Δροσος Γεωργιος

«Κόκκινος γίγαντας» μετατρέπεται σε νεφέλωμα. Μία εκπληκτικής ομορφιάς φωτογραφία από το απέραντο μυστήριο του σύμπαντος έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Η εικόνα αποτελεί αποτύπωση της έκρηξης ενός «κόκκινου γίγαντα», ο οποίος μετατρέπεται σε νεφέλωμα, εκλύοντας τα πιο... δύσοσμα αέρια, ήτοι μεγάλες αέρινες μάζες από μεθάνιο και άλλα παράγωγα. Το φαινόμενο αυτό αποκαλείται από τους επιστήμονες Rotten Egg nebula και εντοπίστηκε σε έναν αρκετά μακρινό γαλαξία. Το άστρο Σε απόσταση 5 χιλιάδων ετών φωτός από εμάς στον αστερισμό της Πρύμνας βρίσκεται το άστρο OH 231.8+04.2 γνωστό επίσης και ως Νεφέλωμα Calabash. Πρόκειται για ένα άστρο παρόμοιο με τον Ηλιο που οι αστρονόμοι του έχουν δώσει και ένα… ινδιάνικο όνομα αφού το έχουν ονομάσει και «Κλούβιο Αυγό» επειδή έχουν εντοπιστεί στην περιοχή υψηλά επίπεδα θείου η οσμή του οποίου είναι παρόμοια με αυτή των χαλασμένων αυγών. Σύμφωνα με τις μετρήσεις, τα κίτρινα αέρια εκτοξεύτηκαν με ταχύτητα που ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα την ώρα. http://www.pronews.gr/portal/20170203/genika/diastima/49/nasa-kokkinos-gigantas-metatrepetai-se-nefeloma-foto-vinteo

Όταν οι άνθρωποι έπαιζαν γκολφ στη Σελήνη. Ο Alan Shepard τo 1961 έγινε ο πρώτος Aμερικανός που πέταξε στο διάστημα. Επιπλέον, καθοδηγούσε ο ίδιος χειροκίνητα το σκάφος του, κάτι που γινόταν επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία της διαστημικής. Το 1971, σε ηλικία 47 ετών, ήταν ο πέμπτος (και ο γηραιότερος άνθρωπος) που περπάτησε στη Σελήνη, στο πλαίσιο της αποστολής Apollo 14. O Shepard ήταν ένας φανατικός παίκτης του γκολφ, κι έτσι είχε προετοιμάσει μια έκπληξη για τα εκατομμύρια των Αμερικανών που παρακολουθούσαν την τηλεοπτική μετάδοση του σεληνιακού περιπάτου. Είχε πάρει κρυφά μαζί του μπάλες κι ένα μπαστούνι του γκολφ. Όταν ο Shepard βρέθηκε στην επιφάνεια της Σελήνης, στις 6 Φεβρουαρίου του 1971, χτύπησε δυο μπάλες με το μπαστούνι του. Ήθελε να εκμεταλλευθεί την χαμηλή βαρύτητα της Σελήνης – η ένταση πεδίου βαρύτητας στην επιφάνεια της Σελήνης είναι 1,6 m/s2 , ενώ στη Γη είναι 9,8 m/s2 -, αλλά και την έλλειψη αντίστασης αέρα, δεδομένου ότι στη Σελήνη δεν υπάρχει ατμόσφαιρα. Έτσι λοιπόν, η πρώτη μπάλα του γκολφ έπεσε μέσα σε έναν κρατήρα, ενώ η δεύτερη, σύμφωνα με τον ίδιο, έφτασε «μίλια και μίλια» μακριά. Ιδού και το σχετικό, αλλά όχι τόσο καθαρό, βίντεο: Για να υπολογίσουμε το βεληνεκές της πλάγιας βολής που εκτελεί ένα μπαλάκι του γκολφ στη Σελήνη χρειαζόμαστε: την ένταση του πεδίου βαρύτητας στη Σελήνη (1,622 m/s2), την αρχική ταχύτητα με την οποία εκτοξεύεται και την γωνία που σχηματίζει η ταχύτητα με την οριζόντια διεύθυνση. Κάποιοι που ξέρουν περισσότερα για το γκολφ εκτίμησαν ότι η αρχική ταχύτητα που έδωσε ο αστροναύτης στο μπαλάκι ήταν περίπου 80m/s . Yποθέτοντας ότι το μπαλάκι διάνυσε το μέγιστο βεληνεκές – η ταχύτητα σχημάτιζε γωνία 45ο με την οριζόντια διεύθυνση – εκτίμησε ότι η μπάλα του γκολφ διάνυσε 3950 μέτρα ή περίπου 2,5 μίλια. Πράγματι, δηλαδή, όπως είπε ο Shepard η μπάλα ταξίδεψε «μίλια και μίλια» μακριά. Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για την πιο μακρινή μπαλιά γκολφ στην ιστορία της ανθρωπότητας, έστω κι αν αυτή ρίχτηκε στην Σελήνη. http://physicsgg.me/2017/02/05/%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf%ce%b9-%ce%ad%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b6%ce%b1%ce%bd-%ce%b3%ce%ba%ce%bf%ce%bb%cf%86-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb/

Ο αισιόδοξος, ο απαισιόδοξος και ο επιστήμονας. http://physicsgg.me/2017/02/05/%ce%bf-%ce%b1%ce%b9%cf%83%ce%b9%cf%8c%ce%b4%ce%bf%ce%be%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%b9%cf%83%ce%b9%cf%8c%ce%b4%ce%bf%ce%be%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83/

Αποστολή στην Ανταρκτική για απαντήσεις στο πώς γεννήθηκε η ζωή στη Γη. Ένα ερευνητικό «ταξίδι» στη νοτιότερη ήπειρο σχεδιάζουν Βρετανοί επιστήμονες, με επικεφαλής ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, με την ελπίδα να βρουν «χαμένους» μετεωρίτες και έτσι να ανακαλύψουν περισσότερο στοιχεία για τη δημιουργία έμβιων οργανισμών στον πλανήτη μας. Γενικά, οι μετεωρίτες δίνουν στους επιστήμονες τη δυνατότητα να μελετήσουν πώς σχηματίσθηκε το ηλιακό μας σύστημα. Οι μετεωρίτες σιδήρου, ειδικότερα, οι οποίοι έχουν σχηματισθεί στο εσωτερικό πλανητοειδών (μικρών πλανητών που στη συνέχεια καταστράφηκαν λόγω συγκρούσεων), είναι πιθανό να ανοίξουν ένα νέο «παράθυρο» για την εξήγηση της γέννησης των φυτών. Μέχρι σήμερα, έχουν βρεθεί ελάχιστοι μετεωρίτες σιδήρου. Ωστόσο, η ερευνητική ομάδα υποθέτει πως πολύ περισσότερα δείγματα αυτών των «εξωγήινων» βράχων βρίσκονται θαμμένοι σε μικρό βάθος μέσα στον πάγο. Κι αυτό γιατί, λόγω της σύστασής τους, ο πάγος λιώνει πιο γρήγορα γύρω από τα πετρώματα που είναι πλούσια σε σίδηρο, με συνέπεια να τα καλύψει. Η παραπάνω υπόθεση ήταν αρκετή ώστε η ομάδα να εξασφαλίσει χρηματοδότηση για την πραγματοποίηση μίας αποστολής στην Ανταρκτική το 2020. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της, θα κατασκευασθούν προηγμένοι ανιχνευτές μετάλλων. «Η ήπειρος αυτή αποκαλύπτει συνεχώς μυστικά για τον πλανήτη μας, όπως την κλιματική μας ιστορίας, μέσω των πυρήνων πάγου. Επομένως, είναι εξαιρετικό το ότι θα δουλέψουμε με ερευνητές από την Αγγλία, για να τους βοηθήσουμε να λύσουν έναν ακόμη γρίφο για τη Γη και το ηλιακό μας σύστημα», σημειώνει ο καθηγητής Ντέιβιντ Βόγκαν, διευθυντής της Βρετανικής Ερευνητικής Ομάδας της Ανταρκτικής (British Antarctic Survey), ο οποίος θα συνεργασθεί με τους επιστήμονες της αποστολής. Οι επιστήμονες θα εξερευνήσουν τρεις διαφορετικές περιοχές στην ήπειρο. Ένα εμπόδιο είναι η απόσταση των περιοχών αυτών από τους πλησιέστερους ερευνητικούς σταθμούς. Κάτι που σημαίνει πως θα πρέπει να εργασθούν σε ένα εξαιρετικά αντίξοο περιβάλλον, με απίστευτα χαμηλές θερμοκρασίες και σφοδρούς ανέμους. Η ομάδα, ωστόσο, κάθε άλλο παρά πτοείται. Εξάλλου, η πρόταση για την εξερεύνηση των τριών αυτών περιοχών, στη βάση της συγκεκριμένης υπόθεσης, διατυπώθηκε για πρώτη φορά το 2012. «Πλέον θα έχουμε την ευκαιρία να ξεκινήσουμε μία πραγματικά συναρπαστική επιστημονική περιπέτεια. Αν πετύχουμε τον στόχο μας, θα έχουμε βοηθήσει τους επιστήμονες να “αποκρυπτογραφήσουν” την προέλευση του ηλιακού μας συστήματος», λέει ο Δρ Τζέφρεϊ Ίβατ, ο οποίος είναι επικεφαλής του επιτελείου που θα αναλάβει την κατασκευή του εξοπλισμού. Το 2019 θα πραγματοποιηθεί μία προκαταρκτική επίσκεψη στην Ανταρκτική. Με αυτήν, οι επιστήμονες θα αποκτήσουν εικόνα των περιοχών που θα εξερευνήσουν τον επόμενο χρόνο, στο πλαίσιο της κύριας αποστολής. http://www.naftemporiki.gr/story/1201330/apostoli-stin-antarktiki-gia-apantiseis-sto-pos-gennithike-i-zoi-sti-gi

eROSITA τηλεσκόπιο ακτίνων Χ Στις 3 του Φεβρουαρίου του 2017 στο NPO. Α.Ε. Lavochkin εγινε η παρουσίαση του τακτικού δείγματος eROSITA τηλεσκόπιο ακτίνων Χ, το οποίο παράγεται στο Ινστιτούτο για την Εξωγήινη Φυσική Max Planck (Garching, Γερμανία). Η συσκευή θα χρησιμοποιηθεί στο διαστημικό παρατηρητήριο "Spektr-RG» και μαζί με το Ρωσικο τηλεσκόπιο ART-XC, που αναπτύχθηκε στο IKI. Το γερμανικο τηλεσκόπιο θα επιτρέψει για πρώτη φορά να επανεξεταστει το σύνολο του ουρανού στην περιοχή της ενέργειας 0,5-10 keV (keV) με πρωτοφανή φασματική και γωνιακή ανάλυση, η οποία, με τη σειρά του, θα επιτρέψει στους επιστήμονες να διεξάγουν νέες μελέτες της σκοτεινής ύλης και για τα αντικείμενα στο Σύμπαν. Το eROSITA τηλεσκόπιο ακτίνων Χ αποτελείται από επτά ταυτόσημα παράλληλα προς την κατεύθυνση των ενοτήτων καθρέφτες, καθένα από τα οποία περιλαμβάνει 54 υπο-επιχρυσωμένα καθρέφτες. Συγκεντρώνουν υψηλής ενέργειας φωτόνια και για να τα στείλει στο - στην κάμερα ακτίνων Χ, που βρίσκεται στο επίκεντρο της εγκατάστασης καθρέφτη. Για να επιτευχθεί η μέγιστη απόδοση το τηλεσκόπιο ψύχεται σε θερμοκρασία Χ -90 ° C χρησιμοποιώντας ένα πολύπλοκο σύστημα σωλήνων. Μετά το πέρασμα του ελέγχου της εισόδου και του τηλεσκοπίου θα ενσωματωθεί με την πλατφόρμα "Navigator", που αναπτύχθηκε από την NPO im. Α.Ε. Lavochkin, και υποβάλλονται σε δοκιμές εδάφους. Το "Spektr-RG" - ένα μεγάλο ρωσο-γερμανικό ερευνητικό πρόγραμμα που θα μελετήσει τα σμήνη των γαλαξιών, μαύρες τρύπες, καθώς και θα λαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τη φύση της σκοτεινής ύλης. η εκτόξευση της αποστολής έχει προγραμματιστεί το Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2018 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ », - δήλωσε ο MN Pavlinsky. Το Διαστημικό παρατηρητήριο "Spektr-RG" θα παει στη γειτονιά του σημείου L2 Lagrange του συστήματος Ήλιου-Γης, και τα τέσσερα πρώτα έτη θα σαρώσει όλο τον έναστρο ουρανό, και τα επόμενα τριάμισι χρόνια θα παρατηρήσει τα πιο ενδιαφέροντα για τη διεθνή επιστημονική κοινότητα αντικείμενα στο σύμπαν. http://www.roscosmos.ru/23199/ Ο πυραύλος Proton-M με το παρατηρητήριο Spectr-RG έχει ολοκληρωθεί. Στο κοσμοδρόμιο Baikonur, ειδικοί από τις επιχειρήσεις Roscosmos διεξήγαγαν μια γενική συνέλευση του πυραυλικού Proton-M. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, η κεντρική διαστημική κεφαλή (HSC), η οποία αποτελείται από την ανώτερη βαθμίδα DM-03 και τη μονάδα Spektr-RG, μεταφέρθηκε από το καθαρό δωμάτιο στην αίθουσα συναρμολόγησης. Μετά την ολοκλήρωση της μεταφοράς, ο μεταφορέας και το κεφάλι συνδέθηκαν μηχανικά. Οι υπολογισμοί των ειδικών της πυραυλικής και διαστημικής βιομηχανίας έκαναν τη σύνδεση των ηλεκτρικών επαφών μεταξύ της κύριας μονάδας και της LV και πραγματοποίησαν επίσης όλους τους απαραίτητους ελέγχους που προβλέπονται από το σχέδιο εργασίας. Στις 13 Ιουνίου, στο κοσμοδρόμιο, θα πραγματοποιηθεί συνάντηση της κρατικής επιτροπής, όπου θα συνοψιστούν τα αποτελέσματα των προετοιμασιών για την έναρξη και θα ληφθεί απόφαση για τη διεξαγωγή των εξαγωγών. Η αφαίρεση του οχήματος εκτόξευσης στο συγκρότημα εκτόξευσης 81 είναι προγραμματισμένη για το πρωί της 14ης Ιουνίου. Η εκτόξευση του οχήματος εκτόξευσης Proton-M με την ανώτερη βαθμίδα DM-03 και το νέο παρατηρητήριο τροχιάς Spektr-RG έχει προγραμματιστεί για τις 21 Ιουνίου στις 15:17 ώρα Μόσχας. Η κύρια αποστολή του είναι να μελετήσει το Σύμπαν στην περιοχή των ακτίνων Χ της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, να δημιουργήσει έναν «χάρτη» του ορατού Σύμπαντος, πάνω στον οποίο θα σημειωθούν όλες οι αρκετά μεγάλες ομάδες γαλαξιών. https://www.energia.ru/ru/news/news-2019/news_06-10.html Ο πυραυλος Proton-M με το παρατηρητήριο Spektr-RG στο συγκρότημα εκτόξευσης. Στις 14 Ιουνίου 2019, σύμφωνα με την απόφαση της Κρατικής Επιτροπής, το όχημα εκτόξευσης Proton-M (PH) με το άνω στάδιο (RB) DM-03 και το νέο παρατηρητήριο τροχιακού Spektr-RG παραδόθηκαν από Σώμα σώματος 92Α-50 στο συγκρότημα εκτόξευσης. Η μεταφορά του οχήματος εκτόξευσης Proton-M στη θέση εκτόξευσης ξεκίνησε το πρωί στις 4:30 μ.μ. της Μόσχας. Επί του παρόντος, το όχημα εκτόξευσης με το διαστημόπλοιο έχει παραδοθεί στο συγκρότημα του χώρου εκτόξευσης του χώρου διαστημόσφαιρας 81, εγκατεστημένο στον εκτοξευτήρα σε κατακόρυφη θέση. Μετά την προσέγγιση στον πύργο εξυπηρέτησης και τη σύνδεση των επικοινωνιών με τη ρουκέτα, οι ειδικοί των επιχειρήσεων Roscosmos άρχισαν να εργάζονται για το χρονοδιάγραμμα για την πρώτη ημέρα εκτόξευσης. Επίσης το πρωί της 21ης ​​Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί συνάντηση της Κρατικής Επιτροπής, στην οποία θα αποφασίσουν για τον ανεφοδιασμό και την επόμενη εκτόξευση του διαστημικού πυραύλου "P" Roton-M ", που έχει προγραμματιστεί στις 15:17:14 ώρα Μόσχας. Μαζί με την ανώτερη βαθμίδα DM-03, θα εκτοξεύσουν το ρωσικό αστροφυσικό παρατηρητήριο Spectro-RG σε τροχιά. https://www.energia.ru/ru/news/news-2019/news_06-14.html Το Σύμπαν θα πρέπει να περιμένει να ακτινοβολήσει. Όταν η μπαταρία Spektr RG πήγε επίπεδη στις 21 Ιουνίου, η ομάδα ελπίζει ότι θα μπορέσει να διορθώσει το πρόβλημα σε μια μέρα, αναβάλλοντας την εκτόξευση που θα πραγματοποιηθεί στο κοσμοδρόμιο της Baikonur στη Ρωσία στις 22 Ιουνίου. Ωστόσο ο ρωσικός πυραύλος Proton M που έπρεπε να φέρει το παρατηρητήριο χώρου Spektr RG επέστρεψε στη ζώνη δοκιμών και η επόμενη πιθανή ημέρα αναφέρθηκε στις 12 Ιουλίου. "Έχετε δει το σώμα σας σε ακτινογραφίες; Μοιάζει εντελώς διαφορετικό! Θα κάνουμε το ίδιο και με το Σύμπαν ", δήλωσε ο πρώην σοβιετικός κοσμολόγος Rashid Sunyaev του Πανεπιστημίου Max Planck, Garching, Γερμανία, που σημαίνει Spektr RG, ένα μοναδικό αστροφυσικό διαστημικό παρατηρητήριο που αναπτύχθηκε από κοινού από τη Ρωσία και τη Γερμανία στη Ρωσική Ομοσπονδιακή Διάσκεψη Space's Fundamental Space Research με την εντολή της Ρώσικης Ακαδημίας Επιστημών. Το παρατηρητήριο κατασκευάστηκε για να μελετήσει το Σύμπαν σε δέσμη ακτίνων Χ του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος από το σημείο Lagrange L2 στο σύστημα Sun-Earth 1,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη. Ο κύριος στόχος του Spektr RG είναι να σαρώνει όλο το παρατηρούμενο Σύμπαν, χαρτογράφοντας κάθε μεγάλη δομή που βρίσκει στις ακτίνες Χ. Ο χάρτης θα διαδραματίσει βασικό ρόλο στη σημερινή κοσμολογία, βοηθώντας τον να μάθει για την εξέλιξη των υπερμεγέθων μαύρων οπών και να κατανοήσει την αρχή της σκοτεινής ενέργειας και της σκοτεινής ύλης που επηρεάζουν τη διαμόρφωση της μεγάλης κλίμακας δομής του Σύμπαντος. Οι επιστήμονες σκοπεύουν στο Spektr RG να ανακαλύψει τουλάχιστον 100.000 μαζικές συστάδες γαλαξιών - που σημαίνει όλα αυτά τα αντικείμενα στο παρατηρούμενο Σύμπαν - κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών της περιόδου παρατήρησης. Ενώ μπορεί να είναι το παρατηρητήριο να συναντά αντικείμενα που μέχρι τότε ήταν άγνωστα, Μελετώντας 3 εκατομμύρια υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες σε ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες (AGN), λευκούς νάνους, εκατοντάδες χιλιάδες αστέρια με ενεργό κορώνα και δεκάδες χιλιάδες γαλαξίες που σχηματίζουν αστέρια. Εκτός αυτού, η Spektr RG θα μελετήσει μια πηγή φωτεινού X - η εκπομπή σε ακτινοβολία - το ζεστό διαστρικό και διαγαλαξιακό μέσο. Το Spektr RG είναι εξοπλισμένο με μοναδικά τηλεσκόπια ακτίνων Χ που παρουσιάζουν συχνότητα εμφάνισης βροχής, γεγονός που θα του επιτρέψει να διεξάγει έρευνα υψηλής ευαισθησίας σε ολόκληρο τον ουρανό σε μαλακή περιοχή ακτίνων Χ 0,3-11 keV όπως μελετά ξεχωριστά αστροφυσικά αντικείμενα στην περιοχή σκληρότερης ενέργειας μέχρι 30 keV. Το Γερμανικό EROSITA που κατασκευάστηκε στο Ινστιτούτο Max Planck για την Εξωγήινη Φυσική και το ART-XC που κατασκευάστηκε στο Ινστιτούτο Διαστημικής Έρευνας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και στο Ρωσικό Ομοσπονδιακό Κέντρο Πυρηνικής Έρευνας θα πετάξει πάνω στο ειδικά προσαρμοσμένο για το έργο πλατφόρμα Space Navigator από το Lavochkin (Ρωσία). Το Spektr RG ανακαλύπτει την εποχή της ΕΣΣΔ, με τα σχέδια για σκληρή αποστολή ακτίνων Χ που προτάθηκαν το 1987 από τις αστροφυσικές Sunyaev, Yakov Zeldovich και Andrei Sacharov, ακυρώθηκαν μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Το 2004 και το 2009 η Γερμανική Διαστημική Υπηρεσία και η Roscosmos ενέκριναν την αποστολή που ήταν μέχρι τότε πολύ πιο φιλόδοξη. Ο Σουνάγιεφ εξήγησε ότι ενώ οι Γερμανοί ερευνητές θα αποθηκεύουν και θα αναλύουν δεδομένα από τον ουρανό δυτικά του Γαλαξιακού Κέντρου, θα κάνει το ίδιο και με το άλλο μισό, πράγμα που θα επιτρέψει περισσότερο χρόνο για να εργαστούν τα δεδομένα που θα αποκαλυφθούν αργότερα σε άλλους ερευνητές. https://asgardia.space/en/news/The-Universe-Will-Have-to-Wait-to-Be-X-rayed Το ζήτημα επιλυθηκε, στο Baikonur είναι έτοιμο να ξεκινήσει το Spektr-RG Την Τρίτη 2 Ιουλίου, αναφέρθηκε ότι το πρόβλημα που προκάλεσε μια νέα αναδιάταξη της εκτόξευσης της Spektr-RG από τις 21 Ιουνίου έως τις 12 Ιουλίου (που είχε προγραμματιστεί για τις αρχές του 2017 και αναβλήθηκε για διάφορους λόγους από τότε). λύθηκε. Οι ειδικοί του Baikonur αποφάσισαν στις 12 Ιουλίου ότι τους επέτρεψαν αρκετό χρόνο για να εξαλείψουν το πρόβλημα, αλλά κατάφερε 10 ημέρες πριν Η αναμενόμενη εκτόξευση του αστροφυσικού παρατηρητηρίου Spektr-RG στις 12 Ιουλίου είναι να γίνει η σημαντικότερη μετασοβιετική επιστημονική αποστολή της Ρωσίας, Το RG, το πιο πολύτιμο από τα αστροφυσικά διαστημικά σκάφη της Ρωσίας, θα τεθεί σε τροχιά στον 21ο αιώνα. Στις 19 Ιουνίου, κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής πριν την εκτόξευση, οι μη επαναφορτιζόμενες μπαταρίες Orion-KhIT 9ER της Spektr-RG που βρίσκονται στο στάδιο DM-03 επίπεδος. Η εκτόξευση σταμάτησε αμέσως για να ανακαλυφθεί και να εξαλειφθεί ο λόγος για το θέμα και μεταφέρθηκε στις 12 Ιουλίου, δίνοντας έτσι στην ομάδα αρκετό χρόνο για να εκτελέσει το έργο, το οποίο κατάφεραν δέκα μέρες νωρίτερα. Spektr-RG: η ιστορία Το Spektr-RG, που αναπτύχθηκε στο NPO Lavochkin της Ρωσίας, έχει μάζα ανύψωσης 2.712,5 κιλά και μπορεί να μεταφέρει 1.210 κιλά ωφέλιμο φορτίο. Μόλις τεθεί σε τροχιά, το διαστημικό παρατηρητήριο θα παραμείνει σε λειτουργία για 6,5 χρόνια. Ωστόσο, το πρωτότυπο Spektr-RG, πολύ μεγαλύτερο από το παρόν, σχεδόν το έκανε πριν από είκοσι χρόνια - και θα είχε, αν δεν ήταν για τη χρηματοπιστωτική κρίση στη Ρωσία την εποχή εκείνη. Όταν τα πράγματα βελτιώθηκαν, εφαρμόστηκε μια φθηνότερη έννοια που χρησιμοποίησε τεχνολογία αιχμής ακτίνων Χ. Το έργο Spektr σχεδιάστηκε στη δεκαετία του '80 και σχεδιάστηκε ως ένας αριθμός παρατηρητηρίων χώρου ακτίνων Χ, ο καθένας υπεύθυνος για τη δική του περιοχή. Η Ρωσία και η Γερμανία άρχισαν για πρώτη φορά τη συνεργασία τους στο σημερινό Spektr-RG το 2009, αλλά το τηλεσκόπιο eROSITA δεν θα μπορούσε να παραδοθεί από τη Γερμανία το 2013 λόγω ηλεκτρονικού προβλήματος. Με άλλα προβλήματα που αναδύθηκαν κατά μήκος του δρόμου και ο Roscosmos αλλάζει τον πύραυλο από το Zenit στο Proton, έφτασε το έτος 2018, όταν τελική συνέλευση, ξεκίνησαν όλες οι σχετικές προετοιμασίες για την εκτόξευση, την παράδοση στο Baikonur και τις δοκιμές, με όραμα για το αεροσκάφος το 2019, αρχικά προγραμματισμένο για τον Απρίλιο, στη συνέχεια, για τις 21 Ιουνίου, και τώρα, που αναμενόταν στις 12 Ιουλίου. Ταξίδι και απόδοση κατά την εκκίνηση Με την εκτόξευση, ο πυραύλων Proton θα ταξιδέψουν στην ηλιακή τροχιά για περίπου δύο ώρες. Στη συνέχεια, η Spektr-RG θα αποκολληθεί από την ανώτερη βαθμίδα υπό τον έλεγχο των ρωσικών σταθμών στο έδαφος και ο ελιγμός του DM-03 σε ασφαλή τροχιά. Μόλις ενεργοποιηθεί το Spektr-RG, θα ταξιδέψει για τρεις μήνες σε μια περιοχή που βρίσκεται 1,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα πίσω από τη Γη (σε σχέση με τον Ήλιο), ένα από τα πέντε σημεία Lagrange που θα δημιουργήσει μια ισορροπία ανάμεσα στις βαρυτικές δυνάμεις των δύο σωμάτων και, κάποτε εκεί, με τα τηλεσκόπια - το ρωσικό ART-XC και το γερμανικό eROSITA, θα παρακολουθεί τον ουρανό για να δημιουργήσει έναν χάρτη ακτίνων Χ του Σύμπαντος. https://asgardia.space/en/news/The-Issue-Resolved-Baikonur-Gets-Ready-To-Launch-Spektr-RG Το Spektr-RG τεθηκε σε τροχιά. Από το μαξιλάρι εκτόξευσης αριθ. 81 του κοσμοδρόμου Baikonur στις 13 Ιουλίου 2019 στις 15:30:57 ώρα Μόσχας ξεκίνησε με επιτυχία το όχημα εκτόξευσης Proton-M με την ανώτερη βαθμίδα DM-03 και το αστροφυτικό παρατηρητήριο Spektr-RG. Η εκκίνηση και η πτήση πήγαν χωρίς σχόλια. Αυτή ήταν η δεύτερη εκτόξευση αυτού του τύπου οχήματος εκτόξευσης το 2019. Δύο ώρες αργότερα, στις 17:30 μ.Χ., το διαστημικό σκάφος διαχωρίστηκε από την ανώτερη βαθμίδα DM-03 και το τροχιακό παρατηρητήριο ξεκίνησε την πτήση των 100 ημερών κοντά στο σημείο περισυλλογής L2 του συστήματος Sun-Earth, όπου θα εξερευνήσει το σύμπαν στην περιοχή των ακτίνων Χ της ηλεκτρομαγνητικης ακτινοβολίας. Όλα τα συστήματα λειτουργούν σωστά. Το άνοιγμα των ηλιακών συλλεκτών και η θερμική ασπίδα καταγράφονται. Κατά τη διάρκεια της πτήσης σχεδιάζονται οι ακόλουθες λειτουργίες: επαλήθευση των συστημάτων εξυπηρέτησης, ευθυγράμμιση, βαθμονόμηση και δοκιμή των τηλεσκοπίων, πειραματικές αστροφυσικές παρατηρήσεις. Η έρευνα σχεδιάζεται για 6,5 έτη, εκ των οποίων 4 χρόνια - στη λειτουργία σάρωσης του ουρανού ουρανού, και 2,5 χρόνια - στον τρόπο σημειακής παρατήρησης αντικειμένων στο Σύμπαν. Αναμένεται ότι κατά τη διάρκεια μιας έρευνας στον ουρανό, το Spectrum RG θα ανιχνεύσει περίπου 100.000 συστάδες γαλαξιών στο παρατηρούμενο μέρος του Σύμπαντος, περίπου 3 εκατομμύρια μεγάλες υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες, εκατοντάδες χιλιάδες αστέρια με ενεργό κορώνα και άσπρους νάνους, δεκάδες χιλιάδες γαλαξίες που σχηματίζουν αστέρια και πολλά άλλα αντικείμενα , συμπεριλαμβανομένης της άγνωστης φύσης. Αυτά τα δεδομένα είναι εξαιρετικά σημαντικά για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η ύλη διανέμεται στο Σύμπαν, του ρόλου που διαδραμάτισε η σκοτεινή ενέργεια στην ανάπτυξή της και του πώς εμφανίστηκαν υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες. Το διαστημικό σκάφος "Spectrum-RG" δημιουργήθηκε με τη συμμετοχή της Γερμανίας στο πλαίσιο του Ομοσπονδιακού Διαστημικού Προγράμματος της Ρωσίας με εντολή της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το παρατηρητήριο είναι εξοπλισμένο με δύο μοναδικά τηλεσκόπια με κάτοπτρα ακτίνων Χ: ART-XC (IKI RAS, Ρωσία) και eROSITA (MPE, Γερμανία), που λειτουργούν με την αρχή των λοξών οπτικών ακτίνων Χ. Τα τηλεσκόπια εγκαθίστανται στην πλατφόρμα Space Navigator (NPO Lavochkina, Ρωσία), προσαρμοσμένα για τους στόχους του έργου. Επόπτης αποστολής: Ακαδημαϊκός Rashid Alievich Sunyaev? Επιστημονικός υπεύθυνος για το τηλεσκόπιο ART-XC (Ρωσία): Doctor Phys.-Math. Επιστήμες Mikhail Pavlinsky; Επιβλέπων του τηλεσκοπίου eROSITA (Γερμανία): Δρ Peter Predel. Ο πυραύλος βαρέως τύπου Proton έχει σχεδιαστεί και παραχθεί μαζικά από το Κέντρο Έρευνας και Παραγωγής Χώρου της MV Khrunicheva. Λαμβάνοντας υπόψη την έναρξη λειτουργίας του παρατηρητηρίου Spectrum RG, από την έναρξη λειτουργίας του οχήματος εκτόξευσης Proton (1965), εκτελούνται 419 από τις εκτοξεύσεις του σε διάφορες διαμορφώσεις χρησιμοποιώντας διάφορα ανώτερα στάδια. Από αυτές, σε 106 εκτοξεύσεις, χρησιμοποιήθηκε η εκσυγχρονισμένη έκδοση Proton-M. Το άνω στάδιο DM-03 σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε στο RSC Energia. Αυτό είναι ένα από τα κυριότερα εγχώρια ενισχυτικά μπλοκ που έχουν σχεδιαστεί για να εκτοξεύουν διαστημόπλοια από χαμηλές γήινες σε τροχιές υψηλής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των γεωστατικών, υψηλής κυκλικής και υψηλής ελλειπτικής τροχιάς, καθώς και τροχιών απογείωσης στο φεγγάρι και τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. https://www.energia.ru/ru/news/news-2019/news_07-15.html

Δείτε νετρίνα με το κινητό σας (3D) Θέλετε να εξερευνήσετε έναν τεράστιο ανιχνευτή νετρίνων σε 3D με την άνεση που προσφέρει το κινητό σας τηλέφωνο; Το VENu είναι μια νέα εφαρμογή η οποία μας επιτρέπει να εξερευνήσουμε την φυσική που παράγεται στον ανιχνευτή νετρίνων MicroBooNE στο Fermilab. Δημιουργήθηκε από τον Ian Shipsey και τους συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, στο Ηνωμένου Βασιλείου. Η εφαρμογή χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το Cardboard της Google https://vr.google.com/cardboard/ για να έχουν οι χρήστες μια εμπειρία εικονικής πραγματικότητας του ανιχνευτή MicroBooNE. Την εφαρμογή μπορεί να κατεβάσει κανείς δωρεάν από το Apple Store και το Android Marketplace Google. http://physicsgg.me/2017/02/03/%ce%b4%ce%b5%ce%af%cf%84%ce%b5-%ce%bd%ce%b5%cf%84%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b7%cf%84%cf%8c-%cf%83%ce%b1%cf%82-3d/

Tο πρώτο στον κόσμο θερμοηλεκτρικό οργανικό τρανζίστορ. Ερευνητές στη Σουηδία κατασκεύασαν το πρώτο στον κόσμο οργανικό τρανζίστορ που ελέγχεται από θερμικά και όχι ηλεκτρικά σήματα. Το επίτευγμα ανοίγει τον δρόμο για πολλές νέες εφαρμογές, όπως η νυχτερινή όραση, η ανίχνευση μικρών θερμοκρασιακών διαφορών στο περιβάλλον, η βιοϊατρική κ.α. Είναι δυνατό έτσι να παραχθούν λογικά κυκλώματα (τρανζίστορ) που θα ελέγχονται από τη θερμότητα του υπερύθρου φωτός και τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε θερμικές κάμερες, σε διαγνωστικά ιατρικά μηχανήματα (για την μέτρηση θερμοκρασιακών διαφορών σε ιστούς του σώματος) και σε άλλες σχετικές εφαρμογές. Η υψηλή ευαισθησία του νέου τρανζίστορ στη θερμότητα, που είναι 100 φορές μεγαλύτερη από τα παραδοσιακά θερμοηλεκτρικά υλικά, σημαίνει ότι αρκεί να συνδεθεί ένας μόνο αισθητήρας με το κύκλωμα του τρανζίστορ, για να δημιουργηθεί ένα «έξυπνο πίξελ». Αυτή η νέα τεχνολογία θα μπορούσε να επιτρέψει τη δημιουργία μιας νέου τύπου θερμικής κάμερας για κινητά τηλέφωνα, με χαμηλό κόστος, καθώς τα χρησιμοποιούμενα υλικά δεν είναι σπάνια, ούτε ακριβά. To θερμικό τρανζίστορ βασίζεται σε έρευνα των ίδιων επιστημόνων, που είχε πέρυσι οδηγήσει στη δημιουργία ενός υπερ-πυκνωτή, ο οποίος φορτίζεται από τις ακτίνες του ήλιου. Σε αυτό τον πυκνωτή, η ηλιακή θερμότητα μετατρέπεται σε ηλεκτρισμό, ο οποίος μετά αποθηκεύεται στον πυκνωτή, Έως ότου χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί. Τώρα, οι επιστήμονες ενσωμάτωσαν αυτόν τον υπερ-πυκνωτή μέσα σε ένα τρανζίστορ από πολυμερές (οργανικό) υλικό, έτσι ώστε ένα από τα ηλεκτρόδια του πυκνωτή λειτουργεί ως πύλη του τρανζίστορ. Τα οργανικά αυτά τρανζίστορ μπορεί να είναι εύκαμπτα και να εκτυπωθούν εύκολα πάνω στο δέρμα, καθώς και σε άλλες επιφάνειες. Αυτό είναι πολύ χρήσιμο για τη δημιουργία «ηλεκτρονικού δέρματος», δηλαδή ενός δικτύου μικροσκοπικών ηλεκτρονικών αισθητήρων που μπορούν να τυλιχθούν γύρω από διάφορα αντικείμενα, όπως ένα ρομπότ ή το ανθρώπινο δέρμα, δίνοντας ιατρικές και άλλες πληροφορίες. Οι ερευνητές του Εργαστηρίου Οργανικών Ηλεκτρονικών του Πανεπιστημίου του Λινκέπινγκ, με επικεφαλής τον καθηγητή Ξαβιέ Κρισπίν, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications»[ionic thermoelectric gating organic transistors]. http://www.nature.com/articles/ncomms14214 To συγκεκριμένο ερευνητικό εργαστήριο ήταν ο τόπος «γέννησης» του πρώτου στον κόσμο οργανικού τρανζίστορ και του πρώτου χημικού «τσιπ», καθώς και άλλων καινοτόμων οργανικών ηλεκτρονικών εξαρτημάτων. http://physicsgg.me/2017/02/03/t%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf-%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%bf%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%bf%cf%81%ce%b3/

Κινδυνεύει με λουκέτο ένα από τα πιο μεγάλα και ιστορικά τηλεσκόπια του κόσμου, το «Αρεσίμπο» Λίγα τηλεσκόπια στον κόσμο - ίσως κανένα- είναι τόσο γνωστά όσο το γιγάντιο αμερικανικό ραδιοτηλεσκόπιο Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο, με το τεράστιο «πιάτο» που έχει διάμετρο 305 μέτρα. Από το 1964 που λειτούργησε, έως σήμερα, έχει κάνει αμέτρητες αστρονομικές ανακαλύψεις, έχει βοηθήσει να εντοπισθούν δυνητικά απειλητικοί για τη Γη αστεροειδείς και επιπλέον έχει....πρωταγωνιστήσει στις κινηματογραφικές ταινίες «Επαφές» με την Τζόντι Φόστερ και «Επιχείρηση Χρυσά Μάτια» με τον Τζέημς Μποντ (Πιρς Μπρόσναν). Παρόλη όμως αυτή την πλούσια «καριέρα», το τηλεσκόπιο απειλείται πλέον σοβαρά με κλείσιμο λόγω έλλειψης επαρκούς χρηματοδότησης που θα εξασφαλίσει τη λειτουργία του. Οι αμερικανικοί επιστημονικοί φορείς που το έχουν υπό την διαχείρισή τους, έχουν υποχρεωθεί σε περικοπές του προϋπολογισμού τους και ένα απο τα θύματα των περικοπών μπορεί να είναι το Αρεσίμπο, που βρίσκεται στη σχετική λίστα, σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν». Το ετήσιο λειτουργικό κόστος του Αρεσίμπο φθάνει περίπου τα 12 εκατομμύρια δολάρια και σήμερα καλύπτεται κατά 8 εκατ. δολάρια από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών (NSF) των ΗΠΑ και κατά 4 εκατ. δολάρια από την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA). Το NSF χρησιμοποιεί το τεράστιο ραδιοτηλεσκόπιο για αστρονομική έρευνα, ενώ η NASA για αναζήτηση κοντινών αστεροειδών. Το NSF έχει πρόβλημα να συνεχίσει τη χρηματοδότηση του Αρεσίμπο, ενώ η NASA δεν έχει αντίρρηση, αρκεί να μη βάλει παραπάνω χρήματα. Το NSF, που έχει περιορισμένο προϋπολογισμό, βρίσκεται σε δίλημμα, επειδή καλείται να χρηματοδοτήσει νέα τηλεσκόπια, όπως το "Large Synoptic Survey Telescope" στη Χιλή, οπότε αναγκαστικά πρέπει να στρέψει τα χρήματα του Αρεσίμπο σε ένα πιο σύγχρονο τηλεσκόπιο. Ανάμεσα στις επιλογές που εξετάζονται, είναι να βρεθεί ένας άλλος χρηματοδότης, να μετατραπεί το Αρεσίμπο σε μουσείο και εκπαιδευτικό κέντρο, να μπει στη...ναφθαλίνη ή να καταστραφεί τελείως με εκρηκτικά. Προς το παρόν, έχουν αποτύχει οι προσπάθειες εξεύρεσης εναλλακτικού χρηματοδότη. Η τελική απόφαση του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών για το μέλλον του τηλεσκοπίου αναμένεται το Μάιο. Το Αρεσίμπο ήταν το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο στον κόσμο έως το 2016, όταν τέθηκε σε λειτουργία το κινεζικό FAST με «πιάτο» διαμέτρου 500 μέτρων. Και τα δύο, λόγω του μεγέθους τους, είναι κατασκευασμένα μέσα σε κοιλότητες του εδάφους και όχι πάνω από αυτό, αλλιώς δεν θα ήταν δυνατό να κατασκευασθούν τόσο μεγάλα πιάτα-κεραίες που συλλέγουν ραδιοκύματα από το σύμπαν. Μεταξύ άλλων, το 1974 το Αρεσίμπο χρησιμοποιήθηκε για να σταλεί στο αστρικό σμήνος Μ13 ένα ραδιοσήμα με βασικές πληροφορίες για την ανθρωπότητα, με την ελπίδα ότι κάποιοι νοήμονες εξωγήινοι θα το βρουν (προς το παρόν δεν έχουμε κάποια απάντηση - ίσως και καλύτερα...). Ο Τζέημς Μποντ στο Αρεσίμπο https://www.youtube.com/watch?v=MH2qnn4D0kY http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5424637/ena-apo-ta-pio-megala-kai-istorika-thleskopia-toy-kosmoy-to-aresimpo/

Πάνω από 2.000 αστεροειδείς «απειλούν» τη Γη. Περισσότεροι από 2.000 αστεροειδείς βρίσκονται στο «ραντάρ» της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) ως «πιθανές απειλές» του πλανήτη μας αλλά ευτυχώς όχι… άμεσα. Οι εν λόγω αστεροειδείς είναι γιγάντιοι, με τη διάμετρο ορισμένων εξ’ αυτών να ξεπερνά τα 900 μέτρα. Κάποιοι, μάλιστα, βρίσκονται ήδη σε «τροχιά» για να χτυπήσουν τον πλανήτη μας, κάτι το οποίο θα μπορούσε ενδεχομένως να σημαίνει και το τέλος της ανθρωπότητας. Το σενάριο αυτό, όμως, αποκλείεται τουλάχιστον για τα επόμενα… 160 χρόνια. Ακόμη πιο «πιθανή» χρονολογία είναι το έτος 2880. Ο τελευταίος αντίστοιχου μεγέθους αστεροειδής που συγκρούστηκε με τον πλανήτη μας (πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια) είχε αφανίσει το 75% της ζωής. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/pano_apo_2_000_asteroeideis_apeiloun_ti_gi-64927780/

Γιατι kkokkolis καλώς είχε απορριφθεί ο Harry Potter παρα την τεραστια επιτυχία και σε πωλήσεις βιβλίων και στον κιν/φο;

"Επιβίωση χειμώνα" Στο Κέντρο Εκπαίδευσης κοσμοναύτων νεο πλήρωμα αντιμετώπισε την «επιβίωση χειμώνα": Ο κοσμοναύτης Όλεγκ Kononenko (Roscosmos) ,ο αστροναύτης David Saint-Jacques (CSA) και η αστροναύτη της NASA Serina Onon-CHENSELLOR ολοκληρώσαν μια ακραία προπόνηση. Μετά το πέρας της εκπαίδευσης το πρόγραμμα εκτελεστηκε και όλοι οι στόχοι επιτεύχθηκαν. http://www.roscosmos.ru/23194/ Ιστορία της εξερεύνησης του διαστήματος-1993-"Banner 2" Στις 4 Φλεβάρη 1993 το πείραμα "Banner 2" πραγματοποιήθηκε απο την τροχιά της Γης. Κατά τη διάρκεια του πειράματος στο διάστημα αναπτύχθηκε για πρώτη φορά ηλιακό ιστίο, και εγινε τεχνητός φωτισμός της Γης με αντανακλαση για πρώτη φορά το φως του ήλιου. Το πανί αναπτύχθηκε πάνω στο φορτηγό πλοίο "Progress M-15" από Ρώσους κοσμοναύτες, οι οποίοι εργαζόνταν στο σταθμό "Mir". Ο σκοπός του πειράματος « Banner-2" ήταν να δοκιμαστεί η ιδέα των πανιών με υλικο ταινίας. Θα πλεύσει ανθεκτικά, πώς θα συμπεριφερθεί, εάν μπορουμε να το διαχειριστουμε; Η κηλίδα φωτός που δημιουργηθηκε από το ιστίο, είχε διάμετρο 5 χιλιομέτρων, κινείτο με ταχύτητα 8 km / s, και ήταν ορατό για 6 λεπτά. Περάσε από πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Οι κοσμοναύτες από το σταθμό «Mir», παρατήρησαν την κίνηση του φωτός στην επιφάνεια της Γης. Γερμανοι μετεωρολόγοι μέτρησαν την ένταση του φωτός και ήταν συγκρίσιμη σε φωτεινότητα με πανσέληνο. Μετά από δύο στροφές όταν ο ανακλαστήρας αποχωρίστηκε από το πλοίο, εξακολουθησε να είναι ορατος στον ουρανό πάνω από τον Καναδά. Η ιδέα φωτισμού προτάθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα απο τους θεωρητικους χώρου ΣΤ Zander στην ΕΣΣΔ και Γ Aubert στη Γερμανία. Ένα τέτοιο σύνολο εφαρμογών φωτισμού μπορουσε να χρησιμοποιήθη για να καλύψει τις βόρειες πόλεις κατά τη διάρκεια της μακράς περιόδου της πολικής νύχτας. Επίσης, λόγω του γεγονότος ότι ο κοσμικος καθρέφτης μπορουσε να επικεντρώσει εκ νέου γρήγορα, τη δέσμη φωτός να μπορεί να κατευθύνεται προς τις περιοχές των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, στρατιωτικής εκπαίδευσης, κατασκευαστικά έργα εθνικής σημασίας, μαζικές αθλητικές δραστηριότητες. http://www.roscosmos.ru/23179/

Επειδή ταιριαζει με το θεμα μας!!! Τα βήματα του μεθυσμένου. Σ’ αυτό το ασεβές και διαφωτιστικό βιβλίο, ο Leonard Mlodinow μας δείχνει πώς η τύχη και οι πιθανότητες αποκαλύπτουν πολλά για την καθημερινή μας ζωή και για το πώς παρανοούμε τη σημασία όσων βιώνουμε, από μια χαλαρή συνομιλία μέχρι μια σοβαρή οικονομική αναποδιά. Το αποτέλεσμα είναι να αποδίδουμε συχνά τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της ζωής σε σαφείς αιτίες, ενώ στην πραγματικότητα επηρεάζονται καίρια από την τύχη. Η επιτυχία του αγαπημένου μας ηθοποιού ή συγγραφέα ―στην πραγματικότητα η μοίρα όλων μας― αντανακλά, εξίσου με τις εγγενείς αρετές ή την ικανότητα σχεδιασμού, και την επίδραση της τύχης. Ακόμη και ένας επιχειρηματίας όπως ο Μπιλ Γκέιτς, που έχτισε μια αυτοκρατορία, ίσως να μην ήταν εξωπραγματικά ικανός αλλά απλώς πιο τυχερός από άλλους. Και προκαλεί ίσως σοκ να συνειδητοποιεί κανείς ότι έχει διπλάσιες πιθανότητες να σκοτωθεί σε τροχαίο ατύχημα πηγαίνοντας να αγοράσει ένα λαχείο απ’ ό,τι να κερδίσει το λαχείο. Ο Leonard Mlodinow (Λέοναρντ Μλόντινοφ) έλαβε το διδακτορικό του στη φυσική από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Berkeley, εργάστηκε ερευνητικά στο Ινστιτούτο Max Planck, και τώρα διδάσκει μαθήματα σχετικά με την τυχαιότητα σε μελλοντικούς επιστήμονες στο Caltech. Έχει επίσης ασχοληθεί με τη συγγραφή σεναρίου για τις τηλεοπτικές σειρές ΜακΓκάιβερ και ΣταρΤρεκ: Η επόμενη γενιά. Τα προηγούμενα βιβλία του είναι, μεταξύ άλλων: Το παράθυρο του Ευκλείδη: Η ιστορία της γεωμετρίας, από τις παράλληλες ευθείες έως τον υπερχώρο (Κάτοπτρο, 2007), Το ουράνιο τόξο του Φάυνμαν: Μια αναζήτηση Ο Mlodinow δείχνει γλαφυρά γιατί οι δημοσκοπήσεις, οι βαθμοί στο σχολείο, και πολλές άλλες ποσοτικές αξιολογήσεις της καθημερινότητας είναι λιγότερο αξιόπιστες απ’ όσο πιστεύουμε. Αποκαλύπτοντάς μας τις ψυχολογικές ψευδαισθήσεις που μας κάνουν να κρίνουμε λανθασμένα τον κόσμο γύρω μας, διαφωτίζει με αμεσότητα και χιούμορ τις αληθινές αιτίες των πραγμάτων. Παράλληλα, αφηγείται το μυθιστορηματικό χρονικό της τυχαιότητας, γραμμένο από επιφανείς τζογαδόρους και ευφυείς μαθηματικούς. Από τις διαγνώσεις των γιατρών μέχρι τις αποφάσεις των δικαστηρίων, η διερεύνηση του Mlodinow συναρπάζει, εκπλήσσει και εμπνέει. Προσφέροντάς μας μια περιοδεία στην τυχαιότητα, αλλά και έναν καινούργιο τρόπο αντίληψης του κόσμου, αυτό το πρωτότυπο κι αναπάντεχο ταξίδι μάς υπενθυμίζει ότι πολλά πράγματα στη ζωή είναι τόσο προβλέψιμα όσο τα βήματα κάποιου που γυρνάει σπίτι του τρεκλίζοντας μετά από μια νύχτα στο μπαρ. http://www.cup.gr/book/ta-vimata-tou-methismenou/ Παρουσίαση από τον Γιώργο Καρουζάκη Αρκεί μια απλή παρατήρηση των συζητήσεων που γίνονται καθημερινά στα δημοφιλή κοινωνικά δίκτυα της εποχής, για να αντιληφθεί κάποιος ότι υπάρχουν δεκάδες άνθρωποι που εξηγούν και ερμηνεύουν κάθε λεπτό, με μεγάλη άνεση, κάθε φαινόμενο ή συμβάν, παγκόσμιο ή τοπικό, χωρίς πολλές φορές να επιτρέπουν σε κανένα στοιχείο και σε καμμία αμφιβολία να διαταράξει τη βεβαιότητά τους. Είναι προφανές ότι η φαντασίωση της απόλυτης γνώσης είναι περισσότερο σύμπτωμα ανθρώπινης αδυναμίας, παρά ικανότητα απόλυτης κατανόησης των φαινομένων του κόσμου. Τη ίδια στιγμή, αυτή προσέγγιση της πραγματικότητας μοιάζει να είναι εγγενές χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. «Ο ανθρώπινος νους», γράφει ο φυσικός Leonard Mlodinow στο βιβλίο του «Τα βήματα του μεθυσμένου. Πώς η τυχαιότητα κυβερνά τη ζωή μας» (Μετάφραση Ανδρέας Μιχαηλίδης – Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης ), είναι έτσι φτιαγμένος ώστε να εντοπίζει για κάθε γεγονός μια ορισμένη αιτία, και για τον λόγο αυτό δυσκολεύεται να αποδεχθεί την επιρροή άσχετων ή τυχαίων παραγόντων». Μέσα από το βιβλίο του, ο συγγραφέας επιχειρεί με καίριες αναφορές σε επιστημονικά δεδομένα, με ζωηρά παραδείγματα από την καθημερινότητά μας και από την ιστορία της επιστήμης, να δείξει πώς η τύχη και οι πιθανότητες έχουν, τελικά, πολύ μεγαλύτερη σημασία στη ζωή μας από όσο πιστεύουμε. Η προσέγγισή του δεν αποτελεί, όπως αντιλαμβάνεστε, κάποιου είδους προτροπή να αποδεχτούμε μοιρολατρικά τη σημασία της τύχης. Μπορεί να μας βοηθήσει, όμως, να αναγνωρίσουμε τη δύναμη των τυχαίων διεργασιών στη ζωή μας και να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας. Στο κεφάλαιο με τίτλο, «Παρατηρώντας μέσα από τον φακό της τυχαιότητας », στην προσπάθειά του να φωτίσει τη σχέση της πραγματικότητας με τους μηχανισμούς μέσα από τους οποίους οι άνθρωποι αναλύουν καταστάσεις, αναφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από τον εκδοτικό χώρο. Τη δεκαετία του ’50 ορισμένοι έγκριτοι εκδότες είχαν απορρίψει την έκδοση ενός βιβλίου με σχόλια όπως « πολύ βαρετό », μια «καταθλιπτική καταγραφή κλασσικών οικογενειακών καυγάδων, μικρομπελάδων και εφηβικών συναισθημάτων». Πρόκειται, όμως, για ένα πασίγνωστο βιβλίο σήμερα, « Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ », που έχει πουλήσει τριάντα εκατομμύρια αντίτυπα και είναι ένα από τα βιβλία με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών. Η «Φάρμα των ζώων » του Τζορτζ Όργουελ είχε απορριφθεί, επίσης, με την αιτιολογία ότι είναι « αδύνατον να πουλήσει κανείς ιστορίες με ζώα στις Η.Π.Α», ενώ ο πρώτος Χάρι Πότερ της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ απορρίφθηκε από εννέα εκδότες πριν γνωρίσει την τεράστια επιτυχία που ξέρουμε. Ο συγγραφέας αναφέρει τα συγκεκριμένα παραδείγματα για να τονίσει ότι η επιτυχία στη σταδιοδρομία μας, στις επενδύσεις, στις μικρές ή μεγάλες αποφάσεις της ζωής μας οφείλεται εξίσου τόσο σε τυχαίους παράγοντες όσο και στις ικανότητες, την ετοιμότητα και τη σκληρή μας δουλειά. «Συνεπώς », τονίζει, « η πραγματικότητα που αντιλαμβανόμαστε δεν αποτελεί άμεση αντανάκλαση των ανθρώπων ή των καταστάσεων που εμπλέκονται σε αυτήν, αλλά μια εικόνα που έχει αλλοιωθεί από την τυχαιοποιητική επίδραση απρόβλεπτων ή ρευστών εξωτερικών δυνάμεων. […] η σχέση δράσης και αποτελέσματος δεν είναι τόσο άμεση όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε ». Ο Leonard Mlodinow στην περιήγησή του στον ρευστό κόσμο της τυχαιότητας αξιοποιεί με εύληπτο τρόπο τη σκέψη και την έρευνα σπουδαίων θεωρητικών και επιστημόνων, όπως του Ελβετού μαθηματικού Γιακόμπ Μπερνούλι, του Γάλλου μαθηματικού, φυσικού και φιλοσόφου Μπλεζ Πασκάλ, του Γερμανού μαθηματικού Γιόχαν Καρλ Φρίντριχ Γκάους, του Γάλλου μαθηματικού και αστρονόμου Πιερ Σιμόν Λαπλάς, του Βρετανού κληρικού και μαθηματικού Τόμας Μπέυζ κά. Η σκέψη και οι κατακτήσεις τους δίνουν την ευκαιρία στον συγγραφέα να αναφερθεί, με σύγχρονα παραδείγματα (τους βαθμούς στο σχολείο, τις δημοσκοπήσεις, τις ιατρικές διαγνώσεις, τις δικαστικές αποφάσεις κ.ά) στους αντικρουόμενους νόμους των μεγάλων και μικρών αριθμών, στα ψευδώς θετικά αποτελέσματα και στην έλξη που ασκούν στους ανθρώπους οι θεωρίες συνωμοσίας («… συγχέουμε την πιθανότητα να συμβεί μια σειρά γεγονότων αν αυτά είναι προϊόν μιας τεράστιας συνωμοσίας με την πιθανότητα να υφίσταται μια τεράστια συνωμοσία αν συμβεί μια σειρά γεγονότων»). Αλλά και στον ρόλο που διαδραματίζουν οι προσδοκίες μας στις αξιολογήσεις, στις μετρήσεις, ακόμα και στις δημοσκοπήσεις. Το στοιχείο που ενώνει αυτό το σύνθετο και πολυεπίπεδο πόνημα, το οποίο διαβάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον, εντοπίζεται στον τίτλο του βιβλίου. Τα βήματα του μεθυσμένου ανακαλούν έναν μαθηματικό όρο που περιγράφει την τυχαία κίνηση, παρόμοια με εκείνη που ακολουθούν τα μόρια καθώς κινούνται στον χώρο, αλληλοσυγκρουόμενα διαρκώς με άλλα μόρια. « Η κίνηση αυτή», σημειώνει ο συγγραφέας στον πρόλογο του βιβλίου, «μπορεί να συμβολίζει μεταφορικά τη ζωή μας, την πορεία μας από το πανεπιστήμιο στην επαγγελματική σταδιοδρομία, από την εργένικη στην οικογενειακή ζωή, από την πρώτη μέχρι τη δέκατη όγδοη τρύπα στο γήπεδο του γκολφ». Το ακανόνιστο, χαοτικό βήμα του μεθυσμένου έχει, τελικά, έναν προορισμό. Για αυτό ο συγγραφέας πιστεύει ότι τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να κατανοήσουμε τον βηματισμό του μεθυσμένου μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα τα γεγονότα και της δικής μας ζωής. http://physicsgg.me/2017/02/02/%cf%84%ce%b1-%ce%b2%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b5%ce%b8%cf%85%cf%83%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf%cf%85/

Εκτόξευση της πλατφόρμας SMALLGEO Η νέα μικρή πλατφόρμα τηλεπικοινωνιών της ESA ξεκίνησε την πρώτη αποστολή της, τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Ιανουαρίου 2017. Ο δορυφόρος Hispasat 36W-1, που βασίζεται στην πλατφόρμα SmallGEO, ανυψώθηκε με έναν πύραυλο Soyuz στις 1:03 GMT από το Ευρωπαϊκό κέντρο Spaceport στη Κουρού, της Γαλλικής Γουιάνας. Η πλατφόρμα SmallGEO είναι η απάντηση της Ευρώπης στις απαιτήσεις της αγοράς για πιο ευέλικτες και ολοκληρωμένες τηλεπικοινωνιακές πλατφόρμες. Σηματοδοτεί την πρώτη φορά που η Γερμανική εταιρεία κατασκευής δορυφόρων OHB System AG είναι ο κύριος ανάδοχος για την αποστολή ενός τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου. Το ωφέλιμο φορτίο του Hispasat επίσης, σηματοδοτεί την πρώτη συνεργασία της ESA με έναν Ισπανικό χειριστή. Ο τριών τόνων δορυφόρος αποδεσμεύθηκε από τον πύραυλο Soyuz στην τροχιά μεταφοράς του, 29 λεπτά μετά από την εκτόξευσή του σήμερα το πρωί. Πλέον θα χρησιμοποιήσει τους δικούς του προωθητήρες για να ακολουθήσει την πορεία μέχρι τον τελικό προορισμό του κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων. Οδεύει προς γεωστατική τροχιά σε ύψος 36.000 χιλιομέτρων πάνω από τον ισημερινό, όπου θα πάρει μια ημέρα για να περιβάλει τη Γη και ως εκ τούτου θα φαίνεται σα να κρέμεται πάνω από το ίδιο σημείο, σε αυτή την περίπτωση σε 36°W πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Η εταιρεία OHB θα εξετάσει την απόδοση του δορυφόρου, φροντίζοντας ώστε η ευαίσθητη τεχνολογία του να μείνει αλώβητη κατά τη διάρκεια της βίαιης εκτόξευσης. Από τη στιγμή που θα κυλήσουν όλα καλά, θα παραδώσουν τον έλεγχο στην Hispasat και ο δορυφόρος θα αρχίσει να παρέχει ευρυζωνικές υπηρεσίες στην Ευρώπη, τη Νότια Αμερική και τις Καναρίους Νήσους. Η εκτόξευση της πρώτης αυτής πλατφόρμας SmallGEO σηματοδοτεί μια ακόμα σημαντική επιτυχία για το πρόγραμμα Προηγμένης Έρευνας σε Τηλεπικοινωνιακά Συστήματα (Advanced Research in Telecommunications Systems) της ESA, γνωστό ως ARTES, το οποίο έχει ως στόχο να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας των Κρατών Μελών μέσω της καινοτομίας,σημείωσε ο Magali Vaissiere, Διευθυντής Τηλεπικοινωνιών και Ολοκληρωμένων Εφαρμογών της ESA. Η πλατφόρμα SmallGEO αποτελεί μέρος των συνεχών προσπαθειών μας να ενισχύσουμε τη θέση της Ευρώπης και της Καναδικής Βιομηχανίας στην αγορά εμπορικών τηλεπικοινωνιών, διευρύνοντας το φάσμα των διαθέσιμων προϊόντων. Ο επόμενος δορυφόρος που θα βασίζεται στην πλατφόρμα SmallGEO θα είναι ο EDRS-C, ως ένας δεύτερος κόμβος στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Αναμετάδοσης Δεδομένων. Ο Carlos Espins Gοmez, Διευθύνων Σύμβουλος της Hispasat, δήλωσε: Για την Hispasat, αυτός ο νέος δορυφόρος αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για την στρατηγική της καινοτομία της. Ο Hispasat 36W-1 δεν είναι μόνο η πρώτη αποστολή της νέας πλατφόρμας SmallGEO, αλλά ενσωματώνει επίσης ένα προηγμένο ανανεωτικό ωφέλιμο φορτίο που θα παρέχει στο δορυφόρο μεγαλύτερη ευελιξία και ποιότητα σήματος χάρη στην επαναδιαμορφώσιμη κεραία του και στον επεξεργαστή που διαθέτει, βελτιώνοντας έτσι τις τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες που θα παρέχει στους πελάτες μας. Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με τη συνεργασία μας με την ESA, η οποία μας επέτρεψε να συμμετέχουμε σε ένα κορυφαίο τεχνολογικά έργο, στο οποίο έχουν προσθέσει σημαντική αξία με την γνώση και την εμπειρία τους στον τομέα του διαστήματος. Ο Marco Fuchs, Διευθύνων Σύμβουλος της OHB System AG, σχολίασε: Η εκτόξευση είναι ένα σημαντικό ορόσημο στην ιστορία της OHB. Ο Hispasat 36W-1 αποδεικνύει ότι η ιδέα της OHB για μια αρθρωτή και ευέλικτη πλατφόρμα SmallGEO ταιριάζει στην αγορά. Η πλατφόρμα SmallGEO προορίζεται να δημιουργήσει έναν ακρογωνιαίο λίθο για τις μελλοντικές δραστηριότητες της Ευρώπης στον τομέα των γεωστατικών δορυφόρων στην κατηγορία των τριών τόνων. Για την OHB, ο Hispasat 36W-1 είναι το πρώτο έργο από ένα ευρύ πεδίο μελλοντικών αποστολών που βασίζεται στην πλατφόρμα SmallGEO, συμπεριλαμβανομένης μιας επανάστασης στη δορυφορική τεχνολογία: την πλήρως ηλεκτρονική προωθητική αποστολή Ηλέκτρα. http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2015/11/SmallGEO_Hispasat_36W-1

Ανακαλύφθηκαν 83 νέα γονίδια που επηρεάζουν το ύψος των ανθρώπων. Ογδόντα τρία νέα γονίδια που επηρεάζουν πόσο ψηλός θα είναι κανείς, ανακάλυψε μια διεθνής επιστημονική ομάδα, με επικεφαλής ένα διακεκριμένο Έλληνα επιστήμονα της διασποράς, τον καθηγητή γενετικής Πάνο Δελούκα του Πανεπιστημίου Queen Mary και του Ινστιτούτου William Harvey Research Institute του Λονδίνου. Στην έρευνα συμμετείχαν πολλοί ακόμη Έλληνες επιστήμονες, τόσο της Ελλάδας όσο και του εξωτερικού. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη γενετική έρευνα που έχει γίνει έως σήμερα, σχετικά με τους γενετικούς παράγοντες που επιδρούν στο ύψος των ανθρώπων. Οι περισσότεροι από 300 ερευνητές της διεθνούς κοινοπραξίας GIANT (Genetic Investigation of Anthropometric Traits - Γενετική Αναζήτηση Ανθρωπομετρικών Χαρακτηριστικών) ανέλυσαν δείγματα DNA από πάνω από 710.000 ανθρώπους από διάφορες χώρες, προκειμένου να φωτίσουν τις αιτίες που οι άνθρωποι διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους στο ύψος, πάνω από μισό μέτρο. Είναι γνωστό ότι το ύψος επηρεάζεται σημαντικά από την κληρονομικότητα. Παιδιά ψηλών γονιών τείνουν και αυτά να γίνουν ψηλά, ενώ το αντίστροφο συμβαίνει με τους κοντούς γονείς και τα παιδιά τους. Στο παρελθόν είχαν εντοπισθεί σχεδόν 700 γονιδιακές παραλλαγές που επηρεάζουν το ύψος, όχι όμως πάνω από ένα χιλιοστό. Οι 83 νέες γονιδιακές παραλλαγές που ανακαλύφθηκαν, οδηγούν σε πολύ μεγαλύτερες διαφορές ύψους, δύο εκατοστών ή και παραπάνω, μεταξύ των ανθρώπων. Τα 51 γονίδια υπάρχουν σε λιγότερο από το 5% των ανθρώπων, ενώ τα υπόλοιπα 32 είναι ακόμη πιο σπάνια, καθώς υπάρχουν σε λιγότερο από το 0,5% του πληθυσμού. Τα 24 γονίδια επηρεάζουν το ύψος πάνω από ένα εκατοστό. Μετά και τη νέα ανακάλυψη, οι επιστήμονες θεωρούν ότι έχουν πλέον εντοπίσει πάνω από το ένα τέταρτο (27,4%) των κληρονομικών-γενετικών παραγόντων που επηρεάζουν το ύψος, έναντι 20% που είχε βρεθεί έως τώρα. Όπως δήλωσε ο Δελούκας, «οι νέες γενετικές παραλλαγές που βρήκαμε, είναι σπάνιες στον πληθυσμό, όμως οι μεγάλες επιπτώσεις τους στο ανθρώπινο ύψος παρέχουν σημαντικές νέες γνώσεις για την ανάπτυξη του ανθρώπινου σκελετού. Τα γονίδια που εντοπίσαμε, θα μας βοηθήσουν να προβλέπουμε τον κίνδυνο ενός ανθρώπου να αναπτύξει ορισμένες αναπτυξιακές διαταραχές. Υπάρχει ακόμη η ελπίδα ότι μια μέρα μπορεί να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση για να αναπτύξουμε μια ιατρική προσέγγιση ακριβείας, όσον αφορά την αντιμετώπιση των αναπτυξιακών διαταραχών». «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η γενετική μας προσέγγιση φέρνει αποτελέσματα. Μπορούμε τώρα να αρχίσουμε να εντοπίζουμε παρόμοιες γενετικές παραλλαγές, που μπορεί να επηρεάζουν τον κίνδυνο ανάπτυξης κοινών ασθενειών όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος, η σχιζοφρένεια και η καρδιοπάθεια» πρόσθεσε. Μεταξύ άλλων, βρέθηκε ένα γονίδιο (STC2), μια παραλλαγή του οποίου υπάρχει μόνο σε έναν άνθρωπο στους χίλιους και η οποία κάνει κάποιον ένα έως δύο εκατοστά πιο ψηλό. Η μελέτη του εν λόγω γονιδίου μπορεί να βοηθήσει μελλοντικά στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για τα παιδιά με ανεπαρκή ανάπτυξη, μια διαταραχή που αφορά το 3% έως 5% των παιδιών. Από ελληνικής πλευράς, στη γενετική έρευνα σημαντική συμβολή είχε η Ειρήνη Μαρούλη (επίσης του Πανεπιστημίου Queen Mary), η οποία ήταν η πρώτη συγγραφέας της μελέτης. Συμμετείχαν επίσης η Σταυρούλα Κανόνη και η Ιωάννα Ντάλλα (και οι δύο της Ιατρικής Σχολής του Queen Mary), ο επιδημιολόγος Φώτης Δρένος του University College του Λονδίνου, o Ευάγγελος Ευαγγέλου του Τμήματος Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Imperial College του Λονδίνου, η Ελευθερία Ζεγκίνη του Ινστιτούτου Wellcome Trust Sanger Institute του Κέμπριτζ, ο Γιώργος Δεδούσης και η Αλίκη-Ελένη Φαρμάκη της Σχολή Επιστημών Υγείας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου, η Μαρία Καραλευθέρη του Ιατρικού Κέντρου Εχίνου και ο Εμμανούλ Τσαφαντάκης του Ιατρικού Κέντρου Ανωγείων. http://www.pronews.gr/portal/20170202/genika/epistimes/27120/anakalyfthikan-83-nea-gonidia-poy-epireazoyn-ypsos-ton-anthropon

Η NASA βγάζει στο σφυρί μοναδικές φωτογραφίες των αποστολών Apollo. Από το πρώτο «μικρό» βήμα του Νιλ Αρμστρονγκ στη Σελήνη μέχρι τη μοιραία αποστολή του «Challenger» πέρασαν δύο πολύ σημαντικές δεκαετίες για την εξερεύνηση του Διαστήματος που έθεσαν τις βάσεις για τις σημερινές ανακαλύψεις και το σχεδιαζόμενο ταξίδι στον Αρη. Η NASA κρατούσε στα συρτάρια των αρχείων της φωτογραφίες από αυτή την περίοδο και πλέον βγάζει σε δημοπρασία τις μοναδικές εκτυπώσεις Cibachrome από τα αυθεντικά αρνητικά που υπάρχουν στον κόσμο. Η δημοπρασία περιλαμβάνει 22 έγχρωμες φωτογραφίες, εκτυπωμένες το 1985, οι οποίες καλύπτουν την περίοδο 1965-1984, την εποχή δηλαδή της αμερικανικής παντοκρατορίας στο Διάστημα με τις αποστολές Apollo. Αρχικά είχαν τυπωθεί για την έκθεση «Πανόραμα του Διαστήματος» του ιδρύματος Smithsonian και πλέον δημοπρατούνται στις 14 Φεβρουαρίου, με τιμή που εκτιμάται ότι θα κυμανθεί από τις 15.000 έως τις 25.000 δολάρια. Το πλούσιο φωτογραφικό αρχείο κρύβει πραγματικούς θησαυρούς από την ιστορία του διαστημικού ταξιδιού, ανάμεσα στους οποίους είναι και η εμβληματική φωτογραφία του Μπαζ Ολντριν να περπατά πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης το 1969 - με την εικόνα του Νιλ Αρμστρονγκ να καθρεφτίζεται στην προστατευτική προσωπίδα της διαστημικής του στολής. Ακόμη βγαίνουν στο σφυρί άγνωστες φωτογραφίες της Γης από τις πρώτες διαστημικές αποστολές, όπως και εικόνες από τα πρώτα βήματα στο κενό που έκανε το 1965 ο Εντ Γουάιτ. Επίσης υπάρχουν φωτογραφίες του Γιουτζίν Σέρναν, του τελευταίου ανθρώπου που περπάτησε στο φεγγάρι το 1972 και που πέθανε πριν από λίγες ημέρες. Επιπλέον δημοπρατούνται και διάφορα αναμνηστικά από τις αποστολές του «Challenger». http://www.ethnos.gr/klik/arthro/h_nasa_bgazei_sto_sfyri_monadikes_fotografies_ton_apostolon_apollo-64910577/

Η Space X σχεδιάζει την πρώτη ιδιωτική αποστολή στον πλανήτη Άρη έως το 2018. Η αμερικανική εταιρεία SpaceX του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία Έλον Μασκ (ιδρυτή των Tesla και PayPal) ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να στείλει ένα από τα διαστημικά σκάφη της στον πλανήτη Άρη έως το 2018. Αν αυτό όντως συμβεί, θα είναι η πρώτη ιδιωτική διαστημική αποστολή στον «κόκκινο» πλανήτη και το σημαντικότερο επίτευγμα της ιδιωτικής διαστημικής βιομηχανίας, η οποία γίνεται ολοένα πιο τολμηρή και φιλόδοξη. Η αποστολή του πυραύλου Red Dragon (Κόκκινος Δράκος) της SpaceX θα είναι μη επανδρωμένη και θα αποτελεί ένα βήμα προετοιμασίας για την μελλοντική αποίκιση του ‘Αρη. Το Red Dragon διαθέτει στο εσωτερικό του κενό χώρο όσο περίπου ένα όχημα SUV. Η SpaceX τον Απρίλιο έγραψε ιστορία στις ιδιωτικές διαστημικές πτήσεις, καθώς για πρώτη φορά προσνήωσε ένα επαναχρησιμοποιούμενο πύραυλο σε μια ρομποτική πλατφόρμα στη θάλασσα. Η εταιρεία έχει επίσης συνάψει συμβόλαιο με τη NASA για να στέλνει εφόδια στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Σε λίγα χρόνια μάλλον θα υπάρξει…πολυκοσμία στον ‘Αρη, καθώς η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ετοιμάζουν τις δικές τους αποστολές. Μάλιστα, η NASA φιλοδοξεί να στείλει τους πρώτους ανθρώπους μέσα στη δεκαετία του 2030. Η NASA θα παρέχει τεχνική υποστήριξη, όπως τη χρήση του διαστημικού δικτύου επικοινωνιών της, στην αποστολή της SpaceX στον πλανήτη Άρη. Ο Μασκ έχει δηλώσει ότι θα ήθελε να στείλει ανθρώπους στον Άρη πριν από τη NASA, έως το 2026. Ενώ όπως ανέφερε σε μήνυμά του στο Twitter, το σκάφος Dragon 2 «σχεδιάζεται έτσι ώστε να μπορεί να προσγειωθεί οπουδήποτε στο ηλιακό σύστημα». Από την άλλη, η φιλόδοξη Κίνα δεν θα μπορούσε να λείπει από τον Άρη. Όπως έκανε γνωστό, σχεδιάζει να στείλει ένα ρομποτικό όχημα (ρόβερ) το 2020 πάνω σε έναν πύραυλο Long March, παράλληλα με αποστολές στη Σελήνη και την κατασκευή ενός δικού της διαστημικού σταθμού σε τροχιά γύρω από τη Γη. Η Κίνα αναπτύσσει τους δικούς της πυραύλους πολλαπλών χρήσεων, με διαφορετική όμως τεχνολογία από ό,τι η SpaceX, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Στο μεταξύ, η NASA ανακοίνωσε ότι το ρόβερ της «Curiosity», το οποίο κινείται αργά στον Άρη εδώ και 44 περίπου μήνες, κατάφερε σχεδόν να ολοκληρώσει το πιο δύσκολο έως τώρα κομμάτι της αποστολής του, διασχίζοντας το ανώμαλο «πλάτωμα Νάουκλουφτ» στη βάση του όρους Σαρπ. Πλέον έβαλε πλώρη για πιο ομαλά εδάφη που έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους επιστήμονες. Οι έξι τροχοί από συμπαγές αλουμίνιο του ρομποτικού οχήματος -διαμέτρου 50 εκατοστών και πλάτους 40 εκατοστών ο καθένας- έχουν υποστεί φθορές αλλά αντέχουν μέχρι στιγμής, παρόλο που έχουν κάνει έως τώρα 12,7 χιλιόμετρα. Το όρος Σαρπ βρίσκεται στο κέντρο του μεγάλου κρατήρα Γκέιλ, που έχει διάμετρο 154 χιλιομέτρων. http://www.pronews.gr/portal/20170201/genika/diastima/49/i-space-x-shediazei-tin-proti-idiotiki-apostoli-ston-planiti-ari-eos

Τα πιο μακρινά και ισχυρά blazars στο σύμπαν Το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων-γάμα Fermi της NASA ανακάλυψε πέντε από τα πιο μακρινά και ισχυρά blazars, ένα είδος γαλαξιών που εκπέμπουν πανίσχυρες ακτίνες-γάμα λόγω των τεράστιων μαύρων που διαθέτουν στο κέντρο τους. Tο φως από το πιο μακρινό blazar άρχισε το ταξίδι του, όταν το σύμπαν ήταν μόλις 1,4 δισεκατομμυρίων ετών και η μαύρη τρύπα του είναι μια από τις μεγαλύτερες που έχουν βρεθεί ποτέ. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο Ρουπές Ότζα της NASA, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Astrophysical Journal Letters». Τα blazars αποτελούν περίπου τις μισές πηγές ακτίνων-γάμα που έχει ανακαλύψει το τηλεσκόπιο Fermi μέχρι σήμερα. Οι ισχυρές αυτές εκπομπές ακτίνων-γάμα πιστεύεται ότι δημιουργούνται, όταν ύλη θερμαίνεται και διασπάται, καθώς πέφτει μέσα σε μια γιγάντια μαύρη τρύπα, με μάζα εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του Ήλιου. Τα blazars φωτίζουν έντονα το σύμπαν με την ακτινοβολία τους. http://physicsgg.me/2017/02/01/%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b9%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%ac-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b9%cf%83%cf%87%cf%85%cf%81%ce%ac-blazars-%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bd/

Βελτίωση του καθιερωμένου μοντέλου της φυσικής υπόσχεται το «σωματίδιο-φάντασμα» Τρισεκατομμύρια νετρίνα, ή «σωματίδια-φαντάσματα» όπως είναι το παρατσούκλι τους, περνούν μέσα από το σώμα μας κάθε δευτερόλεπτο. Παρά το γεγονός αυτό, όμως, δεν είναι ακόμη γνωστός ο ρόλος που παίζουν στο σύμπαν, επειδή είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευθούν και να μελετηθεί η συμπεριφορά τους. Τώρα όμως νέες μετρήσεις, από το Παρατηρητήριο Νετρίνων IceCube στον νότιο Πόλο, έρχονται να ρίξουν φως στις θεμελιώδεις ιδιότητες αυτών των σωματιδίων. Οι μετρήσεις αυτές των νετρίνων, καθώς αλλάζουν αυθόρμητα είδος (ή «γεύση»), παρουσιάστηκαν από επιστήμονες του πολιτειακού πανεπιστημίου του Μίσιγκαν σε συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Φυσικών στην Ουάσιγκτον. Όπως ελπίζουν οι επιστήμονες, τα καινούρια στοιχεία θα μπορούσαν να συμπληρώσουν σημαντικά κενά στο Καθιερωμένο Πρότυπο, το μοντέλο που περιγράφει τους «δομικούς λίθους» τα ύλης και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, εκτός από τη βαρύτητα. «Παρόλο που το Καθιερωμένο Πρότυπο είναι μία ακριβής θεωρία, έχει σημαντικά κενά – όπως η γνωση της σκοτεινή ύλης και η αιτία που το σύμπαν προέκυψε από τη Μεγάλη Έκρηξη περιέχοντας κυρίως ύλη, και όχι αντιύλη», λέει στην ιστοσελίδα του πανεπιστημίου ο Τάις Ντεγιάνγκ, αναπληρωτής καθηγητής φυσικής και στρονομίας. «Ελπίζουμε πως, μετρώντας τις ιδιότητες των νετρίνων, όπως τις μάζες τους και τον τρόπο που μεταβάλλονται από το ένα είδος στο άλλο, θα αποκτήσουμε ενδείξεις για αυτά τα ανοικτά ερωτήματα». Τα νετρίνα έχουν ασυνήθιστες ιδιότητες. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα στοιχειώδη σωμάτια που συγκροτούν τη συμβατική ύλη, όπως τα ηλεκτρόνια και τα κουάρκ, δεν έχουν ηλεκτρικό φορτίο. Επίσης είναι τουλάχιστον 1 εκατ. φορές ελαφρύτερα από οποιοδήποτε γνωστό άλλο σωματίδιο. Στην πραγματικότητα, οι μάζες τους είναι τόσο μικρές που οι επιστήμονες δεν μπορούν να τις μετρήσουν με ακρίβεια. Με αυτό κατά νου, ο Ντεγιάνγκ συγκρίνει τη μελέτη τους με την προσπάθεια να πιάσει κανείς ψάρια, χωρίς να γνωρίζει ποιο είναι το καλύτερο δόλωμα. Ωστόσο, «ψαρεύοντας» μέσα στον πάγο της Ανταρκτικής, χάρις στο IceCube, προέκυψαν αισιόδοξα αποτελέσματα. «Εμείς οι φυσικοί ελπίζαμε πως το σωματίδιο Χιγκς θα μας έδειχνε τον δρόμο για μία νέα φυσική θεωρία πέρα από το Καθιερωμένο Μοντέλο· δυστυχώς, όμως, από τις μετρήσεις του σωματιδίου δεν προέκυψαν πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία», συμπληρώνει ο επιστήμονας. «Έτσι, ελπίζουμε πως αυτό θα συμβεί με τη μελέτη των νετρίνων. Το IceCube ανιχνεύει σωματίδια με πολύ μεγαλύτερο φάσμα ενεργειών από τα υπόλοιπα πειράματα, επομένως είναι σαν να επιστρατεύουμε ένα μεγαλύτερο “δίχτυ”». Τα σωματίδια υψηλών ενεργειών, που παράγονται από τις κοσμικές ακτίνες και «βομβαρδίζουν» τη γήινη ατμόσφαιρα, μπορούν να ανιχνευθούν στον Νότιο Πόλο. Μάλιστα, ο πάγος της ανταρκτικής είναι ο καλύτερος ανιχνευτής. Τα δεδομένα από το IceCube υποδεικνύουν πως τα νετρίνα ενός είδους μετατρέπονται με την ίδια συχνότητα στις δύο υπόλοιπες «γεύσεις». «Τα νετρίνα «ταλαντώνονται» ανάμεσα σε τρεις τύπους, ή “γεύσεις”», σημειώνει ο Τζόσουα Χάιναιτ, ερευνητής στο πανεπιστήμιο. «Επομένως, αν οι ταλαντώσεις καταλήγουν σε ίσες ποσότητες σωματιδίων ανά τύπο, αυτό είτε είναι μία εντυπωσιακή σύμπτωση είτε οφείλεται σε μία βαθύτερη αιτία, που παραπέμπει σε ένα φαινόμενο πέρα από το Καθιερωμένο Πρότυπο». Οι μετρήσεις συμφωνούν με δεδομένα από άλλα πειράματα με αντικείμενο νετρίνα μικρότερων ενεργειών. Οι επιστήμονες του IceCube θα συνεχίσουν με την πιο διεξοδική ανάλυση των δεδομένων και με τη συλλογή νέων μετρήσεων. http://www.naftemporiki.gr/story/1200531/beltiosi-tou-kathieromenou-montelou-tis-fusikis-uposxetai-to-somatidio-fantasma

Μετεωρίτης στην Αφρική προέρχεται από ήφαίστειο του Άρη. Ένας αρειανός μετεωρίτης που είχε βρεθεί στη βορειοδυτική Αφρική το 2012, προέρχεται από έκρηξη ηφαιστείου στον γειτονικό πλανήτη, πριν από τουλάχιστον δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν Αμερικανοί επιστήμονες, που ανέλυσαν τον μετεωρίτη. Η διαπίστωση αυτή -στον βαθμό που είναι σωστή- σημαίνει ότι στον 'Αρη υπήρχε έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα, πριν από δύο δισεκατομμύρια χρόνια ή και περισσότερα. Αυτό επιβεβαιώνει ότι μερικά από τα αρχαιότερα ηφαίστεια του ηλιακού μας συστήματος υπάρχουν στον «κόκκινο» πλανήτη. Το μεγαλύτερο ηφαίστειο και όρος στον 'Αρη, ο Όλυμπος, έχει ύψος σχεδόν 27 χιλιομέτρων, σχεδόν τριπλάσιο από το μεγαλύτερο ηφαίστειο στη Γη, το Μάουνα Κέα της Χαβάης, που έχει ύψος περίπου δέκα χιλιομέτρων (τα 4,2 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας). Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή γεωλογίας Τομ Λάπεν του Πανεπιστημίου του Χιούστον στο Τέξας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", μελέτησαν τον συγκεκριμένο μετεωρίτη και βρήκαν ότι αποτελείται από ένα ηφαιστειακό πέτρωμα (shergottite). Ουσιαστικά, ό,τι γνωρίζουν οι επιστήμονες για τα αρειανά ηφαίστεια, προέρχεται από τις αναλύσεις μετεωριτών στη Γη. Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί 11 αρειανοί μετεωρίτες με παρόμοια ηφαιστειακή χημική σύνθεση, που υπολογίζεται ότι έχουν προέλθει από αρειανά ηφαίστεια την ίδια περίπου εποχή, προτού ταξιδέψουν στο διάστημα και καταλήξουν στον πλανήτη μας. «Προέρχονται όλοι από παρόμοια ηφαιστειακή πηγή. Καθώς εκτιμάται ότι εκτοξεύθηκαν περίπου την ίδια εποχή, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι προέρχονται από την ίδια τοποθεσία στον 'Αρη», δήλωσε ο Λάπεν. Προηγούμενοι αρειανοί μετεωρίτες είχαν χρονολογηθεί ότι έχουν ηλικία 327 έως 600 εκατομμυρίων ετών. Όμως οι εν λόγω παρεμφερείς ηφαιστειακοί μετεωρίτες είναι πολύ παλαιότεροι, χρονολογούμενοι έως και προ 2,4 δισεκατομμυρίων ετών. http://www.pronews.gr/portal/20170202/genika/epistimes/27120/meteoritis-stin-afriki-proerhetai-apo-ifaisteio-toy-ari

Οι Έλληνες του CERN. «Να έχετε όνειρο και να προσπαθήσετε να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Και θα γίνει», λέει με αφοπλιστική βεβαιότητα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, απευθυνόμενος στους νέους και τις νέες της Ελλάδας, ο Έλληνας πειραματικός φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων Μανώλης Τσεσμελής, μέλος της ομάδας που ανακάλυψε τα μποζόνια W και Ζ. Και η λέξη "όνειρο" δεν είναι από ό,τι φαίνεται τυχαία, αφού υπάρχει στις αναφορές πολλών ακόμη Ελλήνων και Ελληνίδων επιστημόνων του CERN: μιας ελληνικής κοινότητας, η "καρδιά" της οποίας χτυπά δυνατά στα άδυτα του ερευνητικού κέντρου και όχι ...λόγω του επιταχυντή.Σε αυτόν τον δημιουργικό χώρο ζουν, αναπνέουν και δημιουργούν άνθρωποι που είδαν τα όνειρά τους να εκπληρώνονται στη Γενεύη. Είναι οι ίδιοι που συμμετέχουν στο μεγαλύτερο επιστημονικό πείραμα του κόσμου και πιστοποιούν ότι οι Έλληνες επιστήμονες βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο κατάρτισης και εκπαίδευσης. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ τους συνάντησε στην έδρα του CERN κατά τη διάρκεια δημοσιογραφικής αποστολής για τη σύναψη πρωτοκόλλου συνεργασίας μεταξύ της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του ερευνητικού οργανισμού. «Εδώ στο CERN υπάρχουν περίπου 100 Έλληνες και Ελληνίδες επιστήμονες μόνιμοι εργαζόμενοι. Υπάρχουν ακόμη 150 φυσικοί και μηχανικοί από ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, που έχουν εξ αποστάσεως συνεργασία με τον οργανισμό. Επιπλέον είναι πολλοί οι νέοι Έλληνες φοιτητές: φυσικοί, αλλά και μηχανικοί, πληροφορικοί και τεχνικοί και διοικητικοί. Είμαστε διεθνής οργανισμός που διαθέτει νομική υπηρεσία και τμήμα οικονομικών, η στελέχωση των οποίων γίνεται από τα κράτη-μέλη όπως η Ελλάδα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Τσεσμελής. Για τους επιστήμονες από την Ελλάδα λέει ότι "επιλέγονται πολλοί νέοι Έλληνες, επειδή όταν έρχονται σε συναγωνισμό με άλλες αιτήσεις είναι πάρα πολύ καλοί, έχουν πάρα πολύ καλή κατάρτιση και εκπαίδευση". http://www.pronews.gr/portal/20170201/genika/epistimes/27120/oi-ellines-toy-cern

Τον Γαλαξια μας κάποια δύναμη τον τραβάει σε μια κατεύθυνση και μια άλλη τον απομακρύνει από εκεί. Οι επιστήμονες ήξεραν ότι κάτι μεγάλο στο σύμπαν (ο λεγόμενος «μεγάλος ελκυστής») τραβά τον γαλαξία μας προς το μέρος του. Τώρα, ανακάλυψαν επίσης ότι κάτι άλλο (ο μεγάλος «απωθητής») σπρώχνει το γαλαξία μας μακριά του. Έτσι, ο γαλαξίας μας βρίσκεται σε μια...διπολική διαταραχή, σε μια σχέση αγάπης και μίσους, καθώς κάτι ισχυρό τον έλκει και τον απωθεί ταυτόχρονα. Ο «απωθητής» είναι μια μεγάλη άγνωστη έως τώρα περιοχή του σύμπαντος με πολύ μικρή πυκνότητα γαλαξιών και άστρων, μια σχεδόν νεκρή κοσμική ζώνη, σε απόσταση περίπου μισού διεσκετομμυρίου ετών φωτός, σύμφωνα με τους ερευνητές από το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, με επικεφαλής τον καθηγητή κοσμολογίας Γιεχούντα Χόφμαν του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Astronomy». Ο «απωθητής» βρίσκεται αντιδιαμετρικά από τον «ελκυστή», σε απόσταση 180 μοιρών, πίσω από τον γαλαξία μας. Ο μυστηριώδης «απωθητής» απωθεί μακριά του όχι μόνο τον γαλαξία μας, αλλά και τους γειτονικούς γαλαξίες (τη λεγόμενη «Τοπική Ομάδα Γαλαξιών»). Κανείς δεν ξέρει ακόμη ποιά μπορεί να είναι η εξήγηση του φαινομένου. Ως «μεγάλος ελκυστής» θεωρήθηκε αρχικά μια πυκνή περιοχή του σύμπαντος σε απόσταση 150 εκατομμυρίων φωτός από τον γαλαξία μας. Όμως στη συνέχεια οι αστρονόμοι εντόπισαν έναν ακόμη πιο μακρινό και ισχυρό «ελκυστή» (τη «συγκέντρωση γαλαξιών Σάπλεϊ) σε απόσταση 750 εκατ. ετών φωτός. Μετά από όλα αυτά, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι, παρόλο που δεν το νιώθουμε, βρισκόμαστε σε μια αέναη τρελή κίνηση. Η Γη κινείται γύρω από τον άξονά της με ταχύτητα περίπου 1.600 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ περιφέρεται πέριξ του Ήλιου με ταχύτητα περίπου 100.000 χιλιομέτρων την ώρα. Με τη σειρά του, ο Ήλιος κινείται γύρω από το κέντρο του γαλαξία μας με ταχύτητα περίπου 850.000 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ ο γαλαξίας μας κινείται με την ασύλληπτη ταχύτητα των περίπου δύο εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα (630 χλμ. το δευτερόλεπτο). http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=860332

Διαστημικές στολές νέας γενιάς από την Boeing. Οι αστροναύτες της NASA που θα πετούν με το διαστημόπλοιο Starliner της Boeing θα χρησιμοποιούν μπλε, «κομψές» στολές που θα είναι ελαφρύτερες και πιο άνετες από τις γνωστές πορτοκαλί οι οποίες χαρακτηρίζουν την περίοδο των διαστημικών λεωφορείων, όπως ανακοίνωσε η εταιρεία. Η παρουσίαση των στολών έγινε στις 25 Ιανουαρίου, και το βάρος της κάθε «Boeing Blue» για το Starliner είναι 9 κιλά (με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό), τη στιγμή που το αντίστοιχο βάρος για τις παλιές στολές των διαστημικών λεωφορείων ήταν 13,6. Μεταξύ των καινοτομιών που περιλαμβάνουν οι νέες στολές είναι γάντια που επιτρέπουν χειρισμό οθονών αφής, πιο εύκαμπτα υλικά και μαλακά κράνη τα οποία είναι ενσωματωμένα στη στολή. «Είναι πολύ ελαφρύτερη, πιο εφαρμοστή και είναι πιο απλή, κάτι που είναι πάντα καλό» τόνισε ο Έρικ Μπόου, αστροναύτης της NASA. «Τα πολύπλοκα συστήματα έχουν περισσότερους τρόπους για να χαλάσουν, οπότε το απλό είναι καλύτερο σε κάτι τέτοιο». Ο Μπόου είναι ένας από τους τέσσερις αστροναύτες της NASA που εκπαιδεύονται πάνω στο Starliner της Boeing και το Dragon της SpaceX, που αναπτύσσονται από τις δύο εταιρείες για να δώσουν ξανά στην αμερικανική διαστημική υπηρεσία τη δυνατότητα επανδρωμένων αποστολών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (από την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων και μετά, η NASA αγοράζει θέσεις σε πτήσεις με ρωσικές κάψουλες Σογιούζ). Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, οι πτητικές δοκιμές με αστροναύτες αναμένεται να αρχίσουν το 2018. Η Boeing Blue, καθώς και η στολή που αναπτύσσει η SpaceX, έχουν σκοπό να κρατούν ασφαλείς τους αστροναύτες σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης κατά τη διάρκεια αποστολών σε τροχιά. Δεν είναι σχεδιασμένες για διαστημικούς περιπάτους: Οι ογκώδεις στολές που χρησιμοποιούνται για αυτό βρίσκονται ήδη στον ISS. «Η διαστημική στολή λειτουργεί ως εφεδρεία εκτάκτου ανάγκης στα συστήματα υποστήριξης ζωής του διαστημοπλοίου» υπογράμμισε ο Ρίτσαρντ Γουάτσον, στέλεχος του Commercial Crew Program της NASA. «Αν όλα λειτουργούν σωστά, δεν τη χρειάζεσαι. Είναι σαν να έχεις πυροσβεστήρα κοντά στο κόκπιτ». http://www.naftemporiki.gr/story/1199357/diastimikes-stoles-neas-genias-apo-tin-boeing "Progress MS-03" Το όχημα φορτίου (THC) "Progress MS-03" στον εκτιμώμενο χρόνο αποσυνδεθηκε από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και βυθίστηκε στον Ειρηνικό Ωκεανό. Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου, το "φορτηγό" απομακρυνθηκε από το χώρο υποδοχής "Pier" (SB-1) Ρωσικό τμήμα του ISS στις 17:25 MSK στις 31 Ιαν 2017 και άρχισε αυτόνομη πτήση. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ο κινητήρας υποστηριξης έδωσε ώθηση για την πέδηση του φορτηγου -πλοίου από την τροχιά. Το φορτηγό-πλοίο άρχισε να μπαινει στα πυκνά στρώματα της ατμόσφαιρας. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της MCC αφου καίγεται στην ατμόσφαιρα τα στοιχεία της κατασκευής του έπεσαν μέσα στην περιοχή μη πλοήγησης του Ειρηνικού Ωκεανού στις 31 Ιανουαρίου στις 21:24 MSK. Το πλοιο μεταφοράς φορτίου «Πρόοδος MS-03» ξεκίνησε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στις 17 του Ιούλη του 2016 και προσδέθηκε στον ISS στις 19 Ιουλίου 2016. Εφερε στο σταθμό 2406 κιλά διαφόρων φορτίων, συμπεριλαμβανομένων των 1230 kg του "στεγνού" φορτίου, 705 κιλά καυσίμου στο σύστημα δεξαμενων ανεφοδιασμού, 420 κιλά νερού και 51 kg πεπιεσμένου αέρα. Το συνολικό βάρος της THC "Progress MS-03" κατά τη στιγμή της εκτόξευσης ήταν 7281 kg. Το διαστημικό σκάφος παρεδωσε σε φορτία στον ISS για την Ενότητα Υπηρεσία (SM) "Star", συμπεριλαμβανομένων των μέσων διαβίωσης και την μπαταρία προσωπικής προστασίας για τα συστήματα παροχής ρεύματος, αποχέτευσης και ιατρικου εξοπλισμου, αναλώσιμα για το φυσικό αέριο αναλυτικού εξοπλισμού και συστημάτων θερμικού ελέγχου, εργαλεία για την συντήρηση και την επισκευή των συστημάτων επί του σκάφους, τα δοχεία με μερίδες τροφίμων για τους αστροναύτες, φίλτρα, δεξαμενές νερού, σωλήνες, κλπ Επίσης, επί του πλοίου παραδοθηκαν στο σταθμό 22 κιλά αμερικανικου εξοπλισμου. http://www.energia.ru/ru/news/news-2017/news_02-01.html

Συσσώρευση παγετού κοντά στον βόρειο πόλο του Άρη. Αυτή η κινούμενη εικόνα (animated gif) δείχνει την συσσώρευση παγετού σε ένα τμήμα 73 x 41 χιλιομέτρων του βόρειου πολικού καλύμματος πάγου του Άρη μεταξύ Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2004. Οι εικόνες λήφθηκαν από την Στέρεο Κάμερα Υψηλής Ανάλυσης του ESA Mars Express κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του στο Κόκκινο Πλανήτη. Η αποστολή βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τον Άρη για πάνω από 13 χρόνια. Η πρώτη εικόνα λήφθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2004, κατά τη διάρκεια της τροχιάς 1087, και η δεύτερη από την ίδια περιοχή στις 30 Δεκεμβρίου 2004, κατά τη διάρκεια της τροχιάς 1219. Οι εικόνες επικεντρώνονται στις συντεταγμένες 79.94N / 44.11E. Τα ενδιάμεσα καρέ (frames) στην κινούμενη εικόνα έχουν υποστεί παρεμβολή με σκοπό να υπάρχει ομαλή εμφάνιση. Το βόρειο πολικό κάλυμμα πάγου περιλαμβάνει στρώματα νερού-πάγου που εκτείνονται σε βάθος περίπου 2 χιλιομέτρων. Τα στρώματα προκύπτουν από εποχική τήξη και εναπόθεση πάγου, τα οποία αναμιγνύονται με σκόνη. Κατά την διάρκεια του χειμώνα, η επιφάνεια νερού-πάγου καλύπτεται από ένα λεπτό στρώμα πάγου από μονοξείδιο του άνθρακα που είναι μερικά εκατοστά έως περίπου ένα μέτρο πάχος. Κατά τη διάρκεια των θερμότερων μηνών του καλοκαιριού, το μεγαλύτερο μέρος του πάγου του διοξειδίου του άνθρακα μετατρέπεται απευθείας σε ατμό και διαφεύγει στην ατμόσφαιρα, αφήνοντας πίσω τα στρώματα νερού-πάγου. Αλλά όταν οι εποχές αρχίζουν να αλλάζουν και πάλι, ένα λεπτό στρώμα από στερεό διοξείδιο του άνθρακα αρχίζει να παρεισδύει, όπως φαίνεται σε αυτές τις εικόνες, στις οποίες καταγράφονται ανεπαίσθητες αλλαγές μεταξύ του καλοκαιριού και του φθινοπώρου. Οι αρχικές εικόνες είναι διαθέσιμες στο αρχείο Mars Express, και παρουσιάζονται σε ανάλυση 50 m/pixel. https://archives.esac.esa.int/psa/#!Home%20View http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2017/01/Sysshoreyse_pagetohu_kontha_ston_vhoreio_pholo_toy_Hare2

Πώς θα ήταν ένα σπίτι στη Σελήνη; Ο καλλιτέχνης Jorge Mantildes Rubio σε συνεργασία με την ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος) παρουσίασε μια πρωτότυπη κατοικία που θα φιλοξενεί τους αστροναύτες στα ταξίδια τους στη Σελήνη. Πρόκειται για έναν τεράστιο θόλο που θα κατασκευαστεί επάνω στον κρατήρα Sackleton και θα προσφέρει τη δυνατότητα διαμονής, εργασίας και έρευνας. Ο “Ναός της Σελήνης” όπως ονομάζεται η κατασκευή, είναι μια πρώτη προσέγγιση μιας κατοικίας μακριά από την Γη, που φιλοδοξεί να εξελιχθεί και να ολοκληρωθεί, η οποία πρωτίστως θα πληροί όλες τις ασφαλείς προδιαγραφές. http://www.pronews.gr/portal/20170130/genika/diastima/49/pos-tha-itan-ena-spiti-sti-selini-foto-vinteo

Κυνήγι εξωπλανητών όμοιων με τη Γη. Σε αυτή την έκδοση του Διαστήματος, ο ανταποκριτής Jeremy Wilks του Euronews αναφέρει από το Αστεροσκοπείο της Γενεύης - το σπίτι εμπειρογνωμόνων σε εξωπλανήτες, το όνομα που δίνεται σε πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Μέχρι στιγμής έχουν καταφέρει να βρουν περισσότερους από 3500 εξωπλανήτες, αλλά πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν κυριολεκτικά δισεκατομμύρια σε όλον τον Γαλαξία μας. Ο πρώτος εξωπλανήτης που ανακαλύφθηκε πιο πολύ μοιάζει με έναν καυτό Δία, ένα γιγάντιο πλανήτη από αέριο που βρίσκεται σε τροχιά κοντά στο αστέρι του. Αυτή η ανακάλυψη που έκανε το 1995 ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Γενεύης Michel Mayor σήμανε την έναρξη μιας επανάστασης στην αστρονομία. Αυτή η επανάσταση μας έφερε από τον έναν επιβεβαιωμένο εξωπλανήτη στους 3.559, και η καταμέτρηση συνεχίζεται. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2017/01/ESA_Euronews_Hunting_Earth-like_exoplanets http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESA_Euronews_Kynhegi_exoplanethon_homoion_me_te_Ge