Δροσος Γεωργιος

Google: Πιο κοντά στην ανάπτυξη ενός παγκόσμιου κβαντικού υπολογιστή. Εδώ και περίπου 30 χρόνια ερευνητές προσπαθούν να αναπτύξουν έναν παγκόσμιο κβαντικό υπολογιστή, μια υπολογιστική δηλαδή συσκευή που εκμεταλλεύεται χαρακτηριστικές ιδιότητες της κβαντομηχανικής για την επεξεργασία δεδομένων και την εκτέλεση υπολογισμών. Ωστόσο, οι προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός τέτοιου περίπλοκου συστήματος προχωρούσαν μέχρι πρόσφατα με πολύ αργό ρυθμό. Όμως μια ερευνητική ομάδα της Google κατάφερε να κατασκευάσει το πρωτότυπο μιας τέτοιας συσκευής - που βρίσκεται σε πειραματικό ακόμα στάδιο- η οποία είναι σε θέση να επιλύει ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων σε τομείς όπως η χημεία και η φυσική, ενώ παράλληλα έχει τη δυνατότητα κλιμάκωσης σε μεγαλύτερα συστήματα. Τόσο η IBM όσο και η καναδική εταιρεία D-Wave έχουν αναπτύξει λειτουργικούς κβαντικούς υπολογιστές χρησιμοποιώντας διαφορετικές προσεγγίσεις, ωστόσο τα μηχανήματά τους δεν έχουν μεγάλη δυνατότητα κλιμάκωσης στην πληθώρα των κβαντικών bits (qubits) που χρειάζονται για την επίλυση προβλημάτων που οι κλασσικοί υπολογιστές δεν μπορούν να λύσουν. Επιστήμονες των ερευνητικών εργαστηρίων της Google καθώς και φυσικοί του Πανεπιστημίου Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια περιγράφουν τη νέα αυτή συσκευή στην ιστοσελίδα Nature. «Πρόκειται για μια καταπληκτική δουλειά από πολλές απόψεις και είναι γεμάτη με πολύτιμα μαθήματα για την κβαντική κοινότητα», δήλωσε στο Nature ο Daniel Lidar, ειδικός σε θέματα κβαντικής πληροφορικής του Πανεπιστημίου της Νότια Καλιφόρνιας. Το πρωτότυπο σύστημα που ανέπτυξε η Google συνδυάζει τις δύο κύριες προσεγγίσεις στην κβαντική πληροφορική. Η μία προσέγγιση κατασκευάζει τα ψηφιακά κυκλώματα του υπολογιστή χρησιμοποιώντας qubits σε καθορισμένες διατάξεις με στόχο την επίλυση ενός συγκεκριμένου προβλήματος. Αυτό είναι ανάλογο με ένα «χειροποίητο» ψηφιακό κύκλωμα που υπάρχει σε έναν συμβατικό μικροεπεξεργαστή, ο οποίος έχει αναπτυχθεί με τη χρήση των κλασσικών bits. Μεγάλο μέρος της θεωρίας των κβαντικών υπολογιστών βασίζεται σε αυτή την προσέγγιση, η οποία περιλαμβάνει μεθόδους για τη διόρθωση σφαλμάτων που διαφορετικά θα μπορούσαν να «εκτροχιάσουν» έναν υπολογισμό. Μέχρι στιγμής, οι πρακτικές εφαρμογές ήταν εφικτές με τη χρήση μόνο μερικών qubits. Η άλλη προσέγγιση ονομάζεται αδιαβατική κβαντική πληροφορική (Adiabatic Quantum Computing - AQC). Στην προκειμένη περίπτωση, ο υπολογιστής κωδικοποιεί ένα συγκεκριμένο πρόβλημα σε μία ομάδα qubits και σταδιακά εξελίσσει και προσαρμόζει την αλληλεπίδραση μεταξύ τους ώστε να «διαμορφώσει» τη συλλογική κβαντική τους κατάσταση και να φτάσει στη λύση. Ως αρχή, περίπου οποιοδήποτε πρόβλημα μπορεί να κωδικοποιηθεί στην ίδια ομάδα qubits. Αυτή η νέα προσέγγιση θα επιτρέπει σε έναν υπολογιστή να πραγματοποιεί κβαντικές διορθώσεις σφαλμάτων, δήλωσε στο Nature o Lidar. «Με τη διόρθωση των σφαλμάτων, η προσέγγισή μας μετατρέπεται σε έναν αλγόριθμο γενικής χρήσης που είναι στη θεωρία κλιμακούμενος σε έναν τυχαίο μεγάλο κβαντικό υπολογιστή», δήλωσε ο Alireza Shabani, ένα ακόμα μέλος της ερευνητικής ομάδας της Google. Η συσκευή της Google βρίσκεται ακόμα σε πειραματικό στάδιο, ωστόσο ο Lidar υποστηρίζει ότι σε ένα με δύο χρόνια, αυτού του είδους οι συσκευές θα μπορούσαν να είναι πραγματικότητα. «Στο μέλλον θα είναι δυνατό να κάνουμε προσομοίωση της κβαντικής δυναμικής, η οποία είναι απρόσιτη μέσω του κλασσικού υλικού και θα σηματοδοτήσει την έλευση της ‘κβαντικής υπεροχής΄», πρόσθεσε ο ίδιος. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/google_pio_konta_stin_anaptyksi_enos_pagkosmiou_kbantikou_ypologisti-64389896/

Διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ Σύμφωνα με το πρόγραμμα της πτήσης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS) στις 8, Ιουνίου του 2016 πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη διόρθωση της τροχιάς του ΔΔΣ. Ο σκοπός της διόρθωσης ήταν η δημιουργία των προϋποθέσεων για την καταλληλη τροχιά για το επανδρωμένο διαστημόπλοιο μεταφοράς (TPC) «Soyuz TMA-19M», και να διασφαλίσει την συζευξη του διαστημικού σκάφους «Soyuz MS", που έχει προγραμματιστεί για τις 7 Ιουλίου, το 2016. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της υποστήριξης της υπηρεσία πλοήγησης το διαστημικό σκάφος Mission Control Center (MCC) "Πρόοδος MS-02" στις 17 ώρες. 00 λεπτά. ωρα MSK.ξεκινησε λειτουργία του κινητήρα για 238,6 δευτερόλεπτα. Ως αποτέλεσμα, έλαβε ο ISS προσαύξηση ταχύτητας 0,45 m / sec. Μετά τον ελιγμό, η μέση αύξηση του ύψους πτήσης του σταθμού για 800 μέτρα θα είναι 403,4 χιλιόμετρα. http://www.roscosmos.ru/22294/ Ο πυραυλος "Proton-M", με το διαστημικό σκάφος INTELSAT DLA-2 εκτοξευτηκε με επιτυχία από το Μπαϊκονούρ. Στις 9 Ιουνίου 2016 στις 10:10 ωρα MSK απο την τοποθεσία εκτόξευσης 81 στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ πραγματοποιηθηκε επιτυχή εκτόξευση του πυραύλου φορέα «Proton-M» με το ανώτερο στάδιο "Breeze-M» και το τηλεπικοινωνιακο διαστημόπλοιο Intelsat DLA-2 ( " Intelsat DiElEy-2). Σύμφωνα με το πρόγραμμα πτήσης μετά από 9 λεπτά και 40 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση διαχωρίζεται από το τρίτο στάδιο της εκτόξευσης το άνω στάδιο "Breeze-M" και έχει αρχίσει ο σχηματισμός της τροχιάς αναφοράς. Η τροχιά στόχου ειναι το απόγειο των 65.000 χιλιομέτρων, και ο διαχωρισμός της από το ανώτερο στάδιο αναμένεται στις 10 Ιουνίου στις 1:41 MSK. Η συνολική διάρκεια του προγράμματος από την αρχή της εκτοξευσης πριν από το διαχωρισμό του διαστημικού σκάφους θα είναι 15 ώρες και 31 λεπτά. Ο Intelsat DLA-2 έχει σχεδιαστεί για να παρέχει άμεσες υπηρεσίες τηλεοπτικής μετάδοσης (DTH), καθώς και τις υπηρεσίες επικοινωνίας για τους χρήστες στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική. http://www.roscosmos.ru/22296/ Τί συνέβη στο σώμα του αστροναύτη Σκοτ Κέλι που έμεινε 340 ημέρες στο διάστημα. Εχουν περάσει τρεις μήνες πλέον από τη στιγμή που πάτησε ξανά στη Γη. Ομως, ο Σκοτ Κέλι νιώθει ακόμη τις συνέπειες της παραμονής του στο διάστημα για 340 ημέρες. Ο Αμερικανός αστροναύτης περιέγραψε σε εκδήλωση της NASA το τι συνέβη στο σώμα του, μετά από την τελευταία του αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. «Οταν επέστρεψα, ήμουν πραγματικά πιασμένος και πονούσα. Το δέρμα μου δεν είχε αγγίξει τίποτα πέρα από τα ρούχα μου για 340 ημέρες. Ο,τι κι αν άγγιζα, ένιωθα να φλέγεται το δέρμα μου», είπε ο Κέλι, που έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο με τις εντυπωσιακές φωτογραφίες από το διάστημα που ανέβαζε στο Instagram κατά τη διάρκεια της αποστολής του. «Μάλιστα είχα κάποια εξανθήματα και αποχρωματισμούς όπου ακουμπούσα. Και στη συνέχεια για μέρες εμφάνισα συμπτώματα σαν να είχα γρίπη. Αν δεν είχα βρεθεί για ένα χρόνο στο διάστημα, θα είχα τρέξει στα επείγοντα ενός νοσοκομείου και θα τους έλεγα ''Δεν ξέρω τι έχω, αλλά δεν νιώθω καθόλου καλά''», παραδέχθηκε ο αστροναύτης, σύμφωνα με το Business Insider. http://www.pronews.gr/portal/20160608/genika/diastima/49/ti-synevi-sto-soma-toy-astronayti-skot-keli-poy-emeine-340-imeres-sto

Μία «έξοδο διαφυγής» από τις μαύρες τρύπες προτείνει ο Στίβεν Χόκινγκ. Οι μαύρες τρύπες δεν αποτελούν «απόλυτες φυλακές», αφού είναι ανακτήσιμες τουλάχιστον οι πληροφορίες των σωμάτων και της ακτινοβολίας που καταλήγουν σε αυτές. Αυτό υποστηρίζει ο διάσημος Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος μαζί με δύο ακόμη θεωρητικούς φυσικούς προτείνουν σε άρθρο τους στο περιοδικό Physical Review Letters έναν μηχανισμό διατήρησης των πληροφοριών, ο οποίος λειτουργεί τελικά ως «έξοδος διαφυγής» τους στο σύμπαν με τον «θάνατο» της μαύρης τρύπας. Οι μαύρες τρύπες είναι τα «απομεινάρια» πολύ μεγάλων άστρων, τα οποία έχουν τόσο μεγάλη πυκνότητα που «καταπίνουν» οποιοδήποτε φωτόνιο ή σώμα βρεθεί στην εμβέλεια του πανίσχυρου βαρυτικού τους πεδίου, ή αλλιώς στον ορίζοντα γεγονότων, όπως ονομάζεται. Ωστόσο, το ερώτημα που απασχολεί τους επιστήμονες εδώ και 40 χρόνια είναι τι συμβαίνει με τις πληροφορίες που κωδικοποιούνται στην ακτινοβολία και τις μάζες. Σύμφωνα με τη Γενική Σχετικότητα, οι περισσότερες από αυτές χάνονται διά παντός. Ο λόγος είναι πως «οι μαύρες τρύπες δεν έχουν μαλλιά», όπως είχε πει χαρακτηριστικά ο θεωρητικός φυσικός Τζον Άρτσιμπαλντ Γουίλερ στα μέσα του προηγούμενου αιώνα, για να περιγράψει το γεγονός ότι οι μόνες πληροφορίες που μπορούν να γίνουν γνωστές είναι η μάζα, το φορτίο και στροφορμή μιας μαύρης τρύπας. Αυτό σημαίνει πως δεν είναι ανακτήσιμες όλες οι υπόλοιπες των φωτονίων ή των σωμάτων που απορροφήθηκαν. Επομένως, ακόμη κι όταν μία μαύρη τρύπα εξατμισθεί, ένα φαινόμενο που και πάλι ανακάλυψε ο Χόκινγκ, με τον «θάνατό» του θα χαθούν μαζί του. Κάτι τέτοιο όμως έρχεται σε αντίθεση με την κβαντική φυσική, η οποία υποστηρίζει πως διατηρούνται πάντοτε οι πληροφορίες. Έτσι, οι μαύρες τρύπες φέρνουν σε αντίθεση τις δύο βασικές θεωρίες της σύγχρονης φυσικής, οι οποίες θα μπορέσουν να «συμφιλιωθούν» μόνον αν βρεθεί πειστική λύση σε αυτό το πρόβλημα, το οποίο είναι γνωστό ως «παράδοξο της χαμένης πληροφορίας». Μαζί με τους Μάλκομ Πέρι από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και Άντριου Στόμινγκερ από το Χάρβαρντ, ο Χόκινγκ περιγράφει στο άρθρο έναν μηχανισμό που «απαντά» στο παράδοξο, αφού δείχνει πώς ενδεχομένως αποθηκεύονται οι πληροφορίες και «επιζούν». Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με την εν λόγω θεωρία, οι μαύρες τρύπες δεν είναι… φαλακρές, αλλά έχουν «απαλά μαλλιά». Με τον όρο αυτό, οι συγγραφείς του άρθρου περιγράφουν κβαντικά σωματίδια χωρίς μάζα, τα οποία περιβάλλουν τις μαύρες τρύπες, «κατοικώντας» στον ορίζοντα γεγονότων τους. Κατά συνέπεια, οι πληροφορίες της ύλης και του φωτός που απορροφώνται, αποθηκεύονται στον ορίζοντα γεγονότων από τα «απαλά μαλλιά». Πιο συγκεκριμένα, όταν ένα φωτόνιο ή μία μάζα βρεθεί μέσα στον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας, διεγείρει τα «απαλά μαλλιά», διαταράσσοντας την κατάστασή τους με τέτοιο τρόπο ώστε οι πληροφορίες του να αποτυπωθούν σε αυτά. Ακόμη όμως κι αν οι πληροφορίες αποθηκεύονται με αυτό τον τρόπο, πώς δεν εξαφανίζονται για πάντα με τον «θάνατο» της μαύρης τρύπας; Γι’ αυτό τον σκοπό, οι τρεις επιστήμονες επικαλούνται την ακτινοβολία Χόκινγκ, ένα φαινόμενο που προέβλεψε πρώτος ο Βρετανός, σύμφωνα με το οποίο οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν φωτόνια, λόγω της κβαντικής αβεβαιότητας. Συνεπώς, αυτή η εκπεμπόμενη ακτινοβολία είναι το «όχημα» που μεταφέρει τις πληροφορίες πίσω στο σύμπαν, με συνέπεια να καταφέρνουν τελικά να «επιζήσουν». Όπως αναφέρουν πάντως οι τρεις φυσικοί, με τον συγκεκριμένο μηχανισμό δεν ισχυρίζονται πως έφτασαν να λύσουν το «παράδοξο της χαμένης πληροφορίας», αφού η θεωρία τους χρειάζεται να διασαφηθεί περισσότερο σε ορισμένα σημεία της. Ωστόσο, όπως υποστηρίζουν, κατέδειξαν μία σημαντική παράμετρο (τα «απαλά μαλλιά») που μέχρι σήμερα έλειπε από τις περιγραφές των μελανών οπών. http://www.naftemporiki.gr/story/1113493/mia-eksodo-diafugis-apo-tis-maures-trupes-proteinei-o-stiben-xokingk

Η βάπτιση τεσσάρων νέων στοιχείων του περιοδικού πίνακα και τα ονόματα αυτών: Νιχόνιο, Μοσχόβιο, Τενεσίνιο και Ογκάνεσον ( Με την συλλογή 156.278 υπογραφών, οι θαυμαστές των Motourhead, του γνωστού χέβι μέταλ συγκροτήματος, ζητούσαν να ονομαστεί «Lemmium» το ένα από τα 4 νέα στοιχεία του περιοδικού πίνακα, το «βαρύ μέταλλο» με ατομικό αριθμό 115, προς τιμήν του αρχηγού της μπάντας Lemmy Kilmister. Δυστυχώς δεν εισακούστηκαν. Η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) προβληματιζόταν από τον Ιανουάριο για τα ονόματα των νέων στοιχείων που δημιουργήθηκαν στα εργαστήρια τα τελευταία χρόνια. Και σήμερα ανακοίνωσε τα ονόματα που προτείνει για τα 4 νέα στοιχεία του περιοδικού πίνακα. Μετά από μια δημόσια διαβούλευση που θα είναι ανοιχτή μέχρι στις 8 Νοεμβρίου του 2016, η IUPAC θα βάλει την τελική σφραγίδα έγκρισης των ονομάτων. Το στοιχείο με ατομικό αριθμό 113 Το στοιχείο που διαθέτει 113 πρωτόνια στον πυρήνα του δημιουργήθηκε σε ιαπωνικό εργαστήριο και έφερε το προσωρινό όνομα Ununtrium (από τις λατινικές λέξεις «ένα» και «τρία» και την κατάληξη –ium) και συμβολιζόταν με Uut. To καινούργιο όνομα θα είναι Νihonium – Νιχόνιο( και το νέο σύμβολο Νh. Νιχόν προφέρεται η Ιαπωνία … στα ιαπωνικά (日本). Η IUPAC με την κίνηση αυτή ελπίζει ότι η υπερηφάνεια και η πίστη στην επιστήμη θα αντικαταστήσει την δυσπιστία σε όλους όσους υπέφεραν από την πυρηνική καταστροφή της Φουκουσίμα το 2011. Το στοιχείο με ατομικό αριθμό 115 Ununpentium ήταν το προσωρινό όνομα του τεχνητά κατασκευασμένου υπερβαρέoς στοιχείου του περιοδικού πίνακα με ατομικό αριθμό 115, και η συντομογραφία του ήταν Uup. Δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 2004 στη Ρωσία και επιβεβαιώθηκε το 2013. To νέο όνομα θα είναι Moscovium (Mc) – Μοσχόβιο(, προφανώς από την πόλη της Μόσχας. Στην περιφέρεια της πόλης βρίσκεται το εργαστήριο όπου δημιουργήθηκε το Μοσχόβιο. Το στοιχείο με ατομικό αριθμό 117 Το στοιχείο Ununseptium (Uus) με ατομικό αριθμό Ζ=117 δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 2010 στο εργαστήριο Oak Ridge, στο Tennessee των ΗΠΑ. Γι αυτό το νέο όνομα του στοιχείου θα είναι Tennessine (Ts) – Τενεσίνιο(. Το στοιχείο με ατομικό αριθμό 118 To στοιχείο Ununoctium (Uuo) βαφτίστηκε Oganesson (Og) από το όνομα του καθηγητή Yuri Oganessian , ο οποίος αφιέρωσε την έρευνά του στην μελέτη των βαρέων στοιχείων με ατομικό αριθμό μεγαλύτερο του 92. Το στοιχείο Ογκάνεσον (ή Ογκανέσιον βρίσκεται στην 18η ομάδα του περιοδικού πίνακα – την ομάδα των ευγενών αερίων. Γι αυτό έχει την κατάληξη –ον, όπως λέμε Νέον, Αργόν, Κρυπτόν, Ξένον και Radon – Ραδόνιον (εκτός του Ηλίου). http://physicsgg.me/2016/06/08/%ce%b7-%ce%b2%ce%ac%cf%80%cf%84%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b5%cf%83%cf%83%ce%ac%cf%81%cf%89%ce%bd-%ce%bd%ce%ad%cf%89%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%b9%cf%87%ce%b5%ce%af%cf%89%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85/

Σε κατάσταση σιωπηρού συναγερμού η NASA από τον μυστήριο θάνατο επιστημονικής ερευνήτριας. Σε κατάσταση συναγερμού έχουν τεθεί οι εγκαταστάσεις της NASA στις ΗΠΑ, μετά το μυστηριώδη θάνατο μίας 48χρονης επιστημονικής ερευνήτριας. Η Tiffany Moisan από το Princess Anne εργαζόταν στο Wallops Flight Facility και το πτώμα της βρέθηκε την περασμένη Κυριακή πίσω από μεγάλο κατάστημα τροφίμων, αναφέρει η New York Post. Το αυτοκίνητο της Tiffany βρέθηκε στο πάρκινγκ του καταστήματος, όπως δήλωσε ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης στην περιοχή. Όπως αναφέρθηκε, δεν βρέθηκαν στοιχεία που να δίνουν μία εικόνα για το συμβάν. Η έρευνα, ωστόσο, συνεχίζεται, ενώ το πτώμα της γυναίκας έχει μεταφερθεί στον ιατροδικαστή, τα ευρήματα του οποίου είναι ικανά να φωτίσουν αυτήν την περίεργη υπόθεση. Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος της NASA, Keith Koehler το αντικείμενο της 48χρονης ήταν η έρευνα των ωκεανών και του φυτοπλαγκτόν. http://www.pronews.gr/portal/20160608/genika/diastima/49/se-katastasi-siopiroy-synagermoy-i-nasa-apo-ton-mystirio-thanato Νέες εκπληκτικές φωτογραφίες της Γης από το διάστημα. Εχει διανύσει περισσότερα από 4 δισ. χιλιόμετρα και έχει κάνει τον κύκλο της Γης περισσότερες από 100.000 φορές από τότε που τέθηκε σε τροχιά, πριν από 17 χρόνια. Ο λόγος για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ), που προσφέρει τις καλύτερες εικόνες του πλανήτη μας στα κατά καιρούς πληρώματα που τον αποτελούν. Υπολογίζεται ότι έχουν τραβηχθεί πάνω από 3 εκατομμύρια φωτογραφίες από τον ΔΔΣ, που βρίσκεται περίπου 350 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη. Ωστόσο, οι φωτογραφίες που έχουν τραβήξει οι αστροναύτες που βρίσκονται τώρα στον Σταθμό θεωρούνται πως είναι οι καλύτερες, απεικονίζοντας την απαράμιλλη ομορφιά και το μεγαλείο του πλανήτη Γη. Οι αστροναύτες Tim Peake, Tim Kopra και Jeffrey Williams έχουν φωτογραφίσει απίθανα ηλιοβασιλέματα σε ωκεανούς, εκπληκτικά βουνά, γεωμετρικές φιγούρες σε ερήμους, πόλεις όπως δεν τις έχουμε ξαναδεί. Ταυτόχρονα, όμως, οι φωτογραφίες τους δείχνουν και το πόσο εύθραυστο είναι το «σπίτι μας». Φωτογραφίες. 1.Καλώς ήρθατε στη Νέα Υόρκη. Διακρίνονται το Μανχάταν, το Μπρονξ, το Κουίνς, το Μπρούκλιν και το Στέιτ Αϊλαντ 2.Μια αστραπή καταδεικύνει την ύπαρξη καταιγίδας 3.Αμμόλοφοι στην έρημο της Αλγερίας 4.Χιονισμένες βουνοκορφές στα Ιμαλάια 5.Χαμηλή νέφωση στον Ειρηνικό Ωκεανό την ώρα του ηλιοβασιλέματος 6.Σικάγο by night! Προσέξτε τη ρυμοτομία... 7.Η τελευταία χερσόνησος πάγου, που λιώνει, στη θάλασσα Μπέρινγκ 8.Μαγική Βενετία και από ψηλά... 9.Η Ιταλία και οι Άλπεις όπως φαίνονται τη νύχτα 10.Οχι, δεν είναι πίνακας ζωγραφικής. Είναι τεράστιοι αμμόλοφοι στις παρυφές της ερήμου Ναμίμπ, στην Αφρική. 11.Ο κρατήρας Manicouagan στον Καναδά, σε σχήμα δακτυλίου. Τον προκάλεσε αστεροειδής πριν από περίπου 210 εκατομμύρια χρόνια 12.Γεωμετρικό σχέδιο «χαραγμένο» στη Σαουδική Αραβία από γεωργικές αρδεύσεις 13.Ποτάμι πάγου στην Παταγονία 14.Το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι, στις ΗΠΑ 15.Το Σαν Φρανσίσκο με τη γέφυρα Γκόλντεν Στέιτ (αριστερά) 16.Το εκπληκτικό πεδίο πάγου στην Παταγονία, που ρέει στη λίμνη Viedma 17.Το ακρωτήρι Cod στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ 18.Ενώ φαίνονται σαν πυγολαμπίδες, στην πραγματικότητα αυτά τα πράσινα στίγματα είναι φώτα αλιευτικών σκαφών στον κόλπο της Ταϊλάνδης 19.Η βόρεια ακτή της ισπανικής νήσου Μαγιόρκα, στη Μεσόγειο Θάλασσα 20.Βανκούβερ, Καναδάς 21.Αυτή η φωτογραφία απεικονίζει το πώς ο άνθρωπος αλλάζει τη Γη. Τεράστιες τρύπες στην Αριζόνα από δραστηριότητες εξόρυξης 22.Λίμνη στη Βραζιλία 23.Η Σελήνη στον ορίζοντα πάνω από την Κορέα. Οι «κυματισμοί» είναι επί της ουσίας ατμοσφαιρική παραμόρφωση http://www.pronews.gr/portal/20160608/genika/diastima/49/nees-ekpliktikes-fotografies-tis-gis-apo-diastima-foto

Google: «Κουμπί πανικού» για τεχνητή νοημοσύνη εκτός ελέγχου. Για την περίπτωση που η τεχνητή νοημοσύνη βγει εκτός ελέγχου και τα βάλει με την ανθρωπότητα, ένα ενδεχόμενο που θεωρούν πιθανό αρκετοί φιλόσοφοι και ειδικοί της τεχνολογίας, ερευνητές της Google προσπαθούν να αναπτύξουν ένα «μεγάλο κόκκινο κουμπί» που θα διακόπτει την εχθρική δραστηριότητα. «Αν η τεχνητή νοημοσύνη λειτουργεί σε πραγματικό χρόνο υπό ανθρώπινη επίβλεψη, μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι απαραίτητο να πατήσει ο ανθρώπινος χειριστής το μεγάλο κόκκινο κουμπί, προκειμένου να εμποδίσει τη νοημοσύνη να συνεχίσει μια επιβλαβή αλληλουχία ενεργειών» γράφει η ερευνητική ομάδα σε μελέτη που δημοσιεύεται από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Μηχανικής Μάθησης. Παράδειγμα μιας τέτοιας κατάστασης θα ήταν ένα ρομπότ που πρέπει να σταματήσει τη λειτουργία του για να αποφευχθούν τραυματισμοί ή ζημιές. Παρόλα αυτά, οι συντάκτες της μελέτης προειδοποιούν ότι η τεχνητή νοημοσύνη «ενδέχεται να μάθει μακροπρόθεσμα πώς να αποφύγει τέτοιες διακοπές». Η ασυνήθιστη μελέτη παρουσιάστηκε από ερευνητές της DeepMind, μιας εταιρείας τεχνητής νοημοσύνης που εξαγοράστηκε από τη Google, σε συνεργασία με το Future of Humanity Institute. Ιδρυτής του ινστιτούτου είναι ο φιλόσοφος Νικ Μπόστρομ, ο οποίος υποστήριζε στο βιβλίο του Superintelligence ότι ο άνθρωπος θα τα βρει σκούρα όταν η τεχνητή νοημοσύνη τον ξεπεράσει σε ικανότητα μάθησης. Παρόμοιες απόψεις έχουν μεταξύ άλλων ο βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Έλον Μασκ και ο Μπιλ Γκέιτς της Microsoft. H μελέτη περιλαμβάνει πολύ τεχνικές λεπτομέρειες, καταλήγει όμως στην ιδέα ότι μια δυνητικά επικίνδυνη τεχνητή νοημοσύνη δεν θα μπορεί να αντιμετωπιστεί απλά τραβώντας το καλώδιο από την πρίζα. Το «κόκκινο κουμπί» θα ήταν ουσιαστικά ένας αλγόριθμος που παρεμβαίνει στα συστήματα επιβράβευσης που χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη προγραμμάτων που μαθαίνουν μόνα τους. Ουσιαστικά ο αλγόριθμος αυτός θα ξεγελούσε τη μηχανή ώστε να αποφασίσει να σταματήσει μόνη της την «επιβλαβή αλληλουχία ενεργειών». Δεδομένου ότι η Google, η Facebook, η Amazon, η Microsoft και άλλες εταιρείες επενδύουν πολλά στην τεχνητή νοημοσύνη, οι συντάκτες της μελέτης πιστεύουν ότι η μέρα που θα χρειαστεί να πατήσουμε το κόκκινο κουμπί μπορεί να μην αργήσει. Επικαλούνται μάλιστα προηγούμενη έρευνα το 2013, στην οποία ένας αλγόριθμος που έπαιζε Tetris συνειδητοποίησε ότι δεν θα έχανε ποτέ αν απλά διέκοπτε το παιχνίδι επ΄αόριστον. Ας ελπίσουμε ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα διαβάσει τη μελέτη της Google ώστε να απενεργοποιήσει το κόκκινο κουμπί. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500082668 Μικροσκοπικά λέιζερ για επεξεργαστές νέας γενιάς. Ομάδα επιστημόνων από το Hong Kong University of Science and Technology, το University of California, Santa Barbara, τα Sandia National Laboratories και του Harvard University κατάφερε να δημιουργήσει μικροσκοπικά λέιζερ απευθείας πάνω στο πυρίτιο- ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα στη βιομηχανία των ημιαγωγών και παραπέρα. Για πάνω από 30 χρόνια, η κρυσταλλοειδής δομή του πυριτίου και τα τυπικά υλικά λέιζερ δεν μπορούσαν να ταιριάξουν, καθιστώντας αδύνατον τον συνδυασμό τους, μέχρι τώρα: Όπως αναφέρεται σε δημοσίευση στο Applied Physics Letters, η ενσωμάτωση κοιλοτήτων subwavelength (απαραίτητων δομικών στοιχείων των μικροσκοπικών λέιζερ- σε πυρίτιο επέτρεψε τη δημιουργία και επίδειξη στοιχείων εκπομπής φωτός υψηλής πυκνότητας. Η τοποθέτηση λέιζερ σε μικροεπεξεργαστές αυξάνει τις δυνατότητές τους και τους επιτρέπει να «τρέχουν» με λιγότερη ενέργεια, κάτι που συνιστά μεγάλο βήμα για τη σχετική τεχνολογία, εξηγεί η Κέι Μάι Λάου, καθηγήτρια του Hong Kong University of Science and Technology. Παραδοσιακά, τα λέιζερ που χρησιμοποιούνται για εφαρμογές εμπορίου είναι μεγάλα (για τα δεδομένα των λέιζερ- 1mm x 1mm). Τα μικρότερα είναι λιγότερο αποτελεσματικά, ωστόσο οι ερευνητές κατάφεραν να λύσουν το πρόβλημα μέσω χρήσης «whispering gallery mode» λέιζερ, που θεωρούνται εξαιρετικά καλή επιλογή ως πηγή φωτός για οπτικές επικοινωνίες σε τσιπ, επεξεργασία δεδομένων, χημικούς αισθητήρες κ.α. Επί της προκειμένης, τα μικροσκοπικά αυτά λέιζερ είναι ιδανικά για μετάδοση δεδομένων σε πολύ υψηλές ταχύτητες, ανοίγοντας τον δρόμο για επεξεργαστές νέας γενιάς. «Η φωτονική είναι η πιο οικονομική από άποψη ενέργειας και κόστους μέθοδος μετάδοσης μεγάλων όγκων δεδομένων σε μεγάλες αποστάσεις. Μέχρι τώρα, οι πηγές φωτός λέιζερ για τέτοιες εφαρμογές ήταν “off chip”...η δουλειά μας επιτρέπει “on chip” ενσωμάτωση λέιζερ» αναφέρει η Λάου. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η τεχνολογία αυτή θα φτάσει στην αγορά μέσα σε διάστημα 10 ετών http://www.naftemporiki.gr/story/1112374/mikroskopika-leizer-gia-epeksergastes-neas-genias

Άνοιξε ο δρόμος για τους διαστημικούς ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων. Σχεδόν τέλεια ελεύθερη πτώση αντικειμένου στο διάστημα Οι επιστήμονες της αποστολής LISA Pathfinder του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) ανακοίνωσαν ότι το πείραμά τους ξεπέρασε τις προσδοκίες τους, πετυχαίνοντας τη σχεδόν τέλεια ελεύθερη πτώση ενός αντικειμένου στο διάστημα. Κανένα άλλο ανθρώπινο κατασκεύασμα δεν έχει ποτέ «βιώσει» κάτι ανάλογο, όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, οι οποίοι παρουσίασαν τα αποτελέσματα των πρώτων δύο μηνών της πειραματικής αποστολής. Όπως είπαν, ανοίγει πλέον με ασφάλεια ο δρόμος για την κανονική αποστολή LISA. Η αποστολή του δορυφόρου LISA Pathfinder, ο οποίος εκτοξεύθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2015, δεν αποτελεί παρά ένα κρίσιμο αλλά αναγκαίο τεστ σε μικρή κλίμακα για τον έλεγχο της τεχνολογίας, που θα χρησιμοποιηθεί σε πολύ μεγάλη πλέον κλίμακα στη μελλοντική αποστολή του παρατηρητηρίου LISA (Laser Interferometer Space Antenna), η οποία θα επιχειρήσει να ανιχνεύσει τα βαρυτικά κύματα στο διάστημα. Για να ανιχνευθούν βαρυτικά κύματα (για πρώτη φορά ανιχνεύθηκαν βαρυτικά κύματα από τον επίγειο ανιχνευτή LIGO), ο κύβος στο εσωτερικό του δορυφόρου πρέπει να είναι πλήρως απομονωμένος από κάθε άλλη επιρροή. Πράγμα που οι επιστήμονες, οι οποίοι έκαναν και τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό φυσικής «Physical Review Letters», ανακοίνωσαν ότι το πέτυχαν όχι ακριβώς στην εντέλεια, αλλά πάντως δεκάδες χιλιάδες φορές καλύτερα από κάθε προηγούμενο πείραμα ελεύθερης πτώσης. http://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.116.231101 Στην τωρινή φάση, ο δορυφόρος φέρει στο εσωτερικό του δύο πανομοιότυπους κύβους βάρους δύο κιλών ο καθένας και με πλευρά 46 χιλιοστών, από κράμα χρυσού και πλατίνας, οι οποίοι αιωρούνται στο κενό στο εσωτερικό της διαστημοσυσκευής Pathfinder, τελείως ελεύθεροι από κάθε άλλη δύναμη πέρα από τη βαρύτητα. Οι δύο κύβοι στο εσωτερικό του Pathfinder βρίσκονται σε απόσταση 38 εκατοστών μεταξύ τους, ενώ παρακολουθούνται συνεχώς μέσω ενός συμβολόμετρου λέιζερ, το οποίο καταγράφει την παραμικρή επίδραση εξωτερικής δύναμης που δέχονται και άρα την τυχόν απόκλιση από τη θέση τους. Οι κύβοι, όπως απέδειξε το πείραμα, είναι σχεδόν τελείως ακίνητοι μεταξύ τους και -πέρα από τη βαρύτητα- η δύναμη που δέχονται, δεν ξεπερνά το βάρος ενός ιού πάνω στη Γη. Το λέιζερ μπορεί να καταγράψει μια ανεπαίσθητη απόκλιση στην μεταξύ τους απόσταση όχι μεγαλύτερη από το μισό της διαμέτρου ενός ατόμου! «Με το LISA Pathfinder δημιουργήσαμε το πιο “ήσυχο” μέρος που είναι γνωστό στην ανθρωπότητα. Η απόδοσή του είναι θεαματική και υπερβαίνει όλες τις προσδοκίες μας», δήλωσε ο καθηγητής Κάρστεν Ντάντσμαν, διευθυντής του Ινστιτούτου Βαρυτικής Φυσικής Μαξ Πλανκ της Γερμανίας και διευθυντής του Ινστιτούτου Βαρυτικής Φυσικής του Πανεπιστημίου Λάιμπνιτς του Ανοβέρου. «Εξαλείφοντας όλες τις πηγές διαταραχών, μπορέσαμε να παρατηρήσουμε την πιο τέλεια ελεύθερη πτώση που δημιουργήθηκε ποτέ. Και αυτό μάς έδειξε πώς μπορούμε να κατασκευάσουμε το LISA, ένα διαστημικό παρατηρητήριο βαρυτικών κυμάτων», προσέθεσε. Μετά από αυτή την επιβεβαίωση ότι η αρχική ιδέα του πειράματος είναι σωστή και υλοποιήσιμη, η κανονική αποστολή LISA, η οποία αναμένεται να είναι έτοιμη το 2034, θα περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός τριγωνικού σχηματισμού δορυφόρων. Αυτοί θα πετάνε σε καθορισμένες μεταξύ τους αποστάσεις στο διάστημα (περίπου ένα εκατομμύριο χιλιόμετρα θα είναι η κάθε πλευρά του «τριγώνου») και θα δημιουργούν έτσι ένα τεράστιο διαστημικό συμβολόμετρο λέιζερ. Αυτό θα είναι ικανό να ανιχνεύσει τυχόν περαστικά βαρυτικά κύματα, τα οποία θα έχουν ως προέλευση κάποιο βίαιο συμβάν στο σύμπαν (π.χ. μια σύγκρουση ανάμεσα σε μαύρες τρύπες). Από φέτος τον Φεβρουάριο, η πειραματική συσκευή LISA Pathfinder, με τους κύβους στο εσωτερικό της, βρίσκεται σε τροχιά στο διάστημα στο λεγόμενο σημείο «Λαγκράνζ 1» (L1), σε απόσταση περίπου 1,5 εκατ. χλμ. από τη Γη. Το κανονικό παρατηρητήριο βαρυτικών κυμάτων LISA -που εντάσσεται στο πρόγραμμα «Cosmic Vision» («Κοσμικό Όραμα») της ESA- θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο σε απόσταση 50 εκατ. χιλιομέτρων από τη Γη. Το διαστημικό παρατηρητήριο LISA θα συμπληρώσει το επίγειο LIGO, καθώς θα είναι σε θέση να ανιχνεύσει χαμηλής συχνότητας βαρυτικά κύματα (0,1 mHz έως 1 Hz), τα οποία δεν είναι δυνατό να γίνουν αντιληπτά στη Γη. Τα βαρυτικά κύματα που «πιάνει» το επίγειο LIGO, έχουν συχνότητες από δέκα έως αρκετές χιλιάδες hertz, όμως τα βαρυτικά κύματα στο διάστημα έχουν ένα πολύ ευρύτερο φάσμα συχνοτήτων, τα οποία θα μπορεί να «δει» το διαστημικό παρατηρητήριο LISA. Επιπλέον ένα τέτοιο διαστημικό παρατηρητήριο βαρυτικής αστρονομίας θα είναι απαλλαγμένο από τους αναπόφευκτους «θορύβους» της Γης (σεισμικούς, θερμικούς κ.ά.). http://physicsgg.me/2016/06/07/%ce%ac%ce%bd%ce%bf%ce%b9%ce%be%ce%b5-%ce%bf-%ce%b4%cf%81%cf%8c%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d%cf%82/

Ερευνητές χαρτογράφησαν 8.000 γαλαξίες. Νέα δεδομένα προκύπτουν για τη πορεία του Γαλαξία μας σε σχέση με αυτή των γειτονικών. Αν προσπαθήσουμε να φανταστούμε την ακριβή θέση μας στο σύμπαν θα μας φανεί πολύ δύσκολο. Το να χαρτογραφηθεί όμως η θέση αυτή ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση για τους επιστήμονες. Προσπαθώντας οι ειδικοί να καταλάβουν τον ακριβή αριθμό των γαλαξιών, κατέληξαν στην άποψη ότι υπάρχουν περίπου 100 – 200 δισεκατομμύρια γαλαξίες στο γνωστό σύμπαν, αλλά το ποσοστό αυτό θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερο, διότι όλα όσα ξέρουμε για το σύμπαν δεν είναι παρά μονάχα ένα κλάσμα απ ότι υπάρχει στην πραγματικότητα εκεί έξω. Έτσι, μια ομάδα επιστημόνων αποφάσισε να χαρτογραφήσει τη συμπαντική γειτονιά μας συλλέγοντας δεδομένα για περισσότερους από 8.000 γαλαξίες που βρίσκονται κοντά στο δικό μας. Εργάστηκαν πολύ σκληρά και για να πάρουν μια ιδέα του κοσμικού χάρτη που μας περιβάλλει, χαρτογράφησαν ξέχωρα την θέση του κάθε γαλαξία με τις κινήσεις του στο διάστημα. Εκείνο που ανακάλυψαν είναι ότι ο δικός μας Γαλαξίας είναι μέρος ενός γιγάντιου συστήματος που κόβει την ανάσα. Ενός συστήματος που «κρατά» μαζί μια σειρά από διαφορετικούς γαλαξίες, γι αυτό ονομάστηκε «Υπερσμήνος» γνωστό και ως «Super Cluster». Ίσως όμως η ακόμη μεγαλύτερη ανακάλυψη είναι το γεγονός ότι εντόπισαν «κάτι» στο σύμπαν, που τραβάει τον Γαλαξία μας μαζί με άλλους γαλαξίες προς «αυτό» με μια εκπληκτική ταχύτητα 22 εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα! Αυτή η άγνωστη δύναμη γνωστή πλέον ως «Μεγίστη Έλξη» (Great Attractor) έλκει τον Γαλαξία μας κι οτιδήποτε γύρω από αυτόν, προς ένα συγκεκριμένο σημείο στο διάστημα, το οποίο εντοπίζεται περίπου 250 έτη φωτός μακριά. Οι ερευνητές θεωρούν ότι αυτή η Έλξη είναι μια «βαρυτική ανωμαλία» που βρίσκεται στο κέντρο του Υπερσμήνους Λανιακέας (Laniakea). Επιπλέον αυτό που προστίθεται στο όλο μυστήριο είναι ότι, η Έλξη αυτή συμβαίνει επίσης να βρίσκεται προς μια κατεύθυνση στον ουρανό, που ονομάζεται «Ζώνη της Αποφυγής». Προς εκείνη την κατεύθυνση υπάρχει τόσο πολύ σκόνη και αέρια που οι δορυφόροι και τα τηλεσκόπια δεν μπορούν να δουν καθαρά μακριά. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν το σύμπαν είναι ανυπολόγιστα τεράστιο και εμείς δεν είμαστε παρά μόνο ένα μικρό σύστημα που ταξιδεύει στο διάστημα με μια απίστευτα γρήγορη ταχύτητα. http://www.pronews.gr/portal/20160608/genika/diastima/49/ereynites-hartografisan-8000-galaxies-ti-anakalypsan

Ανίχνευση διαρροών πετρελαιαγωγών από το διάστημα. Μια εφαρμογή που αναπτύχθηκε από ολλανδική εταιρεία επιτρέπει την παρακολούθηση προβλημάτων και διαρροών των αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου, χρησιμοποιώντας δεδομένα από δορυφόρους, και παρέχοντας καλύτερη ακρίβεια από ό,τι οι συμβατικές εναέριες έρευνες. Η εφαρμογή της ολλανδικής εταιρείας Orbital Eye, με την ονομασία PIMSyS, συλλέγει δεδομένα ραντάρ από τους ευρωπαϊκούς δορυφόρους Sentinel, στο πλαίσιο του προγράμματος Copernicus, και μέσα από ειδικό λογισμικό ανιχνεύει αυτόματα την κίνηση του εδάφους και άλλα πιθανά προβλήματα. Το σύστημα εντοπίζει τα προβλήματα με αξιοπιστία, παρά το γεγονός ότι οι αγωγοί βρίσκονται περίπου 1,5 μέτρο κάτω από την επιφάνεια της γης. «Επί του παρόντος, τα δεδομένα του δορυφόρου Sentinel-1A ανανεώνονται κατά μέσο όρο μία φορά κάθε 12 ημέρες. Αρχικά, ορισμένες εταιρείες προτιμούν μία υψηλότερη συχνότητα, αλλά μόλις αρχίσουν να χρησιμοποιούν το σύστημα διαπιστώνουν ότι ο ρυθμός είναι επαρκής», δήλωσε ο Γιαν Ρίντερ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας. Παραδοσιακά, οι πετρελαϊκές εταιρείες χρησιμοποιούν ελικόπτερα για την παρακολούθηση των δικτύων αγωγών, αλλά οι εναέριες έρευνες εντοπίζουν μόνο το 17% των προβλημάτων, ενώ το 37% συνήθως αναφέρεται από το κοινό. Η εφαρμογή συνδέεται με μια κεντρική βάση δεδομένων μέσω επίγειων δικτύων και δορυφορικών συνδέσεων, και παράγει αυτοματοποιημένες ειδοποιήσεις σε περίπτωση πιθανού προβλήματος, ώστε στη συνέχεια να αποσταλούν άτομα στην τοποθεσία και να ελέγξουν την κατάσταση. Η υπηρεσία θα γίνει πιο ακριβής και ευρέως διαθέσιμη, καθώς ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) επεκτείνει το δορυφορικό δίκτυο Sentinel, με δύο νέους δορυφόρους να βρίσκονται υπό κατασκευή. Ο δεύτερος δορυφόρος του δικτύου, Sentinel-1B, που εκτοξεύτηκε στις 25 Απριλίου, θα καλύπτει την Ασία, την Αφρική και τις ΗΠΑ και θα επιτρέπει πιο συχνή λήψη εικόνων. Το πρόγραμμα Copernicus προσφέρει τα δεδομένα δωρεάν. Μόνο οι αγωγοί φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν μήκος 140.000 χιλιομέτρων. Σχεδόν οι μισές βλάβες στους αγωγούς μεταφοράς αερίου υψηλής πίεσης στην Ευρώπη προκαλούνται από εκσκαφές, κατασκευές και εργασίες οργώματος. http://www.naftemporiki.gr/story/1112500/anixneusi-diarroon-petrelaiagogon-apo-to-diastima

Οι ΗΠΑ έτοιμες για ιστορική έγκριση της πρώτης ιδιωτικής αποστολής στο φεγγάρι. Για πρώτη φορά στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης, η αμερικανική κυβέρνηση είναι έτοιμη να δώσει έγκριση για την πρώτη ιδιωτική αποστολή πέρα από την τροχιά της Γης, αναφέρει η Wall Street Journal. To σχέδιο της εταιρείας Moon Express να προσεδαφιστεί στο φεγγάρι θα δημιουργήσει το νομικό και διπλωματικό προηγούμενο για την ανάπτυξη μιας νέας αγοράς, εκτιμούν αναλυτές. Η εξέλιξη έρχεται λίγους μήνες αφότου το Κογκρέσο ψήφισε το νομοσχέδιο Space Act για την ιδιωτική πρωτοβουλία στο Διάστημα, το οποίο μεταξύ άλλων δίνει σε ιδιωτικές εταιρείες δικαιώματα εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων που εξορύσσονται από αστεροειδείς. Η προοπτική της εξορυκτικής δραστηριότητας στο Διάστημα προσελκύει τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον επιχειρηματιών και χωρών όπως το μικρό Λουξεμβούργο, το οποίο σκοπεύει να δημιουργήσει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο και συνεργάζεται με αμερικανική εταιρεία για διαστημικές μπίζνες. Ανώνυμες πηγές αναφέρουν τώρα στη Wall Street Journal ότι η περίπτωση της Moon Express θα καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο η Ουάσινγκτον θα εξασφαλίσει ότι οι ιδιωτικές εμπορικές δραστηριότητες στο Διάστημα συμμορφώνονται με τις διεθνείς συνθήκες. Οι συνθήκες αυτές προβλέπουν μεταξύ άλλων ότι οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να επιβλέπουν τις εμπορικές δραστηριότητες στο Διάστημα και να αποτρέπουν μεταξύ άλλων τη ρύπανση των ουράνιων σωμάτων. Η επίσημη άδεια αναμένεται τις επόμενες εβδομάδες με τη μεσολάβηση του γραφείου Επιστήμης του Λευκού Οίκου και της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Αεροπορίας, η οποία επιβλέπει τις εκτοξεύσεις αμερικανικών πυραύλων και τα σχέδια των φορτίων. Πάντως η άδεια για την ίδια την εκτόξευση απέχει ακόμα μήνες, και η Moon Express θα πρέπει πρώτα να λύσει μια σειρά από σημαντικά τεχνικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι ο πύραυλος που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει δεν έχει πετάξει μέχρι σήμερα. Η ελάχιστα γνωστή Moon Express είναι μία από τις εταιρείες που συμμετέχουν στο διαγωνισμό Google Lunar X Prize, ο οποίος προσφέρει 20 εκατομμύρια δολάρια για το πρώτο σκάφος που θα προσεδαφιστεί στη Σελήνη, θα κινηθεί στην επιφάνειά της και θα μεταδώσει εικόνες και βίντεο. Η μικρή σεληνάκατος της εταιρείας, βάρους περίπου δέκα κιλών, θα μεταφέρει μόνο επιστημονικά όργανα. Προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2017 από τη Νέα Ζηλανδία με πύραυλο Electron της εταιρείας Rocket Lab. Στην επόμενη φάση η εταιρεία σχεδιάζει εμπορικές δραστηριότητες στην επιφάνεια της Σελήνης. H διαδικασία που θα ακολουθηθεί από την κυβέρνηση θα εφαρμοστεί και στην περίπτωση της Space X, η οποία σχεδιάζει μια μη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη το 2018. Η εταιρεία έχει επίσης συμβόλαιο με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού -ιδιωτικές εταιρείες εκτοξεύουν εδώ και χρόνια δορυφόρους και άλλα φορτία σε γήινη τροχιά. Σχολιάζοντας το ρεπορτάζ της Wall Street Journal, εκπρόσωπος της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Αεροπορίας FAA δήλωσε πως η υπηρεσία εργάζεται σε έναν μηχανισμό που «επιτρέπει τις αναδυόμενες εμπορικές δραστηριότητες στο διάστημα», όπως η περίπτωση της Moon Express. Αρνήθηκε πάντως να δώσει λεπτομέρειες μέχρι να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500082344

Τεχνολογικοί κολοσσοί στην... ουρά για μια πατέντα του Αριστοτελείου. Οταν διευθυντικά στελέχη παγκόσμιων τεχνολογικών κολοσσών, όπως η ιαπωνική Mitsubishi και η γερμανική VARTA, έρχονται στη Θεσσαλονίκη για να πάρουν τεχνογνωσία, είναι προφανές ότι κάτι πολύ σημαντικό συμβαίνει. Το Κέντρο Οργανικών και Εκτυπωμένων Ηλεκτρονικών του Εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ (COPE-H), που «γεννήθηκε» και μεγαλώνει τα τελευταία δύο χρόνια στην περιοχή της Θέρμης, διεκδικεί και πετυχαίνει να παίξει ενεργό ρόλο στην παγκόσμια πρωτοπορία της έρευνας και ανάπτυξης τεχνολογιών αιχμής. Στον σημαντικό αυτό τομέα (οργανικά και εκτυπωμένα ηλεκτρονικά) που θα μπαίνουν όλο και περισσότερο στην καθημερινότητά μας το επόμενο διάστημα. Πρόκειται για τεχνολογία που «παντρεύει» αυτή του Γουτεμβέργιου με τα ηλεκτρονικά σε νανοκλίμακα και έχει ήδη από σήμερα εφαρμογή στους τομείς της ενέργειας (εύκαμπτα εκτυπώσιμα φωτοβολταϊκά), του φωτισμού (OLED), της βιομηχανίας ηλεκτρονικών συσκευών (TV, smartphones, wearables κ.ά.), της ένδυσης («έξυπνο» ρούχο), της συσκευασίας («έξυπνη» συσκευασία), της ιατρικής (νανοϊατρική), της αγροτικής παραγωγής (θερμοκήπια) κ.ά. «Είναι η πρώτη φορά τα τελευταία 200 χρόνια του ελεύθερου ελληνικού κράτους, που έχουμε στα χέρια μας μια τεχνολογία αιχμής και συμμετέχουμε στην ανάπτυξή της. Μέχρι σήμερα στις τεχνολογικές επαναστάσεις εισάγαμε την τεχνολογία αυτή και απλά την ακολουθούσαμε», επεσήμανε χαρακτηριστικά ο διευθυντής του Εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ, καθηγητής Στέργιος Λογοθετίδης, καθισμένος ανάμεσα σε διευθυντικά στελέχη της Mitsubishi και της VARTA, που βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη για να υπογράψουν σημαντικές συμφωνίες συνεργασίας με το COPE-H. To υπερσύγχρονο Κέντρο, που εγκαινιάστηκε επίσημα την περασμένη εβδομάδα, αποτελεί τη συνέχεια μιας σημαντικής προσπάθειας 25 ετών, η οποία ξεκίνησε το 1991 με την ίδρυση του πρωτοποριακού Εργαστηρίου Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ. Σήμερα αναπτύσσεται σε εγκαταστάσεις συνολικής επιφάνειας 2.000 τ.μ., διαθέτει τρεις πιλοτικές μονάδες παραγωγής και σημαντικότατο ανθρώπινο κεφάλαιο που απαρτίζεται από 35 εξειδικευμένους ερευνητές, ενώ ενσωματώνει τεχνολογίες πρώτης γραμμής, μεταξύ αυτών ηλεκτρονικές διατάξεις μοναδικές στον κόσμο. «Τεχνολογίες όπως αυτές δεν υπάρχουν σήμερα ούτε στην Ιαπωνία, ούτε στη Γερμανία», είπε ο κ. Λογοθετίδης, κάτι που επιβεβαίωσε και ο τεχνικός διευθυντής της MMC Ryotec, θυγατρικής της Mitsubishi, δρ Ναόκι Ρικίτα, τονίζοντας πως ο τεχνολογικός εξοπλισμός του Κέντρου σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει στα αντίστοιχα κέντρα της τεχνολογικά προηγμένης χώρας του. Ο τελευταίος βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη ως εκπρόσωπος του JAPEC, του πανίσχυρου ιαπωνικού συνδέσμου επιχειρήσεων οργανικών και εκτυπωμένων ηλεκτρονικών, που έχει ως μέλη του παγκόσμιους γίγαντες της τεχνολογίας όπως οι SONY, TOSHIBA, MITSUBISHI, RICΟΗ, αλλά και την κορεατική SAMSUNG, προκειμένου να υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με τον αντίστοιχο ελληνικό σύνδεσμο επιχειρήσεων (HOPE-A). 25 νεοφυείς επιχειρήσεις Ο HOPE-A αριθμεί σήμερα 25 επιχειρήσεις-μέλη, στην πλειονότητά τους δυναμικές και πολλά υποσχόμενες νεοφυείς επιχειρήσεις (start ups) που αναπτύχθηκαν γύρω από το ερευνητικό Κέντρο του ΑΠΘ. «Εχει δημιουργηθεί ένα οικοσύστημα τέτοιων ελληνικών επιχειρήσεων, που είτε χρησιμοποιούν την τεχνογνωσία του Κέντρου είτε συμμετείχαν και οι ίδιοι στην ανάπτυξή της. Ετσι, οι τεχνολογίες που αναπτύσσουμε σε ερευνητικό επίπεδο μπαίνουν σταδιακά στον παραγωγικό ιστό και δημιουργούν τελικά εμπορικά προϊόντα», εξηγεί στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Λογοθετίδης. Μια από τις εταιρείες αυτές, η Organic Electronic Technologies (OET), βρίσκεται σε τελικές συζητήσεις με τη γερμανική βιομηχανία μπαταριών VARTA, προκειμένου να συνεργαστούν στο πλαίσιο ενός φιλόδοξου τριετούς πρότζεκτ που στοχεύει στην παραγωγή εκτυπωμένων μπαταριών ως το 2019. Οπως είπε ο διευθυντής ερευνών της VARTA, Μάρτιν Κρεμπς, που βρέθηκε επίσης στη Θεσσαλονίκη, η ελληνική εταιρεία πρόκειται να συνεισφέρει στην ανάπτυξη των βέλτιστων μελανιών και υλικών εκτύπωσης, σε συνδυασμό με τα οργανικά εκτυπωμένα φωτοβολταϊκά που παράγει ήδη στις εγκαταστάσεις της. Ο δρ Κρεμπς χαρακτήρισε ως εξαιρετικά υψηλό το επίπεδο τεχνολογίας που έχει αναπτυχθεί στο ερευνητικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, με το οποίο η γερμανική εταιρεία συνεργάζεται τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο του προγράμματος BASMATI. Η ΟΕΤ έχει ήδη υπογράψει συνεργασία με την ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία FIAT στο πλαίσιο ερευνητικού προγράμματος που προβλέπει την τοποθέτηση εύκαμπτων οργανικών φωτοβολταϊκών διατάξεων στην οροφή των αυτοκινήτων FIAT 500. Αυτά θα παράγουν ενέργεια που θα χρησιμοποιείται για τη θέρμανση, την ψύξη και άλλες λειτουργίες στο εσωτερικό των αυτοκινήτων. Η τεχνολογία των Οργανικών και Εκτυπωμένων Ηλεκτρονικών αναπτύσσεται ραγδαία και θα μπαίνει όλο και περισσότερο στην καθημερινότητα των ανθρώπων τα επόμενα χρόνια, δίνοντας προστιθέμενη αξία σε όσους την παράγουν. Σύμφωνα με τον καθηγητή, Στ. Λογοθετίδη, μόνο η αγορά των οργανικών και εκτυπωμένων ηλεκτρονικών έχει σήμερα τζίρο 30 δισ. ευρώ παγκοσμίως και θα φτάσει τα 70-80 δισ. έως το 2022-2023, ενώ οι εφαρμογές που θα αναπτυχθούν με βάση αυτή την τεχνολογία θα ξεπεράσουν στο ίδιο διάστημα τα 250-300 δισ. ευρώ. «Με τις πρωτοποριακές μονάδες παραγωγής οργανικών ηλεκτρονικών και την τεχνογνωσία που έχουμε, πιστεύουμε πως σε σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουμε καταφέρει όχι μόνο να μειώσουμε το κόστος παραγωγής τους, αλλά και με τα νέα επενδυτικά κεφάλαια και πρωτοβουλίες θα είμαστε πολύ σύντομα κοντά στη βιομηχανική παραγωγή και τα τελικά προϊόντα για πολλές περιπτώσεις και εφαρμογές», επεσήμανε ο κ. Λογοθετίδης. Προϊόντα και εφαρμογές από το μέλλον Η εύκαμπτη ηλεκτρονική εφημερίδα, που τυλίγεται σαν πάπυρος και περιέχει ειδήσεις που ανανεώνονται σε πραγματικό χρόνο, είχε εντυπωσιάσει ως προϊόν από το μέλλον, στο φουτουριστικό θρίλερ «Minority Report» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, παραγωγής του 2002. Δεκατέσσερα χρόνια μετά, το μέλλον είναι? εδώ και όπως λένε οι επιστήμονες δεν θα αργήσει η μέρα που θα πωλείται στο εμπόριο η εφημερίδα-πάπυρος, αλλά και κινητά, τάμπλετ, τηλεοράσεις και άλλες συσκευές με εύκαμπτες οθόνες-ζελατίνες. Οι μεγάλες εταιρείες υψηλής τεχνολογίας της Απω Ανατολής έχουν επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στην έρευνα και ανάπτυξη του λεγόμενου «ηλεκτρονικού χαρτιού» και ορισμένες έχουν ήδη λανσάρει τα πρώτα μοντέλα. Τα εύκαμπτα οργανικά ηλεκτρονικά έχουν βρει ως σήμερα εφαρμογή σε μια σειρά από προϊόντα, όπως τα φιλμ φωτοβολταϊκών που ενσωματώνονται σε ρούχα, τσάντες και άλλα αξεσουάρ, δίνοντας τη δυνατότητα φόρτισης κινητών τηλεφώνων και άλλων συσκευών εν κινήσει. Μεγαλύτερες διατάξεις σε τέντες και κουρτίνες μπορούν να εξασφαλίσουν ενέργεια για ψύξη και θέρμανση στο εσωτερικό κτιρίων, ενώ πολύ περισσότερες εφαρμογές θα μπαίνουν συνεχώς στην καθημερινότητά μας όσο η τεχνολογία εξελίσσεται. Μια πολλά υποσχόμενη εφαρμογή είναι αυτή των λεγόμενων «έξυπνων» υφασμάτων, με νήμα από νανοϋλικά, που θα παράγουν «έξυπνα» ρούχα. Αυτά θα κρατούν σταθερή τη θερμοκρασία του σώματος, αφού θα καταλαβαίνουν τις αλλαγές θερμοκρασίας και υγρασίας. Ανάλογα με την ύφανση, θα μπορούν να αλλάζουν ακόμα και χρώμα, θα έχουν εντομοαπωθητική ή αποσμητική δράση, ενώ δεν θα λεκιάζουν και δεν θα χρειάζονται σιδέρωμα. Οι εφαρμογές της νανοτεχνολογίας στην «πράσινη» δόμηση, φέρνει τα «έξυπνα» κτίρια, με μια επένδυση-μόνωση σε τοίχους και παράθυρα που θα ρυθμίζει τη θερμοκρασία στους εσωτερικούς χώρους, ακόμα και το χρώμα των τοίχων ανάλογα με τις προτιμήσεις και τη διάθεση των ιδιοκτητών. Τζιρός 250-300 δισ. ευρώ Η αγορά των οργανικών και εκτυπωμένων ηλεκτρονικών έχει σήμερα τζίρο 30 δισ. ευρώ παγκοσμίως και θα φτάσει τα 70-80 δισ. έως το 2022-2023, ενώ οι εφαρμογές που θα αναπτυχθούν με βάση αυτή την τεχνολογία θα ξεπεράσουν στο ίδιο διάστημα τα 250-300 δισ. ευρώ. http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/texnologikoi_kolossoi_stin_oura_gia_mia_patenta_tou_aristoteleiou-64387390/

Το ελληνικό «μυαλό» της Τesla που σχεδιάζει τα αυτοκίνητα του μέλλοντος. Είναι ένας από τους «εγκεφάλους» της Tesla Motors, της νούμερο ένα εταιρείας στην ηλεκτροκίνητη αυτοκίνηση που καταφέρνει πάντα να γίνεται πρώτο θέμα με τις καινοτομίες και τα φιλόδοξα πρότζεκτ που ανακοινώνει. Ο επικεφαλής Ερευνας και Σχεδιασμού των ρηξικέλευθων ηλεκτρικών κινητήρων της Tesla, Κωνσταντίνος Λάσκαρης, ο οποίος έχει μεγαλώσει και σπουδάσει στην Αθήνα μίλησε στο «Εθνος της Κυριακής» για το πώς είναι για έναν Ελληνα επιστήμονα να εργάζεται σε έναν κολοσσό της Σίλικον Βάλεϊ και, μάλιστα, δίπλα σε έναν επιχειρηματία όπως ο Ελον Μασκ αλλά και για το μέλλον του αυτοκινήτου στην Ευρώπη. «Οταν κάποιος βρεθεί μπροστά στις εγκαταστάσεις στο Φρίμοντ στην Καλιφόρνια, όπου εκατοντάδες ρομπότ κατασκευάζουν αυτοκίνητα σε μια τελείως αυτοματοποιημένη, υπερσύγχρονη γραμμή παραγωγής ή κάνει μία βόλτα στο Giga factory στη Νεβάδα δεν μπορεί παρά να μείνει εντυπωσιασμένος και να συνειδητοποιήσει το κολοσσιαίο εγχείρημα της Tesla», μας περιέγραψε ο κ. Λάσκαρης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι όραμα της εταιρείας είναι «να ανατρέψει τα στερεότυπα και να απεξαρτητοποιήσει την ανθρωπότητα από τα ορυκτά καύσιμα». «Αισθάνομαι δέος μπροστά του» Μάλιστα για εκείνον είναι ιδιαίτερη εμπειρία το να εργάζεται δίπλα στον Μασκ, τον εκκεντρικό δισεκατομμυριούχο που είναι πρωτοπόρος σε μια σειρά από κλάδους, από το αυτοκίνητο και την Ενέργεια μέχρι τη διαστημική τεχνολογία: «Οσες φορές έχω παρουσιάσει τη δουλειά μου σε αυτόν, πάντα αισθάνομαι ένα δέος μπροστά στο πόσο μπορεί να επηρεάσει τον κόσμο και πόσο σημαντικά πράγματα έχει καταφέρει», αναφέρει ο κ. Λάσκαρης. Σε ηλικία μόλις 38 ετών ο Ελληνας μηχανικός είναι «υπεύθυνος για την επιλογή τεχνολογιών των κινητήρων για τα υπάρχοντα και τα μελλοντικά αυτοκίνητα της Tesla», όπως μας είπε. «Η ομάδα μου σχεδιάζει εξειδικευμένα εργαλεία προσομοίωσης λειτουργίας ηλεκτρικών κινητήρων, τα οποία εν συνεχεία χρησιμοποιούμε προκειμένου να βελτιστοποιούμε τη γεωμετρία και να πετύχουμε όσο το δυνατόν πλεονεκτικότερα χαρακτηριστικά. Η τεχνολογία των κινητήρων ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τις επιδόσεις πρωταθλητή και γενικότερα για το DNA των Tesla», εξήγησε ο κ. Λάσκαρης. Η εξέχουσα θέση που κατέχει στην εταιρεία δεν ήρθε τυχαία. «Πολλά χρόνια πριν ξεκινήσω να εργάζομαι στην Tesla, προέβλεπα ότι θα έρθει η μέρα όπου δεν θα μπορεί τίποτα να συναγωνιστεί την κίνηση με ηλεκτρική ενέργεια και έβλεπα τις δυνατότητες της τεχνολογίας πριν ακόμα γίνουν αυτονόητες. Γι' αυτό κατεύθυνα το διδακτορικό μου σε αυτόν τον τομέα και απέκτησα αυτό το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα». Ο Ελληνας μηχανικός σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΕΜΠ, έκανε μεταπτυχιακό στο Imperial College του Λονδίνου και επέστρεψε στο ΕΜΠ για το διδακτορικό του. «Παράλληλα με το ακαδημαϊκό προαπαιτούμενο κομμάτι, μετέτρεψα το Smart μου σε ηλεκτροκίνητο, χρησιμοποιώντας δικό μου κινητήρα που σχεδίασα και κατασκεύασα, συμμετείχα σε ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα σχεδιασμού ηλεκτρικών κινητήρων και ξεκίνησα την ομάδα Προμηθέας, η οποία κατέρριψε το πανελλήνιο ρεκόρ, σε διεθνή διαγωνισμό εξοικονόμησης ενέργειας, κατά οκτώ φορές», ανέφερε ο Λάσκαρης. «Οταν βρέθηκα να συζητάω με την Tesla για συνεργασία, ήμουν πλέον πανέτοιμος και στεκόμουν πολύ καλά απέναντι στον ανταγωνισμό. Ετσι λοιπόν τον Δεκέμβρη του 2011, αφού υποστήριξα τη διατριβή μου ήρθα στο Palo Alto και πέρασα τρεις γύρους συνεντεύξεων. Δεν θα ξεχάσω την τελευταία μέρα της συνέντευξης όπου μου είπαν ''πήγαινε πίσω στην Ελλάδα και πακετάρισε τα πράγματά σου, διότι ξεκινάς να δουλεύεις για εμάς''». «Η Σίλικον Βάλεϊ είναι το όνειρο κάθε επιστήμονα», είπε στο «Εθνος» ο κ. Λάσκαρης, περιγράφοντας ότι «ο αέρας εδώ γεμίζει τα πνευμόνια με φιλοδοξίες και όνειρα. Τίποτα δεν είναι τρελό, τίποτα δεν είναι απίθανο». Βέβαια, όπως μας είπε, «το μέρος είναι άκρως ανταγωνιστικό», ενώ δεν είναι εφικτό να έχει κανείς μια ισορροπημένη ζωή. «Η προσωπική ζωή είναι πιο μοναχική. Οι Ελληνες είμαστε πιο δραστήριοι κοινωνικά και σε αυτό το μέρος η αφοσίωση των ανθρώπων στην καριέρα τους αλλά και σε υλικούς στόχους δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια επένδυσης στον ανθρώπινο τομέα. Ετσι εύκολα μπορεί κάποιος να πέσει στην παγίδα όπου η ευτυχία του περιορίζεται σε επαγγελματικές επιτυχίες και σε αξεσουάρ, χάνοντας την ουσία», εξομολογήθηκε ο αρχιμηχανικός της Tesla, που ζει στο Σαν Φρανσίσκο με την Ελληνίδα σύζυγό του και τον 6χρονο γιο τους. Εχοντας περάσει το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής του στην Ελλάδα ο αρχιμηχανικός της Tesla έχει ισχυρούς δεσμούς με την πατρίδα του και έρχεται δύο φορές τον χρόνο, συνήθως τα Χριστούγεννα και το καλοκαίρι. «Είμαι αισιόδοξος για την Ελλάδα» «Ακόμα και έχοντας μεγάλη αναγνώριση από την εταιρεία που δουλεύω, δεν παύω να είμαι στην άλλη άκρη της γης, το οποίο με κάνει και νιώθω μετανάστης με όλη την έννοια και με όλα τα δύσκολα που συνεπάγεται αυτό», μας εξομολογήθηκε και ανέφερε ότι θα ήθελε πολύ να εργαστεί ξανά στη χώρα. «Θα ήθελα να επιστρέψω κάποια στιγμή στην Ελλάδα, να δουλέψω και εννοώ να δουλέψω ως ακόμα νέος και δραστήριος και όχι ως συνταξιούχος. Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, και με κάποιο τρόπο έχω πλάσει στο μυαλό μου ότι θα γίνει. Ομως εδώ και αρκετό καιρό η Ελλάδα έχει επανειλημμένα πρωταγωνιστικό ρόλο σε δυσάρεστες ειδήσεις στον διεθνή Τύπο, το οποίο δεν βοηθά να ευδοκιμήσουν τέτοιου είδους ιδέες που χρειάζονται τη στήριξη ξένων κεφαλαίων. Ελπίζω ότι σύντομα θα σταθεροποιηθεί η κατάσταση από κάθε άποψη και τότε θα το σκεφτώ πολύ σοβαρά να επηρεάσω όσο πιο θετικά μπορώ την Ελλάδα με την τέχνη μου». Πάντως ο κ. Λάσκαρης, ο οποίος έχει εργαστεί προηγουμένως και στη Siemens, θεωρεί ότι η Ευρώπη βρίσκεται αρκετά πίσω στον κλάδο του ηλεκτρικού αυτοκινήτου. Αυτό το αποδίδει στο ότι υπάρχουν «πολλές παραδοσιακές αυτοκινητοβιομηχανίες οι οποίες έχουν χτίσει τεχνολογία μηχανών εσωτερικής καύσης την οποία και πουλούν. Δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος βιασύνης από μέρους τους, σε μια μετάβαση κατά την οποία θα έχαναν το ανταγωνιστικό τεχνολογικό πλεονέκτημά τους». Εκτιμά ότι «είναι θέμα χρόνου πλέον μέχρι να μεταβούμε στην εποχή των αμιγώς ηλεκτρικών οχημάτων» και ότι «στα επόμενα χρόνια θα δούμε σημαντική διείσδυση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην αγορά, στην καθημερινότητά μας, στη ζωή μας». Οσο για την κούρσα αυτόνομων αυτοκινήτων (driverless cars), στην οποία έχουν αποδυθεί μια σειρά από αυτοκινητοβιομηχανίες και εταιρείες τεχνολογίας της Σίλικον Βάλεϊ, ο Ελληνας μηχανικός εκτίμησε ότι θα αλλάξει «όχι μόνο τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη μετακίνηση, αλλά πρακτικά και τον τρόπο που ζούμε, για πάντα». «Φυσικά θέλω να ελπίζω ότι το αυτοκίνητο δεν θα εγκαταλειφθεί ως προέκταση του ανθρώπινου σώματος, με την έννοια ότι προσφέρει συγκινήσεις όπως η επιτάχυνση, που χάνουν τη σημασία τους σε ένα driverless car. Ακόμα και αν εφευρίσκαμε την τηλεμεταφορά υπάρχουν άνθρωποι που θα ήθελαν να οδηγούν, πέρα από τους προφανείς λόγους μετακίνησης», τόνισε χαρακτηριστικά. Το στοίχημα του Μodel 3 Αυτήν την περίοδο ο ίδιος και η ομάδα του εργάζονται «πυρετωδώς για το Model 3, το πιο προσιτό μοντέλο της εταιρείας, ένα αυτοκίνητο μεγάλης παραγωγής, πολύ μεγαλύτερης από αυτής του Model S & X, το οποίο εισάγει μεγάλες προκλήσεις» και που, όπως εκτιμά, «αναμένεται να διαμορφώσει σημαντικά την εικόνα του αυτοκινήτου του μέλλοντος». http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/to_elliniko_myalo_tis_tesla_pou_sxediazei_ta_autokinita_tou_mellontos-64387397/

Εκτόξευση ρωσικού πυραύλου εξοργίζει περιβαλλοντιστές και Εσκιμώους. Πύραυλος που εκτοξεύτηκε το Σάββατο από το ρωσικό κοσμοδρόμιο του Πλεσέτσκ προκάλεσε την αντίδραση της Greenpeace και των Εσκιμώων λόγω του κινδύνου μόλυνσης της Αρκτικής με άκρως τοξικά καύσιμα. Ο πύραυλος Rokot εκτοξεύτηκε το απόγευμα και έθεσε με επιτυχία σε τροχιά τον στρατιωτικό δορυφόρο Geo-IK-2, σχεδιασμένο να χαρτογραφήσει τη Γη σε τρεις διαστάσεις. Το πρώτα δύο στάδια του πυραύλου χρησιμοποιούν κινητήρες SS-19/(RS-18), οι οποίοι είχαν σχεδιαστεί στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου για χρήση σε βαλλιστικούς πυραύλους και χρησιμοποιούν το άκρως τοξικό καύσιμο υδραζίνη. Λόγω του κινδύνου για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, οι ΗΠΑ έχουν σταματήσει τη χρήση υδραζίνης σε εκτοξεύσεις εδώ και μια δεκαετία. Το δεύτερο στάδιο του Rokot κατέπεσε στον Αρκτικό Ωκεανό, ανάμεσα στη Γροιλανδία και τον Καναδά, όπως ενημέρωσε η Μόσχα τις αρμόδιες αρχές. «Η ιδέα του να ρίξει κανείς έναν πύραυλο με τοξικά χημικά στα νερά της Αρκτικής [...] είναι εξίσου εξωφρενική με τις γεωτρήσεις για πετρέλαιο σε αυτήν την περιοχή» είχε δηλώσει στην εφημερίδα Toronto Star ο Άλεξ Σπιρς-Ροες της Greenpeace. «Το να ρίξει κανείς αυτά τα χημικά από ένα πλοίο θα ήταν ξεκάθαρη παραβίαση του διεθνούς και καναδικού δικαίου, και το να ρίχνονται από τον αέρα είναι εξίσου απαράδεκτο». Στην είδηση της εκτόξευσης είχαν αντιδράσει και εκπρόσωποι των εσκιμώων Ινουίτ στον Καναδά. Tα νερά της περιοχής «έχουν ζωτική σημασία για τη διατροφή των κοινοτήτων Ινουίτ στη Γροιλανδία και τον Καναδά. Οι Ινουίτ ζουν εδώ, χρησιμοποιούν τα ζώα αυτών των νερών για να ταΐσουν τις οικογένειές τους» δήλωσε στο καναδικό πρακτορείο ειδήσεων ο Οκαλίκ Εγκέσιακ του Συμβουλίου Ινουίτ. «Αυτό είναι το σπίτι μας» είπε. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500082084 Ελληνικός νανοδορυφόρος στη θερμόσφαιρα. Τον πρώτο νανοδορυφόρο ελληνικής κατασκευής ο οποίος θα εκτοξευθεί από το κοσμοδρόμιο του Καζακστάν προκειμένου να συλλέξει στοιχεία για τα κατώτερα στρώματα της θερμόσφαιρας, σχεδίασαν και ανέπτυξαν καθηγητές και φοιτητές του Πανεπιστημίου Πατρών (από τα τμήματα Μηχανόλογων και Αεροναυπηγών Μηχανικών και Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών) σε συνεργασία με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Libre Space Foundation. Το εγχείρημα της ερευνητικής ομάδας να κατασκευάσει από το μηδέν έναν νανοδορυφόρο, φτιάχνοντας δηλαδή όλα τα υποσυστήματα που τον πλαισιώνουν, το καθιστά εξαιρετικά σημαντικό, ενώ συνέβαλε στο να διατηρηθεί σε χαμηλά επίπεδα το κόστος, το οποίο δεν ξεπέρασε τις 40.000 με 45.000 ευρώ. Την Τετάρτη 1η Ιουνίου, τρία από τα μέλη της ομάδας βρέθηκαν στο χώρο της Ελληνικής Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας στην Τανάγρα και πραγματοποίησαν το πρώτο από τα τρία τελικά τεστ πριν από την εκτόξευσή του. «Ο δορυφόρος με την ονομασία ''UPSat'' πέρασε με επιτυχία το τεστ ταλαντώσεων, το οποίο ουσιαστικά προσομοιώνει τις συνθήκες εκτόξευσης. Θα ακολουθήσουν, εντός της εβδομάδας, οι θερμικές δοκιμές, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα αντέξει τα θερμικά φορτία, ενώ αμέσως μετά θα διεξαχθεί το τελικό τεστ λειτουργικότητας, όπου θα ελεγχθεί μέσω υπολογιστή ότι όλα τα υποσυστήματα βρίσκονται σε άριστη κατάσταση», υπογραμμίζει στο «Εθνος» ο αρχιμηχανικός του «UPSat» και απόφοιτος του τμήματος Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών Ανδρέας Αμπατζόγλου. Το ταξίδι του Ο νανοδορυφόρος θα σταλεί στις αρχές Ιουλίου στην Ολλανδία όπου βρίσκεται το Ινστιτούτο Δυναμικής Ρευστών «Von Karman» που έχει σχεδιάσει και συντονίζει την αποστολή στην οποία θα συμμετέχουν συνολικά 50 δορυφόροι από διάφορες χώρες. Τον Οκτώβριο, θα γίνει η εκτόξευση από το κοσμοδρόμιο του Καζακστάν, ενώ λόγω του μικρού μεγέθους των δορυφόρων (ο ελληνικός έχει διαστάσεις 20cmX10cmX10cm) τα cubesats θα φτάσουν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και από εκεί θα τεθούν σε τροχιά. Η διάρκεια ζωής του δορυφόρου από τη στιγμή που θα μπει σε τροχιά είναι 9 έως 14 μήνες. Απο το κοσμοδρομιο του Καζακστάν θα γίνει η εκτόξευση, ενώ ο νανοδορυφόρος UPSat θα τεθεί σε τροχιά από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό Το ταξίδι για τον μικροδορυφόρο ξεκίνησε δειλά δειλά το 2008. Αρχικά ασχολήθηκαν ελάχιστοι καθηγητές και φοιτητές, αλλά σιγά σιγά η ομάδα πλαισιώθηκε από περίπου 35 άτομα από διαφορετικές ειδικότητες μέχρι την τελική υλοποίησή του. Το 2011 ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα που αναζητούσε συμμετοχές για τη διεθνή επιστημονική αποστολή μελέτης της θερμόσφαιρας και θα αποτελούνταν από 50 μικροδορυφόρους ήταν το έναυσμα για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες. Η έρευνα, η μελέτη, η σχεδίαση, η ανάπτυξη και η κατασκευή του δορυφόρου διήρκεσε συνολικά τέσσερα χρόνια. Επικεφαλής της ομάδας είναι ο καθηγητής στο τμήμα Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών και Διευθυντής του Εργαστηρίου Τεχνικής Μηχανικής και Ταλαντώσεων του Πανεπιστημίου Πατρών Βασίλης Κωστόπουλος, ενώ στην ομάδα του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετέχουν επίσης οι καθηγητές του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Τεχνολογίας Υπολογιστών Αντώνης Τζες, Μανώλης Τατάκης και Γρηγόρης Καλύβας). Ο κ. Κωστόπουλος μίλησε στο «Εθνος» για την αποστολή του δορυφόρου, τα στοιχεία που θα συλλέξει αλλά και για τα επόμενα βήματα της ερευνητικής ομάδας που ξεπερνούν τα σύνορα της Ελλάδας. «Μέχρι σήμερα, μόνο έμμεσα έχει μετρηθεί για το ποια είναι η σύνθεση ενός στρώματος της ατμόσφαιρας το οποίο βρίσκεται σε μία απόσταση από τα 80 έως 200 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της γης. Θα είναι η πρώτη φορά που θα μετρηθεί η σύνθεση της κατώτερης θερμόσφαιρας με όργανα που θα βρίσκονται στους δορυφόρους» αναφέρει ο κ. Κωστόπουλος, για να προσθέσει. «Η γνώση της ακριβούς σύστασης της κατώτερης θερμόσφαιρας θα βοηθήσει μεταξύ άλλων ώστε να σχεδιάζονται καλύτερα οι θερμικές θωρακίσεις που θα πρέπει να έχει ένα διαστημικό όχημα όταν εισέρχεται σε αυτά τα στρώματα ώστε να μην καταστρέφεται». Τα σχέδια της ομάδας Οσον αφορά στα επόμενα βήματα της ερευνητικής ομάδας; «Σχεδιάζουμε αρχικά έναν δορυφόρο που θα είναι τρεις φορές μεγαλύτερος από αυτόν που κατασκευάσαμε και σε δεύτερο χρόνο, έναν που θα είναι έξι φορές μεγαλύτερος, καθώς με αυτόν θα έχουμε τη δυνατότητα να μεταφέρουμε και κάποιο φορτίο στο Διάστημα», τονίζει ο κ. Κωστόπουλος. Ο λόγος μάλιστα που θα επιχειρήσουν να κατασκευάσουν τον μεγαλύτερο δορυφόρο είναι ότι τους έχει προσεγγίσει μία γαλλική εταιρεία, η οποία στέλνει δορυφόρους στο διάστημα με χαμηλό κόστος». ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΙΑ Ο κώδικας του UPSat είναι ανοιχτός για όλους Ο «UPSat» είναι ο πρώτος δορυφόρος παγκοσμίως με ανοικτά και διαθέσιμα σε όλους σχέδια, σύμφωνα με τα πρότυπα του ελεύθερου και ανοικτού λογισμικού. Αυτό σημαίνει στην πράξη, εξηγεί ο κ. Αμπατζόγλου, ότι όλα τα σχεδιαγράμματα για την κατασκευή του, ο κώδικας καθώς και το λογισμικό, είναι προσβάσιμα σε όλους όσοι επιθυμούν να υλοποιήσουν ένα αντίστοιχο εγχείρημα. Μία άλλη ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου δορυφόρου είναι ότι όλα τα υποσυστήματα (εκτός από τα φωτοβολταϊκά πάνελ) έχουν κατασκευαστεί από την ερευνητική ομάδα. Δηλαδή, το δομικό πλαίσιο, ο υπολογιστής ελέγχου της αποστολής, το σύστημα τηλεπικοινωνιών, το σύστημα διαχείρισης ενέργειας, το λογισμικό λειτουργίας των υποσυστημάτων και διάφορα άλλα υποσυστήματα που ολοκληρώνουν τη λειτουργία του δορυφόρου. «Δεν θα αποκτούσαμε ουσιαστική γνώση πάνω στα διαστημικά συστήματα αν αγοράζαμε τα υποσυστήματα και στη συνέχεια απλά τα προσαρμόζαμε στον δορυφόρο», τονίζει ο κ. Αμπατζόγλου. Εκτός όμως από τα οφέλη που είχαν από την κατασκευή των υποσυστημάτων σε ερευνητικό επίπεδο, υπήρχαν σημαντικά οφέλη και στο κόστος, καθώς έτσι το περιόρισαν στο μισό. Μόνο το σύστημα που τροφοδοτεί με ενέργεια τον δορυφόρο πωλείται έτοιμο 4.500 με 5.000 ευρώ, ενώ η ομάδα του Πανεπιστημίου Πατρών και του Libre Space Foundation το έφτιαξε με λιγότερα από 1.000 ευρώ. Το συνολικό κόστος του δορυφόρου έφτασε τις 40.000 με 45.000 ευρώ. Η χρηματοδότηση Οσον αφορά στη χρηματοδότηση, το μεγαλύτερο μέρος καλύφθηκε από το Πανεπιστήμιο Πατρών (Επιτροπή Ερευνών και Κοσμητεία) αλλά και το Εργαστήριο Τεχνικής Μηχανικής, ενώ κόστος κατασκευής ανέλαβε και η Libre Space Foundation, συνεισφέροντας σημαντικά στην υλοποίηση του δορυφόρου. Μέσα στην εβδομάδα, ο νανοδορυφόρος θα βρεθεί στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και συγκεκριμένα στο εργαστήριο Τεχνικής Μηχανικής. Εκεί, έχει στηθεί ένας θάλαμος κενού, όπου έχει ενσωματωθεί σύστημα ψύξης και θέρμανσης, το οποίο προσομοιάζει τις συνθήκες που θα υπάρχουν στο περιβάλλον του Διαστήματος. Αναφορικά με τις μετρήσεις που θα καταγράφει ο δορυφόρος για τη σύσταση της κατώτερης θερμόσφαιρας, θα συλλέγονται και από τον σταθμό βάσης που στήνεται αυτήν την περίοδο στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Στην φωτογραφία ο αρχιμηχανικός του UPSat Ανδρέας Αμπατζόγλου (κέντρο) μαζί με δύο από τα μέλη του Libre Space Foundation, τον Πιέρρο Παπαδέα (αριστερά) και τον Μάνθο Παπαματθαίου κατά τη διάρκεια του τεστ ταλαντώσεων στην Ελληνική Αεροδιαστημική Βιομηχανία στην Τανάγρα. http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/ellinikos_nanodoryforos_sti_thermosfaira-64387862/

Επίγειο ραδιοτηλεσκόπιο βλέπει κάτω από τα σύννεφα του Δία. Αστρονόμοι στις ΗΠΑ μελέτησαν με ραδιοτηλεσκόπιο την ατμόσφαιρα του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, του Δία, και δημιούργησαν τον πιο ολοκληρωμένο μέχρι σήμερα «ραδιο-χάρτη» της. Αυτό που, μεταξύ άλλων, αποκαλύπτεται για τον γίγαντα αερίου είναι ότι κάτω από τα -ορατά και με γυμνό μάτι- στροβιλιζόμενα πολύχρωμα νέφη, κηλίδες και λωρίδες, κρύβονται αόρατα συνεχώς μετακινούμενα αέρια αμμωνίας. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, με επικεφαλής την καθηγήτρια αστρονομίας Ίμκε ντε Πάτερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Science», χρησιμοποίησαν την Πολύ Μεγάλη Συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων Καρλ Γιάνσκι (Karl Janski Very Large Array) του Εθνικού Παρατηρητηρίου Ραδιοαστρονομίας (NRAO) στο Νέο Μεξικό. Τα ραδιοτηλεσκόπια μέτρησαν τις ραδιο-εκπομπές από την ατμόσφαιρα του Δία, στη γκάμα ραδιοσυχνοτήτων 4 έως 18 gigahertz ή σε μήκος κύματος 1,7 έως επτά εκατοστών. Μπόρεσαν έτσι να «δουν» σε βάθος έως 100 χιλιομέτρων από την επιφάνεια των νεφών του μεγαλύτερου πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, μία ανεξερεύνητη περιοχή, όπου σχηματίζονται αυτά τα νέφη και όπου η ατμοσφαιρική πίεση είναι οκταπλάσια από αυτή της Γης. Η μελέτη αυτού του είδους θα είναι χρήσιμη και σε άλλους πλανήτες και εξωπλανήτες στο μέλλον. «Στην ουσία, δημιουργήσαμε μια τρισδιάστατη εικόνα του αερίου αμμωνίας στην ατμόσφαιρα του Δία, αποκαλύπτοντας τις ανοδικές και καθοδικές κινήσεις στο εσωτερικό αυτής της ταραχώδους ατμόσφαιρας», δήλωσε η Πτερ. Οι παρατηρήσεις αυτές είναι επίκαιρες εν όψει της άφιξης στο Δία, στις 4 Ιουλίου, του σκάφους Juno της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), το οποίο, μεταξύ άλλων, θα μετρήσει την ποσότητα του νερού στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Θα προσπαθήσει επίσης να «δει» ακόμη πιο βαθιά στο εσωτερικό του αεριώδους γίγαντα, έως τον πετρώδη πυρήνα του - αν όντως υπάρχει κάτι τέτοιο. Αμμωνία είχε εντοπισθεί στο Δία αρχικά το 1995, όταν το σκάφος Galileo είχε «βουτήξει» μέσα στην ατμόσφαιρά του. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500081802

61 χρόνια από την ίδρυση του Κοσμοδρόμιου του Μπαϊκονούρ! Η 2 Ιούνη 2016 σηματοδότησε την 61η επέτειο από την ίδρυση του κοσμοδρόμιου Μπαϊκονούρ. Το Μπαϊκονούρ τοποθεσία εκτόξευσης - ο κύριος χώρος του κοσμοδρόμιου της Σοβιετικής Ενωσης-Ρωσίας, η οποία άνοιξε το δρόμο για τον κόσμο της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου και της ανθρωπότητας τον δρόμο προς το διάστημα. Η Κατασκευή του έργου «Έρευνα Δοκιμών №5» (ΚΔΕΘ-5) εγκρίθηκε από το Γενικό Επιτελείο του υπουργείου Άμυνας της ΕΣΣΔ 2 Ιούν 1955. Σήμερα το Μπαϊκονούρ είναι ένα ισχυρό κοσμοδρόμιο που βρίσκεται σε μια έκταση 6717 τ.χλμ. Από το Μπαϊκονούρ πραγματοποιούνται εκτοξεύσεις απο ολο τον κοσμο και η Ρωσία έχει ενισχύσει τη θέση της μεταξύ των διαστημικών δυνάμεων. Το διοικητικό κέντρο του Μπαϊκονούρ , έχει υποστεί διάφορα ονόματα: pos. Dawn, Zvezdograd (πριν από την άφιξη του στρατηγού Charles de Gaulle), pos. Ο Λένιν, η πόλη του Λένιν και το 1995 επίσημα - Μπαϊκονούρ. Κατά τη διάρκεια της ύπαρξής της, η διαστημική βάση έχει βραβευτεί με τρεις τάξεις: το Τάγμα του Λένιν, Διαταγή της Οκτωβριανής Επανάστασης, Τάγματος του Ερυθρού Αστέρα. http://www.roscosmos.ru/22283/ Η πρώτη προσπάθεια «ανάγνωσης» DNA στο διάστημα. Φορητό εξοπλισμό για τον προσδιορισμό της αλληλουχίας γενετικού υλικού θα έχουν στις «αποσκευές» τους οι τρεις αστροναύτες οι οποίοι στις 24 Ιουνίου θα εκτοξευθούν με ένα διαστημόπλοιο Σογιούζ από το Κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ, με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο λόγος είναι πως, ανάμεσα στα υπόλοιπα πειράματα που θα πραγματοποιήσουν στον Σταθμό, περιλαμβάνεται και η πρώτη προσπάθεια «ανάγνωσης» DNA στο διάστημα. Υπεύθυνη για το συγκεκριμένο πείραμα είναι η 37χρονη Αμερικανίδα Κέιτ Ρούμπινς, ειδική στη μελέτη ιών η οποία εργαζόταν στο Ινστιτούτο Βιοϊατρικών Ερευνών Whitehead στη Μασαχουσέτη μέχρι το 2009, όταν έγινε δεκτή στο πρόγραμμα αστροναυτών της NASA και ξεκίνησε να εκπαιδεύεται για το «ταξίδι» της στον Σταθμό. Μέλη της τριμελούς ομάδας είναι επίσης ο Ρώσος κοσμοναύτης Ανατόλι Ιβανίσιν και ο Ιάπωνας Τακούγια Ονίσι, οι οποίοι όπως και η Ρούμπινς θα παραμείνουν στον Σταθμό περίπου 4 μήνες. Αν και η 37χρονη επιστήμονας θα είναι η πρώτη που θα προσπαθήσει να «διαβάσει» DNA στο διάστημα, ο δρόμος για την πραγματοποίηση του πειράματος άνοιξε το περασμένο φθινόπωρο. Τότε, ερευνητές του πανεπιστημίου Johns Hopkins, οι οποίοι επέβαιναν μέσα σε αεροπλάνο που πετούσε σε παραβολική τροχιά για να δημιουργήσει συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, δοκίμασαν τον εξοπλισμό για την ανάλυση γενετικού υλικού στις σύντομες «βουτιές» του αεροπλάνου. Έτσι προέκυψαν οι πρώτες βάσιμες ενδείξεις πως η συγκεκριμένη τεχνική δεν λειτουργεί μόνο στη Γη. Τα πειράματα της Ρούμπινς στον Διαστημικό Σταθμό, όπου επικρατούν μόνιμα συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, αναμένεται να δώσουν την τελεσίδικη απάντηση. Όπως αναφέρει η Αμερικανίδα επιστήμονας σε συνέντευξή της στο περιοδικό Scientific American, αν αυτή η απάντηση είναι θετική, τότε η διαστημική υπηρεσία θα γνωρίζει πλέον πως η μέθοδος λειτουργεί στο διάστημα, ώστε να την αξιοποιήσει σε αποστολές στον πλανήτη Άρη ή άλλους μακρινούς προορισμούς. «Το κρίσιμο ερώτημα για τη NASA είναι κατά πόσο μία τέτοια συσκευή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση ζωής στο σύμπαν, από τις “υπογραφές” της», σημειώνει χαρακτηριστικά. Το πείραμα όμως έχει και ένα δεύτερο στόχο, ο οποίος είναι η μελέτη της επίδρασης που έχει το διάστημα στο γενετικό υλικό. «Η “ανάγνωση” του DNA στον Σταθμό θα επιτρέψει στη διαστημική υπηρεσία να μελετήσει τις αλλαγές του γενετικού υλικού σε πραγματικό χρόνο, αντί απλώς να αντιπαραβάλλει την κατάσταση στην οποία βρισκόταν πριν από την εκτόξευση με αυτήν στην οποία θα επιστρέψει, και να εκτιμήσει τι συνέβη στο μεσοδιάστημα», συμπληρώνει η Ρούμπινς. Εκτός από τον προσδιορισμό της αλληλουχίας γενετικού υλικού, η ερευνήτρια θα πραγματοποιήσει άλλα 250 πειράματα στον Σταθμό. Ένα από αυτά αφορά την απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπου. Μελέτες που έχει κάνει ήδη η NASA δείχνουν πως το ανοσοποιητικό εξασθενεί, με συνέπεια να μειώνεται η φυσική άμυνα του οργανισμού στις «επιθέσεις» των ιών και των βακτηρίων. «Ο μηχανισμός είναι ακόμη άγνωστος, και μας ενδιαφέρει πολύ να καταλάβουμε τι συμβαίνει στο ανοσοποιητικό σύστημα των αστροναυτών. Με αυτό τον τρόπο, θα αποκτήσουμε περισσότερα στοιχεία και για την παθολογική συμπεριφορά του ανοσοποιητικού εδώ κάτω στη Γη», επισημαίνει. Πριν επιλεγεί για το πρόγραμμα αστροναυτών της NASA, η Ρούμπινς είχε ασχοληθεί ερευνητικά με ιούς όπως ο Έμπολα. «Προφανώς, δεν πρόκειται να μεταφέρουμε στον Σταθμό δείγματα Έμπολα. Ωστόσο, το γεγονός ότι έχω μελετήσει επικίνδυνα παθογόνα με βοηθά να παραμείνω συγκεντρωμένη σε δύσκολες και στρεσογόνες καταστάσεις», καταλήγει. https://www.youtube.com/watch?v=IzgScT2rFOs http://www.naftemporiki.gr/story/1111314/i-proti-prospatheia-anagnosis-dna-sto-diastima

SpaceX: Σε εννέα χρόνια οι πρώτοι άνθρωποι στον πλανήτη Άρη. Η SpaceX θα πρέπει να είναι σε θέση να προσγειώσει τους πρώτους ανθρώπους στον πλανήτη Άρη σε εννέα χρόνια από τώρα, ισχυρίζεται ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Έλον Μασκ. Ο Μασκ επανέλαβε την εμπιστοσύνη του στο χρονοδιάγραμμα κατά την διάρκεια Διάσκεψης το βράδυ της Τετάρτης. «Αν τα πράγματα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να εκτοξεύσουμε ανθρώπους το 2024, με άφιξη στον Άρη το 2025» δήλωσε ο Μασκ. «Αυτό είναι το πλάνο» πρόσθεσε. Ο διευθύνων σύμβουλος της Space X δήλωσε πως σχεδιάζει να δώσει στη δημοσιότητα ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο για την αποίκιση του Άρη σε ένα συνέδριο τον Σεπτέμβριο. Το κοινό ενθουσιάστηκε με τα σχόλια του Μασκ. Όπως δήλωσε ο σχεδιασμός ταξιδιών σε όλο το Ηλιακό Σύστημα και «τελικά σε άλλα αστρικά συστήματα» παρέχει το είδος της έμπνευσης που κάνει την ζωή να αξίζει. Ο ίδιος είχε προηγουμένως πει πως «θα ήθελε να πεθάνει στον Άρη και όχι κατά την πρόσκρουση» τονίζοντας πως «Νομίζω ότι αν θέλει κάποιος να επιλέξει έναν τόπο για να πεθάνει, τότε ο Άρης είναι πιθανώς μια καλή επιλογή». Ο Μασκ έχει ήδη καταπατήσει προθεσμίες που ο ίδιος είχε βάλει. Αλλά είπε πως σκοπεύει να στείλει ένα διαστημόπλοιο της εταιρείας στον Άρη το 2018. Έχει τον εσωτερικό όγκο ενός μεγάλου SUV» δήλωσε και το ταξίδι διαρκεί έξι μήνες, επομένως «είναι πιθανό να μην είναι ιδανικό για τον άνθρωπο» τόνισε ο Μασκ. «Α! και δεν έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει πίσω στη Γη» είπε προκαλώντας τα γέλια του κοινού. «Αυτό το βάλαμε στα ψιλά γράμματα». http://www.pronews.gr/portal/20160602/diastima/49/spacex-se-ennea-hronia-oi-protoi-anthropoi-ston-planiti-ari

Πως σχηματίστηκαν τα πολύγωνα του Πλούτωνα. Όταν η αποστολή New Horizons της NASA πέρασε από τον Πλούτωνα πέρυσι το καλοκαίρι, ανακάλυψε μυστηριώδεις πολυγωνικούς σχηματισμούς σε μια «θάλασσα» από πάγο αζώτου. Είναι ένα από τα πιο ασυνήθιστα γεωλογικά φαινόμενα στο Ηλιακό Σύστημα, και οι ερευνητές της αποστολής πιστεύουν πλέον ότι γνωρίζουν την εξήγηση. Η επιφάνεια του Πλούτωνα, κατεψυγμένη στους -236 βαθμούς Κελσίου, αποτελείται κυρίως από πάγο νερού, τόσο σκληρό που συμπεριφέρεται σαν πέτρωμα και σχηματίζει βουνά με ύψος μέχρι 5 χιλιόμετρα. Υπάρχει όμως και μια μεγάλη λεκάνη σε σχήμα καρδιάς, ανεπίσημα γνωστή ως «Κοιλάδα Σπούτνικ», η οποία είναι σήμερα γεμάτη με πάγο αζώτου, αρκετά μαλακό ώστε να ρέει σαν ρευστό. Η κάτασπρη επιφάνεια της λεκάνης χωρίζεται σε πολύγωνα, τα οποία έχουν μέγιστη διάσταση γύρω στα 50 χιλιόμετρα και είναι περίπου 50 μέτρα ψηλότερα στο κέντρο από ό,τι στα άκρα τους. Η κυψελωτή εμφάνιση της πεδιάδας οφείλεται σε ρεύματα μεταφοράς θερμότητας, συμπεραίνουν οι ερευνητές της αποστολής στην τελευταία δημοσίευσή τους στο Nature [Vigorous convection as the explanation for Pluto’s polygonal terrain και Convection in a volatile nitrogen-ice-rich layer drives Pluto’s geological vigour]. http://www.nature.com/nature/journal/v534/n7605/full/nature18016.html http://www.nature.com/nature/journal/v534/n7605/full/nature18289.html Η διαδικασία ξεκινά σε μεγάλο βάθος, εκεί όπου η εσωτερική θερμότητα του πλανήτη νάνου θερμαίνει το άζωτο, το λιώνει και το αναγκάζει να κινηθεί ανοδικά προς την επιφάνεια. Εκεί, το άζωτο στερεοποιείται εκ νέου και σχηματίζει πολύγωνα, τα οποία στη συνέχεια αρχίζουν ξανά να βυθίζονται, επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία. «Βρήκαμε ενδείξεις ότι, ακόμα και σε έναν μακρινό, ψυχρό σώμα δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη Γη, υπάρχει αρκετή ενέργεια για έντονη γεωλογική δραστηριότητα, εφόσον υπάρχουν τα κατάλληλα συστατικά, δηλαδή κάτι μαλακό και εύπλαστο όπως το στερεό άζωτο» λέει ο Ουίλιαμ ΜακΚίνον του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο Σεντ Λιούις, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Μετρήσεις του New Horizons που τροφοδοτήθηκαν σε υπολογιστικά μοντέλα δείχνουν ότι η «θάλασσα» παγωμένου αζώτου πάνω στην οποία επιπλέουν τα παγόβουνα έχει το εντυπωσιακό βάθος των 5 με 10 χιλιομέτρων. Η συνεχής ανανέωση της επιφάνειας λόγω των ρευμάτων μεταφοράς θερμότητας εξηγεί γιατί η επιφάνεια της Κοιλάδας Σπούτνικ είναι εντελώς καθαρή από κρατήρες πρόσκρουσης -οι ερευνητές εκτιμούν ότι ολόκληρη η επιφάνεια ανασχηματίζεται κάθε λίγα εκατομμύρια χρόνια. Όπως επισημαίνει ο ΜακΚίνον, η ίδια γεωλογική διαδικασία δεν αποκλείεται να εξηγεί και την κατάλευκη, καθαρή επιφάνεια και άλλων σωμάτων στη Ζώνη του Κάιπερ -έναν δακτύλιο από παγωμένα σώματα που εκτείνεται πέρα από την τροχιά του Πλούτωνα. Ο Πλούτωνας είναι το μόνο αντικείμενο αυτής της γειτονιάς που έχει μελετηθεί από κοντά. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει σύντομα: αφού προσπέρασε τον Πλούτωνα, το New Horizons κατευθύνεται προς ένα δεύτερο σώμα της Ζώνης του Κάιπερ, γνωστό με την ονομασία 2014 MU69. Εφόσον η NASA εγκρίνει και επίσημα το κονδύλι για την παράταση της αποστολής, το σκάφος θα φτάσει στο στόχο την 1η Ιανουαρίου 2019. http://physicsgg.me/2016/06/02/%cf%80%cf%89%cf%82-%cf%83%cf%87%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%ba%ce%b1%ce%bd-%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%bf%ce%bb%cf%8d%ce%b3%cf%89%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bb%ce%bf/

To στιλέτο του Τουταγχαμών έχει εξωγήινη προέλευση. Ένα κομψό εγχειρίδιο που βρέθηκε στον τάφο του φαραώ Τουταγχαμών κατασκευάστηκε από σίδηρο που πρέπει να προήλθε από μετεωρίτη, αποκαλύπτει νέα μελέτη, επιβεβαιώνοντας τις υποψίες για την εξωγήινη προέλευση του σιδήρου που χρησιμοποιούσαν οι Αιγύπτιοι πριν από την Εποχή του Σιδήρου. Το περίτεχνο μαχαίρι βρέθηκε ακουμπισμένο στον μηρό της μούμιας του Τουταγχαμών όταν ο βρετανός αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ άνοιξε τον τάφο στην Κοιλάδα των Βασιλέων το 1925. Χρονολογείται στον 14ο αιώνα π.Χ. και είναι ένα από τα σχετικά λίγα σιδερένια αντικείμενα που κατασκευάστηκαν πριν περάσει η Αίγυπτος στην Εποχή του Σιδήρου -οι πρώτες ενδείξεις για χυτήρια σιδήρου στην Αίγυπτο χρονολογούνται στον έκτο αιώνα π.Χ. Το εγχειρίδιο του Τουταγχαμών, το οποίο εκτίθεται στο Μουσείο του Καΐρου, δεν είχε υποβληθεί μέχρι σήμερα σε χημικές αναλύσεις, καθώς οι παλαιότερες διαθέσιμες μέθοδοι θα απαιτούσαν τη λήψη δειγμάτων. Χάρη σε μια νέα, φορητή συσκευή φασματομετρίας φθορισμού ακτίνων Χ, ερευνητές από την Ιταλία και την Αίγυπτο κατάφεραν να αναλύσουν το ανεκτίμητης αξίας εύρημα χωρίς καν να το αγγίξουν. Η εξέταση αποκάλυψε ότι το μεταλλικό κράμα περιείχε 11% νικέλιο, κάτι που παραπέμπει σε μετεωρίτη. Ο σίδηρος που εξορύσσεται στη Γη δεν υπερβαίνει το 4%, επισημαίνουν οι ερευνητές παρουσιάζοντας τα ευρήματα στην επιθεώρηση Meteoritics & Planetary Science. Αυτό που επιβεβαίωσε τελικά επιβεβαίωσε τις υποψίες ήταν η παρουσία κοβαλτίου, ενός στοιχείου που σπανίζει από τα μεταλλεύματα των γήινων ορυχείων Επιπλέον, οι ερευνητές εξέτασαν όλους τους γνωστούς μετεωρίτες που έχουν βρεθεί σε ακτίνα 2.000 χιλιομέτρων από την Ερυθρά Θάλασσα και αναγνώρισαν έναν, τον μετεωρίτη του Κάργκα, ο οποίος βρέθηκε δυτικά της Αλεξάνδρειας και παρουσιάζει ακριβώς την ίδια αναλογία σιδήρου-νικελίου-κοβαλτίου. Αυτό αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κατασκευάστηκε το εγχειρίδιο του Τουταγχαμών από κάποιον διαστημικό βράχο που έπεσε στη Γη με την ίδια βροχή μετεωριτών όπως ο μετεωρίτης του Κάργκα. Τα συμπεράσματα της ερευνητικής βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο και τον Ντέρεκ Σίαρς, ειδικό του Ερευνητικού Κέντρου «Έιμς» της NASA, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Αν βρει κανείς ένα κομμάτι μέταλλο που περιέχει νικέλιο, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι μπορεί να πρόκειται για μετεωρίτη» ανέφερε ο Σίαρς στο Discovery News. «Και αν βρει κανείς την αναλογία νικελίου-κοβαλτίου, όπως συνέβη σε αυτήν την μελέτη, τότε είναι σίγουρο πως πρόκειται πράγματι για μετεωρίτη» πρόσθεσε. Επισήμανε μάλιστα πως στην αρχαία Αίγυπτο η κατασκευή αντικειμένων από σιδερένιους μετεωρίτες δεν ήταν ιδιαίτερα σπάνια: «Υπάρχουν ισχυρές υποψίες ότι το μεγαλύτερο μέρος του μετάλλου που ανακαλύφθηκε στις πυραμίδες προέρχεται από μετεωρίτες» είπε. Οι ιστορικοί επιβεβαιώνουν εξάλλου ότι ο ουρανός ήταν πράγματι σημαντικός για τους αρχαίους Αιγυπτίους, οι οποίοι πίστευαν μάλιστα ο θεοί είχαν οστά από σίδερο. Χρησιμοποιούσαν μάλιστα ένα ειδικό ιερογλυφικό που σήμαινε «σίδερο από το διάστημα». Η τελευταία μελέτη έρχεται να προστεθεί σε έρευνα του 2013 που έδειχνε ότι μια σιδερένια μακρόστενη χάντρα που ανακαλύφθηκε το 1911 νότια του Καΐρου και χρονολογείται ακόμα παλαιότερα, στα 5.000 χρόνια πριν, ήταν κατασκευασμένη από υλικό μετεωρίτη. Το εγχειρίδιο, πάντως, φαίνεται πως δεν είναι το μόνο αντικείμενο μετεωρικής προέλευσης στον τάφο του Τουταγχαμών. To κόσμημα που βρέθηκε πάνω στο στήθος του περιλαμβάνει έναν πράσινο σκαραβαίο φτιαγμένο από φυσικό γυαλί της ερήμου της Λιβύης, για το οποίο πολλοί πιστεύουν ότι σχηματίστηκε κατά την πρόσκρουση μετεωριτών στην άμμο της ερήμου. Στην φωτογραφία Αιγυπτιακό ιερογλυφικό που σημαίνει «σίδερο από τον ουρανό» http://physicsgg.me/2016/06/02/to-%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%bb%ce%ad%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%84%ce%b1%ce%b3%cf%87%ce%b1%ce%bc%cf%8e%ce%bd-%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%ce%b5%ce%be%cf%89%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd/

Ανίχνευσαν υδρογόνο σε γαλαξία 5 δισ. έτη φωτός από τη Γη. Αστρονόμοι από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες πέτυχαν ένα νέο ρεκόρ απόστασης στη ραδιο-αστρονομία, ανιχνεύοντας τις ραδιο-εκπομπές από ατομικό υδρογόνο, το πιο άφθονο χημικό στοιχείο στο σύμπαν, σε έναν γαλαξία σε απόσταση σχεδόν πέντε δισεκατομμυρίων ετών από τη Γη. Η παρατήρηση έγινε με την Πολύ Μεγάλη Συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων Καρλ Γιάνσκι (Karl Janski Very Large Array) στο Νέο Μεξικό, η οποία ανήκει στο Εθνικό Παρατηρητήριο Ραδιοαστρονομίας (NRAO) του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών των ΗΠΑ. Η διεθνής αστρονομική ομάδα, με επικεφαλής τη Χιμένα Φερνάντεζ του Πανεπιστημίου Ράτγκερς, έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «Astrophysical Research Letters» [Highest Redshift Image of Neutral Hydrogen in Emission: A CHILES Detection of a Starbursting Galaxy at z=0.376]. http://arxiv.org/pdf/1606.00013v1.pdf Οι αστρονόμοι ανίχνευσαν το αχνό ραδιο-σήμα του υδρογόνου στον μεγάλο σπειροειδή γαλαξία Cosmos J10054, στο πλαίσιο του προγράμματος CHILES, το οποίο θα μελετήσει με ραδιοτηλεσκόπια το υδρογόνο σε γαλαξίες που έχουν απόσταση έως έξι δισ. ετών φωτός. «Σχεδόν διπλασιάσαμε το ρεκόρ απόστασης για τέτοιου είδους παρατηρήσεις» δήλωσε η Φερνάντεζ και τόνισε ότι η ανακάλυψη ρίχνει περισσότερο φως στον τρόπο που οι γαλαξίες αναπτύσσονται προσελκύοντας νέφη υδρογόνου και πώς τα χάνουν στην πορεία της εξέλιξής τους. Το υδρογόνο συνιστά την πρώτη ύλη για τη δημιουργία των άστρων. Στη διάρκεια της ζωής τους, οι γαλαξίες «ρουφούν» αυτά τα αέρια, τα οποία τελικά ενσωματώνονται στο εσωτερικό των νέων άστρων. Όταν τα άστρα εκρήγνυνται ως υπερκαινοφανείς αστέρες (σούπερ-νόβα), καθώς και μέσω των ηλιακών «ανέμων» τους όσο ακόμη υπάρχουν, το αέριο αυτό υδρογόνο σταδιακά «δραπετεύει» ξανά από τους γαλαξίες. http://physicsgg.me/2016/06/02/%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b1%ce%bd-%cf%85%ce%b4%cf%81%ce%bf%ce%b3%cf%8c%ce%bd%ce%bf-%cf%83%ce%b5-%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%be%ce%af%ce%b1-5-%ce%b4%ce%b9%cf%83-%ce%ad%cf%84/

Το σύμπαν επεκτείνεται ταχύτερα από ό,τι νόμιζαν έως τώρα οι επιστήμονες. Μια πολύ σημαντική και απρόσμενη ανακάλυψη έκαναν αμερικανοί αστρονόμοι, με την βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ». Το σύμπαν επεκτείνεται με ρυθμό ταχύτερο -κατά 5% έως 7%- από ό,τι πίστευαν έως τώρα οι επιστήμονες. Ο νέος υπολογισμός βασίζεται σε μετρήσεις των αποστάσεων από περίπου 2.400 άστρα σε 19 γαλαξίες. Οι νέες εκτιμήσεις έχουν μεγαλύτερη ακρίβεια από ποτέ και μειώνουν μόνο στο 2,4% το ποσοστό αβεβαιότητας για τον ρυθμό επέκτασης του σύμπαντος. Οι προσπάθειες συνεχίζονται για να κατέβει η αβεβαιότητα περαιτέρω στο 1%. Με βάση τις νέες μετρήσεις, ο ρυθμός επέκτασης, γνωστός και ως «σταθερά του Χαμπλ», εκτιμάται ότι είναι 73,2 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο ανά μεγαπαρσέκ (ένα μεγαπαρσέκ ισοδυναμεί με 3,26 εκατομμύρια έτη φωτός). Αυτό σημαίνει ότι οι κοσμικές αποστάσεις ανάμεσα στα ουράνια σώματα (και τη Γη) θα διπλασιασθούν σε 9,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νομπελίστα Άνταμ Ρις του διαστημικού ινστιτούτου Space Telescope Science Institute και του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς στη Βαλτιμόρη, θα κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "The Astrophysical Journal". «Αυτή η αναπάντεχη ανακάλυψη μπορεί να μας δώσει σημαντικές ενδείξεις για να κατανοήσουμε αυτά τα μυστηριώδη τμήματα του σύμπαντος, που αποτελούν το 95% του παντός και δεν εκπέμπουν φως, όπως είναι η σκοτεινή ενέργεια, η σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ακτινοβολία», δήλωσε ο Άνταμ Ρις. Όμως και η νέα εκτίμηση αποτελεί ένα αίνιγμα για τους επιστήμονες, καθώς διαφέρει σημαντικά από τον ρυθμό επέκτασης του σύμπαντος που προκύπτει με βάση μετρήσεις της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου μετά την «Μεγάλη Έκρηξη», τις οποίες έχουν κάνει ήδη οι δορυφόροι «Πλανκ» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και WMAP της NASA. Σύμφωνα με αυτές τις μετρήσεις, η «σταθερά του Χαμπλ» είναι 9% και 5% μικρότερη αντίστοιχα, σε σχέση με τις υπολογισμούς με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου «Χαμπλ». Όπως είπε ο νομπελίστας, η μεγάλη πρόκληση είναι να βρεθεί μια «γέφυρα» ανάμεσα στους διαφορετικούς υπολογισμούς. Τόνισε επίσης ότι μια εξήγηση για τον ταχύτερο ρυθμό του σύμπαντος είναι ότι η σκοτεινή ενέργεια απομακρύνει τους γαλαξίες μεταξύ τους με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη από ό,τι είχε υποτεθεί έως τώρα. Άλλες πιθανές εξηγήσεις είναι ότι η σκοτεινή ύλη διαθέτει περίεργα και απρόσμενα χαρακτηριστικά, ότι στο σύμπαν δρα μια σκοτεινή ακτινοβολία από ένα άγνωστο υποατομικό ωματίδιο ή ότι η γενική θεωρία σχετικότητας (βαρύτητας) του Αϊνστάιν δεν είναι πλήρης. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/to_sympan_epekteinetai_taxytera_apo_o_ti_nomizan_eos_tora_oi_epistimones-64386528/

Το νεο πλήρωμα ΔΔΣ-48/49 Το κύριο πλήρωμα περιλαμβάνει τον διοικητή του πλοίου "MS Ένωση," ο διοικητής του ΔΔΣ-49 Ανατόλι Ivanishin (Roscosmos), ο ιπτάμενος μηχανικός του πλοίου, ISS-48/49 Takuya Onishi (JAXA) και Flight Engineer-2 μηχανικός πτήσης 48/49 Kathleen Rubins (NASA). Το πλήρωμα ασφαλείας - ο κοσμοναύτης Όλεγκ Novitsky Roscosmos, ο αστροναύτης της ESA Thomas Sands και ο αστροναύτης της NASA Πέγκυ Whitson. Κατά τη διάρκεια της αποστολής στον ISS ο κοσμοναύτης της Roscosmos θα λάβει μέρος σε 39 πειραματα γεωφυσικής, βιοϊατρικής, βιοτεχνολογίας και τεχνολογικά πειράματα. Ανάμεσά τους - ένα τεχνολογικό πείραμα "Response", κατά τη διάρκεια της οποίας πραγματοποιείται ελεγχος μετέωρων και τεχνολογικα σωματίδια στο εξωτερικό του σταθμού και να πειραματιστούν "Biopolymer" με στόχο την ανάπτυξη μεθόδων για την παραγωγή πολυμερών υλικών ανθεκτικά στη βιολογική διάβρωση. Αστροναύτης Takuya Onishi είπε για το φυλαχτό της εκστρατείας - μια καφέ αρκούδα cub, το αγαπημένο παιχνίδι της κόρης του. "Χαίρομαι που ο διοικητής μου έδωσε την ευκαιρία να επιλέξουν την μασκότ η οποία θα είναι σε μας« Ένωση »για να χρησιμεύσει ως δείκτης της βαρύτητας - ομολόγησε Τ Onishi. - Δυστυχώς, η αρκούδα είχε ήδη σε καραντίνα και δεν μπορούσα να το πάρετε μαζί σας για να σας δείξει ". Η Kathleen Rubins παραδέχθηκε την αγαπη της για την επιστήμη και πάντα ήθελε να γίνει βιολόγος: «Έχω μελετήσει το ανοσοποιητικό σύστημα, έγινα καθηγητής, εργάστηκα σκληρά στο εργαστήριο», και σημείωσε ότι στο διάστημα χρειάζονται υψηλους επαγγελματίες - βιολόγους, μηχανικους, γιατρούς και τους πιλότους. http://www.roscosmos.ru/22277/ 26 χρόνια από την εκτόξευση της ενότητας "Kristall" στον σταθμό "Mir" Ακριβώς πριν από 26 χρόνια, στις 31 Μάη 1990, από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ το όχημα εκτόξευσης "Proton-K» εκτόξευσε σε τροχιά την τέταρτη ενότητα του σταθμού"Mir" - "Crystal". Στις 10 Ιούν η μονάδα αγκυροβολησε στο διαμέρισμα μεταφοράς , και στη συνέχεια χειροκίνητα μεταφέρθηκε σε μια από τις πλευρικές μονάδες. Το "Crystal" ήταν ένα μοναδικό επιστημονικό εργαστήριο για την έρευνα στην επιστήμη των υλικών. Επί του σκάφους τοποθετήθηκαν οργάνα για τη μελέτη βιομηχανικής παραγωγής των υλικών σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Η γκάμα του εξοπλισμού περιλαμβάνει την εγκατάσταση "Gallar» και «Κρατήρας», «Area-02", "Area-03" και "Optizon-1", καθώς και την εγκατάσταση της βιοτεχνολογίας "Svetlana", "ρεύμα", "Αϊνούρ", "Biokrist" «ανασυνδυασμού», «Vita» και «Maksat". Στην εξωτερική επιφάνεια των "Crystal" αναπτύχθηκαν μονάδες του συστήματος πρόωσης, δεξαμενές καυσίμων, ηλιακοί συλλέκτες με ανεξάρτητους προσανατολισμούς προς τον ήλιο, καθώς και κεραίες και αισθητήρες. Τον Ιούνιο του 1995, η μονάδα χρησιμοποιήθηκε για την προσάρτηση με το σταθμό του αμερικανικού διαστημικού λεωφορείου "Ατλαντίς". http://www.energia.ru/ru/news/news-2016/news_05-31.html Πέντε νέους δορυφόρους θα θέσει σε τροχιά η Κίνα την επόμενη πενταετία. Πέντε νέους δορυφόρους θα θέσει σε τροχιά η Κίνα μέσα στην επόμενη πενταετία, στο πλαίσιο της επέκτασης του επιστημονικού-διαστημικού προγράμματος της, σύμφωνα με σημερινές δηλώσεις Κινέζου επιστήμονα. Οι πέντε δορυφόροι, συμπεριλαμβανομένης και μιας σινο-ευρωπαϊκής διαστημικής αποστολής, θα επικεντρώνονται στην παρατήρηση της ηλιακής δραστηριότητας και τις επιπτώσεις της στο γήινο περιβάλλον. Σύμφωνα με τον Ου Τζι, διευθυντή του Εθνικού Διαστημικού Κέντρου της Κίνας, οι δορυφόροι θα ερευνούν επίσης ζητήματα που σχετίζονται με την επίδραση του διαστήματος στις γήινες καιρικές συνθήκες, αλλά και τις επιπτώσεις από τις μαύρες τρύπες. http://www.naftemporiki.gr/story/1110229/pente-neous-doruforous-tha-thesei-se-troxia-i-kina-tin-epomeni-pentaetia

Το νερό στη Σελήνη προέρχεται κυρίως από αστεροειδείς. Το περισσότερο νερό που υπάρχει στο εσωτερικό του φεγγαριού, μεταφέρθηκε από αστεροειδείς που «βομβάρδισαν» τη Σελήνη πριν από 4,3 έως 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, με επικεφαλής την Τζέσικα Μπαρνς του βρετανικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications» [An asteroidal origin for water in the Moon], http://www.nature.com/ncomms/2016/160531/ncomms11684/full/ncomms11684.html κατέληξαν στο συμπέρασμά τους μέσα από ένα συνδυασμό χημικής ανάλυσης σεληνιακών γεωλογικών δειγμάτων και ανάπτυξης μοντέλων σε υπολογιστές. Όταν οι αποστολές «Απόλλων» της NASA έφθασαν στη Σελήνη, η αρχική εντύπωση ήταν ότι δεν υπήρχε «ούτε σταγόνα νερού». Όμως σταδιακά αυτή η εκτίμηση έχει αλλάξει. Η εκτίμηση της νέας μελέτης είναι ότι το νερό διοχετεύθηκε «εξ ουρανού» στον δορυφόρο της Γης στη διάρκεια μιας περιόδου 10 έως 200 εκατομμυρίων ετών και ενώ ακόμη στο φεγγάρι υπήρχε ένας ωκεανός λιωμένου μάγματος. Η Σελήνη πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε από την πρόσκρουση ενός μεγάλου ουράνιου σώματος στη Γη πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Η προσθήκη του νερού σε αυτό το μάγμα έγινε κυρίως από αστεροειδείς (πάνω από 80% του συνολικού νερού) και πολύ λιγότερο από κομήτες (κάτω από 20%), σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις. Το νερό που περιείχαν αυτά τα σώματα, εισχώρησαν στο λιωμένα μάγμα και μετά στο εσωτερικό του φεγγαριού. Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν ότι ένα μικρό ποσοστό του σεληνιακού νερού μπορεί να έχει και γήινη προέλευση, ως απομεινάρι από τη δημιουργία του φεγγαριού μετά την κατακλυσμική πρόσκρουση ενός σώματος πάνω στη Γη. http://physicsgg.me/2016/05/31/%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%b5%cf%81%cf%8c-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ad%cf%81%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%af%cf%89%cf%82-%ce%b1/

Επιστήμονες υποστηρίζουν πως ο «Πλανήτης 9» κατάγεται από άλλο ηλιακό σύστημα. Ο «Πλανήτης 9» είναι πολύ πιθανόν να «γεννήθηκε» σε ένα διαφορετικό ηλιακό σύστημα και να τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο μας αρκετά μετά τον σχηματισμό του. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν αστρονόμοι του πανεπιστημίου του Λουντ στη Σουηδία, «τρέχοντας» ένα υπολογιστικό μοντέλο για την προέλευση του «Πλανήτη Χ», όπως αλλιώς είναι γνωστός. Η υπόθεση ύπαρξης του «Πλανήτη 9» πρωτοδιατυπώθηκε από τους αστρονόμους Μάικλ Μπράουν και Κόνσταντιν Μπάτιγκιν του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech). Στις αρχές του χρόνου, οι δύο επιστήμονες ανακοίνωσαν πως οι τροχιές έξι ουράνιων αντικειμένων, τα οποία βρίσκονται μακρύτερα από τον Πλούτωνα, δίνουν ισχυρές ενδείξεις για έναν ακόμη «κάτοικο» στο ηλιακό μας σύστημα, τον ένατο κατά σειρά. Τώρα, σύμφωνα με το μοντέλο των Σουηδών αστρονόμων, ο «Πλανήτης Χ» ίσως κρύβει ακόμη περισσότερες εκπλήξεις, καθώς είναι πολύ πιθανόν να τον «έκλεψε» ο Ήλιος μας από τον μητρικό του αστέρα πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Μία θεωρία που, αν επιβεβαιωθεί, θα σημαίνει πως πρόκειται για τον πρώτο εξωπλανήτη που ανακαλύφθηκε στο ηλιακό μας σύστημα. Για την ακρίβεια, ο όρος «εξωπλανήτης» δηλώνει οποιονδήποτε πλανήτη ο οποίος βρίσκεται πέρα από το ηλιακό μας σύστημα. Επομένως, στην περίπτωση που αποδειχθεί ο ισχυρισμός των αστρονόμων από το πανεπιστήμιο του Λουντ, τότε θα πρέπει να αναθεωρηθεί ο ορισμός. «Αποτελεί ειρωνεία της τύχης το γεγονός ότι, ενώ οι επιστήμονες εντοπίζουν εξωπλανήτες εκατοντάδες έτη φωτός μακριά, ενδεχομένως ένα τέτοιο σώμα κρύβεται στην “αυλή” μας», λέει χαρακτηριστικά στο σάιτ του σουηδικού πανεπιστημίου ο Αλεξάντερ Μούστιλ, αστρονόμος και μέλος της ομάδας. Κατά κανόνα, οι αστέρες γεννιούνται σε σμήνη, με συνέπεια να διασταυρώνονται συχνά οι τροχιές τους. Έτσι, σε αυτές τις κοσμικές «συναντήσεις», ένα άστρο μπορεί να «κλέψει» έναν ή περισσότερους πλανήτες από κάποιον γειτονικό του ήλιο. Αυτό υποστηρίζουν οι επιστήμονες πως συνέβη και στην περίπτωση του «Πλανήτη 9». Έτσι, πιθανότατα ο «Πλανήτης 9» να είχε εξωθηθεί στα όρια του αρχικού ηλιακού του συστήματος από τους υπόλοιπους τότε «συγκατοίκους» του. Με δεδομένο λοιπόν πως περιφερόταν σε αρκετά μεγάλη απόσταση από τον μητρικό του αστέρα, ο Ήλιος μας είχε τη δυνατότητα να τον αποσπάσει μέσω της βαρυτικής του έλξης. «Όταν ο Ήλιος αποχωρίστηκε από το αστρικό σμήνος στο οποίο δημιουργήθηκε, ο “Πλανήτης 9” τον ακολούθησε, παραμένοντας σε τροχιά γύρω του», σημειώνει ο Σουηδός αστρονόμος. Με δεδομένο πως η ύπαρξη του πλανήτη δεν έχει ακόμη καν επιβεβαιωθεί με άμεσες παρατηρήσεις, θα χρειασθούν πολλές ακόμη έρευνες για να εξακριβωθεί η καταγωγή του. Ωστόσο, αν η θεωρία των αστρονόμων από τη Σουηδία επαληθευτεί, τότε θα έχει ανοίξει ένας νέος δρόμος για την κατανόηση των ηλιακών συστημάτων. «Στην πραγματικότητα, θα πρόκειται για τον μοναδικό εξωπλανήτη που θα μπορούσε να “επισκεφθεί” ένα διαστημόπλοιο για επιτόπια έρευνα», καταλήγει ο Μούστιλ. http://www.naftemporiki.gr/story/1110163/epistimones-upostirizoun-pos-o-planitis-9-katagetai-apo-allo-iliako-sustima

Ο γαλαξίας μας έχει μάζα όσο 700 δισ. Ήλιοι. Σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις η μάζα του γαλαξία μας είναι 700 δισεκατομμύρια φορές η μάζα του ήλιου (7·1011 M☉, όπου η μάζα του ήλιου ισούται με M☉=2·1030 kg). Η μάζα αυτή περιλαμβάνει τα πάντα: άστρα, μαύρες τρύπες, νέφη αερίων, αστρόσκονη, σκοτεινή ύλη και κάθε είδους...UFO. Η προηγούμενη εκτίμηση ήταν αρκετά μεγαλύτερη, γύρω στο ένα τρισεκατομμύριο Ήλιους. Ο υπολογισμός όλης της μάζας του γαλαξία μας είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, εν μέρει επειδή μόνο ένα μέρος του φαίνεται από τα τηλεσκόπια. Η νέα εκτίμηση, από τον καθηγητή Ουίλιαμ Χάρις και τη Γκουέντολιν Ίντι του Πανεπιστημίου Μακμάστερ του Καναδά, παρουσιάσθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Καναδικής Αστρονομικής Εταιρείας και υποβλήθηκε για δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "The Astrophysical Journal". Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, που αναμένεται πάντως να αναθεωρηθούν ξανά στο μέλλον, καθώς συνεχώς οι επιστήμονες μαθαίνουν περισσότερα πράγματα για τον γαλαξία μας, η σκοτεινή ύλη αποτελεί το 88% περίπου της μάζας του. http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/o_galaksias_mas_exei_maza_oso_700_dis_ilioi-64385476/

Το βραχιόλι που διαβάζει συναισθήματα. Ενα έξυπνο βραχιόλι που αναγνωρίζει τα συναισθήματα του ανθρώπου που το φορά, καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, έφτιαξαν δύο νέοι Ελληνες επιστήμονες. Το βραχιόλι συλλέγει αυτομάτως βιοσήματα από το χέρι του χρήστη, ενώ αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης «διαβάζουν» τη συναισθηματική του κατάσταση. Το Feel, όπως ονομάζεται η καινοτόμος συσκευή, συνδέεται μέσω ειδικής εφαρμογής με smart phones, με αποτέλεσμα ο χρήστης να λαμβάνει στο κινητό του τηλέφωνο συμβουλές ψυχικής ευεξίας και διαχείρισης των συναισθημάτων του ανάλογα με την κατάσταση που βιώνει εκείνη τη στιγμή: «Ακου ένα τραγούδι», «Πάρε πέντε βαθιές ανάσες», «Περπάτα για πέντε λεπτά», «Δες αυτό το video στο youtube», «Πήγαινε για τρέξιμο», «Τηλεφώνησε στο «x» πρόσωπο»... Η ιδέα, που μοιάζει βγαλμένη από σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ανήκει στον Γιώργο Ελευθερίου και τον Χάρη Τσίρμπο, δύο αποφοίτους του ΕΜΠ με καταγωγή από τη Νάξο, που παρά τη νεαρή τους ηλικία ετοιμάζονται να κατακτήσουν τον κόσμο. Το Feel (www.myfeel.co) έχει γίνει δεκτό με ενθουσιασμό στην Αμερική, όπου ζει και εργάζεται ο Γιώργος Ελευθερίου, ενώ σχετικά αφιερώματα έχουν φιλοξενηθεί στο περιοδικό «Forbes» και στον ηλεκτρονικό Τύπο. Ηδη έχουν ξεκινήσει οι προπωλήσεις στην τιμή των 149 δολαρίων με πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα, ενώ το προϊόν αναμένεται να κυκλοφορήσει μαζικά στην αγορά τον Φεβρουάριο του 2017 αντί 199 δολαρίων. Αρχικά στις αγορές της Βορείου Αμερικής και της Δυτικής Ευρώπης και στη συνέχεια στον υπόλοιπο κόσμο. «Ολα ξεκίνησαν πριν από ενάμιση χρόνο όταν ο Χάρης ήρθε να με επισκεφθεί στη Νέα Υόρκη καθώς θα μιλούσε σε ένα συνέδριο στο Σικάγο. Εκείνη την περίοδο ήμουν ενθουσιασμένος με το καινούργιο μου fitbit, που έδειχνε πόσο είχα τρέξει, πόσο περπατούσα και του έλεγα για αστείο ότι αυτές οι wearable συσκευές που εξαπλώνονται με ραγδαίους ρυθμούς, ειδικά στην Αμερική, το μόνο που δεν μετρούν ακόμη είναι τα ανθρώπινα συναισθήματα. Εκπληκτος τον άκουσα να μου λέει ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό», εξηγεί μιλώντας στο «Εθνος» ο Γιώργος Ελευθερίου, ο οποίος πριν από πέντε χρόνια πήγε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Columbia University. Επειτα παρέμεινε στην Αμερική εργαζόμενος ως σύμβουλος επιχειρήσεων σε κορυφαίες εταιρείες, μεταξύ των οποίων η McKinsey και η Cisco. «Ο Χάρης είχε ασχοληθεί ήδη με τη Βιοϊατρική Τεχνολογία - αυτήν τη στιγμή είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Εργαστήριο Βιοϊατρικής του ΕΜΠ και έχει εργαστεί σε πληθώρα προγραμμάτων σε ερευνητικά ιδρύματα της Ελλάδας και της Αμερικής. Οπότε γνώριζε ότι είναι δυνατή η παρακολούθηση της αλλαγής των ανθρωπίνων συναισθημάτων μέσα από ειδικούς αλγορίθμους. Σήμερα όλο και περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν από άγχος, στρες ή και θλίψη. Το βραχιόλι έχει τη δυνατότητα να καταλαβαίνει τα χαρακτηριστικά αυτών των συναισθημάτων και το πώς φτάνουμε να έχουμε αρνητικές συναισθηματικές συνήθειες. Οι έρευνες στον τομέα της Ψυχολογίας έχουν καταλήξει στο ότι για να προσεγγίσουμε τη μακροχρόνια ευτυχία χρειαζόμαστε δύο στοιχεία: Πρώτον να δούμε τι είναι αυτό που ενεργοποιεί στον καθένα μας άγχος και θλίψη ή χαρά και ικανοποίηση και δεύτερον να δημιουργήσουμε καινούργιες συνήθειες με θετικό πρόσημο. Το Myfeel καλύπτει και τα δύο αυτά πεδία. Δημιουργεί ένα συναισθηματικό ημερολόγιο ημέρας, ώστε ο χρήστης να καταλάβει στο τέλος της πώς αισθάνθηκε και τι ήταν αυτό που τον έκανε να νιώσει έτσι. Παράλληλα είναι ένας φορητός «σύμβουλος ζωής» αφού σε ζωντανό χρόνο παρέχει συμβουλές ψυχολογίας», προσθέτει. Στόχος των ερευνητών για το μέλλον είναι να αναπτύξουν νέες τεχνολογίες που θα «διαβάζουν» τα ανθρώπινα συναισθήματα μέσω της φωνής, των εκφράσεων του προσώπου και της ανάλυσης του κειμένου. Το μέλλον είναι πιο κοντά από όσο ίσως πιστεύαμε... Τι μετρά η συσκευή Feel Οι ενσωματωμένοι αισθητήρες στο Feel καταγράφουν μια σειρά βιοσημάτων, μεταξύ των οποίων την θερμοκρασία του σώματος, τους παλμούς της καρδιάς, την εφίδρωση, ενώ στο παρασκήνιο αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης που αναπτύχθηκαν μετά από πολλές ώρες ακαδημαϊκής έρευνας, μερικές εκ των οποίων στο Πανεπιστήμιο ΜΙΤ, αναγνωρίζουν τα συναισθήματα και επικοινωνούν μέσω κινητού τηλεφώνου με τον χρήστη. «Σε ακραίες περιπτώσεις η ειδοποίηση γίνεται από το ίδιο το βραχιόλι. Αν για παράδειγμα ο χρήστης οδηγεί και ξαφνικά γίνεται πολύ θυμωμένος, μια δόνηση του επισημαίνει να καλμάρει γιατί βρίσκεται σε κίνδυνο», εξηγεί ο Γιώργος Ελευθερίου. Οι συμβουλές που παρέχονται είναι απολύτως προωποποιημένες. «Για παράδειγμα, όταν παρατηρούμε ότι κάποιος ακούγοντας ένα συγκεκριμένο τραγούδι στο Spotify νιώθει καλά, και το διαπιστώνουμε αρκετές φορές, τη στιγμή που θα βρεθεί πιεσμένος το σύστημα θα του δώσει συμβουλή: «Ακου το συγκεκριμένο τραγούδι» ή «πάρε πέντε βαθιές ανάσες». Αν, όμως, οι αλγόριθμοι εντοπίσουν ότι οι πέντε ανάσες δεν είχαν θετική επίδραση πάνω του, τότε την επόμενη φορά θα του προτείνει κάτι διαφορετικό». Με τον τρόπο αυτόν ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να διαμορφώνει το προσωπικό του πλάνο ψυχικής ευεξίας, να βάζει στόχους για τη μείωση του στρες, τη διαχείριση του θυμού ή απλώς για να γίνει πιο χαρούμενος. Μπορεί να ελέγχει την πρόοδο ή την οπισθοχώρηση που σημειώνει, ενώ το βραχιόλι τον επιβραβεύει με πόντους κάθε φορά που ακολουθεί τη συμβουλή με επιτυχές αποτέλεσμα. Η ομάδα Sentio Solutions αποτελείται από δέκα ερευνητές στην Ελλάδα και την Αμερική, με εξειδίκευση στο Marketing, τη Βιοϊατρική και την Ψυχολογία. Μέχρι σήμερα έχουν δημιουργήσει μια κοινότητα 6.000 ανθρώπων οι οποίοι ενημερώνονται για τις εξελίξεις του Feel μέσω ενημερωτικών δελτίων ή από τη σελίδα του στο Facebook https://www.facebook.com/FeeLwristband/ Η ιδέα για το πρωτοποριακό Feel ανήκει στον Χάρη Τσίρμπο (αριστερά) και τον Γιώργο Ελευθερίου . http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/to_braxioli_pou_diabazei_synaisthimata-64385372/