Δροσος Γεωργιος

Εκτοξεύονται σήμερα δύο ελληνικοί μικροδορυφόροι. Έπειτα από πολλές καθυστερήσεις, δύο ελληνικής κατασκευής μικροδορυφόροι, οι UPSat και DUTHSat, ο πρώτος από τη νότια και ο δεύτερος από τη βόρεια Ελλάδα, θα εκτοξευθούν στο Διάστημα σήμερα το απόγευμα στις 18:11 ώρα Ελλάδας -μαζί με 26 άλλους παρεμφερείς μικροδορυφόρους- από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντα των ΗΠΑ. Οι μικροδορυφόροι θα μεταφέρονται πάνω σε ένα πύραυλο-φορέα «Atlas V», με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Οι 28 μικροδορυφόροι CubeSats -όπως είναι η κοινή ονομασία τους- αποτελούν μέρος του φορτίου που στέλνεται στον ISS από την ιδιωτική αμερικανική αεροδιαστημική εταιρεία Orbital ATK, στο πλαίσιο της αποστολής του ρομποτικού διαστημοπλοίου τροφοδοσίας Cygnus της τελευταίας. Το μη επανδρωμένο σκάφος Cygnus μεταφέρει περίπου 3,5 τόνους προμηθειών και επιστημονικού φορτίου, μεταξύ των οποίων είναι και οι δύο ελληνικοί μικροδορυφόροι. Λόγω διαδοχικών τεχνικών προβλημάτων στα υδραυλικά συστήματα του πυραύλου «Άτλας», η εκτόξευση είχε χρειασθεί να αναβληθεί αρκετές φορές. Ο μικροδορυφόρος UPSat, ο πρώτος που είναι ανοικτού και ελεύθερου λογισμικού, δημιουργήθηκε από ερευνητές της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών (Τμήματα Μηχανολόγων & Αεροναυπηγών Μηχανικών και Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Τεχνολογίας Υπολογιστών) και του ιδρύματος Libre Space Foundation, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος QB50. Το Libre Space Foundation (LSF) είναι ένας μη-κερδοσκοπικός οργανισμός που έχει ως σκοπό την προώθηση, εξέλιξη και ανάπτυξη ανοιχτού κώδικα τεχνολογιών για το διάστημα. Το LSF σχεδίασε, κατασκεύασε και παρέδωσε υποσυστήματα του UPSat (υλικό και λογισμικό), αναπτύσσοντάς τα ως εγχειρήματα ανοιχτού κώδικα. Το «αδελφάκι» του UPSat, ο DUTHSat, κατασκευάστηκε στην Πολυτεχνική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών) από ομάδα με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Θεόδωρο Σαρρή. Η διαστημική αποστολή QB50, που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και συντονίζεται από το βελγικό Ινστιτούτο Δυναμικής Ρευστών Von Karman, περιλαμβάνει την εκτόξευση και λειτουργία ενός συγκροτήματος περιβαλλοντικών μικροδορυφόρων, μεταξύ των οποίων είναι οι δύο ελληνικοί. Οι εν λόγω δορυφόροι, παρά το μικρό μέγεθός τους, διαθέτουν πληθώρα εξελιγμένων αισθητήρων και θα χρησιμοποιηθούν για τη συλλογή δεδομένων και τη μελέτη του ανώτατου στρώματος της γήινης ατμόσφαιρας, της θερμόσφαιρας, η οποία βρίσκεται σε ύψος 200 έως 400 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης. Όταν οι 28 μικροδορυφόροι φθάσουν με το διαστημικό σκάφος Cygnus στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, θα εκτοξευθούν ο ένας μετά τον άλλο στο διάστημα από το σύστημα εκτόξευσης της NanoRacks που βρίσκεται στον ISS, προκειμένου να αρχίσουν το επιστημονικό έργο τους. Θα ακολουθήσει η αποστολή στον ISS άλλων οκτώ μικροδορυφόρων CubeSats με τον ινδικό πύραυλο PSLV. Οι συνολικά 36 μικροδορυφόροι θα εξαπλωθούν σε διάφορα σημεία δύο διαφορετικών τροχιών και, μετά από περίπου ένα μήνα, θα δημιουργήσουν ένα εκτεταμένο δίκτυο μελέτης της θερμόσφαιρας πάνω από τη Γη. Μπορεί να παρακολουθήσει κανείς την εκτόξευση του πυραύλου «Atlas V» με τους ελληνικούς μικροδορυφόρους στο τηλεοπτικό κανάλι της NASA στο YouTube στη διεύθυνση http://www.youtube.com/nasatelevision (η ζωντανή μετάδοση θα ξεκινήσει στις 17:00 ώρα Ελλάδος). http://physicsgg.me/2017/04/18/%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%bf%ce%be%ce%b5%cf%8d%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%83%ce%ae%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1-%ce%b4%cf%8d%ce%bf-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%af-%ce%bc%ce%b9/ Δοκιμή λέιζερ στην ESA Δοκιμή λέιζερ στο τεχνικό κέντρο της ESA στην Ολλανδία. Το Εργαστήριο Οπτο-ηλεκτρονικής ερευνά συσκευές που παράγουν, ανιχνεύουν και χειρίζονται το φως, όπως τα λέιζερ υψηλής απόδοσης, τους ανιχνευτές φωτονίων και τις οπτικές ίνες. Συνεργάζεται στενά με το γειτονικό Εργαστήριο Οπτικής, το οποίο ειδικεύεται στο σχεδιασμό, την εκτίμηση και τον έλεγχο των οπτικών στοιχείων για διαστημικά τηλεσκόπια, φωτογραφικές μηχανές και μέσα απεικόνισης, καθώς και στην αξιολόγηση των οπτικών ιδιοτήτων των νέων υλικών και των επιστρώσεων και την αξιολόγηση κάθε βλάβης που προκαλείται από λέιζερ. http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2017/03/Laser_damage_crater Τα δύο εργαστήρια http://www.esa.int/Our_Activities/Space_Engineering_Technology/Space_Optoelectronics/About_Optics_Opto-Electroncis_Laboratory_OOEL συνεργάζονται για να υποστηρίξουν τις αποστολές και τα έργα της ESA καθ' όλη τη διάρκεια λειτουργίας τους. http://m.esa.int/spaceinimages/Images/2017/04/Dokimhe_lheizer_sten_ESA

Φιλε saxlina Δεν ειμαι χημικός αλλα οικονομολογος(Γεν.Λογιστ. του Κρατ.)αλλα ειμαι εραστης της γνωσης και προσπαθω με τις αναρτησεις μου να ενημερωνω τους χιλιαδες φίλους του Astrovox!!! Για τα Υπερουρανια στοιχεία. Υπερουράνια στοιχεία ονομάζονται τα στοιχεία με ατομικό αριθμό άνω του 92 μέχρι 118 προς το παρόν. Ονομάζονται έτσι επειδή έχουν ατομικό αριθμό μεγαλύτερο από αυτόν του ουρανίου (92). Ο Ντμίτρι Μεντελέγιεφ, όταν συνέταξε τον περιοδικό πίνακα ενώ ακόμα δεν είχαν ανακαλυφθεί μερικά από αυτά, τους "άφησε χώρο", διότι προέβλεψε ότι μετά από χρόνια θα ανακαλυφθούν από άλλους επιστήμονες. Η θεωρία του επαληθεύτηκε, αφού πολλά από αυτά είναι στις μέρες μας γνωστά. Αρκετά από αυτά όμως ακόμα δεν ανακαλύφθηκαν και είναι τα λεγόμενα υποθετικά στοιχεία. Μέσα στα υπερουράνια στοιχεία είναι μερικά στοιχεία από τις Ακτινίδες μέχρι το 103 και από το 104 μέχρι το 118 λέγονται υπερακτινίδες ή υπέρβαρα στοιχεία Τα στοιχεία, πέραν της σειράς των ακτινιδών, με AA 104-118 μπορούν να ονομασθούν υπερακτινίδες (transactinides), ενώ σουπερακτινίδες (superactinides) είναι τα στοιχεία με ΑΑ 122-153, τα οποία σχηματίζουν μία τρίτη σειρά, κάτω από τις λανθανίδες και ακτινίδες. Ακτινίδες. Ποσειδώνιο, Πλουτώνιο, Αμερίκιο, Κιούριο, Μπερκέλιο, Καλιφόρνιο, Αϊνσταΐνιο, Φέρμιο, Μεντελεγέβιο, Νομπέλιο, Λωρένσιο. Υπερακτινίδες. Ραδερφόρντιο,Ντούμπνιο,Σιμπόργκιο,Μπόριο,Χάσιο,Μαϊτνέριο,Νταρμστάντιο,Ρεντγκένιο και Κοπερνίκιο ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ 93. Np NEPTUNIUM ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟ 1940 Από το όνομα του πλανήτη Ποσειδώνα. Το τεχνητό αυτό στοιχείο είναι το πρώτο μετά το ουράνιο στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων. Ονομάστηκε λοιπόν από τον Ποσειδώνα που είναι ο πρώτος πλανήτης μετά τον Ουρανό. 94. Pu PLUTONIUM ΠΛΟΥΤΩΝΙΟ 1940 Από το όνομα του πλανήτη Πλούτωνα. Το τεχνητό αυτό στοιχείο βρίσκεται αμέσως μετά το ποσειδώνιο στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων. Ονομάστηκε λοιπόν από τον Πλούτωνα που βρίσκεται αμέσως μετά τον πλανήτη Ποσειδώνα στο ηλιακό μας σύστημα. 95. Am AMERICIUM ΑΜΕΡΙΚΙΟ 1944 Από το όνομα της Αμερικής, κατ'αναλογία με το αντίστοιχο (ως προς τη θέση του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων) στοιχείο των λανθανιδών, το οποίο είχε ονομασθεί ευρώπιο. 96. Cm CURIUM ΚΙΟΥΡΙΟ 1944 Από το όνομα των Pierre και Marie Curie, κατ'αναλογία με το αντίστοιχο (ως προς τη θέση του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων) στοιχείο των λανθανιδών, το οποίο είχε ονομασθεί από το όνομα του J. Gadolin. 97. Bk BERKELIUM ΜΠΕΡΚΕΛΙΟ 1949 Από το όνομα του τόπου ανακάλυψης του στοιχείου, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας το Berkeley, κατ'αναλογία με το αντίστοιχο (ως προς τη θέση του στον περιοδικό πίνακα των στοιχείων) στοιχείο των λανθανιδών, το οποίο είχε ονομασθεί από το όνομα του χωριού Ytterby της Σουηδίας. 98. Cf CALIFORNIUM ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΟ 1950 Από το όνομα του τόπου ανακάλυψης του στοιχείου, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια το Berkeley. 99. Es EINSTEINIUM ΑΙΝΣΤΑΙΝΙΟ 1952 Από το όνομα του μεγάλου φυσικού του 20ου αιώνα, του Albert Einstein (1879-1955). 100. Fm FERMIUM ΦΕΡΜΙΟ 1953 Από το όνομα του Ιταλού πυρηνικού φυσικού Enrico Fermi (1901-1954). 101. Md MENDELEVIUM ΜΕΝΤΕΛΕΓΙΕΒΙΟ 1955 Από το όνομα του θεμελιωτή του περιοδικού πίνακα των στοιχείων, του Ρώσου χημικού Dmitri Ivanovicx Mendelejev (1834-1907). 102. No NOBELIUM ΝΟΜΠΕΛΙΟ 1957 Από το όνομα του Alfred Nobel (1833-1896), Σουηδού επιστήμονα και ευεργέτη της επιστήμης. 103. Lr LAWRENCIUM ΛΩΡΕΝΣΙΟ 1961 Από το όνομα του Ernest Orlando Lawrence (1901-1958), ο οποίος εργάστηκε για την τελειοποίηση του κύκλοτρου, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε ο ιδρυτής του Radiation Laboratory (Καλιφόρνια), όπου ανακαλύφτηκαν πολλά από τα υπερουράνια στοιχεία. Το σύμβολο του στοιχείου συναντάται και σαν Lw (συνήθως σε αμερικανικές εκδόσεις). 104. Db DUBNIUM 1964 Από το όνομα του διεθνούς επιστημονικού κέντρου που βρίσκεται στην Dubna κοντά στη Μόσχα, σε αναγνώριση της εξαιρετικά σημαντικής συμβολής του στην χημεία και στην μοντέρνα πυρηνική φυσική. 105. Jl JOLIOTIUM 1967 Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Γάλλου επιστήμονα F. Joliot-Curie λόγω της συνεισφοράς του στην ανάπτυξη της πυρηνικής φυσικής και χημείας και ο οποίος μοιράστηκε το βραβείο Nobel το έτος 1935 με την I. Curie. 106. Rf RUTHERFORDIUM 1974 Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Νεοζηλανδού επιστήμονα Ernest Rutherford λόγω της συνεισφοράς του στην ανάπτυξη της πυρηνικής φυσικής και στην γνώση για την δομή του ατόμου. 107. Bh BOHRIUM 1976 Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Δανού επιστήμονα Niels Bohr λόγω της συνεισφοράς του στην ανάπτυξη της κβαντικής φυσικής και στην γνώση για την δομή του ατόμου. 108. Hn HAHNIUM 1976 Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Γερμανού επιστήμονα Otto Hahn σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στην ανακάλυψη της πυρηνικής σύντηξης. 109. Mt MEITNERIUM 1982 Το όνομα αυτό επελέγει προς τιμή του Αυστριακού επιστήμονα Lise Meitner σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στην ανακάλυψη της πυρηνικής σύντηξης. 110. Uun Ununnilium 1987 (?) 111. Uuu Unununium 1994 (?) 112. Uub Ununbium 1996 (?) ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Για τα στοιχεία 110 έως και 112 δεν έχουν δοθεί επισήμως ονόματα.

Δημιούργησαν αρνητική μάζα στο εργαστήριο. Φυσικοί από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον δημιούργησαν ένα υγρό με αρνητική μάζα. Τι σημαίνει αρνητική μάζα; https://en.wikipedia.org/wiki/Negative_mass Είναι η μάζα στην οποία αν ασκήσουμε μια δύναμη, τότε αυτή επιταχύνεται αντίθετα με προς την κατεύθυνση της δύναμης! Σύμφωνα με τον Michael Forbes, ενός από τους συγγραφείς της εργασίας που δημοσιεύεται στο περιοδικό Physical Review Letters, το φαινόμενο αυτό σπάνια δημιουργείται σε εργαστηριακές συνθήκες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την μελέτη μιας από τις πιο προκλητικές έννοιες της φυσικής. Υποθετικά, η ύλη θα μπορούσε να έχει αρνητική μάζα, με την ίδια έννοια που το ηλεκτρικό φορτίο εμφανίζεται ή ως θετικό είτε ως αρνητικό. Έτσι λοιπόν όταν στην συνηθισμένη μάζα (ας την ονομάσουμε θετική) ασκούμε μια δύναμη F, τότε αυτή αποκτά επιτάχυνση α=F/m προς την κατεύθυνση της δύναμης. Αν υπήρχε αρνητική μάζα, τότε να της ασκούσαμε δύναμη F τότε θα αποκτούσε επιτάχυνση αντίθετα προς την κατεύθυνση της δύναμης. Ο Peter Engels, και οι συνεργάτες του δημιούργησαν τις συνθήκες για αρνητική μάζα ψύχοντας άτομα ρουβιδίου σχεδόν μέχρι το απόλυτο μηδέν, φθάνοντας στην κατάσταση που ονομάζεται συμπύκνωμα Bose-Einstein. Σε αυτή την κατάσταση που προβλέφθηκε θεωρητικά από τους Satyendra Nath Bose και Albert Einstein, τα άτομα κινούνται εξαιρετικά αργά και ακολουθώντας τις αρχές της κβαντικής φυσικής, εμφανίζουν εξωτικές μακροσκοπικές ιδιότητες, μπορούν π.χ. να κινηθούν σαν υπερρευστά, να ρέουν δηλαδή χωρίς να χάνουν ενέργεια. Χρησιμοποιώντας λέιζερ για την επιβράδυνση των ατόμων ρουβιδίου, μειώνεται περαιτέρω η θερμοκρασία τους, και επιτρέποντας επίσης τα σωματίδια με υψηλές ενέργειες να διαφύγουν, το υλικό ψύχεται ακόμα περισσότερο. Τα λέιζερ παγιδεύουν τα άτομα σε ένα κοίλωμα με εύρος μικρότερο από 100 μm και σ’ αυτό το στάδιο το υπερρευστό ρουβίδιο έχει κανονική μάζα. Σπάζοντας το κοίλωμα τα άτομα του ρουβιδίου μπορούν να διαφύγουν προς τα έξω. Για να δημιουργήσουν αρνητική μάζα, οι ερευνητές εφαρμόζουν μια δεύτερη ομάδα λέιζερ που σπρώχνουν τα άτομα πίσω και εμπρός και αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο περιστρέφονται. Τώρα όταν η ύλη ρουβιδίου εξέρχεται πολύ γρήγορα, συμπεριφέρεται σαν να είχε αρνητική μάζα. Όταν την σπρώχνεις προς τα μπρος αυτή επιταχύνεται προς τα πίσω, σαν να ανακλάται σε έναν αόρατο τοίχο. Η τεχνική που χρησιμοποίησαν οι φυσικοί του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον αποφεύγει κάποιες υποβόσκουσες ατέλειες που συναντώνται σε παλαιότερες προσπάθειες κατανόησης της αρνητικής μάζας. Σύμφωνα με τον Forbes είναι η πρώτη φορά που επιτεύχθηκε εξαιρετικός έλεγχος σ’ αυτό το είδος της αρνητικής μάζας, χωρίς άλλες επιπλοκές, δημιουργώντας έτσι ένα κατάλληλο περιβάλλον για την μελέτη ενός θεμελιώδους φαινομένου το οποίο είναι πολύ παράξενο. http://physicsgg.me/2017/04/17/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%8d%cf%81%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%b1%ce%bd-%ce%b1%cf%81%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%bc%ce%ac%ce%b6%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%b1%cf%83/

"Soyuz-FG" Με TPK "Soyuz MS-04" Στις 17 Απριλίου 2017 το όχημα εκτόξευσης (ILV) «Soyuz-FG» με το επανδρωμένο διαστημόπλοιο (TPC) «MS-04 Soyuz» τοποθετηθηκε στην εξέδρα εκτόξευσης 1 ( «Start Γκαγκάριν») στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο πρόγραμμα εκκίνησης. https://www.roscosmos.ru/23470/ Διεθνής διαστημικός διαγωνισμός της ΝΑSA σε Λάρισα και Θεσσαλονίκη. Τον Διεθνή Διαστημικό Διαγωνισμό της NASA, Space Apps Challenge Greece 2017, διοργανώνουν το ελληνικο κέντρο βιομιμητισμού, έρευνας και καινοτομίας (Biomimicry Greece Research and Innovation Center), σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ανάπτυξης Επιχειρηματικότητας και το πρόγραμμα MSC in Management Science and Technology του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών, από 22 έως 23 Απριλίου 2017 στη Λάρισα, και από 28 έως 30 Απριλίου 2017 στη Θεσσαλονίκη. Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση των διοργανωτών πρόκειται για μια συλλογική συνεργασία που επικεντρώνεται στην εξερεύνηση του διαστήματος και της Γης η οποία λαμβάνει χώρα σε παγκόσμιο επίπεδο. Το Κέντρο Βιομιμητισμoύ Ελλάδος, μιμείται τα μοντέλα της φύσης. Ο οργανισμός μιλά για βιομίμηση, από το βίος που σημαίνει ζωή και μίμηση πώς να μιμούμαστε την ζωή, αλλά και την ικανότητα της φύσης να παρέχει μοντέλα ή ιδέες. Στόχος του κέντρου είναι να μιμηθούν αυτά τα σχέδια και τις διαδικασίες αποτυπώνοντας την εφαρμογή τους στα ανθρώπινα προβλήματα. Από το 2012, ο Διεθνής Διαγωνισμός NASA Space Apps Challenge, του Προγράμματος Ανοικτής Καινοτομίας της NASA, συμπεριλαμβάνεται στους μεγαλύτερους παγκόσμιους hackathon στον κόσμο στον οποίο συμμετέχουν ομάδες επιστημόνων, εκπαιδευτικών, μηχανολόγων, σχεδιαστές, επιχειρηματίες, μαθητές, καλλιτέχνες, άτομα από το ευρύ πεδίο της τεχνολογίας, των υπολογιστών, αλλά και παράλληλα, από κάθε είδους ειδικότητα. Οι διοργανωτές επισημαίνουν στην ανακοίνωση τους ότι το 2016 η συμμετοχή άγγιξε τους 15.000 πολίτες από 62 χώρες και 177 πόλεις σε όλο τον κόσμο και φέτος αναμένεται μεγαλύτερη συμμετοχή των χωρών όπου θα συνεργαστούν για να αναπτύξουν τις λύσεις σε ορισμένες από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη γη, χρησιμοποιώντας τα ανοικτά δεδομένα της NASA και τα εργαλεία του Βιομιμητισμού Ελλάδος. Ο διαγωνισμός NASA Space Apps Challenge Greece 2017 πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Θεσσαλίας, την υποστήριξη της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων, το Τμήμα Πληροφορικής του ΑΠΘ, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και με την συμβουλευτική υποστήριξη της Orion Group Communication. Παράλληλα συνεργάζονται οι φορείς: Aephoria, Be Loved Web Design, Change your World, Creative Ideas, Digital idea, ΕΠΕΕΚ, LABATTOIR (Δήμος Θεσσαλονίκης), Λέσχη Ξιφασκίας Θεσ/νίκης, Pangea, SheSharp, The Meraki People, Women Techmakers Greece και ΦΕΤΑ Κόμικς. Λάρισα Τόπος Διεξαγωγής: Κτήριο Ιατρικής Σχολής, πλατεία Ταχυδρομείου. Θεσσαλονίκη Τόπος Διεξαγωγής: LABATTOIR, 26ης Οκτωβρίου 35 (Παλαιά Σφαγεία). http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/diethnis_diastimikos_diagonismos_tis_nasa_se_larisa_kai_thessaloniki-65116423/

"Soyuz MS-04" Μετά την εκπαίδευση σε ένα διαστημόπλοιο κοσμοναύτες και αστροναύτες έχουν και δοκιμή στη θέση 112, και γνωριστηκαν με την προετοιμασία του πυραύλου φορέα «Soyuz-FG». Στο τέλος τα μελη του πληρώματος επισκέφθηκαν το μουσείο του Μπαϊκονούρ, όπου είδαν μια μοναδική έκθεση,υπεγραψαν αυτόγραφα τους σε μια μεγάλη φωτογραφία του πύραυλου «Soyuz-FG», υπέγραψαν φωτογραφίες, τη σημαία της αποστολής, καρτ-ποστάλ και δώρισαν τα αναμνηστικά στο μουσείο με τα σύμβολα της εκστρατείας. https://www.roscosmos.ru/23467/ «Soyuz-FG» Το "Soyuz MS-04" με το τρίτο στάδιο του πύραυλου «Soyuz-FG» συναρμολόγηθηκε και εγινε έλεγχος του όχηματος εκτόξευσης με την εγκατάσταση ενός συστήματος διαφυγής έκτακτης ανάγκης και σύνδεση με το επανδρωμένο πλοίο (ΤΡΚ). https://www.roscosmos.ru/23469/ Το μέλλον της ανθρωπότητας βρίσκεται στο διάστημα. Αποτελεί, πλέον, κοινή πεποίθηση ότι το μέλλον της ανθρωπότητας σε βάθος -πολύ- χρόνου βρίσκεται στο Διάστημα. Σε έναν κόσμο δίχως όρια, που θα φιλοξενήσει το ανθρώπινο είδος μετά την καταστροφή, ή τη μετατροπή του σε έναν αφιλόξενο «σπιτονοικοκύρη» πλανήτη. Μέσα στο όλο κλίμα, λοιπόν, έχει ξεκινήσει μία ευρύτερη συζήτηση για την επόμενη μέρα. Τι θα γίνει; Πώς θα διαβιώσει ο άνθρωπος; Πώς θα καταφέρει να συνεχίσει την πορεία του το ανθρώπινο είδος; Θα τα καταφέρει; Για να τα καταφέρει, απαντούν οι επιστήμονες, το πρώτο που θα πρέπει να διασφαλιστεί, θα είναι η αναπαραγωγή του. Και όχι μόνο με εργαστηριακά μέσα. Ή τελικά μόνο με αυτά; Γιατί; Διότι οι μελέτες για το... σεξ στο διάστημα, κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικές είναι για τη διατήρηση της σεξουαλικής επαφής τόσο σε επίπεδο απόλαυσης, όσο και σε επίπεδο αναπαραγωγής. Πολλοί θα σκεφτούν ότι είναι κάπως πρόωρα όλα αυτά. Λάθος, είναι η απάντηση. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, τα ταξίδια στη Σελήνη και στον Άρη θα είναι πραγματικότητα. Οι μεγάλες δυνάμεις και τεράστιες εταιρείες που έχουν επενδύσει αμύθητα ποσά σε διαστημικά σχέδια, ετοιμάζονται πυρετωδώς για την κατάκτηση του διαστήματος, αρχής γενομένης από τον φυσικό δορυφόρο της Γης και τον πιο κοντινό μας πλανήτη, τον Άρη. Υπάρχουν ήδη μακέτες με πολιτείες που θα κτιστούν, με θόλους που θα αντανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία και πολλά ακόμα που ενδεχομένως στα μάτια και τα αυτιά του μέσου ανθρώπου να φαντάζουν ως επιστημονική φαντασία. Εντούτοις, οι επιστήμονες επιδίδονται σε ένα ράλι ανακαλύψεων, τα μεγάλα τηλεσκόπεια εκτός ατμόσφαιρας χαρτογραφούν τον γαλαξία μας και τον υπόλοιπο κόσμο και τεράστια ποσά δαπανώνται για μελέτες, τεχνολογία, σχέδια και επενδύσεις εκτός πλανήτη. Ως εκ τούτου, ένα βασικό ερώτημα που τίθεται, είναι το εξής. Πώς θα κάνουμε σεξ στο διάστημα; Η απάντηση δεν είναι και πολύ ενθαρρυντική στην παρούσα φάση. Γιατί; Διότι στη Γη, ο ανθρώπινος οργανισμός προστατεύεται από την ηλιακή ακτινοβολία μέσω της ατμόσφαιρας. Υπάρχει επίσης η βαρύτητα. Μία πολύ συγκεκριμένη δύναμη, στην οποία το ανθρώπινο σώμα είναι προσαρμοσμένο. Τι αλλάζει στο διάστημα; Χωρίς το φυσικό φίλτρο της γήινης ατμόσφαιρας, το ανδρικό σπέρμα αλλοιώνεται. Η ακτινοβολία αλλάζει τη χημική του σύσταση και οι συνέπειες είναι απρόβλεπτες, καθώς κανένας άνθρωπος δεν έχει δοκιμάσει κάτι ανάλογο στο παρελθόν. Η δε έλλειψη βαρύτητας γνωρίζουμε ότι προκαλεί εξασθένηση των μυών του σώματος και σύμφωνα με τους επιστήμονες, διακόπτει την οωρηξία στις γυναίκες. Όλα τα παραπάνω αφορούν το ταξίδι και μόνο στο διάστημα. Λόγου χάρη, για να φτάσουμε στον Άρη απαιτείται ένα ταξίδι 21 μηνών. Τι κάνεις σε αυτό το διάστημα; Για τις ανάγκες της μετοίκισης σε άλλους πλανήτες και ενόψει του πρώτου προγραμματισμένου ταξιδιού στον Άρη, το 2031, ξεκίνησε ένα πρόγραμα προσομοίωσης, στο οποίο θα συμμετέχουν κανονικοί άνθρωποι-εθελοντές. Όταν ξεπεραστούν όλα τα παραπάνω, καθώς και το θέμα της επιβίωσης στο ξένο πλανητικό περιβάλλον, θα προκύψει ένα άλλο ζήτημα. Τα μικρόβια. Πώς θα αναπτυχθούν σε ένα διαφορετικό από της Γης περιβάλλον και τι συνέπειες θα επιφέρουν στον άνθρωπο και τη σεξουαλική-αναπαραγωγική του δραστηριότητα; Ο κόσμος αλλάζει. Ανοίγει πόρτες σε νέα μονοπάτια. Πολύ πιο μακρινά απ' ότι είχαμε μάθει μέχρι σήμερα. Και αν για ορισμένους φαντάζει ως απίθανη προοπτική το μέλλον στο διάστημα, θα πρέπει να ανατρέξουν στο -σχετικά- πρόσφατο παρελθόν, όταν η Γη ήταν επίπεδη, η θάλασσα «χυνόταν» στον ορίζοντα και στον χάρτη του κόσμου δεν συμπεριλαμβάνονταν η Αμερική, η Αυστραλία, η Ανταρκτική και η Άπω Ανατολή. http://www.pronews.gr/portal/20170415/genika/diastima/49/mellon-tis-anthropotitas-vrisketai-sto-diastima-pos-omos-tha-kanoyn

Συνεντευξη τυπου των κοσμοναύτων Σεργκέι Ryzhikov και Αντρέι Borisenko Στις 12 Απρ, 2017 στο Κέντρο Εκπαίδευσης κοσμοναύτων Γιούρι Gagarin ήταν μια συνέντευξη Τύπου των ρωσικών μέλων του πληρώματος του επανδρωμένου διαστημικου σκάφους μεταφοράς «Soyuz MS-02» Sergeya Ryzhikova και Αντρέι Borisenko, ο οποίοι επέστρεψαν από τη διαστημική πτήση στις 10 Απριλίου.Διάρκεια ταξιδιού ήταν 173 ημέρες. https://www.roscosmos.ru/print/23454/ ISS-51/52 Στις 13 Απρίλη του 2017 στο συγκρότημα της κατάρτισης Test κοσμοναύτων στο Κέντρο Εκπαίδευσης στο Μπαϊκονούρ πραγματοποιήθηκε ανοικτή εκπαίδευση των κύριων και backup πληρώματων των επανδρωμένων διαστημικών σκαφών (TPC) «MS-04 Soyuz» και το ΔΔΣ-51/52 Φιοντόρ Γιουρτσίχιν, Jack Fisher, Sergeya Ryazanskogo Randolph και Breznik. Με την παρουσία των δημοσιογράφων, οι κοσμοναύτες και αστροναύτες πραγματοποιησαν μαθήματα σχετικά με την τεκμηρίωση επί του πλοίου και εκπαιδευτικό εγχειρίδιο για την προσέγγιση του πλοίου της νέας σειράς «MS Ένωσης» με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στη βάση πολλαπλών χρήσεων. Επίσης, τα πληρώματα εκπαιδεύονται για παραγόντες της διαστημικής πτήσης σε ειδικές προσομοιωτές. https://www.roscosmos.ru/23456/ Avio: Η ιταλική διαστημική εταιρεία - ευρωπαϊκή «απάντηση» στη SpaceX μπήκε στο χρηματιστήριο. Μία ιταλική διαστημική εταιρεία, η οποία έχει χαρακτηριστεί η ευρωπαϊκή «απάντηση» στην αμερικανική SpaceX, έγινε η πρώτη εταιρεία αυτού του είδους που έθεσε τις μετοχές της σε διαπραγμάτευση στο χρηματιστήριο. Οι μετοχές της Avio τέθηκαν σε διαπραγμάτευση στο χρηματιστήριο του Μιλάνου τη Δευτέρα και σημείωσαν άλμα 8% πριν σημειώσουν πτώση. H εταιρεία, αντικείμενο της οποίας είναι η εκτόξευση δορυφόρων σε χαμηλή τροχιά, αναφέρει πως συγκεντρώνει κεφάλαια για να μπορέσει να επεκταθεί. Η αξίας της βιομηχανίας δορυφόρων υπολογίζεται πως ανήλθε στα 298 δισ. δολάρια το 2015. Το 81% της Avio ανήκει στη Cinven, με ένα μερίδιο 14% να ανήκει στην κοινοπραξία Leonardo-Finmeccanica, που ελέγχεται από την ιταλική κυβέρνηση. Ο επικεφαλής της Avio, Τζούλιο Ράντσο, δήλωσε στο BBC πως αναμένει αύξηση της ζήτησης, καθώς δορυφόροι αρχίζουν να χρησιμοποιούνται για νέους σκοπούς. Συνήθως, όπως είπε, χρησιμοποιούνται για επικοινωνίες κινητής τηλεφωνίας και συστήματα πλοήγησης, αλλά νέες εφαρμογές έρχονται στην αγορά, πρόσθεσε. «Μία από αυτές είναι η δυνατότητα παροχής υπηρεσιών Ίντερνετ από το διάστημα, οπουδήποτε στον πλανήτη, είτε είσαι στην έρημο είτε στη μέση του ωκεανού» είπε ο Ράντσο. «Άλλη μία είναι η παροχή εικόνων της γης μεγάλης ακρίβειας και υψηλής ανάλυσης, επιτρέποντάς μας να παρακολουθούμε τα δάση, τη βλάστηση και την κλιματική αλλαγή- κάτι που θα είναι πολύ σημαντικό όσον αφορά στην παρακολούθηση της υγείας του πλανήτη μας». Το μεγαλύτερο μέρος των επενδύσεων σε διαστημικές εταιρείες προέρχεται από εταιρείες private venture capital. H πιο γνωστή, η αμερικανική SpaceX, έχει συγκεντρώσει πάνω από ένα δισ. δολάρια από επενδυτές, δραστηριοποιούμενη στην εκτόξευση δορυφόρων και την αποστολή φορτίων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αλλά και επιδιώκοντας να ασχοληθεί με τον διαστημικό τουρισμό. Οι μετοχές της Avio άρχισαν τη διαπραγμάτευση τη Δευτέρα, στα 13,88 ευρώ. Η εταιρεία είναι η μεγαλύτερη εταιρεία εκτόξευσης δορυφόρων στην Ευρώπη και έχει ετήσια έσοδα 280 εκατ. ευρώ, με παραγγελίες ύψους 900 εκατ. Σύμφωνα με μελέτη της Leoni Corporate Advisors, περίπου 2.600 δορυφόροι θα εκτοξευτούν μέσα στο χρονικό διάστημα 2016-2020, αριθμός διπλάσιος σε σχέση με τις εκτοξεύσεις του 2010-2015. http://www.naftemporiki.gr/story/1224251/avio-i-italiki-diastimiki-etaireia-europaiki-apantisi-sti-spacex-mpike-sto-xrimatistirio

Ενδείξεις υδροθερμικής δραστηριότητας στον ωκεανό του Εγκέλαδου. Το σκάφος Cassini της NASA ανίχνευσε μοριακό υδρογόνο στο δορυφόρο Εγκέλαδο του Κρόνου, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από υδροθερμική δραστηριότητα στο βυθό του τεράστιου ωκεανού, ο οποίος εκτιμάται ότι υπάρχει κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου. Με δεδομένο ότι η αντίστοιχη υδροθερμική δραστηριότητα στους βυθούς της Γης έχει τροφοδοτήσει την ύπαρξη υποθαλάσσιων μικροοργανισμών εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια (χωρίς μάλιστα να αποκλείεται ότι εκεί ακριβώς πρωτοεμφανίσθηκε η ζωή στον πλανήτη μας), οι επιστήμονες δεν αποκλείουν πως κάτι ανάλογο μπορεί να έχει συμβεί στον Εγκέλαδο. Αν και προς το παρόν όλα αυτά είναι εκτιμήσεις, η NASA θεώρησε αρκετά σημαντική την ανακάλυψη, ώστε να διοργανώσει συνέντευξη Τύπου για να την προβάλει και να αναδείξει τη σημασία της ενόψει και των μελλοντικών διαστημικών αποστολών της. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Χάντερ Γουέιτ του Νοτιοδυτικού Ερευνητικού Ινστιτούτου του Τέξας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science» http://science.sciencemag.org/content/356/6334/155 και την ανάλογη ανακοίνωση στη συνέντευξη της NASA, δήλωσαν ότι είναι πιθανό -αν και δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία- πως, με τη βοήθεια της υδροθερμικής δραστηριότητας, στο βυθό του Εγκέλαδου παράγεται μεθάνιο από μικροοργανισμούς. Ο Εγκέλαδος είναι ένας μεσαίου μεγέθους δορυφόρος με διάμετρο 504 χιλιομέτρων. Κάτω από ένα επιφανειακό στρώμα πάγου πάχους δύο έως 60 χιλιομέτρων, εκτιμάται ότι υπάρχει ένας τεράστιος παγκόσμιος ωκεανός. Από ρωγμές στην επιφάνεια του δορυφόρου ξεπηδάνε εντυπωσιακοί πίδακες αερίων και σωματιδίων πάγου, που εκτινάσσονται σε ύψος δεκάδων χιλιομέτρων στο διάστημα. Το Cassini, στην κοντινότερη προσέγγισή του στον Εγκέλαδο στο τέλος του 2015, όταν έφθασε σε απόσταση μόνο 49 χιλιομέτρων από την επιφάνειά του νότιου πόλου, διέσχισε έναν τέτοιο πίδακα και με το όργανό του -ένα φασματόμετρο μάζας- ανίχνευσε μοριακό υδρογόνο. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι το μοριακό υδρογόνο πιθανότατα παράγεται από τις υδροθερμικές αντιδράσεις που συμβαίνουν μεταξύ του υπόγειου νερού και των καυτών πετρωμάτων του βυθού, κάτι παρόμοιο δηλαδή με αυτό που συμβαίνει στις υδροθερμικές «καμινάδες» των βυθών της Γης. Εκτός από το μεθάνιο που βρέθηκε σε αναλογία έως 1,4% του συνολικού όγκου του πίδακα, ανιχνεύθηκε διοξείδιο του άνθρακα σε αναλογία έως 0,8%. Και τα δύο αυτά χημικά στοιχεία είναι ζωτικά για τη διαδικασία της μεθανογένεσης, δηλαδή της δημιουργίας μεθανίου από μεθανογόνα βακτήρια. Στον πλανήτη μας, ορισμένοι θερμόφιλοι μεθανογόνοι μικροοργανισμοί που ζουν δίπλα στις καυτές υδροθερμικές πηγές στα σκοτεινά βάθη των θαλασσών, δεν μπορούν να δεχθούν ηλιακή ενέργεια, ούτε να φωτοσυνθέσουν. Αξιοποιούν όμως τη χημική ενέργεια από τα έγκατα της Γης και έχουν αναπτύξει έναν ιδιαίτερο ενεργειακό «μεταβολισμό»: χρησιμοποιούν το μοριακό υδρογόνο και το διοξείδιο του άνθρακα για να παράγουν μεθάνιο. Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, «η παρουσία μοριακού υδρογόνου στον πίδακα του Εγκέλαδου μπορεί να υποδηλώνει την ύπαρξη θερμοκρασιών και πηγών χημικής ενέργειας, που είναι αναγκαίες για να υπάρξουν συνθήκες κατάλληλες για ζωή στο εσωτερικό του δορυφόρου». Τόνισαν ότι εάν λαμβάνει χώρα η διαδικασία της μεθανογένεσης στο βυθό του Εγκέλαδου, τότε αυξάνεται η πιθανότητα αυτό το μεθάνιο να έχει βιολογική προέλευση. Όμως προσέθεσαν ότι, προς το παρόν, δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος ότι όντως κάτι τέτοιο συμβαίνει. Οι εξωπλανήτες και οι δορυφόροι με μεγάλους επιφανειακούς ή υπόγειους ωκεανούς θεωρούνται από τους αστροβιολόγους οι κατ' εξοχήν στόχοι για την ανακάλυψη μορφών ζωής. Στο ηλιακό μας σύστημα, εκτός από τον Εγκέλαδο, σε αυτή την ομάδα ανήκει επίσης ο δορυφόρος Ευρώπη του Δία. Για να αναπτυχθεί ζωή -γήινη ή εξωγήινη- πρέπει, εκτός από νερό, να υπάρχει κάποια πηγή ενέργειας (ηλιακή ή χημική), καθώς και ορισμένα βασικά χημικά συστατικά (άνθρακας, υδρογόνο, άζωτο κ.ά.). Οι επιστήμονες εικάζουν ότι, χάρη στην υδροθερμική δραστηριότητα, στο βυθό του άκρως αλκαλικού ωκεανού του Εγκέλαδου (με εκτιμώμενο pH 9 έως 11) υπάρχει η αναγκαία χημική ενέργεια για να υποστηρίξει την ανάπτυξη ζωής. Αλλά αυτό πρέπει να επιβεβαιωθεί από τις μελλοντικές διαστημικές αποστολές που σχεδιάζουν τόσο η NASA όσο και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), με στόχο να πραγματοποιήσουν τις πρώτες εξερευνήσεις εξωγήινων ωκεανών. Σύνδεσμος για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία: http://science.sciencemag.org/content/356/6334/155 http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500139379

«Soyuz MS-04» Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των προπαρασκευαστικών εργασιών για την επόμενη εβδομάδα έχει προγραμματιστεί η κεντρική μονάδα μεταφοράς με το TPK «Soyuz MS-04 » στη συναρμολόγηση και δοκιμή του πυραύλου «Soyuz-FG» http://www.energia.ru/ru/iss/iss51/photo_04-12.html Διαστημόπλοιο-μεμβράνη για την περισυλλογή σκουπιδιών σε τροχιά. Ο όρος «διαστημικά σκουπίδια» (space debris) χρησιμοποιείται για την περιγραφή ενός μεγάλου εύρους και αριθμού αντικειμένων σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας, από τμήματα πυραύλων μέχρι αχρηστευμένους δορυφόρους κ.ά. Εδώ και καιρό θεωρείται ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα- ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως η United States Strategic Command έχει εντοπίσει περίπου 18.000 τεχνητά αντικείμενα σε χαμηλή τροχιά, που αποτελούν απειλή για ενεργά σκάφη. Η εταιρεία Aerospace έλαβε από τη NASA έγκριση για να προχωρήσει στη δεύτερη φάση της πρότασής στο συγκεκριμένο θέμα, στο πλαίσιο του 2017 NASA Innovative Advanced Concepts (NIAC). Πρόκειται για το Brane Craft, που είναι στην ουσία ένα διαστημόπλοιο δύο διαστάσεων, με ενσωματωμένες ηλιακές κυψέλες, σύστημα ενέργειας, τηλεπικοινωνίες, συστήματα διοίκησης και ελέγχου, ηλεκτρική προώθηση και συστήματα ελέγχου σχήματος. Πρακτικά, πρόκειται για ένα εύκαμπτο διαστημόπλοιο- διαστημική μεμβράνη, το οποίο τυλίγει τα διαστημικά σκουπίδια και τα απομακρύνει από την τροχιά του πλανήτη μας. Το συγκεκριμένο concept αποτελεί μια ιδέα του Dr. Ζίγκφριντ Τζάνσον και το μέγεθος του Brane Craft είναι περίπου 1 μέτρο X 1 μέτρο, με πάχος αντίστοιχο αυτού μιας ανθρώπινης τρίχας. Σύμφωνα με την εταιρεία, είναι απίστευτα ευέλικτο, ελαφρύ και οικονομικό σε ό,τι αφορά στην κατανάλωση καυσίμου και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την εκκαθάριση του διαστήματος γύρω από τη Γη, τυλίγοντας τα σκουπίδια και στη συνέχεια τραβώντας τα προς την ατμόσφαιρα, όπου πέφτουν και καταστρέφονται. Στο πλαίσιο της πρώτης φάσης του NIAC, δόθηκαν για την ανάπτυξη της ιδέας 100.000 δολάρια. Αυτοί που περνούν στη δεύτερη φάση λαμβάνουν 500.000 δολάρια, για εργασίες άλλων δύο ετών. Με βάρος λίγων γραμμαρίων, το Brane Craft περιλαμβάνει ένα πειραματικό σύστημα προώθησης που αναπτύχθηκε από τη NASA, το οποίο θα επέτρεπε στο σκάφος να ταξιδεύει και σε μεγάλες αποστάσεις- ενώ, σύμφωνα με την εταιρεία, υπάρχουν επίσης προοπτικές για χρήση σε πιο μακρινούς προορισμούς, όπως σε αστεροειδείς ή στα φεγγάρια του Άρη, τον Φόβο και τον Δείμο. http://www.naftemporiki.gr/story/1224600/diastimoploio-membrani-gia-tin-perisullogi-skoupidion-se-troxia

«Παίζοντας με τα Πρωτόνια»: Από 26 έως 30 Αυγούστου το καλοκαιρινό σχολείο. Μετά την τεράστια επιτυχία του περσινού προγράμματος, διοργανώνεται για δεύτερη συνεχή χρονιά το καινοτόμο Καλοκαιρινό Σχολείο με τίτλο «Παίζοντας με τα Πρωτόνια». Τη δράση διοργανώνει το πείραμα Compact Muon Solenoid (CMS) στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικής Φυσικής (CERN), στόχος του οποίου είναι να φέρει σε επαφή δασκάλους με τη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων, ώστε με τη σειρά τους να μεταφέρουν την εμπειρία τους τόσο στους μαθητές τους όσο και στους συναδέλφους τους. Το Καλοκαιρινό Σχολείο θα πραγματοποιηθεί από τις 26 έως τις 30 Αυγούστου 2017 στις εγκαταστάσεις του CERN στη Γενεύη, όπου δέκα μόνιμοι εκπαιδευτικοί δημόσιων δημοτικών σχολείων θα έχουν την ευκαιρία, κατόπιν επιλογής, να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα, το οποίο υλοποιείται με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Αναφερόμενος στη δράση που πραγματοποιήθηκε πέρυσι, ο υπεύθυνος του προγράμματος Δρ. 'Αγγελος Αλεξόπουλος, Education and Outreach Officer στο CERN, δήλωσε ότι «τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα του προηγούμενου έτους μας οδήγησαν στην απόφαση να συνεχίσουμε την προσπάθεια επιμόρφωσης δασκάλων από την Ελλάδα». «Ο τελικός στόχος του προγράμματος δεν είναι άλλος από την ενίσχυση του επιστημονικού κεφαλαίου των μαθητών και των οικογενειών τους και ειδικότερα εκείνων που δεν εκπροσωπούνται επαρκώς στη χώρα», πρόσθεσε ο ίδιος. Το φετινό Καλοκαιρινό Σχολείο θα περιλαμβάνει διαλέξεις από μέλη της επιστημονικής κοινότητας του CERN καθώς και από εκπροσώπους ινστιτούτων που συνεργάζονται με τον Οργανισμό, τόσο από την Ευρώπη όσο και από τις ΗΠΑ. Επιπλέον, θα πραγματοποιηθούν επισκέψεις στις πειραματικές εγκαταστάσεις του CERN, καθώς και πολλά βιωματικά εργαστήρια στα οποία οι συμμετέχοντες δάσκαλοι θα έχουν την ευκαιρία να σχεδιάσουν πρωτότυπες εκπαιδευτικές δράσεις για τους μαθητές τους. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα διοργανώνεται από το CMS του CERN σε συνεργασία με την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΕΙΣ. Επιπλέον, τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και υποστηρίζεται από το ευρωπαϊκό έργο CREATIONS, στόχος του οποίου είναι η εισαγωγή της καινοτομίας στα σχολεία μέσω της ανάπτυξης και εφαρμογής εκπαιδευτικών σεναρίων που προάγουν τη δημιουργικότητα, την κριτική σκέψη και το πνεύμα συνεργατικότητας στους μαθητές. Η υποβολή αιτήσεων συμμετοχής στο Καλοκαιρινό Σχολείο γίνεται αποκλειστικά μέσω της ηλεκτρονικής φόρμας που θα βρουν οι ενδιαφερόμενοι στη διεύθυνση http://cern.ch/go/Kjh9 Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων λήγει τα μεσάνυχτα (Ώρα Ανατολικής Ευρώπης) της 19ης Μαΐου του τρέχοντος έτους. http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/paizontas_me_ta_protonia_apo_26_eos_30_augoustou_to_kalokairino_sxoleio-65111635/

Ο Δίας και 5 δορυφόροι του ηλιακού συστήματος. Η πανσέληνος και πιο κάτω ο Δίας με τους 4 δορυφόρους του Γαλιλιαίου: Καλλιστώ, Ευρώπη, Γανυμήδης και η Ιώ.Η φωτογραφία λήφθηκε στις 10 Απριλίου από τον Göran Strand. http://physicsgg.me/2017/04/13/%ce%bf-%ce%b4%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-5-%ce%b4%ce%bf%cf%81%cf%85%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%83%cf%85%cf%83%cf%84%ce%ae/

Ο δημιουργός των στοιχείων. Ο καθηγητής Yuri Oganessian ξεναγεί τον Sir Martyn Poliakoff στον επιταχυντή που ο ίδιος και οι συνεργάτες του δημιουργούν τα υπερ-βαρέα στοιχεία του περιοδικού πίνακα, συμπεριλαμβανομένου και του στοιχείου Oganesson: Στην φωτογραφία O Yuri Oganessian (δεξιά) με τον Sir Martyn Poliakoff http://physicsgg.me/2017/04/13/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%bf-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%cf%8c%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%b9%cf%87%ce%b5%ce%af%cf%89%ce%bd/

To World Wide Web χρειάζεται πλήρη ανασχεδιασμό, υποστηρίζει ο δημιουργός του. Ο Μπέρνερς Λη, που δημιούργησε το Web ως μια πλατφόρμα πάνω στο Ίντερνετ το 1989, είπε ότι σκοπός του όταν το δημιούργησε ήταν να κάνει ο κόσμος «καλά πράγματα» και να μοιράζεται ιδέες, όπως συμβαίνει σε ιστοσελίδες σαν τη Wikipedia.Αντ'αυτού, οι αρνητικές ιδέες εξαπλώνονται, ειδικά στα sites κοινωνικής δικτύωσης, ενώ επίσης τα προσωπικά δεδομένα τίθενται σε κίνδυνο λόγω των online παρακολουθήσεων. «Πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο στήνουμε την κοινωνία πάνω σε αυτές τις ιστοσελίδες» είπε στη διάσκεψη Innovate Finance στο Λονδίνο. «Πώς γίνεται κακές, ποταπές ιδέες να φαίνεται να έχουν εξαπλωθεί πιο πολύ από τις εποικοδομητικές ιδέες στο Twitter κάποιες φορές; Έτσι σχεδιάστηκε; Μπορεί το Twitter να έχει “πειραχτεί”;» είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας πως το συμπέρασμα είναι πως απαιτείται μια «πλήρης αλλαγή στρατηγικής»- και ότι το Facebook και το Twitter ήδη επανεξετάζουν τις προσεγγίσεις τους. Ο Μπέρνερς Λη, που έχει στο παρελθόν καταφερθεί εναντίον των παρακολουθήσεων από κυβερνήσεις και κατά της λογοκρισίας, είπε πως έδωσε στην ανθρωπότητα ένα «ανοιχτό Ίντερνετ για να παίξει», ελπίζοντας πως θα το χρησιμοποιήσει με θετικό τρόπο. «Προσπαθήσαμε να το κρατήσουμε ανοικτό...το κρατήσαμε ανοικτό με την έννοια της απουσίας λογοκρισίας. Μια καλή περίοδο, σε μια καλή χώρα, το κρατήσαμε ελεύθερο από παρακολουθήσεις». Παράλληλα, τόνισε ότι πρέπει να αναλυθούν οι επιπτώσεις των δικτύων στην κοινωνία. «Βασικά πρέπει να μην αφήνουμε τους ανθρώπους να φτιάχνουν οτιδήποτε κοινωνικό δίκτυο επιθυμούν» σημείωσε- συμπληρώνοντας ως, παρά τον παγκόσμιο χαρακτήρα του Web, οι άνθρωποι διατηρούν την έννοια της κοινότητας, επιλέγοντας να επικοινωνούν με άλλους σαν αυτούς. http://www.naftemporiki.gr/story/1224250/to-world-wide-web-xreiazetai-pliri-anasxediasmo-upostirizei-o-dimiourgos-tou Τεχνητή νοημοσύνη κέρδισε 290.000 δολάρια στο πόκερ. Λίγους μήνες μετά την πρώτη, ιστορική νίκη της μηχανής έναντι του ανθρώπου στο παιχνίδι του πόκερ, μια βελτιωμένη βερσιόν της ίδιας τεχνητής νοημοσύνης κατατρόπωσε και πάλι τους ανθρώπινους αντιπάλους και τους ξάφρισε 290.000 δολάρια, τα οποία θα διατεθούν για τη βελτίωσή της. Το πρόγραμμα Lengpudashi, δημιουργία του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον του Πίτσμπουργκ, νίκησε μια ομάδα έξι παικτών σε πενθήμερο τουρνουά που πραγματοποιήθηκε σε συνεδριακό κέντρο του κινεζικού νησιού Χαϊνάν. Η ανθρώπινη ομάδα είχε επικεφαλής τον Άλαν Ντου, νικητή του περυσινού τουρνουά World Series of Poker στην κατηγορία Texas Hold'em. Στο πλευρό του έπαιξαν μηχανικοί, προγραμματιστές και επενδυτές, οι οποίοι μάταια προσπάθησαν να εφαρμόσουν τη Θεωρία των Παιγνίων κόντρα στη μηχανή. Το χρηματικό έπαθλο θα διατεθεί στην Strategic Machine, την εταιρεία που ίδρυσαν οι δημιουργοί της τεχνητής νοημοσύνης, ο καθηγητής Τουόμας Σάντχολμ και ο διδακτορικός φοιτητής του Νόαμ Μπράουν. Οι υπολογιστές έχουν κερδίσει τους ανθρώπους σε παιχνίδια όπως το σκάκι, η ντάμα και πιο πρόσφατα το κινεζικό παιχνίδι γκο. Όλα αυτά όμως είναι παιχνίδια στα οποία οι παίκτες βλέπουν στο τραπέζι τα πιόνια του αντιπάλου. Το πόκερ θεωρείται μεγαλύτερη πρόκληση για τις μηχανές επειδή είναι παιχνίδι «ατελούς πληροφορίας», στο οποίο οι παίκτες δεν γνωρίζουν τι κρύβουν οι αντίπαλοί τους. Αυτό σημαίνει ότι το Lengpudashi πρέπει να ποντάρει σε περίπλοκες στρατηγικές, ακόμα και να μπλοφάρει, και σταδιακά να μαθαίνει από τα λάθη του. «Ο κόσμος πιστεύει ότι το μπλοφάρισμα είναι μια πολύ ανθρώπινη συμπεριφορά. Αποδεικνύεται όμως ότι αυτό δεν ισχύει» σχολίασε στο Bloomberg ο Νόαμ Μπράουν του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον. «Ο υπολογιστής μπορεί να μάθει από την εμπειρία του ότι, αν έχει αδύναμο χαρτί και μπλοφάρει, μπορεί να κερδίσει χρήματα» εξήγησε. Το Lengpudashi αποτελεί μετενσάρκωση του συστήματος Libratus, το οποίο έγραψε ιστορία όταν νίκησε τον Ιανουάριο τέσσερις από τους καλύτερους παίκτες του πόκερ παγκοσμίως. Βασικός στόχος των δημιουργών του, πάντως, δεν ήταν να τινάξουν τη μπάνκα -η βασική ιδέα είναι ότι οι τεχνικές που απαιτήθηκαν για τη νίκη στο πόκερ θα αποτελέσουν τη βάση για μηχανές λήψης στρατηγικών αποφάσεων, οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για παράδειγμα σε χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες ή στην κυβερνοασφάλεια. Το Lengpudashi τρέχει σήμερα σε υπερυπολογιστές κοντά στο Πανεπιστήμιο του Κάρνεγκι Μέλον, σύμφωνα όμως με τους ερευνητές θα μπορούσε να τρέχει ακόμα και σε κινητά τηλέφωνα εντός μιας πενταετίας. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500139116

12 Απριλίου: Ημέρα της Κοσμοναυτικής. «Παγιέχαλι»-«Φύγαμε» Ηταν 12 Απρίλη 1961- 9h,6m,59,7sec ωρα Μοσχας οταν το Vostok No.1,απογειωνεται απο το Κοσμοδρομιο του Μπαικονουρ ανοιγωντας μια νεα εποχή για την ανθρωποτητα, την εποχή της ανθρωπινης παρουσίας στο Διάστημα. Παράλληλα, η Διεθνής Ημέρα Πτήσης του Ανθρώπου στο Διάστημα (International Day of Human Space Flight) καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 7 Απριλίου 2011, για να τιμήσει τα επιτεύγματα του ανθρώπου στο διάστημα. Γιορτάζεται κάθε χρόνο την 12 Απριλίου. «Ο ορίζοντας άρχισε να παίρνει ένα έντονο πορτοκαλί χρώμα, παίρνοντας όλες τις αποχρώσεις του ουράνιου τόξου: ανοικτό γαλάζιο, σκούρο μπλε, μωβ και τελικά μαύρο. Μία χρωματική παλέτα που δεν αποδίδεται με λόγια!» Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν (9/3/1934 –27/3/1968) Μία ώρα και 48 λεπτά. Τόσο διήρκεσε το πρώτο ταξίδι του ανθρώπου στο Διάστημα τον Απρίλιο του 1961. Πενήντα εξη χρόνια συμπληρώνονται αυτές τις ημέρες από εκείνο το ιστορικό ταξίδι του 27χρονου Γιούρι Γκαγκάριν. Ηρωας της Σοβιετικής Ενωσης, πρωτοπόρος στην εξερεύνηση του Διαστήματος και σημείο αναφοράς για πολλές γενιές, ο Γκαγκάριν και η πτήση του. Πενήντα εξη χρόνια από την αποστολή του Γκαγκάριν. Με τη λέξη Poyekhai (φύγαμε) που είπε ο κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν (Yuri Gagarin) κατά την εκτόξευση του διαστημοπλοίου του Βοστόκ 1 (Vostok 1), στις 12 Απριλίου του 1961, 56 χρόνια πριν εγκαινιάσθηκε η αποστολή του ανθρώπου στο Διάστημα. Το σκάφος διέγραψε μια πλήρη, όχι ακριβώς κυκλική, περιφορά γύρω από τη Γη σε υψόμετρο 327 χιλιόμετρα με ταχύτητα 27.400 χιλιόμετρα την ώρα. Όμως η πτήση έγινε με πλήρη έλεγχο των συστημάτων του από το διαστημικό κέντρο της Υπηρεσίας Διαστήματος της Ρωσίας (Roscosmos) και τον Γκαγκάριν σε ρόλο «επιβάτη-παρατηρητή». Αν και αρχικά μέσω της δημοσιότητας δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι το σκάφος προσεδαφίστηκε στο Καζακστάν με τον Γκαγκάριν να παραμένει στον θαλαμίσκο, αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Σύμφωνα με όσα δημοσιοποιήθηκαν ο Γκαγκάριν χρησιμοποίησε το εκτινασσόμενο κάθισμά του και έπεσε από ύψος 7 χιλιομέτρων με το αλεξίπτωτό του. Για την σύγκριση αξίζει να θυμηθούμε ότι οι Αμερικάνοι είχαν επιλέξει την ευκολότερη και ασφαλέστερη μέθοδο της προσθαλάσσωσης των θαλαμίσκων με πλήρωμα και την περισυλλογή τους από ελικόπτερα. Αν και με τα σημερινά δεδομένα η αποστολή ανθρώπων στο Διάστημα είναι μια καθημερινή πραγματικότητα, οι απαιτήσεις της εποχής σε μελέτη, πειράματα, παραγωγή τεχνογνωσίας, ανάπτυξη συστημάτων, υπολογιστών, συστημάτων ελέγχου εξ αποστάσεως και προ πάντων εκπαίδευσης ήταν σχεδόν άγνωστο έδαφος για το σύνολο του προσωπικού που δεν διέθετε πολυετή εμπειρία αλλά -όπως αποδείχθηκε- άφθονη γνώση, ικανότητες και αφοσίωση. Κι αυτό διότι όταν δεν έχεις ηλεκτρονικούς υπολογιστές, επιστρατεύεις τους καλύτερους από το δυναμικό σου μαθηματικούς, φυσικούς, μηχανικούς, γιατρούς, αστρονόμους, πιλότους κλπ., για να προσφέρει ο καθένας στον τομέα του και συνολικώς ως ομάδα, το μέγιστο δυνατό, χτίζοντας περίπου από το μηδέν στο χαρτί ένα τόσο περίπλοκο εγχείρημα. Αν και η αναφορά στις διαστημικές εφαρμογές μέσα από παρανοήσεις θεωρείται ότι αναφέρεται σε κάτι απλοϊκά καθημερινό, στην πραγματικότητα αποτελεί σύμμειξη κορυφαίων κυβερνητικών επιλογών, επενδύσεων, έρευνας πανεπιστημίων και ινστιτούτων, βιομηχανικής παραγωγής και θέσεων εργασίας. Ουσιαστικά αποτελεί ένα πανίσχυρο διαπραγματευτικό χαρτί όπως και αν χρησιμοποιείται. Αξίζει να σκεφτούμε ότι χρονικά η εποχή αρχών του 60 συνδύαζε την τεχνολογία των ραδιοφώνων με λυχνίες με το γνωστό μας, άγνωστο τότε, ηλεκτρονικό εξάρτημα τρανζίστορ που αποτέλεσε τη βάση για τη σημερινή εκρηκτική εξέλιξη της τεχνολογίας. Ανακαλύφθηκε το 1948 από τρεις κορυφαίους Αμερικανούς επιστήμονες (John Bardeen, William Shockley και Walter Brattain) που εργάζονταν στα κορυφαία Bell Laboratories των ΗΠΑ. Ανταγωνισμός υπερδυνάμεων Εν μέσω Ψυχρού Πολέμου με τους δυο πανίσχυρους αντιπάλους (τις ΗΠΑ και την πρώην Σοβιετική Ένωση) να αντιπαρατίθενται σκληρά σε όλα τα επίπεδα (γεωπολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, στρατιωτικό), η πρωτοπορία τη ΕΣΣΔ να στείλει πρώτη άνθρωπο στο Διάστημα προκάλεσε παγκόσμιο σοκ. Ένα σοκ το οποίο αναμφίβολα συντάραξε και την κυβέρνηση των ΗΠΑ καθώς είχε επιστρατεύσει όλες τις δυνάμεις της προκειμένου να προηγηθεί στο Διάστημα και με τη ρητή διαβεβαίωση του πρόεδρου Τζον Κένεντι ότι εντός της δεκαετίας του 60 Αμερικανός αστροναύτης θα πατούσε το πόδι του στη Σελήνη. Οι ΗΠΑ ηττήθηκαν όταν το πρώτο διαστημικό σκάφος, ο δορυφόρος Σπούτνικ 1 (Sputnik 1), εκτοξεύθηκε στις 4 Οκτωβρίου του 1957 από τους Σοβιετικούς αφήνοντας κατάπληκτο το δυτικό κόσμο για τις επιστημονικές και τεχνικές της δυνατότητες για τις οποίες, παρά τη συστηματική λειτουργία των υπηρεσιών κατασκοπίας, μάλλον δεν υπήρχε απόλυτα σαφής εικόνα. Άλλωστε τα Σοβιετικά ερευνητικά κέντρα ήταν διεσπαρμένα ανά την επικράτεια της αχανούς Ρωσίας, λειτουργούσαν σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας, ενώ έχει αναφερθεί ότι κάποια ήταν υπό την επιφάνεια της γης. Πολλά ειπώθηκαν τότε για τις τεχνολογικές δυνατότητες της ΕΣΣΔ που ως περίκλειστο σύστημα δεν άφηνε να διαρρεύσει το παραμικρό και οι ανακοινώσεις της ήταν εξαιρετικά φειδωλές. Η δυτική κοινή γνώμη παρέμεινε σε κατάσταση μεγίστης έκπληξης όταν ένα μήνα αργότερα, τον Νοέμβριο του 1959 εκτοξεύτηκε διαστημόπλοιο με τον πρώτο έμβιο οργανισμό, τη σκυλίτσα Λάικα που -ως πειραματόζωο- χρησίμευσε για να καταγραφούν οι αντιδράσεις της στoν άγνωστο τότε χώρο του Διαστήματος. Και βέβαια στις 12 Απριλίου του 1961 με την αποστολή του Γκαγκάριν υπέστη ξανά σοκ – και ειδικά οι Αμερικάνοι που έχασαν ένα πολύ σοβαρό στοίχημα. Το πρόγραμμα Μέρκιουρυ (Mercury) είχε αποτύχει να στείλει τον πρώτο άνθρωπο στο Διάστημα – το πέτυχε λίγο αργότερα, στις 5 Μαΐου του 1961: επιβαίνοντας του διαστημοπλοίου Ελευθερία 7 (Freedom 7), ο Αλαν Σέπαρντ (Αlan B Shepard Jr.) διέγραψε επί 15 λεπτά και 28 δεύτερα υποτροχιακή τροχιά και επέστρεψε με ασφάλεια εγκαινιάζοντας την εισδοχή των ΗΠΑ σε αυτόν τον τομέα. Αναμφίβολα για το πρώτο και όσα σχετικά εγχειρήματα της ακολούθησαν, η ΕΣΣΔ φαίνεται να στηρίχθηκε σε ισχυρούς πυραύλους που ανέπτυξε και συνέχισε να βελτιώνει για στρατιωτική χρήση. Επομένως είχε διασφαλίσει ότι το βαρύ φορτίο των διαστημοπλοίων θα μεταφερόταν στην προκαθορισμένη τροχιά. Σε αυτό συνέτεινε και το σχήμα του διαστημοπλοίου Βοστόκ που παρέπεμπε σε σφαίρα. Η δυτική άποψη της εποχής θεωρούσε (ή υποστήριζε για προφανείς λόγους) τους σοβιετικούς πυραύλους ικανούς για μεταφορά σημαντικών φορτίων στο διάστημα, τομέας στον οποίο μάλλον υστερούσαν οι Αμερικάνοι, γεγονός που έγινε αιτία για μεγάλες πιέσεις προκείμενου να βελτιωθούν το ταχύτερο δυνατό. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι είχαν επι χρόνια στην διάθεση τους τον πατέρα του γερμανικού πυραυλικού προγράμματος, των ισχυρών πυραύλων V2 και αργότερα του αμερικανικού πυραύλου φορέα Κρόνος V (Saturn V) Γερμανού επιστήμονα Βέρνερ φον Μπράουν (Wernher von Brain). Η επιλογή του Γκαγκάριν Όταν ο Γκαγκάριν επελέγη για τη θέση του πρώτου ανθρώπου που θα αποστελλόταν στο διάστημα ήταν μόλις 27 ετών, διαθέτοντας πολύ μεγάλη εμπειρία ως πιλότος μαχητικών αεροπλάνων. Είχε ταπεινή καταγωγή προερχόμενος από φτωχή οικογένεια. Τελείωσε τεχνική σχολή και αμέσως εντάχθηκε στη Σοβιετική πολεμική αεροπορία. Η διαδικασία της επιλογής ήταν αυστηρή καθώς αρχικά συγκεντρώθηκαν 200 υποψήφιοι που ήδη ήταν εξαιρετικά έμπειροι πιλότοι μαχητικών. Κατόπιν οι επικεφαλής τους προγράμματος κατέληξαν σε 20 και τέλος στον Γιούρι Γκαγκάριν που πέρασε από εξαντλητική εκπαίδευση και τελικώς επελέγη. Σε αυτό συνέβαλε η στάση του καθώς και ο σωματότυπός του-είχε ύψος 1,57 μέτρα και ήταν αδύνατος, επομένως μπορούσε να χωρέσει στον θαλαμίσκο του Βοστόκ 1 (Vostok 1). Η εκτόξευση έγινε στις 06.07 UTC από τις γιγαντιαίες εγκαταστάσεις του κοσμοδρομίου Μπαϊκονούρ (Baikonur) που ανήκε στο Καζακστάν και ήταν ενταγμένο στο σοβιετικό μπλοκ και προσεδαφίστηκε μετά από συνολικώς 118 λεπτά πτήσης, στις 08.05 UTC, ανοίγοντας ενα μικρό κρατήρα. Η τεχνολογία του Vostok 1 Για την ιστορία το διαστημόπλοιο Βοστόκ 1 (Vostok 1) ήταν απλό στην σχεδίαση (όπως είναι η συνήθης παράδοση των Σοβιετικών στις κατασκευές της). Το κέλυφος αλλά και η καμπίνα του είχε περίπου σφαιρικό σχήμα, διέθετε τρία μικρά φινιστρίνια, συστήματα συντήρησης της ζωής, τρεις κεραίες ραδιοφωνικής επικοινωνίας και κάθισμα που εκτινασσόταν θυμίζοντας τα αντίστοιχα των μαχητικών. Ακολουθώντας τη σχεδιαστική φιλοσοφία θαλαμίσκος και σκάφος υποστήριξης συνδεδεμένα μεταξύ τους, συγκρότησαν ενα ενιαίο σύστημα. Το σκάφος παροχής υπηρεσιών (service module) μεταξύ άλλων διέθετε τις χημικές μπαταρίες, κινητήρες για την τροποποίηση του προσανατολισμού θέσης αλλά όχι κινητήρα επιβράδυνσης κατα την εισόδο στην ατμόσφαιρια. Όμως όλα τα συστήματα στον θαλαμίσκο ήταν σφραγισμένα καθώς ο έλεγχος γινόταν πλήρως από τη Γη. Βέβαια σε περίπτωση σοβαρού προβλήματος ο Γκαγκάριν είχε στη διάθεσή του κωδικούς προκειμένου να τα ενεργοποιήσει και να πάρει την διακυβέρνηση του στα χέρια του. Μέριμνα είχε λήφθεί και για το ενδεχόμενο σοβαρού προβλήματος κατά την επανείσοδό του στη γήινη ατμόσφαιρα – γι’ αυτό το σκάφος διέθετε εφόδια διάρκειας έως και 10 ημέρες. Επίσης διέθετε ένα πρωτοποριακό μηχανικό σύστημα προσδιορισμού θέσης κατά την πτήση που για τα σημερινά δεδομένα θεωρείται αρχαίο καθώς ήταν ένας μηχανικός υπολογιστής. Στη θέση των ηλεκτρονικών εξαρτημάτων και της οθόνης υπήρχε μια σφαίρα και ένας περίπλοκος συνδυασμός από γρανάζια, άξονες, τροχίσκους κλπ., που αποδείχθηκε ακριβής και σε μελλοντικές αποστολές. Θυμίζει αυτή η επιλογή τους Αμερικανούς για τις σημειώσεις να χρησιμοποιούν στις αποστολές… στυλό και τους Ρώσους μολύβι. Αναφέρεται ότι κατά την επάνοδο του ο θαλαμίσκος Βοστόκ 1 δεν αποκολλήθηκε από το σκάφος υποστήριξης (service module) με αποτέλεσμα ο Γκαγκάριν ενω πλησίαζε στη Γη να υποστεί στο σώμα του εξαιρετικά επώδυνη επιτάχυνση της τάξεως των 8g. Tελικώς η πολύ υψηλή θερμοκρασία, λόγω της τριβής στην ατμόσφαιρα, προκάλεσε την απόρριψη του σκάφους υποστήριξης καθώς έσπασαν οι σύνδεσμοι σύνδεσης. Ο σχεδιαστής του Σοβιετικού διαστημικού προγράμματος Η επιτυχία του Σοβιετικού διαστημικού προγράμματος πιστώνεται στον επικεφαλής κορυφαίο σχεδιαστή του Σεργκέι Πάβλοβιτς Κορολιόφ ή Καραλιόφ (Sergei Korolev) ο οποίος πέθανε το 1966 όπως έχει αναφερθεί και λόγω των κακουχιών που είχε υποστεί κατά την εξαετή εξορία του. Παρότι ήταν ο ανθρωπος που οδήγησε την ΕΣΣΔ στην κορυφή της επιτυχίας, είχε βρεθεί στο επίκεντρο του καθιερωμένου ανταγωνισμού από ζηλωτές της θέσης του. Λέγεται ότι άφησε το πηδάλιο του διαστημικού προγράμματος σε ανθρώπους μάλλον διαφορετικής νοοτροπίας. Ήταν ο άνθρωπος που κατόπιν εντολής επέστρεψε από την εξορία για να μελετήσει την πυραυλική τεχνολογία των Γερμανών που ανέπτυξαν τους γνωστούς πυραύλους V2 που έπληξαν μακρινούς στόχους, όπως το Λονδίνο προκαλώντας πολλά θύματα και εκτεταμένες καταστροφές. Ουσιαστικά δηλαδή ήταν ο άμεσος αντίπαλος του Βέρνερ φον Μπράουν. Με μια σημαντική διαφορά. Ο Κορολιόφ έπρεπε να «αποκρυπτογραφήσει» τα μυστικά της σχεδίασης των V2 και ο Μπράουν να μετεξελίξει την υπάρχουσα τεχνολογία. Η πανίσχυρη αφανής γραφειοκρατεία του Σοβιετικού συστήματος ήταν και ο μηχανισμός μέσα στον οποίο επί πολλά χρονιά προκαλούνταν σε όλα τα επίπεδα συγκρούσεις ασφαλώς και για ζητήματα που αφορούσαν και την πολιτική για την ανάπτυξη τεχνολογιών αιχμής με συχνά με αντικρουόμενες απόψεις μεταξύ ειδικών αλλά και ινστιτούτων έρευνας. Προφανώς σε βάρος της τεχνολογικής εξέλιξης και υπέρ της απώλειας χρόνου και πόρων… http://physicsgg.me/2016/04/12/%cf%80%ce%b5%ce%bd%ce%ae%ce%bd%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae/

Ανακαλύφθηκε δεύτερη μεγάλη κρύα κηλίδα πάνω στον Δία! Ο Δίας, ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, φημίζεται για τη «Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα» του, ένα τεράστιο σύστημα καταιγίδων διπλάσιο σε μέγεθος από τη Γη, που μαίνεται πάνω από την επιφάνειά του. Τώρα, οι αστρονόμοι ανακάλυψαν μια δεύτερη μεγάλη κηλίδα, σχεδόν εξίσου μεγάλη, η οποία δημιουργείται από το ισχυρό σέλας. Ονομάσθηκε «Μεγάλη Κρύα Κηλίδα», καθώς έχει θερμοκρασία έως 200 βαθμούς Κελσίου μικρότερη από τη θερμοκρασία στην υπόλοιπη καυτή ατμόσφαιρα του πλανήτη (που είναι μεταξύ των 426 και των 726 βαθμών Κελσίου). Η κρύα κηλίδα, η οποία αρχικά εντοπίσθηκε από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή, καταλαμβάνει μια έκταση 12.000 επί 24.000 χιλιομέτρων. Κατά καιρούς εξαφανίζεται, αλλά μετά κάνει πάλι την εμφάνισή της, εμφανίζοντας μεγαλύτερη ευμεταβλητότητα σε σχέση με την μεγάλη ερυθρά κηλίδα, που αλλάζει αργά. Το μέγεθός και το σχήμα της κρύας κηλίδας μεταβάλλεται σε διάστημα εβδομάδων ή ακόμη και ημερών. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αστρονόμο Τομ Στάλαντ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Λέστερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωφυσικής «Geophysical Research Letters», εκτιμούν ότι η κρύα κηλίδα, που αποτελεί υποπροϊόν του σέλαος, έχει ηλικία πολλών χιλιάδων ετών. Όπως και στη Γη, η λάμψη του σέλαoς προέρχεται από ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια που -καθοδηγούμενα από το μαγνητικό πεδίο- συγκρούονται με τη θερμόσφαιρα, το ανώτερο τμήμα της ατμόσφαιρας πάνω από τους δύο πόλους, παράγοντας έτσι το θεαματικό βόρειο και νότιο σέλας. Το σέλας στο Δία είναι ακόμη πιο έντονο, καθώς τροφοδοτείται από σωματίδια όχι μόνο του Ήλιου αλλά και των δορυφόρων του γιγάντιου πλανήτη. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι καθώς το σέλας προσδίδει ενέργεια στην ανώτερη ατμόσφαιρα του Δία, δημιουργεί θερμοκρασιακές διαφορές σε αυτήν, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας δίνης, που σχηματίζει τελικά μια κρύα κηλίδα. http://www.pentapostagma.gr/2017/04/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%86%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%b4%ce%b5%cf%8d%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%b7-%ce%ba%cf%81%cf%8d%ce%b1-%ce%ba%ce%b7%ce%bb.html

Νέα πρόκληση στο παιχνίδι «Γκο» για την τεχνητή νοημοσύνη της DeepMind Ένα χρόνο μετά τη νίκη της τεχνητής νοημοσύνης AlphaGo επί του διάσημου πρωταθλητή του ασιατικού παιχνιδιού στρατηγικής «Γκο», Λι Σεντόλ, η DeepMind της Google προσβλέπει ακόμα παραπέρα, ετοιμάζοντας ένα «φεστιβάλ» παιχνιδιών ώστε να δει πόσο εξελίχθηκε μέσα σε 12 μήνες το σύστημά της. Στην κορυφή της διοργάνωσης βρίσκεται μια παρτίδα εναντίον του θεωρούμενου κορυφαίου παίκτη στο παιχνίδι- του 19χρονου επαγγελματία Κινέζου παίκτη Κε Τζιέ. Όπως σημειώνει ο Guardian, η DeepMind είχε στόχο αυτό το παιχνίδι από πριν το AlphaGo νικήσει τον Λι Σεντόλ: Πριν το ταξίδι του στη Σεούλ τον Μάρτιο του 2016, ο συνιδρυτής της εταιρείας, Ντέμης Χασάμπης, είχε δηλώσει στη βρετανική εφημερίδα ότι «υπάρχει ένας νεαρός στην Κίνα που είναι πάρα, πάρα πολύ καλός, ο οποίος ίσως να ήθελε να παίξει μαζί μας». Πέρα από την αναμέτρηση με τον Τζιε, που θα απαρτίζεται από τρεις παρτίδες, το AlphaGo θα συμμετέχει σε άλλα δύο παιχνίδια, με λίγο διαφορετικούς κανόνες: Ένα από αυτά, το Pair Go, θα έχει δύο ανθρώπους επαγγελματίες παίκτες να παίζουν μεταξύ τους, ο καθένας με συνεργάτη μια δική του έκδοση του AlphaGo. Ο άνθρωπος και η τεχνητή νοημοσύνη θα εναλλάσσονται, και ο καθένας θα πρέπει να μαθαίνει και να προσαρμόζεται στις κινήσεις του συμπαίκτη. Το άλλο είναι το Team Go, που είναι στην ουσία «Άνθρωπος εναντίον Μηχανής», με μια ομάδα πέντε κορυφαίων Κινέζων παικτών να αντιμετωπίζουν το AlphaGo. Σύμφωνα με τη DeepMind, και τα δύο νέα αυτά formats έχουν δημιουργηθεί για να διαπιστωθεί εάν το AlphaGo μπορεί να παρουσιάσει ξανά τον ίδιο ανορθόδοξο τρόπο σκέψης με τον οποίο νίκησε τον Λι Σεντόλ- σημειώνεται πως η κίνηση 37 της δεύτερης παρτίδας ήταν σχεδόν αδιανόητη για παρτίδα τέτοιου επιπέδου, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση στους ειδικούς του παιχνιδιού. Το φετινό τουρνουά θα πραγματοποιηθεί στην πόλη Γουζέν στην ανατολική Κίνα, στις 23-27 Απριλίου. Όπως αναφέρει το BBC, αν και η νίκη επί του Λι Σεντόλ το 2016 θεωρείται ορόσημο (αντίστοιχη αυτής του Deep Blue επί του Γκάρι Κασπάροφ στο σκάκι το 1997), πολλοί παίκτες του «Γκο» αμφισβητούν πως ο Λι ήταν ο κορυφαίος στον κόσμο όταν έγινε η αναμέτρηση. Ο Κε Τζιέ είναι αυτή τη στιγμή ο κορυφαίος σύμφωνα με ένα δημοφιλές, αλλά ανεπίσημο σύστημα αξιολόγησης, οπότε και μια ενδεχόμενη νίκη θα αυξήσει σημαντικά το γόητρο της DeepMind και της Google. http://www.naftemporiki.gr/story/1223951/nea-proklisi-sto-paixnidi-gko-gia-tin-texniti-noimosuni-tis-deepmind

Επιστροφή στη Γη μετά από 6 μήνες στον Διαστημικό Σταθμό Το διαστημόπλοιο «Soyuz MS-02», προσγειώθηκε στο νοτιοδυτικό Τζεζγκαζγκάν του Καζαχστάν στις 10 Απριλίου, 2017 στις 14:21 MSK. με πλήρωμα τον Αμερικανό αστροναύτη Ρόμπερτ Κίμπροου της NASA και τους Ρώσους κοσμοναύτες Σεργκεί Ρίζικοφ και Αντρέι Μπορισένκο της Roskosmos. «Είναι πραγματικά συναρπαστικό να συμμετέχεις σε κάτι μεγάλο, κάτι που υπερβαίνει τον εαυτό σου ακόμη και το έθνος.» δήλωσε ο Κίμπροου κατά την διάρκεια της τελετής υποδοχής. Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό οι τρεις κοσμοναύτες παρέμειναν 173 ημέρες. Η αστροναύτης Πέγκυ Ουίτσον μετά την επιστροφή τους, ανέλαβε την διοίκηση του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, αντικαθιστώντας τον αστροναύτη Ρόμπερτ Κίμπροου που συμμετείχε στην 50η αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Η Ουίτσον είναι βετεράνος αστροναύτης, καθώς συμμετείχε σε δύο προηγούμενες αποστολές στον ISS και η πρωτη γυναίκα αστροναύτης που αναλαμβάνει την διοικηση του σταθμού για δεύτερη φορά. Στις 24 Απριλίου θα συμπληρώσει 534 μέρες παραμονής στο Διάστημα και θα είναι το μεγαλύτερο ρεκόρ παραμονής στο Διάστημα αμερικανού κοσμοναύτη. Οι διαστημικές υπηρεσίες των δύο χωρών, NASA και Roskosmos, συμφώνησαν να παρατείνουν την παραμονή της Ουίτσον για τρεις μήνες, η οποία θα επιστρέψει στην Γη τον Σεπτέμβριο, συμπληρώνοντας 666 ημέρες παραμονής στο Διάστημα. Ο Ρώσος κοσμοναύτης Γκενάντι Παντάλκα, που έχει το ρεκόρ των 878 ημερών παραμονής στο Διάστημα θεωρείται σήμερα ο πιο έμπειρος κοσμοναύτης. Ιδού και το σχετικό βίντεο: https://www.roscosmos.ru/23430/ «Soyuz MS-04» Η προετοιμασία για εκτόξευση στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) πραγματοποιείται στην εγκατάσταση συναρμολόγησης και δοκιμών στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των προπαρασκευαστικών εργασιών για την επόμενη εβδομάδα έχει προγραμματιστεί επιθεώρηση απο τους σχεδιαστές του πλοίου, το τροχαίο-φέρινγκ και τη μεταφορά της κεντρικής μονάδας του TPK «Soyuz MS-04» στη συναρμολόγηση και δοκιμή του πυραύλου «Soyuz-FG» https://www.roscosmos.ru/23427/ Τι συμβαίνει όταν ένας αστροναύτης κλαίει στο διάστημα. Ο αστροναύτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Chris Hadfield μας δείχνει τι μπορεί να συμβεί όταν κανείς κλαίει στο διάστημα. Αφού δεν υπάρχει βαρύτητα τα δάκρυα δεν πέφτουν, δεν κυλάνε όπως συμβαίνει στη Γη. Έτσι, αν το κλάμα έχει διάρκεια τα δάκρυα συσσωρεύονται σαν μια «μεγάλη μπάλα υγρού» στο πρόσωπο … http://physicsgg.me/2013/04/09/%cf%84%ce%b9-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%8c%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%b1%cf%8d%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%bb/

Mars Base Camp: Σχέδιο της Lockheed Martin για επανδρωμένο διαστημικό σταθμό γύρω από τον Άρη. Mars Base Camp είναι το όνομα του οράματος της Lockheed Martin όσον αφορά στην αποστολή ανθρώπων στον Άρη μέχρι το 2028: Η κεντρική ιδέα είναι η αποστολή αστροναυτών σε έναν διαστημικό σταθμό- εργαστήριο σε τροχιά γύρω από τον Άρη, όπου θα μπορούν να πραγματοποιούν επιστημονικές έρευνες και εξερευνήσεις σε πραγματικό χρόνο, να αναλύουν δείγματα από την επιφάνεια του «Κόκκινου Πλανήτη» και να καταδείξουν ένα ιδανικό σημείο για προσεδάφιση μιας επανδρωμένης αποστολής στην επιφάνεια του πλανήτη μέχρι το 2030. Πρόκειται για μια αποστολή της οποίας προορίζεται να ηγείται η NASA, σε συνεργασία με διεθνείς συνεργάτες της και εταιρείες. Βασικοί πυλώνες για την υλοποίησή της είναι τεχνολογίες οι οποίες υπάρχουν ή είναι στο στάδιο της ανάπτυξης αυτή τη στιγμή: Το διαστημόπλοιο Orion, που προορίζεται για αποστολές στο βαθύ διάστημα, τον πύραυλο SLS (Space Launch System), τις κατάλληλες εγκαταστάσεις διαμονής (Habitats), που βασίζονται στην έρευνα NextSTEP της εταιρείας και την τεχνολογία ηλιακής ηλεκτρικής προώθησης (Solar Electric Propulsion), που χρησιμοποιείται ήδη σε δορυφόρους. Τα βασικά τμήμα της συγκεκριμένης δομής θα εκτοξευτούν ξεχωριστά και κάποια θα τοποθετηθούν σε τροχιά από πριν, ενώ άλλα θα συναρμολογηθούν στο διάστημα στη διάρκεια του ταξιδιού. Με το διαστημόπλοιο Orion- που θα αποτελέσει την «καρδιά» του Mars Base Camp- θα εκτοξευτούν έξι αστροναύτες. Ο διαστημικός σταθμός θα αποτελείται από δύο διαστημόπλοια Orion, τα οποία θα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους, με το ένα να εξυπηρετεί καθήκοντα εφεδρείας σε ό,τι αφορά στα συστήματα υποστήριξης ζωής, αλλά και να αποτελεί μέσο εξερεύνησης των δύο φεγγαριών, του Φόβου και του Δείμου και το άλλο να λειτουργεί ως κέντρο διοίκησης και ελέγχου. Ο σταθμός θα περιλαμβάνει επίσης ειδικό εργαστήριο, όπου θα αναλύονται τα δείγματα τα οποία θα καταφτάνουν στον σταθμό μέσω drones που θα ελέγχονται από εκεί, ηλιακούς συλλέκτες, δεξαμενές καυσίμου που θα χρησιμοποιούνται ως ασπίδες προστασίας απέναντι στην ακτινοβολία για τον χώρο διαμονής του πληρώματος κ.ά. «Ο Άρης είναι πιο κοντά από ό,τι νομίζετε. Είμαστε έτοιμοι να επιταχύνουμε το ταξίδι» υπογραμμίζει η Lockheed Martin. http://www.naftemporiki.gr/story/1222701/mars-base-camp-sxedio-tis-lockheed-martin-gia-epandromeno-diastimiko-stathmo-guro-apo-ton-ari

Στο τηλεσκόπιο της NASA ο Δίας. Η NASA μπόρεσε να απαθανατίσει τον πλανήτη Δία και τις ιδιομορφίες του με τρομακτική λεπτομέρεια όταν αυτός βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής από την Γη. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από το τηλεσκόπιο Hubble Space και δείχνει τον γίγαντα αερίου σε «αντίθεση» - δηλαδή σε μια θέση ακριβώς απέναντι από τον Ήλιο και τη Γη. Την στιγμή που τραβήχτηκε η φωτογραφία, Ήλιος, Γη και Δίας ήταν απολύτως ευθυγραμμισμένοι, με την Γη να είναι ανάμεσα από τους άλλους δύο πλανήτες. Αυτός είναι ο λόγος που στην φωτογραφία είναι ξεκάθαρη η χρωματιστή ατμόσφαιρα του πλανήτη, καθώς εκείνη την ώρα βρισκόταν στην κοντινότερη πιθανή απόσταση από την Γη, δηλαδή κάπου στα 668 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά. Ο Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, με μάζα δυόμιση φορές μεγαλύτερη απ’ όλες τις μάζες των υπόλοιπων πλανητών αθροιστικά. Η ατμόσφαιρα του χωρίζεται σε έναν αριθμό διακριτών, χρωματιστών ζωνών που εκτείνονται παράλληλα με τον Ισημερινό. Το γεγονός ότι στις 3 Απριλίου ο πλανήτης έφτασε τόσο κοντά στον δικό μας, επέτρεψε σε μια ομάδα που οδηγούταν από την Amy Simon στο Goddard Space Flight Centre της ΝΑΣΑ, να αποθανατίσει λεπτομερώς την ατμόσφαιρα του Δία. Στην φωτογραφία είναι εμφανής, η γνωστή Μεγάλη Ερυθρή Κηλίδα, που δημιουργείται από τις θύελλες τις περιοχής. Η στροβιλιζόμενη αυτή θύελλα -ένας αντικυκλώνας υψηλών πιέσεων στο νότιο ημισφαίριο του πλανήτη- προκαλεί την ερυθρόχρωμη κηλίδα με τις αποχρώσεις κίτρινου, πορτοκαλί και άσπρου και είναι η μεγαλύτερη στο ηλιακό μας σύστημα. Οι άνεμοι στο εσωτερικό της ξεπερνούν τα εκατοντάδες χιλιόμετρα την ώρα - και είναι πολύ δυνατότεροι από οποιονδήποτε άνεμο στον πλανήτη μας. Η κηλίδα αυτή είναι μεγαλύτερη σε έκταση από την Γη αλλά οι επιστήμονες λένε πως κάθε χρόνο μικραίνει και γίνεται πιο στρογγυλή, χωρίς όμως να γνωρίζουν τον λόγο. Μάλιστα, ευελπιστούν πως οι φωτογραφίες αυτές θα τους βοηθήσουν να έρθουν σε καινούργια συμπεράσματα και να εξηγήσουν κάποια από αυτά τα φαινόμενα. Το τηλεσκόπιο Hubble Space εκτοξεύθηκε στην τροχιά της Γης την δεκαετία του 1990 και από εκεί που βρίσκεται έχει καταφέρει να αποθανατίσει κάποιες από τις πιο διασημες διαστημικές φωτογραφίες. http://www.pronews.gr/portal/20170410/genika/diastima/49/sto-tileskopio-tis-nasa-o-dias-foto-vinteo

Οι αμερικανικές σημαίες στη Σελήνη ξέβαψαν! Αν πιστεύετε τη θεωρία ότι οι Αμερικανοί δεν πάτησαν ποτέ στη Σελήνη, ορίστε μια ευκαιρία να το ξανασκεφτείτε: οι τελευταίες δορυφορικές παρατηρήσεις δείχνουν ότι οι αμερικανικές σημαίες στέκουν ακόμα στο φεγγάρι, αν και πιθανότατα είναι πλέον κάτασπρες. Ο δορυφόρος LRO της NASA, σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη από το 2009, μετέδωσε εικόνες από τα σημεία προσσελήνωσης των αποστολών Apollo τις δεκαετίες του 1960 και ’70, και οι σκιές από τις σημαίες διακρίνονται καθαρά. Μόνο μία από τις συνολικά έξι σημαίες δεν βρίσκεται πια στη θέση της. Ήταν η σημαία που ύψωσαν ο Νιλ Άρμστρονγκ και ο Μπαζ Όλντριν όταν πάτησαν πρώτοι στο φεγγάρι το 1969 με την αποστολή Apollo 11. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Όλντριν, η σημαία βρισκόταν υπερβολικά κοντά στη σεληνάκατο και παρασύρθηκε από τα αέρια όταν η αποστολή αναχώρησε για την επιστροφή. Ακόμα και ο ίδιος ο κατασκευαστής των σημαιών από νάιλον, ο οποίος τις είχε πουλήσει στη NASA για 5,5 δολάρια το κομμάτι, δεν πίστευε ότι τα προϊόντα του θα άντεχαν τόσα χόνια. «Για να είμαι ειλικρινής, δεν πιστεύω ότι θα έχει μείνει κάτι» είπε ο Ντένις Λακαρούμα, ιδιοκτήτης της εταιρείας Annin με έδρα το Νιου Τζέρσεϊ. Ως ένα βαθμό ο Λακαρούμα πρέπει να έχει δίκιο. Όπως επισημαίνει ο σεληνιακός επιστήμονας Πολ Σπούντις, εδώ και 40 και πλέον χρόνια οι σημαίες περνούν συνεχείς εναλλαγές, από 14 συνεχείς μέρες νύχτας, με τη θερμοκρασία να πέφτει στους -150 βαθμούς Κελσίου, σε 14 συνεχείς μέρες ηλιοφάνειας, με θερμοκρασία γύρω στους 100 βαθμούς. Το χειρότερο όμως είναι η αφιλτράριστη υπεριώδης ακτινοβολία του Ήλιου, η οποία βομβαρδίζει ανελέητα την επιφάνεια του φεγγαριού και καταστρέφει ακόμα και τις πιο ανθεκτικές χρωστικές. Το πιθανότερο είναι ότι οι σημαίες είναι πλέον κάτασπρες, λένε οι ειδικοί. Παραπέμπουν έτσι στο μήνυμα της μεταλλικής αναμνηστικής πλακέτας που άφησε πίσω του το πλήρωμα του Αpollo 11. «Ήρθαμε εν ειρήνη για ολόκληρη την ανθρωπότητα» έγραφε μεταξύ άλλων το κείμενο. Εν ειρήνη, όπως υποδηλώνουν και οι λευκές σημαίες. http://physicsgg.me/2017/04/10/%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b1%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%ce%be%ce%ad/

Οι πρώτοι πρόγονοι του ανθρώπου ήταν τα κτενοφόρα, σύμφωνα με Έλληνα βιολόγο. Τα κτενοφόρα, τα ζελατινώδη πλάσματα της θάλασσας που μοιάζουν με μέδουσες, και όχι οι σπόγγοι, ήταν τα πρώτα ζώα στη ρίζα του «οικογενειακού δέντρου» του ανθρώπου. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας αμερικανικής επιστημονικής έρευνας, με επικεφαλής έναν Έλληνα βιολόγο της Διασποράς, που έρχεται να αμφισβητήσει μιαν άλλη μελέτη, η οποία μόλις πριν από δύο εβδομάδες είχε υποστηρίξει ότι από τα σφουγγάρια ξεκίνησε η εξέλιξη των ζώων, για να καταλήξει στον άνθρωπο. Η διαμάχη, για το αν οι σπόγγοι ή τα κτενοφόρα είναι τα αρχαιότερα ζώα, είναι μία από τις πιο μακρόχρονες στο πεδίο της εξελικτικής Βιολογίας. Όταν ο θαλάσσιος βιολόγος Στιβ Χίλενμπεργκ δημιούργησε το 1999 τον διάσημο ήρωα καρτούν Μπομπ Σφουγγαράκη, έπαιρνε το μέρος των σφουγγαριών, που αρχικά είχαν θεωρηθεί οι προπάτορες μας. Όμως οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Αντώνη Ρόκα, καθηγητή Βιολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Βάντερμπιλτ του Τενεσί, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Ecology & Evolution», ανάπτυξαν μια νέα μέθοδο σύγκρισης γενετικών δεδομένων, με βάση την οποία θεωρούν βέβαιη την πρωτοκαθεδρία των κτενοφόρων έναντι των σπόγγων. Η απάντηση στο ερώτημα «σπόγγοι ή κτενοφόρα» έχει μεγάλη σημασία προκειμένου να κατανοήσουν οι επιστήμονες πώς ξεκίνησαν και πώς εξελίχθηκαν το νευρικό σύστημα, το πεπτικό και άλλα όργανα. Εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, το βασικό κριτήριο για την ταξινόμηση της εξέλιξης των ζώων ήταν η σχετική πολυπλοκότητα των οργανισμών: όσο απλούστερο φαινόταν ένα ζώο, τόσο αρχαιότερο θεωρείτο και κάπως έτσι οι πολύ απλοί σπόγγοι βρέθηκαν από παλιά στη ρίζα του «δέντρου». Όταν πιο πρόσφατα άρχισε η επανάσταση της γενετικής, οι βιολόγοι την αξιοποίησαν για να χρονολογήσουν την αρχαιότητα των οργανισμών με βάση τις μεταλλάξεις του DNA τους, δημιουργώντας έτσι το νέο επιστημονικό πεδίο της φυλογονιδιωματικής. Όμως, ακόμη και με τη βοήθεια του γενετικού υλικού, παρέμειναν αμφιβολίες για τη «ρίζα» του δέντρου. Μια γενετική μελέτη του 2008 τοποθέτησε για πρώτη φορά τόσο πειστικά τα κτενοφόρα στη βάση των ζώων, αναζωπυρώνοντας τη διαμάχη. Αλλά στο τέλος Μαρτίου φέτος, μια νέα γενετική μελέτη υποστήριξε ότι αυτός ο τιμητικός τίτλος ανήκει στα σφουγγάρια. Και έρχεται τώρα η μελέτη του Ρόκα -αυτή τη φορά με μια νέα μέθοδο γενετικής ανάλυσης- για να ενθρονίσει ξανά τα κτενοφόρα στην πρώτη θέση. Ο Ρόκας και οι συνεργάτες του εστιάστηκαν σε 17 περιπτώσεις που αποτελούν ακόμη αντικείμενο διαμάχης (οι επτά αφορούν τα ζώα, πέντε τα φυτά και έξι τους μύκητες). Οι επιστήμονες συνέκριναν τις γενετικές αλληλουχίες στα επιμέρους γονίδια σε κάθε επίμαχο ζευγάρι (π.χ. κτενοφόρα-σπόγγοι). Για κάθε γονίδιο εξέτασαν το εξής: με το γονίδιο ποιού άλλου οργανισμού σχετίζεται στενότερα και πόσο στενή είναι αυτή η σχέση. Έτσι, για κάθε γονίδιο, π.χ. των σπόγγων ή των κτενοφόρων, έπρεπε να γίνει σύγκριση με εκατοντάδες ή χιλιάδες γονίδια άλλων οργανισμών, προκειμένου να έλθουν στο φως οι μεταξύ τους συγγένειες. Με αυτό τον τρόπο, όπως πιστεύουν ακράδαντα, αποκάλυψαν ότι τα κτενοφόρα ήταν τα πρώτα ζώα, πριν από τους σπόγγους. Με τον ίδιο τρόπο, έδωσαν απάντηση και σε μια άλλη χρόνια επιστημονική διαμάχη: αν οι κροκόδειλοι σχετίζονται περισσότερο με τα πουλιά ή με τις χελώνες. Και η ετυμηγορία ευνοεί τις χελώνες. Ποιος είναι ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Ο Αντώνης Ρόκας αποφοίτησε το 1998 από το Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και πήρε το διδακτορικό του στην εξελικτική βιολογία το 2001 από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στη Σκωτία. Διεξήγαγε μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον και στο κοινό Ινστιτούτο Μπροντ των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Χάρβαρντ. Από το 2015 είναι καθηγητής Βιολογικών Επιστημών και καθηγητής Βιοϊατρικής Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ στο Νάσβιλ του Τενεσί. Η έρευνα του, που συνδυάζει υπολογιστικές και πειραματικές μεθόδους, εστιάζει στην εξέλιξη των ζώων και των μυκήτων, καθώς και της ανθρώπινης εγκυμοσύνης. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5438458/oi-prwtoi-progonoi-toy-anthrwpoy-htan-ta-ktenofora-symfwna-me-ellhna-biologo/

Καθηγητής του Χάρβαρντ μιλά για «μηνύματα» εξωγήινης ζωής που παρερμηνεύτηκαν από τους επιστήμονες. Οι επιστήμονες είναι πιθανόν να βρήκαν αποδείξεις για εξωγήινη ζωή, αλλά να τις ερμήνευσαν λανθασμένα, σύμφωνα με καθηγητή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Τα παράξενα ραδιοκύματα που φτάνουν στη Γη το τελευταίο διάστημα ενδέχεται να πηγάζουν από ένα μεγάλο, μηχανοκίνητο αεροσκάφος που βρίσκεται βαθιά στο διάστημα, ισχυρίζεται ο Άβι Λοέεμπ του Κέντρου Αστροφυσικής του Χάρβαρντ. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα γρήγορα ραδιοκύματα που έχουν προκαλέσει αμηχανία στους επιστήμονες από τη στιγμή που τα ανακάλυψαν, το 2007, θα μπορούσε να είναι απόδειξη για την ύπαρξη προηγμένης τεχνολογίας εξωγήινων. «Τα γρήγορα ραδιοκύματα είναι υπερβολικά λαμπρά, δεδομένου της μικρής διάρκειάς τους και προέρχονται από μεγάλες αποστάσεις. Οι επιστήμονες δεν έχουν αναγνωρίσει μία πιθανή φυσική πηγή προέλευσής τους», λέει ο Λοέμπ και προσθέτει: «αξίζει να σκεφτούμε και να ελέγξουμε εάν έχουν τεχνητή προέλευση». Ο καθηγητής και ο συνάδελφός του Μανάσβι Λίνγκαμ προσπαθούν να διαπιστώσουν εάν αυτά τα μηνύματα μπορεί να πηγάζουν από ραδιοφωνικούς πομπούς, ωστόσο αυτό θα απαιτούσε μία γεννήτρια ηλιακής ενέργειας μεγάλης όσο ένας πλανήτης. Αυτή η τεχνολογία δεν μπορεί να κατασκευαστεί από ανθρώπους, λένε οι επιστήμονες, ωστόσο δεν αντιβαίνει τους νόμους της φυσικής ή το ενδεχόμενο δημιουργίας τους από έναν αναπτυγμένο εξωγήινο πολιτισμό. Όπως ισχυρίζονται, αυτή η τεχνολογία θα απαιτούσε τόσο ενέργεια για να λειτουργήσει που θα κατέληγε να λιώσει, εκτός κι αν ψύχονταν από νερό και είχε μέγεθος δύο φορές όσο αυτό της Γης. Αυτό που δεν μπορούν να εξηγήσουν, είναι γιατί ένας εξωγήινος πολιτισμός θα επεδίωκε να κατασκευάσει έναν τέτοιο μηχανισμό. Οι ίδιοι παραδέχονται ότι απαιτείται αρκετή δουλειά ακόμη ώστε να διαπιστωθεί εάν αυτό το σενάριο ευσταθεί. «Η επιστήμη δεν σχετίζεται με την πίστη, αλλά με την απόδειξη. Αξίζει να εξωτερικεύει κανείς νέες ιδέες και να αφήνει στα δεδομένα να είναι ο κριτής», καταλήγει ο καθηγητής του Χάρβαρντ. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/kathigitis_tou_xarbarnt_mila_gia_minymata_eksogiinis_zois_pou_parermineutikan_apo_tous_epistimones-65108176/

Νέες ανακαλύψεις σχετικά με ωκεάνιους κόσμους στο ηλιακό μας σύστημα. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) εξήγγειλε ότι τη Μεγάλη Πέμπτη (στις 21:00 ώρα Ελλάδας) θα οργανώσει συνέντευξη Τύπου για να κάνει ανακοινώσεις που θα αφορούν «νέα ευρήματα σχετικά με ωκεάνιους κόσμους στο ηλιακό μας σύστημα». Η ανακάλυψη σχετίζεται με παρατηρήσεις που έχει κάνει τόσο το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» όσο και το σκάφος «Κασίνι» που μελετά τον Κρόνο και τους δορυφόρους του από το 2004. Σύμφωνα με τη σχετική προαναγγελία, «αυτές οι νέες ανακαλύψεις θα βοηθήσουν στη εξερεύνηση των ωκεανών – συμπεριλαμβανομένης της μελλοντικής αποστολής Europa Clipper της NASA που σχεδιάζεται να εκτοξευθεί στη δεκαετία του 2020- καθώς και στην ευρύτερη αναζήτηση ζωής πέρα από τη Γη». Η συνέντευξη θα μεταδοθεί διαδικτυακά στη διεύθυνση: https://www.youtube.com/nasajpl/live Και στο μεταξύ ο καθένας μπορεί να βάλει στοιχήματα για το τι θα ανακοινωθεί… http://physicsgg.me/2017/04/11/%ce%bd%ce%ad%ce%b5%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8d%cf%88%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%89%ce%ba%ce%b5%ce%ac%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%85/

Αποσυνδεθηκε το «Soyuz MS-02» Επί του σκάφους του πλοίου τα μέλη του πληρώματος, οι συμμετέχοντες της 49ης και 50ης μεγάλης αποστολής στον ISS,οι κοσμοναύτες Αντρέι Borisenko, Σεργκέι Ryzhikov(Roscosmos) και η αστροναύτης Robert Sheyn Kimbrough(NASA ). Το TPK «Soyuz MS-02» ήταν μέλος του ISS απο τις 21 του Οκτώβρη 2016. Κατά την παραμονή του στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) το πλήρωμα εκτέλεσε ένα πρόγραμμα επιστημονικής και εφαρμοσμένης έρευνας και πειραματισμού, για τη διατήρηση της υγείας του ISS και διεξάγονται εργασίες για την ανακαίνιση του εξοπλισμού που παραδίδονται από τα φορτηγά πλοία. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της υποστήριξης των υπηρεσιών αεροναυτιλίας του Mission Control Center (MCC) η προσεδάφιση του TPK «MS-02 Η Ένωση» προορίζεται να προσγειωθεί στις 10 Απρίλη 2017 στις 14:20 MSK στο έδαφος του Καζακστάν 147 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης της Zhezkazgan. https://www.roscosmos.ru/23426/ «Soyuz-MS 04» Oi ειδικοί της «Ενέργεια» στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ ολοκληρώsan με επιτυχία εργασιες για τον ανεφοδιασμό των επανδρωμένων διαστημικών σκαφών (TPC), μια νέα σειρά «MS-04 Συμμαχία» με τα συστατικά προωθητικό και συμπιεσμένα αέρια. Μετά τον ανεφοδιασμό, το πλοίο παραδίδεται για συναρμολόγηση και δοκιμή σαν σύμπλοκο διαστημόπλοιο (Διαστημικά Συνέλευση), και βρίσκεται στα αποθέματα για περαιτέρω prelaunch λειτουργίες. http://www.energia.ru/ru/iss/iss51/photo_04-08.html

Φιλε PapGeo Πραγματι ζουμε σε μια ενδιαφέρουσα ιστορική περίοδο.Αν μετρησουμε η διαστημική ιστορία μας ξεκινα στις 4 οκτ.1957 οταν το PS-1 που ήταν ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος ιπτάμενο αντικείμενο που σε 92 ημέρες, έκανε 1440 τροχιές γύρω από τη Γη ( περίπου 60 εκατομμύρια χιλιόμετρα.) εκτοξευτηκε τις 4 Οκτωβρίου 1957 στις 22:28:34 ωρα MSK με επιτυχία με έναν πύραυλο φορέα «Σπούτνικ» (R-7).Μετα ειχαμε την εκτόξευση του Γιουρι Γκαγκαριν οταν στις 12 Απρίλη 1961- 9h,6m,59,7sec ωρα Μοσχας οταν το Vostok No.1,απογειωνεται απο το Κοσμοδρομιο του Μπαικανουρ ανοιγωντας μια νεα εποχή για την ανθρωποτητα, την εποχή της ανθρωπινης παρουσίας στο Διάστημα. Μία ώρα και 48 λεπτά. Τόσο διήρκεσε το πρώτο ταξίδι του ανθρώπου στο Διάστημα τον Απρίλιο του 1961.Ετσι ουσιαστικά εχουμε 60 χρόνια διαστημικής ιστορίας!!! Αν υπολογίσουμε την ιστορία μας σαν Homo Sapiens(200.000 χρονια) η διαστημική μας ιστορία ειναι το 0.03/100 του συνολου ενω σαν ανθρωπινος πολιτισμος(10.000 χρονια) ειναι το 0.6/100 της ιστορίας μας. Ομως τωρα ειμαστε πια στην περίοδο που η Διαστημικη Εξερευνηση αποκτα συνεχως νεες ταχυτητες.Εχουμε τον Διεθνη Διαστημικό Σταθμο που θα διατηρηθει μεχρι το 2024 με συνεχη επανδρωση και με χιλιαδες πειραματα να εκτελουνται και κυρίως να μελεταται η κατασταση της υγείας των πληρωματων που μας ενδιαφερει αμεσα για τις διαστημικες περιπετειες που ερχονται. Οι Ρώσοι ετοιμάζονται να πάνε στο φεγγάρι. Η υπηρεσία διαστήματος της Ρωσίας (Roskosmos) ανακοίνωσε σήμερα την διενέργεια ανοιχτού διαγωνισμού, με σκοπό τη δημιουργία μιας νέας ομάδας ρώσων κοσμοναυτών, που θα πραγματοποιήσουν με το νέας γενιάς ρωσικό διαστημόπλοιο Ομοσπονδια«Φεντεράτσια» διαστημικές πτήσεις, αρχικά με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και εν συνεχεία τη Σελήνη. /forum/viewtopic.php?t=15559&postdays=0&postorder=asc&start=240-Τετάρτη 15/03/2017 Ειναι σίγουρο οτι την Ρωσία θα την ακολουθησουν η Κινα,Ινδια,η Ευρωπη,Ιαπωνια,Καναδας,Νοτ. Κορεα και πιθανον Η.Π.Α. που θα καταλαβουν οτι δεν μπορουν να μεινουν πίσω. Ολα αυτα μετα το 2020. Επισης ειναι σίγουρο οτι την Σελήνη θα την ακολουθησει ο Αρης την δεκατια του 2030!!! Οι βασεις στη Σεληνη θα μας δωσουν την απαραιτητη τεχνολογία για το αλμα στον Αρη. Βεβαια για τον Αρη υπαρχουν δυο κυρια προβλήματα!!! Πρωτον η ταχυτητα! Οι ταχυτητες που εχουμε δεν μας δίνουν την δυνατοτητα πραγματικά να στοχευσουμε τον Αρη.Η εξαμηνη διαρκεια του ταξιδιου ειναι προβληματικη! Ηδη οταν ξεκινουσα την Διαστημικη Εξερευνηση στις 23/10/2007 ρωτουσα αν γνωριζει κανεις αν υπαρχει απο τις διαστημικες υπηρεσιες προγραμμα κατασκευης κινητηρων που να πετυχαινουν ταχυτητες υψηλοτερες απο αυτες των χημικων καυσιμων. /forum/viewtopic.php?t=6619&postdays=0&postorder=asc&start=0 Μετα απο πολυ συζητηση καταληξαμε οτι η πιο ενδιαφερουσα λυση ηταν οι κινητηρες Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης(VASIMR)-Variable Specific Impulse Magnetoplasma Rocket ειναι οι κινητηρες που μπορουν να δωσουν την ταχυτητα των 300 Km/sec(1/1000 ταχ. φωτος). Σε σχετικο αρθρο βρηκα ακομα το ποσοστο βαρους των καυσιμων σε διαφορους κινητηρες.Σημαντικοτατο γιατι δινει το τι μπορεις να φορτωσεις για το ταξιδι σου. 1.Χημικοι-55% βαρος καυσιμων. 2.Θερμοπυρηνικοι-33% βαρος καυσιμων. 3.Ιοντικοι-22% βαρος καυσιμων. 4.Μαγνητοπλασματοδυναμικοι-6,7% εως 31% αναλογα την ωση που θα ζητηθει να παραγουν. 5.Παλμοεπαγωγικοι-14% βαρος καυσιμων. 6.VASIMR-(Μαγνητοπλασματος Μεταβλητης Ειδικης Ωσης)-2,4% εως 46% αναλογα την ωση. Φαινεται καθαρα οτι οι κινητηρες VASIMR ειναι οι πιο ικανοι για να δωσουν την δυνατοτητα να ταξιδεψουμε στο Ηλιακο μας Συστημα εν.αρχη και μετα βλεπουμε.Ετσι οταν λυσουμε ικανοποιητικα το θεμα της ταχυτητας παμε στο πραγματικα δυσκολο προβλημα. Κοσμικη Ακτινοβολια! Εδω τα πραγματα γινονται πραγματικά δυσεπιλυτα.Ο Δ.Δ.Σ. προστατευεται απο το μαγνητικο πεδιο της Γης ενω στην Σεληνη και στον Αρη οι βασεις θα ειναι στο ελεος της κοσμικής ακτινοβολία.Πρεπει πασει θυσία να βρουμε και εχουμε την φυσική γνωση και ανεπτυγμενη τεχνολογία προστασια πιθανον με καποιο υλικο για μανδυα ολων των εγκαταστασεων και διαστημοπλοιων.Ισως η νανοτεχνολογία πιθανον του μολυβδου να μας δωσει καποια απαντηση. Διαστημικα Ορυχεια. Ξερουμε οτι ηδη αναπτυσονται εταιρειες για την εκμεταλευση αστεροειδων πλουσιων σε μεταλλα και σπανιες γαιες.Εδω πιστευω οτι τελικα η εξορυξη δεν θα γίνεται πανω στον αστεροειδη αλλα αυτος θα οδηγηται στην Γη και θα προσγειωνεται στον πλανήτη μας οπως οι Ρωσοι πολυ καλα ξερουν να κανουν γιατι απο την αρχη προσγειωνουν τα διαστημοπλοια τους στην Γη και οχι στην θαλασσα οπως εκαναν οι αμερικανοι! Ερευνα Ηλιακου Συστηματος! Αφου θα εχουμε λυσει το θεμα της ταχυτητας και της κοσμικης ακτινοβολίας τοτε νομιζω οτι θα ξεκινησουμε να πηγαινουμε με ανθρωπινα πληρωματα προς ολους τους πλανητες και δορυφόρους του Ηλιακου μας συστηματος για ερευνα και εκμεταλευση. Μεγαλη Εξοδος. Ξερω οτι ειναι πολυ νωρις να το συζηταμε αλλα τα σχεδια ηδη υπαρχουν και συζητουνται(Δαιδαλος)

Γιατί η αποίκιση του πλανήτη Άρη κινδυνεύει να εξελιχθεί σε… ιστορική τραγωδία. Το πλάνο για την αποίκιση του πλανήτη Άρη μοιάζει να είναι το πιο «καυτό» επιστημονικό σχέδιο της εποχής, τουλάχιστον από άποψη προβολής και συγκέντρωσης ενδιαφέροντος. Είναι απολύτως λογικό, στο ενδεχόμενο να πατήσουμε για πρώτη φορά πάνω σε άλλο πλανήτη, τα βλέμματα να επικεντρώνονται στα κόκκινα εδάφη του Αρη. Πόσω μάλλον όταν άτομα σαν τον Ελον Μασκ ή τον Μπας Λάνσντορπ υπόσχονται… άμεσες εξελίξεις και πρώτο ταξίδι πριν από το 2025. Είναι όμως εφικτό, ηθικό αλλά και ωφέλιμο ένα ταξίδι στον πλανήτη Άρη, με τα σημερινά δεδομένα; Αυτό είναι ένα ερώτημα που βασανίζει πολλούς ανθρώπους της επιστήμης, διχάζοντας κατά κάποιο τρόπο τους πιο φιλόδοξους με τους περισσότερο υπομονετικούς ή τους απαισιόδοξους. Σε μια τόσο μεγάλη και κρίσιμη στιγμή για την επιστήμη, αλλά και συνολικά για την ανθρωπότητα, είναι δεδομένο πως θα υπάρξουν δεύτερες σκέψεις και διαφωνίες. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, πιθανότατα οι πιο «συντηρητικές» απόψεις έρχονται να ακουστούν ως η… φωνή της λογικής, απέναντι σε ένα κλίμα ενθουσιασμού που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει σε κινήσεις υψηλού ρίσκου, πατώντας πάνω στα όρια της επιστημονικής ηθικής. Για αρχή, μια επανδρωμένη αποστολή στον Αρη θα μπορούσε να σταλεί ίσως ακόμα νωρίτερα από το 2025 που έχει θέσει ως στόχο ο Λάνσντροπ. Η τεχνολογία υπάρχει ήδη στα χέρια των ειδικών. Το πλάνο καθυστερεί λόγω της προσπάθειας να διασφαλιστούν βιώσιμες συνθήκες για τους αστροναύτες, αλλά και να μειωθεί το ρίσκο για τον ίδιο τον Αρη. Μια προσπάθεια που σύμφωνα με πολλές εκτιμήσεις, το 2025 θα είναι ακόμα ανολοκλήρωτη. Ο Ολλανδός ιδρυτής του οργανισμού Mars One έχει στα χέρια του πάνω από ένα εκατομμύριο αιτήσεις από ανθρώπους που επιθυμούν να είναι οι πρώτοι που θα πατήσουν στον Αρη, γνωρίζοντας πως το ταξίδι δεν θα έχει επιστροφή! Γεγονός που, από μόνο του, αποτυπώνει την ματαιοδοξία πίσω από αυτήν την ιστορική προσπάθεια. Εταιρίες όπως η SpaceX και οργανισμοί όπως ο Mars One, είναι δεδομένο ότι θα επωφεληθούν από μια ενδεχόμενη αποίκιση του Αρη. Ο στόχος όμως είναι, μέσα από την αποστολή, να προοδεύσει η επιστήμη, να δημιουργηθούν προοπτικές για το μέλλον και όχι να… σκοντάψουμε στο πρώτο μας βήμα εκτός σπιτιού, έστω κι αν αυτό μας προσγειώσει σε κόκκινο χώμα. Αποστολή… αυτοκτονίας; – Μια τεράστια λίστα από τεχνικά και ηθικά προβλήματα Τα προβλήματα σε ένα επανδρωμένο ταξίδι μακράς διάρκειας είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Μάλιστα, το 2002 η NASA είχε γράψει μια λίστα με αυτά. Ο κίνδυνος επιπτώσεων στην υγεία λόγω της κοσμικής ακτινοβολίας, αποδυνάμωση των οστών και του μυικού ιστού των αστροναυτών από την διαφορετική βαρύτητα, αδυναμία αντιμετώπισης τραυματισμών και ασθενειών στο διάστημα είναι μόλις λίγα από αυτά. Αν όλα αυτά ξεπεραστούν, με κάποιο τρόπο που ως σήμερα δεν έχει βρεθεί, τότε μπαίνουμε στη… δεύτερη λίστα προβλημάτων, που αφορούν την συμπεριφορά του πληρώματος. Οι αστροναύτες στον Αρη θα πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένες οδηγίες, την ώρα που θα βρίσκονται σε απομόνωση, μακριά από όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους. Η πιθανότητα να αψηφήσουν τις εντολές, λειτουργώντας με δική τους πρωτοβουλία είναι πολύ μεγάλη, δημιουργώντας ένα πραγματικά καταστροφικό ενδεχόμενο. Σύμφωνα με μελέτες πάνω στην συμπεριφορά απομονωμένων ατόμων ή κοινοτήτων, υπάρχει μια πληθώρα από ψυχο-κοινωνικά προβλήματα που μπορούν να προκύψουν. Γιατί οι πρώτοι άποικοι του Αρη να μην λειτουργήσουν αυτόνομα, παραβλέποντας τις οδηγίες από την Γη; Γιατί να μην στραφούν ο ένας εναντίον του άλλου, όταν οι συνθήκες δυσκολέψουν; Εδω αξίζει να αναφερθούν δύο πολύ σημαντικά στοιχεία, γύρω από την μελλοντική αποστολή. Το πρώτο είναι πως στο πλάνο του Λάνσντροπ περιλαμβάνεται ένα πρόγραμμα ριάλιτι που θα δείχνει το ταξίδι των αποίκων και την ζωή τους στο διάστημα! Πώς θα λειτουργήσουν οι «εκλεκτοί» της αποστολής, γνωρίζοντας ότι τους παρακολουθεί ένας ολόκληρος πλανήτης, που όμως αδυνατεί να τους ελέγξει; Το δεύτερο έχει να κάνει με την διαχείριση ενός θανάτου στο διάστημα. Προφανώς, θα ήταν καταστροφικό να παραμείνει ένας νεκρός οργανισμός πάνω στο «παρθένο» έδαφος του Αρη. Αν αυτό συμβεί, για παράδειγμα αν γίνει ταφή, τότε σε βάθος χρόνου ο Αρης μπορεί να εξελιχθεί σε εντελώς αφιλόξενο και μολυσμένο πλανήτη. Δεν γνωρίζουμε ποιοι μικροοργανισμοί θα καταφέρουν να επιβιώσουν στον κόκκινο πλανήτη, ούτε πως θα εξελιχθούν. Το σίγουρό είναι πως θα δυσκολευτούμε να τους ελέγξουμε, αν… δημιουργήσουν αυτοί πρώτα την αποικία τους. Το σενάριο για ελεγχόμενο θάνατο με ένεση ευθανασίας μέσα σε κλειστό θάλαμο είναι το επικρατέστερο, αφού ως τώρα είναι το μόνο ασφαλές. Ποιος όμως από όλους που έχουν αιτηθεί για το ταξίδι θα μπορέσει να βάλει τέλος στη ζωή του, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή; Είναι λογικό, ή ηθικό, να εκτελέσει ένας άνθρωπος μια τέτοια οδηγία; Αν όλα τα παραπάνω προβλήματα και οι ηθικοί ενδοιασμοί ξεπεραστούν, τότε περνάμε στον… επόμενο κύκλο. Εδώ πλέον οι επιστήμονες θα κληθούν να παίξουν με τις πιθανότητες. Για την επιβίωση των αστροναυτών, ειδικά το πρώτο διάστημα, απαιτούνται αρκετές αποστολές βοηθείας, οι οποίες θα περιέχουν τα απαραίτητα. Τρόφιμα, νερό, μπαταρίες και ότι άλλο χρειάζεται για ομάδα απομονωμένων ανθρώπων. Εχουμε δει ωστόσο πως, ακόμα και πολύ ελαφρύτερες αποστολές, συνηθίζουν να αποτυγχάνουν, προσκρούοντας πάνω στο έδαφος κατά την προσεδάφιση. Ο ανιχνευτής Σκιαπαρέλι που καταστράφηκε πριν λίγες βδομάδες στο έδαφος του Αρη, αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τι θα γίνει αν μια από τις αποστολές αποτύχει, αφήνοντας τους αποίκους δίχως αποθέματα; Πιθανότατα αυτό το επεισόδιο του ριάλιτι δεν θα είναι και τόσο ευχάριστο… Μπορεί λοιπόν το ταξίδι στον Αρη να είναι εντυπωσιακό, μπορεί η ώρα του σιγά σιγά να φτάνει, αλλά πρέπει πρώτα να ξεπεραστούν πολλές δυσκολίες ώστε να μιλήσουμε με σχετική αισιοδοξία για αυτό. Σε διαφορετική περίπτωση, το μεγαλεπήβολο πλάνο πιθανότατα θα μετατραπεί σε μια τρομακτική τραγωδία, με αρνητικές επιπτώσεις για την επιστήμη συνολικότερα. http://www.pronews.gr/portal/20170409/genika/diastima/49/giati-i-apoikisi-toy-planiti-ari-kindyneyei-na-exelihthei-se-istoriki