Δροσος Γεωργιος

Τα μισά άστρα του Σύμπαντος περιφέρονται ορφανά. Αν επιβεβαιωθεί θα πρόκειται για μια από τις πιο εντυπωσιακές κοσμολογικές ανακαλύψεις. Έχει διαπιστωθεί ότι κάποιες κοσμικές αλληλεπιδράσεις μπορούν να εκτρέψουν από την τροχιά τους τα άστρα και να τα υποχρεώσουν να εγκαταλείψουν με μεγάλη ταχύτητα τους μητρικούς τους γαλαξίες. Έχουν εντοπιστεί τέτοια άστρα αλλά τα μέχρι τώρα ευρήματα έδειχναν ότι το φαινόμενο είναι εξαιρετικά σπάνιο ότι τα άστρα που εγκαταλείπουν τους γαλαξίες τους δεν μπορεί να είναι περισσότερα από λίγες δεκάδες. Έχει επίσης παρατηρηθεί το φαινόμενο ομάδες άστρων να χάνουν τον... προσανατολισμό τους κατά τη διάρκεια γαλαξιακών συγκρούσεων και να βγαίνουν από τα σύνορα των γαλαξιών. Ομάδα επιστημόνων μελετώντας δεδομένα από την αποστολή CIBER αλλά και στοιχεία που έχει συλλέξει το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δισεκατομμύρια άστρα, «τα μισά άστρα του Σύμπαντος» όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, βρίσκονται έξω από τους γαλαξίες έχοντας δημιουργήσει ένα πελώριο ωκεανό... ορφανών άστρων. Η ανακάλυψη εκτός των άλλων προσφέρει μια εξήγηση στο γιατί το σύμπαν είναι πιο φωτεινό από ό,τι νομίζαμε. Ομάδα των ερευνητών με επικεφαλής ειδικούς του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA και του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) μελέτησαν στοιχεία που προέκυψαν από το «πείραμα κοσμικού υπέρυθρου υποβάθρου» (Cosmic Infrared Background Experiment - CIBER), το οποίο έλαβε χώρα μεταξύ 2010 - 2012 με τη βοήθεια ενός πυραύλου που εκτοξεύτηκε πάνω από την ατμόσφαιρα και συνέλεξε με δύο κάμερες όσο περισσότερο υπέρυθρο κοσμικό φως μπορούσε. Στη συνέχεια προχώρησαν σε έλεγχο των ευρημάτων της μελέτης χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer που παρατηρεί την υπέρυθρη ακτινοβολία. Τα ευρήματα δείχνουν ότι στο Σύμπαν υπάρχει πολύ περισσότερο υπέρυθρο φως από αυτό που μπορεί να εξηγηθεί από την παρουσία και φωτεινότητα των γαλαξιών. Αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο φως προέρχεται πιθανώς από μια άλλη πηγή, μεγάλες «στρατιές» των αφανών άστρων που κινούνται ανάμεσα στους γαλαξίες και που όλα μαζί βγάζουν αρκετό φως για να δικαιολογήσουν τη συνολική φωταύγεια του σύμπαντος. «Τα άστρα αυτά παράγουν τόσο φως υποβάθρου, όσο όλοι μαζί οι γαλαξίες» αναφέρουν οι ερευνητές που δημοσιεύουν τη μελέτη τους στην επιθεώρηση «Science». Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι γαλαξιακές συγκρούσεις (ή γαλαξιακές συγχωνεύσεις) δεν υποχρεώνουν μικρές ομάδες άστρων να εγκαταλείπουν τους γαλαξίες αλλά εκδιώχνουν πολύ μεγάλο αριθμό άστρων. Σύμφωνα με τα στοιχεία που προέκυψαν από τη μελέτη τα ορφανά άστρα είναι μικρότερα σε μέγεθος, φωτεινότητα και θερμότητα από τον Ηλιο. Υπάρχουν πάντως επιστήμονες που εξέφρασαν την επιφύλαξή τους κατά πόσο όντως το πλεονάζον κοσμικό φως προέρχεται από εξωγαλαξιακά άστρα, κάτι που πρέπει να επιβεβαιωθεί από μελλοντικές έρευνες. Μια εναλλακτική εξήγηση είναι ότι το φως αυτό προέρχεται από πολύ μακρινούς γαλαξίες που δεν είναι ορατοί. Ανεξάρτητα πάντως από το ποια θεωρία είναι ορθή φαίνεται ότι οι επιστήμονες γνωρίζουν λίγα πράγματα για το τι υπάρχει ανάμεσα στους γαλαξίες. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231361863

Η γέννηση ενός πλανητικού συστήματος Όχι, η εικόνα δεν είναι καλλιτεχνική απεικόνιση. Είναι το πραγματικό πορτρέτο ενός δίσκου αερίων και σκόνης, το οποίο σχηματίζει πλανήτες γύρω από ένα άστρο στον αστερισμό του Ταύρου. Είναι μια εικόνα πρωτοφανούς λεπτομέρειας, την οποία συνέλαβε το μεγαλύτερο ραδιοτηλεσκόπιο του κόσμου «Όταν πρωτοείδαμε την εικόνα μείναμε έκπληκτοι από το επίπεδο της λεπτομέρειας» καμαρώνει η Κατερίνα Βλαχάκη, μέλος της διεύθυνσης του τηλεσκοπίου ALMA. To ολοκαίνουργιο τηλεσκόπιο, μια συστοιχία από 66 επιμέρους ραδιοτηλεσκόπια διασκορπισμένα στην έρημο της Χιλής, έστρεψε το βλέμμα του στο άστρο HL του Ταύρου, ή HL Tauri, το οποίο εκτιμάται ότι άρχισε να λάμπει πριν από μόλις ένα εκατομμύριο χρόνια. Τα άστρα γεννιούνται από σύννεφα αερίου και σκόνης, τα οποία καταρρέουν υπό την επίδραση της βαρύτητας και σχηματίζουν πυκνούς πυρήνες, που τελικά πυροδοτούνται και γίνονται νέα άστρα. Το αέριο και η σκόνη που περίσσεψε περιβάλλει αρχικά τα νεαρά άστρα, αργότερα όμως συγκεντρώνεται σε έναν επίπεδο δίσκο, τον λεγόμενο πρωτοπλανητικό δίσκο. Μέσα σε αυτόν τον δίσκο, οι συγκρούσεις ανάμεσα σε σωματίδια σκόνης δίνουν όλο και μεγαλύτερα σώματα -πρώτα αστεροειδείς και κομήτες, αργότερα πλανήτες. Το άστρο HL Tauri είναι μικρότερο από τον Ήλιο, ωστόσο ο πρωτοπλανητικός δίσκος του (Α) είναι μεγαλύτερος από το Ηλιακό Σύστημα (Δ). Πηγή: ALMA/ESO/NAOJ/NRAO Η θεαματική εικόνα του ALMA δείχνει τον πρωτοπλανητικό δίσκο του HL Tauri χωρισμένο σε ομόκεντρους δακτυλίους, ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν κενά. Πρέπει να είναι τα κενά που σχηματίζονται από την κίνηση νεογέννητων σωμάτων, τα οποία αργότερα θα μεγαλώσουν και θα γίνουν ενήλικοι πλανήτες. Η περίπτωση του HL Tauri εξέπληξε τους αστρονόμους, οι οποίοι δεν περίμεναν να δουν ίχνη πρωτοπλανητών σε ένα τόσο νεαρό άστρο. «Το HL Tauri έχει ηλικία το πολύ ένα εκατομμύριο χρόνια, κι όμως ο δίσκος του φαίνεται να είναι γεμάτος από πλανήτες που βρίσκονται στο στάδιο του σχηματισμού τους» σχολίασε η Βλαχάκη. «Αυτή η εικόνα από μόνη της θα φέρει επανάσταση στις θεωρίες για το σχηματισμό πλανητών» είπε. Βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231361624

Ελληνικός διαγωνισμός για την εφαρμογή διαστημικών τεχνολογιών. Η ελληνική εταιρεία συμβούλων KiNNO, σε συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) και με την υποστήριξη της Ελληνικής Αντιπροσωπείας του ESA και τη Γενική Γραμματεία Έρευνας & Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ), διοργανώνει τον πρώτο διαγωνισμό «Down to Earth Competition» στην Ελλάδα. Ο διαγωνισμός έχει ως στόχο την ανάδειξη και επιβράβευση ιδεών και προτάσεων για την εφαρμογή διαστημικών τεχνολογιών σε τομείς της καθημερινότητας, όπως υγεία, ενέργεια, μεταφορές, ναυτιλία κλπ, συμβάλλοντας έτσι στη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Ο διαγωνισμός απευθύνεται σε επιστήμονες από επιχειρήσεις, ερευνητικούς οργανισμούς και πανεπιστήμια από την Ελλάδα και τους καλεί να διερευνήσουν τις πιθανές εφαρμογές της διαστημικής τους τεχνολογίας στην καθημερινή ζωή και να υποβάλουν την πρότασή τους. Τα τελευταία χρόνια, παρόμοιες εφαρμογές έχουν βοηθήσει αρκετές εταιρείες να βελτιώσουν τις παραγωγικές τους διαδικασίες, ορισμένες βιομηχανίες να βελτιώσουν τα συστήματα διαχείρισης των αποβλήτων τους, τον ιατρικό κλάδο να αναπτύξει αποτελεσματικότερα όργανα μέτρησης, τον κλάδο των μεταφορών να αυξήσει την αποτελεσματικότητα των διακινήσεων και πολλά άλλα. Η ιδέα με τη μεγαλύτερη δυναμική εφαρμογής θα βραβευθεί με μία παραβολική πτήση μηδενικής βαρύτητας, η οποία θα διεξαχθεί το 2015 στο Μπορντό της Γαλλίας με όλα τα έξοδα καλυμμένα. Οι παραβολικές πτήσεις προσομοιώνουν τις συνθήκες έλλειψης βαρύτητας σε ειδικά διαμορφωμένο αεροπλάνο. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλουν όσες προτάσεις επιθυμούν μέχρι την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014, συμπληρώνοντας την ηλεκτρονική φόρμα που θα βρουν στη διεύθυνση http://www.kinno.eu/en/what-we-do/space-technology-brokers/down-to-earth-competition-2014. Επίσης, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να μάθουν περισσότερες πληροφορίες για το διαγωνισμό και να ενημερωθούν για την πορεία του και τα αποτελέσματα μέσα από την ιστοσελίδα της εταιρείας www.kinno.eu ή επικοινωνώντας με τον Πάρη Ράλλη στο 210.6838950 ή στο rallis@kinno.eu. http://www.kathimerini.gr/790784/article/epikairothta/episthmh/ellhnikos-diagwnismos-gia-thn-efarmogh-diasthmikwn-texnologiwn Στο σφυρί η πρώτη φωτογραφική μηχανή που βγήκε στο Διάστημα. Μια Hasselblad 500c, το θρυλικό μοντέλο που αποτέλεσε το «σήμα κατατεθέν» της σουηδικής εταιρείας από το 1957 και για τα επόμενα 60 χρόνια, είναι οπωσδήποτε συλλεκτική. Oταν όμως η συγκεκριμένη φωτογραφική μηχανή είναι επιπλέον η πρώτη που «ανέβηκε» στο Διάστημα με μια αποστολή της NASA εγκαινιάζοντας την πενηντάχρονη συνεργασία της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας με τη Hasselblad και την Zeiss, όπως είναι φυσικό αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία. Για τον λόγο αυτόν η πώλησή της σε πλειστηριασμό την ερχόμενη εβδομάδα έχει προκαλέσει ενδιαφέρον όχι μόνο στους λάτρεις των διαστημικών ταξιδιών και της φωτογραφίας αλλά και στους απανταχού συλλέκτες. Μια Hasselblad 500c, η πρώτη μηχανή που χρησιμοποιήθηκε από αστροναύτες της NASA για να τραβήξουν φωτογραφίες της Γης από το Διάστημα στις αρχές της δεκαετίας του 1960, πωλείται σε πλειστηριασμό Η ιστορία του «δεσμού» της NASA με την ευρωπαϊκή οπτική τεχνολογία ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 χάρη στο μεράκι ενός αστροναύτη. Ο Γουόλι Σίρα, ενθουσιώδης ερασιτέχνης της φωτογραφίας ο οποίος θα πετούσε με τη Mercury-Atlas 8 (ΜΑ-, την πέμπτη επανδρωμένη αμερικανική αποστολή, η οποία πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 1962, ήθελε να απαθανατίσει την εμπειρία του με την καλύτερη φωτογραφική μηχανή της εποχής. Αφού συζήτησε το θέμα με επαγγελματίες φωτογράφους και ειδικούς, η επιλογή στην οποία κατέληξε ήταν η Hasselblad 500c με φακό Zeiss 80 mm. Την αγόρασε, όπως είχε δηλώσει όταν ήταν ακόμη εν ζωή, από ένα κατάστημα φωτογραφικών ειδών στο Χιούστον λίγους μήνες νωρίτερα και την πήγε κατευθείαν στα εργαστήρια της NASA ώστε να προσαρμοστεί κατάλληλα για την αποστολή. Οι τεχνικοί της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας εργάστηκαν σε συνεργασία με τον Σίρα και τον συνάδελφό του αστροναύτη Γκόρντον Κούπερ κάνοντας μια σειρά από προσαρμογές: πρόσθεσαν μια θήκη για φιλμ των 100 ASA και ένα σκόπευτρο που τοποθετήθηκε πλευρικά, ενώ έκαναν διάφορες τροποποιήσεις στην επιφάνεια της μηχανής - μία από αυτές ήταν να βάψουν το μέταλλο στην μπροστινή της πλευρά με μαύρο ματ χρώμα για να ελαχιστοποιήσουν την ανάκλαση του φωτός. Εξοπλισμένος με την «πειραγμένη» Hasselblad 500c ο Σίρα τράβηξε τις πρώτες «πραγματικές» φωτογραφίες της Γης από το Διάστημα που είδαν τα γήινα μάτια. Η επιτυχία ήταν τέτοια ώστε στην επόμενη αποστολή, τη Mercury-Atlas 9 (MA-9), η οποία «πέταξε» τον Μάιο του 1963, ο Γκόρντον Κούπερ πήρε μαζί του μια Hasselblad (σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις την ίδια που είχε χρησιμοποιήσει ο Σίρα), εξοπλισμένη με τον ίδιο φακό Zeiss (η «ταυτότητα» του φακού πιστοποιείται από τα σχετικά αρχεία). Σε αυτό το διαστημικό ταξίδι, όπως έχει περιγράψει ο κ. Κούπερ, εκτός του ότι τράβηξε «γενικές» φωτογραφίες η μηχανή χρησιμοποιήθηκε για τη διεξαγωγή μιας σειράς πειραμάτων. Ενα εξ αυτών ήταν το Πείραμα Προσδιορισμού του Ορίζοντα, το οποίο είχε ως στόχο να προσδιορίσει κατά πόσον το φωτισμένο από τον Ηλιο τμήμα της Γης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «σημάδι» πλοήγησης κατά την τελική φάση των προωθημένων διαστημικών πτήσεων (τα δεδομένα του χρησιμοποιήθηκαν από τα Εργαστήρια Draper του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης - ΜΙΤ - για την ανάπτυξη του συστήματος καθοδήγησης και πλοήγησης των αποστολών Apollo). Αλλα πειράματα για τα οποία χρησιμοποιήθηκε η Hasselblad αφορούσαν μετεωρολογικές φωτογραφίσεις με στόχο τη συλλογή πληροφοριών για τη μετεωρολογία και συγκεκριμένων δεδομένων για την ανάπτυξη προωθημένων μετεωρολογικών δορυφορικών συστημάτων καθώς και φωτογραφίσεις πεδίου της Γης με στόχο τη σύσταση καταλόγων με διαστημικές φωτογραφίες από διάφορα γεωλογικά στοιχεία (πτυχωσιγενή όρη, ζώνες ρηγμάτων ή ηφαιστειακά πεδία) και τη συλλογή τοπογραφικών πληροφοριών για την επιφάνεια της Γης. Η ιστορική φωτογραφική μηχανή βγαίνει σε πλειστηριασμό τη Δευτέρα 13 Νοεμβρίου από την RR Auctions στη Βοστώνη, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο οίκος πλειστηριασμών ζήτησε από τη NASA να διεξαγάγει ειδική έρευνα προκειμένου να πιστοποιήσει ότι πρόκειται για την ίδια κάμερα που είχε χρησιμοποιήσει ο Γκόρντον Κούπερ (και πιθανότατα ο Γουόλι Σίρα). Η μηχανή συνοδεύεται επίσης από μια ιδιόχειρη επιστολή του κ. Κούπερ, η οποία χρονολογείται γύρω στο 1995, είναι γραμμένη σε ένα φύλλο χαρτί από το προσωπικό του μπλοκ αλληλογραφίας και γράφει: «Αυτή η φωτογραφική μηχανή Hasselblad πέταξε στην MA-9 και χρησιμοποιήθηκε από εμένα για να πάρω αρκετές καλές εικόνες της Γης». Επιπλέον υπάρχει και μια δεύτερη, έντυπη επιστολή αυθεντικότητας του αστροναύτη, στην οποία δηλώνει τον σειριακό αριθμό της μηχανής, του φακού και της «έξτρα» θήκης του φιλμ που είχε μαζί του στην πτήση. Επιλέγοντας τη Hasselblad 500c με δική του πρωτοβουλία ο Γουόλι Σίρα ξεκίνησε χωρίς να το θέλει μια μακρά παράδοση. Μετά και την επιτυχημένη χρήση τους από τον Γκόρντον Κούπερ από το 1964, με την έναρξη του Project Gemini, οι μηχανές Hasselblad και οι φακοί Zeiss έγιναν ανεπίσημα ο αποκλειστικός φωτογραφικός εξοπλισμός της NASA σε όλες τις επόμενες επανδρωμένες αποστολές (ήταν επίσης το πρώτο γήινο φωτογραφικό «δίδυμο» που «πάτησε» τη Σελήνη συνοδεύοντας τους αστροναύτες της Apollo 11) και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται και σήμερα από την αμερικανική διαστημική υπηρεσία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231361506

Πόσες φορές χωράει η Γη στα δαχτυλίδια του Κρόνου; Μια ενδιαφέρουσα εργασία πραγματοποίησε ο βρετανός ερασιτέχνης αστρονόμος Τζον Μπρέιντι. Πραγματοποίησε μια σειρά συγκρίσεων της Γης με πλανήτες και δορυφόρους του ηλιακού μας συστήματος. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό αφού δημιουργήθηκε μια σειρά από εικόνες που παρουσιάζουν είτε την Γη, είτε κάποιες ηπείρους της σε άλλους πλανήτες αλλά και δορυφόρους άλλων πλανητών εντός του πλανήτη μας. Στις φωτογραφίες Τα δαχτυλίδια του Κρόνου μπορούν να «τυλίξουν» πολλούς πλανήτες σαν τη Γη. Η Γη θα μπορούσε άνετα να «φιλοξενήσει» αν χρειαζόταν την Ιώ, τον δορυφόρο του Δία με τα εκατοντάδες ενεργά ηφαίστεια. Η Ιώ καλύπτει όπως φαίνεται στην εικόνα μια έκταση περίπου όσο η Βόρειος Αμερική Στα εντυπωσιακά δαχτυλίδια του Κρόνου μπορεί να χωρέσει πολλές φορές η Γη Η Βόρειος Αμερική θα κάλυπτε μεγάλο μέρος του Αρη Αντίθετα με τον Αρη η Βόρειος Αμερική θα ήταν σχεδόν «αόρατη» στον γιγάντιο Δία http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=648067

Ροζέτα: Η φιλοδοξία να μετατρέψουμε την επιστημονική φαντασία σε επιστημονική πραγματικότητα. Φανταστείτε: Με καμβά μια άγονη γη, ο Δάσκαλος και η νεαρή Μαθητευόμενη του ετοιμάζονται να μετατρέψουν τα συντρίμμια των βράχων σε πλανήτες και φεγγάρια, αστεροειδείς και κομήτες. Αιωρούν τους κόσμους πάνω από τα κεφάλια τους, στροβιλίζοντας τους σε τροχιά γύρω από τον συμβολικό τους Ήλιο. Όπως καθιστά σαφές ο σκηνοθέτης της μικρού μήκους ταινίας Ambition (στα ελληνικά μεταφράζεται: Φιλοδοξία), Tomek Bagiński, είναι η ουσία του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, να επιχειρείς δύσκολα πράγματα, να δοκιμάζεις να φτάσεις φαινομενικά αδύνατο στόχους, να μαθαίνεις, να προσαρμόζεσαι και να εξελίσσεσαι. Και στην καρδιά αυτής της ταινίας είναι η Ροζέτα, η πραγματική αποστολή της ESA που θα συναντηθεί, θα συνοδεύσει και θα προσεδαφιστεί σε έναν κομήτη. Μια αποστολή που ξεκίνησε σαν ένα όνειρο, το οποίο μετά από δεκαετίες σχεδιασμού, κατασκευής και πτήσης μέσω του ηλιακού μας συστήματος, έχει φθάσει στο στόχο της. Στόχος της; Να ξεκλειδώσει τα μυστικά που κρύβονται μέσα στο παγωμένο σεντούκι του θησαυρού εδώ και 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Για να μελετήσει το σχηματισμό του και την ιστορία του. Να αναζητήσουμε στοιχεία για τη δική μας προέλευση. Από τα 100 χιλιόμετρα, στα 50, 30 και, στη συνέχεια, αψηφώντας κάθε προσδοκία, στα μόλις 10 χλμ, η Ροζέτα συνεχίζει να γοητεύει και να ιντριγκάρει με κάθε εικόνα και κάθε πακέτο δεδομένων που επιστρέφει στη Γη. Θα ξαναγράψουμε τα βιβλία της επιστήμης των κομητών. Αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο, μια ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση, μια άλλη φιλόδοξη πρώτη: να προσγειωθεί στον κομήτη. Η σκηνή έχει οριστεί. Η ημερομηνία 12 Νοεμβρίου 2014. "Ως συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, είναι δύσκολο να σκεφτώ ένα πιο αναδυόμενο θέμα από την προέλευση και την τελική μοίρα της ζωής στο Σύμπαν», λέει ο Alastair Reynolds. "Με την άφιξη της Ροζέτα στον 67P / Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο - ένα εκπληκτικό, τολμηρό τεχνικό επίτευγμα, κυριολεκτικά η ουσία της επιστημονικής φαντασίας - είμαστε στα πρόθυρα ενός τολμηρού νέου κεφαλαίου στην κατανόηση για τη θέση μας στο Σύμπαν" Η ταινία Ambition είναι μια συνεργασία της ESA και της Platige Image. Με σκηνοθέτη τον Tomek Baginski και πρωταγωνιστές τους Aiden Gillen και Aisling Franciosi, τα γυρίσματα έγιναν στην Ισλανδία, και προβλήθηκε στις 24 Οκτώβρη κατά τη διάρκεια του εορτασμού του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου για την επιστημονική φαντασία Sci-Fi: Ημέρες Φόβου και Αναζήτησης, στο Σάουθμπανκ, Λονδίνο. Ambition website:http://ambitionfilm.com Παρακολουθήστε το teaser trailer Παρακολουθήστε την ταινία Παρακολουθήστε τα γυρίσματα της ταινίας Ακούστε το soundtrack Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/10/Ambition_the_film http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Rozheta_E_philodoxhia_na_metatrhepsoyme_te n_epistemonikhe_phantashia_se_epistemonikhe_pragmatikhoteta

Ο Ελληνας του ΜΙΤ. Διευθυντής Πληροφορικής από τα 28 του χρόνια στο διάσημο εργαστήριο Media Lab του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), ο 47χρονος σήμερα Κρητικός επιστήμονας, ένα από τα πιο «δυνατά» μυαλά στον χώρο της πληροφορικής και της σύγχρονης τεχνολογίας παγκοσμίως, θα μιλήσει το απόγευμα στο Κολέγιο Ανατόλια της Θεσσαλονίκης. Θέμα είναι η οπτική του Media Lab του ΜΙΤ σε ό,τι αφορά την τεχνολογία στη σύγχρονη εκπαίδευση. Ως βασικός συντελεστής του λεγόμενου «υπολογιστή των 100 δολαρίων» που μετεξελίχτηκε στο πρόγραμμα «Ενα Λάπτοπ Ανά Παιδί» (OLPC), ο Μπλέτσας δεν κρύβει τη βαθιά του πεποίθηση πως η ευρύτερη δυνατή διάχυση της σύγχρονης τεχνολογίας είναι το βασικό μέσο για τη διάδοση της γνώσης και κατά συνέπεια για την πρόοδο και την οικονομική ανάπτυξη στον πλανήτη. Το σχέδιο OLPC, που επεξεργάστηκε και υλοποίησε από κοινού με τον επίσης ελληνικής καταγωγής Νικόλας Νεγρεπόντε, διευθυντή του Τεχνολογικού Ινστιτούτου του MIT -πολλοί θεωρούν τον Μπλέτσα διάδοχο του τελευταίου- έχει ως αποτέλεσμα εκατομμύρια παιδιά σε δεκάδες χώρες του πλανήτη να έχουν σήμερα τον δικό τους υπολογιστή με ασύρματη ευρυζωνική σύνδεση στο Διαδίκτυο, χωρίς ύπαρξη συμβολαίου ή σχετικής εγκατάστασης. Τα βασικά πειράματα για την υλοποίηση του project έγιναν στην Πάτμο, αλλά και σε απρόσιτη ζούγκλα της Καμπότζης! Ο Ελληνας επιστήμονας πιστεύει πως η καινοτομία φέρνει τεχνολογική υπεροχή και αυτή με τη σειρά της οικονομική και πολιτισμική κυριαρχία, ενώ σε συνεντεύξεις του δεν έχει κρύψει τον προβληματισμό του για το ότι η Ελλάδα έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμα σε αυτή την κατεύθυνση. Τα τελευταία χρόνια, το εργαστήριο στο οποίο προΐσταται έχει επικεντρώσει τις έρευνές του στα πεδία των νευροεπιστημών, της ψηφιακής νοημοσύνης και στα όρια μεταξύ υπολογιστών και ανθρώπινου εγκεφάλου. Ο Μιχάλης Μπλέτσας γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης το 1967. Σπούδασε στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ και έκανε μεταπτυχιακά στις ΗΠΑ, στη βιοϊατρική και στη μηχανική υπολογιστών. Εργάστηκε αρχικά ως μηχανικός συστημάτων και το 1996, σε ηλικία μόλις 28 ετών, επιλέχτηκε μεταξύ 300 υποψηφίων μετά από 6μηνη διαδικασία, για τη θέση του διευθυντή Πληροφορικής του ΜΙΤ, θέση που κατέχει μέχρι σήμερα. Μεταξύ άλλων συνέβαλε στην ανάπτυξη του μόντεμ υψηλής ταχύτητας, γνωστού σε όλους τους χρήστες Διαδικτύου ως ADSL. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64089252 Η Ελληνίδα φοιτήτρια της Google. Η Μαρία Δημακοπούλου πέρυσι κατόρθωσε λύσει ένα πρόβλημα που είχε για τρία χρόνια «εγκλωβιστεί» στους επεξεργαστές της Intel με αποτέλεσμα να κερδίσει βραβεία από τη Google και την Intel. «Αν δεν είχα παρακολουθήσει τόσα χρόνια στενά τα μαθήματα της σχολής, αν δεν είχα τους καθηγητές μου να με στηρίζουν, δεν θα είχα καταφέρει τόσα. Ενα σημαντικό κομμάτι όσων έχω κάνει οφείλεται στους ανθρώπους που με δίδαξαν και με γαλούχησαν να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ», λέει η Μαρία Δημακοπούλου, που αποφοίτησε μόλις τον περασμένο Ιούνιο από το ΕΜΠ (Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών), αλλά μετρά ήδη πολλά και εντυπωσιακά βραβεία. Από το τρίτο έτος της σχολής της, το 2012, άρχισε να εργάζεται τους καλοκαιρινούς μήνες σε ομάδα αλγορίθμων της Google στο Παρίσι, δίπλα σε 40άρηδες εξειδικευμένους ερευνητές από όλο τον κόσμο. Ασχολήθηκε με προηγμένα πρότζεκτ και κατάφερε πέρυσι να βρει τη λύση για ένα πρόβλημα που έμενε άλυτο τρία χρόνια στους επεξεργαστές της Intel, με αποτέλεσμα να κερδίσει τιμητικά βραβεία από την Google και την Intel. «Δεν πάει κάποιος ξαφνικά στην Google και γίνεται έξυπνος. Είχα πολύ δυναμικούς καθηγητές με επιθυμία να είναι άριστοι στον χώρο τους διεθνώς. Η ποιότητα των μαθημάτων και της προσφερόμενης εκπαίδευσης ήταν για μένα καθοριστική για την επίδοσή μου». Στο ήδη πλούσιο βιογραφικό της καταγράφονται κι άλλα βραβεία. Οπως το διεθνές τιμητικό βραβείο και η υποτροφία Anita Borg Memorial της Google για την αριστεία στην επιστήμη υπολογιστών και στην τεχνολογία. Μετά τη λύση στο πρόβλημα της Intel την προσκάλεσαν να μιλήσει σε συνέδριο στο CERN, ενώ το περασμένο καλοκαίρι βρέθηκε στη Silicon Valley των ΗΠΑ σε πρόγραμμα υπό την αιγίδα της NASA και της Google, όπου δούλεψε πάνω σε νανοτεχνολογία και τεχνητή νοημοσύνη. Τον Δεκέμβρη φεύγει για Νέα Υόρκη, για να δουλέψει πλέον στους αλγόριθμους που βρίσκονται πίσω από τα συστήματα διαφημίσεων της Google. «Δεν θα άλλαζα τις σπουδές μου με κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Οταν μπήκα πρώτη στη Σχολή, μου είχαν πει πως θα μπορούσα να πάω σε όποιο πανεπιστήμιο ήθελα. Ηταν συνειδητή επιλογή να μείνω εδώ και η πορεία με δικαίωσε. Πρόκειται για μια εξαιρετική σχολή αν έχεις τη διάθεση να προοδεύσεις». http://www.secnews.gr/archives/85665

Οι επιχειρηματίες επικεντρώθηκαν στο Galileo σε έναν υψηλού κύρους διαγωνισμό. Ένας πρωτοποριακός επίγειος δέκτης Galileo πήρε το μεγάλο βραβείο στο φετινό Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό "European Satellite Navigation Competition", ενώ το Βραβείο Καινοτομίας της ESA, "Innovation Prize" πήγε σε έναν ανιχνευτή για αντικείμενα όπως τα ρυμουλκά, τα κοντέινερ και τα ποδήλατα. Κατά την τελευταία δεκαετία, ο διαγωνισμός - επίσης γνωστός ως Galileo Masters - έχει ενθαρρύνει πολλές νέες εφαρμογές δορυφορικής πλοήγησης (satnav apps). Ο φετινός διαγωνισμός χαρακτηρίστηκε από το επερχόμενο ευρωπαϊκό σύστημα Galileo, με πάνω από το 40% των 434 συμμετοχών από περισσότερες από 40 χώρες, να επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν το Galileo και το συμπληρωματικό ευρωπαϊκό σύστημα European Geostationary Navigation Overlay System. Οι φετινοί νικητές του κύριου βραβείου των 20 000 €, οι Δρ Wolfgang Kogler και Δρ Jan Wendel από την Airbus Defence & Space, επικεντρώθηκαν στην μοναδική υπηρεσία Public Regulated Service του Galileo, ή αλλιώς PRS, προτείνοντας έναν νέο και αποδοτικό δέκτη. Ο δέκτης τους επιτρέπει στα αστυνομικά τμήματα, τις πυροσβεστικές υπηρεσίες, τις ιατρικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και σε άλλους δημόσιους φορείς να κάνουν εύκολη τη χρήση του πιο ακριβούς σήματος της υπηρεσίας PRS του Galileo. Ο νικητής του βραβείου ESA Innovation PrizeΤο "Innovation Prize" της ESA, των € 10 000, πήγε στον Kristoff Van Rattinghe και την ομάδα του από τη Βελγική εταιρεία sensolus για την εφαρμογή τους «Just stickNtrack», η οποία ανοίγει ένα ευρύ φάσμα νέων επιχειρηματικών ευκαιριών στην ανίχνευση ρυμουλκών, κοντέινερ, μηχανημάτων, εργαλείων, ποδηλάτων και άλλα παρόμοια. Με εξαιρετικά χαμηλή κατανάλωση ισχύος, το Just stickNtrack λειτουργεί για έως και 10 χρόνια χωρίς την ανάγκη φόρτισης των μπαταριών του, τη διαχείριση των καρτών SIM ή οποιωνδήποτε άλλων παρεμβατικών εγκαταστάσεων. Μειώνει στο μισό το κόστος κύκλου ζωής σε σύγκριση με τα τρέχοντα συμπαγή GPS προϊόντα. "Ο διαγωνισμός είναι ένα σημαντικό μέσο για να παρακινήσει τους επιχειρηματίες και τους εφευρέτες να σκεφτούν νέες ιδέες για το δορυφορικό μας σύστημα Galileo", δήλωσε ο Frank M. Salzgeber, επικεφαλής του προγράμματος Technology Transfer Programme της ESA. "Από την εκτόξευση του το 2004 και έπειτα, έχει ενισχυθεί η δημιουργία επιτυχημένων start-ups, και πολλοί από αυτούς έχουν μετατρέψει τις ιδέες τους σε επιχειρήσεις σε ένα από τα 11 κέντρα επώασης επιχειρήσεων (incubation centers) της ESA." Εκτός από το μεγάλο βραβείο, η πρόταση αυτή κατέκτησε και το περιφερειακό βραβείο της Βαυαρίας (Bavaria regional prize) και το βραβείο του διαγωνισμού PRS, το οποίο απονέμεται από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Μεταφορών και Ψηφιακής Υποδομής (BMVI) και το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομίας και Ενέργειας. "Αυτό το ειδικό βραβείο αντικατοπτρίζει την προσπάθεια μας για να εξετάσουμε περαιτέρω τις δυνατότητες για τη χρήση των εφαρμογών του PRS," σημείωσε ο Δρ Tobias Miethaner, Γενικός Διευθυντής του BMVI Digital Society. "Είμαι ευτυχής που βλέπω ότι ο Διαγωνισμός παρέχει ήδη μια σημαντική ώθηση για την προώθηση και την ανάπτυξη καινοτόμων εφαρμογών του μελλοντικού συστήματος PRS του Galileo κατά το πρώτο του έτος." Άλλα τέσσερα ειδικά βραβεία από τους συνεργάτες του ESNC απονεμήθηκαν επίσης στην εκδήλωση στην έδρα της Deutsche Telekom στο Βερολίνο. Ο Giovanni Arturo Vecchione και η ομάδα του Deimos Space από την Ισπανία, κέρδισαν το ειδικό βραβείο "Global Navigation Satellite Systems Agency Special Prize" για μια νέα μονάδα του Galileo για smartphones. Παρέχει τη θέση των πεζών με ακρίβεια επιπέδου εκατοστού, ακρίβεια ανθεκτική στα ανακλώμενα σήματα από τα αστικά περιβάλλοντα. Ο Michal Rutkowski από την Πολωνία πήρε το Ειδικό Βραβείο του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστημικής, DLR, "DLR German Aerospace Center Special Prize" για τη σχεδιαστική του πρόταση, που ενισχύει την κάλυψη των δορυφορικών συστημάτων επαυξημένης πλοήγησης για την εξασφάλιση ασφαλών προσγειώσεων σε όλους τους διαδρόμους των αεροδρομίων. Ο Peter Zentgraf και η ομάδα από το γερμανικό Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών του Rosenheim κέρδισαν το βραβείο "University Challenge Prize" με τα συστήματα αναφοράς ειδικών καιρικών συνθηκών, Hail Navigator και το Precipitation Reporting System, για αεροσκάφη. Ο Adrian Blackwood και η ομάδα του από την εταιρεία trakkies ™ Research BV, προερχόμενοι από το incubation center της ESA στο Νορντβαίκ, Ολλανδία, κέρδισαν το βραβείο "Global Navigation Satellite System Living Lab Prize" για την πλατφόρμα τους σχετικά με το 'Internet of Things'. Εντοπίζει υπάρχοντα, εκδηλώσεις, εργασίες, συναντήσεις και περισσότερα, με τη δημιουργία έξυπνων σημείων αναφοράς τοποθεσίας. Οι 25 περιφερειακοί νικητές ανακοινώθηκαν επίσης στην τελετή μαζί με τους νικητές των εννέα κατηγοριών του παράλληλου διαγωνισμού "Earth Monitoring Competition" και το συνολικό νικητή του Copernicus Masters 2014. Για την Ελλάδα, ο περιφερειακός νικητής για το 2014 είναι ο Φίλιππος Μπεβεράτος και ο συνεργάτης του Jean-Robert Malandra για την ιδέα YOOR, ένα εξατομικευμένο social app για ναυσιπλοΐα αναψυχής. Διοργανώνεται από το γερμανικό Anwendungszentrum Oberpfaffenhofen, η ESA είναι συνεργάτης στο διαγωνισμό από το 2005. Παλαιότεροι νικητές του Βραβείου "ESA Innovation Prize" της ESA περιλαμβάνουν ένα σύστημα πλοήγησης αφής που μπορεί να φορεθεί, ένα σύστημα ελέγχου της ρύπανσης των υδάτων, ένα σύστημα εντοπισμού θέσης σε πραγματικό χρόνο, ακρίβειας εκατοστού, μια υπηρεσία εγγύτητας για να παρακολουθείτε φίλους και συναδέλφους, καθώς και μια υπηρεσία καθοδήγησης για μουσείο. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με όλους τους νικητές είναι διαθέσιμες εδώ http://esnc.eu/index.php?kat=winner2014.html&anzeige=winner2014.html http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Oi_epicheiremathies_epikentrhothekan_sto_Galileo_se_henan_ypselohu_khuroys_diagonismho Διεθνής διάκριση για το Δημόκριτο. Διεθνή διάκριση πέτυχε ερευνητική ομάδα του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», για μια πρότυπη μέθοδο καθαρισμού νερού. Πρόκειται για το διεθνές βραβείο «Alternative Water Resources Prize», το οποίο κέρδισε η ομάδα του δρα Πολύκαρπου Φαλάρα, ο οποίος είναι και συντονιστής του ευρωπαϊκού προγράμματος "Cleanwater". Η μέθοδος που προτείνει η ομάδα του Δημόκριτου αξιοποιεί την ηλιακή ενέργεια και με προηγμένα συστήματα νανοτεχνολογίας καθαρίζει το νερό αποτελεσματικά και χωρίς περιττό κόστος. Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του «Δημόκριτου», ενώ οι συμβατικές μέθοδοι καθαρισμού βασίζονται στον φυσικό διαχωρισμό του νερού από τους παθογόνους μικροοργανισμούς και τους ρύπους, η νέα μέθοδος επιτυγχάνει την φωτοκαταλυτική διάσπαση των ρύπων, με αποτέλεσμα πιο καθαρό νερό. Η νέα τεχνολογία καλύπτεται από διεθνές δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και ήδη έχει κατασκευαστεί πρότυπη εργαστηριακή μονάδα καθαρισμού νερού. Παράλληλα, έχει προβλεφθεί η ενεργειακά αυτόνομη λειτουργία του συστήματος με οπτικές ίνες και φωτοβολταϊκά, ενώ έχει σχεδιαστεί η επέκτασή του σε μεγαλύτερη κλίμακα, ώστε μελλοντικά να μπορεί να εφαρμοστεί σε σπίτια η παραγωγικές μονάδες http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231360973 Διαστημικό σκάφος της ESA μετακινεί τον Διαστημικό Σταθμό για να αποφύγει τα συντρίμμια. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός απειλήθηκε από διαστημικά σκουπίδια την περασμένη εβδομάδα, αλλά το Αυτοματοποιημένο Όχημα Μεταφοράς της ESA έσωσε την κατάσταση πυροδοτώντας τους προωθητήρες του για να ωθήσει το τροχιακό φυλάκιο και τους έξι επιβάτες του έξω από την πορεία της ζημιάς. Αυτή είναι η πρώτη φορά που οι διεθνείς εταίροι του Σταθμού απέφυγαν με τόση βιάση διαστημικά σκουπίδια. Οι επίγειοι σταθμοί παρακολουθούν συνεχώς τα διαστημικά σκουπίδια – hardware που έχει απομείνει από ανενεργούς δορυφόρους - για δυνητικά απειλητικές για τη ζωή συγκρούσεις. Ένα ψήγμα βαφής μπορεί να προκαλέσει σημαντική βλάβη όταν ταξιδεύεις με 28 800 χλμ/ώρα. Όταν σημάνουν τον κώδωνα του κινδύνου, οι ομάδες εδάφους μπορούν να μετακινήσουν το σταθμό σε μια ασφαλέστερη τροχιά. Οι υπολογισμοί λαμβάνουν πολλές φορές ώρες - αυτό θα πει επιστήμη πυραύλων - αλλά ευτυχώς, τις περισσότερες φορές, το δίκτυο ραντάρ δίνει υπεραρκετής διάρκειας προειδοποίηση. Μερικές φορές ένα επικίνδυνο αντικείμενο μπορεί να γλιστρήσει μέσα από το δίχτυ ή η ακανόνιστη συμπεριφορά του κάνει τις ακριβείς προβλέψεις δύσκολες. Σε αυτό το σημείο είναι που ήρθε το Ευρωπαϊκό ATV Georges Lemaître στις 27 Οκτωβρίου. Ένα κομμάτι του δορυφόρου Cosmos-2251 της Ρωσίας που έσπασε μετά από σύγκρουση με άλλο δορυφόρο το 2009 ήταν σε πορεία σύγκρουσης με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Το αντικείμενο ήταν περίπου στο μέγεθος ενός χεριού και οι υπολογισμοί έδειξαν ότι θα περνούσε σε απόσταση 4 χλμ - πάρα πολύ κοντά για να θεωρηθεί ένα άνετο πέρασμα. Μόλις έξι ώρες πριν την πιθανή σύγκρουση, οι πέντε φορείς του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού συμφώνησαν να προβούν σε ένα ελιγμό έκτακτης ανάγκης. Η ομάδα του Κέντρου Ελέγχου του ATV στην Τουλούζη της Γαλλίας, πυροδότησε μια ώθηση 1,8 χλμ / ώρα, αρκετή για να ανεβάσει τον 420-τόνων σταθμό κατά 1 χιλιόμετρο και έξω από την πορεία της ζημιάς. Πριν από το 2012, αν ένα αντικείμενο εντοπιζόταν εντός 24 ωρών για μαι πιθανή σύγκρουση οι αστροναύτες επέστρεφαν στο διαστημικό σκάφος τους, προετοιμαζόμενοι για εκκένωση και ελπίζοντας για το καλύτερο. Από το 2012, ελιγμοί έκτακτης ανάγκης, με προειδοποίηση λιγότερο από 24 ώρες, είναι δυνατοί με τη χρήση του σκάφους εφοδιασμού Progress της Ρωσίας - αλλά κανένα δεν ήταν προσδεδεμένο στον Σταθμό νωρίτερα αυτή την εβδομάδα. Τα ATVs ήταν σε θέση να εκτελέσουν την κίνηση αυτή από το περασμένο έτος, αρχής γενομένης με το ATV Albert Einstein, αλλά οι υπηρεσίες του δεν απαιτήθηκαν κατά τη διάρκεια της αποστολής του. Παρά το γεγονός ότι για αυτή η αποφυγή των συντριμμιών χρησιμοποιήθηκε ένας προκαθορισμένος ελιγμός, δόθηκε μεγάλη προσοχή για να βεβαιωθεί ότι η κίνηση αυτή δεν θα ωθούσε τον σταθμό σε μια χειρότερη τροχιά ή θα επηρέαζε την πρόσδεση του Progress της περασμένης εβδομάδας. "Αυτό είναι για το οποίο εκπαιδεύεται η ομάδα του Κέντρου Ελέγχου των ATV," δήλωσε ο διευθυντής της πτήσης της ESA Jean-Michel Bois. "Επτά ημέρες την εβδομάδα, 24 ώρες την ημέρα, είμαστε έτοιμοι να αντιδράσουμε και ασκούμαστε συχνά σε προσομοιώσεις. "Αντιδρώντας τόσο γρήγορα για να σώσουμε τον Διαστημικό Σταθμό στην πραγματική ζωή ήταν έντονο, αλλά επιβραβευθήκαμε." Σε στενή συνεργασία με τα κέντρα ελέγχου του Σταθμού στη Μόσχα, Ρωσία και το Χιούστον, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η ομάδα του ATV διέταξε μια τεσσάρων λεπτών ανάφλεξη των προωθητήρων ξεκινώντας από τις 17:42 GMT (19:42 ώρα Ελλάδας). Η χείρα βοηθείας από το Georges Lemaître ήταν ένα από τα τελευταίους άσους στο μανίκι του ATV. Αυτά τα πολλαπλών χρήσεων σκάφη έχουν πετύχει πολλές πρωτιές για την ESA. Πρόκειται για τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά διαστημικά σκάφη που εκτοξεύθηκαν ποτέ και τα μόνα μη-ρωσικά οχήματα που δένουν αυτόματα στον Σταθμό. Αφού παρείχε πάνω από 6,6 τόνους προμηθειών, καυσίμων και αερίων, το Georges Lemaître θα αποσυνδεθεί τον Φεβρουάριο και θα καεί ακίνδυνα στην ατμόσφαιρα, μετά την επίδειξη μιας νέας αβαθούς επανεισόδου για τον προγραμματισμό παροπλισμού του Σταθμού. "Η αποφυγή συντριμμιών αποδεικνύει την αξιοπιστία του ATV και την σπουδαία ομάδα πίσω από τον έλεγχο της αποστολής," συμπεραίνει ο διοικητής της αποστολής του ATV-5 της ESA, Massimo Cislaghi. "Με τον ελιγμό αυτό, τα ATVs έχουν ανταποκριθεί σε κάθε απαίτηση του αρχικού σχεδιασμού." Αλλά η ευελιξία τους δεν τελειώνει εκεί. Η τεχνολογία των ATV θα αποτελεί κρίσιμο μέρος του Orion της NASA, που θα παράσχει ρεύμα και υποστήριξη για τη διαβίωση στην επόμενη γενιά των επανδρωμένων διαστημικών σκαφών. http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Diastemikho_skhaphos_tes_ESA_metakinehi_ton_Diastemikho_Stathmho_gia_na_apophhugei_ta_syntrhimmia

Αντίο ‘J’, γειά σου Agilkia Η θέση όπου έχει προγραμματιστεί να προσγειωθεί το όχημα προσεδάφισης Philae της Rosetta στον κομήτη 67P / Churyumov–Gerasimenko στις 12 Νοεμβρίου τώρα έχει όνομα: Agilkia - στα ελληνικά Αγκιλκία. Η θέση προσγείωσης, παλαιότερα γνωστή ως «Θέση J», πήρε το όνομά της από τη νήσο Αγκιλκία, ένα νησί στον ποταμό Νείλο στο νότιο τμήμα της Αιγύπτου. Ένα συγκρότημα αρχαίων αιγυπτιακών κτιρίων, όπως ο περίφημος ναός της Ίσιδος, μεταφέρθηκε στην Αγκιλκία από το νησί του Philae, όταν Το τελευταίο πλημμύρισε κατά τη διάρκεια της οικοδόμησης του φράγματος Ασουάν τον περασμένο αιώνα. Το όνομα επιλέχθηκε από μια κριτική επιτροπή που αποτελείται από μέλη της διευθύνουσας επιτροπής του προσεδαφιστή Philae (Philae Lander Steering Committee) ως μέρος του δημόσιου διαγωνισμού που έτρεξε στις 16-22 Οκτωβρίου από την ESA και τη γερμανική, τη γαλλική και την ιταλική διαστημική υπηρεσία. Η ‘Agilkia’ ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή προτεινόμενα ονόματα - προτάθηκε από πάνω από 150 συμμετέχοντες. Η Επιτροπή επέλεξε τον Alexandre Brouste από τη Γαλλία ως το συνολικό νικητή. Ως έπαθλο, ο κος Brouste θα κληθεί στο Διαστημικό Κέντρο Ελέγχου Επιχειρήσεων της ESA στο Ντάρμσταντ, Γερμανία, για να παρακολουθήσει ζωντανά την προσγείωση. Αν και όχι τόσο περίπλοκο όσο η πλοήγηση της Rosetta και του Philae προς τον κομήτη, το έργο του να επιλέξει ένα όνομα δεν ήταν καθόλου απλό. Περισσότερες από 8000 συμμετοχές από 135 χώρες υποβλήθηκαν σε μία εβδομάδα, δείχνοντας μεγάλη δημιουργικότητα και πολιτιστική πολυμορφία. «Η απόφαση ήταν πολύ δύσκολη», λέει ο καθηγητής Felix Huber του DLR, Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής, πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής. "Λάβαμε τόσες πολλές καλές προτάσεις για το πώς να ονομάσουμε τη θέση J, και ήμασταν ευχαριστημένοι με μια τέτοια ενθουσιώδη ανταπόκριση από όλο τον κόσμο. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους τους συμμετέχοντες που μοιράστηκαν τις μεγάλες ιδέες τους μαζί μας." Οι συμμετέχοντες πρότειναν ονόματα σε διάφορες γλώσσες, αρχαίες και σύγχρονες, κάποιες ήταν ακόμα και στην γλώσσα Εσπεράντο. Υπήρξαν επίσης κάποια ενδιαφέροντα ακρωνύμια, περίεργες ακολουθίες ψηφίων, και onomatopoeiac λέξεις (λέξεις που ο ήχος τους θυμίζει αυτό το οποίο καλούνται να ονοματίσουν). Οι συμμετοχές κάλυψαν ένα τεράστιο φάσμα θεμάτων, από τις αφηρημένες έννοιες έως ονόματα τόπων στη Γη. Όπως και με τη νικήτρια συμμετοχή, πολλές προτάσεις επανέλαβαν τις αιγυπτιακές ρίζες της Rosetta και του Philae, που κατονομάζονται ως ορόσημα όσον αφορά την αποκρυπτογράφηση των ιερογλυφικών, το ιερό σύστημα γραφής της αρχαίας Αιγύπτου. Πολλά ονόματα χρονολογούνται πίσω στην ιστορία της εξερεύνησης του πλανήτη μας, καθώς οι μετακινήσεις προς το άγνωστο, είναι οι φυσικοί πρόγονοι της Rosetta και του Philae. Μυθολογικά ονόματα από όλο τον κόσμο, προτάθηκαν επίσης, συμπεριλαμβάνοντας θεούς και θεές του νερού, της γονιμότητας, της ζωής και της δημιουργίας, που σχετίζονται στενά με τα θεμελιώδη θέματα που διερευνώνται από την αποστολή. Άλλα ονόματα προήλθαν από την αρχαία ιστορία και την προϊστορία, ενώ άλλοι υπενθύμισαν τα ορόσημα στην ιστορία της επιστήμης, ιδιαίτερα την ιστορία της κατανόησης των κομητών. Η πρόοδος της Διαστημικής Εποχής τιμήθηκε επίσης με πολλές συμμετοχές. Υπήρξαν πολλές αναφορές στην επιστημονική φαντασία, τιμώντας μεταξύ άλλων το έργο του Ιουλίου Βερν, του Άρθουρ Τ. Κλαρκ και του Ντάγκλας Άνταμς. Προτάθηκαν επίσης φανταστικοί χαρακτήρες από ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές, λογοτεχνικά και μουσικά έργα. Ορισμένοι μάλιστα αναφέρονται σε εικονικούς αστροναύτες του Διαστημικού Προγράμματος Kerbal, ένα δημοφιλές online παιχνίδι εξερεύνησης του διαστήματος. Πολλές συμμετοχές αναγνώρισαν την αποστολή Rosetta ως μια προσπάθεια που επιτυγχάνεται μέσω της συνεργασίας πολλών ευρωπαϊκών χωρών, ενώ άλλοι αναφέρονται στην πρωτοποριακή τεχνική και τα επιστημονικά επιτεύγματα της. Και, φυσικά, δεν έλειψαν και οι χιουμοριστικές καταχωρήσεις, πολλές αναφερόμενες στην ομοιότητά του πυρήνα του κομήτη με μια πάπια καουτσούκ, μια πατάτα ή ακόμα και το σκύλο κινουμένων σχεδίων, Snoopy. Όμως, η τελική επιλογή είναι Agilkia, όνομα το οποίο είναι το πώς θα πρέπει να αναφέρεται από την ESA και τους εταίρους της αποστολής της, η θέση προσγείωσης στον κομήτη. "Και δεν θα μπορούσε να υπάρξει ένα πιο κατάλληλο όνομα," σχολιάζει ο Fred Jansen, διοικητής της αποστολής της Rosetta της ESA. «Η μετεγκατάσταση των ναών του Philae στο νησί Agilkia ήταν ένα φιλόδοξο τεχνικό εγχείρημα που πραγματοποιήθηκε στις δεκαετίες του 1960 και του 1970 για να διατηρηθεί ένα αρχαιολογικό αρχείο της αρχαίας ιστορίας μας. «Σε οκτώ ημέρες, το Philae θα απελευθερωθεί από το όχημα σε τροχιά πάνω από την Agilkia. Στις 12 Νοεμβρίου, εμείς θα πρέπει να επιχειρήσουμε μια μοναδική προσγείωση σε κομήτη, ένα ακόμη πιο φιλόδοξο εγχείρημα για να ξεκλειδώσει τα μυστικά που κρύβουν οι πιο βαθιές ρίζες μας." Η Rosetta θα απελευθερώσει το Philae στις 8:35 GMT / 09: 35 CET (10:35 ώρα Ελλάδος) στις 12 Νοεμβρίου, σε απόσταση 22,5 χλμ από το κέντρο του κομήτη, με μια προγραμματισμένη προσγείωση περίπου επτά ώρες αργότερα στην Agilkia. Λαμβάνοντας υπόψη το χρόνο του ταξιδιού του σήματος από τη Rosetta στις 12 Νοεμβρίου, η επιβεβαίωση της προσγείωσης αναμένεται στη Γη γύρω στις 16.00 GMT / 17: 00 CET (18:00 ώρα Ελλάδος). Ζωντανή κάλυψη των βασικών Go / No-Go αποφάσεων κατά τη διάρκεια της νύχτας στις 11-12 Νοεμβρίου και με βάση τα γεγονότα μέσα στην ημέρα στις 12 Νοεμβρίου, θα παρέχονται από την τηλεόραση της ESA, σ τις ιστοσελίδες όλων των εταίρων, και στο Twitter (#CometLanding). Καθημερινά Δελτία Τύπου, από την ημέρα της προσγείωσης θα μεταδίδονται ζωντανά στο Διαδίκτυο στο www.esa.int/rosetta και στο www.dlr.de Η Rosetta είναι μια αποστολή της ESA με τη συμβολή των Κρατών Μελών της και τη NASA. Το όχημα προσεδάφισης της Rosetta, Philae, παρέχεται από μια σύμπραξη της οποίας ηγούνται το DLR, MPS, CNES και η ASI. Η Rosetta είναι η πρώτη αποστολή στην ιστορία που θα συναντηθεί με έναν κομήτη. Συνοδεύει τον κομήτη καθώς βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο και θα απελευθερώσει ένα όχημα προσεδάφισης στην επιφάνειά του. Μάθετε περισσότερα για τη Rosetta στο: www.esa.int/rosetta Βίντεο. http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2014/11/Once_upon_a_time_preparing_for_comet_landing http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Anthio_J_geiha_soy_Agilkia

Νέα θεωρία για τα παράλληλα σύμπαντα εξηγεί τα παράδοξα κβαντικά φαινόμενα. Πανεπιστημιακοί από το πανεπιστήμιο Γκρίφιθ και της Καλιφόρνια δίνουν μια ριζοσπαστική νέα ερμηνεία της κβαντικής φυσικής, προτείνοντας μια θεωρία για την ύπαρξη ενός μεγάλου αλλά πεπερασμένου πλήθους από παράλληλα σύμπαντα, τα οποία μάλιστα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Στο άρθρο που δημοσίευσαν στο περιοδικό Physical Review X, οι φυσικοί προτείνουν ότι τα παράλληλα σύμπαντα όχι μόνο υπάρχουν, αλλά και ότι κάθε ένα από αυτά δεν εξελίσσεται εντελώς ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα. Αντίθετα, οι «πλησιέστεροι» κόσμοι αλληλεπιδρούν με μία ασθενή απωθητική δύναμη, η οποία θα μπορούσε να εξηγήσει όλα τα παράδοξα φαινόμενα που περιγράφει η κβαντική φυσική. Η κβαντομηχανική είναι η μοναδική φυσική θεωρία που περιγράφει τον τρόπο λειτουργίας του σύμπαντος σε μικροσκοπική κλίμακα. Η ερμηνεία ωστόσο που δίνει σε αυτό τον τρόπο λειτουργίας είναι εξίσου παράδοξη με αυτά τα φαινόμενα, καθώς για παράδειγμα παραβιάζει τη σχέση αιτίου και αιτιατού. Όπως είχε πει κάποτε χαρακτηριστικά ο διάσημος θεωρητικός φυσικός Ρίτσαρντ Φέινμαν: «Νομίζω πως μπορώ να πως με βεβαιότητα πως κανείς δεν καταλαβαίνει την κβαντική μηχανική». Έτσι, η καινούρια θεωρία των «πολλαπλών κόσμων που αλληλεπιδρούν» προσφέρει μια εντελώς νέα και παράτολμη προσέγγιση σε αυτό το πεδίο. «Η ιδέα των παράλληλων συμπάντων έχει διατυπωθεί ήδη από το 1957», λέει στο σάιτ του πανεπιστημίου του Γκρίφιθ ο καθηγητής του ιδρύματος Χάουαρντ Γουάισμαν, ο οποίος συμμετείχε στη διατύπωσή της. «Στη γνωστή “ερμηνεία των πολλαπλών κόσμων”, κάθε σύμπαν γίνεται η “μήτρα” για νέα σύμπαντα, κάθε φορά που πραγματοποιείται μια καινούρια μέτρηση. Έτσι, σε αυτό το πουλυσύμπαν υλοποιούνται όλα τα πιθανά σενάρια – σε κάποιους από αυτούς τους κόσμους, για παράδειγμα, η Αυστραλία αποικίστηκε από τους Πορτογάλους». «Αρκετοί όμως επιστήμονες αμφισβητούν την ιδέα, από τη στιγμή που κάθε σύμπαν δεν αλληλεπιδρά με τα υπόλοιπα. Σε αυτό το σημείο είναι που η θεωρία μας διαφέρει εντελώς απ’ ό,τι ανάλογο έχει προταθεί έως σήμερα», προσθέτει. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, το σύμπαν μας είναι ένα απλώς από τους πολυάριθμους κόσμος, κάποια από τους οποίους είναι σχεδόν παρόμοιοι με τον δικό μας, ενώ οι υπόλοιποι είναι πολύ διαφορετικοί. Όλοι αυτοί οι κόσμοι είναι εξίσου υπαρκτοί και διέπονται από αυστηρά καθορισμένους νόμους. Έτσι, όλα τα κβαντικά φαινόμενα οφείλονται σε μια ασθενή απωθητική δύναμη ανάμεσα σε «γειτονικούς» (δηλαδή παρόμοιους) κόσμους, οι οποία τείνει να τους διαφοροποιήσει ακόμη περισσότερο. Το καταλυτικό της καινούριας θεωρίας είναι ότι περιλαμβάνει υποθέσεις που δίνουν τη δυνατότητα να ελεγχθεί πειραματικά η ύπαρξη άλλων συμπάντων πέρα από το δικό μας. «Το ελκυστικό της προσέγγισής μας είναι πως, αν υπάρχει ένας μόνο κόσμος, αυτή ανάγεται στη Νευτώνεια μηχανική, ενώ μετασχηματίζεται στην κβαντική μηχανική στην περίπτωση ύπαρξης ενός τεράστιου αριθμού πολλαπλών κόσμων», επισημαίνει. Όταν ο αριθμός αυτός είναι περιορισμένος, τότε η θεωρία προβλέπει κάτι εντελώς καινούρια, που δεν είναι ούτε η νευτώνεια μηχανική ούτε η κβαντική φυσική. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πέρα από την αξία της για τη θεωρητική φυσική, η νέα θεωρία αν επιβεβαιωθεί θα μπορούσε να εξηγήσει καλύτερα φαινόμενα που έχουν να κάνουν με χημικές αντιδράσεις, όπως και με τη δράση διάφορα φαρμάκων. http://www.naftemporiki.gr/story/876021/nea-theoria-gia-ta-parallila-sumpanta-eksigei-ta-paradoksa-kbantika-fainomena

Φαμπιόλα Τζιανότι, η νέα επικεφαλής του CERN. Το CERN περνάει στα χέρια μιας γυναίκας: Tο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικής Eρευνας στη Γενεύη της Ελβετίας εξέλεξε την Φαμπιόλα Τζιανότι ως τη νέα γενική διευθύντρια του. Η ιταλίδα φυσικός –η πρώτη γυναίκα επιστήμονας που κατακτάει αυτό το ξεχωριστό επιστημονικό πόστο- θα διαδεχθεί τον απερχόμενο διευθυντή Ρολφ Ντίτερ Χόιερ. Η 52χρονη ερευνήτρια υπήρξε επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που επιβεβαίωσε την ύπαρξη του μποζονίου του Χιγκς στο CERN και διαθέτει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό και πλήθος επιστημονικών δημοσιεύσεων. Η Τζιανότι κατάφερε να υπερισχύσει της υποψηφιότητας άλλων δυο διακεκριμένων συναδέλφων της: του Ολλανδού Φρανκ Λίντε, διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Πυρηνικής Φυσικής Nikhef του Άμστερνταμ και του Βρετανού Τέρι Γουάιατ, καθηγητή στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Τόσο ο ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, όσο και η υπουργός Παιδείας Στεφανία Τζιανίνι έδωσαν τα συγχαρητήρια τους στην ιταλίδα φυσικό. «Η εκλογή της Τζιανότι στη θέση της διευθύντριας του CERN αποτελεί μια τεράστια τιμητική διάκριση για τις ιταλικές επιστήμες. Είμαι σίγουρη πως η Τζιανότι θα κάνει την καλύτερη δυνατή δουλειά στη νέα της θέση, προσθέτοντας κι άλλες προσωπικές επιτυχίες στην ούτως ή άλλως σπουδαία της επιστημονική καριέρα μέχρι σήμερα» ήταν η δήλωση της Τζιανίνι. Πριν δυο χρόνια, η ιταλίδα φυσικός «κονταροχτυπήθηκε» με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα για το ποιο θα είναι το Πρόσωπο της Χρονιάς για το 2012 κατά το αμερικανικό περιοδικό TIME. Το εξώφυλλο του περιοδικού τελικά κόσμησε ο αμερικανός πρόεδρος. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231360982

Έτοιμο το διαστημόπλοιο Orion της NASA. Την ολοκλήρωση του διαστημοπλοίου Orion ανακοίνωσαν η NASA και η Lockheed Martin την Πέμπτη, σηματοδοτώντας το τέλος της ναυπήγησης του πρώτου σκάφους το οποίο προορίζεται για αποστολές στο βαθύ Διάστημα, πέρα από τη Σελήνη- περιλαμβανομένου ενός ταξιδιού στον Άρη. Η πρώτη δοκιμή πτήσης για το Orion είναι προγραμματισμένη στις 4 Δεκεμβρίου, για την οποία η NASA θα αποκαλύψει περισσότερες λεπτομέρειες στις 6 Νοεμβρίου, σε ειδική ενημέρωση στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα. Το σκάφος θα βρίσκεται στο Launch Abort System Facility του Κένεντι μέχρι την προγραμματισμένη μεταφορά του στην εξέδρα εκτόξευσης στις 10 Νοεμβρίου. Εκεί θα φορτωθεί στον πύραυλο United Launch Alliance Delta IV Heavy, που θα το μεταφέρει στο Διάστημα για τη μη επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση. «Αυτή είναι απλά η πρώτη από μία μακρά σειρά εξερευνητικών αποστολών πέρα από τη χαμηλή τροχιά, και σε μερικά χρόνια θα στέλνουμε τους αστροναύτες μας σε προορισμούς τους οποίους άνθρωποι δεν έχουν ξαναβιώσει» δήλωσε ο Μπιλ Χιλ, στέλεχος του Explorations Systems Development της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας. «Είναι συναρπαστικό να συμμετέχει κανείς σε αυτό το ταξίδι τώρα, στην αρχή του». Η δοκιμαστική πτήση του Δεκεμβρίου θα στείλει το Orion 3.600 μίλια από τη Γη (15 φορές πιο μακριά από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό), σε μία πτήση δύο τροχιών, με στόχο να εξακριβωθεί κατά πόσον τα κύρια συστήματά του είναι έτοιμα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των αποστολών στο βαθύ Διάστημα. Κατά την διάρκεια της πτήσης (Exploratory Flight Test-1) , διάρκειας 4,5 ωρών, το Orion θα ταξιδέψει πιο μακριά από οποιοδήποτε άλλο επανδρωμένο σκάφος μέσα σε διάστημα 40 ετών, πριν επιστρέψει στη Γη σε ταχύτητες κοντά στα 20.000 μίλια ανά ώρα και προσθαλασσωθεί στον Ειρηνικό Ωκεανό. «Ένα άδειο κύτος διαστημοπλοίου έφτασε στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι πριν από δύο χρόνια, και τώρα έχουμε ένα πλήρως συναρμολογημένο Orion» δήλωσε ο Μάικλ Χόουζ, υπεύθυνος του προγράμματος Orion στη Lockheed Martin. «Είμαστε έτοιμοι να το εκτοξεύσουμε στο Διάστημα και να δοκιμάσουμε κάθε ίντσα». Τα τελικά στάδια συναρμολόγησης του διαστημοπλοίου περιελάμβαναν την εγκατάσταση των πάνελ Ogive του σκάφους, τα οποία θα προστατεύουν το κομμάτι του πληρώματος από τις ακραίες από πλευράς ακουστικής και δόνησης συνθήκες κατά την εκτόξευση και την άνοδο. http://www.naftemporiki.gr/story/874686/etoimo-to-diastimoploio-orion-tis-nasa Προώθηση πυραύλων με λέιζερ. Έναν πρωτοποριακό τρόπο προώθησης πυραύλων, που παραπέμπει σε σελίδες επιστημονικής φαντασίας, προτείνουν ρώσοι ερευνητές. Ειδικότερα οι φυσικοί Γιούρι Ρεζούνκοφ και Αλεξάντερ Σμιντ παρουσίασαν σε έρευνά τους που δημοσιεύτηκε στο journal Applied Optics της OSA (Τhe Optical Society) μέθοδο για τη βελτίωση της ώθησης που παρέχεται από ένα σύστημα προώθησης με λέιζερ- η οποία μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία τέτοιων συστημάτων που θα ενδείκνυνται για πρακτική χρήση. Αυτή τη στιγμή η μέγιστη ταχύτητα ενός διαστημοπλοίου περιορίζεται από την ποσότητα των στερεών ή υγρών καυσίμων που μπορεί να μεταφέρει. Η επίτευξη μεγαλύτερων ταχυτήτων συνεπάγεται ανάγκη χρήσης περισσότερου καυσίμου, το οποίο πρέπει πάντα να μεταφέρεται από το σκάφος. Ωστόσο, αυτό το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί με τη χρήση ενός λέιζερ – ευρισκομένου σε απόσταση και όχι πάνω στο ίδιο το διαστημόπλοιο – για την παροχή επιπλέον προωθητικής ισχύος. Για τη δημιουργία μιας προώθησης λέιζερ τέτοιου είδους έχει προταθεί μια σειρά συστημάτων. Ένα από τα πλέον υποσχόμενα συστήματα έχει να κάνει με μια διαδικασία που αποκαλείται κατάλυση/ εκτομή λέιζερ (laser ablation), κατά την οποία μία παλμική ακτίνα λέιζερ χτυπά μια επιφάνεια, την θερμαίνει και καίει υλικό για να δημιουργήσει αυτό που είναι γνωστό ως «λοφίο πλάσματος» (plasma plume), δηλαδή μία στήλη από φορτισμένα σωματίδια που ρέουν από την επιφάνεια. Η ροή αυτή έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή ώθησης για την κίνηση του σκάφους. Στο paper τους στο Applied Optics, οι Ρεζούνκοφ και Σμιντ περιγράφουν ένα νέο σύστημα το οποίο ενσωματώνει σύστημα προώθησης laser ablation με τα συμβατικά/ «παραδοσιακά» ακροφύσια ενός διαστημοπλοίου. Ο συνδυασμός των δύο συστημάτων, σύμφωνα με τους ρώσους ερευνητές, μπορεί να αυξήσει την ταχύτητα της ροής αερίων έξω από το σύστημα σε υπερηχητικές ταχύτητες, μειώνοντας παράλληλα την ποσότητα του καμένου καυσίμου. Όπως επιδεικνύουν οι Ρεζούνκοφ και Σμιντ, η αποτελεσματικότητα των σημερινών τεχνικών προώθησης λέιζερ περιορίζεται από παράγοντες οι οποίοι περιλαμβάνουν την αστάθεια των υπερηχητικών αερίων καθώς διαχέονται έξω από το ακροφύσιο, καθώς και την παραγωγή ωστικών κυμάτων που έχουν αποτέλεσμα τη μείωση της ώθησης. Ωστόσο, αυτά μπορούν να μειωθούν με τη χρήση ενός «λοφίου πλάσματος» από laser ablation, που ανακατευθύνεται έτσι ώστε να ρέει κοντά στα εσωτερικά τοιχώματα του ακροφυσίου. Το τελικό αποτέλεσμα, όπως διαπιστώνουν οι δύο ερευνητές, βελτιώνει σημαντικά το τελικό αποτέλεσμα, αυξάνοντας κατά πολύ την παραγόμενη ώθηση. «Συνοψίζοντας τα δεδομένα που προέκυψαν, μπορούμε να προβλέψουμε την εφαρμογή τεχνικών υπερηχητικής προώθησης λέιζερ όχι μόνο για την εκτόξευση μικρών δορυφόρων σε τροχιές γύρω από τη Γη, αλλά επίσης για επιπρόσθετη επιτάχυνση σε υπερηχητικά αεροσκάφη ώστε να επιτυγχάνουν ταχύτητες των 10 Μαχ και άνω» σημειώνει σχετικά ο Ρεζούνκοφ. http://physicsgg.me/2014/10/31/%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%8e%ce%b8%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%80%cf%85%cf%81%ce%b1%cf%8d%ce%bb%cf%89%ce%bd-%ce%bc%ce%b5-%ce%bb%ce%ad%ce%b9%ce%b6%ce%b5%cf%81/ Τη νύχτα, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός γίνεται τρομακτικός!!! Τα φώτα σβήνουν, το πλήρωμα πέφτει για ύπνο και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός μοιάζει να γίνεται σκηνικό για θρίλερ επιστημονικής φαντασίας. O χαμηλός, πράσινος φωτισμός κάνει τον σταθμό να μοιάζει βυθισμένος. Την ώρα που οι πέντε συνάδελφοί του κοιμούνται, ο αστροναύτης Αλεξάντερ Γκερστ απαθανατίζει με την κάμερά του την απόκοσμη ατμόσφαιρα του τροχιακού εργαστηρίου. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) ολοκληρώνει μια πλήρη περιφορά γύρω από τη Γη κάθε 90 λεπτά, οπότε το ξημέρωμα και η δύση επαναλαμβάνονται 16 φορές την ημέρα. Το πλήρωμα όμως ζει ακολουθώντας την Ώρα Γκρίνουιτς, και τα φώτα σβήνουν όταν έρθει η ώρα για ύπνο. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το διαστημόπλοιο Nostromo από την ταινία Alien. Οι φωτογραφίες του Γκερστ, ο οποίος θα μείνει στον ISS συνολικά έξι μήνες, υπενθυμίζουν πόσο μοναχική είναι η ζωή εκεί πάνω. Μια οικογενειακή φωτογραφία είναι το μόνο σημείο ζωής στους πίνακες ελέγχου. Περισσότερες εικόνες είναι διαθέσιμες στο δικτυακό τόπο της ESA. http://www.esa.int/Our_Activities/Human_Spaceflight/Blue_dot/Highlights/Spooky_Space_Station http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231360570

Ακάλεστο άστρο χάλασε το πάρτι της μαύρης τρύπας. Την περασμένη άνοιξη, οι αστρονόμοι περίμεναν με αγωνία τη μαύρη τρύπα που κρύβεται στην καρδιά του Γαλαξία μας να καταπιεί μια μάζα αερίου και να προσφέρει υπερθέαμα. Το σόου όμως δεν ήρθε ποτέ, πιθανότατα λόγω ενός γιγάντιου άστρου που χάλασε το πάρτι. «Δεν είδαμε πυροτεχνήματα» σχολιάζει η Άντρεα Γκεζ, κορυφαία αστρονόμος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες. Η μελέτη της Γκεζ και των συνεργατών της αφορά το G2, ένα παράξενο αντικείμενο στο κέντρο του Μίλκι Ουέι, για το οποίο οι αστρονόμοι πίστευαν ότι είναι ένα νέφος υδρογόνου. Είχε εντοπιστεί το 2002 να πλησιάζει στον Τοξότη Α*, μια περιοχή στην καρδιά του Γαλαξία στην οποία κρύβεται μια μαύρη τρύπα βαρέων βαρών, με μάζα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου (τέτοιες μαύρες τρύπες πιστεύεται εξάλλου ότι υπάρχουν στα κέντρα όλων των μεγάλων γαλαξιών). Οι αστρονόμοι προέβλεπαν για χρόνια ότι το νέφος θα γινόταν φέτος βορά της μαύρης τρύπας. Η σύγκρουσή του στον δίσκο υλικού που περιβάλλει τη μαύρη τρύπα θα προκαλούσε μια έντονη λάμψη, η οποία θα αποκάλυπτε νέα στοιχεία για τη συμπεριφορά του τέρατος. Σύμφωνη με την τελευταία μελέτη, το σόου δεν ήρθε ποτέ επειδή το G2 δεν είναι νέφος αερίου αλλά ένα γιγάντιο άστρο, προϊόν της συγχώνευσης δύο μικρότερων, τυλιγμένο με ένα πέπλο αερίου και σκόνης. Η έρευνα δείχνει μάλιστα να διαψεύδει προηγούμενες μελέτες, σύμφωνα με τις οποίες το G2 είναι τμήμα ενός μακρόστενου νέφους που μοιάζει με νήμα. «Το G2 επέζησε και συνέχισε να κινείται στην τροχιά του. Ένα απλό νέφος αερίου δεν θα μπορούσε να το κάνει αυτό» λέει η Γκεζ, η οποία εξέτασε το αντικείμενο από το αστεροσκοπείο Keck της Χαβάης, στο οποίο λειτουργούν τα δύο μεγαλύτερα οπτικά και υπέρυθρα τηλεσκόπια του κόσμου. Παρουσιάζοντας τα ευρήματά τους στο The Astrophysical Journal Letters, http://iopscience.iop.org/2041-8205/796/1/L8/ οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το G2 είναι πιθανώς μέλος μιας νέας οικογένειας άστρων, τα οποία δημιουργούνται από τη συγχώνευση άλλων άστρων στην καρδιά του Γαλαξία. Στον δικό μας Γαλαξία, επισημαίνει η Γκεζ, τα μεγάλα άστρα ανήκουν συχνά σε δυαδικά συστήματα, είναι δηλαδή άστρα που κινούνται σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα. Το G2 φαίνεται να είναι ένα πρώην δυαδικό σύστημα που συγχωνεύτηκε σε ένα άστρο λόγω της ακραίας βαρυτικής επίδρασης της μαύρης τρύπας. Η μετάλλαξη αυτή πρέπει να συνέβη σχετικά πρόσφατα, καθώς το άστρο του G2 δείχνει να βρίσκεται ακόμα στη φάση μιας διόγκωσης που διαρκεί ένα εκατομμύριο χρόνια μετά τη συγχώνευση. Όπως λέει η Γκεζ, το άστρο φαίνεται να περνά τώρα σε μια φάση «σπαγγετοποίησης», ένα φαινόμενο κατά το οποίο μεγάλα σώματα επιμηκύνονται από τη βαρυτική επίδραση μιας μαύρης τρύπας. «Γύρω από τις μαύρες τρύπες παρατηρούμε φαινόμενα που δεν μπορούμε να δούμε πουθενά αλλού στο Σύμπαν» σχολιάζει η ερευνήτρια. «Αρχίζουμε να κατανοούμε τη φυσική των μελανών οπών με τρόπο που δεν ήταν δυνατός μέχρι σήμερα». http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231360867 Πως φαίνονται δυο μαύρες τρύπες που συγκρούονται μεταξύ τους; Οι μαύρες τρύπες οφείλουν το όνομά τους στο γεγονός ότι ούτε το φως δεν μπορεί να γλυτώσει από αυτές. Κι όμως, οι οι αστρονόμοι θεωρούν ότι ένας από τους καλύτερους τρόπους μελέτης αυτών των εξωτικών αντικειμένων είναι να εξετάσουν το πως επιδρούν στο πεδίο του φωτός που βρίσκεται πίσω τους. Οι μαύρες τρύπες λυγίζουν και στρεβλώνουν τόσο έντονα τον χώρο, ώστε τα άστρα και οι γαλαξίες που βρίσκονται πίσω τους να φαίνονται τρομερά παραμορφωμένα. Πρόκειται για το φαινόμενο που είναι γνωστό ως βαρυτική εστίαση. Ενώ λοιπόν τα φαινόμενα της βαρυτικής εστίασης που προκαλεί μόνο μια μαύρη τρύπα έχουν μελετηθεί από τη δεκαετία του 1970, ο τρόπος με τον οποίο ζεύγη μαύρων τρυπών στρεβλώνουν το χώρο ήταν πολύ δύσκολο να υπολογιστεί. Αν εξαιρέσει κανείς μια-δυο πολύ εξειδικευμένες περιπτώσεις, οι εξισώσεις που περιγράφουν το φαινόμενο είναι τρομερά περίπλοκες για να επιλυθούν. Αντ΄ αυτού οι αστροφυσικοί προσπαθούν να προσομοιώσουν την συμπεριφορά ζεύγους μαύρων τρυπών χρησιμοποιώντας πανίσχυρους υπερ-υπολογιστές. Το έκαναν κυρίως για να υπολογίσουν τα βαρυτικά κύματα που δημιουργεί το ζεύγος των μαύρων τρυπών καθώς κινούνται σπειροειδώς η μία προς την άλλη, καθώς επίσης και για το αν τα κύματα αυτά είναι αρκετά ισχυρά ώστε οι επίγειοι ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων να μπορούν αν τα ανιχνεύσουν. Ο Andy Bohn από το Πανεπιστήμιο Cornell και οι συνεργάτες του υποστηρίζουν ότι οι ίδιοι υπολογισμοί μπορούν να μας αποκαλύψουν το πώς ένα τέτοιο στροβιλιζόμενο ζεύγος μαύρων τρυπών στρεβλώνει το πεδίο του φωτός γύρω από αυτές. Και χρησιμοποίησαν αυτούς τους υπολογισμούς ώστε να αναδείξουν – για πρώτη φορά – τα φαινόμενα βαρυτικής εστίασης που παράγουν οι δυαδικές μαύρες τρύπες. Χρησιμοποίησαν μια τεχνική από τα γραφικά των υπολογιστών που ονομάζεται ray – casting στην οποία υπολογίζεται η διαδρομή των ακτίνων φωτός. Το δύσκολο μέρος αυτής της εργασίας είναι ο υπολογισμός της τροχιάς των φωτονίων χρησιμοποιώντας τις εξισώσεις της γενικής σχετικότητας. Συνήθως οι φυσικοί απλοποιούν αυτές τις εξισώσεις, υποθέτοντας ότι το σύστημα παραμένει σταθερό στο χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να διέλθει το φως. Η δυσκολία με τα ζεύγη των μαύρων τρυπών είναι ότι αυτή η προσέγγιση δεν ισχύει –κινούνται τόσο γρήγορα καθώς πλησιάζει η μία την άλλη που ο χωρόχρονος παραμορφώνεται επίσης πολύ γρήγορα, έτσι ώστε να μην μπορεί να εφαρμοστεί όπως πριν η υπόθεση της σταθερότητας κατά τη διέλευση του φωτός. Παρ’ όλα αυτά οι νέοι υπολογιστές μπορούν να τιθασεύσουν αυτές τις άναρχες εξισώσεις. Η ομάδα του Bohn ξεκίνησε με την προσομοίωση του φαινομένου της βαρυτικής εστίασης μιας μόνης μαύρης τρύπας και βαθμιαία έφτασαν σε ζεύγος μαύρων τρυπών. Όπως βλέπουμε και στην αρχική εικόνα, οι δυαδικές μαύρες τρύπες παράγουν επιπλέον μαύρες περιοχές σε σχήμα «φρυδιού» καθώς η μια μαύρη τρύπα προκαλεί φαινόμενα βαρυτικού φακού στην άλλη. Στην πραγματικότητα αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν δομή φράκταλ και μια προσεκτικότερη παρατήρηση αποκαλύπτει και μικρότερα «φρύδια». Έχοντας υπολογίσει τον τρόπο με τον οποίο ένα ζεύγος μαύρων τρυπών στρεβλώνει μια γεωμετρική εικόνα στο άπειρο, η ομάδα εφάρμοσε την ίδια παραμόρφωση σε μια εικόνα του γαλαξία μας. Το αποτέλεσμα είναι το είδος της παραμόρφωσης που θα έβλεπαν οι αστρονόμοι με την απαιτούμενη διακριτική ικανότητα, αν είχαν στη θέα τους ένα ζεύγος μαύρων τρυπών. Αυτό θέτει το ενδιαφέρον ερώτημα: είναι δυνατόν να παρατηρηθεί ένα τέτοιο φαινόμενα από τη Γη. Σύμφωνα με τους Bohn et al, αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει σε μεγάλες αποστάσεις. Το να παρατηρηθούν κάποια από τα χαρακτηριστικά που ανέδειξε η προσομοίωση, απαιτούνται κοντινότερες αποστάσεις και πολύ υψηλή διακριτική ικανότητα και σε κάθε περίπτωση θα είναι ένα τεράστιο επίτευγμα αν ποτέ πραγματοποιηθεί. http://physicsgg.me/2014/11/04/%cf%80%cf%89%cf%82-%cf%86%ce%b1%ce%af%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%ce%b4%cf%85%ce%bf-%ce%bc%ce%b1%cf%8d%cf%81%ce%b5%cf%82-%cf%84%cf%81%cf%8d%cf%80%ce%b5%cf%82-%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%85/

Χρίστος Παπακυριακόπουλος – 100 χρόνια από τη γέννησή του. Ο Henry Poincare τo 1904 διατύπωσε μια εικασία που αργότερα ονομάστηκε εικασία του Poincare σύμφωνα με την οποία οποιοδήποτε τρισδιάστατο αντικείμενο που χαρακτηρίζεται από κάποιες συγκεκριμένες ιδιότητες της τρισδιάστατης σφαίρας μπορεί να μεταπλαστεί σε τρισδιάστατη σφαίρα. Την εικασία απέδειξε το 2002 ο Ρώσος μαθηματικός, ο Grisha Perelman. Με την εικασία του Poincare καταπιάστηκε και ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες μαθηματικούς, ο Χρίστος Παπακυριακόπουλος (1914 - 1976) - φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννησή του. Περισσοτερα. http://physicsgg.me/2014/10/30/%cf%87%cf%81%ce%af%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-100-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b1/ Η ομάδα ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ τιμά τον μεγάλο έλληνα μαθηματικό, με δυο ομιλίες αφιερωμένες στο έργο και τη ζωή του. Φέτος κλείνουν 100 χρόνια από τη γέννηση του Χρίστου Παπακυριακόπουλου (1914 – 1976), που είναι μαζί με τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή ο μεγαλύτερος έλληνας μαθηματικός του 20ου αιώνα. Οι έρευνες στην τοπολογία του “Πάπα”, όπως είναι γνωστός στη διεθνή μαθηματική κοινότητα, η απόδειξη του περίφημου Λήμματος του Ντεν, και η ανακάλυψη δυο σημαντικών θεωρημάτων, άνοιξαν το δρόμο που οδήγησε τελικά στην απόδειξη της Εικασίας του Πουανκαρέ, από τον ρώσο μαθηματικό Γκριγκόρι Πέρελμαν. Κι όμως, ο Χρίστος Παπακυριακόπουλος παραμένει ακόμη και σήμερα εντελώς άγνωστος στην πατρίδα του. Η αιτία είναι, σίγουρα, εν μέρει η αφάνεια μέσα στην οποία γίνεται η ανώτερη μαθηματική έρευνα, κυρίως μέχρι την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα. Παράλληλα όμως, στην παράδοξη ασημότητα του Παπακυριακόπουλου συνέβαλλαν ο εσωστρεφής χαρακτήρας του, που τον έκανε να ζήσει για εικοσιπέντε χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον σαν ερημίτης, αλλά και τα πολιτικά πάθη της εποχής του μεταπολέμου, που τον απομόνωσαν από το τότε ελληνικό κατεστημένο. Στην ομιλία του «Ο Χρίστος Παπακυριακόπουλος και ο Θείος Πέτρος», ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης θα μιλήσει για τη ζωή του Παπακυριακόπουλου, καθώς και για τη ρομαντική, και εν τέλει ανεπιτυχή του προσπάθεια, στα τελευταία χρόνια της ζωής του, να λύσει το μεγάλο άλυτο πρόβλημα της τοπολογίας, την Εικασία του Πουανκαρέ. Με αφορμή τη σύντομη γνωριμία του με τον Παπακυριακόπουλο, το 1971-2, ο Απόστολος Δοξιάδης θα αναφερθεί επίσης στον τρόπο με τον οποίο η μορφή του αποτέλεσε την πρώτη έμπνευση για τον ήρωα του μυθιστορήματός του Ο Θείος Πέτρος και η Εικασία του Γκόλντμαχ. Στην ομιλία του «Ο Μαγικός Πύργος του Χρίστου Παπακυριακόπουλου: Ξεμπλέκοντας κόμπους και μπαλόνια σε εξωτικούς χώρους», ο καθηγητής του Μαθηματικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών Αντώνης Μελάς θα εισαγάγει τις βασικές έννοιες της τοπολογίας, και θα αναφερθεί με τρόπο προσιτό στο γενικό κοινό στα μεγάλα θεωρήματα του Παπακυριακόπουλου, καθώς και στις απόπειρές του να αποδείξει την Εικασία του Πουανκαρέ. Θα προλογίσει ο μαθηματικός και συγγραφέας Τεύκρος Μιχαηλίδης. Η εκδήλωση, η οποία θα είναι ανοιχτή στο κοινό, θα γίνει την Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2014 στις 7 μ.μ. στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη της οδού Πειραιώς. (Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου) http://physicsgg.me/2014/10/30/%cf%87%cf%81%ce%af%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-100-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b1/ Λιγα για τον Γκριγκόρι Γιακόβλεβιτς Πέρελμαν και την την εικασία του μαθηματικού Ανρί Πουανκαρέ. http://www.enviro.gr/eikastika/fotografia/2023/1211261353909912_1119101111/lightbox_slideshow.php

Οι τελευταίες στιγμές του SpaceShipTwo στην ατμόσφαιρα. Τις τελευταίες στιγμές του διαστημικού σκάφους SpaceShipTwo της Virgin Galactic που εξερράγη στη διάρκεια δοκιμαστικής πτήσης δείχνει σειρά φωτογραφιών που δόθηκε στη δημοσιότητα. Ένας από τους δύο πιλότους σκοτώθηκε, ενώ ο δεύτερος πρόλαβε να χρησιμοποιήσει το εκτινασσόμενο κάθισμα. Το SpaceShipTwo εξερράγη εν πτήσει λίγα λεπτά μετά την πυροδότηση του πυραυλοκινητήρα, σχεδιασμένου να το στέλνει στο όριο της ατμόσφαιρας. Virgin Galactic: Το διαστημικό πρόγραμμα θα συνεχιστεί http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231360212#ref=latestarticles Διπλό πλήγμα για την ιδιωτική πρωτοβουλία στο Διάστημα http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231360228#ref=latestarticles Ήταν η πρώτη δοκιμαστική πτήση του κινητήρα μετά την απόφαση να χρησιμοποιηθεί ένα διαφορετικό πλαστικό καύσιμο. Η έκρηξη συνέβη λίγα δευτερόλεπτα μετά την αποχώριση του SpaceShipTwo από το αεροσκάφος-φορέα WhiteKnightTwo, το οποίο προσγειώθηκε αργότερα με ασφάλεια. Ο συγκυβερνήτης του σκάφους σκοτώθηκε, ενώ ο κυβερνήτης πρόλαβε να χρησιμοποιήσει το εκτινασσόμενο κάθισμα. Βρέθηκε σοβαρά τραυματισμένος στην έρημο και μεταφέρθηκε σε τοπικό νοσοκομείο. Επρόκειτο για την πρώτη πτήση με χρήση του πυραυλοκινητήρα για το διαστημόπλοιο της Virgin Galactic από τον περασμένο Ιανουάριο. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα το SpaceShipTwo είχε πραγματοποιήσει ανεμοπορία, χωρίς τη χρήση του πυραυλοκινητήρα. Ο μεγιστάνας Ρίτσαρντ Μπράνσον, ιδρυτής της εταιρείας Virgin Galactic υποσχέθηκε να συνεχίσει το πρόγραμμα διαστημικού τουρισμού, παρά το δυστύχημα. Ο κ. Μπράνσον δήλωσε «σοκαρισμένος και λυπημένος», αλλά τόνισε ότι θα επιμείνει. Ερευνητές βρίσκονται καθ' οδόν προς το σημείο της συντριβής του διαστημοπλοίου. Η Virgin ήλπιζε να ξεκινήσει τα διαστημικά της ταξίδια το 2015. Ήδη έχουν γίνει περισσότερες από 700 κρατήσεις θέσεων, με κάθε μία να κοστίζει 250.000 ευρώ. Ο ίδιος ο Ρίτσαρντ Μπράνσον έχει υποσχεθεί ότι θα ταξιδέψει στο πρώτο ταξίδι. Σε συνέντευξη Τύπου στην Καλιφόρνια, ο εκτελεστικός διαυθυντής Τζορτζ Ουαϊτσάιντς δήλωσε: «Το διάστημα είναι δύσκολο και σήμερα ήταν μια δύσκολη ημέρα. Θα στηρίξουμε την έρευνα για να βρούμε τι συνέβη σήμερα. Θα το ξεπεράσουμε» είπε. «Το μέλλον έγκειται κατά πολλούς τρόπους σε δύσκολες ημέρες όπως αυτή, αλλά πιστεύουμε ότι το χρωστάμε στους πιλότους αυτών των σκαφών, καθώς και σε αυτούς που εργάζονται σκληρά σε αυτά, να κατανοήσουμε (σ.σ. αυτό το δυστύχημα) και να προχωρήσουμε μπροστά» είπε. Νωρίτερα αυτόν τον μήνα το SpaceShipTwo είχε πραγματοποιήσει ανεμοπορία, χωρίς τη χρήση του πυραυλοκινητήρα. Το SpaceShipTwo έχει σχεδιαστεί για να μεταφέρει έως έξι επιβάτες και δύο πιλότους σε υποτροχιακές πτήσεις αναψυχής. Το διαστημόπλοιο μεταφέρεται από το αεροσκάφος-φορέα έως τα 50.000 πόδια (15.000 μέτρα) και κατόπιν αποσυνδέεται. Σε αυτό το στάδιο, η χρήση του πυραυλοκινητήρα είναι απαραίτητη για να συνεχίσει το SpaceShipTwo το υποτροχιακό του ταξίδι. Βίντεο. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231360202 Ανθρώπινο λάθος ίσως οδήγησε στη συντριβή του SpaceShipTwo. Η διάλυση του υποτροχιακού σκάφους SpaceShipTwo στη διάρκεια δοκιμαστικής πτήσης δεν φαίνεται να προκλήθηκε από έκρηξη, ωστόσο το σύστημα που το επιβραδύνει κατά την επιστροφή του στη Γη ενεργοποιήθηκε πρόωρα από τον συγκυβερνήτη, ανακοίνωσε η Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Μεταφορών των ΗΠΑ. Η Virgin Galactic ανακοίνωσε στο μεταξύ ότι ένα νέο διαστημικό σκάφος θα είναι έτοιμο για δοκιμές το 2015. Το πίσω τμήμα των φτερών του σκάφους της Virgin Galactic ήταν σχεδιασμένο να περιστρέφεται προς τα πάνω κατά σχεδόν 90 μοίρες ώστε να αυξάνει την αεροδυναμική αντίσταση και να επιβραδύνει την κάθοδό του από το όριο του Διαστήματος. Η λειτουργία αυτή ονομάζεται feathering. Στη δοκιμή της Παρασκευής, η οποία κατέληξε στο θάνατο του συγκυβερνήτη και το σοβαρό τραυματισμό του κυβερνήτη, το feathering έπρεπε να είχε ενεργοποιηθεί όταν το σκάφος πετούσε με ταχύτητα 1,4 φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα του ήχου. Ενεργοποιήθηκε όμως πολύ νωρίτερα, όταν το SpaceShipTwo πετούσε με ταχύτητα Mach 1, ανέφερε ο Κρίστοφερ Χαρτ, πρόεδρος της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλειας Μεταφορών (NTSB). «Τα φτερά κινήθηκαν στη θέση ανάπτυξης. Δύο δευτερόλεπτα αργότερα είδαμε το σκάφος να διαλύεται» είπε. Τόνισε πάντως ότι η πρόωρη ενεργοποίηση του feathering δεν μπορεί να θεωρηθεί ακόμα αιτία του δυστυχήματος. «Έχουμε μπροστά μας μήνες και μήνες ερευνών μέχρι να καταλήξουμε στα αίτια» είπε ο Χαρτ σε συνέντευξη Τύπου. Ανέφερε ακόμα ότι οι δεξαμενές καυσίμου και ο κινητήρας του SpaceShipTwo βρέθηκαν σχεδόν άθικτα, ένδειξη ότι δεν υπήρξε έκρηξη. Οι εμπειρογνώμονες έχουν στη διάθεσή τους οπτικό υλικό που τραβήχτηκε από κάμερες στο εσωτερικό του SpaceShipTwo και από αεροπλάνο που το ακολουθούσε. Οι κάμερε στο κόκπιτ δείχνουν τον συγκυβερνήτη να μετακινεί έναν μοχλό του συστήματος feathering από τη θέση «unlock» στη θέση «lock». Για την ενεργοποίηση του feathering ο κυβερνήτης θα έπρεπε στη συνέχεια να τραβήξει έναν διακόπτη, κάτι που όμως δεν συνέβη. Παραμένει ασαφές πώς τα φτερά άρχισαν να περιστρέφονται χωρίς να γίνει η δεύτερη αυτή κίνηση. Σε μια άλλη εξέλιξη, ο διευθύνων σύμβουλος της Virgin Galactic Τζορτζ Ουάιτσαϊντς δήλωσε στους Financial Times ότι ένα νέο σκάφος έχει ολοκληρωθεί κατά 65% και θα είναι έτοιμο για δοκιμές όταν η Υπηρεσίας Ασφάλειας Μεταφορών εκδώσει πόρισμα για το δυστύχημα. Αυτό αναμένεται να καθυστερήσει περίπου έναν χρόνο, και στο μεταξύ η Virgin Galactic θα μείνει καθηλωμένη. Ο Ουάιτσαϊντς απέρριψε επίσης τις αναφορές για την ενδεχόμενη επικινδυνότητα του νέου καυσίμου που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη δοκιμή της Παρασκευής, αποτελούμενο από σφαιρίδια πλαστικού που προέρχεται από νάιλον. Τόνισε ότι το νέο καύσιμο είχε υποβληθεί σε εκτεταμένες δοκιμές στο έδαφος. Το πλαστικό καύσιμο καίγεται μαζί με πρωτοξείδιο του αζώτου, γνωστό και ως αέριο του γέλιου. Τρεις μηχανικοί είχαν σκοτωθεί από έκρηξη σε δεξαμενή καυσίμων στο έδαφος το 2007. Ο Ρίτσαρντ Μπράνσον, ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της Virgin Galactic, είχε δηλώσει πριν από έναν μήνα ότι οι πρώτες πτήσεις αναψυχής σε ύψος 100 χιλιομέτρων θα μπορούσαν να ξεκινήσουν το Μάρτιο. Ο ίδιος σκόπευε μάλιστα να είναι επιβάτης μαζί με τον γιο του. Περισσότεροι από 700 επίδοξοι τουρίστες του Διαστήματος, ανάμεσά τους διασημότητες όπως ο Τζάστιν Μπίμπερ και ο Λιονάρντο ντι Κάπριο, είχαν δώσει προκαταβολές για τα εισιτήρια των 250.000 δολαρίων το καθένα. Το SpaceShipTwo είχε σχεδιαστεί και κατασκευαστεί για τη Virgin Galactic από τη Scaled Composites, θυγατρική του ομίλου αεροδιαστημικών και αμυντικών συστημάτων Northrop Grumman. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231360487

Το σκοτεινό μέλλον του σύμπαντος. Ένα δυσοίωνο μέλλον προβλέπει για το σύμπαν πρόσφατη έρευνα κοσμολόγων από τα πανεπιστήμια του Πόρτσμουθ και της Ρώμης, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Physical Review Letters. http://arxiv.org/pdf/1406.7297.pdf Σύμφωνα με την έρευνα, με την πάροδο του χρόνου μειώνεται η σκοτεινή ύλη, η κοσμική «σκαλωσιά» που επιτρέπει τη δημιουργία νέων συμπαντικών δομών, όπως γαλαξιών. Αιτία είναι η σκοτεινή ενέργεια, υποστηρίζουν οι επιστήμονες, λόγω της οποίας το σύμπαν θα καταλήξει σε έναν «έρημο και άδειο» χώρο. Οι κοσμολόγοι βασίστηκαν σε πρόσφατα αστρονομικά δεδομένα, η ανάλυση των οποίων υποδεικνύει πως η σκοτεινή ενέργεια αυξάνεται εις βάρος της σκοτεινής ύλης, καθώς αλληλεπιδρά μαζί της. Ένα φαινόμενο που έχει σαν αποτέλεσμα να επιβραδύνεται ο σχηματισμών νέων κοσμικών δομών. «Η μελέτη μας αφορά τις θεμελιώδεις ιδιότητες του χωροχρόνου και, σε κοσμική κλίμακα, αφορά το σύμπαν και τη μοίρα του. Αν η σκοτεινή ενέργεια ενισχύεται και η σκοτεινή ύλη “εξατμίζεται”, τότε το σύμπαν θα καταλήξει σε έναν έρημο, άδειο και αδιαφοροποίητο χώρο», αναφέρει στο σάιτ του πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ ο Ντέιβιντ Γουάντς, από το Ινστιτούτο Κοσμολογίας του ιδρύματος. «Η σκοτεινή ύλη είναι η αιτία για τον σχηματισμό δομών στο σύμπαν, όπως οι γαλαξίες που παρατηρούμε. Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν πως η σκοτεινή ύλη “εξατμίζεται”, με συνέπεια να επιβραδύνεται η ανάπτυξη νέων δομών», πρόσθεσε. Ορόσημο για την κοσμολογία ήταν η ανακοίνωση ερευνητών το 1998, σύμφωνα με τη οποία το σύμπαν διαστέλλεται με αυξανόμενο ρυθμό. Έτσι, στο καθιερωμένο μοντέλο της κοσμολογίας ενσωματώθηκε η ιδέα της σταθερής σκοτεινής ενέργειας (η «κοσμολογική σταθερά»). Τώρα, όμως, οι επιστήμονες από το Πόρτσμουθ και τη Ρώμη υποστηρίζουν πως έχουν καταλήξει σε μια καλύτερη περιγραφή των νόμων στου σύμπαντος, με βάση την οποία η σκοτεινή ενέργεια δεν είναι σταθερή, αφού αλληλεπιδρά με τη σκοτεινή ύλη. Οι επιστήμονες εξέτασαν αρκετά παρατηρησιακά δεδομένα και χρησιμοποίησαν τον σχηματισμό νέων δομών που αποκαλύπτουν οι μετρήσεις, με σκοπό να δοκιμάσουν διάφορα μοντέλα για τη σκοτεινή ενέργεια. «Από την ανάλυση των δεδομένων, τα οποία σήμερα είναι περισσότερα απ’ ό,τι το 1998, φαίνεται πως το καθιερωμένο μοντέλο της κοσμολογίας δεν είναι πλέον επαρκές για να περιγράψει τις παρατηρήσεις. Πιστεύουμε ότι το μοντέλο που βρήκαμε είναι καλύτερο», σημειώνει ο Γουάντς. «Αν και από τις δεκαετίες του ’90 οι αστρονόμοι είναι πεπεισμένοι πως υπάρχει “κάτι” που προκαλεί την επιτάχυνση της διαστολής του σύμπαντος, φαίνεται πως η δημιουργία κοσμικών δομών, όπως γαλαξιών και σμηνών γαλαξιών, γίνεται με μικρότερο ρυθμό απ’ ό,τι αναμενόταν», καταλήγει. Ο καθηγητής Ντράγκαν Χιούτερερ από το πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα, λέει πως η επιστημονική κοινότητα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν της τα συμπεράσματα του άρθρου. «Είναι πολύ ενδιαφέρον. Πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας κάθε καινούρια ένδειξη που αφορά τη σκοτεινή ενέργεια, από τη στιγμή που οι γνώσεις μας είναι πολύ περιορισμένες. Δεν θα έλεγα πάντως πως μου προκάλεσαν έκπληξη τα αποτελέσματα, τα οποία διαφέρουν από το μοντέλο που δεν προβλέπει καμία αλληλεπίδραση. Εδώ και μήνες ξέρουμε ότι όλα τα δεδομένα δεν ταιριάζουν απόλυτα με το καθιερωμένο πρότυπο». http://physicsgg.me/2014/11/02/%cf%84%ce%bf-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%bd%cf%8c-%ce%bc%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%bf%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%8d%ce%bc%cf%80%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%82/

Διαλυμένοι γαλαξίες αιμορραγούν 200 δισεκατομμύρια άστρα. Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος, ακόμα και για τους γαλαξίες. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble απαθανάτισε τη λάμψη 200 δισεκατομμυρίων άστρων που ξεχύθηκαν στο Διάστημα όταν οι γαλαξίες τους διαλύθηκαν από βαρυτικές δυνάμεις. H εικόνα δείχνει το «Σμήνος της Πανδώρας», γνωστό και ως Abell 2744, μια αχανή συλλογή 500 περίπου γαλαξιών, σε απόσταση 4 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Το γιγάντιο γαλαξιακό σμήνος εκτιμάται ότι έχει μάζα 1.000 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του δικού μας Γαλαξία, ή 400 τρισεκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου. Χάρη στην εξαιρετική ευαισθησία του στο υπέρυθρο φως, το Hubble κατάφερε να καταγράψει τη λάμψη των άστρων που έμειναν άστεγα όταν μερικοί γαλαξίες του σμήνους διαλύθηκαν. Οι τελευταίες προσομοιώσεις δείχνουν ότι έως και έξι μητρικοί γαλαξίες, περίπου στο μέγεθος του Μίλκι Ουέι, πρέπει διαλύθηκαν όταν πλησίασαν το κέντρο του σμήνους και βρέθηκαν υπό την επήρεια αντίρροπων βαρυτικών δυνάμεων από άλλους γαλαξίες. Τα άστρα των νεκρών πια γαλαξιών πλέουν ελεύθερα στο Διάστημα, και οι παρατηρήσεις του Hubble δείχνουν ότι η λάμψη τους πρέπει να αντιστοιχεί γύρω στο 10% της συνολικής φωτεινότητας του γαλαξιακού σμήνους. «Τα αποτελέσματα βρίσκονται σε συμφωνία με ό,τι έχει προβλεφθεί να συμβαίνει μέσα σε μεγάλα γαλαξιακά σμήνη» σχολίασε η Μιρέγια Μόντες του Ινστιτούτου Αστροφυσικής των Κανάριων Νήσων, πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης στην επιθεώρηση The Astrophysical Journal. http://hubblesite.org/pubinfo/pdf/2014/43/pdf.pdf Το Hubble μελέτησε το Σμήνος της Πανδώρας στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Frontiers Field, το οποίο χρησιμοποιεί τα γαλαξιακά σμήνη ως «βαρυτικούς φακούς» για τη μελέτη πιο μακρινών αντικειμένων. Τα σμήνη έχουν τόσο μεγάλη μάζα ώστε η βαρύτητα τους παραμορφώνει το φως των άστρων και των γαλαξιών που διέρχεται από την περιοχή τους. Μεγεθύνουν έτσι το είδωλο των αντικειμένων που βρίσκονται πίσω τους (όπως τα βλέπουμε από τη Γη) και επιτρέπουν στους αστρονόμους να κοιτάξουν πιο μακριά στο Σύμπαν. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231360517

PH3c: ένας ασυνεπής εξωπλανήτης. O PH3c είναι ένας εξωπλανήτης με μικρή μάζα και πυκνότητα που ανακάλυψαν αστρονόμοι του Yale και το πρόγραμμα Planet Hunter. Βρίσκεται σε απόσταση 2300 έτη φωτός από τη Γη και η ατμόσφαιρά του συνίσταται από υδρογόνο και ήλιο. Ο PH3c παρουσιάζει μεγάλη ασυνέπεια όσον αφορά τον χρόνο περιφοράς του γύρω από το άστρο-Ήλιο του. Αυτό οφείλεται στις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις του με τους άλλους πλανήτες του συστήματος PH3. Σύμφωνα με τον Joseph Schmitt – έναν από τους αστρονόμους του Yale που έκαναν την ανακάλυψη – η τροχιακή περίοδός του άλλαξε κατά 10,5 ώρες, μετά από 10 πλήρεις περιφορές γύρω από τον Ήλιο του. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στην περιστροφή της Γης γύρω από τον Ήλιο, αλλά είναι ελάχιστο – της τάξης μεγέθους του ενός δευτερολέπτου. Η ασυνέπεια στην περιστροφή του πλανήτη PH3c έκανε δύσκολη την ανίχνευσή του από τους αυτοματοποιημένους αλγόριθμους που χρησιμοποιεί το ερευνητικό πρόγραμμα Planet Hunters. Το πρόγραμμα αυτό αναλύει αυτόματα τις παρατηρήσεις των τηλεσκοπίων, ψάχνοντας για απότομες μεταβολές στη φωτεινότητα άστρων που οφείλονται στη διέλευση εξωπλανητών από μπροστά τους. Η μεταβολή λαμπρότητας του μητρικού άστρου όταν διέρχεται από μπροστά του ο πλανήτης PH3 c Στο πρόγραμμα Planet Hunters συμμετέχουν χιλιάδες εθελοντές μέσω διαδικτύου και από το 2010 εντοπίστηκαν πάνω από 60 εξωπλανήτες ερευνώντας τα δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler. O ιστότοπος των «κυνηγών εξωπλανητών» βρίσκεται ΕΔΩ: www.planethunters.org Η ανακάλυψη του PH3c επέτρεψε στους αστρονόμους να προσδιορίσουν τις μάζες των άλλων δυο πλανητών που περιστρέφονται γύρω από το ίδιο άστρο, τον εξωτερικό πλανήτη PH3d, που είναι λίγο μεγαλύτερος και βαρύτερος από τον Κρόνο, και τον εσώτερο πλανήτη PH3b, o οποίος είναι μάλλον βραχώδης όπως η Γη. Και η περίοδος του εξώτερου πλανήτη PH3d μεταβάλλεται κατά 10 λεπτά περίπου – όμως πολύ λιγότερο σε σχέση με τον ενδιάμεσο πλανήτη PH3c. Υπάρχει μια ακόμα ιδιομορφία σ’ αυτή την πλανητική τριάδα. Η διάρκεια του έτους στον εξωτερικό πλανήτη PH3d είναι 1,91 φορές μεγαλύτερη από ότι στον μεσαίο πλανήτη, ενώ η διάρκεια του έτους στον μεσαίο πλανήτη PH3c είναι 1,91 φορές μεγαλύτερο σε σχέση με τον εσωτερικό πλανήτη PH3b. Σύμφωνα με τον Joseph Schmitt «δεν είμαστε σίγουροι για το αν είναι σύμπτωση ή αν αυτό θα μπορούσε να μας δώσει πληροφορίες για το πώς σχηματίστηκαν αυτοί οι πλανήτες». http://physicsgg.me/2014/10/31/ph3c-%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b5%cf%80%ce%ae%cf%82-%ce%b5%ce%be%cf%89%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%82/

Αναβολή της εκτόξευσης του ευρωπαϊκού διαστημοπλάνου IXV Η εκτόξευση του Intermediate eXperimental Vehicle της ESA, η οποία ήταν να γίνει στις 18 Νοεμβρίου με πύραυλο Vega από τη Γαλλική Γουϊάνα αναβλήθηκε, με σκοπό να πραγματοποιηθούν επιπλέον αναλύσεις πάνω στην τροχιά πτήσης του Vega. Για τη συγκεκριμένη αποστολή, αντί να κατευθυνθεί βόρεια σε πολική τροχιά, όπως σε προηγούμενες πτήσεις, ο Vega θα πετάξει ανατολικά για να απελευθερώσει το διαστημοπλάνο σε υποτροχιακή πορεία η οποία θα φτάνει στον Ειρηνικό Ωκεανό, για να δοκιμαστούν νέες τεχνολογίες πάνω στο αντικείμενο της αυτόνομης ελεγχόμενης επανεισόδου. Η τροχιά αυτή είναι άνευ προηγουμένου για τον Vega, οπότε, όπως σημειώνεται από την ESA, απαιτούνται περισσότερα στοιχεία σχετικά με τις επιδόσεις του οχήματος εκτόξευσης, για το ενδεχόμενο εμφάνισης ανωμαλιών μετά την απογείωση. Ως εκ τούτου, η εκτόξευση αναβάλλεται για ημερομηνία η οποία θα γίνει γνωστή μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Το IXV θα χρειαστεί περίπου 100 λεπτά για να ολοκληρώσει το ταξίδι του. Ο πύραυλος Vega θα το μεταφέρει σε υψόμετρο 320 χιλιομέτρων, όπου θα διαχωριστούν και το διαστημοπλάνο θα συνεχίσει, φτάνοντας σε υψόμετρο περίπου 420 χιλιομέτρων. Αυτό θα του επιτρέψει να «πιάσει» ταχύτητα 7,5 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο κατά την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα σε ύψος 120 χιλιομέτρων. Το σκάφος θα συλλέξει μεγάλο όγκο δεδομένων τόσο κατά την hypersonic όσο και κατά την υπερηχητική πτήση του, και θα χρησιμοποιήσει αλεξίπτωτο για την επιβράδυνση της καθόδου του, με στόχο την ασφαλή προσθαλάσσωση στον Ειρηνικό Ωκεανό. http://www.naftemporiki.gr/story/874310/anaboli-tis-ektokseusis-tou-europaikou-diastimoplanou-ixv Ποιες μελέτες ματαιώθηκαν με την καταστροφή του διαστημικού πυραύλου. «Τα νέα διαστημικά πειράματα θα επεκτείνουν τις ερευνητικές δυνατότητες των αστροναυτών που βρίσκονται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπως επίσης και οι καινούριες μελέτες με τον εξοπλισμό που θα φτάσει στο διαστημικό εργαστήριο». Με αυτά τα λόγια περιέγραφε σε δελτίο Τύπου της η ιδιωτική εταιρεία Orbital Sciences την επιστημονική πτυχή της αποστολής ανεφοδιασμού του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ), η οποία έληξε άδοξα μερικά 24ωρα αργότερα. Για λόγους οι οποίοι δεν έχουν ακόμη διευκρινισθεί, ο πύραυλος Antares που μετέφερε το μη επανδρωμένο σκάφος ανεφοδιασμού Cygnus της Orbital Sciences εξερράγη την Τρίτη, λίγα μόλις δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του από τις εγκαταστάσεις της ΝΑΣΑ στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Όπως είναι φυσικό, μαζί με Cygnus, καταστράφηκε όλο το υλικό και οι συσκευές που μεταξύ άλλων είχε αναλάβει η εταιρεία να «παραδώσει» στον ΔΔΣ, για λογαριασμό της ΝΑΣΑ. Έτσι, από την έκρηξη ματαιώθηκαν τα επιστημονικά πειράματα και οι μελέτες που είχαν προγραμματισθεί να διεξαχθούν στο «διαστημικό εργαστήριο», μετά την ολοκλήρωση της αποστολής. Ανάμεσά τους, μια έρευνα με αντικείμενο τις «βροχές» διαττόντων αστέρων, καταγράφοντας τις τροχιές τους έξω από τη γήινη ατμόσφαιρα. Με αυτό τον τρόπο, υποστήριζαν οι επιστήμονες που σχεδίασαν τη μελέτη, θα αποκτούσαν περισσότερες πληροφορίες για τα μετέωρα και τον σχηματισμό των πλανητών. Και αυτό γιατί, αναλύοντας τις τροχιές των «βράχων» από το διάστημα, πιθανότατα θα προσδιόριζαν με μεγαλύτερη ακρίβεια τη σύστασή τους. Μια δεύτερη μελέτη στόχευε να απαντήσει στο κατά πόσο η παρατεταμένη παραμονή σε συνθήκες μικροβαρύτητας επηρεάζει την κυκλοφορία του αίματος στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Μια απάντηση που έχει μεγάλη σημασία ώστε να προσδιορισθούν οι βιολογικές επιπλοκές που θα μπορούσαν να εμφανίσουν οι αστροναύτες σε μελλοντικές αποστολές σε μακρινούς προορισμούς, όπως στον πλανήτη Άρη. Η διατροφή των αστροναυτών σε τέτοιες μακρινές αποστολές ήταν το αντικείμενο ενός ακόμη πειράματος που ματαιώθηκε, το οποίο σκόπευε να μελετήσει την καλλιέργεια μπιζελιών στο διάστημα. Καθώς τα μπιζέλια είναι πλούσια σε βιταμίνες, αποτελούν ιδανική τροφή για καλλιέργεια σε διαστημικά «ταξίδια» μεγάλης διάρκειας. Με δεδομένο ότι στη Γη είναι έτοιμα για συγκομιδή λίγες μόλις εβδομάδες μετά τη φύτευση, στόχος ήταν να μελετηθεί η ταχύτητα ανάπτυξής τους σε συνθήκες μικροβαρύτητας, αλλά και η περιεκτικότητα των «διαστημικών καλλιεργειών» σε θρεπτικά συστατικά. «Η αλήθεια είναι πως χάθηκε αρκετός επιστημονικός εξοπλισμός», σχολίασε χαρακτηριστικά ο Μάικ Σαφρεντίνι, επικεφαλής του προγράμματος λειτουργίας του ΔΔΣ. Πάντως, πρόσθεσε πως η ΝΑΣΑ θα φροντίσει ώστε, μέσω μελλοντικών αποστολών, να γίνουν πραγματικότητα τα πειράματα και οι μελέτες που ματαιώθηκαν. http://www.naftemporiki.gr/story/874165/poies-meletes-mataiothikan-me-tin-katastrofi-tou-diastimikou-puraulou Επαναχρησιμοποίηση πυραύλων από το επόμενο έτος σχεδιάζει η SpaceX. Η δυνανότητα επαναχρησιμοποίησης ενός από τα οχήματα εκτόξευσής της περιλαμβάνεται στα σχέδια της SpaceX για το επόμενο έτος- κάτι που θα μπορούσε να μειώσει δέκα φορές το κόστος της πρόσβασης στο Διάστημα, σύμφωνα με τον ιδρυτή της εταιρείας, Έλον Μασκ. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του ΜΙΤ Technology Review, ο Μασκ, μιλώντας σε συμπόσιο στο ΜΙΤ αποκάλυψε λεπτομέρειες για την πορεία της εταιρείας του πάνω στο αντικείμενο. Η ιδέα επαναχρησιμοποίησης διαστημικών σκαφών δεν είναι καινούρια- αλλά εάν η SpaceX καταφέρει να προσγειώνει και να επαναχρησιμοποιεί πυραύλους της τότε θα πρόκειται για μια πραγματική πρωτιά, ενώ παράλληλα θα μειώνει σημαντικά το κόστος των επόμενων εκτοξεύσεων. Η εταιρεία έχει προβεί ήδη σε πολλές δοκιμές και πειράματα, με τον Μασκ να επισημαίνει ότι ίσως να χρειαστεί λίγος καιρός για να θεωρηθεί εφικτή και αξιόπιστη η εν λόγω διαδικασία. Οι πύραυλοι της SpaceX χρησιμοποιούνται για την εκτόξευση δορυφόρων και την αποστολή προμηθειών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Η εταιρεία πρόσφατα κέρδισε συμβόλαιο ύψους δισεκατομμυρίων για την ανάπτυξη ενός σκάφους μεταφοράς αστροναυτών στον ISS, διαδικασία η οποία τώρα γίνεται με ρωσικά σκάφη. Η SpaceX κατασκευάζει σε ναυπηγεία στη Λουϊζιάνα μία πλωτή πλατφόρμα 90x50 μέτρων, στην οποία και σκοπεύει να προσγειώσει τμήμα του πυραύλου Falcon 9 μετά την επόμενη αποστολή στον ISS, που είναι προγραμματισμένη για τον Δεκέμβριο. Ο Μασκ προβλέπει 50% πιθανότητα επιτυχίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εταιρεία έχει στο παρελθόν πραγματοποιήσει ελεγχόμενη προσγείωση- ωστόσο ήταν στο νερό και όχι σε πλατφόρμα. Όπως σημείωσε ο Μασκ, η απόπειρα ήταν εν μέρει επιτυχής, καθώς ο πύραυλος προσθαλασσώθηκε με ασφάλεια, αλλά λίγο μετά «ανετράπη και εξερράγη». Μέσα στο επόμενο έτος η εταιρεία σχεδιάζει 12 αποστολές, και ο ίδιος εκτιμά ότι υπάρχει 80% πιθανότητα μία από αυτές να αποδειχθεί επιτυχής όσον αφορά στο συγκεκριμένο ζήτημα, επιτρέποντας στο όχημα να πετάξει ξανά. «Βρισκόμαστε αρκετά κοντά» υποστήριξε. http://www.naftemporiki.gr/story/873116/epanaxrisimopoiisi-puraulon-apo-to-epomeno-etos-sxediazei-i-spacex Διεθνής διάκριση για το Εθνικό Αστεροσκοπείο. Διεθνή διάκριση πέτυχε η ομάδα δορυφορικής τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, που κέρδισε το πρώτο βραβείο καλύτερης υπηρεσίας διαστημικής τεχνολογίας, στον διαγωνισμό «Copernicus Masters Awards 2014». Η ομάδα βραβεύθηκε για μια ηλεκτρονική πλατφόρμα που ονομάζεται «FireHub» και συνδέεται με τους δορυφόρους που πετάνε γύρω από τη Γη, και κάθε πέντε λεπτά στέλνει εικόνες από τις συνθήκες που επικρατούν στο φυσικό περιβάλλον του πλανήτη μας. Τα δεδομένα αυτά συγκεντρώνονται στους ταχύτατους υπολογιστές του Εθνικού Αστεροσκοπείου συνδυάζονται με άλλα μέσω σύνθετων μοντέλων και δίνουν σε πραγματικό χρόνο υψηλής ακρίβειας πληροφορίες για την εξέλιξη κάθε πυρκαγιάς στην Ελλάδα ενώ προβλέπουν και τη διασπορά του καπνού πάνω από τα αστικά κέντρα. Ήδη οι δορυφορικές αυτές υπηρεσίες παρέχονται επιχειρησιακά στην Πυροσβεστική και άλλους φορείς της χώρας. Το πρόγραμμα διακρίθηκε ανάμεσα σε 177 προτάσεις που υποβλήθηκαν από 44 χώρες από όλο τον κόσμο. Την ομάδα που βραβεύθηκε στο Βερολίνο, αποτελούν οι: Χάρης Κοντοές, Θεμιστοκλής Χαιρεκάκης, Ιωάννης Παπουτσής, Σταύρος Σολωμός και Εμμανουέλλα Ιερωνυμίδη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231359787

Οι ωκεανοί της Γης «ήταν πάντα εδώ» Πολλοί πλανητολόγοι πιστεύουν ότι η Γη γεννήθηκε στεγνή, και απέκτησε τους ωκεανούς της εκατομμύρια χρόνια αργότερα. Μια νέα μελέτη στο περιοδικό Science καταλήγει τώρα σε διαφορετική απάντηση. Η Γη γεννήθηκε βρεγμένη, ως προϊόν της συσσωμάτωσης αστεροειδών που περιείχαν μεγάλες ποσότητες νερού, λένε οι ερευνητές του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου του Γουντς Χολ στη Μασαχουσέτη. «Η απάντηση σε ένα από τα πιο βασικά ερωτήματα είναι ότι οι ωκεανοί μας ήταν ανέκαθεν εδώ. Δεν τους αποκτήσαμε από κάποια μεταγενέστερη διαδικασία, όπως ήταν αποδεκτό ως σήμερα» σχολιάζει ο Άνταμ Σαράφιαν, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης. http://www.sciencemag.org/content/346/6209/623 Η ερευνητική ομάδα θεωρεί πιθανότερη πηγή νερού τους ανθρακούχους χονδρίτες, την πιο αρχέγονη ομάδα αστεροειδών και μετεωριτών, οι οποίοι γεννήθηκαν πριν το σχηματισμό των πλανητών και περιέχουν σημαντικές ποσότητες νερού. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, οι αστεροειδείς αυτοί ήταν βασικό συστατικό για το σταδιακό σχηματισμό της Γης, και περιείχαν το μεγαλύτερο μέρος του νερού της. Για να προσδιορίσουν την προέλευση του νερού στα διάφορα σώματα του Ηλιακού Συστήματος, οι επιστήμονες συνήθως μετρούν την αναλογία δύο σταθερών ισοτόπων του υδρογόνου, του δευτερίου και του τριτίου. Η αναλογία αυτή ποικίλει σε διαφορετικές ζώνες του Ηλιακού Συστήματος. Η τελευταία ανάλυση έδειξε ότι η αναλογία των ισοτόπων είναι ίδια στη Γη και τους ανθρακούχους μετεωρίτες. Είναι επίσης ίδια και σε μετεωρίτες που προέρχονται από τον αστεροειδή Εστία, ο οποίος πιστεύεται σχηματίστηκε στην ίδια ζώνη του Ηλιακού Συστήματος με τη Γη. Η διαπίστωση αυτή, σε συνδυασμό με μετρήσεις των ισοτόπων αζώτου, υποδεικνύει τους ανθρακούχους χονδρίτες ως πιθανότερη πηγή του νερού. Η Γη γεννήθηκε από τη συσσωμάτωση τέτοιων σωμάτων, οπότε «πρέπει να σχηματίστηκε ως υγρός πλανήτης με νερό στην επιφάνειά του», λέει ο Χορστ Μάρσαλ του Γουντς Χολ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Σύμφωνα με την αντίπαλη θεωρία, η νεογέννητη Γη ήταν υπερβολικά ζεστή για να συγκρατήσει νερό στην επιφάνειά της -ακόμα και αν υπήρχε νερό, πρέπει χάθηκε στο Διάστημα πολύ σύντομα. Το νερό πρέπει επομένως να ήρθε αργότερα, πιθανώς από την πρόσκρουση κομητών που αποτελούνται κυρίως από πάγο. Η επιβεβαίωση ή διάψευση αυτής της θεωρίας είναι αντικείμενο της ευρωπαϊκής αποστολής Rosetta, η οποία θα επιχειρήσει το Νοέμβριο την πρώτη προσεδάφιση σε κομήτη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231359961 Κινεζική αποστολή στη Σελήνη στέλνει μια καρτ-ποστάλ της Γης. Τη σπάνια ομορφιά της Γης σε σχέση με τους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος μας θυμίζουν οι φωτογραφίες που τη δείχνουν από μακριά. Ένας υπέροχος γαλάζιος βόλος ξεπροβάλει κάθε φορά μέσα στον αχανή σκοτεινό ωκεανό του Διαστήματος. Έτσι συνέβη και τώρα με την φωτογραφία που τράβηξε το κινεζικό σκάφος Chang'e 5T-1 που βρίσκεται σε τροχιά στη Σελήνη. Το σκάφος που εκτοξεύτηκε στις 23 Οκτωβρίου δοκιμάζει μια νέα τεχνολογία θερμικής ασπίδας την οποία θέλουν οι Κινέζοι να χρησιμοποιήσουν σε μια επόμενη αποστολή στη Σελήνη που θα πραγματοποιηθεί το 2017. Η νέα φωτογραφία καταγράφει την εντυπωσιακή αντίθεση της άγονης, άχρωμης Σελήνης σε σχέση με την Γη. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231359913

Ο Kraken Mare λαμπυρίζει στο Διάστημα. Μια εντυπωσιακή εικόνα έδωσε στη δημοσιότητα η NASA. Πρόκειται για μια σύνθεση από πολλές εικόνες, ένα φωτογραφικό μωσαϊκό όπως το χαρακτηρίζει η NASA, στο οποίο απεικονίζεται η μεγαλύτερη θάλασσα του Τιτάνα να λαμπυρίζει στο Διάστημα. Ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου βρίσκεται σύμφωνα με τους επιστήμονες σε μια γεωλογική κατάσταση παρόμοια με εκείνη που βρισκόταν η Γη στη βρεφική της ηλικία για αυτό και αποτελεί μόνιμο στόχο παρατήρησης. Στον Τιτάνα υπάρχουν μικρότερες και μεγαλύτερες λίμνες και θάλασσες υγρών υδρογονανθράκων (μεθάνιο, αιθάνιο προπάνιο, βουτάνιο, αιθυλένιο). Η μεγαλύτερη είναι η Θάλασσα Κράκεν (Kraken Mare) που βρίσκεται κοντά στον Νότιο Πόλο του Τιτάνα και στην οποία υπολογίζεται ότι υπάρχουν 45 χιλιάδες χιλιάδες κυβικά χλμ. υγρών υδρογονανθράκων. Σύμφωνα με τους ειδικούς της NASA το λαμπύρισμα προκαλείται από την αντανάκλαση του Ηλιου στη Θάλασσα Κράκεν. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=646197

Συνδέθηκε το "Progress M-25M» Στις 29 Οκτωβρίου 2014 στις 16:08 ωρα Μοσχας το "Progress M-25M» συνδέθηκε με τον Δ.Δ.Σ. στην θυρίδα Πιρς. http://www.federalspace.ru/21058/ Αντιμετωπίζοντας την πρόκληση της επανεισόδου Η επανείσοδος είναι η απόλυτη στιγμή κάθε διαστημικού σκάφους. Είναι η στιγμή που οι δορυφόροι καίγονται και οι αστροναύτες κρατούν την αναπνοή τους. Ενα νέο διαστημόπλοιο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, το IXV, θα ξεκινήσει το ταξίδι του για το διάστημα τον Νοέμβριο με σκοπό να φέρει στους μηχανικούς νέα στοιχεία στην προσπάθεια επιστροφής από το διάστημα στον πλανήτη Γη. Σε αυτό το επεισόδιο της εκπομπής του euronews «Space», ο διευθυντής του προγράμματος του IXV Τζόρτζιο Τουμίνο μας δείχνει το σκάφος, ενώ σπάνιο αρχειακό υλικό μας αποκαλύπτει την ένταση, την αγωνία και τους κινδύνους της επιστροφής στην ζωή... Βίντεο. http://www.esa.int/ESA_Multimedia/Videos/2014/10/ESA_Euronews_IXV_Facing_the_Challenge_of_reentry http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/IXV_Antimetophizontas_ten_prhoklese_tes_epaneishodoy Εκτόξευση δορυφόρων μέσω αερόστατων. Πάνω σε ένα πρωτοποριακό όχημα εκτόξευσης νανοδορυφόρων, ονόματι bloostar, δουλεύει η ισπανική εταιρεία zero2infinity, η οποία δραστηριοποιείται πάνω στο αντικείμενο των «Near-Space» αεροστάτων. Η εταιρεία λειτουργεί αερόστατα μεγάλων υψομέτρων από το 2009, για πτήσεις φορτίων τεχνικού, επιστημονικού και εμπορικού χαρακτήρα. Επί της παρούσης, το κύριο «επιχειρησιακό υψόμετρό» της είναι τα 30 χιλιόμετρα. Σύμφωνα με την εταιρεία, η χρήση αεροστάτων ως «πρώτο επίπεδο» ενός εκτοξευτή νανοδορυφόρων αποτελεί «λογικό και απαραίτητο επόμενο βήμα» για την κάλυψη των αναγκών της συγκεκριμένης αναπτυσσόμενης και υποεξυπηρετούμενης αγοράς. «Οι νανοδορυφόροι σήμερα πρέπει να πετούν ως δευτερεύοντα φορτία, και να φτάνουν σε τροχιά ‘με ωτοστόπ’. Δουλεύουμε πάνω στην ιδέα του bloostar εδώ και χρόνια. Τώρα η τεχνολογία τόσο στους δορυφόρους όσο και στα οχήματα εκτόξευσης είναι αρκετά ώριμη για την πραγματοποίησή του. Πολλές νέες επιτυχημένες εταιρείες έχουν επιχειρηματικά πλάνα βασισμένα σε νανοδορυφόρους, όπως η Skybox Imaging, αλλά ο εξειδικευμένος εκτοξευτής που θα χρειάζονταν δεν υπάρχει ακόμα. Η βιομηχανία εκτοξεύσεων πρέπει να μεταμορφωθεί και να προσαρμοστεί στην πραγματική αναγκαιότητα της παροχής ευελιξίας στα μικρά φορτία ώστε να επιλέγουν τη δική τους τροχιά και ημερομηνία εκτόξευσης. Πιστεύουμε ότι το bloostar, ως το πρώτο τροχιακό ‘rockoon’ (rocket+balloon), αποτελεί τη λύση για καθαρή, οικονομική και βιώσιμη πρόσβαση στο Διάστημα» αναφέρει ο Χοσέ Μαριάνο Λόπεζ-Ουρντιάλες, διευθύνων σύμβουλος και ιδρυτής της εταιρείας. Όπως υποστηρίζει η zero2infinity, το όλο concept του rockoon παρουσιάζει μεγάλαο πλεονεκτήματα. «Το γεγονός ότι ο πύραυλος δεν χρειάζεται να ταξιδέψει μέσα από τα πιο πυκνά τμήματα της ατμόσφαιρας και ότι πυροδοτείται σε συνθήκες σχεδόν κενού ‘μεταφράζεται’ σε χαμηλότερη αντίσταση, μικρότερες απώλειες βαρύτητας και πολύ υψηλότερη ειδική ώθηση εξαιτίας της αποτελεσματικότερης χρήσης ακροφυσίων. Η απλότητα του συστήματος, με απλά στοιχεία και χωρίς turbopumps, διασφαλίζει το χαμηλότερο κόστος μονάδας για μια εξειδικευμένη εκτόξευση μικροδορυφόρων» σημειώνεται σχετικά. Η εταιρεία υπογραμμίζει επίσης τον «οικολογικό» χαρακτήρα του bloostar, κάνοντας λόγο για πολύ χαμηλή κατανάλωση ενέργειας και περιορισμό της μόλυνσης της ατμόσφαιρας. Ήλιο και μπαταρίες χρησιμοποιούνται ως πρώτο στάδιο, ενώ πυροδότηση/ ανάφλεξη λαμβάνει χώρα όταν το όχημα βρίσκεται ήδη πάνω από το 99% της μάζας της ατμόσφαιρας. Όπως υποστηρίζεται, πολύ κατασκευαστές μικροδορυφόρων έχουν ήδη εκφράσει το ενδιαφέρον τους για εκτόξευση με το bloostar μόλις τεθεί σε υπηρεσία, κάτι που αναμένεται να συμβεί κατά το 2017. Προκαταρκτικές δοκιμές έχουν ξεκινήσει ήδη. http://www.naftemporiki.gr/story/871402/ektokseusi-doruforon-meso-aerostaton

«Αστρονομικό» ρεκόρ μετάδοσης δεδομένων στα 255 Tbps. Ερευνητές του Eindhoven University of Technology (TU/e) στην Ολλανδία και του University of Central Florida (CREOL) στις ΗΠΑ ανέφεραν σε δημοσίευση στο Nature Photonics την επιτυχή μετάδοση δεδομένων- ρεκόρ της τάξης των 255 Terabits/ s (ανά δευτερόλεπτο) μέσω ενός νέου τύπου ίνας, η οποία επιτρέπει 21 φορές περισσότερο bandwidth σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα των δικτύων επικοινωνίας. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του ολλανδικού πανεπιστημίου, ο συγκεκριμένος τύπος ίνας θα μπορούσε να αποτελέσει λύση όσον αφορά στο ζήτημα της αυξανόμενης ανάγκης bandwidth. Εξαιτίας της εξάπλωσης των διαδικτυακών υπηρεσιών και της ανάδυσης δικτύων όλο και πιο απαιτητικών datacenters, η ζήτηση για bandwidth αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται κατακόρυφα. Για τη μετάδοση περισσότερων δεδομένων μέσω σημερινών γυάλινων οπτικών ινών μία επιλογή είναι η αύξηση της ισχύος των σημάτων για να καλυφθούν οι απώλειες που είναι συμφυείς με τη χρήση του γυαλιού από το οποίο είναι κατασκευασμένη η ίνα. Ωστόσο, αυτό παράγει ανεπιθύμητες φωτονικές μη γραμμικές επιπτώσεις, οι οποίες περιορίζουν τον όγκο των πληροφοριών που μπορούν να ανακτηθούν μετά τη μετάδοση. Η ομάδα των ερευνητών των δύο πανεπιστημίων, της οποίας ηγήθηκαν ο Dr. Τσίγκο Οκόνκουο, επίκουρος καθηγητής στην ομάδα έρευνας Electro-Optical Communications (ECO) στο TU/e και ο Dr. Ροντρίγκο Αμέζκουα Κορέα, ερευνητής επίκουρος καθηγητής στις μικρο-δομημένες ίνες στο CREOL, επέδειξε τη δυνατότητα ενός νέου τύπου ίνας να αυξάνει τη «χωρητικότητα»/ δυναμικό μετάδοσης και πιθανώς να αντιμετωπίσει το επερχόμενο αποκαλούμενο «capacity crunch». Η νέα ίνα έχει επτά διαφορετικούς πυρήνες μέσω των οποίων το φως μπορεί να ταξιδέψει, αντί για έναν, που υπάρχει στις σημερινές εξελιγμένες ίνες. Συγκριτικά, πρόκειται για τη διαφορά μεταξύ μιας λεωφόρου με επτά λωρίδες και ενός δρόμου μονής κατεύθυνσης. Επίσης, στο paper παρουσιάζονται δύο επιπλέον ορθογώνιες διαστάσεις για μετάδοση δεδομένων- σαν τρία αυτοκίνητα τα οποία κινούνται ευρισκόμενα το ένα πάνω στο άλλο στην ίδια λωρίδα. Μέσω του συνδυασμού αυτών των δύο μεθόδων, επιτυγχάνονται επιδόσεις μετάδοσης (gross transmission throughput) της τάξης των 255 Terabits/ s – παραπάνω από 20 φορές από το σημερινό standard των 4-8 Terabits/ s. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Extreme Tech, επιδόσεις αυτού του είδους θα επέτρεπαν ταχύτητες 32 terabytes ανά δευτερόλεπτο- επαρκείς για τη μεταφορά μιας ταινίας του ενός GB σε 0,03 μιλισεκόντ, ή τη μεταφορά όλου του περιεχομένου ενός σκληρού δίσκου του ενός terabyte μέσα σε 31 μιλισεκόντ. Ενδεικτικά, στο δημοσίευμα υπογραμμίζεται ότι τα 255 Terabits/ s αντιστοιχούν στο σύνολο του traffic που παρατηρείται στο Ίντερνετ σε ώρα αιχμής. http://www.naftemporiki.gr/story/873736/astronomiko-rekor-metadosis-dedomenon-sta-255-tbps Αυτοπρογραμματιζόμενο υπολογιστή φτιάχνει η Google. Οι προγραμματιστές όλου του κόσμου ίσως, θα έπρεπε να ανησυχούν για τις μελλοντικές επαγγελματικές προοπτικές τους, οι οποίες σήμερα είναι θαυμάσιες. Η μυστικοπαθής νεοσύστατη βρετανική εταιρεία τεχνητής νοημοσύνης Deep Mind (Βαθύς Νους), την οποία ίδρυσε πριν λίγα χρόνια ο ελληνοκυπριακής καταγωγής νεαρός ιδιοφυής Βρετανός νευροεπιστήμονονας Ντέμης Χασάμπης και την εξαγόρασε η Google φέτος τον Ιανουάριο, αντί 400 εκατ. δολαρίων, έκανε γνωστό ότι εργάζεται πυρετωδώς για την ανάπτυξη ενός υπολογιστή που θα είναι τόσο έξυπνος, ώστε θα μπορεί να προγραμματίζεται μόνος του. Ο υπολογιστής, με την ονομασία «Neural Turing Machine» (Νευρωνική Μηχανή Τιούρινγκ), συνδυάζει τον τρόπο που δουλεύει ένας συμβατικός υπολογιστής, με τον ευπροσάρμοστο και συνεχώς εξελισσόμενο τρόπο που «δουλεύει» (σκέπτεται) ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Το υβριδικό μηχάνημα μαθαίνει καθώς αποθηκεύει νέες μνήμες και στη συνέχεια ανατρέχει σε αυτές για να εκτελέσει λογικές διεργασίες πέρα από αυτές για τις οποίες έχει ήδη προγραμματιστεί. Όπως δείχνουν τα πρώτα πειράματα, ο υβριδικός νευρο-υπολογιστής καταφέρνει να δημιουργεί μόνος του τους δικούς του -κατ’ αρχήν απλούς- αλγόριθμους προγραμματισμού, τους οποίους είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει στη συνέχεια για να κάνει ταξινομήσεις και συσχετισμούς δεδομένων. H Google, συνεχώς εντείνει τις προσπάθειές της στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης και της μηχανικής μάθησης. Προ εβδομάδος, ο αμερικανικός κολοσσός ξεκίνησε συνεργασία -μέσω της λονδρέζικης Deep Mind- με δύο ερευνητικές ομάδες τεχνητής νοημοσύνης του βρετανικού Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (στα αντίστοιχα Τμήματα της Επιστήμης Υπολογιστών και της Μηχανικής), με στόχο να βοηθήσει τους υπολογιστές -και γενικότερα τις ηλεκτρονικές συσκευές- να καταλαβαίνουν καλύτερα τους χρήστες. Επίσης, η εταιρεία εργάζεται για την ανάπτυξη πολύ γρήγορων κβαντικών «τσιπ» με μοντέλο τον ανθρώπινο εγκέφαλο, έτσι ώστε οι αναζητήσεις και το σχετικό λογισμικό να αποκτήσουν μεγαλύτερη «διαίσθηση» και ικανότητα πρόβλεψης. Για τον λόγο αυτό, η Google ξεκίνησε συνεργασία με τον Τζον Μαρτίνη, καθηγητή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια - Σάντα Μπάρμπαρα. Είχε προηγηθεί, το 2012, η πρόσληψη του οραματιστή μηχανικού Ρέι Κουρτσβέιλ ως τεχνολογικού διευθυντή της Google. Μεταξύ άλλων, ο Ρέι Κουρτσβέιλ, συγγραφέας αρκετών βιβλίων, προβλέπει ότι, μέσα σε 30 χρόνια το πολύ, οι άνθρωποι θα μπορούν να «ανεβάσουν» (upload) όλο το νου τους σε έναν υπολογιστή και έτσι να γίνουν ψηφιακά αθάνατοι, ενώ ως το 2100 θα έχουν ξεφορτωθεί κάθε βιολογικό μέρος του σώματός τους, για να το αντικαταστήσουν με μηχανικά και ηλεκτρονικά μέρη. Διάφοροι επιστήμονες, έχουν εκφράσει ανησυχίες ότι η εκρηκτική πρόοδος της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να γυρίσει «μπούμερανγκ», καθώς αν οι υπολογιστές αποκτήσουν ευρείες αυτόνομες δυνατότητες προγραμματισμού, δράσης και ελέγχου, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο κάτι να πάει στραβά και να ξεφύγει από τον ανθρώπινο έλεγχο. Για μερικούς, η τεχνητή νοημοσύνη δυνητικά συνιστά πιο σοβαρή απειλή και από τα πυρηνικά όπλα. Αναγνωρίζοντας τον πιθανό κίνδυνο, η Google ανακοίνωσε ότι δημιούργησε μια ειδική επιτροπή ηθικής, για να εποπτεύσει όλη την έρευνα της εταιρίας στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης, έτσι ώστε να διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει κάποια δυνητικά επικίνδυνη κατάχρηση. Η κοινή αυτή επιτροπή της Google - Deep Mind θα θέσει μια σειρά από περιοριστικούς κανόνες στην χρήση της σχετικής τεχνολογίας. Το ερώτημα είναι αν αυτοί οι περιορισμοί θα είναι αρκετά καθησυχαστικοί για το μέλλον. http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=645815

Δυαδικό σύστημα «χτίζει» πλανήτες. Εχουν εντοπιστεί πολλά δυαδικά συστήματα, δηλαδή συστήματα που υπάρχουν δύο άστρα τα οποία περιφέρονται το ένα γύρω από το άλλο. Εχουν επίσης εντοπιστεί πλανήτες σε δυαδικά συστήματα. Αυτό που δεν είχε εντοπισθεί μέχρι σήμερα είναι ένα δυαδικό σύστημα που βρίσκεται σε κατάσταση παραγωγής πλανητών. Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την Αν Ντουτρέ του Εργαστηρίου Αστροφυσικής του Μπορντό χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο ALMA που βρίσκεται στην έρημο Ατακάμα στη Χιλή εντόπισαν ένα δυαδικό σύστημα γύρω από το οποίο έχουν σχηματιστεί δύο δίσκοι κοσμικής ύλης. Ο συνδυασμός του περιεχομένου των δύο δίσκων αλλά και της αλληλεπίδρασης τους τόσο μεταξύ τους όσο και με τα δύο άστρα δημιουργούν ένα φιλικό για τον σχηματισμό πλανητών περιβάλλον. Το δυαδικό σύστημα GG Tau-A βρίσκεται σε απόσταση 460 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Ταύρου και οι ειδικοί εκτιμούν ότι είναι ένα πολύ νεαρό σε ηλικία σύστημα. Οπως είναι ευνόητο το GG Tau-A θα αποτελεί από εδώ και πέρα μόνιμο στόχο των επιστημόνων για να παρακολουθούν τα υπό εξέλιξη φαινόμενα που θα παράγονται εκεί. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=645840

Επανειλημένα εχω γραψει οτι η στροφή του Προεδρου Ομπάμα προς τις ιδιωτικές εταιρείες και την συρίκνωση της ΝΑΣΑ δεν θα ωφελησει το Διαστημικό πρόγραμμα των Η.Π.Α.Οι ιδιωτικές εταιρείες στην προσπάθεια οικονομικου κέρδους μειώνουν τα πλαίσια ελέγχου της ασφάλειας πτήσεων.Τωρα το φορτίο ηταν προμήθειες για τον Δ.Δ.Σ. που ετσι και αλλοιως την ιδια μέρα οι Ρωσοι επιτυχως εστειλαν το "Progress M-25M» αλλα αυριο οταν θα ειναι επανδρωμένες πτήσεις πως θα αντιμετωπίσουν οι Αμερικάνοι ενα νεο Τσαλεντζερ και Κολουμπια!!! Περισσότερα. http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=224489&sid=a26292275a7e3e1272bfec61ce9dbe65#224489

Ο πύραυλος «Soyuz 2.1a» για τη μεταφορά του "Progress M-25M» εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ. Στις 29 Οκτ, 2014 στις 10:00 και 09 λεπτά ώρα Μόσχας από την εξέδρα εκτόξευσης 31 απο το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ εκτοξεύτηκε το (LV) "Soyuz 2.1a» για τη μεταφορά του φορτίου του οχήματος "Progress M-25M" . Στις 10:18 MSK το "Progress M-25M" καθαρά διαχωρίζεται από το τρίτο στάδιο πυραύλων σε τροχιά γύρω από τεχνητό δορυφόρο. Η σύνδεση του TGC "Progress M-25M» στο ΔΔΣ έχει προγραμματιστεί για τις 16:09 MSK 29η, Οκτωβρίου του 2014. Το φορτίο του THC "Progress M-25M» είναι 1282 kg για τρόφιμα και φορτία 239 kg συμπεριλαμβανομένων επιστημονικού εξοπλισμού (AT), τον εξοπλισμό και τα υλικά για τα διάστημικα πειράματα (CE) σε: • Εκπαίδευση και την εκλαΐκευση των διαστημικών προϊόντων (ΤΒΕ "Χημεία-εκπαίδευση" σε "σφαίρες", σε "miniboks γάντι»). • Γεωφυσικών Ερευνών (TBE "τυφώνας"). • Η βιοϊατρική έρευνα TBE "MORZE." • Η βιολογική έρευνα (TBE "πολύγωνα"). • Διάστημα Βιοτεχνολογίας (TBE "αρύλιο" TBE "Bioemulsiya" TBE "σύζευξη"). • Τεχνικές μελέτες και πειράματα ("Vibrolab" ON "Sine-χορδή"). • Αποθηκευμένες εξοπλισμού (ΤΒΕ "Plasma κρύσταλλο 4" TBE "κατανομή"). Αμερικανικά αγαθά στο ρωσικό πλήρωμα (ΗΠΑ εξασφαλίζει στα ρωσικά μέλη του πληρώματος: ρούχα, προϊόντα υγιεινής, χαρτικά) - 68 kg Ρωσική τροφή για το αμερικανικό πλήρωμα, ωφέλιμο φορτίο - 20 κιλά ESA Εξοπλισμός - 1 kg Από την αρχή του ΔΔΣ τα μέλη του πληρώματος χρησιμοποιουν σε τρόφιμα, κοινή ρωσο-αμερικανική διατροφή που αποτελείται από 50% των Ρώσων και το 50% των αμερικανικών τρόφιμα και πιάτα. Κατά τη λειτουργία του ΔΔΣ ρωσοι, αμερικανοι και εμπειρογνώμονες των ευρωπαϊκών, ιαπωνικών και καναδικων υπηρεσίων διαστήματος, εργάζονται για τη δημιουργία νέων τύπων προϊόντων που είναι κατάλληλα για χρήση σε διαστημικές πτήσεις. Τα αποτελέσματα των μελετών αυτών έχουν συμβάλει στην αύξηση της ποικιλίας των τροφίμων και σταδιακά το μενού εχει κύκλο 6 έως 16 ημέρες. http://www.federalspace.ru/21057/ NASA: Εξερράγη πύραυλος που μετέφερε μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος. Πύραυλος που μετέφερε μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος, το οποίο είχε προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, εξερράγη λίγο μετά την εκτόξευσή του από τις εγκαταστάσεις της NASA στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Ο πύραυλος εξερράγη «έξι δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του», ανακοίνωσε η αμερικανική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος μέσω ανάρτησης στο Twitter. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, δεν υπάρχουν αναφορές για τυχόν τραυματισμούς. Ο πύραυλος εκτοξεύτηκε στις 18:22 (τοπική ώρα) και έξι δευτερόλεπτα αργότερα σημειώθηκε έκρηξη πιθανόν στους κινητήρες του. Σε πλάνα από το βίντεο της εκτόξευσης φαίνεται ο πύραυλος να πέφτει μαζί με το σκάφος στην εξέδρα εκτόξευσης, οπότε και σημειώθηκε μία ακόμα μεγαλύτερη έκρηξη. Τη διαχείριση του πυραύλου Antares είχε η ιδιωτική εταιρεία Orbital Sciences. «Η NASA και η Orbital Sciences συγκεντρώνουν δεδομένα σχετικά με το σφάλμα που προέκυψε στο Orbital RS-3, έξι δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του» αναφέρεται σε ανακοίνωση που ανάρτησε η NASA στην επίσημη ιστοσελίδα της. Λίγα λεπτά μετά το ατύχημα, ο υπεύθυνος της αποστολής έδωσε εντολή για «απομόνωση των εγκαταστάσεων και συλλογή όλων των δεδομένων». Το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Cygnus, το οποίο βρισκόταν στην κορυφή του πυραύλου, επρόκειτο να μεταφέρει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό 2,2 τόνους τροφίμων, υλικού για πειράματα και εξοπλισμό. Σε ανακοίνωσή της η NASA αναφέρει ότι ο πύραυλος «εκτοξεύτηκε με σκοπό να ξεκινήσει την αποστολή ανεφοδιασμού στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ωστόσο υπέστη κάποια καταστροφική ανωμαλία λίγο μετά την απογείωσή του στις 18:22» σημειώνοντας ότι το προσωπικό της Orbital Sciences «δεν εντόπισε οποιεσδήποτε ανησυχητικές ενδείξεις» πριν από την εκτόξευση. Βίντεο. Ασφαλής ο Διαστημικός Σταθμός μετά τη θεαματική έκρηξη του πυραύλου Antares. Η θεαματική έκρηξη ενός πυραύλου Antares, λίγο μετά την εκτόξευσή του από τη Βιρτζίνια τα ξημερώματα της Τετάρτης, είναι το πρώτο σοβαρό ατύχημα μετά την απόφαση της NASA να αναθέσει σε ιδιώτες τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS). Σχόλιο.Επανειλημένα εχω γραψει οτι η στροφή του Προεδρου Ομπάμα προς τις ιδιωτικές εταιρείες και την συρίκνωση της ΝΑΣΑ δεν θα ωφελησει το Διαστημικό πρόγραμμα των Η.Π.Α.Οι ιδιωτικές εταιρείες στην προσπάθεια οικονομικου κέρδους μειώνουν τα πλαίσια ελέγχου της ασφάλειας πτήσεων.Τωρα το φορτίο ηταν προμήθειες για τον Δ.Δ.Σ. που ετσι και αλλοιως την ιδια μέρα οι Ρωσοι επιτυχως εστειλαν το "Progress M-25M» αλλα αυριο οταν θα ειναι επανδρωμένες πτήσεις πως θα αντιμετωπίσουν οι Αμερικάνοι ενα νεο Τσαλεντζερ και Κολουμπια!!! Δεδομένου όμως ότι ένα ρωσικό σκάφος Progress αναμένεται να φτάσει στο τροχιακό συγκρότημα το απόγευμα της Τετάρτης, η απώλεια του πυραύλου δεν προκαλεί άμεσα προβλήματα για το διεθνές πλήρωμα. Τα εφόδια που υπάρχουν ήδη στον ISS επαρκούν για τέσσερις με έξι μήνες, διαβεβαίωσε η NASA. Οι έξι ένοικοι του σταθμού -δύο Αμερικανοί, ένας Ευρωπαίος και τρεις Ρώσοι- είδαν ζωντανά το ατύχημα μέσω του NASA ΤV, δήλωσε εκπρόσωπος της υπηρεσίας. Ο πύραυλος Antares ανήκε στην Orbital Sciences Corp., μιας από τις δύο εταιρείες που έχουν αναλάβει τον ανεφοδιασμό του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού για λογαριασμό της NASA. Στην κορυφή του ήταν τοποθετημένο το διαστημικό φορτηγό Cygnus της ίδιας εταιρείας, φορτωμένο με 2.200 κιλά εξοπλισμού και προμηθειών. Ο Antares έχει μήκος 40 μέτρων, όσο το ύψος ενός κτηρίου 14 ορόφων. Έξι δευτερόλεπτα μετά την πυροδότησή του σε βάση του νησιού Ουάλοπς, έξω από τη Βιρτζίνια, ο πύραυλος των 40 μέτρων τυλίχτηκε στις φλόγες και έπεσε κατακόρυφα στην εξέδρα εκτόξευσης, προκαλώντας μια ακόμα ισχυρότερη έκρηξη. «Το μόνο που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής είναι αυτά που είδαν όλοι στο βίντεο» δήλωσε μετά το ατύχημα ο Φρανκ Κάλμπερστον, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Orbital Sciences. «Η άνοδος του πυραύλου σταμάτησε, το πρώτο στάδιο φάνηκε να χάνει τη δομική ακεραιότητά του, και μετά έπεσε στη γη. Δεν έχουμε καμία αρχική ένδειξη για το τι πήγε στραβά» είπε. Το κόστος του πυραύλου και του σκάφους Cygnus που μετέφερε ήταν 200 εκατομμύρια δολάρια, πρόσθεσε o Κάλμπερστον. Η αποστολή ήταν ασφαλισμένη εν μέρει, αναφέρει το Reuters. Το Cygnus της Orbital Sciences είχε πραγματοποιήσει με επιτυχία δύο αποστολές στον ISS (Πηγή: NASA) Η καταστροφική αποτυχία δεν μπορεί παρά να είναι σημαντικό πλήγμα για την Orbital Sciences, η οποία ήλπιζε να αξιοποιήσει τον Antares και στην επικερδή αγορά εκτόξευσης δορυφόρων. Σε ισχύ παραμένει ωστόσο το συμβόλαιο της εταιρείας με τη NASA, ύψους 1,9 δισ. δολαρίων, το οποίο προβλέπει συνολικά οκτώ αποστολές ανεφοδιασμού στον ISS. Οι δύο πρώτες ολοκληρώθηκαν με επιτυχια. Η εταιρεία θα πρέπει τώρα να σταματήσει τις εκτοξεύσεις μέχρι να διευκρινιστούν τα αίτια του ατυχήματος και να επισκευαστούν οι εγκαταστάσεις στο έδαφος, ιδιοκτησία της πολιτείας της Βιρτζίνια. Η αποστολή δεν ήταν στρατιωτική, ωστόσο το φορτίο περιλάμβανε «διαβαθμισμένο εξοπλισμό κρυπτογράφησης» και η περιοχή γύρω από την εξέδρα εκτόξευσης έχει αποκλειστεί για την περισυλλογή του. Οι κάτοικοι του νησιού Ουάλοπς κλήθηκαν να μην αγγίζουν τυχόν συντρίμμια, καθώς μπορεί να είναι μολυσμένα με τα τοξικά καύσιμα του πυραύλου ή άλλα επικίνδυνα υλικά. Η καταστροφική βλάβη θα μπορούσε να αφορά τον κινητήρα AJ-26 στο πρώτο στάδιο του πυραύλου, ο οποίος παράγεται από τη ρωσική Aerojet Rocketdyne και είναι ουσιαστικά μια αναβαθμισμένη έκδοση του κινητήρα NK-33 της Σοβιετικής Ένωσης. Τον Μάιο, κινητήρας AJ-26 εξερράγη στη διάρκεια δοκιμής στο έδαφος σε εγκαταστάσεις της NASA στο Μισισιπί. Το πόρισμα για το ατύχημα δεν έχει δημοσιοποιηθεί από την Orbital Sciences ή την Aerojet. Το αμερικανικό Κογκρέσο έχει ασχοληθεί με το θέμα της χρήσης ρωσικού εξοπλισμού και ανησυχεί περισσότερο για έναν άλλο ρωσικό κινητήρα, τον RD-180 που χρησιμοποιείται στους πυραύλους Atlas 5 της αμερικανικής United Launch Alliance. Είναι το βασικό όχημα για την εκτόξευση δορυφόρων του αμερικανικού στρατού. Ο RD-180 δεν έχει παρουσιάσει προβλήματα, ωστόσο η Μόσχα έχει απειλήσει να σταματήσει τις εξαγωγές ως αντίποινα για τις αμερικανικές κυρώσεις μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία. Το Cygnus ήταν ένα από τα δύο σκάφη ανεφοδιασμού που θα έφταναν στον ISS εντός της εβδομάδας. Το πρωί της Τετάρτης ώρα Ελλάδας, λίγες ώρες μετά το ατύχημα, η Ρωσία εκτόξευσε το μη επανδρωμένο σκάφος Progress από το νοικιασμένο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Προγραμματίζεται να προσδεθεί στον ISS το απόγευμα της ίδιας μέρας. Στις 9 Δεκεμβρίου προγραμματίζεται εξάλλου να εκτοξευτεί το Dragon της Space X, της δεύτερης εταιρείας που έχει συμβόλαιο με τη NASA για τον ανεφοδιασμό του ISS. To συμβόλαιο, ύψους 1,6 δισ. δολαρίων, προβλέπει συνολικά 12 αποστολές, από τις οποίες έχουν ολοκληρωθεί οι τέσσερις. Η Orbital Sciences αναμένεται να συγχωνευτεί το 2015 με το τμήμα Αεροδιαστημικής και Άμυνας της Alliant Techsystem. Το ατύχημα θεωρείται απίθανο να επηρεάσει τη συμφωνία. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231359266 Ετοιμη να βοηθήσει τη ΝΑΣΑ η Ρωσία. Η Ρωσία είναι έτοιμη να μεταφέρει αμερικανικές προμήθειες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό με το διαστημόπλοιο Progress προκειμένου να αναπληρωθεί το κενό που προέκυψε μετά την καταστροφή του πυραύλου Antares, δήλωσε στο πρακτορείο RIA Novosti ο Αλεξέι Κράσνοφ, στέλεχος της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας, Roscosmos, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Russia Today. «Μέχρι τώρα η ΝΑSA δεν μας το έχει ζητήσει, αλλά έχουμε μια συμφωνία κυρίων να βοηθούμε ο ένας τον άλλο εάν προκύψει ανάγκη, όπως μετά από την απώλεια ενός σκάφους ανεφοδιασμού ή κάποια άλλη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα βάζουμε τους συνεργάτες μας σε μια λίστα προτεραιότητας, και αυτοί κάνουν το ίδιο για εμάς. Εάν λάβουμε αίτημα για έκτακτη παράδοση φορτίου στον ISS με το μεταγωγικό μας σκάφος, θα το κάνουμε» διαβεβαίωσε. Σημειώνεται ότι, όπως μετέδωσε το RIA Novosti, η Ρωσία εκτόξευσε με επιτυχία την Τετάρτη από το Μπαϊκονούρ σκάφος Progress M-25M με πύραυλο Soyuz-2.1a, με προορισμό τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Όπως ανακοινώθηκε, το διαστημόπλοιο θα προσδεθεί στον σταθμό στις 13.09 GMT (15.09 ώρα Ελλάδας) και μεταφέρει καύσιμα, οξυγόνο, τρόφιμα και υλικό για επιστημονικά πειράματα, καθώς και γράμματα για τους αμερικανούς και τους ρώσους αστροναύτες. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%AD%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%B7-%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%BF%CE%B7%CE%B8%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7-nasa-%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%B8%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-iss