Δροσος Γεωργιος

H Intel καταφέρνει να χωρέσει 17 qubits σε ένα chip. Η συνεργασία της Intel με την QuTech πάνω στο quantum computing αποδίδει καρπούς με την παρουσίαση του πρώτου chip των 17 qubits. H επένδυση της Intel στην QuTech και την προσπάθεια ανάπτυξης ενός κβαντικού υπολογιστή ήταν της τάξης των 50 εκατομμυρίων δολαρίων. Τα qubits δεν παίρνουν δύο τιμές, το 0 και το 1, καθώς μπορούν να έχουν ταυτόχρονα και τις δύο τιμές, στοιχείο που πιστοποιεί ότι οι κβαντικοί υπολογιστές μπορούν να έχουν πολύ πιο γρήγορη επίλυση προβλημάτων και εκτέλεση μιας σειράς υπολογισμών στη μονάδα του χρόνου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολύ πιο αποτελεσματικούς υπολογιστές. Το chip των 17 qubits δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως μία επανάσταση στον χώρο των κβαντικών υπολογιστών, αλλά η Intel εμφανίζεται ευχαριστημένη ότι έχει γίνει ένα πρώτο σημαντικό βήμα ανάπτυξης στον χώρο του quantum computing. Ένα από τα σημαντικά στοιχεία του νέου chip της Intel είναι ότι μπορεί να χωρέσει 17 Qubits σε έναν περιορισμένο χώρο, ενώ ταυτόχρονα έχει φροντίσει ώστε να μπορεί να αντέχει σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες. Το νέο chip της Intel δείχνει την κατεύθυνση που μπορεί να πάρει η παραγωγή των κυκλωμάτων των κβαντικών υπολογιστών, παρόλο που παραμένουν αναπάντητα αρκετά ερωτήματα αναφορικά με την εξέλιξη αυτού του κλάδου της Πληροφορικής. http://www.pestaola.gr/h-intel-katafernei-na-xwresei-17-qubits-se-ena-chip/

Το πλοίο Progress-MS-07 φορτώθηκε στον ISS. Το όχημα μεταφοράς φορτίου (THC) «Πρόοδος MS-07" στις 16 Οκτώβρη 2017 στις 14:04 MSK συνδεθηκε με επιτυχία στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Η φόρτωση του πλοίου εγινε στη μονάδα σύνδεσης "Pirs". Η σύγκλιση του πλοίου μεταφοράς με τον ISS εγινε σε ένα διήμερο σύστημα. Το docking έγινε με αυτόματη λειτουργία υπό τον έλεγχο της Επικεφαλής Επιχειρησιακης ομάδας ελέγχου ειδικων της αποστολής του ρωσικού τμήματος του ISS Mission Control Center (MCC) και των Ρώσων κοσμοναύτων Sergeya Ryazanskogo και Aleksandra Misurkina. Η Εκτόξευση του πυραύλου «Soyuz-2.1a» για τη μεταφορά του οχήματος φορτίου (THC) «Πρόοδος MS-07" πραγματοποιήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2017 11:46:53 MSK από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Το φορτηγό πλοίο "Progress MS-07"παραδίδει στον ISS 2816 kg εμπορεύματα και εξοπλισμο (1396 kg ξηρού φορτίου, 950 kg των καυσίμων, συμπιεσμένα αέρια 50 kg, 420 kg νερού), συμπεριλαμβανομένης της αποστολής του πληρώματος με τα τρόφιμα. https://www.energia.ru/ru/iss/iss53/progress_ms-07/photo_10-16.html Περιήγηση σε άλλους πλανήτες και φεγγάρια του ηλιακού μας συστήματος μέσω Google Maps. Τη δυνατότητα στους χρήστες του να επισκεφθούν και άλλους πλανήτες και φεγγάρια του ηλιακού μας συστήματος παρέχει πλέον το Google Maps. «Είκοσι χρόνια πριν το διαστημόπλοιο Cassini εκτοξεύτηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ σε ένα ταξίδι με σκοπό να ανακαλύψει τα μυστικά του Κρόνου και των πολλών φεγγαριών του. Κατά τη διάρκεια της αποστολής του, το Cassini τράβηξε και απέστειλε περίπου μισό εκατομμύριο φωτογραφίες πίσω στη Γη, επιτρέποντας στους επιστήμονες να αναδημιουργήσουν αυτούς τους μακρινούς κόσμους με λεπτομέρεια άνευ προηγουμένου. Τώρα μπορείτε να επισκεφθείτε αυτά τα μέρη - μαζί με πολλούς άλλους πλανήτες και φεγγάρια στο Google Maps, κατευθείαν από τον υπολογιστή σας. Για να διασκεδάσετε περισσότερο, δοκιμάστε να κάνετε zoom απομακρυνόμενοι από τη Γη, μέχρι να βγείτε στο διάστημα» αναφέρεται σε σχετικό post στο επίσημο blog της εταιρείας. Οι χρήστες μπορούν να εξερευνήσουν τον παγωμένο Εγκέλαδο, όπου το Cassini εντόπισε νερό κάτω από τον φλοιό του φεγγαριού, κάτι που υποδεικνύει ενδεχόμενη ύπαρξη ζωής. Επίσης, έχουν τη δυνατότητα να κινηθούν κάτω από τα πυκνά σύννεφα του Τιτάνα για να δουν τις λίμνες μεθανίου, καθώς και να αντικρίσουν από κοντά τον μεγάλο κρατήρα του Μίμα (επίσης φυσικού δορυφόρου του Κρόνου). Στο εγχείρημα συνέβαλε ο καλλιτέχνης Μπγιορν Τζόνσον, ο οποίος δημιούργησε τους πλανητικούς χάρτες της Ευρώπης, του Γανυμήδη, της Ρέας και του Μίμα χρησιμοποιώντας εικόνες που προέρχονταν από τη NASA και τον ΕΟΔ (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος). Επίσης, η Google έχει προσθέσει στη λίστα τον Πλούτωνα, την Αφροδίτη και πολλά άλλα φεγγάρια, παρέχοντας συνολικά 12 νέους κόσμους στους ενδιαφερόμενους χρήστες. Σημειώνεται πως το Google Maps παρείχε εδώ και κάποια χρόνια στους χρήστες του τη δυνατότητα περιήγησης στο φεγγάρι και τον Άρη. http://www.naftemporiki.gr/story/1285848/periigisi-se-allous-planites-kai-feggaria-tou-iliakou-mas-sustimatos-mesogoogle-maps

Υπερίων. Ο Υπερίων (αγγλικά: Hyperion) είναι ένας φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου. Πήρε το όνομά του από τον τιτάνα Υπερίονα [1] της ελληνικής μυθολογίας. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Κρόνος VII (Saturn VII). Ο Υπερίων αποκαλείται πολλές φορές και ως σφουγγάρι.Όπως και οι περισσότεροι από τους δορυφόρους του Κρόνου, η χαμηλή πυκνότητά του δείχνει ότι αποτελείται κυρίως από παγωμένο νερό, με μόνο μια μικρή ποσότητα βράχου. Θεωρείται ότι ο Υπερίων μπορεί να είναι σαν μια χαλαρά προσκτηθείσα σωρός ερειπίων στην φυσική του σύνθεση που συγκρατείται λόγω της βαρύτητας του σώματος. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα περισσότερα από τα φεγγάρια του Κρόνου, ο Υπερίων έχει χαμηλή λευκαύγεια (0,2 - 0,3), δηλώνοντας ότι καλύπτεται από τουλάχιστον ένα λεπτό στρώμα σκοτεινής ύλης. Αυτό μπορεί να είναι υλικό από την Φοίβη (η οποία είναι πολύ πιο σκούρα), που πήρε στο παρελθόν ο Ιαπετός. Ο Υπερίων είναι πιο κόκκινος από τη Φοίβη και ταιριάζει το χρώμα της σκοτεινής του ύλης με αυτό του Ιαπετού. Ο Υπερίων έχει πορώδη επιφάνεια της τάξης του 0,46. Φωτομετρίες από το Βόγιατζερ 2 και μεταγενέστερα επίγειες δείχνουν ότι η περιστροφή του Υπερίωνα είναι χαοτική, δηλαδή ο άξονας του ταλαντεύεται τόσο πολύ, ώστε ο προσανατολισμός του στο διάστημα είναι απρόβλεπτος. Ο Υπερίωνας είναι ο μόνος γνωστός δορυφόρος του Ηλιακού συστήματος που περιφέρεται χαοτικά. Είναι ακόμα ο μοναδικός ομαλός δορυφόρος στο Ηλιακό σύστημα που δεν είναι παλιρροϊκά κλειδωμένος με τον πλανήτη του. Ο Υπερίων είναι μοναδικός ανάμεσα σε όλα τα μεγάλα φεγγάρια στο ότι έχει πολύ ακανόνιστο σχήμα, έχει μεγάλη εκκεντρότητα και βρίσκεται πολύ κοντά σε ένα πολύ μεγάλο δορυφόρο, τον Τιτάνα. Αυτοί οι παράγοντες συνδυάζονται για να αποκλείσουν το σύνολο το συνθηκών υπό τις οποίες μια σταθερή τροχιά είναι εφικτή. Το γεγονός ότι έχει τροχιακή απήχηση 4:3 με τον Τιτάνα κάνουν μια χαοτική τροχιά να φαντάζει ακόμα πιο πιθανή. Το γεγονός ότι δεν είναι κλειδωμένος μάλλον ευθύνεται για τη σχετική ομοιομορφία της επιφάνειάς του, σε αντίθεση με άλλους δορυφόρους του Κρόνου, οι οποίοι έχουν διάφορα χαρακτηριστικά αντίθεσης και «κυρίαρχα ημισφαίρια». O Υπερίων έχει φωτογραφηθεί αρκετές φορές από μέτριες αποστάσεις από το Κασσίνι. Υπήρχε ένα κοντινό στοχευμένο πέρασμα από αυτόν, από απόσταση 500 χιλιομέτρων στις 26 Σεπτεμβρίου 2005. Ένα τελευταίο κοντινό πέρασμα από το Κασσίνι-Χόιχενς πάλι, έλαβε χώρα στις 25 Αυγούστου του 2011. Δεν υπάρχουν σχέδια για τυχόν άλλα. Κάτι ακόμα αξιοσημείωτα μοναδικό σχετικά με τον συγκεκριμένο δορυφόρο είναι ότι κινείται χαοτικά. Έχει συνεχώς μεταβαλλόμενο άξονα περιστροφής και περίοδο. Έτσι, ο Ήλιος δεν ανατέλλει ποτέ από την ίδια κατεύθυνση και η διάρκεια της μέρας ποικίλλει. Ο Υπερίων αντιπροσωπεύει ένα από τα πρώτα δείγματα χαοτικής κίνησης μεγάλης κλίμακας που παρατηρήθηκε στο Σύμπαν. Ανακαλύφθηκε από W. C. Bond, G. P. Bond & Ουίλιαμ Λάσελ Ημερομηνία Ανακάλυψης 16 Σεπτεμβρίου 1848 Χαρακτηριστικά τροχιάς Ημιάξονας τροχιάς 1.481.009 Km Εκκεντρότητα 0,1230061 Περίοδος περιφοράς 21,27661 ημέρες Κλίση 0,43° (προς τον Ισημερινό του Κρόνου) Είναι δορυφόρος του Κρόνου Φυσικά χαρακτηριστικά Διαστάσεις 360 × 280 × 225 Km Μέση Ακτίνα 135 ± 4 Km Μάζα (5,6199 ± 0,05) × 1018 kg Μέση πυκνότητα 0,544 ± 0,050 g/cm3 Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας 0,017-0,021 m/s² Ταχύτητα διαφυγής 45–99 km/s Κλίση άξονα ποικίλει Λευκαύγεια 0,3 Επιφανειακή θερμοκρασία 93 K Φαινόμενο μέγεθος 14,1 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CF%89%CE%BD_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Ανακάλυψη των πρώτων βαρυτικών κυμάτων από συγχώνευση δύο άστρων νετρονίων. Οι επιστήμονες από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη ανακοίνωσαν ότι για πρώτη φορά ανίχνευσαν στη Γη βαρυτικά κύματα από το διάστημα, τα οποία προέρχονται από τη συγχώνευση δύο άστρων νετρονίων (πάλσαρ) και όχι μαύρων τρυπών, όπως είχε συμβεί σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις. Επιπλέον, για πρώτη φορά εντόπισαν και παρατήρησαν με τηλεσκόπια την ισχυρή ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που συνόδευε το κοσμικό αυτό φαινόμενο. Το γεγονός θεωρήθηκε πολύ σημαντικό, ώστε να ανακοινωθεί με ταυτόχρονες συνεντεύξεις και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού σε Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Γκάρτσινγκ Γερμανίας. Όχι μόνο οι ερευνητές των δύο αμερικανικών ανιχνευτών LIGO και του ευρωπαϊκού Virgo έκαναν την ανίχνευση των ίδιων των βαρυτικών κυμάτων, αλλά στη συνέχεια 70 επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια κατέγραψαν το φως που εκπέμφθηκε από τη πηγή των βαρυτικών κυμάτων τις επόμενες ώρες, μέρες και εβδομάδες. Το επίτευγμα αυτό, όπως τονίσθηκε από τους επιστήμονες, σηματοδοτεί τη γέννηση μιας νέου τύπου αστρονομίας. Ήδη, χάρη στις νέες παρατηρήσεις, προέκυψαν μια σειρά από άλλες ανακαλύψεις, όπως η λύση στο μυστήριο των εκρήξεων ακτίνων γάμα (Gamma-Ray Bursts - GRBs), καθώς από την ίδια πηγή των βαρυτικών κυμάτων, τη συγχώνευση των δύο άστρων νετρονίων, καταγράφηκε μια τέτοια έκρηξη ισχυρής ακτινοβολίας. Αυτό, κατά τους αστροφυσικούς, σημαίνει ότι τουλάχιστον μερικές GRBs γεννιούνται, παράλληλα με τα βαρυτικά κύματα (τις «ρυτιδώσεις» στον ιστό του χωροχρόνου), από τέτοια κατακλυσμικά κοσμικά φαινόμενα. Ακόμη, άλλοι επιστήμονες μπόρεσαν να ρίξουν φως στην προέλευση των βαρύτερων χημικών στοιχείων (μολύβδου, χρυσού, πλατίνας κα), αλλά και να κάνουν μια νέα εκτίμηση του ρυθμού επέκτασης του σύμπαντος. Όλα αυτά ξεκίνησαν από την αρχική ανίχνευση, στις 17 Αυγούστου φέτος, ενός νέου τύπου σήματος βαρυτικών κυμάτων, το οποίο διήρκεσε πολύ περισσότερο (περίπου 100 δευτερόλεπτα) από ό,τι τα προηγούμενα βαρυτικά κύματα από μαύρες τρύπες (μόλις ένα κλάσμα του δευτερολέπτου). Αυτό έκανε τους επιστήμονες να καταλάβουν ότι η πηγή του σήματος ήταν διαφορετική αυτή τη φορά. Η λεπτομερής ανάλυση των στοιχείων έδειξε ότι οι μάζες των δύο αντικειμένων ήσαν περίπου 1,1 έως 1,6 φορές μεγαλύτερες του Ήλιου, αντιστοιχώντας σε μάζες άστρων νετρονίων. Τα άστρα νετρονίων είναι απομεινάρια τεράστιων άστρων, που στο τέλος της ζωής τους εκρήγνυνται ως σούπερ-νόβα. Μετά την έκρηξη παραμένει μόνο ένας -περιστρεφόμενος σαν σβούρα- τρομερά πυκνός πυρήνας αποτελούμενος, σχεδόν, μόνο από νετρόνια. Το άστρο αυτό, που δεν είναι μεγαλύτερο από μια πόλη, έχει τόση πυκνότητα, ώστε ένα κουταλάκι της ύλης του ζυγίζει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο τόνους. Όπως και τα κανονικά άστρα, τα άστρα νετρονίων συχνά υπάρχουν σε ζευγάρια, με το ένα άστρο σε ολοένα πιο κοντινή τροχιά γύρω από το άλλο, χάνοντας σταδιακά ενέργεια με τη μορφή βαρυτικών κυμάτων, έως ότου τελικά συγχωνεύονται. Όταν αυτό συμβεί -όπως αντίστοιχα και με τις μαύρες τρύπες- τρομερά ποσά ενέργειας και ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, ορατής και μη (ορατό φως, υπέρυθρο, ακτίνες-Χ κά), εκτοξεύονται στο διάστημα μαζί με τα βαρυτικά κύματα. Μόλις δύο δευτερόλεπτα μετά την ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων από τα επίγεια παρατηρητήρια LIGO και Virgo, το διαστημικό τηλεσκόπιο Fermi της NASA κατέγραψε μια ισχυρότατη έκρηξη ακτίνων γάμμα (GRB) σε μια περιοχή -στον αστερισμό του Ύδρου στο νότιο ημισφαίριο του ουρανού της Γης- από όπου εκτιμάται ότι προήλθαν τα βαρυτικά κύματα, μια σαφής ένδειξη ότι τα δύο συμβάντα συνδέονταν. Την έκρηξη GRB κατέγραψε και ο δορυφόρος Integral του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Στη συνέχεια, δεκάδες τηλεσκόπια ειδοποιήθηκαν να στρέψουν τα «μάτια» τους προς εκείνη την κατεύθυνση. Μετά από 12 ώρες, εντοπίσθηκε ένα νέο φωτεινό σημείο -που δεν υπήρχε έως εκείνη τη στιγμή- στον γαλαξία NGC4993, σε απόσταση 130 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Το εύρημα επιβεβαιώθηκε και από πολλά άλλα τηλεσκόπια, μεταξύ των οποίων από το διαστημικό Hubble και τα επίγεια του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Οι φασματοσκοπικές αναλύσεις που ακολούθησαν, έδειξαν ότι δεν επρόκειτο για έκρηξη σούπερ-νόβα, αλλά για ένα φαινόμενο που δεν είχε ποτέ παρατηρηθεί στο παρελθόν. Το φαινόμενο είχε αρχικά μπλε χρώμα και μετά κόκκινο, ώσπου έγινε πολύ αχνό για να είναι ορατό, δείχνοντας έτσι ότι μια πολύ καυτή ύλη ψυχράνθηκε γρήγορα και έχασε τη φωτεινότητά της. Σύμφωνα με τα θεωρητικά μοντέλα, πυρηνικές αντιδράσεις συμβαίνουν στην ύλη που εκτινάσσεται στο διάστημα κατά τη συγχώνευση δύο άστρων νετρονίων, παράγοντας έτσι ατομικούς πυρήνες βαρύτερους από τον σίδηρο (χρυσού, μολύβδου κά). Αυτή η καυτή ραδιενεργή ύλη διαχέεται στο διάστημα εκπέμποντας φως σε πολλά μήκη κύματος, ένα φαινόμενο γνωστό ως «κιλονόβα». Αυτή η διαδικασία, με την οποία στο σύμπαν παράγονται βαριά στοιχεία και η οποία έως τώρα ήταν μόνο θεωρητική, πιστεύεται ότι παρατηρήθηκε για πρώτη φορά και έτσι επιβεβαιώθηκε. Ακόμη, οι επιστήμονες βρήκαν ένα νέο τρόπο για να μετρήσουν τη «σταθερά του Χαμπλ», που περιγράφει τον ρυθμό επέκτασης του σύμπαντος. Η νέα εκτίμηση είναι, ότι το σύμπαν επεκτείνεται με ρυθμό περίπου 70 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο ανά παρσέκ, που συμβαδίζει με τις έως τώρα εκτιμήσεις. Όλα τα παραπάνω -και πολλά περισσότερα- περιέχονται σε πολλές επιστημονικές δημοσιεύσεις από χιλιάδες εμπλεκόμενους επιστήμονες (μεταξύ των οποίων και Έλληνες του εξωτερικού, όπως η αστροφυσικός Βίκυ Καλογερά του πανεπιστημίου Nortwestern του Σικάγο), που έγιναν σε τέσσερα επιστημονικά περιοδικά (Nature, Nature Astronomy, Physical Review Letters, The Astrophysical Journal Letters). Η πρώτη ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από μαύρες τρύπες είχε γίνει στις 14 Σεπτεμβρίου 2015 και -μετά την επιβεβαίωσή της- είχε ανακοινωθεί στις 11 Φεβρουαρίου 2016.΄Εκτοτε ανιχνεύθηκαν άλλες τρεις φορές βαρυτικά κύματα. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500168186 Εστιάζοντας στην πηγή του γεγονότος GW170817 Το βίντεο που ακολουθεί ξεκινά από ένα γενικό πλάνο του νυχτερινού ουρανού. Στη συνέχεια, εστιάζει προς τον αστερισμό της Ύδρας. Αυτή ήταν και η κατεύθυνση από την οποία εντοπίστηκαν τα βαρυτικά κύματα από τους ανιχνευτές LIGO-Virgo στις 17 Αυγούστου 2017. Με μπλε επισημαίνεται η μεγάλη περιοχή στην οποία αναμενόταν το σημείο συγχώνευσης των άστρων νετρονίων που δημιούργησαν το βαρυτικό κύμα. Στη συνέχεια πολλά τηλεσκόπια εξέτασαν την περιοχή γύρω από τον γαλαξία NGC 4993, όπου και εντοπίστηκε μια νέα πηγή που εξέπεμπε σε όλο το φάσμα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Επρόκειτο για ένα κιλονόβα που δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση των δύο άστρων νετρονίων, καθώς έλαμψε παροδικά. https://physicsgg.me/2017/10/16/%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ac%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%b7%ce%b3%ce%ae-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b5%ce%b3%ce%bf%ce%bd%cf%8c%cf%84%ce%bf%cf%82-gw170817/

Σημαντική συμβολή Ελληνίδας στην ιστορική ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από άστρα νετρονίων. Μια διακεκριμένη Ελληνίδα, επιστήμων της διασποράς, η αστροφυσικός Βίκυ Καλογερά, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Northwestern του Ιλινόις, είχε σημαντική συμβολή στην ανακάλυψη των πρώτων βαρυτικών κυμάτων από τη βίαιη και φωτεινή σύγκρουση δύο άστρων νετρονίων σε απόσταση 130 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Η ανακοίνωση έγινε την Δευτέρα ταυτόχρονα από επιστήμονες τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη. Δεν ήταν τυχαίο ότι στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες στην Ουάσιγκτον η επιστημονική κοινοπραξία LIGO και το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ, η Β. Καλογερά ήταν μία από τις έξι ειδικούς στο πάνελ, που απάντησε στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και ανέλυσε τη σημασία της ανακάλυψης. Μιας ανακάλυψης που ανοίγει νέους δρόμους στην αστρονομία, καθώς εκτός από τα βαρυτικά κύματα, παράλληλα ανιχνεύθηκε από την ίδια πηγή -τα συγχωνευόμενα άστρα νετρονίων- η ακτινοβολία, ορατή και μη, που γέννησε το κοσμικό φαινόμενο, το οποίο ήταν τόσο ισχυρό, ώστε στην πορεία «γέννησε» και βαριά χημικά στοιχεία, όπως χρυσό και πλατίνα. Σύμφωνα με την κ. Καλογερά, την κορυφαία αστροφυσικό στην πολυπληθή ερευνητική ομάδα των δύο ανιχνευτών βαρυτικών κυμάτων LIGO στις ΗΠΑ (περισσότεροι από 1.000 επιστήμονες), «οι συγχωνεύσεις δύο άστρων νετρονίων είχαν προβλεφθεί εδώ και πολλές δεκαετίες ότι μπορούν να οδηγήσουν σε τέτοιες ισχυρές εκρήξεις, αλλά αυτή η νέα πολυδιάστατη ανακάλυψη ενώνει για πρώτη φορά δύο κομμάτια-κλειδιά του παζλ». «Η ανακάλυψή μας», τονίζει, «επιβεβαιώνει πολλές θεωρητικές προβλέψεις μας, μεταξύ των οποίων ότι τα ζεύγη των άστρων νετρονίων γεννούν ακτίνες γάμμα, οπτική ακτινοβολία, υπέρυθρη, ακτίνων-Χ και ραδιοκύματα. Ταυτόχρονα, έχουμε πια στις νέες παρατηρήσεις ενδείξεις που αναδεικνύουν νέα μυστήρια, τα οποία θα πρέπει να κατανοήσουμε». H κ. Καλογερά, το όνομά της οποίας και των συνεργατών της υπάρχει στις επιστημονικές δημοσιεύσεις που συνοδεύουν τη νέα ανακάλυψη, είναι επικεφαλής της τετραμελούς ομάδας αστρονόμων και αστροφυσικών του Πανεπιστημίου Northwestern που συμμετέχει στο LIGO. Όπως λέει η ελληνίδα ερευνήτρια, «το πανεπιστήμιό μας έχει παίξει μοναδικό ρόλο στη νέα ανακάλυψη και αυτό δεν αποτελεί καμία υπερβολή». Η ίδια, εκτός από τον τίτλο της «διακεκριμένης καθηγήτριας» Φυσικής και Αστρονομίας, είναι διευθύντρια του Κέντρου Διεπιστημονικής Εξερεύνησης και Έρευνας στην Αστροφυσική (CIERA) του Northwestern. «Αυτός ο συνδυασμός φωτός και βαρυτικών κυμάτων» τονίζει «είναι τελείως καινούριος και πολύ συναρπαστικός - ποτέ δεν είχαμε έως τώρα αυτό το είδος των παρατηρήσεων. Με σήματα βαρυτικών κυμάτων από τρεις ανιχνευτές, δύο στις ΗΠΑ και έναν στην Ιταλία, ήμασταν σε θέση να πούμε στους ηλεκτρομαγνητικούς συναδέλφους μας, οι οποίοι εργάζονται σε όλο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, σε ποιό σημείο του ουρανού να εστιάσουν τα τηλεσκόπιά τους για να βρουν το ζεύγος των άστρων νετρονίων». Η ελληνίδα αστροφυσικός προσδοκά πολλές ακόμη ανακαλύψεις. Όπως λέει, «θα μπορούσε κάποιος να πει "εντάξει, κάναμε τη δουλειά μας, ας πάμε πια στο σπίτι μας". Όμως, στην πραγματικότητα, αυτή είναι απλώς η αρχή για μας. Όσες περισσότερες πηγές όπως αυτή ανιχνεύουμε, τόσα περισσότερα μπορούμε να μάθουμε. Το σύμπαν δεν σταματά με μια τέτοια σύγκρουση και όλες οι εκρήξεις δεν θα είναι ίδιες. Το ξέρουμε αυτό από τα ζεύγη των μαύρων τρυπών. Έτσι, σκοπεύουμε να ανακαλύψουμε νέα μυστήρια». Η Β.Καλογερά αποφοίτησε το 1992 από το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πήρε το διδακτορικό της το 1997 από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόι και μετά έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν. Το 2001 έγινε επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Northwestern, το 2006 αναπληρώτρια και το 2009 τακτική καθηγήτρια. Είναι συγγραφέας άνω των 200 επιστημονικών δημοσιεύσεων, μεταξύ των οποίων για τα βαρυτικά κύματα. Έχει πολλές βραβεύσεις στο ενεργητικό της και η έρευνά της χρηματοδοτείται, μεταξύ άλλων, από τη NASA. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500168339

Kronos: Tο άστρο που καταβρόχθισε τους πλανήτες του. Ένα άστρο παρόμοιο με τον δικό μας Ηλιο, το οποίο απέχει περίπου 350 έτη φωτός από τη Γη, ταξιδεύει την αρχαία ελληνική μυθολογία στον Γαλαξία. Οι αστροφυσικοί που το μελετούν θεωρούν ότι ο ασυνήθιστος αυτός μακρινός αστέρας έχει «καταπιεί» τους πλανήτες που υπήρχαν γύρω του. Για τον λόγο αυτόν τον ονόμασαν Κρόνο (Kronos), εμπνεόμενοι από τον πατέρα των θεών που έτρωγε τα παιδιά του. Όπως μάλιστα εκτιμούν, το «γεύμα» του αστρικού Κρόνου είναι κατά πολύ πλουσιότερο από εκείνο του μυθικού: υπολογίζουν ότι έχει καταβροχθίσει πλανήτες με συνολική μάζα ισοδύναμη με 15 φορές τη μάζα της Γης. Παράξενο δίδυμο Ο Κρόνος, του οποίου η επίσημη ονομασία είναι HD 240430, δεν είναι ένα συνηθισμένο άστρο. Η πρώτη «παραξενιά» που εντόπισαν σε αυτόν οι αστροφυσικοί από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον στις ΗΠΑ ήταν ότι, παρά το γεγονός πως φαίνεται να είναι μόνος, χωρίς κανένα άλλο άστρο στη γειτονιά του, στην πραγματικότητα αποτελεί το ένα μέλος ενός πρωτοφανούς δυαδικού συστήματος. Το «δίδυμό» του είναι ο HD 240429, στον οποίον οι επιστήμονες έδωσαν το όνομα ενός άλλου Τιτάνα, του Κρείου ή Κριού (Krios). Καταρρίπτοντας τους γνωστούς «κανόνες» των δυαδικών συστημάτων, οι δυο αστέρες κινούνται μαζί παρά το γεγονός ότι απέχουν μεταξύ τους 2 ολόκληρα έτη φωτός! Η τεράστια απόσταση δεν είναι το μόνο πρωτοφανές χαρακτηριστικό του αστρικού διδύμου. Μελετώντας περισσότερο το σύστημα οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα δυο άστρα, τα οποία έχουν ηλικία περίπου 4 δισ. ετών και είναι κίτρινοι νάνοι τύπου G όπως ο Ηλιος, έχουν επίσης πολύ διαφορετική χημική σύσταση. «Και άλλα άστρα που κινούνται μαζί σε σύστημα έχουν βρεθεί να έχουν διαφορετική χημική σύσταση, αλλά σε κανένα η διαφορά δεν είναι τόσο δραματική όσο στον Κρόνο και στον Κρείο» δήλωσε σε δελτίο Τύπου του πανεπιστημίου η Σεμιόνγκ Ο, επικεφαλής της μελέτης η οποία έχει αναρτηθεί στην ηλεκτρονική πλατφόρμα προδημοσίευσης arxiv.org. https://arxiv.org/abs/1709.05344 Αστρο με… βραχώδη χημεία Αντίθετα με τον Κρείο, ο Κρόνος είναι πολύ πλούσιος σε μέταλλα. Αυτό από μόνο του δεν θα ήταν ασυνήθιστο αν από τη χημική σύστασή του δεν απουσίαζε η «ισορροπία» που υπάρχει συνήθως σε παρόμοια άστρα. «Τα περισσότερα άστρα που είναι πλούσια σε μέταλλα όπως ο Κρόνος έχουν συνήθως και όλα τα άλλα στοιχεία εμπλουτισμένα σε παρόμοια επίπεδα. Ωστόσο στον Κρόνο η παρουσία των πτητικών ενώσεων είναι πολύ χαμηλή, κάτι το οποίο είναι πραγματικά παράξενο» εξήγησε η κυρία Ο. Ενώ δηλαδή το άστρο έχει πολύ υψηλά επίπεδα μετάλλων που υπάρχουν στους βραχώδεις πλανήτες (μαγνήσιο, αλουμίνιο, πυρίτιο, σίδηρο, χρώμιο, ύττριο) τα στοιχεία που σε παρόμοια άστρα συνυπάρχουν συνήθως στα ίδια επίπεδα σε αέρια μορφή (οξυγόνο, άνθρακας, άζωτο, κάλιο) εδώ βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Οι αστροφυσικοί του Πρίνστον θεωρούν ότι η ιδιαίτερη αυτή χημική σύσταση οφείλεται στο γεγονός ότι ο Κρόνος «κατάπιε» τους βραχώδεις πλανήτες που υπήρχαν γύρω του. Κάνοντας μάλιστα τους σχετικούς υπολογισμούς, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, για να προκύψει η παρούσα χημική σύσταση του άστρου, η συνολική μάζα των βραχωδών πλανητών που απορρόφησε θα πρέπει να ήταν 15 φορές όση η μάζα της Γης. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι οι πλανήτες που «έφαγε» ο Κρόνος ήταν απαραίτητα δεκαπέντε. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι δεν έχουν εντοπίσει κανένα άστρο που να έχει γύρω του δεκαπέντε πλανήτες σαν τη Γη. Εχουν ωστόσο ανακαλυφθεί συστήματα με λιγότερους βραχώδεις πλανήτες των οποίων η μάζα είναι αρκετά μεγαλύτερη από αυτήν του δικού μας. Δυο από τα πιο γνωστά παραδείγματα είναι το Kepler-11, με έξι πλανήτες με συνολική μάζα μεγαλύτερη των 22 Γαιών, και το HD 219134, του οποίου οι τέσσερις πλανήτες έχουν όλοι μαζί μάζα υπερδεκαπενταπλάσια από αυτή της Γης. Στην φωτογραφία η καλλιτεχνική απεικόνιση των διαφορετικών τύπων βραχωδών πλανητών του Γαλαξία δίνει μια ιδέα για το πώς θα μπορούσε να μοιάζει το «γεύμα» του άστρου Κρόνος, το οποίο έχει καταπιεί πλανήτες που ισοδυναμούν με 15 φορές τη μάζα της Γης. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500168315

Εκτοξευτηκε το “Soyuz-2.1α” με το TGK"Progress MS-07" Στις 14 Οκτωβρίου το οχημα μεταφοράς φορτίου (THC) «MS-07 Progress' ξεκίνησε με επιτυχία με το όχημα εκτόξευσης (LV)” Σογιούζ-2.1α «σε χαμηλή γήινη τροχιά για να σταλεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS ). Πεδία στόχων: παράδοση στο πλοίο φαγητό, νερό και άλλα που χρειάζονται στο πλαίσιο της διαδικασίας. επιβιωσης. Ο Πύραυλος εκτόξευσης ξεκίνησε απο το νούμερο 31 του Μπαϊκονούρ στις 11:47 ώρα Μόσχας. Ο ελλιμενισμός του φορτηγού με το χώρο υποδοχής (CO 1), «Pierce» ISS πραγματοποιείται αυτόματα υπό τον έλεγχο των ειδικών ISS RS LOCT σε MCC και τους Ρώσους κοσμοναύτες Σεργκέι Ryazansky και ο Αλέξανδρος Misurkin που θα ελέγχουν τη διαδικασία της ελλιμενισμού με το διαστημικό σταθμό. Το φορτηγό πλοίο «Progress MS-07» παραδίδει στον ISS περίπου 2800 kg εμπορευματων και του εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής του πληρώματος σε τρόφιμα, καύσιμα 950 kg, 50 kg συμπιεσμένων αερίων (οξυγόνο και αέρας) και 420 kg νερού. https://www.roscosmos.ru/print/24229/ Εκτός ελέγχου προς τη Γη κατευθύνεται ο διαστημικός σταθμός της Κίνας Tiangong-1 Ο βάρους οκτώμιση τόνων διαστημικός σταθμός της Κίνας, Tiangong-1 αναναμένεται να συντριβεί σε λίγους μήνες στην επιφάνεια της Γης. Ο μήκους δέκα μέτρων σταθμός , που σημαίνει Ουράνιο Παλάτι εκτοξεύθηκε το 2011 στο πλαίσιο ενός φιλόδοξου προγράμματος με στόχο την ανάδειξη της Κίνας σε διαστημική υπερδύναμη. Χρησιμοποιήθηκε για επανδρωμένες και μη αποστολές και τον επισκέφθηκε το 2012 η πρώτη γυναίκα αστροναύτης της Κίνας, η Λιου Γιανγκ. Το 2016 αστρονόμοι παρατήρησαν ότι ο σταθμός κινείται άσκοπα και εκτός ελέγχου με πορεία προς τη Γη, αλλά επί μακρό διάστημα το Πεκίνο τηρούσε σιγήν ιχθύος, μέχρι που επιβεβαίωσε ότι έχασε τον έλεγχό του. Η Κινεζική Διαστημική Υπηρεσία ενημέρωσε μάλιστα τα Ηνωμένα Έθνη ότι αναμένει την πτώση του Tiangong-1 κάπου ανάμεσα στον Οκτώβριο του 2017 και τον Απρίλιο του 2018. Έκτοτε η τροχιά του τον φέρνει ολοένα και κοντύτερα στη Γη, κάτω από τα 300 χιλιόμετρα, ενώ πέφτει ολοένα και ταχύτερα. Αν και το μεγαλύτερο τμήμα του σταθμού αναμένεται να καεί στην ατμόσφαιρα κάποια κομμάτια του μπορεί να ζυγίζουν έως και 100 κιλά όταν θα συντριβούν στην επιφάνεια της Γης, σύμφωνα με εκτιμήσεις του φημισμένου αστροφυσικού του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, Τζόναθαν Μακντάουελ. Άγνωστο που και πότε ακριβώς θα πέσει o Tiangong-1 Η πιθανότητα να πέσει ο σταθμός σε κατοικημένη περιοχή θεωρείται μικρή, αλλά η Κίνα είπε τον περασμένο Μάιο στην «Επιτροπή Ειρηνικών Χρήσεων του Εξώτερου Διαστήματος» του ΟΗΕ ότι θα παρακολουθεί προσεκτικά την κάθοδο του σταθμού και θα ενημερώσει τα Ηνωμένα Έθνη όταν θα αρχίσει η τελική πτώση του. Όμως ακόμη και λίγες μέρες πριν αυτό συμβεί θα είναι αδύνατο να υπολογίσουν οι επιστήμονες πού ακριβώς θα πέσει, είπε ο Μακντάουελ. «Δεν μπορείς να τα κατευθύνεις αυτά τα πράγματα. Ακόμη και δύο μέρες πριν την επανείσοδό του δεν θα ξέρουμε περισσότερα απ’ ό,τι έξι-επτά ώρες πάνω κάτω πότε θα πέσει. Κι αφού δεν θα ξέρουμε το πότε, δεν θα γνωρίζουμε και το που», τόνισε. Ο Μακντάουελ είπε ότι μια μικρή αλλαγή στις ατμοσφαιρικές συνθήκες μπορεί να μετακινήσει το σημείο πρόσκρουσης «από μια ήπειρο στην επόμενη». Ανεξέλεγκτες πτώσεις διαστημικών σκαφών έχουν γίνει και στο παρελθόν, αλλά καμία δεν προκάλεσε τον τραυματισμό ανθρώπων. Το 1991 ο σοβιετικός διαστημικός σταθμός Salyut 7 και το διαστημικό όχημα Cosmos 1686, που ήταν προσδεδεμένο σ’ αυτόν συνετρίβησαν πάνω από την Αργεντινή εκτινάσσοντας συντρίμμια πάνω από την κωμόπολη Καπιτάν Μπερμούντεζ. 12 χρόνια νωρίτερα, το 1979, ο διαστημικός σταθμός Skylab της NASA επανήλθε ανεξέλεγκτα στην ατμόσφαιρα, ανεφλέγη και κάηκε στο μεγαλύτερο μέρος του, αλλά κάποια μεγάλα κομμάτια έπεσαν έξω απ’ το Περθ της δυτικής Αυστραλίας. Σχόλιο:Η απώλεια του Tiangong-1 απο την Κίνα ειναι μεγαλο χτύπημα στο Διαστημικό της πρόγραμμα που στηριζόταν στην υπαρξη του Κινεζικου Διαστημικού Σταθμου.Πιθανόν τώρα να δουμε αλλαγη των προτεραιοτητων της Κινεζικης Διαστημικής Υπηρεσίας και στροφη προς την Σεληνη μετα και την συμφωνια της Roscosmos και της ΝΑΣΑ για Σεληνιακό Διαστημικό Σταθμο. http://www.pronews.gr/epistimes/diastima/638587_ektos-eleghoy-pros-ti-gi-kateythynetai-o-diastimikos-stathmos-tis-kinas

Ερχονται τα φεγγαρόπαιδα! Οπως φαίνεται, πολύ σύντομα στην ταυτότητα και στα διαβατήρια κάποιων ανθρώπων θα αναγράφεται ως τόπος γέννησης η Σελήνη, ο Αρης ή ο Τιτάνας! Διαστημικές υπηρεσίες και ιδιωτικές εταιρείες έχουν αποδυθεί σε έναν αγώνα ταχύτητας για το ποια θα καταφέρει να εγκαταστήσει πρώτη ανθρώπους μακριά από τη Γη. Τον τελευταίο μήνα υπήρξε ένα πρωτοφανές μπαράζ ανακοινώσεων από όσους οραματίζονται την παρουσία του ανθρώπου μακριά από τον πλανήτη μας. Εκείνος που προκάλεσε τον μεγαλύτερο θόρυβο ήταν ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA). Στελέχη της ESA σε συνέδριο που έγινε πριν από λίγες εβδομάδες στη Ρίγα, στη Λετονία, έδωσαν στοιχεία για το «Χωριό της Σελήνης», όπως το αποκαλούν. Πρόκειται για μια μεγάλη βάση η οποία θα λειτουργεί τόσο ως τόπος επιστημονικής έρευνας όσο και ως τόπος ανάπτυξης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων (π.χ. ορυχείων) αλλά και ως τουριστικός προορισμός. Σε πρώτη φάση το χωριό θα αποτελείται από φουσκωτές κατοικίες, αλλά σε δεύτερο στάδιο θα κατασκευαστούν μικρά οικήματα μέσω τεχνολογίας τρισδιάστατης εκτύπωσης, με υλικά από το έδαφος της Σελήνης. Το «Σεληνοχωριό» Σύμφωνα με όσα ανέφεραν τα στελέχη της ESA στη Ρίγα, το χωριό θα είναι έτοιμο το 2030 και υπολογίζεται ότι αρχικά θα κατοικούν εκεί περίπου 100 άτομα, αλλά ως το 2050 ο αριθμός αυτός θα έχει δεκαπλασιαστεί και θα έχουν δημιουργηθεί εκεί και οι πρώτες... φεγγαροοικογένειες. Οι επιτελείς της ESA έχουν μελετήσει πιθανά σημεία για την κατασκευή του χωριού και έχουν καταλήξει ότι ιδανικότερο είναι το λεκανοπέδιο Aitken στον Νότιο Πόλο της Σελήνης που έχει διάμετρο περίπου 2.500 χλμ. και μεγάλα υψώματα, κάποια εκ των οποίων εκτείνονται πολλά χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους του. Αυτά τα υψώματα τα λούζει μόνιμα το ηλιακό φως, άρα αποτελούν ιδανικό τόπο δημιουργίας αποικιών που θα χρησιμοποιούν την άφθονη ηλιακή ενέργεια για να λειτουργούν. Ωστόσο κάποιοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι εγκαταστάσεις κατοικίας ανθρώπων στη Σελήνη είναι προτιμότερο να γίνουν σε περιοχές των πόλων τις οποίες δεν βλέπει ποτέ το ηλιακό φως. Αυτό γιατί σε εκείνες τις περιοχές υπάρχουν αποθέματα νερού σε παγωμένη μορφή. Ετσι οι κάτοικοι αφενός θα επεξεργάζονται το παγωμένο νερό ώστε να γίνει πόσιμο και αφετέρου θα απομονώνουν το οξυγόνο και το υδρογόνο από αυτό για να συντηρούν ατμοσφαιρικά και ενεργειακά τις εγκαταστάσεις. Την αποίκιση της Σελήνης στηρίζει και ο Τζεφ Μπέζος, ιδρυτής του διαδικτυακού εμπορικού γίγαντα Amazon. Ο Μπέζος έχει ιδρύσει τη διαστημική υπηρεσία Blue Origin, η οποία έχει δημιουργήσει το πρόγραμμα Blue Moon, μέσω του οποίου η εταιρεία θα αποστέλλει φορτία στη Σελήνη ώστε να κατασκευαστεί ρομποτικά ένας μόνιμος ανθρώπινος οικισμός. Σύμφωνα με τον Μπέζος η εξερεύνηση και ο αποικισμός του ηλιακού μας συστήματος θα επέτρεπε σε τουλάχιστον 1 τρισεκατομμύριο ανθρώπους να ζήσουν εκτός της Γης. Πριν από λίγες εβδομάδες έγινε επίσης γνωστό ότι η NASA και η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos θα συνεργαστούν για τη δημιουργία ενός μεγάλου διαστημικού σταθμού που θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Ο σταθμός αυτός θα παρέχει πλήθος υπηρεσιών στην προσπάθεια εξερεύνησης και αποίκησης του φυσικού μας δορυφόρου ενώ θα λειτουργεί και ως ενδιάμεσος σταθμός για τις επανδρωμένες αποστολές στον Αρη ή σε άλλες περιοχές του ηλιακού μας συστήματος. Λεωφορείον «ο Αρης» Τα φώτα της δημοσιότητας συγκέντρωσε πριν από λίγες ημέρες για πολλοστή φορά ο αμερικανός μεγιστάνας και οραματιστής Ελον Μασκ. Ο ιδιοκτήτης της βιομηχανίας ηλεκτρικών αυτοκινήτων Tesla έχει δημιουργήσει την πιο δυναμική και δραστήρια ιδιωτική διαστημική εταιρεία, την Space X. Η εταιρεία δραστηριοποιείται κατά βάση στην ανάπτυξη επαναχρησιμοποιούμενων πυραυλικών συστημάτων. Με τους πυραύλους αυτούς θα μπορούν να πραγματοποιούνται πολύ συχνά διαστημικά ταξίδια που θα μεταφέρουν στον μικρότερο δυνατό χρόνο αλλά και με το μικρότερο δυνατό κόστος ανθρώπους στο Διάστημα. Την περασμένη εβδομάδα ο Μασκ παρουσίασε σε μεγάλο συνέδριο στην Αδελαΐδα το τελευταίο πρότζεκτ της Space X, το πυραυλικό σύστημα BFR. Με αυτό το πυραυλικό σύστημα μάλιστα δεν θα μετακινούνται γρήγορα οι άνθρωποι μόνο στο Διάστημα αλλά και εντός της Γης. Σύμφωνα με τον Μασκ με το BFR θα μπορούν κάθε φορά περίπου 100 επιβάτες να κάνουν υπερατλαντικά ταξίδια σε διάστημα περίπου μισής ώρας! Βέβαια ο μεγάλος στόχος του Μασκ δεν είναι να μεταφέρει ανθρώπους από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη αλλά από τη Γη στον Αρη. Υποστηρίζει ότι η Space X θα σε θέση να πραγματοποιήσει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη σε περίπου επτά χρόνια και ότι η πρώτη αποικία θα δημιουργηθεί εκεί τρία χρόνια αργότερα. Υποστηρίζει μάλιστα ότι με τα πυραυλικά του συστήματα η αποικία στον Αρη στα μέσα του αιώνα θα αριθμεί περί το 1 εκατομμύριο ανθρώπους! Στο ίδιο συνέδριο εκπρόσωποι του αεροναυπηγικού κολοσσού Lockheed Martin ανακοίνωσαν την απόφαση της εταιρείας να δημιουργήσει έναν επανδρωμένο διαστημικό σταθμό που θα βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Αρη. Το πλήρωμα του σταθμού θα πραγματοποιεί μελέτες στον Κόκκινο Πλανήτη ελέγχοντας από τον σταθμό ρομπότ και drones που θα βρίσκονται εκεί. Τα ρομπότ και τα drones θα πραγματοποιούν εξερευνήσεις και θα συλλέγουν δείγματα εδάφους για ανάλυση. Οι εργασίες και οι μελέτες θα έχουν ως βασικό στόχο την προετοιμασία για μια επανδρωμένη αποστολή στην επιφάνεια του Αρη. Τιτάνιες προσδοκίες Πριν από λίγες εβδομάδες έγινε γνωστό ότι το φημισμένο Τμήμα Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς στις ΗΠΑ πρότεινε στη NASA μια αποστολή αυτόνομων ιπτάμενων οχημάτων στον Τιτάνα, τον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου. Τα drones θα εξερευνούν τον δορυφόρο και βασική τους αποστολή θα είναι η αναζήτηση περιοχών που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν αρχικά κάποια βάση και αργότερα κάποια αποικία. Σχεδόν ταυτόχρονα επιστήμονες του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνιας (Caltech) παρουσίασαν μια μελέτη στην οποία αναφέρεται ότι στον Τιτάνα μπορεί να δημιουργηθεί μια αποικία 300 εκατομμυρίων ανθρώπων, η λειτουργία και βιωσιμότητας της οποίας θα στηρίζεται στον αστείρευτο πλούτο υδρογονανθράκων του δορυφόρου. Οι άνθρωποι των σπηλαίων Από την άλλη πλευρά, στο συνέδριο που έγινε στη Ρίγα ομάδα επιστημόνων από τα πανεπιστήμια της Πάντοβα και της Μπολόνια παρουσίασε μελέτη σύμφωνα με την οποία δεν είναι απαραίτητο να ταλαιπωρηθούμε με τη δημιουργία βάσεων και αποικιών στη Σελήνη και στον Αρη αφού μπορούμε να ζήσουμε άνετα και με ασφάλεια στα υπόγεια τούνελ και σπήλαια που έχουν δημιουργηθεί στο υπέδαφός τους από την ηφαιστειακή δραστηριότητα. Η ιδέα αυτή είχε πέσει και στο παρελθόν στο τραπέζι, αλλά είναι η πρώτη φορά που αποκτά επιστημονική υπόσταση. Σύμφωνα με τους θιασώτες της ιδέας η εγκατάσταση των ανθρώπων στα υπόγεια τούνελ και σπήλαια θα τους προστατέψει από την άκρως βλαβερή για τον άνθρωπο ηλιακή και κοσμική ακτινοβολία, η οποία είναι πολύ πιο έντονη από τη Γη στον Αρη και στη Σελήνη, αλλά και από την πτώση διαστημικών αντικειμένων, που είναι πολύ πιο συχνή εκεί. Αν συμβεί αυτό, θα δημιουργηθεί μια διαστημική γενιά «ανθρώπων των σπηλαίων» και φυσικά θα γεννηθούν και θα ζήσουν εκεί πολλά παιδιά. http://www.tovima.gr/science/article/?aid=907514

Ελληνίδα ανακάλυψε οκτώ σπάνιους γαλαξίες με σχήμα πούρου. Οι περισσότεροι γαλαξίες στο σύμπαν είναι ελλειπτικοί ή σπειροειδείς, υπάρχουν όμως και μερικοί πολύ πιο σπάνιοι, που έχουν σχήμα πούρου ή αδραχτιού. Έως τώρα είχαν βρεθεί μόνο 12 τέτοιοι, αλλά μια ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής μια Ελληνίδα ανακάλυψαν άλλους οκτώ, ανεβάζοντας πλέον σε 20 το συνολικό αριθμό τους. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Δρ Αθανασία Τάτση, μεταδιδακτορική ερευνήτρια του Ινστιτούτου Αστρονομίας Μαξ Πλανκ στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής Astronomy & Astrophysics. https://www.aanda.org/articles/aa/abs/2017/10/aa30218-16/aa30218-16.html Η ανακάλυψη ακόμη οκτώ «πούρων», που περιστρέφονται σαν αδράχτια γύρω από τον επιμήκη άξονά τους, δείχνει ότι το εν λόγω είδος γαλαξιών είναι λιγότερο σπάνιο από ό,τι νόμιζαν έως τώρα οι αστρονόμοι. Τα νέα ευρήματα επέτρεψαν στους επιστήμονες να δημιουργήσουν ένα νέο μοντέλο για το πώς πιθανώς δημιουργήθηκαν αυτοί οι ασυνήθιστοι γαλαξίες, μάλλον από μια ειδικού τύπου συγχώνευση δύο σπειροειδών γαλαξιών που προϋπήρχαν. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500168061

Μια νέα αναπάντεχη ανακάλυψη βαρυτικού κύματος. Την Δευτέρα 16 Οκτωβρίου, στις (10:00 am EDT) 5:00 μ.μ. ώρα Ελλάδος. οι ερευνητές από τους ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων LIGO και Virgo, αλλά και από περίπου 70 αστεροσκοπεία θα κάνουν μια βαρυσήμαντη ανακοίνωση, την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε ζωντανά ΕΔΩ: Εικάζεται ότι η ανακοίνωση θα αναφέρεται σε ένα από τα παρακάτω γεγονότα: 1. Οι ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων εντόπισαν κι άλλο ζεύγος μαύρων τρυπών που συγχωνεύθηκαν παράγοντας βαρυτικά κύματα (μάλλον το λιγότερο πιθανό, αν βασιστούμε στα σχόλια του βραβευμένου με το Νόμπελ φυσικής 2017, R. Weiss). 2. Να έχουν ανιχνεύσει βαρυτικά κύματα που προέρχονται, όχι από μαύρες τρύπες, αλλά από κάτι άλλο – πιθανότατα αστέρες νετρονίων. 3. Τα τηλεσκόπια των αστρονόμων να έχουν εντοπίσει την πηγή των βαρυτικών κυμάτων από τις συγκρούσεις των μαύρων οπών που ανιχνεύθηκαν προσφάτως , αναγνωρίζοντας κάποιο σχετικό φωτεινό σήμα. 4. Ανιχνεύθηκαν βαρυτικά κύματα από την συγχώνευση άστρων νετρονίων και ταυτόχρονα να εντοπίστηκε η πηγή τους από τα αντίστοιχα φωτεινά σήματα (Υπενθυμίζεται ότι στα τέλη Αυγούστου είχαν κυκλοφορήσει «Φήμες για ένα νέο είδος βαρυτικών κυμάτων από συγκρούσεις άστρων νετρονίων«) http://physicsgg.me/2017/10/14/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%80%ce%ac%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%b7-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba/

Οι Φυσικές Επιστήμες μπήκανε στο στόχαστρο του Υπουργείου που ηγείται ο Κ.Γαβρόγλου Κοινό Δελτίο Τύπου των Επιστημονικών Ενώσεων των φυσικών επιστημών για τις προτεινόμενες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα μετά τη συνάντηση εργασίας με την ηγεσία του ΙΕΠ ΑΘΗΝΑ 12-10-2017 ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ Την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2017 οι Επιστημονικές Ενώσεις Βιοεπιστημόνων, Φυσικών, Χημικών συνεδρίασαν στα γραφεία της ΕΕΧ, με στόχο την συνεργασία και την οργάνωση κοινής θέσης σχετικά με τις επικείμενες αλλαγές στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Οι Επιστημονικές Ενώσεις (ΕΕ) έχουν ως στόχο το ελληνικό σχολείο να εκπαιδεύει τον ενημερωμένο και ολοκληρωμένο πολίτη, ο οποίος θα είναι εγγράμματος σε γλώσσα, μαθηματικά και φυσικές επιστήμες, καθώς και τον μελλοντικό επιστήμονα που θα μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Δεν μπορεί παρά να αναφερθεί ό,τι τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και η UNESCO και ο OECD (OOΣΑ) έχουν επισημάνει από το 2008 με επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις, μελέτες και ντιρεκτίβες την ανάγκη να αυξηθεί η διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση σε όλη την Ευρώπη. Η παρότρυνση αυτή για την αναβάθμιση των Φυσικών Επιστημών στα προγράμματα σπουδών στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι απόρροια ερευνών, οι οποίες αναδεικνύουν τον ρόλο των Φυσικών Επιστημών στην ανάπτυξη της έρευνας και την ενίσχυση της καινοτομίας, που είναι προϋποθέσεις για την βιώσιμη και αειφόρα ανάπτυξη και την διατήρηση του βιοτικού επίπεδου της Ευρώπης. Επίσης, οι αναβαθμισμένες Φυσικές Επιστήμες συμβάλλουν αποφασιστικά στην καλλιέργεια ορθολογικής/δομικής σκέψης που είναι προϋπόθεση για τη διαμόρφωση ενός ελεύθερου ορθολογικού και υπεύθυνου ανθρώπινου υποκείμενου με ηθική και συνειδησιακή αυτονομία, το οποίο θα εγγυάται και την Δημοκρατία. Στην Ευρώπη η διδασκαλία των Φυσικών Επιστημών καταλαμβάνει κατά μέσο όρο το 22,00% του ωρολογίου προγράμματος στην υποχρεωτική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ενώ στην χώρα μας οι Φυσικές Επιστήμες καταλαμβάνουν 13,53% του προγράμματος και το προτεινόμενο σχέδιο για την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση τείνει να τις συρρικνώσει ακόμη περισσότερο. Με δεδομένη τη θέση τους για την αξία και την αναγκαιότητα της διδασκαλίας των Φυσικών Επιστημών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, οι ΕΕ κατέληξαν στις ακόλουθες θέσεις: 1. Οι αλλαγές θα πρέπει να γίνονται οργανωμένα και συστηματικά από την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση προς το εξεταστικό σύστημα, ώστε να τις διατρέχει ενιαία φιλοσοφία και να είναι αποτελεσματικές, υπό την έννοια της αλλαγής του παραδείγματος και άρα και της στάσης της εκπαιδευτικής κοινότητας (μαθητών και εκπαιδευτικών). 2. Για την υιοθέτηση οποιασδήποτε αλλαγής είναι απαιτούμενη η αποτίμηση της προηγούμενης, ώστε με οργανωμένο και συστηματικό τρόπο να αξιοποιηθούν τα θετικά της σημεία και να βελτιωθούν τα προβληματικά. Το σημερινό σύστημα έχει λειτουργήσει μόνο δύο χρόνια, και παρότι υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις βελτίωσης του επιπέδου των φοιτητών στις σχολές και τα τμήματα των Θετικών Επιστημών, δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί. Οι αλλαγές, ιδίως αν δεν στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα βελτιώσουν και δεν θα αποδιοργανώσουν εντελώς το σχολείο. 3. Ο περιορισμός του αριθμού των μαθημάτων δεν αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη για τον περιορισμό των φροντιστηρίων, αλλά αντίθετα είναι πιθανόν να δημιουργήσει πολύ πιο εκτεταμένη ανάγκη για τα εξάωρα μαθήματα και πολύ μεγαλύτερο άγχος, διότι μία ενδεχόμενη αποτυχία σε ένα από αυτά τα μαθήματα θα έχει μεγάλο κόστος για τον υποψήφιο. 4. Σε κάθε περίπτωση, οι προτεινόμενες αλλαγές οφείλουν να διασφαλίζουν την βασική αρχή της ισότιμης πρόσβασης των υποψηφίων στα τμήματα και στις σχολές, και να μην προβλέπουν παράλληλες διαδρομές στο ίδιο πεδίο. 5. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αποδεκτή η ενοποίηση των ειδικοτήτων ΠΕ04 όπως προβλέπεται από το σχέδιο, διότι αυτό θα σημάνει υποβάθμιση των γνωστικών αντικειμένων και περαιτέρω απαξίωση του Λυκείου. 6. Είναι απαραίτητη η αύξηση των ωρών της διδασκαλίας των Φυσικών Επιστημών τουλάχιστον στον Μ.Ο. των χωρών της Ε.Ε., δίνοντας παράλληλα έμφαση στον πειραματικό τους χαρακτήρα και την εργαστηριακή διδασκαλία. 7. Τέλος, ένα εξαιρετικά σημαντικό θέμα αφορά στην διαδικασία εκπόνησης των σχεδίων για το Εκπαιδευτικό Σύστημα, διότι η διαδικασία διασφαλίζει την Δημοκρατία και άρα δημιουργεί προϋποθέσεις συναίνεσης. Στα θέματα αυτά που αφορούν στην ουσία της Δημοκρατίας, υπάρχουν σοβαρά αναπάντητα ερωτήματα: •Ποιες είναι οι επιτροπές οι οποίες εν κρυπτώ σχεδιάζουν εκπαιδευτικά συστήματα και αναλυτικά προγράμματα, χωρίς καμία κοινωνική λογοδοσία; •Εκπροσωπούνται όλες οι ειδικότητες σε αυτές τις επιτροπές, ώστε να αποφεύγονται νεποτισμοί, αντιεπιστημονικές προσεγγίσεις και συντεχνιακές εξυπηρετήσεις; •Γιατί αγνοούνται συστηματικά σε αυτές τις επιτροπές οι επιστημονικές ενώσεις; Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΙΕΠ Την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2017 εκπρόσωποι όλων των Επιστημονικών Ενώσεων των Φυσικών Επιστημών συναντήθηκαν και συνομίλησαν για περίπου 3 ώρες με τον Πρόεδρο του ΙΕΠ. Κ. Κουζέλη, τον Αντιπρόεδρο του ΙΕΠ κ. Χαραμή και την Σύμβουλο του ΙΕΠ για τις ΦΕ, κ. Φέρμελη σε μία ειλικρινή και επί της ουσίας συζήτηση, δυστυχώς, χωρίς την επιθυμητή σύγκλιση απόψεων. Οι εκπρόσωποι των ενώσεων Φυσικής, Χημείας και Βιοεπιστημών οι οποίοι ήταν παρόντες στο ΙΕΠ, μοιράζονται την ίδια ανησυχία για τις άσχημες εξελίξεις που έρχονται. Η όποια θετική εντύπωση προκλήθηκε από την πρόσκληση του ΙΕΠ στις ΕΕ επισκιάστηκε, κατά τη διάρκεια της συζήτησης, από τα ακόλουθα αρνητικά στοιχεία: •Η παραδοχή από πλευράς ΙΕΠ ότι οι ΕΕ καλούνται να τοποθετηθούν σε ένα σχέδιο – φάντασμα το οποίο επισήμως δεν έχει ανακοινωθεί για την Α και Β Λυκείου. •Οι ΕΕ δεν θα συμμετάσχουν στην εκπόνηση Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών, παρόλη τη δέσμευση του Προέδρου του ΙΕΠ ότι θα ενημερώνονται τακτικά και για κάθε στάδιο της προετοιμασίας τους. •Παρότι ο Πρόεδρος του ΙΕΠ παραδέχθηκε ότι υπάρχει αίτημα για την αύξηση των ωρών διδασκαλίας των ΦΕ στην Ευρώπη, δεν απάντησε στις έντονες πιέσεις όλων των εκπροσώπων για το Ελληνικό σχολείο το οποίο υπολείπεται έναντι των ευρωπαϊκών αυτή τη στιγμή και με το υπό συζήτηση σχέδιο συρρικνώνεται ακόμη περισσότερο. •Στις θέσεις 1 και 2 των ΕΕ, η απάντηση που δόθηκε είναι ότι οι σχεδιαζόμενες αλλαγές για την Β ΛΥΚΕΙΟΥ με ορίζοντα εφαρμογής τη σχολική χρονιά 2018-2019, επηρεάζουν και το σχεδιασμό όλου του υπόλοιπου εκπαιδευτικού συστήματος, θέση που βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την άποψη των ΕΕ που θεωρούν ότι οι αλλαγές στο σχολείο πρέπει να διατρέχονται από ενιαία φιλοσοφία σε σχέση με τον πολίτη και τον μελλοντικό επιστήμονα τον οποίο εκπαιδεύει. •Στη Β Λυκείου οι ώρες των Φυσικών Επιστημών Γενικής Παιδείας από 6 που είναι σήμερα περιορίζονται σε ένα τετράωρο μάθημα (μείωση 33,33%), το περιεχόμενο του οποίου δεν είναι γνωστό και για το οποίο δεν δόθηκε καμία διευκρίνιση. •Επίσης στη Β Λυκείου προβλέπονται 10 μαθήματα εμβάθυνσης, εκ των οποίων τα τρία είναι ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ- ΦΥΣΙΚΗ- ΧΗΜΕΙΑ/ΒΙΟΛΟΓΙΑ. Από τα μαθήματα αυτά ο μαθητής θα επιλέγει ελεύθερα, χωρίς κανένα περιορισμό, επομένως μπορεί να μην διδαχθεί καθόλου Επιστήμες ή Μαθηματικά στην εμβάθυνση της Β Λυκείου. •Καμία απάντηση δεν δόθηκε για την ισότιμη μεταχείριση των Επιστημών και το θεωρητικό ή το επιστημολογικό πλαίσιο της ενοποίησης – σαρδελοποίησης Χημείας και Βιολογίας, και στη Β και στη Γ τάξη, γεγονός που καθιστά σαφές ότι πρόκειται για μια προειλημμένη απόφαση. Δεν υπήρξε καμία απάντηση επίσης στην παρατήρηση ότι το αν θα γίνει με το προτεινόμενο σύστημα κάποιος γιατρός ή φαρμακοποιός θα το καθορίζει σε ποσοστό 26,67% η ΓΛΩΣΣΑ και 13,33% η Χημεία και 13,33% η Βιολογία. Από την πλευρά τους οι Επιστημονικές Ενώσεις, παρά την απογοήτευση που τις κατέλαβε, δήλωσαν: •ότι το σχέδιο που προτείνεται με βάση αφενός την ανακοίνωση του Υπουργείου για την Γ Λυκείου και τις ανεπίσημες πληροφορίες για την Β τάξη είναι πρακτικά ανεφάρμοστο, ακόμη και λόγω του αριθμού των απαιτούμενων αιθουσών διδασκαλίας, •ότι ελκυστικό σχολείο δεν είναι ένα σχολείο υποβαθμισμένης γνώσης που την διδάσκουν αδιαφοροποίητα και επομένως μη ικανοποιητικά, καθηγητές εκτός ειδικότητας, •την πρόθεσή τους να συμβάλουν χωρίς καμία οικονομική απαίτηση με προτάσεις, αναλυτικά προγράμματα, στη συγγραφή των σχολικών βιβλίων, υπό μία και μοναδική προϋπόθεση: Να είναι σαφές το πλαίσιο συζήτησης, δηλαδή να έχουν δοθεί όλα τα δεδομένα, και να είναι αποδεκτό ως προς τη θέση και τον ρόλο των Φυσικών Επιστημών. http://physicsgg.me/2017/10/14/%ce%bf%ce%b9-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%82-%ce%bc%cf%80%ce%ae%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%b5-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%84%cf%8c%cf%87/

Ο αστροφυσικός Αθ. Οικονόμου αποκαλύπτει μυστικά της Αφροδίτης. Πριν από μερικές ημέρες βρισκόταν στα άδυτα της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας, ως ένας από τους τρεις «σοφούς» της ΝΑΣΑ που έχουν αναλάβει την προετοιμασία της μη επανδρωμένης αποστολής που θα γίνει το 2027 στον πλανήτη Αφροδίτη. Σήμερα, το ΑΠΕ-ΜΠΕ τον συνάντησε στην Κοζάνη, στην έδρα της περιφέρειας δυτικής Μακεδονίας, όπου με ορισμένους πιστούς του συνεργάτες προσπαθεί να προωθήσει την υλοποίηση ενός οράματος ζωής: τη δημιουργία αστρονομικού πάρκου με αστεροσκοπείο, για ερασιτεχνικούς και επιστημονικούς σκοπούς, πάνω από το χωριό Ζιάκα Γρεβενών, στην κορυφή του Όρλιακα, όπου μικρός ατένιζε, τις νύκτες του καλοκαιριού, τον έναστρο ουρανό. Πρόκειται για τον καθηγητή Αστροφυσικής του πανεπιστημίου του Σικάγου Θανάση Οικονόμου που, ως επιστήμονας, ευτύχησε να έχει λάβει μέρος σε όλες τις μεγάλες αποστολές για την εξερεύνηση του Διαστήματος και ειδικότερα του πλανήτη ‘Αρη. Πολλά από τα διαστημικά οχήματα και σκάφη έφεραν δικό του εξοπλισμό και όργανα μέτρησης, ενώ έχει συνεργαστεί με επιτυχία με τρεις κορυφαίες υπηρεσίες διαστήματος του κόσμου, τη ΝΑΣΑ, τη Ρωσική Διαστημική Υπηρεσία και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος. Ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της αποστολής της Αφροδίτης; «Ότι θα έχουμε πολύ περιορισμένο ωφέλιμο χρόνο στην διάθεση μας για να συλλέξουμε στοιχεία. Μόνο τέσσερις ώρες. Κοιτάξτε στην επιφάνεια της Αφροδίτης, οι θερμοκρασίες αγγίζουν τους 460 βαθμούς Κελσίου και η πίεση στο περιβάλλον της ατμόσφαιρας της είναι 80 φορές μεγαλύτερη από αυτή που επικρατεί στην επιφάνεια της Γης. Η Αφροδίτη είναι ένας από τους πολύ σκληρούς πλανήτες, εάν τον συγκρίνουμε με τη Γη» λέει. Με τα εκπληκτικά ελληνικά του, στην προφορά και την άρθρωση, παρότι ζει πάνω από εβδομήντα χρόνια εκτός Ελλάδας, εξηγεί: «Έχουμε βρει τον τρόπο που θα γίνει η προσεδάφιση του σκάφους στην επιφάνεια του πλανήτη και όλο το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται τώρα στον ωφέλιμο χρόνο που θα υπάρξει προκειμένου τα όργανα του σκάφους να προλάβουν να στείλουν τα δεδομένα τους, πριν καταστραφούν από τις υψηλές θερμοκρασίες». Στην επιχείρηση, συνεχίζει ο Θανάσης Οικονόμου, έχουμε προβλέψει την παρουσία ενός δορυφόρου που θα φωτογραφίσει, βλέποντας μέσα από τα σύννεφα, την επιφάνεια του πλανήτη, ενώ ταυτόχρονα θα λαμβάνει και θα αναμεταδίδει τις πληροφορίες τού μη επανδρωμένου οχήματος που θα έχει προσεδαφιστεί νωρίτερα στην επιφάνειά του. Ο ίδιος εκφράζει την αισιοδοξία του για τη θετική έκβαση του εγχειρήματος της αποστολής στην Αφροδίτη, και πως γι’ αυτόν τον λόγο χρειάζεται τέσσερις φορές τον χρόνο να βρίσκεται στη Μόσχα όπου συζητούνται θέματα και λεπτομέρειες της προετοιμασίας κάθε σταδίου. Για την επανδρωμένη αποστολή στον ‘Αρη, αποκαλύπτει ότι αυτό που μελετάται με εντατικό τρόπο από τους επιστήμονες, σε συνδυασμό με την εξέλιξη της τεχνολογίας και τη χρήση νέων υλικών, είναι η δημιουργία εκείνων των προϋποθέσεων, ώστε η αποστολή που θα φτάσει στον ‘Αρη, να μπορέσει να αξιοποιήσει τις τοπικές πρώτες ύλες που υπάρχουν άφθονες στον πλανήτη και να «κατασκευάσουν» επί τόπου τα καύσιμα που θα χρειαστούν για την επιστροφή του διαστημικού σκάφους στη Γη. Ως μικρότερου μεγέθους πρόβλημα θεωρείται η αποθήκευση η παραγωγή απαραίτητων εφοδίων, όπως νερό, οξυγόνο και φαγητό, αφού το ταξίδι στον κόκκινο πλανήτη μαζί με τον χρόνο επιστροφής υπολογίζεται περίπου στα 3 χρόνια. Ο χρόνος της επανδρωμένης αποστολής έχει υπολογιστεί να είναι το 2036. Στο ερώτημα εάν είναι καλό ή κακό που βλέπουμε τελευταία χρόνια μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες να λαμβάνουν μέρος της διαστημικής πίτας, με αποστολές στον διεθνή διαστημικό σταθμό, απαντά ότι «η ΝΑΣΑ προσπαθεί να μεταδώσει την τεχνολογία της στην εγχώρια βιομηχανία, και ότι δεν επιθυμεί στο μέλλον να τα κάνει όλα μόνη της». Εξήγησε ότι με αυτό τον τρόπο ενισχύει την ανάπτυξη της διαστημικής βιομηχανίας, ενώ πετυχαίνει να απελευθερώνει τεράστιους πόρους και σημαντικό ανθρώπινο δυναμικό, για άλλες πιο σύνθετες και περισσότερο πολύπλοκες έρευνες και αποστολές στο διάστημα. Στις αποστολές του Διαστήματος, αν και εμπλέκονται εκατοντάδες ή χιλιάδες άνθρωποι από πολύ διαφορετικές επιστημονικές ειδικότητες, σε κάθε στάδιο της προετοιμασίας τους συνήθως δεν υπάρχει καμία παρέκκλιση από το αρχικό πλάνο έως την τελική ημερομηνία της εκτόξευσης. Κι αναφέρεται με πικρία στη δική μας πραγματικότητα και στα χρόνια που πέρασαν για την ίδρυση και λειτουργία του Αστρονομικού Πάρκου στον Όρλιακα Γρεβενών που ενώ όλες οι προβλεπόμενες ενέργειες ξεκίνησαν το 2007, σήμερα δέκα χρόνια μετά «έχουμε κάνει ελάχιστη πρόοδο». Είναι κοινός τόπος ότι αρχικά υπήρξαν προβλήματα σε ό,τι αφορά την παραχώρηση της δημοσίας έκτασης και το ρυμοτομικό σχέδιο που έπρεπε να γίνει και να εγκριθεί από τις αρμόδιες Αρχές, ενώ φαίνεται ότι ζητήματα που καθυστέρησαν σοβαρά την εξέλιξη του έργου ήταν και οι ενέργειες προηγούμενων αυτοδιοικητικών Αρχών που αντί να του δώσουν ώθηση, τελικά έθεσαν σε κίνδυνο την υλοποίηση του. Όπως ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Θόδωρος Καρυπίδης «εμείς τρέξαμε από την αρχή της θητείας μας όλες τις σοβαρές εκκρεμότητες του έργου, διευθετήσαμε το ρυμοτομικό του Αστρονομικού πάρκου σε άμεση συνεννόηση με το υπουργό Γ. Σταθάκη ως απαραίτητη προϋπόθεση και τις επόμενες ημέρες μέσω της διαχειριστικής Αρχής θα τρέξουμε την πρόσκληση ενδιαφέροντος για συμμετοχή φορέων στην υλοποίηση ταυ έργου, μέσω του προγράμματος ΕΣΠΑ». Ο Θόδωρος Καρυπίδης σημείωσε ότι επειδή θεωρεί «ότι η λειτουργία του πάρκου θα είναι πολύ σημαντική για τη δυτική Μακεδονία, η Περιφέρεια θα συνδράμει οικονομικά εάν χρειαστεί στη μελέτη βιωσιμότητας του έργου και σε όποιες εκκρεμότητες παρουσιαστούν στην πορεία υλοποίησής του». Το αστρονομικό πάρκο θα περιλαμβάνει εκπαιδευτικά τηλεσκόπια και ραδιοτηλεσκόπια, ένα ερευνητικό τηλεσκόπιο που το μέγεθός του θα το κατατάσσει στη δεύτερη θέση, μετά από αυτό της Πελοποννήσου, και φυσικά ερασιτεχνικά τηλεσκόπια για σχολεία και ερασιτέχνες αστρονόμους στην παρατήρηση του ουρανού. http://physicsgg.me/2017/10/13/%ce%bf-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%b1%ce%b8-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%bd%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%80/

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων στον νέο κύκλο ομιλιών του Cafe Scientifique. Ο νέος κύκλος ομιλιών του Cafe Scientifique, ξεκινά τη Δευτέρα 23 Οκτωβρίου, με τον Ξενοφών Μουσά, καθηγητής Φυσικής Διαστήματος στον Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής, του Τμήματος Φυσικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, να μιλά για τον μηχανισμό των Αντικυθήρων. Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι το αρχαιότερο γνωστό προηγμένο επιστημονικό όργανο και υπολογιστής. Κατασκευάσθηκε από Έλληνες επιστήμονες, πιθανότατα μεταξύ 150 και 100 π.Χ. Βρέθηκε στα Αντικύθηρα, σε βάθος 40 με 60 μέτρα, και ανασύρθηκε τυχαία από Συμιακούς σφουγγαράδες οι οποίοι το ανακάλυψαν το Πάσχα του 1900, σε ένα τεράστιο αρχαίο ναυάγιο του Α΄ π.Χ. αιώνα που ήταν γεμάτο με θησαυρούς που μεταφέρονταν από την Ελλάδα στη Ρώμη. Οι διαστάσεις του είναι περίπου 32x22x7 εκατοστά. Ο Μηχανισμός λειτουργεί με προσεκτικά σχεδιασμένα και κατασκευασμένα γρανάζια. Τα γρανάζια εκτελούν συγκεκριμένες μαθηματικές πράξεις, καθώς κινούνται γύρω από άξονες. Η κίνηση των γραναζιών κινεί δείκτες. Ο μηχανισμός προβλέπει όλα τα αστρονομικά φαινόμενα, την θέση του Ήλιου και της Σελήνης, της οποίας δείχνει και τη φάση, όπως και τις εκλείψεις και πιθανότατα και τις θέσεις των πλανητών. Πιθανότατα ήταν ένα αστρονομικό ρολόι που λειτουργεί με γρανάζια που για αιώνες ονομαζόταν πινακίδιον (δηλαδή tablet). Ο μηχανισμός είναι η επιτομή της Ελληνικής φιλοσοφίας και ειδικότερα των αντιλήψεων των Πυθαγορείων. Θα επιχειρήσουμε να κατανοήσουμε πώς ο άνθρωπος συνέλαβε και κατασκεύασε ένα αυτόματο πολύπλοκο μηχάνημα που προβλέπει φυσικά φαινόμενα. Θα αναφερθούμε στη γέννηση των επιστημών και του πολιτισμού, στην αστρονομία, και θα αντιληφθούμε ότι οι άνθρωποι τον κατασκεύασαν βασισμένοι στην αιτιοκρατία, στην Πυθαγόρεια αντίληψη ότι η φύση περιγράφεται με μαθηματικά, με τους νόμους της φυσικής, όπως είναι φανερό με τις τελευταίες μελέτες των επιγραφών του εγχειριδίου χρήσης του μηχανήματος που παρουσιάσαμε πριν λίγους μήνες. Ο Ξενοφών Διονυσίου Μουσάς είναι Kαθηγητής Φυσικής Διαστήματος (συνταξιούχος), στον Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής, του Τμήματος Φυσικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει διατελέσει επί χρόνια συνεργάτης (Visiting Fellow) του Imperial College of Science, Technology and Medicine του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μεξικού, στο Αστεροσκοπείο Παρισίων και στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για το Ηλιακό Σύστημα στη Γερμανία. Πρόσφατα αναδείχθηκε επίτιμος διδάκτωρ της διεθνούς Ακαδημίας Εκπαίδευσης Θετικών Επιστημών της Ουκρανίας. Μελετά το διαπλανητικό διάστημα, την κοσμική ακτινοβολία, τις μαγνητόσφαιρες πλανητών, καθώς και ηλιακά φαινόμενα που επηρεάζουν τη Γη. Συμμετείχε στη σχεδίαση μαγνητικής ασπίδας του διαστημικού τηλεσκοπίου ακτίνων Χ "ROSAT", και στην ανάπτυξη του Ηλιακού "radar" (LOIS). Συμμετέχει σε διαστημικά πειράματα της NASA και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, όπως στη διαστημική αποστολή STEREO και WIND στα πειράματα WAVES, στη σχεδίαση της Ευρωπαϊκής Επιστημονικής Βάσης στη Σελήνη και των μελλοντικών διαστημικών αποστολών για τον πλανήτη Κρόνο, Τιτάνα και Εγκέλαδο. Συμμετέχει επίσης σε εκπαιδευτικά και εκλαϊκευτικά προγράμματα για ενήλικες και μαθητές σε συνεργασία με την Ένωση Ελλήνων Φυσικών και Ευρωπαϊκά Ιδρύματα, και σε αστρονομικές δραστηριότητες σε συνεργασία με ερασιτέχνες αστρονόμους σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα. Ταξίδι στο κόσμο των επιστημών από το Cafe Scientifique Ο διεθνώς αναγνωρισμένος θεσμός Cafe Scientifique, από τον Οκτώβριο του 2017, έως και τον Ιούνιο του 2018, περιμένει τους φίλους της γνώσης να τους μυήσει σε σημαντικά επιστημονικά θέματα. Έγκριτοι και βραβευμένοι καθηγητές και ερευνητές από τον ακαδημαϊκό και επιχειρηματικό χώρο, θα μας ξεναγήσουν στην έρευνα που πραγματοποιείται στην Ελλάδα σχετικά με τη νανοτεχνολογία, τις εφαρμογές των λέιζερ στη βιομηχανία, τις εξατομικευμένες θεραπείες για τον καρκίνο, τους κβαντικούς υπολογιστές, και άλλα πολλά ενδιαφέροντα θέματα, ενώ θα έχουμε και μια εκδήλωση για τις νεοφυείς επιχειρήσεις (start-ups). Οι ομιλίες πραγματοποιούνται μια φορά το μήνα, ημέρα Δευτέρα, στις 19:00 μ.μ., στο κελάρι του Athenaeum (Αδριανού 3, Θησείο, 210 3210239). Η είσοδος στις εκδηλώσεις είναι ελεύθερη, αλλά υπάρχει μια ελάχιστη κατανάλωση 3 ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι το Cafe Scientifique είναι ένας θεσμός που λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία και στο εξωτερικό. Περιλαμβάνει μια σειρά επιστημονικών διαλέξεων ανοιχτών και προσιτών στο κοινό, που προσφέρει σε όλους τους πολίτες τη δυνατότητα να ενημερωθούν δωρεάν για επιστημονικά θέματα και να γνωρίσουν τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτά. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500167233 “Soyuz-2.1α” με TGK"Progress MS-07" Η εκτόξευση του οχήματος (LV) «Soyuz-2.1a» και του όχηματος μεταφοράς φορτίου (THC) «Πρόοδος MS-07" μετακινηθηκε για της 14ης Οκτωβρίου 2017. https://www.roscosmos.ru/24195/ (LV) «Rokot» με ανώτερη βαθμίδα "Breeze-KM"με το διαστημόπλοια (SC) «Sentinel-5P». Στις 13 Οκτωβρίου, 2017 στις 12:27 MSK από το Πλέσετσκ κοσμοδρόμιο εκτοξευτηκε με επιτυχία ο πυραυλος «Rokot» με ανωτερο σταδιο "Breeze-KM" και το διαστημόπλοια (SC) «Sentinel-5P» (Sentinel-5P ). Σύμφωνα με την πτήση μέτα απο 319 δευτερόλεπτα το όχημα εκτόξευσης διαχωρίζεται από το δεύτερο στάδιο της εκτόξευσης. Περαιτέρω εξαγωγή του διαστημικού σκάφους στην υπολογιζόμενη τροχιά παρέχεται από την ανώτερη βαθμίδα "Breeze-KM". Ο διαστημικός σταθμός προγραμματίζεται να είναι στην θαση του στις 13:46 ώρα Μόσχας. Το «Sentinel-5P» - διαστημόπλοιο, που ξεκίνησε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος για την παρακολούθηση του περιβάλλοντος «Κοπέρνικος» (Copernicus), παλαιότερα γνωστο ως η «Παγκόσμια Παρακολούθηση του Περιβάλλοντος και της Ασφάλειας» (CME, - Παγκόσμια παρακολούθηση του προγράμματος Περιβάλλοντος και της Ασφάλειας) .Το «Sentinel-5P» έγινε ο δεύτερος δορυφόρος που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του «Κοπέρνικος». Τα τελευταία 17 χρόνια, η Rokot έχει τεθεί σε τροχιά περισσότερα από 65 διαστημικά οχήματα για διάφορους σκοπούς. https://www.roscosmos.ru/24224/

Θέλεις να υπάρχει το όνομα σου πάνω στον Αρη; Αν όλα πάνε καλά τον Μάρτιο του 2018 θα προσεδαφιστεί στον Αρη ο ρομποτικός εξερευνητής InSight. Ανάμεσα στα διάφορα όργανα που θα διαθέτει το ρομπότ θα φέρει πάνω του και ένα μικροτσίπ στο οποίο θα υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ονόματα απλών ανθρώπων που θέλουν με αυτόν τον τρόπο να δηλώσουν την παρουσία τους στον Κόκκινο Πλανήτη. Η διαδικασία συλλογής ονομάτων είχε γίνει το 2015 και περίπου 830 χιλιάδες άνθρωποι είχαν βάλει το όνομα τους στην σχετική λίστα. Τώρα η NASA ανακοίνωσε ότι ανοίγει εκ νέου την διαδικασία και στην διεύθυνση https://mars.nasa.gov/syn/insight μπορεί όποιος το επιθυμεί να δηλώσει το όνομα του για να ταξιδέψει με το ρομπότ στον Αρη. Η διαδικασία θα διαρκέσει μέχρι την 1η Νοεμβρίου. Η αποστολή Το InSight (Ιnterior Exploration using Seismic Investigations Geodesy and Heat Transport), που κατασκευάσθηκε από την εταιρεία Lockheed Martin, θα «καθήσει» στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη και θα πραγματοποιήσει αναλύσεις στο υπεδάφος του. Το βασικό του όργανο θα μελετήσει την ταχύτητα διάδοσης σεισμικών κυμάτων στο υπέδαφος προκειμένου να αποκαλύψει την εσωτερική δομή του πλανήτη. Κάτι τέτοιο αποτελεί διακαή πόθο των επιστημόνων, προκειμένου να ανακαλύψουν τα γεωλογικά μυστικά του γειτονικού πλανήτη, αλλά επίσης για να εξάγουν γενικότερα συμπεράσματα σχετικά με τον σχηματισμό των βραχωδών πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα. https://www.youtube.com/watch?v=-z0qKNTph3U http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=907271

Καλλιστώ. Η Καλλιστώ (αγγλικά: Callisto) ή Δίας IV είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Δία και ο τρίτος μεγαλύτερος στο Ηλιακό σύστημα. Ανακαλύφθηκε από τον Γαλιλαίο στις 7 Ιανουαρίου 1610, αν και ο Μάγερ Σίμων ισχυρίσθηκε ότι αυτός πρωτοείδε πρώτος και τους τέσσερις δορυφόρους ενώ ο Γαλιλαίος το βράδυ της 7ης Ιανουαρίου, με την ιδίας του κατασκευής διόπτρα, παρατήρησε τρεις μόνο από τους τέσσερις μεγάλους δορυφόρους του Δία. Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία η Καλλιστώ ήταν νύμφη της Αρκαδίας την οποία ερωτεύτηκε ο Δίας. Η Ήρα για να την τιμωρήσει τη μεταμόρφωσε σε αρκούδα και παραλίγο να σκοτωνόταν από την Άρτεμη ή τον ίδιο της τον γιο, τον Αρκάδα, στο κυνήγι. Ο Δίας τότε την λυπήθηκε και την τοποθέτησε στον έναστρο ουρανό εκεί που τώρα είναι ο αστερισμός της Μεγάλης Άρκτου. Η Καλλιστώ είναι πέμπτου μεγέθους (5,7) και μπορεί να παρατηρηθεί με κιάλια, ως ο τέταρτος κατά σειρά λαμπρότητας μεταξύ των τεσσάρων δορυφόρων του Γαλιλαίου (Γανυμήδης, Ιώ, Ευρώπη και Καλλιστώ). Ο δορυφόρος αυτός φέρει διακριτικό σύμβολο ΙV επειδή στην αρχή όταν ανακαλύφθηκε πίστευαν ότι ήταν ο τέταρτος σε απόσταση. Κινείται σε απόσταση από τον Δία 1.882.700 χιλιομέτρων και σε επίπεδο που σχηματίζει γωνία 2° 43΄ με το επίπεδο του ισημερινού του Δία. Η πραγματική του διάμετρος ανέρχεται σε 4.821 χλμ. και κινείται γύρω από τον Δία σε γήινο χρόνο 16 ημερών, 16 ωρών, 32΄ και 8,6΄΄ της ώρας. Είναι ο λιγότερο ανακλαστικός από τους δορυφόρους του Δία αν και διαθέτει μεγάλες ποσότητες παγωμένου νερού. Ο φλοιός αποτελείται από ένα στρώμα πάγου, ο μανδύας πιθανόν από νερό σε υγρή κατάσταση και ο πυρήνας, ο οποίος αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του σώματος, αποτελείται από πάγο ανακατεμένο με βράχους.Σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα γνώσεις μας η Καλλιστώ φέρει λεπτότατη και αραιότατη ατμόσφαιρα από διοξείδιο του άνθρακα σε πολύ μεγάλο ποσοστό, ενώ η επιφάνειά της καλύπτεται από πάγο και κρατήρες. Αποτελείται από έναν βραχώδη πυρήνα που είναι περιτριγυρισμένος από έναν παγωμένο μανδύα νερού. Η επιφάνειά της καλύπτεται από σκοτεινά πετρώματα, αν και η Καλλιστώ είναι στην πραγματικότητα μισή βράχια και μισή πάγος. Όπου κι αν χτυπήσει κάποιος μετεωρίτης ξεπετάγεται νερό, για να παγώσει αμέσως μετά πάνω στην επιφάνεια. Η Καλλιστώ είναι το ουράνιο σώμα με την πιο έντονη παρουσία κρατήρων στο Ηλιακό σύστημα. Επειδή η επιφάνειά της έχει περισσότερους κρατήρες από τους υπόλοιπους δορυφόρους, συμπεραίνουμε ότι το έδαφός της πρέπει να είναι ένα από τα πιο αρχέγονα στο Ηλιακό σύστημα. Η επιφάνεια πρέπει να είναι πολύ παλιά όσο και τα υψίπεδα της Σελήνης, του Άρη και του Ερμή. Το πιο αξιοσημείωτο σημάδι πάνω της είναι ένας γιγάντιος κρατήρας που ονομάστηκε Βαλχάλλα με διάμετρο 2.750 χιλιομέτρων. Είναι μια ξέβαθη κοιλάδα μεγάλη όσο και η Αυστραλία που περιβάλλεται από πολλαπλούς δακτυλίους οι οποίοι σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια της πρόσκρουσης ενός αστεροειδούς πάνω στην επιφάνεια της. Ένας άλλος μεγάλος κρατήρας με δακτυλίους ονομάζεται Άσγκαρντ και έχει διάμετρο 1.200 χιλιομέτρων. Εκτός από τους δύο αυτούς τεράστιους κρατήρες της αξιοσημείωτη είναι η έλλειψη κρατήρων με διάμετρο πάνω από μερικές δεκάδες χιλιόμετρα. Το γεγονός αυτό ίσως να οφείλεται στην χαλάρωση και εξαφάνισή τους εξαιτίας της θερμικής ιστορίας της παγωμένης επιφάνειας του δορυφόρου. Οι μεγάλοι κρατήρες στην Καλλιστώ είναι πρώτου πληθυσμού, έχουν δηλαδή ηλικία τεσσάρων δισεκατομμυρίων ετών περίπου, ενώ οι μικρότεροι είναι πιο πρόσφατοι. Όλοι τους πάντως δημιουργήθηκαν από την πτώση αστεροειδών καθώς και κομητών υπό την επίδραση της βαρύτητας του Δία και του δορυφορικού του συστήματος. Οι φωτογραφίες που έστειλε η διαστημική συσκευή Γαλιλαίος μας έχουν δείξει ότι στην Καλλιστώ η πυκνότητα των κρατήρων είναι μικρότερη στο ημισφαίριο που δεν αντικρίζει τον Δία. Την Καλλιστώ φωτογράφησαν ήδη από κοντά οι διαστημικές συσκευές Βόγιατζερ 1 τον Μάρτιο-Απρίλιο του 1979, ενώ αμέσως μετά η μελέτη συνεχίστηκε από τον Βόγιατζερ 2 τον Μάιο-Ιούλιο του ιδίου έτους. Η διαστημική συσκευή Γαλιλαίος την προσπέρασε αρκετές φορές στη διάρκεια του 1996 και 1997, με πιο κοντινή προσέγγιση τον Ιούνιο του 1997 σε απόσταση 416 χιλιομέτρων από την επιφάνειά της. Το 2003 η ΝΑΣΑ πραγματοποίησε μια εννοιολογική μελέτη που ονομάστηκε Ανθρώπινη Εξερεύνηση Εξωτερικών Πλανητών (Human Outer Planets Exploration (HOPE)), σχετικά με το μέλλον της ανθρώπινης εξερεύνησης του εξωτερικού Ηλιακού συστήματος. Ο στόχος που επιλέχθηκε να εξεταστεί λεπτομερώς ήταν η Καλλιστώ. Προτάθηκε ότι θα μπορεί να είναι δυνατή η οικοδόμηση μιας βάσης στην επιφάνεια της Καλλιστούς η οποία θα παράγει καύσιμα για περαιτέρω εξερεύνηση του Ηλιακού συστήματος. Τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας βάσης θα είναι η χαμηλή ακτινοβολία (λόγω της χαμηλής απόστασης του δορυφόρου από το Δία) και η γεωλογική σταθερότητα. Επιπλέον, θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξ αποστάσεως παρατήρηση της Ευρώπης ή θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως βάση για εκτόξευση μη επανδρωμένων αποστολών για κοντινά περάσματα από τον Δία ή για εξερεύνηση του εξωτερικού Ηλιακού συστήματος, χρησιμοποιώντας την βοήθεια της βαρύτητας μετά από την αναχώρηση από την Καλλιστώ. Σε μια έκθεση το 2003, η ΝΑΣΑ ανακοίνωσε πως το 2040 θα μπορούσε να είναι εφικτή μια επανδρωμένη αποστολή στην Καλλιστώ. Ανακαλύφθηκε από Γαλιλαίος Γαλιλέι, Μάγερ Σίμων Ημερομηνία Ανακάλυψης 7 Ιανουαρίου 1610 Χαρακτηριστικά τροχιάς Ημιάξονας τροχιάς 1.882.700 Km Εκκεντρότητα 0,0074 Περίοδος περιφοράς 16,6890184 ημέρες Κλίση 0,192° (προς τον Ισημερινό του Δία) Είναι δορυφόρος του Δία Φυσικά χαρακτηριστικά Μέση Ακτίνα 2.410,3 ± 1,5 Km Έκταση επιφάνειας 73.000.000 Km² Όγκος 5,9 × 1010 Km³ Μάζα 1,075938 ± 0,000137 × 1023 kg Μέση πυκνότητα 1,8344 ± 0,0034 g/cm3 Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας 1,235 m/s² Ταχύτητα διαφυγής 2,440 km/s Περίοδος περιστροφής Σύγχρονη Κλίση άξονα μηδέν Λευκαύγεια 0,22 Επιφανειακή θερμοκρασία 134 ± 11 K-139,15 -262,15 c Φαινόμενο μέγεθος 5,65 Στην φωτογραφια Καλλιτεχνική απεικόνιση μιας βάσης στην Καλλιστώ. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8E_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Τιτάνια. Η Τιτάνια (αγγλικά: Titania) είναι ο μεγαλύτερος από τους 27 φυσικούς δορυφόρους του πλανήτη Ουρανού και ο όγδοος, κατά σειρά μεγέθους, δορυφόρος του ηλιακού συστήματος. Ανακαλύφθηκε από τον Ουίλιαμ Χέρσελ το 1787 και πήρε το όνομά του από την Τιτάνια, η οποία ήταν η βασίλισσα των ξωτικών στο έργο του Σαίξπηρ «Όνειρο Θερινής Νυκτός». Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Ουρανός III (Uranus III, δηλαδή ο τρίτος από τους δορυφόρους του Ουρανού που έχει ονομαστεί). Αρχικώς τον αποκαλούσαν απλώς «ο πρώτος δορυφόρος του Ουρανού». Το 1848 ο Λάσελ του έδωσε τα διακριτικά Uranus I. Η Τιτάνια αποτελείται από περίπου ίσες ποσότητες πάγου και πετρώματος, και είναι πιθανό να διακρίνεται σε έναν βραχώδη πυρήνα και ένα παγωμένο μανδύα. Ενώ μπορεί να υπάρχει και ένα στρώμα νερού στο όριο πυρήνα - μανδύα. Η επιφάνεια της Τιτάνιας η οποία είναι σχετικά σκοτεινή και με ελαφρώς κόκκινο χρώμα, φαίνεται να έχει διαμορφωθεί και από συγκρούσεις αλλά και από ενδογενείς διεργασίες. Είναι καλυμμένη με πολλούς κρατήρες που φθάνουν έως και τα 326 χιλιόμετρα σε διάμετρο, παρ' όλα αυτά όμως έχει λιγότερους κρατήρες από τον πιο μακρινό Όμπερον και αυτό πιθανότατα οφείλεται στο ότι ίσως η Τιτάνια υπέστη πρώιμες ενδογενείς διεργασίες οι οποίες εξάλειψαν αρκετούς κρατήρες στην επιφάνειά της και δημιούργησαν ένα σύστημα τεράστιων φαραγγιών και γκρεμών. Υπέρυθρη φασματοσκοπία που διεξήχθη από το 2001 έως το 2005 αποκάλυψε την παρουσία παγωμένου νερού καθώς και παγωμένου διοξείδιο του άνθρακα στην επιφάνειά της το οποίο με τη σειρά του υποδηλώνει ότι η Τιτάνια μπορεί να διαθέτει μια αδύναμη ατμόσφαιρα διοξειδίου του άνθρακα. Το σύστημα του Ουρανού έχει μελετηθεί από κοντά μόνο μία φορά, από το διαστημικό σκάφος Βόγιατζερ 2 τον Ιανουάριο του 1986. Οι αρκετές εικόνες της Τιτάνιας που τράβηξε το Βόγιατζερ 2, βοήθησαν ώστε ώστε να χαρτογραφηθεί το 40% περίπου της επιφάνειας της. Η Τιτάνια ανακαλύφθηκε από τον Ουίλιαμ Χέρσελ στις 11 Ιανουαρίου του 1787, την ίδια μέρα ανακάλυψε και τον δεύτερο μεγαλύτερο δορυφόρο του Ουρανού, τον Όμπερον. Για σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την ανακάλυψή τους, η Τιτάνια και ο Όμπερον δεν παρατηρήθηκαν από οποιοδήποτε άλλο μέσο εκτός από του Ουίλιαμ Χέρσελ, αν και μπορεί να φαίνονται από τη Γη με ένα σημερινό ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο τελευταίας τεχνολογίας. Όλοι οι δορυφόροι του Ουρανού έχουν πάρει τα ονόματά τους από χαρακτήρες που δημιουργήθηκαν από τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ και τον Αλεξάντερ Πόουπ. Το όνομα Τιτάνια δόθηκε από τη βασίλισσα των νεράιδων στο Όνειρο Θερινής Νυκτός. Τα ονόματα των τεσσάρων δορυφόρων του Ουρανού που ήταν τότε γνωστοί προτάθηκαν από τον γιο του Χέρσελ Τζον το 1852, κατόπιν αιτήματος του Ουίλιαμ Λάσελ, ο οποίος είχε ανακαλύψει τους άλλους δύο δορυφόρους, τον Άριελ και τον Ουμβριήλ, το προηγούμενο έτος. Η Τιτάνια αρχικά αναφερόταν ως «ο πρώτος δορυφόρος του Ουρανού», και το 1848 δόθηκε η ονομασία Ουρανός I από τον Ουίλιαμ Λάσελ, αν και μερικές φορές χρησιμοποιούνταν και η αρίθμηση του Ουίλιαμ Λάσελ (όπου η Τιτάνια και ο Όμπερον έχουν τους αριθμούς II και IV).[5] Το 1851 ο Λάσελ αρίθμησε τελικά και τους τέσσερις γνωστούς δορυφόρους, σύμφωνα με την απόστασή τους από τον πλανήτη με λατινικούς αριθμούς, και από τότε η Τιτάνια έχει ορισθεί ως Ουρανός III. Το όνομα Τιτάνια έχει αρχαία ελληνική προέλευση, και σημαίνει «κόρη των Τιτάνων». Η Τιτάνια βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ουρανό σε απόσταση περίπου 436.000 χιλιομέτρων (271.000 μίλια), και είναι ο δεύτερος πιο μακρινός δορυφόρος από τον πλανήτη μεταξύ των πέντε μεγάλων δορυφόρων του. Η τροχιά της Τιτάνιας έχει μια μικρή εκκεντρότητα και μία πολύ μικρή κλίση σε σχέση με τον ισημερινό του Ουρανού. Η περίοδος περιφοράς της είναι περίπου 8,7 ημέρες και συμπίπτει με την περίοδο περιστροφής. Με απλά λόγια η Τιτάνια είναι συγχρονισμένη με τον Ουρανό, δηλαδή δείχνει πάντα την ίδια όψη προς τον πλανήτη. Η τροχιά της Τιτάνιας βρίσκεται πλήρως εντός της μαγνητόσφαιρας του Ουρανού. Ο Ουρανός περιστρέφεται σχεδόν πάνω στην εκλειπτική, το επίπεδο δηλαδή πάνω στο οποίο βρίσκεται η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο, μοιάζει δηλαδή σαν να «κυλά» πάνω στην τροχιά του. Επειδή οι δορυφόροι του περιστρέφονται κάθετα στον ισημερινό του πλανήτη, (συμπεριλαμβανομένων και της Τιτάνιας) υπόκεινται σε έναν ακραίο εποχιακό κύκλο. Έτσι κάθε πόλος βρίσκεται 42 χρόνια σε απόλυτο σκοτάδι, και έπειτα 42 χρόνια σε συνεχή φως του ήλιου, με τον ήλιο να ανατέλλει κοντά στο ζενίθ πάνω από έναν από τους πόλους σε κάθε ηλιοστάσιο. Η προσέγγιση του Βόγιατζερ 2 το 1986 συνέπεσε με το θερινό ηλιοστάσιο στο νότιο ημισφαίριο, όταν σχεδόν όλο το βόρειο ημισφαίριο ήταν αφώτιστο. Η Τιτάνια είναι ο μεγαλύτερος και ο πιο συμπαγής δορυφόρος του Ουρανού, και ο όγδοος μεγαλύτερος δορυφόρος στο ηλιακό σύστημα. Έχει πυκνότητα 1,71 g/cm³, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη από την τυπική πυκνότητα των δορυφόρων του Κρόνου, και δείχνει ότι αποτελείται από περίπου ίσες αναλογίες παγωμένου νερού και πυκνών συστατικών (εκτός πάγου), συστατικά που θα μπορούσαν να είναι κατασκευασμένα από πέτρωμα και ανθρακούχα υλικά, συμπεριλαμβανομένων βαρέων οργανικών ενώσεων. Η παρουσία παγωμένου νερού υποστηρίζεται από υπέρυθρες φασματοσκοπικές παρατηρήσεις που έγιναν την περίοδο 2001-2005, οι οποίες έχουν αποκαλύψει κρυσταλλικό πάγο στην επιφάνεια του δορυφόρου. Εκτός από το νερό, η μόνη άλλη ένωση που εντοπίστηκε στην επιφάνεια της Τιτάνιας από τις υπέρυθρες φασματοσκοπικές παρατηρήσεις είναι το διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο συγκεντρώνεται κυρίως στο σκοτεινό ημισφαίριο. Η προέλευση του διοξειδίου του άνθρακα δεν είναι απολύτως σαφής. Οι ως τώρα κοντινότερες εικόνες της Τιτάνιας προέρχονται από το Βόγιατζερ 2, το οποίο φωτογράφισε το δορυφόρο κατά το πέρασμα του από τον Ουρανό τον Ιανουάριο του 1986. Εφόσον η κοντινότερη απόσταση μεταξύ του Βόγιατζερ 2 και της Τιάνιας ήταν 365.000 χιλιόμετρα, οι καλύτερες εικόνες απεικονίζουν κάθε φορά περίπου 3,4 χιλιόμετρα της επιφάνειας του δορυφόρου. Οι εικόνες καλύπτουν περίπου το 40% της συνολικής επιφάνειας του δορυφόρου, αλλά μόνο το 24% αυτής φωτογραφήθηκε με αρκετή ανάλυση για την κατασκευή γεωλογικού χάρτη. Κατά το πέρασμα του Βόγιατζερ από την Τιτάνια το νότιο ημισφαίριο αυτής ήταν στραμμένο προς τον Ήλιο και μπόρεσε να φωτογραφηθεί, ενώ το βόριο ήταν σκοτεινό και δεν μπόρεσε να μελετηθεί. Έκτοτε καμία αποστολή δεν έχει επισκεφτεί την Τιτάνια ή το σύστημα του Ουρανού και, έως τώρα, δεν υπάρχουν σχέδια για κάτι τέτοιο. Μία πιθανότητα, που τώρα έχει απορριφθεί, ήταν το Κασίνι να σταλεί από τον Κρόνο στον Ουρανό, ως μέρος μιας εκτεταμένης αποστολής. Μια άλλη πρόταση, αποτελεί η αποστολή Uranus orbiter and probe, όπως αξιολογήθηκε το 2010. O Ουρανός επίσης εξετάσθηκε ως μέρος μιας πορείας μιας πρόδρομης διαστρικής αποστολής, του Καινοτόμου Διαστρικού Εξερευνητή. Ένα όχημα που θα ετείθετο σε τροχιά γύρω από τον Ουρανό ήταν 3η προτεραιότητα για το Flagship Programm της ΝΑΣΑ, και οι λεπτομέρειες για τη συγκεκριμένη αποστολή βρίσκονται υπό μελέτη και ανάλυση αυτή την στιγμή. Ανακαλύφθηκε από Ουίλιαμ Χέρσελ Ημερομηνία Ανακάλυψης 11 Ιανουαρίου 1787[1] Προσδιορισμοί Εναλλακτική ονομασία Ουρανός III Χαρακτηριστικά τροχιάς Ημιάξονας τροχιάς 435.910 Km Εκκεντρότητα 0,0011 Περίοδος περιφοράς 8,706234 ημέρες Κλίση 0,340° (προς τον Ισημερινό του Ουρανού) Είναι δορυφόρος του Ουρανού Φυσικά χαρακτηριστικά Μέση Ακτίνα 788,4 ± 0,6 Km Έκταση επιφάνειας 7.820.000 Km² Όγκος 2.065.000.000 Km³ Μάζα 3,527 × 1021 kg Μέση πυκνότητα 1,711 ± 0.005 g/cm3 Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας ~0,38 m/s² Ταχύτητα διαφυγής 0,773 km/s Περίοδος περιστροφής Σύγχρονη Λευκαύγεια 0,35 Επιφανειακή θερμοκρασία 70 ± 7 K Φαινόμενο μέγεθος 13,9 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B9%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B9%CE%B1_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Τηθύς. Η Τηθύς (αγγλικά: Tethys) είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος φυσικός δορυφόρος του πλανήτη Κρόνου και ανακαλύφθηκε από τον Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι στις 21 Μαρτίου 1684. Η Τηθύς έχει μέση διάμετρο 1.066 χιλιόμετρα και απέχει από τον πλανήτη Κρόνο 294.619 χλμ. Ονομάστηκε Τηθύς από την Τιτανίδα Τηθύς της ελληνικής μυθολογίας. Επίσης αναφέρεται και με την ονομασία Κρόνος III (Saturn III), επειδή είθισται στην Αστρονομία αντί του ονόματος του δορυφόρου να χρησιμοποιείται ο αύξων αριθμός εκάστου (κατά σειρά απόστασης από τον πλανήτη). Στην πραγματικότητα δεν είναι ο τρίτος στη σειρά, αλλά όταν ανακαλύφθηκε ήταν. Ο Κασσίνι ονόμασε τους τέσσερις δορυφόρους που ανακάλυψε (Τηθύς, Διώνη, Ρέα, Ιαπετός) Sidera Lodoicea, δηλαδή αστέρια του Λουδοβίκου προς τιμή του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ'. Το 1847 όμως ο Τζον Χέρσελ έδωσε σε αυτούς τους δορυφόρους ονόματα Τιτάνων, οι οποίοι ήταν αδέλφια του Κρόνου. Η Τηθύς είναι ένα ουράνιο σώμα που αποτελείται σχεδόν εξ' ολοκλήρου από πάγο. Στην παγωμένη επιφάνειά της διακρίνονται πολλοί κρατήρες. Ο μεγαλύτερος κρατήρας της βρίσκεται στο δυτικό της ημισφαίριο, ονομάζεται Οδυσσέας και έχει διάμετρο 400 χιλιόμετρα. Ένα άλλο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της επιφάνειάς της είναι το «Χάσμα της Ιθάκης», ένα φαράγγι πλάτους εκατό χιλιομέτρων και βάθους πέντε, που διατρέχει τα 3/4 της περιφέρειας της Τηθύος (περίπου 2.000 χιλιόμετρα). Εικάζεται ότι σχηματίστηκε όταν το νερό στο εσωτερικό του δορυφόρου πάγωσε, αυξάνοντας έτσι τον όγκο του και ραγίζοντας την επιφάνεια. Η θερμοκρασία στην επιφάνειά της είναι περίπου -187oC. Ανακαλύφθηκε από Τζιοβάνι Ντομένικο Κασίνι Ημερομηνία Ανακάλυψης 21 Μαρτίου 1684 Χαρακτηριστικά τροχιάς Ημιάξονας τροχιάς 294.619 Km Εκκεντρότητα 0,0001 Περίοδος περιφοράς 1,887802 ημέρες Κλίση 1,12° (προς τον Ισημερινό του Κρόνου) Είναι δορυφόρος του Κρόνου Φυσικά χαρακτηριστικά Διαστάσεις 1.080,8 × 1.062,2 × 1.055 Km Μέση Ακτίνα 533 ± 0,7 Km Μάζα (6,17449 ± 0,00132) ×1020 kg Μέση πυκνότητα 0,9735 ± 0,0038 g/cm3 Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας 0,145 m/s² Ταχύτητα διαφυγής 0,393 km/s Περίοδος περιστροφής Σύγχρονη Λευκαύγεια 1,229 ± 0,005 Κλίση άξονα μηδέν Επιφανειακή θερμοκρασία 86 K Φαινόμενο μέγεθος 10,2 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B7%CE%B8%CF%8D%CF%82_(%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82)

Σέντνα Η Σέντνα έχει διάμετρο περίπου 1.000 χιλιόμετρα, όπως υπολογίστηκε με βάση παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο Χέρσελ το 2012. Απέχει 13 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο. Η απόσταση αυτή ισοδυναμεί με σχεδόν 12 ώρες φωτός ή 90 αστρονομικές μονάδες (90 φορές δηλαδή την απόσταση Γης - Ήλιου). Λόγω της μακρινής απόστασης από τον Ήλιο η θερμοκρασία στην επιφάνειά της πρέπει να κυμαίνεται στους 30 K (-243 °C). Αφότου ανακαλύφθηκε, εντοπίσθηκε και σε πολλές παλαιότερες φωτογραφίες του 2001-2003. Η τροχιά της Σέντνα είναι ελλειπτική. Το περιήλιο βρίσκεται περίπου στις 76 AU (0,014 έτη φωτός), ενώ το αφήλιο περίπου στις 900 AU. Το φως του ήλιου κάνει δηλαδή 5 μέρες για να την φτάσει όταν βρίσκεται στο απόμακρο σημείο της τροχιάς της και 10 ώρες για το πιο κοντινό σημείο. Μια πλήρης περιφορά της Σέντνα γύρω από τον Ήλιο διαρκεί 10.720 έτη. Η επιφάνεια της Σέντνα είναι κοκκινωπή, σχεδόν σαν αυτή του πλανήτη Άρη. Το χρώμα αυτό οφείλεται στη διάσπαση λόγω ραδιενέργειας των υλικών που βρίσκονται στην επιφάνειά της, και εκτιμάται ότι απαντάται συχνά στα σώματα που βρίσκονται σε αυτές τις περιοχές του ηλιακού συστήματος. Η επιφάνεια αντανακλά περίπου το 35% του φωτός που προσπίπτει σε αυτή, ένα ποσοστό που θεωρείται πολύ μεγάλο. Μια πιθανή εξήγηση είναι το γεγονός ότι οι πτητικές ουσίες παραμένουν στερεοποιημένες λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας, αυξάνοντας έτσι την ανακλαστικότητα της Σέντα. Η Σέντνα είναι έξω από τη Ζώνη του Κάιπερ και γι'αυτό τυπικά δεν συγκαταλέγεται στα ουράνια σώματα αυτής της Ζώνης. Η απόστασή της από τον Ήλιο είναι το ένα δέκατο αυτής του Νέφους του Όορτ. Ανήκει στα λεγόμενα αντικείμενα διασκορπισμένου Ζώνης (eng.:Scattered-disc objects), τα οποία βρίσκονται ανάμεσα στο Νέφος του Όορτ και στη ζώνη του Κάιπερ. Τη Σέντνα παρατήρησαν για πρώτη φορά στις 14 Νοεμβρίου 2003 ο Μάικλ Μπράουν στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια, Τσαντ Τρουχίλο (Chad Trujillo) (Gemini-Observatory) και ο Ντέιβιντ Ραμπίνοβιτς (David Lincoln Rabinowitz, Yale University) χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Schmidt των 1,2 μ. στο Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ. Επιπλέον επεξεργασία έγινε με το Διαστημικό τηλεσκόπιο Σπίτζερ και το Διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ. Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στις 15 Μαρτίου 2004. Καθώς είναι το πιο απομακρυσμένο μέχρι σήμερα γνωστό σώμα του ηλιακού μας συστήματος, η Σέντνα εγείρει ερωτήματα πολύ περισσότερο από άλλους αστεροειδείς. Η μεγάλη αυτή απόσταση από τον ήλιο, για παράδειγμα, δεν εξηγείται από τις σύγχρονες θεωρίες για το σχηματισμό του ηλιακού συστήματος. Ενώ οι πλανήτες υποτίθεται ότι σχηματίστηκαν από τη συνένωση και τις συγκρούσεις πλανητοειδών, αυτό δεν μπορεί να ισχύει στη Ζώνη του Κάιπερ. Επειδή εκεί το πρωτοπλανητικό υλικό ήταν πολύ πιο αραιό απ' ό,τι στις εσωτερικές περιοχές του ηλιακού συστήματος, θα χρειάζονταν εκατοντάδες δισεκατομμύρια χρόνια για δημιουργία σωμάτων, την στιγμή που η διάρκεια ζωής του πρωτοπλανητικού δίσκου είναι μικρότερη από δέκα εκατομμύρια χρόνια. Οι επιστήμονες αρχικά υπέθεσαν ότι η Σέντνα ανήκει σε κάποιο «εσωτερικό τμήμα» του Νέφους του Όορτ, πιθανώς λόγω κάποιας απόκλισης της τροχιάς. Αιτία θα μπορούσε να ήταν η διασταύρωση της τροχιάς του ηλιακού συστήματος με αυτή κάποιου ουράνιου σώματος. Η πολύ ελλειπτική τροχιά της θα μπορούσε κατά μιαν άλλη εκδοχή να ήταν το αποτέλεσμα της επιρροής ενός άλλου σώματος στο εξώτερο ηλιακό σύστημα αν αυτό είχε το μέγεθος περίπου του πλανήτη Άρη. Για να ισχύει όμως η εικασία αυτή, το σώμα αυτό θα έπρεπε σύμφωνα με υπολογισμούς να απέχει περίπου 200 AU από τον ήλιο, πράγμα που με τις σημερινές θεωρίες είναι λιγότερο πιθανό ακόμα και από την ύπαρξη της ίδιας της Σέντνα. Η περίοδος περιστροφής γύρω από τον άξονά της προσδιορίστηκε αρχικά στις σαράντα ημέρες. Επειδή αυτή η περίοδος θα σήμαινε πολύ μικρή γωνιακή ταχύτητα υπάρχει η υποψία ότι η Σέντνα έχει ένα φεγγάρι που την επιβραδύνει λόγω παλιρροϊκής έλξης. Στις 14 Απριλίου 2004 η NASA δημοσίευσε καινούργιες φωτογραφίες που είχε πάρει το διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ στις οποίες δεν φαινόταν να υπάρχει κανένα συνοδεύον σώμα. Τελικά μια ομάδα επιστημόνων του Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics με αρχηγό τον Scott Gaudi έκανε προσεκτικές παρατηρήσεις μεταξύ Οκτωβρίου του 2004 και Ιανουαρίου 2005 και απέρριψε τις προηγούμενες μελέτες. Η Σέντνα περιστρέφεται με περίοδο δέκα με δεκαοχτώ ωρών, πράγμα που αποκλείει και κάθε συζήτηση περί φεγγαριού. Ανακαλύφθηκε από Μπράουν, Τρουχίλο και Ραμπίνοβιτς Ανακαλύφθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2003 Χαρακτηριστικά τροχιάς[1] Αφήλιο 141,18 ×1012 km(943,704 AU) Περιήλιο 11,42 ×1012 km(76,339 AU) Ημιάξονας τροχιάς 76,299 ×1012 km(510,022 AU) Εκκεντρότητα 0,8503 Περίοδος περιφοράς 4.207.085 ημέρες(11.518,4 χρόνια) Μέση Ταχύτητα Τροχιάς 1,04 km/s Κλίση 11,927° ως προς την Εκλειπτική Μήκος του ανερχόμενου σημείου 144,258° Όρισμα του περιηλίου 311,111° Δορυφόροι 0 Φυσικά Χαρακτηριστικά Ισημερινή Ακτίνα 600-800 km Μάζα 8,3 ×1020 - 7 ×1021 kg Μέση πυκνότητα ~2 g/cm3 Επιφανειακή Βαρύτητα στον Ισημερινό 0,33-0,50 m/s2 Ταχύτητα Διαφυγής 0,62-0,95 km/s Αστρονομική περίοδος περιστροφής 0,42 ημέρες(10,3 h) Λευκαύγεια 0,16-0,30 Φαινόμενο μέγεθος 21,1 Θερμοκρασία ελάχ. μέση μεγ. 33 K https://el.wikipedia.org/wiki/90377_%CE%A3%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%BD%CE%B1#.CE.88.CF.87.CE.B5.CE.B9_.CF.86.CE.B5.CE.B3.CE.B3.CE.AC.CF.81.CE.B9_.CE.B7_.CE.A3.CE.AD.CE.BD.CF.84.CE.BD.CE.B1.3B

Γλώσσα προγραμματισμού για κβαντικούς υπολογιστές από τη Microsoft. H Microsoft ανακοίνωσε ότι αναπτύσσει μία γλώσσα προγραμματισμού για τους κβαντικούς υπολογιστές του μέλλοντος. Ο σκοπός της Microsoft είναι να μπορέσουν να παρουσιαστούν υπολογιστές που να μπορούν να εκτελούν μια σειρά από πολύπλοκες εργασίες σε ελάχιστο δυνατό χρόνο, χωρίς να βασίζονται στο 0 και το 1 του τυπικού δυαδικού κώδικα, αλλά στα qubits, τα οποία έχουν άλλη λογική και μπορούν να λάβουν τόσο την τιμή 0 όσο και την τιμή 1 ταυτόχρονα και εκτελούν έτσι πολύ πιο γρήγορα τις υπολογιστικές τους εργασίες στη μονάδα του χρόνου. Η Microsoft σημειώνει ότι η γλώσσα προγραμματισμού που αναπτύσσει δεν έχει αποκτήσει ακόμα το όνομά της, αλλά βρίσκεται ενσωματωμένη σε μεγάλο βαθμό στο περιβάλλον Visual Studio. H γλώσσα αυτή μπορεί να εκτελέσει όλες τις εργασίες που θα έκανε κανείς με οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, με τη διαφορά ότι θα μπορεί να επιτρέπει στους προγραμματιστές να δημιουργούν εφαρμογές που θα μπορούσαν να τρέχουν σε έναν κβαντικό υπολογιστή. Οι κβαντικοί υπολογιστές, οι οποίοι ανταποκρίνονται στους νόμους της κβαντικής Φυσικής είναι ικανοί να υποστηρίζουν την εκτέλεση πολλών και πολύπλοκων εργασιών, προκειμένου να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ολοκλήρωση πολύ απαιτητικών εργασιών, όπως είναι η μελέτη μίας ασθένειας ή η εξέταση των δεδομένων της κλιματικής αλλαγής. http://www.pestaola.gr/glwssa-programmatismoy-gia-kbantikoys-ypologistes-apo-th-microsoft/

Ευρωπαϊκή Βραδιά Ερευνητή 2017: Γνώρισε τη μαγεία της Έρευνας! Η Βραδιά του Ερευνητή για το 2017 πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου, από αρκετούς φορείς σε εννέα πόλεις της Ελλάδας με κεντρικό σύνθημα «Γνώρισε τη μαγεία της Έρευνας». Ο θεσμός αυτός, που ξεκίνησε πριν 12 χρόνια και διοργανώνει εκδηλώσεις σε όλη την Ευρώπη. Συνεχίστηκε και φέτος στην Ελλάδα με μεγάλη επιτυχία. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Ξάνθη, Ρέθυμνο, Κόρινθος, Καλαμάτα και Καρδίτσα φιλοξένησαν εκδηλώσεις τις οποίες τόσο οι μικροί όσο και οι μεγάλοι φίλοι της Επιστήμης τίμησαν με την αθρόα παρουσία τους. Μέσα από μια πληθώρα διαφορετικών εκδηλώσεων, το κοινό της Βραδιάς του Ερευνητή είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει και να συμμετέχει ενεργά στις διάφορες δραστηριότητες που είχαν ετοιμάσει οι διοργανωτές, συνομιλώντας με ανθρώπους της Επιστήμης, αποκτώντας έτσι μια εγγύτερη γνωριμία με την Επιστημονική και Τεχνολογική Έρευνα. Στην Αθήνα, η φετινή βραδιά πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Πολιτισμού́ «Ελληνικός Κόσμος», στον Ταύρο. Μέσα από παρουσιάσεις, πειράματα, δρώμενα ειδικά σχεδιασμένα για μαθητές, εργαστήρια για εκπαιδευτικούς, διαγωνισμούς και ποικίλες πρωτότυπες εκδηλώσεις, η έρευνα άνοιξε τις πόρτες της στον χώρο της εκπαίδευσης αλλά και στο ευρύτερο κοινό, δίνοντας του την ευκαιρία μιας άμεσης προσέγγισης με τους ανθρώπους της επιστήμης. Από τις απογευματινές ώρες έως και τα μεσάνυχτα, το κοινό είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει ομιλίες από Έλληνες ερευνητές, αλλά και να παρευρεθεί σε εργαστηριακά πειράματα, δράσεις και διαγωνισμούς που σχεδιάσθηκαν για μαθητές αλλά και γονείς και εκπαιδευτικούς. Άλλωστε, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, με σύνθημα «Γίνε Εθελοντής» οι οργανωτές της εκδήλωσης έδωσαν τη δυνατότητα σε όσους ήθελαν να βοηθήσουν, να γίνουν εθελοντές συμμετέχοντας πιο ενεργά και συνεισφέροντας στην επιτυχίας της εκδήλωσης που αναμενόταν να προσελκύσει περισσότερους από 10.000 επισκέπτες. Γνωριμία με την ESA, τις δράσεις και του Έλληνες επιστήμονές της Στο Κτίριο Ι του Κέντρου Πολιτισμού́ «Ελληνικός Κόσμος», από τις 5.30 το απόγευμα μέχρι τα μεσάνυχτα έλαβαν χώρα και οι εκδηλώσεις που αφορούσαν το διάστημα με την συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Το κοινό είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τους ερευνητές, να ενημερωθεί για το ερευνητικό έργο τους, να πάρει μία γεύση από την καθημερινότητά τους και να χαρεί τη μαγεία των επιστημών. Μέσα από παρουσιάσεις, συζητήσεις, προβολές και δράσεις ειδικά σχεδιασμένες για το ευρύ κοινό, παιδιά και γονείς ήλθαν σε επαφή με τον άγνωστο κόσμο του ερευνητή, τον τρόπο δουλειάς του και τους χώρους που κινείται, ενώ επίσης ενημερώθηκαν για τη δράση του Οργανισμού μέσα από τις ομιλίες των διακεκριμένων επιστημόνων, και τις παρουσιάσεις εντυπωσιακών εικόνων και βίντεο από τη Γη και το Διάστημα. Οι επισκέπτες, μικροί και μεγάλοι, γνώρισαν μία διαφορετική πλευρά του πλανήτη μας, «ξεφεύγοντας» για λίγο από την επιφάνεια της Γης και ταξιδεύοντας στο αχανές Διάστημα, βλέποντας πλέον τον πλανήτη μας από μία άλλη οπτική πλευρά: σαν ένα κομμάτι του συνόλου που λέγεται Ηλιακό Σύστημα. Ειδικά, τα παιδιά υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό τις νέες τους γνώσεις, καθώς οι ορίζοντες τους άνοιξαν είτε μέσα από ταξίδια στο Διάστημα ή από τις – διαφορετικού τύπου – δορυφορικές εικόνες της Γης και την καταγραφή σημαντικών γεγονότων. Επιπλέον, η ενεργή συμμετοχή τους στις δράσεις των Space Gates, φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών, και οι συζητήσεις μαζί τους, έκανε τους νεαρούς μας φίλους να νιώσουν και αυτοί μέλη της επιστημονικής έρευνας, ακολουθώντας πιστά το σύνθημα της βραδιάς «Γνώρισε τη μαγεία της Έρευνας». Η ομάδα ερευνητών της ESA (αριστερά η κα. Γ. Καραδήμου και στο κέντρο ο Καθ. Ι. Παρχαρίδης στην φωτογραφία) με τους συνεργάτες στην Βραδιά του ΕρευνητήΗ ομάδα ερευνητών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος αποτελούνταν από τους : - Ισαάκ Παρχαρίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής εφαρμογών δεδομένων Παρατήρησης της Γης από το Διάστημα στο τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου και Επισκέπτης Καθηγητής κατά το πρώτο 6-μηνο του 2017 στο ESRIN της ESA - Γεωργία Καραδήμου, MSc Γεωλόγος Α.Π.Θ. και Εκπαιδευόμενη στο ESRIN της ESA στο Πρόγραμμα Παρατήρησης της Γης Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος Μέλη της ομάδας των Space Gates, φοιτητών του πανεπιστημίου Αθηνών, και οι δράσεις τουςΟι παρουσιάσεις ξεκίνησαν με μια συνοπτική παρουσίαση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, με σκοπό να γνωρίσουν οι μικροί και οι μεγαλύτεροι φίλοι την ιστορία του Οργανισμού. Ο Καθ. Ισαάκ Παρχαρίδης μέσα από μια περιεκτική ομιλία, συνοδευόμενη με εικόνες και βίντεο, γνωστοποίησε στο ευρύ κοινό τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (European Space Agency - ESA), την ιστορία του και τις δράσεις του Οργανισμού που αφορούν το Διάστημα, στον οποίο μετέχει ενεργά και η Ελλάδα. Η παρουσίαση περιλάμβανε τις δραστηριότητες του Οργανισμού, τις διαφορετικές αποστολές δορυφόρων, τα μέχρι τώρα επιτεύγματα σε όλους τους τομείς καθώς και οι μελλοντικές προοπτικές που προσφέρονται σε όλα τα επίπεδα. «Η Γη από το Διάστημα» Μέσα από μία ημίωρη παρουσίαση, οι επισκέπτες έλαβαν μέρος σε ένα διαδραστικό παιχνίδι με τους ερευνητές του Ευρωπαϊκού Διαστημικού Οργανισμού. Ο Καθ. Ισαάκ Παρχαρίδης μαζί με την ερευνήτρια Γεωργία Καραδήμου, παρουσίασαν δορυφορικές εικόνες και έκαναν αρκετές ερωτήσεις στο κοινό σχετικά με το περιεχόμενο των εικόνων: Πώς φαίνεται η Ελλάδα από το διάστημα; Ποια αντικείμενα μπορούμε να αναγνωρίσουμε στην επιφάνεια της Γης παρατηρώντας μια δορυφορική εικόνα; Γιατί δεν είναι όλες οι εικόνες έγχρωμες; Μέσα από αυτό το παιχνίδι ερωταπαντήσεων, το κοινό ενημερώθηκε για τους δορυφόρους του Οργανισμού που είναι ήδη σε τροχιά, όπως ο Sentinel-1, για τις κατηγορίες δορυφορικών εικόνων, τη χρησιμότητα τους. Η αλληλεπίδραση μεταξύ κοινού και ερευνητών ήταν άκρως ικανοποιητική και ειδικά τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν από τις λεπτομέρειες που μπόρεσαν να διακρίνουν στην επιφάνεια του Πλανήτη μας και κυρίως στην Ελλάδα, μέσα από εικόνες τραβηγμένες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Μικροί και μεγάλοι πήραν μια πρώτη γεύση των εφαρμογών με χρήση εικόνων που έχουν ληφθεί από τους δορυφόρους από περιοχές σε όλο τον πλανήτη, οι οποίες μας βοηθούν στην παρατήρηση και παρακολούθηση μεταβολών που οφείλονται είτε σε φυσικούς ή σε ανθρώπινους παράγοντες. «Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός» - Παρουσίαση της ζωής των αστροναυτών από την κα. Γ. Καραδήμου και τον Καθ. Ι. ΠαρχαρίδηΟι παρουσιάσεις συνεχίστηκαν με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (International Space Station – ISS) από την ερευνήτρια κα Γ. Καραδήμου και τον Καθ. Ι. Παρχαρίδη. Με τη χρήση βίντεο από το εσωτερικό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, παρουσιάσθηκε στους παρευρισκόμενους ο τρόπος ζωής των αστροναυτών στον διεθνή Διαστημικό Σταθμό και πόσο διαφορετικά πραγματοποιούνται κάποιες βασικές ανάγκες από ότι στη Γη, όπως για παράδειγμα ο τρόπος προετοιμασίας του φαγητού και ο ύπνος των αστροναυτών, γεγονότα τα οποία εντυπωσίασαν μικρούς και μεγάλους. «Κλιματική Αλλαγή από το Διάστημα» - Παρουσίαση δορυφορικών δεδομένων που δείχνουν τα φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής, από την κα. Γ. ΚαραδήμουΟι ομιλίες ολοκληρώθηκαν με την παρουσίαση από την ερευνήτρια κα Γ. Καραδήμου εικόνων και δεδομένων που εμφανίζουν την Κλιματικά Αλλαγή από το Διάστημα. Με τη χρήση της εφαρμογής Climate Change Initiative, δόθηκαν παραδείγματα από διάφορες παραμέτρους που συνεισφέρουν στην κλιματική αλλαγή σε όλον τον κόσμο και παρουσιάσθηκε ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να καταγράψουμε αυτές τις μεταβολές μέσω των δορυφόρων και να εξάγουμε χρήσιμες πληροφορίες. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Eyropaikhe_Vradiha_Ereynethe_2017_Gnhorise_te_magehia_tes_Hereynas Διαστημικός περίπατος με σκοπό τις επισκευές. Εναν ακόμα διαστημικό περίπατο πραγματοποίησαν οι αστροναύτες της NASA έξω από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό προκειμένου να επιδιορθώσουν ή καλύτερα να «λαδώσουν» τον νέο ρομποτικό βραχίονα, ο οποίος εδώ και μήνες παρουσίαζε προβλήματα. Ο επικεφαλής των αστροναυτών Ράντι Μπρέσνικ πραγματοποίησε για δεύτερη φορά έξοδο στο Διάστημα σε λιγότερο από μία εβδομάδα, αυτή τη φορά μαζί με τον Μαρκ Βαντ Χέι. Το ζευγάρι αντικατέστησε ένα μηχανισμό πρόσδεσης στο ένα άκρο του βραχίονα, ο οποίος έχει μήκος δώδεκα μέτρα. Πρόκειται για έναν μηχανισμό ο οποίος είχε παρουσιάσει δυσλειτουργία τον Αύγουστο. Κατά τη διάρκεια των εργασιών, που έλαβαν χώρα την Τρίτη, χρησιμοποιήθηκε και ένα πιστόλι λαδώματος προκειμένου να εξακολουθήσει ο μηχανισμός πρόσδεσης να λειτουργεί φυσιολογικά. Παρόμοιες εργασίες πρόκειται να πραγματοποιηθούν και κατά τη διάρκεια ενός τρίτου διαστημικού περιπάτου, ο οποίος θα λάβει χώρα σε μία εβδομάδα. Οι μηχανισμοί πρόσδεσης που μοιάζουν με χέρια είναι τοποθετημένοι στα άκρα του βραχίονα, ο οποίος είναι καναδικής κατασκευής. Χρησιμοποιούνται προκειμένου να προσδεθούν απάνω τους οι αμερικανικές φορτηγίδες που φτάνουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό αλλά και για να επιτρέπουν στον βραχίονα να λειτουργεί και να κινείται γύρω από αυτό το εργαστήριο που βρίσκεται σε διαστημική τροχιά. Η αδρεναλίνη στα ύψη Καθώς εκτοξεύθηκαν στο Διάστημα το 2001 μαζί με τον υπόλοιπο βραχίονα, οι μηχανισμοί πρόσδεσης είχαν αρχίσει να δείχνουν την ηλικία τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αμερικανική Υπηρεσία Διαστήματος πρόκειται να αντικαταστήσει αυτούς τους μηχανισμούς στο αντίθετο άκρο του βραχίονα στις αρχές του επόμενου χρόνου. «Νιώσαμε την αδρεναλίνη να ανεβαίνει», δήλωσε ο Βαντ Χέι, καθώς αναγκάστηκε να εργαστεί σε υψόμετρο που έφτανε τα τετρακόσια χιλιόμετρα πάνω από το Ρίο ντε Τζανέιρο. «Η θέα ήταν καταπληκτική» είπε χαρακτηριστικά ο αστροναύτης. Σήμερα, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό που είναι στην πραγματικότητα ένα εργαστήριο που βρίσκεται σε διαστημική τροχιά ζουν τρεις Αμερικανοί, δύο Ρώσοι και ένας Ιταλός αστροναύτης. Καθώς ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός προσέγγιζε την Ιταλία, το Κέντρο Ελέγχου παρότρυνε τους αστροναύτες να βγάλουν φωτογραφίες για τον συνάδελφό τους Πάολο Νέσπολι. O Πάπας Φραγκίσκος πρόκειται να προσεγγίσει τα ουράνια τον ερχόμενο μήνα διότι όπως έγινε γνωστό πρόκειται να πραγματοποιήσει κλήση προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το Βατικανό ανακοίνωσε την Δευτέρα ότι ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας πρόκειται να καλέσει τους ενοίκους του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού στις 26 Οκτωβρίου στις πέντε το απόγευμα. Δεν δόθηκαν, επί του παρόντος, περισσότερες πληροφορίες για το περιεχόμενο της κλήσης του Ποντίφικα, ούτε και για τα θέματα συζήτησης με τους αστροναύτες αλλά ανέκαθεν ο Πάπας Φραγκίσκος υποστήριζε την Ακαδημία Επιστημών του Βατικανού που συχνά φέρνει κοντά επιστήμονες προκειμένου να ανταλλάξουν απόψεις για θέματα που απασχολούν όπως είναι η κλιματική αλλαγή αλλά και άλλα ζέοντα επιστημονικά θέματα. http://www.kathimerini.gr/930168/article/epikairothta/episthmh/diasthmikos-peripatos-me-skopo-tis-episkeyes

Ερευνητές εντόπισαν την βαρυονική ύλη που έλειπε από τα κοσμολογικά μοντέλα. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία το Σύμπαν αποτελείται σε ποσοστό περίπου 96% από μη ορατή ύλη, την μυστηριώδη σκοτεινή ύλη καθώς και την σκοτεινή ενέργεια. Αυτά που βλέπουμε στο Σύμπαν δηλαδή η ορατή ύλη αποτελεί μόλις το 4%. Οι επιστήμονες αναφέρουν την ορατή ύλη ως «βαρυονική ύλη» και αυτή περιλαμβάνει τα πρωτόνια, τα νετρόνια και τα ηλεκτρόνια, όλα δηλαδή τα συστατικά από τα οποία αποτελούνται τα άτομα της ύλης που είναι τα «δομικά στοιχεία» των κοσμικών σωμάτων (άστρων, πλανητών, αερίων, σκόνης κλπ). Η εκτίμηση των επιστημόνων όμως είναι ότι στα άστρα, στα αέρια και στη σκόνη μέσα στους γαλαξίες του Σύμπαντος βρίσκεται μόλις το 40% της εκτιμώμενης βαρυονικής ύλης. Ετσι εδώ και χρόνια οι επιστήμονες ψάχνουν να βρουν πού βρίσκεται η υπόλοιπη, η «χαμένη βαρυονική ύλη». Δύο ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες μια από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και μια από το Ινστιτούτο Διαστημικής Αστροφυσικής στο Παρίσι υποστηρίζουν ότι εντόπισαν την χαμένη βαρυονική ύλη. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι γαλαξίες συνδέονται μεταξύ τους με νήματα καυτών αερίων που αποτελούνται από βαρυονική ύλη. Οι δύο ομάδες συμφωνούν στην ύπαρξη αυτών των κοσμικών «καλωδίων» που συνδέουν τους γαλαξίες μεταξύ τους αλλά διαφωνούν στα επίπεδα της πυκνότητας τους. Η μια ομάδα υποστηρίζει τα νήματα αυτά είναι τρεις φορές πυκνότερα από την υπόλοιπη ορατή ύλη ενώ η άλλη ομάδα έξι φορές πυκνότερα. Οσον αφορά την θερμοκρασία αυτών των νημάτων οι ερευνητές εκτιμούν ότι κάποια από αυτά έχουν θερμοκρασία από 100 χιλιάδες βαθμούς Κελσίου και σε κάποια η θερμοκρασία αγγίζει τα δέκα εκ. βαθμούς Κελσίου! Η ιδέα της ύπαρξης αέριων «γεφυρών» που ενώνουν τους γαλαξίες του Σύμπαντος έπεσε πριν από λίγο καιρό στο τραπέζι αλλά βρισκόταν μέχρι σήμερα στο επίπεδο της θεωρίας. Είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν ευρήματα που υποδεικνύουν την ύπαρξη τους. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500167241

Ενας νάνος πλανήτης με δαχτυλίδι. Την ύπαρξη ενός δακτυλίου γύρω από τον εξωτικό νάνο πλανήτη Χαουμέια, που βρίσκεται πέρα από τον Ποσειδώνα, ανακάλυψαν οι αστρονόμοι, μεταξύ των οποίων έξι Έλληνες, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο Nature. http://www.nature.com/nature/journal/v550/n7675/full/nature24051.html?foxtrotcallback=true Από τους τέσσερις νάνους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος (Πλούτωνας, Έρις, Μακεμάκε, Χαουμέια), οι οποίοι έχουν τροχιές γύρω από τον Ήλιο σε μεγαλύτερη απόσταση από ό,τι ο Ποσειδώνας, η τελευταία, που είχε ανακαλυφθεί το 2004, είναι το λιγότερο γνωστό αλλά το πιο ασυνήθιστο ουράνιο σώμα. Έχει άκρως ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο (το έτος της διαρκεί 284 χρόνια) και περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της με πολύ μεγάλη ταχύτητα (με διάρκεια μέρας μόνο 3,9 ώρες, είναι το ταχύτερο περιστρεφόμενο μεγάλο σώμα στο ηλιακό μας σύστημα). Έχει επίσης πολύ επίμηκες σχήμα -η μία διάμετρός της είναι τουλάχιστον διπλάσια από την άλλη- πράγμα που την κάνει να μοιάζει μάλλον με βότσαλο ή μπάλα του ράγκμπι παρά με πλανήτη. Αντίθετα με άλλους νάνους πλανήτες, οι επιστήμονες δεν είχαν έως τώρα ακόμη κατανοήσει καλά το μέγεθος, το σχήμα, την ανακλαστικότητα και την πυκνότητά της. Τώρα, οι αστρονόμοι επιτέλους έμαθαν περισσότερα γι' αυτήν. Μετά τον μεγάλο αστεροειδή Χαρικλώ, διαμέτρου 302 χιλιομέτρων, που ήταν το πρώτο σώμα το οποίο βρέθηκε το 2013 να έχει δακτύλιο χωρίς να είναι πλανήτης, η Χαουμέια ανακαλύπτεται τώρα ότι έχει και αυτή ένα στενό και πυκνό δακτύλιο από παγωμένα σωματίδια. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ισπανό Χοσέ Λουίς Ορτέζ του Ινστιτούτου Αστροφυσικής της Ανδαλουσίας στη Γρανάδα, πραγματοποίησαν στην αρχή του 2017 -από 12 διαφορετικά τηλεσκόπια σε διάφορα μέρη του κόσμου- παρατηρήσεις της Χαουμέια, καθώς αυτή περνούσε μπροστά από ένα μακρινό άστρο. Οι παρατηρήσεις αποκάλυψαν ότι η Χαουμέια έχει πυκνότητα έως 1.885 κιλών ανά κυβικό μέτρο (μικρότερη από τις προηγούμενες εκτιμήσεις), ανακλαστικότητα (albedo) 0,51 και καμία ατμόσφαιρα αζώτου ή μεθανίου. Ακόμη ο μεγάλος άξονάς της έχει μήκος περίπου 2.320 χλμ. (σχεδόν όσο και ο Πλούτωνας) και είναι κατά 17% μεγαλύτερος από τις έως τώρα εκτιμήσεις. Ο δακτύλιος της βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον ισημερινό της και με την τροχιά του δορυφόρου της Χιιάκα (η Χαουμέια έχει άλλον ένα δορυφόρο, τη Ναμάκα). Ο δακτύλιος, σε απόσταση 1.000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του πλανήτη, έχει πλάτος 70 χιλιομέτρων και περιστρέφεται τρεις φορές πιο αργά σε σχέση με την ταχύτητα περιστροφής της Χαουμέια γύρω από τον άξονά. Δύο είναι οι πιθανές αιτίες δημιουργίας του δακτυλίου: είτε δημιουργήθηκε μετά τη σύγκρουση της Χαουμέια με ένα άλλο σώμα και την εκτίναξη υλικών στο διάστημα, είτε προέκυψε σταδιακά με τη συνεχή διαρροή υλικών από την επιφάνειά της στο διάστημα, εξαιτίας της μεγάλης ταχύτητας περιστροφής της γύρω από τον εαυτό της. Στην έρευνα συμμετείχαν οι Β. Χαρμανδάρης και Γ. Αλικάκος του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Κ. Γαζέας και Λ. Τζουγανάτος του Τομέα Αστροφυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ν. Πασχάλης του ερασιτεχνικού αστεροσκοπείου Nunki στη Σκιάθο και Β. Τσάμης του αστεροσκοπείου της Ελληνογερμανικής Αγωγής. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500167202

Ρομπότ με τρια δάχτυλα αλλάζει λάμπα χωρίς να τη σπάει. Πόσα ρομπότ χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα; Ένα, αν έχει το κατάλληλο χέρι. Μηχανικοί του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο κατασκεύασαν έναν επιδέξιο ρομποτικό βραχίονα με απαλά «δάχτυλα», που μπορεί να πιάσει και να χειριστεί ευαίσθητα αντικείμενα όπως μια λάμπα, αλλά και άλλα όπως ένα κατσαβίδι. Το ρομπότ είναι μοναδικό επειδή συνδυάζει τρεις δυνατότητες: να περιστρέφει τα αντικείμενα, να τα «αισθάνεται» και να δημιουργεί τρισδιάστατά μοντέλα τους. Αυτό του επιτρέπει να λειτουργεί σε χαμηλό φωτισμό και γενικά σε συνθήκες χαμηλής ορατότητας. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ρομποτικό μηχανικό Μάικλ Τόλεϊ, παρουσίασαν το ρομπότ στη «Διεθνή Διάσκεψη Έξυπνων Ρομπότ και Συστημάτων» στο Βανκούβερ του Καναδά. Το ρομπότ έχει τρία μαλακά και εύκαμπτα «δάχτυλα», το καθένα από τα οποία είναι καλυμμένο με «έξυπνο δέρμα» από σιλικόνη, μέσα στο οποίο έχουν ενσωματωθεί αισθητήρες από νανοσωλήνες άνθρακα. Τα δεδομένα που συλλέγουν οι ηλεκτρονικοί αισθητήρες κατά την επαφή με ένα αντικείμενο, στέλνονται σε ένα υπολογιστή, όπου δημιουργείται ένα τρισδιάστατο μοντέλο του αντικειμένου. Είναι μια διαδικασία παρόμοια με τις τομογραφίες, στις οποίες διαδοχικές εικόνες δύο διαστάσεων δημιουργούν μια τρισδιάστατη εικόνα. Σε επόμενο στάδιο, το ρομπότ θα εφοδιασθεί με δυνατότητες μηχανικής μάθησης και τεχνητής νοημοσύνης, έτσι ώστε, μεταξύ άλλων, να «καταλαβαίνει» ακριβώς τι είδους αντικείμενα πιάνει. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500166943 Υπολογιστής τεχνητής νοημοσύνης για ρομποτικά ταξί. Τον πρώτο υπολογιστή τεχνητής νοημοσύνης στον κόσμο που είναι ειδικά σχεδιασμένος για να οδηγεί αυτόνομα, ρομποτικά ταξί παρουσίασε η Nvidia. Το νέο σύστημα, υπό την κωδική ονομασία Pegasus, επεκτείνει την υπολογιστική πλατφόρμα τεχνητής νοημοσύνης Nvidia Drive PX έτσι ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται εξελιγμένα αυτόνομα οχήματα. Το Pegasus, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της εταιρείας, είναι ικανό να παρέχει πάνω από 320 τρισεκατομμύρια υπολογισμούς το δευτερόλεπτο- επίδοση δεκαπλάσια του προκατόχου του, Nvidia Drive PX 2. Σύμφωνα με την εταιρεία, το Pegasus θα καταστήσει δυνατή μια νέα κλάση οχημάτων, που θα μπορούν να λειτουργούν εντελώς χωρίς οδηγό – πλήρως αυτόνομα, χωρίς τιμόνια, πεντάλ ή καθρέφτες, και εσωτερικά που παραπέμπουν περισσότερο σε σαλόνια και γραφεία. Στο πλαίσιο της ανάπτυξης της πλατφόρμας Nvidia Drive PX συνεργάζονται- όπως αναφέρει η εταιρεία-225 συνεργάτες, και πάνω από 25 αναπτύσσουν πλήρως αυτόνομα ρομποτικά ταξί, που χρησιμοποιούν GPUs Nvidia CUDA. Σήμερα παραπέμπουν σε μικρά data centers,και το μέγεθος, οι ενεργειακές απαιτήσεις και το κόστος τους τα καθιστούν μη πρακτικά για χρήση σε οχήματα παραγωγής. Γενικότερα μιλώντας, οι υπολογιστικές απαιτήσεις των ρομποτικών ταξί είναι πολύ μεγάλες, καθώς αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους μέσω καμερών 360 μοιρών και lidar, βρίσκοντας τη θέση του οχήματος με ακρίβεια εκατοστού, εντοπίζοντας οχήματα και ανθρώπους γύρω από το αυτοκίνητο και σχεδιάζοντας ασφαλείς και άνετες διαδρομές προς τον προορισμό. Οι διαδικασίες αυτές πρέπει να γίνονται στο υψηλότερο επίπεδο ασφάλειας, οπότε και πρέπει να υπάρχουν πολλαπλά εφεδρικά συστήματα και δικλείδες ασφαλείας. Εκτιμάται πως οι υπολογιστικές απαιτήσεις των αυτόνομων οχημάτων είναι 50 με 100 φορές μεγαλύτερες από αυτές των πιο σύγχρονων αυτοκινήτων που υπάρχουν σήμερα. http://www.naftemporiki.gr/story/1284220/ypologistis-texnitis-noimosunis-gia-rompotika-taksi

CanSat in Greece 2018: Πανελλήνιος διαγωνισμός διαστημικής για μαθητές και φοιτητές. Ξεκίνησαν οι αιτήσεις συμμετοχής μαθητικών και φοιτητικών ομάδων για το διαγωνισμό διαστημικής "CanSat in Greece 2018". Είναι ένας πανελλήνιος διαγωνισμός που αποσκοπεί στην εξοικείωση των συμμετεχόντων με τεχνολογίες παρόμοιες με αυτές που χρησιμοποιούνται σε ένα δορυφόρο. Ο μαθητικός διαγωνισμός αποτελεί προκριματική φάση του ευρωπαϊκού διαγωνισμού "CanSats in Europe", ο οποίος διοργανώνεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) και απευθύνεται σε μαθητές λυκείου. Φέτος, για πρώτη χρονιά, ο διαγωνισμός διαθέτει κατηγορία και για τους προπτυχιακούς φοιτητές. Οι ομάδες αποτελούνται από τέσσερα έως έξι μέλη και καλούνται να οραματιστούν μια διαστημική αποστολή και, στη συνέχεια, να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν έναν εκπαιδευτικό δορυφόρο σε μέγεθος κουτιού αναψυκτικού που θα εκτελέσει αυτήν την αποστολή. Ο δορυφόρος εκτοξεύεται σε υψόμετρο ενός χιλιομέτρου και κατά την προσγείωσή του με τη βοήθεια αλεξίπτωτου εκτελεί την αποστολή που έχει επιλέξει η κάθε ομάδα. Διοργανωτής του εθνικού διαγωνισμού "CanSat in Greece" είναι η SPIN-Space Innovation, που δημιουργήθηκε από μια ομάδα φοιτητών της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, οι οποίοι διοργάνωσαν τον πρώτο πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό διαστημικής "CanSat in Greece". Στόχος της SPIN είναι η έρευνα και η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών στη χώρα μας, σχετικών με τη διαστημική, την πυραυλική και τη ρομποτική. Σε αυτό το πλαίσιο, η SPIN αποδίδει μεγάλη σημασία στη δημιουργία δράσεων εκπαιδευτικού χαρακτήρα για την ενίσχυση των διαστημικών γνώσεων και δεξιοτήτων των νέων. Ο ευρωπαϊκός διαγωνισμός "CanSats in Europe" διοργανώθηκε πρώτη φορά το 2010 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA). Από τότε έχουν λάβει χώρα επτά ευρωπαϊκοί διαγωνισμοί με ισάριθμες ελληνικές συμμετοχές. Οι ελληνικές αποστολές έχουν καταλάβει δύο φορές τη δεύτερη θέση, το 2012 και 2014. Οι ελληνικές ομάδες που έχουν συμμετάσχει στο διαγωνισμό μέχρι σήμερα είναι οι εξής: 2010: Icaromenippus - 3ο Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης 2012: Ιcaromenippus 3D - 3ο Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης (2η θέση) 2014: Aristarchus - 3ο Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης (2η θέση) 2014: ViannoSat - Γενικό Λύκειο Βιάννου 2015: G-Rosseta - ΣΕΚ Αγίων Αναργύρων 2016: DIASat - Γενικό Λύκειο Γαζίου 2017: CAN.I.S. - 26ο Γενικό Λύκειο Αθηνών-Μαράσλειο Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το διαγωνισμό και την υποβολή αιτήσεων συμμετοχής, στην ιστοσελίδα https://cansat.gr/ http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500166660 Η Στέγη στη «δίνη» της επιστημονικής φαντασίας. Το πλάνο ξεκινά με κοντινό στα άνθη μιας κερασιάς που στροβιλίζονται στον αέρα. Πλησιάζοντας διακρίνουμε μια πολυκατοικία στο σχήμα της έλικας του DNA που μοιάζει να έχει «φυτρώσει» σε μια απέραντη, ήρεμη, θάλασσα. Το εντυπωσιακό βίντεο του Γάλλου καλλιτέχνη Ζαν Πιερ Ζιλού «Invisible cities Part 1», γυρισμένο στο Τόκιο, μας ταξιδεύει σε μια ονειρική εκδοχή της πόλης του μέλλοντος, όπου το κτίριο εκλαμβάνεται ως δέντρο με κορμό σταθερό, ενώ τα εφήμερα φύλλα του είναι τα σπίτια και οι κάτοικοί του. Το έργο του Ζιλού είναι ένα από τα βίντεο που θα δείτε στην έκθεση «Science fiction: Ταξίδι στο άγνωστο» και μοιάζει να παίρνει το νήμα από την έκθεση «Tomorrows» και τις πόλεις του μέλλοντος που διοργάνωσε πέρυσι η Στέγη. «Η επιστημονική φαντασία μάς δείχνει, εκτός των άλλων, πώς να μεταμορφώσουμε τον κόσμο μας», σημείωσε ο επιμελητής της έκθεσης Πάτρικ Γκίγκερ. Και πράγματι, ο κόσμος που αλλάζει, μεταμορφώνεται και διερευνάται είναι στο επίκεντρο της έκθεσης που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Barbican του Λονδίνου και αποτυπώνει τις εκφάνσεις της επιστημονικής φαντασίας, από τον κόσμο του Jurassic Park μέχρι το Ιντερστέλαρ. Η λογοτεχνία Αν και το sci-fi είναι συνδεδεμένο με την εξερεύνηση του Διαστήματος και την επιστήμη, η έκθεση θέλει να υπογραμμίσει ότι είναι κάτι περισσότερο από αυτό και γι’ αυτό αρχίζει και τελειώνει με τη λογοτεχνία της επιστημονικής φαντασίας ανάμεσα σε διαστημικές στολές, ρομπότ, εξωγήινους, κάρτες Ρώσων κοσμοναυτών, κόμικς και συνολικά 800 αντικείμενα. ​​Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, έως 14 Ιανουαρίου 2018. http://www.kathimerini.gr/929998/article/politismos/atzenta/h-stegh-sth-dinh-ths-episthmonikhs-fantasias «Метеор-М» № 2-1 Το διαστημικό σκάφος "Meteor-M" αριθ. 2-1 προορίζεται για την απόκτηση: .παγκόσμιες και τοπικές εικόνες σύννεφων, η επιφάνεια της Γης, ο πάγος και το χιόνι σε ορατά, IR και μικροκυμάτων (συμπεριλαμβανομένων εκατοστών). • δεδομένα για τον προσδιορισμό της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας και της θερμοκρασίας ακτινοβολίας της υποκείμενης επιφάνειας. • στοιχεία σχετικά με την κατανομή του όζοντος στην ατμόσφαιρα και το γενικό της περιεχόμενο. • στοιχεία για τον προσδιορισμό της συνολικής περιεκτικότητας σε μικρά αέρια συστατικά της ατμόσφαιρας. • δεδομένα σχετικά με την φασματική πυκνότητα ενέργειας της φωτεινότητας της εξερχόμενης ακτινοβολίας να καθορίσει το κάθετο προφίλ της θερμοκρασίας και της υγρασίας στην ατμόσφαιρα, και να αξιολογήσει τις καθαρές συνιστώσες ακτινοβολία του συστήματος «Γη -. Μια ατμόσφαιρα» Το διαστημικό σκάφος "Meteor-M" αριθ. 2-1 είναι το τρίτο όχημα του διαστημικού συγκρότηματος «Meteor-3M» και «Meteor-M» Η εκτόξευση του υδρομετεωρολογικού δορυφόρου Meteor-M 2-1 προγραμματίζεται για το Νοέμβριο του 2017 και θα είναι η δεύτερη εκτόξευση από το διαστημικό κέντρο EASTERN. https://www.roscosmos.ru/24208/

Η χαμένη ατμόσφαιρα της Σελήνης. Μέχρι πρότινος νομίζαμε ότι ο δορυφόρος μας ήταν πάντοτε ξηρός και γυμνός, χωρίς ίχνος προστατευτικής ατμόσφαιρας. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο η εικόνα αυτή ανατρέπεται από νέες μελέτες οι οποίες φέρνουν στο φως απρόσμενες πτυχές από το παρελθόν του. Η πιο πρόσφατη από αυτές ανακάλυψε ότι στα... νιάτα της η Σελήνη ήταν σκεπασμένη από έναν ωκεανό από λάβα ο οποίος της χάρισε ισχυρούς ανέμους και μια ατμόσφαιρα η οποία διατηρήθηκε για 70 εκατομμύρια χρόνια. Σήμερα η Σελήνη δεν διαθέτει ατμόσφαιρα – ή μάλλον για να είμαστε περισσότερο ακριβείς, έχει μόλις κάποια σχεδόν ανεπαίσθητα ίχνη ατμόσφαιρας. Μέχρι πρόσφατα οι αστροφυσικοί πίστευαν ότι βρισκόταν σε αυτήν την κατάσταση εξ αρχής, όμως τον περασμένο Ιούνιο μια μελέτη αποκάλυψε ότι αμέσως μετά τη γέννησή του, πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, ο δορυφόρος μας διέθετε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα μια αραιή ατμόσφαιρα, αποτελούμενη κυρίως από νάτριο, χάρη στους ωκεανούς από μάγμα που κάλυπταν αρχικά την επιφάνειά του. Τώρα μια νέα ερευνητική δουλειά έρχεται να δείξει ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη μόνο μια φορά και ότι η Σελήνη στα νεανικά της χρόνια, πριν από 3,5 δισεκατομμύρια έτη, πέρασε ξανά μια περίοδο ηφαιστειακής δραστηριότητας η οποία μάλιστα ήταν αρκετά έντονη ώστε να σχηματίσει γύρω της μια αρκετά «στιβαρή» ατμόσφαιρα η οποία διατηρήθηκε για 70 εκατομμύρια χρόνια. Κλεισμένη σε σεληνιακό γυαλί Την τελευταία δεκαετία μελέτες που διεξάγονται με νέα και πιο ευαίσθητα όργανα έχουν εντοπίσει πτητικά υλικά κλεισμένα μέσα σε ηφαιστειακή ύαλο που συνέλεξαν από τη Σελήνη οι αστροναύτες των αποστολών Apollo. Τα κομμάτια του ηφαιστειακού γυαλιού προέρχονται από τις σκοτεινές λεκάνες της Σελήνης και οι νέες αναλύσεις που έγιναν υποδηλώνουν ότι δημιουργήθηκαν από μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις οι οποίες σημειώθηκαν πριν από 3,8 ως 3,1 δισεκατομμύρια χρόνια και, εκτός από την ύαλο, παρήγαγαν επίσης τεράστιες ποσότητες αερίων. Τώρα, με μια μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Earth and Planetary Science Letters», η Ντέμπρα Νίνταμ και ο Ντέιβιντ Κινγκ από το Σεληνιακό και Πλανητικό Ινστιτούτο στο Χιούστον του Τέξας υπολόγισαν αυτές τις εκπομπές αερίων με βάση τον εκτιμώμενο όγκο των ροών λάβας που παρήγαγαν οι ηφαιστειακές εκρήξεις. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά τους η μεγαλύτερη ποσότητα ανερχόταν σε περίπου 10 εκατομμύρια τόνους αερίων που εκλύθηκαν μαζί με 5,3 εκατομμύρια κυβικά χιλιόμετρα λάβας τα οποία γέμισαν τη λεκάνη της Θάλασσας των Βροχών (Mare Imbrium), την τεράστια πεδιάδα που είναι ορατή από τη Γη στο βόρειο ημισφαίριο της Σελήνης. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τους επιστήμονες, θα πρέπει να αύξησε την πίεση του σεληνιακού αέρα ανεβάζοντάς την στο 1% της σημερινής ατμοσφαιρικής πίεσης της Γης – ή με άλλα λόγια, θα πρέπει να δημιούργησε στη Σελήνη μια ατμόσφαιρα κατά 1,5 φορές πιο πυκνή από τη σημερινή ατμόσφαιρα του Αρη. Οι ερευνητές από το Χιούστον θεωρούν ότι υπό αυτές τις συνθήκες στην επιφάνεια της Σελήνης θα πρέπει να έπνεαν ισχυροί άνεμοι, οι οποίοι θα σήκωναν σκόνη, ενισχύοντας την ατμόσφαιρα. Εκτιμούν ωστόσο ότι ύστερα από 70 εκατομμύρια χρόνια η σεληνιακή ατμόσφαιρα δεν υπήρχε πια: όλα τα ατμοσφαιρικά αέρια, αναφέρουν, θα πρέπει να είχαν διαφύγει στο Διάστημα ή να είχαν παγώσει στις περιοχές των πόλων, γι’ αυτό και σήμερα δεν βλέπουμε κανένα ίχνος τους στον δορυφόρο μας. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500166870