Δροσος Γεωργιος

Ινδία: Η δεύτερη χώρα στον κόσμο με πυρηνικό αντιδραστήρα ταχέων νετρονίων. Επί 15 χρόνια οι πυρηνικοί επιστήμονες της Ινδίας εργάζονται σε μια γιγαντιαία πυρηνική εγκατάσταση στο Καλπακάμ, μια πόλη στις όχθες του κόλπου της Βεγγάλης κοντά στην μεγαλούπολη Τσενάι. Σε αντίθεση με τις περισσότερες πυρηνικές εγκαταστάσεις, το Καλπακάμ διαθέτει έναν πυρηνικό αναπαραγωγικό αντιδραστήρα, μια τεχνολογία που η Ινδία εργάζεται για να τελειοποιήσει εδώ και 27 χρόνια. Οι αναπαραγωγικοί αντιδραστήρες είναι διαφορετικοί από τους συμβατικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες επειδή τα νετρόνια που υποστηρίζουν την ατομική αλυσιδωτή αντίδραση ταξιδεύουν σε υψηλότερες ταχύτητες, εξ ου και το εναλλακτικό όνομα αντιδραστήρας ταχέων νετρονίων. Αυτός ο τύπος αντιδραστήρα είναι ικανός να παράγει περισσότερο καύσιμο από όσο καταναλώνει, μια συμπεριφορά που συνήθως καθίσταται δυνατή από το ουράνιο. «Οι ταχείς αντιδραστήρες μπορούν να βοηθήσουν στην απόσπαση έως και 70% περισσότερης ενέργειας από τους παραδοσιακούς αντιδραστήρες και είναι ασφαλέστεροι, μειώνοντας ταυτόχρονα τη διάρκεια ζωής των ραδιενεργών αποβλήτων», δήλωσε ο Γιουκίγια Αμάνο, Γενικός Διευθυντής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας , σε ινδικά ΜΜΕ. Το ουράνιο δεν βρίσκεται σε αφθονία στην Ινδία, αλλά η χώρα διαθέτει το δεύτερο μεγαλύτερο απόθεμα θορίου, οπότε ο πρωτότυπος αντιδραστήρας χρησιμοποιεί ράβδους αυτού του στοιχείου. Πριν από τον ινδικό αντιδραστήρα, ο μόνος εμπορικός πυρηνικός αντιδραστήρας ταχέων νετρονίων βρισκόταν στον πυρηνικό σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Μπελογιάρσκ της Ρωσίας, στα Ουράλια Όρη. Ωστόσο, ο αντιδραστήρας της Ρωσίας χρησιμοποιεί ουράνιο, οπότε ο αντιδραστήρας του Καλπακάμ παραμένει μοναδικός. Η Κίνα επιδιώκει επίσης ένα παρόμοιο πρόγραμμα, αλλά η τεχνολογία τους δεν έχει φτάσει ακόμα σε αυτό το επίπεδο. Άλλες χώρες, όπως η Ιαπωνία και η Γαλλία, προσπάθησαν επίσης να αναπτύξουν τις δικές τους τεχνολογίες αντιδραστήρων ταχέων νετρονίων, αλλά δεν ήταν επιτυχείς για λόγους ασφάλειας και άλλων τεχνικών θεμάτων. Με τον αναπαραγωγικό αντιδραστήρα, η Ινδία γίνεται πρωτοπόρος σε ένα είδος πυρηνικής τεχνολογίας που μπορεί ενδεχομένως να αποτελέσει στο μέλλον τη μεγαλύτερη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας της χώρας. Η Ινδία παράγει τις δεύτερες μεγαλύτερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου παγκοσμίως, πίσω από την Κίνα. http://www.naftemporiki.gr/story/1256231/india-i-deuteri-xora-ston-kosmo-me-puriniko-antidrastira-taxeon-netronion

Κρόνος και δαχτυλίδια, 7 Ιουνίου 2017. Το διεθνές διαστημικό σκάφος Cassini ολοκλήρωσε τις μισές από τις 22 εξερευνήσεις του μεταξύ του Κρόνου και των δαχτυλιδιών του πριν ολοκληρώσει την αποστολή του στις 15 Σεπτεμβρίου. Το Cassini ερευνά το σύστημα του Κρόνου τα τελευταία 13 χρόνια και έχει κάνει μια σειρά από τροχιές «μεγάλου φινάλε» από τις 22 Απριλίου, μελετώντας, ουσιαστικά, προηγουμένως ανεξερεύνητες περιοχές. Η εικόνα που παρουσιάζεται εδώ καταγράφηκε στις 7 Ιουνίου, κατά τη διάρκεια προσέγγισης της όγδοης ελεύθερης πτήσης. Είναι μια ακατέργαστη εικόνα που λήφθηκε με την κάμερα ευρείας γωνίας και δείχνει τον πλανήτη, τους δακτυλίους του και μια προβολή της σκιάς του Κρόνου πάνω στους εσωτερικούς δακτυλίους. Κάθε μία από τις 22 ελλειπτικές τροχιές διαρκεί περίπου έξι και μισή μέρες για να ολοκληρωθεί και στέλνει το διαστημόπλοιο μέσα από ένα χώρο πλάτους 2.400 χλμ. με ταχύτητες 121.000-126.000 χλμ. / ώρα. Εκτός από την λήψη εκπληκτικών εικόνων, οι πτήσεις επιτρέπουν την συλλογή μοναδικών δεδομένων που θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να λύσουν μυστήρια σχετικά με τη μάζα των δακτυλίων του Κρόνου και την ταχύτητα περιστροφής του πλανήτη. Στις τελευταίες πέντε τροχιές το διαστημικό σκάφος θα βυθιστεί για να δειγματοληπτήσει απευθείας την ανώτερη ατμόσφαιρα του Κρόνου. Έπειτα από την τελευταία τροχιά, το διαστημόπλοιο θα κάνει μια μακρινή πτήση στον Τιτάνα, η οποία θα αλλάξει την τροχιά του Cassini για τελευταία φορά, στέλνοντάς το σε μια ελεγχόμενη βύθιση στην ατμόσφαιρα του πλανήτη για να ολοκληρώσει αυτή την απίστευτη αποστολή. Διαβάστε περισσότερα για το «μεγάλο φινάλε» https://saturn.jpl.nasa.gov/mission/grand-finale/overview/ και δείτε τις τελευταίες εικόνες στην συλλογή εικόνων. https://saturn.jpl.nasa.gov/galleries/raw-images/ Η αποστολή Cassini-Huygens είναι ένα συνεργατικό έργο της NASA, της ESA και της ASI, της Ιταλικής Υπηρεσίας Διαστήματος. http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2017/07/Krhonos_kai_dachtylhidia_7_Ioynhioy_2017

Νέο ρεκόρ Γκίνες για την Ινδία: 66 εκατομμύρια δέντρα σε 12 ώρες! Μπορεί η Ινδία να είναι ψηλά στην κατάταξη των μεγάλων χωρών-ρυπαντών της ατμόσφαιρας, οι Ινδοί, όμως, έχουν ανασκουμπωθεί και προσπαθούν να φροντίσουν το «διαστημόπλοιο Γη» – στο οποίο είμαστε όλοι πλήρωμα και όχι επιβάτες, όπως έχει υπογραμμίσει ο Μάρσαλ Μακλιούαν. Έτσι, σημείωσαν ακόμη ένα ρεκόρ Γκίνες: δεντροφύτεψαν 66 εκατομμύρια δενδρύλλια μέσα σε μισή μέρα! Την προηγούμενη εβδομάδα, στο κρατίδιο Μάντια Πραντές, από τις 7 το πρωί έως τις 7 το απόγευμα, πλήθος εθελοντών φύτεψαν 66 εκατομμύρια δενδρύλλια, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ Γκίνες που κατείχε από το 2016 το κρατίδιο Ουτάρ Πραντές (49,3 εκατομμύρια δενδρύλλια, σε 24 ώρες). Την Κυριακή, ο πρωθυπουργός του Μάντια Πραντές, Σίβρα Σιχ Τσουχάν, τουίταρε ότι η δεντροφύτευση «είναι μια προσπάθεια στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Παρισιού (σσ: για το κλίμα). Είμαι περήφανος που το κρατίδιο Μάντια Πραντές ήταν ένα από τα πρώτα που ξεκίνησε». Η Ινδία κάνει βήματα για να αλλάξει την εικόνα της ως μεγάλος ρυπαντής της ατμόσφαιρας, παράλληλα με την ανέλιξή της σε παγκόσμια δύναμη. Σύμφωνα με το IFLScience η κυβέρνηση της χώρας προτίθεται να διαθέσει 6,2 δισεκατομμύρια δολάρια για να αυξήσει τη δασωμένη έκταση της χώρας σε 951 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα έως το 2030, όπως υποσχέθηκε η Ινδία στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα, στο Παρίσι. Οι σχετικές δράσεις είναι από τοπικό επίπεδο μέχρι το υψηλότερο πολιτικό επίπεδο. «Ο (πρωθυπουργός) Μόντι γνωρίζει ότι η κλιματική αλλαγή είναι πρόσφορο πεδίο άσκησης πολιτικής. Έχει νόημα για τον Μόντι, γιατί ο ίδιος πιστεύει πως η κλιματική αλλαγή είναι καλό πεδίο και για την οικονομία και για την πολιτική» ανέφερε, πρόσφατα, στους New York Times, ο Χαρς Παντ του οργανισμού Observer Research Foundation. http://news.in.gr/perierga/article/?aid=1500153301

Ανιχνεύθηκε ένα διπλά γοητευτικό βαρυόνιο. Στο συνέδριο φυσικής υψηλών ενεργειών [European Physical Society Conference on High Energy Physics] που πραγματοποιείται στην Βενετία ανακοινώθηκε η παρατήρηση του ενός νέου σωματιδίου που περιέχει δυο γοητευτικά κουάρκ και ένα άνω κουάρκ. Η ύπαρξη αυτού του σωματιδίου από την οικογένεια των βαρυονίων αναμενόταν από τις τρέχουσες θεωρίες, αλλά οι φυσικοί έψαχναν για τέτοια βαρυόνια με δυο βαριά κουάρκ εδώ και πολλά χρόνια. Η μάζα του νέου σωματιδίου είναι περίπου 3621 MeV και είναι τέσσερις φορές βαρύτερο από το πιο γνωστό βαρυόνιο, το πρωτόνιο, μια ιδιότητα που οφείλεται στα δυο γοητευτικά κουάρκ που περιέχει. Είναι η πρώτη φορά που ανιχνεύεται ξεκάθαρα ένα τέτοιο σωματίδιο. Τα πρωτόνια και τα νετρόνια που περιέχονται σε όλους τους ατομικούς πυρήνες αποτελούνται από τρία κουάρκ – το πρωτόνιο αποτελείται από δυο άνω κουάρκ και ένα κάτω κουάρκ, ενώ το νετρόνιο από δυο κάτω κουάρκ και ένα άνω κουάρκ. Αλλά υπάρχουν έξι τύποι κουάρκ, συνδυασμοί των οποίων θα μπορούσαν θεωρητικά να σχηματίσουν άλλα είδη βαρυονίων. Τα βαρυόνια που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα αποτελούνται από το πολύ ένα βαρύ κουάρκ. Οι φυσικοί περίμεναν την ύπαρξη αυτού του σωματιδίου, αλλά μέχρι σήμερα δεν είχαν καταφέρει να το ανιχνεύσουν. Η ανίχνευση του βαρυονίου με δύο βαριά κουάρκ είναι πολύ σηματική διότι θα βοηθήσει στην περαιτέρω διερεύνηση της κβαντικής χρωμοδυναμικής, της θεωρίας που περιγράφει την ισχυρή αλληλεπίδραση, μια από τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης. Η μελέτη αυτών των σωματιδίων θα συμβάλλει στην βελτίωση της προβλεπτικής δυνατότητας των θεωριών μας. Σε αντίθεση με τα άλλα βαρυόνια, όπου τα τρία κουάρκ στο εσωτερικό τους εκτελούν έναν περίπλοκο χορό το ένα γύρω από το άλλο, ένα διπλά βαρύ βαρυόνιο αναμένεται να δρα σαν ένα πλανητικό σύστημα, όπου τα δυο βαριά γοητευτικά κουάρκ παίζουν τον ρόλο ενός διπλού άστρου, περιφερόμενα το ένα γύρω από το άλλο, ενώ το ελαφρύτερο άνω κουάρκ θα περιφέρεται γύρω από το δυαδικό σύστημα. Η μέτρηση των ιδιοτήτων του θα βοηθήσει στην κατανόηση της συμπεριφοράς του συστήματος που αποτελείται από δυο βαριά και ένα ελαφρύ κουάρκ. Σημαντικές πληροφορίες μπορούν να προκύψουν από την ακριβή μέτρηση των μηχανισμών παραγωγής και διάσπασης, αλλά και του χρόνου ζωής του νέου σωματιδίου. Το νέο βαρυόνιο ανιχνεύθηκε εξαιτίας των μοναδικών δυνατοτήτων του πειράματος LHCb, το οποίο μπορεί να ταυτοποιήσει τα προϊόντα διάσπασης σωματιδίων με εξαιρετική απόδοση. Το ταυτοποιήθηκε διαμέσου της διάσπασής του προς το ελαφρύτερο βαρυόνιο και τα τρία ελαφρά μεσόνια K¯, π+ και π+. Η παρατήρηση του αυξάνει τις προσδοκίες ανίχνευσης κι άλλων εκπροσώπων της οικογένειας των βαρυονίων με δυο βαριά κουάρκ. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ: http://press.cern/press-releases/2017/07/lhcb-experiment-charmed-announce-observation-new-particle-two-heavy-quarks http://physicsgg.me/2017/07/06/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%8d%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%cf%80%ce%bb%ce%ac-%ce%b3%ce%bf%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85/

Τα διαστημικά «μάτια» της Ε.Ε. Στην αεροπορική βάση Torrejon de Ardoz έξω από τη Μαδρίτη, ανάμεσα σε υπόστεγα μαχητικών, παλιά συγκροτήματα διαμερισμάτων για το στρατιωτικό προσωπικό και παροπλισμένα Phantom και Mirage που διακοσμούν πλατείες και διασταυρώσεις βρίσκεται το Ευρωπαϊκό Δορυφορικό Κέντρο (European Satellite Center), μια (άγνωστη στο ευρύ κοινό) πολιτικοστρατιωτική υπηρεσία της Ε.Ε., με ενεργό ρόλο σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και μυστικές έρευνες αντιτρομοκρατίας. Οι υπάλληλοι της υπηρεσίας, περίπου 130 άτομα προερχόμενα από τις ένοπλες δυνάμεις των κρατών-μελών ή με εξειδίκευση στις νέες τεχνολογίες, συλλέγουν και αναλύουν εικόνες και βίντεο από εμπορικούς –κυρίως– δoρυφόρους και τροφοδοτούν με διαβαθμισμένες πληροφορίες κράτη-μέλη και οργανισμούς της Ε.Ε. Στη διάρκεια του 2016, το SatCen παρείχε γεωδιαστημικές πληροφορίες στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (European External Action Service - EEAS), συμμετείχε σε έρευνες για τον εντοπισμό πυρηνικών όπλων και γενικότερα όπλων μαζικής καταστροφής, ενώ συνέδραμε την επιχείρηση στην Ουκρανία του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (OSCE) και του Frontex στα ΝΑ εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. Μιλώντας σε Ευρωπαίους δημοσιογράφους –και στην «Κ»–, που βρέθηκαν την περασμένη Πέμπτη στις εγκαταστάσεις της υπηρεσίας, ο επικεφαλής του τμήματος Επιχειρήσεων Πορτογάλος Adriano Baptista επιβεβαίωσε ότι το SatCen συνδράμει στρατιωτικές επιχειρήσεις και μυστικές έρευνες αντιτρομοκρατίας, απέφυγε ωστόσο να αναφερθεί σε συγκεκριμένα παραδείγματα, επικαλούμενος λόγους προστασίας απορρήτου. «Το Ευρωπαϊκό Δορυφορικό Κέντρο παρέχει γεωδιαστημικές πληροφορίες για θέματα όπως η ύπαρξη στρατοπέδων εκπαίδευσης τρομοκρατών και παράνομης διακίνησης οπλισμού», αναφέρουν επίσημα έγγραφα της Ε.Ε., ενώ στην τελευταία απολογιστική έκθεση του SatCen επισημαίνεται ότι το Δορυφορικό Κέντρο πραγματοποίησε έρευνες σε διάφορες χώρες για τον εντοπισμό εγκαταστάσεων όπου υπάρχουν υποψίες ότι αναπτύσσονται πυρηνικά όπλα ή γίνονται δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων. Στην ίδια έκθεση αναφέρεται ακόμα ότι από τα 1.846 «προϊόντα» που παρήγαγε το SatCen το 2016, τα 1.188 αφορούν επιτηρήσεις ασφαλείας και μάλιστα, ένας μεγάλος αριθμός αυτών έχει διατεθεί όχι προς οργανισμούς και υπηρεσίες της Ε.Ε. αλλά απευθείας στα κράτη-μέλη. Ο κ. Baptista διευκρίνισε ότι οι δορυφόροι από τους οποίους αντλούν δεδομένα εξασφαλίζουν φωτογραφίες πολύ υψηλής ευκρίνειας όχι όμως και βίντεο με εξίσου καλή ανάλυση, ενώ απαντώντας σε ερώτηση της «Κ» διευκρίνισε ότι το σημείο «επαφής» του SatCen με την Ελλάδα είναι το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Εκπληξη προκαλεί η διαπίστωση ότι η Ελλάδα συγκαταλέγεται μαζί με τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία και το Βέλγιο μεταξύ των κρατών-μελών της Ενωσης που τροφοδοτούν με δεδομένα το Δορυφορικό Κέντρο, ενώ η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που επικυρώνει την ίδρυσή υπεγράφη (επί ελληνικής προεδρίας) τον Ιούνιο του 2014 από τον –τότε– προεδρεύοντα του Συμβουλίου και αντιπρόεδρο της ελληνικής κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο. Συμφωνία με Frontex Σημειώνεται τέλος ότι το SatCen υπέγραψε το 2015 συμφωνία με τον Frontex για την παροχή γεωδιαστημικών πληροφοριών που αφορούν σε θέματα προστασίας εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. και διαχείρισης μεταναστευτικών ροών. Στη συνάντησή του με δημοσιογράφους, που διοργάνωσε το γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ισπανία, ο κ. Baptista εξήγησε ότι το Κέντρο συλλέγει και επεξεργάζεται δορυφορικές φωτογραφίες από τα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. (συμπεριλαμβανομένου του Εβρου και του Αν. Αιγαίου) και ενημερώνει τον Frontex για τις κινήσεις παράτυπων μεταναστών στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της Ε.Ε., όπως επίσης τα παράλια της Λιβύης και αλλού. Η συνεργασία SatCen - Frontex χαρακτηρίζεται από τα στελέχη και των δύο υπηρεσιών «εξαιρετικά θετική» και μάλιστα στις 23 Ιουνίου ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής, Fabrice Leggeri, επισκέφθηκε την αεροπορική βάση Torrejon de Ardoz και συζήτησε με τους επικεφαλής του SatCen το ενδεχόμενο περαιτέρω επέκτασης της συνεργασίας τους. http://www.kathimerini.gr/916959/gallery/epikairothta/ellada/ta-diasthmika-matia-ths-ee SC "Canopus-Β-IR" Η εκτόξευση του πυραύλου «Soyuz-2.1α» με το διαστημικό σκάφος «Canopus-Β-IR» και ένα σύμπλεγμα 72 μικρών δορυφόρων έχει προγραμματιστεί στις 14ης Ιουλίου 2017 στις 9:36 MSK από την πλατφόρμα №31 Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Το ανώτερο στάδιο «Fregat» θα εξασφαλίσει την απομάκρυνση του διαστημικού σκάφους «Canopus-Β-IR» και περνώντας ένα μικρό δορυφόρο σε τρεις διαφορετικές τροχιές. https://www.roscosmos.ru/23733/

Τα βαρυτικά κύματα θα ξεσκεπάσουν τις 6 επιπλέον χωρικές διαστάσεις; Η θεωρία των χορδών φιλοδοξεί να ενοποιήσει τους νόμους της φυσικής σε ένα μοναδικό κομψό πλαίσιο. Πολλοί όμως φυσικοί την αμφισβητούν έντονα γιατί δεν υπάρχει καμία πειραματική επαλήθευση της θεωρίας μέχρι σήμερα – και κάποιοι θεωρούν πως είναι αδύνατον να υπάρξουν οποιεσδήποτε πειραματικές αποδείξεις για τέτοιου είδους θεωρίες. Τώρα, μια νέα δημοσίευση υποστηρίζει πως είναι δυνατή η πειραματική επαλήθευση ή απόρριψη της θεωρίας των χορδών. Η μελέτη υποδεικνύει ότι η ύπαρξη των επιπλέον διαστάσεων που προβλέπει η θεωρία θα μπορούσε να κρύβεται μέσα στις ριπές των βαρυτικών κυμάτων. Ένα βασικό χαρακτηριστικό της θεωρίας των χορδών – δεδομένου ότι υπάρχουν πολλές ανταγωνιστικές εκδοχές – είναι πως τα στοιχειώδη σωματίδια μπορούν να θεωρηθούν σαν μονοδιάστατες μικροσκοπικές χορδές στις οποίες οι τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης (βαρυτική, ηλεκτρομαγνητική, ασθενής και ισχυρή πυρηνική) δρούν ως διαφορετικοί τρόποι δόνησης. Για λόγους που εξηγούνται καλύτερα με τα μαθηματικά και όχι με λόγια, το πλαίσιο αυτό απαιτεί την ύπαρξη τουλάχιστον έξι επιπλέον χωρικών διαστάσεων, πέραν του χρόνου και των τριών χωρικών διαστάσεων (ύψος, μήκος, πλάτος) της καθημερινής ζωής. Οι επιστήμονες, κυρίως αυτοί που εργάζονται στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων, έψαξαν γι’ αυτές τις υποθετικές επιπλέον διαστάσεις, αλλά μέχρι τώρα δεν κατέληξαν σε κανένα συμπέρασμα. Μια πιθανότητα είναι οι διαστάσεις αυτές να είναι συσπειρωμένες και να «κλείνονται» στον εαυτό τους – και γι αυτό δεν τις αντιλαμβανόμαστε. Μια άλλη είναι να μην υπάρχουν! Οι David Andriot και Gustavo Lucena Gómez στην εργασία τους με τίτλο «Signatures of extra dimensions in gravitational waves» υποστηρίζουν ότι οι ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων LIGO και Virgo θα μπορούσαν να δώσουν οριστική απάντηση. https://arxiv.org/abs/1704.07392 Ήδη ο ανιχνευτής LIGO από το 2015 μέχρι σήμερα ανίχνευσε τουλάχιστον 3 βαρυτικά κύματα που προκλήθηκαν από την βίαιη συγχώνευση ζευγών μαύρων τρυπών. Η θεωρία των χορδών προβλέπει ότι κατά την διάρκεια τέτοιων κατακλυσμιαίων γεγονότων, πρέπει να διαδίδονται κυματισμοί και διαμέσου των επιπλέον χωρικών διαστάσεων και ότι θα υπάρχουν αμυδρές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των γνωστών βαρυτικών κυμάτων και εκείνων που κρύβονται στις επιπλέον διαστάσεις. Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν υπάρχουν έξτρα διαστάσεις, τότε αυτό θα οδηγούσε σε έναν διαφορετικό τρόπο δόνησης και διάδοσης των βαρυτικών κυμάτων που προκαλούνται από τις συγχωνεύσεις μαύρων τρυπών. Πρέπει να παράγεται ένα φαινόμενο (breathing effect) που υπερτίθεται στο κύριο βαρυτικό κύμα. Το μοτίβο αυτό θα μπορούσε να μετρηθεί από έναν τρίτο ανιχνευτή τον Virgo, σε συνδυασμό με τους δύο ανιχνευτές Ligo, που θα αρχίσει να λειτουργεί προς το τέλος του 2018 ή στις αρχές του 2019. Βέβαια – και αυτό είναι το σημαντικότερο από την πειραματική σκοπιά – δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμα αν αυτό το έξτρα φαινόμενο θα είναι τόσο έντονο ώστε να είναι ανιχνεύσιμο. Τέτοιου είδους παρατηρήσεις είναι εξαιρετικά σημαντικές διότι δεν προβλέπονται από την γενική θεωρία της σχετικότητας, που σημαίνει ότι θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τις αντιλήψεις μας για την βαρύτητα. Μια επιλογή είναι η θεωρία των χορδών, αλλά υπάρχουν κι άλλες ανταγωνιστικές θεωρίες. Η απουσία του “breathing” θα μπορούσε να εξαλείψει μερικές από αυτές τις θεωρίες. Οι τυχόν παρεκκλίσεις από την γενική σχετικότητα αναμένονται να συμβαίνουν στις πιο ακραίες συνθήκες, όπως οι συγκρούσεις μαύρων τρυπών. Η εργασία προβλέπει επίσης ότι τα βαρυτικά κύματα δονούνται διαμέσου κάθε έξτρα διάστασης σε χαρακτηριστικές συχνότητες. Παίρνοντας υπόψη την υπόθεση ότι οι επιπλέον διαστάσεις είναι πολύ μικρές, τότε προκύπτει το συμπέρασμα πως θάπρεπε να παράγεται μια σειρά βαρυτικών κυμάτων με υψηλότερες συχνότητες. Αυτές οι συχνότητες θα ήταν πάνω από ένα δισεκατομμύριο φορές μεγαλύτερες από αυτές που μπορεί να ανιχνεύσει το LIGO. Όμως θα μπορούσαν στο απώτερο μέλλον να εντοπιστούν από έναν πιο εξελιγμένο ανιχνευτή. Κάποιοι φυσικοί δεν πείθονται πως είναι δυνατόν να υπάρξουν τέτοιες πειραματικές αποδείξεις. Για παράδειγμα ο Peter Woit, που χρόνια τώρα θεωρεί πως η θεωρία των χορδών «δεν είναι ούτε καν λάθος», ισχυρίζεται πως ακόμα κι αν ποτέ «δούμε» τις έξτρα διαστάσεις, δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος να πιστέψουμε ότι αυτό σχετίζεται με την θεωρία των χορδών. http://physicsgg.me/2017/07/05/%cf%84%ce%b1-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%ba%cf%8d%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b8%ce%b1-%ce%be%ce%b5%cf%83%ce%ba%ce%b5%cf%80%ce%ac%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bd-%cf%84%ce%b9%cf%82-6/

Σε γεωστατική τροχιά ο δορυφόρος Hellas Sat 3 Μετά την επιτυχημένη εκτόξευση του Hellas Sat 3 τα μεσάνυχτα της περασμένης Τετάρτης προς Πέμπτη, ξεκίνησαν οι ελιγμοί για να τοποθετηθεί ο δορυφόρος σε γεωστατική τροχιά. Οι ελιγμοί αυτοί ολοκληρώθηκαν με επιτυχία σήμερα Τρίτη. Το πρωί άνοιξαν επιτυχώς όλοι οι ηλιοσυλλέκτες του δορυφόρου και τα κεραιοσυστήματα. Η κατασκευάστρια εταιρεία THΑLES ALENIA SPACE, μετά την ολοκλήρωση των ελιγμών, παρέδωσε τον έλεγχο του δορυφόρου στη Hellas Sat και από σήμερα αυτός βρίσκεται σε πλήρη έλεγχο από τα κέντρα ελέγχου που έχει η εταιρεία στο Κορωπί Αττικής και την Κοφίνου Κύπρου. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500152934 «Canopus-Β-IR» Στο Μπαϊκονούρ συνεχίζονται οι προετοιμασίες στο πλαίσιο της εκστρατείας εκκίνησης του "Soyuz-2.1a" / "Fregat" / "Canopus-Β-IR." Η εκτόξευση του πύραυλου φορέα «Soyuz-2.1a» έχει προγραμματιστεί για τις 14 Ιούλη 2017. Το ανώτερο στάδιο «Fregat» θα εξασφαλίσει την απομάκρυνση του διαστημικού σκάφους «Canopus-Β-IR» και περνώντας ένα μικρό δορυφόρο σε τρεις διαφορετικές τροχιές. Η αποστολή μιας τέτοιας μεγάλης πολυπλοκότητας που πρέπει να εφαρμοστούν για πρώτη φορά στην ιστορία της για τη δρομολόγηση μικρών δορυφόρων. https://www.roscosmos.ru/23732/

Ιαπωνικά σχέδια για αποστολή αστροναυτών στη Σελήνη ως το 2030. Η Ιαπωνική Υπηρεσία Εξερεύνησης Διαστήματος (JAXA) έχει το φιλόδοξο σχέδιο να αποστείλει αστροναύτη στη Σελήνη κάποια στιγμή γύρω στο 2030, όπως υποδεικνύουν νέες προτάσεις που υποβλήθηκαν από αυτήν. Πρόκειται για την πρώτη φορά που η JAXA αποκαλύπτει δημοσίως πως εξετάζει το ενδεχόμενο αποστολής αστροναυτών σε άλλον προορισμό πέρα από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, σημείωσε εκπρόσωπος της υπηρεσίας την Παρασκευή. Όπως αναφέρουν οι Japan Times, η ιδέα είναι σε πρώτη φάση η JAXA να συμμετέχει σε μια αποστολή υπό τη NASA το 2025 για την κατασκευή ενός διαστημικού σταθμού σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, στο πλαίσιο των μακροπρόθεσμων σχεδίων της αμερικανικής υπηρεσίας για μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη. Το Τόκιο ελπίζει πως η συμμετοχή της JAXA στην αποστολή αυτή και ο διαμοιρασμός ιαπωνικής τεχνολογίας θα της παρέχουν πρόσβαση στον σταθμό, από τον οποίο θα μπορέσει κάποια στιγμή να στείλει αστροναύτη στη Σελήνη, σημείωσε η εκπρόσωπος της ιαπωνικής υπηρεσίας. Το συγκεκριμένο σχέδιο παρουσιάστηκε σε επιτροπή του υπουργείου Παιδείας την Τετάρτη και πιο επίσημα σχέδια αναμένονται το επόμενο έτος. H JAXA σχεδιάζει να συνεισφέρει στην πολυεθνική αυτή αποστολή αναπτύσσοντας τεχνολογίες καθαρισμού αέρα και νερού, καθώς και προστασίας των αστροναυτών από την ακτινοβολία, που θα χρησιμοποιηθούν στον διαστημικό σταθμό. Επίσης, θα δουλέψει πάνω στην ανάπτυξη ενός σκάφους/ ακάτου που θα επιτρέπει στους αστροναύτες να κινούνται μεταξύ του διαστημικού σταθμού και της Σελήνης, το οποίο θα βασίζεται στην τεχνολογία ενός μη επανδρωμένου διαστημοπλοίου που σχεδιάζει να στείλει στη Σελήνη το 2019. Η JAXA επίσης πρότεινε την έναρξη ενός προγράμματος το 2022 για την αποστολή ενός μη επανδρωμένου σκάφους από τη Γη στη Σελήνη με σκοπό την αναζήτηση πρώτων υλών. Τόσο η Κίνα όσο και η Ινδία επιδιώκουν να επεκτείνουν τα διαστημικά τους προγράμματα, ενώ η NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες φιλοδοξούν να στείλουν αστροναύτες στον Άρη κατά τη δεκαετία του 2030. http://www.naftemporiki.gr/story/1254181/iaponika-sxedia-gia-apostoli-astronauton-sti-selini-os-to-2030 Σεληνιακά ρομπότ δοκιμάζονται στο ηφαίστειο Αίτνα. Στο ηφαίστειο Αίτνα στη Σικελία- το πιο ενεργό ηφαίστειο της Ευρώπης- δοκιμάζονται ρομπότ που αναμένεται να παίξουν σημαντικό ρόλο στις μελλοντικές εξερευνητικές αποστολές στη Σελήνη. Όπως αναφέρει το Reuters, τις δοκιμές πραγματοποιεί το Γερμανικό Αεροδιαστημικό Κέντρο- η υπηρεσία που διαχειρίζεται το διαστημικό πρόγραμμα της Γερμανίας. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα περιλαμβάνει ένα τετράτροχο ρομπότ ύψους περίπου ενός μέτρου. Στο ROBEX (Robotic Exploration of Extreme Environments) συμμετέχουν ειδικοί από τη Γερμανία, τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Ιταλία, με σκοπό τη βελτίωση του ρομποτικού εξοπλισμού που προορίζεται για χρήση στο διάστημα. «Σκοπός είναι η εξομοίωση μιας μελλοντικής, υποθετικής αποστολής προσεδάφισης στη Σελήνη ή τον Άρη, και χρησιμοποιούν πολλά ρομπότ που βρίσκονται εκεί για τη μεταφορά και εγκατάσταση διαφορετικών οργάνων» λέει ο Μπόρις Μπένκε, ηφαιστειολόγος του Εθνικού Ηφαιστειολογικού Ινστιτούτου στην Κατάνια, κοντά στην Αίτνα. Οι επιστήμονες επίσης ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν ρομπότ για να εξερευνήσουν τα βάθη της Αίτνας και να μεταδώσουν πίσω χρήσιμα δεδομένα όσον αφορά στη σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή. Οι τεχνικές που θα προκύψουν από τη δουλειά στην Αίτνα θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν και για αποστολές στη Σελήνη ή για την εξερεύνηση του Άρη. Μια πρώτη φάση ρομποτικών δοκιμών έχει σχεδόν ολοκληρωθεί στην περιοχή Piano del Lago του ηφαιστείου- μια αφιλόξενη έκταση που μαστίζεται από ισχυρούς ανέμους. Στη συνέχεια, ένα δίκτυο εξοπλισμού, που περιλαμβάνει ρομποτικά οχήματα (ρόβερ) και drones θα αναλάβει καθήκοντα, για την παρακολούθηση σεισμικής δραστηριότητας. Το δίκτυο αυτό είναι πολύ παρόμοιο με αυτό το οποίο προορίζεται να χρησιμοποιηθεί στη Σελήνη. http://www.naftemporiki.gr/story/1255659/seliniaka-rompot-dokimazontai-sto-ifaisteio-aitna

Τα πιο γρήγορα άστρα είναι «φυγάδες» από γειτονικό γαλαξία. Τα άστρα που κινούνται με τις μεγαλύτερες ταχύτητες στο γαλαξία μας – τόσο γρήγορα που κάποια στιγμή μπορούν ακόμη και να δραπετεύσουν από αυτόν- στην πραγματικότητα είναι «φυγάδες» από έναν πολύ μικρότερο γαλαξία, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το δικό μας. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας ομάδας αστρονόμων, με επικεφαλής τον Ντάγκλας Μπούμπερτ του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που έκαναν ανακοίνωση σε συνέδριο αστρονόμων στη Βρετανία και σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Monthly Notices» της βρετανικής Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας. https://academic.oup.com/mnras/article-abstract/469/2/2151/3573852/Hypervelocity-runaways-from-the-Large-Magellanic?redirectedFrom=fulltext Μέχρι σήμερα έχουν εντοπισθεί περίπου 20 τέτοια άστρα-αστραπή (hypervelocity stars), τα περισσότερα στον ουρανό του βορείου ημισφαιρίου (στον αστερισμό του Λέοντα) και ορισμένα του νοτίου (στον αστερισμό του Εξάντα). Θεωρείται όμως σίγουρο ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα, ίσως γύρω στα 10.000. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Gaia του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) αναμένεται να εντοπίσει κι άλλα τέτοια άστρα από το 2018 και μετά. Οι μεγάλοι αυτοί αστρικοί «σπρίντερ», που έχουν γαλαζωπό χρώμα, προήλθαν από το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος, ένα νάνο γαλαξία, με μέγεθος μόνο το ένα δέκατο του δικού μας. Αρχικά ανήκαν σε ζεύγη άστρων, το ένα σε κοντινή τροχιά γύρω από το άλλο. Όταν όμως το ένα εξερράγη ως σούπερ-νόβα, το άλλο εκτινάχθηκε μακριά με τόσο μεγάλη ταχύτητα, που μπόρεσε να δραπετεύσει από τη βαρύτητα του αρχικού του γαλαξία και να «μετακομίσει» στο δικό μας, όπου συνεχίζει να κινείται με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Αρχικά οι αστρονόμοι νόμιζαν ότι τα άστρα αυτά είναι «γηγενή» και έχουν εκτοξευθεί από την τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του δικού μας γαλαξία προς την περιφέρειά του. Όμως η νέα μελέτη -με τη βοήθεια προσομοιώσεων σε υπολογιστή- δείχνει ότι πρόκειται για «μετανάστες». Το Μεγάλο Μαγγελανικό Νέφος είναι ο πιο γρήγορος από τους γειτονικούς γαλαξίες, κινούμενος γύρω από τον δικό μας με ταχύτητα 400 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Στην ταχύτητα αυτή έρχεται να προστεθεί η ταχύτητα διαφυγής του άστρου-φυγά, όταν ο σύντροφός του μετατρέπεται σε εκρηκτικό υπερκαινοφανή αστέρα (σούπερ-νόβα). Τότε, ο «φυγάς», σαν σφαίρα που πυροβολεί κανείς από κινούμενο τρένο-εξπρές, εκτοξεύεται στο διάστημα και καταλήγει στην αγκαλιά του δικού μας γαλαξία. Τα μεγάλα μπλε άστρα, όπως οι εν λόγω φυγάδες-σπρίντερ, συνήθως τελειώνουν τη ζωή τους, μετά από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, ως πολύ πυκνά άστρα νετρονίων (πάλσαρ) ή ως μαύρες τρύπες. http://physicsgg.me/2017/07/05/%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%b3%cf%81%ce%ae%ce%b3%ce%bf%cf%81%ce%b1-%ce%ac%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%86%cf%85%ce%b3%ce%ac%ce%b4%ce%b5%cf%82-%ce%b1/

Τα τρία πρώτα λεπτά μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Η αρχέγονη πυρηνοσύνθεση ξεκίνησε ένα δευτερόλεπτο μετά την Μεγάλη Έκρηξη και είχε διάρκεια περίπου τριών λεπτών. Η πυρηνοσύνθεση της Μεγάλης Έκρηξης είναι το μοναδικό παράθυρο που μας αποκαλύπτει τις συνθήκες του νεογέννητου σύμπαντος, πριν από τον σχηματισμό των υπολειμμάτων της Κοσμικής Ακτινοβολίας Μικροκυμάτων. Τότε η θερμοκρασία ήταν κατάλληλη γα τον σχηματισμό των ελαφρών πυρήνων, όπως οι πυρήνες 2Η, 3He, 4He, και 7Li. Μετά την μετροπή φάσης κουάρκ-αδρονίων, ο λόγος του αριθμού των νετρονίων προς τον αριθμό των πρωτονίων n/p βρισκόταν σε ισορροπία διαμέσου των ασθενών αλληλεπιδράσεών τους με ηλεκτρόνια, νετρίνα και τα αντισωματίδιά τους. Καθώς όμως έπεφτε η θερμοκρασία τα νετρίνα σταμάτησαν να συμμετέχουν στις αλληλεπιδράσεις και ο λόγος n/p έπαψε να βρίσκεται σε ισορροπία. Όταν η θερμοκρασία έπεσε κάτω από Τ=0,7 MeV (1 MeV~11,6∙109 K), o λόγος n/p πάγωσε στην τιμή ~1/6. Στη συνέχεια, σχεδόν όλα τα νετρόνια ενσωματώθηκαν στους πυρήνες ηλίου. Οι λεπτομέρειες αυτής της διαδικασίας εξαρτώνται από τις ταχύτητες των πυρηνικών αντιδράσεων, τις πυκνότητες των βαρυονίων και την κοσμική διαστολή μέχρι να “παγώσουν” οι πυρηνικές αντιδράσεις. Επομένως οι τελικές αφθονίες των ελαφρών πυρήνων εξαρτώνται από τις κοσμολογικές παραμέτρους που καθορίζουν τις συνθήκες πραγματοποίησης των πυρηνικών αντιδράσεων. Περίπου 100 δευτερόλεπτα μετά την Μεγάλη Έκρηξη η παραγωγή του δευτερίου κορυφώνεται. Ακολουθεί η παραγωγή των πυρήνων ηλίου, λιθίου και βηρυλλίου. Μετά από περίπου 3 λεπτά, το σύμπαν ψύχθηκε σε τέτοιο σημείο που οι πυρηνικές αντιδράσεις σταμάτησαν. Συνεπώς οι αφθονίες των στοιχείων που σχηματίστηκαν εκείνη την περίοδο παραμένουν οι ίδιες μέχρι σήμερα (αρκεί να ληφθούν υπόψη οι αλλαγές που συνέβησαν κατά την εξέλιξη των άστρων και των γαλαξιών). Οι πρωταρχικές ανεξάρτητες μεταβλητές στην θεωρία της αρχέγονης πυρηνοσύνθεσης είναι ο αριθμός των ειδών των ελαφρών νετρίνων Νν και ο λόγος η του αριθμού των βαρυονίων προς τον αριθμό των φωτονίων. Οι παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Planck περιόρισαν αρκετά την τιμή του η=(6,10±0,14)∙10-10. Αυτή η σταθερή τιμή επιτρέπει στην θεωρία της πυρηνοσύνθεσης της Μεγάλης Έκρηξης να ελέγχει κάθε προτεινόμενη εναλλακτική κοσμολογική θεωρία. Συνεπώς η σημασία αρχέγονης πυρηνοσύνθεσης είναι τεράστια και γι αυτό απαιτείται λεπτομερής ανάλυση των αβεβαιοτήτων στις προβλεπόμενες αφθονίες των στοιχείων που υπολογίζονται σύμφωνα με αυτή (για να συγκριθούν στη συνέχεια με τις φασματοσκοπικές παρατηρήσεις των αστρονόμων). Η πρόσφατη εργασία των Foley et al “Revised Uncertainties in Big Bang Nucleosynthesis” συνεισφέρει ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση. Ακολουθούν ένας πίνακας και δυο διαγράμματα που περιέχουν τα αποτελέσματα της εν λόγω δημοσίευσης. Ο πίνακας συγκρίνει τους θεωρητικούς υπολογισμούς των περιεκτικοτήτων με τις τιμές που προκύπτουν από τις αστρονομικές παρατηρήσεις. Η συμφωνία θεωρίας-παρατήρησης είναι αξιοσημείωτη – εκτός από αυτή του 7Li όπου η θεωρητική τιμή είναι τριπλάσια της παρατηρούμενης – αλλά αυτό είναι το γνωστό επονομαζόμενο κοσμολογικό πρόβλημα του λιθίου: Στο επόμενο διάγραμμα οι χρωματισμένες ζώνες δείχνουν τις περιεκτικότητες των πυρήνων που υπολογίζονται θεωρητικά ως συνάρτηση του λόγου βαρυονίων προς φωτόνια η. Οι οριζόντιες γραμμές δείχνουν το εύρος των περιεκτικοτήτων που δίνουν οι παρατηρήσεις, ενώ οι κάθετες γραμμές δείχνουν του εύρος της τιμή του η έτσι όπως καθόρισε η ανάλυση Planck. H αρχέγονη πυρηνοσύνθεση μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης για τον «προσδιορισμό» του αριθμού των ειδών των νετρίνων Νeff . Αυτό δείχνει το επόμενο διάγραμμα σύμφωνα με το οποίο: 2,557 < Νeff <3,173, δηλαδή Νeff = 3: Η εργασία των Foley et al βασίστηκε στις ανανεωμένες ταχύτητες των πυρηνικών αντιδράσεων και χρόνου ζωής του νετρονίου και μείωσε το εύρος των αβεβαιοτήτων στις υπολογιζόμενες αφθονίες των στοιχείων σε σύγκριση με προηγούμενες εργασίες. Η ασυμφωνία στη αφθονία του λιθίου εξακολουθεί να υπάρχει και προφανώς απαιτείται νέα φυσική για να εξομαλυνθεί. http://physicsgg.me/2017/07/02/%cf%84%ce%b1-%cf%84%cf%81%ce%af%ce%b1-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b1-%ce%bb%ce%b5%cf%80%cf%84%ce%ac-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%ac-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%b7-%ce%ad%ce%ba%cf%81/

Ένα κιλό, η σταθερά του Planck και το διεθνές σύστημα μονάδων. Η ερευνητική ομάδα του NIST (National Institute of Standards and Technology) πραγματοποίησε τον ακριβέστερο προσδιορισμό της σταθεράς του Planck, κάτι που θα βοηθήσει στον επαναπροσδιορισμό του ενός χιλιογράμμου. Χρησιμοποιώντας μια συσκευή τελευταίας τεχνολογίας για την μέτρηση της μάζας, οι ερευνητές του NIST μέτρησαν με εκπληκτική ακρίβεια την σταθερά h του Planck, μιας από τις σημαντικότερες σταθερές της φυσικής, χρησιμοποιώντας το Διεθνές Πρωτότυπο του ενός Χιλιογράμμου. Η μέτρηση αυτή θα χρησιμοποιηθεί αντιστρόφως, για τον επανακαθορισμό του χιλιογράμμου, την θεμελιώδη μονάδα μάζας στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων. Η εργασία των ερευνητών Haddad et al με τίτλο «Measurement of the Planck constant at the National Institute of Standards and Technology from 2015 to 2017» που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Metrologia, θα συμβάλλει στην αναδιάρθρωση του Διεθνούς Συστήματος Μονάδων συναρτήσει των θεμελιωδών σταθερών της φύσης. http://iopscience.iop.org/article/10.1088/1681-7575/aa7bf2/pdf Η νέα μέτρηση της σταθεράς του Planck είναι 6.626069934 x 10−34 kg∙m2/s, με σχετικό σφάλμα μόνο 13×10−9. Η προηγούμενη μέτρηση που δημοσιεύθηκε το 2016 είχε σχετικό σφάλμα 34×10−9. Το Χιλιόγραμμο ορίζεται με έναν μοναδικό κύλινδρο από κράμα λευκόχρυσου-ιριδίου, ύψους και διαμέτρου 39 mm, που φυλάσσεται ευλαβικά εδώ και 127 χρόνια στο Διεθνές Γραφείο Μέτρων και Σταθμών στις Σέβρες, έξω από το Παρίσι. Σύμφωνα με μια εκτίμηση που έγινε το 1989, το Διεθνές Πρωτότυπο του Χιλιογράμμου βρέθηκε να απέχει 50 εκατομμυριοστά του γραμμαρίου από την τιμή του ενός κιλού, είχε «χάσει» δηλαδή μάζα. Και αυτό προκαλεί την γκρίνια πολλών φυσικών οι οποίοι θα προτιμούσαν να ορίσουν τις θεμελιώδεις μονάδες – συμπεριλαμβανομένων του χιλιογράμμου, του μέτρου και του δευτερολέπτου – χρησιμοποιώντας αμετάβλητες ιδιότητες της φύσης, παρά αυθαίρετα μήκη, μάζες και χρονικά διαστήματα. Σύμφωνα με τον Stephan Schlamminger: «Αν ερχόμασταν σε επαφή με εξωγήινους και συγκρίναμε τα συστήματα των μονάδων μέτρησης, θα γινόμασταν ο περίγελος του γαλαξία». Η ακριβέστερη μέτρηση της σταθεράς του Planck θα βοηθήσει στον επαναπροσδιορισμό του ενός χιλιογράμμου συναρτήσει των παγκόσμιων φυσικών σταθερών. H σταθερά του Planck επιτρέπει τους φυσικούς να συσχετίζουν την μάζα με την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια. Για να μετρήσουν την σταθερά του Planck οι φυσικοί του NIST χρησιμοποιούν μια διάταξη γνωστή ως ζυγός Kibble – η αρχική του ονομασία ήταν ζυγός Watt. Οι ερευνητές υιοθέτησαν το νέο όνομα πριν από έναν χρόνο για να τιμήσουν τον εκλιπόντα Βρετανό φυσικό Bryan Kibble, ο οποίος ανακάλυψε την τεχνική αυτή πριν από 40 χρόνια. Ο ζυγός Kibble του NIST χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις για να ισορροπήσει μια μάζα ενός χιλιογράμμου. Οι ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις δημιουργούνται από ένα πηνίο που είναι τοποθετημένο μεταξύ δυο μόνιμων μαγνητών. Ο ζυγός Kibble έχει δυο τρόπους λειτουργίας. Στον πρώτο τρόπο, ένα ηλεκτρικό ρεύμα διαρρέει το πηνίο δημιουργώντας ένα μαγνητικό πεδίο που αλληλεπιδρά με το μόνιμο μαγνητικό πεδίο και ασκεί μια δύναμη προς τα πάνω ισορροπώντας μια μάζα ενός χιλιογράμμου. Στον δεύτερο τρόπο, το πηνίο ανυψώνεται με σταθερή ταχύτητα. Αυτή η κίνηση προς τα πάνω επάγει μια τάση στο πηνίο, η οποία είναι ανάλογη με την ένταση του μαγνητικού πεδίου. Μετρώντας το ρεύμα, την τάση και την ταχύτητα του πηνίου οι πειραματιστές μπορούν να υπολογίσουν την σταθερά του Planck, η οποία ανάλογη με την ποσότητα της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας που απαιτείται για την ισορροπία της μάζας. Σύμφωνα με την παραπάνω εικόνα, η φυσική του ζυγού Watt (ή Kibble) είναι πολύ απλή. Από την τελική εξίσωση IV=mgυ παίρνουμε m=VI/gυ. Όλα τα μεγέθη στo δεύτερο μέρος της εξίσωσης μπορούν να μετρηθούν με εξαιρετική ακρίβεια. Πως; Η ένταση και η τάση του ηλεκτρικού ρεύματος χρησιμοποιώντας κβαντο-ηλεκτρικά φαινόμενα (κβαντικό φαινόμενο Hall και φαινόμενο Josephson) που μπορούν να μετρηθούν με εργαστηριακά όργανα και η ένταση του πεδίου βαρύτητας χρησιμοποιώντας μια υπερ-ευαίσθητη συσκευή που ονομάζεται απόλυτο βαρυτόμετρο. Η ταχύτητα μπορεί να μετρηθεί παρακολουθώντας την κίνηση του πηνίου με συμβολομετρία, που λειτουργεί στην κλίμακα του μήκους κύματος του φωτός του λέιζερ. Που βρίσκεται η σταθερά του Planck σ’ όλα αυτά; Στον τρόπο με τον οποίο μετράμε την ένταση και την τάση του ηλεκτρικού ρεύματος διαμέσου των κβαντο-ηλεκτρικών φαινομένων Hall και Josephson. Εκεί υπεισέρχονται η σταθερά Josephson [=h/(2e)] και η σταθερά von Klitzing [=h/e2] οι οποίες εξαρτώνται από την σταθερά h του Planck και το φορτίο του ηλεκτρονίου. Έτσι ο ζυγός Watt (Kibble) μπορεί να προσδιορίσει την σταθερά Planck όταν η μάζα είναι ακριβώς γνωστή (όπως στην περίπτωση του πρότυπου χιλιογράμμου). Ο επερχόμενος επαναπροσδιορισμός του χιλιογράμμου θα αποδώσει μια συγκεκριμένη τιμή στην σταθερά του Planck, επιτρέποντας στον ζυγό Watt (Kibble) να μετρά την μάζα χωρίς αναφορά στο Διεθνές Πρωτότυπο του Χιλιογράμμου ή σε κάποιο άλλο φυσικό αντικείμενο. Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι για τους οποίους οι νέες μετρήσεις είναι βελτιωμένες, σύμφωνα με τον φυσικό Stephan Schlamminger που ηγείται της προσπάθειας στο NIST. Πρώτον, οι ερευνητές είχαν στη διάθεσή τους πολύ περισσότερα δεδομένα. Για να προκύψει το νέο αποτέλεσμα χρησιμοποιήθηκαν μετρήσεις 16 μηνών, από τον Δεκέμβριο του 2105 έως τον Απρίλιο του 2017. Η αύξηση της πειραματικής στατιστικής μειώνει το σφάλμα στην τιμή της σταθερά του Planck. Δεύτερον, οι ερευνητές εξέτασαν τις μεταβολές στο μαγνητικό πεδίο κατά τη διάρκεια των δυο τρόπων λειτουργίας της διάταξης και διαπίστωσαν ότι αυτές είχαν υπερεκτιμήσει την επίδραση του μαγνητικού πεδίου του πηνίου στο μόνιμο μαγνητικό πεδίο. Έτσι, η επακόλουθη διόρθωση στις νέες μετρήσεις αύξησε την τιμή της σταθεράς του Planck και μείωσε την αβεβαιότητα της μέτρησης. Τέλος, οι ερευνητές μελέτησαν πολύ προσεκτικά το πώς η ταχύτητα του κινούμενου πηνίου επηρεάζει την τάση. «Μεταβάλλαμε την ταχύτητα με την οποία μετακινούσαμε το πηνίο μέσα στο μαγνητικό πεδίο από 0,5 έως 2 χιλιοστά ανά δευτερόλεπτο», εξηγεί η Darine Haddad. Σε ένα μαγνητικό πεδίο, το πηνίο λειτουργεί ως ηλεκτρικό κύκλωμα που χαρακτηρίζεται από μια χωρητικότητα πυκνωτή, μια ωμική αντίσταση και τον συντελεστή αυτεπαγωγής του πηνίου. Σε ένα κινούμενο πηνίο, αυτά τα στοιχεία κυκλώματος παράγουν μια ηλεκτρική τάση η οποία μεταβάλλεται με τον χρόνο. Οι ερευνητές μέτρησαν αυτή την χρονικά εξαρτώμενη μεταβολή της τάσης και λαμβάνοντας υπόψη τους το φαινόμενο μείωσαν το σφάλμα της σταθεράς του Planck. Αυτή η νέα μέτρηση συνδέεται με άλλες μετρήσεις της σταθεράς Planck σε όλο τον κόσμο. Μια μέτρηση με την ίδια μέθοδο Kibble στον Καναδά, έχει σχετικό σφάλμα 9,1×10−9. Δυο άλλες νέες μετρήσεις χρησιμοποιούν την εναλλακτική τεχνική Avogadro η οποία περιλαμβάνει τον υπολογισμό του αριθμού των ατόμων σε μια σφαίρα καθαρού πυριτίου. Οι νέες μετρήσεις έχουν τόσο μικρό σφάλμα που υπερβαίνουν τις διεθνείς προδιαγραφές για τον επαναπροσδιορισμό της μονάδας του ενός χιλιογράμμου σε σχέση με την σταθερά του Planck. «Αρκεί να υπάρχουν τρία πειράματα με σχετικό σφάλμα κάτω από 50×10−9 και ένα κάτω από 20×10−9», λέει ο Schlamminger, «αλλά εδώ έχουμε τρία πειράματα με σφάλμα κάτω από 20×10−9». Όλες αυτές οι νέες τιμές της σταθεράς του Planck δεν αλληλοκαλύπτονται, «αλλά βρίσκονται σε εκπληκτικά καλή συμφωνία», συνεχίζει ο Schlamminger, «αν ληφθεί υπόψιν το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται εντελώς διαφορετικές μέθοδοι». Αυτές οι τιμές θα υποβληθούν σε μια ομάδα γνωστή ως CODATA, η οποία θα εξετάσει όλες αυτές τις μετρήσεις για τον καθορισμό της νέας τιμής της σταθεράς του Planck. Ο επανακαθορισμός του χιλιογράμμου έχει προγραμματιστεί για τον Νοέμβριο του 2018, μαζί με άλλες μονάδες του Διεθνούς Συστήματος. Τον Δεκέμβριο του 2013, πριν αρχίσουν τα πειράματα στο NIST με τον ζυγό Kibble, τα μέλη της ερευνητικής ομάδας του Schlamminger έγραψαν τις προβλέψεις τους για την τιμή της σταθεράς του Planck που θα προέκυπτε από το πείραμα. Νικητής αναδείχθηκε ο Shisong Li, του οποίου η πρόβλεψη διέφερε μόνο κατά 5 δισεκατομμυριοστά από το πειραματικό αποτέλεσμα.Φωτ. http://physicsgg.me/2017/07/04/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%ce%b9%ce%bb%cf%8c-%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-planck-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82/

Το νέο ερευνητικό Κέντρο TranslaTUM στο Μόναχο. «Η λέξη TranslaTum είναι σύνθετη και αποτελείται από το –translation που παραπέμπει στη μεταφορά επιτυχών ερευνητικών αποτελεσμάτων προς στο όφελος του ανθρώπου, της κοινωνίας και της οικονομίας και το TUM που αναφέρεται στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (Technical University of Munich). Και τα δυο μαζί προσδιορίζουν ένα πρωτοποριακό ερευνητικό Κέντρο μεταγραφικής (translational ) έρευνας για τον καρκίνο που ανοίγει τις πόρτες του τον επόμενο μήνα. To Κέντρο που αποτελεί ένα αυτόνομο ερευνητικό ινστιτούτο του Technical University of Munich (TUM) και βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση με το πανεπιστημιακό νοσοκομείο “Klinikum rechts der Isar” στο Μόναχο, έχει ως στόχο την άμεση μετάφραση της καινοτομίας και της τεχνολογίας στη φροντίδα των ασθενών». Αυτά μου λέει ο διακεκριμένος Έλληνας ερευνητής Βασίλης Ντζιαχρήστος, που είναι εμπνευστής της ιδέας για τη δημιουργία του πρωτοποριακού αυτού ερευνητικού Κέντρου. Ο ίδιος είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Βιολογικής και Ιατρικής Απεικόνισης (ΙΒΜΙ) του Ερευνητικού Κέντρου Περιβαλλοντικής Υγείας Χέλμχολτς του Μονάχου, καθώς επίσης καθηγητής και διευθυντής της Έδρας Βιολογικής Απεικόνισης του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου (TUM). Ο καθηγητής, που θα είναι και ένας από τους τρείς διευθυντές του Κέντρου, ανοίγει για πρώτη φορά σε Ελληνίδα δημοσιογράφο τις πόρτες του λίγο πριν την επίσημη παράδοση του κτιρίου και με ξεναγεί στους χώρους μέσα στους οποίους θα αναπτυχθεί ο διεπιστημονικός διάλογος μεταξύ μηχανικών, βιολόγων και γιατρών. «Γενικά κυριαρχεί η αντίληψη ότι η Τεχνολογία δεν μπορεί να συνυπάρξει στον ίδιο χώρο με την Ιατρική και τη Βιολογία. Η κατασκευή αυτής της ερευνητικής μονάδας, η λειτουργία της οποίας στηρίζεται σε τεχνολογίες αιχμής, ενώνει για πρώτη φορά στη Γερμανία (και πιθανώς σε ολόκληρη την Ευρώπη) σε διεπιστημονική έρευνα γιατρούς, βιολόγους και μηχανικούς με στόχο την ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών για διάφορες ασθένειες, καθώς και νέων εφαρμογών στα πεδία της βιοτεχνολογίας, της ιατρικής και της φαρμακευτικής τεχνολογίας», συμπληρώνει ο διαπρεπής ερευνητής, ο οποίος θεωρείται εξπέρ στη μη επεμβατική τεχνική της πολυφασματικής οπτικοακουστικής τομογραφίας. Γι' αυτό εξάλλου, η έρευνά του το 2016 χρηματοδοτήθηκε για δεύτερη φορά από το Ευρωπαϊκό συμβούλιο Έρευνας ( ERC). Η πρώτη ήταν το 2008. O ίδιος εξηγεί πως αυτή τη στιγμή η Οπτική Απεικόνιση (Optical Imaging) που βασίζεται σε μη ιονίζουσα ακτινοβολία και δεν προκαλεί επιβάρυνση στον οργανισμό ποικίλει ανάλογα με το πεδίο της Ιατρικής στο οποίο εφαρμόζεται. «Σε περιπτώσεις καρκίνου χορηγώντας την κατάλληλη φθορίζουσα ουσία και συνδυάζοντάς την με τη χρήση ευαίσθητων πολυφασματικών συσκευών, μπορούμε να εντοπίζουμε με μεγάλη ακρίβεια ακόμη και μικρές εστίες καρκινικών κυττάρων σε μια ενδοσκόπηση ή μετά την αφαίρεση ενός κύριου όγκου. Ανάλογα, σε μη επεμβατικές περιπτώσεις που θέλουμε γρήγορες απαντήσεις με σαφήνεια χρησιμοποιείται η οπτικοακουστική με laser, όπου ο τομογράφος φωτίζει τον ιστό με παλμούς laser σύντομης χρονικής διάρκειας και “ακούει” την απορρόφηση τους μέσα από αυτόν. Μετρώντας αυτούς τους υπέρηχους, μπορεί να παράγει οπτικές εικόνες υψηλής ακρίβειας και ανάλυσης βαθιά μέσα σε ιστούς. Αυτή η τεχνική εξελίσσεται για περιπτώσεις καρκίνου του μαστού και για καρδιαγγειακές νόσους (για προσδιορισμό της αθηρωματικής πλάκας σε αγγεία) όπου χρειαζόμαστε μια γρήγορη απάντηση». Η τεχνική που αναπτύχθηκε στο εργαστήριο του Καθηγητή Ντζιαχρήστου το 2012 και βραβεύτηκε με το Leibniz Prize, το «γερμανικό Νομπέλ» το 2013, εφαρμόστηκε για πρώτη φορά σε άνθρωπο πριν δύο χρόνια. Πριν οκτώ μήνες ξεκίνησαν και οι πρώτες κλινικές μελέτες της οπτικοακουστικής και σε ασθενείς με περιφερική αρτηριακή νόσο (αθηροσκλήρωση), τις οποίες συντονίζει ο γιατρός και ηλεκτρολόγος μηχανικός Άγγελος Κάρλας που είναι συνεργάτης του Καθηγητή. Αντίστοιχα συντονιστής της επιστημονικής ομάδας για την εφαρμογή της μοριακής απεικόνισης φθορισμού είναι ο δρ. Δημήτρης Γκόρπας. Παράλληλα, η τεχνική δοκιμάζεται για την παρακολούθηση του επιπέδου του οξυγόνου ή τη διάχυση των φαρμάκων στο εσωτερικό των ιστών. Έρευνα σε επαφή με την κοινωνία Το κτήριο που στεγάζει το ερευνητικό κέντρο TranslaTUM μέσα στην πανεπιστημιούπολη του Μονάχου ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 2013, είναι επταώροφο (τρείς όροφοι είναι υπόγειοι), έχει συνολικό εμβαδόν 11.597 τ.μ, είναι μοντέρνας αρχιτεκτονικής αντίληψης και γεμίζει ένα μεγάλο κενό μέσα στον αστικό τοπίο. Οι τζαμαρίες που καλύπτουν μεγάλες επιφάνειες του κτιρίου όχι μόνο προσφέρουν φυσικό φωτισμό, αλλά φέρνουν σε επαφή τους εργαζομένους με την περιφερειακή κυκλοφορία. «Είναι σημαντικό η Έρευνα και η Επιστήμη να είναι σε άμεση επαφή με την κοινωνία και τους πολίτες, μια και αφορά όλους μας. Από προτροπές πρόληψης ασθενειών μέχρι διαγνωστικές μεθόδους και θεραπευτικές αγωγές, η Επιστήμη είναι μέσα στη ζωή μας και είναι σημαντικό να καταστεί οικεία στον κόσμο η εικόνα του ερευνητή ως αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας αλλά και της οικονομικής προόδου», σχολιάζει ο καθ. Ντζιαχρήστος. Κατά την είσοδό του στο κτήριο το βλέμμα του επισκέπτη οδηγείται προς τα επάνω στο φωτεινό εσωτερικό αίθριο. Ένας κεντρικός σπειροειδής χώρος συνδέει όλα τα επίπεδα. Οι εργαστηριακοί χώροι βρίσκονται στα ανώτερα επίπεδα δίπλα στο «Παράθυρο Κλινικής» που έχει θέα στην περιοχή της Ιατρικής σχολής. Η κατασκευή έχει στοιχίσει 80 εκατομμύρια περίπου και έχει χρηματοδοτηθεί από την Γερμανική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση και τη Βαυαρική Κυβέρνηση κατά το ήμισυ. Ο καθηγητής Βασίλης Ντζιαχρήστος και η ομάδα του που θα εργάζεται μέσα στο Κέντρο, ετοιμάζει μια φορητή συσκευή που θα βασίζεται στην πρωτοποριακή τεχνική της πολυφασματικής οπτικοακουστικής τομογραφίας, η οποία θα είναι εύχρηστη κατά την κλινική πράξη. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα με τον τίτλο PREMSOT (Precision Multi-Spectral Optoacoustic Tomography for Discovery Diagnosis and Intervention) κέρδισε τη χρηματοδότηση των 2,49 εκατομμυρίων ευρώ από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) στο πλαίσιο του «Ορίζοντα 2020» της Ε.Ε.. Παράλληλα με αυτό, στο τμήμα του «τρέχουν» ακόμη είκοσι ερευνητικά προγράμματα ανάμεσα στα οποία είναι και το ESOTRAC, που αποβλέπει στη δημιουργία ενός ερευνητικού «Υβριδικού οπτικού και οπτικοακουστικού ενδοσκοπίου για οισοφαγική παρακολούθηση» που θα μπορούσε να ελαττώσει τις βιοψίες και να διευκολύνει την έγκαιρη ανίχνευση ασθενειών. Στην ίδια λογική είναι και η δημιουργία του Innoderm - μιας φορητής συσκευής για ανίχνευση και απεικόνιση αόρατων πληροφοριών του δέρματος που έχει ήδη ξεκινήσει και θα διαρκέσει πέντε χρόνια. Παράλληλα με το TranslaTUM ετοιμάζεται ακόμη ένα πρωτοποριακό ερευνητικό κέντρο με την ονομασία «Pioneer Campus» στα περίχωρα του Μονάχου, όπου θα συνεργαστούν μόνο νέοι ερευνητές-ταλέντα- γιατροί, βιολόγοι, φυσικοί, βιοϊατρικοί μηχανικοί κ.α., με στόχο την ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων για διάφορες ασθένειες, καθώς και νέων βιοτεχνολογικών και ιατροφαρμακευτικών εφαρμογών. Και εδώ ο Έλληνας επιστήμονας θα αναλάβει τη διεύθυνση Κέντρου και θα είναι υπεύθυνος του Τομέα Εμβιομηχανικής. Ανάμεσα στις προσδοκίες των εργαζομένων στο κέντρο που θα παραδοθεί στα τέλη του 2017 είναι η δημιουργία εταιρειών-τεχνοβλαστών. Ο καθηγητής Ντζιαχρήστος πιστεύει πολύ στην επιχειρηματικότητα, ως το επόμενο βήμα κάθε επιτυχούς επιστημονικής δραστηριότητας και την θεωρεί «κλειδί» για την ανάπτυξη μιας χώρας. «Πρέπει να χρησιμοποιούμε τις ερευνητικές επιτυχίες προς όφελος της κοινωνίας και όχι να τις κλειδώνουμε στα εργαστήρια. Η μεταγραφή (translation) έρευνας προς όφελος του ανθρώπου συνεπάγεται οικονομικά οφέλη για την χώρα που το επιτυγχάνει, καθώς δημιουργούνται έτσι νέες θέσεις εργασίας και, μέσω φόρων, νέο εισόδημα για το κράτος. Από οικονομικό έξοδο, η έρευνα μετατρέπεται σε μοχλό ανάπτυξης σε όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου, από την Αμερική και την Γερμανία μέχρι τη Νότιο Κορέα, το Ισραήλ η την Δανία. Η μη ευρεία κατανόηση του σημαντικού ρόλου που διαδραματίζει η Έρευνα στην ανάπτυξη μιας χώρας είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα της Ελλάδας. Στην Ελλάδα πάντα περιμένουμε έναν «ήρωα» να έρθει να μας σώσει. Δεν έχουμε καταλάβει τον σημαντικό ρόλο που παίζει η καινοτομία στην οικονομία και την ανάπτυξη ενός τόπου. Θα πρέπει επιτέλους να δώσουμε την ευκαιρία στους έμπειρους ερευνητές μας και στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την έρευνα να το κάνουν αξιοπρεπώς στην Ελλάδα, προς όφελος όλων μας, αντί να διώχνουμε στο εξωτερικό τον πνευματικό μας πλούτο και να αναλωνόμαστε σε θέματα δανεισμού και εκποίησης υλικής περιουσίας. Και αυτή η αλλαγή πρέπει να γίνει τώρα, γιατί η κρίση γεννάει τις ευκαιρίες». http://www.naftemporiki.gr/story/1254579/mpikame-protoi-sto-neo-ereunitiko-kentro-translatum-sto-monaxo

Βρέθηκε το πρόβλημα που αποσυγχρονίζει τα ρολόγια των ευρωπαϊκών δορυφόρων Galileo. Mετά από πολύμηνη έρευνα, oι μηχανικοί του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) εντόπισαν επιτέλους ποια είναι τα τεχνικά προβλήματα που απορρυθμίζουν τα ατομικά ρολόγια υψίστης ακριβείας σε πολλούς δορυφόρους Galileo. Μέχρι σήμερα έχουν εκτοξευθεί 18 δορυφόροι του συστήματος δορυφορικής πλοήγησης Galileo, της απάντησης της Ευρώπης στο αμερικανικό GPS και στο ρωσικό GLONASS. Κάθε δορυφόρος διαθέτει τέσσερα ατομικά ρολόγια, δύο που χρησιμοποιούν ρουβίδιο και δύο με μέιζερ υδρογόνου. Τρία ρολόγια με ρουβίδιο και έξι με υδρογόνο έχουν βρεθεί να μη δουλεύουν (ένας δορυφόρος μάλιστα είχε δύο ρολόγια με πρόβλημα). Αν και για να λειτουργήσει ένας δορυφόρος Galileo, αρκεί ένα μόνο ρολόι και τα άλλα στην ουσία είναι εφεδρικά, το πρόβλημα αποτελούσε πονοκέφαλο για την ESA. H τεχνική έρευνα αποκάλυψε, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ότι για τα ρολόγια με ρουβίδιο φταίει ένα ελαττωματικό εξάρτημα που μπορεί να προκαλέσει βραχυκύκλωμα, ενώ για τα ρολόγια με μέιζερ υδρογόνου χρειάζεται μια διόρθωση στις ρυθμίσεις τους. Η ESA θα λάβει τα αναγκαία μέτρα στους επόμενους δορυφόρους που πρόκειται να εκτοξευθούν, όπως ανακοίνωσε, για να μειωθεί η πιθανότητα νέων βλαβών στο μέλλον. Εκπρόσωπος της Eυρωπαϊκής Επιτροπής διαβεβαίωσε ότι οι υπηρεσίες του Galileo δεν έχουν επηρεασθεί, ούτε πρόκειται να επηρεασθούν από τη δυσλειτουργία των ρολογιών στους δορυφόρους που βρίσκονται ήδη σε τροχιά. Το σύστημα Galileo άρχισε να λειτουργεί πέρυσι το Δεκέμβριο με ένα σχετικά ασθενές σήμα, που αναμένεται να βελτιωθεί με την προσθήκη περισσότερων δορυφόρων στο μέλλον. Σύμφωνα με την ESA, το Galileo διαθέτει τα πιο ακριβή ρολόγια από όλα τα άλλα δορυφορικά συστήματα, άρα και τον καλύτερο γεωεντοπισμό. Το σύστημα αναμένεται να είναι πλήρως λειτουργικό από το 2020 με συνολικά 30 δορυφόρους, από τους οποίους οι 24 σε τρεις διαφορετικές τροχιές και οι υπόλοιποι στην εφεδρεία (στο διάστημα ή στο έδαφος). Όλα τα νέα αυτοκίνητα που θα πωλούνται στην Ευρώπη από το 2018, θα είναι εφοδιασμένα με το Galileo για δορυφορική πλοήγηση και για κλήσεις έκτακτης ανάγκης. Η μεγάλη ακρίβεια του Galileo, μεταξύ άλλων, θα καταστήσει πιο αποτελεσματικές τις τραπεζικές και χρηματιστηριακές συναλλαγές, τις τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης, ακόμη και την οδήγηση των αυτόνομων αυτοκινήτων χωρίς οδηγό. http://www.pronews.gr/epistimes/tehnologia/611439_vrethike-provlima-poy-aposyghronizei-ta-rologia-ton-eyropaikon-doryforon TPK "Soyuz MS-05" Στο Κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ άρχισαν να δοκιμάζουν το TPK "Soyuz MS-05" για διαρροες σε ένα θάλαμο κενού η RSC «Ενέργεια» και η CC «Νότια» (TSENKI). Το μοναδικό συγκρότημα 17T523M με ογκο 1515 κυβικά μέτρα δημιουργήθηκε στο θάλαμο κενού με βάση το 17T523, το οποίο έχει σχεδιαστεί για τη δοκιμή για διαρροές για μεγάλου μεγέθους διαμερίσματα οπως το τροχιακο πλοίο «Buran» Η εκτόξευση του TPK «Soyuz MS-05» με το πλήρωμα της επόμενης μακροπρόθεσμης αποστολής στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό έχει προγραμματιστεί για τις 28 Ιουλ. 2017 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. https://www.roscosmos.ru/23729/ SC «Kanopus-Β-IR» Στις 14 Ιουλίου 2017 στις 9:36 MSK από την θέση 31 απο το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ ειναι προγραμματισμένη η εκτόξευση του πυραύλου «Soyuz-2.1α» με το τμήμα κεφαλής του μπλοκ «Frigate» με το διαστημικό σκάφος «Canopus-Β-IR» (CA) και 72 μικρους δορυφόρους. Η αποστολή μιας τέτοιας μεγάλης πολυπλοκότητας που πρέπει να εφαρμοστούν για πρώτη φορά στην ιστορία της τη δρομολόγηση μικρών δορυφόρων. Το Διαστημικο οχήμα «Canopus-Β-IR,» έχει σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση των λειτουργικών προκλήσεων της τηλεπισκόπησης: για την παρακολούθηση των ανθρωπογενών και φυσικών καταστροφών, συμπεριλαμβανομένων των ακραίων καιρικών φαινομένων? την ανίχνευση των δασικών πυρκαγιών και τη μεγάλη εκπομπή ρυπογόνων ουσιών στο περιβάλλον? την παρακολούθηση των γεωργικών δραστηριοτήτων, (συμπεριλαμβανομένων των υδατικών και παράκτιων) πόρων? την χρήση της γης? την περιφέρειακη επιτήρηση της επιφάνεια της γης? την χαρτογράφηση. Ο προγραμματιστής και ο κύριος εκτελεστής της SC «Canopus-Β-IR» είναι η JSC «Corporation» VNIIEM». https://www.roscosmos.ru/23686/

NASA: Εξετάζει το ενδεχόμενο της μελλοντικής αποίκησης του «κόκκινου πλανήτη» Μπορεί η NASA να διέψευσε πρόσφατα μια τελείως τρελή συνωμοσιολογική θεωρία περί ύπαρξης στρατόπεδου συγκέντρωσης με παιδιά σκλάβους στον πλανήτη Άρη, όμως στην... πραγματική ζωή συνεχίζει να ασχολείται με τις επιστημονικές της έρευνες και να εξετάζει το ενδεχόμενο της μελλοντικής αποίκησης του «κόκκινου πλανήτη». Μάλιστα, πρόκειται σύντομα να δοκιμάσει τεχνολογία που ίσως καταφέρει να καταστήσει εφικτή την επιβίωση του ανθρώπου στον Άρη, όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας Independent. Ειδικότερα, η Διαστημική Υπηρεσία των ΗΠΑ έχει ξεκινήσει ήδη να αναπτύσσει μικρούς αντιδραστήρες πυρηνικής σχάσης, που μπορεί να συμβάλλουν στην υπερπήδηση ενός από τα τελευταία τεχνικά εμπόδια για την αποίκηση του Άρη: την έλλειψη ενέργειας. Η παραγωγή ενέργειας έχει γίνει ο κύριος στόχος των επιστημόνων του διαστήματος μετά την ανακάλυψη νερού στον «κόκκινο πλανήτη». Η δοκιμή των πρωτοποριακών αντιδραστήρων, οι οποίοι έχουν ύψος μόλις 2 μέτρα και αναπτύχθηκαν την περασμένη τριετία στο πλαίσιο του πρότζεκτ «Kilopower», πρόκειται να ξεκινήσει τον Σεπτέμβρη. Εάν οι μονάδες υπό δοκιμή περάσουν τα τεστ σχεδιασμού και απόδοσης, η NASA θα τις εγκαταστήσει στον Άρη για τη δεύτερη και σημαντικότερη φάση των δοκιμών. Αξίζει να σημειωθεί ότι καθένας από αυτούς τους πυρηνικούς αντιδραστήρες - που διασπούν άτομα ουρανίου - θα μπορεί να παράγει 10 kilowatt ενέργειας - ικανά για να καλύψουν τις ανάγκες δύο μελών μιας ανθρώπινης αποστολής στον πλανήτη. Η εκτίμηση αυτή βασίζεται σε μια έκθεση της NASA από το 2008 που υποστήριζε ότι για τις ανάγκες μιας αποστολής οκτώ ατόμων στον «κόκκινο πλανήτη» απαιτούνται 40 kilowatt ενέργειας. Το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ και το Ερευνητικό Κέντρο Glenn της NASA είναι οι δύο βασικοί συνεργάτες του φιλόδοξου πρότζεκτ, το οποίο έχει στοιχίσει σχεδόν 12,5 εκατομμύρια ευρώ. http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/611321_nasa-exetazei-endehomeno-tis-mellontikis-apoikisis-toy-kokkinoy-planiti

Αποστολή της NASA θα επιχειρήσει να αναχαιτίσει αστεροειδή. Σε μια φιλόδοξη πρόβα πλανητικής άμυνας, η NASA έδωσε το πράσινο φως για την αποστολή DART, ένα σκάφος που θα πέσει με ταχύτητα πάνω σε έναν μικρό αστεροειδή για να αλλάξει ελαφρώς την πορεία του. «Το DART θα αποτελέσει κρίσιμο βήμα προκειμένου να δείξουμε ότι μπορούμε να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας από μελλοντικές προσκρούσεις αστεροειδών» δήλωσε ο Άντι Τσενγκ του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής (APL) στο Πανεπιστήμιο «Τζονς Χόπκινς», το οποίο θα αναλάβει την υλοποίηση και διαχείριση της αποστολής εφόσον αυτή προχωρήσει. Στόχος της αποστολής θα είναι ένας διπλός αστεροειδής που θα πλησιάσει τη Γη το 2022 και ξανά το 2024. Το σώμα ονομάζεται Δίδυμος επειδή αποτελείται στην πραγματικότητα από έναν μικρό βράχο, διαμέτρου περίπου 160 μέτρων, ο οποίος κινείται σε τροχιά γύρω από έναν μεγαλύτερο αστεροειδή με διάμετρο γύρω στα 780 μέτρα. Μετά την εκτόξευσή του, το DART (Double Asteroid Redirection Test, Δοκιμή Ανακατεύθυνσης Διπλού Αστεροειδή) θα πλησιάσει τον Δίδυμο και θα χρησιμοποιήσει σύστημα αυτόνομης στόχευσης για να θέσει τον εαυτό του σε πορεία πρόσκρουσης. Το σκάφος, που έχει μέγεθος ψυγείου, θα χτυπήσει τελικά το μικρότερο από τα δύο σώματα με ταχύτητα 6 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Επίγεια τηλεσκόπια θα εξετάσουν στη συνέχεια αν η πρόσκρουση άλλαξε την τροχιά του μικρού αστεροειδή γύρω από τον μεγαλύτερο σύντροφό του. Η τροχιά του ζεύγους γύρω από τον Ήλιο δεν θα αλλάξει. Μέχρι σήμερα, η NASA έχει εντοπίσει γύρω στο 93% των αστεροειδών διαμέτρου άνω του ενός χιλιομέτρου που μπορούν να πλησιάσουν τη Γη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500152686

Ζύγισαν το πρωτόνιο και το βρήκαν ελαφρύτερο. Μετά την ακριβέστερη μέτρηση της μάζας του ηλεκτρονίου, οι ερευνητές Sturm et al κατάφεραν να μετρήσουν και την μάζα του πρωτονίου με την μεγαλύτερη ακρίβεια από ποτέ. Συγκεκριμένα, πέτυχαν τριπλάσια ακρίβεια σε σχέση με την προηγούμενη καλύτερη μέτρηση, υπολογίζοντας την μάζα του πρωτονίου ίση με mp = 1.007 276 466 583 (15)(29) u Η πρώτη παρένθεση εκφράζει το στατιστικό σφάλμα, η δεύτερη το συστηματικό και το u είναι η ατομική μονάδα μάζας. Η τιμή αυτή είναι μικρότερη σε σχέση με τις τελευταίες μετρήσεις. Όμως, κανείς δεν είναι ακόμα σίγουρος γιατί τα αποτελέσματα διαφωνούν. Η πειραματική μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε είναι παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιήθηκε για την μέτρηση της μάζας του ηλεκτρονίου. Η ευαισθησία της διάταξης ήταν τόσο μεγάλη που, κατ’ αναλογία, αν ζύγιζε ένα πιάνο θα μπορούσε να διακρίνει την διαφορά στην μάζα του αν πάνω του έπεφτε μια βλεφαρίδα! Δεδομένου ότι όλα τα άτομα περιέχουν πρωτόνια, η ακριβής μέτρηση των απλούστερων χαρακτηριστικών του – όπως η μάζα και το φορτίο του – μπορεί να βοηθήσει στην απάντηση θεμελιωδών ερωτημάτων στη φυσική, συμπεριλαμβανομένου και του γιατί το σύμπαν περιέχει περισσότερη ύλη από αντιύλη. Η ομάδα του Sturm σχεδιάζει μια βελτιωμένη επανάληψη της μέτρησης, έτσι ώστε η ακρίβεια να εξαπλασιαστεί. Μέχρι τότε, όταν θα συγκρίνουμε τη μάζα του πρωτονίου με αυτή του ηλεκτρονίου θα λέμε ότι το πρωτόνιο είναι 1836.152673346(81) βαρύτερο από το ηλεκτρόνιο! http://physicsgg.me/2017/07/04/%ce%b6%cf%8d%ce%b3%ce%b9%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%89%cf%84%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%ce%b2%cf%81%ce%ae%ce%ba%ce%b1%ce%bd-%ce%b5%ce%bb%ce%b1%cf%86/

Η εκτόξευση του Ariane 5 αποδεικνύει την αξιοπιστία του και χρησιμοποιεί νέα αεροδυναμικά καλύμματα. Μια νέα αποστολή Ariane 5, που μεταφέρει δύο τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους μέσα σε ένα νέο ελαφρύτερο κάλυμμα, εκτοξεύθηκε στην τέταρτη αποστολή εντός δύο μηνών από το Ευρωπαϊκό Διαστημοδρόμιο. Η εκτόξευση έγινε προχθές το βράδυ από το Κουρού της Γαλλικής Γουϊάνας στις 21:15 GMT (18:15 τοπική ώρα, 23:15 CEST), σε μια αποστολή που διήρκεσε περίπου 39 λεπτά για να παραδώσει τον Hellas Sat 3-Inmarsat S EAN και τον GSAT-17 στις προγραμματισμένες τροχιές τους. Το Ευρωπαϊκό Αεροπορικό Δίκτυο (European Aviation Network) Hellas Sat 3-Inmarsat S, με μάζα 5.792 κιλά, ήταν το πρώτο που αφέθηκε ελεύθερο μετά από περίπου 28 λεπτά. Ο δορυφόρος GSAT-17 βάρους 3.477 κιλών ελευθερώθηκε 13 λεπτά αργότερα. Ο Hellas Sat 3-Inmarsat S EAN θα παρέχει υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών απευθείας στην Ευρώπη, την Εγγύς Ανατολή και τις χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής, ενώ επίσης θα παρέχει ευρυζωνικές υπηρεσίες εντός της Ευρώπης. Ο Ινδικός Διαστημικός Ερευνητικός Οργανισμός GSAT-17 θα παρέχει υπηρεσίες επικοινωνιών, αναμετάδοση δεδομένων και υπηρεσίες αναζήτησης και διάσωσης. Και οι δύο δορυφόροι έχουν διάρκεια ζωής άνω των 15 ετών. Η μάζα ωφέλιμου φορτίου για αυτήν την εκτόξευση ήταν 10.177 κιλά. Οι δορυφόροι ανήλθαν σε βάρος τα 9.269 κιλά, με τους προσαρμογείς ωφέλιμου φορτίου και τις κατασκευές μεταφοράς να αποτελούν το υπόλοιπο βάρος. Το προστατευτικό κάλυμμα ωφέλιμου φορτίου που χρησιμοποιήθηκε για την εκτόξευση κατασκευάστηκε από τέσσερα μόνο πάνελ, αντί των συνηθισμένων 14 πάνελ. Οι λιγότερες μεταλλικές ενώσεις μείωσαν τη μάζα κατά 107 κιλά, δίνοντας κέρδος απόδοσης περίπου 10 κιλών στην τροχιά γεωστατικής μεταφοράς. Το διαφορετικό σύνθετο υλικό και οι βελτιστοποιημένες διαδικασίες παραγωγής μείωσαν επίσης το κόστος. Από τον Αύγουστο, ο Vega θα χρησιμοποιήσει καλύμματα που κατασκευάστηκαν με τον ίδιο τρόπο. "Η Ελβετική Ruag Spaceί, με την Airbus Safran Launchers ως τον κύριο εργολάβο, ανέπτυξαν το προστατευτικό αυτό κάλυμμα στο πλαίσιο του Προγράμματος Συνοδευτικής Εκμετάλλευσης Εκτόξευσης (Launchers Exploitation Accompaniment Programme) της ESA, το οποίο ενισχύει την καινοτομία εντός της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας, με σκοπό να εγγυηθεί την ανεξάρτητη πρόσβαση στο διάστημα για την Ευρώπη. Αυτό το νέο προστατευτικό κάλυμμα για το Ariane 5 χαρακτηρίζει την τεχνολογία κατασκευής που θα χρησιμοποιηθεί για το Ariane 6, το οποίο θα αποτελείται από δύο πάνελ", σχολίασε ο Daniel de Chambure της ESA, Υπεύθυνος της Μελλοντικής Αποστολής Ariane 5. Τέσσερις εκτοξεύσεις σε δύο μήνες είναι ένα κορυφαίο επίτευγμα. Τον Μάιο και τον Ιούνιο εκτοξεύθηκε ένα Soyuz, ενώ επίσης έχουμε τρεις εκτοξεύσεις Ariane 5. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των δύο μηνών, οι ομάδες εργάστηκαν ακούραστα για την προετοιμασία των οχημάτων εκτόξευσης και των ωφέλιμων φορτίων. "Η διατήρηση του χρονοδιαγράμματος εκτόξευσης και η συνέχιση της προγραμματισμένης συντήρησης σε αυτόν τον εξαιρετικό ρυθμό ήταν δυνατή χάρη στην αφοσίωση όλων των ενδιαφερομένων", σχολίασε ο Didier Faivre, Διευθυντής του Διαστημικού Κέντρου της Γουϊάνας. Η πτήση VA238 ήταν η 94η αποστολή Ariane 5. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_ekthoxeyse_toy_Ariane_5_apodeiknhuei_ten_axiopisthia_toy_kai_chresimopoiehi_nhea_aerodynamikha_kalhummata Απέτυχε στη δεύτερη εκτόξευσή του ο πύραυλος της Κίνας Long March 5 Ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος πύραυλος της Κίνας, ο Long March 5, ο οποίος προορίζεται να μεταφέρει στη Σελήνη ένα κινεζικό ρόβερ έως το τέλος του 2017, απέτυχε κατά τη χθεσινή δεύτερη εκτόξευσή του, προκαλώντας μεγάλη απογοήτευση στη χώρα. Το κινεζικό πρακτορείο ειδήσεων Σινχούα ανακοίνωσε ότι, περίπου 45 λεπτά μετά την εκτόξευση, μια «ανωμαλία» συνέβη και ο πύραυλος απέτυχε να ολοκληρώσει την αποστολή του, που ήταν η τοποθέτηση σε τροχιά ενός τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου, του μεγαλύτερου που είχε μέχρι σήμερα αποπειραθεί να στείλει η Κίνα στο διάστημα. Τα αίτια του προβλήματος παραμένουν προς το παρόν άγνωστα και θα διερευνηθούν από ειδική επιτροπή. Η εκτόξευση, που είχε γίνει από τη νότια νήσο Χαϊνάν, μεταδιδόταν ζωντανά από τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία ξαφνικά διέκοψαν την μετάδοσή τους, προτού ο δορυφόρος αποσπασθεί από τον πύραυλο, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς και το Space.com. Το κινεζικό κανάλι CGTN ανέφερε ότι ενδείξεις δυσλειτουργίας του πυραύλου εμφανίσθηκαν λίγο μετά την εκτόξευσή του. Μια πρώτη ανάλυση του βίντεο της πτήσης του πυραύλου δείχνει ότι πιθανώς υπήρξε πρόβλημα με έναν ή και τους δύο κινητήρες του. Ο βαρέων βαρών Long March 5 μπορεί να θέσει σε χαμηλή τροχιά δορυφόρους βάρους 25 τόνων και σε ψηλότερη γεωστατική τροχιά δορυφόρους 14 τόνων. Η πρώτη εκτόξευση του πυραύλου το Νοέμβριο 2016 ήταν επιτυχής, αλλά η δεύτερη τώρα δεν είχε την ίδια τύχη. Στις 19 Ιουνίου ένας μικρότερος κινεζικός πύραυλος Long March 3B είχε αποτύχει να τοποθετήσει ένα δορυφόρο (Chinasat-9A) σε γεωστατική τροχιά, καθώς εξαιτίας δυσλειτουργίας του πυραύλου ο δορυφόρος κατέληξε σε πολύ χαμηλότερη τροχιά από αυτήν που είχε προγραμματισθεί. Η επόμενη εκτόξευση του πυραύλου Long March 5 είναι προγραμματισμένη για φέτος το Νοέμβριο, προκειμένου να μεταφέρει τη διαστημοσυσκευή Τσανγκ ε-5 στο φεγγάρι. Πρόκειται για τη δεύτερη αποστολή μη επανδρωμένης προσελήνωσης και την πρώτη που θα συλλέξει και θα φέρει πίσω στη Γη γεωλογικά δείγματα της Σελήνης εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Το 2013 η Κίνα είχε στείλει στο φεγγάρι το πρώτο της ρόβερ Jade Rabbit, το οποίο όμως στην πορεία αντιμετώπισε σοβαρές τεχνικές δυσκολίες. Το 2003 ήταν η τρίτη χώρα στον κόσμο που είχε στείλει άνθρωπο στο διάστημα με δικό της πύραυλο (μετά την ΕΣΣΔ-Ρωσία και τις ΗΠΑ), ενώ στο μέλλον θέλει να είναι επίσης η τρίτη που θα στείλει άνθρωπο στη Σελήνη. Ο Long March 5 θα χρησιμοποιηθεί ακόμη για τη συναρμολόγηση και τοποθέτηση σε τροχιά του πρώτου επανδρωμένου κινεζικού διαστημικού σταθμού γύρω από τη Γη. Το κεντρικό τμήμα του σταθμού αναμένεται να εκτοξευθεί το 2018 ή 2019. Προς το παρόν παραμένει ασαφές κατά πόσο όλα αυτά τα μελλοντικά σχέδια θα επηρεασθούν αρνητικά από την καταστροφική κατάληξη του δεύτερου ταξιδιού του μεγάλου κινεζικού πυραύλου. http://www.kathimerini.gr/916684/article/epikairothta/kosmos/apetyxe-sth-deyterh-ekto3eysh-toy-o-pyraylos-ths-kinas-long-march-5

Η Ρωσία ετοιμάζει πυρηνικό κινητήρα για διαστημόπλοια που θα φτάνουν στον πλανήτη Άρη σε 6 εβδομάδες. Σύστημα πυρηνικής προώθησης, που θα μπορεί να πάει ένα διαστημόπλοιο στον Άρη μέσα σε διάστημα λίγο μεγαλύτερο του ενός μήνα, πιθανώς να δοκιμάσει η Ρωσία το 2018, σύμφωνα με τον επικεφαλής της ρωσικής εταιρείας του χώρου της πυρηνικής τεχνολογίας, Rosatom. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Russia Today, ο Σεργκέι Κιριένκο είπε ότι μια μονάδα πυρηνικής ενέργειας θα μπορεί να πάει ένα διαστημόπλοιο στον πλανήτη Άρη μέσα σε ενάμιση μήνα, παρέχοντας παράλληλα τη δυνατότητα ελιγμών κατά τη διάρκεια της πτήσης, τη στιγμή που με τις παρούσες διαθέσιμες τεχνολογίες (χημικής προώθησης) το χρονικό διάστημα αυτό ανέρχεται στους 18 μήνες- και μάλιστα χωρίς τη δυνατότητα επιστροφής ή ελιγμών κατά την πτήση. Το πρόγραμμα πυρηνικού κινητήρα άρχισε το 2010 και μέχρι το 2012 είχε υπάρξει σχέδιο. Ο προϋπολογισμός του προγράμματος εκτιμάται πως ανέρχεται στα 20 δισ. ρούβλια (περίπου 274 εκατ. δολάρια), και οι πρώτες δοκιμές θα μπορούσαν να αρχίσουν το 2018. Ένας πυρηνικός διαστημικός κινητήρας πραγματικά θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα όσον αφορά στην εξερεύνηση του Ηλιακού Συστήματος, αυξάνοντας τόσο τις ταχύτητες όσο και τις εμβέλειες των διαστημοπλοίων και ανοίγοντας τον δρόμο για επανδρωμένες αποστολές σε μακρινούς προορισμούς. Η Rosatom εργάζεται πάνω στην ανάπτυξη ενός κινητήρα κλάσης μεγαβάτ για διαστημόπλοια. «Τα σχέδια πάνω στα οποία δουλεύουμε θα επιτρέψουν στην ανθρωπότητα να φτιάξει διαστημόπλοια που θα αντιμετωπίζουν όλες τις διαστημικές προκλήσεις του 21ου αιώνα, όπως η μεταφορά φορτίων, η απομάκρυνση διαστημικών σκουπιδιών, η αποφυγή συγκρούσεων με αστεροειδείς κ.α» αναφέρεται σχετικά στην ιστοσελίδα της. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Wired, πολλά από τα προβλήματα της πυρηνικής προώθησης είχαν λυθεί από Σοβιετικούς επιστήμονες το 1967, όταν είχαν αρχίσει οι εκτοξεύσεις δορυφόρων που τροφοδοτούνταν με ενέργεια μέσω σχάσης. Οι ΗΠΑ είχαν το δικό τους πρόγραμμα, SNAP-10A, από το 1965. Ωστόσο και στις δύο περιπτώσεις τα προγράμματα δεν διήρκεσαν πολύ, ενώ τα συστήματα είχαν σχεδιαστεί για μικρούς δορυφόρους και όχι μεγάλα σκάφη για διαπλανητικές αποστολές. http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/610999_vinteo-i-rosia-etoimazei-pyriniko-kinitira-gia-diastimoploia-poy-tha

Tο Juno θα περάσει ακριβώς πάνω από την ερυθρά κηλίδα του Δία. Θα είναι η πρώτη φορά που ένα διαστημικό σκάφος θα περάσει ακριβώς πάνω από την πιο εμβληματική περιοχή του Δία, τη μεγάλη «ερυθρά κηλίδα» του. Θα είναι το Juno της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), που θα το κάνει στις 10 Ιουλίου. Έτσι, οι επιστήμονες θα έχουν την ευκαιρία να μελετήσουν καλύτερα το εντυπωσιακό φαινόμενο, τη γιγάντια καταιγίδα διαμέτρου περίπου 16.000 χιλιομέτρων (μεγαλύτερη από τη Γη), που για πρώτη φορά παρατηρήθηκε το 1830 και η οποία πιθανότατα μαίνεται εδώ και τουλάχιστον 350 χρόνια. Το Juno στις 4 Ιουλίου κλείνει ένα έτος σε τροχιά γύρω από τον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος – τότε θα συμπληρώσει 114,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα σε τροχιά γύρω από τον Δία. Στις 10 Ιουλίου, στη διάρκεια του έκτου κοντινού περάσματος πάνω από το Δία, το αμερικανικό σκάφος θα περάσει σε ύψος 9.000 χιλιομέτρων ακριβώς πάνω από την κορυφή των νεφών της «ερυθράς κηλίδας». http://physicsgg.me/2017/07/03/t%ce%bf-juno-%ce%b8%ce%b1-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%83%ce%b5%ce%b9-%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%b2%cf%8e%cf%82-%cf%80%ce%ac%ce%bd%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%cf%81%cf%85%ce%b8/

H NASA θέλει να στείλει σκάφη στους παγωμένους πλανήτες. Στα πέρατα του ηλιακού μας συστήματος θέλει να φτάσει η NASA με μελλοντικές αποστολές στον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Οι δύο παγωμένοι κόσμοι του ηλιακού μας συστήματος δεν έχουν δεχτεί την επίσκεψη κάποιου μη επανδρωμένου σκάφους της ανθρωπότητας ο πρώτος από το 1986 και ο δεύτερος από το 1989. Η NASA αποφάσισε να ασχοληθεί και πάλι με τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα, προκειμένου να μάθει περισσότερες λεπτομέρειες για αυτούς. Σε πρώτη φάση θέλει να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο θα φτάσει εκεί, καθώς και τα επιστημονικά όργανα με τα οποία θα είναι εξοπλισμένα τα σκάφη που θα ταξιδέψουν εκεί. Οι διαστημικές υπηρεσίες βρίσκονται σε μία φάση καθορισμού των προτεραιοτήτων τους για τη δεκαετία 2022 – 2032, με τη NASA να θέλει να εντάξει τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα στο πρόγραμμά της. Σύμφωνα με τη NASA ένα σκάφος προς τους δύο πλανήτες αυτές δεν μπορεί να εκτοξευθεί πριν από το 2030, ενώ εκτιμάται ότι χρειάζεται 10 χρόνια μέχρι να φτάσει στον προορισμό του. Η NASA στην μελέτη της καθορίζει ότι ένα σκάφος που θα ταξιδέψει εκεί θα πρέπει να είναι εφοδιασμένο με Doppler imager, ειδικές κάμερες, μαγνητόμετρο και ειδικά εργαλεία που θα μπορούν να μετρήσουν τη θερμοκρασία, την ατμοσφαιρική πίεση και την πυκνότητα του κάθε πλανήτη. http://www.pestaola.gr/h-nasa-thelei-na-steilei-skafh-stoys-pagwmenoys-planhtes/

NASA: «Όχι, δεν υπάρχει αποικία παιδιών σκλάβων στον Άρη» “Ακόμη και για την εποχή μας όπου οι θεωρίες συνωμοσίας αφθονούν, ο νέος συνωμοσιολογικός ισχυρισμός πράγματι ξεχωρίζει. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) αναγκάσθηκε να διαψεύσει ότι παιδιά που έχουν απαχθεί, στέλνονται κρυφά στον 'Αρη για να αποτελέσουν μια αποικία σκλάβων. Όλος ο θόρυβος ξεκίνησε, όταν ένας καλεσμένος, ονόματι Ρόμπερτ Ντέηβιντ Στιλ, δήλωσε την Πέμπτη σε μια αμερικανική εκπομπή (The Alex Jones Show), που αναμεταδίδεται από 118 ραδιοφωνικούς σταθμούς στις ΗΠΑ, ότι ο 'Αρης ήδη κατοικείται από ανθρώπους που στέλνονται εκεί παρά τη θέλησή τους. «Πιστεύουμε πραγματικά ότι υπάρχει μια αποικία στον΄Αρη που αποτελείται από παιδιά, τα οποία έχουν απαχθεί και σταλεί στο διάστημα σε ένα ταξίδι 20 ετών, έτσι ώστε όταν φθάνουν στον πλανήτη, δεν έχουν εναλλακτική λύση παρά να είναι σκλάβοι στην αποικία του 'Αρη», δήλωσε ο Στιλ στον ραδιοφωνικό παραγωγό 'Αλεξ Τζόουνς, ιδρυτή της αμφιλεγόμενης συνωμοσιολογικής ιστοσελίδας InfoWars, που υποτίθεται ότι ξεσκεπάζει αυτά που το κατεστημένο κρύβει. http://www.scoop.it/t/physicists-and-physics/p/4081015686/2017/07/01/nasa Σχόλιο:Μιλαμε για μεγαλη συνομωσια.Οσο πιο μεγάλη ειναι τοσο πιο πολυ πουλάει!Αναμεταδοση από 118 ραδιοφωνικούς σταθμούς στις ΗΠΑ.Υστερα μα φταιει ο Τραμπ.Μα αυτοι οι Αμερικανοι που ακουν αυτους τους Ραδιοφωνικους Σταθμους τον εξελεξαν!!!

Oι εμπνευσμένοι δάσκαλοι της Φυσικής. “Ένα ακόμη παράδειγμα χαρισματικού δασκάλου ήταν ο Γερμανός θεωρητικός φυσικός, Άρνολτ Ζόμερφελντ. O Ζόμερφελντ, που δεν πήρε Νόμπελ (αν και προτάθηκε 84 φορές), είχε πολλούς μαθητές μεταξύ των οποίων οι βραβευμένοι με Νόμπελ Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, Βόλφγκανγκ Πάουλι, Χανς Μπέτε, Πίτερ Ντεμπάι. Ένας από τους προαναφερθέντες φυσικούς, ο Χανς Μπέτε είχε ως δάσκαλο, εκτός από το Ζόμερφελντ, και τον Ιταλό φυσικό Ενρίκο Φέρμι, τα μαθήματα του οποίου διακρίνονταν για την άρτια προετοιμασία τους καθώς και για την απλότητητά τους. http://www.scoop.it/t/physicists-and-physics/p/4081014797/2017/07/01/o

Στίβεν Χόκινγκ: «Ο Τραμπ θα κάνει τη Γη σαν την Αφροδίτη» Η απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη διεθνή συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, μπορεί να προκαλέσει μη αναστρέψιμη ζημιά στην κλιματική αλλαγή, προειδοποίησε ο διάσημος φυσικός Στίβεν Χόκινγκ. Σε συνέντευξή του στο BBC, ο Βρετανός επιστήμονας εκτίμησε ότι η στάση του Τραμπ απέναντι στο περιβάλλον δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για τον πλανήτη μας, ο οποίος θα μπορούσε να εισέλθει σε τέτοια ολέθρια πορεία, ώστε να καταλήξει να γίνει μια καυτή κόλαση όπως η Αφροδίτη έγινε κάποτε. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, ο οποίος γιορτάζει τα 75α γενέθλιά του και είναι ασφαλώς -μετά τον Αϊνστάιν- ο πιο αναγνωρίσιμος επιστήμονας στον κόσμο, παρόλο που δεν μπορεί να κινηθεί ή να μιλήσει, δεν χάνει ευκαιρία να παρεμβαίνει με την τεχνητή φωνή του στην επικαιρότητα, εκφράζοντας μεγάλες ανησυχίες κατά καιρούς για το μέλλον του ανθρωπίνου είδους. «Είμαστε κοντά στο σημείο καμπής, όπου η κλιματική αλλαγή θα γίνει μη αναστρέψιμη. Η πρωτοβουλία του Τραμπ μπορεί να σπρώξει τη Γη πέρα από το χείλος, μετατρέποντάς την σε Αφροδίτη, με μια θερμοκρασία 250 βαθμών και με βροχή θειϊκού οξέος», δήλωσε ο Χόκινγκ. «Η κλιματική αλλαγή είναι ένας από τους μεγάλους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε και ένας που μπορούμε να προλάβουμε, αν δράσουμε τώρα. Αρνούμενος την πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής και αποσυρόμενος από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, ο Ντόναλντ Τραμπ θα προκαλέσει στον όμορφό πλανήτη μας μια περιβαλλοντική ζημιά που θα μπορούσε να αποφευχθεί, θέτοντας σε κίνδυνο το φυσικό κόσμο, εμάς και τα παιδιά μας», πρόσθεσε. Για τον μάλλον απαισιόδοξο Χόκινγκ, ο οποίος θεωρεί ότι οι μέρες μας στη Γη είναι μετρημένες λόγω κυρίως των περιβαλλοντικών προβλημάτων και των ανθρωπίνων συγκρούσεων, ο Τραμπ είναι απλώς...το κερασάκι στην τούρτα. Όπως είπε, η επιθετικότητα είναι εγγενής στους ανθρώπους, γι' αυτό η καλύτερη πιθανότητα της ανθρωπότητας να επιβιώσει, θα είναι να βρει διεξόδους διαβίωσης σε άλλους πλανήτες. «Φοβούμαι ότι η εξέλιξη έχει ενσωματώσει την απληστία και την επιθετικότητα στο ανθρώπινο γονιδίωμα. Δεν φαίνονται καθόλου σημάδια για μείωση των συγκρούσεων και η ανάπτυξη νέας στρατιωτικής τεχνολογίας και όπλων μαζικής καταστροφής μπορεί να αποβεί καταστροφική. Η καλύτερη ελπίδα για την επιβίωση της ανθρώπινης φυλής μπορεί να είναι τελικά οι ανεξάρτητες αποικίες στο διάστημα», επανέλαβε μια προειδοποίηση που έχει κάνει ξανά στο παρελθόν. Όσο για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, ο Χόκινγκ εξέφρασε ανησυχία ότι η έρευνα στη χώρα του θα πληγεί ανεπανόρθωτα από το Brexit. «Η επιστήμη είναι μια συνεργατική προσπάθεια, συνεπώς η επίπτωση θα είναι καθολικά αρνητική και θα αφήσει την βρετανική επιστήμη απομονωμένη και εσωστρεφή», όπως είπε. Αναφορικά με την υστεροφημία του, δήλωσε: «Ποτέ δεν περίμενα να φθάσω τα 75. Όταν διαγνώσθηκα με τη νόσο στα 21 μου, μου είπαν ότι θα με σκοτώσει σε δύο έως τρία χρόνια. Τώρα, μετά από 54 χρόνια, μολονότι πιο αδύναμος και στο αμαξίδιο, ακόμη εργάζομαι και παράγω επιστημονικές μελέτες, με πολλή βοήθεια ασφαλώς από την οικογένειά μου, τους συναδέλφους και τους φίλους μου. Έτσι, νιώθω πολύ τυχερός που μπορώ να στοχάζομαι για την υστεροφημία μου. Νομίζω ότι το μεγαλύτερο επίτευγμά μου είναι η ανακάλυψή μου ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι τελείως μαύρες». http://www.kathimerini.gr/916685/article/epikairothta/kosmos/stiven-xokingk-o-tramp-8a-kanei-th-gh-san-thn-afrodith

Ένας εξωπλανήτης σε τροχιά γύρω από ένα αστέρι. Το αστέρι στο κέντρο του βίντεο ονομάζεται HR 8799, και είναι στον αστερισμό του Πήγασου, περίπου 129 έτη φωτός από τη Γη. Είναι περίπου πέντε φορές φωτεινότερο από τον ήλιο, μάλιστα το HR 8799 είναι μόλις 30 εκατομμυρίων ετών, που ισοδυναμεί με ένα αστρικό νεογέννητο. Το αστέρι είναι αρκετά κοντά, και οι πλανήτες είναι αρκετά μεγάλοι, ακόμα και ένα από τα τηλεσκόπια Keck στην κορυφή της Χαβάης Mauna Kea θα μπορούσε να το δει. https://www.youtube.com/watch?v=IbQ_nc2_jBg http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/610967_vinteo-enas-exoplanitis-se-trohia-gyro-apo-ena-asteri

Ταξίδια στ’ αστέρια με «οδηγό» το Ιδρυμα Ευγενίδου. Πέντε ψηφιακές πλανηταριακές παραστάσεις, διάρκειας λιγότερης από μία ώρα έκαστης, υπόσχονται ένα εικονικό ταξίδι αξιώσεων με προορισμό τα αστέρια στο Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου. Οι προβολές είναι προγραμματισμένες για τον Ιούλιο, ενώ το Ιδρυμα της λεωφόρου Συγγρού λειτουργεί για το κοινό κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή απόγευμα καθώς και όλο το Σαββατοκύριακο. Τίτλοι των παραστάσεων είναι: «Ταξιδευτές του Ηλιακού Συστήματος: Αστεροειδείς και Κομήτες», «Ζωή στο Σύμπαν», «Διαστημικές Καταιγίδες και Βόρειο Σέλας», «Παράξενοι Κόσμοι στο Ηλιακό Σύστημα» και «Μία βόλτα στο Φεγγάρι». Το ταξίδι της παράστασης «Ταξιδευτές του Ηλιακού Συστήματος: Αστεροειδείς και Κομήτες» έχει ως προορισμό τους αστεροειδείς και τους κομήτες. Στην προσπάθειά τους να απαντήσουν σε πολλά καίρια ερωτήματα που σχετίζονται με τη γέννηση του Ηλιακού συστήματός μας, οι αστρονόμοι έχουν υλοποιήσει αρκετές διαστημικές αποστολές για την εξερεύνηση αυτών των ουράνιων σωμάτων από τη Ζώνη των Αστεροειδών μέχρι την ευρύτερη περιοχή της Ζώνης Kuiper. Στην επίσης 40λεπτη παράσταση «Ζωή στο Σύμπαν» γίνεται μια αναζήτηση της ζωής πέρα από τον πλανήτη μας, τη Γη. Ξεκινώντας από την προέλευση και την εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη μας, η παράσταση εστιάζει στα ουράνια σώματα του ηλιακού συστήματος που είναι πιθανότερο να φιλοξενούν μικροβιακές μορφές ζωής, καθώς και στις σημαντικότερες μεθόδους που χρησιμοποιούν οι αστρονόμοι για τον εντοπισμό και τη μελέτη ενός εξωπλανήτη. Τα πιο εντυπωσιακά και βίαια καιρικά φαινόμενα του ηλιακού συστήματος παρουσιάζονται στην διάρκειας επίσης 40' ψηφιακή παράσταση «Διαστημικές καταιγίδες και Βόρειο Σέλας». Από τους ανέμους στον Ποσειδώνα που πνέουν με ταχύτητες 2.000 χιλιόμετρα την ώρα, ως τον γιγάντιο αντικυκλώνα του Δία, η παράσταση υπενθυμίζει ότι θα πρέπει να νιώθουμε πραγματικά τυχεροί που ζούμε στη Γη. Μας θυμίζει επίσης ότι οι ηλιακές καταιγίδες μπορούν να βραχυκυκλώσουν τους τηλεπικοινωνιακούς μας δορυφόρους και να προκαλέσουν εκτεταμένες διακοπές στην ηλεκτροδότηση, ενώ την ίδια ώρα, αλληλεπιδρώντας με το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας, δίνουν το έναυσμα για τη δημιουργία ενός από τα ομορφότερα φαινόμενα της φύσης: του Πολικού Σέλαος. Η 40λεπτη ψηφιακή παράσταση «Παράξενοι Κόσμοι στο Ηλιακό Σύστημα» είναι ένα ταξίδι γνωριμίας με ορισμένους από τους πιο ακραίους πλανήτες και δορυφόρους του ηλιακού συστήματος: από την καυτή Αφροδίτη ως τον παγωμένο Πλούτωνα, από τη γεμάτη ηφαίστεια Ιώ έως τον υπόγειο ωκεανό που κρύβει η παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης και από τις θάλασσες μεθανίου του Τιτάνα έως τα πέρατα της βαρυτικής «κυριαρχίας» του Ηλιου, η παράσταση αναδεικνύει τη θαυμαστή πολυπλοκότητα των παράξενων κόσμων που κρύβει το ηλιακό μας σύστημα. Τέλος, η διάρκειας 50' παιδική ταινία «Μια βόλτα στο φεγγάρι» μεταφέρει το κοινό σε μια ιστορική για την ανθρωπότητα περίοδο: το 1969 τρεις αμερικανοί αστροναύτες, οι Νιλ Αρμστρονγκ, Μάικλ Κόλινς και Μπαζ Ολντριν, το πλήρωμα του διαστημοπλοίου «Απόλλων 11», τόλμησαν να ταξιδέψουν στο φεγγάρι, εκεί όπου κανένας άνθρωπος μέχρι τότε δεν είχε πάει. Ο Αρμστρονγκ ήταν εκείνος που πάτησε πρώτος το πόδι του στον ξένο πλανήτη. Συνδυάζοντας την αποστολή του «Απόλλων 11» με τη διασκεδαστική περιπέτεια που σκαρώνουν τρία νεαρά μυγάκια το «Μια βόλτα στο φεγγάρι» γνωρίζει στη νέα γενιά την εποχή των διαστημικών ταξιδιών, την εποχή που ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τα επιτεύγματα των αστροναυτών και των επιστημόνων. ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ Λ. Συγγρού 387 - 175 64 Παλ. Φάληρο (Είσοδος από Πεντέλης 11). Τηλ.: 210 9469.600 http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=889232