Δροσος Γεωργιος

Εξωπλανήτης περιστρέφεται γύρω από το άστρο του. Από τους εκατοντάδες εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, ελάχιστοι έχουν γίνει άμεσα ορατοί. Ο μακρινός πλανήτης «β Pic β» διαφέρει, αφού έδωσε την ευκαιρία στους αστρονόμους να παρακολουθήσουν την περιφορά γύρω από το μητρικό του άστρου. Το σπάνιο βίντεο εστιάζει στο σύστημα του βήτα Οκρίβαντα (β Pictoris), ένα φωτεινό, νεαρό άστρο στο νότιο αστερισμό του Οκρίβαντα, το οποίο απέχει από τη Γη 60 έτη φωτός. Περικυκλωμένο από κομμήτες και έναν γιγάντιο δίσκο αερίων και σκόνης, το βήτα του Οκρίβαντα εξάπτει την περιέργεια των αστρονόμων, καθώς τους δίνει την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τα αρχικά στάδια του σχηματισμού ενός νέου πλανητικού συστήματος. Οι τελευταίες παρατηρήσεις δείχνουν τον β Pic b, έναν αέριο πλανήτη με μάζα 12 φορές μεγαλύτερη από του Δία. Χάρη στο μεγάλο μέγεθος και τη σχετικά μικρή απόστασή του από τη Γη, o β Pic b είναι ένας από τους ελάχιστους πλανήτες που έχουν γίνει άμεσα ορατοί με τηλεσκόπια. Ο εξωπλανήτης χρειάζεται 22 γήινα χρόνια για να ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από το μητρικό του άστρο. Μια μεγάλη ευκαιρία ήρθε το 2013, όταν ο β Pic b βρέθηκε στην ιδανική θέση για παρατηρήσεις. Το προηγμένο όργανο GPI (Gemini Planet Imager), το οποίο έχει εγκατασταθεί ειδικά για την παρατήρηση εξωπλανητών στο τηλεσκόπιο Gemini South στη Χιλή, παρακολούθησε το στόχο για διάστημα 1,5 έτους, μέχρι τον Απρίλιο του 2015. Η συρραφή των εικόνων δείχνει τον πλανήτη να διανύει μια σχετικά μικρή απόσταση καθώς γυροφέρνει το βήτα του Οκρίβαντα. «Οι εικόνες αυτές αντιστοιχούν στις ακριβέστερες μετρήσεις της θέσης του πλανήτη που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα» καμαρώνει ο Μάξουελ Μίλαρ-Μπλανσέρ του Πανεπιστημίου του Τορόντο, πρώτος συγγραφέας της μελέτης στο έγκριτο Astrophysical Journal. http://adslabs.org/adsabs/abs/2015arXiv150804787M/ Βίντεο. http://physicsgg.me/2015/09/24/b%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%ad%cf%86%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b3%cf%8d%cf%81/

Ελληνική διάκριση ανάμεσα στους νικητές του Space App Camp. Η χρήση των δορυφόρων για την πρόβλεψη ασθενειών των φυτών και των καλλιεργειών είναι μία μόνο από τις φρέσκιες ιδέες που παρήχθησαν κατά τη διάρκεια ενός camp που διήρκησε μια εβδομάδα και ήταν αφιερωμένο στη δημιουργία εφαρμογών κινητών με χρήση δεδομένων παρατήρησης της Γης. Είκοσι τρεις προγραμματιστές από εννέα χώρες, εκπροσωπώντας την Αυστρία, τη Βρετανία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Ουγγαρία, την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Πολωνία, συγκεντρώθηκαν την περασμένη εβδομάδα στο κέντρο ESRIN της ESA στην Ιταλία, για το τέταρτο ετήσιο Space App Camp. Ο στόχος τους ήταν να φέρουν τα δεδομένα παρατήρησης της Γης - ιδιαίτερα από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Copernicus - στον καθημερινό χρήστη μέσω των smartphones. Κάθε μία από τις ομάδες είχε μια εβδομάδα για να δημιουργήσει μια εφαρμογή σε έναν από τους πέντε τομείς: γεωργία, καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και διαχείριση διάσωσης, προστασία του περιβάλλοντος, θαλάσσιο περιβάλλον και των θαλάσσιες μεταφορές, ή τον τρόπο ζωής και τον τουρισμό. Χθες, οι ομάδες παρουσίασαν τις εφαρμογές τους σε μια κριτική επιτροπή από την ESA και τις συνεργαζόμενες εταιρείες, οι οποίοι κατέταξαν τα έργα βάσει της καινοτομίας, της συσχέτισής τους με το Copernicus, της αγοραστικής και επιχειρησιακής αξίας τους, το πόσο εφικτό είναι να πραγματοποιηθεί η ιδέα και της συνολικής παρουσίασης. Ο Thomas Beer, Συντονιστής Πολιτικής του Copernicus της ESA, δήλωσε τα εξής: "Οι διαγωνιζόμενοι φέτος ήταν ιδιαίτερα εξειδικευμένοι και φιλόδοξοι. Με χαρά τους είδαμε να εργάζονται σκληρά και να αλληλεπιδρούν με τους προπονητές μας, βοηθώντας τους να δημιουργήσουν μια τέλεια πρότυπη εφαρμογή. Ελπίζω ότι κάθε μια από τις έξι ομάδες θα υποβάλει αίτηση για τη στήριξη θερμοκοιτίδας επιχειρήσεων της ESA." Η εφαρμογή GAIA κέρδισε την πρόκληση, προτείνοντας τη χρήση των δορυφορικών δεδομένων για τη γεωργία, ταιριάζοντας περιοχές ενδιαφέροντος με πιθανές ασθένειες. Αυτό θα επιτρέψει στους αγρότες να επωφεληθούν από έγκαιρες προειδοποιήσεις, για την αξιολόγηση καλλιεργειών σε κίνδυνο. Θα μπορούσε επίσης να παράσχει συμβουλές για το πώς να αντιδράσουν σε τυχόν επικίνδυνες καταστάσεις στα χωράφια τους. Με τέσσερις συμμετέχοντες που εκπροσωπούν τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Αυστρία και την Ισπανία, οι νικητές είχαν το νεότερο μέλος που έχει συμμετάσχει ποτέ στην ομάδα τους. Τον Γερμανό Pascal Weinberger μόλις 18 χρονών, πρόσφατα απόφοιτο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ οι άλλοι τρεις νικητές είναι όλοι οι φοιτητές του πανεπιστημίου στην επιστήμη των υπολογιστών και της ηλεκτρολογίας. Ο Ιωάννης Ζαχείλας από την Ελλάδα δήλωσε: "Ήταν υπέροχο και εξαιρετικά ενδιαφέρον να γνωρίσω τετοιους ανθρώπους δεδομένου ότι δεν έχω πολλούς φίλους μου στην Ελλάδα που να ασχολούνται με τέτοια πράγματα." Κάθε μέλος της νικήτριας ομάδας βραβεύθηκε με ένα χρηματικό έπαθλο των € 625. Όλες οι ομάδες ενθαρρύνθηκαν να υποβάλουν αίτηση σε ένα από τα 19 Κέντρα Επώασης Επιχειρήσεων της ESA για να αναπτύξουν περαιτέρω τις ιδέες τους. Ο υπεύθυνος για τον σχεδιασμό και το συντονισμό των προγραμμάτων Παρατήρησης της Γης της ESA, Josef Aschbacher δήλωσε: "Οι συμμετέχοντες φέτος παρουσίασαν εντυπωσιακές ιδέες εφαρμογών χρησιμοποιώντας τα πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία των Sentinel-1 και Sentinel-2. "Οι δορυφόροι αυτοί, λόγω της ελεύθερης και ανοιχτής πολιτικής δεδομένων, θα γίνονται όλο και περισσότερο μια ευρέως διαθέσιμη πηγή πληροφοριών για την ενημέρωση των ευρωπαίων πολιτών σχετικά με την κατάσταση του πλανήτη μας. "Οι συμμετέχοντες στο App Camp έχουν πολύ εντυπωσιακά δείξει πώς αυτό μπορεί να λειτουργήσει στην πράξη." Άλλες εφαρμογές που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια της εβδομάδας περιλαμβάνουν τη Rocket Tourist App, η οποία χρησιμοποιεί την παρατήρηση της Γης και crowdsourced δεδομένα για να εντοπίσει τα καλύτερα σημεία για δραστηριότητες. Η gQUERY App είναι μια μηχανή αναζήτησης της γεωγραφικής θέσης που βασίζεται στην παρατήρηση της Γης, για τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων και το κοινό. PEBLY είναι μια εύκολη στη χρήση εφαρμογή για τους τουρίστες, η οποία παρέχει πληροφορίες σχετικά με τυπικές δραστηριότητες διακοπών, όπως η ηλιοθεραπεία, το σέρφινγκ, οι καταδύσεις και η κολύμβηση. Η SATVR επιτρέπει σε συγκεκριμένες βιομηχανίες, όπως κατασκευαστικές εταιρίες και εξορυκτικές βιομηχανίες να απεικονίσουν την παραμόρφωση του εδάφους συνδυάζοντας δεδομένα παρατήρησης της Γης και επαυξημένης πραγματικότητας. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Ellenikhe_dihakrise_anhamesa_stoys_nikethes_toy_Space_App_Camp Αεροπλάνο απο τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Από το «παρατηρητήριό» τους, σε απόσταση 400 χιλιομέτρων πάνω από τη Γη, οι αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού έχουν μοναδική θέα του πλανήτη μας. Νέα φωτογραφία από τον ΔΔΣ δείχνει πόσο μικρά φαίνονται όλα στη Γη όταν κοιτάς από ψηλά και πόσο εντυπωσιακή είναι η εκεί οπτική γωνία. Στη φωτογραφία φαίνονται οι Μπαχάμες αλλά, από σπόντα, και ένα αεροπλάνο. Το αεροσκάφος είναι τόσο μικρό που μόνο με μεγάλο zoom μπορεί κανείς να το δει, ως ένα μικρό άσπρο σημάδι στο φόντο του μπλε ωκεανού. Το αεροπλάνο δεν ήταν ο στόχος της φωτογραφίας, ο αστροναύτης ήθελε να φωτογραφίσει τα μικρά νησιά και τον ωκεανό ανάμεσά τους. Σύμφωνα με τη Nasa αυτό είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σημεία του πλανήτη για τους αστροναύτες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο αστροναύτης έβγαλε τη φωτογραφία στις 19 Ιουλίου. Όπως ολόκληρα νησιά ή αεροπλάνα φαίνονται μικροσκοπικά από τον Σταθμό, έτσι μικροσκοπικός φαίνεται κι εκείνος από τη Γη. Αυστραλός φωτογράφος κατάφερε να τον φωτογραφίσει μπροστά από το φεγγάρι- μια πραγματικά εντυπωσιακή φωτογραφία. http://www.defencenet.gr/defence/20150922/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF-zoom-%CF%80%CF%89%CF%82-%CF%86%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CF%8C-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C Ο Σνόουντεν «έλυσε» το παράδοξο του Φέρμι για τους εξωγήινους. Το διάσημο «παράδοξο του Φέρμι» ανέτρεψε ουσιαστικά ως πρόβλημα ο Εντουαρτ Σνόουντεν, ο φυγάς ειδικός των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που αποκάλυψε το τεράστιο μέγεθος των υποδομών υποκλοπών και παρακολουθήσεων στις ΗΠΑ και όλο τον κόσμο. Η εύλογη απορία του Ιταλού φυσικού Ενρίκο Φέρμι (μαζί με τον συνάδελφό του Μάικλ Χαρτ) είναι σχετικά απλή. Υπάρχουν δισεκατομμύρια άστρα σαν τον δικό μας Ηλιο στο γαλαξία μας, πολλά από αυτά δισεκατομμύρια χρόνια παλαιότερα. Γύρω τους γυρνούν δεκάδες δισεκατομμύρια πλανήτες. Ενας τεράστιος αριθμός στατιστικά μπορεί να αναπτύξει ζωή, έλλογα όντα και πολιτισμούς με τεχνολογική εξέλιξη που σε μερικά εκατομμύρια χρόνια μπορούν να έχουν φτάσει στα περισσότερα σημεία του γαλαξία. Γιατί λοιπόν δεν βλέπουμε απολύτως κανένα σημάδι από αυτή την νοημοσύνη, της οποίας έπρεπε να βρίθει η «γειτονιά» μας; «Και να ακούγαμε, δεν θα καταλαβαίναμε» Μιλώντας στην εκπομπή StarTalk του διάσημου αστροφυσικού Neil deGrasse Tyson, διατύπωσε μια αρκετά ενδιαφέρουσα εκτίμηση σχετικά με το γεγονός ότι δεν έχουμε παρατηρήσει εξωγήινη ζωή μέχρι σήμερα. «Αν παρατηρήσει κανείς τις κρυπτογραφημένες συνομιλίες, εάν η κρυπτογράφηση έχει γίνει με σωστό τρόπο, τότε δεν υπάρχει τρόπος να αναγνωρίσετε ότι διαφέρουν από μια κοινή, ελεύθερη συνομιλία. Επομένως, εάν ένας εξωγήινος πολιτισμός (ή εμείς) προσπαθήσει να επικοινωνήσει ή να παρακολουθήσει άλλους πολιτισμούς, τότε αυτό θα είναι εφικτό μόνο εάν τους πετύχει σε σχετικά βασικό επίπεδο εξέλιξης όπου οι συνομιλίες και η κοινωνία δεν έχει αναπτύξει μηχανισμούς προστασίας, ανέφερε ο Σνόουντεν και συνέχισε: «Αν υποθέσουμε ότι τα σήματα που καταγράφουν οι δορυφόροι αντιστοιχούν σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή ή τηλεφωνική κλήση ή στοιχείο GPS κάποιου εξωγήινου πολιτισμού, τότε αυτό που αντιλαμβανόμαστε εμείς δεν διαφέρει από την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου λόγω της κρυπτογράφησης τους». http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64254758

Αρης πριν 4 δις χρόνια. Μπορεί σήμερα ο Άρης να είναι ένας ψυχρός και έρημος πλανήτης αλλά πολλά στοιχεία δείχνουν πως στο (μακρινό) παρελθόν δεν ήταν έτσι τα πράγματα… Συγκεκριμένα, πολλοί επιστήμονες εκτιμούν πως πριν τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια ο Κόκκινος Πλανήτης ήταν εντελώς διαφορετικός και έμοιαζε αρκετά με τη Γη. Για να στηρίξουν αυτούς τους ισχυρισμούς, το εργαστήριο Goddard Conceptual Image Lab της NASA δημιούργησε ένα video που παρουσιάζει πώς ήταν ο Άρης εκείνη την εποχή βάσει των στοιχείων που έχουν συλλεχθεί ως σήμερα. Όπως εξηγεί ο Δρ. Joseph Grebowsky από το Κέντρο Διαστημικής Πτήσης Goddard, στον Άρη υπάρχουν κανάλια τα οποία, όπως και στη Γη, παρουσιάζουν σημάδια διάβρωσης από τη ροή του νερού. Μάλιστα υπάρχουν κρατήρες συνδεδεμένοι με κανάλια που μετατράπηκαν σε λίμνες και υπέστησαν διάβρωση από το νερό πριν 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια. Όπως επισημαίνει ο επιστήμονας, στην επιφάνεια του Άρη υπάρχουν ορυκτά που μπορούν να δημιουργηθούν μόνο με την παρουσία νερού, όπως για παράδειγμα ο αιματίτης και ο άργιλος. Αν κάποτε στον Άρη υπήρχε υγρό νερό, τότε η ατμόσφαιρά του θα έπρεπε να έχει διαφορετικό, θερμότερο κλίμα. Τα σύννεφα που κινούνται γρήγορα στο video δείχνουν την πάροδο του χρόνου και τη μεταβολή από θερμό σε ένα παγωμένο, ξηρό κλίμα. Οι λίμνες ξηραίνονται και παγώνουν, ενώ η ατμόσφαιρα αλλάζει και ο ουρανός από γαλάζιος γίνεται ροζ, όπως οι εικόνες που έχουμε από τον Άρη σήμερα. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν αυτό το ευνοϊκό κλίμα διήρκησε αρκετά ώστε να γεννηθεί ζωή στον Κόκκινο Πλανήτη. «Τα μόνα άμεσα στοιχεία για την ύπαρξη ζωής στην ιστορία της εξέλιξης ενός πλανήτη είναι αυτά που συγκεντρώνουμε μελετώντας τη Γη», δήλωσε ο Δρ. Grebowsky. Βίντεο. http://www.defencenet.gr/defence/20150922/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD-4-%CE%B4%CE%B9%CF%83-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

Νέο παγκόσμιο ρεκόρ κβαντικής τηλεμεταφοράς μέσω οπτικής ίνας 102 χλμ. Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) των ΗΠΑ πέτυχαν την «τηλεμεταφορά» -ή μετάδοση- κβαντικών πληροφοριών, οι οποίες μεταφέρονταν σε σωματίδια του φωτός, μέσω ενός οπτικού καλωδίου μήκους άνω των 100 χιλιομέτρων. Έσπασαν έτσι το σχετικό παγκόσμιο ρεκόρ, επιτυγχάνοντας απόσταση περίπου τετραπλάσια σε σχέση με το προηγούμενο ρεκόρ. Το πείραμα επιβεβαίωσε ότι είναι εφικτή η κβαντική επικοινωνία σε μεγάλες αποστάσεις μέσω οπτικής ίνας, γεγονός με ζωτική σημασία για το μέλλον των τηλεπικοινωνιών και των υπολογιστών. ‘Αλλες επιστημονικές ομάδες έχουν μεταφέρει κβαντικές πληροφορίες σε ακόμη μεγαλύτερες αποστάσεις αλλά στον αέρα και όχι μέσω συμβατικών καλωδίων οπτικών ινών. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Χιρόκι Τακεσούε, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό οπτικής «Optica», μετέφεραν κβαντικές πληροφορίες που περιέχονταν σε ένα φωτόνιο, σε ένα άλλο φωτόνιο που βρισκόταν σε απόσταση 102 χιλιομέτρων. Η μεταφορά έγινε σε μήκη κύματος που χρησιμοποιούνται στις σύγχρονες τηλεπικοινωνίες. Οι επιστήμονες διευκρίνισαν ότι δεν πρόκειται για τηλεμεταφορά όπως η διακτίνιση των ανθρώπων στο «Σταρ Τρεκ». Η πραγματική κβαντική τηλεμεταφορά αφορά την μεταφορά πληροφοριών που είναι κωδικοποιημένες σε κβαντικές καταστάσεις του φωτός ή της ύλης. Η δυνατότητα αυτή, μεταξύ άλλων, ανοίγει νέες δυνατότητες για τη δημιουργία ενός κβαντικού διαδικτύου, καθώς και για την απαραβίαστη κβαντική πλέον κρυπτογράφηση των δεδομένων που μεταδίδονται. http://physicsgg.me/2015/09/23/%ce%bd%ce%ad%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%bf-%cf%81%ce%b5%ce%ba%cf%8c%cf%81-%ce%ba%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%cf%84%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%b5/

Χαρτογράφηση του σύμπαντος για τη μελέτη της σκοτεινής ενέργειας. Το τελικό «πράσινο φως» από την αμερικανική κυβέρνηση πήρε το DESI (Dark Energy Spectroscopic Instrument), ένα αστρονομικό όργανο το οποίο σχεδιάστηκε για να φέρει στο «φως» τον ρόλο που έχει παίξει η σκοτεινή ενέργεια στα διάφορα στάδια εξέλιξης του σύμπαντος. Γι’ αυτό τον σκοπό, το DESI θα εγκατασταθεί το 2018 στο τηλεσκόπιο Mayall, στο Εθνικό Παρατηρητήριο Kitt Peak στην Αριζόνα, ώστε να καταγράψει με πρωτόγνωρη ακρίβεια το φάσμα εκπομπής από περισσότερους από 30 εκατομμύρια γαλαξίες και δεδομένα. Από αυτά τα δεδομένα, θα προκύψει ο μεγαλύτερος τρισδιάστατης χάρτης του «κόσμου» που έχει γίνει ποτέ, ώστε να εξακριβωθεί η επίδραση που έχει η σκοτεινή ενέργεια στην ιστορία του σύμπαντος. Το όργανο θα μελετήσει το φάσμα ουράνιων σωμάτων που βρίσκονται σε απόσταση έως και 12 δισεκατομμύρια έτη φωτός, κάτι που σημαίνει πως το φως τους χρειάστηκε 12 δισεκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στη Γη. Λόγω της διαστολής του σύμπαντος, το φως άλλαζε σταδιακά χρώμα καθώς διαδιδόταν στο διάστημα όλο αυτό το χρονικό διάστημα, με συνέπεια το μήκος κύματός του να προσεγγίζει ολοένα περισσότερο αυτό του κόκκινου χρώματος. Το φαινόμενο αυτό που ονομάζεται «μετατόπιση προς το ερυθρό» αποτελεί επομένως μία ένδειξη του βαθμού διαστολής του σύμπαντος. Έτσι, μετρώντας τη μετατόπιση προς το ερυθρό όλων αυτών των αντικειμένων, το DESI θα αποκαλύψει πώς επηρέασε τη συμπαντική διαστολή η σκοτεινή ενέργεια, αντισταθμίζοντας τη βαρύτητα. Οι κοσμολόγοι γνωρίζουν με βεβαιότητα ότι η γέννηση του Σύμπαντος τοποθετείται πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, από έναν «κοσμικό σπόρο» τεράστιας πυκνότητας που άρχισε να διαστέλλεται. Αστρονομικές παρατηρήσεις έχουν επίσης δείξει πως, περίπου 9 δισεκατομμύρια έτη αργότερα, η διαστολή άρχισε να αυξάνεται με επιταχυνόμενο ρυθμό. Αυτή η επιτάχυνση αποδίδεται από τους επιστήμονες στη σκοτεινή ενέργεια, μία απωστική δύναμη άγνωστης μέχρι σήμερα φύσης. Συνεπώς, η ιστορία του σύμπαντος έχει καθορισθεί από τη δράση της σκοτεινής ενέργειας σε συνδυασμό με τη βαρύτητα, η οποία τείνει να το συρρικνώσει. Η επεξεργασία των δεδομένων από το DESI θα γίνει από μία επιστημονική ομάδα 200 φυσικών και αστρονόμων, με επικεφαλής το Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Berkeley. Σύμφωνα με τον Ντάνιελ Αϊζενστάιν, από το πανεπιστήμιο Χάρβαρντ που επίσης συμμετέχει στο πρότζεκτ, στόχος του DESI είναι να χρησιμοποιηθεί το αποτύπωμα των ακουστικών κυμάτων από την εποχή που το σύμπαν είχε ηλικία 400.000 χρόνια. Το αποτύπωμα είναι σήμερα ανιχνεύσιμο στις θερμοκρασιακές διαφοροποιήσεις στη μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου, δηλαδή το υπόλειμμα από τη Μεγάλη Έκρηξη που «γέννησε» το Σύμπαν. Με τη μέτρηση των μεταβολών της θερμοκρασίας, οι επιστήμονες θα μπορέσουν επομένως να μελετήσουν τα βαρυονικά ακουστικά κύματα (ΒΑΟ), όπως ονομάζονται, αξιοποιώντας τα για τη μέτρηση της επίδρασης της σκοτεινής ενέργειας στη συμπαντική διαστολή. Με βάση τον Αϊζενστάιν, με το DESI θα μπορέσει επίσης να αντιπαραβληθεί με περισσότερα παρατηρησιακά δεδομένα η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, το μοντέλο για τον τρόπο λειτουργίας της βαρύτητας που διατύπωσε πριν από 100 χρόνια ο Αϊνστάιν. Παράλληλα, το όργανο αυτό θα επιτρέψει τον καλύτερο υπολογισμό της μάζας των κοσμικών νετρίνων, όπως και τη σύγκριση διάφορων μοντέλων για την εποχή του πληθωρισμού του σύμπαντος, δηλαδή την εποχή της απότομης διαστολής στην οποία χρωστά ο «κόσμος» μας την ομοιογένειά του. http://www.naftemporiki.gr/story/1006625/xartografisi-tou-sumpantos-gia-ti-meleti-tis-skoteinis-energeias

Η σκοτεινή ύλη μπορεί να προκαλέσει καρκίνο; Είναι επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία οι συγκρούσεις των σωματιδίων σκοτεινής ύλης με το ανθρώπινο σώμα; Αυτό το ερώτημα ερευνήθηκε και απαντήθηκε αρνητικά στην εργασία των Freese και Savage (διαβάστε σχετικά: Πως επιδρά η σκοτεινή ύλη στο ανθρώπινο σώμα). http://physicsgg.me/2012/04/09/πως-επιδρά-η-σκοτεινή-ύλη-στο-ανθρώπιν/ Το καθησυχαστικό συμπέρασμα στηρίζεται (α) στο ότι τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης μεταφέρουν πολύ λιγότερη ενέργεια στις συγκρούσεις τους (∼ 10 keV) σε σχέση με τις κοσμικές ακτίνες μιονίων (∼ 10 – 100 MeV) και (β) στο ότι οι ροές των σωματιδίων σκοτεινής ύλης είναι μικρές. Έτσι, η έκθεση στην «ακτινοβολία» της σκοτεινής ύλης είναι αμελητέα σε σχέση με άλλες φυσικές πηγές ακτινοβολίας και ακίνδυνη για το ανθρώπινο σώμα. Όμως η προαναφερθείσα εργασία υποθέτει ως υποψήφια σωματίδια σκοτεινής ύλης τα Ασθενώς Αλληλεπιδρώντα Σωματιδία με Μάζα (Weakly Interacting Massive Particles – WIMPs). Στην περίπτωση των WIMPs η σκοτεινή ύλη είναι ακίνδυνη για την ανθρώπινη υγεία. Όμως υπάρχουν κι άλλα μοντέλα για την σκοτεινή ύλη όπου τα σωματίδια που την αποτελούν μεταφέρουν μεγαλύτερη ενέργεια στις συγκρούσεις τους, όπως το μοντέλο της κατοπτρικής σκοτεινής ύλης. Τα κατοπτρικά φορτισμένα σωματίδια, σε αντίθεση με τα ηλεκτρικά ουδέτερα WIMPs, αλληλεπιδρούν με τους απλούς πυρήνες μέσω της γνωστής σκέδασης Rutherford. Έτσι, οι ρυθμοί αντίδρασης για τις αλληλεπιδράσεις της σκοτεινής ύλης με το ανθρώπινο σώμα πρέπει να υπολογιστούν ξανά για την περίπτωση της κατοπτρικής σκοτεινής ύλης. Οι ερευνητές Olga Chashchina και Zurab Silagadze στην εργασία τους με τίτλο: «Dark matter as a cancer hazard» http://arxiv.org/pdf/1509.05139v1.pdf επιχειρούν να δείξουν ότι η ακτινοβολία του ανθρώπινου σώματος από την κατοπτρική σκοτεινή ύλη περιέχει κινδύνους, που δεν υπάρχουν στην περίπτωση των μοντέλων σκοτεινής ύλης με σωματίδια τύπου WIMPs. Αν και η μικροφυσική στον κατοπτρικό κόσμο είναι ίδια με τον δικό μας, η μακρο-εξέλιξή του στα στάδια κλειδιά, όπως η βαρυογένεση, πυρηνοσύνθεση, επανασύνδεση μπορεί να προχωρήσει με διαφορετικές συνθήκες. Παρόλα αυτά ο κατοπτρικός κόσμος που προκύπτει μοιάζει πολύ με τον δικό μας, όσον αφορά την ύπαρξη των διαφόρων γνωστών αστρονομικών αντικειμένων. Δηλαδή, αστεροειδείς ή κομήτες μικρού μεγέθους από κατοπτρική ύλη μπορεί να υπάρχουν στο διάστημα και οι συγκρούσεις τους με τη Γη μπορεί να οδηγήσουν σε καταστροφικά γεγονότα. Ευτυχώς, φαίνεται ότι το διάστημα στο οποίο κινείται η Γη δεν περιέχει τέτοια αντικείμενα, αν και ο αριθμός μικρών σωματιδίων σκόνης από κατοπτρική ύλη θα μπορούσε να είναι αρκετά μεγάλος, καθώς δημιουργούνται από συγκρούσεις μεταξύ κατοπτρικών σωμάτων ή με σώματα από συνηθισμένη ύλη. Οι συγκρούσεις σκόνης κατοπτρικών σωματιδίων (κατοπτρικών μικρο-μετεωριτών) με τη Γη, μελετήθηκαν στην εργασία των R. Foot και S. Mitra: Have mirror micrometeorites been detected?. http://arxiv.org/abs/hep-ph/0306228 Σύμφωνα με τους ερευνητές Olga Chashchina και Zurab Silagadze, οι κατοπτρικοί μικρο-μετεωρίτες συνιστούν ένα νέο τύπο αντικειμένων επικίνδυνων για την υγεία, κάτι που δεν συμβαίνει με τα μοντέλα σκοτεινής ύλης τύπου WIMP. Μελετώντας στην εργασία τους τον τρόπο με τον οποίο χάνουν ενέργεια τα αντικείμενα αυτά καθώς διεισδύουν στη συνηθισμένη ύλη κατέληξαν σε δυο ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Το πρώτο δείχνει ότι οι κατοπτρικοί μικρομετεωρίτες φτάνουν στην επιφάνεια της Γης χωρίς να χάνουν την ταχύτητά τους στην ατμόσφαιρα, για ένα φάσμα ταχυτήτων από 11 έως 70 km/s. Το δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει από τους υπολογισμούς δείχνει ότι όταν οι κατοπτρικοί μικρομετεωρίτες διασχίζουν το ανθρώπινο σώμα αποθέτουν μεγαλύτερη ενέργεια από τις κοσμικές ακτίνες μιονίων. Η μεταφορά ενέργειας από τα κατοπτρικά σωματίδια σκοτεινής ύλης στο ανθρώπινο σώμα διαχέεται ως δονήσεις και αναδιατάξεις των βιολογικών μορίων-στόχων. Έτσι μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι κατοπτρικοί μικρομετεωρίτες, όταν αλληλεπιδρούν με τα μόρια του DNA, μπορούν να οδηγήσουν σε πολλαπλές ταυτόχρονες μεταλλάξεις. Για παράδειγμα, υπάρχουν αποδείξεις ότι μεμονωμένα κακοήθη καρκινικά κύτταρα σε ανθρώπινους όγκους περιέχουν χιλιάδες τυχαίων μεταλλάξεων και οι κανονικοί ρυθμοί μετάλλαξης είναι ανεπαρκείς για να εξηγήσουν αυτές τις πολλαπλές μεταλλάξεις των ανθρώπινων καρκίνων. H συσσώρευση μεταλλάξεων κατά την διάρκεια τη εξέλιξης του όγκου πιθανώς να παίζει έναν σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση της ανάπτυξης του καρκίνου. Έτσι οι κατοπτρικοί μικρο-μετεωρίτες, σκοτεινή ύλη για κάποια θεωρτηικά μοντέλα, θα μπορούσαν να θεωρηθούν πολύ πιο επικίνδυνες καρκινογόνες ουσίες σε σχέση με άλλες φυσικές πηγές ακτινοβολίας. Μπρρρ…. Ευτυχώς, όλα τα παραπάνω είναι θεωρητικοί υπολογισμοί πάνω σε υποθέσεις, οπότε προς το παρόν δεν συντρέχουν λόγοι ανησυχίας. Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της Sabine Hossenfelder: «Can dark matter cause cancer?« http://backreaction.blogspot.gr/2015/09/can-dark-matter-cause-cancer.html?spref=tw http://physicsgg.me/2015/09/22/%ce%b7-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%cf%8d%ce%bb%ce%b7-%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%b5%ce%af-%ce%bd%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%ad%cf%83%ce%b5%ce%b9-%ce%ba%ce%b1/

«Progress M-29M" Οι προετοιμασίες για τη μεταφορά του φορτίου με το διαστημικό σκάφος «Progress M-29M"-(Πρόοδος M-29M") για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. http://www.energia.ru/ru/iss/iss45/progress_m-29m/photo_09-22.html Αποστολή εξετελέσθη. Η διαστημική αποστολή Kounotori 5 H-II Transfer Vehicle πραγματοποιήθηκε με επιτυχία. Παρόλο που η αποστολή έφερε την απαραίτητη τεχνολογία και τα εξαρτήματα για τη λειτουργία του διεθνούς διαστημικού σταθμού, ο εικονιζόμενος αστροναύτης φαίνεται πως χάρηκε περισσότερο με τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, που ήταν γι’ αυτόν ένα δώρο-έκπληξη! http://www.kathimerini.gr/830358/gallery/ereynhtes/stoys-ereynhtes/apostolh-e3eteles8h

NASA: Πιο κοντά από ποτέ η αποστολή αστροναυτών στον Άρη. Έχει ήδη ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη μέσα στη δεκαετία του 2030, καθώς συνεχίζεται αμείωτη η ανάπτυξη των τεχνολογιών που θα χρειασθούν για να γίνει πραγματικότητα η εξερεύνηση του Κόκκινου Πλανήτη. Αυτό δήλωσε πριν από λίγες ημέρες ο επικεφαλής της NASA Τσαρλς Μπόλντεν, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στα γραφεία της διαστημικής υπηρεσίας στην Ουάσιγκτον, με θέμα τα ερευνητικά πρότζεκτ που αφορούν την εξερεύνηση του Άρη από τον άνθρωπο. Πρώην αστροναύτης και ο ίδιος, ο Μπόλντεν ανέφερε πως, πίσω στη δεκαετία του 1980, ονειρευόταν ότι θα έπαιρνε μέρος στο πρώτο ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη. Τότε, πολλοί πίστευαν πως δεν θα χρειάζονταν περισσότερο από 30 χρόνια για αυτό το ταξίδι, πρόσθεσε. Βέβαια, η εκτίμηση αποδείχθηκε υπεραισιόδοξη στην πορεία. Αντίθετα όμως, σύμφωνα με τον Μπόλντεν, σήμερα είναι απόλυτα ρεαλιστικό το χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει η NASA, και το οποίο προβλέπει την πρώτη αποστολή μέσα στη μεθεπόμενη δεκαετία. «Η αλήθεια είναι πως ακόμη απομένουν πολλά να γίνουν. Ωστόσο, θα πετύχουμε τον στόχο μας», ανέφερε χαρακτηριστικά. Σε αυτά που πρέπει να γίνουν, συγκαταλέγεται η ολοκλήρωση των δοκιμών της κάψουλας Orion και η ανάπτυξη του συστήματος προώθησης SLS (Space Launch System), το οποίο θα αναλάβει να μεταφέρει πληρώματα αστροναυτών σε μακρινούς προορισμούς, όπως ο Άρης. (Αναβάλλεται η επιστροφή των Αμερικανών στο Διάστημα.) http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=6619&start=1440 Δημοσίευση Πέμπτη 17/09/2015 Παρούσα στην εκδήλωση ήταν επίσης η υποδιευθύντρια της υπηρεσίας Ντάβα Νιούμαν. Από τη μεριά της, η Νιούμαν αναφέρθηκε στην πρόσφατη καλλιέργεια μαρουλιών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τα οποία δοκίμασαν οι αστροναύτες, ως ένα βήμα προς την ανάπτυξη συστημάτων που θα επιτρέπουν την παραγωγή τροφίμων μακριά από τη Γη. Επιπλέον, δύο από τους αστροναύτες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στον Σταθμό, ο Αμερικανός Σκοτ Κέλι και ο Ρωσος κοσμοναύτης Μίκαηλ Κορνιένκο, θα επιστρέψουν αφότου συμπληρώσουν έναν ολόκληρο χρόνο, με σκοπό να μελετηθούν οι πιθανές ψυχολογικές και βιολογικές επιπτώσεις από την παρατεταμένη παραμονή στο διάστημα. Τέτοιες δοκιμές είναι απαραίτητες πριν από την πρώτη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη, η οποία θα διαρκέσει πάνω από 500 ημέρες. Η Νιούμαν μίλησε επίσης για το Mars Oxygen ISRU Experiment (MOXIE), ένα από τα επτά όργανα που θα διαθέτει το επόμενο ρομποτικό όχημα εξερεύνησης του Άρη. Το MOXIE θα απομονώνει διοξείδιο του άνθρακα από την αρειανή ατμόσφαιρα, για να το μετατρέψει σε καθαρό οξυγόνο και μονοξείδιο του άνθρακα. Έτσι, θα δοκιμάσει στην πράξη μία ιδέα όχι μόνο για τον επιτόπου ανεφοδιασμό των αστροναυτών με οξυγόνο, αλλά και για την επιστροφή τους στη Γη, αφού το οξυγόνο είναι απαραίτητο για να μπορεί ένα διαστημόπλοιο να χρησιμοποιήσει τα καύσιμά του και επομένως να κινηθεί. «Για πρώτη φορά, θα παράγουμε οξυγόνο σε έναν άλλο πλανήτη», είπε χαρακτηριστικά. «Πιθανότατα δεν υπάρχει πιο εντυπωσιακό επίτευγμα για τον άνθρωπο από το να περπατήσει στον Άρη», πρόσθεσε ο Μπόλντεν. «Δεν έχω καμία αμφιβολία πως θα το καταφέρουμε». http://www.naftemporiki.gr/story/1006157/nasa-pio-konta-apo-pote-i-apostoli-astronauton-ston-ari Η αποστολή ExoMars 2016 στοχεύει το παράθυρο εκτόξευσης του Μαρτίου. Ένα πρόβλημα που ανακαλύφθηκε πρόσφατα σε δύο αισθητήρες του συστήματος πρόωσης της μονάδας επίδειξης εισόδου, καθόδου και προσγείωσης, ανάγκασε την σύσταση της μετακίνησης της ημερομηνίας εκτόξευσης της αποστολής ExoMars 2016 που αρχικά προβλεπόταν τον Ιανουάριο, για τον Μάρτιο, ακόμα μέσα στα προγραμματισμένα χρονικά πλαίσια εκτόξευσης στις αρχές του 2016. Η αποστολή ExoMars είναι μια κοινή προσπάθεια μεταξύ της ESA και της διαστημικής υπηρεσίας της Ρωσίας, Roscosmos. Η σύσταση αυτή υποβλήθηκε με πλήρη συντονισμό μεταξύ των δύο φορέων και θα πρέπει να εγκριθεί οριστικά από μια κοινή διοικούσα επιτροπή στις 24 Σεπτεμβρίου. Η μονάδα Schiaparelli θα επαληθεύσει βασικές τεχνολογίες για να επιδείξουν την ικανότητα της Ευρώπης να κάνει μια ελεγχόμενη προσγείωση στον Άρη. Το 600 κιλών Schiaparelli θα φτάσει στον Άρη με το Trace Gas Orbiter, το οποίο θα τεθεί στη συνέχεια σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη για να ξεκινήσει την πενταετή αποστολή του να μελετήσει τα ατμοσφαιρικά αέρια που ενδεχομένως συνδέονται με την σύγχρονη βιολογική ή γεωλογική δραστηριότητα. Το Schiaparelli θα διαχωριστεί από το όχημα σε τροχιά τρεις ημέρες πριν φθάσουν στον Άρη, εισερχόμενα στην ατμόσφαιρα στα 21.000 χλμ/ω. Μετά από την αεροπέδηση στην ανώτερη ατμόσφαιρα και μια φάση αλεξίπτωτου, ένα σύστημα προώθησης υγρού καυσίμου θα φρενάρει τη μονάδα σε λιγότερο από 5 χλμ/ω σε ύψος περίπου 2 μέτρα πάνω από την επιφάνεια. Εκείνη τη στιγμή, οι προωθητήρες θα σβήσουν και το όχημα προσεδάφισης θα πέσει στο έδαφος, όπου η σύγκρουση θα πρέπει να αμβλυνθεί με μια συνθλίψιμη δομή που θα είναι ενσωματωμένη στη μονάδα. Λιγότερο από οκτώ λεπτά θα μεσολαβήσουν μεταξύ της στιγμής κατά την οποία το Schiaparelli θα εισέρθει στην ατμόσφαιρα έως την προσγείωση του στον Άρη σε μια περιοχή που είναι γνωστή ως Meridiani Planum. Ωστόσο, ένα ελάττωμα βρέθηκε πρόσφατα σε δύο μετατροπείς πιέσεως τοποθετημένους στο σύστημα πρόωσης. "Μια αποτυχία στη διαδικασία παραγωγής των μετατροπέων πίεσης έχει ταυτοποιηθεί και αυτό οδηγεί σε ανησυχίες σχετικά με διαρροή, το οποίο αποτελεί ένα σημαντικό κίνδυνο για μια επιτυχημένη προσγείωση στον Άρη", λέει ο Don McCoy, Διευθυντής του έργου ExoMars της ESA. "Η ESA αποφάσισε να μην αποδεχθεί τον κίνδυνο αυτό και να αφαιρέσει τις δύο μονάδες από τη μονάδα προσγείωσης, η παράπλευρη συνέπεια είναι ότι δεν μπορούμε πλέον να διατηρήσουμε το παράθυρο εκτόξευσης του Ιανουαρίου 2016 και αντί αυτού θα μετακινηθεί στο εφεδρικό παράθυρο εκτόξευσης τον Μάρτιο. "Είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε προσδιορίσει το θέμα εγκαίρως, και εστιάζουμε όλες μας τις προσπάθειες για εκτόξευση στις 14 Μαρτίου." Οι αισθητήρες δεν αποτελούν μέρος του βρόχου ελέγχου που απαιτούνται για την προσγείωση, αλλά συγκεντρώνουν βοηθητικά δεδομένα για την παρακολούθηση του συστήματος. Προκειμένου να ανταποκριθεί στο νέο παράθυρο εκτόξευσης, λήφθηκε η απόφαση για την αφαίρεση των τμημάτων, αντί να αντικαθιστούν. Το αργότερο παράθυρο είναι ανοιχτό στις 14-25 Μαρτίου και, χάρη στις σχετικές τροχιακές θέσεις της Γης και του Άρη, η αποστολή θα φτάσει και πάλι στον Άρη τον Οκτώβριο, ακριβώς όπως θα γινόταν εάν εκτοξευόταν τον Ιανουάριο. Ένα σύνολο επιστημονικών αισθητήρων στο Schiaparelli θα συλλέγει στοιχεία για την ατμόσφαιρα κατά την είσοδο και την κάθοδο, και τα όργανά του θα εκτελέσουν μετρήσεις στο τοπικό περιβάλλον στο σημείο προσγείωσης. Ωστόσο, επειδή το Schiaparelli στοχεύει κυρίως στην επίδειξη τεχνολογιών που απαιτούνται για την προσγείωση, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για μελλοντικές αποστολές, η επιστημονική φάση είναι περιορισμένη: η μονάδα έχει προγραμματιστεί να λειτουργήσει στην επιφάνεια μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, τροφοδοτούμενο από μπαταρίες. Το Schiaparelli θα παραμείνει στόχος για τις μελλοντικές μελέτες λέιζερ, δεδομένου ότι φέρει έναν ανακλαστήρα σχεδιασμένο για το σκοπό αυτό. Το Trace Gas Orbiter, μαζί με άλλες αποστολές της ESA και της NASA που βρίσκονται ήδη σε τροχιά γύρω από τον Άρη, θα παράσχει επικοινωνιακή υποστήριξη με το Schiaparelli κατά την κάθοδο και κατά την παραμονή του στην επιφάνεια, μεταδίδοντας τα δεδομένα πίσω στη Γη. Στη συνέχεια, το τροχιακό σκάφος θα ξεκινήσει το πρόγραμμα των εκτεταμένων επιστημονικών παρατηρήσεων του, ενώ παράλληλα θα λειτουργεί ως αναμεταδότης δεδομένων για μελλοντικές αποστολές. Αυτές περιλαμβάνουν την ExoMars 2018, η οποία θα αποτελείται από ένα rover και μια πλατφόρμα με όργανα στην επιφάνεια. Και οι δύο αποστολές ExoMars θα εκτοξευθούν σε ρωσικούς πυραύλους Proton από το Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_apostolhe_ExoMars_2016_stochehuei_to_parhathyro_ekthoxeyses_toy_Marthioy

Κοσμικές οφθαλμαπάτες στη Μεγάλη Άρκτο. Ορισμένες από την εκπληκτικές απόψεις του κόσμου που έχουμε οφείλουν την ομορφιά τους σε ένα τέχνασμα προοπτικής, όπως απεικονίζεται σε αυτή την εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble των NASA/ESA. Οι γαλαξίες στην κορυφή και στο κάτω μέρος του πλαισίου ονομάζονται PGC 37639 και PGC 101374 αντίστοιχα. Αν και μπορεί να φαίνεται σαν να βρίσκονται και οι δύο στη μέση μιας γαλαξιακής πάλης, συνδεδεμένοι με το μπλε ρυάκι που διασχίζει το κέντρο της εικόνας, ο PGC 37639 βρίσκεται κάπως πιο κοντά στη Γη από οτι ο συνοδός του, και οι δύο τους δεν συνδέονται φυσικά. Σε ένα άλλο οπτικό τέχνασμα, η εικόνα αυτή δεν περιέχει δύο γαλαξίες, αλλά τουλάχιστον τέσσερις. Το επάνω αριστερό μπάλωμα φιλοξενεί στην πραγματικότητα δύο γαλαξίες στα πρώτα στάδια της συγχώνευσης. Τα φωτεινά κέντρα τους μπορούν ακόμα να γίνουν αντιληπτά χωριστά, λαμπερά μέσα σε μια δίνη αερίου και σκόνης. Ένας μικρότερος και σχετικά άθικτος σπειροειδής γαλαξίας, γνωστός ως SDSSCGB 19.4, φαίνεται στα δεξιά του συγχωνευμένου διδύμου. Αυτό το τρίο των γαλαξιών περιλαμβάνει την Arp 194, μια ομάδα γαλαξιών μόλις κάτω από 600 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη στον αστερισμό του Κηφέα. Το μπλε ρυάκι θεωρείται ότι έχει σχηματιστεί μέσα από τις ταραχώδεις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις που συμβαίνουν στην κορυφή του πλαισίου - η ανώτατη γαλαξιακή συστάδα είναι μια δίνη των κάποτε παλλόμενων σπειροειδών βραχιόνων. Το ρυάκι εκτείνεται για περίπου 100. 000 έτη φωτός, και αποτελείται από αέριο, σκόνη και πολλά εκατομμύρια νεογέννητα άστρα. Αυτά τα αστέρια, τα οποία συγκεντρώθηκαν μαζί για να σχηματίσουν αστρικά σμήνη, τα οποία με τη σειρά τους αργότερα συσσωρεύονται ως υπερσμήνη, είναι υπεύθυνα για την εντυπωσιακή μπλε απόχρωση που είναι ορατή εδώ. Είναι κυρίως νέα, ζεστά και τεράστια, ένας συνδυασμός που τα αναγκάζει να εκπέμπουν μπλε φως. Η εικόνα δημοσιεύθηκε το 2009, για να τιμήσει το 19ο έτος του Hubble στο διάστημα. Το τηλεσκόπιο όδευε στο να πετύχει ένα τέταρτο του αιώνα σε τροχιά γύρω από τη Γη, ένα ορόσημο το οποίο έφτασε φέτος τον Απρίλιο. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Kosmikhes_ophthalmaphates_ste_Meghale_Harkto

Πρόσκληση στην Ευρωπαϊκή Βραδιά Ερευνητή 2015: «Η Επιστήμη και η Έρευνα για ένα καλύτερο μέλλον» Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος σας περιμένουμε όλους στη Βραδιά του Ερευνητή, στις 25 Σεπτεμβρίου, για να ανακαλύψετε τι μπορεί να κάνει η επιστήμη και η έρευνα για ένα καλύτερο μέλλον. Η φετινή Βραδιά είναι ιδιαίτερη καθώς ο θεσμός συμπληρώνει 10 χρόνια. Αυτή η γιορτή της έρευνας, της επιστήμης και των ανθρώπων που τις υπηρετούν θα διεξαχθεί παράλληλα σε περισσότερες από 300 πόλεις σε όλη την Ευρώπη εκ των οποίων οκτώ Ελληνικές. Στην Αθήνα, η γιορτή μεταφέρεται από τον φιλόξενο κήπο του Δημόκριτου στο νέο «στέκι» της, τους εντυπωσιακούς χώρους του Κέντρου Πολιτισμού ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, στην οδό Πειραιώς. Από τις έξι το απόγευμα μέχρι τα μεσάνυχτα, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τους ερευνητές, να ενημερωθεί για το ερευνητικό έργο τους, να πάρει μία γεύση από την καθημερινότητά τους και να χαρεί τη μαγεία των επιστημών. Το παρών θα δώσει και φέτος ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος, ESA, με μια ποικιλία δράσεων και παρουσιάσεων. Ελάτε να γνωρίσετε την ESA, τις δράσεις και τους Έλληνες επιστήμονες της Τους επισκέπτες θα καλωσορίσει στη Βραδιά ο Ιταλός αστροναύτης της ESA, Luca Parmitano, μέσα από ένα βίντεο-χαιρετισμό ειδικά για τη φετινή Βραδιά. (περίπου 18:40, Αίθουσα Αντιγόνη – ΚΤΙΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟΝ) Ποιος είναι ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος; Στον ίδιο χώρο η Δρ Γεωργία Δοξάνη, ερευνήτρια στο Επίγειο Τμήμα Λειτουργίας των Αποστολών στον τομέα προγραμμάτων Παρατήρησης της Γης στο ESRIN, ESA, θα παρουσιάσει στο κοινό τον Οργανισμό και τις δραστηριότητες του. (19:00 - 19:30, Αίθουσα Αντιγόνη – ΚΤΙΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟΝ) "Η Γη από το Διάστημα με εικόνες και βίντεο" - Διαστημικά Κουίζ Ποια αντικείμενα πάνω στη Γη μπορούμε να αναγνωρίσουμε από μία δορυφορική εικόνα; Μπορούμε να δούμε το σπίτι μας από έναν δορυφόρο; Γιατί μερικές εικόνες έχουν χρώματα και άλλες είναι ασπρόμαυρες; Πώς φαίνεται η Ελλάδα από ψηλά; Μπορούμε να αναγνωρίσουμε το κέντρο της Αθήνας από το διάστημα; Ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσουμε τον πλανήτη μας είναι, πρακτικά, να τον παρατηρήσουμε από το διάστημα. Δύο ερευνητές της ESA, η Γεωργία Δοξάνη και ο Μανώλης Λαγουδάκης, μέσα από ένα παιχνίδι ερωταπαντήσεων σχετικά με το περιεχόμενο δορυφορικών εικόνων θα ενημερώσουν το κοινό για τα είδη των δορυφορικών εικόνων και τα χαρακτηριστικά τους, τους διαθέσιμους δορυφόρους σε τροχιά, τα διαστημικά σκουπίδια και πολλά άλλα. (19.00-19.30, 20.30-21.00, Αίθουσα προβολών - ΚΤΙΡΙΟ 1, ΙΣΟΓΕΙΟ) "Από τη Γη στο διάστημα και πάλι πίσω" - 3D Φέτος το πρόγραμμα περιλαμβάνει και μια εντυπωσιακή 3D προβολή της ESA με επίκεντρο την παρατήρηση του βαρυτικού πεδίου της Γης από το διάστημα. Το κοινό θα ανακαλύψει την αποστολή και τον δορυφόρο GOCE, θα περιηγηθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με τον αστροναύτη της ESA, Paolo Nespoli, ενώ θα μάθει τι είναι η τεχνική της συμβολομετρίας μέσω της χρήσης εικόνων ραντάρ που επιτρέπει τον ακριβή προσδιορισμό παραμορφώσεων στην επιφάνεια της Γης (με παράδειγμα το ηφαίστειο της Έτνας). (19.30-20.00, 21.00-21.30, Δυνατότητα προ-κράτησης εδώ. Αίθουσα προβολών - ΚΤΙΡΙΟ 1, ΙΣΟΓΕΙΟ) "Ένας Έλληνας γιατρός στην Ανταρκτική" Πώς είναι να ζεις και να εργάζεσαι στην άκρη του κόσμου; Πόσο επηρεάζει τους ανθρώπους η απομόνωση; Αλλά και πως φαίνεται το Νότιο Σέλλας; Ο Αδριανός Γολέμης θα μιλήσει για τη ζωή του και τα πειράματα που διεξήγαγε ως εντεταλμένος ερευνητής γιατρός της ESA κατά τη δεκατετράμηνη παραμονή του στη βάση Concordia στην Ανταρκτική. Μέσα από την αφήγησή του και από φωτογραφίες, μικροί και μεγάλοι θα μεταφερθούν σε έναν κόσμο τόσο ακραίο όσο και όμορφο. (18.30-17.00, 20.00-20.30, Αίθουσα προβολών - ΚΤΙΡΙΟ 1, ΙΣΟΓΕΙΟ) Cooking a comet... Από τι αποτελούνται τα πεφταστέρια ή αλλιώς κομήτες; Γιατί η μελέτη τους είναι σημαντική; Μήπως ευθύνονται για το νερό στη Γη; Από πού προήλθαν τα δομικά στοιχεία της ζωής στον πλανήτη μας; Οι κομήτες θεωρείται πως είναι χρονοκάψουλες που περιέχουν πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες του πρώιμου Ηλιακού μας Συστήματος. Για να καταλάβουμε τι είναι, από πού προέρχονται και την επιρροή τους στην εξέλιξη της Γης, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τι υλικό περιέχουν. Στο 20λεπτο εργαστήριο που απευθύνεται σε παιδιά 10-14 χρονών, θα τους δοθεί η ευκαιρία να μαγειρέψουν έναν κομήτη με καθημερινά υλικά και να μάθουν για την αποστολή της Rosetta, τον κυνηγό κομητών της ESA. (19.00-19.20, 19.30-19.50, Συνιστάται προ-κράτηση εδώ. Αίθουσα 1 – ΚΤΙΡΙΟ ΘΕΑΤΡΟΝ) Πλούσιο ενημερωτικό υλικό σχετικά με τις αποστολές της ESA αλλά και τη συμμετοχή της Ελλάδας στον Οργανισμό θα είναι διαθέσιμο για τους επισκέπτες. Η Βραδιά θα είναι μια υπέροχη εκδήλωση για όλους τους φίλους της επιστήμης και του διαστήματος αλλά και για τα ανήσυχα πνεύματα όλων των ηλικιών, με γενικό ενδιαφέρον για τις επιστήμες, την έρευνα και το διάστημα. Θα είναι το τέλειο μέρος για να μάθετε για τις ιδέες και τις συναρπαστικές προκλήσεις της επιστήμης και του διαστήματος, ενώ θα συναντήσετε ομοϊδεάτες σας και τους ίδιους τους επιστήμονες. Παράλληλα με τις δράσεις της ESA, ενδιαφέρουσες διαλέξεις και συζητήσεις από διακεκριμένους επιστήμονες θα φιλοξενηθούν στο κεντρικό αμφιθέατρο (Αίθουσα Αντιγόνη), ενώ θα υπάρχει ζωντανή σύνδεση με το CERN. Στην αίθουσα ΘΟΛΟΣ θα προβάλλονται ειδικά προσαρμοσμένα ντοκιμαντέρ και video εικονικής πραγματικότητας, ενώ στον εξωτερικό χώρο θα στηθούν τηλεσκόπια, ένα βαθυσκάφος και δράσεις για τη θάλασσα. Τη γιορτινή βραδιά θα γεμίσει με ήχους και ρυθμούς μια πολυδιάστατη συναυλία, με τη συμμετοχή ερευνητών/καλλιτεχνών. Ακολουθήστε μας στο Twitter @ESA_Hellas για όλες τις τελευταίες ενημερώσεις στο πρόγραμμα αλλά και εξελίξεις ζωντανά κατά τη διάρκεια της Βραδιάς. Μπορείτε κι εσείς να συμμετέχετε κάνοντας tweet στο hashtag #rengreece. Σημαντικές πληροφορίες Χώρος Διεξαγωγής: Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, Πειραιώς 254, Ταύρος, Αθήνα 177 78 Ελλάδα. Ώρα: 18:00 - 00:00 Είσοδος: Ελεύθερη για όλους Για την Ελλάδα και την Αθήνα, τη διοργάνωση αναλαμβάνουν το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών σε συνεργασία με το ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος, το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, το Επιστημονικό Κέντρο «Αθηνά», τον Εκπαιδευτικό Οργανισμό SciCo και το British Council. *μπορεί να γίνουν μικρές αλλαγές στο πρόγραμμα. Μπορείτε να ενημερώνεστε απευθείας από την ιστοσελίδα των διοργανωτών. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Prhosklese_sten_Eyropaikhe_Vradiha_Ereynethe_2015_E_Epistheme_kai_e_Hereyna_gia_hena_kalhutero_mhellon

Το γήινο πρόσωπο του Πλούτωνα στις νέες φωτογραφίες της NASA. Θα ακολουθήσουν και άλλες εντυπωσιακές φωτογραφίες του Πλούτωνα στο μέλλον, καθώς το σκάφος έχει στείλει στη Γη μόνο το 5% των φωτογραφιών που τράβηξε κατά το κοντινότερο πέρασμά του στα μέσα Ιουλίου, όταν έφθασε σε απόσταση έως 12.550 χιλιομέτρων. Η αποστολή όλων των φωτογραφιών θα πάρει περίπου έναν χρόνο. Το σκάφος «Νέοι Ορίζοντες» απομακρύνεται πλέον από τον Πλούτωνα και έχει «βάλει πλώρη» για ένα ακόμη πιο μακρινό παγωμένο σώμα στη Ζώνη Κούιπερ, στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος. Ως πιθανότερος στόχος θεωρείται το διαστημικό αντικείμενο MU69, που μοιάζει με κομήτη, αλλά ακόμη η NASA δεν έχει πάρει την οριστική απόφασή της. http://physicsgg.me/2015/09/18/%cf%84%ce%bf-%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%8c%cf%83%cf%89%cf%80%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bb%ce%bf%cf%8d%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1/

Ένα μοντέλο του ηλιακού συστήματος σε κλίμακα που δεν έχετε ξαναδεί ποτέ. Έχουμε δει πολλές απεικονίσεις του ηλιακού μας συστήματος σε σχολικά βιβλία, σε ιστοσελίδες, σε αφίσες, σε t-shirts … αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι λανθασμένες. Ο σκηνοθέτης Wylie Overstreet και 4 φίλοι του ξόδεψαν 1,5 μέρα από τη ζωή τους το 2014 στον αποξηραμένο πυθμένα λίμνης στη Νεβάδα για να δημιουργήσουν ένα μοντέλο του ήλιου και των τροχιών των πλανητών σε κλίμακα (χωρίς τον Πλούτωνα, εφόσον δεν θεωρείται πλέον ως πλανήτης). Παρακολουθείστε στο βίντεο που ακολουθεί – μια θαυμάσια εκπαιδευτική επίδειξη του χώρου που καταλαμβάνει το ηλιακό μας σύστημα: http://physicsgg.me/2015/09/19/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b7%ce%bb%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%cf%83%cf%85%cf%83%cf%84%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%83%ce%b5/

Σάιμπραντ ντε Γιονγκ, o νέος πρόεδρος του Συμβουλίου του CERN. Ο διακεκριμένος φυσικός Σάιμπραντ ντε Γιονγκ θα είναι ο νέος -22ος κατά σειρά- πρόεδρος του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN) από τη χρονιά που μας έρχεται. Ο ολλανδός καθηγητής θα αναλάβει τα καθήκοντά του από την 1η Ιανουαρίου του 2016, διαδεχόμενος τη σημερινή πρόεδρο Αγκνιέσκα Ζαλέφσκα. Η θητεία του θα διαρκέσει ένα έτος, με δυνατότητα επανεκλογής δυο ακόμη φορές. «Ο Σάιμπραντ ντε Γιονγκ έχει υπηρετήσει το Συμβούλιο του CERN με εργατικότητα, πραγματισμό και σοφία καθόλη τη διάρκεια της θητείας μου ως προέδρου» δήλωσε αμέσως μετά την ανακοίνωση της εκλογής του ολλανδού επιστήμονα η κυρία Ζαλέφσκα, η οποία είναι πρόεδρος του Συμβουλίου τα τρία τελευταία χρόνια και η θητεία της λήγει στα τέλη Δεκεμβρίου. «Όταν έρθει η στιγμή να παραδώσω τη σκυτάλη, θα την αφήσω σε σίγουρα χέρια». Από την πλευρά του ο κ. ντε Γιονγκ, ο οποίος ειδικεύεται στη σωματιδιακή φυσική, δήλωσε ευγνώμων για την τιμή που του έγινε. «Οφείλω πολλά στο CERN, στο οποίο μπήκα για πρώτη φορά σαν θερινός φοιτητής το 1984» είπε. «Το CERN είναι γεμάτο φιλοδοξία και βρίσκεται σε εξαιρετική θέση ώστε να προχωρήσει τη σωματιδιακή φυσική προς τα μπρος με τον LHC, τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων, σε πλήρη λειτουργία. Επίσης δεν λείπουν οι ιδέες για νέες ευκαιρίες και δεσμεύομαι απόλυτα να προωθήσω τις αποφάσεις που θα βελτιστοποιήσουν το μέλλον του CERN. Είναι τιμή για μένα και ευχαριστώ το Συμβούλιο του CERN που με επέλεξε ως τον επόμενό του πρόεδρο». Ο Σάιμπραντ ντε Γιονγκ πήρε το διδακτορικό του το 1990 από το Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ. Το θέμα της διατριβής του αφορούσε τον σχεδιασμό ενός καινοτόμου συστήματος πολυεπεξεργαστών για το «κύκλωμα πυροδότησης» του θερμιδόμετρου ZEUS του εργαστηρίου DESY στη Γερμανία. Το «κύκλωμα πυροδότησης» είναι επιφορτισμένο με το έργο να λαμβάνει υπερβολικά γρήγορες αποφάσεις σχετικά με το ποια δεδομένα θα πρέπει να καταγραφούν και ποια όχι. Μετά το διδακτορικό του ο ολλανδός επιστήμονας εργάστηκε στον ανιχνευτή OPAL του επιταχυντή LEP του CERN ως τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στη συνέχεια πέρασε στον επιταχυντή Tevatron του εργαστηρίου Fermilab στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ασχολήθηκε με το κυνήγι του μποζονίου Χιγκς. Από το 1998 είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ράντμπουντ του Ναϊμέγκεν στην Ολλανδια όπου διδάσκει φυσική υψηλών ενεργειών. Τα τελευταία χρόνια το ερευνητικό ενδιαφέρον του έχει επικεντρωθεί στην αστροσωματιδιακή φυσική και συμμετέχει στις έρευνες του Αστεροσκοπείου Πιερ Οζέ για την κοσμική ακτινοβολία. Υπήρξε μέλος της Επιτροπής του LHC και εκπρόσωπος της Ολλανδίας στην Ομάδα Στρατηγικής του Συμβουλίου του CERN. Είναι μέλος του Συμβουλίου του CERN από το 2010 και έχει τιμηθεί με τη διάκριση του Τάγματος των Ιπποτών του Λέοντα των Κάτω Χωρών. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500026646

Η ζωή εξαπλώνεται στο Σύμπαν σαν επιδημία! «Η ζωή μπορεί να μεταδίδεται από ένα αστρικό σύστημα σε ένα άλλο με έναν τρόπο παρόμοιο με το ξέσπασμα μιας επιδημίας. Θα μπορούσε έτσι κάποιος να πει ότι ο Γαλαξίας μας μπορεί να μολυνθεί κάποια στιγμή από πολλούς θύλακες που περιέχουν ζωή» αναφέρει ο Αβι Λεμπ του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian, εκ των επιστημόνων που διατύπωσαν τη συγκεκριμένη νέα θεωρία. Σύμφωνα με αυτήν, η ζωή σχηματίζεται, αναπτύσσεται και καλύπτει τον χώρο με τον ίδιο τρόπο που σχηματίζονται, αναπτύσσονται και καλύπτουν τον χώρο οι φυσαλίδες σε μια κατσαρόλα με νερό που βράζει. Στη συνέχεια διάφορα φυσικά φαινόμενα διασπείρουν τις φυσαλίδες (και τη ζωή) σε όλα τα μήκη και πλάτη ενός γαλαξία. Ετσι κατά τους ερευνητές η ζωή μπορεί να εξαπλωθεί μέσα στο Σύμπαν πολύ πιο γρήγορα από ό,τι στην περίπτωση που η εμφάνισή της γίνεται κάθε φορά κάπου μεμονωμένα βάσει των τοπικών συνθηκών που επικρατούν στο σημείο όπου εμφανίζεται. Με βάση τη θεωρία τους οι ερευνητές εικάζουν ότι μπορεί μια τέτοια φυσαλίδα να έφτασε ως τη Γη και να μετέτρεψε τον πλανήτη μας σε έναν παράδεισο της ζωής. Η σχετική μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal Letters» και η νέα θεωρία χαρακτηρίζεται συναφής με μία από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες για την εμφάνιση της ζωής στη Γη, εκείνη της λεγόμενης «πανσπερμίας». Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η ζωή έφθασε στη Γη με τη μορφή μικροοργανισμών που «ταξίδεψαν» με αστεροειδείς ή κομήτες από άλλους πλανήτες είτε του ηλιακού μας συστήματος είτε και από πιο μακριά. Ευνοήτως με την ίδια διαδικασία μεταφοράς η ζωή έχει ταξιδέψει και... αγκυροβολήσει σε αμέτρητους πλανήτες και δορυφόρους του Σύμπαντος. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές μελέτες τόσο για τον αριθμό των πλανητών στον γαλαξία μας όσο και για το ποιοι από αυτούς διαθέτουν συνθήκες φιλικές προς τη ζωή. Η τελευταία σχετική μελέτη αναφέρει ότι ο αριθμός των φιλόξενων για τη ζωή πλανητών στον Γαλαξία είναι πολύ μεγαλύτερος από όσο πιστεύαμε. Ερευνητές από τη Δανία και την Αυστραλία, με επικεφαλής τον Στέφεν Γιάκομπσεν του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, μελέτησαν δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler το οποίο σάρωσε τον Γαλαξία μας τα προηγούμενα χρόνια αναζητώντας εξωπλανήτες. Αναλύοντας αυτά τα δεδομένα οι ερευνητές υπολόγισαν τον αριθμό των άστρων του Γαλαξία μας τα οποία διαθέτουν πλανητικά συστήματα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αρκετά δισεκατομμύρια από αυτά τα άστρα διαθέτουν από έναν ως τρεις βραχώδεις πλανήτες που βρίσκονται στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη. Βρίσκονται, δηλαδή, σε απόσταση τέτοια από το μητρικό τους άστρο ώστε να είναι δυνατόν να υπάρχει σε αυτούς νερό σε υγρή μορφή. Η παρουσία νερού σε υγρή μορφή συνδέεται άμεσα με την ύπαρξη ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. H μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Montlhy Notices of the Royal Astronomical Society». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=738408 «Ισως είμαστε πολύ χαζοί για να εντοπίσουμε εξωγήινους» Μια ανατρεπτική και ολίγον… X-Files ιδέα διατυπώνει η Ναταλί Καμπρόλ, επικεφαλής του προγράμματος SETI που αναζητά σήματα εξωγήινων πολιτισμών. Σύμφωνα με την Καμπρόλ είναι πιθανό ένας πιο προηγμένος από εμάς εξωγήινος πολιτισμός μπορεί να προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί μας αλλά χρησιμοποιώντας μεθόδους και τεχνικές τις οποίες εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε. «Ισως είμαστε πολύ χαζοί για να εντοπίσουμε τα σήματα των εξωγήινων. Δείτε την πρόοδο της ανθρωπότητας τα τελευταία 100 έτη. Αν υπάρχει κάπου εκεί έξω ένας πολιτισμός που προηγείται χρονικά μόλις χίλια έτη από τον δικό μας ποιος ξέρει τι είδους τεχνολογίες έχουν καταφέρει να αναπτύξουν και ποιες μεθόδους επικοινωνίας χρησιμοποιούν» δήλωσε σε συνέντευξη της στη βρετανική εφημερίδα Daily Mail η Καμπρόλ. Η επικεφαλής του SETI υποστηρίζει ότι είμαστε κοντά στον εντοπισμό μικροβιακής ζωής στο ηλιακό μας σύστημα ενώ πλησιάζουμε και στον εντοπισμό νοήμονος ζωής κάπου στο Σύμπαν. Πιστεύει επίσης ότι μέσα στις επόμενες 2-3 δεκαετίες θα εντοπίσουμε ένα πλανήτη το ίδιο φιλόξενο για την ζωή όπως ο δικός μας, μια ρέπλικα της Γης όπως την αναφέρει η Καμπρόλ. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=738644

Βουνά και ομιχλώδεις πεδιάδες στο πρωτόγνωρο τοπίο του Πλούτωνα. Ένα απρόσμενα «γήινο» πρόσωπο του Πλούτωνα αποκαλύπτουν οι τελευταίες φωτογραφίες που έστειλε στη Γη το σκάφος New Horizons. Οι εικόνες δείχνουν με λεπτομέρειες τις εντυπωσιακές παγωμένες οροσειρές ύψους 3,5 χιλιομέτρων του Πλούτωνα, μεγάλες πεδιάδες σκεπασμένες από χαμηλή ομίχλη, θεαματικά ηλιοβασιλέματα και εκτεταμένους «εξωτικούς» παγετώνες από άζωτο. «Οι εικόνες σε κάνουν πράγματι να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι εκεί, στον Πλούτωνα, επιθεωρώντας το τοπίο από μόνος σου» δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής της αποστολής καθηγητής Αλαν Στερν. Οι νέες εικόνες που δημοσιεύει η NASA στο εβδομαδιαίο ραντεβού αποκαλύψεων του New Horizons που καθιέρωσε η NASA δείχνουν ένα πανόραμα του Πλούτωνα, που καλύπτει μια έκταση ξηράς 1.250 χιλιομέτρων. Οι εικόνες αυτές τραβήχτηκαν από το New Horizons στις 14 Ιουλίου όταν και έφτασε μετά από ταξίδι εννέα ετών στον Πλούτωνα. Μόλις 15 λεπτά μετά την έλευση του στον πλανήτη νάνο το σκάφος άρχισε να καταγράφει εικόνες δύο από τις οποίες είναι αυτές που δημοσιεύει σήμερα η NASA. Οι επιστήμονες μπορούν πλέον να δουν για πρώτη φορά από πιο κοντά δύο μεγάλες οροσειρές που έλαβαν τις ονομασίες «Νοργκέι» και «Χίλαρι». Οι νέες εικόνες επιτρέπουν στους επιστήμονες μπορούν επίσης να πάρουν μια ιδέα για την αραιή και γεμάτη άζωτο ατμόσφαιρα του Πλούτωνα, στην οποία διακρίνονται αρκετά διαδοχικά στρώματα, τα οποία ξεκινούν από την ομίχλη κοντά στην επιφάνεια και φθάνουν σε ύψος έως 100 χιλιομέτρων. Οι επιστήμονες της NASΑ δήλωσαν ότι οι πρώτες αναλύσεις της ατμόσφαιρας του Πλούτωνα δείχνουν περιοδικές αλλαγές του καιρού παρόμοιες με αυτές που συμβαίνουν και στη Γη. Αντίθετα όμως με τη Γη, οι πάγοι του Πλούτωνα πιθανότατα αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από άζωτο και άλλα «εξωτικά» υλικά, παρά από νερό. Πάντως, αν και έχουν άλλη σύνθεση, οι εκτεταμένοι παγετώνες του μακρινού νάνου πλανήτη μοιάζουν εξωτερικά πολύ με αυτούς της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής. Φαίνεται να τροφοδοτούνται συνεχώς από έναν κύκλο αζώτου, ανάλογο του υδρολογικού κύκλου στη Γη. Μόνο που αντί να εξατμίζεται το νερό των ωκεανών, να ανεβαίνει στην ατμόσφαιρα και μετά να επιστρέφει με την μορφή βροχής, η οποία τελικά γίνεται πάγος, στην περίπτωση του Πλούτωνα κάτι παρόμοιο συμβαίνει με το άζωτο. «Ο Πλούτωνας μοιάζει εκπληκτικά με τη Γη σε αυτό και κανείς δεν το είχε προβλέψει» δήλωσε ο Στερν. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500026483

Ο ιλιγγιώδης χορός δύο καταδικασμένων μελανών οπών. Βαθιά μέσα στον αστερισμό της Παρθένου, δύο μαύρες τρύπες περιφέρονται η μία γύρω από την άλλη λίγο πριν συγκρουστούν σε μια ακραία βίαια έκρηξη, δείχνουν οι επαναλαμβανόμενες λάμψεις που φτάνουν μέχρι τη Γη. Οι κοσμολόγοι πιστεύουν σήμερα ότι όλοι οι γαλαξίες κρύβουν στο κέντρο τους μαύρες τρύπες με μάζα εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου. Η θεωρία προβλέπει επίσης την ύπαρξη δυαδικών συστημάτων, στα οποία δύο μαύρες τρύπες περιφέρονται γύρω από το κοινό κέντρο μάζας τους. Ο εντοπισμός τέτοιων συστημάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Από τα δεκάδες πιθανά δυαδικά συστήματα που έχουν ανιχνευθεί μέχρι σήμερα, οι μαύρες τρύπες της νέας μελέτης είναι μακράν οι πιο σφιχταγκαλιασμένες -η απόσταση που τους χωρίζει δεν είναι πολύ μεγαλύτερη από τη διάμετρο του Ηλιακού Συστήματος. Το ζεύγος βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία PG 1302-102, σε απόσταση 3,5 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Παρά τη γιγάντια απόσταση, τα τηλεσκόπια Hubble και Galex της NASA μπόρεσαν να διακρίνουν περιοδικές λάμψεις που πρέπει να προέρχονται από τις μαύρες τρύπες. Το μοντέλο που προτείνει η ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης είναι ότι η μία από τις μαύρες τρύπες καταπίνει περισσότερο υλικό από ό,τι το ταίρι της. Η ίδια η μαύρη τρύπα εξ ορισμού δεν εκπέμπει φως, όμως το υλικό που την περιβάλλει ακτινοβολεί έντονα καθώς επιταχύνεται και θερμαίνεται στην πορεία του θανάτου. Γιατί όμως εμφανίζεται αυτό το φως ως περιοδικές λάμψεις; Ο πρώτος λόγος είναι το φαινόμενο Ντόπλερ: όταν η μαύρη τρύπα απομακρύνεται από τη Γη καθώς περιφέρεται γύρω από τη δεύτερη, τα μήκη κύματος της ακτινοβολίας φαίνονται να μεγαλώνουν -περίπου όπως ο ήχος μιας σειρήνας αλλάζει συχνότητα όταν το ασθενοφόρο απομακρύνεται με ταχύτητα. Ο δεύτερος λόγος είναι η ακραία ταχύτητα με την οποία κινούνται οι μελανές οπές η μία γύρω από την άλλη -περίπου το ένα δέκατο της ταχύτητας του φωτός. Στις ταχύτητες αυτές εμφανίζονται σχετικιστικά φαινόμενα που κάνουν το φως πιο λαμπρό. Οι παρατηρήσεις στον γαλαξία συμφωνούν με τις προβλέψεις υπολογιστικών μοντέλων και πιθανότατα αντιστοιχούν σε ένα ζευγάρι μελανών οπών, αναφέρουν οι ερευνητές στο Nature. Σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ή μερικά εκατομμύρια χρόνια -μια στιγμή στην κλίμακα του κοσμικού χρόνου- οι μαύρες τρύπες τελικά θα ενωθούν σε μια έκρηξη που θα απελευθερώσει την ενέργεια 100 εκατομμυρίων σουπερνόβα. Οι αστρονόμοι θα ήθελαν διακαώς να παρακολουθήσουν ζωντανά ένα τέτοιο φαινόμενο: η Γενική Σχετικότητα του Αϊνστάιν προβλέπει ότι οι συγκρούσεις ανάμεσα σε μαύρες τρύπες παράγουν βαρυτικά κύματα, ρυτιδώσεις στο χωροχρόνο που διαδίδονται με την ταχύτητα του φωτός. Είναι μια από τις τελευταίες ανεπιβεβαίωτες προβλέψεις του Αϊνστάιν, και η ανακάλυψή τους πιθανότατα θα βραβευόταν με Νόμπελ. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500026252

LIGO: το κυνήγι των βαρυτικών κυμάτων συνεχίζεται... Σε νέα επίπεδα ακρίβειας και ευαισθησίας θα λειτουργεί από αυτήν την εβδομάδα το αμερικανικό LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory), το μεγαλύτερο πείραμα για την ανίχνευση των λεγόμενων βαρυτικών κυμάτων, ρυτιδώσεων στο χωροχρόνο που προβλέφθηκαν από τον Αϊνστάιν αλλά παραμένουν άφαντες μέχρι σήμερα. Η ολοκλήρωση της αναβάθμισης των δύο ανιχνευτών LIGO -ένας στην πολιτεία της Ουάσινγκτον και ένας ακόμα στη Λουιζιάνα- αναπτερώνει τώρα τις ελπίδες των φυσικών για την ανίχνευση του θεωρητικού φαινομένου, έπειτα από μια δεκαετία άκαρπης αναζήτησης με τους αρχικούς ανιχνευτές. Η ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων είχε προβλεφθεί το 1916 από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν ως συνέπεια της Γενικής Σχετικότητας. Ο μεγάλος φυσικός είχε υπολογίσει ότι η επιτάχυνση σωμάτων μεγάλης μάζας, όπως μαύρες τρύπες και άστρα νετρονίων που οποία κινούνται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο, δημιουργούν κυματισμούς στο χωροχρόνο που διαδίδονται με την ταχύτητα του φωτός. Τα βαρυτικά κύματα, εφόσον υπάρχουν, ουσιαστικά τεντώνουν το χώρο σε μια διάσταση (ας πούμε κατά μήκος) και τον συμπιέζουν σε μια άλλη (ας πούμε κατά πλάτος) Αυτό είναι το φαινόμενο που προσπαθούν να καταγράψουν οι ανιχνευτές LIGO. Καθένας από τους δύο ανιχνευτές αποτελείται από δύο σωλήνες τοποθετημένους κάθετα ο ένας στον άλλο, μέσα στους οποίους υπάρχουν δέσμες λέιζερ που μετρούν το μήκος των σωλήνων με εξαιρετικά μεγάλη ακρίβεια. Τα βαρυτικά κύματα θα γίνονταν θεωρητικά αντιληπτά από μικρές μεταβολές στο μήκος των δύο σωλήνων, λόγω της παραμόρφωσης του χώρου. Οι σωλήνες έχουν μήκος 4 χιλιόμετρα, όμως η πειραματική διάταξη μπορεί να μετρά μεταβολές τουλάχιστον 1.000 φορές μικρότερες από τη διάμετρο ενός ατόμου. Η αναβάθμιση των συστημάτων με ισχυρότερα λέιζερ και νέα οπτικά επιτρέπει θεωρητικά την ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από απόσταση περίπου 88 εκατομμυρίων ετών φωτός. Τελικός στόχος είναι η αύξηση αυτής της απόστασης στα 650 εκατομμύρια έτη φωτός -αυτό σημαίνει ότι οι ανιχνευτές θα μπορούν να σαρώνουν μια σφαίρα στο Διάστημα 1.000 φορές μεγαλύτερη από ό,τι η αρχική μορφή των συστημάτων. Οι εργασίες αναβάθμισης, για τις οποίες χρειάστηκαν πέντε χρόνια και 200 εκατ. δολάρια, περιλάμβαναν μεταξύ άλλων τη βελτίωση των συστημάτων απόσβεσης κραδασμών -οι ανιχνευτές επηρεάζονται ακόμα και από τρένα που περνούν σε απόσταση χιλιομέτρων ή ακόμα και το γδούπο ενός δέντρου που πέφτει. Στην Ευρώπη λειτουργούν στο μεταξύ οι ανιχνευτές GEO600 και Virgo, ενώ ανάλογο ερευνητικό πρόγραμμα, με την ονομασία Indigo, ανακοίνωσε και η Ινδία. Η ανίχνευση του ίδιου σήματος από ανιχνευτές σε διαφορετικές ηπείρους θα επέτρεπε στους ερευνητές να προσδιορίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια την προέλευση των φευγαλέων κυμάτων. http://physicsgg.me/2015/09/17/ligo-%cf%84%ce%bf-%ce%ba%cf%85%ce%bd%ce%ae%ce%b3%ce%b9-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b2%ce%b1%cf%81%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%ce%ba%cf%85%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd/

Αναβάλλεται η επιστροφή των Αμερικανών στο Διάστημα. Η κάψουλα Orion, το σκάφος που προορίζεται να μεταφέρει τους αμερικανούς αστροναύτες πίσω στο βαθύ Διάστημα, μάλλον δεν θα είναι έτοιμο για επανδρωμένες αποστολές πριν από το 2023, παραδέχεται η NASA. Η πρώτη πτήση με πλήρωμα, γνωστή ως Εξερευνητική Αποστολή 2 ή EM-2, προγραμματιζοταν επισήμως για τον Αύγουστο του 2011. Ο στόχος αυτός φαίνεται τώρα απίθανο να επιτευχθεί και η αποστολή θα πραγματοποιηθεί «το αργότερο τον Απρίλιο του 2023», ανακοίνωσε την Τετάρτη ο υποδιοικητής της NASA Ρόμπερτ Λάιτφουτ.(12 χρόνια καθυστέρηση!!!) Απέδωσε την πιθανή αναβολή σε αστάθμητους παράγοντες που αφορούν για παράδειγμα την ανάπτυξη λογισμικού και την επαναχρησιμοποίηση εξοπλισμού από πτήση σε πτήση. Το Orion, το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει τετραμελές πλήρωμα για διάστημα έως 21 ημερών, είναι εν μέρει αντικαταστάτης των διαστημικών λεωφορείων που παροπλίστηκαν το 2011, στερώντας από τις ΗΠΑ τη δυνατότητα εκτόξευσης αστροναυτών. Το σκάφος προορίζεται για τις πρώτες αποστολές πέρα από την τροχιά της Σελήνης, και τελικά στον Άρη. Το σκάφος θα εκτοξεύεται με τον υπό κατασκευή υπερ-πύραυλο SLS (Σύστημα Διαστημικών Εκτοξεύσεων), τον ισχυρότερο που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Στην πρώτη του πτήση, το 2018, ο SLS θα μεταφέρει το Orion στην Εξερευνητική Αποστολή 1 (EM-1) που θα περάσει πίσω από τη Σελήνη. Ο προορισμός και η διάρκεια της πρώτης επανδρωμένης αποστολής δεν έχουν προσδιοριστεί, θα μπορούσε όμως να αφορά μια πτήση στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού ή έστω σε γήινη τροχιά. Η επόμενη αποστολή, EM-3, θα μπορούσε να μεταφέρει αστροναύτες σε έναν μικρό αστεροειδή που έχει συλληφθεί και μεταφερθεί σε σεληνιακή τροχιά από προηγούμενη, ρομποτική αποστολή. Αυτό προγραμματίζεται να συμβεί πριν από το 2025. Μέχρι σήμερα η NASA έχει επενδύσει 4,7 δισ. δολάρια για την ανάπτυξη του Orion με βασικό εργολάβο τη Lockheed Martin. Θα χρειαστεί ακόμα 6,7 δισ. από τον φετινό Οκτώβριο μέχρι την πρώτη επανδρωμένη αποστολή. O «Ωρίωνας» δεν προορίζεται πάντως για αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) -μετά τον παροπλισμό των αμερικανικών διαστημικών λεωφορείων το 2011, τα μόνα σκάφη που μπορούν να μεταφέρουν πληρώματα από και προς το τροχιακό εργαστήριο είναι τα ρωσικά Soyuz. Από το 2017, η NASA θα χρησιμοποιεί για αυτόν τον σκοπό δύο σκάφη που αναπτύσσουν για λογαριασμό της δύο εταιρείες: το Starliner της Boeing και το Crew Dragon της SpaceX. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500026198 H Amazon πηγαίνει στο διάστημα ως Blue Origin. H Blue Origin είναι η εταιρεία του Jeff Bezos της Amazon που φέρνει ιδιωτικά κεφάλαια στον αγώνα της διαστημικής εξερεύνησης. Τα διαστημικά οχήματα της Blue Origin θα εκτοξεύονται από τη βάση της Φλόριντα στις ΗΠΑ. Μαζί με την ανακοίνωση για την αρχή της λειτουργίας της Blue Origin, ο Jeff Bezos παρουσίασε και τον πύραυλο που θα χρησιμοποιεί η εταιρεία για τις αποστολές της. Πρόκειται για τον πύραυλο BE-4, ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα να εκτοξεύεται, να θέτει σε τροχιά το φορτίο του, ενώ ο πρώτος όροφος του πυραύλου θα μπορεί να επιστρέψει και να προσγειωθεί για δεύτερη χρήση. Η Blue Origin εκτιμάται ότι θα ξεκινήσει τις αποστολές της μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας. Η επένδυση για το Florida Space Coast, το οποίο και θα χρησιμοποιηθεί από την Blue Origin, είναι μία δαπάνη της τάξης των 200 εκατομμυρίων δολαρίων. Το Launch Complex 36 της Blue Origin έχει πολλά χρόνια να χρησιμοποιηθεί, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιημένα σημεία της NASA, αφού αριθμεί 145 εκτοξεύσεις στην ιστορία του των 43 ετών. Η Blue Origin έχει ήδη κάνει μία δοκιμαστική εκτόξευση τον περασμένο Απρίλιο και τώρα ετοιμάζει το νέο της τροχιακό σκάφος και το σχεδιασμό των μετέπειτα ενεργειών της. http://www.pestaola.gr/h-amazon-phgainei-sto-diasthma-ws-blue-origin/

Τεχνητή νοημοσύνη έμαθε σκάκι σε 72 ώρες φτάνοντας σε επίπεδο International Master Από την αναμέτρηση μεταξύ του Γκάρι Κασπάροφ και του Deep Blue, σχεδόν 20 χρόνια πριν, το σκάκι θεωρείται μια ιδιαίτερη «αρένα» αντιπαράθεσης μεταξύ ανθρώπων και υπολογιστών. Ωστόσο, όσο ισχυροί και να έχουν γίνει οι υπολογιστές, η βασική αρχή των σκακιστικών προγραμμάτων είναι ίδια: «brute force», δηλαδή την εξέταση όλων των ενδεχομένων/ επιλογών μέχρι να βρεθεί η καλύτερη. Οι άνθρωποι, πάντως, εξακολουθούν να «στέκονται» απέναντι στους ψηφιακούς σκακιστές, καθώς έχουν τη δυνατότητα να αξιολογούν τις θέσεις στο σκάκι και να εξετάζουν μόνο τις πιο αποδοτικές επιλογές, μειώνοντας κατά πολύ το σύνολο των επιλογών. Οι υπολογιστές γενικά δεν ήταν πολύ καλοί σε αυτό, αλλά αυτό αλλάζει χάρη στη δουλειά του Μάθιου Λάι στο Imperial College London, που δημιούργησε ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης- Giraffe- το οποίο έμαθε μόνο του να παίζει σκάκι, αξιολογώντας θέσεις στα πρότυπα της ανθρώπινης σκέψης, με πολύ διαφορετικό τρόπο από ό,τι τα κλασικά σκακιστικά προγράμματα. Σε ανθρώπινο επίπεδο, θεωρείται αντίστοιχης ικανότητες με έναν FIDE International Master- διάκριση που το εντάσσει στο 2,2% των παικτών των τουρνουά. Το «κλειδί» είναι η τεχνολογία νευρικού δικτύου (neural network) που χρησιμοποιείται, η οποία ακολουθεί το «μοντέλο» του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ως εκ τούτου, είναι δυνατή η «εκπαίδευση» του συστήματος, μκε αποτέλεσμα το Giraffe να μπορεί να εντοπίζει «μοτίβα» στο σκάκι. Ο Λάι συνεχίζει την εκπαίδευση του προγράμματος με ένα σετ δεδομένων από πραγματικές παρτίδες σκακιού. Σύμφωνα με τον ίδιο, η προσέγγισή του προβλέπει την καλύτερη δυνατή κίνηση στο 46% των περιπτώσεων και βάζει την καλύτερη δυνατή κίνηση στις κορυφαίες τρεις επιλογές του στο 70% των περιπτώσεων- οπότε και δεν χρειάζεται να προβαίνει σε πάρα πολλές αναλύσεις, όπως ένα «συμβατικό» σκακιστικό πρόγραμμα. Όπως σημειώνει ο Λάι, εν αντιθέσει με τα περισσότερα σημερινά σκακιστικά προγράμματα, η δύναμη του Giraffe δεν προκύπτει από τη δυνατότητα να βλέπει πολύ μακριά, αλλά από το να αξιολογεί «δύσκολες» θέσεις με ακρίβεια και να κατανοεί πολύπλοκες έννοιες που είναι έμφυτες στους ανθρώπους, αλλά ήταν «ξένες» προς τις μηχανές εδώ και πολύ καιρό. Επόμενες σταθμός, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, είναι το κινεζικό παιχνίδι του «Γκο». http://physicsgg.me/2015/09/15/%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae-%ce%bd%ce%bf%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%b7-%ce%ad%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%b5-%cf%83%ce%ba%ce%ac%ce%ba%ce%b9-%cf%83%ce%b5-72-%cf%8e%cf%81%ce%b5%cf%82/ Διαστημικό Ίντερνετ από χιλιάδες δορυφόρους της Samsung. Ένα φιλόδοξο πρόγραμμα για παροχή Ίντερνετ από 4.600 δορυφόρους σε χαμηλή τροχιά περιγράφεται σε paper που συνέταξε ο Φαρούκ Χαν, πρόεδρος της Samsung Research America. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Popular Science, ένα τέτοιο «σμήνος» θα μπορούσε να παρέχει πρόσβαση στο Ίντερνετ (της τάξης των 200 GB μηνιαίως) στα 5 GB ανθρώπους στον κόσμο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της εταιρείας, το παγκόσμιο Internet traffic αναμένεται να φτάσει το ένα zettabyte (ένα δισεκατομμύριο terabytes) μηνιαίως το 2028. Σε αυτό το πλαίσιο, στόχος είναι η δημιουργία ενός «Διαστημικού Ίντερνετ» υψηλών επιδόσεων και δυνατοτήτων. Σημειώνεται πως, όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Gizmag, η Samsung δεν είναι ο μόνος μεγάλος «παίκτης» στον συγκεκριμένο τομέα, καθώς σε παρεμφερή σχέδια δουλεύει και η Google (με αερόστατα, αλλά και δορυφόρους, σε συνεργασία με την SpaceX του Έλον Μασκ), αλλά και το Facebook (με ηλιακά drones) και η OneWeb του Σερ Ρίτσαρντ Μπράνσον. Οι δορυφόροι της Samsung, σύμφωνα με το paper, θα βρίσκονται σε απόσταση 1.400 χλμ από την επιφάνεια του πλανήτη – χαμηλό ύψος για τα δεδομένα τηλεπικοινωνιακών δορυφόρων, που συνήθως λειτουργούν σε γεωστατική τροχιά, σε ύψος περίπου 36.000 χλμ από τη Γη. Τα ραδιοσήματα στο Διάστημα ταξιδεύουν σε ευθεία γραμμή , οπότε και η εταιρεία εκτιμά ότι θα μπορούσε να παρέχει χαμηλότερα latencies για επικοινωνίες μέσων και μεγάλων αποστάσεων. Σημειώνεται πως ένας τόσο μεγάλος στόλος δορυφόρων θα ήταν πιο ευέλικτος, παρέχοντας αυξημένες δυνατότητες όσον αφορά σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. http://www.naftemporiki.gr/story/1003355/diastimiko-internet-apo-xiliades-doruforous-tis-samsung

Η κάψουλα SpaceX θα φέρει στη Γη δείγματα του Αρη. Μια νέα ιδιαίτερα φιλόδοξη αποστολή ανακοίνωσε η NASA, μια αποστολή η οποία στοχεύει να φέρει για πρώτη φορά στη Γη δείγματα (εδάφους κ..α) από τον Αρη για ανάλυση και μελέτη. Η NASA έχει ήδη ανακοινώσει ότι το 2020 θα στείλει στον Αρη ένα νέο ρομποτικό εξερευνητή. Το 2020 rover είναι το πιο προηγμένο από τα διάφορα ρομπότ εξερεύνησης που έχουμε στείλει στον Κόκκινο Πλανήτη. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα ρομπότ, το πρώτο εκ των οποίων πάτησε στον Αρη το καλοκαίρι του 1997, το 2020 rover θα έχει όργανα με τα οποία θα μπορεί να εξακριβώσει αν στο παρελθόν υπήρχαν κάποιες μορφές ζωής στον πλανήτη έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. H NASA τώρα ανακοινώνει παράλληλα με την αποστολή του rover προετοιμάζει μια ακόμη συνοδευτική. Πιο συγκεκριμένα η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι ένα διαστημικό σκάφος που ονομάζεται «κάψουλα SpaceX» θα φτάσει στον Αρη λίγους μήνες μετά την έλευση του ρομπότ στον πλανήτη. Η κάψουλα θα προσεδαφιστεί στον Αρη, θα πάρει μαζί της διαφόρων ειδών δείγματα που θα έχει συλλέξει το 2020 rover και θα τα φέρει πίσω στη Γη. Πρόκειται φυσικά για ένα μεγαλόπνοο και πολυσύνθετο σχέδιο το οποίο όμως συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Ο δισεκατομμυριούχος οραματιστής φουτουριστικών τεχνολογιών Ελον Μασκ ανακοίνωσε ότι βρίσκει εξαιρετική την συγκεκριμένη αποστολή και θα την υποστηρίξει όπως μπορεί. Ο Μασκ είναι από τους ένθερμους υποστηρικτές της αποίκησης στον Αρη και μάλιστα έχει διατυπώσει μια θεωρία σύμφωνα με την οποία αν βομβαρδίσουμε με πυρηνικά όπλα τους πόλους του Αρη ο πλανήτης θα γίνει πιο φιλικός και κατοικήσιμος για τον άνθρωπο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=737938

Έναρξη λειτουργίας του πρώτου δορυφόρου με πλήρως ηλεκτρική προώθηση. Σε πλήρη λειτουργία έχει τεθεί ο δορυφόρος ABS-3A της Boeing- ο οποίος είναι ο πρώτος στον κόσμο δορυφόρος με πλήρως ηλεκτρικό σύστημα προώθησης. Πρόκειται για έναν δορυφόρο 702SP (μικρή πλατφόρμα) και επεκτείνει τις υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών της ΑΒS (με έδρα στις Βερμούδες) στην Αμερική, την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. «Ο ΑΒS-3A και ο ΑBS-2A, που εκτοξεύεται στις αρχές του 2016, θα ενισχύσουν περαιτέρω και εδραιώσουν τη διεθνή επέκτασή μας, παρέχοντας ευελιξία στον αυξανόμενο στόλο μας» είπε ο Τομ Τσόι, διευθύνων σύμβουλος της ABS. Ο ABS-3A ήταν ο πρώτος εντελώς ηλεκτρικής προώθησης δορυφόρους που κατασκευάστηκε και εκτοξεύθηκε, στο πλαίσιο ενός «πακέτου» που εκτοξεύτηκε τον Μάρτιο, μαζί με έναν δορυφόρο 702SP της Eutelsat. Το σύστημα ξένου-ιόντων (πλήρως ηλεκτρικό) διαθέτει επαρκή ποσότητα του στοιχείου για να διασφαλιστεί η λειτουργία του σκάφους πέρα από το προβλεπόμενο διάστημα των 15 ετών. Όπως τόνισε ο Μαρκ Σπίβακ, πρόεδρος της Boeing Satellite Systems International, η επιτυχής εκτόξευση, δοκιμή και έναρξη επιχειρήσεων σε τροχιά σήμαινε ότι ο δορυφόρος ήταν σε θέση να παρέχει τις υπηρεσίες του στην εταιρεία ένα μήνα νωρίτερα του αναμενομένου. http://www.naftemporiki.gr/story/1002850/enarksi-leitourgias-tou-protou-doruforou-me-pliros-ilektriki-proothisi «Το Σύμπαν του Hubble» στο Πλανητάριο με ελεύθερη είσοδο. Το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου με αφορμή τα 25α γενέθλια του Hubble προσκαλεί το κοινό τη Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015, στην προβολή της επετειακής παράστασης «Το Σύμπαν του Hubble» με δύο προβολές (ώρες 18:30 και 19:30) με ελεύθερη είσοδο. Στις 24 Απριλίου 1990, ξεκίνησε μία αποστολή η οποία θα άλλαζε για πάντα την εικόνα μας για το Σύμπαν. Την ημέρα εκείνη τέθηκε σε τροχιά το σπουδαιότερο ίσως από τα τροχιακά μας αστεροσκοπεία: το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble. Απαραίτητα είναι όμως τα δελτία εισόδου, η διανομή των οποίων θα πραγματοποιηθεί από το Ταμείο του Πλανηταρίου από τις 18:00 της ίδιας ημέρας. Ταυτόχρονα το εργαστήριο τεχνολογίας UTech Lab του Ιδρύματος Ευγενίδου θα δώσει την ευκαιρία σε όλους τους ενδιαφερόμενους να φωτογραφηθούν… μέσα στα πλάνα της παράστασης! Ο χώρος είναι προσβάσιμος και φιλικός σε ανθρώπους με κινητική αναπηρία, ενώ οι σκύλοι - συνοδοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι. Την ημέρα αυτή θα υπάρχει διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα. Η ψηφιακή αυτή παράσταση θα ενταχθεί στο τρέχον πρόγραμμα του Πλανηταρίου από τις 5 Οκτωβρίου 2015. Προτείνεται για παιδιά ηλικίας 9 ετών και άνω. Η παράσταση «Το Σύμπαν του Hubble» περιγράφει συνοπτικά ορισμένες μόνο από τις γνώσεις που αποκομίσαμε με την βοήθεια του Hubble, η διεισδυτική «ματιά» του οποίου μας ταξίδεψε από τις παρυφές του Ηλιακού μας συστήματος μέχρι τα πέρατα του Σύμπαντος και στο απώτερο παρελθόν του, πλησιάζοντας μάλιστα, όσο ποτέ άλλοτε, την ίδια τη Μεγάλη Έκρηξη. Η μεγαλύτερη ίσως κληρονομιά του Hubble είναι το ότι αποτύπωσε εκπληκτικής ομορφιάς εικόνες αστρογένεσης και αστρικών θανάτων καθώς και ότι μας αποκάλυψε απόμακρα σμήνη γαλαξιών. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble είναι πραγματικά μέρος της συνεχιζόμενης αναζήτησής μας να κατανοήσουμε το Σύμπαν, αφού τα μάτια του Hubble είναι τα μάτια ολάκερης της ανθρωπότητας: αποτελεί μια παγκόσμια επιστημονική και τεχνολογική προσπάθεια που επιτρέπει σε όνειρα αιώνων και σε σχεδιασμούς δεκαετιών να γίνουν πραγματικότητα. 25 χρόνια Hubble. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble αποτελεί προϊόν συνεργασίας της ΝΑSΑ και του ΕSA. Αναπτύχθηκε στα πλαίσια του ερευνητικού προγράμματος των Μεγάλων Τροχιακών Αστεροσκοπείων της NASA, δηλαδή τεσσάρων διαστημικών τηλεσκοπίων, σχεδιασμένων να βλέπουν σε διαφορετικά μήκη κύματος και συγκεκριμένα στο ορατό, στο υπέρυθρο, στις ακτίνες Χ και στις ακτίνες γ. Το Διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble τέθηκε σε τροχιά από το Διαστημικό Λεωφορείο Discovery στις 24 Απριλίου του 1990, έχοντας πάρει το όνομά του από τον αστρονόμο Έντγουιν Χαμπλ, ο οποίος προσέφερε στην επιστημονική κοινότητα την πρώτη, τεκμηριωμένη με την παρατήρηση, απόδειξη ότι το Σύμπαν διαστέλλεται. Το Hubble, 25 χρόνια μετά την εκτόξευσή του, συνεχίζει να χαρτογραφεί το Σύμπαν, ενώ χάρη στα δεδομένα που συλλέγει, εξακολουθεί να συμβάλει αποφασιστικά στην διεύρυνση των αστρονομικών μας γνώσεων σε μια σειρά από θέματα που σχετίζονται με την γένεση και τον θάνατο των άστρων, τις μαύρες τρύπες, τις δομές μεγάλης κλίμακας, καθώς και με την ίδια την εξέλιξη του Σύμπαντος. http://www.tanea.gr/news/greece/article/5274482/to-sympan-toy-hubble-sto-planhtario-me-eleytherh-eisodo/

Kβαντική φυσική και ανθρώπινη συμπεριφορά. Εκτός από τον «κόσμο» των σωματιδίων, οι νόμοι και οι εξισώσεις της κβαντικής φυσικής έχουν εφαρμογή και στην ανθρώπινη συμπεριφορά, αφού εξηγούν σκέψεις και αποφάσεις μας οι οποίες ειδάλλως μοιάζουν παράδοξες ή ακόμη και παράλογες. Η εφαρμογή της κβαντομηχανικής στην ψυχολογία αποτελεί μία νεοεμφανιζόμενη τάση, με «πρεσβευτές» επιστήμονες που υποστηρίζουν πως με αυτό τον τρόπο όχι μόνο μπορεί να κατανοηθεί πληρέστερα ο άνθρωπος, αλλά και να λυθούν ορισμένες αντιφάσεις που έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς στα αποτελέσματα ψυχολογικών ή κοινωνιολογικών μελετών. Μία από τις εκπροσώπους αυτής της τάσης είναι η Ζεν Τζόις Γουάνκ-Βίντεο., αναπληρώτρια καθηγήτρια στο πολιτειακό πανεπιστήμιο του Οχάιο και διευθύντρια του Εργαστηρίου Επικοινωνίας και Ψυχοφυσιολογίας. Σύμφωνα με τη Γουάνκ, η οποία προσπαθεί να μοντελοποιήσει μαθηματικά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, οι κβαντομηχανικές εξισώσεις φαίνεται να περιγράφουν καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο μαθηματικό «εργαλείο» την ανθρώπινη συμπεριφορά. «Στον τομέα των γνωσιακών επιστημών, και ειδικά στις έρευνες για τον τρόπο λήψης αποφάσεων, κατά καιρούς έχουν προκύψει πολλά παράδοξα αποτελέσματα. Όταν ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν συμφωνεί με τις κλασικές θεωρίες, τότε το ονομάζουμε “παράλογο”. Υπό το φως όμως της κβαντομηχανικής, κατά κανόνα παύει να ισχύει αυτός ο χαρακτηρισμός», σημειώνει η ίδια. Με συναδέλφους της, η ερευνήτρια περιέγραψε πρόσφατα σε δύο επιστημονικά περιοδικά αυτή τη νέα θεωρητική προσέγγιση της ψυχολογίας. Σε αυτά, οι συντάκτες τους υποστηρίζουν πως η «απάντηση» του ανθρώπου στην αβεβαιότητα είναι ένας τρόπος σκέψης που παραπέμπει στην κβαντομηχανική θεωρία, αφού τότε εγκαταλείπει τη διαδικασία συμπερασμού που βασίζεται στην κλασική θεωρία των πιθανοτήτων. Έτσι, όλοι μας μπορούμε να δώσουμε απαντήσεις σε περίπλοκες ερωτήσεις, παρά τις πεπερασμένες διανοητικές μας δυνατότητες. Απαντήσεις που δεν μπορούν να εξηγήσουν οι επιστήμονες, αν προσπαθήσουν να τις αναλύσουν χρησιμοποιώντας τα συμβατικά εννοιολογικά εργαλεία που διαθέτουν. Για παράδειγμα, οι ψυχολόγοι έχουν ανακαλύψει εδώ και χρόνια ότι, σε οποιοδήποτε γκάλοπ, η αλλαγή της σειράς των ερωτήσεων μπορεί να αλλάξει τις απαντήσεις που δίνουν οι συμμετέχοντες. Επειδή οι εταιρείες δημοσκοπήσεων το γνωρίζουν, χρησιμοποιούν παραπάνω από μία εκδοχή του ερωτηματολογίου, με τις ερωτήσεις σε καθένα ταξινομημένες με τυχαίο τρόπο, ελπίζοντας πως έτσι θα περιορίσουν την επίδρασή του. Ωστόσο, όπως έδειξε η Γουάνκ πέρυσι σε συνέδριο, στα πλαίσια μιας κβαντικής περιγραφής της ανθρώπινης συμπεριφοράς, το φαινόμενο όχι μόνο μπορεί να εξηγηθεί αλλά και να προβλεφθεί. Η επιστήμονας ξεκαθαρίζει πως η συγκεκριμένη θεωρία δεν σημαίνει πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί στην πραγματικότητα σαν κβαντικός υπολογιστής. Επομένως, ο παραλληλισμός με την κβαντική φυσική δεν αφορά τη φυσιολογία του εγκεφάλου, αλλά ένα νέο πλαίσιο μαθηματικών αρχών που μπορεί να εξηγήσει την ανθρώπινη νόηση και συμπεριφορά. «Στις κοινωνικές και συμπεριφορικές επιστήμες, χρησιμοποιούμε κατά κόρον μοντέλα υπολογισμού πιθανοτήτων. Για παράδειγμα, συχνά υπολογίζουμε την πιθανότητα ένας άνθρωπος να αντιδράσει με κάποιον συγκεκριμένο τρόπο ή να πάρει κάποια συγκεκριμένη απόφαση», προσθέτει. «Παραδοσιακά, όλα αυτά τα μοντέλα βασίζονται στην κλασική θεωρία πιθανοτήτων, η οποία προέρχεται από τη φυσική μελέτη των νευτώνειων συστημάτων. Συνεπώς, δεν είναι τελικά και τόσο εξωτικό οι κοινωνικοί επιστήμονες να αρχίσουν να διερευνούν και τα κβαντικά συστήματα και τις αρχές που τα διέπουν». Θεμελιώδες στοιχείο της κβαντικής φυσικής είναι η αβεβαιότητα: η κατάσταση ενός σωματιδίου, η ενέργειά του ή η θέση του δεν μπορούν να υπολογισθούν με απόλυτη ακρίβεια. Αντίστοιχα, η «κβαντική γνωστική λειτουργία» ενεργοποιείται στις περιπτώσεις πνευματικής αβεβαιότητας, δηλαδή όταν δεν είμαστε απόλυτα σίγουροι για το πώς νιώθουμε ή για τη στάση που πρέπει να τηρήσουμε. «Ο εγκέφαλός μας δεν έχει απεριόριστες δυνατότητες αποθήκευσης. Επίσης, δεν έχουμε πάντα ξεκάθαρη στάση απέναντι σε ό,τι μας συμβαίνει. Όταν κάποιος με ρωτήσει τι θα ήθελα να φάω, θα πρέπει να το σκεφθώ και τελικά να δώσω μια σαφή απάντηση». Με την κλασική προσέγγιση της ψυχολογίας, προσθέτει η επιστήμονας, τα αποτελέσματα που προκύπτουν ορισμένες φορές δεν έχουν νόημα. Έτσι, οι επιστήμονες πρέπει να δημιουργήσουν νέα μαθηματικά αξιώματα, για να εξηγήσουν την ανθρώπινη συμπεριφορά που ερευνάται. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν σήμερα πολλά μαθηματικά μοντέλα, αρκετά από τα οποία αντιβαίνουν μεταξύ τους, ενώ κανένα δεν μπορεί να εφαρμοσθεί σε κάθε περίπτωση. Αντίθετα, με την κβαντική προσέγγιση, όπως υποστηρίζει η Γουάνκ με τους συναδέλφους της, ένα περιορισμένο σύνολο αξιωμάτων μπορεί να εξηγήσει πολλές και περίπλοκες πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Φίλε kkokkolis-Γνώμη για το θέμα!!! Βίντεο. http://physicsgg.me/2015/09/16/k%ce%b2%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b9%ce%bd%ce%b7-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9/

Πρόσκληση ενδιαφέροντος για φοιτητές: ESA Moon challenge. Η ESA προσκαλεί τους φοιτητές από όλο τον κόσμο συναγωνιστούν στο σχεδιασμό ενός σεναρίου αποστολής για το επόμενο βήμα στην εξερεύνηση του διαστήματος: μια συνεργασία ανθρώπου-ρομπότ για την εξερεύνηση της Σελήνης. Η μελέτη "Human-Enhanced Robotic Architecture and Capabilities for Lunar Exploration and Science", ή Heracles, περιγράφει μια αποστολή της οποίας ηγείται η ESA, που έχει ως στόχο τα επόμενα βήματα στην εξερεύνηση της Σελήνης. Ένας από τους κύριους στόχους είναι να εξετάσει συνεργασίες ανθρώπου και ρομπότ - η αλληλεπίδραση μεταξύ του πληρώματος και αυτοματοποιημένων συστημάτων θεωρείται ως μια πολλά υποσχόμενη πτυχή των μελλοντικών αποστολών εξερεύνησης του διαστήματος. Ο Οργανισμός καλεί τους φοιτητές από όλο τον κόσμο, να υποβάλλουν τις προτάσεις τους στο πλαίσιο του συμποσίου, ‘Moon 2020–2030: A New Era of Human and Robotic Exploration’,που είναι προγραμματισμένο για τις 15-16 Δεκεμβρίου στο ESTEC, στο Νορντβάικ της Ολλανδίας. Οι νικήτριες προτάσεις θα αξιολογηθούν από την ESA για τη χρησιμότητά τους σε πιθανές μελλοντικές μελέτες σεναρίων αποστολών. Για να συμμετέχετε, οι φοιτητές θα πρέπει να σχηματίσουν συνεργατικές ομάδες, αποτελούμενες από μέλη από τουλάχιστον δύο ηπείρους. Το αρχιτεκτονικό πλαίσιο του Heracles ορίζει μια σειρά end-to-end αποστολές στη σεληνιακή επιφάνεια, και χρησιμεύει τόσο ως πηγή έμπνευσης, αλλά και ως ένα σύνολο πρωτογενών περιορισμών για τις ομάδες. Εκτός από μια εννοιολογική μελέτη της αρχιτεκτονικής, οι ομάδες θα πρέπει να υποβάλουν μια προσομοίωση που να απεικονίζει τις προγραμματισμένες επιχειρησιακές δραστηριότητες τους στη σεληνιακή επιφάνεια και τη γύρω περιοχή. Οι φοιτητές μπορούν να επιλέξουν ελεύθερα τις μεθόδους απεικόνισης και τα εργαλεία, όπως το CATIA, το Kerbal Space Program, το Blender ή το Celestia. Σημαντικές ημερομηνίες Ο διαγωνισμός ανοίγει στις 15 Σεπτεμβρίου. Επιστολή ενδιαφέροντος: 7 Οκτωβρίου 2015 Παραδοτέα: 2 Νοεμβρίου 2015 Οι τρεις πρώτες ομάδες που επιλέγονται θα κληθούν στο Συμπόσιο της ESA ‘Moon 2020–2030’ για να παρουσιάσουν το σχέδιο τους. Κατά τη διάρκεια του συμποσίου, μια κριτική επιτροπή της ESA θα επιλέξει τη νικήτρια ομάδα ενώ ένας αστροναύτης της ESA θα είναι παρών στην τελετή απονομής των βραβείων. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με: Shahrzad Hosseini ESA Human Spaceflight and Operations Strategic Planning Office ESTEC, The Netherlands Email: shahrzad.hosseini@esa.int Tel: +31 71 565 3927 http://spaceflight.esa.int/esamoonchallenge/ https://www.facebook.com/ESAMoonChallenge http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Prhosklese_endiaphherontos_gia_phoitethes_ESA_Moon_challenge

Σουηδία: Ανακάλυψη δύο κρατήρων από ισχυρή σύγκρουση μετεωριτών. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ ανακάλυψαν ίχνη από δύο τεράστιες συγκρούσεις μετεωριτών στη σουηδική επαρχία του Γιέμτλαντ, οι οποίες έλαβαν χώρα πριν από περίπου 460 εκατομμύρια χρόνια. Οι κρατήρες ανακαλύφθηκαν 20 χιλιόμετρα νότια του Όστερσουντ στο Μπρούνσφλο από την ομάδα του καθηγητή Γεωφυσικής Έρικ Στούρκελ. Ο ένας κρατήρας έχει διάμετρο 7,5 χιλιόμετρα, και ο δεύτερος, που βρίσκεται σε απόσταση 16 χιλιομέτρων, έχει διάμετρο 700 μέτρα. «Οι δύο συγκρούσεις συνέβησαν ταυτόχρονα πριν από 458 εκατομμύρια χρόνια, και δεν ήταν οι μόνες που έλαβαν χώρα το ίδιο διάστημα», δήλωσε ο Στούρκελ. «Περίπου πριν από 460 εκατομμύρια χρόνια, δύο μεγάλοι αστεροειδείς συγκρούστηκαν στη ζώνη αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία, και πολλά θραύσματα πετάχτηκαν μακριά σε νέες τροχιές. Πολλά από αυτά συνετρίβησαν στη Γη, όπως αυτά τα δύο στο Γιέμτλαντ», πρόσθεσε. Το Γιέμτλαντ βρισκόταν κάτω από τη θάλασσα εκείνη τη χρονική περίοδο, σε βάθος 500 μέτρων. Διπλές συγκρούσεις όπως αυτές είναι πολύ ασυνήθιστες, και η συγκεκριμένη είναι η πρώτη που έχει αποδειχθεί αδιαμφισβήτητα στη Γη. «Δεδομένα από γεωτρήσεις αποδεικνύουν ότι οι ίδιες αλληλουχίες είναι παρούσες στους δύο κρατήρες, και το ίζημα από πάνω είναι της ίδιας ηλικίας. Με άλλα λόγια, πρόκειται χωρίς αμφιβολία για ταυτόχρονες συγκρούσεις», δήλωσε ο Στούρκελ. Εξάλλου, περίπου 90 κομμάτια μετεωριτών έχουν βρεθεί στην περιοχή Σινεκούλε της Σουηδίας τα τελευταία 15 χρόνια, κυρίως χάρις στην ύπαρξη ενεργών λατομείων. «Οι μικροί μετεωρίτες συνήθως επιβιώνουν την πτώση, ενώ οι μεγάλοι εκρήγνυνται και διαλύονται. Στο Γέμτλαντ έχουμε βρει μόνο ίχνη από τους μετεωρίτες, όπως μικρούς κόκκους χρωμίτη», σχολίασε ο Στούρκελ. http://www.naftemporiki.gr/story/1003566/souidia-anakalupsi-duo-kratiron-apo-isxuri-sugkrousi-meteoriton

Ναι, υπάρχει ωκεανός στον Εγκέλαδο. Τα ευρήματα του διαστημικού σκάφους Cassini από τον Εγκέλαδο, ένα από τους δεκάδες (περίπου 60) δορυφόρους του Κρόνου, έχουν υποδείξει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή στο εσωτερικό του δορυφόρου. Τα μέλη της αποστολής ανακοίνωσαν ότι τα τελευταία ευρήματα που έστειλε το Cassini επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ενός μεγάλου υπόγειου ωκεανού στον Εγκέλαδο. Ετσι αναζωπυρώνονται οι συζητήσεις για το αν πρέπει να γίνει εκεί μια αποστολή εξερεύνησης. «Ηταν ένας δύσκολος γρίφος που χρειάστηκαν πολλά χρόνια παρατηρήσεων, συλλογής δεδομένων και αναλύσεων ώστε να φτάσουμε στο σημείο να μπορούμε πλέον να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη του ωκεανού» δήλωσε ο Πίτερ Τόμας, μέλος της ομάδας μελέτης και ανάλυσης εικόνων της αποστολής Cassini. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Πίτερ Τόμας του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό διαστήματος «Icarus», εκτιμούν ότι το ελαφρό «τραμπάλισμα» του Εγκέλαδου, καθώς περιφέρεται γύρω από τον μητρικό πλανήτη του Κρόνο, δεν μπορεί να εξηγηθεί βαρυτικά παρά με την παρουσία ενός ωκεανού τεραστίων διαστάσεων.Το διαστημικό σκάφος Cassini από το 2004 εξερευνά το σύστημα του Κρόνου. Το 2005 το Cassini έφτασε στον Εγκέλαδο, ένα μικρό παγωμένο δορυφόρο του Κρόνου. Το Cassini ανακάλυψε ότι από το νότιο ημισφαίριο του δορυφόρου πίδακες υλικού ξεπηδούσαν με ορμή στο Διάστημα. Εκτοτε το Cassini συνέχισε να κάνει τακτικές επισκέψεις στον Εγκέλαδο αποκαλύπτοντας την παρουσία γκέιζερ που λειτουργούν με τρόπο παρόμοιο με τα γκέιζερ της Γης. Εχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα περισσότερα από 100 γκέιζερ στο νότιο ημισφαίριο του δορυφόρου τα οποία και χαρτογράφησαν. Τα γκέιζερ υποδείκνυαν την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή στο εσωτερικό του Εγκέλαδου, νερό που με κάποιο τρόπο ανεβαίνει στην επιφάνεια και εκτοξεύεται στο Διάστημα μέσα από τα γκέιζερ. Πριν από λίγο καιρό ερευνητές του Πανεπιστημίου Carnegie Mellon μελέτησαν τα δεδομένα που αφορούν το νερό που εκτοξεύεται από τα γκέιζερ του Εγκέλαδου και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι έχει pH 11 ή 12. Το pH είναι ένας δείκτης που αποκαλύπτει πόσο όξινο ή αλκαλικό είναι ένα υδατικό διάλυμα. Το pH του νερού του Εγκέλαδου είναι φιλικό για την παρουσία μικροβιακής ζωής παρόμοιας με εκείνης που υπάρχει στους ωκεανούς της Γης. Οι ερευνητές εκτιμούν επίσης ότι το νερό του Εγκέλαδου έχει παρόμοια επίπεδα αλατότητας με εκείνα των ωκεανών της Γης. Το νερό του Εγκέλαδου περιέχει επίσης ποσότητες ανθρακικού νατρίου (σόδα) για αυτό και οι ερευνητές έσπευσαν να τον ονομάσουν «ωκεανό σόδας». Σύμφωνα με τους ερευνητές η χημική σύσταση του ωκεανού του Εγκέλαδου είναι παρόμοια με εκείνη της λίμνης Mono στην Καλιφόρνια και της λίμνης Magadi στην Κένυα. Η αποστολή «Cassini-Huygens», που εξερευνά τον Κρόνο και τα φεγγάρια του από το 2004, είναι ένα κοινό εγχείρημα της Αμερικανικής (NASΑ) και της Εερωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), υπό τη διεύθυνση του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της πρώτης. Το σκάφος θα κάνει ένα κοντινό πέρασμα από τον Εγκέλαδο στις 28 Οκτωβρίου, σε ύψος μόλις 49 χιλιομέτρων από την επιφάνειά του. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=737898