συγκρούεται με υλικό από τον υπόλοιπο γαλαξία, περιορίζοντας την ποσότητα της επιβλαβούς κοσμικής ακτινοβολίας που εισέρχεται στην ηλιόσφαιρα. Σκοπός του ΙΜΑΡ είναι η δειγματοληψία και μελέτη σωματιδίων τα οποία καταφέρνουν να περνούν. «Αυτό το όριο είναι εκεί που ο ήλιος καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες να μας προστατέψει. Το ΙΜΑΡ είναι κρίσιμης σημασίας ως προς τη διεύρυνση των γνώσεών μας για το πώς λειτουργεί αυτό το “κοσμικό φίλτρο”» είπε ο Ντένις Άντρουτσικ, αναπληρωτής διευθυντής του Science Mission Directorate της NASA στην Ουάσινγκτον. «Οι επιπτώσεις από αυτή την έρευνα θα μπορούσαν να φτάνουν πέρα από το θέμα της επαφής με τη Γη, καθώς επιδιώκουμε να στείλουμε ανθρώπους στο βαθύ διάστημα». Άλλος ένας στόχος της αποστολής αυτής είναι να αποκτηθούν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη δημιουργία κοσμικών ακτίνων στην ηλιόσφαιρα. Οι κοσμικές ακτίνες που δημιουργούνται τοπικά και από τον γαλαξία και πέρα επηρεάζουν τους ανθρώπους εξερευνητές στο διάστημα και μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα σε συστήματα- ενώ θεωρείται πως πιθανότατα παίζουν έναν ρόλο στην παρουσία της ίδιας της ζωής στο σύμπαν. Το σκάφος αυτό θα βρίσκεται σε απόσταση 1,5 εκατ, χιλιομέτρων από τη Γη προς την κατεύθυνση του ήλιου, στο πρώτο σημείο Lagrange (L1). Αυτό θα επιτρέψει τη βέλτιστη δυνατή χρήση των οργάνων του για την παρακολούθηση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ του ηλιακού ανέμου και του διαστρικού μέσου στο εξώτερο ηλιακό σύστημα. Το όριο που έχει τεθεί σχετικά με το κόστος της αποστολής είναι 492 εκατ. δολάρια, χωρίς το κόστος του οχήματος εκτόξευσης. https://www.naftemporiki.gr/story/1357123/imapapostoli-tisnasatha-meletisei-ta-oria-tou-iliakou-mas-sustimatos

Ξύπνησαν οι «Νέοι Ορίζοντες» και προετοιμάζονται για την προσέγγιση της Θούλης! Το διαστημικό σκάφος New Horizons απέχει από την Γη 6,11 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα και κινείται με ταχύτητα 14,15 km/s (περίπου 51.000 km/h). Θα προσεγγίσει το αντικείμενο 2014 MU69 (Έσχατη Θούλη) αφού διανύσει επιπλέον 2,61 εκατομμύρια χιλιόμετρα Το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος «Νέοι Ορίζοντες» εκτοξεύθηκε από τη Γη στις 19 Ιανουαρίου 2006 με στόχο την εξερεύνηση του πιο μακρινού πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, τον Πλούτωνα. Όμως, μερικούς μήνες μετά, στις 24 Αυγούστου 2006, ο Πλούτωνας έπαψε να θεωρείται πλανήτης. Οι αστρονόμοι για τους δικούς τους λόγους τον είχαν υποβιβάσει στην κατηγορία των «νάνων-πλανητών»! https://physicsgg.me/2011/07/21/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B8%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE/ Το «Νέοι Ορίζοντες», αφού διάνυσε απόσταση 6 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, τον Ιούλιο του 2015 πέρασε κοντά από τον Πλούτωνα , στέλνοντας στην Γη πρωτόγνωρες εικόνες και πληροφορίες για τον πλανήτη-νάνο και τους δορυφόρους του. Όμως το έργο της διαστημοσυσκευής «Νέοι Ορίζοντες» δεν ολοκληρώθηκε ακόμα. Μετά την εξερεύνηση του Πλούτωνα οι επιστήμονες της NASA επέλεξαν έναν νέο στόχο εξερεύνησης που βρίσκεται στην ζώνη Κάιπερ: ένα μικρό σώμα που είχε ως προσωρινό όνομα «2014 MU69» αλλά μετά από δημόσια διαβούλευση(!) ονομάστηκε Έσχατη Θούλη (Ultima Thule). Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί πάνω από 100.000 αντικείμενα στην ζώνη Κάιπερ (Kuiper Belt Objects – KBO), τα οποία μάλλον έχουν παραμείνει αναλλοίωτα από τότε που δημιουργήθηκε το ηλιακό μας σύστημα. Μετά την διέλευσή του από τον Πλούτωνα το διαστημικό σκάφος τέθηκε σε κατάσταση προσωρινής νάρκης για εξοικονόμηση ενέργειας και πριν από δύο ημέρες οι επιστήμονες της NASA έδωσαν την εντολή για την επαναλειτουργία των οργάνων και των συστημάτων του. Η φάση προσέγγισης του 2014 MU69 θα ξεκινήσει από τις 16 Αυγούστου 2018 έως τις 24 Δεκεμβρίου 2018. Σε περίπτωση που όλα πάνε καλά την 1η Ιανουαρίου 2019, η διαστημοσυσκευή «Νέοι Ορίζοντες» θα περάσει 3500 χιλιόμετρα περίπου πάνω από την επιφάνεια του 2014 MU69! Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας ένα διαστημικό σκάφος θα στείλει εικόνες από την πιο απομακρυσμένη περιοχή του ηλιακού μας συστήματος, την ζώνη Κάιπερ. https://physicsgg.me/2018/06/05/%ce%be%cf%8d%cf%80%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b1%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%ce%bd%ce%ad%ce%bf%ce%b9-%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%82/

NASA: Τι ανακάλυψε το ρόβερ Curiosity στον Άρη; Κάτι μάλλον σημαντικό πρέπει να ανακάλυψε το αμερικανικό ρόβερ Curiosity στον 'Αρη, καθώς η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) προανήγγειλε ότι θα κάνει σχετική ανακοίνωση την Πέμπτη το βράδυ (στις 21:00 ώρα Ελλάδας). Η NASA έκανε γνωστό ότι σε συνέντευξη Τύπου με τη συμμετοχή επιστημόνων «θα ανακοινωθούν νέα επιστημονικά ευρήματα του ρόβερ Curiosity». Η εκδήλωση θα μεταδίδεται ζωντανά από τη NASA TV, το Facebook Live, το YouTube και το Twitter/Periscope. Το ρόβερ, που έφθασε στον 'Αρη τον Αύγουστο του 2012, συνεχίζει να ανεβαίνει αργά αλλά σταθερά στο Όρος Σαρπ, ένα βουνό ύψους περίπου 5.000 μέτρων στο κέντρο του κρατήρα Γκέιλ. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5571787/nasa-ti-anakalypse-to-rober-curiosity-ston-arh/

(LV) «Soyuz-FG»=(TPC) «MS-09 Soyuz» Στις 4 Ιουνίου το «Soyuz-FG» με το επανδρωμένο πλοίο (TPK) «Soyuz MC-09» εχουν εγκατασταθεί σε κατακόρυφη θέση στην εξέδρα εκτόξευσης № 1 «Gagarinskiy στην τοποθεσία εκτόξευσης Baikonur. Η εκτόξευση του «Soyuz-FG» από TPK «Soyuz MS-09» θα πραγματοποιηθεί στις 6 του Ιούνη του 2018 στις 14:12:41 MSK από τον αριθμό πλατφόρμας 1 ( «Start Γκαγκάριν») στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Στο κύριο πλήρωμα - ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev (Roscosmos), ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst και η αστροναύτης της NASA Serina Auñón. Αντίγραφα ασφαλείας τους -ο κοσμοναύτης Όλεγκ Kononenko(Roscosmos) οαστροναύτης της CSA David Saint-Jacques και η αστροναύτης της NASA Anne McClain. https://www.roscosmos.ru/print/25138/ Η Κίνα «ανοίγει» τον διαστημικό της σταθμό σε όλες τις χώρες - μέλη του ΟΗΕ. Η Κίνα ανακοίνωσε τη Δευτέρα πως όλες οι χώρες - μέλη του ΟΗΕ είναι ευπρόσδεκτες να συνεργαστούν μαζί της προκειμένου να αξιοποιήσουν από κοινού τον μελλοντικό διαστημικό σταθμό της, CSS (China Space Station). «Ο CSS δεν ανήκει μόνο στην Κίνα, αλλά επίσης και στον κόσμο» είπε ο Σι Ζονγκτσούν, πρεσβευτής της Κίνας στον ΟΗΕ και άλλους διεθνείς οργανισμούς στη Βιέννη, όπως αναφέρει το κινεζικό πρακτορείο Xinhua. «Όλες οι χώρες, ανεξαρτήτως του μεγέθους και του επιπέδου ανάπτυξής τους, μπορούν να συμμετέχουν στη συνεργασία επί ίσοις όροις» δήλωσε χαρακτηριστικά. Όπως σημειώνει το κινεζικό πρακτορείο, ενδιαφερόμενοι φορείς και οργανισμοί, κρατικοί και ιδιωτικοί, περιλαμβανομένων ινστιτούτων, ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, πανεπιστημίων και επιχειρήσεων με επιστημονικό προσανατολισμό, μπορούν να υποδείξουν τα μοντέλα συνεργασίας για τα οποία ενδιαφέρονται στον CSS - από καλλιέργεια φυτών στο διάστημα μέχρι και τη φιλοξενία αστροναύτη, όπως σημείωσε ο Κινέζος πρεσβευτής. Ο CSS αναμένεται να έχει εκτοξευτεί ως το 2019, και να έχει τεθεί σε πλήρη λειτουργία ως το 2022. Θα αποτελείται από ένα βασικό - κεντρικό τμήμα και δύο τμήματα για πειράματα, και θα μπορεί να φιλοξενεί ταυτόχρονα μέχρι και τρεις αστροναύτες. Όπως υπογραμμίζει το ArsTechnica, η συγκεκριμένη ανακοίνωση λαμβάνει χώρα καθώς η NASA και οι συνεργάτες της προσπαθούν να καταλήξουν σε απόφαση σχετικά με το πόσο θα διατηρηθεί ακόμα σε λειτουργία ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός - και αποτελεί έμμεση «βολή» εναντίον της αμερικανικής κυβέρνησης και του προγράμματος του ISS, καθώς, βάσει νόμου, απαγορεύεται οποιαδήποτε ευθεία εμπλοκή μεταξύ της NASA και του κινεζικού διαστημικού προγράμματος, για να αποφευχθεί μεταφορά τεχνολογίας. Δεδομένου του ότι υπάρχει πιθανότητα ο ISS να τεθεί εκτός λειτουργίας ακόμα και το 2025, η Κίνα βλέπει μια ευκαιρία να καθιερωθεί ως εναλλακτική πρόταση στις χώρες που έχουν διαστημικά προγράμματα, αλλά δεν είναι σε θέση να αποστέλλουν μόνες τους αστροναύτες στο διάστημα και να πραγματοποιούν πειράματα σε τροχιά. https://www.naftemporiki.gr/story/1355314/i-kina-anoigei-ton-diastimiko-tis-stathmo-se-oles-tis-xores-meli-tou-oie «Αυτοφάγος» πύραυλος για πιο οικονομικές εκτοξεύσεις στο διάστημα. Έναν πύραυλο ο οποίος «τρώει τον εαυτό του» και θα μπορούσε να καταστήσει πιο εύκολες και οικονομικές τις εκτοξεύσεις μικρών δορυφόρων αναπτύσσουν ερευνητές σε πανεπιστήμια της Σκωτίας και της Ουκρανίας. Σε paper που δημοσιεύτηκε στο Journal of Spacecraft and Rockets, μηχανικοί από το Univresity of Glasgow και το Εθνικό Πανεπιστήμιο Oles Honchar Dnipro στην Ουκρανία παρουσιάζουν πώς κατασκεύασαν και εκτόξευσαν έναν «αυτοφάγο» πυραυλοκινητήρα που θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αποστέλλονται μικροί δορυφόροι στο διάστημα. Οι περισσότεροι πύραυλοι χρησιμοποιούν δεξαμενές για την αποθήκευση των καυσίμων τους καθώς ανυψώνονται, και το βάρος των δεξαμενών συνήθως είναι πολύ μεγαλύτερο από το βάρος του ωφέλιμου φορτίου. Αυτό μειώνει την αποδοτικότητα του οχήματος εκτόξευσης και συμβάλλει στην κλιμάκωση του προβλήματος των διαστημικών σκουπιδιών. Ωστόσο, ένα όχημα εκτόξευσης με έναν αυτοφάγο πυραυλοκινητήρα θα κατανάλωνε την ίδια του τη δομή κατά την άνοδο, βελτιώνοντας κατά πολύ τα πράγματα από κάθε άποψη. Ο αυτοφάγος πυραυλοκινητήρας καταναλώνει μία ράβδο προωθητικού καυσίμου η οποία έχει στέρεο καύσιμο έξω και οξειδωτικό στο εσωτερικό. Το στέρεο καύσιμο είναι ένα ισχυρό πλαστικό όπως το πολυαιθυλένιο, οπότε και η ράβδος είναι στην ουσία ένας σωλήνας γεμάτος οξειδωτικό σε σκόνη. Βάζοντας τη ράβδο μέσα σε έναν θερμό κινητήρα, το καύσιμο και το οξειδωτικό εξατμίζονται σε αέρια που ρέουν στον θάλαμο καύσης. Αυτό παράγει ώθηση, όπως και τη θερμότητα που απαιτείται για την εξάτμιση του επόμενου σταδίου του καυσίμου. Απλά και μόνο μεταβάλλοντας την ταχύτητα με την οποία η ράβδος εισάγεται στον κινητήρα, οι ερευνητές έδειξαν ότι ο κινητήρας μπορεί να επιταχύνεται- μια σπάνια δυνατότητα σε έναν τέτοιου είδους κινητήρα. «Τα οχήματα εκτόξευσης τείνουν να είναι μεγάλα επειδή χρειάζεσαι μεγάλη ποσότητα προωθητικού καυσίμου για να φτάσεις στο διάστημα. Αν προσπαθήσεις να το μειώσεις, η ένταση του προωθητικού μειώνεται πιο γρήγορα από τη μάζα της δομής, οπότε υπάρχει ένα όριο στο πόσο μπορείς να το μικρύνεις. Θα καταλήξεις σε ένα όχημα που είναι μικρότερο, αλλά αναλογικά πολύ βαρύ...ένας πύραυλος με αυτοφάγο κινητήρα θα ήταν διαφορετικός. Η ίδια η ράβδος καυσίμου θα αποτελούσε το σώμα του πυραύλου, και καθώς το όχημα ανυψωνόταν, ο κινητήρας θα πήγαινε προς τα επάνω, θα κατανάλωνε το σώμα, καταναλώνοτνας το σώμα από τη βάση ως την άκρη. Αυτό θα σήμαινε πως η δομή του πυραύλου θα καταναλωνόταν ως καύσιμο, οπότε δεν θα αντιμετωπίζαμε τα ίδια προβλήματα υπερβολικής δομικής μάζας. Θα διαμορφώναμε τα οχήματα εκτόξευσής μας για να αντιστοιχούν σε μικρούς δορυφόρους, και θα παρείχαμε πιο γρήγορη και πιο στοχευμένη πρόσβαση στο διάστημα» λέει ο Dr. Πάτρικ Χάρνες του University of Glasgow, ο οποίος ηγείται της συμμετοχής του πανεπιστημίου στο σχετικό πρόγραμμα. https://www.naftemporiki.gr/story/1356639/autofagos-puraulos-gia-pio-oikonomikes-ektokseuseis-sto-diastima

Πόσο θα διαρκεί μια ημέρα στο μέλλον; Η διάρκεια της μέρας στη Γη μεγαλώνει συνεχώς και πριν 1,4 δισεκατομμύρια χρόνια το 24ωρο διαρκούσε περίπου 18 ώρες, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη. Εκτιμάται ότι σε περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια, καθώς η μέρα θα μεγαλώνει συνεχώς, το 24ωρο θα έχει γίνει πια 25ωρο. Έτσι, αν κανείς έχει ευχηθεί η μέρα να διαρκούσε περισσότερο, η ευχή του θα πραγματοποιηθεί στο μακρινό μέλλον – αν και ο ίδιος δεν θα ζει για να τη χαρεί. Η αλλαγή στη διάρκεια της μέρας οφείλεται κυρίως στο ότι, όσο περνάνε τα χρόνια, η Σελήνη απομακρύνεται από τον πλανήτη μας. Κατά τα τελευταία 1,4 δισεκατομμύρια χρόνια έχει απομακρυνθεί γύρω στα 44.000 χιλιόμετρα. Αυτό κάνει τη Γη να περιστρέφεται ολοένα πιο αργά γύρω από τον άξονά της, πράγμα που επιμηκύνει τη διάρκεια της μέρας (καθώς η μέρα δεν είναι παρά η διάρκεια μιας πλήρους περιστροφής της Γης). Σήμερα, το φεγγάρι απομακρύνεται από τη Γη με ρυθμό 3,82 εκατοστών ετησίως, με συνέπεια η μέρα να γίνεται κάθε χρόνο σχεδόν κατά 1/75.000 χιλιοστά του δευτερολέπτου μεγαλύτερη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Γεωεπιστημών Στέφεν Μέγιερς του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS). http://www.pnas.org/content/early/2018/05/30/1717689115 Η νέα μελέτη δημιουργεί ένα μοντέλο για τη χαμένη στα βάθη του χρόνου σχέση Γης-Σελήνης, αναπτύσσοντας μια στατιστική μέθοδο που συνδέει την αστρονομική με τη γεωλογική ιστορία. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η απομάκρυνση του φεγγαριού από τη Γη θα σταματήσει κάποια στιγμή στο πολύ μακρινό μέλλον, πότε η Σελήνη θα σταθεροποιηθεί σε μια συγκεκριμένη απόσταση από τον πλανήτη μας. http://www.in.gr/2018/06/05/tech/poso-tha-diarkei-mia-imera-sto-mellon/

Γαλάζιο το πρώτο χρώμα της κοσμικής αυγής; Μία σημαντική επιστημονική ανακάλυψη που πρόκειται να ανατρέψει τις καθιερωμένες απόψεις των αστροφυσικών για τον τρόπο με τον οποίο δημιουργούνται οι ήλιοι στους γαλαξίες, δημοσιεύθηκε χθες, Δευτέρα 4 Ιουνίου 2018, στο Nature, με τίτλο «Stellar populations dominated by massive stars in dusty starburst galaxies across cosmic time«. https://www.nature.com/articles/s41586-018-0196-x Τα νέα επιστημονικά δεδομένα έφερε στο φως διεθνής ερευνητική ομάδα, στην οποία συμμετείχε ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Παντελής Παπαδόπουλος, έπειτα από τρία χρόνια επίμονης προσπάθειας και θεωρητικής έρευνας. Η συμβολή του κ. Παπαδόπουλου υπήρξε καθοριστική, καθώς συνδιαμόρφωσε τη βασική ιδέα της δημοσίευσης και είχε την ειδική ευθύνη για τη σωστή ερμηνεία των πολύτιμων δεδομένων της ALMA (Atacama Large Millimeter Array), τα οποία αποδείχθηκαν κρίσιμα για τη σημαντική αυτή επιστημονική ανακάλυψη. Η ALMA (Atacama Large Millimeter/ /submillimeter Array Array) αποτελεί την πιο εξελιγμένη διάταξη ραδιοτηλεσκοπίων στον πλανήτη και έχει κατασκευασθεί από ερευνητές 16 χωρών, στην έρημο Atacama της Βόρειας Χιλής, σε υψόμετρο 5000 μέτρων. Σε αυτή την τοποθεσία, στα απόμακρα υψίπεδα της Βόρειας Χιλής, 64 δωδεκάμετρα ραδιοτηλεσκόπια παρατηρούν αδιάκοπα το Σύμπαν, λειτουργώντας σαν ένα μεγάλο ραδιοτηλεσκόπιο με διάμετρο όλη την διάταξη. Αμυδρά ραδιοκύματα, προερχόμενα από τεράστια και υπέρψυχρα σύννεφα μεσοαστρικού υδρογόνου (στους -240 °C!), αόρατα στο ανθρώπινο μάτι, αλλά ακόμα και στα πιο μεγάλα οπτικά τηλεσκόπια στον Κόσμο, έφεραν μοναδικές πληροφορίες για το είδος των Ήλιων που εμπλούτισαν τα μεσοαστρικά αυτά σύννεφα με τα ισότοπα άνθρακα και οξυγόνου, όταν οι γαλαξίες ήταν ακόμα «νέοι» και οι Ήλιοι τους άρχιζαν να δημιουργούνται. Προς μεγάλη έκπληξη της ερευνητικής ομάδας, το κυρίαρχο είδος των Ήλιων που δημιουργούνταν στους μεγάλους γαλαξίες εκείνη την εποχή της Κοσμικής Αυγής φαίνεται να ήταν Ήλιοι τουλάχιστον 10 φορές πιο μαζικοί από τον δικό μας, εκατομμύρια φορές πιο λαμπεροί, και με την τεράστιά φωτεινή τους ενέργεια να αναδύεται κυρίως στο γαλάζιο αλλά και το υπεριώδες μέρος του ορατού φάσματος. Οι μεγάλες εκρήξεις supernovae αυτού του τύπου Ήλιων στο τέλος της σύντομης εξέλιξης τους ήταν αυτές που διασκόρπισαν μοναδικές αναλογίες ισότοπων άνθρακα και οξυγόνου. Αυτές ήταν και τα «αχνάρια» που άφησαν οι υπέρλαμπροι εκείνοι Ήλιοι στη μεσοαστρική ύλη μακρινών γαλαξιών, «αχνάρια» που ανιχνεύτηκαν πολύ αργότερα, στη δική μας πολύ πιο ήρεμη «εποχή» κοσμικής εξέλιξης των γαλαξιών σαν τον δικό μας. Η ομάδα σκοπεύει να συνεχίσει τη χαρτογράφηση αυτών των ραδιοκυμάτων από τα ισότοπα του άνθρακα και υδρογόνου σε ακόμα πιο μακρινούς γαλαξίες στο Σύμπαν. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Παπαδόπουλος «η περιπέτεια μόλις άρχισε!». Στην φωτογραφια ο κ. Παντελής Παπαδόπουλος, στο υψίπεδο του Llano Chajnantor, σε υψόμετρο 5.000 μέτρων. Στο βάθος διακρίνονται τα ραδιοτηλεσκόπια ALMA. http://www.in.gr/2018/06/05/tech/galazio-proto-xroma-tis-kosmikis-aygis/

Από την «Ευρώπη» στο... Διάστημα. Μπορεί οι αρχαίοι αστρονόμοι να μην είχαν στη διάθεσή τους τα τεχνικά μέσα που έχουν οι σημερινοί συνάδελφοί τους αλλά αναμφίβολα ήταν εξαιρετικά ικανοί. Είχαν εντοπίσει την ύπαρξη και άλλων πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα και είχαν αντιληφθεί ότι ένας εξ αυτών είναι ο μεγαλύτερος όλων, γι' αυτό και του έδωσαν το όνομα του βασιλιά των θεών, του Δία. Επρεπε όμως να φτάσουμε στις αρχές Ιανουαρίου του 1610 για να διαπιστωθεί ότι ο Δίας έχει τα δικά του φεγγάρια. Ο Γαλιλαίος με το τηλεσκόπιό του εντόπισε τέσσερις δορυφόρους του Δία. Στη συνέχεια έπρεπε να περάσουν σχεδόν τρεις αιώνες για να ανακαλυφθεί ο πέμπτος δορυφόρος και έκτοτε οι αστρονόμοι ανακαλύπτουν συνεχώς νέα φεγγάρια του Δία. Το 2017 εντοπίστηκε ένας ακόμα δορυφόρος του Δία, ανεβάζοντας τον αριθμό τους σε 69. Ανάμεσα στους δορυφόρους που ανακάλυψε ο Γαλιλαίος ήταν ένα σχεδόν σφαιρικό σώμα με διάμετρο 3.122 χλμ., κατά 10% μικρότερη από τη διάμετρο της Σελήνης ή τέσσερις φορές μικρότερη της γήινης. Ελαβε την ονομασία «Ευρώπη» και διαπιστώθηκε ότι είναι ο τέταρτος σε μέγεθος δορυφόρος του Δία. Πρόκειται για έναν παγωμένο κόσμο η θερμοκρασία του οποίου στην καλύτερη περίπτωση δεν ξεπερνά τους -150 βαθμούς Κελσίου. Η Ευρώπη διαθέτει μια πολύ αραιή ατμόσφαιρα που κυριαρχείται από οξυγόνο και έχει μία από τις πλέον λείες επιφάνειες στο ηλιακό μας σύστημα. Συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Δία σε διάστημα περίπου 85 ωρών ακολουθώντας μια σχεδόν κυκλική τροχιά και εμφανίζει το φαινόμενο της σύγχρονης περιστροφής, δηλαδή το ένα της ημισφαίριο κοιτάζει συνεχώς προς τον πλανήτη, ενώ το άλλο είναι στραμμένο μονίμως μακριά του. Τα δεδομένα της αποστολής Voyager άρχισαν στις αρχές της δεκαετίας του 1980 να βάζουν ιδέες στους επιστήμονες για την ύπαρξη ενός υπόγειου ωκεανού στην Ευρώπη. Ο Αρθουρ Κλαρκ εντυπωσιάστηκε από αυτή την προοπτική και στο δεύτερο βιβλίο της περίφημης «Οδύσσειας του Διαστήματος» τοποθέτησε τη δράση στην Ευρώπη, στην οποία είχαν αναπτυχθεί όντα με νοημοσύνη. Τις επόμενες δεκαετίες κάθε νέα παρατήρηση του δορυφόρου και κάθε αποστολή που περνούσε από εκεί συνέλεγαν στοιχεία που όχι μόνο υποδείκνυαν την ύπαρξη του υπόγειου ωκεανού αλλά έδειχναν ότι ο ωκεανός αυτός διαθέτει συνθήκες φιλικές προς τη ζωή έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. Μια από αυτές τις αποστολές ήταν η Galileo, το σκάφος της οποίας πέρασε από την Ευρώπη τη δεκαετία του 1990. Πριν από λίγες ημέρες επιστημονική ομάδα στις ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι μελετώντας δεδομένα της αποστολής Galileo που δεν είχαν αξιολογηθεί στο παρελθόν έκανε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι το σκάφος της αποστολής είχε καταγράψει στην Ευρώπη έναν τεράστιο πίδακα νερού που είχε εκτοξευθεί στο Διάστημα. Η ανακάλυψη αυτή ισχυροποιεί ακόμα περισσότερο όχι μόνο την πιθανότητα ύπαρξης ενός υπόγειου ωκεανού αλλά και ότι σε αυτόν υπάρχουν συνθήκες φιλικές για την ανάπτυξη κάποιων μορφών ζωής. Τις λεπτομέρειες της ανακάλυψης αυτής συζητήσαμε με τον επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Ξιαντζέ Τζιά, καθηγητή του τμήματος Κλίματος και Διαστημικών Επιστημών και Μηχανικής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Η επιστημονική κοινότητα έχει στη διάθεσή της εδώ και 20 έτη τα δεδομένα της αποστολής Galileo. Τι συνέβη και τα δεδομένα που εσείς μελετήσατε και αποδείχθηκαν πολύτιμα είχαν περάσει απαρατήρητα; «Είναι αλήθεια ότι τα δεδομένα αυτά (μαγνητικά δεδομένα και δεδομένα παρουσίας ιονισμένου αερίου) υπήρχαν εδώ και 20 έτη και είχαν χρησιμοποιηθεί από διάφορες ερευνητικές ομάδες στο παρελθόν για να κατανοηθούν καλύτερα οι γενικότερες διαστημικές συνθήκες που επικρατούν στην Ευρώπη. Ομως ο εντοπισμός πριν από λίγα χρόνια πιδάκων που εκτοξεύουν νερό στο Διάστημα στον παγωμένο δορυφόρο του Κρόνου, τον Εγκέλαδο, άλλαξε τον τρόπο που σκεφτόμασταν. Ετσι όταν το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε το 2016 και το 2017 εικόνες από τον ισημερινό της Ευρώπης, εικόνες που υποδείκνυαν την ύπαρξη πιδάκων και γνωρίζοντας ότι από την ίδια περιοχή είχε περάσει το Galileo, σκεφτήκαμε πως άξιζε τον κόπο να μελετήσουμε ξανά, με μεγαλύτερη προσοχή αυτή τη φορά, τα συγκεκριμένα δεδομένα μήπως και εντοπίσουμε κάτι που να σχετίζεται με πίδακες». Τι μας δείχνουν αυτοί οι πίδακες για τη γεωλογία και τη χημεία της Ευρώπης; «Τα ευρήματα της δικής μας έρευνας μαζί με εκείνα από παρατηρήσεις του Hubble δείχνουν ότι πράγματι υπάρχουν πίδακες που εκτοξεύουν στο Διάστημα ύλη από το εσωτερικό της Ευρώπης. Αυτοί οι πίδακες πιθανώς να συνδέονται με τον υπόγειο ωκεανό ή ίσως με κάποιες υπόγειες ρηχές λίμνες. Πάντως, η συγκεκριμένη ανακάλυψη ανοίγει ένα παράθυρο για τις μελλοντικές αποστολές εξερεύνησης της Ευρώπης. Τα σκάφη αυτών των αποστολών θα μπορούν να προγραμματιστούν έτσι ώστε να πλησιάσουν αυτούς τους πίδακες και να συλλέξουν την ύλη που εκτοξεύεται με στόχο να εντοπισθούν δεδομένα που να μας αποκαλύπτουν συγκεκριμένα στοιχεία για τον υπόγειο ωκεανό». Τα νέα στοιχεία που προκύπτουν από την έρευνά σας είναι ικανά να βοηθήσουν στο να κάνουμε κάποιες καλύτερες εκτιμήσεις για τα χαρακτηριστικά του υπόγειου ωκεανού της Ευρώπης; Του βάθους στο οποίο βρίσκεται, της έκτασής του ή κάποιων εκ των συστατικών του; «Τα δεδομένα που αναλύσαμε δεν μας δείχνουν με άμεσο τρόπο τη σύσταση της ύλης που εκτοξεύουν οι πίδακες. Αλλά με βάση όσα ήδη γνωρίζουμε για την Ευρώπη μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι οι πίδακες αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από νερό. Για να πούμε όμως με βεβαιότητα το είδος της ύλης αυτής αλλά και των χαρακτηριστικών του ωκεανού θα πρέπει να περιμένουμε τις επόμενες αποστολές εξερεύνησης της Ευρώπης. Θα πρέπει να σημειώσω ότι ανάλυση που κάναμε παρέχει επίσης και δεδομένα για τα φαινόμενα που παράγουν στο διαστημικό περιβάλλον της Ευρώπης οι πίδακες». Πιστεύετε ότι η Ευρώπη είναι ο καλύτερος υποψήφιος για ζωή κόσμος στο ηλιακό μας σύστημα; «Με βάση τα δεδομένα που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, θα τοποθετούσα την Ευρώπη στην κορυφή της σχετικής λίστας». Σκοπεύετε να συνεχίσετε τη μελέτη της Ευρώπης ή έχετε πλέον άλλα ερευνητικά σχέδια; «Η Ευρώπη θα παραμείνει μέσα στα βασικά μου ενδιαφέροντα τα επόμενα χρόνια, αφού συμμετέχω τόσο στην επόμενη αποστολή της NASA (Clipper) όσο και σε αυτήν του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (JUICE) που θα ταξιδέψουν στον δορυφόρο. Στο ενδιάμεσο αυτών των αποστολών έχω τη διάθεση να ασχοληθώ με τη μελέτη και άλλων κόσμων στο ηλιακό μας σύστημα που θεωρώ ότι παρουσιάζουν εξαιρετικά ενδιαφέρον, όπως ο Δίας, ο Κρόνος και ο Ερμής». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=985047

Οταν οι αστεροειδείς... εξορίζονται. Τα τελευταία χρόνια εντοπίζουμε ορισμένους αστεροειδείς οι οποίοι δεν είναι προϊόν της διαδικασίας σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος αλλά προέρχονται από άλλες περιοχές του Γαλαξία. Οι αστεροειδείς αυτοί είτε μας επισκέπτονται και θα συνεχίσουν το ταξίδι τους στο Σύμπαν είτε οι τοπικές κοσμικές συνθήκες τούς εγκλώβισαν στο ηλιακό μας σύστημα. Ας δούμε ορισμένους από τους πιο ενδιαφέροντες… εξόριστους αστεροειδείς. Στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν δεκάδες εκατ. αστεροειδείς. Μόνο στη ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται ανάμεσα στον Αρη και στον Δία ο αριθμός των αστεροειδών με διάμετρο μεγαλύτερη του ενός χλμ. υπολογίζεται ότι αγγίζει τα δύο εκατ. Τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπιστεί ορισμένοι αστεροειδείς που διαπιστώθηκε ότι δεν δημιουργήθηκαν κατά τη διαδικασία σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος αλλά ταξίδεψαν εδώ από άλλες περιοχές του Γαλαξία. Κάποιοι από αυτούς είναι απλά περαστικοί ενώ άλλοι εγκλωβίστηκαν από βαρυτικές δυνάμεις εντός του ηλιακού μας συστήματος και έτσι έγιναν μόνιμοι κάτοικοί του. Ορισμένοι από αυτούς τους… εξόριστους αστεροειδείς έχουν πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αποτελώντας έτσι πόλο έλξης για τους επιστήμονες. Ας δούμε ορισμένους από αυτούς. Ο ανάποδος Ο πιο πρόσφατος εξόριστος αστεροειδής εντοπίστηκε πριν από λίγες μέρες και κινείται πέριξ του Ηλίου, αλλά με ανάποδη κατεύθυνση από ό,τι οι πλανήτες, και ο οποίος είναι ο πρώτος μόνιμος «κάτοικος» που εκτιμάται ότι προέρχεται από άλλο ηλιακό σύστημα. Πιθανώς μάλιστα πρόκειται για το αρχαιότερο ουράνιο σώμα στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Ο αστεροειδής «2015 ΒΖ509» ή σκέτα ΒΖ έχει πλάτος σχεδόν τριών χιλιομέτρων και άγνωστη σύσταση. Εκτιμάται ότι γεννήθηκε σε κάποιο άλλο ηλιακό σύστημα και εγκλωβίστηκε από τις βαρυτικές δυνάμεις του δικού μας συστήματος κάποια στιγμή πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό εξηγεί την ασυνήθιστη τροχιά του, που είναι ανάποδη από όλους τους πλανήτες και σχεδόν κάθε άλλου σώματος στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Εχουν βρεθεί μερικοί ακόμη αστεροειδείς με ανάποδη τροχιά, η οποία παραμένει ένα μυστήριο. Ο παράξενος Πριν από τέσσερις μήνες εντοπίστηκε ένας πραγματικά παράξενος σε σχήμα αλλά και χαρακτηριστικά αστεροειδής, ο οποίος διαπιστώθηκε ότι ήταν… επισκέπτης στο ηλιακό μας σύστημα και μάλιστα ο πρώτος επισκέπτης που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Ο αστεροειδής, που βαφτίστηκε «Ουμουαμούα» (στη χαβανέζικη διάλεκτο σημαίνει «αγγελιαφόρος από μακριά που φθάνει πρώτος»), είναι ένα από τα πιο επιμήκη αντικείμενα που έχουν ποτέ παρατηρηθεί στο Διάστημα. Το μήκος του αστεροειδούς εκτιμάται ότι είναι τουλάχιστον δεκαπλάσιο του πλάτους του. Κανείς αστεροειδής ή κομήτης έως τώρα δεν έχει βρεθεί να έχει τέτοιες διαστάσεις. Εχει μήκος περίπου 400 μέτρα, σκούρα κοκκινωπή απόχρωση, περιστρέφεται πολύ γρήγορα γύρω από τον εαυτό του και υφίσταται δραματικές μεταβολές στη φωτεινότητά του, ενώ δεν εκλύει καθόλου σκόνη γύρω του. Πιθανώς έχει μεγάλη πυκνότητα και μάλλον αποτελείται από πετρώματα και μέταλλα, χωρίς καθόλου νερό ή πάγο. Αν και δεν γνωρίζουν την… καταγωγή του, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο αστεροειδής δεν είναι βαρυτικά προσκολλημένος σε κανένα σύστημα άστρου και περιπλανιέται μέσα στον γαλαξία μας και κάπως έτσι πέρασε από τη γειτονιά μας. Από τη στιγμή που ο παράξενος αυτός αστεροειδής έκανε την εμφάνισή του οι επιστήμονες άρχισαν να τον μελετούν και αναπτύχθηκαν διάφορες θεωρίες για αυτόν, ακόμη και ότι πρόκειται για ένα διαστημόπλοιο εξωγήινων που για κάποιον λόγο κινείται πλέον ανεξέλεγκτα στο Διάστημα. Ομάδα ερευνητών του Κέντρου Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Τορόντο ρίχνουν στο τραπέζι μια νέα θεωρία. Σε άρθρο τους που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Monthly Notices of The Royal Astronomical Society» υποστηρίζουν ότι ο Ουμουαμούα βρισκόταν σε κάποιο δυαδικό σύστημα του γαλαξία μας, σε ένα σύστημα δηλαδή που αποτελείται από δύο άστρα. Μάλιστα οι συγγραφείς του άρθρου εκτιμούν ότι το ένα από τα δύο άστρα ήταν πολύ μεγαλύτερο και πολύ πιο θερμό από τον Ηλιο. Ο ανθρακούχος Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε έναν μεγάλο αστεροειδή, διαμέτρου 300 χιλιομέτρων, ο οποίος είναι πλούσιος σε άνθρακα και κινείται στη μακρινή Ζώνη Κάιπερ στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος, σε απόσταση περίπου τεσσάρων δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτεται σε εκείνη την παγωμένη περιοχή ένας τέτοιος ανθρακούχος αστεροειδής, απομεινάρι του αρχέγονου ηλιακού συστήματος. Ο αστεροειδής, με την ονομασία 2004 EW95, πιθανότατα σχηματίστηκε στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Αρη και Δία και κάποια στιγμή εξορίστηκε σε απόσταση δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων μακριά από την «πατρίδα» του. Η πρώτη ανίχνευση είχε γίνει το 2004 από το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ», ενώ οι περαιτέρω παρατηρήσεις και η ανακάλυψη ότι πρόκειται για αστεροειδή από άνθρακα έγιναν από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τομ Σέκουλ του Πανεπιστημίου Queen's στο Μπέλφαστ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters», εκτιμούν ότι, λόγω της μεγάλης απόστασης από τον Ηλιο, η θερμοκρασία του αστεροειδούς είναι μείον 235 βαθμοί Κελσίου. Καθώς ο αστεροειδής είναι πολύ μακριά και ταυτόχρονα πολύ σκοτεινός λόγω του άφθονου άνθρακα που περιέχει, η παρατήρησή του ήταν πολύ δύσκολη. Οπως είπε ο αστρονόμος Τόμας Πούτσια του Καθολικού Πανεπιστημίου της Χιλής, «είναι σαν να παρατηρείς ένα γιγάντιο βουνό άνθρακα με φόντο έναν κατάμαυρο νυχτερινό ουρανό». Οι κένταυροι Εκτός από τους εξόριστους αστεροειδείς ενδιαφέρον παρουσιάζει και μια ομάδα μεγάλων κομητών που κινούνται σε ασταθείς τροχιές στη μεθόριο του Ηλιακού Συστήματος. Αυτοί οι κομήτες είναι συνήθως αόρατοι και σύμφωνα με βρετανούς ειδικούς απειλούν τη Γη περισσότερο από ό,τι οι αστεροειδείς στους οποίους εστιάζονται τα προγράμματα πλανητικής προστασίας. Πρόκειται για τους λεγόμενους κενταύρους, σώματα από σκόνη και πάγο των οποίων οι τροχιές τέμνουν τις τροχιές του Δία, του Κρόνου, του Ουρανού και του Ποσειδώνα. Τα βαρυτικά πεδία των γιγάντιων αυτών πλανητών μπορούν να εκτρέπουν τους κομήτες από την κανονική πορεία τους και να τους στέλνουν προς το εσώτερο Ηλιακό Σύστημα. Ακόμα και για τα ισχυρότερα τηλεσκόπια, οι πλησιέστεροι κένταυροι μόλις που διακρίνονται ως φωτεινές κουκκίδες. Η καλύτερη εικόνα για αυτά τα σώματα προέρχονται από παρατηρήσεις της Φοίβης, ενός μικρού φεγγαριού του Κρόνου, το οποίο εκτιμάται ότι είναι στην πραγματικότητα κένταυρος που αιχμαλωτίστηκε σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Οι κένταυροι έχουν συνήθως διάμετρο 50 μέχρι 100 χιλιόμετρα, αν και πολλοί εκτιμάται ότι είναι αρκετά μεγαλύτεροι. Συγκριτικά, το αντικείμενο που προσέκρουσε στη Γη πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια και εξαφάνισε τους δεινοσαύρους εκτιμάται ότι είχε διάμετρο μόλις 10 χιλιόμετρα. Οταν ένας κένταυρος τύχει να εισέλθει στο εσώτερο Ηλιακό Σύστημα μπορεί να διαλυθεί σε μεγάλα κομμάτια, τα οποία θα γέμιζαν τον χώρο γύρω από τη Γη και θα μπορούσαν δυνητικά να χτυπήσουν τον πλανήτη. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, αυτό συνέβη τελευταία φορά πριν από 30.000 χρόνια, όπως μαρτυρούν οι κρατήρες μικρομετεωριτών στη Σελήνη. Κένταυροι δεν αποκλείεται επίσης να σχετίζονταν με προσκρούσεις στη Γη πριν από 12.800 και 4.300 χρόνια. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=985268

Norman: Μια «ψυχοπαθής» τεχνητή νοημοσύνη. Βγαλμένος απευθείας από σενάριο θρίλερ επιστημονικής φαντασίας είναι ο Norman: Μια τεχνητή νοημοσύνη, με όνομα εμπνευσμένο από τον χιτσκοκικό χαρακτήρα του Norman Bates, που έχει «εκπαιδευτεί» να κατανοεί εικόνες, ωστόσο έχει μια υπέρ το δέον «σκοτεινή» αντίληψη για τον κόσμο. Όπως αναφέρει το BBC, όταν ένας «κανονικός» αλγόριθμος παραχθείς από τεχνητή νοημοσύνη ερωτάται τι βλέπει σε ένα αφηρημένο σχήμα, συνήθως απαντά κάτι «χαρούμενο», π.χ. πουλιά πάνω σε ένα κλαδί- ο Norman, από πλευράς του, «βλέπει» έναν άνδρα να πεθαίνει από ηλεκτροσόκ. Επίσης, εκεί που μια «κανονική» τεχνητή νοημοσύνη θα έβλεπε ανθρώπους να κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλο, ο Norman «βλέπει» κάποιον να πηδά από ένα παράθυρο. Η συγκεκριμένη «ψυχοπαθής» τεχνητή νοημοσύνη δημιουργήθηκε από ομάδα του ΜΙΤ στο πλαίσιο ενός πειράματος με σκοπό να διαπιστωθεί τι είδους «εκπαίδευση» θα μπορούσε να έχει μια τεχνητή νοημοσύνη με δεδομένα από τις «σκοτεινές πλευρές του διαδικτύου», ως προς την αντίληψή της για τον κόσμο. Ως εκπαιδευτικό υλικό χρησιμοποιήθηκαν εικόνες με φρικτούς θανάτους από ένα γκρουπ στο Reddit. Στη συνέχεια στην τεχνητή νοημοσύνη δόθηκαν αφηρημένες εικόνες, όπως αυτές που χρησιμοποιούν οι ψυχολόγοι για να αξιολογήσουν την κατάσταση του μυαλού ενός ασθενούς, και ρωτήθηκε τι ακριβώς έβλεπε σε αυτές. Η αντίληψη του Norman για τον κόσμο ήταν πολύ σκοτεινή, καθώς έβλεπε πτώματα, αίμα και καταστροφή σε κάθε εικόνα. Αξίζει να σημειωθεί πως, παράλληλα, μια άλλη τεχνητή νοημοσύνη εκπαιδεύτηκε σε πιο «φυσιολογικές» εικόνες, με γάτες, πουλιά και ανθρώπους, και οι απαντήσεις που έδινε ήταν πολύ πιο «χαρούμενες». Σύμφωνα με τον καθηγητή Ιγιάντ Ραχβάν, μέλος της τριμελούς ομάδας του Media Lab του MIT που ανέπτυξε τον Norman, οι απαντήσεις του «ψυχοπαθούς» αλγορίθμου δείχνουν μια μάλλον σκληρή πραγματικότητα όσον αφορά στο machine learning: «Τα δεδομένα έχουν μεγαλύτερη σημασία από τον αλγόριθμο. Υπογραμμίζεται η ιδέα ότι τα δεδομένα που χρησιμοποιούμε για να εκπαιδεύουμε την τεχνητή νοημοσύνη αντανακλούν στον τρόπο που η τεχνητή νοημοσύνη αντιλαμβάνεται τον κόσμο και το πώς συμπεριφέρεται». Σημειώνεται πως τον περσινό Μάιο είχε αναφερθεί ότι ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιούσε ένα αμερικανικό δικαστήριο για αξιολόγηση κινδύνου ήταν προκατειλημμένο σε βάρος μαύρων κρατουμένων, καθώς υποδείκνυε πως ήταν δύο φορές πιο πιθανό σε σχέση με τους λευκούς να προβούν ξανά σε αδικήματα/ εγκλήματα, εξαιτίας των δεδομένων με τα οποία είχε «τροφοδοτηθεί». Επίσης, το 2016 η Microsoft είχε βγάλει στο Twitter το chatbot Tay, το οποίο χρήστες έσπευσαν να «εκπαιδεύσουν» έτσι ώστε να εκφράζει συμπάθεια για τον Χίτλερ, να ζητά γενοκτονίες και να τάσσεται υπέρ της ανωτερότητας των λευκών. https://www.naftemporiki.gr/story/1356578/normanmia-psuxopathis-texniti-noimosuni

(TPC) «Soyuz MS-07" Στις 3 Ιούν 2018 τα μέλη του πληρώματος του επανδρωμένου διαστημικου σκάφους μεταφοράς (TPC) «Soyuz MS-07" και το ISS-54/55 επέστρεψαν με ασφάλεια στη Γη. Το Lander με τον κοσμοναύτη Anton SHKAPLEROVYM, ο αστροναύτης Σκοτ ​​Tingley και ο αστροναύτης της JAXA Norishige Kanal προσγειώθηκαν στο Καζακστάν στη στέπα στις 15:39:42 MSK. Η ευημερία των μελών του πληρώματος που επιστρέφουν στη Γη είναι καλή. Η διάρκεια της διαστημικής πτήσης του πληρώματος της αποστολής ISS-54/55 ήταν 168 ημέρες. Κατά την παραμονή του στο πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού εκτελείται ένα πρόγραμμα επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειραμάτων στο μακροπρόθεσμο πρόγραμμα του ISS-54 και ISS-55, ο ISS υποστήριξε την λειτουργία και διεξάγονται εργασίες σχετικά με τον εξοπλισμό που παραδίδονται από τα φορτηγά πλοία. https://www.youtube.com/watch?v=ZXP5CzIkdM0 https://www.roscosmos.ru/print/25124/

Νέα αποστολή ΙΜΑΡ για τον ηλιακό άνεμο. Η NASA ανακοίνωσε εξάλλου ότι αποφάσισε να προχωρήσει στην υλοποίηση μιας ακόμη επιστημονικής αποστολής, του σκάφους ΙΜΑΡ (Interstellar Mapping and Acceleration Probe). Προγραμματίζεται να εκτοξευθεί το 2024, με στόχο να συλλέξει δείγματα και να αναλύσει τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου. Οι επιστήμονες θέλουν να μελετήσουν καλύτερα τα σύνορα της ηλιόσφαιρας, της μαγνητικής «φούσκας» που περιβάλλει και προστατεύει το ηλιακό μας σύστημα. Είναι η περιοχή όπου η συνεχής ροή σωματιδίων από τον Ήλιο, ο λεγόμενος ηλιακός άνεμος, συγκρούεται με σωματίδια που έρχονται από το μεσοαστρικό χώρο πέρα από το ηλιακό μας σύστημα. Αυτή η σύγκρουση -λειτουργώνας ως «κοσμικό φίλτρο»- περιορίζει την ποσότητα της επιβλαβούς κοσμικής ακτινοβολίας που εισέρχεται μέσα στο ηλιακό σύστημα, φθάνοντας και στη Γη. Το ΙΜΑΡ θα μελετήσει αυτά τα σωματίδια που «τρυπώνουν» στο ηλιακό μας σύστημα. Το σκάφος, κόστους σχεδόν 500 εκατομμυρίων δολαρίων, θα διαθέτει δέκα επιστημονικά όργανα και θα τεθεί σε απόσταση 1,5 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη στο σημείο «Λαγκράνζ 1» (L1) προς την κατεύθυνση του Ήλιου. Την ευθύνη της αποστολής έχει το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς (εκεί όπου ήταν επικεφαλής επί χρόνια ο Έλληνας ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής). https://physicsgg.me/2018/06/04/%ce%b7-%ce%b1%cf%85%ce%b3%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%b5%ce%b3%ce%b3%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b4%ce%ae%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%81%ce%b1/

Η Αυγή προσεγγίζει την Δήμητρα. Η NASA κατευθύνει το διαστημικό σκάφος Αυγή (Dawn) στην πιο κοντινή επαφή του με τον νάνο πλανήτη Δήμητρα (Ceres) Το διαστημικό σκάφος Dawn (Αυγή) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) ξεκίνησε τους κατάλληλους ελιγμούς για να τεθεί σε λίγες μέρες στην κοντινότερη τροχιά του από το νάνο πλανήτη Δήμητρα, φθάνοντας σε απόσταση μόλις 35 χιλιομέτρων από αυτόν, δέκα φορές πιο κοντά από ό,τι είχε κάνει έως τώρα. Κάτι τέτοιο, που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, θα επιτρέψει στους επιστήμονες να μελετήσουν τον πλανήτη καλύτερα από κάθε άλλη φορά. Η Δήμητρα είναι ο μόνος νάνος πλανήτης του εσωτερικού ηλιακού συστήματος, καθώς οι άλλοι νάνοι πλανήτες, όπως ο Πλούτων, βρίσκονται πολύ μακρύτερα. Το Dawn, που διαθέτει μηχανή ιόντων, εκτοξεύθηκε το 2007 και αφού μεταξύ 2011-2012 εξερεύνησε την Εστία -το δεύτερο μεγαλύτερο σώμα στη ζώνη των αστεροειδών μεταξύ Άρη-Δία-, από τον Μάρτιο του 2015 έχει τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Δήμητρα, το μεγαλύτερο σώμα στη ζώνη αυτή. Στις αρχές Ιουνίου το σκάφος θα κατευθυνθεί στην τελική κοντινή τροχιά του πάνω από το νάνο πλανήτη και αμέσως θα αρχίσει να τραβά φωτογραφίες και να συλλέγει επιστημονικά δεδομένα, έτσι ώστε οι επιστήμονες να μάθουν περισσότερα για τη χημική σύσταση του ανώτερου στρώματος της επιφάνειας της Δήμητρας. Επίσης αντικείμενο μελέτης θα αποτελέσει ο κρατήρας Occator, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχουν παράξενα λαμπερά σημεία, πιθανότατα εναποθέσεις αλάτων άκρως ανακλαστικών στο ηλιακό φως. Η κόστους 466 εκατομμυρίων δολαρίων αποστολή θα ολοκληρωθεί με αυτές τις πολύ κοντινές διελεύσεις, καθώς το Dawn θα μείνει σε τροχιά γύρω από τη Δήμητρα, όπου και θα τελειώσει τη ζωή του. https://physicsgg.me/2018/06/04/%ce%b7-%ce%b1%cf%85%ce%b3%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%b5%ce%b3%ce%b3%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b4%ce%ae%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%81%ce%b1/

Ένας πολύ παλιός περιοδικός πίνακας στοιχείων. https://physicsgg.me/2018/06/03/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d-%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%bf%ce%b4%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%af/

Μικρός αστεροειδής διαλύθηκε πάνω από την Αφρική. Ενας μικρός αστεροειδής δύο μέτρων έγινε αντιληπτός το Σάββατο ότι βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με τη Γη και λίγες ώρες μετά διαλύθηκε στη γήινη ατμόσφαιρα πάνω από τη Μποτσουάνα της Αφρικής, χωρίς να υπάρξουν θύματα ή ζημιές. Ο διαστημικός βράχος με την ονομασία «2018 LA», που είχε εντοπισθεί από το τηλεσκόπιο Catalina Sky του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, εισήλθε στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας με μεγάλη ταχύτητα 17 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και δημιούργησε μια μπάλα φωτιάς στον ουρανό, καθώς καταστράφηκε. Ο Πολ Τσόντας, επικεφαλής του Κέντρου Μελετών Κοντινών στη Γη Αντικειμένων της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), δήλωσε ότι «είναι μόλις η τρίτη φορά που ανακαλύπτεται ένας αστεροειδής να βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη και η δεύτερη φορά που έγινε δυνατό να προβλεφθεί η τοποθεσία της πρόσκρουσης». Ο πρώτος αστεροειδής που είχε ανιχνευθεί ότι πρόκειται να πέσει στον πλανήτη μας, ήταν ο «2008 TC3», διαμέτρου τεσσάρων μέτρων, που ανακαλύφθηκε 19 ώρες πριν την πρόσκρουση, η οποία συνέβη πάνω από το βόρειο Σουδάν. Η δεύτερη περίπτωση ήταν ο «2014 ΑΑ», ο οποίος ανακαλύφθηκε μόνο λίγες ώρες προτού πέσει στον Ατλαντικό Ωκεανό την 1η Ιανουαρίου 2014. Και τις τρεις φορές η ανίχνευση έχει γίνει από το ίδιο τηλεσκόπιο Catalina Sky Survey και μάλιστα στη βάρδια του ίδιου παρατηρητή, του Ρίτσαρντ Κοβάλσκι. http://www.in.gr/2018/06/04/tech/mikros-asteroeidis-dialythike-pano-apo-tin-afriki/

Χένρι Κίσινγκερ: Απροετοίμαστη για την τεχνητή νοημοσύνη η ανθρωπότητα. Η ανθρώπινη κοινωνία είναι απροετοίμαστη για την ανάδυση και εξάπλωση της τεχνητής νοημοσύνης, προειδοποιεί ο Χένρι Κίσινγκερ. Ο «γερόλυκος» της αμερικανικής πολιτικής, ο οποίος φημιζόταν πάντα για το ρεαλισμό του, αν όχι για τον κυνισμό του, παρά την προχωρημένη ηλικία του των 95 ετών, έκρινε σκόπιμο να παρέμβει στο αμερικανικό περιοδικό «Atlantic», με άρθρο του που έχει το δυσοίωνο τίτλο «Πώς τελειώνει ο Διαφωτισμός». Το κεντρικό μήνυμά του είναι απλό: φιλοσοφικά, διανοητικά, τεχνολογικά και με κάθε άλλον τρόπο, η ανθρωπότητα δεν είναι καθόλου έτοιμη να διαχειριστεί την τεχνητή νοημοσύνη. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών (1973-1977) και σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ, καθώς και κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης 1973 (παρόλο που στα μάτια αρκετών είναι μάλλον «εγκληματίας πολέμου»), εκφράζει την ανησυχία του ότι οι έξυπνες μηχανές που μαθαίνουν και επικοινωνούν μόνες τους, χωρίς πλέον καμία ανθρώπινη παρέμβαση, μπορεί να εγκαινιάσουν μια τελείως νέα φάση στην ανθρώπινη ιστορία. «Μήπως είναι δυνατόν η ανθρώπινη ιστορία να πάρει το δρόμο των Ίνκας, όταν αντιμετώπισαν μια ακατανόητη γι’ αυτούς ισπανική κουλτούρα, που τους προκαλούσε δέος» αναρωτιέται. Με άλλα λόγια, μήπως είμαστε οι Ίνκας των μηχανών και άρα μας περιμένει η εξαφάνιση; Αφού αναφέρει ότι η σύγχρονη παγκόσμια τάξη διαμορφώθηκε από την Εποχή του Ορθού Λόγου, που αντικατέστησε την Εποχή της Θρησκείας, τονίζει ότι αυτή η διεθνής τάξη βρίσκεται σήμερα σε μεγάλη αναταραχή εν μέσω μιας ακόμη πιο ριζοσπαστικής τεχνολογικής επανάστασης, «της οποίας τις συνέπειες έχουμε έως τώρα αποτύχει να αντιμετωπίσουμε και που η κορύφωσή της μπορεί να είναι ένας κόσμος εξαρτώμενος από μηχανές, που θα βασίζονται στα δεδομένα και στους αλγόριθμους, και ο οποίος δεν θα κυβερνάται πλέον από ηθικούς ή φιλοσοφικούς κανόνες». Η αρχή έγινε, όπως λέει, με το Ίντερνετ, που μετέτρεψε τους ανθρώπους σε δεδομένα, με συνέπεια η ανθρώπινη σκέψη να χάσει τον προσωπικό χαρακτήρα της. Η «σοφία» των αλγόριθμων και ο κατακλυσμός των ανθρώπων από πλήθος απόψεων χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνουν τους ανθρώπους πιο ρηχούς. «Η αλήθεια έχει γίνει πια σχετική, η πληροφορία απειλεί να εξαφανίσει τη σοφία» γράφει. Η πολυδιάσπαση αυτή κάνει ολοένα πιο δύσκολη τη συναίνεση στο πολιτικό επίπεδο, ενώ οι πολιτικοί ηγέτες όλο και πιο δύσκολα σκέφτονται με μακροπρόθεσμο ορίζοντα και όραμα. Το «κερασάκι» είναι πια η τεχνητή νοημοσύνη. Ο Κίσινγκερ υπογραμμίζει ότι αυτή διαφέρει από την παλαιότερη αυτοματοποίηση, η οποία απλώς ήταν ένα μέσο για κάποιο στόχο προγραμματισμένο από τους ανθρώπους. «Η τεχνητή νοημοσύνη, αντίθετα, αφορά τους στόχους, βάζει τους δικούς της στόχους», και γι’ αυτό «είναι εγγενώς ασταθής» και επικίνδυνη, σύμφωνα με τον Κίσινγκερ. Κίνδυνος για μεγάλα λάθη Όπως λέει, «η τεχνητή νοημοσύνη αναπτύσσει μια ικανότητα την οποία προηγουμένως είχαν οι ανθρωποι καιπρέπει να περιμένουμε ότι θα κάνει λάθη ταχύτερα και μεγαλύτερης κλίμακας απ’ ό,τι κάνουν οι άνθρωποιαν μόνο τα ανθρώπινα όντα. Κάνει στρατηγικές κρίσεις για το μέλλον». Αναπόφευκτα, προσθέτει, «Πώς θα ζήσουμε σε αυτόν το νέο κόσμο; Πώς θα διαχειριστούμε την τεχνητή νοημοσύνη, πώς θα τη βελτιώσουμε ή τουλάχιστον πώς θα την αποτρέψουμε από το να μας βλάψει;» αναρωτιέται και δεν αποκλείει ότι η τεχνητή νοημοσύνη, όπως έχει προβλέψει η επιστημονική φαντασία προ πολλού, θα παρερμηνεύσει τις ανθρώπινες εντολές και θα στραφεί ενάντια στους δημιουργούς της. Προειδοποιεί ότι «αν η τεχνητή νοημοσύνη αφεθεί μόνη της, αναπόφευκτα θα αναπτύξει ελαφρές παρεκκλίσεις, οι οποίες μπορεί σταδιακά να διογκωθούν σε καταστροφικά αποτελέσματα». Στην πορεία, μπορεί επίσης να αλλάξει ακόμη και τις ανθρώπινες αξίες, π.χ. κάνοντάς τις ακόμη πιο ανταγωνιστικές απ’ ό,τι ήδη είναι. «Θέλουμε τα παιδιά να μαθαίνουν τις αξίες συζητώντας με ανεξέλεγκτους αλγόριθμους;» ρωτά ο Κίσινγκερ. Κάτι ακόμη πιο ανησυχητικό, όπως λέει, είναι ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί όντως να επιφέρει βελτιώσεις σε διάφορα πράγματα και διαδικασίες, αλλά θα αδυνατεί να εξηγήσει με ανθρώπινα κατανοητό τρόπο πώς και γιατί κάνει κάτι τέτοιο. «Μήπως η διαδικασία λήψης αποφάσεων από την τεχνητή νοημοσύνη ξεπεράσει τις ερμηνευτικές δυνατότητες της ανθρώπινης γλώσσας και λογικής;» Σε αυτήν την περίπτωση, όπως το θέτει, «τι θα γίνει η ανθρώπινη συνείδηση, αν η εξηγητική δύναμή της υπερκερασθεί από την τεχνητή νοημοσύνη και άρα οι κοινωνίες δεν είναι σε θέση πλέον να ερμηνεύουν τον κόσμο γύρω τους;» Ο Κίσινγκερ, αφού βάζει και άλλα ερωτήματα, όπως «ποιος είναι υπεύθυνος για τις πράξεις της τεχνητής νοημοσύνης και για τα λάθη της;», θέτει το πρακτικό πρόβλημα τού «τι κάνουμε». Επικρίνει τον επιστημονικό και τον τεχνολογικό κόσμο ότι σκέφτονται μόνο με τεχνικούς και οικονομικούς όρους, αλλά και τον πολιτικό κόσμο ότι ασχολείται κυρίως με τις εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης σε θέματα ασφάλειας, κατασκοπείας κ.ά. Από την άλλη, λέει, οι φιλόσοφοι και οι κοινωνικοί επιστήμονες -οι οποίοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο παρελθόν- είναι τώρα απόντες, επειδή δεν καταλαβαίνουν την τεχνητή νοημοσύνη. «Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια δυνητικά κυριαρχική τεχνολογία, που αναζητά μια καθοδηγητική φιλοσοφία» τονίζει και προσθέτει ότι για κάθε χώρα αποτελεί πλέον εθνική προτεραιότητα να μελετήσει την τεχνητή νοημοσύνη και τις επιπτώσεις της, κυρίως σε σχέση με τις ανθρωπιστικές παραδόσεις, συστήνοντας μια επιτροπή ειδικών στο ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο. Παράλληλα, καλεί τους ειδικούς στην τεχνητή νοημοσύνη να βγουν από το καβούκι τους και να θέσουν οι ίδιοι τέτοια ερωτήματα, ώστε μετά να ενσωματώσουν τις κατάλληλες απαντήσεις στα έξυπνα μηχανήματα που θα φτιάξουν. Και καταλήγει: «Ένα πράγμα είναι βέβαιο: αν δεν ξεκινήσουμε αυτήν την προσπάθεια σύντομα, δεν θα αργήσουμε να ανακαλύψουμε ότι ξεκινήσαμε υπερβολικά αργά». http://www.in.gr/2018/06/03/tech/xenri-kisingker-aproetoimasti-gia-tin-texniti-noimosyni-anthropotita/

“Soyuz-FG”= (TPC)«Soyuz MS-09" Σύμφωνα με το πρόγραμμα εκπαίδευσης του πληρώματος στο (TPC) «Soyuz MS-09" που θα ξεκινήσει στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τα μέλη των κύριων και αντιγράφων ασφαλείας των πληρωμάτων διεξάγουν μια δεύτερη προπόνηση στο όχημα. Κατά τη διάρκεια αυτής ελέγχεται η ετοιμότητα του πλοίου, στη δοκιμαστική λειτουργία, ελέγχουν τη λειτουργικότητα των διαφόρων συστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων επικοινωνίας, και διευκρινίζεται η θέση του φορτίου. Στο κύριο πλήρωμα ο κοσμοναύτης Σεργκέι Prokopiev(Roskosmos), ο αστροναύτης της ESA Αλέξανδρος Gerst και η αστροναύτης της NASA Serina Auñón. Τα αντίγραφα ασφαλείας τους ο κοσμοναύτης Όλεγκ Kononenko(Roskosmos) οαστροναύτης David Saint-Jacques(CSA) και η αστροναύτης της NASA Anne McClain. Μετά την εκπαίδευση κοσμοναύτες και αστροναύτες εισήχθησαν στη διαδικασία της συναρμολόγησης του πυραύλου φορέα «Soyuz-FG», το οποίο θα φέρει το διαστημόπλοιο «Σογιούζ-09 MS«σε χαμηλή γήινη τροχιά, και επισκέφθηκαν το μουσείο στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ. Σύμφωνα με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στις 6 Ιούνη του 2018 στις 14:12:41 MSK απο την πλατφόρμα 1 («Start Γκαγκάριν») στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) «Soyuz MS-09.» https://www.roscosmos.ru/print/25126/ “Soyuz-FG”= (TPC)«Soyuz MS-09" Σήμερα, 1 Ιουνίου, το διαστημόπλοιο μεταφοράς (SIC) "Soyuz MS-09" που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από την RSC Energia ως τμήμα της κύριας μονάδας στάλθηκε για τον πυραύλο φορέα Soyuz FG. Οι μεταφορα πραγματοποιήθηκε σιδηροδρομικώς. Το συγκρότημα των τεχνολογικών εργασιών για τη γενική συνέλευση προγραμματίζεται για τις 3 Ιουνίου στο κτίριο συναρμολόγησης και δοκιμών των οχημάτων εκτόξευσης για την προετοιμασία για την έναρξη του προγράμματος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). https://www.roscosmos.ru/print/25131/

Συγχαρητηρια Λεωνιδα για το εργο σου. Πιστευω οτι με την παροδο του χρόνου θα γινεται ολο και καλυτερο. Δεν ξερω αν μπορεις να δημοσιευεις και εργασίες οπως της Τζίνας Πανοπούλου που οπως εγραφες (Ελπίζω να έχω την ευκαιρεία να διαβάσω την εργασία της-Ινστιτούτο Αστροφυσικής στην Κρήτη)

Το ταχύτερο περπάτημα χαρίζει χρόνια ζωής, υποστηρίζει έρευνα με επικεφαλής Eλληνα επιστήμονα. Οι άνθρωποι που επιταχύνουν τον ρυθμό με τον οποίο περπατάνε, αυξάνουν και τις πιθανότητές τους να ζήσουν περισσότερο, σύμφωνα με μια νέα διεθνή μελέτη με επικεφαλής έναν Ελληνα επιστήμονα της διασποράς. Το περπάτημα, ούτως ή άλλως, μειώνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου, αλλά αν γίνεται με γρήγορο ρυθμό, τότε η μείωση του κινδύνου είναι ακόμη μεγαλύτερη. Αν κανείς περπατά με ένα μέσο ρυθμό, η πιθανότητα πρόωρου θανάτου είναι μειωμένη κατά 20% σε σχέση με κάποιον που βαδίζει με αργό ρυθμό. Αν όμως κανείς συστηματικά περπατά γρήγορα, τότε η μείωση του κινδύνου είναι 24% κατά μέσο όρο. Οι ερευνητές, από την Αυστραλία και τη Βρετανία, με επικεφαλής τον καθηγητή Εμμανουήλ Σταματάκη του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό αθλητιατρικό περιοδικό «British Journal of Sports Medicine», συσχέτισαν στοιχεία θνησιμότητας, με τις απαντήσεις 50.225 ανθρώπων σχετικά με τις συνήθειές τους στο βάδισμα. Διαπιστώθηκε ότι η προστατευτική δράση του γρήγορου βαδίσματος είναι ακόμη μεγαλύτερη μετά την ηλικία των 60 ετών. Όσοι περπατούσαν με μέσο ρυθμό, είχαν 46% μικρότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια, έναντι μεγαλύτερης μείωσης 53% για όσους βάδιζαν με γρήγορο ρυθμό. «Γρήγορος ρυθμός θεωρούνται τα πέντε έως επτά χιλιόμετρα την ώρα. Εναλλακτικά, μπορεί κανείς να περπατά τόσο γρήγορα, ώστε να λαχανιάζει ελαφρώς ή να ιδρώνει» δήλωσε ο κ. Σταματάκης. Όπως είπε, «το φύλο ή το βάρος δεν φαίνεται να παίζουν ρόλο. Αν κανείς περπατά με γρήγορο ρυθμό, μειώνεται σημαντικά ο κίνδυνος θανάτου από διάφορες αιτίες, καθώς και για καρδιοπάθεια. Από την άλλη όμως, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο ρυθμός του βαδίσματος επηρεάζει σημαντικά τη θνησιμότητα από καρκίνο». Ο Ελληνας ερευνητής τόνισε ότι, μετά και τη νέα μελέτη, το γρήγορο βάδισμα πρέπει να περιλαμβάνεται πλέον σε κάθε καμπάνια για την προώθηση της δημόσιας υγείας, καθώς είναι κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να υιοθετήσουν και να ενσωματώσουν στην καθημερινή ζωή τους. Ο Εμμανουήλ Σταματάκης αποφοίτησε το 1995 από τη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πήρε το διδακτορικό του το 2002 από το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ με αντικείμενο τη σχέση σωματικής άσκησης και υγείας. Δίδαξε στο Τμήμα Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας του University College του Λονδίνου (UCL) και από το 2013 είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ. http://www.kathimerini.gr/967086/article/epikairothta/episthmh/to-taxytero-perpathma-xarizei-xronia-zwhs-yposthrizei-ereyna-me-epikefalhs-ellhna-episthmona