Δροσος Γεωργιος

Ψάχνοντας για ψιθύρους εξωγήινων πολιτισμών. Βρετανοί αστρονόμοι μπαίνουν ενεργά στην προσπάθεια για την ανίχνευση εξωγήινων πολιτισμών, ανακοινώνοντας πως σκοπεύουν να εγκαταστήσουν ένα δίκτυο από ραδιοτηλεσκόπια που θα αφουγκράζεται τον ουρανό για εκπομπές από άλλους πλανήτες. Πρόκειται για το περίφημο πρόγραμμα SETI (Search for Extra Terrestrial Intelligence), όπου μετά τις ΗΠΑ, οι Βρετανοί ευελπιστούν να γίνουν η δεύτερη μεγάλη δύναμη που ψάχνει απαντήσεις στο ερώτημα του αν είμαστε μόνοι εκεί έξω. Το πρόγραμμα με την ονομασία ”UK SETI Research Network” http://www.seti.ac.uk/ θα είναι υπό την προστασία του βασιλικού αστρονόμου Sir Martin Rees. Η ανακοίνωση έγινε στα πλαίσια του βρετανικού ετήσιου συνεδρίου Αστρονομίας στο πανεπιστήμιο του St. Andrews. Στον οργανισμό έρευνας για εξωγήινη νοημοσύνη θα συμμετέχουν 11 πανεπιστημιακά ιδρύματα, ενώ προτείνεται για το σκοπό αυτό να χρησιμοποιηθούν επτά μεγάλα τηλεσκόπια τα οποία θα καλύπτουν όλη τη χώρα, σε ένα δίκτυο που θα ονομάζεται eMerlin. http://www.e-merlin.ac.uk/ Τα τηλεσκόπια θα επικοινωνούν με οπτικές ίνες με το κεντρικό αστεροσκοπείο του Cheshire, όπου θα γίνεται η ανάλυση των δεδομένων. Στο ίδιο αστεροσκοπείο είχε λειτουργήσει κατά τη δεκαετία του ’90 το πρώτο τηλεσκόπιο στη Βρετανία αφιερωμένο σε αυτό το σκοπό, το οποίο επικεντρώθηκε στο να ακούει σήματα από 1000 γειτονικά άστρα. Ένας προηγμένος πολιτισμός αφήνει σίγουρα ίχνη της παρουσίας του που αν φτάνουν μέχρι την περιοχή μας μπορεί και να τα ακούσουμε, αν έχουμε συντονίσει τα τηλεσκόπια μας κατάλληλα. Τουλάχιστον ο ανθρώπινος πολιτισμός, εκπέμπει κατά συρροή ηλεκτρομαγνητικά κύματα στο διάστημα για παραπάνω από μισό αιώνα. Θεωρείται πως η πρώτη φορά που εκπέμφθηκε σήμα από γήινο πομπό, με αρκετή ισχύ ώστε να ταξιδέψει στο Σύμπαν, ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου, το 1936. Έτσι, ανθρώπινα σήματα μπορούν να γίνουν αντιληπτά από άλλους πολιτισμούς σε μία νοητή σφαίρα γύρω από τον πλανήτη μας, ακτίνας 77 ετών φωτός. Ο Δρ. John Elliot του πανεπιστημίου του Leeds είναι ειδικός σε θέματα επικοινωνίας και υποστηρικτής του προγράμματος. Έχει αναλύσει περισσότερες από 60 ανθρώπινες γλώσσες, όπως επίσης και τρόπους επικοινωνίας μεταξύ των ζώων. Πιστεύει έτσι πως μπορεί να βελτιώσει τις πιθανότητες να αποκρυπτογραφήσουμε ένα μήνυμα που αλλιώς μπορεί να φάνταζε σκέτος θόρυβος. «Ας υποθέσουμε πως το πρόγραμμα SETI πετυχαίνει και ανιχνεύσουμε ένα τεχνητό πομπό. Θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε τεχνικές αποκρυπτογράφησης πολύ διαφορετικές από αυτές που χρησιμοποιεί σήμερα ο στρατός και οι υπηρεσίες ασφαλείας. Για να το δούμε στο σωστό του πλαίσιο, ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να αποκρυπτογραφήσουμε γραφές από την αρχαιότητα», λέει χαρακτηριστικά. Το έργο απαιτεί πολύ ευαίσθητο εξοπλισμό, καθώς η ισχύς των σημάτων που μπορεί να φθάνουν θα είναι ελάχιστη και αναμεμειγμένη με τον κοσμικό θόρυβο. Ωστόσο οι επιστήμονες ελπίζουν να μπορέσουν κάποια στιγμή να ανιχνεύσουν κάποιο μοτίβο στα σήματα που λαμβάνουν, ή κάτι που δε θα μοιάζει με τυχαίο θόρυβο. Σίγουρα πάντως η ολοένα και αυξανόμενη λίστα των εξωπλανητών που ανακαλύπτονται από τους αστρονόμους, και ειδικά αυτών που μπορούν θεωρητικά να επιτρέψουν την ανάπτυξη ζωής, μπορεί να βοηθήσει τους κυνηγούς εξωγήινων σημάτων να στρέψουν το βλέμμα τους σε περιοχές του Σύμπαντος που υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να ακούσουν κάτι. «Εάν ρωτήσεις τους περισσότερους επιστήμονες εάν πιστεύουν πως υπάρχουν εξωγήινοι, οι περισσότεροι θα πουν ναι» υποστηρίζει ο Tim O’Brien, διευθυντής του αστεροσκοπείου του Cheshire. «Δε ξέρουμε τι είδους ζωής υπάρχει, ή αν θέλουν να επικοινωνήσουν μαζί μας, αλλά αφού μαζεύουμε ούτως ή άλλως δεδομένα, θα ήταν αμέλεια να μην ψάχνουμε και για σήματα από άλλους πολιτισμούς», καταλήγει. http://physicsgg.me/2013/07/06/%cf%88%ce%ac%cf%87%ce%bd%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%88%ce%b9%ce%b8%cf%8d%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%b5%ce%be%cf%89%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%bb/

Δύο φεγγάρια μπορεί να είχε κάποτε η Γη, σύμφωνα με νέα επιστημονική θεωρία. Και ένα δεύτερο φεγγάρι που επέζησε για λίγα εκατομμύρια εκατομμύρια χρόνια προτού προσκρούσει και αφομοιωθεί με τη σελήνη, φαίνεται πως είχε η Γη σύμφωνα με μία καινούργια θεωρία. Ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ, Έρικ Ασφογκ, λέει πως η σελήνη δεν δημιούργηθηκε απο πετρώματα που αποκολλήθηκαν απο τη Γη όταν προσέκρουσε στον πλανήτη μας ένα μεγάλο ουράνιο σώμα. Πιστεύει αντιθέτως ότι σε διάστημα 30 μέχρι 130 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του ηλιακού μας συστήματος, ο πλανήτης μας βρέθηκε να έχει δύο φεγγάρια. Είχαν μικρότερο μέγεθος από αυτό που έχει σήμερα η σελήνη και περιφέρονταν γύρω από τη Γη στην ίδια απόσταση περίπου. Ωστόσο, κάποια στιγμή, το ένα φεγγάρι συγκρούστηκε με το άλλο και τα δύο ουράνια σώματα έγιναν ένα αποκτώντας τη μορφή που έχει τώρα το φεγγάρι. Κατά την άποψη του επιστήμονα από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, το γεωλογικό ανάγλυφο που παρατηρείται σήμερα στη σελήνη, με τα βουνά που διαθέτει, υποδηλώνουν εκείνη την σύγκρουση των δύο δορυφόρων της Γης, στο απώτατο παρελθόν. Ο Έρικ Άσφογκ θα αναλύσει εκτενέστερα τη θεωρία του, σε προσεχές σε συνέδριο που θα γίνει τον Σεπτέμβριο στη Βασιλική Εταιρεία του Λονδίνου. http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5028011/dyo-feggaria-mporei-na-eixe-kapote-h-gh-symfwna-me-nea-episthmonikh-thewria/ Όταν μια βόλτα στο φεγγάρι δεν είναι και τόσο... ρομαντική. Την επόμενη φορά που θα τάζεις το φεγγάρι στο άλλο σου μισό, καλά θα κάνεις να το λάβεις υπόψη σου τα πρόσφατα ευρήματα ερευνών που έδειξαν ότι το φεγγάρι αποτελεί ένα εξαιρετικά τοξικό περιβάλλον για τον άνθρωπο προκαλώντας αναπνευστικά προβλήματα ή ακόμα και καρκίνο. Ερευνητές του University of Tennessee ισχυρίζονται ότι η μακροπρόθεσμη έκθεση στη σκόνη της Σελήνης είναι άκρως επιβλαβής για τον άνθρωπο. Όπως αναφέρουν, στο παρελθόν ακόμα και η σύντομη έκθεση των αστοναυτών της αποστολής Apollo στη σκόνη είχε δυσάρεστες συνέπειες στο δέρμα, τα μάτια και τους πνεύμονες τους και μάλιστα παρά το γεγονός ότι φορούσαν ειδικές στολές. Η εισπνοή της βλαβερής σκόνης της Σελήνης μπορεί να προκαλέσει ποικίλα αναπνευστικά προβλήματα, από φλεγμονές του αναπνευστικού συστήματος μέχρι και καρκίνο. Οι επιστήμονες τη συγκρίνουν με γνωστούς ρύπους της Γης όπως τον αμίαντο και την ηφαιστειακή τέφρα, το μικροσκοπικό μέγεθος των οποίων τους επιτρέπει να εισχωρούν βαθιά στους πνεύμονες μας. Πέρα από αυτό, στη σεληνιακή σκόνη έρχεται να προστεθεί και η μακροχρόνια έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία και ακτινοβολία πρωτονίων. Τέλος οι ερευνητές αναφέρουν ότι η σκόνη μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς δερματικούς ερεθισμούς ή και βλάβες στους κερατοειδείς των ματιών. Σχόλιο:Τελικά η σκόνη θα αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα είτε θα είμαστε στην Σελήνη είτε στον Αρη!!! http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%86%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CF%8C%CF%83%CE%BF-%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE

Γελοιογραφίες σχετικές με την ανακάλυψη του μποζονίου Higgs.

Αναποτελεσματική η Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος σύμφωνα με κρατικό πόρισμα. Αναποτελεσματικότητα στη διαχείριση των κρατικών πόρων δείχνει το πόρισμα του ελέγχου που διενεργήθηκε για τη δραστηριότητα της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος. Η Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος που λειτουργεί ως πελάτης, κατασκευαστής και μερικές φορές ως χειριστής των διαστημικών συστημάτων δεν είναι συνεπής ούτε ως προς τις προκαθορισμένες ημερομηνίες ούτε ως προς την κάλυψη των προδιαγραφών των διαστημικών προγραμμάτων, μεταδίδει το πρακτορείο ITAR-TASS επικαλούμενο σχετικές δηλώσεις του ελεγκτικού οργάνου. Η αναποτελεσματικότητα αποδίδεται σε συλλογική ανευθυνότητα στην ανάπτυξη και εφαρμογή της κρατικής πολιτικής στον τομέα αυτό, με αποτέλεσμα την πολλαπλάσια αύξηση του κόστους, χαμηλή αξιοποίηση των διαστημικών συστημάτων και αύξηση του ποσοστού ατυχημάτων. Την Τρίτη μάλιστα, με αφορμή την αποτυχημένη εκτόξευση από πύραυλο "Proton-M", ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Ντμίτρι Ροζόγκιν, δήλωσε ότι η επιχείρηση διαστημικής βιομηχανίας της Ρωσίας θα πρέπει να λάβει μια ολοκληρωμένη ενιαία δομή, με τη μορφή της Α.Ε. http://rbth.gr/news/2013/07/04/anapotelesmatiki_i_rosiki_omospondiaki_ypiresia_diastimato_symfona_me_kr_23335.html

Αστραπιαίες πανίσχυρες εκπομπές ραδιοκυμάτων έξω από τον γαλαξία μας αποτελούν ένα νέο κοσμικό μυστήριο. Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων εντόπισε τέσσερις αστραπιαίας ταχύτητας μυστηριώδεις εκπομπές υψηλής ενέργειας ραδιοκυμάτων, που προέρχονται έξω από τον γαλαξία μας και φαίνεται να προκλήθηκαν σε απόσταση δισεκατομμυρίων ετών φωτός, όταν το σύμπαν είχε ηλικία έξι έως δέκα δισεκατομμυρίων ετών. Για μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις στο πεδίο της ραδιο-αστρονομίας κατά τις τελευταίες δεκαετίες έκαναν λόγο οι αστρονόμοι. Οι επιστήμονες αναρωτιούνται για την πηγή αυτών των αινιγματικών ραδιοεκπομπών, οι οποίες, σύμφωνα με της εκτιμήσεις, προέρχονται από κάποιο κατακλυσμικό γεγονός, όπως τη σύγκρουση και συγχώνευση δύο μαγνητικών άστρων νετρονίων (των λεγόμενων «μάγναστρων»). Τα πολύ ισχυρά ραδιοκύματα είχαν διάρκεια μόλις λίγα χιλιοστά του δευτερολέπτου και ανιχνεύθηκαν στο νότιο ουρανό της Γης με το μεγάλο αυστραλιανό ραδιοτηλεσκόπιο CSIRO Παρκς διαμέτρου 64 μέτρων. Η σχετική ανακοίνωση της ανακάλυψης από τους ερευνητές πέντε χωρών (Βρετανία, Γερμανία, Ιταλία, Αυστραλία, ΗΠΑ), με επικεφαλής τον Νταν Θόρντον του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, έγινε στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το «Nature» και το «New Scientist». http://www.sciencemag.org/content/341/6141/53 Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το φαινόμενο προδίδει ένα από τα πιο ακραία καταστροφικά συμβάντα στην αστροφυσική, καθώς πιστεύεται ότι η πηγή των ραδιοεκπομπών εμπλέκει πολύ μεγάλες ποσότητες μάζας ή ενέργειας. Η πρώτη παρόμοια «έκρηξη» γρήγορων ραδιοκυμάτων (Fast Radio Burst ή FRB) άγνωστης προέλευσης παρατηρήθηκε το 2007 και ίσως μια δεύτερη το 2012, αλλά οι επιστήμονες δεν ήταν έως σήμερα σίγουροι αν όντως είχαν πέσει πάνω σε ένα αστροφυσικό φαινόμενο. Όμως, αυτή τη φορά, ο εντοπισμός τεσσάρων ίδιων «εκρήξεων» απομακρύνει κάθε αμφιβολία ότι πρόκειται πράγματι για ένα νέο κοσμικό μυστήριο. Οι αστρονόμοι δεν αποκλείουν πλέον ότι τέτοιες πηγές ραδιοκυμάτων είναι πολύ συχνές και πιθανώς να συμβαίνουν σε κάθε γαλαξία μία φορά κάθε 1.000 χρόνια. «Ίσως συμβαίνουν κάθε δέκα δευτερόλεπτα κάπου στον ουρανό, διαρκώντας το ένα δέκατο του χρόνου που χρειάζεται για να ανοιγοκλείσει κανείς τα μάτια του. Όμως, με τα υπάρχοντα τηλεσκόπια, θα πρέπει να είμαστε πολύ τυχεροί για να κοιτάξουμε στο σωστό σημείο του ουρανού τη σωστή στιγμή», δήλωσε ο Μάικλ Κράμερ, διευθυντής του Ινστιτούτου Ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλανκ της Βόννης. Στο μέλλον μεγαλύτερα τηλεσκόπια, όπως η υπό κατασκευή «Διάταξη Τετραγωνικού Χιλιομέτρου» (Square Kilometer Array-SKA), θα καλύψουν μεγαλύτερες περιοχές του ουρανού, διευκολύνοντας την παρατήρηση του φαινομένου, το οποίο έχει ονομαστεί και «blitzar» (από τη γερμανική λέξη ‘blitz’ για την αστραπή). Τα μάγναστρα θεωρούνται μία πιθανή πηγή αυτών των ραδιο-εκπομπών, πιθανώς όταν αποχωρίζονται από το πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο τους και καταρρέουν βαρυτικά, μετατρεπόμενα σε μαύρη τρύπα, οπότε είναι σε θέση να απελευθερώσουν περισσότερη ενέργεια μέσα σε ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου από ό,τι ο Ήλιος μας σε ένα εκατομμύριο χρόνια. Από την άλλη, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι σκοπεύουν να μελετήσουν αυτές τις ραδιο-εκρήξεις, καθώς διασχίζουν τον διαγαλαξιακό χώρο εως ότου να φθάσουν τη Γη, προκειμένου για να καταλάβουν καλύτερα τη φύση της ύλης ανάμεσα στους γαλαξίες. http://physicsgg.me/2013/07/05/%ce%b1%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%80%ce%b9%ce%b1%ce%af%ce%b5%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%af%cf%83%cf%87%cf%85%cf%81%ce%b5%cf%82-%ce%b5%ce%ba%cf%80%ce%bf%ce%bc%cf%80%ce%ad%cf%82-%cf%81%ce%b1%ce%b4/

Oπτικό τρανζίστορ κάνει υπολογισμούς με φως. Αμερικανοί ερευνητές των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Χάρβαρντ δημιούργησαν ένα απολύτως οπτικό τρανζίστορ, που χρησιμοποιεί το φως, αντί για τον ηλεκτρισμό, για να κάνει υπολογισμούς. Η μελλοντική εφαρμογή τέτοιων τρανζίστορ από την ηλεκτρονική βιομηχανία μπορεί να «απογειώσει» την απόδοση τόσο των συμβατικών όσο και των κβαντικών υπολογιστών, καθώς θα μπορούν να κάνουν υπολογισμούς πολύ πιο γρήγορα από ό,τι τώρα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή φυσικής Βλάνταν Βουλέτι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science”, http://www.sciencemag.org/content/early/2013/07/03/science.1238169.abstract προχώρησαν στην πειραματική υλοποίηση ενός οπτικού διακόπτη που ελέγχεται από μόνο ένα φωτόνιο (σωματίδιο του φωτός) και επιτρέπει στο ίδιο το φως να ελέγχει την μετάδοση του φωτός σε ένα κύκλωμα. Με άλλα λόγια, πρόκειται για το οπτικό ισοδύναμο ενός συμβατικού τρανζίστορ, του βασικού συστατικού ενός υπολογιστικού κυκλώματος. Οι ερευνητές ευελπιστούν ότι θα καταφέρουν να αναπαράγουν το πειραματικό οπτικό τρανζίστορ τους σε συστήματα κατάλληλα για ενσωμάτωση σε «τσιπάκια», έτσι ώστε η τεχνολογία τους να αποκτήσει πρακτική εφαρμογή και εμπορική αξία, κάτι όμως που μένει να αποδειχθεί στο μέλλον. http://physicsgg.me/2013/07/05/o%cf%80%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%bd%ce%b6%ce%af%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81-%ce%ba%ce%ac%ce%bd%ce%b5%ce%b9-%cf%85%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%8d%cf%82/

Το πρώτο στην Ελλάδα θερινό σχολείο Έρευνας στην Πληροφορική. Ένα πρωτοπόρο για τα Ελληνικά δεδομένα θερινό σχολείο, εξειδικευμένο σε θέματα πληροφορικής, θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν 23 ξένοι και Έλληνες φοιτητές και ερευνητές τον Ιούλιο του 2013, στο Ινστιτούτο Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος». Το θερινό σχολείο, το οποίο πραγματοποιείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, διοργανώνεται από το Εργαστήριο Τεχνολογίας Γνώσεων και Λογισμικού του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», την εταιρία Athens Technology Center και το Interactive Robots and Media Laboratory. Για ένα ολόκληρο μήνα, από τις 4 έως τις 31 Ιούλιου, οι συμμετέχοντες θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν διαλέξεις κορυφαίων επιστημόνων που δραστηριοποιούνται στους τομείς της τεχνητής νοημοσύνης, της ρομποτικής, των κοινωνικών μέσων και άλλων καινοτόμων τεχνολογιών πληροφορικής και να συμμετέχουν ενεργά στις ερευνητικές δραστηριότητες του Ινστιτούτου Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του «Δημόκριτου». Πιο αναλυτικά, οι φοιτητές θα παρακολουθήσουν διαλέξεις και θα τους δοθεί η ευκαιρία να ανταλλάξουν απόψεις με κορυφαίους επιστήμονες όπως ο Ιωσήφ Σηφάκης, ιδρυτής του εργαστηρίου Verimag στη Grenoble και ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με το Βραβείο Turing, που θεωρείται το «Νόμπελ της Πληροφορικής», ή ο Tom Ziemke, καθηγητής Γνωσιακών Συστημάτων και Ρομποτικής και διευθυντής του Cognition and Interaction Lab του Πανεπιστημίου του Skövde της Σουηδίας. Εκτός όμως από ενδιαφέρουσες διαλέξεις που σκοπό έχουν να προσφέρουν γνώσεις αλλά και να εμπνεύσουν τους συμμετέχοντες, κατά τη διάρκεια του προγράμματος οι «μαθητές» του σχολείου θα έχουν τη δυνατότητα για ένα μήνα να γίνουν ενεργά μέλη των ερευνητικών ομάδων του Ινστιτούτου και να ασχοληθούν με εξειδικευμένες επιστημονικές έρευνες. Πιο συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες θα χωριστούν σε οκτώ διαφορετικές ερευνητικές δραστηριότητες, όπως γνωσιακά συστήματα, διαδραστική ρομποτική, κοινωνικά μέσα και δίκτυα, ψηφιακή συντήρηση κ.α., με βάση τα ενδιαφέροντα που έχουν δηλώσει. Σε συνεργασία με έμπειρους επιστήμονες του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» αλλά και συνεργαζόμενους ερευνητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, σκοπός του προγράμματος είναι οι «μαθητές» να αναλάβουν δραστήριο ερευνητικό ρόλο στην εργαστηριακή ομάδα με την οποία θα συνεργαστούν. Για περισσότερες πληροφορίες, καθώς και για αναλυτικό πρόγραμμα, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Θερινού Σχολείου: http://irss.iit.demokritos.gr/ http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_04/07/2013_507432

Ένας χρόνος από την ανακάλυψη του μποζονίου Higgs. Πριν από έναν χρόνο, σαν σήμερα, έγινε η επίσημη ανακοίνωση της ανακάλυψης του μποζονίου Higgs από τα πειράματα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), μέσα σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο στο CERN. Η μέρα αυτή μπορεί μεν να σηματοδότησε το τέλος μιας 50ετους έρευνας, όμως παρά το γεγονός ότι το μποζόνιο βρέθηκε υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να μάθουμε σχετικά με το πιο δημοφιλές σωματίδιο της φυσικής. http://physicsgg.me/2013/07/04/%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%cf%80%ce%bf%ce%b6/

Το Curiosity απολαμβάνει το φεγγαρόφωτο στον Άρη. Ένα από τα δύο μικροσκοπικά φεγγάρια του Άρη διακρίνεται να ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό στο απόκοσμο βίντεο που κατέγραψε το ρομπότ Curiosity στον Άρη. Το βίντεο, το οποίο συγκεντρώνει 86 λήψεις με την κάμερα πλοήγησης του Curiosity, δείχνει τον δορυφόρο Φόβο να ανατέλλει λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα στις 28 Ιουνίου. Το βίντεο διαρκεί μόλις 22 δευτερόλεπτα, καλύπτει όμως χρονικό διάστημα μισής περίπου ώρας. Το θέαμα, βέβαια, δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό όσο μια πανσέληνος στη Γη: ο Φόβος, ένας ακανόνιστος βράχος με μέση διάμετρο 22 χιλιόμετρα, είναι ορατός στον ουρανό ως περαστική, μικρή κουκκίδα. Ο Δείμος, ο δεύτερος φυσικός δορυφόρος του πλανήτη, είναι ακόμα μικρότερος από τον Φόβο. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν μάλιστα ότι τα δύο φεγγάρια είναι πρώην αστεροειδείς που έτυχε να αιχμαλωτιστούν από τη βαρύτητα του Άρη. Το Curiosity έφτασε στον Άρη τον περασμένο Αύγουστο και μέχρι στιγμής δεν έχει απομακρυνθεί πολύ από το σημείο προσεδάφισης, λίγο έξω από τον μεγάλο Κρατήρα Γκέιλ. Παρόλα αυτά κατάφερε ήδη να διαπιστώσει ότι στην επιφάνεια του Άρη έτρεχε κάποτε γλυκό νερό, κατάλληλο για την εμφάνιση μικροβιακής ζωής. Το επόμενο διάστημα, το εξάτροχο ρομπότ θα αρχίσει το ταξίδι του προς το Όρος Σαρπ, ένα βουνό στο κέντρο του κρατήρα με ύψος 5,5 χιλιομέτρων. Βίντεο: http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231255973

Nέα μορφή διαστημικού ανέμου γύρω από τη Γη. Έλληνας επιστήμονας της διασποράς επιβεβαίωσε για πρώτη φορά πειραματικά την ύπαρξη ενός διαστημικού «ανέμου» από ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια στην μαγνητόσφαιρα γύρω από τη Γη, κάτι που ως τώρα ήταν απλώς μια θεωρητική υπόθεση. Η ανακάλυψη, που έγινε χάρη στην ανάλυση δεδομένων των τεσσάρων συνεργαζόμενων δορυφόρων της αποστολής «Cluster» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), παρουσιάστηκε στο περιοδικό γεωφυσικής «Annales Geophysicae» της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών (EGU). http://www.ann-geophys.net/31/1143/2013/angeo-31-1143-2013.pdf Η ανακάλυψη οφείλεται στον φυσικό Γιάννη Δάνδουρα του Ινστιτούτου Ερευνών στην Αστροφυσική και την Πλανητολογία, στην Τουλούζη της Γαλλίας. Πρόκειται για τον λεγόμενο «πλασμασφαιρικό άνεμο», ο οποίος ονομάζεται έτσι επειδή αφαιρεί συνεχώς υλικό από τη σφαίρα πλάσματος. Η σφαίρα πλάσματος είναι μια περιοχή σχήματος ντόνατ που βρίσκεται πάνω από την ατμόσφαιρα του πλανήτη μας. Είναι μια περιοχή με ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια, που καταλαμβάνει το εσωτερικό τμήμα της γήινης μαγνητόσφαιρας, η οποία δημιουργείται από το μαγνητικό πεδίο της Γης. Αποτελείται από πυκνό χαμηλής ενέργειας (ψυχρό) πλάσμα, βρίσκεται ακριβώς πάνω από την ιονόσφαιρα σε ύψος περίπου 90 χλμ και ανακαλύφθηκε το 1963 από τον Ντον Κάρπεντερ. «Μετά από μακρόχρονη ανάλυση των δεδομένων, βρήκαμε ένα αργό αλλά σταθερό άνεμο, που απελευθερώνει περίπου ένα κιλό πλάσματος κάθε δευτερόλεπτο προς την εξωτερική μαγνητόσφαιρα, δηλαδή σχεδόν 90 τόνους κάθε μέρα. Ήταν σίγουρα μια από τις πιο όμορφες εκπλήξεις που είχα ποτέ», δήλωσε ο κύριος Δάνδουρας. Αυτό που ο κύριος Δάνδουρας έκανε ήταν να αναλύσει τις ιδιότητες των φορτισμένων σωματιδίων της σφαίρας πλάσματος, χρησιμοποιώντας τα στοιχεία της αποστολής «Cluster», στην οποία ο ίδιος είχε αναμιχθεί εξαρχής ως ερευνητής. Ο Έλληνας επιστήμων ανέπτυξε μια τεχνική φιλτραρίσματος που εξαφάνισε τις διάφορες πηγές «θορύβου» και έτσι κατάφερε να μελετήσει τις κινήσεις του πλάσματος (δηλαδή τον «άνεμο»), είτε με κατεύθυνση προς τη Γη, είτε προς το διάστημα. Η ανάλυση επιβεβαίωσε την ύπαρξη ενός σταθερού «ανέμου», ο οποίος μεταφέρει συνεχώς υλικό ενός κιλού κάθε δευτερόλεπτο εκτός της σφαίρας πλάσματος, με ταχύτητα πάνω από 5.000 χιλιόμετρα την ώρα. Η κίνηση αυτή του πλάσματος είναι συνεχής, ακόμα κι όταν το γήινο μαγνητικό πεδίο δεν διαταράσσεται από φορτισμένα σωματίδια με προέλευση τον Ήλιο. Ο εν λόγω «άνεμος» από την εσωτερική μαγνητόσφαιρα, συνεισφέρει στη διαρκή απώλεια υλικού από το ανώτερο στρώμα της ατμόσφαιρας της Γης. Ταυτόχρονα, αποτελεί πηγή τροφοδοσίας με πλάσμα της εξωτερικής μαγνητόσφαιρας που βρίσκεται πάνω από την εσωτερική. Σύμφωνα με τον κύριο Δάνδουρα, η σφαίρα πλάσματος, που αποτελεί το σημαντικότερο απόθεμα πλάσματος στην μαγνητόσφαιρα, παίζει ζωτικό ρόλο στη δυναμική των ζωνών ακτινοβολίας γύρω από τον πλανήτη μας. Επηρεάζει τα ηλεκτρονικά συστήματα των δορυφόρων και προκαλεί καθυστερήσεις στην μετάδοση των σημάτων GPS. Παρόμοιοι άνεμοι πλάσματος εκτιμάται ότι υπάρχουν γύρω και από άλλους πλανήτες, επιδρώντας στην ποσότητα υλικών που διαφεύγουν από την ατμόσφαιρά τους στο διάστημα. Ο Γιάννης Δάνδουρας εργάζεται στο Ινστιτούτο Ερευνών στην Αστροφυσική και την Πλανητολογία (IRAP), ένα ερευνητικό κέντρο που από κοινού έχουν δημιουργήσει το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) και το πανεπιστήμιο Πολ Σαμπατιέ της Τουλούζης. Ο κύριος Δάνδουρας είναι διευθυντής Ερευνας στο CNRS, επιστημονικός συνεργάτης σε αποστολές της NASA και της ESA, ενώ είναι επίσης αντιπρόεδρος του Τμήματος Επιστημών των Πλανητών και του Ηλιακού Συστήματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης Γεωεπιστημών (EGU). http://physicsgg.me/2013/07/04/n%ce%ad%ce%b1-%ce%bc%ce%bf%cf%81%cf%86%ce%ae-%ce%b4%ce%b9%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%bf%cf%8d-%ce%b1%ce%bd%ce%ad%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b3%cf%8d%cf%81%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84/

Η διάλεξη του Κωνστ. Καραθεοδωρή … περί των καμπυλών, του στυλοβάτου του Παρθενώνος και περί της αποστάσεως των κιόνων αυτού. Η εργασία αυτή του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Αρχαιολογικής εταιρείας της Ελλάδας το 1937, κατά τον εορτασμό για τα 100 χρόνια της Ελληνικής Αρχαιολογικής Εταιρείας. Με την ανακοίνωσή του αυτή καταρρίπτει τη θεωρία των αρχαιολόγων Penrose και Stevens που ισχυρίζονταν ότι οι καμπύλες του Παρθενώνος είναι παραβολές. Ο Καραθεοδωρή ισχυρίζεται, και πολύ σωστά, ότι οι καμπύλες αυτές είναι κύκλοι μεγάλης διαμέτρου. http://physicsgg.me/2012/04/23/%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%ce%bb%ce%b5%ce%be%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%89%ce%bd%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bd%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b8%ce%b5%ce%bf%ce%b4%cf%89/

Ο Δημήτριος Χριστοδούλου σχολιάζει την επιστολή του Einstein προς τον Καραθεοδωρή. Ο Einstein ήλθε σε επαφή με τον Καραθεοδωρή για να του ζητήσει την απόδειξη της σχέσης Hamilton-Jacobi με επιστολή του στις 6 Σεπτεμβρίου 1916. Στην ίδια επιστολή ο Einstein ζητούσε από τον Καραθεοδωρή να σκεφθεί «κάπως παραπάνω το πρόβλημα των κλειστών γραμμών του χρόνου», διότι εκεί βρισκόταν «ο πυρήνας του άλυτου ακόμη μέρους του προβλήματος του χωροχρόνου» Σε άλλο γράμμα του, ο Einstein ζητούσε από τον Καρθεοδωρή να του εκθέσει τους κανονικούς μετασχηματισμούς και ειδικά τη λύση του προβλήματος των κλειστών γραμμών του χρόνου: «Βρίσκω θαυμάσια την παραγωγή της σχέσης Hamilton-Jacobi, εκ μέρους σας …. καθότι οι φυσικοί, όπως άλλωστε και εγώ, αγνοούν συνήθως αυτό το αντικείμενο. Με το γράμμα μου πρέπει να σας φάνηκα σαν τον Βερολινέζο που μόλις έχει ανακαλύψει το Γκρούνεβαλντ (δάσος στο Βερολίνο) και ρωτά αν προϋπήρξαν άνθρωποι σε αυτό. Αν θέλατε να κάνετε την προσπάθεια να μου εξηγήσετε τους κανονικούς μετασχηματισμούς, θα βρείτε έναν ευγνώμονα και ευσυνείδητο ακροατή. Αν λύσετε όμως το πρόβλημα των κλειστών γραμμών του χρόνου, θα σταθώ μπροστά σας με σταυρωμένα (από ευσέβεια) τα χέρια …. Πίσω από αυτό υπάρχει κάτι αντάξιο του ιδρώτα των καλύτερων» O όρος «κλειστές γραμμές του χρόνου» αναφέρεται σε γεωδαισιακές γραμμές, οι οποίες αντιστοιχούν σε ακτίνες φωτός ή τροχιές ελεύθερων σωματιδίων που είναι κλειστές στο μοντέλο του στατικού σύμπαντος, το οποίο ο Einstein επρόκειτο να εισαγάγει το 1917… Ο Δημήτριος Χριστοδούλου δίνει την ακόλουθη ερμηνεία για το τι ενδεχομένως εννοούσε ο Einstein με την παράκλησή του προς τον Καραθεοδωρή: «Κατά πρώτον η ημερομηνία του γράμματος το τοποθετεί ένα χρόνο μετά τη διατύπωση της γενικής θεωρίας της σχετικότητας από τον Einstein. Ξεκάθαρα αναφέρεται σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε «κλειστές χρονοειδείς καμπύλες». Η έννοια του χωροχρόνου που εισήχθη από τη γενική σχετικότητα, δηλαδή η έννοια του πολυπτύχου του Riemman, που έχει καμπυλότητα, ξάνοιξε για τη γραμμική δομή του χωροχρόνου του Minkowski της ειδικής σχετικότητας δυνατότητες που δεν υπήρχαν. Ομοίως, ένα πολύπτυχο του Riemman είχε δυνατότητες που ήταν αδιανόητες στον ευκλείδειο σκελετό μιας δομής για τον χώρο….. Παραδείγματα που σχετίζονται με το ζήτημα προς διερεύνηση είναι η έννοια του Riemann ενός συμπαγούς χώρου χωρίς σύνορο και η ύπαρξη κλειστών γεωδαισιακών. Στην περίπτωση της γεωμετρίας του χωροχρόνου θα πρέπει να έγινε γρήγορα αντιληπτό ότι από τον χωροχρόνο του Minkowski μπορεί να κατασκευαστεί ένα παράδειγμα χωροχρόνου που να περιέχει κλειστές χρονοειδείς καμπύλες, εάν απλώς θεωρηθεί η περιοχή στον χωρόχρονο του Minkowski περιορισμένη από δυο παράλληλα χωροειδή υπερεπίπεδα και επιβληθεί μια ταυτοποίηση των οριακών υπερεπιπέδων. Αυτό παράγει ένα πολύπτυχο που έχει την τοπολογία του γινομένου ενός κύκλου με τον τρισδιάστατο ευκλείδειο χώρο. Όντας παντού επίπεδο, αποτελεί επίσης λύση των εξισώσεων του Einstein της γενικής σχετικότητας κατά την απουσία ύλης. Πάντως, αυτό είναι ξεκάθαρα ένα τεχνητό παράδειγμα και κατά κανένα τρόπο δεν είναι δυνατόν να εγγυηθούμε τη φυσική του συνοχή. Με αυτό εννοούμε ότι δεν είναι a priori καθαρό εάν οι εξισώσεις που περικλείουν τους βασικούς νόμους, ειδικά οι εξισώσεις της ηλεκτρομαγνητικής θεωρίας του Maxwell, έχουν γενικές λύσεις στο δεδομένο χωροχρονικό πλαίσιο. Στην περίπτωση του τεχνητού παραδείγματος που μόλις τώρα αναφέραμε, αυτό το ερώτημα ισοδυναμεί με το ερώτημα της ύπαρξης γενικών χρονικά περιοδικών λύσεων των εξισώσεων Maxwell στο αρχικό πλαίσιο εργασίας του Minkowski και η απάντηση είναι, όπως γνωρίζουμε, αρνητική. Ίσως λέγοντας o Einstein στο γράμμα του στον Καραθεοδωρή “ Αν λύσετε όμως το πρόβλημα των κλειστών γραμμών του χρόνου, θα σταθώ μπροστά σας με σταυρωμένα (από ευσέβεια) τα χέρια …. ” να προτείνει πράγματι τη διερεύνηση αυτού του προβλήματος: δηλαδή της ύπαρξης ή μη ύπαρξης χωροχρόνων που κατέχουν κλειστές χρονοειδείς καμπύλες και στους οποίους οι εξισώσεις του Maxwell είναι καλά διατυπωμένες» ΠΗΓΗ: «Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, Ένας μαθηματικός υπό τη σκέπη της εξουσίας», Mαρία Γεωργιάδου, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης http://physicsgg.me/2011/10/09/%ce%bf-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%87%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%87%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84/

Στείλτε το δικό σας «σκάφος» στη Σελήνη. Οι φίλοι του Διαστήματος έχουν τώρα την ευκαιρία να σχεδιάσουν και να στείλουν ένα «σκάφος τσέπης» στο Διάστημα. Το πρόγραμμα ονομάζεται Pocket Spacecraft και απευθύνεται στο ευρύ κοινό μέσω της ιστοσελίδας Kickstarter. Οι ενδιαφερόμενοι με ένα ποσό γύρω στα 150 ευρώ μπορούν να σχεδιάσουν το δικό τους σκάφος που θα ταξιδέψει στη Σελήνη. Δεν πρόκειται φυσικά για ένα μεγάλου μεγέθους συμβατικό σκάφος αλλά για έναν δίσκο σε μέγεθος DVD. Ο δίσκος που ονομάζεται «Scout» αποτελείται από το ίδιο υλικό με το οποίο κατασκευάζονται τα εύκαμπτα ολοκληρωμένα κυκλώματα. Για αυτό και φέρει πάνω του εύκαμπτα ηλεκτρονικά συστήματα. Οι δίσκοι θα τοποθετηθούν σε ένα «μητρικό σκάφος» το οποίο θα εκτοξευθεί μαζί με άλλο διαστημικό φορτίο το οποίο θα μεταφέρει στο Διάστημα κάποιος εμπορικός πύραυλος εκτόξευσης. Ο ιδιοκτήτης του κάθε δίσκου θα έχει επικοινωνία με αυτόν μέσω κινητού τηλεφώνου ή ηλεκτρονικού υπολογιστή ώστε να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή που βρίσκεται κατά τη διαδρομή του στη Σελήνη αλλά και όταν το μητρικό σκάφος προσεδαφιστεί σε αυτή. Για να υλοποιηθεί η αποστολή θα πρέπει να συμμετάσχουν περίπου 2.500 φίλοι του Διαστήματος αφού το συνολικό ποσό που απαιτείται είναι 400 χιλιάδες ευρώ. Το χρονικό περιθώριο για να δηλώσει κάποιος συμμετοχή και να στείλει το δικό του «σκάφος» στη Σελήνη είναι 60 ημέρες. Μέχρι στιγμής πάντως το ενδιαφέρον δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό αφού συμμετοχή έχουν δηλώσει περί τα 100 άτομα. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=520490

Ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Χόκινγκ. Ο συγγραφέας του Μια Σύντομη Ιστορία του Χρόνου, ο αναγνωρισμένος επιστήμονας, ο άνθρωπος που, αν και καθηλωμένος στην αναπηρική καρέκλα του, «ταξιδεύει» στο διάστημα. Η ασυνήθιστη και ιδιαίτερη ζωή του διάσημου φυσικού Στίβεν Χόκιν είναι το θέμα του ντοκιμαντέρ που βγαίνει στις 20 Σεπτεμβρίου. Το ντοκιμαντέρ, με τον τίτλο Hawking, αποτελεί μια καταβύθιση στο μοναδικό σύμπαν του Χόκινγκ και διατρέχει όλη τη ζωή του 71χρονου Βρετανού θεωρητικού φυσικού, κοσμολόγου και συγγραφέα, από τα πρώτα σχολικά του χρόνια και τη μάχη του με την αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, μέχρι την αναγνώρισή του από το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας αλλά και του λιγότερου εξοικειωμένου με τη φυσική επιστήμη κοινού, χάρη στο βιβλίο του Μια Σύντομη Ιστορία του Χρόνου, το οποίο έχει γίνει ανάρπαστο. Την ιδιαίτερα ξεχωριστή αυτή ζωή διηγείται στο ντοκιμαντέρ, το οποίο θα βγει στις αίθουσες στις 20 Σεπτεμβρίου, για πρώτη φορά ο ίδιος ο Στίβεν. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=63851555&mmid=28619367#videotop

Περισσότερα για την Γαια. Ο δορυφόρος Gaia (Γαία) της ESA ο οποίος θα επιτηρεί δισεκατομμύρια άστρα, έχει ολοκληρώσει τις τελικές του προετοιμασίες στην Ευρώπη και είναι έτοιμος να αναχωρήσει για την τοποθεσία εκτόξευσης του στη Γαλλική Γουιάνα, από όπου θα ξεκινήσει μια πενταετή αποστολή για να χαρτογραφήσει τα αστέρια με πρωτοφανή ακρίβεια. Ο βασικός στόχος της Gaia είναι να δημιουργηθεί ένας υψηλής ακρίβειας 3D χάρτης του Γαλαξία μας παρατηρώντας κατ’επανάληψη ένα δισεκατομμύριο άστρα ώστε να καθοριστούν οι ακριβείς θέσεις τους στο διάστημα και οι κινήσεις τους μέσα σε αυτό. Άλλες μετρήσεις θα αξιολογήσουν τις ζωτικές φυσικές ιδιότητες του κάθε άστρου, όπως η θερμοκρασία, η φωτεινότητα και η σύνθεση. Η προκύπτουσα απογραφή θα επιτρέψει στους αστρονόμους να καθορίσουν την προέλευση και την εξέλιξη του Γαλαξία μας. Η Gaia θα αποκαλύψει επίσης δεκάδες χιλιάδες προηγουμένως απαρατήρητα αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων αστεροειδών στο Ηλιακό μας Σύστημα, πλανήτες γύρω από κοντινά άστρα, και άστρα που εκρήγνυνται - σουπερνόβα - σε άλλους γαλαξίες. "Η Gaia θα είναι η μηχανή ανακάλυψης της ESA ," λέει ο Alvaro Giménez , Διευθυντής του τμήματος Επιστήμης και Ρομποτικής Εξερεύνησης της ESA . "Θα μας πει με μεγαλύτερη λεπτομέρεια από ποτέ, από τι αποτελείται το σπίτι μας ο Γαλαξίας και πώς συντέθηκε, θέτοντας την Ευρώπη στην πρωτοπορία της ακρίβειας στην αστρονομία. "Η Gaia βασίζεται στην τεχνική και επιστημονική κληρονομιά της αποστολής χαρτογράφησης αστέρων Hipparcos της ESA , αντανακλώντας τη συνεχιζόμενη εξειδίκευση της διαστημικής βιομηχανίας και της επιστημονικής κοινότητας σε όλη την Ευρώπη. "Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να δούμε την επόμενη γενιά των υψηλής ακρίβειας παρατηρητηρίων μας κατασκευασμένα και έτοιμα να απαντήσουν σε θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με το Σύμπαν". Η Gaia θα εκτοξευθεί αργότερα το 2013 σε ένα πύραυλο Arianespace Soyuz από την διαστημική βάση της Ευρώπης στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας, και θα χαρτογραφήσει τα αστέρια από μια τροχιά γύρω από τον Ήλιο, κοντά σε μια θέση περίπου 1.500.000 χιλιομέτρων πέρα ​​από την τροχιά της Γης, τροχιά που είναι γνωστή ως το L2 Λαγκραντζιανό σημείο ( L2 Lagrangian point ). Κατά την πενταετή αποστολή του, το διαστημικό σκάφος θα περιστρέφεται αργά, σαρώνοντας με τα δύο τηλεσκόπια του που είναι εξοπλισμένα με τη μεγαλύτερη ψηφιακή φωτογραφική μηχανή που έχει πετάξει ποτέ στο διάστημα - με σχεδόν ένα δισεκατομμύριο εικονοστοιχεία. Η Gaia θα μετρήσει ένα δισεκατομμύριο αστέρια, περίπου το 1% όλων των άστρων που βρίσκονται σε όλο τον Γαλαξία μας. Καθώς η Gaia θα κινείται γύρω από τον Ήλιο, θα μετρήσει επανειλημμένα τη θέση του κάθε άστρου, επιτρέποντας του να καθορίσει την απόσταση μέσω ενός φαινομένου της οπτικής γνωστό ως παράλλαξη ( parallax στα αγγλικά). Σε συνδυασμό με τις άλλες μετρήσεις, αυτά τα δεδομένα θα εξοπλίσουν τους αστρονόμους με τις πληροφορίες που χρειάζονται για να αποδώσουν την ιστορία του Γαλαξία μας. Η αποστολή θα ανακαλύψει επίσης νέους αστεροειδείς στο δικό μας Ηλιακό Σύστημα και τους πλανήτες σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα. Η Gaia θα είναι ακόμη σε θέση να διερευνήσει την κατανομή της σκοτεινής ύλης, αυτή την αόρατη ουσία που ανιχνεύεται μόνο μέσω της βαρυτικής επιρροής της στα ουράνια αντικείμενα. Θα εξετάσει τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν παρατηρώντας πως το φως εκτρέπεται από τα τεράστια αντικείμενα όπως ο Ήλιος και οι πλανήτες του, καθώς και άλλα αστέρια. "Η Gaia θα παρατηρεί κάθε ένα από τα δισεκατομμύρια αστέρια 70 φορές κατά μέσο όρο σε διάστημα πέντε ετών. Αυτό θα είναι εφικτό με περίπου 40 εκατομμύρια παρατηρήσεις ανά ημέρα! », Λέει ο Giuseppe Sarri , Διευθυντής του Έργου Gaia της ESA . "Η τιτάνια προσπάθεια επεξεργασίας όλων των δεδομένων θα πραγματοποιείται από την Ευρωπαϊκή επιστημονική κοινότητα που ασχολείται με την ESA ," προσθέτει ο Timo Prusti , επιστήμονας του έργου Gaia της ESA . "Η τεράστια αστρική απογραφή θα παράσχει τις πληροφορίες που απαιτούνται για να αντιμετωπιστεί ένα τεράστιο φάσμα σημαντικών προβλημάτων που σχετίζονται με την προέλευση, τη δομή και την εξελικτική ιστορία του Γαλαξία μας". http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_Eyrhope_ehuchetai_ste_Gaia_hena_asphalhes_taxhidi Συνετρίβη μη επανδρωμένος ρωσικός πύραυλος-Δημιουργήθηκε τοξικό νέφος Μη επανδρωμένος ρωσικός πύραυλος που μετέφερε τρεις δορυφόρους συνετρίβη λίγο μετά την εκτόξευσή του από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Τοξικό «σύννεφο» σχηματίστηκε πάνω από την περιοχή της καταστροφής, λόγω της διαρροής καυσίμου. Το τηλεοπτικό δίκτυο Rossiya-24 μετέδωσε πλάνα του πυραύλου να εκτρέπεται της τροχιάς του λίγα δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του, να τυλίγεται στις φλόγες και να συντρίβεται μέσα σε μία πύρινη μπάλα κοντά στη βάση εκτόξευσης. Το πρακτορείο Ιντερφαξ ανέφερε ότι περισσότεροι από 500 τόνοι τοξικού καυσίμου είναι πιθανό να έχουν εκλυθεί και μολύνει την περιοχή της έκρηξης. «Δεν υπάρχουν θύματα ή ζημιές, αλλά το ατύχημα προκάλεσε διαρροή καυσίμου του πυραύλου», ανακοίνωσε η Διαστημική Υπηρεσία του Καζακστάν (Kazkosmos). Τμήμα του προσωπικού του κοσμοδρομίου του Μπαϊκονούρ απομακρύνθηκε εξαιτίας της διαρροής αυτής, δήλωσε πηγή του κοσμοδρομίου, σύμφωνα με το Interfax, προσθέτοντας ότι «τοξικό σύννεφο» έχει σχηματιστεί επάνω από τον τόπο της καταστροφής. Οι Αρχές αντιμετώπισης εκτάκτων καταστάσεων εξετάζουν το ενδεχόμενο εκκένωσης των κοντινών στο κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ κοινοτήτων, εξαιτίας των κινδύνων για τη δημόσια υγεία από τα φλεγόμενα τοξικά καύσιμα του πυραύλου. Η οικονομική ζημία για το σύστημα πλοήγησης Glonass από την καταστροφή των τριών δορυφόρων υπολογίζεται στα 200 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο Rossiya-24. Το πρακτορείο ειδήσεων RIA μετέδωσε ότι η αιτία της καταστροφής είναι πιθανόν να εντοπίζεται σε πρόβλημα του κινητήρα ή του συστήματος πλοήγησης. Η Ρωσία έχει αυξήσει τις δαπάνες του διαστημικού της προγράμματος, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει γνωρίσει σειρά αποτυχιών στην εκτόξευση δορυφόρων ή διαστημικών οχημάτων προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Τον Δεκέμβριο 2010, τρεις δορυφόροι Glonass που μεταφέρονταν από πύραυλο Proton έπεσαν στον Ειρηνικό Ωκεανό, αφού απέτυχε η επιχείρηση της τοποθέτησής τους σε τροχιά. Το σύστημα Glonass αναπτύχθηκε από τη Ρωσία για να ανταγωνιστεί το υπάρχον αμερικανικό σύστημα πλοήγησης GPS και το μελλοντικό ευρωπαϊκό σύστημα Galileo. Βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=0-qQqeSjU6g http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63851404 Σχόλιο:Δυστυχως το Ρωσικο Διαστημικό πρόγραμμα διέρχεται συστημική κρίση.Προκειται για την φθορά και παλαιοτητα του εξοπλισμού,απουσία ειδικευμένου προσωπικου(η πλειοψηφία ειναι πάνω των 55 ετων ενω νέοι επιστημονες και τεχνικοί μπαίνουν ελάχιστοι στον τομέα που καποτε αποτελούσε την κορωνίδα των επιτυχιων της Σοβιετικής Ενωσης) και η απουσία σαφώς διατυπωμενων στοχων!!! Ημερολόγιο αποτυχημένων εκτοξεύσεων. 1. 5/12/2010-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass. 2. 1/2/2011-Πύραυλος Rokot με στρατιωτικό δορυφόρο GEO-IK2 3. 18/8/2011-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους επικοινωνιών.(Express-AM44) 4. 24/8/2011-Πύραυλος Soyuz-U με σκάφος εφοδιασμου του Progress-M. 5. 9/11/2011-Πύραυλος Zenit-2SB με το Fobos-Grant για τον Αρη. 6. 25/12/2011-Πύραυλος Soyuz-2.1a με τον δορυφόρο επικοινωνιών Meridian. 7. 6/8/2012-Πύραυλος Proton-M με δορυφόρους Express-MD2(Ρωσία) και Telkom-3(Ινδονησία). 8, 2/7/2013-Πύραυλος Proton-M με τρείς δορυφόρους Glonass-M.

«Κέρβερος» και «Στύγα» ονομάστηκαν τα δύο μικρότερα φεγγάρια του Πλούτωνα. Ονόματα από την αρχαία ελληνική μυθολογία πήραν επίσημα και τα δύο μικρότερα φεγγάρια του Πλούτωνα, καθώς η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU), που είναι υπεύθυνη για την ονοματοδοσία των ουρανίων σωμάτων, τα βάφτισε «Κέρβερο» και «Στύγα», ενώ ως τώρα ήσαν γνωστά ως «Ρ4» και «Ρ5» αντίστοιχα. Ο Πλούτωνας έχει άλλους τρεις μεγαλύτερους δορυφόρους με ονόματα από την αρχαιοελληνική μυθολογία: τον Χάροντα, τη Νύκτα και την Ύδρα. Ο Κέρβερος ήταν ένας φύλακας τρικέφαλος σκύλος, ενώ η Στυξ (Στύγα) το ποτάμι που χώριζε τον κόσμο των ζωντανών από εκείνον των νεκρών. Ο Κέρβερος και η Στύγα ανακαλύφθηκαν το 2011 και το 2012 αντίστοιχα, με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου «Χαμπλ», όταν αυτό είχε στρέψει τις κάμερές του, στο σύστημα του Πλούτωνα. Μια ακόμα καλύτερη εικόνα για το νάνο-πλανήτη και τα φεγγάρια του θα έχουν οι επιστήμονες όταν περάσει από κοντά του για πρώτη φορά ένα σκάφος, το «Νέοι Ορίζοντες» της NASA, το 2015. Αυτή η αποστολή μπορεί να φέρει στο φως και άλλους μικρότερους δορυφόρους, τους οποίους το «Χαμπλ» δεν έχει καταφέρει να εντοπίσει έως τώρα. Η επιλογή των ονομάτων για τα δύο μικρά φεγγάρια έγινε με δημοκρατικές διαδικασίες, μετά από μια άνευ προηγουμένου ψηφοφορία στο διαδίκτυο, που πραγματοποιήθηκε πέρυσι και στην οποία συμμετείχαν περίπου 500.000 άτομα, τα οποία πρότειναν διάφορα ονόματα. Το όνομα «Κέρβερος» ήρθε δεύτερο σε δημοτικότητα και η «Στύγα» τρίτη, ενώ πρώτο σε προτιμήσεις ήταν το «Βουλκάν» (ο Ήφαιστος των Ρωμαίων), το όνομα του πλανήτη καταγωγής του πρωταγωνιστή Μίστερ Σποκ στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «Σταρ Τρεκ». Όμως, επειδή το όνομα «Βουλκάν» έχει χρησιμοποιηθεί ξανά στην αστρονομία και επειδή ο συγκεκριμένος θεός της μυθολογίας δεν σχετιζόταν άμεσα με τον Πλούτωνα, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση έκρινε ότι η λαϊκή απαίτηση έπρεπε να παρακαμφθεί για χάρη των δύο αρχαιοελληνικών ονομάτων. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231255498

Ο αδελφός του Γαλαξία μας. Μοιάζει τόσο πολύ με τον γαλαξία μας που οι επιστήμονες τον χαρακτηρίζουν «αδελφό» του. Ο NGC 6744 είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας που βρίσκεται σε απόσταση 30 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Ο NGC 6744 είναι μεγαλύτερος από τον γαλαξία μας. Ο κύριος δίσκος του NGC 6744 έχει διάμετρο περίπου 175 χιλιάδες ενώ η διάμετρος του δίσκου του Γαλαξία περίπου 100 χιλιάδες έτη φωτός. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα εντυπωσιακή εικόνα του NGC 6744. Σε αυτή διακρίνονται καθαρά οι σπείρες του ενώ οι ειδικοί που τον μελετούν αναφέρουν ότι στις εξωτερικές περιοχές του έχουν δημιουργηθεί προϋποθέσεις για την γέννηση νέων άστρων. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=520411

O Kων. Καραθεοδωρή στα χρόνια του πολέμου (1939 -1944) Κατά τη διάρκεια του πολέμου (1939-1944) ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή εργάσθηκε σκληρά κι αυτό οφείλεται εκτός από τη μεγάλη δημιουργική ωριμότητά του και στο γεγονός ότι ήθελε με την εργασία του να τραβήξει τη σκέψη του από τα τραγικά γεγονότα που έβλεπε ή που μάθαινε. Έγραψε περίπου 17 εργασίες από τις οποίες δημοσίευσε τις 10. Ασχολήθηκε παράλληλα με εκδόσεις ή επανεκδόσεις βιβλίων του. Πολυάριθμα είναι ακόμα τα σύντομα άρθρα που δημοσίευσε και πολυάριθμες οι διαλέξεις που έδωσε κατά την περίοδο αυτή. Το 1939 άρχισε να μαθαίνει και ολλανδικά, τα οποία τελειοποίησε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ο καθηγητής H. Tietze σημειώνει: «Αν και οι χαλεπές στερήσεις των τελευταίων πολεμικών ετών και της πρώτης μεταπολεμικής περιόδου δεν αγνόησαν ούτε τον Καραθεοδωρή και του άφησαν έντονα ίχνη από το πέρασμά τους, αυτός συνέχισε χωρίς διάλειμμα τις επιστημονικές του έρευνες» Επιπλέον είχε να φροντίσει την άρρωστη από καρδιά γυναίκα του και τον χτυπημένο από πολιομυελίτιδα γιο του. Η κόρη του Δέσποινα βρισκόταν στην Ταγκανίκα της Αφρικής όπου ήταν εγκατεστημένος ο σύζυγός της. Τον Αύγουστο του 1939 η Δέσποινα με το σύζυγό της Θεόδωρο Σκούταρη και τον ηλικίας έξι μηνών γιο τους επισκέφθηκαν τους γονείς Καραθεοδωρή στο Μόναχο. Μια φίλη της όμως, που εργαζόταν στο γραφείο ενός γερμανού στρατηγού τη συμβούλευσε να φύγει από τη Γερμανία, διότι επίκειται η κήρυξη πολέμου. Με προτροπή και του Καραθεοδωρή κατέφυγαν το Σεπτέμβριο του 1939 στη Ζυρίχη κι από εκεί στην Αθήνα. Στην Αθήνα η Δέσποινα πρόσφερε τις υπηρεσίες εθελόντριας αδελφής του Ε.Ε.Σ. (κοντά στη Χρυσολωρά), ο δε σύζυγός της επιστρατεύθηκε και πολέμησε στην Αλβανία. Το 1941 η Δέσποινα με την οικογένειά της κατέφυγε (με το τελευταίο Convoy που αναχώρησε από την Αθήνα) στην Αφρική. Κατά το διάστημα 1940-1945 μάθαινε νέα για τους γονείς της μέσω του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού. Όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, ο Καραθεοδωρή δεν είχε γνωριμίες και επαφές με ανθρώπους της υπαίθρου που θα μπορούσαν να τον προμηθεύσουν με τρόφιμα. Ούτε ήταν δυνατόν αυτός που είχε έναν ανεβασμένο τρόπο σκέψεως να έρθει σε επαφή με τους διάφορους μαυραγορίτες της εποχής του. Αντιμετώπιζε, όμως τη δύσκολη αυτή ζωή με αξιοπρέπεια και αισιοδοξία προσπαθώντας παράλληλα να δίνει κουράγιο στα αγαπημένα του πρόσωπα. Ο καθηγητής Wilhelm Suss διηγείτο μετά τον πόλεμο ότι τόσο πολύ απορροφούσαν τον Καραθεοδωρή οι ερευνητικές του εργασίες ώστε πολλές φορές που οι σειρήνες καλούσαν τον άμαχο πληθυσμό στα καταφύγια για να προφυλαχθεί από τους βομβαρδισμούς, αυτός δεν εγκατέλειπε τη δουλειά του, αν και υπήρχε άμεσος κίνδυνος για τη ζωή του. Μια δυο δε φορές που αναγκάστηκε να πάει σε καταφύγιο δεν σταμάτησε ούτε εκεί να γράφει. Με το ένα χέρι κρατούσε στοργικά τη γυναίκα του και με το άλλο έγραφε… Έγραφε σε ένα περιβάλλον που κάθε άλλο παρά ευχάριστο ήταν. Ο πόλεμος των βομβών μετέτρεψε σε ερείπια σε μεγάλη έκταση το Munchen-Bogenhausen και απειλούσε μέρα και νύχτα το ωραίο σπίτι των Καραθεοδωρή στην οδό Rauch No 8. Τον Σεπτέμβριο του 1973 ο Δημήτριος Κάππος σε ένα διάλειμμα του «διεθνούς συμποσίου Κ. Καραθεοδωρή» έλεγε στο τότε πρόεδρο της Ε.Μ.Ε. Αριστείδη Πάλλα ότι προκαλούσαν απέραντη θλίψη στον Καραθεοδωρή οι λίγες πληροφορίες που έπαιρνε σχετικά με τα δεινά του ελληνικού λαού στα μαύρα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Στις 14 Φεβρουαρίου 1943, αν και τα ταξίδια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα, κατάφερε με πολλούς κόπους, να πάει στο Γκέτιγκεν για να παραστεί στην κηδεία του D. Hilbert. Με μεγάλη συγκίνηση εκφώνησε τον επικήδειο ως εκπρόσωπος των γερμανών μαθηματικών. Στις 10 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους ο πρύτανις του πανεπιστημίου του Freiburg, Eilhelm Suss κάλεσε τον Καραθεοδωρή, τον οποίο πολύ εκτιμούσε, σε μια τετραήμερη συνάντηση μαθηματικών που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιό του. Καθημερινά, κατά τη διάρκεια των φτωχών γευμάτων που τα διέκοπταν οι βομβαρδισμοί, γίνονταν και ενημερωτικές συζητήσεις για παλιές και νέες θεωρίες, για παλιά και νέα βιβλία. Γίνονταν ακόμα, ενημερώσεις για τη ζωή και τις εργασίες φίλων μαθηματικών κι από τις δυο πλευρές του μετώπου. Όλες οι συζητήσεις ήταν εμπλουτισμένες με ανέκδοτα για συναδέλφους μαθηματικούς που είχε συλλέξει ο Καραθεοδωρή κατά τη διάρκεια της πολυκύμαντης ζωής του. Όπως ήταν φυσικό, πολιτικές συζητήσεις δεν γινόντουσαν μια και αυτό ήταν απαγορευμένο, επομένως και επικίνδυνο. Όλοι, όμως με λεπτά υπονοούμενα, εκδήλωναν την αποστροφή τους για το απάνθρωπο, αντιδημοκρατικό και αντιπνευματικό καθεστώς που είχαν επιβάλλει στη χώρα ο Χίτλερ και οι συνεργάτες του. Τρεις μέρες αργότερα στις 13 Σεπτεμβρίου του 1943, ο Suss οργάνωσε ένα μικρό γλέντι για να εορταστούν, παρέα με τις εκρήξεις από τους βομβαρδισμούς, τα 70 χρόνια του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή. Την επόμενη ημέρα ο Καραθεοδωρή αποχαιρέτησε τους φίλους του για να επιστρέψει στο δοκιμαζόμενο Μόναχο όπου τον περίμεναν η άρρωστη γυναίκα του και ο ανάπηρος γιός του. (Η Ευφροσύνη Καραθεοδωρή έπαθε, από μια καρδιακή προσβολή ημιπληγία, το 1943. Όταν, κατά το 1945, οι βομβαρδισμοί έγιναν σφοδροί και παρατεταμένοι ο Καραθεοδωρή αναγκάστηκε να μεταφέρει τη γυναίκα του στο υπόγειο του σπιτιού, το οποίο διευθέτησε έτσι ώστε να μπορεί να κατοικείται). Ο καθηγητής Heinrich Behne του Πανεπιστημίου του Munster γράφει σχετικά με την αναχώρηση του Καραθεοδωρή: «Την ημέρα της αναχωρήσεώς του είχαμε μια ευχάριστη συζήτηση. Του εμπιστεύθηκα ότι θα προσπαθήσω να καταφύγω στην Ελβετία που ήταν η πύλη για τον ελεύθερο κόσμο. Μου ζήτησε να μάθω για την τύχη των φίλων του που βρίσκονταν στην άλλη πλευρά του μεγάλου χάσματος. Μου ευχήθηκε καλό ταξίδι, μου έσφιξε θερμά το χέρι κι ανέβηκε συγκινημένος στο καμουφλαρισμένο παλιό λεωφορείο, Μετά από 10 ημέρες έμαθα ότι κινδύνεψε η ζωή του από έναν σφοδρό βομαβρδισμό….» Ο Καραθεοδωρή και η οικογένειά του κατόρθωσαν να επιβιώσουν από τον μεγάλο πόλεμο… ΠΗΓΗ: «Η ζωή και το έργο του Κ. Καραθεοδωρή», Ευάγγελου Σπανδάγου, εκδόσεις Αίθρα. http://physicsgg.me/2011/10/28/o-k%cf%89%ce%bd-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b8%ce%b5%ce%bf%ce%b4%cf%89%cf%81%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%ad%ce%bc%ce%bf/

O κινητήρας NEXT της NASA λειτουργεί ασταμάτητα 5 χρόνια. Λειτουργεί αδιάλειπτα εδώ και 48.000 ώρες, διάστημα στο οποίο έχει καταναλώσει λιγότερο από 900 κιλά του αέριου ξένου. Είναι ο κινητήρας ιόντων του προγράμματος NEXT της NASA, ο οποίος προορίζεται να αντικαταστήσει τους πυραυλοκινητήρες στις μελλοντικές αποστολές στο βαθύ διάστημα. Κινητήρες ιόντων έχουν χρησιμοποιηθεί τα τελευταία χρόνια σε αρκετές μη επανδρωμένες αποστολές, για παράδειγμα στην αποστολή Dawn της NASA που εξερευνά τον αστεροειδή Εστία και τον πλανήτη-νάνο Δήμητρα. Σε αντίθεση με τους πυραυλοκινητήρες, οι οποίοι προσφέρουν μεγάλη προωστική ισχύ αλλά λειτουργούν για μικρό χρονικό διάστημα, οι κινητήρες ιόντων λειτουργούν για πολλούς μήνες συνεχόμενα και εκπέμπουν έναν σταθερό αλλά αδύναμο πίδακα φορτισμένων ατόμων. Με άλλα λόγια, οι κινητήρες ιόντων προσφέρουν μικρή επιτάχυνση για μεγάλο χρονικό διάστημα, αντί για μεγάλη επιτάχυνση που διαρκεί μόνο λίγα λεπτά. Δεδομένου ότι καταναλώνουν μικρές ποσότητες αερίου και παραμένουν σε λειτουργία για χιλιάδες ώρες, η τελική ταχύτητα του σκάφους μπορεί να είναι πραγματικά μεγάλη. Και η απόδοση του κινητήρα αυξάνεται περισσότερο αν η ενέργεια που απαιτείται για τον ιονισμό του ξένου προέρχεται από τους ηλιακούς συλλέκτες του σκάφους. Ο κινητήρας που δοκιμάζεται στο Ερευνητικό Κέντρο «Γκλεν» της NASA στο Κλίβελαντ καταναλώνει μόλις 7 kilowatt ηλεκτρικής ενέργειας. Στα πεντέμισι χρόνια συνεχούς λειτουργίας του, μέσα σε έναν ειδικό θάλαμο σχεδόν απόλυτου κενού, ο πειραματικός κινητήρας ιόντων έχει ξοδέψει μόλις 870 κιλά ξένου, ενώ ένας πυραυλοκινητήρας θα χρειαζόταν 10.000 κιλά καυσίμου για να προσφέρει την ίδια συνολική ώση. Η απόδοσή του συστήματος, αναφέρει η NASA, το καθιστά ιδανικό για αποστολές μεγάλης διάρκειας στη ζώνη των αστεροειδών, ανάμεσα στον Άρη και τον Δία, ή στους εξώτερους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος. Μια από τις πρώτες αποστολές στις οποίες θα χρησιμοποιηθεί η νέα τεχνολογία θα είναι πιθανώς μια αποστολή σύλληψης αστεροειδή και μεταφοράς του κοντά στη Σελήνη. Δεδομένου πάντως ότι το πείραμα των 48.000 ωρών πέτυχε, η NASA πρόκειται τώρα να διακόψει τη λειτουργία του πειραματικού κινητήρα. http://physicsgg.me/2013/06/29/o-%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b7%cf%84%ce%ae%cf%81%ce%b1%cf%82-next-%cf%84%ce%b7%cf%82-nasa-%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%b5%ce%af-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b7/ Το νέο τηλεσκόπιο επιχειρεί να λύσει το μυστήριο του ηλιακού στέμματος. ΄ Πώς γίνεται να είναι η ατμόσφαιρα του Ήλιου εκατομμύρια φορές πιο θερμή από την επιφάνεια του άστρου; Το μεγάλο μυστήριο που ταλαιπωρεί τους αστροφυσικούς εδώ και δεκαετίες ίσως τελικά λυθεί χάρη στο Iris, ένα φασματόμετρο που εκτόξευσε η NASA την Παρασκευή. Το σκάφος εκτοξεύτηκε με πύραυλο Pegasus, ο οποίος απελευθερώθηκε από ειδικό αεροπλάνο πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό έξω από την Καλιφόρνια, ανακοίνωσε η NASA. Λίγα λεπτά αργότερα βρισκόταν στη σωστή τροχιά και ετοιμαζόταν να αναπτύξει τους ηλιακούς συλλέκτες του. Το φασματόμετρο απεικόνισης του Iris θα μελετήσει τη λεγόμενη χρωμόσφαιρα, το τμήμα της ατμόσφαιρας του Ήλιου που βρίσκεται κάτω από το ηλιακό στέμμα, το στρώμα της ατμόσφαιρας που εκτείνεται εκατομμύρια χιλιόμετρα στο Διάστημα. Κάτω από τη χρωμόσφαιρα βρίσκεται η φωτόσφαιρα, η οποία αντιστοιχεί χονδρικά στην επιφάνεια του Ήλιου και είναι ασυνήθιστα ψυχρή, με θερμοκρασία μόλις 6.000 βαθμούς Κελσίου. Κάποιος άγνωστος ως σήμερα μηχανισμός πρέπει να μεταφέρει ενέργεια από τη φωτόσφαιρα στο στέμμα, το οποίο έχει θερμοκρασία εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Η χρωμόσφαιρα (μαζί με την υποκείμενη μεταβατική ζώνη) πιστεύεται ότι παίζουν κεντρικό ρόλο σε αυτή τη μεταφορά τεράστιων ποσών ενέργειας. Η πρώτη από τις δύο εξηγήσεις που προταθεί για την τεράστια διαφορά θερμοκρασίας φωτόσφαιρας-στέμματος είναι η διάδοση κυμάτων που μεταφέρουν θερμότητα από την επιφάνεια στο στέμμα. Η δεύτερη, η οποία θεωρείται και πιο πιθανή, αφορά τη λεγόμενη μαγνητική επανασύνδεση, μια περίπλοκη διαδικασία μεταφοράς μαγνητικής ενέργειας. Δεδομένου ότι η χρωμόσφαιρα εκπέμπει το μεγαλύτερο μέρος της ακτινοβολίας της υπό τη μορφή υπεριώδους φωτός, το Iris είναι σχεδιασμένο να παρακολουθεί τον Ήλιο σε υπεριώδη μήκη κύματος. «Το Iris θα μας δείξει τη χρωμόσφαιρα με περισσότερη λεπτομέρεια από ό,τι ήταν δυνατό στο παρελθόν» σχολίασε ο Άντριαν Ντο, αναπληρωτής επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής στη NASA. Το Iris θα λειτουργήσει συμπληρωματικά με τρεις ακόμα αποστολές που διατηρούν τα μάτια τους μονίμως στραμμένα στο μητρικό μας άστρο: το αμερικανικό SDO και το ιαπωνικό Hinode, τα οποία παρακολουθούν τη φωτόσφαιρα και το στέμμα, καθώς και το ευρω-αμερικανικό SOHO, το οποίο ειδικεύεται στη μελέτη του λεγόμενου διαστημικού καιρού. Σε αντίθεση όμως με αυτές τις αποστολές, οι οποίες παρακολουθούν μεγάλες περιοχές του ηλιακού δίσκου, το Iris θα λειτουργεί περισσότερο ως μικροσκόπιο, καθώς θα εστιάζει σε μια περιοχή που αντιστοιχεί στο 1% του ηλιακού δίσκου και θα διακρίνει σχηματισμούς διαμέτρου μόλις 200 χιλιομέτρων. http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231255057 Η NASA έκλεισε οριστικά το τηλεσκόπιο GALEX Οι ειδικοί της NASA έκλεισαν οριστικά το τροχιακό υπεριώδες τηλεσκόπιο GALEX (Galaxy Evolution Explorer), αλλά, όπως αναμένεται, η συσκευή θα παραμείνει σε τροχιά για άλλα 65 έτη και στη συνέχεια θα εισέλθει στην ατμόσφαιρα. Αυτά αναφέρονται σε ανακοίνωση του Εργαστηρίου πυραυλικής κίνησης της NASA. Το τηλεσκόπιο GALEX εκτοξεύθηκε τον Απρίλιο του 2003. Η βασική του αποστολή ολοκληρώθηκε το φθινόπωρο του 2007, μετά την οποία όμως οι εργασίες του τηλεσκόπιου, το οποίο μελετάει το γαλαξία με υπεριώδες φίλτρο, επεκτάθηκαν. http://greek.ruvr.ru/2013_06_29/116867212/ Είναι δυνατή η καλλιέργεια εξωγήινων. Επιστήμονες της Σιβηρίας σκοπεύουν να δοκιμάσουν αντιδραστήρα, στον οποίο σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας μπορούν να αναπτυχθούν ανθρώπινα όργανα και να λαμβάνονται χημικά υλικά με νέες ιδιότητες. Στο Διάστημα είναι κάλλιστα εφικτό να δημιουργηθεί ακόμη και «εξωγήινος», υποστηρίζουν στο Κέντρο Στροβιλικών Τεχνολογιών Νοβοσιμπίρσκ, όπου διεξάγονται σχετικές έρευνες. Ο νέος αντιδραστήρας καλείται να επιλύσει ένα πρόβλημα, που δημιουργούνται σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας: όταν δεν υπάρχει βαρύτητα το νερό μετατρέπεται σε μπάλα, την οποία δεν αναμειγνύεται με κανένα τρόπο. Στον αντιδραστήρα τα βλαστικά κύτταρα και τα μικροσωματίδια θα αναμειγνύονται με τη βοήθεια αεροστροβίλου και έτσι θα γίνει δυνατή η διεξαγωγή στο διάστημα νέων χημικών πειραμάτων. Σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας όλες οι χημικές και βιολογικές διαδικασίες συντελούνται διαφορετικά, από ό,τι στη Γη. Αυτό παρέχει τη δυνατότητα λήψης και προϊόντων με νέες ιδιότητες, και ζωντανούς οργανισμούς. Στο διάστημα είναι πολύ πιο εύκολη η καλλιέργεια τρισδιάστατων αντικειμένων, υποστηρίζει ο Γιούρι Ραμαζάνοφ: - Στη Γη είναι δύσκολο για τα τρισδιάστατα αντικείμενα να αναπτύσσονται ομοιόμορφα προς όλες τις κατευθύνσεις, διότι υπερισχύει η δύναμη, που ενεργεί προς τα κάτω. Γίνονται εργασίες ανάπτυξης οργάνων, όμως για τα τρισδιάστατα βιοαντικείμενα θα μπορούν να αναπτυχθούν καλύτερα σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Διότι αυτό μπορούν να το κάνουν ταυτόχρονα σε όλες τις διαστάσεις, λόγω του ότι δεν θα υπάρχει οποιαδήποτε υπερισχύουσα δύναμη. Δεν είναι και πολύ μακριά η μέρα, που θα μπορεί να «γεννηθεί» με τεχνητό τρόπο οργανισμός που δεν θα μοιάζει καθόλου με τα γήινα όντα. Θα είναι ένας πραγματικός εξωγήινος που ήλθε από το διάστημα, διαβεβαιώνει ο Γιούρι Ραμαζάνοφ: - Είναι εντελώς εφικτή η λήψη ζωντανού οργανισμού με θεμελιωδώς νέες ιδιότητες. Στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό καλλιέργησαν ένα από τα βακτήρια – τη σαλμονέλα. Όταν την έφεραν πίσω στη Γη, αποδέχτηκε 20 φορές πιο επικίνδυνη. Έτσι είναι δυνατή η λήψη υλικών με εντελώς νέες ιδιότητες. Και κατα πάσαν πιθανότητα, θα μπορούν να ληφθούν και ζωντανά όργανα. Το δημιούργημα των επιστημόνων του Νοβοσιμπίρσκ έχει και εντελώς πρακτική χρήση. Μπορεί να βοηθήσει στην διασφάλιση της ζωής των κοσμοναυτών. Και σήμερα, όμως ιδιαίτερα στο πλαίσιο μακρινών πτήσεων, για τις οποίες ετοιμάζεται η ανθρωπότητα, τα απόβλητα, τα οποία αναπόφευκτα συσσωρεύονται κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας του πληρώματος, πρέπει με κάποιο τρόπο να ανακυκλώνονται. Ο αντιδραστήρας της Σιβηρίας μπορεί να μετατρέψει, λόγου χάριν, τις σερβιέτες, που χρησιμοποιούνται από τους αστροναύτες, σε γλυκόζη. Το ίδιο μπορεί να γίνει με άλλα απόβλητα. Οι δοκιμές του αντιδραστήρα έχουν προγραμματιστεί για το δεύτερο εξάμηνο του 2013. «Ακριβώς τότε θα γίνει σαφές, αν είμαστε στο σωστό δρόμο», - υπογράμμισε ο Διευθυντής του Κέντρου Στροβιλικών Τεχνολογιών. http://greek.ruvr.ru/2013_06_27/116789175/ To «φλεγόμενο κεφάλι» του Σύμπαντος. Ο Τράβις Ρέκτορ, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο Alaska Anchorage, εντόπισε και κατέγραψε ένα ιδιαίτερης δομής και εμφάνισης νεφέλωμα. Ο Ρέκτορ χρησιμοποίησε το τηλεσκόπιο Mayall που βρίσκεται στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Kitt Peak και φωτογράφησε το νεφέλωμα Sh2-68. Πρόκειται για ένα πλανητικό νεφέλωμα που ταξιδεύει μέσα στον γαλαξία μας και μοιάζει πολύ με ένα... φλεγόμενο κρανίο θυμίζοντας έντονα τον γνωστό ήρωα κόμικ Ghost Rider. Ενα πλανητικό νεφέλωμα αποτελείται από ένα επεκτεινόμενο κέλυφος ιονισμένου αερίου που αποβάλλεται από άστρα τα οποία βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ζωής τους. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα πλανητικά νεφελώματα μπορεί να παίζουν κρίσιμο ρόλο στη χημική εξέλιξη ενός γαλαξία. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών ο Sh2-68 έχει ηλικία 45 χιλιάδων ετών. Η «φλεγόμενη κόμη» του νεφελώματος δημιουργείται από την κίνηση του και το υδρογόνο που υπάρχει σε αυτό. Το «πρόσωπο» του αποτελείται από υψηλής ενέργειας άτομα οξυγόνου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ρέκτορ επεξεργάστηκε χρωματικά τα διάφορα αέρια του νεφελώματος ώστε να γίνουν διακριτά το ένα από το άλλο συμβάλλοντας έτσι στην δημιουργία αυτής της εντυπωσιακής εικόνας. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=520220

Σε άγνωστα «νερά» το Voyager 1. Τρεις ανεξάρτητες ερευνητικές ομάδες παρακολούθησαν και μελέτησαν την πορεία του διαστημικού σκάφους Voyager 1 που ταξιδεύει στο Διάστημα από το 1977. Το σκάφος βρίσκεται πλέον στα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος και τα τελευταία 2 χρόνια διάφορες ερευνητικές ομάδες έχουν κάνει ανακοινώσεις και προβλέψεις για την πορεία του. Πριν από λίγους μήνες επιστήμονες στις ΗΠΑ είχαν ανακοινώσει ότι το Voyager 1 εγκατέλειψε το ηλιακό σύστημα. Οι τρεις νέες μελέτες παρουσιάζουν παρόμοια ευρήματα σύμφωνα με τα οποία το Voyager 1 βρίσκεται σε μια «αχαρτογράφητη», όπως την χαρακτηρίζουν, περιοχή του ηλιακού μας συστήματος αλλά ακόμη δεν το έχει εγκαταλείψει. «Η έξοδος του Voyager 1 από το ηλιακό σύστημα μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε. Μπορεί να συμβεί τα επόμενα 24ωρα ή να χρειαστεί αρκετά χρόνια ακόμη» αναφέρει ο Εντ Στόουν, στέλεχος του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA (JPL) και επικεφαλής της αποστολής του Voyager 1 και του δίδυμου σκάφους Voyager 2 που εκτοξεύτηκε μερικές εβδομάδες αργότερα, ακολούθησε διαφορετική πορεία και βρίσκεται αρκετά πίσω από το… αδερφάκι του. Μια από τις τρεις μελέτες που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Science» συνυπογράφει ο διακεκριμένος Έλληνας ακαδημαϊκός κ.Σταμάτης Κριμιζής που συμμετείχε στο πρόγραμμα Voyager και είχε σημαντικό ρόλο σε πολλές ακόμα αποστολές της NASA. «Το Voyager 1 μπορεί να απέχει μήνες ή και χρόνια από το να εγκαταλείψει το ηλιακό σύστημα. Απλώς δεν το γνωρίζουμε. Όμως η αναμονή είναι από μόνη της απίστευτα συναρπαστική, καθώς το Voyager 1 συνεχίζει να αψηφά τις προβλέψεις και μεταβάλλει τον τρόπο που σκεφτόμαστε για’ αυτή τη μυστηριώδη και θαυμαστή πύλη προς τον Γαλαξία» αναφέρει ο κ.Κριμιζής Το Voyager 1 απέχει περίπου 18,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο (περίπου 125 φορές η απόσταση Γης - Ήλιου) και το σήμα του χρειάζεται 17 ώρες για να φθάσει στη Γη. Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία, το Voyager 1 πλησιάζει πλέον στην ηλιόπαυση, στα έσχατα σύνορα της ηλιόσφαιρας, της τεράστιας σφαίρας σωματιδίων που δημιουργείται από το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου. Μόλις την διαπεράσει για τα καλά, τότε θα έχει επίσημα περάσει τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος. Αυτό θα όμως θα είναι σίγουρο μόνο όταν οι επιστήμονες δουν το οριστικό και αδιάψευστο σημάδι, την απότομη αλλαγή στην κατεύθυνση του μαγνητικού πεδίου που θα καταγράψει το σκάφος, κάτι που ακόμα δεν έχει συμβεί. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=519770

Tο κρουστικό κύμα του αστεροειδή στη Σιβηρία διέτρεξε δύο φορές όλη τη Γη. Το κρουστικό κύμα, το οποίο προκλήθηκε από τον αστεροειδή που εξερράγη πάνω από τη Ρωσία φέτος τον Φεβρουάριο, ήταν τόσο δυνατό, ώστε ταξίδεψε δύο φορές γύρω από όλο τον πλανήτη μας. http://physicsgg.me/2013/02/15/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1/ Σύμφωνα με το BBC, το φαινόμενο ερευνήθηκε από μία ομάδα με επικεφαλής τον Αλεξίς Λε Πισόν της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας της Γαλλίας, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό γεωφυσικής «Geophysical Research Letters» ["2013 Russian Fireball largest ever detected by CTBTO infrasound sensors", Alexis Le Pichon et al]. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/grl.50619/abstract Τα στοιχεία που μελετήθηκαν ήταν από το διεθνές δίκτυο του Οργανισμού που επιτηρεί την τήρηση της απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών. Οι 20 σταθμοί του εν λόγω δικτύου, οι οποίοι είναι διάσπαρτοι στον κόσμο, ανιχνεύουν ακουστικά κύματα πολύ χαμηλής συχνότητας (υπόηχους), τα οποία προέρχονται από τυχόν πυρηνικές εκρήξεις. Όμως, μπορούν να εντοπίσουν και εκρήξεις από άλλες πηγές, όπως εν προκειμένω την έκρηξη του αστεροειδούς πάνω από τη Ρωσία. Οι Γάλλοι ερευνητές ανέφεραν ότι η ενέργεια από την έκρηξη του αστεροειδούς μήκους 17 μέτρων και βάρους περίπου 10.000 τόνων ήταν ισοδύναμη με 460 κιλοτόνους ΤΝΤ και απελευθέρωσε τη μεγαλύτερη ενέργεια μετά την ανάλογη έκρηξη πάνω από την Τουνγκούσκα της Σιβηρίας το 1908. Όπως επισημαίνουν, είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που το διεθνές δίκτυο για την ανίχνευση των πυρηνικών δοκιμών ανιχνεύει υποηχητικά κύματα που διατρέχουν δύο φορές όλη τη Γη. Ο «απόηχος» της έκρηξης ήταν αισθητός από τους σταθμούς ανίχνευσης επί σχεδόν τρεις μέρες μετά το συμβάν. Η συνολική απόσταση που διέτρεξαν τα κρουστικά κύματα, ήταν περίπου 85.000 χιλιόμετρα. Μια νέα μελέτη για το περιστατικό της Τουνγκούσκα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η έκρηξη πιθανότατα προκλήθηκε από ένα βαρύ μετεωρίτη πλούσιο σε σίδηρο. Τη μελέτη διεξήγαγαν επιστήμονες της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Ουκρανίας με επικεφαλής τον Βίκτορ Κβασνίτσια και τη δημοσίευσαν στο περιοδικό πλανητικής επιστήμης «Planetary and Space Science». Η έκρηξη στη Σιβηρία εκτιμάται ότι ήταν ισοδύναμη με τρεις έως πέντε μεγατόνους ΤΝΤ, εκατοντάδες φορές πιο ισχυρή από την έκρηξη στη Χιροσίμα, και ισοπέδωσε μια τεράστια (ευτυχώς ακατοίκητη από ανθρώπους) έκταση σιβηρικού δάσους 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. http://physicsgg.me/2013/06/28/t%ce%bf-%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%ba%cf%8d%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b5%ce%b9%ce%b4%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b9/

Η Ιαπωνία στέλνει στο διάστημα το πρώτο ρομπότ- αστροναύτη. Στην αποστολή του πρώτου ρομπότ- αστροναύτη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό θα προχωρήσει η Ιαπωνία.Το όνομα του ρομπότ είναι Κιρόμπο και έχει ύψος μόλις 33 εκατοστά. Η ενσωματωμένη κάμερα που διαθέτει του επιτρέπει να αναγνωρίσει πρόσωπα, ενώ παράλληλα, χάρη στο λογισμικό του, μπορεί να συνδιαλέγεται με ανθρώπους. «Η Ρωσία ήταν η πρώτη χώρα που έστειλε άνθρωπο στο διάστημα, οι ΗΠΑ ήταν η πρώτη χώρα που έστειλε άνθρωπο στο φεγγάρι και η Ιαπωνία θα είναι η πρώτη χώρα που θα στείλει στο διάστημα ένα ρομπότ- αστροναύτη που μπορεί να επικοινωνήσει με ανθρώπους», ανακοίνωσε ο Γιοριτσίκα Νισιγιάμα, επικεφαλής του προγράμματος Kibo Robot Project. Σύμφωνα με τους δημιουργούς του, το ρομπότ- αστροναύτης θα σταλεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό προκειμένου να κρατάει συντροφιά στον Κοΐτσι Ουακάτα, τον πρώτο Ιάπωνα που θα τεθεί επικεφαλής του Σταθμού. Η εκτόξευση του πυραύλου-φορέα Η-2Β, με τον οποίο θα πετάξει μαζί με τον Ιάπωνα αστροναύτη Κοΐτι Βακατόι, προγραμματίζεται για τις 4 Αυγούστου από το διαστημικό κέντρο Τανεγκασίμα. Παρεμπιπτόντως, το ρομπότ είναι ικανό να επικοινωνεί με ανθρώπους, αλλά προς το παρόν μόνο στην ιαπωνική γλώσσα. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63849142 Τέσσερις δορυφόροι σε τροχιά για φτηνό ίντερνετ. Ο ρωσικός πύραυλος-φορέας "Soyuz ST-V", που εκτοξεύτηκε το βράδυ της Τρίτης από το ευρωπαϊκό κοσμοδρόμιο Κούρου στη γαλλική Γουιάνα, έβγαλε στην τροχιά της Γης τους τέσσερις δορυφόρους O3b Networks που προορίζονται για την εξασφάλιση της φτηνής πρόσβασης στο Διαδίκτυο. Την εκτόξευση μετέδιδε σε απευθείας μετάδοση η ιστοσελίδα της εταιρίας Arianespace, αναφέρει το πρακτορείο RIA NOVOSTI. Τη Δευτέρα η εκτόξευση του πυραύλου αναβλήθηκε για ένα εικοσιτετράωρο λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών σε ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και μετά λόγω της κακοκαιρίας καθυστέρησε για μισή ώρα. Ο πύραυλος εκτοξεύτηκε στις 23:27 ώρα Μόσχας την Τρίτη και η εκτόξευση ήταν κανονική. Οι δορυφόροι O3b Networks που κατασκευάστηκαν από την εταιρία Thales Alenia Space, βγήκαν σε τροχιά ύψους 8063 χιλιομέτρων. Οι δορυφόροι θα λειτουργούν στη διαπασών των συχνοτήτων Ka και θα γίνουν μέρος της ομάδας O3b Networks στην τροχιά η οποία θα εξασφαλίσει τη γρήγορη και φτηνή πρόσβαση στο Διαδίκτυο για τους χρήστες των αναπτυσσόμενων χωρών. Άλλοι τέσσερις δορυφόροι O3b για την ομάδα O3b Networks θα βγουν σε τροχιά στο τέλος της τρέχουσας χρονιάς και οι επόμενοι τέσσερις το 2014. Αυτή η εκτόξευση του πυραύλου "Soyuz" έγινε την Πέμπτη από το κοσμοδρόμιο Κούρου. Η πρώτη εκτόξευση του ρωσικού πυραύλου στην ιστορία από το κοσμοδρόμιο έξω από τα σύνορα της πρώην ΕΣΣΔ έγινε στις 22 Οκτωβρίου του 2011, όταν ο πύραυλος "Soyuz ST-b" εκτοξεύτηκε από το ευρωπαϊκό κοσμοδρόμιο Κούρου στη γαλλική Γουιάνα. Νωρίτερα οι πύραυλοι "Soyuz" είχαν τη δυνατότητα εκτόξευσης μόνο από δύο κοσμοδρόμια, το ρωσικό Πλεσέτσκ και το Μπαϊκονούρ στο Καζαχστάν. http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%84%CE%AD%CF%83%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B9%CE%AC-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%86%CF%84%CE%B7%CE%BD%CF%8C-%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B5%CF%84 Το νόμισμα του διαστήματος. Το καινοτόμο νόμισμα θα χρησιμοποιείται ως μέσο πληρωμών για συναλλαγές από αστροναύτες και τουρίστες στο διάστημα. Η πρωτοβουλία -με την ονομασία PayPal Galactic- προέρχεται από το Ινστιτούτο Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης (SETI) και μια από τις μεγαλύτερες διεθνώς εταιρίες online συναλλαγών, την PayPal, που διαχειρίζεται το ομώνυμο σύστημα στο διαδίκτυο. Το διορατικό εγχείρημα φιλοδοξεί να θέσει τα θεμέλια για μια διαπλανητική κοινωνία, στην οποία θα γίνονται μόνο ηλεκτρονικές συναλλαγές. Η προοπτική έναρξης ιδιωτικών εμπορικών και τουριστικών διαστημικών ταξιδιών γεννά και την ανάγκη για ένα σύστημα χρηματικών συναλλαγών πέρα από τα σύνορα της Γης. Ενδιαφέρον για το PayPal Galactic έχουν ήδη δείξει διάφορες ιδιωτικές εταιρίες, οι οποίες σχεδιάζουν να στείλουν τουρίστες στο διάστημα. Κάποιες από αυτές είναι η Virgin Galactic, που σκοπεύει να στείλει τουρίστες έως το τέλος του 2013, και η Spaxe X. Καθώς η ανθρωπότητα επεκτείνεται στο διάστημα, νέα δεδομένα διαφαίνονται για τις τράπεζες και τα νομισματικά συστήματα. Σύμφωνα με το Space.com, τα διαστημικά ταξίδια, όπως δήλωσε ο αστροναύτης Μπαζ Όλντριν της αποστολής «Απόλλων 11», «θα πρέπει να προσφέρουν στους αστροναύτες και στους αστροτουρίστες όσο γίνεται περισσότερες ανέσεις, μεταξύ άλλων τη δυνατότητα χρηματικών συναλλαγών. Είτε πρόκειται για την πληρωμή ενός λογαριασμού, είτε για την παροχή οικονομικής βοήθειας σε ένα μέλος της οικογένειας πίσω στη Γη, θα χρειαζόμαστε πρόσβαση σε χρήματα τόσο για τα μικρά, όσο και για τα μεγάλα πράγματα». Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της PayPal Ντέηβιντ Μάρκους, το PayPal Galactic στοχεύει στο να δημιουργήσει ένα online σύστημα επεξεργασίας χρηματικών συναλλαγών στο διαστημικό χώρο πέρα από τη Γη. Στο διάστημα, όπου δεν ισχύουν οι νόμοι των χωρών, «ένα πράγμα είναι σίγουρο- δεν θα χρησιμοποιούμε μετρητά στο διάστημα», τόνισε. «Μαζί με το PayPal μπορούμε να δημιουργήσουμε μια συνταγή πραγματικής καινοτομίας», δήλωσε από την πλευρά της η αστρονόμος Τζιλ Τάρτερ, επικεφαλής του SETI. Το SETI αναζητά ραδιοσήματα εξωγήινων πολιτισμών εδώ και δεκαετίας, όμως καμία προσπάθεια δεν έχει αποβεί επιτυχής μέχρι στιγμής. http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_28/06/2013_506313 Η NASA τοποθέτησε σε τροχιά το νέο ηλιακό τηλεσκόπιο IRIS. Η NASA τοποθέτησε με επιτυχία σε τροχιά το νέο τηλεσκόπιο IRIS, με την βοήθεια του οποίου οι επιστήμονες να διερευνήσουν τις ελάχιστα εξερευνημένες μέχρι σήμερα περιοχές του Ήλιου. Σε αντίθεση με το Αστεροσκοπείο της NASA Solar Dynamics Observatory, το οποίο ασχολείται με τις παρατηρήσεις όλου του άστρου, η λειτουργεία του νέου τηλεσκοπίου θα είναι συνδεδεμένη με την λεπτομερή μελέτη των συγκεκριμένων περιοχών του Ήλιου, μαζί και του χώρου ανάμεσα στην επιφάνεια και το στέμμα του αστεριού. Το τηλεσκόπιο θα βοηθήσει τους επιστήμονες να παρακολουθήσουν πώς συντελούνται στην επιφάνεια του Ήλιου οι εκπομπές του πυρακτωμένου πλάσματος και να κατανοήσουν τις αιτίες της ανώμαλης θέρμανσης του ηλιακού στέμματος. http://greek.ruvr.ru/2013_06_28/116808325/ Φυσικοί δημιούργησαν ένα «όπλο», το οποίο εκτοξεύει αντιύλη. Επιστήμονες από τις ΗΠΑ δημιούργησαν έναν επιταχυντή, ο οποίος λειτουργεί ως πηγή ρεύματος σωματιδίων αντιύλης – των ποζιτρονίων. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του «όπλου» αντιύλης είναι το συμπαγές του μέγεθος – η συσκευή χωράει εύκολα σε ένα απλό τραπέζι. Το ρεύμα που εκτοξεύεται από το «όπλο» μοιάζει με πίδακα πλάσματος, που εκτοξεύουν οι αστέρες νετρονίων και οι μαύρες τρύπες. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι αυτός ο φορητός επιταχυντής θα επιτρέψει τη μελέτη των ιδιοτήτων αυτών των πιδάκων σε εργαστηριακές συνθήκες. http://greek.ruvr.ru/2013_06_26/116699144/

Συνέντευξη με τον θεωρητικό φυσικό Κώστα Σκενδέρη. Ο Κώστας Σκενδέρης είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, πήρε το διδακτορικό του στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, και από τότε έχει χαράξει μια εντυπωσιακή καριέρα σε Ολλανδία, Βέλγιο, Ηνωμένες Πολιτείες και Αγγλία. Το ερευνητικό του ενδιαφέρον εστιάζεται στις ολογραφικές δυαδικότητες, μια ιδέα που συνδυάζει τη κβαντική θεωρία πεδίου και τη θεωρία χορδών, στο πλαίσιο μιας συσχέτισης των δύο αυτών θεωριών που ονομάζεται αντιστοιχία AdS/CFT. Η ιδέα της ολογραφίας στη φυσική, ξεκίνησε από τη μελέτη των μελανών οπών, όμως ο καθηγητής επεκτείνει την εφαρμογή της, δημιουργώντας ένα «λεξικό» που επιτρέπει την ύπαρξη υπολογιστικών κανόνων στο πλαίσιό της. Έτσι, πέρα από μαύρες τρύπες μελετά συστήματα συμπυκνωμένης ύλης αλλά και τον αντίκτυπο που έχουν οι ολογραφικές μέθοδοι στην κοσμολογία. Συνέντευξη στον KΩΣΤΑ ΚΑΣΚΑΒΕΛΗ http://physicsgg.me/2013/06/18/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b8%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%86%cf%85%cf%83%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%ba%cf%8e/

Παπακυριακόπουλος Χρίστος. Από δάσκαλος σε χωριό της Καρδίτσας … ερευνητής στο Πρίνστον. Ένας σιωπηλός μετανάστης, ο μαθηματικός Χρίστος Παπακυριακόπουλος, αναχωρεί το 1949 για το νέο κόσμο. «Κατοικεί» στη γεωμετρία και ανοίγει μες στη μοναξιά το δρόμο για την επίλυση ενός μεγάλου μαθηματικού προβλήματος. Έως το τέλος της ζωής του παραμένει, πάντοτε ξένος. Στις ελληνικές εφημερίδες δημοσιεύθηκε πρόσφατα η είδηση της λύσης ενός φημισμένου μαθηματικού προβλήματος, της Υπόθεσης του Πουανκαρέ. Το πρόβλημα είναι ένα από τα επτά που πρόσφατα «επικηρύχθηκαν» με ένα εκατομμύριο δολάρια έκαστο, και τούτο αναμφίβολα βοήθησε στο να πάρει αρκετή δημοσιότητα το θέμα. Όμως, δεν αναφέρθηκε πουθενά αυτό όπου μας αφορά κυρίαρχα: η συμβολή στη λύση ενός μεγάλου Έλληνα μαθηματικού, του Χρίστου Παπακυριακόπουλου, ή «Πάπα», όπως τον αποκαλούσαν στο εξωτερικό. Αναφέρω ενδεικτικά για την αξία του ότι όταν κάποτε ρώτησα τον πατέρα της Θεωρίας των Κατηγοριών, Σάμιουελ Άϊλενμπεργκ, αν υπάρχει κανένας σύγχρονος έλληνας μαθηματικός στο μέγεθος του Ευκλείδη και του Αρχιμήδη, μου απάντησε χωρίς κανένα δισταγμό: «Φυσικά: ο Πάπα»! Λέω δυο λόγια για αυτόν, ώστε να απαλύνω την αδικία της λήθης: Ο Χρήστος Παπακυριακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1914. Ο πατέρας του ήταν έμπορος υφασμάτων. Μάλιστα, το κτήριο που στέγαζε το μαγαζί του υπάρχει ακόμη, αν και ριζικά ανανεωμμένο: είναι το τελευταίο στα αριστερά μας όπως κατεβαίνουμε την Ερμού, πριν την πλατεία Μοναστηρακίου. Φοίτησε στο Βαρβάκειο και έπειτα στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Μετσοβείου Πολυτεχνείου, υπακούοντας αρχικά στην ευχή του πατέρα του να μη δει το γιο του «δασκαλάκο», καθώς έλεγε. Περισσότερα: http://physicsgg.me/2011/06/27/%cf%87%cf%81%ce%af%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%cf%8c%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%b4%ce%ac%cf%83%ce%ba%ce%b1/

Προβλήματα στο «αστεροειδές» σχέδιο της ΝΑΣΑ. Η «αστεροειδής πρωτοβουλία» της ΝΑΣΑ ήδη από το πρώτο στάδιο βρέθηκε αντιμέτωπη με προβλήματα. Ανάμεσα στους αστεροειδείς δεν υπάρχει ούτε ένας κατάλληλος. Πολλοί εμπειρογνώμονες δεν αποκλείουν τη δυνατότητα αναθεώρησης του σχεδίου. Η ουσία της «πρωτοβουλίας», που ανακοινώθηκε τον Απρίλιο, συνίσταται στα ακόλουθα: επιλέγεται ένα ουράνιο σώμα μάζας περίπου 500 τόνων και σ΄αυτό αποστέλλεται ένα αυτόματο διαστημόπλοιο, το οποίο θα αρπάξει το «τρόπαιο» με ειδική «τσάντα» και θα το μετατοπίσει σε σταθερή τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Και το 2021 προς συνάντησή του θα εκτοξευθεί το επανδρωμένο διαστημόπλοιο Orion. Οι αστροναύτες θα αποβιβαστούν στην επιφάνεια του ουράνιου σώματος και θα πάρουν δείγματα. Εκτός της επιστημονικής αξίας αυτό πρέπει να δώσει πρακτική πείρα για μια αποστολή στον Άρη. Το σχέδιο ανταποκρίνεται στα στρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ στο διάστημα, σύμφωνα με τα οποία οι Αμερικανοί πρέπει να αποβιβαστούν σε αστεροειδή. Αφού μελέτησαν τις παραμέτρους 10 χιλ. γνωστών ουράνιων σωμάτων, οι ειδικοί της ΝΑΣΑ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι κανένας από αυτά δεν ικανοποιεί τα απαραίτητα κριτήρια. Αν αποκλειστούν τα μεγάλα σώματα, θα μείνουν μερικά εν δυνάμει αποδεκτά. Ωστόσο αυτά είτε περνούν μακριά από τη Γη, είτε με υπερβολικά μεγάλη ταχύτητα και δεν είναι δυνατή η αναχαίτισή τους. Η «αστεροειδής πρωτοβουλία» ήταν τρωτή από την αρχή, θεωρεί ο συντάκτης του περιοδικού «Ειδήσεις της κοσμοναυτικής» Ίγκορ Αφανάσιεφ: - Από αστρονόμους έχει επιβεβαιωθεί ότι κατάλληλοι αστεροειδείς στο Ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν, όμως δεν τους βλέπουν τα σύγχρονα τηλεσκόπια. Γι΄αυτό είτε πρέπει να αναζητηθούν νέοι, είτε να βρεθεί λύση με άλλο τρόπο. Προσωπικά θεωρώ ότι ο ίδιος ο στόχος έχει τεθεί κάπως τεχνητά. Το τράβηγμα του αστεροειδή και η απόβαση σε αυτόν είναι περίπου σαν να λέμε – «αν ο Μωάμεθ δεν πηγαίνει στο βουνό, ας μετακινήσουμε προς αυτόν το βουνό». Ποια είναι η λύση; Η ΝΑΣΑ βλέπει δυο επιλογές. Πρώτον, να επιδιωχθεί η εξεύρεση ενός κατάλληλου σώματος ανάμεσα στα ακόμα μη ανακαλυφθέντα. Ο αριθμός των ουράνιων σωμάτων, τα οποία τακτικά διέρχονται κοντά από τη Γη, μπορεί να ανέρχεται σε μισό εκατομμύριο. Για να γίνουν αντιληπτά, χρειάζεται ειδικό τηλεσκόπιο, που θα λειτουργεί έξω από τα όρια της γήινης ατμόσφαιρας. Μια τέτοια συσκευή, τη Sentinel προγραμματίζεται να εκτοξευθεί το 2017. Αλλη μια επιλογή είναι η αποκοπή ενός κομματιού 100 τόνων από κάποιο μεγάλο αστεροειδή και η μετέπειτα μελέτη του. Πως και με ποιο εργαλείο να αποκοπεί, προς το παρόν δεν είναι σαφές, μια συνηθισμένη έκρηξη θα δώσει πολλά μικρά θραύσματα. Οι μεγάλοι αστεροειδείς έχουν και άλλα πλεονεκτήματα: η δομή τους είναι ανομοιογενής, πράγμα που παρέχει τη δυνατότητα δειγματοληψίας από διάφορα σημεία τους. Σύμφωνα με τους επιστήμονες που έδωσαν συνέντευξη στη «Φωνή της Ρωσίας», επί του παρόντος στο Κογκρέσο των ΗΠΑ συνεχίζονται οι συζητήσεις για τη χρηματοδότηση στον προϋπολογισμό του 2014 αποστολής για την κατάληψη ενός αστεροειδή. Τα μέλη του Κογκρέσου, κατα πάσαν πιθανότητα, ξέρουν τις δυσκολίες που υπάρχουν στο αστεροειδές σχέδιο. Ωστόσο το αν αυτό θα ακυρωθεί ή όχι, εξαρτάται από τα λόμπι της ΝΑΣΑ και του βιομηχανικού τομέα. Σχετική Δημοσίευση 8/4/2013-Σελ.4 http://greek.ruvr.ru/2013_06_26/116629368/